Seafalco
-
Posts
16.174 -
Εγγραφή
-
Τελευταία Επίσκεψη
-
Ημέρες που κέρδισε
16
Content Type
Forums
Ειδήσεις
Reviews
Αγγελίες
Blogs
Gallery
Everything posted by Seafalco
-
Όχι δεν χρειάζεται να αλάξεις τα κολαούζα πρόσεξε την μορφή τους και θα καταλάβεις με ποιά σειρά πρέπει να τα χρησημοποιήσεις.1ο πάει αυτο που πάνω του φαίνεται λιγότερο πάσο (δεν φτάνει πολύ κοντά στην μύτη του , 2ο είναι αυτό που το πάσο πάει πιο κοντά στην μύτη, και 3ο αυτό που το πάσο είναι σχεδόν μέχρι την μύτη. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο "ύψος" του πάσου, από το 1 στο 3 , ψηλώνει και γίνεται πιο οξύ. Τα νούμερα που σου είπα είναι απλώς βοηθητικά, κάποια κολαούζα τα γράφουν , κάποια όχι. Κοίτα αν πάνω τους έχουν τα γράμματα HSS (High Speed Steel) (είναι το υλικό κατασκευής τους , Ο ταχυχάλυβας) Αν τα πήρες σε σετ των τριών , θα πρέπει να είναι όπως σου λέω. Αν όχι , πες μου να δούμε τι γίνεται.
-
'Αν παρατηρήσεις το σώμα κάθε κολαούζου, εκτός από τη διάσταση του πάσου, γράφει και ένα νούμερο ακόμα: (1 για το πρώτο χέρι, 2 για το δεύτερο και 3 για το τελικό). Αν τα προσέξεις θα δείς ότι τι 1 έχει πιο σφηνοειδή μύτη και πιο τραπεζοεδείς κορυφές στα πάσα, και καθώς αυξάνεται το νούμερο , οι κορυφές των πάσων γίνονται τελικά οξείες και η σφήνα πολύ μικρή. Αυτό είναι το κατάλληλο κολαούζο (το σετ των τριών ) για να ανοίξεις τυφλά (όχι διαμπερή) πάσα, το νουμερο 1 ετοιμάζει την βάση του πάσου, το 2 το κάνει λίγο βαθύτερο και το προχωράει πιο μεσα στην τρύπα που έχεις κάνει και το 3 νούμερο ανοίγει το τελικό πάσο και το πάει σχεδόν μέχρι το τέλος της τρύπας.
-
Ο.Κ. παρασύρθυκα από το κολαούζο. Αλλά να προμηθευτείς ένα λάδι κοπής, ε΄χει το νόημά του, εχω δεί μεγάλες διαφορές (σε σκληρά υλικά) και πιστεύω ότι άνετα αυτό ισχύει και στα πιο μαλακά. Αμα βρώ ενα που χρησημοποιώ στη δουλειά θα σου ποστάρω την μάρκα είναι πολύ καλό.
-
Κατ' αρχήν :T::T: Και αν κατάλαβα καλά η μανέλα είναι Volkel με καστάνια: Ναι; Πολύ καλή επιλογή, δίνει μεγάλη διευκόλυνση στο να πετύχεις καθετότητα στο πάσο, και ναι είναι .... Χειρός !!! Βέβαια τα φωτογραφικά τεκμήρια, μου λένε ότι έκανες ένα λαθάκι: Δεν βλέπω καμιά υγρασία στο κολαούζο , αλλά όυτε και στο πάσο Είναι καλό να χρησιμοποιείς πάντα λάδι κοπής (tap oil) γιατί το πάσο βγαίνει πολύ πιο καθαρό και είναι κομένο μέχρι το βάθος κάθε σπείρας. Αν το δοκιμάσεις θα δείς -με καλή μεγέθυνση- ότι το λάδι παράγει πιο οξείες ακμές σε κάθε σπειρα του σπειρώματος, γιατί το υλικό δεν "σπάει" αλλά κόβεται ευκολα χωρίς να ραγίζει στις ακμές. Και κατά τέλος :dance3::clap::dance3::clap: Τα post πάνε "σφαίρα" , απαντησα στο Νο 173, αλλά εντωμεταξύ έτρεξε πλύ νερό στ' αυλάκι!
