NoDsl

Καταιγισμός προϊόντων της σειράς CM Storm στις σελίδες του theLab.gr, κάτι που μας χαροποιεί ιδιαιτέρως. Και ως reviewers και ως καταναλωτές. Οι επιλογές μας αυξάνουν εκθετικά! Στο σημερινό review έχουμε την ευκαιρία να δούμε το entry level gaming headset της σειράς, ονόματι Ceres-400. Κατά τα λεγόμενα της CoolerMaster, τα Ceres-400 προσφέρουν υψηλής ποιότητας ήχο, σε ένα στιβαρό αλλά άνετο και ελαφρύ σκελετό. Χτισμένα για gamers "on the go", τα Ceres-400 παρέχουν εξαιρετικό ήχο σε προσιτή τιμή. Τα υψηλής ποιότητας 40 mm drivers αναδεικνύουν κάθε λεπτομέρεια ώστε η αντίδρασή σας να είναι άμεση εκεί που εντοπίζεται η δράση. Τα ειδικά σχεδιασμένα ηχομονωτικά μαξιλάρια κάθονται άνετα στα αυτιά σας και βοηθούν στη μείωση των αντιπερισπασμών ή της φλυαρίας των υπολοίπων παικτών. Τα Ceres-400 σας επιτρέπουν να απολαύσετε την άνεση, την ποιότητα και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα ακουστικών επαγγελματικής ποιότητας σε παιχνίδια όπου κι αν πάτε. Με 13 ολόκληρα χιλιοστά λιγότερα από τα drivers των Sonuz και 7 χιλιοστά μικρότερο Inner Ear Cup, για να δούμε τι καταφέρνουν τα entry Ceres-400. Συσκευασία & Περιεχόμενα Τα Ceres-400 έρχονται μέσα σε μία καλαίσθητη συσκευασία, στα χρώματα και το μοτίβο των προϊόντων της σειράς. Το περιεχόμενο βρίσκεται καλά συσκευασμένο και προστατευμένο από σκληρή διάφανη(eye candy purposes) ζελατίνα ενώ πληθώρα πληροφοριών και τεχνικών χαρακτηριστικών βρίσκονται σε κάθε πλευρά της συσκευασίας. Ανοίγοντας το κουτί, ερχόμαστε σε πρώτη επαφή με τα ακουστικά. Ογκώδη και παρόλα αυτά ελαφριά, είναι οι πρώτες λέξεις που έρχονται στο μυαλό. Εκτός από τα ακουστικά, στην συσκευασία θα βρείτε και ένα λιτό φυλλάδιο (και αυτό με έντονο τον συνδυασμό μαύρου κόκκινου χρώματος που περιέχει πληροφορίες σχετικά με την σειρά CM Storm). Τα Ceres-400 από κοντά Όπως αναφέραμε και στην προηγούμενη σελίδα, τα Ceres-400 χαρακτηρίζονται από τον όγκο τους. Το μαύρο χρώμα και η απουσία ακραίων σχεδιαστικών χαρακτηριστικών τα καθιστά σχετικά διακριτικά και μόνο ο κόκκινος δακτύλιος στο εξωτερικό προσδίδει "τσαχπινιά" πάντα στα πλαίσια της σειράς CM Storm. Όσοι έχετε έρθει σε επαφή με άλλα προϊόντα της σειράς Storm, θα διαπιστώσετε την ενιαία αισθητική χροιά του σχεδιασμού. Προσωπικά τα βρίσκω ιδιαιτέρως θελκτικά σαν εμφάνιση αν και θα επιθυμούσα αρκετά πιο μαζεμένες διαστάσεις. Δεδομένου ότι κάθε κεφάλι είναι διαφορετικό, δεν θα λέγαμε πως έχει δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον σχεδιασμό του μηχανισμού ρύθμισης μεγέθους της "στέκας" των ακουστικών. Όπως όλο το σώμα των Ceres-400, έτσι και ο μηχανισμός είναι πλαστικός και όχι ιδιαίτερα στιβαρός ενώ έχουμε παντελή απουσία άρθρωσης που θα βοηθούσε στην προσαρμογή του ακουστικού σε μεγαλύτερο βαθμό στο αυτί μας. Αποτέλεσμα είναι σε "εντόνως" ωοειδή και σχετικά μικρά κεφάλια να "σηκώνεται" το πάνω μέρος των ακουστικών και να μην εφαρμόζει καλά στο κεφάλι όπως φαίνεται και στην εικόνα (κόκκινοι κύκλοι). Τα μεγάλα μαξιλαράκια που αγκαλιάζουν το αυτί έχουν υφασμάτινη και σχετικά σκληρή υφή. Αυτό σημαίνει ότι ενδεχομένως τους καλοκαιρινούς μήνες να μην είναι ιδιαιτέρως άνετα για πολύωρη χρήση. Το καλό είναι πως είναι αφαιρούμενα και το μικρό βάρος των ακουστικών βοηθά την κατάσταση. Αφαιρώντας το μαξιλαράκι βλέπουμε καλύτερα τους οδηγούς των ακουστικών. Άραγε θα μετρήσει το μέγεθος και θα αποδώσουν ανάλογα με τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά; Οι πιο παρατηρητικοί αναγνώστες, ήδη από την δεύτερη σελίδα θα ξεχώρισαν το χειριστήριο των ακουστικών. Αυτό δίνει την δυνατότητα τόσο για την ρύθμιση της έντασης του ήχου, όσο και για την απενεργοποίηση του μικροφώνου. Δυστυχώς απουσιάζει κάποιο είδος sleeve οπότε προσοχή όταν πιάνεται το καλώδιο. Τέλος βλέπουμε το μικρόφωνο. Αυτό είναι μόνιμα απαγκιστρωμένο στο κυρίως σώμα των Ceres-400. Ο βραχίωνάς του είναι ελαστικός, ικανός να δεχθεί αρκετή κακομεταχείρηση. Δεν περιέχει κάποιο μεταλλικό έλασμα που να μας επιτρέπει να το προσαρμόσουμε όπου εμείς θέλουμε απλά μπορούμε να το πάμε πάνω κάτω αφού μπορεί να περιστραφεί στη βάση του. Τεχνικά χαρακτηριστικά Τα τεχνικά χαρακτηριστικά των CM Storm Ceres-400 παρατίθενται αναλυτικά στον παρακάτω πίνακα. CM Storm Ceres-400 Specifications Headphones Frequency Response: 20Hz to 20kHz Impedance 32 Ohms Sensitivities(@1kHz): 108 dB*± 4 dB Drivers 40mm Interface 3.5mm