pol77

Είναι μερικά πράγματα στη ζωή που αποτελούν ορόσημο και καθορίζουν τα πρότυπα της κατηγορίας τους. Η σειρά των SSD της Samsung έχει καταφέρει να καταξιωθεί ως ο απόλυτος συνδυασμός αξιοπιστίας και επιδόσεων και μόνο η τσιμπημένη τους τιμή άφηνε περιθώρια στον ανταγωνισμό να αναπνεύσει. Μετά από τον ιδιαίτερα επιτυχημένο Samsung 830 και τον ακόμη καλύτερο Samsung 840 Pro, η κυκλοφορία του Samsung 850 Pro είναι εύλογο να εγείρει μεγάλες προσδοκίες! Η τεχνολογία των SSD εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς και κάθε λίγο έχουμε μια καινούργια γενιά με μεγαλύτερες χωρητικότητες, αυξημένες ταχύτητες, χαμηλότερες τιμές. Παράλληλα, οι περιορισμοί του προτύπου διασύνδεσης SATA 6GB/s έχουν εδώ και καιρό περιορίσει τις μέγιστες επιδόσεις των SSD και πολλές εταιρείες ήδη στρέφονται σε άλλα πρότυπα προκειμένου να απελευθερώσουν τις δυνατότητες της τεχνολογίας των SSD τους. Ο Samsung 850 Pro επιμένει στο γερασμένο πρότυπο διασύνδεσης, πράγμα απολύτως λογικό καθώς η πλειοψηφία των χρηστών δε διαθέτει ακόμη υπολογιστή με κάτι καλύτερο. Το ερώτημα που γεννιέται είναι αν θα μπορέσει ο Samsung 850 Pro να φανεί αντάξιος της παράδοσης που δημιούργησαν οι προκάτοχοί του και να πιέσει ακόμη περισσότερο τα όρια του SATA 6GB/s. Φτιάξτε καφεδάκι και μετά την πρώτη γουλιά, ακολουθήστε μας στην επόμενη σελίδα! . H Samsung συνεχίζει την παράδοση της μινιμαλιστικής εμφάνισης των SSD της, στο βαθμό που το μόνο που ξεχωρίζει τα μοντέλα στο πάνω μέρος είναι το χρώμα του διακριτικού τετραγώνου. Στην περιπτωσή μας, το χρώμα που βλέπετε συμβολίζει το μοντέλο 850 Pro. Η χωρητικότητα καθώς και οι υπόλοιπες πληροφορίες του drive, αναγράφονται σε ένα αυτοκόλλητο που βρίσκεται στην κάτω πλευρά. Όπως βλέπετε σε αυτό, το δείγμα μας είναι χωρητικότητας 256GB και η ακριβής ονομασία του μοντέλου είναι MZ-7KE256. Υπάρχουν ακόμη οι κλασσικοί αριθμοί, κωδικοί και πιστοποιήσεις αλλά κανένας χρήστης δεν ενδιαφέρεται γι αυτά, και έτσι δε θα σας κάνουμε να βαρεθείτε από τη δεύτερη σελίδα του review αναλύοντάς τα. Θα σας ζητήσουμε μόνο να κρατήσετε ως πληροφορία ότι η ετικέτα περιέχει έναν μεγάλο κωδικό PSID, που θα εξηγηθεί σύντομα. Στη συνέχεια βλέπετε τα βύσματα σύνδεσης δεδομένων και παροχής ενέργειας που φωτογραφήσαμε χωρίς ιδιαίτερο λόγο, αλλά όλοι το κάνουν στα review και δεν ήταν δυνατόν να υστερούμε εμείς! Και στη δεξιά φωτογραφία, η απορία και η απόγνωση εκπεφρασμένες σε μία βίδα. Δηλαδή, όχι σε μία, σε τρεις για να είμαστε σωστοί. Διότι υπάρχουν άλλες δύο από αυτές τις τρισκατάρατες κάτω από το αυτοκόλλητο που είδαμε πριν, σχηματίζοντας τρίγωνο. Όχι των βερμούδων, αλλά κι αυτό της καταστροφής. Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Η Samsung επέλεξε να σφραγίσει, κλειδώσει και αμπαρώσει το κέλυφος του 850 Pro με αυτές τις βίδες που ονομάζονται pentalobe torx. Τα κατσαβίδια για αυτές είναι ιδιαίτερα σπάνια στην Ελληνική αγορά και δε μπορέσαμε να βρούμε κάποιο στο χρόνο που είχαμε διαθέσιμο. Έτσι, προσεκτικά και με κόπο, καταφέραμε να ξεβιδώσουμε τις δύο από τις τρεις βίδες, αλλά η τρίτη ήταν σφιγμένη αποφασιστικά και με κακία. Αφού φάγαμε το κεφάλι της και το κατσαβίδι μας, επιστρατεύτηκε τρυπάνι και το χρηματοκιβώτιο άνοιξε, χωρίς απώλειες παρά μόνο ότι πλέον το δείγμα μας σφραγίζει με δύο αντί για τρεις βίδες. Και μετά από τη μικρή αυτή περιπέτεια, είχαμε επιτέλους πρόσβαση στα ενδότερα. Αλλά τι να δούμε! Μια πλακετίτσα τόση δα! Τι έγινε εδώ; Πού είναι τα 256GB; Στο κέντρο της αριστερής φωτογραφίας, δεσπόζει ένα κατασκευασμένο από τη Samsung, μεγάλο (σχετικά με το μέγεθος της πλακέτας) chip με κωδικό S4LN045X01-8030. Πρόκειται για τον ελεγκτή του Samsung 850 Pro ο οποίος είναι ένας τριπύρηνος ARM Cortex R4 και ακριβώς ο ίδιος που χρησιμοποιείται και στον Samsung 840 EVO, αν και η Samsung δεν έχει αποκαλύψει αν έχει διατηρήσει το χρονισμό στα 400 MHz ή τον έχει αυξήσει για τον 850 Pro. Ως συνήθως, υποστηρίζει TRIM και Garbage Collection. Επίσης υποστηρίζει AES 256-bit hardware-based encryption καθώς και υποστήριξη του TCG/Opal V2.0 και Encrypted Drive (IEEE1667). Και για όσους, πολύ δικαιολογημένα, βαριούνται να διαβάσουν για όλα αυτά, το νόημα είναι ότι ο ελεγκτής του Samsung 850 Pro υποστηρίζει όλα τα σύγχρονα πρωτόκολλα κρυπτογράφησης, οπότε αν θέλετε να κρύψετε τα δεδομένα σας, αυτό μπορεί να γίνει εύκολα, αξιόπιστα και χωρίς απώλεια ταχύτητας, αφού η όλη διαδικασία γίνεται σε επίπεδο hardware. Ο κωδικός PSID (Physical Security ID) που σας ζητήσαμε να προσέξετε είναι απαραίτητος για ξεκλείδωμα του drive (αλλά όχι των δεδομένων που περιέχει) αν ξεχάσετε τον κωδικό με τον οποίον κάνατε την κωδικοποίηση. Τελειώνοντας με τον ελεγκτή, θα σας αναφέρουμε ότι προστατεύεται από απώλεια δεδομένων λόγω υπερθέρμανσης με την τεχνολογία Dynamic Thermal Guard. Η δύναμη του Samsung 850 Pro βρίσκεται στη δεξιά φωτογραφία, όπου βλέπουμε ένα από τα NAND chips, κατασκευής της ίδιας της Samsung που διαθέτει το drive. Τα chips αυτά αποτελούν μια καινοτομία της εταιρείας που χρησιμοποιείται για πρώτη φορά στον Samsung 850 Pro και αποτελούν μια επαναστατική εξέλιξη της τεχνολογίας NAND. Συγκεκριμένα πρόκειται για τα πρώτα τρισδιάστατα NAND chips, τα 3D V-NAND τα οποία είναι και ο λόγος που η πλακέτα του drive είναι τόσο μικρή, αφού τέσσερα μόλις από αυτά είναι ικανά να μας δώσουν τη χωρητικότητα των 256GB. Δε θα σας κουράσουμε με τεχνικές λεπτομέρειες για την τεχνολογία 3D V-NAND, αλλά θα σας αναφέρουμε τα πλεονεκτήματά της: Τα chips αυτά έχουν 32 στρώματα, αντί για ένα που έχουν τα παραδοσιακά NAND με αποτέλεσμα να διαθέτουν συγκριτικά πολύ μεγαλύτερη χωρητικότητα. Παράλληλα, κατασκευάζονται στα 40nm, επιτρέποντας αυξημένη αξιοπιστία και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής σε σχέση με τα NAND chips που έχουν φτάσει πλέον τα 20, 19 ακόμη και 15nm. Στην πλευρά αυτή της πλακέτας έχουμε δύο NAND chips με κωδικό K9PRGY8S7M. Από τον κωδικό αυτόν, με αρκετό ψάξιμο, συμπεραίνουμε ότι το chip αυτό έχει 8 dyes. Τα 3D V-NAND έχουν χωρητικότητα 86Gbit per dye. Συνεπώς τα δύο chips αυτής της πλευράς έχουν χωρητικότητα 2 Χ 8 Χ 86Gbit = 1376Gbit. Το τελευταίο chip της πλευράς αυτής του PCB είναι η μνήμη cache του Samsung 850 Pro, κατασκευής - ποιας άλλης - της Samsung, με κωδικό K4P4G324EQ-FGC2, το οποίο είναι ένα LPDDR2 DRAM chip με χωρητικότητα 512ΜΒ. Η άλλη πλευρά της πλακέτας έχει 2 ακόμη chips 3D V-NAND, και κάτι ψιλά. Τα "ψιλά" είναι ένα chip με κωδικό A0M4FA για το οποίο δυστυχώς δε μπορέσαμε να βρούμε κανένα στοιχείο, αλλά από τη θέση του και εκ της ατόπου απαγωγής, μοιάζει να είναι ο ελεγκτής ισχύος της πλακέτας. Τα 2 3D V-NAND chips αυτής της πλευράς έχουν κωδικό K9HQGY8S5M και έχουν από 4 dyes έκαστο. Συνεπώς, αυτή η πλευρά του PCB συνδράμει τη χωρητικότητα του Samsung 850 Pro 265GB κατά 2 Χ 4 Χ 86GBit = 688GBit Συνολικά, και στις δύο πλευρές του PCΒ έχουμε 1376Gbit + 688Gbit = 2064Gbit ή αλλιώς 2064 / 8 = 258GB. 258GB; Μήπως κάνουμε κάποιο λάθος; Μα δεν είναι όλα στους υπολογιστές βασισμένα στις δυνάμεις του 2; Δε θα έπρεπε να είναι 256GB; Λοιπόν, όχι δεν είναι απαραίτητο και δεν κάναμε λάθος. Αυτή είναι η συνολική χωρητικότητα του drive, αν και η Samsung δίνει στο χρήστη τελικά τα πατροπαράδοτα 256GB και κρατάει τα άλλα 2GB ως υποτυπώδες overprovisioning, το οποίο φυσικά μπορεί να αυξηθεί μέσα από το λογισμικό της εταιρείας, όπως και στα προηγούμενα μοντέλα. Ελπίζουμε να μη σας κουράσαμε με όλα αυτά τα τεχνικά θέματα, αλλά ο Samsung 850 Pro 256GB είναι ένας SSD που ενσωματώνει πολλή τεχνολογία και κάποια πράγματα έπρεπε να εξηγηθούν. Να αναφέρουμε ακόμη ότι η retail έκδοση δεν περιέχει κάτι πέρα από τον ίδιο τον SSD και ένα manual εγκατάστασης. Ούτε bracket για εγκατάσταση σε 3,5", ούτε βίδες. Το λογισμικό που παρέχει η εταιρεία, προσφέρεται μόνο για download από τον ιστότοπό της. Πάμε τώρα στην επόμενη σελίδα να δούμε και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του. Κάποια από τα χαρακτηριστικά του Samsung 850 Pro 256GB αναλύθηκαν ήδη στην προηγούμενη σελίδα. Μπορείτε όμως να τα δείτε συνοπτικά, μαζί με πολλά ακόμη, στον πίνακα που ακολουθεί. Όπως βλέπετε, ο Samsung 850 Pro 256GB είναι ένας consumer SSD με κλασσικές διαστάσεις και ύψος που του επιτρέπει τη χρήση οπουδήποτε, ακόμη και σε ultrabooks. Συνδέεται σε SATA 6Gb/s αλλά είναι συμβατός και με τα παλαιότερα αντίστοιχα πρωτόκολλα, θυσιάζοντας όμως μεγάλο μέρος των επιδόσεών του. Στην Ελληνική αγορά αυτή τη στιγμή κυκλοφορούν όλα τα διαθέσιμα μοντέλα και συγκεκριμένα των 128GB (103,55€), των 256GB (164,77€), των 512GB (321,14€) και του 1TB (574,69€). Η ταχύτητα σειριακής ανάγνωσης είναι στα όρια του πρωτοκόλλου SATA 6Gb/s και είναι 550MB/s για όλες τις χωρητικότητες ενώ η ταχύτητα σειριακής εγγραφής είναι στα 520MB/s για όλες τις χωρητικότητες εκτός από τα 128GB όπου πέφτει στα 470MB/s. Τα IOPS τυχαίας προσπέλασης είναι εντυπωσιακά, ειδικά αυτά με Queue Depth = 1 και είναι 10.000 IOPS στην ανάγνωση και 36.000 IOPS στην εγγραφή, ανεξαρτήτως χωρητικότητας, ενώ με QD=32 ανεβαίνουν στις 100.000 και 90.000 αντίστοιχα. Το ακόμη εντυπωσιακότερο όμως είναι η μεγάλη αξιοπιστία που ισχυρίζεται η Samsung, με μέση αντοχή τις 2 εκατομμύρια ώρες λειτουργίας και τη δυνατότητα εγγραφής έως και 150TB! Εξ' άλλου το προϊόν καλύπτεται από 10ετή εγγύηση! Τα υπόλοιπα είναι τα κλασσικά των SSD, με τη μεγάλη αντοχή στις κακουχίες και τη μικρή κατανάλωση και την υποστήριξη S.M.A.R.T. κλπ κλπ... Το μικρό πινακάκι έχει μια ανάλυση της χωρητικότητας των 3D V-NAND του μοντέλου που δοκιμάζουμε, όπως την αναλύσαμε στην προηγούμενη σελίδα, αλλά επειδή το σχηματικό και το μαζεμένο πάντα βοηθάει, δείτε το και πινακάτο: Ελπίζουμε να μη σας κουράσαμε πολύ με τα τεχνικά, που σας υποσχόμαστε ότι τελείωσαν γι αυτό το review. Ελάτε μαζί μας τώρα να δούμε τι λογισμικό προσφέρει η Samsung για τον SSD της. . Ας ξεκινήσουμε από το λογισμικό διαχείρισης που ονομάζεται Samsung Magician. Η πρώτη καρτέλα χωρίζεται σε τρία μέρη. Στο πρώτο βλέπουμε γενικές πληροφορίες για το drive, όπως σειριακό αριθμό, firmware, συνολική χωρητικότητα, κατάσταση υγείας, συνολικές εγγραφές στη ζωή του drive, κατειλημμένη χωρητικότητα, ελεύθερη χωρητικότητα και τα drive letters που του έχουν αποδοθεί. Έχουμε ακόμη τη δυνατότητα, πατώντας το πλήκτρο S.M.A.R.T. να δούμε τις σχετικές πληροφορίες για το drive και να κάνουμε register το drive μας, στην οποία περίπτωση εμφανίζεται το πράσινο ταμπελάκι με την ένδειξη Genuine, εφ όσον φυσικά πρόκειται για αυθεντικό drive της Samsung. Όχι ότι έχουμε δει ή ακούσει ότι υπάρχουν και μη αυθεντικά, αλλά προφανώς η Samsung έχει λάβει όλα τα μέτρα για να εξασφαλιστεί και να μας εξασφαλίσει από αντιγραφές. Στο δεύτερο μέρος βλέπουμε για το mode που δουλεύει το SATA interface που είναι συνδεμένο το drive και που ιδανικά θα πρέπει να είναι το AHCI. Στο διπλανό κουτάκι βλέπουμε ότι το drive μας είναι συνδεμένο σε SATA 6Gb/s (SATA 3) που είναι και το επιθυμητό για μέγιστες επιδόσεις. Τέλος βλέπουμε την κατάσταση του optimization του λειτουργικού μας συστήματος για χρήση με SSD, optimization που μπορεί να γίνει με τη βοήθεια του Samsung Magician, όπως θα δούμε παρακάτω. Στο τρίτο μέρος της καρτέλας μας δίνεται η δυνατότητα να εκτελέσουμε μια δοκιμασία επιδόσεων (performance test). Η δεύτερη καρτέλα του Samsung Magician είναι αφιερωμένη σε ένα αναλυτικότερο Performance Benchmark. Στο Screenshot βλέπετε τα αποτελέσματα που έδωσε το δείγμα μας. Η τρίτη καρτέλα έχει επίσης μόνο μία λειτουργία, ονομαζόμενη Performance Optimization. Πρόκειται ουσιαστικά για τη δυνατότητα να εκτελέσετε ένα κατ' εντολήν TRIM στο δίσκο σας για να τον φέρετε σε καλή κατάσταση λειτουργίας αν για κάποιο λόγο το αυτόματο TRIM και το Garbage Collection δεν έχουν καθαρίσει επαρκώς τα κελιά της μνήμης του από προηγούμενες εγγραφές. Η τέταρτη καρτέλα συνδέεται αυτόματα με τον ιστότοπο της εταιρείας και προσφέρει πιθανές ενημερώσεις του Firmware, τις οποίες κατεβάζει και εκτελεί, εφ όσον υπάρχουν και το επιλέξετε, χωρίς να απαιτούνται γνώσεις η προσπάθεια από το χρήστη. Η αναβάθμιση ολοκληρώνεται μέσα από τα windows και με μια επανεκκίνηση όλα είναι έτοιμα! Η πέμπτη καρτέλα περιέχει το βοηθό για optimization του λειτουργικού συστήματος για χρήση με SSD. Δίνει επιλογές για μέγιστες επιδόσεις, μέγιστη χωρητικότητα, μέγιστη αξιοπιστία ή επιλογές για προχωρημένους χρήστες, για να διαλέξετε ό,τι σας ταιριάζει. Εξαιρετική βοήθεια από τη Samsung στους χρήστες κάθε επιπέδου! Η έκτη καρτέλα αφορά το Over Provisioning. Η Samsung, σε αντίθεση με πολλές ανταγωνίστριες εταιρείες που ορίζουν συγκεκριμένο over provisioning, αφήνει το χρήστη να επιλέξει το μέγεθος της χωρητικότητας που θέλει να θυσιάσει για να αυξήσει την ταχύτητα και τη μακροβιότητα του drive, καθοδηγώντας και προτείνοντας παράλληλα, μέσα από το λογισμικό της. Απλά εξαιρετικό! Η έβδομη καρτέλα δίνει τη δυνατότητα της ασφαλούς διαγραφής (Secure Erase) του drive, ώστε να το επαναφέρουμε σε εργοστασιακή κατάσταση. Αυτό παρέχει δύο πράγματα. Πρώτον, τη (θεωρητική) εξασφάλιση ότι τα δεδομένα που είχαμε στο drive δε θα είναι ανακτήσιμα και δεύτερον ότι όλα τα κελιά του SSD θα είναι καθαρά και έτοιμα για άμεση εγγραφή, όπως ακριβώς από το εργοστάσιο, άρα ο SSD θα έχει τις μέγιστες επιδόσεις του. Σε περίπτωση που το drive περιέχει το λειτουργικό μας σύστημα, το secure erase δε μπορεί φυσικά να πραγματοποιηθεί μέσα από τα windows, και γι αυτό το Samsung Magician προσφέρει τη δυνατότητα δημιουργίας Bootable USB ή Bootable CD/DVD γι αυτόν το σκοπό. Η όγδοη καρτέλα δίνει τη δυνατότητα ενεργοποίησης της τεχνολογίας RAPID 2.0. Η τεχνολογία αυτή χρησιμοποιεί ένα μέρος της RAM, μέχρι 4GB και πάντως ότι πάνω από το 25% της συνολικής RAM, για τη βελτίωση των επιδόσεων του SSD. Η χρήση της τεχνολογίας προσφέρει τεράστια αύξηση επιδόσεων στα συνθετικά benchmarks, που όμως δε μεταφράζεται σε αντίστοιχη αύξηση στην καθημερινή χρήση. Ίσως όταν το software αρχίσει να γράφεται έχοντας υπ' όψιν τους SSD αντί για τους HDD, να δούμε κάποια πραγματική διαφορά στον τομέα αυτό, προς το παρόν όμως η διαφορά εντοπίζεται μόνο στα benchmarks. Σημειώνουμε ότι αν υπάρχουν πάνω από ένα drives της Samsung στο σύστημά σας, το RAPID μπορεί να ενεργοποιηθεί για μόνο ένα από αυτά. Η ένατη καρτέλα περιέχει τις δυνατότητες Data Security του drive και τον τρόπο για την ενεργοποίησή τους. Και έτσι ολοκληρώνεται η σύντομη περιγραφή του Samsung Magician. Ας πάμε τώρα στο δεύτερο λογισμικό που προσφέρει η Samsung στους χρήστες των SSD της, το οποίο είναι το Samsung Data Migration Software. Όπως μαρτυράει και το όνομά του, το λογισμικό αυτό θα σας βοηθήσει να μεταφέρετε το λειτουργικό σας σύστημα από οποιοδήποτε drive, στον καινούριο Samsung SSD σας. Και μάλιστα απλά, γρήγορα και μέσα από τα windows. Φυσικά, λειτουργεί μόνο αν εντοπίσει ως target drive κάποιον SSD της Samsung. Παρακάτω βλέπετε την απλή διαδικασία της μεταφοράς του λειτουργικού μας συστήματος από τον τρέχον SSD στον Samsung 850 Pro 256GB. Τόσο απλά, τόσο λειτουργικά! Εντυπωσιακό πραγματικά λογισμικό, ευχάριστο, απλό, λειτουργικό. Πλησιάζει όμως η ώρα που όλοι περιμένουμε, η ώρα των δοκιμών. Ας πάμε πρώτα να δούμε πώς θα τις πραγματοποιήσουμε. Το σύστημα δοκιμών μας είναι στημένο πάνω στην Asrock Z97X Killer. Η συγκεκριμένη μητρική διαθέτει διασυνδέσεις SATA III, SATA Express και Μ.2. Συνεπώς προσφέρεται για τη σύνδεση όλων των SSD που κυκλοφορούν ή θα κυκλοφορήσουν στο άμεσο μέλλον προσφέροντας τη δυνατότητα άμεσων συγκρίσεων πάνω στο ίδιο σύστημα. Ο επεξεργαστής είναι ο Intel G3258 Anniversary Edition, με ξεκλείδωτο πολλαπλασιαστή που μας επέτρεψε τον εύκολο υπερχρονισμό του στα 4,5 GHz. Με δεδομένο ότι οι δοκιμές των SSD και τα υψηλά IOPS απαιτούν υψηλές συχνότητες αλλά τρέχουν σε ένα μόνο νήμα, ο συγκεκριμένος επεξεργαστής είναι ιδανικός για τις δοκιμές μας. Η μνήμη είναι στα 8GB που υπερκαλύπτουν τις απαιτήσεις μας στα συγκεκριμένα τεστ, το τροφοδοτικό είναι το V650 της Cooler Master και το σύστημα είναι στημένο στο Cooler Master Test Bench V1.0. Ευχαριστούμε θερμά την Asrock και την Cooler Master για τα εξαρτήματα που μας παρείχαν για την κατασκευή του συστήματος δοκιμών! Το λειτουργικό σύστημα πάνω στο οποίο γίνονται οι δοκιμές είναι τα Windows 7 64bit και περιλαμβάνει εκτός από όλους τους drivers και τα βασικά προγράμματα που έρχονται με τη συγκεκριμένη μητρική, με σκοπό να πετύχουμε ένα πιο ρεαλιστικό και κοντά στην πραγματικότητα περιβάλλον δοκιμών. Ο driver του SATA controller που χρησιμοποιήθηκε ήταν ο Intel 13.10.1058, προφανώς σε AHCI mode. Οι δοκιμές στις οποίες θα υποβάλουμε τον Samsung 850 Pro 256GB χωρίζονται σε 4 κατηγορίες: 1: Συνθετικά benchmarks σε άδειο δίσκο, όπου ο υπό δοκιμή SSD είναι δεύτερος δίσκος στο σύστημα, άδειος και χαλαρός. Αποτελούν τις ιδανικές συνθήκες που ποτέ δε θα δείτε σε πραγματική χρήση. 