Seafalco

Δεν της φαινόταν . . . . . . . αλλά τελικώς πολύ σωστή ήταν ! @ΓιαγκΤ απλά respect ! @Dark83 Καλώς ήρθες στην παρέα μας! Αν μπορείς πές μας κάτι παραπάνω για το τι δουλιές θέλεις να κάνεις και πόσο συχνά . Και αν μπορείς γράφε στα Ελληνικά (είσαι Ελλάδα υποθέτω).

Για τις πρέσες του Emil είχε κάνει παρουσίαση η Αγάπη (δες το σύνδεσμο που έβαλε πιο πάνω) νομίζω ότι αυτή που δείχνεις συμπεριλαμβάνεται. Αν όμως το ενδιαφέρον σου δεν είναι προς αυτούς τους ακροδέκτες, -προσωπικά- και πρίν πάω σε κινέζικο, θα κοίταγα αυτά, που ενώ είναι Ευρωπαϊκά (Ιταλικά) και έχουν εφ΄όρου ζωής εγγύηση, από ένα πρόχειρο ψάξιμο στον τσιφούτη είδα ότι έχουν τιμές πολύ χαμηλές! https://www.karaiskostools.gr/presses-akrodektvn#/sort=p.sort_order/order=ASC/limit=50 http://www.fasanotools.com/prodotti_eng.asp?cat=231 Δεν τα έχω δει από κοντά, αλλά μιας και τα έχει ο Καραΐσκος, δεν είναι δύσκολο αν είσαι Αθηνα να τα δείς από κοντά. Και από εκεί και πέρα το εκτιμάς . . . Οι πρέσες με αντλακτικές σιαγόνες ξεφεύγουν πολύ σε τιμές. Εναι προτιμότερο να ε΄χεις δύο πρέσες με αυτές τις τιμές !

Τώρα μάλλον αστειεύεσαι!

Σε αυτό δεν έχεις άδικο! Κι εγω το ίδιο κάνω όταν χρησιμοποιώ τη μπλε πρέσα μου (τσινουά κάτι . . .) κατεβάζω ένα νούμερο την πρέσα. Χαλάει λίγο τα πλαστικά, αλλά σφίγκει και κάνεις και μπράτσο / τενοντίτιδα, αν το παιξεις παλικάρι και δεν την σφίξεις και με τα δύο χέρια ! Αυτό που κάνω και έχω βρεί σαν λύση για σχετικά καλό πρασάρισμα με φτηνές πρέσες (υπηρασιακές δεν έχει μαρκέ πρέσες!) είναι να γεμίζω το σωληνάκι του ακροδέκτη με χαλκό. Δηλαδή αν το καλώδιο μπαίνει και κολυμπαει μέσα, το γδύνω παραπάνω και το διπλώνω, οπότε έρχεται πιο κοντά σε αυτό που μπορεί να σφίξει ο ακροδέκτης σωστά. Μανούρα είναι, αλλά σαφώς μικρότερη από το ψάχνεσαι στο μέλλον ! Όπως και να έχει αν ασχολείσαι επαγγελματικά είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείς και τα ανάλογα καλά εργαλεία, είναι σε βάθος χρόνου τα πιο φτηνά, καθώς αποφεύγεις να ψάχνεις τι δεν δουλέυει σε αυτά που έφτιαξες χάνοντας χρόνο και -το σημαντικότερο!- την εκτίμηση του πελάτη σου ! Παρεμπιπτόντως, στο μυαλό μου έρχεται η εικόνα που κάθε "συλέκτης παλαιάς τεχνολογίας" έχει στο μυαλό του . . . ακροδέκτες (θηλιές, ή φτυαράκια) από αμερικάνικο στρατιωτικό εξοπλισμό, αυτά με το κόκκινο ημιδιαφανές μανικάκι στο πίσω μέρος και τα καλώδια με μόνωση τεφλόν! Μετά από 50 χρόνια, τους βλέπεις και είναι καινούριοι ! Και από σφίξιμο, τι να λέμε τώρα! Κόβεις τον ακροδέκτη στη μέση και στην τομή ο χαλκός είναι πεντακάθαρος γυαλιστερός και χωρίς καμιά οξείδωση. Συνεπώς οι τρόποι και τα υλικά υπάρχουν, εκεί που κολλάμε είναι στην τεχνικοοικονομική μελέτη του πραγματος, που "όλως τυχαίως" δεν μετράει όσο θα έπρεπε το θέμα της αξιοπιστίας σε βάθος χρονου. Γιατί όπως πολύ καλά το είπες προχθές, αν το φτιάξουν πολύ καλό, πώς θα σου χαλάσει να πάς για να σου τα ξαναπάρουν ! Μα βάση αυτά και έχοντας κατά νού ότι η αύξηση της παραγωγής φέρνει τη μείωση του κόστους, πόσο λέτε να κόστιζε μια καλή πρέσα αν στο εμπόριο υπήρχαν μόνο καλές πρέσες. Δηλαδή, αν κάποιοι κύριο στις αρμόδιες θέσεις κάνανε τη δουλειά τους και δεν επέτρεπαν να επιβιώνουν προιόντα κακής κατασκευής και ποιότητας που δεν κάνουν τη δουλειά τους, αν φρόντιζαν ότι πουλιέται να πληρεί τα πρότυπα που υποτίθεται πρέπει να πληρεί! Σταμάταω όμως εδώ γιατί πήρα πάλι φόρα !

