Alithinos

FX 8320 σε Gigabyte 970a-dsp3-rev 2.0,μέσα σε κουτί Coolermaster 690 με 5 ανεμιστήρες 120mm,και την HyperX 212 EVO με 2 ανεμιστήρες 120mm σε push/pull. Ανεβάζοντας το vCore στο 1.34 (από 1.28 stock) κατάφερα να κάνω τον 8320 να τρέχει στην συχνότητα turbo του 8350,χωρίς όμως turbo βεβαίως βεβαίως. (στο δωμάτιο υπήρχε ανοικτή μπαλκονόπορτα,θερμοκρασία πόλης υπό σκιαν 32c) Θερμοκρασία cpu μετά από 2 λεπτά idle: 35c Θερμοκρασία cpu σε 2 λεπτά full load: 54c. Θα τον ανέβαζα παραπάνω,αλλά φοβάμαι μη καεί η... motherboard. Αλήθεια ποιες είναι οι μέγιστες θερμοκρασίες για τη motherboard ? Και μια απορία: Τι μπορώ να κάνω για να μειώσω την θερμοκρασία του cpu κατά το full load ΕΚΤΟΣ από την αλλαγή ψύκτρας ? Την ψύκτρα την αγόρασα μόλις 2 βδομάδες πριν. Το να αλλάξω 3 ανεμιστήρες τύπου 120mm με 3 τύπου 140mm,και να βάλω πάστα Prolimatech αντί για τη standard που είχε μέσα στο κουτί της ψύκτρας,θα ρήξει το max temp κατά 4-5 μονάδες ή μπα ?

Η Microsoft έβγαλε πράγματι ένα patch,και επειδή είχε πρόβλημα μετά έβγαλε δεύτερο patch για να φτιάξει ότι χάλασε το πρώτο... Αν έχεις 8350 θα πρέπει να εγκαταστήσεις 2 patch σύνολο αλλά έχει σημασία να το κάνεις ΜΕ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΣΕΙΡΑ. Έτσι και βάλεις πρώτο αυτό που πρέπει να μπει δεύτερο,και μετά αυτό που πρέπει να περαστεί πρώτο,κάτι κακό θα συμβεί! Εγώ εγκατέστησα δύο διαφορετικά .exe φτιαγμένα από τη Microsoft για τον FX μου. Btw,ορίστε ένα screenshot με 8 πυρήνες εν δράση: Έχω ανοιχτά 4 tabs στο Chrome,στα οποία παίζουν βίντεο του Youtube σε HD ανάλυση. (τα άλλα tabs απλά μνήμη καταναλώνουν όχι cpu)

