salde

εδώ στις λαϊκές γειτονιές που διαμένουμε έχει αυτά τα @#$%^&*σουπερ μαρκετ Γαλαξίας. Από όταν άνοιξε προ αμνημονεύτων χρόνων δεν έχω βρει ΕΝΑ πράγμα από 'κει μέσα που να το προτιμώ από τα είδη του ΑΒ π.χ. Προ ημερών ξέμεινα από μουστάρδα και δεν προλάβαινα να πάω αλλού. Πήγα να πάρω κάνα σκουπίδι του Γαλαξία κι είδα μουστάρδα Παπαδημητρίου. Είχα διαβάσει καλά λόγια για το ξύδι του και σκέφτηκα «παπα__ιές, για να τα φέρνει ο Γκάλαξυ γύρευε τι θα 'ν' κι αυτές». Αγόρασα με δυσπιστία μία. Από τις καλύτερες μουστάρδες που έχω δοκιμάσει τα τελευταία χρόνια. διάβασα «Μαρόκο», καλά κρασιά :clap:

κάτω των 50 = ουσιαστικά αποκλείονται σχεδόν όλα τα μηχανικά. Σε ενδιαφέρει να έχει τυπωμένους ελληνικούς χαρακτήρες; Σε ενδιαφέρει η διάταξη αν είναι US ή UK; Σε ενδιαφέρουν άλλα χαρακτηριστικά; Π.χ. φωτισμοί, πρόσθετα πλήκτρα κ.λ.π. Σύνδεση PS/2; Αν δεν περιοριστείς σε Logitech/Microsoft κι αν δεν έχεις απαιτήσεις για φωτισμούς και παρόμοια θα σου πρότεινα να κοιτάξεις πληκτρολόγια γνωστών κατασκευαστών (HP, Dell, Fujitsu κ.λ.π.) τα οποία συχνά είναι λίγο πιο προσεγμένης κατασκευής. Επίσης τα Cherry όπου όμως δε θα βρεις πολύ εύκολα ελληνικούς χαρακτήρες στα πλήκτρα. Εφόσον δεν αγοράζεις μηχανικό όπου ξεφεύγεις σε τιμή, είμαι της άποψης να αγοράσεις με κριτήριο την τιμή προς τα κάτω όσο καλύπτονται τυχόν ειδικά χαρακτηριστικά που θες. Μην πληρώσεις 50άρι για μη μηχανικό απλώς επειδή έχει μερικά φρου φρου κι αρώματα παραπάνω από εκείνα που κάνουν σχεδόν μισή τιμή χωρίς να διευκολύνεσαι από τα φρου φρου.

τίποτα δεν μετανιώνω, το διάβασα σε δυο δόσεις -είχα διαβάσει πάνω από το μισό όταν έγραψα πιο πριν-. Να συγχαρώ και τα άλλα παιδιά που βοήθησαν. Θυμήθηκα διάφορα της παιδικής ηλικίας με την ξυλοκοπτική με ανάμικτα συναισθήματα χαράς και λύπης. Να σε συγχαρώ ιδιαιτέρως για τις άπλετες επεξηγήσεις σχετικά με τη σημασία της ποιότητας των εργαλείων. Μακάρι όλοι να είχαν την ίδια νοοτροπία. Οι φωτογραφίες βοηθούν πάρα πολύ και σας ευχαριστούμε που κάνατε όλο τον κόπο με τα πολλαπλά βίντεο αντί να υποκύψετε στον πειρασμό της ξεπέτας. Μπράβο σας και πάλι.

εξαιρετικό πρωτοχρονιάτικο με προσοχή στη λεπτομέρεια. Εύγε Στέλιο, άξιος!

