Seafalco

Όταν οι γειώσεις εκτελούν και χρέη ουδετέρου, χωρίς να έχει προβλεφθεί αυτό . . . Ο εργοταξιακός εξοπλισμός είναι πραγματικά "πεδίο δοκιμών" καθώς και το πιο απίθανο σενάριο μπορεί να συμβεί . . . τελείως φυσικά!

Καλημέρες και από εμένα ! @karmen1983 Αγάπη, τρία πράγματα επηρεάζουν το σύστημα γειώσεων, η υγρασία (γι' αυτο πάμε σε βάθος περίπου το ένα μέτρο το λιγότερο για να έχεις σταθερή υγρασία) η θερμοκρασία (πρέπει τα ηλεκτρόδια να μπουν σε βάθος μεγαλύτερο αυτού που το έδαφος μπορεί να παγώσει το χειμώνα (εδ'ω Αθήνα δεν έχεις τέτοιο πρόβλημα) και η αντίσταση του πρωτογενούς εδάφους (εσυ έχεις βράχο, οπότε η αντίσταση είναι σχετικά μεγάλη!) Αυτό σημαίνει ότι για να διοχετευτούν στο έδαφος τα ρεύματα των γειώσεων σε περίπτωση σφάλματος (τεχνικού ή φυσικού) και η τάση της γείωσης να παραμένει ασφαλής για τον άνθρωπο, θα πρέπει να έχει το σύστημα των ηλεκτροδίων γείωσης πολύ πιο εκτεταμένη επαφή με το έδαφος για να διατηρήσει χαμηλή την αντίστασή του! Οι τρόποι αντιμετώπισης που έχεις είναι τρείς: 1. Αυτός που ήδη προσπαθείς. Εφόσον είναι βράχος το υπέδαφος όμως είτε τον εγκαταλείπεις, είτε βάζεςι πολύ περισσότερους και κοντύτερους πασάλους γείωσης. Αλλά όπως είπε και ο Γιώργος, και πάλι μπορεί να μην είναι ικανοποιητική η γείωση. 2. Πλάκα γειώσεως. Διαστάσεις τουλάχιστον 0,5 m x 0,5m πάχους και πάχους : α. Αν είναι χάλκινη, τουλάχιστον 2mm β. Αν είναι χαλύβδινη, επιψευδαργυρωμένη , πάχος τουλάχιστον 3mm και επιψευδαργύρωση τουλάχιστον 70μm. Η πλάκα τοποθετείται κάθετα έτσι ώστε να μην υπάρχει περίπτωση να κουφώσει το έδαφος από την κάτω της πλευρά. Πάνω από την πλάκα θα πρέπει να υπάρχει περίπου 1 μέτρο χώμα, για να διατηρείται η υγρασία σταθερή ! Εδώ λοιπόν θα έχεις κάποιο πρόβλημα, που μπορεί να λυθεί βάζοντας την πλάκα ελαφρά λοξά. 3. Ταινία ή συρματόσχοινο γείωσης. Προτιμάται η γείωση ταινίας και όχι συρματόσχοινου, γιατί αυτό είναι επιρρεπές στις διαβρώσεις. Η ταινία μπορεί να είναι γαλβανισμένος χάλυβας, η επιχαλκωμένος χάλυβας, ή επικασιτερωμενος χαλκός. Μπαίνει σε βάθος τουλάχιστον 0,5 m αλλά προτιμητέο είναι από 0,7 έως 1 m Η επιτυγχανόμενη αντίσταση γείωσης είναι αντιστρόφος ανάλογη με το μήκος της ταινίας. Υπολόγισε ότι το ισοδύναμο μιας πλάκας χαλκού 0,5χ0,5 είναι περίπου 10 μέτρα ταινίας των 5 cm. Στην πραγματικότητα, η ταινία θα πετύχει ακόμα καλύτερη γείωση, καθώς θα έρχεται σε επαφή με μεγαλύτερη περιοχή του εδάφους. 4. Μια ακόμα λύση που έχεις η οποία θα σου δέσει τις καλύτερες γειώσεις, είναι αυτή του πλέγματος ταινιών γειώσεως. Και στο λέω αυτό γιατί τον κήπο τον έχεις αμπάζωτο ακόμα. Βάζεις πλέγμα γειώσεων και μετά μπαζώνεις από πάνω του το κηπόχωμα! Έτσι θα έχεις μεγάλο μήκος ταινία γείωσης, σε μικρότερο χώρο και κυρίως χωρίς να σκάβεις! Φυσικά υπάρχουν και παραλλαγές αλλά και πολλαπλή τοποθέτηση των ίδιων στοιχείων, όπως για παράδειγμα πολαπλλές πλάκες γείωσης Για να πάρεις μια ιδέα μπορείς να δεις εδώ : http://dspace.lib.ntua.gr/dspace2/bitstream/handle/123456789/8784/androvitsaneasv_grounding.pdf?sequence=1 Σελίδες 25 - 38 αλλά και πιο κάτω για ταινίες περιμετρικής γείωσης σελίδα 45 και πιο κάτω στη 48 για πλέγματα. Νομίζω ότι με αυτά κατά νου και μετά από συζήτηση με τον ηλεκτρολόγο σου θα βρεθεί η σωστή και μη εργαλειοφάγος λύση ! Καλή συνέχεια ! ! !