2: Συνθετικά benchmarks σε δίσκο συστήματος, όπου τα windows είναι εγκατεστημένα στον ίδιο τον υπό δοκιμή SSD. Εδώ τα πράγματα έρχονται λίγο περισσότερο προς την πραγματικότητα, αλλά τα συνθετικά benchmarks παραμένουν συνθετικά. 3: Benchmarks σταθερής κατάστασης (steady state), όπου καταγράφουμε την απόδοση του SSD καθώς αυτός γράφει συνεχώς δεδομένα για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να φτάσει στην χειρότερη δυνατή απόδοσή του. Εδώ τα πράγματα είναι το αντίθετο από προηγουμένως, δηλαδή ιδιαιτέρως δυσμενή και απίθανο να εμφανιστούν κατά τη συνήθη οικιακή χρήση. Αποτελούν όμως τον κανόνα σε database και file servers. 4: Πραγματικές δοκιμές! Εδώ με την ειδική σουίτα που δημιούργησε για εμάς ο προγραμματιστής Στέλιος Σηφάκης (τον οποίον ευχαριστούμε θερμά) εκτελούνται κάποιες από τις πιο συνηθισμένες εργασίες που κάνει ένας χρήστης και χρονομετρούνται. Σε αυτές τις δοκιμές δίνουμε τη μεγαλύτερη βαρύτητα μιας και αναδεικνύουν την πραγματική εμπειρία που έχει ο χρήστης. Οι SSD που περιλαμβάνονται στα συγκριτικά μας είναι, ο Samsung 840 EVO 250GB, ο Kingston SSDNow KC300 240GB, ο OCZ ARC 100 240GB και φυσικά, ο πρωταγωνιστής μας, ο Samsung 850 Pro 256GB. Μείνετε συντονισμένοι. Μετά τις δοκιμές ακολουθεί σχολιασμός και βαθμολογία! Το HD Tune Pro 5.50 μετράει τα IOPS ανάγνωσης και εγγραφής σε SSD χωρίς διαμερίσματα. Ας δούμε πώς θα τα πάει ο Samsung 850 Pro 256GB απέναντι στους ανταγωνιστές του: Στις αναγνώσεις του HD Tune Pro 5.50 ο Samsung 850 Pro 256GB πλησίασε τον OCZ ARC 100 240GB που ήταν έως τώρα - και παραμένει - ο κυρίαρχος σε αυτή τη δοκιμασία... ...ενώ στις εγγραφές, που οι διαφορές είναι μικρότερες, υπολείπεται ελαφρώς μόνο στη δοκιμασία των 4K, ενώ κερδίζει όλες τις υπόλοιπες. Συνολικά θα λέγαμε ότι σε αυτή τη δοκιμασία, ο Samsung 850 Pro 256GB έρχεται δεύτερος, πίσω από τον OCZ ARC 100 240GB. Συνεχίζουμε με τις δοκιμές Average Access του AIDA 64 4.50. Με το AIDA 64 Average Read Access και Average Write Access, που εκτελούνται επίσης σε δίσκο χωρίς διαμερίσματα, βλέπουμε το χρόνο απόκρισης του SSD σε διάφορα requests. Μετράμε δηλαδή το latency. Εδώ το χαμηλό σκορ είναι καλύτερο. Στο Average Read Access, όλοι οι SSD της δοκιμής ισοβαθμούν, εκτός από τον Kingston SSDNow KC300 240 GB που εμφανίζεται με σημαντικά μεγαλύτερο latency. Στο Average Write Test, ο OCZ ARC 100 έρχεται πρώτος με μόλις 0,03ms μέσο latency ενώ ο Samsung 850 Pro 256GB ακολουθεί στις επιδόσεις. Ακολουθεί το AS SSD Benchmark, έκδοση 1.7.4739.38088. Στη δοκιμασία ανάγνωσης ο Samsung 850 Pro 256GB κυριαρχεί, και υπολείπεται μόνο του Samsung 840 EVO στις αναγνώσεις 4K. Στις δοκιμασίες εγγραφών τα πάει συνολικά καλύτερα, χωρίς εντυπωσιακές επιδόσεις, αλλά βρισκόμενος σταθερά στην κορυφή. Στις δοκιμασίες αντιγραφής ο Samsung 840 EVO είναι ο μόνος που ανταγωνίζεται και σε κάποια σημεία ξεπερνάει τον Samsung 850 Pro 256GB, στο σύνολο όμως ο σημερινός πρωταγωνιστής είναι πάλι νικητής. Ακολουθούν οι δοκιμές με το CrystalDiskMark 3.03b x64 Στις αναγνώσεις του CrystalDiskMark ο Samsung 850 Pro 256GB μοιράζεται τις νίκες με τον ομόσταυλο Samsung 840 EVO 250GB. Αντίθετα στη δοκιμή εγγραφών ο κύριος ανταγωνιστής του είναι ο OCZ ARC 100 240GB που καταφέρνει να τον ξεπεράσει οριακά μόνο στις εγγραφές 4K. Ακολουθεί η βαθμολογία του Anvils Storage Utilities 1.1.0... ...όπου ο Samsung 850 Pro 256GB παίρνει μια άνετη νίκη. Περνάμε τώρα στις σουίτες της Futuremark που οι παλιότεροι θυμόμαστε ως MadOnion. Οι σουίτες αυτές επιχειρούν να προσομοιάσουν πραγματικές συνθήκες λειτουργίας. Ας ξεκινήσουμε με το PCMark 05. Εδώ ο Kingston SSDNow KC300 240GB κυριαρχεί με τον Samsung 850 Pro 256GB να έρχεται δεύτερος. Συνεχίζουμε με το πιο σύγχρονο PCMark7. Σε αυτή τη δοκιμή, ο Samsung 850 Pro 256GB παίρνει μια καθαρή νίκη, αφού κερδίζει, έστω και για λίγο, όλες τις δοκιμές. Και τελειώνουμε αυτή τη σειρά δοκιμών με το πλέον σύγχρονο PCMark8, όπου τα αποτελέσματα είναι σε δευτερόλεπτα και το μικρότερο σκορ είναι και καλύτερο. Εδώ παρατηρούμε μια ελαφρά υπεροχή του Samsung 850 Pro 256GB αλλά γενικά, αν εξαιρέσουμε μια αδυναμία του Kingston SSDNow KC300 στις εφαρμογές του Photoshop, οι διαφορές είναι μικρές. Και κάπως έτσι ολοκληρώνονται τα συνθετικά benchmarks σε άδειο δίσκο με τις εντυπώσεις για τον Samsung 850 Pro 256GB να είναι ιδιαίτερα θετικές. Δυσκολεύουμε λίγο τις συνθήκες τώρα, τρέχοντας τα ίδια benchmarks αλλά αυτή τη φορά το λειτουργικό σύστημα είναι εγκατεστημένο στον ίδιο τον υπό δοκιμή SSD. Ξεκινάμε πάλι με το HDTune Pro 5.50 αλλά αυτή τη φορά προφανώς σε δίσκο με διαμέρισμα συστήματος και τρέχουμε μόνο τη δοκιμασία ανάγνωσης δεδομένου ότι η δοκιμασία εγγραφής, είναι καταστροφική και θα έσβηνε όλα τα δεδομένα στον SSD. Με το λειτουργικό στον δίσκο η κατάσταση στο HD Tune Pro 5.50 άλλαξε με τον Samsung 840 EVO να είναι κυρίαρχος και τον Samsung 850 Pro 256GB να κατατάσσεται δεύτερος στις περισσότερες δοκιμές. Συνεχίζουμε με τη δοκιμή Random Read Access του AIDA64 4.50, σε δίσκο με διαμέρισμα συστήματος πλέον. Η Random Write Access, ως καταστροφική για τα δεδομένα, παραλείπεται. Εδώ ο OCZ ARC 100 240GB ουσιαστικά ισοβαθμεί με τον Samsung 840 EVO 250GB ενώ ο Samsung 850 Pro 256GB ακολουθεί σε επιδόσεις. Συνεχίζουμε με το AS SSD Benchmark έκδοση 1.7.4739.38088. Στις δοκιμές ανάγνωσης το τοπίο είναι παρόμοιο με τη δοκιμή σε άδειο δίσκο, όπως... ...και στις δοκιμές εγγραφών... ...και στις δοκιμασίες αντιγραφών. Ο Samsung 850 Pro 256GB είναι και εδώ ο νικητής. Ακολουθούν οι δοκιμασίες του CrystalDiskMark 3.03b x64. Η δοκιμασία αυτή δε φαίνεται να επηρεάζεται ιδιαίτερα από την εκτέλεση της σε SSD που περιέχει το λειτουργικό και έτσι πάλι βλέπουμε τον Samsung 850 Pro 256GB να κυριαρχεί στις δοκιμασίες ανάγνωσης αλλά... ...και στις δοκιμασίες εγγραφής. Συνεχίζουμε με το Anvils Storage Utilities 1.1.0... ...όπου τα αποτελέσματα ήταν ανάλογα με αυτά σε άδειους SSD. Ο Samsung 850 Pro 256GB είναι και πάλι νικητής. Ακολουθούν οι δοκιμασίες της Futuremark. Σε όλες τις δοκιμασίες των PCMark05, PCMark7 και PCMark8 παραμένουν παρόμοιες με αυτές σε άδειους δίσκους. Αν δε μας πιστεύετε, σας τις παραθέτουμε: Και τελειώνουμε με το BootTimer που μετράει το χρόνο από την έναρξη του kernel των windows μέχρι να είναι χρησιμοποιήσιμο το desktop. Εδώ ο Samsung 850 Pro 256GB έθεσε νέα πρότυπα, κατεβάζοντας τον καλύτερο χρόνο κατά σχεδόν ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο. Και κάπως έτσι τελειώνουν και τα συνθετικά benchmarks σε SSD συστήματος. Ο Samsung 850 Pro 256GB είναι νικητής στα περισσότερα και σίγουρα νικητής στο σύνολο. Πάμε τώρα στα δύσκολα. Η επόμενη δοκιμασία είναι καθαρά σαδιστική. Βάζουμε τον ταλαίπωρο SSD να γράφει τυχαία πακέτα των 4K επί 12 συνεχείς ώρες και παίρνουμε μετρήσεις των IOPS κάθε 5 λεπτά. Μετά από κάποιο χρόνο και επειδή δεν προλαβαίνει να λειτουργήσει το garbage collection και το trim, ο SSD φτάνει σε σταθερή κατάσταση (steady state) όπου κάθε εγγραφή σε κελί μνήμης πρέπει να γίνεται αφού πρώτα γίνει σβήσιμο του κελιού και ο SSD λειτουργεί με τις χειρότερες δυνατές επιδόσεις του. Το σενάριο αυτό είναι εντελώς απίθανο σε οικιακή χρήση αλλά καθημερινότητα σε database και file servers. Ανάλογα λοιπόν με το πόσο βαριά δουλειά σκοπεύετε να βάλετε τον SSD σαν να κάνει, υπολογίζετε τα αποτελέσματα των παρακάτω δοκιμών. Η OCZ διακρίνεται στις επιδόσεις της στη συγκεκριμένη δοκιμή τόσο με τα μεγαλύτερα μοντέλα της, όσο - όπως φαίνεται - και εδώ, με τον ARC 100 που κερδίζει κατά κράτος τους αντιπάλους του. Κάθε σύγκριση είναι περιττή. Εν τούτοις ο Samsung 850 Pro 256GB εμφανίζεται πολύ βελτιωμένος σε σχέση με τους μη-OCZ SSD και διατηρεί ακόμη και σε αυτό το εξαντλητικό τεστ, αξιοπρεπείς επιδόσεις. Ακολουθεί η δοκιμασία των μικτών εργασιών. Οι SSD σε ένα σύστημα, σπάνια κάνουν 100% ανάγνωση ή 100% εγγραφή όπως στα συνθετικά benchmarks. Στην ακόλουθη δοκιμασία ξεκινάμε με τρία πεντάλεπτα τεστ 100% τυχαίων αναγνώσεων και παίρνουμε το μέσο όρο. Συνεχίζουμε με τρία πεντάλεπτα τεστ 95% τυχαίων αναγνώσεων και 5% τυχαίων εγγραφών και παίρνουμε το μέσο όρο και ούτω καθ' εξής όπως φαίνεται στο διάγραμμα μέχρι να φτάσουμε σε 100% τυχαίες εγγραφές. Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη δοκιμασία γίνεται σε δίσκο που έχει ήδη φτάσει σε σταθερή κατάσταση και προσπαθεί να προσομοιώσει βαριές πραγματικές εργασίες multitasking. Και εδώ, ως ήταν αναμενόμενο, ο OCZ ARC 100 240GB βρίσκεται μπροστά αλλά ο Samsung 850 Pro 256GB διατηρεί τις επιδόσεις του για περισσότερο χρόνο και κερδίζει τις δύο πρώτες δοκιμασίες. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται να είναι πολύ πιο ανθεκτικός από τον Samsung 840 EVO 250GB που είχε λάβει την τελευταία θέση σε αυτή τη δοκιμή. Τελειώνοντας τις δύσκολες αυτές δοκιμασίες, οφείλουμε να τονίσουμε ότι σπάνια θα πετύχουμε τόσο ακραίες συνθήκες σε φυσιολογική οικιακή χρήση. Η αξία τους είναι να δούμε την αντίθετη όψη του νομίσματος των συνθετικών benchmarks και να ψάξουμε την αλήθεια κάπου στη μέση. Αντί όμως να μαντεύουμε και να ψάχνουμε, σας έχουμε μια καλύτερη πρόταση. Η σουίτα των πραγματικών δοκιμασιών ακολουθεί για να ξεκαθαρίσει το τοπίο, με πραγματικές εργασίες στα windows και την ακριβή χρονομέτρησή τους. Ξεκινάμε με τη δοκιμασία της εκκίνησης των Windows. Μα θα μας πείτε, δεν το κάναμε αυτό με το BootTimer; Το BootTimer μετράει όπως είπαμε το χρόνο από το φόρτωμα του kernel μέχρι να είναι έτοιμο το desktop για χρήση. Τα Windows όμως καταγράφουν στον event viewer το συνολικό χρόνο για την εκκίνηση των Windows, μέχρι να έχουν φορτωθεί όλες οι υπηρεσίες. Όπως είναι λογικό, αυτός ο χρόνος είναι αρκετά μεγαλύτερος και συγκεκριμένα... ...o Kingston SSDNow KC300 240GB διατηρεί την πρώτη θέση, ενώ ο Samsung 850 Pro 256GB έρχεται δεύτερος. Συνεχίζουμε με πραγματικές αντιγραφές αρχείων. Αντιγράφουμε 32000 αρχεία των 4K, 500 MP3, 1000 μεγάλα JPG των 21MP, ένα ISO των 7.52GB και μια ταινία High Definition σε MKV των 10GB. Οι χρόνοι φαίνονται στο διάγραμμα με τον Samsung 850 Pro 256GB να κερδίζει κατά κράτος σε όλες τις αντιγραφές αρχείων. Στη συνέχεια θα αποθηκεύσουμε σε rar ένα φάκελο που περιέχει το setup του Office 2013 με ρύθμιση "store"... ...και κατόπιν θα αποσυμπιέσουμε ένα - συμπιεσμένο - rar που περιέχει το setup του Office 2013. Εδώ τους καλύτερους χρόνους έχει ο Samsung 840 EVO 250GB με τον Samsung 850 Pro 256GB να ακολουθεί από πολύ κοντά. Συνεχίζουμε με έναν έλεγχο για ιούς του φακέλου system32 των windows με το Avira Antivirus, όπου... ...ο Kingston SSDNow KC300 240GB κερδίζει για ένα τέταρτο του δευτερολέπτου τον Samsung 850 Pro 256GB. Στη συνέχεια θα ανοίξουμε με το Photoshop CS6 μια εικόνα TIF των 324MP, θα τη σώσουμε σε BMP και θα κλείσουμε το Photoshop. Εδώ ο Samsung 850 Pro 256GB πέτυχε τον καλύτερο συνολικό χρόνο. Κατόπιν, ανοίγουμε το Word 2013, φορτώνουμε ένα τεράστιο DOCX με εικόνες, συνδέσμους κλπ, το σώζουμε σαν DOC και κλείνουμε το Word. Πάλι πρώτος ο Samsung 850 Pro 256GB, με βραχύτατη κεφαλή. Ακολουθεί η δοκιμασία της εγκατάστασης του MS Office 2013... ...όπου τον καλύτερο χρόνο πετυχαίνει ο Kingston SSDNow KC300 240GB με τον Samsung 850 Pro 256GB να χάνει για λίγο και τους υπόλοιπους SSD να παρακολουθούν διακριτικά από απόσταση. Κάπως έτσι τελειώνουν και οι πραγματικές δοκιμασίες. Το τελευταίο διάγραμμα καταγράφει το συνολικό χρόνο αυτών των δοκιμασιών όπου... Ο Samsung 850 Pro 256GB έχει την καλύτερη επίδοση και με σημαντική διαφορά! Ήρθε για μία ακόμη φορά η ώρα του απολογισμού, αλλά δε θα λέγαμε ότι είναι δύσκολη. Τα πράγματα είναι μάλλον ξεκάθαρα και ακολουθούν την παράδοση των SSD της Samsung. Ας αναλύσουμε πώς φτάσαμε στη βαθμολογία: O Samsung 850 Pro 256GB έχει τις καλύτερες συνολικά επιδόσεις στα συνθετικά benchmarks, είτε αυτά εκτελούνται σε άδειο drive, είτε σε drive με λειτουργικό σύστημα. Διατηρεί αξιοπρεπείς επιδόσεις στις εξωφρενικά δύσκολες δοκιμές του IOMeter και κερδίζει κατά κράτος εκεί που πραγματικά μετράει, στις καθημερινές πραγματικές εργασίες! Στις επιδόσεις λοιπόν θα του βάλουμε άριστα! Στον τομέα των χαρακτηριστικών, είναι πραγματικά πλήρης και δεν του λείπει τίποτα, όπως μπορείτε να δείτε στον σχετικό πίνακα της σελίδας των χαρακτηριστικών (3). Άριστα κι εκεί λοιπόν! Στον τομέα της τιμής, όλα αυτά τα καλά δεν έρχονται φθηνά, με τον Samsung 850 Pro 256GB να κοστίζει αυτή τη στιγμή 164,77€ στην Ελληνική αγορά. Δικαιολογημένα μεν ακριβός, αφού είναι ο πιο γρήγορος SSD που έχουμε δοκιμάσει και με τα περισσότερα χαρακτηριστικά, αλλά θα προτιμούσαμε να μην απέχει τόσο από τις τιμές του ανταγωνισμού. 4 στα 5 εδώ. Η χρηστικότητα δεν παίζει μεγάλο ρόλο στους SSD. Όλοι έχουν πλέον 7mm ύψος και μπορούν να εγκατασταθούν οπουδήποτε, από desktop έως ultrabook. Επιπλέον, η εγκατάστασή τους - στη χειρότερη περίπτωση - απαιτεί μόλις 4 βίδες. Γι αυτούς τους λόγους, η κατηγορία της χρηστικότητας δε θα βαθμολογείται στους SSD. Ας δούμε συνοπτικά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Samsung 850 Pro 256GB. Πλεονεκτήματα + Εξαιρετικές επιδόσεις + Πλήρες σετ χαρακτηριστικών + Υποστηρίζει κρυπτογράφηση AES-256 και είναι συμβατός με TCG/Opal 2.0 και IEEE-1667 καθώς και eDrive των Windows 8 + 10 χρόνια ή 150ΤΒ εγγραφών εγγύηση + Εξαιρετικό συνοδευτικό λογισμικό που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων Data Migration και λειτουργία Rapid 2.0 Μειονεκτήματα - Υψηλή τιμή - Μέτριες επιδόσεις στις δοκιμασίες του IOMeter Με βάση τα παραπάνω, η συνολική βαθμολογία του Samsung 850 Pro 256GB είναι: Ευχαριστούμε θερμά τη Samsung για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής Πολύμερος Αχανιώτης 6/10/2014

