salde

Άσπλαχνε. Λοιπόν, το γράφω και στον kpetros που το διατυπώνει σε πιο ωμή μορφή: 1. εμβόλια και τεστς, δεν είναι διαζευκτικά. Ή το ένα ή το άλλο. Κάλλιστα χωρούν και τα δύο. Αναφερόμαστε πάντα σε υποχρεωτικό εμβολιασμό γα ορισμένες κατηγορίες. Π΄ρωτοι πρώτοι όσοι εργάζονται σε χώρους όπου βρίσκεται ευπαθής πληθυσμός. Γιατροί που έρχονται σε φυσική επαφή μαζί τους, νοσηλευτικό προσωπικό, βοηθητικό προσωπικό που μπαίνει στους χώρους κλπ. 2. Αυτήν τη στιγμή, από όσο γνωρίζω, οι γιατροί σε δημόσια νοσοκομεία (δεν ξέρω αν αφορά όλες τις ειδικότητες, αφορά κλινικούς γιατρούς πεδίου) κάνουν το μοριακό τεστ μία φορά την εβδομάδα. Είναι μέρος του πρωτοκόλλου που ακολουθούν. Αυτό αφορά και τους εμβολιασθέντες προς το παρόν (ο γιατρός μου ήρθε πριν καμια δεκαπενταριά ημέρες στις 10 το βράδυ, Κυριακή, σπίτι μου να μου κάνει ένα άλλ εμβόλιο και να δει κάτι, βρίσκεται στο Αττικό στις λοιμώξεις -αυτήν τη στιγμή στην κλινικη που χειρίζεται τις non-Covid λοιμώξεις- μένει Κουκάκι. Πριν πάει προσφάτως στο Αττικόν που είχαν ανοίξει θέσεις λόγω επιδημίας εργαζόταν στο Υγεία. Ποιος σας είπε λοιπόν ότι δεν γίνονται τακτικά τεστς σε χώρους που θεωρούν κρίσιμους; Είναι ανεκδοτολογικό βέβαια ούτε ξέρω αν συμβαίνει με την ίδια επιμέλεια σε όλη την Ελλάδα όπως εκεί (σημ. νομίζω όλοι οι γιατροί εκεί εμβολιάστηκαν). Πάντως μην θεωρείτε οτι εμβόλιο και τεστς αλληλοαποκλείονται. Κάθε άλλο. Δεύτερο περιστατικό: Τώρα αν ο φυσιοθεραπευτής απ την Ηλεία έχει συνειδησιακά προβλήματα, έχουμε κι εκεί την λύση. Πάει στο φιλαράκι του τον αστροθεραπευτή λίγα χιλιόμετρα παρακάτου, φραπελιά, κολιανδρόζουμο, νο φ'αιβ τζι και μετά διακοπούλες στη Λαμπεντούσα.

Τομμυ, δεν τα πάμε στο κατάλληλο νήμα, που πρότεινε ο ελληνοτζάπανος; (Χόντας μη νομιζεις ότι δεν πρόλαβα, ο ένας συλληφθείς ελληνοϊρακινός, Μαγούλα Ασπροπύργου, κα΄τι περί ναρκωτικών/you get what we mean. Γείτονας, εκείνος καμιά φούντα, καμια παπαρούνα, άλλοι με κόλιανδρο, κάφτα από τώρα, τσίμπα και καμιά δεκαριά σημαίες Φερράρι, μπας και το σώσεις όταν φτάσουν οι Αρχές)

Τόμμυ, το προσωπικό σαφώς και κάνει τακτικά τεστ. Οι γιατροί τουλάχιστον. Μια φορά την εβδομάδα.

; Αν καταλαβαίνω, πας με την σκέψη εμβολιασμένος=θα είναι ασυμπτωματικός, μη εμβολιασμένος=συμπτωματικός, άρα εμβολιασμένος=πιο επικίνδυνος. Αυτό λες; Δεν είναι ετσι, είναι κι αρκετά πιο σύνθετο. Το σίγουρο είναι ότι θα ήταν σφάλμα να περάσει κάποιος σε νοοτροπία εμβολιασμός=yolo μετά.Τα εξηγεί εύστοχα η παράγραφος του Ούλτρα.

παγίδα. Έγραψες παραπάνω περί προσωπικού που αντιδρά στο να εμβολιαστεί. (σε ένα μέρος του ισχύει). Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν ότι δεν είναι και τόσο αυτονόητο το αυτονόητο του εμβολιασμού ορισμένων κατηγοριών. ένα σφάλμα που έχουν κάνει (το χρεώνεται ο Μητσοτάκης, όπως είναι φυσικότατο, εικάζω ότι ο καραγκιόζης της υπόθεσης είναι ο Γεραπετρίτης, μπορεί να κάνω λάθος, δεν γνωρίζω ποιος έπεισε τον Μητσοτάκη) είναι ακριβώς αυτή η τακτική. Οδηγεί εκεί που διαπιστώνεις, έχει και παρατράγουδα διαφορετικά. Ο ένας το περνά για αυτονόητο πως δεν θα γίνουν διαδηλώσεις, ο άλλος το περνά για δικαιωμα του, νόμιμο αν δεν έχει απαγορευθεί (έτσι το θεωρεί) κλπ. Είναι η δημιουργική ασάφεια του Βαρουφάκη σε νέο sequel. Γιατί το αντίθετο έχει κάποιο πολιτικό κόστος, το να πάρεις σαφή θέση, ηγεσία. Στο τέλος αυτών των ιστοριών, πάντα το τελικό κόστος είναι υψηλότερο από το να ήταν κάτι ξεκάθαρο εξ' αρχής.