audio and microphone jack Input 100mW Inner Ear Cup Diameter φ40mm x 7.5 mm(H) Microphone Pick Up pattern Omni-Directional Signal-to-Noise Ratio 50dB Frequency Range 100–10,000 Hz Sensitivities(@1kHz) -30*± 3 dB Miscellaneous Cable Length 2.5 meters Compatibility Audio Usage: Devices with 3.5mm audio jack Audio + Microphone Usage: Devices with 3.5mm audio + microphone jack(smartphones) Η τιμή τους στην Ελλάδα κυμαίνεται περί τα 40€ ενώ στην Ευρώπη θα τα βρείτε έως και 10€ λιγότερα. [BREAK=Εντυπώσεις από την χρήση] Αρκετά όμως με τα περί εμφάνισης, design και εργονομίας. Ένα headset κρίνεται πάνω από όλα από 2 πράγματα. Την άνεση κατά την χρήση και τον ήχο που παράγει. Γι' αυτό το λόγο, επιστρατεύσαμε δύο σχετικά δημοφιλή ακουστικά για σύγκριση. Πρώτος αντίπαλος τα Sennheiser HD 515, το entry μοντέλο της audiophile σειράς της Sennheiser που αντικαταστάθηκε από τα HD518. Δεύτερος, ΤΟ vfm των ακουστικών και ιδιαίτερα δημοφιλές στην παρέα του thelab.gr, τα πασίγνωστα Superlux HD668B με aftermarket pads. Κανένα δεν έρχεται με ενσωματωμένο μικρόφωνο και ο προσανατολισμός τους είναι τυπικά διαφορετικός αλλά δεν παύουν να είναι ακουστικά, και μάλιστα τα Superlux HD668B είναι και φθηνότερα των Ceres-400! Ας προχωρήσουμε στις εντυπώσεις όμως. Εφαρμογή - Λειτουργικότητα Η πρώτη αίσθηση που μου άφησαν τα Ceres-400, ήταν αυτή του άβολου. Δυστυχώς στο δικό μου κεφάλι δεν εφάρμοζαν καλά με το πάνω μέρος του ακουστικού να αφήνει "κενό" από το κεφάλι, και τα μαξιλαράκια να προσπαθούν να βοηθήσουν όσο γίνεται την κατάσταση. Δυστυχώς ήταν αρκετά σκληρά, αν και δεν το θεωρώ κατακριτέο μιας και θα μαλακώσουν σιγά σιγά από τη χρήση. Θα συνοψίσω το κεφάλαιο εφαρμογή λέγοντας απλά ότι τα ακουστικά μου έδιναν την αίσθηση ότι κρέμονταν από τη στέκα στο κεφάλι μου. Δεν το αγκάλιαζαν. Τώρα που το ξανασκέφτομαι ίσως αυτό το "χαρακτηριστικό" να βόλευε όσους φορούν γυαλιά μιας και στο πάνω μέρος δεν θα πίεζαν τόσο πολύ το αυτί στο σκελετό αφήνοντας σημάδια από τη χρήση. Βέβαια δεν είναι δικαιολογία αυτή για την απουσία άρθρωσης. Ένα ακόμα γεγονός που δυσκόλεψε τη χρήση τους ήταν τα βύσματα. Είχα συνηθίσει να βρίσκω χαραγμένο στο πλαστικό των 3.5" Jack κάποιο σύμβολο, κάποιο χαρακτηριστικό που να υποδηλώνει ότι το βύσμα είναι των ακουστικών ή του μικρόφωνου. Αντιθέτως, η CoolerMaster είχε από όλες τις πλευρές χαραγμένο το logo της σειράς και ο μόνος τρόπος αναγνώρισης των βυσμάτων ήταν το χρώμα των πλαστικών δακτυλίων ανάμεσα στις επαφές των βυσμάτων το οποίο με τα βίας γινόταν αντιληπτό αφού η επιχρύσωση(+1) έκανε την αναγνώριση των ήδη δυσδιάκριτων χρωμάτων ακόμα δυσκολότερη. Good Luck σε όσους έχουν δυσχρωματοψία... Τέλος, θεωρώ πως το το βάρος δεν αποτελεί πρόβλημα για τα Ceres-400 όπως επίσης ούτε η έλλειψη προσαρμογής του μικροφώνου εκτός κάθετου άξονα. Ηχητική απόδοση i.Ταινίες Για τις ανάγκες του τεστ, όλα τα ακουστικά συνδέθηκαν σε μια Audiotrak Prodigy HD2 με αλλαγμένους Opamp σε LM4562 ώστε να ξέρουμε ότι από πηγή είμαστε καλυμμένοι. Το εύρος ταινιών και σειρών που χρησιμοποιήσαμε για τη δοκιμή ήταν αρκετά μεγάλο και περιελάμβανε Full Metal Jacket, Transformers, Gladiator, Star Wars, Dark Night, Saving Private Ryan, Breaking Bad, Walking Dead, Family Guy κ.α. Παρατήρηση πρώτη, απουσία έκτασης και σώματος. Οι οδηγοί των Ceres-400 έδειχναν μικρότεροι απ' όσο μας αναφέρει η CoolerMaster με αποτέλεσμα ο ήχος σε όλες τις περιπτώσεις να μην έχει ιδιαίτερη χροιά και να μοιάζει επίπεδος. Συγκριτικά το καλύτερο σώμα μας το έδωσαν τα HD515 με τα HD668B να παρουσιάζουν τα καλύτερα δυναμικά. Σαν φάσμα αναπαραγωγής δεν τα πήγαν καθόλου άσχημα αν και η έκταση στα δύο άκρα ήταν περιορισμένη. Από θέμα έντασης τα Ceres-400 έδειξαν να μην είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητα και σε καμία περίπτωση να μην επαληθεύουν τα 108dB που αναγράφουν τα χαρακτηριστικά τους, ενώ οι υψηλές εντάσεις σε συνδυασμό με τις χαμηλές συχνότητες έφταναν εύκολα στα όρια τους οδηγούς. Παρόλα αυτά η ένταση κυμαινόταν σε καλά επίπεδα. ii.