Seafalco

Να σου πω, το θέμα δεν με έχει απασχολήσει τελευταία κι έτσι δεν ξέρω να σου πω, μπορώ να ρωτήσω όμως και ίσως σου έχω νέα μετά από κανα δυο μέρες!

Δυστυχώς το θέμα που βάζεις δεν δέχεται φτηνές απαντήσεις, γιατί η φτήνια πληρώνεται σε άλλα επίπεδα (πήγαινε πάλι , ξαναρύθμισε κλπ κλπ) αρκετά ακριβότερα! Αν δεν κοιτάει λόγω κόστους σε FLUKE μπορεί να δει σε Yokogawa http://www.ebay.co.uk/itm/201381557611 http://priniotakiselectronics.gr/index.php?route=product/product&path=65&product_id=176 Αλλά δε βλέπω να έχει ιδιαίτερη διαφορά (από Ελλάδα εννοώ) . Μια ιδέα θα ήταν ένα όργανο πηγή σαν αυτά : https://www.amazon.com/Extech-412440-S-Calibration-Source-Checker/dp/B000NI2BOC και υπάρχουν και τα τσινουά (και άλλα Ανατολικά) βέβαια, αλλά εκεί προχωράς με δική σου ευθύνη ! http://www.aliexpress.com/store/product/DC-Current-Source-0-20mA-Process-Loop-Calibrator-True-RMS-Multimeter-DCA-0-05-Accuracy-2in1/917544_729664283.html http://www.indiamart.com/visma/process-calibrator.html Επόμενη λύση για θαρραλέους . . . . τα μεταχειρισμένα Με λίγα λόγια . . . . . .θέλει ποοολύ ψάξιμο!

Επειδή μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις και για να μην υπάρχει παρανόηση . . . Η Αγάπη πρέπει να θέλει μια ντίζα αυτού του είδους: Οι 290 είναι κρίσιμο μέγεθος, δεν κάνουν οι 30 μοίρες που έχουν τα Μετρικά τραπεζοειδή σπειρώματα! https://en.wikipedia.org/wiki/Trapezoidal_thread_forms Είναι ειδική βίδα /ντίζα με Imperial τραπεζοειδές σπείρωμα (ACME) για κίνηση μηχανισμών σε εργαλειομηχανές και άλλες εφαρμογές όπως είναι αυτή που την ενδιαφέρει (3D printer) Το πρόβλημα είναι στη διάσταση και. . . εδώ είναι που σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα !

Σίγουρα οι εταιρίες θα κάνουν το παιχνίδι τους, αλλά σε βάθος χρόνου, εμείς θα είμαστε οι ωφελημένοι! Αντί άλλου επιχειρήματος, θα παραθέσω κάτι για να γελάσουμε (ή να "θαυμάσουμε") : Ο πρώτος μου σκληρός δίσκος κόστιζε 80.000 δρχ και η χωρητικότητά του ήταν 40 Mbyte ! ! ! Στα σοβαρά όμως τώρα, μπορεί η παρεμβολή κάποιων τέτοιων υλικών μεταξύ κρύσταλλου CPU και CPU Heat Spreader, με την καλύτερη οριζόντια διασπορά της θερμοκρασίας που θα πετύχει, θα κάνει την επιφάνεια του καπακιού της CPU πιο αποτελεσματικό διασπορέα της θερμότητας. Θεαματικό αποτέλεσμα μπορεί να έρθει με την ενσωμάτωσή τους στα πτερύγια μιας αερόψυκτρας. Αλλά για την ώρα υπομονή και μιας και το έφερε η κουβέντα υπάρχει και το γραφένιο, που είναι πολύ πιο αποτελεσματικό. Τώρα διαβάζω ότι ψάχνονται με ψύκτρες με 3D μικροσχεδιασμό, και πρόσφατα για περίεγα ΤΙΜ που αποτελούνται από σκόνη πολύ λεπτού διαμερισμού (μερικά μικρά διάμετρος κόκκου). Αυτό που έχει σημασία είναι ότι δεν εγκαταλείπουν, ίσα - ίσα προσπαθούν και μάλιστα πολύ, σε ένα σωρό νέα πεδία έρευνας! Υπομονή λοιπόν !

Και μπράβο και σε σένα, γιατί είναι και στον άνθρωπο να "κερδίζει" τον άλλο! Αυτά δεν γίνονται "μονόπαντα", γιατί αν ήσουνα καμιά "γεροπαράξενη" θα ήθελε πολύ "ψυχή" να κρατάει αυτή τη στάση ο αξιέπαινος κ. Παυλάτος! 'Μεγειάαααααα!!!!!!

Ίσως είναι η ώρα της αναβίωσης του thread αυτού, καθώς υπάρχουν νέα για πρωτοποριακά υλικά στο χώρο της ψύξης. Παράδειγμα το νέο υλικό της Panasonic... Pyrolytic Graphite Sheet vs. Copper https://panasonicindustrial.wistia.com/medias/96iknknliz Θεαματικότατη η διαφορά στο πρόχειρο πείραμα (1'40") ! ! !

Εντάξει περιοριζόμενος στο χώρο των PC, μια χαρά δίκιο έχεις ! Αν και ξέρεις αυτό είναι μια αμφίδρομη διαδικασία (κατασκευστής- χρήστης) στην οποία η παρέμβαση του marketing είναι σημαντική αλλά όχι πάντα επιτυχής. Αν όμως πας στον επαγγελματικό χώρο (π.χ. Sanyo Denki, ADDA, EMBPapst, Delta για να αναφέρω αυτούς που μου έρχονται άμεσα στο μυαλό ) οι λύσεις είναι πάρα πολλές, έχουν όμως ένα κακό! Όλες κοιτάνε την απόδοση και βάζουν αυτή σαν κυρίαρχο, κυνηγάνε βέβαια και το θέμα του θορύβου (η EBMPapst έχει κάνει μάγια εδώ) , αλλά όπως και να το κάνουμε, όταν οι ανάγκες σου μιλάνε για στατική πίεση 1, 2 ή 5 Inch, κάπου το έχεις δεχτεί ότι αυτό που σου εξασφαλίζει αυτές τις επιδόσεις δεν θα το έχεις δίπλα σου! Επανερχόμενοι όμως στο θέμα των PC που μας ενδιαφέρει νομίζω ότι οι σχετικές κινήσεις είναι στα σπάργανα ακόμα και πράγματι η Silverstone και η Scythe αλλά και άλλοι έχουν κάνει κάποια προσπάθεια, ελπίζω η Silverstone που έχει κάνει και το πιο πρόσφατο βήμα να συνεχίσει την προσπάθεια! Αλλά και πάλι υπάρχει ένα θέμα που δεν το έχουν αντιμετωπίσει ακόμα -θα έρθει η ώρα του βέβαια- μιλάω για το σχεδιασμό ανεμιστήρων που δεν θα έχουν στόχο να παρέχουν πολύ μεγαλύτερο airflow και πίεση με θόρυβο ανάλογο του ανταγωνισμού, αλλά για ανεμιστήρες που θα έχουν ένα μέσο air flow και πίεση ανάλογη του ανταγωνισμού, αλλά αυτό θα το επιτυγχάνουν με πολύ λιγότερο θόρυβο ! Νομίζω ότι μιας και τα παραδείγματα από τον επαγγελματικό χώρο υπάρχουν σε αφθονία και οι δύο τομείς είναι ορθάνοιχτοι ακόμα στις εξελίξεις και ίσως μας περιμένουν ευχάριστες εκπλήξεις στο μέλλον !