παρόμοιο έχουν κάνει σε διάφορα, π.χ. διαδηλώσεις. Δεν νομοθετούν όπως θα έπρεπε, ανακοινώνουν όμως «σαν να νομοθέτησαν», οι ανακοινώσεις κι οι συμβουλές δεν είναι νόμος. Αφήνουν άλλους να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Η απόφαση μπορεί να έχει ενδιαφέρον, αναλόγως του σκεπτικού της γιατί μπορούν κι οι δικαστές να πετάξουν τη μπάλα στην εξέδρα. Να μην απαντήσουν στο πραγματικό σου ερώτημα. Ασχέτως νόμων και αποφάσεων, στην ουσία του πράγματος, «προσωπικό σε χώρο με άκρως ευάλωτη ομάδα». Αν θυμάσαι, ένα από τα πρώτα που εμφανίστηκαν στην Αττική, ήταν σε μια κλινική στο Περιστέρι (Ταξιάρχες νομίζω λεγόταν). εκεί αν το κατάλαβα, κυρίως έκαναν αιμοκάθαρση. Δεν φορούσαν μάσκες κάποιοι και κάτι τέτοια. Ο γιατρός (στην αιμοκάθαρση υπάρχει πάντοτε κάποιος γιατρός βάρδιας μεταξύ άλλων) εκεί αποκαλύφθηκε ότι είχε μια συμπεριφορά άθλια. Κάπου έκανε και δηλώσεις, με ψευδοεπιστημονικό περιτύλιγμα (ήταν σε στυλ «η γνώμη μου ως ιατρός μπλα μπλα). Δεν είναι σκέτα εγκληματικό αυτό. Σε τέτοιο χώρο, τέτοια συμπεριφορά = serial killer.

στην Ελλάδα συνέβη αυτο; Είχα κακή εμπειρία με μια τοστιέρα με πρόβλημα και το service τους (τρίτη εταιρεία το service)

το έχω χάσει; Είμαι με την εντύπωση πως όλα τα τροφίμων είναι ανοικτά. Μέχρι πριν 10 μέρες τουλάχιστον έμπαινα σε οποιο τροφίμων ήθελα (έκανα ακριβώς αυτό που περιγράφεις για να αποφύγω το σούπερ). Το άλλαξαν; Τα κουρεία είναι εντελώς κλειστά; (σημείωσε ότι το κουρείο είναι μέρος που φοβάμαι επειδή είναι πολλή ώρα από πάνω σου και δεν γίνεται να φορώ μάσκα, σκεπτόμουν όμως να πάω σε καμια δεκαρια ημέρες)

θα διακόψουμε λιγάκι τη ροή της συζήτησης (στην οποία θα συμμετάσχουμε εν ευθέτω χρόνω) για να μην χάσουμε το ποστ για την παράθεση και βασανιζόμαστε στο σερτς να το εντοπίσουμε: στην παράθεση βλέπουν όλα τα μέλη του φόρουμ άλλο ένα ύπουλο χτύπημα του Ηρακλείου (αυτός είναι νομός της Κρήτης) εναντίον του ηρωικού, αδούλωτου Ρεθύμνου (αδικημένος νομός της Κρήτης). Επειδή ζηλεύουν τη ρακή, το Αρκάδι, τον Ψηλορείτη! @karmen1983 δε φαντάζομαι να το αφησουμε έτσι αυτό!

μετάφερε τα βρε, σβήσε κι αυτό εδώ αν θες. Προ πάντων σταματήστε αμέσως να μου καταστρέφετε το Παιδί. Δενεπιτρέπεται να τρώει τέτοια, θα γίνει πλαδαρός, μόνο ερωτήσεις για γουίντοου 10, γυμναστήρια και σχολές πολεμικών τεχνών θα κάνει εδώ πέρα. Εξτρημ σπορτς κάνα αλεξίπτωτο, πεζοναύτες, μαχαίρια τέτοια πράγματα. Αυτός όπως πάει θα ρωτάει σε λίγο που θα βρει chupa chups γλειφιτζούρια, τσιχλόσφουσκες και μαλλί της γρια΄ς. Ο άλλος βουτυρομπίσκοτα έδειξε, έχωσε κι ένα μαχαίρι στη φωτο, το έγραψε κιόλας μήπως δεν το είδαμε. Κι έχω τον κομμάντο εδώ πέρα να κοιτάει που θα βρει 38000 θερμίδες.

