Search the Community

Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε Corsair; Μνήμες; Τροφοδοτικά; Ίσως ακόμα και SSD drives. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μέχρι σήμερα δεν είχαμε συνδυάσει την εν λόγω εταιρία με την ψύξη του υπολογιστή μας. Μία "όλα σε ένα, τακτοποιημένα" λύση και αποτέλεσμα της συνεργασίας Corsair - Asetek, το Corsair Cooling™ Hydro Series H50 CPU Cooler, θα σας παρουσιάσουμε σήμερα. Τα στοιχήματα μεγάλα μιας και στο παρελθόν διάφορες εταιρίες (συμπεριλαμβανομένης και της Corsair) προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο, να ψύξουν αποδοτικά και αθόρυβα το σύστημα μας δηλαδή, με όχι ιδιαίτερη επιτυχία στους τομείς απόδοσης και αντοχής. Οπότε είμαστε εδώ για να δούμε επί ιδίοις όμμασι αν άλλαξε κάτι από τότε που ακούγαμε "έτοιμη υδρόψυξη" και σταυροκοπιόμασταν. [BREAK=Συσκευασία και περιεχόμενα] Το Corsair H50 έφτασε σε πολύ καλή κατάσταση από την Corsair. Η συσκευασία είναι αρκετά όμορφη οπτικά, περιέχει αρκετές πληροφορίες για το προϊόν και σίγουρα θα τραβούσε το βλέμμα μας εάν το πετυχαίναμε σε κάποιο ράφι. Εντός της πολύ καλά προστατευμένης συσκευασίας περιέχονται : Το Η50 cpu cooler, ήδη συνδεδεμένο και ετοιμοπόλεμο. backplate για socket 775, socket 1366 και AM3/AM2 socket. Ένας ανεμιστήρας 120 χιλιοστών, ένα καλώδιο επέκτασης περίπου 10 εκατοστών, βιβλιαράκια οδηγιών σε πολλές γλώσσες άλλα όχι στα Ελληνικά και τέλος 4 μαύρες βίδες με τις αντίστοιχες μαύρες ροδέλες τους συμπληρώνουν τα περιεχόμενα της συσκευασίας. Οι βάσεις στήριξης του cooler. (socket 775 , socket 1366 και socket AM2/AM3 αντίστοιχα) Ας ρίξουμε όμως μια αναλυτικότερη μάτια στα κυριότερα: Αντλία/block Η αντλία/block χρειάζεται τροφοδοσία από οποιαδήποτε τρίπινη θύρα της μητρικής μας. Το block έρχεται με προ-τοποθετημένη θερμοαγώγιμη πάστα, προκειμένου όμως να επιτύχουμε έγκυρα αποτελέσματα (μη γνωρίζοντας τι τύπος είναι ώστε να χρησιμοποιήσουμε την ίδια), στο κομμάτι των συγκρίσεων του review μας επιλέξαμε την κλασική Arctic Silver 5 αφού καθαρίσαμε καλά block και επεξεργαστή με ArctiClean. Η βάση είναι αρκετά τραχιά(δεν κρύβουμε πως περιμέναμε λίγο καλύτερο φινίρισμα από την Corsair) και έχει βιδες περιμετρικά όπως φαίνεται και στην φώτο. Ψυγείο Είναι λεπτό, μικρό σε μέγεθος, ελαφρύ και βαμμένο σε μαύρο χρώμα. Έχει τρύπες για στήριξη 2 ανεμιστήρων (στη συσκευασία περιλαμβάνονται βίδες μόνο για έναν ανεμιστήρα) και είναι συνδεδεμένο ήδη με την αντλία/block ενώ δεν απαιτεί από μέρους μας συντήρηση / πλήρωση νερού ή περαιτέρω συνδέσεις. Μια κοντινή ματιά στα fittings του ψυγείου. Ανεμιστήρας Ο ανεμιστήρας που περιλαμβάνεται είναι της Corsair, έχει PWM(που προσφέρει αυτόματο έλεγχο στροφών από το bios) και στα 12Volt περιστρέφεται περίπου στις 1650 στροφές ανά λεπτό. Ισχυρός, όχι ιδιαίτερα θορυβώδης άλλα σίγουρα ακούγεται. Πολύ θετικό το γεγονός ότι το καλώδιο τροφοδοσίας του είναι sleeved, βελτιώνοντας τόσο το οπτικό αποτέλεσμα όσο και την καλή κυκλοφορία αέρα εντός του κουτιού. [BREAK=Εγκατάσταση και μεθοδολογία μετρήσεων] Το πρόγραμμα που χρησιμοποιήθηκε για stress του επεξεργαστή είναι το prime95 v25.8 με large FFT's σε 10 Runs και οι θερμοκρασίες καταγράφηκαν από τις εφαρμογές CoreTemp 0.99.5 (x64) και Everest Ultimate 5.01.1700. Οι μετρήσεις έγιναν σε θερμοκρασία περιβάλλοντος 21 βαθμών Κελσίου. Η εγκατάσταση είναι πανεύκολη στην περίπτωση κουτιού όπου στο motherboard tray υπάρχει ήδη τρύπα για εγκατάσταση των backplate. Εάν η μητρική σας δεν προσφέρει αυτή τη δυνατότητα, δεν υπάρχει πρόβλημα αλλά σαφώς και θα σας πάρει 10 λεπτάκια παραπάνω για να βγάλετε τη μητρική και να τοποθετήσετε το backplate και τη βάση για την στήριξη της αντλίας/block. Ο ανεμιστήρας σε όλες τις μετρήσεις ήταν ο ίδιος, και για χάριν ευκολίας δεν τον δουλέψαμε σαν PWM αλλά σε πλήρως ελεγχόμενο σύστημα με fan controller στα 12V (Φουλ ταχύτητα) και στα 9.9volt (για ησυχία). Oι μετρήσεις, καθόλη τη διάρκεια της δοκιμής, έλαβαν χώρα σε κλειστό κουτί και με απενεργοποιημένες τις επιλογές εξοικονόμησης ενέργειας. Ακολουθήσαμε τις οδηγίες της Corsair και τοποθετήσαμε τον ανεμιστήρα με το ψυγείο στην θέση του ανεμιστήρα εξαγωγής, όπου πλέον αντιστράφηκε ο ρόλος του και μετατράπηκε σε ανεμιστήρα εισαγωγής αέρα. Το μειονέκτημα βεβαίως είναι ότι οι υπόλοιποι ανεμιστήρες του κουτιού μας έπρέπε να αλλάξουν κατεύθυνση ώστε να εξάγουν τον θερμό αέρα απο το σύστημα. Aπό δοκιμές που κάναμε δεν προτείνετε η χρήση του H50 όταν δεν υπάρχει έστω ένας ανεμιστήρας εξαγωγής διότι ο ζεστός αέρας "παγιδεύεται" μέσα στο κουτί ανεβάζοντας την θερμοκρασία σε όλα τα υποσυστήματα του υπολογιστή μας. Στην δική μας περίπτωση ήταν αρκετά εύκολο και γρήγορο διότι το Lian Li 2010b(modded) έχει μόνο έναν ανεμιστήρα εισαγωγής κρύου αέρα που έπρεπε να αντιστρέψουμε τη φορά. Η διαδικασία αυτή όμως είναι σίγουρα χρονοβόρα εάν το κουτί μας είναι το HAF της Coolermaster πχ., μιας και θα πρέπει να κάνουμε αρκετή δουλειά προκειμένου να πετύχουμε την βέλτιστη ροή αέρα (σύμφωνα με τις οδηγίες της Corsair, πλαϊνοί ανεμιστήρες και ανεμιστήρες στην οροφή για εισαγωγή, ανεμιστήρες πρόσοψης για εξαγωγή). Δεν περιορίσαμε βέβαια τις μετρήσεις μας μόνο στον τρόπο που προτείνει το εγχειρίδιο άλλα κάναμε δοκιμές και με τον παραδοσιακό τρόπο, με το σύστημα ψύξης και τους ανεμιστήρες εγκατεστημένα όπως έχουμε συνηθίσει - αν είχε επιπτώσεις ή όχι...θα το μάθουμε στη συνέχεια της δοκιμής [BREAK=Μετρήσεις σε εργοστασιακές συχνότητες] Εικόνα από το CPUID με πληροφορίες για τον επεξεργαστή της δοκιμής σε εργοστασιακές ρυθμίσεις. Πραγματοποιήσαμε 2 τύπους μετρήσεων, έναν με τον ανεμιστήρα σε φουλ ταχύτητα όπως επίσης και σε ήσυχη λειτουργία. Τα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά, με το H50 να κρατάει δροσερό τον επεξεργαστή στις εργοστασιακές του συχνότητες και στις δυο περιπτώσεις. Πολύ μικρή η διαφορά στις θερμοκρασίες σε LOAD για να δικαιολογήσουν την "έξτρα" φασαρία του ανεμιστήρα όταν αυτός δουλεύει σε φουλ στροφές. Πολύ απλά όταν τον δουλεύουμε σε εργοστασιακές συχνότητες αν έχουμε χαμηλόστροφα τον ανεμιστήρα δεν θα παρατηρηθεί μεγάλη αύξηση θερμοκρασιών. [BREAK=Μετρήσεις σε υπερχρονισμένο σύστημα] Εικόνα από το CPUID με πληροφορίες για τον επεξεργαστή της δοκιμής υπερχρονισμένο. Η συχνότητα της δοκιμής επιλέχθηκε με βάση τις δυνατότητες του συγκεκριμένου επεξεργαστή, δίνοντας μια πλήρη εικόνα για το πως αποδίδει το σύστημα ψύξης της Corsair, H50. Στο παιχνίδι βάλαμε και την Thermalright TRUE Black για άμεση σύγκριση των επιδόσεων, όπου και αυτή τη φορά τα αποτελέσματα πάρθηκαν με τον ανεμιστήρα σε μέγιστες στροφές όσο και σε πιο ήσυχη λειτουργία. Όπως μπορούμε να δούμε, το Corsair H50 είναι ελάχιστα πιο αποδοτικό από την πρόταση της Thermalright όταν ο ανεμιστήρας δουλεύει χαμηλόστροφα. Αντιθέτως κάτω από φόρτο δείχνει τα δόντια του και τις δυνατότητες του, ξεπερνώντας την πλέον γνωστή high end ψύκτρα της αγοράς. Δεν πρέπει να αγνοήσουμε το γεγονός ότι στην διάταξη με την TRUE υπάρχει ένας παραπάνω ανεμιστήρας (ο προεγκατεστημένος που ερχόταν μαζί με το κουτί) για εξαγωγή του θερμού αέρα από το σύστημα δοκίμων, πράγμα εντυπωσιακό. [BREAK=The Curious Case of....] Η αλήθεια είναι ότι μας έτρωγε η περιέργεια και χωρίς καμιά γάτα να πεθάνει από αυτό πραγματοποιήσαμε μετρήσεις και με τον μη προτεινόμενο τρόπο τοποθέτησης, όχι αυτόν που προτείνει η Corsair δηλαδή αλλά τον παραδοσιακό που θέλει τον ανεμιστήρα του ψυγείου να διώχνει τον ζεστό αέρα στο περιβάλλον. Το αποτέλεσμα δικαίωσε την Corsair και επιβεβαίωσε πως οι οδηγίες του εγχειριδίου χρήσης προσφέρουν απροβλημάτιστη λειτουργία και σαφώς καλύτερες επιδόσεις. [BREAK=Συμπέρασματα] H Corsair φαίνεται να κατάφερε αυτό που για καιρό φαινόταν ακατόρθωτο για τα "όλα σε ένα" συστήματα υδρόψυξης: Να ξεπεράσει, έστω και οριακά, τον "βασιλιά της αερόψυξης". Ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς; Θέλει λίγο παραπάνω σκέψη το παραπάνω διότι αφενός μεν πρόκειται για λύση υδρόψυξης, αφετέρου δε, με τον παραδοσιακό, εύκολο, τρόπο τοποθέτησης, αδυνατεί να ανταπεξέλθει στο θερμικό φορτίο του επεξεργαστή ανεβάζοντας έτσι τη θερμοκρασία του αισθητά. Το κόστος κτήσης από την άλλη είναι αρκετά υψηλότερο από τις αντίστοιχες προτάσεις (και δη της Thermalright TRUE Black που συγκρίναμε), κάτι που ίσως αντισταθμίζεται από τον ανεμιστήρα PWM που περιλαμβάνεται στην συσκευασία. Η εγκατάσταση, εάν δε πραγματοποιηθεί σε κουτί όπου η αλλαγή φοράς των ανεμιστήρων δεν δυσκολεύουν τον τυχερό κάτοχο, είναι πανέυκολη ενώ το βάρος/όγκος του συστήματος ψύξης της Corsair δεν συγκρίνεται με τις τερατώδεις ψήκτρες από χαλκό και αλουμίνιο. Έχοντας λάβει υπόψιν μας τα παραπάνω, η βαθμολογία του Corsair Cooling™ Hydro Series H50 CPU Cooler διαμορφώνεται ως εξής: Αθόρυβο. Αποδοτικό. Όμορφο. Σκέφτεστε κάτι καλύτερο; Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος.

Μετά από αρκετό καιρό αποχής από τον χώρο της ψύξης, η Antec αποφάσισε να κάνει μια δυναμική επιστροφή. Έτσι σε συνεργασία με την εταιρία θρύλο του χώρου, Asetek, παρουσίασε το σύστημα ψύξης KÜHLER H2β>O 620 (KÜHLER 620 από εδώ και στο εξής), μια ολοκληρωμένη και οικονομική υδρόψυξη που στοχεύει να χτυπήσει την κυριαρχία της σειράς Hydro της Corsair. Το KÜHLER 620, από τη στιγμή που θα το βγάλετε από τη συσκευασία είναι έτοιμο προς χρήση, μιας και είναι ήδη εφοδιασμένο με υγρό (απιονισμένο νερό το οποίο εμπεριέχει ειδικά πρόσθετα που βοηθούν στην αποφυγή των διαβρώσεων και αποτρέπουν την ανάπτυξη βακτηρίων). Δε χρειάζεται κάποιου είδους συντήρηση και υπόσχεται επιδόσεις ως και 20% καλύτερες από τις στοκ ψύκτρες. Διαθέτει βάση από χαλκό, αντλία ενσωματωμένη στο μπλοκ, ιδιαίτερα εύκαμπτους σωλήνες για εύκολη προσαρμογή του ψυγείου, ανεμιστήρα με αυτόματη ρύθμιση στροφών ανάλογα με τη θερμοκρασία του υγρού και τέλος, υποστηρίζει όλα τα σύγχρονα socket (AMD/INTEL). Πολλοί θα αναρωτιέστε γιατί να προτιμήσετε ένα τέτοιο υδρόψυκτο σύστημα, έναντι μιας καλής αερόψυξης που πιθανών θα έχει τις ίδιες (αν όχι καλύτερες) επιδόσεις. Η απάντηση είναι απλή. Καταλαμβάνει σημαντικά λιγότερο χώρο από τις τεράστιες full tower ψύκτρες και επιπλέον υπόσχεται παραπλήσιες επιδόσεις με αυτές, με σημαντικά λιγότερο θόρυβο όμως. Στη συνέχεια της παρουσίασης θα δούμε τις επιδόσεις του KÜHLER 620 και θα τις συγκρίνουμε με τις αντίστοιχες μιας από τις καλύτερες ψύκτρες που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά. [BREAK=Τεχνικά Χαρακτηριστικά] Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά του KÜHLER 620 παραθέτονται στον παρακάτω πίνακα. Οι λεπτομέρειες της αντλίας απουσιάζουν διότι η Antec δεν τις δημοσιεύσει. Specifications KÜHLER H2O 620 Socket compatibility Intel LGA1366, LGA1156, LGA1155, LGA775 & AMD AM2, AM2+, AM3, AM3+ Weight (with fan) 750 g Material Block Base: Copper Pump Lifetime 50000 h Max supported Fans 2 Equipped Fans 1 Tubing Length 330 mm Radiator Fan Dimensions 120x120x25mm Radiator Dimensions 120 mm (W) x 151 mm (H) x 27 mm (D) Warranty 3 years Price $69.95 Τα χαρακτηριστικά του ανεμιστήρα, με τον οποίο εξοπλίζεται το KÜHLER 620, φαίνονται στον πιο κάτω πίνακα. KÜHLER 620 Fan Specifications Bearing - Voltage Range 12 V Rotational Speed 1450 ~ 2000 R.P.M. Airflow - Weight - Life Expectance - Noise Level 26 dB @ 1450 RPM / 36 dB @ 2000 RPM Connector 3 Pin Diamensions 120(W) x 120(H) x 25(D) mm Δυστυχώς ο πίνακας έχει πολλές γραμμές κενές, διότι η Antec δε δίνει πολλές πληροφορίες σχετικά με τον ανεμιστήρα του KÜHLER 620. [BREAK= Συσκευασία και παρελκόμενα] To KÜHLER 620 έρχεται μέσα σε μια μαζεμένη συσκευασία. Τα περιεχόμενα της συσκευασίας φαίνονται παρακάτω. Ο ανεμιστήρας φέρει το λογότυπο της Antec, χωρίς να δίνει κανένα άλλο στοιχείο για το ακριβές μοντέλο του. Ο έλεγχος των στροφών του γίνεται από ένα κύκλωμα που φιλοξενείται στη βάση του KÜHLER 620, ανάλογα με τη θερμοκρασία του υγρού ψύξης. Η Antec δε δίνει πληροφορίες για το αν οποιοσδήποτε ανεμιστήρας είναι συμβατός με το μηχανισμό ελέγχου στροφών, μέσω του 3pin connector που διαθέτει το KÜHLER [BREAK=Το KÜHLER 620 κάτω από το φακό] Το KÜHLER 620 είναι αρκετά μικρό, όπως όλες οι έτοιμες λύσεις υδρόψυξης της κατηγορίας του, παρά ταύτα υπόσχεται καλές επιδόσεις. To block έρχεται με πρώτο-τοποθετημένη θερμό-αγώγιμη πάστα, την οποία φυσικά αφαιρέσαμε για τις ανάγκες τις φωτογράφησης Μέσα στο block φιλοξενείται και η μικρή αντλία νερού Η βάση είναι λεία αλλά όχι καθρέφτης Στη μία φύσα συνδέετε τον ανεμιστήρα και την άλλη τη συνδέετε στη μητρική [BREAK=Εγκατάσταση] Οι εύκαμπτοι σωλήνες του KÜHLER 620 βοηθούν πάρα πολύ στην εγκατάστασή του. Παρακάτω, με τη βοήθεια του εγχειριδίου χρήσης, θα σας δείξουμε βήμα βήμα τη διαδικασία εγκατάστασης. 1) Αρχικά ετοιμάζετε το σιδερένιο δαχτυλίδι, με τη βοήθεια του οποίου στερεώνεται το block στο socket 2) Στη συνέχεια ετοιμάζετε το backplate ανάλογα με τον τύπο του socket 3) Ετοιμάστε για εφαρμογή την κολλητική ταινία στο backplate 4) Τοποθετήστε το backplate στη σωστή θέση του, πίσω από τη μητρική πλακέτα 5) Τοποθετείστε τον ανεμιστήρα στο εσωτερικό του case, έτσι ώστε να βγάζει το ζεστό αέρα έξω από αυτό 6) Τοποθετείστε το ψυγείο πάνω στον ανεμιστήρα και στερεώστε το 7) Στερεώστε το μηχανισμό στήριξης του block στο socket και σφίξτε χαλαρά τις βίδες 8) Αφαιρέστε το κάλυμμα του block 9) Περιστρέψτε το block μέσα στο μηχανισμό στήριξης, ώστε να ασφαλίσει 10) Σφίξτε τις βίδες ακολουθώντας Χ διάγραμμα 11) Συνδέστε τον ανεμιστήρα 12) Συνδέστε την αντλία με τη μητρική [BREAK=Μετρήσεις] Όλες οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια του Jalapeno, ενός θερμομέτρου που μπορεί να παρακολουθήσει 2 θερμοκρασίες ταυτόχρονα και έχει τη δυνατότητα καταγραφής των μέγιστων-μικρότερων τιμών, ενός Fluke 175 (για την ακριβή μέτρηση των Watts) και ενός Iphone με κατάλληλο λογισμικό για την καταγραφή των Db (εν αναμονή ενός σοβαρού Db meter). Θα υποβάλουμε την ψύκτρα σε πέντε διαφορετικά φορτία (117.1W, 175.4W, 232.1W, 289.9W και 345.1W). Όπως προ-αναφέραμε το KÜHLER 620 μεταβάλει αυτόματα την ταχύτητα του στοκ ανεμιστήρα ανάλογα με τη θερμοκρασία του υγρού ψύξης. Ακολουθεί ένας πίνακας με όλα τα στοιχεία που συλλέξαμε από τις μετρήσεις μας. Υπόψη η θερμό-αγώγιμη που χρησιμοποιήσαμε για τις μετρήσεις μας δεν είναι αυτή που δίνει η Antec μαζί με το KÜHLER 620, αλλά η NT-01 της Noctua. Thermal and Acoustic Tests Antec KÜHLER 620 Stock (1 fan) Test # Watts Fan Speed Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 Auto 30 37.5°C 21.4°C 16.1°C 2 175.4 Auto 32 44°C 21.4°C 22.6°C 3 232.1 Auto 34 50.7°C 21.3°C 29.4°C 4 289.9 Auto 35 56.9°C 21.4°C 35.5°C 5 345.1 Auto 36 63.3°C 21.3°C 42°C * Measured at 0.5m distance Thermal and Acoustic Tests Antec KÜHLER 620 (2 fans) Test # Watts Fan Speed (A/B)* Noise** (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 Auto / Auto 35 34.7°C 21.3°C 13.4°C 2 175.4 Auto / Auto 37 40.6°C 21.1°C 19.5°C 3 232.1 Auto / Auto 38 46.3°C 21.3°C 25°C 4 289.9 Auto / Auto 39 51°C 21.3°C 29.7°C 5 345.1 Auto / Auto 40 56.4°C 21.4°C 35°C * Fan A: PLA12025S12M-4 (Push) * Fan B: KÜHLER 620 stock fan (Pull) ** Measured at 0.5m distance Το KÜHLER 620 κατάφερε και άντεξε τη μέγιστη ισχύ του Jalapeno ακόμη και με το στοκ ανεμιστήρα. Βέβαια η βάση του μπλοκ στην κυριολεξία έκαιγε και η ίδια κατάσταση επικρατούσε και στη βάση του ψυγείου, πράγμα που δείχνει ότι σε τέτοια Watts απαιτείται ένας πιο δυνατός ανεμιστήρας ή ένας δεύτερος, για να βοηθήσει στην πιο γρήγορη/αποτελεσματική αποβολή της θερμοκρασίας. Έτσι επιστρατεύσαμε έναν δυνατό 120mm ανεμιστήρα για να βοηθήσει λίγο την κατάσταση (PLA12025S12M-4, 2200 RPM, 89.45 CFM) και όντως οι θερμοκρασίες υποχώρησαν αισθητά. Ταυτόχρονα όμως αυξήθηκε σημαντικά και ο εκλυόμενος θόρυβος, παρόλο που οι στροφές και του δεύτερου ανεμιστήρα ρυθμίζονταν αυτόματα από το KÜHLER. [BREAK=Γραφήματα] Στα παρακάτω γραφήματα απεικονίζονται τα αποτελέσματα των μετρήσεων που λάβαμε κατά τη διάρκεια των δοκιμών μας. Οι αναγραφόμενες θερμοκρασίες αναπαριστούν την αύξηση την θερμοκρασίας που σημείωσε το KÜHLER (delta) σε σχέση με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος (ambient). Απέναντι στο KÜHLER 620 αντιπαραθέτουμε την κορυφαία ψύκτρα, σύμφωνα με την database μας, τη θηριώδη Noctua NH-D14. Ακόμη και με δύο ανεμιστήρες το KÜHLER 620 δεν μπόρεσε να νικήσει την D14, αν και οφείλουμε να σημειώσουμε τη μεγάλη διαφορά στις επιδόσεις που επέφερε η προσθήκη του δεύτερου ανεμιστήρα (7 ολόκληρους βαθμούς με 345.1W φορτίο). Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο παραπάνω διάγραμμα αντιπαραθέσαμε ένα entry level σύστημα υδρόψυξης απέναντι στην κορυφαία ψύκτρα, που κυκλοφορεί σήμερα στην αγορά. Μια σύγκριση με το μεγάλο αδερφάκι, το KÜHLER 920, θα ήταν σίγουρα πιο δίκαιη. Να είστε σίγουροι ότι αυτή θα γίνει με το που έχουμε το 920 στα χέρια μας. Παρακάτω θα βρείτε ένα βίντεο που ετοιμάσαμε με το KÜHLER 620, εξοπλισμένο με δύο ανεμιστήρες, να παλεύει με την πλήρη ισχύς του Jalapeno. http://www.youtube.com/watch?v=Apkngcxp28Y [BREAK=Συμπεράσματα] Η συνεργασία της Antec με την Asetek έφερε τον πρώτο καρπό και αυτός ονομάζεται KÜHLER 620, μια έτοιμη και συμπαγής λύσης υδρόψυξης που σκοπό έχει να διεκδικήσει μερίδιο της αγοράς από τα πετυχημένα H50 και H70 της Corsair (τα οποία επίσης κατασκευάζει η Asetek). Σύμφωνα με την Asetek, το KÜHLER 620 είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα OEM προϊόν (όπως τα H50&H70) και φέρει μεγάλες βελτιώσεις σε σχέση με προηγούμενα προϊόντα της. Οι τρεις μεγάλες διαφοροποιήσεις του KÜHLER 620, πάντα σύμφωνα με την Asetek, έναντι προηγούμενων υλοποιήσεων της είναι: α) οι πολύ πιο εύκαμπτες σωληνώσεις, β) η τρίτης γενιάς (Gen3) βάση του μπλοκ, η οποία υπόσχεται βελτίωση της τάξης του 1.5ºC ανά 100W ισχύος (του επεξεργαστή) και γ) ο έλεγχος των στροφών του ανεμιστήρα σύμφωνα με τη θερμοκρασία του υγρού της ψύξης. Συνοπτικά τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του KÜHLER 620 της Antec είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Ευκολία εγκατάστασης. Ακόμη και η θερμό-αγώγιμη πάστα είναι πρώτο-τοποθετημένη Ιδιαίτερα εύκαμπτες και μεγάλου μήκους σωληνώσεις Καλός λόγος απόδοσης/τιμής Αθόρυβη λειτουργία Κύκλωμα ελέγχου στροφών του ανεμιστήρα, βάση της θερμοκρασίας του υγρού της υδρόψυξης Μειονεκτήματα Παρέχεται θερμό-αγώγιμη πάστα μόνο για μία εγκατάσταση Δεν αναφέρονται πουθενά σημαντικές λεπτομέρειες για την αντλία και τον ανεμιστήρα. Γιατί τόση μυστικότητα; Δεν μπορεί να συναγωνιστεί σε επιδόσεις τις κορυφαίες λύσεις αερόψυξης. Χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι οι επιδόσεις του δεν είναι καλές Δεδομένου όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά το KÜHLER 620 είναι: Εδώ τέλειωσε και η σημερινή παρουσίαση. Ευχαριστούμε θερμά την Antec για τη διάθεση του δείγματος. crmaris

Μετά το διαζύγιο που πήρε η Corsair από την Asetek, αφού η τελευταία αποφάσισε να πάει με την Antec (Kuhler 620 και 920), η Corsair συνεργάστηκε με την CoolIT και παρουσίασε μέσα στο 2011 τα H60, H80 και H100. Τα δύο πρώτα διαθέτουν μονό ψυγείο με τη διαφορά ότι του H80 είναι πιο παχύ. Το Η100 διαθέτει διπλό ψυγείο, το οποίο μπορεί να δεχτεί μέχρι και τέσσερις 120mm ανεμιστήρες, οπότε θα χρειαστεί και το κατάλληλο κουτί για να τοποθετηθεί. Στη σημερινή δοκιμή θα δούμε από κοντά τις δυνατότητες του H100 και θα εξετάσουμε αν μια τόσο καλή υδρόψυξη μπορεί να τα βάλει με τις κορυφαίες λύσεις αερόψυξης και να τις κερδίσει, κάτι που ακόμη και το αντίστοιχο κορυφαίο μοντέλο της Antec (KUHLER H2O 920) δεν μπόρεσε να κάνει. Εν συντομία το H100 είναι ένα ολοκληρωμένο κλειστό σύστημα υδρόψυξης, δηλαδή δεν απαιτεί τίποτα άλλο από τον τελικό χρήστη από το να στερεώσει το ψυγείο του στο κουτί, να τοποθετήσει τους ανεμιστήρες πάνω σε αυτό, να βάλει το μπλοκ πάνω στον επεξεργαστή και στη συνέχεια να συνδέσει τους ανεμιστήρες με τις αντίστοιχες υποδοχές του μπλοκ και να δώσει ρεύμα στο H100 μέσω ενός 4pin Molex connector. Η υδρόψυξη σε όλη την απλότητα της εν ολίγης μιας και δεν απαιτούνται γεμίσματα με νερό και εξαερώσεις, σφιξίματα σωλήνων, να την αφήνετε να δουλεύει για 24 ώρες εκτός κουτιού για να ελέγξετε για διαρροές και το πιο σημαντικό δε χρειάζεται συντήρηση. Καλά όλα αυτά αλλά εμείς οφείλουμε να σας προειδοποιήσουμε, μην περιμένετε τις κορυφαίες επιδόσεις που έχουν οι custom λύσεις υδροψύξης και φυσικά κιτ σαν και το Η100 ψύχουν μόνο τον επεξεργαστή οπότε αν θέλετε να ψύξετε με δροσερό νεράκι και την/τις VGA(s) τότε θα πρέπει να στραφείτε σε μια custom λύση, η οποίο συν της άλλης μπορεί να σας προσφέρει και πολύ πιο χαμηλό εκλυόμενο θόρυβο σε μεγάλα φορτία. Όπως σας πληροφορεί η ίδια η Corsair αν έχετε πρόβλημα με αυτό το προϊόν δεν απευθύνεστε στο κατάστημα από όπου το αγοράσατε, αλλά απευθείας στην ίδια την εταιρία. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι θα πρέπει να πληρώσετε μεταφορικά, τουλάχιστον για την αποστολή! [BREAK=Τεχνικά Χαρακτηριστικά] Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά του Η100 παραθέτονται στον παρακάτω πίνακα. Corsair H100 Specifications Socket compatibility Intel LGA2011, LGA1366, LGA1156, LGA1155, LGA775 & AMD AM2, AM3 Material Block Base: Copper Radiator: Aluminium Pump Lifetime no info Max supported Fans 2 Equipped Fans 4 Tubing Length 300 mm Radiator Fan Dimensions 120mm (W) x 120mm (H) x 25mm (D) Radiator Dimensions 122mm (W) x 275mm (H) x 27mm (D) Warranty 5 years Price 100€ (inc. VAT) Όπως βλέπετε όλοι οι τύποι socket (Intel/AMD) υποστηρίζονται από το H100. Το μπλοκ φοράει από το εργοστάσιο τα κατάλληλα ελάσματα για τοποθέτηση σε Intel socket αλλά στα παρελκόμενα θα βρείτε και τα ελάσματα για τοποθέτηση σε AMD πλατφόρμα. Για την τελευταία δε χρειάζεται/παρέχεται ειδικό backplate. Το υλικό κατασκευής της βάσης είναι ο χαλκός αλλά το ψυγείο είναι από αλουμίνιο το οποίο αποβάλει τη θερμότητα πιο γρήγορα από το χαλκό (αλλά χρειάζεται ειδικό υγρό διαφορετικά θα έχει πρόβλημα το χάλκινο μπλοκ). Το H100 έρχεται με δύο ανεμιστήρες αλλά το διπλό ψυγείο μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και τέσσερις, αν το κουτί σας διαθέτει αρκετό χώρο και δε σας ενοχλεί ο αυξημένος θόρυβος. Το ψυγείο είναι ιδιαίτερα λεπτό, για να μην έχει πολλά προβλήματα συμβατότητας μιας και ήδη με τους ανεμιστήρες τοποθετημένους απαιτεί τουλάχιστον 52mm απόσταση μεταξύ της οροφής του κουτιού και της μητρικής. Με τόσο λεπτό ψυγείο πάντως τέσσερις ανεμιστήρες κρίνουμε ότι είναι υπερβολή και θα δώσουν μια αμελητέα αύξηση επιδόσεων. Τέλος, η εγγύηση που δίνει η Corsair αγγίζει τα 5 χρόνια και η τιμή του H100 είναι κάπως τσουχτερή. Τα χαρακτηριστικά των ανεμιστήρων με τους οποίους εξοπλίζεται το Η100 φαίνονται στον πιο κάτω πίνακα. Corsair H100 Fan Specifications (CF12S25SH12A) Bearing Sleeve Bearing Voltage Range 12 V Rotational Speed (+/- 10%): up to 1300 RPM (Low Noise), 2000 RPM (Balanced), and 2500 RPM (High Performance) Airflow 46 - 92 CFM Fan Static Pressure 1.6 - 7.7mm/H20 Life Expectance - Noise Level 22 - 39 dBA Connector 3 Pin Dimensions 120(H) x 120(D) x 25(W) mm Οι 120mm ανεμιστήρες είναι αρκούντως δυνατοί για το λεπτό ψυγείο που έχουν να δροσίσουν και ο μέγιστος εκλυόμενος θόρυβος τους σε πλήρης στροφές (2500RPM) αγγίζει τα 39dBA σύμφωνα με την Corsair. Δεν είναι ιδιαίτερα ήσυχοι δηλαδή. Το καλό είναι ότι στο πάνω μέρος του μπλοκ υπάρχει ένα κουμπί μέσω του οποίο ο χρήστης μπορεί να επιλέξει μεταξύ τριών καταστάσεων λειτουργίας, με τις δύο πρώτες να περιορίζουν τις μέγιστες στροφές σε 1300RPM και 2000RPM αντίστοιχα. Επίσης ανάλογα με τη θερμοκρασία του νερού της υδρόψυξης ρυθμίζονται οι στροφές των ανεμιστήρων σε κάθε περίπτωση. Στο παρακάτω γράφημα φαίνονται οι στροφές των ανεμιστήρων σε καθένα από τα τρία mode λειτουργίας (quiet, balanced, performance) ανάλογα με τη θερμοκρασία του ψυκτικού υγρού. [BREAK= Συσκευασία και παρελκόμενα] Το H100 έρχεται μέσα σε μια αρκετά μεγάλη συσκευασία, μετρίου βάρους. Στην πρόσοψη βρίσκουμε μια φωτογραφία του μπλοκ με το κουμπί επιλογής της κατάστασης λειτουργίας των ανεμιστήρων να ξεχωρίζει. Στο κάτω αριστερά μέρος υπάρχει μια ακόμη φωτογραφία από το H100 όπου φαίνεται και το ψυγείο με τους ανεμιστήρες τοποθετημένους. Στο πίσω μέρος του κουτιού υπάρχει ένα ενδιαφέρον γράφημα που παρουσιάζει τις διαφορές του H100 από τα H80, H60 και την στοκ ψύκτρα της Intel. Όπως διαφαίνεται το H80 βρίσκεται πολύ κοντά στο H100 οπότε αν το κουτί σας δεν υποστηρίζει διπλό ψυγείο τότε ίσως θα πρέπει να στραφείτε σε αυτό, πριν αρχίσετε τα μονταρίσματα. Στις υπόλοιπες πλευρές του κουτιού βρίσκουμε μερικές ακόμη αναφορές στα επιμέρους χαρακτηριστικά του H100. Ανοίγοντας τη συσκευασία διακρίνουμε ένα άσπρο αφρώδες προστατευτικό και πάνω σε αυτό βρίσκουμε το εγχειρίδιο χρήσης, ένα εγχειρίδιο που αναφέρεται στα προϊόντα της Corsair γενικά και ένα κόκκινο χαρτί το οποίο πληροφορεί ότι το συγκεκριμένο προϊόν σε περίπτωση βλάβης πρέπει να επιστραφεί στην ίδια την Corsair και όχι στο μαγαζί από όπου το αγοράσατε. Όπως καταλαβαίνετε αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να πληρώσετε τουλάχιστον τα έξοδα αποστολής αλλά τουλάχιστον το RMA της Corsair είναι πολύ καλό και γρήγορο. Αφαιρώντας το προστατευτικό αποκαλύπτονται τα περιεχόμενα της συσκευασίας που δεν είναι άλλα από το ίδιο το H100 (μπλοκ και ψυγείο), ένα σακουλάκι με βίδες, παξιμάδια και ότι άλλο χρειάζεται για την εγκατάσταση, ένα σετ από ελάσματα για εγκατάσταση σε AMD socket, ένα backplate για Intel sockets και φυσικά τους δύο ανεμιστήρες. [BREAK=Το Η100 κάτω από το φακό] Το H100 διαθέτει αρκετά μαζεμένες διαστάσεις στο σύνολο του. Παρόλο που το ψυγείο είναι διπλό, είναι λεπτό και ακόμη και με τους δύο στάνταρντ ανεμιστήρες τοποθετημένους το πάχος του μόλις που ξεπερνά τα 50mm. Οπότε αν το κουτί του υπολογιστή σας μπορεί να δεχτεί διπλό ψυγείο κατά πάσα πιθανότητα δε θα έχετε προβλήματα συμβατότητας. Οι σωληνώσεις είναι μικρής διαμέτρου, αρκετά μακριές (300mm) και ελαστικές ώστε να τοποθετήσετε το μπλοκ με άνεση αλλά διαθέτουν και την απαιτούμενη δυσκαμψία ώστε να μην τσακίσουν και διακοπεί έτσι η ροή του υγρού. Επίσης σύμφωνα με την Corsair το υλικό από το οποίο κατασκευάζονται οι σωληνώσεις δεν επιτρέπει την εξαέρωση του υγρού παρέχοντας έτσι αυξημένη διάρκεια ζωής στο H100. Μιας και μιλήσαμε για το υγρό του H100 να αναφέρουμε ότι αυτό χρησιμοποιεί ένα μείγμα από αποσταγμένο νερό και προπυλενογλυκόλη (propylene glycol), για την αποτροπή της διάβρωσης και της ανάπτυξης άλγης που μπορεί να φράξει τις διόδους του μπλοκ/αντλίας και να μειώσει έτσι τη ροή. Ας δούμε τώρα από κοντά και το πιο σημαντικό στοιχείο του H100, το μπλοκ, το οποίο ενσωματώνει την αντλία νερού καθώς και το κύκλωμα τροφοδοσίας και ελέγχου στροφών των ανεμιστήρων. Στο πάνω μέρος υπάρχει ένα κουμπί μέσω του οποίο μπορείτε να επιλέξετε ένα από τα τρία προγράμματα λειτουργίας (Quiet, Balanced, High Performance). Θα προτιμούσαμε βέβαια ένα πιο εύκολα προσβάσιμο τρόπο για την επιλογή των modes λειτουργίας μιας και ο χρήστης θα πρέπει να αφαιρέσει το πλαϊνό κάλυμμα του κουτιού του για να έχει πρόσβαση στο μπλοκ. Στο πλαϊνό μέρος του μπλοκ υπάρχουν υποδοχές για τη σύνδεση μέχρι και τεσσάρων ανεμιστήρων, οι οποίοι θα ελέγχονται και θα τροφοδοτούνται από το H100. Στην αντίθετη πλευρά υπάρχει μια μικρή υποδοχή για να συνδέσετε το Η100 με το προαιρετικό Link Commander της Corsair. Μέσω του τελευταίου μπορείτε να ελέγξετε διάφορες παραμέτρους όπως θερμοκρασία νερού, ταχύτητες ανεμιστήρων και αντλίας και να φτιάξετε δικά σας προφίλ λειτουργίας. Μόλις ένα 4pin Molex αρκεί για την τροφοδοσία της αντλίας του μπλοκ και των ανεμιστήρων. Υπάρχει επίσης και ένα Fan header για την παροχή των ενδείξεων στροφών της αντλίας στο bios της μητρικής. Μιας και το Η100 μπορεί να τροφοδοτήσει μέχρι και τέσσερις ανεμιστήρες, θα προτιμούσαμε να υπήρχε ακόμη ένα 4pin Molex για την τροφοδοσία του. Βλέπετε μερικοί χρήστες ίσως να το εξοπλίσουν με πιο δυνατούς και ενεργοβόρους ανεμιστήρες, αν και με αυτό το ψυγείο η διαφορά με τους παρεχόμενους θα είναι μικρή. Η βάση του μπλοκ είναι από χαλκό και φέρει προ-εγκατεστημένη θερμοαγώγιμη πάστα, για να διευκολύνει ακόμη περισσότερο την εγκατάσταση. Με αυτή την τιμή θα θέλαμε να δούμε και ένα σωληνάριο με επιπλέον θερμοαγώγιμη ανάμεσα στα παρελκόμενα. Και μερικές φωτογραφίες των ανεμιστήρων που εξοπλίζουν το H100. Δυστυχώς στις μέγιστες στροφές λειτουργίας τους είναι θορυβώδεις και επίσης η Corsair δεν παρέχει πληροφορίες για τη διάρκεια ζωής τους. [BREAK=Μετρήσεις] Όλες οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια του Jalapeno, ενός θερμομέτρου που μπορεί να παρακολουθήσει 2 θερμοκρασίες ταυτόχρονα και έχει τη δυνατότητα καταγραφής των μέγιστων-μικρότερων τιμών, ενός Fluke 175 (για την ακριβή μέτρηση των Watts), ενός ταχομέτρου UNI-T UT372 και ενός CEM DT-8852 Sound Level Meter Datalogger. Θα υποβάλουμε την ψύκτρα σε πέντε διαφορετικά φορτία (117.1W, 175.4W, 232.1W, 289.9W και 345.1W) και με διαφορετικές ταχύτητες του/των ανεμιστήρων. Να σημειώσουμε εδώ ότι η αφαιρέσαμε την αρχική θερμοαγώγιμη πάστα από το H100 και προσθέσαμε την NT-H1 της Noctua, την οποία κατά κόρον χρησιμοποιούμε σε όλες τις μετρήσεις μας. Ακολουθούν τρεις πίνακες με όλα τα στοιχεία που συλλέξαμε από τις μετρήσεις μας. Δοκιμάσαμε το H100 με τρεις διαφορετικές διαμορφώσεις των ανεμιστήρων του, push, pull και push/pull. Προφανώς στην τελευταία διαμόρφωση προσθέσαμε επιπλέον δύο ανεμιστήρες. Thermal and Acoustic Tests Corsair H100 (2 fans Push) Test # Watts Fan Speed RPM (A/B) Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 2500 / 2500 49.2 30.5°C 21.1°C 9.4°C 2 175.4 2500 / 2500 53.1 34.4°C 21.1°C 13.3°C 3 232.1 2500 / 2500 53.1 38.2°C 21.2°C 17.0°C 4 289.9 2500 / 2500 53.1 42.4°C 21.2°C 21.2°C 5 345.1 2500 / 2500 53.1 46.2°C 21.2°C 25.0°C * Measured at 0.5m distance Η απόδοση του