Seafalco

Και εμένα το έκανε μέχρι πριν λίγο που διάβασα την συμβουλή στην κορυφή και πήγα και επανέφερα το Default theme και έστρωσαν όλα ! Τώρα θα δοκιμάσω πάλι σε Dark να δω τι παίζει!

Εντυπωσιακό, ιδιαίτερα σε μεγάλη ταχύτητα όπως εδώ ! Η τεχνολογία αυτή ανήκει σε μια ομάδα νέων τεχνικών που έχουν το γενικό όνομα Additive Manufacturing Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και το γνωστό πλέον σε όλους 3D printing με συνθετικά υλικά. Στα μέταλλα είναι δυο βασικές κατηγορίες, αυτή που το μέταλλο σε σκόνη καλύπτει μια επιφάνεια και το laser συσσωματώνει λιώνοντας μέρος της σκόνης σε ένα αντικείμενο που προοδευτικά σχηματίζεται καθώς συνεχώς δια στρώνεται μια νέα στρώση σκόνης. Και για πιο μεγάλα στις τρεις διαστάσεις αντικείμενα υπάρχει και η λύση το μέταλλο που θα δημιουργήσει το αντικείμενο να προσάγεται στη ακριβή ποσότητα μόνο στο σημείο που λειτουργεί η ακτίνα του laser (Directed Energy deposition). Το μέταλλο μπορεί να είναι σε σκόνη ή σε σύρμα. Αν είναι σε σκόνη λιώνει με laser, αν είναι σε σύρμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ARC. Και μετά φυσικά ακολουθεί μηχανουργική κατεργασία αν είναι απαραίτητο. Η τεχνολογία αυτή μπορεί να κάνει θαύματα, αλλά είναι αρκετά νέα ακόμα και έχει να λύσει αρκετά προβλήματα ακόμα πριν γίνει Η Λύση για όλα τα προβλήματα ! Αλλά οι δυνατότητες που έχει οδηγούν τις μηχανουργικές κατασκευές σε ένα ανώτερο επίπεδο, οπότε η προσπάθεια παραμένει επικεντρωμένη στη λύση των προβλημάτων και τα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά , καθώς πρακτικά κατασκευάζονται αντικείμενα αδύνατον να φτιαχτούν με άλλο τρόπο και με ιδιότητες που ολοένα και περισσότερο δεν υπολείπονται των κλασικών κατασκευών. Αλλά μιας και όλα αυτά ήταν σαν συμπλήρωμα / σχόλιο πάνω στο ερέθισμα που έθεσε ο φίλος @Asxetius ( ) να βάλω κι εγώ κάτι έτσι για την ξεκούραση του μυαλού ! Dzhanibekov Effect . . . . Καλή διασκέδαση ! ! !

Καλώς ήρθες στη παρέα μας ! Καλό θα ήταν να βάλεις κάποια φωτογραφία για να δούμε τι παίζει και να μας πεις ποίο μηχανισμό έχεις χρησιμοποιήσει . Πάντως για σχετικούς μηχανισμούς και τον τρόπο που βγαίνει το συρτάρι δες εδώ : Είναι από ένα μηχανισμό -φωτογραφικά- ίδιο με αυτόν που έβαλες.

Τι λίγο . . . λάστιχο το έκανα ! ! !