χμμ ποιο; ποια Μυρτιά, ναι είμαστε οφφ τόπικ αλλά το θυμάμαι κάθε φορά που μου θυμίζουν το έβερεστ. Την Μυρτιά στη Νέα Σμύρνη; Κοντά στην Αγία Παρασκευή;

έπος. Και σαντουιτσάκια να παραγγέλνεις. Έχω υπάρξει μεγάλος σπόνσορας ΤΟΥ έβερεστ. Το αυθεντικό στη γωνία Ηρακλείτου και Τσακάλωφ (αν θυμάμαι κιόλας αμυδρά το αυθεντικό αυθεντικό ήταν σε άλλο σημείο από εκεί που μεταφέρθηκε το πρώτο αυθεντικό, λίγα μέτρα πιο εκεί με είσοδο από Ηρακλείτου). Το χρηματοδοτούσα επί χρόνια, αν ήταν Πατριαρχείο θα είχα και μετάλλιο Μέγας Ευεργέτης. Από όταν εξαγοράστηκε, μεγαλοπιάστηκε και φύτρωσε σε πολλές μεριές, ο κατήφορος είναι εντυπωσιακός. Κάπου κάπου αγοράζω κάνα σάντουιτς από εκεί, εις ανάμνηση. Εδώ και καμια εικοσαετία, κάθε φορά που κάνω το λάθος (1-2 φορές το χρόνο), ορκίζομαι ότι είναι η τελευταία φορά που κάνω το λάθος. Εννοείται ότι δεν υπάρχει καμιά σχέση με το αρχικό μαγαζί, προ εξαγοράς, αν εξαιρέσουμε ότι και τα δύο αναφέρονται σε χλαπατσοσαντουιτς. Απλώς το παλιό ήταν νόστιμο τουλάχιστον, της αλυσίδας σκέφτεσαι μήπως αξίζει να το πετάξεις. Παρομοίως με Γρηγόρη. Before-After. (οι espresso τους, και των δύο, αναλόγως τον υπάλληλο και το πόσο καλά προσέχουν την μηχανή, μπορεί να πίνονται επειδή έχουν μεγάλη κατανάλωση και δεν προλαβαίνουν να μπαγιατέψουν αγρίως. Το οικονομικό σκέλος των espresso τους, κουκουρούκου, έκανε μερικές πράξεις το colombe de la paix που τα εξηγεί ωραία. Δεν πεθαινεις επιτόπου αν στην ανάγκη τους πιεις.) Μιλώντας για οικονομικά χλαπατσοσάντουιτς, σπάνιο πια για την εποχή μας vfm είναι τούτο δώ, με το όνομα Κρήτη. Όταν αναφέρουν μικρό-μεσαίο-μεγάλο μέγεθος εννοούν κάτι άλλο από αυτό που εννοείται στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας. Η κόκκινη αδμιν είχε συστήσει σε κάποιον εδώ με΄σα έναν Μοχλό για κάποιο εργαλείο που έψαχνε εκεί κοντά, άρα ξέρει την περιοχή. Αμφιβάλλω αν μπορεί να φάει π.χ. ολόκληρο το μεσαίο τους μονομιάς. Ο ιδιοκτήτης είναι αληθινός Κρητικός (αυτό το γράφω επειδή συχνά με αφορμή εγκληματα ή οποιουδήποτε είδους παραβατικότητα διαβάζω σχόλια περί Κρήτης. Δεν είναι απαραιτήτως άκυρα τα σχόλια, αλλά δεν είναι ένα πράγμα οι «αληθινοί Κρητικοί».) Το ότι έχει διαρκέσει εκεί εδώ και καμια σαρανταριά χρόνια συν ότι σχεδόν πάντα τρώνε εκεί συνεργατζήδες είναι σαφές σημάδι ότι η εντιμότητα, η ειλικρίνεια, η εργατικότητα, η ευγένεια μπορούν να μην είναι ασύμβατα με οικονομική επιβίωση σε τέτοιο μαγαζί. Τα αυγά τα σπάει εκείνη την ώρα, το χωρ. λουκάνικο ή το σουτζούκι είναι εξαιρετικά, περιμένεις λίγο να τηγανιστούν κλπ. Δεν είναι αναγκη να βαλεις όλα τα υλικά μέσα (π.χ. δεν βάζω ΚΑΙ μορταδέλλα). Ο νεαρός κύριος που εργάζεται μέσα (ίσως γιος του ιδιοκτήτη, μακάρι αν είναι έτσι) επίσης ουσιωδώς ευγενής και ευέλικτος. Είναι μια τρύπα. Έκλεισε την πόρτα ώστε να μην μπαινουν μέσα για την παραγγελία κι απλώς στα δίνει στο πεζοδρόμιο. POS κλπ. Σε ερώτηση μου «έχετε πολλή πτώση στη δουλειά με την επιδημία;» η απάντηση του νεαρού ήταν «σχεδόν την ίδια δουλειά έχουμε, η μόνη διαφορά είναι ότι αντι να τα δίνουμε εντός καταστήματος, τα δίνουμε από το παράθυρο». Τα μέτρα προστασίας και η προσαρμοστικότητα τους στις συνθήκες λοκντάουν, θα μπορούσαν να είναι μάθημα για κάθε αντίστοιχο κατάστημα. Είναι μια τρύπα το κατάστημα. Δεν το πιάνει το μάτι σου αν δεν το ξέρεις. Κάθε φορά που κάνω το λάθος να πάρω σάντουιτς από έβερεστ, γρηγόρη κλπ παρόμοια, θυμάμαι το μαγαζί αυτό.