LOL ! ! ! Λαγόσκυλο πρώτης διαλογής! Θα ξετρυπωνει το λαγό κανοντας ντου κατ' ευθείαν στο λαγούμι του !

Η σκέψη είναι πολύ λογική, και εφαρμόζεται στις περιπτώσεις όπου τα πράγματα είναι στενάχωρα και γύρω από την ψύκτρα δεν υπάρχει αρκετός χώρος για να κυκλοφορεί "δροσερός" αέρας (π.χ. συσκευές μικρού όγκου και μεγάλης ισχύος ) και πολλές φορές ο καλύτερος τρόπος ψύξης συνδέεται με την απομόνωση της ψύκτρας από τον περιβάλλοντα αέρα, και η ψύκτρα ρουφάει κατ' ευθείαν από έξω και βγάζει κατ' ευθείαν έξω. Στην περίπτωση όμως των δικών μας κουτιών, συνήθως υπάρχει ελεύθερος χώρος με πιο δροσερό αέρα γύρω από την ψύκτρα, οπότε με τον ισχυρότερο πίσω ανεμιστήρα (εφόσον η ψύκτρα έχει ανοιχτά πλευρά) μπορούμε να τον εκμεταλλευτούμε και αυτόν! Για την αναγκαιότητα του πίσω ανεμιστήρα. Πρός χάριν της πιο ολοκληρωμένης κουβέντας, ας δούμε το ζήτημα από την βάση του. Αν δούμε το σκαρίφημα που ακολουθεί : 1. Αν δεν υπάρχει πίσω ανεμιστήρας το ρεύμα αέρα που βγάζει η ψύκτρα (το οποίο έχει μορφή χοάνης) δεν κατορθώνει να βγεί όλο έξω από το κουτί. Ένα μέρος του (C) παγιδεύεται μέσα σε αυτό και δημιουργεί θερμικά βραχυκυκλώματα. Μοναδική εξαίρεση σε αυτό είναι να είναι ο πίσω ανεμιστήρας τόσο κοντά στην πίσω οπή και τόσο καλά ευθυγραμμισμένος με αυτήν, έτσι ώστε όλος ο αέρας τους να βγαίνει έξω από το κουτί . Αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο να συμβεί ! 2. Στην περίπτωση όμως που υπάρχει ανεμιστήρας στην πίσω πλευρά του κουτιού, αυτός δημιουργεί μια περιοχή χαμηλής πίεσης γύρω του. Αυτή η περιοχή έχει μορφή χοάνης, η οποία απορροφά τον αέρα και τον βγάζει έξω από το κουτί και έτσι δεν υπάρχουν θερμικά βραχυκυκλώματα. 3. Ποια είναι η σωστή ισορροπία μεταξύ ανεμιστήρων ψύκτρας και πίσω ανεμιστήρα του κουτιού. Επιστρέφοντας λοιπόν σε αυτό που ρώτησες πιο πάνω: Όλα είναι ζήτημα ισορροπιών, αλλά εδώ μεγάλη βοήθεια έχουμε αν συνυπολογίσουμε κάποιες παραμέτρους της κατάστασης. Α. Ο πίσω ανεμιστήρας δουλεύει σχεδόν "χωρίς" φορτίο" , δηλαδή δεν έχει μεγάλα εμπόδια και αντιστάσεις ούτε από την πλευρά εισόδου του , ούτε από την πλευρά εξόδου του (εντάξει υπάρχουν πολλές φορές αυτές οι κακοσχεδιασμένες σίτες , αλλά το αντιπαρέρχομαι για την ώρα! ) Β. Ο ανεμιστήρας της ψύκτρας αντίθετα έχει φορτίο και αντίσταση από τα πτερύγια της ψύκτρας. Γ. Συνεπώς ο πίσω ανεμιστήρας θα πιάνει περίπου τα ονομαστικά cfm του, ενώ αυτός της ψύκτρας θα υπολείπεται από αυτά. Έτσι αν ο ανεμιστήρας της ψύκτρας είναι ίδιος με αυτόν του κουτιού, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι ο ανεμιστήρας του κουτιού θα καταφέρνει να απορροφήσει όλο τον αέρα της ψύκτρας και να τον στείλει έξω από το κουτί ! Δ. Αυτό μας δίνει την δυνατότητα να παίξουμε λίγο -όπως λές και εσύ - μες τις διαστάσεις (πισω 140ρης) και να πετύχουμε ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα με μικρότερο θόρυβο ! Από εκεί και πέρα η καλύτερη τακτική είναι ένας πίσω ανεμιστήρας με αρκετά μεγάλη παροχή, ο οποίος θα στρέφεται σε κάποια ενδιάμεση ταχύτητα και αν χρειαστεί θα έχει τα περιθώρια να αυξήσει στροφές και αντιμετωπίσει με επιτυχία και μεγαλύτερες ποσότητες θερμού αέρα. Με άλλα λόγια να μπορεί να ακολουθήσει και να υπερκαλύψει την μεταβλητή παροχή του θερμού αέρα που βγάζει η ψύκτρα. Ε. Αν τώρα όμως, δεν έχουμε καλή επιλογή πίσω ανεμιστήρας (υπολείπεται πολύ σε σχέση με αυτόν της ψύκτρας) τότε δυστυχώς παρά την ύπαρξή του, η κατάσταση που θα έχουμε θα μοιάζει κάπως με αυτήν του κουτιού χωρίς ανεμιστήρα και συνεπώς θα πρέπει να τον αλλάξουμε με κάποιον ισχυρότερο ! {ΣΤ. Στην κουβέντα δεν βάλαμε τους επάνω ανεμιστήρες που ενδεχομένως υπάρχουν στο κουτί μας, από τους οποίους μπορούμε να πάρουμε μεγάλη βοήθεια στο θέμα της εξαγωγής του θερμού αέρα της ψύκτρας και της αποφυγής των θερμικών βραχυκυκλωμάτων. } Και πριν να κλείσω , ας ξαναπώ και εγώ κάτι που δεν "καταλαβαίνω" που δεν είναι άλλο -εν προκειμένω- από το γιατί οι κατασκευάστριες δεν έχουν δώσει βάρος στην κατασκευή ανεμιστήρων παχύτερων (π,χ 38mm) που θα τους έδιναν την δυνατότητα κατασκευής ανεμιστήρων με πολύ μεγαλύτερη παροχή , πίεση και -κερασάκι στη τούρτα- πιο αθόρυβους !