Εισαγωγή Σήμερα δοκιμάζουμε το μικρότερο μέλος της οικογένειας Silencio της Cooler Master, το Cooler Master Silencio 352. Όπως σε όλη τη σειρά, έτσι και σε αυτό το κουτί, η έμφαση έχει δοθεί στην αθόρυβη λειτουργία, με αποτέλεσμα αυτό να διαθέτει ηχομονωτικά υλικά, που συνεπικουρούν στο αθόρυβο της υπόθεσης. Ως γνωστόν, τα ηχομονωτικά υλικά συνηθίζουν να είναι και αρκετά θερμομονωτικά. Αν λάβουμε υπ όψιν και τους σχετικά αθόρυβους ανεμιστήρες που εξοπλίζουν το κουτί μας και το μικρό του μέγεθος, αντιλαμβάνεστε ότι γεννάται το ερώτημα του ελέγχου των θερμοκρασιών. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς αντιμετωπίζει το θέμα της απαγωγής θερμότητας ο βενιαμίν της σειράς Silencio και πώς ισορροπεί ανάμεσα στο θόρυβο και τις επιδόσεις. Ακολουθήστε μας στις επόμενες σελίδες για να το δούμε μαζί. Χαρακτηριστικά Ξεκινάμε με έναν πίνακα που αναγράφει τα χαρακτηριστικά του κουτιού, όπως τα παραθέτει στην ιστοσελίδα της η κατασκευάστρια εταιρεία. Είναι σαφές ότι το Cooler Master Silencio 352 προορίζεται για micro-ATX ή και για mini-ITX συστήματα. Οι διαστάσεις του περιορίζουν ακόμη το ύψος της ψύκτρας του επεξεργαστή σε ένα μέγιστο των 15,5 εκατοστών, αλλά κάπου εκεί τελειώνουν οι περιορισμοί και το κουτί χωράει hardware που θα ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της πλειοψηφίας των χρηστών. Συσκευασία και περιεχόμενα Η κούτα του Cooler Master Silencio 352 είναι μία αντίστοιχη του μεγέθους ενός Mini Tower απλή καφέ κούτα με αρκετές πληροφορίες για το ίδιο το προϊόν στην Αγγλική γλώσσα, καθώς και την προτροπή σε εικοσιμία γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής, να αναζητήσουμε πληροφορίες για το προϊόν στον ιστότοπο της Cooler Master. Διαθέτει επαρκή στιβαρότητα για να προστατεύσει το προϊόν από λογικές κακουχίες καθώς και χειρολαβές για εύκολη μεταφορά. Εντός, βρίσκουμε το προϊόν, προστατευμένο από δύο μεγάλα κομμάτια φελιζόλ και μια νάιλον σακούλα. Συνολικά άριστο πακετάρισμα δηλαδή, που θεωρούμε απίθανο να μη φέρει το Cooler Master Silencio 352 στα χέρια σας σε άριστη κατάσταση. Ο Οδηγός Εγκατάστασης του Cooler Master Silencio 352 είναι ένα πολύγλωσσο φυλλάδιο με αναλυτικές οδηγίες για την εγκατάσταση του κουτιού, το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ. Εντός του ίδιου του κουτιού βρίσκουμε ένα νάιλον σακουλάκι με τα παρελκόμενα, τα οποία σας παραθέτουμε Αυτά αποτελούνται από λαστιχένιες βάσεις για την εγκατάσταση των drives 2,5", που θα δούμε αργότερα, το Beeper, τις βάσεις της μητρικής, αρκετά δεματικά καλωδίων και διάφορες βίδες. Πολύ χρήσιμο το εξαρτηματάκι που περιέχεται και επιτρέπει το βίδωμα των βάσεων της μητρικής, με ένα απλό σταυροκατσάβιδο (Philips). Σε ένα άλλο σακουλάκι βρίσκουμε ένα τετράγωνο καπάκι με στρογγυλεμένες γωνίες... ...που σας παραθέτουμε και από τις δύο του πλευρές. Το καπάκι αυτό διαθέτει μαγνήτες που θα το συγκρατήσουν στη θέση του. Πάμε να βγάλουμε τώρα το Silencio 352 από τη σακούλα του. Εξωτερικό μέρος Το Cooler Master Silencio 352 ακολουθεί τις κομψές, μινιμαλιστικές γραμμές που έχει επιλέξει η Cooler Master για όλη τη σειρά Silencio. Η πρόσοψή του διαθέτει πορτάκι που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της και φέρει στο κάτω μέρος του το σήμα της εταιρίας. Το Control Panel του κουτιού βρίσκεται δεξιά από το πορτάκι, σε κάθετη διάταξη και περιλαμβάνει όλα τα βασικά και μερικά ακόμα. Ξεκινώντας από πάνω, βλέπουμε το μικρό, τετράγωνο κουμπάκι με το ουροβόρο βέλος που συμβολίζει το Reset και αμέσως αριστερά του, την παραλληλόγραμμη φωτεινή ένδειξη της λειτουργίας των δίσκων. Ακριβώς από κάτω, το μεγαλύτερο, τετράγωνο πάλι πλήκτρο της έναρξης, με την αντίστοιχη τυπική εγχάραξη που δείχνει τη λειτουργία του και την παραλληλόγραμμου σχήματος φωτεινή ένδειξη λειτουργίας ενσωματωμένη πάνω του. Ακολουθεί διαχωριστικό κενό και συνεχίζουμε με δύο υποδοχές για USB 3.0 και μία για USB 2.0, υποδοχές ακουστικών και μικροφώνου και τέλος ένα SD Card Reader. Μια χαρά και με το παραπάνω για ένα Mini Tower και μάλιστα αρκετά οικονομικό. Το αριστερό πλαϊνό είναι λιτό, με ένα φούσκωμα που βοηθάει στο να χωράει ψηλότερη ψύκτρα στο κουτί, καθώς και στην ακαμψία του πλαϊνού, λόγω των σχετικών τσακισμάτων της λαμαρίνας. Οι γρίλιες στο μπροστά μέρος έχουν σκοπό την τροφοδοσία του ανεμιστήρα της πρόσοψης με αέρα, καθώς με κλειστό το πορτάκι δεν υπάρχει άλλη δίοδος. Στο πίσω μέρος διακρίνουμε τη θέση του I/O της μητρικής και δίπλα τον ανεμιστήρα εξαγωγής αέρα. Η βάση του διαθέτει υποδοχή για 120, 92 ή 80 χιλιοστών ανεμιστήρα, ενώ προεγκατεστημένο έχει έναν των 120 χιλιοστών. Το φούσκωμα της διάτρητης λαμαρίνας την απομακρύνει από τα πτερύγια του ανεμιστήρα μειώνοντας έτσι το θόρυβο. Από κάτω βλέπουμε τα καλύμματα των PCI Slots, τέσσερα τον αριθμό και διάτρητα και στα δεξιά τους, δυο εν δυνάμει τρύπες για τη δίοδο σωλήνων εξωτερικής υδρόψυξης, χωρίς grommets. Τέλος, βλέπουμε την υποδοχή του τροφοδοτικού, διαμορφωμένη για να τοποθετήσουμε το τροφοδοτικό μας με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω ή προς τα κάτω, ανάλογα με τις επιθυμίες μας. Το αριστερό πλαϊνό είναι ίδιο με το δεξί. Για την ακρίβεια είναι τόσο ίδια που είναι ανταλλάξιμα. Οι ίδιες γρίλιες κάνουν και εδώ την εμφάνισή τους στο μπροστινό μέρος του πλαϊνού για να τροφοδοτήσουν με αέρα τον ανεμιστήρα της πρόσοψης. Η οροφή φέρει στο πίσω μέρος της τετράγωνη διάτρητη περιοχή με εξωτερικό φίλτρο που συγκρατείται στη θέση του με τέσσερα λαστιχένια pins που βλέπετε στις γωνίες. Οι τέσσερις τρύπες και οι αποστάσεις τους μαρτυρούν ότι εκεί μπορεί να τοποθετηθεί ένας ανεμιστήρας των 120 χιλιοστών. Το μαγνητικό καπάκι που είδαμε στην προηγούμενη σελίδα... ...μπορεί να καλύψει όμορφα τη θέση αυτή, αν δεν επιλέξετε να τοποθετήσετε ανεμιστήρα στην οροφή του κουτιού. Οι μαγνήτες του εξασφαλίζουν την ασφαλή τοποθέτησή του, καθώς είναι αρκετά ισχυροί, όπως βλέπετε και στη δεύτερη φωτογραφία. Προχωράμε στο πάτωμα του κουτιού και ξεκινάμε από το μπροστινό του μέρος. Πρώτα απ' όλα διακρίνουμε το κενό στο κάτω μέρος του πλαστικού της πρόσοψης που θα μας επιτρέψει να τοποθετήσουμε τα δάχτυλά μας για να ξεκουμπώσουμε την πρόσοψη. Αν και συνήθως αυτό επιτρέπει ανεξέλεγκτη δίοδο σκόνης αφού τα συνηθισμένα φίλτρα των προσόψεων βρίσκονται πιο μπροστά, στην περίπτωση του Cooler Master Silencio 352 η διαμόρφωση του φίλτρου δεν το επιτρέπει. Στη συνέχεια βλέπουμε τα πλαστικά ποδαράκια του κουτιού, τα οποία όμως διαθέτουν λαστιχένια επένδυση στο κέντρο τους για την απορρόφηση των κραδασμών και την προστασία της επιφάνειας στην οποία πατάει το κουτί. Οι τέσσερις βίδες μαρτυράνε αφαιρούμενο HDD Cage και οι αντίστοιχες οπές στα δεξιά της κάθε βίδας δηλώνουν ότι το cage εκτός από τη δυνατότητα αφαίρεσης θα έχει και τη δυνατότητα μετακίνησης. Οι διαμορφώσεις που βλέπουμε στο πάνω μέρος της δεξιάς φωτογραφίας σχηματίζουν στο εσωτερικό του κουτιού θέσεις για το δέσιμο των καλωδίων. Στο πίσω μέρος του πατώματος βρίσκουμε το συρταρωτό φίλτρο για το τροφοδοτικό. Η αφαίρεσή του έιναι απλή και η ποιότητά του αρκετά καλή. Εδώ βλέπουμε ένα κοντινό πλάνο που δείχνει ότι το κουτί πατάει ουσιαστικά σε 4 λαστιχάκια. Ας πάμε όμως να ανοίξουμε την πρόσοψη και να δούμε τι κρύβει. Κατ' αρχάς παρατηρούμε ότι εσωτερικά το πορτάκι διαθέτει ηχομονωτικό υλικό. Βλέπουμε ακόμη μια μεγάλη διάτρητη επιφάνεια, με ιδιαίτερα μεγάλες παραλληλόγραμμες γρίλιες και το εμφανές κούμπωμα στο πάνω μέρος της. Αυτή η διάτρητη επιφάνεια μπορεί να εφοδιάσει με άπλετο αέρα τους ανεμιστήρες της πρόσοψης, αν το πορτάκι παραμείνει ανοιχτό, το γιατί είναι εμφανές καθώς όταν η πόρτα κλείνει, εφάπτεται πάνω της και την φράζει, οπότε οι ανεμιστήρες πρέπει να αρκεστούν στις γρίλιες που είδαμε πριν. Ακόμη πιο πάνω, ένα καπάκι για εμφανή συσκευή 3,5" και στην κορυφή ένα ακόμη καπάκι για εμφανή συσκευή 5,25". Η αφαίρεση του μπροστινού φίλτρου γίνεται με ένα δάχτυλο. Εξ ίσου εύκολη είναι και η επανατοποθέτηση. Στη δεξιά φωτογραφία φαίνεται η δομή του φίλτρου. Αποστάτες απομακρύνουν το φίλτρο από τις γρίλιες της πρόσοψης και το φέρνουν σε επαφή με τη λαμαρίνα του κουτιού. Έτσι θα προστατεύει και από τη σκόνη που θα περνάει από τις γρίλιες στο πλάι αλλά και από την τρύπα για τα δάχτυλα στο κάτω μέρος της πρόσοψης. Μπράβο στην Cooler Master για τον έξυπνο σχεδιασμό του φίλτρου. Η ποιότητά του φίλτρου είναι αρκετά καλή και η πλέξη του τέτοια ώστε να συγκρατεί τη σκόνη χωρίς να παρεμποδίζει πολύ τη ροή του αέρα. Πάμε τώρα να δούμε και το εσωτερικό. Εσωτερικό μέρος Ξεβιδώσαμε δύο χειρόβιδες και με τη βοήθεια της διαμόρφωσης δίκην χερουλιού στο πίσω μέρος, τραβήξαμε και αφαιρέσαμε με ευκολία το αριστερό πλαϊνό. Όπως βλέπετε, το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από λεπτό ηχομονωτικό υλικό. Τα τσακίσματα της λαμαρίνας ενισχύουν την ακαμψία του, η οποία όμως δεν είναι καλή παρά τα τσακίσματα, καθώς το υλικό είναι αρκετά λεπτό. Έτσι αποκτήσαμε πρόσβαση στο μαύρο εσωτερικό του Cooler Master Silencio 352. Τα καλώδια είναι μαύρα για να χάνονται όσο γίνεται στο μαύρο φόντο. Και ξεκινάμε από κάτω δεξιά και το HDD Cage. Αυτό χωράει δύο 3,5" drives που που πρέπει να βιδωθούν καθώς δε διαθέτει tool free μηχανισμούς. Είναι προφανές ότι έτσι όπως είναι τοποθετημένο το cage, δεν υπάρχει δυνατότητα να βιδωθούν οι μπροστινές βίδες που θα συγκρατούν τους δίσκους. Συνεπώς, πρέπει να αφαιρεθεί το cage, να τοποθετηθεί ο δίσκος ή οι δίσκοι και να επανατοποθετηθεί το cage στο κουτί. Η αφαίρεση του cage απαιτεί την αφαίρεση των τεσσάρων βιδών που είδαμε από το κάτω μέρος του πατώματος του κουτιού και άλλων δύο βιδών που βλέπουμε εδώ, στο σημείο που το cage έρχεται σε επαφή με το motherboard tray. Πάνω από το HDD Cage, υπάρχει ειδική διαμόρφωση για την τοποθέτηση ενός 2,5" drive, με τη χρήση δύο βιδών, ενώ από την άλλη πλευρά το drive συγκρατείται από τις διαμορφώσεις της λαμαρίνας που δημιουργούν 2 Pins που μπαίνουν στη θέση των βιδών. Τέλος, να αναφέρουμε ότι στην πρόσοψη, εμπρός από το HDD Cage υπάρχει η δυνατότητα τοποθέτησης ενός ακόμη ανεμιστήρα των 120 χιλιοστών, αν και οι τρύπες που διαθέτει το cage για τον αερισμό των δίσκων είναι αρκετά μικρές. Στη δεξιά φωτογραφία τώρα, στο επάνω μέρος βλέπετε τον προεγκατεστημένο ανεμιστήρα της πρόσοψης, για τον οποίο θα πούμε περισσότερα παρακάτω, και τις υποδοχές 3,5" και 5,25" με πρόσβαση στην πρόσοψη. Παρατηρούμε ότι στο κάτω μέρος της υποδοχής 3,5" υπάρχει διαμόρφωση αντίστοιχη με αυτήν πάνω στο HDD Cage, για την τοποθέτηση ενός ακόμη drive 2,5". Πολύ καλή εκμετάλλευση χώρου από την Cooler Master μέχρι στιγμής! Εδώ βλέπετε με παραστατικό τρόπο τις δύο θέσεις που μπορεί να πάρει το HDD Cage του Cooler Master Silencio 352, ή και τη δυνατότητα να αφαιρεθεί εντελώς. Συνεχίζουμε με τη θέση του τροφοδοτικού, που διαθέτει λαστιχένιες βάσεις για την απόσβεση των κραδασμών. Πίσω από το τροφοδοτικό φαίνεται η διαμόρφωση χώρου για το κρύψιμο των επιπλέον καλωδίων του. Εξ άλλου βλέπουμε ότι ο μικρός αυτός χώρος διαθέτει τέσσερις διαμορφώσεις για δέσιμο καλωδίων. Πάνω από το χώρο του τροφοδοτικού διακρίνουμε τα καλύμματα των PCI Slots που είναι διάτρητα αλλά έχουν απλές βίδες και όχι χειρόβιδες. Στη δεξιά φωτογραφία διακρίνουμε το αριστερό πάνω μέρος του κουτιού που περιλαμβάνει τον ανεμιστήρα εξόδου και το CPU Cutout, το οποίο περιβάλλεται από διαμορφώσεις της λαμαρίνας, έξι συνολικά, που θα δημιουργήσουν θέσεις για δέσιμο καλωδίων στο πίσω μέρος του motherboard tray. Εδώ βλέπουμε τον ανεμιστήρα εισόδου του Cooler Master Silencio 352, που είναι ίδιος με τον ανεμιστήρα εξόδου και είναι το μοντέλο Cooler Master A12025-12CB-3EN-F1 που είναι αρκετά αθόρυβο και για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε λεπτομερώς εδώ. Στη δεξιά φωτογραφία βλέπετε την οροφή του κουτιού με τα λαστιχένια pins που συγκρατούν το φίλτρο της οροφής. Θα πάρουμε τώρα μερικές μετρήσεις στο εσωτερικό. Βλέπουμε ότι ο πρώτος αποστάτης από την οροφή απέχει λιγότερο από 25 χιλιοστά, συνεπώς ισχύει η προδιαγραφή που δίνει η Cooler Master για ανεμιστήρα 120x15 χιλιοστά στην οροφή. Ο χώρος για το τροφοδοτικό είναι στα 24,5 εκατοστά, με τη θέση του HDD Cage στην αρχική της διαμόρφωση, ενώ αν τοποθετήσουμε το HDD Cage στην πιο πίσω θέση του, ο χώρος για το τροφοδοτικό γίνεται 22,5 εκατοστά. Το κουτί χωράει οποιαδήποτε κάρτα γραφικών, αφού έχει χώρο 35 εκατοστά για την τοποθέτησή της. Το CPU Cutout έχει διαστάσεις 14 επί 13 εκατοστά. Πάμε τώρα στο πίσω μέρος, όπου θα γίνει το cable management. Υπάρχουν πολλές θέσεις για δέσιμο καλωδίων, ενώ το κάτω μέρος είναι ανοιχτό και έρχεται όλο σε επικοινωνία με τον κυρίως χώρο του κουτιού. Ο χώρος για το cable management είναι περιορισμένος και διαφέρει ανάλογα με το σημείο. Στο κομμάτι πίσω από το τροφοδοτικό είναι στα 25 χιλιοστά, δηλαδή αρκετός. Πιο πάνω όμως, πίσω από τη μητρική, είναι 10 χιλιοστά. Βέβαια υπάρχει και το φούσκωμα του πλαϊνού, που θα δώσει λίγο χώρο ακόμη. Παρακάτω βλέπετε τα καλώδια του εσωτερικού του Cooler Master Silencio 352, που είναι τα αναμενόμενα. Δεσπόζει το USB 3.0 για τις δύο αντίστοιχες θύρες της πρόσοψης. Αυτά για το εσωτερικό του Cooler Master Silencio 352. Θέλετε να πάμε τώρα να δούμε και μερικές λεπτομέρειες; Ακολουθήστε μας στην επόμενη σελίδα. Εις βάθος Ξεκινάμε την εις βάθος περιήγηση με μια πιο προσεκτική ματιά στο Control Panel του κουτιού. Κατόπιν, τοποθετούμε το χέρι μας στην ειδική θέση και βγάζουμε την πρόσοψη. Αυτή δεν περιλαμβάνει κανενός είδους καλώδια και ηλεκτρονικά και συγκρατείται στη θέση της από έξι clips σαν αυτό που βλέπετε στη δεξιά φωτογραφία. Στην ίδια φωτογραφία φαίνεται και η εσωτερική άποψη του πλαστικού καλύμματος των δύο μπουτόν του κουτιού. Ακολουθεί η πρόσοψη του Cooler Master Silencio 352 χωρίς πλαστικό κάλυμμα. Είναι εμφανείς οι δύο θέσεις για ανεμιστήρες, με κατειλημμένη μόνο την πάνω και τα μπουτόν και η πλακέτα του control panel στα δεξιά. Στη δεξιά φωτογραφία βλέπουμε την υποδοχή για συσκευή 3,5" με πρόσβαση στην πρόσοψη. Η υποδοχή συγκρατείται με τις 2 βίδες που βλέπετε και μπορεί να αφαιρεθεί, κάτι που θα δούμε παρακάτω ότι υπάρχει περίπτωση που χρειάζεται. Ορίστε η υποδοχή μετά την αφαίρεσή της. Στο πίσω μέρος βλέπετε τις διαμορφώσεις που συρταρώνουν και την κρατούν στη θέση της. Στη δεξιά φωτογραφία βλέπουμε τα δύο κλασσικά μπουτόν του εμπορίου που χρησιμοποίησε η Cooler Master για το Power και το Reset. Και το I/O τμήμα του Control Panel. Το Control Panel στερεώνεται στο κουτί με μία βίδα στο πάνω μέρος, μία στη μέση και ένα clip στο κάτω. Αφαιρέθηκαν οι βίδες και πήραμε το Control Panel στο χέρι. Βλέπουμε ότι η ποιότητα κατασκευής της πλακέτας του είναι αρκετά καλή. Χορτάσατε λεπτομέρειες; Θέλετε να δείτε το σύστημά μας εγκατεστημένο στο Cooler Master Silencio 352; Ακολουθήστε μας στην επόμενη σελίδα. Εγκατάσταση συστήματος Το σύστημα που θα εγκαταστήσουμε στο Cooler Master Silencio 352 είναι το εξής: Σύστημα Δοκιμής Επεξεργαστής Intel Pentium G 3240 Μητρική Κάρτα Gigabyte GA-B85M-HD3 rev1 Μνήμες Mushkin Redline 2x2GB Ψύκτρα Xigmatek Gaia SSD OCZ Agility Σκληρος Δίσκος Samsung f3 Spinpoint 1TB Κάρτα Γραφικών Asus 6850 Direct CU Τροφοδοτικό Cooler Master V650 Ξεκινάμε με τις λαστιχένιες βάσεις που τοποθετούμε στον SSD για να μπορεί αυτός να τοποθετηθεί σε μία από τις δύο σχετικές θέσεις του motherboard tray. Φυσικά υπάρχουν και οι δύο ακόμη θέσεις που είδαμε που δεν απαιτούν τέτοιες βάσεις. Στην παρακάτω εικόνα βλέπετε παραστατικά τις τέσσερις συνολικά θέσεις από τις οποίες έχουμε να επιλέξουμε για την τοποθέτηση του SSD μας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με Tetris, είναι καθαρά συμπτωματική. Ιδού το σύστημα τοποθετημένο. Οφείλουμε να πούμε ότι ο χώρος που παρείχε το Cooler Master Silencio 352 ήταν άνετος, αλλά το cable management δεν παίρνει άριστα. Συγκεκριμένα ο περιορισμένος χώρος στο πίσω μέρος του motherboard tray και οι περιορισμένες οπές πάνω αλλά και το ανοιχτό κομμάτι κάτω, δεν επέτρεψαν τη δημιουργία μιας αισθητικά ευχάριστης δρομολόγησης των καλωδίων. Στη δεξιά φωτογραφία βλέπετε ότι το EPS καλώδιο, απουσία βολικότερης διόδου, αναγκάζεται να πάρει τον περιφερειακό για να φτάσει στον προορισμό του. Από πρακτικής πλευράς, το cable management είναι επαρκές για τη σωστή ροή αέρα μέσα στο κουτί. Εφ' όσον λοιπόν το Cooler Master Silencio 352 δε διαθέτει κάποιο πλαϊνό παράθυρο, το θέμα είναι ουσιαστικά πρακτικό και εκεί όλα είναι καλά. Το μέγιστο ύψος ψύκτρας της CPU που μετρήθηκε να χωράει στο Cooler Master Silencio 352 βρέθηκε να είναι 16 εκατοστά, μισό εκατοστό πάνω από τις προδιαγραφές που δίνει η εταιρία. Παρακάτω βλέπετε λεπτομέρειες από τη δρομολόγηση των καλωδίων. Η κάρτα γραφικών μας και το τροφοδοτικό δείχνουν μικρά σε σχέση με τους αντίστοιχους χώρους που παρέχει το Cooler Master Silencio 352. Όχι άσχημα για την κατηγορία του. Περνάμε και στο πίσω μέρος του κουτιού, όπου το cable management, ακόμη και με το semi-modular τροφοδοτικό μας, θέλει λίγο ψάξιμο. Επίσης, κάτι βλέπουμε εκεί στο CPU Cutout... ...όπου το backplate της ψύκτρας δεν ευθυγραμμίζεται καλά και για να βγει η ψύκτρα πρέπει να αφαιρεθεί η μητρική. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι στην εν λόγω μητρική η θέση της CPU δεν είναι ιδιαίτερα τυπική αλλά είναι μάλλον προς τα πίσω, οπότε στις περισσότερες περιπτώσεις μητρικών αυτό το πρόβλημα δε θα εμφανιστεί. Δε βρίσκουμε όμως και κανέναν απολύτως λόγο που το CPU Cutout δεν είναι μεγαλύτερο προς τα πίσω, για να καλύψει όλες τις περιπτώσεις. Στην τελευταία φωτογραφία διακρίνουμε τα σημάδια που άφησαν στο ηχομονωτικό αφρολέξ του πλαϊνού τα καλώδια, ανάγλυφη θα λέγαμε απόδειξη της στενότητας του σχετικού χώρου. Κάπως έτσι τελειώσαμε και με την τοποθέτηση του συστήματος. Τι λέτε, να το ανάψουμε να δούμε πώς θα τα πάει μέσα στο Cooler Master Silencio 352; Μέτρηση θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Το ανάψαμε λοιπόν! Για να δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Cooler Master Silencio 352. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.13.0.0 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος τα βατράχια του TheLab.gr μας διαβεβαίωσαν ότι η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Πήραμε μετρήσεις των θερμοκρασιών των βασικών υποσυστημάτων μέσα στο Cooler Master Silencio 352 σε idle και load και τις συγκρίναμε με αντίστοιχες μετρήσεις του ίδιου συστήματος στο ευάερο και ευήλιο Benchtable μας. Όπως είναι λογικό, οι θερμοκρασίες στο Benchtable θα θεωρηθούν ιδανικές και θα κρίνουμε το κουτί μας ανάλογα με το πόσο αποκλίνει από αυτές. Τα αποτελέσματα που πήραμε σε idle κατάσταση ακολουθούν. Παρακάτω βλέπουμε τα αποτελέσματα κατά το Load του συστήματος. Όχι άσχημα θα λέγαμε για ένα κουτί τόσο μικρού μεγέθους με χαμηλόστροφους, αθόρυβους ανεμιστήρες και ηχομονωτικά υλικά. Δεδομένων των ανωτέρω θα λέγαμε ότι οι θερμοκρασίες του Cooler Master Silencio 352 είναι μάλλον καλύτερες από ότι περιμέναμε, με τον επεξεργαστή που δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε απαγωγή θερμότητας να τα πηγαίνει πολύ καλά, το δίσκο όχι και τόσο και την κάρτα γραφικών να έχει τη χειρότερη επίδοση, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι το κουτί παρα το ότι διαθέτει χώρο για να φιλοξενήσει και τις μεγαλύτερες εκ των καρτών γραφικών, δε συστήνεται από την Cooler Master για την εγκατάσταση δυνατών gaming συστημάτων. Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί ήταν ιδιαίτερα αθόρυβο με το στάνταρ προφίλ στο BIOS που χρησιμοποιούμε σε όλα μας τα reviews με ελάχιστο ποσοστό στη Smart fan λειτουργία το 20% και μέγιστο το 90%. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 33,9dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε αρνητική πίεση. Εγκατάσταση υδρόψυξης Η εγκατάσταση της υδρόψυξης προχώρησε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και όλα έγιναν πολύ εύκολα. Βέβαια, όπως αναφέρεται και στο εγχειρίδιο του κουτιού, για την τοποθέτηση του ψυγείου στην πρόσοψη απαιτείται η αφαίρεση της υποδοχής 3,5" με πρόσβαση στην πρόσοψη και η μετακίνηση του HDD Cage κατά δύο εκατοστά προς τα πίσω. Το συνολικό αποτέλεσμα φαίνεται στη φωτογραφία που ακολουθεί: Συνολικά στο Cooler Master Silencio 352 χωράει ένα ψυγείο 2 Χ 120 χιλιοστών και πάχους 30 χιλιοστών στην πρόσοψη και ένα ακόμη 1 Χ 120 χιλιοστών και πάχους έως και 45 χιλιοστών στο πίσω μέρος. Για αντλία και tank, η μόνη λογική λύση είναι κάποια υλοποίηση που καταλαμβάνει μία θέση 5,25". Ευτυχώς, υπάρχουν. Ο χώρος που μένει για το τροφοδοτικό και για την κάρτα γραφικών είναι επαρκέστατος και είναι 22,5 εκατοστά για το τροφοδοτικό και 32,5 για την κάρτα γραφικών. Το κουτί με πλήρη υδρόψυξη χωράει δύο drives 3,5" και τρία 2,5" Ο χώρος βέβαια για τα ψυγεία είναι οριακός και μπορούν και τα δύο να τοποθετηθούν μόνο με τα ρακόρ προς τα πάνω, και όπως βλέπετε, στο όριο. Η χρήση του πίσω ψυγείου κάνει αδύνατη την ταυτόχρονη τοποθέτηση ανεμιστήρα στην οροφή. Πού το έβαλα εκείνο το ωραίο καπάκι; Ώστε λοιπόν ένα διπλό και ένα μονό ψυγείο μέσα στο Cooler Master Silencio 352! Όχι και άσχημα για ένα κουτί αυτού του μεγέθους και κατηγορίας! Ο Απολογισμός Πριν προχωρήσουμε στον απολογισμό, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την karmen1983, με τη μεθοδολογία και τον εξοπλισμό της οποίας έγινε το σημερινό review. Και τώρα, η ώρα του απολογισμού! To Cooler Master Silencio 352 είναι ένα πολύ ενδιαφέρον κουτάκι. Με πρωταρχικό σκοπό την ήσυχη λειτουργία, την οποία επιτυγχάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό, καταφέρνει παράλληλα να προσφέρει ψυκτικές επιδόσεις μάλλον καλύτερες από αυτές για τις οποίες προδιαθέτουν τα ηχομονωτικά του υλικά. Το μέγεθός του, ενός Mini Tower δεν προϊδεάζει για τις αξιοζήλευτες ικανότητές του στη φιλοξενία hardware. Με χωρητικότητα για τριών drives των 3,5", τεσσάρων των 2,5", ενός των 5,25", οποιασδήποτε κάρτας γραφικών της αγοράς και δύο ψυγείων υδρόψυξης, ίσως η Cooler Master θα έπρεπε να του έχει δώσει την εμφάνιση ενός μπλε τηλεφωνικού θαλάμου της λονδρέζικης αστυνομίας () Με δύο υποδοχές USB 3.0 και μία USB 2.0 καθώς και SD Card Reader στο front panel του κουτιού, το Cooler Master Silencio 352 δίνει πολύ δυνατό ανταγωνισμό σε κουτιά αντίστοιχου μεγέθους και τιμής. Μοναδικό μελανό σημείο, ο ελάχιστος χώρος για cable management, που μας ανάγκασε να καταφύγουμε σε δοκιμές και μελέτες για να τακτοποιήσουμε ακόμη και τα καλώδια του semi-modular τροφοδοτικού μας και ενώ χρησιμοποιήσαμε μόνο ένα SSD και ένα HDD. Τη στιγμή που γράφεται αυτό το review, η τιμή του Cooler Master Silencio 352 στην Ελληνική αγορά ξεκινάει από τα 54 € συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α., που θεωρούμε ότι είναι πολύ καλή σε σχέση με αυτά που προσφέρει. Ας συνοψίσουμε τα θετικά και τα αρνητικά του Cooler Master Silencio 352 Πλεονεκτήματα + Χαμηλά επίπεδα θορύβου + Γενναιόδωρο front panel με δύο USB 3.0, μία USB 2.0 και SD Card Reader + Μεγάλη χωρητικότητα σε hardware σε σχέση με το μέγεθός του + Δυνατότητα τοποθέτησης AIO υδροψύξεων μονού ή διπλού ψυγείου ή και custom υδρόψυξης + Πολύ καλό value for money Μειονεκτήματα - Πολύ μικρός χώρος για cable management - Μέτριες επιδόσεις στις θερμοκρασίες του hardware Με βάση όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία του Cooler Master Silencio 352 είναι:  theLAB.gr Ευχαριστούμε την Cooler Master Hellas για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής! Πολύμερος Αχανιώτης 10/11/2014

The brand name AMD is known to everyone who knows anything about computers. It automatically brings to mind CPUs and Graphics Cards. But today, this name belongs to an SSD, which with profuse courage climbed on to the torture bench in the dungeons of TheLab.gr, in a dark chamber with chains hanging from the walls, filled with strange instruments, right next to the Reviewers' Office. Courage, said we? Audacity, is the correct term! Granted, AMD is a big company, but how can their first attempt in the difficult SSD field have such grit? There is a mystery here which awakens my inner Sherlock Holmes! We promise to get to the bottom of this case and solve the mystery of the AMD R7 240GB. Come Watson, let us proceed to the next page! [break=From the packaging to the Silicon - What you get] AMD R7 240GB comes in a paper box, dominated by red and black. It is enclosed in plastic wrap which ensures you will be the first to open the paper box. Without the plastic wrap, thing become clearer and you can, if you click on the pictures and see the HD version. read details about the product. Starting from the front of the package, we can see the logo of AMD, the SSD itself, the fact that this drive belongs to the R7 series and that it has a capacity of 240GB. At this point we have to comment that the R7 series by AMD comprises Low-Range to Mid-Range products. So, it stands to reason that this is what we should expect from the AMD R7 240GB. And we wonder, will there be an AMD R9 SSD? On the back, on the left side we can see some of the characteristics of the reviewed SSD, which we will go into later, but for now lets keep that it has a SATA III 6GB/s interface, 7mm height to fit inside ultrabooks, supports TRIM and comes with a 4 year warranty. On the right we can see in 12 languages, an effort fo convince us that SSDs are better than HDDs. There are also some stickers with bar codes and serial numbers and, of course, on the bottom left the logo of the company, OCZ. Wait a minute Watson! OCZ Storage Solutions, A Toshiba Group Company! That's the secret of the AMD R7 240GB! It is in fact an SSD by the experienced OCZ! The plot thickens! Inside the paper packaging, the AMD R7 240GB is accompanied by its generous accessories. We can see the drive itself in a clear plastic protective case, a 3.5" adapter and three leaflets. The first leaflet concerns the warranty of the AMD R7 240GB, urging us in case of malfunction to not return the product at the retailer where we purchased it but to visit their technical support and RMA gate at the written web address. At this point we will go into some details about the warranty. OCZ is launching a new kind of warranty in the SSD market which promises to make users' lives easier. According to this new warranty which OCZ calls ShieldPlus, you no longer need any proof of purchase for the RMA procedure as the serial number of the product is enough. But this is not even the best part. In case of the product malfunctioning and after you contact OCZ and start the RMA procedure, a new SSD is forwarded to the consumer by the company. After the consumer receives the new drive he sends the malfunctioning one back to the company at OCZ's expense. This warranty is valid for all of Europe and so far only covers the OCZ ARC 100 and the AMD R7. All we can say is a big well done to OCZ for the warranty of the AMD R7 240GB and that we wish other companies would follow the same path. In the next picture we can see the installation manual of the AMD R7 240GB. In the last leaflet we find the instructions to download and install Acronis True Image HD, perhaps the most well known drive cloning software, which is bundled with the AMD R7 240GB. We are done with the papers and we come to the plastic protective case of the AMD R7 240GB, which also contains the screws that will be needed to install the drive, either as it is or with the use of the 3.5" adapter. Here is the SSD itself, front and back. Its dual nature asserts itself here as well, as it did on the packaging. So, on the front it is labeled as an AMD, Radeon Solid State Drive,while at the back it is described as an OCZ Radeon R7 Sata III Solid State Drive 240GB. The sticker on the back side carries information such as the model, the product code, the serial number, the drive's certifications, the country where the drive was manufactured, the Firmware version of the drive, as well as its voltage and amperage. The four screws in the corners are obviously the ones we must remove to gain access to the interior of the drive. One of them is covered by a sticker bearing the warning that the drive's exceptional warranty will be void if it is removed. There goes the sticker, and so does the warranty and with a Philips screwdriver, there go the four screws. Four more scres hold the pcb of the AMD R7 240GB on the casing and a thermal pad brings the controller in contact with the lid we just removed, which doubles as the controllers cooler. A sticker on the NAND chips bearing a code, gives the impression that it concerns the batch of the NANDs used in the particular drive. Away with all that and in the picture of on the right we can see the essence of the AMD R7 240GB. Here we see a close-up of the controller of the AMD R7 240GB which is none other than the known Indilinx Barefoot 3 M00 with the code IDX500M00-BC. It is exactly the same controller we find inside the Vector 150, the flagship of OCZ, which is clocked at 397MHz. In the picture of the right, we have one of the totally 16 NAND chips on the drive. They are made by Toshiba and have a capacity of 16GB each, bringing up the total capacity of the AMD R7 240GB to 256GB. As the SSD only offers 240 of them to the user, we must assume that the remaining 16GB are used for overprovisioning. The NAND chips used in the AMD R7 240GB are the latest 64Gbit A19nm synchronous MLC NAND by Toshiba and are coded TH58TEG7DDKBA4C. Theoretically they will be a bit slower than the ones used in the Vector and Vertex models due to the smaller lithography, but they will also be cheaper. On each side of the PCB there is a chip by Micron which provides the cache memory for the controller of the SSD. Specifically they are 2 chips coded D9PSH, 256MB each, which give a total of 512MB of cache to the Indilinx M00. The rest of their specifications are that they are DDR3 chips clocked at 800 MHz (DDR3 data rate = 1600Mhz) and CL=11. For more information you can visit Micron's web page. In the picture on the right you can see the other side of the PCB which includes 8 NAND chips, 1 cache chip and on the lower left, the power circuit of the drive. Here is the power circuit with its coils and its capacitors and in the middle the chip coded TPS652510 by Texas Instruments which includes three 3 DC-DC converters and the required power MOSFETs, while it can handle input of 4,5 up to 16V. For more information about it, you can visit Texas Instruments' web page. At this point we are done with the anatomical analysis of the AMD R7 240GB. Join us on the next page to see what all these we have seen can offer us. [break=Specifications - What is this thing capable of?] In the following table we can see the nominal performance of the AMD R7 at the capacities it comes in. We observe that the Read Speed is not influenced by the capacity while the Write Speed is somewhat lower only in the 120GB model. The Read IOPS are displayed on the table and rise with the capacity while the Write IOPS are at 90.000 and the same for all capacities. The Steady State IOPS are dependent on capacity and measure 12000 IOPS for the 120GB model, 20000 IOPS for the 240GB model and 23000 IOPS for the 480GB model. Pretty impressive numbers, especially the ones for Steady State, which are exceptional and far above the competition. Here we can see the physical characteristics and parts of the AMD R7 240GB, which we saw in detail in the previous page. In this table we see the reliability features of the AMD R7 240GB. And first of all the encryption features which are 256-bit AES-compliant and support only ATA passwords while the industry is turning to the safer and easier to use TCG Opal encryption. Be that as it may, desktop users will be fine with it. Continuing down the table, we see the ECC error correction of the AMD R7 240GB, the support of S.M.A.R.T. and the fact that the AMD R7 240GB is rated for 30GB of writes per day for 4 years. Here we see the power consumption of the AMD R7 240GB and the high tolerances it has to environmental factors, as all SSDs do. It is noteworthy that the AMD R7 240GB sadly does not feature low power states (slumber and DevSleep), so its power consumption in idle state is comparatively higher than the competition. In the next page we will find the analysis of the software that accompanies the AMD R7 240GB. [break=Software - Spartan but funtional] The AMD R7 240GB does not include in its package any software but you can go to OCZ's web page and download the Radeon Toolbox. The software is an exact copy of the known OCZ Toolbox, but with different colors to match the AMD color scheme and has all the basic functions one needs to perform on an SSD. We display and explain its functions below. Running the software opens the screen above and in the white box it shows you all the OCZ SSDs in your system. In our case we can see the OCZ ARC 100 which is our OS drive and the Radeon R7. Choosing any of them from the list we see at its right the exact model, the capacity, the serial number, the firmware and the WWN (World Wide Name). We must note that if no drive by OCZ is found in the system so you can choose it on the list, the rest of the tabs in the program will not open. So, having chosen one drive and pressing Tools, you get the following window... ...in which you can download a new firmware, if there is one, and upload it to the drive or send a manual TRIM command. The third tab is about security... ...where we can secure erase our drive and return it to factory state, for security reasons so that one is not able to recover our data (or so they would have us think) but also to return the SSD to a clean state, where all NAND cells are clean and ready to write data. This procedure, contrary to what one might thing, is completed rather fast. The last tab is the Details tab... ...where you can get details about your SSD and its S.M.A.R.T. status. Choosing the security button on the top... ...just gives the option to perform the firmware downloads through a proxy serves and help... ...guess what, yes!, gives information about our choices in the program. On the whole we can say that OCZ's software, although unimpressive, performs all the basic functions it should, while the only missing thing we would like would be to include a guide to improving the settings of windows to run on an SSD drive. [break=Our Test system and methodology - Let's see, what are we using and how?] Our test system is based on the Asrock Z97X Killer. This particular motherboard sports SATA III, SATA Express and Μ.2. interfaces making it able to support all SSDs in the market, currently and in the near future. Thus it provides the means to make direct comparisons on the same system. The CPU is the Intel G3258 Anniversary Edition, with unlocked multiplier which allowed us to easily overclock it to 4,5 GHz. Keeping in mind that the SSD test with high IOPS require hick clocks but run on only one thread, this particular CPU is perfect for our tests. The RAM is at 8GB which more than covers our needs for the tests, The PSU is the V650 by Cooler Master and the system is housed by the Cooler Master Test Bench V1.0. Our warmest thanks toAsrock and Cooler Master for the parts they provided for the construction of our test system! The operating system on which we run our tests is Windows 7 64bit and it includes, aside of all the drivers, the basic programs that come with the motherboard so we can achieve a more realistic and close to fact test environment. The driver of the SATA controller used was the Intel 13.10.1058, obviously in AHCI mode. The tests which the AMD R7 240GB will undergo are divided into 4 categories: 1: Synthetic benchmarks on an empty drive, where the tested SSD is a secondary drive to the test system, empty and relaxed. These are the perfect conditions you will never see in real usage. 