Αν οι ακροδέκτες που θα χρησιμοποιήσεις είναι αυτού του τύπου (με πλαστική κάλυψη η οποία είναι αυτή που πρεσσάρεται), τότε δεν έχεις ιδιαίτερες απαιτήσεις σε πολύ υψηλή ποιότητα κατασκευής και με τα κινέζικα καποιας ποιότητας θα βολευτείς. Αν όμως σε ενδιαφέρουν ακροδέκτες όπου θα υπάρχει πρεσάρισμα πάνω σε γυμνό μέταλλο και ιδιαίτερα σε ακροδέκτες που απαιτείται συγκεκριμένη διαμόρφωση του μετάλλου του ακροδέκτη, τότε οι καλής ποιότητα πρέσσες είναι η καλύτερη λύση! Για παράδειγμα ένα τέτοιο ακροδέκτη αν έχεις απαιτήσεις δεν θα τον καταφέρεις με μια φτηνή πρέσα, θα πρέπει να είναι από κάποια ποιότητα και πάνω. Αν δε θέλεις το "απόλυτο" και ιδιαίτερα για μικρούς ακροδέκτες (molex κλπ ) τότε καλά θα κάνεις να πληρώσεις κάτι παραπάνω. Το πρόβλημα βρίσκεται στο αυτοί οι ακρδέκτες έχουν κάποια ελάσματα τα οποία πρέπει να αναδιπλωθούν και να στρίψουν πάνω στον εαυτό τπυς περικλείοντας και σφίγγοντας τα συρματίδια του καλωδίου με τρόπο που να μην επιτρέπει ούτε το τράβηγμά τους από το ακροδέκτη, ούτε την εισχώρηση του αέρα μέσα στην περιοχή σύσφιξης. Η αναδίπλωση των ελασμάτων αυτών λοιπόν για να γίνει ανεκτά χρειάζεται καλογτιαγμένες σιαγόνες στην πρέσα και για να γίνει τέλεια χρειάζεται ρεκτιφιαρισμένες εδρες αναδίπλωσης στην πρέσα και οι φτηνές πρέσες δεν τις διαθέτουν ! Η Αγάπη ( @karmen1983) είχε κάνει μια παρουσίαση ενός καταστήματος που είχε πρέσες και έκανε και ένα μικρό συγκριτικό από πρέσες και τα αποτελέσματά τους, αλλά ώρα που είναι δεν το κατάφερα να το βρώ!