Ο δημιουργικός άνεμος φυσά με πολλά μποφορ! Πολύ ωραία τα κατασκευάσματά σας! Εγώ από την άλλη είμαι ποολλύ στριμωγμένος, αλλά κάτι παλεύω κι εγώ . . . αρκετά μεγάλο και χρήσιμο, αλλά μόνο μια ματιά από τη "κλειδαρότρυπα" για την ώρα, καθώς μάλλον θα γίνει worklogg (φωτό αρκετές έχω! ) Όοοχι ! Δεν την είδα υδραυλικός, αν και με ρευστά έχει να κάνει η κατασκευή! Στα αποκαλυπτήρια θα έχουμε περισσότερα! Μέχρι τότε . . . καλή συνέχεια σε όλους!

Τα Μακίτα , όπως και αρκετά άλλα καλά τρυπάνια δεν έχουν επιμετάλλωση τύπου φίλμ στο καρβίδιο. Ο λόγος είναι ότι είναι άχρηστη καθώς με την πίεση θα ξεφλουδίσει όπως έγινε και στο δικό σου. Όπως όμως και να έχει, το τρυπάνι σου δεν έπαθε και κάτι σοβαρό: Συνεπώς μπορεί να μην είναι Makita, αλλά τη δουλειά του θα την κάνει και στο μέλλον! Οπότε μένει το θέμα της κοροϊδίας, αλλά εκεί δύσκολα θα βρείς άκρη!

