Seafalco

Καλά εγώ δουλεύω και έχω μια δικαιολογία ! Οι υπόλοιποι τι έχετε να απολογηθήτε, για την άκρα του τάφου σιωπή που επικρατεί ? oeo! ! ! Έλα να βλέπω κίνηση . . . ! Λοιπόν να σας πω μια σύγχρονη παιδαγωγική ιστορία: Η γιαγιά προσπαθεί να κοιμήσει τη "μικρούλα" , αλλά εκείνη δεν θέλει και κλαίει ! Οπότε για να την περισπάσει η γιαγιά ρωτάει : "Ποιος κλαίει ?" Απαντάει η εγγονή: --"Η μικρούλα! " "Γιατί κλαίει ?" --"Κάτω! ! !" (θέλει να την αφήσει κάτω να παίξει) Οπότε η γιαγιά σκαρφίζεται το κόλπο να αρχίσει να κλαίει και εκείνη και να αναφωνεί ! "Ωχ! !! Η Μέση μου πονάει! ! " Η εγγονή σταματά να κλαίει και κοιτά με περιέργεια τη γιαγια! ! Οποτε η γιαγιά ολοκληρώνωντας το σχέδιο αντιπερισπασμού ρωτάει: "Ποιός κλαίει?" --"Γιαγιά ! " "Γιατί κλαίει?" (σιωπή η εγγονή , γιατί δεν ξέρει / δεν θυμάται τι συμβαίνει) Η γιαγιά όμως το πιάνει και αναφωνει και πάλι εν μέσω λυγμών : "Ωχ!! Πονάει η μέση μου ! ! !" και ξαναρχίζει το παιχνίδι αντιπερισπασμού: "Ποιός κλαίει ?" --"Γιαγιά ! " "Γιατί κλαίει? " --" . . . . Η μέση μου !!! Η μέση μου!!!" Εκεί η γιαγιά έβαλε τα γέλια και η εγγονή ξέχασε την διάθεση για παιχνίδι και έμεινε να κοιτά αποσβολωμένη τη γιαγιά που τη μια στιγμή εκλαιγε και την άλλη γέλαγε ! ! ! Καλό σας βράδυ !

Πίκρα ! ! ! Να δίνεις ένα χιλιάρικο και να θές και λιμάρισμα ! ! ! Η Dewalt πρέπει να κάνει κάτι, να δώσει μια λίμα τουλάχιστον ! Χωρίς πλάκα όμως, αυτό είναι το ελάτωμα όλων των κατασκευών που πανε πρεσσαριστές απλά, χωρίς μετέπειτα μηχανουργική επεξεργασία ! Τους βγήκε καμπύλο το λούκι, κανείς δεν το έλεγξε . . . . και έμεινε ο Matias, να τραβάει τα μαλλία του! Εδιτ: Αγάπη πολύ καλή η ιδέα ! ! ! Και ακόμα καλύτερη η αρχή της , καθώς αυτό που έχει πιο πολύ σημασία είναι να ξέρουμε που είναι οι . . . "λακούβες" !

Άσχετα με το φλουρί, έχεις τύχη, είναι σίγουρο! Φαντάσου το σκηνικό να γινόταν εκεί κοντά που είχαμε κάνει τη μετάβαση στη νέα πλατφόρμα ! ! ! Που να βρείς τότε το True Violet, oεο! ! ! Μάλλον δεν θα μαθαίναμε ποτέ αυτή τη ιστορία ! ! ! Να 'σαι καλά που μοιράστηκες αυτή την ιστορία, να χαμογελάσει το χείλι μας !

Σωστό αυτό, δεν είναι ανάγκη να πέσει η φωτιά επάνω μόνο ο καυτός αέρας που παρασύρει και γρήγορες κινήσεις για να μη μένει πολύ στο ιδιο σημείο ! Αν γίνει έτσι δεν υπάρχει φόβος, εδώ πλαστικές σωλήνες διαμορφώνουμε έτσι και δεν παθαίνουν τίποτε ! Τώρα βέβαια να πω και το "κρίμα" μου, δεν το έχω δομάσει σε χρώμιο, οπότε υπάρχει και η εναλλακτική με το θερμοπίστολο . . .

Μιας και κάνει κρύο έχεις μια καλή λύση ! Βγάλε τη καρέκλα έξω το βράδυ και την επόμενη πάρε ένα φλόγιστρο (προτιμητέο) ή ένα δυνατο θερμοπίστολο και ζέστανε την φωλιά που μπαινει η μπουκάλα (πρόσεχε, δεν πρέπει να πάει η φλόγα στη μπουκάλα). Το ζέσταμα θα πρέπει να γίνει γρήγορα για να μην προλάβει να μεταδοθεί η θερμότητα στην μπουκάλα. Η άνιση διαστολή των δύο θα χαλαρώσει το σφήνωμα και η μπουκάλα θα βγεί !

