Επιστήμονες αποθηκεύουν και ανακτούν με επιτυχία τεράστιες ποσότητες δεδομένων σε DNA

Επιστήμονες του πανεπιστήμιου Κολούμπια, κατάφεραν χάρη σε νέες τεχνικές να φέρουν την βιοτεχνολογία κοντύτερα στο να γίνει πραγματικότητα, στον τομέα έστω της αποθήκευσης μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων. Οι επιστήμονες κατάφεραν να αποθηκεύσουν σε σειρές DNA, μια ταινία, ένα λειτουργικό σύστημα και άλλου τύπου δεδομένα και να τα ανακτήσουν αυτά με απόλυτη επιτυχία και χωρίς λάθη.

Οι επιστήμονες πειραματίζονται χρόνια με την ιδέα της χρήσης DNA για την αποθήκευση μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων, με το DNA να διαθέτει κάποια χαρακτηριστικά που το καθιστούν ιδανικό για αυτό το σκοπό. Ακόμα και η Microsoft εξετάζει αυτή την λύση για χρήση μελλοντικά στα datacenters της.

Τα τελευταία επιτεύγματα των επιστημόνων δείχνουν ότι η αποθήκευση δεδομένων στο DNA μπορεί να είναι και αξιόπιστη μιας και πέραν της επιτυχίας τους να αποθηκεύσουν σημαντικά μεγαλύτερο όγκο δεδομένων στο νουκλεϊκό οξύ, απέδειξαν επίσης ότι μπορούν να ανακτήσουν αυτά τα δεδομένα άπειρο αριθμό φορών, χωρίς λάθη. Επιπλέον το DNA μπορεί να αποθηκευτεί για χιλιάδες χρόνια και πάλι να μπορεί να διαβαστεί μετά την αποθήκευσή του.

Αξιοποιώντας τεχνικές συμπίεσης των δεδομένων, οι επιστήμονες κατάφεραν να αποθηκεύσουν 1,6 bits δεδομένων σε κάθε νουκλεοτίδιο, το οποίο είναι κοντά στο θεωρητικό όριο των 1,8bits. Και αν και αυτό ακούγεται μικρό, ένα γραμμάριο DNA αρκεί για την αποθήκευση 215 Petabytes δεδομένων.

Αν και η πρόοδος στον τομέα αυτό είναι αξιοσημείωτη, η τεχνολογία αυτή απέχει πάρα πολύ από το να καταστεί εμπορική και προσβάσιμη στο άμεσο μέλλον για τους απλούς χρήστες. Η αποθήκευση ακόμα και μερικών MBs κοστίζει χιλιάδες ευρώ. Μεγάλες εταιρίες όμως όπως η Google και η Microsoft, θα μπορούσαν να λύσουν μελλοντικά το πρόβλημα της αποθήκευσης τεραστίων όγκων δεδομένων μέσω της τεχνολογίας αυτής.