Seafalco

Η συναρμολόγηση της βαθμίδας ισχύος -Φάση 1η Κατ' αρχήν έπρεπε να στρωθεί η θερμαγώγιμη πάστα, έβαλα τέσσερεις λεπτες γραμμές Arctic Silver και μετά με ένα κομάτι αδιάσταλτη ζελατίνα σαν σπάτουλα- έκανα το στρώσιμο. Με βοήθησε αρκετά το ότι χρησημοποίησα μια πλευρά της ζελατίνας που είχε ίχνη από το κόψιμο (την έκοψα με ένα βαρύ ψαλίδι που αφήνει ένα αδιόρατο οδοντωτό ίχνος), έτσι η οιωνεί σπάτουλα άφηνε λεπτές γραμούλες πίσω της (σαν την σπάτουλα του πλακά), που διευκόλυναν το ισόπαχο άπλωμα της πάστας.: Uploaded with ImageShack.us Κατόπιν βιδώθηκε προσεκτικά (σταδιακό σφίξιμο αλάζοντας συνεχώς την βίδα πηγαίνοντας διαγώνια κλπ), γιατί και ο χαλκός έχει τις παραξενιές του και πρέπει να δοθεί χρόνος στην πάστα να μετατοπιστεί και να ξεχειλίσει το περίσευμά της . Πολύ με βοήθησε το γεγονός ότι ένας πολύ καλός άνθρωπος* με φίλεψε μερικές βίδες torx : Uploaded with ImageShack.us Έτσι η κρέμα ξεχείλισε ομοιόμορφα κατά μήκος κάθε πλευράς, υποδηλώνωντας -εμμέσως πλην σαφώς- ότι τα χέρια μου δεν πόνεσαν άδικα όταν λείαινα τα κομάτια. Απ' ότι φαίνεται η επιφάνειες είναι τελείως επίπεδες, οπότε τα αποτελέσματα της "νεκροψίας" μάλλον καλά αναμένονται!! Uploaded with ImageShack.us Έτσι η τελικά εικόνα έχει ως εξής: Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Στην δέυτερη φωτό φαίνεται ότι αντιδιαμετρικά της θέσης που έχει μπεί ο αισθητήρας θερμοκρασίας, υπάρχει μια ακόμα τρύπα. Αυτή την άνοιξα για να μην αλοιωθεί η συμμετρική κατανομή της Θερμότητας στο κομάτι, και αν δεν βάλω και εκεί κάποιον αισθητήρα, θα την γεμίσω με κόλα για να πετύχω μια θερμική αγωγιμότητα σε αυτήν την παριοχή παρόμοια με αυτήν της θέσης του ήδη εγκατεστημένου αισθητήρα. Μια λεπτομέρεια στην οποία φαίνεται η ομοιόμορφη υπερχείλιση της κρέμας και τα θερμίστορ αυτής της πλευράς. Για τα θερμίστορ αυτά έχω κάνει κάποια "σχέδια", που θα τα συζητήσουμε όταν φτάσω στο κύκλωμα ελέγχου. Και αφού τελείωσε αυτή η φάση, βάλαμε τα προστατευτικά μας και κάναμε τα "βαφτίσια"!: Uploaded with ImageShack.us :dance3::dance3::dance3: Αυτά γι' απόψε, να προλάβω να δώ και καμιά ταινία! * Ο καλός αυτός άνθρωπος λέγεται Γιώργος Παπαδάκης και είναι ένας εξαίρετος επαγγελματίας -εραστής του ονείρου και αυτός- που με βοήθησε σε ότι περίεργη βίδα έχω θελήσει. Είναι στη Σπύρου Πάτση 40 μέτρα από την Καβάλας όπως κατεβαίνουμε την γέφυρα της Κωνσταντινουπόλεως δεξιά.

