schumifer

Το βιβλίο ανήκει στην εποχή του όπως και παλαιότερα άλλες μορφές αποτύπωσης δεδομένων. Η εποχή του καλά κρατεί ακόμη, αλλά είναι αδύνατο να μην αντικαθίσταται σιγά σιγά εν μέρει. Η ανάγνωση κειμένων μπορεί κάλλιστα να γίνεται σε τάμπλετ, τα οποία μετά θα χρησιμοποιηθούν για να λύσει το παιδί ένα γρίφο, να μάθει παίζοντας τις σημαίες των χωρών, να δει σε ένα βίντεο πώς δημιουργούνται τα ηφαίστεια. Χρειάζεται τόνους καθοδήγησης βέβαια... Μπορώ να αφοσιωθώ σε ένα pdf ακριβώς όπως σε ένα βιβλίο, και ας είμαι από αυτούς που τους αρέσει παθολογικά η μυρωδιά του τυπογραφείου. Την υπεροχή του βιβλίου δεν τη δέχομαι πλέον ως ένα ''πρέπει'' αλλά την εξετάζω κατά περίπτωση. Ο κόσμος αλλάζει και οφείλουμε να προετοιμάζουμε τα παιδιά μας για τον κόσμο που αυτά θα ζήσουν. Αγάπη για το διάβασμα, την εξερεύνηση, την περιέργεια ναι. Όχι υποχρεωτικά όμως για συγκεκριμένο μέσο. Και σε επίπεδο ενήλικα, ειλικρινά, το βιβλίο μπορεί να είναι τροχοπέδη. Τα βιβλία της δουλειάς μου υπάρχουν ως επί το πλείστον ηλεκτρονικά, έστω κι επί πληρωμή. Τα διαβάζω στο σπίτι από το τάμπλετ ή το φορητό, και όταν στο αεροπλάνο έχω λίγη ώρα και θελήσω, ανοίγω το ίδιο Pdf στο κινητό, με τις σημειώσεις μου, τα highlights μου. Όταν θέλω να μεταπηδήσω σε ένα θέμα κάνω αναζήτηση σε δευτερόλεπτα από το να ξεφυλλίζω και να ψάχνω τσακισμένες σελίδες. Άντε κάντο αυτό με ένα τετράτομο εγχειρίδιο. Στο αεροπλάνο ή το λεωφορείο, απλά επειδή εκείνη τη στιγμή σου καρφώθηκε μία απορία. Τη δε νύχτα, βάζω και ένα night mode στον ακροβάτη και το διάβασμα γίνεται πιο απολαυστικό. Σε δε περιόδους που διάβαζα όσο τα μάτια ήταν ανοικτά κάθε μέρα, είχα και τη βάση του τάμπλετ βιδωμένη πάνω από το κρεβάτι και το διάβασμα συνέχιζε ακόμη και όταν τα χέρια δεν άντεχαν να κρατάνε το ... βιβλίο... Δε χρειάζεται προσκόλληση επειδή έτσι μάθαμε. Παίρνουμε τα καλά, τα κρατάμε, τα διδάσκουμε όσο καλύτερα μπορούμε στα παιδιά μας, τα προετοιμάζουμε όσο καλύτερα μπορούμε για το μέλλον τους. Κάθε ανούσια, ανεφάρμοστη πληροφορία ή μέθοδο θα την απορρίψουν γρήγορα έτσι κι αλλιώς. Τα δικά μου 2 μπίτια

To αλι πιστεύω κι εγώ ότι επιστρέφει τα χρήματα. Επίσης όταν μου έρχεται ένα προϊόν που έχω πάρει χρήματα πίσω συνηθίζω να στέλνω μήνυμα, συνήθως δίνουν paypal ή τους προτείνω να αγοράσω κάτι και να μη μου το στείλουν

Το αυτοκίνητο σαν τρόπος ζωής και τα έξοδά του δύσκολα θα απειληθούν από μέτρα κατά της χρήσης του εντός του κέντρου της πόλης. Ή ακόμη καλύτερα πάνω σε 2-3 λεωφόρους...

Τώρα, καλύτερη ποιότητα από ένα dell xps που στα δικά μου μάτια είναι ήδη αχρείαστα ακριβό, από πού ακριβώς συνέγεται; Αν έχεις ανάγκη το λογισμικό είσαι κλειδωμένος, δεν υπάρχει λόγος συζήτησης. Μόνο και μόνο το ότι η άπλ σε παίζει μετά σαν καλοκουρδισμένη κιθάρα εμένα θα με εκνεύριζε

Νομίζω ότι αυτό που λέει ο Ζάχος και συμφωνώ απόλυτα είναι ότι αυτό που βλέπεις ως πρόβλημα χωρητικότητας είναι εν δυνάμει πρόβλημα συμπεριφοράς, τρόπου ζωής, προσαρμογής. Όταν δε θα έχω πού να βάλω το αμάξι μου θα πάω με τη συγκοινωνία. Θα πονέσει και για καιρό, αλλά αν βρεθεί κάποιος με μπαλάκια να το εφαρμόσει λίγους μήνες όλα θα μπουν στο δρόμο τους. Οπότε η απάντηση στο πού θα πάνε όλα αυτά τα αμάξια, είναι να μείνουν σπίτι τους, σε στάση μετρό, σε γκαράζ ή νόμιμη θέση πιο μακριά

Kinky, but who am i to judge??!!?