Αυτό που περνάει από το μυαλό μου είναι το εξής: Το έλασμα του χαλκού από το οποίο κόπηκε και φτιάχτηκε το cold plate στην φάση της κατασκευής του να "πήρε" τυχαία κάποια κομματάκια από άλλο κράμα / μέταλλο σαν "σκουπιδάκι" και όταν πέρασε από τη διαδικασία το cold rolling αυτό το "άλλο" μέταλλο συσσωματώθηκε με την συμπίεση στο χαλκό και μετά από την όλη διαδικασία ενσωματώθηκε πλήρως, μην χάνοντας όμως την ελαφρά διαφορετική χημική του σύσταση, ούτε και την ηλεκτραρνητικότητά του! Έτσι το όλο κομμάτι επεξεργάστηκε κανονικά μπήκε σε λειτουργία και προοδευτικά υπέστη ηλεκτροδιάβρωση με ανόδιο το "σκουπιδάκι" ! Ο λόγος που σε ρώταγα για την κατασκευή των fins είναι γιατί η εικόνα της τρύπας στο cold plate που συνοδεύεται από την αντίστοιχη εξαφάνιση των fins μόνο κατά το αντίστοιχο τμήμα τους (ακριβώς όση περιοχή ορίζει η τρύπα) ταιριάζει ασυγκρίτως περισσότερο με την κοπή με δισκάκι της ίδιας διαστρωματικά περιοχής, ενώ αντίθετα η λοξή κοπή του skiving και το ανασήκωμα του ελάσματος θα όριζε μια λοξή περιοχή μέσα στα πτερύγια η οποία θα καταστρεφόταν, πράγμα που εδώ και πολύ λογικά δεν συμβαίνει! Τώρα πόσο αυτό είναι πιθανό . . . είναι αλλουνού Παππά Βαγγέλιο !

Καλημέρα ! Νίκο για πες μου κάτι: Τα micro fins του Cold plate έχουν γίνει με την τεχνική skiving ή είναι κομμένα με δισκάκι? Αν είναι με δισκάκι το σόκορο των πτερυγίων θα είναι "πρόσωπο" με την υπόλοιπη επιφάνεια, αν είναι με skivinγ θα περισσεύουν λίγο από την υπόλοιπη επιφάνεια. Έτσι όπως βλέπω τη φωτογραφία, δεν με βοηθάει να καταλάβω αν τα πτερύγια είναι πρόσωπο με την περίμετρό τους, αλλά από την άλλη μεριά δεν βλέπω σε καμία πλευρά την κεκλιμένη μεταβατική περιοχή που μπαίνει το μαχαίρι να κόψει, που είναι χαρακτηριστική στα cold plate που γίνονται από έλασμα χαλκού, χωρίς άλλη μηχανουργική κατεργασία. Εδώ αυτή η κεκλιμένη περιοχή είναι αριστερά. Αν το cold plate είναι φτιαγμένο με δισκάκι (τα πτερύγια είναι κομμένα δηλαδή μέσα στο πάχος του υλικού του ελάσματος) η εικόνα είναι διαφορετική : Και από της φωτογραφίες, το cold plate το δικό σου μοιάζει με αυτό της δεύτερης περίπτωσης. Για πες ποια από τις δυο κατασκευές είναι η δική σου, γιατί μπορεί να υπάρχει τελικά κάποια εξήγηση για το πρόβλημά σου !

Έχει μερικά ζαβά, αλλά η όλη δουλειά είναι η παρηγοριά του φτωχού !

Ότι και αν έχει μπεί σαν σκέψη μέχρι τώρα κολλάει σε αυτό ακριβώς που είπες, λογικά θα είχε δημιουργήσει φθορά -έστω και βαθμιαία μειούμενη- και σε άλλα σημεία, δεν θα ήταν μια τρύπα εδώ και μία εκεί και όλο το υπόλοιπο μέσ' τη καλή χαρά που λένε ! Πάνω στο καπάκι της CPU, στα σημεία που αντιστοιχούν με αυτά που τρύπησε το cold plate, έχει δημιουργηθεί κάποια φθορά , ίχνος? Και αν ήταν ηλεκτρόλυση μέσω ποιου μηχανισμού εντοπίστηκε αυστηρά σε δύο σημεία χωρίς να δώσει ίχνη και σημάδια και σε ευρύτερη περιοχή ? Και ακόμα σημαντικότερο, πως αυτή η ηλεκτρόλυση επηρέασε το χαλκό και όχι το αλουμίνιο???? Aluminum vs. Copper liquid cooling parts - ekwb.com WWW.EKWB.COM A lot of heated debates have risen during the past few weeks with the launch of our newest Fluid Gaming water cooling lineup, which is made of all... Galvanic Corrosion Explored | martinsliquidlab.wordpress.com MARTINSLIQUIDLAB.WORDPRESS.COM Ahh the joy of mixing metals in a closed water loop...:) While many water coolers have had excellent success with running copper/brass/nickel over... . . . απορίας άξιον!

