trib

Ξέχασες μόνο τα παρακάτω

Αυτό με το μπρόκολο, αρακά & μαυρομάτικα έχει συμβεί στην πραγματικότητα (δεν σου αρέσει το παστίτσιο μου, φάε 10 μέρες φασόλια, αρακά και παντζάρια).

Στο βίντεο της πρώτης εισβολής, υπάρχουν μερικά άτομα με διαπιστευτήρια. Μάλιστα ο ένας από αυτούς (όπως διάβασα και άκουσα από τον Γεωργίου) είναι ο υπεύθυνος ασφαλείας του γηπέδου. Θεωρούν πως η εισβολή έγινε για να διακοπεί το παιχνίδι, κάτι που γνώριζαν όλη την εβδομάδα, για να διώξουν τον Αλαφούζο. Πιασ'τ'υαγό και κούρευτο.

Είχα πάει το 11, αν θυμάμαι καλά τη χρονιά, στο Σύνταγμα τότε που άρχιζε η μεγάλη κατρακύλα. Είχε και τότε χημικά αλλά δεν ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλο. Όταν άρχισαν να ρίχνουν φύγαμε προς διάφορους δρομους. Εχθές μόνο πλάτες έβλεπα. Και μια πόρτα. Στρεσαριστηκα αρκετά να σου πω γιατί ένιωθα παγιδευμένος εντελώς. Για περίπου 10 λεπτα.

Κοιτάχτε από που μπήκαν. Στη θύρα πίσω από τους πάγκους. Κάποιος τους άφησε. Και εκεί έκατσαν μετά. https://www.sdna.gr/podosfairo/superleague/article/578722/vinteo-i-stigmi-poy-oi-opadoi-toy-pao-kanoyn-ntoy-ston-pagko

Παιδιά εγώ δεν το έχω ξαναζήσει αυτό. Μια αστυνομία να μην έχει ηθικούς φραγμους. Μια πόρτα για να βγούμε 3000 άτομα. Περίεργα σκηνικά. Κόσμος φοβισμένος. Και όλα αυτά σε ένα παιχνίδι ψυχαγωγίας που ανέφερε κάποιος παραπάνω. Ανεξάρτητα από ομάδες, κόκκινα και πράσινα. Ο κόσμος έτρεχε από φόβο προς το σταθμό ειρήνη. Δεν ξέρω αν φαίνονται υπερβολικά, αλλά ένιωθα ότι δεν μπορεί να συμβαινει αυτό.

Ακόμη και τώρα μυρίζω καμένο. Λες και καίγεται κάτι. Σαν τσιγάρο. Δεν μπορώ να καταλάβω. Έχω ρίξει άπειρο νερό στη μούρη μου, αλλά δεν φεύγει. Ευτυχώς τα μάτια έφτιαξαν μετά το 3ο μπάνιο. Ζώα προς σφαγή, όπως ακριβώς το λες. Έτσι ένιωσα. Σαν να μην έχω νόημα, αν μου συμβεί κάτι. Δεν ξέρω αν στο περιγράφω σωστά για να το καταλάβεις. Οι παίχτες σταμάτησαν να παίζουν γιατί έφτασε η μυρωδιά μέχρι κάτω. Και η μυρωδιά ακόμη κι όταν έφυγε η ασπρίλα σαν σύννεφο, ήταν έντονη. Δεν μπορούσα να καταλάβω από που ερχόταν. Λες και ο αέρας γύρω μας είχε δηλητηριαστεί.

