dimitsos

Οκ ευχαριστώ πολύ για τον κόπο σου.

Ευχαριστώ πολύ. Εγώ είμαι αυτός που πόσταρα εκεί πέρα...

Αν είχα δικηγόρο, θα πήγαινα πρώτα στο τμήμα να υποβάλω καταγγελία και μήνυση. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ θυμάμαι λεπτομερώς όλα τα γεγονότα, αφενός δεν έχω λεφτά για να πληρώσω τη μήνυση και το δικηγόρο και αφετέρου δεν μπορώ να τα πω νορμάλ. Αν φύγω από το σπίτι και πάω σε ΚΨΥ, θα το καταλάβει η μάνα μου και όλα θα γίνουν ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ της. Ο αδελφός της είναι ένα κάθαρμα που είχε προηγούμενα με τη δικαιοσύνη για ποινικά θέματα και όλα τα κάνει εν γνώσει της...Αυτός είναι το βασικό πρόβλημα.Αυτή, μόνο με αυτόν μπορεί να κάνει βήμα.Αλλιώς, τώρα πλέον, ήταν εύκολο να την ξεπαστρέψω...Και ποτέ δεν είπα ότι είναι όλα ωραία έξω...ΠΟΤΕ.Αλλά θέλω να φύγω για πολλούς και διάφορους ακόμα λόγους από εκεί μέσα, γιατί θυμάμαι πράγματα που συνέβησαν εκεί μέσα από 3 χρονών. Τους έδωσα δικαιώματα λόγω του προβλήματος μου να με καβαλήσουν και να με χτυπάνε ψυχολογικά. Αν είχα ζητήσει βοήθεια πολύ νωρίτερα, τώρα θα είχανε τελειώσει τα καθάρματα... Είναι πολύ δύσκολο παιδιά, παρά το ότι φαντάζει αυτονόητο να πάω μέχρι το τμήμα να τους εξηγήσω τι συμβαίνει και να σταματήσει αυτό το μαρτύριο. Αν δεν θέλετε να συνεχίσουμε την κουβέντα και βγήκα εκτός θέματος, συγνώμη που επέμενα. Θα προσπαθήσω να δείξω ψυχραιμία. Έστειλα κι αλλού και με αντιμετώπισαν όλοι επιφανειακά, σαν σκουπίδι. Θέλω τόσο πολύ να πάω να ζητήσω βοήθεια στις αρχές, αλλά όλα μου πάνε κόντρα και δεν φταίω εντελώς εγώ. Η κατάσταση και οι συγκυρίες είναι ιδιαίτερες... Αλλά κάτι πρέπει να γίνει επιτέλους και να τους απαγορευτεί κάθε προσέγγιση σε μένα... Μακάρι να μπορούσα φίλε μου. Αν ήξερα ότι μπορώ και ότι όλα θα πάνε καλά, θα είχα ζητήσει βοήθεια χθες...

Φοβάμαι να απευθυνθώ εκεί, γιατί έχω το πρόβλημα της εκλεκτικής αλαλίας και αν τα κάνω θάλασσα, θα με πάνε σε καμία κλινική, ενώ δεν έχω τέτοια προβλήματα. Δεν εμπιστεύομαι τις κρατικές δομές γιατί έχω ακούσει τραγικά πράγματα. Σκέφτηκα να πάω στο τμήμα να υποβάλλω μήνυση για να μπορώ να φύγω άνετα για έξω, με τη βοήθεια ανθρώπων από ΜΚΟ. Εδώ για ψύλλου πήδημα, με μία απλή εντολή, θα με κλείσουν εκεί που ΔΕΝ πρέπει. Είναι ιδιαίτερο το πρόβλημα στο σπίτι μου. Δεν ξέρω τι να κάνω πια... Δεν αντέχω άλλο... Σ'ευχαριστώ πολύ. Αυτό ακριβώς υφίσταμαι, ψυχολογικούς εκβιασμούς και πνίγομαι συνέχεια... Αν μπορούσα, θα είχα φύγει εδώ και καιρό, αλλά από μόνος μου δεν μπορώ να κάνω κάτι... Γι'αυτό ζήτησα βοήθεια...

