Seafalco

Κατ' αρχάς να πω κι εγώ ένα μπράβο στο Παναγιώτη για την απλή αλλά αποτελεσματική κατασκευή του ! Και να συνεχίσω απολογούμενος που δεν έγραψα κάτι μέχρι τώρα εδώ! Τα λέγαμε με pm με το Παναγιώτη και το θέμα έκλεινε και το έπαιρνε ο αέρας (είναι αυτό που λέμε τρικυμία εν κρανίω! ) Σήμερα λοιπόν κοίταζα το θέμα και έψαχνα να βρώ το δικό μου post . . . . . αμ δε ! Σχωράτε μου λοιπόν γιατί δεν έρχεται μόνο του ! Παναγιώτη ωραία η ιδέα με το σταθεροποιημένο παξιμάδι πάνω στη ντίζα, εμένα δυστυχώς δεν είχα τόσο πάχος και το έκανα χαράζοντας ένα λούκι στη ντίζα και περνώντας μια ασφάλεια αξόνων επάνω. Μια χαρά δουλεύει και έτσι, απλά αυτό που έφτιαξες εσύ είναι πιο στιβαρό ! Edit: (Δεν έρχεται μόνο του λέμεεε! ) Πάρα πολύ ωραία η ιδέα με τα υδραυλικά "Τ", ήρθανε ταμάμ και με τις ξύλινες λαβές! Πολύ λειτουργικό και -γιατί όχι- vindage ! Να ρωτήσω μερικά πράγματα τώρα: 1. Μέσα από το παξιμάδι αυτό (μεταξύ παξιμαδιού και κόντρα πλακέ του κινητού μάγουλου, έβαλες και κάποια ροδέλα για να μην τρώγεται το ξύλο ? Η χρήση βέβαια δεν είναι ούτε τόσο εντατική ούτε και έχει φορτία στο άνοιγμα, οπότε η ροδέλα είναι μάλλον fine tuning ! 2. Στο κινητό μάγουλο φαντάζομαι ο τζόγος της βίδας ότι είναι ο ελάχιστος δυνατός καθώς η ντίζα θα στρέφεται εφαρμοστά μέσα στη τρύπα και επιπλέον δεν έχει στρεπτικά φορτία. Δηλαδή η ντίζα δεν έχει τη τάση να σχηματίζει γωνία με το μάγουλο. Στην πλευρά όμως του σταθερού μάγουλου όταν η ντιζα ανοίγει αρκετά , το βάρος του κινητού μάγουλου θα τείνει να την σπρώχνει προ τα κάτω με αποτέλεσμα να τρίβεται περισσότερο στο κατώτερο τόξο της τρύπας στο μάγουλο αυτό, με αποτέλεσμα με το καιρό η ντίζα να αρχίσει να κρεμάει ελαφρά προς τα κάτω. Το πρόβλημα δεν είναι σημαντικό αλλά λύνεται εύκολα περνώντας ένα λεπτό σωληνάκι (ή γυρισμένο λεπτό φύλο από μπρούτζο ή χαλκό . (στη δικιά μου έβαλα μια χαλκοσωλήνα αφού την έσκισα για να μικρύνω τη διάμετρό της ) έτσι η βίδα τρίβεται πάνω στο μαλακό μέταλλο του πάφυλα και δεν φθείρει το ξύλο του μάγουλου! 3. Όταν θέλεις να σφίξεις επιφανειακά ένα κομμάτι (που δεν κατεβαίνει ανάμεσα στις βίδες) π.