Wizard!

@Battlefield 12:33 The Battlelog update is running a bit longer than previously anticipated. We are aiming to be back up approximately 40 minutes from now.

Μας αρέσουν τα FPS και αυτό είναι το καλύτερο αυτή τη στιγμή. Σε καμία περίπτωση δε μπορείς να κάνεις τον ίδιο χαβαλέ με την παρέα σου παίζοντας CIV V.

Το ότι δεν υπάρχει κάτι καλύτερο, δεν αποτελεί αιτία για εσένα έτσι;

Reminder that Battlelog will undergo a 1 hour maintenance 15 minutes from now and get a minor update detailed here: Battlelog update May 14 - News - Battlelog / Battlefield 3

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=6FD9urcUWXw]Fault Lines - Controlling the Web - YouTube[/ame]

Ακούω αυτό: [ame=http://www.youtube.com/watch?v=JlmsK59ncHs]C.W. Stoneking ~ The Love Me Or Die - YouTube[/ame] και βλέπω, αυτό: (nsfw) [ame=http://www.youtube.com/watch?v=ktwMsm9b2hE]Olialia k[/ame]

Από αυτά που έχω γράψει είναι προφανές ότι δεν τον ακούω "τυφλά". Όσον αφορά όμως το θέμα επαφής των δύο, θέλω να ακολουθήσω τις οδηγίες, γιατί μπορεί πολύ εύκολα να δημιουργήσει δύστροπες συμπεριφορές. Η μικρή, θέλουμε να είναι συναγερμός. Αν το καταφέρουμε έχει καλώς, αν όχι, θα είναι απλά ένα πολύ ενεργητικό σκυλί συντροφιάς. Με τον μεγάλο όμως, δεν έχω περιθώρια λάθους. Πάει για φύλακας και δεν είναι επιλογή να μην τα καταφέρει.

Βάσει εντολών του εκπαιδευτή, δεν το κάνω. Είναι χωριστά. Όταν όμως τα βγάζουμε να παίξουν, στην αρχή τρέχουν και παίζουν μαζί, μετά όμως που ο μικρός θα κουραστεί, κάτι που δεν παθαίνει ΠΟΤΕ ή άλλη, χρειάζονται χώρισμα. Αυτός θέλει να κάτσει να ηρεμήσει, η άλλη τον πειράζει συνέχεια να συνεχίσουν το παιχνίδι. Αν το τραβήξει πολύ, την αρπάζει από το σβέρκο... Όπως καταλαβαίνεις, ακόμα και χωρίς εντολές, δε θα ρίσκαρα να μείνουν μαζί το βράδυ χωρίς παρακολούθηση.

Γιάννη, δε με ενοχλεί τόσο το ξύπνημα, όσο το ότι ενοχλεί τους γείτονες και ειδικά το θείο από πάνω. Το πρωί που ξύπνησα, δεν ήταν εκεί το αμάξι. Μπορεί να έφυγε να πάει στο εξοχικό να κοιμηθεί. Καταλαβαίνεις τι πρόβλημα είναι αυτό... Για ένα μωρό, δε θα σου πει κανείς τίποτα.

Προχθές, είχα πάει σε ένα φίλο που είχε πρόβλημα με το pc του. Γύρισα 2 παρά, έπαιξα λίγο μαζί του, έκανα ένα ντους και έπεσα για ύπνο. Δε μας ενόχλησε καθόλου μέχρι τις 7 το πρωί. Αντίθετα, εχθές το βράδυ, δε μας άφησε σε ησυχία. Άρχισε να κλαίει από τις 2:30, μέχρι τις 7 το πρωί, με μικρά διαλείμματα των 30-40 λεπτών... Τα νεύρα μου τσατάλια...

0:54. Μου θύμισε περίπτωση φίλου που έκανε αντίστοιχη κίνηση και μετά έψαχνε το πορτοφόλι του... Κάτι τέτοιοι απατεώνες φέρουν μεγάλο μέρος της ευθύνης για αρκετούς ανθρώπους που θα ήθελαν να βοηθήσουν, αλλά φοβούνται μην μπλέξουν...