Νίκο μιας και φτάσαμε ώς εδώ και μιας και η διάβρωση που έγινε εντοπίζεται ουσιαστικά στην κεντρική ζώνη του cold plate, εκεί ακριβώς που πέφτει με πίεση το ψυκτικό κάθετα πάνω σε αυτό και διαμοιράζεται σε δύο ρεύματα το ένα δεξια΄το άλλο αριστερά. Να πω και κάτι τραβηγμένο από τα μαλλιά . . . μέσα στο υγρό είδες και αιωρούμενα σωματίδια που θα μπορούσαν με τη ροή του νερού να λειτουργήσουν σαν υδραμοβολή και να προκαλέσουν μηχανική επιφανειακή διάβρωση (erosion) σε αυτή τη περιοχή (βλέπω και κάποια fins σαν να παρουσιάζουν διακοπές ). Τώρα βέβαια αν ισχύει κάτι τέτοιο, είναι απορίας άξιο το γιατί αυτή η διάβρωση δεν είναι ορατή και πιο πέρα, ίσως ο λόγος να είναι ότι πιο πέρα (δεξιότερα και αριστερότερα από το κέντρο η ροή του υγρού είναι πολύ πιο ομαλή ( "νηματώδης") ενώ στην κεντρική περιοχή είναι σίγουρα με πολλούς στροβίλους ("τυρβώδης") πράγμα που θα εξηγούσε βέβαια την διαφορά στην φθορά, αλλά . . . . είπαμε . . . τραβηγμένο από τα μαλλιά !

Μια χαρά το λες Νίκο! Οι πάστες που περιέχουν θερμοαγώγιμα μέταλλα (κατά κύριο λόγο micronized silver) όπως η Arctic Silver 5, δεν υπάρχει περίπτωση να προκαλέσουν διάβρωση σε τέτοιο βαθμό καθώς είναι ουσιαστικά "ηλεκτρικώς ανενεργά" με όλα αυτά τα επιπλέον χημικά στα οποία είναι "εμβαπτισμένα". Υπάρχει μια περίπτωση να αφήσει μαι ελαφρά πατίνα, αλλά μέχρι εκεί. Αν πράγματι είχες χρησιμοποιήσει πάστα υγρού μετάλλου που περιέχει κράμα Ινδίου και Γαλίου, τότε θα είχες στο χάλκινο cold plate σχηματισμό έντονης πατίνας (λεκές) που δεν βγαίνει από διείσδυση του υγρού μετάλλου μέσα στο χαλκό (το γάλιο έχει -0,53 δυναμικό και ο χαλκός +0,52), αλλά για τρύπα δύσκολα! Ο λόγος για το τρύπημα μπορεί να είναι όπως λές η ηλεκτρόλυση, αλλά εδώ υπάρχει ένα μεγάλο αλλά : Όπως βλέπεις ο χαλκός του cold plate είναι αρκετά πιο ηλεκτροθετικός (-0,2) από το αλουμίνιο του radiator (-08 to -1,05). Συνεπώς αν κάποιο μέταλλο θα υφίστατο φθορά από ηλεκτροχημική διάβρωση, αυτό θα ήταν το αλουμίνιο, το οποίο εδώ θα έπαιζε το ρόλο του ανόδιου σε ένα ιδιότυπο μεν αλλά καθόλα εφικτό σχήμα καθοδικής προστασίας . . . του χαλκού! Οπωσδήποτε το γεγονός ότι ο χαλκός και το αλουμίνιο "επικοινωνούν μόνο δια μέσω του ψυκτικού υγρού, προσθέτει μια δυσκολία στην ευθεία αναλογία μιας ΑΙΟ με μια καθοδική προστασία, αλλά πιστεύω ότι αυτή υπάρχει. Ένα λόγος που μου έρχεται στο μυαλό είναι είναι να υπάρχει εξωγενής τάση μεταξύ του radiator και του cold plate, η οποία εξαναγκάζει το χαλκό να υφίσταται φθορά για να προστατεύσει το αλουμίνιο ! Αλλά όλα αυτά μένει να δειχτούν.. Φυσικά υπάρχουν και άλλοι λόγοι για φθορές τέτοιου τύπου όπως είναι τα διάφορα οξέα που ενδέχεται να σχηματιστούν μέσα στο ψυκτικό υγρό κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες: Corrosion Caused by Uninhibited Ethylene Glycol Studies1 show that uninhibited ethylene glycol will degrade into five organic acids - glycolic, glyoxylic, formic, carbonic, and oxalic - in the presence of heat, oxygen, and common cooling system metals such as copper and aluminum. Copper and aluminum act as a catalyst in the presence of uninhibited ethylene glycol. These organic acids will then chemically attack copper and aluminum in as little as three weeks under extreme conditions (212°F and oxygen bubbling into the uninhibited ethylene glycol solution) to form metal organic compounds in the fluid, which can lead to clogging of pipes, pumps, valves, etc. Literature2 references often state that copper and aluminum are compatible with uninhibited ethylene glycol, but usually those recommendations are based on a two-week chemical compatibility study of various metals at different temperatures. The study above indicates that uninhibited ethylene glycol typically does not begin to degrade until after three weeks under those extreme conditions. In conclusion, the reported data is based on ethylene glycol's ability to dissolve the metal and ignores the concern of degraded, acidic uninhibited ethylene glycol and its effects on metals. The latter is much more corrosive towards metals. Preventing Corrosion in Liquid Cooling Systems WWW.BOYDCORP.COM Learn key methods to protect your liquid cooling system against corrosion, associated leaking and performance degradation Επίσης και εδώ Corrosion Prevention in Cooling Loops | The World Leader in Thermal Management Solutions WWW.LAIRDTHERMAL.COM Introduction Corrosion in liquid cooling loops is caused by chemical, electro-chemical, or abrasive action by the heat transfer fluid on the wetted... Το θέμα είναι αρκετά μπερδεμένο και σίγουρα δύσκολο να ελεγχθεί. Με την ευκαιρία που τα έχεις λυμένα, δε βάζεις καμιά φωτό από την εσωτερική πλευρά του cold plate να δούμε πως είναι .

