IPC μάχη στις GPUs του 2025: Blackwell εναντίον Lovelace, RDNA 4 εναντίον RDNA 3

Η φετινή αναμέτρηση στις κάρτες γραφικών δεν αφορά μόνο τον θόρυβο γύρω από τις νέες ναυαρχίδες· το πραγματικό ερώτημα είναι πόσο ταχύτερες έγιναν οι ίδιες οι μονάδες σκίασης, ανεξαρτήτως αύξησης πυρήνων ή κατανάλωσης. Το γερμανικό ComputerBase συνέκρινε, με εργαστηριακή ακρίβεια, τις αρχιτεκτονές Blackwell (GeForce RTX 5000) και RDNA 4 (Radeon RX 9000) απέναντι στους άμεσους προκατόχους τους, Lovelace και RDNA 3. Οι συντάκτες ισοστάθμισαν τη θεωρητική υπολογιστική ισχύ—προσαρμόζοντας συχνότητες και, όπου ήταν εφικτό, εύρος μνήμης—ώστε να μετρήσουν καθαρό «instructions-per-clock» σε πραγματικά παιχνίδια. (computerbase.de)

Στο στρατόπεδο της Nvidia η δοκιμή έγινε με μια RTX 5070 Ti (Blackwell) δίπλα σε μια RTX 4070 Ti Super (Lovelace). Παρότι οι δύο κάρτες ευθυγραμμίστηκαν στα 8.5–9 TFLOPS, τα αποτελέσματα ήταν καθηλωτικά: στον μέσο όρο δεκαεννέα τίτλων σε 4K, η Blackwell απέδωσε μόλις ένα τοις εκατό περισσότερο καρέ σε raster­izer και ένα τοις εκατό λιγότερο σε ray tracing· στο path tracing η ισοπαλία συνεχίστηκε. Τα ελάχιστα παραπάνω FPS που βλέπουμε στις κανονικές RTX 5000 προέρχονται λοιπόν από περισσότερους πυρήνες, υψηλότερα boost και άφθονα watt, όχι από ουσιώδη αρχιτεκτονική πρόοδο. (computerbase.de)

Αντίθετα, οι μετρήσεις για την AMD ήταν ιδιαιτέρως εντυπωσιακές. Ισοφαρίζοντας τις RX 9060 XT (RDNA 4) και RX 7600 XT (RDNA 3) σε θεωρητικό throughput, το εργαστήριο κατέγραψε μέση αύξηση 20 % στα παιχνίδια raster, 31 % σε ray tracing και 83 % σε path tracing στα 1440p. Με άλλα λόγια, σχεδόν η μισή γενική άνοδος FPS που απολαμβάνει μια έτοιμη RX 9070 XT προέρχεται καθαρά από βελτιωμένο IPC, το μεγαλύτερο άλμα για την AMD από την εποχή της μετάβασης GCN → RDNA. Οι κύριοι μοχλοί είναι ο ανασχεδιασμένος αγωγός shader, ο διπλασιασμένος L2 cache, οι RT units δεύτερης γενιάς και ένα νέο scheduler που μειώνει τα bubbles στα ALUs. (computerbase.de)

Το αποτέλεσμα αυτής της διπλής δοκιμής είναι διδακτικό. Η Nvidia επέλεξε να κλιμακώσει το υπάρχον σχέδιο, ποντάροντας σε επιπλέον CUDA cores και AI λειτουργίες για να κερδίσει απόλυτες επιδόσεις. Η AMD, αντίθετα, επένδυσε στην αναδόμηση της μικροαρχιτεκτονικής· κατάφερε έτσι να προσφέρει αισθητά περισσότερα καρέ ανά κύκλο—ιδίως σε σκηνές με βαριά ακτινοβόληση—χωρίς να ξεφεύγει δραματικά στην κατανάλωση.

Για τους gamers σημαίνει ότι η μετάβαση από RTX 40 σε RTX 50 θα δικαιολογηθεί κυρίως όταν ο επιπλέον υλικός όγκος (ή νεότερα χαρακτηριστικά, π.χ. DLSS 4) αξιοποιείται πλήρως, ενώ οι κάτοχοι RDNA 3 έχουν μπροστά τους χειροπιαστή, «καθαρή» αναβάθμιση. Επίσης, το χάσμα ray tracing AMD-Nvidia μικραίνει αισθητά, κάτι που αλλάζει τις ισορροπίες σε μελλοντικούς τίτλους με path-traced φωτισμό.

Το συμπέρασμα είναι σαφές: το 2025 η έννοια «νέα γενιά» δεν αποτυπώνεται το ίδιο για όλες τις εταιρείες. Η Blackwell παραμένει μια κλιμακωτή εξέλιξη, ενώ η RDNA 4 αντιπροσωπεύει πραγματική εσωτερική ανακαίνιση. Όποια στρατηγική κι αν προτιμήσετε, οι αριθμοί δείχνουν πως η αρχιτεκτονική, και όχι μόνο οι MHz, κάνει τελικά τη διαφορά.