Search the Community

Introduction There is a very good reason why many torch makers have a quad emitter model utilizing a 21700 Li-Ion battery. This specific configuration offers a great balance of light output, runtime and portability. While it is not the most pocket friendly EDC, it can easily fit in a jacket pocket or a backpack without being too heavy or too bulky and provide higher output and longer run times than a torch that would fit inside your jeans pocket. Acebeam is filling that spot in its product line with the Acebeam E75, which comes in 4 colours and 2 emitter choices. The colour choices, in the order that are pictured above, include grey, black, green and teal (which is a colour between green and blue). The emitter options are either Cool White, which are actually Osram P9 6500K emitters or neutral High CRI emitters, which are Nichia 519A 5000K CRI90. You can choose any anodization colour combined with each emitter option, so there are 8 combinations overall. For this review, I will be testing both emitter options so you can decide which one works best for you. I went with the black anodization for the Cool White emitters and the teal for the High CRI. Unboxing The box that the Acebeam E75 comes in is not a luxurious one. It seems Acebeam opted to save some costs on packaging which is fine by me, as long as it is passed on to the buyer. The front has an outline of the torch shape while the back lists some of the features, common for both emitter options. The anodization colour and emitter option are indicated by stickers on one of the sides. Teal is labelled as blue, which can be confusing. When ordering from Acebeam's website, you can opt to include a white and / or an orange traffic wand. They are high quality and made of silicone so they can be carried without fear of breaking them. They only cost $1.90 each or $3.50 for both so I would get them even if I did not have an immediate use for them. For one thing, they make great diffusers for soft, bedside lighting. Opening the boxes, we see that the torches come protected in a clear plastic cradle. All the accessories are underneath and include a lanyard, a USB A to USB C charging cable, 2 spare o-rings, a spare charging port cover, the user manual and the warranty card. The manual is two sided, one side is in English and the other in Chinese. You can see and read the English side below. The warranty card is also pictured below. The Acebeam E75 has the typical size and shape of a quad emitter, 21700 torch, with the appropriately sized battery tube and wider head to accommodate the quad emitter configuration. The machining and anodizing are excellent! There is a stainless steel crenulated bezel that will allow light to escape if the torch is placed head down on a flat surface and serve to break a car window in need. The driver section includes the only button, surrounded by a ring of see-through plastic, and some shallow fins to improve heat dissipation and enhance the aesthetics. The battery tube has 4 flat and 4 diagonally ribbed surfaces, to increase grip. This is not the grippiest surface, but it works well enough and looks nice. The tail cap also has some thin ribbing to offer a gripping surface when unscrewing it and includes the lanyard hole. Here is the metal button, surrounded by the see-through plastic. On the exact opposite side of the button, we find the rubber flap which covers the charging port and the clip. The clip is held in place with 2 screws, is double sided and not deep carry. The flap is easy to open thanks to a little tab that you can grip with your finger nails at the front. It fits very nicely in the recess of the charging port, offering what seems like a tight seal. The recess of the charging port is wide enough to accommodate all USB C plugs that I have (which are a lot), which is not always the case, so that's nice. On the business end of the torch, we peel the protective film to find that Acebeam did not go the usual route of a TIR optic but chose instead a quad reflector and glass lens. This is a more expensive but also more robust configuration as there is no plastic to melt if the front of the torch gets dirty and is definitely more scratch resistant. The quad reflector is smooth so it is expected to offer some throw along with the inherent flood of a quad configuration. On the first photo we see the Osram P9 6500K Cool White emitters and on the second the Nichia 519a 5000K CRI90 emitters. Both emitter types are 3.5x3.5mm. The tail cap is magnetic and the magnet is strong enough to hold the torch horizontally on my refrigerator. The threads are square cut and come well lubricated. Removing the tail cap reveals the battery which has a white film covering its negative pole for secure shipping. You have to remove that film to operate the torch. The battery is an Acebeam branded 21700 Li-Ion battery which is rated at a capacity of 5000mAh and maximum current of 15A. There is a high quality spring inside the tail cap which looks able to handle the current that the battery can provide. The driver side has a high quality double spring. After a quick test fit of the traffic wands - I like them - let's proceed with the review. Specifications The specifications of the Acebeam E75, as found on the manufacturer's website, can be seen in the following table: As expected, the more efficient Cool White Osram P9 6500K emitters have a higher output than the High CRI Nichia 519a 5000K. The following 2 images, taken from the manufacturer's website, show the output of each emitter on all modes. Other than the specifications dependant on the emitter type, the 2 variants share the same driver and body and therefore have the same features. Those include IP68 grade water and dust resistance and a 1.5m drop resistance. Size Comparison Size wise, the Acebeam E75 is similar to any other quad emitter 21700 powered torch. Here are my 2 samples, flanking the Olight Seeker 2 Pro. Indicator LEDs and User Interface The see-through plastic ring surrounding the button allows 4 indicator LEDs to shine through. Those provide information about the battery status, as well as the charging status, when you are charging the battery inside the torch. When the indicator LEDs are green the battery is above 20%, when they are red it is between 20% and 10% and when they are flashing red, it is below 10%. This system only serves to warn the user when the battery is 20% or lower, so it will need charging soon. Some competitive products have more elaborate battery status information, which can be significantly more helpful. When there is no easy way of knowing if your battery is at 100% or 21%, there are many situations where you may find yourself running out of battery. So, Acebeam, the 4 indicator LEDs are already there. Put them in a row, change the driver a bit and make them light up to show the remaining battery in increments of 25%. Would that increase the price? Most probably, but it is a feature worth having. Despite finding the indicator LED system inadequate, the user interface of the Acebeam E75 is simple and intuitive. The way to control the light is described in the following image. The user interface of the Acebeam E75, in my own words, is as follows: From Off Click to turn on (with memory for the 4 main modes, Low, Med1, Med2 and High). Click and hold to turn on at Moonlight mode. Double click to turn on at Turbo Triple click for Strobe. From On Click to turn off. Hold to cycle through the main modes (Low, Med1 ,Med2, High). You can do that even from Moonlight, Turbo or Strobe. Double click for Turbo. Double click again to return to previous mode. Triple click for Strobe. Click to turn off, click and hold to cycle through the main modes or double click for Turbo. From Turbo, double click to return to previous (before Strobe) mode. There is no way to go directly from Strobe to a previous, non Turbo mode. The Acebeam E75 has a locking feature. To engage the lock, press and hold from off. The torch will turn on, on Moonlight mode. Keep holding for 3 more seconds and the emitters will flash 3 times and turn off. The torch is now locked. If you press the main switch while the torch is locked, the indicator LEDs flash green and red alternatively, to indicate that the torch is locked. If you keep holding for 3 seconds the emitters will flash 3 times and the torch will unlock and turn on, on Moonlight mode. There is also the option of a hardware lock. A slight twist of the tail cap will break the continuity between the negative terminal of the battery and the driver. This will ensure that the torch will not turn on accidentally and remove any parasitic drain, so it is advantageous over the software locking feature. Modes As we saw in the specifications section, each of the 2 emitter options provide different output levels, with the Cool White Osram P9 6500K offering higher output and the High CRI Nichia 519a 5000K CRI90 offering better light quality. I do not own a multi thousand dollar worth integrating sphere, just a logging Lumen meter and a home made integrating tube. The array is calibrated with 3 professionally measured lights and gives me consistent results, but there is definitely room for error and deviations are to be expected. The output levels of the Acebeam E75 for both emitter options can be seen in the following table. The numbers provided by Acebeam are in black and my measurements are in green for the Cool White version and in orange for the High CRI version. Surprisingly, all my measurements show higher output than specifications, except for the Moonlight modes on both emitters and the Low mode on the High CRI. Very impressive! The Candela and Throw I measured are close to the specifications for the High CRI version but lower than specifications for the Cool White version. The following graph shows the lumen output on all modes for both emitters. The Cool White is more powerful on all modes, except of course Moonlight, and the gap increases as the output level increases. The next graph shows the throw on all modes for both emitters. Photometry I took some photometry readings with an Opple Light Master Pro. The results are in the following table. The CCT of both emitter types is warmer than the specifications, which I like. The CRI is up to 70 on the Cool White Osram P9 and above 95 on the High CRI Nichia 519a. The Δuv shows that, as expected, the Osram P9 has a strong green tint which becomes a bit more neutral as the output increases. The Nichia 519a on the other hand has a slightly positive Δuv, being in practice quite neutral and even goes below BBL on Turbo. Here is a photo of the tint on Low. The Cool White Osram P9 6500K is on the left and the High CRI Nichia 519a 5000K is on the right. The photo was taken with a manual white balance of 5500K. Beam Profile The beam pattern of both emitter types in the Acebeam E75 is the same. There is a lot a flood but also a defined hot spot. The 4 pedal flower pattern is characteristic of the quad emitter configuration. Video Comparison I took a short video, comparing the Cool White Acebeam E75 to the High CRI. The distance from where I am standing to the end of the lane is 70m. Driver The driver of the Acebeam E75 is a digitally regulated, constant current boost driver, which takes the 3.7V from the battery and delivers 6V to the emitter array. Both emitter types are 3V, so they are arranged in 2 parallel banks of 2 emitters in a row to work with the 6V that the driver provides. This arrangement should be able to maintain constant brightness regardless of the battery voltage. The driver also features over charging protection, low voltage protection, over current protection and smart temperature control. Here are some detailed photos of the 3 PCBs that comprise the driver. There is no visible PWM, in any of the modes as the driver pulses at a very high frequency. When thermal regulation kicks in, the frequency drops significantly but still remains comfortably high. Here is what my camera saw, at a shutter speed of 1/12000 sec. No tearing at all. Current Draw The following table shows the current draw of both emitter types on all modes. It also shows the respective measured Lumen output and the ratio of Lumens per Amp. The current draw is a little higher for the Cool White emitter than for the High CRI one, on all modes except Moonlight. The output on the other hand is significantly higher for the Cool White emitters, giving them a higher Lumens per Amp ratio and therefore proving their higher efficiency. The following charts illustrate this very clearly. Battery and Charging The Acebeam E75 comes with a standard, protected, button top, 21700 Li-Ion battery which is rated at a capacity of 5000mAh and a maximum output current of 15A. As the torch features springs on both ends of the battery, I tried using a flat top, unprotected battery, which is the shortest version of a 21700, but even though the torch turned on fine, there was some rattling when shaking the torch and some vigorous shaking turned the torch off. So, even though the battery is not proprietary and any battery can be used, it needs to be of a certain length. I measured both batteries that came with my samples and found the one that came in the black torch to have a capacity of 5051mAh and an internal resistance of 28mΩ and the one that came in the teal torch to have a capacity of 4987mAh and and an internal resistance of 32mΩ. These seem to be high quality batteries. The charging of the Acebeam E75 is quite simple. Just lift the rubber flap and connect the included USB A to USB C charging cable, or any USB A to USB C or USB C to USB C cable. The indicator LEDs will start flashing red while charging and stay lit green when the battery is fully charged. The following chart shows the charging of the battery inside the Acebeam E75, after it had been depleted to the point where the torch turned itself off. At that point, I let the battery rest and then measured it at 2.85V. The charging used a maximum current of 1.603949A and was completed at a total charging time of 3 hours, 39 minutes and 39 seconds. This charging process used a total of 21.4618Wh. The voltage of the battery at the end of charging was 4.15V. Runtime Charts Let's go over some runtime charts for both the Cool White and the High CRI emitter options of the Acebeam E75. The first chart shows the full runtime of the Cool White emitter option, on Turbo. All the details are noted on the chart. Here are the first 10 minutes of the above chart, in greater detail. This is the High CRI emitter option, also on Turbo. Here are the first 10 minutes of the above chart, in greater detail. This is the Cool White emitter option full runtime chart, on High. Here are the first 10 minutes of the above chart, in greater detail. This is the High CRI emitter option full runtime chart, on High. Here are the first 10 minutes of the above chart, in greater detail. The following chart summarizes all of the above, in 1 chart. Temperatures are omitted, to keep it clean. You can see that the Cool White has higher output, as expected but the High CRI has slightly longer run times and, of course, higher quality light. Here are the first 10 minutes of the above chart, in greater detail. Conclusion The Acebeam E75 is a quad emitter torch powered by a 21700 Li-Ion battery. It comes in 4 anodization colour options - black, grey, green and teal. It also comes with 2 emitter options: Cool White, which is in fact Osram P9 6500K and High CRI which is Nichia 519a 5000K CRI90. This means that there are a total of 8 different configurations for the buyer to choose from. The build quality and anodization are, as expected from Acebeam, excellent and the user interface is intuitive, simple and functional. The 2 emitter options allow the buyer to choose between high output and high quality of light. The output I measured on the Cool White version exceeds the specifications significantly and makes the Acebeam E75 one of the brightest, if not the brightest (it is definitely the brightest among the ones I have tested) torches of this configuration and size. The throw measurements were below specifications but still quite respectable for this inherently floody form factor. The High CRI version also measured above its specifications in output and offers a great combination of high output and high CRI, measured above 95 on all modes. The throw was according to specifications on the High CRI version. The choice of a reflector and glass lens instead of a plastic TIR offer robustness and longevity. There is no worrying about scratches or, even worse, contamination on the TIR that would catch on fire. The driver is a high efficiency, constant current, boost driver that offers stable outputs and high run times. It includes over charging protection, over current protection, low voltage protection and thermal regulation. The only important negative I could find is the poorly designed indicator LEDs which will only let you know that your battery is getting low when it reaches 20%. There are much better options such as each of the 4 indicator LEDs representing 25% of the total capacity or even small OLED screens with even more precise information. You can purchase any of the 8 versions of the Acebeam E75 from their website for $99, and that includes the battery, which is a good price for the features it offers. If you are in the UK like me and would prefer to avoid the hustle and possible import charges of ordering from abroad, you can get it from Amazon.co.uk for a price that, at the time of writing this review, varies between £99.99 and £127.78, depending on the variant. It is definitely worth checking before ordering. If you order from Acebeam's website, don't neglect to grab the traffic wands. They are good quality silicone wands that sell for just $1.90 each of $3.50 for both. Let's list the Pros and Cons of the Acebeam E75: Pros + High Lumen output and High CRI options. + 4 anodization colours. + Output levels exceed specifications and are the highest I have tested in this type of torch. + Digitally regulated, constant current boost driver which provides stable output and high efficiency with no visible PWM. + Excellent fit and finish. + USB type C charging. The charging port recess fits all USB C cables. + Overcharging protection, Overcurrent protection, Low Voltage protection and Thermal Regulation. + Simple and intuitive User Interface. + Replacement charging port cover and 2 replacement O-Rings included. + Strong magnet in the tail cap. + Springs on both ends of the battery. + Works with any protected button top 21700 Li-Ion battery that can provide at least 12A or any 21700 Li-Ion battery that is long enough to not rattle. + Double sided clip, held by screws. + IP68. + Optional high quality silicone traffic wands at low cost. Cons - Poor battery level indicator. - Candela / throw below specifications on the Cool White emitter version. - Unprotected flat top 21700 batteries will work but rattle and the torch will turn off if bumped. - I would like to see a holster included or even offered as an optional accessory to keep the torch free from scratches when in a backpack.  TheLAB.GR Thanks to Acebeam for providing the samples for review Polymeros Achaniotis 2/10/2023

Εισαγωγή Η αγορά είναι γεμάτη με ακουστικά και headsets (ακουστικά με μικρόφωνο). Υπάρχουν επιλογές για κάθε γούστο και κάθε τσέπη, με το επίκεντρο του marketing να βρίσκεται στις πολλαπλές δυνατότητες ασύρματης συνδεσιμότητας και - φυσικά - στο φωτισμό RGB. Ασχολείται κανείς πλέον με το βασικό χαρακτηριστικό ενός σετ ακουστικών, τον ήχο, ή έχουμε χάσει εντελώς το μέτρο και τον στόχο; Η ερώτηση έχει φιλοσοφικές προεκτάσεις και ο καθένας καλείται να δώσει τη δική του απάντηση. Η Corsair, γνωστή για την πληθώρα headsets που διαθέτει στην αγορά, έδωσε τη δική της, διαθέτοντας στην αγορά ένα headset που επικεντρώνεται ακριβώς σε αυτό: Τον ήχο. Χωρίς RGB, χωρίς ασύρματη συνδεσιμότητα, χωρίς καν συνδεσιμότητα USB, το Corsair Virtuoso Pro είναι ένα αναλογικό headset, με προαιρετική προσάρτηση μικροφώνου, του οποίου όλο το κόστος εξέλιξης και παραγωγής πήγε στην ποιότητα κατασκευής και - κυρίως - στην ποιότητα του ήχου. Σε έναν κόσμο ο οποίος κυριαρχείται και κατά τη γνώμη μου καταδυναστεύεται από τις συχνά γελοίες προσταγές του marketing, είναι πραγματικά αναζωογονητικό να βλέπω εταιρίες να παράγουν προϊόντα που επικεντρώνονται στην ποιοτική εξυπηρέτηση του βασικού τους στόχου. Το πόσο καλά το καταφέρνει αυτό το Corsair Virtuoso Pro, θα το δούμε στις επόμενες γραμμές αυτού του review. Συσκευασία - Παρελκόμενα Καθώς οι πρώτες εντυπώσεις είναι σημαντικές, η συσκευασία προδιαθέτει θετικά όσον αφορά την ποιότητα. Ακολουθώντας το γνωστό, κιτρινόμαυρο χρωματικό μοτίβο, είναι σοβαρή και κυριαρχείται από φωτογραφίες του Corsair Virtuoso Pro από εντυπωσιακές γωνίες. Στο πίσω μέρος της συσκευασίας βρίσκουμε σε 7 γλώσσες, μη συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής, τα βασικά χαρακτηριστικά του προϊόντος. Εντός, βρίσκουμε μια σκληρή θήκη μεταφοράς, επενδυμένη με ύφασμα και ένα φυλλάδιο με τις οδηγίες της εγγύησης. Το QR Barcode στο εσωτερικό της συσκευασίας οδηγεί στο quick start guide. Η θήκη μεταφοράς φαίνεται να είναι καλής ποιότητας και σίγουρα ικανή να προστατεύσει το περιεχόμενό της. Έχει το λογότυπο της εταιρίας ανάγλυφο στη μία πλευρά ενώ η λαβή μεταφοράς δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, αλλά είναι επαρκής, χωρίς να προσθέτει όγκο. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Πριν ανοίξουμε όμως τη θήκη, ας δούμε τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Corsair Virtuoso Pro, όπως τα αναφέρει η εταιρία. Το πιο σημαντικό στοιχείο που διαφοροποιεί το Corsair Virtuoso Pro είναι οι custom οδηγοί ήχου των 50 χιλιοστών με διάφραγμα από γραφένιο. Το γραφένιο είναι ένα σχετικά νέο υλικό που διαθέτει εξαιρετικές ιδιότητες όσον αφορά τη χρήση του στην κατασκευή διαφράγματος ηχείου. Το διάφραγμα ενός ηχείου πρέπει να είναι όσο το δυνατόν ελαφρύτερο για να έχει την ελάχιστη δυνατή αδράνεια και να επιτρέπει την μετακίνησή του από το ηχητικό πηνίο με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα και ακρίβεια, χωρίς μεγάλη κατανάλωση ενέργειας. Παράλληλα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο άκαμπτο για να μην προκαλεί παραμόρφωση του ήχου. Το γραφένιο είναι ίσως το καλύτερο υλικό που διαθέτουμε αυτή τη στιγμή που συνδυάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτές τις ιδιότητες. Κατά τα άλλα, η απόκριση συχνοτήτων είναι, στα χαρτιά, εξαιρετική, καλύπτοντας το εύρος των 20Hz έως 40KHz. Η αντίσταση είναι στα 32Ohm, εξασφαλίζοντας εύκολη οδήγηση του headset, χωρίς μεγάλες απαιτήσεις σε ισχύ από τον ενισχυτή και η ευαισθησία των 117dB υπόσχεται δυνατές εντάσεις ήχου. Το μικρόφωνο είναι μονοκατευθυντικό για να απορρίπτει κατά το δυνατόν τους θορύβους του περιβάλλοντος και έχει τη συχνά απαντούμενη για μικρόφωνα αντίσταση των 2,2KOhm, εύρος απόκρισης συχνοτήτων 100Hz με 10KHz και ευαισθησία -41dB, οπότε μπορούμε να περιμένουμε την απόδοση που έχουμε δει από τα μικρόφωνα άλλων headsets της εταιρίας. Το βάρος των 338g είναι ελαφρώς μικρότερο από κάποια μοντέλα με ασύρματη σύνδεση και μπαταρία αλλά θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι και λίγο χαμηλότερο. Δεν αποτελεί πάντως πρόβλημα καθώς είναι σε φυσιολογικά επίπεδα. Κάτω από το φακό Ώρα να ανοίξουμε τη θήκη μεταφοράς. Τα ακουστικά είναι τοποθετημένα στη μία της πλευρά ενώ στην άλλη υπάρχει θήκη για όλα τα καλώδια. Η θήκη για τα καλώδια έχει velcro στην άκρη της έτσι ώστε να εξασφαλίζεται πως τα καλώδια θα μείνουν εντός αυτής κατά τη μεταφορά. Το Corsair Virtuoso Pro συνοδεύεται από 3 καλώδια. Πρόκειται για ένα καλώδιο σύνδεσης των ακουστικών, ένα καλώδιο σύνδεσης των ακουστικών που περιλαμβάνει και μικρόφωνο, μετατρέποντας τα ακουστικά σε headset και ένα καλώδιο που διαχωρίζει το τετραπολικό βύσμα του τελευταίου σε ξεχωριστά βύσματα σύνδεσης ακουστικών και μικροφώνου. Προαιρετικά και ξεχωριστά, με κόστος δηλαδή, η εταιρία διαθέτει και balanced καλώδιο σύνδεσης ακουστικών με βύσμα 4,4 χιλιοστών. Αν η πηγή σας το υποστηρίζει, ένα balanced καλώδιο εξασφαλίζει την αποβολή ηλεκτρομαγνητικών παρεμβολών από το περιβάλλον καθώς και ενδεχομένως καλύτερο στερεοφωνικό διαχωρισμό, κάτι που δεν μπόρεσα να δοκιμάσω καθώς το καλώδιο δεν ήταν διαθέσιμο. Το balanced καλώδιο φαίνεται στην παρακάτω εικόνα, κάτω στο κέντρο, με τα καλώδια που περιλαμβάνονται στη συσκευασία να συμπληρώνουν την εικόνα. Ας δούμε από πιο κοντά τα καλώδια, ξεκινώντας με το καλώδιο σύνδεσης των ακουστικών, χωρίς μικρόφωνο. Πρόκειται για sleeved καλώδιο μήκους 2 μέτρων με επιχρυσωμένα βύσματα. Η ποιότητά του φαίνεται καλή και είναι αρκετά εύκαμπτο. Περίπου 43 εκατοστά από τη μία του άκρη υπάρχει ένας διαχωρισμός από 1 σε 2 καλώδια που καλύπτεται από πλαστικό το οποίο φέρει το λογότυπο της εταιρίας. Στην πλευρά που συνδέεται στην πηγή του ήχου, το καλώδιο φέρει στερεοφωνικό βύσμα 3,5 χιλιοστών. Στην πλευρά που συνδέεται με τα ακουστικά, που είναι και η πλευρά κοντά στο διαχωρισμό από 1 σε 2 καλώδια, φέρει 2 μονοφωνικά βύσματα 3,5 χιλιοστών. Τα 2 βύσματα μοιάζουν ίδια αλλά δεν είναι. Εκτός από τα διακριτικά R και L για το δεξί και αριστερό ηχείο αντίστοιχα, το βύσμα που συνδέεται στο αριστερό ακουστικό φέρει τετραγωνισμένο τμήμα που κουμπώνει σε αντίστοιχη εσοχή στο αριστερό ηχείο. Έτσι εξασφαλίζεται η σωστή τοποθέτηση του καλωδίου. Το δεύτερο καλώδιο είναι παρόμοιο εκτός από το γεγονός ότι φέρει και μικρόφωνο. Είναι επίσης μήκους 2 μέτρων. Έτσι το βύσμα σύνδεσης στην πηγή είναι πλέον τετραπολικό 3,5 χιλιοστών για να μεταφέρει τόσο το στερεοφωνικό σήμα όσο και το σήμα του μικροφώνου. Το μικρόφωνο βρίσκεται σε εύκαμπτο βραχίονα με sleeving όμοιο με του καλωδίου, ο οποίος ξεκινάει από το βύσμα σύνδεσης του αριστερού ηχείου. Είναι σαφές ότι το μικρόφωνο αποτελεί τμήμα του καλωδίου και όχι των ακουστικών. Το βύσμα σύνδεσης του αριστερού ηχείου, από το οποίο βύσμα ξεκινάει ο βραχίονας του μικροφώνου, φέρει και εδώ το τετραγωνισμένο τμήμα που είδαμε και στο άλλο καλώδιο αλλά επίσης φέρει και διακόπτη σίγασης του μικροφώνου. Το μικρόφωνο είναι καλαίσθητο, μικρού σχετικά μεγέθους και μονοκατευθυντικό. Αν ανασηκώσουμε τα ακουστικά, βρίσκουμε ακόμα ένα αξεσουάρ που σχετίζεται με το μικρόφωνο. Πρόκειται για ένα απλό pop filter. Τέλος, το καλώδιο διαχωρισμού ηχείων και μικροφώνου. Είναι καλώδιο μήκους 24,5 εκατοστών που διαχωρίζει το τετραπολικό βύσμα του καλωδίου με μικρόφωνο σε 2 στερεοφωνικά, ένα για τα ακουστικά και ένα για το μικρόφωνο, σε περίπτωση που η πηγή μας έχει ξεχωριστές υποδοχές. Ο διαχωρισμός από 1 σε 2 καλώδια γίνεται περίπου στη μέση του μήκους του καλωδίου. Τα βύσματα είναι χρωματικά κωδικοποιημένα, πράσινο για τα ηχεία, ροζ για το μικρόφωνο. Η σύνδεση του καλωδίου διαχωρισμού στο καλώδιο με το μικρόφωνο είναι ιδιαίτερα απλή και φαίνεται παρακάτω. Αφού λοιπόν καλύψαμε τα παρελκόμενα, φτάσαμε επιτέλους στην ουσία. Ο σχεδιασμός των Corsair Virtuoso Pro είναι λιτός και δανείζεται πινελιές από πολύ ακριβότερες (και ποιοτικότερες) υλοποιήσεις που ανήκουν στην σφαίρα του audiophile. Το αν ο ήχος ακολουθεί, στο βαθμό που επιτρέπει η κατηγορία κόστους, μένει να το δούμε. Το προϊόν διατίθεται σε 2 χρώματα, μαύρο που είναι και το δείγμα μου και λευκό. Σε πρώτη εικόνα, τα υλικά φαίνονται ποιοτικά αν και η εκτεταμένη χρήση - ποιοτικού ομολογουμένως - πλαστικού δεν συνάδει με τις σοβαρές σχεδιαστικές γραμμές που παραπέμπουν σε ποιοτικότερες και ακριβότερες υλοποιήσεις. Εκεί πάντως που υπάρχει καταπόνηση των υλικών, στο σημείο δηλαδή προσάρτησης του κάθε ηχείου στη στέκα, συμπεριλαμβανομένων των αρθρώσεων, χρησιμοποιείται αλουμίνιο. Αν όμως πρόκειται για μια συνειδητή επιλογή προσανατολισμού του κόστους κατασκευής στην ποιότητα του ήχου περισσότερο από ότι στα υλικά, τότε όχι μόνο το δέχομαι αλλά το επικροτώ. Θα δούμε λοιπόν. Τα ηχεία του Corsair Virtuoso Pro είναι ανοιχτού τύπου, που σημαίνει ότι το πίσω μέρος τους είναι ανοιχτό και αφήνει τον ήχο να ακούγεται στο περιβάλλον. Ναι, καλά καταλάβατε, χρησιμοποιώντας τα Corsair Virtuoso Pro θα ενοχλείτε τους γύρω σας. Είναι σαφές ότι και εδώ συνεχίζεται το μοτίβο του όλα θυσιάζονται στο βωμό της ποιότητας του ήχου, καθώς αυτός ο σχεδιασμός έχει πιθανά ηχητικά πλεονεκτήματα, αφού το πίσω μέρος του οδηγού δεν παρεμποδίζεται από αυξομειώσεις της πίεσης που έχει ένα κλειστό ηχείο. Η πλευρά που οδηγεί τον ήχο στο αυτί έχει μεγάλο άνοιγμα, οπότε μπορεί με άνεση να χρησιμοποιηθεί από ανθρώπους με... μεγάλα αυτιά. Φέρει μαλακό μαξιλαράκι με υφασμάτινο κάλυμμα που είναι άνετο αλλά όχι τόσο άνετο όσο αυτό που χρησιμοποιείται στα HS80 και HS80 Max. Πάνω από το μαξιλαράκι βρίσκουμε έντυπο το σύμβολο R για το δεξί ηχείο και L για το αριστερό. Ακόμα πιο πάνω υπάρχει ο μηχανισμός επέκτασης της στέκας. Η στέκα καλύπτεται εσωτερικά από μαλακό μαξιλαράκι επενδυμένο με το ίδιο ύφασμα το οποίο φέρει ωραίες ραφές. Ο μηχανισμός σύνδεσης των ηχείων με τη στέκα είναι μεταλλικός, στιβαρός και παρέχει όλη την απαραίτητη κινητικότητα για την προσαρμογή των ακουστικών σε κάθε τύπο κεφαλιού, καθώς και για την αποθήκευσή τους στη θήκη μεταφοράς. Στο επάνω μέρος της στέκας βρίσκουμε υφασμάτινη λωρίδα με το λογότυπο της εταιρίας. Ένα θετικό στοιχείο του σχεδιασμού των Corsair Virtuoso Pro είναι ότι τα τμήματά τους που ενδέχεται να φθαρούν είναι αφαιρούμενα και συνεπώς αντικαταστάσιμα, αν προσφέρει η εταιρία ανταλλακτικά που φαντάζομαι ότι θα προσφέρει για να διαφημίζει το εν λόγω χαρακτηριστικό. Τα εξωτερικά καλύμματα των ηχείων μπορούν να αφαιρεθούν με ένα απλό τράβηγμα του κάτω μέρους τους προς τα έξω. Αυτό, εκτός από τη δυνατότητα αντικατάστασης, μας δίνει και πρόσβαση για να δούμε το πίσω μέρος του ηχείου. Ένα άλλο τμήμα που είναι αφαιρούμενο, είναι τα μαξιλαράκια των ακουστικών. Αυτό είναι πολύ πιο χρήσιμο, καθώς τα μαξιλαράκια είναι πάντα το τμήμα που φθείρεται πρώτο και επηρεάζει μάλιστα τη χρήση. Η αφαίρεσή τους γίνεται με απλή περιστροφή, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα. Εκτός από τη δυνατότητα αντικατάστασης, έχουμε και πρόσβαση στο εμπρός μέρος του ηχείου. Η κατασκευή δείχνει καλή. Το τρίτο και τελευταίο μέρος που μπορεί να αφαιρεθεί και να αντικατασταθεί είναι το μαξιλαράκι της στέκας, όπως δείχνει η παρακάτω εικόνα. Ως bonus, αφαιρούμενη είναι και η υφασμάτινη λωρίδα στο επάνω μέρος της στέκας, με το λογότυπο, αν και το συγκεκριμένο δεν εξυπηρετεί κάτι. Αυτά είναι λοιπόν τα ακουστικά Corsair Virtuoso Pro, η αν προτιμάτε το καλώδιο με μικρόφωνο, το headset. Συνδεσιμότητα Όσον αφορά τη συνδεσιμότητα, εδώ τα πράγματα είναι αυτονόητα. Συνδέουμε το καλώδιο και στα 2 ηχεία, προσέχοντας τα L / R και το να μπει σωστά η τετραγωνισμένη άκρη του αριστερού βύσματος στην εσοχή. Αν προτιμάμε τη χρήση ως headset, συνδέουμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο το καλώδιο που περιλαμβάνει το μικρόφωνο. Στη συνέχεια, συνδέουμε την άλλη άκρη του καλωδίου στην πηγή του ήχου και αν επιλέξαμε το καλώδιο με το μικρόφωνο και στην υποδοχή του μικροφώνου. Εδώ βλέπετε τα Corsair Virtuoso Pro συνδεδεμένα στην έξοδο ακουστικών του Elgato Wave XLR. Το marketing της εταιρίας προωθεί τη χρήση των Corsair Virtuoso Pro με το Elgato Wave XLR καθώς σίγουρα το DAC που εμπεριέχει το τελευταίο προσφέρει καλύτερο ήχο από οποιαδήποτε ενσωματωμένη σε μητρική κάρτα ήχου. Διαφημίζουν μάλιστα και τις δυνατότητες που παρέχει το Elgato Wave XLR σε μίξη και VST Plugins μέσω του λογισμικού Elgato Wave Link. Προσωπικά δε θεωρώ ότι είναι δόκιμο να προσάψουμε τις δυνατότητες που παρέχονται από το Audio Interface στα εντελώς αναλογικά Corsair Virtuoso Pro, οπότε δε θα επεκταθώ επί αυτού. Χειρισμός Ο χειρισμός του Corsair Virtuoso Pro, ως headset, περιλαμβάνει μόνο ένα χειριστήριο: Αυτό της σίγασης του μικροφώνου που βρίσκεται πάνω στο βύσμα σύνδεσης, όπως είδαμε παραπάνω. Κατά τα άλλα, ο χειρισμός και οι ρυθμίσεις γίνονται αποκλειστικά από την πηγή του ήχου και το audio interface όπου συνδέουμε το headset. Άνεση Τα Corsair Virtuoso Pro διαθέτουν μεγάλα, μαλακά μαξιλαράκια στα ηχεία και στη στέκα που παράλληλα με το φυσιολογικό βάρος τα κάνουν αρκετά άνετα. Όχι τόσο άνετα όσο το Corsair HS80 που είναι πραγματικά το πιο άνετο headset που έχω δοκιμάσει και έχει γίνει σημείο αναφοράς στον τομέα αυτόν, αλλά σίγουρα με εξαίρεση αυτό, από τα πιο άνετα ακουστικά που έχω δοκιμάσει. Εξαίρεση αποτελούν οι έχοντες μεγάλα αυτιά, καθώς σε αυτή την περίπτωση, το μεγαλύτερο άνοιγμα που έχει το κάθε ηχείο κάνει τα Corsair Virtuoso Pro πιο άνετα από το HS80, τουλάχιστον στα σημεία επαφής τους με τα αυτιά. Ήχος Όλα λοιπόν οδηγούν εδώ. Είναι σαφές ότι ο στόχος και η ουσία του συγκεκριμένου προϊόντος είναι η ποιότητα του ήχου. Ακόμα και με τη χρήση πανάκριβών audio analyzers, αν τους είχαμε που δεν τους έχουμε, το μόνο που θα μπορούσαμε να πάρουμε είναι μετρήσεις και δεδομένα που δείχνουν πόσο "σωστά" παίζει ένα ηχείο αλλά σε καμία περίπτωση δε δίνουν την αίσθηση που προσφέρει στον ακροατή, η οποία είναι και υποκειμενική. Όπως είμαι σίγουρος ότι θα πει ο φίλος και συνάδελφος @GriGaS, τα δικά μου αυτιά είναι και καλομαθημένα και απαιτητικά και ομολογώ ότι κανένα headset που έχω δοκιμάσει έως τώρα δεν έχει κερδίσει μόνιμη θέση στο γραφείο μου, πέρα από περιστασιακή χρήση για καταστάσεις όπου απαιτείται ησυχία. Θα προσπαθήσω λοιπόν να είμαι ευγενικός και να κρίνω τα Corsair Virtuoso Pro ανάλογα με την κατηγορία τιμής τους. Εκεί λοιπόν, δεν έχω δοκιμάσει κάτι καλύτερο. Φαίνεται ότι η εξοικονόμηση κόστους που προέκυψε από την επιλογή μη ύπαρξης ασύρματης συνδεσιμότητας, RGB και λοιπόν δευτερευόντων χαρακτηριστικών, έπιασε τόπο. Μπορώ επίσης να καταλάβω σαφώς την διαφορά που προσδίδει η χαμηλή αδράνεια και υψηλή ακαμψία του διαφράγματος από γραφένιο, αφού σε κάθε ένταση που τα δοκίμασα, τα Corsair Virtuoso Pro είχαν υψηλή απόκριση χωρίς καθυστερήσεις και χαμηλή παραμόρφωση. Το μπάσο είναι δυνατό βαθύ, ίσως λίγο παραπάνω δυνατό από ότι προτιμώ προσωπικά αλλά αυτό σίγουρα θα ευχαριστήσει την πλειοψηφία των ακροατών και μπορεί εύκολα να ρυθμιστεί στα γούστα του κάθε χρήστη με τη χρήση ισοσταθμιστή (equalizer). Ομολογώ ότι του έβαλα δύσκολα, προσπαθώντας να το κάνω να καθυστερήσει λίγο ή να παραμορφώσει και - εντάξει - το κατάφερα σε κάποιο βαθμό με κομμάτια που είναι για να παιχτούν από κάτι σε πολύ υψηλότερη κατηγορία κόστους από αυτή των Corsair Virtuoso Pro. Ακόμα και τότε όμως, όλα ήταν υπό σχετικό έλεγχο και η μουσική, ευχάριστη. Colour me impressed! Οι μεσαίες συχνότητες συνήθως δεν απολαμβάνουν της προσοχής που τους αρμόζει και αυτό είναι μεγάλο λάθος πολλών reviewers και χρηστών για 2 λόγους. Αφ' ενός είναι οι συχνότητες στις οποίες έχει τη μεγαλύτερη ευαισθησία το ανθρώπινο αυτί και αυτό διότι - αφ' ετέρου - είναι οι συχνότητες στις οποίες ακούγεται η ανθρώπινη φωνή. Δεν είχα κάποιο παράπονο και εδώ. Οι μεσαίες ήταν φυσικές και γεμάτες χωρίς να "πνίγονται" από άλλες ή να πνίγουν άλλες "συχνότητες". Εντάξει, δεν είχαν το βάθος και τις αρμονικές άλλων, πολύ ακριβότερων υλοποιήσεων, αλλά και μόνο που καταφεύγω σε μια τέτοια σύγκριση για να βρω κάτι αρνητικό να αναφέρω, λέει πολλά. Οι υψηλές συχνότητες είναι καθαρές, ζωντανές, χωρίς να τσιρίζουν ή να κουράζουν και δένουν αρμονικά με το σύνολο. Ίσως και εκεί να λείπουν κάποιες αρμονικές για να εκτοξεύσουν την ηχητική απόλαυση, αλλά είπαμε, δε θέλουμε να προσθέσουμε κανένα μηδενικό στο τέλος της τιμής. Sound Stage από ακουστικά σε αυτή την κατηγορία τιμής δεν περιμένω. Κι όμως, υπάρχει, σε κάποιο βαθμό. Δεν είναι σε καμία περίπτωση σε άριστο επίπεδο αλλά και μόνο που υπάρχει Sound Stage και ηχητικός διαχωρισμός σε αυτή την κατηγορία κόστους, είναι επίτευγμα. Το Sound Stage όχι μόνο κάνει την ακρόαση της μουσικής πιο ευχάριστη, προσθέτοντας ρεαλισμό αλλά παίζει και σημαντικό ρόλο κατά το gaming, καθώς εξυπηρετεί την κατευθυντική αντίληψη του ήχου. Παίζοντας Starfield με τα Corsair Virtuoso Pro, μπορούσα με ευκολία να αντιληφθώ την προέλευση του κάθε ήχου, κάνοντας την εμπειρία πολύ πιο immersive αλλά και δίνοντάς μου σημαντικό πλεονέκτημα στις μάχες. Αξίζει να σημειωθεί ότι για τις δοκιμές του ήχου, συνέδεσα τα Corsair Virtuoso Pro σε 3 πηγές: Την ενσωματωμένη κάρτα ήχου μιας μητρικής ASUS Crosshair X670E Hero, το Elgato Wave XLR και την κάρτα ήχου ASUS Xonar D2X, παίρνοντας φανερά ανώτερη ποιότητα ήχου από τις 2 τελευταίες πηγές. Αυτό δείχνει ότι το προϊόν έχει δυνατότητες σημαντικά πάνω από αυτές που μπορεί να αξιοποιήσει μια ενσωματωμένη κάρτα ήχου και ίσως ακόμα και από αυτές του Elgato Wave XLR και της ASUS Xonar D2X. Συνολικά, όσον αφορά την ποιότητα του ήχου, τα Corsair Virtuoso Pro προσφέρουν, γενναιόδωρα, ηχητική ποιότητα πάνω από την κατηγορία κόστους τους. Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές, έχω σταματήσει την ηχητική ανάλυση και ακούω τα αγαπημένα μου μουσικά κομμάτια, εξακολουθώντας να χρησιμοποιώ για το σκοπό αυτό τα Corsair Virtuoso Pro, συνδεδεμένα στην ASUS Xonar D2X. Το χαμόγελο και η πληκτρολόγηση στο ρυθμό της μουσικής τα λένε όλα. Μικρόφωνο Το μικρόφωνο που συνδέεται προαιρετικά στα Corsair Virtuoso Pro και τα μετατρέπει σε headset είναι... ΟΚ. Στα θετικά του είναι ο καθαρός ήχος που λαμβάνει και η απόρριψη σε αρκετά υψηλό βαθμό των θορύβων του περιβάλλοντος. Στα αρνητικά του είναι η χαμηλή ένταση στην οποία καταγράφει τον ήχο. Αυτό μπορεί να είναι πρόβλημα και απαιτεί πολύ προσεκτική τοποθέτηση του μικροφώνου σε σχέση με το στόμα του ομιλητή - χιλιοστά κυριολεκτικά μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Αν το μικρόφωνο τοποθετηθεί μακριά, ο ήχος που καταγράφεται είναι καθαρός αλλά πολύ χαμηλής έντασης. Αν τοποθετηθεί πολύ κοντά, βελτιώνεται το πρόβλημα της έντασης αλλά αρχίζει το popping. Πολύ μεγάλη βοήθεια στην αντιμετώπιση αυτού προσφέρει το pop filter που συμπεριλαμβάνεται στη συσκευασία και του οποίου τη χρήση συστήνω ανεπιφύλακτα καθώς επιτρέπει τη χρήση του μικροφώνου σε απόσταση από το στόμα που χωρίς αυτό θα υπήρχαν pops. Δε νομίζω ότι έχω κάτι παραπάνω να προσθέσω πέρα από το παρακάτω video για να ακούσετε και μόνοι σας. Καθώς το YouTube αναπόφευκτα χρησιμοποιεί απωλεστικό αλγόριθμο για τη συμπίεση του ήχου και επιπλέον δεν επιτρέπει συχνότητες δειγματοληψίας άνω των 48KHz, επισυνάπτω και τις αρχικές ηχογραφήσεις σε κωδικοποίηση FLAC, χωρίς απώλειες, για όποιον ενδιαφέρεται. 1More Piston Fit BT - 48-16.flac 1More Dual Driver ANC Pro - 48-16.flac Creative Aurvana Platinum - 48-16.flac Microsoft Lifecam Studio - 48-16.flac Microsoft Lifecam Studio - 96-16.flac Elgato Wave 3 - 48-24.flac Elgato Wave 3 - 96-24.flac Elgato Wave DX & XLR - 48-24.flac Elgato Wave DX & XLR - 96-24.flac Corsair Virtuoso Pro - 96-24 - No Pop.flac Corsair Virtuoso Pro - 96-24 - Pop.flac Συμπεράσματα Με τα Corsair Virtuoso Pro η Corsair πέτυχε ένα πλήγμα στην κουλτούρα του χειριστικού marketing και των επίπλαστων καταναλωτικών "αναγκών". Έκανε διαθέσιμο στην αγορά ένα Headset που επικεντρώνεται και διοχετεύει όλο το κόστος κατασκευής πρωτευόντως στην ποιότητα του ήχου και δευτερευόντως στην άνεση και την ποιότητα κατασκευής. Αγνόησε επιδεικτικά, σνομπάροντας θα έλεγα, τη δυνατότητα ασύρματης σύνδεσης, που είναι ευπρόσδεκτη και σε κάποιες περιπτώσεις πολύ χρήσιμη αλλά όχι τόσο σημαντική όσο η ποιότητα του ήχου, καθώς και το φωτισμό RGB που δεν τον απορρίπτω ως επιπρόσθετο χαρακτηριστικό αλλά δεν αξίζει να θεωρείται βασικό προσόν ενός προϊόντος ήχου και να συμβάλει σημαντικά στο κόστος του. Τα Corsair Virtuoso Pro αξιοποιούν τη χαμηλή μάζα και την ακαμψία του διαφράγματος από γραφένιο που φέρουν οι οδηγοί των 50 χιλιοστών για να πετύχουν ένα σύνολο με υψηλή απόκριση και χαμηλή παραμόρφωση που, για την κατηγορία κόστους, προσφέρει απαράμιλλη μουσική απόλαυση. Τα εύκολα αφαιρούμενα και αντικαταστάσιμα τμήματα υπόσχονται στο χρήστη ότι η αγορά των Corsair Virtuoso Pro αποτελεί μια επένδυση την οποία θα μπορεί να απολαμβάνει για πολλά χρόνια, καθώς ό,τι φθείρεται από τη χρήση, μπορεί να αντικατασταθεί, προσφέροντας εξαιρετική μακροζωία στο προϊόν. Και καθώς έχω αναφέρει την κατηγορία κόστους των Corsair Virtuoso Pro πολλές φορές αλλά δεν έχω αναφέρει ποια είναι αυτή, ήρθε η ώρα: Το επίσημο κόστος των Corsair Virtuoso Pro στην Ελληνική αγορά είναι τα €199,99. Αξίζουν το κόστος τους; Abso-effing-lutely! Ας συνοψίσουμε τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των Corsair Virtuoso Pro: O καλός Εξαιρετική ποιότητα ήχου. Ταχύτατη απόκριση. Πολύ χαμηλή παραμόρφωση, ακόμα και σε υψηλή ένταση. Δημιουργία sound stage και διαχωρισμού οργάνων, σε μέτριο βαθμό αλλά σίγουρα πάνω από την κατηγορία κόστους του προϊόντος. Ηχητική κατευθυντικότητα κατά το gaming. Ποιότητα κατασκευής. Αρθρώσεις και μηχανισμός ανάρτησης ηχείων από αλουμίνιο. Το μικρόφωνο είναι μονοκατευθυντικό και απορρίπτει σε μεγάλο βαθμό τους θορύβους του περιβάλλοντος. Sleeved καλώδια. Δυνατότητα χρήσης balanced καλωδίου. Περιλαμβάνεται καλής ποιότητας θήκη αποθήκευσης και μεταφοράς. Ο κακός Η τετραγωνισμένη άκρη του βύσματος που εισέρχεται στο αριστερό ηχείο αποκλείει τη χρήση καλωδίων άλλου κατασκευαστή. Η λήψη ήχου από το μικρόφωνο είναι σχετικά χαμηλής έντασης. Ο αδιάφορος Τα καλώδια θα μπορούσαν να είναι λίγο πιο εύκαμπτα. Με βάση όλα τα παραπάνω η βαθμολογία που παίρνει το Corsair Virtuoso Pro είναι:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Πολύμερος Αχανιώτης 25/09/2023

Introduction 3 months ago I reviewed a very interesting light from Wuben, the Wuben X2. Its unconventional, rectangular design maximizes pocketability and is a refreshing change from the cylindrical norm. Today, I will be reviewing its larger sibling, the Wuben X1. While the overall design and form factor are distinctly similar, the substantially larger size allows for a significant increase in output and run times. We are talking about soda can light performance, while being able to comfortably fit in a large jacket pocket. This is, indubitably, an intriguing prospect, so let's dive into the review and see if the Wuben X1 can deliver. Unboxing Before I begin the unboxing, I want to mention that the Wuben X1 is made of aluminium and comes in 2 finish options: Black anodizing and White Micro-Arc Oxidation. The sample I will be reviewing today is the latter. The Wuben X1 comes in a nice, mostly white box. The top of the box features a picture of the top of the torch, along with the brand and model name. The Wuben X1 is dubbed Falcon. The bottom of the box includes a detailed specifications table as well as details about the manufacturer and representatives, certifications, barcodes, serial numbers etc. Most importantly, it states that the Wuben X1 is covered by a 1 year warranty. On the other hand, the Wuben website product page clearly states that the warranty of the Wuben X1 is 5 years. I am going to go with the website on that one, as it definitely makes more sense for the level and price of this product. The 2 larger sides are uneventful, only sporting the company logo. The 2 smaller sides have photos of the front and rear of the torch. Upon opening the box, we are greeted by a holster and a smaller white box. Under the holster, there is the user manual. The accessories in the box are quite spartan and include only a USB C to USB C charging cable and a lanyard with spring loaded clips on each end. The holster contains the torch, but let's have a look at the holster first. There is a plastic buckle at the front that secures the flap. At the back, there is a plastic D ring and a belt loop. The belt loop is double. The inner loop is permanently sawn on the holster, for absolute safety and the outer loop can open and close with 2 buttons so users can put the holster on their belt temporarily, without needing to open the belt. The inside of the holster is soft and will not damage the finish of the torch, even with extended use. The torch itself comes wrapped in a plastic bag, which features a yellow sticker. As the batteries are not (supposed to be) removable, the only way to ensure safe shipping is to electronically lock the light and that is exactly that Wuben did. The sticker explains to the user that the torch is locked and how to unlock it. The Wuben X1 in Micro-Arc Oxidation white is a beautiful torch. Wuben opted for Black anodized bezel and tail, which looks nice and also makes me think that the reports I have read online about MAO not being as resilient as specs say and chipping more than black anodization may have some truth in them. The button and screws are also black. The top features the operation button while the bottom has 2 small screw holes and a lanyard attachment hole towards the rear end, on one side. The screw holes are for attaching the optional bicycle mount. On one side there is a rubber flap, covering the USB C charging port. There is also a grill, covering an aluminium heat sink. On the other side, there is another grill, covering a small fan. The front features 3 Cree XHP 70.2 emitters in a row, behind a triple, shallow, orange peal reflector. The combination of the large emitters with such a reflector is a clear indication of a floody beam. The tail cap features the serial number, the battery capacity in mAh and Wh and the battery voltage. 7.4V clearly means 2 Li-Ion batteries in series. There is a warning to not disassemble but the 4 screws in the corners look very inviting. The button is placed in the centre of a removable plate and has a clear dot in the middle, through which an indicator LED shines. It is slightly recessed and easy to find in the dark, without gloves. It requires a pressing force of about 500g to activate. Unscrewing Despite the warning, I went ahead and removed the 4 screws holding the tail cap. This is fairly straightforward, as there is no thread locker, but be extremely careful if you decide to do so. The tail cap is under considerable tension and you are guaranteed to strip the screw holes if you do not keep pressure on the tail cap while removing the 4 screws. And I mean a whole lot of pressure. Consider yourselves warned. Removing the 4 screws allows the tail cap to come off and reveal 2 batteries in series, as the voltage inscribed on the tail cap indicated. The batteries are Wuben branded, unprotected, flat top, 21700 Li-Ion batteries with a stated capacity of 4800mAh. They are not proprietary in any way so the batteries of the Wuben X1 can indeed be replaced with any unprotected 21700 Li-Ion batteries when the included ones wear out. Take great care to make sure the batteries used are well matched, as there is no balancing function. There are thick, high quality springs on both ends of the battery tubes. Since I started removing screws, I thought I'd take a look at the fan. Removing the 3 screws that hold the grill over it, the fan is revealed. The reason that the grill has 3 instead of the 4 expected screws to hold it in place is also revealed, as the 4th corner of the fan seems to be a conduit for the cables travelling towards the button. So let's remove the button and follow the cables. There are only 2 cables from the fan that are soldered onto the PCB that is under the button. This reveals a 2 things. 1. The fan is not speed controlled, it is either fully on or fully off. 2. The Wuben X1 cannot be IP68 waterproof (submersible) as the water can follow the cables to the PCB. The following picture explains how the fan, blowing air through the heat sink, keeps the torch cool enough to achieve constant output. It also reveals the rather exaggerated translations from Chinese to English that Wuben uses in their marketing material. I certainly hope to not be blown away by a hurricane while testing the torch. Build Quality and Finish The build quality of the Wuben X1 is excellent. The fit is immaculate, the Micro-Arc Oxidation is perfect, there are no sharp edges and the product looks and feels premium in all respects. Size Comparison Here is the Wuben X1 next to a soda can torch with comparable output, the Sofirn Q8 Pro. It is clear that one of the 2 can be comfortably carried in a jacket pocket while the other cannot. Specifications The specifications of the Wuben X1, as found on the company's website, are in the following table: The Wuben X1 comes with 3 Cree XHP 70.2 emitters with a colour temperature of 6000K that can provide a maximum output of 12000 lumens. That is a bold claim for a torch of this size. The specifications table includes outputs, run times and beam distances for all main modes and Turbo, which is very nice to see. As expected from our previous investigation, the Wuben X1 is not submersible but rather has a water proof rating of IP55. There are other manufacturers that have managed to put fans on IP68 rated torches, so I would have liked the Wuben X1 to have achieved the same. The size and weight information on the specifications sheet is accurate. User Interface The user interface of the Wuben X1, as found in the manual, is shown in the diagram below: From Off: Click to turn on. Hold to turn on directly to Eco mode, regardless of previous mode used. Double click to turn on directly to Turbo, regardless of previous mode used. Hold to cycle between Eco, Low, Medium and High. Triple click to turn on directly to Strobe. Triple click again for SOS and triple click again to go back to Strobe etc. Double click to go to Turbo. Quad click to lock the torch. The torch flashes 3 times to indicate it has been locked. From On: Click to turn off. Hold to cycle through the main modes Eco, Low, Medium and High. Click and hold to programme current main mode (explained in Modes and Programming section). Double click to go to Turbo. Triple click to go to Strobe. Triple click again for SOS, triple click again to go back to Strobe etc. From there click to go to the previously used main mode (Eco, Low, Medium or High) or double click to go to Turbo. From Locked: Quad click to unlock and turn on Eco mode. Click, wait 0.5 sec, double click, wait 0.5sec, triple click to reset torch to factory default. The torch unlocks and turns on low mode to indicate a successful factory reset. There is mode memory for the 4 main modes. The Wuben X1 also features an indicator LED at the centre of the button. The LED lights as follows to indicate the battery level. Modes - Programming The Wuben X1 has 4 main modes (Eco, Low, Medium, High), a Turbo mode and 2 flashing modes (Strobe and SOS). The output levels of the Wuben X1 can be seen in the following table. The numbers provided by Wuben are in black and my measurements are in orange. I do not own a multi thousand dollar worth integrating sphere, just a logging Lumen meter and a home made integrating tube. The array is calibrated with 3 separate, professionally measured lights and gives me consistent results, but there is definitely room for error and deviations are to be expected. My Lumen measurements show that the Wuben X1 cannot reach the advertised 12000 Lumens but can reach a very respectable and usable 10570 Lumens of maximum output, which actually surprised me for the size of this torch. All other modes exceed the specs. Unfortunately, that includes thew Eco mode, which I measured at 36 Lumens rather then 20. The Candela and Throw I measured indicate the same, as I actually measured more throw than indicated in the specs, except for Turbo. A very interesting feature of the Wuben X1 driver is that the 4 main modes are programmable. The torch comes with the 3 lower modes set to their lowest values and High set at 2600 Lumens out of the 2000 to 3000 Lumens range. Each mode can be separately and steplessly adjusted to the value ranges indicated in the table below: The programming is very easy. Turn the torch on to the mode you want to programme and then click and hold. The torch will steplessly ramp up from its current output to the maximum value for the selected mode and then start ramping down to the lowest value and repeat endlessly until the button is released. The output level at the moment the button is released is saved for that mode. The top and the bottom of the ramp are indicated by a flash. Photometry I took some photometry readings with an Opple Light Master Pro. The results are in the following table. As shown in the table, the Cree XHP 70.2 emitters used in my sample have a CCT of between 5118K and 5464K, depending on the output, rather than the stated 6000K. They are also 80 CRI, instead of the expected 70 CRI, which is amazing! The DUV is, as expected, on the green side, but not by much and overall the quality of the light produced by the Wuben X1 is not at all bad for such a high output torch. Here is a comparison photo of the Wuben X1 on the right and the Sofirn Q8 Pro on the left. The white balance was locked at 5500K. Beam Profile The beam pattern of Wuben X1 is very floody and, similarly to the torch front, rectangular. Even though I found that strange to begin with, it is actually quite usable as the light is directed where you need it and not at the sky. Video Comparison I compared the Wuben X1 with the Sofirn Q8 Pro, both on Turbo, in the following video. The distance from where I am standing to the end of the lane is 70m. Driver The Wuben X1 uses a buck driver that provides fully regulated output regardless of the voltage of the 2 Li-Ion cells in series that power it. It also features thermal regulation low voltage and over current protection. There is PWM detected by the Opple Light Master Pro but it is definitely in the safe range and neither my eyes nor my camera can see it. Here is what the camera saw: Current Draw The following table shows the current draw of the Wuben X1, using the included batteries. Battery and Charging The Wuben X1 utilizes 2 standard, non removable (officially), unprotected, flat top, 21700 Li-Ion batteries with a capacity rated at 4800mAh or 17.76Wh each, for a total of 35.52Wh. I measured the batteries in my charger and found one to have an internal resistance of 23mOhm and a capacity of 4862mAh and the other to have an internal resistance of 28mOhm and a capacity of 4979mAh. Clearly, the batteries included in the Wuben X1 are high quality. The USB C to USB C cable provided is connected to the port under the rubber flap, for charging. The indicator LED lights up red while charging and blue to indicate that the charging has been completed. If the charger used can support it, the Wuben X1 can charge via the Power Delivery protocol, at 9V 3A, in 2 hours. Here is the indicator LED on the switch, while charging and when fully charged. The following chart shows the charging of the Wuben X1 , after it had been depleted completely to the point where the torch turned itself off due to low voltage protection. Low voltage protection is triggered when the batteries in series drop to 6V, as the Wuben X1 uses a buck driver and 6V emitters. Indeed, I measured the batteries when the low voltage protection was triggered and found one at 3.02V and the other at 3.07V. The charging lasted slightly less than the 2 hours promised and was completed in 1 hour, 57 minutes and 47 seconds. It required 40.3362Wh of energy. The current reached a maximum of 3.042918A. At the end of the charging cycle, one battery was at 4.19V and the other at 4.17V. Runtime Charts I do not own a multi thousand dollar worth integrating sphere, just a logging Lumen meter and a home made integrating tube. The array is calibrated with 3 separate, professionally measured lights and gives me consistent results, but there is definitely room for error and deviations are to be expected. The Wuben X1 is rated at a maximum of 12000 Lumens. According to my measurements, the output at turn on was 10570 Lumens. It was at 10040 Lumens at 30 seconds (ANSI). The output started falling rapidly at 53 seconds, down to 2600 lumens at 1 minute and 15 seconds. It remained steady until the 1 hour, 58 minutes and 28 seconds mark, when the Wuben X1 turned off. The temperature on the body was warm but not hard to hold without gloves. The interesting part is that according to the specifications, the drop from turbo should have been to 3000 Lumens, which is the top value that High mode can be set at. Instead, it was 2600 Lumens, which is the default value for High mode. Here are the first 10 minutes of the above chart, in greater detail. I also did the full runtime graph on High mode. The Wuben X1 turned on at 2720 Lumens, was at 2710 Lumens at 30 seconds (ANSI) and slowly stabilized to 2640 Lumens, where it remained until the 2 hours, 2 minutes and 8 seconds mark, when it turned off. Here are the first 10 minutes, in greater detail. Now, as I said above, the fact that turbo dropped to 2600 Lumens instead of 3000 lumens raised some questions. So, of course, I had to investigate. I set high on its highest level of 3000 Lumens and run the test again. The results were the same. It seems that turbo will drop down to 2600 Lumens, regardless of the programming of the High mode. Here are the first 10 minutes of the previous chart, in greater detail. This raised a further question. Is the Wuben X1 able to sustain High at 3000 Lumens? Only one way to find out. I set High to maximum and ran a test. The Wuben X1 turned on at 3150 Lumens, was at 3120 Lumens at 30 seconds (ANSI) and slowly declined to 3010 Lumens at 1 hour, 44 minutes and 15 seconds, when it turned off. The temperatures were, as expected, the highest recorded in this test series, reaching about 55°C at the head and around 50°C at the body, making the torch difficult to hold with bare hands. Therefore, it remains a mystery why Wuben chose to write in the specifications that the Wuben X1 will drop from turbo to 3000 Lumens, which, as demonstrated, it is capable of, but programmed it to drop to 2600 Lumens instead. Possibly a mistake, oversight or miscommunication between the engineers and the marketing department - we will never know. Here are the first 10 minutes of the previous graph, in greater detail. Conclusion The Wuben X1 is a unique torch with an innovative design and excellent build quality. The rectangular shape makes it pocket friendly while maximizing its output capability and battery capacity. The machining is perfect, with no sharp edges, the fit is immaculate and the Micro-Arc Oxidation and Anodization are superb. It utilizes a fully regulated buck driver with thermal regulation, over current protection and low voltage protection that provides stable output levels with no visible flickering. The driver is powered by 2 non removable (officially), high quality, unprotected, 21700 Li-Ion batteries in series. The Wuben X1 uses 3 Cree XHP 70.2 emitters in a row. Even though the specs indicate that they should have a CCT of 6000K, the ones in my sample have a CCT of 5118K - 5464K, depending out output level, and an 80 CRI, which is amazing! The DUV was on the positive side, but not by much. Other reviewers have reported 70 CRI emitters, so not quite sure what to make of this. Maybe the emitter stock changed and I got lucky. The torch utilizes a small fan, blowing air through the fins of an aluminium heat sink, to keep thermal under control and it seems to managing that exceptionally well, as it can sustain a stable output of over 3000 Lumens for the entire run time. The fan is audible but not annoying. The button is slightly recessed and easy to find without gloves. It requires a force of about 500gr to press. The charging took 01:57:47, which is slightly less than the 2 hours stated in the specifications. The Wuben X1 is definitely a premium torch with premium features and, also, a premium price. At the time this review is published it can be purchased directly from the company's website at $199 for the white and $178 for the black variant. Is it worth the price? For the features and build quality, but most importantly for the form factor and portability, yes! Let's list the Pros and Cons of the Wuben X1: Pros + Innovative, pocket friendly, rectangular design. + Intricate construction with perfect machining and no sharp edges. + Immaculate fit and finish. + Superb Anodization and Micro-Arc Oxidation. + Fully regulated buck driver with thermal regulation, over current protection and low voltage protection. + 80 CRI Cree XHP 70.2 emitters with a CCT of 5118K - 5464K. + Active cooling system. + Can sustain over 3000 Lumens for 1 hour and 45 minutes. + Output levels measured very close to specification, except turbo. + Throw and duration measured above specification, except turbo. + Fast USB C charging with Power Delivery. + Battery level and charging indicator LED. + 5 year warranty (even though the box erroneously states 1 year). Cons - The maximum output is 10570 Lumens instead of 12000 Lumens. - Turbo drops to 2600 Lumens instead of 3000 Lumens. - No moonlight mode. - Only IP55 water proof rating. - The box states a 1 year warranty even though the warranty on the website is clearly 5 years. - Non removable (officially) batteries.  TheLAB.GR Thanks to Wuben for providing the sample for review Polymeros Achaniotis 24/08/2023

