Seafalco

Για να μην είναι εδώ ακάλυπτο το ερώτημά σου . . . Για τα υπόλοιπα, όποιος ενδιαφέρεται. . . ...όπου θα ζητήσω την κατανόησή σας, γιατί κάποια από τα παράπλευρα προβλήματα της μετάβασης στη νέα πλατφόρμα, δεν έχουμε προλάβει να τα συμμαζέψουμε ακόμα !

Είναι αυτό που λένε πολύ σοφά: " Άμα δεν ταιριάζατε, δε θα συμπεθεριάζατε! " Φάτε τώρα που μπορείτε γιατί αργότερα, "όταν έρθουν τα κότερα" , θα σας τα έχει κόψει ο γιατρός !

Ειμαι απο κινητό και μαλιστα εν κινήσει! Για κοιτα στους οδηγους απο το εργαστήρι για το "θελει ζορι το πριόνι" Θα λυθουν πολλες απο τις αποριες σου!:)

Εμ!! Με τοση γλύκα ειναι να μη γλωσσέψεις τη μπέρδα σου ! ! !

Να σου πω δεν την έχω δουλέψει. Αν τα στελέχη πίεσης (που πιάνουν με τα αξονάκια), έχουν ένα μικρό περιθώριο να κινηθούν δεξιά αριστερά μέσα στο έλασμα /οδηγό τους, τότε ναι, πρακτικά αυτή η μικρή ελευθερία κίνησης τους επιτρέπει καθώς πιέζουν να παραλληλιστούν σωστά.

Με δεματικά είναι το πιο προσιτό και εύκολο: Θέλεις 8 δεματικά (μαύρα κατά προτίμηση και καλή ποιότητα) και μήκος περίπου 15 πόντους). Τα τέσσερα τα χρησιμοποιείς για τη στερέωση και τα άλλα τέσσερα για να πάρεις τα κεφάλια τους και να κλειδώσεις τα πρώτα τέσσερα! Δουλεύει μαι χαρά , αισθητικά δεν είναι και το τέλειο, αλλά δίνει λύση ! Μην ξεχάσεις να βάλεις και λίγο ελαστική αφρώδη ταινία για να κόβει τους κραδασμούς αλλά και να κρατάει μέσω της προσφυσής της τους ανεμιστήρες στη θέση τους ! Η επόμενη λύση προϋποθέτει είτε ότι θα βρείς πλαστικά στηρίγματα από τη Cooler Master, είτε ότι θα φτιάξεις εσύ ένα ζευγάρι συρματινα στηρίγματα (δεν είναι δύσκολο , λίγο ανοξείδωτο σύρμα και ένα κοφτάκι με ένα μυτοτσίμπιδο χρειάζεσαι) . Ο ανεμιστήρας έχει εγκοπές , λίγο ρύθμιση στην πίεση του σύρματος και είσαι Οκ !

