Jump to content



Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made)


Seafalco

Recommended Posts

<div style="float:left"><img src="http://www.thelab.gr/gallery3/var/albums/Articles/Articles-Icons/icon-diy.png?m=1334042317" width="130" height="129" alt=""/></div>Η κατασκευή ενός απλού "αισθητήρα" (ενδεικτικού) της στατικής πίεσης που επικρατεί σε ένα κουτί υπολογιστή.

Το ερώτημα του ποια είναι η στατική πίεση που επικρατεί μέσα σε ένα κουτί υπολογιστή, μολονότι δεν είναι καθόλου εύκολο να έχει μια ακριβή απάντηση όσον αφορά στην τιμή της πίεσης, μπορεί να έχει μια εύκολη απάντηση όσον αφορά στο "πρόσημό" της.

Πράγματι, αυτός καθ΄αυτός ο προσδιορισμός της ακριβούς τιμής της στατικής πίεσης είναι εξαιρετικά δύσκολος γιατί οι διαφορές της από την ατμοσφαίρική πίεση είναι πολύ μικρές. Tόσο μικρές που απαιτούν πολύ εξειδικευμένα όργανα και εγκαταστάσεις για να μετρηθούν.

Ευτυχώς αυτό που ενδιαφέρει εμάς τους απλούς χρήστες είναι το ερώτημα:

Όταν δουλεύουν οι ανεμιστήρες του κουτιού ο αέρας μέσα σε αυτό έχει μεγαλύτερη ή μικρότερη πίεση από αυτήν του περιβάλλοντος;

Και φυσικά αυτό μας ενδιαφέρει ειδικά όταν το κουτί διαθέτει φίλτρα στους ανεμιστήρες που εισάγουν αέρα σ' αυτό, γιατί αν στο κουτί επικρατεί πίεση μεγαλύτερη από την του περιβάλλοντος (Θετική πίεση) ο αέρας του κουτιού θα τείνει να διαφεύγει από κάθε οπή που δεν διαθέτει φίλτρο.

Με τον τρόπο αυτό σε κάθε οπή του κουτιού από όπου θα μπορούσε να μπει σκόνη σε αυτό θα επικρατεί ένα ελαφρό ρεύμα αέρα από το εσωτερικό του κουτιού προς τα έξω το οποίο θα αποτρέπει την είσοδο της σκόνης σε αυτό.

Αντίθετα αν στο κουτί επικρατεί πίεση μικρότερη από αυτήν του περιβάλλοντος (Αρνητική πίεση) τότε -παρά τα φίλτρα- μια ποσότητα σκόνης θα μπορεί ελεύθερα να μπεί στο κουτί και να μας αναγκάζει σε συχνότερο καθαρισμό του!

Αφορμή για το αρθράκι αυτό μου έδωσε η φίλη μας η Αγάπη (a.k.a. Karmen1983).

Α. Τα υλικά και εργαλεία που θα χρειαστούμε:

1. Ψαλίδι.

2. Χαρτί.

3. Πέτρα δεν χρειάζεται. :p

4. Χάρακας.

5. Κολητική ταινία.

6. Κλωστή ραψίματος

7. Δυο γόμες

8. Δυο πακέτα τσιγάρα. :hmm:

Β. Το "πεδίο" εφαρμογής:

Για να γίνει η εν λόγω δοκιμή / "μέτρηση" είναι απαραίτητο στο κουτί του υπολογιστή να υπάρχει ένα άνοιγμα δια μέσω του οποίου ο αέρας μπορεί να περνά ελεύθερα. Οι διαστάσεις του ανοίγματος θα πρέπει να είναι περίπου 5 x 15 cm χωρίς να είναι κρίσιμες σαν διαστάσεις καθ' αυτές.

Το κατά πόσον μπορεί να εξασφαλιστει αυτό σε ένα κουτί εξαρτάται πολύ από την "φάση" που βρισκεται το κουτί.

Θα ξεκινήσουμε με ένα κουτί στο οποίο δεν έχει μπεί ακόμα η μητρική:

Ένα άνοιγμα σαν το επιζητούμενο είναι αυτό που προβλέπεται στο κουτί για τα διάφορα βύσματα της μητρικής, για την επικοινωνία της με εξωτερικές συσκευές.