Μουσική Εδώ είναι που ξεχώρισε η Ήρα από το στάρι. Lossless FLAC στα deck και το αποτέλεσμα ήταν τόσο χαρακτηριστικό που σε τυφλό τεστ Α,Β,Γ όποιος έπαιρνε κάτω από 100% θα πρέπει να συνεννοείται με νοηματική. Ο άρχων της σκηνής, της διαύγειας και του Monitor ήχου (if you know what i mean) ήταν τα HD668B τα οποία αν και πρακτικά 56Ω αποδείχθηκαν τα λιγότερο ευαίσθητα ακουστικά της δοκιμής. Η χρήση ενισχυτή προτείνεται. Ο ήχος τους στεγνός, χειρουργικός με άριστη έκταση ψηλά (ίσως λίγο προς την bright side) αλλά με σκηνή που μάγευε. Μειονέκτημα τους η όχι και τόσο καλή έκταση χαμηλά που μείωνε το συνολικό σώμα των ακουστικών. Τα HD515 αποδείχθηκαν τα ιδιαίτερα ακουστικά της παρέας. Ο ήχος τους ιδιαίτερος με τάση να τον χρωματίζουν πράγμα που είτε θα λατρέψετε είτε θα σας ξενίσει αφάνταστα. Η έκταση στις χαμηλές συχνότητες ήταν αισθητά καλύτερη από αυτή των HD668B αλλά ψηλά παρουσίαζαν την εξής ιδιαιτερότητα· ενώ φασματικά(στις ψηλές) δεν υπολείπονταν ιδιαίτερα από τα HD668B, εμφάνιζαν μια θολούρα που μείωνε τη συνολική διαύγεια του ήχου και την τοποθέτηση της σκηνής. Επίσης αποδείχθηκαν τα πιο ευαίσθητα ακουστικά της δοκιμής αν και 120Ω! Βέβαια χωρίς τη χρήση ενισχυτή ή κάρτας με επαρκή έξοδο, ο ήχος χάνει απίστευτα σε δυναμικά οπότε δεν αποτελεί καλό συνδυασμό για φορητές συσκευές. Τέλος, ο πρωταγωνιστής της δοκιμής, τα Ceres-400. Η αλήθεια είναι πως δεν παρουσίασαν κάτι ιδιαίτερο σαν συμπεριφορά. Ο ήχος επίπεδος, χωρίς ξεσπάσματα και τα άκρα κρατημένα. Όπως είδαμε και από τις ταινίες οι κάψες δεν έχουν την απαραίτητη διαδρομή για να δώσουν σώμα ούτε είναι τόσο ευκίνητες για ανταποκριθούν ταχύτατα σε απαιτητικά κομμάτια λερώνοντας τελικά τον ήχο. Θεωρώ πως αρκούν για ακούσματα όλων των ειδών με συμπίεση αφού η χρήση lossless media δεν θα δώσει κάτι. Από θέμα ευαισθησίας/έντασης κυμάνθηκαν κάπου ανάμεσα στα δύο προαναφερθέντα ακουστικά χωρίς να επαληθεύουν τα χαρακτηριστικά τους. Ένα καλό τους που πρέπει να τονίσουμε όμως είναι πως όντας κλειστού τύπου, αν εφαρμόσουν καλά στο κεφάλι του υποψήφιου αγοραστή, μονώνουν πολύ καλά απο το περιβάλλον οπότε μπορούμε να ακούσουμε χωρίς να μας ενοχλούν η να ενοχλούμε! iii.Gaming Τέλος, gaming. Αν είναι κάτι που πραγματικά παραδεχθήκαμε στην CM είναι το πόσο επικεντρωμένα προϊόντα βγάζει στον τομέα που τα προορίζει. Τα Ceres-400 με την καλή μόνωση(ΑΝ κάτσουν καλά στο κεφάλι σας, όπως είπαμε) από τον περιφερειακό θόρυβο αποδείχθηκαν αρκετά καλά στον τομέα του gaming. Επίσης, είναι από τις λίγες φορές που ο flat ήχος αποδείχθηκε ατού(?!) αφού η ένταση των combo blasts στο Unreal ή των κανονιοβολισμών στο bf3 δεν μου έκοβαν την ψυχή. Βέβαια έφερναν τις κάψες στα όριά τους με αποτέλεσμα να χτυπάνε αλλά ας μην είμαστε και πλεονέκτες που έλεγε και ο Τρύφων Καρατζάς στο λαβ σορρυ. Ο ήχος από το μικρόφωνο (απουσία multiplayer παιχνιδιού) δοκιμάστηκε τόσο σε συνομιλία μέσω Skype όσο και με ηχογράφηση από το πρόγραμμα των Windows και ήταν απροβλημάτιστος. Τελικές σκέψεις Τα CM Storm Ceres-400 είναι ένα απλό ζευγάρι ακουστικά που δεν μας συγκίνησε ιδιαίτερα. Στα περίπου 40 ευρώ που κοστίζουν, δεν περιμέναμε άλλωστε και κάτι ιδιαίτερο. Ποιοτικά είναι μέτρια, με ιδιαίτερη έμφαση στην εικόνα που δίνουν σε τρίτους. Ο σχεδιασμός τους έχει ως προτεραιότητα τον εντυπωσιασμό και όχι τη λειτουργικότητα που ίσως να είναι και το κύριο κριτήριο επιλογής για τις μικρότερες ηλικίες αλλά θα ξενίσει όσους περιμένουν το κάτι παραπάνω. Η μικρή δυνατότητα ρύθμισης και η μέτρια άνεση από τα μαξιλαράκια, δεν θα σας βολέψουν για πολύωρη χρήση με την κατάσταση να σώζει το μικρό βάρος. Τέλος, η μέτρια ποιότητα ήχου δεν αρκεί για να ξεχωρίσει από πολύ καλύτερες και πληρέστερες προτάσεις όπως για παράδειγμα τα Sennheiser PC 320. Θετικά Ποτενσιόμετρο έντασης ήχου και διακόπτης μικροφώνου στο καλώδιο Δυνατότητα αλλαγής θέσης του μικροφώνου Σχετικά καλή απομόνωση από το περιβάλλον Αρνητικά Flat ήχος Απουσία άρθρωσης μεταξύ στέκας και ακουστικού Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία που παίρνουν τα Ceres-400 είναι : Ευχαριστούμε θερμά την Cooler Master για την διάθεση του δείγματος της δοκιμής Καρόπουλος (NoDsl) Διονύσιος