Καλησπέρα σε όλους. Αφού "ξεράθηκα" δυο τρείς ώρες στον καναπέ, αισθάνομαι το μυαλό μου πιό κοντά σ'...εμένα. Κατ' αρχήν να ολοκληρώσω την νυσταγμένη μου απάντηση για τις αντιστάσεις: Το βασικό ζήτημα ήταν ότι χρειαζομαι έναν τρόπο να μπορώ να μετρήσω το ρεύμα κάθε FET ξεχωριστά , οπότε μέσω της πτώσης τάσης στις αντιστάσεις αυτές, μπορώ να δώ αν υπάρχει ισοκατανομή των ρευμάτων στα τρανζίστορ. Να παρατηρήσω ότι στα FET λόγω του θετικού θερμοκρασιακού συντελεστή της R (DSon) δεν υπάρχει φόβος αν κάποιο από τα παραλληλισμένα τρανζίστορ είναι "πιο αγώγιμο", να τραβήξει αυτό το περισότερο ρεύμα, γιατί ΄σο αυτό θα ζεστένεται , τόσο θα αυξάνει η αντίστασή του ,οπότε θα τείνει να άγει λιγότερο ρεύμα. Άρα εδώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο απ' ότι στα διπολικά τρανζίστορ, στα οποία ένας "καλός" τρόπος να τα κάψεις, είναι να μην τα παραλληλίσεις μέσω αντιστάσεων εκπομπού. (μεταξύ μας......έεεεχω ψήηησει!!!!! ούκ ολίγα) Να είσαι καλά, και εγώ το ίδιο ελπίζω, αλλά ίδωμεν, στο κάτω-κάτω, έχει και το "ταξίδι" την αξία του -για να μην πώ ότι η περισότερη σ' αυτό βρίσκεται-. Είδα και εγώ κάποια τέτοια εφαρμογή -και μάλιστα είχαν κάνει και καλή προσομοίωση των διαστάσεων του πραγματικά θερμαινόμενου τμήματος του επεξεργαστή, δεν αποκλείεται το "παντρεμα", αλλά κατ' αρχήν θέλω να δώ πως θα πάει αυτή η προσέγκιση. Όσο για τα peltier δεν έχω προσωπική εμπειρία, και αυτό είναι μια πρόκληση, η οποία στο μέλον -γιατί όχι- να μην γίνει και πρόσκληση!! Άααχ......σε μπελάδες θές να με βάλεις :D:D Αλλά 'ωρα είναι να συνεχίσω. Σας ευχαριστώ όλους!!

Γειά σου φίλε crmaris, παρ' όλο που καληνύχτισα, επειδή είσαι on line, "μια απάντηση στο πόδι " για να μην πώ στο μαξιλάρι!!! Οι διοδοι που έχω βάλει είναι ζένερ οι οποίες εμποδίζουν την τάση στην πύλη του τρανζίστορ να ανέβει πάνω από τα 16 V, σε περίπτωση που το κύκλωμα οδήγησης αστοχήσει (π.χ. καεί το οδηγό npn τρανζίστορ). Το σκέφτηκα για το DAC αλλά μου φάνηκε ότι δεν θα είχα την άνεση που έχω με τα γραμμικά ηλεκτρονικά και έτσι αποφάσισα να ακολουθήσω τον ασφαλέστερο και ακριβέστερο δρόμο των τελεστικών ενισχυτών. Δεν ξέρω αν θυμάσαι την χρήση τους στα διπολικά τρανζίστορ, εδώ είναι κάτι ανάλογο αλλά όχι επειδή είναι απαραίτητο στην συνήθη λειτουργία, πέραν μιας βοήθειας (ψιλοκοσκινίζω τώρα!) στα πολύ χαμηλά ρέυματα. Εκεί που θα έχει σημασία είναι σε πολύ υψηλά ρεύματα, όπου θα παίξουν ρόλο "ασφάλειας" και λόγω τις σπειροειδούς δομής τους θα ελλατώσουν λίγτο dV/dt του ρέυματος. Μιλάμε για πολύ ψιλό κόσκινο:hehe:. Να είσαι καλά τα υπόλοιπα ες αύριον , γιατί όπου να είναι θα κουτουλήσω το πληκτρολόγιο!! Καλή νύχτα.

