Leaderboard

Πρόλογος Ποδαρικό για μία ακόμα φορά στα case reviews ενός έτους κάνει η Corsair. Αυτή τη φορά έχουμε να δούμε ένα full tower από την κατασκευάστρια, το οποίο ανήκει στη σειρά Graphite. Ο λόγος για το Corsair Graphite 780T, κουτί που ακολουθεί τις νέες σχεδιαστικές πινελιές της σειράς, μοιάζει αρκετά με το Graphite 760T που είδαμε σε προηγούμενη παρουσίαση και φυσικά πέρα από το κλασικό μαύρο αλλά και λευκό, έρχεται και σε κίτρινο χρωματισμό. Φυσικά θα πρέπει να πούμε ότι μιλάμε για ένα πολύ μεγάλο κουτί, με διαστάσεις που προκαλούν δέος καθώς συγκρίνονται με αυτές του Obsidian 900D και σίγουρα, δεν απευθύνεται σε χρήστες που απλά θέλουν να εγκαταστήσουν ένα απλό σύστημα στο εσωτερικό του. Αρκεί να αναφερθούν κάποια νούμερα για να πάρετε μία ιδέα. Μέγιστο ύψος για ψύκτρα επεξεργαστή έχει 200mm!! Μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών με τα cage δίσκων στη θέση τους, έχει 355mm!! Δε θα το πάμε παραπέρα όμως, μιας και έχουμε να πούμε πολλά στις επόμενες σελίδες. Κάντε καφεδάκι γιατί ξεκινάει ένας ακόμα μαραθώνιος. Χαρακτηριστικά προϊόντος Αρχικά, μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά του κουτιού, τα οποία παρατίθενται στην παρακάτω φωτογραφία. To κουτί διατίθεται σε τρεις χρωματικές εκδοχές. Την λευκή -η οποία είναι και αυτή του κουτιού της παρουσίασης- την μαύρη και την κίτρινη. Η εγγύηση είναι διετής και η προτεινόμενη τιμή από τη κατασκευάστρια είναι 179,99$ για τη μαύρη έκδοση και 189,99$ για τη λευκή και τη κίτρινη, μη συμπεριλαμβανομένων των φόρων. Τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν είναι διαθέσιμο στην ελληνική αγορά, με τελική τιμή 199,90 € για τη μαύρη έκδοση, 203,66 € για τη λευκή ενώ η κίτρινη έκδοση, δεν εντοπίστηκε σε κάποιο κατάστημα. Παρακάτω μπορείτε να δείτε ένα βίντεο από τον Γιώργο Μακρή, όπου δείχνει πως κατέληξαν στο σχεδιασμό του μικρού 380T, αλλά και του 780T. Συσκευασία και περιεχόμενα Με το που έφερε ο courier το κουτί και είδα το πόσο μεγάλη είναι συσκευασία, δε σας κρύβω ότι το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν η μέση μου, θυμούμενη το τι είχα τραβήξει στη παρουσίαση του Obsidian 900D Όπως βλέπετε στις φωτογραφίες που ακολουθούν, η συσκευασία είναι απλή, δεν έχει χρώματα πάνω της και απλά παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά του προϊόντος σε μία από τις μικρές πλευρές της και στις μεγάλες, μας δίνει μία γεύση από το εσωτερικό, αλλά και το εξωτερικό του κουτιού. Με το που ανοίξαμε τη συσκευασία, σηκώσαμε τα μανίκια πάνω και βγάλαμε το «τέρας» από τη «σπηλιά» του. Το κουτί όπως μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία που ακολουθεί προστατεύεται από δύο μεγάλα και χοντρά κομμάτια φελιζόλ και μία μαύρη υφασμάτινη σακούλα. Εντός βρίσκουμε επίσης ένα κουτί με τα παρελκόμενα του κουτιού τα οποία θα μας φανούν χρήσιμα κατά την εγκατάσταση του hardware… …Καθώς επίσης, ένα quick start guide. Και σε αυτό το κουτί δεν υπάρχει ουσιαστικό manual εντός της συσκευασίας και ο χρήστης θα πρέπει να επισκεφτεί τον ιστότοπο της κατασκευάστριας και να το κατεβάσει σε μορφή pdf. Το αναλυτικό Manual του κουτιού μπορείτε να το δείτε κάνοντας κλικ εδώ. Είδατε; Σας κακομαθαίνουμε και δε σας αφήνουμε να ψάχνετε. Όλα έτοιμα Το κουτί αφού αφαιρέθηκαν τα φελιζόλ και η μαύρη υφασμάτινη σακούλα, πόζαρε στο φακό μας μαζί με τις ζελατίνες του αλλά και κάποιες χαρτοταινίες που ανέλαβαν να κρατήσουν τα αφαιρούμενα κομμάτια του στη θέση τους. Εξωτερικό μέρος Έφτασε η ώρα για τις πρώτες –όχι και τόσο όμως- κλεφτές ματιές πάνω στο νέο προϊόν που ποζάρει στο φωτογραφικό μας φακό. Αρχικά ένα σχόλιο όσον αφορά τις γραμμές που είναι κάτι ανάμεσα σε καμπύλες, αλλά και γωνίες ταυτόχρονα. Στη συνέχεια τραβάει το μάτι μας ένα μεγάλο plexi παράθυρο στο αριστερό πλαϊνό μαζί με δύο μηχανισμούς ανοίγματος. Η πρόσοψη του κουτιού έχει εξοπλιστεί με μόλις δύο θέσεις 5.25’’ και κάτω από αυτές, βλέπουμε ένα μεγάλο διάτρητο τμήμα. Το δέσιμο του χρώματος ανάμεσα σε πλαστικά και μεταλλικά μέρη δείχνει πάρα πολύ καλό και το κουτί με ένα πρώτο χάδι, δείχνει να είναι ποιοτικό. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά και ας βάλουμε αρχή –όπως κάνουμε συνήθως- από την πρόσοψη του κουτιού. Στο επάνω μέρος, πέρα από τις δύο θέσεις 5.25’’, διακρίνεται έστω και δύσκολα, ένα κομμάτι πλαστικό σχεδόν τριγωνικού σχήματος. Εκεί μάλλον θα βρίσκεται κάποιο από τα LED δραστηριότητας και θα φωτίσει –ελπίζουμε ομοιόμορφα- το προαναφερθέν πλαστικό, δίνοντας μία επιπλέον νότα στην ιδιαίτερη αισθητική του κουτιού. Η διαδικασία αφαίρεσης του διάτρητου τμήματος, το οποίο αποτελεί και το φίλτρο της πρόσοψης (είναι πλενόμενο), έχει παραμείνει ίδια με αυτή του 600T και του νεότερου 760Τ. Το μόνο που έπρεπε να κάνουμε, είναι να πιέσουμε στις δύο πάνω γωνίες και οι μηχανισμοί touch latch το απελευθέρωσαν από τη θέση του. Στο εσωτερικό αντικρίζουμε δύο ανεμιστήρες 140mm με διάφανη φτερωτή και LEDs, οι οποίοι αναλαμβάνουν να τροφοδοτήσουν με αέρα το κουτί και να δώσουν στο hardware τις απαραίτητες ανάσες. Επίσης, τέρμα κάτω υπάρχει ένα συρταρωτό φίλτρο αέρα καλής ποιότητας και κατασκευής. Πρώτη περιστροφή και πρώτη δύσκολη φωτογραφία στο σημερινό προϊόν. Ευθύς αμέσως αντικρίζουμε το αριστερό πλαϊνό και το μηχανισμό ανοίγματος. Το άνοιγμα μας χαρίζει απεριόριστη σχεδόν θέα στο εσωτερικό, ενώ εκτείνεται μέχρι και σχεδόν τα δεξιά των HDD cages. Μόνο ατόπημα είναι μία μικρή γρατζουνιά που βρέθηκε πάνω στο πλαϊνό, παρόλο που η εταιρία το είχε προστατέψει με μεμβράνη. Πραγματοποιούμε μία ακόμα περιστροφή και αντικρίζουμε το πίσω μέρος του κουτιού όπου έχουμε αρκετά να σχολιάσουμε. Τέρμα πάνω βλέπουμε ένα διάτρητο τμήμα που θα επιτρέψει στον περίσσιο αέρα να αποδράσει. Κάτω και αριστερά υπάρχει η θέση για το Ι/Ο της μητρικής και στα δεξιά της μία θέση για ανεμιστήρα 140 ή 120mm. Το κουτί έρχεται εξοπλισμένο όπως μπορείτε να δείτε με έναν 140mm ανεμιστήρα και η θέση παρέχει τη δυνατότητα σε αυτόν να μετακινηθεί λίγα εκατοστά κατά τον κατακόρυφο άξονα. Κάπου στη μέση της διαδρομής συναντάμε εννιά PCI slots, σημάδι ότι το κουτί είναι full tower και στο εσωτερικό του μπορεί να εγκατασταθεί μητρική έως και XL ATX form factor. Και τα εννιά είναι διάτρητα και επανατοποθετήσιμα φυσικά. Δεξιά τους υπάρχουν δύο οπές χωρίς να είναι εξοπλισμένες με grommets για το πέρασμα σωλήνων εξωτερικής υδρόψυξης και κάτω από αυτές, ένα σύμβολο με ένα λουκέτο. Το σύμβολο δεν μας είναι άγνωστο και παραπέμπει στην kensington, γνωστή για τους μηχανισμούς κλειδώματός της και όχι μόνο. Τέρμα κάτω υπάρχει η θέση για το τροφοδοτικό, η οποία είναι κατάλληλα διαμορφωμένη ώστε να επιτρέψει την εγκατάστασή του, είτε με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω. Επίσης, δε θα μπορούσε να λείπει και ένα φίλτρο αέρα στο κάτω μέρος. Πάμε και μια βόλτα από το δεξιό μέρος του κουτιού, για να τελειώσουμε την πλήρη περιστροφή μας στο εξωτερικό του. Εκεί συναντάμε το μεταλλικό πλαϊνό που θα κρύψει το ‘’χαμό’’ από τα καλώδιο πίσω από το motherboard tray. Επάνω, υπάρχει ο ίδιος μηχανισμός ανοίγματος/κλεισίματος όπως και στο αριστερό πλαϊνό και κάπου εδώ, θα σχολιάσουμε κάποια πράγματα τα οποία τα αφήσαμε ασχολίαστα κατά το πέρασμά μας από την αριστερή πλευρά του κουτιού. Αυτά δεν είναι άλλα από κάποια κενά που υπάρχουν μεταξύ μεταλλικών και πλαστικών τμημάτων. Και εντάξει θα έπρεπε να υπάρχουν για να μην έχουμε τραυματισμούς και ταυτόχρονα να έχουμε εύκολο άνοιγμα κλείσιμο, αλλά όπως βλέπετε ειδικά στη δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί, οι αποστάσεις που αφήνουν αυτά τα κενά, δεν είναι παντού ίδιες. Αυτό είναι ένα πρόβλημα αισθητικής και όχι λειτουργικότητας, στο οποίο θα περιμέναμε να δείξει περισσότερη φροντίδα η κατασκευάστρια, ειδικά όταν μιλάμε για τη ναυαρχίδα της σειράς Graphite. Φέρνουμε τα πάνω κάτω και ρίχνουμε την πρώτη διερευνητική ματιά στην οροφή του κουτιού. Το διάτρητο τμήμα είναι αφαιρούμενο, χρησιμοποιώντας τον ίδιο μηχανισμό με αυτόν στην πρόσοψη. Ένα μικρό σπρώξιμο προς τη μεριά της πρόσοψης, αρκεί για να ελευθερώσουν οι touch latch μηχανισμοί το τμήμα. Εσωτερικά αποτελείται από πλαστικά νεύρα για να διατηρήσει το σχήμα του και φυσικά από φίλτρο. Είναι νομίζουμε κατανοητό ότι πέρα από αφαιρούμενο είναι και πλενόμενο, για να καθαριστεί στο φτερό που λέμε και να επανατοποθετηθεί στη θέση του. Στο εσωτερικό βλέπουμε θέσεις για ανεμιστήρες 120 αλλά και 140mm με χαραγμένες στις αντίστοιχες οπές τις θέσεις. Τι μπορεί να εγκαταστήσει κανείς; Είτε μπορεί να έχει 3x120mm ανεμιστήρες, είτε 2x140mm με τις δεύτερες, να προσφέρουν απόσταση ενδιάμεσων οπών 15 έως 20mm. Για να αλλάξουμε οπτική γωνία και να δούμε κάτι ακόμα στην οροφή. Αν φέρεται το κεφάλι σας στο ύψος της οροφής θα δείτε ότι το μεταλλικό τμήμα δεν εφαρμόζει άψογα με το σημείο που είναι το front panel του κουτιού. Δεύτερο παράπτωμα αισθητικής σε αυτό το σημείο από την Corsair. Μιας και αναφέραμε το front panel ας το σχολιάσουμε κιόλας. Αριστερά υπάρχει ένας ελεγκτής ανεμιστήρων ίδιος με αυτόν που είχαμε δει στη παρουσίαση του Graphite 760T. Δεξιά του βλέπουμε δύο θύρες USB2.0 και δύο ακόμα USB3.0. Τέρμα δεξιά το κουμπί επανεκκίνησης και κάτω από όλα αυτά, δύο mini jacks για μικρόφωνο και ακουστικά αλλά και το πολύ μουράτο κουμπί εκκίνησης με τις ενδείξεις Start και Stop. Το τελευταίο αν σας θυμίζει κάτι, σημαίνει ότι έχετε καλή μνήμη, μιας και το είχαμε δει στην παρουσίαση του μικρού Graphite 380T. Τελευταία στάση πριν δούμε το εσωτερικό του Graphite 780T, είναι η πιο αθέατη ίσως μεριά του. Ο λόγος για το κάτω μέρος του κουτιού, το οποίο έχει αρκετά να επιδείξει. Αρχικά αντικρίζουμε τα δύο μεγάλα σε έκταση πόδια του, αλλά και τα δύο φίλτρα που ήδη έχουμε σχολιάσει σε αυτή τη σελίδα. Ας τα αφαιρέσουμε λοιπόν να δούμε τι κρύβουν… …Προς τη μεριά της πρόσοψης βλέπουμε θέση για ψυγείο 240mm και κάποιες ειδικά διαμορφωμένες οπές μαζί με μία βίδα που μάλλον μας προϊδεάζουν για μετατόπιση του cage δίσκων προς τη μεριά του τροφοδοτικού, όπου βλέπουμε να συνεχίζεται η διάτρητη λαμαρίνα επιτρέποντας στον ανεμιστήρα να αναπνεύσει. Τέλος ένα κοντινό στα πόδια μας δείχνει τις μεγάλες λαστιχένιες επενδύσεις που θα προστατέψουν την επιφάνεια πάνω στην οποία θα τοποθετήσουμε το κουτί αλλά και θα απορροφήσουν τους όποιους κραδασμούς. Εσωτερικό μέρος Παρόλο που η βόλτα μας στο εξωτερικό μέρος του Corsair Graphite 780T ήταν σχετικά γρήγορη, νομίζουμε ότι δεν πρέπει να σας άφησε και με πολλές απορίες. Ότι δεν ειπώθηκε, έγινε εσκεμμένα για να έχουμε κάτι να πούμε και στις σελίδες που θα ακολουθήσουν. Σε αυτήν την σελίδα λοιπόν, θα