Εχθές πήγαμε να δούμε τον αγώνα με κάτι φίλους. Πήγαμε σχετικά νωρίς και μπήκαμε εύκολα. Έλεγχος υπήρχε από αστυνομικούς και σεκιούριτι. Εμάς μας άνοιγαν τα μπουφάν και τσέπες μεγάλες. Περάσαμε στη θύρα και όλα καλά. Από νωρίς έπεφταν βόμβες πραγματικές μέσα και έξω από το γήπεδο. Συνηθισμένο φαινόμενο. Συνθήματα φωνές και κουβέντες ποδοσφαιρικές με όλη την παρέα. Ειδικά στην αρχή του ημιχρόνου και στη βράβευση του Σισέ πρέπει να άναψαν 100 καπνογόνα. Έσβησαν γρήγορα όμως. Τώρα όσο αφορά την πρώτη είσοδο. Δεν τους πήρε κανένας χαμπάρι. Μπήκαν από άλλη θύρα στον αγωνιστικό χώρο και όχι από τους οργανωμενους. Μπορεί να έφυγαν από εκεί δεν είδε κανείς. Στο γήπεδο όμως μπήκαν μέσα από τη θύρα δίπλα στους επίσημους. 40 περίπου άτομα διέκοψαν το παιχνίδι. Ο κόσμος τους έβριζε συνεχώς. Σαν καραγκιοζηδες που είναι έφευγαν ένας ένας αφού μπήκε η αστυνομία μέσα. Με το πάσο τους. Κάνεις δεν τους απωθησε. Μόνοι τους βγήκαν χαλαρά. Μετά έβαλαν ταινία απαγορευτική αεροδρομίου και 4 σεκιούριτιαδες που πληρώνονται 30 ευρώ τη βάρδια. Ότι να ναι. Αυτοί πήγαν και έκατσαν μετά δίπλα στο στίβο από την είσοδο που μπήκαν πριν. Δεν τους έβγαλε κάνεις από το γήπεδο. Το διανοηστε ; Έμειναν και έβλεπαν αγώνα!! Αφού μπαίνει το γκολ, έβαλαν φωτιές δίπλα στο πέταλο. Δίπλα από τους οργανωμενους πετώντας μολοτοφ στον εξωτερικό χώρο του γηπέδου προς τους αστυνομικούς. Χωρίς κανένα λόγο όλα αυτά. Όλοι απορουσαμε. Δεν ξέραμε γιατί γίνονταν όλο αυτό. Οπαδοί των οργανωμένων πήραν πυροσβεστήρες και έσβηναν τις φωτιές. Ταυτόχρονα οι αστυνομικοί έριξαν 40 50 χημικά στη θύρα των οργανωμένων. Και όχι στη θύρα που ήταν οι μπαχαλακηδες. Αν είναι δυνατόν. Οι οργανωμένοι έτρεχαν σαν τα ποντίκια. Μιλάμε για 2000 άτομα να τρέχουν προς όλες τις κατευθύνσεις γιατί δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν. Έσπασαν τα πλέξιμο Γκλας και έμπαιναν σε διπλανες θυρες για να ανοίξουν τα μάτια τους και να πάρουν μια αναπνοή. Η κατάσταση αποπνικτική. Μερικοί έτρεχαν μέσα στο γηπεδο γιατί έπεφταν σαν τα κοτόπουλα. Η ΕΡΤ είδα έλεγε μετά ότι μπήκαν για επεισόδια. Μπήκαν γιατί δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν. Φεύγουμε. Μαζί με εμάς φευγει όλο το γήπεδο πανικόβλητο γιατί δεν μπορούσε να αναπνεύσει κάνεις από τα χημικά. Φωνάζανε οι οργανωμένοι ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΕΣΤΕ ΗΡΕΜΑ. Μην ποδοπατηθουμε. Με σκούφια και Κουκουλες στη μούρη μας δακρυζαμε και οριακά αναπνεαμε. Βγήκαμε γρήγορα από τη θύρα και ο κόσμος έτρεχε πανικόβλητος. Είδα σκηνικά μπαμπάδων να έχουν πάρει τα παιδιά παραμασχαλα και έτρεχαν όπου φύγει φύγει. Καθίσαμε λίγο απέξω να πάρουμε μια ανάσα. Μερικοί ξανά έμπαιναν μέσα δουν τι συμβαίνει. Φύγαμε με άσπρες μούρες από τα χημικά. Ακόμη και σήμερα το πρωί τσούζει η μύτη μου και τα μάτια μου. Εγώ προσωπικά δεν κατάλαβα γιατί έγιναν όλα αυτά. Που τα έβλεπα από πρώτο χέρι. Δεν είδα καμία πρόκληση από τον Ολυμπιακό. Μάλλον είχαν προηγούμενα. Κανένας δεν αντέδρασε στην πρώτη εισβολή. Και τπτ δεν έγινε ως προς την προστασία των υπολοίπων. Εγώ κορώνα γράμματα την σωματική μου ακεραιότητα δεν την ξαναπαιζω. Μα διαλυθει η ομάδα. Σκασιλα μου. Αυτό που είδα είναι εμένα και τους φίλους μου και τον υπόλοιπο κόσμο που εβλεπε χαρούμενος ένα παιχνίδι, να μας συμπεριφέρονται σαν εγκληματίες. Ούτε ένα ευρώ δεν θα ξαναδουν. Καμία διοίκηση κανένας Παναθηναικος. Ελπίζω να μην σας κούρασα και έχοντας διαβάσει κι άλλα post μου να καταλάβετε πως όσα περιγράφω είναι ότι πιο αληθινό θα διαβάσετε ανάμεσα στα άρθρα του κώλου των αθλητικών ειδησεογραφικων.