χ. μια σανίδα οριζόντια, τότε τα μάγουλα καθώς σφίγγει η μέγγενη έχουν τη τάση να ανοίγουν στην επάνω πλευρά και να πλησιάσουν στην κάτω, με αποτέλεσμα και το κομμάτι να μην κρατιέται τόσο καλά αλλά -και κυρίως- η ντίζα να ζορίζει τα μάγουλα που τείνουν να στρίψουν και να γίνονται οι τρύπες σιγά σιγά μεγαλύτερες και να αυξάνουν οι τζόγοι. Σε αυτή τη περίπτωση τι κάνεις ? Βάζεις κάποια κόντρα ανάμεσα στα μάγουλα χαμηλά με μέγεθος ανάλογο της σανίδας ? Και αν ναι, πως το κάνεις ?(θέλει τρίτο χέρι ) 4. Με βάση το τρόπο που την στηρίζεις στο πάγκο υποθέτω ότι οι δυνάμεις που εφαρμόζονται επάνω της είναι παράλληλες με το διαμήκη άξονα των μάγουλών της. Αν όμως θέλεις να δουλέψεις κόντρα στα μάγουλά της τότε όλες τις δυνάμεις θα τις παραλάβει το 20mm κόντρα πλακέ της βάσης της. Εδώ νομίζω ότι η προσθήκη δύο τριγωνικών κομματιών κ.π. στην πίσω πλευρά του σταθερού μάγουλου, που θα το υποστηρίζουν ακουμπώντας πάνω στην επιφάνεια του πάγκου, θα έλυνε ένα μέρος από το ζήτημα και αν στα τρίγωνα αυτά μπεί και μια περαστή βίδα (με την κατάλληλη πατούρα βέβαια πάνω στη λοξή πλευρά του τρίγωνου) που θα βιδώνει σε ένα φυτευτό πάσο πάνω στο πάγκο, τότε μάλλον θα έχεις μια πολύ πιο στιβαρή στήριξη της μέγγενης πάνω στο πάγκο! Βέβαια σε αυτό υπάρχουν αρκετές παραλλαγές, όπως ας πούμε να βάλεις πίσω από το μάγουλο ένα καδρόνι (5 χ 10 ) να το βιδοκολλήσεις στο σταθερό μάγουλο και μετά αυτό το καδρόνι να το στερεώνεις πάνω στο πάγκο με περαστές βίδες σε φυτευτά (από την κάτω πλευρά του πάγκου) πάσα. Έτσι η μέγγενη θα γίνει "βράχος" και δεν θα έχει ανάγκη να βάζεις σφιγκτήρες, απλά θα βιδώνεις δυο βίδες και θα είσαι ΟΚ ! 5. Το καλύτερο μέσο συγκράτησης κομματιών πάνω στη μέγγενη είναι ένα κομμάτι βακέτα (δέρμα) κολλημένο στο μάγουλο, δεν τραυματίζει τίποτε ακόμα και ευαίσθητο να είναι. 6. Έχεις δοκιμάσει μέχρι που μπορείς απροβλημάτιστα να "στραβοβιδώσεις" τα μάγουλα ( για να πιάσεις ένα κομμάτι που είναι ασύμμετρο) ? Αλλά κάπου εδώ σταματάω, γιατί σε πήρα μονότερμα ! Ελπίζω κάτι από τα παραπάνω να σου είναι χρήσιμο και εδώ πάρε υπόψη ότι κάποια από αυτά μπορεί να είναι ελαφρώς (λέμε τώρα ! ) υπερβολικά, καθώς, ότι και να κάνω, δεν μπορώ να μη σκέφτομαι μια μηχανουργική μέγγενη, ακόμα και αν φτιάχνω μέγγενη για ξύλα ! Καλή συνέχεια και καλές δουλειές με το νέο εργαλείο σου !