-
Εξοικονομητές ηλεκτρικής ενέργειας. Ο μύθος και η...γυμνή πραγματικότητα!
Seafalco απάντησε στο θέμα του Seafalco topic στην ενότητα Από το Εργαστήρι
Mea culpa!! Πράγματι, είναι πολύ καλά, αν κετεβάσουν και τις τιμές τους να γίνουν λίγο πιο προσιτά , είναι μια πολύ καλή λύση! -
Εξοικονομητές ηλεκτρικής ενέργειας. Ο μύθος και η...γυμνή πραγματικότητα!
Seafalco απάντησε στο θέμα του Seafalco topic στην ενότητα Από το Εργαστήρι
Φίλε Ταμτάκο, εγώ σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Ελπίζω το άρθρο να βοηθήσει το κόσμο που το διαβάζει. Να είσαι καλά και να τα λέμε! -
Εξοικονομητές ηλεκτρικής ενέργειας. Ο μύθος και η...γυμνή πραγματικότητα!
Seafalco απάντησε στο θέμα του Seafalco topic στην ενότητα Από το Εργαστήρι
Ο τρόπος για να κάνεις εξοικονόμηση στις καταναλώσεις είναι λάμπες οικονομίας, ή έστω εκεί που έχεις ενδοιασμούς για τις υπεριπωδεις που εκπέμπουν, λάμπες αλογόνου, να συνδεθείς με το μειωμένο τιμολόγιο, κάποιοι αυτοματισμοί που θα συνδέουν π.χ. τον θερμοσίφωνα , όταν θα έχεις το μειωμένο. Όλα αυτά φέρνουν κάποια οικονομία , αλλά όχι εντυπωσιακά πράγματα. Όσον αφορά στους επιτήδειους, ας ελπίσουμε ότι το άρθρο αυτό θα βοηθήσει τον κόσμο να ξεφύγει από τις παγίδες, δίνοντάς του κάποια εφόδια και γνώση που μπορεί να καλύψει τα κενά στα οποία πατάνε οι πρωωθητές των προϊόντων αυτών. [MENTION=22374]deminhio[/MENTION]. Ταλαιπωρημένο σε ακούω, όσον αφορά στη σταθερότητα της τάσης της ΔΕΗ. Συνήθως απ' ότι ξέρω δεν υπάρχουν πολύ μεγάλες αποκλίσεις, για πες τι περίπτωση έχεις αντιμετωπίσει; -
Καλώς την και από εδώ! Μη δίνεις σημασία στην αργοπορεία μου, προσπαθώ να "χωνέψω":hang3:
-
Βρε άστ' το Καμπερνε, το χοντρό που έβοσκε στα Όρη δεν το είδες;;;;;;;;
-
Πάω να τροχίσω την μασέλα !!!!
-
Ωραία! Τρελαίνομαι για τα ραδίκια, ξέρεις απ΄αυτά με τα τέσσερα πόδια με το κουδουνάκι!
