Jump to content



Ποια ταινία είδατε πρόσφατα 2.0 (CineLab)


DJD

Recommended Posts

Έχουν βγει άλλες δυο "ταινίες" ήδη πριν δεκαετίες ρε σεις. Τι σπόιλερ;

Θα βγει remake του "300" και θα κοιτάτε να μην πει κανείς οτι πεθαίνει ο λεονάιντας.

 

Άσε που μέχρι να σποϊλαριστείς έχεις πει TL:DR 10 φορές.

@DEADLAZARUS αν δεις κάποιες συνεντευξεις του Βιλνέβ, εξηγεί κάποιες αποφάσεις (πχ το πέπλο της τύπισσας)

@4:45

  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, DEADLAZARUS said:

Σταματώ εδώ. Θα δω και το δεύτερο μέρος, δεν ξέρω αν σκοπεύει ο Villeneuve να γυρίσει και το Dune Messiah (πολύ θα το ήθελα), πέρασα ευχάριστα, απλά με ενόχλησαν κάποια πράγματα, τα οποία, για όποιον έχει διαβάσει τα βιβλία, βγάζουν μάτι.

Πιο καλά "δεν" πάει!
Μια χαρά τα σημειώνεις όλα αυτά και εμένα με χάλασαν αρκετά (αυτό με το Λίετ ήταν πράγματι κουτσουρεμένο) αλλά και γενικά δύσκολα θα περάσει στην ταινία η ατμόσφαιρα των βιβλίων, εκτός και αν το έκαναν σειρά (που καθόλου δεν θα με χάλαγε!  :) ) .
Γενική εντύπωση όμως καλή και ιδιαίτερα για όποιον δεν έχει διαβάσει τα βιβλία είναι ένα καλό βάπτισμα στο "σύμπαν" του Herbert και θέλω να ελπίζω ένα κίνητρο για να διαβάσει (κι ας "γκρινιάζει" μετά !  :)  )

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

πριν 1 ώρα, το μέλος DEADLAZARUS έγραψε:

Είδαμε χθες το Dune.

 

* ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ SPOILERS *

 

  Hide contents

Πρώτα απ' όλα, άρεσε στη γυναίκα μου τόσο πολύ (την εντυπωσίασε), που μου ζήτησε τα βιβλία, για να τα διαβάσει. Της διάβασα τα δύο πρώτα κεφάλαια του βιβλίου, με σκοπό να γνωρίσει τον τρόπο γραφής του Herbert. Α, εννοείται πως της εξηγούσα συνέχεια ποιος είναι ο ένας, τι κάνει ο άλλος, τι συμβαίνει στην Αυτοκρατορία κτλ κτλ.

