DEADLAZARUS

Παίδες, δεν καταλαβαίνω γιατί προβληματίζεστε. Ειδικά για την ubisoft (αλλά και για άλλες εταιρίες) ισχύουν τα κατωτέρω: 1) Βγαίνει το παιχνίδι (ουάου, φοβερό, μπράβο, 30 fps min), 2) Μελέτη παρουσιάσεων και άφθονο γέλιο με τα γελοία προβλήματα που βασανίζουν το παιχνίδι, αλλά και ομφαλοσκόπηση για την κοροϊδία που υπομένουμε (ξόδευε λεφτά για cpu/gpu/ram και παίζε με stuttering/άθλια γραφικά/a.i. της πλάκας κ.τ.λ.), 3) Αναμονή 1-2-3 χρόνια, να βγουν και στο μεσοδιάστημα 5-10-15 patch, μήπως και στρώσει το παιχνίδι. Στο μεταξύ, θα έχει πέσει και η τιμή του στα 10 ευρώ, βάλτε και καμιά προσφορά από τα κλειδάδικα στα 3-4 ευρώ και voila, 4) Εντωμεταξύ, όσο περιμέναμε, όλο και κάποια αναβάθμιση, για άλλον λόγο βέβαια, θα έχουμε κάνει στο σύστημά μας, 5) Με το νέο hardware και έχοντας, πλέον, το παιχνίδι σε final edition (και πολύ φθηνά, έτσι;) παίζουμε απροβλημάτιστα σε ultra settings@60fps min (το παιχνίδι είναι πλέον και 2-3 χρόνων), 6)Win-win κατάσταση.

Ναι, και τι θα τα κάνουμε τόσα cores; Εκτός εάν κάνουμε άλματα προόδου μέσα σε 1-2 χρόνια και από 4 cores/4-8threads φτάσουμε στα 8 cores/16threads minimum για επαγγελματικές εφαρμογές και gaming.

Navi is coming. Poor volta..

Οι διάλογοι είναι άκρως σουρεαλιστικοί. Απ' το ένα θέμα στο άλλο. Καλημέρα μπάρμπα, κουκιά σπέρνω.

1) Άρα, το θέμα είναι ν' αλλάξουμε νοοτροπία. Δεν είναι δυνατόν να παραδεχόμαστε ότι είμαστε χαμένη υπόθεση. Ας διορθώσουμε κάποια βασικά πράγματα και, έπειτα, συζητάμε και για τα οφέλη ή μη των ιδιωτικοποιήσεων. 2) Όταν ξεκινάς μια δουλειά, έχεις στο μυαλό σου και το κέρδος. Ναι, και να παράξεις και να δημιουργήσεις και να προσφέρεις, αλλά και να κερδίσεις. Ξαναγυρνάμε στο 1. Ας ελέγξει το κράτος, ώστε να εκλείψουν τέτοια φαινόμενα. Ε, τώρα, θα δικαιολογήσουμε αυτές τις πρακτικές, επειδή ήταν δημόσιοι υπάλληλοι; Και γιατί να δαιμονοποιούμε το κέρδος; Πρόσεξε, όχι το άκρατο κέρδος, όχι το κέρδος για το κέρδος, αλλά το κέρδος ως ανταμοιβή του κόπου και του ρίσκου μιας ιδιωτικής επιχείρησης-πρωτοβουλίας. 3) Οι τράπεζες λειτουργούσαν ως παράνομοι bookmakers. Δεν διαφωνεί κανείς ότι χρηματοδότησαν μη παραγωγικές δραστηριότητες, με μοναδικό σκοπό το bonus στο τέλος του έτους. Δάνεια επί δανείων για να χτίσει σπίτι και η κουτσή Μαρία, δάνεια για εφημερίδες και κανάλια της πλάκας και δάνεια για επιχειρήσεις δήθεν εθνικών πρωταθλητών, οι οποίες είχαν πρόσβαση σε άπειρα τραπεζικά κεφάλαια, τη στιγμή που μια μικρή επιχείρηση ασφυκτιούσε. Μην μπερδεύουμε τις τράπεζες, όμως, με την εύρυθμη λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών.

