astrolabos

Πεινα colaντα ftw

Τσεκούρι και φωτιά στην Microsoft για αυτό που έκανε

Δε θα προλάβεις να πεις δεύτερη

...δευτερόλεπτα

Σουρωτήρι

Έπεσε πάνω στη κολώνα του σπιτιού;

Οι αρχαίοι Ρωμαίοι ήταν δεξιοτέχνες της μηχανικής, κατασκευάζοντας τεράστια δίκτυα δρόμων, υδραγωγείων, λιμανιών και ογκωδών κτιρίων, τα ερείπια των οποίων σώζονται για περισσότερο από δύο χιλιετίες. Πολλές από αυτές τις κατασκευές χτίστηκαν με σκυρόδεμα: το φημισμένο Πάνθεον της Ρώμης, το οποίο έχει τον μεγαλύτερο θόλο από μη οπλισμένο σκυρόδεμα στον κόσμο και εγκαινιάστηκε το 128 μ.Χ., είναι ακόμα άθικτο και ορισμένα αρχαία ρωμαϊκά υδραγωγεία εξακολουθούν να παρέχουν νερό στη Ρώμη σήμερα. Εν τω μεταξύ, πολλές σύγχρονες κατασκευές από σκυρόδεμα έχουν καταρρεύσει μετά από μερικές δεκαετίες. Οι ερευνητές πέρασαν δεκαετίες προσπαθώντας να ανακαλύψουν το μυστικό αυτού του υπερανθεκτικού αρχαίου δομικού υλικού, ιδιαίτερα σε κατασκευές που άντεξαν ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες, όπως αποβάθρες, υπονόμους και θαλάσσια τοιχώματα ή σε σεισμικά ενεργές τοποθεσίες. Τώρα, μια ομάδα ερευνητών από το MIT, το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και εργαστήρια στην Ιταλία και την Ελβετία, έχει σημειώσει πρόοδο σε αυτόν τον τομέα, ανακαλύπτοντας αρχαίες στρατηγικές κατασκευής σκυροδέματος που ενσωματώνουν πολλές βασικές λειτουργίες αυτο-ίασης. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Science Advances, σε μια εργασία του καθηγητή Πολιτικής και Περιβαλλοντικής Μηχανικής του MIT Admir Masic, της πρώην διδακτορικής φοιτήτριας Linda Seymour ’14, PhD ’21, και τεσσάρων άλλων. Για πολλά χρόνια, οι ερευνητές υπέθεταν ότι το κλειδί για την ανθεκτικότητα του αρχαίου σκυροδέματος βασιζόταν σε ένα συστατικό: ποζολανικό (pozzolanic) υλικό όπως ηφαιστειακή τέφρα από την περιοχή Pozzuoli, στον κόλπο της Νάπολης. Αυτό το συγκεκριμένο είδος στάχτης στάλθηκε σε όλη την τεράστια Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία για να χρησιμοποιηθεί στις κατασκευές και περιγράφηκε ως βασικό συστατικό για το σκυρόδεμα σε μαρτυρίες από αρχιτέκτονες και ιστορικούς εκείνης της εποχής. Με πιο προσεκτική εξέταση, αυτά τα αρχαία δείγματα περιέχουν επίσης μικρά, διακριτικά, φωτεινά λευκά ορυκτά χαρακτηριστικά σε κλίμακα χιλιοστών, τα οποία έχουν αναγνωριστεί από καιρό ως πανταχού παρόν συστατικό των ρωμαϊκών σκυροδέματος. Αυτά τα λευκά κομμάτια, που συχνά αναφέρονται ως "κλάστες ασβέστη" (lime clasts), προέρχονται από ασβέστη, ένα άλλο βασικό συστατικό του αρχαίου μίγματος σκυροδέματος. «Από τότε που άρχισα να δουλεύω με αρχαίο ρωμαϊκό σκυρόδεμα, πάντα με γοήτευαν αυτά τα χαρακτηριστικά», λέει ο Masic. «Αυτά δεν βρίσκονται σε σύγχρονα σκευάσματα σκυροδέματος, οπότε γιατί υπάρχουν σε αυτά τα αρχαία υλικά;» Τα δεδομένα που προηγουμένως αγνοούνταν ως απλώς απόδειξη ατημέλητων πρακτικών ανάμειξης ή κακής