Seafalco

Δεν της φαινόταν . . . . . . . αλλά τελικώς πολύ σωστή ήταν ! @ΓιαγκΤ απλά respect ! @Dark83 Καλώς ήρθες στην παρέα μας! Αν μπορείς πές μας κάτι παραπάνω για το τι δουλιές θέλεις να κάνεις και πόσο συχνά . Και αν μπορείς γράφε στα Ελληνικά (είσαι Ελλάδα υποθέτω).

Για τις πρέσες του Emil είχε κάνει παρουσίαση η Αγάπη (δες το σύνδεσμο που έβαλε πιο πάνω) νομίζω ότι αυτή που δείχνεις συμπεριλαμβάνεται. Αν όμως το ενδιαφέρον σου δεν είναι προς αυτούς τους ακροδέκτες, -προσωπικά- και πρίν πάω σε κινέζικο, θα κοίταγα αυτά, που ενώ είναι Ευρωπαϊκά (Ιταλικά) και έχουν εφ΄όρου ζωής εγγύηση, από ένα πρόχειρο ψάξιμο στον τσιφούτη είδα ότι έχουν τιμές πολύ χαμηλές! https://www.karaiskostools.gr/presses-akrodektvn#/sort=p.sort_order/order=ASC/limit=50 http://www.fasanotools.com/prodotti_eng.asp?cat=231 Δεν τα έχω δει από κοντά, αλλά μιας και τα έχει ο Καραΐσκος, δεν είναι δύσκολο αν είσαι Αθηνα να τα δείς από κοντά. Και από εκεί και πέρα το εκτιμάς . . . Οι πρέσες με αντλακτικές σιαγόνες ξεφεύγουν πολύ σε τιμές. Εναι προτιμότερο να ε΄χεις δύο πρέσες με αυτές τις τιμές !

Τώρα μάλλον αστειεύεσαι!

Σε αυτό δεν έχεις άδικο! Κι εγω το ίδιο κάνω όταν χρησιμοποιώ τη μπλε πρέσα μου (τσινουά κάτι . . .) κατεβάζω ένα νούμερο την πρέσα. Χαλάει λίγο τα πλαστικά, αλλά σφίγκει και κάνεις και μπράτσο / τενοντίτιδα, αν το παιξεις παλικάρι και δεν την σφίξεις και με τα δύο χέρια ! Αυτό που κάνω και έχω βρεί σαν λύση για σχετικά καλό πρασάρισμα με φτηνές πρέσες (υπηρασιακές δεν έχει μαρκέ πρέσες!) είναι να γεμίζω το σωληνάκι του ακροδέκτη με χαλκό. Δηλαδή αν το καλώδιο μπαίνει και κολυμπαει μέσα, το γδύνω παραπάνω και το διπλώνω, οπότε έρχεται πιο κοντά σε αυτό που μπορεί να σφίξει ο ακροδέκτης σωστά. Μανούρα είναι, αλλά σαφώς μικρότερη από το ψάχνεσαι στο μέλλον ! Όπως και να έχει αν ασχολείσαι επαγγελματικά είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείς και τα ανάλογα καλά εργαλεία, είναι σε βάθος χρόνου τα πιο φτηνά, καθώς αποφεύγεις να ψάχνεις τι δεν δουλέυει σε αυτά που έφτιαξες χάνοντας χρόνο και -το σημαντικότερο!- την εκτίμηση του πελάτη σου ! Παρεμπιπτόντως, στο μυαλό μου έρχεται η εικόνα που κάθε "συλέκτης παλαιάς τεχνολογίας" έχει στο μυαλό του . . . ακροδέκτες (θηλιές, ή φτυαράκια) από αμερικάνικο στρατιωτικό εξοπλισμό, αυτά με το κόκκινο ημιδιαφανές μανικάκι στο πίσω μέρος και τα καλώδια με μόνωση τεφλόν! Μετά από 50 χρόνια, τους βλέπεις και είναι καινούριοι ! Και από σφίξιμο, τι να λέμε τώρα! Κόβεις τον ακροδέκτη στη μέση και στην τομή ο χαλκός είναι πεντακάθαρος γυαλιστερός και χωρίς καμιά οξείδωση. Συνεπώς οι τρόποι και τα υλικά υπάρχουν, εκεί που κολλάμε είναι στην τεχνικοοικονομική μελέτη του πραγματος, που "όλως τυχαίως" δεν μετράει όσο θα έπρεπε το θέμα της αξιοπιστίας σε βάθος χρονου. Γιατί όπως πολύ καλά το είπες προχθές, αν το φτιάξουν πολύ καλό, πώς θα σου χαλάσει να πάς για να σου τα ξαναπάρουν ! Μα βάση αυτά και έχοντας κατά νού ότι η αύξηση της παραγωγής φέρνει τη μείωση του κόστους, πόσο λέτε να κόστιζε μια καλή πρέσα αν στο εμπόριο υπήρχαν μόνο καλές πρέσες. Δηλαδή, αν κάποιοι κύριο στις αρμόδιες θέσεις κάνανε τη δουλειά τους και δεν επέτρεπαν να επιβιώνουν προιόντα κακής κατασκευής και ποιότητας που δεν κάνουν τη δουλειά τους, αν φρόντιζαν ότι πουλιέται να πληρεί τα πρότυπα που υποτίθεται πρέπει να πληρεί! Σταμάταω όμως εδώ γιατί πήρα πάλι φόρα !