όποιων θέλεις αλλά αντίστοιχης κατηγορίας τιμής, αν θες να μετράς Blue Mountain στη μηχανή υπολόγισέ το με κάψουλες αυτής της ποικιλίας και για το Nespresso, αν θες φτηνό χαρμάνι robusta/arabica βάλε τέτοιου τύπου χαρμάνι και για τα δύο. Το κυρίαρχο πλεονέκτημα για τις κάψουλες είναι η ευκολία παρασκευής όπου δεν έχουν εύκολο ανταγωνιστή. Εκεί όμως παίζεις και στο γήπεδο των στιγμιαίων καθώς και στις εξίσου εύκολες παρασκευές τύπου pour over (οι οποίες είναι κι η καλύτερη λύση για οποιονδήποτε δε θέλει να ξοδέψει χρήμα, δε θέλει να μπλεχτεί με μηχανήματα και μεγαλύτερους χρόνους ετοιμασίας και θέλει ποιοτικό ρόφημα καφέ στο μικρότερο δυνατό κόστος). Παρεμπιπτόντως -δεν είμαι βέβαιος ότι φαίνεται αυτό στο γραπτό λόγο- δεν έχω την παραμικρή διάθεση υπεροψίας απέναντι σε οποιονδήποτε καφέ πίνει ο οποιοσδήποτε. Προσωπικά οι περισσότεροι καφέδες που πίνω είναι άθλιοι φραπέδες και Nescafe (μου αρέσουν περισσότερο από τους άθλιους με κάψουλες που έχω δοκιμάσει αλλά αυτό είναι θέμα προτίμησης, με περιορισμένα περιθώρια ουσιαστικής σύγκρισης) ακριβώς επειδή βαριέμαι τις περισσότερες φορές την βαβούρα με την παρασκευή French Press. Σε καταλαβαίνω απολύτως και σε νιώθω περισσότερο από όσο νομίζεις όταν λες «πατάω ένα κουμπί και σε 1 λεπτό, τσουπ καφές, χωρίς να πρέπει να προσέχω τι καθαρίζω μετά». Κι ελληνικό συχνά βαριέμαι να φτιάξω και να καθαρίσω μπρίκι μετά. Δε μπορεί όμως η δική μου (μη) διάθεση και οκνηρία να γίνεται μέτρο της δυσκολίας όταν ρωτά κάποιος αν είναι δυνατόν να πιει καλό espresso στο σπίτι και πόσο δύσκολο είναι κάτι τέτοιο. Δε συμφωνώ όμως με την παρουσίαση των δυσκολιών που έδωσες για τους κανονικούς espresso ούτε με τον τρόπο που συγκρίνεις το οικονομικό σκέλος. Επειδή για τον περισσότερο κόσμο -σίγουρα για όποιους κάθονται να γράψουν για αυτό- είναι επαναλαμβανόμενο, συχνό ή καθημερινό έξοδο, ακόμη και με μέτριες καταναλώσεις καφέ, η τιμή του καφέ είναι το βασικό κόστος στη διάρκεια ζωής του μηχανήματος. Κι εκεί οι κάψουλες υστερούν μακράν. Ούτε βέβαια τις πλασάρουν σαν τρελλές οι εταιρείες από την πιλάλα τους να δώσουν φτηνό καφέ στον κόσμο (βλ. ξυραφάκια, μελάνια σε εκτυπωτές των 40€ κ.λ.π.) Κοπρίτη έχεις δοκιμάσει ιταλικά ESE pods; Αν όχι δες μήπως σου κάνουν, αν ναι και δεν σου άρεσαν ΟΚ.

μπορεί να υπολογιστεί με σχετική ακρίβεια. Θεώρησε 500€ έξοδα εξοπλισμού, πρόσθεσε τιμή καφέδων κι έξοδα συντήρησης (σε παρόμοια βάση όμως, όχι να μετράς αφαλατωμένο νερό για τον espresso και νερό βρύσης για Nespresso), συνολική κατανάλωση σε κιλά για την περίοδο που συγκρίνεις και δες πότε κάνεις απόσβεση.

μόνο χειροκίνητοι σε αυτή τη σφαίρα τιμής δυστυχώς: porlex, zassenhaus panama. Θα μάζευα λεφτά για ηλεκτρικό (150+ χαλαρά)

