Seafalco

Εξαρτάται από το τι θέλεις να κάνεις ! Από τα λίγα που είδα -γιατί δεν λένε και πολλά !- ... 1. 30 W συνολική ισχύς >>> 5 W ανά κανάλι Καλά φαίνονται για τους σύγχρονους ήσυχους ανεμιστήρες 2. Λειτουργεί μόνο σε VR mode >>> Εντάξει δε χάλασε κι ό κόσμος, αλλά κρίμα είναι για τους PWM ανεμιστήρες! 3. Από ότι είδα έχει manual mode, αλλά αυτό που δεν μπόρεσα να ξεκαθαρίσω είναι αν μπορεί να ανεξαρτητοποιηθεί από τη θερμοκρασία της CPU 4. Δεν είδα να έχει αισθητήρες θερμοκρασίας , συνεπώς ότι παίρνει το παίρνει από τη μητρική, δεν μπορείς να έχεις διαφορετικές ομάδες να λειτουργούν με διαφορετικά προς ψύξη σημεία (π.χ. κουτί, ) 5. Δεν είδα να λέει πουθενά την μέγιστη τάση εξόδου, αλλά βλέπω σε κάθε κανάλι τσοκ και πυκνωτή και τρία ολοκληρωμένα να μανουβράρουν το όλο σύστημα. Μάλλον έχει σε κάθε κανάλι και από ένα DC-DC converter και φτιάχνει τη τάση του κάθε καναλιού (σε review είδα Vout max=12,12 Vdc ) που είναι καλό ! Θέλει λίγο ψάξιμο, αλλά αν δεν είσαι control-freack, νομίζω ότι έχει πολλές ελπίδες να είναι μια καλή αγορά!

Όμορφο φαίνεται ! Αλλά για πες και καμιά κουβέντα παραπάνω για το πως και το τί! Καμιά φωτό από την κατασκευή παίζει ?

Μια χαρά είναι και τα βύσματα (Fast ON), αρκεί να είναι καλή ποιότητα ! Όμως εδώ λόγω περιορισμένου χώρου (έπρεπε να περάσουν και διάφορα καλώδια από κάτω) είχα λυγίσει τους ακροδέκτες του διακόπτη, οπότε η κόλληση ήταν μονόδρομος. Η κόλληση είναι η κλασική των ηλεκτρονικών (60-40) αν θυμάμαι καλά. Κολλάει πολύ καλά, αρκεί να μην περιμένεις στο σημείο μεγάλες θερμοκρασίες λειτουργίας, όπου εδώ φυσικά λόγω πλαστικού δεν επιτρέπονται αλλά ούτε και αναμένονται! Αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι ο διακόπτης και ειδικά το άν ανοιγοκλείνει γρήγορα και το αν οι επαφές του έχουν θρόμβους σκληρομέταλου, για μην φθείρονται, γιατί κυκλοφοράνε διάφοροι που δεν έχουν τίποτε τέτοιο, απλά έρχονται σε επαφή τα λαμάκια του μπρούτζου, στεγνά μεταξύ τους ! ! ! Όσον αφορά την ίδια την κόλληση, θα μπορούσε να γίνει και καλύτερη (νε περαστεί το σύρμα μέσα από τις τρύπες των ακροδεκτών του διακόπτη, αλλά προτίμησα την ευκολία μιας και τα αναμενόμενα ρεύματα είναι μικρά!

Όχι, δεν ;eχει σχέση το μέγεθος της Noctua ! Μπορεί να μπει επάνω -πίσω ανεμιστήρας, αλλά για να είναι λειτουργικός και να μην κάνει ζημιά, θα πρέπει να εξασφαλίσεις με κάποιο διάφραγμα , ότι ο αέρας εξόδου δε θα ξαναμπαίνει στο κουτί να τροφοδοτήσει την είσοδο της ψύκρας με θερμότερο από το κανονικά αέρα! Πάρε ιδέα από το spoiler του @Lazy Dog για το διάφραγμα.