Αυτό ακούγεται ύποπτο ! ! ! Πρέπει να ανησυχούμε ? Γιααα δώσε λεπτομέρειες! Καλημέρα σας, παρόντες και πληρεξουσιοδοτούσες να 'μαστε καλά !

Γιάγκο, τι να σου πω τώρα ! Ένα βουνό δίκιο έχεις και είναι έτσι όπως το λές, θα μπορούσαν με λίγο πιο σωστή κολώνα (που φυσικά δεν θα κόστιζε τίποτε παραπάνω) απλά λίγη λογική προσοχή στην επιλογή των υλικών, να έχουν μια βασούλα που δεν θα πόναγε ! Αλλά ακριβώς λόγω του ότι δεν έγινε αυτό και το προϊόν πάσχει, το έχουν τιμή "χώμα" και δωράκι τη μεγγενούλα (που και αυτή, ο θεός να την κάνει ! ) και το συνολάκι αποτελεί πρόκληση προς τους "αναξιοπαθούντες" ερασιτέχνες! Και είναι όπως το περιέγραψες, μόνο για βαρύδι κάνει, αλλά δεν μας φταίνε οι θάλασσες τίποτε! Το θέμα μου είναι ότι έχουμε κατακλυστεί από φτηνιάρικα και αυτά που αξίζουν έχουν αρκετά χρήματα παραπάνω (εξ όσων γνωρίζω). Οι φίλοι μας οι Γερμανοί εξακολουθούν και φτιάχνουν εξαιρετικά εργαλεία ( βλέπε Wabeko, που κάνει παπάδες και Δεν είναι ακριβή για αυτά που κάνει) αλλά είπαν να κάνουν και μερικές αρπαχτές στα φτηνιάρικα και γλυκάθηκαν και δεν έχει τέλος ο κατήφορος! Προσωπικά την πήρα γιατί σκέφτομαι να κάνω μια πατεντούλα και αφού είδα τι ήταν, μπήκα στο πειρασμό να την συμμαζέψω όσο γίνεται πιο εύκολα και φτηνά, έτσι ώστε όσοι κατάλληξαν για τον οποιονδήποτε λόγο να την αγοράσουν, να έχουν ένα τρόπο βελτίωσης. Θα δεις στη συνέχεια του work log ότι υπάρχουν και άλλα προβλήματα που δείχνουν ότι το πράγμα φτιάχτηκε για να κοστίζει ελάχιστα και ότι αυτό εκφράζεται τόσο στην ποιότητα των υλικών (να δεις μαντέμι που είναι σαν χαλβάς) όσο και στην φτωχή για να μην πω πλήρως απούσα διαδικασία ελέγχου κατασκευής και μεθόδων συναρμογής (όταν η στήριξη της κολώνας είναι με μία βίδα σε μια τρύπα που έχει ανοχή σχεδόν 1,5mm, τι να λέμε τώρα ! ) Το ερώτημα όμως παραμένει: Αξίζει το κόπο να ασχοληθείς με την βελτίωσή του για να μην πάνε χαμένα αυτά τα χρήματα που έδωσαν όσοι την πήραν; Νομίζω ναι, και αυτό -καιμέσα από το work log φαίνεται- δεν είναι διαφήμηση του προϊόντος, απλά μια προσπάθεια διάσωσης των χρημάτων όσων την πήραν, χωρίς να δώσουν κάτι επιπλέον ή τέλος πάντων, με ελάχιστα έξοδα ! Κι εγώ μαζί σου λοιπόν και θα χαρώ να την "Θάβουμε" παρέα αλλά και να περισώσουμε ότι μπορούμε !