ναι, με τίποτα. Κι αν τύχει κάπου και την βρεις το πιθανότερο είναι να μην είναι καλό το σουβλάκι. Ουγγαρέζα πρωτοείδα στο αυθεντικό Everest. Αρχές δεκαετίας 80. Δεν θυμάμαι να υπήρχε πουθενά αλλού. Εκεί έγινε μόδα, για πολλά χρόνια την έβαζα στάνταρντ στο σάντουιτς με μπιφτέκι μπέικον που αγοράζα. Ήταν καλή. Αυτές που έχουν τώρα σε αρκετά σαντουιτσάδικα/σουπερ μάρκετ, είναι χειρότερες από χάλια. Όποιος την θέλει καλύτερα να την φτιάξει μόνος του. Υποψιάζομαι ότι από το everest ανέβηκε κατά Θεσσαλονικη μεριά και ρίζωσε εκεί. Δε νομίζω να έβαζαν ουγγαρέζα την δεκαετία του 70 στη Βόρεια Ελλάδα. Αρμένικο είναι ο Τόμας, στον Νέο Κόσμο (οδός Σαρκουδήνου). Έχει έντονη γεύση, στην Καλλιθέα δεν τον πρόλαβα αυτόν που λες (δεν ήθελαν οι δικοί μου να αγοράζουμε από τέτοια κιμάδες). Έχει αξιοπρεπέστατη imho παστουρμαδόπιτα (παστουρμαλί, πίτα Καισάρειας), είναι καλό και το κοτοπουλο του (σις ταουλ). Μου αρέσουν αρκετά και τα φελάφελ του, το έχω ξαναγράψει μια φορά στον τομμυ. Στη σελίδα στο FB, σε κάποια σχόλια κάτι αναγράφουν περί Αγκόπ (αδέλφια; είναι κοινό όνομα το Αγκοπ. Πάντως οι αρμένηδες στην περιοχή τρώνε στον Τόμας από όταν άνοιξε, κάπου αρχές δεκαετίας 80). Οι πατάτες του, οι αλοιφές είναι βιομηχανικές, ο παστουρμάς, τα κρέατα, το σουτζούκι νομίζω δικά τους. Το λαχματζούν τους είναι αυθεντικό, θεωρώ καλύτερο το λαχματζούν στο Feyrouz (οδός Καρόρη, ένα μικρό στενάκι ανάμεσα Αιόλου-Αθηνάς). Ντόνερ αξιοπρεπέστατο καθώς και κεμπαπ διάφορα έχει το Ασία, στην πλατεία Αμερικής (Μοσχονησίων). Κάποιο από τα ορεκτικά τους με φύλλο (νομίζω η παστουρμαδόπιτα, ήταν άπαιχτο). Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες από παλιά η οικογένεια. Νομίζω η κόρη άνοιξε μαγαζί στο Παγκράτι (πλατεία Μεσολογγίου), δεν έχω δοκιμάσει εκεί. Οι μπάμιες μια χαρα φαγητό, αν και προκαλεί πάθη εναντίωσης, δεν κατάλαβα γιατί! Από εκείνα που έγραψα, στον Μπέρτσεν νομίζω θα άρεσε το Dirty Manh.