Σ'ευχαριστώ για το ενδιαφέρον... Γνωρίζετε αν υπάρχει καμία ΜΚΟ, που θα μπορούσε να με βοηθήσει να φύγω για Σκωτία και να κάνω τις διαδικασίες για ΝΙΝ, social housing κλπ, καθότι είμαι άφραγκος και ανίκανος για κάθε εργασία?? Ή έστω να μπορεί κάποιος να ενδιαφερθεί και να μου πει μια λύση?? Τα λέω όσο περιεκτικά μπορώ πια. Θέλω να φύγω από 'κει μέσα, αλλά δεν είναι όλα τόσο εύκολα όπως ακριβώς περιγράφω στο μήνυμα.

Καλησπέρα σας και συγνώμη τόσο για το μεγάλο μήνυμα, όσο και για το ότι ποστάρω εδώ πέρα. ΔΕ ΔΥΝΑΜΑΙ ΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΩ KAΠOY ΚΑΙ ΟΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ, ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΜΕ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ... Δεν ξέρω πού να απευθυνθώ... Χρειάζομαι άμεσα λύση & βοήθεια να φύγω από την Ελλάδα... Αν γίνει κάτι, θα σας ζητήσω να διαγράψετε το off-topic ποστ μου. Θα ακουστώ ενδεχομένως λίγο παρανοϊκός ή μπερδεμένος αλλά πρέπει να φύγω. Είμαι Έλληνας 27 χρονών, ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΕΦΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ, μένω ακόμα στο πατρικό και αντιμετωπίζω σοβαρό πρόβλημα με το σπίτι μου και 2 κοντινά συγγενικά μου πρόσωπα, τα οποία θέλω να περιορίσω νομικά για να απαγορευτεί κάθε προσέγγιση από δω και πέρα με αυτούς. Δε θέλω να αναφέρω ακόμα πολλές λεπτομέρειες, μέχρι να σιγουρευτώ εντελώς. Είμαι πρακτικά ανίκανος τόσο να δουλέψω όσο να μιλήσω φυσιολογικά και νομίζω ότι πάσχω από ένα είδος ιδιότυπης διαταραχής που ονομάζεται επιλεκτική αλαλία. Τόσα χρόνια βασανιζόμουν, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα και όταν επιχειρούσα να προσαρμοστώ στον έξω κόσμο και να μιλήσω κανονικά, γινόμουν ως συνήθως εκνευριστικός στους άλλους, τους ενοχλούσα και τους νευρίαζα και δεν ήξερα τι συνέβαινε. Δεν είμαι φαντασιόπληκτος ούτε καταθλιπτικός. Δείτε εδώ. http://papadopsixologos.blogspot.gr/2015/…/blog-post_28.html Τα συμπτώματα είναι ακριβώς ίδια με αυτά που περιγράφονται. Μόνο σε ήπιο και ήρεμο περιβάλλον και με λίγα λόγια μπορώ να μιλήσω & να κινηθώ τυπικά. Έχει μείνει μόνιμο πλέον. Προφορικά είμαι πολύ λιγομίλητος... Γι'αυτό αν γίνεται θέλω να σας τα γράψω ελεύθερα και σταδιακά το μήνυμα. Η ανατροφή από τη μάνα μου ήταν εγκληματική και περιορίστηκα σε όλα. Με κακομεταχειρίζεται αυτή και ο αδελφός της, ο οποίος είναι αυτό που λέμε το επικίνδυνο κουτσαβάκι της παρέας, με απειλές, καθότι είχε μπλεξίματα παλιότερα με νταηλίκια και φασαρίες, για ασήμαντη αφορμή. Δεν μπορώ να αναφέρω ακόμα περισσότερα από εδώ. Αν ζητούσα βοήθεια, θα με πήγαιναν κατευθείαν σε καμία κλινική, χωρίς να θέλω να κάνω κακό σε κανέναν και το πράγμα θα διαιωνιζόταν κι άλλο. Δε θα αντέξω όμως άλλο... Για να μην παρεξηγηθώ, ούτε τραυλίζω, ούτε μιλάω δυνατά, ούτε έχω ψυχιατρικό πρόβλημα άλλου τύπου (π.