Αν οι ακροδέκτες που θα χρησιμοποιήσεις είναι αυτού του τύπου (με πλαστική κάλυψη η οποία είναι αυτή που πρεσσάρεται), τότε δεν έχεις ιδιαίτερες απαιτήσεις σε πολύ υψηλή ποιότητα κατασκευής και με τα κινέζικα καποιας ποιότητας θα βολευτείς. Αν όμως σε ενδιαφέρουν ακροδέκτες όπου θα υπάρχει πρεσάρισμα πάνω σε γυμνό μέταλλο και ιδιαίτερα σε ακροδέκτες που απαιτείται συγκεκριμένη διαμόρφωση του μετάλλου του ακροδέκτη, τότε οι καλής ποιότητα πρέσσες είναι η καλύτερη λύση! Για παράδειγμα ένα τέτοιο ακροδέκτη αν έχεις απαιτήσεις δεν θα τον καταφέρεις με μια φτηνή πρέσα, θα πρέπει να είναι από κάποια ποιότητα και πάνω. Αν δε θέλεις το "απόλυτο" και ιδιαίτερα για μικρούς ακροδέκτες (molex κλπ ) τότε καλά θα κάνεις να πληρώσεις κάτι παραπάνω. Το πρόβλημα βρίσκεται στο αυτοί οι ακρδέκτες έχουν κάποια ελάσματα τα οποία πρέπει να αναδιπλωθούν και να στρίψουν πάνω στον εαυτό τπυς περικλείοντας και σφίγγοντας τα συρματίδια του καλωδίου με τρόπο που να μην επιτρέπει ούτε το τράβηγμά τους από το ακροδέκτη, ούτε την εισχώρηση του αέρα μέσα στην περιοχή σύσφιξης. Η αναδίπλωση των ελασμάτων αυτών λοιπόν για να γίνει ανεκτά χρειάζεται καλογτιαγμένες σιαγόνες στην πρέσα και για να γίνει τέλεια χρειάζεται ρεκτιφιαρισμένες εδρες αναδίπλωσης στην πρέσα και οι φτηνές πρέσες δεν τις διαθέτουν ! Η Αγάπη ( @karmen1983) είχε κάνει μια παρουσίαση ενός καταστήματος που είχε πρέσες και έκανε και ένα μικρό συγκριτικό από πρέσες και τα αποτελέσματά τους, αλλά ώρα που είναι δεν το κατάφερα να το βρώ!