"Τέλος" ίσως να φτάσει κατά μια έννοια το 2020. Ως γνωστόν επί 3 δεκαετίες και βάλε,τα τσιπ εξελίσσονται με βάση τη μέθοδο της σμίκρυνσης της λιθογραφίας. Φτιάχνονται δηλαδή σε όλο και πιο μικροσκοπικό επίπεδο,και έτσι καταφέρνουμε να μειώνουμε την κατανάλωση ρεύματος και τη παραγωγή θερμότητας, την αύξηση των hz και των πυρήνων. Το ζήτημα είναι πως εως το 2020 θα έχουμε φτάσει στο ταβάνι,λόγο του ότι δεν μπορούμε να φτιάξουμε cpus με λιθογραφία του 1nm και κάτω,λόγο του ότι σε αυτό το επίπεδο πλέον οι νόμοι της φυσικής όπως τους γνωρίζουμε παύουν να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Το πως λειτουργεί η ύλη και ποιοί είναι οι κανόνες της σε αυτό το επίπεδο το ερευνά η Κβαντική Φυσική,αλλά ακόμα δεν έχουμε ανακαλύψει τρόπους για ανάπτυξη κβαντικών υπολογιστών. Ακόμα 'ψάχνουμε' για να δούμε το τι ισχύει και τι όχι στο κβαντικό επίπεδο,και o CERN για το οποίο ίσως έχεις ακουστά,χτίστηκε για παρόμοιες έρευνες. Αυτό που διαφένεται ως λύση,τουλάχιστον προσωρινή για τον τοίχο που θα χτυπήσει η βιομηχανία τσιπ το 2020 είναι η 3D silicon τεχνολογία,παρόμοια με το tri-gate της Intel. Ήδη AMD και nVidia έχουν ξεκινήσει R&D για να εφαρμόσουν 3D silicion τεχνολογία στις κάρτες γραφικών τους,και η Samsung ήταν η πρώτη που την εφάρμοσε σε επίπεδο SSD,στους 850 pro. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα με την 3D λιθογραφία: Για να αυξηθούν οι επιδόσεις,θα πρέπει να αρχίσει να αυξάνεται και ο όγκος που καταλαμβάνει το τσιπ. Πράγμα που σημαίνει πως για να συνεχίσουν να ανεβαίνουν οι επιδόσεις,θα αρχίσει να ανεβαίνει και ο φυσικός χώρος που καταλαμβάνουν τα υπολογιστικά συστήματα, και έτσι θα έχουμε μια αντιστροφή όπου από εκεί που οι συσκευές μίκραιναν,θα αρχίσουν να μεγαλώνουν. Αλλά και πάλι θα προκύψει και άλλο πρόβλημα στο άμεσο μέλλον με αυτή,και αυτό θα είναι θέμα θερμοκρασιών. Διότι αυτό που κάνει η 3D τεχνολογία είναι να τοποθετεί transistors πάνω από άλλους transistors,σε όλες τις κατευθύνσεις του καρτεσιανού επιπέδου (x,y,z) ενώ παραδοσιακά στην z διάσταση τοποθετούσαμε τις ψύκτρες. Αν έχεις λοιπόν 3 ή 5 κάθετα stacks από transistors,η ψύκτρα ναι μεν θα ψύχει το πάνω stack,και ίσως να βρεθούν και τρόποι ψύξης 3d όπου κατά κάποιο τρόπο η ψύκτρα θα περικλίει το κυβικό chip σε 5 επιφάνειες,αλλά και πάλι θα υπάρχουν transistors στο κέντρο,τα οποία θα απέχουν πολύ από τις επιφάνεις των 3d-ψυκτρών. Άρα μάλλον παροδική πιστεύω θα είναι η εξέλιξη της 3d τεχνολογίας και μεταβατική,και αργά ή γρήγορα θα εμφανιστεί κάποιος άλλος τρόπος για να συνεχίσουν να εξελίσσονται τα chips. Δεν θα φτάσουμε στο επίπεδο ο κάθε υπολογιστής να καταλαμβάνει το χώρο ολόκληρου δωματίου...

υπ' όψιν πως η αξιολόγηση κατανάλωσης ενός προιόντος σε watt είναι ανά ώρα. αν η θέρμανση κοστίζει 12kw την ώρα,υπολόγισε πόσες ώρες την είχες ανοιχτή την ημέρα και επι πόσες μέρες,για να δεις πόσο σου κόστισε. 3 ώρες να την έχεις ανοιχτή την ημέρα,στο 2μηνο είναι 2160kw.

Θα διαφωνίσω ότι το Gamecube ήταν βάλτος για την Nintendo,αλλά συμφωνώ στο υπόλοιπο του μηνύματος σου! Το Gamecube τα πρώτα χρόνια του τα πήγε πολύ καλύτερα από ότι το WiiU,και μόνο τα τελευταία 1-2 χρόνια έπεσε αρκετά. Αυτή τη στιγμή με το WiiU,η Nintendo βγάζει λιγότερα λεφτά από ότι έβγαζε με το Gamecube τον πρώτο χρόνο που το είχε βγάλει. https://www.google.com/finance?cid=685139 Το παραπάνω διάγραμμα μας δείχνει ότι ναι μεν το διάστημα Wii/ds η Nintendo είχε τα μεγαλύτερα κέρδη ever,αλλά από τη στιγμή που βγήκε το WiiU και έπειτα,το κέρδος της Nintendo όχι απλά είναι χειρότερα από το Wii,αλλά ακόμα και από το Gamecube. Ενδιαφέρον έχει να κοιτάξουμε τις τιμές των μετοχών κατά διαφορετικά διαστήματα. Κατά τη περίοδο του Gamecube κινήθηκε μεταξύ 8.85 και 24.65 δολλάρια. Κατά τη περίοδο του Wii η μετοχή κινήθηκε μεταξύ 17 και 79 δολλάρια. Κατά τη περίοδο του WiiU η μετοχή κινείται μεταξύ 11.9 και 16.32 δολλάρια. Ναι μεν το χαμηλότερο του Gamecube ήταν μικρότερο από αυτό του WiiU,αλλά το WiiU ακόμα δεν έχει καταφέρει να φτάσει το maximum επίπεδο εσόδων του Gamecube. Με βάση το σχεδιάγραμμα το Gamecube τα πρώτα 3 χρόνια ύπαρξης τα πήγαινε αρκετά καλά,και μόλις τα 2 τελευταία του έκανε μια απότομη βουτιά. Σίγουρα το WiiU δεν έχει κάνει τόσο απότομη βουτιά,αλλά σε αυτό τον 1 χρόνο ύπαρξης του,δεν έχει καταφέρει να φτάσει το επίπεδο κερδοφορίας που είχε αρχικά το Gamecube.