χ. κατάθλιψη, νεύρα, σχιζοφρένεια, παράνοια κλπ). Τίποτα απ'όλα αυτά ειλικρινά γιατί δεν ξέρω τι μπορεί να φανταστεί ο άλλος για μένα. Θέλω να φύγω από την Ελλάδα γιατί δε με βοήθησε ποτέ κανένας. Αλλά δεν μπορώ να μιλήσω κανονικά, ελεύθερα, κομπλάρω και ακούγομαι εκνευριστικός. Η σιωπή με σώζει και εκεί θέλω να μείνω. Ό,τι δεν μπορώ να πω προφορικά, το λέω γραπτά. Εδώ ΔΕΝ μου δίνουν επίδομα αναπηρίας επειδή δεν αναγνωρίζουν την εν λόγω πάθηση ως ''αναπηρία'' και επίσης, λόγω κατοχής στο όνομά μου δύο διαμερισμάτων (του πατρικού και ενός άλλου) από κληρονομιά, γιατί υφίστανται (λένε) περιουσιακά κριτήρια. Θέλω να ζήσω αξιοπρεπώς σε ένα μέρος σχεδόν αυτόνομο, για να σιτίζομαι και να πλένομαι, με πρόσβαση στο διαδίκτυο, από το όποιο έχω μάθει πολλά και έχω σωθεί πολλές φορές. Αν δεν το έψαχνα, δεν θα ήξερα μέχρι σήμερα τι μου συμβαίνει... ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΣ, ΤΕΜΠΕΛΗΣ Ή ΟΤΙ ΖΗΤΑΩ ΠΟΛΛΑ.... ΕΙΜΑΙ ΑΠΛΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΝΟΡΜΑΛ, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ. Θέλω να φύγω σε μία ξένη χώρα και έμαθα π.χ. ότι η Σκωτία δίνει βοήθεια με το σύστημα υγείας (NHS) και την παροχή social housing ή η Κούβα που έχει τεράστιο σύστημα πρόνοιας. Βρήκα αυτά τα links για την εκλεκτική αλαλία (selective mutism). http://www.nhs.uk/conditions/selective- ... ction.aspx Και αυτά για την περίθαλψη. https://www.edinburgh.gov.uk/directory/ ... _providers http://www.edinburgh.gov.uk/info/20101/ ... care_homes http://www.edinburgh.gov.uk/info/20095/ ... our_charge Ξέχασα απλά να αναφέρω ότι αυτό το πρόβλημα δε με βοηθάει να μιλάω κανονικά, να κινούμαι άνετα και να μπορώ να δουλέψω. Γι'αυτό ψάχνω κι εγώ βοήθεια αν μπορούν από καμία ΜΚΟ να ταξιδέψω μαζί τους για να βγάλω ΝΙΝ και να μπορέσω να μείνω μόνιμα & σχεδόν αυτόνομα σε ένα μέρος να σιτίζομαι, με φως, νερό & πρόσβαση στο διαδίκτυο. Αυτά από μένα και συγνώμη που σας φόρτωσα ειλικρινά. Έχω αποκλείσει αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες γιατί παρά τη μεγάλη ανάγκη αφενός δεν θα μπορούσα να προσαρμοστώ και αφετέρου δεν θα άντεχα το ρατσισμό. Αν γινόταν, θα πήγαινα και εκτός Ευρώπης, (όχι όμως ΗΠΑ, Καναδά ή Αυστραλία γιατί υπάρχουν μακρινοί συγγενείς εκεί.) Θέλω πρώτα από όλα να εμπιστευτώ σίγουρα και χίλια τοις εκατό μερικούς ανθρώπους για να φύγω από το σπίτι μου. Μακάρι να μπορούσα να