Πρόλογος Πληκτρολόγιο, η πρώτη και πλέον απαραίτητη περιφερειακή συσκευή ενός υπολογιστή από την εμφάνιση σχεδόν των υπολογιστών έως σήμερα και σιγουρά για αρκετό καιρό ακόμα. Συχνά συνδεδεμένο ακόμα και σε tablets, κονσόλες παιχνιδιών ή smartphones, ακόμα και σε TV ή TV Box, τερματικά που σε καμία περίπτωση δεν προοριζόταν για συνοδός τους. Συνηθέστερη όλων διάταξη είναι σαφώς η κλασική full ή 100%, αυτή που συνήθως αποκαλούμε και 104-key, αν και το τελευταίο συνήθως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα μιας και τα πληκτρολόγια αυτής της διάταξης τα συναντάμε κατά βάση με περισσότερα των “104 keys”, απλά μας έχει μείνει ως όρος από το παρελθόν. Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια, λίγο η εργονομία, λίγο το εικαστικό, λίγο η τάση διαφοροποίησης, ενδεχομένως και η σπανιότερη μεν, ανάγκη δε φορητότητάς τους, έχουν οδηγήσει τις εταιρίες να προσφέρουν μια αρκετά μεγάλη γκάμα σε μικρότερου μεγέθους πληκτρολόγια, με συνηθέστερα φυσικά τα ΤKL. Μέχρι και σχετικά πρόσφατα η πλειοψηφία των χρηστών που δεν θα επέλεγαν ένα Full keyboard θα προσανατολιζόταν προς τα TKL ή το πολύ προς τα 75%. Τελευταία όμως έχει παρατηρηθεί να δίνεται βάρος από τις εταιρίες στην ανάπτυξη περισσοτέρων keyboards στις κατηγορίες των 60% ή και 65%, προσπαθώντας παράλληλα να δώσουν μέσα από αυτά και έξτρα λειτουργίες που προσφέρουν μόνο μεγαλύτερα σε μέγεθος μοντέλα. Πρωτοπόρος στο είδος η Corsair, έχει να επιδείξει μια σημαντική γκάμα σε αυτά τα μοντέλα, με πρόσφατη προσθήκη σε αυτή την κατηγορία το K65 Pro Mini με OPX διακόπτες, την νέα τάση δηλαδή των οπτικών διακοπτών που είχαμε ξαναδεί πρόσφατα στο K60 PRO TKL RGB αλλά και στο K70 Pro RGB Optical. Προς διευκόλυνσή σας, στην παρακάτω εικόνα θα δείτε τις βασικές φόρμες πληκτρολογίων για να ξεδιαλύνουμε και τις διαφορές. Ας περάσουμε λοιπών στο δια ταύτα. Τεχνικά χαρακτηριστικά Αρχικά, όπως πάντα, παραθέτω τον πίνακα των τεχνικών χαρακτηριστικών του K65 Pro Mini από την σελίδα του κατασκευαστή για να δούμε συνοπτικά το τι θα αγοράσει κανείς με τα 149,99€ της τιμής καταλόγου. Πλούσια τα χαρακτηριστικά του K65 Pro Mini, θα έλεγε κανείς, για 65% keyboard. Πρώτο πρώτο το Corsair OPX που δηλώνει το είδος των 68 συνολικά διακοπτών για το ενσύρματο RGB πληκτρολόγιο με τα 8MB on board μνήμη, απαραίτητη για να χωρέσει τα 50 on board προφίλ, που φυσικά ρυθμίζονται μαζί με τα άπειρα θεωρητικά μη on board από το iCUE. Τα υπόλοιπα προσόντα του K65 Pro Mini είναι το, σχεδόν αυτονόητο πια, Full Key (NKRO) with 100% Anti-Ghosting, το FN για τα τα F keys αλλά και για Media keys, τα έως και 8000Hz Report Rate μέσω USB 3.0 ή νεότερο αλλά και η δυνατότητα σύνδεσης τόσο με PC/Windows όσο και με Mac/MacOS. Αυτό που δεν αναφέρεται είναι ότι, συμφώνα με τη συσκευασία, υποστηρίζει και XBOX και PlayStation, επίσημα πλέον. Συσκευασία και περιεχόμενα Το K65 Pro Mini έρχεται με τη γνώριμη γυαλιστερή συσκευασία της Corsair, πλήρης πληροφοριών και ενημερώσεων και καθώς οι εικόνες είναι ίσες με 1000 λέξεις έκαστη, δεν θα σας κουράσω με περισσότερες λεπτομέρειες που ομολογουμένως είναι και πολλές.. Επιτρέψτε μου μόνο να ξεχωρίσω την ενδιαφέρουσα προσθήκη των δύο επιπέδων απόσβεσης ήχου, και φυσικά το υπερ-ταχύ, OPX + AXON, αλλά και απαλό πάτημα των διακοπτών, ελπίζω - για να δούμε. Ανοίγοντας τώρα το πακέτο έχουμε το K65 Pro Mini τυλιγμένο σε ένα ελαφρύ άσπρο χαρτί και κάτω από αυτό, σε δεύτερη θέση, το καλώδιο και ένα ενδιαφέρον έξτρα καπάκι/κουμπί για το space. Α... και φυσικά τα δύο κλασικά βιβλιαράκια με οδηγίες ασφαλείας και εγγύησης. Κάτω από τον φακό Ανοίγοντας την συσκευασία και παίρνοντας στα χέρια μου το K65 Pro Mini αρχικά εκπλήσσομαι ελαφρώς με το δυσανάλογο βάρος για το μέγεθος του, αναμενόμενο μεν εξαετίας των αρκετών στρώσεων και της αλουμινένιας επιφάνειας αλλά δεν το περιμένεις να έχει το βάρος ενός TLK σχεδόν σε αυτές τις tiny διαστάσεις. Αν και τελικά τα 610 πραγματικά του γραμμάρια δεν τα λες και πολλά, προφανώς το μικρό του μέγεθος με ξεγέλασε. Απλό, ποιοτικό, κλασικό Corsair και με το λογότυπο του κουρσάρου να δεσπόζει επάνω δεξιά, δίπλα από το κλασικό μακρύ backspace, ως επικεφαλής της επιπλέον στήλης κουμπιών που το κάνουν και ουσιαστικά 65%. Εδώ θα δούμε και τη διαφορά μεταξύ 60% και K65 Pro Mini μέσα από ένα πολύ ωραίο video της Corsair. Copyless_Corsair_K65 Pro Mini_3D Video_Cut.mp4 Κλασική, φυσικά, US διάταξη πλήκτρων χωρίς βέβαια τα F keys που λόγω του 65% ενσωματώνονται στα επάνω αριθμητικά, αλλά και με πολλά δεύτερα σύμβολα στο κάθετο εμπρός των κουμπιών, δείγμα προφανώς της εκτεταμένης χρήσης του FN. Θα τα δούμε και παρακάτω. Κατά τα άλλα, απλά και κλασικά. Όμορφο προφίλ με ενδιαφέρον γώνιασμα μεταξύ αλουμινένιου πλατό και πλαστικής βάσης. Ποιοτική πλαστική βάση με μεγάλα ποδαράκια για αλλαγή κλίσης, μεγάλα αντιολισθητικά λαστιχάκια και κλασική βαθιά υποδοχή στο πίσω μέρος για την USB Type C υποδοχή του καλωδίου σύνδεσης. Συνδεσιμότητα Απλά και λειτουργικά πράγματα, USB Type C, το κλασικότερο βύσμα της εποχής. Αν όμως θέλετε τις επιδόσεις του θα πρέπει να το συνδέσετε σε USB 3.0 τουλάχιστον, λογικό με 8000Hz polling rate, sorry Report Rate το λέμε πλέον, και φυσικά το πολύ ποιοτικό καλώδιο που συνοδεύει το πακέτο ή έστω κάτι αντίστοιχο. Λειτουργικότητα Η Corsair συνεχίζει την ομάδα των πληκτρολογίων της με οπτικούς διακόπτες με το νέο K65 Pro Mini μειώνοντας έτσι το μέγεθος σε 65% μετά τα αρχικά Κ100 RGB και K70 RGB TLK αλλά και K70 Pro RGB και K60 RGB TLK που έχουμε δει στα αντίστοιχα άρθρα του TheLab.gr, συνεπώς οι OPX διακόπτες δεν είναι κάτι το πρωτοεμφανιζόμενο. Για τον λόγο αυτό επιλέγω να μην σας αναλύσω ξανά τον τρόπο λειτουργείας των οπτικών διακοπτών και τις διαφορές με τους κλασικούς των μεταλλικών επαφών. Για όσους ενδιαφέρεστε για λεπτομέρειες μπορείτε να τις βρείτε στο άρθρο για το M65 RGB ULTRA Tunable FPS Gaming Mouse και όχι μόνο. Δεν θα μπορούσα όμως να μην αναφέρω ότι σε κάθε περίπτωση η ταχύτητα, η αμεσότητα και η ευαισθησία έχει περάσει όντως σε άλλα επίπεδα με την χρήση των οπτικών διακοπτών φυσικά σε συνεργασία πάντα με το AXON. Το νέο σε αυτές τις σειρές των πληκτρολογίων του κουρσάρου είναι η προσθήκη δύο επιπλέον στρωμάτων επάνω και κάτω από την βασική πλακέτα με σκοπό να «απαλύνει», όπως χαρακτηριστικά περιγράφει, τον ήχο και να προσφέρει ικανοποιητικότερη εμπειρία πληκτρολόγησης. Το παρακάτω video της Corsair μας το ξεκαθαρίζει . Corsair_K65_Pro_mini_1.mp4 Εδώ θα δούμε και μερικές εικόνες από τους διακόπτες καθώς και τα πολύ καλά double-shot PBT key caps που έρχονται μαζί με το K65 Pro Mini. Εδώ έχουμε το έξτρα key cap για το space bar, που συνοδεύει το πακέτο. Και εδώ την πίσω πλευρά του για να δούμε συγκριτικά και τις διαφορές του με τα double-shot PBT. Θα ήθελα στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι η αντικατάσταση των key caps είναι μεν πολύ εύκολη, όπως άλλωστε σε όλα τα κλασικά μηχανικά πληκτρολόγια, θα περιορίσει παρόλα αυτά τις επιλογές μας παρά την ευρεία γκάμα της αγοράς και αυτό εξαιτίας της εκτεταμένης διπλής χρήσης των πλήκτρων, της δυνατότητας δηλαδή της διαφορετικής λειτουργίας πατώντας το γνωστό μας FN. Εδώ έχω και μια παρατήρηση για τα κατά τα άλλα πολύ καλά double-shot PBT key caps. Οι επιπλέον λειτουργία του κάθε πλήκτρου βρίσκεται αποτυπωμένη στο εμπρός κάθετο μέρος του αντίστοιχου key cap και, δυστυχώς, είναι απλά τυπωμένες επάνω στο εξωτερικό επίπεδό του. Συνεπώς δεν φωτίζονται όπως οι βασικές λειτουργίες στο επάνω μέρος, με αποτέλεσμα να είναι σχετικά δυσανάγνωστες ακόμα και με καλό εξωτερικό φωτισμό έως και εντελώς αφανείς σε κάθε άλλη περίπτωση. Βέβαια αυτό δεν μπορεί να χρεωθεί απαραίτητα ως κακό, δεδομένου ότι μέσω του iCUE μπορούμε να δώσουμε ότι λειτουργία θέλουμε για το FN και όχι μόνο ό,τι είναι τυπωμένο στο κουμπί, παρόλα αυτά θα μου άρεσε να ήταν κάπως πιο ευδιάκριτα τα σύμβολα, μιας και υπάρχουν. Κρίμα γιατί κάποιες από αυτές οι επιπλέον λειτουργίες είναι πολύ χρήσιμες, ειδικά σε ένα 65% keyboard που απουσιάζουν σχεδόν τα μισά κουμπιά σε σχέση με ένα full, ενώ κάποιες είναι και αρκετά καινοτόμες, όπως για παράδειγμα η εξομοίωση mouse, με αποτέλεσμα να είναι και αυτές τελικά δυσλειτουργικές, τουλάχιστον μέχρι να συνηθίσει κανείς τις θέσεις τους. Ευτυχές βοήθημα σε αυτό αποτελεί η έξυπνη κίνηση της Corsair να κλείνει τον φωτισμό των κουμπιών κατά την χρήση του FN αφήνοντας αναμμένα μόνο όσα έχουν και αυτή την λειτουργία. Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε το K65 Pro Mini σε συνθήκες με όχι πολύ μεν αλλά αρκετό φως. Και εδώ εμφανέστερα τα έξτρα σύμβολα. Εδώ έχουμε την χρήση του FN και κατά αντιστοιχία τον φωτισμό μόνο στα πλήκτρα που το υποστηρίζουν, πολύ βολικό αυτό. Παρατηρήστε ότι εκτός από τα default πλήκτρα που έχουν φωτιστεί, είναι φωτισμένα τα «J» και «M». Όχι δεν πρόκειται για σφάλμα, απλά ήθελα με αυτόν τον τρόπο να σας δείξω ότι μπορούμε να δώσουμε «FN» λειτουργίες σε όποιο πλήκτρο θέλουμε και φυσικά θα πάρει αυτομάτως και την αντίστοιχη λειτουργία φωτισμού κατά την χρήση του «FN». Για το τέλος άφησα το μαγικό 5% που κάνει το K65 Pro Mini να εντάσσεται στην κατηγορία των 65% και όχι στην σχετικά συνηθέστερη των 60%. Η επιμήκυνσή του κατά πλάτος με μία μόλις επιπλέον στήλη πλήκτρων προσφέρει τα εξής πολύ βολικά: Φαρδύτερο δεξί Shift, πράγμα πολύ βολικό, προσωπικά με ενοχλεί όπου το συναντώ σε διαστάσεις κλασικού μικρού πλήκτρου. Μεταφορά ελαφρώς δεξιότερα των τεσσάρων βελών, επίσης πολύ βολικό στη χρήση. Προσθήκη ως ανεξάρτητων/αυτόνομων των τριών συνηθέστερα χρησιμοποιούμενων πλήκτρων που συναντάμε στις TKL πλατφόρμες, δηλαδή των Page Up, Page Down και Delete - προσωπικά μου λείπουν πολύ όταν απουσιάζουν. Αρκετά χρηστικό αλλά και όμορφη πινελιά το επιπλέον πλήκτρο επάνω δεξιά με εικονιζόμενο το λογότυπο τις Corsair και φυσικά ελεύθερο στις διαθέσεις του κάθε χρήστη. Όλα αυτά αλλά και η ενσωμάτωση των F keys στα αριθμητικά με την χρήση του FN προσφέρουν ένα αποτέλεσμα που προσομοιάζει αρκετά την λειτουργικότητα ενός TKL σε πραγματικά mini διαστάσεις, πράγμα στο οποίο συμβάλει πολύ όπως προανέφερα και η αρκετά εκτεταμένη χρήση του FN. Corsair iCUE Το πολύ γνωστό μας iCUE έχει φτάσει στην έκδοση 5.5, με αρκετές αλλαγές και βελτιώσεις, αλλά και προσθήκες υποστήριξης των πλέον πρόσφατων προϊόντων του κουρσάρου. Ξεπερνώντας τα γνωστά και πολυ-ειπωμένα για, ρυθμίσεις φωτισμού στο κάθε πλήκτρο σε hardware και μη, επιλογές poling rate, layout, αποθηκεύσεις προφίλ και άλλα, για τα οποία φυσικά σας παραθέτω εικόνες στο τέλος της ενότητας, θα επικεντρωθώ περισσότερο στην ενδιαφέρουσα λειτουργία διπλής ενέργειας, φυσικά και αυτή σε hardware και μη, για το κάθε κουμπί με τη χρήση του «FN», και όχι μόνο. Αρχικά επιλέγουμε το μεγάλο κίτρινο κουμπί με το σύμβολο «+» στις καρτέλες «Key Assignments» ή «Hardware Key Assignments» για να προσθέσουμε μια λειτουργία σε πλήκτρο της επιλογής μας και στην συνέχεια τον τύπο ανάθεσης από τις αντίστοιχες επιλογές στο παράθυρο «Assignments Type». Εδώ παρατηρούμε, όσοι φυσικά γνωρίζουμε και παλαιότερες εκδόσεις του iCUE (παλαιότερες του 5.4 που πρωτοεμφανίστηκε αν δεν κάνω λάθος), ότι το γνωστό παράθυρο των επιλογών που εμφανιζόταν δεξιά από το παράθυρο «Assignments Type» έχει μετακινηθεί δεξιότερα για να αφήσει χώρο στο νέο παράθυρο «Key». Αυτό το νέο παράθυρο έχει τις επιλογές «Key» και «Modifier». Επιλέγοντας τώρα το ένα πλήκτρο του K65 Pro Mini, όποιο φυσικά θέλουμε εκτός βέβαια από το «FN», θα δούμε αυτό να εμφανίζεται στο πεδίο «Key» του νέου παραθύρου. Εδώ μπορούμε να αναθέσαμε σε αυτό το πλήκτρο ό,τι θέλουμε από τις αντίστοιχες κινήσεις. Στην παρακάτω εικόνα για παράδειγμα έχω αναθέσει στον διακόπτη «Corsair», αυτόν επάνω δεξιά με το καραβάκι, ξέρετε, να γράφει κατά την χρήση του το κείμενο «TheLAB.gr», ξέρετε. Επιλέγοντας στη συνέχεια το «Modifier» box στην εικόνα του K65 Pro Mini φωτίζονται ως ένδειξη επιλογών όχι μόνο το «FN» όπως θα περίμενε κανείς αλλά και τα «Shift», «Ctrl» και «Alt», ένδειξη ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όποιο από αυτά θέλουμε ως «Modifier». Στις παρακάτω εικόνες για παράδειγμα έχω επιλέξει το «Alt» ως «Modifier» του κουμπιού «Η» για αυτό και εμφανίζεται στο αντίστοιχο τετράγωνο του «Modifier» αλλά και αντίστοιχα γκριζαρισμένο επάνω στην εικόνα του K65 Pro Mini. Παρακάτω βλέπουμε τις διάφορες επιλογές για «Lighting Effects» σε hardware και μη καθώς και τα επιλεγμένα κουμπιά στα οποία θέλουμε να εφαρμοστούν επάνω στην εικόνα του K65 Pro Mini. Και εδώ, τέλος, οι επιλογές ρυθμίσεων της συσκευής κλπ. Όλα αυτά καλά αλλά δυστυχώς το iCUE παρά τις εξαιρετικές ρυθμίσεις εξακολουθεί να εμφανίζει πολλά bugs σε σημείο ακραίας δυσλειτουργίας για όσο είναι ενεργό. Για παράδειγμα, όταν δοκίμασα να χρησιμοποιήσω τις mouse moves με το iCUE ενεργό, παρατήρησα ότι κολλάει στην κίνηση, συνεχίζοντάς την παρόλο που ελευθερώνω το αντίστοιχο πλήκτρο. Για να σταματήσει έπρεπε να πατήσω την αντίθετη κίνηση αλλά τότε σταματούσαν να λειτουργούν και οι δύο, υποθέτω προφανώς ότι μένουν ενεργά και τα δύο για αυτό και δεν υπάρχει κίνηση αλλά ούτε δυνατότητα νέας επιλογής ενός εξ αυτών. Κλείνοντας τώρα το iCUE και αφού χρησιμοποιήσω 2-3 φορές τις κινήσεις αυτές, όλα επανέρχονται στην ομαλότητα. Κρίμα διότι οι δυσλειτουργίες με το iCUE τραβάνε αρκετές εκδόσεις τώρα, ελπίζω όχι για πολλές ακόμα. Και μην νομίζετε ότι αυτή είναι η μόνη του δυσλειτουργία, δυστυχώς. HotKeys Αρκετά πλούσιες οι on board ρυθμίσεις, τέσσερις σελίδες αφιερώνει το εγχειρίδιο σε αυτές, μέχρι και macro recording έχουμε. Βέβαια οι περισσότερες έχουν να κάνουν με το FN αλλά οκ. ω Μετρήσεις Φυσικά “Full Key” NKRO και το 100% Anti-Ghosting για το K65 Pro Mini, παρακάτω και η εικόνα από το AquaKeyTest που χρησιμοποίησα για τον αντίστοιχο έλεγχο. Εδώ αντιστοίχως η μέτρηση ταχύτητας, καλή σίγουρα αλλά όχι και η καλύτερη, θα το απέδιδα μάλλον στο ελατήριο επιστροφής του space παρά σε κάτι άλλο, κακή πάντως δεν τη λες σίγουρα. Εμπειρία χρήσης Δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιώ Corsair OPX διακόπτες μιας και τους πρωτοσυνάντησα στο K60 Pro TLK και μου άφησαν πολύ καλή άποψη για την ταχύτητα και την αμεσότητά τους. Αυτό που τελικά έλειπε από το σύνολο και που βελτίωσε πολύ την αίσθηση πληκτρολόγησης ήταν οι δύο αφρώδεις επιφάνειες απόσβεσης ήχου. Οροσωπικά μου δίνεται η εντύπωση ότι πέραν αυτού έχουν προσδώσει και μια γενικότερα ποιο δεμένη αίσθηση στο σύνολο. Πάρα πολύ μου άρεσε και η εκτεταμένη χρήση του FN σε όλους τους διακόπτες αλλά και η εξομοίωση mouse, ελπίζω ότι θα γίνει standard στα νεότερα μοντέλα, αν όχι το mouse τουλάχιστον το FN σε όλα τα κουμπιά. Σαφώς ενδιαφέρουσα και η δυνατότητα επιλογής των Shift ή Ctrl ή Alt αντί του FN, την εκμεταλλεύτηκα αρχικά αλλά τελικά επέστρεψα στο FN αποκλειστικά, πιθανότατα διότι μου αρέσει πολύ που ανάβουν μόνο τα κουμπιά στα οποία είναι ενεργοποιημένο, το βρήκα πολύ βολικό. Μέχρι τώρα αγαπημένο μου format ήταν το TLK σχεδόν αδιαπραγμάτευτα αλλά το K65 Pro Mini τείνει να μου αλλάξει γνώμη φέρνοντας το 65% άξιο διεκδικητή της κορυφής των προτιμήσεών μου. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αλλά και μόνο το δίλλημα κάτι λέει. Ομολογώ ότι δεν κάνω πάρα πολύ χρήση των F1 – F12 αλλά τα χρησιμοποιώ αρκετά ώστε να περίμενα να μου μου λείψει η ανεξάρτητη γραμμή επάνω από την οριζόντια αριθμητική, παρόλα αυτά τελικά δεν μου έλειψε καθόλου, με το FN βολεύτηκα μια χαρά. Φυσικά δεν περιμένω το ίδιο και από όλους σας. Όλα τα υπόλοιπα είναι γενικώς στην θέση τους και το «μάζεμα» των έξτρα κουμπιών των TLK, βελάκια κλπ. ξέρετε, δεν με προβλημάτισε καθόλου στη χρήση. Ειδικά τα βελάκια, Delete, Page Up/Down, που τα χρησιμοποιώ και πολύ. Με ξένισε για λίγο αρχικά ή χρήση των home, end μέσω του FN και όχι ως ανεξάρτητα, τα χρησιμοποιώ και αυτά πολύ, αλλά τα συνήθισα γρηγορότερα από ότι περίμενα και δεν μου κάνει καμία αίσθηση πλέον. Το iCUE να φτιάξουμε - από την Corsair ακούτε παρακαλώ; - κρίμα τέτοιο εργαλείο να δίνει τέτοια εικόνα. Επίλογος - Συμπεράσματα Η πολύ καλή εικόνα που μου είχαν αφήσει οι Corsair OPX διακόπτες στο K60 Pro TLK έχει ενισχυθεί από τις δύο στρώσεις αφρώδους για την απόσβεση του ήχου πληκτρολόγησης δίνοντας έτσι ένα πολύ βελτιωμένο ως αίσθηση σύνολο στο K65 Pro Mini. Η δυνατότητα διπλής χρήσης όλων των διακοπτών με το FN αλλά και δυνατότητα επιλογής των Shift ή Ctrl ή Alt αντί του FN αρχικά μπορεί να μην φαντάζει κάτι το ιδιαίτερο, ή και το αντίθετο δεν ξέρω, πάντως βολεύει πολύ, ακόμα περισσότερο η εξομοίωση mouse όσο και αν σας φαίνεται περίεργο. Επιπροσθέτως τα +5% στις διαστάσεις κάνει πολύ μεγαλύτερη διαφορά όσο ακούγεται σε σχέση με το 60% format. Ομολογώ ότι το αγαπημένο μου TLK format δεν μου έλειψε καθόλου, αντιθέτως ευχαριστήθηκα ιδιαιτέρως τις compact διαστάσεις του K65 Pro Mini, σε σημείο που έχω αποφασίσει ότι θα μείνει ως βασικό μου πληκτρολόγιο προς το παρόν, κυρίως διότι εκτός από το μικρότερο μέγεθος έχει και την απόσβεση του ήχου πληκτρολόγησης που λείπει από το K60 Pro TLK και που πολύ μου άρεσε ως προσθήκη. Το γενικότερο συμπέρασμά μου είναι ότι θα ευχαριστήσει ιδιαίτερως όσους προτιμούν κάτι μικρότερο από τα Full keyboards, με σύμμαχο τις καινοτομίες του όπως το FN σε όλα τα κουμπιά αλλά και την άριστη εκμετάλλευση του +5% στο μέγεθός. Θα ικανοποιήσει ακόμα και τους λάτρεις των TLK, είμαι ένας εξ αυτών άλλωστε, αλλά θα δώσει και το κάτι παραπάνω σε όσους προτιμούν κάτι αντίστοιχα μικρό. Αυτό που για μια ακόμα φορά με απογοήτευσε είναι τα αρκετά bugs του iCUE που με αναγκάζουν να το κλείνω για να λειτουργήσω το K65 Pro Mini όπως πρέπει. Εξαιρετικοί οπτικοί διακόπτες. Εκτεταμένη χρήση του FN σε όλα τα πλήκτρα αλλά και επιλογή των Shift, Ctrl ή Alt αντί του FN. Δύο αφρώδη στρώματα απόσβεσης του ήχου πληκτρολόγησης. Ποιότητα, υλικά, φινίρισμα. Αλουμινένιο πλατό και γενικότερη αισθητική. Φωτισμός RGB, ανεξάρτητος σε κάθε πλήκτρο και με δυνατότητα αποθήκευσης σε hardware μνήμη. Υποδοχή USB-C σύνδεσης. NKPRO χωρίς ghosting. Έως 8 ΚHz polling rate. Πρόγραμμα παραμετροποιήσεων iCUE. Πολύ ευαίσθητοι διακόπτες για χρήστες που δεν έχουν ακρίβεια στο πάτημα. Δεν περιλαμβάνεται εργαλείο αφαίρεσης των key caps στο πακέτο. Εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρά bugs στο iCUE. Με βάση τα παραπάνω, η βαθμολογία του K65 Pro Mini είναι:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής.

Introduction The evolution of the torch industry has been steadily driven by advances in LED and battery technologies and while innovation is definitely present, it is rarely ground-breaking. A torch is a usually cylindrical item, with a button or two to control it and a clear lens through which one of more LEDs shine. Some torch companies though are more daring and innovative than others so when Wuben approached me to propose a review and I had a look at their inventory, I realized that it is definitely one of those companies. Looking through their inventory, I chose the most unusual and interesting torch they make and I am going to review it for you today: The Wuben X2. The Wuben X2 comes in 3 different material choices: Aluminium, Copper or Titanium. The Aluminium is offered in 3 different anodization options while the Titanium in 4. It goes without saying that I picked the funkiest of the bunch, the Wuben X2 Titanium Ink Splash. But before taking a look at the torch, it is definitely worth it looking at the box that it comes in, as this unboxing is definitely a premium experience. Unboxing The Wuben X2 Titanium Ink Splash comes in a square white box with the company logo over a suspicious looking slit on the top and some basic model and company information on the back. 2 of the sides show only the model name while the 3rd includes some marketing quotes and the 4th has 2 QR codes that lead to the company web site and their Facebook group but most importantly states that the warranty period is 5 years, which is great. The top of the box seems to be magnetically held in place and opens in the middle, offering a premium unboxing experience. The first thing to see is a white box that contains the user manual. The manual contradicts the box, stating that the warranty is only 1 year, but as their website also states a 5 year warranty, I feel confident in saying that the manual is wrong. Under the manual we find the torch, protected in a soft nylon sleeve, and the accessories. There is also a yellow sticker explaining that the torch comes locked for shipping and how to unlock it. The accessories are a red silicon diffuser and a lanyard. There are no spare o rings as the torch is not supposed to be opened by the user. The lanyard is actually very interesting as its end can be removed to reveal that it is also a USB A to USB C charging cable. The observant among you, may also have noticed that one of the lanyard's sides is a metric measuring tape. Very nice Wuben! The Wuben X2 Titanium Ink Splash is definitely unconventional and unique. Its rectangular shape maximizes pocket comfort and will not roll off the table. It is also nice to hold in the hand as all corners are chamfered and perfectly finished, with no sharp edges. The Ink Splash colour scheme is definitely a riot and will get noticed! The design includes several oblong grooves that can be filled with glow in the dark epoxy, as the company prompts on their website, if the user chooses so. There are also 4 slots on the top and 6 slots on the bottom of the torch for 6mm x 1.5mm tritium vials. The bottom also features a very shapely and useful clip, which can be easily removed as it is held in place by 2 screws, but keep in mind that 4 of the slots for the tritium vials are actually on the clip. The top has a lanyard hole for the included - or any other (I was able to fit standard 4mm paracord through it with some effort) - lanyard, the operating button and the hidden charging port, which I will show you in a bit. The sides are less eventful but still very nice to look at and include some shallow cooling fins. The front end reveals 3 Samsung LH351D emitters in a row with a shallow, orange peel triple reflector while the rear end includes the serial number, the information that the battery capacity is 2000mAh and the warning to not disassemble. The torch is held together by 1.5mm hex screws and despite the warning can be taken apart (at the user's own risk) to service or replace the (proprietary) battery pack when it wears down in time. The button at the top is an innovative approach as it consists of a hinged metal slab that presses down on a plastic button underneath and can be lifted to reveal the hidden USB C charging port and battery level / charging indicator light. Very nice! The silicon diffuser can be placed over the lens to provide a diffused red light. Build Quality and Finish The build quality of the Wuben X2 Titanium Ink Splash is excellent. The machining is excellent, the fit is immaculate, the anodization is spectacular and perfect, there are no sharp edges and the product looks and feels premium in all respects - including the price. Size Comparison Here is the Wuben X2 Titanium Ink Splash next to the Olight Baton Pro. The Baton Pro features a higher capacity battery but the shape of the Wuben X2 Titanium Ink Splash makes it more pocket friendly. Specifications The specifications of the Wuben X2 Titanium Ink Splash, as found on the company's website, are in the following table: The Wuben X2 Titanium Ink Splash comes with the Samsung LH351D emitters that offer lower maximum output than the Osram P9 emitters but are warmer and high CRI, as opposed to the cooler and low CRI P9. User Interface The user interface of the Wuben X2 Titanium Ink Splash, as shown in the user manual, can be seen in the diagram below: From Off: Click to turn on. Hold to turn on directly to low mode, regardless of the previous mode used. Double click to turn on directly to Turbo, regardless of the previous mode used. Triple click to turn on directly to strobe. Triple click again for SOS and triple click again to go back to strobe etc. Double click to go to Turbo. Quad click to lock the torch. The torch flashes 3 times to indicate it has been locked. From On: Click to turn off. Hold to cycle through the main modes low, medium and high. Click and hold to programme current main mode (explained in Modes and Programming section). Double click to go to Turbo. Triple click to go to strobe. Triple click again for SOS, triple click again to go back to strobe etc. From there click to go to the previously used main mode (low, medium or high) or double click to go to Turbo. From Locked: Quad click to unlock and turn on in low mode. Click, wait 0.5 sec, double click, wait 0.5sec, triple click to reset torch to factory default. The torch unlocks and turns on in low mode to indicate a successful factory reset. The Wuben X2 Titanium Ink Splash features mode memory for the 3 main modes, low, medium and high. Turbo, strobe and SOS are not memorized and the memory mode cannot be turned off. It also features an indicator LED near the bottom of the button. The LED lights as follows to indicate the battery level. Modes - Programming The Wuben X2 Titanium Ink Splash has 3 main modes (low, medium, high), a turbo mode and 2 flashing modes, strobe and SOS. The output levels of the Wuben X2 Titanium Ink Splash can be seen in the following table. The numbers provided by Wuben are in black and my measurements are in orange. I do not own a multi thousand dollar worth integrating sphere, just a logging Lumen meter and a home made integrating tube. The array is calibrated with 3 separate, professionally measured lights and gives me consistent results, but there is definitely room for error and deviations are to be expected. My Lumen measurements show that Wuben is quite honest in their specifications for the Wuben X2 Titanium Ink Splash as my measured values are well within the margin of error from the provided values. The Candela and Throw I measured indicate the same, as I actually measured them to be slightly higher than indicated in the specifications. A very interesting feature of the Wuben X2 Titanium Ink Splash driver is that the 3 main modes are programmable. The torch comes with all 3 modes set to their lowest values but each mode can be separately and steplessly adjusted within the value ranges indicated in the table below: The programming is very easy. Turn the torch on to the mode you want to programme and then click and hold. The torch will steplessly ramp up from its current output to the maximum value for the selected mode and then start ramping down to the lowest value and repeat endlessly until the button is released. The output level at the moment the button is released is saved for that mode. The top and the bottom of the ramp are indicated by a flash. Photometry I took some photometry readings with an Opple Light Master Pro. The results are in the following table. As shown in the table, the Samsung LD351D emitters used in the Wuben X2 Titanium Ink Splash have a CCT of around 4500K and a slightly negative Duv. In my eyes they seem quite neutral or slightly on the green side, and as both my eyes and the Opple Light Master Pro are not spectrometers, you can take that with a grain of salt. In any case, here is a comparison photo of the Wuben X2 Titanium Ink Splash on the right and the Olight Baton Pro on the left. The white balance was locked at 5500K. It is obvious that the tint of the Wuben X2 Titanium Ink Splash is warmer and significantly more neutral than that of the Olight Baton Pro. Beam Profile The beam pattern of Wuben X2 Titanium Ink Splash is very floody and, similarly to the torch front, rectangular. Even though I found that strange to begin with, it is actually quite usable as the light is directed where you need it and not at the sky. Video Comparison I compared the Wuben X2 Titanium Ink Splash with the Olight Baton Pro, both on turbo, in the following video. The distance from where I am standing to the end of the lane is 70m. Driver The Wuben X2 Titanium Ink Splash uses a buck driver that provides fully regulated output regardless of the voltage of the 2 Li-Ion cells in series that power it. It also features thermal regulation, low voltage and over current protection. There is PWM detected by the Opple Light Master Pro but it is definitely in the safe range and neither my eyes nor my camera can see it. The only mode that seems to be pulsing at a low frequency is medium, but I still could not see any flickering. Here is what the camera saw: Battery and Charging The Wuben X2 Titanium Ink Splash utilizes a proprietary, non removable (officially) battery pack, which incorporates 2 14500 Li-Ion batteries with a total capacity of 2000mAh. The included lanyard doubles as a charging cable! The USB C plug on one end of the lanyard plugs into the USB C charging port under the button of the Wuben X2 Titanium Ink Splash. The indicator LED lights up red while charging and blue to indicate that the charging has been completed. The Wuben X2 Titanium Ink Splash can also be charged with any other USB A to USB C or USB C to USB C charging cable and any 5V charger, including Power Delivery enabled chargers. The following chart shows the charging of the Wuben X2 Titanium Ink Splash, after it had been depleted completely to the point where the torch turned itself off due to low voltage protection. The charging lasted less than the 3 hours declared in the specifications and was completed in 2 hours, 37 minutes and 31 seconds. It required 11.1245Wh of energy. As the current draw never exceeded 1A, any 5V 1A charger can be used to charge the Wuben X2 Titanium Ink Splash at full speed. Runtime Charts The Wuben X2 Titanium Ink Splash utilizes Samsung LH351D emitters and is rated at a maximum output of 1800 Lumens. I do not own a multi thousand dollar worth integrating sphere, just a logging Lumen meter and a home made integrating tube. The array is calibrated with 3 separate, professionally measured lights and gives me consistent results, but there is definitely room for error and deviations are to be expected. According to my measurements, the output at turn on was 1742 Lumens. Over the next 6 seconds it reached its maximum level at 1757 Lumens which is very close to the declared 1800 Lumens and definitely within the margin of error of my equipment. It was still at 1756 Lumens at 30 seconds (ANSI). The output started falling rapidly at 1 minute and 4 seconds, slightly exceeding the 1 minute declared in the specifications, down to about 700 lumens, which is lower than the 800 lumens declared in the specifications. It remained steady for about 1 hour and 17 minutes. It then started dropping and the torch turned off at 1 hour, 19 minutes and 12 seconds, exceeding the 1 hour declared in the specifications. The Titanium construction of the Wuben X2 Titanium Ink Splash coupled with the use of high CRI emitters make for some high temperatures that reached up to almost 60°C at the head of the light. The button was also hot as it is located on the head of the torch but the body was quite comfortable to hold. Here are the first 10 minutes of the above chart, in greater detail. I also did the full runtime graph on High. The Wuben X2 Titanium Ink Splash turned on at 377 Lumens which is very close to the declared 400. It was quite steady, dropping very gradually to 367 Lumens at 2 hours, 56 minutes and 38 seconds. It then declined faster to turn off at 2 hours, 58 minutes and 10 seconds, exceeding the 2.5 hours declared in the specs. Here are the first 10 minutes, in greater detail. Conclusion The Wuben X2 Titanium Ink Splash is a unique EDC torch with an innovative design and excellent build quality. The rectangular shape makes it pocket friendly while maximizing its output capability and battery capacity. The machining of the Titanium is perfect, with no sharp edges, the fit is immaculate and the anodization is superb. It utilizes a fully regulated buck driver with thermal regulation, over current and low voltage protection that provides stable output levels with no visible flickering. The driver is powered by a non removable, proprietary battery pack consisting of 2 14500 Li-Ion cells in series. The Wuben X2 Titanium Ink Splash uses 3 Samsung LH351D emitters in a row with a CCT of 4500K, providing about 1800 Lumens of high CRI output at a neutral Duv. The beam profile is rectangular and very usable. The button is a bit mushy and less clicky than I would like it but it gave me no issues whatsoever. It lifts to reveal the USB C charging port. The charging took 02:37:31, which is less than the 3 hours stated in the specifications and a good balance to ensure the longevity of the battery pack. The Wuben X2 Titanium Ink Splash includes 10 slots for 6mm x 1.5mm tritium vials which can decorate the torch and make it easy to locate in the dark. The Wuben X2 Titanium Ink Splash is a premium torch with premium features and, also, a premium price. For the month of May 2023, it can be purchased directly from the company's website at a 20% discount, for $246.40. On top of that, you can use the coupon code WUBENHB15 for an additional 15% discount, bringing the price down to $209.44. Is the Wuben X2 Titanium Ink Splash worth the cost? For the features, material, funky anodization and build quality, definitely! But for the readers that want the features, quality and form factor but do not care for Titanium or the fancy anodization, there is also the Aluminium version that starts at $78.40, with the 20% discount, and using the coupon code WUBENHB15 brings the price down to $66.64. Let's list the Pros and Cons of the Wuben X2 Titanium Ink Splash: Pros + Innovative, pocket friendly, rectangular design. + Titanium construction with perfect machining and no sharp edges. + Immaculate fit and finish. + Superb anodization. + Fully regulated buck driver with thermal regulation, over current protection and low voltage protection. + High CRI Samsung LH351D emitters with a CCT of 4500K and neutral Duv. + Output levels measured very close to specification. + Throw and duration measured slightly above specification. + USB C charging port hidden under the button. + Battery level and charging indicator LED. + The included lanyard is also a charging cable and a measuring tape. + 10 6mm x 1.5mm tritium vial slots. + Red silicone diffuser included. + IP68. Cons - No moonlight mode. - Low PWM frequency on medium. - Non removable (officially) proprietary battery pack. - Mushy button.  TheLAB.GR Thanks to Wuben for providing the sample for review Polymeros Achaniotis 23/05/2023

Εισαγωγή Ένα ακόμη Barebone της Shuttle βρήκε το δρόμο προς τον πάγκο των δοκιμών μας. Αυτή τη φορά πρόκειται για το κορυφαίο σε επιδόσεις 1.3L Shuttle XPC Slim DH670 που υποστηρίζει τη χρήση επεξεργαστών Intel 12ης γενιάς. Το Shuttle XPC Slim DH670 στηρίζεται στο σασί που έχουμε συνηθίσει από τα προηγούμενα αντίστοιχα μοντέλα της εταιρείας αλλά όπως θα δούμε παρακάτω έχει κάποιες διαφορές στο εσωτερικό έτσι ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις αυξημένες απαιτήσεις της 12ης γενιάς επεξεργαστών της Intel. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Συσκευασία και Παρελκόμενα Το Shuttle XPC Slim DH670 έρχεται προστατευμένο σε ένα κλασσικό χαρτονένιο κουτί με πράσινες εκτυπώσεις και ένα βολικό χερούλι μεταφοράς στο επάνω μέρος. Το κουτί είναι ίδιο για όλη τη σειρά XPC Slim της εταιρείας και το μοντέλο καθώς και τα βασικά χαρακτηριστικά του αναγράφονται σε αυτοκόλλητο στη μία από τις μικρές πλευρές του κουτιού. Εντός του κουτιού βρίσκουμε ένα μικρότερο που περιέχει όλα τα απαραίτητα παρελκόμενα. Εντός του μικρού κουτιού βρίσκουμε το τροφοδοτικό και το καλώδιο του ρεύματος, το VESA mount για στήριξη του Shuttle XPC Slim DH670 στο πίσω μέρος κάποιου συμβατού μόνιτορ, βίδες για το VESA mount και για την στήριξη των drives, ένα thermal pad, thermal paste για τον επεξεργαστή, ένα καπάκι για το CPU socket και το CD με τους drivers της μητρικής. Τώρα τι να το κάνει κάποιος το CD εν έτει 2023, δε θα το σχολιάσω. Ένα οικονομικό Flash Drive θα ήταν σαφώς μια πιο λειτουργική και κομψή λύση. Στη συσκευασία περιλαμβάνεται επίσης το Quick Guide που εξηγεί πώς γίνεται η εγκατάσταση των εξαρτημάτων στο Shuttle XPC Slim DH670 καθώς και οδηγίες εγκατάστασης του VESA mount. Κουτί και Τροφοδοτικό Οι διαστάσεις του Shuttle XPC Slim DH670 είναι 16,5cm (π) x 19cm (β) x 4,3cm (υ) και ο όγκος του είναι μόλις 1.3 λίτρα. Το κουτί του αποτελείται εξ' ολοκλήρου από μέταλλο, εκτός από την πρόσοψη που αποτελείται από πλαστικό. Στην πρόσοψη, ξεκινώντας από αριστερά βρίσκουμε υποδοχή για μικρόφωνο, υποδοχή για ακουστικά καθώς και τα ενδεικτικά LEDs λειτουργίας του συστήματος και δραστηριότητας των drives. Στο κέντρο βρίσκουμε το τετράγωνο πλήκτρο εκκίνησης και στα δεξιά του ένα SD card reader. Στο δεξί μέρος της πρόσοψης βρίσκουμε 3 θύρες USB A καθώς και 1 θύρα USB C. Η μπλε θύρα USB A καθώς και η θύρα USB C είναι τύπου USB 3.2 Gen 1 και υποστηρίζει ταχύτητες έως και 5Gbps ενώ οι κόκκινες θύρες USB A είναι τύπου USB 3.2 Gen 2 και υποστηρίζουν ταχύτητες έως και 10Gbps. Βρίσκω παράξενη την επιλογή να χρησιμοποιηθεί η USB C σύνδεση για μία από τις πιο αργές θύρες των 5Gbps αντί για μία από τις ταχύτερες των 10Gbps. Τα πλαϊνά είναι διάτρητα για να επιτρέπουν την ροή αέρα και έχουν υποδοχές για τις βίδες του VESA mount καθώς και υποδοχές για χρήση Kensington Lock. Το επάνω μέρος έχει ένα διάτρητο τμήμα από όπου τροφοδοτούνται με αέρα οι ανεμιστήρες που ψύχουν την ψύκτρα του επεξεργαστή. Στο κάτω μέρος βρίσκουμε τα αυτοκόλλητα με τα στοιχεία του μοντέλου και τις πιστοποιήσεις. Υπάρχουν επίσης ελαστικά ποδαράκια καθώς και 2 βίδες που θα πρέπει να αφαιρεθούν αν χρειαστεί ποτέ να αφαιρεθεί η μητρική. Στο πίσω μέρος βρίσκουμε την πλειοψηφία των υποδοχών σύνδεσης καθώς και τις 2 βίδες που χρειάζεται να ξεβιδώσουμε προκειμένου να αφαιρέσουμε το καπάκι και να αποκτήσουμε πρόσβαση στο εσωτερικό. Ακριβώς κάτω από τις 2 βίδες υπάρχουν 2 στρογγυλές οπές, καλυμμένες με μέταλλο που μπορεί να αφαιρεθεί με πίεση με το κατσαβίδι. Αυτές οι οπές είναι για τις κεραίες του προαιρετικού αξεσουάρ WLN-M που προσφέρει 802.11ac/b/g/n WLAN και Bluetooth 4.0 ή εναλλακτικά για τις κεραίες του επίσης προαιρετικού αξεσουάρ WWN03 που περιλαμβάνει μία riser adapter card και 2 κεραίες με τα απαραίτητα καλώδια σύνδεσης για την εγκατάσταση κάποιου 4G/LTE module. Ξεκινώντας από αριστερά, βρίσκουμε την υποδοχή τροφοδοσίας και δίπλα της τις 2 θύρες HDMI 2.0b. Ακολουθούν 2 θύρες Display Port 1.4 και στη συνέχεια 2 θύρες δικτύου RJ45 1Gbps με λειτουργία WOL. Δεξιότερα από τις RJ45 βρίσκουμε 2 κόκκινες θύρες USB A, τύπου USB 3.2 Gen 2 (10Gbps) και δεξιότερα από αυτές 2 μπλε θύρες USB A, τύπου USB 3.2 Gen 1 (5 Gbps). Πάνω από τις RJ45 και τις USB A, βρίσκουμε 2 σειριακές θύρες. Η μία εξ' αυτών μπορεί να αντικατασταθεί από το προαιρετικό αξεσουάρ PVG01 που παρέχει μια κλασσική υποδοχή VGA D-Sub. Τέλος, κάτω δεξιά, βρίσκουμε 4 pin όπου μπορούν να συνδεθούν πλήκτρο απομακρυσμένης ενεργοποίησης, πλήκτρο clear CMOS καθώς και εξωτερική παροχή 5V DC. Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε όλα τα παραπάνω στοιχεία, συγκεντρωμένα. Το τροφοδοτικό είναι της AcBel και έχει αναβαθμιστεί στα 120W από τα 90W που ήταν στα προηγούμενα μοντέλα XPC Slim που είχαμε δει, ενώ αντίστοιχα αυξήθηκε ο όγκος και το βάρος του. Είναι πιθανόν ότι καθώς η 12η γενιά των επεξεργαστών της Intel έχει αυξημένες απαιτήσεις σε κατανάλωση, η αναβάθμιση αυτή να σχετίζεται με αυτό, αν και απέχει αρκετά από τις μέγιστες απαιτήσεις σε λειτουργία Turbo κάποιων επεξεργαστών που υποστηρίζει το Shuttle XPC Slim DH670. Συνεπώς, οι συγκεκριμένοι επεξεργαστές, τόσο για λόγους τροφοδοσίας όσο και - αναμφίβολα - για λόγους ψύξης (σε ένα τόσο μικρό σασί) δε θα μπορέσουν να φτάσουν στις μέγιστες δυνατές επιδόσεις τους. Εγκατάσταση Επεξεργαστή, Μνήμης και Αποθηκευτικών Μέσων Αφαιρέσαμε τις 2 βίδες από το πίσω μέρος και το καπάκι για να αποκτήσουμε πρόσβαση στο εσωτερικό του Shuttle XPC Slim DH670. Διακρίνουμε μια υποδοχή για drive 2.5" καθώς και το καλώδιο σύνδεσης για δεδομένα και τροφοδοσία του drive. Επίσης βλέπουμε τους 2 ανεμιστήρες που ψύχουν την ψύκτρα του επεξεργαστή. Ξεβιδώνουμε τη μία βίδα που στηρίζει το πλαίσιο υποδοχής του drive 2.5" και στη συνέχεια τις 4 βίδες που συγκρατούν την ψύκτρα του επεξεργαστή. Έτσι, αποκτούμε πρόσβαση στη μητρική, με όλες τις υποδοχές και διασυνδέσεις. Βλέπουμε το socket του επεξεργαστή, 2 υποδοχές για μνήμες SODIMM καθώς και 2 υποδοχές Μ.2, για τοποθέτηση 2 M.2 συσκευών με τη μία επάνω από την άλλη. Η κάτω υποδοχή είναι για τα προαιρετικά αξεσουάρ ασύρματης διασύνδεσης που αναφέραμε ενώ η πάνω υποδοχή για κάποιον NVME SSD. Καθώς το Shuttle XPC Slim DH670 είναι ένα Barebone, είναι απαραίτητο ο χρήστης να προσθέσει τον επεξεργαστή, τη RAM καθώς και κάποιο drive. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, επέλεξα τον επεξεργαστή Intel Core i7 12700, τις μνήμες Kingston Hyper-X Impact 2x16GB 2666MHz και τον NVME SSD Western Digital Black SN850X 1GB. Ο επεξεργαστής που επιλέχτηκε είναι ο 2ος ισχυρότερος στη λίστα υποστηριζόμενων επεξεργαστών για το Shuttle XPC Slim DH670. Αν δει κανείς τις προδιαγραφές του Intel Core i7 12700, θα παρατηρήσει ότι η βασική του κατανάλωση είναι στα 65W, που είναι σαφώς εντός των δυνατοτήτων του Shuttle XPC Slim DH670. Μια προσεκτικότερη ματιά αποκαλύπτει ότι η μέγιστη κατανάλωση του εν λόγω επεξεργαστή σε λειτουργία Turbo φτάνει τα 180W, που είναι σαφώς εκτός των δυνατοτήτων τόσο της τροφοδοσίας όσο και της ψύξης που μπορεί να προσφέρει το Shuttle XPC Slim DH670, καθώς και κάθε άλλο σύστημα αυτών των διαστάσεων. Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να περιμένουμε τις μέγιστες δυνατές επιδόσεις που θα μπορούσε να έχει ο εν λόγω επεξεργαστής, τοποθετημένος σε κάποια μεγαλύτερη υλοποίηση. Η εγκατάσταση των παραπάνω είναι απλή και αυτονόητη. Μοναδική δυσκολία είναι η βίδα στήριξης του M.2 NVME SSD που βρίσκεται σε δυσπρόσιτο σημείο και καθώς δεν είναι μαγνητική, η τοποθέτησή της αποτελεί... πρόκληση. Ακολούθως, βάζουμε την θερμοαγώγιμη που περιλαμβάνεται στη συσκευασία στον επεξεργαστή και βιδώνουμε την ψύκτρα σταυρωτά και σταδιακά, έτσι ώστε να ασκεί ομοιόμορφη πίεση σε όλη την επιφάνεια του επεξεργαστή. Παρατηρούμε ότι μέρος του SSD υπερκαλύπτεται από την ψύκτρα του επεξεργαστή. Σε εκείνο το σημείο, αν θέλουμε, μπορούμε να τοποθετήσουμε το thermal pad που βρήκαμε στα παρελκόμενα έτσι ώστε εκείνο το τμήμα του SSD που υπερκαλύπτεται από την ψύκτρα να ψύχεται παράλληλα από αυτήν. Τώρα, αυτή η επιλογή έχει πολλά ενδιαφέροντα σημεία. Αρχικά, έχει νόημα μόνο αν ο controller του SSD που είναι και το θερμότερο τμήμα του βρίσκεται εντός της καλυπτόμενης επιφάνειας. Συνήθως, κάπου εκεί βρίσκεται, όντως. Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο σε περίπτωση που τρέχουμε κάποια βαριά εφαρμογή, η θερμότητα από τον επεξεργαστή να μεταφέρεται μέσω της ψύκτρας στον controller του SSD. Θεωρώ ότι θα ήταν καλύτερα να μην υπήρχε το τμήμα της ψύκτρας που βρίσκεται πάνω από τον SSD και να είχε ο SSD τη δική του μικρή ψύκτρα. Έτσι δε θα υπήρχε μεταφορά θερμότητας μεταξύ επεξεργαστή και SSD controller καθώς επίσης και θα ήταν δυνατή η αντικατάσταση του SSD χωρίς την αφαίρεση της ψύκτρας του επεξεργαστή και συνεπώς την ανάγκη αντικατάστασης και της θερμοαγώγιμης πάστας του. Η διαφορά μάζας της ψύκτρας του επεξεργαστή που θα χανόταν μπορεί εύκολα να καλυφθεί με επέκτασή της προς τα αριστερά, όπως βλέπουμε την παρακάτω φωτογραφία. Για τις μετρήσεις του παρόντος review, αλλά και για να σας δείξουμε την τοποθέτηση του drive 2.5" που υποστηρίζει το Shuttle XPC Slim DH670, χρησιμοποιήσαμε τον πιστό μας OCZ ACR 100, που λειτουργεί ακόμα άψογα και ενημερώθηκε με Windows 11 και τις τελευταίες εκδόσεις των προγραμμάτων μέτρησης. Το σύστημα είναι έτοιμο. Ψύξη Επεξεργαστή Πριν προχωρήσουμε παρακάτω, ας δούμε από πιο κοντά το σύστημα ψύξης του επεξεργαστή. Αυτό αποτελείται από μια αλουμινένια ψύκτρα χαμηλού προφίλ με χάλκινη βάση και 2 heat pipes που βοηθούν στη διασπορά της θερμότητας, καθώς και από 2 ανεμιστήρες. Οι ανεμιστήρες είναι συνδεδεμένοι σε κοινό βύσμα και από τον τύπο του βύσματος βλέπουμε ότι είναι τύπου PWM. Το μοντέλο είναι το Apistek SA6102U. Πρόκειται για ανεμιστήρες διαστάσεων 60x60x10mm, τάσης τροφοδοσίας 12V και κατανάλωσης 0.40A. Το εύρος περιστροφών ανά λεπτό είναι από 800 έως 4800 ±10%, κάτι που σημαίνει ότι ανάλογα με τις ανάγκες ψύξης και τις στροφές των ανεμιστήρων, το Shuttle XPC Slim DH670 προβλέπεται να είναι από σχεδόν αθόρυβο έως εξαιρετικά θορυβώδες. Προδιαγραφές και Μητρική Τα βασικά χαρακτηριστικά του Shuttle XPC Slim DH670 φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Όπως θα δείτε το Shuttle XPC Slim DH670 δεν έχει πολλά να ζηλέψει από μεγαλύτερες σε διαστάσεις υλοποιήσεις και μπορεί να λειτουργήσει ως ένα εξαιρετικό workstation. Για όποιον θέλει να δει αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του Shuttle XPC Slim DH670, παρατίθεται ο παρακάτω πλήρης πίνακας χαρακτηριστικών: Τα περισσότερα από τα παραπάνω χαρακτηριστικά αφορούν ουσιαστικά τη μητρική του Shuttle XPC Slim DH670 την οποία βλέπετε παρακάτω: Η μητρική του Shuttle XPC Slim DH670 βασίζεται στο Chipset Η670 της Intel και διαθέτει LGA 1700 CPU Socket. Μέσω αυτού υποστηρίζει επεξεργαστές Intel 12ης γενιάς. Χρησιμοποιεί πυκνωτές στερεής κατάστασης (Solid State) για μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο. Διαθέτει 2 SODIMM Sockets που υποστηρίζουν μνήμη DDR4 στα 1,2V και με συχνότητα λειτουργίας έως και 3200MHz, υποστηρίζοντας συνολικά μέχρι και 64GB μνήμης RAM. Για τα μέσα αποθήκευσης υπάρχει 1 θύρα SATA 3.0 (6Gb/s) και 1 θύρα Μ.2 2280 PCIe Gen 4.0 X4 που υποστηρίζει το πρωτόκολλο NVME (και το SATA 3.0 αν για κάποιον αδιανόητο λόγο το επιλέξει κάποιος). Υπάρχει επίσης μια θύρα M.2 2230 που μπορεί να φιλοξενήσει τα προαιρετικά αξεσουάρ WLN-M ή WWN03 τα οποία θα συνδεθούν με τις κεραίες που μπορεί να τοποθετηθούν στις υποδοχές του πίσω μέρους του κουτιού που αναφέραμε νωρίτερα. Συνολικά, μια σύγχρονη, ολοκληρωμένη και ισχυρή μητρική που δύσκολα θα αφήσει κάποιον παραπονεμένο από πλευράς δυνατοτήτων, ειδικά όταν μιλάμε για ένα τόσο μικρό σύνολο. Μεθοδολογία Μετρήσεων Φτάσαμε λοιπόν στην ώρα των μετρήσεων. Όπως είδαμε παραπάνω, ο επεξεργαστής που χρησιμοποιήθηκε είναι ο Intel Core i7 12700, οι μνήμες είναι οι Kingston Hyper-X Impact 2x16GB 2666MHz και ο NVME SSD είναι ο Western Digital Black SN850X 1GB. O SSD με τα μετροπρογράμματα που χρησιμοποιήθηκε ήταν ο OCZ ARC 100 240GB. Τα μετροπρογράμματα που χρησιμοποιήσαμε στη σημερινή παρουσίαση είναι τα ακόλουθα: AIDA64 Engineer Edition 6.85.6300 το οποίο είναι μια ευγενική προσφορά της Finalwire PCMark 10 Professional Edition 2.1.2574 το οποίο είναι μία ευγενική προσφορά της UL Benchmarks 3DMark Professional Edition 2.25.8043 το οποίο είναι μία ευγενική προσφορά της UL Benchmarks Cinebench R23, R20 & R15, SuperPI Mod 1.5, WPrime 2.11 & Fritz Chess Benchmark Χρονισμοί CPU και RAM Ο Intel Core i7 12700 που χρησιμοποιούμε στο συγκεκριμένο review είναι ένας επεξεργαστής 12ης γενιάς Alder Lake με 8 Performance πυρήνες με hyperthreading και 4 efficiency πυρήνες, χωρίς hyperthreading. Ο συνολικός αριθμός threads είναι συνεπώς 20. Η βασική του κατανάλωση (TDP) είναι στα 65W, που σαφώς μπορεί να υποστηρίξει το Shuttle XPC Slim DH670 αλλά η μέγιστη κατανάλωση που μπορεί να φτάσει σε λειτουργία Turbo είναι τα 180W, που είναι σαφώς έξω από τις δυνατότητες του εν λόγω barebone. Συνεπώς δεν μπορούμε να περιμένουμε τις μέγιστες επιδόσεις του συγκεκριμένου επεξεργαστή σε αυτή την υλοποίηση. Η μητρική του Shuttle XPC Slim DH670 βασίζεται στο chipset Η670 της Intel. Υποστηρίζει PCIe 4.0, το BIOS είναι της ΑΜΙ και η τελευταία διαθέσιμη έκδοση κατά τη συγγραφή του παρόντος review είναι η 1.02. Όσον αφορά τη μνήμη RAM, χρησιμοποιήθηκαν 2 αρθρώματα SODIMM 2666MHz, 16GB έκαστο. Δυστυχώς η μητρική του Shuttle XPC Slim DH670, όπως και όλες οι μητρικές που έχουμε δει στα barebones της Shuttle, δεν υποστηρίζει καμία ρύθμιση για τους χρονισμούς των μνημών, αλλά βασίζεται αποκλειστικά στα JEDEC profiles που ενσωματώνουν οι μνήμες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό δεν αποτέλεσε πρόβλημα καθώς οι μνήμες αναγνωρίστηκαν κανονικά και λειτούργησαν στη σωστή συχνότητα και με τους σωστούς χρονισμούς (εκτός από το tRC που τέθηκε στο 52 αντί στο 60), αλλά θα ήθελα να δω περισσότερες επιλογές στο BIOS, τουλάχιστον όσον αφορά τις μνήμες. Η ενσωματωμένη στον επεξεργαστή κάρτα γραφικών είναι η Intel UHD 770. Για τις δοκιμές, επέλεξα στο BIOS να της δώσω τη μέγιστη δυνατή μνήμη, 512MB. Κατανάλωση, Θερμοκρασίες, Χρονισμοί, Θόρυβος Στο παρακάτω διάγραμμα βλέπουμε την κατανάλωση του Shuttle XPC Slim DH670. Βλέπουμε ότι η κατανάλωση τόσο χωρίς όσο και με φορτίο είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από αυτή που είχαμε δει στο Shuttle XPC Cube DH310 με τον Intel Core i3 8100, κάτι σαφώς αναμενόμενο λόγω της μεγάλης διαφοράς πυρήνων και επιδόσεων μεταξύ των 2 επεξεργαστών και πιθανώς της περισσότερης RAM. Αξιοσημείωτη είναι η πτώση της κατανάλωσης κατά την απενεργοποίηση, σε σχέση με τα παλαιότερα μοντέλα. Η μητρική του Shuttle XPC Slim DH670 διαθέτει ένα EC για τον έλεγχο των στροφών των ανεμιστήρων, των τάσεων και της θερμοκρασίας της μητρικής που δεν παρέχει πληροφορίες μέσα από τα Windows. Μέσα από το BIOS οι πληροφορίες αυτές είναι διαθέσιμες, αλλά όχι από τα Windows, τουλάχιστον με όλα τα γνωστά σχετικά προγράμματα. Ως εκ τούτου, δεν μπορώ να γνωρίζω τις στροφές των ανεμιστήρων, τη θερμοκρασία της μητρικής ή πιθανές πτώσεις τάσεων κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Το BIOS δίνει επιλογές για τους ανεμιστήρες ώστε να τεθούν σε Smart Mode, όπου οι στροφές ρυθμίζονται αυτόματα και είναι το mode με το οποίο έρχεται η μητρική και που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του review, καθώς και σε 4 ακόμα σταθερές επιλογές ταχύτητας, οι οποίες φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Παρακάτω βλέπουμε αναλυτικά τα αποτελέσματα του stress test του AIDA64 όπως αυτό χρησιμοποιήθηκε για την παραπάνω μέτρηση. Η δοκιμασία πραγματοποιήθηκε για 20 λεπτά, με θερμοκρασία περιβάλλοντος 20°C. Παρατηρούμε τα εξής ενδιαφέροντα: Οι θερμοκρασίες των πυρήνων δεν ξεπέρασαν τους 66°C. Δεν υπήρξε CPU Thrrottling κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας. Οι μέγιστη συχνότητα λειτουργίας των πυρήνων έφτασε τα 4788MHz, κάτι που αντικατοπτρίζει την Performance Core Max Turbo Frequency του επεξεργαστή που είναι θεωρητικά 4800MHz. Δεν έφτασε όμως την Intel Turbo Boost Max Technology 3.0 Frequency των 4900MHz που απαιτεί περισσότερη τροφοδοσία και ψύξη. Η μέγιστη κατανάλωση του επεξεργαστή έφτασε, σύμφωνα με το AIDA64, τα 61,34W. Ο θόρυβος από τους ανεμιστήρες, που είναι ιδιαίτερα ήσυχοι στο idle, έγινε αρκετά έντονος και ενοχλητικός κατά τη διάρκεια του Stability Test, κάτι που είναι αναμενόμενο λόγω του μεγέθους τους και των υψηλών στροφών. Είναι σαφές ότι το Shuttle XPC Slim DH670 είναι σταθερό και μπορεί να διαχειριστεί τη θερμότητα που εκλύουν τα υποσυστήματά του, ακόμα και με τη χρήση του 2ου ισχυρότερου επεξεργαστή που υποστηρίζει. Ο θόρυβος των ανεμιστήρων δεν είναι σε καμία περίπτωση αμελητέος σε συνθήκες υψηλού φορτίου. Ας δούμε λοιπόν πώς τα πήγε το Shuttle XPC Slim DH670 με τον Intel Core i7 12700 και τα 32GB RAM DDR4-2666 στις ενότητες που ακολουθούν. AIDA64 Ξεκινάμε τις μετρήσεις μας με το AIDA64, όπου οι επιδόσεις του Intel Core i7 12700 είναι σαφώς μεγαλύτερες από τα υπόλοιπα Slim συστήματα και υπολείπονται μόνο αυτών του Intel Xeon W-1390P. Στα FPU tests η διαφορές των επεξεργαστών είναι μικρότερη αλλά ο Intel Core i7 12700 παραμένει ο 2ος ισχυρότερος. Τα Memory tests αντικατοπτρίζουν τη διαφορά τόσο στη συχνότητα όσο και στη χωρητικότητα μεταξύ των συστημάτων. PCMark10 Το PCMark10 μας δίνει μια πιο συνολική εικόνα των επιδόσεων που μπορούμε να περιμένουμε από το Shuttle XPC Slim DH670 και όχι μόνο των επιδόσεων του επεξεργαστή. Έγιναν οι μετρήσεις του Extended Test καθώς και του Applications Test το οποίο μετράει τις επιδόσεις στο MS Office 2019. Στο Extended Test οι διαφορές παραμένουν εμφανείς και εξαρτώνται από το πού βασίζεται το κάθε τεστ, καθώς κάποια βασίζονται σε επιδόσεις ενός μόνο πυρήνα και εξαρτώνται αποκλειστικά από τη συχνότητα, άλλα εκμεταλλεύονται όλους τους πυρήνες και μετρούν συνολική επεξεργαστική ισχύ και άλλα εκμεταλλεύονται την κάρτα γραφικών. Το Shuttle XPC Slim DH670 με τον Intel Core i7 12700 υπολείπεται μόνο του Shuttle XPC Cube SW580R8 με τον Intel Xeon W-1390P. Στο Applications Test, το Shuttle XPC Slim DH670 με τον Intel Core i7 12700 κυριαρχεί, ξεπερνώντας στην πλειοψηφία των δοκιμών ακόμα και το Shuttle XPC Cube SW580R8 με τον Intel Xeon W-1390P. Για όσους ενδιαφέρονται, παραθέτω τα γραφήματα του PCMark10 κατά τις εκτελέσεις των παραπάνω δοκιμών. PCMark10 Application PCMark10 Extended 3DMark Στις δοκιμές του 3DMark, τα αποτελέσματα είναι τα αναμενόμενα. Είναι σαφές ότι η ενσωματωμένη λύση γραφικών του Intel Core i7 12700 είναι ταχύτερη από τις ενσωματωμένες λύσεις γραφικών των άλλων επεξεργαστών, ενώ φυσικά, η Nvidia RTX 3060 Ti είναι σε εντελώς άλλη κατηγορία επιδόσεων. Λοιπές Μετρήσεις CPU Κλείνουμε τις μετρήσεις με μερικά ακόμη δημοφιλή benchmarks. Στο Super Pi MOD 1.5 τo Shuttle XPC Slim DH670 με τον Intel Core i7 12700 υπολείπεται μόνο του Shuttle XPC Cube SW580R8 με τον Intel Xeon W-1390P Στο wPrime 2.11 παρατήρησα κάτι παράξενο που απαίτησε περισσότερη διερεύνηση. Συγκεκριμένα, ενώ στο τεστ των 32M το Shuttle XPC Slim DH670 με τον Intel Core i7 12700 ήταν μακράν το ταχύτερο, ακόμα και από το Shuttle XPC Cube SW580R8 με τον Intel Xeon W-1390P, στο τεστ των 1024Mδεν είχε καθόλου καλές επιδόσεις. Ο Task Manager έδειξε ότι ενώ το τεστ ξεκινάει χρησιμοποιώντας και τα 20 διαθέσιμα threads, στην πορεία περιορίζεται μόνο στα 4 threads των Efficiency Cores. Αυτό είναι πιθανώς αποτυχία συνεργασίας του wPrime και του Core Scheduler. Ως εκ τούτου, τα αποτελέσματα του wPrime 2.11 1024M είναι παραπλανητικά και δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, αλλά δείχνουν πιθανά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας χρήστης με εφαρμογές που δεν έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να υποστηρίζουν την αρχιτεκτονική της Intel με Performance και Efficiency cores. Στα Cinebench R15 και R20, τo Shuttle XPC Slim DH670 με τον Intel Core i7 12700 υπολείπεται μόνο του Shuttle XPC Cube SW580R8 με τον Intel Xeon W-1390P. Παράλληλα, στο παρόν review χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά και το Cinebench R23, συνεπώς δεν υπάρχουν συγκριτικά από προηγούμενα reviews. Βλέπουμε όμως τη διαφορά των επιδόσεων Multi Core μεταξύ αυτών του ενός τεστ και των συνεχόμενων τεστ για 10 λεπτά, που αντικατοπτρίζει την πτώση επιδόσεων λόγω thermal throttling και που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι της τάξης του 6%. Όχι και άσχημα για μια τόσο μικρή υλοποίηση. Όσον αφορά το Fritz Chess Benchmark, το τεστ αυτό υποστηρίζει μέχρι 16 threads και συνεπώς δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί πλήρως το Shuttle XPC Slim DH670 με τον Intel Core i7 12700. Απολογισμός Οι επιδόσεις ενός Barebone εξαρτώνται από τις επιμέρους επιδόσεις των τμημάτων που το αποτελούν. Δηλαδή του κουτιού, της μητρικής, της ψύκτρας και του τροφοδοτικού. Για να δούμε πώς τα πάει σε αυτούς τους τομείς το Shuttle XPC Slim DH670. Όσον αφορά το κουτί λοιπόν, είναι έξυπνα σχεδιασμένο, με πολύ καλή ποιότητα κατασκευής και σωστή εκμετάλλευση του χώρου. Όντας μόλις 1.3 λίτρα, παραμένει επαρκές για τα βασικά (επεξεργαστή, μνήμη, NVME SSD) και χωράει επιπλέον και ένα SATA drive 2.5" για επιπλέον αποθηκευτικό χώρο. Το τροφοδοτικό του Shuttle XPC Slim DH670 είναι 120W και μπορεί να υπερκαλύψει τις ανάγκες του συστήματος που δεν ξεπέρασαν τα 90W σε όλες τις δοκιμές μας. Η ψύκτρα του επεξεργαστή είναι πολύ χαμηλού προφίλ και έξυπνα σχεδιασμένη καθώς με τα 2 heat pipes μεταφέρει τη θερμότητα του επεξεργαστή σε όλη την επιφάνειά της. Πέρα από αυτό, οι επιδόσεις της είναι περιορισμένες από το μέγεθός της και οι αρκετά αθόρυβοι στις χαμηλές στροφές ανεμιστήρες της, γίνονται θορυβώδεις σε υψηλές. Και τέλος η μητρική, από την οποία δεν είχα κανένα παράπονο. Πλήρως εξοπλισμένη, λειτουργική και γενναιόδωρη για το μέγεθός της. Κατά το χρόνο της συγγραφής του παρόντος review, η οικονομικότερη τιμή στην οποία μπόρεσα να εντοπίσω το Shuttle XPC Slim DH670 στην Ελληνική αγορά ήταν τα 382,20 ευρώ συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α. Η τιμή είναι λογική για ένα προϊόν πιστοποιημένο για χρήση 24/7 και σε περιβάλλοντα με θερμοκρασία έως και 50°C, που δε θα αφήσει κανέναν παραπονεμένο σε κανέναν σχεδόν τομέα. Ας συνοψίσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Shuttle XPC Slim DH670: Πλεονεκτήματα + Πιστοποίηση χρήσης 24/7 σε περιβάλλοντα με θερμοκρασία έως 50°C. + Μικρό μέγεθος 1.3L. + Μητρική πλήρης χαρακτηριστικών με chipset Intel H670. + Υποστήριξη M.2 NVME SSD PCIe 4.0 4x. + 4 θύρες USB 3.2 Gen2 (10Gbps) και 4 θύρες USB 3.2 Gen1 (5Gbps). + 2 θύρες 1G LAN με υποστήριξη WOL. + Υποστήριξη 2.5" SATA 3.0 drive για αποθηκευτικό χώρο. + 2 Display Ports 1.4 καθώς και 2 HDMI 2.0b για τη σύνδεση έως και 4 οθονών. Μειονεκτήματα - Αδυναμία μητρικής να ορίσει χρονισμούς RAM εκτός JEDEC profiles. - Θόρυβος υπό φορτίο. - Υποχρεωτική αφαίρεση της ψύκτρας του επεξεργαστή για την αντικατάσταση του M.2 SSD. - Αδυναμία παρακολούθησης τάσεων, θερμοκρασίας και στροφών ανεμιστήρων μητρικής μέσα από τα Windows. Με βάση τα παραπάνω, η συνολική βαθμολογία του Shuttle XPC Slim DH670 είναι:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά τη Shuttle για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Πολύμερος Αχανιώτης 03/01/2023