H100 με τους ανεμιστήρες σε διάταξη "Push" είναι εκπληκτική και ξεπερνάει κατά πολύ τον μέχρι τώρα βασιλιά της κατηγορίας, την Noctua NH-D14. Η διαφορά μάλιστα είναι μεγάλη αγγίζοντας τους 5°C στη δοκιμή με το πλήρες φορτίο του Jalapeno. Πραγματικά κορυφαία η απόδοση του Η100 αλλά δυστυχώς με αντίκτυπο στο θόρυβο λειτουργίας μιας και από το δεύτερο τεστ οι ανεμιστήρες δουλεύουν στις μέγιστες στροφές τους και παίρνουν αυτιά. Thermal and Acoustic Tests Corsair H100 (2 fans Pull) Test # Watts Fan Speed RPM (A/B) Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 2200 / 2200 48.5 30.5°C 21.5°C 9.0°C 2 175.4 2500 / 2500 51.2 34.4°C 21.5°C 12.9°C 3 232.1 2500 / 2500 51.2 38.2°C 21.5°C 16.7°C 4 289.9 2500 / 2500 51.2 42.1°C 21.5°C 20.6°C 5 345.1 2500 / 2500 51.2 45.9°C 21.5°C 24.4°C * Measured at 0.5m distance Και εκεί που εκπλαγήκαμε από τις επιδόσεις με τους ανεμιστήρες σε διάταξη "Push" πραγματικά απορήσαμε όταν είδαμε τις θερμοκρασίες να κατεβαίνουν ακόμη πιο χαμηλά όταν χρησιμοποιήσαμε διάταξη "Pull". Πέραν από τις καλύτερες επιδόσεις, χρησιμοποιώντας αυτή τη διάταξη μειώνεται λίγο και ο παραγόμενος θόρυβος, προφανώς λόγω της απαλοιφής στροβιλισμών ανάμεσα στα πυκνά πτερύγια (fins) του ψυγείου. Thermal and Acoustic Tests Corsair H100 (4 fans Push/Pull) Test # Watts Fan Speed RPM (A/B)* Noise** (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 2200 / 2200 49.9 30.1°C 21.5°C 8.6°C 2 175.4 2500 / 2500 54.2 34.2°C 21.5°C 12.7°C 3 232.1 2500 / 2500 54.2 37.9°C 21.5°C 16.4°C 4 289.9 2500 / 2500 54.2 41.4°C 21.6°C 19.8°C 5 345.1 2500 / 2500 54.2 45.2°C 21.6°C 23.6°C * Corsair Fan RPMs ** Measured at 0.5m distance Όπως αναμέναμε, με τέσσερις ανεμιστήρες σε διάταξη Push/Pull οι επιδόσεις βελτιώνονται ελάχιστα αλλά απεναντίας ο παραγόμενος θόρυβος αυξάνεται αν και όχι κατά πολύ μιας και χρησιμοποιήσαμε δύο ήσυχους ανεμιστήρες (Enermax UCAPV12A - ED122512H-VAL). Πάντως σε γενικές γραμμές, όπως βλέπετε και από τον παραπάνω πίνακα, δεν αξίζουν τον έξτρα κόπο για την εγκατάσταση τους καθώς και τον επιπλέον χώρο που χρειάζονται, οι δύο επιπλέον ανεμιστήρες. [BREAK=Γραφήματα] Στο παρακάτω γράφημα απεικονίζεται η απόδοση της υπό δοκιμή ψύκτρας σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής, οι οποίες έχουν αντέξει τη μέγιστη ισχύ του Jalapeno. Το γράφημα που ακολουθεί αναπαριστά το επίπεδο του θορύβου που εκλύει η υδρόψυξη της δοκιμής σε σχέση με άλλες ψύκτρες που έχουν μετρηθεί κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Όπως βλέπετε η Noctua NH-D14 δεν είναι πια ο βασιλιάς των charts. Το H100 την ξεπέρασε, με άνεση, δείχνοντας έτσι τα δόντια του στην high-end κατηγορία λύσεων αερόψυξης. Βέβαια κοστίζει παραπάνω, απαιτεί χώρο για διπλό ψυγείο και το πιο σημαντικό είναι πολύ πιο θορυβώδης, αλλά για κάποιον που απαιτεί τις χαμηλότερες δυνατές θερμοκρασίες και δε θέλει να μπλέξει με custom λύσεις ψύξης αυτά είναι πταίσματα. Για όλους τους υπόλοιπους, που θέλουν ησυχία, οι κορυφαίες λύσεις αερόψυξης ίσως αποτελούν ακόμη την ιδανική λύση παρόλο τον τεράστιο όγκο τους. [BREAK=Συμπεράσματα] To Corsair H100 έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές από πολλά σοβαρά review sites καθώς και από ενθουσιώδεις χρήστες, οπότε δεν αποτέλεσαν έκπληξη τα πολύ καλά αποτελέσματα που σημείωσε κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Βέβαια για να πω την αλήθεια δεν περίμενα να ρίξει 5 βαθμούς στην μέχρι πρότινος πρωταθλήτρια, της CPU Cooler Database, Noctua NH-D14. Από ότι φαίνεται η Corsair για άλλη μια φορά κατάφερε και χτύπησε κατευθείαν την κορυφή της κατηγορίας, εκτοπίζοντας όλες τις άλλες έτοιμες λύσεις υδρόψυξης (βλέπε Antec Kuhler 920) με χαρακτηριστική μάλιστα ευκολία. Τα μόνο προβλήματα που εντόπισα στο H100 είναι η υψηλή τιμή και ο αυξημένος θόρυβος των ανεμιστήρων σε πλήρης στροφές (performance mode). Ένα σημείο, από ότι φαίνεται, στο οποίο ακόμη καλά κρατούν οι κορυφαίες λύσεις αερόψυξης μιας και οι περισσότερες καταφέρνουν και επιτυγχάνουν πολύ καλές επιδόσεις με μικρό σχετικά θόρυβο. Τέλος, το H100 είναι συμβατό με το Corsair Link Commander το οποίο παρέχει τη δυνατότητα ελέγχου και ρύθμισης μέσω λογισμικού όλων σχεδόν των επιμέρους παραμέτρων, συμπεριλαμβανομένης και της δυνατότητας να φτιάξετε δικά σας προφίλ λειτουργίας για τους ανεμιστήρες. Βέβαια το Link Commander δεν είναι φτηνό μιας και κοστίζει αλλά από την άλλη αναβαθμίζει σημαντικά τη λειτουργικότητα του H100. To Η100 κοστίζει 100€ (με ΦΠΑ). Συνοπτικά τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του Η100 της Corsair είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Κορυφαίες επιδόσεις Τρία modes λειτουργίας των ανεμιστήρων Ευκολία εγκατάστασης Συμβατότητα με όλα τα sockets (AMD/Intel) Υποστήριξη τεσσάρων ανεμιστήρων Δυνατότητα αναβάθμισης των λειτουργιών του με το Link Commander 5της εγγύηση Μειονεκτήματα Τιμή Υψηλός θόρυβος στις μέγιστες στροφές (high performance mode) Απαιτείται πρόσβαση στο μπλοκ για την αλλαγή των modes λειτουργίας Δε χωράει σε όλα τα cases (λόγω διπλού ψυγείου) Δε συνοδεύεται από σωληνάριο θερμοαγώγιμης πάστας Δεδομένου όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά το Η100 είναι: Εδώ τέλειωσε και η σημερινή παρουσίαση. Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για τη διάθεση του δείγματος. crmaris

Πρόλογος Η Corsair ξεκινώντας το 1994 με αντικείμενο την εξυπηρέτηση OEM πελατών, άρχισε από το 2000 να στρέφεται στο ευρύτερο κοινό και ιδιαίτερα τους ενθουσιώδεις χρήστες προσωπικών υπολογιστών. Με πρώτο και στιβαρό βήμα τις θρυλικές για την αξιοπιστία τους μνήμες, γρήγορα επεκτάθηκε στην κατασκευή κουτιών για PC, υψηλής ποιότητας τροφοδοτικών, λύσεων υδρόψυξης, USB sticks, SSDs, πληκτρολογίων και άλλων πολλών, με σημαίνον χαρακτηριστικό σε όλα, την εμφανή προσπάθεια για συνδυασμό της καλής ποιότητας με το λογικό κόστος. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η απήχηση των προϊόντων της, να είναι τόσο ευρεία σε σημείο που, ο χρήστης που δεν έχει ακουστά την Corsair, απλά "δεν υπάρχει" ! Στον τομέα που μας ενδιαφέρει εδώ, έκανε πριν χρόνια το πρώτο βήμα της με την ιστορική πλέον Η50. Από τότε έχει κυλίσει πολύ νερό στο αυλάκι και τα μοντέλα που την διαδέχτηκαν, ακολουθώντας την πορεία των άλλων προϊόντων της, έχουν κερδίσει την προτίμηση των χρηστών και έχουν χαρίσει στην Corsair ένα σεβαστό μερίδιο της αγοράς. Στη σημερινή παρουσίασή μας θα δούμε από κοντά το μικρότερο μέλος των νέων μοντέλων της σειράς Hydro Series, που ακούει στο όνομα Corsair Hydro Series™ H80i GTHigh Performance Liquid CPU Cooler. Πρόκειται για μια ΑΙΟ που έρχεται με radiator αυξημένου πάχους, εξοπλισμένο με δύο ανεμιστήρες 120x25mm υψηλής πίεσης, σε διάταξη Push-Pull και ένα νέο block που μπορεί να τροφοδοτήσει και τους ανεμιστήρες. Αλλά το πράγμα δεν σταματά εκεί, το "πακέτο" κλείνει με το " i ", διότι η ψύκτρα μας έχει την δυνατότητα να κάνει χρήση του software Corsair Link, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να ελέγξουμε το σύνολο της ψύκτρας μέσω του PC μας. Σαν πρόταση, έχει στόχο τους χρήστες που δεν έχουν τον απαραίτητο χώρο για μεγαλύτερο radiator, καθώς τους υπόσχεται αυξημένες επιδόσεις, καταργώντας τους περιορισμούς που θέτουν στο O/C οι κλασικές ΑΙΟ των 120mm. Το αν θα τα καταφέρει και με τι "κόστος", είναι κάτι που μένει να αποδειχθεί κατά την "φιλοξενία" της στο πάγκο του TheLab! Ακολουθήστε μας στις επόμενες σελίδες, να γνωρίσουμε την Corsair Hydro Series H80i GT. Τεχνικά χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά τηςCorsair H80i GT. Όπως θα διαπιστώσετε παρατίθενται πολλά χαρακτηριστικά, εκ των οποίων αρκετά, δεν δίνονται από την κατασκευάστρια αλλά αποτελούν δικές μας προσθήκες. Βασικός στόχος αυτού, είναι να έχουμε σε μια σελίδα, συγκεντρωμένη όσο το δυνατόν πιο πυκνή πληροφορία, έτσι ώστε "με μια ματιά" να μπορούμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε. Φυσικά για να μην χαθούμε σε ένα ολόκληρο κατεβατό, ο πίνακας των χαρακτηριστικών έχει διαιρεθεί σε λογικές ενότητες, οι οποίες ελπίζουμε ότι θα διευκολύνουν πολύ τον εντοπισμό του χαρακτηριστικού που μας ενδιαφέρει κάθε φορά. Να σημειώσουμε ότι τα χαρακτηριστικά που προσθέσαμε εμείς έχουν κίτρινους ορισμούς και μπλε τιμές. Επίσης με μπλε χαρακτήρες, δίπλα σε κάποιες "εργοστασιακές" τιμές, είναι σημειωμένες οι τιμές που μετρήσαμε εμείς κατά την διάρκεια των δοκιμών και επιπλέον, με πράσινους χαρακτήρες μπορείτε να βρείτε χαρακτηριστικά για τα οποία, κάνουμε μια πιθανή υπόθεση καθώς δεν βρήκαμε κάτι σχετικό. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό είναι το radiator, που με το μεγάλο πάχος του διεκδικεί να προσφέρει ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες, με την βοήθεια των ανεμιστήρων που έχουν ειδική σχεδίαση για βέλτιστη συνεργασία μαζί του. Το σύνολο των χαρακτηριστικών κλείνει με τον πίνακα των θερμικών παραμέτρων. Μια μόνο παρατήρηση έχουμε να κάνουμε εδώ. Ο συντελεστής πυκνότητας μοιάζει να είναι ο συνήθης, αλλά δεν είναι, καθώς, οι διαστάσεις της ψύκτρας είναι στην κατηγορία των 120mm και οι ψυκτικές σωληνώσεις της, είναι διατεταγμένες σε δύο επάλληλα επίπεδα ! H Corsair Hydro Series H80i GT έχει πενταετή εγγύηση και τη στιγμή που γράφεται το review, μπορείτε να την βρείτε στα Ελληνικά καταστήματα προς 113,29 € του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συσκευασία και παρελκόμενα Η Corsair Hydro Series H80i GT φτάνει στο χρήστη μέσα σε μια σκούρα χάρτινη συσκευασία, που θα απασχολήσει τις πρώτες ματιές μας. Διακριτικά σκούρα χρώματα σε όλες τις πλευρές της και εμείς βάζουμε αρχή από το "καπάκι" του κουτιού. Η συσκευασία ακολουθεί τα χρώματα της ψύκτρας, μαύρο με αποχρώσεις του "γκρι", με τα γαλάζια του "Η" ( από το Hydro) και του "GT" να κάνουν αντίστιξη, φέρνοντας καλοκαιρινούς συνειρμούς από θαλασσινές βουτιές! Βασικά χαρακτηριστικά, οι δύο ανεμιστήρες που την συνοδεύουν, το Corsair Link και η πενταετής εγγύηση. Στις δύο μεγάλες πλευρές βλέπουμε μια πολύγλωσση περιγραφή των περιεχομένων του κουτιού (αριστερά) και των βασικών χαρακτηριστικών της H80i GT (δεξιά). Οι διπλοί ανεμιστήρες που συνδυάζουν υψηλή απόδοση με χαμηλό θόρυβο, η εξελιγμένη δομή του cold plate,και η ευκολία εγκατάστασης είναι τα βασικά. Επιπλέον, έχουμε την δυνατότητα με το Corsair Link να ρυθμίσουμε κατά την προτίμησή μας, την λειτουργία των ανεμιστήρων καθώς και το χρώμα αλλά και τη σημασία του φωτισμού του λογότυπου της Corsair, που βρίσκεται πάνω στο Block. Στην μία μικρή πλευρά βρίσκουμε περισσότερες πληροφορίες για την συμβατότητα της ψύκτρας, η οποία πρακτικά δεν κάνει "διακρίσεις", καθώς είναι συμβατή με όλα τα σύγχρονα sockets και την εκ νέου αναφορά στο Corsair Link software, το οποίο μπορούμε να κατεβάσουμε από το από το site της Corsair. Η άλλη μικρή πλευρά - προορισμένη προφανώς για τοποθέτηση σε στενάχωρο ράφι ( )- αναφέρει μόνο το όνομα του προϊόντος! Για άλλη μια φορά πολύ χώρος "θυσιασμένος" στην αισθητική του πράγματος, αλλά μας μένει μια πλευρά ακόμα... Εδώ βρίσκουμε περισσότερες πληροφορίες με βασικές, τις διαστάσεις της ψύκτρας, κάποια στοιχειώδη χαρακτηριστικά της, ένα αποτέλεσμα από δοκιμή υπερχρονισμού και αναφορές στην κατασκευή του radiator και του block. Φυσικά όλα αυτά απέχουν πολύ από το να μας ικανοποιήσουν την περιέργεια, αλλά ευτυχώς είμαστε ακόμα έξω από του κουτί! Ας το ανοίξουμε λοιπόν να δούμε το περιεχόμενό του! Πρώτη εντύπωση -αφού αφαιρέσουμε το αφρώδες φύλλο που προστατεύει τα περιεχόμενα του κουτιού- είναι ...περισσότερη προστασία! Τα πάντα τυλιγμένα στις σακουλίτσες τους, αναπαύονται σφιχτά τοποθετημένα στις χάρτινες θήκες που σχηματίζει το χοντρό διαμορφωμένο χαρτόνι, το οποίο τα κρατάει σταθερά και σε απόσταση από τα εξωτερικά τοιχώματα του κουτιού. Διακρίνουμε το hardware στερέωσης, το φυλλάδιο των οδηγιών να αναπαύεται πάνω στους δύο ανεμιστήρες, και τους απαραίτητους αποστάτες και βίδες. Αλλά ας τα δούμε από πιο κοντά. Αριστερά επάνω έχουμε το block bracket και τους αποστάτες για την πλατφόρμα της AMD, για την οποία να σημειώσουμε ότι δεν παρέχεται CPU back plate, άρα θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε αυτό της μητρικής σας! Από κάτω ακριβώς, έχουμε το CPU back plate για την πλατφόρμα της INTEL και μέσα του, είναι οι αποστάτες για όλες τις υποστηριζόμενες παραλλαγές της πλατφόρμας εκτός του socket LGA2011, του οποίου οι αποστάτες είναι αριστερά. Δεξιά από το CPU back plate έχουμε τις χειρόβιδες στερέωσης του block bracket και ακόμα δεξιότερα έχουμε τις βίδες στερέωσης των ανεμιστήρων στο radiator αλλά και του συνόλου στο κουτί μας. Και τα παρελκόμενα κλείνουν με το micro USB καλώδιο επικοινωνίας της Corsair H80i GT, με το PC μας. Κάτι λείπει όμως -ευτυχώς μόνο από την εικόνα- ! Το Intel block bracket, είναι ήδη στερεωμένο πάνω στο block για να εξασφαλίζει παραπέρα προστασία του, δίνοντας μια βάση στήριξης για το διαφανές κάλυμμα του cold plate, που προστατεύει τόσο την επιφάνειά του όσο και την ήδη τοποθετημένη στρώση της θερμοαγώγιμης πάστας. Αλλά ώρα να αλλάξουμε σελίδα για να δούμε και το "επισκέπτη" μας ! Η ψύκτρα από κοντά Αφαίρεση των προστατευτικών νάιλον και η Corsair H80i GT στη διάθεσή μας! Εντύπωση κάνει το παχύ radiator με το λογότυπο της κατασκευάστριας, πάνω σε ένα χωνευτό πλαστικό έλασμα με επιφάνεια κατεργασμένη για να θυμίζει μέταλλο, αλλά αυτό που φαίνεται πραγματικά εντυπωσιακό είναι οι "κουστουμαρισμένες" σωλήνες, που με την μεγάλη τους διάμετρο και το μαύρο πυκνό νάιλον sleeve, τραβάνε το μάτι, που τις ακολουθεί για να...καταλήξει στο νέας σχεδίασης block / αντλία. Το radiator Το radiator σαν κατασκευή, είναι πάχους 49mm και φιλοξενεί μια σχετικά πυκνή διάταξη σωλήνων σε διπλή στρώση, που ψύχονται από αναδιπλωμένα fins αλουμινίου, τα οποία έχουν μικροπερσίδες (Louvers) για βελτίωση της ψυκτικής απόδοσής τους. Οι 24 συνολικά σωλήνες και τα μονοκόμματα πτερύγια που είναι συγκολλημένα επάνω τους, σχηματίζουν έναν θερμικά ενεργό σώμα πάχους 36,2mm που είναι λίγο παραπάνω από το διπλάσιο αυτού που συναντάμε στα radiator των ΑΙΟ των 240mm. Με άλλα λόγια, η κατασκευή έχει θερμικό όγκο ανάλογο με μιας 240mm AIO, προφανώς σκοπεύοντας στο footprint των 120mm να ενσωματώσει τις δυνατότητες της αμέσως μεγαλύτερης κατηγορίας και να δώσει στους χρήστες που στερούνται του απαραίτητου χώρου, την δυνατότητα να έχουν μια ισχυρή ΑΙΟ υδρόψυξη. Βεβαίως, η επάλληλη διάταξη των σωληνώσεων σε δύο επίπεδα, υστερεί κάπως έναντι της μονής στρώσης τους σε διπλάσια επιφάνεια, και μένει να αποδειχθεί το τι μπορεί να πετύχει η H80i GT, αλλά μια πρώτη εξέταση δείχνει ότι η Corsair "έχει κάνει τους λογαριασμούς της", όμως αυτά θα τα πούμε στην επόμενη σελίδα! Για την ώρα, να παρατηρήσουμε ότι το radiator δεν διαθέτει στόμιο πλήρωσης. Προφανώς το γέμισμά του με ψυκτικό υγρό, γίνεται από κάποιο ρακόρ/σωλήνας, ενδεχομένως από την πλευρά του block. Οι σωλήνες όμως διεκδικούν την προσοχή μας, ας τους διαθέσουμε ένα "κοντινό"... Η επένδυση των σωλήνων είναι από λεπτό νάιλον νήμα σε πολύ σφιχτή πλέξη και υπάρχει λόγος γι' αυτό καθώς, αυτή η σφιχτή ύφανση με την μηδαμινή διαστολή της, λειτουργεί σαν εύκαμπτος "νάρθηκας", εμποδίζοντας την σωλήνα να διπλώσει όταν το παρακάνουμε και για χάρη σας... θα το παρακάνουμε ! Στο "βάθος", μας περιμένει το νέο block της Corsair και εμείς -το καλεί και η εποχή- κάνουμε "βουτιά" δίπλα του! Το "Block" Συμμετρική κατασκευή που δίνει την αίσθηση της στιβαρότητας, με το οπισθοφωτιζόμενο -με RGB LED- logo της Corsair να υπόσχεται "δροσερά" ταξίδια για το PC μας. Εντύπωση κάνει η διάμετρος των σωλήνων που συνδέονται επάνω του, σωλήνες οι οποίες, ναι μεν δεν μπορούν να περιστραφούν ως προς το επίπεδο του block, αλλά αυτό δεν σημαίνει -όπως θα δούμε στην επόμενη σελίδα- και τόσες δυσκολίες. Τα ribbon cables που βγαίνουν από το block, δεν έχουν sleeve -προφανώς για να μην αυξηθεί ο όγκος τους και να μπορούμε να τα βολέψουμε πιο εύκολα στα στενάχωρα σημεία γύρω από το socket- αλλά είναι μαύρα, πράγμα που θα βοηθήσει στην "εξαφάνισή" τους ! Το τριπολικό καλώδιο συνδέει την αντλία με κάποιο fan header της μητρικής μας και το τετραπολικό τροφοδοτεί τους ανεμιστήρες (οι οποίοι ελέγχονται με PWM).... Όπως βλέπουμε έχει γίνει -και πολύ σωστά- η πρόβλεψη, το pin του σήματος Tach (μεταφέρει την πληροφορία των RPM) να υπάρχει μόνο στο ένα από τα δύο βύσματα των ανεμιστήρων, διαφορετικά θα έχουμε "παρατράγουδα"! Αλλά τα καλώδια δεν τελειώνουν εδώ! Η υποδοχή micro USB που βλέπουμε στην δεξιά φωτογραφία, προορίζεται για την βυσμάτωση του καλωδίου που θα συνδέσει τα ηλεκτρονικά του "Block" με το PC μας, όπου εγκαθιστώντας το Corsair Link, θα έχουμε σχεδόν πλήρη έλεγχο της ψύκτρας μας και όχι μόνον, όπως θα δούμε στην σχετική σελίδα της παρουσίασής μας. Αλλά τι το κουβεντιάζουμε και δεν το βλέπουμε και πως είναι: Ωραίο και τακτοποιημένο φαίνεται με το γωνιακό βύσμα και μοναδική ένσταση που έχουμε είναι ότι, παραβιάζει ελαφρά το footprint των 95x95mm που ορίζει η INTEL καθώς, περισσεύει έξω από αυτό περίπου 7mm. Βέβαια δεν είναι πολύ πιθανό να συναντήσετε προβλήματα, αλλά ίσως μια ελαφρά πιο "χωνευτή" τοποθέτησή του, να έκανε απόλυτα συμβατό το block και να μας άφηνε σαν μόνη έγνοια, το πως θα βολέψουμε ακόμα ένα καλώδιο, να κάνει "βόλτα" πάνω στην μητρική μας. Για να μην γίνομαι όμως "γκρινιάρης", θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η δυνατότητα να τροφοδοτηθούν οι ανεμιστήρες από το "block", αποτελεί ικανό αντιστάθμισμα καθώς ελαφρώνει το καλωδιομάνι! To cold plate Η πλάκα που κάνει τη θερμική "διαμεσολάβηση" μεταξύ του CPU heat spreader και του υγρού ψύξης, είναι χάλκινη και χωρίς επιμετάλλωση, πράγμα που εξασφαλίζει λίγο χαμηλότερο κόστος κατασκευής και λίγο καλύτερη θερμική σύζευξη με το καπάκι της CPU. Η στερέωσή της πάνω στο σώμα του block, γίνεται με έξι φρεζάτες βίδες pozidrive, που εξασφαλίζουν αφενός την απαραίτητη σύσφιξη για να επιτευχθεί η στεγανοποίηση και αφετέρου την ομοιόμορφη κατανομή της, για να διατηρηθεί η στεγανότητα για πολύ καιρό! Το κρίσιμο κεντρικό τμήμα της επιφάνειάς της, είναι ήδη καλυμμένο από το εργοστάσιο με θερμοαγώγιμη πάστα που διευκολύνει πολύ την εγκατάσταση της ψύκτρας ακόμα και από έναν αδαή χρήστη. Βεβαίως, αυτό δεν αποτελεί επαρκή λόγο για το γεγονός ότι, το πακέτο δεν συνοδεύεται και από ένα σωληνάριο με επιπλέον θερμοαγώγιμη, πράγμα που το καταλογίζουμε στις ελλείψεις καθώς, είναι πολύ πιθανό η πρώτη εγκατάσταση -ιδιαίτερα μιλώντας για ένα νέο χρήστη- μπορεί να μην είναι και η τελική! Η διάστρωση της θερμοαγώγιμης είναι εξαιρετικά ομοιόμορφη... ...και η μικροδιαμόρφωση της επιφάνειάς της, στοχεύει στην καλύτερη διασπορά της και στην αποφυγή εγκλωβισμού φυσαλίδων αέρα κατά την εγκατάσταση του block. Όπως μπορείτε να δείτε -από το σημείο που την πιέσαμε λίγο με το νύχι- είναι σχετικά "στεγνή"- και από ότι έδειξαν οι μετρήσεις, έχει εξαιρετική θερμική συμπεριφορά. Στην δεξιά φωτογραφία -που τραβήχτηκε μεταξύ δυο ομάδων δοκιμών- βλέπουμε ότι η επιφάνεια το cold plate δεν είναι "καθρέφτης", αντίθετα, είναι μηχανουργικά κατεργασμένος με σπειροειδή κοπή σε τόρνο CNC υψηλής ακρίβειας. Αυτού του είδους η κατεργασία είναι πολύ διαδεδομένη τον τελευταίο καιρό, γιατί εξασφαλίζει ακριβή έλεγχο του σχήματος της τελικής επιφάνειας, η οποία εν προκειμένω, είναι ελαφρά κυρτή! Αλλά περισσότερα για το θέμα αυτό θα δούμε στην επόμενη σελίδα, για την ώρα θα στρέψουμε την προσοχή μας στον "συνεργάτη" του radiator, ο οποίος καθορίζει την θερμική αλλά και ακουστική συμπεριφορά του. Οι ανεμιστήρες Η H80i GT εφοδιάζεται με τους ανεμιστήρες Corsair SP120L οι οποίοι αποτελούν special έκδοση και συνοδεύουν την H80i GT και άλλες ΑΙΟ της εταιρίας που δέχονται ανεμιστήρες 120mm. Σύμφωνα με την Corsair έχουν ειδικά σχεδιασμένη φτερωτή έτσι ώστε να παρέχουν αρκετό αέρα και με σημαντικά αυξημένη στατική πίεση σε σχέση με τους απλούς case fans, παράλληλα, τα πτερύγιά της είναι μελετημένα για χαμηλή εκπομπή θορύβου. Τα επτά πτερύγιά τους καλύπτουν σε μεγάλο ποσοστό την διατομή εισόδου του ανεμιστήρα, προϊδεάζοντας για υψηλή στατική πίεση, και επιπλέον, όπως μπορείτε να δείτε και από τα χαρακτηριστικά τους, οι 2.700 rpm τους, συνηγορούν σε αυτό! Τα στηρίγματα του κινητήρα είναι σε γωνία με τις ακμές των πτερυγίων, περιορίζοντας έτσι τον παραγόμενο θόρυβο. Αλλά πέρα από αυτό δεν διακρίνουμε οποιοδήποτε άλλο μέσο καταστολής της διάδοσης ενδεχόμενων κραδασμών, όπως ελαστικά pads ή ελαστικές "γωνίες", όπως έχουν τα commercial μοντέλα της (π.χ. SP120 PWM), τα οποία βεβαίως είναι αρκετά ακριβότερα , αλλά παρ' όλα αυτά πιστεύουμε ότι εδώ η Corsair έπρεπε να δείξει περισσότερη προσοχή καθώς, πρόκειται για ένα enthusiast προϊόν που απευθύνεται σε χρήστες των οποίων οι απαιτήσεις δεν σταματούν στο performance, αλλά σίγουρα φτάνουν και στο θέμα του θορύβου. Δυστυχώς, περισσότερες πληροφορίες δεν υπάρχουν διαθέσιμες, (η Corsair δείχνει παράδοξα φειδωλή σε αυτές), έτσι θα υποθέσουμε ότι, ο μέσος χρόνος ζωής τους είναι ο κοινός των 50.000 ωρών, τα έδρανά τους απλά sleeve bearings και ο κινητήρας τους, λειτουργεί με standard commutation, με ότι σημαίνει αυτό στην παραγωγή παράπλευρου ηλεκτρομηχανικού θορύβου, σαφώς βέβαια η πενταετής εγγύηση, δεν δίνεται έτσι εύκολα σε ανεμιστήρες με απλά έδρανα...ίδωμεν. Κλείνοντας αυτή τη σελίδα ας δούμε και μερικές εικόνες της Corsair H80i GT πλήρως συναρμολογημένης. Το σύνολο είναι -όπως το περιμένουμε άλλωστε- αρκετά compact, αλλά αυτό μόνο όσον αφορά στο "πάτημά" του, γιατί το πάχος του ... ...με τα ~10cm του, μόνο compact δεν είναι! Και για να μην έχουμε παράπονα από την "πίσω" όψη.... Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά Και ήρθε η ώρα να σκύψουμε λίγο πιο κοντά στον καλεσμένο μας και να του αφιερώσουμε τη δέουσα προσοχή! Εδώ είναι που θα δούμε παρέα και θα κρίνουμε τις τεχνικές λύσεις που επιλέγει κάθε κατασκευαστής, για να προσεγγίσει το στόχο του. Και σήμερα, έχουμε να κάνουμε με μια εταιρία που -καθόλου τυχαία- έχει εδραιώσει ένα σεβαστό όνομα στην αγορά. Σαν ελάχιστη "ανταπόδοση", εμείς πρέπει να "δούμε" -στο μέτρο του δυνατού- όλα εκείνα που μένουν στο παρασκήνιο. Με άλλα λόγια...πάμε να ρίξουμε "φως στο σκοτάδι" ... ...έστω και αν αυτό -εν προκειμένω- είναι , καλλιτεχνική αδεία! Το radiator Το radiator -όπως βλέπουμε στην αριστερή φωτογραφία- έχει "πλούσιες" διαστάσεις και υπερκαλύπτει αρκετά την διατομή του ανεμιστήρα του, πράγμα που βοηθάει στην καλύτερη απόδοση, αλλά το πιο σημαντικό είναι στην δεξιά φωτογραφία. Τα πτερύγια του radiator είναι αρκετά πυκνά (19,5 FPI) και έχουν και περσίδες (Louvers), οι προσεκτικοί φίλοι όμως, θα δουν κάτι σημαντικό στην κατασκευή του, που φαίνεται καλύτερα στην επόμενη φωτογραφία. Ναι μεν υπάρχουν περσίδες, αλλά αυτές δεν είναι πολύ "έντονες" (δεν έχουν μεγάλη κλίση), με αποτέλεσμα να υπάρχει κενό ανάμεσά τους που επιτρέπει στον αέρα να περάσει ελεύθερα και πιο βαθιά μέσα στα πτερύγια, τα οποία -ας μην το ξεχνάμε- κατά την κατεύθυνση της ροής του αέρα, έχουν μήκος περίπου 36mm. Αυτό επιτρέπει στο radiator να λειτουργεί αποδοτικά σε υψηλό airflow, αλλά παράλληλα, να μην "σηκώνει τα χέρια ψηλά" όταν η ροή του αέρα γίνεται ασθενέστερη και από ότι έδειξαν οι μετρήσεις "Εις βάθος", τα αποθέματα του radiator είναι πολύ μεγάλα, καθώς η αύξηση της ροής έδωσε σημαντική μείωση της θερμοκρασίας. Στο σημείο αυτό όμως, καλό είναι να δώσουμε μια ακόμα πληροφορία που έχει να κάνει με τον προσανατολισμό του radiator. Η προηγούμενη -δεξιά- φωτογραφία, δείχνει ποια είναι η ροή του ψυκτικού υγρού, και καλό είναι να το πάρουμε υπόψη μας όταν στήνουμε την AIO μας! Βίδες και βιδώματα Το είπαμε και στην παρουσίαση των παρελκόμενων ότι, πρέπει να προσέχετε μην χάσετε τις βίδες καθώς αυτές είναι UNC 6/32 και είναι δυσεύρετες στην Ελλάδα, αλλά τώρα θα δούμε και τις στηρίξεις των ανεμιστήρων. Προσφιλής πρακτική των κατασκευαστών είναι να κανονίζουν έτσι ώστε, στην προέκταση του άξονα της βίδας στερέωσης των ανεμιστήρων στο radiator, να υπάρχουν μόνο πτερύγια. Έτσι το μόνο που μπορεί να συμβεί αν χρησιμοποιήσουμε λάθος βίδα, είναι να καταστρέψουμε κάνα δύο πτερύγια, πράγμα που δεν αποτελεί πρόβλημα, παρά μόνο αισθητικό και αυτό, μόνο για τον διαπράξαντα την "μαστοριά" ! Καλό είναι να θυμάστε ότι, μαζί με τις βίδες παρέχονται και οκτώ μαύρες και παχουλές ροδέλες. Αυτές μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε στην στερέωση των ανεμιστήρων και επιβάλλεται οπωσδήποτε για τις βίδες που θα στερεώσουν το radiator πάνω στο κουτί μας, ιδιαίτερα αν στις θέσεις βιδώματος το κουτί μας έχει ελαστικά παρεμβύσματα (grommets). Με το τρόπο αυτό, το παρέμβυσμα θα συμπιεστεί ομοιόμορφα και θα εξακολουθεί να εμποδίζει την μεταφορά στο κουτί μας, των ενδεχόμενων κραδασμών των ανεμιστήρων! Πολύ προσεκτική αντιμετώπιση από μεριάς της Corsair, μακάρι να έδειχνε την ανάλογη προσοχή και στους ίδιους τους ανεμιστήρες στον τομέα αυτό! Οι σωληνώσεις Το σημειώσαμε στην προηγούμενη σελίδα ότι, οι σωληνώσεις καταλήγουν σε σταθερούς συνδέσμους και όπως μπορούμε να δούμε στις φωτογραφίες που ακολουθούν, αυτές μοιάζουν να είναι τελείως σταθερές. Με την ευκαιρία αυτού του κοντινού, βλέπουμε πόσο είναι το πάχος της σωλήνας σε σύγκριση με την διάμετρο που έχει το μεταλλικό σωληνάκι σύνδεσης του radiator. Αλλά στο θέμα μας, πράγματι στο ψυγείο η σύνδεση είναι "βράχος" και καλό είναι να μην δοκιμάσετε την αντοχή της! Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στο "block" ! Οι σωληνώσεις δεν είναι ακλόνητα συνδεδεμένες με αυτό! Φυσικά δεν εννοώ ότι βγαίνουν, κάθε άλλο, αλλά μπορούν να περιστραφούν γύρω από τον άξονά τους. Απόδειξη οι δύο φωτογραφίες που ακολουθούν. Όπως βλέπετε στην δεξιά φωτογραφία βάλαμε τις σωλήνες "σταυροπόδι" ! Αυτό διευκολύνει την εγκατάσταση της Corsair H80i GT καθώς μας δίνει την δυνατότητα, ανεξάρτητα από την θέση του radiator, να διατηρήσουμε πιο εύκολα το "block" σε θέση ορθής ανάγνωσης του logo του, που είναι και η καλύτερη καθώς, το ζεστό ψυκτικό βγαίνει προς τα επάνω! Περί ελαστικότητας των σωλήνων Με του που βλέπεις το μέγεθος των σωλήνων, η πρώτη σκέψη είναι ότι θα είναι πολύ δύσκαμπτες και πράγματι δεν είναι και από τις πιο..."πειθήνιες", καθώς έχουν μια τάση να μένουν ίσιες, για να το θέσω ευγενικά δηλαδή! Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αν κάνουμε την "κίνησή" μας, αυτές θα αντισταθούν, αντίθετα, θα προσαρμοστούν και μάλιστα θα ακολουθήσουν την μέγιστη δυνατή καμπυλότητα χωρίς φόβο να τσακίσουν! Νομίζω ότι τόση ελαστικότητα είναι ...αρκετή ! Αν παρατηρήσετε το σχήμα των σωλήνων, παρά τον "βανδαλισμό" μας, δεν έχει αλλοιωθεί καθόλου! Δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι υπάρχει μια κάποια τάση για να τσακίσει η σωλήνα και αυτό οφείλεται τόσο στο υλικό της, όσο και στο μαύρο "φράκο" της ! Βέβαια δεν μείναμε στις στατικές φωτογραφίες μόνο, δοκιμάσαμε και αν δουλεύει -"στεγνά" εννοείται ! ! ! Και δεν διαπιστώσαμε κανένα πρόβλημα, εδώ αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στην Corsair, που συνδύασε την εύκολη ροή του ψυκτικού, τις anti-kink απαιτήσεις, αλλά και την αισθητική, με ένα πολύ αποτελεσματικό τρόπο! Η επιπεδότητα του cold plate Είπαμε ήδη ότι η επιφάνεια της πλάκας του χαλκού που εξασφαλίζει την θερμική σύζευξη με την CPU μας, δεν έχει υψηλή λείανση, για την ακρίβεια έχει πολύ μικρή λείανση, γιατί ο σκοπός της κατεργασίας της είναι να σχηματιστούν αυτές οι τακτοποιημένες και "ομοεπίπεδες" αδιόρατες αυλακώσεις, έτσι ώστε οι κορυφές τους να έρχονται σε τέλεια επαφή με το heat spreader της CPU και οι μεταξύ τους αυλακώσεις, να "απορροφούν" την περίσσεια της θερμοαγώγιμης πάστας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια πάρα πολύ αποτελεσματική θερμική επαφή ! Στην δεξιά φωτογραφία βλέπουμε ότι η μηχανουργική ρίγα εντοπίζει μια κυρτότητα στο σχήμα της επιφάνειας του cold plate, ας την μετρήσουμε! Η επιφάνειά του έχει μια ομοιόμορφη "κυρτότητα" και το φίλερ μετράει 180μm προς την μια κατεύθυνση και 200μm προς την άλλη. Καθόλου άσχημα, αρκεί να έχουμε καλή επαφή σε πραγματικές συνθήκες! Πράγμα που θα το εξετάσουμε λίγο πιο κάτω! Το σύστημα στερέωσης του "Block" στην μητρική Είναι εμβόλιμη η αναφορά του ζητήματος αυτού εδώ, αλλά έχω καλούς λόγους ! Η Corsair έχει αναρτήσει ένα video σχετικά με την H80i GT και αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ, βρίσκεται στο 1:00"min - 1:45" τμήμα του. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά τους. Η στήριξη του Block bracket H Corsair έχει υιοθετήσει -από καιρό- μια αποτελεσματικότατη λύση στήριξης του ελάσματος με το οποίο στερεώνεται το block πάνω στη μητρική μας. Το block έχει περιμετρικά στην κάτω του πλευρά, μια σειρά εσοχές πάνω στις οποίες κλειδώνει το bracket στήριξής του. Το πλαστικό έλασμα που δείχνει το βελάκι, είναι ένα από τα τέσσερα που υπάρχουν και φροντίζουν να μένει στη θέση του το bracket, το οποίο το τοποθετούμε με οδηγό της εσοχές του block και τα "γατζάκια" που φέρει το bracket. Αρχικά βάζουμε το bracket και πιέζουμε ελαφρά, έτσι ώστε τα πλαστικά ελάσματα, να υποχωρήσουν και να επιτρέψουν στο bracket να περιστραφεί προς τα δεξιά. Με τον τρόπο αυτό τα γατζάκια του, μπαίνουν σε ένα οδηγό/λούκι και με λίγη περιστροφή ακόμα, τερματίζουν την διαδρομή τους στο stop που υπάρχει. Εκεί με την βοήθεια της πίεσης του πλαστικού ελάσματος, κλειδώνουν σε μια εσοχή που έχει το κάθε πλαστικό "τακουνάκι" που βλέπουμε στην περίμετρο του block. Στην θέση αυτή παραμένει σταθερό και χωρίς καμία..."