Να πω, επίσης, πως ο Herbert έγραψε μια ιστορία για τον άνθρωπο και την εξέλιξή του, επομένως δεν τον ενδιέφεραν ιδιαίτερα οι σκηνές δράσης. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο, γνωρίζουν πως στο δεύτερο κιόλας κεφάλαιό του ο αναγνώστης έχει μάθει από τον ίδιο τον Βαρόνο ποιο είναι το σχέδιο που έχει εκπονηθεί για την πτώση του Οίκου των Ατρειδών, ποιος είναι ο προδότης, τι θα συμβεί μετά, πώς θα καλυφθούν τα ίχνη των συνωμοτών. Ο Herbert προσπερνά την περιγραφή των μαχών, γιατί μας προσφέρει επικές σκηνές μέσα από τη χαρακτηρολογία των ηρώων του (πώς φέρονται/πώς τα κίνητρά τους κατευθύνουν τις πράξεις τους). Θα πρέπει, τέλος, να επισημάνω ότι ο Herbert δεν έγραψε μια ιστορία για τον απόλυτο ήρωα, ο οποίος, μέσα από μυριάδες αντιξοότητες, καταφέρνει να πάρει και την Αυτοκρατορία και το κορίτσι. Έγραψε μια τραγική ιστορία για τη μοναξιά και τις επιπτώσεις των πράξεων ενός golden boy (με την καλή έννοια), ενός ανθρώπου ευγενικής καταγωγής, ο οποίος, όμως, δημιούργησε γύρω του μια δομή εξουσίας καταπιεστική, μετατρέποντας υπερήφανους μαχητές σε πειθήνια και άβουλα όντα. Έγραψε μια ιστορία για το πώς τα λάθη του απόλυτου ηγέτη (παρά τις υπερφυσικές ικανότητές του, νοητικές-ψυχοσωματικές-προφητικές) μεγεθύνονται από τον αριθμό όσων τον ακολουθούν χωρίς αντιρρήσεις. Για το πώς η εξουσία προσελκύει τους διεφθαρμένους. Και τέλος, για το πώς αυτά τα άβουλα όντα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο ηγέτης τους θα ήταν χρησιμότερος αν πέθαινε ως μάρτυρας. Η ιστορία του Paul καλύπτει τα τρία πρώτα βιβλία (Dune/Dune Messiah/Children of Dune), αλλά τα Dune και Dune Messiah είναι ένα, ουσιαστικά, βιβλίο. Το αναφέρω αυτό διότι, αν μείνει κανείς στο πρώτο μόνο βιβλίο, δεν θα γίνει αντιληπτό ότι η ιστορία και το μήνυμά της ολοκληρώνουν τον κύκλο τους μόνο μετά την ανάγνωση και του Dune Messiah, το οποίο εκδόθηκε ως ξεχωριστό βιβλίο, επειδή ο επίλογός του ήταν σοκαριστικός και μη αναμενόμενος, καταστρέφοντας την εικόνα του καλού παιδιού-σούπερ ήρωα-όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω.

Πάμε στα της ταινίας: Θετικά: εντυπωσιακά τα σκηνικά, τα διάφορα σκάφη (πολύ πετυχημένα τα ορνιθόπτερα), ωραίες οι αρχαιοελληνικές πινελιές στο παλάτι των Ατρειδών στον Κάλανταν, στιβαρή η απεικόνιση του Βαρόνου, ωραία μουσική, πετυχημένες, ως επί το πλείστον, οι επιλογές των ηθοποιών, ο ρυθμός αργός αλλά όχι κουραστικός.

Αρνητικά: 1) Γιατί ο Λιετ Κάινς έγινε η Λιετ; Γιατί; Ο αρχηγός των Φρέμεν (εκπληκτικά τα subtle messages στο βιβλίο ως προς το ποιος είναι στην πραγματικότητα ο Λιετ) υποβιβάστηκε σε απλή αναφορά στο φύλλο αγώνος. Επίσης, στην ταινία του Lynch η σκηνή της συλλογής του μπαχαρικού και η διάσωση του πληρώματος από τον Δούκα Λίτο περνά με εξαιρετικό τρόπο το μήνυμα ότι ο Δούκας διαφέρει από τον Βαρόνο, καθώς νοιάζεται για τους άντρες του και όχι για το μελάνζ, γεγονός που προκαλεί τον σεβασμό, έστω και απρόθυμο, του Λιετ. Στην ταινία του Villeneuve το μήνυμα χάνεται μέσα στην εντυπωσιακή -ομολογουμένως- και γεμάτη ένταση στιγμή της προσέγγισης του σκουληκιού, αφήστε που άφησαν εκτός τη φράση του Λιετ στο τέλος του κεφαλαίου "I like this Duke". Κακώς άφησαν εκτός τον τρόπο με τον οποίο αντιδρά ο Λιετ όταν βλέπει πως ο Paul έχει φορέσει σωστά την αποστακτική του στολή (επαναλαμβάνει στο μυαλό του, έκπληκτος, τις προφητείες για τον Λιζάν Αλ Γκαϊμπ, τη Φωνή από τον έξω Κόσμο), γεγονός που δείχνει ότι ο Λιετ είναι Φρέμεν ως το μεδούλι, αν και ο πατέρας του, ο Πάρντοτ Κάινς, ο πρώτος Αυτοκρατορικός Οικολόγος, ήταν ξενογέννητος.

