Jump to content

karmen1983

Administrators
  • Posts

    31.446
  • Εγγραφή

  • Ημέρες που κέρδισε

    469

Everything posted by karmen1983

  1. Εγώ δε θα μπορέσω να συμμετέχω μιας και αρραβωνιάζεται ο bro μου και έχω τρεχάματα. ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ βρε να το κάνω ένα sticky να μη το ψάχνετε κάθε τόσο;
  2. karmen1983

    Αλλαγές στα Rank

    Να είστε καλά παίδες Σας ευχαριστώ για τις ευχές έναν προς ένα
  3. karmen1983

    Δείξτε το κουτί σας...

    Για το πρώτο αρκεί να τους βγάλεις απο τη τροφοδοσία. Για το δεύτερο νέο θέμα
  4. karmen1983

    Δείξτε το κουτί σας...

    Δε δοκιμάζεις να βγάλεις τους πλαϊνούς ανεμιστήρες και να δεις διαφορές στις θερμοκρασίες; Ετσι όπως είναι χωρίς φίλτρο οι θέσεις, θα είσαι με το ξεσκονόπανο κάθε τρεις και λίγο.
  5. karmen1983

    Δείξτε το κουτί σας...

    Ε ναι το κόκκινο δε μου κολλάει με το μπλε και το λευκό. Αλλά αυτό είναι η προσωπική μου άποψη
  6. karmen1983

    Δείξτε το κουτί σας...

    [MENTION=27068]ssns[/MENTION] τα άσπρα fans που είχε το κουτί πιστεύω δένουν καλύτερα αισθητικά
  7. karmen1983

    True Violet Project

    ευχαριστώ παίδες και πραγματικά λυπάμαι για τα αργοπορημένα updates αλλά δε γίνεται πλέον να προχωράω στους ίδιους ρυθμούς. Γιώργαρε άμα κεράσεις καφέ και το ποτήρι είναι απο τη συσκευή με το "Ποτήρια inside" έρχομαι
  8. karmen1983

    Ποια τηλεοπτική σειρά παρακολουθείτε 2.0 (TVLab)

    ops ξεκίνησε???? Στοίχημα ότι ούτε εγώ θυμάμαι τίποτα edit: next week αρχίζει οκ
  9. karmen1983