-
Για στάσου τώρα να καταλάβω. Στα αρχικά post μας έβαλες τα εξαρτήματα ανάμεσα σε ντοματάκια. Τώρα τι σκοπεύεις να συμπαρουσιάσεις σαν ντεκόρ............ ............. Το βρήκα γαρδουμπάκια , κοκορέτσι κλπ απαγορευμένα. :man_in_love:
-
Ο.Κ. θα σου έτυχε ο καλός! Πάντως στην δουλειά μας είχαν φέρει μια περίοδο τέτοιου τύπου _εξ ού και οι παρατηρήσεις- και δεν επιβίωσαν και πολύ. Πάντως εφ' όσον σου κάνει την δουλειά σου , όλα καλά! Υ.Γ. Ε όχι και σεντόνια, ένα πετσετάκι ήταν μόνο! Όταν θα είναι σεντόνι θα το καταλάβεις -γονατίζει η αλεπού!-
-
Από άποψη αρχής , σωστή. Από άποψη ουσίας όμως , τον γδάρτη αυτόν, σε πρώτη ευκαιρία τον βάζεις εφεδρεία! Σου κάνει ζημιά που δεν την βλέπεις, συγκεκριμένα οι σιαγόνες ακινητοποίησης της μόνωσης του καλωδίου είναι πλαστικές και παρ' όλο που εχουν δοντάκια με ανάποδη κλίση, δεν καταφέρνουν πάντα να κρατήσουν ακίνητη την μόνωση όταν κάνεις το γδάρσιμο, γιατί οι ακμές τους δεν είναι αρκετά οξείες έτσι ώστε να εισχωρήσουν στην επιφάνεια του μονωτικού και να το συγκρατήσουν με σιγουριά. Αποτέλεσμα αυτού είναι η μόνωση να γλιστράει λίγο προς την κατεύθυνση της κίνησης των σιαγόνων απογύμνωσης, με συνέπεια -δεδομένου ότι η διαδρομή των σιαγόνων είναι συγκεκριμένη- να μην φεύγει πάντα η μόνωση από το καλώδιο. Δεύτερο είναι ότι οι σιαγόνες απογύμνωσης δεν έχουν περιορισμό διαδρομής , άρα σε πολύ λεπτά καλώδια υπάρχει πρόβλημα να τα τραυματίσει. Τρίτον το στοπ καθορισμού του μήκους απογύμνωσης είναι επιρρεπές στο να φεύγει από την ρύθμισή του, άρα δεν έχεις σταθερό μήκος απογύμνωσης. Ένας πολύ καλός απογυμνωτής είναι : KNIPEX - The Pliers Company. - Products - (http://www.pliers-online.com) Ψάξε το special και δες το animation. Ο.Κ. αντιλαμβάνομαι ότι τα εργαλεία σιγά σιγά έρχονται, και όπως και να έχει κοστίζουν ένα σκασμό χρήματα, αλλά ένα καλό εργαλείο είναι κατά κανόνα -σε βάθος χρόνου- πολύ φτηνότερο από ότι ένα φτηνό, και παράλληλα από την αρχή θα κάνει σωστή δουλειά! Ενώ μια πολύ πρόχειρη λύση σε εγκαταλείπει γρήγορα και δεν σου έχει κάνει σωστή δουλειά ούτε μια φορά. Βεβαίως δεν είναι ανάγκη να πάς σε επαγγελματικό εργαλείο, είναι αρκετό ένα καλό ερασιτεχνικό. Με την λογική αυτή, η πρέσα που έχεις είναι μια χαρά, εκτός κι' αν αρχίσεις να μοντάρεις συνεχώς καλώδια οπότε πρέπει να πάς στον "εχθρό του καλού" ! :dance3:
-
Το σχισμένο υπόστρωμα έδωσε λύση, τέλος τα σπασμένα πλεξι! Βλέπω βρήκες καλώδια special, επικασιτερωμένα, πολύ καλή ιδέα! Μια παρατήρηση, όταν προετοιμάζεις το άκρο ενός καλωδίου για πρεσάρισμα πρέπει την απογύμνωση των αγωγών να την κάνεις με γδάρτη στον οποίο ρυθμίζεται το μήκος απογύμνωσης, έτσι θα πετύχεις όλα τα βυσματάκια να γίνουν ίδια. Και κάτι ακόμα, το μήκος απογύμνωσης θα πρέπει να είναι τόσο ώστε, μετά το πρεσάρισμα, τα συρματάκια να περισσεύουν λίγο (1mm) μέσα στον κενό χώρο του βύσματος, έτσι εξασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή επαφή και η χαμηλότερη αντίσταση διάβασης, άρα ελαχιστοποιείται η πτώση τάσης πάνω στο σημείο σύσφιξης, επί πλέον αυτού ο "θύσανος των συρματιδίων του καλωδίου που περισσεύει ασυμπίεστος ακριβώς μπροστά από το σημείο σύσφιξης, κάνει ουσιαστικά αδύνατη την εξάρμοση της σύνδεσης αγωγού βύσματος. Βάλε μια φοτο της πρέσας (και μια κοντινή στην κεφαλή συμπίεσης), από ότι μπορώ να δώ καλή δουλειά κάνει! Καλή συνέχεια!