μύλο θα χρειαστείς σίγουρα αν έχεις προσδοκίες για καλό καφέ. Το ψυγείο δεν είναι απαραίτητο, δεν θα πάρεις μεγάλη ποσότητα, πάρε κάποιον φτηνό για να πειραματιστείς. Για διάβασμα πας greekespresso.gr . Εκεί δες για το θέμα του portafilter. Μην αγοράσεις τον καφέ από τώρα, παρά πιο κοντά στην ημερομηνία. Συνήθως έχουν μια χρονική περίοδο με ανώτερο όριο τις 2-3 βδομάδες από την ημερομηνία καβουρδίσματος (roasting date) μέχρι να πέσουν γευστικά. Ζυγαριά ακριβείας (οι περισσότεροι αγοράζουν φτηνές κινέζικες), tamper. Καλύτερα μην πετάς τον καφέ στο νεροχύτη αλλά στα σκουπίδια. Δες μήπως χρειαστεί ανταπτοράκι για αγγλική πρίζα (δε θυμάμαι τι καλώδιο έχει). Μαγαζιά για αγορά καφέ, άρχισε από Taf στην Μπενάκη και Tailor Made στην πλατεία Αγ. Ειρήνης (καθέτως στην Αιόλου προς Μοναστηράκι). Νομίζω έχουν κι online παραγγελίες αν δε σε βολεύει να κατέβεις. Καλούς καφέδες και συνήθως κανείς δεν τους πετυχαίνει με την πρώτη, καλό διάβασμα αν δεν το έχεις κάνει ήδη. όπως στα είπε ο αντιμινάτορας περί ψυγείου. Αν πάρεις από αυτά τα μαγαζιά (250gr) έχουν σακουλάκια που κρατούν για λίγες ημέρες, μην ασχοληθείς ακόμη με δοχείο. Οι αναλογίες που θα παίζεις είναι περίπου 6γρ ανά 100ml25.