φύγω με άτομα από μία ΜΚΟ, ώστε να με βοηθήσει στα αεροπορικά έξοδα και στη δήλωση στο νέο κράτος, μέχρι να μείνω σε ένα σίγουρο και κατάλληλο μέρος μόνος μου, ήρεμα και φυσιολογικά, χωρίς να ενοχλώ κανέναν. Είμαι ανίκανος για εργασία, δεν έχω λεφτά και κακοποιούμαι λεκτικά, με αφόρητο ψυχολογικό πόλεμο. Αν ήταν άλλος θα τους είχε τελειώσει εδώ και πολύ καιρό. Εγώ όμως δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος... Αν πήγαινα π.χ. Σκωτία, θα χρειαζόμουν ανθρώπους να με βοηθήσουν να βγάλω το NIN, να μπορέσω να κυκλοφορήσω στην πόλη & στο Jobcenter και να μιλήσουν εκ μέρους μου στο ραντεβού για NIN, γιατί αφενός δεν μπορώ να μιλήσω λόγω προβλήματος και αφετέρου τα χάνω και θα πελαγώσω... Και δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω αν το πρόγραμμα με την κοινωνική κατοικία μπορεί να επιτραπεί και για νεοεισερχόμενους μετανάστες που βρίσκονται σε μέγιστη ανάγκη ή αν πρέπει ένας να έχει ζήσει στη χώρα για ένα μεγάλο διάστημα. Δε θέλω να μείνω σε κανενός το σπίτι. Μέχρι τότε, απλά σε ένα οίκημα ανίκανων για εργασία και θα σας το ξανατονίσω για να μην πάει αλλού το θέμα, ΟΧΙ ΨΥΧΙΚΑ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΩΝ, χωρίς να κατηγορώ ή να μιλάω ρατσιστικά για κανέναν. Αν μείνω κι άλλο, τότε θα καταλήξω εκεί που δεν πρέπει. Πρέπει να βρεθεί λύση να φύγω. Αν δε φύγω, φοβάμαι για το τι θα επακολουθήσει από αυτούς. Δε θέλω καμία επαφή μαζί τους. Θέλω να χάσουν τα ίχνη μου. Πάνε να με τελειώσουν. ΔΕΝ θέλω επίσης ούτε να μου δώσουν επιδόματα όταν θα πάω στο ξένο κράτος. Μόνο ένα τυπικό διαμέρισμα να μένω και να ζω με αξιοπρέπεια, με φως, νερό & πρόσβαση στο διαδίκτυο και ένα μέρος να σιτίζομαι. Νομίζω το δικαιούμαι πια, μετά από όσα πέρασα εκεί μέσα επί χρόνια. Η κατάσταση μου είναι μη αναστρέψιμη γιατί έτσι έμαθα τόσα χρόνια και ήταν τεράστιο και εγκληματικό το λάθος μου που δε ζήτησα πολύ πριν βοήθεια. Θα μπορούσε να μου πείτε αν γίνεται να φύγω με μερικούς ανθρώπους π.χ. από καμία ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση), να με πάνε κάπου και να κινηθούν μαζί τους οι διαδικασίες για αριθμό social housing, μέσα από το εθνικό σύστημα υγείας της εκάστοτε χώρας?? Όλα αν γίνεται, θα ήθελα να γίνουν διακριτικά και να μπορέσω να έρθω στη στάση του μετρό να φύγω από το σπίτι μου. Δεν είμαι προκλητικός, ούτε τεμπέλης, ούτε θα ήθελα να φανεί ότι ζητάω πολλά. Δεν αντέχω πλέον άλλο. Είμαι αυτός που είμαι και αν το τραβήξω κι άλλο, νιώθω ότι θα χάσω εντελώς τη ζωή μου εκεί μέσα... Φοβάμαι και χάνω λίγο λίγο τη ζωή μου εδώ Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγνώμη για την ενόχληση.