"Άσχετος"- "άσχετος", αλλά μια χαρά κουκλιά βγήκανε τα καρεκλάκια ! ! ! Μπράβο στο μάστορα! !

Για δες εδώ:

Ε ναι, δεν είναι και τόσο παλιά τεχνολογία! Να μετρήσεις και τα τρανζίστορ οδήγησης των Mosfet (π.χ. τα Q18, Q9, Q15 ) και τις διόδους (π.χ. D10, D13) για να σιγουρευτείς περισσότερο και για τα "περιφερειακά" εξαρτήματα! Έχει μια κάποια . . . "ευφράδεια", αλλά μετά το 6 λεπτό, στρώνει !

Ωραίος ο μάστορας ! ! ! Τα Mosfet είναι αυτά: https://www.infineon.com/dgdl/irfs3607pbf.pdf?fileId=5546d462533600a401535636a42b2176 How to Check a MOSFET Using a Digital Multimeter | Homemade Circuit Projects WWW.HOMEMADE-CIRCUITS.COM The post explains how to test mosfets using multimeter through a set of steps, which will show help you to accurately learn the good or faulty... Για κάνε μια επιβεβαίωση με αυτό το τρόπο και τα λέμε !

Οπότε θα δείς τη δουλειά σαν σπορτσμαν! Βάλε εδώ τα στοιχεία των τρανζιστορ (Mosfet ισχύος) και όποιο άλλο εξάρτημα , ολοκληρωμένο είναι επάνω (εκτός από τα μικρά τρανζίστορ και τις αντιστάσεις) να δω κι εγώ πως μπορείς να προχωρήσεις. Επίσης αφού καθαρίσεις την πλακέτα τράβα φωτογραφίες κάθετα τελείως και στην ίδια απόσταση και από τις δύο πλευρές, για να μπορεί να βγεί έστω και ζόρικα το κύκλωμα από το τυπωμένο σε κάποια σημεία που είναι χρήσιμο. Επίσης αυτό το εξάρτημα που είναι κοντά στα καλώδια τροφοδοσίας (κόκκινο , μαύρο) και στους πυκνωτές, που μοιάζει με γέφυρα, γράψε τι λέει επάνω , και αν μπορείς μαι καθαρή φωτογραφία, γιατί μπορεί να τα έχει παίξει και αυτό.