Νομίζω ότι εδώ υπάρχει διαφορά "οπτικής γωνίας" ! Το είπα ήδη από την αρχή ότι η βασούλα για τα λεφτά της και το σκοπό της μια χαρά έιναι ! Ούτε θα σπάσει, ούτε θα σου βγάλει κάνα μάτι ! Απλά με την κοινή λογική του "Ότι πληρώνεις, παίρνεις", δεν είναι καθόλου κακή. Έχοντας αυτό σαν αφετηρία και αναφερόμενος μόνο στις βελτιώσεις που διόρθωσαν την ακρίβεια της βάσης, αυτές δεν κόστισαν τίποτε και είναι ζήτημα ενός δεκαλέπτου να το κάνεις ! Από εκεί και πέρα, μιας και οι τζόγοι συμαζεύτηκαν, έγιναν και κάποιες ας το πούμε εργονομικές παρεμβάσεις χαμηλού κόστους- που ο καθένας είναι στην κρίση του αν θα τις ακολουθήσει- με κύριο σκοπό την προσωπική μου διασκέδαση αλλά και το να φανούν κάποιοι τρόποι που μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα να λειτουργούν καλύτερα. Πιστεύω ότι σε τέτοια θέματα, όλοι έχουμε την ιακανότητα να επιδοθούμε, συνεπώς ο δαπανημένος σε αυτά χρόνος μπορεί -πέρα από την προσωπική ικανοποίηση της λύσης των ζητημάτων που αναφύονται-, να είναι πολλαπλασίως άξια δαπανημένος καθώς μπορεί να δώσει ιδέες και νέα οπτική και σε άλλους φίλους που τους απασχολούν συγγενή προβλήματα, αν όχι ακριβώς τα ίδια ! Έτσι, το αν το αντικείμενο που έγιναν οι δουλιές αυτές είναι ευτελούς αξίας και χαμηλής ποιότητας, είναι εν ολίγοις, άσχετο με το σκοπό του work log και σαφώς δεν μπορεί να αποτελέσει το κριτήριο ενασχόλησης με αυτό! Εγώ, αυτές τις ελάχιστες ώρες που του έχω αφιερώσει, τις πέρασα μια χαρά ! Σαφώς και αν έμπαινε στο θέμα η ματιά του επαγγελματία, τα πράγματα θα άλλαζαν άρδην καθώς, πράγματι δεν αξιζει να δαπανήσεις χρόνο που μπορεί αλλού να πιάσει πολύ ουσιαστικότερο τόπο και ακόμα πιο σίγουρα, μακάρι να υπήρχαν οι εναλλακτικές πηγές για φθηνό εξοπλισμό που δεν φλερτάρει με το φτηνιάρικο, αλλά δυστυχώς -τουλαχιστον εγώ- δε ξέρω και πολλούς που μπορούν να το κάνουν ! Έτσι αναγκαστικά, αρκετοί από εμάς σε ζητήματα όχι κρίσιμα, θα επιλέξουν από τις προσφορές, κατι που εν γνώσει τους απέχει πολύ από το ιδανικό , αλλά παρ' όλα αυτά, θα τους εξυπηρετήσει στις μικρής κλιμακας δουλιές που κάνουν για τις οποίες και πάλι εν γνώσει τους, δεν έχουν και πολύ υψηλές απαιτήσεις ακρίβειας ή ταχύτητας. Αν λοιπόν το ενδεχόμενο βελτίωσης ένός τέτοιο αντικειμένου, μπαίνει στη ζυγαριά, κατ' αντιπαραβολή με την παράταση της παραγωγικής ζωής του, από τι στιγμή που δεν υπάρχουν αξιόλογες προτάσεις σε αντίστοιχο κόστος, δυστυχώς οδηγεί σε αδιέξοδο αυτόν που δεν έχει τα απαραίτητα της απόκτησης μιας καλύτερης λύσης ! Κάποιοι θα το πάρουν, είτε "αναγκαστικά", είτε από συγκεκριμένη επιλογή, όπως έκανα εγώ ας πούμε, προς αυτούς λοιπόν απευθύνεται αυτή η δουλειά, όλοι οι άλλοι, απλά θα έχουν την ευκαιρία να δούν, αφενός πόσο καλά έκαναν και πήραν κάτι καλύτερο, και εφετέρου -γιατί όχι-, να δούν την εξέλιξη μιας βελτίωσης σαν διαδικασία.

Το προσόν της γάστρας που έχει ΤΗ σημασία είναι αυτό: Ω ρε παναγία μου ένα φαγητό που βγήκε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Όλα τα άλλα . . .απλά ωχριούν μπροστά του!

Αγάπη το τηλέφωνο έγινε (ελαφρώς καθυστερημένα ομολογώ!) και το αποτέλεσμα είναι θετικό! Έχει ράβδους αλουμινίου που δουλεύονται με φλόγιστρο περίπου 3€ το κομμάτι ! Μιλάμε και κανονίζουμε για τα παραπέρα .

Καλημέρα ! ! Ελπίζω η νοτιά να μας ζεστάνει λιγάκι και η βροχούλα να λιώσει τις παγοπαγίδες!