Το μαλακό και το σκληρό αντίστοιχα δεν αναφέρονται στο δόντι το ίδιο, δεν έχει να κάνει δηλαδή με το υλικό τους. Αλλά με το τι αποτέλεσμα έχουν στο ξύλο. Το πρώτο https://www.stanleycenter.gr/prionia-ksylou/prioni-universal-hp-skliro-donti-450mm-9tpi-stanley-1-20-003?limit=15 Έχει κλασική μορφή πριονιού που κόβει στο σπρώξε και είναι αν δε με γελάνε τα μάτια μου και τσαπραζωμένο ανάλογα. Οπότε όταν κόβει (ιδιαίτερα εκεί που η λάμα βγαίνει από το ξύλο (η κάτω πλευρά μιας σανίδας που την κόβεις από πάνω ) πετάει αρκετές σκλήθρες. Το άλλο που έβαλες https://www.stanleycenter.gr/prioni-jet-cut-sp-malako-donti-450mm-7tpi-stanley-2-15-283 έχει τρόχισμα νέου τύπου (σαν τα Tajima) και δεν έχει τσαπράζωμα, οπότε δεν πετάει πολλές σκλήθρες έως καθόλου, αν κόβει ξυράφι. Και επιπλέον κόβει και λίγο στο τράβα. Είναι "ευγενικό" με το ξύλο , το πάει με το "μαλακό" ! Τώρα για πηχάκια και καδρονάκια (ελπίζω με το πηχάκια να λές κάτι με πάχος κάνα πόντο και καδρονάκια κάτι έως 4 πόντους τετράγωνο) δεν χρειάζεσαι τέτοιο τέρας ! Ένα μικρότερο με πιο πυκνά δόντια και θα είσαι Πασάς στα Γιάννενα! Αναφέρομαι στην πυκνότητα των δοντιών , γιατί αυτή μας δίνει και το μέγεθος του ξύλου που μπορούμε να κόψουμε χωρίς το πριόννι να σκαλώνει και να μας σπάει τα νεύρα , ή και το ξύλο το ίδιο ! Άποψή μου είναι να πάρεις ένα Πιο κοντό πριόνι με πιο πυκνά δόντια και τρόχισμα νέου τύπου (jet cut). Τώρα αν τα ξύλα σου είναι καδρόνια 8χ8 και τάβλες 2,5 χ 10 + τότε το δεύτερο που έβαλες είναι εντάξει και γι' αυτά και για πιο χοντρά ξύλα. Μπορείς να κόψεις και πιο λεπτά , αλλά εκεί πρέπει να προσέξεις πως θα μπεις στο ξύλο και τη γωνία με αυτό διαφορετικά θα σε νευριάζει σκαλώνοντας. Είναι πολύ σημαντικό το μήκος του λουκιού κοπής σε σχέση με την απόσταση των δοντιών μεταξύ τους. Μια τάβλα την κόβεις με ένα μεγάλο πριόνι, αρκεί η κοπή να κόβει στο φαρδύ μέρος της τάβλας, αν όμως πάς με το ίδιο πριόνι να την κόψεις μπαινοντας στη στενή της πλευρά , τότε θα αγανακτήσεις μέχρι να τελειώσεις καιθα έχεις και μια χάλια κοπή , Εκεί χρειάζεσαι ε΄να πιο πυκνόδοντο πριόνι , έτσι ώστε πολλά δό΄ντια του να πατάνε στο πυθμένα του λουκιού κοπής και να μην αρπάζουν στο ξύλο περισσότερο από ότι πρέπει ! Η τιμή είναι πολύ καλή , σε σχέση με αυτό που βλέπω: https://www.amazon.com/Knipex-Crimping-Pliers-Western-Plugs/dp/B000XUJQJS Οπότε προχώρα και θα έχεις ένα καλό εργαλείο! Υπάρχει βέβαια και πιο καλό, αλλά πονάει ! ! ! http://www.conrad.com/ce/en/product/812558/Knipex-97-51-12-Crimping-Pliers-for-Western-Plugs Η διαφορά είναι ότι το δεύτερο , πρεσάρει το βύσμα μετακινώντας τις σιαγόνες του, αυστηρώς παράλληλα και όχι υπό κάποια -μικρή έστω- γωνία όπως το πρώτο.