    True Violet Project

    Είχα πει ότι νεότερα θα έχω το Σ/Κ έ; Δε διευκρίνισα όμως ποιο Σ/Κ από όλα Και επειδή για μία ακόμα φορά λόγω reviews και υποχρεώσεων πέφτω εκτός στον προγραμματισμό του project θα συμβιβαστώ με μία καθημερινή μέρα. Και που λέτε είχαμε μείνει στο κολονάτο δράπανο και στο τραπέζι του. Ωραίαααααααα! Αυτό που έμεινε να γίνει είναι οι δύο γλίστρες (οδηγοί) που θα εξασφαλίζουν την παράλληλη μετακίνηση του οδηγού που είναι απαραίτητος για το ομοιόμορφο και ακριβές τρύπημα των κομματιών στο κάθετο δράπανο. Το ρούτερ ανά χείρας και αρχίζουμε. Εδώ θέλει προσοχή καθώς το ταίριασμα αλουμινίου και ξύλου πρέπει να είναι όχι απλά πολύ καλό, αλλά Α-Ψ-Ο-Γ-Ο. Τι έκανα για να το πετύχω όμως μιας και με το ρούτερ έχω τις πρώτες μου επαφές; Αρχικά μπήκε ένα προφίλ αλουμινίου και πιάστηκε πάνω στο ξύλο για να παίξει το ρόλο του οδηγού. Στη συνέχεια μέτρησα το κοντύλι του ρούτερ, είδα ότι είναι 8mm και έβαλα φιλέτα από πλέξι και αλουμίνιο μπροστά στον οδηγό, μέχρι να συμπληρωθεί το πάχος του προφίλ διατομής Π που θέλω να εισάγω μέσα στο ξύλο. Και αφού έγινε το πρώτο πέρασμα με το ρούτερ, αφαιρέθηκαν σιγά σιγά τα προφίλ (παρακάτω φαίνεται αλουμίνιο 1mm πάχους), συνέχισα με το ρούτερ μέχρι που βγήκε και το τελευταίο και τελικά είχα ένα άνοιγμα ίσο με το πάχος του προφίλ διατομής Π. Στη συνέχεια με ένα σκαρπέλο έκανα ορθές τις γωνίες στο τελείωμα, τις οποίες το ρούτερ τις είχε αφήσει οβάλ Και αφού έγινε και αυτό έμεινε η τελική δοκιμή Δε ξέρω για εσάς αλλά εγώ δε το περίμενα να το κάνω τόσο καλά Εχει παντρευτεί κυριολεκτικά με το ξύλο :clap: Μπήκαν και άλλα δύο κομμάτια από αλουμίνιο στο κάτω μέρος του οδηγού και το πράμα δουλεύει ρολόι Τέλος το τραπέζι και το μόνο που του έμεινε είναι ένα καλό λουστράρισμα. Περάστηκε το πρώτο χέρι, θα τριφτεί απαλά να γίνει λείο και θα περαστεί ένα στρώμα ακόμα. Πάμε στο επόμενο και πιο βασικό κομμάτι για να ολοκληρώσω το True Violet project. Αυτό που θα χρειαστώ είναι ένα ακόμα τραπέζι για το ρούτερ μου. Και επειδή τα έτοιμα είναι και ακριβά, συν ότι δεν έχω χώρο για κάτι τέτοιου μεγέθους, πάμε για DIY και μάλιστα εντελώς portable. θα μπαίνει επάνω στο πάγκο όταν το χρειάζομαι και θα βγαίνει όταν δεν θα το θέλω. Πραγματικά αν το καταφέρω τότε θα είναι ίσως ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία που θα έχω στη φαρέτρα μου για την οποιαδήποτε κατασκευή. Αγορές που έγιναν. Δύο μεγάλα κομμάτια από μασίφ ξύλο που θα αποτελέσουν το κύριο μέρος του τραπεζιού μαζί με ένα μασίφ κομμάτι αλουμινίου 6 χιλιοστών. Για να είμαι όμως ειλικρινής το κομμάτι αλουμινίου δεν αγοράστηκε αλλά μου το έδωσε ο Γιώργος ( [MENTION=166]Κοπρίτης[/MENTION] )τον οποίο και ευχαριστώ Πρώτες δουλειές να αντιγράψω τη βάση του ρούτερ επάνω στο αλουμίνιο. Για μία ακόμα φορά θα χρησιμοποιήσω φρεζάτες βίδες οπότε δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη. Δέκα μέτρα μία κόβε/τρύπα και μετά από ένα μισάωρο και αφού σιγουρεύτηκα άρχισα Η δοκιμή έγινε πάνω στο ρούτερ και ναι είχαμε επιτυχία 100% Και έμεινε να ανοιχτεί μία τρύπα στο κέντρο για να μπορεί να περνά το κοντύλι του ρούτερ. Φυσικά επέλεξα μία αρκετά μεγάλη οπή και συγκεκριμένα κατά 7 χιλιοστά μεγαλύτερη διάμετρο από το πιο μεγάλο μου κοντύλι. Ποτηροτρύπανο, λαδάκια και πάμε Επόμενο βήμα ορθογώνιο άνοιγμα στο ένα από τα δύο ξύλα. Οι περισσότεροι προτιμάνε να το κάνουν με το ρούτερ και να το κατεβάζουν όσο χρειαστεί. Ομολογώ ότι δεν είμαι ακόμα τόσο εξοικειωμένη οπότε πήγα με τη παραδοσιακή μέθοδο της σέγας. Άνοιξα μία τρύπα σε μία γωνιά, έφαγα με μία ράσπα την κυκλική οπή για να μπορέσει η σέγα να μπει και να κόψει άνετα και σωστά, έβαλα και έναν οδηγό και άρχισε το κόψιμο Όπως θα δείτε κόβω μέσα από τις γραμμές για να το φέρω μετά με τρίψιμο ακριβώς στις διαστάσεις του αλουμινίου. Και τώρα......... αρχίζει το τρίψιμο για να έρθει εκεί που πρέπει. Περιττό να σας πω ότι από τις φωτογραφίες που μόλις είδατε, μέχρι και τις επόμενες έχει μεσολαβήσει ένα δίωρο!! Απόλυτη επιτυχία μέχρι στιγμής. ΦΤΟΥ-ΦΤΟΥ λέμε!!! Συνεχίζουμε ακάθεκτοι και παίρνουμε το άλλο κομμάτι ξύλο. Ξυλόκολλα μπόλικη, άπλωμα με σπάτουλα και κολλάμε τα δύο κομμάτια μεταξύ τους. Για να είμαι σίγουρη ότι η επαφή θα είναι καλή και ότι δε θα έχω κάπου καμπύλες, πέρασα δύο δοκάρια από άκρη σε άκρη και τα έπιασα με σφιγκτήρες. Επίσης περάστηκαν αρκετές βίδες αφού μελετήθηκαν τα σημεία που θα μπουν για να μη με εμποδίζουν αργότερα. Στην επόμενες φωτογραφίες μπορούμε να δούμε μια σημαντική λεπτομέρεια για τις βίδες που είπα πριν. Ανοίχτηκε μια τρύπα στο πάνω ξύλο για να μπορεί να περάσει η βίδα, μετά φρεζαρίστηκε για να μην περισσεύει το κεφάλι της και βιδώθηκε. Η τρύπα αυτή δεν συνεχίζει στο κάτω ξύλο, έτσι η βίδα περνά εφαρμοστά από το πάνω ξύλο και βιδώνοντας στο κάτω σφίγγει καλά και εφαρμοστά τα δύο ξύλα μεταξύ τους. Αν δεν είχε γίνει η τρύπα αυτή και πηγαίναμε κατευθείαν στο βίδωμα, δεν θα είχαμε καλό σφίξιμο ανάμεσα στα δυο ξύλα γιατί η βίδα, πρώτον θα έκανε ένα μικρό φούσκωμα στο σημείο που πρόβαλε από το πάνω ξύλο πριν μπει στο κάτω και δεύτερο η βίδα θα άνοιγε πάσο και στα δύο ξύλα, επομένως δεν θα ήταν δυνατό αυτά να πλησιάσουν μεταξύ τους και να σφίξουν! Έκανα ένα καφεδάκι, έκατσα στο μπαλκόνι και περίμενα υπομονετικά. Σίγουρα με τη προσθήκη βιδών δε θα πήγαιναν πουθενά τα κομμάτια αλλά ποιος λέει όχι σε ένα παγωμένο φρέντο στο μπαλκόνι; Για να προχωρήσουμε όμως (τελείωσε και ο καφές και κανείς σας δε φιλοτιμήθηκε να μου φτιάξει ένα δεύτερο ) και να αδειάσουμε το εσωτερικό για να περαστεί το ρούτερ. Αρχικά έκανα τρύπες και δημιούργησα μια επίπεδη κυκλική εσοχή γύρω τους για να χωνέψει μέσα η βίδα (εδώ χρησιμοποίησα και τρυπάνια «φτερού» ή «πεταλούδες» όπως τα ξέρουν οι περισσότεροι) για να στερεώσω το τραπέζι επάνω στο πάγκο και να μπορέσω να δουλέψω με άνεση. Όπως βλέπετε οι πατούρες είναι αρκετά μεγαλύτερες από τις ροδέλες που είχα εκείνη την στιγμή, γιατί στο σημείο αυτό θα μπουν -κανονικά- αρκετά μεγάλες και παχιές ροδέλες έτσι ώστε, οι δυνάμεις του σφιξίματος της βίδας να μοιράζονται σε μεγάλη επιφάνεια του ξύλου και να μην υπάρχει φόβος να «βουλιάξει» αυτό από το καργάρισμα της βίδας! Αυτός ο ελεύθερος χώρος γύρω από την βίδα, είχε διπλό σκοπό, γιατί καθώς χωράει άνετα οποιοδήποτε «καρυδάκι» ή γερμανοπολύγωνο, μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε βίδες με εξάγωνο κεφάλι και όχι αποκλειστικά allen, (οι οποίες θα μάζευαν ρινίσματα ξύλου και θα ήθελαν καλό καθάρισμα για να μπει σωστά το κλειδί τους μέσα). Τρύπες και πάλι για να μπει η σέγα και αρχίζει το κόψιμο. Πάει και αυτό και πλέον έμεινε να καλύψω μια υψομετρική διαφορά 12mm (18mm είναι το ξύλο και 6mm το αλουμίνιο). Οπότε αγόρασα μία δοκό αλουμινίου (11,5x11,5mm γιατί άραγε? ) και άρχισε το κόψιμο. Θέλει ζόρι το πριόνι λέμε αλλά δε σταματάμε. Προχωράμε!!! Παίρνουμε και τις φρέζες μας και τις εποξικές μας κόλλες και τελειώνουμε και αυτό το κομμάτι. Δε θέλω σχόλια για το πώς κρατάω το πριόνι, …. ας όψονται οι φωτογραφικές ανάγκες!! Μη πει κανείς γιατί δε πήγα το αλουμίνιο μέχρι το τέλος στις πλαϊνές πλευρές Είναι μελετημένη κίνηση..... Όχι όχι δε μου τελείωσε η ράβδος και όχι όχι δε βαριόμουν να πάω να πάρω και δεύτερη. :nono: Και η δοκιμή Όλα πάνε καλά μέχρι στιγμής και ανησυχώ Τίποτα που να μην πρόβλεψα και τίποτα να πάει στραβά. WTF? Που είναι το project με τα απρόοπτα? (φτου φτου) Το επόμενο update θα έχει να κάνει με το τελείωμα του τραπεζιού του ρούτερ και αμέσως μετά θα αναλάβει δράση και θα αρχίσει η διαμόρφωση ενός κομματιού για το οποίο δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη. Αυτό δεν είναι άλλο από τα 5,1 κιλά plexiglass τα οποία αποτελούν και το "παράθυρο" ουσιαστικά του project. Το λάθος αν προκύψει θα στοιχίσει τόσο οικονομικά, όσο και ψυχολογικά μιας και η δουλειά που έχει πέσει πάνω του είναι ανεκτίμητη. Εύχομαι να συνεχίσουν και να πάνε όλα καλά και στα επόμενα updates. Ο λόγος όλης αυτής της βαβούρας είναι ότι θεωρώ τα αυτοκόλλητα φθηνή λύση και ότι δεν αξίζουν σε ένα project σαν το True Violet όπου έπαθα, έμαθα αλλά και έδωσα πολλά. Τόσο στο τομέα δουλειάς, όσο και στο τομέα τσέπης. Απο εδώ και στο εξής ότι γίνει θα είναι στο χέρι και μόνο. Είτε αυτό λέγεται σκάλισμα είτε αυτό λέγεται κοπή. Εν αναμονή λοιπόν του επομένου update. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας :fun:
  10. Και εκεί που νομίζαμε ότι στο χώρο των PC cases υπάρχει ένας κορεσμός και εκεί που λίγο πολύ οι εταιρίες που τα κατασκευάζουν μας είναι όλες γνώριμες, ξεπετάγεται μία νέα εταιρία με επιθετική πολιτική τιμών και πολλά νέα προϊόντα. Δε πέρασε πολύς καιρός, ούτε από τη παρουσίαση της Raijintek Ereboss, αλλά ούτε από τα νέα που μας ήρθαν από την Computex και το πρώτο δείγμα κατέφθασε στο εργαστήριο για μία ανάλυση. Το όνομα αυτού Agos και όπως θα έχετε καταλάβει ήδη από το θέμα από τη Computex, αλλά και τη πρόσφατη παρουσίαση της Ereboss, η εταιρία δίνει ονόματα από την Ελληνική μυθολογία στα προϊόντα της. Το όνομα Αγος δε μας έλεγε και πολλά (με εξαίρεση το Κυλώνειο Άγος), αλλά όπως θα δούμε και στη συνέχεια, μάλλον πρόκειται για κάποιο τυπογραφικό λάθος. Δεν έχουμε δα και τη πιο εύκολη γλώσσα στο κόσμο, οπότε θα συγχωρήσουμε το μικρό αυτό παράπτωμα. Αξίζει όμως να αφήσουμε για λίγο τα τεχνολογικά και να κάνουμε μία μικρή αναδρομή στην ελληνική μυθολογία. Τέτοια τιμή μας έκανε η εταιρία, αξίζει και εμείς να αφιερώσουμε μερικές γραμμές. Ο Άργος αναφέρεται σε αρκετά σημεία στην Ελληνική μυθολογία, με δύο όμως από αυτά να είναι και τα πιο γνωστά. Το ένα έχει να κάνει με τον πιστό σκύλο του Οδυσσέα που τον περίμενε καρτερικά είκοσι ολόκληρα χρόνια, να γυρίσει από τον πόλεμο της Τροίας και παρόλο που ο κύριός του ήταν μεταμφιεσμένος σε ζητιάνο, τον αναγνώρισε και αμέσως μετά πέθανε. Το άλλο σημείο αναφέρεται στον βασιλιά Άργο, που ήταν γιος του Δία και της Νιόβης και από αυτόν πήρε το όνομά της η ομώνυμη πόλη, η γύρω περιοχή, αλλά και ολόκληρη η σημερινή Πελοπόννησος, που εκείνα τα χρόνια λεγόταν Άργος. Ο βασιλιάς είχε στο "ποινικό του μητρώο" αρκετούς "φόνους", με έναν από αυτούς να ξεχωρίζει μιας και σύμφωνα με τη μυθολογία, σκότωσε τη μητέρα των πιο διάσημων τεράτων. Την Έχιδνα!! Καλό ήταν το διάλειμμα, καλό και το μάθημα μυθολογίας, αλλά εδώ βρισκόμαστε για την ανάλυση ενός κουτιού. Βάζουμε αρχή λοιπόν από τα χαρακτηριστικά του και ανασκουμπωνόμαστε... Χαρακτηριστικά Aρχικά, μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά του κουτιού, τα οποία παρατίθενται στην παρακάτω φωτογραφία. To Raijintek Agos, για να ικανοποιήσει κάθε γούστο, διατίθεται σε δύο χρωματικές εκδόσεις. Η μία είναι χρώματος λευκού και είναι και αυτή που θα σας παρουσιάσουμε και η άλλη χρώματος μαύρου. Τη στιγμή που γράφεται το παρόν review, το προϊόν δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα στην αγορά και η προτεινόμενη τιμή από την εταιρία είναι 49,90 ευρώ, η οποία είναι κοινή και για τις δύο εκδόσεις. Τέλος, το σημερινό κουτί συνοδεύεται από διετή εγγύηση. Συσκευασία και περιεχόμενα H συσκευασία που προστατεύει το κουτί είναι αρκετά απλή, αλλά έχει πάνω της όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που έχουν να κάνουν με το περιεχόμενό της. Εντύπωση μας έκανε -όπως άλλωστε έχουμε προλογίσει- τα Ελληνικά γράμματα πάνω της. Στα Ελληνικά αναφέρεται η ονομασία του κουτιού "Άργος" η οποία "ομολόγησε" και το τυπογραφικό λάθος. Επίσης στο ίδιο μέρος της συσκευασίας, σε ένα μαύρο λοξό παραλληλόγραμμο, αναφέρονται και τα βασικά χαρακτηριστικά του κουτιού. Σε μία από τις μικρές πλευρές βλέπουμε τη πρόσοψη του κουτιού και στο κάτω μέρος της το χρώμα του, το οποίο είναι το λευκό. Η άλλη μεγάλη πλευρά της συσκευασίας, έχει μία φωτογραφία όπου φαίνεται εν μέρει το εσωτερικό του κουτιού και σε ένα πίνακα στα δεξιά, αναφέρονται αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του. Τελευταίο μέρος για μία στάση, είναι η άλλη μικρή πλευρά της συσκευασίας, όπου πλέον έχουμε μία καλή εικόνα του τι θα συναντήσουμε στο εσωτερικό του προϊόντος. Η συσκευασία ανοίχτηκε και στο εσωτερικό πλέον βλέπουμε το ουσιαστικό στρώμα προστασίας του κουτιού, το οποίο το αποτελούν μία νάιλον σακούλα και δύο χοντρά κομμάτια από λευκό φελιζόλ. Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και ένα manual από το εσωτερικό, το οποίο είναι ένα δισέλιδο γραμμένο σε πολλές γλώσσες. Εδώ βέβαια αξίζει να πούμε ότι παρόλο που η εταιρία επέλεξε Ελληνική ονομασία στο προϊόν της, δεν έχει συμπεριλάβει στις γλώσσες του manual την Ελληνική. Αν κάποιος από εσάς θέλει να ρίξει μια πιο κοντινή ματιά στο manual αρκεί να κάνει ένα κλικ εδώ. Κλείνοντας με τη συσκευασία και των περιεχομένων της, αφήσαμε για το τέλος τα αξεσουάρ που συνοδεύουν το κουτί, τα οποία θα μας βοηθήσουν κατά την εγκατάσταση hardware στο εσωτερικό του. Εξωτερικό Μέρος Πριν ξεκινήσει η περιγραφή θα ήθελα λίγο τη προσοχή σας. Το κουτί που θα δούμε είναι ένα early release sample και κάποια πράγματα θα λείπουν, όπως για παράδειγμα δύο φίλτρα αέρα και κάποιες χειρόβιδες. Όλα αυτά βέβαια θα υπάρχουν κανονικά στα κουτιά τα οποία θα υπάρχουν σε λίγο καιρό στα ράφια των καταστημάτων. Οπότε καιρός να ρίξουμε τις πρώτες ματιές πάνω στο Raijintek Agos. Το κουτί -όπως ήδη έχουμε πει- είναι λευκού χρωματισμού στο εξωτερικό και η διάτρητη μαύρη πρόσοψη δημιουργεί μια έντονη αντίθεση. Το δέσιμο ανάμεσα σε πλαστικά και σε μεταλλικά μέρη κρίνεται ικανοποιητικό, ενώ τη ποιότητα βαφής θα τη χαρακτηρίζαμε απλά καλή και σαν υφή αρκετά σαγρέ. Βέβαια μη ξεχνάμε ότι στα χέρια μας έχουμε ένα κουτί των 49,90 ευρώ, οπότε δε περιμένουμε άριστη ποιότητα βαφής και κατασκευής. Ας ξεκινήσουμε μια πιο αναλυτική περιγραφή βάζοντας αρχή, από τη πρόσοψη του κουτιού. Στο επάνω μέρος διακρίνουμε τρεις θέσεις 5,25", οι οποίες είναι εξοπλισμένες με διάτρητα bezels. Η αφαίρεσή τους είναι απλή και αρκεί μία μικρή πίεση στα clips που βρίσκονται δεξιά και αριστερά. Στο δεξιό μέρος, διακρίνουμε τον πίνακα ελέγχου του κουτιού και περιγράφοντας από πάνω και προς τα κάτω, συναντάμε τα δύο activity LEDs, power & reset διακόπτες, μία θύρα USB2.0, τα jacks για τον ήχο και τέλος μία θύρα USB3.0. Σε αυτό το εύρος τιμής, το γεγονός ότι υπάρχει έστω και μία θύρα USB3.0, είναι αν μη τι άλλο καλοδεχούμενο. Στο κάτω μέρος της πρόσοψης συνεχίζει το ίδιο μοτίβο με τη διάτρητη λαμαρίνα και το σήμα της εταιρίας κάνει την εμφάνισή του. Επίσης στα πλάγια διακρίνουμε κάποια κοψίματα στο πλαστικό κάλυμμα τα οποία με τη σειρά τους θα βοηθήσουν στην εισαγωγή αέρα. Το αριστερό πλαϊνό, όπως βλέπουμε από το κουτί από το μπροστινό μέρος, διαθέτει δύο θέσεις για ανεμιστήρες, είτε 120mm, είτε 140mm. Επίσης να αναφέρουμε ότι στη τελική έκδοση του κουτιού, στο σημείο αυτό θα υπάρχει ένα μαγνητικό φίλτρο, κάτι το οποίο δεν υπάρχει στο early release sample που σας παρουσιάζουμε. Εκτελούμε μία ακόμα περιστροφή και αντικρίζουμε το πίσω μέρος του κουτιού. Στο επάνω μέρος υπάρχει μία θέση για 120mm ανεμιστήρα, ο οποίος έρχεται προεγκατεστημένος και διαθέτει το απαραίτητο εξόγκωμα για μείωση του θορύβου και στα αριστερά υπάρχει η θέση για το I/O. Όσοι είστε παρατηρητικοί θα αντιληφθήκατε ότι απουσιάζει μία χειρόβιδα από το side panel στα δεξιά. Είναι κάτι που -όπως έχουμε ήδη αναφέρει- οφείλεται στο ότι έχουμε στα χέρια μας ένα early release sample. Λίγο πιο κάτω συναντάμε τις επτά θέσεις PCI οι οποίες αποτελούνται από διάτρητα brackets. Και αν κρίνουμε από τα σπειρώματα που βλέπουμε στη δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί, τότε είναι επανατοποθετήσιμα. Με έχετε διαβάσει αρκετές φορές το τελευταίο καιρό να σχολιάζω αυτό το ζήτημα σε κουτιά χαμηλού κόστους και εδώ δεν έχω από το να δώσω τα συγχαρητήριά μου στη κατασκευάστρια. Συνεχίζοντας τη περιγραφή και στα δεξιά ακριβώς από τις θέσεις PCI βλέπουμε δύο οπές εξοπλισμένες με grommets και μία χειρολαβή, για να τραβήξουμε το side panel. Σε αυτό το review σίγουρα δε θα χαλάσω το μανικιούρ μου από ότι φαίνεται. Τέρμα κάτω υπάρχει η θέση για το τροφοδοτικό, η οποία είναι κατάλληλα διαμορφωμένη ώστε να επιτρέψει την εγκατάστασή του, είτε με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω. Επίσης, δε θα μπορούσε να λείπει και ένα φίλτρο αέρα στο κάτω μέρος, το οποίο είναι αρκετά μακρύ και μάλιστα αρκετά καλής ποιότητας. Δε το κρύβω ότι ξαφνιάζομαι όσο προχωράει η βόλτα μας. Και είμαστε μόλις στο εξωτερικό μέρος ενός κουτιού χαμηλού budget! Το δεξιό πλαϊνό δεν έχει να επιδείξει και πολλά μιας και είναι ένα μασίφ κομμάτι λαμαρίνας. Η οροφή του κουτιού διαθέτει δύο θέσεις για ανεμιστήρες, είτε 120mm, είτε 140mm. Επίσης και εδώ να αναφέρουμε όπως κάναμε και στο αριστερό πλαϊνό την απουσία φίλτρου. Στη τελική έκδοση θα υπάρχει και στην οροφή φίλτρο και μάλιστα μαγνητικό, το οποίο θα μπορεί να τοποθετηθεί, είτε από το εσωτερικό, είτε εξωτερικό της μέρος. Thumbs up και σε αυτό το σημείο για την Raijintek. Καιρός για μία βόλτα στην αθέατη μεριά του κουτιού που είναι το κάτω μέρος και με μία πρώτη ματιά φαίνεται ότι έχουμε να σχολιάσουμε αρκετά. Αρχικά προς τη μεριά του τροφοδοτικού και αφού έχουμε αφαιρέσει το φίλτρο, το οποίο το είδαμε προηγουμένως, διακρίνουμε πολλές διαμορφώσεις οι οποίες θα βοηθήσουν κατά την αφαίρεση του φίλτρου, αλλά πολύ περισσότερο κατά την επανατοποθέτησή του. Προς το μέρος της πρόσοψης διακρίνουμε πριτσίνια, συνεπώς το κάτω cage δίσκων θα είναι σταθερό. Κλείνοντας με το εξωτερικό μέρος, ένα κοντινό στα πόδια του κουτιού μας δείχνει ότι έχουν εξοπλιστεί με λαστιχένιες επενδύσεις για να απορροφήσουν τυχόν κραδασμούς, αλλά και να προστατέψουν την επιφάνεια πάνω στην οποία θα τοποθετήσουμε το κουτί. Εσωτερικό Μέρος Για να αποκτήσουμε πρόσβαση στο εσωτερικό του Raijintek Agos, αρκεί να ξεβιδώσουμε τις δύο χειρόβιδες (αν υπήρχαν) και να τραβήξουμε το πλαϊνό προς τα πίσω από τη χειρολαβή που είδαμε κατά τη πλοήγησή μας στο εξωτερικό μέρος του κουτιού. Είναι η πλέον διαδεδομένη διαδικασία για να αποκτήσουμε πρόσβαση στο εσωτερικό ενός κουτιού. Με το που αφαιρέσαμε το πλαϊνό ρίξαμε μια ματιά στο εσωτερικό του και ελέγξαμε και την ελαστικότητά του, η οποία ήταν αισθητή αλλά ανεκτή. Επίσης, παρατηρήθηκαν κάποιες ατασθαλίες στη βαφή, αλλά όπως μας διαβεβαίωσε η εταιρία, είναι πρόβλημα του συγκεκριμένου δείγματος και μόνο. Αφήνουμε το πλαϊνό σε μία άκρη και ρίχνουμε μία πρώτη ματιά στο εσωτερικό, όπου βλέπουμε μαύρη βαφή, τρεις θέσεις 5,25" εξοπλισμένες με tool free μηχανισμό εγκατάστασης λευκού χρώματος, έξι θέσεις δίσκων με λευκά συρτάρια αλλά και ένα αρκετά μεγάλο CPU cut out. Και σε κουτί των 49,90 ευρώ βλέπουμε κάτι πρωτόγνωρο. Grommets παρακαλώ στις θέσεις για το πέρασμα των καλωδίων!!! Ξεκινάμε μια πιο αναλυτική περιγραφή, βάζοντας αρχή από τις θέσεις δίσκων. Το Agos διαθέτει δύο cage δίσκων με το ένα εκ των δύο να είναι αφαιρούμενο. Το cage διαθέτει τρία λευκά πλαστικά συρτάρια, που δημιουργούν μία όμορφη αντίθεση με το κατάμαυρο σασί του. Στα πλαϊνά είναι εξοπλισμένα με μεγάλα ανοίγματα για να υπάρχει πιο άμεση ψύξη στους δίσκους αλλά να μειωθούν και οι στροβιλισμοί αέρα και κατ' επέκταση ο θόρυβος και τέλος στο πάνω μέρος, υπάρχει ένα χοντρό κομμάτι πλαστικό. Τα συρτάρια αφαιρούνται εύκολα από τη θέση τους, πιέζοντας με τα δυο μας δάκτυλα στα δύο άκρα τους. Και είναι ειδικά διαμορφωμένα, ώστε να φιλοξενήσουν δίσκους 3,5" ή δίσκους 2,5". Στους πρώτους η διαδικασία εγκατάστασης είναι tool free μέσω των πίρων εγκατάστασης, οι οποίοι όμως είναι ένα σώμα με το πλαστικό bracket και δε νομίζουμε να έχουν καμία αποτελεσματικότητα στη περίπτωση δίσκου που "κουνάει την αχλαδιά", όπως είχαμε ξαναπεί στη παρουσίαση του Antec GX500. Για να επανατοποθετήσετε το cage δίσκων στη θέση του αρκεί ένα σπρώξιμο, να βιδώσετε δύο χειρόβιδες στο μπροστινό μέρος και επίσης στη τελική μορφή του κουτιού, μία ακόμα βίδα στο σημείο που έρχεται σε επαφή με το motherboard tray. Αρχίζουμε την ανηφορική μας διαδρομή και αντικρίζουμε τον 120mm ανεμιστήρα, ο οποίος βρίσκεται στo εσωτερικό της πρόσοψης του κουτιού. Δώστε προσοχή στα ανοίγματα της λαμαρίνας -δεξιά και αριστερά- ώστε να αξιοποιηθεί στο έπακρο ο αέρας ο οποίος εισέρχεται (πολλές φορές νιώθω ότι επαναλαμβάνομαι αλλά αξίζουν μερικές παρατηρήσεις σε κουτιά σε αυτό το εύρος τιμής). Λίγο πιο πάνω αντικρίζουμε τις τρεις θέσεις 5,25" οι οποίες είναι εξοπλισμένες με τον πιο κλασικό tool free μηχανισμό, που έχουμε συναντήσει σε κουτιά ανά περιόδους. Στην περίπτωση δε που δεν σας ικανοποιήσει η στήριξη, μπορείτε να τον αφαιρέσετε και να χρησιμοποιήσετε βίδες. Η οροφή του κουτιού φαίνεται στις παρακάτω φωτογραφίες από το εσωτερικό μέρος. Η εταιρία αναφέρει συμβατότητα με ψυγείο 240mm, κάτι που με μια πρώτη ματιά δε φαίνεται να έχει και πολλές ελπίδες. Στο πίσω μέρος συναντάμε τον 120mm ανεμιστήρα εξαγωγής αέρα ο οποίος έρχεται προεγκατεστημένος και η σύνδεσή του είναι 3pin, ενώ τα καλώδιά του έχουν ντυθεί με πλακέ θερμοσυστελόμενο το οποίο είναι και σχετικά εύκαμπτο. Λίγο πιο κάτω μας περιμένει μία ακόμα ευχάριστη έκπληξη που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί δε τη βλέπεις σε πιο ακριβά κουτιά. Τα brackets είναι διάτρητα -κάτι που δεν αποτελεί έκπληξη- και είναι εξοπλισμένα με χειρόβιδες, που το κεφάλι τους είναι από μαλακό πλαστικό. Συνεπώς οι τραυματισμοί στη βαφή ή στο bracket της κάρτας γραφικών σας, δεν έχουν θέση στο Agos. Τέρμα κάτω είναι η θέση για το τροφοδοτικό, η οποία είναι εξοπλισμένη με τέσσερα ελαστικά "τακουνάκια" για την αποφυγή κραδασμών. Μπροστά από το τροφοδοτικό υπάρχει μία ακόμα θέση για ανεμιστήρα 120mm, η