μπούμε στο εσωτερικό του κουτιού και για να γίνει αυτό, θα αφαιρέσουμε για αρχή το αριστερό πλαϊνό, η αφαίρεση του οποίου είναι κυριολεκτικά παιχνιδάκι. Αρκεί με το ένα σας χέρι να ανοίξετε το μηχανισμό που υπάρχει στο επάνω μέρος και το πλαϊνό θα είναι ''του χεριού σας''. Φυσικά αφού το βγάλαμε δε γίνεται να μη το περιεργαστούμε κιόλας, σωστά; Παρακάτω λοιπόν ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από το εσωτερικό του μέρος και αυτό που έχουμε να αναφέρουμε, είναι το γεγονός ότι λόγω του μεγάλου ανοίγματος που έχει στο κέντρο του, η ελαστικότητά του ήταν μεγάλη. Αφήνουμε το πλαϊνό σε μία άκρη και ρίχνουμε τη πρώτη ματιά στο εσωτερικό του Graphite 780T. Οι πρώτες εντυπώσεις έχουν να κάνουν με το κατάμαυρο εσωτερικό, τα δύο cage δίσκων που σα να φαίνεται να μπορούν να γίνουν τρία και να ανεβάσουν τις θέσεις από έξι σε εννιά για δίσκους 3,5", τους tool free μηχανισμούς στις δύο θέσεις 5,25", τα grommets και φυσικά το μεγάλο CPU cut out. Επίσης, μιας και ο Λάμπης μπήκε μέσα θεωρώντας το 780Τ σπίτι του, φαίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρα ένα ακόμα χαρακτηριστικό. Στο επάνω και στο κάτω μέρος του κουτιού, υπάρχουν μικρές καλύπτρες. Τέλος, πόσοι από εσάς θυμούνται την γρατζουνιά πάνω στο plexi πλαϊνό του κουτιού; Ο λόγος είναι στο κάτω μέρος της πρώτης φωτογραφίας. Δύο από τα brackets για 2.5" δίσκους είχαν ξεκουμπώσει από τη θέση τους και τραυμάτισαν εσωτερικά το παράθυρο. Μία χαρτοταινία και εκεί ή μία ζελατίνη από το εσωτερικό θα έσωζε την κατάσταση. Σα πολλά να είπαμε όμως για πάμε να τα δούμε από κοντά όλα μαζί... Για να ξεκινήσουμε από τις θέσεις δίσκων... Όπως μπορείτε να δείτε από τις φωτογραφίες παρακάτω έχουμε δύο cage δίσκων με συνολικά έξι συρτάρια. Ο σχεδιασμός είναι ίδιος από την κατασκευάστρια όπως και σε προηγούμενα κουτιά που έχουμε δει. Πολλοί λένε ότι όταν έχεις μια πετυχημένη συνταγή δεν την αλλάζεις. Κράτησαν λοιπόν τις μεγάλες οπές στα πλαϊνά των cages, για να έχουμε πιο καλή ψύξη και μειωμένα επίπεδα θορύβου και κάπου εδώ έρχεται το πρώτο "φάουλ"... ...Τι εννοεί η ποιήτρια θα αναρωτηθεί κανείς; Μα μιλάμε ή δε μιλάμε για τη ναυαρχίδα της σειράς Graphite; Τα cages δίσκων εκτός του ότι έρχονται με βίδες και όχι με χειρόβιδες, όπως σε προηγούμενα μοντέλα της σειράς, για να αφαιρεθούν θα πρέπει να αφαιρεθεί ο ανεμιστήρας της πρόσοψης γιατί ο σχεδιαστής μάλλον... κοιμήθηκε κάπου στη πορεία. Ω ναι! H βίδα που συγκρατεί το cage δίσκων είναι πίσω ακριβώς από ένα μπράτσο στήριξης του κινητήρα του ανεμιστήρα. Δηλαδή θα πρέπει να βγάλουμε το φίλτρο της πρόσοψης, να ξεβιδώσουμε τον ανεμιστήρα, να ξεβιδώσουμε τη βίδα και μετά να τα βάλουμε όλα και πάλι στη θέση τους. Υπήρχε λόγος; Δεύτερο σημείο όπου κάποια στιγμή θα θέλαμε να το δούμε να "στρώνει" στα συρτάρια της κατασκευάστριας. Ναι οκ το πλαστικό είναι καλής ποιότητας, τα συρτάρια είναι εξοπλισμένα με τους πίρους και τις απαραίτητες ροδέλες σιλικόνης, αλλά αυτή η θέση για 2.5" δίσκο… Αφού το κουτί δεν έχει hot swap γιατί να μένει στα δεξιά και να μη μετατοπιστεί στο κέντρο; Γιατί να πρέπει ο χρήστης να αφαιρέσει τον ένα πίρο, να τον φυλάξει κάπου μη τον χάσει, για να βάλει έναν δίσκο 2.5"; Πόσο δύσκολο είναι να τροποποιηθεί το καλούπι της πρέσας που βγάζει τα συρτάρια, έτσι που να ανοίγονται ακόμα τέσσερις τρύπες, που θα έδιναν «άκοπα» και τις δύο δυνατότητες; Και πάμε και στο τρίτο σημείο. Αφού το κουτί ξαναλέω, είναι η ναυαρχίδα της σειράς σου και μπορεί να δεχθεί άλλο ένα cage δίσκων, γιατί δε το εξοπλίζεις αμέσως και να φτάσει στις εννιά θέσεις; Σα πολλά να είπαμε και ακόμα δε βγάλαμε τα cages από τη θέση τους. Ας προχωρήσουμε λίγο προς τα πάνω και να δούμε από κοντά τις δύο θέσεις 5,25" του κουτιού, οι οποίες είναι εξοπλισμένες με τον γνωστό σε όλους πλέον tool free μηχανισμό της κατασκευάστριας. Εδώ, αξίζει να πω ότι μετά από τόσα κουτιά που έχουν περάσει από τον πάγκο του TheLab.gr, είναι ίσως ο πιο αποτελεσματικός tool free μηχανισμός που έχουμε δει. Για να πιάσουμε οροφή και να δούμε τι γίνεται εκεί στα ψηλά. Αρχικά μπορούμε να έχουμε είτε 2x140mm, είτε 3x120mm ανεμιστήρες. Επάνω απο την οροφή όπως θα δούμε και στη συνέχεια μπορούμε να εγκαταστήσουμε μία σειρά ανεμιστήρων και στο εσωτερικό μέρος έχουμε επιπλέον σχεδόν 9,5cm να αξιοποιήσουμε για κάποιο ψυγείο. Συνεπώς push-pull γίνεται και μάλιστα άνετα σε υδροψύξεις τύπου H100i, H110i. Αρχίζουμε να κατηφορίζουμε και πρώτο πρώτο συναντάμε τον ανεμιστήρα 140mm, ο οποίος έρχεται προεγκατεστημένος στο πίσω μέρος του κουτιού και έχει σύνδεση 3pin. Το σώμα του είναι μαύρο ενώ η φτερωτή είναι γκρι χρώματος. Ακόμα πιο κάτω συναντάμε τις εννέα θέσεις PCI οι οποίες είναι εξοπλισμένες με διάτρητα brackets και χειρόβιδες. Τέρμα κάτω είναι η θέση για το τροφοδοτικό μας, την οποία έχει εξοπλίσει η κατασκευάστρια με τέσσερις λαστιχένιες επενδύσεις για να απορροφήσουν τυχόν κραδασμούς. Το κάτω μέρος του κουτιού είναι όλο διάτρητο και όπως μπορείτε να δείτε ακριβώς από κάτω του είναι τα δύο πολύ καλά φίλτρα που είδαμε κατά τη ξενάγησή μας στο εξωτερικό μέρος του κουτιού. Αυτό που δε μας αρέσει από το κάτω μέρος είναι το γεγονός ότι, η τρύπα από την οποία θα περάσουν τα καλώδια του τροφοδοτικού δεν είναι εξοπλισμένη με grommet. Έχεις επιλέξει λοιπόν να παρουσιάσεις το καλύτερο κουτί της σειράς, εξοπλίζεις όλες τις τρύπες με τα grommets πολύ καλής ποιότητας που διαθέτεις και μία από αυτές την αφήνεις "γυμνή". Πάμε στη καρδιά του "τέρατος" όπου το τεράστιο CPU cut out διαστάσεων 15,5cm x 19,5cm κλέβει τη παράσταση. Οι αποστάτες έρχονται προεγκατεστημένοι με γράμματα για να μας καθοδηγήσουν που πρέπει να είναι τοποθετημένοι ανάλογα τον τύπο μητρικής και φυσικά τον κλασικό πλέον κεντρικό αποστάτη, που θα μας βοηθήσει κατά την εγκατάσταση της μητρικής. Πάμε στο πίσω μέρος όπου για να αποκτήσουμε πρόσβαση αφαιρέσαμε και το δεξιό πλαϊνό όπως κάναμε και στο αριστερό. Οι πιο παρατηρητικοί από εσάς θα είδατε ότι το δεξιό πλαϊνό έχει κουμπώσει στην αριστερή θέση. Συνεπώς είναι εναλλάξιμα και βάζουν ιδέες σε όσους θέλουν να δείξουν ένα πολύ καλό cable management. Μία ακόμα παρατήρηση έχει να κάνει με τις μικρές καλύπτρες που υπάρχουν και σε αυτή τη μεριά του κουτιού, με την κάτω να δίνει μία απόσταση 4cm για το κρύψιμο καλωδίων. Η απόσταση στο πίσω μέρος κυμαίνεται από τα 4cm έως και τα 4,6cm σε κάποια σημεία κάτι που σημαίνει ότι δε θα έχουμε κάποιο πρόβλημα στο cable management, συν το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές δέστρες για να πιάσουμε τα καλώδια. Και μιας και αναφέραμε τα καλώδια ας δούμε με φωτογραφίες παρακάτω από τι αποτελείται η πλεξούδα καλωδίων που φαίνεται στο πίσω μέρος του κουτιού. Κλείνοντας με το εσωτερικό του κουτιού βλέπουμε και τις τρεις θέσεις για δίσκους 3.5" που διαθέτει το κουτί. Δεν έχουμε να σχολιάσουμε τίποτα παραπάνω από ότι σε άλλα κουτιά της σειράς όπως το Graphite 760T. Εις βάθος Αυτή η σελίδα όπως έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν, υπάρχει σε κάθε case review και ο σκοπός της είναι αρχικά να δείξει πως αφαιρείται το front panel του κουτιού στη περίπτωση που υπάρξει αστοχία και ο χρήστης θα πρέπει να προχωρήσει σε αντικατάστασή του και κατά δεύτερον, να ψάξουμε καλύτερα κάποια σημεία του κουτιού και να δούμε την ποιότητα κατασκευής, αλλά και σημεία στα οποία η εκάστοτε κατασκευάστρια αναφέρει διάφορα χαρακτηριστικά. Πρώτο-πρώτο και ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι ότι το κουτί μπορεί να πάρει τρεις ανεμιστήρες 120mm ακριβώς κάτω από το αφαιρούμενο τμήμα της οροφής. Το ότι τους παίρνει είναι γεγονός και φαίνεται άλλωστε στην πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί, αλλά κάπου εδώ θα πρέπει και τα καλώδια των ανεμιστήρων να περάσουν στο εσωτερικό του κουτιού για να συνδεθούν, είτε στη μητρική, είτε στον fan controller. Η Corsair δεν έκανε κάποιες οπές ώστε τα καλώδια των ανεμιστήρων να περαστούν με άνεση στο πίσω μέρος του κουτιού αλλά ο μόνος χώρος που υπάρχει για να γίνει κάτι τέτοιο είναι μια μικρή λωρίδα προς το πίσω μέρος του κουτιού. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να έχετε ανεμιστήρες με μακριά καλώδια. Και ειδικά ο ανεμιστήρας που βρίσκεται προς τη μεριά της πρόσοψης. Διαφορετικά θα πρέπει να αγοράσετε κάποιες προεκτάσεις για τους ανεμιστήρες σας και να κάνετε τη δουλειά σας. Για να αφαιρέσουμε τους ανεμιστήρες στην πρόσοψη έπρεπε να αφαιρέσουμε το φίλτρο, αλλά και τέσσερις βίδες για κάθε ανεμιστήρα. Προσοχή εδώ, μιας και είναι σπειρώματος UNC6-32 και είναι δυσεύρετες. Για τους ανεμιστήρες δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα παραπάνω μιας και τους έχουμε δει τόσες πολλές φορές, που στο τέλος απλά θα κάνουμε copy paste από παλιό review σε νέο. Τα LEDs για όσους αναρωτιούνται είναι λευκού χρωματισμού. Για να αφαιρεσουμε τη βάση για τα cages των δίσκων, πρέπει από το κάτω μέρος να ξεβιδώσουμε δύο χειρόβιδες και αν το επιθυμούμε πέρα από το να την αφαιρέσουμε εντελώς από το εσωτερικό, μπορούμε να την μετατοπίσουμε προς τη μεριά του τροφοδοτικού. Αυτή η επιλογή μας δίνει 8.5cm χώρου στη μεριά της πρόσοψης για να εγκαταστήσουμε κάποιο ψυγείο. Και μιας και όπως έχουμε ξαναπεί τα cages τα έχουμε δει πολλές φορές, αξίζει να βγάλουμε έστω μία φωτογραφία με κάποιον δίσκο 3.5 ιντσών για να δούμε τα μεγάλα ανοίγματα πως συμβάλουν στον καλό του αερισμό. Έφτασε η ώρα να αφαιρέσουμε το front panel του κουτιού. Αρχικά από το επάνω μέρος τραβάμε τα πλαστικά μέχρι να ακουστεί το χαρακτηριστικό κλικ του ξεκουμπώματος. Μετά από το εσωτερικό του κουτιού πιέζουμε αρκετά clips συγκράτησης και το πλαστικό της πρόσοψης είναι «του χεριού μας». Το πάχος του λευκού πλαστικού μετρήθηκε και είναι 3mm και στο επάνω μέρος του βλέπουμε το diffuser με το LED που θα φωτίσει το πάνω μέρος της πρόσοψης. Πλέον έχουμε άμεση πρόσβαση στις τέσσερις βίδες που συγκρατούν το front panel στο σκελετό του κουτιού και δεν έχουμε από το να τις αφαιρέσουμε και να ρίξουμε μία ματιά στις πλακέτες και στα εξαρτήματα που βρίσκονται πάνω σε αυτές. Αρχικά βλέπουμε την πλακέτα του ελεγκτή ανεμιστήρων του Graphite 780T. Εξετάζοντας πιο προσεκτικά την πλακέτα του, διαπιστώνουμε με ευχαρίστηση ότι η υλοποίηση του fan controller δεν γίνεται απλά με τον συνδυασμό κάποιων διακοπτών που βλέπουμε συνήθως στα κουτιά μας. Εδώ η Corsair διάλεξε μια πολύ πιο σωστή προσέγγιση. Όπως βλέπουμε οι επιλογές που κάνουμε εμείς από το μπουτόν του fan controller οδηγούνται σε δυο ολοκληρωμένα, τα οποία -σε συνεργασία με μια δίοδο Sotky, ένα πηνίο, πυκνωτές και τα απαραίτητα τρανζίστορ -συνθέτουν έναν DC to DC converter, που μας δίνει -ανάλογα με την επιλογή- 7, 9, και 12 Vdc. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να πούμε ότι καλή εικόνα του Fan controller γίνεται ακόμα καλύτερη, καθώς η δυνατότητά του να δώσει τάση εξόδου ίση με την τάση εισόδου του, δεν θα στερήσει ούτε κάποια λίγα δέκατα του Volt από την μέγιστη δυνατότητα των ανεμιστήρων μας. Βεβαίως, πολύ θα θέλαμε αυτή η καλή εικόνα να ολοκληρώνεται και με την χρήση επώνυμων εξαρτημάτων, καθώς για κάποια αυτά, απλά δεν κατορθώσαμε να βρούμε άλλες πληροφορίες πέραν του ότι είναι Κινεζικής προέλευσης. Tέλος, η πλακετίτσα του Power switch δεν έχει και πολλά πάνω της τα οποία αξίζουν να σχολιαστούν, πέρα από την αντίσταση R3 που φαίνεται πάνω και δεξιά και η οποία θα δώσει τα σωστά Volts στα LEDs που υπάρχουν δεξιά και αριστερά από το power switch. Και κάπως έτσι είδατε πως μπορείτε να φτάσετε στο front panel στη περίπτωση που χρειαστεί να προχωρήσετε σε αλλαγή, συν το γεγονός ότι είδαμε από τι αποτελείται. Εγκατάσταση συστήματος Το σύστημα της δοκιμής αναφέρεται παρακάτω: Αυτό το στάδιο σε ένα case review, είναι ίσως το πιο σημαντικό. Εδώ κρίνεται η χρηστικότητα ενός κουτιού και κατά κανόνα, εδώ βγάζει τα σημαντικότερα ελαττώματά του. Ξεκινήσαμε βάζοντας τη μητρική στο εσωτερικό του κουτιού και αμέσως μετά την ψύκτρα μας, για την εγκατάσταση της οποίας είχαμε ένα CPU cut out το οποίο λειτούργησε υποδειγματικά. Το μέγιστο ύψος ψύκτρας που μπορεί να δεχθεί το Graphite 780T φτάνει το εντυπωσιακό νούμερο των 20,5cm! Δε ξέρω ποια ψύκτρα έχετε στην κατοχή σας, αλλά βάζω στοίχημα ότι θα χωρέσει. Συνεχίζουμε με την εγκατάσταση της κάρτας γραφικών και χωρίς να αντιμετωπίσουμε κάποιο πρόβλημα πήραμε μετρήσεις για το μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών που μπορεί να εγκατασταθεί στο εσωτερικό του Graphite 780T. Το μέτρο μας έδειξε 35,5cm όταν το cage δίσκων ήταν στη θέση του και 48cm όταν το αφαιρέσαμε. Νούμερα πραγματικά εντυπωσιακά. Αμέσως μετά εγκαταστήσαμε τους δίσκους μας με τη διαδικασία και στους δύο να είναι tool free. Οι μηχανισμοί δούλεψαν άψογα αλλά αν είστε παραδοσιακός τύπος και επιθυμείτε να τους εγκαταστήσετε με βίδες, υπάρχει και αυτή η επιλογή. Για το τέλος αφήσαμε το τροφοδοτικό μας το οποίο και αυτό μπήκε στο εσωτερικό χωρίς να μας δημιουργήσει κανένα πρόβλημα. Πώς να μας δημιουργούσε άλλωστε, όταν το μέγιστο μήκος είναι χαλαρά 20cm, διατηρώντας και τη θέση για ανεμιστήρα στο κάτω μέρος. Αν δεν θέλετε να εγκαταστήσετε κάποιο ανεμιστήρα, τότε το μέγιστο μήκος -όπως μπορείτε να δείτε- είναι για τροφοδοτικά που αντέχουν οικιακή εγκατάσταση . Το μόνο που έχει μείνει είναι να συνδέσουμε τα καλώδια του front panel στη μητρική. Όλα κυλούσαν ομαλά, μέχρι που φτάσαμε στο power sata και το molex καλώδιο που φαίνονται στις φωτογραφίες παρακάτω. Αρχικά σκεφτήκαμε ότι το molex είναι εναλλακτικός τρόπος σύνδεσης για τη τροφοδοσία του fan controller, αλλά για να μη κάνουμε του κεφαλιού μας ανατρέξαμε στο manual του κουτιού… …Εκεί ούτε λόγος για το τι κάνει αυτό το πραγματάκι που λέγεται molex καλώδιο. Να το συνδέσουμε άραγε ενώ έχουμε συνδέσει και το power sata; Να το αφήσουμε χωρίς να το συνδέσουμε; Να μη σας ζαλίζουμε τελικά έπρεπε να συνδεθεί, μιας και δεν είχε να κάνει με τον Controller, αλλά με όλα τα LEDs στο front panel (εκτός τα activity) και στο πάνω μέρος της πρόσοψης, το τριγωνικό τμήμα που είχαμε δει. Τώρα το γιατί θα πρέπει ο χρήστης να μπει σε διλήμματα και αυτή η σύνδεση δεν αναφέρεται καν στο manual, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο από ότι φαίνεται. Κλείνοντας με την σελίδα της εγκατάστασης, όταν έχουμε μετρήσει 4cm σαν απόσταση για το κρύψιμο των καλωδίων στο πίσω μέρος, θεωρούμε ότι είναι περιττό να αναφέρουμε ότι το πλαϊνό έκλεισε με περίσσια άνεση. Όλα στη θέση τους και ετοιμαζόμαστε να πάρουμε τις μετρήσεις μας. Μετρήσεις θερμοκρασιών θορύβου και «στατικής» πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Corsair Graphite 780T. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.14.1.2 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C To κουτί τα πήγε καλά και σε επιδόσεις θύμισε τα αδέρφια του 750D και 760T. Ενώ κάποιος θα σκεφτεί γιατί το 760T δείχνει να τα πηγαίνει καλύτερα ενώ μιλάμε για σχεδόν τα ίδια κουτιά, η απάντηση βρίσκεται στη μαγική λέξη σχεδόν. Η βασικότερη διαφορά τους είναι στον τρόπο που έχουν εγκατασταθεί τα cage δίσκων στην πρόσοψη. Το 760T είχε το ένα δίπλα στο άλλο, μη βάζοντας εμπόδιο στον ένα από τους δύο 140mm ανεμιστήρες της πρόσοψης, ενώ το 780T έχει το ένα πάνω στο άλλο. Συνεπώς αναμενόμενα τα παρακάτω αποτελέσματα. Εργοστασιακή συχνότητα – Idle Μόλις είδαμε τι συνέβη σε Idle κατάσταση και παρακάτω ακολουθούν τα αποτελέσματα μετά το Load του συστήματος. Εργοστασιακή συχνότητα – Load Το πήγαμε λίγο παραπέρα όμως και το σύστημα υπερχρονίστηκε. Ο επεξεργαστής μας ανέβηκε στα 4GHz και μάλιστα για να αυξήσουμε και άλλο την εκλυόμενη θερμότητά του, ανεβάσαμε το VCore. Βέβαια, το κρατήσαμε μέσα στα όρια που δίνει η Intel. Το Corsair Graphite 780T έδειξε τι μπορεί να κάνει ένα cage δίσκων όταν τα πράγματα ζορίσουν. Αρκεί να συγκρίνετε τις θερμοκρασίες του με αυτές του 760T και να θυμηθείτε τι αναφέραμε παραπάνω για τα δύο κουτιά. Υπερχρονισμός – Idle Υπερχρονισμός – Load Μέτρηση Θορύβου Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί καθ' όλη τη διάρκεια των δοκιμών ήταν ήσυχο, ακόμα και όταν ο fan controller ζητήθηκε να δώσει το μέγιστο των στροφών των ανεμιστήρων. Είναι ένα κουτί που δεν χρειάζεται να αλλάξετε τους ανεμιστήρες τους οποίους φοράει με απλά λόγια. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 34,1dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. ”Στατική Πίεση” Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετική πίεση. Εγκατάσταση υδρόψυξης Η σελίδα της εγκατάστασης της υδρόψυξης σε ένα τόσο μεγάλο κουτί δε θα μπορούσε να λείπει από την παρουσίασή του. Όπως θα έχετε καταλάβει οι περισσότεροι, με τα μεγέθη που έχουμε δώσει στις προηγούμενες σελίδες, δεν έχουμε να κάνουμε με ένα απλό κουτί, που θα δεχθεί στο εσωτερικό του ένα απλό σύστημα. Θα αγοραστεί από το «ψαγμένο» κοινό και στο μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των αγοραστών θα εξοπλιστεί με αρκετά ψυγεία. Αρχικά να δούμε το απλό. Δηλαδή αν μπορεί το σημερινό κουτί να δεχθεί μία ΑΙΟ με διπλό ψυγείο στην οροφή, σε εγκατάσταση push-pull. Όπως είχε δείξει το μέτρο μας εσωτερικά έχουμε μία απόσταση σχεδόν 95mm, που θα επιτρέψει να μπει ένα ψυγείο 30mm με μία σειρά ανεμιστήρων εσωτερικά. Ενώ στο εξωτερικό μέρος της οροφής θα έχουμε μία ακόμα σειρά ανεμιστήρων. Συνεπώς, η διάταξη push-pull για μία ΑΙΟ είναι εφικτή και μάλιστα με μεγάλη άνεση. Στη συνέχεια, βγάλαμε το διπλό ψυγείο από την οροφή και στη θέση του εγκαταστήσαμε ένα 3x120mm ψυγείο, πάχους 45mm. Αρκετά κοινό μέγεθος για τέτοιου είδους ψυγεία. Το πρόβλημα σε αυτή τη διάταξη, δεν είχε να κάνει με την απόσταση από τη μητρική, αλλά με το γεγονός ότι οι δύο 5.25΄΄ δε θα μπορέσουν να φιλοξενήσουν κάποιο compo reservoir και αντλίας. Παίρνουμε το τριπλό ψυγείο και πάμε στη μεριά της πρόσοψης, όπου μπορεί να εγκατασταθεί μόνο με τα ρακόρ προς τα πάνω. Τουλάχιστον το ψυγείο το οποίο έχουμε εμείς στη κατοχή μας. Επίσης, ακόμα και με αυτό το ψυγείο πάχους 45mm, βλέπουμε ότι μπορούμε να κρατήσουμε το ένα cage δίσκων με την βάση των cages μετατοπισμένη προς τη μεριά του τροφοδοτικού. Σε αυτή τη περίπτωση αν σας μπαίνουν ιδέες για τριπλό SLI ή κάποιο CF, το cage αφήνει απόσταση 27cm. Στο κάτω μέρος τώρα εάν επιλέξετε 3x120mm ψυγείο στην πρόσοψη δεν μπορείτε να εγκαταστήσετε διπλό ψυγείο. Αν θέλετε όμως ντε και καλά να βάλετε κάποιο ψυγείο αντί το cage δίσκων που επιλέξαμε εμείς, μπορείτε να βάλετε ένα ψυγείο 1x120mm στη θέση που είναι προς τη μεριά του τροφοδοτικού. Για να πάμε λίγο και στο πίσω μέρος. Εκεί επιλέξαμε να εγκαταστήσουμε ένα ψυγείο 1x120mm πάχους 45mm σε διάταξη push. Οι αποστάσεις από το τριπλό ψυγείο της οροφής ακολουθούν. Επόμενη δοκιμή είναι να εγκαταστήσουμε διπλό ψυγείο στη πρόσοψη, επιλέγοντας την επάνω θέση. Το ψυγείο έχει διαστάσεις 2x120x55mm και μας επιτρέπει να το έχουμε σε διάταξη push-pull διατηρώντας ένα cage δίσκων ή αν δεν επιθυμούμε κάποιο cage να βάλουμε ένα ακόμα ψυγείο στο κάτω μέρος. Συνεπώς συνδυασμοί ψυγείων που μπορεί έχουν γίνει μέχρι στιγμής. Τέλος, μπορούμε να επιλέξουμε το ψυγείο της πρόσοψης να μπει στη κάτω θέση και αυτή η μικρή αλλαγή, παρόλο που δε θα μας επιτρέψει να εγκαταστήσουμε διπλό ψυγείο στο κάτω μέρος, θα μας δώσει τη δυνατότητα να έχουμε έως και έξι δίσκους 3,5΄΄ στο εσωτερικό. Ο Απολογισμός Μετά από εννιά ελπίζουμε κατατοπιστικές σελίδες, είμαστε έτοιμοι να γράψουμε τον απολογισμό για το Corsair Graphite 780T. Αρχικά να πω κάτι το οποίο έχει να κάνει με τη βαθμολογία. Το κρίνω σαν τη ναυαρχίδα της σειράς, μιας εταιρίας που έχει δείξει τόσο καιρό ότι δείχνει προσοχή στη λεπτομέρεια και ταυτόχρονα ακούει τους reviewers και το χρήστη. Συνεπώς θα είμαι και πιο αυστηρή από ότι συνήθως. Ας ξεκινήσω να πλέκω το εγκώμιο του κουτιού αρχικά. Είναι ένα κουτί κυριολεκτικά τέρας με περίεργες όμως γραμμές, που είναι κάτι ανάμεσα σε καμπύλη και γωνία. Σε άλλους αρέσει ο σχεδιασμός και σε άλλους όχι. Φυσικά δε πρόκειται να σας πω το γούστο μου εδώ, ούτε να κρίνω βάσει αυτού. Το Graphite 780T, είναι ένα κουτί που κυριολεκτικά μπορεί να χωρέσει τα πάντα στο εσωτερικό του, ακόμα και το κατοικίδιό σας, όπως φάνηκε άλλωστε και από τη παρουσίαση. Δίνει μεγάλη ευελιξία στο στήσιμο υδρόψυξης, δίνοντας ταυτόχρονα στον χρήστη να επιλέξει πολλά ψυγεία αλλά και να μη χάσει θέσεις για δίσκους 3,5΄΄. Η ποιότητα βαφής και κατασκευής είναι σε υψηλά επίπεδα και η λειτουργία του κατά τη διάρκεια του στρεσαρίσματος, ήταν ήσυχη πετυχαίνοντας ικανοποιητικές θερμοκρασίες. Σίγουρα μπορεί και καλύτερα -όπως είδαμε άλλωστε- κάνοντας μία μικρή αλλαγή. Στον αντίποδα τώρα, έχει κάποιες παραλήψεις που δεν μπορείς να το πιστέψεις ότι ξέφυγαν από την κατασκευάστρια. Και μιλάμε για μία κατασκευάστρια του μεγέθους της Corsair την ώρα που λανσάρει την ναυαρχίδα της. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί δεν εξόπλισαν το κουτί από την αρχή με τρία cage δίσκων, αφού είδαμε ότι μια χαρά χωράνε. Επίσης, η προσοχή στη λεπτομέρεια της συσκευασίας ενώ φάνηκε ότι έχει δοθεί, παρόλα αυτά επειδή δεν είχαν μπει μερικά κομμάτια χαρτοταινία ή μία ζελατίνα, πήραμε στα χέρια μας γρατζουνισμένο πλαϊνό. Για να μη πω για μία ακόμα φορά για την αχίλλειο πτέρνα της Corsair που ακούει στο όνομα manual και αφήνει τον χρήστη να σκέφτεται για ένα molex καλώδιο που δεν αναφέρεται πουθενά. Και τέλος οι οπές για το πέρασμα των καλωδίων των ανεμιστήρων της οροφής. Σα πολλά να είπα όμως και να επαναλαμβάνω ίσως κάποια από αυτά αναγκαστικά στον επίλογο. Σας αφήνω να διαβάσετε την παρουσίαση και κλείνοντας να σας υπενθυμίσω ότι το κουτί είναι διαθέσιμο στην Ελληνική αγορά με τιμή εκκίνησης 199,99€ για τη μαύρη έκδοση και 203,66€ για τη λευκή, συμπεριλαμβανομένων των φόρων. Η κίτρινη έκδοση δεν εντοπίστηκε στη χώρα μας την ώρα που έγραφα αυτές τις γραμμές. Παρακάτω αναφέρονται τα πλεονεκτήματα/μειονεκτήματα του σημερινού κουτιού: Πολύ καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής. Αρκετός χώρος για την εγκατάσταση οποιασδήποτε αερόψυκτρας, κάρτας γραφικών αλλά και τροφοδοτικού. Πολύ καλές επιλογές για τη θέση των οπών για το cable management. Fan controller. Μεγάλο Backplate CPU cut out. Υπεραρκετοί προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες. Ήσυχη λειτουργία σε συνδυασμό με ικανοποιητικές θερμοκρασίες. Tool free μηχανισμοί για την εγκατάσταση του Hardware. Εύκολη πρόσβαση στα φίλτρα αέρος. Πλαϊνό παράθυρο με έξυπνους μηχανισμούς ανοίγματος. Μικρές καλύπτρες που κρύβουν έξυπνα σημεία στο πάνω και στο κάτω μέρος. Μαύρα καλώδια στο front panel, αλλά και στους προεγκατεστημένους ανεμιστήρες. Πολλές δυνατότητες για το στήσιμο ενός extreme συστήματος υδρόψυξης. Μεγάλο πλαϊνό παράθυρο. Δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε τρεις χρωματικές εκδόσεις. Δύο cage δίσκων αντί για τρία. Δεν υπάρχουν οπές για το πέρασμα των καλωδίων στη περίπτωση των 3x120mm πάνω από την οροφή του κουτιού. Δεν υπάρχει grommet στην οπή δίπλα στο τροφοδοτικό. Απουσία χειρόβιδων στα cage δίσκων αλλά και δυσκολία στη πρόσβαση δύο βιδών από τη μεριά της πρόσοψης. Δεν αναφέρεται τίποτα στο manual για το molex που τροφοδοτεί τα LEDs της πρόσοψης και του front panel. Θα θέλαμε μία επιπλέον οπή στο κάτω μέρος ATX μητρικής για το πέρασμα των καλωδίων του front panel. Ανομοιόμορφα κενά στη συναρμογή μεταξύ πλαστικών και μεταλλικών τμημάτων. Καλό θα ήταν να υπάρχουν χαρτοταινίες και στις θέσεις για 2.5 ιντσών δίσκους στο πίσω μέρος, για να αποτραπούν γρατζουνιές στο plexiglass παράθυρο το οποίο εσωτερικά δεν έχει προστατευτεί με κάποια ζελατίνη. Φτωχά παρελκόμενα για κουτί της κατηγορίας και σε αυτό το εύρος τιμής. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Corsair Graphite 780T, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grkarmen1983 10/02/2015

Πρόλογος Ένας χρόνος και πέρασε, από τότε που η Corsair έριξε στην αγορά τον πρώτο της κύβο, τον οποίο και σας παρουσιάσαμε πέρυσι το καλοκαίρι. Για τα τότε δεδομένα και στο τι μας είχε συνηθίσει η κατασκευάστρια, φάνηκε να είναι μία τολμηρή κίνηση και μία ζαριά ουσιαστικά για την ίδια. Αμέσως μετά από λίγο χρονικό διάστημα, οι κύβοι έδιναν και έπαιρναν, ξεκινώντας με τη σειρά Obsidian και το 250D, συνεχίζοντας με το ολοκαίνουριο Graphite 380T και τώρα, με το Air 240 της σειράς Carbide. Για να συνεχίζει η κατασκευάστρια να παράγει τέτοια κουτιά, μάλλον σε καλό θα της βγήκε θα σκέφτεται κανείς... Ειδικά όσον αφορά το Air 540 που έχουμε ήδη δει, τα πράγματα πήγαν αρκετά καλά και το αγοραστικό κοινό ζητούσε μανιωδώς ένα κουτί στο ίδιο στυλ, αλλά ακόμα πιο μικρό και γιατί όχι, σε λευκό χρωματισμό πέρα από τον κλασικό μαύρο. Η Corsair για μία ακόμα φορά "άκουσε" το κοινό και εδώ είμαστε για να παρουσιάσουμε το μικρό Carbide, που ακούει στο όνομα Air 240. Χαρακτηριστικά προϊόντος Αρχικά, μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά του κουτιού, τα οποία παρατίθενται στην παρακάτω φωτογραφία. To κουτί διατίθεται σε δύο χρωματικές εκδοχές. Την μαύρη-η οποία είναι και αυτή του κουτιού της παρουσίασης- και τη λευκή. Η εγγύηση είναι διετής και η προτεινόμενη τιμή από τη κατασκευάστρια είναι 89,99$, κοινή και για τις δύο εκδόσεις Τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν είναι διαθέσιμο στον Ελληνικό χώρο με τιμή εκκίνησης 86.77€. Παρακάτω μπορείτε να δείτε και ένα σύντομο βίντεο που ανέβασε η κατασκευάστρια στο κανάλι της στο youtube και αφορά φυσικά το Air240. Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία του Corsair Carbide Air240 είναι απλή λιτή και οι διαστάσεις της όπως είναι φυσικό αντικατοπτρίζουν αυτές του κουτιού. Στις γύρω πλευρές μπορούμε να δούμε σχεδιαγράμματα από το εσωτερικό και το εξωτερικό του κουτιού, όπως και τα χαρακτηριστικά του. Στις δύο μικρές πλευρές έχουμε δύο χειρολαβές για την εύκολη μεταφορά της συσκευασίας. Η προστασία που επέλεξε η Corsair είναι η πλέον κλασική και αποτελείται από δύο χοντρά κομμάτια φελιζόλ και μία νάιλον σακούλα. Στο εσωτερικό της βρήκαμε ένα quick start guide και όποιος θέλει το manual, θα πρέπει να επισκεφτεί τον ιστότοπο της κατασκευάστριας και να το κατεβάσει. Επειδή δε θέλουμε να σας τυραννάμε, το κάναμε εμείς για σας και μπορείτε να το δείτε κάνοντας απλά κλικ εδώ. Λίγο πριν το τέλος της περιγραφής της συσκευασίας, αφήσαμε τα παρελκόμενα που συνοδεύουν το κουτί, τα οποία είναι πολλές βίδες που θα μας χρειαστούν κατά την εγκατάσταση του συστήματος, μερικά δεματικά καλωδίων και τέσσερα λαστιχένια ποδαράκια, με ταινία διπλής όψεως της εταιρίας 3Μ, τα οποία θα δούμε στη συνέχεια της παρουσίασης σε τι μας χρησιμεύουν. Εξωτερικό Μέρος Corsair Carbide Air240 Το εξωτερικό μέρος του Air240 είναι σχεδόν ίδιο με αυτό του Air540 απλά πιο μικρό σε διαστάσεις όπως είναι φυσικό. Ένα μεγάλο τετράγωνο plexi πλαϊνό βρίσκεται στα αριστερά, ενώ στα δεξιά σε αντίθεση με το μεγάλο του αδερφό, το Air240 έρχεται με φίλτρο αέρα. Το λογότυπο της εταιρίας κάνει την εμφάνισή του στη πρόσοψη του κουτιού και όπως θα δούμε και στη συνέχεια, με πολύ απλές κινήσεις, μπορεί να αφαιρεθεί και να περιστραφεί ανάλογα τον προσανατολισμό που θα επιλέξουμε για το κουτί. Λίγο πριν είδαμε το κουτί σε όρθιο προσανατολισμό και παρακάτω, αφού αλλάξαμε θέση στο λογότυπο, το βλέπουμε σε οριζόντιο με το plexi να είναι πλέον στο επάνω μέρος. Καλά θα κάνετε βέβαια, όποιον από τους δύο προσανατολισμούς και να επιλέξετε να χρησιμοποιήσετε τα ελαστικά ποδαράκια που συνοδεύουν το κουτί. Αυτό καθώς θα αποσβέσουν κλασικά τους όποιους κραδασμούς, αλλά δεύτερο και πιο σημαντικό θα προστατέψουν τα πλαστικά μέρη του κουτιού από γρατσουνιές που θα δημιουργηθούν κατά τη τριβή τους με το πάτωμα ή το γραφείο σας. Πριν μερικές μέρες είχαμε δει ένα άλλο Corsair το Graphite 380T. Το συγκεκριμένο κουτί όπως και το σημερινό, ανήκουν στη κατηγορία των κουτιών κύβων. Το μεν 380Τ είναι mini ITX, ενώ το Airr240 είναι micro-ATX. Παρακάτω λοιπόν μπορείτε να δείτε το πόσο κοντά είναι σε διαστάσεις τα δύο αυτά κουτιά. Η πρόσοψη χωρίζεται σε δύο μέρη μπορούμε να πούμε. Αριστερά υπάρχει ένα τμήμα με πλαστικό και διάτρητη λαμαρίνα, που φαίνεται να κρύβουν πίσω τους δύο ανεμιστήρες εισαγωγής αέρα. Στα δεξιά υπάρχει το front panel του κουτιού, το οποίο περιγράφοντας το από αριστερά προς τα δεξιά, αποτελείται από το κουμπί επανεκκίνησης, το LED δραστηριότητας δίσκου λευκού χρωματισμού, το κουμπί εκκίνησης με ενσωματωμένο πάνω του το αντίστοιχο LED, jacks για μικρόφωνο και ακουστικά και τέλος δύο θύρες USB3.0. Το αριστερό πλαϊνό αποτελείται στο μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειάς του απο ένα plexiglass παράθυρο. Το σχήμα που έχει δοθεί είναι σχεδόν τετράγωνο, κάτι που μας θυμίζει την ανανεωμένη σειρά Obsidian. Για να το γυρίσουμε λίγο ακόμα και να πάμε να δούμε το πίσω μέρος που έχει πολλά καλούδια να μας επιδείξει. Αρχικά τέρμα πάνω και τέρμα κάτω, βλέπουμε ένα ζεύγος από χειρόβιδες. Αν τις ξεβιδώσουμε παίρνουμε στα χέρια μας το επάνω και το κάτω πλαστικό κάλυμμα του κουτιού. Λίγο πιο κάτω και στα αριστερά, υπάρχει ένα μεταλλικό τμήμα, διάτρητο, το οποίο στηρίζεται επάνω στο κουτί με μία χειρόβιδα. Το τι υπάρχει από πίσω θα το δούμε μαζί παρακάτω. Στα δεξιά του είναι η θέση για το I/O shield της μητρικής και ακόμα πιο δεξιά δύο θέσεις για ανεμιστήρες 80mm. Τέρμα κάτω έχουμε στα αριστερά τη θέση για το τροφοδοτικό και στα δεξιά της τα τέσσερα διάτρητα PCI slots, ο αριθμός των οποίων υποδηλώνει ότι το κουτί μπορεί να φιλοξενήσει έως και micro-ATX μητρικές. Για πάμε να ξεβιδώσουμε τη χειρόβιδα που είδαμε λίγο πριν. Πρώτη ευχάριστη έκπληξη είναι το γεγονός ότι η χειρόβιδα μένει πάνω στο μεταλλικό διάτρητο κομμάτι, άρα δε θα τη χάσουμε. Στο εσωτερικό βλέπουμε τρία συρτάρια για την εγκατάσταση δίσκων. Τα συρτάρια μπορούν να φιλοξενήσουν είτε 3,5" δίσκους, είτε 2,5", με τη διαδικασία εγκατάστασης να είναι tool free για τους δίσκους 3,5" μιας και βλέπουμε τους κλασικούς πίρους στήριξης και τέλος, η ποιότητα σε όλο της το μεγαλείο, με το πλαστικό του συρταριού να είναι πολύ ελαστικό. Γύρνα το μία ακόμα μάστορα και πάμε στο δεξιό πλαϊνό όπως βλέπουμε το κουτί από το μπροστινό μέρος. Σουρπράιζ!! Έχουμε φίλτρο εδώ και μάλιστα μαγνητικό, στο εσωτερικό του οποίου βλέπουμε διάτρητο τμήμα και στα αριστερά του, μία θέση για ανεμιστήρα 120mm. Το φίλτρο βγαίνει εύκολα από τη θέση του όπως μπορείτε να δείτε στο gif που ακολουθεί. Αρκεί να το πιάσουμε από το πίσω μέρος και να το τραβήξουμε. Πάμε Roof Garden για ένα καφεδάκι; Όχι δε θα πάμε για καφέ sorry που σας το χαλάω, αλλά έχουμε δουλειά. Θα ξεβιδώσουμε δύο χειρόβιδες και θα τραβήξουμε το πλαστικό προς τα πίσω. Το γυρνάμε και τούμπα να το δείτε καλά καλά και βλέπουμε ένα ακόμα φίλτρο αέρα, στην ίδια φιλοσοφία με το μαγνητικό που είδαμε λίγο πριν. Τι κρύβει όμως από κάτω ε; Αρχικά επάνω βλέπουμε προεγκατεστημένο έναν ανεμιστήρα εξαγωγής αέρα 120mm. Δίπλα του μπορεί να μπει ένας ακόμα ανεμιστήρας 120mm και το ευχάριστο της υπόθεσης είναι οι ειδικά διαμορφωμένες διαδρομές. Το κουτί δεν έχει απλά τρύπες για να εγκαταστήσετε ανεμιστήρες σε αυτό, αλλά ολόκληρες διαδρομές που θα σας επιτρέψουν να τους τοποθετήσετε όπου θελήσετε. Πιο κάτω και αριστερά βλέπουμε και άλλες θέσεις για δίσκους. Αυτή τη φορά είναι τρία συρτάρια αποκλειστικά για δίσκους 2,5" και στα δεξιά, υπάρχει μία βίδα, η οποία προφανώς κρατάει το cage δίσκων στη θέση του. Ακόμα πιο δεξιά βλέπουμε τρεις οπές, οι οποίες ευθυγραμμίζονται με τρεις από το cage δίσκων 3,5". Αυτό σημαίνει ότι εφόσον θέλετε μπορείτε να έχετε επιπλέον στήριξη στα συρτάρια δίσκων 3,5" με τη χρήση βιδών. Τα συρτάρια για τους δίσκους 2,5" είναι κατασκευασμένα από το ίδιο υλικό με αυτά των 3,5" και εδώ φυσικά η διαδικασία εγκατάστασης είναι tool free με τη χρήση πίρων. Lets go down stairs ladies and gentlemen όπου δεν αλλάζουν και πολλά σε σχέση με την οροφή του κουτιού. Μόνο που εδώ δε βλέπουμε κάποιον ανεμιστήρα. Θέσεις όμως