2: Synthetic benchmarks on a system drive, where the operating system is installed in the tested SSD. Here things come a little closer to reality, but synthetic benchmarks are still synthetic. 3: Steady State Benchmarks where we measure the performance of the SSD while it writes random data for a prolonged period of time so it reaches its worst possible performance. Here things are the opposite of before and thus very unfavorable and unlikely to appear during the usual home usage. But they are the rule in database and file servers. 4: Real Life Tests! Here, using the special suite created for us by the programmer Stelios Sifakis (whom we thank!), we perform some of the most usual tasks and time them. In these tests we place the most gravity for the score as they show the real experience a user will have. The SSDs included in our comparison are the Samsung 840 EVO 250GB, the Kingston SSDNow KC300 240GB, the OCZ ARC 100 240GB, the fastest until now Samsung 850 Pro 256GB and of course our leading actor, the AMD R7 240GB. Stay tuned. After the tests there is commentary and score! [break=Synthetic Benchmarks on an empty drive - We start easy] The bench is set and the AMD R7 240GB lay down bravely to take the torture. The HD Tune Pro 5.50 measures the reading and writing IOPS in unpartitioned SSDs. Lets see how the AMD R7 240GB fares against its competitors: In the Read Tests of the HD Tune Pro 5.50 the AMD R7 240GB takes an easy victory, starting our tests on the right foot... ...while in the Write Tests, where differences are smaller, we would have to say that it tied the Samsung 850 Pro 256GB for first place. Not bad at all! We continue with the Average Access tests of AIDA 64 4.50. With the AIDA 64 Average Read Access and Average Write Access, executed in a drive without partitions we see the response time of the SSD to various requests. In other words, we measure its latency. Here, lower is better. In the Average Read Access, all the SSDs tie for first place, except the Kingston SSDNow KC300 240 GB which has a significantly higher latency. In the Average Write Test, the AMD R7 240GB keeps its average latency at 2ms and gets another victory! Following is the AS SSD Benchmark, version 1.7.4739.38088. In the read test the AMD R7 240GB stays on the heels of the Samsung drives, except the 4K Read Test, where it lags behind. In the Write Tests it fares better and we would say that on the whole it shares first place with the Samsung 850 Pro 256GB. In the copy tests the AMD R7 240GB comes third, with its best performance in the ISO Test and its worst in the Game Test. Following are the tests of the CrystalDiskMark 3.03b x64. In the read tests of the CrystalDiskMark the AMD R7 240GB does not fare well. On the contrary, in the Write Tests it comes first in every single test! Moving on to the score from the Anvils Storage Utilities 1.1.0... ...where the AMD R7 240GB gets the third place, behind the drives by Samsung. We now come to the suites of Futuremark whom we older guys remember as MadOnion. These suites try to simulate real working conditions. Lets start with the PCMark 05. Here the AMD R7 240GB does not do so well, especially in the Virus Scan Test. Going on to the more contemporary PCMark7. In this test the AMD R7 240GB keeps close to the competition, except in the Starting Apps test where if falls significantly behind. And we conclude this series of tests with the most recent PCMark8, where the results are in seconds and lower is better. Here, excluding a weakness of the Kingston SSDNow KC300 in the Photoshop tests, the differences are insignificant. Thus, we conclude the synthetic benchmarks on an empty drive with the impressions the AMD R7 240GB being generally positive. We have to notice that the Performance in some of the tests is exceptional while in others it is unexplainably low. Perhaps a better optimized firmware could solve issues such as the low performance in Virus Scan. [break=Synthetic Benchmarks on a system drive - Things are getting interesting] We are making things a little harder now, running the same benchmarks but this time the operating system is installed on the SSD tested. Once again we start with the HDTune Pro 5.50 but this time obviously on a partitioned drive and we only run the read test as the write test is destructive and would have erased all data on the drive. With the OS installed in the drive the situation in HD Tune Pro 5.50 changed with the AMD R7 240GB getting fourth place, behind the SSDs by Samsung but also the theoretically lower OCZ model, the ARC 100 240GB. We continue with the Random Read Access of AIDA64 4.50, on a partitioned drive now. The Random Write Access, being destructive, is omitted. Here the AMD R7 240GB has the same performance as the Samsung 850 Pro 256GB and lags behind the Samsung 840 EVO 256GB and OCZ ARC 100 240GB. Going on to the AS SSD Benchmark version 1.7.4739.38088. In the Read Tests AMD R7 240GB comes third while... ...in the Write Tests it keeps the first place it had in the empty drive tests. In the Copy Tests, with a first and a second position, we would say that on the whole it comes second only to the Samsung 850 Pro 256GB. Following are the tests of the CrystalDiskMark 3.03b x64. The presence of the OS does not seem to effect this test and so we again see the AMD R7 240GB finishing in the third place. In the Write Tests the AMD R7 240GB rivals the Samsung 850 Pro 256GB everywhere but the 4K QD32 test, where instead of getting a performance boost compared to the 4Κ Test as is expected, we see a performance decrease. The same thing is true for the OCZ ARC 100 240GB and the Kingston KC300 240GB. Seems like a firmware issue. Continuing with the Anvils Storage Utilities 1.1.0... ...where the results are like to the ones on empty SSDs. The AMD R7 240GB keeps the third place. Following are the tests of Futuremark. In all the tests of PCMark05, PCMark7 and PCMark8 the results are similar to the ones on the empty drives. If you don't believe us, here they are: And we finish with BootTimer which measures the time from the loading of the windows kernel until the desktop is usable. Here the AMD R7 240GB came second, after the lightning fast Samsung 850 Pro 256GB, coming less than half a second behind it and leaving the rest more than half a second behind itself. This concludes the synthetic benchmarks on a system drive. The AMD R7 240GB was decent, with some obvious weaknesses in certain tests. Let's hit the tough road! [break=IOMeter - We press it, can it take it?] The next test is purely sadistic. We make the SSD write random 4K packages for 12 hours straight without resting and measure its IOPS every five minutes. After some time and as the garbage collection and trim features do not have time to work, the SSD reaches a steady state where every write has to preceded by a deletion of the NAND cell and the SSD operates at its worst performance. This case is very unlikely to occur in light, casual usage but it is the norm in database and file servers. You should consider the following results according to the heaviness of your workload . OCZ takes pride in the performance of its SSDs in this particular test, both of its higher models and, as we can see here, the AMD R7 240GB that sweeps the floor with its competition. Any comparison is unnecessary. Following is the mixed workload test. SSDs in a system rarely do 100% reads or 100%% writes like in the synthetic benchmarks. In the following test we start with three five-minute tests of 100% random reads and keep the average. We continue with three five-minute tests of 95% random reads and 5% random writes and keep the average and so forth as indicated in the graph until we get to 100% random writes. Note that this particular test is run on a drive that has already reached steady state and tries to simulate heavy multitasking. As expected, the AMD R7 240GB storms this test as well. Finishing these very hard tests, we have to stress that it is a very rare occasion to find such extreme conditions in normal everyday use. Their value is to show us the other side of the synthetic benchmark coin and let us try to find the truth somewhere in the middle. But instead of guessing we have a better suggestion. The suite of Real World Tests is coming to clear the field, with true tasks in windows and exact timing. [break=Real Life Tests - How is it in real life?] We start with the windows startup time test. One might ask, didn't we already do that with BootTimer? As we said, BootTimer measures the time from the loading of the windows kernel until the desktop is usable. But windows itself records in the event viewer the total time of the windows start up, until all services are loaded. As reason indicates, this time is significantly longer and in particular... ...AMD R7 240GB is packed very close together with the rest of the SSDs in the test, except the Kingston KC300 240GB which is faster by 1.3 seconds. We continue with real file copying. We copy 32000 4K files, 500 MP3s, 1000 21MP JPGs, a 7,52GB ISO 7.52GB and a 10GB High Definition MKV movie. The respective times are shown in the diagram above with the AMD R7 240GB getting second place, behind the Samsung 850 Pro 256GB. Next, we will store a folder containing the setup of the Office 2013 in a rar file (using the "store" setting)... ...where the AMD R7 240GB is the fastest and then we will decompress a - compressed - rar containing the setup folder of Office 2013. Here the best time is achieved by the Samsung 840 EVO 250GB with the AMD R7 240GB following very closely. We continue with a virus scan of the system32 folder of windows using the Avira Antivirus, where... ...the AMD R7 240GB displays once more its weakness in Virus Scanning. Next we will open a 324MP TIF file with Photoshop CS6 save it as BMP and close Photoshop. In this test the [AMD R7 240GB did not do very well and got the fourth place. Then we open Word 2013, load a huge DOCX with images links etc, save it as DOC and close Word. Fourth place once more for the AMD R7 240GB. Next, we install MS Office 2013... ...where the best time is made by the Kingston SSDNow KC300 240GB with the Samsung 850 Pro 256GB just behind and the AMD R7 240GB getting third place. Thus end the Real Life Tests. The last chart shows the total time of these tests where... The AMD R7 240GB had the second best performance, behind the Samsung 850 Pro 256GB. Their difference is 14,703s which translates to a little less than 3,37%. Not at all bad if you keep in mind that the Samsung 850 Pro 256GB is the fastest SSD we have ever tested. [break=Conclusions and score - To the point] My dear Watson, the time has come to reach a conclusion. We have in our hands an SSD which AMD puts in the R7 series, which is to say, low to mid range. But it offers anything but low to mid range performance. Coming close to the fastest consumer SSD at a distance of only 3,37% and with the promise it will keep that performance even in the toughest of conditions, it is surely worthy of our attention. Is it worth investing in the AMD R7 240GB? The answer is, it depends. For users who use their computers lightly and don't put a lot of stress on their SSDs, the choices in the market are plenty, including the faster Samsung 850 Pro 256GB. For users who do heavy multitasking and constant writes that stress the SSD, the AMD R7 240GB is very enticing. For most people who are somewhere in the middle, let each decide where to put the weight in choosing their SSD. Of course, we have to take into consideration that the AMD R7 240GB comes with the best warranty in terms of conditions we have ever seen, not only on an SSD but on any product! And so we get to the score: a) In Features, we take away a few points because the AMD R7 240GB does not have low power states (slumber and DevSleep) and just a tad more for the missing TCG Opal encryption. In Price the AMD R7 240GB is not available in the Greek market at this moment but the suggested price is 144€, including V.A.T.. The cheapest price for the Samsung 850 Pro 256GB which was the only SSD in our possession which performed better than the AMD R7 240GB is 175€, including V.A.T., in stores with availability and including shipping. That comes to a price difference of 31€, or about 21,53% while the difference in real life tests performance - which are the ones we care about the most - was 3,37%. Even if we include stores with no availability and exclude shipping the cost of the 3,37% faster Samsung 850 Pro 256GB comes to 158,68€, which is 10,19% more expensive. Some will argue that the Samsung 850 Pro comes with a 10 year warranty, which is important, but the 4 years offered by the AMD R7 240GB are not for a regular warranty, but for the new and improved Shieldplus, with great advantages. To make a long story short, we can say that according to what it offers and compared with the competition, the AMD R7 240GB achieves a great value for money. It will be marked accordingly. c) Usability does not have any real significance in SSDs. They all now have a 7mm height which allows for installation everywhere from a desktop to an ultrabook and, let's face it, their installation has a worst case scenario of screwing four screws. For these reasons, the Usability category will not be taken into account in the SSD Scores. d) In the Performance department, we have a lot to discuss. It depends how one would like to approach the subject. In the synthetic benchmarks the AMD R7 240GB was mediocre. Considering that synthetic benchmarks are not indicative of performance in real use, they make a very small part of the overall score. On the contrary in Real Life Tests the AMD R7 240GB did very well and came second overall, beating strong competition. Moreover, in our sadistic tests, it scored excellent showing that it is capable of maintaining its high performance over time no matter how hard you treat it. For all of the above, its performance score will be quite high. Advantages Exceptional performance in the steady state test. Exceptional performance in the mixed workload test. Steady performance over time. Good performance in the Real Life Tests./li> It includes a 3.5" adapterli> It includes the very well known cloning software Acronis True Image HD. The best warranty we have ever seen. Spartan but complete software. Multi-language installation manual. Disadvantages Mediocre scores in synthetic benchmarks. Absence of a windows optimization tab in the Radeon Toolbox. Based on the above, the total score of the AMD R7 240GB is: We thank OCZ and AMD for providing the test sample Polymeros Achaniotis 22/10/2014