Η βασική διαφορά τους -όταν είναι σωστά κατασκευασμένοι εννοείται ! - είναι ότι οι στρόγγυλοι, όταν κουμπώσουν καλά , μπαίνει το πλαστικό του αρσενικού μέσα στο πλαστικό του θυλικού και έτσι είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει τυχαία επαφή του αγώγιμου τμήματος του συνδέσμου με το περιβάλλον! Γι΄αυτό και προτιμώνται στις περιπτώσεις που έχουμε να κάνουμε με προεκτάσεις καλωδίων και γενικώς σε συνδέσεις που θα κλειστούν σε μια αρμαθιά καλώδια και γενικώς σε περιπτώσεις που -όπως καλά το είπε ο Γιάγκος - δεν έχουμε πολλά βάλε βγάλε! Αντίθετα στoς πλακέ ακροδέκτες (φτυαράκια) το αρνενικό με το θυλικό κουμπώνουν καλά ηλεκτρικά , αλλά τα πλαστικά τους δεν αλληλοκαλύπτονται! Αυτό, καθώς και ότι είναι πιο μπουγιόζικα, δεν τα κάνει λύση για περιπτώσεις οπως τις πιο πάνω. Χρησιμοποιούνται πολύ σε καλώδια που καταλήγουν σε κάποιο τέρμα (ρελέ, φίσα, κλπ), όπου και οι ενδεχόμενες συνδέσεις και αποσυνδέσεις θα είναι πολλές, γιατί - λιγο να προσέχεις !- αντέχουν χωρίς πρόβλημα το βάλε βγάλε ! Edit: Για να είμαστε βέβαια ακριβείς και στα Faston υπάρχουν οι λύσεις για καλή μονωση ενδιάμεσης σύνδεσης : https://picclick.com/50-Pc-16-14-Awg-Male-Female-Spade-250-132998078460.html Εξασφαλίζουν καλή μόνωση , αλλά είναι φανερό ότι είναι και μπουγιόζικοι και επιρεπή σε μαγκώματα!

Για μελέτησε λίγο το avatar της και θα δεις ότι . . . "Τι να λέει η Ζήνα ! ! ! "

Αυτά είναι special κατασκευές και κατά κανόνα δεν είναι εύκολο να τα βρείς! Λείπουν παξιμάδια φυτευτά? Αν ναι, δεν ξέρω να σου πω που θα βρείς, δεν έχει τύχει να χρειαστώ . . . Εκτός από το να γίνει κάποια πατέντα με καμιά μούφα και αυτό μόνο αν το παξιμάδι είναι μετρικό (απίθανον! ) Αν είναι μετρικό (Μ4) μπορείς να δοκιμάσεις με φυτευτά σπειρώματα για ξύλο! Edit: Σκέψη δεύτερη και ίσως καλύτερη : Αν όλες οι βίδες είναι ανεξάρτητες μπορείς να τις αλλάξεις με μετρικές (Μ4) και να πάρεις και τα αντίστοιχα φυτευτά παξιμάδια για ξύλο και να τα κάνεις κολλητά! Τώρα από διαστάσεις και κλπ θέλει λίγο πείραμα !

Πολύ καλές οι φωτογραφίες από την επισκευή! Εσύ εισαι σε καλύτερη κατάσταση γιατί δεν έχει διαλυθεί η φωλιά του μπρούτζινου παξιμαδιού. Κάνε τη χάρη σε σένα και διάβασε προσεκτικά τι σου γράφω γιατί μπορεί να καταλήξεις με ένα σωστά φυτεμένο παξιμάδι στο οποίο δεν μπαίνει η βίδα γιατί πέρασε κόλλα μέσα του κλπ!