εκδρομική" τάση! Το σύστημα είναι πολύ απλό, απίστευτα γρήγορο και κυρίως εξαιρετικά στιβαρό καθώς, το ανθεκτικό στη θερμοκρασία πλαστικό της βάσης του block, έχει πολύ καλή μηχανική αντοχή και επιπλέον, οι δυνάμεις σύσφιξης κατανέμονται περιμετρικά και το καταπονούν ελάχιστα. Η στήριξη του CPU back plate Θα αναφερθώ σε μια σημαντική λεπτομέρεια που δεν φαίνεται στο video. Το μεταλλικό σωληνάκι που περνά μέσα από τις οπές που έχει η μητρική, είναι διαμέτρου 3,66mm και μήκους 3,5mm. Πάνω σε αυτό το σωληνάκι βιδώνεται ο αποστάτης μέχρι που τερματίζει επάνω του, εγκλωβίζοντας την μητρική ανάμεσά τους. Απλό και αποτελεσματικό, όμως εδώ υπάρχει ένα θέμα: Η απόσταση μεταξύ της πατούρας που έχει το σωληνάκι και της κάτω πλευράς του αποστάτη είναι 3,5mm, όποτε συνυπολογίζοντας ότι το πάχος μιας μητρική μπορεί να είναι από 1,5(-) mm ~ 2(+) mm, μας περισσεύουν 2mm ~ 1,5mm αντιστοίχως, για να πατήσει ο αποστάτης στη μητρική. Με άλλα λόγια, ο αποστάτης δεν πατάει στη μητρική αλλά απέχει από αυτή μια απόσταση που μπορεί -ανάλογα με τη μητρική- να μεταβάλετε ~0,5mm και ίσως και περισσότερο. Εδώ αν βάλουμε στους λογαριασμούς μας ότι, η επιφάνεια επαφής του CPU heat spreader σε μια τυπική INTEL κατασκευή socket, απέχει σταθερή απόσταση (~8,0mm) από την άνω επιφάνειά της μητρικής, βλέπουμε ότι σε μια λεπτή μητρική, οι αποστάτες που βιδώσαμε στο CPU back plate, θα στέκονται λίγο ψηλότερα από ότι σε μια πιο παχιά μητρική. Συνεπώς οι δυνάμεις σύσφιξης του block -που ορίζονται από την διαθέσιμη διαδρομή των ελασμάτων στήριξης του bracket, μέχρι να τερματίσουν πάνω στους αποστάτες- στην πράξη θα εξαρτώνται από το πάχος της μητρικής! Σε μια λεπτή μητρική οι δυνάμεις θα είναι μικρότερες από ότι σε μια παχιά μητρική! Και το θέμα μας εδώ είναι ότι, αυτό το μισό χιλιοστό μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα της θερμικής σύζευξης της ψύκτρας με την CPU! Για πάμε λοιπόν τώρα με όλα αυτά κατά νου να δούμε πως συμπεριφέρθηκε το σύστημα στήριξης της Corsair H80i GT. H διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας Πριν προχωρήσουμε στο ζήτημα αυτό, να θυμίσουμε ότι ο λόγος της κυρτότητας του cold plate είναι η καλύτερη εφαρμογή του, στα ελαφρώς κοίλα heat spreaders πολλών από τις σύγχρονες CPU. Βέβαια αυτό σημαίνει μια παραπάνω κατασκευαστική πρόκληση καθώς, αυτή η κυρτότητα δεν πρέπει να αποτελεί πρόβλημα όταν το heat spreader είναι επίπεδο, όπως π.χ. είναι η επιφάνεια του loader του "Ήφαιστου" ! Λίγο αντιφατικά τα πράγματα, αλλά ... μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις ! Η διασπορά της Stock ΤΙΜ Η φωτογραφίες τραβήχτηκαν μετά την πρώτη ομάδα δοκιμών όπου είχε προσομοιωθεί πάχος μητρικής ίσο με ~1,5mm. Η διασπορά είναι καλή και μόνο η υψηλή αντίθεση της φωτογραφίας εμποδίζει να καταλάβουμε την ποιότητά της, ευτυχώς τραβήχτηκε και άλλη φωτογραφία από άλλη γωνία. Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι, το block του Loader ακούμπησε σε όλη την επιφάνειά του αφήνοντας ένα ευδιάκριτο σημάδι, και ότι οι "γυμνές" περιοχές "αναρρόφησης" που άφησε η διαδικασία αποκόλλησης του block (μπορούμε να δούμε τον χαλκό), μαρτυρούν ότι είχαμε μια αρκετά ομοιόμορφη διασπορά. Βέβαια -όπως είχαμε πει- η πάστα είναι λίγο "στεγνή", γι' αυτό και δεν κάλυψε όλη την διαθέσιμη επιφάνεια, αλλά σίγουρα υπερκάλυψε την κρίσιμη περιοχή κάτω από την οποία υπάρχει το τσιπάκι του επεξεργαστή! Τα αποτελέσματα που έφερε στις μετρήσεις ήταν πάρα πολύ καλά ! Η διασπορά της Arctic MX-4 TIM Στις δοκιμές που έγιναν με την reference θερμοαγώγιμη που χρησιμοποιούμε (Arctic MX-4), είχαμε πολύ πιο διαφωτιστικές εικόνες. Κατ' αρχήν να δούμε την κατανομή της θερμοαγώγιμης για μια "μητρική" πάχους ~1,5mm: Και να συνεχίσουμε με τις δοκιμές προσομοίωσης μητρικής πάχους ~2mm, όπου είμαστε λίγο πιο άτσαλοι όταν ξεκολλήσαμε το block από τον Loader: Συμπέρασμα...δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας, ανεξάρτητα με το πάχος της μητρικής, το "πάτημα" του cold plate πάνω στην τελείως επίπεδη επιφάνεια του Loader, είναι εξαιρετικό! Και στις δύο περιπτώσεις όπου επικρατούν διαφορετικές δυνάμεις σύσφιξης, η θερμοαγώγιμη έχει εξωθηθεί πλήρως επιτρέποντας την βέλτιστη επαφή του cold plate με τον Loader. Το σημαντικότερο όμως που αποκαλύπτουν οι φωτογραφίες αυτές είναι ότι το κυρτό cold plate, κάτω από την πίεση των δυνάμεων σύσφιξης, προοδευτικά "ίσιωσε" και πάτησε τέλεια, μέχρι τα άκρα, του τελείως επίπεδου Loader! ! ! Η κυρτή επιφάνεια του cold plate προσαρμόζεται τέλεια, σε όλες τις ενδεχόμενες επιφάνειες των CPU heat spreaders, ανεξάρτητα με το αν αυτές είναι κοίλες, επίπεδες, ή κυρτές! Στο σημείο αυτό, πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια στο RnD τμήμα της Corsair καθώς, με την ελαστικότητα και το "ευπροσάρμοστο" του cold plate, έχει δώσει μια εξαιρετική λύση σε ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα στον τομέα αυτό ! Και χωρίς καμία διάθεση να "ευλογήσω τα γένια" μας εδώ στο TheLab, αυτές ακριβώς είναι οι περιπτώσεις που ανταμείβουν την προσπάθεια και το ερευνητικό πνεύμα, είναι οι στιγμές που η αποκάλυψη των κατασκευαστικών λεπτομερειών, αποκτά το βάρος που της αρμόζει, δικαιώνοντας τόσο τον κατασκευαστή και τον reviewer, όσο και εσάς, που υπομονετικά φτάσατε μέχρι εδώ ! Αλλά δεν τελειώσαμε ακόμα, δε μας πάει η ψυχή να σας αφήσουμε έτσι στα...γρήγορα! ! ! Θέματα συμβατότητας με κουτιά και μητρικές Εδώ δεν έχουμε να σημειώσουμε παρά μόνο δύο-τρία πράγματα: 1. Το βύσμα της USB διασύνδεσης με την μητρική μας ξεπερνά κατά ~7mm το όριο που θέτει η INTEL, συνεπώς μπορεί σε κάποια σπάνια περίπτωση να σας δημιουργήσει θέμα, οπότε καλό είναι να το προσέξετε. 2. Σε πολύ λεπτές μητρικές (π.χ. κάποιες mini ή micro ATX) υπάρχει περίπτωση η μητρική να έχει πάχος πιο λίγο από το 1,5mm,οπότε αξίζει το κόπο να πειραματιστείτε με την προσθήκη λεπτών πλαστικών ροδελών που θα τις περάσετε στα σωληνάκια του CPU back plate, πριν το τοποθετήσετε στην μητρική σας. Έτσι θα πετύχετε καλύτερες δυνάμεις σύσφιξης ακόμα και σε αυτή την οριακή κατάσταση. 3. Σε μητρικές με socket LGA 2011, όπου υπάρχουν μνήμες και προς την πλευρά των ΙΟ της μητρικής (προς την πίσω πλευρά του κουτιού), θα πρέπει να είσαστε προσεκτικοί με τις μνήμες που έχουν πολύ υψηλά heat spreaders, καθώς η H80i GT σε push-pull εγκατάσταση, "μπαίνει" μέσα στο κουτί ~10cm, με συνέπεια να "κρέμεται" πάνω από την CPU υπερκαλύπτοντας αυτές τις μνήμες, σε μια απόσταση που μπορεί -ανάλογα με το κουτί πάντα- να είναι -κατ' ελάχιστο- ~5cm από την μητρική. Βέβαια ακόμα και στην περίπτωση αυτή υπάρχουν λύσεις, αλλά τις αφήνω στη φαντασία σας! Οι ανεμιστήρες Στο συγκεκριμένο review, είχα αρχικά τη σκέψη -λόγω του Corsair Link που θα ήθελε τη δική του σελίδα- να μην αφιερώσω μια ξέχωρη σελίδα για τους ανεμιστήρες, όμως η Corsair είχε άλλα "σχέδια"! Στο ζήτημα αυτό όπως ίσως το καταλάβατε δεν είμαστε πλήρως ικανοποιημένοι και αυτό όχι γιατί οι ανεμιστήρες δεν κάνουν την δουλειά τους, ίσα-ίσα μια χαρά την κάνουν, αλλά γιατί η εντύπωση από την υπόλοιπη κατασκευή της H80i GT είναι τόσο καλή, που κάποιες λεπτομέρειες των ανεμιστήρων απλά δεν "συνάδουν" στο ίδιο επίπεδο ποιότητας. Εδώ να ξεκαθαρίσουμε ότι οι πληροφορίες -παραδόξως- είναι λιγοστές και έτσι τα συμπεράσματά μας βασίζονται σε αυτά που δεν βλέπουμε. Για παράδειγμα, δεν βλέπουμε να δίνεται κάπου ο μέσος χρόνος ζωής ή ο τύπος των εδράνων, έτσι λογικώς υποθέτουμε ότι μάλλον αυτά "κινούνται" στα επίπεδα του μέσου όρου (50.000 h , Sleeve bearing), από την άλλη μεριά βέβαια, η ψύκτρα έχει εγγύηση πέντε ετών, όσο δηλαδή δίνουν και οι κατασκευαστές ανεμιστήρων με ποιοτικά έδρανα! Όπως καταλαβαίνετε θα χρειαστεί κάποια έρευνα! Εκτός αυτού, υπάρχουν και κάποια άλλα ζητήματα που θα θέλαμε να τα δούμε διαφορετικά, όχι -επαναλαμβάνω- γιατί και έτσι δεν είναι επαρκή, αλλά γιατί θα ήταν πιο ταιριαστά έστω και αν κόστιζαν λίγο παραπάνω! Αλλά ας αφήσουμε τις επιφανειακές υποθέσεις της πρώτης ματιάς και ας το ψάξουμε λίγο σοβαρότερα το θέμα! Τα έδρανα του ανεμιστήρα Όπως βλέπετε ο άξονας του ανεμιστήρα δεν είναι επισκέψιμος, είναι σφραγισμένος μέσα στο χυτευμένο πλαστικό του σώματος του ανεμιστήρα, έτσι ξεχνάμε το ενδεχόμενο λυσίματος και λίπανσής του. Όμως το "καλό το παλικάρι, ξέρει κι' άλλο μονοπάτι! [] Ας κάνουμε λίγη "πρακτική θεωρία" ! [] Ένας εύκολος τρόπος για να συμπεράνεις την ποιότητα ενός εδράνου, είναι να λειτουργήσεις τον ανεμιστήρα σε οριακές θέσεις που μεταβάλουν την σύνθεση των δυνάμεων που εξασκούνται στο άξονά του. Μη πάει το μυαλό σας σε τίποτε περίεργο, απλά μιλάμε για μια σύγκριση των στροφών του ανεμιστήρα στις ακόλουθες θέσεις: 1. Ο άξονας είναι οριζόντιος, το σώμα του ανεμιστήρα κατακόρυφο. 2. Ο άξονας είναι κατακόρυφος και ο ανεμιστήρας φυσάει τον αέρα προς τα κάτω. 3. Ο άξονας είναι κατακόρυφος και ο ανεμιστήρας φυσάει τον αέρα προς τα πάνω. Εάν ένας ανεμιστήρας είναι αδιάφορος στο πως τον βάζεις και συνεχίζει να έχει τις ίδιες στροφές παντού, τότε μιλάμε για μια εξαιρετική κατασκευή! Συνήθως όμως στην θέση (2) οι στροφές αυξάνουν ελαφρά σε σχέση με την (1) και στη θέση (3) οι στροφές λιγοστεύουν σε σχέση με την θέση (1) και ο αίτιος είναι η δύναμη της βαρύτητας και η αξονική δύναμη που εξασκείται στην φτερωτή από την μάζα του αέρα που αυτή προωθεί . Στην θέση (3), αυτές οι δυνάμεις είναι ομόροπες και φέρνουν το έδρανο του άξονα, σε μια οριακή κατάσταση αν δεν έχουν παρθεί τα κατάλληλα μέτρα αντιστάθμισής της (μαγνητικά συνήθως). Σε αρκετούς ανεμιστήρες που στην κατασκευή τους το κόστος έχει βαρύνουσα σημασία, επηρεάζοντας την τεχνολογία των εδράνων, παρατηρείται μείωση στροφών και ενδεχομένως και κάποιος ιδιαίτερος κραδασμός. Επανερχόμαστε λοιπόν στον ανεμιστήρα SP120L PWM της H80i GT, ο οποίος έδειξε ότι, οι στροφές του δεν μειώνονται αισθητά στην θέση (3) και δεν δείχνει να παράγει διαφορετικό κραδασμό στη θέση αυτή, οπότε από εδώ δεν έχουμε κάποιο αρνητικό συμπέρασμα, δεν ξέρουμε βέβαια αν έχει έδρανα υψηλής ποιότητας, είναι όμως πιθανό. Αλλά και απλά να έχει, οι 50.000 ώρες είναι ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, όμως, δεν παύει να θέλουμε να τα δούμε και καλύτερα! Τα αντικραδασμικά μέτρα Εδώ πραγματικά δεν έχουμε να πούμε απολύτως τίποτε γιατί ο ανεμιστήρας -σε αντίθεση με τους ομόλογούς του, της σειράς High pressure, που έχουν ελαστικά τακουνάκια στις γωνίες τους- δεν διαθέτει κανένα από αυτά και αυτό αποτελεί μια κύρια "διαφωνία" μας! Τα μέτρα καταστολής του θορύβου της φτερωτής Εδώ υπάρχουν ιδιαιτερότητες, σημειώνουμε δυο θετικά: 1. Την στρογγυλεμένη μύτη των ακροπτερυγίων, πράγμα που εφαρμόζεται σε πάρα πολλές κατασκευές με στόχο, την προοδευτική διάσπαση του περιμετρικού οριακού στρώματος του πλαισίου του ανεμιστήρα και την συνακόλουθη μείωση του αντίστοιχου θορύβου. 2. Την ελαφρά πάχυνση του χείλους προσβολής των πτερυγίων, που συμβάλει στην ακαμψία τους και μειώνει την τάση του οριακού στρώματος να αποκολληθεί από την επάνω πλευρά του πτερυγίου (suction side), με ευεργετική επίδραση στο θέμα του θορύβου. Αυτό το δεύτερο χαρακτηριστικό, μολονότι σημαντικό, είναι "κρυφό" καθώς, για να αναδειχθεί η παρουσία του, επιστρατεύτηκαν "έκτακτα" μέτρα! Εδώ θα μπορούσαν να έχουν ληφθεί και άλλα μέτρα π.χ. winglets (έχουμε συζητήσει πολλές φορές γι' αυτά εδώ) και μάλιστα λόγω της υψηλής ταχύτητας του ανεμιστήρα, θα έφερναν σημαντική επίδραση στην μείωση του θορύβου! Ας ελπίσουμε ότι είναι στα επόμενα σχέδια της Corsair. Η στατική πίεση του ανεμιστήρα Εδώ, μπαίνουμε για πρώτη φορά με άλλες απαιτήσεις καθώς, έχουμε πλέον ένα τρόπο να την κρίνουμε! Όχι μη πάει το μυαλό σας σε πανάκριβους εξοπλισμούς, αυτοί είναι ακόμα άπιαστοι για τις δυνατότητές μας, αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει να αναζητούμε ένα τρόπο να μην αφήνουμε αυτή την παράμετρο ανεξέλεγκτη! Στο εργαστήριο του TheLab αναπτύχθηκε μια απλή μεθοδολογία, που μας δίνει έμμεσα μια εκτίμηση σε σχέση με την στατική πίεση που δηλώνει ο κάθε κατασκευαστής ανεμιστήρα. Φυσικά πάντα μιλάμε για συγκριτικά αποτελέσματα και όχι για απόλυτες μετρήσεις της στατικής πίεσης. Η ιδέα βασίζεται στο γεγονός ότι ένας ανεμιστήρας κατασκευασμένος να αποδίδει τα βέλτιστα σαν ανεμιστήρας radiator, όταν δουλεύει στον ελεύθερο αέρα θα συμπεριφέρεται διαφορετικά από ότι όταν θα τον μετρήσουμε πάνω στο radiator. Με βάση αυτό και κατ' αναλογία των διαγραμμάτων πίεσης / ροής που συνοδεύουν όλους τους επαγγελματικούς ανεμιστήρες, έγιναν δύο δοκιμές κάποιων ανεμιστήρων σε πλήρως ελεύθερη ροή και σε πλήρως φραγμένη ροή (η έξοδος του ανεμιστήρα είναι τελείως φραγμένη με ένα επίπεδο αντικείμενο). Το αποτέλεσμα που περιμένουμε να δούμε είναι ο ανεμιστήρας με την σχεδίαση για υψηλή στατική πίεση, όταν συναντήσει αντίσταση, να προσπαθήσει να την ξεπεράσει απορροφώντας περισσότερο ρεύμα προκειμένου να διατηρήσει τις στροφές του και να κάνει την δουλειά του! Αντίθετα, ένας ανεμιστήρας που είναι σχεδιασμένος για μεγάλη ροή κάτω από μικρή στατική πίεση, σχεδόν δεν θα καταλάβει ότι η έξοδός του είναι κλειστή, καθώς ο τρόπος που προωθεί τον αέρα είναι διαφορετικός. Έτσι δεν θα απορροφήσει παραπάνω ρεύμα καθώς οι στροφές του θα παραμείνουν πάνω κάτω ίδιες. Με βάση αυτά, μπορούμε να δούμε στο γράφημα που ακολουθεί μερικές χαρακτηριστικές τιμές. {Οι μπάρες που είναι κενές απεικονίζουν τα εργοστασιακά δεδομένα του ανεμιστήρα και οι μπάρες που είναι γεμάτες, δείχνουν τις τιμές που μετρήσαμε. Οι μετρήσεις του ρεύματος έγιναν με όργανο True RMS και δείχνει τόσο την AC όσο και την DC συνιστώσα του, και η μπάρα Current Delta %, δείχνει την ποσοστιαία αύξηση του ρεύματος λειτουργίας του ανεμιστήρα όταν αυτός βρεθεί σε αδυναμία να προωθήσει τον αέρα στην έξοδό του} Όπως βλέπουμε, άλλοι ανεμιστήρες σχεδόν δεν "αντιλαμβάνονται" την αλλαγή κατάστασης του airflow, και άλλοι με το που θα "δουν" αντίσταση στην έξοδό τους, αναλαμβάνουν να δουλέψουν πιο έντονα απορροφώντας περισσότερη ενέργεια προκειμένου να καταφέρουν να σπρώξουν τον αέρα. Βεβαίως εδώ έχουμε μια οριακή κατάσταση η οποία όμως είναι και η χαρακτηριστική που διακρίνει τους ανεμιστήρες High Pressure από τους High Airflow. Φυσικά, υπάρχουν και ανεμιστήρες σχεδιασμένοι να κάνουν και τις δύο δουλειές, όπως το "τερατάκι" της EBM-Papst, που τράβηξε δυόμιση φορές μεγαλύτερο ρεύμα, όταν βρέθηκε στα δύσκολα και έπρεπε να το κρατάω με δύναμη στο τραπέζι που χρησιμοποιήθηκε σαν εμπόδιο για να μην..."πετάξει" ! [] Ερχόμενοι τώρα να δούμε τι κατάφερε ο Corsair SP120L PWM, που ψύχει την H80i GT, διαπιστώνουμε ότι έκανε εξαιρετική δουλειά! Η δήλωση της Corsair ότι πρόκειται για ανεμιστήρα ειδικά σχεδιασμένο για radiator, αποδεικνύεται ακριβέστατη. Ο ανεμιστήρας όταν "δει" τα ζόρια, "πατάει γκάζι" και εξακολουθεί "ατάραχος" να κάνει την δουλειά του ! Αλλά θα είχε ενδιαφέρον να δούμε τι είναι αυτό που κάνει τη διαφορά στη σχεδίασή του. Τα πτερύγια υψηλής στατικής πίεσης Μέχρι τώρα έχουμε μιλήσει αρκετές φορές για τον σχεδιασμό των πτερυγίων των ανεμιστήρων, και έχουμε δει ότι αυτός, είναι ο κρισιμότερος παράγοντας στον προσδιορισμό του χαρακτήρα του ανεμιστήρα. Στην περίπτωση όμως του ανεμιστήρα που έχουμε σήμερα στο πάγκο του TheLab, το σχέδιό του έχει τόσο ευδιάκριτα στοιχεία, που είναι μια ευκαιρία να τα δούμε από κοντά. Το ποσοστό κάλυψης της διατομής του ανεμιστήρα Στις δύο εικόνες που ακολουθούν, είναι το πρώτο "μυστικό" ενός ανεμιστήρα υψηλής στατικής πίεσης. Τα πτερύγιά του καλύπτουν σχεδόν ολόκληρο το άνοιγμα του ανεμιστήρα, από το σημείο που ξεκινούν από το hub του κινητήρα, όπου βλέπουμε στην δεξιά φωτογραφία ότι το ένα πτερύγιο ξεκινάει κάτω ακριβώς από τη σημείο που τελειώνει το άλλο, μέχρι το άκρο των πτερυγίων που είναι πάρα πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Αν όλη αυτή η κάλυψη της διατομής του ανεμιστήρα, σας θυμίζει "παγίδα", δεν θα έχετε άδικο! Ακριβώς αυτό είναι ένας ανεμιστήρας υψηλής πίεσης, μια παγίδα, στην οποία όσος αέρας μπει δεν μπορεί να φύγει από πουθενά αλλού, παρά μόνον από το άνοιγμα που τον σπρώχνουν τα πτερύγια και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ας δούμε δυο ακόμα φωτογραφίες που δείχνουν ακόμα μια λεπτομέρεια. Η κλίση των πτερυγίων Δείτε στην αριστερή φωτογραφία πόσο μικρή κλίση έχουν στο άκρο τους τα πτερύγια. Η μύτη τους είναι σχεδόν παράλληλη με το επίπεδο του ανεμιστήρα και η συνέχεια του ακροπτερύγιου -εκμεταλλευόμενη το μεγάλο μήκος της- χαμηλώνει πολύ προοδευτικά προς τα μέσα, χωρίς να έχει απότομες αλλαγές κλίσης. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στο εσωτερικό άκρο των πτερυγίων και εδώ, η κλίση είναι πολύ μικρή και ομαλή, εκμεταλλευόμενη όλο τα διαθέσιμο μήκος που της αναλογεί πάνω στο hub. Όλα αυτά συγκλίνουν στο να σπρώξουν τον αέρα προς τα πίσω και καθώς το ένα πτερύγιο διαδέχεται το άλλο, ο αέρας ακόμα και δυσκολία να βρει, δεν μπορεί να διαφύγει προς τα πίσω (προς την είσοδο του ανεμιστήρα), γιατί μια νέα ποσότητα έρχεται από το επόμενο πτερύγιο. Αυτή είναι η τεχνική, το πτερύγιο με τη μικρή του κλίση, πιέζει σαν "σπάτουλα" τον αέρα πάνω στο radiator, αυτός είναι και ο λόγος που οι ανεμιστήρες υψηλής πίεσης δεν έχουν πολλά πτερύγια, αλλά λίγα και πλατιά καθώς, στις διαθέσιμες διαστάσεις, η μικρή κλίση δεν συμβιβάζεται με τα πολλά πτερύγια. Το airflow Καλά όλα αυτά, αλλά με το airflow τι γίνεται; Η φτερωτή αυτή, φράζει όλη τη διατομή, από που θα περάσει ο αέρας για να πετύχουμε μεγάλο airflow! Η απάντηση είναι μία ... δεν θα περάσει !!! Ο λόγος είναι ότι μια τέτοια σχεδίαση είναι ασύμβατη με πολύ υψηλό airflow καθώς, ο τρόπος για να έχουμε μεγάλο airflow και υψηλή στατική πίεση σημαίνουν, ή ιδιαίτερα ογκώδεις κατασκευές, η εξωφρενικά θορυβώδεις, ή και τα δυο ταυτόχρονα! Σίγουρα δεν θα θέλατε να έχετε στο PC σας έναν ανεμιστήρα 120x38mm, που σπρώχνει 335cfm με πίεση 127 mmH2O...αν για να το πετύχει αυτό, πρέπει να στρέφεται με 11.000rpm, απορροφώντας 120 Watt και παράγοντας 78 dB(A) θόρυβο ! ! ! Οι κατασκευές που δίνουν υψηλό airflow, έχουν -πάντα για την χρήση σε PC- διαφορετική σχεδίαση και δεν έχει νόημα να βάλουμε ένα τέτοιον ανεμιστήρα σε ένα "σφιχτό" radiator όπως αυτό της σημερινής φιλοξενούμενής μας, γιατί απλά δεν θα τα καταφέρει να ωθήσει μέσα από το ψυγείο τον αέρα που λέει, γιατί το ονομαστικό airflow είναι μετρημένο στον ελεύθερο αέρα, χωρίς κανένα εμπόδιο! Με άλλα λόγια, αυτό που έχει σημασία είναι το πόσο αέρα θα καταφέρει να περάσει ο ανεμιστήρας μέσα από το radiator και στο ζήτημα αυτό ο Corsair SP120L PWM αποτελεί -όπως είδαμε και στο προηγούμενο γράφημα- μια εξαιρετική λύση καθώς, ανταποκρίνεται άριστα ακόμα και σε οριακή φόρτιση! Και στο σημείο αυτό, πραγματικά φαίνεται ο λόγος της "διαφωνίας" μας, η Corsair έφτιαξε ένα προϊόν με πολύ καλές επιδόσεις και "δίστασε" να το εξοπλίσει με εκείνες τις λεπτομέρειες που θα αποτελούσαν την πινελιά που λείπει, για να μας αναγκάσει να "ψαχνόμαστε" για να βρούμε κάποιο, έστω ένα (!) μειονέκτημα! Ας σοβαρέψουμε όμως λίγο, για να κλείσουμε το θέμα του airflow των ανεμιστήρων, εξετάζοντας το τι συμβαίνει σε μια εν λειτουργία H80i GT. Το πλαίσιο του ανεμιστήρα Θα μου πείτε, τι το ενδιαφέρον μπορεί να έχει το πλαίσιο του ανεμιστήρα! Έχει και παραέχει, αν είναι ανεμιστήρας υψηλής πίεσης πάνω σε radiator και μάλιστα "σφιχτό", έχει ! Ο λόγος είναι η διαρροή αέρα (Air Leak), για να δούμε μερικές φωτογραφίες: Όπως βλέπετε στις δύο πλευρές, μεταξύ του πλαισίου του ανεμιστήρα και του radiator υπάρχει ένα κενό, από το οποίο μπορεί να περνάει ο αέρας και φυσικά, ακριβώς το ίδιο ισχύει και για την πίσω πλευρά. Για να το "ψάξουμε" το θέμα χρησιμοποιήσαμε τα πλαίσια δύο άλλων κατεστραμμένων ανεμιστήρων, σαν shroud για να απομονώσουμε την είσοδο και την έξοδο του αέρα των ανεμιστήρων, έτσι ώστε στην περιοχή των ανοιγμάτων αυτών, να μην υπάρχουν ρεύματα αέρα άλλα, από αυτά του αέρα που περνά από τα συγκεκριμένα ανοίγματα. Και παρακολουθούμε τι βρήκαμε από την διαρροή της πλευράς Push, σε διαδοχικές φωτογραφίες, με αισθητήρα ένα πολύ λεπτό και μαλακό χαρτί. Πλησιάζουμε τον "αισθητήρα" μας πρώτα στο επάνω τμήμα του ανοίγματος και μετά στο κάτω: Από το άνοιγμα διαφεύγει αρκετός αέρας για να κάνει το χαρτάκι να "φτερουγίζει" έντονα! Αυτό σημαίνει ότι ένα μέρος από τον αέρα που σπρώχνει ο ανεμιστήρας προς το radiator, διαφεύγει πριν περάσει από αυτό και εκτός από αυτό, η πίεση του αέρα σε όλη την είσοδο του radiator είναι ελαφρά μικρότερη, από αυτήν που θα μπορούσε να πετύχει ο ανεμιστήρας αν ένα μέρος της δεν εκτονωνόταν από αυτά τα δύο ανοίγματα! Πάμε όμως να δούμε τι γίνεται και στην πίσω πλευρά που είναι ο Pull ανεμιστήρας. Εδώ βλέπουμε το ακριβώς αντίθετο φαινόμενο, ο πίσω ανεμιστήρας δημιουργεί τέτοια υποπίεση, που ρουφάει όλο τον αέρα που έρχεται από το radiator και του "περισσεύει κενό" κιόλας και μπορεί και ρουφάει και εξωτερικό αέρα ! Αυτό όμως, μειώνει ελαφρά την υποπίεση που θα μπορούσε να δημιουργήσει, αν δεν υπήρχαν αυτά τα ανοίγματα και αυτή η -έστω μικρή- αύξηση, θα σήμαινε μια ακόμα καλύτερη θερμική συμπεριφορά της ΑΙΟ, έστω και αν αυτή θα ήταν μικρή. Αν ο ανεμιστήρας είχε το κλασικό τετράγωνο πλαίσιο, δεν θα υπήρχε κανένα κενό και θα είχαμε λίγο πιο αποδοτική ψύξη! Θα μου πείτε ότι οι ανεμιστήρες αυτοί έχουν και κάποια συγκεκριμένη αισθητική, αλλά είμαι τις άποψης ότι η αισθητική δεν θα πρέπει να "βλάπτει" τη λειτουργικότητα, αλλιώς κάπου έχουμε χάσει το κύριο στόχο! Πιστεύω ότι αξίζει το κόπο, η Corsair έχοντας ένα τόσο καλό ανεμιστήρα, να του σχεδιάσει ένα πλαίσιο που θα αποτρέπει τις διαρροές αέρα, γιατί αυτός -άμα του δώσουν την "ευκαιρία"- μπορεί να πετύχει και καλύτερα αποτελέσματα! Και θα κλείσουμε την σελίδα των ανεμιστήρων με ένα θέμα που έχει να κάνει με την συμπεριφορά του κυκλώματος οδήγησής τους. Τα περιθώρια ρύθμισης των ανεμιστήρων Η Corsair έχει εφοδιάσει -όπως θα δούμε στην επόμενη σελίδα- την H80i GT με την δυνατότητα να ελεγχθεί μέσω προγράμματος, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να την ελέγξουμε και διαφορετικά και μάλιστα πολύ καλά! Έχοντας κατά νου ότι μια τέτοια compact ΑΙΟ είναι πολύ πιθανό να βρει θέση σε ένα HTPC υψηλών επιδόσεων, θελήσαμε να δούμε πόσο αθόρυβη μπορεί να γίνει. Να σημειώσουμε ότι δεν αλλάξαμε τις στροφές της αντλίας που την αφήσαμε στις μέγιστες στροφές της καθώς, δεν παράγει ιδιαίτερο θόρυβο, αλλά τους ανεμιστήρες τους κατεβάσαμε όσο πήγαινε (περίπου στις 840 rpm) όπου ο θόρυβός τους, πέφτει στα ~32dB(A), και φυσικά κάναμε κι' ένα fanless test, "έτσι να βρίσκεται" ! Ε τότε ήταν που μας "καρφώθηκε" η ιδέα να δούμε πόσο χαμηλά μπορούν να κατέβουν οι ανεμιστήρες! Τα αποτελέσματα ακολουθούν στο γράφημα που παραθέτουμε. Εδώ βλέπουμε ότι τα περιθώρια ρύθμισης μέσω PWM, ξεκινώντας από τα 12 Vdc, κυμαίνονται από 2.800 rpm, έως τις 830 rpm και καταλήγοντας σε τάση τροφοδοσίας των ανεμιστήρων τα 5Vdc, έχουμε -με μέγιστες στροφές τις 1310rpm- την δυνατότητα να κατέβουμε μέχρι τις 280rpm ! Οι ανεμιστήρες ξεκινάνε να δουλεύουν σωστά από τα ~4,30 Vdc, όπου οι στροφές τους είναι 240rpm! Παραθέτω δυο screen shots από τον παλμογράφο που χρησιμοποιήθηκε για να δούμε με ακρίβεια τη συμπεριφορά των ανεμιστήρων. Συνεπώς οι νέοι ανεμιστήρες της Corsair SP120L PWM που δροσίζουν την H80i GT -αλλά και άλλες ΑΙΟ-, έχουν τεράστια περιθώρια ρύθμισης και σου δίνουν την δυνατότητα να τους κάνεις ότι θέλεις! Μπορείς βάζοντας την αντλία σε quiet mode, να έχεις πραγματικά ένα dead silent HTPC, με...υδρόψυξη ! Ξέρω... τώρα έβαλα σε σκέψεις ορισμένους από εσάς... καλά να πάθετε, με εμάς που "μπλέξατε" ! Το " [ii[/i] " της [/i] " της Corsair H80i GT] Η Corsair στον τομέα του "αυτοματισμού" στα PC μας έχει ήδη κάνει σημαντικά βήματα που αναφέρονται τόσο σε hardware, όσο και στο συνοδό software, που ακούνε στο γενικό όνομα Corsair Link Βασική ιδέα του, είναι η ευελιξία και οι μεγάλες δυνατότητες ελέγχου, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ελέγχου των παραμέτρων λειτουργίας των PC, στους τομείς, τόσο του airflow και της ψύξης γενικότερα, όσο στον προαιρετικό έλεγχο του φωτισμού τους και όχι μόνον! Η ψύκτρα που σας παρουσιάζουμε σήμερα έχει την δυνατότητα να συνδεθεί με το αντίστοιχο hardware ( το Corsair Commander mini), αλλά μπορεί να λειτουργήσει και από μόνη της, σε συνεργασία με το Corsair Link Dashboard software κατεβάζοντας μια δωρεάν διατιθέμενη κόπια του, από το αντίστοιχο τομέα του site της εταιρίας. Οι δυνατότητες που παρέχει είναι αρκετές και θα τις δούμε επιγραμματικά στη συνέχεια. Στο σημεία αυτό, θέλω να ευχαριστήσω τον καλό φίλο pol77 που έκανε το κόπο να δημιουργήσει μια σειρά screen shots για να μας βοηθήσει! Το περιβάλλον του Corsair Link Dashboard είναι σε απαλές αποχρώσεις του γκρι, που προσωπικά δεν με "χαλάει" αν και θα το ήθελα λίγο πιο οξύ καθώς, έχει επιλεγεί μια ελαφρά εκτός εστίασης απόδοσή του. Το κέντρο της οθόνης καταλαμβάνει το PC "μας". Αριστερά έχουμε τις παραμέτρους / συσκευές του συστήματος που μπορεί να ελέγξει ή να παρακολουθήσει το πρόγραμμα, όπως είναι η αντλία, οι ανεμιστήρες και οι θερμοκρασίες του συστήματος καθώς και τον φωτισμό του Logo της Corsair που είναι πάνω στο block .Ακριβώς από πάνω υπάρχουν μια σειρά από τέσσερα tabs και δεξιά άλλα δυο. Πατώντας δεξιά στο configuration tab,ανοίγει ένα σύνθετο παράθυρο που εν προκειμένω αναφέρεται στην αντλία, για την οποία μπορούμε να δούμε το όνομα, την ομάδα συσκευών στην οποία ανήκει και τον τρόπο λειτουργίας της, πράγματα που τα ορίζουμε εμείς. Επίσης έχουμε ένα ενδεικτικό "αναλογικό" στροφόμετρο", με επιπλέον πληροφορίες για τις μέγιστες στροφές της και υπάρχει και ένα τμήμα του menu που για τη συγκεκριμένη συσκευή είναι ανενεργό. Στην οθόνη αυτή έχοντας επιλέξει -από αριστερά- τον ανεμιστήρα, μπορούμε στην δεξιά πλευρά να δούμε αλλά και να ορίσουμε τις παραμέτρους λειτουργίας του και μάλιστα, είτε επιλέγοντας ένα από τα ήδη έτοιμα profile λειτουργίας (quiet, balanced, performance κλπ), είτε να ορίσουμε εμείς σταθερά, ή μέσω μιας καθοριζόμενης καμπύλης λειτουργίας, τον τρόπο που θα δουλεύει ο ανεμιστήρας ανάλογα με την θερμοκρασία του συστήματος. Για παράδειγμα μπορείτε να δείτε στις δύο οθόνες που ακολουθούν την λειτουργία του συστήματος σε Quiet mode. Πρώτα την αντλία και μετά τους ανεμιστήρες. Η επόμενη "συσκευή" στα αριστερά, είναι ο αισθητήρας που δίνει την θερμοκρασία της ψύκτρας μας και στην δεξιά πλευρά βλέπουμε (και μπορούμε να επιδράσουμε) τις παραμέτρους ταυτοποίησης και λειτουργίας του. Και ερχόμαστε στον φωτισμό (του block στην περίπτωσή μας), όπου μπορούμε να ορίσουμε την απόχρωση που θέλουμε, χρησιμοποιώντας κατάλληλα τα slider στην δεξιά πλευρά της οθόνης. Εδώ έχουμε την επιλογή για σταθερό χρωματισμό, αλλά και για ανακυκλούμενη εναλλαγή χρωμάτων, αλλά επίσης -και είναι και το σημαντικότερο- μπορούμε να εξαρτήσουμε τον χρωματισμό από την θερμοκρασία του συστήματος, δημιουργώντας ένα χρωματικό κώδικα παρακολούθησής της. Στην οθόνη αυτή, έχουμε το φορτίο του επεξεργαστή μας και τις ανάλογες δυνατότητες παρακολούθησης και παραμετροποίησης της αντίδρασης του προγράμματος ελέγχου, σε περίπτωση υπέρβασης των ορίων που έχουμε προκαθορίσει, από ένα μικρό menu επιλογών που ξεκινούν από το σβήσιμο του υπολογιστή μέχρι την λειτουργία των ανεμιστήρων στο 100% τους. Οι δύο επόμενες οθόνες αναφέρονται στην θερμοκρασία του επεξεργαστή και της μητρικής μας. Όπου και εδώ έχουμε τις ανάλογες με πριν δυνατότητες . Η επόμενη οθόνη ασχολείται με τον ανεμιστήρα της CPU, με τις ανάλογες δυνατότητες και ευκολίες επιλογής στην δεξιά πλευρά. Αν δεν μας αρέσει η εικόνα του κουτιού που υπάρχει στο κέντρο της οθόνης μπορούμε να την αλλάξουμε. Επειδή όμως το κουτί σας δεν θα είναι κατ' ανάγκην της Corsair, έχετε την δυνατότητα να βάλετε στη θέση του μια "φωτογραφία του δικού σας κουτιού. Η εικόνα αυτή μπορεί να φαίνεται λίγο "άσχετη" , αλλά δεν είναι καθώς, -όπως θα δούμε πιο κάτω- τα εικονίδια των συσκευών του συστήματος που είναι στην αριστερή πλευρά της οθόνης, μπορούμε να τα μεταφέρουμε σε όποιο σημείο του κουτιού αντιστοιχεί η φυσική τους θέση! Επίσης έχουμε την δυνατότητα στην δεξιά πλευρά της οθόνης, να εμφανίσουμε ένα temperature monitor της θερμοκρασίας του επεξεργαστή μας και μάλιστα ανά πυρήνα. Όλες αυτές οι συσκευές που είδαμε, μπορούν να καταταχθούν σε κατηγορίες /ομάδες (groups). Οι συσκευές εντάσσονται στο αντίστοιχο group με απλό τράβηγμα και εναπόθεσή τους στην αντίστοιχη λωρίδα, της οποίας το όνομα είναι καθορίσιμο. Έτσι το εικονίδιο της κάθε ενταγμένης σε ομάδα συσκευής, αποκτά τον αντίστοιχο κωδικό αριθμό της ομάδας του που φαίνεται σε ένα μικρό κύκλο πάνω και δεξιά από το εικονίδιο. Το σύστημα ελέγχου που μας παρέχει το Corsair Dashboard, συμπληρώνεται από την δυνατότητα απεικόνισης των λειτουργικών παραμέτρων του συστήματος, σε πολλαπλά γραφήματα που απεικονίζουν την εξέλιξη των τιμών τους στην πορεία του χρόνου. Όλες αυτές οι τιμές μπορούν να κρατηθούν σε log-files και να εξαχθούν στο excel για παραπέρα επεξεργασία. Η παραμετροποίηση της λειτουργίας και της εμφάνισης του Link Dashboard γίνεται από την αντίστοιχη οθόνη. Στην οποία μπορούμε να ορίσουμε και συγκεκριμένα profile λειτουργίας, με όλες τις επιθυμητές παραμέτρους, και έτσι έχουμε την δυνατότητα να δημιουργήσουμε για κάθε ξεχωριστό τύπο χρήσης του PC μας, και το αντίστοιχο πρότυπο λειτουργίας και να τα ενεργοποιούμε κατά βούληση, χωρίς να χρειάζεται να επανακαθορίσουμε οτιδήποτε σε αυτό. Η υποστήριξη που παρέχει στο σύστημά μας το Corsair Link επεκτείνεται και στην παρακολούθηση αλλά και την κατά βούληση ενημέρωση των driver που αφορούν σε βασικές συσκευές του. Η καταληκτική οθόνη του προγράμματος μας δίνει την έκδοση του Corsair Link που χρησιμοποιούμε, καθώς και χρήσιμα link προς την Corsair και το Suppοrt της. Και αφού σας ξεναγήσαμε στα βασικά του προγράμματος ελέγχου που έρχεται μαζί με την ψύκτρα μας, θα σας αφήσουμε να δείτε μερικές χαρακτηριστικές εικόνες του, από ένα σύστημα "στημένο" με αυτό. Και θα κλείσουμε την μικρή αυτή παρουσίαση, με ένα screen shot που δείχνει μια συμπυκνωμένη εικόνα του συστήματός μας, υπό την προϋπόθεση πάντα, ότι μιλάμε για ένα πλήρες σύστημα που διαθέτει το αντίστοιχο hardware του Corsair Link. Δεν ξέρω πόσοι από τους φίλους του TheLab είναι αυτό που λέμε "Control Freaks", και φυσικά θα εκτιμήσουν τις πλήρεις δυνατότητες που παρέχει το Corsair Link, αλλά πιστεύω ότι αυτά που προσφέρει έχουν στόχο κάθε χρήστη που θέλει έστω και λίγο αυτοματισμό και ασφάλεια στο PC του, καθώς αυτό σημαίνει λιγότερα προβλήματα σε βάθος χρόνου! Για την εντύπωση χρήσης του Corsair Link, δεν έχουμε να σας πούμε κάτι ιδιαίτερο, μιας και οι δοκιμές μας γίνονται σε Loader και όχι σε PC, οπότε σας αφήνουμε την ευχαρίστηση της εξερεύνησης, όλη δική σας! Μετρήσεις Δεν σας το κρύβω ότι ξεκίνησα τις μετρήσεις πολύ περίεργος για τα πρώτα αποτελέσματα, γιατί η H80i GT είναι το πιο πρόσφατο μοντέλο σε μια σειρά εξέλιξης που μετράει αρκετά άλλα μοντέλα και χρόνο, συνεπώς περίμενα να δω τι το νέο έχει πετύχει η Corsair και δεν απογοητεύτηκα. Ήδη από την από κοντά παρουσίαση είδαμε κάποια σημαντικά χαρακτηριστικά και τώρα είναι ή ώρα να δούμε συνοπτικά πως συμπεριφέρθηκε η ψύκτρα μας αντιμέτωπη με τον "Ήφαιστο". Οι δοκιμές που έγιναν είχαν σαν κύριο "στήσιμο" την διάταξη Push-Pull, μιας και έτσι έρχεται η ψύκτρα, αλλά φυσικά δεν παραμελήσαμε και τις άλλες δοκιμές σε Push και σε Pull που θα δείτε στον πίνακα που ακολουθεί, αλλά και άλλες ακόμα λίγο πιο extreme, που θα τις δούμε στη σελίδα του "Εις βάθος". Πιστεύω να έχετε πλέον εξοικειωθεί με τις αναγκαστικές συντομογραφίες που χρησιμοποιώ , αλλά καλού κακού να αναφέρω ένα δυο παραδείγματα, για τους νεώτερους της παρέας. 