Εισαγωγή Με τους πρώτους PCIe 5.0 SSDs να έχουν κάνει την εμφάνισή τους, είναι σαφές ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενδεχομένως σημαντικών εξελίξεων στο χώρο των αποθηκευτικών συσκευών. Εν τούτοις, οι επιλογές είναι ακόμα ιδιαίτερα περιορισμένες και τα κόστη δυσανάλογα σε σχέση με τα οφέλη. Από την άλλη μεριά, οι PCIe 4.0 SSDs έχουν πλέον ωριμάσει και οι περισσότερες εταιρίες προσφέρουν προϊόντα με καλές επιδόσεις και απαλλαγμένα από τις βρεφικές τους ασθένειες. Στον πάγκο των δοκιμών έχουμε σήμερα τον Corsair MP600 PRO NH 2TB PCIe 4.0 NVME SSD, τον αντικαταστάτη του Corsair MP600 PRO 2TB που είχαμε δει πριν από περίπου 2 χρόνια. Πάμε λοιπόν να δούμε πώς θα σταθεί απέναντι στο προκάτοχό του αλλά και τους κορυφαίους PCIe 4.0 SSDs της αγοράς. Από τη Συσκευασία μέχρι το Πυρίτιο - Τι ακριβώς αγοράζουμε Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Corsair MP600 PRO NH 2TB έρχεται σε ένα χαρτονένιο, ιλουστρασιόν κουτί που φέρει μια φωτογραφία του προϊόντος και αναφέρει τα βασικά του χαρακτηριστικά. Τα μόνα "παρελκόμενα" που βρίσκουμε εντός του κουτιού είναι 1 φυλλάδιο με πληροφορίες ασφαλείας και 1 χαρτάκι με ένα QR Code που οδηγεί σε ένα Quick Start Guide με γενικές πληροφορίες για τον τρόπο εγκατάστασης ενός M.2 SSD. To drive έρχεται καλά προστατευμένο μέσα σε διαφανές πλαστικό. Ο Corsair MP600 PRO NH 2TB έχει το τυπικό M.2 2280 form factor και μαύρo PCB. Η επάνω επιφάνεια καλύπτεται ως επί το πλείστον από ένα αυτοκόλλητο που φέρει το όνομα του μοντέλου ενώ στο κάτω μέρος βρίσκουμε ένα αυτοκόλλητο με τις πιστοποιήσεις, τη χώρα κατασκευής (Taiwan) και τη χωρητικότητα του drive. Από τις παραπάνω φωτογραφίες είναι εμφανές ότι στο μοντέλο των 2TB η κάτω επιφάνεια δε φέρει ηλεκτρονικά και συνεπώς τα πάντα βρίσκονται κάτω από το αυτοκόλλητο της επάνω επιφάνειας του Corsair MP600 PRO NH 2TB. Ας αφαιρέσουμε λοιπόν το αυτοκόλλητο για να δούμε τα στοιχεία που συνθέτουν τον Corsair MP600 PRO NH 2TB. Αυτά είναι 4 NAND chips, 1 DRAM cache chip και ο controller, καθώς επίσης και ένα μικρό chip που ελέγχει την τροφοδοσία του drive. Ο ελεγκτής είναι ο Phison PS5018-E18 του οποίου το interface είναι το PCIe Gen4x4 NVMe, οι υποστηριζόμενες χωρητικότητες έως 8TB και οι ταχύτητες φτάνουν τα Sequential Read/Write (up to): 7.400/7.000 MB/s και Random Read/Write (up to): 1.000.000/1.000.000 IOPS. Η μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας (Tj max) είναι οι 125°C, ενώ το Datasheet μας λέει ότι υποστηρίζονται End-To-End Data Path Protection και SmartECC, καθώς επίσης και πρωτόκολλα ασφαλείας AES 128/256 bit, SHA 160/256/512, RSA 4096, TCG & Opal 2.0, Pyrite, Sanitize and Crypto Erase. H cache του drive παρέχεται από το DRAM chip της SKhynix με κωδικό H5AN8G6NDJR-XNC το οποίo είναι χωρητικότητας 8Gb, δηλαδή 1GB , προσφέροντας συνολικά 1GB cache στον ελεγκτή. Αυτό σημαίνει ότι ο Corsair MP600 PRO NH 2TB διαθέτει τη μισή cache από τον προκάτοχό του, Corsair MP600 PRO 2TB, αλλά τουλάχιστον πρόκειται για ταχύτερη μνήμη cache καθώς εκείνη του Corsair MP600 PRO 2TB έχει συχνότητα λειτουργίας τα 2666MHz ενώ η cache του Corsair MP600 PRO NH 2TB λειτουργεί στα 3200MHz. Τα NAND chips που χρησιμοποιεί ο Corsair MP600 PRO NH 2TB φέρουν τον κωδικό TABHG95AYV. Δυστυχώς, παρά την εκτεταμένη έρευνα, δεν μπόρεσα να βρω το πλήρες Datasheet για τα συγκεκριμένα NAND chips, είναι όμως κατά πάσα πιθανότητα (βάση του κωδικού) κατασκευασμένα από την Toshiba. Πρόκειται για 3D TLC NAND και η χωρητικότητα του κάθε ενός από τα συγκεκριμένα NAND chips είναι 4196Gb, ή αλλιώς 512GB. Εφ' όσον o Corsair MP600 PRO NH 2TB διαθέτει 4 τέτοια chips, η συνολική του χωρητικότητα φτάνει τα 2TB. Την τροφοδοσία όλων των παραπάνω ελέγχει ένα μικρό chip που βρίσκεται κοντά στον controller και είναι επίσης κατασκευασμένο από τη Phison, το Phison PS6108-22. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Corsair MP600 PRO NH 2TB, ακριβώς όπως αναφέρονται στην ιστοσελίδα της Corsair, φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Το Drive διαθέτει υψηλή ταχύτητα ανάγνωσης, ίδια ακριβώς με αυτή του Corsair MP600 PRO 2TB χωρίς να είναι η υψηλότερη που έχουμε δει, αλλά υστερεί στην ταχύτητα εγγραφής έναντι του προκατόχου του. Διαθέτει όμως περισσότερα IOPS που έχουν μεγαλύτερη σημασία στην πραγματική χρήση. Μάλιστα, τα Write IOPS αναφέρονται στα 1,2M IOPS που είναι περισσότερα από το θεωρητικό μέγιστο του ελεγκτή. Στα θετικά στοιχεία καταγράφονται το 1400TBW και το AES 256-bit hardware encryption καθώς και η 5ετής εγγύηση. Συνοδευτικό Λογισμικό Το λογισμικό που συνοδεύει τους SSDs της Corsair, ονομάζεται Corsair SSD Toolbox. Σε αντίθεση με την εξαιρετική δουλειά πού έχει κάνει η Corsair με το iCue, το Corsair SSD Toolbox έχει μείνει χωρίς ουσιαστική εξέλιξη εδώ και αρκετά χρόνια, κάτι που είναι άμεσα εμφανές από το ξεπερασμένο αισθητικά interface του. Η πλοήγηση γίνεται από το κάθετο μενού στα αριστερά και περιλαμβάνει 6 καρτέλες. Στην πρώτη, που ονομάζεται Drive Information (πληροφορίες για το drive), βλέπουμε τα βασικά στοιχεία του κάθε συνδεδεμένου drive και, εφ' όσον αυτό υποστηρίζεται από το πρόγραμμα, μπορούμε να κάνουμε και Firmware Update. Ο έλεγχος του firmware είναι άμεσος και online, απλοποιώντας τη διαδικασία και ελαχιστοποιώντας πιθανά λάθη του χρήστη. Η δεύτερη καρτέλα που ονομάζεται Overprovision αφορά το manual Over Provisioning, κάτι που δεν υποστηρίζεται από τον Corsair MP600 PRO NH 2TB, είτε πριν είτε και μετά το partitioning του drive. Η τρίτη καρτέλα, S.M.A.R.T. Status (κατάσταση του S.M.A.R.T.) μας δίνει πληροφορίες για την κατάσταση του drive, όπως την υγεία του και το σύνολο των αναγνώσεων και εγγραφών που έχει συνολικά πραγματοποιήσει. Σε αυτήν την καρτέλα θα προτιμούσαμε σαφώς μια πιο εύληπτη παρουσίαση για τον μη ειδικό χρήστη και όχι μια ξερή παρουσίαση των περιεχομένων του S.M.A.R.T. table. Η τέταρτη καρτέλα λέγεται Disk Clone (κλωνοποίηση δίσκου) και περιέχει ένα απλό Disk Cloning εργαλείο το οποίο δυστυχώς δεν υποστηρίζει το cloning ούτε από ούτε προς τον Corsair MP600 PRO NH 2TB. Η πέμπτη καρτέλα που ονομάζεται Optimize (βελτιστοποίηση), περιέχει την εντολή ενεργοποίησης του TRIM, κάτι που στον Corsair MP600 PRO NH 2TB ελέγχεται από τα Windows και δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί κατά βούληση από το χρήστη. Η έκτη και τελευταία καρτέλα με το όνομα Secure Wipe (ασφαλής καθαρισμός) περιέχει ένα εργαλείο ασφαλούς διαγραφής των περιεχομένων του drive, με τρόπο ώστε η επαναφορά τους να είναι αδύνατη. Μετά από τη σχετική προειδοποίηση... Το εργαλείο φαίνεται να κάνει πραγματικό wipe, sector by sector, κάτι που είναι παράξενο για SSD, καθώς το secure wipe που έχω δει γενικά σε SSD είναι συνολικό και στιγμιαίο. Αυτό με κάνει να υποθέτω ότι πιθανώς όχι μόνο σβήνει τα περιεχόμενα του drive αλλά όντως γράφει από πάνω τους, σαν να πρόκειται για secure wipe μηχανικού δίσκου. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, η λειτουργία αυτή καταναλώνει άνευ λόγου κύκλους εγγραφών της NAND του drive. Τα 3 εικονίδια πάνω αριστερά, κάτω από το σήμα της Corsair, αφορούν τη λειτουργία βοήθειας, που εξηγεί κάποιες λειτουργίες του προγράμματος, τις πληροφορίες της έκδοσης του προγράμματος και την ανανέωση της λίστας των drives. Η πρώτη και τελευταία λειτουργία είναι αυτονόητες και δεν έχουμε να σχολιάσουμε κάτι σχετικά, αλλά η δεύτερη, εκτός από το να μας δείξει την έκδοση του προγράμματος, παρέχει και τη δυνατότητα ελέγχου για ύπαρξη νεότερης έκδοσης. Συνολικά, το Corsair SSD Toolbox κάνει λίγα και βασικά πράγματα. Επιτρέπει τον έλεγχο για αναβαθμισμένη έκδοση του firmware online και πραγματοποιεί την αναβάθμιση όταν υπάρχει, διαβάζει το S.M.A.R.T. του drive και πραγματοποιεί μια ύποπτη διαδικασία secure wipe. Θα ήθελα να δω μια ανανεωμένη έκδοση, με μοντέρνο interface, μεγαλύτερη φιλικότητα προς το χρήστη και φυσικά πλήρη λειτουργικότητα. Σύστημα Δοκιμών και Μεθοδολογία Παρακάτω βλέπετε τις πλήρεις προδιαγραφές του συστήματος δοκιμών. Το λειτουργικό σύστημα πάνω στο οποίο γίνονται οι δοκιμές είναι τα Windows 11 Pro. Οι δοκιμές στις οποίες θα υποβάλω τον Corsair MP600 PRO NH 2TB χωρίζονται σε 6 κατηγορίες: Δοκιμασίες πραγματικής ελαφριάς χρήσης. Δοκιμασίες πραγματικής κανονική χρήσης. Δοκιμασίες πραγματικής εξαιρετικά βαριάς χρήσης. Δοκιμασίες σε πραγματική χρήση gaming. Συνθετικά benchmarks. Ανάλυση σε βάθος. Οι μετρήσεις θα συγκριθούν με τον Corsair MP600 PRO 2TB, τον Samsung 980 Pro 1TB, τον Samsung 990 Pro 2TB και τον Western Digital Black SN850X 1TB. Θα συγκρίνουμε συνεπώς τον Corsair MP600 PRO NH 2TB τόσο με τον προκάτοχό του, όσο και με τα κορυφαία drives της αγοράς. Μείνετε συντονισμένοι. Μετά τις δοκιμές ακολουθεί σχολιασμός, βαθμολογία και συμπεράσματα. Δοκιμασίες Ελαφριάς Χρήσης Για να δοκιμάσω τον Corsair MP600 PRO NH 2TB σε πραγματική ελαφριά χρήση, όπως εργασία γραφείου, internet browsing, άνοιγμα φωτογραφιών κλπ, χρησιμοποίησα το Quick Systerm Drive Benchmark του PCMark 10, καθώς το συγκεκριμένο benchmark προσομοιώνει την πραγματική χρήση στα παραπάνω σενάρια. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο Corsair MP600 PRO NH 2TB είναι σημαντικά ταχύτερος του προκατόχου του, Corsair MP600 PRO 2TB, παρά το γεγονός ότι διαθέτει τη μισή DRAM cache. Είναι επίσης ταχύτερος του Samsung 980 Pro, αλλά δεν μπορεί να φτάσει τις επιδόσεις των 2 ταχύτερων PCIe 4.0 drives της αγοράς, δηλαδή του Samsung 990 Pro και του Western Digital Black SN850X. Δοκιμασίες Κανονικής Χρήσης Την ίδια ακριβώς κατάταξη έχουμε και στο PCMark 10 Full System Drive Benchmark που προσομοιώνει πραγματική χρήση του drive σε πιο απαιτητικές καθημερινές εργασίες. Δοκιμασίες Εξαιρετικά Βαριάς Χρήσης Αποφάσισα να δοκιμάσω τον Corsair MP600 PRO NH 2TB και με το PCMark 10 Drive Performance Consistency Test. Η συγκεκριμένη δοκιμασία είναι πραγματικά άνευ σημασίας για τη μεγάλη πλειοψηφία των οικιακών χρηστών και προσομοιάζει πολύ περισσότερο τη χρήση σε περιβάλλον διακομιστή (server) καθώς βασανίζει το drive ασταμάτητα επί ώρες, γράφοντας πάνω από 20TB συνεχόμενα και χωρίς διάλλειμα, κάτι που δε θα συμβεί ποτέ σε οικιακή χρήση. Στην περίπτωση αυτή, ο Corsair MP600 PRO NH 2TB έπεσε κάτω από τον προκάτοχό του σε επιδόσεις. Βλέπουμε ότι τα drives της Samsung κυριαρχούν εδώ, ειδικά ο Samsung 990 Pro, ενώ ο κατά τα άλλα άριστος Western Digital Black SN850X δεν τα πήγε καθόλου καλά και πήρε την τελευταία θέση στην κατάταξη. Θυμίζω ξανά ότι η συγκεκριμένη δοκιμασία δεν αφορά παρά ελάχιστες περιπτώσεις χρηστών που σαφώς θα έκαναν καλύτερα ούτως ή άλλως να στραφούν σε κάποιο enterprise drive για τέτοιου είδους χρήση. Γι' αυτόν τον λόγο σκέφτομαι να μην συμπεριλαμβάνω στο εξής αυτή τη δοκιμασία στα reviews των SSDs. Πείτε μου τη γνώμη σας στα σχόλια: Σας ενδιαφέρει η συγκεκριμένη δοκιμασία και θέλετε να περιλαμβάνεται στα reviews ή όχι και γιατί. Δοκιμασίες σε Χρήση Gaming Κάτι που ενδιαφέρει αναμφίβολα πολλούς χρήστες είναι οι επιδόσεις των SSDs στο Gaming και εδώ ο Corsair MP600 PRO NH 2TB πήρε τη φυσική του θέση, δηλαδή πάνω από τον προκάτοχό του, Corsair MP600 PRO 2TB, και τον Samsung 980 Pro αλλά κάτω από τους κορυφαίους Samsung 990 Pro και Western Digital SN850X. Αξιοσημείωτο είναι δε ότι συγκεκριμένα στη δοκιμασία αποθήκευσης παιχνιδιού (save game) είχε την καλύτερη επίδοση από όλα τα drives. Και κάπου εδώ τελειώνει όλη η ουσία των δοκιμών. Τα όποια συμπεράσματα σχετικά με τις επιδόσεις του Corsair MP600 PRO NH 2TB πρέπει να προκύψουν από τα παραπάνω και μόνο. Παρ΄ όλα αυτά, αποφάσισα να παραθέσω τα αποτελέσματα από κάποια δημοφιλή συνθετικά benchmark που μπορεί κάποιοι χρήστες να βρούνε χρήσιμα. Συνθετικά Benchmarks Ξεκινάμε με το ATTO Disk Benchmark. To ATTO είναι το μακράν πιο γενναιόδωρο benchmark όσον αφορά τα αποτελέσματα ταχύτητας και γι' αυτό οι περισσότερες εταιρείες το χρησιμοποιούν για να δηλώσουν τις μέγιστες επιδόσεις σειριακής ανάγνωσης και εγγραφής των drives τους. Ο Corsair MP600 PRO NH 2TB ξεκινάει με εξαιρετικές επιδόσεις που στις αναγνώσεις αγγίζουν τις υποσχόμενες από την εταιρία. Απρόσμενα όμως, οι επιδόσεις των εγγραφών ξεπερνούν κατά πολύ τις προδιαγραφές που είδαμε στην ιστοσελίδα της εταιρίας. Το μόνο συμπέρασμα που θα μπορούσα να εξάγω είναι ότι πρόκειται για κάποιο λάθος στον πίνακα των τεχνικών χαρακτηριστικών που μας δίνει η Corsair και που θα ήταν καλό να διορθωθεί. Η ίδια όμως ταχύτητα εγγραφής αναγράφεται και στη συσκευασία του προϊόντος, οπότε είναι μάλλον απίθανο να πρόκειται για λάθος. Πιθανώς να αναβαθμίστηκε σιωπηρά η NAND που χρησιμοποιεί ο Corsair MP600 PRO NH 2TB με αποτέλεσμα τις καλύτερες επιδόσεις που βλέπουμε, χωρίς να ενημερωθεί το υλικό του marketing, είτε για πρακτικούς λόγους είτε για να υπάρχει η ευελιξία επιστροφής στο προηγούμενο εξάρτημα πάνω στο οποίο βασίστηκαν οι προδιαγραφές. Σε κάθε περίπτωση αυτό είναι μια εικασία και το μόνο που μπορώ να πω σίγουρα είναι ότι το δείγμα που έχω στα χέρια μου ξεπερνάει τις προδιαγραφές του προϊόντος όσον αφορά την μέγιστη ταχύτητα εγγραφής. Οι επιδόσεις είναι παρόμοιες με αυτές που είχαμε δει στον Corsair MP600 PRO 2TB. Παρακάτω παραθέτω τα αποτελέσματα και των άλλων drives, για σύγκριση. Ακολουθούν τα αποτελέσματα του CrystalDiskMark 8.04. Στη συνέχεια βλέπουμε τα αποτελέσματα του AS SSD Benchmark. Στο Anvil's Storage Utilities benchmark ο Corsair MP600 PRO NH 2TB απρόσμενα πέτυχε το υψηλότερο σκορ. Τέλος, τα AIDA64 Average Read και Write Access καθώς και τα HD Tune Pro Random Read και Write Access δείχνουν την αμεσότητα στην απόκριση των drives. Όπως ήδη ανέφερα, τα συνθετικά benchmarks έχουν ιδιαιτέρως περιορισμένη σημασία στην εκτίμηση των πραγματικών επιδόσεων και έτσι δε θεωρώ ότι πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ' όψιν. Πείτε μου στα σχόλια αν θέλετε να τα συμπεριλαμβάνω σε μελλοντικά SSD reviews και γιατί. Ανάλυση σε βάθος Σε αυτό το τμήμα του review, θα χρησιμοποιήσουμε κάποιες πιο εξειδικευμένες δοκιμασίες για να δούμε τη συμπεριφορά του drive με περισσότερη λεπτομέρεια. Συγκεκριμένα θα χρησιμοποιήσουμε το Disk Benchmark του AIDA64. Στο πρώτο διάγραμμα βλέπουμε την ταχύτητα ανάγνωσης σε όλη την έκταση του drive. Βλέπουμε ότι εδώ ο Corsair MP600 PRO NH 2TB τα πήγε σημαντικά καλύτερα από τον προκάτοχό του. Ακολουθούν τα αποτελέσματα των άλλων drives. Φαίνεται ότι στη δοκιμασία αυτή, ο Corsair MP600 PRO NH 2TB είναι το ταχύτερο από τα 5 drives. Οι εγγραφές αποκαλύπτουν τη γνωστή πονεμένη ιστορία όλων των SSD που χρησιμοποιούν TLC. Βλέπετε, οι TLC NAND δεν έχουν καλές ταχύτητες εγγραφής. Γι' αυτό οι εταιρείες δε διαφημίζουν ποτέ αυτή την ταχύτητα. Αντιθέτως, χρησιμοποιούν ένα μέρος της TLC NAND σε λειτουργία SLC. Όπα φίλε, μισό λεπτό! Τι είναι αυτό το TLC και τι είναι το SLC που μας λες; OK, μικρή ανάλυση λοιπόν, για να είμαστε στην ίδια σελίδα. Να με συγχωρήσουν οι γνώστες και τελειομανείς που θα είναι πολύ εκλαϊκευμένη η εξήγηση και οι μη σχετικοί που θα είναι πολύ "επιστημονική", αλλά πρέπει να συναντηθούμε κάπου στη μέση. Το κάθε κελί μνήμης τύπου NAND, μπορεί να αποθηκεύσει μία ηλεκτρική τάση και να την κρατήσει εκεί. Στην περίπτωση του πρώτου τύπου NAND που χρησιμοποιήθηκε σε SSD, τον τύπο SLC (Single Level Cell) αν υπάρχει ηλεκτρική τάση, αυτό σημαίνει αξία 1 και αν δεν υπάρχει, αξία 0. Αυτό για τον υπολογιστή είναι ένα bit και 8 bits μας κάνουν ένα byte. Στην SLC NAND λοιπόν, κάθε κελί αποθηκεύει 1 bit και ο Controller έχει την πολύ εύκολη δουλειά να ξεχωρίσει ανάμεσα σε τάση και όχι τάση, πράγμα που γίνεται με πολύ μεγάλη ταχύτητα και ακόμη και αν το κελί έχει παλιώσει και φθαρεί. Συνεπώς η SLC NAND είναι πολύ γρήγορη και πολύ ανθεκτική στις εγγραφές που φθείρουν τα κελιά της. Αποθηκεύει όμως 1 μόνο bit ανά κελί. SLC NAND βρίσκαμε μόνο σε Enterprise level SSDs γιατί παρά τα πλεονεκτήματά της, είναι πολύ ακριβή. Και τώρα πλέον, ούτε καν εκεί. H MLC NAND αποθηκεύει 2 bit σε κάθε κελί. Ναι, αλλά εμείς είπαμε ότι το μόνο που αποθηκεύει ένα κελί NAND είναι μια ηλεκτρική τάση. Πώς λοιπόν μια ηλεκτρική τάση μπορεί να αντιστοιχιστεί σε 2 bit, δηλαδή σε ένα οποιονδήποτε διψήφιο συνδυασμό από 0 και 1; Απλό! Οι συνδυασμοί αυτοί κατά το νόμο των πιθανοτήτων είναι 22 δηλαδή 4 και συγκεκριμένα οι 00, 01, 10, και 11. Αν θεωρήσουμε ότι η απουσία ηλεκτρικής τάσης αντιστοιχεί στο 00, θα χρειαστούμε 3 διαφορετικές ηλεκτρικές τάσεις για να αντιστοιχίσουμε στις υπόλοιπες τιμές. Κάπως έτσι λειτουργεί η MLC. Είναι πλέον προφανές ότι η MLC θα λειτουργεί πιο αργά από την SLC, καθώς ο ελεγκτής θα πρέπει να ξεχωρίσει 4 διαφορετικές καταστάσεις του κάθε κελιού, συμπεριλαμβανομένων 3 διαφορετικών ηλεκτρικών τάσεων. Συνεπώς το σύστημα θα λειτουργεί πιο αργά και επιπλέον θα είναι πιο επιρρεπές στη φθορά των κελιών κατά τις εγγραφές και θα έχει μικρότερη διάρκεια ζωής. Εν τούτοις, η MLC NAND είναι εξαιρετική λύση για οικιακή χρήση, που όμως - δυστυχώς - εγκαταλήφθηκε πλέον από όλους τους κατασκευαστές, προκειμένου να μειώσουν το κόστος κατασκευής, χρησιμοποιώντας TLC (και σε κάποιες περιπτώσεις QLC) NAND. Η TLC NAND, που χρησιμοποιεί ο Corsair MP600 PRO NH 2TB, όπως και τα 4 drives με τα οποία τον συγκρίνουμε, αποθηκεύει 3 bit σε κάθε κελί! Αυτό σημαίνει 23 δηλαδή 8 διαφορετικούς συνδυασμούς (000, 001, 010, 100, 011, 110, 101, 111). Κατά αναλογία με πριν, έχουμε εκτός από την απουσία τάσης, 7 διαφορετικές τιμές που κάνει πολύ πιο δύσκολη τη δουλειά του Controller. Εδώ πλέον οι εγγραφές γίνονται πολύ αργές. Η δε φθορά των κελιών που προκαλείται από τους κύκλους εγγραφών είναι ακόμα πιο σημαντική και η ζωή των κελιών πολύ πιο μικρή. Για να το αντιμετωπίσουν αυτό οι εταιρείες και να κάνουν τη χρήση TLC NAND μια βιώσιμη λύση για τους SSD, χρησιμοποιούν κάποια τεχνάσματα που βασίζονται σε πολύπλοκους και ισχυρούς ελεγκτές και εξειδικευμένο firmware. Το πιο βασικό τέχνασμα είναι να χρησιμοποιούν ένα μέρος της ελεύθερης TLC NAND σε λειτουργία SLC, εν είδει cache. Δηλαδή οι εγγραφές πραγματοποιούνται στην SLC cache σε πραγματικό χρόνο και αργότερα, το drive με την ησυχία του περνάει τα δεδομένα στην πολύ πιο αργή TLC NAND. Φυσικά οι εταιρείες δεν το διαφημίζουν αυτό και ο μέσος χρήστης νομίζει ότι αγοράζει drive με ταχύτητες εγγραφής που μπορεί να πετύχει η NAND του drive όταν λειτουργεί ως SLC cache ενώ η αλήθεια είναι πολύ πιο πικρή. Γι' αυτό βλέπουμε TLC drives που είναι πολύ πιο οικονομικά από τα MLC να διαφημίζουν υψηλότερες ταχύτητες, αυτές της πολύ γρήγορης SLC cache, η οποία όμως όταν τελειώνει κατά τη διάρκεια μεγαλύτερων εγγραφών, ξαφνικά στέλνει τις επιδόσεις βόλτα και μάλιστα με τα πόδια! Πόση σημασία έχει αυτό στην πράξη; Μεγάλη κουβέντα και οι απόψεις διίστανται. Σε μια απλή χρήση που βασίζεται κυρίως σε αναγνώσεις και λίγες εγγραφές, τα TLC drives τα πάνε μια χαρά. Όταν τα πράγματα ζορίζουν και χρειάζονται μεγαλύτερες και συχνότερες εγγραφές που δε δίνουν χρόνο στην SLC cache των TLC drives να αδειάσει τα δεδομένα της και να είναι έτοιμη για την επόμενη χρήση, ίσως θα ήταν καλύτερη η χρήση ενός SSD με MLC NAND. Τώρα που ξέρουμε λοιπόν, ας πάμε να δούμε πώς συμπεριφέρεται ο Corsair MP600 PRO NH 2TB στις εγγραφές. Όπως βλέπουμε στο πρώτο γράφημα που αφορά τον Corsair MP600 PRO NH 2TB το drive ξεκινάει τις εγγραφές με εξαιρετική ταχύτητα, κοντά στα 5900MB/s. Καθώς το drive είναι εντελώς άδειο, έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει ένα πολύ μεγάλο μέρος της TLC NAND του ως SLC cache, που φαίνεται ότι είναι κοντά στο 38%. Στη συνέχεια η ταχύτητα εγγραφής πέφτει στην πραγματική ταχύτητα που μπορεί να δώσει η TLC NAND που χρησιμοποιεί το drive και που είναι κοντά στα 1000MB/s, με την ελάχιστη ταχύτητα που καταγράφηκε να είναι τα 745,8MB/s. Όλα αυτά βέβαια είναι θέμα επιλογών της εταιρίας στο firmware αλλά σε κάθε περίπτωση θα χειροτερεύουν όσο περισσότερο γεμίζουμε το drive. Όσο πιο γεμάτο είναι τo drive, τόσο λιγότερη περίσσεια NAND θα έχει για να τη χρησιμοποιεί σε μορφή SLC cache και όλο και περισσότερο θα βασίζεται στην πραγματική ταχύτητα της TLC NAND που φαίνεται στο τελευταίο μέρος του γραφήματος. Πάντως διακρίνουμε μια σαφέστατη βελτίωση του Corsair MP600 PRO NH 2TB σε σχέση με τον προκάτοχό του, Corsair MP600 PRO 2TB, παρά τη χρήση του ίδιου controller και της μισής cache, κάτι που μπορεί να οφείλεται κυρίως στα προφανώς ταχύτερα NAND chips που χρησιμοποιήθηκαν καθώς και ενδεχομένως, σε μικρότερο βαθμό, σε optimizations στο firmware. Ακολουθούν τα αποτελέσματα των άλλων drives. Πείτε μου στα σχόλια αν θεωρείτε αυτού του είδους την εις βάθος ανάλυση χρήσιμη και αν θέλετε να περιλαμβάνεται στα επόμενα SSD reviews ή όχι. Συμπεράσματα και βαθμολογία - Το δια ταύτα Κάπως έτσι φτάσαμε στην ώρα του απολογισμού και των συμπερασμάτων. Σε αυτούς που πηδάνε από την εισαγωγή στον επίλογο, να πω ότι δεν έχετε καμία ελπίδα. Είναι τόσο πολλά αυτά που έχουμε αναλύσει για τον Corsair MP600 PRO NH 2TB που ο επίλογος σε καμία περίπτωση δε φτάνει για να τα συνοψίσουμε και να τα καταλάβετε. Γυρίστε πίσω λοιπόν και τα ξαναλέμε εδώ σε λίγο. Για όσους διάβασαν κανονικά το review, έχετε ήδη καταλάβει ότι ο Corsair MP600 PRO NH 2TB αποτελεί μια σαφή αναβάθμιση έναντι του προκατόχου του, Corsair MP600 PRO 2TB. Είναι δε ένα drive με πολύ καλή ποιότητα κατασκευής, ωραία εμφάνιση, 5ετή εγγύηση και προδιαγραφές για να γράψει 1400ΤΒ στη διάρκεια της ζωής του. Διαθέτει επίσης end-to-end data protection για την εξασφάλιση των δεδομένων σας, pyrite/OPAL AES 256-bit encryption για την κρυπτογράφησή τους και θερμικό έλεγχο για τη μακροζωία του drive. Βασίζεται στον controller Phison PS5018-E18 και διαθέτει 1GB DDR4 3200MHz cache της SKHynix και 2ΤΒ 3D TLC NAND της Toshiba. Τη στιγμή εγγραφής αυτού του review, η χαμηλότερη τιμή που μπόρεσα να εντοπίσω στην Ελληνική αγορά για τον Corsair MP600 PRO NH 2TB ήταν τα 193,90€. Σε σχέση με τα 240€ που κοστίζει ο Samsung 990 Pro 2TB, που είναι πιο γρήγορος αλλά έχει χαμηλότερο TBW στα 1200 έναντι των 1400 του Corsair MP600 PRO NH 2TB, είναι μια τίμια επιλογή. Από την άλλη, ο Western Digial SN850X 2TB κοστίζει 192,22€ και αποτελεί μια δελεαστική εναλλακτική καθώς είναι ταχύτερος του Corsair MP600 PRO NH 2TB αλλά έχει επίσης χαμηλότερο TBW στα 1200 έναντι των 1400 του Corsair MP600 PRO NH 2TB, οπότε πρόκειται ουσιαστικά για επιλογή μεταξύ λίγο μεγαλύτερης ταχύτητας ή λίγο μεγαλύτερης αντοχής στο ίδιο κόστος. Ας συνοψίσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Corsair MP600 PRO NH 2TB: Πλεονεκτήματα + Πολύ καλές επιδόσεις. + 5ετής εγγύηση. + 1400TBW. + End-to-end data protection. + Pyrite/OPAL AES 256-bit encryption. Μειονεκτήματα - Κόστος σε σχέση με τον Western Digital SN850X 2TB. - Το συνοδευτικό λογισμικό χρειάζεται επειγόντως ανανέωση. Με βάση τα παραπάνω, η συνολική βαθμολογία του Corsair MP600 PRO NH 2TB είναι:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Πολύμερος Αχανιώτης 27/03/2023

Εισαγωγή Πριν από ένα χρόνο το TheLab.gr είχε δημοσιεύσει το review του Corsair K70 Pro RGB με διακόπτες Cherry MX Red και PBT keycaps ενώ πριν μόλις λίγες εβδομάδες είδαμε και το Corsair K60 Pro TKL RGB OPX που φέρει τους οπτικούς - μηχανικούς διακόπτες της Corsair με το όνομα Corsair OPX. Το σημερινό review έχει ως αντικείμενο το Corsair K70 Pro RGB OPX, που όπως μαρτυράει το όνομά του, δεν είναι τίποτα άλλο παρά το Corsair K70 Pro RGB με διακόπτες Corsair OPX. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα χαρακτηριστικά του Corsair K70 RGB Pro OPX συνοψίζονται στον παρακάτω πίνακα: Βλέπουμε ότι το Corsair K70 Pro RGB OPX είναι ένα πληκτρολόγιο πλήρους μεγέθους με 104 πλήκτρα που διαθέτει φωτισμό RGB, NKRO με 100% anti-ghosting και 8MB μνήμη για την αποθήκευση προφίλ. Τα χαρακτηριστικά όμως που το κάνουν να ξεχωρίζει είναι το USB polling rate των 8000Hz και οι οπτικοί - μηχανικοί διακόπτες Corsair OPX. Άλλα σημαντικά χαρακτηριστικά του Corsair K70 Pro RGB OPX είναι το αφαιρούμενο καλώδιο σύνδεσης USB C, ο διακόπτης λειτουργίας τουρνουά, τα επιπλέον πλήκτρα ελέγχου πολυμέσων, η ροδέλα ρύθμισης της έντασης του ήχου, το μαγνητικό palm rest και η τυποποιημένη τελευταία σειρά πλήκτρων. Όσον αφορά το τελευταίο, να εξηγήσω ότι επί πολλά χρόνια τα πληκτρολόγια της Corsair είχαν διαφορετικού μεγέθους keycaps στην τελευταία σειρά πλήκτρων, καθιστώντας αναγκαία τη χρήση των keycaps της εταιρίας, ενώ στο Corsair K70 Pro RGB OPX, όπως και σε άλλα πρόσφατα πληκτρολόγια της Corsair τα keycaps της τελευταίας σειράς πλήκτρων ακολουθούν το standard πρότυπο της αγοράς, επιτρέποντας στον χρήστη να χρησιμοποιήσει όποια keycaps επιθυμεί. Συσκευασία και Περιεχόμενα Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το Corsair K70 Pro RGB OPX έρχεται σε μια ιλουστρασιόν χαρτονένια συσκευασία που φέρει φωτογραφίες και τα βασικά χαρακτηριστικά του προϊόντος, την οποία μπορείτε να δείτε αναλυτικά στις παρακάτω φωτογραφίες. Ανοίγοντάς την βλέπουμε το πληκτρολόγιο προστατευμένο μέσα σε διάφανο νάιλον ενώ στο καπάκι υπάρχουν κολλημένα 2 κομμάτια αφρολέξ που εξασφαλίζουν ότι το προϊόν θα παραμένει σταθερό εντός της συσκευασίας κατά τη μεταφορά. Αφαιρώντας το πληκτρολόγιο και ανασηκώνοντας το διαχωριστικό, φτάνουμε στα παρελκόμενα. Αυτά είναι αρκετά φτωχά για την κατηγορία και το κόστος του προϊόντος και αποτελούνται από τα φυλλάδια της εγγύησης και των πληροφοριών ασφαλείας, το καλώδιο σύνδεσης και το palm rest. Δεν υπάρχει Quick Start Guide εντός της συσκευασίας αλλά μπορείτε να τον βρείτε στην ιστοσελίδα της εταιρίας, εδώ. Το palm rest είναι πλαστικό, με ανάγλυφη υφή που αποτρέπει το γλίστρημα ενώ φέρει το λογότυπο της εταιρίας κάθετα στο κέντρο. Δυστυχώς, δεν έχει κάποια επένδυση από memory foam ούτε κάλυμμα από δερματίνη όπως είχαν τα αντίστοιχα palm rests παλαιότερων πληκτρολογίων της εταιρίας σε αυτή την κατηγορία. Το κάτω μέρος φέρει λαστιχένιες επιφάνειες για να μη γλιστράει πάνω στο γραφείο και 2 ελαστικές προεκτάσεις με μαγνήτες που το ενώνουν με το πληκτρολόγιο. Και μια και το αναφέραμε, να το και το πληκτρολόγιο. Ας το βγάλουμε από το προστατευτικό νάιλον και ας ξεκολλήσουμε και το προστατευτικό από την επιφάνεια ενδείξεων. Το Corsair K70 Pro RGB OPX ακολουθεί σοβαρές, μινιμαλιστικές σχεδιαστικές γραμμές. Το επάνω μέρος της βάσης του αποτελείται από αλουμίνιο με μαύρη ανοδίωση και οριζόντιο εφέ βουρτσίσματος. Τα keycaps που φέρει το δείγμα που παρέλαβα δεν έχουν τους Ελληνικούς χαρακτήρες. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός εκδόσεων του συγκεκριμένου πληκτρολογίου που πραγματικά μπερδεύει τον υποψήφιο αγοραστή καθώς ανάλογα με την επιλογή διακοπτών και υλικού των keycaps, διατίθενται με κάποιους διαθέσιμους τοπικούς χαρακτήρες. Φαίνεται λοιπόν ότι αν επιλέξουμε για παράδειγμα διακόπτες Cherry MX Red και PBT keycaps, υπάρχει διαθέσιμο με Ελληνικούς χαρακτήρες στα keycaps ενώ αν επιλέξουμε διακόπτες Corsair OPX και PBT keycaps, δεν διατίθεται με Ελληνικούς χαρακτήρες στα keycaps. Αν όμως θέλουμε το Corsair K70 Pro RGB OPX με Polycarbonate keycaps τότε και πάλι υπάρχει με Ελληνικούς χαρακτήρες στα keycaps. Μπερδεμένα πράγματα αλλά το τελικό συμπέρασμα είναι ότι αν θέλετε το συγκεκριμένο μοντέλο που έχω στα χέρια μου, θα πρέπει να ζήσετε χωρίς τους Ελληνικούς χαρακτήρες στα keycaps. Το εμπρός μέρος του είναι αρκετά λεπτό ενώ το παχύτερο πίσω μέρος φέρει στο κέντρο μία υποδοχή τύπου USB C και δίπλα της ένα διακόπτη. Τα πλαϊνά τονίζουν το λεπτό μπροστινό μέρος που σταδιακά γίνεται παχύτερο προς τα πίσω, δίνοντας μια φυσική κλίση στα πλήκτρα. Το πίσω μέρος που φέρει τα πλήκτρα λειτουργιών και την επιφάνεια ενδείξεων είναι υπερυψωμένο. Ας δούμε λοιπόν αυτό το υπερυψωμένο τμήμα στο πίσω μέρος του πληκτρολογίου. Στο αριστερό του μέρος φέρει 3 πλήκτρα που όπως θα δούμε παρακάτω αφορούν τα προφίλ και τις μακροεντολές, το φωτισμό και το κλείδωμα συγκεκριμένων πλήκτρων. Στο δεξιό του μέρος φέρει το πλήκτρο της σίγασης και τη ροδέλα ελέγχου της έντασης του ήχου, ενώ κάτω από αυτά βρίσκουμε τα 4 πλήκτρα ελέγχου των πολυμέσων. Στο κέντρο του πάνω μέρους βρίσκουμε την επιφάνεια ενδείξεων που στο κέντρο της φέρει το λογότυπο της εταιρίας ενώ όπως θα δούμε παρακάτω προσφέρει και πληροφορίες για τη λειτουργία του πληκτρολογίου. Το κάτω μέρος του Corsair K70 Pro RGB OPX είναι κατασκευασμένο από ποιοτικό πλαστικό και φέρει κανάλια δρομολόγησης καλωδίων, 4 επιφάνειες σταθεροποίησης, το αυτοκόλλητο με τα χαρακτηριστικά του προϊόντος, την ανάγλυφη ένδειξη Κ70 και τις 2 επιφάνειες μαγνητικής σύζευξης του palm rest. Οι εμπρός επιφάνειες σταθεροποίησης είναι μεγάλες και αποτελούνται από ελαστικό υλικό υψηλής πρόσφυσης ενώ οι πίσω έχουν επιπλέον ένα κενό με αναδιπλούμενα ποδαράκια 2 σταδίων. Εδώ βλέπετε το αυτοκόλλητο με τις πληροφορίες για το προϊόν και το ανάγλυφο K70. Στο εμπρός μέρος της κάτω πλευράς του πληκτρολογίου υπάρχουν οι 2 εσοχές που θα υποδεχτούν τις προεξοχές του palm rest για να γίνει η μαγνητική σύζευξη. Πολύ πιο εύχρηστο και ανθεκτικό σύστημα από τα πλαστικά κλιπ που χρησιμοποιούσε η εταιρία για αυτόν τον σκοπό στο παρελθόν. Ας συνδέσουμε λοιπόν το palm rest και ας δούμε πώς φαίνεται το Corsair K70 Pro RGB OPX με αυτό. Δεν είναι άσχημο, αλλά θεωρώ ότι το πλαστικό palm rest χωρίς καμία επένδυση είναι ένα επίπεδο κάτω από το ίδιο το πληκτρολόγιο. Φινίρισμα Το φινίρισμα του Corsair K70 Pro RGB OPX είναι αντάξιο της παράδοσης που έχει δημιουργήσει η εταιρία. Από το αλουμινένιο σώμα μέχρι την εξαιρετική ανοδίωση και τα PBT Double Shot Keycaps, το πληκτρολόγιο είναι άριστο από όλες τις απόψεις. Συνδεσιμότητα Η σύνδεση του Corsair K70 Pro RGB OPX με τον υπολογιστή γίνεται μέσω του αφαιρούμενου καλωδίου USB A σε USB C που παρέχεται στη συσκευασία. Το καλώδιο είναι υψηλής ποιότητας και sleeved. Φυσικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε καλώδιο USB A σε USB C ή και USB C σε USB C που να υποστηρίζει κατ' ελάχιστον το πρωτόκολλο USB 3.0. Τεχνολογία AXON Ένα από τα πλεονεκτήματα του Corsair K70 Pro RGB OPX είναι η χρήση τεχνολογίας AXON. Στην ουσία πρόκειται για τη χρήση ενός ταχύτατου μικροελεγκτή που ελέγχει για πάτημα κάποιου πλήκτρου 4000 φορές το δευτερόλεπτο και επικοινωνεί με τον υπολογιστή 8000 φορές το δευτερόλεπτο, ενώ παράλληλα ελέγχει τη λειτουργία των RGB εφέ φωτισμού με μέχρι και 20 επίπεδα. Όλα αυτά εξασφαλίζουν το πλεονέκτημα της ταχύτατης δυνατής απόκρισης στο πάτημα ενός πλήκτρου που μπορεί να προσφέρει η τεχνολογία τη συγκεκριμένη στιγμή. Το πληκτρολόγιο έρχεται ρυθμισμένο να επικοινωνεί με τον υπολογιστή στα 1000Hz, για λόγους συμβατότητας με παλαιότερους υπολογιστές ενώ η αλλαγή της συγκεκριμένης ρύθμισης μπορεί να γίνει μέσω του συνοδευτικού λογισμικού iCUE. Διακόπτες Corsair OPX Οι διακόπτες που χρησιμοποιεί το Corsair K70 Pro RGB OPX είναι οι Corsair OPX. Εξωτερικά μοιάζουν όπως όλοι οι μηχανικοί διακόπτες, είναι συμβατοί με τα ίδια keycaps και υποστηρίζονται από τους ίδιους σταθεροποιητές στα μεγάλα πλήκτρα. Εσωτερικά, πρόκειται για οπτικούς - μηχανικούς διακόπτες που ενώ έχουν μηχανική κίνηση και λειτουργία με ελατήριο αντί για μεμβράνη, η καταχώρηση του πατήματος δεν γίνεται μέσω επαφής μεταλλικών ελασμάτων αλλά με τη διακοπή μιας συνεχούς υπέρυθρης ακτίνας. Ο συγκεκριμένος τρόπος λειτουργίας δίνει 3 πλεονεκτήματα και 1 διαφορά. Πρώτα απ' όλα, κάνει εφικτή την ενεργοποίηση του διακόπτη με μικρότερη απόσταση πατήματος, όπως συγκεκριμένα στους διακόπτες Corsair OPX όπου η ενεργοποίηση γίνεται μόλις στο 1 χιλιοστό. Αυτό δίνει πλεονέκτημα ταχύτητας στο competitive gaming που σε συνδυασμό με την τεχνολογία AXON που είδαμε παραπάνω ελαχιστοποιεί το χρόνο από τη στιγμή που ο χρήστης αρχίζει να κινεί το δάκτυλό του μέχρι τη στιγμή που ο υπολογιστής καταχωρεί το πάτημα του πλήκτρου. Δεύτερον, αφαιρεί την ανάγκη της καθυστέρησης που δημιουργεί η λειτουργία debounce η οποία είναι απαραίτητη στους κλασσικούς μηχανικούς διακόπτες με μεταλλικά ελάσματα αλλά δε χρειάζεται στην περίπτωση των οπτικών - μηχανικών διακοπτών. Έτσι ελαχιστοποιείται ο καθυστέρηση μεταξύ 2 ενεργοποιήσεων του ίδιου πλήκτρου ενώ παράλληλα ελαχιστοποιείται και ο κίνδυνος ακούσιων διπλών ενεργοποιήσεων. Τρίτον, λόγω της απουσίας των μεταλλικών ελασμάτων που φθείρονται με τη χρήση, οι οπτικοί - μηχανικοί διακόπτες έχουν σημαντικά μεγαλύτερη διάρκεια ζωής που φτάνει τις 150 εκατομμύρια ενεργοποιήσεις. Για να καταλάβετε τι σημαίνει αυτό, αν πατούσατε συνεχώς το ίδιο πλήκτρο με ρυθμό 5 φορές το δευτερόλεπτο, θα χρειαζόσασταν σχεδόν 1 χρόνο για να φτάσετε αυτό τον αριθμό των ενεργοποιήσεων. Η διαφορά τώρα αφορά ότι ακριβώς λόγω της απουσίας των μεταλλικών ελασμάτων είναι αναπόφευκτο ότι η αίσθηση του πατήματος του πλήκτρου θα επηρεαστεί σε κάποιο βαθμό. Το αν αυτό είναι θετικό ή αρνητικό, αφορά τις προτιμήσεις του κάθε χρήστη. PBT Pro Keycaps Το Corsair K70 Pro RGB OPX έρχεται με PBT Double Shot keycaps. Το τι υλικό ακριβώς είναι το PBT και γιατί έχει μόνο πλεονεκτήματα έναντι του ABS από το οποίο αποτελούνται συνήθως τα περισσότερα keycaps που έρχονται προ-εγκατεστημένα στα πληκτρολόγια μπορείτε να το δείτε με λεπτομέρειες εδώ. Αυτό που έχει ακόμα περισσότερη σημασία είναι το "double shot". Ότι δεν πρόκειται δηλαδή για ένα διάφανο υλικό με βαμμένη επιφάνεια και αφαίρεση του χρώματος με laser στα σημεία που θέλει ο κατασκευαστής να περνάει το φως αλλά για 2 στρώματα υλικού, ενός εσωτερικού με διαφάνεια και ενός εξωτερικού που σχηματίζονται και ενώνονται όπως δείχνει το παρακάτω σχήμα. Είναι εμφανές ότι με αυτή την κατασκευή, όσο και να χρησιμοποιηθούν και φθαρούν τα keycaps, οι χαρακτήρες θα παραμείνουν αναλλοίωτοι, σε αντίθεση με τα βαμμένα ABS keycaps που όταν φθαρεί η μπογιά γίνεται όλο το πλήκτρο διάφανο. Η κατασκευή των keycaps του Corsair K70 Pro RGB OPX φαίνεται στις παρακάτω φωτογραφίες. Πληκτρολόγηση - Αίσθηση - Ήχος Όπως ανέφερα ήδη, η απουσία των μεταλλικών ελασμάτων από τους οπτικούς - μηχανικούς διακόπτες τους δίνει τη δική τους, ελαφρώς αλλά ξεκάθαρα διαφορετική αίσθηση σε σχέση με τους κλασσικούς μηχανικούς διακόπτες. Το αν κάποιος προτιμάει τη μία αίσθηση ή την άλλη, είναι θέμα προσωπικής προτίμησης αλλά σίγουρα κάποιος χρήστης που προέρχεται από κλασσικούς μηχανικούς διακόπτες θα χρειαστεί μια περίοδο προσαρμογής. Σε αυτό φυσικά παίζει ρόλο και η πολύ χαμηλή απόσταση ενεργοποίησης του 1 χιλιοστού σε σχέση με τα 2 χιλιοστά όπου ενεργοποιούνται οι περισσότεροι κλασσικοί μηχανικοί διακόπτες. Ακόμα και στη δική μου περίπτωση που είχα συνηθίσει στη χρήση των Cherry MX Speed οι οποίοι ενεργοποιούνται στα 1,2 χιλιοστά, η διαφορά ήταν αισθητή. Καθώς λοιπόν η αίσθηση είναι υποκειμενική και αφορά τον κάθε χρήστη προσωπικά, το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι σαφώς και πρόκειται για αίσθηση ποιότητας, όπως και με τους κλασσικούς μηχανικούς διακόπτες, αλλά το πώς το βιώνει ο καθένας αυτό διαφέρει και θα πρέπει να δοκιμάσετε μόνοι σας για να αποφασίσετε. Αυτό που μπορώ όμως να σας δώσω αντικειμενικά, είναι ο ήχος της πληκτρολόγησης στο Corsair K70 Pro RGB OPX. Για σύγκριση παραθέτω τον ήχο της πληκτρολόγησης στο Corsair K95 RGB Platinum με διακόπτες Cherry MX Speed. Φωτισμός RGB Ο φωτισμός των πλήκτρων του Corsair K70 Pro RGB OPX είναι έντονος, ρυθμιζόμενος ανά πλήκτρο και οι μεταβάσεις των χρωμάτων είναι ομαλές. Αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος για λόγια, όταν μπορώ να αφήσω τις εικόνες και το βίντεο να μιλήσουν από μόνα τους. Επιπλέον Πλήκτρα - Έλεγχος - Ρυθμίσεις Πληκτρολογίου Τα πλήκτρα ελέγχου και οι ενδείξεις του Corsair K70 Pro RGB OPX φαίνονται στην παρακάτω εικόνα. Επάνω αριστερά στο πληκτρολόγιο έχουμε από αριστερά προς τα δεξιά το πλήκτρο επιλογής προφίλ και λειτουργιών μακροεντολών, το πλήκτρο ελέγχου της έντασης του φωτισμού και το πλήκτρο κλειδώματος του Windows key. Επάνω δεξιά έχουμε το πλήκτρο της σίγασης και τη ροδέλα ελέγχου της έντασης του ήχου. Από κάτω τους βρίσκουμε τα 4 κλασσικά πλήκτρα ελέγχου των πολυμέσων. Στο κέντρο του πληκτρολογίου βρίσκεται η επιφάνεια ενδείξεων, με το λογότυπο στο κέντρο και 3 εν δυνάμει ενδείξεις εκατέρωθεν αυτού. Στα αριστερά έχουμε με τη σειρά την ένδειξη μακροεντολών που αφορά την καταγραφή και τη διαγραφή μακροεντολών. Δίπλα της βρίσκουμε την ένδειξη της λειτουργίας σίγασης και τελευταία την ένδειξη κλειδώματος του Windows key. Στα δεξιά της επιφάνειας ενδείξεων έχουμε με τη σειρά τις ενδείξεις ενεργοποίησης του Number Lock, του Caps Lock και του Scroll Lock. Η διαδικασία καταγραφής και διαγραφής μακροεντολών απ' ευθείας στο πληκτρολόγιο, χωρίς τη χρήση του iCUE, περιγράφεται στο παρακάτω διάγραμμα. Ο έλεγχος των εφέ φωτισμού που είναι ενσωματωμένα στο Corsair K70 Pro RGB OPX και λειτουργούν χωρίς την ανάγκη της χρήσης του iCUE, γίνεται με τους παρακάτω συνδυασμούς πλήκτρων. Τέλος, στο πίσω μέρος του πληκτρολογίου, δίπλα στη θύρα σύνδεσης USB C, συναντάμε τον διακόπτη λειτουργίας τουρνουά. Ο διακόπτης ενεργοποιείται με κίνησή του προς τα δεξιά, όπως φαίνεται το πληκτρολόγιο στις παρακάτω φωτογραφίες. Στη συνέχεια μπορείτε να περιστρέψετε προς τα πάνω ένα μικρό πλαστικό κομμάτι που θα κλειδώσει το διακόπτη στη θέση τουρνουά και θα αποκαλύψει το σχετικό ενδεικτικό LED. Η λειτουργία τουρνουά απενεργοποιεί τις προσαρμοσμένες ενέργειες και μακροεντολές για να αποτρέψει την κατά λάθος ενεργοποίησή τους, αλλάζει τον φωτισμό σε στατικό ενός χρώματος (που μπορείτε να επιλέξετε από το iCUE) για να ελαχιστοποιήσει την απόσπαση της προσοχής και θέτει το πληκτρολόγιο σε βασική λειτουργία χωρίς προφίλ ή εναλλαγή προφίλ. Η λειτουργία των πλήκτρων πολυμέσων, του ελέγχου της έντασης του ήχου, του ελέγχου της έντασης της φωτεινότητας και του κλειδώματος του Windows key δεν επηρεάζεται. Λογισμικό iCUE Ένα από τα πιο δυνατά σημεία του Corsair K70 Pro RGB OPX, όπως και όλων των πληκτρολογίων της Corsair, είναι το λογισμικό ελέγχου, που ονομάζεται iCUE. Τρέχοντας το iCUE, βρισκόμαστε στην αρχική καρτέλα Home όπου πάνω αριστερά βλέπουμε το επιλεγμένο προφίλ, αμέσως από κάτω του τα Murals και ακόμα πιο κάτω κάποιους αισθητήρες (Sensors). Η μετάφραση της λέξης Murals στα Ελληνικά είναι "τοιχογραφίες" και στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για προκαθορισμένα εφέ φωτισμού που μπορούν να εφαρμοστούν στις υποστηριζόμενες συσκευές μέσω του iCUE. Πατώντας πάνω στο μενού των προφίλ, μπορούμε να δούμε όλα μας τα προφίλ, να προσθέσουμε καινούρια, να θέσουμε κάποιο ως προεπιλεγμένο, να τα μετονομάσουμε, να τα επεξεργαστούμε, να αντιγράψουμε κάποιο προφίλ και να το χρησιμοποιήσουμε ως βάση για κάποιο νέο προφίλ ή και να διαγράψουμε κάποια προφίλ. Μπορούμε επίσης να εξάγουμε κάποια προφίλ και να τα αποθηκεύσουμε υπό μορφή αρχείου καθώς και να εισάγουμε προηγουμένως αποθηκευμένα σε μορφή αρχείου προφίλ. Αν θελήσουμε να επιλέξουμε κάποιο από τα Murals, εμφανίζονται μικροί κύκλοι στο κάτω αριστερά μέρος των εικονιδίων των συσκευών στις οποίες μπορούμε να εφαρμόσουμε τα εν λόγω εφέ. Επιλέγουμε όποιες και όσες συσκευές θέλουμε και το επιλεγμένο Mural εφαρμόζεται σε αυτές. Στην περίπτωση του δικού μου συστήματος, αυτό μπορεί να γίνει στο πληκτρολόγιο και στη μνήμη RAM. Όσον αφορά τους αισθητήρες, αυτοί μας δίνουν πληροφορίες για διάφορες συσκευές του συστήματος και μπορούμε να προσθέσουμε και να αφαιρέσουμε τους αισθητήρες που θέλουμε να φαίνονται πατώντας πάνω στο σύμβολο +. Για να πάμε τώρα στις ρυθμίσεις κάποιας συγκεκριμένης από τις υποστηριζόμενες συσκευές, αρκεί να πατήσουμε πάνω στο εικονίδιό της. Στην περίπτωση που μας αφορά στο συγκεκριμένο review, πατάμε στο εικονίδιο που αφορά το Corsair K70 Pro RGB OPX. Βλέπουμε ότι έχουμε 6 επιλογές στα αριστερά, κάτω από το όνομα της συσκευής, με πρώτη την Key Assignments. Η λειτουργία αυτή αφορά την ανάθεση μιας λειτουργίας σε ένα οποιοδήποτε πλήκτρο ή συνδυασμό πλήκτρων. Βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες ανάθεσης τις οποίες δεν έχει νόημα να αναλύσουμε, καθώς είναι πάρα πολλές και συχνά εμπλουτίζονται στις νέες εκδόσεις του iCUE. Αξίζει να σημειωθεί ότι οποιαδήποτε ανάθεση πλήκτρου δημιουργήσουμε μπορεί να αντιγραφεί για να αποτελέσει βάση για μία άλλη, να μετονομαστεί, να διαγραφεί ή και να αποθηκευτεί στη βιβλιοθήκη αναθέσεων πλήκτρων για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί οπουδήποτε στο iCUE, όπως σε άλλα προφίλ ή και σε άλλα υποστηριζόμενα πληκτρολόγια. Η δεύτερη επιλογή από το μενού στα αριστερά είναι η Hardware Key Assignments που αφορά την ίδια λειτουργία που είδαμε παραπάνω, με τη διαφορά ότι τώρα όλα αποθηκεύονται στην μνήμη του ίδιου του πληκτρολογίου και μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς την ύπαρξη του iCUE. Οι δυνατότητες είναι και πάλι πολλές αλλά πιο περιορισμένες. Για παράδειγμα, δε θα μπορούσαμε να αντιστοιχίσουμε κάποιο πλήκτρο στην αυτόματη εκτέλεση ενός προγράμματος από τον υπολογιστή μας καθώς αυτό αλλάζει από υπολογιστή σε υπολογιστή και αν μεταφέραμε το Corsair K70 Pro RGB OPX σε έναν άλλο υπολογιστή, η ανάθεση της λειτουργίας θα υπήρχε στη μνήμη του πληκτρολογίου αλλά το πρόγραμμα μπορεί να μην υπήρχε σε εκείνον τον υπολογιστή. Όπως και προηγουμένως, υπάρχει και εδώ (ξεχωριστή) βιβλιοθήκη όπου μπορούμε να σώσουμε προγραμματισμένες αναθέσεις και να τις εφαρμόσουμε σε άλλα προφίλ ή και άλλα υποστηριζόμενα πληκτρολόγια. Η τρίτη επιλογή του μενού στα αριστερά είναι η Lighting Effects και αφορά τα εφέ του φωτισμού. Οι δυνατότητες είναι εξαιρετικά πολλές, η λειτουργικότητα του προγράμματος άριστη και μπορούν να εφαρμοστούν πολλαπλά επίπεδα φωτισμού. Υπάρχει όπως και πριν η σχετική βιβλιοθήκη για την αποθήκευση των εφέ και τη δυνατότητα χρήσης τους σε άλλα προφίλ ή υποστηριζόμενα πληκτρολόγια. Η τέταρτη επιλογή του μενού στα αριστερά είναι η Hardware Lighting και αφορά τα εφέ του φωτισμού που αποθηκεύονται στη μνήμη του πληκτρολογίου. Οι δυνατότητες είναι πιο περιορισμένες από πριν αλλά και πάλι πλούσιες ενώ τα επίπεδα φωτισμού μπορεί να φτάσουν μέχρι και τα 20. Υπάρχει και εδώ η σχετική βιβλιοθήκη για την αποθήκευση των εφέ και τη δυνατότητα χρήσης τους σε άλλα προφίλ ή υποστηριζόμενα πληκτρολόγια. Η πέμπτη επιλογή του μενού στα αριστερά είναι η Performance (επιδόσεις). Από εδώ μπορούμε να επιλέξουμε αν θέλουμε το πλήκτρο Win Lock εκτός από το Windows Key να απενεργοποιεί και κάποιους σημαντικούς συνδυασμούς πλήκτρων όταν είναι ενεργό, που φαίνονται στην παρακάτω εικόνα. Μπορούμε επίσης να επιλέξουμε το χρώμα του φωτισμού του Win Lock όταν είναι ενεργό και όταν είναι ανενεργό καθώς και τα χρώματα φωτισμού των πλήκτρων ελέγχου της έντασης του φωτισμού και την εναλλαγής των προφίλ. Η έκτη και τελευταία επιλογή του μενού στα αριστερά είναι η Device Settings (ρυθμίσεις συσκευής), η οποία ανοίγει ένα ξεχωριστό παράθυρο. Οι ρυθμίσεις που ελέγχει είναι σαφείς και φαίνονται στην εικόνα παρακάτω. Όπως σας είπα νωρίτερα, το Corsair K70 Pro RGB OPX έρχεται ρυθμισμένο να επικοινωνεί με τον υπολογιστή στα 1000Hz, για λόγους συμβατότητας με παλαιότερους υπολογιστές ενώ η αλλαγή της συγκεκριμένης ρύθμισης μπορεί να γίνει από αυτό το μενού. Η επιλογή οποιασδήποτε συχνότητας επικοινωνίας πάνω από τα 1000Hz συνοδεύεται από το παρακάτω μήνυμα που ενημερώνει ότι η εν λόγω επιλογή θα απαιτήσει μεγαλύτερη επεξεργαστική ισχύ. Τα διαθέσιμα layouts του για το Corsair K70 Pro RGB OPX φαίνονται εδώ. Δίπλα στην επιλογή του χρώματος του φωτισμού των πλήκτρων στη λειτουργία τουρνουά, υπάρχει ένα εικονίδιο πληροφοριών που εξηγεί τι ακριβώς κάνει η λειτουργία τουρνουά. Και κάπως έτσι τελειώσαμε με την καρτέλα Home και περνάμε στην καρτέλα Dashboard, όπου μπορούμε να δούμε όλους τους αισθητήρες που παρέχει το iCUE για το σύστημά μας αλλά και άλλες πληροφορίες όπως πιθανές αναθέσεις λειτουργιών πλήκτρων. Η καρτέλα Murals, κάτω από την επιλογή Effects, περιέχει τα murals που είναι διαθέσιμα από το iCUE. Αν πατήσουμε στο εικονίδιο + μπορούμε να δημιουργήσουμε νέα murals. Από την επιλογή Devices (συσκευές), μπορούμε να επιλέξουμε σε ποιες συσκευές θα εφαρμοστεί το επιλεγμένο mural. Τα υπόλοιπα εικονίδια στην κορυφή του iCUE θα τα δούμε επιγραμματικά. Το καραβάκι πάνω αριστερά περιέχει ένα μενού με συνδέσμους για τα social media της εταιρίας. Η καμπάνα μας δείχνει τυχόν ειδοποιήσεις και το ερωτηματικό ανοίγει ένα μενού με video tutorials. Το γρανάζι αφορά τις ρυθμίσεις του iCUE που είναι αρκετές και φαίνονται στις παρακάτω εικόνες. Συνολικά το iCUE είναι ένα εύχρηστο, ευπαρουσίαστο, ευχάριστο και πλούσιο συνοδευτικό λογισμικό που προσθέτει σημαντική αξία στο Corsair K70 Pro RGB OPX. Δοκιμές Στις δοκιμές που κάναμε, το Corsair K70 Pro RGB OPX τα πήγε εξαιρετικά. Το NKRO επιβεβαιώθηκε, αφού όπως μπορείτε να δείτε, μπορέσαμε να καταγράψουμε όλα τα πλήκτρα του πληκτρολογίου ταυτόχρονα. Ο έλεγχος για ghosting δεν έδειξε το παραμικρό πρόβλημα, κάτι που ήταν αναμενόμενο και από τα επιτυχή αποτελέσματα της λειτουργίας NKRO. Δοκιμάστηκαν όλοι οι δυνατοί συνδυασμοί πλήκτρων που τυπικά μπορεί να προκαλούν ghosting και μπορέσαμε να γράψουμε τη φράση "THE QUICK BROWN FOX JUMPS OVER THE LAZY DOG" κρατώντας πατημένα και τα 2 πλήκτρα Shift ταυτόχρονα. Η πληκτρολόγηση ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη και η ποιότητα κατασκευής κορυφαία. Τόσο στη χρήση σε παιχνίδια όσο και στη συγγραφή του παρόντος review, το Corsair K70 Pro RGB OPX δεν άφησε κανένα παράπονο. Απολογισμός Το Corsair K70 Pro RGB OPX είναι ένα πληκτρολόγιο πλήρους μεγέθους 104 πλήκτρων που θα ικανοποιήσει ακόμα και τον πιο απαιτητικό χρήστη. Διαθέτει εξαιρετικά υλικά και κορυφαία ποιότητα κατασκευής, όσες επιπλέον λειτουργίες μπορεί να βάλει ο νους με onboard hardware αναθέσεις πλήκτρων και εφέ φωτισμού καθώς και το πλήρες και λειτουργικό λογισμικό iCUE για ακόμα μεγαλύτερη παραμετροποίηση. Οι διακόπτες που χρησιμοποιεί είναι οι Corsair OPX οπτικοί - μηχανικοί διακόπτες που συνδυάζουν την αίσθηση ποιότητας των κλασσικών μηχανικών διακοπτών με την άμεση απόκριση που εξασφαλίζει η ελάχιστη απόσταση ενεργοποίησης του μόλις 1 χιλιοστού και η απουσία καθυστέρησης λόγω debounce. Η χρήση της υπέρυθρης δέσμης αντί των μεταλλικών ελασμάτων αυξάνει τη διάρκεια ζωής των διακοπτών που φτάνει τις 150.000.000 ενεργοποιήσεις αλλά αλλάζει κάπως την αίσθηση σε σχέση με τους κλασσικούς μηχανικούς διακόπτες, κάτι που σε κάποιους χρήστες μπορεί να αρέσει ενώ σε άλλους όχι. Ο έλεγχος και η επικοινωνία του Corsair K70 Pro RGB OPX βασίζεται στην τεχνολογία AXON η οποία χρησιμοποιεί έναν ταχύτατο μικροελεγκτή που ελέγχει για πάτημά κάποιου πλήκτρου 4000 φορές το δευτερόλεπτο και επικοινωνεί με τον υπολογιστή έως 8000 φορές το δευτερόλεπτο, ενώ παράλληλα ελέγχει τη λειτουργία των RGB εφέ φωτισμού με μέχρι και 20 επίπεδα. Η Corsair επέλεξε να εξοπλίσει το Corsair K70 Pro RGB OPX με PBT Double Shot Keycaps, κάτι που βελτιώνει την αίσθηση και αυξάνει σημαντικά την αντοχή και την μακροζωία του προϊόντος. Η συνδεσιμότητα του πληκτρολογίου μέσω θύρας USB C και αφαιρούμενου καλωδίου εξασφαλίζουν την ευελιξία και μακροζωία του προϊόντος καθώς ο χρήστης μπορεί να χρησιμοποιήσει καλώδια μεγαλύτερου μήκους αν χρειάζεται, να τα αλλάζει όταν φθείρονται αλλά και να μεταφέρει με ευκολία το πληκτρολόγιο μεταξύ διαφορετικών υπολογιστών. Δύο σημεία που θεωρώ ότι το Corsair K70 Pro RGB OPX χρίζει βελτίωσης είναι το πλαστικό και χωρίς καμία επένδυση (αλλά και πάλι λειτουργικό) palm rest και η απουσία ενός ενσωματωμένου USB hub. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών η λειτουργικότητά του Corsair K70 Pro RGB OPX αποδείχτηκε άψογη και απέδωσε τα υποσχόμενα χωρίς καμία παρέκκλιση. Το χαμηλότερο κόστος στο οποίο μπόρεσα να εντοπίσω το Corsair K70 Pro RGB OPX στην Ελληνική αγορά τη στιγμή της δημοσίευσης αυτού του review είναι τα 219,99 ευρώ, στο κατάστημα plaisio.gr. Πρόκειται για λογική τιμή, αν αναλογιστεί κανείς όλα όσα προσφέρει το εν λόγω πληκτρολόγιο. Λίγες ημέρες νωρίτερα όμως, κατά τη διάρκεια της συγγραφής του παρόντος review, εντόπισα το Corsair K70 Pro RGB OPX σε προσφορά στο ίδιο κατάστημα στην κατά τη γνώμη μου εξαιρετική τιμή των 129.99 ευρώ. Σε αυτή την τιμή δεν μπορώ παρά να το προτείνω ανεπιφύλακτα. Έχετε λοιπόν το νου σας για μελλοντικές προσφορές. Ας συνοψίσουμε λοιπόν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Corsair K70 Pro RGB OPX: Πλεονεκτήματα + Εξαιρετική ποιότητα κατασκευής, υλικών και φινίρισμα. + Οπτικοί - μηχανικοί διακόπτες Corsair OPX με ενεργοποίηση στo 1 χιλιοστό και χωρίς καθυστέρηση debounce. + Τεχνολογία AXON που ελέγχει για πάτημά κάποιου πλήκτρου 4000 φορές το δευτερόλεπτο και επικοινωνεί με τον υπολογιστή έως 8000 φορές το δευτερόλεπτο. + PBT Double Shot Key Caps. + Τυποποιημένη κάτω σειρά πλήκτρων που επιτρέπει τη χρήση οποιωνδήποτε τυποποιημένων keycaps. + Πολύ καλό λογισμικό ελέγχου iCUE. + Φωτισμός RGB. + NKRO και απουσία ghosting. + Multimedia Keys. + Ρόδα ελέγχου έντασης ήχου και πλήκτρο σίγασης. + Πλήκτρα ελέγχου προφίλ / λειτουργιών μακροεντολών, έντασης φωτισμού και Win Lock. + Αποθήκευση προφίλ στο πληκτρολόγιο και επιλογής τους μέσω ειδικού πλήκτρου. + Συνδεσιμότητα μέσω θύρας USB C και αφαιρούμενου καλωδίου. + Κόστος (λόγω προσφοράς κατά το χρόνο συγγραφής του παρόντος review). Μειονεκτήματα - Απουσία USB Hub. - Πλαστικό palm rest χωρίς καμία επένδυση. Με βάση τα παραπάνω, η συνολική βαθμολογία του Corsair K70 Pro RGB OPX είναι:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Πολύμερος Αχανιώτης 03/04/2023

Εισαγωγή Το 2017 η Elgato κυκλοφόρησε το Elgato Stream Deck με 15 προγραμματιζόμενα πλήκτρα - οθόνες και η επιτυχία του οδήγησε στην μετέπειτα κυκλοφορία μίας έκδοσης με 6 πλήκτρα - οθόνες, του Elgato Stream Deck Mini (2018) και μίας με 32, του Elgato Stream Deck XL (2019). Από to 2017 έχουν περάσει 6 χρόνια και η σημαντική εξέλιξη του συνοδευτικού λογισμικού έχει εκτοξεύσει τη χρηστικότητα των παραπάνω συσκευών, οι οποίες σε αντίθεση με το σύνηθες στο χώρο της πληροφορικής, μοιάζουν ως μια καλή μακροχρόνια επένδυση. Στις 15 Νοεμβρίου του 2022 η Elgato ανακοίνωσε το νεότερο μέλος της σειράς των Stream Decks, το Elgato Stream Deck +. Το Elgato Stream Deck + χρησιμοποιεί την ίδια λογική των πλήκτρων - οθονών που έκαναν επιτυχημένους τους προκατόχους του, αλλά προσθέτει και μία οθόνη αφής καθώς και 4 ατέρμονους περιστροφικούς κωδικοποιητές, αυξάνοντας εντυπωσιακά τις δυνατότητες και την ευελιξία του προϊόντος. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ξεκούτιασμα Το Elgato Stream Deck + έρχεται σε ένα χαρτονένιο, ιλουστρασιόν κουτί όπου κυριαρχούν οι κλασσικές μπλε αποχρώσεις της Elgato και, φυσικά, προβάλλονται τα βασικά χαρακτηριστικά του προϊόντος. Ανοίγοντας το κουτί, το πρώτο που βλέπουμε είναι το λογότυπο της εταιρίας, κομμένο από το μαύρο χαρτόνι. Εξαιρετική παρουσίαση και premium αίσθηση, όπως προσφέρει πάντα η Elgato. Τα 2 κοψίματα - εσοχές στην περιφέρεια επιτρέπουν την εύκολη αφαίρεση του φέροντος το λογότυπο τμήματος. Το οποίο αποκαλύπτεται να είναι ένα κουτί που περιέχει το Quick Start Guide και τις οδηγίες ασφαλείας. Το κουτί έχει ένα σαφώς σκόπιμο κενό στο κάτω μέρος του. Κάτι που είναι απαραίτητο για να χωρέσουν οι 4 περιστροφικοί κωδικοποιητές που προεξέχουν από την πρόσοψη του Elgato Stream Deck +. Αφαιρούμε και το προστατευτικό ύφασμα και βλέπουμε τον εξαιρετικό τρόπο που επέλεξε η Elgato για να μας παρουσιάσει το Elgato Stream Deck +. Οι ίδιες 2 εσοχές στην περιφέρεια κάνουν εύκολη την αφαίρεση της συσκευής ενώ κάτω από αυτή κρύβεται το διαμέρισμα που περιέχει το καλώδιο. Το καλώδιο είναι 158.5 cm, αρκετά μακρύ για τις περισσότερες περιπτώσεις χρήσης, και φέρει βύσμα τύπου USB A από την πλευρά που συνδέεται στον υπολογιστή και USB C από την πλευρά της συσκευής. Είναι ποιοτικό και sleeved και καθώς είναι αφαιρούμενο, μπορεί να αντικατασταθεί σε περίπτωση φθοράς ή ακόμα και με κάποιο μακρύτερο, αν χρειάζεται. Η συσκευή είναι στα ίδια υψηλά πρότυπα ποιότητας όσο τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας που είχαμε δει. Στο εμπρός μέρος βλέπουμε το λογότυπο της εταιρίας και τα 8 πλήκτρα - οθόνες που είναι μεγαλύτερα από αυτά που είχαμε δει στα προηγούμενα Stream Decks. Κάτω από αυτά έχουμε μια επιμήκη οθόνη αφής και κάτω από αυτήν 4 ατέρμονους περιστροφικούς κωδικοποιητές που είναι ταυτόχρονα και πλήκτρα. Το πίσω μέρος είναι λιτό και κομψό, με το λογότυπο της εταιρίας στη βάση να έχει φινίρισμα - καθρέπτη και τις πιστοποιήσεις στο πίσω μέρος του κυρίως μέρους της συσκευής. Πάνω από τις πιστοποιήσεις βρίσκουμε τη θύρα σύνδεσης που είναι τύπου USB C. Στο πλάι βλέπουμε ένα τριγωνικό κενό που δημιουργείται ανάμεσα στο εμπρός μέρος και βάση. Το τμήμα της βάσης που ακουμπάει στο γραφείο καλύπτεται από μια μεμβράνη την οποία αφαιρούμε για να αποκαλύψουμε μια μεγάλη ελαστική επιφάνεια. Η επιφάνεια αυτή θα εξασφαλίσει την απόλυτη σταθερότητα της συσκευής κατά τη χρήση. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Elgato Stream Deck +, όπως τα αναφέρει η κατασκευάστρια εταιρία στην ιστοσελίδα της, φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Η συσκευή δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά την ταχύτητα διασύνδεσης και έτσι αρκεί το πρότυπο USB 2.0. Ποιότητα Κατασκευής Όσον αφορά την ποιότητα κατασκευής, όπως έχουμε συνηθίσει από την Elgato, δεν μπορεί να υπάρχει κάποιο παράπονο. Τόσο τα υλικά όσο και η συναρμογή είναι εξαιρετικά. Οθόνες και ατέρμονοι περιστροφικοί επιλογείς Οι οθόνες των πλήκτρων του Elgato Stream Deck + είναι αρκετά ποιοτικές και ευχάριστες στη χρήση, χωρίς να προβληματίζουν στη θέαση υπό γωνία. Η ανάλυσή τους είναι επαρκής για το μέγεθός τους. Καθώς τα πλήκτρα - οθόνες του Elgato Stream Deck + είναι μεγαλύτερα από των προηγούμενων μοντέλων, έχει αυξηθεί αντίστοιχα και η ανάλυση για να διατηρηθεί παρόμοιo ppi. Εδώ βλέπουμε μια κοντινή φωτογραφία ενός πλήκτρου - οθόνης του Elgato Stream Deck +. Και εδώ του Elgato Stream Deck XL, για σύγκριση. Η οθόνη αφής του Elgato Stream Deck + είναι επίσης καλής ποιότητας και δίνει παρόμοια αίσθηση με τις οθόνες των πλήκτρων, εξασφαλίζοντας μια ομοιόμορφη και ευχάριστη εμπειρία χρήσης. Δεν έχω αποσυναρμολογήσει τη συσκευή, αλλά δε θα μου φανεί καθόλου παράξενο αν εσωτερικά έχει μία μόνο μεγάλη οθόνη και πάνω σε αυτή πατάνε τα διάφανα πλήκτρα, ενώ το κάτω μέρος της ίδιας οθόνης είναι ουσιαστικά η επιμήκης οθόνη αφής του Elgato Stream Deck +. Οι περιστροφικοί κωδικοποιητές δείχνουν υψηλής ποιότητας. Είναι ατέρμονοι, βηματικοί, με μικρό βήμα και καλό επίπεδο αντίστασης. Η υφή των καλυμμάτων τους είναι ευχάριστη στο άγγιγμα και εξασφαλίζει τη χρήση χωρίς γλίστρημα. Τα καλύμματα των περιστροφικών κωδικοποιητών είναι αφαιρούμενα και μπορούν να αντικατασταθούν από διαφορετικού χρώματος σετ που διατίθενται από την εταιρία. Υπάρχουν 6 διαθέσιμα χρώματα: Μπλε, κόκκινο, χρυσαφί, ασημί, ροζ και μωβ. Συνδεσιμότητα - Εγκατάσταση Η σύνδεση του Elgato Stream Deck + είναι εξαιρετικά απλή, καθώς μπορεί να γίνει με το παρεχόμενο καλώδιο ή και οποιοδήποτε USB C σε USB A ή USB C σε USB C καλώδιο. Το επόμενο βήμα είναι η εγκατάσταση του σχετικού λογισμικού, του Stream Deck. Λογισμικό - Stream Deck Το μεγάλο ατού του Elgato Stream Deck + είναι το λογισμικό του, που ονομάζεται Stream Deck. Το Stream Deck το είχαμε δει αναλυτικά σε προηγούμενα reviews αλλά με τον καιρό οι δυνατότητές του αυξήθηκαν και η πλήρης ανάλυσή τους δεν αποτελεί στόχο του παρόντος review. Θα επικεντρωθώ λοιπόν στα βασικά και κυρίως στις ιδιαίτερες δυνατότητες που προσφέρει μέσω αυτού το Elgato Stream Deck +. Ανοίγοντας το Stream Deck και επιλέγοντας το Stream Deck + από το μενού των διαθέσιμων συνδεδεμένων συσκευών πάνω αριστερά... ...βλέπουμε μία επί οθόνης αναπαράσταση της συσκευής, ενώ στα δεξιά έχουμε 2 κατηγορίες λειτουργιών, αυτές που αφορούν τα πλήκτρα (Keys) και αυτές που αφορούν τους ατέρμονους περιστροφικούς κωδικοποιητές (Dials). Παρατηρούμε επίσης, κάτω από την αναπαράσταση της συσκευής, ότι σε περίπτωση που θελήσουμε ή χρειαστεί, μπορούμε να έχουμε πολλαπλές σελίδες λειτουργιών, τις οποίες (στο Elgato Stream Deck +) εναλλάσσουμε μέσω σάρωσης του δακτύλου πάνω στην οθόνη αφής. Οι κατηγορίες των λειτουργιών είναι πάρα πολλές και μπορούν να εμπλουτιστούν περαιτέρω μέσω των Plugins που βρίσκουμε στο Store. Οι κατηγορίες των λειτουργιών που αφορούν τους ατέρμονους περιστροφικούς κωδικοποιητές είναι σαφώς λιγότερες αλλά όπως θα δείτε είναι ιδιαίτερα βολικές και λειτουργικές και είμαι βέβαιος ότι με τον καιρό θα προστεθούν και άλλες. Κάτω από την επιλογή της συσκευής υπάρχει και επιλογή διαφόρων προφίλ για την κάθε συσκευή, τα οποία μπορούμε να εναλλάσσουμε χειροκίνητα ή να επιλέξουμε την αυτόματη ενεργοποίησή τους όταν κάποιο αντίστοιχο λογισμικό βρίσκεται το προσκήνιο. Το πολύχρωμο πλήκτρο αριστερά από το γρανάζι ανοίγει το Store από όπου μπορούμε να δούμε τι νέο υπάρχει σε αυτό μέσω της επιλογής Discover. Τα Plugins είναι το μεγάλο του ατού καθώς επιτρέπουν τη συνεχή προσθήκη επιπλέον λειτουργιών. Plugins υπάρχουν τόσο από την ίδια την Elgato όσο και από άλλες εταιρίες. Στην κατηγορία Icons βρίσκουμε πολλά πακέτα εικονιδίων για να χρησιμοποιήσουμε στα πλήκτρα - οθόνες της συσκευής. Τέλος, στις κατηγορίες Music και Sound Effects βρίσκουμε μουσικά κομμάτια και ηχητικά εφέ που μπορούμε να αντιστοιχίσουμε στα πλήκτρα της συσκευής. Το πλήκτρο με το γρανάζι ανοίγει το μενού των επιλογών που έχει 4 σελίδες των οποίων οι λειτουργίες είναι γενικά αυτοεξηγούμενες. Πάνω από τις κατηγορίες των λειτουργιών υπάρχει πεδίο αναζήτησης και δεξιά από αυτό ένα πλήκτρο που δίνει τη δυνατότητα να επιλέξουμε αν θέλουμε να κρύψουμε κάποιες λειτουργίες ή και ολόκληρες κατηγορίες λειτουργιών που δε χρησιμοποιούμε. Ας δούμε, ενδεικτικά, κάποιες από τις πολλές λειτουργίες που μπορούμε να αντιστοιχίσουμε με ένα απλό drag and drop στα πλήκτρα - οθόνες του Elgato Stream Deck +. Στην κατηγορία System βρίσκουμε λειτουργίες που αφορούν γενική χρήση στα Windows. Η κατηγορία που αφορά το OBS Studio διαθέτει μια πληθώρα λειτουργιών. Ιδιαίτερη μνεία χρίζει το Multi Action, καθώς επιτρέπει τη δημιουργία μιας αλληλουχίας λειτουργιών με συνδυασμό από οποιεσδήποτε κατηγορίες και αντιστοίχιση της αλληλουχίας σε ένα μόνο πλήκτρο. Οι λειτουργίες που μπορούν να αντιστοιχηθούν στους περιστροφικούς κωδικοποιητές είναι σαφώς λιγότερες αλλά όπως θα δούμε παρακάτω, κάθε μία μπορεί να αντικαταστήσει πολλά πλήκτρα, απλοποιώντας παράλληλα σημαντικά τη χρήση. Χρήση - Αντιπαράθεση toy Elgato Stream Deck + με το Elgato Stream Deck XL Για να γίνει πιο σαφές αυτό, ας δούμε μερικά παραδείγματα χρήσης του Elgato Stream Deck + σε αντιπαράθεση με το Elgato Stream Deck XL. Εξ αρχής είναι σαφές ότι καθώς το Elgato Stream Deck + έχει μόνο 8 πλήκτρα - οθόνες, αν θέλουμε να το χρησιμοποιήσουμε για να ανοίγουμε προγράμματα, σαφώς και το Elgato Stream Deck XL πλεονεκτεί και είναι μια καλύτερη επιλογή. Ακόμα και το Elgato Stream Deck έχει 15, σχεδόν τα διπλάσια, πλήκτρα - οθόνες ενώ το Elgato Stream Deck Mini μπορεί να υπολείπεται με μόλις 6, αλλά είναι πολύ πιο οικονομικό. Ας δούμε όμως τι γίνεται όταν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε το Elgato Stream Deck + για τον έλεγχο της έντασης του ήχου του συστήματος καθώς και ξεχωριστά των ενεργών προγραμμάτων μέσω του Plugin Volume Controller που προσφέρει η ίδια η Elgato. Εδώ ο έλεγχος της έντασης γίνεται μέσω των ατέρμονων περιστροφικών κωδικοποιητών ενώ η οθόνη αφής δείχνει τα αντίστοιχα επίπεδα έντασης και τα πλήκτρα - οθόνες λειτουργούν ως αντίστοιχα πλήκτρα σίγασης, όπως επίσης λειτουργούν και οι περιστροφικοί κωδικοποιητές όταν πιεστούν ως πλήκτρα. Η αντίστοιχη λειτουργία στο Elgato Stream Deck XL γίνεται όπως φαίνεται παρακάτω, με πλήκτρο αύξησης και πλήκτρο ελάττωσης της έντασης για κάθε πηγή ήχου και γραφική απεικόνιση της έντασης εντός αυτών. Σαφώς απλούστερη, ταχύτερη, πιο φυσική και με περισσότερη ακρίβεια και παρεχόμενες πληροφορίες η συγκεκριμένη λειτουργία στο Elgato Stream Deck +. Εδώ βλέπουμε πώς απεικονίζονται τα παραπάνω στις ίδιες τις συσκευές. Όσον αφορά το Wave Link, εδώ έχω δημιουργήσει μια αρκετά διαφορετική προσέγγιση. Στους περιστροφικούς κωδικοποιητές χρησιμοποιείται η επιλογή Dial Stack. Αυτή η επιλογή επιτρέπει με το πάτημα του πλήκτρου του κάθε περιστροφικού κωδικοποιητή να εναλλάσσεται σειριακά μια σειρά λειτουργιών για τον εν λόγω περιστροφικό κωδικοποιητή. Έτσι λοιπόν έχω ορίσει τον κάθε περιστροφικό κωδικοποιητή να ελέγχει την ένταση ενός καναλιού εισόδου ενώ με πίεση του πλήκτρου του εναλλάσσεται ο έλεγχος της αντίστοιχης έντασης του Monitor Mix και του Stream Mix. Καθώς χρησιμοποιώ 6 κανάλια εισόδου και έναν ακόμα περιστροφικό επιλογέα για την ένταση εξόδου, δημιούργησα έναν υπό-φάκελο (subfolder). Έτσι λοιπόν ο αρχικός φάκελος του Wave Link περιλαμβάνει τον έλεγχο 3 καναλιών εισόδου καθώς και της εξόδου ενώ ο υπό-φάκελος περιλαμβάνει τον έλεγχο των άλλων 3 καναλιών εισόδου καθώς και της εξόδου. Η αντίστοιχη υλοποίηση του ελέγχου του Wave Link στο Elgato Stream Deck XL χρειάστηκε άλλη προσέγγιση. Υπάρχει ταυτόχρονος έλεγχος και των 6 καναλιών εισόδου και της εξόδου του Monitor Mix ενώ οι αντίστοιχες λειτουργίες των καναλιών του Stream Mix βρίσκονται σε υπό-φάκελο. Και οι 2 προσεγγίσεις είναι σαφείς και λειτουργικές αλλά προσωπικά προτιμώ μακράν τη χρήση των περιστροφικών κωδικοποιητών του Elgato Stream Deck + καθώς και την άμεση ενημέρωση για το επίπεδο έντασης του κάθε καναλιού που παρέχει η οθόνη αφής του. Εδώ βλέπουμε τις αντίστοιχες λειτουργίες στις 2 συσκευές. Στην περίπτωση του ελέγχου του Camera Hub, το Elgato Stream Deck + χρειάστηκε έναν υπό-φάκελο για να ελέγξει όλες τις λειτουργίες. Το Elgato Stream Deck XL χώρεσε όλες τις λειτουργίες χωρίς την ανάγκη χρήσης υπό-φακέλου. Και πάλι όμως προτιμώ τους περιστροφικούς κωδικοποιητές από τις οθόνες - πλήκτρα για τον έλεγχο των εν λόγω λειτουργιών. Εδώ βλέπουμε την υλοποίηση του ελέγχου του Camera Hub στις ίδιες τις συσκευές. Ο έλεγχος των 2 Key Light Air που διαθέτω, μέσω του ελέγχου του Control Center από το Stream Deck, έγινε πολύ πιο απλά και λειτουργικά μέσω του Elgato Stream Deck + παρά μέσω του Elgato Stream Deck XL. Τα 32 πλήκτρα του Elgato Stream Deck XL επιτρέπουν την προ-ρύθμιση αρκετών χρήσιμων επιπέδων αλλά η απλότητα στη χρήση του Elgato Stream Deck + θεωρώ ότι και εδώ υπερτερεί. Εδώ βλέπουμε τις υλοποιήσεις πάνω στις ίδιες τις συσκευές. Είδαμε λοιπόν ότι όπου έχουμε έλεγχο κάποιου επιπέδου ή κάποιας έντασης, το Elgato Stream Deck + είναι η λογική επιλογή, καθώς υπερτερεί σε λειτουργικότητα και απλότητα χρήσης. Αντιθέτως, σε άλλες περιπτώσεις, ο μεγαλύτερος αριθμός πλήκτρων - οθονών υπερτερεί, όπως στα παρακάτω παραδείγματα. Απολογισμός To Elgato Stream Deck + δεν είναι απλά άλλο ένα Stream Deck με περισσότερα ή λιγότερα πλήκτρα - οθόνες. Πρόκειται σαφώς για το επόμενο βήμα της εταιρίας στη συγκεκριμένη σειρά προϊόντων, καθώς στα ήδη υπάρχοντα πλήκτρα - οθόνες, προσθέτει ατέρμονους περιστροφικούς κωδικοποιητές και οθόνη αφής. Η συσκευή, όπως ακριβώς και τα Elgato Stream Deck XL, Elgato Stream Deck και Elgato Stream Deck Mini, με εντυπωσίασε από το γεγονός ότι κάνει ακριβώς αυτό που υπόσχεται, χωρίς προβλήματα, χωρίς "αλλά", απλά και φυσικά. Το λογισμικό είναι εύκολο και λειτουργικό, δεν εντόπισα ούτε bugs ούτε κάτι που θα άλλαζα, εκτός ίσως από το θα προσθέσω τη δυνατότητα να υπάρχουν σελίδες εντός των φακέλων, έτσι ώστε να μη χρειάζονται τόσο συχνά οι υπό-φάκελοι. Παρά το γεγονός ότι η συσκευή προορίζεται για χρήση από online content creators και live streamers, οι δυνατότητές της είναι σχεδόν απεριόριστες και μπορεί να προσαρμοστεί άνετα και για γενική χρήση, όπως είδαμε σε κάποια από τα παραδείγματα παραπάνω. Η ποιότητα κατασκευής είναι εξαιρετική με καλά υλικά και σωστή συναρμογή. Τα πλήκτρα πατιούνται κάνοντας έναν ευδιάκριτο, ικανοποιητικό ήχο που δεν ενοχλεί και αποτελεί εξαιρετικό feedback. Το γεγονός ότι το πάτημα καταγράφεται στον τερματισμό του πλήκτρου και όχι αν αυτό πατηθεί πολύ απαλά (όχι για όλη τη διαδρομή του) δεν αποτελεί πρόβλημα, καθώς αυτή είναι αρκετά μικρή. Οι ατέρμονοι περιστροφικοί κωδικοποιητές είναι υψηλής ποιότητας και προσφέρουν ακρίβεια και άνεση στη χρήση. Τα καλύμματά τους είναι αφαιρούμενα και μπορούν να αντικατασταθούν από διαφορετικού χρώματος σετ που διατίθενται από την εταιρία. Υπάρχουν 6 διαθέσιμα χρώματα: Μπλε, κόκκινο, χρυσαφί, ασημί, ροζ και μωβ. Το μόνο που θα μπορούσε κανείς θεωρητικά να βελτιώσει είναι η ανάλυση των οθονών, οι οποία όπως είδατε στις κοντινές φωτογραφίες, δεν είναι υπερ-υψηλή, αλλά για να είμαστε δίκαιοι, το Elgato Stream Deck + δεν προορίζεται για να πατάτε τα πλήκτρα με τη μύτη. Στη φυσιολογική απόσταση χρήσης, τα pixels είναι αόρατα, τα χρώματα ζωηρά και το contrast άριστο. Με τι κόστος έρχονται όλα αυτά; Το κόστος του Elgato Stream Deck + στην Ελληνική αγορά ξεκινάει από τα 229,89 ευρώ, τιμή που βρίσκω λογική για τη λειτουργικότητα που προσθέτει στις συσκευές εισαγωγής ενός υπολογιστή. Το σημαντικό όμως είναι ότι το Elgato Stream Deck + δεν είναι ένα ακόμα Stream Deck για να διαλέξετε ποιο από όλα ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες σας. Πρόκειται για μία συσκευή που προσφέρει νέες δυνατότητες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο μόνη της όσο και σε συνδυασμό με κάποιο από τα άλλα Stream Decks. Προσωπικά πάντως, χρησιμοποιώ ήδη το Elgato Stream Deck + σε συνδυασμό με το Elgato Stream Deck XL και θεωρώ ότι αποτελούν έναν εξαιρετικό συνδυασμό που καλύπτει άριστα όλα τα πιθανά σενάρια χρήσης. Ας συνοψίσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Elgato Stream Deck +: Πλεονεκτήματα + Εξαιρετική ποιότητα κατασκευής + Εξαιρετική λειτουργικότητα + Εξαιρετικό και πολύ απλό στη χρήση λογισμικό + Προγραμματισμός απεριόριστων λειτουργιών με προφίλ και φακέλους + 8 καθαρές οθόνες με ζωηρά χρώματα και πολύ καλό contrast + Οθόνη αφής + 4 ατέρμονοι περιστροφικοί κωδικοποιητές με αφαιρούμενα καλύμματα και λειτουργία πλήκτρου + Λαστιχένια επένδυση στη βάση που σταθεροποιεί άψογα τη συσκευή + Αφαιρούμενο, sleeved, USB C καλώδιο Μειονεκτήματα - Nothing to see here, move along Με βάση τα παραπάνω, η συνολική βαθμολογία του Elgato Stream Deck + είναι:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Πολύμερος Αχανιώτης 20/03/2023