Η συναρμογή μεταξύ "κορνίζας" (4 ξύλα) και του ταμπλά (εσωτερικά ξύλα) συνήθως γίνεται με μια περιμετρική γκινισιά στην κορνίζα μέσα στην οποία εφαρμόζει η περίμετρος του ταμπλά και στις φτηνές κατασκευές απλά υπάρχει πατούρα στην κορνίζα και σε αυτήν πατάει "καθιστός" ο ταμπλάς. Λές ότι έχουν στραβώσει δυο περιμετρικά σανίδια με διαφορετικές διαστάσεις, οπότε υποθέτω ότι η μια γωνιά της κορνίζας "σηκώνει". Συνεπώς, είτε υπάρχει και άλλη ζημιά (έχει σχιστεί το πίσω τοίχωμα της γκινισάς) είτε έχει στραβώσει και ο ταμπλάς, εκτός και αν αυτός είναι "καθιστός", οπότε κοιτώντας την ακμή συναρμογής κορνίζας ταμπλά αυτός θα "φεγγίζει" εκεί που έχουν στραβώσει τα σανίδια της κορνίζας. Κάτι σημαντικό: Έχεις βρεί το λόγο που στράβωσαν τα σανίδα αυτά? Γιατί αν δεν ξέρεις πως έγινε αυτό, μπορεί να τα ισιώσεις και αυτά να ξαναστραβώσουν ! ΑΝ το ξύλο ήταν καλό αρχικά, ένας από τους λόγους που μπορεί να στραβώσεις είναι είτα να υγρανθεί μονόπαντα, είτε να υγρανθεί ομοιόμορφα, αλλά να στεγνώσει μονόπαντα. Οπότε καταλήγει η μιά πλευρά του να περιέχει ΄περισσότερη υγρασία από την άλλη, αυτή η πλευρά λοιπόν κάνει "καμπούρα" (κυρτώνει) και η άλλη κάνει "κοιλιά". Για να ισιώσουν θα χρειαστείς δυο ίσια μάγουλα (καδρόνια 10χ10) και μερικά ίσια "σφηνάκια" και λίγο νάιλον για καλύψεις τα μάγουλα για μην τραβήξουν υγρασία, και μερικά νταβίδια. Μουσκεύεις το ξύλο καλά, και ένας καλός τρόπος είναι να το κλείσεις σε μια σακούλα στην οποία θα υπάρχει ένα καλά βρεγμένο πατσαβούρι. Προσοχή, το πατσαβούρι δεν πρέπει να ακουμπάει στα σανίδια. Σφραγίζεις στεγανά τη σακούλα και την άλλη μέρα ελέγχεις αν το ξύλο έχει απορροφήσει αρκετή υγρασία. Προσοχή, για να μπορεί το ξύλο να απορροφήσει την υγρασία, δεν θα πρέπει να είναι καλυμμένο με βερνίκι ή άλλο προστατευτικό, διαφορετικά η προστατευμένη πλευρά θα απορροφήσει λιγότερη υγρασία. (Αυτός, δηλαδή η ανομοιόμορφη προστασία του ξύλου από την υγρασία, είναι ένας ακόμα λόγος για σαν στραβώσει αρχικά το ξύλο και ίσως αυτό να είναι και το πρόβλημά σου. Αν δεις ότι πράγματι, η μιά πλευρά δεν έχει καλή προστασία -αφού θα το λύσεις που θα το λύσεις, πέρνα το και ένα γυαλόχαρτισμα και άστο να στεγνώσει αργά και ομοιόμορφα. Μπορεί να ισιώσει από μόνο του! ) Για το πρεσάρισμα καλό θα ήταν να έχεις δυο ίσια καδρόνια, αλλά δεν είναι απαραίτητο! Αρκεί να χρησιμοποιήσεις πηχάκια λεπτά τα οποία θα παρεμβάλλονται μεταξύ των καδρονιών και της σανίδας, Κανονίζεις το πάχος και τη θέση των παρεμβυσμάτων αυτών, και μετά σφίγγοντας τα νταβίδια φροντίζεις να σταματήσεις όταν το ξύλο είναι ίσιο. Το αφήνεις να στεγνώσει σιγά σιγά (εδώ μπορεί να χρειαστείς κάποιο κάλυμμα (από νάιλον) που θα εμποδίσει την απότομη εξάτμιση του νερού. Προσοχή: Στην αρχή είπα ότι αν το ξύλο είναι καλό τότε μπορεί να στραβώσει αν συντρέχουν κάποιοι παράγοντες, δυστυχώςς υπάρχει και άλλο ενδεχόμενο -ευτυχώς σπάνιο- που συνίσταται στην κατασκευή του ντουλαπιού από ξύλα που είχαν ανόμοια υγρασία και ήταν ήδη κάπως στραβά, τα πέρασαν στη πλάνη , ίσιωσαν μεν, αλλά έμειναν ίσια μόνο μέχρι να στεγνώσουν καλά ! Υπάρχει ενδεχόμενο, μετά το ίσιωμα το ξύλο να εξακολουθεί να είναι ελαφρά κυρτό, στη περίπτωση αυτή, του ξανακάνεις την ύγρανση, και το ξαναϊσιώνεις, φροντίζοντας αυτή τη φορά να ξεπεράσεις λίγο την απόλυτη ευθεία και έτσι το ξύλο να γίνει ελαφρά κυρτό , αλλά από την αντίθετη πλευρά σε σχέση με τώρα. Οπότε λύνοντάς το από τη "πρέσα", αυτό θα είναι λίγο στραβό και σιγά σιγά θα ισιώσει. Πολλά σου είπα, βάλει κι εσύ καμιά φωτογραφία και τα λέμε!

Μεγειά σε όλους και καλό ¨χαλβάδιασμα¨στο κατσαβιδάκι της Wiha! Γωνιακή προέκταση έχω καμιά 20ρια χρόνια μια της AEG, της έχω πιεί το αίμα, αλλά εκείνη ατάραχη, δουλεύει μια χαρά ! Οπότε αυτό μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε σαν ένδειξη για την διάδοχο εξ Αμερικής!

@karmen1983 Αγάπη ωραία δουλειά σου έχει κάνει ο σιδεράς σου! Για πες πόσο ελαστικές είναι οι λάμες, αν τις πιέσεις αντιστέκονται γερά ? Πολύ δουλειά πάντως η προετοιμασία για το βάψιμο, χαρά στο κουράγιο σου!

@karmen1983 Άσε Αγάπη ! Εμείς έχουμε μείνει ποοολύ πίσω! ! ! Αλλά που θα πάει θα έρθει και η ώρα του "αδικημένου" δεπρολαβαίνωναφτύσω ! Πάντως ο μαλάς, μια χαρά είναι και life time quarandie που λένε και στο χωρίο μας ! ! Άντε καλά μερεμέτια !