Μήπως να ξαναμιλήσεις με τους υπευθύνους; Ακούγεται πολύ ειδικό πρόβλημα

Ιδιαίτερα ενοχλητικές ατάκες σε δημόσια θέα από δημόσιο πρόσωπο. Δεν τον καταλαβαίνω... Ανήκει σε κάποιο ιδεολογικό χώρο;

Η εξωτερική εμφάνιση θα πρέπει στα δικά μου μάτια, να εισέρχεται ως παράγων όταν η τσέπη το επιτρέπει. Το αμάξι πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες για τις οποίες αγοράζεται, η ομορφιά ποτέ δε θα ''βγάλει τα λεφτά της''. Αν οι ανάγκες περιλαμβάνουν και την ομορφιά τότε πάω πάσο. Αλλιώς θα καταλήξουμε με ένα αμάξι κατώτερο των απαιτήσεων

Το να τα βάλει σε ένα κοντέινερ με χαμηλές τιμές και να τα στείλει πειραματικά σε χώρες της Ευρώπης που δεν ξέρουν τι γεύση έχει πραγματικά η τομάτα δεν παίζει; Φαντάζομαι ότι θα είναι πιο δύσκολο από όσο νομίζω, αλλά αν φέρεις στη Σουηδία τομάτα που να μυρίζει και να έχει γεύση τομάτας θα αλληθωρίσουν. Τουλάχιστον εμείς που προλάβαμε να φάμε τομάτα και αγγούρι που δε χρειαζόντουσαν καν αλάτι θα τρέξουμε... Για να καταλάβουμε εδώ πάνω γεύση τομάτας παίρνουμε τα τοματάκια των Ολλανδών που μπορεί να έχουν 8-10 το κιλό ή αντίστοιχα των Ισπανων. Για να δεις ελληνικό προϊόν ψάχνεις με το κυάλι, συνήθως κάτι δυστυχώς άνοστα σταφύλια (μα πραγματικά, ντροπή, τα παίρνω κάθε φορά μπας και άλλαξε κάτι αλλά μπα). Σπάνια κανένα πορτοκάλι και από ένα αραβικό μαγαζί ένα καρπούζι (αν και δε θα μου έκανε εντύπωση να με τρόλαρε ο τύπος) Σόρυ για το σεντονάκι.

Προτείνω εγγραφή στο λάμπη και ειδική λαμποκατηγορία μόνο για την πάρτυ του

Αφού ο καθένας λέει το δικό του εγώ θα πω ότι είναι μία πραγματιστική διαχείριση, βασισμένη στις εκάστοτε κρίσιμες παραμέτρους. Η μάζα χρειάζεται διαχείριση, ειδικά από τη στιγμή που ο καθένας μπορεί να νομίζει ότι ξέρει καλύτερα. Και όποιος θεωρεί ότι όντως γνωρίζει καλύτερα γράφει τις επιστημονικές του προτάσεις επίσημα, με ανάλυση ρίσκου και επιπτώσεων. Εκ των υστέρων πολλά μπορεί να ειπωθούν, αναρωτιέμαι μόνο ποιος από εδώ μέσα θα ήθελε να έχει στους ώμους του το βάρος μία πιθανής αποτυχίας στη διαχείριση της μεγαλύτερης κρίσης δημόσιας υγείας στη δική μας ζωή. Η διαχείριση μιας τέτοιας τεράστιας πολυεπίπεδης κρίσης απαιτεί σύνεση, κοινή γραμμή, επιστημονική επάρκεια, συναίνεση και διαχείριση πόρων. Τα όνειρα για τεστ και μάσκες δωρεάν σε όλους δεν είναι δυστυχώς εφικτά για φτωχά κράτη σαν το δικό μας. Μπορούμε πάντα να συγκρίνουμε με άλλες χώρες και σε αυτήν την περίπτωση δε νομίζω ότι θα διαπιστώσουμε μεγάλες ανεπάρκειες. Πάντα σε σχέση με τις δυνατότητές μας

Επίσης ενδιαφέρον αυτό που γίνεται με τη ροζ Μερσεντές. Υποθέτω ότι δε θα καταλήξει κάπου η γκρίνια και όλοι οι μεγάλοι θα αρχίσουν να τρώνε τη σκόνη της Force India. Και αν ο Βέτελ πάει εκεί θα έχει πλάκα να ρίχνει στις φεράρι του χρόνου!!!