2) Η σκηνή του δείπνου στο μέγαρο της Αρρακήν, στην οποία ο Herbert περιγράφει με αριστοτεχνικό τρόπο τους παίκτες και τα κίνητρά τους, γιατί έμεινε εκτός; Γιατί δεν είδαμε τον Hawat να υποψιάζεται τη Λαίδη Τζέσικα; Γιατί άφησαν εκτός το σχέδιο του Δούκα να καμώνεται ότι έχει τεταμένες σχέσεις με την παλλακίδα του, ώστε να ξετρυπώσουν τον προδότη; Γιατί δεν είδαμε τις υπέροχες πινελιές του βιβλίου που σκιαγραφούν την αγάπη μεταξύ του Δούκα και της Τζέσικα, παρά τις φαινομενικά διαταραγμένες σχέσεις τους; Γιατί διάλεξαν έναν χοντρούλη για να παίξει τον Θούφιρ Χάουατ (εντελώς διαφορετική η περιγραφή του στο βιβλίο);

3) Γιατί ο Chalamet είχε μονίμως το ύφος του κακομαθημένου πλουσιόπαιδου και η Zendaya της wannabe γκομενάρας;

4) Γιατί ο Στίλγκαρ μιλούσε αγγλικά με χωριάτικη προφορά; Ήμαρτον, ρε παιδιά.

5) Γιατί όλοι νομίζουν  πως, για να προκληθεί τρόμος στους θεατές στη θέα του Βαρόνου, πρέπει αυτός να "επιπλέει" 5 μέτρα πάνω από το έδαφος/είναι φαλακρός/έχει κάποια μυστηριώδη αρρώστια; Γιατί οι Χαρκόννεν, γενικά, πρέπει να μοιάζουν με απόβλητα της φύσης; Ο Βαρόνος ήταν παχύσαρκος και παιδόφιλος, ηδονιζόταν με το σοκ που προκαλούσε η παχυσαρκία του, αλλά, την ίδια στιγμή, ο τρόμος που προξενούσε στους άλλους προερχόταν από τις πράξεις του και το στρατηγικό μυαλό του. Οι Χαρκόννεν τρομάζουν λόγω των πράξεών τους, όχι γιατί ντύνονται περίεργα. Επίσης, ο Βαρόνος είχε χαρακτηριστικά πυρόξανθα μαλλιά.

6) Η γελοιότητα των στολών. Οι στολές μάχης των Ατρειδών, των Χαρκόννεν και των Σάρντωκαρ περιγράφονται στο βιβλίο. Δεν τις είδα στην ταινία, δυστυχώς.

7) Οι Φρέμεν ποτέ, μα ποτέ, δεν έβγαζαν τη μάσκα ή/και τα φίλτρα της στολής τους στην ανοικτή έρημο, διότι αυτό ισοδυναμούσε με θάνατο. Στην ταινία, οι Φρέμεν έβγαζαν για πλάκα τις μάσκες και τα φίλτρα, λες και πήγαιναν εκδρομή.

? Γιατί, το στανιό μου μέσα, έκρυψαν τις Μπένε Τζέζεριτ πίσω από κελεμπίες; Γιατί έκρυψαν την εξαιρετική Σαρλότ Ράμπλινγκ (Γάιους Έλεν Μοχάιαμ) πίσω από μια κελεμπία; Πού διάολο γράφει ο Herbert ότι οι Μπένε Τζέζεριτ φορούσαν ηλίθιες στολές/ξύριζαν τα κεφάλια τους/πέρδονταν από τη μύτη;

Σταματώ εδώ. Θα δω και το δεύτερο μέρος, δεν ξέρω αν σκοπεύει ο Villeneuve να γυρίσει και το Dune Messiah (πολύ θα το ήθελα), πέρασα ευχάριστα, απλά με ενόχλησαν κάποια πράγματα, τα οποία, για όποιον έχει διαβάσει τα βιβλία, βγάζουν μάτι.