Θα δούμε αρχικά αυτήν την περίπτωση, κατά κύριο λόγο για να καταλάβουμε την τεχνική, έτσι ώστε όταν πάμε στην περίπτωση του ήδη λειτουργούντος κουτιού να μπορούμε να κρίνουμε ποιά τροποποίηση στην τεχνική. Είναι πιο δόκιμη.

Η βασική κατασκευή.

Γ. Η κατασκευή του "αισθητήρα" κατεύθυνσης ροής του αέρα

Η βασική ιδέα κατασκευής του "αισθητήρα" είναι η οπτική ανίχνευση της κατεύθυνσης ροής που έχει ο αέρας που διέρχεται από ένα άνοιγμα του κουτιού.

Η κατεύθυνση αυτή χρησιμοποιείται σαν ένδειξη του "προσήμου" της πίεσης που επικρατεί στο κουτί:

Ο αέρας κινείται από μέσα προς τα έξω => Θετική πίεση.

(δηλαδή ο αέρας που μπαίνει στο κουτί, είναι περισότερος από αυτόν που βγαίνει)

Ο αέρας κινείται από έξω προς τα μέσα => Αρνητική πίεση.

(δηλαδή ο αέρας που μπαίνει στο κουτί, είναι λιγότερος από αυτόν που βγαίνει)

Η βασική ιδέα σε συντομία είναι κάπως έτσι:

DSC_1736-large.jpg?m=1333654188

Αλλά επειδή είναι πιο εύκολο να το βλέπεις παρά να το φτιάχνεις, ας δούμε πως φτάνουμε σε αυτό:

Έστω λοιπόν ότι το παραλληλόγραμο άνοιγμα που προβλέπεται στο κουτί για τα διάφορα βύσματα της μητρικής έχει διαστάσεις 50 x 155 mm.(Προσοχή: Οι διαστάσεις είναι αυθαίρετες)

1. Σε ένα φύλο χαρτί, χαράζουμε ένα παραλληλόγραμο διαστάσεων 150 mm x 65 mm, και κάνουμε σημάδια σε απόσταση 5 mm και 10 mm από κάθε μεγάλη πλευρά του, στη συνέχεια σημαδεύουμε τις αντίστοιχες γραμμές ( στο χαρτί μας, δημιουργούνται δύο γραμμές κοντά σε κάθε μεγάλη πλευρά, οι οποίες απέχουν από το χείλος της 5 mm (ιχνος Α) και 10 mm (ίχνος Β) αντιστοίχως)

1α. Αρχικά σημαδεύουμε την μία πλευρά του χαρτιού:

DSC_1749-large.jpg?m=1333829939

1β. Και μετά γυρνάμε το χαρτί από την άλλη πλευρά και σημαδεύουμε και αυτήν:

DSC_1751-large.jpg?m=1333829941

Αφού σημαδέψουμε και από τις δύο πλευρές κόβουμε το χαρτάκι μας από την σελίδα το χαρτί και πάμε για κάποια διπλώματα.

Ο λόγος που το σημάδεμα γίνεται στις δύο αντίθετες πλευρές είναι ότι θα γίνουν αντίστοιχα τσακίσματα, αλλά ας δούμε την συνέχεια.

3. Με το χάρακα και ένα στυλό πατάμε πιο δυνατά τις πιο εσωτερικές γραμμές (ίχνη Β):

DSC_1761-large.jpg?m=1333744721

3β. Το χαρτί μας, σημαδεμένο πλέον, είναι κάπως έτσι:

DSC_1762-large.jpg?m=1333744723

4. Προσεκτικά πατάμε το χάρακα πάνω στην εσωτερικη γραμμή, τον πιέζουμε έτσι ώσε να μείνει σταθερός ακριβώς στο όριο της γραμμής που χαράξαμε δυνατά με το στυλό:

DSC_1763-large.jpg?m=1333744726

5. Πιάνουμε προσεκτικά το ελεύθερο άκρο και διπλώνουμε το χαρτί πάνω στον χάρακα:

DSC_1764-large.jpg?m=1333744728

5β. Κάνουμε το ίδιο και απο την άλλη επιφάνεια και πλευρά του χαρτιού.