Triple Frontier [link] Πρόκειται για παραγωγή Netflix όπου πρωταγωνιστούν μεγάλα ονόματα του Hollywood. Ένας από αυτούς, ο Oscar Isaac, είναι και από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς. 5 άτομα ετοιμάζονται να κάνουν τη μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών. Η ταινία όμως δεν εστιάζει πολύ σε όλες τις λεπτομέρειες. Οι 5 πρώην στρατιωτικοί, έχουν την εμπειρία και τις γνώσεις, να κάνουν τη ληστεία να φαίνεται παιχνιδάκι. Βέβαια δεν θα είναι το ίδιο εύκολο να πάρουν τα χρήματα τελικά στο σπίτι. Μου κάνει εντύπωση πως αρκετές ταινίες και σειρές του Netflix έχουν κινηματογραφική εμπειρία εικόνας. Αλλά κάπου το χάνει στη σκηνοθεσία. Το ίδιο συμβαίνει και στο Triple Frontier. Η ταινία δεν είναι κακή, είναι κάτι καλύτερο από μέτρια. Θεωρώ πως αν είχαν απεριόριστο budget, θα ήταν κορυφαία. Οι αστέρες του Hollywood, παίζουν αρκετά καλά, όπως τους έχουμε συνηθίσει και σε άλλες ταινίες. Είναι όλοι τους δυναμικές παρουσίες και γράφουν όμορφα στο γυαλί. Διαβάζοντας άλλα review είδα πολλές φορές τη φράση "something was missing" και θα συμφωνήσω απόλυτα. Ενώ είχε το potential να γίνει πολύ καλή ταινία, κάτι έλειπε. Πιθανολογώ το budget. Η ιστορία διαδραματίζεται σε σχετικά όμορφα σκηνικά, το πιστολίδι είναι αρκετά αληθινό και η ταινία φέρνει λίγο προς την πραγματικότητα. Τι εννοώ. Δεν είναι η κλασσική action ταινία που ο ήχος από τις σφαίρες, οι εκρήξεις και οι μαχαιριές φαίνονται παιδικά. Ακριβώς το αντίθετο. Οι σφαίρες, τα όπλα, οι μάχες, το κυνηγητό, είναι γυρισμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να μοιάζει με RAW footage. Όχι όσο αφορά την εικόνα, αλλά όσο αφορά τη σκηνοθεσία. Χωρίς απότομες κινήσεις της κάμερας, χωρίς ηρωισμούς, χωρίς άλματα από ταράτσες. Απλά καθημερινά πιστολίδια. Είναι αρκετά προβλέψιμη σε αρκετά σημεία. Βέβαια έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι επαγγελματίες στρατιωτικοί έχουν την τρομερή εμπειρία. Ή τουλάχιστον αυτό ήθελε να μας περάσει η ταινία. Συμβαίνουν κανά δύο πράγματα που δεν το περιμένεις. Αφήνει επίσης μερικά ερωτηματικά αλλά εν τέλει δεν σε νοιάζει να μάθεις την απάντηση. Ελαφριά ταινία χωρίς να πονοκεφαλιάζεις, με σχετικά αργό build-up, χωρίς απαραίτητα να πρέπει να διαβάσεις όλους τους διαλόγους. Εύκολη ιστορία να ακολουθήσεις ακόμη κι αν χάσεις 2-3 σκηνές. Ξεχνιέται σχεδόν αμέσως βέβαια. Δεν κερδίζεις κάτι, ούτε χάνεις κάτι. Μία Κυριακή μεσημέρι για χαλάρωμα, ένα Σάββατο βράδυ που παίζει όλο Ελληνικά και survivor ή μία Παρασκευή βράδυ μετά τη δουλειά, αξίζει τον κόπο. Την είδα με ασύρματα ακουστικά ξαπλωμένος και ομολογώ ότι δεν με πήρε ο ύπνος. Πιο πολύ όμως μου άρεσαν οι ηθοποιοί παρά η ταινία.