οποία καλύπτεται και αυτή από το μακρύ φίλτρο αέρα στο κάτω μέρος. Βέβαια, η επιφάνεια η οποία έχει η διάτρητη λαμαρίνα δεν ισοδυναμεί με αυτή του ανεμιστήρα (λείπουν ημικυκλικά διάτρητα τμήματα μπροστά και πίσω, όπως βλέπουμε στη πρώτη φωτογραφία). Από την άλλη, ίσως αυτό σωθεί με τα "βουναλάκια" τα οποία υπάρχουν για τη στήριξη του ανεμιστήρα. Αυτά πέρα από το να απομακρύνουν τον ανεμιστήρα από το πάτωμα του κουτιού και κατ' επέκταση από το διάτρητο τμήμα, πετυχαίνοντας χαμηλότερα επίπεδα θορύβου, δίνουν και μία δεύτερη (έστω και πιο μικρή) ζώνη εισαγωγής αέρα από το εσωτερικό πλέον του κουτιού. Μια ματιά στη καρδιά του κουτιού, μας αποκαλύπτει αρκετές διαμορφώσεις της λαμαρίνας, οι οποίες καθιστούν το motherboard tray σχετικά άκαμπτο. Επίσης, βλέπουμε grommets στις θέσεις για το πέρασμα των καλωδίων, το μεγάλο CPU cut out, ενδείξεις για το ποιες οπές αντιστοιχούν σε ATX και ποιες σε micro ΑΤΧ μητρικές και τέλος, την οπή για το 8pin EPS καλώδιο που τη βλέπουμε κάπως στριμωγμένη. Αν θα δημιουργηθεί θέμα, θα φανεί σίγουρα κατά την εγκατάσταση του συστήματος. Καιρός για μία βόλτα στο πίσω μέρος του κουτιού. Το side panel το παίρνουμε στα χέρια μας αφού ξεβιδώσουμε δύο χειρόβιδες. Και εδώ, οι χειρόβιδες είναι με λαστιχένια επένδυση στο κεφάλι για την αποφυγή τραυματισμών στη βαφή του κουτιού. Αφήσαμε το πλαϊνό σε μία άκρη και ρίξαμε μία ματιά στο πίσω μέρος του κουτιού το οποίο φέρει αρκετές δέστρες για να τακτοποιήσουμε τα καλώδιά μας και μάλιστα, όλες βρίσκονται στο σημείο όπου θα υπάρξει συνωστισμός καλωδίων. Ο χώρος ο οποίος έχει το κουτί -στο πίσω μέρος- για να κρυφτούν καλώδια, είναι λιγότερος από δύο εκατοστά -το οποίο είναι το "ψυχολογικό όριο" όπως έχουμε ξαναπεί- αν και σε μερικά σημεία μετρήσαμε έως και 19mm. Επίσης, στο σημείο των δίσκων το μέτρο έδειξε τέσσερα εκατοστά, συνεπώς δε νομίζουμε να αντιμετωπίσουμε κάποιο πρόβλημα. Το μόνο σημείο που έμεινε να δούμε από το σημερινό κουτί, είναι το εσωτερικό της πρόσοψης. Για να γίνει αυτό έπρεπε να τραβήξουμε το πλαστικό της από κάτω και προς το μέρος μας. Στο εσωτερικό του πλαστικού διακρίνουμε ένα σπογγοειδές φίλτρο στις θέσεις ανεμιστήρων, αλλά και στις θέσεις 5,25", το οποίο όμως δεν είναι εύκολα αφαιρούμενο, μιας και στηρίζεται πάνω στο πλαστικό με τσακίσματα της διάτρητης λαμαρίνας. Εδώ θα δώσουμε την καθιερωμένη συμβουλή της ηλεκτρικής σκούπας και όχι της αφαίρεσης του φίλτρου, μιας και υπάρχει ο κίνδυνος από τα πολλά βγάλε βάλε, κάποιο ή κάποια από τα στηρίγματα να κόψουν. Το front panel του κουτιού αφαιρείται εύκολα από τη θέση του, μιας και στηρίζεται με δύο βίδες. Η ποιότητα των κολλήσεων δεν είναι και η καλύτερη, αλλά δεν περνάνε και υψηλές τάσεις για να ανησυχήσουμε. Τέλος με το πλαστικό τμήμα της πρόσοψης, παρακάτω βλέπουμε τα καλώδια του front panel του κουτιού. Στο εσωτερικό μέρος της πρόσοψης πλέον, βλέπουμε τον ανεμιστήρα 120mm ο οποίος συνοδεύει το κουτί και στο επάνω μέρος -μέσα από το 5,25" cage- τους πίρους συγκράτησης των συσκευών. Αν αφαιρέσουμε τον ανεμιστήρα ο οποίος στηρίζεται με τέσσερις βίδες σπειρώματος M3, επάνω στο κουτί βλέπουμε τις δύο θέσεις για ανεμιστήρες 120mm, οπές για το πέρασμα των καλωδίων τους, αλλά και τα ειδικά μεγάλα ανοίγματα, τα οποία θα βοηθήσουν στην καλύτερη ψύξη του εσωτερικού, με χαμηλά επίπεδα θορύβου. Τέλος, δύο φωτογραφίες από τον ανεμιστήρα με το μαύρο σώμα και τη λευκή φτερωτή για να δένει όσο γίνεται καλύτερα με το εσωτερικό. Στη δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε και τα χαρακτηριστικά λειτουργίας του. Εγκατάσταση συστήματος Το σύστημα της δοκιμής αναφέρεται παρακάτω: Επεξεργαστής: Intel i7 920 Μητρική: Foxconn X58 Flaming Blade Μνήμες: Mushkin Redline 3x2GB Ψύκτρα: Xigmatek Gaia ssd: OCZ Agility hdd: Samsung f3 Spinpoint 1TB Κάρτα γραφικών: Asus 6850 Direct CU Τροφοδοτικό: Corsair AX850 Αυτό το στάδιο σε ένα case review, είναι ίσως το πιο σημαντικό. Εδώ κρίνεται η χρηστικότητα ενός κουτιού και κατά κανόνα, εδώ βγάζει τα σημαντικότερα ελαττώματά του. Αρχικά ελέγξαμε αν υπάρχει θέμα με το 8pin EPS καλώδιο, μιας και σε προηγούμενο review τη πατήσαμε και αναγκαστήκαμε να βγάλουμε και να βάλουμε τη μητρική. Η στενότητα χώρου υπάρχει και εδώ, οπότε καλό είναι να περαστεί πρώτα το καλώδιο και μετά να εγκατασταθεί η μητρική στο κουτί. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο αλλά θα σας γλυτώσει από κόπο. Σειρά πήρε η ψύκτρα η οποία χώρεσε με άνεση στο εσωτερικό και το CPU cut out λειτούργησε υποδειγματικά. Αμέσως μετά εγκαταστάθηκε το τροφοδοτικό, όπου αν θέλετε να εγκαταστήσετε και κάποιον ανεμιστήρα εισαγωγής στο πάτωμα, καλό είναι αυτό να μην υπερβαίνει τα 16cm. Η κάρτα γραφικών πήρε τη θέση της χωρίς κανένα πρόβλημα και αμέσως πήραμε τις απαραίτητες μετρήσεις για το μήκος PCI συσκευών που μπορούν να φιλοξενηθούν στο εσωτερικό του Agos. Και η εγκατάσταση των δίσκων προχώρησε χωρίς κανένα πρόβλημα με τον ssd να μπαίνει στη θέση του με τη χρήση τεσσάρων βιδών, οι οποίες υπάρχουν στα παρελκόμενα του κουτιού. Το πλαϊνό δεν έκλεισε και τόσο άνετα. Έκλεισε όμως, με όλα τα καλώδια να βολεύονται στο πίσω μέρος. Αν βέβαια χρησιμοποιούσαμε μερικά power sata επιπλέον δεν είμαστε σίγουροι για το κατά πόσο αυτό, θα ήταν δυνατό. Μέτρηση θερμοκρασιών, θορύβου και στατικής πίεσης Aρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό τουRaijintek Agos. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.13.0.0 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Στις θερμοκρασίες το Raijintek Agos, δεν εξέπληξε με τις επιδόσεις του αλλά εδώ που τα λέμε δε περιμέναμε και κορυφαίες επιδόσεις πάνω σε αυτό το τομέα από ένα κουτί σε αυτό το εύρος τιμής. Παρόλα αυτά όμως κράτησε τις θερμοκρασίες σε αξιοπρεπή επίπεδα και μάλιστα -όπως θα δούμε και στη συνέχεια- πέρασε και τη δοκιμασία της υπερχρονισμένης κατάστασης. Μη ξεχνάμε ότι κάποια κουτιά στο παρελθόν σε αυτό το εύρος τιμής δε κατάφεραν καν να μπουν στη database μας. Τα αποτελέσματα που πήραμε σε idle κατάσταση ακολουθούν. Παρακάτω βλέπουμε τα αποτελέσματα τα οποία τα έχουμε ήδη προλογίσει. Το πήγαμε λίγο παραπάνω όμως και το σύστημα υπερχρονίστηκε. Ο επεξεργαστής μας ανέβηκε στα 4GHz και μάλιστα για να αυξήσουμε και άλλο την εκλυόμενη θερμότητά του, ανεβάσαμε το VCore. Βέβαια, το κρατήσαμε μέσα στα όρια που δίνει η Intel. Το Raijintek Agos τα κατάφερε και εδώ και μάλιστα πετυχαίνοντας αξιοπρεπέστατα αποτελέσματα. Αποτελέσματα κατά το Load του συστήματος. Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί ήταν αρκετά ήσυχο είτε κατά την idle, είτε κατά τη Load κατάσταση και αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 34,0dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε ουδέτερη πίεση. Προσπάθεια για το στήσιμο υδρόψυξης Mιας και η κατασκευάστρια αναφέρει συμβατότητα με διπλό ψυγείο στην οροφή και συγκεκριμένα ψυγείο 2x120mm δεν έχουμε από το να δοκιμάσουμε τα λεγόμενα. Στη φωτογραφία που ακολουθεί βλέπουμε ότι οι θέσεις για 2x120mm δεν είναι και θέσεις για να υποδεχτούν ένα ψυγείο. Ευθύς αμέσως επικοινώνησα με την εταιρία και ανέφερε ότι η συμβατότητα υπάρχει αλλά με τέσσερις και όχι οκτώ βίδες να κρατάνε το ψυγείο. Πράγμα το οποίο ισχύει από ότι φαίνεται έστω και κάπως ανορθόδοξα. Επίσης με ενημέρωσαν ότι η συμβατότητα εξαρτάται άμεσα από τη μητρική και για σίγουρα αποτελέσματα ο χρήστης θα πρέπει να προμηθευτεί slim ανεμιστήρες. Και αυτό επιβεβαιώθηκε μιας και με τη μητρική της παρουσίασης η εγκατάσταση διπλού ψυγείου -με κανονικούς ανεμιστήρες- είναι αδύνατη. Θα ήθελα όμως να δω από τη Raijintek, όλα αυτά που ειπώθηκαν μεταξύ μας μέσω email, να αναφέρονται και στο site ή πάνω στη συσκευασία του κουτιού. Απολογισμός Αν πω ότι δε με ξάφνιασε η Raijintek θα είναι ψέμα. Είχα μιλήσει αρκετό καιρό πριν με τον PR της εταιρίας, αλλά πολλές φορές λένε "όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι". Σε αυτή τη περίπτωση όμως δεν ισχύει. Ναι μεν στα χέρια μου έφτασε ένα προϊόν χαμηλού budget, αλλά ήταν εξοπλισμένο με τόσα πολλά που με έκανε να αναρωτιέμαι πόσο πια μπορεί να πέσει αυτό το κόστος κατασκευής σε ένα κουτί; Το Raijintek Agos έρχεται με έξι θέσεις για δίσκους, τρεις θέσεις 5,25", δύο προεγκατεστημένους ανεμιστήρες, φίλτρα παντού με δύο από αυτά να είναι μαγνητικά, grommets στις θέσεις καλωδίων, λαστιχένιες χειρόβιδες για τη προστασία της βαφής, δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο χρωματισμούς, tool free μηχανισμούς εγκατάστασης του hardware και θύρα USB3.0 στο μπροστινό μέρος. Και όλα αυτά στα 49,90ευρώ!!! Αν αυτό δεν είναι vfm προϊόν, τότε πραγματικά δε ξέρω ποιο μπορεί να είναι. Ένα δύο πραγματάκια βρήκα που μου χαλάσανε την ομολογουμένως τέλεια εικόνα σε κουτί σε αυτή τη κατηγορία τιμής. Θα ήθελα μερικά χιλιοστά ακόμα χώρου στο πίσω μέρος για τη διευθέτηση των καλωδίων και την οπή για το 8pin EPS καλώδιο, καλύτερα μελετημένη. Αλλά μπορώ να ζήσω και με αυτά, στη τιμή που ζητάει. Πραγματικά εξεπλάγην και μου άρεσε μιας και ήταν μια ευχάριστη έκπληξη η σημερινή παρουσίαση. Πολλές φορές έχω πει ότι το φτηνό βγαίνει ακριβότερο του ακριβού ή ότι άλλο το φτηνό και άλλο το φτηνιάρικο. Εδώ έχουμε ένα φτηνό ναι μεν προϊόν, αλλά ταυτόχρονα στέκεται αξιοπρεπέστατα απέναντι στον ανταγωνισμό. Εύχομαι και ελπίζω, αυτή η παρουσίαση να είναι η αρχή μιας συνεργασίας και η εταιρία να συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς και να μας εκπλήξει και στη συνέχεια. Κλείνοντας το Raijintek Agos έχει προτεινόμενη τιμή από την εταιρία τα 49,90 ευρώ και παρακάτω αναφέρονται τα πλεονεκτήματα/μειονεκτήματα του σημερινού κουτιού: Πλεονεκτήματα Καλή ποιότητα κατασκευής για κουτί σε αυτό το εύρος τιμής. Δύο προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες. Φίλτρα παντού με δύο εξ' αυτών να είναι μαγνητικά. Αφαιρούμενο HDD cage το οποίο δίνει την δυνατότητα να εγκατασταθεί στο εσωτερικό η οποιαδήποτε κάρτα γραφικών. Αθόρυβη λειτουργία σε συνδυασμό με καλές θερμοκρασίες. Συμβατότητα με τα περισσότερα CPU air coolers της αγοράς. Tool free μηχανισμοί εγκατάστασης του Hardware. Εσωτερικό USB3.0 καλώδιο. Grommets στις θέσεις για το πέρασμα των καλωδίων. Χειρόβιδες με λαστιχένια κεφάλια για την αποφυγή τραυματισμών. Έξυπνη χειρολαβή για το άνοιγμα του αριστερού πλαϊνού. Δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο χρωματισμούς. Μειονεκτήματα Λίγος χώρος στο πίσω μέρος για τη τακτοποίηση των καλωδίων. Η εγκατάσταση διπλού ψυγείου στην οροφή εξαρτάται άμεσα από τη μητρική. Δυσκολία στο πέρασμα του 8pin EPS καλωδίου. Με βάση όλα τα παραπάνω, η γενική βαθμολογία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από: karmen1983 16/06/2014 Ευχαριστούμε θερμά τη Raijintek, για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής
  11. karmen1983