Η βασική διαφορά τους -όταν είναι σωστά κατασκευασμένοι εννοείται ! - είναι ότι οι στρόγγυλοι, όταν κουμπώσουν καλά , μπαίνει το πλαστικό του αρσενικού μέσα στο πλαστικό του θυλικού και έτσι είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει τυχαία επαφή του αγώγιμου τμήματος του συνδέσμου με το περιβάλλον! Γι΄αυτό και προτιμώνται στις περιπτώσεις που έχουμε να κάνουμε με προεκτάσεις καλωδίων και γενικώς σε συνδέσεις που θα κλειστούν σε μια αρμαθιά καλώδια και γενικώς σε περιπτώσεις που -όπως καλά το είπε ο Γιάγκος - δεν έχουμε πολλά βάλε βγάλε! Αντίθετα στoς πλακέ ακροδέκτες (φτυαράκια) το αρνενικό με το θυλικό κουμπώνουν καλά ηλεκτρικά , αλλά τα πλαστικά τους δεν αλληλοκαλύπτονται! Αυτό, καθώς και ότι είναι πιο μπουγιόζικα, δεν τα κάνει λύση για περιπτώσεις οπως τις πιο πάνω. Χρησιμοποιούνται πολύ σε καλώδια που καταλήγουν σε κάποιο τέρμα (ρελέ, φίσα, κλπ), όπου και οι ενδεχόμενες συνδέσεις και αποσυνδέσεις θα είναι πολλές, γιατί - λιγο να προσέχεις !- αντέχουν χωρίς πρόβλημα το βάλε βγάλε ! Edit: Για να είμαστε βέβαια ακριβείς και στα Faston υπάρχουν οι λύσεις για καλή μονωση ενδιάμεσης σύνδεσης : https://picclick.com/50-Pc-16-14-Awg-Male-Female-Spade-250-132998078460.html Εξασφαλίζουν καλή μόνωση , αλλά είναι φανερό ότι είναι και μπουγιόζικοι και επιρεπή σε μαγκώματα!

Για μελέτησε λίγο το avatar της και θα δεις ότι . . . "Τι να λέει η Ζήνα ! ! ! "

Αυτά είναι special κατασκευές και κατά κανόνα δεν είναι εύκολο να τα βρείς! Λείπουν παξιμάδια φυτευτά? Αν ναι, δεν ξέρω να σου πω που θα βρείς, δεν έχει τύχει να χρειαστώ . . . Εκτός από το να γίνει κάποια πατέντα με καμιά μούφα και αυτό μόνο αν το παξιμάδι είναι μετρικό (απίθανον! ) Αν είναι μετρικό (Μ4) μπορείς να δοκιμάσεις με φυτευτά σπειρώματα για ξύλο! Edit: Σκέψη δεύτερη και ίσως καλύτερη : Αν όλες οι βίδες είναι ανεξάρτητες μπορείς να τις αλλάξεις με μετρικές (Μ4) και να πάρεις και τα αντίστοιχα φυτευτά παξιμάδια για ξύλο και να τα κάνεις κολλητά! Τώρα από διαστάσεις και κλπ θέλει λίγο πείραμα !

Πολύ καλές οι φωτογραφίες από την επισκευή! Εσύ εισαι σε καλύτερη κατάσταση γιατί δεν έχει διαλυθεί η φωλιά του μπρούτζινου παξιμαδιού. Κάνε τη χάρη σε σένα και διάβασε προσεκτικά τι σου γράφω γιατί μπορεί να καταλήξεις με ένα σωστά φυτεμένο παξιμάδι στο οποίο δεν μπαίνει η βίδα γιατί πέρασε κόλλα μέσα του κλπ!