Καλησπέρα σε όλη τη παρέα! Ο καύσωνας καλά κρατεί κι εγώ κλεισμένος στο σπίτι με τσίτα το A/C κάνω ελαφρές εργασίες! Συνέχεια λοιπόν της κατασκευής του φωτιστικού για φωτογραφίσεις . . . Επόμενο ζήτημα η προετοιμασία της βάσης για το ντουί της λάμπας, το οποίο θα στερεωθεί πάνω στο λαμάκι με τα δυο δαχτυλίδια στερέωσης που συνοδεύουν το ντουί. Και για να έχουμε τη δυνατότητα αποσυναρμολόγησης χρησιμοποιήθηκαν φυτευτά πάσα. Η όλη προσπάθεια με την στήριξη του ντουί, ήταν απαραίτητη, για βρεθεί το φωτοβόλο τμήμα της λάμπας, έξω από το βαθούλωμα που έχει στο κέντρο του το κάτοπτρο και παράλληλα η κορυφή της λάμπας να μην προβάλει πιο έξω από το επίπεδο που ορίζουν τα χείλη του κατόπτρου, γιατί εκεί θα μπει ένα διάφραγμα διάχυσης (defuser) για σκορπίζει το φως ομοιογενώς χωρίς να δημιουργεί έντονες ανακλάσεις . Η σταθεροποίηση του ντουί ήταν πολύ καλή και το κεντράρισμά του σωστό, καθώς η λάμπα μπαίνει χωρίς κανένα πρόβλημα και όπως φαίνεται και στις επόμενες φωτογραφίες, το κενό γύρω από τη βάση της λάμπας δίνει ένα περιθώριο για να δροσίζονται τα ηλεκτρονικά της. Ε και αφού τη βάλαμε . . . να μην ανάψουμε και λίγο, έστω και με "αεροκύκλωμα" ! Μέχρι εδώ μια χαρά πήγε το πράγμα, αλλά θέλουμε και ένα διακόπτη για να το αναβοσβήνουμε , μη τρέχουμε στην πρίζα ! Είχα το κατάλληλο κουτάκι και από αλουμίνιο μάλιστα, οπότε . . . Ακινητοποίηση με δυο μικρές σκύλες της βάσης του ντουί πάνω στη βάση του κουτιού που θα φιλοξενήσει το διακόπτη και τρύπημα για να έχω ακριβώς στην ίδια θέση τις αντίστοιχες τρύπες . Σειρά έχει η συναρμολόγηση των δύο . . . Εδώ όμως είναι μαι ευκαιρία να δούμε ένα ακόμα εργαλείο που είναι μικρό μεν, "θαυματουργό" δε, ένα συγκρατητή παξιμαδιών της Tactix . Πλεονέκτημά του ότι πιάνει το παξιμάδι από το εσωτερικό του και έτσι μπορείς να έχεις βοήθεια σε μια από τις δύσκολες τοποθετήσεις , όπου η πρόσβαση είναι βασικά από εμπρός! Από το ντουί έρχονται τρία καλώδια, τα δύο της λάμπας και το τρίτο (κιτρινοπράσινο) είναι της γείωσης του ντουί. Στην προκείμενη περίπτωση αυτό δεν χρειαζόταν, αλλά η λάμπα προέρχεται από άλλη χρήση (φώτιζε το εργαστήριο πριν) οπότε είχα βάλει τότε και την γείωση επάνω! Με τη βοήθεια του εργαλείου της Tactix, η στερέωση του κουτιού πάνω στη βάση του ντουί , ήταν παιχνίδι και ακολούθησε το πρώτο βήμα των συνδέσεων, που είναι να πάνε τα καλώδια του ντουί μέσα στο κουτί ! Εδώ για λόγους ασφαλείας, χρησιμοποιήθηκε για την κάλυψη των καλωδίων, μακαρόνι με υαλοΰφασμα, επενδυμένο με σιλικόνη, είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στις τριβές. Επιπλέον, η οπή διέλευσης του καλωδίου ντύθηκε με ελαστικό grommet (λαστιχάκι διελεύσεως , το όνομά του! ) Σειρά έχει το καπάκι του κουτιού και το άνοιγμα της τρύπας που θα φιλοξενήσει τον ίδιο το διακόπτη . . . Το σεγάκι του κοσμηματοποιού, με καλό βοηθό τη διχαλωτή βάση κοπής, κάνει θαύματα σε αυτές τις δουλειές ! ! Αυτό που δεν ήταν και τόσο καλό ήταν το σημάδεμά μου, καθώς η οπή απεδείχθη ελαφρά μεγαλύτερη από ότι έπρεπε και αναγκάστηκα για να πιάσουν σωστά τα "αυτάκια" του διακόπτη να στενέψω λίγο την οπή , στα κρίσιμα σημεία, κάνοντας τέσσερα πατήματα με ένα ζουμπά. Ο διακόπτης είναι rocker διπλός ON-OFF (DPST) και στάθηκε μια χαρά . Μπήκε και το καλώδιο τροφοδοσίας στο κουτί χρησιμοποιώντας ένα ειδικό στυπιοθλίπτη, που ταυτόχρονα προστατεύσει το καλώδιο και το συγκρατεί στη θέση του ! Στα εύκαμπτα καλώδια μπήκαν ακροχιτώνια που προστατεύουν τα συρματάκια τους από το σφίξιμο στην κλέμα και οι συνδέσεις πάνω στο διακόπτη γίνονται με κόλληση για καλή αντοχή και στο όλο σύστημα προστίθεται και γείωση διότι θα υφίσταται πολύ ταλαιπωρία . . . οπότε κάλιο γαϊδουρόδενε παρά . . . Έτοιμες και οι υπόλοιπες καλωδιώσεις και το κουτί μετά διακόπτου κλείνει! Και έτοιμος ο διακόπτης και η βάση της λάμπας μας, αλλά και το φωτιστικό μας μέ ένα πρόχειρο defuser από ρυζόχαρτο ! Μέχρι εδώ το πράγμα πήγε "ρολόι"! Αλλά έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο εγχείρημα, αυτό της κατασκευής του βραχίονα στήριξης, όμως αυτό στο επόμενο post! Για την ώρα, καλό μεσημέρι σε όλους και καλές βουτιές στους παραθερίζοντες !

Καλημέρες! Πολύ σωστά το λες @Lazy Dog , χρειάζεται ένα διάφραγμα και μάλιστα επιμελημένο, σαν αυτό που έκανες εσύ! Εάν γίνει αυτό, τότε μπορεί να παίξει θετικό ρόλο ο επάνω ανεμιστήρας εφόσον μπει στην πιο πίσω θέση. Προφανώς στο σχεδιασμό τους δεν έχουν προβλέψει και τόσο καλά την επίδραση της αισθητικής παρέμβασης του "κλειστού" επάνω καπακιού. Ακόμα και 3χ120 να βάλεις επάνω, μένουν κενά για την ανάπτυξη θερμικών βραχυκυκλωμάτων, οπότε αν θες το βέλτιστο . . . το διάφραγμα δεν το γλυτώνεις ! Γενικά το θέμα με την καθοδήγηση της ροής των επιμέρους ρευμάτων αέρα, δεν έχει την προσοχή που του αξίζει, και δε μιλάω μόνο για τους κατασκευαστές κουτιών, αλλά και για τους κατασκευαστές καρτών! Σε πολλές κατασκευές τους υιοθετούν μεγάλους ανεμιστήρες (πράγμα που κάνει καλό στο θόρυβο) και αναγκαστικά ένα μεγάλος μέρος του θερμού αέρα που βγάζουν, διαχέεται ελεύθερα και πάλι μέσα στο κουτί! Και εκεί ένα διάφραγμα θα βοήθαγε, αλλά η ποικιλία των συνθέσεων αφήνει σαν μόνο δρόμο το DIY. Που δεν είναι καθόλου κακό ! Αλλιώς η χαρά του modding θα ήτανε "μισή" ! Και για να μην τα πολυλέω . . . κάθε σύνθεση είναι και μια άααλλη υπόθεση !