 

 

Ειδικά για τόσο δύσκολα βιβλία, η σύγκριση με την ταινία αναπόφευκτα έχει πολλά σημεία που δεν την κολακεύουν.

Δεν είναι τυχαίο ότι η απόπειρα του Jodorowsky πήγε άκλαυτη, αλλά και η απόπειρα του μεγάλου Lynch είχε και αυτή ατέλειες.

 

Ο Lynch χρησιμοποίησε, ίσως και υπέρ το δέον, το τέχνασμα να ακούμε τις σκέψεις των χαρακτήρων για να μεταφέρει σημαντικό κομμάτι της πλοκής. Ελλείψει αυτού, μερικά από τα λεπτά σημεία που αναφέρεις παραπάνω είναι πολύ πιο δύσκολο να μεταφερθούν στον θεατή. Ορισμένα δε από τα παραπάνω τα εντάσσω στο χώρο της καλλιτεχνικής άδειας του δημιουργού, και δεν θεωρώ ότι αφαιρούν κάτι από το νόημα (πχ η αλλαγή φύλου του Liet, η όψη του Thufir, κλπ).

 

Σε μία στιγμή τρέλας, κάθισα και είδα ένα βράδυ τα δύο Dune, και μάλιστα σε τμήματα, εναλλάξ. Μπορώ να πω ότι η σύγκριση μου άφησε καλύτερη εντύπωση για το έργο του Villeneuve απ' ότι είχα στην αρχή, ακριβώς επειδή αναδεικνύει και τα πράγματα που έκανε καλά. Τα λιγότερο καλά αμβλύνονται όταν βλέπουμε και μερικά του Lynch και των ιερών τεράτων του κινηματογράφου που συγκέντρωσε για την παραγωγή του. Μάλιστα κάποια νέα πρόσωπα και σκηνές κατάφεραν να εκτοπίσουν στο μυαλό μου την εικόνα που καταλάμβαναν τα προηγούμενα, το οποίο το κρίνω ως επιτυχία.

 

Είμαι πεπεισμένος ότι δεν θα δούμε ποτέ ένα σχεδόν τέλειο Dune, όπως πχ καλομάθαμε με το Lord of the Rings. Προς το παρόν, το μεγαλύτερο παράπτωμα που του προσάπτω είναι ότι δεν ξεκίνησαν εξαρχής να γυρνάνε και το επόμενο μέρος...

 

edit: Επειδή αφαιρέθηκα, είδα και το Bond. Βλέπεται ?

Έγινε επεξεργασία από minast
  • Like 5
Link to comment
Share on other sites

τα βιβλια εγω ποτε δεν τα βαζω σε συγκριση με ταινια ειναι εντελως διαφορετικο σου αφηνουν κατι στη φαντασια.

Ειχα δει πριν ενα μηνα το κλασικο dune,χθες ειδα και το νεο.Νομιζω ειναι πολυ καλο,φοβερη παραγωγη ωραια κλισε.

  • Like 7
Link to comment
Share on other sites

Ρε @DEADLAZARUS, καλά όλα αυτά, αλλά θα σταματήσεις να κάνεις copy-paste τα Bookman Old Style από το δικόγραφο; ?

 

Άλλο μέσο το βιβλίο, άλλο ο κινηματογράφος, άλλο η τηλεόραση. Ας πούμε, τα τηλεοπτικά "Frank Herbert's Dune" και "Children of Dune" του SciFi (> Syfy) είναι πιο πιστά στο όραμα του συγγραφέα, αλλά χειρότερες παραγωγές. Αξίζει να τα δεις, αλλά σίγουρα δεν αξίζει να κάτσεις να αποδομήσεις το κάθε τι που κάνουν στραβά.

  • Like 3
  • Haha 1
Link to comment
Share on other sites

Θεωρώ πως η εμφάνιση των Μπένε Τζέζεριτ καθώς και αυτή του Βαρόνου, αλλά και η αλλαγή φύλου στον Κάινς στερούνται λογικής. Δεν χρειάζεται ν' ανακαλύπτουμε τον τροχό κάθε φορά.