Ο προσαρμογέας / προσομοιωτής της CPU. Για να έχει η συσκευή ευελιξία, η βαθμίδα ισχύος, σχεδιάστηκε σε δύο κομάτια. Το πρώτο ήδη το παρουσίασα , σειρά έχει τώρα το δεύτερο, αυτό είναι φτιαγμένο από μια πλάκα χαλκού πάχους 10mm, και θα προσαρμόζει το θερμαντικό στοιχείο προς την ψύκτρα, με τρόπο τέτοιο ώστε να είναι ανόλογος μιας πραγματικής CPU*. {* Δεν είναι απολύτως ανάλογος, γιατί το Heat spreader μιας πραγματικής CPU, είναι μεγαλύτερο από την ίδια, οπότε το θερμικό φορτίο στο κέντρο του heat spreader είναι μεγαλύτερο. Αυτό βέβαια δεν αλοιώνει τις συγριτικές μετρήσεις μια οποασδήποτε ψύκτρας προ και μετά την τροποποίησή της, ούτε την σύγκριση μεταξύ διαφόρων ψυκτρών,. Οπότε -γι' αυτή τη φάση τουλάχιστον- θα προχωρήσω έτσι, και αργότερα είναι πολύ εύκολο να φτιαχτεί ένα ακριβέτσερο ανάλογο.} Και εδώ τα βήματα που ακολούθησα είναι παρόμοια. Αφού κόπηκε και έγινε η αρχική διαμόρφωση, το κομάτι είναι: Uploaded with ImageShack.us Έγιναν και οι τρύπες που είναι απαραίτητες. [ στην φοτό φαίνεται ξεκάθαρα γιατί δεν πρέπει να βασιστήτε για το σημάδεμα, σε πατρόν, η μικρή στραβομάρα που υπήρχε στην βάση , εδώ στις φρέζες των βιδών , κάνει μπαμ!! Βεβαια αυτό δεν έχει επίδραση στον τρ'οπο σύσφιξης των κοματιών μεταξύ τους, παρά μόνον ίσω μια αδιόρατη ανισοκατανομή της θερμότητας στην περιφέρεια της επιφάνειας επαφής τους, πράγμα που δεν περιμένω να σημάνει κάτι μετρήσιμο στην συμπεριφορά του συνίλου της βαθμίδας ισχύος] Μετά το κομάτι ψιλοκαθαρίστηκε (με κάποια προβληματάκια, γιατί ο τόρνος, δεν έχει κανονική φρέζα, ούτε το κατάλληλο τραπέζι, αλλά αυτά είναι ελλάσονος σημασίας, ίσα για να μην το πιάνει το.....μάτι!!!!! Η τελική του "γυμνή" διαμόρφωση είναι: Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Κατόπιν πάνω στο κομάτι στερεώθηκαν τα θερμίστορ και ο ολοκληρωμένος αισθητήρας θερμοκρασίας: Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Εδώ ολοκληρώνεται και το κομάτι του προσαρμογέα. Η σύνθεση των δύο κοματιών καθώς και κάποια γενικώτερα σχόλια και σκέψεις, θα πρέπει να περιμένουν αύριο, γιατί πρέπει να πάω για νάνι! Καλή νύχτα σε όλους , να είμαστε όλοι καλά. Μαύρος Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us

Παιδιά χαίρομαι που δεν μουδιάζει ο ...ακατονόμαστος στον βρόντο, δεν αμφέβαλα άλλωστε γι' αυτό (είπαμε είναι πολοί οι άρωστοι).:worship::worship: Και ευχαριστώ πολύ για το sticky, θα προσπαθήσω να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων:thank_you2:

Να είστε καλά παιδιά, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Και εννοείται ότι όταν τελειώσει το "μηχάνημα" και αποδείξει την "αξία" του, με χαρά να γαργαλήσουμε όσες ψύκτρες θέλετε:yes4::yes4::yes4::yes4: Αυτή λοιπόν είναι η βάση σκέτη, πάνω της θα μπουν τα υλικά που ακολουθούν: Uploaded with ImageShack.us Από πάνω προς τα κάτω και από αριστερά προς τα δεξιά: 1. "Μίκες" σιλικόνης. 