Τί άλλαξαν οι εποχές ρε παιδιά; Τα Ελληνικά Πανεπιστήμια κατήντησαν λαϊκές αγορές και χώροι εκτόνωσης της βλακείας του καθενός. Οι άλλοι δέρνουν γυναίκες και καθηγητές γιατί τάχα σπάνε την απεργία όταν αποφασίζουν να καθαρίσουν τα σκουπίδια, οι καθηγητές έχουν χαθεί από προσώπου γης και δεν παίρνουν θέσεις καθόλου πια για όλα όσα συμβαίνουν, οι πρυτάνεις έχουν ξεπέσει με τις βλακείες τους, σχεδόν ατιμάζοντας τον τίτλο τους, απεργίες, παραλογίες, φοιτητές σε νάρκη. Τα μαθήματα που χάνονται... άλλο κακό. Και επειδή θα με ξαναπούν υπερβολικό, έτυχε ένας απεργός καθηγητής μας να κάνει 3 αναπληρώσεις για όσα χάθηκαν. Ακόμα και Σάββατο. Μη μου λένε λοιπόν οι καθηγητές ότι δεν μπορούν άμα θέλουν και μάθημα να μη χάσουν οι φοιτητές τους και το κομμάτι τους να κάνουν. (απεργία δηλαδή) Σήμερα πήγα στη γραμματεία του τμήματος και ενώ ήταν εκεί, ενώ έκαναν δουλειά κανονική με χαρτούρα, τηλέφωνα κλπ, μου λένε ότι έχουν απεργία και δεν θέλησαν να μου βάλουν μια ασφραγίδα στο τρίπτυχο. (πράξη 5 δευτερολέπτων) Εντάξει ρε σεις, καταλαβαίνω ότι η κατάστασή σας είναι άσχημη, αλλά κάνετε τάχα απεργία και δεν εξυπηρετείτε τους φοιτητές, παράλληλα όμως την χαρτούρα που "φαίνεται" στο τέλος του μήνα την κάνετε φοβούμενοι μη χάσετε τις θέσεις σας. Και ζητάν αλληλεγγύη μετά. Ο φοιτητής έπρεπε να είναι προτεραιότητα της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλιώς όλο το νόημα του Πανεπιστημίου είναι άλλο και εγώ δεν το χω καταλάβει.