Σήμερα στον πάγκο μας έχουμε όχι μία, αλλά δύο μητρικές. Η παρουσίασή τους θα γίνει από κοινού, λόγω της πληθώρας των χαρακτηριστικών που μοιράζονται και των μετρημένων διαφορών που τις χωρίζουν. Είναι σαν δυο δίδυμες αδελφές που πρέπει να ψαχουλέψει κανείς εξονυχιστικά για να κάνει την τελική επιλογή του. Όχι ότι ξέρουμε κανέναν που θα τον κούραζε κάτι τέτοιο, εδώ που τα λέμε. Οι δίδυμές μας σήμερα ακούνε στα ονόματα Asrock Fatal1ty H97 Killer και Asrock Fatal1ty H97 Performance. Όπως είναι εμφανές, ανήκουν και οι δύο στην ίδια σειρά gaming μητρικών με το χαρακτηριστικό λογότυπο Fatal1ty, το nickname του γνωστού gamer που εξασφάλισε να μπορεί να χρησιμοποιεί η Asrock για τα gaming προϊόντα της. Επίσης μοιράζονται και το ίδιο Chipset, το H97. Το H97 ανήκει στην τελευταία γενιά των chipsets της Intel και διαθέτει όλες τις τεχνολογίες του μεγαλύτερου αδελφού του, του Z97 που είδαμε σε προηγούμενα reviews μητρικών, με μία μεγάλη διαφορά. Το H97 δεν επιτρέπει τον υπερχρονισμό. Εδώ όμως οι δίδυμές μας αποδείχτηκαν ατακτούλες, αφού αψηφώντας τις οδηγίες της Intel και παρά το ότι φέρουν το chipset H97, αυτές σας επιτρέπουν να τις υπερχρονίσετε. Πάμε λοιπόν να τις δούμε τις άτακτες δίδυμες; Συσκευασίες και περιεχόμενα - Απ' το χαρτόνι ως το πυρίτιοΟι Asrock Fatal1ty H97 Killer και Asrock Fatal1ty H97 Performance έρχονται στην κλασσική συσκευασία των μητρικών της της σειράς Fatal1ty της Asrock όπου παραδοσιακά κυριαρχεί το κόκκινο και το μαύρο και δεσπόζει το σύμβολο του Fatal1ty, στη δε περίπτωση της Asrock Fatal1ty H97 Performance, βλέπουμε και το πορτραίτο του. Φυσικά υπάρχουν και ένα σωρό λογότυπα με τις δυνατότητες και τις πιστοποιήσεις των μητρικών, που θα αναλύσουμε διεξοδικά κατά τη διάρκεια της παρουσίασης. Σημειώνουμε και να το θυμάστε ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της παρουσίασης, οι εικόνες που αφορούν την Asrock Fatal1ty H97 Killer θα βρίσκονται στα αριστερά και αυτές που αφορούν την Asrock Fatal1ty H97 Performance στα δεξιά. Στο πίσω μέρος των συσκευασιών βλέπουμε την ανάλυση των βασικότερων χαρακτηριστικών των μητρικών μας. Είναι εμφανές ότι διαθέτουν πολλά! Αν πατήσετε πάνω στις φωτογραφίες, θα τις δείτε σε αρκετά μεγάλη ανάλυση για να διαβάσετε με άνεση ό,τι θέλετε από αυτά, αλλά ούτως ή άλλως θα αναλυθούν στην πορεία. Οι προίκες των διδύμων είναι πανομοιότυπες, και περιέχουν Quick Installation Guide, Software Setup Guide, μια πρόσκληση για το Asrock Cloud, ένα CD με λογισμικό και drivers, δύο καλώδια SATA 6GB/s και το IO Shield της κάθε μητρικής. Κανένας παρατηρητικός εδώ; Ναι, η Asrock Fatal1ty H97 Killer έχει και ένα μικρό σακουλάκι που περιέχει μια μικρή βίδα. Θα δούμε γιατί. Να τες οι δίδυμες, απαλλαγμένες από τα ρούχα τους, εμπρός και πίσω. Όμορφες δεν είναι; Μπορείτε από τώρα να εντοπίσετε τις διαφορές; Μην ανησυχείτε, θα τις δούμε μαζί αναλυτικά παρακάτω! Τα πορτοκαλί (a la TheLab.gr) ανεμιστηράκια συμβολίζουν τις υποδοχές για ανεμιστήρες που διαθέτουν οι μητρικές. Ο αριθμός των πτερυγίων τους είναι αντίστοιχος με τον αριθμό των Pins της κάθε υποδοχής. Όπως βλέπετε οι δίδυμες έχουν από δύο 4pin υποδοχές και από τέσσερις 3pin, στις ίδιες ακριβώς θέσεις. Ξεκινάμε την περιήγηση με το κάτω αριστερά μέρος των μητρικών, όπου και στις δύο δεσπόζει μια μεγάλη κόκκινη αλουμινένια ψήκτρα με το λογότυπο ASRock Fatal1ty. Είναι προφανές ότι η ψήκτρα αυτή βρίσκεται εκεί για να κρατάει δροσερό το H97. Αμέσως στα αριστερά της βλέπουμε τις έξι SATA 6GB/s υποδοχές που διαθέτει κάθε μία από τις μητρικές. Και εδώ εντοπίζουμε και την πρώτη διαφορά. Δεν αναφερόμαστε στο γκρι χρώμα των υποδοχών που διαθέτει η Asrock Fatal1ty H97 Killer έναντι του κόκκινου της Asrock Fatal1ty H97 Performance, αλλά στο ότι οι δύο SATA της Asrock Fatal1ty H97 Killer ακριβώς στη γωνία είναι κατά κάποιο τρόπο ενωμένες και έχουν δίπλα τους και μία ακόμη μικρότερη υποδοχή. Πρόκειται για μια υποδοχή SATA Express που μπορεί να λειτουργήσει και ως δύο ανεξάρτητες υποδοχές SATA 6GB/s. Εντοπίσαμε λοιπόν μία διαφορά στις δίδυμές μας! Στην κάτω αριστερή γωνία και ακριβώς δεξιά από τις SATA, διακρίνουμε ένα chip της Asmedia με κωδικό ASM1083 το οποίο επιτρέπει τη χρήση μίας PCI-e lane για τη δίοδο δεδομένων από έως και τρεις legacy PCI θύρες. Η Asrock Fatal1ty H97 Killer εκμεταλλεύεται, όπως βλέπετε, δύο από αυτές, ενώ η Asrock Fatal1ty H97 Performance και τις τρεις. Σημειώνουμε ότι το H97 διαθέτει συνολικά 16 PCI Lanes, συνεπώς η χρήση κάποιας Legacy PCI θύρας και η κατανάλωση μίας PCI-e Lane από το chip της Asmedia θα περιορίσει την κάρτα γραφικών σας αυτόματα στη χρήση μόνο 8 PCI-e Lanes, με όποιον αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτό στις επιδόσεις. Κατά τα άλλα, οι δύο δίδυμες έχουν από δύο PCI-e 16X θύρες, καθώς και από δύο PCI-e 1X. Βλέπουμε ακόμη και στις δύο, διπλά αφαιρούμενα chips του BIOS που βρίσκονται δεξιά από την αριστερή PCI-e 16X και κάτω από την μπαταρία. Επίσης στο πάνω μέρος και των δύο διακρίνουμε την ίδια κάρτα ήχου, με Audio Grade πυκνωτές, οπότε περιμένουμε καλή ποιότητα ήχου και από τις δύο. Πάμε τώρα και στην ουσιώδη διαφορά που αποκαλύπτουν αυτές οι φωτογραφίες. Ανάμεσα στις δύο κόκκινες PCI-e 16X, η Asrock Fatal1ty H97 Killer διαθέτει μία υποδοχή M.2 που λειτουργεί καταναλώνοντας 2 PCI-e Lanes (από τις 16 συνολικά) και προσφέροντας τη δυνατότητα τοποθέτησης κάποιου αντίστοιχου SSD drive. Οι 5 θέσεις για τη βάση στήριξης επιτρέπουν την τοποθέτηση M.2 SSD διαφόρων μηκών, ώστε να υπάρχει συμβατότητα με όλα τα μοντέλα. Μια ακόμη μικρή διαφορά είναι ότι η Asrock Fatal1ty H97 Performance, ακριβώς δεξιά από την δεξιότερη PCI-e 1X διαθέτει μια υποδοχή για molex ώστε να ενισχύσει το ρεύμα που μπορεί να αποδώσει στις PCI-e, πράγμα που ενδεχομένως να βοηθήσει σε κάποια προσπάθεια υπερχρονισμού της κάρτας γραφικών. Ακολουθεί η κάτω δεξιά περιοχή των μητρικών, όπου βλέπουμε από 4 υποδοχές για μνήμες DDR3. Η διχρωμία των υποδοχών μαρτυράει ότι οι μητρικές μας διαθέτουν από δύο memory channels. Κάτω από τις υποδοχές των μνημών, διακρίνουμε το 24πινο βύσμα τροφοδοσίας των μητρικών και ακριβώς αριστερά του την υποδοχή για δύο μπροστινές USB 3.0 στο κουτί μας. Στο κομμάτι αυτό οι δίδυμες δεν παρουσιάζουν διαφορές. Στην περιοχή του socket 1150 βλέπουμε πάλι την ίδια διάταξη και στις δύο μητρικές. Εκτός από το socket και τους πυκνωτές που το περιβάλλουν, διακρίνουμε μία υποδοχή 8Pin για ενίσχυση της γραμμής 12V προς τον επεξεργαστή και από 5 υποδοχές ανεμιστήρων. Ακολουθεί η ψήκτρα των mosfets με τα 8 πηνία μπροστά της. 8φασική τροφοδοσία μυρίζει. Οι δίδυμες, ίδιες. Και καταλήγουμε στα πανομοιότυπα IO Panels των διδύμων που διαθέτουν από 1 PS/2, 4 USB 2.0, 1 VGA, 1 DVI, 1 HDMI, 4 USB 3.0, 1 RJ45 για καλώδιο δικτύου και πλήρες Audio panel με 5 jacks και υποδοχή οπτικής ίνας. Εντοπίσατε τη διαφορά; Είναι το αυτοκόλλητο πάνω στο RJ45 που μας ενημερώνει για τον τύπο του δικτύου που διαθέτει η κάθε μητρική. Σχετικές λεπτομέρειες ακολουθούν στην επόμενη σελίδα. Πάμε τώρα να δούμε τι κάνουν όλα αυτά! Χαρακτηριστικά - Και του πουλιού το γάλαΕίναι πολλά τα χαρακτηριστικά των Asrock Fatal1ty H97 Killer και Asrock Fatal1ty HZ97 Performance και για να βγάλουμε άκρη, ας ξεκινήσουμε με δύο πίνακες όπου έχουμε τα πιο βασικά όμορφα και τακτοποιημένα. Η Killer είναι όπως πάντα στα αριστερά και η Performance στα δεξιά. Ήδη βλέπουμε κάποια από τα χαρακτηριστικά να αναλύονται, όπως οι ωραίοι, γυαλιστεροί πυκνωτές επιφανείας, που δεν είναι παρά υψηλής ποιότητας ιαπωνικοί πυκνωτές με 12.000 ώρες ζωής, 20% περισσότερο δηλαδή από το συνηθισμένο σε υψηλής ποιότητας μητρικές. Βλέπουμε ακόμη τα πηνία από κράμα υψηλής ποιότητας και τα Dual-Stack Mosfets που θα αναλυθούν ευθύς αμέσως! (και όχι στην επόμενη σελίδα) Ακολουθεί η διεξοδική ανάλυση όλων των χαρακτηριστικών των δύο μητρικών δίπλα δίπλα, όπως αυτά περιγράφονται με εξαιρετικό τρόπο στην ιστοσελίδα της εταιρίας. Με πράσινους αριθμούς έχουμε υποδείξει τις διαφορές που έχουν οι δύο μητρικές. Σας προτρέπουμε να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή καθώς περιλαμβάνονται πολύ ενδιαφέρουσες τεχνολογίες και επιπλέον χαρακτηριστικά τα οποία είναι και η ουσία σε ένα review μητρικής. Μεγάλο, ε; Παρατηρήσατε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά; Τα PCB με υψηλής πυκνότητας στρώση από γυαλί; Τους πυκνωτές, τα πηνία και τα mosfets; Ποιοτικά χαρακτηριστικά και προσεγμένες κατασκευές! Αν κάνατε το λάθος να τρέξετε τη σελίδα χωρίς να τα προσέξετε, γυρίστε πίσω. Εδώ βρίσκονται όσα πρέπει να ξέρετε για τις Asrock Fatal1ty H97 Killer και Asrock Fatal1ty HZ97 Performance και όλοι οι λόγοι για να τις επιλέξετε. Εντάξει; Διαβάσατε; Πάμε τώρα παρακάτω... BIOS - Asrock Fatal1ty HZ97 KillerΣε αυτή τη σελίδα βλέπουμε το UEFI BIOS της Asrock Fatal1ty H97 Killer. Είναι πλήρες και φιλικό και δε συναντήσαμε κανένα πρόβλημα κατά τη χρήση του. Τα χρώματα που ακολουθεί είναι τα ίδια με της μητρικής. Το μεγάλο του όμως πλεονέκτημα είναι ότι αν και η μητρική είναι εξοπλισμένη με το chipset H97 που κανονικά δεν επιτρέπει υπερχρονισμό, η Asrock έχει δώσει και αυτή τη δυνατότητα. Όχι βέβαια με την ίδια πληθώρα επιλογών και ανέσεων όπως στις αντίστοιχες Z97 μητρικές της, αλλά αρκετά για να μπορεί κανείς να επιτύχει σχεδόν τα ίδια αποτελέσματα. Μια μεγάλη διαφορά από τις μητρικές με Ζ97 είναι ότι εδώ έχουμε περιορισμό του χρονισμού της μνήμης μέχρι τα 1400 ή τα 1600 MHz, ανάλογα με τον IMC του επεξεργαστή, ενώ στα Z97 μοντέλα είχαμε δει ουσιαστικά απεριόριστες επιλογές στο χρονισμό των μνημών, με μέγιστο όριο για τη μητρική τα 4000 MHz Λεπτομέρειες για το BIOS και τις λειτουργίες του μπορείτε να βρείτε στο manual της Asrock Fatal1ty H97 Killer. Αυτά με το BIOS της Asrock Fatal1ty HZ97 Killer και συνεχίζουμε στην επόμενη σελίδα με το BIOS της Asrock Fatal1ty HZ97 Performance. BIOS - Asrock Fatal1ty HZ97 PerformanceΣε αυτή τη σελίδα βλέπουμε το UEFI BIOS της Asrock Fatal1ty H97 Performance. Είναι Σχεδόν πανομοιότυπο με αυτό που είδαμε στην προηγούμενη σελίδα, οπότε για να μη σας κουράζουμε με τα ίδια, προχωράμε κατ’ ευθείαν στη φωτογραφική του παρουσίαση. Λεπτομέρειες και για το BIOS και τις λειτουργίες του μπορείτε να βρείτε στο manual της Asrock Fatal1ty H97 Performance. Αυτά με τα BIOS και συνεχίζουμε στην επόμενη σελίδα με το συνοδευτικό λογισμικό. Συνοδευτικό Λογισμικό - Για να κάνουμε τη ζωή μας εύκοληΓια τις δύο μητρικές που δοκιμάζουμε σήμερα, η Asrock παρέχει το ίδιο ακριβώς λογισμικό. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του συνοδευτικού λογισμικού των Asrock Fatal1ty H97 Killer και Asrock Fatal1ty H97 Performance είναι το Asrock Fatal1ty F-Stream το οποίο βλέπετε στις ακόλουθες φωτογραφίες και εκτελεί μια πληθώρα λειτουργιών συμπεριλαμβανομένης και της δυνατότητας υπερχρονισμού κατ' ευθείαν μέσα από τα Windows. Λεπτομερής ανάλυση των λειτουργιών του F-Stream γίνεται στο manual της Asrock Fatal1ty H97 Killer και στο manual της Asrock Fatal1ty H97 Performance, για όποιον ενδιαφέρεται και δε θα σας κουράσουμε επαναλαμβάνοντάς τα ίδια εδώ. Ακολουθεί screenshot από το Intel Rapid Start... ... που φροντίζει για την άμεση εκκίνηση του συστήματος μέσω ενός κρυφού partition που χρησιμοποιείται για το σκοπό αυτό. Και πάλι λεπτομέρειες στα manuals των μητρικών. Και ακολουθεί το Intel Smart Connect που αναλαμβάνει να "ξυπνάει" τον υπολογιστή περιοδικά αν τον έχετε θέσει σε λήθαργο (sleep) και να ελέγχει αν έχετε μηνύματα σε email, twiter, facebook κλπ. Λεπτομέρειες πάλι στα manuals. Στη συνέχεια το Killer Network Manager που μας δίνει πληροφορίες και δυνατότητες ρύθμισης της κάρτας δικτύου. Και το XFastLan που μας δίνει με πολύ όμορφο και γραφικό τρόπο πληροφορίες για τη ροή δεδομένων κατά είδος από το δίκτυό μας. Τελευταίο σας παρουσιάζουμε το Asrock APP Shop που μας δίνει τη δυνατότητα να κατεβάζουμε από το διαδίκτυο εφαρμογές, BIOS Update και drivers για τη μητρική μας. Πλήρες το πακέτο, έτσι; Κι όμως έχει κι άλλα! Για αυτά θα σας παραθέσουμε τα links για τις σελίδες των αντίστοιχων εταιριών στις οποίες περιγράφονται διεξοδικά οι δυνατότητες που σας προσφέρουν: ASRock App Charger XSplit Broadcaster XSplit Gamecaster OrbWebMe Και κάπου εδώ ολοκληρώνεται το πακέτο του λογισμικού που συνοδεύει την Asrock Fatal1ty H97 Killer και την Asrock Fatal1ty H97 Performance. Πλήρες και αυτό σαν τις μητρικές που συνοδεύει! Ακολουθεί η παρουσίαση του συστήματος δοκιμών και της μεθοδολογίας. Σύστημα δοκιμών και μεθοδολογία - Getting ready to rummble!Το σύστημα δοκιμών μας είναι στημένο πάνω στo Cooler Master Lab Test Bench V1.0, εξοπλισμένο με το τροφοδοτικό V650, επίσης της Cooler Master, την οποία και ευχαριστούμε θερμά για την παραχώρηση των εν λόγω εξαρτημάτων. Ο επεξεργαστής είναι ο Intel G3258 Anniversary Edition, η μνήμη είναι στα 8GB και χρονισμένη στα 1600 MHz, όπου αυτό το επιτρέπει η μητρική, και η κάρτα γραφικών που χρησιμοποιήθηκε είναι μια Nvidia GTX 550 Ti σε υλοποίηση EVGA. Τέλος, ο SSD που χρησιμοποιήθηκε είναι ο OCZ ARC 100 240GB που είχαμε δει σε πρόσφατο review. Το λειτουργικό σύστημα πάνω στο οποίο γίνονται οι δοκιμές είναι τα Windows 7 64bit και περιλαμβάνει εκτός από όλους τους drivers και τα βασικά προγράμματα που έρχονται με τη δοκιμαζόμενη μητρική, με σκοπό να πετύχουμε ένα πιο ρεαλιστικό και κοντά στην πραγματικότητα περιβάλλον δοκιμών. Ο driver του SATA controller που χρησιμοποιήθηκε ήταν ο Intel 13.10.1058, προφανώς σε AHCI mode. Οι δοκιμές στις οποίες θα υποβάλουμε την Asrock Fatal1ty H97 Killer και την Asrock Fatal1ty H97 Performance χωρίζονται σε 7 κατηγορίες: 1: Δοκιμασίες επεξεργαστή και μνήμης με συνθετικά μετροπρογράμματα αλλά και λειτουργικά προγράμματα που παρέχουν την δυνατότητα μέτρησης επιδόσεων. Εδώ θα δούμε πόσο καλά λειτουργούν τα υποσυστήματα της μητρικής που σχετίζονται με την επικοινωνία του επεξεργαστή και της μνήμης. 2: Δοκιμασίες με μετροπρογράμματα 3D επιδόσεων για να βάλουμε στο παιχνίδι και την επικοινωνία της κάρτας γραφικών. 3: Δοκιμασίες απόδοσης με πραγματικά παιχνίδια που διαθέτουν και λειτουργία μέτρησης επιδόσεων. 4: Δοκιμασίες πραγματικών εφαρμογών! Εδώ με την ειδική σουίτα που δημιούργησε για εμάς ο προγραμματιστής Στέλιος Σηφάκης (τον οποίον ευχαριστούμε θερμά) εκτελούνται κάποιες από τις πιο συνηθισμένες εργασίες που κάνει ένας χρήστης και χρονομετρούνται. Σε αυτές τις δοκιμές δίνουμε τη μεγαλύτερη βαρύτητα μιας και αναδεικνύουν την πραγματική εμπειρία που έχει ο χρήστης. 5: Δοκιμασίες ταχύτητας του SSD μας σε σύνδεση SATA αλλά και USB με το γνωστο μετροπρόγραμμα CrystalDiskMark για να δούμε την εύρυθμη λειτουργία του διαύλου SATA αλλά και των θυρών USB. 6: Μετρήσεις της ποιότητας του ήχου που παρέχει η ενσωματωμένη στη μητρική κάρτα ήχου. 7: Μετρήσεις κατανάλωσης του συστήματος και βασικές δυνατότητες υπερχρονισμού. Οι μητρικές που περιλαμβάνονται στα συγκριτικά μας είναι, η Gigabyte GA-B85M-HD3 rev1 (BIOS vF10), η Asrock Z97X Killer (BIOS v1.50), H Asrock Z97 Anniversary (BIOS v1.10) και φυσικά, οι πρωταγωνίστριές μας, Asrock Fatal1ty H97 Killer (BIOS v 1.20) και Asrock Fatal1ty H97 Performance (BIOS v1.40). Μείνετε συντονισμένοι. Μετά τις δοκιμές ακολουθεί σχολιασμός και βαθμολογία! Δοκιμασίες επεξεργαστή και μνήμης - Αρχίζουν τα όργαναΞεκινάμε με τις δοκιμασίες του AIDA64 για επεξεργαστή και μνήμη Παρατηρούμε μια υπεροχή των μητρικών με Z97 όσον αφορά τις δοκιμασίες της μνήμης καθώς και της δοκιμασίας CPU Photoworxx που φαίνεται να είναι αρκετά εξαρτώμενη από τη μνήμη. Αυτό συμβαίνει γιατί οι άλλες 2 μητρικές υποστηρίζουν συχνότητα μνήμης έως και 1400 MHz και συνεπώς περιορίζουν σε αυτή τη συχνότητα τις 1600άρες μνήμες μας. Αντιθέτως τα BIOS των μητρικών με chipset Z97 επιτρέπουν συχνότητα στις μνήμες έως και 4000 MHz (!) συνεπώς εκμεταλλεύονται πλήρως τις μνήμες μας που χρονίζονται στα 1600 MHz. Εννοείται ότι αν είχαμε πιο γρήγορες μνήμες η διαφορά στις δοκιμασίες θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Συνεχίζουμε με τις δοκιμασίες του SiSoftware Sandra Παρατηρούμε ότι τα αποτελέσματα είναι εντός του στατιστικού σφάλματος κοινά για όλες τις μητρικές. Αυτό είναι φυσιολογικό δεδομένου ότι ουσιαστικά μετράμε τον επεξεργαστή μας που είναι παντού ο ίδιος. Αυτό που περιμένουμε να δούμε είναι αν κάποια μητρική θα παρουσιάσει πρόβλημα στην πλήρη εκμετάλλευση του επεξεργαστή στις δοκιμές που κάνουμε. Ευτυχώς δε βλέπουμε τέτοιο πρόβλημα και όλα πάνε καλά. Το ίδιο συμβαίνει και στις επόμενες δοκιμασίες... Στο WinRar to Β85 υπολείπεται των Z97 και H97, μια σπάνια εξαίρεση σε μια σειρά από πανομοιότυπα αποτελέσματα. Συνεχίζουμε με τις υπόλοιπες δοκιμασίες... ...