Στις τέσσερις του μήνα, έγινε η επίσημη αναγγελία των επεξεργαστών Intel Core, τέταρτης γενεάς, με κωδικό όνομα Haswell από την Intel. Αναμενόμενα, είχε προηγηθεί η αναγγελία ενός νέου socket, του LGA1150 και των Intel 8 Series Express Chipsets. Η αρχιτεκτονική των Intel Haswell αποτελεί συνέχεια των Ivy Bridge και είναι ειδικά βελτιστοποιημένη ώστε να εκμεταλλεύεται στο μέγιστο τα οφέλη εξοικονόμησης ενέργειας και απόδοσης που προσέφερε η μετάβαση στα 22nm και τα FinFET transistors. Σε μια αγορά η οποία περνάει κρίση ταυτότητας, με τα κινητά να νομίζουν πως είναι tablet, τα tablet να νομίζουν πως είναι laptops, τα laptops να νομίζουν πως είναι workstations και τα Desktops να προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους η Intel, με τους Haswell, προσπαθεί να πατήσει πόδι στην αγορά των "υβριδικών" Ultrabooks(Convertible & Detachable) με στόχο να διατηρήσει τις ποσότητες στη λιανική αγορά. Το πολύ ενδιαφέρον και εύστοχο άρθρο του Anand Lal Shimpi, ενός πραγματικού επαγγελματία του χώρου από το AnandΤech, αναλύει την αρχιτεκτονική των Haswell και αποκαλύπτει το παρασκήνιο πίσω από τελευταία φράση της προηγούμενης παραγράφου μυώντας μας στο "πνεύμα των καιρών". Στη σημερινή δοκιμή με χαρά σας παρουσιάζουμε το δεύτερο μεγαλύτερο μοντέλο των Intel Haswell, Intel Core i5-4670k. Ο i5-4670k έρχεται με υποστήριξη Intel® Turbo Boost Technology 2.0 μεταβάλλοντας τους χρονισμούς του από τα 3.4GHz στα 3.8Ghz. Δυστυχώς, δίχως την υποστήριξη της Intel® Hyper-Threading Technology τα λογικά νήματα του επεξεργαστή παραμένουν όσα και οι φυσικοί του πυρήνες, δηλαδή τέσσερα. Η κάτοψη απεικονίζει το die των Intel Haswell. Το μέγεθος του πυρήνα έχει ανέβει στα 177mm², 17mm² περισσότερα από το αντίστοιχο των Ivy Bridge. Ο αριθμός των τρανζίστορ παραμένει στα 1,4δις ενώ η L3 Cache σε ορισμένα SKUs θα είναι πλήρως κοινόχρηστη μεταξύ πυρήνων και ενσωματωμένης κάρτας γραφικών η οποία αποκτά την κωδική ονομασία "GTx". Υπογραμμίζουμε το "ορισμένα" γιατί με τους Intel Haswell έχουμε την πρώτη κυκλοφορία μη specialized επεξεργαστή που περιλαμβάνει SKUs με 128MB L4 cache, τύπου eDram, για αποκλειστική χρήση από την iGPU κατά τα πρότυπα του Xbox 360 όπως είχε παρουσιαστεί πριν χρόνια. Για την ώρα τα SKUs που θα περιλαμβάνουν τα High Performance GPUs, με κωδική ονομασία GT3e, θα είναι τρία. O i7-4770R, ο i5-4670R και ο i5-4570R. Ο λάκκος στη φάβα είναι πως τα τρία αυτά SKUs θα κυκλοφορήσουν μόνο σε BGA μορφή ...Intel NUC κανείς; What Grinds Haswell Gears? Όπως είπαμε και στον πρόλογο, καθαρά αρχιτεκτονικά, οι Intel Haswell αποτελούν ένα ραφινάρισμα της αρχιτεκτονικής των Ivy Bridge, με μικρές αλλαγές, ώστε να δικαιολογείται το "New microarchitecture" που επιβάλει το Tock στο "ρολόι" της Intel. Για όσους δεν έχουν ξεκαθαρίσει την εικόνα του μοντέλου "Tick-Tock" της Intel, ο εν λόγω πίνακας θα σας λύσει κάθε απορία. Ίσως δεν ήταν αρκετά εμφανές αλλά, από το 2006 και την αρχική παρουσίαση της αρχιτεκτονικής Core, η Intel μας προϊδέαζε για τη σταδιακή στροφή της αγοράς στα Portables/Νotebooks/AIOs θέτοντας ως πρώτη προτεραιότητα την αγορά των Laptops για την πλειοψηφία των αρχιτεκτονικών για τους επεξεργαστές της. Ο στόχος του TDP για αυτή την κατηγορία ήταν της τάξης των 40 ±5W, φάσμα το οποίο κάλυπτε η υπάρχουσα αρχιτεκτονική Core που κυκλοφόρησε σε παραλλαγές με TDP από 17-135W. Γίνεται προφανές πως κανόνας είναι, η ίδια αρχιτεκτονική να καλύπτει ένα μεγάλο εύρος TDP. Με την κυκλοφορία των Ultrabooks, το 2011, το προαναφερθέν όριο έπεσε στα 15 ±5W δημιουργώντας την ανάγκη για μια νέα, πιο αποδοτική αρχιτεκτονική και την περαιτέρω ανάπτυξη των SoC, με την αντίδραση της AMD να παίρνει μορφή με το Fusion. Όπως είναι φυσικό, η Intel προσάρμοσε την αρχιτεκτονική της στα νέα δεδομένα, έτσι το όριο των "17-135W", με την κυκλοφορία των Haswell, περιορίστηκε στα 10-84W. Επιπλέον διευρύνθηκε και το κομμάτι της αρχιτεκτονικής SoC για να περιοριστεί το TDP ακόμα κάτω από τα 10W. Και εκεί είναι που οι Haswell φέρνουν τις πιο δραστικές αλλαγές, στη μορφή των Haswell U/Y. Οι εν λόγω επεξεργαστές διατίθενται ως single chip solutions και ενσωματώνουν στο package του επεξεργαστή μέρος του Voltage Regulator και επιπλέον το SouthBridge που άλλοτε συναντούσαμε επάνω στις μητρικές! Όσο και αν σας φαίνεται περίεργο η ενσωμάτωση του VR στον επεξεργαστή δεν είναι κάτι νέο ως σκεπτικό. Η Intel πειραματιζόταν και παρουσίασε ένα λειτουργικό σύστημα με ενσωματωμένο CMOS VR & SB επάνω στον επεξεργαστή στην IDF του 2005!!! Με το integration του VR επάνω στον επεξεργαστή, ονόματι FIVR για τους Haswell (Fully Integrated Voltage Regulator) οι Haswell αναλαμβάνουν τον πλήρη έλεγχο στη διανομή τάσεων στα επιμέρους τμήματα των ελεγκτών (π.