@kpetros Νομίζω ότι το πρόβλημά σου είναι λίγο πιο περίπλοκο αλλά ενδεχομένως απλό ! ! Από ότι βλέπω : Το πρόβλημα είναι ότι το μπρούτζινο σπείρωμα που βιδώνει η βίδα, βγήκε από την εσοχή στην οποία ήταν σφηνωμένο. Η λύση είναι : 1. Το ξεβιδώνεις από την βίδα 2. καθαρίζεις και αυτό και την υποδοχή του με οινόπνευμα 3. Βρίσκεις μια βίδα που να μπαίνει στο μπρούτζινο παξιμάδι και ένα ακόμα παξιμάδι κανονικό. 4. Περνάς το κανονικό παξιμάδι στη βίδα 5. Τη βίδα που έχει επάνω της το κανονικό παξιμάδι, την βιδώνεις στο μπρούτζινο παξιμάδι και την προχωράς μέχρι να έρθει πρόσωπο με την κάτω του μεριά και την συνεχίζεις μέχρι να προβάλει από την κάτω μεριά όσο είναι τώρα στη φωτογραφία. 6. Δοκιμάζεις αν η βίδα με το παξιμάδι μπαίνουν στην υποδοχή και ότι το πόσο προβάλει η βίδα δεν εμποδίζει το σωστό κάθισμα του μπρούτζινου παξιμαδιού μέσα στην υποδοχή του. Πειραματίζεσαι και λίγο για να δεις τι περιθώρια υπάρχουν για τη βίδα και όταν σιγουρευτείς ότι η βίδα με το μπρούτζινο παξιμάδι μπαίνουν σωστά στην υποδοχή του. . . 7. Ξεβιδώνεις το κανονικό παξιμάδι μέχρι να ακουμπήσει στο μπρούτζινο 8. Με ένα κλειδάκι και ένα μυτοτσίμπηδο σφίγγεις τα δύο παξιμάδια μεταξύ τους. 9. Ξαναδοκιμάζεις ότι το σύστημα μπορεί να μπει και να κάτσει καλά μέσα στην υποδοχή. 10. Γρασάρεις πολύ ελαφρά το άκρο της βίδας και τον αρμό μεταξύ αυτής και του μπρούτζινου παξιμαδιού προσέχοντας να μην πάει το γράσο άλλου. 11. φτιάχνεις λίγη κόλλα δύο συστατικών (εποξική ρητίνη) βραδείας πήξης 12. Βάζεις κόλλα στο παξιμάδι και μέσα στην υποδοχή του πλαστικού. 13. Καθίζεις το μπρούτζινο παξιμάδι μαζί με τη βίδα μέσα στην υποδοχή και το σταθεροποιούμε με κάποιο βολικό τρόπο (ταινίες κλπ) Προσέχουμε η βίδα να κάτσει σωστά και κατακόρυφα στην υποδοχή. 14. Το αφήνεις για μερικές ώρες ήσυχο ! 15. με ένα κλειδάκι ή με μια σκύλα κρατάς την βίδα απολύτως ακίνητη , προσέχοντας να μην τις μεταφέρεις δυνάμεις εγκάρσιες που τείνουν να κουνήσουν δεξιά αριστερά το παξιμάδι που είναι κολλημένο μέσα στην υποδοχή του! 16. Με ένα άλλο κλειδί ξεβιδώνεις προσεκτικά το κανονικό παξιμάδι που κοντράρει το μπρούτζινο. 17. Τώρα κανονικά η βίδα πρέπει να ξεβιδώνει άνετα με το χέρι από το φυτευτό -πλέον_ μπρούτζινο παξιμάδι. 18, Αν δεν, ρίξε λίγο σπρέι στην συναρμογή και δοκίμασε και πάλι 19. Αν όλα πάνε καλά η βίδα θα βγει και θα αφήσει πίσω της ένα μπρούτζινο παξιμάδι φυτευτό μέσα στην ανανεωμένη υποδοχή του ! 20. Κάνεις καφέ και ανάβεις και δυο τσιγάρα ! ! ! Καλή επιτυχία ! ! !

@Geo_K Ωραίο το "εξοχικό" ! Μια ιδέα για τον λευκό ανεμιστήρα στην πίσω πλευρά: Τις αριστερές του βίδες (όπως τον βλέπουμε μέσα από το κουτί) βάλτες αρκετά πιο μακριές και κανόνισε οι δεξιές να έχουν τον απαραίτητο όγκο, έτσι ώστε ο ανεμιστήρας να κάτσει λοξά και να κοιτάει πιο πολύ προς τη μητρική. Με το τρόπο αυτό η μητρική και τα επίμαχα εξαρτήματά της θα δροσίζονται πιο αποτελεσματικά και το κουτί θα έχει και κάτι παραπάνω να τραβάει τη σκέψη. Μπορείς να φτιάξεις και ένα λευκό κάλυμμα του κενού που θα μείνει μεταξύ πίσω ανεμιστήρα και πίσω πλευράς του κουτιού. Για κάνε του εικόνα . . .

Μονοπόλα το εσύ και τι σε μέλει ! Πολύ το πάω το όλο φωτογραφικό εγχείρημα σαν υποστήριξη της κατασκευής !

Και τις εγγονές παρακαλώ ! ! ! Και όσοι δεν έχουν, εύχομαι τα καλύτερα και στο καιρό τους ! ! ! Αγάπη να είσαι καλά! Ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω ! Να χαιρόμαστε τις Αννούλες μας ! Καλή εβδομάδα και μια -εξαιρετικά αφιερωμένη στους "γατούληδες" μας- . . . Καλημέρα! ! ! !

