mstrsensei

Μία ερώτηση για τη σήμανση της ξυλείας ραμποτέ. Επειδή ραμποτέ κυκλοφορούν εμποτισμένα και ανεμπότιστα, και συχνά σε χώρους πώλησης υπάρχουν γενικές περιγραφές, αλλά όχι σαφής ένδειξη, γνωρίζετε αν υπάρχει κάποια σήμανση που να πιστοποιεί αν η ξυλεία έχει εμποτιστεί ή όχι; (Για παράδειγμα κάποια χρωματική σήμανση στις άκρες τέτοιων ξύλων, ή εναλλακτικά άλλες μέθοδοι για να εξακριβώσουμε αν τα ξύλα είναι εμποτισμένα).

Αν κάποιος ψάχνει κρουστικό δραπανοκατσάβιδο μπαταρίας για diy ενασχόληση, το Leroy Merlin έχει δυο B&D σε καλές τιμές. Το 12V είναι αρκετά καινούργιο και είναι ένα από τα πιο ελαφριά κρουστικά που κυκλοφορούν στην αγορά με βάρος περίπου 1200gr και ονομαστική ροπή στρέψης 40Nm. Έρχεται με μπαταρία 1,5Αh και υφασμάτινη θήκη, και κοστίζει λίγο κάτω από 50 ευρώ. Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες η τιμή του είναι συνήθως υψηλότερη. https://www.leroymerlin.gr/gr/ergaleia/ilektrika-ergaleia/drapana/drapanokatsavido-kroustiko-mpatarias-black--decker-bdchd12s1-xj-12v-62293105/ Το 18V έχει αρκετά καλές κριτικές και το έχουν στα 60 ευρώ. https://www.leroymerlin.gr/gr/ergaleia/ilektrika-ergaleia/drapana/drapanokatsavido-kroustiko-mpatarias-black--decker-bdchd18-qw-18v-62274373/