    Τα ζώα στη ζωή μας (PetLab)

    To είδα χθες και διαολίστηκα με το λακαμά που έχει το ρασελακι. Δεν έπαιζε το ρασελ να κάνει πίσω αυτό είναι δεδομένο. Αλλά αν η κόμπρα του την έκανε, ποιος θα έφταιγε? η κόμπρα ή το @@@@@ που έχει το σκυλί;
  12. Όπως αρκετοί απο εσάς θα έχετε καταλάβει, η Corsair έχει πάρει φόρα και δε σταματάει τελευταία να ανακοινώνει νέα προϊόντα. Από όλο αυτό το συνωστισμό δε θα μπορούσε να λείψει και ένα lifting της σειράς Graphite, με το γερασμένο πια 600Τ να παραδίδει τα σκήπτρα στο επόμενο προϊόν. Κατά πολλούς το σημερινό κουτί είναι ο διάδοχος, ίσως του πιο πετυχημένου εμπορικά κουτιού της κατασκευάστριας. Το Corsair 760Tκαλά-καλά δε πρόλαβε να εμφανιστεί στην αγορά και ακολούθησαν και άλλα προϊόντα τα οποία είδαμε στην Computex. Όμως, τι το κάνει διαφορετικό και είναι αυτό ικανό, για να το κάνει καλύτερο από το προηγούμενο; Δυο εύλογα ερωτήματα στα οποία ελπίζουμε να απαντήσουμε σήμερα. Καταρχήν είναι ένα κουτί που στο εσωτερικό του διατηρεί κατά ένα μεγάλο ποσοστό, το εσωτερικό του Obsidian 750D, με το τελευταίο να το έχουμε δει από κοντά μέσα από μία παρουσίαση πριν μερικούς μήνες και να ξέρουμε από πρώτο χέρι, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτού του σχεδιασμού. Στο εξωτερικό τώρα, κρατάει την φιλοσοφία που είχε το 600Τ με τα πλαστικά κομμάτια, αλλά έρχεται με κάποιες πινελιές που για να τις αποκτήσει ο προκάτοχος, ο χρήστης έπρεπε να επέμβει και να βάλει το χέρι στη τσέπη. Μία από αυτές είναι το full plexi πλαϊνό που δίνει ανεμπόδιστη θέα στο εσωτερικό του. Επίσης έρχεται με ένα stealth μηχανισμό σε μία από τις τρεις θέσεις 5,25" (η Corsair δείχνει για άλλη μια φορά να ακούει τις κριτικές) και με εμφάνιση που ή θα τη λατρέψετε ή θα τη μισήσετε. Αρκετά όμως είπαμε για πρόλογο. Καιρός να περάσουμε στο κυρίως πιάτο και να δούμε από κοντά το σημερινό προϊόν. Χαρακτηριστικά Αρχικά, μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά του κουτιού, τα οποία παρατίθενται στην παρακάτω φωτογραφία. To Corsair Graphite 760T, για να ικανοποιήσει κάθε γούστο, διατίθεται σε δύο χρωματικές εκδόσεις. Η μία είναι χρώματος λευκού και η πρόσοψή της είναι εξοπλισμένη με δυο ημιδιαφανείς λευκούς ανεμιστήρες, εφοδιασμένους με επίσης λευκά LEDs και η άλλη χρώματος μαύρου, με ανάλογους ανεμιστήρες που διαθέτουν κόκκινα LEDs. Τη στιγμή που γράφεται το παρόν review, το προϊόν διατίθεται στον ελληνικό χώρο στην τιμή των 182.18 ευρώ για την λευκή έκδοση και 171.46 ευρώ για τη μαύρη έκδοση, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Η προτεινόμενη τιμή από την εταιρία είναι 189.99$ για την λευκή και 179,99$ για τη μαύρη έκδοση του κουτιού. Τέλος, το σημερινό κουτί συνοδεύεται από διετή εγγύηση. Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία του Corsair Graphite 760T είναι απλή, χωρίς πολλά εφέ κάτι άλλωστε στο οποίο μας έχει συνηθίσει η κατασκευάστρια. Αν δε κάνουμε λάθος μόνο το Obsidian 800D ερχόταν σε συσκευασία με έγχρωμες εικόνες. Αυτό βέβαια δε μας απασχολεί και τόσο. Ο σκοπός της συσκευασίας είναι να καταφέρει να προστατεύσει το προϊόν αλλά και να πληροφορήσει τον υποψήφιο αγοραστή για τα βασικά χαρακτηριστικά του. Ας ξεκινήσουμε με τη μία από τις δύο μεγάλες πλευρές της συσκευασίας, όπου -με τεράστια γράμματα- βλέπουμε τον αριθμό μοντέλου του προϊόντος καθώς και μία φωτογραφία που μας δίνει μια ιδέα για την εξωτερική όψη του περιεχομένου της. Στη μία από τις δύο μικρές πλευρές βλέπουμε για πρώτη φορά ολόκληρο το εσωτερικό και επίσης ένα αυτοκόλλητο στο πάνω και δεξιά μέρος το οποίο μας πληροφορεί ότι στο εσωτερικό υπάρχει η λευκή έκδοση του κουτιού. Κάνουμε μία ακόμα περιστροφή και βλέπουμε τη δεύτερη μεγάλη πλευρά της συσκευασίας όπου πλέον έχουμε μια καλύτερη εικόνα από ένα σχέδιο το οποίο "ξεδιπλώνει τις χάρες" του κουτιού. Κλείνοντας με το εξωτερικό μέρος της συσκευασίας και κοιτώντας τη δεύτερη μικρή πλευρά της, μπορούμε να δούμε σε διάφορες γλώσσες τα βασικά χαρακτηριστικά του κουτιού. Η συσκευασία ανοίχτηκε αμέσως και δύο πράγματα μας προκάλεσαν εντύπωση. Το πρώτο ήταν το μαύρο υφασμάτινο κάλυμμα, το οποίο το έχουμε συνηθίσει στη σειρά obsidian και το δεύτερο ήταν τα πολύ χοντρά κομμάτια φελιζόλ. Τέτοιο πάχος φελιζόλ δε νομίζω να έχω ξαναδει σε προϊόν, με εξαίρεση ίσως το 900D και πάλι όμως νομίζω ότι το 760Τ έχει τα πρωτεία. Μόλις αφαιρέθηκαν και τα κομμάτια φελιζόλ μαζί με την υφασμάτινη θήκη, αντικρίσαμε ένα δεύτερο στρώμα προστασίας. Στα δύο πλαϊνά υπάρχουν αυτοκόλλητες ζελατίνες για να αποτρέψουν τυχόν γρατσουνιές ενώ η μπροστινή σήτα συγκρατείται από μία χαρτοταινία, για να μη ξεκουμπώσει απο τη θέση της κατά τη διαδικασία της μεταφοράς και προξενήσει βλάβες στο προϊόν. Στο εσωτερικό βρέθηκαν τα παρελκόμενα του κουτιού και στη δεξιά φωτογραφία που ακολουθεί μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα εξαρτήματα αλλά και τον αριθμό τους. Κλείνοντας δε θα μπορούσε να λείψει και το manual του κουτιού, το οποίο είναι γραμμένο σε οκτώ γλώσσες (η Ελληνική δε συμπεριλαμβάνεται) και μπορούμε το κρίνουμε ως ικανοποιητικό σε σχέση με άλλα του παρελθόντος. Εξωτερικό Corsair Graphite 760T Καιρός για τις πρώτες διερευνητικές ματιές χωρίς προστατευτικά, όπου πρώτο-πρώτο μας ποζάρει το full plexi αριστερό πλαϊνό. Και το δεξιό όμως δε πάει πίσω. Τραβάει και αυτό το βλέμμα, με το μαύρο αλλά γυαλιστερό πλαστικό με φινίρισμα καθρέπτη, από το οποίο αποτελείται. Με ένα πρώτο "χάδι" το κουτί δείχνει να είναι ποιοτικό, κάτι στο οποίο μας έχει συνηθίσει η κατασκευάστρια εδώ και τόσα χρόνια. Βάζουμε αρχή -όπως κάνουμε συνήθως- από τη πρόσοψη του κουτιού και στη σημερινή περιγραφή μας. Στο επάνω μέρος αντικρίζουμε τις τρεις θέσεις 5,25", με μία από αυτές να αποτελείται από ένα stealth front bezel. Αν θα λειτουργήσει υποδειγματικά ή όχι, θα φανεί κατά την εγκατάσταση του συστήματος. Λίγο πιο κάτω υπάρχει ένα κομμάτι διάτρητης λαμαρίνας στο εσωτερικό του οποίου κρύβονται δύο ανεμιστήρες με λευκά LEDs, όπως σας έχουμε ήδη αναφέρει. Η διαδικασία αφαίρεσης του διάτρητου τμήματος, το οποίο αποτελεί και το φίλτρο της πρόσοψης (είναι πλενόμενο), έχει παραμείνει ίδια με αυτή του 600T. Το μόνο που έπρεπε να κάνουμε, είναι να πιέσουμε στις δύο πάνω γωνίες και οι μηχανισμοί touch latch το απελευθέρωσαν από τη θέση του. Στο εσωτερικό αντικρίζουμε δύο ανεμιστήρες 140mm οι οποίοι αναλαμβάνουν να τροφοδοτήσουν με αέρα το κουτί και να δώσουν στο hardware τις απαραίτητες ανάσες. Επίσης, στο επάνω όπως και στο κάτω μέρος, βρίσκουμε τέσσερα ημικυκλικά κοψίματα στο πλαστικό, ώστε να περάσει το κατσαβίδι με ευκολία και να έχουμε μία απροβλημάτιστη εγκατάσταση ή απεγκατάσταση των ανεμιστήρων. Είναι αυτές οι μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά σε αυτά τα σημεία. Πρώτη περιστροφή και πρώτη δύσκολη φωτογραφία στο σημερινό προϊόν. Κάπου εδώ κάνω και εγώ -άθελα βέβαια- την εμφάνισή μου. Ο λόγος για το σχεδόν full plexi αριστερό πλαϊνό, το οποίο χαρίζει ανεμπόδιστη θέα στο εσωτερικό του κουτιού. Θυμηθείτε πόσοι χρήστες οι οποίοι είχαν το 600Τ, προχώρησαν σε παρόμοια μετατροπή στο κουτί τους. Εδώ η εταιρία το δίνει έτοιμο. Ο λόγος ύπαρξής του κατά τη κατασκευάστρια, δεν είναι άλλος από το να μπορεί ο χρήστης να φωτογραφίσει ή και να βλέπει εννοείται όλο το εσωτερικό του κουτιού, χωρίς να πρέπει να αφαιρέσει το πλαϊνό. Πραγματοποιούμε μία ακόμα περιστροφή και αντικρίζουμε το πίσω μέρος του κουτιού όπου έχουμε αρκετά να σχολιάσουμε. Αρχικά τέρμα πάνω βλέπουμε δύο σετ αποτελούμενα από τρεις βίδες, οι οποίες συγκρατούν τους μεντεσέδες των πλαϊνών πάνω στο σασί του κουτιού. Λίγο πιο κάτω έχουμε τη θέση για το I/O μαζί με μία θέση για ανεμιστήρα είτε 120mm, είτε 140mm όπως αυτόν με τον οποίο έρχεται εξοπλισμένο το προϊόν. Κάπου στη μέση της διαδρομής συναντάμε εννιά PCI slots, σημάδι ότι το κουτί είναι full tower και στο εσωτερικό του μπορεί να εγκατασταθεί μητρική έως και XL ATX form factor. Και τα εννιά είναι διάτρητα και επανατοποθετήσιμα φυσικά. Τέρμα κάτω υπάρχει η θέση για το τροφοδοτικό, η οποία είναι κατάλληλα διαμορφωμένη ώστε να επιτρέψει την εγκατάστασή του, είτε με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω. Επίσης, δε θα μπορούσε να λείπει και ένα φίλτρο αέρα στο κάτω μέρος. Το φίλτρο κάτι μας θύμισε και ταυτόχρονα δε μας έκανε μεγάλη εντύπωση μιας και το είχαμε συναντήσει και στο Obsidian 750D. Είναι ίδιο φίλτρο με αυτό του Obsidian 650D και δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη, από την υπογραφή του εργοστασίου παραγωγής. Τελειώσαμε και με τη σύντομη ξενάγησή μας στο πίσω μέρος του κουτιού και καιρός να δούμε το δεξιό πλαϊνό, όπου για να πετύχουμε μία φωτογραφία χωρίς να φαίνεται ο κακός χαμός τριγύρω, επιστρατεύτηκαν σεντόνια, τάματα στον Άγιο "Αφανούριο" και αρκετό photoshop. Το πλαϊνό είναι κυριολεκτικά καθρέπτης σε μαύρο χρωματισμό και στο μπροστινό του μέρος φαίνεται ο μηχανισμός ανοίγματος/κλεισίματος. Καιρός για μία πρώτη ματιά στην οροφή του κουτιού όπου αρχικά εντοπίζουμε ένα μεγάλο αφαιρούμενο πλαστικό κομμάτι. Με ένα απλό τράβηγμα από τη πίσω εσοχή το παίρνουμε στα χέρια μας και στο εσωτερικό βλέπουμε ότι η οροφή μπορεί να φιλοξενήσει είτε 3x120mm, είτε 2x140mm ανεμιστήρες βάση του manual, πράγμα που ισχύει ως προς το ένα του σκέλος. Το κουτί μπορεί να δεχτεί -όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες που ακολουθούν- είτε 3x120mm, είτε 3x140mm ανεμιστήρες (υπενθυμίζουμε φωτογραφία από το 750D μιας και λίγο πολύ είναι παρόμοια κουτιά). Οι αποστάσεις των ενδιάμεσων οπών για τον πρώτο συνδυασμό είναι 15mm, ενώ για το δεύτερο συνδυασμό ανεμιστήρων κυμαίνονται από 15 έως 20mm. Last but not least, που λεν και στο χωριό μου, οι οπές για 120mm ανεμιστήρες, είναι