μισό να λύσουμε το πρακτικό ζζήτημα πρώτα: ρε τόμμυ, δεν σου έχω αναθέσει εδώ και κάτι μήνες να δοκιμάσεις το κεμπάπ Παναγιώτης, στον σταθμό Αγ. Αντωνίου κοντά να μου δώσεις αναφορά αν αξίζει; Βλέπω έχουν μπει και στο efood. Το έχω σταμπάρει προ κόβιντ, κάποια στιγμή θα ηρεμήσουν τα πράγματα, μην κάνω 8 χιλιόμετρα τζάμπα. Στα λοιπά: Γκεοργκ έχω δοκιμάσει Βόλβη, πρόλαβα. Δεν είναι κακό, είναι μικρά τα «σουτζουκάκια». Το τρώω ευχάριστα, δεν είναι το καλύτερο που θυμάμαι στην ζωή μου. Ξέχασα αν εκτός από τα σουτζουκάκια φτιάχνουν και χοiρινό καλαμάκι νομίζω πως ναι. Αν φτιάχνουν το είχα παραγγείλει κι αυτό. Αν το καταλαβαίνω το μαγαζί τους είναι μέσα στην κεντρική Αγορά, επειδή με τον κόβιντ δεν έχω κουνηθεί προς τα εκεί, σίγουρα όποτε αρχίσω να κινούμαι όπως πριν, θα βρεθώ σε εκείνα τα μέρη, να το δοκιμάσω κι επιτόπου. Παρόμοιας φιλοσοφίας με Βόλβη, είναι ο Πρίγκηπας που έχω ξαναναφέρει. Αυτός τα κεμπαπάκια τα φέρνει από έναν στην Φλώρινα. είναι πιο business oriented ο πρίγκηπας και λιγότερο «μερακλίδικο» συγκριτικά με Βόλβη. Με την επιφύλαξη ότι δεν γνωρίζω τις αυθεντικές εκδοχές τους στην Β. Ελλάδα κι ειδικά από Βόλβη που είναι καινούργιο μαγαζί, έχω πάρει μόνο άπαξ. Ένα καλό που έχει ο Πρίγκηπας είναι πως έχει και σαντουιτς με λουκάνικα τζουμαγιάς (μια φορά τον έιχα ρωτήσει, μου απάντησε ότι είναι αυθεντικά από Ηράκλεια). Στα περί Αθήνας: είναι πονεμένη ιστορία. Ουσιαστικά πάνω από το 95% -μάλλον λέω και λίγο- δεν είναι να τα πλησιάζεις. Με τον γύρο, έχουν αλλάξει εδώ και χρόνια την νομοθεσία, πρακτικά έχουν στραφεί όλοι στον Μέγα Γύρο (δλδ βιομηχανικό, κατεψυγμένο κλπ καταλαβαίνουμε όλοι τι σημαίνει αυτό). Το dirty Manh που παράγγειλα εχθές για πολλοστή φορά, νομίζω φτιάχνουν μονοι τους τον γύρο, το δηλώνω με επιφύλαξη, το θεωρώ από τα καλύτερα που μπορώ να παραγγείλω σπίτι. Ο Κώστας στο στενάκι στο πλάι του παλιού Υπουργείου Παιδείας (Πεντέλης, κάθετη στην Μητροπόλεως) είναι από τα ελάχιστα που θυμίζουν παλιό σουβλάκι. Με ένα caveat: επειδή το δουλεύουν οι ιδιοκτήτες μόνοι τους, είναι μια τρύπα, το έχουν σταμπάρει και «τουριστικά» μπορεί να έχεις τεράστια αναμονή και να σιχτιρίσεις. Κλέινει νωρίς (μπορεί στις 3 το μεσημέρι να έχει ξεπουλήσει), το κρέας του δεν έχει λίπος (αυτό είναι πολύ καλό συγκριτικά με τις χλαπάτσες κρέατα που κυριαρχούν, πάντως το «παραδοσιακό χοιρινό καλαμάκι» της Αττικής -δλδ Ισθμός Κορινθίας ή Λιβαδειά Βοιωτίας, το είχε το λιπακι του). Κάποιους μπορεί να τους ενοχλήσει αυτό. Ο ίδιος ο Κώστας είναι cool τύπος, σε μένα αρέσει το χιούμορ του, η καθυστέρηση δεν με ενοχλεί (του κάνω παραγγελία και επιστρέφω αργότερα, έχει μπει προσφάτως και στο Wolt νομίζω, κανονικά δεν έκανε με την καμία delivery). Φίλοι μου μου είπαν ότι κι η πόλη της Λιβαδειάς που επί δεκαετίες είχε τέλειο σουβλάκι, τελευταία το έχει χαλάσει. Ο Χόντας θα μπορούσε να μας ενημερώσει για τον Ισθμό αλλά είναι επικίνδυνος αυτός, τον αρχηγούλη εμπιστεύομαι σε τέτοια. Ο έτερος Κώστας, ο Αεκτζής, από όπου συνήθως παίρνω μπιφτέκι ή χοιρινό με την καυτερή του σάλτσα, στην Πλ. Αγίας Ειρήνης (στην οδό Αιόλου), επίσης έχει προσκύνημα στην αναμονή, επίσης κλείνει νωρίς, είναι ωραίος τύπος, τον πάω. Έχει γίνει φίρμα με τις λίστες του Ίντερνετ (τα ξέρω και τα δυο πριν γίνουν της μόδας), το τρως στο όρθιο κλπ, τον συνιστώ απλώς για να προλάβει κάποιος να έχει φάει μια φορά εκεί πριν πάρει σύνταξη. Αυτός φρικάρει και με τις χιπστεριές, βέβαια αναγκαστικά μαζεύεται πολύ χιπστεριά εκεί πέρα. Έχει ξεμείνει από την εποχή που εκεί τριγύρω ήταν ραφεία κι άλλα γνήσια εμπορικά, τώρα όλη η περιοχή έχει αλλάξει, αυτό κάπου είναι καλό, αλλά έχει μεγάλες δόσεις δηθενιάς η περιοχή. Αυτά συνέβησαν από τους Ολυμπιακούς αγώνες κι έπειτα. Ο Ζάχος της Βουλιαγμένης/Βάρκιζας είχε πολύ καλό χοιρνο καλαμάκι έχω αιώνες να πάω και δεν ξέρω τι έχει αλλάξει. Στην Βάρκιζα άπαιχτο ήταν ο Μανίτσας, που ταν και ταξίδι στον κόσμο της τρέλλας (οι ιδιοκτήτες ήταν περιπτωσάρες, τους πήγαινα) δυστυχώς έχει κλείσει εδώ και χρόνια. Ο Ζάχος της γλυφάδας είναι άλλο μαγαζί από εκείνο σε βουλιαγμένη/Βάρκιζα, νομίζω ήταν αδέρφια ή κάτι τέτοιο, ήταν επίσης καλό, έχω αιώνες να πάω. Στο Χαλάνδρι ο Ιορδάνης (ο Καυτερός) είχε μια καλτ σάλτσα, έχω αιώνες να πάω πάντως υπάρχει ακόμα από όσο ξέρω. Ανοιγοκλείνουν κι άλλα μαγαζιά, ορισμένες φορές είναι απλώς ποζεράδικα άλλοτε οι εκδοχές τους είναι ενδιαφέρουσες. (Ρόδον, αρμένικο στα Σεπόλια, ένα άλλο που ξεχνώ το όνομα στους Αγίους Αναργύρους είναι μαγαζιά που έχουν αντέξει κι έχουν δημιουργήσει κάποια φήμη, δεν έχω παέι ποτέ, έχω ακούσει ύμνους, αγγαρέψτε τον Πέτα να σας δώσει αναφορά, φοβάμαι πολύ να πάω σε εκείνες τις περιοχές μη γίνω κι εγώ περιστέρι ή αεκτζής) για τον Πειραια, τα κλασσικά στον Άγιο διονύσιο ήταν παρακμή πριν χρόνια που ταν η τελευταία φορά που τα είχα επισκεφθεί, μπορεί να ξέρει να σας πει άλλα ο Γιάγκος (έντυ στη Νίκαια, κάποιο στην Προοδευτική κοντά κλπ. Δεν τα ξέρω, πάντως ο Πειραιας είχε πάντα λιγότερη δηθενιά από την Αθήνα) τον ξέχασα. παιρνω κι από εκεί, όχι δεν έχει σχέση με νεα σμυρνη, τώρα που το λες Μηνά, προσπαθώ να θυμηθω αν τον είχα δει να μπαινει σε ντιλίβερυ με το κόβιντ. εκεί κοντά είναι το γιαουρτάδικο (γαλακτοπωλείο) η Στανη που έλεγα προ ημερών. Οχι πολυ μακριά ο Κτιστάκης, αν και είναι κάπως χειρότεροι από παλιά, είναι οι καλύτεροι λουκουμάδες στην Ελλάδα. Στανη. Οδός Μαρίκας Κοτοπούλη (το στενάκι πεζόδρομος δίπλα στον Χόντο της Ομόνοιας) Λευτέρης ο Πολίτης. Σατωβριάνδου, το στενό κάθετος στην Μ. Κοτοπούλη (προ κόβιντ εμενε ανοιχτός μέχρι τις 9 το βράδυ). τόμμυ προσεχε αν πας εκεί, το κεμπαπ είναι πικάντικο καυτερό, μην πάρεις αν δεν έχει καθόλου καυτερό (ξέχασα). Κτιστάκης, Λουκουμάδες Χανίων, οδός Σωκράτους, σχεδόν δίπλα στα γραφεία της Καθημερινής, ανάμεσα Πειραιώς-Αγίου Κωνσταντίνου.