Η κατασκευή "μικρομετρικής" ρύθμισης του βάθους διάτρησης και σταθεροποίησης της θέσης του δραπάνου. Μέρος Β. Συνεχίζοντας λοιπόν από εκεί που το άφησα το θέμα. Πρώτη ανάγκη είναι να στηριχτεί η μουφα, γιατί καλό το σφήνωμα, αλλά δεν είναι και "βράχος"! Για να είμαι σίγουρος, η μούφα βιδώθηκε στη θέση της όχι με κάποια ντίζα και παξιμάδι όπως πρίν, αλλά με μια φρεζάτη βίδα για να μπορέσει να τραβήξει τη μούφα, στο κέντρο της τρύπας. Σημαδεύτηκαν και ανοίχτηκαν στη βάση δυο τρύπες 2,5mm, (τόσο είναι το τρυπάνι για πάσο Μ3). Το τρύπημα έγινε έτσι ώστε πάνω στη μούφα να μείνουν τα σημάδια των οπών και στη συνέχεια τρύπημα . . . . . . άνοιγμα των δυο σπειρωμάτων με κολαούζο 3mm και η μούφα έτοιμη για εγκατάσταση! Αλλά το πράγμα πρέπει να γίνει με συγκεκριμένη σειρά ! Αρχικά πάντως έγινε μια δοκιμή ακόμα που έδειξε ότι μια χαρά πήγε το τρύπημα . Λειάνθηκε και το άκρο της ντίζας που θα σπρώχνει τον φορέα του δραπάνου και πάμε για συναρμολόγηση ! Και τελικά, αφού κεντραρίστηκαν προσεκτικά οι τρύπες βάσης και μούφας μπήκαν και οι βίδες στήριξης . . . Όλα στη θέση τους και η μούφα στέρεα προσκολημένη στη βάση ! Εδώ να πω μια λεπτομέρεια: Είναι φυσικό, οι βίδες που διάλεξα να είναι κοντές έτσι ώστε όταν τερματίσουν να μην μπούν μέσα στο πάσο, διαφορετικά θα χαλάσουν το πάσο της ντίζας ! Έτσι μετρήθηκαν μεν, αλλά κατά τη διάρκεια του σφιξίματος περιέστρεφα διαρκώς την ντίζα έτσι ώστε να αντιληφθώ αν τυχόν η ντίζα μαγκώνει. Τελικά, μόνο στο πλήρες σφίξιμο αντιλήφθηκα κάτι σαν ζόρισμα στην ντίζα, οπότε μπήκαν τα ροδελάκια στις βιδούλες και μετά το καργάρισμα των Μ3 allen, όλα ήρθαν στη θέση τους σε πλήρη συνεργασία ! Η ντίζα περιστρέφεται ακριβώς οπως ήθελα, ομαλά και σχετικά σφιχτά ! Με αυτά τελείωσε το ένα μέρος της δουλειάς που έπρεπε να γίνει, τώρα έχουμε και την πλευρά του φορέα του δραπάνου που θα σπρώχνει η ντίζα . . . Η κατασκευή του εδράνου ώθησης του φορέα του δραπάνου. Βαρύγδουπο ακούγεται αυτό, αλλά δεν είναι ! Απαίτησε αρκετές δοκιμές αλλά στην πράξη -με καταληγμένη τη μέθοδο κατασκευής- είναι παιχνίδι ! Ας πάμε να δούμε τι παίζει . . . Η υποδοχή που θα δεχτεί τη ντίζα είναι το αριστερό τμήμα του φορέα. Αν προσέξετε θα δείτε ότι η ντίζα δεν πιάνει στο υπάρχον σκαλοπάτι του καλουπιού του φορέα, αλλά ξύνει στο πλευρό του περίπου στο κέντρο του. Αυτό επέβαλε την κατσκευή ενός τάκου που θα μπεί σε αυτό το κενό και θα δώσει μαι οριζόντια επιφάνεια που θα δέχεται την πιεση της ντίζας. Πράγματι από το "Θησαυρό" ανεσύρθη ενα ρεταλάκι μπαρας αλουμινίου και από αυτο κόπηκε το τακάκι που μετά από αρκετές δοκιμές και ψιλολιμάρισμα, φαίνεται στη δεξιά φωτογραφία . Τελική τοποθέτηση στη θέση του και δοκιμές ! Μια χαρά έκατσε, μπήκε και το σχετικό λαδάκι, η βίδα ανεβοκατεβάζει το φορέα μια χαρά και όλα πάνε πρίμα ! Ή μήπως όχι ! ! ! Δυστυχώς . . . όχι! Η βίδα εμφανίζει τάσεις "περιπλάνησης" πάνω στο τακάκι, όταν την στρίβεις δεξιά, πάει λίγο προς τα δεξιά πάνω στο τακάκι και όταν τη στρίβεις αριστερά, το άκρο της πλησιάζει το αριστερό τοίχωμα την φωλιά της βάσης ! ! Θα μου πείτε : "Ε και τι έγινε, για δυο χιλιοστά κάνεις έτσι ! " Έλα μου ντε όμως, που δεν "λέει" να βελτιώνεις κάτι αναιρώντας του τζόγους του μια χαρά και αυτο, που του προσθέτεις, να έχει τζόγους ! ! Έτσι . . . Έδρανο, διαμόρφωση β' Με βάση τα ίχνη που είχε αφήσει η ντίζα πάνω στο πλακάκι, ανοίχτηκε μια ρηχή τρύπα και φρεζαρίστηκε με ένα φρεζαδόρο . . . Επανατοποθέτηση στη βάση και νέες δοκιμές ! Να εξηγήσω όμως . Η ντίζα σταμάτησε τις περιπλανήσεις πάνω στο τακάκι, στέκει "κυρία" στο κέντρο της τρύπας, αλλά . . . Αυτά τα αλλά είναι που σου κάνουν τα νεύρα τσατάλια, και ποτέ δεν λείπουν όταν αναπτύσεις κάτι! Με ευγενικά λόγια το ονομάζουν "εξέλιξη" και είναι αυτό που τελικά, κάνει το χαμόγελο να αντικαθιστά το ξεφύσημα, όταν καταφέρεις να βρείς τη λύση ! Αλλά πριν να δούμε τη λύση, να πω για το πρόβλήμα : Η κεφαλή της ντίζας (αυτό το πομπέ άκρο της) έχει πολύ μεγάλη επιφάνεια επαφής με το πλακάκι και έτσι οι τριβή μεταξύ τους είναι