Τα 335 εκατομμύρια δολλάρια δυστυχώς είναι το λιγότερο στη παρούσα φάση. Αυτά ήταν οι ζημίες λόγο περιορισμένων πωλήσεων. Το μεγαλύτερο χτύπημα για την Nintendo όμως αυτή τη στιγμή είναι πως μετά από την ανακοίνωση των προβλέψεων για τις ζημίες,οι μετοχές άρχισαν να χάνουν την αξία τους και σε μια μέρα κατρακύλησαν και έχασαν 17% της αξίας τους, κάνοντας την Nintendo φτωχώτερη κατά 3 δις.

Μια χαρά θα δεις βελτιώσεις στις επιδόσεις,αλλά ο phenom ΙΙ δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τη δύναμη της κάρτας. Εγώ έχω τον 965 (3.4ghz) με την 6850 και σε κάποια παιχνίδια βαράει 100% ο επεξεργαστής με τη κάρτα να κάθεται στα 80%. Φυσικά το να φτιάξεις ένα σύστημα με 0% bottleneck είναι μεγάλη δουλειά,απ τη στιγμή που υπάρχουν τόσοι διαφορετικοί συνδιασμοί εξαρτημάτων. Η 270x έχει αρκετά δυνατότερη επεξεργαστική ισχύ σε σχέση με την 6850. Ένας γρηγορότερος επεξεργαστής θα την αξιοποιούσε καλύτερα.

Το πρόβλημα το εντοπίζω στο ότι οι εφευρέτες παν τις εφευρέσεις τους στο κράτος,και περιμένουν να τις αξιοποιήσει το κράτος. Το κράτος δεν πρόκειται να επενδύσει σε εφευρέσεις εφευρετών. Δεν είναι αυτός ο ρόλος του. Δεν είναι στα καθήκοντά του. Κάτι τέτοιο θα πήγαινε ενάντια στις αρχές της Ελεύθερης Αγοράς που έχει υπογράψει η Ελλάδα. Αυτό που θα μπορούσε να κάνει ένας εφευρέτης για να αξιοποιήσει την εφεύρεση του είναι να πουλήσει τη πατέντα σε μια εταιρία κάνοντας επίδειξη στους επενδυτές. Ή αν έχει το κεφάλαιο να δημιουργήσει μια επιχείρηση η οποία θα εμπορεύεται προιόντα που χρησιμοποιούν την πατέντα ο ίδιος. Τώρα το γιατί δεν βρέθηκε στην Ελλάδα επιχειρηματίας - επενδυτής να επενδύσει στην Α ή Β επένδυση ? Επειδή οι Έλληνες επενδυτές φοβούνται να επενδύσουν σε νέες αγορές. Με τη λέξη "νέες" δεν εννοώ γενικά νέες,αλλά νέες για αυτούς προσωπικά. Ας μη πάρουμε ως παράδειγμα τις εφευρέσεις που σκοπό έχουν να κάνουν κάτι τελείως διαφορετικό και καινούριο,ας πάρουμε ως παράδειγμα μια βιομηχανία που υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο δεκαετίες,π.χ. τα video games. Από την δεκαετία του 1970 όταν και άρχισε να υπάρχει αυτή η βιομηχανία έχουν περάσει περίπου 40 χρόνια. Ο τζίρος της βιομηχανίας αυτής έχει αποδεδειγμένα ξεπεράσει τζίρους άλλων βιομηχανιών όπως της μουσικής και του κινηματογράφου. Ακόμα και χώρες που κλασσικά ονομάζουμε "μη ανεπτυγμένες" όπως η Ουκρανία,η Πολωνία,και η Ρωσία,έχουν κάνει βήματα και έχουν μπει σε αυτή τη βιομηχανία έχοντας έναν αριθμό επιχειρήσεων,με μερικές από τις επιχειρήσεις αυτές να βγάζουν προιόντα που θεωρούνται επιτυχημένα σε παγκόσμιο επίπεδο. Αλλά από ότι βλέπεις,στην Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμα έστω 1 εταιρία game development. 40 χρόνια μετά την γέννηση της βιομηχανίας αυτής,και ενώ η ζήτηση για τέτοια προιόντα κάθε χρόνο και αυξάνεται,και έχει ξεπεράσει σε τζίρο άλλες βιομηχανίες,οι Έλληνες επενδυτές δεν έχουν ιδέα του τι συμβαίνει. Δεν ασχολήθηκαν. Πως λοιπόν τη στιγμή που αρνούνται να επενδύσουν σε μια αγορά που υπάρχει ήδη 40 χρόνια και έχει αποδείξει τις πιθανότητες κέρδους της,ζητάει ο οποιοσδήποτε από αυτούς να επενδύσουν σε κάτι για το οποίο δεν υπάρχουν καν βασικά στοιχεία ή ζήτηση,όντας κάτι τελείως πρωτοποριακό ? Δυστυχώς ο μόνος τρόπος να αποκτήσει επένδυση κάποιος για το προιόν του στην Ελλάδα είναι μέσω του crowdfunding. Η λύση είναι μονόδρομος το indie-gogo.