Αν θέλεις να βάλεις έναν ανεμιστήρα στην επάνω πλευρά του κουτιού, δεν έχει νόημα να τον βάλεις σαν εισαγωγής. Θα πρέπει να μπεί σαν εξαγωγής και μάλιστα, η καλύτερη θέση είναι αυτή που είναι πλησιέστερα στην πίσω πλευρά του κουτιού (ροζ βέλος) . Έτσι η ψύκτρα δεν θα στερείται του δροσερού αέρα της, αντίθετα θα υποβοηθείται καθώς όσος ζεστός αέρας βγάζει , θα φεύγει αμέσως από το κουτί , χωρίς να ανατροφοδοτεί την ψύκτρα! Θα έχεις μια καλά καθορισμένη ροή του αέρα , από εμπρός και κάτω προς τα πίσω και πάνω, που συνδυάζει σωστά και την φυσική ανοδική τάση του θερμού αέρα! Για την κάρτα γραφικών : Αυτή η διάταξη της ψύκτρας της έχει ένα θέμα , αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι , ένα μέρος από τον αέρα της κάρτας θα ανακατεύεται με τον δροσερό αέρα που έρχεται απέξω και θα τροφοδοτεί την ψύκτρα της CPU. Η λύση είναι μπερδεμένη και δύσκολη, οπότε μια καλή κυκλοφορία του αέρα και η αποφυγή των έντονα θετικών πιέσεων (χωρίς αυτές βέβαια να γίνουν αρνητικές! ) θα βοηθήσει τη κατάσταση. Παίξε με τις στροφές του επάνω /πίσω ανεμιστήρα να δείς που είσαι καλύτερα. Επίσης να παρακολουθείς την πίεση του κουτιού, για να ρυθμίσεις σωστά τις στροφές όλων των ανεμιστήρων με βάση το θόρυβο , αλλά και την απόδοσή τους. Καλή συνέχεια, και αφού έχεις διάθεση για ψάξιμο , για γράψε και εδώ , τι αποτελέσματα έχεις !

Κατασκευή ενός αλουμινένιου φωτιστικού φωτογράφισης, με αναδιπλούμενο βραχίονα. Το έχετε καταλάβει φαντάζομαι, ότι η "αναβίωση" παλιών αντικειμένων και η επαναφορά τους σε χρήση, έστω και με κάπως διαφορετική μορφή, είναι μια πρόκληση που μου φαίνεται πολύ προκλητική, αν δε αυτό μας κάνει και οικονομία , ε τότε δεν μπορώ να αντισταθώ ! ! Αυτό που θα σας παρουσιάσω είναι ένα μικρό project κατασκευής ενός φωτιστικού για φωτογράφιση (soft box που λένε και στο χωριό μου ! ) Για τις ανάγκες φωτισμού των ψυκτρών όσα φωτιστικά και να έχεις . . . δεν φτάνουν πόσω μάλλον όταν δεν έχεις ! ! ! Χρειαζόμουν ένα δυνατό φωτιστικό με αρκετά μεγάλη φωτιζόμενη επιφάνεια, όμως ο χώρος μου δεν χωράει κλασικό Soft box με τίποτα! Οπότε . . . έρευνα στο θησαυρό και ευρέθη ! ! ! Εν αρχή λοιπόν ήταν ένα αλουμινένιο κάτοπτρο από μια αρχαία λάμπα προβολέα των 500W . . . . . . από το οποίο αφαιρέθηκαν όλα τα άχρηστα εξαρτήματα, όπως η ορειχάλκινη βάση της λάμπας . Ένα καθάρισμα όσο μπορούσα καλύτερο και αρχή επεξεργασίας: Κεντράρισμα και δυο ομόκεντροι κύκλοι οδηγός για το τρύπημα και τη διαμόρφωση Κόψιμο αρχικά με τη σέγα . . . . . . με τους απαραίτητους ελέγχους αν το πριόνι της "αρμενίζει" σωστά και κόπηκε η οπή στα όρια του εσωτερικού κύκλου. και μετά διαμόρφωση πάνω σε τάκο σφιγμένο στη μέγγενη . . . Δεν χρησιμοποίησα μεταλλικό σφυρί, γιατί το υλικό είναι μαλακό και επιτρέπει τη χρήση και ελαφρότερων μέσων διαμόρφωσης , που δίνουν πιο ομαλά και ελεγχόμενα αποτελέσματα! Το αλουμίνιο αυτού του τύπου είναι πολύ μαλακό και κυριολεκτικά συμπεριφέρεται σαν "πλαστελίνη" ! Στη συνέχεια πήρα με μια φαρδιά και ίσια λίμα το χείλος κοπής και το ψιλομερεμέτισα (Fine tuning ) Χρησιμοποιώντας σαν "αμόνι" ένα λαστιχόσφυρο. Για να αποκτήσει το κάτοπτρο τη κανονική του ακαμψία, έπρεπε να κλείσω και την τρύπα όπου υπήρχε η ορειχάλκινη βάση της αρχικής λάμπας. Από το θησαυρό ανασύρθηκε ένα παφυλάκι αλουμινένιο και αφού σημαδεύτηκε κόπηκε περιμετρικά με ένα ψαλίδι παπαγάλο. Αυτά έχουν το χαρακτηριστικό ότι μπορούν να κόψουν βαθιά μέσα στη λαμαρίνα χωρίς να την παραμορφώνουν γιατί η λαμαρίνα περνά δεξιά και αριστερά από το ειδικά διαμορφωμένο σώμα του ψαλιδιού χωρίς να πιέζεται από αυτό. Η βασική τους δουλειά είναι να κόβουν σε κύκλο και με αυτό το όνομα είναι γνωστά. Υπάρχουν αριστερόστροφα και δεξιόστροφα ψαλίδια και εδώ χρησιμοποίησα το ψαλίδι που κόβει αριστερόστροφα. Στη συνέχεια ποντάρισμα και τρύπημα του καλύμματος: Με αυτό σαν οδηγό, ανοίχτηκαν οι τρύπες και στο κάτοπτρο. Αρχικά το κάλυμμα στερεώθηκε με δυο αντιδιαμετρικά πριτσίνια με σημάδεμα στο χέρι και μετά οι υπόλοιπες τρύπες του "περάστηκαν" και στο κάτοπτρο με το δραπανάκι. Και έτοιμο το κάλυμμα, στιβαρά στερεωμένο στο κάτοπτρο ! Όπως καταλαβαίνετε εδώ το ζητούμενο δεν είναι η αισθητική πλευρά του πράγματος, αλλά "αυστηρά" η πρακτική του, οπότε δεν έδωσα συνέχεια στο φινίρισμα του "κατόπτρου" ! Μιας και η κουβέντα για το πριτσίνωμα, ας δούμε λίγο τον πριτσιναδόρο που χρησιμοποίησα, γιατί είναι ένα πολύ ευέλικτο εργαλείο και αξίζει να το έχετε υπόψιν! Η κεφαλή του είναι ειδικά σχεδιασμένη για να μπορεί να στραφεί κατά 180 μοίρες , έτσι ώστε να διευκολύνει σε στενόχωρα σημεία . . . Από τη χρήση που του έχω κάνει είμαι πολύ ευχαριστημένος καθώς η δύναμη που χρειάζεται να λειτουργήσει, δεν αλλάζει ανάλογα με τον προσανατολισμό της κεφαλής! Και πάμε να βάλουμε και την λάμπα, που είναι μια λάμπα οικονομίας μεγάλης ισχύος (περίπου 80Watt) , η οποία έχει πολύ μεγάλη βάση (εκεί που έχει τα ηλεκτρονικά της) και αναγκαστικά το ντουί που θα βιδώνει, πρέπει να τοποθετηθεί αρκετά έξω από το κάτοπτρο, αν θέλω το φωτεινό τμήμα της λάμπας να βρεθεί κοντά στην εστία του κατόπτρου. Η βασική ιδέα είναι αυτή, δυο λαμάκια θα στηρίζουν ένα τρίτο που θα έχει το ντουί. Το κακό είναι ότι τα λαμάκια πρέπει να λυγίσουν έτσι που να πατάνε περιμετρικά στα χείλη της οπής του κατόπτρου. Αλλά γι' αυτό συμπτωματικά υπήρχε απάντηση με τη μορφή ενός σιδερένιου τάκου που είχε την "σωστή διάμετρο" ! Μετά τη σχετική σφυρηλάτηση τα λαμάκια υποτάχτηκαν . . . Προσεκτικό αλφάδιασμα και μέτρημα για να κάτσουν τα στηρίγματα συμμετρικά στο άνοιγμα και να μην έχουν κλίση ως προς τον άξονα του κατόπτρου, διαφορετικά η λάμπα θα αρχίσει τα "πείσματα" ! Όταν βρέθηκαν στην σωστή θέση, έγινε και το τρύπημα του χείλους του κατόπτρου και βιδώθηκαν στη θέση τους ! Αυτά για σήμερα και γρήγορα σε επόμενο πόστ έχουμε τη συνέχεια ! Καλό απόγευμα σε όλους και όσοι μπορείτε , ρίξτε και καμιά βουτιά για εμάς !