Το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό, ή για να το πω καλύτερα μπορεί να γίνει τόσο πιο δύσκολο όσο λιγότερα ξέρει ο επεμβαίνων ! Παρά το ότι οι φωτό είναι καλές, μερικές από άλλες γωνίες ακόμα δεν θα έβλαφταν ! Παρ΄όλα αυτά κάποια πράγματα μπορεί να γίνουν ακόμα και αν δεν ξέρεις πολλά ! 1. Αποσυνδέεις τον κινητήρα από επάνω (είδα ότι το έχεις κάνει) 2. Κοιτάς προσεκτικά τα mosfet τρανζίστορ που είναι βιδωμένα στην αλουμινένια ψύκτρα για την ύπαρξη -έστω και μικροσκοπικών- ρωγμών ή φουσκωμάτων! Από την φωτογραφία μοιάζει το Q11 να έχει κάποιο θέμα 3. Αν δεν εντοπιστεί κάτι από τον έλεγχο αυτό, μετράς κάθε τρανζίστορ να δεις αν είναι βραχυκυκλωμένο. Λογικά και κανονικά πρέπει να βγάλεις από την πλακέτα, αλλά αυτό μπορείς να το αποφύγεις εφόσον έχεις μια ίδια πλακέτα που λειτουργεί. Μπορείς να έχεις τις δύο πλακέτες (στην ίδια κατάσταση εννοείται από πλευράς συνδέσεων ) τη μια δίπλα στην άλλη και να μετράς και να συγκρίνεις. Έτσι μπορείς να εντοπίσεις ποιο εξάρτημα δεν δείχνει τις ίδιες μετρήσεις με το αντίστοιχο καλό. Να πάρεις όμως υπόψη σου ότι μια μέτρηση μπορεί να εκφράζει την σύνθετη κατάσταση που παρουσιάζει ο συνδυασμός των συνδεδεμένων εξαρτημάτων. Κάνε και ένα καλό καθάρισμα της πλακέτας με ξεσκόνισμα και λίγο οινόπνευμα όπου έχει λεκέδες ή υπολείμματα σολντερίνης και καλό στέγνωμα μετά. Στο προκείμενο τώρα από τις φωτογραφίες: 4. Αν καταλαβαίνω καλά από τη φωτογραφία τα mosfet είναι βαλμένα σε ζευγάρια, και σε totem pole (δηλαδή το Q11-D >>>(+), Q11-S>>>Green cable>>>Q27-D, Q27-S>>>(-)) Έτσι αν ένα στο mosfet Q11 έχει βραχυκυκλώσει το D με το S τότε με το που θα οδηγηθεί το Q27 στην πράξη θα συνδέσει άμεσα το (+) με το (-) ! ! Πιστεύω ότι ένα ψάξιμο με αυτή τη λογική μπορεί να δώσει καρπούς. Αν έχεις κάποιες γνώσεις μπορείς να βγάλεις άκρη, αν το πρόβλημα περιορίζεται μόνο στα εξαρτήματα ισχύος! Βέβαια υπάρχουν μαι μια σειρά άλλα απλά εξαρτήματα (τρανζίστορ , δίοδοι κλπ ) που όλα θέλουν μέτρημα. Αν όλα αυτά δεν αποδώσουν κάτι, και το πράγμα πάει προς ολοκληρωμένα μεριά, τότε θα χρειαστείς σίγουρα την βοήθεια κάποιου που ξέρει! Συμβουλή δική μου, καλό είναι να πάς εξαρχής σε κάποιον που ξέρει και πως να μετρήσει και πως να διαχειριστεί εξαρτήματα ευαίσθητα σε στατικές τάσεις γιατί ενδέχεται το πρόβλημα να είναι απλό και το αδέξιο ψάξιμο να το χειροτερέψει! Για να μην τα δραματοποιώ όμως, αν δεν βάλεις πάνω εξωτερικές τάσεις και δουλεύεις μόνο με το πολύμετρο και με τον εαυτό σου γειωμένο και τα χέρια σου εκφορτισμένα, μπορείς να μετρήσεις χωρίς πρόβλημα. Καλό είναι βέβαια να μας πεις και εσύ σε πιο βαθμό ξέρεις κάποια πράγματα, γιατί καλά είναι να λέω εγώ να μετρήσεις ένα τρανζίστορ, αλλά η διαδικασία μπορεί να μην είναι και τόσο ξεκάθαρη σε σένα. Παρ' όλα αυτά μπορεί η συγκριτική προσέγγιση του προβλήματος (με την γερή πλακέτα) να σε βοηθήσει! Καλή συνέχεια και . . . τα λέμε !