Ωραία "ληστεία" έκανες Στέλιο! Μερικές προτάσεις για πιο εύθετους χρόνους, μιας και το κομπρεσέρ είναι καλό: 1. Το ρυθμιστή πίεσης τον αλλάζεις με ένα διαφορικό για να έχεις τη δυνατότητα να έχεις μικρή υστέρηση όταν δουλεύει ο συμπιεστής. Σε αυτόν αριστερά ορίζεις την πίεση λειτουργίας (π.χ. να κόβει στις 10atm) και δεξιά ρυθμίζεις σε πόση πτώση πίεσης θα ξεκινήσει και πάλι να δουλεύει. Εγώ το έχω ρυθμίσει εδώ στις 15 να κόβει και το διαφορικό το έχω στο 1bar, οπότε στα 14 ξαναπαίρνει μπροστά! Αν δεν χρησιμοποιείς υψηλές πιέσεις δεν είναι σημαντικό το διαφορικό, ιδιαίτερα αν είναι γρήγορο το μοτεράκι. Όμως ο ρυθμιστής αυτός δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που έχει επάνω τώρα. 2. Να του βάλεις μια ασφαλιστική βαλβίδα της προκοπής, γιατί αυτή που έχει είναι (. . . άστο καλύτερα) Αυτή μπορείς να την τεστάρεις και αν πιέσεις την κεφαλή της μέσα εκτονώνει αέρα. Αν θυμάμαι καλά είναι και ρυθμιζόμενη. Το λαμάκι που βλέπεις να βρίσκεται από πάνω της, ωθείται από τον αέρα εκτόνωσης, όταν δουλέψει -και όντας συνδεμένο με ένα οριοδιακόπτη- σταματά τη λειτουργία του συμπιεστή! 3. Καλό είναι να του προσθέσεις και ένα φίλτρο αέρα στην εισαγωγή του για να μην έχεις προβλήματα όταν είσαι σε σκονισμένη φάση εργασιών: Εγώ βρήκα τη λύση σε ένα παλιό φίλτρο αέρα από φορτηγό και ησύχασα! Μεγεία και καλοδούλευτα όλα ! ! !

Έτσι ! ! ! "Η δουλειά κάνει τους άντρες!" και . . . τις μαστόρισες ! ! ! Σιγά και μη δεν ανακατευόσουν και με αυτό ! Το κουτάκι με το νερό που είναι ? Καλή συνέχεια ! !