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=NNC0kIzM1Fo]John Paul Young - Love Is In The Air (1978) - YouTube[/ame]

Δεμένη είναι η μικρή προσωρινά, μέχρι να τελειώσει το δικό της κλουβί. Αυτή δεν παραπονιέται καθόλου. Αυτός, δεν είναι δεμένος, είναι απλά στο χώρο του. Ο εκπαιδευτής πάντως, δε με νοιάζει να είναι "καλός" με το ζώο μου. Θέλω να είναι αυστηρός. Με την καλοσύνη, δε θα αρνηθεί τη φόλα. Το περίεργο είναι, ότι δεν κλαίει τη μέρα που λείπουμε. Δεν κλαίει όταν είναι μέσα και εμείς μπροστά του και ασχολούμαστε με κάτι άλλο. Δεν κλαίει στις 2 τη νύχτα. Κλαίει στις 5. Κάθε μέρα. Το να είναι κοντά μας όλη την ώρα, ούτε αυτό είναι σωστό. Μαθαίνει έτσι και μετά θα είναι χειρότερα να τον απομακρύνεις. 30 ημερών κακώς σας τον έδωσαν... Μέχρι 50-60 πίνει ακόμα γάλα... Όπως και να έχει κι εγώ το ίδιο κάνω. Βγαίνω μια βόλτα έξω, να με δει ότι είμαι εκεί και δεν τον έχουμε παρατήσει, να μας αισθανθεί δίπλα του. Αλλά μόλις πάμε για ύπνο, αρχίζει πάλι, ίσως και αμέσως. Αυτό για εμένα απαγορεύεται... Για 1002 λόγους...

Καλά κάνει. Όταν κάνουν τέτοιες προσπεράσεις οι Lorenzo και Rossi (και ο συγχωρεμένος ο Simoncelli), όλοι λένε ότι προσφέρουν θέαμα. Όταν τις κάνουν οι υπόλοιποι, είναι επικίνδυνοι. Με το ίδιο νόμισμα. Συμφωνώ. Μπήκε με τσαμπουκά ο μικρός, ο Rossi επανέρχεται σιγά σιγά και θα δούμε θέαμα. Όσον αφορά στην προσπέραση, δείτε στο επίσημο site πόσες έχουν γίνει με τον ίδιο τρόπο, στην ίδια ακριβώς στροφή από κορυφαίους αναβάτες κατά καιρούς. Για όσους δεν τους αναγνωρίζουν, Lawson-Gardner, Rossi-Gibernau, Pedrosa-Lorenzo, Marquez-Lorenzo.

Ο συγκεκριμένος είναι πολύ γνωστός, αλλά είναι επίσης γνωστός και για την αυστηρότητά του (όχι σκληρότητα) με τα ζώα. Τα αποτελέσματα όμως είναι προφανή. Επίσης βολεύει πάρα πολύ, γιατί είναι 10' απόσταση από εμάς κι έτσι δεν ταλαιπωρούμε τα ζώα στην πορεία μας προς τα εκεί και πίσω.

Προφανώς. Αυτός είναι και ο λόγος που δε θέλω να βγαίνω έξω να τον ηρεμώ, για να μην το συνδυάσει με το "κλαίω κι έρχονται" και μετά άντε να το αλλάξεις. Ψάχτηκα. Οι περισσότεροι όμως, βάζουν την αγάπη τους πάνω από τη σωστή συμπεριφορά. Τα σχόλια ήταν "ποιός μ@κας εκπαιδευτής τα είπε αυτά", κλπ. Ο εκπαιδευτής που έχω είναι από τους κορυφαίους και δε χρειάζομαι την έγκριση του οποιουδήποτε γράφει σε ένα forum. Ξέρετε πως είναι αυτά. Απλά ρωτάω για εναλλακτικές, μήπως και ξεπεράσω αυτό το στάδιο πιό ανώδυνα για όλους.