1. HoPusPulLo = Ho Pus-Pul Lo = Horizontal / Push-Pull / Low (Προσανατολισμός radiator / Διάταξη ανεμιστήρων / Air Flow ) Στις δοκιμές που έγιναν προσδιορίζεται πλέον και ο ακριβής προσανατολισμός του radiator, όσον αφορά στην θέση που έχει η είσοδος του θερμού υγρού που έρχεται από την αντλία και του ψυχρότερου που επιστρέφει προς αυτήν. 2. La_HUCD_PusPul_Me = Lateral (Hot Input>>Up, Cold Output>>Down) / Push- Pull / Medium Η προσθήκη αυτή έγινε για να μπορούμε να δούμε σε πιο προσανατολισμό το radiator αποδίδει καλύτερα. Και τώρα -ήσυχος πλέον - σας αφήνω να δείτε τα αποτελέσματα: Στον πίνακα υπάρχουν μερικές προσθήκες που διευκολύνουν την ανάγνωσή του. Η τιμές που αντιστοιχούν στη θερμική καταπόνηση που είναι πλησιέστερα στο TDP της ψύκτρας, έχουν περικλειστεί με ένα πορτοκαλί παραλληλόγραμμο και το χαμηλότερο Δθο είναι "φωτισμένο" με κίτρινο χρώμα. Η πρώτη εντύπωση είναι ότι η H80i GT τα πάει πάρα πολύ καλά! Οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές και πλησιάζουν τις θερμοκρασίες αρκετά μεγαλύτερων ΑΙΟ, στην δε ονομαστική επιφόρτιση (180 Watt), τα πάει εξαιρετικά! Ο βέλτιστος προσανατολισμός είναι ο κατακόρυφος με τις σωλήνες κάτω και ο αναμενόμενα χειρότερος ο οριζόντιος και ο λόγος είναι σαφής, η βαρύτητα συνεργαζόμενη με την αυξανόμενη πυκνότητα του υγρού ψύξης -καθώς αυτό κρυώνει-, σε κάποιους προσανατολισμούς βοηθάει την αντλία να κάνει πιο αποτελεσματική δουλειά! Εδώ έχουμε και μια "έκπληξη", ο πραγματικά χειρότερος προσανατολισμός είναι αυτός που πολλοί χρήστες προτιμούν γιατί είναι οπτικά πιο "καθαρός", δηλαδή αυτός, που οι σωλήνες είναι στην επάνω πλευρά (Ve_HDCD). Προφανώς ο τρόπος που κρυώνει το ψυκτικό υγρό, έχει την επίδρασή του και "απογοητεύει" τους "νοικοκύρηδες" χρήστες! Όμως -μιλώντας σοβαρά- οι διαφορές παραμένουν μικρές, δείχνοντας την ισορροπημένη σύνθεση της όλης ΑΙΟ και μάλιστα, αν δούμε το υψηλό airflow, οι βασικοί προσανατολισμοί ευρίσκονται όλοι μέσα στο " 0,33 oC μέγιστη διαφορά " , δείχνοντας ότι η αντλία της H80i GT κάνει πολύ καλά τη δουλειά της και επιτρέπει στο radiator να "αδιαφορεί " για τον προσανατολισμό του! Όλα αυτά μπορούμε να τα δούμε στο επόμενο γράφημα, στο οποίο έχουν γίνει κάποιες σημαντικές προσθήκες για να γίνει πιο λειτουργικό. Συγκεκριμένα, έχουν προστεθεί οι καταληκτικές τιμές και τα αντίστοιχα setup που έδωσαν αυτές τις τιμές, έτσι ώστε με μια μόνο ματιά, να βλέπεις το περί τίνος πρόκειται. Η διάταξη των καμπυλών έχει την πιο "δροσερή" κάτω και την πιο "φουντωμένη" επάνω, δίνοντας με ακρίβεια την κατάταξη όλων των setup και airflow στην μέγιστη επιφόρτιση, αλλά και στο κέντρο του γραφήματος μέσα στα κίτρινα πλαίσια, βλέπουμε το φάσμα διακύμανσης της θερμοκρασίας ανάλογα με το airflow, του καλύτερου setup. Πέρα από την ομαδοποίηση των καμπυλών που επιβάλουν τα διάφορα airflow, δυο πράγματα έχουν ενδιαφέρον. Πρώτον ότι, η θερμοκρασιακή κατάταξη των προσανατολισμών παραμένει η ίδια ( Ve < La < Ho < ReVe ) (Κατακόρυφα < Πλευρικά < Οριζόντια < Ανάστροφα Κατακόρυφα ) και δεύτερον ότι, το radiator έχει πολλά αποθέματα ακόμα! Αυτό φαίνεται -αρνητικά- και από εδώ, αν δούμε πως εξελίσσεται η διαφορά του Push setup σε σχέση με το Pull setup καθώς το air flow μειώνεται, αλλά κυρίως, επιβεβαιώνεται θετικά, με τις δοκιμές που υψηλού airflow που γίνονται κατά τον προσδιορισμό της θερμικής αντίστασης, όπου η βελτίωση άγγιξε τους 7 οC !!! Το βασικότερο συμπέρασμα που έχει και μεγάλη χρηστική άξια είναι ότι, η Corsair κάτι ήξερε όταν εξόπλισε την ΑΙΟ με δυο ανεμιστήρες, καθώς οι διαφορές ανάμεσα στις διατάξεις με ένα ανεμιστήρα, σε σχέση με τη διάταξη Push-Pull, ξεκινάνε -για το χαμηλό airflow- από τους σχεδόν +8 ο C στη VePusLo, για να φτάσουν τους "δεν τολμήσαμε να το μετρήσουμε", στη VePulLo ! Εδώ κλείνοντας την γενική σελίδα των μετρήσεων, σας προσκαλούμε στην επόμενη, όπου -πέρα από την ανάλυση αυτών που είδατε σε συντομία εδώ- έχουμε αρκετές ειδικές δοκιμές για περίεργους και μη, "τύπους" ! Μετρήσεις εις βάθος και γραφήματα Στις μετρήσεις που έγιναν στην Corsair H80i GT, όπως είναι φυσικό επικράτησε το Push-Pull setup και οι μετρήσεις κατά κύριο λόγο αναφέρονται σε αυτό, φυσικά έγιναν και επιπλέον μετρήσεις για να αποκτήσουμε μια πιο πλήρη εικόνα σε σχέση με τις δυνανατότητες χρήσης της ψύκτρας. Ας πάμε λοιπόν να δούμε αναλυτικά τι βρήκαμε. Α. Μετρήσεις με το radiator οριζόντια και τους ανεμιστήρες σε διάταξη Push-Pull σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Test code: HoPusPulAll Table ) Η συμπεριφορά της H80i GT είναι τελείως γραμμική και παρά τα 350Watt, κρατιέται σε θερμοκρασίες πολύ χαμηλές για ψύκτρα 120mm. Βεβαίως αυτό οφείλεται στο μεγάλο πάχος της, πράγμα που είναι πλεονέκτημα, ακόμα και στο χαμηλό airflow, το Δθ των 48,5 ο C δεν θα πρέπει να μας απασχολεί καθώς, απλά είναι "υπερβολή" των ελέγχων που κάνουμε. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία να δούμε, είναι το τι γίνεται στο ονομαστικό TDP της ψύκτρας και εκεί, με θερμοκρασίες που κινούνται από 18,6 μέχρι 24,9 ο C, η ψύκτρα είναι "παγερά αδιάφορη" ! B.Μετρήσεις με το radiator πλάγια με την είσοδο επάνω και τους ανεμιστήρες σε διάταξη Push-Pull σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Test code: LaPusPulAll Table ) Η ψύκτρα σε αυτό το προσανατολισμό πάει ελαφρά καλύτερα καθώς, η ροή του ψυκτικού υγρού βοηθιέται από την αυξανόμενη πυκνότητά του καθώς αυτό κρυώνει και έτσι η αντλία δουλεύει λίγο πιο αποδοτικά. Γ. Μετρήσεις με το radiator κατακόρυφα με τις σωλήνες κάτω και τους ανεμιστήρες σε διάταξη Push-Pull, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Test code:VePusPulAll Table ) Αυτές οι μετρήσεις μπήκαν στον γενικό συγκριτικό πίνακα. Η ψύκτρα με κατακόρυφο το radiator και τις σωλήνες κάτω, πετυχαίνει την καλύτερη επίδοση, πράγμα που θα το βρουν οι προσεκτικοί φίλοι και στο manual της ψύκτρας. Μικρές διαφορές βέβαια, αλλά το ψάξιμο έχει το νόημά του, πράγμα που θα αποδειχθεί λίγο πιο κάτω! Δ. Μετρήσεις με το radiator κατακόρυφα με τις σωλήνες κάτω και τον ανεμιστήρα σε διάταξη Push σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Test code:VePusAll Table ) Η αφαίρεση του ενός ανεμιστήρα αποκαλύπτει μια τελείως διαφορετική κατάσταση, καθώς ο Push ανεμιστήρας χωρίς την βοήθεια του Pull, δεν κατορθώνει να σπρώξει την ίδια με προηγουμένως ποσότητα αέρα μέσα στο παχύ radiator. Αναμενόμενο αποτέλεσμα και ένας σοβαρός λόγος για να στήσουμε την H80i GT σε Push-Pull, ακόμα και αν χρειαστεί κάποια τροποποίηση στην τυπική εγκατάστασή της (π.χ. να μπει ο Pull ανεμιστήρας έξω από το κουτί ) Αν όμως αυτό δεν γίνεται, δεν σημαίνει ότι η Η80i GT δεν είναι μια καλή ψύκτρα (σε σχέση με τις ομόλογές της, καθώς οι ~80 ο C στα 350 Watt (!) δεν πρέπει να επισκιάζουν το γεγονός ότι στο ονομαστικό TDP (180 Watt), οι θερμοκρασίες της, κινούμενες από Δθ ~21 έως 28 ο C, είναι αρκετά παραπάνω από αποδεκτές! E. Μετρήσεις με το radiator κατακόρυφα με τις σωλήνες κάτω και τον ανεμιστήρα σε διάταξη Pull, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Test code:VePulAll Table ) Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα στην "θεωρητική" περίπτωση που ο ένας ανεμιστήρας, μπει σε θέση Pull. Όπως βλέπετε δεν προχωρήσαμε στη δοκιμή του χαμηλού airflow γιατί ήδη από το μέσο, η θερμοκρασία των 50,3 οC, έδειξε την τάση των πραγμάτων. ΣΤ.Μετρήσεις με το radiator κατακόρυφα με τις σωλήνες επάνω και τους ανεμιστήρες σε διάταξη Push-Pull, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Test code:Re_VePusPulAll Table ) Και εδώ έρχεται η έκπληξη ! Και η "δικαίωση" του εξονυχιστικού ψαξίματος! Η ψύκτρα όταν το radiator τοποθετηθεί κατακόρυφα όπως πριν, αλλά με τις σωλήνες προς τα επάνω, που είναι μια πολύ συνηθισμένη τοποθέτηση (καθώς έτσι οι σωλήνες τακτοποιούνται με τρόπο που καλύπτει λιγότερο τα υπόλοιπα εξαρτήματα της μητρικής), τότε αποδίδει λιγότερο !!! Όχι φυσικά γιατί μας κάνει πείσματα, απλά η βαρύτητα παίζει τα δικά της παιχνίδια ! Ζ. Προσδιορισμός της θερμικής αντίστασης Rca, με το radiator κατακόρυφο και τις σωλήνες προς τα κάτω (Test code:VePusPulVar Table ) Εδώ φαίνονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό που είπαμε στην παρουσίαση περί των δυνατοτήτων του radiator. Τα αποθέματα ισχύος της ψύκτρας είναι εντυπωσιακά, καθώς κατέβασε την θερμοκρασία της 6,5 οC, στην τυπική δοκιμή της Rca! Η απόδοσή της αυτή, μας προκάλεσε και "κλείνοντας" τα αυτιά μας, κάναμε και μια δοκιμή στο μέγιστο airflow που μπορούν να δώσουν οι EBM Papst που χρησιμοποιούμε και ...η θερμοκρασία κατέβηκε άλλον ενάμιση σχεδόν βαθμό! Φυσικά αυτά τα airflow είναι "απαγορευτικά" για οικιακή χρήση, αλλά δεν παύουν να δείχνουν ότι η Corsair σχεδίασε μια εξαιρετική ΑΙΟ! H. Extra test 1: Μετρήσεις με το radiator κατακόρυφαμε τις σωλήνες κάτω και τους εναλλακτικούς ανεμιστήρες (Scythe Slip Stream 120x25) σε διάταξη Push-Pull , σε διάφορα airflow και μέγιστη θερμική καταπόνηση. (Test code:Ex1_VePusPulVar Table ) Αυτή η δοκιμή ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες! Η ερώτηση του πως θα τα πάει η ψύκτρα με άλλους ανεμιστήρες, είναι κάτι που -για εμάς τουλάχιστον- είναι "εκ των ών ουκ άνευ"! Πήραμε λοιπόν δυο ανεμιστήρες Scythe Slip Stream 120χ25 και ... τα αποτελέσματα είναι παραπάνω από ενδιαφέροντα! Με τους ανεμιστήρες να στρέφονται σχεδόν 600rpm λιγότερο από τους stock, η θερμική επιβάρυνση -σε φορτίο 360 Watt- ήταν μόνο ένα έως δύο βαθμοί, αλλά το ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι είχαμε υποδιπλασιασμό του θορύβου! Συνεπώς αυτό που είπαμε σε άλλη σελίδα, περί της δομής των πτερυγίων ψύξης του radiator (ότι έχουν περσίδες, αλλά αυτές δεν είναι πολύ "έντονες" και αφήνουν χώρο να περάσει ο αέρας), αποδεικνύεται ακριβές! Από αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε ότι υπάρχουν και άλλα περιθώρια βελτίωσης των ανεμιστήρων, προς την κατεύθυνση του μεγαλύτερου airflow, χωρίς βέβαια να χαθεί ο χαρακτήρας της υψηλής πίεσης. Βεβαίως αυτό, είναι ζήτημα της Corsair, η οποία έχει αποδείξει ότι "ακούει" τους χρήστες και όχι μόνον, συνεπώς ...αναμείνατε ! Θ. Extra test 2: Μετρήσεις με εναλλακτικούς ανεμιστήρες (Scythe Ultra Kaze 120x38) σε διάταξη Push-Pull και το radiator κατακόρυφα με τις σωλήνες κάτω, σε μέγιστο airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Test code:Ex2_VePusPulΗι Table ) Το έχετε πλέον καταλάβει, ότι όταν ένα δείγμα δείχνει δυνατότητες, κάπου με προκαλεί να το "ξετινάξω", έτσι ήρθε η δοκιμή αυτή, που μας δείχνει τι μπορεί να κάνει η H80i GT αν της παρέχουμε περισσότερο airflow, με ανεμιστήρες υψηλής σχετικά πίεσης και airflow που το κόστος τους είναι "του κόσμου τούτου" ! Πήραμε δύο Scythe Ultra Kaze (120x38 mm) και είχαμε αποτελέσματα που δείχνουν ότι, σε συνθήκες άπλετης ευρυχωρίας μπορούμε να πάρουμε από την "πιτσιρίκα" της Corsair επιδόσεις που που κάνουν τα εξέχοντα μέλη της επόμενης κατηγορίας, να αισθάνονται πολύ άβολα! Βέβαια υπάρχει και ο θόρυβος, και αυτός διπλασιάστηκε! Αλλά οι συγκεκριμένοι ανεμιστήρες, δεν είναι και ότι το καλύτερο όσον αφορά στο θόρυβο! Στο σημείο αυτό είναι φανερό ότι το επόμενο βήμα βελτίωσης γενικά των ψυκτικών μέσων, μπορεί να έρθει με την αύξηση των διαστάσεων των ανεμιστήρων σε πάχος και να πάψουν αυτοί να είναι "προνόμιο" των επαγγελματικών κατασκευών υψηλών απαιτήσεων. Αν στο θέμα εμπλακεί η βιομηχανία των PC, με στόχο την απόδοση με ησυχία, θα έχουμε πολλά ενδιαφέροντα να δούμε! Ι. Extra test 3: Σύγκριση κάθετου και οριζόντιου προσανατολισμού σε εξαιρετικά χαμηλό airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Test code:VeHo_PusPulULo Table ) Άφησα τελευταίο το test που αρκετοί από εσάς ίσως να το βρουν πιο ενδιαφέρον από όλα όσα κάναμε μέχρι εδώ. Το ερώτημα είναι: Αν εγώ θέλω να παίζω τα παιχνίδια μου στο σαλόνι, αλλά θέλω να δω και την ταινία μου, τι γίνεται, μπορώ να το κάνω ή η ψύκτρα θα διατυμπανίζει την ύπαρξή της! Η απάντηση είναι ότι, η H80i GT μπορεί να δουλέψει και σε "Dead Silent" mode, καθώς ο θόρυβος που κάνει με τους ανεμιστήρες στις 840rpm είναι μόνο 33,2 dB(A) και αυτό, ενώ διατηρεί τον επεξεργαστή μας σε ασφαλείς θερμοκρασίες, ακόμα και στα 240 Watt -που δεν είναι πιθανή κατανάλωση για την περίπτωση που εξετάζουμε- και τον έχει κυριολεκτικά "χαλαρό" στα αναμενόμενα Watt της θέασης μιας ταινίας (60 Watt)! Τεχνικά έχει ενδιαφέρον να δούμε ότι σε συνθήκες χαμηλού airflow, φαίνεται ότι η βοήθεια που δίνει στους ανεμιστήρες η φυσιολογική ανοδική πορεία του θερμού αέρα, υπερτερεί αυτής που παρέχει η βαρύτητα στην αντλία και έτσι, η οριζόντια τοποθέτηση είναι ~ 1,4 ο C δροσερότερη από την κατακόρυφη. Κ. Fan-less λειτουργία με το radiator σε οριζόντιο προσανατολισμό Νομίζω ότι μετά το πολύ χαμηλό airflow, έρχεται το ... καθόλου airflow! Για να μην κάνουμε διακρίσεις, δοκιμάσαμε για χάρη σας την ψύκτρα με τους ανεμιστήρες της ακίνητους και το αποτέλεσμα για τα 60 Watt θερμικής επιφόρτισης, ήταν αύξηση της θερμοκρασίας κατά 46,6 οC, πράγμα που είναι αναμενόμενο καθώς, οι ανεμιστήρες παρεμβάλλονται στην ελεύθερη ροή του αέρα και η δοκιμή δεν έγινε μέσα σε κουτί. Συνεπώς κλείνοντας αυτή την κατάδυση στις λεπτομέρειες των μετρήσεων, μπορούμε να πούμε ανεπιφύλακτα ότι, η Corsair με την Hydro SeriesH80I GT έχει μια πρόταση που μπορεί να "παίξει" σε όλα τα επίπεδα και μάλιστα με μεγάλες "απαιτήσεις" ! Πάμε όμως - ώρα είναι- να δούμε πως κατατάσσεται η φιλοξενούμενή μας . Συγκριτική κατάταξη Όπως κάθε φορά κάνουμε, να υπενθυμίσουμε ότι τα ραβδογράμματα που ακολουθούν πρέπει να διαβάζονται έχοντας πάντα κατά νου, και την σχεδιαστικά ορισμένη θερμική ισχύ των ψυκτρών που αναφέρονται και έχουμε τονίσει την ιδιαίτερη σημασία που έχει αυτό, όταν έχουμε να κάνουμε με ψύκτρες που διαφέρουν αισθητά από άποψη κατασκευής. Πέραν όμως αυτών και τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία προσαρμογής των μετρήσεων που έχουν γίνει με το προηγούμενο setup τροφοδοτικών(1) του "Ήφαιστου", θα πρέπει να έχετε υπόψη ότι, κάποιες από της ψύκτρες που ακολουθούν, δεν έχουν μετρηθεί με το νέο setup τροφοδοτικών. Αυτές θα τις βρείτε να συνοδεύονται με ένα [ * ] το οποίο ελπίζουμε γρήγορα να το..."χάσουν" καθώς, ήδη τρέχει διαδικασία εκ νέου μέτρησής τους, με τη νέα σύνθεση τροφοδοτικών και ήδη δυο από τις ψύκτρες που είχαν [ * ], δοκιμάστηκαν στο νέο setup και θα τις βρείτε να συνοδεύονται πλέον με ένα ©. {(1): Οι λόγοι που επέβαλαν την αλλαγή αυτή, αναφέρονται διεξοδικά σε προηγούμενο review} Ώρα όμως να δούμε πως διαμορφώνεται με την προσθήκη της Corair H80i GT το διάγραμμα συγκριτικής παρουσίασης των επιδόσεων των ψυκτρών, που έχουν περάσει από τον πάγκο του TheLab ! {Να σημειωθεί ότι στα ραβδογράμματα που ακολουθούν σαν κύριο setup της ψύκτρας θεωρείται αυτό με το οποίο έρχεται από τον κατασκευαστή, εδώ δηλαδή είναι το Push-Pull setup, και έχουμε προσθέσει και την συμπεριφορά της σε Push setup για τους φίλους που θα αποφασίσουν να το δοκιμάσουν.} Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθο και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Μόνο 4 οC πάνω από δύο πολύ καλές ΑΙΟ των 240mm, σε καμία περίπτωση δεν είναι ευκαταφρόνητο! Η Corsair H80i GT , κυριολεκτικά "σκούπισε" το τοπίο του ομόλογου ανταγωνισμού και εγκαταστάθηκε στην πρώτη θέση και δεν "αρκέστηκε" σε αυτό καθώς, ξεπέρασε κατά δύο σχεδόν βαθμούς ΑΙΟ που ανήκει στην επόμενη κατηγορία, (την πιο πρόσφατη ΑΙΟ που είδαμε εδώ)! Φυσικά αυτό δεν αποτελεί έκπληξη για εμάς -και ελπίζω μετά από εννιά σελίδες ανάλυση- ούτε και για εσάς! Η πολύ καλή κατασκευή του radiator, οι αποτελεσματικότατοι ανεμιστήρες και το εξαιρετικό block, έκαναν τη διαφορά. Νομίζω ότι η εικόνα μιλάει από μόνη της και δεν χρειάζονται πολλά λόγια, εκτός και αν αυτά είναι συγχαρητήρια προς την κατασκευάστρια, τα οποία τα απευθύνουμε χωρίς κανένα δισταγμό! Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθο, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στο ζήτημα του θορύβου όμως, έρχεται η σειρά να "πληρώσουμε" το λογαριασμό των πολύ καλών επιδόσεων καθώς, ο θόρυβος που κάνει η H80i GT, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ανεπαίσθητος! Αντίθετα, η λειτουργία της σε υψηλό airflow είναι αισθητή, ευτυχώς δεν είναι τόσο ενοχλητική καθώς έχουν ληφθεί μέτρα κατά το σχεδιασμό της φτερωτής των ανεμιστήρων της, που περιορίζουν τις ενοχλητικές συχνότητες και αυτό που αντιλαμβάνεσαι είναι το φύσημα των ανεμιστήρων. Από εκεί και πέρα, καλό είναι να έχουμε κατά νου ότι αυτά συμβαίνουν μόνο όταν η ψύκτρα δουλεύει σε μέγιστη απόδοση, όπου συνήθως υπάρχουν "παράπλευροι" θόρυβοι (βλέπε FPS games ! ), που απαλείφουν το πρόβλημα. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, η ψύκτρα με την βοήθεια του Corsair Link ή κάποιου fan controller, μπορεί να γίνει πολύ πιο διακριτική, έως ακουστικά ανύπαρκτη! Είναι όμως η κατάλληλη στιγμή για να πάμε στην επόμενη σελίδα, όπου θα προσπαθήσουμε να συγκεντρώσουμε σε μερικές παραγράφους την εμπειρία μας από την πολυήμερη συμβίωσή μας με την Corsair H80i GT . Επίλογος Και τώρα, μετά από αρκετές ημέρες που περάσαμε δοκιμάζοντας την Corsair Hydro Series H80i GT και δέκα σελίδες παρουσίασης, ήρθε η ώρα να συμπυκνώσουμε όλα αυτά σε μερικές προτάσεις. Θα το πω από την αρχή -άλλωστε το έχετε ήδη καταλάβει- η "πιτσιρίκα" της Corsair μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις! Η αισθητική της είναι διακριτική χωρίς να γίνεται ουδέτερη και δημιουργεί ένα αρμονικό σύνολο, που με τα διακοσμητικά του radiator "σπάει" τον όγκο της, δίνοντας την αίσθηση μικρότερου μεγέθους. Το ίδιο πνεύμα υποβάθμισης του αίσθησης του όγκου, εξυπηρετεί και το πολύ καλό sleeving των σωληνώσεων, και την τελική πινελιά την βάζει το φωτιζόμενο logo των "Πειρατών", που παράλληλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν alarm χρωματικού κώδικα, για την ένδειξη της θερμοκρασίας του συστήματος. Αλλά αν αυτά αποτελούν μια καλή "επιφάνεια" ή όχι, είναι θέμα υποκειμενικό, αυτό που είναι αντικειμενικό είναι η ουσία, για την οποία η πολυήμερη συμβίωσή μας μαζί της, μπορεί να συνοψιστεί στα ακόλουθα. Παρά το μικρό της footprint, η Corsair Hydro Series H80i GT στέκεται χωρίς να φοβάται τον ανταγωνισμό καθώς κατατάσσεται από τις πρώτες στην κατηγορία της και αμφισβητεί την θέση ΑΙΟ από την επόμενη κατηγορία. To διπλού πάχους ποιοτικό radiator της, έχει σημαντικά αποθέματα "ισχύος", είναι ικανό να κρατήσει ένα σύστημα σε θερμοκρασίες χαμηλές, ακόμα και αν του ζητήσουμε να απάγει υπερβολική θερμική ισχύ και παρουσιάζει ουσιαστική "αδιαφορία' για τον προσανατολισμό τοποθέτησής του, επιτρέποντας στους χρήστες με μικρά κουτιά να ασχοληθούν με τον υπερχρονισμό έχοντας κάθε λογική ασφάλεια! Οι σωληνώσεις του δεν έχουν καμία τάση να διπλώσουν και παρά το ότι αντιστέκονται στο λύγισμα, τελικά "υποκύπτουν" στα σχέδιά μας και μάλιστα λόγω του πάχους τους, έχουν την τάση να διατηρούνται στην μέγιστη δυνατή καμπυλότητα, επιτρέποντας την απρόσκοπτη ροή του ψυκτικού υγρού. Η αντλία της είναι είναι ήσυχη ακόμα και σε υψηλές στροφές καθώς, ο θόρυβος που παράγει υπερκαλύπτεται από τον περιβάλλοντα θόρυβο ακόμα και ενός ήσυχου δωματίου και αν την δουλέψουμε σε μέσες στροφές, τότε γίνεται μη ανιχνεύσιμος. Το block και το cold plate αποτελούν την κατάληξη μιας μακρόχρονης εξέλιξης και πραγματικά αφενός μας εντυπωσίασε με την "προσαρμοστικότητά" του και αφετέρου γιατί, με το σύστημα στερέωσης που το συνοδεύει, ο χρήστης είναι σίγουρος ότι θα έχει μια πανεύκολη εγκατάσταση και πάντα με την σωστή πίεση και επαφή με το CPU heat spreader. Οι ανεμιστήρες της είναι σχεδιασμένοι ειδικά για radiator με πυκνή δομή και κάνουν θαυμάσια δουλειά και μάλιστα, με την πίεση που μπορούν να αναπτύξουν, εγγυούνται ότι θα εξακολουθούν να παρέχουν αρκετό αέρα στο radiator ακόμα και μετά από καιρό, έστω και αν δεν είμαστε της...τακτικής καθαριότητας! Και σαν κατακλείδα της πολύ καλής εικόνας, έρχεται και το συνοδό software (Corsair Link), που μας επιτρέπει να έχουμε πλήρως αυτόματο έλεγχο -κατά τις επιθυμίες μας- του συστήματος ψύξης και όχι μόνον! Βέβαια δεν είναι όλα "ρόδινα", υπάρχουν και κάποια προβλήματα που περισσότερο έχουν να κάνουν όχι με το ότι αφορούν σε κάτι ανεπαρκές, αλλά σε κάποια θέματα που θα μπορούσαν να είναι καλύτερα, έτσι, για να μην στερούν ούτε το ελάχιστο από ένα εξαιρετικό σύνολο. Μιλάω βασικά για τους ανεμιστήρες και ειδικά για το σχεδιασμό τους, ο οποίος παρά το ότι στο ζήτημα της στατικής πίεσης είναι πολύ καλός, μοιάζει κάποια θέματα να έμειναν "εκτός", υποκύπτοντας ίσως σε ζητήματα "αισθητικής". Ζητήματα όπως αυτό της έλλειψης αντικραδασμικής προστασίας και ιδιαιτέρως, το θέμα της διαρροής του αέρα που οφείλεται στο σχήμα του πλαισίου των ανεμιστήρων, είναι πράγματα, που προς χάριν του υπόλοιπου συνόλου της H80i GT, θα ήταν πολύ καλή ιδέα η Corsair να τα κοιτάξει λίγο πιο προσεκτικά, όχι γιατί είναι ανεπαρκή, αλλά γιατί χαλάνε λίγο την εικόνα μιας εξαιρετικής πρότασης! Στο ίδιο πλαίσιο σκέψης, θα θέλαμε να δούμε έναν επανασχεδιασμό της φτερωτής των ανεμιστήρων, με λίγο περισσότερο βάρος στο air flow και την σχεδιαστική μείωση του θορύβου, γιατί από ότι φαίνεται, το radiator έχει αρκετά αποθέματα ακόμα, που μένουν ανεκμετάλλευτα! Επίσης θα θέλαμε να δούμε τις ψύκτρες να έρχονται με ένα σωληνάριο, από την πολύ καλή προεγκαταστημένη θερμοαγώγιμη πάστα. Και θα μας άρεσε να δούμε, τα ήδη διακριτικά καλώδιά της να ντύνονται με το ανάλογο sleeve. Και για να τελειώσω με τη "γκρίνια" ( ), να πω ότι ίσως θα ήταν μια πολύ καλή ιδέα για την Corsair, να εφοδιάζει τα προϊόντα της με περισσότερες τεχνικές πληροφορίες καθώς, όπως και να το κάνουμε, το να έχεις μια ποιοτική και αποτελεσματική ψύκτρα με ένα λεπτομερέστατο manual εικοσιτεσσάρων σελίδων και να μην την συνοδεύεις με πληροφορίες που αφορούν θέματα όπως το flow rate της αντλίας, ή το MTBF αυτής και των ανεμιστήρων -για να αναφέρω μόνο δύο από αυτά που μου "έλειψαν"- απλά, δεν "ταιριάζει" ! Αλλά η τελική ουσία είναι μία! Ο χρήστης που σκέφτεται να μπει στην compact υδρόψυξη και ιδιαίτερα, αν το κουτί του δεν έχει χώρους για ΑΙΟ μεγάλου foot print, θα κάνει χάρη στον εαυτό του, αν δεν παραβλέψει την εξαιρετική πρόταση της Corsair! Στο σημείο αυτό να σας υπενθυμίσουμε ότι η Corsair Hydro Series H80i GT έχει πενταετή εγγύηση και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, την βρίσκουμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 113,29 €, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συνοψίζοντας λοιπόν, ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της Η συσκευασία της ψύκτρας εξασφαλίζει την προστασία των περιεχομένων της και την τάξη σε όλα τα παρελκόμενά της. Συμβατότητα με όλες τις πλατφόρμες, με μοναδική επιφύλαξη για το βύσμα USB. Σύστημα στερέωσης με πολύ εύκολη εγκατάσταση. Σύστημα εγκατάστασης με μεγάλη στιβαρότητα και ακρίβεια στην πίεση σύσφιξης. Δεν εμποδίζει την πρόσβαση σε βύσματα και κάρτες που είναι κοντά στο socket. Ανεμιστήρες υψηλής πίεσης προσαρμοσμένοι στις απαιτήσεις του radiator. Η τροφοδοσία και ο PWM έλεγχος, των ανεμιστήρων εξασφαλίζεται από καλώδιο που είναι ενσωματωμένο στο "block". Ο θόρυβος που παράγει, μολονότι αρκετά αισθητός στις υψηλές στροφές, δεν είναι ενοχλητικός. Cold plate με εξαιρετικά καλό "πάτημα", ανεξάρτητα του CPU heat spreader. Σωλήνες μεγάλης διαμέτρου που δεν διπλώνουν. Sleeving στις σωλήνες που εξυπηρετεί και λόγους anti-kink. Η θερμοαγώγιμη πάστα είναι ήδη τοποθετημένη στο block και έχει πολύ καλή θερμική αγωγιμότητα. Φωτιζόμενο logo στο block που ο χρωματισμός του μπορεί να "συνδεθεί" με την θερμοκρασία του συστήματος. Πολύ αποδοτικό radiator, το οποίο είναι συμβατό και με ανεμιστήρες παρόμοιας πίεσης και μεγαλύτερου airflow. Τα περιθώρια λειτουργίας του radiator είναι πολύ μεγάλα. Πολύ καλές επιδόσεις που είναι συγκρίσιμες με ΑΙΟ διπλάσιου footprint. Συνοδεύεται από ένα πολύ ευέλικτο software ελέγχου. Η απόδοση του συστήματος επιτρέπει την ουσιαστικά αθόρυβη λειτουργία της ΑΙΟ σε πολύ χαμηλό airflow, χωρίς σημαντική θερμική επιβάρυνση. Εξαιρετικά αναλυτικές οδηγίες εγκατάστασης. Πενταετής εγγύηση. Το βύσμα USB ξεπερνά τα όρια του INTEL footprint. Δεν παρέχεται CPU back plate για την πλατφόρμα της AMD. Οι ανεμιστήρες της -σε ήσυχο περιβάλλον- κάνουν αρκετό θόρυβο στις υψηλές στροφές, που παραμένει αισθητός και στις μέσες. Οι ανεμιστήρες της δεν διαθέτουν κανένα αντικραδασμικό μέτρο (αν και δεν παρατηρήσαμε κάποιο σχετικό πρόβλημα). Ο σχεδιασμός του πλαισίου των ανεμιστήρων, χρειάζεται αναθεώρηση καθώς επιτρέπει air leak που μειώνει την απόδοση. Οι παρεχόμενες βίδες έχουν σπείρωμα UNC 6/32 το οποίο είναι δυσεύρετο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Δεν συνοδεύεται με επιπλέον θερμοαγώγιμη πάστα πέρα από αυτή που είναι προεγκαταστημένη στο cold plate. Η τιμή της, τηρουμένων των αναλογιών με τον ανταγωνισμό, θα θέλαμε να είναι χαμηλότερη. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά η Corsair Hydro Series H80i GT, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grSeafalco15/07/2015