Ιδανικά θα ήταν χρήσιμο να διαβάσουμε όλοι τη συμφωνία ολόκληρη (όχι μόνο οι συμμετέχοντες σε αυτή τη συζήτηση), ως πολίτες, αλλά ο ελεύθερος χρόνος είναι πολυτέλεια σε κάποιες περιπτώσεις και ένα κείμενο τέτοιας φύσης δεν κρίνεται ως "μεγάλο ή μικρό" βάση σελίδων, αλλά βάση των παραπομπών και των ειδικών γνώσεων που απαιτεί για τη μελέτη και ανάλυσή του. Συνεπώς η επίσπευση των διαδικασιών και ο ελάχιστος χρόνος συζήτησής του μέχρι την υπογραφή του, δεν αφήνουν το χρόνο για ουσιώδη ανάλυση, (στοιχείο από μόνο του ύποπτο και προβληματικό), εκτός κι αν αρκούμαστε στην ερμηνεία που δίνεται από τον εκάστοτε κομματικό μηχανισμό. Θα μπορούσα κι εγώ να προτείνω ιδανικά όσοι σχολιάζουν όχι απλώς να διαβάσουν ολόκληρη τη συμφωνία, αλλά κυρίως να προσπαθήσουν να την κατανοήσουν. Από την πλευρά μου θα συνεχίσω να τη διαβάζω προσπαθώντας να δω τις συνέπειές που θα μπορούσε να έχει στο μέλλον της πατρίδας μας. Εκτιμώ δε πως η προτροπή σου να διαβάσω τί προβλέπει το δίκαιο της θάλασσας, οφείλεται στην άγνοια της διπλωματικής γλώσσας (που λογικά έχουμε οι περισσότεροι αν όχι όλοι σε ένα τέτοιας φύσης forum), σχετικά με την επισήμανση που έκανα για την ΑΟΖ και τα επικίνδυνα χαρακτηριστικά που μπορεί να κρύβει. Συνοπτικά επισημαίνω πως το δίκαιο της θάλασσας ισχύει ούτως ή άλλως εφόσον έχουν ήδη προσχωρήσει σε αυτό, συνεπώς η αναφορά δε γίνεται ως πλεονασμός, αλλά για να επικυρώσει συμφωνίες που αναφέρονται στο άρθρο 18 στο οποίο και παραπέμπει. Αν λοιπόν έχεις γνώση τί περιλαμβάνουν οι συμφωνίες που αναφέρονται μόνο ονομαστικά (ως συμφωνία περί ζητημάτων υδρο-οικονομίας για παράδειγμα ή "άλλες που έχουν εντοπιστεί") και μέρος των οποίων έχει συναφθεί σχεδόν 60 χρόνια παλαιότερα μεταξύ Ελλάδας και Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας (υπό άλλες συνθήκες και με διαφορετική ισορροπία ισχύος μεταξύ των δύο μερών), τότε θα έχει ενδιαφέρον μια περαιτέρω ανάλυση. Προβληματίζομαι δε όταν διαβάζω πως επιχειρείται να βαπτιστεί ως επιτυχία η αναφορά στη συμφωνία πως "Έκαστο μέρος δια της παρούσης αναλαμβάνει την δέσμευση κι επίσημα δηλώνει ότι τίποτα στο Σύνταγμα του, όπως ισχύει σήμερα ή θα τροποποιηθεί στο μέλλον, μπορεί ή θα μπορούσε να ερμηνευτεί ότι αποτελεί ή θα μπορούσε να αποτελέσει βάση για οποιαδήποτε διεκδίκηση οιασδήποτε περιοχής δεν περιλαμβάνεται στα υφιστάμενα διεθνή του σύνορα». Αν το κέρδος από τη συμφωνία είναι η κοινή απάλειψη αλυτρωτικών βλέψεων από το Σύνταγμα, στη συμφωνία με ένα μικρό κράτος που βρισκόταν εκτός διεθνών οργανισμών (μεταξύ άλλων λόγω τέτοιων πρακτικών), τότε πραγματικά κάποιοι έχουν θέσει τον πήχη της διπλωματικής επιτυχίας επικίνδυνα χαμηλά. Η ιθαγένεια Μακεδόνας / Πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, μοιάζει με πλεονασμό αξιοποίησης του ονόματος Μακεδονία, το δε βουλγαροσερβικό γλωσσικό ιδίωμα με σλαβικό αλφάβητο, που πήρε και αυτό το όνομα της Μακεδονικής γλώσσας απλά επιδεινώνει περαιτέρω τις συνέπειες της συμφωνίας. Συνεπώς όταν το ίδιο σου το κράτος αποδέχεται ως Μακεδόνες, πολίτες της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας που μιλούν Μακεδονικά, τους πολίτες ενός κράτους που απλά προσθέτει ένα γεωγραφικό προσδιορισμό στην ονομασία του, η γλώσσα και η ταυτότητα γίνονται πρόσφορο υλικό κρατικού αλυτρωτισμού. Ακόμα χειρότερα δε, το άρθρο 7 στο οποίο παραπέμπει για διευκρίνιση της ιστορικής ταυτότητας, δεν καθοριζεί, όπως θα όφειλε να έχει διασφαλίσει η Ελληνική πλευρά, πως η ιστορική ταυτότητα της Αρχαίας Μακεδονίας και των αρχαίων Μακεδόνων, είναι μέρος του Αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Γενικολογεί αναφέροντας πως "τα χαρακτηριστικά του Δεύτερου Μέρους, δεν έχουν σχέση με τον Αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό", αφήνοντας χώρο σε όποια εθνικιστική κυβέρνηση ανέλθει στη χώρα αυτή, να συνεχίσει να διεκδικήσει μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως στο παρελθόν με τον ισχυρισμό πως οι Αρχαίοι Μακεδόνες δεν αποτελούσαν Ελληνικό φύλο. Σε αυτό το πεδίο, οι διατυπώσεις της συμφωνίας έπρεπε να είναι σαφείς κατηγορηματικές και δεσμευτικές και να αναφέρουν για παράδειγμα πως το Δεύτερο Μέρος αποδέχεται πως δεν έχει καμία ιστορική σύνδεση με την Αρχαία Μακεδονία και τους Αρχαίους Μακεδόνες οι οποίοι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Εξίσου σύνθετο είναι το ζήτημα που αφορά τις εμπορικές χρήσεις κι ονομασίες, το οποίο μάλιστα παραπέμπεται προς επίλυση σε ένα χρονικό σημείο που θα βρίσκεται μετά την κύρωση της συμφωνίας από την Ελληνική πλευρά. Η ρύθμιση των εμπορικών χρήσεων του «Μακεδονία-ικός» θα εμπλέξει δεκάδες επιχειρήσεις και προϊόντα, καθώς πρακτικά θα απαγορευθεί η αποκλειστική χρήση του όρου και στις δύο χώρες, συνεπώς προϊόντα ή εταιρικοί τίτλοι που μέχρι τώρα είχαν στην ονομασία τους το "Μακεδονία-ικός", στην Ελλάδα ή στην πΓΔΜ, θα πρέπει να αλλάξουν τις ονομασίες προσθέτοντας το συνθετικό είτε "Ελληνική Μακεδονία-ικός" είτε σε "Βόρεια Μακεδονία-ικός". Έχοντας μάλιστα αποδεχθεί με βάση αυτή την κακή συμφωνία πως οι γείτονες κρατούν τις συντμήσεις του ονόματος στο Διαδίκτυο, το σημείο αφετηρίας μας ήδη είναι αρνητικό! Με βάση αυτές τις λίγες αναφορές σε λίγα από τα άρθρα, διαφαίνονται σημαντικά προβλήματα, που απαιτούν περαιτέρω ανάλυση, διεξοδική συζήτηση και ζυμώσεις οι οποίες όμως ουδέποτε θα γίνουν γιατί αυτοί που "έτρεξαν" τη συμφωνία προτίμησαν να την περάσουν "εν κρυπτώ" με την ελάχιστη δυνατή διαβούλευση και την ελάχιστη δυνατή συστράτευση.