Η σεγάτσα είναι κατασκευασμένη να κόβει όταν σπρώχνεις το πριόνι προς το ξύλο. Γι' αυτό -προκειμένου να μην λυγίζει εύκολα- έχει πιο παχιά λάμα και αφήνει πιο φαρδύ λούκι κοπής. Συνήθως προορίζεται για κοπές σε πρώιμα στάδια επεξεργασίας και σε σχετικά χοντρά ξύλα, γι' αυτό έχει γενικά σχετικά μεγάλα δόντια, πράγμα που τηξς επιτρέπει να έχει απόδοση στην κοπή (ταχύτητα) . Ο ίδιος ο τρόπος που δουλεύει δεν την καθιστά κατάλληλη για δουλείες ακριβείας. Τα πριόνια γενικού τύπου κόβουν όταν τραβάς το πριόνι προς το μέρος σου (αντίθετά από ότι στη σεγάτσα) . Με το τρόπο αυτό η ίδια η δύναμη που χρησιμοποιείς για να πριονίσεις , τεντώνει τη λάμα και την κρατάει ίσια, χωρίς τάσεις να λυγίζει. Αυτό δίνει τη δυνατότητα οι λάμες των πριονιών έλξης (κοινα΄πριόνια) να είναι πολύ λεπτές και να αφήνουν στενό λούκι κοπής. Επίσης μπορούν καθοδηγώντας τη λάμα να ακουμπά μμε τον κατάλληλο τρόπο στο σόκορο κοπής, να το χρησιμοποιεί σαν οδηγό και να πετυχαίνει καμπύλες κοπές. Υπάρχουν τέτοια πριόνια με πολύ λεπτά δόντια που μπορούν να πετύχουν πολύ μεγάλη ακρίβεια κοπής και γι' αυτό χρησιμοποιούνται σε δουλειές στα τελικά στάδια κατασκευής. Με το κατάλληλο τρόχισμα των δοντιών τους και τροποποιώντας ή και καταργώντας το τσαπράζωμά τους, μπορούν να επιτευχθούν εξαιρετικά καλού φινιρίσματος κοπές (πριόνια μελαμίνης). Από άποψη ταχύτητας κοπής δεν υστερούν από τις σεγάτσες αισθητά γιατί το λούκι κοπής είναι πολύ μικρό και σαφώς χρειάζονται πολύ λίγη προσπάθεια για να κόψουν. Το τρίτο είδος πριονιών που ανέφερες είναι τα λεγόμενα τοξοπρίονα. Αυτά διατηρούν τη λάμα τους τεντωμένη μέσω ενός μεταλλικού τόξου. Τα δόντια τους προορίζονται για αποδοτική κοπή σε πολύ χοντρά ξύλα, όπου δεν μας ενδιαφέρει καθόλου το φινίρισμα της κοπής, παρά μόνον η κατά το δυνατόν η μεγαλύτερη ταχύτητά της. Τα δό΄ντια τους είναι αριαά και έχουν ειδικό τρόχισμα και σχήμα προκειμένου να φεύγει εύκολα το πριονίδι μέσα από ενα μεγάλο ξύλο, το δόντι να μπορεί να δαγκώνει βαθειά στο ξύλο (εξ ού και τα αραιά δόντια) και ο απαιτούμενος κόπος να είναι κατά το δυνατόν μικρός. Όσο για την πρόταση που ζητάς, θα πρέπει πρώτα να μας πεις τι περίπου σκοπεύεις να κάνεις. Σαφώς το πρώτο χρειαζούμενο είναι ένα κανονικό πριόνι έλξης (κοινό πριόνι) σε συνέχεια η σεγάτσα και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις θα χρειαστείς τοξοπρίονο. Ελπίζω αυτά να ξεκαθαρίζουν λίγο την εικόνα, και να σου δώσουν την ιδέα για το τι περίπου χρειάζεσαι. edit: Υπάρχουν και τα πριόνια που κόβουν στο σπρώξε (σαν τις σεγάτσες) αλλά μπορούν να κάνουν εξαιρετικά ακριβείς κοπές (ακριβέστερες και από αυτά της έλξης). Γαι να το εξασφαλίσουν αυτό , διατηρούν τη λάμα τους άκαμπτη, μέσω ενός μεταλικού στελέχους που έχουν στην επάνω πλευρά της , που την αγκαλιάζει και την διατηρεί ολόισια! Έτσι έχεις ακόμα καλύτερο έλεγχο κοπής σε δύσκολες και απαιτητικές δουλές (π.χ κόψιμο καπλαμάδων, χελιδονοουρών κλπ ) Το μόνο "μεινέκτημά τους είναι ότι η λάμα δεν μπορεί να μπεί όλη στο ξύλο, το τμήμα με την ενίσχυση ευθυγραμίας, αναγκαστικά μένει εκτός, γι' αυτό και στις κοπές αυτές πάς από "πάνω πρός τα κάτω".

Καλημέρα ! Αυτοί οι ταλαίπωροι οι παππούδες δεν έχουν ημέρα γιορτής ? Αλλά ας μη τα θέλω και όλα δικά μου . . . θα αρκεστώ στο πρώτο !

Ακόμα καλύτερα ! Το θέμα είναι να βλέπεις τη θετική πλευρά των πραγμάτων . . . . . . ποσοστό αμφιλεγόμενων post / ή παρεμβατικότητας των mods . . . μόλις 4 τοις χιλίοις! ! ! ! Μου αρέσουμε !

Καλά τα λέτε, αλλά μη μου στεναχωράστε! Και έτσι και αλλιώς για εμάς είναι, αφού δεν μπορούμε να μετακομίζουμε ανά την υφήλιο ακολουθώντας τον ιδανικό καιρό . . . πάρτε το απόφαση ! Και δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, γράφουμε στην 1000στη σελίδα του ΠΟΘ/5 ! Καλή αυριανή σε όλους και χίλια καλά στο δρόμο σας !

Εσύ καλά ρωτάς, αλλά δεν το έχω πρόχειρο! Υπάρχουν διάφορες εκδοχές τους, θέλει ψάξιμο, αν πέσω πάνω τους θα ενημερώσω !