Καλημέρες ! Τους 140ρηδες της ARCTIC δεν τους έχω δει από κοντά, αλλά αν κρίνω από τους 120ρηδες που στις 1350 rpm έχουν 34,3 dB(A) / ,05m και πάρουμε υπόψη ότι ο 140ρης έχει μεγαλύτερη διάμετρο, και τις ίδιες στροφές, τότε τα ακροπτερύγιά του έχοντας μεγαλύτερη διάμετρο θα έχουν και μεγαλύτερη γραμμική ταχύτητα. Συνεπώς ενδεχομένως να κάνουν και περισσότερο θόρυβο και λέω ενδεχομένως γιατί η παροχή τους είναι η ίδια, πράγμα που σημαίνει ότι ο 140ρης έχει λίγο διαφορετικά σχεδιασμένη την φτερωτή του (λιγότερο έντονη κλίση στα πτερύγιά του) και μπορεί πράγματι να κάνει τον ίδιο θόρυβο με τον 120ρη. Αυτά βέβαια είναι υποθέσεις, μόνο η πραγματική μαρτυρία και μέτρηση δίνει αποτέλεσμα, και υπάρχει μία ακριβώς από πάνω, την οποία παρά την αναπόφευκτη υποκειμενικότητά της, δεν μπορείς να παραβλέψεις ! Άρα θα σου πρότεινα να κινηθείς με λίγο πιο σίγουρα βήματα και να τα δώσεις τα παραπάνω χρήματα, αν πάλι αυτό δεν "παίζει" με τίποτε , προσπάθησε μήπως τους ακούσεις κάπου, μην πάνε -τα έστω και λιγότερα- χρήματα των F14 "χαμένα" (αν και ποτέ ένας σχετικά ήσυχος ανεμιστήρας δεν πάει χαμένος ! )

Αυτό το: "Ανεμιστήρας υψηλού air flow, ο οποίος τοποθετημένος στην έξοδο μιας ψύκτρας, μπορεί να πετύχει υψηλό air flow", νομίζω ότι χρειάζεται λίγο κουβέντα ! Το βασικό πρόβλημα είναι η ροή του αέρα. Από τη στιγμή που έχουμε αποφασίσει ότι για να μεταφερθεί μια συγκεκριμένη ποσότητα θερμότητας από την ψύκτρα στον αέρα, απαιτείται τουλάχιστον Χ ροή, έχουμε λύσει το μισό πρόβλημα. Το άλλο μισό προκύπτει από την μορφή της ψύκτρας και την πυκνότητά της, πόση αντίσταση δηλαδή προβάλει στην ροή του αέρα! Μια σφιχτή ψύκτρα θα χρειαστεί έναν ανεμιστήρα που να μπορεί να αναπτύξει "στατική" πίεση αρκετή, έτσι ώστε να καταφέρει να περάσει την απαραίτητη ποσότητα του αέρα από αυτήν ! Αντίθετα μια πιο ελεύθερη ψύκτρα (με πιο αραιά φύλα), δεν απαιτεί έναν ανεμιστήρα με τόσο μεγάλη στατική πίεση . Αυτό είναι το ένα θέμα , το άλλο είναι ότι κατά κανόνα οι ανεμιστήρες των PC έχουν σχεδίαση προσανατολισμένη για να αντιμετωπίζει λίγο καλύτερα "φορτία" (αντίσταση στη ροή του αέρα) που μπαίνουν στην έξοδο του ανεμιστήρα (ο ανεμιστήρας σπρώχνει τον αέρα πάνω στην ψύκτρα, PUSH θέση δηλαδή). Ο ίδιος ανεμιστήρας αν τοποθετηθεί έτσι ώστε να ρουφάει τον αέρα μέσα από μια ψύκτρα (PULL θέση) εμφανίζει ελαφρά χαμηλότερη απόδοση. Αυτό το βλέπουμε εύκολα από τις δοκιμές στις ψύκτρες όπου η ψύκτρα με τον ανεμιστήρα σε PULL εμφανίζει συνήθως λίγο υψηλότερες θερμοκρασίες. Αν τα συνδυάσουμε αυτά -και εδώ πάντα κρίσιμο ρόλο παίζει και η δομή της ψύκτρας- έχουμε ότι: 1. Αν μπουν δυο ίδιοι ανεμιστήρες σε ένα PUSH-PULL σύστημα, τότε έχουμε μια Χ απόδοση. Αν όμως ο πίσω ανεμιστήρας, μπορεί να ρουφήξει μέσα από την ψύκτρα περισσότερο αέρα από αυτόν που καταφέρνει να βάζει ο εμπρός ανεμιστήρας σε αυτήν, τότε, ο πίσω ανεμιστήρας δημιουργεί μαι ευρύτερη περιοχή όπου επικρατεί χαμηλή πίεση, και αυτή η περιοχή αντλεί αέρα από όπου μπορεί και φυσικά μέσα από την ψύκτρα, αναγκάζοντας τον δροσερο αέρα που υπάρχει στα πλευρά της ψύκτρας, να μπει μέσα σε αυτήν και να της κατεβάσει και άλλο την θερμοκρασία. Προσοχή εδώ όμως , για να συμβούν αυτά, θα πρέπει η δομή της ψύκτρας να αφήνει ελεύθερα ανοίγματα στα πλευρά της ψύκτρας, να μην είναι δηλαδή η κατασκευή των πτερυγίων στο πλάι της κλειστή. Αν είναι κλειστά τα πλευρά, (ψύκτρες που έχουν την μορφή αεραγωγού) τότε δεν έχει και πολύ σημασία που θα τοποθετηθεί ο ισχυρότερος, αν βέβαια το τραβήξουμε από τα μαλιά, και πάλι η θέση PULL για τον ισχυρότερο -στο βαθμό που δεν υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στους ανεμιστήρες- θα πρέπει να είναι λίγο πιο πλεονεκτική, αλλά αυτό δεν το έχω δοκιμάσει, οπότε κρατάω κάποιες λογικές επιφυλάξεις ! Συνεπώς ο απλός διαχωρισμός των ανεμιστήρων σε υψηλής πίεσης και σε υψηλού air flow, είναι κάπως ανεπαρκής αν δεν συνυπολογίσουμε και την αντίσταση που προβάλει στην ροή αυτή, η ψύκτρα. Αν την συνυπολογίσουμε, αυτόματα βγαίνουν από το "παιχνίδι" οι ανεμιστήρες που μπορούν να πετύχουν υψηλό air flow, μόνο αν λειτουργούν χωρίς κανένα εμπόδιο (αυτοί που ονομάζονται συμβατικά σαν υψηλού air flow) και παραμένουν σε αυτό μόνο εκείνοι που μπορούν να αναπτύξουν μια αισθητή ροή αέρα, παρά τους περιορισμούς που βάζει μια ψύκτρα! (αυτοί που λέμε συμβατικά, ανεμιστήρες υψηλής στατικής πίεσης) Φυσικά υπάρχουν και οι ανεμιστήρες μεικτής σχεδίασης που αναπτύσσουν σε συνθήκες πραγματικά μεγάλης αντίστασης και περιορισμού, ροή αέρα τέτοια που κάνουν να "ντρέπονται" παρά πολλοί από τους ανεμιστήρες υψηλής ροής. Αλλά εδώ υπάρχει ένα λάκος στη φάβα, που λέγεται Θόρυβος ! Οπότε οι ενδεχόμενοι συνδυασμοί και ισορροπίες είναι πολλές και χαρά σε εμάς που έχουμε πολλές εναλλακτικές να παίζουμε !