Εισαγωγή Το Company of Heroes 3 (CoH3) είναι ένα παιχνίδι στρατηγικής πραγματικού χρόνου που κυκλοφορεί από τη SEGA και αναπτύσσεται από την Relic Entertainment. Είναι το τρίτο της σειράς Company of Heroes και διαδραματίζεται στο θέατρο της Μεσογείου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το CoH3 είναι μάλλον το πιο πολυαναμενόμενο λανσάρισμα στην ιστορία του franchise το οποίο κυκλοφορεί σχεδόν μια δεκαετία μετά το CoH2. Το CoH3 καλείται από την μία να παραμείνει πιστό στην παράδοση της σειράς και από την άλλη να πρωτοπορήσει εισάγοντας νέους μηχανισμούς παιχνιδιού και χαρακτηριστικά, εξελίσσοντας τόσο το single player campaign όσο και το multiplayer, δίνοντας παράλληλα έμφαση στην υποστήριξη modding. Ας δουμε λοιπόν αν καταφέρνει να ισορροπήσει την παράδοση και την εξέλιξη! Airfields campaign map [Εικόνα:Sega] Gameplay Το Company of Heroes 3 προσθέτει νέα στοιχεία και μονάδες στο franchise, δίνοντας στους παίκτες πρόσθετους μηχανισμούς παιχνιδιού και στρατηγικές δυνατότητες. Οι παίκτες καλούνται να κατακτήσουν τρεις βασικές πτυχές των μηχανισμών του παιχνιδιού προκειμένου να επιτύχουν τη νίκη. Κάθε αποστολή έχει τις δικές της μοναδικές δυσκολίες αλλά αν καταφέρετε να κατακτήσετε τις θεμελιώδεις ιδέες του παιχνιδιού ο δρόμος προς την νίκη θα είναι λιγότερο κακοτράχαλος. Η δημιουργία μιας ισχυρής παρουσίας στο πεδίο της μάχης είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία. Για να επιτύχουν οι παίκτες να καταλάβουν εδάφη και να δημιουργήσουν μια ισχυρή αμυντική γραμμή ενάντια στις επιθέσεις των αντιπάλων, πρέπει να αναπτύξουν δύο έως τρεις ομάδες πεζικού. Οι παίκτες θα πρέπει να διαφυλάξουν τους στρατιώτες με κάθε κόστος, επειδή είναι απαραίτητοι για την κατάκτηση και τη διατήρηση της επικράτειας. Ο επιτυχής έλεγχος της επικράτειας θα έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη πόρων, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για την κατασκευή νέων κτηρίων την παραγωγή μονάδων και τις αναβαθμίσεις. Το δεύτερο βήμα είναι η κατάληψη του ελέγχου σημαντικών θέσεων, η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή προμηθειών, τη δημιουργία φυλακίων υποστήριξης και την ενίσχυση των δυνάμεων που υποχωρούν. Οι παίκτες πρέπει να αναλάβουν τον έλεγχο αυτών των σημείων προκειμένου να αποκτήσουν πρόσβαση σε πόρους τους οποίους στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσουν για να κατασκευάσουν νέα κτήρια στις βάσεις τους. Το τρίτο σκέλος έχει να κάνει με τις μονάδες. Όταν μια μονάδα επιζεί στις μάχες αποκτάει εμπειρία (Vet ability), η οποία θα της επιτρέψει να ξεκλειδώσει ισχυρές ικανότητες και να αυξήσει τις επιδόσεις της στη μάχη. Για να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις νέες ικανότητες αυτών των μονάδων, οι παίκτες πρέπει να τις τοποθετήσουν στρατηγικά στους στρατούς τους. Με τη χρήση του συστήματος Battlegroup, κάθε ένα από τα 4 διαφορετικά factions του παιχνιδιού μπορεί να εξειδικευτεί περαιτέρω. Αυτό παρέχει στους παίκτες την ευκαιρία να αποκτήσουν δεξιότητες και μονάδες που είναι μοναδικές για το στυλ παιχνιδιού τους. Ένα νέο χαρακτηριστικό του παιχνιδιού είναι το Tactical Pause το οποίο αποτελεί μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προσθήκη στην όλη εμπειρία. Αυτό το χαρακτηριστικό επιτρέπει στους παίκτες να διακόπτουν το παιχνίδι, να δίνουν εντολές στις μονάδες τους και στη συνέχεια να κάνουν un-pause. Tactical Pause: Calma chicos, ας δούμε τι θέλει να κάνουμε ο General Cookie! To Dynamic Campaign Map είναι άλλο ένα highlight στο Company of Heroes 3. Προσθέτει πολλά τόσο στο gameplay όσο και στην ιστορία της σειράς στο σύνολό της. Το νέο Dynamic Campaign Map επιτρέπει στους παίκτες να χειρίζονται μονάδες εδάφους αέρος και θαλάσσης και τους δίνει την δυνατότητα να επιλέξουν τη δική τους πορεία μέσα από αποφάσεις που καλούνται να πάρουν. Το μέγεθος του Campaign Map καθιστά δυνατή τη δημιουργία μικρών θυλάκων αντίστασης, καθιστώντας το πεδίο της μάχης πιο δύσκολο και ρεαλιστικό. Όταν τα εχθρικά στρατεύματα σκάβουν και οχυρώνουν τις άμυνές τους, οι παίκτες πρέπει να χρησιμοποιούν τις ζώνες ελέγχου των δικών τους μονάδων για να επηρεάσουν την κίνηση του εχθρού. Αυτό απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό για να περάσουν τα ιδιαίτερα επίμονα εμπόδια. Το dynamic campaign map επιτρέπει στους παίκτες να επιλέξουν τη δική τους πορεία. Για να παραμείνουν αξιόμαχες οι μονάδες καθώς κινούνται σε εχθρικό έδαφος, είναι σημαντικό να δημιουργηθούν καλές γραμμές ανεφοδιασμού. Ταυτόχρονα, η αποκοπή των εχθρικών γραμμών ανεφοδιασμού θα αποδυναμώσει τις θέσεις τους και θα τους καταστήσει λιγότερο ικανούς να αντεπιτεθούν. Οι παίκτες θα πρέπει να κρατούν μια προσεκτική ισορροπία και να κάνουν τις απαραίτητες αναβαθμίσεις αλλά και να δίνουν στις μονάδες τους πόρους που χρειάζονται για να νικήσουν. Τέλος, είναι ζωτικής σημασίας το να συνεργάζονται οι μονάδες μεταξύ τους για να έχουν πλεονέκτημα στις μάχες. Το πεζικό μπορεί να ανιχνεύει και να καταστρέφει τις αντιαρματικές άμυνες, ενώ τα τεθωρακισμένα μπορούν να παρέχουν βοήθεια στο πεζικό κατά τις επιθέσεις και να το κάνουν αποτελεσματικότερο. Συνοψίζοντας, το gameplay Company of Heroes 3 θα δυσκολέψει αλλά και θα ανταμείψει τους παίκτες. Η νίκη απαιτεί απ' αυτούς να κατασκευάσουν μια ισχυρή ραχοκοκαλιά, να καταλάβουν σημεία, να χτίσουν μια βάση και να αξιοποιήσουν στο έπακρο το Veterancy των μονάδων. Factions Το Company of Heroes 3 σας επιτρέπει να παίξετε με τέσσερις διαφορετικές παρατάξεις. Κάθε παράταξη έχει τα δικά της δυνατά σημεία, αδυναμίες και στυλ παιχνιδιού: Οι Αμερικανικές Δυνάμεις είναι επιθετικές, οι Βρετανικές Δυνάμεις είναι ισορροπημένες και ανθεκτικές, η Βέρμαχτ είναι αμυντική ενώ το Afrika Korps έχει ισχυρά τεθωρακισμένα. Ας τις δούμε όμως αναλυτικότερα: Τα τέσσερα factions του CoH3 Afrika Korps: Το Γερμανικό Αφρικανικό Σώμα διαθέτει ένα τρομερό ρόστερ τεθωρακισμένων που περιλαμβάνει το φοβερό Panzer 3, το Flak 88 και το διαβόητο Tiger. Με ένα τέτοιο πλεονέκτημα οχημάτων, οι παίκτες μπορούν να αναπτυχθούν γρήγορα στον χάρτη, να υπερφαλαγγίσουν τους αντιπάλους τους και να κατακτήσουν σημαντικές τοποθεσίες. Ο μηχανοκίνητος οπλισμός του Afrika Korps δίνει ένα στρατηγικό πλεονέκτημα που οι παίκτες μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να δημιουργήσουν πίεση που μπορεί να φθείρει τους αντιπάλους με την πάροδο του χρόνου. Επιπλέον, τα Afrika Korps μπορούν να επωφεληθούν από μια ποικιλία εξειδικευμένων Battlegroups (Italian Infantry, Italian Combined Arms και Armored Support) ώστε να ενισχύσουν περαιτέρω τις δυνατότητές τους. British Forces: Οι Βρετανικές δυνάμεις είναι ισορροπημένες, με καλή ανθεκτικότητα. Υποστηρίζονται από τα έθνη της Κοινοπολιτείας και έχουν ένα απλούστερο tech tree ενώ οι μονάδες τους έχουν πρακτικές και εύκολα κατανοητές δεξιότητες, δίνοντάς τους ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης για νέους και παλιούς παίκτες που ανυπομονούν να αλληλεπιδράσουν με τα νέα στοιχεία του CoH3. Ο Βρετανικός Στρατός έχει διάφορες ομάδες μάχης για να επιλέξει από τις οποίες μπορεί να ενισχύσει το gameplay του. Τα Indian Artillery, Elite Gurkha infantry και British Armored Tanks. Επίσης, η Air and Sea Battlegroup παρέχει αεροπορικούς και ναυτικούς βομβαρδισμούς, καθώς και κομάντος. US Forces: Οι αμερικανικές δυνάμεις είναι επιθετικές με γρήγορο playstyle και εκτεταμένο οπλοστάσιο. Το US Forces είναι μια σταθερή εναλλακτική λύση για τους παίκτες που επιστρέφουν ή για όσους αναζητούν μια σκληρή εμπειρία παιχνιδιού, με ένα στυλ παιχνιδιού παρόμοιο με το αρχικό παιχνίδι Company of Heroes. Οι Battlegroups των αερομεταφερόμενων, τεθωρακισμένων και ειδικών επιχειρήσεων είναι διαθέσιμες και κάθε ομάδα μάχης έχει το δικό της ξεχωριστό σύνολο δεξιοτήτων, όπως η ικανότητα να ρίχνει από αέρος προμήθειες και δυνάμεις, να εξαπολύει αεροπορικές επιδρομές και να αναπτύσσει εξειδικευμένες μονάδες για να παραβιάζει τις εχθρικές γραμμές. Wehrmacht: Η Βέρμαχτ είναι ισχυρή αμυντική παράταξη στο CoH3. Η επένδυση στις σωστές εγκαταστάσεις στα μέσα του παιχνιδιού μπορεί να ξεκλειδώσει ορισμένες ισχυρές μονάδες που μπορούν να φέρουν την νίκη σχετικά εύκολα. Ωστόσο, οι παίκτες μπορούν επίσης να επικεντρωθούν σε τεθωρακισμένα early game, όπως το Panzer IV και το Brumbar. Όσον αφορά τα Βattlegroups, η Wehrmacht δίνει στους παίκτες τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ Mechanized, Breakthrough ή Luftwaffe. Η ομάδα μάχης Mechanized παρέχει συνδυασμένα όπλα και κλήσεις οχημάτων εκτός χάρτη. Η Breakthrough, από την άλλη πλευρά, επικεντρώνεται κυρίως σε οχήματα και μονάδες ικανές να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα. Τέλος, η ομάδα μάχης Luftwaffe παρέχει αερομεταφερόμενους στρατιώτες, αεροπορική υποστήριξη και αναγνώριση. Single Player Το single player campaign του Company of Heroes 3 λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στο θέατρο επιχειρήσεων της Μεσογείου, συγκεκριμένα στην Ιταλία και τη Βόρεια Αφρική. Η πλοκή ακολουθεί τις συμμαχικές δυνάμεις, ιδίως τα στρατεύματα των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς αγωνίζονται εναντίον των δυνάμεων του Άξονα, με επικεφαλής τη Γερμανία και την Ιταλία. Οι επιλογές στους διαλόγους με τα Battlegoups επηρεάζουν γεγονότα και τις εξελίξεις στο πεδίο. Χωρίς να υπάρχει ένας μόνο τρόπος νίκης, το campaign παρέχει μια ενδιαφέρουσα εμπειρία με αρκετά καλό replayability. Απόβαση στο Σαλέρνο: Με το μεγαλειώδες σχέδιο του Στρατάρχη Cookie, σε καμιά ωρίτσα θα πίνουμε καπουτσίνο στην πλατεία! Όπως αναφέραμε και στην προηγούμενη ενότητα περί gameplay, το campaign έχει μη γραμμική δομή που επιτρέπει στους παίκτες να ολοκληρώνουν τους στόχους και τις αποστολές με όποια σειρά θέλουν, καθώς και πολλά ιστορικά τόξα που εξετάζουν διάφορες πτυχές της σύγκρουσης. Ο παίκτης καλείται να επιλέξει με ποιον σχηματισμό θα συνεχίσει. To Italian Campaign συνδυάζει μάχες επί του εδάφους με εκτεταμένες τακτικές εκστρατείας στο θέατρο της Μεσογείου. Οι παίκτες μπορούν να ακολουθήσουν το δικό τους δρόμο, εξερευνώντας διαφορετικά μονοπάτια, εκτιμώντας τους πιο πολύτιμους πόρους και εξασφαλίζοντας εδάφη με χερσαία στρατεύματα. Οι ελεύθερες επιλογές που μπορεί να κάνει ο παίκτης μέσα από συγκρούσεις και αλλαγές εδαφών, καθώς και ιστορικά σημαντικά γεγονότα, όπως η απόβαση στο Σαλέρνο και η μάχη για το Cassino δένονται με ρεαλιστικό τρόπο και δημιουργούν μια δυναμική πλοκή. Hey there Jerry-bois, Say hello to MY LITTLE FRIEND! Στο North African Campaign οι παίκτες πρέπει να χρησιμοποιήσουν έναν συνδυασμό πεζικού και οχημάτων για να απωθήσουν τις βρετανικές δυνάμεις που προσπαθούν να απομακρύνουν τα DAK από την έρημο. Ξεκινώντας στις αρχές του 1942, η εκστρατεία μεταφέρει τους παίκτες σε ιστορικές μάχες όπως η Ajdabiya, η Gazala και το Tobruk. Κάθε μάχη έχει τα δικά της εμπόδια, απαιτώντας από τους παίκτες να ακονίσουν τις ικανότητές τους στην αντιμετώπιση τόσο των κινδύνων όσο και των ευκαιριών που συνεπάγεται ο πόλεμος με τεθωρακισμένα. Για να κερδίσουν, οι παίκτες πρέπει να εξισορροπήσουν τη δύναμη πυρός, την άμυνα, τις επισκευές και το στρατηγικό placement. Στο North African Campaign ο παίκτης καλείται να αντιμετωπίσει τις Συμμαχικές Δυνάμεις. Οι αποστολές των campaigns μπορούν να κυμαίνονται από επιθέσεις μεγάλης κλίμακας σε εχθρικές θέσεις έως μυστικές επιχειρήσεις πίσω από τις εχθρικές γραμμές, με στόχους που κυμαίνονται από την κατάληψη ζωτικών θέσεων έως την κατεδάφιση της εχθρικής άμυνας και τη διάσωση πολιτών ή συμπολεμιστών. Κάθε αποστολή έχει σχεδιαστεί για να είναι σκληρή και διασκεδαστική, απαιτώντας από τον παίκτη να εξισορροπήσει προσεκτικά τους πόρους, τη σύνθεση των στρατευμάτων και την τακτική του προκειμένου να επιτύχει. Οι στόχοι των αποστολών είναι διαφορετικοί και ποικίλοι και απαιτούν διαφορετικές τεχνικές και προσεγγίσεις. Ορισμένοι στόχοι μπορεί να απαιτούν από τον παίκτη να κρατήσει ένα συγκεκριμένο μέρος για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα, ενώ άλλοι μπορεί να απαιτούν να εξαλείψει εχθρικές μονάδες ή εγκαταστάσεις σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Το single player campaign στο Company of Heroes 3 είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και προσφέρει μια καλοσχεδιασμένη εμπειρία για τους παίκτες. Οι αποστολές είναι καλά σχεδιασμένες ενώ η παρουσία δυναμικών συμβάντων προσθέτει ένα στοιχείο έκπληξης στη δράση και συμβάλλει στη διατήρηση του ενδιαφέροντος. Multiplayer PvP: Οι παίκτες έχουν την δυνατότητα να παίξουν PvP multiplayer σε 14 χάρτες που διαδραματίζονται στο θέατρο πολέμου της Μεσογείου. Οι χάρτες έχουν ποικιλία περιλαμβάνοντας από αστικές περιοχές μέχρι ανοιχτές εκτάσεις στην έρημο δίνοντας την δυνατότητα στους παίκτες να ανταγωνίζονται σε μάχες από 1v1 έως 4v4. Όπως αναφέραμε και παραπάνω, κάθε μία από τις παρατάξεις προσφέρει μοναδικές μονάδες, ομάδες μάχης και ικανότητες, επιτρέποντας στους παίκτες να προσεγγίσουν τη μάχη με διαφορετικούς τρόπους. Το PvP multiplayer του CoH3 είναι μια εξέλιξη του multiplayer του CoH2 με περισσότερες παρατάξεις, χάρτες και μονάδες με τους παίκτες να μπορούν. Το σύστημα matchmaking δίνει το παρόν και υπόσχεται να συνδυάζει τους παίκτες με αντιπάλους συγκρίσιμου επιπέδου, εξασφαλίζοντας μια δίκαιη και ανταγωνιστική εμπειρία. Στο παιχνίδι περιλαμβάνεται επίσης ένα εκτενές σύστημα κατάταξης, το οποίο επιτρέπει στους παίκτες να παρακολουθούν την πρόοδό τους και να συγκρίνονται με τους άλλους σε έναν παγκόσμιο πίνακα αποτελεσμάτων. CoOp: Οι 14 χάρτες PvP είναι επίσης διαθέσιμοι στο CoOp multiplayer, επιτρέποντας στους παίκτες να δοκιμάσουν τις στρατηγικές τους και να βελτιώσουν την συνεργασία και τον συντονισμό τους ενάντια σε μια ενισχυμένη τεχνητή νοημοσύνη που δε χαρίζει κάστανα. Στιγμιότυπο από το lobby του CoH3. Γραφικά Τα γραφικά του Company of Heroes έχουν βελτιωθεί σημαντικά με το CoH3. Υπεύθυνη για αυτό είναι η μηχανή Essence Engine 5 της Relic Entertainment, η οποία επιτρέπει βελτιωμένα γραφικά και εφέ. Σαν αποτέλεσμα, το παιχνίδι περιέχει νέες τεχνολογίες που ενισχύουν τον ρεαλισμό της καταστροφής του τερέν, της σκόνης και των αλληλεπιδράσεων του νερού με τα οχήματα, με αποτέλεσμα μια όμορφη εμπειρία συνολικά. Όταν οι μηχανοκίνητες μονάδες δέχονται επίθεση, εμφανίζουν ορατή ζημιά, με προμήθειες και σακιά άμμου να πετάγονται με το όχημα να γίνεται αγνώριστο. Έτσι όταν το πλήρωμα του M24 Chaffee λέει "Let's put some scars on this lil Chaffee", αυτό όντως συμβαίνει. Η αναβαθμισμένη μηχανή φυσικής και γραφικών σε δράση. [Footage: SEGA] Σημαντικά αναβαθμισμένη είναι και η φυσική του παιχνιδιού. Όταν ένα όχημα χάνει τον έλεγχο, τα σώματα των στρατευμάτων θα πετάξουν όπου τα πάει η ορμή, δημιουργώντας μια πιο ρεαλιστική αίσθηση. Τα συντρίμμια και οι εκρήξεις των οχημάτων είναι επίσης πιο ρεαλιστικά καθώς διαλύονται σε πολλά κομμάτια όταν καταστρέφονται. Essence Engine 5 [Εικόνα: SEGA] Παρόλο που τα γραφικά του CoH3 έχουν κάποιες ατέλειες και από τις ρυθμίσεις λείπουν χαρακτηριστικά όπως το raytracing και το FSR/DLSS, είναι εμφανώς βελτιωμένα σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι της σειράς και συμβάλλουν στην ένταση των μαχών και κάνουν την εμπειρία του παιχνιδιού πιο απολαυστική και αν μάθαμε κάτι από τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς είναι το ότι αυτό που βλέπουμε στο Day 1 της κυκλοφορίας είναι η αρχή και στο μέλλον θα υπάρξουν βελτιώσεις. Ήχος Το ηχητικό κομμάτι του Company of Heroes 3 είναι εξαιρετικό, συμβάλλοντας σημαντικά στη διαμόρφωση του περιβάλλοντος του παιχνιδιού. Η μουσική του παιχνιδιού είναι συνθετική, με μια σαρωτική ορχηστρική μελωδία που αντικατοπτρίζει σωστά το εύρος των συγκρούσεων. Η μουσική αλλάζει δυναμικά ανάλογα με τις ενέργειες του παίκτη και τα τεκταινόμενα στο πεδίο της μάχης και από ένα σημείο και μετά περνάει σε δεύτερο πλάνο. Τα ηχητικά εφέ του Company of Heroes 3 είναι σε πολύ καλό επίπεδο, με κάθε μονάδα και όχημα να έχει τον δικό του ξεχωριστό ήχο. Οι πυροβολισμοί, οι εκρήξεις και άλλοι ήχοι μάχης είναι όλοι αρκετά καλά εκτελεσμένοι, συμβάλλοντας μεταφορά της αίσθησης χάους και κινδύνου του πεδίου της μάχης. Οι ατάκες των μονάδων στο Company of Heroes 3 το κερασάκι στην τούρτα! Είναι εξαιρετικές, με κάθε μονάδα να έχει τη δική της ξεχωριστή φωνή που συμβάλλει στο γενικότερο immersion. Mάλιστα, οι μονάδες δεν διστάζουν να βωμολοχήσουν όταν η κατάσταση δεν περιγράφεται με κόσμιο τρόπο. Catch that ya filthy jerry w*****s! Προσοχή έχει δοθεί και στους χαρακτήρες της ιστορίας με την φωνή κάθε χαρακτήρα να αντικατοπτρίζει την προσωπικότητα και το υπόβαθρό του, αν και σε κάποια σημεία ίσως οι διάλογοι αν και άρτιοι, είναι λίγο "ανάλατοι". Συνολικά, ο ηχητικός σχεδιασμός του Company of Heroes 3 είναι αρτιότατος με καλή μουσική, ρεαλιστικά ηχητικά εφέ και εξαιρετική φωνητική υποκριτική. Απαιτήσεις Οι απαιτήσεις του παιχνιδιού δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλες. Αρκεί ένα μέτριο σύστημα για να απολαύσει κανείς το παιχνίδι. Συγκεκριμένα, οι ελάχιστες είναι : OS: Windows 10 64-bit Processor: Intel i5 6th-gen or AMD Ryzen desktop processor with 4 cores @3GHz, or equivalent performance Memory: 8 GB RAM Graphics: NVIDIA GeForce GTX 950, AMD Radeon R9 370, or equivalent performance DirectX: Version 12 Storage: 40 GB available space Οι προτεινόμενες είναι : OS: Windows 10 64-bit Processor: Intel i7 8th-gen or AMD Ryzen desktop processor with 8 cores @ 3GHz or equivalent performance Memory: 16 GB RAM Graphics: NVIDIA GeForce GTX 1660, AMD Radeon RX 5600, or equivalent performance DirectX: Version 12 Storage: 40 GB available space Εμείς δοκιμάσαμε το παιχνίδι σε ένα σύστημα με AMD Ryzen 5800X3D, 32GB RAM και μια GeForce GTX 1660Super σε ανάλυση 1440p και τα γραφικά στο μέγιστο. Με τις ρυθμίσεις αυτές το σύστημα έπιανε τα 60-70 καρέ το δευτερόλεπτο ενώ πολλές φορές ξεπερνούσε τα 100. Οι μόνες φορές που υπήρχαν σπασίματα ήταν στο μέγιστο zoom out του Campaign Map με τα FPS εκεί να πέφτουν στα 30-40. Συμπεράσματα Το Company of Heroes 3 είναι ένα δυνατό παιχνίδι στρατηγικής πραγματικού χρόνου που βασίζεται στις προηγούμενες επιτυχίες της σειράς. Στους οπαδούς του είδους θα αρέσουν τα νέα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού, το συναρπαστικό gameplay και το καθηλωτικό περιβάλλον. Τα αναβαθμισμένα γραφικά και ο ηχητικός σχεδιασμός του παιχνιδιού συμβάλλουν στην ατμόσφαιρα του η οποία ενισχύεται από το λεπτομερές περιβάλλον και τα όμορφα σχεδιασμένα ηχητικά εφέ και τη μουσική. Τόσο το single player με τα campaign και skirmish όσο και το multiplayer μέρος με το CO-op και PvP είναι καλοσχεδιασμένα, με αρκετό βάθος και πολυπλοκότητα για διασκεδαστικό gameplay ενώ οι μηχανισμοί των factions και battlegroups του παιχνιδιού δίνουν replayability. Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να σημειώσουμε και κάτι άλλο, αρκετά σημαντικό: η Relic έδωσε έμφαση στη συμμετοχή των στην ανάπτυξη του Company of Heroes 3 ενισχύοντας το λεγόμενο Community Council, το οποίο περιλαμβάνει αντιπροσώπους της κοινότητας του CoH με τους οποίους η Relic έχει επικοινωνία σε τακτική βάση για να διασφαλίσει ότι το παιχνίδι ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της κοινότητας. Εμείς δεν μπορούμε παρά να επιδοκιμάσουμε τέτοιες πρακτικές. Και κάπου εδώ έφτασε η στιγμή για το tldr; του review: Το Company of Heroes 3 είναι ένα καλοφτιαγμένο παιχνίδι στρατηγικής πραγματικού χρόνου που επεκτείνει τα δυνατά σημεία της σειράς παρέχοντας μοναδικούς μηχανισμούς παιχνιδιού, ενδιαφέρον single και multiplayer κομμάτι τοποθετημένα σε ένα καθηλωτικό περιβάλλον που δημιουργεί μια επική και αξέχαστη εμπειρία την οποία η εταιρεία ανάπτυξης υπόσχεται να εξελίσσει συνεχώς. Ατμόσφαιρα Γραφικά Ήχος Campaign Replayability Η κάμερα θα μπορούσε να κάνει περισσότερο zoom out κατά τη διάρκεια της μάχης Με βάση τα παραπάνω η βαθμολογία του Company Of Heroes είναι:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την Zegetron για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Ενημέρωση 02-03-2023: Η Zegetron μας ενημέρωσε πως δεν θα κυκλοφορήσει στην Ελληνική αγορά σε Boxed έκδοση την Console Version, η οποία θα είναι αποκλειστικότητα στα Digital Store της κάθε κονσόλας. Σύμφωνα με την ίδια ενημέρωση η ημερομηνία έναρξης των προπαραγγελιών για την έκδοση για κονσόλες θα ανακοινωθεί αργότερα.

Πρόλογος Η Corsair, γνωστή για τα gaming περιφερειακά της και όχι μόνο, έχει στον κατάλογό της μερικά από τα καλύτερα μηχανικά πληκτρολόγια που έχουν περάσει από τα εργαστήρια του ΤheLAB.gr, κυρίως στη full size αλλά και στις mini και TKL (tenkeyless) κατηγορίες που αρχίζουν να ανταγωνίζονται πλέoν σε ζήτηση τα κλασικά full size keyboards, ιδιαίτερα η TKL που έχει αρκετά μεγάλο και φανατικό κοινό μεταξύ τον οποίων και η αφεντιά μου. Στο άρθρο αυτό θα ασχοληθούμε με το K60 PRO TKL RGB, ένα tenkeyless πληκτρολόγιο όπως φανερώνει και το πλήρες όνομά του, μηχανικών διακοπτών φυσικά που είναι κοινό χαρακτηριστικό των περισσοτέρων gaming πληκτρολογίων και ειδικά του κουρσάρου. Πρόκειται για το πρώτο πληκτρολόγιο της σειράς K60 που δεν είναι full size αλλά και το πρώτο της σειράς K60 με οπτικούς διακόπτες, το τέταρτο στη σειρά με αυτούς τους διακόπτες για την Corsair μετά τα K70, K70 Pro και K100. Όπως είναι λογικό οι οπτικοί διακόπτες αποτελούν τη νέα τάση για τους περισσότερους κατασκευαστές περιφερειακών μιας και τα θεωρητικά τουλάχιστον πλεονεκτήματά τους είναι σημαντικά. Φυσικά η εταιρεία με σήμα το καραβάκι δεν θα μπορούσε να μείνει ουραγός σε αυτό, δεν θα της το επέτρεπε η ιστορία της μιας και μας έχει συνηθίσει γενικώς σε πρωτοπορίες. Δεν μένει λοιπόν παρά να δούμε αν και κατά πόσο και στην περίπτωση του K60 PRO TKL RGB η Corsair μας προσφέρει αυτά που υπόσχεται, κάτι στο οποίο μας έχει συνηθίσει άλλωστε. Τεχνικά χαρακτηριστικά Ξεκινάω όπως πάντα παραθέτοντάς σας τα τεχνικά χαρακτηριστικά του K60 PRO TKL RGB, όπως μας τα δίνει η Corsair στη σελίδα της, με τον γνωστό μας πλέον πίνακα, ενημερώνοντάς μας συνοπτικά για το τι ακριβώς μας προσφέρει ως αντίτιμο των 149,99€ που μας ζητάει για την απόκτησή του. Παρατηρούμε ότι πρόκειται για ένα 87 πλήκτρων, tenkeyless μορφολογίας, ενσύρματο, RGB πληκτρολόγιο της σειράς K60, με Fn πλήκτρο για τον έλεγχο των έξτρα λειτουργιών και με απαίτηση σύνδεσης σε θύρα USB 3.0 τουλάχιστον, φυσικό επακόλουθο της έως και 8ΚHz Polling Rate δυνατότητάς του. Είναι βεβαία και NKRO, με 100% Anti-Ghosting και - τι άλλο - φέρον CORSAIR OPX Optical-Mechanical διακόπτες. Βλέπω ότι έχει και on-board μνήμη, άρα θα κρατάει και ρυθμίσεις χωρίς να είναι απαραίτητη η παρουσία του iCUE. Και τώρα μερικές παρατηρήσεις στα υπόλοιπα. Το βάρος των 0,96kgr θα πρέπει να αναφέρεται στην συνολική συσκευασία που είναι 956gr μετρημένα και όχι στα ακριβώς 700gr καθαρού βάρους του K60 PRO TKL, χωρίς το καλώδιο φυσικά, αλλά και πάλι... Το “Adjustable Height” δηλαδή το Ρυθμιζόμενο ύψος αφορά απλά, δυστυχώς, τα δύο κλασικά αναδιπλούμενα ποδαράκια στο πίσω μέρος του. Ήλπιζα σε περισσότερα, κακώς ίσως, αλλά ήλπιζα σε ρυθμιζόμενο βάθος ενεργοποίησης των διακοπτών. Το “K60” στο “Keyboard Type Size” είναι προφανώς τυπογραφικό λάθος μιας και ούτε η σειρά K60 του κουρσάρου αποτελείται καθολικά από TKL πληκτρολόγια, αλλά ούτε και τα TKL είναι φόρμας 60%, αν ήθελαν να πουν κάτι τέτοιο, αλλά 87% όπως είναι και το εναλλακτικό τους όνομα. Συσκευασία και περιεχόμενα Πρόκειται για μια ακόμα λιτή συσκευασία της Corsair με κίτρινες τις δύο μεγάλες πλευρές και μαύρες τις υπόλοιπες. Στην μεγάλη μπροστινή επιφάνεια έχουμε το Corsair K60 PRO TKL, μαύρο και επιβλητικό, να καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της κίτρινης επιφάνειας με καρφωμένο το καλώδιό του επάνω του για να μας επισημάνει προφανώς ότι δεν είναι ασύρματο. Στα δεξιά του, κάθετα, βρίσκεται το λογότυπό του. Αριστερά έχουμε κάποια εκ των βασικών του χαρακτηριστικών και κάτω δεξιά τις συσκευές που υποστηρίζει - φυσικά PC και MAC αλλά και XBOX πλέον -, το λογότυπο OPX των οπτικών διακοπτών του και το λογότυπο iCUE, του λογισμικού δηλαδή της Corsair για τις παραμετροποιήσεις των προϊόντων της. Στην πίσω επίσης κίτρινη πλευρά βλέπουμε και πάλι το K60 PRO TKL με το USB-C βύσμα οριακά εκτός σύνδεσης για να μας επισημάνει ότι το καλώδιο δεν είναι ενσωματωμένο - πολύ καλό αυτό - και περιφερειακά του κάπως αναλυτικότερα τα χαρακτηριστικά του. Φυσικά και εδώ στις γωνίες δεσπόζουν τα λογότυπα εταιρείας, διακοπτών, λογισμικού και υποστηριζόμενων συσκευών. Στην λεπτή μπροστινή πλευρά έχουμε στη σειρά από αριστερά τα λογότυπα εταιρείας και προϊόντος, το “PRESS THE ADVANTAGE” να μας προτρέπει θετικά για τους διακόπτες να υποθέσω, τρία χαρακτηριστικά (διακόπτες, μέγεθος και αλουμινένιο πλαίσιο) και τέλος ξανά εικονιζόμενο το K60 PRO TKL να αχνοφαίνεται, μαύρο στο μαύρο φόντο. Πίσω τώρα, έχουμε και πάλι τα λογότυπα εταιρείας και προϊόντος, τα χαρακτηριστικά του σε 4 γλώσσες, τα περιεχόμενα της συσκευασίας ακολουθούμενα από ένα εικονίδιο προτροπής ανακύκλωσης και τα γνωστά απαραίτητα barcodes. Τέλος στα δύο μικρά πλαϊνά βλέπουμε και πάλι τα λογότυπα εταιρείας και προϊόντος και στο ένα τις πιστοποιήσεις ενώ στο άλλο και πάλι την εικόνα του K60 PRO TKL. Ανοίγοντας το μεγάλο χάρτινο καπάκι βλέπουμε το K60 PRO TKL προστατευμένο μέσα σε διάφανη σακούλα και σκεπασμένο από τα δύο κλασικά φυλλάδια πληροφοριών εγγύησης και ασφάλειας που συνοδεύουν όλες τις συσκευές. Ανοίγοντας τώρα και το μικρότερο εσωτερικό χάρτινο καπάκι μπροστά από το K60 PRO TKL έχουμε το λαστιχένιο (όπως αναφέρεται και στα περιεχόμενα) USB-A to USB-C καλώδιο σύνδεσης, προστατευμένο και αυτό σε ένα μικρότερο φυσικά διάφανο σακουλάκι. Να παρατηρήσω ότι θεωρώ έλλειψη το ότι δεν περιλαμβάνεται σε μια συσκευασία πληκτρολογίου των 150€ και ένα εργαλείο αφαίρεσης των αφαιρούμενων keycaps, δεν κοστίζει και τόσο πια. Κάτω από τον φακό Η πρώτη εικόνα που παρουσιάζει το K60 PRO TKL δεν είναι τίποτα λιγότερο άλλα και τίποτα περισσότερο από αυτό που περιμένει κάνεις. Λιτή, απλή και απέριττη TKL διάταξης κατασκευή, όμορφο στο μάτι χωρίς να έχει κάτι το ιδιαίτερο, σε κερδίζει με τα κουμπιά να φαίνονται πολύ ποιοτικά, σταθερά τοποθετημένα επάνω από την μαύρη αλουμινένια επιφάνεια και με πολύ καθαρά τα σύμβολα επάνω τους. Αντίστοιχα ποιοτική είναι και η πίσω πλευρά, από πλαστικό αυτή την φορά, με 5 αντιολισθητικές λωρίδες και τα δύο ποδαράκια ανύψωσης του πίσω μέρους. Εικαστικά ενδιαφέρον είναι το κόψιμο στις πλαϊνές πλευρές που κάνει να ξεχωρίζει η ανύψωση της πίσω πλευράς αλλά και η απότομη προς τα κάτω κλίση της μπροστινής, η οποία υποθέτω ότι εξυπηρετεί και εργονομικά, πέραν του εικαστικού. Δεν έχω κάποια παρατήρηση για το εμπρός μέρος μιας και πέραν της κλίσης που προανέφερα δεν υπάρχει κάτι άλλο, όχι όμως ότι θα έπρεπε κιόλας. Στην πλάτη τώρα, το μόνο που ξεχωρίζει είναι η USB-C θύρα, πολύ βολικότερη από ενσωματωμένο καλώδιο δεν νομίζετε; Παρατηρώντας λίγο περισσότερο, βλέπουμε στο αριστερό μέρος κάτω χαμηλά και αρκετά διακριτικά το μοντέλο ενώ δεξιά βλέπουμε το καραβάκι - λογότυπο της Corsair να αχνοφαίνεται μαύρο και γυαλιστερό επάνω στο μαύρο αλουμίνιο καθώς και 3 LEDs ένδειξης για τα “Caps Lock “, “Scroll Lock” και “Windows Key Lock”. Πολύ βολικό το τελευταίο σε “gaming mode”. Συνδεσιμότητα Απλά τα πράγματα και εδώ, USΒ-C υποδοχή και ένα USΒ-C to USB-A λιτό, λαστιχένιο καλώδιο με κλασικά μεγάλα Corsair βύσματα, υποσχόμενο να μην μπερδεύεται - σύμφωνα με τον κατασκευαστή - και αλήθεια λέει. Βέβαια η σύνδεση μπορεί να είναι απλή ως hardware αλλά από επιδόσεις έχουμε αρκετές με 125Hz έως και 8.000Hz polling rate, φυσικά σε τουλάχιστον USB 3.0 για να υπάρχει και το αντίστοιχο bandwidth. Λειτουργικότητα Μιλώντας για το K60 PRO TKL αναφερόμαστε σε ένα καθαρά TKL πληκτρολόγιο και με προφανώς υψηλή ποιότητα όπως αρμόζει άλλωστε σε ένα Corsair προϊόν, αυτό όμως που το κάνει να ξεχωρίζει είναι προφανώς οι οπτικοί διακόπτες. Συνοπτικά... «Στην κλασική περίπτωση των “μηχανικών” διακοπτών έχουμε δύο μεταλλικές επαφές που θα πρέπει να έρθουν σε επαφή για να κλείσει το κύκλωμα, δύο μεταλλικά ελάσματα δηλαδή που πρέπει να ακουμπήσουν για να περάσει από μέσα τους ρεύμα. Στους “οπτικούς” διακόπτες η αντίστοιχη διαδικασία επιτυγχάνεται απλά μέσω της διακοπής μιας υπέρυθρης δέσμης φωτός» Η προηγούμενη παράγραφος είναι απόσπασμα από το άρθρο του TheLAB.gr για το M65 RGB ULTRA Tunable FPS όπου όσοι ενδιαφέρονται θα βρουν μια αρκετά καλή αναφορά για τις διαφορές των δύο τεχνολογιών και τα βασικά πλεονεκτήματα των οπτικών διακοπτών. Βέβαια όταν μιλάμε για οπτικούς διακόπτες μιλάμε - πέραν της ταχύτητας - και για μακροζωία μιας και η Corsair μας υπόσχεται 150 εκατομμύρια πιστοποιημένες ενεργοποιήσεις, νούμερο κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο μιας και είναι τριπλάσιο των πλέον εξελιγμένων κλασσικών μηχανικών. Αν τώρα συμπεριλάβουμε και την εξαιρετική απόσταση ενεργοποίησης (actuation distance) του 1mm και την ομαλή γραμμική διαδρομή των “linear” CORSAIR OPX διακοπτών του K60 PRO TK τότε είναι λογικό το ότι δεν συγχωρεί ανακρίβειες κατά την χρήση. Πραγματικά, το παραμικρό χάδι σε οποιοδήποτε κουμπί παράλληλα ή μη με οποιοδήποτε άλλο το ενεργοποιεί εκούσια ή ακούσια. Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ και στα keycaps που έχει επιλέξει η Corsair για το K60 PRO TKL. Πρόκειται μεν για απλά ABS αλλά με πολύ καλή αίσθηση στη αφή, πέραν του άψογου φινιρίσματος. Οι παρακάτω εικόνες παρατίθενται προς απόδειξη του δευτέρου. Όσο για το πρώτο, απλά πιστέψτε με, έχω δοκιμάσει αρκετά. Εδώ βλέπουμε τα βάρη κάποιων κουμπιών όμοιων ανά ζεύγη. - Και ένα κοντινό στους διακόπτες. Μια μικρή παρατήρηση για την αίσθηση, όχι απαραίτητα αρνητική αλλά ενδεικτική, είναι ότι οι άκρες των κουμπιών έχουν μια ελαφρά κοφτερή αίσθηση, αποτέλεσμα υποθέτω του καλού φινιρίσματος σε συνδυασμό με την εικόνα που θέλουν να δώσουν. Βέβαια θα ξαναθυμίσω ότι προανέφερα για την ακρίβεια στο πάτημα, συνεπώς το πάτημα στην άκρη κάποιου κουμπιού εγκυμονεί τον κίνδυνο να πατήσουμε ακούσια και το διπλανό του, πράγμα το οποίο θα καταγραφεί αδιαπραγμάτευτα ως κίνηση από το ταχύτατο K60 PRO TKL. Η ταχύτητα και η απόσταση ενεργοποίησης του 1mm έχουν και αυτή την πλευρά. Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί το ότι μπορούμε να παραγγείλουμε το K60 PRO TKL σε 12 διαφορετικές διατάξεις/γλώσσες (Layout) πληκτρολογίου συμπεριλαμβανομένων και των Ελληνικών. Εδώ θα πρέπει να κάνω και μια παρατήρηση όχι και τόσο καλή. Το φυσιολογικά μακρύ “space” εκτός από τον διακόπτη του στηρίζεται και σε δύο βάσεις, μια στην κάθε του άκρη, αλλά χωρίς ουσιαστικά κάποιο αντικραδασμικό μηχανισμό. Ο συνδυασμός τώρα αυτού του βάρους του “space” λόγω του μεγέθους του και της υπερευαισθησίας των διακοπτών έχει σαν αποτέλεσμα την ακούσια χρήση του κουμπιού αυτού ως παρενέργεια κάθε έντονου κραδασμού. Για παράδειγμα αν χτυπήσουμε το γραφείο ή αν ανασηκώσουμε το εμπρός μέρος του K60 PRO TKL και το αφήσουμε να πέσει ακόμα και από 1 εκατοστό απόσταση. Αν αυτό τώρα το κάνουμε από το πλάι σε ύψος μεγαλύτερο των 5-6 εκατοστών τότε πατιούνται διάφορα κουμπιά, ανεξέλεγκτα. Το παρακάτω βίντεο είναι ενδεικτικό. Problem_2.mp4 Corsair iCUE Περνάμε τώρα στο πρόγραμμα ρυθμίσεων του K60 PRO TKL, το κλασικό και εδραιωμένο πλέον iCUE. Το πρόγραμμα δηλαδή που χρησιμοποιείται για την διαχείριση όλων τον προϊόντων της Corsair. Λίγες μεν οι επιλογές, μιας και το K60 PRO TKL δεν έχει τίποτα ουσιαστικά για να ρυθμίσει κανείς πέραν των βασικών ρυθμίσεων για RGB και Key Assignments αλλά ταυτόχρονα υπερπλήρεις σε αυτές τις κατηγορίες. Επιπροσθέτως, υπάρχει και η δυνατότητα για Hardware αποθηκεύσεις για RGB ρυθμίσεις σε ενσωματωμένη μνήμη και 8.000 Hz Polling Rate. Αρχικά να αναφερθούμε φυσικά στην δυνατότητα ρύθμισης της ταχύτητας επικοινωνίας, δηλαδή το Polling Rate που στην περίπτωση του K60 PRO TKL ξεκινάει από τα 125 Hz και φτάνει έως και τα 8.000 Hz με ενδιάμεσα τα 250 Hz , 500 Hz, 1.000 Hz, 2.000 Hz και 4.000 Hz. Φυσικά εδώ έχουμε και ρύθμιση για την φωτεινότητα αλλά και τα Layout. Δείτε και χαρείτε, έχουμε και Ελληνικά. Περνώντας στην ρύθμιση ανάθεσης εργασιών στα κουμπιά, υπάρχουν βέβαια τα πάντα. Ρυθμίσεις για απευθείας ανάθεση σε όποιο πλήκτρο είτε από άλλο του πληκτρολογίου ή συνδυασμό τους ή media ή ποντικιού είτε κάποια μακροεντολή είτε και πλήρες κείμενο. Υπάρχει φυσικά και η δυνατότητα ρυθμίσεων για το VOICEMOD, το λογισμικό που επιτρέπει αναδράσεις μεταξύ ήχων και συσκευών. Αντίστοιχα κάθε λογής ρυθμίσεις υπάρχουν και για RGB και από effect αλλά και από δυνατότητες ανάθεσης, είτε σε μεμονωμένα κουμπιά είτε σε ζώνες αποτελούμενες από ό,τι θέλουμε κυριολεκτικά. Ελαφρώς πιο περιορισμένα είναι τα πράγματα στην περίπτωση των Hardware RGB ρυθμίσεων μιας και εδώ δεν μπορούμε να έχουμε ζώνες ή VOICEMOD, πράγμα λογικό, αλλά από effect έχουμε και εδώ αρκετά. Τέλος, κάποιες λίγες αλλά πολύ σημαντικές ρυθμίσεις για ενεργοποίηση ή απενεργοποίηση κάποιών συνδυασμών πλήκτρων ή του WinKey. HotKeys Παραθέτω το μόνο ουσιώδες απόσπασμα από το εγχειρίδιο χρήσης που μας περιγράφει τις λειτουργείες του K60 PRO TKL. Μετρήσεις Αρχικά να επιβεβαιώσω το “Full Key” NKRO και το 100% Anti-Ghosting του K60 PRO TKL παραθέτοντας την παρακάτω εικόνα από το AquaKeyTest που χρησιμοποίησα για τον αντίστοιχο έλεγχο και να αναφέρω ότι ήταν από τις πιο εύκολες αντίστοιχες μετρήσεις που έχω κάνει σε πληκτρολόγια, λόγω του πολύ μικρού βάθους ενεργοποίησης των πλήκτρων. Θα ήθελα εδώ να αναφέρω ότι η ταχύτητα είναι μάλλον πέραν κάθε μέτρησης. Προσπάθησα να μετρήσω την ταχύτητα τους με ένα γνωστό online εργαλείο και κατάφερα να φτάσω τα 9,3 κτυπήματα το δευτερόλεπτο (93 hits of “space” in 10”) περιορισμός που οφείλεται μάλλον στην δική μου δυνατότητα παρά σε αυτή του το K60 PRO TK. Αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς και κατά την χρήση μιας και δεν υπάρχει απολύτως καμία καθυστέρηση πουθενά, αντιθέτως. Εμπειρία χρήσης Ομολογώ ότι ξεκίνησα την χρήση του K60 PRO TKL κάπως... και θετικά προκατειλημμένος αλλά και με κάποιες επιφυλάξεις. Θετικά προκατειλημμένος διότι η TKL κατηγορία είναι από τις πλέον αγαπημένες μου, με εξαίρεση τα εργονομικά πληκτρολόγια. Αλλά και με κάποιες επιφυλάξεις διότι αρχικά δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο καλύτεροι θα μπορούσαν να είναι οι οπτικοί διακόπτες, ειδικά μετά τις εξελίξεις που έχουν οι μηχανικοί τα τελευταία χρόνια και παρά την θετική έκπληξη που είχα από τους αντίστοιχους στο M65 RGB ULTRA Tunable FPS Gaming Mouse που δοκίμασα πρόσφατα. Έχοντας το K60 PRO TKL στο γραφείο μου όλο αυτό το διάστημα έχω να πω ότι εντυπωσιάστηκα από την διαφορά σε ταχύτητα και αμεσότητα που προσφέρουν οι οπτικοί του διακόπτες. Μου άφησαν ξεκάθαρη αίσθηση ότι εδώ είναι το μέλλον και ότι προς τα εκεί θα πρέπει να κινηθούν πλέον οι σοβαρές κατασκευές. Αν και σε γενικές γραμμές δεν εκμεταλλεύομαι όλο το βάθος που προσφέρουν στο πάτημα, μιας και γενικά προτιμώ το χαμηλό προφίλ, έχω να παρατηρήσω ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν με ενόχλησε, σίγουρα συμβάλει σε αυτό και το πολύ μικρό βάθος απόκρισής τους με μόλις 1mm. Βέβαια έχω να προσθέσω ότι μια βελτίωση στο πάτημα ενδεχομένως να είναι απαραίτητη για να αποφευχθούν ακούσια πατήματα από κάποιους κάπως ποιο «απρόσεκτους» χρήστες. Ενδεχομένως αυτό να επιτυγχάνονταν αν δεν ήταν linear αλλά tactile, από την άλλη πάλι αυτό είναι καθαρά θέμα προσωπικής επιλογής. Πάντως χρήστες με όχι και πολύ μεγάλη εμπειρία που δοκίμασαν το K60 PRO TKL συχνά πατούσαν και κάποιο παραπλήσιο κουμπί ακούσια, εξαιτίας του ότι είναι πολύ μαλακά και ευαίσθητα ενδεχομένως, ποτέ όμως δεν παρατηρήθηκε ακούσιο διπλοπάτημα του ιδίου κουμπιού. Αυτό που θα θεωρούσα πολύ σημαντική βελτίωση θα ήταν η δυνατότητα επιλογής του βάθους ενεργοποίησης από τον χρήστη, η τεχνολογία υπάρχει στα οπτικά και θα έφερνε το K60 PRO TKL σε άλλο επίπεδο. Επίλογος - Συμπεράσματα Κλασική ποιότητα Corsair, άψογη στις λεπτομέρειες με πολύ καλή εμφάνιση, κυρίως εξαιτίας του αλουμινένιου πλατό. Πολύ καλά ποιοτικά πλαστικά μέρη αλλά και μεγάλα αντιολισθητικά λαστιχάκια στο κάτω μέρος και στα αναδιπλούμενα ποδαράκια. Σαφώς ενδιαφέροντες οι οπτικοί διακόπτες, εκπληκτικά γρήγοροι αλλά και με πολύ καλή αίσθηση τόσο στο πάτημα όσο και στην απόκριση, αυτό όμως έχει και ως αντίτιμο το να απαιτεί ακρίβεια στο πάτημα και να μην συγχωρεί ούτε το παραμικρό ακούσιο χάδι σε κανένα κουμπί του διότι θα το εκλάβει ως πάτημα. Τα keycaps που έχει επιλέξει o κουρσάρος είναι απλά ABS μεν αλλά πολύ ποιοτικά με άψογο φινίρισμα και πολύ καλή αίσθηση, πάντως θα μπορούσε να έχει βάλει κάτι καλύτερο ή έστω να δίνει την επιλογή κατά την αγορά. Πολύ βολικό το διαγώνιο κόψιμο στο εμπρός μέρος που εκτός του ότι προσθέτει οπτικά στο σύνολο είναι και ευχάριστο σε αίσθηση, όταν για παράδειγμα ακουμπάνε εκεί οι αντίχειρές μας, έστω και ακούσια. Καλή είναι και η επιλογή του αφαιρούμενου USB–C καλωδίου σύνδεσης και πολύ καλή η επιλογή της τοποθέτησής του στο αριστερό άκρο του K60 PRO TKL, αντί του κέντρου του για παράδειγμα, αν και θα μου άρεσε να υπάρχει παράλληλα επιλογή τοποθέτησης του και δεξιά, κάτι που έχουμε δει αλλού και ήταν θετική πινελιά. Θα ήθελα να έχει μια τουλάχιστον USB–Α ή και USB–C - γιατί όχι - θύρα για USB stick ή και mouse επάνω στο K60 PRO TKL, όχι ότι είναι και καμία σοβαρή έλλειψη αλλά θα το εύρισκα πολύ βολικό. Θα έλεγα ότι τα 149,99€ που ζητάει η Corsair για να μας το προσφέρει είναι ένα τίμιο αντίτιμο για την κατηγορία και την ποιότητά του και δεν θα απογοητεύσει τους κατόχους του σε κανένα επίπεδο. Εξαιρετικοί οπτικοί διακόπτες. Ποιότητα, υλικά, φινίρισμα. Αλουμινένιο πλατό και γενικότερη αισθητική. Φωτισμός RGB, ανεξάρτητος σε κάθε κουμπί και με δυνατότητα αποθήκευσης σε hardware μνήμη. Υποδοχή USB-C σύνδεσης. NKPRO χωρίς ghosting. Έως 8 ΚHz polling rate. Πρόγραμμα παραμετροποιήσεων iCUE. Πολύ ευαίσθητοι διακόπτες για χρήστες που δεν έχουν ακρίβεια στο πάτημα. Απλά ABS keycaps χωρίς άλλες επιλογές κατά την αγορά. Δεν περιλαμβάνεται εργαλείο αφαίρεσης των keycaps στο πακέτο. Με βάση τα παραπάνω, η βαθμολογία του K60 PRO TKL είναι:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής.