χ. ελεγκτής PCIe, ελεγκτή μνήμης, επεξεργαστή γραφικών, κλπ...). Με τη χρήση FIVR, η αύξηση των εσωτερικών γραμμών τροφοδοσίας γίνεται πολύ εύκολη υπόθεση. Αυτός είναι και ο λόγος που η Intel διπλασίασε τον αριθμό των εσωτερικών γραμμών τροφοδοσίας. Με περισσότερες ανεξάρτητες γραμμές τροφοδοσίας, υπάρχει αισθητά πιο ακριβής και γρήγορος έλεγχος της τροφοδοσίας στα διάφορα κομμάτια του πυρήνα των Haswell. Τυπικά να αναφέρουμε πως το Power Switching με τον VR στο εσωτερικό των νέων επεξεργαστών είναι 25% πιο γρήγορο από αυτό των Ivy Bridge επιτρέποντας στη μονάδα ελέγχου ισχύος να είναι πιο επιθετική στην επιλογή καταστάσεων χαμηλότερης κατανάλωσης, τα γνωστά S States. Έτσι έχουμε τη δημιουργία νέων ACPI Sleep States ονόματι S0ix* τα οποία μαζί με ορισμένες τεχνικές εξοικονόμησης ενέργειας που φέρνουν τα Windows 8 όπως το Platform Activity Alignment και νέες τεχνολογίες από την Intel όπως το Panel Self Refresh (PSR) υπόσχονται θεαματικούς χρόνους αναμονής και λειτουργίας για τις συσκευές που θα εξοπλίζουν. *απαιτούν υποστήριξη από το τροφοδοτικό του συστήματος Για να μην γίνουμε κουραστικοί, θα κάνουμε μια παύση εδώ και θα σας παροτρύνουμε να δώσετε βάση στην εκ βαθέων ανάλυση της αρχιτεκτονικής των Haswell που έχει κάνει καιρό τώρα ο Anand Lal Shimpi του Anandtech και καλύπτει όλη τη διαδρομή προτού καταλήξουμε στο τελευταίο επίτευγμα της Intel. Απλά για την ώρα συγκρατήστε το εξής: Οι Haswell είναι η προσπάθεια της Intel να πάρει την καλύτερη της αρχιτεκτονική και να ρίξει τον πήχη του TDP όσο πιο χαμηλά γίνεται. Για να μην αφήσουμε όμως δυσαρεστημένους όσους δεν έχουν το χρόνο να διαβάσουν την ανάλυση του Anand, αν και πρέπει, ας κάνουμε ένα resume με τα αρχιτεκτονικά highlights των Haswell. Αρχικά, στο front end του επεξεργαστή, έχουμε βελτιωμένη πρόβλεψη διακλάδωσης και βελτιωμένο hardware prefecher με τα στάδια του pipeline να παραμένουν "σταθερά" μεταξύ 14 και 19 αναλόγως με το αν οι ζητούμενες εντολές βρίσκονται ήδη στη uop cache. Επόμενο βήμα η αύξηση των execution ports από 6 σε 8(αριθμός ο οποίος έμενε αμετάβλητος από την εποχή που πρωτοπαρουσιάστηκε η αρχιτεκτονική Core) με αποτέλεσμα την αύξηση του παραλληλισμού εκτέλεσης, ενώ σημαντική αύξηση είχαμε και στο μέγεθος των Buffers και DataStructures στο εσωτερικό του πυρήνα για τη βελτιστοποίηση του utilization του επεξεργαστή. Επιπλέον, έχουμε εμπλουτισμό του Instraction Set με την προσθήκη εντολών AVX2 που περιλαμβάνουν λειτουργίες FMA οι οποίες σχεδόν διπλασιάζουν το Floating Point throughput πράγμα που επέφερε διπλασιασμό του bandwidth της L1 cache. Επίσης, σε ορισμένα SKUs έχουμε και την προσθήκη transactional memory instructions (TSX). Τέλος, η συχνότητα της L3 cache έπαψε να είναι σύγχρονη με το ρολόι του επεξεργαστή, πράγμα το οποίο δημιουργεί μια μικρή καθυστέρηση 2-3 κύκλων στη διαθεσιμότητά της, αν και στις περισσότερες περιπτώσεις φαίνεται να συμβαδίζει με αυτή των πυρήνων. Στον τομέα της μνήμης τώρα, οι Haswell έρχονται με αναβαθμισμένο memory controler ο οποίος υποτίθεται ότι έχει αυξημένη ικανότητα να οδηγεί τις μνήμες σε υψηλότερες συχνότητες από τους προκατόχους του. Κλείνοντας, δυο λόγια και για τα νέα Intel 8 Series Express chipsets. Δεδομένου πως η Intel βρίσκεται σε μεταβατική φάση μιας νέας διαδικασίας παραγωγής (από 65nm σε 32nm) και της εκ νέου μεταφοράς ορισμένων λειτουργιών στον επεξεργαστή, τα νέα chipsets θα έχουν μικρότερο μέγεθος και θα καταναλώνουν λιγότερο από τους προκατόχους τους. Με μια ματιά στις προδιαγραφές, τα νέα chipset θα υποστηρίζουν έως 6x SATA 3Gbps και 6x USB3.0. Δυστυχώς ούτε με την κυκλοφορία των Haswell δεν θα δούμε Thunderbolt στα ταπεινά μας PC, χαρακτηριστικό που η Intel κρατάει "αποκλειστική ατραξιόν" για τα προϊόντα της Apple. Για το Desktop κομμάτι, τα Intel chipsets που θα κυκλοφορήσουν θα είναι τα Z87, Z85, H87, Q87, Q85 και B85. Οι διαφορές μεταξύ των νέων chipsets αντιστοιχούν στις διαφορές μεταξύ των υφιστάμενων Z77, Z75, H77, Q77, Q75 και B75 Express chipsets. Αυτό σημαίνει ότι μόνο τα δύο "Z" chipsets θα μπορούν να επωφεληθούν από τις δυνατότητες υπερχρονισμού των επεξεργαστών K. Επίσης, το Z85 express chipset δεν θα υποστηρίζει SLI ή Crossfire, σε αντίθεση με το Z87. Από την άλλη, ενώ το H87 θα είναι πλήρες επεκτασιμότητας και χαρακτηριστικών, δεν θα παρέχει δυνατότητες υπερχρονισμού. Τέλος, το B85 θα απευθύνεται ως επί το πλείστον σε μητρικές χαμηλού κόστους. Meet the 4th Generation Intel® Core™ Processor Family Αντίθετα από ότι μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια η Intel, το Lineup των Haswell δεν θα περιλαμβάνει για την ώρα μοντέλα