Βάζοντας ένα τραπέζι πάγκο στη κουζίνα. Συνέχεια των μαστορεμάτων, και πάλι προς χάριν της πιτσιρίκας. Αγοράστηκε ένας ταμπλάς από οξιά και ένα πόδι και . . . Πρώτο βήμα η προετοιμασία του στηρίγματος στο τοίχο. Μια γαλβανισμένη γωνιά βαρέως τύπου στρογγυλεύτηκε στα άκρα της και αφού τρυπήθηκε , μπήκε πάνω στο ταμπλά για να περαστούν τα ίχνη των οπών και στο ξύλο. Στη συνέχεια τα ίχνη αυτά βάθυναν μέχρι περίπου το 20mm, πάντα με τη χρήση του κάθετου δράπανου, γιατί η καθετότητα είναι κρίσιμη σε αυτό που θα ακολουθήσει. Κόβοντας μια allen βίδα (Μ6) έφτιαξα ένα jig για την κάθετη εισαγωγή των μεταλλικών σπειρωμάτων στο ξύλο . Και με το δράπανο σε πολύ χαμηλές στροφές (το συγκεκριμένο μπορεί να στρέφεται με 50 στροφές χωρίς να κολώνει!) τα πάσα μπήκαν μέχρι τα 2/3 τους στο ξύλο, ανοίγοντας πάσο στα τοιχώματα της τρύπας. Στη συνέχεια ξεβιδώθηκαν και αφού περάστηκαν με λίγο ξυλόκολλα, βιδώθηκαν και πάλι στο ξύλο κάθετα χάρη στο ήδη ανοιγμένο πάσα! Και φυσικά αμέσως μετά έγινε η απαραίτητη "νεκροψία" ! Όλα βαίνουν καλώς! Με τα μεταλλικά πάσα περασμένα στον ταμπλά, ήρθε η ώρα για τη δική του περιποίηση . . . Η επιφάνεια του ξύλου φαίνεται μια χαρά, αλλά έχουν γνώση οι φύλακες! Με βάση τις συμβουλές της @karmen1983 , ψέκασα με λίγο νερό την επιφάνειά του και . . . . . . το λείο ξύλο, έβγαλε "μαλλιά και τρίχες" ! ! ! Αγάπη το κοίταζα και δεν το πίστευα ! Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές ! Στη δεξιά φωτογραφία είναι η ίδια επιφάνεια χαϊδεμένη με ένα 220ρι γυαλόχαρτο. Αφού τρίφτηκε ολόκληρη η επιφάνεια με 180ρι γυαλόχαρτο, είμαστε έτοιμοι για το πρώτο πέρασμα με λάδι εμποτισμού. Εδώ είναι το δεύτερο σημείο που οι συμβουλές της Αγάπης φάνηκαν πολύτιμες ! Το αποτέλεσμα είναι θεαματικό, το ξύλο έδειξε , χωρίς να πάρει χρώμα : Και αφού έμεινε το βράδυ να στεγνώσει, ακολούθησαν άλλα δύο περάσματα, αφού πρίν η επιφάνεια "χαϊδεύτηκε" με 220ρι γυαλόχαρτο και φυσικά καθαρίστηκε πολύ καλά! Είχα αυτό το αποτέλεσμα: Κρίσιμο σημείο, η στιγμή που θα αρχίσεις να σκουπίζεις τα περισσεύματα του λαδιού, γιατί διαφορετικά θα σου αφήσει θαμπάδες. Αλλά τίποτε δύσκολο, περνάς την επιφάνεια, περιμένεις μερικά λεπτά και σκουπίζεις με ένα πανί που δεν βγάζει χνούδια, πριν να αρχίσουν να φαίνονται "στεγνές" περιοχές! Συνέχεια, την επόμενη μέρα, η στερέωση της βάσης του ποδιού, και της βάσης στον τοίχο. Στην φωτογραφία αυτή φαίνεται από κοντά ένα από τα δυο μεταλλικά νεύρα που εμποδίζουν τη στρέβλωση της πλάκας. Τώρα για το πόσο καλή δουλειά κάνουν δεν μπορώ να πω, η πλάκα για την ώρα ίσια είναι ! Το στήριγμα στο τοίχο μπήκε με πλαστικά ούπα και μακριές εξάρες βίδες. Ένα tip εδώ: Φρόντισα οι τρύπες να είναι μονές στον αριθμό, έτσι ώστε η μεσαία να είναι στο κέντρο της γωνιάς. Έτσι βάζοντας μόνο αυτή τη βίδα , η γωνιά στέκεται χωρίς ιδιαίτερο σφίξιμο στη θέση της και έτσι το σημάδεμα των άλλων οπών που έγινε με εξάρι τρυπάνι μπετού, που πέρναγε μέσα από τις τρύπες της γωνίας. Το τρύπημα και με το εξάρι αλλά και με το 8ρι που ακολούθησε για να περάσει το ούπα μέσα, έγινε με κρουστικό δράπανο, αλλά χωρίς κρούση, μέχρι η τρύπα να φτάσει στο τούβλο. Έτσι οι οπές δεν παρουσίασαν καμία τάση "μετανάστευσης" ! Στη συνέχεια περάστηκε και το πόδι πάνω στην πλάκα: Και το σύνολο στηρίχτηκε στον τοίχο με μεγάλη ευκολία, καθώς είχα δώσει πολύ προσοχή στο τρύπημά του, γιατί μετά την απομάκρυνση, από το ταμείο . . . . Και έτσι μπήκε ο ταμπλάς μετά από μια εύκολη ρύθμιση του μήκους του ποδιού , για να κάθεται η πλάκα οριζόντια : Φυσικά σε όλη τη διαδικασία είχα άγρυπνο βοηθό και επιτηρητή, τη πιτσιρίκα μας, η οποία πλέον μπορεί να μπαίνει κάτω από το τραπέζι χωρίς να κουτουλάει και με χαρά της -αλλά προς "στεναχώρια" όλων των υπολοίπων- ανακάλυψε ότι μπορεί να το χρησιμοποιεί σαν μονόζυγο ! ! ! Σαν διαδικασία δεν ήταν δύσκολη, απλά ήθελε προσοχή σε ένα δυο κρίσιμα σημεία. Καλά να περνάμε και πάντα δημιουργικά !