Ένα ζήτημα που είδα κοιτώντας τις προδιαγραφές του καρφωτικού: Μπορεί να πάρει καρφιά μέχρι 90mm μήκος και μέγιστη διάμετρος κορμού του καρφιού 3,1mm. Από το κατάλογο των καρφιών της οικοδομής έχουμε: Συνεπώς από άποψη διαμέτρου κορμού μπορεί να πάρει καρφιά μέχρι το νούμερο 17χ27 (μήκος 68mm) και σίγουρα δεν μπορεί να πάρει τις μεγάλες πρόκες (19χ45) τόσο από άποψη διαμέτρου, όσο και από μήκους! Είναι πιθανό βέβαια το καρφωτικό να παίρνει ειδικές πρόκες, αλλά δεν ξέρω αν αυτές είναι συμβατές με αυτά που έχουν σαν "δεδομένα"" οι καλουπατζήδες. Όταν δούλευα εγώ τα νούμερα που χρησιμοποιούσαμε ήταν 16χ21 για τα πετσώματα, 16χ24 για δεσιές, σκαλωσιές και κλειδώματα κλπ και 19χ45 για τις σκαλωσιές όταν συνδέονταν λατάκια μεταξύ τους! Το δεύτερο ζήτημα που δεν ξέρω κατά πόσο το έχεις πάρει υπόψη, είναι ότι στα καλουπώματα όσοι καρφώνουν (μάστορες, βοηθοί) έχουν το δικό τους σκεπάρνι, και πολλές φορές πρέπει να καρφώνουν δύο ταυτόχρονα! Το πώς αυτά θα συμβιβαστούν με ένα μόνο καρφωτικό θα είναι μια πραγματική πρόκληση! Εγώ θα σου έλεγα πριν κάνεις την αγορά, να πάρεις τέσσερα πλαίσια (πύργους) να στήσεις ένα πύργο που να φτάνει στο ύψος της οροφής του υπόσκαφου, και να βάλεις κάποιον να καρφώνει εκεί, διάφορα ξύλα και να κοπανάει γενικώς και εσύ να πας στα επίμαχα διαμερίσματα, να δεις τι θόρυβος φτάνει σε αυτά! Μπορεί να σε περιμένει μια ευχάριστη έκπληξη! Βλέπω ότι θα μονώσεις το υπόσκαφο περιμετρικά και από πάνω. Ελπίζω να υπάρχουν και άλλα μέτρα για τη διατήρηση του χώρου στεγνού! Γιατί καλό είναι να βάλεις στα μπετά πρόσμικτα στεγάνωσης και ακόμα καλύτερο να κάνεις και εξωτερική στεγανοποίηση με τσιμεντοειδή, αλλά αν υπάρχει διαρκής πίεση εξωτερικά νερού καλό είναι να παρθούν και άλλα μέτρα! Ιδανικά, το υπόσκαφο ολόκληρο πρέπει να πέσει αν είναι δυνατόν "κουστούμι" (σε μια μέρα) αυτό φυσικά περιλαμβάνει και πάτωμα και ταβάνι. Έτσι το όλο κατασκεύασμα θα είναι ένα ενιαίο κομμάτι μπετό στο οποίο αν του δοθεί η κατάλληλη περιποίηση (υγρασία κλπ) θα δέσει σε ένα τσιμεντένιο στεγανό κύβο χωρίς αρμούς! Αυτό είναι δύσκολο κατασκευαστικά αλλά γίνεται. Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί η τεχνική που εφαρμόζουν σε μεγαλύτερες κατασκευές, όπου το οικοδόμημα περιβάλλεται από όλες τις πλευρές του με κροκάλες (χοντρό χαλίκι) το οποίο κατευθύνει το νερό του εδάφους σε σημείο χαμηλότερο από την οικοδομή σε μια δεξαμενή συλλογής υδάτων, απ΄ όπου αντλείται και διοχετεύεται μακριά από την οικοδομή. Η ύπαρξη αυτού του χαμηλότερου σημείου άντλησης, πρακτικά χαμηλώνει το επίπεδο του τυχόν υπάρχοντος υδροφόρου ορίζοντα γενικώς, στην περίπτωσή σου όμως , μιας και είσαι σε βράχια, απλά θα αδειάζει αυτή την οιωνεί στέρνα μέσα στην οποία θα βρίσκεται το υπόσκαφο. Μερικές ιδέες θα δείς στο σκαρίφημα που σου βάζω: Αν αυτό βέβαια έχει τουλάχιστον μία ελεύθερη όψη, τότε το πρόβλημα λύνεται απλά δίνοντας τις κατάλληλες ρύσεις χωρίς αντλίες κλπ. Φυσικά μπορεί αυτά να τα έχεις ήδη υπόψη σου, και σίγουρα ο εργολάβος σου κάτι θα έχει υπόψη του για το θέμα αυτό! Καλή συνέχεια και καλή δύναμη !