-
Το Dremel όπως και όλα τα άλλα η ηλεκτρικά εργαλεία δεν κάνουν για φινίρισμα τελικής επιφάνειας τομής ιδιαίτερα σε πολύ μαλακά υλικά, όταν απαιτείται μηχανουργική εφαρμογή. Γιατί τρώει πολύ υλικό και είναι πολύ πιθανό -για να μην πω σίγουρο- ότι θα συμβεί η στραβή! Τα τελικά θέλουν ...αγάπη και προδερμ Λίγο λίγο για να το προλάβουμε, οπότε Karmen :clap:
-
Καλησπέρα! Λοιπόν πάμε καλά!! Αλλά -το είπες κι' εσύ- "βασανίζεσαι" χωρίς λόγο. Δές σε αυτή τη σελίδα όλων των ειδών τα σεγάκια, ιδιαίτερα αυτά που θυμίζουν αυτά της ξυλοκοπτικής Eclipse Piercing Saw , Eclipse Fretsaw , Eclipse Coping Saw Eclipse Hack Saw, Coping Saw, Drywall Saw, Saw Blades, Pad Saw, Piercing Saw From Spear & Jackson Μπορείς να τα βρείς στον Ρέπα (Κακουργοδικείου < Αθηνάς χαμηλά προς Μοναστηράκι) Πριονάκια όχι από εκεί , αλλά από τον Πιόκο Στην πλατεία Κλαυθμώνος, Χαμηλά απέναντι από το πλάι του κτηρίου του ναυτικού, θα βρεις πριονάκια λεπτά σαν τρίχα , που με την βία διακρίνεις τα δόντια τους το οποία κόβουν το σίδερο και τα άλλα υλικά χωρίς να αφήνουν κανένα γράζι και γρήγορα (άμα βάλεις λάδι να γλιστράει) Το τρυπάνι όπως καί είπε ο φίλος MicAn , είναι για ξύλο, η αιχμή του κεντράρει αυτόματα το τρυπάνι στο σημάδι σου και τρυπάει εύκολα! Στον Πιόκο θα βρείς και λίμες καλές και φτηνές και σε όλα τα μεγέθη και φινιρίσματα. Όσο για το λιμάρισμα μπορείς και καλίτερα _μάλλον πιο εύκολα. Βασικό είναι να βλέπεις συνεχώς το αντικείμενο που δουλέυεις, άρα τις τρύπες τις λιμάρεις από κάτω, για να μην εμποδίζει το χέρι σου την θέα της λιμαριζόμενης επιφάνειας. Έιναι κομάτι δύσκολο, αλλά συνήθεια έιναι , επίσης όταν σε βολεύει το κομμάτι το στήνεις έτσι που η λίμα να δουλεύει πάράλληλα με το πάτωμα με το αντικέιμενο από κάτω της, για να μπορέις να ελέγξεις καλίτρα την κίνηση της. Σόρυ που σε ζαλίζω , αλλά έχεις τα φόντα για τα δύσκολα οπότε ..... Αυτά στα γρήγορα κα θα .....επανέλθω! :T::T:
-