Καλή η ιδέα, και θα γίνει ακόμα καλύτερη αν στο τροφοδοτικό καλώδιο βάλεις ένα θηλυκό βύσμα, με κλείδωμα: http://www.ieclock.com/technical-information/c13-iec-lock-rewireable/ http://www.ieclock.com/videos/?slug=iec-lock-rewireable θα αποφύγεις τα τυχαία ξεκουμπώματα των δύο φις.

Ωραία παρέα φτιάξατε ! ! ! Δυστυχώς δε μπόρεσα να σας κάνω παρέα, αλλά θα δοθεί επόμενη ευκαιρία! Ζάχο να 'σαι καλά και καλό ταξίδι ! Οι υπόλοιποι "Αθηναίοι -ες" , με χαρά βλέπω ότι κρατήσατε τις επάλξεις με παρρησία και σθένος ! Αν αυτά ήταν τα "πρώτα", με ρίγη συγκίνησης αναλογίζομαι τι επακολούθησε ! Εύγε καμάρια μου ! ! ! !

Μετριοπαθή σε βρίσκω ! ! ! Όλα αυτά είναι τα εργαλεία της ... . "αρπαχτής" . Πάνω στην απελπισία του αυτός που μαστορεύει και θα χάσει χρόνο και χρήμα για να πάει να πάρει από αλλού το εργαλείο που διαπίστωσε ότι χρειάζεται, ή που δεν ξέρει που να το βρει , θα πάρει από εκεί να κάμει τη δουλειά του χωρίς να ψάχνεται! Όλοι ευχαριστημένοι ! Ιδιαιτέρως το μαγαζί, που μπόρεσε να εξυπηρετήσει το πελάτη , πάνω στην ανάγκη του! Με το αζημίωτο πάντα !

Κρατάω χαμηλό προφίλ γιατί αλλά σχεδιάζω εγώ και άλλα έρχονται ! Θα δώ, ακόμα παίζεται ! Αν δε τα καταφέρω . . . έχετε τις ευχές μου για μια τέλεια κρασοκατάνυξη , μετά μεζέδων βεβαίως βεβαίως ! ! !

Καλημέρα και καλή διασκέδαση ! Κι εγώ έχω "διάβασμα" για το πως θα "μαστορέψω" κάτι τροφοδοτικά του στρατού, να κάνουν και αυτό που θέλω εγώ, εκτός από αυτό που θέλουν εκείνα ! Η ημέρα προβλέπεται ενδιαφέρουσα !