Η Ελλάδα όσων αφορά τα θέματα νομοθεσίας σχετικά με τη τεχνολογία,έχει τους πιο παράξενους νόμους του κόσμου,λόγο του ότι ποτέ οι νομοθέτες δεν συμβουλεύονται ανθρώπους σχετικούς με τη τεχνολογία,και κανένας από τους ίδιους δεν έχει τη παραμικρή γνώση για αυτή. Από ότι γνωρίζω είμαστε μεταξύ άλλων η μοναδική χώρα στον κόσμο όπου το να έχεις συνδεδεμένο ένα gamepad controller σε έναν υπολογιστή δημόσια θεωρείται παράνομη πράξη. :suicide2: (το σκεπτικό είναι ότι τα pc games είναι 100% τζόγος και οι νομοθέτες υποθέτουν αυτόματα πως άμα κάποιος έχει ένα παιχνίδι σε υπολογιστή δημόσια είναι για να παρέχει παράνομα υπηρεσίες τζόγου σε τρίτους)

Ανέκαθεν τη κίνηση hardware την καθόριζε το software. Ο κόσμος αγόραζε νέο hardware ώστε να μπορεί να λειτουργήσει νέο software. Τη στιγμή που το software σταμάτησε να είναι απαιτητικό,άρχισε και η ζήτηση νέου hardware να φθίνει. Καλώς ή κακώς τα μόνα είδη software που εξακολουθούν να έχουν μεγάλες απαιτήσεις από το hardware είναι μόνο τα video games,και ορισμένες επαγγελματικές εφαρμογές που απευθύνονται σε πολύ μικρό κομμάτι καταναλωτών,όπως π.χ. το Photoshop,After Effects, 3ds Max και λοιπές εφαρμογές. Για κάποιον που δεν είναι gamer ή δεν ασχολείται επαγγελματικά με προγράμματα ψηφιακής επεξεργασίας εικόνας και γραφικών,δεν υπάρχει κάποιος λόγος να αναβαθμίζει συχνά το σύστημα του ή να αγοράζει νέο με την ίδια συχνότητα. Τη στιγμή που η πλειοψηφία των χρηστών επιθυμεί έναν υπολογιστή για χρήση προγραμμάτων που τρέχουν και με ένα σύστημα π.χ. του 2004,(με έναν από τους πρώτους διπύρηνους,2-3gb ram,on board κάρτα γραφικών)είναι προφανές ότι οι πωλήσεις νέων συστημάτων θα πέσουν.