Μετά την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τον Παναγιώτη Γιαννάκη στην Ευρωβουλή, ακολούθησε η... απάντηση του ΚΚΕ με Βλαντιμίρ Τσατσένκο.

Ναι αλλά ήταν έξυπνος

Είναι τρομερό το γεγονός το πόση αδιαφορία και κλέψιμο έχει πέσει τόσα χρόνια. Ούτε καν μπορούσε να πάει ο νους ότι ο δήμος πλήρωνε τέλη για μηχανάκια που δεν υπάρχουν. Ο Εσκομπάρ θα ζήλευε την ευφυϊα μας.

http://fttxgr.eu/ Δεν είναι απόλυτα ενημερωμένο αφού οι προσθήκες γίνονται από τους χρήστες. Οπότε οι αριθμοί στις καμπίνες και οι τοποθεσίες είναι 50/50.

Εμείς εδώ στις νοτιο-δυτικές περιοχές έχουμε άλλο πρόβλημα. Η Vodafone δεν έχει "επινοικιάσει" ακόμη τις καμπίνες της Wind και ούτε πρόκειται στο άμεσο μέλλον, οπότε για να βάλει κάποιος VDSL πρέπει να πάει σε Wind ή Cosmote. Εδώ και αρκετό καιρό (περίπου 2 μήνες) η Vodafone λέει πως δεν είναι στο πρόγραμμα. Ετοιμάζομαι για ηρωική έξοδο με πέναλτυ 80 ευρώ.

Κάποια σχέδια που έβλεπα σε άλλο forum για να βάλω το subwoofer στο κέντρο.

http://www.thetoc.gr/people-style/article/astunomikoi-brabeusan-tin-antzela-dimitriou