στις οποίες πάλι τα αποτελέσματα δε δίνουν κάποια ουσιώδη διαφορά. Όλα καλά λοιπόν και καμία από τις μητρικές μας δεν πάσχει από κάποιο πρόβλημα στη χρήση επεξεργαστή και μνήμης. Πάμε να δούμε και τις τρισδιάστατες δοκιμασίες... Δοκιμασίες 3D - Για να το δούμε σφαιρικάΕδώ παραθέτουμε τα αποτελέσματα από 4 δημοφιλή μετροπρογράμματα για να δούμε τις 3D επιδόσεις των μητρικών... Οι οποίες διαφέρουν μόνο στις επιδόσεις Physics. Η διαφορά πιθανότατα προκύπτει λόγω της υπεροχής του chipset Z97 στη συχνότητα της RAM. Ας δούμε στην επόμενη σελίδα και μερικές δοκιμασίες πραγματικών παιχνιδιών. Δοκιμασίες πραγματικών παιχνιδιών - Η ουσίαΣτη συνέχεια τρέχουμε τα benchmarks από 5 δημοφιλή παιχνίδια για να δούμε αν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στις μητρικές... ...επιβεβαιώνοντας ότι ουσιώδεις διαφορές στις επιδόσεις των παιχνιδιών δεν υπάρχουν και συνεπώς καμία μητρική δεν έχει πρόβλημα να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις δυνατότητες που της παρέχουν ο επεξεργαστής, η μνήμη και η κάρτα γραφικών. Συνεχίζουμε με τις δοκιμασίες πραγματικών εφαρμογών. Δοκιμασίες πραγματικών εφαρμογών - Η πεμπτουσίαΟι δοκιμασίες πραγματικών εφαρμογών αναπτύχθηκαν ειδικά για τις δοκιμές μας, όπως σας αναλύσαμε στη σελίδα της μεθοδολογίας, με σκοπό να μας δείξουν πως συμπεριφέρεται ένα σύστημα όταν εκτελεί πραγματικές εφαρμογές και διεργασίες. Ακολουθούν τα σχετικά διαγράμματα: Για μία ακόμη - και τελευταία - φορά επιβεβαιώνουμε ότι όλες οι μητρικές της δοκιμής μπορούν να εκμεταλλεύονται εξ ίσου καλά τον επεξεργαστή, τη μνήμη και την κάρτα γραφικών που συνδέουμε πάνω τους, καθώς και τον SSD. Για τη σύνδεση του SSD όμως θα κάνουμε και ένα πιο ειδικό τεστ στην επόμενη σελίδα. SSD σε SATA και USB - Περί δεδομένωνΉρθε η ώρα να δούμε πώς τα πάνε οι Asrock Fatal1ty H97 Killer και Asrock Fatal1ty H97 Performance στη διασύνδεση συσκευών αποθήκευσης και συγκεκριμένα του OCZ ARC 100 240GB είτε σε σύνδεση SATA είτε σε σύνδεση USB 3.0 μέσα σε εξωτερική θήκη της ICY BOX. Τρέχουμε πρώτα το CrystalDiskMark με τον OCZ ARC 100 σε σύνδεση SATA: Και στη συνέχεια σε σύνδεση USB 3.0. Όπως είναι αναμενόμενο, ο OCZ ARC 100 240GB έχει πολύ καλύτερες επιδόσεις με SATA σύνδεση, αλλά πέρα από αυτό δεν παρατηρούμε ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα στις μητρικές. Όλα καλά και εδώ λοιπόν. Πάμε τώρα σε κάτι πιο... καλλιτεχνικό. Μετρήσεις Ήχου - Είναι οι μητρικές καλλίφωνες; Στη σελίδα αυτή θα δούμε τις καλλιτεχνικές δυνατότητες των Asrock Fatal1ty H97 Killer και Asrock Fatal1ty H97 Performance και συγκεκριμένα αν τραγουδάνε καλά. Συνήθως οι ενσωματωμένες λύσεις ήχου των μητρικών δε διεκδικούν δάφνες ποιότητας αλλά η κάρτα ήχου με την οποία η Asrock έχει εξοπλίσει τις μητρικές της σημερινής παρουσίασης δεν είναι ούτε απλές ούτε συνηθισμένες. Για να δούμε λοιπόν τις αναφορές που μας έδωσε για τον ήχο το RightMark Audio Analyzer: Καθόλου άσχημα για ενσωματωμένες κάρτες ήχου! Κατανάλωση και δυνατότητες υπερχρονισμού - Τι μας καίνε και τι μπορούν να κάνουν;Τελειώνουμε τις μετρήσεις μας με τη μέτρηση της κατανάλωσης του συστήματος (μέτρηση στην πρίζα) καθώς και την αναφορά στις δυνατότητες υπερχρονισμού που διαθέτει η κάθε μητρική. Όπως βλέπουμε στο ακόλουθο διάγραμμα... ...οι καταναλώσεις των διδύμων είναι πολύ χαμηλές, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, ενώ η Asrock Fatal1ty H97 Killer έχει μια ελάχιστα μεγαλύτερη κατανάλωση από την Asrock Fatal1ty H97 Performance λόγω των επιπλέον χαρακτηριστικών που διαθέτει. Τελειώνουμε με το διάγραμμα που δείχνει τη μέγιστη συχνότητα μνήμης που υποστηρίζει η κάθε μητρική με τον συγκεκριμένο επεξεργαστή, καθώς και το μεγαλύτερο υπερχρονισμό που μπορέσαμε να πετύχουμε με τον Intel G3258 Anniversary Edition στα 1.4V Vcore. Στο διάγραμμα δεν περιλαμβάνεται η Gigabyte GA-B85M-HD3 καθώς δεν έδινε ιδιαίτερη δυνατότητα υπερχρονισμού. Βλέπουμε ότι οι δίδυμες της Asrock που εξοπ0λίζονται με το H97 είχαν ουσιαστικά την ίδια επιτυχία στον υπερχρονισμό με τις μητρικές που εξοπλίζονται με το ακριβότερο και εξειδικευμένο για υπερχρονισμό Z97. Εντάξει, οι μητρικές με το Ζ97 παρέχουν μεγαλύτερες ευκολίες στον υπερχρονισμό και δεν πρέπει να ξεχνάμε την τεράστια διαφορά στις δυνατότητες χρονισμού των μνημών, αλλά σε σχέση με άλλες μητρικές με H97 που δε δίνουν καμία δυνατότητα υπερχρονισμού, όπως προστάζει το chipset, οι Asrock Fatal1ty H97 Killer και Asrock Fatal1ty H97 Performance διαφέρουν τρομακτικά. Συμπεράσματα και Βαθμολογίες - Το δια ταύτα Οι δίδυμες Asrock Fatal1ty με το H97 μας εντυπωσίασαν. Φορτωμένες με δυνατότητες και ποιοτικά χαρακτηριστικά αλλά και με ικανότητες υπερχρονισμού που σπανίζουν στην κατηγορία τους, δε μπορεί παρά να θεωρηθούν πολύ καλές επιλογές. Το ερώτημα που παραμένει είναι, ποια να διαλέξει κανείς. Όπως και στη νομοθεσία μας, έτσι και στους υπολογιστές μας, προβλέπεται να μπορούμε να κρατήσουμε μόνο μία από τις δύο δίδυμες για δική μας. Αφού λοιπόν τις δοκιμάσαμε και τις δύο, γεγονός που όσον αφορά τις μητρικές είναι εντελώς ηθικό, πρέπει να πούμε ότι δεν υπάρχει απόλυτη επιλογή. Πρόκειται για δύο δίδυμες, εξαιρετικά όμοιες, με πέντε διαφορές: 1. Η Asrock Fatal1ty H97 Killer διαθέτει Killer Network ενώ η Asrock Fatal1ty H97 Performance κάρτα δικτύου της Intel. 2. Η Asrock Fatal1ty H97 Killer διαθέτει υποδοχή M.2. 3. Η Asrock Fatal1ty H97 Killer διαθέτει υποδοχή SATA Express. 4. Η Asrock Fatal1ty H97 Performance διαθέτει 3 legacy PCI ενώ η Asrock Fatal1ty H97 Killer 2. 5. Η Asrock Fatal1ty H97 Performance διαθέτει υποδοχή Molex για την ενίσχυση του ρεύματος στην κάρτα γραφικών. Κατά τα άλλα, οι μητρικές είναι πανομοιότυπες, με πληθώρα ποιοτικών χαρακτηριστικών που είδαμε στην ανάλυση που έγινε. Στις επιδόσεις ήταν όμοιες και μοιράζονται μια πολύ καλή κάρτα ήχου. Η τιμή της Asrock Fatal1ty H97 Killer στην Ελληνική αγορά αυτή τη στιγμή είναι 118,92 ευρώ,συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α. ενώ της Asrock Fatal1ty H97 Performance είναι στα 97,46 ευρώ, επίσης με τον Φ.Π.Α. Το αν η διαφορά στην τιμή δικαιολογείται από τις επιπλέον δυνατότητες που διαθέτει η Asrock Fatal1ty H97 Killer εξαρτάται από το αν τις χρειάζεστε ή όχι. Η Asrock πάντως σας δίνει την επιλογή για να διαλέξετε. Για την Asrock Fatal1ty H97 Killer Η βαθμολογία διαμορφώνεται ως εξής: Πλεονεκτήματα + Ιαπωνικοί πυκνωτές με διάρκεια ζωής 12.000 ώρες λειτουργίας. + NexFET Mosfets και Premium Alloy Chokes. + Εξαιρετικά γρήγορη απόκριση του δικτύου χάρις στο Qualcomm Atheros Killer LAN. + Ποιτικός ήχος από την Purity Sound 2. + 8φασική τροφοδοσία. + Δυνατότητες υπερχρονισμού παρά τους περιορισμούς του H97 chipset. + Διπλό BIOS με αφαιρούμενες Flash ROM. + Υποδοχή M.2. + Υποδοχή SATA Express. + Πλούσιο και καλογραμμένο συνοδευτιkό λογισμικό. + 3ετής εγγύηση. Μειονεκτήματα - Η 8φασική τροφοδοσία είναι 4φασική με doubler. - Περιορισμοί του chipset περιορίζουν τη μητρική σε μόνο δεκαέξι συνολικά PCI-e lanes. - Το Full HD UEFI δε δούλεψε στην 1920x1200 οθόνη μας. Προφανώς ψάχνει μόνο για οθόνη ανάλυσης 1920x1080. Χαρακτηριστικά: 4,50 Τιμή: 4,25 Χρηστικότητα: 4,75 Επιδόσεις: 4,50 Για την Asrock Fatal1ty H97 Performance Η βαθμολογία διαμορφώνεται ως εξής: Πλεονεκτήματα + Ιαπωνικοί πυκνωτές με διάρκεια ζωής 12.000 ώρες λειτουργίας + NexFET Mosfets και Premium Alloy Chokes + Ποιοτικός ήχος από την Purity Sound 2 + 8φασική τροφοδοσία + Δυνατότητες υπερχρονισμού παρά τους περιορισμούς του H97 chipset + Διπλό BIOS με αφαιρούμενες Flash ROM + Υποδοχή Molex για την ενίσχυση του ρεύματος στην κάρτα γραφικών + Πλούσιο και καλογραμμένο συνοδευτικό λογισμικό + 3ετής εγγύηση Μειονεκτήματα - Η 8φασική τροφοδοσία είναι 4φασική με doubler. - Περιορισμοί του chipset περιορίζουν τη μητρική σε μόνο δεκαέξι συνολικά PCI-e lanes. - Το Full HD UEFI δε δούλεψε στην 1920x1200 οθόνη μας. Προφανώς ψάχνει μόνο για οθόνη ανάλυσης 1920x1080. Χαρακτηριστικά: 4,00 Τιμή: 4,75 Χρηστικότητα: 4,75 Επιδόσεις: 4,50 Ευχαριστούμε την Asrock για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής! Πολύμερος Αχανιώτης 17/10/2014

Εισαγωγή Όταν δεν μπορείς να πληρώσεις το απόλυτο, αυτό που τα κάνει όλα καλά, ψάχνεις το εξειδικευμένο. Το προϊόν δηλαδή που κάνει καλά αυτό που σε ενδιαφέρει, κάνοντας παραχωρήσεις σε άλλους τομείς, ώστε να μείνει το κόστος σε αποδεκτά επίπεδα. Το Cooler Master Silencio 550 είναι ένα κουτί που έχει αναλάβει μια πολύ συγκεκριμένη αποστολή. Να περνάει - ηχητικά - απαρατήρητο! Και λέμε ηχητικά, γιατί οπτικά, τις λιτές και κομψές γραμμές του θα της παρατηρήσουν αρκετοί. Η αποστολή του Cooler Master Silencio 550 δεν είναι εύκολη. Εξοπλισμένο με ηχομονωτικά υλικά και χαμηλόστροφους ανεμιστήρες επιδιώκει να κερδίσει την προτίμηση ανθρώπων με εκλεπτυσμένο γούστο που προτιμούν να εργάζονται με τον υπολογιστή τους σε σχεδόν απόλυτη ησυχία. Θα καταφέρει το Cooler Master Silencio 550 να πετύχει στη δύσκολη αποστολή που του ανατέθηκε; Ακολουθήστε μας στις επόμενες σελίδες για να το μάθετε! Χαρακτηριστικά Ξεκινάμε με έναν πίνακα που αναγράφει τα χαρακτηριστικά του κουτιού, όπως τα παραθέτει στην ιστοσελίδα της η κατασκευάστρια εταιρεία. Το Cooler Master Silencio 550 διατίθεται στην Ελληνική αγορά σε τρεις χρωματικές εκδόσεις, τις οποίες μπορείτε να προμηθευτείτε στην τιμή των 83,90 €. Οι εκδόσεις αυτές με τις ονομασίες και τους κωδικούς τους φαίνονται στην παρακάτω εικόνα. Είναι εμφανές ότι τα δύο μαύρα κουτιά είναι εντελώς ίδια, εκτός από το πορτάκι της πρόσοψης που στο ένα είναι μαύρο ματ και στο άλλο έχει υφή carbon. Η Cooler Master μας έστειλε και τις τρεις εκδόσεις, συνεπώς θα μπορέσετε να δείτε λεπτομέρειες για όποιο σας κέντρισε το ενδιαφέρον στις επόμενες σελίδες. Συσκευασία και περιεχόμενα Τα δύο μαύρα κουτιά έρχονται σε ιλουστρασιόν κούτες με μόνη διαφορά την ένδειξη "Carbon Texture" ή "Matte" ανάλογα με το περιεχόμενο και φυσικά την ανάλογη φωτογραφία από το αντίστοιχο κουτί. Η κούτα είναι γεμάτη από πληροφορίες για το κουτί, σχεδιαγράμματα και χαρακτηριστικά που μπορείτε να δείτε με λεπτομέρεια πατώντας πάνω στις φωτογραφίες. Το λευκό έρχεται σε μια πιο απλή χαρτονένια καφέ κούτα που με μαύρα γράμματα και σχέδια δίνει ακριβώς τις ίδιες πληροφορίες. Οι κούτες έχουν όλες χειρολαβές για την εύκολη μεταφορά τους. Επιλέξαμε να σας δείξουμε μία από τις χρωματιστές κούτες, έτσι επειδή μας αρέσει η χλιδή. Σε κάθε περίπτωση, το χοντρό χαρτόνι από το οποίο αποτελούνται οι κούτες καθώς και τα φελιζόλ και νάυλον που όπως βλέπετε στις επόμενες φωτογραφίες προστατεύουν τα Cooler Master Silencio 550, φαίνονται παραπάνω από ικανά να προστατέψουν το προϊόν από τυχόν κακουχίες κατά τη μεταφορά. Μέσα στην κούτα, εκτός από το Cooler Master Silencio 550, βρίσκουμε και τον οδηγό εγκατάστασης, που εξηγεί λεπτομερώς σε αρκετές γλώσσες - συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής - τις δυνατότητες και τον τρόπο εγκατάστασης και λειτουργίας του κουτιού. Το manual μπορείτε να το κατεβάσετε σε ηλεκτρονική μορφή από εδώ. Ακόμη, βρίσκουμε ένα φυλλάδιο που εξηγεί τη χρήση του πολύ βολικού παρεχόμενου αντάπτορα για να μπορείτε να βιδώνετε και να ξεβιδώνετε τα stand-offs της μητρικής με ένα απλό κατσαβίδι philips. Προστατευμένο μέσα στο ίδιο το Cooler Master Silencio 550 βρίσκουμε ένα κουτάκι από καφέ χαρτόνι που περιέχει τα παρελκόμενα του κουτιού. Τα παρελκόμενα περιλαμβάνουν όλα τα απαραίτητα. Βλέπουμε τα στηρίγματα για την tool-free εγκατάσταση των σκληρών δίσκων, το beeper, cable ties, βίδες, stand offs μαζί με τον ειδικό αντάπτορα και αυτοκόλλητα απορροφητικά κραδασμών για το τροφοδοτικό και δύο ανεμιστήρες Ας πάμε να δούμε τώρα το ίδιο το κουτί. Εξωτερικό μέρος Ξεκινάμε με την ειδοποιό και μόνη διαφορά των δύο μαύρων Cooler Master Silencio 550. Και στις δύο περιπτώσεις η αίσθηση είναι αυτή του Premium προϊόντος και το φινίρισμα εξαιρετικό για την κατηγορία του κουτιού. Ανοίγοντας το πορτάκι βλέπουμε ότι εσωτερικά φέρει ηχομονωτικό υλικό. Αυτό σίγουρα θα μειώσει τον εκλυόμενο θόρυβο όταν είναι κλειστό, αλλά παράλληλα θα φράξει τη μεγάλη είσοδο αέρα που βλέπουμε πίσω του η οποία αφήνει τους ανεμιστήρες εισαγωγής αέρα της πρόσοψης να αναπνεύσουν και θα τους αναγκάσει να παίρνουν αέρα από διαγώνιες οπές που βλέπουμε στο πλαϊνό μέρος του πλαστικού της πρόσοψης. Το αν αυτό θα τους επιτρέψει να λειτουργήσουν ικανοποιητικά, θα το δούμε σε λίγο. Ακόμη βλέπουμε δύο θέσεις για συσκευές 5,25" και μια μεγάλη παραλληλόγραμμη τρύπα. Εντάξει, δεν πιστεύω να νομίζει κανείς ότι είναι διακοσμητική, ε; Πρόκειται για ένα μηχανισμό docking που επιτρέπει την εισαγωγή ενός δίσκου 3,5" και την άμεση σύνδεσή του στο σύστημα, με μεγάλη ευκολία. Συνεχίζουμε με το δεξί πλαϊνό που δεν έχει κάτι αξιόλογο προς συζήτηση, αφού είναι απλό και επίπεδο. Κατόπιν βλέπουμε το πίσω μέρος στο οποίο, από πάνω προς τα κάτω διακρίνουμε: Πρώτα πρώτα, μια κυκλική οπή που φέρει ποιοτικό λαστιχένιο grommet από την οποία μπορούν να περάσουν για παράδειγμα καλώδια για την τροφοδοσία εξωτερικής υδρόψυξης. Ακριβώς από κάτω έχουμε τη θέση και τον προεγκατεστημένο ανεμιστήρα εξόδου. Η θέση παρέχει τη δυνατότητα τοποθέτησης ανεμιστήρα μεγέθους 120 χιλιοστών, σαν τον προεγκατεστημένο, αλλά και 92 ή και 80 χιλιοστών. Το κυψελιδωτό άνοιγμα της θέσης του ανεμιστήρα εξόδου αέρα είναι φουσκωμένο για να απομακρύνεται από τις λεπίδες του ανεμιστήρα, μειώνοντας έτσι το θόρυβο. Στα αριστερά του ανεμιστήρα εξόδου βλέπουμε την οπή για την τοποθέτηση του IO Shield της μητρικής. Από κάτω έχουμε 7 expansion slots των οποίων τα καλύμματα δεν είναι διάτρητα και δίπλα τους δύο στρογγυλές οπές καλυμμένες με ποιοτικά λαστιχένια grommets, μεγαλύτερης διαμέτρου από αυτή που συναντήσαμε νωρίτερα. Αυτές παρέχουν τη δυνατότητα διόδου των σωλήνων εξωτερικής υδρόψυξης. Τέλος, στο κάτω μέρος διακρίνουμε τη βάση του τροφοδοτικού, η διαμόρφωση της οποίας επιτρέπει την τοποθέτηση του τροφοδοτικού με τον ανεμιστήρα προς τα κάτω ή με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω. Στη συνέχεια βλέπουμε την αριστερή πλευρά του κουτιού, που είναι ίδια με τη δεξιά, οπότε ούτε εδώ έχουμε κάτι να πούμε και την οροφή του κουτιού που είναι εξ ίσου επίπεδη και απλή, εκτός από το control panel στο μπροστινό της μέρος, το οποίο θα δούμε σε λίγο. Στο κάτω μέρος του κουτιού εντύπωση κάνουν τα ποιοτικά ποδαράκια με λαστιχένιες βάσεις που θυμίζουν ηχοσύστημα και απορροφούν τους κραδασμούς. Βλέπουμε ακόμη ένα άνοιγμα στο μπροστινό μέρος που θα μας επιτρέψει να βάλουμε το χέρι μας για να τραβήξουμε και να ξεκουμπώσουμε την πρόσοψη. Αυτό το άνοιγμα δεν αποτελεί πρόβλημα όσον αφορά τη δίοδο σκόνης, λόγω της κατασκευής του μπροστινού φίλτρου, όπως θα δούμε σε λίγο. Τα τσακίσματα στη λαμαρίνα βοηθούν την ακαμψία, ενώ στο πίσω μέρος βλέπουμε ένα ποιοτικό, συρταρωτό φίλτρο που καλύπτει το τροφοδοτικό. Στην αριστερή φωτογραφία βλέπουμε τα πραγματικά πολύ ποιοτικά ποδαράκια. Επίσης τα πριτσίνια στο πάτωμα που προφανώς συγκρατούν κάποιο cage δίσκων, μας διαβεβαιώνουν ότι αυτό δε θα είναι αφαιρούμενο. Στη δεξιά φωτογραφία διακρίνουμε το control panel του κουτιού, που βρίσκεται στο μπροστινό μέρος της οροφής. Από αριστερά προς τα δεξιά έχουμε μία USB 3.0 θύρα, θύρα ακουστικών, θύρα μικροφώνου, μία USB 2.0 θύρα, ένα card reader για κάρτες SD, το LED λειτουργίας του σκληρού δίσκου, το πλήκτρο reset και το πλήκτρο power με ενσωματωμένο το αντίστοιχο LED. Πλήρες και λειτουργικό, αν και καμιά USB θύρα ακόμη δε θα μας χάλαγε. Ακολουθούν αντίστοιχες φωτογραφίες από την Pearl White έκδοση του Cooler Master Silencio 550, τις οποίες σας αφήνουμε να απολαύσετε χωρίς σχόλια, αφού τα έχουμε πει ήδη. Στις φωτογραφίες που ακολουθούν βλέπετε το πλαστικό κάλυμμα του φίλτρου της πρόσοψης και τον απλό τρόπο που αφαιρείται. Δείτε την έξυπνη απομάκρυνση του φίλτρου από την πρόσοψη και την τοποθέτησή του κολλητά στη λαμαρίνα ακριβώς κοντά στον ανεμιστήρα. Έτσι φιλτράρει και τη σκόνη που μπαίνει από τις οπές στο πλάι του πλαστικού της πρόσοψης καθώς και την οπή που είχαμε δει στο κάτω μέρος. Με την ευκαιρία βλέπουμε τον προεγκατεστημένο ανεμιστήρα των 120 χιλιοστών στην πάνω θέση και άλλη μία θέση από κάτω για έναν ακόμη. Επίσης οι παρατηρητικοί θα δούνε και οπές για τοποθέτηση ανεμιστήρα 140 χιλιοστών, που μπορεί να τοποθετηθεί είτε στην πάνω είτε στην κάτω θέση, καταλαμβάνοντας όμως και λίγο από το χώρο της άλλης θέσης και μη επιτρέποντας την παράλληλη τοποθέτηση δεύτερου ανεμιστήρα στην πρόσοψη. Το φίλτρο είναι ποιοτικό και φαίνεται ικανό να συγκρατήσει πολύ αποδοτικά τη σκόνη. Πάμε τώρα να δούμε και το εσωτερικό. Εσωτερικό μέρος Ξεκινάμε με το πλαϊνό και μια γενική άποψη του εσωτερικού μίας από τις μαύρες εκδόσεις του Cooler Master Silencio 550 για να δείτε πώς είναι, και συνεχίζουμε με τη λευκή έκδοση που επιλέξαμε για τη λεπτομερή παρουσίαση. Το αριστερό πλαϊνό που αφαιρέθηκε για να αποκτήσουμε πρόσβαση στον εσωτερικό κόσμο του Cooler Master Silencio 550 διαθέτει τα απαραίτητα τσακίσματα που θα του προσδώσουν την απαραίτητη ακαμψία. Το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειάς του καλύπτεται από ειδικό αφρολέξ με ηχοπαγίδες για την καλύτερη δυνατή ηχομόνωση. Το ηχομονωτικό είναι πολύ καλής ποιότητας και το πάχος της λαμαρίνας φτάνει το ενάμισι χιλιοστό. Καθόλου κακό. Ξεκινάμε λοιπόν με μια γενική άποψη του εσωτερικού του Cooler Master Silencio 550. Αρχικά μας κάνουν εντύπωση τα αρκετά κοψίματα-τσακίσματα της λαμαρίνας που θα διαμορφώσουν θέσεις δεσίματος των καλωδίων στο πίσω μέρος για να γίνει αποτελεσματικά το cable management, αλλά και οι αρκετά μικρές οπές που θα εξυπηρετήσουν τη διέλευση των καλωδίων προς το πίσω μέρος. Οι οπές, εκτός από μικρές είναι και γυμνές, δηλαδή δεν καλύπτονται από κάποιο grommet. Είναι εμφανή ακόμη τα δύο διακριτά cages δίσκων. Στη δεξιά φωτογραφία βλέπουμε το κάτω cage δίσκων, που δεν είναι αφαιρούμενο. Τοποθετημένο σε αυτό βλέπουμε τον ειδικό αντάπτορα... ...