Συμφωνώ ότι το κοινό θέλει και λίγη δράση, συμφωνώ ότι το τέχνασμα ν' ακούμε τις σκέψεις των χαρακτήρων θα γινόταν γρήγορα κουραστικό.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

MV5BYjQ5NjM0Y2YtNjZkNC00ZDhkLWJjMWItN2Qy
WWW.IMDB.COM

Coco: Lebendiger als das Leben: Directed by Lee Unkrich, Adrian Molina. With Anthony Gonzalez, Gael García Bernal, Benjamin Bratt, Alanna Ubach. Aspiring musician Miguel, confronted with his...

 

Εκπληκτική! Την είδαμε πριν μέρες, και εδώ στην Πολωνία η 1η Νοεμβρίου είναι τεράστια γιορτή (και αργία) με εκατομμύρια Πολωνούς να συρρέουν στα νεκροταφεία και να αφήνουν ένα λουλούδι ή ένα κεράκι στους τάφους των δικών τους. Εμείς θέλαμε να αποφύγουμε τον πανικό και συνδιάζοντας το με το νόημα της ταινίας, πήγαμε σε ένα τυχαίο κοντινό νεκροταφείο την επόμενη μέρα μαζί με τα πιτσιρίκια, βρήκαμε 2 "ξεχασμένους" τάφους χωρίς κεράκια και αφήσαμε τα δικά μας ❤️ 

Έγινε επεξεργασία από Spirosssss
  • Like 4
  • Agree 1
Link to comment
Share on other sites

πριν 2 ώρες, το μέλος GFFermari έγραψε:

 

....πιο καλο απο Casino Royale?

Την είδα κ γω που ποτέ δεν έβλεπα φανατικά τις ταινίες. Αναγκαστικά είδα 7λεπτο previous films recap γιατί δεν θυμόμουν κατά την αρχή της ταινίας καίρια ονόματα των "κακών".

 

Τη βρήκα ιδιαίτερα αξιόλογη, παρόλη την μεγάλη διάρκεια της δεν με κούρασε γιατί εναλλάσσει συχνά σκηνικά, δεν επαναλαμβάνετε κ διαφέρει λίγο από την κλασσική φόρμα των προηγούμενων ταινιών. Εδώ ο Μποντ είναι πιο μεγάλος ηλικιακά, φαίνεται, πιο κουρασμένος χωρίς όμως να παρουσιάζεται μη "ρεαλιστικά", δεν είναι άτρωτος όσο πιστεύαμε κ μεταφέρετε ωραία σκηνοθετικά κ σεναριακά. Πιο "ανθρώπινος" χαρακτήρας σε αυτή τη ταινία προσθέτωντας έντονο σασπένς.

 

Δέκα φορές καλύτερο από το βαρετό Spectre.  

 

Το μοναδικό λίγο αρνητικό ίσως ο κακος της ταινίας ( Μάλεκ ) δεν αναπτύσσεται πολύ, κάνει δυναμική είσοδο μεν αλλά φαίνεται ότι κόπηκε περιεχόμενο μάλλον για να μη φτάσει ώρες η ταινία.

Την προτείνω. Είχα μικρό καλάθι καθώς διάβαζα κ άκουγα διάφορα άλλα μπορώ να πω ότι είναι πλέον από τις αγαπημένες μου μαζί με Casino Royale κ Skyfall.

Έγινε επεξεργασία από SpirosKGR
Link to comment
Share on other sites

Και εμενα μου αρεσε, δειχνει μια αλλη πλευρα του Bond. Λιγο περισσοτερη τεχνολογια δε θα με χαλουσε ομως. Συμφωνω επισης με τον προλαλησαντα Σπυρο οσον αφορα τον κακο.

Link to comment
Share on other sites

Casino Royale>>>>>>>>Skyfall>>>>>Quantum of Solace>No Time To Die>Spectre

 

SPOILER ALERT!