Έχοντας διαβάσει ένα μεγάλο μέρος της συμφωνίας όπως αυτή έχει δημοσιευτεί, μένω με την απορία πόσο χειρότερη θα μπορούσε να γίνει, όταν στην πραγματικότητα οι επισπεύδοντες και αυτοί που βρίσκονταν σε δύσκολη θέση ήταν οι διαπραγματευτές της γειτονικής χώρας. Σε κάθε σχεδόν πεδίο, γίνονται εκχωρήσεις από την πλευρά μας σημαντικών δικαιωμάτων με μοναδική ουσιώδη παραχώρηση από την πλευρά των Σκοπιανών την προσθήκη ενός συνθετικού που παραπέμπει με τη μορφή της υπόλοιπης συμφωνίας σε μια υπόνοια πως πρόκειται για μέρος χώρας, που έχει διασπαστεί. (Στις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις τέτοιες ονομασίες παραπέμπουν σε κοινό έθνος το οποίο έχει διασπαστεί σε επιμέρους κράτη, άρα δημιουργώντας στην πραγματικότητα μεγαλύτερο πρόβλημα αλυτρωτισμού από αυτό που μέχρι τώρα υπάρχει). Όταν εκχωρείς ουσιώδεις και καθοριστικές έννοιες όπως η ιθαγένεια και η γλώσσα, και ουσιαστικά βαπτίζεις Μακεδόνες που μιλούν Μακεδονικά ένα πολυσυλλεκτικό μόρφωμα, από Σλαβικής, Βουλγαρικης και Αλβανικής καταγωγής πολίτες, με μια γλώσσα που είναι στη βάση της Σλαβική, δημιουργείς με δική σου ευθύνη ένα νέο δεδομένο με ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες βραχυπρόθεσμα αλλά κυρίως μακροπρόθεσμα. Στην πραγματικότητα δημιουργεί με την επικύρωση της Ελληνικής κυβέρνησης, εθνική ταυτότητα εκεί που δεν υπάρχει! Διαβάζοντας μάλιστα τη συμφωνία για την παραχώρηση σε διμερές επίπεδο δικαιωμάτων ΑΟΖ στη γειτονική χώρα (και όχι μόνο), καθίσταται ακόμη πιο σαφές πως πρόκειται για μία συμφωνία με επικίνδυνα χαρακτηριστικά, που αντί να έρθει στο φως και να συζητηθεί διεξοδικά, έρχεται με τον πιο βιαστικό και ύποπτο τρόπο με μια απροκάλυπτη τάση να περάσει με τον ελάχιστο δυνατό έλεγχο. Η δε "αναμασημένη" άποψη πως το μικρό γειτονικό κράτος έχει αναγνωριστεί από 140 χώρες, έχει μεν τη βάση της για την αφετηρία της διαπραγμάτευσης, αλλά η ουσία είναι πως η Ελληνική διπλωματία με όλα της τα προβλήματα έχει κατορθώσει να σφραγίσει το δρόμο του κρατιδίου προς δύο θεμελιώδεις για την πορεία του οργανισμούς, δημιουργώντας πολύ μεγαλύτερη πίεση από όση έχει στην πραγματικότητα η Ελληνική πλευρά. Συνεπώς, η σημερινή κυβέρνηση κατόρθωσε σε ένα θέμα στο οποίο προσφάτως βρισκόταν σε θέση ισχύος, με το χρόνο και τις συνθήκες να πιέζουν την απέναντι πλευρά, να κερδίσει τα απολύτως ελάχιστα και να χάσει πάρα πολλά με ανυπολόγιστες συνέπειες μεσομακροπρόθεσμα.

