Goat Simulator 3 Review: Το Goat Simulator έγινε ακόμα πιο καφρίλα

Το 2014, η Coffee Stain Studios κυκλοφόρησε ένα παιχνίδι που ο κόσμος δεν ήξερε ποτέ ότι χρειαζόταν. Με επίκεντρο μια κατσίκα που προκαλεί προβλήματα, το Goat Simulator εισήγαγε ένα νέο στυλ παιχνιδιού που θα έφερνε χαμόγελα στα πρόσωπα για τα επόμενα χρόνια: ένα που θα επικεντρωνόταν αποκλειστικά στους πεζοπόρους ζώων. Μετά από σχεδόν μια δεκαετία από τότε που ο ιδιότροπος Capricorn του Coffee Stain βρέθηκε στο επίκεντρο, υπάρχει μια νέα συνέχεια που φαίνεται να βασίζεται στο πρωτότυπο. Το Goat Simulator 3 (ναι, αυτό είναι το δεύτερο παιχνίδι της σειράς, γιατί ρωτάτε;) μπορεί να το κάνει αυτό ακόμα κι αν ορισμένες πτυχές του παιχνιδιού είναι πιο “αστείες παράξενες” από το “χα-χα αστείο”.

Αν το Goat Simulator είχε να κάνει με τον όλεθρο σε μια μικρή πόλη, φανταστείτε το επίπεδο χάους στο οποίο προσφέρεται ένας ολόκληρος ανοιχτός κόσμος στο Goat Simulator 3. Η Coffee Stain δεν κάνει πολλά για να ανακατέψει τη φόρμουλα του αρχικού τίτλου. Γιατί να σπάσετε ό,τι δεν έχει σπάσει, ειδικά όταν η όλη απήχηση του παιχνιδιού είναι να σπάσει όσο το δυνατόν περισσότερο; Όλη η αυθόρμητη, χαμηλής πίεσης, τρελή διασκέδαση του πρώτου παιχνιδιού είναι ακόμα εδώ. Απλώς υπάρχουν πολλά περισσότερα.

Οι παίκτες αναλαμβάνουν το ρόλο ενός μόνο τράγου. Σίγουρα, το Goat Simulator 3 έχει αποστολές. Στην πραγματικότητα, το παιχνίδι διαθέτει μια χαλαρή πλοκή που περιλαμβάνει έναν Goat Illuminati και χτίζει ένα Goat Castle στο υψηλότερο επίπεδο. Οι παίκτες μπορούν να αναλάβουν διάφορες αποστολές και να τις ολοκληρώσουν για να κερδίσουν για την οικοδόμηση του Goat Castle και το ξεκλείδωμα νέων περιοχών μέσα. Όσοι θέλουν να δουλέψουν για να ολοκληρώσουν όποια όψη ιστορίας έχει αυτό το παιχνίδι, είναι ευπρόσδεκτοι. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το κύριο σημείο του Goat Simulator 3. Η ιδέα είναι απλώς να διασκεδάσετε προκαλώντας προβλήματα στον κόσμο.

Η κατσίκα δεν έχει πολλές κινήσεις από μόνη της. Είναι εφικτό να κάνεις flips στον αέρα, αλλά εκτός από αυτό, η κατσίκα είναι κατσίκα. Οι παίκτες μπορούν να χτυπήσουν με το κεφάλι αντικείμενα και ανθρώπους και να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα της κατσίκας για να πιαστούν από αντικείμενα. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν το κουμπί “baa” για να προσπαθήσουν να τρομάξουν τους ανθρώπους ή να τραβήξουν την προσοχή κάποιου. Αυτό και μόνο αξίζει μερικές ώρες διασκέδασης. Ωστόσο, αυτό που κρατά αυτό το παιχνίδι ενδιαφέρον είναι πόσα διαφορετικά παιχνίδια βγάζει η Coffee Stain.

Ελάχιστα παιχνίδια ορίζουν την “αμελή διασκέδαση” όπως το Goat Simulator 3. Αυτό είναι πρόχειρο φαγητό βιντεοπαιχνιδιών. Δεν υπάρχει τίποτα σοβαρό εδώ: καμία αφήγηση, συναρπαστικοί χαρακτήρες ή μεγαλύτερο μάθημα για τη ζωή. Είναι απλά χαζή διασκέδαση με μια κατσίκα και, μερικές φορές, αυτό είναι απολύτως οκ. Η Coffee Stain επιτρέπει ακόμη και στους φίλους να μπουν με τυχαία συμβάντα που τοποθετούνται σε όλο τον χάρτη. Ενώ έως και τέσσερις παίκτες μπορούν να πάρουν μέρος στη δράση μέσω split-screen ή online και να χαράξουν το δικό τους μονοπάτι καταστροφής, μίνι-παιχνίδια όπως το King of the Hill θα πασπαλίσουν σε κάποιο ανταγωνισμό για να ανακατέψουν τη φόρμουλα.

Εκεί που το Goat Simulator 3 αισθάνεται περιορισμένο είναι με την μηχανή γραφικών του. Ομολογουμένως, η φυσική του ragdoll που αισθάνεται σαν να έχει βγει κατευθείαν από τη μηχανή Havok της δεκαετίας του 2000 είναι ένα σημαντικό μέρος της απήχησης αυτού του παιχνιδιού, αλλά είναι λιγότερο διασκεδαστικό όταν αντιμετωπίζω τυχαίες ιδιορρυθμίες τεχνητής νοημοσύνης, σφάλματα εύρεσης μονοπατιών, ξαφνικά ragdolls ή περίεργα textures. Ένα παιχνίδι σαν αυτό δεν χρειάζεται την πιο προηγμένη μηχανή για να λειτουργήσει, αλλά δεν θα πρέπει επίσης να αισθάνεται ότι λειτουργεί σε οτιδήποτε περιορισμένο.

Παρά τα προβλήματα με τη μηχανή του παιχνιδιού, το Goat Simulator 3 πρόκειται για μια καλή απόλαυση. Είναι χαλαρωτικό με όλους τους τρόπους που ήταν το αρχικό παιχνίδι και μια διασκεδαστική υπενθύμιση ότι το gaming δεν χρειάζεται πάντα να είναι τόσο σοβαρό.