TheLab.gr

1. Ναι 2. Αξιόπιστο site με μεγάλη ποικιλία και καλές τιμές. 3. Δεν έχω κάτι να προτείνω. Συνεχίστε αυτό που κάνετε.

1.ναι 2.ναι και αντιμετωπισα καποια προβληματα στο παρελθον με παραγγελια που δεν εφτασε ποτε κ αργησα να αποζημειωθω,ευτυχως το paypal ηταν εκει αν κ με παροτρυναν να κλεισω το case.Ωστοσο μετα απο καιρο αγορασα ξανα λογω καλης τιμης και καλου σχεδιασμου του σαιτ. 3.λιγη προσοχη στην αντιμετωπιση των πελατων.οταν εχετε αδικο πρεπει να υποχωρειτε.ευχαριστω

1. Ναι 2. Μου αρέσει η τεράστια ποικιλία σε μικρο gadgetάκια και οι ιδιαίτερα ανταγωνιστικές τιμές

1. Ναι 2. Μου αρέσει που το site είναι εύκολο στην πλοήγηση και μπορούμε να βρούμε εύκολα αυτο που θέλουμε 3.  Συνεχίστε την καλή δουλειά, Ίσως να επεκτείνετε την αποστολή με priority line και στις άλλες αποθήκες

Έχοντας αποφασίσει να ασχοληθώ λίγο με την κατασκευή βιτρώ (stained glass εις τα εγγλέζικαν) για προσωπική χρήση, ξεκίνησα να μαζεύω τα απαραίτητα εργαλεία, πχ κόφτης γυαλιού (διαμάντι), κολλητήρι, καλάι, χαλκοταινία κλτ.  Μεταξύ άλλων όμως, είδα ότι χρησιμοποιούν και ένα τριβείο γυαλιού (glass grinder), τόσο για τις έντονες κούρμπες όσο και για την λείανση του κομμένου γυαλιού (ώστε να πατήσει καλύτερα η χαλκοταινία). Στην ουσία, είναι ένα περιστρεφόμενο κοπτικό (με υφή γυαλόχαρτου ας πούμε, αλλά διαμάντι) που μπαίνει στην άκρη ενός άξονα (που κινείται από ηλεκτροκινητήρα) .. κάτι σαν dremel αλλά με πιο μεγάλο μοτέρ. Επίσης, γύρω από το διαμάντι υπάρχει ένα ταψάκι-σκάφι που έχει νερό για την ψύξη-καθαρισμό του κοπτικού (η οποία επιτυγχάνεται με ένα απορροφητικό σφουγγαράκι που βρίσκεται (το μισό) μέσα στο νερό)).   Το μηχάνημα αυτό υπάρχει στην αγορά (μια πρόταση παρουσιάζεται στη φώτο από κάτω), με κόστος από 100 ευρά και ανεβαίνουμε. Αν και το κόστος δεν είναι και τόσο απαγορευτικό, γιατί να μην το φτιάξουμε ΑΦΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ;;;; Να σημειώσω ότι με έχει επηρεάσει ΕΝΤΟΝΑ η δουλειά του ΜΕΓΙΣΤΟΥ  μάστορα xalasis715  του οποίου τα βίντεο παρακολουθώ μέσω youtube.   Ξεκινώντας, είδα τις προδιαγραφές που είχαν τα έτοιμα μηχανήματα, δηλ. το μοτέρ... οι στροφές ήταν περίπου στις 3000/λεπτό και τα watt γύρω στα 100-150. Η αγορά καινούριου μοτέρ δεν είχε και τόσο νόημα (πάει κανά 50αρ-60αρ), μεταχειρισμένο το συζητούσαμε.... Κοιτάζοντας στην Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών (.....άκα το εργαστήριο μου)  βρήκα ένα παροπλισμένο δίδυμο τροχό Ferm (για τα εργαλεία της συγκεκριμένης μάρκας, έχω πολλά να πω... ΜΑΚΡΙΑ!!!!) που ως δια μαγείας είχε τις σωστές στροφές (2900/λεπτό) και ήταν 250 watt (μια χαρά δυνατός δηλ!!!). Καιρός του λοιπόν να βγάλει τα χρήματά του!!!!!!     ΤΟ ΘΥΜΑ!!!!        Κατ' αρχάς λύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη..      Ο ρότορας (όπως βλέπετε, η ποιότητα είναι ΧΕΙΡΙΣΤΗ....)     και ο στάτορας (μιλάμε για ΠΟΙΟΤΗΤΑ, όχι αστεία....)    Το ζητούμενο είναι να προσαρμοστεί στη μία πλευρά του άξονα το κοπτικό. Επειδή όμως χρειαζούμαστε μεγαλύτερο μήκος, πρέπει να φτιαχτεί ένα αντάπτορας-αξονάκι που να αγκαλιάσει τον άξονα του μοτερ. Οπότε πάμε στον τόρνο.... και φτιάχνουμε...       Βλέπουμε παραπάνω διάφορες δοκιμές..ο πρώτος (αριστερά) έγινε από μια (άτυχη) βίδα...  μετά περάσαμε σε ένα κομμάτι σίδερο..επειδή όμως μπορεί και να σκουριάσει, φτιάξαμε έναν από αλουμίνιο... και μιας και πήραμε το κολάϊ, ας παίξουμε και με ένα μπρούτζινο κομμάτι. Τελικά το τμήμα σχεδιασμού της Ακαδημίας αποφάσισε και έστειλε στο τμήμα κατασκευής το τελικό σχέδιο (αυτό που θα δείτε παρακάτω στερεωμένο στον άξονα).   Γίναν κάμποσα λάθη, όπως το παρακάτω πιάσιμο του άξονα στον τόρνο, ευτυχώς όμως δεν υπήρξαν καταστροφικά αποτελέσματα.. θέλει ΠΡΟΣΟΧΗ...         Στη συνέχεια φτιάχτηκε η μεταλλική βάση του μοτέρ, το οποίο θα έμπαινε πλέον σε κάθετη θέση     Από δω και πέρα, τα πράματα είναι απλά, μικρορυθμίσεις χρειάζονταν (για το ύψος και την ακριβή θέση του μοτέρ)   Για ταψάκι-σκάφι αγοράστηκε ένας πλαστικός δίσκος σερβιρίσματος (ή είμαστε νοικοκυρές ή δεν είμαστε......) από πράκτικερ, ο οποίος μετά τρυπήθηκε για να περάσει ο άξονας του μοτέρ. Επίσης, μιας και χρειαζόταν λίγο ύψος παραπάνω, μπήκαν διάτρητα πλαστικά πλαίσια (από ενυδρείο.....), πάνω στα οποία πατάει το πλαστικό "πάτωμα" (στην ουσία είναι ο πάτος από ένα καφάσι...)     Να σημειώσω ότι το ξύλινο κουτί (από κόντρα πλακέ) προυπήρχε από άλλη αποτυχημένη κατασκευή.   Στη συνέχεια, μπήκε ανεμιστήρας 220v (για να μην πάρει φωτιά το μοτέρ), μπήκε αδιάβροχος διακόπτης και φτιάχτηκαν τα ηλεκτρολογικά.   (το μπλε είναι χαρτί, απλά το έχω βάλει ως τελευταία δικλείδα μην τυχόν και περάσει νερό)     Μία ολοκληρωμένη εικόνα   και πιο κοντινές (με και χωρίς το διαμάντι)   Ένα βαψιματάκι θέλει για να γίνει σένιο και είμαστε κομπλέ!!!      και για το κλείσιμο, ένα βιντεάκι!!