6. Και τελικώς το χαρτί μας έχει δύο μικρά "πτερύγια" στις αντίθετες επιφάνειές του (θυμίζει κάπως το γράμμα "Ζ"):

DSC_1765-large.jpg?m=1333744730

7. Στη συνέχεια παίρνουμε το ψαλίδι και κόβουμε τα δύο πτερύγια αυτά κατά μήκος τις πιο εξωτερικής γραμμής (ίχνη Α):

DSC_1766-large.jpg?m=1333744732

8. Τελικά το χαρτί μας έχει γίνει έτσι:

DSC_1768-large.jpg?m=1333744736

Δ. Παρατηρήσεις

Μέχρι εδώ ίσως κάποια πράγματα να έχουν φανεί περίεργα ή άσκοπα αλλά δεν είναι :

I. Τα πτερύγια είνα εσκεμένα αρχικά λίγο πιο μεγάλα από ότι χρειάζεται. Αυτό γίνεται για να διευκολυνθούμε στο εύκολο και καλό δίπλωμα το χαρτιού.

II. Το βαρύ πάτημα του στυλό στις γραμμές που θα γίνει το δίπλωμα, βοηθά στο να γίνει η ακμή του διπλώματος ευθεία.

III. Ο χάρακας κατά το δίπλωμα είναι απαραίτητος για να βγεί τελείως ίσιο το πτερύγιο -χωρίς στρεβλωτικές τάσες οι οποίες θα πέρναγαν και στο υπόλοιπο χαρτί και θα το "στράβωναν"- και κατά συνέπεια και το διάφραγμα (χαρτί) που φτιάχνουμε, θα είναι τελείως επίπεδο.

IV. Και το δίπλωμα αυτό καθ' αυτό είναι απαραίτητο προκειμένου το λεπτό χαρτάκι να παραμένει τελείως επίπεδο (η γωνιά λειτουργεί σαν "νεύρο").

V. Τα δύο πτερύγια διπλώνονται προς αντίθετες πλευρές της επιφάνεια του διαφράγματος για να συνδυαστεί η ακαμψία αυτού με την όμοια συμπεριφορά / κίνησή του ανεξάρτητα από την φορά του ρεύματος του αέρα.

Για του λόγου το αληθές δύο φωτογραφίες από ένα χαρτί διπλωμένο στο χέρι χωρίς την βοήθεια του χάρακα, και δύο με το χάρακα (αυτές που έχουν τις κόκκινες γραμμές);

DSC_1757-large.jpg?m=1333744717

DSC_1765-large.jpg?m=1333832587

DSC_1770-large.jpg?m=1333744740

DSC_1771-large.jpg?m=1333744742

Πιστεύω ότι σας έπεισα πως ο χάρακας είναι απαραίτητος ώστε το διάφραγμά μας (ο αισθητήρας μας!!) να βγει τελείως επίπεδο!

Για την συνέχεια, ότι και να κάνουμε, προσέχουμε τον "αισθητήρα" μας ώς κόρην οφθαλμού!!

Η κατασκευή της ανάρτησης του "αισθητήρα".

Ε. Η στήριξη του διαφράγματος.

Κατ' αρχήν να απολογηθώ για το υπόβαθρο που θα χρησιμοποιήσω αλλά δεν είχα κάτι άλλο πρόχειρο εκείνη τη στιγμή. Όπως και να έχει .... η μάρκα δεν παίζει κανένα ρόλο! :)

1. Τοποθετούμε το διάφραγμα πάνω σε ένα επίπεδο κουτάκι για να μην στραβώσουν τα πτερύγιά του:

DSC_1773-large.jpg?m=1333744744

2. Και με τη βοήθεια και άλλων πρόχειρων μέσων τεντώνουμε μια λεπτή και μαλακή κλωστή πάνω του:

DSC_1775-large.jpg?m=1333744746

3. Παίρνουμε ένα μικρό κομάτι σελοτεϊπ (που έχουμε κόψει από πρίν) και το κολάμε πάνω στην κλωστή:

{Προσοχή το σελοτεϊπ να σταματά πρίν την θέση που θα μπεί η άλλη κλωστή.}

DSC_1776-large.jpg?m=1333744749

4. Αφού κολλήσουμε αυτό το νήμα συνεχίζουμε με το άλλο:

DSC_1777-large.jpg?m=1333744751

DSC_1778-large.jpg?m=1333744753

Και τελικώς -αφού πατήσουμε λιγο και με το στυλό τα κολλήματα- το διάφραγμά μας έχει αποκτήσει δύο "ουρίτσες"!:

DSC_1779-large.jpg?m=1333744755

5. Ας το δούμε ως στέκεται (δηλαδή ...κρέμεται):

DSC_1780-large.jpg?m=1333744757

Όπως βλέπετε η επιπεδότητα του διαφράγματος είναι πολύ καλή:

DSC_1781-large.jpg?m=1333744759

ΣΤ. Η βάση ανάρτησης του διαφράγματος.