1. όχι, είναι ανακριβής η μομφή. 2. όπως εξηγήθηκε πειστικά και τελεσίδικα, λυπησου μαας ρε συ, μαρούλι σε σουβλάκια/γύρους. ένας σεβασμός κάπου, ένα έλεος. Όμως συμβαίνουν τα εξής που οφείλουμε να λάβουμε υπόψιν. Ο άνθρωπος είναι μεταμοντέρνος. Δεν απαγορεύεται. Θέλει χιπστεριές, σωστή έκφραση. ΟΚ, δεν θα του πάρουμε το κεφάλι, αποδεχόμενοι την υπέροχη υπεκφυγή (χρησιμότατη για την αποφυγή σφαγών, από εποχές που δεν υπήρχαν πηρούνια αλλά υπήρχαν μαχαίρια) «περί ορέξεως...». De gustibus non est disputandum. Είναι καλό παιδί ο τόμμυς, μαρούλι θέλει; ΟΟΚ ας το φάει με μαρούλι, ας πρόσεχε. Από άλλη μεγάλη στιγμή του νήματος θυμόμαστε πως ο τομμάκος βάζει και πατάτες μέσα. Γενικώς βάζει ΄,τι βρει. Το σωστό θα ήταν ντομάτα/κρεμμύδι/ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ, προσοχή όμως, αριστοτεχνικά κομμένη η ντομάτα σε μκρά κυβάκια, το κρεμμύδι επίσης ψιλοκομμένο, λίγος μαϊντανός, τοποθετημένα για λίγο πάνω στην πίτα να ζεσταθούν λιγάκι κλπ κλπ. Στο τέλος το σουβλάκι/γύρος. Ως προς το τζατζίκι ή το γιαούρτι, οκ το δεχόμαστε, όχι πάντα. Βάζουμε και λίγο πιπέρι της αρεσκείας μας (μπορεί να είναι πάπρικα ή άλλο είδος), κανονικά θέλει κι αλάτι αλλά η ζωή είναι δύσκολη μετα τα 9, οπότε ενίοτε λέμε τη μαγική φράση χωρίς αλάτι.