Α μη νοιάζεσαι ! Έχει και πολύ χειρότερους από εσένα ! ! ! @dfa19mj Να πώ ότι αισθάνομαι ντροπή που δεν το πήρα χαμπάρι είναι αυτονόητο! Αλλά, θα το μελετήσω και θα επανέλθω . . . αφήνοντας εδώ για την ώρα , ένα μεγάλο μπράβο για τη μαστορική δουλειά αλλά και για όλη τη κατασκευή !

Εφούντωσε ο server! ! ! Καλημέρα σε όλους !

Να πάθουν κάτι χειρότερο από τη δική σου περιποίηση δεν υπάρχει περίπτωση. Φαντάζομαι έχουν σκουριάσει λίγο οι γυμνές απιφάνειες και έχουν μαγκώσει (γίνει δύσκολες) οι πένσες στο άνοιξε κλείσε. Πάρε μερικά ζευγάρια γάντια Νιτριλίου για να προστατεύσεις τα δικά σου χέρια και πάρε ένα μαλακό πανί (καμιά παλιά φόρμα βαμβακερή είναι ότι πρέπει! ) Αγοράζεις και μια΄φιάλη WD-40 (και πετρέλαιο μας κάνει αλλά θα βρομάει αφόρητα! ) και λίγο σύρμα κουζίνας (αυτό το συρμάτινο που αποτελείται από πολύ λεπτά συρματάκια και είναι σαν "βαμβάκι", όχι το άλλο που είναι σαν μεταλλικά σφουγκαράκια και αποτελείται από μεταλλικές -ανοξείδωτες συνήθως -κορδελίτσες. ΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ 1. Καθάρισμα αρθρώσεων εργαλείων. Κατ' αρχάς λύνεις όσα εργαλεία λύνουν (π.χ. γαλλικά κλειδιά) και τα κάνεις εξαρτήματα. Ρίχνεις WD-40 στις αρθρώσεις των εργαλείων και αρχίζεις να τα ανοιγοκλείνεις συνεχώς, παρατηρώντας αν βγάζουν λάδι ανακατεμένο με σκουριά από τους αρμούς των αρθρώσεων. Αν βγάζουν, καθάρισμα με το πανί και ξανά WD-40 και κίνηση των αρθρώσεων. Ανάλογα με το πόσο έχουν σκουριάσει, με δυο τρείς επαναλήψεις , η ποσότητα της σκουριάς θα περιοριστεί αρκετά! 2. Συνέχεια έχει το καθάρισμα των γυμνών επιφανειών, τραβάς μια τούφα από το σύρμα κουζίνας και το κάνεις σαν μπαλίτσα (ας πούμε σαν αυγό στο μέγεθος) , του ρίχνεις πάνω WD-40 και αρχίζεις να τρίβεις με αυτό τις χειρολαβές , τις λάμες των κατσαβιδιών και γενικά όλες τις προσιτές επιφάνειες. Μη φοβάσαι αυτό το σύρμα είναι αρκετά σκληρό για να βγάλει τη σκουριά , αλλά είναι πολύ πιο μαλακό από τον χάλυβα κατασκευής των εργαλείων και δεν πρόκειται να τους προκαλέσει καμία φθορά. Απλά θα αφαιρέσει κάθε εύθρυπτο υλικό από πάνω τους όπως είναι η σκουριά ! Αφού καθαρίσουν όσο καθαρίσουν, τα ξεπλένεις με WD-40 και τα σκουπίζεις καλά να στεγνώσουν. 3. Παραπέρα καθάρισμα. Αν η οξείδωση δεν ήταν μεγάλη, κανονικά τώρα θα είσαι ευχαριστημένος με την εικόνα των εργαλείων, αν όμως υπάρχουν ίχνη που επιμένουν ή υπάρχει" μια πατίνα οξείδωσης επάνω τους (σαν να τα έχεις περάσει με κάποιο λεπτό βερνίκι) και μάλιστα αυτή δεν είναι ομοιόμορφη , αλλά υπάρχει κατά περιοχές, τότε τα πράγματα δσυκολέυου, και προχωράς με "δική σου ευθύνη" καθώς πρακτικά αλλοιώνεις το εργαλείο εσύ ο ίδιος, έστω και απειροελάχιστα! Η μηχανική λύση περιλαμβάνει χρήση σκληρότερων μεθόδων καθαρισμού όπως είναι τα λεπτά γυαλόχαρτα (πρόσεξε πολύ λεπτά , με grit πάνω από 1000). Τα ντουκόχαρτα νερού είναι μια πολύ καλή επιλογή ! Τρίψιμο προσεκτικό των επιφανειών και ΜΕΓΑΛΗ προσοχή όταν πας στις κοπτικές επιφάνειες, γιατί απρόσεκτη χρήση μπορεί να τις χαλάσει (να αλλάξουν οι γωνίες τους ) και να μην κόβουν καλά !) Για να δουλεύει καλά το γυαλόχαρτο, χρειάζεται κάποιο υγρό, μπορείς να χρησιμοποιήσεις και πάλι το WD-40. Όταν τελειώσεις ξέπλυμα με WD-40 και καλό στέγνωμα. Κάτι πολύ σημαντικό! Μην χρησιμοποιήσεις τα ντουκόχαρτα με τρόπο που να τους επιτρέψει να πάνε ίχνη από την λειαντική σκόνη τους στις αρθρώσεις των εργαλείων. Θα μπει μέσα στις αρθρώσεις και θα κάνει κακό αντί για καλό ! Αφού τελειώσεις και είσαι ικανοποιημένος, μπορείς να λαδώσεις τα εργαλεία σου και εάν δεν μπορείς να τους εξασφαλίσεις ένα στεγνό περιβάλλον, να τα κρατάς σε μια θήκη στεγανή από το νερό και βάλε μέσα και ένα σακουλάκι Silica jel. Διαφορετικά ένας απλά στεγνός χώρος είναι αρκετός! ΧΗΜΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ Πρόκειται για μια ολόκληρη κατηγορία μεθόδων, όπου τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι υγρά και το αντικείμενο εμβαπτίζεται σε αυτά. Διακρίνονται τρεις οικογένειες χημικών, διαλύματα οξέων, διαλύματα βάσεων και διαλύματα ουδέτερου ΡΗ. Καθαρισμός με οξέα Α. Ισχυρά ανόργανα οξέα, όπως το Υδροχλωρικό, το θειϊκό και το φωσφορικό οξύ. Αυτά έχουν βιομηχανικές εφαρμογές, είναι επικίνδυνα στη χρήση και το διάλυμα καθαρισμού διαβρώνει και το καθαρό μέταλλο! Β. Ισχυρές βάσεις εν θερμώ, όπως η καυστική σόδα, και η καυστική ποτάσα. Και πάλι βιομηχανική εφαρμογή και κατάλληλα μόνο για σιδηρά αντικείμενα, καθώς επιδρούν και διαβρώνουν άλλα κοινά μέταλλα όπως το αλουμίνιο. Β. Οργανικά οξέα, όπως το κιτρικό και το οξαλικό. Πολύ ασφαλέστερη η χρήση τους και εφικτή σε οικιακό περιβάλλον! Δεν επιδρούν στο καθαρό μέταλλο, επηρεάζουν μόνο τη σκουριά. Θέλουν μεγάλο χρόνο επίδρασης, αλλά καθαρίζουν πολύ καλά και κυρίως ακίνδυνα. Γ. Υδατικά διαλύματα ουσιών ουδέτερου PH που χαρακτηρίζονται από το φαινόμενο Chelation, το οποίο βασικά περιγράφει τον τρόπο που τα μόριά τους (chelation agents, ή sequestering agents) συνδέονται με την σκουριά, "γαντζώνονται" σε αυτήν και την αποσπούν από το σίδηρο, και την μεταφέρουν στο υδατικό διάλυμα που τα περιέχει! Εξαιρετικά αποτελεσματικά, ακίνδυνα και φιλικά με το περιβάλλον που αφήνουν καθαρό το άθικτο μέταλλο. Δρουν εξαιρετικά αργά και έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά στην απολύτως καθαρή από λάδια επιφάνεια και στην απορρόφηση του οξυγόνου τη ατμόσφαιρας (απαιτούν ακίνητο το διάλυμα κλπ ) Πρακτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για οποιοδήποτε αντικείμενο μπορεί να βυθιστεί τελείως μέσα στο διάλυμά τους. Προσωπικά έχω χρησιμοποιήσει μόνο τα ελαφρά οργανικά οξέα, και αυτό μόνο περιστασιακά, έτσι δεν μπορώ να σου μεταφέρω ουσιαστική πείρα από αυτά, αλλά πιστεύω ότι ιδιαίτερα η τελευταία μέθοδος που ανέφερα, με τα υδατικά διαλύματα είναι πολλά υποσχόμενη! Χρησιμοποιείται στη βιομηχανία και έχει πίσω της περίπου 40 χρόνια εξέλιξης! Από μια πρόχειρη έρευνα στον ιστό βρήκα αυτά που θα σου φανούν χρήσιμα: https://www.theruststore.com/Evapo-Rust-Gallon-P1C1.aspx Ένα ενδιαφέρον σύντομο άρθρο : https://hubpages.com/technology/Rust-removal-by-chelation Και μια σύντομη παρουσίαση των μεθόδων γενικά: http://www.safetykleen.eu/docs/default-source/white-papers/safetykleen-rust-removal-methods-white-paper.pdf?sfvrsn=2 Νομίζω, ότι δεδομένης της ασφάλειας που παρέχουν , και της ευκολίας χρήσης τους, αξίζει το κόπο να δοκιμάσεις με αυτά τα υλικά, ξεκινώντας βέβαια με υπομονή και από το λιγότερο σημαντικό αντικείμενο ! Καλή συνέχεια !