Με τις vega μόνο τέτοια έχουμε μέχρι τώρα. Από custom τίποτα.

Ναι, συγγνώμη για το off topic. Καθαρά εμφανισιακά. Off topic τέλος.

Να δούμε τι ψάρια πιάνει η 64. Η watercooled είναι η καλύτερη εμφανισιακά. Και η trio από πλευράς 1080ti.

Θ' αρχίσουμε να κεκεδίζουμε. Πι.. Πι.... Πι... Α...Α...Αυτ...Αυτ.. 1-0.

Λάθος. Το σωστό είναι 3,144-0. Ωραία ταινία θα ήταν το "Η ζωή του Πι". Αυτή+Αυτός, 1-0+1-0.

4K είναι η οθόνη; Δεν νομίζω να έχεις θέμα με τον 3570. Το βάρος θα πέσει στην κάρτα. Αλλά αφού πας και για ολική αναβάθμιση σύντομα, ε, κανένα πρόβλημα. Καλορίζικη και να την ευχαριστηθείς. Την απλή 64 πήρες ή τη watercooled;

1) Αναπτυσσόμενης; Μάλλον, υπανάπτυκτης ή μπανανοκρατούμενης. Αφού το ξέρεις και το ξέρουμε όλοι μας ότι αυτά δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ, ποια είναι η λύση; Να συνεχίσουμε να δημιουργούμε άχρηστες δομές και άχρηστες θέσεις εργασίας; 2) Μα, εδώ θέλω τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους να λειτουργήσουν. Έχεις στήσει, κύριε, βιομηχανία πτυχίων; Έκλεισες και τέλος. Τώρα, εάν δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε τα βασικά, ας παραδεχτούμε ότι είμαστε εντελώς διεφθαρμένοι και ας το κλείσουμε το μαγαζί.

Με βλέπω να γράφω μόνο το π (=3,14) στο τέλος

Καλημέρα. Ρε παιδιά, να συγκεντρωθούμε λίγο. Μέχρι τώρα, νόμιζα ότι τα 1-0 έρχονται κατόπιν χρήσης του ποιος. Αν είναι ν' αρχίσουμε τα σκορ και με τα αυτός, αυτή (και τα μυστήρια), αυτό κ.τ.λ., να τις κόψουμε τις καλημέρες και ν' αρχίσουμε τα σήματα καπνού (και ας είμαστε σε τεχνολογικό site). Edit: λανθασμένη και αυτή η σκέψη. Ή που θα μας υποδεικνύει κάποιος ότι φαίνεται καπνός και θα λέμε "ποιος καπνός" (η συνέχεια γνωστή) ή που θα ρωτάμε "ποιος μου κάνει σήματα καπνού" (η απάντηση, επίσης, γνωστή). Δεν υπάρχει σωτηρία.

Συμφωνώ. Ωστόσο αναρωτιέμαι πότε λειτούργησε κάτι σωστά στο ελληνικό κράτος. Αν λειτουργούσε το δημόσιο με όρους διαφάνειας, με επιλογή των καλύτερων για τη στελέχωση καίριων θέσεων και με βάση την παροχή των καλύτερων -κατά το δυνατόν- υπηρεσιών με το λιγότερο δυνατό κόστος (καταλαβαίνεις πώς το λέω, όχι να δίνουμε 400 ευρώ μισθό, αλλά όχι και να έχουμε αυτό το όργιο σπατάλης που ζούμε τώρα), μαζί σου. Όλες, όμως, οι κρατικές δομές δημιουργούνται με γνώμονα το ρουσφέτι, το αλισβερίσι και το μπαξίσι. Η στελέχωσή τους είναι αποτέλεσμα σκοτεινών συνδιαλλαγών, κομματικών ρουσφετιών και βολέματος ημετέρων. Επομένως, το ίδιο το κράτος δρα εναντίον, όχι του ιδιωτικού τομέα, αλλά των πολιτών του, τους οποίους ταλαιπωρεί, ενώ θα έπρεπε να τους υπηρετεί. Όπως έχει αναφέρει και ο @jax7480 στο σχετικό νήμα περί μετανάστευσης στη Νορβηγία, η διαφθορά είναι άγνωστη λέξη εκεί και όλοι λειτουργούν με γνώμονα το κοινό καλό. Όχι με βάση το ποιος ξέρει ποιον και αν αυτός είναι δικός μας ή των άλλων. Αυτό ισχύει για όλες τις σκανδιναβικές χώρες. Βλέπεις εσύ να συμβαίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα; Τέλος, ποιος δεν θα ήθελε κρατικά πανεπιστημία, με εξαιρετικά προγράμματα σπουδών, με δυνατότητες προσέλκυσης ξένων φοιτητών και με διασύνδεση με την αγορά εργασίας και τις εξελίξεις στην τεχνολογία. Βλέπεις πουθενά κάτι τέτοιο; Με ευθύνη και των καθηγητών (οι περισσότεροι εκ των οποίων έκαναν διδακτορικό στις ταβέρνες και στα κόμματα και βολεύονται στη μόνιμη θεσούλα τους με τον μισθό να πέφτει), τα πανεπιστήμιά μας είναι χώροι βίας, ακαθαρσίας και τριτοκοσμικών δομών και σπουδών. Ό,τι γίνεται, οφείλεται στο φιλότιμο λίγων καθηγητών και φοιτητών.

