NoDsl

Αν υπάρχει μια εταιρία που έχει συνδέσει το όνομά της με Barebones και Small Form Factor PC's αυτή είναι η Shuttle. Μέσα από τις σελίδες του thelab έχουμε δει αρκετά δείγματα τις εταιρίας που από το 1983 εξειδικεύεται στην εν λόγω κατηγορία, προσφέροντας προτάσεις και λύσεις με απόδοση και αξιοπιστία που κυμαίνονται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Στη σημερινή δοκιμή έχουμε την ευκαιρία να σας παρουσιάσουμε το πρώτο παγκοσμίως Barebone σε μορφή κύβου για την πλατφόρμα LGA 2011 της Intel δια χειρός Shuttle με την ονομασία XPC Barebone SX79R5. Εν συντομία, το SX79R5 υποστηρίζει την τελευταία γενιά επεξεργαστών Core i7 3xxx Sandy Bridge-E της Intel, με έως έξι hyperthreaded πυρήνες και 15MB μνήμης cache. Διαθέτει τέσσερις υποδοχές μνήμης που υποστηρίζουν συνολικά 32GB DDR3 στα 1600Mhz και επικοινωνούν μέσω quad-channel με τον επεξεργαστή, του οποίου παρέχουν επαρκές εύρος ακόμη και στις πιο απαιτητικές εφαρμογές. Το κομψό περίβλημα από αλουμίνιο προσφέρει χώρο για ένα οπτικό drive, δύο σκληρούς δίσκους 3.5"(για τους οποίους είναι δυνατή η διαμόρφωση σε RAID) ενώ παρέχονται και δύο θύρες mini-PCIe για την τοποθέτηση δίσκου mSATA-SSD ή κάποιας κάρτας δικτύου/BT. Το SX79R5 είναι επίσης εξοπλισμένο με δύο υποδοχές x16 PCI-E Rev 3.0 που επιτρέπουν στο χρήστη τη δημιουργία multimonitoring setup με έως και 16 οθόνες ή ένα ισχυρό σταθμό εργασίας με χρήση των τεχνολογιών CrossFire & SLi. Όλα τα παραπάνω τροφοδοτούνται από ένα μίνι τροφοδοτικό 500W με πιστοποίηση 80+ Bronze! Οπότε, ας περάσουμε στα αναλυτικά χαρακτηριστικά του SX79R5. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του SX79R5 παραθέτονται στον παρακάτω πίνακα. Χαρακτηριστικά Shuttle XPC SX79R5 FORM FACTOR Shuttle Form Factor PROCESSOR Support Intel 2nd Generation Core i7 socket 2011 CPU CHIPSET Intel X79 MEMORY 4 x 240pin DDR3 DIMM slots,8GB per DIMM(Max 32GB) Support Quad Channel DDR3 1600MHz *DIMMs with voltage setup over 1.65V may damage your CPU AUDIO Realtek ALC888S 7.1 channel High Definition Audio ETHERNET (2) Realtek 8111E 10Mb/s,100Mb/s,1Gb/s operation Support Wake-ON-LAN function >STORAGE INTERFACE (2) SATA 6.0Gb/s (2) SATA 3.0Gb/s (1) 3.0Gb/s eSATA in back panel (1) 3.0Gb/s mSTAT (Long mini-PCIE) socket Support RAID 0,1,10,5 ONBOARD CONNECTORS (1) 4 Pin CPU fan connector (1) 4 Pin system fan connector (2) SATA 6G connectors (2) SATA 3G connectors (1) ATX main power (2*10) (1) ATX 12V power (2*2) (2) 2x5 pin USB header (1) RS232 header (1) LPC header (1) AUX-in header FRONT PANEL (2) USB 2.0 Port (2) USB 3.0 Port (1) Mic-in (1) Line-out Power button HDD Led BACK PANEL (6) USB 2.0 Ports (2) USB 3.0 Ports (1) CMOS clear button (2) Gigabit Lan Port (1) Esata Port (1) Esata power connector (3)Wireless port perforation DIMENSIONS 332(L) x 216(W) x 198(H) mm PSU 500W 80 Plus PFC active power supply ACCESSORIES XPC Multi-Language quick guide XPC DVD Driver (include Adobe Reader 8.1) Heat-sink compound Power cord EXPANSION SLOT (2) PCI-E X16 slot (1) Mini-PCIE (long) socket support mSATA (1) Mini-PCIE (Short) socket ΕΓΓΥΗΣΗ 2 χρόνια >ΤΙΜΗ 444€ (+ ΦΠΑ) Το SX79R5 ακολουθεί το πρότυπο Shuttle Form Factor, ένα τύπο δημιούργημα της εταιρίας! Αν και ιδιαίτερα μικρό η επεκτασιμότητα και η συνδεσιμότητά του είναι κάθε άλλο παρά περιορισμένες. Εκτός των δύο native SATA 6.0Gb/s που δίνει το Intel X79, διαθέτει και δύο SATA 3.0GB/s καθώς και τέσσερις native θύρες USB 3.0. Όπως αναφέραμε και στην εισαγωγή, εξοπλίζεται με δύο θύρες x16 PCI-E Rev 3.0 αλλά με μόνο δύο PCIe power connectors που διαθέτει το PSU μην ελπίζετε σε high-end κάρτες γραφικών. Ούτως η άλλως, δεδομένου ότι τα συστήματα ψύξης των ισχυρών VGAs είναι dual slot, δεν θα χωρούσε δεύτερη στο μικρό Shuttle. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του PSU (PC63I0005), το οποίο εξοπλίζει το SX79R5, παραθέτονται στον παρακάτω πίνακα. Χαρακτηριστικά PC63I0005 Max. DC Output 500W PFC Active PFC Efficiency 80 Plus Bronze Θερμοκρασία λειτουργίας 10°C ~ 50°C Προστασία Over Voltage Protection Under Voltage Protection Over Current Protection Over Power Protection Short Circuit Protection Over Temperature Protection Ψύξη 50mm ball bearing fan ( MGA5012XB-O20) Noise: <30dB at 50cm for 200W load Διαστάσεις 82 mm (W) x 53 mm (H) x 200 mm (D) Βάρος 1.1 kg Προδιαγραφές ATX12V v2.3 Εγγύηση 2 έτη Τιμή 123€ (με 23% ΦΠΑ) Όπως βλέπετε το PSU είναι ιδιαίτερα ακριβό για τα κυβικά του και για αυτά που προσφέρει. Σε αυτό ευθύνεται βέβαια το ότι είναι ειδικό μοντέλο και κατασκευάζεται αποκλειστικά και μόνο για τα mini cases της Shuttle, οπότε αφού δεν υπάρχει μαζική παραγωγή είναι λογικό το κόστος να εκτοξεύεται. Ο μικρός, μόλις 50mm διάμετρο, ανεμιστήρας είναι σχετικά αθόρυβος. Τέλος το PSU εξοπλίζεται με όλες τις δυνατές προστασίες οπότε θα έχετε το κεφάλι σας ήσυχο. Η μέγιστη ισχύς των 500W, σύμφωνα με την Shuttle, αποδίδεται ακόμη και στους 50°C κάτι πολύ καλό μιας και μέσα σε ένα τόσο μικρό κουτί οι θερμοκρασίες αναμένεται να είναι υψηλές. Στον επόμενο πίνακα παραθέτονται οι καλωδιώσεις του PSU. Τύπος Καλωδιώσεων Captive Καλωδιώσεις ATX connector (150mm) 20 pin 4+4 pin EPS12V / ATX12V connector (230mm) 1 6+2 pin PCIe (330mm) / 6 pin PCIe (+105mm) 1 / 1 SATA (210mm+105mm) 4 4 pin Molex (220mm+115mm) / FDD (+150mm) 2 FDD (150mm) 1 Μεγάλη εντύπωση μας προκάλεσε το γεγονός ότι η main ATX καλωδίωση είναι 20pin και όχι 24pin. Βέβαια και η αντίστοιχη υποδοχή στη μητρική είναι 20pin. Επίσης από τη στιγμή που το συγκεκριμένο PSU κατασκευάζεται για τα SFF PC της Shuttle φέρει πολύ κοντές καλωδιώσεις. Μόνο η main ATX καλωδίωση είναι sleeved δυστυχώς. Όσον αφορά τις PCIe καλωδιώσεις τώρα, πιστεύουμε ότι τα 500W θα μπορούσαν να σηκώσουν άλλες δύο, έστω και 6pin. Αλλά από την άλλη δύο high-end VGAs ούτως ή άλλος δε χωράνε στη μητρική του Shuttle, εκτός και αν γίνει κάποια πατέντα στο σύστημα ψύξης. Τέλος, όλοι οι connectors χρησιμοποιούν AWG 18 καλώδια, την προτεινόμενη διάσταση δηλαδή σύμφωνα με το πρότυπο ATX. Ο τελευταίος πίνακας παρουσιάζει τις δυνατότητες των επιμέρους rails του PSU. Πίνακας Rails Shuttle PC63I0005 Rail 3.3V 5V 12V1 12V2 12V3 5VSB -12V Μέγιστη ισχύς Amps 18 16 16 16 17 2.5 0.3 Watts 130 - 12.5 3.6 Συνολική μέγιστη ισχύς (W) 500 Το μικρό PSU διαθέτει τρία 12V rails με το ένα από αυτά να είναι κατά 1A ισχυρότερο από τα υπόλοιπα. Όσο και αν ψάξαμε δεν μπορέσαμε να βρούμε τη μέγιστη συνδυασμένη ισχύ που μπορούν να δώσουν τα +12V. Επίσης τα 5VSB είναι επαρκή, με 2.5Α μέγιστη ισχύ, για την κατηγορία του PSU. Συσκευασία και Περιεχόμενα To SX79R5 έρχεται μέσα σε μία λιτή, μικρή, άσπρη συσκευασία. Στο πάνω μέρος υπάρχει ένα χερούλι για να διευκολύνει την μεταφορά. Από ότι φαίνεται η Shuttle θέλησε να κρατήσει ένα πολύ χαμηλό προφίλ εξού και η απουσία γραφικών και φανταχτερών σχεδίων στο εξωτερικό της συσκευασίας Το περιεχόμενο της συσκευασίας προστατεύεται πολύ καλά και έτσι το μικρό barebone θα φτάσει στα χέρια σας σε άψογη κατάσταση, ανεξαρτήτως της όποιας κακομεταχείρισης δεχτεί από τις μεταφορικές εταιρίες (εκτός και αν αποφασίσουν να παίξουν rugby με αυτό). Τα συνοδευτικά είναι λιγοστά μιας και το SX79R5 έρχεται πλήρως συναρμολογημένο. Ένα καλώδιο τροφοδοσίας, έναν οπτικό δίσκο με τους drivers της μητρικής, ένα σωληνάριο με θερμοαγώγιμη πάστα, ένα καπάκι για το s2011, ένα καλώδιο τροφοδοσίας ρεύματος eSATA, δύο καλώδια SATA μικρού μήκους, για ευνόητους λόγους, καθώς και ένα σακουλάκι με βίδες αποτελούν τη φτωχή προίκα του μικρού Shuttle. Εξωτερικό Μέρος SX79R5 Μόλις πρώτο-αντικρίσαμε το SX79R5 εκπλαγήκαμε από τις ιδιαίτερα μικρές του διαστάσεις. Η Shuttle έκανε πραγματικά άριστη δουλειά σε αυτό τον τομέα και κατάφερε να τοποθετήσει ένα πανίσχυρο σύστημα μέσα σε ένα λιλιπούτειο case. Το θέμα είναι να δούμε τι θερμοκρασίες θα επικρατούν μέσα σε ένα τόσο μικρό case εξοπλισμένο με τόσο ενεργοβόρα υποσυστήματα. Το SX79R5 είναι κατασκευασμένο εξολοκλήρου από αλουμίνιο το οποίο μάλιστα είναι πολύ καλά φινιρισμένο. Το μόνο σημείο στο οποίο χρησιμοποιείται συνδυασμός πλαστικού είναι η πρόσοψη η οποία πίσω από δύο push2open καλύμματα κρύβει επιμελώς τις μπροστινές θύρες εισόδου/εξόδου οι οποίες αποτελούνται από δύο USB 3.0 πόρτες, μία θύρα USB2.0, μία θύρα USB2.0 υψηλής ισχύος και είσοδο μικροφώνου/έξοδο ήχου (mini din). Η θύρα USB2.0 υψηλής ισχύος είναι μια απλή θύρα USB2.0 η οποία φέρει αναβαθμισμένη ασφάλεια ρεύματος(Fuse) για την ταχύτερη φόρτιση κινητών και φορητών συσκευών(Quick Charge USB Port). Δίνεται η δυνατότητα αφαίρεσης της πρόσοψης εάν το θελήσετε και γίνεται πανεύκολα από τα εικονιζόμενα πλαστικά κλιπ. Το κόκκινο βέλος δείχνει το σημείο του μοχλού που ανοίγει το Optical Drive. Με το πάτημα του Eject στο εμπρόσθιο μέρος του SX79R5, ο μοχλός βγαίνει προς τα έξω πιέζοντας το κουμπί του οπτικού με αποτέλεσμα αυτό να ανοίγει. Όχι ότι πιο ποιοτικό έχουμε δει αλλά δουλεύει. Στο πίσω μέρος του κουτιού συναντούμε μια μεγάλη γρίλια εξαερισμού, πίσω από την οποία διακρίνονται τα heatpipes της ψύκτρας του επεξεργαστή. Δίπλα ακριβώς από την παραπάνω γρίλια, στα αριστερά, βρίσκουμε και τον μικρό ανεμιστήρα του τροφοδοτικού. Όλες σχεδόν οι I/O θύρες της μητρικής βρίσκονται ακριβώς κάτω από την κεντρική γρίλια εξαερισμού. Δίπλα ακριβώς διακρίνονται τα καλύμματα των δύο PCIe. Στην κάτω αριστερή γωνία του κεντρικού εξαερισμού βρίσκεται και θύρα για σύνδεση οπτικής ίνας. Από άποψη συνδέσεων το SX79R5 είναι πλήρες. Διαθέτει ακόμα και υποδοχή για σειριακή θύρα, κάτι που σχεδόν έχει εκλείψει(κακώς). Όπως μπορείτε να δείτε η μητρική του SX79R5 παρέχει πλήθος συνδέσεων: έξι USB 2.0 & δύο USB 3.0 θύρες (συν δύο USB 3.0 & ύο USB 2.0 στο μπροστινό μέρος), δύο θύρες ethernet, τροφοδοσία 4pin και υποδοχή για eSATA καθώς και θύρες για ήχο 7.1 και μικρόφωνο. Εσωτερικό μέρος SX79R5 Ήρθε η ώρα να απαλλάξουμε το μικρό Shuttle από το εξωτερικό του κάλυμμα, το οποίο ασφαλίζεται από τρεις βίδες στο πίσω μέρος του και να δούμε αν η καλή εικόνα του εξωτερικού συνεχίζεται και στο εσωτερικό. Πρώτα όμως, μια ματιά στο μαυρο αλουμίνιο κατασκευής του καταλύματος το οποίο, όπως φαίνεται και στις εικόνες, έχει πάχος 1mm αλλά με πολύ καλή κατεργασία. Ο διαθέσιμος χώρος του εσωτερικού είναι φυσικά περιορισμένος αλλά επικρατεί τάξη χάρη στο έξυπνο placement των επιμέρους θυρών της μητρικής από την κατασκευάστρια που επιτρέπει εύκολο cable management (τακτοποίηση καλωδίων). Η Shuttle έχει επίσης προσέξει το μήκος των καλωδίων τροφοδοτικού και θυρών ώστε και να καλύπτονται οι πιθανές διαδρομές στο εσωτερικό και να μη δημιουργούμε "μακαρονάδες" με αυτά που δεν χρησιμοποιήσαμε. Η μητρική διαθέτει πυκνωτές στερεάς κατάστασης για αυξημένη μακροζωία και αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες, που αναμένεται να επικρατούν στο εσωτερικό του case. Το μόνο κομμάτι που χρησιμοποιούνται συμβατικοί film είναι γύρω από την κάρτα ήχου. Διακρίνονται οι δύο PCIe θύρες επέκτασης και τα δύο mini-PCIe sockets στα οποία εκτός από mSata SSDs μπορούμε να τοποθετήσουμε και mini-PCIe WiFi cards, Bluetooth κτλ. Μπροστά από τη full length mini-PCIe διακρίνουμε τον Phase Controller της Interstil με κωδικό ISL 6366. Όπως καταλάβατε η τροφοδοσία το SX79R5 είναι 5+1. Τέλος, το κουτάκι μπροστά από το μεγάλο πυκνωτή, ανάμεσα στις δύο PCIe, είναι το socket του bios chip. Όλα τα τελευταία, τουλάχιστον, barebone της Shuttle έρχονται με socketed bios chip οπότε σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά σας αποστέλλουν νέο chip το οποίο αλλάζει πανεύκολα. Μια σύνοψη μητρικής και λοιπών controllers του SX79R5 την εικόνα που ακολουθεί Η ψύκτρα του επεξεργαστή διαθέτει τέσσερα heatpipes τα οποία οδηγούνται στο πίσω μέρος του κουτιού και από εκεί με τη βοήθεια αλουμινένιων πτερυγίων και φυσικά ενός ανεμιστήρα αποβάλουν τη θερμοκρασία τους. Η τοποθέτηση της είναι πολύ εύκολη και το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να βιδώσετε τις τέσσερις βίδες που τη συγκρατούν μέχρι τέρμα. Ο ανεμιστήρας αν και Hydro Bearing είναι αρκετά θορυβώδης και θα λέγαμε πως διαταράσσει την εικόνα του μικρού barebone. Οι δύο σκληροί δίσκοι (ή ένας και ένα floppy drive για τους λάτρεις της δισκέτας) και ο οπτικός οδηγός που υποστηρίζει το SX79R5 στερεώνονται σε μια μεταλλική, αποσπώμενη, βάση. Εντύπωση μας προκάλεσε το γεγονός ότι δεν υπάρχει ειδική θέση για δίσκους 2.5" (π.χ. SSDs). Πάραυτα, μπορούμε να τοποθετήσουμε βιδώνοντάς τον από τη μία πλευρά της βάσης όπως θα δείξουμε παρακάτω. Εγκατάσταση Συστήματος Ας περάσουμε τώρα στην εγκατάσταση των εξαρτημάτων. Το SX79R5 θα φιλοξενήσει τα ακόλουθα: CPU Intel i7-3930k VGA Nvidia 8800GT RAM 16GB Gskill ARES DDR3 2133MHz (4*4GB) SSD G.Skill Phoenix EVO 115GB HDD Hitachi 80GB DVD-RW LG Όπως βλέπετε, αν εξαιρέσουμε τη σχετικά αδύναμη κάρτα γραφικών (μιας και περιμένουμε μέρα με τη μέρα να μας επιστρέψει η ΗD7970 για να την στριμώξουμε στο εσωτερικό του), όλα τα υπόλοιπα εξαρτήματα είναι αξιόλογα και θα χαρίσουν αξιοζήλευτες επιδόσεις στο μικρό, στο μάτι, SX79R5. Ξεκινάμε με την αφαίρεση της ψήκτρας και την εγκατάσταση του επεξεργαστή. Η εικόνα που αντικρίσαμε με την αφαίρεση του συστήματος ψύξης ηταν η ακόλουθη. Τα Pins του socket προστατεύονται από την εικονιζόμενη διαφανή μεμβράνη. Εντός του κουτιού με τα accessories παρέχεται και πλαστικό καπάκι για το socket αλλά μιας και το SX79R5 έρχεται με προ-τοποθετημένο το σύστημα ψύξης δεν κρίθηκε αναγκαία η εγκατάστασή του. Στις εικόνες βλέπουμε επίσης τα coils τροφοδοσίας του επεξεργαστή, την ψήκτρα των mosfet καθώς και την mini-PCIe WiFi card που τοποθετήσαμε στην full length m-PCie. Η εγκατάσταση του επεξεργαστή έγινε πανεύκολα και χρησιμοποιήθηκε η παρεχόμενη θερμοαγώγιμη, αγνώστων λοιπών στοιχείων. Σειρά είχαν οι G.Skill ARES. 16GB σε ένα σύστημα μικρότερο απο το κουτί της CoolerMaster Hyper 612S!!! Η 8800GT φαίνεται μικρή μέσα στο SX79R5. Ανυπομονούμε να στριμώξουμε εκεί μέσα την HD7970. Προσοχή με τα dual slot coolers των VGA's. Το barebone μπορεί να δεχτεί δύο κάρτες γραφικών αλλά με σύστημα ψύξης single slot. Η μεταλλική βάση που βιδώνει το backplate των καρτών γραφικών, διαθέτει αυτή την ασφαλιστική πετούγια. Οι δίσκοι και το DVD-RW εγκατεστημένα. Ο SSD έχει βιδώσει "μονόπατα". Την προσοχή σας παρακαλώ. Έχετε το νου σας στο κενό μεταξύ συρμού και αποβάθ.... εεε εννοώ μεταξύ βάσης δίσκων/οπτικών και κάρτας γραφικών γιατί από την "προβληματική" πλευρά δεν υπάρχει κάποιο είδος μόνωσης. Η εικόνα εξηγεί καλύτερα. Τοποθετούμε τα καλώδια δεδομένων και τροφοδοσίας ώστε να κουμπώσουμε τη βάση των σκληρών. Κάτοψη του συστήματος Τα καλώδια που περίσσεψαν μπορούμε να τα μαζέψουμε πανεύκολα στο χώρο μπροστά από το τροφοδοτικό. Μπράβο στην Shuttle για τους έξυπνους χώρους. Τέλος, τοποθετούμε τη μεταλλική βάση των δίσκων/οπτικών και το σύστημά μας είναι έτοιμο! Όπως βλέπουμε υπάρχει επαρκής χώρος για την "ανάσα" του SX79R5. To BIOS του SX79R5 Ας ρίξουμε τώρα και μια ματιά στο BIOS της μητρικής του SX79R5. Είναι εσκεμμένα απλοϊκό και εύκολο στη χρήση διότι η Shuttle έχει περιορίσει τις επιλογές λόγω SFF. Η αλήθεια είναι πως το ασφυκτικό περιβάλλον ενός Mini pc δεν ενδείκνυται για υπερβολές και για χάριν αξιοπιστίας θυσιάζεται μέρος των δυνατοτήτων του μηχανήματος. Καταρχάς το BIOS προέρχεται από την AMI και μας ήρθε στην version 1.05. Άμεσα αναβαθμίσαμε την έκδοση 1.07 η οποία είναι και η τρέχουσα τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές. Στην αρχική εικόνα βλέπουμε το System Overview. Στη συνέχεια, στα Advanced Settings βρίσκεται το πιο ενδιαφέρον μέρος. Εκεί συναντούμε τις επιλογές για το CPU/IDE/USB configuration. Από την επιλογή