Λίγο προκατειλημμένο τον βρήκα με τις χειρολαβές ! Βέβαια για τον εαυτό μίλαγε ο άνθρωπος , ε και όταν τα χέρια σου είναι σαν "φτυάρια" δεν σου κάνουν οι πιο μικρές λαβές ! Μου έκανε εντύπωση η προτίμησή του στις ξύλινες λαβές (σαν ηλεκτρολόγος αυτές είναι απαγορευμένες για μένα) δεν έχω κατσαβίδια τέτοια, αλλά η λαβή του Wera και του Felo είναι σχεδόν ίδιες, και όμως κατηγόρησε την πρώτη και θαύμασε τη δεύτερη. Ίσως είναι η αίσθηση που προκαλεί, ίσως η προσωπική προτίμηση, αλλά σαν θιασώτης των Wiha , ποτέ δεν είχα θέμα να γλιστρήσει η λαβή, η να χρειαστώ πολύγωνο σε μικρά νούμερα κατσαβιδιού! Εδώ μιας και αναφέρθηκε, να πω ότι τα Wiha που έχουν μεταλλικό τελείωμα στη λαβή (για να μπορείς να τα χτυπήσεις με σφυρί) δεν έχουν θέμα ασφάλειας όσο ν αφορά στη μόνωση, γιατί αυτό το μεταλλικό άκρο είναι απομονωμένο από την λάμα του κατσαβιδιού!

Μια χαρά ψώνια έκανες ! Αν δε κάνω λάθος μέσα στο blister βλέπω ότι οι ελαφρά κωνικές "πόντες", έχουν επίπεδο άκρο, οπότε μάλλον πρόκειται για ζουμπάδες καρφιών . Ο πριτσιναδόρος, είναι ταμάμ όταν έχεις να πριτσινώσεις κάτι πάνω σε ακλόνητο αντικείμενο, μπορείς άνετα να σπρώχνεις ενώ πρεσάρεις! Μεγειές ! ! !

Στέλιο, πολύ ευφάνταστο το project και ακόμα καλύτερα εκτελεσμένο ! Όσο μου αρέσει που δίνεις ζωή σε "άχρηστα" αντικείμενα ! Τι να σου πω φίλε, αυτό με συγκινεί, είναι σαν να αποτίνεις φόρο τιμής στην "ψυχούλα" που έχει περάσει στα αντικείμενα, τόσο απ΄ τον αρχικό δημιουργό τους , όσο και από τη συνάφειά τους με τους προκατόχους! Προσωπικά το βλέπω σαν μια έμμεση, πλην σαφέστατη δήλωση. . . "Μην το βάζετε κάτω, τίποτε δεν πάει χαμένο, αν δεν παραιτηθούμε από αυτό! " Γι' όλα αυτά, μόνο ένα έχω να πω . . . Εύγε ! ! !

Είχα μείνει με την εντύπωση ότι ήταν κάποια κατασκευή από ένα φίλο σου (συνδυασμός κομματιών) . Αν δεν συμβαίνει αυτό και είσαι μέσα στους χρόνους εγγύησης . . . μη το ψάχνεις καθόλου >>>> R.M.A.

Το θέμα δεν νομίζω να είναι συστηματικό σφάλμα κατασκευής, μάλλον για το συγκεκριμένο κομμάτι πρόκειται. Οπότε, καθώς μια καλά ζυγοσταθμισμένη φτερωτή δεν παράγει κραδασμούς, δεν έχει και νόημα η έρευνα για την απαλοιφή τους! Στην περίπτωση της δική σου , όπου το RMA δεν παίζει, στήνουμε πατέντες !