Καλημέρα σε όλους, μουρτζούφληδες και μη! Τα αναμενόμενα καιρικά φαινόμενα, δες τε τα σαν μια ευκαιρία να κάτσει η σκόνη! Θα πάμε να μαζέψουμε και σαλιγκάρια ! Αν τα ακούς μόνο εσύ, αυτό δεν είναι καλό ! ! ! Το θέμα είναι ότι τα ακούω κι εγώ ! Ελπίζω να μην είναι τα ίδια πουλάκια! ! !

Το ρεύμα σαν μέγεθος μετράει φυσικά στο ενδεχόμενο να αστοχήσει μια επαφή, αλλά στην περίπτωσή σου δεν νομίζω ότι θα είναι θέμα. Ποιο πολύ με απασχολεί η σε βάθος χρόνου επικαθίσεις και η σταδιακή αλλοίωση των πλαστικών μερών και φυσικά το αστάθμητο μιας υπέρτασης. Το ρελέ διαφυγής σαφώς και θα αυξήσει κατά πολύ την ασφάλεια και αν τύχει κάτι δεν θα επιτρέψει αυτό να κλιμακωθεί σε επικίνδυνο βαθμό!

Εάν το πάρεις με βάση τους κανόνες αβροφροσύνης σαφώς και έχεις δίκιο. Αν όμως οπτικά η εικόνα θυμίζει ζευγάρι, τότε οι κυρίες πάνω συνήθως δεξιά των κυρίων (είδες τι κάνει το να είναι οι περισσότεροι άνθρωποι δεξιόχειρες! ) Υπάρχει και ο πρακτικός τρόπος διάταξής τους, αν αυτά είναι σήμανση σε ένα ενιαίο "προθάλαμο" των WC, τότε βάλε το κάθε ανθρωπάκι κατά πως είναι ο προσανατολισμός των ιδιαίτερων χώρων (πχ αριστερά οι ανδρικές , δεξιά οι των κυριών! ) Και επί του σοβαρού τώρα: Πολύ μου αρέσει το στυλιζάρισμα με βάση τις "πλατες" !

Δεν "παραλέω" τίποτε! Δε λέω κάν ότι υπάρχει πρόβλημα! Αυτό που λέω είναι ότι αναπτύσσονται ροπές και αυτές είναι ανεξάρτητες από το τρόπο στήριξης όσο αφορά στην ψύκτρα και σαφώς εξαρτώνται από το socket , όσον αφορά σε αυτό. Το αν αυτές είναι ικανές να δημιουργήσουν πρόβλημα και πάλι δεν το ξέρω! Απλά προτείνω κάτι για τους "Ανήσυχους" !

Παναγιώτη όσο μ' αρέσουν τα τυφλά παξιμάδια στη κατασκευή ! Μια πρόταση για μεγαλύτερη ασφάλεια: Επειδή αυτοί οι διακόπτες έχουν μεταλλικό χειριστήριο, ποντάρουν για το θέμα ασφάλειας στην γείωσή τους μέσω της γείωσης του μεταλλικού σασί στο οποίο θα βιδωθούν. Στην περίπτωσή σου όμως δεν υπάρχει τέτοιο γειωμένο σασί. Οπότε σε περίπτωση που κλατάρει ο διακόπτης και κάνει τόξο στο εσωτερικό του, τότε η τάση μπορεί κάλλιστα να "εμφανιστεί" και στο μεταλλικό λεβιέ του διακόπτη ! Μια λύση είναι να μονωθεί ο λεβιές και γενικά όλα τα μεταλλικά εξαρτήματα που προβάλουν από την ξύλινη ροζέτα του διακόπτη. https://www.google.gr/search?q=Toggle+Switch+Rubber+Boot&client=firefox-b&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjRzq-5-r3UAhXhCMAKHRNNAYgQ_AUICigB&biw=1317&bih=697 Από τιμές όμως είναι λίγο κάπως . . . Αλλά δεν υπάρχουν και πολλές εναλλακτικές! Νομίζω τέτοια εξαρτήματα μπορεί να έχει και Αθήνα ο Μασούρας (Μαρνης) μπορεί και ο Κατουμάς (Πραξιτέλους) Αυτά είναι για αδιαβροχοποίηση του διακόπτη αλλά θα κάνουν και τη δουλειά που χρειάζεται στο θέμα της προστασίας!

Μεγειες ! ! ! Λογικα ολα τα bits θα πρέπει να έχουν πιο μακρύ κορμο. Εκτος και αν το βαθυτερο τμήμα της φωλιάς συνοπολογιζει το σχήμα της μυτης. Αντε καλα βιδο-ξεβι- δώματα! (Για να καλυφθούν και οι "περίεργοι" της παρέας! )