2. Power FET (IRFP 460) (500 Volt, 20 A, RDSon= 270 mohm) 3. Αντιστάσεις εξισορρόπησης ρευμάτων (εδώ είναι λίγο ανορθόδοξη η χρήση, αλλά το κουβεντιάζουμε αργότερα) 4. Ολοκληρωμένος αισθητήρας θερμοκρασίας, καλιμπραρισμένος να αποδίδει 10mV ανά βαθμό C και ρυθμισμένος έτσι ώστε στους μηδέν βαθμούς να έχει μηδενική τάση εξόδου (πολύ βολικό!!) (LM 35) 5. Δεξιά του: Θερμίστορ NTC (αρνητικού συντελεστή θερμικής μεταβολής) (2Κ2) 6. Και στο τέλος δύο θερμοστάτες (ένας στους 80 και ένας στους 90 βαθμούς Κελσίου) με εν ηρεμία ανοικτή επαφή. Τα υλικά αυτά μπήκαν στο κομάτι του χαλκού: Uploaded with ImageShack.us Προσοχή σε δύο πράγματα, πρώτον τις αντιστάσεις τις κολάμε αφού έχουν μπεί τα άλλα υλικά για να μπορέσουμε να τις βάλουμε και αυτές συμμετρικά, και για να πετύχουμε καλά συγκόληση αγριέυουμε την επιφάνεια με ένα κοντυλάκι σμύριδας (αφού σημαδέψουμε την περιοχή που θα αγριέψει) Uploaded with ImageShack.us Από την άλλη πλευρά η κατάσταση έχει ώς εξής: Uploaded with ImageShack.us Μερικές λεπτομέριες και εδώ: Η κόλα που χρησημοποίησα είναι εποξειδική και αντέχει σε θερμοκρασία 150 C. Για να γίνει καλή και γρήγορη συγκόληση, ζέστανα ελαφρά με ρεύμα τις αντιστάσεις. Επίσης τον αισθητήρα θερμοκρασίας το κολάμε μετά τα άλλα υλικά για να μην απλωθεί η κόλα, το ζέσταμα το κάνουμε με ένα θερμοπίστολο. Προσοχή, η οπή τοποθέτησης του αισθητήρα -προκειμένου να βρεθεί αυτός κοντά στην επιφάνεια επαφής της "βάσης " με τα υπόλοιπα κομάτια- είναι περίπου 10 mm, οπότε θα πρέπει, αφού τον αλείψετε με την κόλα , να τον βάλετε γρήγορα και προσεκτικά στον οπή τοποθέτησής του, και να κάνετε και μερικές ελαφρές περιστροφικές (δεξιά - αριστερά_ κινήσεις , έτσι ώστε αυτός να "κάτσει " όσο το δυνατόν βαθύτερα και να φύγει και ο αέρας που ενδεχομένως εγκλωβίστηκε από την κόλα μέσα στην τρύπα. Ακόμα φροντίζουμε να κολήσουμε και τα τρία καλωδιάκια μεταξύ τους, έτσι ώστε να μην μεταφέρεται καμία δύναμη αξιόλογη στο ολοκληρωμένο αν τυχαία τραβηχτούν αυτά. Και κάτι σημαντικό, τα καλωδιάκια είναι ειδικά καλώδια σιλικόνης με πολλά και πολύ λεπτά σύρματα για να μην κόβονται. (το συγκεκριμένο καλώδιο έχει διατομή 0,5 mm και έχει πάνω από 100 συρματάκια!!! Επιπλέον αυτών τα συγκεκριμένα καλώδια αντέχουν πάνω από 300 βαθμούς (το κολητήρι δεν τα λυώνει!!). Για την μόνωση των κολήσεων μεταξύ των αγωγών και τον ποδιών του ολοκληρωμένου χρησημοποιήθηκε ψιλό θερμοσυστελόμενο.: Uploaded with ImageShack.us Σε αυτή το φοτό φαίνονται πολλές ακόμα λεπτομέρειες,(η φοτο ανέβηκε σε μεγάλη ανάλυση για να φαίνονται) όσον αφορά τα εξαρτήματα που είναι κολημένα πάνω σα πόδια των τρανζίστορ είναι μια αντίσταση 470 Κohm και μια zener 16 Volt, για την προστασία του Gate του FET. Όπου χρειάστηκε να μπεί θερμαγώγιμη πάστα, χρησημοποιήθηκε η Arctic Silver . Τα χρώματα των καλωδίων έχουν επιλεγεί από τα διαθέσιμα με βάση κάποιο "αυθαίρετο" μνημονικό κανόνα: Μαυρό = χαμηλό δυναμικό , γείωση. Κόκκινο = υψηλό δυναμικό. Μπλέ = έξοδος σήματος , ή ενδιάμεσο ,μεταβαλόμενο δυναμικό. Εδώ κάπου τελειώνει η φάση αυτή, της κατασκευής της "Βάσης". Μια παρατήρηση μόνο πριν το κλείσω, το ζήτημα της συμμετρίας κατά την τοποθέτηση καθώς και η πυκνότητα τοποθέτησης των τρανζίστορ και η κεντρική θέση του αισθητήρα στο κέντρο έχουν κρίσιμη σημασία. Επίσης το πάχος του χαλκού βοηθάει στο να κατανεμηθεί η θερμότητα ομοιόμορφα στο κομάτι.