Εισαγωγή Πριν από περίπου 1 μήνα ο συνάδελφος Αστρολάβος παρουσίασε ένα οικονομικό πυκνωτικό μικρόφωνο, το Maono PM421 ενώ πριν από δυόμισι χρόνια σας είχα αναλύσει μια ποιοτικότερη και ακριβότερη επιλογή πυκνωτικού μικροφώνου που αποτελούσε και το πρώτο μικρόφωνο της γνωστής Elgato, το Elgato Wave:3. Σήμερα θα ανέβουμε κατηγορία και θα δούμε τη νέα πρόταση της Elgato, το συνδυασμό Elgato Wave DX και Elgato Wave XLR, καθώς επίσης και τον βραχίονα Elgato Wave Mic Arm και το Elgato XLR Cable για τη στήριξη και σύνδεση του μικροφώνου. Συνεπώς μιλάμε για 4 προϊόντα, που πωλούνται ξεχωριστά αλλά αποτελούν ένα ενιαίο λειτουργικό σύνολο. Το δυναμικό μικρόφωνο Elgato Wave DX που έχει έξοδο XLR. To audio interface Elgato Wave XLR όπου συνδέουμε το μικρόφωνο μέσω ενός καλωδίου XLR και το οποίο συνδέεται στον υπολογιστή μας μέσω USB C. Tον βραχίονα Elgato Wave Mic Arm για τη στήριξη του μικροφώνου. Το καλώδιο Elgato XLR Cable για την σύνδεση του μικροφώνου με το audio interface. Καθώς πρόκειται για διακριτά προϊόντα, όλα συμβατά με τα αντίστοιχα standards, δεν είναι υποχρεωτικό να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά μεταξύ τους. Το Elgato Wave DX μπορεί να χρησιμοποιηθεί με οποιοδήποτε XLR audio interface και το Elgato Wave XLR μπορεί να υποστηρίξει οποιοδήποτε δυναμικό ή πυκνωτικό XLR μικρόφωνο. Φυσικά ο βραχίονας Elgato Wave Mic Arm μπορεί να στηρίξει κάθε μικρόφωνο της αγοράς (εντός των ορίων βάρους που υποστηρίζει) και το καλώδιο Elgato XLR Cable είναι απλά ένα καλώδιο XLR και μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντίστοιχα. Αφού λοιπόν ξεκαθαρίσαμε με τι έχουμε να κάνουμε, ας πάμε να ανοίξουμε τις συσκευασίες. Unboxing του Elgato Wave Mic Arm Ξεκινάμε με τη μεγαλύτερη συσκευασία. Το Elgato Wave Mic Arm έρχεται σε ένα ευμεγέθες, απλό, χαρτονένιο κουτί που φέρει το όνομα και την εικόνα του προϊόντος στο επάνω μέρος του. Εντός, βρίσκουμε το προϊόν πλήρως συναρμολογημένο, εκτός από την κάθετη προέκταση της οποίας η χρήση είναι προαιρετική, το αντίβαρο που επίσης είναι προαιρετικό (και πρέπει να χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση του Elgato Wave DX) και τη βάση στήριξης στο γραφείο που φυσικά πρέπει να τοποθετηθεί στο γραφείο πριν τοποθετηθεί ο βραχίονας εντός αυτής. Το Elgato Wave Mic Arm προσφέρει περιστροφή 360 μοιρών στη βάση του, 3 αρθρώσεις και σφαιρική άρθρωση στην κεφαλή σύνδεσης του μικροφώνου. Το quick start guide είναι σαφές και κατατοπιστικό και προτείνω να του ρίξει μια ματιά όποιος θέλει να ξέρει τις ακριβείς προδιαγραφές και δυνατότητες του Elgato Wave Mic Arm. Εντός της συσκευασίας υπάρχει και ένα μικρό φακελάκι που περιέχει ένα μικρό κλειδί άλεν και 2 αντάπτορες. Το άλεν είναι για το σφίξιμο της κάθετης προέκτασης στη βάση στήριξης στο γραφείο και οι αντάπτορες για τη μετατροπή της βίδας 1/4" στο άκρο της κεφαλής σύνδεσης σε 3/8" και 5/8". Για το Elgato Wave DX δεν απαιτείται η χρήση τους. Unboxing του Elgato XLR Cable Το Elgato XLR Cable έρχεται επίσης σε απλό χαρτονένιο κουτί, πολύ μικρότερο φυσικά από αυτό του Elgato Wave Mic Arm. Στο επάνω μέρος του κουτιού αναφέρεται το όνομα το προϊόντος και απεικονίζονται τα βύσματά του, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό XLR. Αναγράφεται επίσης το μήκος του που είναι 3 μέτρα και συνεπώς παραπάνω από επαρκές για τη χρήση που θέλουμε εμείς, δηλαδή τη σύνδεση του Elgato Wave DX που θα βρίσκεται τοποθετημένο πάνω στο Elgato Wave Mic Arm, με το Elgato Wave XLR που θα βρίσκεται τοποθετημένο κάπου επάνω στο γραφείο μας. Εντός της συσκευασίας βρίσκουμε μόνο το καλώδιο, όμορφα τακτοποιημένο. Τα βύσματά του είναι καλής ποιότητας, χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο και έχουν χοντρό και ποιοτικό strain relief. Το καλώδιο καλύπτεται από πυκνό, ποιοτικό sleeving που προσφέρει επιπλέον προστασία και αισθητική. Unboxing του Elgato Wave DX Η συσκευασία του Elgato Wave DX ακολουθεί τα πρότυπα των πολυτελών συσκευασιών της Elgato. Κυριαρχούν οι κλασσικές μπλε αποχρώσεις της εταιρίας ενώ στο εμπρός μέρος δεσπόζει το όνομα και η φωτογραφία του προϊόντος. Στο πίσω μέρος βλέπουμε μια φωτογραφία από ένα σενάριο χρήσης του Elgato Wave DX και λεπτομερείς αναφορές στις δυνατότητες και τις προδιαγραφές του. Η μία πλαϊνή πλευρά απεικονίζει το προϊόν και το όνομά του ενώ η άλλη αναφέρει κάποια βασικά χαρακτηριστικά του και τα περιεχόμενα της συσκευασίας. Η επάνω πλευρά φέρει ένα διαφανές πλαστικό με οπή ανάρτησης σε stand καταστήματος ενώ η κάτω πλευρά φέρει ως συνήθως τη διεύθυνση της εταιρίας, πιστοποιήσεις, σειριακούς αριθμούς, κωδικούς και bar codes. Παρατηρούμε ότι η διεύθυνση είναι αυτή της Corsair, καθώς η Elgato αποτελεί θυγατρική της από το 2018. Ανοίγοντας τη συσκευασία, το πρώτο που βλέπουμε είναι το σαφές και κατατοπιστικό quick start guide. Κάτω από το manual, βρίσκουμε το Elgato Wave DX τυλιγμένο σε προστατευτικό μαλακό συνθετικό υλικό και ακόμα πιο κάτω το υποχρεωτικό φυλλάδιο με τις οδηγίες ασφαλείας. Ας βγάλουμε το Elgato Wave DX έξω από το κουτί του... ...και ας το ξετυλίξουμε. Το Elgato Wave DX είναι ένα δυναμικό μικρόφωνο με καρδιοειδές μοτίβο λήψης, λιτής και ποιοτικής κατασκευής, από μέταλλο και ποιοτικό πλαστικό. Έρχεται με ένα μικρό βραχίονα στήριξης προ εγκατεστημένο και ένα χάρτινο μπλε στεφάνι που αγκαλιάζει το μικρόφωνο και ενημερώνει τους χρήστες που δεν πιστεύουν στην ανάγνωση των συνοδευτικών φυλλαδίων ότι πρέπει να κατευθύνουν την ομιλία τους προς το άκρο το μικροφώνου. Στην αντίθετη πλευρά από το σημείο στήριξης του μικρού βραχίονα βρίσκουμε το λογότυπο της εταιρίας. Το λογότυπο μπορεί να περιστραφεί για να είναι "σωστό" σε κάθε τοποθέτηση του μικροφώνου καθώς επίσης και να αφαιρεθεί έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η μεταφορά του βραχίονα στήριξης από αυτή την πλευρά, ενώ το λογότυπο θα τοποθετηθεί στην άλλη. Στο κάτω μέρος του Elgato Wave DX βρίσκουμε την υποδοχή για τη σύνδεση του καλωδίου XLR. Αυτό είναι και το μοναδικό interface του Elgato Wave DX. Δεν υπάρχει ούτε κάποια άλλη σύνδεση ούτε και χειριστήρια, καθώς το μικρόφωνο είναι απολύτως αναλογικό και βασίζεται στη σύνδεση με κάποιο XLR audio interface, όπως το Elgato Wave XLR, για τη λειτουργία του. Στο άκρο του μικρού βραχίονα στήριξης βλέπουμε την υποδοχή για βίδα 1/4". Με τη χρήση ενός κέρματος μπορούμε να αφαιρέσουμε τον αντάπτορα που έρχεται προεγκατεστημένος εντός του βραχίονα και να τον γυρίσουμε ανάποδα έτσι ώστε να μας προσφέρει υποδοχή για βίδα 3/8" ή και να τον αφαιρέσουμε εντελώς έτσι ώστε το Elgato Wave DX να έχει υποδοχή για βίδα 5/8". Unboxing του Elgato Wave XLR Η συσκευασία του Elgato Wave XLR ακολουθεί επίσης τα πρότυπα των πολυτελών συσκευασιών της Elgato. Κυριαρχούν και εδώ οι ίδιες κλασσικές μπλε αποχρώσεις της εταιρίας και στο εμπρός μέρος δεσπόζει το όνομα και η φωτογραφία του προϊόντος. Στο πίσω μέρος βλέπουμε και πάλι μια φωτογραφία από ένα σενάριο χρήσης του Elgato Wave XLR και λεπτομερείς αναφορές στις δυνατότητες και τις προδιαγραφές του. Η μία πλαϊνή πλευρά απεικονίζει το Elgato Wave XLR από το πλάι και από πίσω ενώ η άλλη αναφέρει κάποια βασικά χαρακτηριστικά του και τα περιεχόμενα της συσκευασίας. Η επάνω πλευρά φέρει διαφανές πλαστικό με οπή ανάρτησης σε stand καταστήματος ενώ η κάτω πλευρά φέρει τη διεύθυνση της εταιρίας, πιστοποιήσεις, σειριακούς αριθμούς, κωδικούς και bar codes. Ανοίγοντας το κουτί βλέπουμε ένα μικρότερο κουτί με τα παρελκόμενα καθώς και το Elgato Wave XLR προστατευμένο σε μαλακό συνθετικό υλικό. Το κουτί με τα παρελκόμενα περιέχει το quick start guide, το φυλλάδιο με τις οδηγίες ασφαλείας και ένα καλώδιο σύνδεσης USB C σε USB Α, μήκους 2,5m για τη σύνδεση του Elgato Wave XLR με τον υπολογιστή. Δοκίμασα επίσης καλώδιο USB C σε USB C και ως ήταν αναμενόμενο λειτούργησε κανονικά. Ας περάσουμε λοιπόν στο Elgato Wave XLR και... ...ας το ξετυλίξουμε από το προστατευτικό υλικό. Το Elgato Wave XLR είναι ένα XLR microphone audio interface (ή αλλιώς ένας προενισχυτής μικροφώνου XLR) κατασκευασμένο από ποιοτικό πλαστικό. Στο εμπρός μέρος διαθέτει ένα και μοναδικό χειριστήριο που είναι ταυτόχρονα πλήκτρο και ατέρμονας περιστροφικός επιλογέας και περιτριγυρίζεται από ενδεικτικά LEDs στο μεγαλύτερο μέρος της περιφέρειάς του. Υπάρχουν 4 ακόμα ενδεικτικά LEDs, 3 κάτω αριστερά και 1 κάτω δεξιά της πρόσοψης, με ενδεικτικά εικονίδια της λειτουργίας τους. Το επάνω μέρος της συσκευής φέρει την ένδειξη "mute" (σίγαση) ενώ στο πίσω μέρος βρίσκουμε 3 υποδοχές βυσμάτων: 1 USB C, 1 στερεοφωνική υποδοχή 3,5mm και 1 XLR. Τα πλαϊνά της συσκευής δεν διαθέτουν κάτι το λειτουργικό, αλλά προσφέρουν αισθητικά ευχάριστες γραμμές. Το κάτω μέρος είναι επενδυμένο με ελαστικό υλικό έτσι ώστε να μη γλιστράει η συσκευή πάνω στο γραφείο κατά τη χρήση του χειριστηρίου. Το χειριστήριο μπορεί να αφαιρεθεί με απλό τράβηγμα και η πρόσοψη να αφαιρεθεί σχετικά εύκολα με ταυτόχρονη πίεση στα 2 πλαϊνά της συσκευής, όπως αναφέρει το quick start guide. Για όποιον ενδιαφέρεται λοιπόν να δώσει ένα ιδιαίτερο στυλ στο Elgato Wave XLR του, η Elgato προσφέρει τη δυνατότητα αγοράς εναλλακτικών face plates. Εγκατάσταση Η σύνδεση του Elgato Wave XLR με τον υπολογιστή μας γίνεται μέσω της θύρας USB-C που είδαμε στο πίσω μέρος του. Δοκιμάστηκε σύνδεση τόσο με το καλώδιο που περιλαμβάνεται στη συσκευασία (USB-C σε USB-A) όσο και με ένα USB-C σε USB-C καλώδιο (σύνδεση σε USB-C θύρα του υπολογιστή). Λειτούργησαν και τα δύο εξ' ίσου καλά. Η δεύτερη θύρα είναι μια τυπική υποδοχή ακουστικών 3,5 χιλιοστών η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς επιτρέπει την ακρόαση του ήχου που προσλαμβάνει το μικρόφωνο απ' ευθείας, χωρίς την παρεμβολή του υπολογιστή και συνεπώς με ουσιαστικά μηδενική χρονική καθυστέρηση (latency). Η τρίτη και τελευταία θύρα είναι τύπου XLR και σε αυτή συνδέουμε το μικρόφωνο, δηλαδή στην περίπτωσή μας το Elgato Wave DX. Η συνολική διαδικασία εγκατάστασης περιγράφεται αναλυτικά στο παρακάτω διάγραμμα. Προσοχής χρίζει ότι το Elgato Wave DX δε χρειάζεται 48V Phantom Power και πρέπει να σιγουρευτούμε ότι είναι απενεργοποιημένη η εν λόγω λειτουργία και το ενδεικτικό LED σβηστό. Η ενεργοποίηση και απενεργοποίηση του 48V Phantom Power γίνεται με πίεση του χειριστηρίου για 2 δευτερόλεπτα. Η εγκατάσταση του Elgato Wave DX φαίνεται αναλυτικά στο παρακάτω διάγραμμα. Και εδώ αναφέρεται ότι το 48V Phantom Power πρέπει να είναι ανενεργό. Επίσης αναφέρεται ότι το προτεινόμενο αρχικό gain είναι στα 45db και η ιδανική απόσταση από το μικρόφωνο είναι μεταξύ 8 και 12 εκατοστών. Παρακάτω βλέπουμε το Elgato Wave DX εγκατεστημένο στην κεφαλή του Elgato Wave Mic Arm και με το Elgato XLR Cable συνδεδεμένο. Το Elgato Wave Mic Arm διαθέτει ειδικά κανάλια και στα 2 βασικά του τμήματα για την τακτοποίηση του καλωδίου. Το Elgato Wave XLR μπορεί να τοποθετηθεί οπουδήποτε βολεύει τον κάθε χρήστη ενώ οι ενδεικτικές λυχνίες του μας δείχνουν το επίπεδο του gain για το μικρόφωνο ή της έντασης των ακουστικών ή το επίπεδο μίξης μεταξύ μικροφώνου και ήχου που έρχεται από τον υπολογιστή στα ακουστικά μας. Βλέπουμε επίσης ενεργοποιημένο το LED του 48V Phantom Power, το οποίο επισημαίνω και πάλι, πρέπει να απενεργοποιηθεί για τη χρήση του Elgato Wave XLR με το Elgato Wave DX. Όταν ακουμπήσουμε το επάνω μέρος του Elgato Wave XLR, ενεργοποιείται η λειτουργία της σίγασης και όλα τα LED περιφερειακά του επιλογέα ανάβουν σε κόκκινο χρώμα. Τα χρώματα των ενδεικτικών LEDs περιφερειακά του επιλογέα μπορούμε να τα αλλάξουμε αν επιθυμούμε μέσω του λογισμικού Wave Link. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Elgato Wave Mic Arm, όπως τα βρίσκουμε στην ιστοσελίδα της εταιρίας, φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Βλέπουμε ότι η μέγιστη οριζόντια απόσταση που μπορεί να φτάσει είναι τα 78 εκατοστά και το μέγιστο βάρος μικροφώνου που υποστηρίζει είναι το 1 κιλό. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Elgato XLR Cable, όπως τα βρίσκουμε στην ιστοσελίδα της εταιρίας, φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Elgato Wave DX , όπως τα βρίσκουμε στην ιστοσελίδα της εταιρίας, φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Παρατηρούμε ότι πρόκειται για ένα δυναμικό μικρόφωνο με καρδιοειδές μοτίβο λήψης και με δυνατότητα λήψης συχνοτήτων από 50 έως 15000 Hz, αντίσταση 600 Ohm και σύνδεση XLR. Το βάρος του είναι στα 440 gr. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Elgato Wave XLR, όπως τα βρίσκουμε στην ιστοσελίδα της εταιρίας, φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Παρατηρούμε ότι πρόκειται για ένα XLR audio interface με απόκριση συχνοτήτων από 20 έως 20000 Hz, δυναμικό εύρος 100dB (ή 120 με τη λειτουργία Clipguard ενεργοποιημένη), επίπεδο θορύβου -130 dBV σε gain 60 dB, εύρος gain από 0 έως 75 dB, δυνατότητα παροχής 48V Phantom Power, ανάλυση 24 bit, sample rate 48 ή 96 KHz και διασύνδεση USB-C. Συγκριτικά με το Elgato Wave:3 τα χαρακτηριστικά είναι παρόμοια, αλλά η διαφορά είναι ότι το Elgato Wave:3 είναι πυκνωτικό μικρόφωνο ενώ το Elgato Wave DX είναι δυναμικό. Ποιότητα Κατασκευής Η ποιότητα κατασκευής και των 4ων προϊόντων που είδαμε παραπάνω είναι η υψηλή στην οποία μας έχουν συνηθίσει τόσο η Elgato όσο και η Corsair. Ακόμα και από πολύ κοντά, τα προϊόντα δείχνουν τη φροντίδα και προσοχή με την οποία κατασκευάστηκαν και δεν αποκαλύπτουν κανένα ψεγάδι. Χρήση Όσον αφορά τη χρήση, το Elgato Wave Mic Arm είναι στιβαρό και μπορεί να μετακινηθεί με ευκολία εκεί που το θέλει ο χρήστης και να παραμείνει εκεί ακριβώς. Παρατήρησα μια τάση να ξεσφίγγει το μικρόφωνο από την κεφαλή όταν το περιστρέψω κατ' επανάληψη, αλλά αυτό είναι θα έλεγα λογικό και εύκολα αντιμετωπίσιμο με ένα μικρό σφίξιμο της μεγάλης χειρόβιδας της κεφαλής, όταν αυτό συμβαίνει. Η απόσταση που μπορεί να φτάσει οριζόντια όμως περιορίζεται στα 78 εκατοστά, νούμερο σχετικά χαμηλό για την κατηγορία τιμής του όπως χαμηλό είναι και το μέγιστο υποστηριζόμενο βάρος μικροφώνου στο 1 κιλό. Αν οι προδιαγραφές αυτές καλύπτουν το σενάριο χρήσης σας, η λειτουργικότητα και η ποιότητα κατασκευής δε θα σας αφήσει κανένα παράπονο ενώ αν το μικρόφωνό σας είναι βαρύτερο ή χρειάζεται να φτάνει σε μεγαλύτερη απόσταση, θα χρειαστείτε κάτι άλλο. Πολύ ωραία είναι και η υλοποίηση της τακτοποίησης του XLR καλωδίου εντός του βραχίονα. Για το Elgato XLR Cable δεν μπορεί κανείς να πει πολλά. Δεν είναι ιδιαίτερα εύκαμπτο, πιθανώς λόγω του sleeving, αλλά είναι αρκετά εύκαμπτο για τη χρήση που του κάνουμε εδώ ενώ τα βύσματά του είναι ποιοτικά και εφαρμόζουν χωρίς ιδιαίτερο τζόγο και χωρίς κανένα πρόβλημα στο κούμπωμα και ξεκούμπωμα. Το sleeving το κάνει πιο άκαμπτο από ότι θα μπορούσε να είναι αλλά αυξάνει την αντοχή του, οπότε είναι θέμα προτίμησης. Το Elgato Wave DX δεν έχει χειριστήρια και ουσιαστικά η χρήση και διεπαφή του χρήστη γίνεται μέσω του Elgato Wave XLR. Το μόνο που χρειάζεται να προσέχουμε είναι η απόσταση από το στόμα του χρήστη και η σωστή κατεύθυνση της φωνής προς το άκρο του μικροφώνου. Όσον αφορά το Elgato Wave XLR, ο χειρισμός του είναι απλός και λειτουργικός. Το μοναδικό χειριστήριο της πρόσοψης πατιέται και περιστρέφεται ατέρμονα και προς τις δύο κατευθύνσεις. Το πάτημα αλλάζει τη λειτουργία που ελέγχει η περιστροφή, όπως καταδεικνύουν τα 3 LEDs στο κάτω αριστερά μέρος της πρόσοψης και η περιστροφή ελέγχει το επίπεδο της κάθε λειτουργίας, όπως καταδεικνύουν τα LEDs που περιβάλλουν το χειριστήριο. Η πρώτη λειτουργία, η οποία συμβολίζεται με το μικρόφωνο, ελέγχει το επίπεδο του gain, η σε πιο απλά λόγια της έντασης της ηχογράφησης. Η δεύτερη, που συμβολίζεται με τα ακουστικά, ελέγχει την ένταση του ήχου στη θύρα ακουστικών του Elgato Wave XLR. Η τρίτη, που συμβολίζεται με το σύμβολο της διασταύρωσης, ελέγχει τη μίξη των ήχων που προέρχονται από το μικρόφωνο - αριστερά - και τον υπολογιστή (μέσω της σύνδεσης USB) - δεξιά - και η οποία είναι αυτή που ακούγεται μέσω της θύρας ακουστικών του Elgato Wave XLR. Όπως είχαμε δει, στο επάνω μέρος της συσκευής, υπάρχει ένα πλήκτρο αφής που ενεργοποιεί τη σίγαση. Το γεγονός ότι είναι αφής, επιτρέπει τη χρήση του χωρίς κραδασμούς και θόρυβο που ενδεχομένως να περνούσε στην ηχογράφηση. Η σίγαση γίνεται εμφανής από την αλλαγή του λευκού κύκλου που περικλείει το χειριστήριο ελέγχου της πρόσοψης σε κόκκινο. Θυμίζω ότι για τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα, η Elgato προτείνει τη χρήση του Elgato Wave DX όπως περιγράφεται παρακάτω: 1. Το μικρόφωνο πρέπει να είναι τοποθετημένο σε σχέση με τη φωνή μας, όσο αυτό είναι εφικτό, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα. 2. Η απόσταση του στόματος από το μικρόφωνο πρέπει να είναι 8 - 12 cm. 3. Το gain πρέπει να ξεκινάει από τα 45 dB και να ρυθμίζεται ανάλογα με τις ανάγκες της ηχογράφησης. Ήχος Το Elgato Wave DX είναι ένα παθητικό (δεν απαιτεί τροφοδοσία - 48V Phantom Power) δυναμικό μικρόφωνο με καρδιοειδές μοτίβο λήψης. Σε σχέση με τα πυκνωτικά μικρόφωνα που έχουμε δει, όπως το Elgato Wave:3 και το Maono PM421, αυτό του προσδίδει το πλεονέκτημα της ελαχιστοποίησης της λήψης των θορύβων του περιβάλλοντος και το κάνει ιδανικό για ηχογραφήσεις και live streaming σε οικιακό περιβάλλον (εκτός στούντιο), όπου αναπόφευκτα υπάρχει θόρυβος. Το παραπάνω χαρακτηριστικό υποβοηθείται περεταίρω από τα προαιρετικά Low-Cut φίλτρα του Elgato Wave XLR. Προτείνεται το Low-Cut στα 80 Hz όταν μιλάμε κοντά στο μικρόφωνο και το Low-Cut των 120 Hz όταν είμαστε λίγο πιο μακριά. Ο συνδυασμός του δυναμικού Elgato Wave DX και του Low-Cut filter που παρέχει το Elgato Wave XLR προσφέρει εξαιρετική απομόνωση των θορύβων του περιβάλλοντος. Ένα άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό που διαθέτει το Elgato Wave XLR είναι η λειτουργία Clipguard. Η λειτουργία αυτή βοηθάει στην αποφυγή παραμόρφωσης του ήχου όταν ξεπεραστεί το όριο της έντασης εισόδου (δηλαδή μιλάμε πολύ δυνατά ή / και κοντά στο μικρόφωνο ή / και με επιλεγμένο υψηλό gain). Σε περίπτωση που συμβεί αυτό, το Elgato Wave XLR αυτόματα αναδρομολογεί το σήμα του ήχου μέσω ενός εναλλακτικού διαύλου με χαμηλότερο gain. Το αποτέλεσμα είναι καθαρός ήχος, χωρίς παραμόρφωση. Όταν ενεργοποιείται το Clipguard, τα ενδεικτικά LEDs περιμετρικά του επιλογέα ανάβουν πορτοκαλί (το χρώμα μπορεί να αλλάξει μέσω του Elgato Wave Link) στιγμιαία (για όσο διαρκεί η αναδρομολόγηση του ήχου - λειτουργία του Clipguard), ξεκινώντας από δεξιά και αντίστροφα με τη φορά των δεικτών του ρολογιού. Όσο περισσότερο ξεπερνάει το σήμα εισόδου την ασφαλή ένταση, τόσα περισσότερα LEDs (από τα δεξιά προς τα αριστερά) ανάβουν πορτοκαλί. Όλα τα παραπάνω βέβαια, όσο καλά και αν είναι, μπορεί να επικυρωθούν ή να ακυρωθούν με τον πιο εμφατικό τρόπο, ανάλογα με την ποιότητα του ήχου, καθώς αυτή είναι και η λειτουργία του προϊόντος. Θα μπορούσα να εκθέσω την προσωπική μου γνώμη, αλλά τι καλύτερο από το να ακούσετε και να κρίνετε μόνοι σας; Στο παρακάτω YouTube Video ηχογράφησα την ίδια φράση, μέσω του μικροφώνου διαφόρων συσκευών. Η συσκευή που ακούγεται καθώς και η συχνότητα δειγματοληψίας (sample rate) και το ηχητικό βάθος (bit depth) καταδεικνύονται ανά πάσα στιγμή. Δυστυχώς το YouTube δεν υποστηρίζει ασυμπίεστο ή Lossless ήχο, ούτε συχνότητα δειγματοληψίας ήχου πάνω από 48 KHz. Συνεπώς, σας προσφέρω 2 δυνατότητες. Για όσους προτιμούν την ευκολία θεωρώ ότι, παρά τους παραπάνω περιορισμούς, το παρακάτω video στο YouTube είναι αρκετά κατατοπιστικό. Όσοι προτιμούν την ακρίβεια και λεπτομέρεια όμως, μπορούν να κατεβάσουν το ίδιο βίντεο από τον παρακάτω σύνδεσμο και να ακούσουν τον ήχο χωρίς απώλειες συμπίεσης και στα 96 KHz. Elgato Wave DX & XLR.wmv Τέλος, παραθέτω τα αρχεία των ηχογραφήσεων ξεχωριστά, επίσης χωρίς απώλειες συμπίεσης, έτσι ώστε να μπορείτε να τα αναπαράγετε με όποια σειρά θέλετε. 1More Piston Fit BT - 48-16.flac 1More Dual Driver ANC Pro - 48-16.flac Creative Aurvana Platinum - 48-16.flac Note9 - 48-16.flac Microsoft Lifecam Studio - 48-16.flac Microsoft Lifecam Studio - 96-16.flac Elgato Wave 3 - 48-24.flac Elgato Wave 3 - 96-24.flac Elgato Wave DX & XLR - 48-24.flac Elgato Wave DX & XLR - 96-24.flac Λογισμικό Elgato Wave Link Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα των μικροφώνων με σύνδεση USB της Elgato καθώς επίσης και του Elgato Wave XLR είναι το συνοδευτικό λογισμικό ελέγχου τους, που ονομάζεται Wave Link. Το Wave Link είναι ένα απλό στη χρήση αλλά συνάμα ισχυρό λογισμικό μίξης ήχου, το οποίο προσφέρεται δωρεάν στους κατόχους των Elgato Wave:1, Elgato Wave:3 και Elgato Wave XLR. Από το υλικό προώθησής του βλέπουμε ότι όντως πρόκειται για ένα πρόγραμμα μίξης ήχου με στόχο τον δημιουργό περιεχομένου που μπορεί να αναμίξει τον ήχο του μικροφώνου με πολλαπλές άλλες πηγές ήχου και να παράξει 2 ανεξάρτητες εξόδους. Η αρχική οθόνη του Wave Link είναι πρακτικά αυτο-εξηγούμενη, με τις εισόδους ήχου στο επάνω μέρος και τις εξόδους στο κάτω μέρος του παραθύρου. Το παρακάτω διάγραμμα επεξηγεί λεπτομερώς τις λειτουργίες αυτής της οθόνης. Όπως βλέπουμε, αρχικά έχουμε 5 εισόδους ήχου, το μικρόφωνο - στην περίπτωσή μας το audio interface Elgato Wave XLR με το Elgato Wave DX συνδεδεμένο επάνω του - και 4 ακόμα πηγές ήχου από τον υπολογιστή. Μπορούμε να προσθέσουμε και άλλες πηγές εισόδου ξεκινώντας από τη θέση 6. Περνώντας το ποντίκι από πάνω της, εμφανίζεται το σύμβολο "+" και κάνοντας κλικ εμφανίζεται η λίστα με τις επιλογές που έχουμε στο συγκεκριμένο σύστημα. Παρεμπιπτόντως, η ίδια λίστα εμφανίζεται αν κάνουμε κλικ στην επικεφαλίδα κάποιας ήδη επιλεγμένης πηγής εισόδου και από εκεί μπορούμε να αλλάξουμε την πηγή της συγκεκριμένης εισόδου ή να πατήσουμε "Remove Input" για να την αφαιρέσουμε. Κάπως έτσι μας τα λέει και η Elgato στο παρακάτω διάγραμμα. Η δρομολόγηση κάποιας πηγής ήχου σε κάποιο κανάλι του Wave Link γίνεται μέσα από τις ρυθμίσεις ήχου των Windows. Για ευκολία, το Wave Link ανοίγει τις εν λόγω ρυθμίσεις αν πατήσουμε το σύμβολο των ρυθμίσεων που βρίσκεται αριστερά από το σύμβολο του γραναζιού, επάνω δεξιά. Από τις ρυθμίσεις ήχου των Windows μπορούμε να δρομολογήσουμε οποιαδήποτε πηγή ήχου αναγνωρίζουν τα windows σε κάποιο από τα κανάλια ήχου του Wave Link. Αν τώρα, στο αρχικό παράθυρο του Wave Link πατήσουμε στην επικεφαλίδα κάποιου καναλιού που περιέχει μικρόφωνο, μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε ρυθμίσεις σε αυτό. Συγκεκριμένα όσον αφορά το Elgato Wave XLR έχουμε 5 τμήματα με ρυθμίσεις. Στο τμήμα GENERAL: Μπορούμε να μετονομάσουμε το μικρόφωνό μας, να δούμε την έκδοση του Firmware και να επιλέξουμε τη συχνότητα δειγματοληψίας του. To Elgato Wave XLR υποστηρίζει 48KHz και 96ΚHz. Στο τμήμα DEVICE INPUT: Βλέπουμε τον μετρητή της έντασης εισόδου του Elgato Wave XLR ακολουθούμενο από το τον επιλογέα επιπέδου του Input Gain. Κάτω από αυτόν, η Elgato έχει τοποθετήσει πολύ βολικά το σε ποιες περιοχές είναι η σωστή ρύθμιση του Gain, τόσο για πυκνωτικά όσο και για δυναμικά μικρόφωνα. Τέλος μπορούμε να ενεργοποιήσουμε ή να απενεργοποιήσουμε το 48V Phantom Power. Στο τμήμα HEADPHONE JACK: Εδώ μπορούμε να επιλέξουμε την ένταση των ακουστικών που είναι συνδεδεμένα στο Elgato Wave XLR καθώς και το σημείο μίξης - σχετικής έντασης μεταξύ του μικροφώνου και των ήχων που προέρχονται από τον υπολογιστή και που δρομολογούνται προς τα ακουστικά. Μπορούμε επίσης να επιλέξουμε το Low Impedance Mode αν χρησιμοποιούμε ακουστικά με χαμηλή αντίσταση εισόδου. Στο τμήμα AUDIO ENHANCEMENTS: Εδώ μπορούμε να απενεργοποιήσουμε το Low Pass Filter ή να το ενεργοποιήσουμε στα 80 Hz ή στα 120 Hz. Μπορούμε επίσης να ενεργοποιήσουμε ή να απενεργοποιήσουμε το Clipguard και, εφ' όσον το έχουμε ενεργό, να επιλέξουμε αν θα υπάρχει οπτική ενημέρωση για την ενεργοποίησή του, όπως ανέφερα στο σχετικό τμήμα του review, παραπάνω. Τέλος, το Wave Gain Lock εμποδίζει τρίτες εφαρμογές από το να αλλάξουν το gain του μικροφώνου, κάτι πολύ χρήσιμο που προσωπικά χρησιμοποιώ. Στο τμήμα COLOR SETTINGS: Εδώ μπορούμε να επιλέξουμε το χρώμα που θα είναι τα ενεργοποιημένα LEDs περιφερειακά του επιλογέα του Elgato Wave XLR όταν αυτό είναι ενεργό και όταν είναι σε σίγαση, καθώς επίσης και το χρώμα ένδειξης ενεργοποίησης του Clipguard. Για τα καλύτερα αποτελέσματα ποιότητας ήχου, το Gain πρέπει να ρυθμιστεί με τη σωστή απόσταση και τοποθέτηση του μικροφώνου (έχω ήδη αναφέρει ποιες είναι αυτές όσον αφορά το Elgato Wave DX) και με το Clipguard προσωρινά απενεργοποιημένο. Ένα μεγάλο πλεονέκτημα του Wave Link είναι η δυνατότητα χρήσης εφέ ήχου (Audio Effects). Το πρόγραμμα έρχεται με 3 προεγκατεστημένες επιλογές. Ένα ωραίο Graphic Equalizer. Ένα plugin αφαίρεσης θορύβου της Elgato. Και ένα plugin αφαίρεσης θορύβου της NVIDIA, που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε εφ' όσον διαθέτετε κάποια κάρτα γραφικών της συγκεκριμένης εταιρίας και αφού εγκαταστήσετε το σχετικό SDK. Εδώ βλέπουμε τα 3 αυτά εφέ εγκατεστημένα και ενεργά τόσο για τα ακουστικά όσο και για την έξοδο ήχου για ηχογράφηση / streaming. Όσον αφορά τις 2 εξόδους τώρα, μπορούμε για το monitoring να επιλέξουμε είτε τα ακουστικά που μπορούμε να συνδέσουμε πάνω στο Elgato Wave XLR είτε κάποια άλλη έξοδο του συστήματός μας. Η δεύτερη έξοδος είναι το Stream Output, το οποίο μπορεί να επιλεγεί και να χρησιμοποιηθεί σε οποιοδήποτε πρόγραμμα streaming ή ηχογράφησης. Φυσικά εννοείται ότι μπορούμε να δούμε τα σχετικά επίπεδα εξόδου καθώς και να τα ρυθμίσουμε, όπως περιγράφεται στο παρακάτω διάγραμμα. Και κάπως έτσι τελειώνει η περιγραφή των λειτουργιών του Wave Link. Ας δούμε πριν κλείσουμε τι κάνει και το εικονίδιο με το γρανάζι, επάνω δεξιά. Αυτό ανοίγει το ξεχωριστό παράθυρο των επιλογών, που έχει 2 tabs. Στο πρώτο tab, το General, βλέπουμε την έκδοση του Wave Link, το πλήκτρο ελέγχου για νεότερη έκδοση, το αν θα γίνεται αυτόματος έλεγχος για νεότερη έκδοση και το αν θα τρέχει αυτόματα το Wave Link όταν κάνουμε Login στα Windows. Το πλήκτρο "More..." ανοίγει ένα φάκελο στον Windows Explorer που περιέχει όλες τις άδειες που σχετίζονται με το Wave Link. Το δεύτερο tab ονομάζεται Audio Effects και αφορά ρυθμίσεις των εφέ ήχου που είδαμε παραπάνω. Τα πλήκτρα και οι επιλογές είναι αυτο-εξηγούμενα. Αξιοσημείωτο είναι ότι το Wave Link υποστηρίζει τόσο VST3 όσο και VST2 Plugins. Όσον αφορά την επιλογή της εξόδου ήχου του Wave Link σε κάποιο λογισμικό για streaming, αυτό προφανώς εξαρτάται από το ποιο λογισμικό χρησιμοποιεί ο καθένας. Παρακάτω βλέπουμε για παράδειγμα την επιλογή του Wave Link Stream ως ήχο μικροφώνου στο OBS Studio. Ενσωμάτωση στο Stream Deck Από τα βασικά προϊόντα της Elgato είναι η σειρά των Stream Deck. Από την έκδοση του λογισμικού Stream Deck 4.8 και μετά, υποστηρίζεται η ενσωμάτωση εντολών που αφορούν το Wave Link και συνεπώς το Elgato Wave XLR Αφού λοιπόν βεβαιωθείτε ότι έχετε εγκαταστήσει τη συγκεκριμένη ή νεότερη έκδοση, πηγαίνετε στην επιλογή "More Actions" και βρίσκετε στη λίστα την επιλογή Wave Link. "Install" και... ...αμέσως εγκαθίσταται και μας ρωτάει αν θέλουμε να εγκαταστήσει τα σχετικά προφίλ. Η σωστή απάντηση είναι ναι. Αλλά και αν δεν το κάνει κάποιος κατά την εγκατάσταση, μπορεί πάντα να επιστρέψει στο "More Actions" και να εγκαταστήσει τα σχετικά προφίλ. Κάπως έτσι, εκτός από την υποστήριξη ελέγχου λειτουργιών του Wave Link μέσα από το Elgato Stream Deck, εγκαθίστανται και έτοιμα προφίλ με έτοιμες τις βασικές λειτουργίες που θα ήθελε κάποιος να ελέγξει. Εδώ βλέπουμε το σχετικό προφίλ στην περίπτωση που κάποιος διαθέτει το Elgato Stream Deck XL. Ο έλεγχος που μπορεί να έχει κάποιος στο Wave Link και συνεπώς στο Elgato Wave XLR μέσω του λογισμικού Stream Deck είναι ιδιαίτερα εκτενής, καθώς περιλαμβάνει πολλές κατηγορίες εντολών, με αρκετές επιλογές στην κάθε μία. Με την ενσωμάτωση του εκτενούς και ομολογουμένως ιδιαίτερα βολικού αυτού ελέγχου του Wave Link και του Elgato Wave XLR στο λογισμικό Stream Deck, η Elgato ισχυροποιεί το οικοσύστημά της και κάνει πιο θελκτική την επιλογή του συνόλου των προϊόντων της. Επίλογος Το Elgato Wave DX είναι ένα δυναμικό μικρόφωνο υψηλής ποιότητας, ειδικά σχεδιασμένο για χρήση streaming. Η ποιότητα του ήχου που συλλαμβάνει είναι εξαιρετική για την κατηγορία του και μπορεί να φτάσει σε συχνότητα δειγματοληψίας τα 96 KHz και σε βάθος ήχου τα 24 bit. Η κλασσική του εμφάνιση, με μοντέρνες πινελιές, συνοδεύεται από την υψηλή ποιότητα κατασκευής που μας έχει συνηθίσει τόσο η Elgato, όσο και η μητρική της εταιρία, η Corsair. Το γεγονός ότι είναι δυναμικό και όχι πυκνωτικό βοηθάει στην απόρριψη θορύβου από το περιβάλλον, κάτι το οποίο επίσης υποστηρίζεται και από το καρδιοειδές μοτίβο λήψης, που απορρίπτει ήχους προερχόμενους πίσω από το μικρόφωνο. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς δεν έχουμε όλοι studio για να υπάρχει απόλυτη ησυχία κατά την ηχογράφηση ή το streaming. Το Elgato Wave XLR είναι ένα XLR audio interface που παρέχει σύνδεση XLR στο Elgato Wave DX (ή και οποιοδήποτε άλλο XLR μικρόφωνο) και προσφέρει υψηλή ποιότητα ήχου, απλότητα στη χρήση και μια σειρά λειτουργιών, όπως το Low Pass Filter και το Clipguard που βελτιώνουν τον ήχο του μικροφώνου στις ηχογραφήσεις και στα streaming μας. Οι εξειδικευμένες λειτουργίες του, ειδικά μελετημένες για streaming, όπως η έξοδος ήχου monitoring απ' ευθείας πάνω από το μικρόφωνο - για απουσία latency - και η μίξη ήχου από το μικρόφωνο και τον υπολογιστή, κάνουν την παραγωγή περιεχομένου μια πολύ πιο εύκολη υπόθεση. Ο βραχίονας Elgato Wave Mic Arm είναι στιβαρός, σταθερός και εύκολος στη μετακίνηση και τοποθέτηση, ενώ μένει σταθερός όπου τον τοποθετήσει ο χρήστης. Η μέγιστη οριζόντια έκτασή του στα 78 εκατοστά είναι σχετικά χαμηλή για την κατηγορία τιμής του, όπως χαμηλό είναι και το μέγιστο βάρος υποστηριζόμενου μικροφώνου που βρίσκεται στο 1 κιλό. Εφ' όσον όμως οι προδιαγραφές αυτές καλύπτουν το σενάριο χρήσης σας, η ποιότητα και στιβαρότητα του βραχίονα είναι εξαιρετικές. Σημαντική θεωρώ επίσης τη δυνατότητα τακτοποίησης του XLR καλωδίου εντός του βραχίονα. Το καλώδιο Elgato XLR Cable διαθέτει ποιοτικά βύσματα που εφαρμόζουν χωρίς πολύ τζόγο αλλά συνδέονται και αποσυνδέονται εύκολα και χωρίς προβλήματα. Το ίδιο το καλώδιο είναι περισσότερο δύσκαμπτο από ότι θα ήθελα, χωρίς να γίνεται δυσλειτουργικό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι sleeved, κάτι που όμως του προσδίδει επιπλέον αντοχή. Το λογισμικό Wave Link συνδυάζεται αρμονικά με τα παραπάνω για να ολοκληρώσει την εμπειρία ψηφιακής μίξης και υψηλής ποιότητας που υπόσχεται εταιρία. Η δε ενσωμάτωση εκτενούς ελέγχου του Wave Link και συνεπώς του Elgato Wave XLR μέσω του λογισμικού Stream Deck ανεβάζει τη συνολική εμπειρία σε άλλο επίπεδο άνεσης και ευκολίας. Όλα αυτά (και άλλα για τα οποία όσοι πηδάτε από την εισαγωγή στον επίλογο θα πρέπει να ανατρέξετε στο review), έρχονται με κάποιο κόστος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα προτεινόμενα από την εταιρία κόστη για τα παραπάνω προϊόντα είναι τα εξής: Elgato Wave DX : €119,99 Elgato Wave XLR: €169,99 Elgato Wave Mic Arm: €99,99 Elgato XLR Cable: €24,99 Συνολικό κόστος για όλο το πακέτο δηλαδή είναι τα €414.96, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο αλλά και σαφώς δικαιολογημένο για αυτό το επίπεδο ποιότητας, λειτουργικότητας, ευελιξίας και ήχου. Μια γρήγορη έρευνα στο διαδίκτυο αποκάλυψε τις εξής τιμές στην Ελληνική αγορά (κατά το χρόνο συγγραφής του παρόντος review): Elgato Wave DX : €94,35 Elgato Wave XLR: €169,90 Elgato Wave Mic Arm: €94,89 Elgato XLR Cable: Δεν βρέθηκε Συνεπώς μπορούμε να δούμε ότι οι πραγματικές τιμές της αγοράς είναι προς τα κάτω των επίσημων τιμών. Ας συνοψίσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των Elgato Wave DX, Elgato Wave XLR, Elgato Wave Mic Arm και Elgato XLR Cable: Πλεονεκτήματα + Ποιότητα ήχου. + Δειγματοληψία ήχου έως 96 KHz και βάθος ήχου έως 24 bit. + Απόρριψη θορύβου περιβάλλοντος λόγω δυναμικού μικροφώνου και καρδιοειδούς μοτίβου λήψης. + Low Pass Filter και Clipguard. + Ευελιξία καθώς το Elgato Wave DX μπορεί να χρησιμοποιηθεί με οποιοδήποτε XLR Audio Interface και το Elgato Wave XLR μπορεί να χρησιμοποιηθεί με οποιοδήποτε XLR μικρόφωνο. + Ο βραχίονας Elgato Wave Mic Arm είναι εύχρηστος και στιβαρός. + Το καλώδιο Elgato XLR Cable διαθέτει ποιοτικά βύσματα και δείχνει ιδιαίτερα ανθεκτικό. + Λογισμικό ψηφιακής μίξης Wave Link με υποστήριξη VST3 και VST2 Plugins. + Εκτενής έλεγχος του Wave Link (και συνεπώς του Elgato Wave XLR) μέσω του Stream Deck. + Απλός χειρισμός. + Λειτουργικότητα. + Monitoring ήχου μέσω εξόδου ακουστικών πάνω στο Elgato Wave XLR, χωρίς latency. + Μίξη ήχου από το μικρόφωνο και τον υπολογιστή που ελέγχεται από το Elgato Wave XLR και ακούγεται στην έξοδο ακουστικών του. + Συνδεσιμότητα USB C με τον υπολογιστή. + Mute μέσω πλήκτρου αφής για αθόρυβο χειρισμό + Ποιότητα και αίσθηση υλικών + Ποιότητα κατασκευής + Κλασσική αισθητική με μοντέρνες πινελιές Μειονεκτήματα - Απουσία δυνατότητας πλήρους απενεργοποίησης του Elgato Wave XLR (πλήκτρο off). - Η μέγιστη οριζόντια έκταση του Elgato Wave Mic Arm είναι μόλις 78 εκατοστά. - Το μέγιστο βάρος υποστηριζόμενου μικροφώνου του Elgato Wave Mic Arm είναι μόλις 1 κιλό. - Το Elgato XLR Cable είναι σχετικά δύσκαμπτο, λόγω του sleeving.  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την Elgato για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Πολύμερος Αχανιώτης 16/02/2023

Εισαγωγή Η ASUS είναι μια αναγνωρίσιμη παρουσία στη βιομηχανία φορητών υπολογιστών η οποία παρέχει ανταγωνιστικές και αξιόπιστες λύσεις τόσο για την καταναλωτική όσο και για την επιχειρηματική αγορά. Το ASUS ProArt StudioBook Pro 16 OLED W7600H3A που έχουμε στα χέρια μας, δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι ένα μηχάνημα που προσφέρει μερικά μοναδικά χαρακτηριστικά και επιχειρεί να πετύχει ισορροπία επιδόσεων και φορητότητας για επαγγελματίες που χρειάζονται ισχυρό και ευέλικτο σύστημα. Σε αυτό το review θα εξετάσουμε το σχεδιασμό, τα χαρακτηριστικά και τις επιδόσεις του ASUS ProArt StudioBook Pro 16 OLED W7600H ώστε να καταλάβουμε κατά πόσο πετυχαίνει αυτά που υπόσχεται. Χαρακτηριστικά προϊόντος Τα πλήρη χαρακτηριστικά του laptop που έχουμε στα χέρια μας είναι τα ακόλουθα: Μοντέλο ProArt StudioBook Pro 16 OLED (W7600H3A-OLED-L741X) Part Number 90NB0TS1-M000J0 Οθόνη 16" Glossy OLED 550nits, 100% DCI-P3, 0.2ms response time, Contrast Ratio 1.000.000:1, Display HDR True Black 500 - PANTONE Validated Ανάλυση Οθόνης 3840x2400 Επεξεργαστής Core i7 11800H Turbo Boost 4.60GHz, 24MB Cache, 11th Gen Tiger Lake, 8 Cores / 16 Threads) Μνήμη RAM DDR4 32GB (2x16GB) 3200MHz Δίσκος 1TB NVMe SSD - Gen4 Κάρτα Γραφικών Nvidia Quadro RTX A3000 6GB - With Boost up to 1560MHz at 90W (105W with Dynamic Boost) Υποστήριξη Δικτύου Ethernet - 10/100/1000 Mbps WiFi a/b/g/n + AC 802.11ax WiFi 6 Dual Band Bluetooth V 5.2 Συνδέσεις 2x USB 3.2 type A Gen2 1x USB 3.2 type C Gen2 (supports display / power delivery / VR) 1x HDMI V 2.1 1x Thunderbolt 4 (USB Type C) (supports display / power delivery) Λειτουργικό Σύστημα Windows 11 Pro Πρόσθετα Χαρακτηριστικά Xωρίς optical drive Greek Backlit Keyboard - Chiclet Keyboard with Num-Key Card Reader SD Express 7.0 Webcam - HD 720p camera with IR function to support Windows Hello With privacy shutter Fingerprint Reader Βάρος 2.40Kg Λοιπά στοιχεία Smart Amp Technology - Built-in speaker - Audio by Harman/Kardon (Premium) Military grade: US MIL-STD 810H military-grade standard Trusted Platform Module (TPM) 2.0 Enabled Fingerprint sensor integrated with Power Key SGS Eye Care Display Chipset: Mobile HM570 AI mic with noise-canceling Color: Star Black Battery: 4 Cell Li-Ion 90WHr, 240W AC Adapter Εγγύηση 2 Έτη εγγύηση, (DOA 7 ημερών) Συσκευασία και περιεχόμενα To ProArt StudioBook 16 έρχεται σε μια ποιοτική και λιτή συσκευασία μαύρου ματ χρώματος με glossy λεπτομέρειες και ένα γραφικό με το μοντέλο του λάπτοπ στο μπροστά πάνω μέρος. Στο πίσω μέρος της συσκευασίας υπάρχουν τα χαρακτηριστικά του προϊόντος και οι απαραίτητες προειδοποιήσεις ασφαλείας. Το μαύρο χρώμα του κουτιού "παίζει" πολύ όμορφα με το φως γι αυτό και μεις δε κρατηθήκαμε απ' το να το "χρωματίσουμε" λίγο παραπάνω με τον φωτισμό που έχουμε στο εργαστήρι. Μέσα στο κουτί, υπάρχει ένα μικρότερο το οποίο είναι ασφαλισμένο σε αφρώδη ένθετα-μαξιλάρια για προστασία κατά τη διάρκεια της μεταφοράς. Το μικρότερο κουτί ανοίγει σαν κασετίνα και σε αυτό βρίσκεται το ίδιο το laptop καθώς και ένας φάκελος με σύντομες οδηγίες προς ναυτιλομένους και λοιπά συνοδευτικά έγγραφα. Σχεδιασμός και κατασκευή To ASUS ProArt W7600H έχει σχεδιασμό που θα περιμέναμε από ένα pro grade laptop: σοβαρό, μινιμαλιστικό φινίρισμα με μονόχρωμο τόνο που του δίνει μια μοντέρνα εμφάνιση. Εσωτερικα ο υπολογιστής έχει χρώμα Star Black όπως το ονομάζει η ASUS. Μαύρο δηλαδή με ανοιχτόχρωμη πέρλα. Το μεταλλικό σασί είναι ικανό να αντέχει την καθημερινή χρήση και διατηρεί την εμφάνισή του παρόλες τις "κακουχίες" που μπορεί να υποστεί ένας επαγγελματικός φορητός. Αυτό άλλωστε μαρτυρά και η πιστοποίηση US MIL-STD 810H που δίνει έμφαση στην προσαρμογή των ορίων δοκιμής του εξοπλισμού στις συνθήκες που ο εξοπλισμός προς δοκιμή θα βιώσει καθ' όλη τη διάρκεια ζωής με μεθόδους που αναπαράγουν τις επιπτώσεις του περιβάλλοντος στον εξοπλισμό αντί να μιμούνται τα ίδια τα περιβάλλοντα Η ποιότητα κατασκευής είναι στιβαρή, χωρίς να υπάρχει κάμψη ή τρίξιμο όταν πιέζουμε το σώμα του φορητού. Οι μεντεσέδες της οθόνης ανοίγουν εύκολα και ομαλά, επιτρέποντας την άνετη χρήση σε διάφορες θέσεις. Το κάτω μέρος του ASUS ProArt W7600H καλύπτεται από μονοκόμματο μεταλλικό καπάκι χωρίς κάποια service ports. To καπάκι είναι στερεωμένο με 10 torx βίδες ξεβιδώνοντας τις οποίες ο χρήστης αποκτά πρόσβαση στο εσωτερικό του υπολογιστή. Να σημειώσουμε πως εκτός από το ξεβίδωμα, για να βγεί το καπάκι θα χρειαστεί και χρήση κάποιου prying tool καθώς εφαρμόζει αρκετά σφιχτά. Το καπάκι έχει αρκετές γρίλιες που βοηθούν στην κυκλοφορία αέρα ενώ τα λαστιχένια ποδαράκια εξασφαλίζουν την σταθερότητα του laptop σε λείες και μη επιφάνειες. Στα πλαϊνά, δεξιά και αριστερά βρίσκονται οι γρίλιες των ηχείων τα οποία φέρουν την υπογραφή της Harman/Kardon. Το βάρος του laptop είναι στα 2.4 κιλά, δε το λες και ελαφρύ ειδικά όταν μπαίνει στην εξίσωση και ο φορτιστής των 240W κάνοντας το συνολικό βάρος να ξεπερνά τα 3 κιλά. Οθόνη Η οθόνη του ASUS ProArt W7600H είναι μια OLED 16" ανάλυσης 3840x2400 (16:10), με 284ppi και συχνότητα ανανέωσης 60Hz. To πάνελ είναι κατασκευασμένο από την Samsung. Έχει ονομαστική φωτεινότητα έως 550 nits, αντίθεση της τάξης του 1.000.000:1, χρόνο απόκρισης 0,2 ms και τεχνολογία Display HDR True Black 500 η οποία παρέχει βαθύ μαύρο και φωτεινό λευκό. H οθόνη είναι σαφώς εντυπωσιακή και σίγουρα ξεφεύγει από τις "συνηθισμένες" πλέον IPS των laptops. Το μόνο αρνητικό που μπορούμε να προσάψουμε στην οθόνη του ProArt, πέρα από το refresh rate των 60Ηz, είναι το ότι η γυαλιστερή της επίστρωση -όπως είναι λογικό για μια glossy οθόνη- σε άμεσο δυνατό φως μπορεί προκαλέσει αντανακλάσεις και είδωλα, καθιστώντας δυσκολότερη την προβολή περιεχομένου ειδικά όταν αυτό είναι σκουρόχρωμο. Σε ανοιχτόχρωμα φόντα οι αντανακλάσεις είναι σαφώς λιγότερες όσο "δύσκολες" και αν είναι οι συνθήκες φωτισμού. Τέλος, η οθόνη του laptop της ASUS έρχεται με το δικό της χρωματικό προφίλ στα Windows ενώ παράλληλα είναι PANTONE validated και καλύπτει το 100% της χρωματικής γκάμας DCI-P3, εξασφαλίζοντας ακριβή και σταθερά χρώματα εργασίες που απαιτούν χρωματική πιστότητα. Συνδεσιμότητα To ASUS ProArt W7600H είναι εξοπλισμένο με Wi-Fi 6(802.11ax) και Bluetooth 5.0, το οποίο παρέχει γρήγορη και αξιόπιστη ασύρματη συνδεσιμότητα με ασύρματα περιφερειακά, όπως ποντίκι ή ακουστικά. Ο φορητός υπολογιστής διαθέτει επίσης μια ποικιλία θυρών: 2 θύρες USB-A που υποστηρίζουν ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων USB 3.2 Gen 2 (έως 10 Gbps). Δυο USB-C επίσης USB 3.2 Gen 2, η μια από τις οποίες υποστηρίζει Thunderbolt 4 (έως και 40 Gbps ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων και έξοδο βίντεο σε δύο εξωτερικές οθόνες 4k στα 60 Hz). Επίσης, υποστηρίζεται η φόρτιση του φορητού μέσω USB-C, αλλά με κάποιους περιορισμούς καθώς οι θύρες USB-C υποστηρίζουν μόνο 100W ισχύος σε αντίθεση με τον φορτιστή που παρέχει 240W. Φυσικά υπάρχουν και θύρες Ethernet, HDMI v2.1 αλλά και το απαραίτητο καρφί των 3,5" που υποστηρίζει συνδυασμό μικροφώνου και ακουστικών. Τέλος, παρούσα είναι μια συσκευή ανάγνωσης καρτών SD η οποία είναι SD Express 7.0 και επιτρέπει ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων μέχρι 985ΜΒ/s, κάτι που θα εκτιμήσουν όσοι μεταφέρουν συχνά περιεχόμενο από φώτο/βίντεο εξοπλισμό. Για τους περίεργους της παρέας, η ASUS έχει συμπεριλάβει και μια κλειδαριά Kensington. Πληκτρολόγιο και Touchpad Το πληκτρολόγιο και το touchpad του ASUS ProArt W7600H είναι καλοσχεδιασμένα και ευχάριστα στη χρήση. Το πληκτρολόγιο έχει λευκό φωτισμό που κάνει την πληκτρολόγηση σε περιβάλλοντα με χαμηλό φωτισμό άνετη. Κατά την πληκτρολόγηση, τα πλήρους μεγέθους πλήκτρα του έχουν αρκετή διαδρομή και παρέχουν ικανοποιητική απτική ανάδραση. Στα θετικά του πληκτρολογίου να σημειώσουμε και το βολικό -πλήρες- μέγεθος των πλήκτρων κατεύθυνσης τα οποία μάλιστα έχουν και διαφορετική textured υφή. Το touchpad έχει γυάλινη επιφάνεια και ανταποκρίνεται πολύ καλά στα πατήματα ενώ υποστηρίζει έως 1024 επίπεδα πίεσης και χρήση γραφίδας, gestures πολλαπλής αφής και συμπληρώνεται από 3 φυσικά πλήκτρα καθιστώντας βολική την πλοήγηση στο λειτουργικό σύστημα και τις εφαρμογές ενώ υπάρχει και η απαραίτητη τεχνολογία αναγνώρισης καρπού χάρη στην οποία ο χρήστης δεν χρειάζεται να ανησυχεί για ανεπιθύμητα "πατήματα" όταν πληκτρολογεί. Aπό το ProArt δεν θα μπορούσε να λείπει και ο αισθητήρας δακτυλικών αποτυπωμάτων, ο οποίος βρίσκεται ενσωματωμένος στο power key, έχει καλή απόκριση και είναι ένα ακόμη ευπρόσδεκτο χαρακτηριστικό ασφαλείας. Τελευταίο αφήσαμε το highlight. Το dial στην αριστερή μεριά του πληκτρολογίου είναι ένα χαρακτηριστικό που σύμφωνα με την ASUS προσθέτει ένα επιπλέον επίπεδο άνεσης και παραγωγικότητας στην εμπειρία χρήστη καθώς έχει πάνω από 70 διαθέσιμες λειτουργίες και είναι συμβατό επί του παρόντος εκτός των άλλων και με τις τέσσερις εφαρμογές της Adobe: Photoshop, Premiere Pro, Lightroom και After Effects. Πρακτικά, το dial επιτρέπει τη γρήγορη πρόσβαση σε διάφορες λειτουργίες και ρυθμίσεις, διευκολύνοντας αρκετά την καθημερινή χρήση. Μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για χρήστες που εργάζονται με λογισμικά σχεδίασης ή επεξεργασίας φωτογραφιών/βίντεο, καθώς επιτρέπει γρήγορες προσαρμογές στο μέγεθος του πινέλου, του ζουμ καθώς και την εύκολη κύλιση σε ένα track ήχου ή βίντεο. Το σημείο στο οποίο είναι τοποθετημένο το dial δεν είναι καθόλου τυχαίο και ενώ δεν ενοχλεί κατα την πληκτρολόγηση είναι άμεσα προσβάσιμο χωρίς το σήκωμα του χεριού. Όταν ρυθμιστεί με τα shortcuts και τις λειτουργίες που θέλει ο χρήστης, γίνεται μια πάρα πολύ βολική προσθήκη. Η συμπεριφορά του dial μπορεί να ρυθμιστεί από το σχετικό συνοδευτικό λογισμικό της ASUS, το Creative Hub το οποίο επιτρέπει λεπτομερείς ρυθμίσεις ανα εφαρμογή ή ομάδα εφαρμογών. Επίσης από την εφαρμογή αυτή μπορεί να επιλεγεί η λειτουργία Microsoft Wheel Device, την οποία φυσικά υποστηρίζει και το dial του ProArt Studiobook. Το Creative Hub όμως περιλαμβάνει πολλά περισσότερα από τις ρυθμίσεις του dial. Για όσους έχουν μητρικές της ASUS, το Creative Hub είναι ουσιαστικά ένα Armoury Crate προσαρμοσμένο σε creative workflow σενάριο με κάποια παραπάνω extras. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα dashboard που εμφανίζει μια επισκόπηση όλων των συνδεδεμένων συσκευών και παρέχει τη δυνατότητα παρακολούθησης παραμέτρων του συστήματος, όπως το φορτίο του επεξεργαστή, η χρήση της μνήμης και η κατάσταση του ανεμιστήρα. Η εφαρμογή περιλαμβάνει επίσης τέσσερις ρυθμίσεις προφίλ ανεμιστήρα προσαρμοσμένες σε συγκεκριμένα σενάρια. Επιπλέον υπάρχει η λειτουργία Color Control η οποία είναι το κέντρο για όλες τις λειτουργίες που σχετίζονται με το χρώμα, επιτρέποντας στους χρήστες να έχουν πρόσβαση σε όλο το φάσμα των δημιουργικών χρωματικών λύσεων. Επίσης, οι χρήστες μπορούν να αντιστοιχίσουν έως και τέσσερις εφαρμογές σε μια ομάδα εργασιών και να την καρφιτσώσουν στην επιφάνεια εργασίας χρησιμοποιώντας τη λειτουργία WorkSmart. Οι λειτουργίες παρακολούθησης πόρων, προτεραιότητα ισχύος εφαρμογών και ο καθαρισμός αρχείων αποτελούν μέρος της λειτουργίας βελτιστοποίησης επιδόσεων, η οποία επιτρέπει στους χρήστες να διαχειρίζονται τους πόρους του υπολογιστή τους και να βελτιώνουν τις επιδόσεις. Τέλος, το κέντρο ενημερώσεων έχει συγκεντρωμένες σε ένα μέρος όλες τις απαραίτητες ενημερώσεις του λογισμικού, των firmware και των οδηγών. Καμερα, μικρόφωνο, ηχεία To ASUS ProArt W7600H περιλαμβάνει κάμερα και μικρόφωνο τα οποία είναι ικανοποιητικής ποιότητας και χρήσιμα για τις καθημερινές τηλεδιασκέψεις. Η κάμερα, η οποία έχει ανάλυση 720p, βρίσκεται στο πάνω κέντρο της οθόνης. Η ποιότητα της εικόνας είναι καλή χωρίς να εκπλήσει. Η κάμερα διαθέτει κλείστρο απορρήτου, το οποίο επιτρέπει στους χρήστες να καλύπτουν την κάμερα όταν δεν χρησιμοποιείται, παρέχοντας πρόσθετη ασφάλεια και προστασία από "ατυχήματα". Δίπλα στην κάμερα, υπάρχει ο αισθητήρας Windows Hello ο οποίος είναι μια κάμερα ειδικά διαμορφωμένη για απεικόνιση near IR φάσματος υπέρυθρων και χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων για έλεγχο ταυτότητας, ξεκλείδωμα των Windows καθώς και ξεκλείδωμα του Microsoft Passport. Το μικρόφωνο είναι επίσης καλής ποιότητας και ενώ δεν έχει κάποιο φυσικό διακόπτη απενεργοποίησης, υπάρχει η δυνατότητα προσθήκης shortcut στο πληκτρολόγιο για την απενεργοποίησή του. Στα θετικά του το ότι χρησιμοποιεί τεχνολογία ακύρωσης θορύβου η οποία συμβάλλει στη μείωση του θορύβου του περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια μιας τηλεδιάσκεψης. Θα ήταν παράλειψη το να μην αναφερθούμε στα ηχεία του laptop τα οποία φέρουν την υπογραφή της Harman/Kardon και είναι ικανά να προσφέρουν ισορροπημένο ήχο καλής ποιότητας που θα καλύψει με άνεση τις καθημερινές ανάγκες ακροάσεων. Τέλος άξιο αναφοράς είναι και το ESS SABRE DAC με πιστοποίηση Hi-Res Audio και ήχο 32 bit/384KHz το οποίο μπορεί να οδηγήσει high end ακουστικά. Hardware και Επιδόσεις Το μοντέλο που έχουμε στα χέρια μας φοράει Core i7 11ης γενιάς Tiger Lake (i7-11800H, 8c/16t) με συχνότητα λειτουργίας 2,3GHz και turbo boost στα 4,60 GHz, 24 MB cache και συνοδεύεται από μνήμη DDR4 32GB στα 3200MHz από την SK Hynix. Η κύρια κάρτα γραφικών του συστήματος είναι μια Quadro RTX A3000 6GB (αντίστοιχη μιας 3060 σε gaming), με boost έως 1560MHz στα 90W (105W με Dynamic Boost). Για την αποθήκευση υπεύθυνος είναι ένας Samsung NVMe SSD χωρητικότητας 1ΤΒ. Τα specs αυτά δεν είναι τα μέγιστα, μιας το StudioBook θα μπορούσε να παραμετροποιηθεί με Xeon επεξεργαστές, 64GB RAM, 4TB SSD και ακόμα ισχυρότερες κάρτες γραφικών. Εκτός από την εξωτερική σχεδίαση και τα specs, η ASUS έχει αφιερώσει την δέουσα προσοχή και στην ψύξη του λάπτοπ σχεδιάζοντας το σύστημα ψύξης IceCool Pro το οποίο μπορεί να διαχειριστεί 135 W συνολικού TDP (45 W για τον επεξεργαστή και 90 W για την κάρτα γραφικών) στη λειτουργία Performance. Το σύστημα περιλαμβάνει έξι heatpipes, ισχυρούς ανεμιστήρες και υπόσχεται κάτω από 40 dBA θόρυβο στη λειτουργία Standard ενώ υποστηρίζει και την λειτουργία Whisper Mode 2.0 της NVIDIA. Στην πράξη, σε Standard mode και φόρτο τύπου Photoshop editing ο θόρυβος είναι χαμηλός ως ανύπαρκτος ενώ στο Performance που ήταν και αυτό στο οποίο τρέξαμε τα benchmarks, με load τύπου Cinebench και τον "θερμόαιμο" επεξεργαστή σε πλήρες boost οι ανεμιστήρες όπως είναι φυσικό, ακούγονται. O θόρυβος των ανεμιστήρων είναι χαμηλής συχνότητας και σε ένα συνηθισμένο σενάριο όπου ο χρήστης φοράει κάποια ακουστικά όσο εργάζεται δεν γίνεται άμεσα αντιληπτός. Εμείς δοκιμάσαμε εκτενώς το StudioBook Pro 16, we did δηλαδή put it through its paces που λέμε και στο χωριό. Για κάποια από τα benchmarks, τα πιο χαρακτηριστικά, έχουμε συμπεριλάβει και γραφήματα με την θερμική συμπεριφορά του laptop. Ας δούμε λοιπόν τα αποτελέσματα των μετρήσεων. Αλλά πριν ξεκινήσουμε, ένα μικρό και χαριτωμένο disclaimer: Η συχνότητα στα γραφήματα είναι πάντα μικρότερη από την μέγιστη του boost γιατί στα γραφήματα εξετάζουμε την μέση συχνότητα των πυρήνων του επεξεργαστή σε σχέση με την θερμοκρασία και την κατανάλωση και όχι την απόλυτη συχνότητα που επιτυγχάνει κάθε πυρήνας. Θα μπορούσαμε βέβαια να εξετάσουμε τον κάθε πυρήνα ή και thread ξεχωριστά αλλά θα ξεφεύγαμε από το scope του παρόντος review. Ξεκινάμε λοιπόν. Cinebench R23 και CPU-Z Bench τα πρώτα μας benchmarks. Για να σας δώσουμε μια ιδέα για την θερμική συμπεριφορά, έχουμε συμπεριλάβει και τα ρολόγια, την κατανάλωση και τις θερμοκρασίες του συστήματος κατά την εκτέλεση των benchmarks. Στην περίπτωση του Cinebench βλέπουμε πως μετά το αρχικό boost στα 3.9GHz η συχνότητα πέφτει και σταθεροποιείται στα 3,1GHz για την υπόλοιπη διάρκεια της μέτρησης. (Μπορείτε να μεγενθύνετε τα γραφήματα κάνοντας κλίκ πάνω τους) Συνεχίζουμε με PassMark και CrystalDiskMark: Στα επόμενα γραφήματα αποτυπώνονται οι θερμοκρασίες του συστήματος κατά την διάρκεια εκτέλεσης του PassMark. Να σημειώσουμε πως στους 90°C ο επεξεργαστής "throttle-άρει". H συχνότητα του επεξεργαστή στην οποία αυτό συμβαίνει αλλάζει ανάλογα με το πλάνο επιδόσεων και ψύξης που έχουμε επιλεγμένο. Επόμενο σετ μετρήσεων, το OCCT CPU/RAM Bench: Στη συνέχεια έχουμε τα αποτελέσματα των μετρήσεων στο PCMark10. Η μπαταρία μεγέθους 90WHr του ASUS ProArt W7600H το κράτησε ζωντανό 1 ώρα και 25 λεπτά σε gaming, 5 ώρες και 36 λεπτά στο σενάριο εργασίας με εφαρμογές γραφείου και τηλεδιασκέψεις ενώ σε αναπαραγωγή βίντεο 5ώρες και 10 λεπτά. Και στις τρεις περιπτώσεις η φωτεινότητα ήταν ρυθμισμένη στο μέγιστο επίπεδο και το HDR ενεργό. To επόμενο benchmark είναι η τελευταία έκδοση του 3DMark από την οποία εκτελέσαμε το βασικό σενάριο. Ας δούμε τα αποτελέσματα αναλυτικά: Κλείνουμε τον κύκλο των μετρήσεων με 2 παιχνίδια το Cyberpunk 2077 και το Forza 4. Στο benchmark του Forza 4 χρησιμοποιήσαμε τις default ρυθμίσεις για να είναι εύκολα συγκρίσιμα τα αποτελέσματα με άλλα συστήματα (Ultra, 1080). Όπως μαρτυρούν τα αποτελέσματα, το παιχνίδι θα είναι playable και στα 1200p, που είναι η πιο ενδεδειγμένη ανάλυση για εκτέλεση παιχνιδιών στο ProArt μιας και στο πάνελ των 16" οι διαφορές με τα 4Κ δεν είναι παρατηρήσιμες την ώρα του παιχνιδιού. Οι επιδόσεις απ την άλλη είναι πολύ ανεβασμένες σε σχέση με την ανάλυση των 4Κ. Στο Cyberpunk που είναι αρκετά βαρύ ακόμα και για πολλά desktop gaming συστήματα δοκιμάσαμε τις επιδόσεις σε αναλύσεις 4Κ και 1900x1200 και προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε το τι είναι ικανό να κάνει το hardware του ASUS ProArt Studiobook W7600H τόσο στον τομέα των επιδόσεων όσο και σε αυτόν της αποτελεσματικότητας της ψύξης. Η ανάλυση των 4Κ σαφώς δυσκολεύει το σύστημα. Αυτό αλλάζει όμως στα 1200p που όπως αναφέραμε και παραπάνω οπτικά έχουν ελάχιστη διαφορά στις 16 ίντσες. Το παιχνίδι γίνεται playbale (και παρα-playable) και σε συνδυασμό με το HDR, το Raytracing και την οθόνη OLED σίγουρα απολαυστικότατο. Γιατί ποιός είπε πως οι σοβαροί επαγγελματίες δεν δικαιούνται μια βόλτα στην Night City; Συμπεράσματα Συνοψίζοντας, το ASUS ProArt W7600H είναι ένα λάπτοπ υψηλών επιδόσεων σχεδιασμένο για δημιουργικούς επαγγελματίες στους οποίους μάλιστα προσφέρει κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά όπως η πιστοποιημένη χρωματικά οθόνη και φυσικά το dial. Διαθέτει κομψή και μοντέρνα σχεδίαση, άριστη συνδεσιμότητα και δυνατές επιδόσεις. Ο φορητός υπολογιστής διαθέτει βολικό πληκτρολόγιο και touchpad με υποστήριξη για γραφίδα ενώ η κάμερα, το μικρόφωνο και τα ηχεία καλύπτουν τις καθημερινές ανάγκες ακροάσεων και επικοινωνίας. Γενικά είναι μια ενδιαφέρουσα πρόταση με όμορφο σχεδιασμό, χωρίς σοβαρές ελλείψεις. Η σοβαρότερη ίσως έλλειψη είναι η διάρκεια της μπαταρίας που είναι μεν ικανοποιητική αλλά όχι όση θα θέλαμε. Το hardware και οι επιδόσεις του καλύπτουν τις ανάγκες ενός laptop power user αλλά και ενός επαγγελματία με creative workflow που χρειάζεται φορητότητα. Εντυπωσιακή οθόνη Άνετο πληκτρολόγιο και touchpad Το Dial! Ηχεία και DAC Γρήγορο SD Card reader Διάρκεια μπαταρίας Θορυβώδες αν θέλουμε να έχουμε μέγιστες επιδόσεις σε full load χωρίς throttling H οθόνη θα μπορούσε να έχει υψηλότερο refresh rate Με βάση τα παραπάνω, η βαθμολογία του ASUS ProArt StudioBook Pro 16 OLED W7600H3A είναι:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την εταιρία για την διάθεση του δείγματος της δοκιμής.

Πρόλογος Πριν από 2 περίπου χρόνια ο φίλτατος @pol77 μας παρουσίασε την πρόσφατη τότε προσθήκη της Corsair στην γκάμα των ποντικιών της το Corsair Katar Pro Wireless Gaming Mouse, ένα "απλό ασύρματο ποντίκι με καλά χαρακτηριστικά, μεγάλη διάρκεια μπαταρίας και λογικό κόστος, που έλειπε από την αρκετά πλούσια γκάμα της" όπως πολύ σωστά παρατηρεί. Πρόσφατα η πολύ γνωστή για τα ποιοτικά της περιφερειακά και όχι μόνο Corsair αποφάσισε να εμπλουτίσει την εν λόγω κατηγορία με το Katar Elite Wireless Gaming Mouse. Αρχικά από το όνομα και μόνο περιμένει κανείς ότι πρόκειται για την αναβάθμιση του πολύ καλού για την κατηγορία του Katar Pro, πράγμα που επιβεβαιώνει και η εικόνα του τόσο εμφανισιακά όσο και αρχιτεκτονικά. Όχι όμως και η κατά 30€ διαφορά στην τιμή του που το φτάνει στα 79,99€ έναντι των 49,99€ του Katar Pro σύμφωνα με τη σελίδα της Corsair. Μένει λοιπόν να δούμε αν πρόκειται απλά για αναβάθμιση, αντικαταστάτη ή εσωτερικό ανταγωνιστή του Katar Pro και προφανώς το αν και για ποιους αξίζει την διόλου ευκαταφρόνητη διαφορά στην τιμή. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Παρακάτω ο γνώριμος πίνακας των τεχνικών χαρακτηριστικών του Katar Elite Wireless Gaming Mouse όπως μας τον δίνει η Corsair στην σελίδα της. Αρχικά ομολογουμένως εντυπωσιακά τα βασικά του χαρακτηριστικά και με υπερδιπλάσιες επιδόσεις σε γενικές γραμμές σε σχέση με αυτές του προκατόχου του, αν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε έτσι το Katar Pro. Παρατηρούμε ότι το Katar Elite εφοδιάστηκε με τον MARKSMAN 26K optical sensor που του επιτρέπει να φτάνει τα 26.000 DPI και με Omron διακόπτες των 60 εκατομμυρίων click, δίνοντας του έτσι χαρακτηριστικά κορυφαίων μοντέλων της αγοράς ανεξαρτήτου τιμής και κατηγορίας. Επιπροσθέτως έχουμε πλέον και τα 2.000Hz στις επιλογές των Report Rate διπλασιάζοντας το maximum, αλλά και αντικατάσταση της αφαιρούμενης τύπου ΑΑ αλκαλικής μπαταρία με εσωτερική επαναφορτιζόμενη λιθίου-πολυμερών, μεταβολή που συνέβαλε σαφώς στην μείωση του βάρους φέρνοντάς το στα 69gr από τα 96gr του Katar Pro. Φυσικά το πακέτο μας εφοδιάζει και με ένα USB A σε USB C καλώδιο 1,8m για την φόρτισή του. Φόρτιση λοιπόν με USB C που σημαίνει ότι θα βρούμε εύκολα να το φορτίσουμε μιας και είναι ο πλέον διαδεδομένος τρόπος σύνδεσης. Η ανάγκη φόρτισης τώρα δεν θα είναι και πολύ συχνή μιας και η Corsair μας υπόσχεται τουλάχιστον 60 ώρες αυτονομία με τον Slipstream δέκτη και τουλάχιστον 110 ώρες σε Bluetooth σύνδεση. ΟK η συνεχόμενη χρήση είναι κάτω του μισού σε σχέση με τον «προκάτοχο» αλλά υπολογίστε ότι έχει και περίπου τα 2/3 του βάρους του. Συσκευασία και περιεχόμενα Ξεκινώντας από το κουτί, τίποτα καινούριο, το κλασικό κιτρινόμαυρο κουτί με γυαλιστερές φωτογραφίες του προϊόντος στις τέσσερις μεγάλες πλευρές. Αναλυτικότερα... Στην εμπρός πλευρά δεσπόζει το Katar Elite με το λογότυπο τις Corsair επάνω αριστερά και τον τίτλο του προϊόντος δεξιά κάθετα. Κάτω αριστερά τα 3 βασικά χαρακτηριστικά του ήτοι wireless, ultra-lightweight, 26k DPI και κάτω δεξιά τα λογότυπα Slipstream και iCue για τον δέκτη και το λογισμικό αντίστοιχα. Στην πίσω πλευρά και πάλι το Katar Elite μικρότερο τώρα και με σημειωμένα περιφερειακά του πάλι τα χαρακτηριστικά πλεονεκτήματά του, λίγο αναλυτικότερα αυτή τη φορά. Επάνω αριστερά το λογότυπο τις Corsair και δεξιά τα λογότυπα Slipstream, iCue αλλά και Bluetooth. Όλα αυτά στο κάτι λιγότερο επάνω μισό και φυσικά μόνο στα Αγγλικά, στο υπόλοιπο κάτω μέρος αντίστοιχα και πάλι τα χαρακτηριστικά του αλλά σε 6 γλώσσες. Και τέλος κάτω δεξιά μικρά αλλά διόλου ασήμαντα τα δυο λογότυπα των λειτουργικών συστημάτων που συνεργάζεται πιστοποιημένα, δηλαδή Windows και Mac, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι δεν θα δουλέψει και αλλού. Δεξιά και αριστερά έχουμε κλασική διάταξη που συναντάμε σε όλα περίπου τα αντίστοιχα προϊόντα της Corsair, δείτε μην σας κουράζω... Και φυσικά επάνω και κάτω αντίστοιχα ... Εδώ να σημειώσουμε ότι το επάνω μέρος περιλαμβάνει και συνέχεια. Ανοίγοντας το πρώτο «καπάκι» του βλέπουμε εικονισμένο στο δεύτερο ένα QR code που μας δρομολογεί στην σελίδα του προϊόντος και συγκεκριμένα στην καρτέλα Downloads όπου θα βρούμε μόνο τα 3 παρακάτω έγραφα. KATAR ELITE WIRELESS Quick Start Guide UKCA Declaration of Conformity (DoC) document - UKCA-000261 Declaration of Conformity (DoC) document - CE-000541 Περνώντας τέλος στα περιεχόμενα έχουμε, το Katar Elite και ένα USB A to USB C καλώδιο σε διάφανα σακουλάκια, δύο πολύπτυχα φυλλάδια με οδηγίες εγγύησης και πληροφορίες ασφαλείας, όπως άλλωστε σε όλα τα προϊόντα της Corsair και τέλος. Όλα αυτά σε ένα απλό, οικονομικό, μαύρο, χάρτινο πολύπτυχο πάντα στα πλαίσια της οικολογίας... ή της οικονομίας; ΟK, η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζεται και κάτι περισσότερο. Κάτω από τον φακό Κλασικός Corsair, λιτός άλλα και όμορφος σχεδιασμός, κατάλληλος και για αριστερόχειρες με μόνη εξαίρεση τα 2 πλευρικά αριστερά κουμπιά εκ των 6 συνολικά. Κατά τα άλλα τα 2 βασικά κουμπιά καλύπτουν σχεδόν καθολικά το επάνω μισό με το γνώριμο λαστιχένιο Corsair ροδάκι/κουμπί ανάμεσα τους και κάτω από αυτό ένα εξάγωνο κουμπί επιλογής των DPI και ένα σχήματος V Led λαμπάκι, ενδεικτικό προφανώς για την DPI επιλογή. Τέλος στα χαμηλά στην βάση στήριξης της παλάμης δεσπόζει το καραβάκι σύμβολο της Corsair σε λευκό γαλακτερό για να φιλοξενήσει τον μοναδικό RGB φωτισμό του συνόλου, κάτι που έλειπε από το Katar Pro. Από κάτω δεσπόσουν δύο μεγάλες επιφάνειες ολίσθησης, σε λευκό αυτή τη φορά χρώμα και στο κέντρο ο οπτικός Corsair MARKSMAN sensor των 26K DPI περιτριγυρισμένος και αυτός από λευκό Teflon και στην συνέχεια από μαύρο αυτοκόλλητο με πληροφορίες και τέλος στα αριστερά του ο διακόπτης επιλογής ασύρματης σύνδεσης ή απενεργοποίησης. Οι δύο πλευρές καλύπτονται καθολικά από μικρά ανάγλυφα τρίγωνα τόσο για λόγους εμφάνισης όσο και για αντιολισθητικούς, με μικρή εξαίρεση τα δύο γυαλιστερά κουμπιά στο επάνω μέρος της αριστερής πλευράς. Τέλος στα χαμηλά του εμπρός μέρους έχουμε την USB C είσοδο για φόρτιση αλλά και ενσύρματη λειτουργία. Να παρατηρήσω εδώ ότι η υποδοχή όντας τοποθετημένη ελαφρώς βαθιά σε μια σχετικά στενή τρύπα περιορίζει κάπως τα καλώδια που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σε όσα δεν έχουν και πολύ φαρδύ USB C βύσμα. Εντάξει δεν είναι και τραγικό άλλα στην φορητότητα ένα περιορισμό τον δίνει και νομίζω ότι θα μπορούσε να αποφευχθεί. Και εδώ έχουμε το εντυπωσιακό, για ασύρματο και όχι πολύ μικρό ποντίκι, νούμερο των 68,61gr ή 70.24 gr με τον Slipstream δέκτη, θυμίζω η Corsair μας δίνει 69gr, που δεν απέχουν καθόλου ουσιαστικά. Συνδεσιμότητα Εδώ έχουμε όλες τις επιλογές. Slipstream δέκτης στα 2,4GHz, Bluetooth ή καλώδιο. Αυτό δε το τελευταίο λειτουργεί ανεξάρτητα της θέσης του διακόπτη επιλογής. Λειτουργικότητα Όπως πάντα οι δοκιμές έγιναν με τα mouse pad Corsair MM300, Razer Sphex V2, @Work MS-614 (1,2€) και απευθείας την επιφάνεια του γραφείου μου. Αρχικά φαντάζει λιτό εμφανισιακά, με κλασική σχεδίαση, χωρίς να δείχνει ως κάτι το ιδιαίτερο, μόλις όμως βρεθεί κάτω από το χέρι του χρήστη, δεξί ή αριστερό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, ξεδιπλώνει τα χαρίσματα του απλά και αθόρυβα. Τόσο αθόρυβα όσο αθόρυβα κινείται επάνω στα μεγάλα λευκά Teflon του ανεξάρτητα από το τι βάση «mouse pad» θα επιλέξουμε, σκληρή ή μαλακιά, ποιοτική και εξειδικευμένη ή απλά αυτή ενός γραφείου. Σύμμαχος φυσικά στην προσπάθεια κίνησης και τα μόλις 69gr του συνολικού βάρους που το κατατάσσουν δίπλα στις κορυφές της κατηγορίας φτερού, συμπεριλαμβανομένων και των ενσύρματων της κατηγορίας. Αν βάλουμε τώρα στο παιχνίδι και τον κορυφαίο αισθητήρα Marksman των 26k έχουμε ως αποτέλεσμα μια απαράμιλλή κίνηση τόσο σε ακρίβεια όσο και σε άνεση. Για να είμαι απολύτως ακριβής στις σκληρές επιφανείς υπάρχει το γνωστό «ξύσιμο» που κάνουν κατά την κίνησή τους όλα τα συγκεκριμένα περιφερειακά, αλλά εδώ είναι ιδιαιτέρως ήσυχο και εντελώς ανώδυνο, τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά που συνήθως ενοχλούνται από τέτοιους θορύβους. Ενδεικτικά να σας πω ότι έχω αποκλείσει από την συλλογή μου αρκετά αξιόλογους ανταγωνιστές με αυτό ως κύριο μειονέκτημά τους. Και φυσικά στα «μαλακά» ποντικοδρόμια θα ακούσει κανείς κάτι μόνο σε αθόρυβο περιβάλλον και μόνο αν του δώσει προσοχή. Τα δύο μεγάλα βασικά κουμπιά τώρα, τι να πει κανείς για αυτά... Διακόπτες Omron, εγγύηση. Και μάλιστα της τελευταίας σειράς της Omron με πιστοποιημένα 60 εκατομμύρια click από την ίδια. Παράλληλα η μικρής διαδρομής σχεδίαση και μηδενικού κενού διακόπτες προσφέρουν και ταχύτερα εκτός από πιο ξεκούραστα πατήματα. Να σημειώσω δε ότι το μεγάλο μέγεθός τους σε συνδυασμό με την άνεση του πατήματος που προσφέρει σε όλη τους την επιφάνεια βοηθάει πολύ σε κάθε λαβή και μέγεθος παλάμης. Εδώ να πω ότι το βασικό αριστερό κουμπί είναι το μόνο που, παραδοσιακά στην Corsair, δεν ρυθμίζεται, αν όμως μπορούσε θα εξυπηρετούσε πολύ τους αριστερόχειρες. Για το ροδάκι δεν έχω να πω πολλά, σωστά σχεδιασμένο και εργονομικά τοποθετημένο, απλά ταιριάζει απόλυτα στο σύνολο βρισκόμενο πάντα εκεί που το αναζητάς χωρίς να σε δυσκολεύει ποτέ. Το κουμπί του φυσικά είναι σκληρότερο από των βασικών, αλλά έτσι πρέπει για να αποφεύγονται οι άστοχες κλήσεις του. Και τα πλαϊνά κουμπιά είναι άνετα, εντάξει, για τους δεξιόχειρες βασικά, αν και προσωπικά τα χρησιμοποίησα πολύ εύκολα με το μικρό μου αριστερό δάκτυλο και τον παράμεσο, παρότι δεξιόχειρας. Για να μην παρεξηγηθώ να σας πω ότι συνηθίζω, σε απλή φυσικά χρήση, να ξεκουράζω το δεξί μου χέρι χρησιμοποιώντας το ποντίκι με το αριστερό. Τελευταίο τώρα το μικρό εξάγωνο κουμπάκι κάτω από το ροδάκι, επιφορτισμένο κατά βάση για την επιλογή των DPI, δεν υστερεί καθόλου των υπολοίπων σε αίσθηση, αντιθέτως προσθέτει εικαστικά μαζί με το LED ενδείξεων που το αγκαλιάζει στο κάτω του μέρος. Προσθέστε τώρα και τα πλαϊνά ανάγλυφα που προσφέρουν στην σταθερότερη λαβή και θα έχετε ένα στιβαρό και ιδιαιτέρως αξιόλογο προϊόν. Το μόνο κομμάτι τις συλλογής που δεν μου άρεσε ιδιαιτέρως ήταν το καλώδιο. ΟK, είναι λεπτό, λαστιχένιο και ποιοτικό, αλλά συνηθισμένος στα μαλακά αέρινα ουσιαστικά ανύπαρκτα στη χρήση που συνόδευαν την πλειοψηφία των τελευταίων αποκτημάτων μου, μεταξύ αυτών και της Corsair, δεν κατάλαβα την επιλογή του συγκεκριμένου για το Katar Elite, και να πεις δεν είχαν στην Corsair να βάλουν άλλο; Φυσικά δεν πρόκειται να το χρεώσω ιδιαιτέρως στα αρνητικά μιας και η χρήση του θα είναι κατά βάση για φόρτιση παρά για λειτουργία, ειδικά με τον εκπληκτικό Slipstream και το 2kHz Polling Rate που είναι στην πράξη σαν να έχεις καλώδιο, αλλά γιατί να μην αναζητά κανείς το καλύτερο, έστω και στις «οικονομικές» επιλογές... των 80€. Corcair iCUE Το γνωστό μας πλέον λογισμικό διαχείρισης όλων των περιφερειακών τις Corsair το iCUE αναλαμβάνει και εδώ να φέρει το Katar Elite στα μέτρα και τις απαιτήσεις του κατόχου του όσο απαιτητικός και αν είναι ο τελευταίος. Δεν θα αναλύσω το πρόγραμμα μιας και αυτό έχει γίνει σε αρκετά άρθρα του theLAB.gr τόσο από εμένα όσο και από άλλους αρθρογράφους. Παραθέτω απλά μερικές εικόνες ενδεικτικά για να δείτε πόσο εύκολα και λειτουργικά μπορεί κανείς να μορφοποιήσει το Katar Elite, και όχι μόνο, αλλά και για να δείτε την αναγνώριση των χαρακτηριστικών του Katar Elite από το iCUE. Οι τρεις εικόνες που ακολουθούν μας δείχνουν, η πρώτη το κεντρικό menu του iCUE με όλα τα συνδεδεμένα προϊόντα, εδώ μόνο το Katar Elite και τον δέκτη του, η δεύτερη τις επιλογές σύνδεσης, ασύρματης στην περίπτωση μας και η τρίτη τις 5 θέσεις προεπιλογών DPI + 1 για Sniper. Κάτω αριστερά παρατηρούμε ότι υπάρχει και η επιλογή “HW DPI Mode 1” Που αναφέρεται στο αντίστοιχο set για τις τοποθετημένες στην μνήμη του Katar Elite επιλογές, ναι έχει και μία τέτοια. Εδώ οι εικόνες μας δείχνουν την ενημέρωση για διαθέσιμο update και την ολοκλήρωσή του. Και τέλος παίρνουμε μια ιδέα από τις άπειρες επιλογές χρωματικών εφέ και τις επίσης αναρίθμητες για τα κουμπιά, ξαναθυμίζω εκτός του αριστερού βασικού που δεν έχει την δυνατότητα. Φυσικά και εδώ υπάρχουν οι Hardware Lighting & Key Assignments, επάνω αριστερά, για τις αντίστοιχες θέσεις μνήμης. Αποτελέσματα Μετρήσεων Όπως πάντα, για τις μετρήσεις το πρόγραμμα που χρησιμοποιώ είναι το Enotus Mouse Test και ως mousepad το Corsair MM300, προκάτοχο του Corsair MM350 για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εκτενή ανασκόπηση εδώ. Και εδώ έχουμε την άχαρη διαδικασία των μετρήσεων και των τιμών και των διαγραμμάτων κλπ. Εντάξει το καλώδιο είναι καλώδιο αλλά και στην ασύρματη σύνδεση το Katar Elite μια χαρά τα πήγε, τόσο στα 1000Hz όσο και στα 2000Hz Polling Rate. Άλλωστε σε όλα τα Corsair με Slipstream οι τιμές επικοινωνίας είναι εξίσου καλές. Από ακρίβεια επίσης μια χαρά μιας και με εξαίρεση λίγες τιμές που κυμάνθηκαν μεταξύ 91% και 93% όλες οι υπόλοιπες ήταν πάνω από 95% - 96%. Από ομαλότητα πάλι αν και οι τιμές δεν είναι πολύ καλές μιας και κυμάνθηκαν μεταξύ 40% και 43% είναι όμως γενικά σταθερές. Πάντως εγώ πολύ καλό το βρήκα στην χρήση, δεν ξέρω. Εμπειρία Χρήσης Τα αέρινα 69gr σε συνδυασμό με τις πολύ καλές επιφάνειες κύλισης και την απουσία καλωδίου το κάνουν πραγματικά να πετάει ειδικά σε ποιοτικά υφασμάτινα mouse pad. Δυστυχώς το σχετικά σκληρό και δύσκαμπτο καλώδιο δεν συμβάλει αντίστοιχα, αλλά με τουλάχιστον 60 ώρες συνεχούς ασύρματης λειτουργίας πόσο συχνά θα χρειαστεί, πέραν τις φόρτισης; Άψογα τα δύο μεγάλα βασικά κουμπιά, ειδικά με τους αναβαθμισμένους νέους διακόπτες της Omron με το πολύ μικρό βάθος και το μηδενικό κενό, αλλά και το ροδάκι δεν υστερεί πουθενά. Ομολογουμένως ευχάριστη η γενικότερη εμπειρία και για τα δύο μου χέρια, ναι «φοριέται» άνετα και στο αριστερό. Παρότι είμαι συνηθισμένος σε περισσότερο εργονομικά προϊόντα δεν αισθάνθηκα πουθενά έντονη την ανάγκη να το αντικαταστήσω άμεσα με κάτι άλλο για «να κάνω την δουλειά μου τώρα και βλέπουμε» και σημειώστε, είμαι και «κακομαθημένος» και πολύωρος χρήστης . Δεν θα σας πω ψέματα, Θα συνεχίσω να χρησιμοποιώ ένα άλλο πιο εργονομικό αλλά και πολύ ακριβότερο προϊόν στο βασικό μου σύστημα, το Katar Elite όμως έχει μάλλον κερδίσει την θέση του στο δεύτερό μου σύστημα στο σαλόνι αντικαθιστώντας το υπάρχον, κυρίως για την χρηστικότητα του και όχι ότι δεν έχω και αρκετές άλλες επιλογές αντί αυτού. Επίλογος - Συμπεράσματα Τελικά το Corsair Katar Elite είναι ιδιαίτερο χωρίς να φαίνεται κάτι το ιδιαίτερο. Προσφέρει ακρίβεια, άνεση και λιτότητα αλλά και κορυφαίες επιδόσεις μακράν του ανταγωνισμού, όπου και αν του ζητηθεί. Απίστευτα τα μόλις 69gr ειδικά για ασύρματο ποντίκι. Θυμίζω ότι ανταγωνιστικά προϊόντα για να πετύχουν κάτι παρόμοιο είναι διάτρητα και χωρίς μπαταρία. Εντάξει προσωπικά αρέσκομαι στα ελαφριά και ευκίνητα, το ομολογώ, αλλά αναγνωρίζω ότι υπάρχουν και πολλοί με αντίθετη επιθυμία. Επιπροσθέτως και οι επιλογές κάθε δυνατής σύνδεσης, Slipstream, Bluetooth και καλώδιο και μάλιστα USB C, δεν είναι πολύ συνηθισμένες ακόμα και σε αρκετά ακριβότερα μοντέλα. Εντυπωσιακά τα 26k DPI σίγουρα το βγάζουν από την κατηγορία ενός απλού ποντικιού τοποθετώντας το πολύ ψηλά στη κορυφή. Πόση ουσία έχουν όμως ακόμα και σε high end gaming επίπεδο; Ή μήπως τελικά είναι απλά επειδή μπορούν; Δεν ξέρω, τώρα με τις 8k οθόνες μπορεί τελικά και να αρχίζουν να έχουν κάποια χρησιμότητα, αλλά και πάλι 26k, διατηρώ επιφυλάξεις. Εμένα πάντως με δυσκόλεψαν στις δοκιμές αν και σημειώστε ότι με ενοχλεί ότι είναι κάτω από 3k ακόμα και σε απλή καθημερινή χρήση γραφείου. Τα ούτε λίγο ούτε πολύ 80€, OΚ, τα... 79,99€ που μας ζητά η Corsair για να το αποκτήσουμε δεν το κάνουν ένα φτηνό προϊόν, παρότι είναι από τα οικονομικότερά της, και δη στα ασύρματα. Δεν είναι όμως και ένα προϊόν που δεν δικαιολογεί την τιμή του. ΟK δεν έχει φαντεζί σχεδιασμό με καινοτόμες εργονομικές λεπτομέρειες, ούτε αρχιτεκτονικές παραμετροποιήσεις για να το φέρει ο χρήστης στα μέτρα του, ούτε πολλές RGB ζώνες για φωτορυθμικά που τελικά θα καλύψουμε με την παλάμη μας. Είναι όμως ένα ποιοτικό προϊόν με πολύ καλά χαρακτηριστικά εκεί που πραγματικά έχουν ουσία για όλους, χωρίς να υστερεί ιδιαίτερα ούτε σε εργονομία ούτε σε αίσθηση ούτε σε χρηστικότητα από άλλα κορυφαία προϊόντα με πολύ υψηλότερο κόστος. Τελικά έχει και η λιτότητα την ομορφιά της, ειδικά όταν δεν υστερεί σε ποιότητα, Corsair Katar Elite. Report rate σε 125Hz, 250Hz, 500Hz, 1000Hz, 2000Hz. Μόνο 69gr. 100 – 26.000 DPI με βηματισμό ανά 1 και δυνατότητα διαφορετικής επιλογής στον κάθε άξονά. DPI Presets με 5 Stages το καθένα ρυθμιζόμενα από το iCUE. 5 DPI Stages αποθηκευμένα στη συσκευή ρυθμιζόμενα από το iCUE. Ένδειξη της επιλεγμένης θέσης DPI με ό,τι χρώμα θέλουμε ρυθμιζόμενο από το iCUE. RGB φωτισμός ρυθμιζόμενος και με αυτοματισμούς από το iCUE. 6 κουμπιά ρυθμιζόμενα από το iCUE (εκτός από το βασικό αριστερό) Ποιότητα υλικών. Σχεδιασμός και εμφάνιση. Άνεση χρήσης. Στενή και βαθιά αποδοχή USB C. Σε περίπτωση χρήσης με το αριστερό χέρι, το αριστερό βασικό κουμπί δεν ρυθμίζεται. Η φωτιζόμενη επιφάνεια δεν φαίνεται κατά την χρήση. Άκαμπτο καλώδιο. Σχετικά υψηλή τιμή. Με βάση τα παραπάνω, η βαθμολογία του Corsair Katar Pro Wireless Gaming Mouse είναι  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής.