HardWare Health μπορείτε να ρυθμίσετε την ταχύτητα του ανεμιστήρα της ψήκτρας, της CPU, σε 5 modes: Smart Fan mode, Ultra-low speed, low speed, mid speed και full speed (αν αντέχουν τα αυτιά σας). Προτείνουμε να το αφήσετε στην default επιλογή (Smart) όπου οι στροφές ρυθμίζονται ανάλογα με τη θερμοκρασία του επεξεργαστή. Μέσω της επιλογής Frequency Mode Configuration μπορείτε να επεμβείτε στην τάση του επεξεργαστή και των μνημών καθώς και στους χρονισμούς τους. Στην πράξη το μενού περιορίζεται σε διακοσμητικό ρόλο αφού τα hardcoded Power/Temperature Limits και οι ουσιαστικές δυνατότητες που δίνονται στον τελικό χρήστη δεν επιτρέπουν τίποτα περισσότερο από τα defaults. Για το τέλος αφήσαμε το καλύτερο. Μην ψάξετε για επιλογές ρύθμισης των timmings των μνημών. Στο 1.07 τουλάχιστον δεν υπάρχουν Τέλος, μια εικόνα και πληροφορίες εντός Windows απο τα settings που επέτρεπε το bios της Shuttle. Μια ματιά στο PSU Ο κατασκευαστής του τροφοδοτικού είναι η FSP Group, ένας από τους μεγαλύτερους OEM (Original Equipment Manufacturer) τροφοδοτικών. Το PSU αριθμεί διαστάσεις 5.5 x 8,2 x 20 εκατοστά και ακολουθεί ένα ιδιαίτερο form factor, συμβατό μόνο με τα προϊόντα της Shuttle. Το περίεργο σχήμα του, με το μικρότερο πάχος μέχρι τη μέση περίπου, εξυπηρετεί στο να χωνεύει σωστά η βάση των σκληρών δίσκων και να μη βρίσκουν οι βίδες επάνω του. Ο ανεμιστήρας, παρόλο τα μόλις 50mm διάμετρο, είναι σχετικά ήσυχος. Κατασκευάζεται από την Protechnic και το μοντέλο του είναι MGA-5012XB-O20 (12V, 0.24A). Οι καλωδιώσεις είναι ιδιαίτερα κοντές και μόνο η main ATX είναι sleeved. Κρίμα, τόσα λεφτά κοστίζει το συγκεκριμένο PSU δεν μπορούσαν να κάνουν sleeve και τις υπόλοιπες καλωδιώσεις. Ανοίγοντας το λιλιπούτειο PSU διακρίνουμε ότι το εσωτερικό του είναι ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένο, πράγμα φυσικό αφού σε τόσο μικρό όγκο πρέπει να χωρέσουν 500W ισχύος. Το πρώτο μέρος του transient φίλτρου βρίσκεται ακριβώς πίσω από την υποδοχή AC και περιλαμβάνει δύο Υ πυκνωτές. Λίγο πιο μακρυά βρίσκουμε δύο πηνία, έναν Χ και δύο Υ πυκνωτές και ένα MOV. Τι έκπληξη να βρούμε MOV σε FSP τροφοδοτικό, όπως φαίνεται η Shuttle το απαίτησε μιας και η FSP συνηθίζει να αφαιρεί το συγκεκριμένο εξάρτημα από τις υλοποιήσεις της. Υπάρχουν δύο γέφυρες ανόρθωσης οι οποίες ψύχονται από μία ψύκτρα. Στη συνέχεια συναντούμε το APFC mosfets και την boost diode, το APFC choke και τον κύριο πυκνωτή εξομάλυνσης. Αυτός είναι ένας Teapo (105°C, 450V, 220μF). Μόλις που διακρίνεται το APFC choke Στο δευτερεύον μέρος χρησιμοποιείται semi-synchronous design μιας και την παραγωγή των +12V αναλαμβάνουν mosfets και την παραγωγή των minor rails Schottky Barrier Rectifiers (SBRs). Για τα +12V υπάρχουν δύο AOT480L mosfets και για τα 5&3.3V τέσσερα 30V45CT SBRs. Επίσης η παρουσία δύο toroidal chokes δείχνει ότι χρησιμοποιείται group regulation design για την παραγωγή των rails, κάτι που θα επιφέρει χαμηλές επιδόσεις στα crossload tests. Όλοι οι πυκνωτές στο δευτερεύον προέρχονται από την Nippon Chemi-Con και τη Rubycon και είναι χαρακτηρισμένοι για ως 105°C, ότι καλύτερο δηλαδή. Μετρήσεις PSU#1, Voltage Regulation και Efficiency Όλες οι μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν με τη βοήθεια εννέα ηλεκτρονικών φορτίων της Array (έξι 3711 με 300W έκαστο και τρία 3710 με 150W το καθένα), ενός παλμογράφου DS1M12 (Stingray) της USB-Instruments, ενός θερμομέτρου που μπορεί να παρακολουθήσει 2 θερμοκρασίες ταυτόχρονα και έχει τη δυνατότητα καταγραφής των μέγιστων-μικρότερων τιμών, ενός Fluke 175, ενός επαγγελματικού power meter (Instek GPM-8212) και ενός ξύλινου κουτιού που παίζει το ρόλο του Hot Box. Οι πρώτες δοκιμές θα μας δείξουν το πόσο σταθερές είναι οι τάσεις του PC63I0005 (voltage regulation) και σε τι επίπεδα κυμαίνεται η αποδοτικότητά του (efficiency). Το φορτίο που θα δοκιμάσουμε αντιστοιχεί σε 20%, 40%, 50%, 60%, 80% και 100%, του συνολικού μέγιστου φορτίου που μπορεί να διαχειριστεί το PSU. Επίσης, θα γίνουν και δύο επιπλέον δοκιμές όπου πρώτα θα ζορίσουμε έντονα τα 3.3V και 5V rails και στα 12V το φορτίο θα είναι μόλις 2Α και μετέπειτα θα κάνουμε ακριβώς το αντίθετο, με το φορτίο στα 12V να αγγίζει το μέγιστο που μπορεί να διαχειριστεί το συγκεκριμένο rail. Voltage Regulation & Efficiency Tests Shuttle PC63I0005 Test # 12V 5V 3.3V DC/AC (Watts) Efficiency Temps (In/Out) PF/AC Volts 1 6.761A 1.966A 1.977A 100.00 86.13% 28.9°C 0.904 12.336V 5.087V 3.338V 116.10 29.6°C 228.7V 2 13.581A 3.976A 4.016A 200.00 88.79% 29.5°C 0.948 12.282V 5.029V 3.287V 225.25 30.8°C 231.7V 3 16.949A 4.985A 5.054A 249.95 88.97% 30.2°C 0.960 12.298V 5.016V 3.265V 280.95 32.7°C 230.1V 4 20.425A 5.997A 6.107A 300.00 88.63% 31.4°C 0.965 12.250V 5.002V 3.242V 338.50 35.6°C 229.0V 5 27.356A 8.054A 8.271A 399.95 87.85% 33.7°C 0.975 12.193V 4.966V 3.192V 455.25 38.0°C 230.9V 6 34.359A 10.141A 10.612A 500.00 86.62% 34.6°C 0.979 12.128V 4.930V 3.138V 577.25 39.5°C 230.5V Crossload 1 2.000A 10.000A 10.000A 105.30 80.69% 33.0°C 0.913 12.630V 4.796V 3.208V 130.50 35.3°C 230.5V Crossload 2 40.980A 1.000A 1.000A 484.70 86.83% 33.1°C 0.979 11.619V 5.270V 3.287V 558.20 39.8°C 228.4V Αναγκαστικά δοκιμάσαμε το PSU εκτός hotbox μιας και η 20pin καλωδίωση είναι πολύ κοντή και μετα βίας έφτανε μέχρι την αντίστοιχη υποδοχή του power board ακόμη και με το PSU στον αέρα (κυριολεκτικά). Όπως βλέπετε το efficiency είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό για ένα απλό 80 Plus Bronze PSU. Επίσης το voltage regulation στα +12V είναι πολύ καλό, στα 5V είναι πολύ κοντά στο 3% αλλά στα 3.3V ξεφεύγει αρκετά. Τέλος, οι επιδόσεις στα cross load tests δεν ήταν ιδιαίτερα καλές μιας και ανταποκρίνονται στη συμπεριφορά ενός μέτριου group regulated design. Ποιο συγκεκριμένα όταν πιέζουμε τα +12V ανεβαίνει ιδιαίτερα υψηλά η τάση στα 5V και όταν τραβάμε πολλά Amps από τα 5V τα +12V ξεπερνούν το άνω όριο των 12.6V. Στις επόμενες δοκιμές θα δούμε σε τι επίπεδα κυμαίνεται το efficiency του PC63I0005 σε πολύ μικρά φορτία τα οποία είναι αρκετά μικρότερα από το 20% της συνολικής του ισχύς, το μικρότερο ποσοστό φορτίου δηλαδή που ορίζει το πρότυπο 80 Plus. Τα φορτία που θα δοκιμάσουμε είναι 40, 70 και 90W. Efficiency at Low Loads Shuttle PC63I0005 Test # 12V 5V 3.3V DC/AC (Watts) Efficiency PF/AC Volts 1 1.889A 1.981A 1.973A 40.00 77.00% 0.798 12.391V 5.047V 3.345V 51.95 229.9V 2 4.330A 1.971A 1.976A 70.00 83.28% 0.873 12.332V 5.073V 3.340V 84.05 228.9V 3 5.956A 1.966A 1.976A 90.00 85.71% 0.896 12.324V 5.087V 3.339V 105.00 229.2V Με πολύ μικρά φορτία το PSU τα πήγε ιδιαίτερα καλά. Από τα 70W και πάνω το efficiency ξεπερνάει αρκετά το όριο του 80% φτάνοντας πολύ κοντά στο 86% με 90W φορτίο. Στον πιο κάτω πίνακα παραθέτονται η κατανάλωση και οι τάσεις των rails όταν το PSU βρίσκεται σε κατάσταση idle (σε λειτουργία αλλά χωρίς φορτίο), καθώς και η κατανάλωση όταν το PSU βρίσκεται σε κατάσταση standby (χωρίς φορτίο στα 5VSB). Idle / Standby Shuttle PC63I0005 Mode 12V 5V 3.3V 5VSB Watts PF/AC Volts Idle 12.126V 5.243V 3.380V 5.082V 4.24 0.182 230.8V Standby 0.24 0.011 231.8V Το PSU είναι συμβατό με τις απαιτήσεις του ErP Lot 6 μιας και καταναλώνει πολύ λιγότερο από 1W σε standby κατάσταση. Παρακάτω παραθέτονται τα αποτελέσματα της αποδοτικότητας των 5VSB. Το πρότυπο ATX προτείνει (προσοχή δεν απαιτεί) η αποδοτικότητα στα 5VSB με 100mA, 250mA και >=1Α φορτίο να είναι μεγαλύτερη ή ίση από 50%, 60% και 70% αντίστοιχα. 5VSB Efficiency Shuttle PC63I0005 Test # 5VSB DC/AC (Watts) Efficiency PF/AC Volts 1 0.100A 0.51 47.66% 0.051 5.073V 1.07 227.8V 2 0.500A 2.54 69.67% 0.161 5.073V 3.63 228.0V 3 1.000A 5.05 74.81% 0.258 5.047V 6.75 227.9V 4 2.500A 12.38 80.92% 0.397 4.953V 15.30 228.0V Αρκετά καλό το efficiency και στα 5VSB. Εντύπωση μας προκάλεσε το γεγονός ότι με πλήρες φορτίο, 2.5A, φτάνει το 80%, μια ιδιαίτερα υψηλή αποδοτικότητα για το συγκεκριμένο rail. Ακολουθούν μερικά γραφήματα. Στο πρώτο διακρίνεται το efficiency του PC63I0005 σε μικρά φορτία και σε φορτία αντίστοιχα του 20-100% (tests#1-6) της μέγιστης ισχύς του. Στα επόμενα τρία γραφήματα φαίνονται οι τάσεις των κύριων rails, που καταγράφηκαν στα tests#1-6 και στο τελευταίο γράφημα διαγράφεται η παρέκκλιση αυτών (σε ποσοστό %) σε σχέση με τις τιμές των τάσεων με φορτίο 70W. Efficiency & Voltage Regulation Charts Shuttle PC63I0005 EFFICIENCY 12V Rail Chart 5V Rail Chart 3.3V Rail Chart Voltage Variations Chart Μετρήσεις PSU#2, Ripple Στις επόμενες μετρήσεις θα δούμε τα επίπεδα ripple που υπάρχουν στις DC τάσεις του PC63I0005. Τα όρια είναι 120mV για τα +12V και 50mV για τα 5V και 3.3V. Ripple Measurements Test 12V (mV) 5V(mV) 3.3V(mV) Pass/Fail 20% Load 31.0 5.4 4.0 Pass 40% Load 29.4 7.2 5.2 Pass 50% Load 35.8 8.6 4.4 Pass 60% Load 37.4 9.0 5.0 Pass 80% Load 40.2 10.8 6.2 Pass 100% Load 45.6 12.0 8.6 Pass Crossload 1 20.8 13.6 6.0 Pass Crossload 2 52.2 12.8 4.2 Pass To ripple στα minor rails (5V & 3.3V) είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Στα +12V είναι χαμηλό επίσης αν και όχι από τα καλύτερα που έχουμε δει. Σε γενικές γραμμές πάντως το PSU τα πήγε πολύ καλά σε αυτές τις μετρήσεις. Ακολουθούν μερικά screenshots από τις μετρήσεις ripple. Ripple Oscilloscope Screenshots Shuttle PC63I0005 Full Load +12V 5V 3.3V CL2 +12V 5V 3.3V Μετρήσεις 2D Παρακάτω θα τρέξουμε αρκετά μετροπρογράμματα για να δούμε τις επιδόσεις της CPU στην μητρική της Shuttle. Να σημειώσουμε εδώ ότι δεν έγινε υπερχρονισμός μιας και τα hardcoded power & temperature limits του bios ήταν οριακά και οτιδήποτε πέρα των defaults οδηγούσε σε throttling. Άλλωστε δε νομίζουμε ότι κάποιος που ασχολείται με το overclocking θα επενδύσει σε ένα SX79R5. Οι επιδόσεις από CPU και RAM είναι οι αναμενόμενες, υψηλές δηλαδή. Μπορεί το SX79R5 να διαθέτει πολύ μικρό όγκο και να φαντάζει αδύναμο στα μάτια πολλών, αλλά με ένα i7-3930k και 16GB μνήμης ανταγωνίζεται άνετα οποιοδήποτε μεγάλο PC. Μετρήσεις USB/Sata Ας δούμε τις επιδόσεις του μικρού Shuttle που εφοδιάζεται με δύο USB3.0 controllers(συνολικά 4 ports) της Asmedia (ASM 1042) και τέσσερις Sata ports από το Intel X79 Express chipset, οι οποίες χωρίζονται σε δύο Sata 3GBps και δύο Sata 6GBps. Ο SSD που συνδέσαμε στην πρώτη Sata 6GBps θύρα του SX79R5 ήταν ο γεμάτος G.Skill Phoenix EVO 115GB που είναι ένας Vertex2 στα χρώματα της G.Skill και για τα USB3.0 tests χρησιμοποιήσαμε την εξωτερική θήκη της Akasa, DuoDck 2S με τον επίσης γεμάτο ST3000DM001. Άριστες σε κάθε περίπτωση οι επιδόσεις του USB3.0 στο SX79R5, με το limit των 111MB να προέρχεται από το DuoDock 2S. Όπως βλέπουμε και από τις μετρήσεις, οι επιδόσεις του SX79R5 είναι άριστες και δεν υπολείπονται στο ελάχιστο ακριβότερων και πιο εξοπλισμένων μητρικών. 3DMarks, PCMarks Και περνάμε στα συνθετικά που τεστάρουν όλο το σύστημα. Υπόψιν ότι για τα HDD tests χρησιμοποιήσαμε ξεχωριστό δίσκο από αυτό του συστήματος. Αναφερόμαστε στον C300 128GB της Crucial και ο οποίος ήταν άδειος για χάρη του τεστ. Σφαγή μεταξύ του SX79R5 και της R4F με τον i7-3930k. Πραγματικά αν μας το λέγανε και δεν το βλέπαμε με τα μάτια μας θα νομίζαμε ότι μας κάνουν πλάκα. Ένα βήμα μπροστά ο i7-3770k στο PCMark7 λόγω HD4000. Games Συνέχεια στις μετρήσεις μας με τα παιχνίδια. Καμία διαφορά μεταξύ συστημάτων στο Leader Benchmark. Wait for it... Και τώρα μπορείτε να τρίψετε τα μάτια σας. Το SX79R5 πιο γρήγορο από την R4F! Να είναι θέμα μικρότερων traces μεταξύ PCIe slot & επεξεργαστή; Να είναι θέμα bios; Όπως και να έχει δίνει το προβάδισμα στο μικρό Shuttle. Μικρότερες διαφορές στο Late Game View αν και ίδια εικόνα με το Unit Benchmark. Ακόμα ένα benchmark που το SX79R5 σφάζεται με τη R4F. Παρόμοια εικόνα και στο Lost Planet 2 αν και η διαφορά στα 2560 είναι υπέρ της Rampage. Πλέον θα έχετε συνηθίσει να βλέπετε τo SX79R5 μπροστά έτσι; Ακόμα ένα παιχνίδι που η shuttle θα έπρεπε να είναι περήφανη για το μικρό της Barebone. Επιτέλους η τύχη γυρίζει για την Rampage, αν και ο i7-3930k μένει πίσω από τον i7-3770k, η οποία περνάει με αισθητή διαφορά το SX79R5 στις υψηλές αναλύσεις. Ίδια αποτελέσματα με το Resident Evil και το Dirt3. Επιτέλους οι ισορροπίες επανήλθαν με την Rampage να δείχνει τα δόντια της. Τελευταίο στις μετρήσεις μας το F1 2011. Αν και πολύ κοντά οι δύο μητρικές, η Rampage επικρατεί. Power Cunsumption, Temperatures, Noise Level Σε αυτή τη σελίδα θα δούμε την κατανάλωση του SX79R5 σε διαφορετικά σενάρια λειτουργίας, τις μέγιστες θερμοκρασίες που καταγράψαμε κατά τη διάρκεια των δοκιμών μας καθώς και τα επίπεδα θορύβου. Power Consumption, Temperatures and dBA Measurements Shuttle *SX79R5 PRO* Test # AC Watts CPU Temp (°C) VGA Temp (°C) dBA Standby 0.5 - - - Idle 78.9 43 40 43 CPU 100% load OCCT: Linpack 227 71 43 49 VGA 100% load GPU: OCCT 305 45 82 47 Όπως βλέπετε μόνο ήσυχο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί το SX79R5, το αντίθετο μάλιστα κάνει πολύ αισθητή την παρουσία του ιδιαίτερα όταν ζοριστεί. Λογικά, δεδομένης της προϊστορίας της Shuttle, περιμέναμε πολύ μικρότερο εκλυόμενο θόρυβο. Δυστυχώς όμως ο ισχυρός επεξεργαστής και η ζεστή κάρτα γραφικών δε συντελούν σε κάτι τέτοιο. Ειδικά ο ανεμιστήρας της ψύκτρας του επεξεργαστή δούλευε συχνά σε υψηλές στροφές, παίρνοντας μας τα αυτιά (και τα νεύρα μαζί μιας και βγάζει έναν υψηλής συχνότητας θόρυβο). Τέλος, μέσα από το bios έχετε τη δυνατότητα να θέσετε τον ανεμιστήρα της ψύκτρας της CPU σε πέντε διαφορετικά mode λειτουργίας: Ultra low speed, low speed, mid speed, full speed και smart fan speed. Το τελευταία προσαρμόζει την ταχύτητα του ανεμιστήρα ανάλογα με τη θερμοκρασία οπότε ενδεικνύεται ως επιλογή. Ακολουθεί ένας πίνακας με τον εκλυόμενο θόρυβο σε κάθε μια από τις παραπάνω επιλογές. Όπως θα δείτε σε full speed τα πράγματα αρχίζουν και σοβαρεύουν και ένα ζευγάρι ωτοασπίδες μπορεί να φανεί χρήσιμο! Shuttle *SX79R5 PRO BIOS Fan Settings* Fan Setting Speed (RPM) dBA Ultra Low Speed 1389 46.7 Low Speed 2170 48.6 Mid Speed 2800 49.8 Full Speed 3880 54.5 Επιλέξτε full speed μόνο αν το PC βρίσκεται σε άλλο δωμάτιο, σπίτι ή χώρα και το τηλεχειρίζεστε... Super Fun Factor Αν και γενικά δεν είμαστε φανατικοί του silent computing, ο ανεμιστήρας του SX79R5 αποτελεί το βασικό του μειονέκτημα. Βεβαίως μπορείτε να τον αλλάξετε όποτε επιθυμήσετε αλλά εάν θέλετε να μην προβείτε σε κάτι τέτοιο απλά τοποθετήστε το κάπου χαμηλά σε ένα γραφείο ή σε κάποιο ράφι που όμως θα αερίζεται καλά. Η μικρή σχετικά ψήκτρα κάνει μια χαρά τη δουλειά της και σε συνδυασμό με τα καλά thermals των SBe κρατάνε τον επεξεργαστή σε πολύ καλές, για το μέγεθος, θερμοκρασίες. Όσον αφορά τα υπόλοιπα τώρα, από επιδόσεις CPU και RAM είδαμε καλύτερα αποτελέσματα από ότι αναμέναμε. Η Shuttle έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στο bios του SX79R5(εξαιρουμένων των δυνατοτήτων overclocking και άλλων minor bugs/παραλήψεων) και τα Turbo modes του επεξεργαστή είναι αρκετά aggressive χαρίζοντάς του σε επιδόσεις. Όσον αφορά τις επιδόσεις 3D, αυτές είναι ανάλογες φυσικά της κάρτας γραφικών που θα χρησιμοποιήσετε και δεδομένου ότι υπάρχουν 2 PCIe connectors (ένας 8pin και ένας 6pin) μπορείτε να εξοπλίσετε το SX79R5 ακόμη και με μια HD7970 δημιουργώντας ένα δυνατό gaming PC. Βέβαια για δεύτερη high-end κάρτα γραφικών ούτε λόγος να γίνεται μιας και εκτός από τους δύο PCIe connectors δεν υπάρχει και χώρος για να τοποθετηθεί. Συμπερασματικά, το SX79R5 προσφέρεται σε σχετικά* υψηλή τιμή αλλά με τη σειρά του προσφέρει κορυφαία ποιότητα κατασκευής, μεγάλη ευκολία στην εγκατάσταση, πολύ μικρό όγκο, όμορφη και πρακτική σχεδίαση και πλήθος I/O θυρών συμπεριλβανωμένων και δύο USB 3.0 θυρών στο μπροστινό του μέρος. Τελειώνοντας την παρουσίαση, για άλλη μια φορά να τονίσουμε ότι το βασικότερο πρόβλημα του SX79R5 είναι ο υψηλός θόρυβος λειτουργίας. Αν αυτός ήταν κατά 10dBA μικρότερος, σε όλο το φάσμα, ακόμη και με αυτή τη τιμή πιστεύουμε ότι πολλοί χρήστες που ψάχνουν για μικρά, κομψά και πανίσχυρα PC θα το προτιμούσαν. *Αν κάνετε ένα breakdown των parts του και προσπαθήσετε να το κατασκευάσετε μόνοι σας, πάνω κάτω τα ίδια λεφτά βγαίνει μιας και τα μέρη του s2011 είναι ακριβά. Συνοπτικά τα πλεονεκτήματα / μειονεκτήματα του SX79R5 Pro της Shuttle είναι τα παρακάτω: Πλεονεκτήματα Ιδιαίτερα υψηλή ποιότητα κατασκευής Υψηλές επιδόσεις σε πολύ μικρό όγκο. Μπορεί να δεχτεί μέχρι και έναν i7-3960X CPU (αν αντέχει η τσέπη σας) ή και μια HD7970/GTX680 Εξοπλίζεται με θύρες SATA 3 και USB 3.0 Πλήθος I/O ports Πολύ εύκολη συναρμολόγηση μιας και όλα σχεδόν είναι προ-τοποθετημένα Εμφάνιση Συνοδεύεται από ένα καλό τροφοδοτικό με υψηλό efficiency (για το rating του) και χαμηλό ripple Μειονεκτήματα Σχετικά υψηλή τιμή Αν και οι SBe έχουν αρκετά καλή θερμική συμπεριφορά για εξαπύρηνοι, η επιλογή ενός Intel Z77 με κάποιον SB/IB θα ταίριαζε καλύτερα στο συγκεκριμένο barebone, μιας και αναπτύσσουν μικρότερες θερμοκρασίες ενώ δεν υπολείπονται επιδόσεων. Ο μικρός ανεμιστήρας της ψήκτρας του επεξεργαστή εκλύει υψηλό θόρυβο και γίνεται ανυπόφορος μετά από κάποιο διάστημα, ακόμη και όταν το speedstep της Intel έριχνε τη συχνότητα λειτουργίας του επεξεργαστή Το τροφοδοτικό έχει χαλαρό voltage regulation στα 3.3V, κακή απόδοση στα Crossload tests και δε διαθέτει sleeved καλωδιώσεις Αν και έχει υψηλό efficiency θα θέλαμε να υπάρχει, έστω και ως προαιρετική επιλογή, η δυνατότητα τοποθέτησης ενός Gold ή Platinum PSU Δεδομένου όλων των παραπάνω, η βαθμολογία που αποσπά το SX79R5 είναι: Ευχαριστούμε θερμά τη Shuttle για τη διάθεση του δείγματος. Καρόπουλος (NoDsl) Διονύσιος