υπάρχουν... Αφού τα βγάλαμε όλα σχεδόν ας αφαιρέσουμε και την πρόσοψη να δούμε τι κρύβει εκ των έσω. Σε αντίθεση με το μεγαλύτερο ποσοστό κουτιών, όπου για να αφαιρεθεί η πρόσοψη θα πρέπει να τραβήξουμε, στο σημερινό κουτί θα πρέπει να σπρώξουμε. Ναι καλά διαβάσατε. Να σπρώξουμε και πιο συγκεκριμένα τέσσερα πλαστικά κλιπς από το εσωτερικό και η πρόσοψη βγαίνει αμέσως. Και εδώ κρύβεται το σημείο εγκατάστασης του λογότυπου της εταιρίας, που το είδαμε πριν να αλλάζει προσανατολισμό. Πιέζεται τον πίρο που βρίσκεται στο κέντρο του τετράγωνου τμήματος και το λογότυπο βγαίνει από τη θέση του. Το στρέφετε ανάλογα τον προσανατολισμό που θα επιλέξετε στο κουτί και το ξαναβάζετε. Εσωτερικά η πρόσοψη έχει δύο ανεμιστήρες 120mm με τις ειδικά διαμορφωμένες οπές να επιτρέπουν να τους έχετε είτε με απόσταση ενδιάμεσων οπών στα 15mm, είτε στα 20mm. Δεξιά υπάρχει η πλακέτα του front panel, η οποία στηρίζεται με τέσσερις βίδες επάνω στο κουτί. Τις ξεβιδώσαμε, την είδαμε καλά καλά ειδικά στο σημείο των κολλήσεων που όλα μοιάζουν να είναι πολύ καλά και τέλος, είδαμε ότι η Corsair επέλεξε αποστάτες για τη στήριξή της επάνω στο κουτί. Λογικό καθώς έτσι και τα σπειρώματα θα είναι παντοτινά, αλλά και θα απομακρυνθεί η πλακέτα από τη λαμαρίνα, χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος κάποιου βραχυκυκλώματος. Για το δεύτερο βέβαια, υπάρχει και επιπλέον πρόβλεψη με ένα άνοιγμα πίσω της που εξυπηρετεί και στο πέρασμα των καλωδίων. Εσωτερικό Μέρος Corsair Carbide Air240 Αρκετά είδαμε απ' έξω καιρός να μπούμε και στο εσωτερικό του μικρού κύβου. Για να γίνει αυτό ξεκινάμε από το plexi πλαϊνό ξεβιδώνοντας δύο χειρόβιδες. Ευχάριστες εκπλήξεις με τη μία αντικρίζουμε. Νούμερο ένα και λόγος να μη γκρινιάζω πάλι. Λαστιχένιες ροδελίτσες στις χειρόβιδες και λέμε και δεύτερο Όλε! μιας και οι χειρόβιδες μένουν επάνω στο πλαϊνό. Δε θα χάσετε ούτε τις βίδες, αλλά ούτε τις ροδέλες! Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια για την Corsair. Το πλαϊνό παρά τα νεύρα περιμετρικά λόγω του μεγάλου ανοίγματος εμφανίζει ελαστικότητα αλλά είναι κάτι που το περιμέναμε. Το plexi δε, έχει στηριχθεί επάνω στο πλαϊνό με δώδεκα στον αριθμό μεταλλικές γλωσσίτσες. Πρώτη ματιά στο εσωτερικό και διακρίνουμε ένα μεγάλο CPU cut out, grommets παντού και μαύρες καλωδιώσεις στο front panel. Μπροστά και δεξιά βλέπουμε τους δύο ανεμιστήρες εισαγωγής αέρα οι οποίοι είναι σύνδεσης 3pin. Στην οροφή υπάρχει ο ανεμιστήρας εξαγωγής 120mm και η απόσταση της οροφής από τον πρώτο αποστάτη, μετρήθηκε και είναι περίπου 35mm. Αυτό σημαίνει ότι ξεχνάμε την εγκατάσταση κάποιου ψυγείου σε αυτό το σημείο του κουτιού. Στο πίσω μέρος βλέπουμε τις θέσεις ανεμιστήρων 80mm, τη θέση για το I/O shield της μητρικής και λίγο πιο κάτω τις τέσσερις PCI θέσεις μαζί με τον tool free μηχανισμό εγκατάστασης. Μέχρι στιγμής όλα γίνονται χωρίς τη χρήση εργαλείων από όσο είδαμε και το μόνο που μένει να διαπιστώσουμε, είναι το πόσο καλά δουλεύουν αυτοί οι μηχανισμοί. Στο κάτω μέρος του κουτιού βλέπουμε τις δύο θέσεις για ανεμιστήρες, που όπως είπαμε μας δίνουν την ευελιξία να τους εγκαταστήσουμε σε όποιο σημείο θέλουμε. Εδώ καλό είναι να θυμίσω τα ποδαράκια που δίνει η Corsair μαζί με το κουτί. Πέρα από το θέμα κραδασμών, που λέμε σε κάθε review και τη προστασία του κουτιού αλλά και της επιφάνειας πάνω στην οποία θα το τοποθετήσουμε, αν έχετε σκοπό να βάλετε κάποιον ή κάποιους ανεμιστήρες στο κάτω μέρος και το κουτί το επιθυμείτε όρθιο, τότε θα πρέπει να τα βάλετε. Τόσο για να προστατέψετε τα πλαστικά του κουτιού από γδαρσίματα όσο και για το γεγονός ότι θα δώσετε τον απαραίτητο χώρο στον ή στους ανεμιστήρες να αναπνεύσουν. Στη δεξιά φωτογραφία βλέπουμε τη καρδιά του εσωτερικού όπου θα εγκατασταθεί και η μητρική. Οι αποστάτες έρχονται προεγκατεστημένοι και κάτω δεξιά βλέπουμε χαραγμένες τις θέσεις που πρέπει να είναι οι αποστάτες ανάλογα τον τύπο μητρικής. Στο πίσω μέρος η διαδικασία αφαίρεσης του πλαϊνού είναι η ίδια. Και εδώ οι χειρόβιδες είναι εξοπλισμένες με ροδέλες και μένουν πάνω στο πλαϊνό. Εκ των έσω βλέπουμε τα cage δίσκων με αυτό των 3,5", να έχει καλύψει το μεγαλύτερο μέρος απο το CPU cut out. Στο κάτω μέρος βλέπουμε τη θέση για το τροφοδοτικό η οποία είναι εξοπλισμένη με τέσσερα λαστιχένια τακουνάκια για την απορρόφηση των κραδασμών και μπροστά της υπάρχουν τέσσερις δέστρες για να πιάσουμε τα καλώδια. Επάνω από τη θέση για το τροφοδοτικό βλέπουμε το cage 3,5" δίσκων το οποίο στηρίζεται πάνω στο κουτί με μία χειρόβιδα. Φυσικά και τη ξεβιδώσαμε και διαπιστώσαμε ότι δε βγαίνει. Ναι πρέπει να ξεβιδωθεί και το bracket που είχαμε δει στο πίσω μέρος του κουτιού και το πήραμε στα χέρια μας. Ε, το πήραμε που το πήραμε, ας το φωτογραφίσαμε από όλες τις πλευρές για να το δείτε καλύτερα. Από τη μεριά μας δε βρίσκουμε κάτι καινοτόμο στο cage. Ο σχεδιασμός είναι κλασικός με αρκετές οπές στα πέριξ για να εκμεταλλευτεί το cage τυχόν ρεύματα αέρα και να ψύξει τους δίσκους. Μη ξεχνάμε ότι στο πίσω μέρος δεν έχουμε κάποιο ανεμιστήρα προεγκατεστημένο στο κουτί. Μπορούμε όμως να προσθέσουμε έναν 120mm εφόσον το θελήσουμε στο πλαϊνό.. Τα ίδια ισχύουν και για το cage 2,5" δίσκων. Μόνο που εδώ αντί να ξεβιδώσουμε δύο χειρόβιδες όπως πριν, πρέπει να ξεβιδώσουμε μία χειρόβιδα από το cage, δύο ακόμα για να βγάλουμε το πλαστικό της οροφής και μία βίδα που είχαμε δει δίπλα στο cage επάνω στην οροφή του κουτιού. Τα βγάλαμε όλα έξω και πλέον μία γενική εικόνα στο πίσω μέρος του κουτιού και στα καλώδια του front panel. Εγκατάσταση Συστήματος Αρχικά ας δούμε το σύστημα το οποίο εγκαταστήσαμε στο εσωτερικό του Corsair Carbide Air240. Αυτό το στάδιο σε ένα case review, όπως έχουμε ήδη πει, είναι ίσως ένα από τα πιο σημαντικά, μιας και εδώ κρίνονται η χρηστικότητα του κουτιού και εδώ φαίνονται αρκετά μειονεκτήματα. Πρώτη-πρώτη μπήκε στο εσωτερικό η μητρική και αμέσως μετρήθηκε το μέγιστο ύψος ψύκτρας, που μπορούμε να εγκαταστήσουμε στο εσωτερικό του κουτιού. Το μέτρο μας έδειξε σχεδόν 134mm και συνεχίσαμε... ...Με την εγκατάσταση της ψύκτρας. Για δύο τύπους μητρικών το CPU cut out λειτούργησε υποδειγματικά, όπως μπορείτε να δείτε και στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Αξίζει να σημειώσουμε βέβαια, πως και οι δύο μητρικές όσον αφορά τη θέση του CPU socket, μπορούν να χαρακτηριστούν "των άκρων", μιας και η μία έχει το CPU socket πολύ κοντά στο I/O και η άλλη πολύ κοντά στη PCI. Συνεπώς, θεωρούμε ότι δε θα υπάρξει κάποιο πρόβλημα με το CPU cut out μιας και πέρασε το τεστ των δύο αυτών μητρικών. Φυσικά όπως καταλάβατε είχαμε αφαιρέσει το HDD cage δίσκων για να δούμε το πίσω μέρος του CPU socket, κάτι όμως που είναι πολύ απλό όπως είδαμε στη σημερινή παρουσίαση. Αφού αφαιρέθηκε εγκαταστήσαμε και τους δίσκους μας, χωρίς καν να πιάσουμε κατσαβίδι στα χέρια μας. Tool free εγκατάσταση και για τον HDD, αλλά και για τον SSD, από την Corsair. Κατσαβίδι δε πιάσαμε ούτε για τη κάρτα γραφικών μιας και την εγκατάσταση την ανέλαβε ο PCI tool free μηχανισμός. Γενικά δεν είμαι υπέρ αυτού του τύπου των μηχανισμών, μιας και πολλές φορές δε κάνουν καλά τη δουλειά τους και απαιτείται έτσι και αλλιώς η χρήση βιδών/χειρόβιδων. Στο σημερινό κουτί όμως, ο μηχανισμός λειτούργησε υποδειγματικά και εμείς μετρήσαμε το μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών, όπου το μέτρο μας έδειξε 34cm. Δε μείναμε όμως εκεί αλλά μετρήσαμε και την απόσταση από το πάνω μέρος της PCI θέσης μέχρι το πλαϊνό και πήραμε 12,9cm. Το γιατί έγινε αυτό θα το δείτε παρακάτω. Κάπου εδώ καλό είναι να αρχίσετε να περνάτε τα καλώδια και να προσέξετε δύο σημεία. Αρχικά, το 8pin EPS καλώδιο πρέπει να το περάσετε, πριν επιστρέψετε το cage δίσκων στη θέση του και κατά δεύτερον τα καλώδια 6/8pin τα οποία θα κουμπώσουν στην κάρτα γραφικών σας (βλέπε τελευταία φωτογραφία παρακάτω). Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που μετρήσαμε την απόσταση από την PCI μέχρι το πλαϊνό. Η κάρτα της παρουσίασης μπήκε οριακά και το πλαϊνό έκλεισε. Αν όμως τα καλώδια ήταν πιο σκληρά ή το τροφοδοτικό μας είχε VGA καλώδια που από το ένα βγαίνει το άλλο, τότε μάλλον θα είχαμε πρόβλημα. Κλείνοντας σιγά-σιγά, να πούμε ότι ανάλογα το που έχει η μητρική σας το CPU socket, ίσως πέρα από την απεγκατάσταση του HDD cage, για την πρόσβαση στο backplate της ψύκτρας, να χρειαστεί και η αφαίρεση του τροφοδοτικού. Το τελικό αποτέλεσμα παρακάτω, όπου φαίνεται η πολύ καλή πρόβλεψη στις θέσεις των grommets από την κατασκευάστρια και το εσωτερικό με πολύ απλές κινήσεις είναι καθαρό, αφήνοντας τον αέρα από τους ανεμιστήρες εισαγωγής να σαρώνει το hardware. Μέτρηση θερμοκρασιών θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Corsair Carbide Air240. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.13.0.0 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Παρόλο που το micro-ATX σύστημα που έχουμε στη κατοχή μας, δεν διαθέτει κάποιον θερμόαιμο επεξεργαστή, θα προσπαθήσουμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Το κουτί τα πήγε αρκετά καλά και για να είμαι ειλικρινής το περίμενα για μία ακόμα φορά. Το Air240 βάδισε στα χνάρια του μεγάλου του αδερφού και με το να χωρίσει τα ξερά από τα χλωρά, έχοντας ταυτόχρονα ανεμιστήρες ακριβώς απέναντι από τα διάφορα εξαρτήματα, χωρίς εμπόδια, όπως ένα cage δίσκων για παράδειγμα, πέτυχε κορυφαίες επιδόσεις. Και αναφέρουμε τον όρο κορυφαίες, μιας και απέναντι από το κουτί φέρνουμε για μία ακόμα φορά το benchtable της εταιρίας Cooler Master, την οποία και ευχαριστούμε θερμά για την παραχώρησή του. Όπως μπορούμε να δούμε και στα διαγράμματα που ακολουθούν, λόγω της κατευθυνόμενης ροής αέρα, στον επεξεργαστή κέρδισε κατά ένα βαθμό το benchtable και σε κάρτα γραφικών, αλλά και θερμοκρασία δίσκου, έχασε για 2-3 βαθμούς Κελσίου. Αξίζει φυσικά να αναφέρουμε ότι στη περίπτωση του σκληρού δίσκου την περιμέναμε την άνοδο, μιας και στο πίσω μέρος δεν υπάρχει επαρκής ροή αέρα. Όμως, όσοι από εσάς μας διαβάζετε συχνά είστε σίγουροι ότι έχουμε να σας δώσουμε ένα ακόμα tip. Φυσικά και εγκαταστήσαμε έναν ανεμιστήρα στο δεξιό πλαϊνό και μάλιστα τη μία ως εισαγωγή αέρα και την άλλη ως εξαγωγή. Οι θερμοκρασίες στον σκληρό δίσκο έπεσαν όπως είναι φυσιολογικό, αλλά δε παρατηρήθηκε αξιοσημείωτη διαφορά, ανάλογα τη διάταξη. Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί ήταν αρκετά ήσυχο, κάτι που μαρτυρά και το παρακάτω διάγραμμα άλλωστε. Είτε κατά την idle, είτε κατά την Load κατάσταση, διατήρησε τις θερμοκρασίες σε κορυφαία επίπεδα, πετυχαίνοντας ταυτόχρονα πολύ καλά επίπεδα θορύβου. O λόγος ανάμεσα σε αυτά τα δύο μεγέθη, θα λέγαμε ότι είναι άριστος. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 33,7dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετική πίεση. Εγκατάσταση Υδρόψυξης Και επειδή τα μεγάλα παιδιά, δεν σταματούν να παίζουν ποτέ, καιρός να το διασκεδάσουμε και να δούμε τι χωράει στο εσωτερικό του Corsair Carbide Air240, στη περίπτωση που ο χρήστης επιλέξει να εγκαταστήσει κάποιο σύστημα υδρόψυξης στο εσωτερικό του. Είτε αυτό είναι κάποια AIO (All In One), είτε κάποια custom υδρόψυξη. Αρχικά να πούμε ότι η κατασκευάστρια δίνει δύο διαφορετικούς συνδυασμούς ψυγείων για το προϊόν, ανάλογα τη μητρική που θα επιλέξει ο χρήστης να εγκαταστήσει στο εσωτερικό του. Στη περίπτωση λοιπόν που ο χρήστης επιλέξει μία micro ATX μητρική για το εσωτερικό του Carbide Air240, τότε υπάρχει μία θέση για ψυγείο, με αυτή να βρίσκεται στη πρόσοψη. Εκεί ο χρήστης μπορεί να εγκαταστήσει είτε κάποια AIO, είτε κάποια custom λύση, ψυγείου 240mm. Για τις ενδιάμεσες οπές, το κουτί δίνει τη δυνατότητα 15mm, αλλά και 20mm, οπότε δε θα υπάρξει κάποιο πρόβλημα. Η περίπτωση δε, του push-pull εξαρτάται άμεσα από το μήκος της κάρτας γραφικών. Μη ξεχνάμε ότι το μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών που μπορεί να εγκατασταθεί στο σημερινό κουτί είναι 34cm. Συνεπώς αν κάποιος εγκαταστήσει μία Η100i σε push-pull, του μένουν περίπου 26cm. Πάμε και στη περίπτωση που θα εγκατασταθεί μία mini ITX μητρική στο εσωτερικό του Carbide Air240. Αρχικά μετρήσαμε την απόσταση από το πάτωμα του κουτιού, έως το σημείο που ξεκινάει το PCB της μητρικής και το μέτρο μας έδειξε περίπου 88mm. Για το κάτω μέρος του κουτιού επιλέξαμε ένα ψυγείο 240mm και 45mm πάχους, με μία σειρά ανεμιστήρων. Αρχικά, το ψυγείο εγκαταστάθηκε με τα ρακόρ προς τη μεριά της πρόσοψης και μπορούμε να δούμε ότι οριακά μπορεί να δεχτεί και ένα ψυγείο 240mm, πάχους 30mm σε διάταξη push pull στη πρόσοψη. Στο πίσω μέρος του κουτιού κάτω από το 2.5" cage δίσκων μπορεί να εγκατασταθεί ένα κυλινδρικό reservoir με το μέγιστο ύψος να φαίνεται στη φωτογραφία που ακολουθεί. Εάν κάποιος επιλέξει να εγκαταστήσει δύο ανεμιστήρες στην οροφή του κουτιού και ταυτόχρονα να έχει ψυγείο στη πρόσοψη, ο χώρος που μπορεί να αξιοποιηθεί για κάποιο push pull φαίνεται παρακάτω και δείχνει ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Αν πάλι αντιστραφεί το κάτω ψυγείο και πάνε τα ρακόρ προς το πίσω μέρος τα πράγματα ανάμεσα στα δύο ψυγεία είναι ακόμα πιο άνετα, όπως είναι φυσικό. Το τελικό αποτέλεσμα ακολουθεί και καιρός να πάμε στον απολογισμό για το σημερινό προϊόν. Ο Απολογισμός Αρχικά μιας και είναι μια ιδιαίτερη μέρα, να ευχηθώ καλή αρχή στο νέο Λάμπη και υπομονή σε όλους εσάς, μέχρι να βρούμε και να σκοτώσουμε όλα τα bugs. Κατά δεύτερον έχουμε ένα προϊόν που περιμένει να κριθεί. Στο Corsair Carbide Air240, η Corsair ακολούθησε την επιτυχημένη συνταγή του μεγαλύτερου αδερφού του Carbide Air540 και φυσικά δε περιμέναμε τίποτα λιγότερο από τον σημερινό κύβο. Ναι μεν το κουτί μίκρυνε για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του κοινού για ένα μικρότερο Air540, αλλά έγιναν και κάποιες βελτιώσεις. Μερικές από αυτές είναι, φίλτρο στη θέση για το τροφοδοτικό και θέση για ανεμιστήρα στο πίσω μέρος όπου υπάρχουν τα Cage δίσκων. Επίσης, δεν υπήρξε κάποιο σημείο του όπου μας έλειπε κάποιο φίλτρο, όπως ήταν το κάτω μέρος από τον μεγάλο του αδερφό. Για τη διαχείριση των καλωδίων τα λόγια είναι περιττά, μιας και όπως είδαμε έχουν ξεκαθαρίσει τα "ξερά από τα χλωρά". Μέσα σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η δυνατότητα οριζόντιου ή κατακόρυφου προσανατολισμού, δύο εκδόσεις σε δύο διαφορετικά χρώματα, δυνατότητα εγκατάστασης υδρόψυξης στο εσωτερικό και η απόλυτη tool free εγκατάσταση του hardware. Κάποιοι θεωρούν μειονέκτημα το γεγονός ότι για να εγκατασταθεί κάποιο δίσκος στο εσωτερικό θα πρέπει να αφαιρεθεί ή το πίσω μεταλλικό bracket ή το πάνω μέρος του κουτιού. Αλλά αλήθεια σε πιο μεγάλα κουτιά δε πρέπει να αφαιρεθεί ένα ή ακόμα και δύο πλαϊνά για να γίνει μία τέτοια διαδικασία; Συνεπώς, είναι κάτι που δε κατατάσσεται στα αρνητικά του κουτιού, τουλάχιστον σε αυτή τη παρουσίαση. Στα αρνητικά του κουτιού έχουμε το οριακό ύψος για εγκατάσταση κάρτας γραφικών. Και τι εννοώ με αυτό; Όπως είδαμε στην παρουσίαση, η κάρτα γραφικών που εγκαταστάθηκε στο εσωτερικό του Air240, έφτασε στα όρια το πλαϊνό με το plexiglass. Άρα μία κάρτα γραφικών λίγο πιο ψηλή από αυτήν της παρουσίασης, ίσως δημιουργήσει προβλήματα, ειδικά σε τροφοδοτικά που έχουν τα 8pin/6pin καλώδια να βγαίνουν το ένα μέσα από το άλλο. Ένα άλλο αρνητικό, ήταν η μεγάλη ελαστικότητα στα πλαϊνά. Είτε μιλάμε για το πλαϊνό με το plexiglass, είτε γι' αυτό που μας χαρίζει πρόσβαση στο πίσω μέρος και στη θέση για το τροφοδοτικό. Στα ουδέτερα του κουτιού θα μπει η απουσία 5,25" bay. Πλέον είμαστε σε μια εποχή που πάει σιγά σιγά να καταργηθεί. Κλείνοντας και συνοψίζοντας. Το Corsair Carbide Air240, τη στιγμή που γράφεται το παρόν review, έχει τιμή εκκίνησης 86.77ευρώ στην Ελληνική αγορά, έρχεται με δύο χρόνια εγγύηση από την κατασκευάστρια και παρακάτω ακολουθούν τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά του. Πλεονεκτήματα +Άριστη ποιότητα βαφής. +Τρεις προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες. +Καλά εξοπλισμένο front panel για κουτί της κατηγορίας του και internal USB 3.0 connector. +Grommets πολύ καλής ποιότητας, στα σημεία για routing των καλωδίων. +Μεγάλο CPU cut out και απίστευτος χώρος στο πίσω μέρος για την διαχείριση των καλωδίων. +Διαχωρίζει εντελώς το τροφοδοτικό, από τα "καυτά" εξαρτήματα. +Μεγάλο πλαϊνό παράθυρο. +Tool Free μηχανισμοί, για την εγκατάσταση του hardware στο εσωτερικό του. +Πολύ καλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με επίσης πολύ καλά επίπεδα θορύβου. +Μαύρα καλώδια στο front panel, αλλά και στους προεγκατεστημένους ανεμιστήρες. +Αρκετός χώρος για κουτί της κατηγορίας του κατά το στήσιμο υδρόψυξης. Μειονεκτήματα -Μεγάλη ελαστικότητα στα πλαϊνά. -Ο χώρος για κάρτα γραφικών περιορίζεται στα 28,5cm στη περίπτωση ψυγείου στη πρόσοψη με μία σειρά ανεμιστήρων και με κάποιες ίσως υπάρξει πρόβλημα στο να κλείσει το πλαϊνό, ανάλογα τα καλώδια του τροφοδοτικού. -Δεν υπάρχουν θέσεις για 140mm ανεμιστήρες. 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grkarmen1983 17/11/2014

"Εισαγωγή"! Ένα ακόμα DIY από το εργαστήρι σήμερα! Αλλά αυτό διαφορετικό από τα άλλα καθώς πέρα από αυτά τα λόγια ...δεν έχει άλλα! Είναι κάτι σαν comic -χωρίς συνεφάκια βέβαια- και ασχολείται με μια επισκευή ακουστικών. Δουλειά απλή που όπως λένε και στην πατρίδα μου, δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο! Ο τρόπος λοιπόν είναι το θέμα μας και η εξιστόρηση της επισκευής έχει κάτι από "κλασικά εικονογραφημένα"! Καλή σας διασκέδαση! Η πρώτη εκτίμηση Διερευνητική τομή Η προετοιμασία του "χειρουργικού πεδίου" Στο κρεβάτι του πόνου! Η ανάρρωση "Καλύτερο κι' από καινούριο! Edit_28-7-2019 : Με την ευκαιρία της συντήρησης της παρουσίασης αυτής, να πω ότι μετά από πέντε και χρόνια, τα ακουστικά λειτουργούν μια χαρά και σε καθημερινή βάση ! Για το TheLab.grSeafalco 18/09/2015

Πρόλογος Την εταιρία Silverstone την ξέρουμε καλά και τελευταία όσον αφορά τις παρουσιάσεις κουτιών, είχαμε δει αρκετά προϊόντα της από την value κατηγορία. Ήρθε ο καιρός να δούμε και κάτι αρκετά ακριβότερο, καλύτερα μελετημένο, σίγουρα μεγαλύτερο από τα προηγούμενα και με εμφάνιση που είτε θα λατρευτεί, λόγω της μινιμαλιστικής του σχεδίασης, είτε θα προσπεραστεί σαν κάτι αδιάφορο από όλους αυτούς που επιθυμούν καμπύλες και πιο επιθετική σχεδίαση. Ο λόγος που γράφεται η σημερινή παρουσίαση είναι το Silverstone Fortress FT05, το οποίο έχει πολλά κοινά σημεία με το Raven RV05, τουλάχιστον όσον αφορά το σκελετό και το εσωτερικό και έρχεται εξοπλισμένο με δύο ανεμιστήρες 180mm εισαγωγής, θέση για Slim slot-loading optical drive, για να διατηρηθεί η απλότητα της πρόσοψής του, ηχομονωτικά υλικά, δυνατότητα εγκατάστασης έως και SSI-CEB μητρικές στο εσωτερικό του και αυτό που βλέπουμε σπάνια στα κουτιά που δεν είναι άλλο από το περιστραμμένο κατά ενενήντα μοίρες Motherboard tray, το οποίο στη κυριολεξία φέρνει τα πάνω κάτω. Επειδή όμως όλα του τα χαρακτηριστικά, δεν είναι δυνατόν να τα περιγράψουμε και να τα παρουσιάσουμε σε μία μόνο σελίδα, ακολουθήστε μας στις εννέα σελίδες που ακολουθούν. Χαρακτηριστικά προϊόντος Αρχικά, μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά του κουτιού, τα οποία παρατίθενται στην παρακάτω φωτογραφία. To κουτί διατίθεται σε τέσσερις εκδόσεις με δύο χρωματικές εκδοχές. Την μαύρη -η οποία είναι και αυτή του κουτιού της παρουσίασης- και την ασημί. Επίσης και στους δύο χρωματισμούς υπάρχει η δυνατότητα αγοράς του προϊόντος με πλαϊνό παράθυρο ή χωρίς. Η εγγύηση είναι διετής και η προτεινόμενη τιμή από τη κατασκευάστρια είναι 186,36$ μη συμπεριλαμβανομένων των φόρων. Τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν είναι διαθέσιμο στην ελληνική αγορά, με τελική τιμή 227.67 € και για τις δύο χρωματικές εκδόσεις. Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία που περικλείει το Silverstone Fortress FT05 είναι απλή και το χρώμα που κυριαρχεί πάνω της είναι το μαύρο. Στις τέσσερις πλευρές της, μπορούμε να δούμε τα χαρακτηριστικά του κουτιού, μια μικρή παρουσίασή του σε δέκα γλώσσες, μη συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής και κάποιες φωτογραφίες από τη μεριά της πρόσοψης αλλά και του εσωτερικού. Το κουτί στο εσωτερικό της συσκευασίας είναι προστατευμένο με δύο μεγάλα κομμάτια φελιζόλ, για να απορροφήσουν τυχόν χτυπήματα και μία μαύρη υφασμάτινη σακούλα για να κρατηθεί η σκόνη μακριά, να αποτραπούν τυχόν γρατσουνιές αλλά και για να δοθεί μία πινελιά πολυτέλειας. Τα παρελκόμενα του κουτιού είναι όλα μαζί τακτοποιημένα μέσα σε ένα μικρό χαρτονένιο κουτί... Το οποίο μόλις το ανοίξουμε, αντικρίζουμε, μερικές βίδες, αποστάτες, δεματικά καλωδίων αλλά και ένα stand off socket για να βιδώσουμε ή ξεβιδώσουμε εύκολα τους αποστάτες. Δε το κρύβω βέβαια ότι για κουτί σε αυτή τη κατηγορία τιμής, μέσα σε τόσο μεγάλο χαρτόκουτο περίμενα να βρω περισσότερα. Μέσα σε μία μικρή σακουλίτσα βρήκαμε ένα μαγνητικό φίλτρο αλλά και το αναλυτικό manual του κουτιού, το οποίο μπορείτε να δείτε κάνοντας κλικ εδώ. Εξωτερικό μέρος Silverstone Fortress FT05 Καιρός για τις πρώτες ματιές και τις πρώτες εντυπώσεις μας από το εξωτερικό του Silverstone Fortress FT05. Ο σχεδιασμός είναι απλός και γενικά όλο το κουτί χαρακτηρίζεται από μία κομψότητα. Το χρώμα που κυριαρχεί στην έκδοση που έχουμε στα χέρια μας είναι το μαύρο και μόνο μία καθρεπτίζουσα λωρίδα υπάρχει στα δύο πλαϊνά, αλλά και τη πρόσοψη, για να "σπάσει" το μαύρο χρωματισμό. Το αλουμίνιο κάνει την εμφάνισή του στη πρόσοψη, στο πίσω μέρος και στο κάτω. Τα πλαϊνά, όπως και ο σκελετός του κουτιού, είναι από λαμαρίνα και η βαφή μοιάζει αψεγάδιαστη. Στο μόνο σημείο που η βαφή μας τα χαλάει λίγο είναι στο δέσιμο μεταξύ μεταλλικών και πλαστικών κομματιών, όπως αυτό της οροφής. Αλλά η χρωματική διαφορά είναι ανεκτή. Ξεκινάμε μια πιο αναλυτική παρουσίαση βάζοντας αρχή -όπως κάνουμε συνήθως- από τη πρόσοψη του κουτιού. Η πρόσοψη όπως ήδη αναφέραμε είναι κατασκευασμένη από αλουμίνιο και στο κάτω μέρος της, υπάρχει μία καθρεπτίζουσα λωρίδα με το σήμα της εταιρίας. Όμως, με μια πιο προσεκτική ματιά, μιας και με τη πρώτη ένα άπειρο μάτι το προσπερνάει, φαίνεται και κάτι ακόμα. Στα δεξιά της πρόσοψης -όπως βλέπουμε το κουτί- υπάρχει μία λωρίδα. Εκεί όπως θα δούμε και στη συνέχεια, ο χρήστης μπορεί να εγκαταστήσει ένα slim slot loading drive. Μπορεί λοιπόν σε αυτό το κουτί να έχουμε μασίφ αλουμίνιο για να μη χαλάει η ομοιομορφία και η καθαρότητα της πρόσοψης, αλλά δε χάνει σε χρηστικότητα ή εμφάνιση. Η εταιρία κατάφερε να εξοπλίσει το κουτί με θέση για οπτική συσκευή, χωρίς να του "χαλάσει" την εμφάνιση. Πρώτη στροφή και αντικρίζουμε το αριστερό πλαϊνό. Εδώ ανάλογα την έκδοση που θα επιλέξετε, μπορεί να είναι με ή χωρίς παράθυρο, όπως αυτό της παρουσίασης. Στο κάτω μέρος υπάρχει μία στρώση από ηχομονωτικό υλικό και ένα κενό 3cm, συνδυασμός που "στήνει" μια υπέροχη ηχοπαγίδα. Μα και κάτι άλλο σα να φαίνεται να είναι κρυμμένο εκεί κάτω... ...Αυτό δεν είναι άλλο από ένα φίλτρο άριστης ποιότητας και κατασκευής, το οποίο πιάνει με μαγνήτες στο κάτω μέρος. Μπορεί η εγκατάσταση να είναι απλή, αλλά η απεγκατάσταση θέλει κάποια εξοικείωση. Στο πίσω μέρος του κουτιού έχουμε και πάλι αλουμίνιο και όπως μπορείτε να δείτε και εσείς έχουμε ήδη εγκαταστήσει το φίλτρο στη θέση για το τροφοδοτικό, που είχαμε βρει στα παρελκόμενα του κουτιού, μία σελίδα πριν. Στο επάνω μέρος υπάρχει ένα ορθογώνιο άνοιγμα και αν κοιτάξουμε μέσα βλέπουμε θέση για τροφοδοτικό και κάποιες PCI θέσεις. Τώρα όσον αφορά το φίλτρο λυπάμαι που σας το λέω αλλά συμπαθεί τις γυναίκες. Γιατί θα ρωτήσετε. Εμ χμμμμ... Η εγκατάσταση του είναι απλή και unisex. Η απεγκατάσταση όμως, επειδή ακριβώς δεν έχει κάποιο σημείο να το πιάσετε και να το ξεκολλήσετε από τη λαμαρίνα, μιας και μιλάμε για μαγνητικό φίλτρο, είναι πιο συνεργάσιμο με άτομα που έχουν μακριά νύχια. Με τις γυναίκες λοιπόν τα πηγαίνει καλύτερα. Για το δεξιό πλαϊνό, δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι περισσότερο από όσα είπαμε για το αριστερό. Στο κάτω μέρος δεν έχουμε να σχολιάσουμε και πολλά, πέρα από το γεγονός ότι είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο και τέρμα δεξιά και αριστερά, υπάρχουν δύο σετ από τρεις βίδες. Φυσικά θα δούμε στη συνέχεια το λόγο ύπαρξής τους. Τέλος, δε θα μπορούσαν να λείπουν λαστιχένιες επενδύσεις, για να αποσβέσουν τυχόν κραδασμούς, αλλά και να προστατεύσουν τόσο το κουτί και τη βαφή του, όσο και την επιφάνεια πάνω στην οποία θα το τοποθετήσουμε. Στο πάνω μέρος έχουμε να πούμε αρκετά. Αρχικά συναντάμε ένα πλαστικό τμήμα με κοψίματα σε όλη του την επιφάνεια και προς τη μεριά της πρόσοψης φαίνεται να υπάρχει μία πορτούλα. Αριστερά και δεξιά της πόρτας έχουμε τα κουμπιά εκκίνησης και επανεκκίνησης και ένα βελάκι στο πάνω μέρος της μικρής πόρτας μας κλείνει το μάτι. Δεν είχαμε από το να πιέσουμε και... σουσάμι άνοιξε ένα πράμα είδαμε το front panel, το οποίο αποτελείται από δύο θύρες USB3.0, jacks για τον ήχο και δύο επιλογείς τριών θέσεων και όχι δύο όπως δείχνουν οι ενδείξεις H (high) και L (low) που προφανώς έχουν να κάνουν με ελεγκτή ανεμιστήρων. Το πλαστικό διάτρητο τμήμα που είδαμε αφαιρείται πολύ εύκολα απλά τραβώντας από το πίσω μέρος. Μόλις βγει μας δείχνει ότι η οροφή του σημερινού κουτιού είναι ουσιαστικά το πίσω μέρος στα "κοινά" κουτιά. Αρχικά εντοπίζουμε δύο χειρολαβές οι οποίες είναι πολύ στιβαρές και δεν θα σας μείνουν στα χέρια αφήνοντας το κουτί να μαθαίνει από πρώτο χέρι τι σημαίνει ελεύθερη πτώση. Στη σειρά παρακάτω βλέπουμε θέση για τροφοδοτικό, τις επτά PCI Θέσεις με ένα κομμάτι λαμαρίνα από πάνω τους που αφαιρείται με δύο βίδες και τέλος μία θέση για 120mm ανεμιστήρα. Όλα τα καλούδια εδώ λοιπόν. Αρκετά είδαμε για μία πρώτη ματιά, πάμε τώρα να δούμε τι γίνεται και στο εσωτερικό. Εσωτερικό μέρος Silverstone Fortress FT05 Ήδη είδαμε ότι το συγκεκριμένο κουτί έχει φέρει λίγο τα πάνω κάτω από χωροταξική άποψη. Καιρός να δούμε αυτές τις αλλαγές και να μπούμε στο εσωτερικό του λοιπόν. Συνήθως κάπου εδώ λέω ότι ξεβιδώνουμε δύο χειρόβιδες και τραβάμε το πλαϊνό και αμέσως μετά, γκρινιάζω για την απουσία λαστιχένιων επενδύσεων στις βίδες, η οποία προκαλεί φθορές στη βαφή του κουτιού. Σήμερα δε θα γκρινιάξω σίγουρα γι' αυτό το λόγο, αλλά που θα πάει θα βρω κάτι να προσάψω αργότερα... Το πλαϊνό ανοίγει αφού αφαιρέσουμε το πλαστικό της οροφής και αφού πιέσουμε τον διακόπτη που δείχνει το δεξιό βέλος στη πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί. Με τη πίεση, ελευθερώνεται ο πλαστικός γάντζος που δείχνει το αριστερό βέλος και δεν έχουμε από το να τραβήξουμε προς τα πάνω. Την πρώτη φορά που θα κάνετε αυτή τη διαδικασία θα χρειαστεί αρκετή δύναμη. Μη το φοβηθείτε τραβήξτε και θα σας κάνει τη χάρη. Επίσης μπορούμε να δούμε το γράμμα L (Left) όπως και στο άλλο πλαϊνό το γράμμα R (Right) που υποδηλώνουν ποιο πλαϊνό μπαίνει που. Το πλαϊνό αφαιρέθηκε και πλέον μπορούμε να δούμε την αθέατη πλευρά του. Πρώτη παρατήρηση το γεγονός ότι είναι από λαμαρίνα και όχι αλουμίνιο, όπως άλλωστε μαρτυρά και το μαγνητάκι πάνω αριστερά. Η δεύτερη παρατήρηση, έχει να κάνει με την εφαρμογή του ηχομονωτικού υλικού. Ναι εντάξει δε θα το βλέπει κανείς, αλλά είναι ένα κουτί που κοστίζει πάνω από 200 ευρώ και το να κολληθεί στραβά το ηχομονωτικό, όπως και σε κάποια σημεία να μην είναι καλά κολλημένο, χτυπάει κάπως άσχημα στο μάτι δε νομίζετε; Επόμενη στάση μας στο πλαϊνό είναι ένα κοντινό στον μηχανισμό ανοίγματος/κλεισίματος. Παρόλο που τον ζορίσαμε αρκετά κατά τη διάρκεια των δοκιμών με άσκοπα ανοίγματα κλεισίματα, δεν παρουσίασε το παραμικρό πρόβλημα. Τέλος, κάτι που δεν μας αρέσει όταν το βλέπουμε, είναι τα άβαφα κομμάτια μετάλλου. Πρώτη ματιά στο εσωτερικό όπου διακρίνουμε αρκετές οπές για το πέρασμα των καλωδίων, ένα cage για δύο δίσκους στα αριστερά, αρκετά καλώδια στο front panel, και ηχομονωτικό και στο πίσω μέρος. Πάμε να τα δούμε όμως όλα πιο αναλυτικά. Αρχικά προς τη μεριά της πρόσοψης βλέπουμε επένδυση ηχομονωτικού υλικού και πιο κάτω ένα λευκό πλαστικό από το οποίο βγαίνουν κάποια καλώδια. Να είναι άραγε τίποτα LEDs; Θα δείξει η νεκροψία... Βέβαια για να δένει καλύτερα με το εσωτερικό θα το προτιμούσαμε μαύρο. Η οροφή του κουτιού έχει όλα τα καλούδια. Θέση για το τροφοδοτικό, όπου όμως δε βλέπουμε κάποια λαστιχένια επένδυση. Επτά θέσεις PCI όπου απουσιάζουν χειρόβιδες. Θέση για ανεμιστήρα 120mm και I/O. Η θέση για τον ανεμιστήρα μάλιστα έχει το κλασικό εξόγκωμα. Οι πιο παρατηρητικοί από εσάς, από τη πρώτη κιόλας φωτογραφία όπου φαίνεται το εσωτερικό, θα είδατε ότι κάτι δε πάει καλά. Οι λιγότερο παρατηρητικοί, θα το είδατε από την προηγούμενη φωτογραφία. Ε όσοι δεν είστε καθόλου παρατηρητικοί ας σας βοηθήσουμε... Δυστυχώς για μία ακόμα φορά σε ένα προϊόν της εταιρίας, ενώ η ποιότητα βαφής κινείται σε πολύ υψηλά επίπεδα με χοντρό και ανθεκτικό στρώμα, η εφαρμογή δείχνει να έχει προβλήματα. Και αυτή τη φορά μιλάμε για ένα αρκετά ακριβό κουτί. Παίρνουμε την κατηφόρα και συναντάμε την θέση από την οποία θα αναπνεύσει ο ανεμιστήρας του τροφοδοτικού. Ακριβώς πίσω της είναι το μαγνητικό φίλτρο που είδαμε κατά τη πλοήγησή μας στο εξωτερικό του κουτιού. Κάτω από αυτήν συναντάμε το cage δίσκων το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει δύο δίσκους 3,5". Όπως μπορείτε να δείτε από τη δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί φαίνεται να στηρίζεται σε τρεις βίδες. Μη βιάζεστε όμως... Πάμε στο κάτω μέρος όπου εκεί έχουμε τους δύο ανεμιστήρες 180mm, που θα τροφοδοτήσουν με αέρα το εσωτερικό. Αυτή η διάταξη συνεισφέρει τα μέγιστα από θέμα ψύξης μιας και η εταιρία εκμεταλλεύεται με αυτόν τον τρόπο τη φυσική ροή του αέρα. Ψύχει και ο θερμός πλέον αέρας που έχει τη τάση να πηγαίνει προς τα πάνω θα φύγει από την οροφή χωρίς κανένα απολύτως εμπόδιο. Μια πιο κοντινή ματιά στους ανεμιστήρες μας δείχνει κάτι που δε το έχουμε συνηθίσει. Ο κάθε ανεμιστήρας αποτελείται από έξι και όχι από τρία καλώδια. Η μία άκρη του, είναι κουμπωμένη στον fan controller και η άλλη είναι ελεύθερη. Τα πέριξ του εσωτερικού τα είδαμε πάμε να δούμε και το σημείο που θα εγκατασταθεί η μητρική. πάνω δεξιά βλέπουμε ένα μεγάλο CPU cut out και κάτω από αυτό τη θέση για το Slim slot optical drive η οποία είναι κατασκευασμένη από πλαστικό. Στο μεταλλικό τμήμα βλέπουμε πολλές οπές για το πέρασμα καλωδίων και στην κάτω από όπου μάλλον θα περάσει το 24pin καλώδιο εντοπίζουμε πρόβλημα εφαρμογής της βαφής. Με μια πιο κοντινή ματιά, πρόβλημα εντοπίζουμε και πάνω από το cage δίσκων. Πάμε και στο πίσω μέρος του κουτιού. Ξεκινώντας από αριστερά προς τα δεξιά, βλέπουμε τη θέση για το Slim slot-loading optical drive, προς το κέντρο βλέπουμε τέσσερις οπές επάνω και τέσσερις κάτω. Σε αυτές τις θέσεις μπορούν να φιλοξενηθούν δύο δίσκοι 2,5" και τέρμα δεξιά είναι το cage δίσκων όπου βλέπουμε ότι στηρίζεται με δύο ακόμα βίδες στο πίσω μέρος. Συνολικά λοιπόν πρέπει να αφαιρεθούν τρεις από τη μεριά που θα είναι το Hardware μας και δύο από το πίσω μέρος του Motherboard tray. Κλείνοντας και με μία γρήγορη βόλτα στο εσωτερικό ρίχνουμε μία ματιά στα καλώδια του front panel όπου δεν έχουμε να σχολιάσουμε και πολλά, πέρα από το γεγονός ότι χωρίς καλά-καλά να έχουμε προβεί σε κάποια εγκατάστασή τους πάνω στη μητρική, τα θερμοσυστελόμενα έχουν διαχωριστεί από το sleeve, όπως μπορείτε να δείτε στα καλώδια HDD LED και RESET SW. Λίγο μεγαλύτερη προσοχή δε θα έβλαπτε. Δύο μετρήσεις που αξίζουν είναι ο χώρος που έχει το κουτί στο πίσω μέρος για να κρυφτούν τα καλώδια, ο οποίος κυμαίνεται από 1,8cm έως 3cm και ο χώρος που έχει κάτω από το πλαστικό της οροφής, από όπου θα περαστούν και πάλι καλώδια. Εκεί φτάνουμε τα 9cm σχεδόν, χώρος άπλετος για να μην έχετε κάποιο πρόβλημα. Εις βάθος Ας ξεκινήσουμε την εις βάθος ανάλυση του προϊόντος. Σε αυτή τη σελίδα δείχνουμε μέρη του κουτιού που δε φαίνονται με μία πρώτη, αλλά καμιά φορά ούτε με μία δεύτερη ματιά. Η αρχή γίνεται από το εσωτερικό