επίσης μεγάλη, τόση, που ούτε το λιπαντικό καταφέρνει να την φέρει εκεί που θέλω ! Το ιδανικό θα ήταν η ντίζα να έχει σημειακή επαφή με το πλακάκι . . . Ε, το καταλάβατε . . . Έδρανο, διαμόρφωση γ' Το ευτύχημα σε όλο αυτό ήταν ότι δεν χρειάστηκε να φτιάξω άλλο τακάκι ! Στο τακάκι - ακριβώς στο κέντρο του φρεζαρίσματος- ανοίχτηκε μια τρύπα διαμέτρου 8mm και στο κέντρο αυτής έγινε μια ακόμα τρύπα διαμέτρου 6mm. Το γιατί θα το δούμε σε λίγο, για την ώρα θα μείνουμε σε μια τρύπα ακόμα που ανοίχτηκε σε μια από τις γωνίες του τάκου για να υποδεχτεί μια βίδα Μ3. Ο λόγος που κάνω κουβέντα είναι γιατί στη διάνοιξη του σπειρώματος αυτού εγκαινίασα τα νέα κολαούζα forming που πήρα πρόσφατα! Οι εντυπώσεις . . . το άριστες, είναι υποτίμηση αυτού που είδα ! Το πάσο γίνεται παιχνίδι και ας ήταν σε βάθος σχεδόν 15mm! Το κολαούζο λιπάνθηκε με το ειδικό λιπαντικό (και η τρύπα επίσης) και μια, που μπήκε μέσα και μια, που βγήκε! Ούτε αναστροφές καθε δυο τρεις στροφές για να σπάει το γρέζι, ούτε συχνές εξαγωγές για καθάρισμα των γρεζιών, προκειμένου να πας πιο βαθιά ! Τίποτε από όλα αυτά, γιατί απλά δεν υπήρχαν γρέζια ! Το κολαούζο αυτό, όπως ίσως ξέρετε, δεν παράγει γρέζια ! Τόσο απλά ! Εδώ, αμέσως μετά την εξαγωγή του, καθαρό καθαρό με μόνο το ίχνος από τα μόρια αλουμινίου που η τριβή ανακάτεψε με το παχύρευστο λιπαντικό που προστατεύει το κολαούζο από υπερθέρμανση κάνοντας το να βιδώνει μέσα στο αλουμίνιο σαν σε "χαλβά"! Ετσι έγινε και το μικρό αυτό πάσο και μπήκε μια βίδα Μ3 allen επάνω του. Θα μου πείτε τι κάνει η βίδα αυτή εκεί ! Υπομονή ! Όχι η βίδα . . .εσείς ! Για να δούμε πρώτα πώς διαμορφώθηκε το τακάκι . Φαίνεται καθαρά το πάσο που άνοιξε το κολαούζο φορμαρίσματος (όπως το λέμε εδώ) και η "διόρωφη" τρύπα που ανοίχτηκε στο πλακάκι. Για να δέσει όπως η συνταγή χρειάζεται και ένα άλλο υλικό, που βρίσκεται στην επόμενη φωτογραφία. Μια ατσαλένια μπίλια για ρουλεμάν, διαμέτρου 6mm (τις βρίσκουμε στα καλά εργαλειάδικα) και κοστίζουν ελάχιστα (μερικά δεκάλεπτα του €) Η μπίλια μπήκε στην μικρότερη οπή και πιέστηκε για να τερματίσει στο βάθος της. Το βάθος της τρύπας των 6mm είναι περίπου 4mm, έτσι όταν η μπίλια "πιάσει πάτο" ( ) , περισέυει κατά 2mm μέσα στο χώρο που τερματίζει η τρύπα των 8mm! Το πιάσατε το υπονοούμενο ! Ας βάλουμε και τη βίδα Μ3 επάνω . . . . . . και ήρθε η ώρα να αποκαλυφθεί η χρήση της ! Απλά μας βοηθάει να βάζουμε και να βγάζουμε το πλακάκι από τη φωλιά του, χωρίς να "τρώμε τα νύχια μας" και να κάνουμε τούμπα τη βάση ! Κατέβασμα του μοχλού και η ντίζα μπαίνει ~3mm μέσα στην οπή των 8mm και τερματίζει πάνω στην μπίλια που την περιμένει στο βάθος της. Έτσι η ντίζα περιοριζόμενη από τα τοιχώματα της τρύπας, κόβει τις "εκδρομές" με το μαχαίρι και επιπλέον, η τριβή που παρουσιάζει όταν περιστρέφεται κόντρα στη μπίλια είναι ουσιαστικά μηδενικές! Με το τρόπο αυτό, η αντίσταση που προβάλει η ντίζα στην περιστροφή της, προέρχεται μόνο από το μηχανισμό δέσμευσης (το ελατηριωτό παξιμάδι) που είναι σταθερή! Για να περιοριστούν περισσότερο οι ανοχές κίνησης του τάκου/ εδράνου, αυτό "καλύφθηκε" από ένα λεπτό έλασμα αλουμινίου (αυτή η μπύρα αποδείχτηκε χρησιμότατη! ) Ξανά δοκιμή με την ντίζα σε θέση εργασίας και όλα πάνε πρίμα ! ! Το μόνο ζήτημα είναι ότι η μούφα βρίσκει πάνω στη βίδα Μ3 όταν ο φορέας τείνει να επιστρέψει σε θέση ηρεμίας (όταν αφήσουμε το μοχλό). Αλλά αυτό είχε προβλεφθεί! Απλά η βίδα αλάχτηκε με μια πιο κοντή που απλά προστατεύει την καθαριότητα του σπειρώματος και όταν χρειαστεί για τον Χ λόγο να βγεί το τακάκι, αυτή αντικαθίσταται με μια πιο μακριά, που μας δίνει λαβή να πιάσουμε και να βγάλουμε το τακάκι από τη φωλιά του ! Με αυτά φτάσαμε στο τέλος αυτού του update, το οποίο ελπίζω να ήταν χορταστικό και πλήρες ιδεών ! Το μόνο που σας "χρωστάω" είναι η συναρμολόγηση των χειριστηρίων της ντίζας, αλλά αυτά σε ένα επόμενο post ! Μέχρι τότε . . . . . . μια πρόχειρη εικόνα της μέχρι τώρα κατασκευής ! Καλό βράδυ σε όλους, πάω να τεντωθώ γιατί μαζί με τη ντίζα, μάγκωσα κι ' εγώ !

