Δεν προσπαθώ να το δυσκολέψω ρε συ GoMaR!
Απλά προσπαθώ να το καταλάβω.
Ο ορίζοντας είναι μια έννοια που εξαρτάται αυστηρά από το ύψος του παρατηρητή!
Ας δούμε λοιπόν το τοπίο αυτό από ψηλά:
Ο ορίζοντας σαν μια ευθεία απλά δεν υπάρχει!
Χαμηλώνουμε τώρα προοδευτικά
Ο παρατηρητής είναι πολύ χαμηλότερα τώρα και οι ακτογραμμή πολύ λιγότερο εκτεταμένη καθ' ύψος.
Και τελικά χαμηλώνουμε ας πούμε στο πραγματικό ύψος της φωτογράφισης:
Το τοπίο είναι πολύ πιο "συμπιεσμένο" κατά το "ύψος" και η ακτογραμμή τείνει να γίνει μια ευθεία!
Αλλά η λέξη κλειδί εδώ, δεν είναι η ευθεία που εσύ ζητάς να είναι οριζόντια, αλλά το τείνει!
Αυτό που λέω εγώ είναι ότι, ότι ίσχυε πριν στην κατακόρυφη θέαση , ισχύει και τώρα αλλά σε πολύ λιγότερο βαθμό, δεν έχει εξαφανιστεί όμως!
Για να "εξαφανιστεί" θα έπρεπε η φωτογράφιση να γίνει από το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας, οπότε πρακτικά λόγω της καμπυλότητας της γής η "βάση" των ακτογραμμών θα σκεπαζόταν οπτικά από την επιφάνεια της θάλασσας και θα είχαμε ένα ομοιόμορφα αδιόρατα καμπύλο ορίζοντα, τον οποίο θέλουμε να είναι "οριζόντιος"!
Εδώ όμως η φωτογράφιση έγινε από ένα ύψος περίπου 2,5 μέτρα ψηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Αυτό το έστω ελάχιστο ύψος, δίνει μια έστω ελάχιστη προοπτική που "αφήνει" να υπεισέρχεται η πραγματική απόσταση των ακτών στην εικόνα και να δημιουργεί την εντύπωση του λοξού ορίζοντα!
Πρόσεξε , δεν λέω ότι η φωτογραφία τραβήχτηκε σωστά η λάθος, αυτό που λέω είναι ότι το τοπίο αυτό δεν είναι δυνατόν να μην βγεί λίγο "στραβό" , απόδειξη ότι το κεντρικό κομμάτι του είναι οριζόντιο.
Και εδώ να πώ ότι αν το σημείο λήψης το μάντεψα καλά, ακόμα και αυτό το κομμάτι θα έπρεπε να είναι αμυδρά λοξό. Ίσως να είναι δηλαδή αλλά δεν το ξεκαθαρίζω.
Πιστεύω ότι είναι η "τριγωνομετρία" της προοπτικής τέτοια, που δεν έχει λύση το θέμα.
Τα μακρινότερα σημεία (εφόσον δεν "καλύπτονται"από την καμπυλότητα της γής -ο ιδεατός ορίζοντας δηλαδή) θα φαίνονται λίγο πιο ψηλά από τα πλησιέστερα!