Ταμτάκος

Το προαναφερθέν μαγαζί "Ο Βλάχος" μου θυμίζει κάτι από τον γνωστό "Τέλη" της πλατείας Κουμουνδούρου αλλά προσφέρει επιπλέον μπιφτέκι, λουκάνικο και πίττες. Από την άλλη, λείπει το γνωστό μπουγιουρντί (καριολίκι) του Τέλη. Στέλνει και delivery αν μένεις κοντά.

Ετοιμάζοντας το θηρίο για αύριο

Αφού έχω πολύ καιρό να δημοσιεύσω κάτι, ας δώσω τουλάχιστον κάτι χορταστικό...

Αναζητώ πλακέτα για Seagate Barracuda 500 GB S/N: 9QM2ET88 Model: ST3500320AS

Καλησπέρα. Ο δίσκος που χρησιμοποιούσα σαν αποθηκευτικό χώρο στο PC μου μας άφησε χρόνους. Συγκεκριμένα και αφού καθάρισα το κουτί από της σκόνη, δεν ξεκινούσε να δουλεύει καθόλου ο Η/Υ. Μετά από δοκιμές, το πρόβλημα ήταν ένας HDD. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως όταν τον είχα συνδεδεμένο, το PC δεν άνοιγε καθόλου. Με το που τον έβγαζα, το ρεύμα περνούσε κανονικά και δούλευε ο υπολογιστής, λες και είχα κύκλωμα σε σειρά. Τον έβαλα σε ξεχωριστή γραμμή του τροφοδοτικού, αλλά πάλι τα ίδια. Δοκιμάστηκε και σε άλλο υπολογιστή και έκανε και εκεί τα ίδια. Η πλακέτα μυρίζει με το που τον συνδέω, οπότε τον έβαλα στην άκρη. Μπορώ να κάνω με κάποιον τρόπο ανάκτηση των δεδομένων μου?

O φούρνος λέγεται Βεκρής. Είχα προτηγανισμένες McCain στον καταψύκτη αφού χθες με το μπριάμ έβαλα τις τελευταίες "κανονικές". Όποιος βαριέται δεν μαγειρεύει αλλά παραγγέλνει. Έχω φριτέζα αλλά προτιμώ να τις κόβω παραδοσιακά με το μαχαίρι για να έχουν ακανόνιστο σχήμα και να μην είναι όλες σαν αδελφάκια και να τις τηγανίζω στο τηγάνι με ελαιόλαδο, το οποίο πετάω κάθε 2η τηγανιά.

Κάτι σε πιο βρώμικο, αν και σπιτικό (οι πατάτες προτηγανισμένες δυστυχώς). Το ψωμάκι είναι από ένα φούρνο στα Μελίσσια και είναι πραγματικά μεγάλο. Το μπιφτέκι κανονικά περισσεύει στα ψωμάκια του σούπερ-μάρκετ αλλά εδώ φαίνεται μικρό!!

Αν και δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα τα μακαρόνια, ας το αφήσω εδώ μιας και το έφτιαξα...

[Ρεζίλι mode on]Εδώ δεν είχα λεμόνι λέμε...στην σαλάτα θα κολλούσα?[/Ρεζίλι mode off] Όταν λείπουμε πολύ καιρό αδειάζω και κλείνω το ψυγείο (μόνο ο καταψύκτης δουλεύει). Επειδή γύρισα μόνος μου χθες βράδυ και δεν πρόλαβα να πάω super market σήμερα, σαλατικά από αύριο που θα έχει λαϊκή!

Ξανάρχισα δουλειά σήμερα και ένοιωθα πεινασμένος.

Ας μου πει κάποιος στα πόσα δις αποτιμάται η κρατική περιουσία για να ξέρω για πόσα χρόνια ακόμα θα νιώθω ασφαλής στα χέρια των Ευρωπαίων και στα μνημόνιά τους. Ελπίζω να έχουμε αρκετά να ξεπουλήσουμε (και σε τιμή ευκαιρίας πια) για να δηλώνουμε υπερήφανοι και ανεξάρτητοι.