Captain Marvel Οι περισσότεροι γνωρίζουμε ποια είναι η "νέα" ηρωίδα των Marvel. Αλλά ακόμη κι αν κάποιος δεν γνωρίζει την ιστορία της, η ταινία λύνει αρκετές απορίες ως προς την προέλευσή της, τις δυνάμεις της και τη γνωριμία της με τον Fury. Ας πάμε όμως στα ενδότερα. Θα ξεκινήσω με το προφανές. Πρόκειται για μία ταινία όπου το γυναικείο στοιχείο είναι πιο έντονο από ποτέ, σε σύγκριση με άλλες ταινίες της Marvel. Οι γυναίκες της ταινίας (γιατί υπάρχουν κι άλλες) είναι οι βασικοί μοχλοί του σεναρίου ενώ οι άντρες έχουν δευτερό-τριτους ρόλους. Λογικό μπορεί να φανταστεί κάποιος αφού μιλάμε για τη SuperWoman των Avengers. Ακόμη και ο Fury, είναι "τοποθετημένος" με τέτοιο τρόπο ώστε να μην διεκδικεί τίποτα σαν ρόλος. Απολύτως τίποτα. Και η αλήθεια είναι ότι ο Samuel παίζει τον "χαβαλέ" συνεργάτη που προσφέρει λίγο χιούμορ πριν τη δράση. Η ταινία προβάλει τον δυναμικό χαρακτήρα (εκτός από τις δυνάμεις της) της Captain Marvel με πληθώρα τρόπων. Και σε κάθε περίπτωση, σε κάθε δευτερόλεπτο της ταινίας δείχνει ανίκητη (τρώει μπουνιές αλλά είναι λες και δεν τις έφαγε). Προβλέψιμη μέχρι αηδίας σε όλες τις περιπτώσεις. Μου θύμισε ταινίες του 80, στις οποίες τα κλισέ δίνουν και παίρνουν. Δεν θυμάμαι κάποιο σημείο στο οποίο έμεινα άφωνος. Μάλιστα η καλύτερη σκηνή της ταινίας (δεν είναι spoiler) είναι μετά το τέλος της ταινίας, λίγο μετά τα credits (γιατί έχει δύο σκηνές - η μία στα πρώτα credits η δεύτερη στα δεύτερα credits τέλος). Και καλύτερη εννοώ, τον συνδετικό κρίκο με τους Avengers. Με άλλα λόγια αν κάποιος δεν θέλει να δει όλη την ταινία, απλά μπορεί να δει αυτή τη σκηνή. Οι αερομαχίες είναι κακές. Και ξενέρωσα ιδιαίτερα με τον τρόπο που προσπαθούσαν να παρομοιάσουν την Captain Marvel με θρυλικούς χαρακτήρες όπως ο Tom Cruise στο Top Gun (υπάρχουν σχετικές πόζες που θυμίζουν τον υψωμένο αντίχειρα του Tom). Φορώντας τη φόρμα της Αεροπορίας, πόζαρε λίγο πριν ξεκινήσει η πτήση. Ιεροσυλία παιδιά. Βέβαια η Captain δεν χρειάζεται απαραίτητα αεροπλάνο. Η Brie Larson δεν έχει την επιβλητική παρουσία που έχουν άλλοι χαρακτήρες. Είναι λιγάκι ξενέρωτη σε ορισμένες σκηνές και δεν μου γεμίζει το μάτι. Δεν είναι Uma Thurman όπως στο Kill Bill που έβλεπες σπαθί και ήθελες να κρυφτείς. Δεν είναι Gal Gadot που σου βγάζει μία αγριάδα. Δεν είναι Daisy Ridley, που την αγγίζεις και τρως μπουνιά (από το Star Wars). Ούτε φυσικά Charlize Theron στο Mad Max που νόμιζες ότι θα σε σπάσει στο ξύλο. Σε κανένα σημείο της ταινίας δεν φαίνεται "The Bad Mother&!@#$%^" που έρχεται να τα σπάσει όλα. Είναι η "ηρωίδα" της γειτονιάς. Σαν ταινία είναι πολύ μέτρια. Δεν κερδίζεις τίποτα σαν θεατής πόσο μάλλον από το σύμπαν της Marvel. Ίσα ίσα θεωρώ πως είναι μία υποστηρικτική ταινία του Endgame, ώστε να διατηρήσουμε ένα δίμηνο στην αγορά του κινηματογράφου το όνομα Marvel. Προσπαθεί να δέσει λεπτομέρειες που έχουμε δει σε άλλες ταινίες και δεν αφήνει κανένα μυστήριο. Μία κατάσταση Filler με άλλα λόγια. Οριακά τη βαθμολόγησα με 6 αντία για 5, λόγω της τελευταίας σκηνής και γενικότερα του τελευταίου 10λέπτου που είναι το πιο fun σημείο να φας τα ποπκορν. Ενώ έχουν πέσει τόσα εκατομμύρια διαφήμισης για το promotion, δυστυχώς είναι ταινία που γρήγορα θα ξεχαστεί. Άσχετα τι λέγαμε πριν την ταινία, άσχετα τι είπε η Brie και έφερε αντιπαραθέσεις και άσχετα τις κακές κριτικές, δυστυχώς οι φήμες επιβεβαιώνονται. Δεν είναι τόσο κακή η ταινία, αλλά περιμένεις κάτι περισσότερο από τα κλασσικά "μπαμ μπουμ". Δεν μετανιώνω που την είδα αλλά δεν γέμισα σαν θεατής, ούτε καν στο μισό. Πήγα σπίτι δλδ και έβαλα Netflix να δω Umbrella Academy.