Και γιατί να το κάνεις αυτό ? Τζάμπα γράφω εγώ ? Στο πρωτεύον έχει θερμικό auto reset διακόπτη και τα τυλίγματα του μετασχηματιστή είναι υπολογισμένα να αντέχουν πολύ. Επιπλέον έχει περιορισμό ρεύματος στο δευτερεύον (ηλεκτρονικά) οπότε είναι ασφαλές, αλλά προσωπικά άμα δεν υπάρχει και μια ασφάλεια , κάπως το νιώθω άβολα ! Οι μετατροπές φαίνονται στις φωτογραφίες: Παραλλήλισα στο διαιρέτη τάσης που χρησιμοποιούσε για να παίρνει δείγμα της τάσης για το συγκριτή, κάποιες πολύ μικρές αντιστάσεις, έτσι η τάση εξόδου του έγινε μόλις 3 V στη συνέχεια διέκοψα το κύκλωμα (η αντίσταση που βλέπεις σηκωμένη ,να στέκεται στο ένα πόδι ) και στην θέση που έμπαινε αυτό το πόδι έβαλα ένα "καρφάκι" ( μπρούτζινο) εκεί επάνω μεταξύ των δύο αυτών άκρων παρενέβαλα (δες τα στριμμένα πάνινα καλώδια δίπλα στο ολοκληρωμένο ) δυο ποτενσιόμετρα (ένα 5.000 Ωμ και ένα 100 Ωμ ) σε σειρά. Και κάποιους πυκνωτές axial 2,2 μF /450 Vdc που φαίνονται που είναι . Ο δρομέας κάθε ποτενσιομέτρου είναι βραχυκυκλώμένος με το μ ενεργό άκρο του ποτενσιομέτρου (τα λευκά καλωδιάκια στη δεξιά φωτό) Σαν κατασκευή είναι απλό γιατί λόγω της μινιμαλιστικής σχεδίασης (που βασίζεται σε ποιοτικά υλικά) είναι εύκολο να καταλάβεις τι παίζει και να παρέμβεις ανάλογα. Και όσο αφορά στη ποιότητα. . . Τώρα το έχω να δουλεύει με ένα μικρό φορτίο για περίπου τέσσερις ώρες, η τάση είναι ρυθμισμένη στα 3,0000 Vdc και οι μεταβολές που παρακολουθώ είναι της τάξης του 0,1 -0,2 mV dc !

Και από μούρα γίνεται, η όχι πολύ γνωστή "Μουρνόρακη" (κάτω τις μουριές τι λέμε μουρνιές) , ή οποία είναι . . . ΠΥΡΑΥΛΟΣ ! ! ! Αυτή είναι για εντριβές ή για να κάνεις πλάκα σε κάποιον! Σαν την κλασική ρακή, τη σύζουμη, δεν υπάρχει ! Ποτό εντός των ανθρωπίνων προδιαγραφών, όχι υγρό για . . . απολίπανση!

Καλημέρα σε όλους ! Αγάπη καλό ταξίδι και να περάσεις τέλεια! Εμείς οι υπόλοιποι, για να καταστρώνουμε σχέδια διακοπών! Έλα και το αργήσαμε λέω !

Γιάγκο , μέσ' το μυαλό μου είσαι! ! ! Εντάξει εγώ το πήγα και λίγο πιο πέρα, αλλά αυτή είναι η ιδέα . . . φυγόκεντρος!

Αξιοποίηση ενός τροφοδοτικού Lambda. Το πάλαι ποτέ, όταν σέρναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα, ακόμα και οι παλιατζήδες είχαν πράγματα αξίας σε εξευτελιστικές τιμές! Εκείνο το καιρό είχα ένα παλαιοπώλη, πολύ ψαγμένο στο στρατιωτικό υλικό και είχα κάνει διάφορα ψώνια, μεταξύ των οποίων και κάποια τροφοδοτικά. Ένα από αυτά έπιασα σήμερα και το τροποποίησα, για να κάνει αυτό που χρειαζόμουν Ο λόγος για ένα τροφοδοτικό στρατιωτικών προδιαγραφών το LAMBDA LNS-X-28 , πράγμα που σημαίνει ότι βγάζει 28Vdc και ρεύμα max=3,4 Adc. Θα μου πείτε , "Ε και τι έγινε?" Έγινε και παραέγινε, γιατί το τροφοδοτικό αυτό είναι Linear και όχι Switching, πράγμα που σημαίνει πολύ χαμηλό θόρυβο. Και συγκεκριμένα: Load και Line regulation = 0,1 % Ripple + Noise = 1,5mv RMS / 5mV p-p Temperature coeficient= 0,03% / oC Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι εντυπωσιακά, δεδομένης της κατασκευής και του μεγέθους του και άκρως απαραίτητα όταν θέλεις ένα εργαστηριακό τροφοδοτικό. Το μόνο κακό στην ιστορία είναι ότι η τάση που βγάζει δεν μεταβάλλεται στα όρια που ήθελα εγώ . . . Μελέτη λοιπόν, ψαχούλεμα, μετρήσεις και κατέληξα στο τι θα έκανα. Πάμε να δούμε . . . Πρίν πω οτιδήποτε άλλο, να πω ότι το τροδοτικό αυτό