Το έκανε πάλι το θαύμα του . . . . . .

Εδώ είναι που η τεχνική συνδυάζεται με την μηχανική και η αδυναμία γίνεται προσόν! Ο λόγος είναι αυτός που είπες, αλλά αυτό έχει και ένα καλό σημαντικό, τα νερά του σφουγγαρίσματος (και όχι μόνον) απομακρύνονται φυσικά από τους τοίχους . . . . αμ πώς ! ! ! !

Νίκο να ρωτήσω εγώ καταχρηστικά , γιατί το πιθανότερο είναι να το έχεις κάνει ήδη. Την βίδα που έχει το τσόκ στο βάθος, που είναι και αριστερόστροφη (ξεσφίγγει δεξιόστροφα), την έχεις αφαιρέσει? Αν ναι, τότε ρίξε του λίγο WD40 στην τρύπα που ήταν η βίδα να ξεχειλίσει λίγο , για να μπορεί να πάει στο σπείρωμα που κρατάει το τσοκ στην άτρακτο του κιβωτίου του μειωτήρα. Άσε μερικές ώρες να μουλιάσει ότι πιθανόν έχει "μαγκώσει" και προσπάθησε πάλι ! Καλή επιτυχία !

Η περίπτωσή σου ταιριάζει με ανελαστικό ποδαράκι που θα σηκώσει τα μεταλλικά πόδια κάνα πόντο + από το πάτωμα. Οπότε εφόσον αισθητικά δεν σε ενοχλεί η λύση με τα ρυθμιζόμενο πόδια, που σου πρότειναν τα παιδιά παραπάνω, μπορείς να πάς με αυτήν. Παίρνεις κάποια μικρή διάμετρο και Και με τις ελαστικές ροδέλες θα κάνεις δουλειά και το θερμοσυστελόμενο θα βοηθήσει. Καλό είναι να έχεις μια ανοξείδωτη επιφάνεια στις τριβές (εκεί που γίνονται τα σφιξίματα) ΟΙ ροδέλες που λέω μπορεί να είναι από INOX ή ορειχάλκινες, το ίδιο ισχύει και για το παξιμάδι το τυφλό. Το τελικό ύψος του ποδιού από το πάτωμα το προφυλάσσει από μόνιμο κολύμπι στο νερό. Το γράσο μπαίνει για ευκολότερο λύσιμο και σαν προστασία από τη σκουριά. Την βίδα του πέλματος μπορείς να την βάψεις πρίν με μίνιο και μετά με ότι σου αρέσει! Άσε τον τελευταίο πόντο άβαφο. Καλή συνέχεια !