εξοπλισμένες με μικρά grommets, για να αποσβέσουν τυχόν κραδασμούς. Το πλαστικό τμήμα της οροφής που αφαιρέσαμε για να μπορέσουμε να δούμε τις θέσεις ανεμιστήρων λίγο πιο πριν βλέπουμε ότι στο εσωτερικό του φέρει δώδεκα μικρούς στο μέγεθος μαγνήτες και ουσιαστικά είναι και αυτοί που αναλαμβάνουν να το κρατήσουν στη θέση τους. Ο λόγος ύπαρξής του είναι διπλός. Αρχικά ο τομέας της αισθητικής και κατα δεύτερον, ο τομέας της προστασίας του κουτιού από σκόνη αλλά και από μικροαντικείμενα. Βέβαια να πούμε και του στραβού το δίκιο σε αυτό το εύρος τιμής, καλό θα ήταν να έχει και κάποιο μηχανισμό ανύψωσης, όπως συμβαίνει σε κάποια κουτιά της Nanoxia ώστε να μπορεί το κουτί να αποβάλει αέρα από το επάνω μέρος ανεμπόδιστα. Το μόνο που έμεινε να δούμε από την οροφή του κουτιού είναι ο πίνακας ελέγχου του ο οποίος αποτελείται από αριστερά προς τα δεξιά, από δύο υποδοχές mini jacks για ακουστικά και μικρόφωνο, το κουμπί ελέγχου του ελεγκτή ανεμιστήρων, δύο θέσεις USB2.0, δύο θέσεις USB3.0 και τα κουμπιά επανεκκίνησης και εκκίνησης. Για τέτοιου μεγέθους κουτί, σίγουρα θα περιμέναμε περισσότερες θύρες USB3.0. Τελευταία στάση πριν δούμε το εσωτερικό του Graphite 760T, είναι η πιο αθέατη ίσως μεριά του. Ο λόγος για το κάτω μέρος του κουτιού, το οποίο έχει αρκετά να επιδείξει. Αρχικά προς τη μεριά της πρόσοψης βλέπουμε το ένα από τα δύο τεράστια σε έκταση πόδια του κουτιού και δεξιά του μία θέση για ανεμιστήρα 120mm. Επειδή λίγο πολύ ξέρουμε τι θα δούμε στο εσωτερικό, μιας και είναι σχεδόν το ίδιο με αυτό του 750D όπως έχουμε ήδη προαναφέρει, στο κάτω μέρος αναμένουμε να συναντήσουμε δύο cage δίσκων. Το θέμα είναι ότι αντί να συναντάμε οκτώ βίδες (τέσσερις για κάθε cage) βλέπουμε έξι στο σύνολο. Ευελπιστούμε να μη πρέπει να αφαιρεθεί το μπροστινό πόδι του κουτιού για να αποκτήσουμε πρόσβαση σε δύο βίδες, αλλά η Corsair να έχει σκεφτεί κάποιον πιο εύκολο τρόπο. Προς τη μεριά του τροφοδοτικού, βλέπουμε το φίλτρο το οποίο είναι συρταρωτό καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής του, οπότε η απεγκατάσταση και επανεγκατάστασή του είναι κυριολεκτικά παιχνίδι. Τέλος, ένα κοντινό στις λαστιχένιες επενδύσεις των ποδιών, οι οποίες φέρουν μικρές πυραμίδες. Θα προτιμούσαμε λεία επένδυση στο πίσω μέρος και πυραμίδες στο μπροστινό, έτσι ώστε αν το κουτί είναι κάτω από γραφείο, με ένα απλό σήκωμα από μπροστά να καταφέρει να γλιστρήσει πιο εύκολα προς το μέρος μας. Κάτι τέτοιο είχαμε συναντήσει στο Obsidian 650D με άλλη "γόμα" στα μπροστινά πόδια και άλλη στα πίσω. Εσωτερικό Corsair Graphite 760T Για να αποκτήσει κάποιος πρόσβαση στο εσωτερικό του σημερινού κουτιού, δε χρειάζεται ούτε κατσαβίδια, αλλά ούτε να ξεβιδώσει κάποιες χειρόβιδες. Η Corsair διατήρησε εν μέρη τον μηχανισμό ανοίγματος του 600Τ, μόνο που στο 760Τ χρησιμοποιεί ένα και μόνο clip. Αν πάλι θέλετε να πάρετε το πλαϊνό στα χέρια σας, ένα μικρό σήκωμα προς τα πάνω είναι αρκετό για να το απελευθερώσει. Όσον αφορά αυτό το στυλ ανοίγματος, ίσως κάποιοι με μία πρώτη ματιά δε το βρουν βολικό και ειδικά αν το κουτί είναι κάτω από ένα γραφείο, μιας και δεν υπάρχει ο απεριόριστος χώρος να ανοίξει. Μη ξεχνάτε όμως, ότι έτσι και αλλιώς για να "βάλετε χέρι" στο εσωτερικό του υπολογιστή (αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που ανοίγουμε τα πλαϊνά) θα πρέπει να κάνετε χώρο για τον εαυτό σας πρώτα. Και σίγουρα, εσείς, χρειάζεστε περισσότερο χώρο, από ότι το πλαϊνό για να απελευθερωθεί. Από το εσωτερικό και πριν περιεργαστούμε το πλαϊνό, βλέπουμε τα σπειρώματα των βιδών που συγκρατούν επάνω στο σασί του κουτιού τους μεντεσέδες, που είδαμε κατά τη πλοήγησή μας στο εξωτερικό. Το μπλε το οποίο φαίνεται πάνω σε αυτά, είναι κόλλα σπειρωμάτων και διασφαλίζει ότι οι βίδες θα μείνουν στις θέσεις τους και δε θα ξεβιδώσουν από τυχόν κραδασμούς. Όσον αφορά το πλαϊνό αρχικά να αναφέρουμε τη μεγάλη ελαστικότητα την οποία παρατηρήσαμε, αλλά και περιμέναμε. Είναι απολύτως λογικό κάτι τέτοιο μιας και όλο ουσιαστικά το πλαϊνό, αποτελείται από plexiglass και μόνο στο πάνω και στο κάτω μέρος, υπάρχουν δύο κομμάτια λαμαρίνας. Για να αποφευχθεί αυτή η ελαστικότητα, θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί πιο χοντρό plexiglass (>5mm) όπως στα custom side panels που είχαν φτιαχτεί για το 600Τ (10mm). Κάτι τέτοιο όμως θα ανέβαζε το κόστος αρκετά. Στο εσωτερικό του πλαϊνού βλέπουμε το μηχανισμό κουμπώματος αλλά και μαγνήτες στις δύο γωνίες, οι οποίοι πιάνουν επάνω στο σασί του κουτιού. Αφήσαμε το πλαϊνό σε μία άκρη και ρίξαμε την πρώτη ματιά στο εσωτερικό του Corsair Graphite 760T. Αυτό που αντικρίσαμε ήταν ένα κατάμαυρο εσωτερικό, με πολλές θέσεις για το πέρασμα καλωδίων -εξοπλισμένες με grommets- έξι θέσεις για δίσκους, τους tool free μηχανισμούς στις θέσεις 5.25" και φυσικά τις θέσεις για 2,5" δίσκους στο πίσω μέρος, που τις είχαμε ξαναδεί στο Obsidian 750D. Οι θέσεις δίσκων διατηρούν και εδώ την ίδια διάταξη όπως και στο Obsidian 750D. Η διαφορά η οποία εντοπίσαμε ανάμεσα στα δύο κουτιά, έχει να κάνει με την δυσκολία πρόσβασης στις βίδες που συγκρατούν τα cages επάνω στη πλαστική βάση. Όπως μπορείτε να δείτε από τις δύο φωτογραφίες που ακολουθούν και αν ταυτόχρονα τις συγκρίνετε με αυτήν από το Obsidian 750D, θα διαπιστώσετε ότι στο σημερινό κουτί η πρόσβαση σε αυτές είναι σχεδόν αδύνατη. Οπότε αν θέλετε να αφαιρέσετε κάποιο cage θα πρέπει να το αφαιρέσετε μαζί με τη βάση του ξεβιδώνοντας τις βίδες στο κάτω μέρος. Κατά τη πλοήγησή μας στο εξωτερικό του σημερινού κουτιού και όπως αναφέραμε και πάλι στις προηγούμενες φωτογραφίες, είχαμε δει ότι τα cage δίσκων φαίνεται να συγκρατούνται στο κάτω μέρος με έξι βίδες, κάτι που μας έκανε εντύπωση, μιας και το λογικό θα ήταν να έχουμε οκτώ στο σύνολο. Ευτυχώς η Corsair μερίμνησε και δε κρυβόταν δύο βίδες κάτω από τα πόδια του κουτιού, κάτι που θα απαιτούσε επιπλέον διαδικασία για την αφαίρεσή τους, απλά το cage δίσκων το οποίο βρίσκεται προς τη πρόσοψη, έχει μια εκ νέου σχεδιασμένη βάση, η οποία στην μία πλευρά έχει δύο "αυτάκια" που κουμπώνουν σε ειδικές υποδοχές που έχει ο σκελετός του κουτιού. Τα συρτάρια των σκληρών δίσκων είναι έτοιμα να υποδεχτούν είτε 3,5" δίσκους (με tool free εγκατάσταση), είτε 2,5" δίσκους με την χρήση βιδών. Άξια αναφοράς είναι η ελαστικότητα τους αλλά και οι πίροι στήριξης, οι οποίοι δεν πατάνε απευθείας στο πλαστικό -θυμηθείτε το προηγούμενο review του GX500-, αλλά υπάρχει ένα ειδικό ελαστικό παρέμβυσμα , το οποίο εξασφαλίζει την μέγιστη απόσβεση των υψίσυχνων δονήσεων, που παράγει ένας δίσκος. Το γεγονός αυτό, συν το ότι οι πίροι έχουν ένα μικρό τζόγο, εγγυώνται την απορρόφηση οποιουδήποτε κραδασμού! Κλασική συνταγή εδώ και χρόνια από τη Corsair τα συγκεκριμένα συρτάρια... Κάποια στιγμή βέβαια, σε κουτιά που δεν έχουν hot swap, θα ήθελα να δω τη θέση για 2,5" δίσκο προς το κέντρο, έτσι ώστε να μη χρειάζεται ο χρήστης να αφαιρεί κάποιο πίρο στήριξης για να προβεί στην εγκατάσταση. Αφού έχουμε αφαιρέσει και τα δύο cage δίσκων, καλό είναι να ρίξουμε μία ματιά στο κάτω μέρος του κουτιού, όπου έχουμε να κάνουμε δύο παρατηρήσεις. Η μία έχει να κάνει με τις δύο διαμορφώσεις προς τη πρόσοψη (τετράγωνες οπές) όπου κουμπώνουν τα δύο "αυτάκια" του cage δίσκων, που αναφέραμε μερικές σειρές πιο πάνω και η άλλη έχει να κάνει με την απουσία φίλτρου στη κάτω θέση για 120mm ανεμιστήρα. Στην εργοστασιακή διάταξη του κουτιού με τη βάση του cage βιδωμένη στη θέση της δεν υπάρχει πρόβλημα σκόνης, αλλά από τη στιγμή που δίνεται η δυνατότητα από την κατασκευάστρια, ο χρήστης να αφαιρέσει και να μετατοπίσει αν θέλει τα cage δίσκων, είναι κάτι που θα έπρεπε να λάμπει διά της παρουσίας του και όχι διά της απουσίας του. Αφού τα αναλύσαμε είπαμε να παίξουμε λίγο μαζί τους στο εσωτερικό του κουτιού και να δούμε τι συνδυασμούς μπορούμε να επιτύχουμε. Και επειδή είχαμε ένα ακόμα cage από ένα 600Τ, είπαμε να δούμε αν θα πάρει τρία cage δίσκων, το ένα πάνω στο άλλο. Πράγμα που έγινε οπότε το σημερινό κουτί μπορεί να δεχτεί μέχρι και τέσσερα cage δίσκων (τρία το ένα πάνω στο άλλο και ένα στη θέση για 120mm ανεμιστήρα στο πάτωμα) στο εσωτερικό του. Σύνολο δηλαδή δώδεκα δίσκους 3.5". Πραγματικά καθόλου άσχημα! Το "άσχημο" είναι ότι η κατασκευάστρια μάλλον ξέχασε να εξοπλίσει το κουτί της με μερικές χειρόβιδες στα παρελκόμενα για να στερεωθούν τα cage δίσκων στη θέση τους, όπως γινόταν στο 750D. Αρκετά όμως παίξαμε με τους συνδυασμούς. Όταν αφαιρέσαμε τα HDD cages μας αποκαλύφθηκαν οι δύο ανεμιστήρες AF140L 140mm LED εισαγωγής αέρα. Το πλαίσιό τους είναι χρώματος μαύρου, ενώ οι φτερωτές είναι ημιδιαφανείς. Ας συνεχίσουμε με τις θέσεις 5,25", όπου διακρίνουμε τρεις θέσεις με όλες να εξοπλίζονται από tool free μηχανισμούς εγκατάστασης. Ο τέρμα πάνω μηχανισμός -όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία που ακολουθεί- είναι ελαφρά μετατοπισμένος προς τα πίσω. Αυτό είναι λογικό μιας και το DVD θα πρέπει να εισχωρήσει λίγο περισσότερο στο εσωτερικό του 5,25" drive cage, έτσι ώστε από μπροστά να εφαρμόσει το stealth κάλυμμα που διαθέτει το κουτί. Προχωράμε στην οροφή του κουτιού, όπου ο χώρος για ψυγείο φαίνεται να είναι παραπάνω από απλά ικανοποιητικός. Με σχεδόν εννιά εκατοστά απόσταση από τον πρώτο αποστάτη και με θέση για τριπλό ψυγείο στην οροφή, οι λάτρεις του watercooling μπορούν να αρχίσουν να τρίβουν τα χέρια τους. Στο εσωτερικό του πίσω μέρους του κουτιού, διακρίνουμε τέρμα πάνω διάτρητη λαμαρίνα για να μπορέσει να αποδράσει τυχόν περίσσιος αέρας από το εσωτερικό του κουτιού και ακριβώς από κάτω, έναν ακόμα ανεμιστήρα 140mm εξαγωγής, ο οποίος σε αντίθεση με αυτούς στη πρόσοψη, δεν έχει LEDs. Συνεχίζουμε το κατηφορικό μας δρόμο και σειρά παίρνουν οι εννιά PCI