Ίσως μετράει και αυτούς που δεν έχουν πωληθεί ακόμη αλλά έχουν αγοράσει άδεια.

Μεγάλο μέρος της ταινίας με αυτό τον τρόπο έχει γυριστεί. Οι σκηνές κόβονται ακαριαία, παύσεις, άρωμα ερασιτεχνών κινηματογραφιστών. Μάλλον έχει γίνει θελημένα. Δεν γνωρίζω. Δεν κουράζει όμως. Ίσα ίσα, περνάει και σχετικά γρήγορα η ώρα.

Bohemian Rapsody Σε γενικές γραμμές μου αρέσουν οι αληθινές ιστορίες και οι βιογραφίες. Το Bohemian Rapsody είναι μία ταινία αφιερωμένη στον Freddie και κατ' επέκταση τους Queen. Πως γεννήθηκαν, την πορεία τους και με ποιο τρόπο κέρδισαν τη σκηνή του Rock n Roll σε μία εποχή που υπήρχαν Θρύλοι και Θρύλοι επί σκηνής. Προσωπικά τους Queen δεν τους θυμάμαι. Ήμουν μικρός σε ηλικία (γεννηθής το 1985). Τους έμαθα αρκετά αργότερα από το θάνατο του Freddie. Στην ηλικία των 14-15 περίπου, κοντά στο 99/00. Βέβαια έχω ακούσει ουκ ολίγες φορές τα τραγούδια τους, έχω δίσκους, cd ακόμη και κασσέτες, είτε δικούς μου είτε από θείους. Τραγούδια τα οποία ποτέ δεν βαρέθηκα να ακούω και τραγούδια τα οποία είναι τόσο ζωντανά που νομίζεις ότι μόλις εχθές κυκλοφόρησαν. Οι Queen νομίζω έκαναν κάτι πραγματικά μαγικό στην εποχή τους. Τώρα όσο αφορά την ταινία. Είδα πράγματα τα οποία δεν τα γνώριζα. Όπως για παράδειγμα την πρώτη του σχέση, το αντικείμενο που σπούδαζε, ότι είχε αδελφή, λεπτομέρειες της ζωής του αλλά και τον τρόπο που "ανακάλυψε" ότι του αρέσουν οι άντρες (αν φυσικά όλα είναι αληθινά γεγονότα). Η ταινία εστιάζει 80% στον Freddie και 20% στους Queen και την υπόλοιπη μπάντα. Εμφανίζονται μάλιστα σαν δευτερο-τριτοι χαρακτήρες, κάτι που προσωπικά δεν μου άρεσε. Δεν είναι το ίδιο δυναμικοί, υπάρχουν μόνο κ μόνο για να συμπληρώσουν τον περίγυρο. Λογικό θα έλεγε κανείς για να μην κλέψει κάποιος την αίγλη του Freddie. Ο Rami Malek που γνώρισα μέσα από το Mr. Robot, σαν Freddie, φαίνεται να παίζει τον εαυτό του. Κάποιος που έχει παρακολουθήσει τις 3 season του Mr. Robot θα καταλάβει τι εννοώ. Δεν είδα κάτι καινούριο από αυτόν και ο εκκεντρικός χαρακτήρας των Queen, νομίζω δεν είναι επιτυχημένος. Από τα λίγα που έχω δει σε αληθινά βίντεο, ο Freddie ήταν πιο τσιτωμένος, μιλούσε πιο γρήγορα, τα χαρακτηριστικά του προσώπου του άλλαζαν συνεχώς. Επίσης και στις live συναυλίες έδειχνε πιο χαρούμενος, με περισσότερη ενέργεια. Ο Rami τον κάνει να φαίνεται βαρεμένο, εν μέρη. Σαν να έμαθε τις κινήσεις και