LOL ! ! ! Αγάπη να 'σαι καλά, το είδα από το κινητό και έβαλα τα γέλια! ! Oι παρευρισκόμενοι με κοίταζαν παραξενεμένοι! Αλλά τι να τους εξηγώ ! !

Καλησπέρα στη παρέα ! Σήμερα σας ετοίμασα κάτι διαφορετικό που δεν έχει να κάνει με βελτίωση κάποιας υπάρχουσας ιδιότητας της κάθετης βάσης. Σήμερα θα επιχειρήσω να τις προσθέσω κάτι νέο, που έχουν τα μεγάλα κάθετα δράπανα και οι φρέζες, τη δυνατότητα να καταβάζουμε σταθερά το δράπανο με μια βίδα και να έχουμε σταθερό βάθος χωρίς να κρατάμε το μοχλό. Φυσικά αυτό δεν πολύταιριάζει με τη διαδικασία του τρυπήματος , όχι τουλάχιστον αυτού που θα κάνουμε σε ένα ξύλο που θέλουμε μια διαμπερή τρύπα, αλλά μπορεί να ταιριάξει καλά σε τρύπες που θα κάνουμε σε ένα μαλακό μέταλλο οι οποίες θέλουμε να έχουν αυστηρτά καθορισμένο βάθος και κυριώς ταιριάζει αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την βάση μας σαν μια πολύ ελαφράς χρήσης φρέζα ! Ναι καλά το ακούσατε, φρέζα ! Με αρκετές προϋποθέσεις βέβαια, αλλά που με την παραίτητη προσοχή, θα μας δώσει τη δυνατότητα να κάνουμε μικρά φρεζαρίσματα σε ξύλο με το κατάλληλο κοντύλι ! Πέρα από αυτά αυτή η δυνατότητα να κατεβαίνει το δράπανο σταθερά μέσω της βίδας και να μένει εκεί χωρίς να το κρατάμε, μπορεί να βρεί χρήση και σε ένα άλλο θέμα, αλλά αυτό θέλει λίγη σκέψη ακόμα ! Η κατασκευή "μικρομετρικής" ρύθμισης του βάθους διάτρησης και σταθεροποίησης της θέσης του δραπάνου. Μέρος Α. Όλα ξεκίνησαν από μία μούφα (η Αγάπη κάτι ψυχανεμιζόταν πριν μερικά post ) Η οποία -όντας Μ8- με λίγο λιμάρισμα. . . Και αφού μετρήθηκα προσεκτικά και μετά το απαραίτητο τρύπημα της βάσης, ήρθε και έκαστε εδώ : Η μούφα ουσιαστικά σφηνώνει μέσα στο κενό που υπάρχει στο σημείο αυτό της βάσης και μας δίνει τη δυνατότητα βιδώνοντας μιά ντίζα Μ8 σε αυτήν να ωθήσουμε τον φορέα του δραπάνου προς τα κάτω χωρίς να πιάσουμε το μοχλό ! Βέβαια αφού θέλω να το κάνω να έχει κάποια καλή ακρίβεια θα έπρεπε να συνυπολογίσω και διάφορα άλλα πράγματα, όπως είναι το pits του σπειρώματος (δηλαδή το πόσο προχωράει η βίδα σε μιά στροφή. Το ιδανικό θα ήταν να προχωρά 1mm / στροφή, αλλά δυστυχώς η ντίζα Μ6 μου φάνηκε πολύ λεπτή για την δουλειά που θέλω και επιπλέον η μούφα Μ6 "κολυμπάει" στο εν λόγω κενό. Έτσι κετέληξα σε Μ8 σπείρωμα που έχει pits 1,24mm/στροφή. Ένα δεύτερο και σοβαρό πρόβλημα είναι ότι θέλουμε η βίδα να παραμένει στη θέση που την ρυθμίζουμε και να μην αλλάζει τυχαία λόγω κραδασμών. Και ένα τρίτο, έτσι για να δίνει ποιοτικώτερη αίσθηση, θέλω η περιστροφή της να μην είναι ελεύθερη σαν "παράλυτη" ! Κατασκευή του μηχανισμού δέσμευσης της ρύθμισης