της κατηγορίας i3 αλλά περιορίζεται μόνο σε i5 και i7, τόσο στο Desktop κομμάτι όσο και στο Mobile. Τα χαρακτηριστικά της κάθε κατηγορίας στους πίνακες που ακολουθούν. Desktop Haswell SKUs Mobile Haswell SKUs Όπως βλέπουμε και στους πίνακες, οι Haswell θα κυκλοφορήσουν σε αρκετά SKUs δίνοντας επιλογές στο κτίσιμο ενός καινούργιου rig είτε Dekstop, είτε Mobile. Παραδοσιακά, και στην ονοματολογία των Haswell συναντάμε τα επιθέματα S, T και K που αντιστοίχως υποδηλώνουν “performance optimized lifestyle”, “power optimized lifestyle”, "fully multiplier unlocked part", με την προσθήκη του R το οποίο υποδηλώνει πως η iGPU είναι της σειράς HD5200(GT3e - Iris Pro). Σε αντίθεση με τα 77W TDP των Ivy Bridge, το μέγιστο TDP που συναντάμε στους Haswell είναι τα 84W αποτέλεσμα επιλογής της Intel στο κυνήγι των "απόλυτων επιδόσεων" και του performance/watt. Επίσης παραμένει η εγγενής υποστήριξη σε DDR3 ταχύτητας 1600Mhz και το Boost στις iGPU, ανεβάζοντας τους χρονισμούς τους έως και τα 1300Mhz, στην περίπτωση των μοντέλων GT3. 4th Generation Core™ Processor Graphics Με την αύξηση του 3D content και του GPGPU, η Intel (με επιρροή από την Apple και τα volumes τα οποία απορροφά) αποφάσισε πως ήταν καιρός να δώσει μεγαλύτερη βάση στις iGPU της. Οι Sandy και Ivy Bridge ήταν μια καλή αρχή, δεδομένου ότι ενσωμάτωναν προηγμένες τεχνικές επεξεργασίας με μια αρχιτεκτονική που μπορούσε να προσφέρει συμπαθητικές επιδόσεις στα παιχνίδια ενώ λειτουργούσε αρκετά καλά και σε περιβάλλον OpenCL. Οι Intel Haswell συνεχίζουν αυτή την παράδοση, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, ανεβάζουν τις επιδόσεις των iGPU σε ένα εντελώς νέο επίπεδο με ένα εντελώς απροσδόκητο τρόπο. Αντί τα νέα "high end" GPUs να συνοδεύουν high end CPUs(desktop ή mobile) θα εξοπλίζουν επεξεργαστές μεσαίας κατηγορίας και χαμηλής τάσης! Αυτό είναι απολύτως κατανοητό μιας και οι Enthusiasts θεωρείται πως προτιμούν να εξοπλίζουν τα συστήματά τους με διακριτές κάρτες γραφικών. Επανερχόμενοι στις iGPU των Haswell, έχουμε υποστήριξη σε DirectX 11.1, OpenGL 4.2 και OpenCL 1.2 ενώ έχουμε και την παρουσία νέας ονοματολογίας. Κατά βάση, η αρχιτεκτονική της 4ης γενιάς iGPUs είναι ίδια με αυτή των Ivy Bridge απλώς έχουμε αύξηση του παρεχόμενου χώρου επάνω στο CPU die για περισσότερες iGPU cores (Execution Units). Η τέταρτη γενιά θα περιλαμβάνει μοντέλα με 6 πυρήνες (GT1), με 20 πυρήνες (GT2) ενώ καινούργια προσθήκη αποτελούν τα μοντέλα με κωδική ονομασία GT3 (40 πυρήνες). Ειδική έκδοση του οποίου ονόματι GT3e θα διαθέτει και 128 MB eDRAM. Ίσως η πιο σημαντική προσθήκη σε αυτή την αρχιτεκτονική είναι ο τρόπος που οι Haswell χειρίζονται το Ring Caching μεταξύ των διαφόρων σταδίων επεξεργασίας. Αντί να έχουμε την πλήρη εξάρτηση της iGPU από τις ανάγκες του επεξεργαστή, η Intel ανεξαρτητοποίησε την ιεραρχία της μνήμης cache, επιτρέποντας στην iGPU να έχει αυτόνομη πρόσβαση στο τελευταίο επίπεδο μνήμης cache. Αυτό συμβάλει στη βελτίωση του scheduling, της ταχύτητας επεξεργασίας και της ταχύτητας πρόσβασης στα δεδομένα. Επιπλέον, αυτό το λεγόμενο "δαχτυλίδι" βοηθά τη ροή δεδομένων μεταξύ υπολοίπων σταδίων επεξεργασίας και μπορεί να αλλάξει χρονισμούς ανεξάρτητα από τους πυρήνες. Για το Desktop κομμάτι, η Intel έχει εξοπλίσει τα CPU της μόνο με μοντέλα GT2. Σε αυτές τις περιπτώσεις η iGPU θα ονομάζεται Intel HD Graphics 4600 ενώ οι υποχρονισμένες εκδόσεις για ορισμένους επεξεργαστές notebook θα αποκαλούνται HD Graphics 4400 ή 4200. Απ' ότι φαίνεται οι εκδόσεις GT3 (HD5000) θα είναι προνόμιο των Ultrabooks και των All-in-One PCs με επιδόσεις, για την GT3e με τα 128 MB eDRAM, εφάμιλλες μιας Nvidia GeForce GT 650M. Η GT3e θα ονομάζεται επισήμως Intel Iris Pro Graphics 5200. Η GT3 θα κυκλοφορήσει σε δύο παραλλαγές για φορητούς με TDPs 28W και 15W με την ταχύτερη να ονομάζεται Intel Iris Graphics 5100 ενώ η άλλη Intel HD Graphics 5000. Η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο είναι η συχνότητα του πυρήνα, που καθορίζεται από το TDP. Η ονομασία Iris θα χρησιμοποιείται μόνο στα High End μοντέλα της Intel. Στις εικόνες που ακολουθούν, η διαφορά μεταξύ i7-4558U (HD5100) και i7-4770R (HD5200) μέσα από την παρουσίαση της Intel. Η τέταρτη γενιά Intel Core™ Processor Graphics αναμενόμενα υποστηρίζει την τεχνολογία Intel® Quick Sync η οποία έχει δεχθεί αριθμό αναβαθμίσεων. Επιπλέον των όσων χαρακτηριστικών