Η σκέψη έχει σωστή βάση αλλά θέλει λίγο προσοχή εδώ! Ένα case fan μπορεί να βοηθήσει πολύ μια ψύκτρα στη λειτουργία της, αλλά δεν την βοηθάει με την λογική του push-pull τόσο, όσο κυρίως εξασφαλίζοντας τον περιορισμό ή και το μηδενισμό της ανακυκλοφορίας του ζεστού της αέρα από τον ανεμιστήρα της! Δηλαδή εμποδίζει την εκδήλωση ροών θερμικής βραχυκύκλωσης. Δες στο επόμενο σκαρίφημα: Ο ανεμιστήρας του αριστερού κουτιού έχει χαμηλότερο air flow από αυτό της ψύκτρας. Οπότε δεν μπορεί να απορροφήσει όλο τον θερμό αέρα που βγαίνει από αυτήν, με συνέπεια ένα μέρος από το θερμό αέρα, να στροβιλίζεται μέσα στο κουτί και τελικά να απορροφάται εκ νέου από τον ανεμιστήρα της ψύκτρας! Έτσι η ψύκτρα δεν τροφοδοτείται κατά "100%" με δροσερό αέρα! Στο δεξιό κουτί όμως, ο πίσω ανεμιστήρας του κουτιού είναι αρκετά ισχυρός και καταφέρνει να βγάζει από το κουτί σχεδόν όλη την ποσότητα του θερμού αέρα. Έτσι η ψύκτρα πιάνει καλύτερη απόδοση ! Για να λειτουργήσει ένα case fan κυρίως σαν ιδιότυπος PULL ανεμιστήρας , θα πρέπει να είναι πάρα πολύ κοντά στην έξοδο της ψύκτρας, πράγμα που μπορεί να συμβεί σε ψύκτρες μεγάλου μεγέθους. Εδώ παίζει και μια ιδέα αντικατάστασης του πίσω ανεμιστήρα του κουτιού, με κάποιον παχύτερο (35mm) που και πιο αθόρυβος θα είναι και πιο μεγάλο air flow θα έχει !

Καφεδάκι και συνέχεια . . . Για να λυθεί το πρόβλημα με το θόρυβο , αλλά και σε κάποιο βαθμό και το θέμα της επίδρασης του φίλτρου, μπορεί να γίνει μαι μικρή κατασκευή ενός πλαισίου σαν ανοιχτό τετράγωνο κουτί με διαστάσεις 140 χ140 χ 25. Στην επάνω του πλευρά θα κοπεί ένας κύκλος διαμέτρου 140 mm και η κάτω του πλευρά θα είναι ανοιχτή : Έτσι ο ανεμιστήρας θα μπορεί να αποροφήσει αέρα από μαι ελαφρώς μεγαλύτερη επιφάνεια με αποτέλεσμα να μειωθεί λίγο η επίδραση του φίλτρου. Βέβαια θα ήταν ακόμα καλύτερα να διετίθετο λίγο περισσότερος χώρος, αλλά τι να κάνουμε στην χειρότερη περίπτωση , ας μείνει η ιδέα για άλλη περίπτωση! Απλό δεν είναι αλλά δεν είναι και δύσκολο, θέλει κάποια εργαλεία βέβαια, και λίγο σχέδιο καθώς και προσεκτική κατασκευή, για να μην συντονίζεται και τρίζει ! ! ! Αυτά για την ώρα! Καλή ξεκούραση σε όλους !