@kpetros Νομίζω ότι το πρόβλημά σου είναι λίγο πιο περίπλοκο αλλά ενδεχομένως απλό ! ! Από ότι βλέπω : Το πρόβλημα είναι ότι το μπρούτζινο σπείρωμα που βιδώνει η βίδα, βγήκε από την εσοχή στην οποία ήταν σφηνωμένο. Η λύση είναι : 1. Το ξεβιδώνεις από την βίδα 2. καθαρίζεις και αυτό και την υποδοχή του με οινόπνευμα 3. Βρίσκεις μια βίδα που να μπαίνει στο μπρούτζινο παξιμάδι και ένα ακόμα παξιμάδι κανονικό. 4. Περνάς το κανονικό παξιμάδι στη βίδα 5. Τη βίδα που έχει επάνω της το κανονικό παξιμάδι, την βιδώνεις στο μπρούτζινο παξιμάδι και την προχωράς μέχρι να έρθει πρόσωπο με την κάτω του μεριά και την συνεχίζεις μέχρι να προβάλει από την κάτω μεριά όσο είναι τώρα στη φωτογραφία. 6. Δοκιμάζεις αν η βίδα με το παξιμάδι μπαίνουν στην υποδοχή και ότι το πόσο προβάλει η βίδα δεν εμποδίζει το σωστό κάθισμα του μπρούτζινου παξιμαδιού μέσα στην υποδοχή του. Πειραματίζεσαι και λίγο για να δεις τι περιθώρια υπάρχουν για τη βίδα και όταν σιγουρευτείς ότι η βίδα με το μπρούτζινο παξιμάδι μπαίνουν σωστά στην υποδοχή του. . . 7. Ξεβιδώνεις το κανονικό παξιμάδι μέχρι να ακουμπήσει στο μπρούτζινο 8. Με ένα κλειδάκι και ένα μυτοτσίμπηδο σφίγγεις τα δύο παξιμάδια μεταξύ τους. 9. Ξαναδοκιμάζεις ότι το σύστημα μπορεί να μπει και να κάτσει καλά μέσα στην υποδοχή. 10. Γρασάρεις πολύ ελαφρά το άκρο της βίδας και τον αρμό μεταξύ αυτής και του μπρούτζινου παξιμαδιού προσέχοντας να μην πάει το γράσο άλλου. 11. φτιάχνεις λίγη κόλλα δύο συστατικών (εποξική ρητίνη) βραδείας πήξης 12. Βάζεις κόλλα στο παξιμάδι και μέσα στην υποδοχή του πλαστικού. 13. Καθίζεις το μπρούτζινο παξιμάδι μαζί με τη βίδα μέσα στην υποδοχή και το σταθεροποιούμε με κάποιο βολικό τρόπο (ταινίες κλπ) Προσέχουμε η βίδα να κάτσει σωστά και κατακόρυφα στην υποδοχή. 14. Το αφήνεις για μερικές ώρες ήσυχο ! 15. με ένα κλειδάκι ή με μια σκύλα κρατάς την βίδα απολύτως ακίνητη , προσέχοντας να μην τις μεταφέρεις δυνάμεις εγκάρσιες που τείνουν να κουνήσουν δεξιά αριστερά το παξιμάδι που είναι κολλημένο μέσα στην υποδοχή του! 16. Με ένα άλλο κλειδί ξεβιδώνεις προσεκτικά το κανονικό παξιμάδι που κοντράρει το μπρούτζινο. 17. Τώρα κανονικά η βίδα πρέπει να ξεβιδώνει άνετα με το χέρι από το φυτευτό -πλέον_ μπρούτζινο παξιμάδι. 18, Αν δεν, ρίξε λίγο σπρέι στην συναρμογή και δοκίμασε και πάλι 19. Αν όλα πάνε καλά η βίδα θα βγει και θα αφήσει πίσω της ένα μπρούτζινο παξιμάδι φυτευτό μέσα στην ανανεωμένη υποδοχή του ! 20. Κάνεις καφέ και ανάβεις και δυο τσιγάρα ! ! ! Καλή επιτυχία ! ! !

@Geo_K Ωραίο το "εξοχικό" ! Μια ιδέα για τον λευκό ανεμιστήρα στην πίσω πλευρά: Τις αριστερές του βίδες (όπως τον βλέπουμε μέσα από το κουτί) βάλτες αρκετά πιο μακριές και κανόνισε οι δεξιές να έχουν τον απαραίτητο όγκο, έτσι ώστε ο ανεμιστήρας να κάτσει λοξά και να κοιτάει πιο πολύ προς τη μητρική. Με το τρόπο αυτό η μητρική και τα επίμαχα εξαρτήματά της θα δροσίζονται πιο αποτελεσματικά και το κουτί θα έχει και κάτι παραπάνω να τραβάει τη σκέψη. Μπορείς να φτιάξεις και ένα λευκό κάλυμμα του κενού που θα μείνει μεταξύ πίσω ανεμιστήρα και πίσω πλευράς του κουτιού. Για κάνε του εικόνα . . .

Μονοπόλα το εσύ και τι σε μέλει ! Πολύ το πάω το όλο φωτογραφικό εγχείρημα σαν υποστήριξη της κατασκευής !