Η βαθμίδα ισχύος. Είναι η βαθμίδα που θα παράγει την θερμότητα. Οι διαστάσεις της καθορίστηκαν βασικά από τις διαστάσεις του υλικού ισχύος που πρόκειται να στερεωθεί πάνω της και των διατάξεων προστασίας και μέτρησης θερμοκρασίας. Το υλικό τησ βάσης είναι χαλκός σε πλάκα πάχους 15 mm ο οποίος κόπηκε και επεξεργάστηκε σε φρεζοδράπανο σε διαστάσεις 54 mm x 54 mm. Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Στη συνέχεια έγινε μια πρώτη λείανση: Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Μετά οι απαραίτητες τρύπες και τα σπειρώματα: Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us {Προσοχή και στο τρύπημα και στην κατασκευή των σπειρωμάτων , αργά και μαλακά και πάντα με το κατάληλλο λάδι κοπής, γιατί ο χαλκός είναι πολύ μαλακός και "μασάει", οπότε αν δεν θέλουμε να κοιτάμε το σπασμένο κολαούζο που έχει σφηνώσει στην τρύπα, πάμα αργά με περιοδικές ανάστροφες κινήσεις, έτσι ώστε να "σπάει" το γρέζι και να μην μαγκώνει. Και δεν αγχωνόμαστε, ξεβιδώνουμε κάθε περίπου 5 mm το κολαούζο για να το καθαρίσουμε (εδώ ο πεπιεσμένος αέρας είναι "ευλογία". Και κάτι σημαντικό, τα σημαδέματα μην τα κάνετε με πατρόν -όπως είχα εγώ την ατυχή έμπνευση-, δεν θα βγούν σωστά!!:rant: Καλίτερα να χρησημοποιήσετε ένα παχύμετρο στο οποίο έχετε σταθεροποιήσει το άνοιγμα των σιαγόνων του στην εκάστοτε επιθυμητή διάσταση. Οι οπές έιναι : 1.Στις γωνίες Φ 3,4 με σπείρωμα Μ4, διαμπερείς. 2 Στην στήριξη των τρανζίσρορ Φ2,5 με πάσο Μ3 βάθους 10 mm. 3.Η κεντρική για το ολοκληρωμένο Φ5 , χωρίς πάσο, βάθους 10 mm 4.Οι πλευρικές των θερμίστορ Φ 2,5 με πάσο Μ3, βάθους 10 mm 5. Οι πλευρικές για τους θερμοστάτες Φ 3,4 με πάσο Μ4 , βάθους 10 mm. Και μετά.........ήρθε η ώρα της λείανσης! Uploaded with ImageShack.us Φαίνεται το χοντρό τζάμι (10mm) που χρησημοποίησα, πάνω σε αυτό κολάμε με δύο αδιάβροχες ταινίες το γιαλόχαρτο νερού, το πάμε κάτω από την βρύση και......αρχίζει η διασκέδαση. ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Κρατάμε τον τάκο του χαλκού όσο γίνεται πιο συμμετρικά σε αντιδιαμετρικά σημεία του, κάνουμε μερικές περιστροφές πάνω στο γυαλόχαρτο και στην συνέχεια αλλάζουμε το πιάσιμό μας κατά 90 μοίρες. Με τον τρόπο αυτό η λείανση θα γίνει ομοιόμορφη. Αυτό όταν βρισκόσαστε στα χοντρά γυαλόχαρτα, όταν αργοοοοότερα (!!!!!!) φτάσετε στα ψιλά, το κομάτι θα είναι αρκετά λείο, οπότε το δάχτυλό σας θα "κολάει" στο κέντρο της ελέυθερης επιφάνειας του κοματιού, οπότε κινώντας κυκλικά το χέρι σας (μιας και δεν χρειάζεται μεγάλη πίεση, είναι εύκολο), το κομάτι ακολουθεί εύκολα αυτή την κυκλική διαδρομή