Καλησπέρες! Αυτές οι "χρυσές" έχουν μια επίστρωση κεραμικού που συντίθεται από Τιτάνιο και κάποιο άλλο υλικό . Οι συγκεκριμένες είναι Titanium Nitride (TiN), υπάρχουν και Titanium Carbide (TiC) αλλά και με βάση το αλουμίνιο Aluminium Oxide (AL203) Τα κεραμικά αυτά εμφανίζουν πολύ υψηλή σκληρότητα και μειωμένες τριβές. Βασικά χρησιμοποιούνται από τη δεκαετία του 1980 στα κοπτικά εργαλεία καθώς μειώνουν σημαντικά το ρυθμό φθοράς τους και επιμηκύνουν έως και 10 φορές τη διάρκεια ζωής τους -για τον ίδια ταχύτητα κοπής, ή αυξάνουν σημαντικά την ταχύτητα επεξεργασίας χωρίς να μειώνεται η αναμενόμενη διάρκεια ζωής του κοπτικού. Σαν στοχευμένες χρήσεις έχουν : TiN, to lower friction and build-up μειώνει την τριβή, μειώνει τη τάση του αποβλίτου να κολλά πάνω στο κοπτικό, ελαττώνει τη θερμοκρασία του κοπτικού, αυξάνει τη διάρκεια ζωής του TiC, to increase hardness αυξάνει τη σκληρότητα του κοπτικού και διευρύνει τις δυνατότητες επεξεργασίας σκληρότερων μετάλλων. Al203 to provide a thermal barrier μειώνει αισθητά τη μετάδοση της θερμότητας στο κοπτικό εργαλείο, παρατείνοντας τη ζωή του. (για μια σύντομη και περιεκτική περιγραφή μπορείτε να δείτε εδώ: https://pdfs.semanticscholar.org/a6cd/360e759e8fbb22a9d259a92bdb2158a98361.pdf Τώρα τι θέλουν στις μύτες των κατσαβιδιών, είναι άλλη ιστορία που σχετίζεται με την υψηλή αντοχή των μυτών στην οξείδωση και στις φθορές που προκαλούνται από το cam out. Σαφώς βέβαια, μια επίστρωση TiN αυξάνει το ενδεχόμενο του cam out γι αυτό και οι υψηλής ποιότητας μύτες έχουν στο επίμαχο σημείο επίστρωση από κόκκους πολύ σκληρότερου υλικού (όπως είναι το τεχνητό διαμάντι) για να βελτιώνουν τη συναρμογή της μύτης στη βίδα αποτρέποντας το cam out. Χαρακτηριστικό παράδειγμα -μιλώντας κατά κανόνα για μύτες phiips είναι οι μύτες της Wera και όχι μόνον ! https://www-de.wera.de/en/great-tools/diamond-coated-bits/ Και μια παρατήρηση, για να διευκρινιστεί κάτι καλύτερα: Το αν μια μύτη έχει επίστρωση TiΝ δεν την κάνει πιο ικανή να αντέξει τη θραύση όταν δουλεύεται με ένα παλμικό κατσαβίδι, απλά αυτές οι επιστρώσεις μπαίνουν σε αρκετές καλές μύτες, οι οποίες έχοντας τη κατάλληλη σχεδίαση ( Torsion), για την παραλαβή και απόσβεση των κρουστικών κορυφών ροπής που δημιουργούνται όταν με ένα παλμικό κατσαβίδι η βίδα τερματίζει τη διαδρομή της, αντέχουν "κάθε" βαρβαρότητα! .

@karmen1983 Εσύ κάαατι ξέρεις ! ! ! !

Το καλούπωμα στο υπόσκαφο, αν δεν υπάρχουν γειτονικά σημεία ανάκλασης του ήχου δεν θα σου δημιουργήσει ιδιαίτερο πρόβλημα. Το ίδιο το περιβάλλον είναι ένα φυσικό χωνί που στέλνει τον ήχο επάνω , μακρυά από τα σπίτια! Για την μπετονιέρα, εφόσον θα έχει οπτική επαφή με τα διαμερίσματα, μπορείς να την τοποθετήσεις έτσι ώστε ο ανεγειρόμενος τοίχος να παρεμβάλλεται μεταξύ αυτής και των διαμερισμάτων. Επίσης μπορείς να την περικλείσεις με κάποιο ηχοπέτασμα (λατάκια , σανίδες και άντε και μια στρώση πετροβάμβακα για απορόφηση καλή του ήχου. Ο θόρυβος θα είναι μειωμένος, και καθώς το χτίσιμο θα ανεβαίνει, μπορείς να ψηλώσεις λίγο τη θέση του πετάσματος. Τώρα αυτά είναι και θεωρητικά, γιατί δε ξέρω τι παίζει με τους αέρηδες εκεί που είσαι, μπας και το πάρει σαν χαρταετό ! ! ! Αλλά τη μπετονιέρα μπορείς να τη δουλέψεις μέσα στον πύργο, αν δεν είναι πολύ στενάχωρα! "Απλά" θα χρειαστεί να φέρνει με το καρότσι μέσα τα υλικά, αλλά τη λάσπη θα την έχει δίπλα στους μαστόρους! Επίσης μπορείς να φτιάξεις ένα μικρό ηχοπέτασμα για όποια πελεκήματα πρέπει να κάνουν οι μαστόροι, αν και αυτό είναι ένα θέμα , γιατί πολλά από αυτά είναι της τελευταίας στιγμής και ο μάστορας θέλει να είναι δίπλα στο σημείο που δουλεύει για να παιρνει τα μέτρα του! Καλή συνέχεια και ενημέρωσε πως πήγε το πράγμα!

@kavouras5 Επειδή το τι μπορείς να κάνεις εξαρτάται από το σε ποία φάση βρίσκεται τώρα η οικοδομή και τι σκοπεύεις να φτιάξεις, καλό θα ήταν να μας το πεις, μπορεί να υπάρχουν λύσεις πιο δόκιμες. Είπες για τοίχους από πέτρα, αυτό πως θα γίνει? Θα πέσει κανονικός σκελετός από μπετόν και μετά αντί για τοίχους από τούβλο θα γίνουν πέτρινοι (!) ή θα γίνει τούβλο με επένδυση πέτρας? Αν είναι να γίνει κυρίως πέτρινη κατασκευή, τα μπετά θα είναι μόνο πλάκες και δοκάρια ? Πόσους ορόφους θα είναι ? Υπόγειο θα έχεις , θα έχει τοιχία αυτό ? Οι πετράδες που θα δουλέψουν, θα κάνουν τη πέτρα πελεκητή ή είναι λίγο πολύ έτοιμη? Όλα αυτά τα ρωτάω, γιατί αν ας πούμε έχεις υπόγειο, αυτό θα είναι ένας καλός χώρος για περιορισμό του θορύβου π.χ. της μπετονιερίτσας που θα φτιάχνει τη λάσπη. Πιστεύω ότι γι αυτό τη θες τη μπετονιερίτσα, γιατί αν την σκέφτεσαι για τα μπετά, καλύτερα ξέχνα το!

Σωστά αυτά που λένε τα παιδιά και βγαλμένα μέσα από τη ζωή ! Η απόσταση από τη θεωρία στη πράξη είναι πολλές φορές κρίσιμη! Έχοντας κάμποσα "χιλιόμετρα" σαν καλουπατζής, θα σου έλεγα ότι θα συναντήσεις πρόβλημα σοβαρό και όχι μόνο γιατί αυτό που σκέφτεσαι πάει ενάντια στις δόκιμες τεχνικές κατασκευής και τις συνήθειες που συνδέονται με αυτές, αλλά και για αντικειμενικούς λόγους! Το κάρφωμα στην οικοδομή δεν είναι κάτι που γίνεται όπως σε ένα εργαστήριο πάνω σε ένα πάγκο ή σε άλλο βολικό σημείο. Πολλές φορές ο μάστορας κρέμεται με το ένα χέρι και με το άλλο καρφώνει τη πρόκα σε σημείο που πρέπει να τεντωθεί όσο μπορεί για να φτάσει. Εκεί φυσικά το βάρος του καρφωτικού και μόνο -χωρίς να υπολογίζω το τράβηγμα του λάστιχου, είναι απαγορευτικό και αν το θέλεις και επικίνδυνο, καθώς σε μια οικοδομή υπάρχουν "'άπειρα" σημεία που αυτό θα μπορούσε να μαγκώσει και να προκαλέσει πρόβλημα! Πολλές φορές το κάρφωμα γίνεται σε γωνίες και σε σημεία, που το σκεπάρνι ίσα που καταφέρνει να περάσει, πόσω μάλλον το ογκώδες καρφωτικό. Βεβαίως υπάρχουν και εύκολα καρφώματα που εκεί ακόμα και τα φανατικά μαστόρια δεν θα έφερναν αντίρρηση, όπως ας πούμε να καρφώνει το πέτσωμα σε μια πλάκα, αλλά και πάλι θα έχεις θέμα γιατί πρίν να καρφώσεις τη σανίδα πρέπει να τη φέρεις φέρμα με την ήδη καρφωμένη, οπότε θέλει ένα χτύπημα με το σκεπάρνι να έρθει. Μετά έχεις να κάνεις με όλα εκείνα τα χτυπήματα που δεν έχουν σχέση με το κάρφωμα, για παράδειγμα από το βάλεις ένα τάκο σφήνα, μέχρι να ταμπανιάσεις σωστά τα ποδαρικά της μεταλλικής σκαλωσιάς (η οποία εν προκειμένω είναι πολύ πιο ήσυχη από το κλασικό καλούπωμα με λατάκια για κολώνες). Αλλά και αυτές έχουν άλλα, ας πούμε κάνουν πολλή φασαρία όταν τις στήνεις, και ιδιαίτερα όταν είσαι στη φάση να φέρεις τη όλη σκαλωσιά σε αλφαδιά με το σφίξιμο ή χαλάρωμα των ποδαρικών (άλλα χτυπήματα εκεί! ) Και μέχρι τώρα είπαμε μόνο για τις τυπικές δουλειές σε μια δουλειά "ταψί" και εύκολη, αν πάμε στις ιδιαιτερότητες που έχει η κάθε οικοδομή και οι τεχνικές της, ο κατάλογος της φασαρίας μακραίνει κι άλλο, για παράδειγμα πως γίνεται να κλειδώσεις μια κολόνα με τα σιδερόκλειδα, χωρίς να χτυπήσεις τα κλειδιά να έρθουν εκεί που πρέπει και χωρίς να χτυπήσεις τις σφήνες που θα τα ασφαλίσουν ! Εκεί να δεις φασαρία, που χτυπάς πάνω στο κλειστό καλούπι της κολόνας που λειτουργεί σαν αντηχείο! ! ! Αυτό που θα είχες σαν σχετική λύση είναι να βρεις ένα καλουπατζή που να έχει "προκάτ" εξοπλισμό, αλλά αυτό το βλέπω πολύ δύσκολο σε μια οικοδομή μικρού μεγέθους γιατί οι εξοπλισμοί αυτοί γίνονται για πολύ μεγάλες δουλειές, διαφορετικά τα κόστη τους είναι απαγορευτικά! Ενδιάμεση λύση θα αποτελούσε (με τη σχετική επιβάρυνση βεβαια) να προετοιμάζουν όσα περισσότερα πλαΪνά -ας πούμε- σε χώρο που θα είναι προφυλαγμένος από κάποιο ηχοπέτασμα (σε χαμηλό σημείο ας πούμε της εκσκαφής, οπότε λίγο το βάθος της εκσκαφής , λίγο τα χώματα που θα είναι γύρω θα ανακλούν το ήχο προς τα επάνω. Αλλά αυτό θα πρέπει να το συνεννοηθείς καλά, γιατί δεν ανήκει στις πρακτικές των καλουπατζήδων και θα κοστίσει περισσότερο τόσο λόγω της καθυστέρησης, όσο και σε φθορά ξύλων! Μια επίσης καλή ιδέα σε συνδυασμό με τις ώρες της κοινής ησυχίας είναι να τροποποιήσεις το ωράριο των εργασιών των οικοδόμων έτσι ώστε να μην κοπανάνε από "αξημέρωτα" ! Τρίτη ιδέα, εξαρτώμενη πολύ από την αρχιτεκτονική και τον προσανατολισμό των οικημάτων που θέλεις να προστατεύσεις και από τις ενδεχόμενες αντηχήσεις, είναι να κάνεις τα επίμαχα σημεία τους πιο αναίσθητα στο θόρυβο! Έχεις 100 μέτρα απόσταση, αν είναι ανοιχτωσιά δεν είναι και πολύ , αλλά δεν είναι και λίγο. Ίσως αν μένουν τα προς την οικοδομή παράθυρα κλειστά (αν έχουν και διπλά τζάμια ακόμα καλύτερα) ο θόρυβος να είναι εύκολα ανεκτός. Όπως και να έχει, έχεις ένα δύσκολο στοίχημα βάλει μπροστά σου, και σου εύχομαι να το φέρεις σε πέρας με τις λιγότερες δυνατές αβαρίες!