Σειρά τώρα να φτιάξουμε την βάση από την οποία θα κρέμεται ο "αισθητήρας" μας.

1. Κόβουμε ένα μικρό, σκληρό χαρτονάκι:

DSC_1782-large.jpg?m=1333744761

2. Χρησιμοπιούμε άλλο ένα κουτάκι για να φέρουμε στο ίδιο επίπεδο το χαρτονάκι με το διάφραγμα και κρατάμε τεντωμένες τις κλωστές , μέχρι να τις ακινητοποιήσουμε με ένα μικρό βάρος:

DSC_1783-large.jpg?m=1333744763

DSC_1784-large.jpg?m=1333744765

3. Και μετά κόλλημα:

DSC_1786-large.jpg?m=1333744767

{Προσέξτε το σελοτεϊπ να είναι πιο μακρύ για να διπλώσει και από την πίσω πλευρά του χαρτονιού}

4. Και ο αισθητήρας μας τελειωμένος:

DSC_1787-large.jpg?m=1333744770

Και κρεμασμένος:

DSC_1788-large-851864843.jpg?m=1333744773

5. Και μια τελική πινελιά βελτίωσης.

Κόβουμε λοξά τις γωνίτσες των πτερυγίων που είναι στην αντίθετη πλευρά του διαφράγματος από αυτή της ανάρτησής του:

DSC_1799-large.jpg?m=1333743048

Αυτό το κόψιμο είναι προαιρετικό και γίνεται για να μήν βρίσκει το διάφραγμά -κατά την κίνηση του- στο κάτω χείλος της οπής που θα στερεωθεί.

Έ και αφού τελείωσε, ας το βαφτίσω κι' όλας:

DSC_1823-large.jpg?m=1333838616

:)

Η ανίχνευση της στατικής πίεσης σε ένα "στημένο" P.C.

Z. Κατασκευή αισθητήρα στατικής πίεσης για λειτουργών P.C.

Μέχρις εδώ -φαντάζομαι- έγινε αντιληπτή η διαδικασία κατασκευής ενός αισθητήρα για ένα υπό κατασκευή κουτί, τι κάνουμε όμως αν το κουτί φιλοξενεί ένα P.C. σε λειτουργία;

Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν ευτυχώς -συνήθως- ακόμα και σε ένα "φορτωμένο" P.C μπορούμε να βρούμε κάποια ελεύθερα PCI slots.

Στα παραδείγματα που ακολουθούν έχει θεωρηθεί ότι υπάρχουν τέσσερα ελεύθερα slots (ανά δύο τουλάχιστον διαδοχικά).

Κατασκευάζουμε δύο διαφράγματα ανίχνευσης της στατικής πίεσης και τα τοποθετούμε το ένα εσωτερικά και το άλλο εξωτερικά του κουτιού, αφού βεβαίως έχουμε αφαιρέσει τα λαμάκια που κλείνουν τα slots.

DSC_1790-large.jpg?m=1333743040

Αν δούμε σε πλάγια όψη την κατασκευή μας, όταν επικρατεί ηρεμία στο κουτί, είναι κάπως έτσι:

DSC_1791-large.jpg?m=1333901625

Ας δούμε όμως τι γίνεται στις δύο βασικές περιπτώσεις της στατικής πίεσης. Πως κινείται ο αέρας;

Αρχικά σε πλάγια όψη:

DSC_1792-large.jpg?m=1333901628

Και εν συνεχεία σε κάτοψη:

DSC_1796-large-1966001197.jpg?m=1333901631

Πιστεύω ότι είναι πολύ απλό να καταλάβουμε τι "παίζει" με την πίεση στο κουτί μας. Τα διαφράγματα θα κινούνται αναλόγως με το πρόσημο της πίεσης με αρκετά ευδιάκριτο τρόπο.

Και μάλιστα αν έχουμε ρυθμιζόμενους ανεμιστήρες μπορούμε να πειραματιστούμε αλλάζοντας την συμπεριφορά του κουτιού όσον αφορά στο ισοζύγιο εισερχόμενου προς εξερχόμενου αέρα!

