Υπηρετησα ΕΔ αλλα την εκπαιδευση της ειδικοτητας την εκανα σε στρατοπεδο πεζικου, οποτε ειδα και τις δυο μεριες. Το μονο που μπορω να πω ειναι οτι στη μοναδα που ημουν τα παντα δουλευαν ,πηρα 2-3 γνωσεις, εκανα αρκετες ασκησεις και γενικα δεν θεωρω οτι ηταν χαμενος χρονος(θα μπορουσε να ειναι λιγοτεροι μηνες, οπως και ειναι τωρα γιατι εγω πηγα 18 μηνες). Δυσκολα περασα δεν μπορω να πω αλλα τουλαχιστον ειχαμε καλυτερο φαι, πιο ενδιαφερον αντικειμενα και δεν σπαταλουσαμε το χρονο μας στη σκοπια. Σε αντιθεση με του πεζικου τη μοναδα που ελιωσα στον υπνο και στη σκοπια 2 μηνες. Αυτο που μου εμεινε περισσοτερο απο το στρατο ειναι τα λογια του ταξιαρχου στην τελευταια ασκηση. "Τωρα που τελειωνετε και φευγετε απο εδω να ειστε Πεζοναυτες και στην εξω ζωη, να βοηθατε τους παντες, μπροσταρηδες..." Δεν ειμαι στρατοκ@υλος, αλλα δεν ειμαι και μηδενιστης.