Το σημαντικό είναι να μη χάνεις το κέφι σου ! Όταν ξαναπάς από εκεί πάρε δυο κρίκους λίγο συρματόσχοινο, καβουράκια και ένα σφιγκτήρα με γάτζους για συρματόσχοινο και ρίξε μια διαγώνια προένταση στην πόρτα. Έτσι δεν θα κρεμάσει η πόρτα όσος καιρός και να περάσει, κι αν κρεμάσει, τη σηκώνεις και πάλι!

Ωραίος ο Παππούς ! ! ! Και το video προσεγμένο και στα καλλιτεχνικά του!

Η Acesa αν θυμάμαι καλά ήταν Ισπανική εταιρία και έφτιαχνε καλά εργαλεία! Το 1995 : Palmera, Irimo and Acesa merge to form Herramientas Eurotools SA. Και το 2005: Bahco Group AB and Herramientas Eurotools SA merge to form the SNA Europe Group. https://www.bahco.com/en/our-group/

Δεν ξέρω αν έχει ξαναμπεί αυτό το videο, αλλά δεν μπόρεσα να του αντισταθώ ! Ο δάσκαλος Frank Klausz το κάνει να φαίνεται παιχνίδι, αλλά κάπου στο τέλος καταλαβαίνεις ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο! Εντύπωση μου έκανε (2':34") το πριόνι που κόβει τα κομμάτια ανάμεσα στις χελιδονοουρές, με δυο πριονιές κυριολεκτικά και τελείως τετράγωνα, κυριολεκτικά δεν χρειάζεται σκαρπέλο για το τριμαρισμά τους!