Θ. Παρατηρήσεις

Ι. Όπως ίσως παρατηρήσατε, τα πτερύγια ακαμψίας των διαφραγμάτων είναι και τα δύο από την πλευρά που δεν εφάπτεται στο μέταλλο του κουτιού.

ΙΙ. Αν η επιφάνεια του κουτιού στο σημείο που θα ακουμπήσουν τα διαφράγματα δεν είναι ομοεπίπεδη τότε θα πρέπει κάπως να την φέρετε σε "λογαριασμό". Ίσως με την βοήθεια κάπου αεροστόπ ή και με λίγο πλαστελίνη που θα την πιέσετε με ένα χαρακάκι για να γίνει επίπεδη.

Προσοχή, πάνω στην οποία θα "κολήσετε" μια λωρίδα χαρτάκι για να μην κολλάει το διάφραγμα πάνω της.

Η. Το κουτί που φιλοξενεί ένα P.C. "τούμπανο"!

Έφτασε ή ώρα για τα δύσκολα!

Τι κάνουμε αν το P.C. μας είναι πλήρους εκμετάλευσης;

Δεν έχουμε κανένα PCI slot ελεύθερο!

Οι λύσεις είναι δύο:

1. Αν υπάρχει έστω και ένα ελεύθερο φατνίο 5,25'' τα πράγματα είναι εύκολα.

Κατασκευάζουμε έναν αισθητήρα όπως ο πρώτος που μπορεί να δείξει τόσο την θετική όσο και την αρνητική πίεση και τον εγκαθιστούμε στη προσοψη του κουτιού στην πέση του καλύματος του ελεύθερου φατνίου (αφού φυσικά αφαιρέσουμε το κάλυμά του :) )

Βεβαίως για να δουλέψει το πράγμα πρέπει το κουτί να το γυρίσυμε στο πλάϊ έτσι ώστε να καθίσει πάνω στο τυφλό πλαϊνό του.

Αν το τυφλό πλαϊνό δεν είναι πραγματικά τυφλό (έχει δηλαδή κάποιον ανεμιστήρα) τότε και πάλι θα πρέπει να το γυρίσουμε στο πλάι, αλλά δεν θα το καθίσουμε κατ' ευθείαν πάνω στο τραπέζι αλλά σε κάποιους αποστάτες που θα το κρατάνε σε μια σεβαστή απόσταση από αυτό (π.χ. 10 - 20 cm) για να μην αλοιωθεί η κυκλοφορία του αέρα.

Αυτή η λύση βεβαίως μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εξ' αρχής ακόμα και στην περίπτωση ενός ανολοκλήρωτου κουτιού αρκεί να κλείσουμε με ένα χαρτόνι το πίσω άνοιγμα για την επικοινωνία της μητρικής (βύσματα).

2. Αν δεν υπάρχει καμία οπή ελεύθερη.

Κατ' αρχήν υποβάλω τα σέβη μου, για την αφοσίωσή σας στο P.C. σας...δεν αφήσατε καμία "οπή" να αισθάνεται μοναξιά!:)

Μιας λοιπόν και είσαστε τόσο P.C addict ( :slap: ), δεν θα σας κουράσει η επόμενη κατασκευή.

Παίρνετε ένα χοντρό χαρτόνι και κατασκευάζετε ένα οιονεί τυφλό πλαϊνό, πάνω σε αυτό κόβετε ένα παραλληλόγραμμο πλαίσιο και με βάση τις διαστάσεις του πλαισίου αυτού κατασκευάζετε έναν αισθητήρα.

Προσοχή, φροντίστε πίσω από το σημείο που θα ανοίξετε το πλαίσιο για τον αισθητήρα(στο εσωτερικό του κουτιού) να υπάρχει ελέυθερος χώρος έτσι ώστε το διάφραγμα να μπορεί να κινείται χωρίς να βρίσκει πουθενά!

Αφαιρείτε το πλαϊνό του κουτιού και κολάτε με ταινία (χαρτοταινία που δεν αφήνει κόλα) σε όλη την περίμετρό του, το χαρτονένιο πλαϊνό, αφού το στερεώσετε, τοποθετείτε και τον αισθητήρα στη θέση του!

Είσαστε έτοιμοι!!

Το ζήτημα των στροβίλων του αέρα.