LOL! ! ! Καλησπέρα και από εμένα ! Πράγματι δόθηκαν πολλές λύσεις στο πρόβλημα και τώρα είναι στην επιλογή τη δική σου. Αλλά αν δεν θέλεις να σκουριάσει το πόδι στο σημείο που θα βρίσκεται μέσα στο "παπουτσάκι" είναι λίγο δύσκολο! Ή θα το στεγανοποιήσεις πλήρως, ή θα είναι σχετικά "επισκέψιμο" για τη σχετική συντήρηση. Πάντως δεν νομίζω ότι και να σκουριάσει θα είναι θέμα τόσο δύσκολο η τοπική του επισκευή. Για να βρεθεί η πιο κατάλληλη λύση θα χρειαστεί να μας πεις τι τραπεζάκι είναι αυτό. 1. Είναι για εξωτερικό χώρο, ή εσωτερικό? 2. Βρέχεται ή όχι ? Το πάτωμα στο οποίο πατάει βρέχεται, και αν βρέχεται , τα νερά φεύγουν γρήγορα , ή μπορεί να ¨λιμνάσουν" ? 3. Πόσα πόδια έχει? 4. Είναι κανονικού ύψους (~75 cm), η κοντό τραπεζάκι? 5. Είναι μεγάλο σε διαστάσεις? 6. Πόση είναι η βάση στήριξης που ορίζουν τα πόδια του? 7. Η κατασκευή του στην περίπτωση που είναι "τετράποδο" είναι τέτοια που του επιτρέπει μέσω της ελαστικότητά της να προσαρμοστεί σε ένα όχι απόλυτα επίπεδο πάτωμα, η θα χρειαστεί "ρυθμιζόμενο" ποδαράκι? 8. Αν το ποδαράκι έχει κάποια ελαστικότητα, αυτό σε συνδυασμό με το ύψος του και τις διαστάσεις της βάσης του, θα τείνει να κάνει το τραπεζάκι επιρρεπές σε έντονη κίνηση στη περίπτωση ενός τυχαίου σκουντήματος (ελαφρού εννοείται ! ) ? Οπότε στη περίπτωση αυτή επιβάλλεται να χρησιμοποιηθεί, "ανελαστικό" ποδαράκι." Αν όμως οι διαστάσεις είναι τέτοιες που το τραπέζι είναι πολύ σταθερό, τότε μπορεί να παίξουν και ελαστικά ποδαράκια. 9. Επίσης ποιο είναι το βάρος που έχει και καθώς και ποιο θα είναι το ενδεχόμενο μόνιμο βάρος που θα φέρει? Γιατί από αυτό θα εξαρτηθούν πολλά, καθώς μπορεί η πιο απλή λύση είναι αυτή που έβαλες εσύ στην αρχή, εννοώ εκείνα τα φορετά παπουτσάκια που είναι κούφια και μπαίνει το πόδι μέσα τους. Αυτά γεμισμένα με κόλλα πολυουρεθάνης και αφημένα να στεγνώσουν με το τραπεζάκι στον αέρα, έτσι ώστε η κόλλα που είναι ελαστική να πάει κάτω από την κάτω επιφάνεια του ποδαριού. Μπορεί όμως να είναι πολύ προτιμότερη μια λύση πιο DIY και πιο κομψή και πιο όμορφη. Και μιλάω γι αυτήν που ήδη σου προτάθηκε με το ξύλινο πόδι. Με τη διαφορά ότι αν το κάνεις έτσι , μιας και το τραπεζάκι από ότι το κόβω είναι κάπως "στολίδι" στο σπίτι, καλό θα ήταν να το κάνεις με ένα ξύλο κατάλληλο για αντίξοες συνθήκες. Για παράδειγμα από ξύλο Ιρόκο που αντέχει στα νερά και την κακομεταχείριση, με δυο πηχάκια και το ποδαράκι να φωλιάζει ανάμεσά τους σε υποδοχή κατάλληλα σκαμμένη, και ασφαλισμένο με μια διαμπερή ξύλινη καβίλια, πιασμένη μόνο σφηνωτά για να μπορεί να αφαιρεθεί για λόγους συντήρησης. Και μετά λείανση , γυάλισμα και ένα λάδι / βερνίκι εμποτισμού και το πόδι απόκτησε ΤΗΝ πατούσα! Το ποδαράκι από κάτω μπορεί να έχει διάφορα παρεμβύσματα που έρχονται σε επαφή με το πάτωμα. Αν θέλουμε σταθερότητα στη θέση και αντίσταση στη μετακίνηση, τότε βάζουμε λαστιχένιο φύλλο (ακόμα και ένα κομμάτι σαμπρέλας κάνει!) Αν θέλουμε μετακίνηση εύκολη , αλλά φοβόμαστε το πάτωμα, τότε τσοχάκια, και αν θέλουμε πολύ εύκολη μετακίνηση και δεν φοβόμαστε το πάτωμα (είναι από σκληρό υλικό) και αυτό είναι λείο, υπάρχουν ποδαράκια από Teflon που γλιστράνε εύκολα σε λείο πάτωμα. Αν το πάτωμα κρατάει νερά, τότε θέλει λίγο πιο παχύ υπόστρωμα στο ποδαράκι για να μην μπορούν τα νερά να πάνε και "κολυμπήσουν" το ξύλο . Για πες μας περισσότερα και θα την βρούμε την άκρη !