της βίδας Είχαμε δεί στο προηγούμεμο post το κόλπο με το σχίσιμο και την συστολή της "μούφας" μπορούμε να πετύχουμε ένα κάπως σφιχτό στρίψιμο της βίδας. Αλλα εδώ θέλουμε κάτι καλύτερο και πιο σταθερό και κυρίως μη εξαρτώμενο από την ποιότητα της μούφας . Μετά από αρκετή σκέψη, άναψε το γλομπάκι ! Η δουλειά έγινε με ένα παξιμάδι Μ8, το οποίο λιμαρίστηκε έτσι που να δημιουργθούν πατούρες για να κάτσει το τρυπανάκι και . . . . . . . αφού έγινε το ποντάρισμα με μια αυτόματη πόντα, ανοίχτηκαν δυο τρύπες 1,5mm στα πλευρά του παξιμαδιού χωρίς αυτές να "μπούν" στην περιοχή που βρίσκεται το σπείρωμα του παξιμαδιού! Στη συνέχεια κόπηκε και λυγίστηκε ένα ηλεκτρόδιο TIG για ανοξείδωτο διαμέτρου 1,2mm (αυτά τα ηλεκτρόδια έιναι σκέτο σύρμα οανοξείδωτο, αλλά είναι πολύ σκληρά και ελαστικά, συνεπώς μας εξυπηρετούν σαν "ελατήρια" και κοστίζουν λιγότερο από 1€) Πολύ απλό σαν κατασκευή, αλλά με μεγάλα προτερήματα ! Αυτά θα φανούν μόλις βάλουμε το παξιμάδι πάνω στην ντίζα να κάνει παρέα στη μούφα ! Στην αριστερή φωτογραφία η ντίζα (βίδα) μπορεί και γυρίζει ελεύθερα . Το πράγμα όμως αλλάζει άρδην στην δεξιά, καθώς πιέζοντας το ελατήριο να πλησιάσει την ντίζα, αυτό ωθεί το παξιμάδι να λάβει λοξή θέση προς τον άξονα της βίδας. Φυσικά δεν μπορεί να το κάνει γιατί φρακάρει πάνω στα πάσα της βίδας ! Ε αυτό θέλαμε, το παξιμάδι "μαγκώνει" πάνω στη βίδα και την εμποδίζει να περιστραφεί, η για να το θέσω καλύτερα, αντιστέκεται στην περιστροφή της βίδας μέχρι μαι ορισμένη δύμανη (ροπή) που θα εξασκήσουμε εμείς σε αυτήν ! Αυτή η αντίσταση είναι ανάλογη με το πόσο έχουμε λυγίσει την "φουρκέτα"/ ελατήριο και μπορούμε και με λίγο λάδωμα να κάνουμε τη βίδα να στρέφεται ομαλά φέρνοντας πάντα μια μικρή αντίσταση στην περιστροφή της που την βοηθά να διατηρεί αξιόπιστα τη θέση στην οποία την αφήνουμε ! Απλό πιστεύω, και καθώς είναι εφαρμόσιμο με ελάχιστα μέσα, είναι ακριβώς μέσα στο πνεύμα της δουλειά που κάνουμε εδώ ! Η πρώτη δοκιμή Απαραίτητο βήμα, γιατί καλή η "θεωρία" αλλά την υπογραφή τη βάζει η πράξη ! Πέρασα μια ντίζα πάνω στη βάση , μετά τη μουφα και τέλος το παξιμάδι δέσμευσης και στη συνέχεια ήταν τα δύσκολα, το πράγμα έπρεπε να μπει στη θέση του εύκολα και να δουλεύει ! ! ! Όλα πήγαν καλά ! Ευκολο πέρασμα και . . . η βίδα πειθαρχημένη τέλεια ! ! Αν δεν την στριψεις δεν κουνιέται ρούπι ! Και όταν πας να την στρίψεις αντιστέκεται μέχρι ένα σημείο και μετά στρίβει ομαλά, παρουσιάζοντας σταθερή αντίσταση στην περιστροφή της ! Αυτά για το πρώτο μέρος αυτού του update, η συνέχεια σύντομα γιατί για την ώρα με καλούν άλλα καθήκοντα !