Απίστευτη τάπα, καθώς ο Anthony είχε ξεφύγει με το spin. Αυτά τα χέρια του Giannis είναι λες και απλώνει πλοκάμι το κράκεν. (troll mode on) επίτηδες το έκανε ο Γιάννης, για να ταπεινώσει τον Melo και να του τσακίσει την ψυχολογία. Γατάκι.

Αυτά τα άσματα ήταν για το εσωτερικό. Για το εξωτερικό είχαμε άλλα τραγούδια:

Για ν' αγοράσουμε τη γούνα του κυρίου σε καλή τιμή, έτσι; Δεν πιστεύω να θες τεχνολογικά προϊόντα.

Ο Σύριζα, πρώην Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου (troll mode on), ήταν ένα γραφικό κόμμα πέριξ του 3%. Φιλόσοφοι της πλάκας, πολιτικοί της ταβέρνας, κρατιστές με τα λεφτά στο εξωτερικό και φωνασκούντες υπέρ των δικαιωμάτων πασών των μειοψηφιών. Υπήρχαν και κάποια αξιόλογα στελέχη, τα οποία, όμως, παρήγαγαν πολιτική σε θεωρητικό επίπεδο, ποτέ σε πρακτικό. Έστω κι έτσι, μια αξιόλογη και στέρεα δομημένη σκέψη είναι προτιμότερη από τη θολοκουλτούρα του τίποτα. Οι της Ν.Δ., ως επί το πλείστον, είναι οι δήθεν φιλελεύθεροι (ντροπιάζουν και τον όρο), που δούλεψαν κάπου-κάπως-κάποτε, με τις γνωριμίες του μπαμπά και τα λεφτά του, οι φωνασκούντες υπέρ της ελεύθερης αγοράς, μόνο, όμως, όταν δεν θίγονται τα δικά τους, κληρονομικώ δικαίω, προνόμια, και κάποιοι αμετανόητοι οαπδοί του τριπτύχου πατρίς-θρησκεία-οικογένεια στη χειρότερη μορφή αυτού. Οι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι κλασικοί αδικημένοι απ' τη ζωή, οι οποίοι γλυκάθηκαν απ' την εξουσία και τα προνόμια, υφαρπάζοντας ό,τι περισσότερο μπορούσαν και μοιράζοντας και ένα (αρκετά μεγάλο, είναι η αλήθεια) ξεροκόμματο στον λαουτζίκο (sic). Τέλος, οι Κ.Κ.Ε.έδες, που έλεγαν και οι παλαιοί, είναι οι κλασικοί jack of all trades, master of none. Καταγγέλλουμε τον καπιταλισμό, αλλά επιβιώνουμε χάρη σε αυτόν, καταγέλλουμε το κεφάλαιο και την εργοδοσία, αλλά τον σταθμό μας τον κλείσαμε με τρόπο που θα ζήλευε και ο D. Trump. Καταγγέλλουμε γενικώς και αορίστως όλους και όλα (κάπου κρατούν κρυμμένη την απόλυτη αλήθεια) και προτείνουμε ισότητα με το κιλό, λεφτά με το κιλό, γενικά, τα πάντα όλα με το κιλό. Αυτοί, αν τους ψήφιζε το εκλογικό σώμα και τους έβγαζε πρώτους, θα έκαναν λόγο για προβοκάτσια και μπροστά στο φόβο του να κυβερνήσουν, θα επέλεγαν τη διάσπαση. Απλουστευτική ανάλυση θα πει κάποιος. Ας μας εξηγήσει λοιπόν, όποιος έχει το κουράγιο, ποιες είναι οι ιδέες που συντάραξαν τον λαό και προήλθαν από τα κόμματα. Ποιο ήταν το όραμα των κομμάτων αυτών, πώς βελτιώθηκε η ζωή των πολιτών, πώς προήχθη η δημοκρατία, πώς στέκεται η χώρα στο διεθνές στερέωμα. Ρόλους παίζουν όλοι και μετά περνάνε από το ταμείο, για να πληρωθούν για τις ερμηνείες τους.

