Το μεγαλο προβλημα υπηρχε το 2015. Μολις επεφτα κρεβατι για υπνο, μετα απο 3-4 ωρες ξυπνουσα απο πονους σε ολη την σπονδυλικη σαν μαχαιριες. Ενα χρονο δεν μπορουσε να βρει κανεις τι ειχα και το μονο που μπορουσα να κανω ηταν να σηκωθω και να περπαταω στο σαλονι για κανα μισαωρο. Μολις ζεσταινοταν το σημειο ξανα επεφτα για λλες 4 ωρες. Εξετασεις στο φουλ φαρμακα και τπτ. Το θεμα δεν ηταν μονο οι πονοι το βραδυ. Εβγαινε κουραση χωρις λογο.
Πηγα γυμναστηριο, με βλεπει η γυμναστρια μου λεει εισαι χαλια. Ελα για πιλατες. Με βαζει να ξαπλωσω στο πατωμα και το μονο που ακουμπουσε κατω ηταν οι γλουτοι και η πλατη στο υψος των ομων περιπου. Το κεφαλι ηθελε μαξιλαρι αλλιως ηταν σαν να πεφτει προς τα πισω. Δεν γινοταν καμια ασκηση, γιατι δεν λυγιζε η σπονδυλικη απο το υψος στο τελος του θωρακα και κατω. Μου δινει μια καρτα να παω εκει.
Ο τυπας μου λεει εχεις ''αυτο'' και θα σε σπασουμε στο ξυλο μεχρι να σταματησεις να πονας. Καναμε 15 ραντεβου συνεχομενα, σε μια εκταση πισω απο το γονατο μεχρι αυχενα. Τις πρωτες 6-7 μερες ηθελα 3-5 λεπτα να συνελθω στο κρεβατι πριν σηκωθω για να φυγω. Μετα, σταματησαν ολοι οι πονοι μαζι με αυτους τις θεραπειας. π.χ σου τραβουσε τους θωρακικους προς τα εξω και ηταν λες και σε δαγκωνε σκυλος. Μετα τιποτα, το ιδιο και στα ποδια και στα χερια και παντου. Βελονες??? να κανεις λες και σε χτυπαει ρευμα και οταν τις εβαζε και οταν τις εβγαζε. Μετα τις καταλαβαινες απο το χαρτακι που εκανε θορυβο οταν τις ανοιγε.
Βγηκα απο την θεραπεια και εκανα κινησεις που τις ειχα ξεχασει απο το γυμνασιο. Γυμναστηριο? κανενα προβλημα. Snowboard 9πμ 16μμ nonstop. Ορθοστασια? οσο ηθελες. Περπατημα? ωρες.
Το καλυτερο πραγμα που εχω κανει για τον εαυτο μου. Τωρα θα ξαναπαω γτ εχω αρχισει και στραβωνω.