Και ποτέ να μήν ! ! Γιατί πιο πολύ είναι το κακό του να βρίζεις τον εαυτό σου για την κακή μαστορική , παρά η φασαρία ! Αλλά εκέι που δυσκολεύουν τα πράματα είναι όταν η βίδα κόψει κεφάλι ! Εκεί θέλει "χειρουργείο" !

Σίγουρα ! ! LOL! ! !

Καλημέρα σας ! Καλημέρα από τα χιονισμένα ΒΑ προάστια ! Πρώτο θέαμα το πρωί (δέκα η ώρα δηλαδή! ): Η πιτσιρίκα μας, ντυμένη στα ροζ, να φτιάχνει χιονάνθρωπο! ! ! Το βλέπεις και χαμογελάει το μέσα σου ! !

Τι να πείς ! ! ! Από ότι είδα δεν είναι και τόσο σπάνιο! Πήγε να ψωνίσει στο ΙΚΕΑ ο άλλος και το σκυλί κόντεψε -αν δεν- να πεθάνει! Αλλά τι να λέμε εδώ κάποιοι ξέχασαν τα παιδιά τους μέσα ! Γι΄αυτό μια χαρά το είπες ! Προσοχή στα "ζώα" , είναι επικίνδυνα! ! !

Χαιρετώ τη παρέα ! (Αυτό ^^ δεν έχει ωρολογιακό περιορισμό ! ) Σήμερα το πρωί θερμοκρασία >>> -2,5 και αυτό μετρημένο με θερμόμετρο, γιατί το Allwether έδινε -4 ! Οπότε και αξύριστος να βγείς , θα φροντίσει ο καιρός ! Ευτυχώς από νερά στους δρόμους δεν υπήρχε τίποτε, ούτε παγος φυσικά. Αλλά η παγωνιά μου θύμισε τα μικράτα μου, δούλευα καλουπατζής τότε. Αφήναμε το μεσημέρι τα ρούχα της δουλειάς στην οικοδομή κρεμασμένα σ΄ ένα καρφί και την άλλη μέρα το πρωί . . . το παντελόνι το έστηνες όρθιο και δεν έπεφτε, είχε κρουσταλιάσει ολόκληρο ! ! ! Ευτυχώς που πάντα πρωτη δουλειά ήταν να ανάψουμε τη "σόμπα" (γκαζοντενεκές που καίγαμε παλιόξυλα) και κάπως βολευόταν η δουλειά !

Ο καλύτερος τρόπος να το ευχαριστηθείς ! ! Φρέσκο φρέσκο και κατ΄ευθείαν από το σκεύος ! Αγάπη, να 'σαι καλά, δίνεις "υλικό ονείρων" ! ! ! Κι' εγώ το ίδιο θα κάνω με το κουτάλι κατ΄ευθείαν μέσα στο σκεύος, απλά θα προσπαθήσω να ξεχάσω ότι απέξω λέει . . . στραγγιστό 2% ! ! !

Μπορείς να ψάξεις και εδώ : https://www.google.gr/search?q=industrial+cleaning+degreasing+agent&client=firefox-b&biw=1180&bih=638&source=lnms&sa=X&ved=0ahUKEwjt8biqtrPRAhWJ7RQKHbQmBK0Q_AUIBygA&dpr=1 Υπάρχουν πολλά και διάφορα, αλλά το τι θα βρείς εδώ . . . Ρώτα και σε κάνα συνεργείο αυτοκινήτων για προμηθευτές .

Ευχαριστώ καλά μου παιδιά ! Σγρόμπια λαμαρίνας υπάρχει αλλά είναι για λεπτά φύλα. Αυτό μπορεί να κόψει και πιο πιο χοντρά φύλα. Όσο για την τιμή -ο πιο ακριβός- για πίρο 200mm μήκος και 10mm διάμετρο, ζήτησε ~7€ και ο άλλος ~ 3-4 €, οπότε δεν νομίζω ότι συμφέρει να το παλέψω μόνος μου, χώρια που δεν ξέρω τι σκληρότητα θα επιτύχω. Αυτά είναι πολύ σκληρά και κάνουν μια χαρά τη δουλειά που θέλω, οπότε θα περιμένω !

Πολύ ωραίο jif ! ! ! Το πιο όμορφο είναι το πως "υποκλίνονται" τα δέντρα στη δύναμη της φύσης !

Αν κρίνω από το πως έχει σταθεί το χιόνι , δεν θα πρέπει να φύσαγε καθόλου, απλά έριξε τα . . . "κερατά" του ! ! ! Φέτος οι σοδιές θα είναι παντού καλές και θα γεμίσουν όλα τα πηγάδια και οι υδατοδεξαμενές !

Βόρεια . . . έχει ! Νότια . . . 'εχει ! Ανατολικά . . . έχει ! Πέστε μου ότι και Δυτικά έχει και ότι έμεινε η Αττική στεγνή να βάλω τις αλυσίδες μου να τις κάνω . . . σούπα ! ! ! !