και πατράλληλα περιστρέφεται σιγά-σιγά γύρω από τον άξονα του σημείου που ακουμπά το δάχτυλό σας. Εγώ όταν γυάλιζα την καθαρή πλευρά, το έκανα κινώντας το κομάτι με ένα στυλό που είχα χώσει στην κεντρική οπή της άλλης πλευράς. Μετά από αρκετή ώρα, και αφού το κομάτι γυαλίστικε και με κρέμα λείανσης, τα αποτελέσματα είναι: Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us και επειδή εκτός από λείο πρέπει να είναι κυρίως επίπεδο: Από την 'αλλη πλευρά: Uploaded with ImageShack.us Uploaded with ImageShack.us Η διαδικασία είναι από βαρετή έως κουραστική , αλλά ....."Όποιος δεν θέλει χτυπήματα, στο χαλκιδιό δεν πάει!":D Τα γυαλόχαρτα που χρησημοποίησα -χωρίς να είναι και ευαγγέλιο- είναι τα νούμερα 320, 600, 800, 1000, 1200, 1500, 2000, και τελικά 2500. Νερό πάντα τρεχούμενο για να φεύγουν τα ρινίσματα, αν δεν υπάρχει τρεχούμενο, μπορούμε να βρέχουμε το χαρτί, αλλά προσοχή , όταν αλλάζουμε νούμερο χαρτιού θα πρέπει -πριν- να πλένουμε καλά το κομάτι για να φύγουν όλα τα πιο χονδρόκοκα ρινίσματα. Αν δεν το κ'ανουμε, είναι πολύ πιθανό να καταλήξουμε με μια "ωραία" γρατζουνιά στην κατά τα άλλα γυαλιστερή επιφάνεια, και τότε θα π΄ρεπει να ξαναγυρίσουμε ένα δυό νούμερα πίσω (σε πιο χοντρό γυαλόχαρτο) και να επαναλάβουμε την λείανση :-O:-O:-O:-O Η κρέμα είναι για γυάλισμα ασημικών κλπ, προσοχή -επειδή περιέχει κερί- μετά το γυάλισμα θα πρέπει να το αφαιρέσετε με οινόπνευμα ή βενζίνη, διαφορετικά -΄0πως λένε- επηρρεάζεται λίγο η θερμοπερατότητα της επιφάνειας και ενδεχομένως η χημεία της θερμαγώγιμης πάστας.

Κάτι έλεγα για την Κυριακή στο προηγούμενο post μου , αλλά........... Τέλος πάντων, κάλιο αργά παρά ποτέ που λένε! Στο πρώτο post έθεσα κάποιες από τις "προδιαγραφές" της συσκευής δοκιμής ψυκτρών, για να τα βάλουμε όμως σε μια σειρά καλίτερα να το πάρω από την αρχή. Και πριν από όλα να πώ ότι -'οπως και τα άλλα δύο θέματά μου- και αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη, οπότε αν έχετε καμιά ιδέα, πρόταση κλπ κλπ μη "ντρεπόσαστε":yes4:. Αυτό είναι το μπλόκ διάγραμμα της συσκευής: Uploaded with ImageShack.us Ελπίζω να είναι κατατοπιστικό. Όπως φαίνεται -και θα φανεί περισότερο στη συνέχεια-αρκετά από τα υλικά έχουν επιλεγεί και είναι σχετικά "υπερδιαστασιολογημένα"- ιδαίτερα τα κρίσιμα-, ό λόγος γι' αυτό είναι ότι έτσι εξασφαλίζονται μεγαλύτερα περιθώρια "επιβίωσης" στο υλικό! Προσπάθησα να συνδυάσω -όσο γίνεται- την ποιότητα την οικονομία και τις -λίγο σκουριασμένες - γνώσεις μου, με την "αρώστια" της ιδιοκατασκευής, που απ' ότι καταλαβαίνω είναι ενδημική στο forum!!!!!!!!!