απλά να τις αντέγραψε. Βέβαια δεν φταίει ο Rami, αλλά ο Freddie, που ήταν τόσο τρομερή προσωπικότητα που είναι αδύνατο να αντιγράψεις. Πρόκειται για μία ταινία που εστιάζει επίσης πολύ στα τραγούδια. Κάποιος που μεγάλωσε με τους Queen θεωρώ θα δει την ταινία σαν ένα μουσικό show και όχι σαν ταινία. Σαν ταινία ξεχνιέται εύκολα (δεν εννοώ την ιστορία του Freddie - σκηνοθετικά εννοώ), δεν επιδέχεται επαναληψιμότητας, αφού θα προτιμούσα να βάλω μία live συναυλία στο YouTube παρά την ταινία. Εστιάζει τόσο πολύ στα τραγούδια που σε αρκετές περιπτώσεις ο θεατής μπορεί να προχωρήσει την ταινία. Ένιωσα ότι δεν γνωρίσαμε πραγματικά τον Freddie, αλλά γνωρίσαμε τη μουσική ευφυϊα του να κάνει όλο το κοινό να παραμιλά. Με άλλα λόγια, θεωρώ πως η ταινία δεν θα μείνει στην ιστορία. Ο ίδιος ο Freddie, αντίθετα θα τον θυμόμαστε για πάντα. Μάλιστα, ειδικά προς το τέλος, αρκετοί θα τους πάρουν τα "ζουμιά". Μπορεί αυτό να είναι και η επιτυχία της ταινίας για τη μεγάλη της βαθμολογία. Ο τρόπος που σε συγκινεί. Τώρα, γιατί βάζω 8 στα 10. Είναι μία ταινία που ξυπνά "αναμνήσεις". Μία ταινία που περιμένεις πως και πως να ακούσεις τις τραγουδάρες. Μία ταινία που αναμένεις αυτή την περίφημη συναυλία στο τέλος, που απολαμβάνεις 15 λεπτά καθαρής μουσικής. Σε συγκινεί το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος έζησε ανάμεσά μας. Νομίζω πως η ταινία είναι αρκετά επιτυχημένη λόγω των Queen και του ίδιου του Freddie και όχι απαραίτητα των ηθοποιών. Δύσκολο κάποιος να ξεχωρίσει αυτά τα δύο πράγματα. Ταινία vs Queen. Η ταινία όμως είναι από τις κορυφαίες της χρονιάς λόγω των Queen και δεν είμαι σίγουρος ότι θα ήθελα να σκέφτομαι την ταινία όταν σκέφτομαι την μπάντα.

Προφανώς και δεν θα πάω σε μαγαζί που δουλεύουν νεοναζί η ρατσιστές. Δεν σε καταλαβαίνω.

Καλησπέρα, Έχω ένα σύστημα το οποίο αποτελείται από: - HP SFF 6300 (small factor PC) - Intel Core i5 3570 - Kingston 16GB DDR3 1600MHz - Kingston SSD 120GB - HDD WD 500GB - DVD-RW - Με θύρα DisplayPort - Πολλές θύρες USB 3.0 / USB 2.0 (μπρος - πίσω) - Windows 10 Pro 64bit Αυθεντικά (με κλειδί και αυτοκόλλητο) - Υποστήριξη κάρτας γραφικών έως 1050Ti Low Profile (χρησιμοποιώ την ενσωματωμένη του επεξεργαστή τώρα) Ποια είναι μία τίμια και ρεαλιστική τιμή πώλησης; Ευχαριστώ υ/γ: Έχουμε thread για να κάνουμε τέτοιου είδους ερωτήσεις; Αν ναι, ας μεταφερθεί παρακαλώ.