Πράγματα που ζήσαμε ως φοιτητές τα ξαναζούμε ως μπαμπάδες πια.... Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν... Ο έχων φράγκα νικά και όχι μόνο νικά αλλά χλευάζει και ως κυριλέ χουλιγκάνος όχι μόνο το κοινό αίσθημα δικαιοσύνης αλλά ακόμα και αυτούς τους ίδιους που υποστηρίζουν την ομάδα που τυγχάνει επί του παρόντος να διαχειρίζεται... Κρίμα για τους απανταχού φιλάθλους που περιμένουμε να δούμε κάτι καλύτερο εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου... Κάποιος επιτέλους να τραβήξει μια γραμμή στο χώμα και να μην τους αφήσει να προχωρήσουν παραπέρα... «Ποδόσφαιρο: Ένας αγαπητός φίλος του καπιταλισμού» «Αν κάθε δεξιό thinktank σκεφτόταν ένα τρόπο να αποσπάσει την προσοχή του πληθυσμού από την πολιτική αδικία και να τους αποζημιώσει για μια ζωή σκληρής δουλειάς, η λύση σε κάθε περίπτωση θα είναι η ίδια: το ποδόσφαιρο».