Κουράγιο! Ένα πιθανό σενάριο είναι : Η "γλώσσα" του plexi όταν έκοψες αρκετά άρχισε να ταλαντώνεται πάνω κάτω σε συντονισμό με την κίνηση του πριονιού της σέγας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χτυπάει στο κάτω μέρος της βάσης της σέγας οπότε........ Παίζει και το ενδεχόμενο, να συνέπεσε η ιδιοσυχνότητα της "γλώσσας" (που εξαρτάται από το ελεύθερο μήκος της), με την συχνότητα πριονίσματος της σέγας, οπότε....:wall::wall: Μια καλή ιδέα θα ήταν την επόμενη φορά που θα κόψεις το κομμάτι αυτό να του περιορίσεις την ελευθερία κινήσεων με κάποιο τρόπο (το κρατάς ελαφρά από κάτω, το στηρίζεις κάπου, του αλλάζεις το βάρος κολλώντας με ταινία κάτι πάνω του -αυτό το τελευταίο θέλει ψάξιμο γιατί μπορεί η νέα αλλαγμένη ιδιοσυχνότητα να εμφανίζει και πάλι σύμπτωση με την συχνότητα πριονίσματος σε άλλο ελεύθερο μήκος του κομματιού-). Η πιο καλή ιδέα -αφού έχεις το χαλασμένο κομμάτι - είναι να "πειραματιστείς πάνω του και να δεις τι φταίει. Και στο κάτω-κάτω οι "στραβές", είναι μέσα στο παιχνίδι (για να μην πω ότι αποτελούν το "αλάτι" του !) Γιατί ο δρόμος των ιδιοκατασκευών είναι στρωμένος από απογοητεύσεις, που -σαν για να δικαιώσουν το ρητό - κάνουν τελικά καλό! Γιατί από τα λάθη μας μαθαίνουμε πιο πολλά από ότι από τα "σωστά" μας, και επί πλέον αν δεν υπήρχαν οι δυσκολίες που πρέπει να υπερκεραστούν, ποιά θα ήταν η ικανοποίηση όταν τελειώσεις την κατασκευή; Άντε καλή συνέχεια και "μη μασάς"!!
-
Μεγειά! Μια χαρά τα λέει ο Wizard! ! Και επειδή το θέμα μπαίνει στο ...χμ ...ηλικιακό, να σας πώ και εγώ που το ξέρω καλύτερα: 1. Έδωσα 180 Ε , απόλαυση....αλλά όταν περάσει η ώρα ψάχνομαι για μαξιλαράκι στη μέση! 2. Όταν "κινούμαι" σε συνεχή βάση (καλοκαιράκι κολύμπι κ.λπ.) η μέση με ...."ξεχνάει", αλλά όταν έρθει η περίοδος που είναι "τα κεφάλια μέσα" τότε.... επανέρχεται λες και δεν έλειψε ποτέ! Άρα ο συνδυασμός είναι που κάνει την διαφορά!
-
Άντε ...Σιδεροκέφαλη!!! Μια παρατήρηση -και εδώ ίσως οι περί των γραφικών εντρυφούντες φίλοι χρειάζονται- πολύ ωραίο το μοβ βύσμα, αλλά η μπογιά πήγε παντού! Αυτό ίσως έχει κάποια επίδραση στην συμπεριφορά του βύσματος στα διερχόμενα σήματα, ελπίζω η μπογιά να μην είχε μεταλλικά στοιχεία μέσα της! Πάντως όπως και να έχει θέλει προσοχή όταν επεμβαίνουμε σε αγώγιμα σημεία, ακόμα κι αν η επέμβασή μας είναι "μονωτική", γιατί είναι σχεδόν βέβαιο ότι η χωρητική σύζευξη μεταξύ των γειτονικών αγωγών θα αυξηθεί και αυτό ενδέχεται να έχει αρνητικές επιπτώσεις. Στην περίπτωσή σου ελπίζω να μην "δούμε" τίποτε τέτοιο! Καλή συνέχεια !!!!