Πρόλογος Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελληνική μυθολογία αποτελεί πηγή έμπνευσης σε πολλούς τομείς από τους οποίους δεν εξαιρείται και ο "χώρος" των προσωπικών υπολογιστών, όπου δίνεται "μάχη" ποιος θα προλάβει να κατοχυρώσει τα πιο εντυπωσιακά "ονόματα"! Αν υπάρχει όμως, μια εταιρία που που διεκδικεί άνετα την πρωτιά στην εμπνευσμένη αξιοποίηση της μυθολογίας μας, αυτή δεν είναι άλλη από την Raijintek, η οποία βαφτίζει όλα της τα προϊόντα "αντλώντας" ονόματα από το Αρχαιοελληνικό Πάνθεο. Ο λόγος, για την πρότασή της στον τομέα της υδρόψυξης που ακούει στο όνομα Triton. Πρόκειται για μια AIO 2x120 υδρόψυξη, η οποία συγκεντρώνει αρκετά και πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά και καινοτομίες που έχοντας κατά νου ότι, η συγκεκριμένη υδρόψυξη είναι και η πρώτη της Raijintek, έχουν ακόμα πιο βαρύνουσα σημασία, καθώς μας επιτρέπουν να "δούμε" τον τρόπο σκέψης μιας νέας εταιρίας για το πως μπορεί να εδραιωθεί σε μια αγορά που ήδη βρίθει από ανάλογα προϊόντα. Σε αδρές γραμμές θα μπορούσαμε να σημειώσουμε την πολύ πυκνή διάταξη των πτερυγίων του radiator, τους ισχυρούς ανεμιστήρες, και το "τεράστιο" διαφανές block / reservoir, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι όλοι οι σύνδεσμοι των σωληνώσεων είναι λυόμενοι! Εκεί ακριβώς διαλέγει "να δώσει την μάχη" η Raijintek, γιατί AIO υδροψύξεις έχουμε πολλές, οι "ανοιχτές" όμως και τροποποιήσημες από τον χρήστη, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού! Ακολουθήστε μας λοιπόν στις επόμενες σελίδες να δούμε από κοντά την Raijintek Triton, και τα "βασανιστήρια" που της ετοιμάσαμε στον πάγκο του TheLab.gr, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του "Λάμπη" μας! 1. Πρόλογος, 2. Τεχνικά χαρακτηριστικά, 3. Συσκευασία και παρελκόμενα, 4. Η ψύκτρα από κοντά, 5. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, 6. Μετρήσεις, 7. Μετρήσεις "εις βάθος", 8.Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα, 9.Συμπεράσματα και βαθμολογία Τεχνικά χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά της Raijintek Triton. Όπως θα διαπιστώσετε παρατίθενται πολλά χαρακτηριστικά, πολλά εκ των οποίων δεν δίνονται από την κατασκευάστρια αλλά αποτελούν δικές μας προσθήκες. Βασικός στόχος αυτού είναι να έχουμε σε μια σελίδα συγκεντρωμένη όσο το δυνατόν πιο πυκνή πληροφορία, έτσι ώστε "με μια ματιά" να μπορούμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε. Φυσικά για να μην χαθούμε σε ένα ολόκληρο κατεβατό, ο πίνακας των χαρακτηριστικών έχει διαιρεθεί σε λογικές ενότητες, οι οποίες ελπίζουμε ότι θα διευκολύνουν πολύ τον εντοπισμό του χαρακτηριστικού που μας ενδιαφέρει κάθε φορά. Να σημειώσουμε ότι τα χαρακτηριστικά που προσθέσαμε εμείς έχουν κίτρινους ορισμούς και μπλε τιμές. Επίσης με μπλε χαρακτήρες δίπλα σε κάποιες "εργοστασιακές" τιμές είναι σημειωμένες οι τιμές που μετρήσαμε εμείς κατά την διάρκεια των δοκιμών. Ο πίνακας των χαρακτηριστικών κλείνει με έναν υποπίνακα που μέχρι τώρα τον βλέπαμε στις παρουσιάσεις των αεροψυκτρών. Οι "Ψυκτικές παράμετροι" στο εξής θα συνοδεύουν και τις υδροψύξεις, γιατί -όπως είναι φυσικό- η ανάλυση των κατασκευαστικών παραμέτρων μιας υδρόψυξης, (όσον αφορά στις διαστάσεις και την διάταξη των ψυκτικών επιφανειών καθώς και στις αναλογίες που έχουν αυτές σε σχέση με την διατιθέμενη διατομή διέλευσης του αέρα ψύξης τους) παρουσιάζει ιδιαίτερο τεχνικό ενδιαφέρον, τόσο για την εμβάθυνση στην συμπεριφορά μιας υδρόψυξης, όσο και για την σύγκριση μεταξύ τους αλλά και με τις λύσεις της καθαρής αερόψυξης. Πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά θα συζητηθούν στη συνέχεια της παρουσίασης, αλλά πριν φύγουμε από εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή την φορά έχουμε να κάνουμε με μια εξαιρετικά πυκνή κατασκευή radiator, η οποία πραγματικά αποτελεί τεχνική πρόκληση όσο αφορά στην επιλογή των ανεμιστήρων, αλλά και στον συμβιβασμό με την καθ' όλα δικαιολογημένη τάση για "ήσυχα συστήματα" ! Η Raijintek Triton έχει διετή εγγύηση και μπορεί να βρεθεί στα Ελληνικά καταστήματα (σε ένα μόνο την στιγμή που γράφεται η παρουσίαση αυτή) προς 79,90 € του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Η κατασκευάστρια έχει στο site της ένα σχετικό με την Triton teaser vιdeo που επιγραμματικά, δίνει αρκετές πληροφορίες για το αντικείμενο της σημερινής παρουσίασης μας. 1. Πρόλογος, 2. Τεχνικά χαρακτηριστικά, 3. Συσκευασία και παρελκόμενα, 4. Η ψύκτρα από κοντά, 5. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, 6. Μετρήσεις, 7. Μετρήσεις "εις βάθος", 8.Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα, 9.Συμπεράσματα και βαθμολογία Συσκευασία και παρελκόμενα Η Raijintek Triton έρχεται σε μια καλαίσθητη και ευμεγέθη συσκευασία, με αρκετές πληροφορίες στις εξωτερικές πλευρές της. Αυτό που δεσπόζει φυσικά είναι το πραγματικά μεγάλο διαφανές "Block" και τα εισαγωγικά εδώ είναι εσκεμμένα, καθώς αυτός ο διαφανής κύβος πέρα από την την αντλία και το block, ενσωματώνει και ένα reservoir. Αυτό, σε συνδυασμό με τα επίσης ευδιάκριτα λυόμενα ρακόρ, δηλώνει απερίφραστα ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια συνηθισμένη ΑΙΟ! Ξεκινάμε από τις δυο -"ίδιες"- μεγάλες πλευρές που μας δίνουν μια καλή εικόνα του τι θα αντικρίσουμε ανοίγοντας την συσκευασία. Αρκετές επιγραμματικές πληροφορίες για την κατασκευή και τα "χαρίσματα" της ψύκτρας, και μια -ομολογουμένως- "σπατάλη" χώρου, καθώς από άποψη κειμένου θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και καλύτερα, αλλά δεν πειράζει, γιατί αυτό που θα μας αποζημιώσει είναι "πίσω" από τις φωτογραφίες! Συνεχίζουμε με τις δύο μικρές πλευρές, όπου διακρίνουμε ένα κοντινό στην Triton, με ένα έντονο υπαινιγμό για τις αισθητικές δυνατότητες που συμπεριλαμβάνονται στο "πακέτο", και φυσικά τα τεχνικά χαρακτηριστικά της ψύκτρας μας καθώς και την πληροφορία ότι η υδρόψυξή μας είναι Γερμανικής σχεδίασης, αλλά όπως επιβάλει το "κυνήγι" του περιορισμού του κόστους κατασκευής, είναι Ασιατικής υλοποίησης, συγκεκριμένα κατασκευάζεται στην Taiwan. Και κλείνουμε με τις δύο άλλες μεγάλες πλευρές, όπου στην μία έχουμε μια εργονομικότατη πτυσσόμενη χειρολαβή να συντροφεύει ένα πιο διαφωτιστικό κείμενο για τα χαρακτηριστικά της ψύκτρας, και στη άλλη κρύβεται μια μικρή αλλά ευχάριστη έκπληξη! Ο Τρίτωνάς μας δεν αρκείται μόνο στη δυνατότητα προσαρμογής της λούπας του που του χαρίζουν τα λυόμενα ρακόρ, αλλά προχωρά και στον αισθητικό τομέα, δίνοντάς μας την δυνατότητα να χρωματίσουμε κατά το προσωπικό μας γούστο το υγρό ψύξης! Σε αυτή τη φωτογραφία δεν μας ξεφεύγει της προσοχής ότι η Raijintek διαθέτει την Triton και σε "γυμνή" άνευ ανεμιστήρων έκδοση, την Triton Core Edition, ένα πιθανό λόγο του γιατί το κάνει αυτό, θα έχουμε την ευκαιρία να το διαπιστώσουμε στην σελίδα των μετρήσεων. Ομολογουμένως αυτές οι πρώτες ματιές μας έχουν δώσει ένα γερό κέντρισμα στην περιέργειά μας, οπότε πάμε στα γρήγορα να δούμε τι κρύβει το κουτί της "Πανδώρας"! Η κούτα στον πάγκο... άνοιγμα.... και ανάμικτα συναισθήματα! Η προστασία των περιεχομένων είναι "στοιχειώδης" καθώς όλα τα κρίσιμα εξαρτήματα (radiator , block) προστατεύονται μόνο από το χαρτόνι της συσκευασίας. Παρά το γεγονός ότι είναι τακτοποιημένα "κολλητά" με αυτό, δεν παρεμβάλλεται κανένα επιπρόσθετο στρώμα προστασίας και οι κάποιες φυσαλίδες που υπάρχουν, απλά βοηθάνε στο να μην μετακινούνται τα εξαρτήματα μέσα στο κουτί ! Βέβαια είναι γνωστό ότι οι αποστολές των ψυκτρών γίνονται μέσα σε πρόσθετο κουτί που έχει τα απαραίτητα προστατευτικά, αλλά προσωπικά θα προτιμούσα πολύ περισσότερο να μην υπάρχει η χειρολαβή -αν το θέμα μας είναι το κόστος- και να υπάρχουν δυο επιπλέον στρώματα από χαρτόνι, ή αφρώδες πολυμερές, στα επίμαχα σημεία. Αλλά ας αφήσω τη "γκρίνια" και να πάμε να δούμε το νέο "όπλο" της Raijintek, ή για να είμαι ακριβέστερος, τα παρελκόμενά του. Αριστερά έχουμε τον οδηγό χρήσης, ο οποίος σε δέκα γλώσσες (της Ελληνικής μη συμπεριλαμβανομένης) εξηγεί σύντομα αλλά με επάρκεια και αρκετά σκίτσα την ούτως η άλλως, εύκολη διαδικασία εγκατάστασης, τον οδηγό μπορείτε να τον κατεβάσετε και από εδώ. Τακτοποιημένες σε σακουλάκια οι απαραίτητες βίδες για την στερέωση των εξαρτημάτων μεταξύ τους και προς την μητρική, αλλά και στο κουτί. Υπάρχουν φυσικά το backplate για την στερέωση του bracket του "block" και ένα σακουλάκι με θερμοαγώγιμη πάστα που -δυστυχώς στο όνομα της οικονομίας- αρκεί για μια μόνο εγκατάσταση, και μια μικρή πλαστική σπάτουλα, που έρχεται να "γλυκάνει" την κατάσταση καθώς θα μας βοηθήσει, αυτή η μοναδική δόση της πάστας να εφαρμοστεί εύκολα και αποτελεσματικά! Εδώ να παρατηρήσουμε ότι οι βίδες για την στερέωση των ανεμιστήρων έχουν αντιοξειδωτική επίστρωση μαύρου χρώματος, είναι φρεζάτες και παραδόξως έχουν σπείρωμα Μ3, καθώς αυτό το σπείρωμα έχει επιλεχθεί στο radiator. Τα παρελκόμενα συμπληρώνονται από τους δύο ανεμιστήρες που συνοδεύουν την Triton και μια μικρή έκπληξη ! Η Raijintek εφοδιάζει την Triton με τρία μπουκαλάκια που περιέχουν διαφορετικού χρώματος χρωστικές για το υγρό ψύξης. Κίνηση λογικότατη, μιας και το διαφανές του "block" αλλά και των σωληνώσεων, το "ζητάνε" ! Η χρήση τους είναι εύκολη και η ποσότητα της χρωστικής αρκετή έτσι ώστε να επιτρέπει ακόμα και πειραματισμούς (με σταγόνες βέβαια ! ) για την δημιουργία και χρωματικών συνδυασμών ! Είναι όμως ώρα να στρέψουμε την προσοχή μας σε αυτό που τόσο επιμελώς αποφύγαμε μέχρι τώρα, ακολουθήστε μας στην επόμενη σελίδα να γνωρίσουμε από κοντά το "παιδί του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης" ! 1. Πρόλογος, 2. Τεχνικά χαρακτηριστικά, 3. Συσκευασία και παρελκόμενα, 4. Η ψύκτρα από κοντά, 5. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, 6. Μετρήσεις, 7. Μετρήσεις "εις βάθος", 8.Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα, 9. Συμπεράσματα και βαθμολογία Η Raijintek Triton από κοντά Κοιτάζοντας συναρμολογημένη την Raijintek Triton, αυτό που κυριαρχεί στις πρώτες εντυπώσεις είναι το "τεράστιο" διαφανές "block" με την τάπα πλήρωσης και η καλαίσθητη αντίθεση του μαύρου με το λευκό στο radiator. Εμείς όμως δεν είμαστε εδώ για να μείνουμε στις πρώτες εντυπώσεις ! Πάμε λοιπόν να δούμε από κοντά ένα ένα τα εξαρτήματα της υδρόψυξης μας με τη βοήθεια των φωτογραφιών που για μια ακόμα φορά τράβηξε η φίλη karmen1983, την οποία ευχαριστώ πολύ τόσο για την υποστήριξη , όσο και για την υπομονή! Το radiator. Από τα τεχνικά στοιχεία που δίνει η κατασκευάστρια δεν υπάρχει κάτι σχετικό με την δομή του radiator, έτσι η πρώτη οπτική εξέτασή του, μας έκανε εντύπωση. Οι εξωτερικές διαστάσεις του radiator είναι: 274 x 120 x 32 mm [L x W x H], αυτό -αφού "αφαιρεθούν" οι αναδιπλώσεις του πλαισίου στήριξης των ανεμιστήρων- μας δίνει σαν εσωτερικές / ενεργές διαστάσεις τις ακόλουθες: Πλάτος= 234mm, Ύψος= 106,8mm και Πάχος= 16,2mm. Σε αυτό το ύψος των ~108mm υπάρχουν για την κυκλοφορία του ψυκτικού υγρού, ούτε λίγες ούτε πολλές, 18 πεπλατυσμένες σωλήνες πάχους 1,5mm που αφήνουν μεταξύ τους ένα διάκενο 4,5mm. Οι σωληνώσεις αυτές ψύχονται από συγκολλημένα σε αυτές πτερύγια παράλληλης αναδίπλωσης, τα οποία, αριθμώντας ένα πλήθος 212 αναδιπλώσεων στο διαθέσιμο μήκος των 234 mm, καταλήγουν να έχουν διάκενο μεταξύ τους λιγότερο από 1mm, δίνοντας μια πυκνότητα ~23 fins/Inch (9 fins/cm)! Αν μη τι άλλο, έχουμε να κάνουμε με μια πολύ "πυκνή" διάταξη των ψυκτικών επιφανειών, πράγμα που προϊδεάζει για απαιτήσεις υψηλής "στατικής" πίεσης προς τους ανεμιστήρες που συνοδεύουν το radiator. Πράγματι, από την απόσταση των ενδιάμεσων οπών στήριξης των ανεμιστήρων (15mm) φαίνεται ότι η Raijintek φρόντισε τα πλαίσια των ανεμιστήρων να ακουμπάνε μεταξύ τους για να μην χάνεται πίεση από το κενό ανάμεσά τους. Σε αυτό το κοντινό των fittings του radiator, βλέπουμε ότι αυτά είναι 10/13 - G 1/4", διάσταση διαδεδομένη στις custom υδροψύξεις, βεβαίως θα προτιμούσαμε να ήταν μαύρου χρώματος αλλά δεν θα επιμείνουμε καθώς το block έχει αρκετές "ανοιχτόχρωμες νότες" ! Οι υποδοχές για τις βίδες είναι μέσα σε κωνική εσοχή που θα τις οδηγήσει εύκολα στο σπείρωμα Μ3 που τις "περιμένει" στο βάθος. Η επιλογή της διάστασης Μ3 επιτρέπει μαι μεγαλύτερη ανοχή τοποθέτησης καθώς, οι οπές στερέωσης που έχει το πλαίσιο των ανεμιστήρων είναι για Μ4 βίδες. Το "Block" Αυτός ο κύβος με την διαφάνειά του, πραγματικά μαγνητίζει... τα βλέμματα! Αλλά το σημαντικό είναι αλλού και δεσπόζει στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Φυσικά δεν αναφέρομαι στο λογότυπο της εταιρίας, αλλά στην βιδωτή τάπα πλήρωσης και τα αντιστοίχως λυόμενα ρακόρ των επίσης διαφανών σωλήνων διασύνδεσης του block με το radiator. Και η τάπα και τα ρακόρ έχουν εξωτερικά διαμορφωθεί με κανελάζ (αυτό το πυραμιδοειδές ανάγλυφο) που επιτρέπει και εμμέσως -πλην σαφώς- δηλώνει ότι η επέμβαση σε αυτά (λύσιμο / σφίξιμο) γίνεται μόνο με το χέρι ! Σε κάποιες αρχικές παρτίδες της Triton, υπήρχε ένα Sticker κολλημένο πάνω στην τάπα που προειδοποιούσε για την ενδεχόμενη απώλεια εγγύησης αν η τάπα άνοιγε, πράγμα βεβαίως ασύμβατο με την βασική ιδιότητά της (customization) που προϋποθέτει το άνοιγμα αυτής της τάπας! Ευτυχώς, αυτό διορθώθηκε άμεσα μετά τις εύλογες απορίες των χρηστών και reviewers, και έτσι το sticker αυτό βγήκε. Παρ' όλα αυτά, εφόσον αποφασίσετε να χρησιμοποιήσετε τα μελάνια για να δώσετε χρώμα στο ψυκτικό υγρό, θα πρέπει να το κάνετε με λογική προσοχή καθώς, η εξάσκηση υπερβολικής δύναμης (που σημαίνει τη χρήση εργαλείου!), αφενός δεν είναι απαραίτητη, γιατί η τάπα στεγανοποιεί με εσωτερικό o-ring και αφετέρου, μάλλον θα σας δυσκολέψει σε περίπτωση που χρειαστείτε RMA ! Αλλά ήρθε η ώρα να δούμε την περιώνυμη διαφάνεια! Στην αριστερή φωτογραφία έχουμε σε πρώτο πλάνο το εσωτερικό του "block" , ή για να μιλήσω ακριβέστερα , το εσωτερικό του reservoir, γιατί στην πράξη αυτός ο κύβος αποτελεί και το tank της Triton, πράγμα απαραίτητο σε μια "ανοιχτή" υδρόψυξη! Διακρίνουμε λοιπόν την αντλία στο "κέντρο" του, διάφορες εσωτερικές διαμορφώσεις για την διευθέτηση της ροής του υγρού ψύξης και δεξιά και αριστερά βλέπουμε τα άκρα του bracket στήριξης αυτής της "3 σε 1" κατασκευής (block, pump, reservoir), πάνω στο πλαίσιο / bracket υποδοχής, που θα στερεωθεί με την βοήθεια του back plate πάνω στη μητρική μας. Στην δεξιά φωτογραφία έχουμε μια λεπτομέρεια αυτού του ελάσματος και της βίδας στερέωσής του, η οποία να σημειώσουμε ότι είναι σταθερά στερεωμένη επάνω του με μια ασφάλεια στην κάτω επιφάνεια του ελάσματος, έτσι δεν υπάρχει φόβος να χαθεί και κυρίως, διευκολύνει πάρα πολύ κατά την εγκατάσταση. Τόσο το μεγάλο πάχος του ελάσματος αυτού, όσο και το γεγονός ότι η βίδα έχει σπείρωμα συγκεκριμένου μήκους (μετά το σπείρωμα η διάμετρος του σώματος της βίδας αυξάνει και έτσι δημιουργείται ένα "stop"), σημαίνουν ότι εμείς βιδώνουμε την βίδα μέχρι το τέρμα της διαδρομής της και τα θέματα της ελαστικότητας -που είναι αναγκαία στην στερέωση πάνω στην μητρική- τα αναλαμβάνει το πλαίσιο (bracket). Αλλά επειδή διαφάνεια σημαίνει και φως, ας το δούμε και αναμμένο... ...να ζεσταίνεται πάνω στον Ήφαιστο! Οι κόκκινες αποχρώσεις οφείλονται στο lazer pointer που χρησιμοποιήθηκε για να αναδειχθούν οι εσωτερικές λεπτομέρειές του, αλλά τελικά απεδείχθη χρήσιμο και σε κάποια χρωματικά effect ! Ας πάμε όμως να δούμε και το ίδιο το block, την επιφάνειά του δηλαδή που έρχεται σε επαφή με το heat spreader της CPU. Επιφάνεια "καθρέφτης", ακόμα και πίσω από το προειδοποιητικό sticker, αλλά "γυμνό" μας δείχνει μια καλή δουλειά όσον αφορά στο φινίρισμα, στο σωστό "χώνεμα" των οκτώ βιδών που το συγκρατούν πάνω στην πλαστική βάση του, αλλά και κάποιες λεπτομέρειες στην κατασκευή των βιδών στήριξης του bracket (stop σύσφιξης, "ασφάλεια") στις οποίες αναφερθήκαμε προηγουμένως. Βεβαίως οι σημαντικές λεπτομέρειες πάνε πέρα από την υφή της επιφάνειάς του, στην διαμόρφωσή του και κυρίως, κρύβονται στο εσωτερικό του, αλλά γι' αυτά θα περιμένετε μέχρι την επόμενη σελίδα! Οι ανεμιστήρες Ο τρίτος παράγοντας σε μια υδρόψυξη, αλλά όχι σε σημασία, καθώς είναι αυτός που πρακτικά μας δίνει την δυνατότητα να ρυθμίσουμε την αποδοτικότητά της και ο μόνος, που θα μας επιτρέψει να συνδυάσουμε την θερμική της συμπεριφορά με την ηχητική επίδρασή της. Όπως ήδη είπαμε περιγράφοντας το radiator, στην Triton ο σχεδιασμός τείνει στην χρήση ανεμιστήρων με μεγάλη "στατική" πίεση, η οποία -δυστυχώς- κατά κανόνα σημαίνει υψηλό ρυθμό περιστροφής και αυξημένο θόρυβο. Ας πάμε λοιπόν να τους γνωρίσουμε από κοντά! Επτά πτερύγια με αρκετά μεγάλη κάλυψη της διαθέσιμης διατομής του ανεμιστήρα, στρέφονται από ένα σχετικά δυνατό κινητήρα σε περίπου 2550 rpm. Αυτά, σε συνδυασμό με το σχήμα των πτερυγίων σημαίνουν αρκετά μεγάλο air flow και μάλιστα ακόμα και κάτω από τους περιορισμούς που θέτει στην ροή αυτή το αρκετά πυκνό radiator! Βεβαίως ο σχεδιασμός αυτός δεν φημίζεται για την ηχητική διακριτικότητά του, αλλά ας το δούμε αυτό αργότερα! Και ερχόμαστε σε ένα θέμα που πράγματι μας έκανε να απορήσουμε. Οι δύο ανεμιστήρες που συνοδεύουν την Triton, δεν είναι ανεξάρτητοι! Ουσιαστικά αποτελούν ένα ηλεκτρικά συνεργαζόμενο ζευγάρι καθώς καταλήγουν σε ένα κοινό καλώδιο τροφοδοσίας. Η διάταξη αυτή εξυπηρετεί τον κοινό χειρισμό των ανεμιστήρων και ο λόγος που δεν επελέγη από την κατασκευάστρια η λύση ενός Fan Y-Spliter, διακρίνεται στην αριστερή φωτογραφία. Οι ανεμιστήρες διαθέτουν την δυνατότητα κοινής ρύθμισης των στροφών τους, μέσω ενός μικρού ποτενσιόμετρου το οποίο συνδέεται μέσω ενός βύσματος στις καλωδιώσεις τους. Το μήκος του καλωδίου σύνδεσης του ρυθμιστικού αυτού δεν είναι μεγάλο και ίσως προκαλέσει προβλήματα στην τακτοποίηση του ρυθμιστικού ποτενσιόμετρου καθώς αυτό δεν διαθέτει μέσα μηχανικής στήριξής του. Η λύση αυτή προϊδεάζει για μια μόνιμη ρύθμιση των μέγιστων στροφών και την "τακτοποίηση" του trimpot, σε κάποιο σημείο του εσωτερικού του κουτιού. Σαν ιδέα δεν είναι κακή, σαν εκτέλεση όμως έχουμε κάποιες αντιρρήσεις στις οποίες μεταξύ άλλων θα γίνει αναφορά στην επόμενη σελίδα. Τα καλώδια των ανεμιστήρων είναι προφυλαγμένα από το σημείο της ένωσής τους με sleeve καλής ποιότητας, και τα πιο λεπτά καλώδια (του ρυθμιστικού trimpot και αυτά που πάνε προς κάθε ανεμιστήρα) με θερμοσυστελόμενο. Η κατασκευή των ανεμιστήρων μολονότι δεν μας ενθουσίασε με την ποιότητά της καθώς λείπουν τα μέσα περιορισμού της μετάδοσης των κραδασμών, στην πράξη δεν μας δημιούργησε πρόβλημα καθώς ακόμα και όταν δουλεύουν στις μέγιστες στροφές, δεν μπορέσαμε να διαπιστώσουμε -πέρα από τον αναπόφευκτο θόρυβο του αέρα- κάποιο ενοχλητικό κραδασμό! Το air flow που δημιουργούν είναι πράγματι ισχυρό και φαίνεται να είναι ικανό να "βγάλει" από το radiator, τον "καλύτερο εαυτό" του. Η δέσμη του αέρα που παράγει η φτερωτή τους έχει μεγάλο άνοιγμα, πράγμα αναμενόμενο από την σχεδίαση των πτερυγίων της, αλλά και από την βαθειά και ανοιχτή χοάνη εξόδου του αέρα που έχει το πλαίσιο του ανεμιστήρα (αριστερή φωτογραφία), αντίστοιχα αυξημένων διαστάσεων είναι και η χοάνη εισόδου αέρα που επιτρέπει στην φτερωτή να αποδώσει τα μέγιστα όσον αφορά στο air flow. Αλλά με αυτά ήρθε η ώρα για να δούμε τις πιο "κρυφές" λεπτομέρειες της Raijintek Triton . Πάμε λοιπόν στην επόμενη σελίδα, να δούμε ποιες είναι και τι διαφορά κάνουν! 1. Πρόλογος, 2. Τεχνικά χαρακτηριστικά, 3. Συσκευασία και παρελκόμενα, 4. Η ψύκτρα από κοντά, 5. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, 6. Μετρήσεις, 7. Μετρήσεις "εις βάθος", 8.Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα, 9.Συμπεράσματα και βαθμολογία Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά Στη σελίδα αυτή συνήθως γράφουμε το τι μας έκανε να σκεφτούμε δυο φορές κάτι, τι βρήκαμε ενδιαφέρον τεχνικά, τι δεν μας άρεσε και γενικά οτιδήποτε δίνει παραπάνω στοιχεία να κρίνουμε το δοκιμαζόμενο προϊόν και φυσικά σήμερα δεν θα κάνουμε εξαίρεση, αντιθέτως κάντε καφεδάκι καθώς έχουμε πολλά να δούμε ! Ας τα πάρουμε με τη σειρά όπως στην προηγούμενη σελίδα: Το radiator Ήδη αναφερθήκαμε στην ιδιαίτερη πυκνότητα της κατασκευής του radiator, αλλά μπορούμε να πλησιάσουμε πιο κοντά με την βοήθεια κάποιων επιπλέον φωτογραφιών, μερικές των οποίων τραβήχτηκαν κατά τις δοκιμές και θα τις διακρίνετε εύκολα από την ποιότητά τους για το επίπεδο της οποίας, ευθύνομαι μόνο εγώ και ζητώ την κατανόησή σας. Μια προσεκτική ματιά στην αριστερή φωτογραφία μας δείχνει ότι πέρα από την πράγματι πυκνή διάταξη των πτερυγίων, το κάθε ένα από αυτά, έχει επιπλέον διαμορφώσεις με την μορφή περσίδων. Από τις διαστάσεις που έχουμε συμπεριλάβει στην δεξιά φωτογραφία φαίνεται ότι το σε ευθεία, ελεύθερο πέρασμα που αφήνουν αυτές ανάμεσα στα πτερύγια, είναι περίπου 0,5mm ! Οι εν λόγω διαμορφώσεις φαίνονται στην φωτογραφία (!) που ακολουθεί και πολύ καλύτερα σε κάποιες φωτογραφίες που δανειστήκαμε από το διαδίκτυο: Η τεχνική αυτή εφαρμόζεται από πάρα πολλά χρόνια στα ψυγεία των αυτοκινήτων -από όπου και οι φωτογραφίες- και φυσικά έχουν βρει εφαρμογή και στον χώρο των προσωπικών υπολογιστών. Η ψύκτρα που παρουσιάζουμε σήμερα κάνει χρήση των louvers με σκοπό να αξιοποιήσει στο μέγιστο την διαθέσιμη ροή αέρα, την οποία την κατευθύνει σε διαρκώς εναλλασσόμενη κατεύθυνση έτσι ώστε με τους μικροστροβιλισμούς του αέρα ανάμεσα στα μικροσκοπικά αυτά ελάσματα να μεταφέρεται σε αυτόν μεγαλύτερο ποσοστό θερμότητας. Έτσι η διέλευσή του αέρα από radiator, είναι αποτελεσματική, παρά το δεδομένο μικρό του πάχος. Σαν επιλογή λοιπόν, είναι εξαιρετική όσον αφορά στην θερμική απόδοση των πτερυγίων, αλλά τίποτε δεν έρχεται χωρίς "κόστος" και δεν μιλάω για το ούτως η άλλως, μικρό κόστος της δημιουργίας των louvers πάνω στο έλασμα των πτερυγίων, αλλά για την εξαιρετικά αυξημένη τάση τους, να συγκρατούν αιωρούμενα "μικροσωματίδια" (σκόνη , χνούδια κλπ). Αυτό σημαίνει ότι, το θέμα του φιλτραρίσματος και της καθαρότητας του αέρα που μπαίνει στο κουτί, θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με "ευλαβική" επιμέλεια, διαφορετικά, πολύ γρήγορα το radiator μας θα χάσει αρκετή από την απόδοσή του! Επιπλέον αυτών, η τέτοιου είδους κατασκευή, κάνει απαραίτητη την χρήση ανεμιστήρων με μεγάλη παροχή και "στατική" πίεση, οι οποίοι δυστυχώς παράγουν αρκετά υψηλότερο θόρυβο από ότι είναι επιθυμητό συνήθως, σε ένα PC! Βεβαίως η επιλογή μιας τέτοιας κατασκευής δεν είναι ένα "καπρίτσιο", η Raijintek στοχεύει στην εκμετάλλευση της δυνατότητας να προστεθούν και άλλα στοιχεία προς ψύξη και αυτή η πυκνή κατασκευή του radiator δίνει στον ίδιο όγκο, πολύ μεγαλύτερη ικανότητα ψύξης. Το αν αυτό είναι μονόδρομος θα το δούμε στις σελίδες των μετρήσεων που ακολουθούν, αλλά για την ώρα, έχουμε ακόμα πολύ δουλειά! Περί βιδών και βιδωμάτων ! Αναφερθήκαμε ήδη στο ότι οι βίδες στερέωσης των ανεμιστήρων -παραδόξως- είναι "διαμέτρου" 3mm (Μ3), έτσι είμαστε κάπως επιφυλακτικοί στην χρήση τους, όχι τόσο σε θέμα αντοχής, όσο στο αν θα είναι εργονομική η διαδικασία στήριξης των ανεμιστήρων. Κατά την διάρκεια των δοκιμών αλλάξαμε τόσο πολλές φορές ανεμιστήρες που πραγματικά δεν φαντάζομαι ότι θα το κάνει κάποιος χρήστης ποτέ. Οι δοκιμές αυτές έδειξαν ότι οι επιφυλάξεις μας ήταν "υπερβολικές", το μόνο μειονέκτημα που υπάρχει είναι ότι η βίδα "κολυμπάει" στην επάνω οπή του πλαισίου του ανεμιστήρα και θέλει λίγη προσοχή για να "πετύχεις" με το πρώτο και την κάτω οπή. Οι βίδες υπενθυμίζουμε είναι φρεζάτες, οπότε όταν τερματίσει το σφίξιμό τους έρχονται "πρόσωπο" με το πλαίσιο του ανεμιστήρα και παράλληλα τείνουν να τον "κεντράρουν" στην σωστή θέση. Το μήκος των βιδών που δίνονται με την Triton είναι τέτοιο ώστε αφού σφιχτεί σωστά η βίδα, να μην ακουμπά στις σωληνώσεις του radiator. Αλλά πέρα από αυτό, η Raijintek έχει κάνει ακόμα μια πρόβλεψη που θα μας προφυλάξει σε ενδεχόμενη αβλεψία, όπως είναι η χρήση βίδας άλλου μήκους (επειδή κάπου παράπεσε η παρεχόμενη στα εξαρτήματα της Triton). Βλέπουμε την επίμαχη περιοχή, όπου στην αριστερή φωτογραφία, μας "ζώνουν τα φίδια", ευτυχώς στην δεξιά φωτογραφία, ξεκαθαρίζεται ότι φταίει η γωνία λήψης και ότι η βίδα "αντικαταστατής", θα τερματίσει ακίνδυνα πάνω σε ανθεκτικό έλασμα, προφυλάσσοντας την στεγανότητα του radiator! Όσον αφορά στηναντοχή των σπειρωμάτων, όπου υπάρχει ανεμιστήρας δεν τίθεται θέμα, διότι το πλαίσιό του μας δείχνει πότε πάμε να το παρακάνουμε με το σφίξιμο, δεν ισχύει όμως το ίδιο με την περίπτωση που στηρίζουμε το radiator κατ' ευθείαν πάνω στο κουτί, εκεί πρέπει να δείξουμε προσοχή.Όσον αφορά στηναντοχή των σπειρωμάτων, όπου υπάρχει ανεμιστήρας δεν τίθεται θέμα, διότι το πλαίσιό του μας δείχνει πότε πάμε να το παρακάνουμε με το σφίξιμο, δεν ισχύει όμως το ίδιο με την περίπτωση που στηρίζουμε το radiator κατ' ευθείαν πάνω στο κουτί, εκεί πρέπει να δείξουμε προσοχή. Αν όμως ατυχώς είμαστε πιο "αντρειωμένοι" από το πρέπον και καταλήξουμε σε ένα "κλωτσημένο" πάσο, μπορούμε εύκολα να βάλουμε -προσεκτικά αυτή τη φορά ! - βίδα Μ4, αφού φυσικά πάρουμε τις απαραίτητες προφυλάξεις και με τη χρήση του κατάλληλου εξοπλισμού. Το block Η σύνθετη κατασκευή του "block", ενσωματώνοντας αντλία, πλάκα και δεξαμενή νερού στο ίδιο κομμάτι, είναι από μόνη της ενδιαφέρουσα και το γεγονός ότι το περίβλημα είναι διαφανές πραγματικά σε βάζει σε πειρασμό να "δεις" πως είναι φτιαγμένο. Μην ανησυχείτε ... δεν το διαλύσαμε, απλά επιστρατεύσαμε ένα laser pointer που μας βοήθησε να καταλάβουμε κάποιες κατασκευαστικές λεπτομέρειες που η διαφάνεια τις έκανε αόρατες. Ο λόγος κυρίως, για τον θάλαμο εξόδου του ζεστού νερού από το "block", οι δυο φωτογραφίες που ακολουθούν "φωτίζουν" την απάντηση. Όπως βλέπουμε η ακτίνα του laser διαθλώμενη "ακολουθεί" και "αποκαλύπτει" τα τοιχώματα ενός επί μέρους θαλάμου στον οποίο καταλήγει η έξοδος από το block, και από αυτόν τον θάλαμο η δεξιά σωλήνα μεταφέρει το ζεστό νερό προς το radiator. Έτσι πλέον μπορούμε να έχουμε μια λειτουργική εικόνα του "block" Η εικόνα πιστεύω ότι είναι αρκετά εύγλωττη, όποτε στρέφουμε το ενδιαφέρον μας στην καρδιά του συστήματος, στον κυκλοφορητή του υγρού ψύξης και στην ίδια την χάλκινη πλάκα του block, που αναλαμβάνει την θερμική σύζευξη μεταξύ του CPU heat spreader και του ψυκτικού υγρού. Η αντλία είναι αρκετά ισχυρή (120 lit/Hour) και καθώς διαθέτει χιτώνιο από γραφιτούχο υλικό και κεραμικό άξονα δεν θα μας απασχολήσει για πολύ καιρό (MTBF = 50.000 h), μοναδικό ίσως σχόλιο που θέλουμε να κάνουμε εδώ είναι ότι σε πολύ ήσυχο χώρο και με πραγματικό "σιωπηλό" PC, δεν θα χρειαστεί να βάλετε το αυτί σας επάνω της για να δείτε αν δουλεύει! Φυσικά το κρίσιμο μέρος της διαδικασίας αυτής βρίσκεται στην μεταφορά της θερμότητας από την πλάκα προς το υγρό ψύξης. Εδώ όπως βλέπουμε στην δεξιά φωτογραφία, η Raijintec εξόπλισε την Triton με μια πολύ αποτελεσματική λύση. Η θερμική ανταλλαγή γίνεται μέσω μια ομάδας πολύ λεπτών πτερυγίων που έχουν -μερικώς- αποσχιστεί από την πλάκα του χαλκού (scived microfins). Την τεχνική αυτή την έχουμε ξαναδεί και σε άλλη ΑΙΟ που παρουσιάσαμε πρόσφατα (CM Nepton 240 M), εδώ όμως υπάρχει μια διαφορά, τα μικροπτερύγια αυτά, χωρίζονται με κανάλια (shunts), σε τρεις ομάδες. Ο λόγος γι' αυτό βρίσκεται -για άλλη μια φορά- στην μηχανική των ρευστών και ειδικά στον τρόπο που αναπτύσσεται το οριακό στρώμα στο υγρό που κυκλοφορεί ανάμεσα στα πτερύγια του block και στην επίδραση που έχει αυτό στην θερμική σύζευξη υγρού / πτερυγίων. Η προσέγγιση αυτή -αν δεν κάνω λάθος- αποτελεί ερευνητικό αποτέλεσμα της Enermax και την υιοθέτησαν και άλλες κατασκευάστριες εταιρίες, αλλά ας τα δούμε αυτά συνοπτικά σε ένα σκαρίφημα που σας ετοιμάσαμε. Το υγρό ψύξης εισέρχεται από επάνω, σαρώνει γρήγορα τα πτερύγια και βγαίνει θερμότερο από κάτω. Στην πορεία του ανάμεσα στα πτερύγια παρεμβάλλονται τα διάκενα των καναλιών, εδώ ακριβώς γίνεται το "παιχνίδι" ! Αυτή η διακοπή της συνέχειας των πτερυγίων, "επανεκκινεί" τον μηχανισμό ανάπτυξης του οριακού στρώματος και έτσι αυξάνεται κατά πολύ η απόδοση των μικροπτερυγίων. Παρόμοια τεχνική έχει χρησιμοποιηθεί -όπως είδαμε προηγουμένως- και στα πτερύγια του radiator. Η επιπεδότητα του block Ένα άλλο κρίσιμο σημείο που μας απασχολεί είναι η διαμόρφωση της επιφάνειας του block, και αν, όσον αφορά στην υφή της, τα πράγματα ήταν -όπως είδαμε στην προηγούμενη σελίδα- απλά, δεν παρέμειναν το ίδιο απλά όταν φτάσαμε στην "γεωμετρία" του πράγματος. H διαδικασία σας είναι πλέον γνωστή, πήραμε την μηχανουργική ρίγα, τα φώτα μας και έχουμε τα εξής: Η επιφάνεια του block δεν είναι τελείως επίπεδη, αυτό όμως δεν είναι "κακοτεχνία", αν παρατηρήσετε τις φωτογραφίες που επίτηδες παρατέθηκαν σε ζεύγη, θα διαπιστώσετε ότι κατά τον ένα άξονα η επιφάνεια έχει μια ελαφρά κυρτότητα, αντίθετα, κατά τον άλλο άξονα είναι τελείως επίπεδη. Πρακτικά δηλαδή η επιφάνειά της παρουσιάζει μια αξονική κυρτότητα (όπως η επιφάνεια ενός κυλίνδρου). Από ότι φαίνεται η Raijintek αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μια ακόμα τεχνική που εφαρμόζεται προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή επαφή block και CPU heat spreader. Αυτή συνίσταται στο να δοθεί στην επιφάνεια του block μια αδιόρατη κυρτότητα (convexted block), η οποία θα εξασφαλίσει ότι οι δυνάμεις σύσφιξης του block επάνω στην μητρική, θα μεταφερθούν σε μικρότερη επιφάνεια, αυξάνοντας τοπικά την πίεση συνεπαφής, με αποτέλεσμα την καλύτερη δυνατή μεταφορά της θερμότητας ακριβώς στην περιοχή που παράγεται αυτή (πάνω από το χώρο του chip της CPU. Το εγχείρημα αυτό καθ' αυτό είναι δύσκολο και κατά κανόνα, για να επιτευχθεί η απαραίτητη ακρίβεια, απαιτεί πολύ στιβαρό υπόστρωμα, το οποίο δεν θα είναι ενδοτικό στις πιέσεις. Εδώ όμως λόγω του μικρού πάχους της πλάκας υπάρχει κάποια ενδοτικότητα, συνεπώς κάτω από τις δυνάμεις σύσφιξης αυτή η κυρτότητα θα τείνει να μειωθεί και η επιφάνεια του block να γίνει πιο επίπεδη αυξάνοντας την επιφάνεια άριστης επαφής! Επιπλέον αυτού, το bracket που φέρει το "block" είναι ενιαίο, δηλαδή διαπερνά τον διαφανή κύβο του από την μία πλευρά στην άλλη και έχει διαμόρφωση τέτοια έτσι ώστε να εξασκεί τις δυνάμεις σύσφιξης ακριβώς στο κέντρο της πλαστικής υποδομής που στηρίζει την χάλκινη πλάκα του block, πράγμα που βοηθά στην καλύτερη και πιο συμμετρική διανομή των δυνάμεων σύσφιξης. Το θέμα της ελαφράς κυρτότητας το είδαμε και στην προηγούμενη AIO υδρόψυξη που παρουσιάσαμε, εκεί όμως η κυρτότητα δεν είχε αξονική συμμετρία, απλά καθοριζόταν από τις δυνάμεις σύσφιξης των βιδών στερέωσης της πλάκας επάνω στην πλαστική βάση του block. Φυσικά οι ίδιες δυνάμεις επιδρούν και εδώ με την διαφορά ότι εδώ φαίνεται ότι έχει ληφθεί μέριμνα έτσι ώστε η κυρτότητα να κάνει αισθητή την παρουσία της μόνο κατά τον ένα άξονα! Αλλά επειδή οι μετρήσεις δεν αρκούν ας δούμε και μερικές φωτογραφίες από τα "σημάδια των καρφιών" ! Όπως διαπιστώνουμε η θερμοαγώγιμη κρέμα έχει απωθηθεί σχεδόν τελείως από μια λωρίδα κατά μήκος του ενός άξονα της επιφάνειας του block, διατηρώντας κάποια παραπάνω ίχνη στο κέντρο της λωρίδας αυτής. Αντίθετα έξω από την λωρίδα αυτή και προς τις βίδες στήριξης του bracket, παραμένει μια αισθητή ποσότητα κρέμας. Αυτό σημαίνει ότι το εγχείρημα πέτυχε, τουλάχιστον οπτικά, το κατά πόσον πέτυχε και θερμικά, μένει να αποδειχθεί. Εδώ υπάρχει όμως κάτι άλλο που είναι πολύ πιο σημαντικό και έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα chip των σύγχρονων επεξεργαστών έχουν μορφή παραλληλογράμμου, ανάλογη με την μορφή της λωρίδας που η Triton έχει την καλύτερη δυνατή επαφή! Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι η Triton έχει προσανατολισμό! Δηλαδή, για να πάρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα από αυτήν θα πρέπει να την τοποθετήσουμε έτσι ώστε ο μεγάλος άξονας της λωρίδας επαφής να συμπέσει με τον μεγάλο άξονα του chip της CPU που βρίσκεται κάτω από το κάλυμμα διασποράς της θερμότητας (CPU heat spreader). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι: Σε μια μητρική που στέκεται κατακόρυφα σε ένα tower case, με το MOBO IO plate να ευρίσκεται αριστερά, το "block" της Triton θα πρέπει να μπει με τέτοιο προσανατολισμό έτσι ώστε, το logo της Raijintek να έχει οριζόντια θέση! (να έχει την τυπική θέση οριζόντιας ανάγνωσης)! Συνεπώς, η εγκάρσια τοποθέτηση (με το logo "πλαγιαστό"), θα πρέπει να αποφεύγεται γιατί δεν εξασφαλίζει την βέλτιστη θερμική σύζευξη. Οι ανεμιστήρες Το θέμα αυτό, όπως θα δείτε και από τις μετρήσεις, μας απασχόλησε πολύ περισσότερο από άλλες παρουσιάσεις, και ο λόγος δεν είναι άλλος από τον θόρυβο που παράγουν οι ανεμιστήρες με τους οποίους η Raijintek εξοπλίζει την Triton. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Α. Η σχεδίαση. Εδώ πιστεύουμε ότι παρά το γεγονός ότι λόγω του "πυκνού" radiator, η επιλογή ενός ταχύστροφου ανεμιστήρα ήταν μονόδρομος, η Raijintek δεν έχει πάρει τα μέτρα που επιβάλλονται σε αυτές τις περιπτώσεις για τον περιορισμό του θορύβου. Τα πτερύγια ακολουθούν την "πεπατημένη" του ελαφρά καμπύλου και αιχμηρού χείλους προσβολής που καταλήγει σε ένα περισσότερο καμπύλο χείλος εκβολής, δημιουργώντας έτσι μια "χούφτα" που πράγματι, είναι πολύ αποτελεσματική στην προώθηση μεγάλης ποσότητας αέρα, αλλά μέχρις εκεί ! 