Θ. Ο επηρεασμός του αισθητήρα από του στροβιλισμούς του αέρα.

Αυτό είναι ένα θέμα που μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένες εντυπώσεις σχετικά με την στατική πίεση του κουτιού.

Μην ξεχνάμε ότι ο αισθητήρας μας δεν είναι προγματικά ένας αισθητήρας πίεσης αλλά ένας αισθητήρας ροής αέρα η οποία οφείλεται στην στατική πίεση του κουτιού, τουλάχιστον αυτό θέλουμε να πιστεύουμε. Αλλά δεν αρκεί να το πιστεύουμε θα πρέπει και να το εξασφαλίσουμε!

Το διάφραγμά μας είναι πολύ ελαφρύ ακριβώς για να "αντιλαμβάνεται" ακόμα και πολύ ασθενικά ρεύματα αέρα, δυστυχώς όμως δεν έχει την "ικανότητα" να διακρίνει από που προέρχονται αυτά τα ρεύματα, κάλιστα αυτά μπορεί να οφείλονται σε κάποιν στρόβιλο αέρα, από κάποιον ανεμιστήρα του κουτιού, που προσπίπτει πάνω στο διάφραγμα και ....μας τα κάνει "μαντάρα"!!!

Η λύση ευρίσκεται στο να παρεμποδίσουμε τον άμεσο επηρεασμό του διαφράγματος από αυτά τα ρεύματα.

Ο τρόπος για να το πετύχουμε είναι να "εγκιβωτίσουμε", από την εσωτερική πλευρά του κουτιού, τον αισθητήρα μέσα σε κάποιο "ευάερο" πέτασμα.

Μια ιδέα είναι σε κάποια απόσταση απο τον αισθητήρα να στερεώσουμε με ταινία ένα φύλο από αραιό φίλτρο απορροφητήρα ή κάποια πυκνή σήτα ή κάποιο χαρτόνι που θα παρεμποδίζει τον αέρα να πέσει άμεσα πάνω στο διάφραγμα. Χαρτόνι το οποίο όμως θα πρέπει να έχει κάποια ανοίγματα σε "απάνεμες" πλευρές του! :)

Ένα ανάλογο πρόβλημα υπάρχει και στο εξωτερικό του κουτιού αν διαλέξουμε την πρώτη κατασκευή.

Ο λόγος είναι ότι το άνοιγμα επικοινωνιών της μητρικής είναι ακριβώς δίπλα στον πίσω ανεμιστήρα του κουτιού.

Η λύση εδώ είναι πιο εύκολη. Κολλάμε ματαξύ του ανεμιστήρα και του ανοίγματος που θα τοποθετηθεί ο αισθητήρας μας ένα μεγαλούτσικο φύλο χαρτόνι το οποίο θα εμποδίσει του στροβιλισμούς του αέρα που βγαίνει από το κουτί να επηρεάσουν την κίνηση του διαφράγματος.

Η. Μια λύση γενικής εφαρμογής.

Σας το κράτησα για το τέλος, αφενός για να "μπείτε" στον κόπο μου (:fist: ) και αφετέρου γιατί στην "διαδρομή" θίχτηκαν μια σειρά προβλήματα τα οποία αλλοιώς θα έμεναν στο σκοτάδι! :)

Ακόμα και σε ένα πλήρως "τουμπανιασμένο" P.C. μπορούμε "πάντα" να αφαιρέσουμε ένα εξωτερικό drive (π.χ. ένα DVD drive), και ώ του θαύματος ....έχουμε ένα ελεύθερο φατνίο 5,25''.

Από εδώ και πέρα όλα είναι εύκολα και μάλιστα η συγκεκριμένη θέση εξασφαλίζει σημαντικά πλεονεκτήματα.

Ο λόγος είναι ότι όσον αφορά την είσοδο του αέρα. Η θέση αυτή, ευρισκόμενη στο εμπρός μέρος του κουτιού, είναι απίθανο να επηρεάζεται από κάποιο ρεύμα αέρα που οφείλεται στους ανεμιστήρες του.

Και ακόμα, επειδή ευρίσκεται στην πρόσοψη του κουτιού αυτό σημαίνει ότι πίσω της υπάρχει ένα περιορισμένο και καθορισμένο κανάλι ροής του αέρα (ο χώρος που καταλάμβανε το drive που αφαιρέσαμε), αυτό το κανάλι -όπως το "βλέπουμε" από το εσωτερικό του κουτιού- εξασφαλίζει μια πολύ καλή προστασία του αισθητήρα μας από στροβιλισμούς του αέρα των ανεμιστήρων του κουτιού.