-
Να προσθέσω κι' εγώ κάτι για το σημάδεμα και το ποντάρισμα. Ξεκινάμε με την προϋπόθεση ότι το κομμάτι του αλουμινίου θα τριφτεί μετά με ντουκόχαρτο. Το σημάδεμα δεν το κάνεις με τίποτε άλλο παρά με σημαδευτήρι ( είναι ένα εργαλειάκι που μοιάζει με βελόνα που έχει λαβή, αυτό έχει μια πολύ αιχμηρή στρογγυλή άκρη. Με την βοήθεια της ρίγας τραβάς τις γραμμές σου, πολύ-πολύ απαλά, το αλουμίνιο είναι πολύ μαλακό και το ίχνος θα φαίνεται πολύ καλά ακόμα κι' αν βάλεις πολύ μικρή δύναμη. Σημαντικό πλεονέκτημα , οι γραμμές σου θα έχουν πάχος το πολύ 1/10 του χιλιοστού(αν το σημαδευτήρι είναι αρκετά αιχμηρό το πάχος θα είναι ακόμα πιο λεπτή, αυτό σημαίνει ότι θα έχεις σημάδεμα μεγάλης ακριβείας. Πλεονέκτημα δεύτερο και σημαντικότατο μιας και δίνει την τέλεια λύση για το κεντράρισμα της πόντας. Η πονταρισιά γίνεται στο σημείο που διασταυρώνονται δύο γραμμές, μόνο που πιά λόγω της ελαφράς χάραξης που κάνει το σημαδευτήρι , στο σημείο τομής συναντώνται δύο αυλάκια. Αυτά τα αυλάκια λοιπόν εκεί που τέμνονται σχηματίζουν μια λακουβίτσα η οποία καθοδηγεί την πόντα τέλεια ακριβώς στο κέντρο τους. Άρα διευκολύνεται δραστικά η ευκολία και η ακρίβεια του πονταρίσματος. Και κάτι ακόμα για το ποντάρισμα, πάντα για το αλουμίνιο, ακόμα κι αν δεν έχεις κάνει χάραξη με σημαδευτήρι, (έχεις κάνει γραμμές με μολύβι), γέρνεις την πόντα στο πλάι έτσι ώστε να βλέπει καθαρά την μύτη της, ακουμπάς την μύτη στο "σταυρό" και σηκώνεις την πόστα σε κάθετη θέση. Πιέζεις με το χέρι σου την πόντα και αυτή αφήνει ένα μικρό σημάδι, βγάζεις την πόντα , βεβαιώνεσαι 'οτι το σημάδι είναι στη σωστή θέση και μετά με οδηγό αυτή την μικρή λακουβίτσα ξανατοποθετείς την ποντα και ποντάρεις. Και κάτι για τα τρυπήματα, πάρε τρυπανάκια κοβαλτιού κι αν βρείς ζήτα τρυπανάκια για αλουμίνιο και οπωσδήποτε χρειάζεσαι κάθετο δράπανο με σχετικά λίγες στροφές, γιατί οι χιλιάδες στροφές που παίρνει το dremel, δεν είναι καλές για τρύπημα σε μέταλλα και ιδιαίτερα σε μαλακά. Και οπωσδήποτε λάδι κοπής, μπορείς να βρείς φτηνό σε κάποιο συνεταιρισμό υδραυλικών , ζήτα της Virax, ψιλομυρίζει , αλλά κάνει καλή δουλειά και έιναι πολύ φτηνότερο από τα άλλα υγρά που είναι για σπειρώματα. Καλή συνέχεια!
-
Βρε αφήστε με να δώσω θάρρος στο κορίτσι μας! Αφού το βλέπουμε, έχει περάσει το ΣΑΕ, το "σκουλήκι" είναι πια ποοολύ βαθειά! Τώρα "βουτάει" και στο "γυάλινο κόσμο"! Και τώρα για να σταματήσω το καλαμπούρι, πράγματι η επιδεξιότητα στα χέρια, δεν είναι κάτι που το πετυχαίνεις από την μια μέρα στην άλλη, κάποιοι δεν το καταφέρνουν ποτέ, κάποιοι όμως -απ' την άλλη μεριά- "το έχουν στο αίμα τους", και εδώ, νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με μια τέτοια περίπτωση! Και το λέω αυτό, γιατί εκτός από την βασική επιδεξιότητα, βλέπω φαντασία και ερευνητική διάθεση, διαισθάνομαι έναν όμορφο "τσαμπουκά", που μόνο καλά θα δώσει, τόσο στη φίλη μας όσο και σε μας!
