Η μάνα της γιαγιάς μου όταν έφυγε από τη Σμύρνη την περίοδο του Διωγμού, 2 πράγματα κράταγε.
Στο ένα χέρι τη -νεογέννητη- γιαγιά μου και στο άλλο το συγκεκριμένο τηγάνι. Ως μοναδικό κειμήλιο
της πατρίδας, αποφάσισε να χρησιμοποιεί αυτό το τηγάνι για πάντα και το ίδιο έκανε και η γιαγιά μου
συνεχίζοντας την παράδοση. Αυτή η μελανολαδίλα στο τηγάνι όχι μόνο δεν είναι ανθυγιεινή,
αλλά προσφέρει μακροζωία και γευστική εμπειρία εκατοντάδων χρόνων.-
Με αέναη ευχαρίστηση να πάμε στη γιαγιά να μας κάνει το τραπέζι, αν και
περιμένει πώς και πώς να της πάω μια νυφούλα και 'συ καλούλης είσαι. =)
Anyway, και κάτι on-topic. Αν και η φωτογραφία
είναι fail, η γεύση σχεδόν αγγίζει την τελειότητα.
Πάνω μπάλα: Ferrero Rose με κομμάτια Ferrero Rose
Κάτω μπάλα: Cookie με κομμάτια μπισκότου
Αριστερή μπάλα: Κεράσι με κομμάτια κεράσι
Δεξιά μπάλα: Κρέμα brownie με κομμάτια brownie
+++ μπόλικο σιρόπι σοκολάτα & σιρόπι καραμέλα