Τώρα που πιστεύω πως κατανοώ καλύτερα τα όσα συνέβησαν, θα πω κι εγώ το κουτσό και το στραβό μου κι ας το πάρει ο γιαλός. Η άποψή μου πια είναι πως ο Τσίπρας πίστεψε στην Ευρώπη και περίμενε κατανόηση. Ξεκίνησε από λάθος σκοπιά υποσχόμενος ουτοπίες αφού έλπιζε πως θα βρισκόταν τελικά μια λύση αφού θα πρυτάνευε η λογική για το συνολικό καλό της Ευρώπης. Δυστυχώς όμως, ιδιαίτερα από το 2008 και μετά, δεν υπάρχει Ε.Ε. (Ευρωπαϊκή Ένωση) αλλά μόνο μια κραταιά δύναμη (Γερμανία) και οι δορυφόροι της που προσπαθούν να μην αποκλίνουν πολύ από την γραμμή που δίνει το Βερολίνο. Γι αυτούς ο Σύριζα ήταν μια διαφορετική φωνή που έφερνε μόνο προβλήματα και που έπρεπε να σωπάσει πριν ξεσηκώσει και άλλους με τις ιδέες του. Έπαιξαν ένα πολύ έξυπνο παιχνίδι, αυτό του γαϊδάρου με το καρότο. Και όσο φτάναμε κοντά να γευτούμε το καρότο, τόσο μακρύτερα το τραβούσαν για να οδηγήσουν τον λαό σε κούραση και απελπισία αλλά και το Σύριζα σε ενδοκομματική τριβή και σε ασυνέπεια των όσων έλεγε. Ό,τι κι αν γίνει την Κυριακή, πιστεύω πως δεν υπάρχει μέλλον για το Σύριζα με τα τωρινά δεδομένα και με την Ευρώπη έτσι όπως έχει διαμορφωθεί πολιτικά και κοινωνικά τα τελευταία χρόνια. Τελικά το νεαρό της ηλικίας του και η απειρία του θα γίνουν αιτία για τον πολιτικό του θάνατο. Αυτά βέβαια δεν κάνουν τους Ευρωπαίους κακούς λύκους κι εμάς αθώα πρόβατα. Εμείς το διαλέξαμε να είμαστε έτσι από τότε που πήραμε τον ρόλο του τεμπέλη ευεργετηθέντα και σπαταλήσαμε την ευκαιρία να αναπτύξουμε την χώρα μας. Όταν παίρναμε μισθούς που δεν τους δικαιολογούσε το παραγωγικό μας επίπεδο, όταν διαιωνίζαμε το πολιτικό προσκήνιο της μίζας και του βολέματος και τόσα άλλα, ήταν όλα καλά και εμείς ευτυχισμένοι. Και μια ημέρα ξυπνήσαμε στον αληθινό κόσμο. Και τελικά φτάσαμε στο σήμερα.Και τώρα βγαίνουν και οι διάφοροι αρλεκίνοι που εμείς οι ίδιοι τους εκλέξαμε και προσπαθούν να μας πείσουν πως θα πρέπει να ξαναγυρίσουμε στην αγκαλιά της μαμάς Ευρώπης και να αφορίσουμε τον κακό Βελζεβούλ που μας διαόλισε. Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν πως θα ψηφίσω "ΟΧΙ". Ο κυριότερος λόγος είναι πως θεωρώ ότι για να προσπαθήσεις ν' αλλάξεις τον κόσμο θα πρέπει να είσαι μέρος του και όχι απ'έξω. Να συμμετέχεις στις διεργασίες που μπορεί να οδηγήσουν σε αλλαγές και όχι να είσαι μακρυά. Το σαράκι τρώει το ξύλο από μέσα. Το τι λέει η καρδιά μου είναι διαμετρικά αντίθετο με αυτό που μου επιτάσσει η λογική μου. Θα αποφασίσω τελικά την ύστατη στιγμή μάλλον πάνω στην κάλπη. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι αν θα βγει το ένα ή το άλλο αλλά με τι διαφορά θα βγει. Αν το αποτέλεσμα είναι κοντά ποσοστιαία, δεν θα σημάνει απολύτως τίποτα. Δεν μπορείς να αποφασίσεις για το 49,5 του πληθυσμού όταν σε υποστηρίζει το υπόλοιπο 50,5...δεν είναι ξεκάθαρα αποτελέσματα αυτά. Πάλι χωρισμένοι στην μέση είμαστε όπως κι αν το δούμε. Νικητές δεν θα υπάρξουν αλλά μόνο χαμένοι. Συγνώμη για το λογύδριο και ελπίζω να μην κούρασα κανέναν.