Δυστυχώς το WiiU έχει σωρεία προβλημάτων που αντιμετωπίζει,και είναι σωστό να σημειώσουμε πως αυτά τα προβλήματα προκύπτουν από κακές επιλογές της ίδιας της Nintendo. Υπ' όψιν ότι η Nintendo είναι μια από τις πιο συντηριτικές εταιρίες όσων αφορά το χώρο. Παραδοσιακά στο παρελθόν προσπάθησε να βγει μπροστά στις πωλήσεις έχωντας ως selling point τη δύναμη του hardware,με το Nintendo 64 και το Gamecube,αλλά μόλις αντιλήφθηκε πως η ωμή δύναμη δεν τις παρείχε τη πρωτία στις πωλήσεις,αποφάσισε να αλλάξει τακτική και για να το κάνει αυτό έπρεπε να βρει νέα selling points. Αποφάσισε λοιπόν με κάθε της νέα κονσόλα να κάνει κάτι μοναδικό,κάτι που θα κάνει τη κονσόλα της να διαφέρει αισθητά από τις άλλες,προκειμένου να προσελκύσει κόσμο λόγο αυτών των μοναδικών features. Με το Wii έτυχε και έπιασε η τακτική,μιας και πράγματι τα motion controls φάνηκαν ικανά να πείσουν μεγάλο πλήθος κόσμου να αγοράσει ένα Wii,και εν συνεχεία οι ανταγωνιστές της την αντέγραψαν εφαρμόζοντας τις δικές τους υλοποιήσεις motion controls στις κονσόλες τους. Με το WiiU το special feature που προοριζόταν να προσελκύσει τους gamers ήταν... Η ύπαρξη δεύτερης οθόνης. Κάτι που εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται πως δεν είναι και τόσο ελκυστικό όσο η Nintendo θα ήθελε να είναι. Τα motion controls του Wii από μόνα τους πουλούσαν τη κονσόλα. Δεν είχε σημασία αν το χρησιμοποιούσαν γνωστά παιχνίδια ή όχι,και μόνο η ύπαρξη των motion controls ήταν αρκετή για να αγοράσει κάποιος Wii. Με το WiiU όμως να επικεντρώνεται σε μια touch screen στο χειριστήριο,αυτό που βλέπουμε είναι πως το να υποστηρίζουν απλά κάποια παιχνίδια την touch screen δεν είναι αρκετό για να κάνει κάποιον να αγοράσει WiiU μόνο και μόνο για αυτό το λόγο. Έχοντας αποτύχει λοιπόν η Nintendo όσων αφορά το ρίσκο του μοναδικού feature,καλείται να κάνει τη κονσόλα της αυτή ελκυστική με άλλους τρόπους. Αυτό που διάβασα κάπου και μου προξένησε ενδιαφέρον,ήταν ένα άρθρο το οποίο έλεγε πως τα συστήματα της Nintendo ανταγωνίζονται μεταξύ τους,και πως το 3ds 'κλέβει' πωλήσεις από το WiiU. Το άρθρο έλεγε πως η εμπειρία που προσφέρει το 3ds με αυτή που προσφέρει το WiiU είναι πολύ όμοια,με αποτέλεσμα κάποιος που έχει το 3ds να μην νιώθει την ανάγκη να αγοράσει και WiiU. Με το καρτουνίστικο art style των παιχνιδιών της Nintendo να μην επιδέχεται περεταίρω εμφανών γραφικών βελτιώσεων (λόγο του ότι η παραπάνω λεπτομέρεια θα άλλαζε την αισθητική cartoon που έχουν τα παιχνίδια), φτάσαμε σε ένα σημείο που κάποιος βλέποντας 2 ακίνητες φωτογραφίες (screenshots) ενός παιχνιδιού 3ds,και ενός παιχνιδιού WiiU,δύσκολα θα καταλάβαινε τη διαφορά,μιας και οι μόνες διαφορές πλέον είναι σε πράγματα όπως η ανάλυση της οθόνης και το frame rate,πράγματα που δεν γίνονται αντιληπτά άμεσα μέσω π.χ. screenshots. Το art style παιχνιδιών όπως το Super Mario δεν χρειάζεται παραπάνω πολύγωνα,μεγαλύτερη ανάλυση textures,ή προχωρημένων τεχνικών φωτισμού.Έχει αγγίξει την οροφή του. Η ομοιότητα στην ποιότητα της εικόνας ίσως να μην είναι όμως η μόνη ομοιότητα μεταξύ των παιχνιδιών των 2 πλατφορμών,μιας και για κακή τύχη της Nintendo,τα παιχνίδια του 3ds και του WiiU μοιράζονται επίσης και το γεγονός ύπαρξης δεύτερης touch screen οθόνης. Τούτο κάνει την εμπειρία ακόμα ποιο πολύ ίδια μεταξύ των πλατφορμών αυτών. Και μπορεί η κάθε κονσόλα να έχει τις δικές τις εκδόσεις παιχνιδιών π.