Ξέρουμε κάτι για επικείμενη εισβολή εξωγήινων;

Καλημέρα και καλό μήνα.

Το πρόβλημα είναι ο προσποιητός διαχωρισμός αριστερών-δεξιών-κεντρώων. Πράγματι, κάποια εποχή, ειδικά στο ξεκίνημα της μεταπολίτευσης, υπήρχε, ίσως, αυτή η διαχωριστική γραμμή. Άλλες εποχές, διαφορετικές καταβολές, άλλες προσλαμβάνουσες, ενώ, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, η ιδεολογία είχε σημαίνοντα ρόλο στην άσκηση πολιτικής. Με τα χρόνια, νομίζω, είναι εμφανές πια, υπάρχει μια μεγάλη παράταξη, αυτή των κρατιστών, η οποία αλλάζει απλά ιδεολογικό μανδύα, προκειμένου να διχάζει, να μαντρώνει και να χειρίζεται κατά το δοκούν το εκλογικό σώμα. Ουδεμία ιδεολογική διαφορά, πλην ελαχίστων προαπαιτουμένων, ώστε να δικαιολογείται ο "ρόλος" του δεξιού, του αριστερού, του κεντρώου ή δεν ξέρω 'γω ποιου άλλου, έχουν οι πολιτικοί μας μεταξύ τους. Προσπαθούν, μέσω οθωμανικής διακυβερνήσης, την οποία γνωρίσαμε επί σχεδόν 400 χρόνια, και την έχουμε εξελίξει στο ανώτατο επίπεδο, κομματοκρατίας, νεποτισμού, διαφθοράς και συντήρησης συντεχνιών και πελατών να πετύχουν δύο απλά πράγματα: 1) Τη διαιώνιση των εξαρτημένων, για πολλούς και διάφορους λόγους, υπηκόων-πελατών (άλλος χρωστάει, γιατί διόρισαν τα παιδιά του, άλλος γιατί τον έβαλαν σε θέση ευθύνης, άλλος γιατί τον κάλυψαν, όταν έβαλε το χέρι στο μέλι κ.ο.κ.), ώστε αφενός να επιτυγχάνεται η επανεκλογή τους, ει δυνατόν στο διηνεκές, αφετέρου ο ασφυκτικός έλεγχος της οικονομίας και της προσπάθειας επιβίωσης των προαναφερόμενων υπηκόων. Οι πολιτικοί μας τρέμουν την ιδέα μιας κρίσιμης μάζας ανεξάρτητων πολιτών, οι οποίοι θα μπορούν να τους κρίνουν γι' αυτό που πραγματικά είναι: ανεπρόκοποι κηφήνες, που καμώνονται ότι δουλεύουν, ενώ, απλά, συσσωρεύουν πλούτο και σκανδαλώδη προνόμια γι' αυτούς και τις οικογένειές τους. Με λίγα λόγια, οι πολιτικοί δεν θέλουν μια σύγχρονη δημοκρατία, με πολίτες που ευημερούν εντός των κανονιστικών πλαισίων ενός ευνομούμενου κράτους, μακριά από πολιτικές εξαρτήσεις και χάρες, γιατί, τότε, θα πρέπει να πείσουν αυτούς τους εκπαιδευμένους πολίτες, οι οποίοι προόδευσαν μέσω της δικής τους σκληρής δουλειάς και δεν πείθονται από πομφόλυγες και φληναφήματα, ότι δύνανται να παράξουν πολιτική σε υψηλό επίπεδο, να σχεδιάσουν το μέλλον της χώρας και να σταθούν στη διεθνή σκακιέρα. Αυτά, όμως, είναι δύσκολα πράγματα. Ενώ, αν κρατάς εξαρτημένο το μεγαλύτερο μέρος του λαού (κάποιοι, μοιραία, θα ξεφύγουν), πετάς και καμιά ανοησία, δήθεν φιλοσοφική, για τα δίκαια του λαού, της εκκλησίας, της οικογένειας κ.τ.λ., έχεις το μαντρί σου και το χειρίζεσαι ωσάν άλλος τσομπάνος. 2) Τον ψυχαναγκαστικό έλεγχο της οικονομίας, μέσω μιας αστείας δημόσιας διοίκησης, ενός δαιδαλώδους φορολογικού πλαισίου, μιας αντεργατικής, εντέλει, νομοθεσίας και μιας ασύδοτης παραγωγής νόμων, διαταγμάτων, φωτογραφικών ρυθμίσεων και χαριστικών άρθρων, με σκοπό την παραμονή των πολιτών στο σπίτι του Big Brother. Πρόοδος κάποιου στη ζωή του θα υπάρξει μόνο μέσω των πολιτικών, του κόμματος, της φοιτητικής νεολαίας. Μια ζωή στην εξάρτηση δηλαδή. Πρόοδος δεν μπορεί να υπάρξει μέσω αξιοκρατικών μεθόδων, πίστης στον εαυτό σου και θέλησης για συνεχή βελτίωση και εκμάθηση καινούργιων πραγμάτων.