θέσεις που έχει το κουτί. Και οι εννιά είναι εξοπλισμένες με διάτρητα καλύμματα αλλά και χειρόβιδες και προς τα αριστερά, υπάρχουν δύο οπές -χωρίς grommets- για να περαστούν σωλήνες εξωτερικής υδρόψυξης. Τέρμα κάτω συναντάμε τη θέση για το τροφοδοτικό και είναι να απορείς ώρες-ώρες, γιατί δεν βάζει η Corsair λαστιχένιες επενδύσεις σε αυτή τη θέση, στα περισσότερα κουτιά της. To motherboard tray είναι ένας παλιός γνώριμος, μιας και το έχουμε δει και στο 750D. Εξάλλου όπως έχουμε ήδη αναφέρει, οι διαφορές στο εσωτερικό ανάμεσα στα δύο κουτιά, είναι μηδαμινές. Οι οπές για τη διαχείριση των καλωδίων -που βρίσκονται πάνω σε αυτό- είναι εξοπλισμένες με grommets άριστης ποιότητας και αυτές που βρίσκονται στο επάνω μέρος, εξυπηρετούν για να περαστούν τα καλώδια ανεμιστήρων, 8pin EPS και γιατί όχι και αυτό της τροφοδοσίας του DVD, αν τυχόν προσθέσετε ένα στη πάνω θέση. Σίγουρα θα κρυφτεί καλύτερα, απ' ότι αν το περάσετε από την ίδια οπή που θα περάσει και το 24pin καλώδιο. Καιρός είναι και για μια βόλτα στο πίσω μέρος όπου και το δεξιό πλαϊνό αφαιρείται με τον ίδιο τρόπο όπως και το αριστερό. Ενώ το εξωτερικό του όπως αναφέραμε είναι με φινίρισμα καθρέπτη, το εσωτερικό του πλαϊνού είναι μαύρο ματ. Και εδώ συναντάμε τον ίδιο μηχανισμό όπως και σετ από μαγνήτες για να το κρατάνε πάνω στο σασί του κουτιού. Κάτι το οποίο αξίζει να αναφέρουμε είναι το γεγονός ότι οποιοδήποτε από τα πλαϊνά, είναι δυνατόν να τοποθετηθεί είτε στη δεξιά, είτε στην αριστερή πλευρά του κουτιού. Αν λοιπόν είστε μερακλήδες και κάνετε ένα cable management που θα είναι κρίμα να το κρύβει ένα αδιαφανές πλαϊνό, μπορείτε να πάρετε ένα ακόμα full plexiglass πλαϊνό και να δείξετε στο κόσμο τη δουλειά που έχετε κάνει. Αφήσαμε και τα δύο πλαϊνά σε μία άκρη και πάμε μία βόλτα στο πίσω μέρος του κουτιού, όπου δεσπόζει το μεγάλο CPU cut out και τα πολλά grommets, τα οποία είναι πολύ καλής ποιότητας και αντοχής. Στα αριστερά, βλέπουμε τέσσερις θέσεις για την εγκατάσταση δίσκων 2.5". Η αφαίρεσή τους είναι πανεύκολη και αρκεί μια μικρή πίεση, για να πάρουμε μία από αυτές στα χέρια μας. Ο μηχανισμός εγκατάστασης είναι tool free και πλέον μας είναι και γνώριμος μετά τις παρουσιάσεις των Obsidian 750D, Obsidian 350D καιCarbide Air 540. Ο χώρος που έχει το κουτί στο πίσω μέρος -για να κρύψουμε τα καλώδια- είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Σε όσα σημεία μετρήσαμε, το μέτρο μας δεν έδειξε κάτω από 35mm και μάλιστα σε αρκετά σημεία μετρήσαμε 40mm χώρου!! Απόσταση που επιτρέπει κυριολεκτικά να πετάξετε τα καλώδια στο πίσω μέρος, χωρίς καν να χρησιμοποιήσετε ούτε ένα δεματικό. Το μόνο που έμεινε να δούμε από το εσωτερικό του Graphite 760T, είναι η αθέατη μεριά της πρόσοψης. Το πλαστικό της αφαιρείται εύκολα, απλά πιέζοντας οκτώ συνολικά clips συγκράτησης από το εσωτερικό. Προσωπικά, προτιμάω τον συγκεκριμένο τρόπο απεγκατάστασης και θα εξηγήσω και το γιατί. Αρχικά με το συνηθισμένο τρόπο που χρησιμοποιούν πολλές εταιρίες, όπως και η Corsair, δηλαδή με το τράβηγμα της πρόσοψης από κάτω και προς το μέρος μας, ελοχεύει ο κίνδυνος μετά από αρκετά βγάλε-βάλε, να σπάσει κάποιος από τους πλαστικούς οδηγούς ή τα clips συγκράτησης. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι στα περισσότερα κουτιά που έχω δει, το άνοιγμα που έχουν στο κάτω μέρος για να περάσει το χέρι μας και να τραβήξει τη πρόσοψη, είναι ουσιαστικά και ο χώρος από τον οποίο περνάει η σκόνη και καθιστά άκυρο ένα φίλτρο στην πρόσοψη. Μια πιο κοντινή ματιά μας αποκαλύπτει τους πλαστικούς οδηγούς και τα clips συγκράτησης και τέλος, μπορούμε να δούμε και το πίσω μέρος του stealth καλύμματος της θέσης 5,25". Στην αθέατη μεριά του κουτιού, μπορούμε να δούμε -από μπροστά πλέον- τους δύο ανεμιστήρες εισαγωγής αέρα 140mm, το άνοιγμα το οποίο υπάρχει και παρέχει άμεση ψύξη στα εξαρτήματα, μειώνοντας ταυτόχρονα και τα επίπεδα θορύβου σε σχέση με τα διάτρητο τμήμα που είχε το 600Τ, αλλά και χαραγμένες επάνω του -δίπλα στις οπές- τις θέσεις των ανεμιστήρων και τους συνδυασμούς που μπορεί κάποιος να επιτύχει. Στο επάνω μέρος μπορούμε να δούμε -εν μέρει- το PCB του πίνακα ελέγχου. Για να το αφαιρέσουμε από τη θέση του (στη περίπτωση που κάποιος αντιμετωπίσει πρόβλημα και πρέπει να προβεί σε αντικατάσταση), ξεβιδώνουμε τις δύο μαύρες βίδες που φαίνονται στα αριστερά και στα δεξιά της πρώτης φωτογραφίας και αμέσως μετά, άλλες δύο από το κάτω μέρος, οι οποίες φαίνονται στη δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί. Τραβήξαμε και τα καλώδια και πλέον το έχουμε στα χέρια μας για μια μικρή εξέταση. Στη παρακάτω φωτογραφία στα αριστερά φαίνεται το PCB που έχει επάνω του τον fan controller όπως και τα audio jacks και στα δεξιά, είναι το PCB με τα κουμπιά εκκίνησης και επανεκκίνησης. Ο fan controller είναι στην ουσία ένας απλός DC to DC converter (step down) και στο PCB του φιλοξενούνται ένα τοροειδές πηνίο, δίοδοι, ένας διακόπτης push ON , δύο ηλεκτρολυτικοί πυκνωτές, transistors, αντιστάσεις και φυσικά το ολοκληρωμένο κύκλωμα που φροντίζει για την συνεργασία τους. Oι τάσεις λειτουργίας είναι 7V στη θέση Low και 12V στη θέση High. Σίγουρα δεν είναι και τόσο απλός στη κατασκευή, όπως αυτός που συναντήσαμε στο Antec GX500 στο προηγούμενο review. Αυτό βέβαια δε σημαίνει απαραιτήτως ότι είναι και πιο αποτελεσματικός ή πιο ανθεκτικός από εκείνον. Τέλος, στα δεξιά βλέπουμε τις δύο θηλυκές υποδοχές για μικρόφωνο και ακουστικά. Η δεύτερη φωτογραφία παρακάτω μας δείχνει το δεύτερο PCB και είναι πιο απλής κατασκευής μιας και βλέπουμε μονάχα τους δύο διακόπτες (power και reset) και δύο αντιστάσεις οι οποίες θα δώσουν τις επιθυμητές τάσεις στα LEDs λειτουργίας. Κλείνοντας με τη περιήγησή μας στα εσώψυχα του 760Τ, ρίχνουμε μια ματιά στα καλώδια του front panel, όπου πέρα από τα κλασικά USB, HD Audio, Power, Reset, LEDs, έχουμε ένα 20pin USB3.0 και τα καλώδια του fan controller, τα οποία αποτελούνται από τέσσερις αρσενικές υποδοχές 4pin για τους ανεμιστήρες και ένα αρσενικό Power Sata. Εγκατάσταση συστήματος Το σύστημα της δοκιμής αναφέρεται παρακάτω: Επεξεργαστής: Intel i7 920 Μητρική: Foxconn X58 Flaming Blade Μνήμες: Mushkin Redline 3x2GB Ψύκτρα: Xigmatek Gaia ssd: OCZ Agility hdd: Samsung f3 Spinpoint 1TB Κάρτα γραφικών: Asus 6850 Direct CU Τροφοδοτικό: Corsair AX850 Αυτό το στάδιο σε ένα case review, είναι ίσως το πιο σημαντικό. Εδώ κρίνεται η χρηστικότητα ενός κουτιού και κατά κανόνα, εδώ βγάζει τα σημαντικότερα ελαττώματά του. Η τοποθέτηση της ψύκτρας έγινε μετά την εγκατάσταση της μητρικής και το CPU cut out λειτούργησε υποδειγματικά. Σε αυτό εδώ το στάδιο μετρήθηκε και το μέγιστο ύψος αερόψυκτρας που μπορεί να μπει στο εσωτερικό του 760Τ και είναι λίγο λιγότερο από 19 εκατοστά. Σαν όριο ασφαλείας δίνουμε τα 185mm. Ο δίσκος 3,5" εγκαταστάθηκε κλασικά με τον tool free μηχανισμό -όπως έχουμε δει πολλές φορές- και ο ssd πήρε και αυτός τη θέση του στο πίσω μέρος του κουτιού. Εδώ αξίζει να επισημάνουμε ότι αν έχετε πάνω από ένα δίσκο 2,5", τότε ίσως θα συναντήσετε πρόβλημα, στη περίπτωση που θα επιλέξετε να τροφοδοτήσετε τους δίσκους σας, από ένα καλώδιο τροφοδοσίας. Αυτό καθώς τα καλώδια που περνάνε από τα ενδιάμεσα power sata βύσματα, ίσως να μην επιτρέψουν στο πλαϊνό να κλείσει. Καλό θα είναι σε τέτοια περίπτωση να χρησιμοποιήσετε δύο καλώδια από το τροφοδοτικό σας, αξιοποιώντας τα τερματικά power sata βύσματα. Στο 760Τ αναφέρουμε τη λέξη "ίσως" μιας και έχει 4 εκατοστά χώρου στο πίσω μέρος για να κρυφτούν τα καλώδια, ενώ το 750D είχε λιγότερα. Η κάρτα γραφικών πήρε και αυτή με τη σειρά της τη θέση της στο κουτί και το στένεμα της αναδίπλωσης του πλαϊνού στο αριστερό μέρος, μας έδωσε ανεμπόδιστη πρόσβαση με το κατσαβίδι στις χειρόβιδες. Επίσης μετρήθηκε και το μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών που μπορεί να δεχτεί το 760Τ το οποίο είναι σχεδόν 480mm αν έχουμε επιλέξει να αφήσουμε τα cage δίσκων στις εργοστασιακές τους θέσεις, ενώ αν επιλέξουμε να βάλουμε το ένα πάνω στο άλλο, τότε το κουτί μπορεί να φιλοξενήσει κάρτα γραφικών μέγιστου μήκους 345mm. Στη θέση για το τροφοδοτικό, το κουτί μπορεί να φιλοξενήσει τροφοδοτικά μέχρι και 200mm σε μήκος, όπως το ΑΧ1200 που χρησιμοποιήσαμε στη παρουσίαση του 750D. Όμως, σε αυτή τη περίπτωση καλό είναι να απεγκαταστήσετε το cage δίσκων που είναι προς τη μεριά του τροφοδοτικού, να τακτοποιήσετε τα καλώδιά σας με άνεση και να προχωρήσετε μετά στην εγκατάσταση του cage. Και έφτασε η ώρα για το βάσανο που λέγεται stealth cover στη θέση 5,25". Δε τα πολυσυμπαθώ η αλήθεια να λέγεται και ειδικά όταν έρχονται από το εργοστάσιο μαζί με το κουτί. Βέβαια, τελευταία όλο παράπονα άκουγε η Corsair για το ότι δε παρείχε κάτι τέτοιο και αποφάσισε να προχωρήσει. Ο λόγος που δε συμπαθώ τέτοιους μηχανισμούς είναι ότι εμφανίζονται σημάδια ασυμβατότητας με διάφορα προϊόντα. Θα πρέπει να βρεις DVD που έχει το κουμπί σε συγκεκριμένο σημείο και αν το κουτί έχει περίεργες διαμορφώσεις μπροστά τότε να φροντίσεις το κάλυμμα του DVD στο μπροστινό μέρος να είναι αφαιρούμενο ή να μην προεξέχει δεξιά και αριστερά της συσκευής. Ε, το δικό μου είχε ένα κακό που δε μπόρεσα να το αντιμετωπίσω χωρίς να βάλω το χεράκι μου. Θυμηθείτε ότι ο πάνω tool free μηχανισμός του κουτιού, ήταν μετατοπισμένος ελαφρά προς τα πίσω, πράγμα όπως σας εξήγησα απολύτως λογικό, καθώς θα έπρεπε να κουμπώσει και το stealth κάλυμμα μπροστά και να είναι στο ίδιο επίπεδο με τα άλλα bezels του κουτιού. Αυτό σημαίνει ότι η συσκευή σε σχέση με την κάτω θέση 5,25" για παράδειγμα, θα πρέπει να εισέλθει πιο μέσα στο 5,25" drive bay. Επειδή όμως το μπροστινό πλαστικό κάλυμμα του DVD που είχα στη κατοχή μου προεξείχε μερικά χιλιοστά δεξιά και αριστερά, δεν