Η Gaggia Classic είναι ίσως η καλύτερη μηχανή για espresso στην κατηγορία τιμής κάτω των 200-300*. Για λόγους άγνωστους σε μένα δεν είναι το πιο εύκολο να τη βρεις Ελλάδα, έτσι οι περισσότεροι την αγοράζουν από Amazon. Όποτε πέφτει σε προσφορά από 180€ και κάτω (συμβαίνει Χ φορές το χρόνο) είναι μία πολύ καλή επιλογή και πολύ καλά έκαναν τα παιδιά που είδαν την προσφορά να ενημερώσουν για όποιον ενδιαφέρεται. Είναι ανώτερη μηχανή από τις υπόλοιπες φτηνές Gaggia (Evolution, Baby κ.λ.π.) με καλύτερο boiler π.χ. Αναλόγως του portafilter που υπάρχει στην προσφορά κάποιος πρέπει να υπολογίζει την αγορά κι ενός κανονικού (όχι pressurized) portafilter. Παρενθετικά, Αγάπη τα 15-18-25-205 bar είναι όμορφο, αγνό marketing, γύρω στα 9 απαιτούνται για espresso, το σημαντικό είναι η αξιοπιστία κι η σταθερότητα στο να τα δώσει η μηχανή. βρε συ Wizzard, καλά ο Nespresso κι οι κάψουλες εν γένει δεν θεωρούνται espresso σε οποιαδήποτε σοβαρή συζήτηση. Το επιχείρημα «εμένα μου αρέσει το ρόφημα αυτό όπως κι αν ονομάζεται» είναι ακαταμάχητο σε επίπεδο προτίμησης, αντιλαμβάνεσαι όμως πού οδηγεί: εμένα μου αρέσει ο Nescafe, εμένα η ΗΒΗ, εμένα η σουμάδα κ.ο.κ. Εδώ όμως «κλέβεις» λιγάκι στην κουβέντα με αυτό: «Εκτός αυτού, φίλος, κολλημένος με γευσιγνωσία κλπ, είχε μια Jura (το προηγούμενο μοντέλο της), που εκτός του ότι την είχε πληρώσει χρυσή, είχε φάει τη ζωή του να βρει τον κατάλληλο καφέ, το σωστό καβούρδισμα, να βρει το επίπεδο που πρέπει να τον κόψει, τις ρυθμίσεις θερμοκρασίας, πίεσης και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Τα προβλήματα που είχε ήταν ότι δεν έβρισκε πάντα τον καφέ που ήθελε, έπρεπε να τρέχει αρκετά μακρυά για να τον αγοράσει, η μηχανή ήθελε αρκετή συντήρηση (καθάρισμα ειδικά) και φυσικά το κόστος ήταν αρκετά υψηλό. Αν θυμάμαι καλά ο καφές που έπαιρνε είχε ~60€ το κιλό. Μετά από μερικά χρόνια συμβίωσης και αφού χρειάστηκε να πληρώσει ~400€ για service, πήρε μια Nespresso και ησύχασε. Δεν έχει τον καλύτερο καφέ, το κόστος είναι σχετικό, αλλά σίγουρα τον πίνεις με ηρεμία...» «Εκτός αυτού, φίλος κολλημένος με υπολογιστές, είχε συναρμολογήσει το Χ μηχάνημα, που εκτός ότι το είχε πληρώσει χρυσό, είχε φάει τη ζωή του να βρει τις κατάλληλες τάσεις για το O/C του, την κατάλληλη ψύξη, το επίπεδο που έπρεπε να ρυθμίσει το εργαλείο για να κόψει το αλουμίνιο και να κολλήσει το plexi, τις ρυθμίσεις θερμοκρασίας των τριων Titan σε SLI για να τρέχει το benchmark απροβλημάτιστα και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Τα προβλήματα που είχε ήταν ότι δεν έβρισκε πάντα τα κατάλληλα θερμοσυστελλόμενα για το sleeving του, ούτε τα κατάλληλα εξαρτήματα για το άζωτο που χρησιμοποιούσε, έπρεπε να τρέχει ανά την υδρόγειο για να τα παραγγείλει αρκετές φορές, το μηχάνημα ήθελε διαρκή συντήρηση και προσοχή και φυσικά το κόστος ήταν αρκετά υψηλό. Αν θυμάμαι καλά τα καλώδια που χρησιμοποιούσε κόστιζαν 60€ το μέτρο. Μετά από μερικά χρόνια συμβίωσης κι αφού χρειάστηκε να πληρώσει 400€ στην ΙΒΜ που ερχόταν να συντηρήσει το μηχάνημα, πήρε ένα έτοιμο TurboX των 300€ σε προσφορά κι ησύχασε. Δεν έχει το καλύτερο μηχάνημα ούτε παίζει τα πιο βαριά παιχνίδια πια, το κόστος είναι σχετικό αλλά τουλάχιστον την πασιέντζα του την παίζει με ηρεμία... [Για αυτό σου λέω Μαρίκα που με ρωτάς αν συμφέρει να συναρμολογήσεις υπολογιστή για το γραφείο, μάθε από την ιστορία του φίλου μου και βουρ για TurboX. Δεν αξίζουν τα συναρμολογημένα.]» Είσαι αρκετά έξυπνος Μάγε ώστε να καταλαβαίνεις τις αναλογίες των επιχειρημάτων, της «τρέλλας» του φίλου σου στην αναζήτηση του τέλειου espresso, του Επαμεινώνδα που θέλει να πιει espresso χωρίς να κάθεται να καβουρντίσει μόνος του και της Μαρίκας. Μάλιστα στο παραπάνω παράδειγμα, ο TurboX είναι υπολογιστής που στο τέλος της μέρας τρέχει το ίδιο λειτουργικό με το fully modded, O/Ced, tweaked and optimized, super duper custom PC, ενώ ο Nespresso δεν είναι καν το ίδιο OS με οποιονδήποτε espresso. Απλώς είναι και τα δύο ροφήματα καφέ, όπως το Battlefield και το Pong είναι και τα δυο παιχνίδια.

ειδικά αν το αγόρασες εξ' αποστάσεως (τηλέφωνο, ίντερνετ, κατάλογος κ.λ.π) μπορείς να αλλάξεις γνώμη και doa να μην είναι. Σε χαλασμένο προϊόν φυσικά τα δικαιούσαι.

κάπου είχε πάρει το μάτι μου σε μοντέλο διαφημιζόμενο ως 120 με περισσότερες θύρες, ότι στο display port του έδινε 60 και στο VGA ή DVI -δε θυμάμαι- ήταν που έδινε τα 120.