Από την Σκύλλα στην Χάρυβδη δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές. Χάλια μαύρα τόσα χρόνια με τα μνημόνια αλλά και μαύρες νύχτες αν βγούμε εκτός Ε.Ε. και επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα. Πληρώνουμε την αδυναμία μας και την απληστία μας να σπαταλάμε ξένα χρήματα τόσα χρόνια και δαιμονοποιούμε τους δανειστές ως μοναδικά υπαίτιους για τις εξελίξεις. Δεν συμφωνώ με τις επιλογές του δημοψηφίσματος γιατί πιστεύω πως εξωθεί τους απελπισμένους (με την αδιαλλαξία των Ευρωπαίων ηγετών) πολίτες να πάρουν μια προδιαγεγραμμένη απόφαση. Μια απόφαση που δεν κινείται προς το γενικό καλό αλλά προς το τι είναι λιγότερο κακό. Πριν αποφασίσει κάποιος με ελαφρά καρδιά θα πρέπει να κατανοήσει τις συνέπειες του αποτελέσματος. Η Ελληνική κοινωνία δεν αντέχει άλλο να πληρώνει με περικοπές των μισθών και συντάξεων και με μια αναπτυξιακή ύφεση που οδηγεί τους ανθρώπους στην ανεργία και στην απελπισία. Από την άλλη, το να θεωρούμε απλό και εύκολο το να περάσουμε σε ένα καθεστώς χρεοκοπίας και επιστροφής σε εθνικό νόμισμα είναι μια αφελής απλοποίηση. Συνεχής υποτιμήσεις, μείωση αγοραστικής δύναμης και ελλείψεις ακόμα και σε βασικά αγαθά θα οδηγήσουν σε μια παρόμοια ύφεση που θα διαρκέσει πάρα πολλά χρόνια. Αν υπήρχαν σωστοί πολιτικοί θα ψήφιζα σίγουρα ΟΧΙ. Αν έτρεχε ένα "πόθεν έσχες" για τα τελευταία 30 χρόνια με κατασχέσεις και φυλακίσεις, αν έμπαινε ένας όρος περί απαγόρευσης επαναπατρισμού των χρημάτων χωρίς τεράστια πρόστιμα, αν αν αν...φρούδες ελπίδες. Θα προσπαθήσω να κατανοήσω καλύτερα τα πράγματα πριν ψηφίσω αλλά, σε κάθε περίπτωση, θα ψηφίσω. Περισσότερο απ' όλα σιχαίνομαι τον ωχαδερφισμό και την αναβλητικότητα για την ενεργή συμμετοχή στα δρώμενα που θα καθορίσουν το μέλλον μας αλλά και αυτό των παιδιών μας. Φοβάμαι για τα χειρότερα αλλά ελπίζω για τα καλύτερα.

Κρεμμύδια θα μου άρεσε να τα δοκιμάσω αλλά θα πρέπει να τα θυμηθώ. Επίσης πρέπει να καταπολεμήσω την μανία να παραγεμίζω τις ντομάτες για να μην ξεχειλώνουν. Αν έχω πρόχειρες βάζω και μελιτζάνες αλλά σήμερα αυτά έβοσκαν τριγύρω. Όσα για τον κιμά, τον κράτησα για λαχματζούν.

Εχθρός του πολύ είναι το περισσότερο!!!