Όπως είναι γνωστό, η βασική φιλοσοφία ανάπτυξης των δικτύων υπολογιστών είναι ο διαμοιρασμός πόρων και η επικοινωνία μεταξύ υπολογιστικών συστημάτων. Όσοι πρόλαβαν εποχές Amiga και Νapster θα θυμούνται το πόσο δειλά ξεκίνησε η είσοδος των δικτύων στην καθημερινότητά μας ενώ το περιεχόμενο και οι υπηρεσίες που παρέχονταν ή στηρίζονταν σε αυτά ήταν μετρημένες στα δάχτυλα των χεριών. Αφού περάσαμε ένα στάδιο οπού, επιβεβαιώνοντας το νόμο του Moore, οι δυνατότητες των τερματικών επαρκούσαν των δυνατοτήτων που έδιναν οι έως τότε εμπορικές υπηρεσίες δικτύου(δημιουργία περιεχομένου/εκτέλεση εφαρμογών τοπικά αντί για εύρεση και κατέβασμα/εκτέλεση από το διαδίκτυο/online servers), φτάσαμε στο σήμερα όπου τα δίκτυα έχουν κάνει την επανάστασή τους και όχι μόνο αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του υπολογιστικού κόσμου αλλά η όλη πολυπλοκότητα και το περιεχόμενο απομακρύνεται γοργά από τον τελικό χρήστη στο βωμό της φορητότητας και της οικονομίας. Η πιο πρόσφατη "κατεύθυνση" των δικτύων υπολογιστών, και η πιο ταιριαστή αναφορά με το αντικείμενο της δοκιμής, είναι το Cloud Computing για το οποίο διαβάζουμε καθημερινά. Η αλήθεια είναι ότι πλησιάζει αρκετά την αρχική φιλοσοφία, απλά προσαρμοσμένη στην κλίμακα των δικτύων δεδομένων όπως έχουν διαμορφωθεί στις μέρες μας. Υπηρεσίες όπως το dropbox, το usenet και το *mail μπορεί να κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη, να βοηθούν( την επικοινωνία μας, να παρέχουν αποθηκευτικό χώρο για τα αρχεία μας αλλά με ορισμένο κόστος, χρηματικό ή μη. Το μεγαλύτερο ζήτημα που δημιουργείται με όλες αυτές οι υπηρεσίες είναι αυτό της ασφάλειας των δεδομένων. Μαζί με το δεδομένο πως μια εμπορική υπηρεσία δεν μπορεί να καλύψει εξεζητημένες ανάγκες ή τις απαιτήσεις μιας επιχείρησης δίνουν την ευκαιρία σε εταιρίες όπως η Synology, η Qnap και πολλές άλλες να καλύψουν τα κενά που υπάρχουν δίνοντας λύσεις που εξυπηρετούν από το μικρό νοικοκυριό έως και μια επιχείρηση. Η σημερινή δοκιμή έχει να κάνει με ένα δικτυακό προϊόν της Synology, των προϊόντων της οποίας έχουμε λάβει γνώση δις(1,2) ενώ είχαμε την ευκαιρία να δούμε περισσότερα στο Ανόβερο κατά την διάρκεια της Διεθνούς έκθεσης Cebit. Αυτό που έμεινε σαν αίσθηση, είναι ότι πρόκειται για μία εταιρία η οποία δίνει βάρος στο R&D και βγάζει προϊόντα τα οποία παραδίδουν αυτά που υπόσχονται. Ένα τέτοιο προϊόν έχουμε στα χέρια μας και θα σας το παρουσιάσουμε παρακάτω. Σας παρουσιάζουμε το Synology DS412+ Synology DiskStation DS412+ is specifically designed for small and medium-sized businesses who need a high-performance, easy to manage, and full-featured network attached storage solution to centralize data backups, protect critical assets and share files across different platforms. Synology protects your investment in the DS412+ with a 2-year limited warranty. 205.68 MB/sec Reading, 182.66 MB/sec Writing1 2 LAN with Failover and Link Aggregation Support Features SuperSpeed USB 3.0 CPU Passive Cooling Technology & System Fan Redundancy Hot-swappable Hard Drive Design Windows® ADS and ACL Support VMware® / Citrix® / Microsoft® Hyper-V® Compliance Running on Synology DiskStation Manager (DSM) Τεχνικά Χαρακτηριστικά Πρίν ξεκινήσουμε την παρουσίαση του Synology DS-412+ θα αναφερθούμε στα χαρακτηριστικά του προϊόντος που έχουμε στα χέρια μας, έτσι ώστε να πάρετε μια γεύση για το τι σας περιμένει: Hardware Επεξεργαστής : Intel Atom D2700 Dualcore (2C/4T) 2.13GHz x86 Processor (1) Hardware Encrypted Engine Μνήμη: 64-bit@DDR3, 1GB of RAM Εσωτερικός HDD/SSD: 3.5" ή 2.5" SATA(II) X 4 (με υλικό κράτησης του δίσκου) (Οι δίσκοι δεν συμπεριλαμβάνονται) Μέγιστη Εσωτερική Χωρητικότητα: 16TB (4X 4TB HDD) (Η χωρητικότητα ενδέχεται να μεταβάλλεται ανάλογα με τον τύπο RAID που θα επιλεγεί) Εξωτερική Διεπαφή HDD: USB 3.0 Port X 2, USB 2.0 Port X 1, eSATA Μέγεθος (ΥxΠxΒ) : 165 X 203 X 233.2 mm Βάρος: 2.03 Kg LAN: Gigabit X2 Ανεμιστήρας Συστήματος: 92x92mm X 2 Ασύρματη Υποστήριξη Επίπεδα Θορύβου: 19.4 dB(A) Power Recovery Τάση Εισόδου: 100V to 240V AC Συχνότητα Λειτουργίας: 50 / 60Hz, Single Phase Κατανάλωση Ενέργειας: 44 W (Λειτουργία) ; 15 W (HDD σε αναμονή) Θερμοκρασία λειτουργίας: 5 με 35°C Θερμοκρασία Αποθηκευτικών Χώρων: -10 με 70°C Σχετική Υγρασία: 5% με 95% RH Μέγιστο ύψος λειτουργίας: 10,000 feet Πιστοποιήσεις: FCC Class B, CE Class B, BSMI Class B Εγγυηση: 2 Years Εφαρμογές Φυλλομετρητής Αρχείων Σταθμός Αρχείων Διακομιστής Αρχείων - Εικονικός Δίσκος - Απομακρυσμένος φάκελος Διακομιστής Αλληλογραφίας - Υποστηριζόμενα πρωτόκολλα διακομιστή αλληλογραφίας : POP3, SMTP, IMAP Διαδικτυακός Σταθμός - Εικονικός Host (μέχρι 30 δικτυακούς τόπους) - PHP/MySQL - Υποστήριξη εφαρμογών τρίτου κατασκευαστή Σταθμός επιτήρησης - Μέγιστος αριθμός P cam # (απαιτούνται άδειες) : 20 (1 δωρεάν άδεια) - Συνολικός αριθμος καρέ (FPS) : 200 FPS @ WXGA (1280x800). Σταθμός Φωτογραφιών - Υποστηριζόμενες Μορφές Εικόνας : BMP, JPG (jpe, jpeg), GIF, RAW (arw, srf, sr2, dcr, k25, kdc, cr2, crw, nef, mrw, ptx, pef, raf, 3fr, erf, mef, mos, orf, rw2, dng, x3f) - Υποστηριζόμενες Μορφές Βίντεο : 3G2, 3GP, ASF, AVI, DAT, DivX, FLV, M4V, MOV, MP4, MPEG, MPG, QT, WMV, XviD, RM, RMVB, VOB, RV30, RV40, AC3, AMR, WMA3 Οι χρήστες μπορούν να κατεβάσουν τις παρακάτω μορφές αρχείων: RM, RMVB, VOB, RV30, RV40, AC3, AMR, WMA3, αλλά δεν θα είναι δυνατό να το αναπαράγουν στο Σταθμό φωτογραφιών σαν συμπιεσμένα Flash Video Σταθμός Ήχου - Υποστηριζόμενες Μορφές Ήχου (Λειτουργία USB) : AAC, FLAC, M4A, MP3, Ogg Vorbis, WMA, WMA VBR - Υποστηριζόμενες Μορφές Ήχου (Λειτουργία ροής (Streaming)) : MP3, M4A, M4B - Υποστηριζόμενες Μορφές Λίστας Αναπαραγωγής: M3U, WPL - Διαδικτυακό Ραδιόφωνο : SHOUTcast Radio Διακομιστής Πολυμέσων DLNA/UPnP - Υποστήριξη PS3/Xbox 360 - Υποστηριζόμενες Μορφές Ήχου: AAC, FLAC, M4A, MP3, Ogg Vorbis, PCM, WAV, WMA, WMA VBR, WMA PRO, WMA - Υποστηριζόμενες Μορφές Βίντεο: 3GP, 3G2, ASF, AVI, DAT, DivX, DVR-MS, ISO, M2T, M2TS, M4V, MKV, MP4, MPEG1, MPEG2, MPEG4, MTS, MOV, QT, SWF, TP, TRP, TS, VOB, WMV, XviD, RMVB (Οι πραγματικές δυνατότητες αναπαραγωγής, μπορεί να διαφέρουν ανάλογα από τη συσκευή DLNA/UPnP) - Υποστηριζόμενες Μορφές Εικόνας: BMP, JPG (jpe, jpeg), GIF, ICO, PNG, PSD, TIF (tiff), UFO Σταθμός Ανάκτησης (download) Αρχείων - Υποστηριζόμενα Πρωτόκολλα Ανάκτησης: BT/HTTP/FTP/NZB/eMule - Εμβέλεια επιλογής θυρών οριζόμενη από το χρήστη - Έλεγχος έυρους σύνδεσης των BT / eMule Διακομιστής iTunes - Υποστηριζόμενες Μορφές Ήχου: MP3, M4A, M4P, WAV, AIF, The music in WAV and AIF format can be streamed, but the metadata (ex: title, album) may not be indexed on the iTunes - Υποστηριζόμενες Μορφές Βίντεο : M4V, MOV, MP4 - Υποστηριζόμενες Μορφές Λίστας Αναπαραγωγής: M3U, WPL DLNA/UPnP Media Server - Υποστήριξη PS3/Xbox 360 - Υποστηριζόμενες Μορφές Ήχου: AAC, AIFF, APE, FLAC, M4A, Apple Lossless, MP3, Ogg Vorbis, PCM, WAV, WMA, WMA VBR, WMA PRO, WMA Lossless - Υποστηριζόμενες Μορφές Βίντεο: 3GP, 3G2, ASF, AVI, DAT, DivX, DVR-MS, ISO, M2T, M2TS, M4V, MKV, MP4, MPEG1, MPEG2, MPEG4, MTS, MOV, QT, SWF, TP, TRP, TS, VOB, WMV, XviD, RMVB (Οι πραγματικές δυνατότητες αναπαραγωγής μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τον πελάτη DLNA/UPnP) - Υποστηριζόμενες Μορφές Εικόνας: BMP, JPG (jpe, jpeg), GIF, ICO, PNG, PSD, TIF (tiff), UFO Διακομιστής DHCP - Ανεξάρτητος διακομιστής DHCP σε διαφορετικές διεπαφές δικτύου - Υποστήριξη πολλαπλών υποδικτύων - Κράτηση διεύθυνσης Διακομιστής Καταγραφής Συστήματος - Σύνδεση SSL Εναλλαγή καταγραφής: 6 μήνες, 1 έτος, 2 έτη, 3 έτη. Ειδοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου Διακομιστής Εκτύπωσης - Μέγιστοι συνδεδεμένοι εκτυπωτές: 2 - Πρωτόκολλα Εκτύπωσης: LPR, CIFS, AppleTalk, Appel AirPrint, Multi Functional Print Server (Μόνο οι USB Εκτυπωτές PostScript υποστηρίζονται σε περιβάλλον MAC) Κέντρο Εφαρμογών - Directory Server - HiDrive Backup - Mail Station2 - phpMyAdmin - VPN Server - Webalizer - Squeezebox Server - Syslog Server - WordPress - Time Backup Εφαρμογές iPhone/Android - DS photo+ - DS audio - DS cam - DS file - DS finder Τη πλήρη λίστα των χαρακτηριστικών του Synology DS-412+ μπορείτε να την βρείτε εδώ. Συσκευασία & Παρελκόμενα Το κουτί στο οποίο μας ήρθε το Synology DS-412+ δεν διαφέρει από τα υπόλοιπα της σειράς τα οποία έχουμε δοκιμάσει, παρά μόνο ίσως στην επιλογή του χρώματος. Το άνοιγμα δεν κρύβει κάποια ιδιαίτερη έκπληξη. Ανοίγουμε, βλέπουμε τα περιεχόμενα χωρισμένα σε τρία κομμάτια, το κυρίως προϊόν, τα παρελκόμενά του και οι οδηγίες χρήσης μαζί με το Cd με το πρόγραμμα Synology Assistant, το οποίο θα σας βοηθήσει στην πρώτη σας δικτυακή επαφή με το προϊόν. Μια πρώτη ματιά Το κυρίως προϊόν είναι πιο ογκώδες από ότι έχουμε δεί μέχρι τώρα, πράγμα λογικό μιας και η χωρητικότητα των τεσσάρων δίσκων απαιτεί και τον ανάλογο χώρο. Εκτός της αρκετά καλής εξωτερικής συσκευασίας, το DS412+ προστατεύεται εσωτερικά με το εικονιζόμενο λευκό πλαστικό κάλυμμα ενώ η πρόσοψη έρχεται καλυμμένη με διάφανη ζελατίνα όπως βρίσκεται στα κινητά. Δεν είναι κρίμα να γρατσουνιστεί το χάρμα οφθαλμών που κρύβεται στο εσωτερικό του; Το φινίρισμα ξεχωρίζει για την αισθητική του και μας επιτρέπει να σκεφτούμε περισσότερες θέσεις που μπορεί να τοποθετηθεί χωρίς να ανησυχούμε για τoν παράγοντα WAF Εδώ βλέπουμε την πρόσοψη που καλύπτεται από ένα ευμεγέθες μαύρο γυαλιστερό καπάκι που καλύπτει τους σκληρούς. Στα δεξιά, τα λαμπάκια ένδειξης λειτουργίας του συστήματος, των δίσκων καθώς επίσης και μια θύρα USB2.0 για εύκολη πρόσβαση και τοποθέτηση εξωτερικών συσκευών. Ο χρωματισμός για τα LED των δίσκων είναι πράσινος ενώ έντονο μπλε είναι η ένδειξη του Power. To "Status" ανάβει σε δύο χρωματισμούς, πράσινο και πορτοκαλί ανάλογα με το status των λειτουργιών του DiskStation μας. Στο πλάι και από τις δύο πλευρές του, το DS412+ φροντίζει να έχει ιδιαίτερα εμφανές το λογότυπο της κατασκευάστριας. Στην πίσω πλευρά η οποία είναι και η πιο ενδιαφέρουσα έχουμε την έξοδο των δύο ανεμιστήρων μεγέθους 92x92mm για τους οποίους μπορούμε να ρυθμίσουμε την "πολιτική" περιστροφής τους είτε σε Cool Mode, είτε σε Low Power Mode, είτε σε Silent Mode όπου πραγματικά είναι αθόρυβοι. Επίσης έχουμε τις δύο Gigabit Eth, δύο USB3.0 και μια θύρα eSata. Στα ενδότερα Και προχωράμε στα βαθιά του DS412+, όσο αυτό μας επίτρεψε. Αριστερά βλέπουμε τις ελαστικές προεξοχές χάριν τις οποίες στηρίζεται η πρόσοψη επάνω στο σασί του DS412+. Πρακτικά σφηνώνουν στις τέσσερις γωνίες του ανοίγματος από το οποίο εισέρχονται/εξέρχονται τα trays των δίσκων. Δεξιά, το καπάκι έχει αφαιρεθεί και πλέον βλέπουμε τα trays και το χώρο μεταξύ τους. Υπεραρκετός για να μην εμποδίζει στη δημιουργία ρεύματος αέρα ανάμεσα στους δίσκους. Τα trays τοποθετούνται συρταρωτά ενώ ασφαλίζουν με τα κλιπ που γράφουν PUSH. Πιέζοντάς τα προς τα πάνω τα trays ελευθερώνονται και μπορούμε να τα τραβήξουμε έξω. Οι βούλες που διακρίνονται είναι ενδεικτικές της σειράς των δίσκων όπως αυτοί αναγνωρίζονται από το DiskStation. Τα trays του DS412+ εκτός του ότι είναι πλαστικά, οπότε έχουν ελαστικότητα να απορροφήσουν ορισμένους κραδασμούς, διαθέτουν πλαστικές τάπες για τις βίδες στήριξης αλλά και αφρολέξ σε στρατηγικά σημεία ώστε να μηδενίσουν την πιθανότητα συντονισμού δίσκου με το σασί του DiskStation. Για τη στήριξη δίσκων 3.5" οι βίδες που χρησιμοποιούμε είναι οι εικονιζόμενες ενώ για δίσκους 2.5" η στήριξη γίνεται με κλασσικές βίδες από το κάτω μέρος των tray όπως έχουμε δει να γίνεται σε κουτιά όπως το Storm Trooper ή το Corsair Obsidian. Τέλος, μια ματιά στο εσωτερικό του DS412+ οπού στο βάθος διακρίνουμε, εκτός από τους Sata/Power connectors, και τους δύο 92mm fans που παρέχουν υπέρ-επαρκή ψύξη στους δίσκους μας. Δεξιά, προστατευμένος απο τα αδιάκριτα βλέμματα και τις ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές, ο Intel Atom D2700(2C/4T!) που εξοπλίζει το DS412+, το 1GB DDR3 και το υπόλοιπο hardware του DiskStation. DSM 4.0 & Network Settings Όπως γνωρίσαμε από τα reviews των Synology DS-211j και DS-212j, το λειτουργικό σύστημα που αξιοποιεί το ιδιαίτερα αξιόλογο hardware του DS-412+ είναι το DiskStation Manager (DSM) που βρίσκεται στην έκδοση 4.0. Για όσους δεν γνωρίζουν ακόμα περί τίνος πρόκειται, εν συντομία, αποτελεί ένα εξαιρετικά εύχρηστο και φιλικό interface το οποίο έχει αναπτυχθεί από την Synology και έχει στηριχθεί πάνω σε πυρήνα Linux. Μιας και τα προαναφερθέντα reviews έχουν καλύψει επαρκώς τις λειτουργίες του interface που είναι κοινές μεταξύ των DiskStations θα σταθούμε στις διαφορές του DS-412+ και ορισμένες επιπλέον λειτουργίες που δεν είχαν δοκιμαστεί έως τώρα. Παρ' όλα αυτά, να σας θυμήσουμε πως η Synology παρέχει LiveDemo του DSM στο οποίο μπορείτε περιηγηθείτε επιλέγοντας το ακόλουθο link. Μία λεπτομέρεια που δεν έχει αναφερθεί έως τώρα. Το λειτουργικό των DiskStations αποθηκεύεται σε όλους τους διαθέσιμους δίσκους. Δυστυχώς τα DiskStation δεν έχουν κάποιο είδος Flash/ROM που να αποθηκεύουν το λειτουργικό. Βέβαια αυτό δίνει μια παραπάνω προστασία στα κρίσιμα αρχεία του λειτουργικού των Synology τα οποία εάν για οποιοδήποτε λόγο χαθούν, μαζί του χάνεται το και το configuration μας εφόσον έχουμε Raid. Αν οι δίσκοι είναι σε JBOD είτε ανεξάρτητοι τότε δεν τρέχει κανένα πρόβλημα. Τα partition μπορούμε να τα διαβάσουμε συνδέοντάς τους με οποιονδήποτε υπολογιστή. Η κύριες διαφορές του DS412+ σε σχέση τα προϊόντα της Synology έχουμε δει έως τώρα είναι οι διπλές Gigabit ethernet ports και η υποστήριξη περισσότερων Raid modes(5, 5+Spare, 6, 10) χάρις τις τέσσερις υποδοχές δίσκων. Χάρη στις διπλές Gigabit, το DS412+ υποστηρίζει τις λειτουργίες IEEE 802.3ad Dynamic Link Aggregation και Network Fault Tolerance (FailOver). Προφανώς για να επιτύχετε τις διαφημιζόμενες ταχύτητες των 205.68 MB/sec Reading και 182.66 MB/sec Writing που δηλώνει η εταιρία θα πρέπει να λειτουργείτε το DiskStation με DLA καθώς και να διαθέτετε τον κατάλληλο εξοπλισμό. Επειδή αυτό δεν είναι και ιδιαίτερα εύκολο, καλό είναι να διαβάσετε το εξής έγγραφο για το LAG ώστε να γνωρίζετε τι πρέπει να περιμένετε. Στην ουσία για να δείτε στην πράξη αυτά τα νούμερα θα χρειαστείτε ένα από τα προτεινόμενα router/switch, που η Synology έχει επιβεβαιώσει τη συμβατότητα τους με τo DLA του DS412+, και να πραγματοποιούνται μεταφορές από τουλάχιστον δύο υπολογιστές του δικτύου ταυτόχρονα. Σε αυτή την περίπτωση τα αναφερόμενα νούμερα είναι παραπάνω από εφικτά. Aς ρίξουμε μια ματιά της διαδικασίας στις εικόνες που ακολουθούν. Πρώτα όμως μια εικόνα από το System Information panel με πληροφορίες για το DiskStation μας.