Oric

Ναι, σε όλες τις εκδόσεις, πλέον.

Δείτε εδώ αν είστε έτοιμοι για το Interface των Win8.

Χρησιμοποιούσα τα Windows 8 περιστασιακά από την πρώτη τους evaluation release, και εδώ και περίπου 10 ημέρες δουλεύω μονίμως την έκδοση enterprise με την τρίμηνη διάρκεια σε δυό εγκαταστάσεις με διαφορετική γλώσσα. Όλα δουλεύουν ρολόι. Λίγες ρυθμίσεις χρειάζονται μόνο για messenger, χρηματιστήρια, αθλητικά, cloud κλπ., και όλα εντάξει. Το να συνηθίσω τη metro screen δεν μου πήρε πάνω από μια - δυό μέρες. Έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά εκεί στη Microsoft. Εξαιρετική.-

... αφου θα μπορεί να σας χρησιμεύσει, αν εγκαταστήσετε στον υπολογιστή και κάποια διανομή Linux που υποστηρίζει multi touch gestures, όπως για παράδειγμα το Ubuntu.

Η μορφή των πραγμάτων που άρχισαν να έρχονται. Ήδη το νέο σασί της σειράς Ideapad Zxxx φέρει μεγαλύτερο touchpad, a-la Apple, που διευκολύνει χειρισμούς multi-touch, τους οποίους εγγενώς υποστηρίζουν τα Windows 8. Όσοι προτίθεστε να πάρετε laptop στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, φροντίστε να έχει ευρύχωρο touchpad.

Η απάντηση υπάρχει στο κείμενο που προηγείται στο μήνυμά σου. Για να κατοχυρώσει κάποιος μια ευρεσιτεχνία, χρειάζεται αρκετά χρήματα, τα οποία -κατά την προσωπική μου γνώμη- δεν θα πρέπει να λογίζονται ως επένδυση, καθώς δεν μπορεί κανείς να προβλέψει εάν και κατά πόσο μια ευρεσιτεχνία μπορεί να βιομηχανοποιηθεί, και να λάβει τη μορφή εμπορεύσιμου προϊόντος, ή να ενσωματωθεί σε κάποιο ήδη υπάρχον. Είναι απλό. Για να γίνεις εφευρέτης, χρειάζεσαι ό,τι και για να γίνεις συγγραφέας: λεφτά. Βεβαίως, η διαδικασία επαλήθευσης της πρωτοτυπίας είναι χρονοβόρος και χρειάζονται χέρια και μάτια, ενώ αυτό το κόστος είναι και ένα μέσο ανάσχεσης του καθενός αλλοπαρμένου - ας τον πούμε έτσι - που "την είδε" εφευρέτης. Το κόστος μιας πρώτης, ευρωπαϊκής κατοχύρωσης στην Ελλάδα είναι της τάξης των 10000 - 13000 ευρώ και καταβάλλεται σε δόσεις, (μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που είχα προ καιρού με την αρμόδια υπηρεσία), αλλά παρέχει το πλεονέκτημα της σίγουρης απονομής διπλώματος, κάτι που δεν ισχύει για την αντίστοιχη ευρωπαϊκή υπηρεσία. Από την άλλη, τουλάχιστον εγώ προσωπικά, νιώθω κάποια σαφή καχυποψία έναντι της ελληνικής υπηρεσίας, όσον αφορά ενδεχόμενα διαρροής και κλοπής από άλλους. Σε μια χώρα με τόσο διεφθαρμένες δημόσιες υπηρεσίες, άντε να εμπιστευθείς και να δώσεις κείμενο και σχέδια...

Δεν πρόκειται απλώς για το AC motor. H τεχνολογία που επινόησε ο Tesla άλλαξε τον Κόσμο.

O Tesla. Μακράν. Πρώτον, σήμανε το τέρμα μιας εποχής που κράτησε χιλιετίες. Δεύτερον, ελευθέρωσε τη βιομηχανία από τα χωροτακτικά ενεργειακά δεσμά της με τρόπο ασύγκριτα πιο εύκολο. Τρίτον μετέβαλε άρδην τα μέσα των Γραμμάτων και των Τεχνών.