-
Και κάτι ακόμα, αν οι ανεμιστήρες μπουν κολλητά με το πλέξι, καλό είναι να κάνεις τα χείλη της οπής αναρρόφησης του αέρα πομπέ, γιατί ο αέρας που θα περνά από εκεί θα ψιλοσφυρίζει αν οι ακμές είναι πολύ οξείες. Αντε καλή συνέχεια!
-
Κανένας διαχωρισμός!! Η φίλη μας, έχει πιάσει την ουσία σε βάθος, και τα δύο από ατσάλι είναι, και αν το θέσουμε και διαφορετικά, η βελόνα μπορεί να είναι απίστευτα "απαιτητική κι ασήκωτη" (αν δεν πιστεύεις ρώτα μια μοδίστρα!) Άλλωστε αυτό που λέμε για κάποιον που κάνει φίνα δουλειά, ότι :"Κεντάει!!" Είναι τυχαίο;....Δεν νομίζω!!
-
Περιττό να πω ότι μας εξάπτεις....την περιέργεια! Δύο πραγματάκια να σου πώ: 1. Απόφευγε, όπου μπορείς να χρησιμοποιείς το Dremel για κάθετες -ή και γενικώς ευθείες κοπές. Πολύ καλύτερο αποτέλεσμα θα έχεις , αν σημαδέψεις περιμετρικά το κομμάτι σου, το πιάσεις στην μέγγενη και μετά πάρεις την σωστή θέση και το κόψεις με ένα σιδεροπρίονο. Το κόψιμο θα γίνει κάθετο και αν έχεις την κατάλληλη λάμα και πριόνι (εργαλείο) θα κοπεί σαν "χαλβάς". (Θα δω τι μάρκα είναι κάποιες που χρησιμοποιώ και εγώ, που δεν σπάνε με τίποτα και κόβουν πολύ καλά και θα σου πω). 2. Την λείανση που έκανες στο σόκορο της αλουμινογωνιάς θα την πετύχαινες πιο εύκολα αν έδενες το κομμάτι στη μέγγενη και με μια λίμα το έπαιρνες στα ίσια* {* Το ζήτημα με την λίμα έιναι σημαντικό, έχει την δυσκολία του, αλλά μετά από λίγη εξοικοίωση κάνεις "παπάδες", όπως τόσες φορές έχουμε δεί εδώ μέσα από τον "μαστροχαλαστή μας! } Και επί πλέον ένα άλλο πιο σημαντικό ζήτημα, πιάνοντας την γωνιά από μια απόσταση 10 -15 cm μακρύτερα από το σημείο τριβής στο γυαλόχαρτο, έχει σαν αποτέλεσμα η παλινδρομική κίνηση που κάνεις με χέρι "μετατρέπεται" στο σημείο τριβής σε μια ελαφρά γωνιακή ταλάντωση γύρω από τον κάθετο άξονα που ορίζει το σημείο τριβής , με αποτέλεσμα το σόκορο αντί να λειαίνεται και να παραμένει κάθετο προς τον διαμήκη άξονα του κομματιού , να "στρογγυλεύει" ελαφρά, να γίνεται "πομπέ", έστω και αδιόρατα. Πιο καλό αποτέλεσμα θα έχεις αν χρησιμοποιήσεις τη λίμα και τελειώσεις την επεξεργασία με μια ψιλή λίμα και μετά το βρεγμένο ντουκόχαρτο. Βέβαια πολύ κουβέντα έκανα για την καθετότητα, αυτό είναι πιο εύκολο να το λες παρά να το πετυχαίνεις*! {*Έχω κάποιες σκέψεις για το πως μπορούμε να πετύχουμε κάθετη λείανση σε ένα κομμάτι, ή και με άλλη γωνία, όταν το καταλήξω (σχεδιαστικά τουλάχιστον ) θα το ποστάρω για όποιον το χρειαστεί.} Ελπίζω να μην σε "ζάλισα". Καλή συνέχεια!!