κατασκευάστηκε κάπου το ΄70 και έχει δουλέψει δεκαετίες ολόκληρες ! Αυτά για να δούμε το θέμα της ποιότητας που βλέπουμε συνήθως και τι τι υπάρχει όταν το χρήμα είναι άφθονο και οι απαιτήσεις μεγάλες! Αρχή λοιπόν με την τροποποίηση του δικτυώματος ανάδρασης και μετατροπή για να μπορέσω να βάλω κάποια ποτενσιόμετρα ρύθμισης της τάσης. Τα ποτενσιόμετρα είναι σύρματος δέκα στροφών και ποιότητας (άσε καλύτερα να μην το σκέφτομαι ! ! ! ) αυτά βρήκα και μέχρι να βρώ καλύτερα θα συμβιβαστώ! Μια πρώτη εικόνα και κατασκευή του καλωδίου τροφοδοσίας και προσθήκη μιας ασφάλειας στο πρωτεύον. Συρμάτωση των δύο ποτενσιομέτρων σε διάταξη Coarse και Fine και έλεγχος . . . Το αποτέλεσμα φέρνει χαμόγελα ικανοποίησης! Το πρώτο μεταβάλει την τάση κατά 25 Vdc (2,5 Vdc ανά στροφή) και το δεύτερο κατά 0,5 Vdc (50mVdc ανά στροφή! ) Έτσι θα μπορώ _ελπίζω - να ρυθμίζω εύκολα την τάση μέ ακρίβεια ενός χιλιοστού του Volt! Στη δεξιά φωτογραφία φαίνονται τα μέτρα προστασίας που πήρα γιατί ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια! Και τώρα πάμε στο καλύτερο . . . το τροφοδοτικό αυτό -όπως και κάθε τροφοδοτικό που σέβεται το όνομά του, έχει δυνατότητα remote sense. Με άλλα λόγια την τάση την ρυθμίζει με βάση την τάση που φτάνει ακριβώς στην είσοδο του φορτίου του και όχι στην έξοδο του τροφοδοτικού. Με τον τρόπο αυτό, αντισταθμίζει την πτώση τάσης λόγω των ωμικών απωλειών στα καλώδια που συνδέουν το τροφοδοτικό με το φορτίο του. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι κεφαλαιώδους σημασίας για ένα εργαστηριακό τροφοδοτικό που προορίζεται για μετρήσεις ακριβείας. Έτοιμες ήδη στο τροφοδοτικό οι ακροδέκτες ισχύος και sense και αυτό που χρειάστηκα μόνο , είναι να μπούν κάποιοι πυκνωτές για σταθερότερη λειτουργία. Οι ακροδέκτες είναι φυσικά βιδωτοί και τα καλώδια που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι επαργυρωμένου χαλκού και με μόνωση από ένα εξαιρετικά ανθεκτικό πλαστικό! Για να βλέπω αν είναι ανοιχτό ή κλειστό, πρόσθεσα ένα ενδεικτικό . . . . . . για το οποίο πήρα ιδιαίτερες προφυλάξεις καθώς τροφοδοτείται κατευθείαν από τον πυκνωτή εξομάλυνσης. Και με αυτά, αφού έγιναν οι ανοιχτές δοκιμές, ήρθε η ώρα να το κλείσω και να το ταλαιπωρήσω. Πρώτη δοκιμή, όπως επιβάλλεται για ευνόητους λόγους, είναι η δοκιμή βραχυκύκλωσης της εξόδου του! Τα δύο καλώδια σε επαφή μεταξύ τους και ακαριαία η τάση του τροφοδοτικού μηδενίστηκε, και μόλις αναίρεσα το βραχυκύκλωμα , η τάση επανήλθε στην ρυθμισμένη τιμή της! Δοκιμές έγιναν πολλές αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα: Ρύθμιση τάσης (πανεύκολα) από 3,000 Vdc έως 28,000 Vdc. Διακριτικότητα ρύθμισης = 1mv (αντιστοιχεί περίπου με 7 μοίρες στροφής στο ποτενσιόμετρο του Fine.) Μεταβολή ρυθμισμένης τιμής (εννοείται μετά από μισή ώρα προθέρμανσης, γιατί δυστυχώς δεν διαθέτει "φούρνο" για τις τάσεις αναφοράς) λόγω ολίσθησης= 0,000 Vdc +/- 1mVdc Υπέρβαση ρυθμισμένης τιμής τάσης κατά το κλείσιμο, ή το άνοιγμά του = 0,000 Vdc Μεταβολή της τάσης κατά την προσθήκη ή αφαίρεση του φορτίου= 0,000 Vdc Φυσικά εκκρεμούν οι δυναμικές μετρήσεις, αλλά οι μέχρι τώρα μόνο καλά προοιωνίζουν ! Ας το δούμε και κατάφατσα και να πάμε για ύπνο και απόψε ! Λίγο ασυνήθιστο το θέμα σήμερα, αλλά ελπίζω να ήταν ενδιαφέρον! Καλή ξεκούραση σε όλους και καλή αυριανή !