υποστηρίζονταν μέχρι σήμερα, ο ανανεωμένος hardware Decoder των Haswell υποστηρίζει MPEG4 SVC και Motion-JPEG. Επιπλέον, ο ανανεωμένος hardware Encoder έρχεται με υποστήριξη MPEG2, το οποίο βρίσκει πρακτική εφαρμογή στο transcoding και στο streaming σε DLNA devices. Επίσης, η Intel φαίνεται να έχει δώσει βάση και στις δυνατότητες Post Processing των Ηaswell οι οποίες περιλαμβάνουν hardware-based μετατροπή στο ρυθμό των καρέ και ειδικούς αλγορίθμους για σταθεροποίηση εικόνας. Επιπροσθέτως φαίνεται να έχει διορθωθεί πλήρως (επιτέλους) το κλείδωμα του HDMI στα 23.976Hz. Φυσικά και συνεχίζει το bitstreaming σε Dolby Digital, TrueHD (up to 7.1), DTS, DTS-HD MA (up to 7.1) από το HDMI ενώ το HW acceleration σε H.264, VC-1 και MPEG-2 πρέπει να θεωρείται δεδομένο Τέλος, έχουμε την προσθήκη υποστήριξης σε Display Port 1.2 και 4k Displays σε διάταξη που φαίνεται στον ακόλουθο πίνακα. Μια γρήγορη ματιά: i5-4670k Προτού πάμε στα αποτελέσματα, μια μικρή ματιά στον επεξεργαστή και στη συσκευασία του. Επειδή ήταν Engineering Sample μην περιμένετε να δείτε την πλήρη retail συσκευασία. Πάντως το συνοδευόμενο Cooler επαρκεί μια χαρά για φυσιολογική χρήση ειδικά με τη λογική του Scenario Design Power (SDP) το οποίο υιοθέτησε η Intel... Σύστημα δοκιμής Για το εν λόγω review κάναμε επιστράτευση πληθώρας συστημάτων και μετρήσεων. Όπως θα δείτε και στους πίνακες που ακολουθούν, αποτελέσματα από τα παλαιότερα reviews είναι πλέον συγκεντρωμένα ώστε να υπάρχει δυνατότητα άμεσης σύγκρισης. Εάν για οποιοδήποτε μέτρηση δεν υπήρχε αποτέλεσμα ή ήταν σε μη αποδεκτά όρια, παραλήφθηκε. Όλα τα μετροπρογράμματα, παιχνίδια και τα Windows 7 x64 περιλαμβάνουν τις πιο πρόσφατες ενημερώσεις κατά τη στιγμή που συντάχθηκε το εν λόγω review. Οι Drivers που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του review ήταν οι εξής: PhysX™: PhysX_9.12.1031 Intel: 9.3.0.1021 (B85/Z77) / 9.2.3.1022(X79) iGPU: 15.31.9.64.3165 Και μια εικόνα του i5-4670k με το που ανάψαμε το σύστημα. Overclocking, Power Consumption Παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος του Voltage Regulator έχει μετακομίσει εντός επεξεργαστή, οι διαθέσιμες επιλογές που μας δίνουν οι μητρικές παραμένουν οι ίδιες. Από την άλλη, αυτή η μετακίνηση επιβαρύνει τα θερμικά φορτία του επεξεργαστή εξού και τα 84W TDP των High End Haswell SKUs έναντι των 77W των Ivy Bridge. Αυξημένες θερμοκρασίες και αρχιτεκτονική προορισμένη για χαμηλές καταναλώσεις και όπως καταλαβαίνετε το Overclock εξαρτάται όσο ποτέ από το Batch του επεξεργαστή και το χέρι αυτού που θα τον διαλέξει. Ο τρόπος υπερχρονισμού δεν αλλάζει με την έλευση των Haswell. Όλοι οι επεξεργαστές έρχονται κλειδωμένοι στις ονομαστικές τους συχνότητες και μόνο τα κομμάτια με το επίθεμα Κ μπορούν να υπερχρονιστούν με αλλαγή του πολλαπλασιαστή. Η μόνη δυνατότητα που προστίθεται είναι αυτή τοy υπερχρονισμού του BCLK μέσω Straps(100/125/167MHz) όπως έχουμε στους SandyBridge-E. Κατανοούμε πως ο υπερχρονισμός αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι των reviews αλλά δυστυχώς δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να υπερχρονίσουμε τον i5-4670k. Λόγος, η DH87RL παρουσίασε πρόβλημα εν μέσω δοκιμών και ευτυχώς που η Intel ήταν αρκετά ευγενική ώστε να μας παραχωρήσει μια DB85FL ώστε να μπορούμε να ολοκληρώσουμε το review. Όπως καταλαβαίνετε, το B85 το οποίο εφοδίαζε την εν λόγω μητρική δεν επέτρεπε καμία ρύθμιση επάνω σε αυτό το κομμάτι, εκτός της iGPU! Αποτελέσματα στο γράφημα που ακολουθεί. Συμπαθητική διαφορά στην απόδοση από την εντυπωσιακή αύξηση των 400Mhz στα ρολόγια της HD4600. Τα 20EU της iGPU του i5-4670k δίνουν επαρκείς επιδόσεις σε ένα βασικό σύστημα με ελάχιστο overclock. Power Consumption Οι μετρήσεις που βλέπετε είναι απευθείας από την πρίζα σύμφωνα με το kill-a-watt. Αν συνυπολογίσετε ότι το τροφοδοτικό χωρίς καθόλου φορτίο τραβάει περίπου 26Watt τότε καταλαβαίνετε πόσο χαμηλά έχουν πέσει οι καταναλώσεις της τελευταίας γενιάς επεξεργαστών της Intel, ειδικά σε Idle. Η μέτρηση όσο ανεβαίνει το Load είναι λίγο σχετική μιας και ανεβαίνει το efficiency του τροφοδοτικού. Αξιοπερίεργη η κατανάλωση του i5-4670k, όταν έρχεται στα όρια από το Prime95, που οποία ξεπερνά αυτή των δύο οκταπύρηνων αντιπάλων του. Είναι εύκολο να αντιληφθείτε το γιατί αν θυμηθείτε τι λέγαμε, στη σελίδα που αναλύαμε την αρχιτεκτονική, σχετικά με τα περισσότερα execution