Πω πω ! ! ! Χαμός έγινε ! Καλή η επιλογή, αλλά υπάρχει και η καλύτερη με μόλις 2 € παραπάνω : http://noctua.at/en/products/fan/nf-a14-pwm/specification Κάνει λιγότερο θόρυβο, έχει λίγο μεγαλύτερο air flow και στατική πίεση, καθώς και πιο ισχυρό μαγνήτη και μεταλλικό κέλυφος στο έδρανο! Αν το παλιό πλαίσιο είναι ίδιας μορφολογίας με το πλαίσιο του ανεμιστήρα , τότε δεν υπάρχει ανακυκλοφορία αέρα από το εσωτερικό του κουτιού, τραβάει μόνο απέξω, όπως λέει και ο Πέτρος. Έχει νόημα να κρατήσει το παλιό πλαίσιο λοιπόν, αλλά θα πρέπει να πάρουμε κάποια πράγματα υπόψη: 1.Το βοηθητικό πλαίσιο αλλοιώνει τη ροή του αέρα στην κρίσιμη περιοχή της περιμέτρου του πλαισίου του ανεμιστήρα, έτσι αυτός δεν μπορεί να απορροφήσει την ίδια ποσότητα αέρα που θα μπορούσε αν δεν υπήρχε το πλαίσιο, και αυτό οφείλεται αφενός στο ότι το πλαίσιο είναι της ίδια διαμέτρου με αυτό του ανεμιστήρα, και αφετέρου, στο ότι εμποδίζει την περιμετρική λοξή εισροή αέρα (στην οποία υπολογίζει η σχεδιάση του ανεμιστήρα). Έτσι ο ανεμιστήρας θα κάνει λίγο περισσότερο θόρυβο απ΄΄ο ότι κάνει φυσιολογικά, αλλά σαφώς πολύ λιγότερο από αυτόν που θα έκανε αν έμπαινε πάνω στην σίτα του κουτιού !! 2. Μια καλή θαρραλέα και ουσιαστική λύση θα ήταν να κοπεί ο πάτος και να φύγει τελείως η κυψελοειδής σίτα, και στη θέση της να μπεί ένα συρμάτινο πλέγμα με ομόκεντρους κύκλους . Αλλά αυτό σημαίνει παρέμβαση που ενδέχεται να μην είναι εφικτή. 3. Η πρόταση που έκανα σαν εναλλακτική πιο πάνω, τα πάει καλύτερα με την στενή γειτνίαση με σίτες κλπ, γιατί τα ακροπτερύγια του ανεμιστήρα είναι στρογγυλεμένα. Επίσης καλό είναι να έχουμε υπόψη ότι η μείωση του θορύβου από το φαινόμενο σειρήνας είναι σημαντική ακόμα και αν απομακρύνουμε τον ανεμιστήρα κατά μερικά χιλιοστά μόνο, συνεπώς δεν είναι απαραίτητο να τον απομακρύνουμε 25 χιλιοστά, ενδέχεται να έχουμε εξίσου καλό αποτέλεσμα και με τα μισά ! Αυτό αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να γίνει μια ιδιοκατασκευή που θα δημιουργήσει μια "πλακα" με μια οπή σε μορφή χωνιού, έτσι ώστε να μην χαλάει η ροή του αέρα στην περίμετρο του πλαισίου του ανεμιστήρα! Αλλά αυτά για την ώρα, θα επανέλθω -ελπίζω αργότερα- τώρα έχει καναπέ, να απλώσω τα πόδια μου γιατί πριν λίγο σχόλασα !

Και είναι πολύ λογικό καθώς κατά πάσα πιθανότητα θα δουλεύει ανάποδα ο ανεμιστήρας! Για τα PC μας είναι εύκολο να πετύχεις την σταθερή θέση της φτερωτής με ένα μαγνήτη, το πράγμα δυσκολεύει στις επιλογές που θα καθορίσουν την μακροζωία και την χαμηλή κατανάλωση, και φυσικά το θόρυβο, και το τελευταίο το λέω σε σχέση με τις δυνάμεις που αναπτύσσονται στη φτερωτή. Αυτές είναι πολύ μικρές κατά κανόνα, γιατί αν πάμε σε ανεμιστήρες υψηλής απόδοσης με υψηλή στατική πίεση, εκεί τα πιο οικονομικά έδρανα είναι πλέον τα ball bearings γιατί απλά τα άλλα πέρα από το ότι θα πρέπει να έχουν και έδρανο thrust (κάθετο στο διαμήκη άξονα του άξονα του ανεμιστήρα ) δεν έχει νόημα να χρησιμοποιηθούν καθώς το μεγάλο τους χάρισμα (η ησυχία) είναι άχρηστη σε ένα ανεμιστήρα που κάνει σαν θύελλα!

Να υπερθεματίσω κι εγώ για τις αερόψυκτρες, όπως και να το κάνουμε αποτελούν σταθερή αξία για όποιον κοιτάει για ήσυχα συστήματα! Στις προτάσεις του φίλου @pnick να προσθέσω και μια πιο οικονομική και εξαιρετικά αθόρυβη, την CM Hyper 612 V2, η οποία εξακουλουθεί να είναι ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος της ησυχίας ! Αν οι απαιτήσεις δεν ξεφεύγουν θα κάνει μια χαρά δουλειά, διαφορετικά, η πιο ισχυρή Noctua NH-U14S είναι ιδανική και στο διαθέσιμο χώρο μπαίνει και ένας δεύτερος ανεμιστήρας και η ψύκτρα γίνεται dead silent έχοντας την ίδια θερμική απόδοση! Και μιας και αναφέρθηκε, ας βάλω ένα συνοπτικό σκαρίφημα για τα setup των ανεμιστήρων σε μαι ψύκτρα μονού πύργου και πως αυτά επηρεάζουν το air flow: Αν και η εικόνα είναι αρκετά επεξηγηματική, αξίζει να τονιστεί στην σύνθεση Push-Pull ότι η απόδοση ανεβαίνει γιατί ελαχιστοποιούνται οι περιοχές όπου επικρατεί χαμηλό air flow. {Η περιοχή με το χαμηλό air flow που φαίνεται στο κάτω αριστερό σκαρίφημα, μπορεί να είναι ακόμα πιο μικρή , έως ανύπαρκτη , σε μια ψύκτρα πιο μεγάλου πάχους, και αντίστοιχα πιο μεγάλη σε μια ψύκτρα με μικρότερο πάχος} Επίσης σχετικά με την επιλογή των ανεμιστήρων. Αν έχουμε ίδιους η κατανομή του αέρα είναι όπως στο πάνω αριστερό δεξιό σκαρίφημα, αν όμως αποφασίσουμε να βάλουμε διαφορετικής ισχύος ανεμιστήρες, είναι καλό ο ισχυρότερος να πάει στη θέση pull (κάτω δεξιό σκαρίφημα) έτσι ώστε πέρα από ολόκληρη τη ροή του push ανεμιστήρα , να ρουφάει και εξωτερικό αέρα που θα ψύχει ακόμα καλύτερα τα πλευρά των πτερυγίων. Αυτή η επιλογή έχει ιδιαίτερη σημασία αν το πάχος της ψύκτρας είναι μεγάλο, καθώς αυξάνεται αρκετά ο κρύος εξωτερικός αέρας που ρουφάει ο pull ανεμιστήρας και έτσι γίνεται ακόμα πιο αποτελεσματικό το push-pull. Για το θέμα των CPU οι οποίες έχουν μικρό κρύσταλλο, πράγματι είναι ένα θέμα η επιλογή της κατάλληλης ψύκτρας. Η κάθε κατασκευή έχει τα + και τα - της, όμως πιστεύω ότι μια παχιά πλάκα στο block της ψύκτρας βοηθάει στην διασπορά της παραγόμενης θερμότητας και στην εμπλοκή περισσότερων heat pipes στην μεταφορά της προς τα πτερύγια. Βέβαια το θέμα απέχει πολύ από του να εξαντλείται σε αυτό, αλλά για να μην γίνει off topic ίσως είναι καλύτερα σε πρώτη ευκαιρία να το δούμε σε ξέχωρο thread! Γιάγκο, καλή διασκέδαση και ακόμα καλύτερες επιλογές ! ! !