Όχι, είναι γεμάτο το πιάτο του και το νερό του. Επίσης κάποιες φορές είχε λερώσει. Τον καθάρισα, αλλά συνέχισε, όπως και άρχισε να κλαίει ενώ ήταν καθαρός. Πιστεύω ότι είναι καθαρά θέμα παρέας. Φυσικά ιατρικά τον έχω ελέγξει και δεν έχει κάτι που να τον ενοχλεί. Όταν τον είχα μέσα, μπορούσε να τη δει, αλλά και τότε έκλαιγε. Μάλιστα κάποιες φορές, άρχιζε κι εκείνη... Τώρα, μέχρι να τελειώσει το δικό της κλουβί, αυτή είναι μέσα κι αυτός έξω. Η μικρή, κλαίει στις 7:29 κάθε μέρα. 7:30 είναι το ξυπνητήρι και μόλις σηκωθώ, τη βγάζω έξω για να κάνει την ανάγκη της. Πλέον δεν κάνει τίποτα μέσα.

Απαράδεκτοι είναι κι αυτοί που τα σκοτώνουν. Θέλω να το προλάβω όμως, όχι να κατηγορώ αυτόν που το έκανε. Το θέμα είναι ότι αυτούς δεν τους ενδιαφέρει η εκπαίδευσή του. "Κοιμήσου αγκαλιά αν είναι να μην κλαίει" θα μπορούσαν να σου πουν. Ο ένας μάλιστα δουλεύει νύχτα κι έρχεται σπίτι κατά τις 4. Μόλις πέσει, αρχίζει ο μικρός... Τι να του πω...;

Χρειάζομαι τη συμβουλή σας σε κάτι. Ο μικρός ήρθε στο σπίτι πριν 10 μέρες. Η πρώτη του νύχτα στο σπίτι, όπως σε κάθε κουτάβι που είναι περίπου δύο μηνών είναι δύσκολη. Έκλαιγε και η γυναίκα μου για να τον ηρεμήσει του επέτρεψε να έρθει στο δωμάτιο δίπλα μας να κοιμηθεί. Κακώς, αλλά έγινε. Το επόμενο πρωί, το πήγαμε στον εκπαιδευτή του για μία πρώτη γνωριμία. Μας σύστησε να τον έχουμε περιορισμένο (δεμένο, σε κάποιο κλουβί για σκύλους, σε χώρο μέσα στο σπίτι δικό του). Αυτό λοιπόν και κάναμε όταν επιστρέψαμε. Έχουμε ένα μεγάλο μπάνιο που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί (μόλις μετακομίσαμε) κι έτσι δεν είχε και κάτι να μασήσει (έπιπλα, κλπ). Του βάλαμε νερό, τροφή, παιχνίδια, πετσέτα, μαξιλάρι και τον αφήσαμε εκεί, ενώ εμείς κάναμε κανονικά τις δουλειές μας. Η πόρτα ήταν ανοικτή και κάποιο εμπόδιο για να μη μπορεί να βγει, αλλά να μας βλέπει. Άρχισε λοιπόν να κλαίει και δε σταματούσε για κανένα λόγο. Εμείς προσπαθούσαμε να τον αγνοούμε ώστε να μη συνδυάσει το "κλαίω για να έρθουν". Αυτό όμως συνεχίστηκε για 18 ώρες, μέχρι την επόμενη μέρα το πρωί. Φυσικά μείναμε ξάγρυπνοι, όπως και οι γείτονες... Οι επόμενες ημέρες ήταν πιό ήρεμες. Παρατηρήσαμε ότι αν αφήναμε ανοικτό το φως στο διάδρομο ηρεμούσε κάπως. Επίσης όταν δεν έκλαιγε, έμπαινα μέσα και έπαιζα λίγο μαζί του, ή καθάριζα το χώρο του αν είχε λερώσει. Παρόλα αυτά, κατά τις 5 το πρωί αρχίζει να κλαίει και δε σταματάει παρά μόνο αν πάμε να τον χαϊδέψουμε, όπου και πάλι αφού φύγουμε, αρχίζει πάλι. Από την Τετάρτη 1/5, έχει δικό του χώρο στην αυλή, ένα κλουβί 3x3, με το σπιτάκι του. Εκεί, κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι γενικά ήρεμος, αλλά και πάλι, στις 5 το πρωί, κάθε μέρα, αρχίζει και κλαίει. Θέλω να τον αγνοήσω, αλλά ήδη μας έχουν κάνει παρατήρηση από τη γειτονιά και δε θέλω να δημιουργώ προβλήματα, αφού μόλις μετακομίσαμε. Φυσικά έχω κάνει όλα τα απαραίτητα για να είναι άνετα, όπως νερό, φαΐ, κουβέρτα, μαξιλάρι, παιχνίδια, πάνα (την αλλάζω μόλις τη λερώσει 2-3 φορές), λίγο φως για να μην είναι τελείως σκοτάδι. Επίσης, φροντίζω να τον κουράσω πριν πέσει για ύπνο. Παρόλα αυτά, δε λέει να σταματήσει. Σήμερα, σηκώθηκα και χτύπησα δυνατά τα κάγκελα 1-2 φορές. Μπήκε μέσα στο σπίτι του με ένα παράπονο στα μάτια. Βγήκε 2-3 φορές έξω δοκιμάζοντας να κλάψει, αλλά με το που πήγαινα προς το μέρος του, έμπαινε πάλι μέσα. Δεν ξέρω τι να κάνω. Δε μου έχει τύχει με άλλα κουτάβια στο παρελθόν και σίγουρα δε θέλω να το φοβίσω, αφού προορίζεται και για φύλακας. Αλλά εκτός του ότι είναι εξαντλητικό και εκνευριστικό για εμάς να ξυπνάμε κάθε μέρα στις 5, φοβάμαι και την απερίσκεπτη αντίδραση κανενός γείτονα μην πάει και τον βλάψει για να ηρεμήσει. Καμιά συμβουλή...; :...:

Με αρκετό διάβασμα και τύχη. Θέλει να τα αφήσεις να γνωριστούν με επίβλεψη. Να κόψεις εν τη γενέσει οποιαδήποτε επιθετική συμπεριφορά. Θέλει επίσης, ίσο καταμερισμό όλων (χάδια, βόλτες, προσοχή, παρατηρήσεις, χρόνο, κλπ) για να μην έχεις ζήλιες. Βοηθάει βέβαια ότι είναι και τα δύο κουτάβια.

Καρκίνος; Θεραπεύεται... Εγώ λέω κόψιμο χέρια πόδια και δεν τον αφήνεις να πεθάνει... btw, εδώ τα μωρά μου. Ο Ράμα είναι 2 μηνών και η Φερ 5. Ευτυχώς τα πάνε καλά. Ο σπόρος την κυνηγάει, αλλά δεν έχει καμία ελπίδα να την πιάσει φυσικά, αφού εκείνη εκτοξεύεται σαν ελατήριο.

Κι εγώ τόσα χρόνια που δεν είχα αυλή για να τα πάρω

Την Παρασκευή καλοσωρίσαμε σπίτι τον Ράμα. Ένας Γερμανικός ποιμενικός, 2 μηνών. Αν τη βγάλει καθαρή τη Μεγάλη Εβδομάδα, θα τον έχουμε κοντά μας για πολλά χρόνια... Τα ματάκια του είναι σκούρο πράσινο. Δυστυχώς μεγαλώνοντας θα αλλάξουν προς το καφέ... Εδώ κοιμάται στο αμάξι. Ήταν ταλαιπωρημένος πρώτη μέρα από το ταξίδι του. Εδώ με την "αδερφούλα" του. Αυτός είναι δύο μηνών, αυτή σχεδόν πέντε και είναι ήδη μεγαλύτερός της. Αν και ζηλεύει η μικρή, δεν τσακώνονται.

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=XrU214dJUtA]Animals Behaving Like Humans Compilation - YouTube[/ame]

Να τις αφήσουν και οι καθηγητές τότε και να αποβάλουν αυτόν που σήκωσε χέρι (και πόδι) Να τις αφήσουν και οι δικαστές και να μη λαμβάνουν υπόψη τους την εθνικότητα στις αποφάσεις τους. (ρώτα τον Τσάκω να σου πει) Να τις αφήσουν και οι πολιτικοί και να μη δίνουν προνόμια στους αλλοδαπούς τη στιγμή που τα αφαιρούν από Έλληνες.