Εισαγωγή Τα Bluetooth ηχεία είναι βολικά, εύχρηστα και αρκετά δημοφιλή για όσους θέλουν να ακούνε την αγαπημένη τους μουσική εν κινήσει. Πλέον κυκλοφορούν σε διάφορα στυλ και μεγέθη, από μικρά, φορητά ηχεία σε μέγεθος σπιρτόκουτου, μέχρι μεγαλύτερα, πιο ισχυρά ηχεία που έχουν σχεδιαστεί για χρήση σε κλειστούς χώρους. Άλλα πάλι είναι αδιάβροχα και ανθεκτικά γεγονός που τα καθιστά εξαιρετική επιλογή για χρήση σε εξωτερικούς χώρους όπως πεζοπορία στο βουνό, ρακέτες στην παραλία, πάρτι στην πισίνα ή για τους extreme τύπους, μπάρμπεκιου στην αυλή. Τέτοιο ηχείο είναι και το ολοκαίνουριο MUVO Go της Creative το οποίο θα δούμε από κοντά σε αυτό το review, αφου πρώτα παρακολουθήσουμε ένα εισαγωγικό βίντεο με τα χαρακτηριστικά του. Χαρακτηριστικά προϊόντος Το Creative MUVO Go λοιπόν είναι ένα φορητό αδιάβροχο ηχείο Bluetooth 5.3 με πιστοποίηση IPX7 το οποίο είναι κατασκευασμένο να αντέχει σε κάθε είδους καιρικές συνθήκες και περιπέτειες. Τα πλήρη χαρακτηριστικά του ηχείου σύμφωνα με την σελίδα του προϊόντος είναι τα ακόλουθα: Ισχύς εξόδου 20W RMS Συνολική μέγιστη ισχύς Έως 40W Τύπος Drivers 45mm Full-range Drivers με Passive Radiators x 2 Βαθμός αδιαβροχοποίησης IPX7 Διάρκεια ζωής μπαταρίας Έως 18 ώρες ανά πλήρη φόρτιση Χρόνος Φόρτισης 4.5 ώρες Tύπος μπαταρίας 2600mAh, Επαναφορτιζόμενη μπαταρία Lithium-ion Polymer x2 Θύρα φόρτισης USB-C Μήκος καλωδίου φόρτισης 1.2m Εμβέλεια λειτουργίας Έως 10m Έκδοση Bluetooth 5.3 Υποστηριζόμενα προφίλ (A2DP) Wireless Stereo Bluetooth, (AVRCP) Audio / Video Remote Control Profile Signal-to-Noise Ratio (SNR) >75dB Διαστάσεις 204 x 73 x 61mm Βάρος 570g Διαθέσιμα χρώματα Midnight Black, Pine Green, Cloud Blue Εγγύηση 2 Έτη Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία του ηχείου της Creative είναι ποιοτική, προσεγμένη και παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με το ηχείο, συμπεριλαμβανομένου του σχεδιασμού και των τεχνικών προδιαγραφών του. Η συσκευασία αποτελείται εξ' ολοκλήρου από χαρτόνι με εξαίρεση μια μικρή πλαστική σακούλα που προστατεύει το ηχείο από πιθανές γρατζουνιές. Ανοίγοντας τη συσκευασία βλέπουμε ένα μικρότερο άσπρο κουτί το οποίο περιέχει το καλώδιο φόρτισης USB-C με αρκετά βολικό μήκος, ένα φυλλάδιο οδηγιών καθώς και το φύλλο εγγύησης. Αν και το κορδόνι έρχεται περασμένο πάνω στο ηχείο, το αφαιρέσαμε για να δοκιμάσουμε πόσο εύκολα ξαναμπαίνει, αν το αφαιρέσετε και εσείς για κάποιον λόγο, θα πρέπει να το πιέσετε με την σκληρή πλαστικοποιημένη άκρη του για να μπορέσει να περάσει από το αυτάκι. Όπως ίσως παρατηρήσατε, στην συσκευασία δεν συμπεριλαμβάνεται φορτιστής επομένως για την φόρτιση MUVO Go θα πρέπει να προμηθευτείτε τον αντίστοιχο φορτιστή, αν δεν έχετε ήδη ή να χρησιμοποιήσετε μια θύρα USB στον υπολογιστή σας. Σχεδιασμός και κατασκευή Το σώμα του MUVO Go είναι κατασκευασμένο από συμπαγές ματ πλαστικό έχει βάρος 570 γραμμάρια ενώ το μέγεθός του είναι βολικό και δεν προβληματίζει στη μεταφορά είτε μέσα σε σακίδιο, είτε σε γαντζωμένο σε κάποιο loop. Το ηχείο μπορεί να τοποθετηθεί κάθετα είτε οριζόντια ενώ η μουσική βγαίνει από την μπροστά πλευρά και όχι απ όλες τις πλευρές όπως ίσως θα υπέθετε κάποιος βλέποντας τον σχεδιασμό του. Η πάνω, η μπροστινή και η κάτω πλευρά είναι ντυμένες με ένα ευχάριστο στην υφή υλικό, σαν ύφασμα, το οποίο καλύπτει τους drivers και δίνει μια κομψή εμφάνιση στη συσκευή. Στο πάνω μέρος του ηχείου, υπάρχουν τρία κουμπιά τα οποία στην δική μας μαύρη έκδοση, έχουν ένα έντονο πορτοκαλί Λαμπίτικο χρώμα. Κλασικά, το τρίγωνο κουμπί αναλαμβάνει τον έλεγχο της αναπαραγωγής και παύσης ενώ τα συν και πλην χρησιμεύουν για τον έλεγχο της έντασης του ήχου καθώς και την παράκαμψη κομματιών δίνοντάς μας την δυνατότητα να μετακινηθούμε στην λίστα αναπαραγωγής μας χωρίς να χρησιμοποιούμε το κινητό μας. Τα κουμπιά έχουν ωραία αίσθηση και ενώ είναι ανθεκτικά στα χτυπήματα που μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες αλλαγές κομματιών ή παύσεις, στην περίπτωση που έχουμε το ηχείο στον σάκο μας, ανταποκρίνονται άμεσα στα πατήματα. Στα πλαϊνά βρίσκονται οι μεμβράνες του μπάσου οι οποίες φέρουν την επωνυμία του κατασκευαστή, Creative. Κατά την αναπαραγωγή μουσικής σε υψηλότερη ένταση, οι μεμβράνες πάλλονται αρκετά δίνοντας έτσι ένα δυναμικό χαρακτήρα στο MUVO Go. Στην ράχη του MUVO Go, από την μια πλευρά υπάρχει το αυτάκι για το κορδόνι ενώ από την άλλη βρίσκεται το κουμπί ενεργοποίησης της συσκευής καθώς και το κουμπί για την ενεργοποίηση της ζεύξης Bluetooth. Ανάμεσά τους υπάρχει ένα λευκό status LED το οποίο αναβοσβήνει όταν η συσκευή είναι σε κατάσταση pairing. Κατά την ενεργοποίηση, την μετάβαση σε κατάσταση αναζήτησης πηγής, την σύνδεση καθώς και την απενεργοποίηση του ηχείου υπάρχουν ηχητικά μηνύματα τα οποία ενημερώνουν για την εκάστοτε κατάσταση. Δίπλα στα παραπάνω κουμπιά υπάρχει επίσης η θύρα USB Type-C για τη φόρτιση του ηχείου μέσω του παρεχόμενου καλωδίου δίπλα στην οποία υπάρχει ένα LEDάκι το οποίο αναβοσβήνει με λευκό χρώμα όταν η στάθμη της μπαταρίας είναι χαμηλή ενώ γίνεται κόκκινο για όσο διαρκεί η φόρτιση. Η διάρκεια της μπαταρίας είναι στα επίπεδα που αναφέρει ο κατασκευαστής ενώ η διάρκεια φόρτισης χρησιμοποιώντας έναν USB-C φορτιστή 25W είναι αρκετά μικρότερη. Η εμβέλεια λειτουργίας η οποία σύμφωνα με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του ηχείου είναι 10 μέτρα, είναι επαρκέστατη. Δεν αντιμετωπίσαμε πότε κάποια αποσύνδεση ή παραμόρφωση στον ήχο είτε σε εσωτερικό είτε σε εξωτερικό χώρο. Να σημειώσουμε πως δεν υπάρχουν καθόλου κάποιες συνηθισμένες επιλογές συνδεσιμότητας όπως το "καρφί" 3.5" και η υποδοχή για κάρτες SD. Εμάς, με κινητά χωρίς audio jack και playlists σε υπηρεσίες streaming, δεν μας προβλημάτισε ιδιαίτερα αλλά για κάποιους ίσως είναι σημαντικό. Η απουσία λοιπόν οποιασδήποτε συνδεσιμότητας πέρα από Bluetooth καθιστούν το MUVO Go ένα πλήρως ασύρματο σύστημα αναπαραγωγής μουσικής με ένα ιδιαίτερο όμως χαρακτηριστικό καθώς μπορούμε να συνδέσουμε μεταξύ τους δυο MUVO Go και να απολαύσουμε την μουσική μας ελέγχοντάς τα ως ένα. Ακόμα ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του MUVO Go είναι η πιστοποίηση IPX7 η οποία δίνει στο ηχείο την δυνατότητα όχι μόνο να αντέξει πιτσιλιές αλλά ακόμη και να βυθιστεί στο νερό. Παρόλο που δε χρειάστηκε να το βάλουμε να κολυμπήσει δεν είχε κανένα πρόβλημα να μας ακολουθήσει στην βροχή. Ήχος Η ποιότητα του ήχου που βγαίνει από το MUVO Go, δεδομένου και του μεγέθους του, είναι εξαιρετική. Ο ήχος είναι ευχάριστος, ζωντανός με απρόσμενα πλούσιο μπάσο και ένταση που γεμίζει τον χώρο χωρίς παραμορφώσεις ακόμα και στη μέγιστη τιμή, κάτι που αποσπά θετικά σχόλια από τους ακροατές. Το MUVO Go έχει μια χροιά που ευνοεί τα rock/pop και ηλεκτρονικά κομμάτια κάνοντας τις συχνότητες μπάσων και πρίμων να ξεχωρίζουν περισσότερο, προσθέτοντας στη συνολική ενεργητική αίσθηση της μουσικής χωρίς όμως να χάνονται τα φωνητικά από τα κομμάτια. Αυτό φυσικά είναι θετικό για τις περισσότερες καταστάσεις, μιας και ακόμα και στην μέγιστη ένταση ακούγονται ευχάριστα τραγούδια από το "Get Lucky" των Daft Punk μέχρι και τo "Chippin’ In" των Samurai. Ανθεκτικότητα Η Creative αναφέρει πως το MUVO Go είναι ένα ανθεκτικό ηχείο κάτι το οποίο μαρτυρά και η πιστοποίηση IPX7. Γι αυτό και 'μείς δε το αφήσαμε στο καθιστικό μας, αντιθέτως, το πήραμε στη βόλτα μας στο βουνό. Το MUVO Go μας επέτρεψε να απολαμβάνουμε μουσική ενώ κάναμε πεζοπορία, χωρίς να ανησυχούμε για το ότι μπορεί να πάθει κάτι. Ο αδιάβροχος σχεδιασμός μας επέτρεψε να το χρησιμοποιήσουμε στη βροχή χωρίς κανένα πρόβλημα ενώ δεν υπήρξε κάποια αποσύνδεση ή γενικά διακοπή στον ήχο. Συνολικά, το MUVO Go αποδείχθηκε αξιόπιστος σύντροφος στη διαδρομή με κατασκευή που εμπνέει εμπιστοσύνη. Επιστρέφοντας, το μόνο που κάναμε ήταν να σκουπίσουμε το ηχείο με ένα πανάκι μικροϊνών και ήταν έτοιμο για νέες περιπέτειες. Συμπεράσματα Το MUVO Go της Creative είναι ένα ανθεκτικό και πραγματικά φορητό, συμπαγές ηχείο με μεγάλη διάρκεια ζωής μπαταρίας, ιδανικό για δραστηριότητες σε εξωτερικό χώρο. Ο σχεδιασμός του αποδεικνύει την αφοσίωση της Creative στην παραγωγή ενός προϊόντος υψηλής ποιότητας. Αν και δεν έχει ιδιαίτερες επιλογές συνδεσιμότητας όπως USB, καρφί 3,5" ή κάρτα SD αυτό στην εποχή του Spotify και των smartphones χωρίς audio jacks δεν είναι ουσιαστικό μειονέκτημα. Ένα απ τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του είναι η δυνατότητα να συνδεθεί με δεύτερο MUVO Go κάτι που υπόσχεται ακόμα πιο απολαυστικό ήχο. Συνολικά λοιπόν, με προτεινόμενη Λ.Τ. στα 89.99€ σύμφωνα με το site της Creative ή ακόμα χαμηλότερα αν χρησιμοποιήσετε κάποιον price aggregator το MUVO Go είναι μια οικονομικά προσιτή και πολύ ποιοτική επώνυμη επιλογή που θα ευχαριστήσει με τον ήχο της τα πολύτιμα αυτάκια σας. Ποιότητα και ένταση ήχου Απολαυστικό μπάσο Ποιότητα κατασκευής Διάρκεια μπαταρίας Ανθεκτικότητα Απουσία συνδεσιμότητας πέρα από το Bluetooth, που για κάποιους μπορεί να είναι σημαντική Με βάση τα παραπάνω, η βαθμολογία του Creative MUVO Go είναι:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την εταιρία για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής.

Introduction No matter how you approach it, the marketing claims of the Acebeam X75 are fascinating. Not only do they promise a maximum brightness of 80.000 lumens, which makes it the 2nd most powerful production torch in the world, but also the highest sustainable output, which is indubitably much more useful and important. Couple that with the top level design, build quality and electronics of Acebeam, add the 100W USB C charging and 100W Power Bank capabilities and you have a truly amazing torch. My only issue when I was offered a review sample was which emitter option to choose from. Acebeam offers the Acebeam X75 with 3 emitter choices: The Cree XHP70.2 6500K, which provide the maximum output of 80.000 Lumens. The Cree XHP70.2 5000K, which provide a more neutral tint, at the cost of a slight decrease in brightness, reducing it to 75.000 Lumens. The Cree XHP70.3 HI 6500K, which provide the highest intensity of 426.409 Candela and a throw of 1306m, at the cost of a reduced brightness of 67.000 Lumens. I was divided between the 1st and 3rd option. Should I go with for the maximum brightness or the maximum intensity? Then it occurred to me that if I found it hard to decide, so must many others that are looking to purchase the Acebeam X75 . There was only one thing to do and that was to get both. Welcome to the Acebeam X75 XHP70.2 6500K vs XHP70.3 HI 6500K Comparative Review! Unboxing The Acebeam X75 comes in a white and orange box. The front of the box features a photograph of the torch and highlights some of its main features, such as the 60W (with the standard charger) or 100W (with the optional charger) Power Delivery 3.0 USB C charging. the Power Bank function, the Mechanical Lock feature and the Air Duct cooling system. The warranty period is indicated as 5 years. The back side of the box does not offer any information on specifications, but rather the company address, a few QR coded links and the usual certification logos. The top and bottom of the box has nothing special to show, except a nice, bright orange colour. The top is plain while the bottom has 1 or 2 bar codes. One of the sides features the company logo while the other shows the chosen options of colour and emitters. The Acebeam X75 comes in 2 finish options: Type-III Hard Anodized Oxidation, in black colour. Micro Arc Oxidation, which is an amazing off-white colour. The 3 emitter options, as mentioned before, are: Cree XHP70.2 6500K, with a brightness of 80.000 lumens and a throw of 1150m. Cree XHP70.2 5000K, with a brightness of 75.000 lumens and a throw of 1082m. Cree XHP70.3 HI 6500K, with a brightness of 67.000 lumens and a throw of 1306m. You can get the black finish with any of the 3 emitter options but the white is only offered with the Cree XHP70.3 HI 6500K emitters. The box closure is magnetic. Upon opening it, you are greeted with a lot of packing material, protecting the torch, a yellow card and a white box. You can already glimpse that the torch on the left is black while the torch on the right is white. The yellow card is a quick start guide, explaining how to remove the insulating film between the battery pack and the driver before the first use and including some safety and usage instructions. As for the white box... ...it contains all the accessories and documentation. The documentation consists of the manual and the warranty card, while the accessories include the charging cable, charger (in a plastic white bag), adapter (if you are outside the US - here the UK adapter is shown), 2 little bags of accessories and a silicone cover for the head of the torch. Some of you may have noticed that the latter is only in the second photo. That is because the black torch came with the silicone cover installed, while the white torch came with it in the accessories box. The smaller of the 2 little bags contains 2 small screws, 2 larger screws, 2 large round O-rings, one small rectangle O-ring and a torx wrench that fits both types of screws.. The larger of the 2 little white bags contains a spare fan. It is an Acebeam branded DC brushless fan, which operates at 5V and draws 0.2A (so it has a power rating of 1W). It is frameless and has an apparent special construction. The Acebeam X75 comes with a 60W Power Deliver charger as standard, but you can get it with the optional 100W charger for an added cost of $47.90. I opted for the latter and did not regret it. The 100W charger has 3 USB C ports and 1 USB A Port. You can see their output specs in the 2nd photo. The foldable prongs are compatible with US power outlets. UK or EU adapters can be applied and are provided, according to the region of the buyer. The black Acebeam X75 comes with the silicone cover installed while the white (MAO) one comes in a protective nylon bag, without the silicone cover, which as we saw is in the accessory box. Let's take the torches out and install the silicone cover on the white one as well. The Acebeam X75 is a large soda can style torch, with non-removable or, more precisely, necessary for operation handle as the operating buttons are on the handle itself, which is very convenient. The silicone cover protects the front of the torch and has holes for the cooling fins that it covers. Not only does it protect the torch, but also the user from accidental burns resulting from contact with the hottest part of the torch during operation. The silicone cover also provides information, as it changes colour when its temperature exceeds 55°C. Let's remove the silicone covers to really show off the beautiful design of the Acebeam X75. The crenulated bezel is made of stainless steel and is black in both finishes. So are the buttons and the screws. Everything else is made of Aluminium and is either black or off-white, depending on the chosen finish. The head is thicker than the battery tube and the deep fins provide cooling surface. There are openings all around the head to allow for air flow, as there is a cooling fan and a copper heat sink inside the torch! The handles feature 2 operation buttons and a Mechanical Lock switch. There are airflow holes at the rear of the head as well. Opposite the handle, there is a UNC 1/4" socket for mounting the Acebeam X75 on a tripod. To the left of the handle there is a pressure release valve, to relieve pressure in case something goes wrong with the battery pack and pressurised gases are released. To the right of the handle, there is an indication LED. The tail of the torch is flat and allows it to tail stand. You can unscrew and remove the tail cap to reveal the charging port. The battery pack capacity is 61.2Wh. The front of the Acebeam X75 is impressive, with 12 shallow, orange peel reflectors housing the 12 emitters. Let's remove the protective film and have a closer look! The 1st photo shows one of the Cree XHP70.2 6500K emitters that are in the black sample and the 2nd one of the Cree XHP70.3 HI 6500K emitters that are in the white sample. As you can see, both are 4 die emitters, which makes the Acebeam X75 a 48 LED die torch! The Cree XHP70.2 is a domed emitter while the Cree XHP70.3 HI is dome-less and has a smaller die area, which explains both the lower brightness and the higher intensity (and therefore throw). To keep the heat generated by all those emitters under control, a copper heat sink can be glimpsed through the head fins. But I will elaborate on the cooling system later. Under the tail cap there are written specifications and instructions, 2 indicator LEDs and a recessed reset switch. The USB C port is on the side, inside the threads of the tail cap. Although I can see the simplicity and reliability of this design, I do not like it. The tail cap feels too generic and non-luxurious when removed, especially when compared with the high end feeling of the Acebeam X75 in general. But the real issue is practical. Not only can the tail cap be damaged or lost, but also the grease in the threads got on my hands and smeared everything a few times before I got used to the notion and became mindful enough. A tail cap system such as the ones used in the Olight X7R or Olight Marauder 2 would have been nicer. An exposed, water proof USB C port, such as the ones used in high end mobile phones would have been even better. The battery pack unscrews from the head as expected. There is an insulating film that needs to be removed before use. The driver is covered, except for a hefty, spring loaded contact point in the middle, which corresponds with the equivalently hefty positive terminal in the centre of the battery pack. The threads are square cut, well greased and smooth. Build Quality and Finish The build quality of the Acebeam X75 is outstanding. The fit is perfect and both the Type-III Hard Anodization (black) and the Micro Arc Oxidation (off-white) finishes are flawless. Cooling System The cooling system of the Acebeam X75 is the best I have ever seen in any torch. Not only is it the best, but also user serviceable, which is an amazing feature. Removing the 4 torx screws that hold the handle in place is very easy, using the provided torx key. The handle comes out, revealing the copper heat sink that cools the head of the torch. Here we can see the copper heat sink, as well as the 5 contact points that transfer the control commands from the handle buttons to the driver of the torch and power to the fan. The heat sink can be cleaned by the user. The contact points correspond with the 5 pogo pins on the handle. The connection is insulated by a rectangle O-ring, for which a spare is provided, as we saw earlier. The fan can also be cleaned by the user and even replaced with the spare one provided if it fails. 2 small screws must be removed with the provided torx key to replace the fan. Spare screws are provided, as we saw, both for the smaller fan screws and the larger handle screws, so if the user drops and loses one, it is not a problem. The Acebeam X75 features intelligent thermal control. This means that not only does the fan not work all the time, but even when it does, it adjusts its speed according to the temperature of the driver. Size Comparison The Acebeam X75 is on the large end of the spectrum for soda can type torches. There are of course much larger torches out there and taking into account its Lumen output, the Acebeam X75 is quite compact for the power it packs. That said, it is by no means a torch you can put in a large jacket pocket. Here is the Acebeam X75 between the Olight Marauder 2 and the Sofirn Q8 Pro. Specifications The specifications of the Acebeam X75 with Cree XHP70.2 6500K emitters can be seen in the following table: The specifications of the Acebeam X75 with Cree XHP70.3 HI 6500K emitters can be seen in the following table: I really like the fact that so much information is given on output, intensity, throw and run times, on all settings. Very few companies are so transparent about the specifications of their products. It is clear from the specifications that the Cree XHP70.2 6500K emitters offer higher output... …while the Cree XHP70.3 HI 6500K emitters offer higher intensity and throw. Other than that, the 2 samples are exactly the same, except for the finish, of course. The Acebeam X75 is IP68 standard waterproof and can be submerged to 2m. User Interface The user interface of the Acebeam X75 is simple and intuitive. It is based on a dual switch design and a Mechanical Lock. The Mechanical Lock is disengaged on the black torch and engaged on the white one, in the following photo. When the Mechanical Lock is engaged, the switches cannot be physically pressed. The front, bigger switch is the Auxiliary Switch and the rear, smaller switch is the Main Switch. The Main Switch is raised higher and therefore easy to differentiate by feel. The following diagrams explain the operation of the Acebeam X75 in detail. The user interface of the Acebeam X75, in my own words, is as follows: Main Switch From Off Click to turn on (with memory for the 4 main modes, Low, Med1, Med2 and High). Click and hold to turn on at Ultra-Low mode. Double click to turn on at Turbo Triple click for Strobe. From On Click to turn off. Hold to cycle through the main modes (Low, Med1 ,Med2, High). You can do that even from Ultra-Low, Turbo or Strobe. Double click for Turbo. Double click again to return to previous mode. Triple click for Strobe. Click to turn off, click and hold to cycle through the main modes or double click for Turbo. From Turbo, double click to return to previous (before Strobe) mode. There is no way to go directly from Strobe to a previous, non Turbo mode. Auxiliary Switch From Off Press momentarily to manually stop the fan if it is running. Press and hold for 3 seconds to turn the Fan Mode (Windy Mode) on or off. This is indicated by 3 flashes of the indicator LED on the right of the handle. Green for on, red for off. Click 10 times to switch between Power and Eco mode. Power mode is indicated by the main emitters turning on for a moment and getting brighter. Eco mode is indicated by the main emitters turning on for a moment and getting dimmer. The Acebeam X75 ships in Eco mode. From On Click and hold for momentary Turbo. The buttons feel a bit mushy but are easy to use and of high quality. The mushy feeling is caused by the mechanics involved in having a Mechanical Lock that can block the pressing of the switches. Modes The output levels of the Acebeam X75 can be seen in the following table. The numbers provided by Acebeam are in black and my measurements are in orange. I do not own a multi thousand dollar worth integrating sphere, just a logging Lumen meter and a home made integrating tube. The array is calibrated with 3 separate, professionally measured lights and gives me consistent results, but there is definitely room for error and deviations are to be expected. My Lumen measurements show that the Turbo output of both emitter types do not reach the specs but are still very impressive. The Cree XHP70.2 6500K are up to or even slightly above specs in Lumen output on all modes except Turbo. The Cree XHP70.3 HI 6500K have lower Lumens output than specs on all modes. It seems like Acebeam just copied the lower mode numbers from the Cree XHP70.2 6500K specs but of course the Cree XHP70.3 HI 6500K will be a bit lower. The Candela and Throw I measured are also lower than specs in all modes, but again impressive for these floody beams. The Cree XHP70.3 HI 6500K is the stronger emitter in this category. The following graph shows the lumen output on all modes for both emitters. The Cree XHP70.2 is more powerful on all modes. And this graph shows the throw on all modes for both emitters. The Cree XHP70.3 HI throws further on all modes. So, what will you choose, Lumen output or throw? For me, both emitters have more than enough of both. It is just a matter of which feature you favour the most. Photometry I took some photometry readings with an Opple Light Master Pro. The results are in the following table. The CCT of both emitter types is quite similar and start around 5500K in Ultra-Low to gradually rise to around 6200K on Turbo. The Δuv of the 2 emitter types is different though, with the Cree XHP70.3 HI 6500K having a higher Δuv on all modes and therefore a greener tint. Both emitter types are above BBL on the lower 5 modes but as the output rises they get closer to neutral and go below BBL on Turbo. Here is a photo of the tint in Ultra-Low, where it is the greenest. The Cree XHP70.2 6500K is on the left and the Cree XHP70.3 HI 6500K on the right. The photo was taken with a manual white balance of 5500K. Beam Profile The beam pattern of both emitter types in the Acebeam X75 is very floody but there is a definite, albeit small difference in intensity and beam angle. Video Comparison - Drone footage For the video comparison of the Cree XHP70.2 versus the Cree XHP70.3 HI version of the Acebeam X75, I enlisted the help of the excellent photographer and videographer Daniel Beacock and his drone. We tested the two versions of the Acebeam X75 over distances of 191m and 470m. Here are some revealing frames from the video: And here are the same stills, in animated GIF format. Driver The driver of the Acebeam X75 is a digitally regulated, constant current boost driver, which takes the 14.4V from the battery pack and delivers 24V to the emitter array. Both emitter types are 6V, so they are arranged in 3 parallel banks of 4 emitters in a row to work with the 24V that the driver provides. This arrangement should be able to maintain constant brightness regardless of the battery voltage. The driver also features smart temperature control. Large copper heatsinks and thermal pads provide the thermal path to the main copper heatsink. Very refreshing to see such a high quality driver. There is no PWM, detected or visible, in any of the modes. Battery Pack and Charging The Acebeam X75 comes with a proprietary battery pack. This is unappealing for many users but necessary when you are dealing with this kind of configuration of 4 21700 high output batteries in series. The battery pack supports Power Delivery charging at 60W or 100W and also Power Bank functionality at the same power levels. The charger that comes as standard with the Acebeam X75 can provide 60W but it is possible to upgrade to a 100W charger for an added cost of $47.90. I opted to test the 100W charger. The supported modes are listed on the charger itself. Theoretically, C1 and C2 should be the same, but in reality they do not support all the same protocols. Here are the protocols supported by C1, C2 and C3 respectively. And here are the Power Delivery output modes supported by C1, C2 and C3 respectively. Both C1 and C2 can be equally used to charge the Acebeam X75 at 100W but if you want to charge other devices, C2 supports the most protocols, including a set of PPS in Power Delivery. These are the modes supported (in green) by the USB A port. The cable provided is 1m long and of very high quality. It supports 100W (20V, 5A), as expected, but also supports transfer speeds of up to 20Gbps, which is a pleasant surprise. The specifications of the battery pack are shown in the table below. To charge it, you must remove the tail cap and plug in the USB C cable. The right indicator LED turns red to indicate charging. The left indicator LED turns blue to indicate that the Power Delivery protocol is being used. The right indicator LED turns Green to indicate that the charging is complete. The following chart shows the charging of the battery pack with the 100W charger, after it had been depleted completely to the point where the torch turned itself off at 11.62V. The charging starts at 3.6W for about 10 minutes and then jumps to 100W for about half an hour. Then it gradually declines until the charging is completed at a total charging time of about 1 hour. This charging process used a total of 65.44Wh while the battery pack is rated at 61.2Wh, which is very good charging efficiency. The voltage of the battery pack at the end of charging was 16.73V. When used as a Power Bank, the battery pack supports Power Deliver 3.0 up to 100W, with PPS. As shown below, it can provide power at 100W for about 30 minutes. The total energy provided in this scenario was 50.24Wh and the voltage of the battery pack at the end was 12.88V. This means that the battery pack was not completely depleted and could still operate the torch, at the lower levels, but it did not have enough power to be able to provide 100W output. The charging of the battery pack after it has been used in Power Bank mode as above is shown in the following chart. The charging took 49 minutes and used 61.5Wh. The efficiency of the battery pack as a Power Bank is therefore 50.24Wh / 61.5Wh = 82% which is very good. Runtime Charts The Acebeam X75 has Power and Eco modes, which differ mainly on how it handles thermals, or in other words on the temperature the driver tries to keep itself below. It also has a Fan On mode (which Acebeam calls Windy mode) and a Fan Off mode (which Acebeam calls Non-Wind mode). I want to make it clear that the Fan On mode does not mean that the fan is running all the time. On the contrary, the fan is temperature controlled and will run only when and at the speed that is needed. I decided to only test the Acebeam X75 in Fan On mode, as I do not see the point of disabling the fan on such a powerful torch. The torch will still work safely without the fan, as it will regulate itself thermally but as the specs show, it will be severely crippled in high output duration. And to be blunt, I do not see a possible need for aural stealth when you are producing over 60.000 Lumens of light. The first chart shows the full runtime of both emitter options in Power Mode, on Turbo. All the details are noted on the chart. Here are the first 10 minutes of the above chart, in greater detail. The following chart shows the full runtime of both emitter options in Eco Mode, on Turbo. All the details are noted on the chart. I was initially surprised by the fact that the maximum output of the Cree XHP70.2 6500K emitters is higher in Eco mode than in Turbo mode. So, I verified it several times and it is consistent. The only possible explanation is that the limiting factor of the maximum output for the Cree XHP70.2 6500K emitters is the level of power that the battery pack can provide and that the extra power draw of the fan may be limiting the maximum output on Turbo. Of course the fan is only rated at 0.2A, which means that should not be significant. It would be interesting to see how a larger battery pack, with 2 parallel banks of 4 21700 batteries in a row would work with this torch. I am not sure if I would prefer to carry the extra size and weight in order to gain the extra run time and possible extra output, if any, but I would definitely like to have the option. Acebeam may oblige in the near future (wink - wink). Here are the first 10 minutes of the above graph, in greater detail. I also did the full runtime graph on High, for both Power and Eco modes. No surprises here. High in Power mode is the most impressive achievement of this torch, as the sustained output at this level is unrivalled by any other torch in the world! Most impressive! Here are the first 10 minutes, in greater detail. Even in Eco mode, the sustained output on High is impressive. Here are the first 10 minutes of High output in Eco mode, in greater detail. Finally, I proceeded to test Med2 and realised that at this output of 10.000 lumens, there is no difference between Power and Eco modes as the fan hardly ever turned on, at very low speeds. So here is the full Runtime graph for Med2. This is definitely a very useful mode, as it will provide around 10.000 Lumens for an impressive 55 minutes! Conclusion The Acebeam X75 is a very impressive torch. It is the second most powerful torch in the world in maximum brightness and the unrivalled first in sustained high output. It has the best cooling system ever implemented on a torch, which is also user serviceable and it features an intuitive user interface, with Mechanical Lock and the control buttons placed on the very comfortable handle. The design is beautiful and the machining of the host is intricate with no imperfections or sharp edges. Both the black Type-III Hard Anodization and the off-white Micro Arc Oxidation finishes are impeccable! The driver is a fully regulated boost driver which provides 24V for the 3 banks of 4 in a row 6V emitters . It features constant current output without measurable or visible PWM on any of the modes. The Cree XHP70.2 6500K emitters provide the highest Lumen output while the Cree XHP70.3 HI 6500K provide the highest intensity and throw, at the cost of some lost Lumens. That said, they both have plenty of Lumen output and throw and are both just as impressive. The choice is yours, depending on which feature you prioritize. I intend to keep both but I would very much like to see which one you prefer, so leave a comment to let me know. The proprietary battery pack will probably be considered a disadvantage by some users, but realistically you cannot have a safe, high output battery pack of 4 balanced, high drain 21700 Li-Ion cells that can charge at a rate of 100W, provide Power Bank output of 100W and power such a powerful torch without it being a sealed device. The battery pack will charge in 1.5 hours using the included 60W charger or in just 1 hour using the optional 100W charger, which will set you back an extra $47.90. Well worth it, in my opinion, as it is a great quality PD 3.0 charger that you can use to power most of your other devices, including phones and laptops. The most negative thing I have to say about the Acebeam X75 is the location of its charging port, which is under the removable tail cap and inside the threads. Even though this design is indubitably very robust in its simplicity, the removable tail cap feels less luxurious that the rest of the Acebeam X75 and it could be lost or damaged while removed. But the most important issue with the design is that having the USB C socket inside the greased threads caused me to smear the grease on my hands and subsequently all over the torch several times, before I got used to the idea and became mindful enough to avoid doing so. Another thing I would have liked is a lower output mode, as the lowest mode, named Ultra-Low, is actually 900 Lumens. I would have loved an indoor friendly mode that could light up the inside of a room or tent and last for a very long time. Unfortunately, making a driver that is very efficient at high output levels, means that you lose the ability to have very low output levels. How much will the torch with the highest sustainable output in the world set you back? Well, less than I expected to he honest. The price starts at $399.90 for the black Type-III Hard Anodization finish with Cree XHP70.2 6500K emitters and the 60W charger. You can add $47.90 if you want to upgrade to the 100W charger and $45 if you prefer the Cree XHP70.3 HI emitters. The off-white Micro Arc Oxidation finish is $30 extra, but only comes with the XHP70.3 HI emitters, so you have to factor that into the price as well. Therefore, the cheapest configuration available is the black Type-II Hard Anodization with Cree XHP70.2 6500K emitters and 60W charger, at $399.90 and the most expensive configuration available is the off-white Micro Arc Oxidation with (compulsory) Cree XHP70.3 HI 6500K and (optional) 100W charger at $522.80. The prices may seem high to some, but actually the cost per Lumen is lower than most high power torches in the market at this point and that is not even taking into account the excellent quality and high end electronics. Let's list the Pros and Cons of the Acebeam X75: Pros + Highest sustainable output in the world! + The best active cooling solution ever implemented in a torch! + 2nd highest output in the world. + Digitally regulated constant current boost driver which provides stable output and high efficiency (up to 98%) with no PWM. + User serviceable cooling system. + Excellent fit and finish in either black Type-III Hard Anodization or optional off-white Micro Arc Oxidation. + USB type C 60W or 100W charging. + 100W Power Bank functionality with measured 82% efficiency. + Low Voltage Protection. + Smart Temperature Control. + Simple and intuitive User Interface with Mechanical Lock and buttons on the handle. + Replacement fan, extra screws, extra O-Rings and torx wrench provided. + Silicone protective cover with temperature indication. + Excellent quality 100W Power Delivery 3.0 charger (optional) or 60W charger (included). + Excellent quality 1m 100W (20V, 5A) USB C cable provided, with transfer speed capability of up to 20Gbps. + IP68. Cons - Removable Tail Cap. - USB C charging port in the threads of the Tail Cap. - A mode that is lower than 900 Lumens would be useful.  TheLAB.GR Thanks to Acebeam for providing the samples for review Polymeros Achaniotis 15/11/2022

Introduction It's been more than a year since I reviewed the excellent Acebeam E70 and Acebeam E70 Ti CRI95+ and in the meantime Acebeam released a mini version, which is easier to EDC but seems to be just as impressive. Being partial to Titanium, despite its thermal inefficiency, I decided to review the Titanium version of the light, the Acebeam E70 Mini Ti. The design of the Acebeam E70 Mini Ti is almost identical to its larger predecessor, but as you will see there are some key differences. Unboxing The Acebeam E70 Mini Ti comes in a white box with a clear window that allows a view of the light. The back side of the box does not offer any more information or specifications, but rather the company address, a few QR coded links and the usual certification logos. The top and bottom of the box are plain white, so nothing to show. One of the longer sides emphasizes the 5 year warranty while the other features the company logo. Inside the box we find the Acebeam E70 Mini Ti nested in protective clear plastic. The accessories include a USB A to USB C charging cable, 2 spare O-rings and a lanyard. The leaflets include the manual, a warranty card and a yellow card picturing that the battery is in the light and the insulation sheet needs to be removed before use and also showing the operating instructions. One side of the manual leaflet is in Chinese and the other is in English. Here is the English side. And this is the warranty card. The Acebeam E70 Mini Ti features the same design as the E70, which is very harmonious and pleasing to the eye. The bezel is crenulated and the head features alternating circular and oblong designs, which work well together. The 6 oblong grooves can accommodate 6mm x 1.5mm tritium vials. The body of the torch features a helix design, with cut outs revealing the inner tube and creating a beautiful visual effect. It also features 6 oblong grooves where it connects to the head that can accommodate 6mm x 1.5mm tritium vials. The tail part of the tube features tapped holes where the clip comes pre-attached. The clip is made of steel and anodized blue, like the inner tube. There are 3 sections at the back end of the body. One with the clip installed, one with tapped holes, where the clip could be moved to - no idea why though - and one with bigger holes, where the lanyard can be installed. Installing the lanyard is not easy and requires thin tweezers. In total, the Acebeam E70 Mini Ti features an intricate design which looks quite busy but still harmonious and pleasing to the eye. The machining of such a design is not an easy feat, especially in Titanium and with the level of detail and quality we see here. The business end of the torch comes with a protective plastic film, which must be removed before use. Under the protective film, we can see a Carclo optic, covering the 3 emitters. Yes, unlike its larger predecessor, the Acebeam E70 Mini Ti is a triple. The back end of the torch is quite simple. It is where the stainless steel, blue anodized switch for the operation of the torch is located. I like the simple, recessed design of the switch which allows the torch to tail stand and helps to protect from accidental activation. Clicking the switch is both easy and satisfying, without too much resistance but with adequate feedback. The head and body unscrew to reveal that the battery ships inside the light, with the positive terminal insulated for safety. The threads are thick, square cut and nicely lubricated, but still rather gritty. The battery is an Acebeam branded 18650 Li-Ion battery, rated at 3100mAh and it features a USB C charging port near the positive terminal. Both battery contacts feature thick, good quality springs. Having springs on both ends makes the torch resilient to bumps and drops, as the battery is suspended between two springs under pressure and is not likely to momentarily disconnect and turn the light off. As mentioned before, there is an inner tube, as the light features an electronic switch at the back and both the negative terminal of the battery and the switch need to be connected to the driver. On the driver end, there are two concentric contact rings. The outer ring contacts the outer tube of the tail part and connects to the battery negative and the inner ring connects to the inner tube and transfers the switch presses. The spring in the middle of the driver makes direct contact with the positive terminal of the battery. Installing tritium vials is pretty straight forward, as the grooves are perfectly sized and deep enough. Quality The machining quality of the Acebeam E70 Mini Ti is very high. Even at close inspection, there are no flaws. No edge is sharp, not a single spot less than perfectly milled. This is indeed a top quality light. Specifications The specifications of the Acebeam E70 Mini Ti can be seen in the following table: Unlike the E70, the Acebeam E70 Mini Ti comes only in a high CRI option, utilizing 3 Nichia 519a emitters at 5000K. Despite being high CRI, the Acebeam E70 Mini Ti claims a maximum output of 1500 Lumens (the aluminium version goes even higher, at 2000 Lumens) and a throw of 140m. The high CRI emitters render colours much more naturally and make everything look more vibrant and pleasing to the eye. The Acebeam E70 Mini Ti is water and dust proof in accordance with IP68 specs, which makes it submersible to 2m. It is also impact resistant up to 1m. User Interface The user interface of the Acebeam E70 Mini Ti is simple and intuitive. Despite featuring a recessed button, and a lock mode, a double click is required to turn the light on. This prevents accidental activation of unlocked lights and protects even the most careless of users from accidental activations, which could be disastrous with such a powerful light. The included card has detailed instructions on the user interface. The user interface of the Acebeam E70 Mini Ti, in my own words, is as follows: From Off Double click to turn on (with memory for the 4 main modes), click again to turn off. Click and hold from off to turn on at Moonlight mode. Keep holding until if flashes three times to lock the light. Click and hold again to unlock into Moonlight mode. Triple click for Strobe. Click to turn off, click and hold to go to low and cycle through the main modes or double click for Turbo. From On Click to turn off. Hold to cycle through the main modes (Low, Mid1 ,Mid2, High). Double click for Turbo. Double click again to return to previous mode. Triple click for Strobe. Click to turn off, click and hold to cycle through the main modes or double click for Turbo. From Turbo, double click to return to previous (before Strobe) mode. There is no way to go directly from Strobe to a previous, non Turbo mode. Modes The output of the Acebeam E70 Mini Ti can be seen in the following table. In black are the output numbers provided by Acebeam and in orange are my measurements. My Lumen measurements show that Ultra-Low, Low and Turbo are spot on while Mid1, Mid 2 and High are a bit lower than spec. Of course, my enthusiast amateur equipment is far from accurate and can easily be up to 10% off, so take this with a grain of salt. The Candela and Throw I measured are significantly lower than claimed, but still very respectable for a floody EDC torch. Size Comparison Size wise, the Acebeam E70 Mini Ti is as expected for a triple 18650 powered torch with inner tube and tail switch. It is of course larger than the single emitter Olight Warrior Mini which solves the tail switch signal transfer issue with a proprietary battery rather than an inner tube and is therefore very compact. Photometry I took some photometry readings with an Opple Light Master Pro. The results are in the following table. The Acebeam E70 Mini Ti is consistently warmer than the claimed 5000K, which is nice and the CRI is definitely higher than 90. The Duv is a little above BBL, fairly neutral albeit slightly on the green side on all modes except Turbo where it dips below BBL and becomes nicely rosy. That said, it is quite a nice tint and much more pleasant than the tint of the Olight Warrior Mini, even on Low, where the Acebeam E70 Mini Ti is at its greenest. The photo below was taken with the Acebeam E70 Mini Ti on Low and the white balance locked at 5500K. Beam Profile The beam pattern of the Acebeam E70 Mini Ti is as expected from 3 Nichia 519a emitters behind a Carclo optic. It is quite uniform and floody, with a well defined, large hot spot and a lot of spill. Beam Shots I tested the Acebeam E70 Mini Ti outside, over a distance of 70m. The following video shows a comparison of the Acebeam E70 Mini Ti with the Olight Warrior Mini Winter. The two torches have the same maximum output of 1500 Lumens, are both made of Titanium and have roughly the same cost. The Warrior Mini has a narrower beam profile, with more throw and is much greener and low CRI. Driver The driver of the Acebeam E70 Mini Ti is a digitally regulated, constant current boost driver, which powers the 3 in a row Nichia 519a emitters and should be able to maintain constant brightness regardless of the battery voltage. It features smart temperature control, reverse polarity protection and low voltage protection. Very refreshing to see such a high quality driver. There is no visible PWM in any of the modes. Current Draw The following table shows the current draw of the Acebeam E70 Mini Ti, using the included battery. Battery and Charging The battery included with the Acebeam E70 Mini Ti is a 18650, rated at 3100mAh and features onboard USB C charging. The specifications of the Acebeam ARC18650H-310A with built-in USB port, as shown on the company's website, are listed in the following table: I measured the capacity of the battery at exactly 3046mAh which just shy of the 3100mAh rated capacity. The battery's internal resistance was measured at 31mΩ. The light has Low Voltage Protection and turns off when the battery voltage drops to 2.74V. Charging the Acebeam ARC18650H-310A with built-in USB port is very easy. Just connect the provided cable or any other USB C cable to the charging port and its other end to a charger. Both USB A to USB C and USB C to USB C cables can be used as well as any charger, including the ones that support PD. This is very convenient as you can charge the Acebeam ARC18650H-310A with built-in USB port with any USB C cable and charger you have at hand. The LED on the battery lights up red to indicate that it is charging and turns green when the charging is completed, at 4.19V. The Acebeam ARC18650H-310A with built-in USB port took 2 hours, 30 minutes and 22 seconds to charge from 2.74V to 4.19V. The maximum current drawn was 1.3708A, which is great for a 18650 battery. Runtime Charts The Acebeam E70 Mini Ti is rated at a maximum of 1500 Lumens. I do not own a multi thousand dollar worth integrating sphere, just a logging Lumen meter and a home made integrating tube. The array is calibrated with 3 separate, professionally measured lights and gives me consistent results, but there is definitely room for error and deviations are to be expected. According to my measurements, the maximum output (at turn on) was 1525 Lumens, which slightly exceeds the declared 1500 Lumens. ANSI output (at 30 seconds) was 1385 Lumens and the gradual output decline continued down to 1295 Lumens at 1 minute and 8 seconds. It then declined rapidly over the next 13 seconds to 314 Lumens and quickly recovered a bit to 326 Lumens, where it stayed very stable for 2 hours 45 minutes and 12 seconds. Then it dropped to 149 Lumens for 8 minutes and 28 seconds and then to 62 Lumens for 15 minutes and 46 seconds. Finally, it dropped to 25 Lumens for a further 55 minutes and 7 seconds, before it turned off. The titanium construction of the Acebeam E70 Mini Ti coupled with the use of high CRI emitters make for some high temperatures that momentarily reached up to almost 65°C at the head of the light. Thankfully the same poor thermal properties of Titanium kept the body relatively cool, at below 43°C throughout the runtime test. Here are the first 10 minutes of the Turbo Runtime Chart, in greater detail. The behaviour of the Acebeam E70 Mini Ti is similar on High mode. Here is the full Runtime Chart on High mode. And here are the first 10 minutes of the Acebeam E70 Mini Ti High mode Runtime Chart, in greater detail. Conclusion The Acebeam E70 Mini Ti is a light that emphasizes quality. The machining of the Titanium host is intricate with no imperfections or sharp edges. The driver is fully regulated and provides constant current output without any visible PWM on any of the modes. The Nichia 519A 5000K emitters produce a neutral, floody beam with a very pleasant tint and fantastic colour rendition. The User Interface is simple and intuitive and extra care has been taken to prevent accidental activations. The size is normal for a 18650 light and can be easily carried in a pocket, even though there are definitely smaller 18650 torches available. The included Acebeam ARC18650H-310A with built-in USB port battery features USB C onboard charging which takes about 2.5 hours from depleted to full and makes the use of a dedicated charger optional. If you are looking for a premium quality torch that feels luxurious to hold and produces light equally as luxurious to look at, then the Acebeam E70 Mini Ti is a light you should consider. The Acebeam E70 Mini Ti can be purchased directly from the company's website and the cost at the moment this review is written is $109.90, including the battery and shipping, worldwide. It is also available from Amazon.de at a great price deal for Amazon Prime members. Let's list the Pros and Cons of the Acebeam E70 Mini Ti: Pros + Neutral 5000K high CRI emitters produce excellent light quality. + Digitally regulated constant current boost driver which provides stable output and high efficiency with no visible PWM. + Luxurious Titanium Body construction. + Long runtimes. + Impeccable and intricate machining. + USB type C charging integrated in the included battery. + Low Voltage Protection. + Quality springs on both sides of the battery. + Smart Temperature Control. + Simple and intuitive UI. + 12 slots for 6mm x 1.5mm tritium vials. + IP68. Cons - I measured the throw to be lower than advertised. - The Ultra-Low mode is 12 Lumens. A 1 Lumen or even sub-Lumen mode would have been nicer.  TheLAB.GR Thanks to Acebeam for providing the sample for review Polymeros Achaniotis 11/10/2022