1. Η απόληξη του χείλους προσβολής των πτερυγίων κινείται με μεγάλη ταχύτητα, με αποτέλεσμα να υπάρχει στον ούτως ή άλλως, αρκετό θόρυβο και μια επιπλέον ενοχλητική υψίσυχνη χροιά. Την λύση εδώ, την δίνουν τα winglets, που περιορίζουν δραστικά τους στροβίλους που προκαλεί το ταχέως κινούμενο άκρο του πτερυγίου, είτε αυτό είναι πτερύγιο αεροπλάνου -όπου αναπτύχθηκε πρώτα η ιδέα- είτε ανεμιστήρα, όπου πολλοί κατασκευαστές τα έχουν υιοθετήσει στους ταχύστροφους ανεμιστήρες τους. 2. Οι βραχίονες στήριξης του κινητήρα έχουν λάθος τοποθέτηση καθώς το χείλος εκβολής των πτερυγίων περνάει παράλληλα πάνω από αυτά. Αποτέλεσμα αυτού είναι στον ήχο να προστίθεται μοιραία και ο ριπισμός του αέρα καθώς το ρεύμα αέρα του κάθε πτερυγίου διακόπτεται "ταυτόχρονα" σε μεγάλο του ποσοστό από τα στηρίγματα. Η λύση είναι γνωστή και δεν κοστίζει απολύτως τίποτε! Στις φωτογραφίες που ακολουθούν μπορούμε να δούμε και το πρόβλημα και τις διάφορες σχετικές λύσεις. Τα χείλη των πτερυγίων θα πρέπει να περνάνε από τα στηρίγματα, όσο γίνεται πιο κάθετα, οπότε αυτή η διακοπή του ρεύματος αέρα των πτερυγίων να γίνεται προοδευτικά και να μην δημιουργεί ριπισμό. Οι υλοποιήσεις βέβαια έχουν μεγάλη ποικιλία, όπως βλέπουμε στις επόμενες φωτογραφίες, όπου είτε τα πτερύγια είναι πολύ καμπύλα, είτε είναι καμπύλα τα μπράτσα στήριξης του κινητήρα 3. Ευτυχώς τα μπράτσα αυτά έχουν μορφή κυλινδρικής ράβδου και έτσι περιορίζεται κάπως το πρόβλημα. Προσωπικά πιστεύω ότι, παρά το κάποιο κόστος που αυτές οι λύσεις σημαίνουν, αξίζει ο κόπος να υιοθετηθούν σε κάποια επόμενη έκδοση, εξασφαλίζοντας πέρα από την απόδοση και την μείωση του θορύβου. Β. Το trimpot ρύθμισης των ανεμιστήρων. Οι ανεμιστήρες έρχονται σε ένα "αδιαίρετο" ζεύγος, καθώς η καλωδίωσή τους -προς χάρη της κοινής ρύθμισης - ειναι κοινή και για τους δύο. Αυτό βάζει κάποιες μικρές δυσκολίες στην εγκατάστασή τους, αλλά παρέχει το προτέρημα ότι με ένα ρυθμιστικό θα έχουμε ομοιόμορφη ρύθμιση στροφών και για τους δύο ανεμιστήρες. Πολύ καλό σαν ιδέα και ας βάζει κάποιες δυσκολίες για το που θα τοποθετήσουμε το trimpot και ας έχουμε υπόψη ότι αν δεν το χρειαζόμαστε π.χ. γιατί διαθέτουμε κάποιον fan controller, μπορούμε να το ρυθμίσουμε στις μέγιστες στροφές και να το ξεχάσουμε μετά! Όλα καλά λοιπόν, εκτός από κάτι που δείχνει ότι το θέμα από άποψη εργονομίας δεν έτυχε της κατάλληλης προσοχής. Το trimpot έχει τιμή 10 kOhm και είναι συνδεδεμένο σαν απλή ρυθμιστική αντίσταση, δεν γνωρίζω βεβαίως τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες του κυκλώματος ρύθμισης, αλλά πιστεύω ότι με δύο αντιστάσεις που θα "πλαισίωναν" κατάλληλα το ρυθμιστικό αυτό, θα είχαμε μια πολύ καλύτερη εκμετάλλευση της διαθέσιμης διαδρομής του ρυθμιστικού ποτενσιόμετρου. Γιατί αυτή την στιγμή, η περιοχή που ρύθμισης περιορίζεται στην γαλάζια περιοχή καθώς, η κίνηση του ρυθμιστικού στην υπόλοιπη μηχανικά διαθέσιμη πλήρη περιοχή (πράσινη και πορτοκαλί) δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα! Έτσι θα πρέπει να κάνεις πολύ προσεκτικές κινήσεις για να πετύχεις την επιθυμητή ρύθμιση. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ξεκαθαριστεί κάτι, το ότι ασχολούμαστε με αυτές τις λεπτομέρειες δεν οφείλεται σε κάποια αρνητική διάθεση, απλά μας χτυπάνε στο μάτι γιατί χαλάνε -έστω και λίγο- την κατά τα άλλα άριστη εικόνα του συνολικού προϊόντος! Και για να μην μείνουμε με αρνητική εντύπωση ( ) άφησα για το τέλος μια μικρή λεπτομέρεια που δείχνει ότι η Raijintek δεν έχει κανένα πρόβλημα στο να προσέχει και τις πιο μικρές λεπτομέρειες. Το σύνθετο αυτό Y-spliter που τροφοδοτεί τους ανεμιστήρες είναι διπλοκαλωδιομένο. Από κάθε ανεμιστήρα τα καλώδια του (+) και του (-) καταλήγουν -όπως και θα έπρεπε- ανεξάρτητα στο βύσμα τροφοδοσίας και κάτω από το θερμοσυστελόμενο της σύνδεσης των καλωδίων -δεν αντέξαμε το "σφάξαμε' για χάρη σας ! - δεν κρύβεται τίποτε "ύποπτο"! Το θερμοσυστελόμενο δεν μονώνει κάποιες κολλήσεις, απλά συμμαζεύει και τακτοποιεί τα καλώδια! Η εγκατάσταση και τα χρώματα. Όπως συμβαίνει στις περισσότερες υδροψύξεις κατά την εγκατάσταση του block δεν πρόκειται να συναντήσουμε καμία δυσκολία. Τα δύο bracket (block και backplate) είναι πανομοιότυπα σε διαστάσεις με του backplate να ξεχωρίζει από το παχύ αφρώδες ελαστικό κάλυμμά του που θα προστατεύσει οπουδήποτε εξάρτημα τυχόν υπάρχει στην πίσω πλευρά της μητρικής μας. Η σύνδεση μεταξύ τους με την βοήθεια των βιδών και των μεταλλικών αποστατών που έχουν εσωτερικά τα κατάλληλα σπειρώματα, είναι πολύ εύκολη. Εδώ δεν ξεχνάμε τις πλαστικές ροδελίτσες που θα προστατεύσουν την επάνω επιφάνεια της μητρικής μας! Το στιβαρό bracket που είναι αρθρωτά ενσωματωμένο στο "block", με τις σταθερά προσαρτημένες σε αυτό βίδες σύσφιξής του, κάνουν την στήριξη του "block" κυριολεκτικά παιχνίδι! Εδώ οφείλουμε ένα ιδιαίτερο σχόλιο για την άριστη χάραξη της υποδοχής Philips που έχουν οι βίδες αυτού του bracket, το σταυροκατσάβιδο κυριολεκτικά ταιριάζει "γάντι" σε αυτήν, αποκλείοντας τα επικίνδυνα ξεστρατίσματα της μύτης του, στην επιφάνεια της μητρικής μας! ! Αλλά ήρθε η ώρα να δώσουμε χρώμα στην υπόθεση και επειδή μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, σας παραθέτουμε ένα video από το der Papas channel, όπου η προσθήκη των μελανιών γίνεται κυριολεκτικά ... Live! ! Βεβαίως δεν φαίνεται να έχει πάντα κατά νου τον "θεατή, αλλά έστω και έτσι, είναι διαφωτιστικό ! Στο σημείο αυτό και προς καθησυχασμό των φίλων που η Triton θα είναι η πρώτη τους ανοιχτή υδρόψυξη, αν δείτε μια εικόνα σαν αυτήν που ακολουθεί... ...δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας! Η ύπαρξη του αέρα σε ένα ανοιχτό σύστημα είναι ο κανόνας, αυτός ο αέρας όταν αρχίσει να λειτουργεί η αντλία θα πάει προοδευτικά στο reservoir και δεν πρόκειται να σας απασχολήσει περισσότερο ! 1. Πρόλογος, 2. Τεχνικά χαρακτηριστικά, 3. Συσκευασία και παρελκόμενα, 4. Η ψύκτρα από κοντά, 5. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, 6. Μετρήσεις, 7. Μετρήσεις "εις βάθος", 8.Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα, 9.Συμπεράσματα και βαθμολογία Μετρήσεις Φυσικά πέρα από το "οπτικό" τμήμα μιας ψύκτρας που για πολλούς "μετράει" -και εδώ η Raijintek Triton όπως είδαμε έχει πολλά να δείξει- υπάρχει και η πλευρά της θερμικής συμπεριφοράς που ενδιαφέρει τους πάντες! Είναι η ώρα λοιπόν να δούμε από κοντά πως τα πήγε η ψύκτρα μας με τον "Ήφαιστο" και το υπόλοιπο σετ δοκιμών. Όπως κάναμε και στο πρόσφατο review της Silverstone Argon AR05, στη σελίδα αυτή θα δούμε σε ένα συνοπτικό πίνακα την συμπεριφορά της Raijintek Triton στους τρεις βασικούς προσανατολισμούς που μπορεί να πάρει το radiator της. Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ΑΙΟ είναι τοποθετημένη με το block της κάθετα προς το πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι παράλληλα με αυτό, όπως θα το βάζαμε στην επάνω πλευρά ενός tower) Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια : To block της ΑΙΟ είναι παράλληλο στο πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι κάθετο σε αυτό, όπως όταν βάζουμε ΑΙΟ σε κουτί κύβο που έχει τη μητρική του παράλληλη με το πάτωμα του κουτιού και το radiator σε ένα από τα πλευρά του) Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις (Κάθετα : Το block και το radiator της ψύκτρας είναι κάθετα στο πάτωμα του κουτιού, όπως εάν βάλουμε σε ένα tower, το radiator στην πρόσοψη του κουτιού). Δ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL, σε διάφορα airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις Στον συνοπτικό πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται στην αριστερή πλευρά σε χαρακτηριστικές -πλην όμως αναπόφευκτα ενδεικτικές- τιμές, οι παράμετροι των δοκιμών (στροφές ανεμιστήρων, αντλίας και θερμικής καταπόνησης) και στην δεξιά πλευρά του μπορούμε να δούμε τις ακριβείς επιδόσεις που πέτυχε και μάλιστα μετά από στατιστική επεξεργασία που απαλείφει τα τυχαία σφάλματα και αυξάνει την ακρίβεια των μετρήσεων. Ο θόρυβος μετρήθηκε με το bBA meter, τοποθετημένο στον άξονα του ζεύγους των ανεμιστήρων, σε απόσταση 50cm από αυτούς και από την πλευρά της εισαγωγής τους, για να αποφύγουμε τα ρεύματα αέρα που προκαλούν. Πρώτη παρατήρηση ότι η πλευρική τοποθέτηση έχει ένα αδιόρατο προβάδισμα, αλλά πραγματικά αδιόρατο μιας και περιορίζεται σε διαφορές κάτω από 1 βαθμό Κελσίου! Φυσικά σε διάταξη Push-Pull η εικόνα γίνεται ακόμα καλύτερη, αλλά όχι εντυπωσιακά καλύτερη (βελτίωση περίπου 1,5 βαθμούς στην μέγιστη καταπόνηση), και αυτό όχι γιατί δεν φέρνει αποτέλεσμα, αλλά γιατί ήδη οι υπάρχοντες ανεμιστήρες σε Push, "απελευθερώνουν" -ακόμα και χωρίς Pull "βοήθεια"- σχεδόν ολοκληρωτικά το δυναμικό του radiator! Τα αποτελέσματα από μια πρώτη ματιά δείχνουν εντυπωσιακά! Και δεν είναι μόνο ότι η Triton κρατάει το Δθ πολύ χαμηλά, πέρα από αυτό, όπως μπορούμε να δούμε από την γραφική παράσταση των τιμών του Συνοπτικού πίνακα: Η θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας μας, είναι η "επιτομή" της γραμμικότητας. Όλες οι "καμπύλες" είναι ... ευθείες, και η καταληκτική διασπορά τους στην μέγιστη θερμική επιφόρτιση κυμαίνεται από 29 έως 37 βαθμούς Κελσίου! Όλα αυτά θα έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε πιο αναλυτικά στην επόμενη σελίδα, αλλά πριν αφήσουμε αυτήν, θα πρέπει να παρατηρήσουμε και την δεξιά πλευρά του συνοπτικού πίνακα που παρατέθηκε πιο πάνω και εκεί τα πράγματα δεν είναι και τόσο "ρόδινα" ! Όλα όσα είπαμε πριν, "έρχονται" με κάποιο κόστος που δεν είναι άλλο από την ηχητικά επιβαρυμένη συμπεριφορά της Triton. Με δεδομένο ότι τα 34 dBA αντιπροσωπεύουν την ησυχία μια νυχτερινής ώρας, ενός δωματίου στην πόλη, οι τιμές που μετρήθηκαν ήδη από το χαμηλό airflow (42,2 dBA), είναι αισθητές και φυσικά όταν φτάσουμε στα 55,2 dBA, ... ακούγεται και από το άλλο δωμάτιο! Φυσικά οι περισσότερες ΑΙΟ έχουν ανάλογη συμπεριφορά με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, να προσπαθούν να περιορίσουν το πρόβλημα με πιο "ελεύθερα" radiators και αρκετά καλύτερους ανεμιστήρες. Και εδώ πρέπει να πούμε ότι, πραγματικά η Raijintek σκοπεύοντας με την Triton να υποστηρίξει και επιπλέον υλικό πέρα από την CPU, επέλεξε ένα πολύ πυκνό radiator και αυτό είναι μια δόκιμη επιλογή, αλλά στο θέμα των ανεμιστήρων, μολονότι κάνουν την θερμική δουλειά τους ικανοποιητικότατα, έχουν ακόμα "αρκετό δρόμο" μέχρι να μπορέσουν να αποκτήσουν και μια πιο διακριτική ηχητική υπογραφή! Αλλά αρκεί με αυτά για την ώρα, πάμε στην επόμενη σελίδα να δούμε από κοντά την συμπεριφορά της ψύκτρας μας. 1. Πρόλογος, 2. Τεχνικά χαρακτηριστικά, 3. Συσκευασία και παρελκόμενα, 4. Η ψύκτρα από κοντά, 5. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, 6. Μετρήσεις, 7. Μετρήσεις "εις βάθος", 8.Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα, 9.Συμπεράσματα και βαθμολογία Μετρήσεις "εις βάθος" Επειδή βρέθηκα σε κέφια και η Triton κάπου με προκάλεσε, σας προειδοποιώ ότι από εδώ και πέρα, προχωράτε "με δική σας ευθύνη" γιατί έχουμε να πούμε πολλά! Κάντε καφεδάκι λοιπόν και ... όσοι αντέξουν ! Ας πάρουμε τα πράγματα λοιπόν από τη "ρίζα" ... "φυτεύοντας" με τη δέουσα προσοχή το "block" της Triton πάνω στον "Ήφαιστο", να δούμε τι "καρπούς" θα αποδώσει η πρώτη απόπειρα της Raijintek στο χώρο της υδρόψυξης και μάλιστα στην περιοχή που ορίζει τα "σύνορα" μεταξύ των κλασικών AIO και των custom υδροψύξεων! Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ΑΙΟ είναι τοποθετημένη με το block της κάθετα προς το πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι παράλληλα με αυτό, όπως θα το βάζαμε στην επάνω πλευρά ενός tower) Εδώ είναι η παιδική χαρά αυτών που τους αρέσουν οι αριθμοί! Μπορεί από πρώτη ματιά να φαίνεται ένας κυκεώνας από νούμερα, αλλά μια προσεκτικότερη ματιά, δείχνει διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα, όπως π.χ. ότι η αντλία του συστήματος θα "μπορούσε " να χρησιμοποιηθεί και σαν "θερμόμετρο" καθώς εμφανίζει μια σταθερή τάση να "χάνει" περίπου 100 στροφές πηγαίνοντας από τις χαμηλές θερμοκρασίες προς τις υψηλές. Βέβαια αυτό φαίνεται να συνδέεται με τις συστολές και διαστολές των κινούμενων μερών και το αναδεικνύει το γεγονός ότι η τροφοδότησή της γίνεται κατ' ευθείαν από molex (12Vdc) και όχι μέσω του controller, ο οποίος μη μπορώντας να δώσει ακριβώς 12 Vdc θα μείωνε κάπως την απόδοσή της (εδώ ο controller μετράει μόνο τις στροφές της). Κάτι άλλο που προκύπτει από τις καταγραφές αυτές είναι η σταθερότητα του συστήματος δοκιμών καθώς, οι αποκλίσεις του, στη χειρότερη περίπτωση, είναι της τάξης του 0,1 Watt στην περιοχή των 356 Watt! . Όσο για τις θερμοκρασίες ... όρεξη να έχετε να διαβάζετε ! Για πιο σύντομα όμως, ας δούμε πως "μεταφράζονται" αυτές οι μετρήσεις σε γραφήματα και βάζουμε πρώτο αυτό του CPU Δθ, για όλα τα airflow του οριζόντιου προσανατολισμού. Ευθείες! Αυτό είναι καλό πράγμα, καθώς δείχνει ότι η Triton ακόμα και στα 350+ Watt είναι μακρυά ακόμα από το όριό της. Αλλά το σημαντικότερο βρίσκεται στην κόκκινη καμπύλη που αντιστοιχεί στο χαμηλό airflow, από εδώ βλέπουμε ότι στα 240 Watt μπορούμε να δουλέψουμε ακόμα και ένα "απαιτητικό" σύστημα και η άνοδος της θερμοκρασίας του να μείνει μέσα στα όρια των 25 βαθμών, πράγμα που το πετυχαίνουμε έχοντας ένα σημαντικότατο κέρδος. Ο θόρυβος που παράγει η Triton στο χαμηλό airflow, ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι οκτώ και, φορές λιγότερο αισθητός! Πιστεύω ότι το "κέρδος" αυτό, θα το εκτιμήσουν δεόντως τα αυτιά σας! Όσον αφορά στην επιμέρους συμπεριφορά της ψύκτρας ανά airflow, βλέπουμε από το επόμενο διάγραμμα ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη κάποιου προβλήματος. Οι καμπύλες της Θερμικής αντίστασης (Rca) έχουν κατωφερή εξέλιξη, η οποία όπως είναι φυσικό, προοδευτικά τείνει στην οριζοντίωση πράγμα που δείχνει ότι το όριο της ψύκτρας είναι ακόμα εκτός των 350 Watt, ιδιαίτερα για την περίπτωση του υψηλού airflow. Μια μικρή ασυμφωνία παρατηρείται στην καμπύλη του ενδιάμεσου airflow (HoPus--Me_Rca), που παρουσιάζει μια μικρή άνοδο στο 6ο βήμα, αλλά αυτό ας το αφήσουμε για αργότερα που θα δούμε τα διαγράμματα και από τους άλλους προσανατολισμούς. Στη συνέχεια μπορούμε να δούμε στο επόμενο διάγραμμα πόσο "προβλέψιμη" είναι η συμπεριφορά της ψύκτρας παρατηρώντας το πώς μεταβάλλονται τα διάφορα Δθ του συστήματος από το ένα θερμικό βήμα, στο άλλο. Αυτό που κάνει αμέσως εντύπωση δεν είναι άλλο από το πόσο στενά είναι συνδεδεμένη η θερμοκρασία της CPU με αυτήν του αέρα εξόδου από το radiator (κόκκινες καμπύλες)! Αυτό βέβαια οφείλεται τόσο στην αντλία όπως είναι φυσικό και αναμενόμενο, αλλά και κυρίως στην πολύ καλή θερμική σύζευξη μεταξύ του αέρα και των πτερυγίων του radiator! Πράγματι, όπως βλέπουμε, η louvered κατασκευή τους, αξιοποιεί το ρεύμα αέρα που τους εξασφαλίζουν οι ανεμιστήρες τόσο αποτελεσματικά που "μοιάζει" η μεταβολή της διαφοράς της θερμοκρασίας της CPU να είναι "ανεξάρτητη" από την θερμική επιφόρτιση, Η από το ένα θερμικό βήμα στο άλλο, αναμενόμενη άνοδος της θερμοκρασίας της CPU είναι "κολημένη" στους ~3,7 βαθμούς πάνω από αυτήν του αέρα που βγαίνει από το radiator. Αυτό επιβεβαιώνει "πανηγυρικά" αυτό που είπαμε στην παρουσίαση του radiator. Η Raijintek επέλεξε ένα radiator που μπορεί να "στύψει μέχρι και την τελευταία ρανίδα" την θερμοαπαγωγική ικανότητα του αέρα που περνάει μέσα από αυτό! Στις άλλες δυο ομάδες τα πράγματα είναι λίγο πιο "χαλαρά" καθώς στην "εξίσωση" υπεισέρχεται η θερμοκρασία του αέρα εισόδου στο radiator, αλλά και πάλι οι αναμενόμενες αυξήσεις που ακολουθούν το κάθε επόμενο θερμικό βήμα, αποκλίνουν λιγότερο από +/- 1 βαθμό, από την μέση τιμή. Εδώ φυσικά, η υψηλότερη ροή αέρα εξασφαλίζει πιο μικρά όρια "αβεβαιότητας" και είναι φυσικό καθώς με την αυξημένη παροχή αέρα, τροφοδοτεί ολόκληρη την διαθέσιμη διατομή του radiator πιο σωστά και του επιτρέπει να λειτουργήσει πιο αποδοτικά. Συμπαθάτε με αν σας "πήρα μονότερμα" ( ) αλλά είναι καλό πότε-πότε, να ρίχνουμε μια πιο κοντινή ματιά στο τι σημαίνουν όλες αυτές οι πολύχρωμες γραμμές. Στους επόμενους προσανατολισμούς σας αφήνω να το απολαύσετε... μόνοι σας! Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια : To block της ΑΙΟ είναι παράλληλο στο πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι κάθετο σε αυτό, όπως όταν βάζουμε ΑΙΟ σε κουτί κύβο που έχει τη μητρική του παράλληλη με το πάτωμα του κουτιού και το radiator σε ένα από τα πλευρά του) Στο ακριβώς προηγούμενο διάγραμμα βλέπουμε ότι η Triton έχει περιθώρια καλύτερης απόδοσης ακόμα και όταν φτάσει στα ~360Watt. Όλες οι καμπύλες της θερμικής αντίστασης έχουν μειωτική τάση, ακόμα και για το χαμηλό AirFlow. Και εδώ τα "λόγια είναι περιττά" καθώς η συμπεριφορά της ψύκτρας γίνεται ακόμα πιο "συνεκτική" . Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις (Κάθετα : Το block και το radiator της ψύκτρας είναι κάθετα στο πάτωμα του κουτιού, όπως εάν βάλουμε σε ένα tower, το radiator στην πρόσοψη του κουτιού). Δ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PULL, σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις. (Ο προσανατολισμός είναι ο ίδιος με τον συνώνυμο που είδαμε πιο πάνω , με την διαφορά ότι οι ανεμιστήρες ρουφάνε αέρα μέσα από το radiator, αντί να σπρώχνουν αέρα προς αυτό. ) Δοκιμές σε διάταξη pull δεν έγιναν με τους stock ανεμιστήρες, οι δοκιμές έγιναν με άλλους ανεμιστήρες -στους οποίους θα αναφερθούμε πιο κάτω. Αυτό που απεδείχθη είναι ότι, ναι μεν μπορείτε άνετα να βάλετε τους ανεμιστήρες σας σε Pull διάταξη χωρίς κανένα φόβο,( όπως είναι ήδη γνωστό και από άλλες υδροψύξεις), αλλά το κέρδος που θα έχετε είναι μικρό καθώς αυτό ξεκινά από 0,7 βαθμούς για σχετικά χαμηλό airflow, για να καταλήξει σε ένα μηδαμινό 0,1 του βαθμού όταν το airflow φτάσει σε πραγματικά υψηλές τιμές. Όπως και να έχει όμως και για το airflow των ανεμιστήρων που συνοδεύουν την Triton, το κέρδος θα είναι της τάξης του μισού βαθμού Κελσίου. Ο λόγος γι' αυτό, είναι ότι, η υιοθέτηση των louvers στα πτερύγια του radiator, κάνει εξαιρετική δουλειά και στην Push διάταξη! Ε. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH- PULL, σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις. (Είναι ανάλογος έλεγχος με τον προηγούμενο με την διαφορά ότι τώρα το radiator έχει ανεμιστήρες και από τις δυο πλευρές του, οι δύο ωθούν αέρα προς αυτό και οι άλλοι δύο τον απορροφούν.) Σε αυτές τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκαν στη θέση Push οι stok fans και στην θέση των Pull fans, μπήκαν δυο Scythe Slip stream Kaze-Juni (1900 rpm./ 110 cfm). Βασική παρατήρηση, η αναμενόμενη αύξηση των επιδόσεων της Triton λόγω του ότι οι Pull ανεμιστήρες δημιουργούν μια περιοχή χαμηλής πίεσης πίσω από το radiator και έτσι βοηθάνε τους εμπρός ανεμιστήρες να δουλέψουν πιο άνετα. Πράγματι, η αύξηση των στροφών τους (υπενθυμίζω ότι στις συγκεκριμένες δοκιμές οι ανεμιστήρες τροφοδοτούνται με σταθερή τάση), δείχνει καθαρά ότι "ανασαίνουν" καλύτερα καθώς, αύξησαν κατά 150rpm τις στροφές τους. Πολύ ενδιαφέροντα όλα τα παραπάνω, αλλά το πιο ενδιαφέρον κρύβεται -για άλλη μια φορά στους αριθμούς! Αν ξαναδούμε τον συνοπτικό πίνακα των αποτελεσμάτων, το κρίσιμο μέρος του οποίου παραθέτουμε και πάλι. Με το Push-Pull απλά αλλάζετε κατηγορία άνεσης και επιδόσεων! Όπως μπορούμε εύκολα να δούμε με την βοήθεια των σχολίων πάνω στο πίνακα τιμών, η διάταξη push-pull μας "χαρίζει" τις επιδόσεις της επόμενης κατηγορίας airflow και μάλιστα, το μόνο μείον είναι ότι, στην κατηγορία του χαμηλού airflow, έχουμε μια επιβάρυνση 2,6 dBA. Όμως το κακό είναι μικρό, γιατί πέρα από αυτό, σε όλα τα άλλα τα κέρδη είναι πραγματικά σημαντικά και κυρίως στο θέμα του θορύβου καθώς οι επιδόσεις παραμένουν, αλλά ο θόρυβος γίνεται λιγότερος από το μισό (μείωση κατά ~ 4,8 dBA)! Πιστεύω ότι αυτό, αποτελεί ένα πολύ ισχυρό κίνητρο για να δαπανηθεί το επιπλέον κόστος για δυο "ζωηρούς" ανεμιστήρες! Και σαν"κερασάκι στην τούρτα" έχουμε και από ~ 0,5 έως 2,6 βαθμούς δροσερότερη CPU, στο μέγιστο airflow με "ζημία" μόνο 1 dBA επιπλέον! ΣΤ. Μετρήσεις προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης. Στα πλαίσια της διαρκούς αναβάθμισης του εξοπλισμού δοκιμών προστέθηκαν στο "οπλοστάσιο" μας και δύο ανεμιστήρες της EBM-Papst (4412 /2HHP), οι οποίοι είναι πολύ υψηλών προδιαγραφών και αναλόγως ενδιαφερόντων χαρακτηριστικών καθώς, υπό τις ίδιες συνθήκες αντίστασης ροής, καταφέρνουν να ωθούν τέσσερις φορές περισσότερο αέρα από αυτόν που ωθούν στις ίδιες συνθήκες οι εξαιρετικά αποτελεσματικοί stock ανεμιστήρες της Triton! Η απόκτησή τους κρίθηκε αναγκαία προκειμένου να μπορέσουμε να δούμε τα όρια radiators με πυκνή δομή και ισχυρούς ανεμιστήρες όπως της σημερινής μας παρουσίασης. Ας δούμε λοιπόν τα αποτελέσματα των δοκιμών. Η Raijintek Triton έχει μεγάλα αποθέματα πέρα από την stock σύνθεσή της. Από ότι μπορούμε να βρούμε στους πίνακες που παρατέθηκαν πιο πριν, η καλύτερη επίδοσή της όσο αφορά την Rca, για Push στήσιμο, είναι περίπου 0,087 C/Watt, αυτό όπως βλέπουμε στο προηγούμενο διάγραμμα, συμβαίνει περίπου στις 2.500 rpm των ανεμιστήρων της δοκιμής. Εμείς τους πήγαμε για της ανάγκες των μετρήσεων, μέχρι τις 3840 rpm, και φυσικά οι ανεμιστήρες ανέβαζαν και άλλο καθώς το όριό τους είναι 5.000 rpm! Βεβαίως δεν επιμείναμε σε αυτά τα επίπεδα, γιατί υπάρχει και άμαχος πληθυσμός στο εργαστήριο του TheLab! Αλλά ευκαιρία είναι να δούμε και τι κέρδος είχαμε από άποψη θερμοκρασιών. Μόλις 1,5 βαθμό, κάτω από αυτό που μπορούμε σχετικά ανώδυνα -για τα αυτιά μας - να πετύχουμε με το Push-Pull. Με άλλα λόγια η stock σύνθεση της Triton, ιδιαίτερα αν την στήσουμε σε push-pull, είναι πραγματικά αποδοτική, γιατί εκμεταλλεύεται τα "ανεκτά" στα αυτιά μας όρια του radiator σε μεγάλο βαθμό, πέρα από τον οποίο, η προσπάθεια βελτίωσης είναι ουσιαστικά "άθλημα" για "κουφούς" περφεξιονίστες! Όπως βλέπουμε από το γράφημα που ακολουθεί, το κέρδος πέρα από την 5η βαθμίδα και για την θερμοκρασία της CPU μειώνεται κάτω από τον ένα βαθμό Κελσίου! Το ίδιο συμβαίνει και για τις αναμενόμενες μεταβολές των Δθ, μεταξύ των βημάτων του airflow, πέρα από το πέμπτο βήμα, μειώνεται κάτω από τον ένα βαθμό Κελσίου. Αλλά αυτό που είναι σημαντικό να δούμε σε αυτό το γράφημα είναι ότι η διαφορά της θερμοκρασίας μεταξύ CPU και του αέρα που βγαίνει από το radiator περιορίζεται σε όλο τα φάσμα του airflow σε τιμές που κινούνται κάτω από μισό βαθμό Κελσίου. Συνεπώς η αύξηση του airflow πέρα από ένα όριο, είναι άνευ πρακτικής σημασίας και αυτό φαίνεται καθαρά στο επόμενο διάγραμμα όπου... ... μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι μετά το έβδομο βήμα, η επιτυγχανόμενη βελτίωση είναι μικρότερη από ένα χιλιοστό του βαθμού Κελσίου ανά Watt απαγόμενης θερμότητας. Και φυσικά με την "πορεία" που έχει η καμπύλη αυτή, πολύ γρήγορα θα πλησιάσει κοντά και στην "θεωρητικά" μηδενική βελτίωση της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας. Αλλά σαν πολλά να είπαμε για τις "θεωρίες" και για όσους έφτασαν μέχρι εδώ και δεν προσπέρασαν την σελίδα, έχουμε μια μικρή έκπληξη! Extra δοκιμές με άλλους ανεμιστήρες. Το σκεφτήκαμε από την πρώτη στιγμή που είδαμε ότι η Raijintek διαθέτει την Triton και στην έκδοση Core, η οποία δεν συνοδεύεται από ανεμιστήρες, την παίρνετε λίγο φθηνότερα και βάζετε ανεμιστήρες της επιλογής σας. Μπήκαμε λοιπόν στον πειρασμό να δοκιμάσουμε την Triton και με πιο αθόρυβους -πλην όμως αποτελεσματικούς ανεμιστήρες- και επιλέξαμε από την αποθήκη μας τέσσερις ανεμιστήρες της Cooler Master τους Sickle flow (DF1202512RFUN), με τα μπλε LED. Παρακάτω θα βρείτε τα αποτελέσματα των ... ανησυχιών μας ! Α. Σύνθεση με δύο ανεμιστήρες Cooler Master Sickle Flow σε διάταξη Push και σε κάθετη θέση. Πιστεύω ότι μετά το "φροντιστήριο" των προηγούμενων περιπτώσεων, η ανάλυση των παραπάνω αποτελεσμάτων είναι απλά μια εύκολη υπόθεση. Ανεκτές θερμοκρασίες και σαφώς λιγότερος θόρυβος, αλλά με κόστος ότι, αν θέλετε να ζορίσετε πραγματικά το πράγμα, τα περιθώρια είναι μικρότερα από την stock σύνθεση. Αλλά για όσους είχαν το κουράγιο να φτάσουν μέχρι εδώ, έχουμε άλλο ένα "δωράκι"! Έτσι θα άφηνα τους ήρωες που έκαναν 30 οθόνες scrol ! ! ! (Χαρά στο κουράγιο σας !!! ) Β. Σύνθεση με δύο ανεμιστήρες Cooler Master Sickle Flow σε διάταξη Push-Pull και σε κάθετη θέση. Αρκετά καλύτερες θερμοκρασίες, που είναι ελαφρά καλύτερες από το μέσο airflow σε stock Push σύνθεση και ο θόρυβος είναι ο μισός καθώς, είναι περίπου 3 dBA κάτω από τον θόρυβο της stock σύνθεσης! Τα χαρίσματα του Push-Pull λάμπουν ακόμα και με πιο "σεμνούς" ανεμιστήρες! Η επιλογή δική σας ! Εμείς κάπου εδώ, αισθανόμαστε πλήρεις! Ώρα είναι να πάμε να δούμε και τα συγκριτικά αποτελέσματα που πέτυχε η Raijintec Triton! 1. Πρόλογος, 2. Τεχνικά χαρακτηριστικά, 3. Συσκευασία και παρελκόμενα, 4. Η ψύκτρα από κοντά, 5. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, 6. Μετρήσεις, 7. Μετρήσεις "εις βάθος", 8.Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα, 9.Συμπεράσματα και βαθμολογία Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα Εδώ θα βρείτε συγκεντρωμένες τις υψηλότερες χαρακτηριστικές επιδόσεις των ψυκτρών που έχουμε δοκιμάσει μέχρι τώρα με το νέο σύστημα δοκιμών του TheLab.gr. Αλλά πριν προχωρήσουμε στο καθ' αυτό ζήτημα, θα πρέπει να σας ενημερώσουμε για μια αλλαγή που πραγματοποιήθηκε στον εξοπλισμό δοκιμών: Αναβάθμιση του εξοπλισμού μέτρησης των ψυκτρών. Στα πλαίσια της προσπάθειας να είμαστε όσο γίνεται πιο ακριβείς στις μετρήσεις που κάνουμε στα CPU coolers, έχουμε παράλληλα σαν στόχο να φροντίζουμε τα αποτελέσματά μας να έχουν και χρηστική αξία. Οι μικρές σε μέγεθος ψύκτρες -όπως η SilverStone Argon Series AR05 CPU Cooler που παρουσιάσαμε τελευταία- θέτουν ένα σημαντικό ζήτημα που δεν είναι άλλο από το μικρό TDP που τις χαρακτηρίζει. Αυτό το γεγονός σημαίνει ότι αν τέτοιες ψύκτρες δοκιμαστούν με την standard κλιμάκωση των θερμικών φορτίων, πολύ γρήγορα –από το δεύτερο κιόλας βήμα της δοκιμής – θα βρεθούν σε κατάσταση σημαντικής θερμικής υπερφόρτισης. Συνεπώς, προκειμένου να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της θερμικής συμπεριφοράς μιας μικρής ψύκτρας, χρειάζεται να δοκιμαστεί με μικρότερα πιο αναλυτικά θερμικά βήματα. Αυτός ο λόγος επέβαλε την αλλαγή του μέρους του εξοπλισμού που παρέχει τις τάσεις δοκιμών στον Loader («Ήφαιστο»). Οι νέες συσκευές δίνουν την δυνατότητα να έχουμε ρυθμιζόμενη τάση προς τον Loader και επιπλέον, διαθέτουν την δυνατότητα να αντισταθμίζουν την πτώση τάσης που αναπόφευκτα παρουσιάζουν οι αγωγοί τροφοδότησής του (remote sense). Κατά την μετάβαση από το ένα σύστημα τροφοδότησης στο άλλο, έγινε κάθε προσπάθεια να έχουμε όμοια επίπεδα θερμικής επιφόρτισης για να είναι κατ’ ευθείαν συμβατά τα αποτελέσματα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κάποιες διαφορές που οφείλονται στο ότι το νέο σύστημα τροφοδότησης κρατά πολύ πιο σταθερή την τάση του Loader (έχει μικρότερη πτώση τάσης), οι διαφορές αυτές εμφανίζονται περισσότερο στις υψηλές θερμικές φορτίσεις. Αυτές οι διαφορές είναι αναλογικά κατανεμημένες σε όλη την κλίμακα επιφόρτισης και δεν αλλάζουν την συγκριτική κατάταξη των ήδη δοκιμασμένων ψυκτρών. Όμως, επειδή οι απόλυτες (μη σχετικές τιμές) στο νέο σύστημα, παρουσιάζονται ελαφρά αυξημένες, τείνουν να δημιουργήσουν μιας κατ’ αρχήν εσφαλμένη εντύπωση όσον αφορά στις δυνατότητες μιας νέας ψύκτρας που δοκιμάζεται στο νέο setup. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα έχουμε σήμερα στην ψύκτρα που παρουσιάζουμε σε σχέση με μια από τις τελευταίες ανάλογες ψύκτρες που δοκιμάστηκαν με το προηγούμενο setup, την Cooler Master Nepton 240M CPU Cooler. Έτσι με στόχο την απαλοιφή αυτών των διαφορών όλες οι ψύκτρες που έχουν δοκιμαστεί με το προηγούμενο setup τροφοδότησης, θα δοκιμαστούν και πάλι με το νέο setup, έτσι ώστε οι σχετικές θέσεις μεταξύ τους να είναι κατά το δυνατόν ακριβέστερες! Αρχή κάνουμε σήμερα με την προαναφερθείσα ψύκτρα μιας και από αυτές που έχουν δοκιμαστεί, είναι ο λογικός ανταγωνιστής της Raijintek Triton Έτσι στον πίνακα συγκριτικής κατάταξης που θα συνοδεύει αυτή μας την παρουσίαση θα δείτε τις νέες τιμές που επιτυγχάνει η Nepton 240M. Φυσικά προοδευτικά θα ενημερωθούν και όλες οι άλλες ψύκτρες στον ίδιο πίνακα. Επιπλέον αυτών στα επόμενα review θα υπάρχει ένας επιπλέον συγκριτικός πίνακας που θα παρουσιάζει τις σχετικές επιδόσεις των ψυκτρών όσον αφορά την θερμική αντίστασή τους (Rca: Resistance from CPU case, to ambient.) Το μέγεθος αυτό, είναι πολύ πιο ανεπηρέαστο από τις μικροδιαφορές στην ακριβή τιμή της θερμικής καταπόνησης και της θερμοκρασίας, καθώς αποτελεί τον λόγο τους. Έτσι θα έχουμε στην διάθεσή μας ένα εργαλείο σύγκρισης πολύ λιγότερο επιρρεπές στις αναπόφευκτες μικροδιαφορές που παρουσιάζουν οι μετρήσεις διαφορετικών ψυκτρών. Και αφού το διαβάσατε το προηγούμενο "σεντόνι", ώρα είναι να μπούμε στο ζουμί της υπόθεσης! Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Τα πράγματα είναι απλά! Η Raijintek Triton, παίρνει με "βραχεία κεφαλή" την πρωτιά από την Cooler Master Nepton 240M, τον μέχρι τώρα "ηγέτη" των δοκιμών που έχουμε κάνει! Αλλά εδώ πρέπει να επιδείξουμε κάποια λογική προσοχή, γιατί αν από την μια μεριά η Triton, θερμικά προηγείται οριακά της Nepton, από την άλλη, ακολουθεί σε "απόσταση αναπνοής" την θορυβωδέστερη ψύκτρα που έχουμε δοκιμάσει, κάνοντας την Thermaltake Frio OC να "ξεχάσει την μοναξιά" της! Εδώ όμως δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι η Triton έχει ανεκμετάλλευτα περιθώρια που μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε απλά ξεβιδώνοντας μερικά ρακόρ! Το ζήτημα του θορύβου βέβαια παραμένει και μολονότι όταν πράγματι θα χρειαστούμε όλη την ισχύ της, είναι πολύ πιθανόν να μην μας απασχολεί ο θόρυβος που κάνει ( οι gamers της παρέας καταλαβαίνουν "που το πάω" ), δεν παύουν να υπάρχουν αρκετά περιθώρια βελτίωσης των ανεμιστήρων της. Για τις άλλες περιπτώσεις ηπιότερης χρήσης (που εδώ το ήπιο καλύπτει τις ανάγκες των περισσοτέρων μας, ακόμα και όταν είναι υψηλές), μπορούμε πάντα να μειώσουμε τις στροφές με "κόστος" μια παντελώς ασφαλή, μικρή θερμική επιβάρυνση του συστήματός μας. 1. Πρόλογος, 2. Τεχνικά χαρακτηριστικά, 3. Συσκευασία και παρελκόμενα, 4. Η ψύκτρα από κοντά, 5. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, 6. Μετρήσεις, 7. Μετρήσεις "εις βάθος", 8.Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα, 9.Συμπεράσματα και βαθμολογία Συμπεράσματα και βαθμολογία Μετά από αρκετές σελίδες παρουσίαση και ακόμα περισσότερη ανάλυση, φτάσαμε στο σημείο που πρέπει με δυο λέξεις να συνοψίσουμε τις παρατηρήσεις μας. Ειλικρινά δεν είναι εύκολο, καθώς η Raijintek ενέσκηψε ως κεραυνός εν αιθρία και τάραξε το τοπίο! Με μια "λαμπερή" Τρίτον, που ενσωματώνει reservoir αντλία και block σε ένα καλαίσθητο κύβο που με την διαφάνειά του σε προκαλεί να τον "χαζεύεις"! Αλλά τα σημαντικά είναι σε αυτά που δεν "φαίνονται", με πρώτο και καλύτερο την δυνατότητα επέκτασης της έτσι ώστε να ψύξει και άλλα "εξαρτήματα" του υπολογιστή μας! Αντιλαμβανόμαστε ότι οι θιασώτες των custom υδροψύξεων, ενδέχεται να βλέπουν "αφ' υψηλού" μια ΑΙΟ, όμως αυτή η συγκεκριμένη ΑΙΟ δεν είναι σαν τις περισσότερες άλλες και όχι γιατί έχει εξαιρετικές επιδόσεις σε σχέση με τον ανταγωνισμό, αλλά γιατί αποτελεί ένα -και μάλιστα ένα σκανδαλιστικά φτηνό- "εισιτήριο" για τον κόσμο της custom υδρόψυξης! Πέρα από όλα τα άλλα που θα αναφερθούν στη συνέχεια επιγραμματικά, αυτό που πραγματικά κάνει εντύπωση είναι οι επιλογές της Raijintek, η οποία με το πρώτο προϊόν στον τομέα αυτό έρχεται και δημιουργεί status, δεν είναι όλα τέλεια -πως θα μπορούσε άλλωστε- αλλά έχεις την σαφή αίσθηση ότι πίσω από την Triton κρύβεται πολύ σκέψη και γνώση. Προσπαθώντας να θέσουμε τις παρατηρήσεις μας σε τίτλους και να συνοψίσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της Triton, καταλήγουμε στα ακόλουθα: Πλεονεκτήματα: Τιμή που είναι σκανδαλιστικά χαμηλή γι' αυτά που προσφέρει. Το "πακέτο" περιλαμβάνει μέσα modding και σε αισθητικό επίπεδο. Επεκτασιμότητα που δίνει την δυνατότητα ψύξης και άλλων PC parts. Πολύ καλές επιδόσεις. Συμβατότητα με μνήμες που έχουν υψηλά heat spreaders. Τα καλώδια των ανεμιστήρων διαθέτουν καλής ποιότητας sleeve. Υπάρχει δυνατότητα ρύθμισης των στροφών των ανεμιστήρων με ενσωματωμένο ρυθμιστικό κοινής ρύθμισής τους. Συμβατότητα με όλα τα σύγχρονα CPU sockets. Εξαιρετικά στιβαρή και πανεύκολη ασφαλή στήριξη του block στην μητρική. Διαθέτει θερμοαγώγιμη πάστα και σπάτουλα εφαρμογής της. Μειονεκτήματα: Υψηλός θόρυβος των ανεμιστήρων σε αυξημένο airflow, που παραμένει αισθητός και στην μέση ρύθμιση στροφών. Ανεμιστήρες απλά ανεκτής ποιότητας κατασκευής, με ομοίως χαμηλής ποιότητας έδρανα. Η θερμοαγώγιμη πάστα που την συνοδεύει επαρκεί για μια μόνο εφαρμογή. Φτωχή -από άποψη εργονομίας- υλοποίηση της κοινής ρύθμισης στροφών των ανεμιστήρων. Δεν έχουν προβλεφθεί μέσα στήριξης του ρυθμιστικού trimpot των ανεμιστήρων. Έλλειψη αντικραδασμικών μέσων στήριξης των ανεμιστήρων (αλλά δεν παρατηρήσαμε κραδασμούς). Δεν παρέχονται μέσα στήριξης πρόσθετων ανεμιστήρων σε θέση Pull. Οι σωλήνες της έχουν την τάση να τσακίζουν σχετικά εύκολα σε σύγκριση με άλλες -μη διαφανείς όμως συνήθως- λύσεις. Οι επιθυμίες μας: Καλύτερη σχεδίαση των ανεμιστήρων ώστε να επιτευχθεί χαμηλότερο προφίλ θορύβου. Ελαστική φλάντζα στεγανοποίησης μεταξύ ανεμιστήρων και radiator. Μείωση του απαιτούμενου ύψους πάνω από την μητρική για αποφυγή του τσακίσματος των σωλήνων του block, από τα ~15cm που είναι τώρα. Πριν κλείσω αυτή τη "Μαραθώνια' παρουσίαση, οφείλω να πω ότι η Raijintek έχει μια πραγματικά προκλητική πρόταση, που θα πρέπει όποιος θέλει να κάνει αναβάθμιση του συστήματός του με ΑΙΟ, να την σκεφτεί πολύ σοβαρά! Και θα σας αποχαιρετίσουμε με μια ιδιαίτερη εικόνα της Triton, έτσι σαν σχόλιο στην αισθητική της! 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Raijintek για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grSeafalco22-3-2015 1. Πρόλογος, 2. Τεχνικά χαρακτηριστικά, 3. Συσκευασία και παρελκόμενα, 4. Η ψύκτρα από κοντά, 5. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, 6. Μετρήσεις, 7. Μετρήσεις "εις βάθος", 8.Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα, 9.Συμπεράσματα και βαθμολογία