Ακριβώς, μια επιφάνεια ίση με το εμβαδόν του heat spreader του επεξεργαστή, η οποία να εκλύει "οση" θερμική ισχύ θέλουμε. Όμως -"αλοίμονο"- πρέπει να φύγω για την δουλειά, τα λέμε το απόγευμα.

Καλησπέρα σε όλους τους φίλους. Το τελευταίο διάστημα -καθώς ασχολιόμουν με τις δοκιμές της ψύκτρας Noctua NH-D14- μου μπήκε η ιδέα μα φτιάξω μια συσκευή δοκιμής ψυκτρών. Για να εξηγηθώ καλύτερα: Μία συσκευή η οποία: 1. Θα μπορεί να παράγει ελεγχόμενη ποσότητα θερμότητας (Ακρίβειας καλίτερης από 0,5%). 2. Η οποία θα έχει πολύ μικρές διαστάσεις 3. Θα έχει μια κατάληλλη επιφάνεια επαφής με την προς έλεγχο ψύκτρα 4. Θα παρέχει μετρήσεις θερμοκρασίας, από σημείο όσο γίνεται πλησιέστερα προς την επιφάνεια επαφής της ψύκτρας 5. Θα είναι ασφαλής τόσο για τον εαυτό της όσο και για το ελεγχόμενο αντικείμενο 6. Θα έχει δυνατότητα να φέρει στα όρια (και πέρα από αυτά) οποιαδήποτε ψύκτρα 7. Θα μπορεί να προσαρμοστεί σε όλες τις μέχρι τώρα υπάρχουσες διαστάσεις CPU Με τον τρόπο αυτό θα είναι δυνατός ο έλεγχος οποιασδήποτε ψύκτρας και θα μπορεί να αποτιμηθεί η αποτελεσματικότητα, οποιασδήποτε απόπειρας βελτίωσης της ψύκτρας, χωρίς να υπάρχει κανένας κίνδυνος για την πολύτιμη CPU μας. Όπως καταλαβαίνετε οι προδιαγραφές αυτές στοχεύουν στην κατασκευή ενός εργαστηριακού οργάνου, το οποίο απ' ότι ξέρω δεν υπάρχει (τουλάχιστον προσιτό σε εμάς), του οποίου η αρχή λειτουργίας βασίζεται στο πολύ γνωστό πρόβλημα της θερμικής ενέργειας που καταναλίσκεται σε μία αντίσταση Χ ohm όταν αυτή διαρέεται από ρεύμα Ψ Ampere: Η θερμική ισχύς Ρ είναι ίση με το γινόμενο της αντίστασης επί το τετράγωνο του ρεύματος ( Ρ= Χ * Ψ2). Με 'αλλα λόγια, δεδομένης μιας πηγής σταθερής τάσης μπορούμε ρυθμίζοντας την αντίσταση να μεταβάλουμε το δι' αυτής διερχόμενο ρεύμα, έτσι ώστε να επιτυγχάνουμε την επιθυμητή τιμή θερμικής ισχύος. ( π.χ. αν θέλω να έχω την θερμότητα που εκλύεται από μια θερμική πηγή ισχύος 100 Watt, μπορώ έχοντας μια πηγή τάσης π.χ. 100 Volt να ρυθμίσω την αντίστασή μου στα 100 ohm και να πάρω ένα ρεύμα 1 Ampere) Το θέμα ακούγεται απλό, αλλά δυστυχώς το μόνο απλό είναι η αρχή λειτουργίας του, όλα τα άλλα απαιτούν αρκετό ψάξιμο και πειραματισμό, σε μια πολύ ευρεία γκάμα θεμάτων που ξεκινάμε από το μηχανουργικό και φτάνουν στο ηλεκρονικό και μετρολογικό πρόβλημα. Με άλλα λόγια δηλαδή, το ζήτημα έχει όλες τις προϋποθέσεις για να διασκεδάσει κάποιος που την ¨βρίσκει¨με τις κατασκευές και επειδή εδώ μέσα υπάρχουν πολλοί "άρωστοι", λέω να το μοιραστώ μαζί σας. Η ώρα όμως πέρασε και αύριο δουλεύω, οπότε καληνυχτίζω, και απλά για την όρεξή παραθέτω μια φοτό: Uploaded with ImageShack.us Έτσι για την όρεξη!! Να είμαστε καλά όλοι!