Εισαγωγή Μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού, κάπου μεταξύ Αγγλίας και Σλοβακίας, ακόμη ένα Shuttle XPC Cube βρήκε το δρόμο προς τον πάγκο των δοκιμών του TheLab.gr. Και αν θα μπορούσε κάτι να με κάνει να ασχοληθώ μαζί του κατά τη διάρκεια των ιερών ημερών της ξεκούρασης, αυτό είναι σίγουρα το Shuttle XPC Cube SW580R8. Καλά, θα μου πεις, τι το ιδιαίτερο έχει το συγκεκριμένο XPC Cube, που εξωτερικά μοιάζει με όλα τα μέλη της οικογένειάς του που έχουμε δει; Συνέχισε να διαβάζεις και θα δεις. Συσκευασία και Παρελκόμενα Το Shuttle XPC Cube SW580R8 έρχεται προστατευμένο σε ένα λευκό κουτί που διαθέτει ένα βολικό χερούλι στην κορυφή του και αρκετή προστασία στο εσωτερικό του για να εξασφαλίσει ότι το προϊόν θα φτάσει στα χέρια σας σε άριστη κατάσταση. Το κουτί είναι ίδιο για όλα τα XPC Cube της Shuttle και το μοντέλο καθώς και τα βασικά χαρακτηριστικά του αναγράφονται σε αυτοκόλλητο στη μία από τις μικρές πλευρές του κουτιού. Το προϊόν συνοδεύεται από όλα τα απαραίτητα παρελκόμενα. Έτσι διαθέτει βίδες για τη στήριξη των συσκευών, καλώδια για τη σύνδεση των drives με τη μητρική, θερμοαγώγιμη πάστα για τον επεξεργαστή, καλώδιο παροχής ρεύματος, το Quick Guide που εξηγεί πώς γίνεται η εγκατάσταση των εξαρτημάτων στο Shuttle XPC Cube SW580R8 και το CD με τους drivers της μητρικής. Τώρα τι να το κάνει κάποιος το CD εν έτει 2022, δε θα το σχολιάσω. Ένα οικονομικό Flash Drive θα ήταν σαφώς μια πιο λειτουργική και κομψή λύση. Κουτί και Τροφοδοτικό Οι διαστάσεις του Shuttle XPC Cube SW580R8 είναι 21,5cm (π) x 19cm (υ) x 33,2cm (β) και το κουτί του αποτελείται εξ' ολοκλήρου από αλουμίνιο, εκτός από την πρόσοψη που είναι πλαστικό με επικάλυψη αλουμινίου στο εμπρός μέρος της. Η ποιότητα των υλικών είναι εξαιρετική. Επάνω δεξιά βρίσκουμε το πλήκτρο εκκίνησης του συστήματος καθώς και ενδεικτικά LEDs λειτουργίας του συστήματος και των drives. Μια πίεση στις 3 τελείες που βλέπετε κάτω δεξιά αποκαλύπτει ένα κρυφό διαμέρισμα της πρόσοψης όπου βρίσκουμε συνδέσεις για μικρόφωνο και ακουστικά, 3 θύρες USB A καθώς και 1 θύρα USB C. Τα πλαϊνά είναι διάτρητα για να εξασφαλίζουν την είσοδο φρέσκου αέρα ενώ το αριστερό πλαϊνό (όπως κοιτάμε το κουτί από εμπρός) είναι διάτρητο σε μεγαλύτερο ύψος καθώς από αυτό θα τροφοδοτηθεί μια κάρτα γραφικών με φρέσκο αέρα. Και τα 2 διάτρητα πλαϊνά διαθέτουν εσωτερικό, μη αφαιρούμενο φίλτρο σκόνης. Ξεκινάμε το πίσω μέρος από πάνω αριστερά όπου ουσιαστικά βλέπουμε το πίσω μέρος του τροφοδοτικού του Shuttle XPC Cube SW580R8. Ο ανεμιστήρας του είναι αρκετά ήσυχος σε χαμηλά φορτία, αν και είναι μόλις 40mm. Όταν φυσικά ανεβαίνουν οι απαιτήσεις τροφοδοσίας, ανεβαίνουν οι στροφές και συνεπώς ο θόρυβος αυξάνεται. Δεξιά από τον ανεμιστήρα του τροφοδοτικού διακρίνουμε μία καλυμμένη στρογγυλή οπή και δεξιότερα αυτής στο ίδιο ύψος άλλες δύο, με την τελευταία να βρίσκεται στην άλλη άκρη του κουτιού. Αυτές είναι οπές που μπορεί να ανοιχτούν με απλή πίεση στο κάλυμμα που έχουν για να τοποθετηθούν κεραίες για το προαιρετικό WLAN module που υποστηρίζει το Shuttle XPC Cube SW580R8. Κάτω από το τροφοδοτικό ακριβώς, διακρίνουμε μία ακόμη καλυμμένη οπή, αυτή τη φορά για σειριακό βύσμα. Η μητρική του Shuttle XPC Cube SW580R8 διαθέτει το σχετικό header, έτσι αν χρειαστείτε σειριακή θύρα, ένα απλό καλώδιο αρκεί για να την έχετε στο πίσω μέρος του κουτιού. Στο κέντρο της πίσω πλευράς διακρίνουμε ένα διάτρητο τμήμα και από μέσα την ψήκτρα του επεξεργαστή. Ο σχεδιασμός της Shuttle έχει έξυπνα τοποθετήσει την ψήκτρα του επεξεργαστή στο σημείο εξαγωγής αέρα από το κουτί, εξασφαλίζοντας ότι ο θερμός αέρας από την ψύξη του επεξεργαστή θα φεύγει απ' ευθείας έξω. Δεξιά από το διάτρητο τμήμα βλέπουμε δύο καλύμματα για κάρτες PCI Express, που σημαίνει ότι το Shuttle XPC Cube SW580R8 μπορεί να δεχτεί σχεδόν οποιαδήποτε κάρτα γραφικών, αφού έχει και το κατάλληλο μήκος. Και για να είμαστε πιο ακριβείς, μπορεί να δεχτεί κάρτες γραφικών με διαστάσεις μέχρι και 28cm x 12cm x 4cm. 3 χειρόβιδες περιμετρικά του κουτιού, χωρίς προστατευτικές λαστιχένιες ροδέλες που θα προστάτευαν το φινίρισμα, συγκρατούν το κάλυμμα του κουτιού και με την αφαίρεσή τους αποκτούμε πρόσβαση στο εσωτερικό. 4 ακόμη χειρόβιδες περιμετρικά του διάτρητου τμήματος συγκρατούν το shroud και τον ανεμιστήρα του συστήματος ψύξης του επεξεργαστή. Τέλος, κάτω αριστερά, έχουμε το I/O Panel της μητρικής. Ξεκινώντας από αριστερά, βλέπουμε 2 Display Ports 1.4 καθώς και 1 HDMI 2.0b για τη σύνδεση έως και 3 οθονών, με τη χρήση των δυνατοτήτων γραφικών του επεξεργαστή. Ακολουθεί 1 Gigabit LAN Port βασισμένη στο Intel i210AT με 2 USB 2.0 θύρες από κάτω της. Στη συνέχεια βλέπουμε ακόμη 1 Gigabit LAN βασισμένη στο Intel i219LM που παρέχει και υποστήριξη Intel vPro / AMT και έχει 2 ακόμη USB 2.0 θύρες από κάτω της. Δεξιότερα αυτών βρίσκουμε 2 ακόμη θύρες LAN που όμως είναι στα 2.5G και βασίζονται στο Realtek 8125b, κάτω από τις οποίες υπάρχουν 4 USB 3.2 Gen 2 θύρες, στα 10Gbps. Το I/O Panel ολοκληρώνεται με 3 υποδοχές audio jack, για είσοδο και έξοδο στερεοφωνικού ήχου, καθώς και σύνδεση μικροφώνου. Στην παρακάτω εικόνα, βλέπουμε όλα τα παραπάνω στοιχεία, συγκεντρωμένα. Αφαιρέσαμε λοιπόν τις 3 περιμετρικές χειρόβιδες και αφαιρέσαμε και το καπάκι. Το δεξί μέρος του κουτιού καταλαμβάνεται σε μεγάλο μέρος από το τροφοδοτικό που σε σχήμα θυμίζει αυτά που συναντάμε σε servers. Ο ανεμιστήρας του και τα καλώδια βρίσκονται στο εμπρός μέρος του τροφοδοτικού, το οποίο δεν έχει modular συνδέσεις. Στο πίσω μέρος βρίσκουμε μόνο τις οπές εξαερισμού και την υποδοχή του βύσματος τροφοδοσίας, χωρίς την ύπαρξη διακόπτη. Πρόκειται για ένα τροφοδοτικό με πιστοποίηση 80+ Gold, ισχύος 500W, Active PFC και 41A ισχύ στο μοναδικό rail των 12V. Τα καλώδια του τροφοδοτικού περιλαμβάνουν τα 2 καλώδια που συνδέονται στη μητρική, ένα καλώδιο με ένα βύσμα με 8 pin και ένα με 6 pin για την κάρτα γραφικών, 2 καλώδια με 2 βύσματα τροφοδοσίας SATA έκαστο καθώς και 1 καλώδιο με 2 βύσματα molex. Από την αριστερή πλευρά του κουτιού βλέπουμε το σύστημα ψύξης του επεξεργαστή που με 4 heatpipes μεταφέρει τη θερμότητα από τον επεξεργαστή στο πίσω μέρος, ώστε αυτή να βγει άμεσα έξω από το κουτί. Βλέπουμε επίσης το cage των σκληρών δίσκων. Το Cage των σκληρών δίσκων είναι αφαιρούμενο και ψύχεται από έναν ανεμιστήρα στην πρόσοψη του κουτιού, ο οποίος όμως καλύπτει καλά μόνο τις 3 κατώτερες από τις 4 συνολικά θέσεις σκληρών δίσκων. Η αφαίρεσή του απαιτεί κατσαβίδι καθώς στηρίζεται στο κουτί με 4 βίδες και κάνει πολύ ευκολότερη την τοποθέτηση των drives. Όπως είναι εμφανές, το cage υποστηρίζει μόνο drives 3,5" και για την τοποθέτηση drives 2,5" απαιτείται αντάπτορας. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιονδήποτε αντάπτορα, αλλά η Shuttle προτείνει τον δικό της, με τον οποίον μπορείτε να τοποθετήσετε 2 drives των 2,5" σε μία από τις 4 υποδοχές του cage. Με την αφαίρεση 4 βιδών, το Cage των σκληρών δίσκων είναι πλέον εκτός του κουτιού. Οι δίσκοι στηρίζονται στο Cage με τις γνωστές βίδες, οι οποίες παρέχονται. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κάποιος μηχανισμός απόσβεσης κραδασμών έτσι ώστε να μη μεταφέρονται οι δονήσεις από τους μηχανικούς δίσκους στο κουτί. Μετά την τοποθέτηση των σκληρών δίσκων, το Cage τοποθετείται στη θέση του και ασφαλίζεται με τις 4 βίδες. Ο ανεμιστήρας στην πρόσοψη που ψύχει τους δίσκους είναι 80mm PWM και λεπτού πάχους. Ο ανεμιστήρας αυτός τροφοδοτείται με αέρα από μια έξυπνα τοποθετημένη γρίλια στην πρόσοψη. Η εγκατάσταση μιας κάρτας γραφικών είναι εύκολη υπόθεση. Αφαιρούμε τα 2 καλύμματα από το κουτί, τοποθετούμε την κάρτα και τη βιδώνουμε στη θέση της. Εδώ βλέπουμε τοποθετημένη μια Nvidia RTX 3060Ti. Το κάτω μέρος του κουτιού είναι απλό και φέρει ελαστικά ποδαράκια για την προστασία της επιφάνειας στην οποία θα τοποθετήσουμε το Shuttle XPC Cube SW580R8. Ψύξη Επεξεργαστή Το σύστημα ψύξης του επεξεργαστή αποτελείται από 2 τμήματα. Το Shroud που φέρει και τον ανεμιστήρα και στηρίζεται στο ίδιο το κουτί με 4 χειρόβιδες που συναντήσαμε στο πίσω μέρος του και την ψύκτρα που κουμπώνει στη μητρική με τον κλασικό μηχανισμό των original ψυκτρών της Intel. 4 heat pipes ενώνουν τη βάση της ψύκτρας με τα fins και μεταφέρουν τη θερμότητα από τον επεξεργαστή στην έξοδο αέρα του κουτιού. Έτσι ο ανεμιστήρας της ψύκτρας παίζει και το ρόλο του ανεμιστήρα εξόδου αέρα από το κουτί και ο θερμός αέρας από την ψύξη του επεξεργαστή εκλύεται απ' ευθείας στο περιβάλλον. Η απόδοση του συστήματος ψύξης υποστηρίζει επεξεργαστές με κατανάλωση ισχύος έως και 125W. Ο 92mm ανεμιστήρας είναι κατασκευής της AVC (μοντέλο DS09225R12HP207), ελέγχεται μέσω PWM και διαθέτει υδροδυναμικό έδρανο, ενώ το πάχος του είναι το συνηθισμένο, δηλαδή 25mm. Η απόδοσή του είναι ικανοποιητική και είναι αρκετά αθόρυβος σε φυσιολογικές συνθήκες λειτουργίας, αλλά μπορεί να γίνει πολύ ενοχλητικός αν χρειαστεί να δουλέψει σε πλήρεις στροφές, οι οποίες μπορεί να φτάσουν έως και τις 3582 στροφές ανά λεπτό (με επιλογή Full Mode στο BIOS). Το Shroud διαθέτει λαστιχάκια απομόνωσης των κραδασμών του ανεμιστήρα. H ψύκτρα διακρίνεται για ένα καλό συνδυασμό της αποτελεσματικότητας με το μειωμένο κόστος, χωρίς ιδιαίτερες ποιοτικές θυσίες. Τα 4 heat pipes των 6mm είναι συγκολλημένα στο block / cold plate και ελαφρά συμπιεσμένα. Έτσι έχουν μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής με αυτό και λόγω της υψηλής θερμικής αγωγιμότητας της συγκόλλησης, εξασφαλίζουν μια ικανοποιητική θερμική σύζευξη με το cold plate. Στο άλλο τους άκρο, έρχονται σε επαφή με τα αλουμινένια πτερύγια μέσω μηχανικής σύσφιξης, μέθοδος που εξασφαλίζει επίσης καλή θερμική επαφή. Η ψύκτρα έρχεται σε επαφή με το CPU heat spreader μέσω ενός επίπεδου χάλκινου cold plate, η επιφάνεια του οποίου έχει αφεθεί εσκεμμένα σχετικά «άγρια», τεχνική που διακρίνεται για την καλή θερμική σύζευξη και την αποτελεσματική διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας που εξασφαλίζει. Προδιαγραφές και Μητρική Τα βασικά χαρακτηριστικά του Shuttle XPC Cube SW580R8 φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Όπως θα δείτε το Shuttle XPC Cube SW580R8 δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μεγαλύτερες σε διαστάσεις υλοποιήσεις και μπορεί να μετατραπεί πολύ εύκολα σε ένα εξαιρετικό workstation ή gaming PC. Για όποιον θέλει να δει αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του Shuttle XPC Cube SW580R8, παρατίθεται ο παρακάτω αναλυτικός πίνακας χαρακτηριστικών: Τα περισσότερα από τα παραπάνω χαρακτηριστικά αφορούν ουσιαστικά τη μητρική του Shuttle XPC Cube SW580R8 την οποία βλέπετε παρακάτω: Η μητρική του Shuttle XPC Cube SW580R8 βασίζεται στο Chipset W580 της Intel και διαθέτει LGA 1200 CPU Socket. Μέσω αυτού υποστηρίζει επεξεργαστές Intel 10ης ή 11ης γενιάς καθώς και τους αντίστοιχους επεξεργαστές Xeon! Χρησιμοποιεί πυκνωτές στερεής κατάστασης (Solid State) για μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο. Διαθέτει 4 DIMM Sockets που υποστηρίζουν μνήμη DDR4 στα 1,2V, υποστηρίζοντας συνολικά μέχρι και 128GB μνήμης RAM, η οποία σε περίπτωση χρήσης επεξεργαστή Xeon, μπορεί και πρέπει να είναι τύπου Unbuffered ECC. Η χρήση επεξεργαστή τύπου Xeon και συνεπώς RAM με error correction εξασφαλίζει σημαντικά αυξημένη αξιοπιστία του συστήματος, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για κάποιους χρήστες. Από την άλλη, αν κάποιος χρήστης δεν έχει την ανάγκη της μεγαλύτερης σταθερότητας και αξιοπιστίας που προφανώς έρχεται με σημαντικά αυξημένο κόστος, μπορεί να επιλέξει κλασσικό επεξεργαστή και RAM χωρίς error correction. Η μητρική του Shuttle XPC Cube SW580R8 διαθέτει μία θύρα PCI Express 4.0 16x για την κάρτα γραφικών (Με τη χρήση επεξεργαστών 11ης γενιάς. Οι επεξεργαστές 10ης γενιάς υποστηρίζουν PCIe 3.0) και μία ακόμη, 4x. Για τα μέσα αποθήκευσης υπάρχουν 4 θύρες SATA 3.0 (6Gb/s) και 2 θύρες Μ.2 2280 slot, 1 PCIe 4.0 4x και μία PCIe 3.0 4x, που υποστηρίζουν το πρωτόκολλο NVME. Σύμφωνα με το Quick Start Guide, η θύρα που βρίσκεται εγγύτερα στο πίσω μέρος του κουτιού είναι αυτή που υποστηρίζει PCIe 4.0. Υπάρχει επίσης μια θύρα M.2 2230 που μπορεί να φιλοξενήσει μία WLAN card, η οποία μπορεί να συνδεθεί με τις κεραίες που μπορούν να τοποθετηθούν στις υποδοχές του πίσω μέρους του κουτιού που συζητήσαμε νωρίτερα. Συνολικά, μια σύγχρονη, ολοκληρωμένη και ισχυρή μητρική που δύσκολα θα αφήσει κάποιον παραπονεμένο από πλευράς δυνατοτήτων, ειδικά όταν μιλάμε για ένα τόσο μικρό σύνολο. Αν τώρα κάποιος θελήσει στο μέλλον να αλλάξει μητρική, το κουτί του Shuttle XPC Cube SW580R8 μπορεί να φιλοξενήσει οποιαδήποτε Mini-ITX μητρική, αλλά τότε χάνεται το πλεονέκτημα της ειδικής ψήκτρας του επεξεργαστή που βγάζει τον ζεστό αέρα απ' ευθείας έξω από το κουτί καθώς επίσης και θεωρώ απίθανο οποιαδήποτε Mini-ITX μητρική να διαθέτει τόσες δυνατότητες όσο αυτή του Shuttle XPC Cube SW580R8. Είναι όμως μια δυνατότητα που δεν κοστίζει κάτι και καλό είναι που υπάρχει. Μεθοδολογία Μετρήσεων Φτάσαμε λοιπόν στην ώρα των μετρήσεων και καθώς το Shuttle XPC Cube SW580R8 διαθέτει αυτή τη δυνατότητα, αποφάσισα να το πάω στα άκρα και να το εξοπλίσω με έναν Intel Xeon W-1390P, ο οποίος είναι και ο ισχυρότερος (και ακριβότερος) επεξεργαστής που υποστηρίζει το συγκεκριμένο barebone. Με δεδομένη τη χρήση επεξεργαστή τύπου Xeon, χρησιμοποιήθηκαν 64GB Unbuffered ECC RAM DDR4-3200. Όσον αφορά τα γραφικά, πήρα μετρήσεις τόσο με την ενσωματωμένη κάρτα γραφικών του επεξεργαστή (Intel UHD P750), όσο και με μία Nvidia RTX 3060 Ti. O SSD με τα μετροπρογράμματα που χρησιμοποιήθηκε ήταν ο Corsair Force LE200 240GB, οποίος είναι μια ευγενική προσφορά της Corsair και εγκαταστήσαμε την πιο πρόσφατη έκδοση των Windows 10. Τα μετροπρογράμματα που χρησιμοποιήσαμε στη σημερινή παρουσίαση είναι τα ακόλουθα: AIDA64 Engineer Edition 6.75.6100 το οποίο είναι μια ευγενική προσφορά της Finalwire PCMark 10 Professional Edition 2.1.2563 το οποίο είναι μία ευγενική προσφορά της UL Benchmarks 3DMark Professional Edition 2.22.7359 το οποίο είναι μία ευγενική προσφορά της UL Benchmarks Cinebench R20 & R15, SuperPI Mod 1.5, WPrime 2.10 & Fritz Chess Benchmark Χρονισμοί CPU και RAM Ο Intel Xeon W-1390P που χρησιμοποιούμε στο συγκεκριμένο review είναι ένας επεξεργαστής 11ης γενιάς Rocket Lake με 8 πυρήνες και hyperthreading. Έχει Base Frequency 3.50GHz και Max Turbo Frequency 5.30GHz. Το Max TDP του είναι 125W, που είναι και το όριο που μπορεί να υποστηρίξει το Shuttle XPC Cube SW580R8. Η μητρική του Shuttle XPC Cube SW580R8 βασίζεται στο chipset W580 της Intel. Υποστηρίζει PCIe 4.0, το BIOS είναι της ΑΜΙ και η τελευταία διαθέσιμη έκδοση κατά τη συγγραφή του παρόντος review είναι η 1.04. Όσον αφορά τη μνήμη RAM, χρησιμοποιήθηκαν 2 αρθρώματα Unbuffered ECC RAM των 32GB έκαστο. Δυστυχώς η μητρική του Shuttle XPC Cube SW580R8, όπως και όλες οι μητρικές που έχουμε δει στα barebones της Shuttle, δεν υποστηρίζει καμία ρύθμιση για τους χρονισμούς των μνημών, αλλά βασίζεται αποκλειστικά στα JEDEC profiles που ενσωματώνουν οι μνήμες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό δεν αποτέλεσε πρόβλημα καθώς οι μνήμες αναγνωρίστηκαν κανονικά και λειτούργησαν στη σωστή συχνότητα και με τους σωστούς χρονισμούς, αλλά θα ήθελα να δω περισσότερες επιλογές στο BIOS, τουλάχιστον όσον αφορά τις μνήμες. Η ενσωματωμένη στον επεξεργαστή κάρτα γραφικών είναι η Intel UHD P750. Για τις δοκιμές, επέλεξα στο BIOS να της δώσω τη μέγιστη δυνατή μνήμη, 512MB. Τα χαρακτηριστικά της Nvidia RTX 3060 Ti που χρησιμοποιήθηκε φαίνονται παρακάτω. Κατανάλωση, Θερμοκρασίες, Χρονισμοί, Θόρυβος Στο παρακάτω διάγραμμα βλέπουμε την κατανάλωση του Shuttle XPC Cube SW580R8, τόσο χωρίς όσο και με την Nvidia RTX 3060 Ti. Βλέπουμε ότι η κατανάλωση τόσο χωρίς όσο και με φορτίο είναι μεγαλύτερη από αυτή που είχαμε δει στο Shuttle XPC Cube SH370R8 με τον Intel Core i7 9700. Αυτό είναι λογικό και αναμενόμενο καθώς ο Intel Core i7 9700 έχει TDP 65W ενώ ο Intel Xeon W-1390P έχει TDP 125W. Ένας ακόμη παράγοντας είναι η χρήση 64GB RAM αντί για 16GB και το γεγονός ότι η RAM εδώ είναι ECC. Με τη χρήση της Nvidia RTX 3060 Ti, όπως είναι αναμενόμενο, η κατανάλωση αυξάνεται σημαντικά, αλλά όπως θα δούμε παρακάτω το ίδιο συμβαίνει και με τις επιδόσεις των γραφικών. Αξιοσημείωτη είναι η πτώση της κατανάλωσης κατά την απενεργοποίηση, σε σχέση με το παλαιότερο μοντέλο. Η μητρική του Shuttle XPC Cube SW580R8 διαθέτει ένα EC για τον έλεγχο των στροφών των ανεμιστήρων, των τάσεων και της θερμοκρασίας της μητρικής που δεν παρέχει πληροφορίες μέσα από τα Windows. Μέσα από το BIOS οι πληροφορίες αυτές είναι διαθέσιμες, αλλά όχι από τα Windows. Ως εκ τούτου, δεν μπορώ να γνωρίζω τις στροφές των ανεμιστήρων, τη θερμοκρασία της μητρικής ή πιθανές πτώσεις τάσεων κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Το BIOS δίνει επιλογές και για τους δύο ανεμιστήρες, ξεχωριστά, που συνδέονται στη μητρική ώστε να τεθούν σε Smart Mode, όπου οι στροφές ρυθμίζονται αυτόματα και είναι το mode με το οποίο έρχεται η μητρική και που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του review, καθώς και σε 4 ακόμα σταθερές επιλογές ταχύτητας, οι οποίες φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Βλέπουμε ότι ο πίσω ανεμιστήρας, που βγάζει αέρα έξω από το κουτί, λειτουργεί γενικά με περισσότερες στροφές από τον εμπρός ανεμιστήρα που βάζει αέρα στο κουτί, εκτός από το Ultra-Low mode. Αν συνυπολογίσουμε ότι είναι και μεγαλύτερων διαστάσεων, καθώς και ότι ο ανεμιστήρας του τροφοδοτικού επίσης βγάζει αέρα από το κουτί, είναι σαφές ότι το Shuttle XPC Cube SW580R8 λειτουργεί με αρνητική πίεση αέρα. Παρακάτω βλέπουμε αναλυτικά τα αποτελέσματα του stress test του AIDA64 όπως αυτό χρησιμοποιήθηκε για την παραπάνω μέτρηση, χωρίς την Nvidia RTX 3060 Ti. Η δοκιμασία πραγματοποιήθηκε για 20 λεπτά, με θερμοκρασία περιβάλλοντος 22°C. Παρατηρούμε τα εξής ενδιαφέροντα: Οι θερμοκρασίες των πυρήνων δεν ανέβηκαν πάνω από τους 98°C. Δεν υπήρξε CPU Thrrottling κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας. Οι συχνότητες λειτουργίας 2 πυρήνων έφτασαν τα 5288MHz και των υπολοίπων 6 πυρήνων έφτασαν τα 5089MHz. Η μέγιστη κατανάλωση του επεξεργαστή έφτασε, σύμφωνα με το AIDA64, τα 201,38W, κάτι που δε συνάδει με το Max ΤDP των 125W του Intel Xeon W-1390P. Εν τούτοις, το Power Meter που ήταν στην είσοδο του τροφοδοτικού μέτρησε τη μέγιστη κατανάλωση όλου του συστήματος στα 167.5W, συνεπώς είναι σαφές ότι η σχετική ένδειξη του AIDA64 είναι εσφαλμένη. Ο θόρυβος από τους ανεμιστήρες, που είναι ιδιαίτερα ήσυχοι στο idle, έγινε αρκετά έντονος και ενοχλητικός κατά τη διάρκεια του Stability Test, κάτι που είναι αναμενόμενο καθώς ο Intel Xeon W-1390P έχει TDP στα όρια που μπορεί να υποστηρίξει το Shuttle XPC Cube SW580R8. Επαναλάβαμε το Stress Test του AIDA64 για 20 ακόμη λεπτά, με θερμοκρασία περιβάλλοντος επίσης 22°C, αλλά αυτή τη φορά με τη χρήση της Nvidia RTX 3060 Ti. Παρατηρούμε τα εξής ενδιαφέροντα: Οι θερμοκρασίες των πυρήνων ήταν υψηλότερες και μάλιστα ένας εξ αυτών έφτασε, στιγμιαία, τους 100°C. Ως αποτέλεσμα του παραπάνω, υπήρξε ένα στιγμιαίο CPU Throttling της τάξης του 3%, το οποίο πάντως συνέβη 1 μόνο φορά και για 1 στιγμή. Οι συχνότητες λειτουργίας των πυρήνων ήταν χαμηλότερες, με 5 πυρήνες που έφτασαν τα 5089MHz, 1 που έφτασε τα 4889MHz και 2 που έφτασαν τα 4789MHz. Η μέση συχνότητα των πυρήνων ήταν περίπου 200MHz (5%) χαμηλότερη από αυτή που είδαμε στο Stability Test χωρίς την Nvidia RTX 3060 Ti. Η μέγιστη κατανάλωση του επεξεργαστή έφτασε, σύμφωνα με το AIDA64, τα 202,88W, κάτι που δε συνάδει με το Max ΤDP των 125W του Intel Xeon W-1390P και που όπως είδαμε προηγουμένως είναι εσφαλμένη. Ο θόρυβος από τους ανεμιστήρες του Shuttle XPC Cube SW580R8 παρέμεινε στα ίδια επίπεδα, με τους ανεμιστήρες της Nvidia RTX 3060 Ti να προσθέτουν τη χροιά τους. Είναι σαφές ότι το Shuttle XPC Cube SW580R8 είναι σταθερό και μπορεί να διαχειριστεί τη θερμότητα που εκλύουν τα υποσυστήματά του, ακόμα και με τη χρήση του ισχυρότερου επεξεργαστή που υποστηρίζει καθώς και διακριτής κάρτας γραφικών. Ο θόρυβος των ανεμιστήρων δεν είναι σε καμία περίπτωση αμελητέος σε συνθήκες υψηλού φορτίου και οι συχνότητες των πυρήνων του επεξεργαστή μειώθηκαν κατά περίπου 5% όταν χρησιμοποιήθηκε η nVidia RTX 3060 Ti, πιθανώς λόγω της ανάγκης διαχείρισης της επιπλέον θερμότητας, κάτι που ενδεχομένως να επηρεάσει ελαφρά και τις επιδόσεις. Ας δούμε λοιπόν πώς τα πήγε τοShuttle XPC Cube SW580R8 με τον Intel Xeon W-1390P και τα 64GB RAM DDR4-3200, τόσο χωρίς όσο και με την nVidia RTX 3060 Ti, στις ενότητες που ακολουθούν. AIDA64 Ξεκινάμε τις μετρήσεις μας με το AIDA64, όπου η διαφορά των επιδόσεων του Xeon W-1390P έναντι του Core i7 9700 είναι σαφέστατη, ενώ η Nvidia RTX 3060 Ti δε φαίνεται να επηρεάζει αισθητά τα CPU tests. Στα FPU tests η διαφορά των 2 επεξεργαστών είναι μικρότερη, ενώ παράλληλα φαίνεται και μια μικρή επιρροή της πτώσης των συχνοτήτων όταν χρησιμοποιείται η Nvidia RTX 3060 Ti. Τα Memory tests αντικατοπτρίζουν τη διαφορά τόσο στη συχνότητα όσο και στη χωρητικότητα μεταξύ των 2 συστημάτων. Η χρήση της Nvidia RTX 3060 Ti απελευθερώνει τα 512MB RAM του συστήματος που διατίθενται στην Intel UHD P750 και έτσι αυξάνει ελαφρώς τις επιδόσεις της μνήμης. PCMark10 Το PCMark10 μας δίνει μια πιο συνολική εικόνα των επιδόσεων που μπορούμε να περιμένουμε από το Shuttle XPC Cube SW580R8 και όχι μόνο των επιδόσεων του επεξεργαστή. Έγιναν οι μετρήσεις του Extended Test καθώς και του Applications Test το οποίο μετράει τις επιδόσεις στο MS Office 2019. Δυστυχώς, παρά τις επίμονες δοκιμές με πολλές διαφορετικές εκδόσεις drivers, το Extended Test δεν κατέστη εφικτό να ολοκληρωθεί μα τη χρήση της Intel UHD P750. Οι διαφορές εδώ παραμένουν εμφανείς και εξαρτώνται από το πού βασίζεται το κάθε τεστ, καθώς κάποια βασίζονται σε επιδόσεις ενός μόνο πυρήνα και εξαρτώνται αποκλειστικά από τη συχνότητα και άλλες εκμεταλλεύονται όλους τους πυρήνες και μετρούν συνολική επεξεργαστική ισχύ και άλλα εκμεταλλεύονται την κάρτα γραφικών. Για όσους ενδιαφέρονται, παραθέτω τα γραφήματα του PCMark10 κατά τις εκτελέσεις των παραπάνω δοκιμών. PCMark10 Application with Intel UHD P750 PCMark10 Extended with Nvidia RTX 3060 Ti PCMark10 Application with Nvidia RTX 3060 Ti 3DMark Στις δοκιμές του 3DMark, τα αποτελέσματα είναι τα αναμενόμενα. Είναι σαφές ότι η ενσωματωμένη λύση γραφικών του Intel Xeon W-1390P είναι ταχύτερη από αυτή του Intel Core i7 9700, ενώ φυσικά, η Nvidia RTX 3060 Ti είναι σε εντελώς άλλη κατηγορία επιδόσεων. Λοιπές Μετρήσεις CPU Κλείνουμε τις μετρήσεις με μερικά ακόμη δημοφιλή benchmarks. Απολογισμός Οι επιδόσεις ενός Barebone εξαρτώνται από τις επιμέρους επιδόσεις των τμημάτων που το αποτελούν. Δηλαδή του κουτιού, της μητρικής, της ψύκτρας και του τροφοδοτικού. Για να δούμε πώς τα πάει σε αυτούς τους τομείς το Shuttle XPC Cube SW580R8. Όσον αφορά το κουτί λοιπόν, είναι έξυπνα σχεδιασμένο, με πολύ καλή ποιότητα κατασκευής και σωστή εκμετάλλευση του χώρου. Η ροή του αέρα που δημιουργούν οι 2 ανεμιστήρες είναι ικανοποιητική και η δυνατότητα τοποθέτησης τεσσάρων σκληρών δίσκων 3,5" συν δύο M.2 SSD, εντυπωσιακή για αυτό το μέγεθος. Έχει επίσης την δυνατότητα εγκατάστασης σχεδόν οποιασδήποτε κάρτας γραφικών μπορεί να υποστηρίξει το τροφοδοτικό του, και αυτές είναι η μεγάλη πλειοψηφία καθώς το τροφοδοτικό είναι ποιοτικό και ισχύος 500W. Το τροφοδοτικό του Shuttle XPC Cube SW580R8 είναι ένα ισχυρό για το μέγεθός του, ποιοτικό τροφοδοτικό με ό,τι μπορεί να χρειαστεί ένας υπολογιστής που χωράει σε κουτί τέτοιου μεγέθους. Έχει πιστοποίηση 80+ Gold και είναι ιδιαίτερα αποδοτικό σε χαμηλά φορτία, καθώς και εντελώς αθόρυβο σε αυτά. Ο θόρυβος ανεβαίνει όταν ανεβαίνουν και τα φορτία, αλλά αυτό είναι φυσιολογικό καθώς εξοπλίζεται με ανεμιστήρα 40mm. Η ψύκτρα του επεξεργαστή είναι πολύ έξυπνα σχεδιασμένη καθώς με τα 4 heat pipes μεταφέρει τη θερμότητα του επεξεργαστή στο πίσω μέρος του κουτιού από όπου αποβάλλεται στο περιβάλλον, χωρίς να επιβαρύνει τη θερμοκρασία του αέρα που βρίσκεται μέσα στο κουτί. Πέρα από αυτό, οι επιδόσεις της είναι μέτριες και ο αρκετά αθόρυβος στις χαμηλές στροφές ανεμιστήρας της, γίνεται θορυβώδης σε υψηλές. Και τέλος η μητρική, από την οποία δεν είχα κανένα παράπονο. Πλήρως εξοπλισμένη, λειτουργική και γενναιόδωρη και με την εξαιρετική δυνατότητα χρήσης είτε επεξεργαστή Intel Desktop (Core) 10ης ή 11ης γενιάς με non-ECC RAM είτε επεξεργαστή Intel Xeon 10ης ή 11ης γενιάς με Unbuffered ECC RAM. Κατά το χρόνο της συγγραφής του παρόντος review, δεν μπόρεσα να εντοπίσω το Shuttle XPC Cube SW580R8 σε ελληνικό κατάστημα. Η προτεινόμενη τιμή λιανικής του για την Ελλάδα είναι 599 ευρώ συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α. Η τιμή είναι υψηλή αλλά παράλληλα λογική για ένα προϊόν πιστοποιημένο για χρήση 24/7 που υποστηρίζει επεξεργαστές σειράς Xeon και ECC RAM και που δε θα αφήσει κανέναν παραπονεμένο σε κανένα σχεδόν πεδίο. Ας συνοψίσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Shuttle XPC Cube SW580R8: Πλεονεκτήματα + Αλουμινένιο κουτί με εξαιρετική ποιότητα κατασκευής. + Μικρό μέγεθος και βάρος. + Μητρική πλήρης χαρακτηριστικών με chipset W580 και δυνατοτήτων Full-size μητρικών. + Υποστήριξη Intel Desktop (Core) 10ης ή 11ης γενιάς με non-ECC RAM ή επεξεργαστή Intel Xeon 10ης ή 11ης γενιάς με Unbuffered ECC RAM. + 4 θύρες USB 3.2 Gen2 (10Gbps) στο πίσω μέρος και 4 θύρες USB 3.2 Gen1 (5Gbps) στο εμπρός μέρος. + 2 θύρες 2.5G LAN και 2 θύρες 1G LAN εκ των οποίων η 1 με υποστήριξη Intel vPro / AMT. + Ειδική custom ψύκτρα καλής κατασκευής που βγάζει το θερμό αέρα εκτός κουτιού. + Ποιοτικό τροφοδοτικό 500W 80+ Gold. + Υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των ισχυρών καρτών γραφικών. + Υποστήριξη M.2 NVME SSD PCIe 4.0 4x. + Θέσεις για 4 σκληρούς δίσκους 3,5" με ροή αέρα. + 2 Display Ports 1.4 καθώς και 1 HDMI 2.0b για τη σύνδεση έως και 3 οθονών. Μειονεκτήματα - Αδυναμία μητρικής να ορίσει χρονισμούς RAM εκτός JEDEC profiles. - Απουσία προστατευτικών ελαστικών ροδελών στις 3 χειρόβιδες που συγκρατούν το κάλυμμα του κουτιού. - Απουσία αντικραδασμικών μηχανισμών στις 4 θέσεις για μηχανικούς δίσκους. - Θόρυβος υπό φορτίο. - Αδυναμία παρακολούθησης τάσεων, θερμοκρασίας και στροφών ανεμιστήρων μητρικής μέσα από τα Windows. - Μικρή πτώση των επιδόσεων του επεξεργαστή όταν χρησιμοποιήθηκε διακριτή κάρτα γραφικών, ενδεχομένως λόγω της επιπλέον θερμότητας. Με βάση τα παραπάνω, η συνολική βαθμολογία του Shuttle XPC Cube SW580R8 είναι:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά τη Shuttle για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Πολύμερος Αχανιώτης 14/09/2022

Εισαγωγή Όταν μου προτάθηκε να κάνω review έναν SSD της Kioxia, ομολογώ ότι κάπου είχα ακούσει το όνομα, αλλά θεωρούσα ότι είναι άλλη μία από τις μικρές εταιρείες που αγοράζουν τα εξαρτήματα από τις εταιρίες που τα παράγουν και συναρμολογούν SSD. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μου όταν έμαθα ότι η Kioxia δεν είναι παρά η θυγατρική της Toshiba που διαθέτει στην αγορά τα προϊόντα που παράγει η εταιρεία και αφορούν SSDs, SD και MicroSD cards και USB Flash Drives, ό,τι δηλαδή περιέχει Flash Memory. Το προϊόν που θα δούμε σήμερα είναι ο Kioxia Exceria Pro 2TB, που είναι ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η εταιρία σε consumer SSD. Από τη Συσκευασία μέχρι το Πυρίτιο - Τι ακριβώς αγοράζουμε O Kioxia Exceria Pro 2TB έρχεται στο κουτί που έχουμε πλέον συνηθίσει για την πλειονότητα των NVME SSD με το μαύρο χρώμα να κυριαρχεί, σε συνδυασμό με μια λωρίδα έντονου κόκκινου. Στο εμπρός μέρος βλέπουμε τη φωτογραφία του προϊόντος καθώς και το όνομα του μοντέλου μαζί με τα βασικότερα χαρακτηριστικά του. Στο πίσω μέρος βρίσκουμε κάποιες διευκρινίσεις και επεξηγήσεις καθώς και τους όρους της 5ετούς εγγύησης. Εντός της συσκευασίας βρίσκουμε 2 φυλλάδια, ένα με οδηγίες για την ασφαλή αφαίρεση του drive από τη συσκευασία και τον Quick Start Guide, καθώς και τον ίδιο τον SSD, προστατευμένο από διάφανο πλαστικό. Ο Kioxia Exceria Pro 2TB είναι ένας NVME SSD διαστάσεων Μ.2 2280, με μπλε PCB και όλα τα εξαρτήματα στη μία του πλευρά. Αυτό επιτρέπει τη χρήση του υπολογιστές που δε διαθέτουν τον απαραίτητο χώρο κάτω από τον SSD - σπάνια περίπτωση σίγουρα - καθώς επίσης και στην αποφυγή μεταφοράς θερμότητας από τον ελεγκτή στη NAND Flash που θα μπορούσε να βρίσκεται στην άλλη πλευρά του PCB, στο αντίστοιχο σημείο. Θα προτιμούσα το PCB να ήταν μαύρο, έτσι ώστε να ταιριάζει χρωματικά με τις περισσότερες σύγχρονες μητρικές. Κάτω από το αυτοκόλλητο, βρίσκουμε όλα τα εξαρτήματα με τον ελεγκτή και την μνήμη cache στο κέντρο και τις NAND Flash στις άκρες. Ο ελεγκτής φέρει το όνομα Kioxia TC58NC1210GSE-00-BB και η εταιρία δε δίνει περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με τις δυνατότητές του, πέρα από το ότι είναι σχεδιασμένος για να εκμεταλλευτεί πλήρως την ταχύτητα του διαύλου PCIe 4.0. Σύμφωνα όμως με πληροφορίες που βρήκα στο διαδίκτυο και με δεδομένο ότι η Kioxia παράγει μνήμες NAND αλλά όχι ελεγκτές SSD, ο Kioxia TC58NC1210GSE-00-BB δεν είναι παρά ένας rebranded Phison E18, του οποίου το interface είναι το PCIe Gen4x4 NVMe, οι υποστηριζόμενες χωρητικότητες έως 8TB και οι ταχύτητες φτάνουν τα Sequential Read/Write (up to): 7.400/7.000 MB/s και Random Read/Write (up to): 1.000.000/1.000.000 IOPS. Η μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας (Tj max) είναι οι 125°C, ενώ το Datasheet μας λέει ότι υποστηρίζονται End-To-End Data Path Protection και SmartECC, καθώς επίσης και πρωτόκολλα ασφαλείας AES 128/256 bit, SHA 160/256/512, RSA 4096, TCG & Opal 2.0, Pyrite, Sanitize and Crypto Erase. Εν τούτοις, δυστυχώς, όπως θα δούμε παρακάτω, ο Kioxia Exceria Pro 2TB δεν υποστηρίζει hardware encryption. H μνήμη cache του drive παρέχεται από το DRAM chip της SKhynix που βρίσκεται δίπλα ακριβώς στον ελεγκτή. Το DRAM chip που χρησιμοποιήθηκε είναι το SKhynix H5ANΑG6NCJ το οποίο είναι χωρητικότητας 16Gb, δηλαδή 2GB. Tα συγκεκριμένα DRAM chips είναι DDR4 με συχνότητα λειτουργίας τα 3200MHz. Τα 4 chips NAND που χρησιμοποιεί ο Kioxia Exceria Pro 2TB είναι τα Toshiba TH58LKT2T45BA8H που είναι 112-Layer 3D TLC BiCS5 NAND Flash chips. Πρόκειται για 3D chips με 8 επίπεδα και 512Gbit ανά επίπεδο, συνεπώς με χωρητικότητα 512GB ανά chip. O Kioxia Exceria Pro 2TB διαθέτει όπως είδαμε 4 τέτοια chips, που του δίνουν τη συνολική χωρητικότητα των 2TB. Τέλος, βλέπουμε την τροφοδοσία του drive, που ελέγχεται από το chip της Phison PS6108-22, κάτι που με έκανε εξ αρχής να υποψιαστώ ότι πιθανώς και ο ελεγκτής να είναι κάποιο μοντέλο της Phison, rebranded. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Kioxia Exceria Pro 2TB, ακριβώς όπως αναφέρονται στην ιστοσελίδα της Kioxia, φαίνονται στον παρακάτω πίνακα. Ξεχωρίζουν οι υψηλές ταχύτητες ανάγνωσης και εγγραφής, 7300MB/s και 6400MB/s αντίστοιχα, ενώ λάμπει δια της απουσίας της η δυνατότητα hardware encryption. Συνοδευτικό Λογισμικό Η Kioxia προσφέρει το δικό της SSD Utility που συνοδεύει τα προϊόντα της και είναι καλοσχεδιασμένο και πλήρες. Χωρίζεται σε 6 tabs στην κορυφή, κάθε ένα από τα οποία μπορεί να έχει σελίδες, οι οποίες επιλέγονται από το μενού που βρίσκεται κάτω από το επιλεγμένο drive (αν υπάρχουν πάνω από 1 drives της Kioxia εγκατεστημένα) κάτω αριστερά. Το πρώτο tab είναι το Overview, του οποίου η πρώτη σελίδα είναι το Dashboard. Σε αυτό βλέπουμε χρήσιμες πληροφορίες για το drive, συγκεντρωμένες σε μία σελίδα, όπως τη χωρητικότητα, το interface, την υγεία, τη θερμοκρασία και την έκδοση firmware. Η δεύτερη σελίδα του tab Overview είναι η SSD Details, στην οποία βρίσκουμε κάποιες επιπλέον λεπτομέρειες σχετικά με το επιλεγμένο drive. Η τρίτη σελίδα του tab Overview είναι η System Details στην οποία βλέπουμε πληροφορίες σχετικά με το σύστημά μας. Η τέταρτη και τελευταία σελίδα του tab Overview είναι το SMART, όπου βλέπουμε τις πληροφορίες που παρέχει το σύστημα SMART του drive. Το δεύτερο tab είναι το Tuner, του οποίου η πρώτη σελίδα περιέχει ένα απλό benchmark. Η δεύτερη και τελευταία σελίδα του tab Tuner ονομάζεται SSD Tuner και μας επιτρέπει να επιλέξουμε πόσο χώρο του drive θέλουμε να διαθέσουμε για over provisioning. Το τρίτο tab ονομάζεται Maintenance και περιέχει 3 σελίδες, η πρώτη εκ των οποίων ονομάζεται Updates και επιτρέπει την αναβάθμιση του firmware του drive, τόσο απ' ευθείας από το διαδίκτυο όσο και από κάποιο αρχείο που έχουμε αποθηκευμένο στο σύστημά μας. Σε περίπτωση που το firmware του συγκεκριμένου drive δεν μπορεί να να αναβαθμιστεί απ' ευθείας μέσα από το λειτουργικό μας σύστημα, διαθέτει εργαλείο δημιουργίας εκκινήσιμου flash drive που θα χρησιμοποιηθεί για την αναβάθμιση του firmware. Η δεύτερη σελίδα του tab Maintenance είναι η Tools και περιέχει εργαλεία Advanced Format και Secure Erase για το drive. Η τρίτη και τελευταία σελίδα του tab Maintenance είναι η Alerts, στην οποία μπορούμε να δούμε ενεργά και παρελθόντα Alerts που αφορούν το drive. Το τέταρτο tab ονομάζεται Security και είναι απενεργοποιημένο καθώς ο Kioxia Exceria Pro 2TB δεν υποστηρίζει hardware encryption. Το πέμπτο tab ονομάζεται Settings και περιέχει μόνο την ομώνυμη σελίδα, από την οποία μπορείτε να επιλέξετε τις παραμέτρους λειτουργίας του Kioxia SSD Utility. Το έκτο και τελευταίο tab ονομάζεται Help και περιέχει μόνο την ομώνυμη σελίδα, από την οποία μπορείτε να επικοινωνήσετε με την τεχνική υποστήριξη της εταιρίας και να δημιουργήσετε μια αναφορά που ενδεχομένως να σας ζητήσουν για να μπορέσουν να σας βοηθήσουν στην επίλυση κάποιου προβλήματος. Σύστημα Δοκιμών και Μεθοδολογία Για το συγκεκριμένο review χρησιμοποιήθηκαν 2 συστήματα δοκιμών. Το ένα είναι το γνωστό μας benchtable που είναι στημένο πάνω στην Asrock Z97X Killer. Ο επεξεργαστής είναι ο Intel G3258 Anniversary Edition που παρέμεινε δροσερός χάρη στην Corsair Hydro Series H100i GTX. Η μνήμη είναι στα 8GB που υπερκαλύπτουν τις απαιτήσεις μας στα συγκεκριμένα τεστ, το τροφοδοτικό είναι το Cooler Master V650 και το σύστημα είναι στημένο στο Cooler Master Test Bench V1.0. Καθώς η M.2 υποδοχή της Asrock Z97X Killer υποστηρίζει μόνο PCIe 3.0 2X και όχι 4X, χρησιμοποιήθηκε ένας μετατροπέας PCIe 4X σε M.2. Ευχαριστούμε θερμά την Asrock, την Cooler Master και την Corsair για τα εξαρτήματα που μας παρείχαν για την κατασκευή του συστήματος δοκιμών! Παρακάτω βλέπετε τις πλήρεις προδιαγραφές του συστήματος δοκιμών. Καθώς όμως ο Kioxia Exceria Pro 2TB υποστηρίζει, όπως μαρτυράει το όνομά του, PCIe 4.0 και μάλιστα το χρειάζεται για να αποδώσει τα μέγιστα των επιδόσεών του, οι οποίες ξεπερνούν τις δυνατότητες του πρωτοκόλλου PCIe 3.0, οι δοκιμές έγιναν και σε ένα σύστημα με επεξεργαστή AMD Ryzen 3900X και μητρική την ASUS ROG Strix B550-A Gaming. Το σύστημα αυτό υποστηρίζει το πρωτόκολλο επικοινωνίας PCIe 4.0 και επιτρέπει στον Kioxia Exceria Pro 2TB να δείξει τις πλήρεις δυνατότητές του. Ευχαριστώ θερμά τον φίλο και συνεργάτη David Popeck που μας διέθεσε το σύστημά του για τις δοκιμές. Παρακάτω βλέπετε τις πλήρεις προδιαγραφές του συστήματος δοκιμών με πρωτόκολλο επικοινωνίας PCIe 4.0. Το λειτουργικό σύστημα πάνω στο οποίο γίνονται οι δοκιμές είναι τα Windows 10 Pro 64bit. Οι δοκιμές στις οποίες θα υποβάλουμε τον Kioxia Exceria Pro 2TB χωρίζονται σε 3 κατηγορίες: Συνθετικά Benchmarks Χρήση των Program Traces του PCMark 8 για να δούμε τη συμπεριφορά του drive σε καθημερινή χρήση. Ανάλυση σε βάθος Οι μετρήσεις θα γίνουν και στα 2 παραπάνω συστήματα για να δούμε τις επιδόσεις του drive τόσο σε PCIe 4.0 όσο και σε PCIe 3.0 και θα συγκριθούν με τον Corsair Force Series Gen.4 PCIe MP600 Pro 2TB, τον Corsair Force Series Gen.4 PCIe MP600 2TB, τον Corsair Force Series MP510 960GB, τον Corsair Force Series MP400 4TB και τον Samsung 970 EVO 250GB. Δυστυχώς δεν είχαμε διαθέσιμο κάποιον Samsung 970 EVO αντίστοιχης χωρητικότητας και καθώς οι επιδόσεις των εγγραφών επηρεάζονται ιδιαιτέρως από το πλήθος των πακέτων NAND και ο Samsung 970 EVO 250GB διαθέτει 2 πακέτα NAND έναντι των 4 των άλλων 2 SSD, αυτό θα ληφθεί υπ' όψιν στη διεξαγωγή των συμπερασμάτων. Μείνετε συντονισμένοι. Μετά τις δοκιμές ακολουθεί σχολιασμός, βαθμολογία και συμπεράσματα. Benchmarks Ξεκινάμε με το ATTO. To ATTO είναι το μακράν πιο γενναιόδωρο benchmark όσον αφορά τα θετικά αποτελέσματα ταχύτητας και γι' αυτό οι περισσότερες εταιρείες το χρησιμοποιούν για να δηλώσουν τις μέγιστες επιδόσεις σειριακής ανάγνωσης και εγγραφής των drives τους. Ο Kioxia Exceria Pro 2TB ξεκινάει με εξαιρετικές επιδόσεις που, τόσο στις αναγνώσεις όσο και στις εγγραφές αγγίζουν τις υποσχόμενες από την εταιρία. Απρόσμενα όμως, οι επιδόσεις τόσο των αναγνώσεων όσο και των εγγραφών, πέφτουν. Αυτό με έκανε να σκεφτώ ότι ίσως τελικά ο ελεγκτής της Phison, τον οποίο έχουμε δει να χρησιμοποιείται και σε άλλους SSD, αλλά με ψύκτρα, να χρειάζεται κάποια ψύξη για να μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα, χωρίς να αναγκάζεται να κάνει throttling λόγω υπερθέρμανσης. Έβαλα λοιπόν τον Kioxia Exceria Pro 2TB κάτω από την ψύκτρα που έτσι κι αλλιώς διαθέτει η μητρική της δοκιμής, όπως και οι περισσότερες και αμέσως το πρόβλημα διορθώθηκε και οι υψηλές επιδόσεις του drive παρέμειναν σταθερές. Τι μας λέει αυτό; Ουσιαστικά ότι ο Kioxia Exceria Pro 2TB χρειάζεται κάποια ψύξη για να έχει τη μέγιστη απόδοση. Με δεδομένο ότι οι περισσότερες μητρικές πλέον έρχονται με ψύκτρες για τους SSD, αυτό δεν μοιάζει να είναι μεγάλο πρόβλημα. Η απουσία ψύκτρας μάλιστα κάνει τον Kioxia Exceria Pro 2TB συμβατό με φορητούς υπολογιστές που δεν έχουν χώρο για ψύκτρα, αλλά με την παραδοχή ότι οι επιδόσεις δε θα είναι οι μέγιστες, σε εντατική χρήση. Όλα αυτά βέβαια με τη χρήση του PCIe 4.0, ενώ στη μέτρηση με PCIe 3.0 το drive περιορίζεται από τις δυνατότητες του PCIe 3.0. Παρακάτω παραθέτω τα αποτελέσματα άλλων drives, για σύγκριση. Στα αποτελέσματα του CrystalDiskMark 6.0.2 βλέπουμε ότι οι επιδόσεις του Kioxia Exceria Pro 2TB είναι αντίστοιχες με του Corsair Force Series Gen.4 PCIe MP600 Pro 2TB, κάτι λογικό εφ' όσον τα 2 drives έχουν τον ίδιο ελεγκτή και την ίδια ποσότητα μνήμης cache, ενώ διαφέρουν μόνο στη NAND. Βέβαια αυτό δίνει σημαντικές διαφορές, με τον Kioxia Exceria Pro 2TB να υπερτερεί μόνο στην ταχύτητα σειριακής ανάγνωσης ενώ υπολείπεται σε όλες τις άλλες δοκιμές. Η παρουσία ή απουσία ψύκτρας, δεν επηρεάζει τις επιδόσεις του Kioxia Exceria Pro 2TB σε αυτό το benchmark. Στο AS SSD Benchmark ο Kioxia Exceria Pro 2TB αλλού κερδίζει και αλλού χάνει από τους κύριους ανταγωνιστές του, όσον αφορά τις δοκιμασίες αναγνώσεων και εγγραφών αλλά στις δοκιμασίες copy φαίνεται να πάσχει και υπολείπεται σημαντικά. Η παρουσία ή απουσία ψύκτρας, δεν επηρεάζει τις επιδόσεις του Kioxia Exceria Pro 2TB σε αυτό το benchmark. Το Anvil's Storage Utilities benchmark φαίνεται να είναι το φόρτε του Kioxia Exceria Pro 2TB ο οποίος πέτυχε τις καλύτερες επιδόσεις που έχουμε δει έως τώρα, τόσο σε αναγνώσεις όσο και σε εγγραφές. Η παρουσία ή απουσία ψύκτρας, δεν επηρεάζει τις επιδόσεις του Kioxia Exceria Pro 2TB σε αυτό το benchmark. Τα AIDA64 Average Read και Write Access δείχνουν ότι ο Kioxia Exceria Pro 2TB είναι ένα drive που ανταποκρίνεται πολύ γρήγορα στις εντολές που λαμβάνει, πετυχαίνοντας τις καλύτερες επιδόσεις που έχουμε δει έως τώρα. Η παρουσία ή απουσία ψύκτρας, δεν επηρεάζει τις επιδόσεις του Kioxia Exceria Pro 2TB σε αυτό το benchmark. Τα παραπάνω συμπεράσματα φαίνεται να επιβεβαιώνονται και από τα αποτελέσματα του HD Tune Pro Random Read και Write Access, όπου γίνεται αισθητή και η ανάγκη χρήσης ψύκτρας για την επίτευξη των μέγιστων επιδόσεων. Τα συνολικά αποτελέσματα των benchmarks δείχνουν ότι ο Kioxia Exceria Pro 2TB έχει εξαιρετικές επιδόσεις που ανταγωνίζονται αυτές που είχαμε δει στον Corsair Force Series Gen.4 PCIe MP600 Pro 2TB. Program Traces - PCMark 8 Το drive benchmark του PCMark 8 χρησιμοποιεί traces χρήσης πραγματικών προγραμμάτων για να προσομοιώσει τη συμπεριφορά και τις επιδόσεις ενός drive κατά την πραγματική χρήση. Σε αυτές τις δοκιμές δε βλέπουμε γενικά ουσιώδεις διαφορές μεταξύ των drives, καθώς εξαρτώνται από την ανάγνωση και εγγραφή μικρών αρχείων, όπου οι διαφορές στις επιδόσεις περιορίζονται. Εντούτοις, αν κάποιος κοιτάξει προσεκτικά, μπορεί να δει κάποιες μικρές διαφορές, οι οποίες είναι επί το πλείστον υπέρ του Kioxia Exceria Pro 2TB. Ανάλυση σε βάθος Σε αυτό το τμήμα του review, θα χρησιμοποιήσουμε κάποιες πιο εξειδικευμένες δοκιμασίες για να δούμε τη συμπεριφορά του drive με περισσότερη λεπτομέρεια. Συγκεκριμένα θα χρησιμοποιήσουμε το Disk Benchmark του AIDA64. Στο πρώτο διάγραμμα βλέπουμε την ταχύτητα ανάγνωσης σε όλη την έκταση του drive, με διασύνδεση PCIe 4.0 και με ψύκτρα, στο δεύτερο διάγραμμα με διασύνδεση PCIe 4.0, χωρίς ψύκτρα και στο τρίτο με διασύνδεση PCIe 3.0 (εδώ η ψύκτρα είναι περιττή καθώς δεν ζορίζεται ο ελεγκτής). Παρατηρούμε ότι η ταχύτητα ανάγνωσης δεν επηρεάζεται από την ύπαρξη ή όχι ψύκτρας. Στα επόμενα 2 διαγράμματα βλέπουμε την ταχύτητα ανάγνωσης του Corsair Force Series Gen.4 PCIe MP600 Pro 2TB με διασύνδεση PCIe 4.0 και PCIe 3.0 αντίστοιχα. Οι διαφορές στις επιδόσεις μεταξύ αυτού και του Kioxia Exceria Pro 2TB είναι αμελητέες. Οι εγγραφές αποκαλύπτουν τη γνωστή πονεμένη ιστορία όλων των SSD που χρησιμοποιούν TLC. Βλέπετε, οι TLC NAND δεν έχουν καλές ταχύτητες εγγραφής. Γι' αυτό οι εταιρείες δε διαφημίζουν ποτέ αυτή την ταχύτητα. Αντιθέτως, χρησιμοποιούν ένα μέρος της TLC NAND σε λειτουργία SLC. Όπα φίλε, μισό λεπτό! Τι είναι αυτό το TLC και τι είναι το SLC που μας λες; OK, μικρή ανάλυση λοιπόν, για να είμαστε στην ίδια σελίδα. Να με συγχωρήσουν οι γνώστες και τελειομανείς που θα είναι πολύ εκλαϊκευμένη η εξήγηση και οι μη σχετικοί που θα είναι πολύ "επιστημονική", αλλά πρέπει να συναντηθούμε κάπου στη μέση. Το κάθε κελί μνήμης τύπου NAND, μπορεί να αποθηκεύσει μία ηλεκτρική τάση και να την κρατήσει εκεί. Στην περίπτωση του πρώτου τύπου NAND που χρησιμοποιήθηκε σε SSD, τον τύπο SLC (Single Level Cell) αν υπάρχει ηλεκτρική τάση, αυτό σημαίνει αξία 1 και αν δεν υπάρχει, αξία 0. Αυτό για τον υπολογιστή είναι ένα bit και 8 bits μας κάνουν ένα byte. Στην SLC NAND λοιπόν, κάθε κελί αποθηκεύει 1 bit και ο Controller έχει την πολύ εύκολη δουλειά να ξεχωρίσει ανάμεσα σε τάση και όχι τάση, πράγμα που γίνεται με πολύ μεγάλη ταχύτητα και ακόμη και αν το κελί έχει παλιώσει και φθαρεί. Συνεπώς η SLC NAND είναι πολύ γρήγορη και πολύ ανθεκτική στις εγγραφές που φθείρουν τα κελιά της. Αποθηκεύει όμως 1 μόνο bit ανά κελί. SLC NAND βρίσκαμε μόνο σε Enterprise level SSDs γιατί παρά τα πλεονεκτήματά της, είναι πολύ ακριβή. Και τώρα πλέον, ούτε καν εκεί. H MLC NAND αποθηκεύει 2 bit σε κάθε κελί. Ναι, αλλά εμείς είπαμε ότι το μόνο που αποθηκεύει ένα κελί NAND είναι μια ηλεκτρική τάση. Πώς λοιπόν μια ηλεκτρική τάση μπορεί να αντιστοιχιστεί σε 2 bit, δηλαδή σε ένα οποιονδήποτε διψήφιο συνδυασμό από 0 και 1; Απλό! Οι συνδυασμοί αυτοί κατά το νόμο των πιθανοτήτων είναι 22 δηλαδή 4 και συγκεκριμένα οι 00, 01, 10, και 11. Αν θεωρήσουμε ότι η απουσία ηλεκτρικής τάσης αντιστοιχεί στο 00, θα χρειαστούμε 3 διαφορετικές ηλεκτρικές τάσεις για να αντιστοιχίσουμε στις υπόλοιπες τιμές. Κάπως έτσι λειτουργεί η MLC. Είναι πλέον προφανές ότι η MLC θα λειτουργεί πιο αργά από την SLC, καθώς ο ελεγκτής θα πρέπει να ξεχωρίσει 4 διαφορετικές καταστάσεις του κάθε κελιού, συμπεριλαμβανομένων 3 διαφορετικών ηλεκτρικών τάσεων. Συνεπώς το σύστημα θα λειτουργεί πιο αργά και επιπλέον θα είναι πιο επιρρεπές στη φθορά των κελιών κατά τις εγγραφές και θα έχει μικρότερη διάρκεια ζωής. Εν τούτοις, η MLC NAND είναι εξαιρετική λύση για οικιακή χρήση, που όμως - δυστυχώς - εγκαταλήφθηκε πλέον από όλους τους κατασκευαστές, προκειμένου να μειώσουν το κόστος κατασκευής, χρησιμοποιώντας TLC (και σε κάποιες περιπτώσεις QLC) NAND. Η TLC NAND, που χρησιμοποιεί ο Kioxia Exceria Pro 2TB, όπως και τα 4 drives με τα οποία τον συγκρίνουμε (ο MP400 χρησιμοποιεί την πιο αργή QLC), αποθηκεύει 3 bit σε κάθε κελί! Αυτό σημαίνει 23 δηλαδή 8 διαφορετικούς συνδυασμούς (000, 001, 010, 100, 011, 110, 101, 111). Κατά αναλογία με πριν, έχουμε εκτός από την απουσία τάσης, 7 διαφορετικές τιμές που κάνει πολύ πιο δύσκολη τη δουλειά του Controller. Εδώ πλέον οι εγγραφές γίνονται πολύ αργές. Η δε φθορά των κελιών που προκαλείται από τους κύκλους εγγραφών είναι ακόμα πιο σημαντική και η ζωή των κελιών πολύ πιο μικρή. Για να το αντιμετωπίσουν αυτό οι εταιρείες και να κάνουν τη χρήση TLC NAND μια βιώσιμη λύση για τους SSD, χρησιμοποιούν κάποια τεχνάσματα που βασίζονται σε πολύπλοκους και ισχυρούς ελεγκτές και εξειδικευμένο firmware. Το πιο βασικό τέχνασμα είναι να χρησιμοποιούν ένα μέρος της ελεύθερης TLC NAND σε λειτουργία SLC, εν είδει cache. Δηλαδή οι εγγραφές πραγματοποιούνται στην SLC cache σε πραγματικό χρόνο και αργότερα, το drive με την ησυχία του περνάει τα δεδομένα στην πολύ πιο αργή TLC NAND. Φυσικά οι εταιρείες δεν το διαφημίζουν αυτό και ο μέσος χρήστης νομίζει ότι αγοράζει drive με ταχύτητες εγγραφής που μπορεί να πετύχει η NAND του drive όταν λειτουργεί ως SLC cache ενώ η αλήθεια είναι πολύ πιο πικρή. Γι' αυτό βλέπουμε TLC drives που είναι πολύ πιο οικονομικά από τα MLC να διαφημίζουν υψηλότερες ταχύτητες, αυτές της πολύ γρήγορης SLC cache, η οποία όμως όταν τελειώνει κατά τη διάρκεια μεγαλύτερων εγγραφών, ξαφνικά στέλνει τις επιδόσεις βόλτα και μάλιστα με τα πόδια! Πόση σημασία έχει αυτό στην πράξη; Μεγάλη κουβέντα και οι απόψεις διίστανται. Σε μια απλή χρήση που βασίζεται κυρίως σε αναγνώσεις και λίγες εγγραφές, τα TLC drives τα πάνε μια χαρά. Όταν τα πράγματα ζορίζουν και χρειάζονται μεγαλύτερες και συχνότερες εγγραφές που δε δίνουν χρόνο στην SLC cache των TLC drives να αδειάσει τα δεδομένα της και να είναι έτοιμη για την επόμενη χρήση, ίσως θα ήταν καλύτερη η χρήση ενός SSD με MLC NAND. Τώρα που ξέρουμε λοιπόν, ας πάμε να δούμε πώς συμπεριφέρεται ο Kioxia Exceria Pro 2TB στις εγγραφές. Όπως βλέπουμε στο πρώτο γράφημα που αφορά τον Kioxia Exceria Pro 2TB σε PCIe 4.0 και με χρήση ψύκτρας, το drive ξεκινάει τις εγγραφές με εξαιρετική ταχύτητα, κοντά στα 5700MB/s. Δεν φτάνει βέβαια τις επιδόσεις που υπόσχεται η εταιρία και που μπορεί να επιτευχθούν (και επιτεύχθηκαν κατά τις δοκιμές μας) μόνο σε κάποια συνθετικά benchmarks, αλλά φτάνει αρκετά κοντά σε αυτές και τις διατηρεί για πάνω από το 35% της χωρητικότητας του drive! Εντυπωσιακό! Καθώς το drive είναι εντελώς άδειο, έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει ένα πολύ μεγάλο μέρος της TLC NAND του ως SLC cache, που σε σύνδεση PCIe 4.0 φαίνεται ότι είναι κοντά στο 37%. Στο δεύτερο γράφημα έχουμε τον Kioxia Exceria Pro 2TB με διασύνδεση PCIe 4.0 αλλά χωρίς ψύξη και βλέπουμε σε αντίθεση με τις αναγνώσεις, οι εγγραφές θερμαίνουν τον ελεγκτή και υπάρχει σημαντικό thermal throttling. Εν τούτοις η ταχύτητα διατηρείται αρκετά υψηλά, σχεδόν στο μέγιστο που είχαμε και με ψύξη, για περίπου το 9% της χωρητικότητας του drive. Αυτό σημαίνει ότι σε φυσιολογικές συνθήκες χρήσης, όπου μπορεί να γίνει ανάγνωση ολόκληρου του drive χωρίς thermal throttling και εγγραφή σημαντικού τμήματος αυτού επίσης χωρίς thermal throttling, η χρήση ψύκτρας είναι προαιρετική. Βέβαια, όπως φαίνεται από το διάγραμμα, η συνεχιζόμενη χρήση του drive σε λειτουργία εγγραφών και χωρίς χρήση ψύξης, μπορεί να ρίξει τις επιδόσεις του σε πολύ χαμηλά επίπεδα! Σε σύνδεση PCIe 3.0 η SLC Cache φαίνεται να είναι κάτι παραπάνω από το 10% και το thermal throttling αμελητέο. Όλα αυτά βέβαια είναι θέμα επιλογών της εταιρίας στο firmware αλλά σε κάθε περίπτωση θα έχουν όλο και λιγότερη σημασία, όσο περισσότερο γεμίζουμε το drive. Όσο πιο γεμάτο είναι τo drive, τόσο λιγότερη περίσσεια NAND θα έχει για να τη χρησιμοποιεί σε μορφή SLC cache και όλο και περισσότερο θα βασίζεται στην πραγματική ταχύτητα της TLC NAND που φαίνεται στα τελευταία μέρη των γραφημάτων. Στα παρακάτω 2 γραφήματα, βλέπουμε τις επιδόσεις του Corsair Force Series Gen.4 PCIe MP600 Pro 2TB στις εγγραφές, με διασύνδεση PCIe 4.0 και PCIe 3.0 αντίστοιχα. Παρατηρούμε ότι και εδώ υπάρχει thermal throttling σε διασύνδεση PCIe 4.0, παρά την ύπαρξη ψύκτρας. Συμπεράσματα και βαθμολογία - Το δια ταύτα Ο Kioxia Exceria Pro 2TB είναι το κορυφαίο μοντέλο consumer grade NVME SSD που προσφέρει η Kioxia, η θυγατρική της Toshiba δηλαδή που διαχειρίζεται τα προϊόντα της εταιρείας με NAND Flash. Χρησιμοποιεί τον γνωστό ελεγκτή Phison Ε18, Rebranded ως Kioxia TC58NC1210GSE-00-BB, 2GB DDR4 cache της SKhynix στα 3200MHz και 2TB 112-Layer 3D TLC BiCS5 NAND Flash της Toshiba. Οι επιδόσεις του είναι κορυφαίες, συγκρίσιμες με αυτές που είδαμε να έχει και ο Corsair Force Series Gen.4 PCIe MP600 Pro 2TB, αλλά υστερεί στο γεγονός ότι δεν υποστηρίζει hardware encryption. Η επιλογή μη χρήσης ψύκτρας και τοποθέτησης όλων των εξαρτημάτων στη μία πλευρά του PCB τον κάνει συμβατό με φορητούς υπολογιστές και δεν επηρεάζει καθόλου τις επιδόσεις των αναγνώσεων. Όσον αφορά τις εγγραφές όμως, παρατεταμένη και εντατική χρήση εγγραφών χωρίς τη χρήση ψύκτρας (που έτσι κι αλλιώς φέρουν οι μακράν περισσότερες μητρικές στις υποδοχές τους για NVME SSD) θα επιφέρει thermal throttling και σημαντική πτώση της ταχύτητας, σενάριο που πάντως είναι εξαιρετικά σπάνιο σε πραγματική χρήση. Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι ο ελεγκτής της Phison διαθέτει τη δυνατότητα, ο Kioxia Exceria Pro 2TB δεν προσφέρει hardware encryption. Το κόστος για να αποκτήσει κάποιος τον Kioxia Exceria Pro 2TB στην Ελληνική αγορά τη στιγμή που γράφεται το παρόν review ξεκινάει από τα 378€, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ (χωρίς κόστος μεταφορικών). Με δεδομένο ότι το αντίστοιχο κόστος για τον εφάμιλλο Corsair Force Series Gen.4 PCIe MP600 Pro 2TB (ο οποίος διαθέτει επιπλέον και hardware encryption) ξεκινάει από τα 308.25€, δε θεωρώ ότι η τιμή αυτή είναι ανταγωνιστική. Ας δούμε συνοπτικά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Kioxia Exceria Pro 2TB: + Εξαιρετικές επιδόσεις σε PCIe 4.0 + Εξαιρετικές επιδόσεις σε PCIe 3.0 + 5ετής εγγύηση + 800TBW + Συμβατότητα με φορητούς υπολογιστές + Πλήρες και καλοσχεδιασμένο software - Το κόστος αγοράς δεν είναι ανταγωνιστικό σε σχέση με αντίστοιχα προϊόντα - Δεν υποστηρίζει hardware encryption Με βάση τα παραπάνω, η συνολική βαθμολογία του Kioxia Exceria Pro 2TB είναι:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Kioxia για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Πολύμερος Αχανιώτης 23/05/2022

Ιστορική αναπόληση Σαφέστατα το βασικότερο και ως εκ τούτο και δημοφιλέστερο περιφερειακό ενός υπολογιστή δεν είναι άλλο από το πληκτρολόγιο. Ένα περιφερειακό που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από συνοδός οποιουδήποτε υπολογιστή ανεξαρτήτου χρήσης. Η εμφάνιση του ως βασικό περιφερειακό εισαγωγής προϋπήρχε των πρώτων προσωπικών υπολογιστών μένοντας φυσικά αναπόσπαστο κομμάτι τους εξ αρχής και ως σήμερα. Αρχικά το πληκτρολόγιο βρισκόταν ενσωματωμένο στην κεντρική μονάδα, για όσους από εσάς δεν το προλάβατε live ή έστω σε κάποια ξεχασμένη αποθήκη, θα το έχετε δει σίγουρα σε κάποια παλιά ταινία ή έστω σε κάποιο icon ή animation. Γρήγορα όμως αποσπάστηκε από τον κορμό δημιουργώντας σταδιακά μια μεγάλη αγοραστική κατηγορία. Στα πρώιμα στάδια ανεξαρτητοποίησης του το πληκτρολόγιο, παρά την σημαντικότητα του, δεν απολάμβανε ιδιαιτέρας προσοχής από το κοινό και ως εκ τούτου η ποικιλία τους ήταν ελάχιστη και κατά κανόνα χωρίς διαφορές. Αυτό φυσικά άλλαξε σταδιακά για λόγους τόσο χρηστικούς όσο και εικαστικούς, χωρίς όμως παράλληλα να αλλοιωθεί στο παραμικρό ο βασικός του κορμός, κληρονομιά από τις πάλλε ποτέ γραφομηχανές. Φτάνοντας στο σήμερα συναντάμε μια εκπληκτική πληθώρα κατασκευών με διαφορές κάθε είδους από αναρίθμητους κατασκευαστές, μερικούς δε εξ αυτών εξειδικευμένους σχεδόν αποκλειστικά στα πληκτρολόγια και τα «ξαδέλφια τους» ποντίκια, αλλά και αντίστοιχη φυσικά πληθώρα τιμών από 2-3 ευρώ έως και αρκετές εκατοντάδες. Εν τάχει θα θυμίσω διαφορές όπως σε τρόπους σύνδεσης από τα αρχικά PS/PS2 σε USB και ασύρματα, από μηχανικά σε μεμβράνης και πάλι πίσω σε ακόμα καλύτερα/ποιοτικότερα μηχανικά και με ποικιλία διακοπτών ή ακόμα και σε laser projector (εμφανίζοντας ένα πληκτρολόγιο στην επιφάνεια του γραφείου και διαβάζοντας τις θέσεις των δακτύλων μας με κάμερα), σε απλά/κλασικά/ίσια , εργονομικά, σπαστά, φωτιζόμενα , RGB, προγραμματιζόμενα, modular, 104, 105, 108 keys ή και με πληθώρα επιπλέων keys, σε διαστάσεις normal, compact, tiny, μεγέθους 40%, 60%, 65%, 75%, 96%, TKL (χωρίς αριθμητικό) ή Full Size (100%) ... και πολλά πολλά αλλά. Ελπίζοντας να μην κούρασα πολύ όσους αποφάσισαν να διαβάσουν τα παραπάνω ας συνεχίσω με το προκείμενο. Πρόλογος H κατηγορία πληκτρολογίων που προτιμούν οι περισσότεροι χρήστες μετά τα Full Size είναι αυτή των TKL μιας και αφήνουν αρκετό χώρο για το ποντίκι χωρίς παράλληλα να στερούν κανένα πλήκτρο ουσιαστικά από τα αντίστοιχα κλασικά. Παρόλα αυτά οι σύγχρονες μινιμαλιστικές τάσεις κερδίζουν συνεχώς έδαφος επιβάλλοντας σε όλο και περισσότερους κατασκευαστές να επενδύσουν σε μικρότερες κατασκευές που να μην υπολείπονται παράλληλα χαρακτηριστικών των μεγαλύτερων σε μέγεθος αδελφών τους. Αναμενόμενο λοιπόν από την Mountain σε συνέχεια του Everest MAX να μας παρουσιάσει το επόμενο βήμα, και εγένετο το Everest 60 το compact 60% gaming keyboard. Everest 60? και γιατί Everest 60? Θα περίμενε κανίς κάτι σε 65 μιας και τα βελάκια είναι πλήκτρα που πολύ δύσκολα θα αποχωριζόταν οι περισσότεροι εξ υμών και δη οι gamers. Μη βιάζεστε ... Όπως ξεκαθαρίσε η Mountain, ναι μεν πρόκειται για ένα 60% form factor keyboard, εξού και το 60 δίπλα στο Everest, αλλά με ανεξάρτητα arrow keys με μακριά Enter και Backspace αλλά και ένα πλήθος αλλά καλούδια όπως αφαιρούμενους διακόπτες 3 και 5 pin, σταθεροποιητές πλήκτρων και πολλαπλές στρώσεις αφρώδους και σιλικόνης για αθόρυβη λειτουργεία και φυσικά RGB φωτισμό και πλήρως προγραμματιζόμενα πλήκτρα. Εκ πρώτης όψεως όχι απλά δεν του λείπει κάτι αλλά αν συμπεριλάβεις και τη δυνατότητα προσθήκης αριθμητικού είτε δεξιά είτε αριστερά θα δυσκολευτεί κανίς να βρει ανταγωνιστή. Στο σημείο αυτό και πριν προχωρήσω στην ανάλυση του Mountain Everest 60 θα ήθελα προς διευκόλυνση των μη μυημένων να διευκρινίσω τις διαφορές μεταξύ των keyboard form factor παραθέτοντας μια αρκετά επεξηγηματική εικόνα με αντιπροσωπευτικά του είδους, τονίζοντας παράλληλα τη συνήθη πρακτική των κατασκευαστών να μην τηρούν με ευλάβεια την διάταξη των επιπλέον πλήκτρων προφανώς για λόγους ανταγωνισμού. Τεχνικά χαρακτηριστικά Παρακάτω θα δείτε τα βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά, ως highlights, του Everest 60 όπως μας τα δίνει η Mountain στη σελίδα της. Γρήγορα παρατηρεί κανείς ότι τα χαρακτηριστικά του είναι κορυφαία, σε κάθε επίπεδο, χωρίς ελλείψεις παρά το μέγεθος του. Ενσωματώνει σε ανεξάρτητα πλήκτρα τα βέλη αν και διάταξης 60% προσφέροντας παράλληλα τη δυνατότητα προσθήκης αριθμητικού. Περιφερειακά στην αλουμινένια του πρόσοψη υπάρχει RGB φωτισμός και στο εσωτερικό του πολλαπλά στρώματα υλικών για «εκλεπτυσμένη» απόσβεση ήχου, 3 υποδοχές σύνδεσης τύπου USB-C, πολύ καλό, εδώ άλλοι έχουν ακόμα το καλώδιο ενσωματωμένο, 5 προφίλ σε ενσωματωμένη μνήμη και 1000Hz / ms Polling Rate. Το δε PCB ενσωματώνει λιπασμένους Cherry σταθεροποιητές και μάλιστα με λιπαντικό της Krytox, δίνοντας τους παράλληλα τη δυνατότητα σε ανεξάρτητο RGB φωτισμός για τον κάθε διακόπτη καθώς και για τοποθέτηση διακοπτών είτε 3 είτε 5 ακίδων τύπου Cherry ΜΧ. Από ευελιξία δεν το συζητώ. Οι διακόπτες που το συνοδεύουν είναι 3ον pin δικής της κατασκευής και όχι της Cherry όπως το Everest MAX του οποίου ανάλυση μπορείτε να δείτε εδώ από τον αγαπητό @pol77. Τέλος τα κουμπιά είναι PBT διπλού κελύφους δηλαδή ότι καλύτερο θεωρητικά υπάρχει αυτή τη στιγμή. Από συνοδό λογισμικό το Base Camp, που πολύ μας έχει απογοητεύσει στο παρελθόν στις δοκιμές τόσο του Makalu 67 όσο και του Everest MAX, ευελπιστώ σε αλλαγή αυτού. Συσκευασία και περιεχόμενα Ανοίγοντας το μεγάλο καφέ χάρτινο κουτί που παρέλαβα βρίσκω δυο συμπαθητικά προστατευμένες συσκευασίες, γνώριμης αρχιτεκτονικής και εμφάνισης, που πρωτοσυναντήσαμε στο Makalu 67 αναλυτικό άρθρο του οποίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Οι συσκευασίες είναι μια για το Everest 60 και μια για το numpad που μπορεί να προμηθευτεί κανίς χωριστά για να επεκτείνει το βασικό πληκτρολόγιο. Εδώ βλέπουμε τις επάνω και τις εμπρός πλευρές των Everest 60 αριστερά και του συνοδού του numpad δεξιά. Εντελώς πανομοιότυπες τόσο με του Makalu 67 όσο και με του Everest ΜΑΧ. Αντίστοιχα όμοιες και η δεξιά αλλά και η πίσω πλευρά με μόνες μικροδιαφορές στην διάταξη. Στην αριστερή πλευρά έχουμε για το Everest 60 δυο αυτοκόλλητα που μας ενημερώνουν για την διάταξη των πλήκτρων και για τον τύπο των διακοπτών, us international και μας linear 45, για το δε numpad έχουμε το περιεχόμενο της συσκευασίας και των πίνακα των τεχνικών χαρακτηριστικών. Τέλος στην κάτω πλευρά και στις δύο περιπτώσεις έχουμε φωτογραφίες των προϊόντων με όλα τα hit χαρακτηριστικά τους και με μόνη διαφορά το ότι οι πληροφορίες περιεχομένου και τεχνικών χαρακτηριστικών του Everest 60 βρίσκονται εδώ δεξιά και όχι στο αριστερό πλαϊνό όπως το numpad, προφανής επιλογή εξαιτίας των διαφορών των αναλογίων των συσκευασιών. Ανοίγοντας την συσκευασία τόσο για το Everest 60 όσο και για το numpad δεσπόζουν, φυσικά, τα πληκτρολόγια σε χάρτινη και αφρώδες συσκευασίες αντίστοιχα. Αφαιρώντας τις βασικές συσκευές έχουμε για το Everest 60, σε αφρώδες αυτή τη φορά θήκη, το βιβλιαράκι οδηγιών, μια καρτέλα με αυτοκόλλητα της Mountain, ένα ποιοτικότατο καλώδιο USB A σε USB C, τέσσερις στρογγυλούς μαγνητικούς αποστάτες για την μεταβολή του ύψους του πληκτρολογίου, μια λαβίδα αφαίρεσης διακοπτών και κουμπιών και τέλος ένα ανταλλακτικό κουμπί με το logo της εταιρείας, προφανώς για να αντικαταστήσει όποιος θέλει το escape. Στο δε numpad έχουμε μόνο τους τέσσερις στρογγυλούς μαγνητικούς αποστάτες, δεν θα μπορούσε και κάτι άλλο άλλωστε. Και μια εικόνα των φυλλαδίων ... Η ποιότητα εμφανής παντού, κληρονομιά των υπολοίπων προϊόντων της Mountain. Κάτω από το Φακό Αρχικά παίρνω στα χέρια μου το Everest 60. Τα 768 γραμμάρια που δίνει η Mountain, 756 κατά τη ζυγαριάς μου, γίνονται ιδιαιτέρως αισθητά στο χέρι, προφανώς λόγω του μικρού του μεγέθους, δικαιολογούνται όμως απόλυτα από τα γενικότερα χαρακτηριστικά του, άλλωστε προορίζετε να μένει ακίνητο στη θέση του και το βάρος σίγουρα θα βοηθήσει σε αυτό. Πολύ καλό φινίρισμα παντού, δεν περίμενα κάτι λιγότερο άλλωστε. Όμορφο το βουρτσισμένο αλουμινένιο φιλέτο περιφερειακά των κουμπιών και απαράμιλλη η στιβαρότητα του συνόλου. Πολύ ευχάριστο επίσης το ότι δεν υπάρχει βίδα πουθενά, εμφανής τουλάχιστον. Τόσο τα καπάκια στα πλάγια που καλύπτουν τα βύσματα σύνδεσης του numpad όσο και οι στρογγυλοί αποστάτες που ανασηκώνουν το πίσω μέρος του για να μεταβάλουν την κλίση του συνδέονται μαγνητικά και μάλιστα σταθερότατα, σε σημείο που αν δεν το ξέρεις ότι αφαιρούνται δεν το καταλαβαίνεις. Πολύ βολική η τοποθέτηση USB C για την σύνδεση αντί του σταθερού καλωδίου διευκολύνει πολύ στην μετακίνηση μιας και δεν χρειάζεται να αφαιρέσουμε το καλώδιο από το PC, ενδεχομένως ούτε καν να το μεταφέρουμε μαζί μας μιας και είναι πολύ κοινό πλέον. Η Mountain όμως το πάει ένα βήμα πιο πέρα τοποθετώντας όχι μία αλλά τρεις υποδοχές, αριστερά, δεξιά και στο κέντρο της πλευράς που κοιτάει την οθόνη, ώστε να επιλέξει ο καθένας ότι τον εξυπηρετεί καλύτερα, εργονομικά ή εικαστικά, πολύ καλό. Μην ξεχαστείτε όμως, οι υποδοχές αυτές είναι μόνο για την σύνδεση του πληκτρολογίου με τον υπολογιστή και σε καμία περίπτωση για χρήση άλλης συσκευής επάνω τους ως hub, κρίμα θα βόλευε πολύ. Αριστερά και δεξιά στην πλευρά αυτή βλέπουμε και τα δύο ποδαράκια τις μαγνητικές προεκτάσεις των οποίων είδαμε λίγο παραπάνω. Εδώ σας δείχνω και τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να ψιλώσουμε την πίσω πλευρά Περνώντας στις πλαϊνές πλευρές βρίσκουμε δύο μαγνητικά τοποθετημένα καπάκια με το λογότυπο της Mountain που κρύβουν τις αντίστοιχες θηλυκές USB C υποδοχές για την σύνδεση του numpad, καθεμιά από αυτές δε έχει και δυο στρογγυλές τρύπες, αριστερά και δεξιά της, για καλύτερη σταθεροποίηση του τελευταίου. Προσοχή και εδώ, παρόλο που οι υποδοχές είναι USB C είναι μόνο ως είδος βύσματος, που σημαίνει ότι μπορεί μεν να χρησιμοποιήσει κανείς ένα καλώδιο προέκτασης, πράγμα βολικό, αλλά σε κάθε περίπτωση για να συνδέσει το numpad και μόνο, ούτε το πληκτρολόγιο με τον υπολογιστή ούτε κάτι άλλο σε αυτό. Γενικός η έλλειψη κάποιων εισόδων USB, έστω μίας, με ενόχλησε ελαφρός αλλά οκ. Ελαφρώς σκληρό αλλά ποιοτικότατο το ακριβώς 160cm καλώδιο που το συνοδεύει, θα μείνει αδιαμαρτύρητα στη θέση που θα το τοποθετήσουμε. Περνάμε τώρα και στο προκείμενο, κουμπιά και διακόπτες. Ξεκινώντας από τις θέσεις τους όπου όλες είναι φωτιζόμενες με ξεχωριστό RGB led η καθεμία και όχι ομαδοποιημένα, και «φυσικά» με την δυνατότητα εν θερμό αντικατάστασης όλων, και όταν λέμε όλων εννοούμε όλων, και τα 64 του Everest 60 αλλά και τα 17 του αριθμητικού, όχι και πολύ φυσικό για αντίστοιχα προϊόντα του ανταγωνισμού ε... 2.mp4 Συνυπολογίστε και την δυνατότητα τοποθέτησης είτε 3 pin είτε 5 pin διακοπτών και οι επιλογές σας είναι πραγματικά απεριόριστες. Η Mountain συνοδεύει το Everest 60 με δικούς της διακόπτες και όχι με Cherry MX αλλά συμβατούς φυσικά με το πρότυπο, τους οποίους εγγυάται μάλιστα για 100 εκατομμύρια απροβλημάτιστες χρήσεις. Τους προσφέρει δε σε τρεις εναλλακτικές επιλογές, μπλε, κίτρινους και λευκούς, χαρακτηριστικά των οποίων θα βρείτε στην παρακάτω εικόνα. Αλλά και στα κουμπιά η Mountain δεν έχει κάνει εκπτώσεις προσφέροντας PBT Double-Shot (διπλού κελύφους) με διάφανα σύμβολα, προσωπικά δεν ξέρω κάτι καλύτερο αυτή τη στιγμή. Και για να εξηγήσω περιληπτικά το PBT (Polybutylene Terephthalate) είναι πλαστικό (κρυσταλλικό πολυμερές) υψηλότερης αντοχής θερμότητας και γενικότερα στη φθορά σε σχέση με το κλασικό ABS (Acrylonitrile butadiene styrene) με αποτέλεσμα την μεγαλύτερη αντοχή των κουμπιών και την διατήρηση της υφής τους για μεγαλύτερο διάστημα. Το δε Double-Shot (διπλού κελύφους) σημένει ότι ουσιαστικά πρόκειται για δύο καπάκια ενσωματωμένα. Το πρώτο αποτελεί το χρωματιστό αδιάφανο κέλυφος με τρυπημένο το σύμβολο επάνω του και το δεύτερο το διάφανο εσωτερικά του πρώτου με εξογκωμένο το σύμβολο ώστε να μπει στο κενό του πρώτου. Αυτό δημιουργεί ένα επίπεδο δύο διαφορετικών χρωματικά επιφανείων, του αδιάφανου και του διάφανου, από το ίδιο υλικό και με την ίδια ουσιαστικά φθορά, οπότε η εικόνα θα παραμένει ίδια μέχρι να φθαρεί όλη η επιφάνεια, δηλαδή πρακτικά δεν θα «ξεθωριάσει» ποτέ το σύμβολο. Αν δε η συγχώνευση των υλικών είναι τόσο καλή όσο και σε αυτά της Mountain τότε το αποτέλεσμα είναι μη ανιχνεύσιμο από τον χρήστη, είναι δηλαδή σαν να είναι ένα υλικό τόσο στην αφή όσο και οπτικά. Στις παρακάτω εικόνες βλέπετε μια ενδεικτική διατομή ενός Double-Shot κουμπιού, ελπίζω να είναι κατανοητό. Να σημειώσω ότι στο πακέτο περιλαμβάνετε και ένα κουμπί επιπλέον με το λογότυπο της για αντικατάσταση του esc από όποιον το επιθυμεί. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω ότι η Mountain προσφέρει κάποια set αντικατάστασης των κουμπιών του Everest 60 καθώς και O-Rings απόσβεσης του ήχου που δημιουργείτε κατά την επαφή του με το κάτω μέρος, αλλά και ένα set με 3 χρωματιστά κουμπιά φτιαγμένα από ρητίνη που περιέχουν μια χιονισμένη βουνοκορφή για αντικατάσταση του esc, λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε στο άρθρο του @pol77 για το Everest MAX Αντίστοιχα τα πράγματα και με το numpad των 252 γραμμάρια ή 269 κατά την Mountain, στιβαρές μαγνητικές συνδέσεις και σκληρός αλλά σταθερός ο συρταρωτός επιλογέας που βγάζει έξω το βύσμα σύνδεσης με το βασικό πληκτρολόγιο. Αριστερά και δεξιά στο πίσω μέρος ποδαράκι επεκτεινόμενα με όμοιους μαγνητικούς αποστάτες και δεξιά αριστερά καπάκια που κρύβουν το εκτεινόμενο τώρα βύσμα σύνδεσης με το βασικό πληκτρολόγιο. Και εδώ το τελικό αποτέλεσμα μετά την σύνδεση είτε αριστερά είτε δεξιά. HotKeys Αρκετά πλήρες σετ έξτρα λειτουργιών με τη χρήση του Fn όπως βλέπουμε παρακάτω και «ευτυχώς» ενσωματωμένα στο πληκτρολόγιο χωρίς να εξαρτώνται από το base camp. Ποιότητα Κατασκευής και Φινίρισμα Άψογο φινίρισμα, τέλεια ποιότητα κατασκευής και ενδιαφέρουσα μινιμαλιστική αισθητική, ότι άλλωστε μας έχει συνηθίσει η Mountain και από τα υπόλοιπα της προϊόντα, από hardware κορυφή από software μας τα χάλαγε πάντα, για να δούμε. Φωτισμός RGB Πολύ καλός φωτισμός έντονος και καθαρός με δυνατότητα ρύθμισης off συν τεσσάρων ακόμα επιπέδων το όλο πέντε. Brighness.mp4 Και εδώ βλέπετε όλα τα effect στη σειρά. 2.mp4 Αποτελέσματα Μετρήσεων Άψογο και στις δοκιμές μιας και όπως βλέπετε και στην εικόνα μπόρεσα να πατήσω όλα τα πλήκτρα ταυτόχρονα επιβεβαιώνονται το NKRO. Μην σας μπερδέψουν τα γκρι – ανενεργά κουμπιά, απλά δεν υπάρχουν, θυμίζω 60% format … Και φυσικά και το ghosting δεν είναι πρόβλημα μιας και μπορεί κανείς να πατάει ταυτόχρονα και τα δύο shift ή και τα δυο alt χωρίς αυτό να επηρεάζει την λειτουργία τους. Λογισμικό Base Camp Εδώ επιτρέψτε μου να είμαι πολύ λακωνικός, για δύο λόγους. 1. Σας παραπέμπω στο αντίστοιχο άρθρο του @pol77 για το μεγάλο αδελφάκι του Everest Max μιας και πρακτικά αλλαγές δεν υπάρχουν. 2. Δυστυχώς το λογισμικό εξακολουθεί να έχει πολλά προβλήματα και πολλές δυσλειτουργίες σε σημείο που πιστεύω ότι πρέπει να ξαναγραφτεί εξ αρχής και όχι να διορθωθεί. Έχει και το firmware τα θεματάκια του αλλά εκεί τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα. Ενδιαφέρουσα παρατήρηση το ότι κάθε αλλαγή περνά απευθείας στο πληκτρολόγιο και φαίνεται και στην εικόνα αλλά όχι από το πληκτρολόγια στο πρόγραμμα, όποτε όμως αυτό δουλεύει ... Παρόλα αυτά παραθέτω μερικές ενδεικτικές εικόνες. Η κεντρική εικόνα του Base Camp όπως εμφανίζεται όταν αυτό ανοίγει με συνδεδεμένο keyboard και mouse. Το αρχικό μενού του Everest 60 με τα έως και 5 προφίλ, εδώ έχω μόνο 3. Η λίστα των εφέ φωτισμού, σε γενικές γραμμές λειτουργούν αλλά δεν φαίνονται πάντα στο πρόγραμμα και δεν λειτουργούν όλες οι επιλογές τους Η καρτέλα με τις επιλογές ανάθεσης λειτουργίας για το κάθε πλήκτρο. Γενικός λειτουργεί για όλα τα πλήκτρα αλλά όχι όλες οι επιλογές και δυστυχώς δεν επανέρχεται στο default και δεν λειτουργεί και η διαγραφή. Ευτυχώς υπάρχει το hardware reset με το Fn + R για 5’ ... αυτό μου έπαιξε πάντα ... πάλι καλά. Η καρτέλα των ρυθμίσεων, μην δώσετε σημασία στις επιλογές gaming γενικός δεν δουλεύουν ... ακόμα έστω. Επίλογος - Συμπεράσματα Περίεργο format to 60%, δεν έχω καταλάβει γιατί το προωθούν τόσο οι εταιρείες μάλλον θα έχει αρχίσει να έχει αρκετό κοινό. Προσωπικά αρέσκομαι στο TKL αλλά παρόλα αυτά για το αρκετά μεγάλο διάστημα που πέρασα μαζί του δεν δυσαρεστήθηκα. Αυτό που είναι σίγουρα ευχάριστο είναι η αίσθηση των πλήκτρων στο πάτημα αλλά και η αφή των κουμπιών. Κάπως με δυσκόλεψε αρχικά κατά την χρήση διότι για κάποιο λόγο πάταγα και κάποιο από τα πλαϊνά κουμπιά μαζί με αυτού που ήθελα, ίσως διότι δεν έχω ιδιαιτέρος λεπτά δάκτυλα, ίσως διότι συνήθως δουλεύω με εργονομικά πληκτρολόγια, αλλά αυτό το συνήθισα γρήγορα και το διόρθωσα. Αυτό που δεν μπόρεσα να συνηθίσω εύκολα είναι το να πατάω καμία φορά κατά λάθος το πάνω βελάκι μαζί ή αντί του δεξιού shift και ακόμα σπανιότερα και το del δεξιά του, αυτό βέβαια μόνο κατά την γρήγορη πληκτρολόγηση. Δεν θα το χρεώσω παρόλα αυτά ως σημαντικό πρόβλημα μιας και είναι καθαρά θέμα επιλογής του format πράγμα καθαρά προσωπικό. Σίγουρα ευχάριστο το να πιάνει τόσο λίγο χώρο στο γραφείο ειδικά αν δεν έχει βάλει κανείς και το έξτρα αριθμητικό. Πολύ καλός φωτισμός και αρκετές οι επιλογές προγραμματισμού όλων των πλήκτρων. Πολύ βολικό το να μπαίνει το αριθμητικό πληκτρολόγιο και από τις δύο μεριές και έξυπνη ιδέα η χρήση USB C βύσματος για σύνδεση και η δυνατότητα χρήσης καλωδίου προέκτασης, αν υπήρχε και η δυνατότητα απευθείας σύνδεσης στο PC θα ήταν τέλεια, οκ ζητάω πολλά αλλά δεν του λείπει και κάτι. Και τώρα τα δυσάρεστα. Το λογισμικό (firmware) στο πληκτρολόγιο είναι προβληματικό σε αρκετά σημεία και το base camp συνεργάζεται μαζί του με δυσκολία. Κρίμα ... κρίμα ... κρίμα ... Πρόκειται για hardware δείγμα προς μίμηση που το μόνο που μου έλειψε από επάνω του, αν πρέπει να πω κάτι, θα ήταν ένα USB Hub, το καταστρέφει όμως το πολύ κακό λογισμικό. Ευελπιστώ αυτό το τελευταίο να το αλλάξουν. · Ποιότητα, υλικά, φινίρισμα. · Αισθητική. · Φωτισμός RGB ανεξάρτητος σε κάθε κουμπί και περιφερειακά του σασί. · Εξαιρετικοί διακόπτες, αφαιρούμενοι από το χρήστη και συμβατοί με κάθε τύπο 3 ή και 5 pin. · Εξαιρετικά double shot PBT key caps και αρκετές έξτρα επιλογές για αντικατάσταση. · Αριθμητικό πληκτρολόγιο με δυνατότητα τοποθέτησης είτε αριστερά είτε δεξιά. · Chery MX σταθεροποιητές λυπανσμένοι με Kryton και σταθεροποίηση του space. · 3 υποδοχές USB C σύνδεσης με το PC. · Βύσμα σύνδεσης του NumPad τύπου USB C και δυνατότητα χρήσης καλωδίου προέκτασης. · NKPRO χωρίς ghosting. · 1 kHz / ms polling rate · 5 profiles στο πληκτρολόγιο. · Αρκετά Hot Keys στο πληκτρολόγιο. · Base Camp … λογισμικό με κάποιες καλές ιδέες μεν αλλά πολλά προβλήματα. · Υψηλή τιμή που δικαιολογείται όμως από τα υλικά.  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την Mountain για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Σηφάκης Στέλιος 16/05/2022