Να 'σαι καλά, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! 1. Όχι ! Υπάρχει μια μικρή διαφορά, αλλά δεν αξίζει το κόπο και τον αισθητικό "βανδαλισμό" της αυτοκόλλητης ταινίας! Αυτό που θα είχε διαφορά είναι για το κατασκευαστή, με στόχο το fine tuning. Το μόνο που θα είχε ίσως νόημα είναι να φτιαχτεί ένα πρόσθετο παρέμβυσμα (κάτι σαν επίπεδο fan shroud) το οποίο θα κλείσει όλα τα κενά και θα απομακρύνει και λίγο τον ανεμιστήρα από το radiator ελαττώνοντας το θόρυβο και βελτιώνοντας την κατανομή του αέρα. Αλλά αυτό είναι λίγο θέμα γιατί οι διαστάσεις της όλης ΑΙΟ είναι ήδη σεβαστές! 2. Ειλικρινά και εγώ δεν είδα κάτι -δεν το έχω ψάξει βέβαια- πιθανά το νέο revision να αφορά κάποιες μικρές αλλαγές σε σημεία που δεν φαίνονται.

Χαχαχαχα! Κάνε μεγάλο καφέ ! Πράγματι αυτό είναι ένα πρόβλημα αλλά αντιμετωπίζεται και πολλές φορές δεν το έχουν όλοι οι ανεμιστήρες, μου έχει τύχει σε Corsair 280ρα , ο ένας να γκρινιάζει εξ αρχής και ο άλλος να μην παίρνει χαμπάρι! Πιθανά να είναι οριακή η σχεδίαση εκεί, και επίσης όσον αφορά στους corsair που ανέφερα, οι συγκεκριμένοι δεν έχουν μαγνήτη στην βάση του εδράνου να έλκει τον άξονα, αλλά στηρίζονται στην έλξη του περιμετρικού μαγνήτη που υπάρχει στο hub πρός τον οπλισμό του κινητήρα. Η κουβέντα αυτή πρακτικά είναι αχανής, για του λόγου το αληθές ένα απλό ψάξιμο στις εικόνες του ιστού σχετικά με Case Fan bearings, λέει πολλά ! ! !