«ο γερμανός να είναι φίσκα στην πελατεία συνέχεια » γνωρίζεις ότι στο Γερμανό πληρώνουν λογαριασμούς ΟΤΕ, ρωτούν για διάφορα σχετικά με το κινητό τους χωρίς απαραιτήτως να αγοράζουν το παραμικρό κ.λ.π Το e-shop με τις 10 παραγγελίες γνωρίζεις ότι έχει χρεωκοπήσει υποθέτω.

αν το κάνεις πάρε φωτογραφίες κι ανέβασε οδηγό, να πιάσει διπλό τόπο ο κόπος. καλορίζικη btw

σαδισμός

Έχε επίσης υπόψιν ότι σε βιβλία οι αμερικάνικες εκδόσεις είναι διαφορετικές από τις αγγλικές ας είναι η ίδια γλώσσα. Σε αντικείμενα με ρεύμα πρέπει πριν αγοράσεις να γνωρίζεις τι παίζει με τάσεις και πρίζες.

[MENTION=5804]neuromancer[/MENTION] τα κρύβει! Αν πρόσεξες υπάρχει κάπου ένα από τα διαφημιστικά Κωτσόβολου/Media Markt σε ρόλο υποδοχέα σκουπιδιών, λαδιών.

Καταπληκτικό, μόλις τέλειωσα διάβασμα και video. Μπράβο σε σένα και σε όποια παιδιά βοήθησαν (ο Lakisss έχει τέλειες ιδέες κάπου κάπου). Όχι και σεντόνι αυτό, θα ήθελα κι άλλες φωτογραφίες, μία-μία οι εργασίες before/after. Από μηχανήματα, εργαλεία, κατασκευές, είμαι άσχετος αλλά μου αρέσει να βλέπω. Παρεμπιπτόντως ένα προσόν αυτής της παρουσίασης με τον τρόπο γραφής σου είναι ότι απευθύνεται σε ποικίλο κοινό· επαΐοντες και μη. Μόλις είδα τον τόρνο 20ετίας θυμήθηκα μία επίσκεψη που ΄χα κάνει το 2011 σε κάποιους κατασκευαστές από τους καλύτερους για μαχαίρια στην Ευρώπη, στο Solingen (π.χ. Guede). Μου είχε κάνει εντύπωση πόσο παλιά φαίνονταν/ήταν τα μηχανήματα που χρησιμοποιούσαν κι η σχεδόν παντελής απουσία υπολογιστών στη γραμμή παραγωγής. Άριστο το CNC αλλά άμα «έχεις» τη διάθεση, αριστουργήματα βγαίνουν κι από παλιότερα μηχανήματα. Καλοδιατηρημένα. και πού ΄σαι, σιδερένιος όχι αλουμινένιος! Να ΄σαι καλά!

έχει πολύ καλή κριτική, είναι και λίγο μεγαλύτερο, όρμα. Με όλα αυτά, γράφουμε εμείς εδώ καλά κ.λ.π. το θέμα είναι ότι πάντα μπορεί να τύχει σαπάκι το κομμάτι που αγοράζουμε. Σε καλό δρόμο είσαι όποιο από όσα είπες και να πάρεις.

στα Seasonic ακόμη και η S σειρά είναι καλή, νομίζω κάποια έχουν διαφορετική εγγύηση από τις μεγάλες σειρές Platinum και Χ. Τα G πέφτουν κάπου ανάμεσα, δεν θα είχα πρόβλημα να το αγοράσω αν μου έκαναν τα υπόλοιπα (τιμή, modular ή όχι, Platinum/Gold/Bronze, ισχύς, εγγύηση). http://www.seasonic.com/product/pc_retail.jsp

Βρε βρε, είχες γενέθλια πρόσφατα, να ζήσεις και χρόνια πολλά με την υγεία σου και πολλά πολλά εργαλεία. Αν κι εδώ ήρθα για να ευχηθώ δημοσίως στον κύριο Seafalco για τη γιορτή του. Κανονίστε κι οι δύο τι φωτογραφίες θα ανεβάσετε ξέρετε πού, δεν πρόκειται να τη βγάλετε με ψωρομιλφέιγ Κωνσταντινίδη και φασολάδες. Να ζήσετε, θενκς για τη συμμετοχή σας.