Καλησπέρα στη παρέα! Μια χαρά αυτά που βάζετε, πολύ γαργαλιστικά ! Να βάλω κι εγώ μια σαλάτα λίγο μερακλίδικη . . . που πάει πολύ με κρέατα αλλά και μόνη της ! Η συνταγή είναι δική μου και ακόμα εξελίσσεται, έχει φτάσει όπως σε πολύ καλό και μεζεκλίδικο σημείο! Λάχανο βραστό, σαλάτα του μερακλή! Βράζετε ένα κομμάτι λάχανο κομμένο σε χοντρά κομμάτια. Στο νερό βάζετε αλάτι, μπόλικο πιπέρι και τρεις- τέσσερις πρέζες κουρκουμά. Το κατεβάζετε όταν τα χοντρά του σημεία τρώγονται "τραγανά" και το στραγγίζετε με το καπάκι της κατσαρόλας. Σερβίρετε σε ένα πιάτο και το ψιλοκόβετε με το μαχαίρι (όπως τα χόρτα, αλλά λίγο πιο πυκνά) και προσθέτουμε πρέζες : Πιπέρι 3-4 , αλάτι κατά βούληση, κουρκουμά 2, ρίγανη 2, μαϊντανό ξερό 2, πιπέρι καγιέν 3, σκόρδο γκρανουλέ 1, λεμόνι στιμένο μια κουταλιά του γλυκού και αν θέλετε και λίγο παραπάνω και μπούκοβο 4. Παράλληλα έχετε βρέξει ελαφρά και κρίθινο παξιμάδι (εγώ έβαλα μισό καύκαλο Χανίων, όποιος δεν έχει δοκιμάσει να το κάνει ! ) και τρίβετε το παξιμάδι μέσα στο λάχανο. Ρίχνετε απάνω και λαδάκι (αγνό και παρθένο ελαιόλαδο ) και αν θέλετε σκορπίζετε μέσα και μερικές ελιές Καλαμών! Εγώ αυτή τη φορά δεν έβαλα γιατί είπα να κάνω λίγο δίαιτα! ? Η γεύση είναι αρκετά πικάντικη (προσοχή δε λέω ότι καίει) και μπορεί ο καθένας να το ρυθμίσει μέχρι εκεί που του αρέσει προσθέτοντας προοδευτικά την ποσότητα των καυτερών μπαχαρικών. Προσοχή μόνο στο μπούκοβο, το οποίο αφήνει σιγά σιγά την αψάδα του στη σαλάτα, με σέβας ! Η σαλάτα είναι πικάντικη, και σε όσους αρέσουν τα πικάντικα θα αποτελέσει μια μικρή έκπληξη! Το παξιμάδι δίνει σώμα και θέλει προσοχή στο βρέξιμο για να παραμείνει τραγανό και να θρουλάει χωρίς να λασπώνει όταν το βάλετε στη σαλάτα. Το λάδι έρχεται και δένει όλες τις γεύσεις σε ένα απαλό σώμα γι αυτό πρέπει να είναι καλό! Η σαλάτα αυτή όπως φαντάζεστε είναι και από μόνη της κανονικό φαγητό ! Καλή σας όρεξη !