Όταν υπάρχει αυτό που χρειάζεται (μυαλό και κέφι) τίποτε δεν πάει χαμένο ! Πολύ ωραία η κατασκευή ! Ερώτηση : Για την στεγανότητα τι έχεις κάνει ? Είδα το σωληνάκι που έχεις κολλήσει στο ταψάκι, αλλά άλλο τίποτε δεν χρειάζεται ?

Το θέμα είναι ότι η αντλία παράγει κραδασμούς και αυτοί λογικά είναι κάπως ψηλά σε συχνότητα. Οπότε όταν ακουμπάει σε "μαλακό" υπόστρωμα και μάλιστα με μεγάλη μάζα, απλά δεν μπορεί να το φέρει σε συντονισμό μαζί της για να αρχίσουν τα τραγούδια ! ! Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορείς να έχεις "μαλακή" επαφή μεταξύ cold plate και CPU heat spreader! Εδώ μια λύση μου περνάει από το μυαλό. Να αλλάξεις τη μάζα της μητρικής, μήπως η ιδιοσυχνότητα αυτής της νέα μάζας είναι εκτός αυτών που μπορεί να συντονίσει ο κραδασμός της αντλίας. Θα μετρήσεις το ύψος που τερματίζουν τα αυτιά του retension ring από την μητρική και θα πάρεις αποστάτες πλαστικούς με ίδια διάσταση. Θα πάρεις και μακριές βίδες, οι οποίες αφοούσ φίξουν το block πάνω στο CPU back plate, θα περισσεύουν αρκετά , ώστε πάνω σε αυτές να αναρτήσεις μια πλάκα από βαρύ υλικό. Εναλλακτικά μπορείς να απομονώσεις από την άμεση μηχανική επαφή την πλάκα αυτή με λαστιχιένιες ροδέλες και ένα λαστιχιένιο σωληνάκι σε κάθε μια παό τις τρύπες στήριξής της πλακας (δες τις κίτρινες γραμμές στο επόμενο σκαρίφημα: Όπως καταλαβαίνεις δεν το έχω δοκιμάσει, αλλά άν κρίνω από την επίδραση που έχουν οι αυτοκόλητες βάτες αποθορυβοποίησης στις πόρτες των αυτοκινήτων ή στους νεροχύτες, υπάρχει μαι καλή πιθανότητα να πάψει αυτός ο συντονισμός να είναι τόσο ενοχλητικός. Βέβαια όλα αυτά περισσότερο προς χάριν της επιστήμης , γιατί η σωστή λύση είναι η αντικατάσταση, αλλά είπαμε . . . οι καιροί είναι χαλεποί !