που επιτρέπει την τοποθέτηση δύο drives των 2,5" σε μία θέση για drive των 3,5". Αυτό όπως βλέπετε κάνει χρήση δύο εκ των μηχανισμών τοποθέτησης των drives 3,5" ενώ έχει τη δυνατότητα να βιδώσουμε στο πάνω μέρος του ένα drive 2,5" χρησιμοποιώντας τις πλαϊνές του υποδοχές για βίδες και στο κάτω μέρος του ένα ακόμη, τοποθετημένο ανάποδα, χρησιμοποιώντας τις υποδοχές για βίδες που έχουν τα drives από κάτω. Το πάνω cage δίσκων είναι αφαιρούμενο, πιέζοντας τις 2 πλαστικές λαβές που έχει στο πάνω και κάτω μέρος του. Είναι όμως και ασφαλισμένο με τέσσερις βίδες που θα δούμε στο πίσω μέρος του. Το κάτω cage είναι τριών θέσεων και δεν έχει προεγκατεστημένο ανεμιστήρα εισαγωγής αέρα στην αντίστοιχη θέση της πρόσοψης που θα δροσίσει τα drives του, οπότε πρέπει ή να βάλετε ή να προτιμήσετε την τοποθέτηση SSD σε αυτό, που δεν έχουν ανάγκη από ιδιαίτερη ψύξη και των μηχανικών δίσκων στο πάνω cage που ψύχεται. Τα πλαϊνά του cage φέρουν ευμεγέθεις οπές για τη δίοδο του αέρα χωρίς εμπόδια, πράγμα που βοηθάει στη ροή, ειδικά του προεγκατεστημένου ανεμιστήρα που είναι χαμηλών στροφών και παροχής. Στο βάθος βλέπουμε δύο κάθετες οπές που εξυπηρετούν στη δίοδο των καλωδίων που αφορούν τους σκληρούς δίσκους. Επίσης βλέπουμε τρύπες για την ασφάλιση των σκληρών δίσκων με μία βίδα σε κάθε έναν, αν το επιθυμείτε. Το πάνω cage είναι ίδιας κατασκευής με το κάτω, εκτός ότι είναι αφαιρούμενο και έχει χωρητικότητα τεσσάρων θέσεων. Ψύχεται από τον προεγκατεστημένο ανεμιστήρα της πρόσοψης. Όσον αφορά τις τρεις θέσεις για συσκευές 5,25", οι δύο πάνω είναι ελεύθερες και εξοπλισμένες με tool-free μηχανισμούς, ενώ η κάτω είναι κατειλημμένη από το External SATA X-Dock το οποίο είναι στερεωμένο με βίδες. Εδώ βλέπετε την πλακέτα στο πίσω μέρος του SATA X-Dock η οποία έχει μια υποδοχή για βύσμα molex που θα τροφοδοτήσει το κύκλωμα και τον δίσκο που δέχεται η συσκευή καθώς και μία υποδοχή SATA για τη σύνδεση του δίσκου. Η βάση του τροφοδοτικού διαθέτει χονδρά λαστιχένια ποδαράκια για την απόσβεση των κραδασμών. Τα επτά expansion slots του κουτιού έχουν καλύμματα που δεν είναι διάτρητα και στερεώνονται με μαύρες χειρόβιδες. Εδώ βλέπετε τον έναν από τους δύο ανεμιστήρες του κουτιού για τους οποίους μπορέσαμε μόνο να βρούμε ότι λειτουργούν στις 800 στροφές ανά λεπτό (μέγιστες περιστροφές), είναι σχεδόν αθόρυβοι και έχουν χαμηλή ροή αέρα. Δυστυχώς η Cooler Master δεν αναφέρει περισσότερα χαρακτηριστικά γι αυτούς για να μπορέσουμε κι εμείς να είμαστε πιο αναλυτικοί και ακριβείς. To CPU cutout είναι τετράγωνο με πλευρά 13 εκατοστά ενώ από πάνω του διακρίνουμε δύο ακόμη οπές για τη δρομολόγηση των καλωδίων. Η οροφή εσωτερικά είναι το ίδιο απλή και λιτή όσο και εξωτερικά. Ξεχωρίζει μια πλαστική πιάστρα για τα καλώδια του control panel του κουτιού που ανοίγει και κλείνει και μπορεί να εξυπηρετήσει γενικά στην ταχτοποίηση των καλωδίων. Στη δεξιά φωτογραφία βλέπουμε από κοντά τις κάθετες οπές που έχουν προβλεφθεί για τα καλώδια των σκληρών δίσκων του κάτω cage. Και τελειώνουμε την περιήγηση σε αυτή την πλευρά με ένα κοντινό που δείχνει το μεγάλο πάχος ενός από τα λαστιχένια ποδαράκια που αποσβένουν τους κραδασμούς του τροφοδοτικού. Αφαιρούμε τώρα το δεξί πλαϊνό για να αποκτήσουμε πρόσβαση στην άλλη πλευρά του εσωτερικού του κουτιού, εκεί που γίνεται το cable management. Αρχικά βλέπουμε ότι και αυτό το πλαϊνό καλύπτεται από ηχομονωτικό υλικό, λείας όμως διαμόρφωσης, καθώς πρέπει να επιτρέπει και την τακτοποίηση των καλωδίων. Στο πίσω μέρος της μητρικής όλα μοιάζουν καλά, εκ πρώτης όψεως, και μετράμε 8 θέσεις για το δέσιμο των καλωδίων. Το κάτω cage δίσκων δεν έχει να επιδείξει κάτι από το πίσω μέρος, ενώ στο πάνω βλέπουμε τις τέσσερις μαύρες βίδες που το ασφαλίζουν. Αν θέλετε να το αφαιρέσετε, πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν αυτές οι βίδες και μετά, από την άλλη πλευρά, να πιέσετε τα πλαστικά αυτάκια που το απασφαλίζουν και τα το τραβήξετε έξω. Οι θέσεις για συσκευές 5,25 δεν έχουν κάτι ιδιαίτερο από αυτήν την πλευρά, ενώ παρατηρούμε ότι τα ανοίγματα διέλευσης των καλωδίων έχουν διπλώματα της λαμαρίνας περιφερικά που θα προστατέψουν τα καλώδια και τα δάχτυλά σας από φθορά. Τα ίδια διπλώματα διαθέτει και το CPU cutout. Το πίσω μέρος του Cooler Master Silencio 550 χωρίζεται κάθετα από μία στρογγυλεμένη διαμόρφωση της λαμαρίνας που δεν επιτρέπει τη διέλευση των καλωδίων από το εμπρός στο πίσω μέρος του κουτιού παρά μόνο από τα κατώτερα 3,4 εκατοστά του, στα οποία και απουσιάζει. Αυτό θα πρέπει να το λάβουμε υπ' όψιν στο cable management καθώς ενδέχεται να προκαλέσει προβλήματα. Και μια και μιλάμε για cable management, ο χώρος για να το κάνετε φτάνει τα 2,6 εκατοστά. Αρκετά γενναιόδωρος. Αυτά για το εσωτερικό του κουτιού. Θέλετε να πάμε τώρα να δούμε και μερικές λεπτομέρειες; Ακολουθήστε μας στην επόμενη σελίδα. Εις βάθος Ξεκινάμε την εις βάθος περιήγηση του Cooler Master Silencio 550 από το πάνω cage δίσκων που αφαιρέσαμε με τον τρόπο που σας περιγράψαμε. Στην πάνω και κάτω επιφάνειά του έχει πλαστικούς οδηγούς που εξασφαλίζουν την εύκολη κύλιση κατά την εισαγωγή και εξαγωγή, χωρίς τραυματισμό της βαφής. Εδώ βλέπετε τη θέση που εγκατέλειψε το πάνω cage δίσκων, με τον προεγκατεστημένο ανεμιστήρα. Είναι σαφές ότι στο Cooler Master Silencio 550 οι ανεμιστήρες της πρόσοψης βρίσκονται στο εσωτερικό του κουτιού, πράγμα λογικό ένεκα της διαμόρφωσης του φίλτρου της πρόσοψης. Στη δεξιά φωτογραφία βλέπετε το SATA X-Dock που έχουμε αφαιρέσει από το κουτί για να το δούμε καλύτερα. Και όταν λέμε καλύτερα, το εννοούμε. Γι αυτό παρουσιάζουμε και την πλακέτα του, που είναι και όλη η ουσία, πρώτα εσωτερικά, που φέρει βύσμα SATA 7+15 pin, δηλαδή για δεδομένα και τροφοδοσία, δύο σε ένα, στην κατάλληλη θέση ώστε να κουμπώνει αυτόματα ο δίσκος με την εισαγωγή του στη συσκευή. Εξωτερικά είπαμε ήδη τι περιλαμβάνει, απλά εδώ σας το δείχνουμε καλύτερα και με περισσότερη άνεση. Στη συνέχεια αφαιρέσαμε την πρόσοψη, αλλά συναντήσαμε ένα εμπόδιο. Ένα καλώδιο από το control panel του κουτιού είναι βιδωμένο στο μεταλλικό σασί για γείωση και δεν επιτρέπει την πλήρη απομάκρυνση του πλαστικού της πρόσοψης. Εξ' άλλου και όλα τα υπόλοιπα καλώδια πρέπει να ακολουθήσουν την πλαστική πρόσοψη, αφού το control panel είναι βιδωμένο πάνω της. Ορίστε λοιπόν η πρόσοψη ξαπλωμένη, με όλα τα καλώδια να φεύγουν από πάνω της. Η πρόσοψη ασφαλίζει με έξι πλαστικά κλιπς ενώ η πόρτα μένει κλειστή με τη βοήθεια στρατηγικά τοποθετημένων μαγνητών. Ορίστε το εσωτερικό του control panel που αποτελείται από μπουτόν, LEDS και μια πλακέτα με το IO κομμάτι συμπεριλαμβανομένου του SD Card Reader. Παρακάτω μπορείτε να δείτε την ποιότητα της πλακέτας, των μπουτόν και των βυσμάτων που εμείς κρίναμε ως αρκετά καλή. Χορτάσατε λεπτομέρειες; Θέλετε να δείτε το σύστημά μας εγκατεστημένο στο Cooler Master Silencio 550; Ακολουθήστε μας στην επόμενη σελίδα. Εγκατάσταση συστήματος Δανειστήκαμε το σύστημα δοκιμών της karmen1983 για να διατηρήσουμε την ίδια βάση δεδομένων στις δοκιμές. Το σύστημα λοιπόν είναι το εξής: Σύστημα Δοκιμής Επεξεργαστής Intel i7 920 Μητρική Κάρτα Foxconn X58 Flaming Blade Μνήμες Mushkin Redline 3x2GB Ψύκτρα Xigmatek Gaia SSD OCZ Agility Σκληρος Δίσκος Samsung f3 Spinpoint 1TB Κάρτα Γραφικών Asus 6850 Direct CU Τροφοδοτικό Cooler Master V650 Η μόνη διαφορά είναι στο τροφοδοτικό, αλλά μια και πρόκειται για δύο πρακτικά αθόρυβα τροφοδοτικά και η είσοδος και έξοδος αέρα τους δεν επηρεάζει τη θερμοκρασία μέσα στο κουτί, δε θα δούμε κάποια διαφορά στις μετρήσεις λόγω αυτής της αλλαγής. Ξεκινάμε λοιπόν με τον tool free μηχανισμό για την τοποθέτηση των σκληρών δίσκων, που είναι ιδιαίτερα απλός και κλασσικός. Έχουμε τοποθετήσει από έναν τόσο στην υποδοχή των δύο SSD (όπου έχουμε βιδώσει έναν SSD) όσο και σε ένα σκληρό δίσκο 3,5". Εννοείται ότι πριν τοποθετηθούν τα παραπάνω στα cages, θα πρέπει να τους χαρίσουμε από έναν ακόμη μηχανισμό για την άλλη τους πλευρά. Ιδού το σύστημα τοποθετημένο. Οφείλουμε να πούμε ότι δε συναντήσαμε κανένα πρόβλημα κατά την τοποθέτηση του hardware και όλα λειτούργησαν υποδειγματικά. Το μέγιστο ύψος ψύκτρας της CPU που μετρήθηκε να χωράει στο Cooler Master Silencio 550 βρέθηκε να είναι 15,9 εκατοστά, ξύνοντας την ηχομόνωση του πλαϊνού. Το μήκος της VGA που χωράει στο κουτί εξαρτάται από τη διαμόρφωση του άνω HDD cage. Έτσι, αυτό μπορεί να είναι 27,5 εκατοστά με το άνω HDD cage, 40 εκατοστά χωρίς το άνω HDD cage και 42,5 εκατοστά αν εκτός από το cage αφαιρέσουμε και τον προεγκατεστημένο ανεμιστήρα της πρόσοψης. Οι οπές για τη διέλευση των καλωδίων μπορεί να είναι στενές, αλλά δε μας δημιούργησαν πρόβλημα. Θα θέλαμε όμως και μια οπή πιο κοντά στο κάτω μέρος της μητρικής. Ο σκληρός δίσκος και ο SSD τοποθετήθηκαν στα cages με τους tool free μηχανισμούς, χωρίς πρόβλημα. Βέβαια ο SSD έπρεπε πρώτα να βιδωθεί στο σχετικό bracket, οπότε όχι ακριβώς tool free... To cable management έγινε χωρίς προβλήματα και το CPU cutout λειτούργησε υποδειγματικά. Κάπως έτσι τελειώσαμε και με την τοποθέτηση του συστήματος. Τι λέτε, να το ανάψουμε να δούμε πώς θα τα πάει μέσα στο Cooler Master Silencio 550; Μέτρηση θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Το ανάψαμε λοιπόν! Για να δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Cooler Master Silencio 550. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.13.0.0 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος τα βατράχια του TheLab.gr μας διαβεβαίωσαν ότι η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Στις θερμοκρασίες το Cooler Master Silencio 550 δεν τα πήγε καλά, καθώς οι προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες είναι χαμηλής παροχής αέρα, ενώ παρέμεινε αρκετά ήσυχο. Στην ψύξη του επεξεργαστή είχε από τις χειρότερες επιδόσεις που έχουμε δει. Το πάνω cage των σκληρών δίσκων θα έπρεπε να έχει καλό αερισμό, λόγω της άμεσης επαφής με τον προεγκατεστημένο ανεμιστήρα εισαγωγής αέρα της πρόσοψης. Εν τούτοις, η πολύ χαμηλή ροή του προεγκατεστημένου ανεμιστήρα δεν παρείχε επαρκή ψύξη. Στην ψύξη της VGA το Cooler Master Silencio 550 δεν τα πήγε καλύτερα από ότι στον επεξεργαστή. Τα αποτελέσματα που πήραμε σε idle κατάσταση ακολουθούν. Παρακάτω βλέπουμε τα αποτελέσματα κατά το Load του συστήματος. Είναι εμφανές ότι το Cooler Master Silencio 550 δεν είναι κατάλληλο για να φιλοξενήσει τον καυτό 920. Είναι σαφέστατα σχεδιασμένο και κατασκευασμένο για δροσερότερα συστήματα χαμηλότερων επιδόσεων. Το πορτάκι της πρόσοψης που πνίγει την εισαγωγή αέρα από μπροστά και οι ανεπαρκείς οπές στα πλαϊνά της πρόσοψης, σε συνδυασμό με τον αναιμικό ανεμιστήρα δίνουν εύκολα την εξήγηση για τα φαινόμενα που παρατηρούμε. Εμείς όμως, σαδιστικά το πήγαμε λίγο παραπέρα και το σύστημα υπερχρονίστηκε. Ο επεξεργαστής μας ανέβηκε στα 4GHz και μάλιστα για να αυξήσουμε και άλλο την εκλυόμενη θερμότητά του, ανεβάσαμε το VCore. Βέβαια, το κρατήσαμε μέσα στα όρια που δίνει η Intel. Εδώ το Cooler Master Silencio 550 κατέθεσε τα όπλα και το σύστημά μας έσβησε από θερμική προστασία μόλις προσπαθήσαμε να το δοκιμάσουμε υπό φορτίο. Έτσι δεν έχουμε καν να σας δείξουμε σχετικά διαγράμματα. Επιβεβαιώνουμε για μία ακόμη φορά λοιπόν ότι το Cooler Master Silencio 550 δεν είναι φτιαγμένο για να φιλοξενήσει ενεργοβόρα συστήματα επιδόσεων. Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί ήταν ιδιαίτερα αθόρυβο με το στάνταρ προφίλ στο BIOS που χρησιμοποιούμε σε όλα μας τα reviews με ελάχιστο ποσοστό στη Smart fan λειτουργία το 20% και μέγιστο το 90%. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 33,6dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. Παρατηρούμε ότι το κουτί είναι εξαιρετικά αθόρυβο σε idle κατάσταση αλλά γίνεται δυσανάλογα θορυβώδες υπό φορτίο. Η εξήγηση είναι απλή. Λόγω του περιορισμένου αερισμού, η κάρτα γραφικών μας ανέβασε θερμοκρασία 81 βαθμών Κελσίου και αντίστοιχα ανέβηκαν και οι στροφές του ανεμιστήρα της. Οι ηχομονώσεις του Cooler Master Silencio 550 έπνιξαν ένα μεγάλο μέρος του εκλυόμενου θορύβου αλλά φυσικά όχι όλο. Ούτε καυτές κάρτες γραφικών στο Cooler Master Silencio 550 λοιπόν, αν θέλετε να παραμείνει ήσυχο. Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε αρκετά αρνητική πίεση που γινόταν λιγότερο αρνητική οταν ανοίγαμε το πορτάκι της πρόσοψης επιτρέποντας στον ανεμιστήρα εισαγωγής αέρα να αναπνεύσει καλύτερα. Ο Απολογισμός Πριν προχωρήσουμε στον απολογισμό, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την karmen1983, με τη μεθοδολογία και τον εξοπλισμό της οποίας έγινε το σημερινό review. Και τώρα, η ώρα του απολογισμού! Σας είπαμε από την αρχή ότι το Cooler Master Silencio 550 είναι ένα κουτί ειδικών αποστολών και ως τέτοιο θα το κρίνουμε. Το ότι εμείς πήγαμε και βάλαμε μέσα ένα σύστημα που ήταν μακράν πέρα από τις δυνατότητες του κουτιού για να το ψύξει, δε σημαίνει ότι το Cooler Master Silencio 550 δεν είναι ένα καλό κουτί, απλά ότι είναι ακατάλληλο για τέτοια συστήματα. Αν λοιπόν θέλετε να φιλοξενήσετε ένα σύστημα γραφείου, έναν υπολογιστή για σερφάρισμα στο διαδίκτυο ή για σχολικές εργασίες ή ακόμη και για να βλέπετε ταινίες και να ακούτε τη μουσική σας, το Cooler Master Silencio 550 μπορεί να σας εξυπηρετήσει και μπορεί να το κάνει με χάρη, διακριτικότητα και ησυχία. Αν ζητάτε λαμπάκια, κουμπάκια, παράθυρα, και τον αέρα να ρέει άφθονος για να ψύξει το υπερχρονισμένο gaming rig σας, θα σας λέγαμε να κοιτάξετε αλλού. Τη στιγμή που γράφεται αυτό το review, και οι τρεις διαθέσιμες εκδόσεις του Cooler Master Silencio 550 κοστίζουν 83,90 €, συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α. Η τιμή, θα λέγαμε, ότι είναι καλή για αυτά που προσφέρει αν και στην τιμή αυτή θα επιθυμούσαμε και μερικά grommets στις οπές για το cable management που θα ολοκλήρωναν την premium αίσθηση του κουτιού. Όμως με την ευκαιρία της παρουσίασης και για αυτή την εβδομάδα και μόνο (13-18/10), η Cooler Master σας προσφέρει μέσω επιλεγμένων καταστημάτων, τοCooler Master Silencio 550 σε προσφορά στα 50 €! Ας συνοψίσουμε τα θετικά και τα αρνητικά του Cooler Master Silencio 550: Πλεονεκτήματα + Ιδιαίτερα ήσυχο + Ηχομονωτικά υλικά + Καλή ποιότητα κατασκευής + Premium εμφάνιση + Άνετη εγκατάσταση Hardware + Χωράει οποιαδήποτε VGA + Tool Free μηχανισμοί Μειονεκτήματα - Μικρές οπές για το Cable management - Απουσία των grommets από τις οπές του cable management - Κακές θερμοκρασίες με τους προεγκατεστημένους ανεμιστήρες σε ισχυρά συστήματα Με βάση όλα τα παραπάνω, η βαθμολογία του Cooler Master Silencio 550 είναι:  theLAB.gr Ευχαριστούμε την Cooler Master Hellas για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής! Πολύμερος Αχανιώτης 13/10/2014