Κάπως έτσι το φαντάστηκα. Το "ξεκίνημα" κρυφό (πάνω φωτό) και το τελείωμα του δεσίματος, αναγκαστικά φανερό ( κάτω φωτό)! Όλο το θέμα θα κριθεί από την κατάσταση του ξύλου εκεί που θα γίνει η στερέωση, αν είναι εντάξει και δεν έχει γίνει σαν κεφαλοτύρι, μπορείς και πάλι να το κάνεις με δίχαλα. Από ότι μπορώ να διακρίνω στις φωτογραφίες, το ξύλο είναι σε καλή κατάσταση οπότε προχωράς ! Αν βάλεις δέρμα θα είναι το καλύτερο, αν βάλεις ιμάντες κάπου θα χάσει αισθητικά και από με ενδιαφέρουσα ιδέα , θα γίνει μια πρακτική λύση με πολύ αμφίβολη αισθητική ! Το θέμα του τεντώματος των λωρίδων είναι κάτι που πρέπει να το λύσεις , ίσως με κάποιο πείραμα. Ξέρω ότι το δέρμα αν το βάλεις όπως είναι , με τη χρήση θα χαλαρώσει. Ένας τρόπος για να το κάνεις πιο σφιχτό -πρόσεξε τον αναφέρω με πολλές επιφυλάξεις!- είναι να το περάσεις κάπως υγρό και στεγνώνοντας θα σφίξει, το κακό είναι ότι αν το παρακάνεις στο "βρέξιμο" μπορεί να "ντώσει" πολύ και μετά θα σφίξει πολύ και δεν ξέρω αυτό τι επίδραση θα έχει στην κατασκευή της καρέκλας! Από την άλλη μεριά αυτή η χαλάρωση των ιμάντων μπορεί να είναι και σκόπιμη για να έρθει η καρέκλα να ταιριάξει με τον χρήστη της, δεν χρειάζεται οι ιμάντες να είναι τόσο φέρμα που να κάνεις γκέλ όταν πας να κάτσεις επάνω ! Εσύ ξέρεις πώς ήταν στα νιάτα της , πως είναι τώρα και . . . Καλή επιτυχία ! !

Καλώς ήρθες στη παρέα μας ! Αυτό το Steampunk με Industrial ύφος της κατασκευής πολύ μου αρέσει! Και από ότι βλέπω το έχεις ψάξει και στα χρώματα και στο φωτισμό (αυτες οι πατίνες του οξειδωμένου χαλκού και τα μουντά κόκκινα των καλωδίων προσθέτουν πραγματικά στην εικόνα)! Ακόμα και αυτές οι ψιλές σκουριές που φαίνονται δίνουν συν στην εικόνα για να μην πω για το φόντο και το χρώμα του ! Μπράβο φίλε ! Νομίζω ότι όλη η παρέα θα ήθελε να ακούσει τι σκέφτηκες και το πως κατέληξες στη συγκεκριμένη αισθητική λύση ! Και αν το πείς και με περισσότερα λόγια, ακόμα καλύτερα! Εύχομαι καλή παραμονή και αναμένουμε τη συνέχεια !

Αγάπη εντάξει στο video δεν το ξεκαθαρίζει ποίο ακριβώς μας κάνει, το αφήνει στα "ευκόλως εννοούμενα" -άλλωστε πως θα μπορούσε!- , αλλά μετά στο δικό μου σχόλιο φαίνεται πρώτο πρώτο, τι ταιριάζει στη περίπτωση: Οπότε ο προσεκτικός αναγνώστης όλων των σχολίων ( ) δεν πρόκειται να κάνει λάθος στο πιο αγκύριο προτείνεται ! Όσο για το θέμα της πείρας . . . αυτό είναι κάτι που έρχεται με το δικό του ρυθμό και όχι κατά παραγγελία, οπότε δε σε "αδικώ" για τη σκέψη σου! Αρκεί αυτός που θα κληθεί, να μην πει (για τη δική του λύση), αυτό που με κάνει να ανατριχιάζω, το προσφιλέστατο των απανταχού "μαστόρων" . . . . " Δεν έχει ανάγκη αυτό! "

Οι δερμάτινες λωρίδες είναι το καλύτερο γιατί θα διαμορφωθούν με το βάρος. Και με ιμάντες γίνεται, αλλά θέλει -φαντάζομαι!- αρκετή δουλειά για να μην σου βγούν τα ξέφτια σε κάθε κοπή να φαίνονται ! Για δώσε καμιά φωτό παραπάνω για το πώς είναι στερεωμένες οι λωρίδες στο ξύλο.

Όπως και δήποτε ! Αλλά αυτό, ποίος το πρότεινε? Τα αγκύρια που προτάθηκαν (καθώς και οι άλλες λύσεις με τα χημικά αγκύρια) διαπερνούν τη στρώση του μονωτικού και αγκυρώνουν αρκετά μέσα στο στερεό υλικό είτε τούβλο , είτε μπετό είναι αυτό!