Τα πράγματα είναι για κάποιους ανεμιστήρες έτσι όπως το λές! Ευτυχώς αυτοί οι ανεμιστήρες δεν είναι οι μόνοι! Στο επόμενο σκαρίφημα φαίνεται ένα έδρανο απλής κατασκευής το οποίο είναι ευπαθές σε διάφορα προβλήματα Η ανάρτηση του άξονα γίνεται με μια ροδέλα που "θηλυκώνει" σε μια εγκοπή του άξονα. Εδώ το μόνο πράγμα που κρατάει τον άξονα στη θέση του είναι αυτή η ροδέλα, και είναι φυσικό αυτή η στήριξη να είναι επιρρεπής σε αλλαγή συμπεριφοράς ανάλογα με τον προσανατολισμό του ανεμιστήρα. Στην επόμενη κατασκευή υπάρχει μια ανάλογη λύση, αλλά εδώ ο άξονας κρατιέται σε μια "συγκεκριμένη θέση" με την βοήθεια της έλξης που εξασκούν οι σταθεροί μαγνήτες της φτερωτής στον οπλισμό (μέταλλο) του στάτη (ακίνητο τμήμα του κινητήρα) Αυτή η λύση είναι πιο καλή , αλλά και πάλι σε ανάστροφη τοποθέτηση δεν έχει την αυστηρά καθορισμένη θέση του άξονα που θα μας εγγυόταν ότι δεν θα καταπονείται περισσότερο το έδρανο. Η λύση ! Η λύση είναι, άσχετα σε πιο προσανατολισμό λειτουργεί ο ανεμιστήρας, να υπάρχει μια σταθερή δύναμη που να κρατά τον άξονα σε μια σταθερή θέση, έτσι ώστε το έδρανό του να λειτουργεί σε "ιδανικές" συνθήκες ! Αριστερά την δύμανη αυτή την εξασφαλίζει ένας μαγνήτης που έλκει τον άξονα προς το μέρος του, και η δύναμη αυτή είναι τόση που να ξεπερνά την δύναμη που εξασκείται στη φτερωτή από τον αέρα που αυτή προωθεί, αλλά και αυτήν της βαρύτητας στην περίπτωση που ο ανεμιστήρας τοποθετηθεί ανάποδα. Την ελαχιστοποίηση των τριβών, εξασφαλίζει μια μικρή σκληρή μπίλια. Στην δεξιά λύση, την δύναμη που ωθεί τον άξονα της φτερωτής πρός την βάση του εδράνου του, είναι η σχετικά έκκεντρη τοποθέτηση των μαγνητών του hub της φτερωτής και την ελαχιστοποίηση των τριβών αναλαμβάνει μια σκληρή ροδέλα. Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει φροντίδα οι αξονικές αυτές δυνάμεις να εφαρμόζονται σε ένα μόνο σημείο (μπίλια , η σφαιρικό άκρο άξονα ). Και ο λόγος είναι να υπάρχουν αφενός οι ελάχιστες δυνατές τριβές, αλλά και -πολύ σημαντικό και αυτό- να ελαχιστοποιηθεί η τάση ταλάντευσης του άξονα. Αυτό το τελευταίο είναι εξαιρετικά σημαντικό, καθώς σε ένα έδρανο όπου δεν υπάρχει αυστηρή πρόβλεψη για την αντίμετώπισή του, ο άξονας μετά από κάποιο διάστημα λειτουργίας αποκτά "τζόγους" που υποβαθμίζουν τη λίπανσή του, μειώνουν τις στροφές του, αυξάνουν το θόρυβο (κροτάλισμα που ανέφερες) και τελικώς οδηγούν σε αστοχία του ανεμιστήρα! Λύση σε αυτό δίνουν διάφορες κατασκευές, όπως αυτές που ακολουθούν: Αλλά υπάρχουν και ακριβότερες λύσεις όπου αυτές οι χαράξεις σε σχήμα ψαροκόκκαλου, εκτείνονται και σε δεύτερο έδρανο που ακινητοποιεί τον άξονα κατά τον διαμήκη άξονά του ! Εδώ ο άξονας είναι έχει πλήρως καθορισμένη θέση λειτουργίας και δεν μπορεί να επηρεαστεί από τον προσανατολισμό του. Εφόσον το λιπαντικά ρέει και διατηρείται το λιπαντικό φιλμ σε επαρκές πάχος, ο ανεμιστήρας δεν ενδιαφέρεται για το ν αν θα δουλέψει ανάποδα ή όχι ! Φυσικά όλα αυτά κοστίζουν και οι κατασκευαστές έχουν κάθε λόγο να προσπαθούν για άλλες πιο οικονομικές αλλά ανάλογα αποτελεσματικές λύσεις ! Πολύ μέλλον φαίνεται να έχει η μαγνητική ανάρτηση αιώρηση του άξονα μέσα σε μαγνητικό πεδίο (Magnetic Levitation bearing, "MagLev" ) Αλλά αυτά για την ώρα (πλήν της Sunon) διατηρούνται "μυστικά" ! Το πρακτικό μέρος της ερώτησης. Καλά τα λέω εγώ τόση ώρα , αλλά καλό θα ήταν να πω και κάτι πιο πρακτικό έτσι ώστε να μπορεί κάποιος να κρίνει αν του κάνει ένας ανεμιστήρας για να δουλέψει σε ανάστροφη θέση ! 1. Γυρνάμε τον ανεμιστήρα σε κάθετη θέση (ο άξονας της φτερωτής είναι οριζόντιος) και κρατώντας τον καλά και με τα δυο χέρια μας τον κινούμε (όλον μαζί) εμπρός πίσω, κατά την κατεύθυνση του άξονα. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων θα ακούσουμε ένα ελαφρό χτύπο καθώς η φτερωτή κινείται ελαφρά εμπρός πίσω και ο άξονας τερματίζει στα "καπάκια" του εδράνου του. Αυτό σημαίνει ότι το έδρανο δεν είναι του τύπου που έβαλα στην τελευταία εικόνα. 2. Γυρνάμε τον ανεμιστήρα έτσι που η φτερωτή να κοιτάει το πάτωμα και εμείς να βλέπουμε την πλάτη του κινητήρα (εκεί που έχει την ταμπελίτσα του) 2.1. Σπρώχνουμε με το δάχτυλο την φτερωτή για να πλησιάσει την βάση του κινητήρα (να απομακρυνθεί από το πάτωμα), αν αισθανθούμε έστω και την παραμικρή κίνηση, τότε αυτό σημαίνει ότι το βάρος της φτερωτής μετακινεί τον άξονα και αυτό ς χάνει την επαφή του από την σταθερή θέση που έλεγα πριν. Αυτός ο ανεμιστήρας δεν είναι κατάλληλος να δουλέψει ανάστροφα! (Μοναδική εξαίρεση είναι κάποιο ανεμιστήρες MagLev, αλλά δεν θα μας απασχολήσουν εδώ ! ) 3. Αν η φτερωτή παρά το ότι κοιτάει το πάτωμα, εξακολουθεί και είναι σε σταθερή απόσταση από την βάση του κινητήρα, αυτό σημαίνει ότι ο μαγνήτης που κρατά τον άξονα στη σωστή θέση είναι αρκετά δυνατός για να αντιμετωπίσει το βάρος της φτερωτής! 3.1. Καθώς κρατάμε τον ανεμιστήρα με τη φτερωτή να κοιτά το πάτωμα, πιέζουμε από πίσω τη φτερωτή για να πλησιάσει προς το πάτωμα. Αυτή θα πρέπει να μετακινηθεί ελαφρά προς το πάτωμα και μόλις την αφήσουμε θα επανέλθει στην αρχική θέση της! Με αυτές τις δοκιμές έχουμε μαι καλή εικόνα του πως αντιδρά το έδρανο του ανεμιστήρα στα φορτία που μπορεί να το επηρεάζουν, αλλά δεν έχουμε τελειώσει ακόμα, χρειάζεται κα΄τι ακόμα, αλλά από εδώ και πέρα προσοχή στα δάχτυλά σας ! ! ! 4. Κρατάμε σταθερά τον ανεμιστήρα ανάποδα (να κοιτά η φτερωτή το πάτωμα) και τον ενεργοποιούμε. Περιμένουμε να πιάσει τις μέγιστες στροφές του και μετά με πολύ προσεκτικές κινήσεις ( μερικές φτερωτές κόβουν σαν ξυράφια, γι' αυτό προσέξτε που βάζετε τα δάχτυλά σας και πως τον κρατάτε ! ! ! ! 4.1. Πιέζουμε ελαφρά το κέντρο του hub της φτερωτής, (με το νύχι μας για να ε΄χει λίγες τριβές και να μην επιβραδύνει πολύ ο ανεμιστήρας) προς την κατεύθυνση που κάνει τη φτερωτή να πλησιάσει προς την βάση του κιννητήρα (να απομακρυνθεί από το πάτωμα) . Αν εδώ αισθανθούμε ότι η φτερωτή κινήθηκε έστω και απειροελάχιστα, τότε αυτο σημαίνει ότι η πίεση του αέρα σε συνεργασία με το βάρος της φτερωτής υπερνικούν την ελκτική δύναμη του μαγνήτη ανάρτησης και συνεπώς αυτός ο ανεμιστήρας δεν είναι κατάλληλος για ανάστροφη λειτουργία ! Αν όμως δούμε ότι η φτερωτή παραμένει σε σταθερή απόσταση από την βάση του κινητήρα, τότε αυτός ο ανεμιστήρας είναι κατά πασα πιθανότητα κατάλληλος για ανάστροφη λειτουργία! Ωπ ! Τι έγινε εδώ ! Μην αγχώνεστε, δεν σαν τα "γυρνάω", απλά χρειάζεται ένα ακόμα πρόχειρος έλεγχος για να σιγουρευτούμε . Ο έλεγχος αυτός είναι σε ένα βήμα στο οποίο όμως παρατηρούμε δυο διαφορετικά πράγματα! 5. Συνδέουμε τον ανεμιστήρα σε ένα fan controller για να βλέπουμε τις στροφές του και έχοντάς τον να στρέφεται στις μέγιστες στροφές του, του αλάζουμε προσανατολισμό από αυτόν που η φτερωτή κοιτάει το ταβάνι σε αυτόν που η φτερωτή κοιτάει τον τοίχο και τελικά σε αυτόν που κοιτάει το πάτωμα. 5.1. Παρατηρούμε αν οι στροφές στις τρεις αυτές βασικές θέσεις είναι οι ίδιες (έστω περίπου ίδιες κάποιες δεκάδες στροφές δεν θα κάνουν κρίσιμη διαφορά) , ή αν αλλάζουν αισθητά ! Αν όταν η φτερωτή κοιτάει το πάτωμα οι στροφές πέφτουν ( μιλάω για 100 - 200 rpm και) τότε αυτός ο ανεμιστήρας δεν μας κάνει για ανάστροφη λειτουργία! Αν όμως οι στροφές του είναι ίδιες τότε μαι χαρά μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε, αν και η επόμενη παρατήρηση είναι αρνητική. 5.2 παρατηρούμε το θόρυβο που κάνει η φτερωτή και τους κραδασμούς που αισθανόμαστε στα χέρια μας καθώς αλλάζουμε τον προσανατολισμό του ανεμιστήρα. Αν στην ανάστροφη θέση , ακούσουμε αύξηση του θορύβου, αισθανθούμε κραδασμό τότε αυτό σημαίνει ότι ο μαγνήτης δεν κρατάει σταθερά τον άξονα στη σωστή θέση αλλά του επιτρέπει κάποιες ελάχιστες ταλαντώσεις ! Πράγμα που σε βάθος χρόνου είναι κακό και έτσι καλό θα είναι να μην τον χρησιμοποιήσουμε σε ανάστροφη θέση ! Αν όμως όλα είναι τα ίδια και στις τρεις θέσεις , τότε έχουμε ένα ανεμιστήρα που μπορούμε κάλλιστα να τον χρησιμοποιήσουμε ελεύθερα σε όποια θέση θέλουμε ! Η σπανιότητα των καλών ανεμιστήρων. Η πραγματικά άριστοι ανεμιστήρες είναι λίγοι, αλλά ευτυχώς για εμάς οι πολύ καλοί ανεμιστήρες που θα δουλέψουν ανάποδα χωρίς πρόβλημα, είναι αρκετοί ! Στην παρακαταθήκη μου έχω διάφορους ανεμιστήρες, από όλους αυτούς μόνο έναν βρήκα που δεν έκανε εξαρχής για την δουλειά αυτή ! Ο οποίος είχε έδρανο sleeve χωρίς μαγνητική σταθεροποίηση, απλά διέθετε ναι ροδέλα ασφάλισης, και βρήκα και ένα ακόμα που παρουσίασε κραδασμούς στην ανάστροφη θέση (πιθανότατα όμως αυτό να ήταν θέμα του συγκεκριμένου κομματιού, γιατί το ταίρι του δεν είχε ανάλογο θέμα ! ) Συνεπώς οι ανεμιστήρες που συνήθως συνοδεύουν τις ψύκτρες δεν έχουν θέμα προσανατολισμού, ιδιαίτερα αυτοί που συνοδεύουν τις ΑΙΟ που μπορούν να τοποθετηθούν στο πάνω μέρος του κουτιού! Μιλάω για κατασκευαστές όπως η CM, Corsair, Noctua, DeepCool, Arctic κλπ. Συνεπώς και ψάχνοντας για 140ρη ανεμιστήρα χαμηλών στροφών μπορούμε να κοιτάξουμε κατά Noctua μεριά, BeQuiet, κλπ χωρίς κανένα άγχος (οι μάρκες είναι αρκετές και δεν έχει νόημα να τις αναφέρω, άλλωστε δεν έχω δοκιμάσει όλες τις μάρκες και τα μοντέλα! Απλά νομίζω ότι με βάση αυτά που είπα παραπάνω έχουμε ένα καλό μέσο να κρίνουμε τα σημαντικά όσον αφορά στο έδρανο ! Πριν κλείσω μια μικρή παρατήρηση ακόμα . Αυτόν τον μαγνήτη που εξασφαλίζει τη σταθερότητα του άξονα μπορείτε να τον "δείτε" πλησιάζοντας ένα σιδερένιο αντικείμενο (μια καρφίτσα, ή μια βίδα) στην βάση του κινητήρα. Σε αρκετούς ανεμιστήρες ο μαγνήτης αυτός είναι αρκετά δυνατός έτσι ώστε αν του πλησιάσετε μια πιο μεγάλη βίδα ας πούμε τότε την τραβάει αρκετά δυνατά και μπορείτε να τον σηκώσετε μαγνητικά στον αέρα! Επειδή αυτοί οι έλεγχοι είναι απλοί θα μπορούσαν και όσοι φίλοι θέλουν να κάνουν δικά τους τεστ και έτσι να αποκτήσουμε περισσότερες γνώσεις σχετικά με το θέμα ! Ελπίζω αυτά να βοηθούν! Για ότι άλλο . . εδώ είμαστε ! Καλή διασκέδαση ! ! ! ! !