Spoiler

Craig’s Bond movies have always been driven more by character and emotion rather than excitement and fun, preferring to take a somewhat melancholic tone when compared to earlier iterations. Which is fine, I guess. But this film takes the misery to the next level with the death of Bond. For those who aren’t really that invested in the character then such an ending might add emotional impact; but for many Bond fans I think Bond’s demise will be problematic. It’s bad enough that this movie sees Bond running around in mawkish ‘family’ mode; but killing him off at the end was just a major downer. But I guess the fact that it’s all rather dour is a fitting send off for Craig’s interpretation of Bond.

It also seems rather odd that Bond didn't even attempt self rescue, as he seemed in reasonable shape considering that he had been shot. He was standing upright, verbally coherent (in fact you couldn't shut him up when he was on the radio) and then he simply waited for the missiles to hit. Bond just gave up! Sure, he realised he couldn't be close to Madeline and the kid but wouldn't your next battle then be to find the cure? And I'm sure Q could have rustled up some type of condom suit that he could wear to interact with his family until the cure arrives. Or there is always 'Zoom' and 'Teams' which is the standard means of communication during pandemics so I hear. Perhaps that fate is what finally pushed him over the edge.

The deeper characterization that defines the Craig era was always a risky move because the character inevitably becomes weighed down with backstory. Previous iterations of Bond delivered very small amounts of backstory that play throughout the series to give a sense of continuity. I think the more episodic nature of previous iterations of Bond partly explain the longevity of the franchise. A new actor in the lead role every few years was enough to keep things fresh and to provide a different tone. But now that Amazon have a share in Bond I’m afraid we are going to see extended universes and numerous TV series that dilute the franchise. There are enough franchises like that out there without making Bond one of them. Perhaps the death of Bond at the end of No Time to Die was a statement of intent and symbolic of Amazon’s involvement and a sign that Bond will not only never be the same again but may even be unrecognisable.

I think the focus on relationship/family and the killing of Bond was the only way to get Craig onboard for one more movie, and if that’s the case then it’s a shame that the producers felt it necessary to kill of the character in order to meet the demands of an actor.

All of this being said there is still plenty to enjoy in No Time to Die: good performances, high production values, some good, engaging scenes, good dialogue, a few Bond callbacks, a fairly well paced screenplay, a couple of reasonable action sequences and a little fun (at least until the end of course).

I can understand why some might rate this film much higher and I accept that the characters have to grow and develop but I really can’t get onboard with emotional dad-Bond and that depressing ending. Sure, James Bond will return; but a certain sense of continuity has been broken with the death of Bond and whatever follows will now feel like a total reboot, which seems like a copout. No matter how many actors have played the lead role to date I never once felt that these were reboots, instead being just different interpretations of the role that better suit the times. A total reboot - in which we are expected to just forget the character died - doesn’t sit well with me.

 

Έγινε επεξεργασία από GFFermari
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Εκείνο που διαφεύγει στους περισσότερους είναι ότι ο Ian Fleming έγραψε τον 007 στα πλαίσια της υπερδύναμης που ήταν η Αγγλία. Ποιος πράκτορας και με ποια άδεια να σκοτώνει μπορεί να λειτουργήσει στα πλαίσια του σφουγκοκωλάριου των ΗΠΑ που είναι τώρα η Αγγλία;

Προφανώς αυτό προσπάθησε να αποδώσει ο Craig με το τέλος που επέλεξε

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

MV5BYjdkNzA4MzYtZThhOS00ZDgzLTlmMDItNmY1
M.IMDB.COM

Το αριστερό μου πόδι: Directed by Jim Sheridan. With Daniel Day-Lewis, Brenda Fricker, Alison Whelan, Kirsten Sheridan...

Ταινιάρα. Από πλευράς ρεαλισμού, γροθιά στο στομάχι. Από πλευράς χιούμορ, έπεσα στο πάτωμα από τα γέλια. 10/10 από μένα. Όλοι έπαιξαν φοβερά, αλλά άξιζε το Όσκαρ ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις.

  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.