Introduction Having someone to hold your torch so you can have both hands free is useful in many situations, especially if they are good at pointing it where you want to see and of course, not in your eyes. When no such brilliant helper can be found, a head torch can do just as good a job. Head torches come in many different varieties, ranging from low CRI - high output, to illuminate large areas to high CRI - low output, for illuminating closer, with better quality light. Sofirn sent us one of their head torches to review, that can combine both: The Sofirn HS20. The Sofirn HS20 is a dual head lamp, with independent controls for a high output - low CRI and a low(er) output - high CRI emitter. This sounds like a brilliant idea, so let's delve into it and see how they've done! Unboxing The Sofirn HS20 comes in a generic brown box with the company logo stamped on the top and a sticker specifying the exact model it contains. The torch and all the accessories are tucked inside in no particular order. The accessories include a 1m (3ft) long USB A to USB C charging cable, 2 spare O-rings, the head strap and the manual. The torch itself comes protected in a bubble-wrap bag. There is a label on the torch, held with a rubber band, reminding the end user to remove the insulation paper from the battery (which is shipped inside the torch) so the torch can function. The design of the Sofirn HS20 makes it a dedicated head torch, as it is not convenient to operate in hand. It consists of a tube, with 2 end caps and a protrusion in the middle of the tube, which houses the 2 emitters and their optics. On top of the protrusion there are 2 buttons, to control the 2 emitters separately. The emitter on the left (as you face the torch) is a Cree XHP50.2 inside an orange peel reflector. Despite being marketed as a spotlight, this configuration with a large dye emitter and a shallow, orange peel reflector is not going to focus the light into a narrow beam and have a lot of throw. I consider it instead to be the high output option. The emitter on the right is a Samsung LH351D CRI90 behind a TIR optic, which is protected by a glass lens. This is marketed as a flood light and indeed the TIR optic makes it floody. It is also the high CRI, lower output option. One of the end caps is marked with the USB symbol. The other has the mandatory CE / RoHS / do not throw in the bin markings. Unscrewing the USB marked end cap reveals the USB C charging port. Unscrewing the other end cap reveals the battery, with the insulating paper on top. The battery is a Sofirn branded, button top, 3000mAh, 18650, Li-Ion battery. A brass puck at the back of the driver PCB makes contact with the positive terminal of the battery while a thick, good quality spring on the end cap makes contact with the negative terminal. The torch fits securely in the silicone cradle of the head band and the straps are soft and adjustable. Build Quality The build quality of the Sofirn HS20 is... OK. All parts fit together nicely and the anodization is uniform but there are some milling defects that can be seen under the anodization, especially on the edges of the milled grooves at the back. This has no functional consequences whatsoever, of course, but it detracts from the aesthetics. Specifications The specifications of the Sofirn HS20 as found on the company's website can be viewed below. The high output Cree XHP50.2 emitter has a CCT of 6000K-6500K and a CRI of 70 while the high CRI Samsung LH351D emitter has a CCT of 5000K and a CRI of 90. The USB C port facilitates fast charging with 2A current and can charge the included battery in 2.5 hours. User Interface The Sofirn HS20 features one switch per emitter, for fully independent control. From OFF: Click throw / flood button to turn on throw / flood emitter. Press and hold to select modes low / medium / high. Click to turn off. Double click throw / flood button to turn on throw / flood emitter on Turbo. Click to turn off. Triple click any button to activate lock out. The flood emitter will flash twice. Clicking any button while in lock out mode will make the flood emitter flash twice to indicate the torch is in lock out mode. Triple click throw / flood button to go out of lockout mode and turn on the throw / flood emitter. Press and hold throw / flood button to turn on throw / flood emitter on Eco mode. Keep holding for more then 1sec to go to and cycle through the standard modes: low / medium / high. Click to turn off. From ON: Click the throw / flood button to turn off the throw / flood emitter. Double click the throw / flood button to go to Turbo on the throw / flood emitter. Click to return to the previous mode. Triple click any button to cycle through throw / flood / throw + flood. Long press the throw / flood button to select modes low / medium / high on the throw / flood emitter. Click to turn off. The switches are also lit, to provide information on the battery level. Modes and Run Times The Sofirn HS20 has 5 modes for each emitter: Eco, Low, Medium, High and Turbo. The output of each mode for each emitter as well as the 2 emitters combined together, according to Sofirn, is shown in the following table. My measurements are in the table below in orange, while the company specifications are in black. It looks like the specifications of the Sofirn HS20 are quite accurate! Size Comparison Here is a side by side photo of the Sofirn HS20 with the Sofirn HS10. The Sofirn HS20 is quite compact for a dual emitter head torch with a 18650 battery. Photometry I took some photometry readings with an Opple Light Master Pro. The results are in the following table. The CCTs of both emitters seem to be warmer than spec. The CRI readings are what is expected. On the other hand, it looks like the Opple Light master pro has trouble reading the Duv of the Cree XHP50.2 emitter, which, as you can see in the following photos, taken with a white balance of 5500K, is definitely not on the rosy side. The photos show the Sofirn HS20 on the right, compared to the Sofirn HS10 on the left. The Sofirn HS10 uses a Samsung LH351D 5000K emitter, which is the same with the Sofirn HS20 flood emitter. On the first photo we see the Sofirn HS20 spot light, on the second the flood light and on the third, both. Beam Profile As there are 2 emitters with their separate optics in the Sofirn HS20, we have 2 beam profiles and of course, the combination of both. The first photo shows the beam profile of the spotlight, with the Cree XHP50.2 emitter and the shallow, orange peal reflector. The second photo shows the beam profile of the floodlight, with the Samsung LH351D emitter and the TIR optic. It is obvious that the first has a tighter hot spot than the second and as it also has more output, it is certain it will throw further. In the last photo, we have the combined beam profile of both emitters. Beam Shots Here are some beam shots of the Sofirn HS20 flood light, spot light and dual emitters, at Low, Medium, High and Turbo. The following video shows a comparison of the Sofirn HS20 to the Sofirn HS10, on Turbo, using both emitters of the Sofirn HS20. The distance to the end of the alley is 70m. Driver The driver of the Sofirn HS20 features thermal step down, reverse polarity protection and low voltage protection. It is a FET driver and uses PWM on all modes to control the output. The PWM is of high frequency and not visible to the eye. Here is the PWM when only the spotlight is on: Here is the PWM when only the floodlight is on: And this is the PWM with both emitters on: The camera can see the PWM but the eye cannot. Current Draw The following table shows the current draw of the Sofirn HS20, using the included battery. Charging The Sofirn HS20 comes with USB C onboard charging. The battery included with the Sofirn HS20 is rated at 3000mAh and I measured it at 3043mAh. The battery's internal resistance was measured at 50mΩ. It looks like the battery included with the Sofirn HS20 is of high quality. The torch has under voltage protection and turns off when the battery voltage drops to 2.88V. Charging the battery of the Sofirn HS20 is very easy. Just plug the included USB A to USB C cable and any USB charger that can provide the required maximum current of 2A into the USB C socket on the torch to charge it. Using a lower output charger will still work but the charging will be slower and take more time. There is also support for USB C to USB C cable charging. The indicative LED next to the USB C socket will turn red while the battery is charging and green to indicate a full charge. Charging the Sofirn HS20 battery from 2.88V to 4.12V, where the charging terminated, took 2 hours, 28 minutes and 2 seconds, which is in accordance with the 2.5 hours charging specification. The maximum current drawn was 1.7688A. Output & Runtimes The Sofirn HS 20 is rated at a maximum output of 2700 Lumen and a maximum throw of 136m. I do not own a multi thousand dollar worth integrating sphere, just a logging Lumen meter and a home made integrating tube. The array is calibrated with 3 separate, professionally measured lights and gives me consistent results, but there is definitely room for error and deviations are to be expected. Running the Sofirn HS20 with the included battery and using both emitters yielded a maximum output of 2616 Lumen at turn on and 2456 Lumen at 30 seconds (ANSI). That is very close to spec. The outputs of the spotlight and floodlight emitters were also up to spec. You can see the full runtimes of each emitter separately and both together, on Turbo, in the graph below. Here are the first 10 minutes, in greater detail. I measured the throw of the Sofirn HS20, using the included battery and both emitters, at 138m (4732cd). The spotlight was measured at 127m (4002cd) and the floodlight at 71m (1271cd). Conclusion The Sofirn HS20 is a value for money, dual head torch that includes a high CRI floodlight and a high power spotlight with independent controls and an intuitive and simple user interface. It comes with a comfortable, adjustable head strap, USB C 2A charging and a 3000mAh 18650 battery. The build quality is good and the design is very functional, but the finish could be better aesthetically, as there are some small imperfections in the milling, under the anodization. The driver uses PWM to control the output in all modes, but the PWM is high frequency and not visible or in any way tiring to the eye. The driver also has thermal regulation, low voltage protection and reverse polarity protection. If you are in the UK, you can purchase the Sofirn HS20 from Amazon for £56.99, minus a 10% voucher available at the time of this review. From anywhere in the world, you can purchase it from the Sofirn Website for $41.99 plus the tax for your country. For Greece, the tax is $5.46 and brings the total cost to $47.45. Let us summarise the pros and cons of the Sofirn HS20. Pros + Dual emitters, 1 high output Cree XHP50.2 and 1 high CRI Samsung LH351D, with independent controls. + Simple and intuitive user interface. + High and true to spec output. + Temperature regulation, low voltage protection and reverse polarity protection. + USB C 2A onboard charging with USB C to USB C support. + 3000mAh 18650 Li-Ion battery included. + Comfortable and adjustable head strap. + IP68. + Value for money. Cons - Small imperfections in the milling, under the anodization.  TheLAB.GR Thanks to Sofirn for providing the torch for review Polymeros Achaniotis 13/04/2022

Introduction Things that try to do two jobs are often mediocre at both, so when I was offered a review sample of the Acebeam Rider RX I was sceptical. You see, this particular torch is marketed not only as an EDC torch but also a fidget toy. And the immediate thought that comes to mind is what compromises had to be made for it to be both? Acebeam is a company that thinks things through in their designs and implementations and I was interested to see how they went about it, so I accepted the sample and will be presenting my findings and thoughts in this article. Let's delve into this review and find out if the Acebeam Rider RX is a good EDC torch. Fidget toy. Both. Unboxing The Acebeam Rider RX comes in a simple white box, with a clear window at the front through which you can see the torch. The front of the box also states the brand and model while the back has the company information and various certifications and QR codes. The two sides have the company logo and the 5 year warranty, respectively. The top and bottom of the box are plain white. Inside the box, we find the torch, in a clear, moulded plastic that holds it in place and under that we find the accessories. The accessories include the user manual, a lanyard, spare o-rings and the short USB-A to USB-C charging cable. The manual unfolds to a single sheet of paper. One side of it is written in English and the other side is in Chinese. In the following photo you can see the English side. The construction of the Acebeam Rider RX includes an outer tube, made of stainless steel and an inner tube made of aluminium. The outer tube comes in 4 different finishes that you can see in the following photo, while the inner tube is always anodized blue. The sample that was sent to me is the blue version of the Acebeam Rider RX which is the most discrete one, as the outer stainless steel tube does not contrast with the inner aluminium tube. It is a very nice blue as well. The torch is very pocketable, as it uses a 14500 / AA battery and is well designed and appealing to the eye. The outer tube has cut outs through which you can see the inner tube. Very nice. The front of the torch shows clearly the double tube design while the back has the switch. The mid section is the most interesting part, with the cut outs that show the inner tube. The clip is large and bidirectional and to he honest does not look remotely as elegant as the rest of the torch. It is very functional and the size and shape are deliberate, as they are necessary for the fidgeting function. It is held in place by two screws. As you can see, the cut out for the clip allows for it to be moved to the side and then forward, as the arrow indicates. There is a spring loaded ball bearing that will engage into the 3 small holes to stop the clip assembly in specific places. The switch is simple, flat and allows the torch to tail stand. The lens comes protected with a film that must be removed before use. Once the film is removed, we can see the shallow, smooth reflector and the emitter. The emitter is a Nichia 219F at 5000K. In order to open the battery compartment, we first need to follow the arrow and move the clip to the side and then forward. This action pushes the inner tube to the front and exposes the front part of it. As a consequence, the switch is recessed inside the outer tube and is unreachable. This could work as a mechanical lock out as well. Now that the front part of the inner tube is exposed, we can just unscrew it to gain access to the battery compartment. The battery comes inside the torch, with the positive terminal insulated for safety. At the back of the battery, there is a thick, good quality spring, while the positive terminal at the front of the battery makes contact with a brass button on the driver PCB. Some of the electronics are on this side of the PCB as well. The battery that comes with the Acebeam Rider RX is a Li-Ion 14500 with a rated capacity of 920mAh. It also features a USB-C charging port. Very convenient. Build Quality I am certain that it was clear from the photos that the build quality of the Acebeam Rider RX is very good. The fit and finish are impeccable and the anodizing and painting are excellent. Specifications The specifications of the Acebeam Rider RX, as found on the company's website, are as follows: The Acebeam Rider RX features a Nichia 219F emitter, with a CRI >90 and a neutral CCT of 5000K. The output of 650 Lumens is not exceptional, but for a high CRI torch in this size it is normal, if you want any kind of duration on high. The smooth but shallow reflector throws to 96 meters, which is quite respectable for the size and adequate for EDC purposes. The size and weight of the Acebeam Rider RX make it very easy to carry. A great feature of the Acebeam Rider RX is its ability to use Ni-MH and Alkaline batteries, in addition to the Li-Ion battery it comes with, so you are never out of power. The output with the lower voltage batteries is, of course, also lower. User Interface The user interface of the Acebeam Rider RX is simple and intuitive. The switch is a forward clicky, which means you half press repeatedly to select the mode you want (momentary use) and full press to keep the torch permanently on at the currently selected mode. There are four modes that you can cycle through it that way, Ultra Low, Low, Mid and High and then the cycle repeats. There is mode memory, so the torch with start at the last used mode. A double half press will put the torch in SOS mode where it automatically shines an SOS in Mors code. Fully pressing the switch at that point will leave the torch running in that mode, while another half press instead will move forward within the normal 4 modes. Modes and Run Times The following table shows the output levels and respective durations of the Acebeam Rider RX with the included Li-Ion battery as well as with a Ni-MH and an Alkaline battery. My own measurements show slightly less brightness than the specs, but not by much. The Ni-MH battery I used was a white Eneloop. Fidget Factor The fidgeting function of the Acebeam Rider RX relies on the movement of the clip, which exposes the front part of the inner tube, as shown below. I was not sold on it to begin with, but when I got my hands on the sample and tried it, it quickly grew on me and I found it quite satisfying. I have not and would not fidget with the Acebeam Rider RX in the presence of other people though, as it is quite loud and I expect it would annoy them. Another point to consider is that the front of the clip slides on the paint of the outer tube, which seems to be of very high quality and resilient so far, but I am sure that with time and many repetitions, the friction will damage the paint. Size Comparison The size of the Acebeam Rider RX is quite standard for a 14500 torch. Here is is between the Lumintop Tool 2.0 and the Olight i5T, for comparison. This is a very pocketable form factor and that is why 14500 sized torches are a popular EDC choice. Photometry I used an Opple Light Master Pro to measure the CCT, CRI and Duv of the Acebeam Rider RX. The results for all four output modes can be seen below, from Ultra Low to High. The CCT is quite close to spec across all four output modes and the CRI is consistently above 90, as promised. Unfortunately, the Duv is positive, which means a greenish rather than a rosy tint. To visualise that, I took the following photo, with the white balance manually set to 5500K. On the left we have the Lumintop Tool 2.0, modified with a Nichia 219b sw45k R9080 emitter, which is very rosy. In the middle is the Acebeam Rider RX and on the right we have the Olight i5T which is known to have a distinctly greenish hue. Beam Profile The beam profile of the Acebeam Rider RX can be seen in the following photo. There is a defined hot spot, that guarantees some throw, and adequate spill. A well balanced beam profile for EDC. Beam Shots I tested the Acebeam Rider RX over a distance of 70m. The following video shows a comparison of the Acebeam Rider RX to the Lumintop Tool 2.0, modified with a Nichia 219b sw45k R9080 emitter and the Olight i5T. Driver Acebeam usually employs very high quality, constant current drivers with no visible or invisible flickering. Unfortunately, that is not the case with the driver of the Acebeam Rider RX. The Opple Light Master Pro shows high risk flickering in the Ultra Low and Low modes, while there is still flickering albeit non harmful on Mid and High modes. The details of the modulation can be seen below. This is how my camera sees the modulation of the Acebeam Rider RX. Current Draw The current that the Acebeam Rider RX draws in each of the four modes can be seen below. The maximum current drawn, on High, is 2.56A, so any button top 14500 battery that can provide at least that output, will work well with the Acebeam Rider RX. Charging The battery included with the Acebeam Rider RX is rated at 920mAh and I measured it at 955mAh. The battery's internal resistance was measured at 75mΩ. It is clear that the battery included with the Acebeam Rider RX is of high quality. The torch has under voltage protection and turns off when the battery voltage drops to 2.83V. Charging the battery of the Acebeam Rider RX is very easy. Just use the included USB-A to USB-C cable and any USB charger or computer USB port to charge it. Unfortunately, the battery does not support USB-C to USB-C cable charging (no PD support). The indicative LED around the positive terminal will turn red while the battery is charging and green to indicate a full charge. Charging the Acebeam Rider RX battery from 2.83V to 4.19V, where the charging terminated, took 3 hours, 13 minutes and 54 seconds. The maximum current drawn was 0.4362A, so any USB charger or computer USB port will be sufficient. A charger is not provided with the light but you can use your phone charger. Output & Runtimes The Acebeam Rider RX is rated at a maximum output of 650 Lumen and a maximum throw of 96m. I do not own a multi thousand dollar worth integrating sphere, just a logging Lumen meter and a home made integrating tube. The array is calibrated with 3 separate, professionally measured lights and gives me consistent results, but there is definitely room for error and deviations are to be expected. Running the Acebeam Rider RX with the included battery yielded a maximum output of 614 Lumen at turn on and 542 Lumen at 30 seconds (ANSI). The output kept dropping gradually until the 2 minute and 11 seconds mark, when it dove to 396 Lumen. From there, it gradually dropped to 370 Lumen over the next 6 minutes and then dropped to 302 Lumen. From that point on, the output gradually declined until it turned off at 1 hour, 14 minutes and 57 seconds. From the runtime graph we can deduce that the output level is dependant on the battery voltage and timed step downs. There is no thermal regulation as I was able to reset the torch to full output by turning it off and back on. Here are the first 10 minutes, in greater detail. I used a white Eneloop to test the Acebeam Rider RX with a Ni-MH battery. The output starts at 172 Lumen and climbs to 176 Lumen over the first minute of operation. It then drops to 123 Lumen for another 6 minutes and then to 76 Lumen until almost the 2 hour mark. Then there is a brief increase in brightness, while the driver attempts to compensate for the dropping battery voltage and after that the output drops to very low levels for another hour and 20 minutes before the torch turns itself off. It is obvious and expected that when using a Ni-MH or an Alkaline battery the voltage is boosted to be able to drive the emitter and therefore the output is more stable. Here are the first 10 minutes of the above graph, in greater detail. I measured the throw of the Acebeam Rider RX, using the included battery, at 94m (2190cd), which is close enough to the 96m declared in the specs. With the white Eneloop battery, the throw I measured was at 50m (622cd). Conclusion The Acebeam Rider RX is a 14500 sized EDC torch with a fidget function. It features a double tube design, with the outer tube made of stainless steel in 4 different finish options and the inner tube made of blue anodized aluminium. The quality of the construction, painting and anodization is excellent and fidgeting with it can be fun, but is also loud and may annoy some people in the vicinity. The beam profile and output are optimized for EDC use and the torch is operated by a forward clicky tail switch which feels rather mushy but is easy to use. The user interface is simple and the mode spacing is good. The emitter used in the Acebeam Rider RX is a Nichia 219F with CRI>90 and CCT=5000K which is above BBL in all output modes but not as much as other torches, like the Olight i5T. It is rather close to natural day light, which is also above BBL. My measurements of the output levels found them to be below specs, but not by much. The Acebeam Rider RX can be ordered directly from the Acebeam website and costs $54.95, including the battery and shipping. Let us summarise the pros and cons of the Acebeam Rider RX. Pros + Excellent build quality, painting and anodizing + Stainless steel outer tube with aluminium inner tube + Engaging fidget function + Impeccable and intricate machining + High CRI 5000K emitter + Low Voltage Protection. + USB -C rechargeable battery included + Supports Li-Ion, Ni-MH and Alkaline batteries + Simple and intuitive UI + IP68 + Easily pocketable form factor + Reverse polarity protection Cons - Flickering, especially in Ultra Low and Low levels - No thermal regulation - The battery does not support USB-C to USB-C cable charging - Above BBL  TheLAB.GR Thanks to Acebeam for providing the torch for review Polymeros Achaniotis 28/03/2022

Σήμερα στο εργαστήρι, έχουμε το μηχανικό πληκτρολόγιο K70 RGB Pro της Corsair. Η σειρά Κ70 είναι μια από τις πιο επιτυχημένες σειρές της Corsair στον τομέα των πληκτρολογίων με μηχανικούς διακόπτες, φέροντας χαρακτηριστικά όπως το σώμα αλουμινίου, τους Cherry MX διακόπτες και επιλογή περιφερειακών κουμπιών με λειτουργίες media και συστήματος. Η πρώτη επαφή με τη σειρά αυτή είχε γίνει το μακρινό 2015 με την παρουσίαση του Corsair Gaming K70 RGB. Από τότε μέχρι τώρα έχουν περάσει πολλές υλοποιήσεις και παρουσιάσεις, οδηγώντας μας στο σήμερα και στο πληκτρολόγιο που γράφεται η παρουσίαση αυτή τη στιγμή. Με μικρές βελτιώσεις σε σχέση με τα προηγούμενα μοντέλα και χαρακτηριστικά που υπερτερούν σε σχέση με το μέσο όρο, η Corsair φιλοδοξεί να κατακτήσει για άλλη μια φορά μια θέση στο γραφείο σας. Ας δούμε λοιπόν τι έχουμε και αν θα τα καταφέρει. Χαρακτηριστικά Το μηχανικό πληκτρολόγιο CORSAIR K70 RGB PRO αποτελείται από πλαίσιο αλουμινίου το οποίο είναι ανοδιωμένο και έχει βουρτσισμένη υφή για καλύτερη αίσθηση. Κάτω από το "καπώ", υπάρχει η τεχνολογία υπερ-επεξεργασίας CORSAIR AXON, όπου σε συνδυασμό με τους πασίγνωστους διακόπτες CHERRY MX, παραδίδουν μια κλασσάτη εμπειρία χρήσης, τόσο αναφορικά με τη πληκτρολόγηση, όσο και στον τομέα για τον οποίο προορίζονται, το gaming. Επιπλέον πινελιές δίνει η δυνατότητα δυναμικού οπίσθιου φωτισμού RGB ανά πλήκτρο, ενώ η συνδεσιμότητα στον υπολογιστή γίνεται με ένα καλώδιο USB-C το USB-A, το οποίο προσφέρει λιγότερο όγκο πάνω στο γραφείο του χρήστη. Το CORSAIR K70 RGB PRO, συνδέεται με το λογισμικό iCUE το οποίο διαχειρίζεται επαρκώς όλες τις λειτουργίες του πληκτρολογίου, όπως τον προσαρμοσμένο προγραμματισμό μακροεντολών, φωτισμό πλήκτρων και πολλά άλλα, ενώ τα ειδικά πλήκτρα πολυμέσων και ο κύλινδρος έντασης ήχου πολλαπλών λειτουργιών αλουμινίου προσφέρουν άνετη πρόσβαση στον έλεγχο πολυμέσων. Μια καινοτομία που εισαγάγει η Corsair, είναι ο διακόπτης τουρνουά, με τον οποίο γίνεται άμεση συμμόρφωση με τις οδηγίες του ανταγωνισμού, κόβοντας λειτουργίες που δεν χρειάζονται και αναδεικνύοντας τις επιδόσεις του πληκτρολογίου. Τέλος, υπάρχει ο ενσωματωμένος χώρος αποθήκευσης για έως και 50 προφίλ χρήστη. k70-headerloop.webm Με μια ματιά: Διακόπτες CHERRY® MX Red Τεχνολογία υπερ-επεξεργασίας AXON Συνδεσιμότητα USB-C Λογισμικό I-CUE σε Windows και MacOS Πολυμεσικά και λειτουργικά πλήκτρα Διακόπτης για λειτουργία Τουρνουά 50 θέσεις αποθήκευσης προφίλ Πιο αναλυτικά: Χαρακτηριστικό Περιγραφή Form-Factor Πλήρους μεγέθους με numpad Σασί Μαύρο αλουμίνιο ανοδιωμένο με βουρτσισμένο φινίρισμα Διακόπτες CHERRY MX RGB, μηχανικοί Κόκκινος (γραμμικός) - δύναμη ενεργοποίησης 45 g, ενεργοποίηση 2,0 mm, διαδρομή 4,0 mm Μπλε (κλικ) - δύναμη ενεργοποίησης 60 g, ενεργοποίηση 2,2 mm, διαδρομή 4,0 mm Καφέ (απτικός) - δύναμη ενεργοποίησης 55 g, ενεργοποίηση 2,0 mm, διαδρομή 4,0 mm Κόκκινος silent(γραμμικός) - δύναμη ενεργοποίησης 45 g, ενεργοποίηση 1,9 mm, διαδρομή 3,7 mm Ασημένιος speed (γραμμικός) - δύναμη ενεργοποίησης 45 g, ενεργοποίηση 1,2 mm, διαδρομή 3,4 mm Αριθμός πλήκτρων 104-108 (ανάλογα με την περιφερειακή διάταξη) Αποκλειστικά πλήκτρα Macro Όχι Ενσωματωμένη εγγραφή μακροεντολών Ναι, εγγραφή και αποθήκευση στο συνδυασμό πλήκτρων FN + Οπίσθιος φωτισμός Ατομικά φωτισμένος και προγραμματιζόμενος ανά πλήκτρο Χρώμα LED RGB, 16,8 εκατομμύρια χρώματα Πλήκτρα Σετ πλήκτρων PBT διπλής επίστρωσης, πάχους 1,5mm, συμβατό με οπίσθιο φωτισμό Ενσύρματη συνδεσιμότητα USB 3.0 Type-A Ρυθμός αναφοράς USB Έως 8.000 Hz hyper-polling Σάρωση ενεργοποιήσεων 4,000Hz Matrix Full key rollover (NKRO) με 100% anti-ghosting Ενσωματωμένη μνήμη 8MB Ενσωματωμένα προφίλ Έως 50 (ανάλογα με την πολυπλοκότητα) Ενσωματωμένος φωτισμός Έως 20 επιπέδων εφέ φωτισμού Πλήκτρα πολυμέσων Ναι, πέντε αποκλειστικά πλήκτρα πρόσβασης και κύλινδρος έντασης Κλειδί προφίλ Ναι Πλήκτρο φωτεινότητας Ναι Πλήκτρο κλειδώματος Windows Ναι Ρυθμιζόμενο ύψος Ναι, κλίση δύο σταδίων Συμβατότητα πλατφόρμας Windows PC, Apple Mac, Microsoft Xbox One ή Series X|S iCUE (Λογισμικό) Υποστηρίζεται σε Windows 10 και macOS 10.15 Καλώδιο 1,82m, USB Type-C σε Type-A, αποσπώμενο, μαύρο, πλεγμένη ίνα Διαστάσεις Διαστάσεις 444(Π) x 166(Π) x 40(Υ) χιλ. (χωρίς στήριγμα παλάμης) Βάρος 1,15 kg / 2,54 λίβρες (χωρίς στήριγμα παλάμης) Προτεινόμενη Τιμή Λιανικής €189.99-199.99 Τη στιγμή που γραφόταν η συγκεκριμένη παρουσίαση, το συγκεκριμένο πληκτρολόγιο δεν είχε κυκλοφορήσει στην Ελληνική αγορά (skroutz.gr, bestprice.gr) ή στην Ευρώπή (amazon.de) Unboxing Η συσκευασία στην οποία περιέχεται το Corsair Gaming K70 Pro RGB είναι στιβαρή στην κατασκευή, έτσι ώστε να μπορεί να διαφυλάξει ότι το πληκτρολόγιο θα φτάσει στα χέρια του τελικού καταναλωτή σε ένα κομμάτι και όχι στη μορφή πάζλ ή κυματιστό. Όπως μπορείτε να δείτε και στις παρακάτω φωτογραφίες, στο εξωτερικό του κυριαρχεί το νέο σήμα της Corsair, το Corsair Gaming μαζί με διάφορες πληροφορίες σχετικές με το προϊόν το οποίο περιέχεται σε αυτό. Δυσάρεστη έκπληξη αποτέλεσε το γεγονός ότι το περιεχόμενο της συσκευασίας ήταν λιτό, χωρίς έξτρα καλούδια. Δεν υπήρχε ούτε εξολκέας πλήκτρων (keycap puller) ούτε ανταλλακτικά πλήκτρα που χρησιμοποιούνται από όσους ασχολούνται με παιχνίδια FPS (WASD) και MOBA (QWERDF). Σε μια τιμή της τάξης κοντά στα 200 €, θα περιμέναμε περισσότερα. Στη συσκευασία όπως βλέπετε και παρακάτω, υπήρχε το πληκτρολόγιο, το μαγνητικό στήριγμα καρπού, το κλασσικό βιβλιαράκι οδηγιών/εγγύησης και το καλώδιο. Εξωτερική Εμφάνιση Στην πρώτη επαφή με το Corsair K70 Pro RGB υπήρξαν αισθητές διαφορές σε σχέση με τον "πρόγονό" του που είχαμε δοκιμάσει πίσ στο 2015. Τα πλήκτρα (επιτέλους) είναι ποιοτικότερα και δη διπλής επίστρωσης, με καλή χρωματική απόδοση του οπίσθιου φωτισμού, ενώ στο πάνω μέρος, εκεί που παραδοσιακά βρίσκεται το logo της Corsair, πλέον έχει αφαιρεθεί το λεκτικό, αφήνοντας μόνο το σήμα της εταιριίας, ενώ έχει προστεθεί μια λειτουργική οθόνη προβολής μηνυμάτων συστήματος. Βέβαια, διαπιστώθηκε ένα bug, το οποίο αφορά την εμφάνιση του εικονιδίου mute, όταν πατιέται το αντίστοιχο κουμπί. Το πρόβλημα που υπάρχει είναι ότι όταν απενεργοποιείται η λειτουργία της σίγασης, το σηματάκι δεν εξαφανίζεται και εξακολουθεί να είναι ενεργοποιημένο. Πλέον όπως μπορείτε να παρατηρήσετε τα κουμπιά ελέγχου βρίσκονται ακροβολισμένα δεξιά και αριστερά του πληκτρολογίου, ενώ η οθόνη προβολής βρίσκεται στο κέντρο του άνω μέρους του πληκτρολογίου. Μια καλή διάταξη, αν και θα προτιμούσαμε ο ελεγκτής ήχου να ήταν λίγο πιο εργονομικός και να έδινε περισσότερες επιλογές ελέγχου του και από τα πλάγια του πληκτρολογίου. Η αίσθηση πληκτρολόγησης ήταν λίγο διαφορετική από το προηγούμενο πληκτρολόγιο με τους μηχανικούς διακόπτες της Razer. Μπορώ να πω ότι ήταν πιο σταθερή και τα λάθη πληκτρολόγησης ήταν λιγότερα σε σχέση με το παλαιό Razer BlackWindow Elite που είχα μέχρι τώρα. Η υφή των πλήκτρων είναι πολύ καλή και φαίνεται σαν να καθοδηγούν τα δάκτυλά εκεί που πρέπει να πάνε. Γενικότερα η αίσθηση της πληκτρολόγησης στο Corsair K70 Pro RGB ήταν πολύ καλή. Το μόνο που μου έκανε εντύπωση ήταν ο μεταλλικός ήχος κατά τη πληκτρολόγηση, ο οποίος πρέπει να οφείλεται στον τερματισμό του διακόπτη και την επαφή του με το σασί του πληκτρολογίου. Ο ήχος δεν είναι ενοχλητικός, αλλά ο χρήστης τον αντιλαμβάνεται σίγουρα. Ένα βήμα παρακάτω πήγε η Corsair, δίνοντας στο στήριγμα καρπού που συνοδεύει το πληκτρολόγιο την δυνατότητα του μαγνητικού κουμπώματος, κάνοντας την διαδικασία της σύνδεσης λίγο πιο απροβλημάτιστη, ενώ έχει και το μηχανισμό σύνδεσης για να κρατάει το στήριγμα καρπού συνέχεια συνδεδεμένο με το πληκτρολόγιο. Εκεί που κατά τη γνώμη μας υστερεί, είναι στο υλικό που το αποτελεί. Ναι μεν έχει μια μαλακή υφή (προσέξτε, υφή, όχι αίσθηση), αλλά εξακολουθεί να είναι σκληρό. Δεν είναι μαξιλαράκι όπως έχει πχ η Razer στο BlackWidow Elite που σας είχαμε παρουσιάσει πριν από 3 χρόνια (πότε πέρασαν 3 χρόνια;), αλλά σαφώς είναι μια αναβάθμιση από την προηγούμενη έκδοση. Σαφώς και υπάρχει περιθώριο βελτίωσης και ανυπομονούμε να το δούμε στα επόμενα μοντέλα της εταιρίας. Ας προχωρήσουμε στο πίσω μέρος, το οποίο δε σας κρύβω ότι εντυπωσίασε. Δεν βλέπουμε το κλασικό βαρετό πίσω μέρος όπου έχει τους ολισθητήρες και τους ρυθμιστές ύψους του πληκτρολογίου. Όπως βλέπετε και στην φωτογραφία παραπάνω, το πίσω μέρος διατρέχεται από τη μια μεριά μέχρι την άλλη από αυλάκια. Αυτά τα αυλάκια, χρησιμεύουν για την καλύτερη διαχείριση του καλωδίου ή των καλωδίων που μπορεί να υπάρχουν στο γραφείο σας, δίνοντας σας τη δυνατότητα να τα διαχειριστείτε καλύτερα, χωρίς να επηρεάσει η εμπειρία χρήσης του πληκτρολογίου. Μπράβο στην Corsair για αυτό και ελπίζουμε και άλλοι κατασκευαστές να προχωρήσουν στην υιοθέτηση της συγκεκριμένης πρακτικής. Μια άλλη καινοτομία της Corsair στον σχεδιασμό του K70 Pro RGB, είναι η προσθήκη του διακόπτη τουρνουά (Tournament Switch). Ο διακόπτης τουρνουά (N) βρίσκεται στο πίσω μέρος του πληκτρολογίου και όταν είναι ενεργοποιημένος θέτει το πληκτρολόγιο σε μια ειδική λειτουργία όπου: Απενεργοποιούνται οι προσαρμοσμένες ενέργειες και μακροεντολές για να αποτραπεί η τυχαία ενεργοποίηση Αλλάζει τον οπίσθιο φωτισμό σε στατικό μονόχρωμο για να μειώσει την απόσπαση της προσοχής Προσφέρει βασική λειτουργία χωρίς προφίλ ή εναλλαγή προφίλ Για να ενεργοποιηθεί η λειτουργία τουρνουά: Μετακινήστε το διακόπτη στη θέση 1. Η ένδειξη λειτουργίας θα ανάψει με κόκκινο χρώμα όταν είναι ενεργοποιημένη Ανασηκώστε το κάλυμμα του διακόπτη για να ασφαλίσει στη θέση 1. Αυτό κάνει επίσης το LED πιο ορατό για τους διαγωνιζόμενους Άλλες λειτουργίες πληκτρολογίου, συμπεριλαμβανομένων των πλήκτρων πρόσβασης ελέγχου πολυμέσων, των λειτουργιών ελέγχου έντασης ήχου, το πλήκτρο πρόσβασης φωτεινότητας (Β) και το πλήκτρο πρόσβασης κλειδώματος των Windows (C), θα συνεχίσουν να λειτουργούν κανονικά με τις προεπιλεγμένες ρυθμίσεις. Λειτουργίες Πληκτρολογίου Εκτός από τα ειδικά πλήκτρα πρόσβασης ελέγχου πολυμέσων, το πληκτρολόγιο διαθέτει τα παρακάτω πλήκτρα πρόσβασης: Ο διακόπτης προφίλ, εναλλάσσει όλα τα διαθέσιμα προφίλ είτε βρίσκονται αποθηκευμένα στο πληκτρολόγιο είτε είναι αποθηκευμένα στον υπολογιστή μας μέσω iCUE. To πλήκτρο φωτεινότητα έχει να κάνει με την ρύθμιση της φωτεινότητας των πλήκτρων σε σκάλα των 20% σε κάθε πάτημα του πλήκτρου. Το πλήκτρο Windows Lock, χρησιμεύει στην άμεση απενεργοποίηση του πλήκτρου Windows, με το οποίο εμφανίζεται η γραμμή έναρξης των Windows. Χρησιμοποιείται για να μην χάνεται η εστίαση στο παιχνίδι που καταλαμβάνει την οθόνη από μια τυχαία ενεργοποίησή του. Σχετικά με την επιλογή φωτισμού, δίνεται η δυνατότητα στο χρήστη να επιλέξει τον φωτισμό που θέλει με την χρήση συντομεύσεων πληκτρολογίου. Έτσι η χρήση των παρακάτω συντομεύσεων δίνει τα εξής αποτελέσματα: Συντόμευση Εφέ Φωτισμού FN + 1 Σπειροειδές Ουράνιο Τόξο FN + 2 Βροχή FN + 3 Κύμα Ουράνιου Τόξου FN + 4 Προσωπίδα FN + 5 Τύπος Φωτισμού (ανά κλειδί) FN + 6 Τύπος Φωτισμού (Κυμματισμός) FN + 7 Μετατόπιση χρωμάτων FN + 8 Παλμός Χρώματος FN + 9 Κύμα χρώματος FN + 0 Στατικό χρώμα (Εναλλαγή με πάτημα) Εκτός από την κλασσική επιλογή εφέ χρωματισμού, ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να επιλέξει και το είδος του εφέ με τη χρήση των παρακάτω συντομεύσεων. Συντόμευση Λειτουργία FN + ' Επαναφορά σε ενσωματωμένο αποθηκευμένο εφέ FN + - Μειώστε την ταχύτητα εφέ* FN + = Αύξηση ταχύτητας εφέ* FN + [ Περιστροφή εφέ αριστερά* FN + ] Περιστροφή εφέ δεξιά* *Οι λειτουργίες αυτές υποστηρίζουν συγκεκριμένα εφέ Στη συνέχεια θα μιλήσουμε για την καταγραφή μακροεντολών με την βοήθεια του πληκτρολογίου, χωρίς τη χρήση του λογισμικού iCUE. Η διαδικασία είναι σχετικά απλή, μιας και με τη χρήση του πλήκτρου Windows Lock, μπορείτε να καταγράψετε όποιο συνδυασμό πλήκτρων θέλετε και να το αναθέσετε σε όποιο πλήκτρο εσείς επιθυμείτε. Η διαδικασία της εγγραφής και διαγραφής μακροεντολών με τη βοήθεια του πληκτρολογίου, φαίνεται παρακάτω: Τεχνολογία AXON Το AXON είναι ένα ενσωματωμένο σύστημα της CORSAIR το οποίο λειτουργεί σε πραγματικό χρόνο, με λειτουργικό σύστημα που λειτουργεί σε μια ισχυρή μονάδα MCU (μονάδα μικροελεγκτή) που προσφέρει πολύ καλές επιδόσεις του πληκτρολογίου με εξαιρετικά χαμηλές καθυστερήσεις. Το AXON είναι βελτιστοποιημένο για να επεξεργάζεται οδηγίες πιο γρήγορα και αποτελεσματικά από τα πληκτρολόγια προηγούμενης γενιάς. Μπορεί να έχει πολλαπλά νήματα επεξεργασίας για την πλήρη εκμετάλλευση του μικροελεγκτή που διαθέτει έτσι ώστε να επεξεργάζεται πολλές σύνθετες οδηγίες παράλληλα. Τέλος, διαθέτει έναν προηγμένο αλγόριθμο για να διασφαλίζει ότι δε θα χαθεί κάποιο κτύπημα πλήκτρου κάποια κρίσιμη στιγμή. Όπως γίνεται αντιληπτό, αυτή η τεχνολογία έχει σκοπό να υποβοηθήσει κάποιον που παίζει παιχνίδια στον υπολογιστή του τα οποία είναι απαιτητικά στην ακρίβεια και στην ταχύτητα εκτέλεσης εντολών. Εκεί, η τεχνολογία AXON, λόγω της ταχύτητας καταγραφής και μετάδοσης πατημάτων πλήκτρων, δίνει πλεονέκτημα στον παίκτη. Από προεπιλογή, η συχνότητα σάρωσης (polling), έχει ρυθμιστεί στα 1.000 Hz για να διασφαλιστεί η συμβατότητα με παλαιότερους υπολογιστές. Για να αλλαχθεί η ρύθμιση αυτή, πηγαίνετε στο iCUE στο μενού Ρυθμίσεις Συσκευής. Λογισμικό iCUE Όταν ανοίξετε για πρώτη φορά το iCUE, θα δείτε ένα πλακίδιο συσκευής για το K70 RGB PRO. Αν τοποθετήσετε το δείκτη του ποντικιού πάνω ή κάνοντας κλικ στο πλακίδιο της συσκευής, θα δείτε ορισμένες επιλογές για να ξεκινήσετε τον προγραμματισμό για το K70 RGB PRO, όπως: Βασικές Εργασίες Εργασίες κλειδιών υλικού Εφέ φωτισμού Φωτιστικά υλικού Εκτέλεση Ρυθμίσεις συσκευής Εάν δείτε μια ειδοποίηση ενημέρωσης στο κάτω μέρος του παραθύρου iCUE, κάντε κλικ για να ενημερώσετε τη συσκευή σας στην πιο πρόσφατη έκδοση. Γενικότερα, αν θέλετε να ελέγξετε χειροκίνητα για νέες ενημερώσεις, μπορείτε να το κάνετε από την ενότητα "Ρυθμίσεις Συσκευής". Επιλέγοντας το προφίλ Default, όπως βλέπετε πάνω αριστερά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση στο μενού του προφίλ και από εκεί να δημιουργήσετε προφίλ ή να μετονομάσετε τα ήδη υπάρχοντα. Στην ενότητα "Key Assignments" μπορείτε να ορίσετε λειτουργίες των πλήκτρων μέσω της εφαρμογής. Στο κάτω μέρος της οθόνης, στην ομάδα Assignments, πατώντας το +, επιλέγετε τον τύπο της εντολής που θέλετε να αναθέσετε, μετά επιλέγετε το πλήκτρο στο οποίο θέλετε να την αναθέσετε και στο τέλος ορίζετε τις παραμέτρους τις ανάθεσης που κάνετε. Μπορείτε να προγραμματίσετε όποιο πλήκτρο θέλετε, ακόμα και τη ροδέλα του ήχου. Στην ενότητα Lighting Effects, μπορείτε να προγραμματίσετε τον φωτισμό του πληκτρολογίου σας. Πάλι, στο κάτω μέρος της οθόνης του προγράμματος, στην ομάδα Lighting Layers, κάντε κλικ στο [ + ] για να προσθέσετε ένα νέο επίπεδο, ενώ μπορείτε να τα αναδιατάξετε με drag n drop. Στη συνέχεια επιλέξτε τύπο φωτισμού (δεν φαίνονται όλοι οι τύποι, με σκρολάρισμα προς τα κάτω θα τους δείτε όλους). Μετά επιλέξτε πού θέλετε να εφαρμοστεί η συγκεκριμένη ρύθμιση από την ομάδα Quick Lighting Zone και τέλος επιλέγετε τις παραμέτρους του εφέ που έχετε επιλέξει. Εκτός από τον προγραμματισμό από την εφαρμογή, μπορείτε με το μενού Hardware Lightings να προγραμματίζετε εφέ φωτισμού στο προφίλ υλικού που είναι ενεργό όταν το iCUE δεν εκτελείται. Μπορούν να προγραμματιστούν έως και 20 επίπεδα φωτισμού ανάλογα με την πολυπλοκότητα των εφέ. Αυτές οι επιλογές διαφέρουν επειδή το iCUE απαιτείται για ορισμένα εφέ. Για να αποθηκεύσετε το Hardware Lightings στον ενσωματωμένο χώρο αποθήκευσης, μεταβείτε στις Ρυθμίσεις συσκευής. Το μενού Performance επιτρέπει την παραμετροποίηση της συμπεριφοράς του πλήκτου Win Lock και τις χρωματικές ενδείξεις του. Για να το κάνετε αυτό, κάντε κλικ σε ένα χρώμα για να αλλάξετε τη ρύθμιση χρώματος για το τρέχον προφίλ. Έχετε τις εξής επιλογές: Κλείδωμα - Αυτά τα χρώματα εμφανίζονται στο πλήκτρο Win Lock όταν είναι ON ή OFF Φωτεινότητα - Αυτό το χρώμα εμφανίζεται στο πλήκτρο φωτεινότητας Προφίλ - Αυτό το χρώμα εμφανίζεται στο πλήκτρο προφίλ Αυτές οι ρυθμίσεις αποθηκεύονται αυτόματα στο προφίλ λογισμικού και στον ενσωματωμένο χώρο αποθήκευσης μέσω της επιλογές Ρυθμίσεις Συσκευής. Τέλος στο μενού Device Settings, ο χρήστης μπορεί να επιλέξει προηγμένες ρυθμίσεις σχετικά με την λειτουργία του λογισμικού διαχείρισης iCUE, όπως επίσης να κάνει και ενημερώσεις λογισμικού και υλικού. Οι ρυθμίσεις είναι οι παρακάτω: Polling Rate - Επιλέξτε την συχνότητα σάρωσης [ 8.000 Hz ] για την πλήρη εμπειρία AXON Brightness - Ρυθμίστε χειροκίνητα τη φωτεινότητα του πληκτρολογίου σε βήματα 20%. Current Layout - Επιλέξτε μια διαφορετική διάταξη γλώσσας για το πληκτρολόγιό σας Increase Key Switch Debounce - Ρυθμίστε με ακρίβεια την καθυστέρηση αναπήδησης (σε χιλιοστά του δευτερολέπτου) Show Tutorial Tooltips - Ενεργοποιήστε το για να εμφανίζονται συμβουλές εργαλείων προϊόντος Profile / Brightness / Win Lock Status Colors - Ενεργοποιήστε για να εμφανίζονται πάντα τα χρώματα ένδειξης στο πλήκτρο από τις ρυθμίσεις απόδοσης Tournament Mode Backlighting Color - Αλλαγή χρώματος LED λειτουργίας τουρνουά Αναφορικά με την ενσωματωμένη μνήμη (Ενσωματωμένα προφίλ), μπορείτε να προσθέσετε έως και 50 προφίλ στη μνήμη των 8 MB, ανάλογα με την πολυπλοκότητα τους, ενώ με την επιλογή "Εκκαθάριση όλων" μπορείτε να εκκαθαρίσετε τον ενσωματωμένο αποθηκευτικό χώρο ή αν θέλετε να διαγράψετε μόνο ένα προφίλ, κανετε κλικ στις τελίτσες δίπλα στο όνομα του προφίλ και επιλέγετε διαγραφή, αντικατάσταση ή αποθήκευση αυτού του προφίλ υλικού στο ICUE. Να έχετε πάντα υπόψη σας ότι οι Ρυθμίσεις συσκευής, εκτός από τα ενσωματωμένα προφίλ, αποθηκεύονται αυτόματα στο υλικό. Μετρήσεις Για την μέτρηση των χαρακτηριστικών χρησιμοποιήθηκε το PassMark Keyboard Test. Αρχικά δοκιμάστηκε λειτουργία NKRO την οποία είδαμε στα χαρακτηριστικά του πληκτρολογίου ότι υποστηρίζεται και τα αποτελέσματα μπορείτε να τα δείτε παρακάτω: Στη συνέχεια έγιναν έλεγχοι για την ύπαρξη ή όχι ghosting, δηλαδή να μην κατοχυρώνεται το πάτημα κάποιου πλήκτρου όταν χρησιμοποιείται συνδυασμός πλήκτρων. Δοκιμάστηκαν με επιτυχία οι δύο πιο κρίσιμοι συνδυασμοί πλήκτρων που σχετίζονται με το gaming, η ταυτόχρονη ενεργοποίηση των πλήκτρων ASX και WED. Παρακάτω μπορείτε να δείτε και άλλους από αυτούς τους συνδυασμούς. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να πλοηγηθείτε και να ενημερωθείτε εδώ: Microsoft Applied Sciences Group | Keyboard Ghosting Explained! Συνδυασμοί που προκαλούν ghosting Στον παραπάνω συνδυασμό πλήκτρων, είτε τριών είτε τεσσάρων, το πληκτρολόγιο ανταποκρίθηκε τέλεια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχει καθόλου ghosting! Επίσης δοκιμάστηκε και το τεστ με το οποίο κρατώντας πατημένα τα δύο πλήκτρα shift, δοκιμάσαμε να γράψουμε με απόλυτη επιτυχία και μηδενικές απώλειες το κείμενο "THE QUICK BROWN FOX JUMPS OVER THE LAZY DOG". Στα παιχνίδια οι επιδόσεις του πληκτρολογίου ήταν πάρα πολύ καλές, μιας και η αίσθηση και η αντοχή των πλήκτρων ήταν πολύ καλή, ενώ σε συνδυασμό με την κατασκευή του πληκτρολογίου και το σώμα αλουμινίου που έχει, η εμπειρία τόσο στην χρήση για συγγραφή κειμένων, όσο και στο gaming ήταν άνω του μετρίου, δικαιολογώντας την τιμή αγοράς του. Οι δοκιμές έγιναν πάνω στο παιχνίδι Shadow of the Tomb Raider Definitive Edition (Ευχαριστούμε Epic Games), όπου ο χειρισμός μέσω του πληκτρολογίου ήταν υποδειγματικός και μειώθηκαν κατά πολύ τα λάθος πατήματα, μιας και υπήρχε η αίσθηση ότι τα δάκτυλά μας κόλλαγαν στα πλήκτρα. Εν Κατακλείδι Ήταν μια γερή βόλτα με το Corsair K70 Pro RGB, η οποία με βοήθησε να θυμηθώ γιατί η Corsair είναι στις κορυφαίες εταιρίες κατασκευής πληκτρολογίων. Βέβαια κάθε προϊόν επιδέχεται βελτίωσης, όπως και αυτό. Θα θέλαμε το καλώδιο να είναι πιο εύκαπτο και πιο "υπάκουο" στις χωροταξικές επιθυμίες μας, θα θέλαμε να είχαμε μια έξοδο ήχου ή και κάποια θύρα USB-A. Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει έλλειψη επεξεργαστικής ισχύος για να υποστηρίξει αυτά τα δύο. Τέλος, θα θέλαμε να δούμε μια προσιτή τιμή, μιας και η προτεινόμενη τιμή λιανικής στα 190-200 ευρώ είναι αρκετά υψηλή. Βέβαια, από την άλλη, έχεις κορυφαίους διακόπτες Cherry MX, έχεις την τεχνολογία AXON, έχεις τα διπλής στρώσης πλήκτρα, έχεις το στιβαρό σώμα αλουμινίου και έχεις κορυφαία αίσθηση τόσο στη πληκτρολόγηση, όσο και στο gaming. Η τελική επιλογή είναι πάντα του χρήστη, αλλά εμένα μου άρεσε και θα το κρατήσω. Και ας μην έχω extra θύρα USB και 3.5" έξοδο. Χαλάλι του. Συνοψίζοντας λοιπόν, αναφορικά με το Corsair K70 Pro RGB έχουμε τα εξής: Ο καλός - Αλουμινένιο σώμα - Τεχνολογία AXON - Μαγνητικό στήριγμα καρπών - Πλήκτρα διπλής επίστρωσης - Μνήμη 8 MB για αποθήκευση πολλών προφίλ - Όχι τόσο ογκώδες καλώδιο σύνδεσης με υπολογιστή Ο Κακός - Η τιμή του. - Το δύσκαμπτο καλώδιο σύνδεσης με υπολογιστή Ο Αδιάφορος - Το στήριγμα καρπού. - Η έλλειψη επιπλέον θυρών USB και ήχου Με βάση λοιπόν όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία του Corsair K70 RGB Pro είναι:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος.

Introduction A little over a month ago, I reviewed the Acebeam E70-AL 6500K and was impressed by its quality and performance. Being quite fond both of Titanium and of high CRI emitters, I could not resist testing the CRI95+ variant of the E70 in a Titanium host. Acebeam offers two finishes for their Acebeam E70-TI, a stonewashed finish and a PVD coated finish in rainbow colours. Titanium is a fantastic metal, being very strong and hard for its weight, but it is far from optimal for torches because of its poor thermal conductivity. That, coupled with the high CRI emitter, which by default has low efficiency and produces much more heat than the Cree XHP70.2, means that if you are after performance you would be much better off sticking to the Acebeam E70-AL 6500K. The Acebeam E70-TI CRI95+ is not about performance, it is about eye candy! The high CRI emitter offers a pleasant tint and excellent colour rendition that compliments the luxurious look and feeling of the Titanium host perfectly. So, Lumen hunters, that's your cue to exit. Tint snobs, high CRI lovers, Titanium devotees, follow me! Unboxing The Acebeam E70-TI CRI95+ comes in a white box with a clear window that allows a view of the light. The box emphasizes the 5 year warranty and the high efficiency, constant current boost circuit, both attesting to the high quality of the Acebeam E70-TI CRI95+. The back side of the box does not offer any more information on specifications, but rather the company address, a few QR coded links and the usual certification logos. My Acebeam E70-TI CRI95+ sample is neither the stonewashed nor the PVD coated version. It is a unique sample I procured from Acebeam at a reviewer's discount and it is Chromium Electroplated Titanium. And it is gorgeous! The top and bottom of the box have nothing printed on them, so nothing to show. One of the longer sides lists the possible applications of the torch while the other shows if the battery is included, the emitter type and a warning regarding safe usage. Regarding the emitter choice, there is 6500K, 5000K and the 95+ CRI 4500K LED that is featured in today's sample. The 6500K and 5000K are 6V Cree XHP 70.2 LEDs while the 95+ CRI 4500K is the GT-FC40 which is a 12V LED and comes with a different driver. The maximum output of the CRI95+ emitter is rated at 2500 Lumen, the 6500K at 4600 Lumen and the 5000K 10% less (according to a company representative). The box features magnetic closure and opens like a book to reveal its contents. The accessories include a charging cable, 2 spare O-rings, a storage bag and a lanyard, not pictured here as it came attached to the light. The leaflets include the manual, a warranty card, safety instructions and a note explaining the battery is in the light and the insulation sheet needs to be removed before use. The Acebeam E70-TI CRI95+ comes with the lanyard pre-attached. I removed the lanyard to better show the torch, which features a unique design that is very harmonious and pleasing to the eye. The bezel is crenulated and the head features alternating circular and oblong designs, which work well together. The 8 oblong grooves are meant to house 12x2mm tritium vials according to Acebeam, but are not deep enough to completely cover them, measuring only 1.60mm in depth. As the glass tritium vials are very fragile, protruding equals a 100% chance of breaking. I would suggest to Acebeam to either make the grooves deeper by 0.5mm or, if not possible, to not advertise them as fit to house 12x2mm tritium vials. The body of the torch features a helix design, with cut outs revealing the inner tube and creating a beautiful visual effect. It also features 6 oblong grooves where it connects to the head that are meant to house 6x1.5mm tritium vials and are perfectly sized for it. The tail part of the tube features tapped holes where the milled clip comes pre-attached. The clip features an oblong groove that fits a 12x2mm tritium vial perfectly and is deep enough for it. There are 3 sections at the back end of the body. One with the clip installed, one with tapped holes, where the clip could be moved to - no idea why though - and one with bigger holes, where the lanyard came pre-installed. Removing the lanyard is very easy but re-installing it requires thin tweezers, which is probably why the company opted to ship the light with the lanyard already installed. In total, the Acebeam E70-TI CRI95+ features an intricate design which looks quite busy but still harmonious and pleasing to the eye. The machining of such a design is not an easy feat, especially in Titanium and with the level of detail and quality we see here. The business end of the torch comes with a protective plastic film, which must be removed before use. Under the protective film, we can see the shallow orange peel reflector and the GT-FC40 CRI95+ 4500K emitter. The combination of such a large LED with the shallow OP reflector guarantee a very floody beam. The back end of the torch is quite simple. It is where the switch for the operation of the torch is located. I like the simple, recessed design of the switch which allows the torch to tail stand and helps to protect from accidental activation. Clicking the switch is both easy and satisfying, without too much resistance but with adequate feedback. The web address of the company is printed around the switch, which I find unnecessary and deducting from the aesthetics of the light. I do not mind the name of the light and the hot warning symbol printed at the front, but I would also prefer it if the CE and crossed out bin symbols were omitted. The head and body unscrew to reveal that the battery ships inside the light, with the positive terminal insulated for safety. The threads are thick and square cut and, on my sample, rather gritty. The battery is an Acebeam branded 21700 Li-Ion battery, rated at 5100mAh and it features a USB C port near the positive terminal. Both battery contacts feature thick, good quality springs. These are probably adequate, but I would have still liked to see double springs or spring bypass wires in such a powerful light, to reduce the resistance even further. This would not have changed the brightness, as the Acebeam E70-TI CRI95+ features a boost driver, but could have helped a little with efficiency and run times. As mentioned before, there is an inner tube, as the light features an electronic switch at the back and both the negative terminal of the battery and the switch need to be connected to the driver. On the driver end, the body contacts the outer tube and connects to the battery negative and the two gold plated contacts near the perimeter connect to the inner tube and transfer the switch presses. The spring in the middle of the driver makes direct contact with the positive terminal of the battery. Having springs on both ends makes the torch resilient to bumps and drops, as the battery is suspended between two springs under pressure and is not likely to momentarily disconnect and turn the light off. Quality The machining quality of the Acebeam E70-TI CRI95+ is very high. Even at close inspection, there are no flaws. No edge is sharp, not a single spot less than perfectly milled. This is indeed a top quality light. On very close inspection, the Chrome Electroplating is not as perfect as the milling, with some hairline marks present and the Chrome Electroplating not quite reaching inside the grooves, but as the production torches are either stonewashed or PVD coated, that will not be an issue there. Specifications The specifications of the Acebeam E70-TI CRI95+ are not clearly listed on the company's website but I was able to gather them and they can be seen in the following table: Of course, the Chrome Electroplating finish is just for my sample. The commercially available finishes are, as mentioned before, stonewashed and PVD coated. I weighed the Acebeam E70-TI CRI95+ at 138g without the battery and 218g with it. The GT-FC40 emitter has a CCT of 4500K and a CRI of 95+ while it also features high R9 (rendition of the colour red, which is rare even among high CRI emitters). Acebeam claims the Acebeam E70-TI CRI95+ can achieve a maximum brightness of 2500 Lumen. User Interface The user interface of the Acebeam E70-TI CRI95+ is simple and intuitive. Despite featuring a recessed button, and a lock mode, a double click is required to turn the light on. This prevents accidental activation of unlocked lights and protects even the most careless of users from accidental activations, which would be disastrous with such a powerful light. The user interface of the Acebeam E70-TI CRI95+ is as follows: From Off Double click to turn on (with memory for the 4 main modes), click again to turn off. Click and hold from off to turn on at Moonlight mode. Keep holding until if flashes three times to lock the light. Click and hold again to unlock into Moonlight mode. Triple click for Strobe. Click to turn off or double click for Turbo. From On Click to turn off. Hold to cycle through the main modes (Low, Mid1 ,Mid2, High). Double click for Turbo. Double click again to return to previous mode. Triple click for Strobe. Click to turn off or double click for Turbo. From Turbo, click to return to previous (before Strobe) mode. There is no way to go directly from Strobe to a previous, non Turbo mode. Acebeam does not provide the output ratings of each mode, but I measured them for you and you can see the actual numbers in the table below. Notice that the Turbo output slightly exceeds the specifications. Unfortunately, my equipment is unable to measure the brightness of the Strobe mode. Beam-shots The beam pattern of the Acebeam E70-TI CRI95+ is exactly what can be expected from a large emitter combined with a shallow, orange peel reflector. The light is very floody, with a large hot spot and a lot of spill. Compared to the Acebeam E70-AL 6500K with the domed Cree XHP70.2 emitter, the Acebeam E70-TI CRI95+ with the flat GT-FC40, has a bit more throw per Lumen and a tighter hot spot. I tested the Acebeam E70-TI CRI95+ outside, over a distance of 70m. The following video shows a comparison of the Acebeam E70-TI CRI95+ with the Acebeam E70-AL 6500K and the Fireflies E07 (with 7 Nichia 219b sw45k emitters). Driver The driver of the Acebeam E70-TI CRI95+ is a digitally regulated, constant current boost driver, which should be able to maintain constant brightness regardless of the battery voltage and also features smart temperature control, reverse polarity protection and low voltage protection. Very refreshing to see such a high quality driver. There is no PWM in any of the modes. Tint and Size Comparison The tint of the Acebeam E70-TI CRI95+ is a neutral - warm 4500K and seems to be slightly below BBL. This light is a joy to behold, provides excellent colour rendition (including red) and is very pleasing to the eye. In the comparison photo below, you can see the neutral - pink tint of the Acebeam E70-TI CRI95+ in the middle, compared to the green tint of the Acebeam E70-AL 6500K on the left and the rosier tint of the Fireflies E07 (with Nichia 219b sw45k emitters) on the right. The above photo also offers a size comparison between the lights. The Acebeam E70-TI CRI95+ is not a light that can be easily carried in your trousers pocket, but it fits fine in a winter jacket or a backpack. Battery and Charging The battery included with the Acebeam E70-TI CRI95+ is a 21700, rated at 5100mAh and features onboard USB C charging. The specifications of the Acebeam IMR21700NP-510A with Built-in USB C Port, as shown on the company's website, are listed in the following table: I measured the capacity of the battery at exactly 4716mAh which is rather low compared to its 5100mAh rated capacity. The battery's internal resistance was measured at 26mΩ. The light has Low Voltage Protection and turns off when the battery voltage drops to 2.8V. Charging the Acebeam IMR21700NP-510A with Built-in USB C Port is very easy. Just connect the provided cable or any other USB C cable to the charging port and its other end to a charger. Both USB A to USB C and USB C to USB C cables can be used as well as any charger, including the ones that support PD. This is very convenient as you can charge the Acebeam IMR21700NP-510A with Built-in USB C Port with any USB C cable and charger you have at hand. The LED on the battery lights up red to indicate that it is charging and turns green when the charging is completed, at 4.14V. The Acebeam IMR21700NP-510A with Built-in USB C Port took 6 hours, 22 minutes and 27 seconds to charge from 2.8V to 4.14V. The maximum current drawn was 0.899A, which is low for a 21700 battery and explains the very long charging time. A charging circuit which can support 2A charging would have been much better. As the specifications indicate that the standard charging current is 1A, I can't help but wonder if it would be OK to charge the battery at 2A through a charger with large enough cradles to fit a protected button top 21700. A very nice feature of the Acebeam IMR21700NP-510A with Built-in USB C Port is its ability to function as a power bank. This is facilitated by the USB A port on the included charging cable, but a USB C to USB C cable can also be used, even for devices that do not support power delivery. When the Acebeam IMR21700NP-510A with Built-in USB C Port is functioning as a power bank, its indicative LED turns blue. There is no information available regarding the current the battery can provide through its USB C port so I had to investigate. Anything above 2.7A and the circuit would immediately reset. I gradually reduced the current until I found it to be initially stable at 2A, which is a good output. Unfortunately, this only worked with a fully charged battery and after 40 minutes of drawing 2A, the circuit started resetting. At the end of the test, and after countless resets, the battery voltage was 3.14V. I tempered my expectations and tried drawing 1A from the battery and this seems to be the maximum supported current for the power bank function, as the battery was able to maintain it with stability for 3 hours, before the circuit reset a few times and then turned off. I would have much preferred it if it had turned off without the resets, as I am not sure if they could damage any sensitive equipment being charged. The battery voltage at the end of the test was 2.99V. The Acebeam IMR21700NP-510A with Built-in USB C Port is a battery packed with nice features such as onboard USB C charging and power bank functionality, along with a large 5100mAh capacity. Nevertheless, the actual capacity of 4716mAh and the slow charging speed leave something to be desired, especially considering the $23.90 price tag. EDC Bulb Acebeam offers an accessory which adds a lot of value to the Acebeam IMR21700NP-510A with Built-in USB C Port. It is the Acebeam EDC Bulb. The Acebeam EDC Bulb attaches to the top of the Acebeam IMR21700NP-510A with Built-in USB C Port and connects to the battery's USB C port to draw power. The installation and operation are explained in the animation below. The specifications of the Acebeam EDC Bulb as found on the company's website, are in the following table: This tiny plastic attachment adds a lot of functionality to the Acebeam E70-TI CRI95+ and is a must buy, especially since it normally costs only $3.99 and is currently on offer for a mere $0.10. Unfortunately, it is also out of stock. The modes that the Acebeam EDC Bulb supports, along with their respective run times, are listed in the table below: The Acebeam EDC Bulb is so simple and at the same time so useful and nicely implemented! It really adds value to the Acebeam IMR21700NP-510A with Built-in USB C Port. Current Draw The Acebeam E70-TI CRI95+ has a low parasitic drain that is below the ability of my clamp meter to measure. The Moonlight mode draws 129mA. The Low, Mid1, Mid2 and High modes need 302mA, 565mA, 1.295A and 2.167A respectively and Turbo requires 10.64A. If we compare those values to the ones we got from the Acebeam E70-AL 6500K we can clearly see how much efficiency is lost. This translates to less light and more heat. It is the price we pay for high quality light. Here is a comparative table showing the measured light output versus the current draw. This allows us to calculate the efficiency of each mode in both torches. As we can see the efficiency of the Acebeam E70-TI CRI95+ is much lower. Output & Runti