Επειδή έχω αϋπνίες θα γράψω μια συνταγή. Πίτες Σφακιανές. Η καλή πίτα θέλει 3 πράγματα, εξαιρετικό αθότυρο, υπομονή και καλό μέλι. Αθότυρο (χωρίς το "ν", είναι από τη λέξη άθος, τη στάχτη): Φρέσκο, όχι ξυρό. Να πω πως είναι δύσκολο να βρεθεί πραγματικά καλό και γνήσιο και να επισημάνω οτι είναι διαφορετικό πράγμα απο την μυζήθρα. Τώρα θα ξεκινήσει το ανοιξιάτικο γάλα και είναι η καλύτερη εποχή για το τυρί που μιλώ. Μέλι: Αυτό που βάζουμε εμείς στις πίτες είναι Νότιας Κρήτης, από θυμάρι και ερείκι, που είναι βαρύ μέλι και σκούρο με έντονο άρωμα. Τα υπόλοιπα υλικά: αλεύρι, νερό, λίγο λάδι, λίγο αλάτι και ρακή. Αναλογίες: Στο 1 κιλό τυρί θέλουμε 1 κιλό αλεύρι, 2 ποτήρια νερό (μισό λίτρο πάνω-κάτω), 2 κουταλάκια αλάτι, 8 κουταλιές της σούπας καλό λάδι και ρακή. Για τη ρακή οι απόψεις διίστανται στην οικογένεια μου, η μητέρα μου λέει 2 σφηνοπότηρα, εγώ βάζω μισό ποτήρι. Η μέση λύση είναι να ξεκινήσετε με τα 2 σφηνοπότηρα και ότι υγρά ζητάει το ζυμάρι στο πλάσιμο να τα βάζετε ρακή. Η διαδικασία: 1) Βγάζουμε το τυρί απο το ψυγείο και το βάζουμε σε βαμβακερή πετσέτα να κατεβάζει όλα του τα υγρά. Αφήστε το μια ώρα. 2) Το περνάμε απο κόσκινο και το πλάθουμε μικρά μπαλάκια, μια χούφτα, πρέπει να τα πιέσουμε να γίνουν σφιχτά. Το τυρί εδώ θα έχει πάρει θερμοκρασία δωματίου και είναι έτοιμο, μην χασομεράτε όμως γιατί δεν κάνει να μείνει πάνω απο 2~3 ώρες εκτός ψυγείου. 3) Πλάθουμε αρκετά καλά το ζυμάρι με το αλεύρι, το νερό, το αλάτι, το λάδι και τη ρακή! Η διαδικασία είναι γνωστή, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για το πως πλάθουμε. Το χωρίζουμε και αυτό σε μπάλες (20 για τις ποσότητες που γράφω) και το βάζουμε να ξεκουραστεί μία ώρα. (Υπενθυμίζω οτι πρέπει να έχετε πάντα στο νου σας το χρόνο για να μην χαλάσει το τυρί). 4) Ανοίγουμε το ζυμάρι σε πάχος μισού εκατοστού, τοποθετούμε στο κέντρο ένα μπαλάκι τυρί και κάνουμε ένα πουγκί. Το πουγκί το πατάμε με την παλάμη μας στο κέντρο απαλά ώστε να ανοίξει το τυρί και να σκορπίσει και το βάζουμε πάλι να ξεκουραστεί κάτω απο μία πετσέτα. 5) Ξεκινάμε και ανοίγουμε τα πουγκιά με πλάστη και αν όλα τα κάναμε σωστά θα δούμε σε κάθε σημείο της επίπεδης ζύμης ποσότητες τυριού. Αν σας τρυπάει το ζυμάρι γύρω απο το τυρί δεν το είχατε στραγγίξει στην αρχή. Το ιδανικό για εμένα είναι να βγει η πίτα 3 με 5 χιλιοστά πάχος. Ψήσιμο: Το καλύτερο είναι να βάλετε πήλινη επιφάνεια πάνω στα κάρβουνα να κάψει, κολλάτε την πίτα πάνω και την αφήνετε μέχρι να ροδίσει και απο τις δυο μεριές. Η εναλλακτική λύση είναι το αντικολλητικό τηγάνι, να πυρώσει καλά και δεν θέλει ούτε λάδι. Σερβίρονται με καλό μέλι κυρίως. Υπάρχουν αρκετές παραλλαγές βέβαια, είχα δει έναν να σπάει πάνω απο την πίτα 2 αυγά όταν την έψηνε και τα έκανε μάτια. Την έχω πει σε αρκετούς τη συνταγή και κανένας δεν την έκανε επειδή βλέπουν τα ταπεινά υλικά της και την "φασαρία" που θέλει για να γίνουν και πιστεύουν οτι δεν αξίζει. Για τιμωρία τους φτιάχνω και δοκιμάζουν μια φορά και μετά όταν ξανακάνω δεν τους δίνω για να με κοιτάνε όπως οι γάτες τα καΐκια. Ταιριάζουν αρκετά με παγωμένη κανελαδά...