αν δεν το κατάλαβες, έχω πρόβλημα με τη σύνδεση μου και δεν έχω παρακολουθήσει την ιστορία live. Σήμερα είδα ΕΝΑ βίντεο, όπου δεν υπάρχει κανένα παγκάκι, δυο τύποι όρθιοι διαπληκτίζονται λεκτικά με δύο της ΔΙΑΣ. Τ βίντεο (από ανάρτηση υπέρ του πολίτη) τιτλοφορείται «από την αρχή» ή κάπως έτσι. Θες να μου πεις ότι πριν από αυτό το χρονικό σημείο, ο ίδιος αυτός τύπος καθόταν κάπου, πήγαν κι άρχισαν να τον δέρνουν; Καθόταν, του είπαν κάτι και σηκώθηκε να τους ζητήσει τον λόγο; Έχεις κάποιο άλλο βίντεο ή κα΄ποιο άλλο περιστατικό υπόψιν; Λίγα μηνύματα πριν έγραψα σε ένα spoiler κάποια πράγματα περί Ν. Σμύρνης, Πλατείας που σε ένα σημείο σχετίζονται με την επιδημία. Το έχεις διαβάσει; Η ερώτηση αν σε δέρνουν ένστολοι, στα καλά καθούμενα, ενώ κάθεσαι σε παγκάκι στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες, σου απάντησα παραπάνω, όχι από όσο γνωρίζω. Η ερώτηση «ζήτησε να μάθει σε τι παρανομεί χωρίς να κάνει τίποτα παράνομο» δεν καταλαβαίνω που κολάει. Αν πας να ζητήσεις τον λόγο από αυτούς, αναλόγως διάφορων περιστάσεων, ναι μπορεί να εξελιχθεί άσχημα. Και στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες. Η διαφορά όμως με αυτές και τα δικά μας, τα οποία έχουν ιστορία, δεν έγιναν πρώτη φορά εχθές, είναι ότι συνήθως εκεί οι ένστολοι στον δρόμο δεν περιφέρονται προκαλώντας λεκτικά κατά το γούστο τους οποιονδήποτε. Πράγμα που κάνουν κατά καιρούς οι εδώ. Στο δε βίντεο με τον διαπληκτισμό που λέω, δεν άρχισαν να τον δέρνουν εκείνοι που διαπληκτιζόταν μαζί τους, παρότι μιλούσαν με απαράδεκτο τρόπο (δεν ακο΄θγεται τι έλεγε αυτός). Ήρθε από το πουθενά ένας άλλος από πιο πίσω ένστολος κι άρχισε να τον δέρνει. Πρώτα τον τράβαγε κλπ. Αν έχεις κάποια άλλη εκδοχή πες τη μου να καταλάβω τι ρωτάς.

δε υπήρχε παγκάκι και ξύλο σε ένα βίντεο που έχω δει, που το περιγράφουν «από την αρχή». Ρωτάς για άλλο περιστατικό; Η ερώτηση αν την ρωτάς αφηρημένα είναι παραπλανητική, όχι δεν θα φας ξύλο έτσι στα καλά καθούμενα από όργανο τάξης, ναι μπορεί να αρχίσει διαπληκτισμός χωρίς να κάνεις κάτι παράνομο (αν π.χ. σου κάνουν έλεγχο -όχι με καλό τρόπο- κι εσύ αντιδράσεις κλπ κλπ)

στο βίντεο που είδα δεν άρχισε από το παγκάκι. Διαπληκτιζόταν -ελεγχόμενα- ένας τύπος με έναν της ΔΙΑΣ, ο οποίος δεν μιλούσε ευγενικά, πάντως δεν ήταν για μπάχαλο, ήρθε ένας άλλος με κράνος από πίσω, χωρίς να έχει καν δουλειά κι άρχισε να δέρνει. Αν μιλάμε για το ίδιο. Πάντως ευθέως στην ερώτηση σου, δεν είναι καλή η σύγκριση διότι είναι συνολικά διαφορετική η συμπεριφορά. Αν τους αντιμιλήσεις στο ελάχιστο όντως αγριεύουν άσχημα, πολύ περισσότερο από εδώ όπως γράφει ο σούμι, όμως έχουν καλύτερη συμπεριφορά σε ότι αφορά να πουλάνε μαγκιά κι ηλίθιους τσαμπουκάδες. Είναι πιο «θεσμικοί» συνήθως. Είναι συνολικά διαφορετική η σχέση εμπιστοσύνης κράτους-πολίτη.

δυστυχώς έχει αλλάξει αυτό με άτεχνο τρόπο. Επειδή οι αριθμοί δεν είναι καλοί, τους έπιασε μια μανία να προσπαθήσουν να γίνουν αυστηροί στο ξαφνικό. Παρεπόμενο αυτής της συμπεριφοράς ήταν το αρχικό συμβάν στην (ημι-προβληματικής συμπεριφοράς) Νέα Σμύρνη. Παράλληλα, εκμεταλλευόμενοι αυτές τις αστοχίες, διάφοροι που αντιδρούσαν στα μέτρα πέρασαν επίσης στο άλλο άκρο, απόλυτης αμφισβήτησης. Τώρα έγινε κάποιοι κάνουν πως αψηφούν τα μέτρα (επιδεικτικά μερικές φορές) κι η πολιτεία παριστάνει την άγρια (για μερικούς δυστυχείς όντως άγρια, για την ουσία του πράγματος μηδέν). Όποιον πάρει ο χάρος.

