Jump to content



Ανέκδοτα, αστείες φώτος και video (FunLab)


DJD

Recommended Posts

Βγαίνει μια γιαγια από το σπίτι της και τί βλέπει;

Ένας νεαρός άνδρας, ήταν ανεβασμένος πάνω στη συκιά που είχε στην αυλή της, κρατώντας μία τσάντα και έκοβε όλα τα σύκα της.

– Τι κάνεις εκεί; του λέει. “Κατέβα κάτω γρήγορα, γιατί αυτή η συκιά είναι δικιά μου.”

Όμως ο νεαρός συνέχισε ακάθεκτος, χωρίς να της δίνει καθόλου σημασία.

– Φύγε γρήγορα, γιατί θα φωνάξω την αστυνομία, συνέχισε η γιαγια.

Τότε πια, τα πήρε ο νεαρός και της λέει:

– “Φύγε παλιόγρια, γιατί αν κατέβω κάτω, θα σε π@@@ξω”

Τίποτα όμως, η γριούλα συνέχιζε να φωνάζει.

– Φύγε παλιόγρια, γιατί αν κατέβω κάτω, θα σε π@@@ξω”, της ξαναλέει.

Μα η γριά, δε σταματούσε. Τότε ο νεαρός κατεβαίνει νευριασμένος, παίρνει την σακούλα με τα σύκα και σηκώνεται να φύγει.

Γυρίζει τότε η γιαγια και του λέει:

-Δε φτάνει που είσαι κλέφτης, είσαι και ψεύτης!

Link to comment
Share on other sites

Με αφορμη το παραπανω, καποιος πρεπει να πει στους σαλιαγκες που την πεφτουν οπου βρουν οτι τι μονο καταφερνουν ειναι οι καλες να καβαλανε καλαμι και το καθε τριμπαζο να αποκτα υφακι :p

Link to comment
Share on other sites

Με αφορμη το παραπανω, καποιος πρεπει να πει στους σαλιαγκες που την πεφτουν οπου βρουν οτι τι μονο καταφερνουν ειναι οι καλες να καβαλανε καλαμι και το καθε τριμπαζο να αποκτα υφακι :p

true story!!!:laughing:

Link to comment
Share on other sites

Με αφορμη το παραπανω, καποιος πρεπει να πει στους σαλιαγκες που την πεφτουν οπου βρουν οτι τι μονο καταφερνουν ειναι οι καλες να καβαλανε καλαμι και το καθε τριμπαζο να αποκτα υφακι :p

Αν το "τριμπαζο", όπως λες, αποκτάει υφάκι επειδή ο άλλος μπέρδεψε τη παπαρούνα με τον ψαραντώνη τότε

NothingToDoHereBlackWithTextSS.png

Link to comment
Share on other sites

© Σταθης

Με πήρε η φράου Μέρκελ τηλέφωνο!

Γύρω στις 8 και 38΄ το πρωί!

Από την Τράπεζα, λέω θα είναι, για την καθυστερημένη δόση – ποια όμως απ’ όλες τις τράπεζες και για ποια απ’ όλες τις δόσεις;

«Δεν είμαι εδώ», λέω στο τηλέφωνο και το κλείνω. Ξαναχτυπάει το ρημάδι, «δεν είμαι εδώ είπαμε!», ξαναλέω και το ξανακλείνω.

Και τότε ακούω τη συσκευή να μου λέει κάτι σαν: «Χακενχόφτεν χέχτερινγκ ντας γκιουντερμπρίνερ!!» - Θεέ μου, λέω! Ακούω φωνές!

«Δεν ακούς φωνές!», μου λέει η συσκευή, «ακούς τη φράου Μέρκελ!»

«Γιαβόλ», ψιθυρίζω συντετριμμένος και σηκώνω τη συσκευή!

«Ντας ιστ Στάζις Σταυρόπουλος;», ακούω μια φωνή υμπεργκρουπενφίρερ να με ρωτάει;

«Μανδάμ Μέρκελ;», ψιθυρίζω.

«Νάιν Μανδάμ! Ο Τζίπρας είσαι και με λες μανδάμ;»

«Νάιν Τσίπρας, μάιν Φιούρερ, Sorry…μάιν, κυρία μου!» της λέω, έτοιμος να παραδοθώ, «εγώ, Στάθης, απλώς Στάθης», ψιθυρίζω ξέπνοος.

«Για, Στάζις! Είσαι τεμπέλης, Στάζις;»

«Οχι, κυρία μου!»

«Θέλεις να βγεις απ’ το ευρώ, Στάζις;»

«Οχι εγώ, μάιν ντάμε Μέρκελ, ο Λαφαζάνης», καρφώνω τον Πάνο, καλού κακού, μπας και τη γλιτώσω

«Λαφαζάνης καπούτ! Δραγκαζάκις καπούτ! Ράους ΣΥΡΙΖΑ!»

«Κι εγώ τους τα λέω, αλλά δεν με ακούνε, οι συνιστώσες μάιν καπιτέν!», παίρνω θάρρος.

«Σκασμός!»

«Μπογιουρούμ», της κάνω.

«Παρντόν;»

«Με συγχωρείτε! Αλλά όλο τούρκικα και γερμανικά ακούω τα τελευταία χρόνια στην ελληνική τηλεόραση, καμιά φορά τα μπερδεύω...»

«Σκασμός!»

«Γιαβόλ!»

«Στάζις...»

«Διατάξτε!»

Σιωπή στο ακουστικό. Μόνον η ανάσα της κυρίας Μέρκελ ακούγεται! Η προσπάθειά της να κάνει υπομονή μαζί μου είναι εμφανής – τη νιώθω, δάκρυα μου ανεβαίνουν στα μάτια, «Στάζις», μου λέει,

«το Σύνταγμα»...

«Ποιο Σύνταγμα;» τη διακόπτω όλο χαρά, «το Σύνταγμα Βάφεν Ες Ες Εντελβάις;! Ξανάρχεται η Παντσερντιβιζιόν Εντελβάις;»

«Νάιν, ηλίτιε! Το Ελληνικό Σύνταγμα!»

«Τι το Ελληνικό Σύνταγμα;» ρωτάω όσο πιο προσεκτικά μπορ

«Παπούλιας!», μου λέει η κυρία Μέρκελ. «Είπα στον Πρόεδρο ντης Ντημοκρατίας σας να τηρήσετε το Ζύνταγμά σας και να κάνετε Ντημοφήφισμα αν θέλετε να σας μπαίρνω τηλέφωνο να σας λέω ντι να γκάνετε ή όχι».

Ηταν η σειρά μου να σωπάσω. Εντρομος! Ψιθύρισα: «Μάλλον κάποιο πρόβλημα υπάρχει, καλή μου κυρία. Εγώ Στάθης, νάιν Παπούλιας, μας συμβαίνει κάτι σαν σπασμένο τηλέφωνο...».

«Σπασμένο τηλέφωνο σπάσω σπασμένο κεφάλι σου, σβάιν!» ακούω την Καγκελάριο να ουρλιάζει και να μου κλείνει το τηλέφωνο καταπρόσωπο!

«Αντε από ‘κει, κυρά μου!», της λέω! «Σε ποιον μιλάς έτσι; Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;»

Τσιμουδιά η συσκευή.

«Α, να χαθείτε, παλιογερμαναράδες!», προσθέτω, και πάω στην κουζίνα να φτιάξω καφέ και να ταΐσω τον Μπαλλάκια, τον γάτο μου, όταν ξαναχτυπάει το τηλέφωνο.

«Α, δεν υποφέρεσθε», φωνάζω και σηκώνω το ακουστικό έτοιμος για καβγά!

«Γιαβόλ, φράου Μέρκελ», λέω όσο πιο γλυκά μπορώ.

«Ποια Μέρκελ; Από την Τράπεζα Τάδε είμαστε! Ο κ. Σταυρόπουλος;»

Φτου!

«Βεβαίως!», λέω ψύχραιμα. «Μόλις τώρα μιλούσα με την κυρία Μέρκελ! Μέρκελ! Ξέρετε, την καγκελάριο της Γερμανίας! Κολλητή μου! Τι με θέλετε; Για εκείνο το δανειάκι; Αυτό συζητούσα και με τη συντρόφισσα Μέρκελ! – μήπως μπορούμε να κάνουμε καμιά ρυθμισούλα;».

«Νάιν!» μου λέει ξερά η υπάλληλος!

«Πόρκα μιζέρια!», αναστενάζω.

«Τι; Καταρρέει και η Ιταλία;»

«Ορίστε;»

«Παιδιά», ακούω μέσα απ’ το τηλέφωνο την υπάλληλο να φωνάζει, «έχω εδώ έναν μαλάκα που μιλάει με τη Μέρκελ και μου λέει ότι καταρρέει η Ιταλίααααα!!!»

ΥΓ.: Αν με πάρει ο Κρούγκμαν να μάθει για το ντόμινο που άρχισε, δεν είμαι εδώ...!

Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.
×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.