Και μια εικόνα με το DS412+ συνδεδεμένο επάνω σε ένα APC BR500i το οποίο αναγνωρίζει out of the box! Σχετικά με τις δύο Gigabit Ethernet τώρα. Καταρχάς, εκτός από Bond, μπορούμε να χειριζόμαστε αυτόνομα τα δύο Interface ορίζοντάς τους διαφορετικές IP ώστε να συνδέσουμε το DS412+ σε δύο διαφορετικά physical networks! Επιπλέον, το DS412+ μας επιτρέπει την αντιστοίχηση οποιαδήποτε υπηρεσίας σε συγκεκριμένο Network Interface χαρίζοντάς μας μεγαλύτερη ευελιξία τόσο σε ασφάλεια όσο και σε προσβασιμότητα. Επιπλέον το DS412+, μεταξύ άλλων, υποστηρίζει και Jumbo Frames με αρκετές επιλογές στο μέγεθος ώστε να φέρουμε το δίκτυο στα μέτρα μας. Η ρύθμιση των Interfaces γίνεται από το Control Panel->Network->Network Interface όπως βλέπουμε την εικόνα. Μπορούμε να αφήσουμε την αντιστοίχιση IP από το δίκτυο εφόσον διαθέτει DHCP Server διαφορετικά μπορούμε να ορίσουμε χειροκίνητα Ip και Subnet. Ακριβώς απο κάτω έχουμε τις επιλογές για την ενεργοποίηση και το μέγεθος των Jumbo Frames. Επίσης, το DS412+ υποστηρίζει VLANs καθώς και IPv6.</td> Επιπλέον, το DS412+ έχει τη δυνατότητα να κάνει το ίδιο PPPoE authedication παρακάμπτοντας το router ή σε περιπτώσεις Cable Modems ή Custom Radius Server κλπ καθώς και να ορίσουμε το interface από το οποίο θα "περνάει" το auth. Τέλος, επάνω στα Tabs του Network panel, βλέπουμε το "Tunnel" οπού μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα IPv6 Tunnel επάνω σε ένα υπάρχον IPv4 δίκτυο! Αρκετά ευέλικτο το DS412+ δεν νομίζετε;</td></tr></table> Και το πιο ουσιαστικό κομμάτι των ρυθμίσεων δικτύου του DS412+. Αριστερά βλέπουμε τα δύο modes που λειτουργεί το Βond των Interfaces του DS412+(DLA & FailOver). Για να συνδέσουμε τα δύο interfaces σε ένα, αρκεί να πατήσουμε το κουμπί Create που βλέπουμε στο Network Interface Tab επιλέγοντας και τα δύο διαθέσιμα interfaces. Θα χάσουμε για λίγο επαφή με το DiskStation μέχρι να δημιουργεί το Bond αλλά σε ελάχιστα δεύτερα θα είναι και πάλι διαθέσιμο από την IP του πρώτου interface(master). Στο κέντρο και δεξιά βλέπουμε τις ρυθμίσεις του Nic Team που δημιουργήσαμε για να συνδέσουμε το DiskStation επάνω στη μητρική. Η εν λόγω μητρική διέθετε δύο Intel Gigabit Ethernet(82579V,(82574L) οι οποίες είναι, αν όχι οι καλύτερες, από τις καλύτερες OnBoard κάρτες δικτύου που έχουμε δουλέψει. To Teaming τους ήταν πανεύκολο και οι δυνατότητές τους μακράν περισσότερες από τις κλασσικές Realtek. Στην ταχύτητα τοπικού δικτύου βλέπετε τα εντυπωσιακά 2GBps. Ένα πρωτότυπο χαρακτηριστικό που γίνεται διαθέσιμο με το DSM 4.0 είναι η υποστήριξη(!) ασύρματων προσαρμογέων με δυνατότητα να δημιουργήσουμε ένα ασύρματο HotSpot. Η δοκιμή έγινε με τη σύνδεση μιας LevelOne WUA-0614(RTL8188SU 802.11n-Λίστα με συμβατές κάρτες εδώ) στην μπροστινή USB2.0(παίζει κανονικά και στις πίσω USB3.0) την οποία αναγνώρισε αμέσως και χωρίς να χρειαστεί να κάνουμε τίποτα. Η κάρτα είναι διαχειρίσιμη στο μενού Network και παρέχει εύρεση διαθέσιμων δικτύων όπως φαίνεται στην εικόνα που ακολουθεί. Δυστυχώς με το συγκεκριμένο μοντέλο δεν μας δόθηκε η δυνατότητα να ορίσουμε το DS412+ ως Access Point. Υπόψιν πως δεν υπάρχει δυνατότητα bridge της ασύρματης σύνδεσης με κάποια απο τις ethernet οπότε δεν έχετε πρόσβαση στα shares που έχουν γίνει από υπολογιστές στο τοπικό δίκτυο. Επίσης δεν καταφέραμε να λειτουργήσουμε το USB 3G/HSPA modem της Huawei (μοντέλο E272) που υπήρχε διαθέσιμο. Το αναγνώριζε κανονικά αλλά δεν εμφανιζόταν πουθενά στη διαχείριση δικτύου ώστε να το διαχειριστούμε. Στο Network Interface Tab έχει εμφανιστεί η επιλογή Wireless. Υπόψιν πως οι ενεργές συνδέσεις ξεχωρίζουν από μπλε χρωματισμό ενώ οι ανενεργές είναι γκρι. Πατώντας επάνω στο κουμπί "Set up wireless network" εμφανίζεται η λίστα με τα διαθέσιμα ασύρματα δίκτυα. Εάν θέλετε να συνδεθείτε σε ένα κρυφό δίκτυο πρέπει να επιλέξετε το radio button που αναγράφει "connect to a hidden wireless network". Και μια εικόνα με το DS412+ συνδεδεμένο στο AP μας. DS412+ Storage Ένα ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι των λειτουργιών του DS412+ είναι οι δυνατότητες Storage που διαθέτει. Χάρις τις τέσσερις υποδοχές δίσκων οι δυνατότητες και οι επιλογές του πως θα διαχειριστούμε τη διαθέσιμη χωρητικότητα αυξάνονται, και πραγματικά το DS412+ διαθέτει όσες επιλογές χρειαζόμαστε με το παραπάνω. Μια μικρή ανακεφαλαίωση των Raid Modes που υποστηρίζει είναι: 0, 1, 5, 5+Spare, 6, 10 και JBOD. Βέβαια η Synology έχει πάει ένα βήμα παραπέρα προσφέροντάς την επιλογή Synology Hybrid RAID ή SHR. Τι είναι το SHR; Το SHR προσφέρει ένα ευέλικτο τρόπο διαχείρισης δίσκων διαφορετικής χωρητικότητας που ενδέχεται να χρησιμοποιήσει ο μέσος χρήστης ή αυτός που δεν έχει διάθεση να μπει στα βαθιά των Raid Modes(τα οποία από μόνα τους είναι ολόκληρη φιλοσοφία-όχι της παρούσης) έτσι ώστε να αξιοποιηθεί ολόκληρος ο διαθέσιμος χώρος τους. Αποτελεί την καλύτερη επιλογή για συστήματα που έχουν τοποθετηθεί δίσκοι διαφορετικών χωρητικοτήτων και πολύ απλοϊκά "σπάει" τους δίσκους με τέτοιο τρόπο, και δημιουργεί τα κατάλληλα Partitions, ώστε να κάνει διαθέσιμο ολόκληρο το χώρο τους. Για όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με το Synology Hybrid RAID και πολλά, πολλά ακόμα μπορείτε να συμβουλευτείτε το wiki της Synology. Η διαχείριση των δίσκων γίνεται από τον Storage Manager του οποίο το εικονίδιο βρίσκουμε και πάνω στην "επιφάνεια εργασίας" του DS412+. Στο tab volume βλέπουμε τα διαθέσιμα partition στους ενεργούς δίσκους καθώς και το αν υπάρχει κάποιος που δεν χρησιμοποιείται στο σύστημα ή δεν αποτελεί μέλος κάποιου array. Επίσης έχουμε τα tab HDD Management όπου βλέπουμε την κατάσταση των δίσκων(θερμοκρασίες, SMART Status) και μας παρέχονται διαγνωστικά τεστ που μπορούμε να εκτελέσουμε για να επιβεβαιώσουμε την κατάστασή τους. Τελευταίο tab, ένα από τα πιο σοβαρά χαρακτηριστικά του DS412+ που μας θυμίζει το SBE orientation του, οι επιλογές iSCSI LUN και Target. Πολύ απλοϊκά, το iSCSI είναι ένα IP based storage networking standard με το οποίο ένα τερματικό ή ένας Server μπορεί να "δει" το NAS ακριβώς όπως ένα φυσικό δίσκο στο ίδιο το σύστημα και όχι σαν share στο δίκτυο. Ουσιαστικά δίνει την ψευδαίσθηση στο σύστημά μας πως ο χώρος του NAS είναι ένας φυσικός δίσκος συνδεδεμένος στο ίδιο το σύστημα. Λεπτομέρειες, εδώ. Καλό είναι αν σκοπεύουμε να δημιουργήσουμε ένα iSCSI LUN να έχουμε χωρίσει τους δίσκους μας σε πολλά partition(Volumes) γιατί στο location μπορούμε να αντιστοιχίσουμε μόνο Volumes. Πλήρως δυναμική διαχείριση της διαθέσιμης χωρητικότητας δίνει η επιλογή Thin provisioning. Δεν έχει παραλείψει τίποτα η Synology και έτσι μπορούμε να ασφαλίσουμε τις iSCSI συνδέσεις με το Challenge-Handshake Authentication Protocol(CHAP). Στις εικόνες που ακολουθούν, μια άποψη κατά την επέκταση του Raid5 Array, που είχαμε δημιουργήσει με τρεις δίσκους, με την προσθήκη ενός ακόμα HDD. Αυτό γίνεται αφού επιλέξουμε το Volume και πατήσουμε το κουμπί Manage οπότε και εμφανίζεται ο Volume Manager Wizard. Όπως βλέπετε μπορούμε είτε να αλλάξουμε Raid Mode(5->6) είτε να κάνουμε Expand. Εμείς επιλέξαμε το δεύτερο. Επιβεβαιώνουμε τις επιλογές μας και το expand ξεκινά. Η διαδικασία κρατάει πολύ ώρα(με τους συγκεκριμένους δίσκους κράτησε περίπου 10 ώρες γιατί είναι σαν να κάνει rebuild το array μετά από disk failure) αλλά το καλό είναι πως δεν φαίνεται να επηρεάζονται καν οι επιδόσεις του DS412+ και τα δεδομένα μας είναι κανονικότατα διαθέσιμα! Και κλείνουμε με μια εικόνα από τη δημιουργία ενός Raid 0 με δύο δίσκους. Η συγκεκριμένη διεργασία είναι πολύ γρήγορη. Χρειάστηκαν τα 12 λεπτά ώστε το DS412+ να δημιουργήσει το Array. Υπόψιν πως καθ' όλη τη διάρκεια δημιουργίας των partitions το Utilization του D2700 δεν ξεπέρασε το 20%. Μεθοδολογία και σύστημα δοκιμής Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε πως ενώ το αρχικό πλάνο ήταν να γίνουν δοκιμές χωρίς τη χρήση DLA, μιας και τα managed switch που υποστηρίζουν επίσημα LACP(σύμφωνα με τη Synology για το DS412+) έρχονται με τετραψήφιο τίμημα, εν τέλη αποφασίσαμε να αγοράσουμε το 3COM 3CR17660-91 4200G 12-Port Switch μαζί με μια Intel Pro/1000 PT 2-Port για να προσπαθήσουμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο πλήρεις. Η μεθοδολογία που ακολουθήσαμε έχει έως εξής: Αρχικά, στο pc της δοκιμής τοποθετήθηκε η Intel Pro/1000 PT ώστε μέσω VMWare WorkStation και Multiple Clients να δοκιμάσουμε να αξιοποιήσουμε το 2Gbit link που δημιουργήσαμε με Team των δύο Interface της κάρτας δικτύου, μεταξύ PC και NAS. Δυστυχώς οι προσπάθειές μας απέτυχαν μιας και o hash algorithm του NAS και της Intel για τον διαμοιρασμό(load balancing) της κίνησης είναι διαφορετικός(dst-mac .vs dst-ip) οπότε δεν είχαμε σωστή κατανομή και προς τις δύο κατευθύνσεις. Επόμενο βήμα η σύνδεση 2-3 διαφορετικών υπολογιστών με Gigabit interfaces επάνω στο 3COM 3CR17660-91 ώστε να δοκιμάσουμε με τον πλέον ορθόδοξο τρόπο τη λειτουργία του DLA. Δυστυχώς αντιμετωπίσαμε ένα μικρό τεχνικό πρόβλημα με τον αντάπτορα serial->usb που μας πήγε πίσω στο configuration του switch οπότε σας χρωστάμε τις μετρήσεις με ενεργό το DLA. Το σύστημα δοκιμής διαμορφώθηκε ως εξής: Επιπλέον, ας δούμε τις ταχύτητες των δίσκων μας συνδεδεμένων επάνω στο test rig και με NTFS file system: Test Disks Stand Alone Performance WD20EARS WD20EURS HD204UI ST3000DM001 Για τις δοκιμές εντός Diskstation χρησιμοποιήσαμε τους τέσσερις δίσκους των 2TB εναλλάξ ενώ για τις εξωτερικές δοκιμές(USB,eSata) χρησιμοποιήσαμε τον ST3000DM001. Μετά από κάθε δοκιμή το partition των σκληρών διαγραφόταν και εγκαθιστούσαμε το DSM από την αρχή ενώ γινόταν restart και ο υπολογιστής για να μην έχουμε φαινόμενα caching. Από τα συνολικά 16GB μνήμης είχαμε ορίσει χρήση μόνο των δύο μέσω msconfig όπως μας προέτρεψε και το Intel NASPT από την αρχή. Για τις δοκιμές USB3.0 έγινε χρήση του Akasa Duo Dock 2S ενώ για τις δοκιμές με eSata έγινε χρήση καλωδίου Sata2eSata. Τέλος, να αναφέρουμε πως η έκδοση DSM του DS412+ ήταν η 2228. Intel NASPT, CDM Και περνάμε στο ουσιαστικό κομμάτι της δοκιμής. Οι μετρήσεις επιδόσεων του DS412+. Synology DS412+ Intel NASPT ------- No Raid Raid 0 Raid 1 Raid 5 Raid 6 Raid 10 1 Disk 2 Disks 3 Disks 4 Disks Όπως βλέπουμε από το Intel NASPT η προσθήκη περισσοτέρων δίσκων δεν σημαίνει αναγκαστικά καλύτερες επιδόσεις. Υπόψιν πως τα partition του DS412+ μέσω του Storage Manager γίνονται μόνο με ext4 οπότε μην περιμένετε μετρήσεις με NTFS. Εντυπωσιακό πως ακόμα και με ένα δίσκο το DS412+ αγγίζει το όριο του Gigabit ενώ με περισσότερους αποτελεί bottleneck. Κάτι που δεν περιμέναμε είναι οι πολύ καλές επιδόσεις του DS412+ σε RAID1 το οποίο παρουσιάζει καλύτερες ταχύτητες απ' ότι περιμέναμε. Με τρεις δίσκους, ο controller του DS412+ αρχίζει και δείχνει τα πρώτα σημάδια κόπωσης μιας και μπαίνει και ο υπολογισμός του parity στην εξίσωση. Με τέσσερις δίσκους και raid6 το διπλό parity έχει αισθητή επίπτωση στις επιδόσεις. Πολύ καλές και οι επιδόσεις του DS412+ σε Raid10 όμως η χωρητικότητα πέφτει στο μισό. Αφού είδαμε τις επιδόσεις, ας δούμε και πόσο χρόνο μας πήρε να δημιουργήσουμε τα παραπάνω partition: Αναμενόμενα αυξημένος ο χρόνος δημιουργίας των Raid5,6 αν και δεν θεωρείται υψηλός σε καμία περίπτωση. O ελάχιστος χρόνος δημιουργίας Raid 1 και Raid 10 μας εντυπωσίασε! Synology DS412+ extended measurements USB3.0 eSata Raid 5 Expand Σχετικά χαμηλές οι μετρούμενες επιδόσεις του ST3000DM001 μέσω των USB3.0 του DS412+ ως shared network drive αλλά σίγουρα υπάρχει performance penalty λόγω της μετακίνησης δεδομένων μέσω πολλαπλών controllers μέχρι να μετρηθούν από το CDM. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το υψηλό CPU Load κατά τη χρήση USB3.0 το οποίο φτάνει το 27% σε ορισμένες περιπτώσεις! Επαναφορά σε λογικά πλαίσια με το eSata αφού ουσιαστικά αποτελεί φυσική διασύνδεση μεταξύ μητρικής του DS412+ και δίσκου. Τα αυξημένα νούμερα στα 4K αποκαλύπτουν ένα μικρό caching των ethernet interfaces. Θεωρήσαμε ενδιαφέρον να δούμε τι επιδόσεις θα παρουσίαζε το DS412+ κατά το expand ενός Raid5 array τριών δίσκων με την προσθήκη ενός ακόμα. Προφανώς τα δεδομένα μας είναι πλήρως προσβάσιμα κατά τη διαδικασία αυτή και τις ταχύτητες που επιτυγχάνει τις βλέπετε στην παραπάνω εικόνα. Ελάχιστο performance penalty χάρις την πολύ καλή δουλειά της Synology και της ισχύος του Intel Atom D2700. Υπενθυμίζουμε πως η συγκεκριμένη διαδικασία κράτησε περί τις 10 ώρες. Υπόψιν πως η ταχύτητα του ST3000DM001 πλήρης δεδομένων ήταν η εξής: Αριστερά ο ST3000DM001, δεξιά ο WD1001FALS iSCSI, DLA Μέχρι να μας έρθει το νέο console cable λοιπόν, ας πάρουμε μια γεύση από τη λειτουργία του iSCSI χάρις το οποίο μπορούμε να χρησιμοποιούμε ένα κομμάτι του αποθηκευτικού χώρου του DS412+ σαν κανονικό δίσκο συνδεδεμένο στο σύστημά μας. Είτε είναι φυσικό σύστημα, είτε είναι Virtual Machine κ.ο.