Ο κ. Κοντονής φώναζε και ξιφουλκούσε κάτα πάντων, όταν ήταν υφυπουργός Αθλητισμού, αφήνοντας υποσχέσεις ότι, επιτέλους, βρέθηκε κάποιος να τα βάλει με τους νονούς του ποδοσφαίρου. Άνθρακες ο θησαυρός τελικά. Όλα για τη μεγάλη καρέκλα του Υπουργού Δικαιοσύνης. Μόλις κάθισε σ' αυτήν, έγινε αρνάκι.

Δεν επιθυμούμε τέτοιου είδους, να δεις πώς τα λένε, α, ναι, νεοφιλελεύθερα πρότυπα. Άκου μη κρατικά πανεπιστήμια, χώροι που λάμπουν από καθαριότητα και παροχή υψηλού επιπέδου σπουδών. Εμείς θέλουμε ΠΑΣΠ, ΔΑΠ, ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ, αφίσες, καταλήψεις, ξύλο και ντου (ή ντου και ξύλο), καθηγητές που ενθυλακώνουν κονδύλια υποκρινόμενοι ότι ερευνούν (τις πύλες του ανεξήγητου), καθηγητές που μόνο εδώ στο Ελλάντα είναι καθηγητές (ας όψεται το κόμμα και η ιδεολογία), γιατί παραέξω απλώς δεν υπάρχουν ως επιστημονικές οντότητες. Θέλουμε άσυλο, όχι για λόγους προάσπισης της μάθησης, προώθησης της έρευνας και ενδυνάμωσης της διδασκαλίας, αλλά για ν' ασχημονούμε, να σπάζουμε, να κάνουμε κουμάντο, βρε αδερφέ. Αντίτιμο το πιάσιμο στρατηγικού πόστου, είτε στον κρατικό τομέα (ευρύτερο ή στενό) είτε στο κόμμα και από κει και πέρα αγώνας-αγώνας-αγώνας διαρκείας προς εξασφάλιση της (παχυλότατης) αργομισθίας.

Ξέχασα ότι ο αυτός προέκυπτε απ' τα συμφραζόμενα. Καλά να πάθω.