Ως όνομα εταιρείας, ανώτερο από όλα αυτά που γράφεις είναι προφανώς της Seasonic. Τι φασόλι θα σου βγάλει ένα συγκεκριμένο εξάρτημα, ποτέ δεν το ξέρεις. Αν θες να μείνεις Ελλάδα στις τιμές που δίνεις, πας για το AX από το You. γ) θα πήγαινα στο Seasonic X αν ήμουν βέβαιος ότι δε θα χρειαστώ πάνω από 650. Αλλιώς στο 850άρι XFX. Αν το τροφοδοτικό σου είναι προβληματικό, εντός εγγύησης κι επιστρέφουν χρήμα, imho δοκίμασε να πάρεις μετρητά στο χέρι ώστε να μη δεσμεύεσαι από την ποικιλία τους.

αν προσέξεις η κοπή είναι διαφορετική, νομίζω ελάχιστοι κόβουν στην Ελλάδα με τον αγγλοσαξωνικό τρόπο. http://www.athinorama.gr/umami/food/articles/?id=2276 «Όταν αναφερόμαστε στην κοπή του κρέατος, δύο είναι οι σχολές που κυριαρχούν: η γαλλική και η αμερικάνικη. Η γαλλική παράδοση στην κοπή και την αξιοποίηση των κομματιών του κρέατος ανάλογα με τη χρήση για την οποία προορίζονται είναι φημισμένη. Στην Ελλάδα το κρέας εισάγεται κατά βάσιν σε μεγάλα κομμάτια, τα οποία απευθύνονται στο λιανεμπόριο και κόβονται από τους κρεοπώλες σύμφωνα με την ελληνική πρακτική και την παραδοσιακή ζήτηση. Εισάγονται ωστόσο και κομμάτια έτοιμα για χρήση σύμφωνα με τη γαλλική ή την αμερικάνικη κοπή. Το brisket, το κομμάτι από το στήθος του βοδινού το οποίο βρίσκεται κάτω ακριβώς από τα πέντε πρώτα πλευρά και δεν έχει κόκαλα, η καρδιά του φιλέτου ή rib-eye ή noix d’entrecote, η κόντρα ή sirloin ή aloyau, το φιλέτο ή filet-steak ή filet και η καρδιά του φιλέτου ή rump steak ή coeur du rump θεωρούνται τα πιο τρυφερά και κατάλληλα για τη σχάρα κρέατα. Στην αμερικάνικη κοπή, το μεγαλύτερο κομμάτι είναι το porterhouse steak, από το tenderloin, και το round steak από το sirloin, ενώ από το μοσχάρι κορυφαίο θεωρείται το rib chop.»

Αγάπη δοκίμασε και το εκμέκ του Κωνσταντινίδη. Πρόσφατα δοκίμασα και το παγωτό parfait, δεν ειν΄ κακό. Αντιθέτως έχω διακόψει τις επισκέψεις στο μαγαζί δίπλα του. Απάκια, σύγκλινα κλπ εκτός από τις top ιδέες για ομελέτες, στραπατσάδες και παρόμοια, τα είχα βάλει μια φορά και σε μια τάρτα με πράσο αντί για bacon. Από εδώ είχα πάρει την ιδέα, δεν έβαλα πορτοκάλι γιατί δεν μου πολυαρέσει σε φαγητά. Οι γίγαντες τρομερό φαΐ, respect

[MENTION=4171]deninho[/MENTION] θέλουν ερώτηση για τα κόστη αποστολής, ρωτάς στη φόρμα που θα βρεις στο μήνυμα αυτό. [MENTION=16220]sotoscorfu[/MENTION] καθυστερημένα καλορίζικη η οδοντόκρεμα :tongue:

όλα σε καλύπτουν, επιλέγεις ό,τι καλύτερο για εσένα. Δεν αναιρεί το ένα το άλλο, απλώς μερικοί προσφέρουν -στα λόγια τουλάχιστον- το κάτι παραπάνω, άλλοι όχι κι αρκετοί έχουν την τάση να κρύβουν μέχρι να ζοριστούν κομμάτια της όλης εικόνας, προσπαθώντας να μεταθέσουν ευθύνες αλλού. Μερικές φορές αξίζει να το κυνηγήσεις παραπάνω, άλλες φορές όχι ακόμη κι αν «κερδίσεις» τελικά.