κ. Πληροφορίες για τη ρύθμιση και το στήσιμο iSCSI Virtual Storage μπορείτε να βρείτε μεταξύ άλλων και στα Webinars της Synology στα εξής Link (1), (2), (3), (4). +1 στην κατασκευάστρια για την υποστήριξη! Οι επιδόσεις που καταγράψαμε με τη χρήση CDM, ATTO και AS SSD Benchmark με MTU 1500 και 9000(μιας και πλέον ο χώρος δεν ήταν Network Share αλλά φαινόταν ως κανονικός δίσκος στο σύστημά μας) ήταν οι εξής: Synology DS412+ iSCSI Performance w\o DLA AS SSD 1500MTU AS SSD 9000MTU CDM, ATTO 1500MTU CDM, ATTO 9000MTU Ακόμα και με RAID5 φαίνεται πως το μονό GbE Interface αποτελεί bottleneck για τις ταχύτητες που μπορεί να επιτύχει το DS412+. Ειδικά στο ATTO με 9000MTU βλέπουμε σε μεγάλα πακέτα να κολλάμε σταθερά στα 123MB/s. Λογικά τα αποτελέσματα, με τα μικρότερα πακέτα να μετακινούνται γρηγορότερα και να δίνουν ταχύτητες σε μεγαλύτερο εύρος μετρήσεων ενώ τα jumbo frames αποτελούν πολύ ιδιάζουσα περίπτωση και κατά τη γνώμη μας η χρήση τους πρέπει να περιορίζεται μόνο κατά τη μετακίνηση τεράστιου όγκου πολύ μεγάλων αρχείων ( >10GB). Ουσιαστικά, με τη χρήστη Jumbo Frames στερούμε ευελιξίας του συστήματος στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Οπότε πράξτε αναλόγως. ΣΥΜΠΛΉΡΩΣΗ: 27/7/2012 - Μετρήσεις DLA Αφού στήσαμε επιτυχώς το aggregation link με trunking δύο Interface του 3COM 4200G, σας παραθέτουμε τις μετρήσεις που πήραμε με το DLA ενεργό. Για τη δοκιμή χρειαστήκαμε τρία τερματικά, το layer3 switch και φυσικά το DS412+. Για τη δοκιμή των ταχυτήτων έγινε μεταφορά αρχείου μεγέθους 13GB προς τις δύο κατευθύνσεις ενώ τα τερματικά έκαναν χρήση SSD. Από πλευράς DS412+ οι τέσσερις δίσκοι ήταν σε Raid 5 και το filesystem ήταν EXT4. Synology DS412+ DLA Speeds DownStream UpStream Όπως φαίνεται τα 205MB/s Read και 185MB/s Write που αναφέρει στην ιστοσελίδα της η κατασκευάστρια μόνο ουτοπικά δεν είναι. Ένα μεγάλο μπράβο στην Synology για την ειλικρίνεια και την απόδοση των προϊόντων της! Thermals, Noise, Power Consumption Μιας και το Synology DS412+ απευθύνεται από τη μικρομεσαία εταιρία έως το σαλόνι του καθενός από εμάς οι μετρήσεις θορύβου, κατανάλωσης και θερμοκρασιών κρίνονται επιτακτικές. Οπότε ας πάρουμε μια γεύση από αυτές. Όπως φαίνεται στο διάγραμμα, οι δύο ανεμιστήρες των 92mm και ο σχεδιασμός του DS412+ είναι υπεραρκετά για να κρατήσουν δροσερούς τους δίσκους και τον επεξεργαστή σε κάθε περίπτωση. Ειδικά ο επεξεργαστής με τη σχεδόν παθητική ψύξη του παραμένει σε άριστη θερμοκρασία ασχέτως load. Ένα μικρό tip: Ο δίσκος του τέταρτου slot θα είναι περίπου 1-2 βαθμούς πιο ζεστός από τους υπόλοιπους γιατί επιβαρύνεται ελαφρώς από τη θερμοκρασία της μητρικής του DS412+. Οπότε αν έχετε κάποιο δίσκο πιο δροσερό από τους άλλους βάλτε τον στην τέταρτη θέση. Πραγματικά αθόρυβο το DS412+ με τους ανεμιστήρες σε Quiet Mode μέσα από το DSM, τόσο που δεν ξεχώριζε από το base noise του δωματίου. Ελαφρά αισθητή η παρουσία του σε Cool Mode ενώ δεν παρατηρήσαμε κάποια ιδιαίτερη διαφορά μεταξύ Quiet & Low Power Mode. Η μέτρηση κατανάλωσης επαλήθευσε 100% τα νούμερα της Synology πράγμα που δείχνει με τον καλύτερο τρόπο την ειλικρίνεια της κατασκευάστριας για τα προϊόντα της. Καλοδεχούμενη θα ήταν η υποστήριξη Erp από το DS412+ ώστε να πέσει και άλλο η κατανάλωση σε StandBy. Μικρές οι διαφορές μεταξύ των τριών Power Modes με τους δίσκους να παίζουν πολύ πιο σημαντικό ρόλο στην κατανάλωση. Like a Sir... Πόσες φορές στη ζωή σας έχετε πει για κάτι που αγοράσατε, είχατε την τύχη να χρησιμοποιήσετε, είχατε την ευκαιρία να έρθετε σε επαφή πως σας εντυπωσίασε, πως άξιζε στο έπακρο την αξία απόκτησής του, πως θα το ξαναγοράζατε με κλειστά μάτια; Δεν νομίζω πως θα είναι πολλές, αλλά αυτές τις ελάχιστες τις θυμάστε σαν χθες. Είμαι βέβαιος. Το συγκεκριμένο προϊόν θεωρούμε πως ανήκει σε αυτές τις περιπτώσεις. Ίσως να μη σας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση μετά από όσα έχουμε αναφέρει για προϊόντα της Synology, αλλά φανταστείτε την έκπληξη κάποιου που θα έχει την τύχη να πάρει το "βάπτισμα του πυρός" με ένα DS412+! Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή για να κάνουμε έναν απολογισμό. Οπτικά, το DS412+ αποτελεί πραγματικά ένα κόσμημα που μπορεί να τοποθετηθεί άνετα στο σαλόνι δίπλα από την τηλεόρασή μας ή δίπλα στον υπολογιστή μας του οποίου, στις περισσότερες περιπτώσεις, θα αμφισβητήσετε την εμφάνιση μιας και η καλαισθησία του DS412+ βρίσκει δύσκολα συνοδό. Από την άλλη, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να τοποθετηθεί σε οποιοδήποτε computer room ή μικρό ικρίωμα μιας μικρομεσαίας επιχείρησης παραμένοντας διακριτικά λειτουργικό. Λειτουργικά τώρα, εφοδιασμένο με hardware που βρίσκουμε σε αρκετά ακριβότερα μηχανήματα, με το πολύ ευέλικτο DSM 4 και τις δυνατότητες που του δίνουν τα 3rd party packages πραγματικά θα κάνει οτιδήποτε του ζητήσετε ακόμα και αν δεν το έχετε σκεφτεί μέχρι εκείνη την ώρα. Πιστέψτε μας όταν λέμε ότι δυσκολευτήκαμε αρκετά να δούμε το cpu utilization στο 100% ακόμα και με 4-5 ταυτόχρονα compressions σε zip, ενώ κάναμε copy από υπολογιστές στο iSCSI Target και παράλληλα μεταφέραμε ταινίες από το Akasa Duo Dock 2S σε shared folder του DiskStation. Και παράλληλα με όλα αυτά έκανε convert ταινίες σε mobile friendly μορφή. Νομίζω σας δώσαμε μια πλήρη εικόνα το τι μπορεί να αντέξει. Database queries δεν τρέξαμε για να είμαστε ειλικρινείς αλλά πιο πιθανό θεωρούμε να σας κόψουν οι δίσκοι παρά ο D2700 και το 1GB DDR3. Από θέμα υποστήριξης, πραγματικά η Synology αξίζει συγχαρητήρια. Όχι μόνο γιατί οι συνεχείς ανανεώσεις και βελτιώσεις των DSM δείχνουν μια αεικίνητη εταιρία που ενδιαφέρεται για το support των προϊόντων της αλλά και γιατί αποδεικνύει πως ενδιαφέρεται πραγματικά για τους χρήστες που πλήρωσαν για ένα σοβαρό εργαλείο τόσο διασκέδασης όσο και δουλειάς με τα SynologyWiki, Webinars και φυσικά το SynologyForum. Πραγματικά νιώθεις ότι αν κάτι δεν πάει καλά, ότι αν έχεις ένα παράπονο, αν αναζητάς μια λύση στο πρόβλημά σου θα έχεις κάπου να τα πεις, ότι κάποιος θα σε ακούσει. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό στο aftersales και ενδεχομένως στην απόφαση αγοράς οποιουδήποτε προϊόντος. Τα μόνα ψεγάδια που έχουμε να αναφέρουμε για το DS412+ περιορίζονται στην ποιότητα κατασκευής που αν και δεν είναι σε καμία περίπτωση κακή απέχει λίγο από την ποιότητα που συναντάς σε πιο σοβαρά μηχανήματα. Βέβαια στην εμφάνιση παίζει ρόλο και το γεγονός ότι προορίζεται για home και smb που προφανώς πρέπει να περνάει και στον παράγοντα WAF. Από εκεί και πέρα ορισμένα προβληματάκια που συναντήσαμε στη λειτουργία του iSCSI διορθώθηκαν με την έκδοση 2228 του DSM οπότε με λίγη υπομονή η Synology φροντίζει για εμάς πριν από εμάς. Πραγματικά ένα καταπληκτικό μηχάνημα το οποίο δικαιολογεί στο έπακρο τα 600€ που χρειάζεται να αποχωριστείτε στην εγχώρια αγορά. Στο εξωτερικό οι τιμές ξεκινούν από £439. Store it like a Sir λοιπόν και μέχρι να επανέλθουμε με αποτελέσματα από DLA, ευχαριστούμε θερμά τη Synology για το διαμάντι της δοκιμής. Synology DS-412+ 05/06/2012

Την περασμένη εβδομάδα πήραμε μια ιδέα του Intel Z77 express chipset στο preview της DZ77GA-70K το οποίο αποτελεί συνοδό των πολύ-αναμενόμενων Intel Ivy Bridge για το socket 1155. Μετά από αλλεπάλληλες καθυστερήσεις, εσκεμμένες και μη, έφτασε η ώρα να δούμε από κοντά το ολοκαίνουργιο επίτευγμα της Intel που θέτει δύο σημαντικά ορόσημα για την ίδια και τον κόσμο της τεχνολογίας. Πρώτα από όλα είναι οι πρώτοι μαζικά διαθέσιμοι επεξεργαστές παγκοσμίως που κατασκευάζονται με τη λιθογραφική μέθοδο των 22nm. Όπως καταλαβαίνετε το ατομικό επίπεδο δεν υπήρξε ποτέ πιο κοντά και η δημιουργία ενός τέτοιου "μικρόκοσμου" απαιτεί ιδιαίτερη τεχνολογική "ωριμότητα". Δεύτερον, αποτελούν τους πρώτους επεξεργαστές παγκοσμίως που κάνουν χρήση 3D Tri-Gate Transistors δίνοντας νέα πνοή στο νόμο του Moore που παραμένει εφαρμόσιμος για τις γενεές επεξεργαστών που πρόκειται να ακολουθήσουν. Ύστερα από την παρουσίαση των Sandy Bridge οι οποίοι αποτέλεσαν τη μεγαλύτερη αρχιτεκτονική αλλαγή μετά τους Conroe, η χρήση των Trigate Transistors αποτελεί το "next big thing" για την Intel το οποίο, σε συνδυασμό με τα Intel 7 Series Express Chipsets, θα δώσει ώθηση σε νέες καινοτομίες για ένα ευρύ φάσμα συσκευών, από φορητές έως ισχυρούς cloud-based servers. Στη σημερινή δοκιμή με χαρά σας παρουσιάζουμε το μεγαλύτερο μοντέλο των Intel Ivy Bridge, Intel Core i7-3770k. Όπως όλοι οι επεξεργαστές της τρίτης γενεάς των Intel Core στην οποία ανήκουν και οι Ivy Bridge, έτσι και ο i7-3770k υποστηρίζει τη γνωστή Intel® Turbo Boost Technology η οποία πέρασε στη δεύτερη έκδοσή της δίνοντας το απαραίτητο boost όταν ο φόρτος εργασίας απαιτεί επιπλέον απόδοση και μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα, ενώ η Intel® Hyper-Threading Technology επιτρέπει σε κάθε πυρήνα του επεξεργαστή να εκτελεί έως και δύο νήματα εργασιών ταυτόχρονα βελτιώνοντας το multitasking και το workflow των εφαρμογών. Η κάτοψη απεικονίζει το die του i7-3770k ενώ δεξιά του βλέπουμε το Wafer από το οποίο παράγεται. Ο πυρήνας έχει μέγεθος 160mm², περιλαμβάνει 1,4δις τρανζίστορ ενώ η L3 Cache είναι πλήρως κοινόχρηστη μεταξύ πυρήνων και κάρτας γραφικών της οποίας το μοντέλο σε ορισμένα SKUs θα είναι Intel® HD Graphics 4000. Ένα καινούργιο χαρακτηριστικό είναι η αναβάθμιση του PCIe controller από Version 2 σε Version 3. Ως γνωστόν το PCIe v3.0 έχει διπλάσιο bandwidth από το παλαιότερο PCIe v2.0 οπότε στην περίπτωση του s1155 που τα Lanes παραμένουν στα 16, ο διπλασιασμός του bandwidth των 8 Lanes σε καταστάσεις xfire/SLi ίσως δώσουν το κάτι παραπάνω. Η φιλοσοφία πάνω στην οποία έχτισε η Intel τους Ivy Bridge είναι το τρίπτυχο Cooler/Richer/Lighter. Χάρη σε αυτή και τις προαναφερθέντες τεχνολογίες το σύστημα που εφοδιάζεται με έναν Intel Core μπορεί να προσαρμόζεται στις ανάγκες του χρήστη είτε πρόκειται για απαιτητικές εφαρμογές, είτε πρόκειται για ψυχαγωγία επιτρέποντας περισσότερα σε λιγότερο χρόνο.Όλα τα παραπάνω, με την εξοικονόμηση ενέργειας και τα οφέλη απόδοσης των 3D Tri-Gate Transistors και της αρχιτεκτονικής των 22nm, λεπτομέρειες της οποίας θα δούμε στην επόμενη σελίδα. 3D Tri-Gate Transistors Όπως προαναφέραμε, ο i7-3770k αποτελεί το πρώτο ολοκληρωμένο παγκόσμιας παραγωγής που κάνει χρήση των 3D Tri-Gate Transistors. Η βασική αρχιτεκτονική των Ivy Bridge συγκριτικά με τους Sandy Bridge παραμένει η ίδια απλά η κατασκευαστική μέθοδος και τα μικρότερα nm είναι που κάνουν τη διαφορά στην περίπτωση τους. Προτού συνεχίσουμε, δείτε την εικόνα και το video που ακολουθούν και παρουσιάζουν τα Tri-Gate Transistors και τα 22nm από κοντά. Όπως γίνεται εμφανές στις εικόνες, τα 3D TriGate Transistors έχουν όντως κάτι το τρισδιάστατο στην αρχιτεκτονική τους. Η διαφορά είναι ακόμα πιο εμφανής με την παράθεση ενός κοινού transistor οπού οι πύλες ακουμπάνε επάνω στο υπόστρωμα πυριτίου του πυρήνα σε σχέση με τα 3D TriGate Transistors οπού το υπόστρωμα πυριτίου "μπαίνει μέσα" στην πύλη. Όπως βλέπουμε καλύτερα στις παραπάνω εικόνες, η πύλη των 3D TriGate Transistors αγκαλιάζει από τρεις πλευρές το "πτερύγιο" πυριτίου με αποτέλεσμα να έχει καλύτερο έλεγχο στην κατάσταση του transistor και na επιτρέπει τη διέλευση περισσότερου ρεύματος στην κατάσταση "on". Το βασικό πρόβλημα της παλαιότερης αρχιτεκτονικής που ξεπερνούν τα 3D TriGate Transistors είναι το διαρρέον ρεύμα μεταξύ υποστρώματος πυριτίου και στρώματος αναστροφής το οποίο είχε ως αποτέλεσμα πρώτον, να αυξάνεται ο χρόνος αλλαγής κατάστασης του transistor και κατ' επέκταση η ταχύτητα ολόκληρου του ολοκληρωμένου και δεύτερον την αύξηση της κατανάλωσης και των θερμικών απωλειών. Μέθοδοι όπως οι Partially Depleted SOI (PDSOI) και Fully Depleted SOI (FDSOI) μειώνουν το φαινόμενο, όχι τόσο επιτυχώς όσο τα 3D TriGate Transistors, ενώ προσθέτουν ένα 10% στο κόστος παραγωγής. Τα Fully Depleted Tri-Gate Transistors ξεπερνούν τις μέχρι τώρα γνωστές μεθόδους παραγωγής με μια αύξηση κόστους της τάξης του 2-3%. Στις εικόνες που ακολουθούν, τα προαναφερθέντα σε διαγράμματα. Οπότε, να ανακεφαλαιώσουμε με τα προτερήματα της χρήσης 3D Trigate Transistors τα οποία είναι τα ακόλουθα. 3rd Generation Intel® Core™ Processor Family Όπως μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια η Intel, το Lineup των Ivy Bridge θα περιλαμβάνει τους Core i3, i5 και τα top μοντέλα i7 τόσο στο Desktop κομμάτι όσο και στο Mobile. Τα χαρακτηριστικά της κάθε κατηγορίας μοντέλου στον πίνακα που ακολουθεί. Τα SKUs που πρόκειται να κυκλοφορήσουν καθώς και τα χαρακτηριστικά τους μαζί με τις τιμές για όσα έχουν ανακοινωθεί, στους πίνακες που ακολουθούν H intel φαίνεται να έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στους Ivy Bridge και κυκλοφορεί αρκετά SKUs που καλύπτουν όλες τις απαιτήσεις είτε σε Dekstop είτε σε Mobile. Και εδώ έχουμε τα προθέματα S,T και K που αντιστοίχως υποδηλώνουν “performance optimized lifestyle”, “power optimized lifestyle”, "fully multiplier unlocked part". Εντύπωση κάνουν τα 77W TDP που παρατηρούμε ως μέγιστο TDP της σειράς αναλογιζόμενοι τα 95W του i7-2700k(SB) και τα "εξωφρενικά" 130W των SB-E. Οι πιο παρατηρητικοί θα είδατε ήδη πως όλοι οι Ivy Bridge έρχονται με εγγενή υποστήριξη σε DDR3 ταχύτητας 1600Mhz(1333MHz SB/SB-E) ενώ και οι ενσωματωμένες κάρτες γραφικών έχουν ανάλογη λειτουργία με αυτή του Turbo Boost του επεξεργαστή, ανεβάζοντας τους χρονισμούς τους έως και τα 1250Mhz. The i7-3770k SpecsΟνομαστικά τα χαρακτηριστικά του i7-3770k είναι τα ακόλουθα: Όλα νοικοκυρεμένα και στην πρώτη εικόνα βλέπουμε μαζεμένα όλα τα features των Ivy Bridge Based Cores τα οποία είναι διαθέσιμα ανάλογα το SKUs. Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα είναι η δεύτερη εικόνα που ξεδιαλύνει το τοπίο στον υπερχρονισμό των Ivy Bridge. Δυστυχώς το limitation του BCLK παραμένει στα ±7Mhz. Οπότε, έχουμε κι λέμε: Τέσσερις παραπάνω πολλαπλασιαστές για τον επεξεργαστή Ρύθμιση του Core Ratio σε πραγματικό χρόνο εντός windows ανεξάρτητα για κάθε πυρήνα Τρεις παραπάνω πολλαπλασιαστές για την InDie κάρτα γραφικών Επίσημα υποστήριξη για έως και 2667Mhz DDR3 σε βήματα των 200 και 266Mhz Υποστήριξη σε XMP v1.3 3rd Generation Core™ Processor Graphics Αντικειμενικά, το μεγαλύτερο performance enhancement που έχει γίνει στους Ivy Bridge είναι αυτό της ενσωματωμένης κάρτας γραφικών που πλέον ανήκει στην τρίτη γενεά των Intel Core Processor Graphics. Για την περίπτωση του i7-3770k ακούει στο όνομα HD4000 και περιλαμβάνει 16 Execution Units(EUs), Media hardware Acceleration, DX11/OpenGL 3.1/SM4.1/Tesselation support ενώ υποστηρίζει κανονικά 3D Content μέσω HDMI v1.4. Από πλευράς απόδοσης σε καταστάσεις Gaming, η Intel υποστηρίζει ότι η σειρά HD4000 αποδίδει έως και δύο φορές καλύτερα από τη δεύτερη γενεά Core™ Processor Graphics. Προφανώς και τα 3rd Generation Core™ Processor Graphics υποστηρίζουν την τεχνολογία Intel® Quick Sync της οποίας η απόδοση μας άφησε πραγματικά με το στόμα ανοικτό. Οι συνεργασίες της Intel αναπτύσσονται και μαζί τους οι υποστηριζόμενες από την Intel® Quick Sync εφαρμογές με κέρδος σε χρόνο αναπαραγωγής και μετατροπής περιεχομένου. Επίσης έχει διορθωθεί το κλείδωμα του HDMI στα 23.976Hz πράγμα που περιμέναμε εναγωνίως μιας και η υποστήριξη μόνο 24Hz με τους SB δεν είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Φυσικά και συνεχίζει το bitstreaming σε Dolby Digital, TrueHD (up to 7.1), DTS, DTS-HD MA (up to 7.1) από το HDMI ενώ το HW acceleration σε H.264, VC-1 και MPEG-2 πρέπει να θεωρείται δεδομένο πλέον. Αντίστοιχα με την AMD και η Intel έχει προσθέσει αρκετά νέα χαρακτηριστικά που βοηθούν στο EveryDay Computing ασχέτως κατηγορίας επεξεργαστή. Στις εικόνες που ακολουθούν παρουσιάζονται αναλυτικά. Μια γρήγορη ματιά στον i7-3770k Προτού πάμε στα αποτελέσματα, μια μικρή ματιά στον επεξεργαστή και στη συσκευασία του. Επειδή ήταν Engineering Sample μην περιμένετε να δείτε πλήρη retail συσκευασία με ψήκτρα αν και το κουτί προδίδει πως θα συνοδεύεται από σύστημα ψύξης. Ουσιαστικά δεν βλέπουμε κάτι το ιδιαίτερο. Το package του επεξεργαστή ακόμα και η συσκευασία είναι τα ίδια με ότι έχουμε δει από τους Sandy Bridge. Σύστημα δοκιμής Για το εν λόγω εξαντλητικό review κάναμε επιστράτευση τριών συστημάτων που ήταν τα ακόλουθα: Όπως θα δείτε και στους πίνακες που ακολουθούν, αποτελέσματα από τα παλαιότερα reviews είναι πλέον συγκεντρωμένα ώστε να υπάρχει δυνατότητα άμεσης σύγκρισης. Εάν για οποιοδήποτε μέτρηση δεν υπήρχε αποτέλεσμα ή ήταν σε μή αποδεκτά όρια, παραλήφθηκε. Όλα τα μετροπρογράμματα, παιχνίδια και τα Windows 7 x64 περιλαμβάνουν τις πιο πρόσφατες ενημερώσεις κατά τη στιγμή που συντάχθηκε το εν λόγω review. Οι Drivers που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του review ήταν οι εξής: AMD: Catalyst 12.2 WHQL PhysX™: PhysX_9.10.0514 Intel: 9.3.0.1019 / 9.2.3.1022(X79) Και μια εικόνα του i7-3770k με το που ανάψαμε το σύστημα. Overclocking, Power Consumption Καταρχάς να αναφέρουμε ότι μάλλον ο επεξεργαστής που λάβαμε είτε είχε στραβό HeatSpreader είτε υπήρχε κάποια ασυμβατότητα μεταξύ της Akasa Venom και του socket της DZ77GA-70K μιας και οι θερμοκρασίες που είδαμε κατά τον υπερχρονισμό του i7-3770k μόνο καλές δεν ήταν. Οι θερμοκρασίες σε idle καταστάσεις κυμάνθηκαν γύρω στους 45-50°C ενώ σε Load ξεπεράσαμε τους 95°C κατά τον υπερχρονισμό και μάλιστα με χρήση Artic Ceramique. Αυτός είναι και ένας λόγος που ενώ τρέξαμε κάποια τεστ στα 5000, μετά από λίγο πέσαμε στα 4800 και τρέξαμε τα τρία τυπικά τεστ σε αυτή τη συχνότητα. Στον πίνακα που ακολουθεί, οι διαφορές μεταξύ i7-3770k stock & i7-3770k @ 4800. Οι καταναλώσεις των συστημάτων μας κυμάνθηκαν στα εξής όρια*. Όπως βλέπουμε το καλύτερο Perf/Watt φεύγει από τα χέρια του i7-2600k και παραδίδεται άξια στο νέο i7-3770k με αισθητή διαφορά σε φορτίο. Η κατανάλωση των υπολοίπων επεξεργαστών της άτυπης βάσης μας φαντάζουν τραγικές εμπρός στα 89Watt του Ivy Bridge! *Σημείωση: Οι τιμές έχουν υπολογιστεί με 0.86 efficiency στο τροφοδοτικό σύμφωνα με Z850. Για την κατανάλωση από την πρίζα προσθέστε 14%. AIDA64 Και ξεκινάμε με τις μετρήσεις και τα αποτελέσματα του γνωστού μετροπρογράμματος AIDA64. Ο νέος είναι ωραίο αλλά και ο παλιός είναι αλλιώς. Σταθερή αξία ο i7-2600k παίζοντας στα ίσια τον i7-3770k ο οποίος του κάνει μια διαφορά περί τα 6%. Επιπλέον, αρκετά βελτιωμένος στα σημεία φαίνεται ο Memory Controller του ivy Bridge έναντι του SB. wPrime, superPi, TrueCrypt Όντας multithreaded, στο wPrime ο i7-3930k παίρνει κεφάλι από τους latency efficient i7-2600k/i7-3770k. Εντυπωσιακή η διαφορά του Ivy/Sandy στα 1024Μ(περί τα 9%). Στο κλασσικό spi όμως το latency μετράει όπως μετράει και το ιδιαίτερα aggresive Turbo Boost του i7-3770k(5% διαφορά Ivy/Sandy). Τέλος, σχεδόν καμία διαφορά μεταξύ Ivy/Sandy στο TrueCrypt. Fritz, WinRar, CineBench Μικρή η διαφορά του i7-3770k για 100 παραπάνω MHz. Σχεδόν καμία διαφορά στο WinRar μεταξύ Ivy/Sandy. Τέλος, Cinebench 11.5. Δείτε διαφορά στην απόδοση στο Single Core του Ivy(8%). Ζήτω τα Trigates!x264, POVRAY, Media Espresso Αισθητή διαφορά του Ivy εδώ που χάρη στο αgressive Turbo Boost του καταφέρνει να ανταγωνιστεί τον i7-3930k. Το raytrace benchmark της Intel δείχνει τα δόντια των 12 threads του i7-3930k. Αξιοπρεπής διαφορά μεταξύ Ivy/Sandy. Νέα προσθήκη στις μετρήσεις μας το Media Espresso που υποστηρίζει σχεδόν οτιδήποτε Hardware με acceleration σε transcoding. Respect στο Intel Quick Sync.