χ. το Super Mario 3D World να είναι άλλο παιχνίδι από το Super Mario 3D Land,αλλά η σημασία ποια είναι ? Πως και στις 2 κονσόλες,την ίδια χρονική περίοδο,βγαίνουν παιχνίδια των ίδιων franchise,με περίπου την ίδια ποιότητα γραφικών και το ίδιο gameplay. Αυτά που μένουν να είναι διαφορετικά είναι το level design και η ιστορία.. (βέβαια το θέμα ιστορία σε παιχνίδια της Nintendo είναι λίγο κάπως...) Εν τέλη,σημασία έχει να καταλάβουμε (και πάνω από όλα η ίδια η Nintendo) πως αν έχει 2 μηχανήματα ταυτόχρονα, στα οποία βγάζει παιχνίδια των ίδιων franchises (mario,zelda,κτλπ) σχεδόν ταυτόχρονα,και τα οποία παιχνίδια δεν διαφέρουν σημαντικά πολύ όσων αφορά το πως δείχνουν και πως παίζονται μεταξύ των 2 μηχανημάτων,κάποιος gamer θα νιώσει καλυμένος αν αγοράσει μόνο τη μια από τις 2 πλατφόρμες. Και ποια θα είναι αυτή ? Κατά κύριο λόγο από ότι δείχνουν τα πράγματα το 3ds,λόγο του ότι είναι φορητό,και επιπλέον κοστίζει 150 ευρώ σε σχέση με τα 300 του WiiU. Απ τη στιγμή που η Nintendo αποφάσισε να έχει 2 μηχανήματα στην αγορά ταυτόχρονα,θα έπρεπε να τα φτιάξει έτσι ούτως ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο διαφορετικά και ξεχωριστά γίνεται αντί να προσπαθεί να τα κάνει όσο το δυνατόν ποιο όμοια γίνεται. Αυτό είναι νόμος. Δυστυχώς όμως η Nintendo έχει επικεντρωθεί στο δέντρο και χάνει το δάσος. Αντί να σκεφτεί πως όσο ποιο ίδιες είναι οι 2 κονσόλες της τόσο λιγότεροι θα είναι και οι λόγοι που θα είχε κάποιος να αγοράσει και τις 2,σκέφτεται πως άμα είναι τα 2 μηχανήματα όσο το δυνατόν ποιο ίδια γίνεται,τα έξοδα του development θα είναι μικρότερα. Και ναι μεν τα έξοδα του development είναι μικρότερα για την Nintendo. Αλλά μιλάμε για μια εταιρία που ούτως ή άλλως διατηρεί ακόμα και σήμερα ομάδες development 12 και 16 ατόμων τη στιγμή που άλλες ομάδες AAA developer έχουν ομάδες 60,100,εως και 500 ατόμων. Ήδη η Nintendo βρίσκεται και βρισκόταν εξ αρχής στη θέση να έχει πιο μικρές ομάδες και από indie studios,τη στιγμή που είναι η πιο πλούσια εταιρία publisher στον χώρο τον video games,με το κεφάλαιο που έχει στη τράπεζα να είναι μπόλικα δισεκατομμύρια ευρώ,με τα οποία θα μπορούσε και να ξεχρεώσει κάποια μικρή χώρα. Αξίζει λοιπόν να προσπαθεί να κάνει ποιο όμοια την ανάπτυξη παιχνιδιών μεταξύ WiiU και 3ds τη στιγμή που αυτό έχει ως αντίκτυπο το να ανταγωνίζονται τα συστήματα μεταξύ τους και να χάνει πωλήσεις ? Την στιγμή μάλιστα που ήδη είναι η πιο πλούσια εταιρία στο χώρο της ενώ ταυτόχρονα και η πιο φτωχική από άποψη production values,σε σημείο να την ξεπερνάν σε αυτό το τομέα ομάδες ερασιτεχνών indie developers ? :...: Η Nintendo πραγματικά είναι μια εταιρία της οποίας πολλά της έχουν χαριστεί,και θα μπορούσε να ήταν σε πολύ χειρότερη θέση,ειδικά όσων αφορά το πως της συμπεριφέρεται ο τύπος. Μπορεί να μην κάνει κινήσεις που να προκαλούν νεύρα στους gamers,όπως π.χ. day1 dlc,ή always online DRM,ή χαμό από microtransactions, αλλά τυχαίνει τα ποσά που επενδύει στα παιχνίδια της να είναι τελείως δυσανάλογα με τα ποσά που βγάζει ως κέρδος,σε σύγκριση με άλλους developers / publishers.