επέτρεψε στη συσκευή να εισέλθει μιας και το κουτί είχε πλαστικά σημεία δεξιά και αριστερά για να μπορέσουν να κουμπώσουν τα front bezels. Η λύση είναι απλή σε τέτοιες περιπτώσεις και απλά αφαιρείτε το μπροστινό κάλυμμα του DVD (γίνεται συνήθως πιέζοντας μερικά pins). Μόλις έγινε αυτό, το DVD πήρε τη θέση του στο 5,25" drive cage και ο tool free μηχανισμός εγκατάστασης λειτούργησε υποδειγματικά. Και εκεί που έλεγα ότι ουφ τελείωσε το μαρτύριο, διαπιστώνω ότι το DVD μου έχει το διακόπτη σε τέτοια θέση που δεν είναι συμβατή με αυτή του stealth cover. Και μιας και ήθελα να σας δείξω πως λειτουργεί ο μηχανισμός, έβαλα το χεράκι μου λίγο και με δύο ροδελίτσες στο εσωτερικό και λίγη ταινία διπλής όψεως, έκανα μία προέκταση και κατάφερα με ελαφρά πίεση του διακόπτη, να λειτουργήσω το μηχανισμό.. Τέτοιοι μαραθώνιοι είναι λογικοί όταν έχουμε να κάνουμε με μηχανισμούς. Η εταιρία λογικά θα προσπαθήσει να καλύψει όσο γίνεται περισσότερα προϊόντα. Πάντα όμως υπάρχει η περίπτωση της ασυμβατότητας και ο χρήστης είτε θα πρέπει να επέμβει για να λειτουργήσει τον εργοστασιακό μηχανισμό, είτε θα πρέπει να ψάξει να βρει μία συσκευή η οποία "ταιριάζει γάντι". Όλα πλέον στη θέση τους και παρακάτω έχουμε το τελικό αποτέλεσμα το οποίο ήταν αρκετά ικανοποιητικό, με όλα τα καλώδια να βολεύονται στο πίσω μέρος. Το πίσω πλαϊνό έκλεισε με άνεση και σχεδόν χωρίς τη χρήση δεματικών. Πραγματικά έβαλα δύο μόνο και αυτό για να μη με πείτε ακατάστατη. Corsair Graphite 760T - Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Corsair Graphite 760T. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.13.0.0 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Στις θερμοκρασίες το Corsair Graphite 760T, τα πήγε αρκετά καλά, αλλά κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο, μιας και το συνδυασμό του εσωτερικού (θα το αναφέρουμε για μία ακόμη φορά) τον έχουμε ξαναδεί. Αλλού τα πήγε λίγο καλύτερα αλλού λίγο χειρότερα από το 750D με πραγματικά πολύ μικρές διακυμάνσεις, οι οποίες δικαιολογούνται αρχικά από τη διάτρητη πρόσοψη του σημερινού κουτιού, αλλά και από τον έλεγχο των ανεμιστήρων που είχαμε μέσω του fan controller. Τα αποτελέσματα που πήραμε σε idle κατάσταση ακολουθούν. Παρακάτω βλέπουμε τα αποτελέσματα τα οποία τα έχουμε ήδη προλογίσει. Το πήγαμε λίγο παραπάνω όμως και το σύστημα υπερχρονίστηκε. Ο επεξεργαστής μας ανέβηκε στα 4GHz και μάλιστα για να αυξήσουμε και άλλο την εκλυόμενη θερμότητά του, ανεβάσαμε το VCore. Βέβαια, το κρατήσαμε μέσα στα όρια που δίνει η Intel. Το Corsair Graphite 760T συνέχισε στους ίδιους ρυθμούς και στην υπερχρονισμένη κατάσταση του συστήματος και τα πήγε καλύτερα από το 750D τόσο σε θερμοκρασία CPU όσο και σε δίσκους. Είπαμε η διαφορά στο σχεδιασμό της πρόσοψης δικαιολογεί κάτι τέτοιο. Αποτελέσματα κατά το Load του συστήματος. Κάποιος θα αναρωτηθεί αν παίζει ρόλο το κάλυμμα της οροφής. Επειδή είχα και εγώ την ίδια απορία, επανέλαβα για μία ακόμα φορά τις μετρήσεις, αυτή τη φορά χωρίς το κάλυμμα της οροφής. Τα αποτελέσματα ήταν εφάμιλλα και οι διαφορές ήταν της τάξης του ενός βαθμού. Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί ήταν αρκετά ήσυχο είτε με τους ανεμιστήρες στο Low, είτε στο High και αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 33,9dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετική πίεση, πράγμα απολύτως φυσιολογικό με δύο 140mm ανεμιστήρες εισαγωγής και έναν ανεμιστήρα 140mm εξαγωγής αέρα. Στήσιμο υδρόψυξης και μικρές παρεμβάσεις Σε αυτή τη σελίδα συνήθως αρχίζω να ασχολούμαι με αποστάσεις στο εσωτερικό του κουτιού και να επιτύχω τους συνδυασμούς που επιτρέπονται να εγκατασταθούν στο εσωτερικό του κουτιού. Στη σημερινή παρουσίαση πραγματικά θα ήταν άδικος κόπος μιας και το κουτί (ναι θα το ξαναπώ) στο εσωτερικό είναι ίδιο με το Obsidian 750D το οποίο σας έχουμε ήδη παρουσιάσει λίγο καιρό πριν. Ότι λοιπόν χωρούσε στο εσωτερικό του 750D, μπορεί να εγκατασταθεί και στο 760Τ. Η διαφορά η οποία υπάρχει είναι στο πάτωμα, αλλά αν θυμάστε τότε, δεν είχα εγκαταστήσει κάποιο ψυγείο σε αυτή τη θέση, λόγω λάθους της κατασκευάστριας, κάτι που ευτυχώς το διόρθωσε άμεσα. Συνεπώς όποιος από εσάς ενδιαφέρεται να αγοράσει το σημερινό προϊόν και θέλει στο εσωτερικό του να γνωρίζει τι ψυγεία χωράει, δεν έχει από να επισκεφτεί τη σελίδα με το στήσιμο της υδρόψυξης στο Obsidian 750D. Ο Απολογισμός Μία ακόμα παρουσίαση είναι έτοιμη να ρίξει την αυλαία της. Στο αδερφάκι του από τη σειρά Obsidian, είχα έρθει σε δύσκολη θέση γράφοντας τον επίλογο για όσους θυμούνται. Ευτυχώς η εταιρία αντέδρασε άμεσα κατά τη δημοσίευση του review και ήταν κάτι που μας χαροποίησε όλους. Στο σημερινό προϊόν πραγματικά δεν έχω να επισημάνω και πολλά αρνητικά στοιχεία, μιας και τα πήγε περίφημα σε όλες τις δοκιμασίες που υποβλήθηκε. Πράγματα τα οποία θα ήθελα να δω διαφορετικά είναι αρχικά περισσότερες θύρες USB3.0 στο μπροστινό μέρος, μιας και μιλάμε για ένα full tower, λαστιχένιες επενδύσεις στη θέση για το τροφοδοτικό και ένα φίλτρο αέρα στη θέση του πατώματος για ανεμιστήρα. Επίσης, μιας και το κουτί κινείται σε ένα εύρος τιμής το οποίο είναι αξιοσέβαστο, θα ήθελα η οροφή του κουτιού να μην είναι με μαγνήτες, αλλά να ανασηκώνεται με κάποιο μηχανισμό, όπως έχουμε δει από άλλες εταιρίες. Από εκεί και πέρα και περνώντας στο διά ταύτα. Το κουτί θα ικανοποιήσει είτε τον χρήστη που θέλει να στηρίξει το σύστημα ψύξης του στη κλασική ψύξη με αέρα, είτε αυτόν που θέλει να το γεμίσει με ψυγεία. Το κουτί μπορεί να δεχθεί τριπλό ψυγείο στην οροφή, μονό πίσω, διπλό μπροστά και αν δε θέλετε κανένα μηχανικό δίσκο, ακόμα ένα μονό στο πάτωμα. Είναι μία διάταξη που θα καταφέρει να ψύξει το οποιοδήποτε σύστημα που θα στεγαστεί στο εσωτερικό του. Οι ευκολίες οι οποίες προσφέρει θα εκτιμηθούν από τον υποψήφιο κάτοχο. Είναι ένα κουτί που δε μου έβαλε κανένα εμπόδιο κατά την εγκατάσταση του συστήματος στο εσωτερικό του, με μόνη παραφωνία την ασυμβατότητα που παρατηρήθηκε με το DVD που είχα στη κατοχή μου. Οι tool free μηχανισμοί λειτούργησαν υποδειγματικά, οι χώροι ήταν άπλετοι και ακόμα και όταν μπήκε η ATX μητρική στο εσωτερικό φάνταζε άδειο στα μάτια μου. Όσο για τις οπές για τη διαχείριση των καλωδίων, τα λόγια είναι περιττά. Εξάλλου η Corsair φημίζεται σε αυτό το τομέα. Επίσης, μπορεί να φιλοξενήσει την οποιαδήποτε αερόψυκτρα, την οποιαδήποτε κάρτα ή συνδυασμούς καρτών, χωρίς ταυτόχρονα να σας περιορίσει στο μήκος του τροφοδοτικού. Και όλα αυτά τα συνδυάζει με τέσσερα εκατοστά χώρου στο πίσω μέρος για να πετάξετε κυριολεκτικά τα καλώδια. Όποιος πάλι θέλει να το γεμίσει δίσκους, δίνει τη δυνατότητα επέκτασης έως και δώδεκα μηχανικών δίσκων στο εσωτερικό του και τεσσάρων 2,5" στο πίσω μέρος. Με ακόμα πιο απλά λόγια είναι ένα κουτί που ζητάει 180ευρώ, αλλά προσφέρει πολλά και θα ευχαριστήσει αυτόν που θα το αγοράσει. Σίγουρα ο ανταγωνισμός έχει αρχίσει να γίνεται αισθητός, αλλά από την άλλη η κατασκευάστρια έχει χτίσει μία σχέση εμπιστοσύνης τόσα χρόνια με το αγοραστικό κοινό, κάτι που δε παραβλέπεται εύκολα. Αν πάλι το συγκρίνουμε με τον προκάτοχό του, το Graphite 600T, το οποίο κινούνταν την εποχή του στο ίδιο εύρος τιμής, πραγματικά δεν υπάρχει καμία σύγκριση. Λίγο πριν το τέλος, αξίζει να αναφέρω ότι υπάρχει το ίδιο κουτί σε πιο χαμηλή τιμή αλλά με τρεις διαφορές. Δεν διαθέτει full plexi πλαϊνό, δεν διαθέτει fan controller και δεν έχει stealth front bezel στη θέση 5,25". Το όνομα αυτού Corsair Graphite 730T και κοστίζει στη χώρα μας 132 ευρώ. Επιλογές πολλές και για όλα τα βαλάντια από την κατασκευάστρια. Κλείνοντας το Corsair Graphite 760T τη στιγμή που γράφεται το παρόν review, διατίθεται στον ελληνικό χώρο στην τιμή των 182.18 ευρώ για την λευκή έκδοση και 171.46 ευρώ για τη μαύρη έκδοση, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Η προτεινόμενη τιμή από την εταιρία είναι 189.99$ για την λευκή και 179,99$για τη μαύρη έκδοση του κουτιού. Παρακάτω αναφέρονται τα πλεονεκτήματα/μειονεκτήματα του σημερινού κουτιού: Πλεονεκτήματα Πολύ καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής. Αρκετός χώρος για την εγκατάσταση οποιασδήποτε αερόψυκτρας, κάρτας γραφικών αλλά και τροφοδοτικού. Πολύ καλές επιλογές για τη θέση των οπών για το cable management. Fan controller. Stealth κάλυμμα για τη θέση οπτικής συσκευής. Μεγάλο Backplate CPU cut out. Υπεραρκετοί προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες. Ήσυχη λειτουργία σε συνδυασμό με καλές θερμοκρασίες. Tool free μηχανισμοί για την εγκατάσταση του Hardware. Εύκολη πρόσβαση στα φίλτρα αέρος. Πλαϊνό παράθυρο με έξυπνους μηχανισμούς ανοίγματος. Δυνατότητα επέκτασης έως και δώδεκα μηχανικών δίσκων 3.5" αν ο χρήστης το επιθυμεί. Μαύρα καλώδια στο front panel, αλλά και στους προεγκατεστημένους ανεμιστήρες. Αρκετά κατατοπιστικό manual. Μειονεκτήματα Θα θέλαμε επιπλέον θύρες USB3.0 στο front panel. Απουσία φίλτρου στο κάτω μέρος, στο σημείο του HDD cage. Απουσία rubber pads στο σημείο εγκατάστασης του psu. Θα θέλαμε η οροφή να έχει κάποιο μηχανισμό ανοίγματος. Δε παρέχονται χειρόβιδες για τη στήριξη των HDD cages σε άλλες θέσεις πέρα των εργοστασιακών. Ουδέτερα Αν και συνήθως κάτι τέτοιο το βάζω στα αρνητικά, πραγματικά δε πάει η καρδιά μου. Ο λόγος για τα μόλις τέσσερα δεματικά καλωδίων (tie wraps) που βρέθηκαν στα παρελκόμενα. Θα ήθελα να δω περισσότερα, από την άλλη δε χρησιμοποίησα και πάνω από δύο. Οπότε το αφήνω στη κρίση σας. Με βάση όλα τα παραπάνω, η γενική βαθμολογία που απέσπασε το Corsair Graphite 760T δεν μπορεί να είναι μικρότερη από: karmen1983 13/06/2014 Ευχαριστούμε την Corsair, για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής
×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.