Δε θα πάψει να με εκπλήσει πώς ο καθείς προβάλλει την άποψή του ως σωστή, μη όντας επαΐων στο εκάστοτε θέμα. Ο μέσος ιατρός μη λοιμωξιολόγος είναι ανειδίκευτος εργάτης μπροστά στην εμπειρία και γνώση του εκάστοτε Τσιόδρα, στο συγκεκριμένο θέμα. Καθείς εφ ώ ετάχθη. Ο μέσος μη ιατρός θα πρέπει να αισθάνεται τυχερός να έχει έναν άνθρωπο τέτοιας εμβέλειας να φροντίζει για τη δημόσια υγεία του κράτους μας. Είναι σαφώς φαινόμενο της εποχής ο κάθε ημιμαθής να γράφει ό,τι νά'ναι στο ίντερνετ, αλλά ο νοήμονες υπόλοιποι οφείλουμε πρώτα στον εαυτό μας να ελέγχουμε τις πηγές μας και να αποφασίζουμε με σύνεση προς τα πού θα βαδίσουμε. Το θέμα της μάσκας αναλύθηκε όμορφα πιο πάνω, ίσως να υπάρχει και η παράμετρος της ανά περίοδο διαθεσιμότητας που είναι δυστυχώς μία πραγματικότητα. Δε φυτρώνουν στα δέντρα... Αυτό με τη μάσκα και τους ΧΑΠίτες με εντυπωσιάζει, είναι κάποιος που το ισχυρίζεται ή κάποιος που το έχει αποδείξει; Σε ΧΑΠ gold D (χείριστο στάδιο) με έξαρση και οξυγονοθεραπεία ακόμη έχουμε πάντα μάσκα. Και μιλάμε για ανθρώπους εξ ορισμού υποξικούς που παλεύουν να πάρουν κάθε ανάσα όσο οι υπόλοιποι να ανέβουμε 2 σκαλοπάτια.

Υποψιάζομαι ότι τη λέξη ανοσία την έβαλε κάποιος συντάκτης, για να την αποδείξουμε θέλουμε πολύυυυ δρόμο ακόμη. Αντισώματα έχουμε, και ελπίζουμε ότι θα μεταφραστούν σε ανοσία.

Δεν έχει control Α?

Άρα δούλεψε το ξύδι. Άντε τώρα να πάς κόντρα στη μάνα την επόμενη φορά που θα ''ξέρει αυτή!'' χαχαχαχα

29 μανάδες συνιστούν ξύδι κατά των οσμών. Γενικώς και αορίστως, εντός εκτός και επί τα αυτά. Αυτές ξέρουν. Αν δε συμφωνείτε να τους δώσω το τηλέφωνό σας...

Ποιο είσαι; Είσαι το κοφτάκι;

Προσοχή, μετά τα τρία τινάγματα θεωρείται μα... ώπα, μισό, ... αυτό δεν ήταν με αμυγδαλιά.. Ρε σεις, με μπερδέψατε...

Υποχρεωτική παραμονή των μεταναστών στα σπίτια των συσπειρωτών. Και τα φαγητά κερασμένα από εμένα.

Το φιλόδοξο εγχείρημα του made in Greece ηλεκτρικού δικύκλου, Του Δημήτρη Δελεβέγκου | Kathimerini WWW.KATHIMERINI.GR Το εγχείρημα θα μπορούσε να συγκριθεί με τον... τετραγωνισμό του κύκλου. Η έναρξη, δηλαδή, μαζικής παραγωγής ενός δικύκλου που...

Σου έκανε και το αριστερό ο μάστορας ή μόνο το δεξί;

Το πρόβλημα υπάρχει και με το πισί εκτός κουτιού; Έχω πετύχει κάποια παπ@ριά που έκανε κουλαμάρες σε καλοστημένο μηχάνημα εντός κουτιού, αλλά όχι εκτός

Πλάκα μας κάνεις που το κάθε κ@λόπαιδο πάει και ζωγραφίζει όπου γουστάρει γιατί έτσι. Και παραδέχομαι τους απίστευτους τύπους που κάνουν γκράφιτι φανταστικά, αλλά τα αληταριά που απλά λερώνουν με τρελαίνανε πάντα. Εγώ προτείνω να γίνει αυτό που λέει ένας κάτω από το βίντεο στο τουίτερ. Να πάρουμε γλάστρες των 50 ευρώ και να πιάνουμε κάθε ένα μπαγλαμά που ζωγραφίζει, καταστρέφει, σπάει. Να τα φτιάχνει όπως ήταν και να πληρώνει και πρόστιμο. Όχι κάποτε, επί τόπου. Αν δεν έχει υποχρεωτική κοινωνική εργασία. Αλλά επειδή είμαστε στην Ελλάδα, και οι μπαχαλάκηδες θα συνεχίσουν να σπάνε ανενόχλητοι, πρέπει να πληρώνουμε 500 ευρώ τη ζαρντινιέρα των 50.