Η δικιά μας ομάδα βγήκε τέλεια ! ! ! Όπως και έπρεπε! Εντάξει υπάρχει μια μικρή διαφορά στους Γάλλους, που είναι εκνευριστική, αλλά η μακροσκοπική εικόνα μοιάζει αψεγάδιαστη! Αγάπη αν πέρναγες την οξιά με κάποιο βερνίκι να ψιλοσφραγίσει το ξύλο, δεν θα ήταν λιγότερο επιρρεπής στο να ρουφάει τη μπογιά? Θα δημιουργούσε αυτό (το βερνίκι) πρόβλημα πρόσφυσης στο ακρυλικό?

Μεγειές και καλοδούλευτα τα χελιδονίσια πριόνια !

Καλημέρες ! Παναγιώτη πραγματικά από στρώση σε στρώση, η αλλαγή της κατεύθυνσης των ινών μεταμόρφωνε τη συμπεριφορά του κ.π. Και πέρα από αυτό και ίσως πιο σημαντικό είναι ότι προερχόταν από συσκευασία, και μάλιστα πολύκαιρισμένη. 'Οσο για τη μέγγενη, δίκιο έχεις αλλά το "κατάστημα" δεν είχε και πολύ επαφή με τα ξύλα, όχι τουλάχιστον με εμφανείς εργασίες σε αυτά. Αγάπη, πραγματικά έσπασε! Είχε προηγηθεί το ακόνισμα σκαρπέλων και δακτύλων ( ) οπότε λέω, η μισή ντροπή δική μου, ή άλλη μισή δική του (του ξύλου ! ) και το επιχείρησα . Πάντως όσο απαραίτητο είναι το πριόνι και η γωνιά, άλλο τόσο απαραίτητο είναι και το μαχαίρι σημαδέματος! Η γραμμή που αφήνει το στυλό δεν βοηθάει και πολύ! Σημάδεψα πρώτα τις ουρές και μετά με βάση αυτές σημάδεψα τα δάχτυλα κρατώντας το κομμάτι με τις ουρές στα χέρια, γιατί στο πάγκο αυτό δεν υπάρχουν οι σχετικές ευκολίες. Πρόσεξα να κόψω μέσα στο κομμάτι που θα αφαιρεθεί . . . και αφού πέρασα τα σημάδια στο κομμάτι με τα δάχτυλα, έκοψα και εκεί δίπλα στις γραμμές αλλά μέσα στο προς αφαίρεση κομμάτι . . . Το τελικό συμπέρασμα που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι ότι, μόνο αν το επιχειρήσεις, καταλαβαίνεις ότι απλά θέλει λίγη προσοχή και τα άλλα έρχονται . . . Πάμε λοιπόν με πιο πολύ αυτοπεποίθηση και σε -γιατί όχι ! - αλουμίνια . . . να σου φύγει η απογοήτευση ! Παιδιά να είσαστε καλά, τα λόγια σας είναι πραγματικά ότι χρειάζεται "ο εραστής του ονείρου" να παίρνει θάρρος ! entit: Η σειρά των φωτο διορθώθηκε γιατί η αρχική τοποθέτηση ήταν λίγο . . . "νυσταγμένη"

Εγώ θα το αποδώσω στη "τύχη του πρωτάρη" -πράγμα απαραίτητο για να παίρνει κουράγιο! Ακολούθησα τις οδηγίες του Δάσκαλου : Με κάποιες -εξ ανάγκης- τροποποιήσεις και νομίζω ότι το "ξύλο" αυτό, παρά τη ψαθυρότητά του, είναι αρκετά ελαστικό και συγχωρεί τα μικρά λάθη! Όπως και να έχει "ο πάγος . . . έσπασε " !!!

Μπάμπη ευχαριστούμε για τη παρουσίαση ! Αυτό που κάνει εντύπωση, πέρα από το μέγεθος που μπορεί να επεξεργαστεί και τους "παπάδες" που μπορεί να φτιάξει, είναι η ισχύς που απαιτείται για να το κάνει γρήγορα και αποδοτικά ! "Ρούτερ" 15KWatt δεν βλέπεις κάθε μέρα! Eύχομαι γρήγορα να ανοίξουν οι δουλείες και να χρειαστεί και ο τέταρτος άξονας, μη σου πω και ο πέμπτος!

Χελιδονοουρών το ανάγνωσμα! Σήμερα με ξαφνική έμπνευση πήρα ένα ρετάλι ταλαιπωρημένο κοντραπλακέ και έκανα την πρώτη προσπάθεια για να φτιάξω χελιδονουρές. Ήμουν στη δουλειά και εργαλεία δεν είχα παρά ένα πριόνι μελαμίνης και μερικά σκαρπέλα που τα είχα μόλις ακονίσει. Μαστόρεμα δεν είναι, το πολύ να το πώ εκπαίδευση για μελλοντικά μαστορέματα . . . Και η ώρα της εφαρμογής . . . Σημάδεμα φυσικά με το μάτι γιατί στέλλα δεν υπήρχε και ουτε μαχαίρι, οπότε ζητώ τη κατανόησή σας για την ποιότητα της εφαρμογής! Το υλικό ήταν πολύ κακή ποιότητα (κοντρα πλακέ από κιβώτιο κάποιου μηχανήματος) και η ανομοιογένειά του δύσκολη! Τα κομμάτια που αποκόπηκαν λόγω έλλειψης copping saw έγιναν με το σκαρπέλο . Φινίρισμα δεν έγινε, παρά μόνο λίγο ξυσιμο με το σκαρπέλο. Ο χρόνος που χρειάστηκε ήταν (από ότι βλέπω από τα exif των φωτο) περίπου 27 λεπτά ! Για γκαβάδι, λέω καλά τα κατάφερα !