Η πιο λιτή λύση είναι αυτό που πρότεινε η Αγάπη ( @karmen1983 ) εκεί στο ~ 1 min (αγκύριο μόνωσης FID 90) Δες στον κατάλογο αυτό: https://www.fylladia-katalogoi.gr/domisi-episkevi/fischer-katalogos-proionton/ στη σελίδα 24 το : Thermax 8/10 . Αυτό έχει το καλό ότι αφού το βάλεις στη θέση του , μετά έχει δικό του σπείρωμα (βγάζεις το καπάκι) και σε αυτό μπορείς να βιδώσεις ότι χρειάζεσαι, το κουρτινόξυλο ας πούμε ! Αρκεί να το καθοδηγήσεις με τρόπο τέτοιο έτσι ώστε να μπει στη θέση που πρέπει ακριβώς ! Αν όμως αυτό για τον οποιονδήποτε λόγο δεν σου ταιριάζει, υπάρχει και η λύση με τα χημικά αγκύρια. Στο ίδιο φυλλάδιο δες στη σελίδα 12. Υπάρχουν διάφοροι τύποι. Είναι λίγο "αγχωτικό" να τα βάλεις αλλά τελικώς είναι εύκολο! Έχουν το καλό ότι έχουν ένα μικρό περιθώριο ρύθμισης πριν στερεοποιηθεί η κόλλα τους, οπότε αν έχεις φτιάξει ένα οδηγό ακριβούς τοποθέτησης τότε όλα θα πάνε κατ ευχήν. Όταν λέω οδηγό τοποθέτησης, εννοώ ένα χοντρό χαρτόνι, ή ένα κομμάτι κόντρα πλακέ (και 3ρι κάνει) το οποίο αν το ακουμπήσεις στο ταβάνι (εκεί μέσα στη σκοτία) και θα κατεβαίνει μέχρι το σημείο που θα γίνουν οι τρύπες για το κουρτινόξυλο (οι οποίες έχουν γίνει ανεπιτυχώς τώρα) Σε αυτό το κόντρα πλακέ θα κάνεις τρύπες που αντιστοιχούν στην επιθυμητή θέση των βιδών που θα μπουν με κόλλα στον τοίχο. ΄Έτσι αφού περάσεις τα δυχτάκια και τα καπακώσεις (έχουν ένα πλαστικό καπάκι , για μην τρέχει η κόλλα έξω) θα βάλεις την κόλλα, θα περάσεις τις βίδες μέσα και αμέσως θα βάλεις από πάνω το κόντρα πλακέ έτσι ώστε οι βίδες να περάσουν μέσα από τις ήδη ανοιγμένες τρύπες οδηγούς. Με αυτό το τρόπο και μετά από λίγη ώρα , η κόλλα θα πήξει γύρω από τις βίδες που καθοδηγεί το κόντρα πλακέ και αυτές θα βρεθούν να είναι στην ιδανική θέση! Στη συνέχεια επαναλαμβάνεις το ίδιο και από την άλλη πλευρά του κουρτινόξυλου! Και είσαι ΟΚ ! Φυσικά υπάρχουν και άλλες λύσεις αλλά είναι λίγο πιο βάρβαρες (μπετόβιδες κλπ ) ή αρκετά πιο "βρόμικες", άκομψες και μπελαλίδικες (μεταλλικό αγκύριο με εσωτερικό πάσο εκτονούμενο στο μπετό και μετά βίδες και αποστάτες πάνω στην ντίζα που θα βιδώσεις μέσα του, ή μεταλλικό αγκύριο , με εκτονούμενο χιτώνιο και κόντρα παξιμάδι πάνω σε μεταλλικό αποστάτη ίσου πάχους με την απόσταση από το μπετό μέχρι την εξωτερική επιφάνεια του σοβά (μείον το πάχος που θα έχει το κόντρα παξιμάδι και το γρόβερ του έτσι ώστε η "κόντρα" που θα κρατάει τη βίδα φέρμα στο μπετό, να κάτσει μέσα στο τοίχο και να δώσει επιφάνεια στερέωσης πρόσωπο με τον τοίχο και εσύ βιδώνεις ότι θέλεις επάνω του με άλλο παξιμάδι) Ελπίζω αυτά να βοηθάνε! Όπως και να έχει . . . εδώ είμαστε ! Καλή συνέχεια !