Υπάρχει λόγος που οι ανεμιστήρες καταστρέφονται! Έχω κάτι κατά νου σαν λύση, αλλά θέλω να το ελέγξω πρώτα και θα επανέλθω! Το πρόβλημα βασικά βρίσκεται στο ότι στην ανεστραμμένη θέση, εκτός από την υπάρχουσα σε όλες τις θέσεις λειτουργίας επίδραση της αντίδρασης του αέρα πάνω στα πτερύγια, προστίθεται και αυτή του βάρους της ίδιας της φτερωτής. Στην θέση αυτή και μόνο, υπάρχουν δύο ομόροπες δυνάμεις που τείνουν να μετατοπίσουν τον άξονα του ανεμιστήρα από την ιδανική θέση περιστροφής και να απομακρύνουν ελαφρά την φτερωτή από την βάση στήριξης του κινητήρα. Αυτό ανάλογα με τον τύπο του εδράνου του ανεμιστήρα, μπορεί να σημαίνει διαφορετικά πράγματα. Για παράδειγμα, αν ο ανεμιστήρας έχει απλό έδρανο και ο άξονάς του ασφαλίζεται στην θέση του με ροδελίτσες κλειδώματος στην ελεύθερη άκρη του άξονα (αφού αυτός περάσει μέσα από το έδρανό του) τότε αυτές οι ροδέλες υφίστανται μεγαλύτερη πίεση και αναπτύσσουν μεγαλύτερη τριβή με την πλευρά του εδράνου στην οποία "πατούν", εξ ού και η μείωση των στροφών. Από εκεί και πέρα αν το έδρανο είναι πολύ απλό, αυτή η πιο σφιχτή εφαρμογή των ροδελών ασφάλισης του άξονα επάνω στην μία πλευρά του, μπορεί να επιδράσει επιβαρυντικά στην κυκλοφορία και διανομή του λιπαντικού στο έδρανο και έτσι αυτό να οδηγηθεί σε πρόωρη φθορά με αποτέλεσμα τους κραδασμούς στον άξονα κλπ. Αυτό όμως είναι μόνο μία από τις περιπτώσεις, για περισσότερα . . . όταν πάω σπίτι θα τα πούμε λίγο καλύτερα!