Προσοχή. Φροντίστε να αφαιρέσετε το drive που είναι πιο απομακρυσμένο από το ενδεχομένως υπάρχοντα εμπρόσθιο ανεμιστήρα του κουτιού!

Ι. Επίλογος.

Πολύ "χαρτί" ξοδεύτηκε για ένα τόσο μικρό χαρτονάκι! :p

Ελπίζω να σας έδωσα την ευκαιρία να το διασκεδάσετε κι' εσείς όσο και εγώ!

Μοναδική ανταμοιβή μου θα είναι να μας πείτε τα αποτελέσματα που είχανε τα πειράματά σας.

Καλή σας διασκέδαση!

Seafalco.

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά να είστε καλά!

Πολύ χαίρομαι που σας άρεσε το "παιχνίδι" αυτό!

[MENTION=124]NoDsl[/MENTION] : :Έτσι όπως το λές, ο αντικειμενικός σκοπός ήταν ακριβώς να φανεί η όλη διαδικασία της κατασκευής.

Και τελικά, σαν μια επιβεβαίωση του ότι άλλο να ξέρεις κάτι κάτι, και άλλο να το περιγράφεις σε κάποιον, έμεινα και εγώ "έκλπηκτος" για το πόσα πράγματα έπρεπε να γραφτούν για ένα κομάτι χαρτάκι, έστω και διπλωμένο :).

[MENTION=12156]Lakisss[/MENTION] : Πράγματι και αυτό θα δουλέψει, αλλά θέλει πιο μεγάλη οπή, για να μπορέσει να αναπτυχθεί η απαραίτητη πίεση, που καθώς κατανέμεται στην επιφάνειά του, θα δώσει ένα ορατό αποτέλεσμα.

Ακόμα πιο καλά μπορείς να χρησιμοποιήσεις ένα κομάτι από μεμβράνη που τυλάνε τα τρόφιμα για να τα διατηρήσουν καθαρά.

Είναι πολύ πιο μαλακή από το σελοφάν, αλλά βεβαίως και πολύ πιο δύσχρηστη.

Το βασικό μειονέκτημα όμως αυτών των λύσεων είναι ότι δεν παράγουν εύκολα "μετρήσιμο" οπτικό αποτέλεσμα.

Για να δώσω ένα παράδειγμα του τι εννοώ:

Ας πούμε, δίπλα στο διάφραγμα αυτό (το χαρτάκι), και παράλληλα με τη διαδρομή του , μπορείς να στερεώσεις ε΄να πολύ μικρό χαρακάκι (ή ακόμα καλύτερα ένα χαρτί που να ειναι κομένο σαν τμήμα ενός κύκλου που έχει ακτίνα ίση με το μήκος του διαφράγματος συν την απόσταση του από το σταθερό σημείο ανάρτησής του.

Στερεώνεις αυτό το τμήμα κύκλου κάθετα προς το επίπεδο τυ διαφράγματος, με το κέντρο του (κύκλου) στο ίδιο ύψος του σημειου ανάρτησης του διαφράγματος.

Τότε το κάτω μέρος του διαφράγματος θα κινήται δίπλα ακριβώς και παράλληλα με την άκρη του κυκλικού τμήματος.

Αν τώρα έχεις χαράξει με ένα μοιρογνωμόνιο μοίρες στο κυκλικό χαρτόνι, τότε θα έχεις μια άμεση και μετρήσιμη, εντύπωση του πόσο αποκλίνει από την κατακόρυφο το χαρτάκι του διαφράγματος.

Η πατέντα αυτή δεν παράγει και κανά εργαστηριακής ακρίβειας αποτέλεσμα, αλλά σίγουρα αποδίδει κάποια επιδεχόμενα σύγκρισης νούμερα !!