Η εταιρία Cooler Master διαθέτει μια τεράστια γκάμα από προϊόντα που έχουν να κάνουν με την ψύξη επεξεργαστών, αλλά μέχρι πρότινος δεν είχε εισχωρήσει στο χώρο των έτοιμων λύσεων υδρόψυξης, ο οποίος ομολογουμένως γνωρίζει μεγάλη επιτυχία ιδιαίτερα ανάμεσα στους πιο ενθουσιώδεις χρήστες, που θέλουν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό από την αερόψυξη, αλλά δε θέλουν να μπλέξουν με custom λύσεις. Βέβαια τελευταία οι ψύκτρες διπλού πύργου έχουν καταφέρει να πλησιάσουν επικίνδυνα σε απόδοση τα έτοιμα κιτ υδρόψυξης και σίγουρα προσφέρουν πολύ χαμηλότερο θόρυβο από τα τελευταία, για την επίτευξη παραπλήσεων επιδόσεων. Από την άλλη όμως καταλαμβάνουν πάρα πολύ μεγάλο χώρο, οπότε δεν ταιριάζουν σε όλα τα κουτιά, υπάρχουν πολλές φορές προβλήματα συμβατότητας με μητρικές και μνήμες και επιπλέον οι έτοιμες λύσεις υδρόψυξης δεν έχουν πει ακόμη την τελευταία τους κουβέντα! Η Cooler Master εδώ και καιρό είχε βγάλει στη δημοσιότητα αρκετά στοιχεία για την καινούρια σειρά της, την Eisberg (παγόβουνο στα Γερμανικά) και μετά από πάρα πολλές δοκιμές αποφάσισε ότι το προϊόν έχει τελειοποιηθεί και είναι έτοιμο για κυκλοφορία. Στη σημερινή δοκιμή θα τοποθετήσουμε στο Jalapeno το Eisberg 240L Prestige, το οποίο εξοπλίζεται με διπλό ψυγείο. Υπάρχει ακόμη ένα μικρότερο μέλος στην οικογένεια, το Eisberg 120, που φέρει μονό ψυγείο και υπάρχει η φημολογία και για ένα μοντέλο με τριπλό ψυγείο (Eisberg 360). Το κύριο χαρακτηριστικό της σειράς Eisberg είναι ότι τα μέλη της διαθέτουν ρακόρ για τη σύνδεση του μπλοκ με το ψυγείο, οπότε η εγκατάσταση γίνεται ιδιαίτερα εύκολη και επίσης έτσι μπορούν να προστεθούν στο κύκλωμα και άλλα μπλοκ και πέρα του CPU να ψύχεται και η κάρτα γραφικών για παράδειγμα. Η CM αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η αντλία που χρησιμοποιείται στο Eisberg (μάρκας Eheim με κεραμικά ρουλεμάν) είναι αρκετά δυνατή για να υποστηρίξει ταυτόχρονα την ψύξη τεσσάρων επεξεργαστών και τεσσάρων καρτών γραφικών! Βέβαια η αντλία μπορεί να έχει τη δύναμη αλλά χρειάζεται και το κατάλληλο ψυγείο καθώς και η ανάλογη ποσότητα ψυκτικού υγρού. Τέλος, το Eisberg κατασκευάζεται στη Γερμανία από την εταιρία Alphacool. [BREAK=Τεχνικά Χαρακτηριστικά] Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά του Eisberg 240L Prestige παραθέτονται στον παρακάτω πίνακα. Specifications Cooler Master Eisberg 240L Prestige Socket compatibility Intel LGA1366, LGA1156, LGA1155, LGA775 & AMD AM2, AM2+, AM3, AM3+ Material Radiator: Copper Block Base: Copper Pump Lifetime 50000 h Pump Head Pressure 2.2 m Pump Volume 400 L/h Pump Rotor Speed 3600 RRPM / 12V Noise Level < 25 dBA Tubing PVC Black 11/8mm Max supported Fans 4 Equipped Fans 2 Tubing Length 330 mm Radiator Fan Dimensions 120x120x25mm Radiator Dimensions 124 mm (W) x 280 mm (H) x 30 mm (D) Warranty 3 years Price 150€ (Germany) 175€ (Greece) Το Eisberg υποστηρίζει όλα τα διαδεδομένα sockets επεξεργαστών και όπως βλέπετε τόσο το μπλοκ όσο και το ψυγείο είναι κατασκευασμένα από χαλκό, οπότε δε θα αντιμετωπίσετε προβλήματα διάβρωσης. Η διάρκεια ζωής της αντλίας είναι ικανοποιητική και το ίδιο ισχύει και για την ισχύ της. Επίσης ο θόρυβος της στα χαρτιά είναι ιδιαίτερα χαμηλός αλλά στην πράξη θα το διαπιστώσουμε αυτό. Το διπλό ψυγείο εξοπλίζεται με δύο ανεμιστήρες και μπορεί να δεχτεί άλλους δύο. Το μήκος τώρα των σωληνώσεων είναι επαρκές και δε θα δημιουργήσει πρόβλημα στο πλείστο των περιπτώσεων και η εξωτερική διάμετρος τους είναι 11 mm (8 mm η εσωτερική). Τέλος, η εγγύηση είναι αρκετά μεγάλη, στα τρία χρόνια, αλλά η τιμή είναι ιδιαίτερα αλμυρή, ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι το Eisberg δεν έρχεται μαζί με κάποιο λογισμικό για την παρακολούθηση/έλεγχο του. Μάλλον η CM το κοστολόγηση ακριβά γιατί είναι το μοναδικό, μέχρι στιγμής, έτοιμο κιτ υδρόψυξης το οποίο εξοπλίζεται με ρακόρ, οπότε υποστηρίζει και VGA blocks. Τα χαρακτηριστικά των ανεμιστήρων με τους οποίους εξοπλίζεται το Eisberg 240L Prestige φαίνονται στον πιο κάτω πίνακα. Cooler Master Eisberg 240L Prestige Fan Specifications Bearing Rifle bearing Voltage Range 12 V Rotational Speed 1600 R.P.M. Airflow 60.2 CFM Weight - Life Expectance - Noise Level 20.5 dBA Connector 3 Pin Dimensions 120(H) x 120(D) x 25(W) mm Οι μέγιστες στροφές των ανεμιστήρων που εξοπλίζουν το Eisberg αγγίζουν τις 1600, οπότε δεν αναμένουμε να είναι ιδιαίτερα ήσυχοι, παρόλα τα μόλις 20.5 dBA που ισχυρίζεται η CM. Επίσης ο τύπος bearings με τον οποίο εξοπλίζονται (rifle) είναι στην ουσία μια αναβαθμισμένη έκδοση του sleeve bearing και προσφέρει χαμηλό θόρυβο και διάρκεια ζωής εφάμιλλη με αυτή των ball-bearings. Τέλος, το μεγαλύτερο μειονέκτημα τους είναι ότι δεν μπορείτε να ρυθμίσετε μέσω του Eisberg την ταχύτητα περιστροφή τους (όπως συμβαίνει στο Corsair H100 για παράδειγμα) και επίσης δεν υποστηρίζουν PWM έλεγχο στροφών. Οπότε αν δε τους συνδέσετε σε έναν ειδικό fan controller για να έχετε τη δυνατότητα ελέγχου της ταχύτητας τους θα δουλεύουν συνεχώς στη μέγιστη ταχύτητα, παράγοντας ενοχλητικό θόρυβο. [BREAK= Συσκευασία και παρελκόμενα] Η συσκευασία που περιέχει το Eisberg είναι ιδιαίτερα μεγάλη, κάτι λογικό λόγο του διπλού ψυγείου που εξοπλίζει το τελευταίο. Στο μπροστινό μέρος της υπάρχει μια απεικόνιση του Eisberg και κάτω δεξιά υπάρχει μια σύντομη περιγραφή των πιο σημαντικών χαρακτηριστικών. Στο πίσω μέρος της συσκευασίας παραθέτονται αρκετές πληροφορίες σχετικές με το Eisberg όπως το χάλκινο ψυγείο και μπλοκ και η ειδικά σχεδιασμένη βάση του τελευταίου. Επίσης υπάρχουν και οι λεπτομερής διαστάσεις του μπλοκ και του ψυγείου, κάτι που θα εκτιμήσουν δεόντως οι "ψαγμένοι" χρήστες και φυσικά οι απανταχού modders. Σε μία από τις δύο πλευρές βρίσκουμε έναν πίνακα που περιγράφει τα χαρακτηριστικά του Eisberg και στη δεύτερη βρίσκουμε μόνο μια φωτογραφία του μπλοκ. Τα περιεχόμενα της συσκευασίας είναι επιμελώς τακτοποιημένα και εκτός από τα βασικά, ψυγείο και μπλοκ, περιλαμβάνουν δύο ανεμιστήρες μαζί με τις αντίστοιχες ελαστικές βάσεις για την απορρόφηση των κραδασμών. Παρόλο που το μοντέλο των ανεμιστήρων δε μας έδωσε κάποιες πληροφορίες, μετά από ένα σύντομο ψάξιμο στον ιστό, παρατηρήσαμε τη λέξη "rifle" πάνω σε αυτούς η οποία παραπέμπει πολύ πιθανόν στον rifle τύπο bearings, ο οποίος είναι στην ουσία μια βελτιωμένη εκδοχή του sleeve bearing. Όπως θα δείτε οι οδηγίες εγκατάστασης περιλαμβάνουν και την ελληνική γλώσσα. Μπράβο στην CM που υποστηρίζει τόσο ενεργά την "πεθαμένη" λόγω κρίσης, ελληνική αγορά. Είναι πράγματι λυπηρό να βλέπει κανείς την πιο πλούσια και με τη μεγαλύτερη ιστορία γλώσσα να μην υποστηρίζεται από σχεδόν κανένα προϊόν πληροφορικής (και όχι μόνο). Μαζί με το Eisberg θα λάβετε αρκετά σετ από βίδες διαφόρων τύπων και μεγεθών, δύο ελάσματα για την τοποθέτηση του μπλοκ σε socket τύπου AMD και Intel καθώς και ένα σωληνάριο με θερμοαγώγιμη πάστα. [BREAK=Το Eisberg 240L Prestige κάτω από το φακό] Η εμφάνιση του Eisberg 240L Prestige μπορεί να χαρακτηριστεί ως λιτή με το μεγάλο, σε ύψος, μπλοκ να ξεχωρίζει. Βέβαια τα πιο έμπειρα μάτια θα ξεχωρίσουν αμέσως αυτό που δίνει ένα μεγάλο προβάδισμα στο Eisberg, σε σχέση με τα υπόλοιπα έτοιμα κιτ υδρόψυξης που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Αναφερόμαστε φυσικά στην ύπαρξη ρακόρ τόσο στο ψυγείο όσο και στο μπλοκ, τα οποία επιτρέπουν την εύκολη σύνδεση επιπλέον μπλοκ στο Eisberg, μιας και η αντλία είναι αρκετά δυνατή για να τα υποστηρίξει. Επίσης το μπλοκ διαθέτει και ένα fill port, μέσω του οποίου μπορείτε να προσθέσετε υγρό ψύξης σε περίπτωση που χρειαστεί. Αυτή είναι άλλη μια καινοτομία του Eisberg σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Στον connector του μπλοκ από το εργοστάσιο θα βρείτε κουμπωμένο έναν έξτρα adaptor. Προσοχή δεν πρόκειται για προέκταση αλλά για έναν μετατροπέα 12V -> 9V ο οποίος αναλαμβάνει να ρίξει τις στροφές της αντλίας, η οποία στη μέγιστη ταχύτητα στην κυριολεξία παίρνει αυτιά. Το ψυγείο που εξοπλίζει το Eisberg 240L Prestige μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και τέσσερις ανεμιστήρες σε διάταξη push-pull, ανά δύο. Μέσα στη συσκευασία παρέχονται δύο ανεμιστήρες, οι οποίοι νομίζουμε ότι είναι επαρκείς για να καλύψουν όλες τις περιπτώσεις μιας και το ψυγείο δε διαθέτει πυκνά πτερύγια, οπότε δε χρειάζεται ισχυρή ροή αέρα για να αποδώσει τα μέγιστα. Η βάση του μπλοκ είναι κατασκευασμένη από χαλκό, ο οποίος αποτελεί το κύριο υλικό κατασκευής και του ψυγείου, οπότε δε χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε ειδικό υγρό για να αποφύγετε τυχόν οξειδώσεις. Στις άκρες της βάσης του μπλοκ υπάρχουν τέσσερις βίδες, για την εύκολη εξαγωγή του σε περίπτωση που αυτό χρειαστεί. Επίσης το φινίρισμα της βάσης είναι πολύ καλό και της προσφέρει μια εντελώς λεία επιφάνεια. [BREAK=Μετρήσεις] Όλες οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια του Jalapeno, ενός θερμομέτρου που μπορεί να παρακολουθήσει 2 θερμοκρασίες ταυτόχρονα και έχει τη δυνατότητα καταγραφής των μέγιστων-μικρότερων τιμών, ενός Fluke 175 (για την ακριβή μέτρηση των Watts), ενός ταχομέτρου UNI-T UT372 και ενός CEM DT-8852 Sound Level Meter Datalogger. Θα υποβάλουμε την ψύκτρα σε πέντε διαφορετικά φορτία (117.1W, 175.4W, 232.1W, 289.9W και 345.1W) και με διαφορετικές ταχύτητες του/των ανεμιστήρων. Ακολουθεί ένας πίνακας με όλα τα στοιχεία που συλλέξαμε από τις μετρήσεις μας, με την αντλία να λειτουργεί στα 9V. Thermal and Acoustic Tests Cooler Master Eisberg 240L Prestige (2 fans, 9V pump) Test # Watts Fan RPMs (A/B) Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 1060 / 1060 36.2 35.8°C 23.6°C 12.2°C 2 175.4 1060 / 1060 36.2 41.1°C 23.6°C 17.5°C 3 232.1 1060 / 1060 36.2 47.1°C 23.5°C 23.6°C 4 289.9 1060 / 1060 36.2 52.2°C 23.5°C 28.7°C 5 345.1 1060 / 1060 36.2 58.4°C 23.6°C 34.8°C 6 117.1 1360 / 1360 39.9 34.7°C 23.5°C 11.2°C 7 175.4 1360 / 1360 39.9 39.5°C 23.5°C 16.0°C 8 232.1 1360 / 1360 39.9 45.0°C 23.5°C 21.5°C 9 289.9 1360 / 1360 39.9 50.0°C 23.6°C 26.4°C 10 345.1 1360 / 1360 39.9 55.0°C 23.6°C 31.4°C 11 117.1 1660 / 1660 44.8 33.9°C 23.6°C 10.3°C 12 175.4 1660 / 1660 44.8 38.9°C 23.7°C 15.2°C 13 232.1 1660 / 1660 44.8 44.3°C 23.5°C 20.8°C 14 289.9 1660 / 1660 44.8 49.4°C 23.5°C 25.9°C 15 345.1 1660 / 1660 44.8 53.6°C 23.6°C 30.0°C * Measured at 0.5m distance Και τώρα ακολουθούν τα αποτελέσματα των μετρήσεων με την αντλία να λειτουργεί στα 12V. Thermal and Acoustic Tests Cooler Master Eisberg 240L Prestige (2 fans, 12V pump) Test # Watts Fan RPMs (A/B) Noise* (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 1060 / 1060 47.2 36.0°C 23.3°C 12.7°C 2 175.4 1060 / 1060 47.2 40.5°C 23.3°C 17.2°C 3 232.1 1060 / 1060 47.2 46.0°C 23.3°C 22.7°C 4 289.9 1060 / 1060 47.2 50.5°C 23.2°C 27.3°C 5 345.1 1060 / 1060 47.2 57.3°C 23.2°C 34.1°C 6 117.1 1360 / 1360 48.0 34.2°C 23.1°C 11.1°C 7 175.4 1360 / 1360 48.0 39.1°C 23.2°C 15.9°C 8 232.1 1360 / 1360 48.0 43.5°C 23.2°C 20.3°C 9 289.9 1360 / 1360 48.0 48.6°C 23.2°C 25.4°C 10 345.1 1360 / 1360 48.0 54.1°C 23.2°C 30.9°C 11 117.1 1660 / 1660 48.5 33.2°C 22.9°C 10.3°C 12 175.4 1660 / 1660 48.5 37.9°C 22.9°C 15.0°C 13 232.1 1660 / 1660 48.5 42.6°C 23.0°C 19.6°C 14 289.9 1660 / 1660 48.5 46.6°C 23.0°C 23.6°C 15 345.1 1660 / 1660 48.5 51.9°C 23.0°C 28.9°C * Measured at 0.5m distance Η αντλία του Eisberg παράγει έναν δυνατό, υψηλής συχνότητας, θόρυβο ο οποίος γίνεται πολύ ενοχλητικός ειδικά όταν η τάση τροφοδοσίας είναι 12V και η αντλία περιστρέφεται στις μέγιστες στροφές. Τις περισσότερες φορές ο θόρυβος της αντλίας υπερκαλύπτει αυτό των ανεμιστήρων (ακόμη και όταν αυτοί λειτουργούν στις μέγιστες στροφές τους), οπότε δεν μπορείτε σε καμιά περίπτωση να εκμεταλλευτείτε το χαμηλό θόρυβο των ανεμιστήρων σε μικρές ταχύτητες περιστροφής (αν τους συνδέσετε σε fan controller). Πραγματικά αναρωτιόμαστε γιατί η CM χρησιμοποίησε αυτή την ιδιαίτερα θορυβώδη αντλία. Όσον αφορά την απόδοση τώρα, αυτή είναι αρκετά καλή αλλά δεν είναι ακριβώς αυτή που περιμέναμε. Θα θέλαμε τουλάχιστον 3-4 βαθμούς λιγότερους σε πλήρες φορτίο, για να μείνουμε απόλυτα ικανοποιημένοι από το Eisberg δεδομένης της τιμής του αλλά και του ισχυρισμού της CM ότι μπορεί να αντεπεξέλθει σε πολύ μεγάλα φορτία. Τέλος, όπως βλέπετε η ταχύτητα περιστροφής των ανεμιστήρων δεν επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τις επιδόσεις μιας και το ψυγείο διαθέτει αραιά πτερύγια τα οποία επιτρέπουν την εύκολη διέλευση του αέρα. [BREAK=Συγκεντρωτικά Γραφήματα] Στο παρακάτω γράφημα απεικονίζεται η απόδοση της υπό δοκιμή υδρόψυξης σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες λύσεις ψύξης που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής, οι οποίες έχουν αντέξει τη μέγιστη ισχύ του Jalapeno. Το Eisberg 240L καταλαμβάνει μια από τις κορυφαίες θέσεις αλλά μένει αρκετά πίσω από την κορυφαία Η100 υδρόψυξη της Corsair, για την οποία έχουν αναφερθεί όμως σωρεία προβλημάτων (κυρίως για τον θόρυβο της αντλίας) αλλά όπως και να έχει αποδίδει πάρα πολύ καλά. Το γράφημα που ακολουθεί αναπαριστά το επίπεδο του θορύβου που εκλύει το Eisberg 240L σε σχέση με άλλες ψύκτρες που έχουν μετρηθεί κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Ο κύριος αντίπαλος του Eisberg 240L είναι το H100 της Corsair, το οποίο είναι ομολογουμένως ιδιαίτερα θορυβώδες. Οπότε το Eisberg κερδίζει εύκολα σε αυτό τον τομέα, αλλά μένει αρκετά πίσω σε σύγκριση με αρκετές λύσεις αερόψυξης που αποδίδουν εξίσου καλά και σε μερικές περιπτώσεις επιτυγχάνουν και μικρότερες θερμοκρασίες. [BREAK=Συμπεράσματα] Το Eisberg 240L Prestige με ενθουσίασε αρχικά σαν ιδέα, μιας και είναι το μοναδικό έτοιμο κιτ υδρόψυξης που επιτρέπει στον χρήστη να το αναβαθμίσει και αρκετά εύκολα μάλιστα. Για την ακρίβεια πρόκειται για ένα συνδυασμό έτοιμης και custom υδρόψυξης, ο οποίος προσπαθεί να συνδυάσει τα καλά στοιχεία και των δύο. Έτσι έρχεται έτοιμο προς λειτουργία (δε χρειάζεται να προσθέσετε υγρό ψύξης δηλαδή), διαθέτει έναν πολύ εύχρηστο μηχανισμό εγκατάστασης, στο πλαϊνό του μπλοκ υπάρχει ένα διάφανο plexy το οποίο επιτρέπει τον έλεγχο της στάθμης του υγρού και η ύπαρξη ρακόρ στο ψυγείο αλλά και στο μπλοκ βοηθούν στην εύκολη πρόσθεση και άλλων εξαρτημάτων. Από την άλλη όμως το Eisberg 240L έρχεται σε μία ιδιαίτερα υψηλή τιμή, δεν προσφέρει τις απολύτως κορυφαίες επιδόσεις, η αντλία παράγει αρκετό θόρυβο και το ίδιο ισχύει και για τους ανεμιστήρες που το εξοπλίζουν, στις μέγιστες στροφές τους τουλάχιστον. Κατά τη γνώμη μου το Eisberg 240L θα ήταν άριστο αν κατάφερνε και επιτύγχανε λίγο καλύτερες επιδόσεις (3-4°C κάτω), η αντλία του δεν έκανε αυτό τον ενοχλητικό θόρυβο και το πιο σημαντικό όλων αν η τιμή του ήταν αρκετά πιο προσγειωμένη. Από ότι φαίνεται η Alphacool δεν είναι και ο πιο οικονομικός OEM αλλά από την άλλη 159€ είναι πάρα πολλά και υπερβαίνουν κατά πολύ τον προϋπολογισμό των περισσότερων χρηστών, οι οποίοι θα προτιμήσουν οικονομικότερες λύσεις που προσφέρουν εφάμιλλες επιδόσεις. Η τιμή του Eisberg 240L Prestige της Cooler Master κυμαίνεται κοντά στα 150€ στο εξωτερικό και στα 175€ στην Ελλάδα! Τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα που εντόπισα είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Το μοναδικό κιτ υδρόψυξης που εξοπλίζεται με ρακόρ Αρκετά καλές επιδόσεις Fill port για την εύκολη συμπλήρωση υγρών Υποστήριξη όλων των διαδεδομένων socket Ιδιαίτερα εύκολη εγκατάσταση Πλούσιο παρελκόμενα (bundle) Υποστήριξη τεσσάρων ανεμιστήρων Μειονεκτήματα Αλμυρή τιμή Ιδιαίτερα θορυβώδεις αντλία (ειδικά στα 12V) Δεν υπάρχει η δυνατότητα ρύθμισης των ανεμιστήρων Δεν παρέχεται ένας adaptοr (Υ) για την ταυτόχρονη τροφοδοσία και των δύο ανεμιστήρων Δεδομένου όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά το Eisberg 240L Prestige είναι: Εδώ τέλειωσε και η σημερινή παρουσίαση. Ευχαριστούμε θερμά την Cooler Master για τη διάθεση του δείγματος. crmaris

Από ότι φαίνεται πολλές εταιρίες ζήλεψαν τα ποσοστά πωλήσεων της Corsair στην κατηγορία έτοιμων λύσεων υδρόψυξης και προσπαθούν να διεκδικήσουν ένα μερίδιο της αγοράς. Βλέπετε οι μοντέρνες λύσεις αερόψυξης μπορεί να προσφέρουν πάρα πολύ καλές επιδόσεις και με σχετικά χαμηλά επίπεδα θορύβου, αλλά για να τα επιτύχουν αυτά διαθέτουν τεράστιο όγκο με αποτέλεσμα να μην είναι συμβατές με όλες τις μητρικές κάρτες αλλά και κουτιά (υπολογιστών). Οπότε αν επιθυμείτε την όσο δυνατόν καλύτερη ψύξη του επεξεργαστή σας και ταυτόχρονα θέλετε να αποφύγετε ψύκτρες που ζυγίζουν άνω του ενός κιλού και καταλαμβάνουν πάρα πολύ χώρο, τότε τα έτοιμα κιτ υδρόψυξης αποτελούν μονόδρομο, δεδομένου φυσικά ότι δεν επιθυμείτε να μπλέξετε με custom λύσεις. Αρκεί βέβαια να είστε προετοιμασμένοι να αποχωριστείτε ένα σοβαρό ποσό, τουλάχιστον για τις κορυφαίες λύσεις υδροψύξης όπως αυτή της δοκιμής και επίσης πρέπει να κάνετε κάποιους συμβιβασμούς στο θέμα του θορύβου. Η μέχρι πρότινος εμπειρία μας έχει διδάξει ότι για να αποδώσει πολύ καλά μια έτοιμη υδρόψυξη απαιτεί δυνατούς ανεμιστήρες, οι οποίοι με τη σειρά τους εκλύουν αρκετό, ως πολύ, θόρυβο. Η NZXT έχει εμπλακεί εδώ και καιρό με τον τομέα της ψύξης επεξεργαστών, χωρίς εντυπωσιακά αποτελέσματα όμως. Αυτή τη φορά πάντως κατάφερε να κλέψει τις εντυπώσεις με την ταυτόχρονη παρουσίαση των έτοιμων λύσεων υδρόψυξης Kraken X40 και X60, τα οποία υπόσχονται κορυφαίες επιδόσεις και μάλιστα, σύμφωνα με ξένους δοκιμαστές, καταφέρνουν και σημειώνουν χαμηλότερες θερμοκρασίες ακόμη και από τα αντίστοιχα μοντέλα της Corsair, τα οποία μέχρι στιγμής κρατούσαν τα σκήπτρα. Αυτό βέβαια είναι μέχρι στιγμής εντελώς θεωρητικό, μέχρι να το εξακριβώσουμε με τη βοήθεια του Jalapeno, το οποίο προσφέρει απαράμιλλη ακρίβεια μετρήσεων μιας και δεν επηρεάζεται από παράγοντες που αλλοιώνουν σε μεγάλο βαθμό τις μετρήσεις σε CPUs (συνθήκες μέτρησης κυρίως, σωστή ή όχι τοποθέτηση της ψύκτρας, τύπος πλατφόρμας δοκιμής, μέθοδος/πρόγραμμα που εφαρμόζει το φορτίο, σταθερότητα και ακρίβεια του τελευταίου κτλ.) Περιληπτικά, το Kraken X60 δέχεται από δύο ως τέσσερις ανεμιστήρες με 140 mm διάμετρο έκαστος (έρχεται με δύο), η αντλία είναι ενσωματωμένη στο μπλοκ το οποίο κατασκευάζεται εξολοκλήρου από χαλκό και τέλος η NZXT παρέχει ειδικό λογισμικό για τον έλεγχο του, πράγμα που σίγουρα θα χαροποιήσει πολλούς χρήστες. Τελειώνοντας με τον πρόλογο, να σημειώσουμε ότι πριν αποφασίσετε να προμηθευτείτε το X60 καλό είναι να επισκεφτείτε πρώτα αυτή τη σελίδα, για να ελέγξετε αν το κουτί του υπολογιστή σας μπορεί να το φιλοξενήσει ή θα πρέπει να καταφύγετε σε πατέντες (κάτι στο οποίο βέβαια οι περισσότεροι Έλληνες έχουν κάνει διατριβή). [BREAK=Τεχνικά Χαρακτηριστικά] Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά του Kraken X60 παραθέτονται στον παρακάτω πίνακα. Specifications Kraken X60 Socket compatibility Intel: LGA2011, LGA1366, LGA1156, LGA1155 & AMD: AM2, AM2+, AM3, AM3+, FM1 Material Block Base: Copper Radiator: Aluminum Motor Speed 2900+150 RPM Pump Lifetime 50000 hrs Max supported Fans 4 Equipped Fans 2 Tubing Length 400 mm Radiator Fan Dimensions 140x140x25 mm Radiator Dimensions 138.4 mm (W) x 312.5 mm (H) x 27 mm (D) Warranty 2 years Price 136€ (Overclockers UK) Ο αρχικός κατασκευαστής του Kraken είναι η εταιρία Asetek και πιο συγκεκριμένα ανήκει στην τέταρτη γενιά των λύσεων υδρόψυξης που αυτή κατασκευάζει. Το μεγάλο πλεονέκτημα του X60 έναντι του ανταγωνισμού είναι το μεγάλο ψυγείο με το οποίο εξοπλίζεται, το οποίο και επιτρέπει τη διατήρηση χαμηλότερων θερμοκρασιών λόγο της μεγαλύτερης επιφάνειας ψύξης που διαθέτει. Επίσης αρκετές αλλαγές έχει δεχτεί και η αντλία έτσι ώστε να εκλύει μικρότερη θερμότητα, κάτι που εκτός από χαμηλότερες θερμοκρασίες συμβάλει και στη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής της, η οποία αγγίζει τώρα τις 50.000 ώρες, ενώ στο παλιότερο μοντέλο ήταν 35.000 ώρες. To Kraken υποστηρίζει όλα τα δημοφιλή sockets εκτός από το γερασμένο πια Intel LGA775. Όσον αφορά τα υλικά κατασκευής, το ψυγείο είναι από αλουμίνιο και το μπλοκ από χαλκό, οπότε μπορούμε με ασφάλεια να υποθέσουμε ότι το υγρό που ρέει στις σωληνώσεις του Kraken είναι ειδικό, ώστε να μην προκαλεί οξειδώσεις μιας και τα δύο αυτά υλικά δε συνυπάρχουν αρμονικά, για μεγάλο διάστημα τουλάχιστον. Επίσης η αντλία δουλεύει συνεχώς κοντά στις 3000 στροφές έτσι ώστε να παρέχει ικανοποιητική ροή. Το X60 έρχεται από το εργοστάσιο με δύο ανεμιστήρες, αλλά αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε δύο επιπλέον. Στη σελίδα με τα αποτελέσματα των δοκιμών θα διαπιστώσετε αν αξίζει τον κόπο να δώσετε έξτρα λεφτά για την αγορά ανεμιστήρων. Τέλος, οι σωληνώσεις που ενώνουν το μπλοκ με το ψυγείο έχουν αρκετό μήκος, επιτρέποντας την άνετη εγκατάσταση του X60 ακόμη και σε πολύ μεγάλα κουτιά και η τιμή του, σε αντίθεση με την παρεχόμενη εγγύηση, είναι αρκετά μεγάλη. Στην Ελληνική αγορά, μέχρι και τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν έχει έρθει ακόμη οπότε αναγκαστικά ανατρέξαμε στην τιμή του καταστήματος που μας έστειλε το δείγμα της δοκιμής. Τα χαρακτηριστικά των ανεμιστήρων (FX-140) με τους οποίους εξοπλίζεται το Kraken X60 φαίνονται στον πιο κάτω πίνακα. NZXT FX-140 Fan Specifications Bearing Liquid State Bearing Voltage Range 4.5 - 12V Rotational Speed 800 - 2000 RPM+10% Airflow 54 - 98.3 CFM Air Pressure 0.8 - 2.2 mm-H2O Life Expectance no info Noise Level 21 - 37dBA Connector 4 Pin PWM Dimensions 140(H) x 140(D) x 25(W) mm Οι ανεμιστήρες, με τους οποίους εξοπλίζεται το X60, διαθέτουν liquid state bearings, τα οποία είναι μια βελτιωμένη εκδοχή του απλού sleeve bearing και προσφέρουν αυξημένη διάρκεια ζωής. Όπως βλέπετε, παρόλο που έχουν μεγάλη διάμετρο, μπορούν να "σηκώσουν" υψηλές στροφές κάτι που σημαίνει ότι σπρώχνουν μεγάλες ποσότητες αέρα σε πλήρη ταχύτητα. Βέβαια αυτό επιδρά αρνητικά στον εκλυόμενο θόρυβο, παρόλο που βοηθά στη γρήγορη απομάκρυνση της θερμοκρασίας από τα πτερύγια του ψυγείου. Το καλό είναι ότι οι ανεμιστήρες ελέγχονται μέσω PWM (Pulse Width Modulation), οπότε ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να ρυθμίσει την ταχύτητα τους, μέσω του παρεχόμενου λογισμικού της NZXT, ανάλογα με τις ανάγκες και τις αντοχές του (στο θόρυβο). [BREAK= Συσκευασία και παρελκόμενα] Η συσκευασία του Kraken X60 είναι αρκετά μεγάλη, κάτι λογικό μιας και το ψυγείο διαθέτει αρκετά μεγάλες διαστάσεις. Στο μπροστινό μέρος του κουτιού υπάρχει μια φωτογραφία του X60 με το μπλοκ να δείχνει ιδιαίτερα μικρό σε σχέση με το ψυγείο. Βέβαια σε αυτό βοηθά και η γωνία φωτογράφησης. Στην κάτω αριστερά γωνία αναγράφεται και η εγγύηση που παρέχει η NZXT στο Kraken, η οποία φτάνει τα δύο μόλις χρόνια. Περιμέναμε μεγαλύτερη εγγύηση, δεδομένης της τιμής αλλά και των χαρακτηριστικών του. Στις δύο πλευρές της συσκευασίας βρίσκουμε έναν πίνακα με τα χαρακτηριστικά του προϊόντος, τα υποστηριζόμενα sockets καθώς και ένα γράφημα που δείχνει την αποδοτικότητα του ψυγείου των 280 mm σε σχέση με ένα μικρότερο, των 240 mm. Στο πίσω μέρος του κουτιού βρίσκουμε μια ομαδική φωτογραφία του ψυγείου, μπλοκ και ενός εκ των δύο ανεμιστήρων. Επίσης υπάρχει και μια φωτογραφία με το μπλοκ εγκατεστημένο σε μια μητρική πλακέτα. Το λιτό κείμενο που υπάρχει σε αυτή την πλευρά περιγράφει τα κύρια χαρακτηριστικά του X60 καθώς και τα προτερήματα του έναντι του ανταγωνισμού. Ανοίγοντας το κουτί διαπιστώνουμε ότι όλα τα επιμέρους εξαρτήματα του Kraken βρίσκονται επιμελώς τακτοποιημένα στις αντίστοιχες θήκες. Επίσης, η προστασία τους είναι πραγματικά καλή, οπότε θα φτάσουν στα χέρια του μελλοντικού αγοραστή σε τέλεια κατάσταση (εκτός και αν ο courier/μεταφορέας θελήσει να το παίξει Messi με το πακέτο). Τα παρελκόμενα, εκτός από τα απαραίτητα εξαρτήματα για την τοποθέτηση του μπλοκ σε Intel/AMD sockets, περιλαμβάνουν ένα CD με λογισμικό και βίδες για την τοποθέτηση μέχρι και τεσσάρων ανεμιστήρων στο ψυγείο. Οι δύο 140 mm ανεμιστήρες που έρχονται μαζί με το Kraken X60 χρησιμοποιούν έναν αναβαθμισμένο τύπο sleeve bearing ώστε να αντέχουν περισσότερο στο χρόνο. Έτσι η διάρκεια ζωής τους φτάνει τις 35000 ώρες ενώ ένας sleeve bearing ανεμιστήρας έχει συνήθως όριο τις 20000 ώρες. [BREAK=Το Kraken X60 και το Λογισμικό του] Ας δούμε τώρα και το τέρας, Kraken, κάτω από το φακό της DSLR μας. Το ψυγείο είναι αρκετά μακρύ, οπότε δε θα χωρέσει σε όλα τα κουτιά, τουλάχιστον χωρίς πατέντες. Επίσης οι σωληνώσεις που συνδέουν το μπλοκ με το ψυγείο είναι αρκετά εύκαμπτες ώστε να μη δημιουργήσουν πρόβλημα κατά την εγκατάσταση, αλλά και αρκετά στιβαρές ώστε να μην τσακίσουν. Τέλος, το ψυγείο δε διαθέτει μεγάλο πάχος οπότε δεν απαιτεί ανεμιστήρες με υψηλή ροή αέρα για τη μέγιστη απαγωγή θερμότητας. Το μπλοκ είναι πολύ μικρό και εκτός από την αντλία φιλοξενεί και το λογότυπο της NZXT, που φωτίζεται από LED, των οποίων το χρωματισμό μπορείτε να ελέγξετε μέσω του παρεχόμενου λογισμικού. Η βάση του μπλοκ είναι κατασκευασμένη από χαλκό και έρχεται με προ εγκατεστημένη θερμό-αγώγιμη πάστα, οπότε με το που αφαίρεσε το πλαστικό προστατευτικό το μπλοκ είναι ετοιμοπόλεμο. Βέβαια θα προτιμούσαμε η NZXT να εφοδίαζε το X60 με ένα σωληνάριο θερμό-αγώγιμης πάστας, δεδομένης κιόλας της τιμής του. Έτσι θα είχατε τη δυνατότητα για 2-3 εγκαταστάσεις και όχι για μόνο μία. Από το μπλοκ φεύγουν όλα τα καλώδια με τους connectors για τους τέσσερις PWM ανεμιστήρες. Επίσης βρίσκουμε ένα 3 pin connector για τη σύνδεση της αντλίας, έναν SATA για την παροχή ρεύματος στους ανεμιστήρες και τέλος τον connector που κουμπώνει πάνω στο USB header της μητρικής. Εδώ θα θέλαμε να τονίσουμε, ότι κανονικά θα έπρεπε η NZXT να παρέχει και έναν μετατροπέα από USB header σε κανονικό USB, έτσι ώστε εμείς οι ταλαίπωροι reviewers να μη χρειάζεται να καταφεύγουμε σε πατέντες. Εκτός από εμάς πιστεύουμε πάντως ότι ένας τέτοιος μετατροπέας θα ήταν χρήσιμος και σε μια μικρή ομάδα, απλών χρηστών. Το λογισμικό που παρέχει η NZXT είναι ιδιαίτερα απλό, αλλά παρέχει όλες τις δυνατότητες που θέλει ο μέσος χρήστης όπως παρακολούθηση θερμοκρασιών και ταχύτητας ανεμιστήρων και αντλίας. Επίσης παρέχει ενδιαφέροντα γραφήματα για τη θερμοκρασία και την ταχύτητα των ανεμιστήρων και δίνει τη δυνατότητα στο χρήστη, εκτός από τα δύο υπάρχοντα mode λειτουργίας να φτιάξει το δικό του, που ανταποκρίνεται επακριβώς στις ανάγκες του. Στην προτελευταία σελίδα (tab) υπάρχουν διάφορες επιλογές που έχουν να κάνουν με το χρωματισμό των LED που φωτίζουν το μπλοκ και τέλος η τελευταία σελίδα περιέχει μερικές γενικές επιλογές. Τέλος, μπορεί να υπάρχει επιλογή γλώσσας αλλά δυστυχώς η μόνη διαθέσιμη είναι τα Αγγλικά, οπότε είναι δώρο άδωρο. Σε γενικές γραμμές το πρόγραμμα δουλεύει σωστά και δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα κατά τη διάρκεια των δοκιμών (το εγκαταστήσαμε σε ένα PC με λειτουργικό Windows 7 Ultimate x64). [BREAK=Εγκατάσταση] H ΝΖΧΤ μέσα στη συσκευασία του Kraken παρέχει τις απαραίτητες οδηγίες εγκατάστασης. Στο πρώτο φύλλο θα βρείτε μια λίστα με τα παρελκόμενα που πρέπει να περιέχονται στο πακέτο καθώς και την περιγραφή τους. Ανάλογα τώρα με τον τύπο του socket που θα εγκαταστήσετε το Kraken επιλέγετε και το αντίστοιχο backplate και το τοποθετείτε στο πίσω μέρος της μητρικής. Εδώ να σημειώσουμε ότι αν το κουτί σας δε διαθέτει άνοιγμα στο πίσω μέρος του socket τότε αναγκαστικά θα πρέπει να βγάλετε τη μητρική εκτός κουτιού, μια διαδικασία αρκετά βαρετή αλλά δυστυχώς απαραίτητη. Στη συνέχεια ετοιμάζεται το μεταλλικό δαχτυλίδι και το τοποθετείτε στο μπλοκ. Υπάρχει επίσης και ένα μικρότερο πλαστικό το οποίο κουμπώνει ανάμεσα στο παραπάνω δαχτυλίδι και το μπλοκ. Τη χρησιμότητα του συγκεκριμένου πλαστικού δαχτυλιδιού ομολογούμε ότι δεν την καταλάβαμε, αλλά όπως και να έχει το χρησιμοποιήσαμε μιας και η εγκατάσταση του ήταν αρκετά εύκολη. Το ψυγείο η NZXT προτείνει να το τοποθετήσετε στην οροφή του κουτιού, με τους ανεμιστήρες σε "Pull" διάταξη. Στη συνέχεια μπορείτε να κουμπώσετε το μπλοκ πάνω στο socket (δεν πρέπει να το κάνετε πιο πριν για να έχετε αρκετό περιθώριο ώστε να τοποθετήσετε εύκολα το ψυγείο). Τελευταία πραγματοποιείται όλες τις συνδέσεις. Μας προξένησε μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι η NZXT επέλεξε να δώσει ρεύμα στους ανεμιστήρες μέσω ενός SATA connector και όχι μέσω ενός απλού 4 pin Molex. Προσωπικά θα επιλέγαμε την τελευταία λύση μιας και οι SATA connectors σήμερα θεωρούνται πιο αναγκαίοι από τους Molex, οπότε γιατί να δεσμεύσουμε έναν για τις ανάγκες της ψύξης. Αν θέλετε πάντως μπορείτε να προμηθευτείτε έναν μετατροπέα Molex σε SATA και να μη θυσιάσετε κανονικά SATA connector. Κανονικά μέσα στη συσκευασία θα έπρεπε να υπήρχε ένας τέτοιος adaptor. [BREAK=Μετρήσεις] Όλες οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια του Jalapeno, ενός θερμομέτρου που μπορεί να παρακολουθήσει 2 θερμοκρασίες ταυτόχρονα και έχει τη δυνατότητα καταγραφής των μέγιστων-μικρότερων τιμών, ενός Fluke 175 (για την ακριβή μέτρηση των Watts), ενός ταχομέτρου UNI-T UT372 και ενός CEM DT-8852 Sound Level Meter Datalogger. Θα υποβάλουμε την ψύκτρα σε πέντε διαφορετικά φορτία (117.1W, 175.4W, 232.1W, 289.9W και 345.1W) και με διαφορετικές ταχύτητες του/των ανεμιστήρων. Ακολουθούν δύο πίνακες με όλα τα στοιχεία που συλλέξαμε από τις μετρήσεις μας. Να σημειώσουμε ότι δοκιμάσαμε το X60 τόσο με την εργοστασιακή του διαμόρφωση, δηλαδή με τους παρεχόμενους ανεμιστήρες σε διάταξη pull, όσο και με τέσσερις ανεμιστήρες σε διάταξη push-pull. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε στην τελευταία διαμόρφωση ήταν ότι δε διαθέταμε PWM ανεμιστήρες με 140 mm διάμετρο, οπότε και χρησιμοποιήσαμε δύο 120 mm ανεμιστήρες, με παρόμοια όμως ροή αέρα με τους "μαμά" ανεμιστήρες του Kraken. Thermal and Acoustic Tests NZXT Kraken X60 Stock (2 fans Pull) Test # Watts Fan Speed (A/B)* Noise** (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 25% / 25% 35.8 32.0°C 21.2°C 10.8°C 2 175.4 25% / 25% 35.8 36.9°C 21.3°C 15.6°C 3 232.1 25% / 25% 35.8 42.5°C 21.3°C 21.2°C 4 289.9 25% / 25% 35.8 46.9°C 21.2°C 25.7°C 5 345.1 25% / 25% 35.8 51.4°C 21.2°C 30.2°C 6 117.1 50% / 50% 42.8 31.1°C 21.4°C 9.7°C 7 175.4 50% / 50% 42.8 35.5°C 21.4°C 14.1°C 8 232.1 50% / 50% 42.8 40.0°C 21.5°C 18.5°C 9 289.9 50% / 50% 42.8 44.2°C 21.5°C 22.7°C 10 345.1 50% / 50% 42.8 47.8°C 21.5°C 26.3°C 11 117.1 100% / 100% 54.2 30.6°C 21.6°C 9.0°C 12 175.4 100% / 100% 54.2 34.7°C 21.8°C 12.9°C 13 232.1 100% / 100% 54.2 39.2°C 21.9°C 17.3°C 14 289.9 100% / 100% 54.2 42.8°C 22.0°C 20.8°C 15 345.1 100% / 100% 54.2 46.1°C 22.2°C 23.9°C * Fan A, B: NZXT FX-140 (Pull) ** Measured at 0.5m distance Ακόμη και με τους ανεμιστήρες να λειτουργούν στις χαμηλότερες στροφές το Kraken ξεπερνά σε απόδοση την μέχρι πρότινος πανίσχυρη Noctua NH-D14! Σε υψηλότερες στροφές περιστροφής, των ανεμιστήρων, το Kraken ξεφεύγει και κατακτά σχετικά εύκολα την κορυφή, εκθρονίζοντας το γερασμένο πια H100. Το τελευταίο βέβαια έχει αντικατασταθεί από το βελτιωμένο H100i που υπόσχεται καλύτερες επιδόσεις, οπότε το Kraken X60 ίσως και να παραδώσει γρήγορα το θρόνο του. Λογικά σε λίγο καιρό θα ξέρουμε... Εκεί που το Kraken X60 δεν τα πάει και τόσο καλά είναι ο εκλυόμενος θόρυβος. Θα περίμενε κανείς ότι οι 140 mm ανεμιστήρες θα επιδρούσαν ευεργετικά στο συγκεκριμένο τομέα αλλά δυστυχώς οι συγκεκριμένοι παράγουν υψηλό θόρυβο, ειδικά στις μεσαίες-υψηλές στροφές. Στις μέγιστη ταχύτητα περιστροφής για πολλούς ο θόρυβος θα είναι ανυπόφορος. Πάλι καλά που ελέγχονται μέσω PWM και δίνεται η δυνατότητα στο χρήστη να φτιάξει το δικό του προφίλ λειτουργίας τους, μέσω του ειδικού λογισμικού. Thermal and Acoustic Tests NZXT Kraken X60 Stock (4 fans Push-Pull) Test # Watts Fan Speed (A/B)* Noise** (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 25% / 25% 38.7 31.5°C 21.5°C 10.0°C 2 175.4 25% / 25% 38.7 36.5°C 21.6°C 14.9°C 3 232.1 25% / 25% 38.7 41.4°C 21.7°C 19.7°C 4 289.9 25% / 25% 38.7 45.6°C 21.8°C 23.8°C 5 345.1 25% / 25% 38.7 50.0°C 21.8°C 28.2°C 6 117.1 50% / 50% 46.0 31.5°C 21.6°C 9.9°C 7 175.4 50% / 50% 46.0 35.5°C 21.6°C 13.9°C 8 232.1 50% / 50% 46.0 40.0°C 21.6°C 18.4°C 9 289.9 50% / 50% 46.0 43.7°C 21.6°C 22.1°C 10 345.1 50% / 50% 46.0 47.3°C 21.8°C 25.5°C 11 117.1 100% / 100% 56.8 30.7°C 21.8°C 8.9°C 12 175.4 100% / 100% 56.8 34.2°C 21.8°C 12.4°C 13 232.1 100% / 100% 56.8 38.8°C 21.8°C 17.0°C 14 289.9 100% / 100% 56.8 42.3°C 21.9°C 20.4°C 15 345.1 100% / 100% 56.8 45.6°C 22.1°C 23.5°C * Fan A, B: 2x NZXT FX-140 (Pull), 2x PLA14025S12H (Push) ** Measured at 0.5m distance Ο μόνος λόγος για την τοποθέτηση δύο επιπλέον ανεμιστήρων στο ψυγείο του Kraken είναι ότι σε χαμηλές στροφές η απόδοση βελτιώνεται σημαντικά, οπότε θα απολαμβάνετε μικρές θερμοκρασίες και χαμηλό θόρυβο. Σε υψηλές ταχύτητες περιστροφής η διαφορά δεν είναι σημαντική και σίγουρα δε δικαιολογεί τον ιδιαίτερα αυξημένο θόρυβο. [BREAK=Συγκεντρωτικά Γραφήματα] Στο παρακάτω γράφημα απεικονίζεται η απόδοση της υπό δοκιμή υδρόψυξης σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες λύσεις αερόψυξης/υδρόψυξης που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής, οι οποίες έχουν αντέξει τη μέγιστη ισχύ του Jalapeno. Το Kraken X60 παίρνει οριακά τα πρωτεία από το Corsair H100 και οι δοκιμές μας απέδειξαν ότι η τοποθέτηση δύο επιπλέον ανεμιστήρων δεν οδηγεί σε σημαντική διαφορά στις ήδη πολύ καλές επιδόσεις. Από ότι φαίνεται το μεγαλύτερο ψυγείο συμβάλει τα μέγιστα στην επίτευξη κορυφαίων επιδόσεων και η βελτιωμένη αντλία με το μειωμένο θερμικό φορτίο βοηθά επίσης. Το γράφημα που ακολουθεί αναπαριστά το επίπεδο του θορύβου που εκλύει η υδρόψυξη της δοκιμής σε σχέση με άλλες ψύκτρες/κιτ υδρόψυξης που έχουν μετρηθεί κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Δυστυχώς στον τομέα του θορύβου το Kraken δεν τα πάει καλά μιας και καταλαμβάνει μια από τις τελευταίες θέσεις του παρακάτω γραφήματος. Αυτό που δε φαίνεται όμως στο παραπάνω γράφημα είναι ότι ακόμη και με τους ανεμιστήρες να λειτουργούν στις χαμηλότερες υποστηριζόμενες στροφές, η απόδοση είναι πολύ καλή και ξεπερνά πολλές κορυφαίες λύσεις αερόψυξης (με τους ανεμιστήρες των τελευταίων να δουλεύουν στη μέγιστη ταχύτητα). [BREAK=Συμπεράσματα] Η NZXT, με μια ξαφνική κίνηση εισήλθε στο χώρο των έτοιμων κιτ υδρόψυξης και έκλεψε τη δόξα αλλά και την κορυφή της κατηγορίας από την Corsair. Ο συνδυασμός του καινούριου μπλοκ της Asetek με το 280 mm ψυγείο επέτρεψε όχι μόνο την επίτευξη κορυφαίων επιδόσεων αλλά και τη διατήρηση του μεγαλύτερου μέρους αυτών, ακόμη και όταν οι ανεμιστήρες του Kraken λειτουργούν στις χαμηλότερες δυνατές ταχύτητες. Επιπλέον, η ευκολία που παρέχει το λογισμικό που συνοδεύει το Kraken στο χρήστη όσον αφορά τη δημιουργία του κατάλληλου προφίλ λειτουργίας των ανεμιστήρων, σύμφωνα με τις ανάγκες του αλλά και τις ανοχές του στο θόρυβο, θα καταπολεμήσει αρκετά τον υψηλό θόρυβο που παράγουν οι ανεμιστήρες σε υψηλούς ρυθμούς περιστροφής. Κατά την άποψη μου είναι προτιμότερο ο μελλοντικός αγοραστής, του Kraken, να επενδύσει σε τέσσερις ήσυχους ανεμιστήρες ή απλά να αγοράσει δύο επιπλέον και να τους λειτουργεί όλους στο 25-35% τον στροφών τους (μέσω του λογισμικού). Βέβαια η αγορά δύο ποιοτικών, 140 mm ανεμιστήρων θα κοστίσει αρκετά, ειδικά μιας και οι τελευταίοι θα πρέπει να είναι PWM. Κατά τη γνώμη μου είναι μεγάλο λάθος που το ψυγείο δεν υποστηρίζει και την τοποθέτηση 120 mm ανεμιστήρων, οι οποίοι είναι πιο διαδεδομένοι και αρκετά φτηνότεροι από τους αντίστοιχους 140 mm. Επίσης, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ποικιλία 120 mm ανεμιστήρων στην αγορά, οπότε ο χρήστης θα μπορούσε να βρει ακριβώς αυτό που του ταιριάζει. Το ψυγείο ούτως ή άλλως δεν απαιτεί υψηλή ροή αέρα για να αποδώσει τα μέγιστα, οπότε ο συνδυασμός 140 mm και 120 mm fans θα ήταν ιδανικός. Ανακεφαλαιώνοντας, μετά από πάρα πολύ καιρό το Kraken X60 κατάφερε και εκθρόνισε το H100 της Corsair τουλάχιστον στη δική μας βάση δεδομένων, οπότε αν θέλετε το απολύτως καλύτερο έτοιμο κιτ υδρόψυξης σήμερα τότε θα πρέπει να το συμπεριλάβετε στις πρώτες θέσεις της λίστας σας. Μεγάλο πλεονέκτημα του αποτελεί η πολύ καλή απόδοση με τους ανεμιστήρες να λειτουργούν σε χαμηλές στροφές και η ευκολία εγκατάστασης, καθώς και η αυξημένη διάρκεια της ήδη δοκιμασμένης αντλίας της Asetek. Τα κύρια μειονεκτήματα που εντόπισα είναι η ιδιαίτερα τσουχτερή τιμή καθώς και ο υψηλός θόρυβος λειτουργίας των ανεμιστήρων στις μέγιστες στροφές τους. Το Kraken X60 της NZXT κοστίζει 136€ (τιμή Overclockers UK) και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Κορυφαίες επιδόσεις (οι καλύτερες που έχω μετρήσει μέχρι στιγμής) Πολύ καλές επιδόσεις ακόμη και με τους ανεμιστήρες να λειτουργούν σε χαμηλές στροφές Ευκολία εγκατάστασης (τουλάχιστον σε μεγάλα cases) Λογισμικό μέσω του οποίου μπορεί να ρυθμιστεί το προφίλ λειτουργίας των ανεμιστήρων Δυνατότητα τοποθέτησης και τροφοδοσίας μέχρι και τεσσάρων PWM ανεμιστήρων Μεγάλη διάρκεια ζωής της αντλίας (τουλάχιστον θεωρητικά) Μειονεκτήματα Υψηλή τιμή Δεν είναι συμβατό με όλα τα cases λόγω του μεγάλου ψυγείου Ο θόρυβος των ανεμιστήρων σε μεσαίες-υψηλές στροφές Το ψυγείο δεν υποστηρίζει 120 mm ανεμιστήρες Παρέχεται θερμό-αγώγιμη πάστα μόνο για μια χρήση Δεδομένου όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά το Kraken X60 είναι: Εδώ τέλειωσε και η σημερινή παρουσίαση. Ευχαριστούμε θερμά την Caseking/Overclockers UK και την NZXT για τη διάθεση του δείγματος. crmaris

Μια φορά και έναν καιρό η Corsair αποφάσισε να ασχοληθεί με τα high-end κιτ υδρόψυξης και από τότε οι ανταγωνιστές έχασαν τον ύπνο τους. Μπορεί το H100 να παρουσίασε αρκετά προβλήματα, κυρίως με το θόρυβο που παρήγαγε η αντλία του και σε γενικές γραμμές να είναι θορυβώδες, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι παρέχει κορυφαίες επιδόσεις, ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα και τον υπάρχοντα ανταγωνισμό. Όπως το βλέπουμε, το καινούριο H100i κανονικά θα έπρεπε να εστιάσει στον τομέα της αξιοπιστίας και του εκλυόμενου θορύβου περισσότερο, παρά στην επίτευξη ακόμη χαμηλότερων θερμοκρασιών. Αν τώρα η Corsair κατάφερε να παρουσιάσει βελτιώσεις και στους τρεις παραπάνω τομείς, τότε είναι πράγματι άξια συγχαρητηρίων. Δυστυχώς όμως, με λίγο ψάξιμο στο διαδίκτυο εντοπίσαμε αρκετές αναφορές για την αξιοπιστία του H100i, αλλά μέχρι να το δοκιμάσουμε ενδελεχώς και να σχηματίσουμε τη δική μας άποψη, την οποία και θα σας μεταφέρουμε, δε θα επηρεαστούμε από εξωτερικούς παράγοντες και πηγές. Άλλωστε πάνω στο Jalapeno, με το ζόρι που θα "τραβήξει" το H100i θα δείξει όλες τις πιθανές αδυναμίες του. Οι κύριες βελτιώσεις που φέρει το H100i σε σχέση με τον προκάτοχο του εντοπίζονται στο καινούριο μπλοκ που επιτρέπει μεγαλύτερη ροή, τους μεγαλύτερης διαμέτρου σωλήνες οι οποίοι κατασκευάζονται πια από υλικό υψηλότερης ποιότητας και τους καινούριους ανεμιστήρες του ψυγείου που προσφέρουν μεγαλύτερη απόδοση και χαμηλότερα επίπεδα θορύβου, σε σχέση με αυτούς του H100. Επίσης αναβαθμίστηκε και το σύστημα στερέωσης του μπλοκ στο socket, κάνοντας τη διαδικασία εγκατάστασης ακόμη πιο εύκολη. Τέλος, τόσο το H100i όσο και το μικρότερο H80i επιτρέπουν τον απευθείας έλεγχο τους από το CorsairLink 2 λογισμικό, σε αντίθεση με τα παλιότερα μοντέλα που απαιτούσαν το link commander για να διασυνδεθούν με το αντίστοιχο λογισμικό της Corsair. Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα μιας και πολλοί χρήστες επιθυμούν να έχουν τη δυνατότητα παρακολούθησης και ελέγχου του συστήματος ψύξης μέσω λογισμικού, χωρίς να είναι αναγκαία η επέμβαση στο εσωτερικό του συστήματος για απλές διαδικασίες όπως η αλλαγή του προφίλ λειτουργίας των ανεμιστήρων, κάτι που δυστυχώς ίσχυε στο H100. Αρκετά όμως με τον πρόλογο, καιρός να αναλάβει δράση το Jalapeno για να διαπιστώσουμε τις δυνατότητες του H100i και να δούμε αν θα καταφέρει να εκτοπίσει το Kraken X60 της NZXT από την κορυφή της βάσης δεδομένων μας. [BREAK=Τεχνικά Χαρακτηριστικά] Τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά του H100i παραθέτονται στον παρακάτω πίνακα. Specifications Corsair H100i Socket compatibility Intel LGA1366, LGA1156, LGA1155, LGA2011 & AMD AM2, AM3, FM1, FM2 Weight (with fans) no info Material Block Base: Copper Radiator: Aluminium Pump Lifetime no info Max supported Fans 4 Equipped Fans 2 Tubing Length 330 mm Radiator Fan Dimensions 120x120x25mm Radiator Dimensions 120 mm (W) x 275 mm (H) x 27 mm (D) Warranty 5 years Price 109€ Το H100i υποστηρίζει όλα τα σύγχρονα sockets, Intel και AMD. H βάση του μπλοκ είναι κατασκευασμένη από χαλκό, ενώ το ψυγείο είναι αλουμινένιο. Θα προτιμούσαμε βέβαια και το ψυγείο να ήταν χάλκινο, για να μην υπάρχουν οξειδώσεις, αν και αυτές περιορίζονται δραστικά από το ειδικό υγρό ψύξης που ρέει στις σωληνώσεις του H100i. Η πενταετής εγγύηση άλλωστε, δείχνει την εμπιστοσύνη της Corsair στο συγκεκριμένο προϊόν και καθησυχάζει τους μελλοντικούς αγοραστές. Οι ανεμιστήρες που εξοπλίζουν το H100i είναι δύο, από το εργοστάσιο, αλλά εύκολα μπορείτε να προσθέσετε ακόμη δύο οι οποίοι θα τροφοδοτούνται και θα ελέγχονται από το αντίστοιχο κύκλωμα του H100i. Όσον αφορά το μήκος των σωληνώσεων, είναι επαρκές και θα επιτρέψει την άνετη τοποθέτηση της ψύξης σε οποιοδήποτε κουτί. Τέλος, η τιμή είναι σχετικά αλμυρή αλλά το πακέτο είναι ολοκληρωμένο και επιπλέον υποστηρίζει απευθείας το λογισμικό CorsairLink 2, κάτι που δεν ίσχυε στο προηγούμενο H100. Τα χαρακτηριστικά των ανεμιστήρων (SP120L) με τους οποίους εξοπλίζεται το H100i φαίνονται στον πιο κάτω πίνακα. Corsair SP120L Fan Specifications Bearing no info Voltage Range 12 V Rotational Speed 2700 R.P.M. Airflow 77 CFM Static Pressure 4mm/H20 Life Expectance no info Noise Level 37.68 dBA Connector 4 Pin Dimensions 120(H) x 120(D) x 25(W) mm Οι συγκεκριμένοι ανεμιστήρες μπορούν να "σηκώσουν" υψηλές στροφές, αν χρειαστεί, κάτι που σημαίνει ότι ο μέγιστος θόρυβος που εκλύουν δεν είναι χαμηλός. Το καλό είναι ότι υποστηρίζουν έλεγχο στροφών μέσω PWM και σε συνδυασμό με το λογισμικό που παρέχει η Corsair μπορείτε να ρυθμίσετε ακριβώς το προφίλ λειτουργίας τους, έτσι ώστε να προσαρμόσετε τη λειτουργία τους στα μέτρα και τις ανοχές σας (στο θόρυβο). Τέλος, η στατική πίεση που προσφέρουν, σύμφωνα με την Corsair, είναι υψηλή οπότε ακόμη και σε χαμηλές στροφές προσφέρουν ικανοποιητικές επιδόσεις. [BREAK= Συσκευασία και παρελκόμενα] Η συσκευασία έχει μεσαίες διαστάσεις και στο μπροστινό μέρος της υπάρχει μια φωτογραφία της υδρόψυξης με τους ανεμιστήρες τοποθετημένους. Σίγουρα σε εμφάνιση οι καινούριοι ανεμιστήρες κερδίζουν αμέσως τις εντυπώσεις, σε σχέση με αυτούς που φοράει το παλιότερο H100. Σε αυτή την πλευρά βρίσκουμε τα τεχνικά χαρακτηριστικά των ανεμιστήρων που συνοδεύουν το H100i, σε πολλές γλώσσες (μη συμπεριλαμβανομένων των Ελληνικών δυστυχώς). Στο πίσω μέρος υπάρχουν δύο γραφήματα με το πρώτο να συγκρίνει την απόδοση του H100i σε σχέση με την στοκ ψύκτρα της Intel και το δεύτερο να δείχνει τη μείωση στον εκλυόμενο θόρυβο σε σχέση με το H100. Πραγματικά αναρωτιόμαστε γιατί η Corsair δε σύγκρινε και στην απόδοση τα H100i και Η100, παρά έμεινε μόνο στο θόρυβο που εκλύουν. Ίσως οι διαφορές να ήταν πολύ μικρές και να μην ήθελαν να τις τονίσουν. Σε αυτή την πλευρά αναφέρονται επίσης τα sockets που υποστηρίζονται, τα περιεχόμενα του πακέτου καθώς και η απαίτηση για ένα κουτί με τουλάχιστον δύο θέσεις για ανεμιστήρες διαμέτρου 120mm στο πάνω μέρος του, για την τοποθέτηση του ψυγείου. Όπως βλέπετε τα περιεχόμενα της συσκευασίας προστατεύονται επαρκώς από αφρώδες υλικό. Επίσης σε μια ειδική, οικολογική, θήκη είναι τοποθετημένα όλα τα επιμέρους εξαρτήματα καθώς και η ίδια η υδρόψυξη. Εκτός από το εγχειρίδιο χρήσης θα βρείτε και έναν παλιό κατάλογο με τα προϊόντα της Corsair καθώς και μια υπενθύμιση που αναφέρει ότι σε περίπτωση προβλήματος θα πρέπει να επιστρέψετε το προϊόν πίσω στην Corsair απευθείας και όχι να απευθυνθείτε στο κατάστημα αρχικής αγοράς. Στα παρελκόμενα περιέχονται τρία καλώδια, ένα για την USB σύνδεση και δύο για την τροφοδοσία και έλεγχο των ανεμιστήρων, καθώς και τα απαραίτητα εξαρτήματα για την τοποθέτηση του μπλοκ σε sockets τύπου Intel και AMD. [BREAK=Το H100i και το Λογισμικό του] Οι καινούριες σωληνώσεις διαθέτουν μεγαλύτερο μήκος αλλά και μεγαλύτερη διάμετρο, για αυξημένη ροή, σε σύγκριση με αυτές του H100. Επίσης η ελαστικότητα τους έχει αυξηθεί έτσι ώστε η διαδικασία της εγκατάστασης να είναι ευκολότερη. Το ψυγείο δείχνει να είναι το ίδιο με αυτό του H100, μιας και το υλικό κατασκευής αλλά και οι διαστάσεις του είναι ίδιες. Όπως βλέπετε το πάχος του είναι σχετικά μικρό και τα πτερύγια δεν είναι ιδιαίτερα πυκνά, οπότε δεν απαιτούνται υψηλής ροής ανεμιστήρες για την επίτευξη ικανοποιητικών επιδόσεων. Το ανασχεδιασμένο μπλοκ είναι πιο καλαίσθητο από το παλιό και διαθέτει μικρότερο όγκο. Πάνω σε αυτό υπάρχει η υποδοχή micro-USB για τη σύνδεση του με το σύστημα και τον έλεγχο μέσω του CorsairLink 2 λογισμικού. Δίπλα ακριβώς στην υποδοχή USB υπάρχει μια υποδοχή Corsair Link η οποία επιτρέπει τη σύνδεση μιας Corsair Link ready συσκευής (τροφοδοτικό, Airflow Pro, LED ταινίες), την οποία θα μπορείτε να ελέγχετε μέσω του παρεχόμενου λογισμικού. Με λίγα λόγια το μπλοκ μπορεί να παίξει το ρόλο hub για μια επιπλέον Corsair συσκευή που υποστηρίζει το Corsair Link. Στην άλλη πλευρά του μπλοκ βρίσκουμε δύο υποδοχές για τη σύνδεση των ισάριθμων καλωδιώσεων των ανεμιστήρων. Σε κάθε καλωδίωση μπορούν να συνδεθούν μέχρι και δύο 4-pin ανεμιστήρες, οπότε στο σύνολο το H100i μπορεί να τροφοδοτήσει και ελέγξει μέχρι και τέσσερις PWM ανεμιστήρες. Δυστυχώς η Corsair δεν παρέχει ένα σωληνάριο θερμό-αγώγιμης για πολλαπλές χρήσεις, αλλά έχει προτοποθετήσει ένα στρώμα πάστας στο μπλοκ. Το τελευταίο δε φέρει φινίρισμα τύπου καθρέφτη, αλλά αυτό δεν πρόκειται να επηρεάσει τις επιδόσεις, όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα εμπειρία μας. Ένας SATA connector παρέχει την απαιτούμενη ισχύ/ενέργεια στο μπλοκ για την αντλία και τους ανεμιστήρες και ένας 3-pin connector παίζει τον ρόλο του μεσάζοντα με τη μητρική, έτσι ώστε να γνωρίζει η τελευταία ότι υπάρχει τοποθετημένη ψύξη για τον επεξεργαστή και να μην εμφανίζει τη σχετική ειδοποίηση (η οποία βέβαια απενεργοποιείτε εύκολα). Οι ανεμιστήρες που εξοπλίζουν το H100i έχουν αναπτυχθεί/δοκιμαστεί από την Corsair, έτσι ώστε να αποδίδουν τα μέγιστα χωρίς να παράγουν υψηλό θόρυβο. Αυτό βέβαια είναι κάτι που θα διαπιστώσουμε κατά τη διάρκεια των δοκιμών μας. Το λογισμικό που υποστηρίζει το H100i είναι το γνωστό, πλέον, CorsairLink 2. Μέσω αυτού μπορείτε εκτός από τις θερμοκρασίες του επεξεργαστή καθώς και του ψυκτικού υγρού να ελέγξετε την ταχύτητα των ανεμιστήρων (όχι ανά δυάδες αλλά τον καθένα ξεχωριστά), καθώς και το φωτισμό LED του μπλοκ. Επίσης μπορείτε να αναβαθμίσετε το λογισμικό του H100i, αν χρειαστεί, καθώς και το λογισμικό άλλων συνδεδεμένων Corsair Link συμβατών συσκευών. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι είναι πολύ πρακτικό μέσω ενός προγράμματος να έχετε τη δυνατότητα ελέγχου όλων των κύριων εξαρτημάτων του συστήματος σας (πχ. σύστημα ψύξης και τροφοδοσίας). [BREAK=Μετρήσεις] Όλες οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια του Jalapeno, ενός θερμομέτρου που μπορεί να παρακολουθήσει 2 θερμοκρασίες ταυτόχρονα και έχει τη δυνατότητα καταγραφής των μέγιστων-μικρότερων τιμών, ενός Fluke 175 (για την ακριβή μέτρηση των Watts), ενός ταχομέτρου UNI-T UT372 και ενός CEM DT-8852 Sound Level Meter Datalogger. Θα υποβάλουμε την ψύκτρα σε πέντε διαφορετικά φορτία (117.1W, 175.4W, 232.1W, 289.9W και 345.1W) και με διαφορετικές ταχύτητες του/των ανεμιστήρων. Ακολουθούν τρεις πίνακες με όλα τα στοιχεία που συλλέξαμε από τις μετρήσεις μας. Thermal and Acoustic Tests Corsair H100i Stock (2 fans Push) Test # Watts Fan* Speed RPM Noise** (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 1000 36.5 34.1°C 21.7°C 12.4°C 2 175.4 1000 36.5 40.1°C 21.6°C 18.5°C 3 232.1 1000 36.5 46.3°C 21.7°C 24.6°C 4 289.9 1000 36.5 51.7°C 21.8°C 29.9°C 5 345.1 1000 36.5 58.3°C 21.8°C 36.5°C 6 117.1 1700 45.3 32.3°C 21.8°C 10.5°C 7 175.4 1700 45.3 36.6°C 21.8°C 14.8°C 8 232.1 1700 45.3 41.3°C 21.7°C 19.6°C 9 289.9 1700 45.3 45.3°C 21.8°C 23.5°C 10 345.1 2477 45.3 49.7°C 21.8°C 27.9°C 11 117.1 2477 54.4 31.5°C 21.7°C 9.8°C 12 175.4 2477 54.4 35.1°C 21.8°C 13.3°C 13 232.1 2477 54.4 39.0°C 21.8°C 17.2°C 14 289.9 2477 54.4 42.5°C 21.8°C 20.7°C 15 345.1 2477 54.4 45.9°C 21.9°C 24.0°C * Fan model: 2x Corsair SP120L ** Measured at 0.5m distance Με τους ανεμιστήρες σε χαμηλές στροφές οι επιδόσεις πέφτουν αισθητά, αλλά ο θόρυβος είναι αρκετά χαμηλός. Με τους ανεμιστήρες στη μέση περιοχή λειτουργίας τους οι θερμοκρασίες κατεβαίνουν πολύ αλλά απεναντίας ο θόρυβος αυξάνεται δραματικά. Τέλος, σε πλήρες στροφές οι θερμοκρασίες είναι από τις χαμηλότερες που έχουμε μετρήσει αλλά ο εκλυόμενος θόρυβος πραγματικά παίρνει αυτιά. Μιας και η Corsair προτείνει την τοποθέτηση των ανεμιστήρων σε διάταξη Pull, πραγματοποιήσαμε μερικές μετρήσεις για να διαπιστώσουμε αν όντως υπάρχει κάποια βελτίωση στις θερμοκρασίες. Όπως θα δείτε παρακάτω, μετρήσαμε το H100i με τους ανεμιστήρες να λειτουργούν στις μέγιστες στροφές τους. Thermal and Acoustic Tests Corsair H100i Stock (2 fans Pull) Test # Watts Fan* Speed RPM Noise** (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 2477 54.3 31.4°C 22.0°C 9.9°C 2 175.4 2477 54.3 35.0°C 22.0°C 13.0°C 3 232.1 2477 54.3 39.0°C 22.0°C 17.0°C 4 289.9 2477 54.3 42.5°C 22.0°C 20.5°C 5 345.1 2477 54.3 45.9°C 22.1°C 23.8°C * Fan model: Corsair SP120L ** Measured at 0.5m distance Όπως είχαμε διαπιστώσει και στο H100, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη Pull οι επιδόσεις είναι κατά τι καλύτερες. Με βάση αυτές τις μετρήσεις το H100i καταφέρνει και ξεπερνά ακόμη και το Kraken X60 της NZXT και ας διαθέτει το τελευταίο μεγαλύτερων διαστάσεων ψυγείων. Πραγματικά τα πήγε πολύ καλά το H100i και για να πούμε την αλήθεια δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό, μιας και το H100 προσέφερε κορυφαίες επιδόσεις. Βέβαια δεν αρκεστήκαμε σε μετρήσεις με τους στοκ ανεμιστήρες, παρά τοποθετήσαμε δύο επιπλέον, υψηλής ποιότητας και αρκετά ήσυχους, ανεμιστήρες NB-Multiframe S-Series 120mm (model M12-PS) της εταιρίας Blacknoise στο ψυγείο του H100i, για να δούμε κατά πόσο βελτιώνονται οι επιδόσεις. Τα αποτελέσματα όπως θα δείτε είναι ιδιαίτερα καλά. Thermal and Acoustic Tests Corsair H100i (4 fans Push-Pull) Test # Watts Fan Speed (A/B)* Noise** (dBA) Heatsink Temperature Ambient Delta 1 117.1 1000 / 1000 38.8 32.5°C 21.8°C 10.7°C 2 175.4 1000 / 1000 38.8 37.7°C 21.8°C 15.9°C 3 232.1 1000 / 1000 38.8 42.9°C 21.7°C 21.2°C 4 289.9 1000 / 1000 38.8 47.2°C 21.7°C 25.5°C 5 345.1 1000 / 1000 38.8 52.2°C 21.7°C 30.5°C 6 117.1 1700 / 1250 45.9 32.7°C 22.8°C 9.9°C 7 175.4 1700 / 1250 45.9 36.7°C 22.8°C 13.9°C 8 232.1 1700 / 1250 45.9 40.8°C 22.8°C 18.0°C 9 289.9 1700 / 1250 45.9 44.5°C 23.0°C 21.5°C 10 345.1 1700 / 1250 45.9 48.5°C 23.2°C 25.3°C 11 117.1 2477 / 1500 55.7 32.2°C 23.2°C 9.0°C 12 175.4 2477 / 1500 55.7 35.6°C 23.2°C 12.4°C 13 232.1 2477 / 1500 55.7 39.4°C 23.2°C 16.2°C 14 289.9 2477 / 1500 55.7 42.7°C 23.3°C 19.4°C 15 345.1 2477 / 1500 55.7 46.3°C 23.5°C 22.8°C * Fan A: 2x Corsair SP120L (Push) * Fan B: 2x Noiseblocker M12-PS (Pull) ** Measured at 0.5m distance Με τέσσερις ανεμιστήρες τοποθετημένους στο ψυγείο, ακόμη και στις πιο χαμηλές στροφές τους οι επιδόσεις του H100i φτάνουν και ξεπερνούν πολλές κορυφαίες λύσεις αερόψυξης. Σε πλήρες στροφές τώρα οι διαφορά είναι μόλις ένας βαθμός, οπότε αν σκοπεύεται να δουλεύεται το H100i σε "performance mode" δεν πιστεύουμε ότι αξίζει να επενδύσετε στην αγορά δύο ποιοτικών PWM ανεμιστήρων. Αν όμως θέλετε καλές επιδόσεις σε συνδυασμό με χαμηλό θόρυβο τότε σίγουρα αξίζει. Πιστεύουμε ότι τέσσερις ανεμιστήρες Blacknoise με 1500 RPM max θα ήταν η χρυσή τομή μεταξύ επιδόσεων και θορύβου για το H100i, αλλά δυστυχώς το κόστος τους δεν είναι μικρό. [BREAK=Συγκεντρωτικά Γραφήματα] Στο παρακάτω γράφημα απεικονίζεται η απόδοση της υπό δοκιμή ψύκτρας σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες που έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής, οι οποίες έχουν αντέξει τη μέγιστη ισχύ του Jalapeno. Όπως βλέπετε το Kraken δε χάρηκε για πολύ την κορυφή της κατηγορίας, μιας και την έχασε οριακά από το Corsair H100i. Αν και το τελευταίο διαθέτει μικρότερο ψυγείο, το αποδοτικότερο μπλοκ του αλλά και οι μεγάλης διατομής σωληνώσεις επέτρεψαν την επικράτηση του. Δεν ξέρουμε πώς τα καταφέρνει πάντα η Corsair και κερδίζει με σχετική άνεση την κορυφή των επιδόσεων σε όλους τους τομείς που εμπλέκεται, αλλά πραγματικά έχει αρχίσει και τρελαίνει τους ανταγωνιστές της. Το γράφημα που ακολουθεί αναπαριστά το επίπεδο του θορύβου που εκλύει η ψύκτρα της δοκιμής σε σχέση με άλλες ψύκτρες που έχουν μετρηθεί κάτω από παρόμοιες συνθήκες. Στα επίπεδα του θορύβου, με τους ανεμιστήρες πάντα να λειτουργούν στις μέγιστες στροφές τους, το H100i κάθε άλλο παρά από ήσυχο μπορεί να χαρακτηριστεί. Βέβαια το καλό εδώ είναι ότι σε μεσαίες/χαμηλές στροφές οι καινούριοι ανεμιστήρες αποδίδουν καλύτερα και είναι πιο ήσυχοι από τους αντίστοιχους του H100, οπότε δε χρειάζεται να τους έχετε να λειτουργούν πάντα στο μέγιστο τους. Επίσης, το μεγάλο πλεονέκτημα του H100i είναι ότι μπορείτε πια να επιλέξετε μέσω λογισμικού το προφίλ λειτουργίας των ανεμιστήρων καθώς και να τους ρυθμίσετε επακριβώς βάση των αναγκών σας. Αντίθετα στο H100 αυτό δεν ήταν δυνατό χωρίς το προαιρετικό Link Commander και για να αλλάξετε το προφίλ λειτουργίας έπρεπε να έχετε πρόσβαση στο μπλοκ, κάτι καθόλου πρακτικό. [BREAK=Συμπεράσματα] Το καινούριο H100i κατάφερε και ξεπέρασε σε επιδόσεις όχι μόνο το προηγούμενο H100, αλλά και το φρέσκο και πολλά υποσχόμενο Kraken X60 της NZXT, έστω και οριακά. Η Corsair για άλλη μια φορά έκανε πολύ καλή δουλειά και πρόσφερε στο H100i όλα όσα θα ήθελα να είχε το H100, συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου λειτουργίας μέσω λογισμικού, χωρίς την ανάγκη αγοράς επιπλέον εξαρτημάτων, καθώς και της αναβάθμισης των ανεμιστήρων. Βέβαια οι SP120L (ανεμιστήρες) που συνοδεύουν το H100i δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστούν ως αθόρυβοι, ειδικά σε υψηλούς ρυθμούς περιστροφής, αλλά σε μεσαίες και χαμηλές στροφές είναι πιο ήσυχοι από τους αντίστοιχους του H100 και παρέχουν μεγαλύτερη ροή αέρα. Έτσι ακόμη και σε πιο χαλαρά προφίλ λειτουργίας το H100i καταφέρνει και κρατά ψηλά τον πήχη των επιδόσεων και βέβαια μέσω του CorsairLink 2 λογισμικού έχετε τη δυνατότητα να δημιουργήσετε για κάθε ανεμιστήρα, ξεχωριστά, το προφίλ λειτουργίας που ταιριάζει καλύτερα στις απαιτήσεις σας. Τέλος, η τιμή του H100i σίγουρα δεν είναι χαμηλή, αλλά είναι σημαντικά χαμηλότερη από τον άμεσο ανταγωνισμό (βλέπε NZXT) και το συνολικό πακέτο πιστεύω ότι αξίζει τα λεφτά του, δεδομένου και του κόστους ανάπτυξης και υποστήριξης του CorsairLink 2 λογισμικού που πραγματικά βοηθά το χρήστη να προσαρμόσει την ψύξη στα μέτρα του. Το H100i της Corsair κοστίζει 109€ και τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Κορυφαίες επιδόσεις CorsairLink 2 λογισμικό Ευκολία εγκατάστασης Συμβατότητα με όλα τα sockets (AMD/Intel) Δυνατότητα τοποθέτησης και τροφοδοσίας/ελέγχου μέχρι και τεσσάρων PWM ανεμιστήρων Χαμηλού προφίλ μπλοκ Χαμηλός θόρυβος από την αντλία Ποιοτικοί ανεμιστήρες Στην ήσυχη (quiet) λειτουργία ο θόρυβος περιορίζεται δραστικά Πέντε χρόνια εγγύηση Μειονεκτήματα Θόρυβος των ανεμιστήρων σε υψηλές στροφές Δεν είναι συμβατό με όλα τα cases (λόγω διπλού ψυγείου) Παρέχεται θερμό-αγώγιμη πάστα μόνο για μια χρήση Δεδομένου όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά το Corsair-H100i είναι: Εδώ τέλειωσε και η σημερινή παρουσίαση. Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για τη διάθεση του δείγματος. crmaris