ports. Είναι η παραχώρηση της Intel για να ανεβάσει το IPC. Σχετικά με θερμοκρασίες, η προβληματική εικόνα που είχαμε IVB δεν έχει εξαλειφθεί αλλά έχει βελτιωθεί η ομοιομορφία. Οπότε, με εξωτερική 26° είχαμε σε Idle ανά πυρήνα 40/40/36/36, κατά το load με Prime95, 81/81/76/76 ενώ το συνδυαστικό load CPU&iGPU δημιουργούμε μια επιπλέον διαφορά της τάξης των 5 βαθμών. Με load μόνο στο iGPU, το εργοστασιακό σύστημα ψύξης κατάφερε να κρατήσει τη θερμοκρασία στους 63° με κατανάλωση 63,3watt. AIDA64 Και ξεκινάμε με τις μετρήσεις και τα αποτελέσματα του γνωστού μετροπρογράμματος AIDA64. Ενδιαφέροντα τα αποτελέσματα στο AIDA64. Η Intel φαίνεται να έχει πάρει τα μέγιστα από τις SSE4.x ενώ όπου έχουμε υποστήριξη στα νέα Instractions AVX2/FMA3 (AES, Hash, VP8) ο i5-4670 λάμπει δια των επιδόσεών του. Θα περιμέναμε ελαφρώς καλύτερο score στο CPU Queen λόγω βελτιωμένου Branch Prediction αλλά ας μην είμαστε πλεονέκτες. Αισθητά βελτιωμένος και ο memory controler των Haswell, πράγμα που φαίνεται στην πράξη. Ακόμα και με μειωμένους χρονισμούς κατά 100Mhz, από τον i7-3770k, καταφέρνει και τον ξεπερνά στις περισσότερες μετρήσεις Bandwidth. wPrime, superPi, TrueCrypt Ακόμα ένα benchmark στο οποίο φαίνεται έμπρακτα η διαφορά που κάνει η αύξηση των execution ports στην αρχιτεκτονική των Haswell. Fritz, WinRar, CineBench Τέλος, Cinebench 11,5. Δείτε διαφορά στο Single Core performance μεταξύ Haswell και SB. 11%! x264, POVRAY, Media Espresso Το raytrace benchmark της Intel δείχνει τη διαφορά απόδοσης που επιφέρει η βελτίωση στην αρχιτεκτονική των Haswell. Τέλος, μια εικόνα του Load και της κατανάλωσης κατά το Video Decoding. Χαράς ευαγγέλια για τους φίλους των ITX PCMark & 3DMark Και περνάμε στα συνθετικά που τεστάρουν όλο το σύστημα. Επιτέλους η Intel έφτασε την απόδοση της προηγούμενης γενιάς APUs της AMD στον τομέα των iGPU. Ακόμα ένα κάστρο που πέφτει και ο ανταγωνισμός στα SoC τώρα φουντώνει. Θα δούμε ωραία πράγματα! Πιο μικρή η διαφορά μεταξύ i5-4670k και i7-3770k στο νέο 3D Mark. Περί το 10%. Σε κάθε περίπτωση συμπαθητικές επιδόσεις για iGPU. Πραγματικά θα θέλαμε να δοκιμάσουμε σύστημα με Iris Pro. Games Συνέχεια στις μετρήσεις μας με τα παιχνίδια. Δεν χρειάζονται συστάσεις για το metro2033. Ένα από τα πιο βαριά παιχνίδια, Playable σε DX11, έστω και με τις χαμηλότερες ρυθμίσεις. Παρόμοια εικόνα και στο Lost Planet 2 μόνο που η ανάλυση πλέον μπορεί να είναι Full HD. Χαμηλά τα αποτελέσματα στο νέο RE6 αλλά επιλέξαμε να αφήσουμε τα settings στα default και για μελλοντικό reference μιας και οι iGPU έχουν μπει σε τροχιά εκτόξευσης Tick, Tock Δεν ξέρω ποιες ήταν οι προσδοκίες σας για τους Haswell αλλά για την Intel σίγουρα αποτελούν την απάντηση στο "πρόβλημα" των ARM. Προφανώς, η μπλε κυρία δεν θα μπορούσε να παραδώσει αμαχητί το κομμάτι της αγοράς των mobile(Tablets, Portables, Convertibles) οπότε και όλες της οι προσπάθειες επικεντρώθηκαν στη μεταφορά της αρχιτεκτονικής x86 σε όσο πιο χαμηλό TDP γίνεται, με εξαιρετικές επιδόσεις, δημιουργώντας επεξεργαστές που θα μπορούσαν να αποκόψουν με ευκολία την "λαίλαπα" των ARM. Από την άλλη, χωρίς άμεσο ανταγωνισμό στο κομμάτι του x86, η Intel παίζει κρυφτό (5-10-15 αναφερόμενος στη διαφορά επιδόσεων μεταξύ SB/IB/Haswell) με τα νεύρα μας στο ρυθμό του Tick, Tock model της. Τα κέρδη απόδοσης σε σχέση με τους Ivy Bridge εξαρτώνται από το είδος και το φόρτο της εργασίας, αλλά σε γενικές γραμμές να υπολογίζετε από χαμηλά μονοψήφια νούμερα έως λίγο κάτω από 20%. Βεβαίως η αναβάθμιση σε Haswell από Ivy Bridge, τουλάχιστον στο κομμάτι του Desktop, δεν δικαιολογείται απόλυτα όμως στο κομμάτι των φορητών αποτελεί κάτι παραπάνω από επένδυση. Σχετικά με την περίπτωση του i5-4670k τώρα, θεωρούμε πως μπορεί να αποτελέσει το VFM της γενιάς με τιμή και επιδόσεις κατάλληλες τόσο για το μέσο gamer, τον απαιτητικό στις εφαρμογές γραφείου αλλά και σε ένα αξιοπρεπές HTPC μιας και οι επιδόσεις των νέων Intel HD Graphics ενδείκνυνται για Full HD content αλλά και για βασικό gaming. Επιπροσθέτως η επίλυση του προβλήματος με το τρίτο δεκαδικό ψηφίο στη συχνότητα ανανέωσης (23,976 fps) ολοκληρώνει την καλή εικόνα των Haswell με τα εξτρά χαρακτηριστικά σε encoding/decoding να βάζουν το κερασάκι στην τούρτα. Intel i5-4670k 19/06/2013 Ευχαριστούμε την Intel για την παραχώρηση των δειγμάτων της παρουσίασης και το φίλο Δημήτρη για την παραχώρηση του i7-3770k