Δεν έχω δοκιμάσει το κρουστικό που σε ενδιαφέρει, όμως το 20 Li C3 που ανήκει στην ίδια σειρά , ως τώρα τα πάει καλά σε κατασκευές με ξύλο και αλουμίνιο. Είναι αρκετά εργονομικό και η ροπή στρέψης είναι επαρκής για τις περισσότερες εργασίες. Αν συνυπολογίσεις πως δεν είναι κρουστικό και είχε 50 ευρώ και πως το εργαλείο που αναφέρεις κοστίζει συνήθως 60 ευρώ στις μεσογειακές χώρες που κυκλοφόρησε, τότε η αγορά του μοιάζει συμφέρουσα από τη στιγμή που καλύπτει τις ανάγκες σου. (Μάλλον οι Πορτογάλλοι είναι αρκετά μπροστά σε καταναλωτική συνείδηση.)

Οι απογυμνωτές καλωδίων αυτού του σχεδιασμού είναι χρηστικοί, με το μειονέκτημα πως οι κόγχες συγκράτησης σε κάποιες περιπτώσεις τραυματίζουν ελαφρά τη μόνωση (συνήθως στο βαθμό που φαίνεται στο screenshot). Με την κατάλληλη ρύθμιση ανάλογα με το πάχος του καλωδίου, το φαινόμενο περιορίζεται αρκετά.

Καλημέρα, παραθέτω ένα σύντομο βίντεο με τεχνικές σύνδεσης ξύλων (από την Ιαπωνία), που ίσως το βρουν χρήσιμο όσοι ασχολούνται με κατασκευές.

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα και είναι λογική η απορία, οπότε ακολουθεί μια σύντομη διευκρίνιση. Το Parkside έχει αγοραστεί πριν από 3 ημέρες και είναι αχρησιμοποίητο στο κουτί του, οπότε υπάρχει η δυνατότητα να επιστραφεί, αν κριθεί πως η λύση του Maktec είναι καλύτερη.

Καλησπέρα, επειδή πρόσεξα πως στο forum συμμετέχουν μάστορες με αρκετή πείρα στη χρήση ανάλογων εργαλείων, θα ήθελα τη γνώμη τους για ένα δράπανο μπαταρίας που φαντάζει ως προσφορά κρίνοντας από το ιστορικό και τις τιμές στο εξωτερικό. Έχοντας αγοράσει πρόσφατα το PARKSIDE PABS 20-Li C3 στα 50 ευρω, έτυχε λίγες ημέρες αργότερα να δω την περίπτωση του MAKTEC 14.4V MT070E γύρω στα 67 ευρώ. Η χρήση για την οποία προορίζεται είναι κυρίως μικρές και μεσσαίες κατασκευές με ξύλο, δευτερευόντως κάποιες εργασίες σε μέταλλο και σπανίως ίσως να γίνει καμία μικρή χρήση σε σκυρόδεμα, αν κρίνω πως δε χρειάζεται να βγει από τη θήκη του το 25χρονο κρουστικό ρεύματος της Kress που έχω. Συνοπτικά ψάχνω για ένα all around δραπανοκατσάβιδο που θα αναλάβει το φορτίο που είχε μέχρι τώρα ένα παλαιό πράσινο Bosch 9,6V με μπαταρίες Ni-Cd. Για να βοηθήσω παραθέτω μερικά από τα θετικά και αρνητικά που έχω προσέξει στις δυο λύσεις. Το Parkside έχει 3ετή εγγύηση, τσοκ 3mm-13mm, 35Nm ροπής στρέψης και φωτάκι led στη βάση. Το Maktec είναι λίγο ελαφρύτερο, το τσοκ του δέχεται και μικρότερα τρυπανάκια από 3mm, έχει 30Nm ροπής στρέψης, 2 μπαταρίες Li-ion 1,1Ah και καλύτερη, αλλά και βαρύτερη θήκη. Πέρα από αυτά έχει και καλύτερο "όνομα" ως ξαδερφάκι των Makita, αλλά για αυτό το σκέλος περιμένω τη γνώμη ανθρώπων που έχουν δουλέψει αντίστοιχα εργαλεία. Ένα μικρό πλεονέκτημα για το Parkside, είναι πως έχω από την ίδια σειρά (με τον ταχυφορτιστή και ίδια μπαταρία) το πολυεργαλείο και η προοπτική να ενταχθεί στο σετ και κάποιο ακόμα από τα εργαλεία της σειράς μοιάζει ενδιαφέρουσα.