- Αν και δεν πειστήκαμε για τη σωστή αξιοποίηση του HW της HD7970, οι διαφορές είναι απλά Mind Blowing! PCMarks Και περνάμε στα συνθετικά που τεστάρουν όλο το σύστημα. Υπόψιν ότι για τα HDD tests χρησιμοποιήσαμε ξεχωριστό δίσκο από αυτό του συστήματος. Αναφερόμαστε στον C300 128GB της Crucial και ο οποίος ήταν άδειος για χάρη του τεστ. Νομίζετε ότι έχουμε κάνει λάθος στο γράφημα ε; Κι όμως τα αποτελέσματα είναι σωστά. Η αιτία αυτής της διαφοράς ακούει στο όνομα Lucid Virtu MVP. Πρόκειται για ένα Virtualization Software της LucidLogic που έγινε γνωστό πρόσφατα μιας και συνοδεύει τις περισσότερες Intel Z77 based motherboards αν και έγινε αρχικά διαθέσιμο με το Z68, το οποίο δίνει τη δυνατότητα χρήσης των χαρακτηριστικών της iGPU(Intel Quick Sync) ταυτόχρονα με την κανονική κάρτα γραφικών του συστήματος. Προς το παρόν υποστηρίζονται ελάχιστες εφαρμογές σοβαρά αλλά όσες υποστηρίζονται, βλέπετε τα αποτελέσματα. Περίπου ίδια εικόνα και εδώ με τους τρεις επεξεργαστές πολύ κοντά αλλά με τους 12 πυρήνες του i7-3930k να απολαμβάνουν το δέοντα σεβασμό. 3DMarks Και περνάμε στα συνθετικά των τριών διαστάσεων και στα παιχνίδια στην επόμενη σελίδα. Λογικά περιμένουμε εκπληκτικά πράγματα από τον i7-3930k. Αναμενόμενη η διαφορά μεταξύ Ivy/Sandy. Λίγο πιο έντονη η υπεροχή του i7-3770k στο Vantage. Συγνώμη για τα χρωματάκια έχει legend δίπλα. Συμπλήρωση των αποτελεσμάτων με όσες μετρήσεις της HD4000 προλάβαμε. Όσο οι απαιτήσεις σε τρισδιάστατη γίνονται πιο απαιτητικές οι HD6000 των AMD APUs δείχνουν τα δόντια τους στις iGPU των Intel. Την όποια ψαλίδα δείχνει να κλείνει με τις HD4000 η Intel η AMD θα τις ανοίξει και πάλι με τους Trinity οπότε μην βιαστείτε να αποφασίσετε. Επίσης, μην προσπαθήσετε να εκτελέσετε DX11 στις HD3000 γιατί δεν υποστηρίζουν. Σχεδόν διπλάσιες επιδόσεις της HD4000 από την HD3000 στο Vantage και για πρώτη φορά βλέπουμε την Intel να ανταγωνίζεται τις APUs της AMD με iGPU κατασκευής της. Ένα πολύ μεγάλο μπράβο για την αισθητή βελτίωση της απόδοσης γραφικών της Intel! Κουραστήκατε; Δε νομίζω; Εδώ δεν κουραστήκαμε εμείς που γράφουμε:hang3: Παρακάτω... Games Συνέχεια στις μετρήσεις μας με τα παιχνίδια. Η λογική που προτιμήσαμε τα εν λόγω παιχνίδια είναι απλή. Είναι από τα πιο multithreaded παιχνίδια που κυκλοφορούν. Οπότε μιας και δεν έχει νόημα να δούμε την απόδοση των επεξεργαστών στα 2560x1600 με 8AA & 16AF, προτιμήσαμε σχετικά χαμηλές αναλύσεις και ποιότητες γραφικών. Το Leader Benchmark όντως το πιο Graphics heavy benchmark του Civilization V δεν παρουσιάζει κάποιες διαφορές μεταξύ των επεξεργαστών. Το Unit Benchmark δείχνει την ίδια εικόνα που έχουν δείξει όλα τα συνθετικά έως τώρα μεταξύ Ivy/Sandy. Δεν παραδίδει τα όπλα ο i7-3930k αν και είναι ο επεξεργαστής με τους μικρότερους χρονισμούς. Μικρότερες διαφορές στο Late Game View αν και ίδια εικόνα με το Unit Benchmark. Δεν χρειάζονται συστάσεις για το metro2033. Απλά επιβεβαιώνουμε για ακόμα μια φορά ότι όσο ανεβαίνουμε σε αναλύσεις ο επεξεργαστής τόσο μικρότερη διαφορά κάνει. Όχι πάντα αλλά θα καταλάβετε τι εννοούμε παρακάτω. Παρόμοια εικόνα και στο Lost Planet 2 με τους επεξεργαστές να δείχνουν μια παραπάνω διαφοροποίηση. Ακόμα μια νέα προσθήκη στις μετρήσεις μας το bf3. Η μέτρηση έγινε ακριβώς όπως γίνεται και στο toms hardware με Fraps και την εισαγωγή του "Going Hunting". Μικρές έως ελάχιστες οι διαφορές και εδώ. Περισσότερο μιλάει η αρχιτεκτονική των Intel Core. Εάν είχαμε δείγμα από AMD τότε θα καταλαβαίναμε πόσο μπροστά είναι η Intel. Περίεργα αποτελέσματα μας έδωσε ο i7-2600k εδώ αλλά ενδέχεται να έχει να κάνει και η μητρική για αυτή τη συμπεριφορά. Ήταν επαναλήψημα πάντως. Ίδια αποτελέσματα με το Resident Evil και το Dirt3, με ένα "pinch" από AMD Catalyst για να βλέπουμε τα χάλια μεταξύ των τριών αναλύσεων... Τελευταίο στις μετρήσεις μας το F1 2011. Τελικά το f1 2011 αποδεικνύεται ιδιαίτερα Mhz friendly! CrossFire: s1155 vs s1155 vs s2011 Ορίστε. Μια φορά που βρέθηκε το κατάλληλο HW μαζεμένο και καλοί φίλοι (ακόμα με κυνηγάνε να πάρουν πίσω τα συστήματά τους) ώστε να βγει ένα review της προκοπής με σύγκριση MultiGPU μεταξύ διαφορετικών sockets (s2011/s1155). Για να δούμε τι θα δούμε. Υπόψιν, "μιλάνε" και οι Catalyst εδώ. Ενδιαφέρον; Εκτός του Crossfire έχουμε κάνει ταυτόχρονα και c2c σύγκριση. Αυτό που κάνει εντύπωση είναι πως και στις δύο περιπτώσεις του s1155 όταν τα MHz των επεξεργαστών ανέβουν, ανεβαίνει και το Graphics Score. BottleNeck για τις διπλές HD7970 οι Ivy/Sandy; Ποιος θα το περίμενε! Ατάραχος ο i7-3930k "περνάει στο ρελαντί" τους δύο "μικρούς". Ίδια εικόνα και στο Vantage. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Α, παρεμπιπτόντως, με τους Catalyst 12.3 έπαιξε "μια χαρά" το CrossFire. Ελάχιστες και μέσα στα όρια σφάλματος οι επιδόσεις των τριών επεξεργαστών στο Μetro2033. Προφανώς τα settings ήταν τέτοια που να μπει και ο παράγοντας PCIe3.0 μέσα στο παιχνίδι, αν υφίσταται κάτι τέτοιο. Μικρό αλλά αισθητό το προβάδισμα του i7-3770k στο Batman: Arkham Asylum. Ασυναγώνιστος ο i7-3770k στο Lost Planet χρονισμένος στα 4GHz με τον i7-2600k να τον ακολουθεί κατά πόδας. Αυτό που κάνει εντύπωση είναι το πόσο πίσω κρατάνε τις κάρτες οι δύο επεξεργαστές στους εργοστασιακούς τους χρονισμούς. Εδώ η διαφορά του υπερχρονισμένου i7-2600k είναι απίστευτη με τρανό παράδειγμα η απόδοσή του στα 2560x1600. Όσο περίεργο και αν σας φαίνεται τα αποτελέσματα ήταν επαναλήψημα. Διπλάσιες συνολικά επιδόσεις με τους δύο Ivy/Sandy στα τέσσερα για το BattleField 3. To Resident Evil συνεχίζει να παρουσιάζει περίεργα αποτελέσματα και δεν είμαι σίγουρος αν είναι οι drivers ή το παιχνίδι. Μπορεί να αφαιρεθεί στο επόμενο review. Απειλητικά έχει πλησιάσει ο i7-3770k τον i7-3930k και διερωτόμαστε αν έχει να κάνει κάτι και με το PCie3.0... Σταθερά πίσω ο i7-2600k αλλά όχι που να δημιουργεί πρόβλημα. Ουφ, τέλος τα 3D με το F1 2011 σε Crossfire. Πραγματικό ότι χειρότερο υπάρχει για test σε MultiGPU setups. Tick, Tock Το ρολόι της Intel χτυπάει και είναι άξιον απορίας με τι θα μας εκπλήξει και πάλι. Ποια της πατέντα θα ρίξει λάδι στη φωτιά του τεχνολογικού κόσμου ώστε να προχωρήσει ακόμα πιο μπροστά, σε ακόμη πιο μικρά. Με τον Ivy Bridge η Intel δεν κυκλοφόρησε ένα προϊόν, έκανε μια δήλωση. Πως μπορεί να είναι ο καταλύτης για τα μεγάλα τεχνολογικά brakethroughs που θα έρθουν. Και τι πιο βολικό από το να παρουσιάσεις μια αρχιτεκτονική, που ήδη έχεις τελειοποιήσει εδώ και χρόνια αφήνοντας πίσω έτη τον ανταγωνισμό, με τεχνολογία του αύριο που δουλευεις απο το 2002!. Φυσικά αναφερόμαστε στα 3D TriGate Transistors που όντως επαναφέρουν στην τροχιά του Moore τους επεξεργαστές μέχρι να φτάσουν το ατομικό επίπεδο που είναι εξαιρετικά κοντά. Τυπικά ο i7-3770k είναι ένα migration του Sandy Bridge στα 22nm. Για τους εμπορικούς υπολογιστές/συσκευές θα αποτελέσει έναν αποδοτικό performer για Light Form Factors με μικρά σχετικά κέρδη σε υπολογιστική ισχύ αλλά με αισθητή διαφορά στην απόδοση των ενσωματωμένων γραφικών. Κερασάκι στην τούρτα οι βελτιωμένα χαρακτηριστικά ασφαλείας που ενσωματώνουν. Για το κομμάτι των servers τώρα, οι Ivy bridge θα αυξήσουν τo efficiency και θα εμπλουτίσουν τα αποθηκευτικά χαρακτηριστικά χάρη στα Intel 7 Series Chipsets. Εν κατακλείδι, εάν διαθέτετε έναn από τους δύο κορυφαίους Sandy Bridge που κυκλοφορούν, δεν θα χρειαστεί να κάνετε τη μετάβαση στη νέα πλατφόρμα. Σε διαφορετική περίπτωση, αν δεν σας ενοχλούν τα μόνο δύο Sata 6Gbps που δίνει εγγενώς το Intel Z77 και σας εκνευρίζουν τα 24Hz του HDMI των SB, μόνο και μόνο για το Performance/Watt δεν κοιτάτε αλλού. Ένας Ivy Bridge είναι ότι περιμένατε να αγοράσετε. Intel i7-3770k 23/04/2012 Ευχαριστούμε την Intel για την παραχώρηση των δειγμάτων της παρουσίασης και το φίλο Δημήτρη για την παραχώρηση του i7-2600k και της Asus M4G3

Οι εορτασμοί του Άγιου Πάσχα τέλειωσαν και μαζί του οι μέρες εγκράτειας και νηστείας. Και τι "νηστεία" φέτος, με το Kepler να έχει μόλις κυκλοφορήσει ενώ η Intel με την άνεση του "Can't touch this" να καθυστερεί χαρακτηριστικά την επίσημη κυκλοφορία του διάδοχου των SandyBridge, Ivy Bridge. Η αναμονή παίρνει σιγά σιγά το τέλος της μιας και οι ημερομηνίες λήξης των NDA διαδέχονται η μία την άλλη και μπορούμε πλέον να ανεβάσουμε ότι μας επιτρέπεται. Για την ώρα θα ρίξουμε μια ματιά στον αντικαταστάτη του μέχρι πρότινος κορυφαίου Intel Ζ68 που θα συνοδεύσει τους Ivy Bridge στο launch και δεν είναι άλλο το από το Intel Ζ77 Express Chipset. Η πρώτη μας επαφή θα γίνει μέσω της νέας Intel DZ77GA-70K που αποτελεί την κορυφαία πρόταση της εταιρίας για το s1155. Η Intel για ακόμα μια φορά με την παρουσίαση της DZ77GA-70K προσφέρει μία κορυφαία μητρική για τους απανταχού gamers και enthousiasts. Σε συνδυασμό με το νέο Intel® Visual BIOS είναι βέβαιο ότι θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς δίνοντάς τους την ευκαιρία να πάρουν τη μέγιστη απόδοση από το σύστημά τους. Κορυφαίο μοντέλο της νέας σειράς των -K Intel® Desktop Boards, η DZ77GA-70K έρχεται βελτιστοποιημένη για την πλήρη αξιοποίηση των Intel® -K processors. Συνδυασμός του ιδιαίτερα εξελιγμένου σχεδιασμού και της προσεκτικής επιλογής υλικού μαζί με την ευκολία αύξησης των επιδόσεων χάρις τον υπερχρονισμό επεξεργαστή, κάρτας γραφικών και μνήμη που προσφέρει το Intel ® Visual BIOS, καθιστούν την DZ77GA-70K την καλύτερη μητρική για τους Intel® -K processors. Παρέα με την DZ77GA-70K, η Intel μας παραχώρησε και την Intel Centrino Advanced-N 6205. Πρόκειται για την ολοκαίνουργια PCie WiFi Dual Band 802.11a/g/n κάρτα δικτύου για desktop που πρόκειται να κυκλοφορήσει οσονούπω. Αρκετά με την εισαγωγή όμως, ας δούμε τα χαρακτηριστικά των δύο πρωταγωνιστών του preview μας. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα τεχνικά χαρακτηριστικά της Intel DZ77GA-70K είναι τα εξής: 3rd Generation Intel® Core™ Processor Support (LGA1155): Highly Optimized for the Intel® ‐K processors, enabling overclocking capabilities Intel® Z77 Express Chipset: Providing support for premium chipset features, including RAID, responsiveness features, and overclocking capabilities. Intel® Visual BIOS: Mouse and touch controlled UEFI* BIOS with configuration friendly interface including animated visual controls for CPU, graphics & memory overclocking, and boot order priority. Intel® Rapid Storage Technology ver 11.0: enabling RAID 0, 1, 5, and 10 support Intel® Smart Response Technology: enabling SSD‐like performance for start‐up, application load, and shutdown when combining a traditional low‐cost, large capacity HDD with a small SSD Intel® Smart Connect Technology: enabling the ability to maintain cloud based information refreshed and up‐to‐date at low power states Intel® Rapid Start Technology: enabling a hand‐held like ON/OFF experience with applications and OS desktop ready in seconds from near zero power consumption Additional Features & I/O: Nine SATA ports: 4 internal at 3.0 Gb/s, 4 internal at 6.0 Gb/s, and 1 external eSATA at 6G/s Two IEEE 1394a ports: 1 external port, 1 via internal header Ten USB 2.0 ports: 4 external ports (includes 2 hi‐current/fast charging ports), 6 via internal headers Eight USB 3.0 SuperSpeed ports: 4 external ports, and 4 via internal headers Five PCIe Expansion Slots: 2 PCIe x1, 1 PCIe x4, 2 PCI Dual PCIe 3.0 x16 Graphics: supporting Nvidia SLI* and AMD CrossFireX* technologies Consumer Infrared receiver and emitter (Microsoft Vista* MCE compliant) Back‐to‐BIOS switch Power/Reset Switches On Board LED Port 80 post decoder Ten‐channel Intel® High Definition Audio¹° with multi‐streaming capability Front panel mic/headphone header Diagnostic LED POST indicator that light when each functional section completes Power Supervisor technology to protect against power supply failure, current surges, and over‐current conditions. Augmentation includes BT/Wifi module as well as Front Panel USB 3.0 module ATX Form Factor 10. Requires an Intel® HD Audio enabled system. Consult your PC manufacturer for more information. Sound quality will depend on equipment and actual implementation. For more information about Intel HD Audio, refer to Intel� High Definition Audio. Intel® Centrino® Advanced-N 6205 Technical Specifications General Dimensions: (H x W x D) 50.85 mm x 69.53 mm x 6.37 mm Weight: 40.68g (with full height PCI bracket, not including antenna weight) Diversity: Antenna diversity supported by supplied, external antenna Radio ON/OFF Control: Supported in both hardware and software Connector interface: Standard PCIe x1 LED Output: On/Off Operating Temperature (Adapter Shield): 0º to +80°C Humidity Non-Operating: 50% to 90% RH non-condensing (at temperatures of 25°C to 35°C) Operating Systems: Microsoft Windows 7*, Microsoft Windows Vista*, Microsoft Windows XP*, Microsoft Windows 8*(planned), Linux* Wi-Fi Alliance: Wi-Fi CERTIFIED* for 802.11a, 802.11b, 802.11g, 802.11n, WMM*, WPA*, WPA2*, and WPS Wi-Fi Direct for peer to peer device connections Microsoft WHQL: Yes IEEE WLAN Standard: IEEE 802.11a/b/g/n, 802.11d, 802.11e, 802.11i, 802.11h Architecture: Infrastructure and SoftAP Security Authentication: WPA and WPA2, 802.1X (EAP-TLS, TTLS, PEAP, LEAP, EAP-FAST), EAP-SIM, EAP-AKA Authentication Protocols: PAP, CHAP, TLS, GTC, MS-CHAP*, MS-CHAPv2 Encryption: 64-bit and 128-bit WEP, AES-CCMP, TKIP Wi-Fi Direct* Encryption and Authentication: WPA2, AES-CCMP Product Safety: UL, C-UL, CB (IEC 60950-1) Compliance Retail: (Credit Card Processing) PCI, CISP Government: FIPS7,FISMA= Intel 70 Series Express Chipsets Με την υιοθέτηση της μετακίνησης των κρισίμων ελεγκτών στο εσωτερικό του επεξεργαστή(memory, pcie controllers) και από τις δύο εταιρίες, η κατασκευή των chipsets απλοποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό που έχει περιορίσει τον ρόλο τους σε απλό διαχειριστή των διεπαφών(I/O) του συστήματος. Δεν ευθύνεται και δεν επηρεάζει δηλαδή τις επιδόσεις του συστήματος όπως παλαιότερα όπου υπήρχαν NorthBridge / Southbridge αλλά καθορίζει το σχεδιασμό των μητρικών και τη χρήση των εξτρά controllers που θα χρειαστούν. Τα κύρια μειονεκτήματα του Intel Z68 ήταν δύο. Δεν είχε περισσότερες από δύο Sata 6GBps και δεν είχε εγγενή υποστήριξη USB3.0. Αν και το Intel Z77 απέκτησε τέσσερις εγγενείς USB3.0 δυστυχώς με τις Sata 6GBps θα μας απογοητεύσει, προσφέροντας ακόμα δύο. Όπως φαίνεται μετά το φιάσκο του P67 η Intel απέκτησε μια πιο συντηρητική νοοτροπία με τις εν λόγω θύρες. Ακόμα ένα χαρακτηριστικό που περιμέναμε με το Intel Z77 και δεν θα δούμε είναι το ThunderBolt. Η Intel έχει αφήσει την Apple μόνη της να προωθήσει αυτό το χαρακτηριστικό με τη νέα σειρά των MacBook Pro & Air. Οπότε όσες μητρικές θέλουν να το προσφέρουν, μόνο με external controller. Επιπλέον το Intel Z77 απαρνείται εντελώς το κλασσικό PCI του οποίου η παροχή στηρίζεται πλέον αποκλειστικά σε onboard controller. Θετικό είναι πως πλέον η Intel έχει περιορίσει τις εκδόσεις των Intel 7 series chipsets και έτσι θα έχουμε μόνο τα Z και τα H με τα πρώτα να αποτελούν τα performance oriented ενώ τα δεύτερα την επιλογή του μέσου συστήματος, με κανένα απο τα δύο να μην περιορίζει την λειτουργικότητα του επεξεργαστή όπως παλαιότερα που ανάλογα το chipset είχαμε ή δεν είχαμε λειτουργική την κάρτα γραφικών του επεξεργαστή κτλ. Βέβαια μεγάλο ρόλο έπαιξε και ότι πλέον η HD4000 που εφοδιάζει τους Ivy Bridge, μαζί με το Lucid Virtu και το Virtu MVP προσφέρουν ουσιαστικά προτερήματα σε απόδοση. Επίσης τα προαναφερθέντα είναι και ένας από τους λόγους που πλέον το Intel Z77 προσφέρει τρεις εξόδους εικόνας σε σχέση με τις δύο που προσφέρει το Intel Z68. Μια μικρή σύγκριση των δύο chipsets μας δίνει μια καλύτερη εικόνα: Και μια μικρή σύγκριση των επιμέρους χαρακτηριστικών των Intel 7 series chispets: Τα block diagrams των Intel Z77, Z75, H77 είναι το παρακάτω: Επόμενη σελίδα, Intel® Visual BIOS UEFI. Bios: DZ77GA-70K Επειδή μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, ελπίζουμε οτι με τις παρακάτω εικόνες θα σας λυθούν πολλές απορίες και θα ικανοποιήσουμε την περιέργειά σας σχετικά με το πώς θα είναι οπτικά και λειτουργικά το Intel® Visual BIOS. Συσκευασία και περιεχόμενα Μαύρη η συσκευασία των Extreme Series της Intel, εξού και το μαύρο χρώμα της συσκευασίας της DZ77GA-70K. Τα περιεχόμενα περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα με bonus το WiFi/BT Module και το USB3.0 panel. H DZ77GA-70K σε ένα γενικότερο πλάνο του Layout της. Μαύρο και μπλε οι κύριες επιλογές με το χρώμα των διάφορων υποδοχών να χαλούν την όμορφη εικόνα αν και κάνουν τον εντοπισμό και τη διάκριση πιο εύκολη. Εμπρός και πίσω η DZ77GA-70K. Οκτώ τα συνολικά Sata που μας προσφέρει η DZ77GA-70K με τα τέσσερα από αυτά να παρέχονται απο εξτρά controller της Marvel ενώ δύο είναι τα Sata 6GBps. Πλήρης θυρών επέκτασης η DZ77GA-70K, παρέχει και δύο κλασσικές PCI. Η DZ77GA-70K διαθέτει και push buttons για την εκκίνηση και το reset που βρίσκονται δίπλα από το 24πινο ATX τροφοδοσίας. Τέσσερα τα slot μνήμης για 32GB σύνολο. Πλήρες το I/O panel με έναν κοινόχρηστο υποδοχέα PS/2, τέσσερις USB 2.0 ports, εξωτερικό κουμπί για clear CMOS, optical SPDIF, FireWire (IEEE1394), μια eSATA-300 ports, δυο Gigabit Ethernet, τέσσερις USB 3.0(μπλέ), ένα HDMI v1.4 και αναλογικές εξόδους ήχου 7.1 Μια πιο κοντινή ματιά Ώρα να εμβαθύνουμε περισσότερο στη μητρική: Το γνωστό μας s1155. 8 + 2 οι φάσεις τροφοδοσίας της DZ77GA-70K ενώ τα mosfet καλύπτονται από ευμεγέθεις μπλε ψύκτρες. Ο phase controller της μητρικής ανήκει στην Chil και είναι όμοιος με αυτόν που χρησιμοποιούν καιρό τώρα οι Asus. Δίπλα του, τα διαγνωστικά leds της DZ77GA-70K. Αριστερά βλέπουμε τη μία εκ των δύο Gigabit Ethernet και το HDMI/DVI Level Shifter ενώ δεξιά τη δεύτερη Gigabit Ethernet. O Sata controller της Marvell αριστερά. Δεξιά το ClockGen της SILEGO μαζί με το USB3.0 Hub της Genesys και τον PCIe to PCI bridge chip της iTE. Τα PCIe3.0 Lane switches και ο 6 Port PCI Express Gen 2 (5.0 GT/s) Switch της PLX. Διάφορα USB2.0 και USB3.0 connectors μαζί με το Post code decoder. Στο βάθος, το I/O LPC interface της WinBond. Δεξιά Ιnitialization leds και ο 1394a Link Layer Controller της Texas Instruments. Στο βάθος το ALC898 Κοντινό στον πρωταγωνιστή της DZ77GA-70K. Intel Z77 Express chipset. Intel Centrino Advanced-N 6205 Η Intel Centrino Advanced-N 6205 μαζί με την κεραία της. Ουσιαστικά η Intel μεταφέρει τεχνολογίες, μέχρι πρότινος αποκλειστικά, της mobile σειράς centrino στα desktops με τις ανάλογες αναβαθμίσεις για την προώθηση του multimedia κομματιού της πλατφόρμας των IVB & Intel 7 series chipsets. Παράδειγμα το Intel® Wireless Display. Δύο υποδοχείς RPSMA λόγω diversity και MIMO του 802.11n Επίλογος Αν και το Z77 δεν είναι κάτι παραπάνω από ένα facelift του Z68, η Intel -με όλα τα νέα features που το συνοδεύουν στο launch- προσπαθεί να το προωθήσει ως ένα νέα προϊόν άξιο αναβάθμισης από το παλιό καλό Z68. Η αλήθεια είναι πως για το μέσο χρήστη που έχει ήδη μια σύγχρονη μητρική με το Z68, και δη με υποστήριξη PCIe3.0, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να μεταβεί στο νέο chipset. Βέβαια η Intel δεν θα αφήσει στην τύχη του το Z77 αλλά με λίγη προώθηση μέσω bios, που ξαφνικά θα δούμε το Z68 να βρίσκει limitations, θα οδηγήσει τους εξαιρετικά απαιτητικούς overclockers και όσους χρειάζονται τα features του VirtuMVP να αναβαθμίσουν. Σχετικά με τη DZ77GA-70K τώρα, αν εξαιρέσουμε το εξαιρετικά πρώιμο bios (που τελικά δεν καταφέραμε να αναβαθμίσουμε) το οποίο αν και σταθερότατο μας έκανε τη ζωή δύσκολη κατά τον υπερχρονισμό, αποτελεί μια πολύ αξιόλογη πρόταση από την Intel που όμως για να είμαστε ειλικρινείς δεν συγκρίνεται με κορυφαίες προτάσεις όπως η Maximus IV για παράδειγμα. Δεν παύει να αποτελεί βέβαια ένα σημαντικό βήμα στον τομέα του overclocking από την ίδια την Intel που στο παρελθόν το απέφευγε μέσω ιδιαίτερα περιορισμένων bios. Παρέα με τη Centrino Advanced-N 6205 είναι βέβαιο πως θα καλύψει όλες τις ανάγκες που μπορεί να προκύψουν σε ένα σύγχρονο σύστημα τόσο σε θέματα υπολογιστικής ισχύος όσο και στις multimedia ανησυχίες του. Εν αναμονή της άρσης του εμπάργκο των IVB ώστε να μπορούμε να σας μεταφέρουμε όλη την εικόνα λοιπόν, Stay Tuned! Ευχαριστούμε την Intel για την παραχώρηση των δειγμάτων της παρουσίασης Καρόπουλος (NoDsl) Διονύσιος

Με την nVidia να έχει επιτέλους αποκαλύψει το πολυσυζητημένο Kepler στη μορφή της GTX680 κατακτώντας δικαιωματικά τον τίτλο της πιο γρήγορης μονοπύρηνης κάρτας που κυκλοφορεί σήμερα, το εργαστήρι αν και λίγο αργοπορημένο έχει στη διάθεσή του για δοκιμή δύο από τις μέχρι πρότινος γρηγορότερες προτάσεις της αγοράς και τις γρηγορότερες της AMD για την ώρα. Φυσικά αναφερόμαστε στις HD7970 3GB και HD7950 3GB οι οποίες αν και όπως όλα δείχνουν έχασαν τις δάφνες τις κορυφής, δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη. Σίγουρα στους τέσσερις μήνες που έχουν περάσει από την πρώτη τους εμφάνιση, η οποία κατά περίεργο τρόπο έγινε σε Ελληνικό έδαφος(!), έχετε μάθει τα πάντα για αυτές αλλά ας φρεσκάρουμε τη μνήμη σας και ας ενημερώσουμε τους ελάχιστους που μπορεί να μην γνωρίζουν. Στην καρδιά των HD7970 και HD7950 λοιπόν, που αποτελούν τις ναυαρχίδες των Radeon HD7000 series χτυπάει ο πιο πρόσφατος πυρήνας της AMD με κωδική ονομασία Tahiti στον οποίο ανήκουν πολλές πρωτιές. Καταρχάς είναι ο πρώτος πυρήνας της AMD που βασίζεται στην αρχιτεκτονική GCN(Graphics Core Next), αποτελεί τον πρώτο πυρήνα που κατασκευάστηκε με τη λιθογραφική μέθοδο των 28nm ενώ ήταν ο πρώτος που ήρθε με υποστήριξη διαύλου PCIe 3.0 και DX11.1. Επιπλέον φέρει πλειάδα νέων χαρακτηριστικών και καινοτομιών όπως τα ZeroCore, PRT και multi-point audio στα οποία θα αναφερθούμε αργότερα. Αρκετά για την ώρα όμως. Ας περάσουμε στα ενδότερα των Southern Islands αλλάζοντας σελίδα. Southern Islands Συνεχίζοντας την παράδοση της ονοματολογίας, η Tahiti των AMD HD7970 και HD7950 ανήκει στο σύμπλεγμα των Southern Islands που περιλαμβάνουν ακόμα τα Lombok, Cape Verde, Pitcairn και τη New Zealand. Η AMD έχει χρησιμοποιήσει τα Tahiti για τις HD7900, Pitcairn για το Codename των HD7800 και Cape Verde για το Codename των HD7700. H New Zealand όπως φαίνεται προορίζεται για τη διπύρηνη HD7990. Όπως προαναφέραμε στην καρδιά των Radeon HD7000 βρίσκεται η Tahiti, μια εντελώς νέα GPU η οποία βασίζεται στην αρχιτεκτονική Graphics Core Next. Σύμφωνα με την AMD η ανάπτυξη της GCN χρειάστηκε τρία χρόνια ενώ ο σχεδιασμός της έχει γίνει με τέτοιο τρόπο που να προσφέρει αξεπέραστη επεκτασιμότητα σε επίπεδα που η εταιρία δεν μπορούσε να καταφέρει με την προηγούμενη γενεά. Η νέα αρχιτεκτονική έχει βελτιστοποιηθεί για την παραγωγή γραφικών υψηλής ποιότητας και την εκτέλεση ιδιαίτερα απαιτητικών εφαρμογών παραλληλισμού και heterogeneous computing. Ο AMD Tahiti έχει σχεδιαστεί εκ του μηδενός. Η Graphics Core Next διαθέτει ένα νέο σετ εντολών, διαφορετικό από το VLIW που χρησιμοποιούσαν οι προηγούμενες γενιές, το οποίο είναι πιο ευέλικτο και ευκολότερο στον προγραμματισμό. Η κύρια graphics pipeline και δύο compute pipelines μπορούν να λειτουργήσουν ανεξάρτητα ενώ κάθε compute unit μπορεί να εκτελεί εντολές από διαφορετικούς πυρήνες ταυτόχρονα. Η αρχιτεκτονική έχει σχεδιαστεί για αυξημένη εκτέλεση εντολών ανά mm² ανά κύκλο ρολογιού με στόχο την υψηλή απόδοση και το multi-tasking. Πιο λεπτομερώς, η GPU διαθέτει 2048 Stream Processors(1792 για την HD7950) οι οποίοι οργανώνονται σε 32 μονάδες υπολογισμού(28 για την HD7950) καθεμιά με 64(4 x 16) μονάδες διανυσμάτων. Αυτές τροφοδοτούνται μέσω ελεγκτή μνήμης εύρους 384-bit με υποστήριξη GDDR5. Η GPU διαθέτει δύο μηχανισμούς γεωμετρικών υπολογισμών(tessellation) και 8 render back ends τα οποία μπορούν να επεξεργαστούν 32 color ROPs και 128 Z/Stencil ROPs ανά κύκλο. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως η απόδοση των μηχανισμών γεωμετρικών υπολογισμών και των render back ends έχει αυξηθεί έως και 50% συγκριτικά με προηγούμενες αρχιτεκτονικές της AMD! Επιπλέον, ο Tahiti διαθέτει 768KB L2 cache ενώ οι L1 caches έχουν διπλασιαστεί σε σχέση με τα Cayman. Αυξημένη είναι και η μεταξύ τους διαμεταγωγή αφού, όπως υποστηρίζει η AMD, το εύρος ζώνης στο σύνολο των 32 cache του chip αγγίζει τα 2TB/s όταν αυτό λειτουργεί στα 925MHz. Ο Tahiti κατασκευάζεται χρησιμοποιώντας την προηγμένη διαδικασία λιθογραφίας των 28nm της TSMC στριμώχνοντας 4,3 δισεκατομμύρια τρανζίστορ σε χώρο 365mm², πάνω από τα διπλά των Cayman στις Radeon HD 6900 series. Οι HD7900 σε σύγκριση με ορισμένες κάρτες που κυκλοφορούν Όπως συναντάται στην Radeon HD 7970, ο Ταϊτή είναι χρονισμένος στα 925MHz και προσφέρει έως και 3.79TFLOPS υπολογιστικής ισχύος. Διαθέτει 128 texture units (αντί των 96 στις HD6900) με μέγιστο texture fillrate 118.4GT/s και 32 ROPs με μέγιστο pixel fillrate τα 39.6GP/s. Επιπλέον, έρχεται με 3GB μνήμης GDDR5 χρονισμένη στα 1375MHz ενώ χάρις τον δίαυλο των 384bit η συνολική της διαμεταγωγή αγγίζει τα 264GB/s. H ισχύς τροφοδοσίας της HD7970 είναι όμοια με αυτή της HD6970 με κορυφή τα 250W. Η HD7970 διαθέτει δύο θύρες mDP v1.2, μια HDMI v1.4 και ένα DVI-D που μπορούν να δώσουν εικόνα σε συνολικά έξι οθόνες. Και εδώ έχουμε χρήση Vapour Chamber ενώ έχουν γίνει βελτιώσεις τόσο στα CFM του ανεμιστήρα όσο και στον παραγόμενο θόρυβο από αυτόν. Για ακόμα μια φορά το γνωστό Dual Bios Switch μας δίνει τη δυνατότητα να επιλέξουμε μεταξύ του εργοστασιακού bios και όποιου εμείς επιθυμούμε, απλά φλασάροντάς το με το unprotected mode. Αναβαθμισμένες είναι και οι tessellation units της HD7970. Αν και ακόμα περιορίζεται στα δύο εκατομμύρια verticies/s έχει γίνει αρκετή πρόοδος σε συνδυασμό με βελτιώσεις σε off-chip buffering και στις caches. Το τελικό αποτέλεσμα είναι βελτιωμένη απόδοση σε όλους τους τομείς του tessellation με έως τέσσερις φορές αυξημένη απόδοση σε σχέση με τις Radeon HD6900. Τέλος, ένα νέο χαρακτηριστικό που κάνει την εμφάνισή του με τη σειρά HD7900 είναι τα Partially Resident Textures, ή PRT. Τα παιχνίδια και οι εφαρμογές πρέπει να είναι ειδικά κωδικοποιημένα για να επωφεληθούν των PRT αλλά σε αυτή την περίπτωση θα είναι σε θέση να κάνουν stream textures on demand. Ουσιαστικά αυτό που γίνεται είναι τα textures να φυλάγονται στη vRAM σε κομμάτια των 64K με αποτέλεσμα να μπορεί ο πυρήνας να ζητήσει οποιοδήποτε κομμάτι του texture επιθυμεί χωρίς να χρειάζεται να το φορτώσει όλο. Όποτε και αν χρησιμοποιηθούν σωστά, τα PRT θα είναι σε θέση να εξαλείψουν το ενοχλητικό stuttering που παρατηρείται ορισμένες φορές στο φόρτωμα των textures. Επιπλέον Χαρακτηριστικά Επιπλέον της καινούργιας αρχιτεκτονικής, ο Tahiti των HD7900 έρχεται με ορισμένες βελτιώσεις αλλά και νέες δυνατότητες. Η τεχνολογία ZeroCore Power της AMD είναι το χαρακτηριστικό που θα ενθουσιάσει αρκετούς σκληροπυρηνικούς gamers. Όπως συνηθίζεται έως σήμερα κατά τη χρήση πολλαπλών καρτών αυτές παραμένουν ενεργές καταναλώνοντας ενέργεια και εκλύοντας θερμότητα. Με την τεχνολογία ZeroCore Power δίνεται η δυνατότητα σε όσες κάρτες δεν χρησιμοποιούνται να μπορούν να απενεργοποιηθούν σε τέτοιο βαθμό που να σβήνει ακόμα και ο ανεμιστήρας τους καταναλώνοντας περί τα 3W, με μόνο 1W να πηγαίνει στον πυρήνα της κάθε κάρτας! Το νέο αυτό χαρακτηριστικό μαζί με το γνωστό PowerTune της AMD, το οποίο δεν σημειώνει κάποια διαφοροποίηση, επιτρέπουν στον τελικό χρήστη τον άμεσο έλεγχο της κατανάλωσης των καρτών του ώστε να διαμορφώσει ακριβώς το επιθυμητό προφίλ οικονομίας και απόδοσης σύμφωνα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του συστήματός του. Ακόμα κάτι καινούργιο για τις HD7900 είναι ο νέος integrated audio codec ο οποίος επιτρέπει διακριτό digital multi-point audio. Οι HD7900 μπορούν να υποστηρίξουν έως και έξι ανεξάρτητες ροές ήχου, όσες και οι οθόνες που μπορείτε να συνδέσετε επάνω τους φυσικά. Αυτό που κάνει η εν λόγω τεχνολογία είναι να επιτρέπει στον ήχο να ακολουθεί αδιάλειπτα την εικόνα όταν αυτή μεταφέρεται μεταξύ των οθονών. Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό θα φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο σε περιπτώσεις βιντεοσυνδιάσκεψης όπου ο ήχος αναπαράγεται αποκλειστικά από την οθόνη που δείχνει τον συνομιλητή και στην περίπτωση που εικόνα και ήχος αναπαράγονται από την ίδια οθόνη. Βελτιώσεις έχουμε και στον Unified Video Decoder της AMD ο οποίος περνά στην τρίτη του έκδοση και πλέον υποστηρίζει την επιτάχυνση υλικού MVC και DivX. Επιπλέον είναι ικανός να αναπαράγει δύο HD streams και να πραγματοποιεί βελτιώσεις τόσο στην ποιότητα απεικόνισης καθώς και στην κίνηση των βίντεο σε πραγματικό χρόνο χάριν τους εξελιγμένους αλγόριθμους motion estimation(Steady Video). Επίσης, λόγω των mDP v1.2 η HD7900 είναι ικανή να παρέχει εικόνα έως 4K με μία σύνδεση καθώς τα Next-generation 4k displays θα απαιτούν μόνο μία είσοδο(στην περίπτωση των DP v1.1 χρειάζονται δύο συνδέσεις(καλώδια) προς την οθόνη/projector για να μπορέσουμε να τα τροφοδοτήσουμε με εικόνα 4K). Αυτονόητο είναι πως το HDMI v1.4 των HD7900 μπορεί να παρέχει εικόνα 3D με δύο streams 1080p60Hz(ένα για κάθε μάτι). Κλείνοντας με τις αναβαθμίσεις που φέρουν οι HD7900 series, θα αναφερθούμε σύντομα στο AMD Application Acceleration. Η AMD μαζί με τις βελτιώσεις που προσφέρει σε κάθε νέο οδηγό, όπως βλέπουμε και από τις εικόνες, εμπλουτίζει συνεχώς την υποστήριξη των προϊόντων της σε δημοφιλείς εφαρμογές κάνοντας την εμπειρία μας ακόμα πιο ολοκληρωμένη, ακόμα πιο ευχάριστη. Ξεχωριστή μνεία γίνεται στο WinZip, της πιο αξιόπιστης μεθόδου για την ασφάλιση, αποθήκευση και διαμοιρασμό αρχείων το οποίο στην έκδοση 16.5 έρχεται με hw acceleration μέσω των AMD Fusion και Radeon Graphics. Σύστημα και Μεθοδολογία Δοκιμής Όπως θα δείτε και στους πίνακες που ακολουθούν, όλα τα αποτελέσματα από τα παλαιότερα reviews είναι πλέον συγκεντρωμένα ώστε να υπάρχει δυνατότητα άμεσης σύγκρισης. Στις περισσότερες κάρτες έγιναν εκ νέου μετρήσεις για να συμβαδίζουν με τα τωρινά δεδομένα ενώ όπου οι μετρήσεις κρίναμε ότι δεν έχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις από το φυσιολογικό, ή δεν υπήρχε διαθέσιμη η κάρτα, παρέμειναν ως είχαν και ενσωματώθηκαν απευθείας από τα παλαιότερα reviews στα γραφήματα. Εάν για οποιοδήποτε μέτρηση δεν υπήρχε αποτέλεσμα ή ήταν σε μή αποδεκτά όρια, παραλήφθηκε. Όλα τα μετροπρογράμματα, παιχνίδια και τα Windows 7 x64 περιλαμβάνουν τις πιο πρόσφατες ενημερώσεις κατά τη στιγμή που συντάχθηκε το εν λόγω review. Οι Drivers που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του review ήταν οι εξής: AMD: Catalyst 12.2 WHQL nVidia: ForceWare 280.26 PhysX™: PhysX_9.10.0514 Intel: 9.2.3.1022 Υπερχρονισμός, Θερμοκρασίες, Κατανάλωση Υπερχρονισμός Όπως ήταν φυσικό, η μετάβαση στα 28nm αύξησε τις προσδοκίες αλλά και τις απαιτήσεις για τις δυνατότητες υπερχρονισμού του Tahiti. Η αλήθεια είναι πως οι HD7970 και HD7950 έρχονται χρονισμένες σχετικά συντηρητικά, σε σχέση με τους προκατόχους τους, μιας και όπως αποδεικνύεται το overclocking headroom που διαθέτουν είναι εντυπωσιακό ακόμα και με stock ψύξη. - Υπόψιν πως αντίθετα με τις HD6950, οι HD7950 δεν ξεκλειδώνουν τα επιπλέον shaders όντας "κλειδωμένες" σε επίπεδο υλικού. Οι δοκιμές υπερχρονισμού που κάναμε χωρίστηκαν σε δύο σκέλη. Στον μέγιστο καθημερινά χρησιμοποιήσιμο υπερχρονισμό δίχως ίχνος artifact και στο μέγιστο υπερχρονισμό για καταστάσεις benching αποκλειστικά. Και οι δύο κάρτες παρουσίασαν σχεδόν ίδια συμπεριφορά, πράγμα λογικό, αφού στηρίζονται στον ίδιο πυρήνα με τα μειωμένα shaders και φάσεις τροφοδοσίας να αποτελούν τους κύριους παράγοντες διαφοροποίησης. Να σημειώσουμε ότι το σύστημα ψύξης των καρτών είναι ακριβώς το ίδιο οπότε τουλάχιστον θερμικά αποκλείεται να παρουσιάζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις λόγω συστήματος ψύξης. Επί του προκειμένου, οι μέγιστες καθημερινές χρησιμοποιήσιμες τιμές σε πυρήνα και μνήμες αποδείχθηκαν τα 1200 και 1800MHz αντιστοίχως με 1.231volt για την περίπτωση της HD7970 ενώ η HD7950 κατάφερε να παραμείνει σταθερή στα 1200MHz και 1825MHz με 1.206volt. Τα ενδεικτικά αποτελέσματα σε 3DMarks και Crysis2 που θα δείτε στα γραφήματα που ακολουθούν αναφέρονται ως HD7970 & HD7950 OCed. Τα μέγιστα αποτελέσματα που καταφέραμε παρουσίασαν αρκετές διακυμάνσεις αφού στο όριο οι κάρτες εμφάνιζαν διαφορετική συμπεριφορά ανάλογα το benchmark. Για παράδειγμα ενώ η HD7970 εκτελούσε με επιτυχία το 3DMark11 σε Xtreme & Performance presets στα 1280core / 1800memory για να εκτελέσει επιτυχώς το 3DMark Vantage στο Extreme preset έπρεπε να πέσει 20 ολόκληρα MHz στον πυρήνα ενώ για το Performance η απώλεια ήταν της τάξης των 10Mhz! Επιπλέον οι πυρήνες επιβεβαίωσαν για ακόμα μια φορά πως το να αυξάνεις αλόγιστα τάση δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο αστάθεια. Για την περίπτωση της HD7950, οτιδήποτε πάνω από 1.231v στον πυρήνα είχε ως αποτέλεσμα είτε να παγώνει, είτε να σβήνει το σύστημα. Προφανώς η απώλεια μιας φάσης τροφοδοσίας την έκανε πιο ασταθή και περίεργη αφού, όπως θα δούμε και στην κατανάλωση, παρουσιάζει περίεργη συμπεριφορά. Η HD7970 δεν εμφάνισε κάποια ιδιαίτερη διαφοροποίηση αφού οτιδήποτε πάνω από 1.28v δεν βοηθούσε αλλά μόνο αύξανε τις θερμικές απώλειες. Τουλάχιστον δεν μας έσβηνε το σύστημα. Απλώς πάγωνε. Σε γενικές γραμμές, με την HD7970 παίξαμε λίγο πιο αναγνωριστικά οπότε αν και οι μνήμες, όπως διαπιστώσαμε αργότερα, μπορούσαν να τρέξουν και στα 1875 εμείς τις αφήσαμε στα 1800 για να μην είμαστε στο απόλυτο όριο. Από την άλλη επειδή η HD7950 "έσβηνε", αφήσαμε τον πυρήνα στα 1250Mhz και τρέξαμε τα πάντα με τις μνήμες στα 1875Mhz των οποίων το όριο ήταν τα 1900Mhz. Σε κάθε περίπτωση ο ανεμιστήρας είχε ρυθμιστεί χειροκίνητα στο 100% για να έχουμε μέγιστη απόδοση από το σύστημα ψύξης. Οπότε, αφού διευκρινίσαμε τη συμπεριφορά τους κατά τον υπερχρονισμό ας δούμε τι σημαίνει σε νούμερα, καθώς και τα διαπιστευτήριά τους. HD7970 Validation Links HD7950 Validation Pics 3DMark Vantage Performance 3DMark Vantage Performance 3DMark Vantage Extreme 3DMark Vantage Extreme 3DMark 11 Performance 3DMark 11 Performance 3DMark 11 Extreme 3DMark 11 Extreme Θερμοκρασίες Η μέγιστη θερμοκρασία που παρατηρήσαμε με το Furmark σε κατάσταση "καθημερινού υπερχρονισμού" για τις δύο κάρτες ήταν περίπου 80°C με τους ανεμιστήρες στο 46%, ενώ σε κατάσταση ηρεμίας είχαμε περίπου 34°C. Υποδειγματικές θερμοκρασίες και από τις δύο κάρτες με το στοκ σύστημα ψύξης να κάνει αισθητή την παρουσία του όταν οι στροφές του ανεμιστήρα ξεπερνούσαν το 35%. Η HD7950 έδειξε γενικά λίγο περίεργη συμπεριφορά στον υπερχρονισμό αφού και από θέμα θερμοκρασιών αλλά και κατανάλωσης ξεπερνούσε ορισμένες φορές την HD7970. Λίγο το binning, λίγο το σύστημα τροφοδοσίας είναι αρκετά για να δικαιολογήσουν τέτοια συμπεριφορά. Κατανάλωση Η μέτρηση κατανάλωσης έγινε από την πρίζα με ένα απλό kill-a-watt του εμπορίου. Η κατανάλωση των καρτών σε φορτίο έχει γίνει με το furmark στα 1200p με 8AA και xtreme burning mode. Αισθητή η διαφορά του Long Idle των tahiti αφού γλυτώνει περί τα 10W από την απλή κατάσταση Idle. Άριστη δουλειά στον τομέα της κατανάλωσης από την AMD. 3DMark11 Και ξεκινάμε με την τελευταία σουίτα της futuremark στον τομέα μέτρησης επιδόσεων γραφικών. Πως σας φαίνεται το 30% επιπλέον απόδοσης που κρύβουν μέσα τους οι Tahiti. Προσωπικά μας εντυπωσίασε το γεγονός πως ξεπέρασαν ακόμα και την AUSUM HD6990. Πραγματικά ένα αξιόλογο βήμα εμπρός για την AMD. 3DMark Vantage Ακριβώς την ίδια συμπεριφορά έχουμε και στο Vantage. H HD7970 κονταροχτυπιέται με την HD6990 η οποία παραδίδει τα όπλα στο extreme preset, λογικά λόγω του μονού PCIe v2.0 x16 FurMark Και περνάμε σε ένα από πιο πολυσυζητημένα μετροπρογράμματα & stress tests που κυκλοφορούν, από τους ίδιους κατασκευαστές γραφικών που το χαρακτηρίζουν ως Power Virus. Το εν λόγω πρόγραμμα ευθύνεται για σωρεία κατεστραμμένων VRMs και έκθεσε πολλές εταιρίες για αυτό το λόγο. Οι εταιρίες κατέληξαν να αναγνωρίζουν το εκτελέσιμό του θέτοντας όριο στο φορτίο που προκαλεί στις κάρτες ώστε να μην καίγονται. Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο μπορεί να είναι αντιπροσωπευτικό ένα τέτοιο μετροπρόγραμμα για το οποίο υπάρχουν περιορισμοί μέσω των οδηγών αλλά χάριν πληρότητας το συμπεριλάβαμε. Άνετες οι Tahiti αφού έρχονται με μικρότερο TDP από τις αντίστοιχες HD6970/HD6950. Unigine Heaven Benchmark v3.0 Θέλετε να ξεμπροστιάσετε οποιαδήποτε Tesselation Unit τo Heaven Benchmark της Unigine είναι αυτό που ψάχνετε. Μαζί με το Stone Giant είναι τα δύο προγράμματα που εξειδικεύονται στη δοκιμή των δυνατοτήτων ψηφοθέτησης(sic!) οποιασδήποτε κάρτας γραφικών. Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα πως η αναφορά της AMD για έως και 50% βελτίωση στην απόδοση των μηχανών γεωμετρικών υπολογισμών της GCN, σε σχέση με των VLIW4, δεν είναι μπαρούφα. Επιτέλους ανταγωνιστική απόδοση στο tesselation από την κόκκινη! Batman: Arkham Asylum Και περνάμε στην πραγματική απόδοση των καρτών με το nVidia meant to be played Batman: Arkham Asylum. Σημειώσατε ότι δεν έγιναν δοκιμές με PhysX ενεργό μιας και είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό των πράσινων. Δυστυχώς η απόδοση των Catalyst 12.2 δεν είναι η δέουσα στον συγκεκριμένο τίτλο, και όχι μόνο αφού ούτε Crossfire καταφέραμε να κάνουμε, με τον συγκεκριμένο συνδυασμό των HD7970 & HD7950 τουλάχιστον. Κρίμα ένα τόσο καλό hardware να πάσχει από λογισμικό 4 μήνες μετά την κυκλοφορία του. Crysis 2 Αν ψάχναμε για το "Flagship Game" του motto "nVidia meant to be played" δεν πιστεύω ότι θα υπήρχε κάτι πιο κατάλληλο από το Crysis 2(Εσείς απλώς μετρήστε μέχρι το τέλος του review πόσα παιχνίδια είναι nVidia optimized και πόσα AMD optimized). Η δεύτερη συνέχεια του θρυλικού Crysis που έθεσε ορόσημο στην ταλαιπωρία των καρτών γραφικών και στον αποδεκατισμό της τσέπης μας βασίζεται στην ανανεωμένη CryEngine 3. Αν και το Crysis 2 είναι αρκετά πιο Cinematic από το Crysis, τα γραφικά του είναι λιγότερο εντυπωσιακά από του πρώτου παιχνιδιού. Τώρα σας επιτρέπουμε να κατηγορήσετε όσο θέλετε τις κονσόλες. Ας όψεται που υπάρχει μια αρκετά μεγάλη κοινότητα που ασχολείται με mods ώστε να πάρουμε οπτικά ότι έχει να μας δώσει η CryEngine 3. Tahiti δώστα όλα! Τα 3GB GDDR5 μαζί με τα 384bit του memory bus κάνουν τις tahiti ασυναγώνιστες(ακόμα και από την GTX680 όπως φαίνεται από τα review της που έχουν κυκλοφορήσει) στο flagship game του motto "nVidia meant to be played! Dirt 3 Ναι, και όμως υπάρχει AMD optimized παιχνίδι. Το Dirt2 άνοιξε το χορό και το Dirt3 συνεχίζει την παράδοση. H Codemaster είναι η υπεύθυνη πίσω από την Dirt Racing Engine που προσφέρει εντυπωσιακά γραφικά για το εν λόγω είδος παιχνιδιών. Απ' τα ψηλά στα χαμηλά και απ' τα πολλά στα λίγα μας πάνε οι Catalyst. Ακόμα ένα παιχνίδι που οι Tahiti έχουν να δώσουν πολλά. F1 2011 Ανανεώσαμε τα αποτελέσματα με τη συνέχεια του F1 2010 γιαυτό και οι μόνες κάρτες που παραθέτουμε είναι οι δύο Tahiti. Μαζί με το Dirt3 είναι τα μοναδικά AMD Optimized Games της δοκιμής μας. Η μηχανή του παιχνιδιού είναι επίσης δημιουργία της Codemasters με κωδική ονομασία Ego Engine. Λογικά πρέπει να μοιράζεται στοιχεία με την Dirt engine. Βασικά δεν ξέρουμε τι να σχολιάσουμε για το εν λόγω παιχνίδι. Frame cap; Κακοί drivers; Και τα δύο; Πάντως όπως είδαμε τελευταία στιγμή (λίγο πριν παραδώσουμε τις κάρτες) που κάναμε crossfire με τους 12.3(δούλεψε τελικά!) που μόλις είχαν κυκλοφορίσει τα αποτελέσματα παρέμειναν τα ίδια. Υπάρχουν πάμπολλες αναφορές για χαμηλά fps στον εν λόγω τίτλο. Lost Planet 2 Και μετά το μικρό διάλειμμα, επιστρέφουμε στα nVidia optimized games με το Lost Planet 2. Ακόμα ένα πολύ δυνατό, από γραφικής άποψης, sequel. Βασίζεται στην ανανεωμένη MT-Framework v2.0 engine η οποία έχει χρησιμοποιηθεί πάμπολλες φορές σε διάφορα Capcom Based Games. Σχετικά καλή η απόδοση των tahiti εδώ με την HD7970 να αγγίζει την απόδοση της HD6990 όταν ζορίσουν τα πράγματα. Σίγουρα οι κάρτες έχουν να δώσουν περισσότερα με καλύτερους drivers. Metro 2033 Και συνεχίσουμε το nVidia optimized game spree με το Metro 2033. Μια γραφική πανδαισία του "μετά-αποκαλυπτικού" βιβλίου του Ντμίτρι Αλεξέγιεβιτς Γκλουχόφσκι. Η 4A Engine του Metro 2033 αποτελεί την πιο δύσκολη δοκιμασία για τις κάρτες γραφικών μετά από την CryEngine αλλά με καλύτερα γραφικά από αυτή. Πολύ καλή απόδοση των δύο Tahiti που σε χαμηλές αναλύσεις παίζουν στα ίσια τους δύο διπύρηνους συνδυασμούς των HD69xx με τους tesselator της GCN να κάνουν παιχνίδι. Οι HD69xx παίρνουν το αίμα τους πίσω στα 2560 x 1600 που εκτός του tesselation παίζει ρόλο και ο αριθμός των Unified Shaders στους οποίους υπερέχουν αισθητά. Resident Evil 5 Αν και αρχικά το περιμέναμε βασισμένο στην Unreal Engine 3, το Resident Evil 5 έρχεται μέσω μιας ανανεωμένης MT-Framework engine. Όχι τόσο εντυπωσιακό όσο το LP2 αλλά δεν γίνεται να μην το συμπεριλάβουμε στις μετρήσεις μας. Ίδια εικόνα και εδώ με αυτή του Dirt3. Αχ βρε Catalyst... Αχ... Let's Go To Tahiti Πριν το μνημόνιο μπορεί να το σκεφτόμασταν να πάμε διακοπές στην Αϊτή, όπως μας παροτρύνει και ο J. J. Cale, αλλά πλέον και το λιανοκλάδι φαντάζει απρόσιτο. Από την άλλη, στην AMD πρέπει να σιγοψελίζουν ή έστω σιγοψέλιζαν τους στίχους του προαναφερθέντος τραγουδιού μέχρι την κυκλοφορία του GTX680 αφού η υλοποίηση του tahiti στις HD7970 και HD7950 και το timing διάθεσής τους στην αγορά ανάδειξε τους νέους ορίζοντες της εταιρίας τόσο σε επίπεδο gaming όσο και σε compute performance που, όπως φάνηκε από τα reviews της GTX680 που έχουν κυκλοφορήσει, έχει το πάνω χέρι. Σύμφωνα με αυτά, γίνεται εμφανές πως για να κρίνουμε αντικειμενικά κάρτες τέτοιας ισχύος θα πρέπει να δούμε την απόδοσή τους σε αναλύσεις από 1200p και πάνω, με φίλτρα μιας και θεωρούμε άτοπο να δώσει κάποιος 400-500€ για να παίζει σε 1680x1050, εφόσον δεν ασχολείται με 3D Gaming. Ακόμα και μια HD6970/GTX570 καλύπτει αυτές τις αναλύσεις μια χαρά. Στις υψηλές αναλύσεις λοιπόν, βλέπουμε τις HD7950 & HD7970 να προσφέρουν σχεδόν διπλάσιες επιδόσεις από την προηγούμενη γενιά κάτι που κατά τη γνώμη μας επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο πως η GCN αποδίδει. Αν το δούμε με αριθμούς θα δούμε πως η υπερχρονισμένη στα 1200core HD7970(33% παραπάνω shaders από την HD6970) παρουσιάζει ίδια ή και καλύτερη απόδοση από την HD6990 σε AUSUM mode ή εναλλακτικά 100% καλύτερη απόδοση από την HD6970! Βεβαίως αυτή τη στιγμή η τιμή της HD6970 είναι κατά 200€ μικρότερη της τιμής της HD7970 αλλά με την κυκλοφορία της GTX680 αναμένεται να πέσει αισθητά. Δυστυχώς για την AMD η πολύ καλή αρχιτεκτονική του Tahiti δεν υποστηρίζεται όπως θα έπρεπε από τους Catalyst. Ακόμα και τέσσερις μήνες μετά την αρχική τους κυκλοφορία βλέπουμε την απόδοση σε αρκετά παιχνίδια να μην είναι η πρέπουσα ενώ τραγική ήταν η διαπίστωση πως, τουλάχιστον με τους Catalyst 12.2, δεν λειτουργούσε το Crossfire μεταξύ της HD7970 και HD7950. Επειδή είμασταν και είμαστε αντικειμενικοί, δεν θα χαϊδέψουμε τα αυτιά ούτε θα δικαιολογήσουμε την AMD. Αν και έχουμε δει όμοιες κάρτες να λειτουργούν σε crossfire θεωρούμε ανεπίτρεπτο να υπάρχουν τέτοιες παιδαριώδεις δυσλειτουργίες σε επίσημους οδηγούς μετά από τόσο καιρό. Δεν είναι υποχρεωμένος ο τελικός καταναλωτής να γνωρίζει τα πάντα σχετικά με τους Catalyst ούτε να αλλάζει τρεις drivers την ημέρα για να κάνει τις κάρτες που πλήρωσε αδρά να δουλέψουν. Αυτό έπρεπε να είναι δεδομένο. Δείτε και θα καταλάβετε. Crysis 2 // Catalyst 12.2 WHQL HD7950 HD7970 Crossfire Αφού τα είπαμε και ξεσκάσαμε, ας κλείσουμε αυτό το review με αναφορά στα νέα χαρακτηριστικά και τo compute orientation του tahiti. Καταρχάς το ZeroCore αποτελεί κατά τη γνώμη μας το ύστατο πράγμα που μπορεί να κάνει οποιαδήποτε εταιρία από θέμα κατανάλωσης σε μια κάρτα γραφικών. Δηλαδή μια κάρτα που σβήνει σχεδόν τελείως όταν το monitor μπαίνει σε standby. Τι άλλο μπορείς να κάνεις; Απλά τέλειο. Και το καλύτερο σε αυτή την τεχνολογία είναι πως λειτουργεί κανονικά σε multigpu setups με αποτέλεσμα να μπορείς να έχεις ένα σύστημα τέρας με i7-3960k και δύο με τρεις κάρτες επάνω που καταναλώνει λιγότερα από 100W σε κατάσταση ηρεμίας. Ποιος θα το περίμενε;! Το καλό με την AMD είναι πως έχει μετακυλίσει τη λογική του every day computing από τις APUs σε όλα της τα προϊόντα. Έτσι βλέπουμε τις HD7000 series να διαθέτουν νέο UVD decoder με hw acceleration σε mvc και divx, υποστήριξη σε 4k displays ενώ όλη αυτή η ισχύς σε compute που διαθέτουν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον μέσο χρήστη με πιο απλό παράδειγμα το winzip 16.5! Γενικά, όσο αυξάνονται οι συνεργασίες της AMD θα δούμε όλο και περισσότερες εφαρμογές να υποστηρίζονται από τις GPUs της με αποτέλεσμα να ξεφεύγουμε από τη νοοτροπία πως είναι μόνο για gaming. Αν και δεν είναι μόνο η AMD που κινείται σε αυτή τη λογική, το αυξημένο ενδιαφέρον της στον τομέα θα επιταχύνει την απάντηση της αντίπαλης nVidia με κέρδος στον τελικό καταναλωτή φυσικά. AMD HD7970 & HD7950 11/04/2012 Ευχαριστούμε την AMD για την παραχώρηση των δειγμάτων της παρουσίασης καθώς και την Intel για την παραχώρηση του επεξεργαστή.