Όπως βλέπεις σου "αποκάλυψα" ένα από τα "μυστικά" της επόμενης ( pro version :slap:) του αισθητήρα!! :)

Ώρε φωτιές που σου 'βαλα!!!:p

Link to comment
Share on other sites

[MENTION=324]billpeppas[/MENTION] μη του λες τέτοια και προβλέπω 16σέλιδο :p

Εγω έλεγα μην μου πείς ότι προβλέπεις να ανάβει καμμιά 10αριά τσιγάρα ταυτόχρονα μιας και τα έχει εύκαιρα ώστε με αυτά να δημιουργεί τον καπνό για την οπτικοποίηση της ροής αέρα μέσα στο κουτί :D

Link to comment
Share on other sites

Το είπα μέσα μου!:hmm:

Αυτά τα "κουτάκια" δεν είναι και τόσο ορθόδοξο μέσο /εργαλείο, ζήτησα και συγνώμη μαλιστα.

Αλλά οι συνειρμοί έγιναν, δεν σας κατηγορώ, τσιγάρα έδειξα.... καπνούς σκεφτήκατε :)

Ο καπνός λοιπόν είναι θεαματικός και πολύ καλό μέσο οπτικοποίησης της ροής του αέρα και μάλιστα αν είναι αρκετά πυκνός και φωτογραφηθεί με (Θερμο-)κάμερα υψηλής ταχύτητας θα δώσει πολλές πληροφορίες για την ροή του αέρα και για ενδεχομένως κρίσιμα σημεία αυτής (hot air pockets), αλλά θέλει μηχάνημα παραγωγής καπνού, και πάλι θα είναι πολύ δύσκολο να εκτιμηθεί αν το κουτί έχει θετική ή αρνητική πίεση.

Εκτός κι αν όλο αυτό γίνει σε θάλαμο δοκιμών όπου παρατηρείται τόσο ο εσωτερικος αέρα του κουτιού , όσο και ο εξωτερικός!!!

Δύσκολα πράματα!

Καλημέρα σε όλους!

Link to comment
Share on other sites

Ο καπνός λοιπόν είναι θεαματικός και πολύ καλό μέσο οπτικοποίησης της ροής του αέρα και μάλιστα αν είναι αρκετά πυκνός και φωτογραφηθεί με (Θερμο-)κάμερα υψηλής ταχύτητας θα δώσει πολλές πληροφορίες για την ροή του αέρα και για ενδεχομένως κρίσιμα σημεία αυτής (hot air pockets), αλλά θέλει μηχάνημα παραγωγής καπνού

Ας φτιάξουμε ένα!

Η γλυκόλη προπυλενίου (pg) είναι αυτή που χρησιμοποιείται στα μηχανήματα παραγωγής καπνού σε club, ταινίες κτλ.

Επίσης μπαίνει και στα υγρά του ηλεκτρονικού τσιγάρου, οπότε μπορούμε να βρούμε!:)

Ψήνεσαι μάστορα?

Link to comment
Share on other sites

Δουλειά δεν έχει ο διάολος μου φαίνεται!!

Μη μου βάζεις φυτιλιές Νίκος μας, έχουμε και project στο "πάγο", το ξέχασες;

Ένα -ένα με τη σειρά του γιατί θα μας πάρει η μπάλα!

Επί της ουσίας όμως:

Ο καπνός είναι καλός για να δείς πως ρέει ο αέρας στο κουτί και όχι για να δείς αν το κουτί έχει θετική ή αρνητική πίεση.

Ούτως ή άλλως, ο αέρας από κάπου θα μπαίνει και από κάπου θα βγαίνει , ανεξάρτητα από την στατική πίεση του κουτιού.

Δεν νομίζω ότι θα κάνει κάποια ορατή διαφορά, εκτός κι αν μπορείς να απομονώσεις (οπτικά) κάποια επίμαχα σημεία υποψήφια για διαρροή ή εισροή αέρα, στην περίπτωση αυτή ναι μπορείς να έχεις μια καλή εικόνα, αλλά το όλο θέμα έχει πολύ "μανούρα" και ιδιαιτέρως πολύ "θολούρα", χώρια που απαιτεί χώρο ευάερο :p.

Ας το αφήσουμε για την ώρα σαν τροφή για σκέψη :)

Link to comment
Share on other sites

Τα μπαλάκια πινκ πονγκ κάνου τρομερό καπνό :p

Δηλαδή;;;;;:hmm::slap:

Τι κάνεις τις ελεύθερες ώρες σου......πυρπολείς μπαλάκια του pink pong :-O :nono:

βεβαίως έχω και μια άλλη υποψία, αλλά θέλει πολύ αέρα!:)

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.