Το MCP γίνεται εγγενές στα Windows — αυτοματοποίηση με AI αλλά και 7 νέα ρίσκα ασφαλείας

Στο συνέδριο Build 2025 στο Σιάτλ, η Microsoft ανακοίνωσε την πλήρη ενσωμάτωση του Model Context Protocol (MCP) ως εγγενούς στοιχείου των Windows, σε μια στρατηγική που αποσκοπεί στη διευκόλυνση της αυτοματοποίησης τόσο εγγενών όσο και τρίτων εφαρμογών μέσω τεχνητής νοημοσύνης. Το πρωτόκολλο, που βασίζεται στο JSON-RPC 2.0, σχεδιάστηκε αρχικά από την Anthropic και σε μόλις έξι μήνες εξελίχθηκε από interface ανταλλαγής δεδομένων σε μηχανισμό γενικής αυτοματοποίησης.

Το MCP επιτρέπει σε τοπικούς ή απομακρυσμένους servers να δηλώνουν τις λειτουργίες που μπορούν να εκτελέσουν και να δέχονται εντολές από agents — κυρίως ΑΙ. Η πρακτική εφαρμογή του στα Windows είναι προφανής: ένας agent μπορεί να ξεκινήσει μια ενιαία ροή εργασιών που να ανακτά δεδομένα, να δημιουργεί φύλλα Excel με γραφήματα και να στέλνει email, με μία και μόνο εντολή.

Η Microsoft ήδη προετοιμάζει το οικοσύστημα με τις εξής προσθήκες:

1. Τοπικό registry MCP για την ανίχνευση διαθέσιμων MCP servers στο σύστημα.

2. Ενσωματωμένοι MCP servers για λειτουργίες του ίδιου του λειτουργικού (file system, windowing, WSL).

3. Νέες App Actions APIs, με τις οποίες εφαρμογές τρίτων μπορούν να εκθέτουν τις δικές τους λειτουργίες ως actions — διαθέσιμες τόσο σε άλλες εφαρμογές όσο και σε AI agents.

Σύμφωνα με την Microsoft, εταιρείες όπως Anthropic, Figma και Perplexity έχουν ήδη ξεκινήσει ενσωμάτωση MCP στα apps τους για Windows. Για τα App Actions, ήδη έχουν ανακοινωθεί συνεργασίες με Zoom, Todoist και Spark Mail.

Η σκοτεινή πλευρά: 7 απειλές ασφαλείας

Ο David Weston, αντιπρόεδρος της Microsoft, ανέλυσε επτά κύρια σημεία που χρήζουν προσοχής:

• Cross-prompt injection, όπου κακόβουλο περιεχόμενο υπερκαλύπτει εντολές του χρήστη.

• Ελλιπή πρότυπα πιστοποίησης και ελέγχου ταυτότητας μεταξύ MCP clients και servers.

• Διαρροή credentials, εάν οι εντολές διαχειρίζονται απρόσεκτα tokens ή session keys.

• Tool poisoning, δηλαδή χρήση μη ελεγμένων MCP servers με παραποιημένη συμπεριφορά.

• Έλλειψη απομόνωσης των actions από το υπόλοιπο σύστημα.

• Περιορισμένοι έλεγχοι κώδικα στα περισσότερα διαθέσιμα MCP modules.

• Injection μέσω μη ελεγχόμενων εισόδων, πρόβλημα παρόμοιο με γνωστά exploits τύπου command injection.

Για την αντιμετώπιση αυτών, η Microsoft ανακοίνωσε:

– Proxy layer που θα διαμεσολαβεί μεταξύ MCP client και server, εφαρμόζοντας κεντρικούς ελέγχους και auditing.
– Ελάχιστο επίπεδο ασφαλείας για να καταχωρηθεί ένας server στο MCP registry (υπογεγραμμένος κώδικας, δήλωση δικαιωμάτων, στατικός έλεγχος διεπαφών).
– Απομόνωση κατά την εκτέλεση και λεπτομερής έλεγχος αδειών για κάθε action.

Η πρώτη preview έκδοση του MCP για Windows θα διατεθεί άμεσα σε developers σε developer mode, χωρίς όμως να περιλαμβάνει εξ αρχής όλα τα μέτρα ασφαλείας. Παράλληλα, η Microsoft συμμετέχει στην επίσημη ομάδα καθοδήγησης του MCP μαζί με την GitHub, και συνεργάζεται με την Anthropic για νέα πρότυπα authorization και έναν μελλοντικό δημόσιο registry MCP servers.

Στο ίδιο συνέδριο παρουσιάστηκε και το NLWeb (Natural Language Web), ένα νέο project με στόχο την προσβασιμότητα περιεχομένου μέσω φυσικής γλώσσας. Το NLWeb έχει σχεδιαστεί από τον Ramanathan V. Guha (πρώην δημιουργό του RDF στο W3C και πρώην στέλεχος της Google) και κάθε NLWeb instance λειτουργεί επίσης ως MCP server, ενισχύοντας την πολυτροπικότητα του οικοσυστήματος.

Παλιό κρασί σε νέο JSON;

Η όλη αρχιτεκτονική θυμίζει ορισμένα στοιχεία από το COM (Component Object Model) και τις παραφυάδες του (ActiveX, OLE Automation), αλλά σε υψηλότερο επίπεδο αφαίρεσης και βασισμένο σε ανοιχτά JSON πρωτόκολλα. Το COM αποτέλεσε ισχυρό εργαλείο, αλλά και διαχρονική πηγή ευπαθειών — ιδιαίτερα στο περιβάλλον του Internet Explorer. Η Valve προσπαθεί εδώ να αποφύγει παρόμοια λάθη, αλλά οι ανησυχίες των developers είναι βάσιμες.

Εν Κατακλείδι
Η ενσωμάτωση του MCP δείχνει τη φιλοδοξία της Microsoft να καταστήσει τα Windows ένα AI-native λειτουργικό με ανοικτή και ενοποιημένη πλατφόρμα αυτοματοποίησης. Όμως η μετάβαση σε ένα σύστημα όπου κάθε εφαρμογή εκθέτει «εκτελέσιμες» λειτουργίες μέσω JSON APIs δεν είναι απλή υπόθεση, ειδικά όταν κάθε action είναι εν δυνάμει vector επίθεσης. Το πείραμα είναι ενδιαφέρον, αλλά θα χρειαστεί σιδηρά ασφάλεια, αυστηρή εποπτεία και διαφάνεια για να μην επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος.