Icy Box Caddy (IB-172SK-B) (για plug and play εσωτερικών HDD / SDD)

Να βάλω μερικά data. Μέσος όρος χρονιάς:   17 Μαΐου έκανα 65κ. Αυτά είναι τα επιμέρους περπατήματα (ήταν αργία και είχα ζεσταθεί τις προηγούμενες μέρες):     Επιμέρους σε παλμούς, π.χ. 5:54 am:   ή 7:45 το βράδυ:    Είναι ο μέσος όρος κοντά στα 103 αλλά τα spikes (σε ανηφόρες κλπ.) είναι εκεί που δίνεις πόνο. Επίσης μετά το πρώτο μισάωρο, καις λίπος σύμφωνα με αυτά που γνωρίζω.   Κατ'αντιστοιχία, αυτά είναι με βάρη:   και αυτά είναι με μπασκετάκι / σουτάκια (το πρώτο κομμάτι) και περπάτημα (το δεύτερο):   Σίγουρα το μπασκετάκι είναι πιο έντονο αλλά αυτό μπορώ να το κάνω 1-2 φορές τη βδομάδα λόγω των καταπονήσεων. Το καθημερινό περπατηματάκι δεν παίζεται σε καταπονήσεις, είναι από τις πιο καλές ασκήσεις ( και ιδανικά σε χώμα, όπου βρω χώμα το πατάω  ). Σίγουρα το κολύμπι είναι καλύτερο αλλά αν αρχίσω και πηγαίνω κολυμπώντας στη δουλειά μάλλον θα χω πρακτικές δυσκολίες  

Επειδή γενικά γραφιστική μπορεί να σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα, προτείνω να αναφέρεις ενδεικτικά λογισμικό ή συγκεκριμένες εργασίες, για να μπορέσει ευκολότερα να βοηθήσει κάποιος.

Είμαστε όλοι μας αχαΐρευτοι και ανεπρόκοποι αφού ...           Και κάποιοι είναι αχαΐρευτοι, ανεπρόκοποι και γκρινιάρηδες.  

Κάνω quote τον εαυτό μου και το ξαναλέω άλλη μια φορά ξανά: το 2020 διαγνώστηκα με διαβήτη τύπου 2.  Είχα 240 mg/dl σάκχαρο νηστείας και 8.5 % γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη. Από τότε κάθε 3 μήνες κάνω εξέταση HbA1c (το πρώτο χρόνο έκανα σχεδόν κάθε μήνα) και έχω ακριβή επίγνωση των μέσων όρων. Ο τρόπος που το αντέστρεψα ήταν: 1. διατροφή 2. περπάτημα 3. ελαφρά φαρμακευτική αγωγή (ο γιατρός μου είχε πει 3 x 850 mg glucophage, το παζάρεψα στα 2 και κατάφερα σε 3 μήνες με απίστευτα σκληρή διατροφή να μη χρειάζομαι καθόλου χάπι). Πήγα από 115->88 στο εξάμηνο. 88 ήμουν στο γυμνάσιο το 1995.   Από τότε, ελέγχω σχεδόν καθημερινά το σάκχαρο νηστείας μου και έχω κάποιες τιμές καμπανάκια: 1. 110 mg/dl σημαίνει έχω αρχίσει να ξεφεύγω και θέλει προσοχή 2. 130 mg/dl σημαίνει το έχω χάσει εντελώς   Μετά τα 2 χρόνια (κατά το 2023) είχα αρχίσει να είμαι στο ~ 130mg/dl (όχι συστηματικά, αλλά αρκετές φορές), οπότε πέραν της διατροφής, ο γιατρός μου συνέστησε να ξαναξεκινήσω μετφορμίνη για να έχω χαμηλότερους μέσους όρους. Ο έλεγχος που πετυχαίνεις με συμπλήρωση με κάποιο χάπι, είναι σαφώς πιο εύκολος από τον έλεγχο με διατροφή. Από τότε δεν έχω ξεπεράσει το 110 πρωινό. Οπότε προφανώς ακολουθώ φαρμακευτική αγωγή την οποία ιδανικά θα ήθελα να ξανα-κόψω. Φετος, ξεκίνησα να έχω και αυξημένο ουρικό οξύ, οπότε περιπλέκεται το θέμα της διατροφής με την έννοια ότι το ουρικό οξύ απαγορεύει πουρίνες κλπ. Χωρίς χάπι δεν μπορούσα να το ρίξω με τίποτα (προσπάθησα με 2 μήνες διατροφή), με χάπι έπεσε πανεύκολα.   Σε κάποιον που έχει διαγνωστεί με 8.5% γλυκοζυλιωμένη να του λέτε ότι το 5.6 και 5.7 είναι υψηλό σημαίνει ότι είστε ανίδεοι με την πάθηση οπότε δεν έχει κάποια αξία αυτό που λέτε, είναι ινφλουενσερικές κετο-γενικότητες.   Είμαι προφανώς ενήμερος των παρενεργειών του διαβήτη και είναι κάτι πέρα από προφανές ότι κάνω τα τσεκάπ μου.   Ο κάθε άνθρωπος ισορροπεί σε κάποιο βάρος ανάλογα του τρόπου ζωής, του σωματότυπου και του DNA. Με το περπάτημα και χαλαρό φαγητό με τη φαρμακευτική μου αγωγή, ισορροπώ στα ~105-115. Η δυσκολία μου λοιπόν είναι να πέσω από τα 105, και γι' αυτό είπα ότι:  1. ξεκίνησα κετογονική οπότε αυτό εδώ είναι κάτι σαν log και ο ρόλος του παρόντος thread είναι όσοι έχετε χάσει βάρος κλπ. να δούμε πως το κάνατε κλπ. 2. είπαμε ότι έχω αυξήσει λίαν προσφάτως την άσκησή μου με γυμναστήριο (μην με ξανακάνω quote), οπότε το να μου προτείνετε γυμναστήριο σημαίνει έλλειψη κατανόησης κειμένου.

Το περπατημα δεν ειναι ασκηση. Θα πρεπει να βαρας 140-150bpm για να κανεις αεροβια ασκηση. Θα πρεπει να ζαλιστεις απο την υπερπροσπαθεια, να σε ποναει το στηθος σου απο τους παλμους. Μονο ετσι θα ξεφυγει το σωμα σου απο την καθημερινοτητα και θα βελτιωθει η αντοχη σου   Και φυσικα δεν ειναι το στατικο ποδηλατο