ποιότητας πρώτων υλών, στη νέα μελέτη υποδηλώνεται ότι αυτοί οι μικροσκοπικοί lime clasts έδωσαν στο σκυρόδεμα μια προηγουμένως μη αναγνωρισμένη ικανότητα αυτο-θεραπείας. «Η ιδέα ότι η παρουσία αυτών των lime clasts αποδόθηκε απλώς στον ελλιπή έλεγχο ποιότητας πάντα με ενοχλούσε», λέει ο Masic. «Εάν οι Ρωμαίοι κατέβαλαν τόση προσπάθεια για να φτιάξουν ένα εξαιρετικό δομικό υλικό, ακολουθώντας όλες τις λεπτομερείς συνταγές που είχαν βελτιστοποιηθεί κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων, γιατί θα έκαναν τόσο λίγη προσπάθεια για να εξασφαλίσουν την παραγωγή ενός καλά αναμεμειγμένου τελικού προϊόντος; Πρέπει να υπάρχουν περισσότερα σε αυτή την ιστορία». Μετά τον περαιτέρω χαρακτηρισμό αυτών των lime clasts, χρησιμοποιώντας τεχνικές απεικόνισης υψηλής ανάλυσης και χημικής χαρτογράφησης που πρωτοστάτησαν στο ερευνητικό εργαστήριο του Masic, οι ερευνητές απέκτησαν νέες γνώσεις σχετικά με την πιθανή λειτουργικότητα αυτών. Ιστορικά, είχε θεωρηθεί ότι όταν ο ασβέστης ενσωματώθηκε στο ρωμαϊκό σκυρόδεμα, αρχικά συνδυάστηκε με νερό για να σχηματίσει ένα εξαιρετικά αντιδραστικό υλικό που μοιάζει με πάστα, σε μια διαδικασία γνωστή ως slaking. Αλλά αυτή η διαδικασία από μόνη της δεν θα μπορούσε να εξηγήσει την παρουσία των lime clasts. Ο Masic αναρωτήθηκε: «Ήταν δυνατό οι Ρωμαίοι να χρησιμοποιούσαν όντως τον ασβέστη στην πιο δραστική του μορφή, που είναι γνωστός ως quicklime;» Μελετώντας δείγματα αυτού του αρχαίου σκυροδέματος, αυτός και η ομάδα του διαπίστωσαν ότι τα λευκά εγκλείσματα ήταν, πράγματι, κατασκευασμένα από διάφορες μορφές ανθρακικού ασβεστίου. Και η φασματοσκοπική εξέταση παρείχε ενδείξεις ότι είχαν σχηματιστεί σε ακραίες θερμοκρασίες, όπως θα αναμενόταν από την εξώθερμη αντίδραση που παρήχθη με τη χρήση ασβέστη (quicklime) αντί, ή επιπλέον, του σβησμένου ασβέστη (slaked lime) στο μείγμα. Η καυτή μίξη, συμπέρανε τώρα η ομάδα, ήταν στην πραγματικότητα το κλειδί για την εξαιρετικά ανθεκτική φύση του σκυροδέματος. «Τα οφέλη της ζεστής ανάμειξης είναι διπλά», λέει ο Masic. «Πρώτον, όταν το συνολικό σκυρόδεμα θερμαίνεται σε υψηλές θερμοκρασίες, επιτρέπει χημικές ουσίες που δεν είναι δυνατές εάν χρησιμοποιούσατε μόνο σβησμένο ασβέστη, παράγοντας ενώσεις που σχετίζονται με υψηλή θερμοκρασία που διαφορετικά δεν θα σχηματίζονταν. Δεύτερον, αυτή η αυξημένη θερμοκρασία μειώνει σημαντικά τους χρόνους σκλήρυνσης και πήξης, καθώς όλες οι αντιδράσεις επιταχύνονται, επιτρέποντας πολύ πιο γρήγορη κατασκευή». Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας θερμής ανάμειξης, οι κλάσεις ασβέστη (lime clasts) αναπτύσσουν μια χαρακτηριστικά εύθραυστη νανοσωματιδιακή αρχιτεκτονική, δημιουργώντας μια εύκολα διαλυτή και αντιδραστική πηγή ασβεστίου, η οποία, όπως πρότεινε η ομάδα, θα μπορούσε να προσφέρει μια κρίσιμη λειτουργία αυτο-ίασης. Μόλις αρχίσουν να σχηματίζονται μικροσκοπικές ρωγμές μέσα στο σκυρόδεμα, μπορούν κατά προτίμηση να ταξιδεύουν μέσα από τις ασβεστοκλάστες υψηλής επιφάνειας. Αυτό το υλικό μπορεί στη συνέχεια να αντιδράσει με το νερό, δημιουργώντας ένα κορεσμένο με ασβέστιο διάλυμα, το οποίο μπορεί να ανακρυσταλλωθεί ως ανθρακικό ασβέστιο και γρήγορα να γεμίσει τη ρωγμή ή αντιδράσει με ποζολανικά υλικά για να ενισχύσει περαιτέρω το σύνθετο υλικό. Αυτές οι αντιδράσεις γίνονται αυθόρμητα και ως εκ τούτου θεραπεύουν αυτόματα τις ρωγμές πριν εξαπλωθούν. Προηγούμενη υποστήριξη αυτής της υπόθεσης βρέθηκε μέσω της εξέτασης άλλων δειγμάτων ρωμαϊκού σκυροδέματος που εμφάνιζαν ρωγμές γεμάτες με ασβεστίτη. Για να αποδείξει ότι αυτός ήταν πράγματι ο μηχανισμός που ευθύνεται για την ανθεκτικότητα του ρωμαϊκού σκυροδέματος, η ομάδα παρήγαγε δείγματα θερμού αναμεμειγμένου σκυροδέματος που ενσωμάτωσαν τόσο αρχαία όσο και σύγχρονα σκευάσματα, δημιούργησαν σκόπιμα ρωγμές και στη συνέχεια έριξαν νερό μέσα από τις ρωγμές. Μέσα σε δύο εβδομάδες οι ρωγμές είχαν επουλωθεί πλήρως και το νερό δεν μπορούσε πλέον να ρεύσει. Ένα πανομοιότυπο κομμάτι σκυροδέματος κατασκευασμένο χωρίς άσβεστο δεν επουλώθηκε ποτέ και το νερό απλώς συνέχισε να ρέει μέσα από το δείγμα. Ως αποτέλεσμα αυτών των επιτυχημένων δοκιμών, η ομάδα εργάζεται για την εμπορευματοποίηση αυτού του τροποποιημένου υλικού τσιμέντου. «Είναι συναρπαστικό να σκεφτόμαστε πώς αυτές οι πιο ανθεκτικές συνθέσεις σκυροδέματος θα μπορούσαν να επεκτείνουν όχι μόνο τη διάρκεια ζωής αυτών των υλικών, αλλά και πώς θα μπορούσαν να βελτιώσουν την ανθεκτικότητα των σκευασμάτων σκυροδέματος που εκτυπώνονται με 3D τεχνικές», λέει ο Masic. Μέσω της εκτεταμένης λειτουργικής διάρκειας ζωής και της ανάπτυξης μορφών σκυροδέματος ελαφρύτερου βάρους, ελπίζει ότι αυτές οι προσπάθειες θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της παραγωγής τσιμέντου, η οποία επί του παρόντος ευθύνεται για περίπου το 8% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Μαζί με άλλα νέα σκευάσματα, όπως το σκυρόδεμα που μπορεί πραγματικά να απορροφήσει διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα, μια άλλη τρέχουσα ερευνητική εστίαση του εργαστηρίου Masic, αυτές οι βελτιώσεις θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μείωση του παγκόσμιου αντίκτυπου του σκυροδέματος στο κλίμα. Η ερευνητική ομάδα περιλαμβάνει την Janille Maragh από το MIT, τον Paolo Sabatini από το DMAT στην Ιταλία, τον Michel Di Tommaso από το Instituto Meccanica dei Materiali στην Ελβετία και τον James Weaver στο Wyss Institute for Biologically Inspired Engineering στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Οι εργασίες πραγματοποιήθηκαν με τη βοήθεια του Αρχαιολογικού Μουσείου του Priverno στην Ιταλία. Πηγή: MIT News

Αν σκοπεύεις να επενδύσεις πάνω από 4 μήνες για ένα παιχνίδι, τότε δεν συμφέρει το συνδρομητικό μοντέλο

200mbps για να γράφεις καλημέρες;