Ενδιαφέρον θέμα. Παρακαλώ, επιτρέψτε μου κάποιες επισημάνσεις, για να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους, όσον αφορά τον ISO, αλλά και το θέμα της απόκρισης των πάνελ και τον τρόπο μέτρησης της απόκρισης, με βάση το πρότυπο ISO13406-ΙΙ. O ISO είναι διεθνής φορέας καθιέρωσης προτύπων, και εξ αυτού του ρόλου, δεν μπορεί -και δεν πρέπει- να καθορίζει τις τεχνολογικές εξελίξεις. Αυτό που του επιτάσσει ο ρόλος του είναι, να αξιοποιεί αυτές τις εξελίξεις, καθιερώνοντας πρότυπα, τα οποία αναλύει σε συγκεκριμένες προδιαγραφές, ανεξαρτήτως τεχνολογίας, ώστε τελικά, οι άνθρωποι να μπορούν να συγκρίνουν ομοειδή πράγματα. Ένα απλουστευμένο παράδειγμα: Μπορεί κάποια προδιαγραφή να λέει, ότι ένα αυτοκίνητο δεν επιτρέπεται να παράγει θόρυβο, ο οποίος να υπερβαίνει τα 100dB, μετρημένα σε απόσταση ενός μέτρου, περιμετρικά, σε οποιοδήποτε σημείο γύρω από το αμάξωμα. Αυτό το πρότυπο δεν επιβάλλει, και δεν πρέπει να επιβάλλει, το είδος του κινητήρα του αυτοκινήτου. Έτσι, αυτοκίνητα με διαφορετικούς κινητήρες και διαφορετική αρχή λειτουργίας, (Otto, Diesel, Wankel, ηλεκτρικά, υβριδικά), μπαίνουν όλα κάτω από την ενιαία ομπρέλα της προδιαγραφής ηχητικών ρύπων. Αντίστοιχα, κάθε ερευνητής μπορεί να υλοποιήσει ένα σύστημα προβολής με οποιονδήποτε τρόπο, δηλαδή με υγρούς κρυστάλλους, με καθοδικό σωλήνα, με το σύστημα DLP, ή με ό,τι άλλο, αλλά ο τρόπος μέτρησης της ταχύτητας του συστήματος θα πρέπει να είναι ο ίδιος, για όλες τις τεχνολογίες, αφού αυτές έχουν τον ίδιο στόχο: την ορθή απεικόνιση. Δηλαδή, στο κέντρο του ρόλου του ISO είναι ο ’νθρωπος και όχι τα τεχνολογικά του επιτεύγματα. Όσον αφορά το εύρος, μέσα στο οποίο υπολογίζεται η ταχύτητα της πόλωσης του φωτός σε ένα πλέγμα LCD, και εδώ, το πρότυπο ακολουθεί αυτό που συναντά ο άνθρωπος στην καθημερινή του ζωή, και όχι βεβαίως τα άκρα. Στην καθημερινή μας ζωή, δεν υπάρχει το απόλυτο σκότος (δηλαδή το απόλυτο μαύρο), ούτε το απόλυτο φως (το απόλυτο λευκό). Όλα τα ερεθίσματα που δέχονται καθημερινά τα μάτια μας, όλες αυτές οι εναλλαγές αποχρώσεων που αντιλαμβανόμαστε ως κίνηση των διαφόρων πηγών φωτός, μέσα στο χώρο που μας περιβάλλει, αποτελούν αυξομειώσεις φωτεινότητας κατά πολύ μικρότερες από το εύρος των 80 ποσοστιαίων μονάδων που μετρά το ISO. ’λλωστε, μια απότομη εναλλαγή από το απόλυτο μαύρο στο απόλυτο λευκό, μπορεί να επιφέρει καταστροφικές βλάβες στο οπτικό σύστημα όλων των ζώντων οργανισμών, (όσοι έχετε πάει φαντάροι, ξέρετε). ’ρα, σοφά έχουν επιλεγεί αυτά τα όρια, τα οποία, εάν το καλοεξετάσει κανείς, (πράγμα, για την ανάλυση του οποίου δεν έχω το χρόνο), εξαντλούν το χρόνο απόκρισης της κόρης των ματιών. Η μέτρηση της ταχύτητας απόκρισης των panel, χρησιμοποιώντας μόνον τις αποχρώσεις γκρίζου, είναι όχι απλώς λανθασμένη, ή ελλιπής, αλλά επιβεβλημένη, διότι μόνον αυτές οι αποχρώσεις κινούν συγχρόνως, μαζί, και τα τρία subpixel κάθε στίγματος (pixel) του πάνελ, βάζοντάς το σε δοκιμασία ολόκληρο. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι ένα πάνελ καλείται να απεικονίσει το απόλυτο μαύρο. Αυτό, θα γίνει με μια εντολή που δίνει μηδενική τιμή και στα τρία βασικά χρώματα του προτύπου RGB, (εάν το πάνελ καταφέρει να απεικονίσει μαύρο, αυτό είναι άλλο θέμα). Εάν από αυτή τη θέση, το πάνελ κληθεί να απεικονίσει διάφορες αποχρώσεις γκρίζου, τότε θα πρέπει να «ανοίξουν» οι κρύσταλλοι και των τριών χρωμάτων μαζί, και μάλιστα ισόποσα, με ανώτατο όριο, βέβαια, το απόλυτο λευκό, που υλοποιείται με την εντολή που δίνει τιμή 255 (την ανώτατη) και στα τρία χρώματα. Αυτά μπορείτε να τα επαληθεύσετε και στον υπολογιστή σας, εάν ανοίξετε το παράθυρο, απ όπου επιλέγετε το χρώμα της επιφάνειας εργασίας. Εκεί έχετε στη διάθεσή σας δύο πρότυπα καθορισμού χρώματος, από τα οποία αυτό που μας ενδιαφέρει, είναι το RGB, του οποίου οι τρέχουσες τιμές βρίσκονται στα πλαίσια «Κόκκινο» «Πράνινο» και «Μπλε». Εάν καθορίσετε αυτές τις τιμές στο μηδέν, τότε το αποτέλεσμα είναι το μαύρο. Εάν τις αυξήσετε ισόποσα, τότε «ανοίγετε» ισόποσα το καθένα από τα τρία χρώματα, και, όπως μπορείτε να παρατηρήσετε εφαρμόζοντας τη ρύθμιση στην επιφάνεια εργασίας, το αποτέλεσμα είναι κάποιος τόνος γκρίζου, (ο όρος απόχρωση γκρίζου είναι μάλλον άστοχος, καθώς το γκρίζο «δεν περιέχει χρώμα», αφού κανένα από τα τρία χρώματα του προτύπου δεν υπερτερεί των υπολοίπων δύο).