θα εμφανίσει lemon pie ο Αρχηγός, μία των ημερών. Μεθαυριο, αύριο, χθες, όποτε προλάβει, μην τον αγχώσουμε τον άνθρωπο. Χθες.

Ευχαριστώ τον Seafalco, το thelab.gr και τη Noctua για την παραχώρηση της ψύκτρας, για μια ακόμα σπουδαία παρουσίαση. Εύγε! Το επαναλαμβάνω, δίνει τεράστια ικανοποίηση ποικιλοτρόπως να βλέπουμε ένα δευτερεύον αλλά όχι ασήμαντο εξάρτημα ενός diy desktop pc, σε μια υψηλής ποιότητας παρουσίαση, στην γλώσσα μας από έναν τόσο γενναιόδωρο άνθρωπο. Το να πει κανείς, εκείνο που πρακτικά ενδιαφέρει έναν τυχαίο, εξ΄ ορισμού περιστασιακό αγοραστή, «ναι αγοράστε» «όχι προσπεράστε», με δυο σειρές, δεν είναι τόσο δύσκολο δα. Στο κάτω κάτω, έστω κι από τύχη μπορεί να το κάνει ο καθένας, ούτε χρειάζεται να είναι στα ελληνικά κάτι τέτοιο. Το να προσφέρεται όμως ένα δώρο όπως η παραπάνω παρουσίαση, ιδιαιτέρως όταν το κοινό που θα την εκτιμήσει δεν είναι το μεγαλύτερο του κόσμου, με τέτοια λεπτομέρεια, ποιότητα, ακεραιότητα, διδασκαλία, είναι κάτι που ούτε δεδομένο πρέπει να θεωρείται στον μικρόκοσμο των pc enthusiasts μα και στην χώρα εν γένει (ας πάει να ψάξει όποιος θέλει ελληνική εργασία παγκόσμιας κλάσης, στην σύγχρονη Ελλάδα, να μου στείλει χαιρετίσματα μετά). Πραγματικά περήφανος για το έργο σου Στέλιο. Ανεβάζεις ψηλά τον πήχυ. Ανθυπολεπτομέρεια: είναι από τις ελάχιστες φορές που η βαθμολογία σε παρουσίαση προϊόντος μου φάνηκε αυστηρή υπέρ του δέοντος. (έπαινος, όχι ψόγος)

Ο Λάζαρους ρωτήθηκε, ρητορικώς, εσύ απαντάς; Τα πνεύματα της καλημέρας μπαίνουν σιγά σιγά μέσα σου, σε λιγάκι ακόμα και στον ύπνο σου θα φωνάζεις καλημέρα!

ναι αρχηγούλη! απάντησες το σωστό. Το δεύτερο, πατάτες φαντάζομαι, το αδικεί η φωτογραφία. Αν είναι κάνα ξύγαλο στάιλ, είναι αρκετά νόστιμο τυρί.

για ποιο από τα τρία αρχηγέ; Ποιο σου γυάλισε περισσότερο, να επιβεβαιώσω κάτι είναι ο σκοπός της ερώτησης. Να μου απαντήσεις με μέγιστη σοβαρότητα, μπορεί να καθορίσει αν η λατρεία μου για σένα θα φτάσει σε τεράστια ύψη; (ενώ αμφιταλαντευόμουν, η κυρία Κάρμεν μας έλυσε το δίλημμα, παράγγειλα μόλις τυλιχτά με γύρο, με καλαμάκι, με μπιφτέκι. Dirty Manh)

είναι brand name ο Αρχηγός. Να τους πω και τα δικά σας ονόματα αν είναι να μου τον ζηλεύετε! τον driver της GPU έλεγξε αν δεν τα βλέπεις έτσι! Έτσι έπρεπε να τα δείχνει κανονικά. Άμα θες, έχουμε και την αγαπημένη μας κούπα καφέ με τον δίσκο της Φαιστού. Κρίμα που δεν αγόρασα και τα υπόλοιπα της σειράς, δεν τα φτιάχνουν πια όπως παλιά: την είχα αγοράσει από το πωλητήριο του Μαντείου των Δελφών. Δεν το περίμενα να βγει τόσο καλή, δεν αγόρασα τις άλλες της σειράς. Λίγα χρόνια μετά, έψαχνα να εντοπίσω τις υπόλοιπες να τις πάρω κι αυτές. Τζίφος. Ανακάλυψα τελικά τι είχε συμβεί. Είχαν συστήσει έναν οργανισμό, τμήμα του ΥΠΠΟ, για φαγοπότι. Μάλλον ήταν μεγάλο το φαγοπότι και τον κατάργησαν στο πι και φι μόλις άρχισαν τα ζόρια. Μέσα στην όλη χαρά, ναι μεν έφαγε ο οργανισμός αλλά είχε προλάβει να βγάλει κάτι άκρως επιτυχημένα προϊόντα, να πωλούνται σε μουσεία και τέτοια. Μόλις τον έκλεισαν, εξαφανίστηκαν και τα προϊόντα.