της πρόσοψης και την αφαίρεση του front panel, το οποίο στηρίζεται με τέσσερις συνολικά βίδες. Παρακάτω φαίνεται το ένα από τα δύο σετ βιδών. H ποιότητα των κολλήσεων όσο και ο καθαρισμός της πλακέτας δε μπορούμε να πούμε ότι μας ξετρέλαναν και τέλος ο ελεγκτής ανεμιστήρων δεν είναι τίποτα άλλο από ένας διακόπτης τριών θέσεων που περιλαμβάνεται μαζί με τους ανεμιστήρες που θα δούμε παρακάτω και οι στροφές ανάλογα την επιλογή μας θα είναι είτε 600, είτε 900, είτε 1200 ανα λεπτό. Επιστρέφουμε στην πρόσοψη όπου το παχύμετρο έδειξε εντυπωσιακά νούμερα. Το αλουμίνιο της πρόσοψης είναι 5mm στις άκρες και 3mm στο κέντρο της πρόσοψης. Αφήνουμε την πρόσοψη και πάμε στο κάτω μέρος. Όπως είχαμε δει κατά τη πλοήγησή μας στο εξωτερικό μέρος, στο κάτω μέρος του κουτιού υπάρχουν έξι βίδες. με τρεις από αυτές να βρίσκονται στη μεριά της πρόσοψης και τις άλλες τρεις προς το πίσω μέρος του κουτιού. Δεν είχαμε από το να τις ξεβιδώσουμε και να δούμε τι κρύβεται από κάτω. Αυτό το οποίο έγινε είναι να πάρουμε στα χέρια μας όλο το κάτω μέρος του κουτιού το οποίο αποτελείται από αλουμίνιο 3mm και στο εσωτερικό του είναι επενδυμένο με ηχομονωτικό υλικό. Το αφήνουμε σε μία άκρη και πλέον μπορούμε να δούμε και τους ανεμιστήρες 180mm μαζί με το φίλτρο αέρα. Φυσικά τους αφαιρέσαμε ξεβιδώνοντας τέσσερις βίδες για τον κάθε ένα και είδαμε ότι υπάρχει η δυνατότητα εγκατάστασης 2x180mm ή 2x140mm ή 3x120mm. Οι ανεμιστήρες φέρουν τον κωδικό SST-AP181-H, έχουν στοιχεία λειτουργίας DC12V και 0,45A και φέρουν όπως μπορείτε να δείτε, ένα Fan guard για να κατευθύνουν τον αέρα και να μην τον σκορπούν. Αν έχετε κέφια μπορείτε να δείτε και μία παρουσίαση από την ίδια την Silverstone στους ανεμιστήρες της σειράς. Αμέσως μετά σειρά παίρνει το cage δίσκων. Όπως έχουμε δει στηρίζεται πάνω στο κουτί με πέντε συνολικά βίδες. Τις ξεβιδώσαμε και το πήραμε στα χέρια μας. Οι παρατηρήσεις που έχουμε να κάνουμε δεν είναι πολλές πέρα από το γεγονός ότι θα το προτιμούσαμε μεταλλικό και όχι πλαστικό και επίσης τις οπές στα πλαϊνά θα τις θέλαμε μεγαλύτερες ώστε να αερίζονται καλύτερα οι δίσκοι. Αφού αφαιρέσαμε και τους ανεμιστήρες από το κάτω μέρος λίγο πριν, βλέπουμε ότι πέρα από κάποιες βίδες στο εσωτερικό που συγκρατούν το λευκό πλαστικό πλαίσιο στη πρόσοψη, έχουμε και άλλες δύο που φάνηκαν με την αφαίρεση των ανεμιστήρων. Το ξεβίδωμα ειδικά των τελευταίων είναι λίγο μπελάς μιας και σχεδόν το μισό κεφάλι της βίδας είναι κάτω από τη λαμαρίνα, αλλά με λίγη υπομονή όλα γίνονται. Αφαιρέσαμε το πάνω κάλυμμα και πλέον βλέπουμε τέσσερα συνολικά LEDs. Το κόκκινο είναι το HDD activity LED και τα τρία λευκά, είναι για τους fan controllers ανάλογα τη τάση που έχουμε επιλέξει. Σε αυτό το σημείο έχουμε να κάνουμε μία ακόμα παρατήρηση. Το σημείο που τελειώνει το sleeve είναι χωρίς κάποιο μακαρόνι συνεπώς το Sleeve μπορεί εύκολα να κόβει βόλτες σε κάθε τράβηγμα. Τα είδαμε όλα, το "γδύσαμε" εντελώς καιρός τώρα να το συναρμολογήσουμε και να βάλουμε στο εσωτερικό του το Hardware μας. Εγκατάσταση συστήματος Το σύστημα της δοκιμής αναφέρεται παρακάτω: Αυτό το στάδιο σε ένα case review, είναι ίσως το πιο σημαντικό. Εδώ κρίνεται η χρηστικότητα ενός κουτιού και κατά κανόνα, εδώ βγάζει τα σημαντικότερα ελαττώματά του. Αρχικά τοποθετήσαμε τη μητρική στο εσωτερικό του κουτιού και μετρήσαμε το μέγιστο ύψος ψύκτρας που μπορεί να φιλοξενηθεί στο εσωτερικό του Fortress FT05 και το μέτρο μας έδειξε 16,1cm! Αμέσως μετά δοκιμάσαμε το CPU cut out αν λειτουργεί σωστά. Αρχικά έπρεπε να αφαιρέσουμε το bracket για το slim DVD και να προχωρήσουμε στην εγκατάσταση. Συνεπώς η πρόσβαση από το πίσω μέρος εξυπηρετεί και δε θα χρειαστεί να αφαιρέσετε τη μητρική για μία αλλαγή στη ψύκτρα. Όμως αν είστε από τους χρήστες που πρώτα τοποθετούν τη ψύκτρα πάνω στον επεξεργαστή και μετά εγκαθιστούν μητρική και ψύκτρα στο εσωτερικό του κουτιού, τότε καλά θα κάνετε, ειδικά αν χρησιμοποιείτε ψύκτρα πύργου να το ξανασκεφτείτε. Εκτός αν δε σας νοιάζει να μη βιδώσετε τη βίδα που είναι κοντά στα ram slots. Προχωρήσαμε με την εγκατάσταση της κάρτας γραφικών. Για να γίνει αυτό έπρεπε από το πίσω μέρος να ξεβιδώσουμε δύο βίδες και να βγάλουμε το κάλυμμα που βρίσκεται ακριβώς πάνω από τα PCI slots. Επειδή οι δύο χειρολαβές είναι ακριβώς πάνω από αυτές τις βίδες ίσως κάποιος μπερδευτεί και προσπαθήσει να βάλει το κατσαβίδι του κάπως έτσι... ...και αφού απογοητευτεί να ψάχνει κάνα κατσαβίδι νάνο. Η κατασκευάστρια όμως το έχει μελετήσει καλά το πράγμα σε αυτό εδώ το σημείο του κουτιού και έχει εξοπλίσει τις χειρολαβές με οπές από τις οποίες περνάει το κατσαβίδι και κάνει τη δουλειά εύκολη. Αμέσως μετά ξεβιδώνουμε τις βίδες για να απελευθερώσουμε τα PCI slots που μας εξυπηρετούν. Για να πω την αμαρτία μου βέβαια πολύ κακό για το τίποτα. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί σε ένα κουτί σε αυτό το εύρος τιμής, δε σκέφτηκαν να βάλουν κάποιες χειροβιδες, όπως κάνουν σχεδόν όλες οι εταιρίες και να μη χρειάζεται βίδωμα ξεβίδωμα συνέχεια. Όπως και να έχει, η κάρτα γραφικών πήρε τη θέση της χωρίς κανένα πρόβλημα και αμέσως πήραμε τις απαραίτητες μετρήσεις για το μήκος PCI συσκευών, που μπορούν να φιλοξενηθούν στο εσωτερικό του Silverstone Fortress FT05 και το μέτρο μας έδειξε 31,2cm. Η εγκατάσταση του σκληρού δίσκου είναι tool free και αρκεί ένα σπρώξιμο. Φυσικά αν ο χρήστης το επιθυμεί μπορεί να ενισχύσει τη στήριξη με μία ακόμα βίδα. Περιττό να αναφέρουμε βέβαια ότι δεν υπάρχει αντικραδασμικό υλικό στις θέσεις εγκατάστασης των μηχανικών δίσκων. Ε και μαζί με αυτόν μπήκε και ο ssd στο πίσω μέρος με δύο βίδες. Αμέσως μετά εγκαταστάθηκε το τροφοδοτικό, του οποίου το μήκος -αν θέλετε να κρατήσετε και το cage δίσκων στη θέση του, καλό είναι να μην υπερβαίνει τα 16cm και αυτός καθώς το τροφοδοτικό που χρησιμοποιήσαμε (Corsair AX850) είναι 16cm σε μήκος και για να εγκατασταθούν τα καλώδια έπρεπε να αφαιρέσουμε το cage δίσκων. Αμέσως μετά το Cage εγκαταστάθηκε οριακά στη θέση του με εμάς να σπρώχνουμε καλώδια και ταυτόχρονα να προσπαθούμε να βιδώσουμε το cage. Όσον αφορά το cable management έχουμε ζήσει και καλύτερες στιγμές. Το κουτί δεν βοηθάει καθόλου το χρήστη κατά τη διαδικασία της διευθέτησης των καλωδίων. Σκεφτείτε ότι αριστερά όπου είναι το slim dvd slot δεν υπάρχει χώρος μέχρι το πλαϊνό. Στο σημείο που είναι ο ssd επίσης, συνεπώς μένει ένα μικρό κομμάτι ακριβώς απο κάτω του, για να κρυφτούν καλώδια. Αν μπει και δεύτερος ssd βέβαια, τότε μη προσπαθήσετε καν να κρύψετε ειδικά το 24pin καλώδιο στο πίσω μέρος. Το 8pin καλώδιο πέρασε μετά από αρκετή προσπάθεια από μία σχισμή. Μετά λοιπόν από κόπο, περιορισμό των καλωδίων στα απολύτως απαραίτητα και μερικές "ευχές", το πλαϊνό έκλεισε... Εδώ καλό είναι να επαναλάβουμε ότι ο διαθέσιμος χώρος για cable management στο πίσω μέρος ξεκινάει από 1,8cm και φτάνει έως και 3cm, που σαν νούμερο μοιάζει να είναι αρκετός, αλλά η επιφάνεια στο πίσω μέρος δεν βοηθάει. Παρακάτω ακολουθούν φωτογραφίες μετά τη διευθέτηση των καλωδίων και το τελικό αποτέλεσμα. Κάτι που επίσης μας χάλασε αν και μάλλον μόνο σε εμάς θα συμβεί, είναι ότι η οθόνη που χρησιμοποιούμε για τα reviews είναι λίγο αρχαία και διαθέτει μόνο VGA καλώδιο. Η κάρτα γραφικών δεν έχει, οπότε χρησιμοποιούμε σε όλες τις παρουσιάσεις έναν αντάπτορα από VGA σε DVI. Με αυτό τον συνδυασμό δεν συρταρώνει το πάνω πλαστικό καθώς ήθελε λίγο χώρο ακόμα. Άλλα όπως είπαμε, το κουτί έπεσε στην περίπτωση. Πατήσαμε το κουμπί εκκίνησης, άναψαν τα λαμπάκια και προχωράμε στις μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου αλλά και πίεσης. Μετρήσεις θερμοκρασιών θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Silverstone Fortress FT05. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.14.1.2 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C To κουτί τα πήγε αρκετά καλά αν και ήταν λίγο αναμενόμενο. Οι δύο ανεμιστήρες 180mm σαρώνουν κυριολεκτικά το hardware και λόγω της διάταξης του κουτιού, διατηρείται η φυσική ροή του αέρα, που είναι από κάτω και προς τα πάνω. Συνεπώς, το ότι έπιασε κορυφή σχεδόν σε όλα τα διαγράμματα που ακολουθούν δεν προκάλεσε καμία εντύπωση. Εκεί που θα μπορούσε να πετύχει ακόμα καλύτερες επιδόσεις, ήταν στη θερμοκρασία του σκληρού δίσκου, αν είχαν φροντίσει από την κατασκευάστρια να εξόπλιζαν το cage με μεγαλύτερα ανοίγματα. Εργοστασιακή συχνότητα – Idle Μόλις είδαμε τι συνέβη σε idle κατάσταση και παρακάτω ακολουθούν τα αποτελέσματα μετά το Load του συστήματος. Εργοστασιακή συχνότητα – Load Το πήγαμε λίγο παραπέρα όμως και το σύστημα υπερχρονίστηκε. Ο επεξεργαστής μας ανέβηκε στα 4GHz και μάλιστα για να αυξήσουμε και άλλο την εκλυόμενη θερμότητά του, ανεβάσαμε το VCore. Βέβαια, το κρατήσαμε μέσα στα όρια που δίνει η Intel. Το Silverstone Fortress FT05 συνέχισε και εδώ στον ίδιο ρυθμό πετυχαίνοντας κορυφαίες θερμοκρασίες. Είτε σε στιγμές ηρεμίας... Υπερχρονισμός – Idle ... Είτε σε στιγμές ζόρικες. Υπερχρονισμός – Load Μέτρηση Θορύβου Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί καθ' όλη τη διάρκεια των δοκιμών ήταν ήσυχο και μόνο με τους ανεμιστήρες σε full στροφές μας έκανε να αναστενάξουμε. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 33,dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. ”Στατική Πίεση” Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετική πίεση. Κάτι που ήταν αναμενόμενο εξάλλου με δύο 180mm ανεμιστήρες εισαγωγής αέρα. Στήσιμο υδρόψυξής και μικρές παρεμβάσεις Το κουτί δεν έχει και πολλές θέσεις για να διερευνήσουμε σε αυτή τη σελίδα της παρουσίασης. Η μία θέση είναι στο κάτω μέρος και η άλλη τέρμα πάνω στη θέση για 120mm ανεμιστήρα. Αρχικά πάμε να δούμε το βαρύ πυροβολικό που είναι το κάτω μέρος του κουτιού. Όπως ήδη έχουμε δει υπάρχουν θέσεις για 3x120mm ανεμιστήρες. Πήραμε ένα τριπλό ψυγείο μαζί με τρεις ανεμιστήρες και πήγαμε να προχωρήσουμε στην εγκατάσταση. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό μιας και οι οπές του κουτιού δεν ευθυγραμμιζόταν με αυτές του ψυγείου. Έγινε δοκιμή και με άλλο ένα τριπλό ψυγείο που έχω στη κατοχή μου και το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Συνεπώς σχέδιο τριπλό ψυγείο απορρίπτεται. Πάμε στο plan b το οποίο περιλαμβάνει εγκατάσταση διπλού ψυγείου στο κάτω μέρος. Εδώ δεν υπήρξε κάποιο πρόβλημα και το μόνο περιοριστικό είναι το γεγονός ότι το ψυγείο μπαίνει μόνο με τη φορά που φαίνεται στη παρακάτω φωτογραφία. Με τα ρακορ δηλαδή προς τη μεριά του cage δίσκων. Επίσης εγκαθιστώντας διπλό ψυγείο στο κάτω μέρος δεν χάνετε καμία θέση για δίσκους. Αφού έγινε η εγκατάσταση του ψυγείου, το οποίο είναι πάχους 30mm, προχωρήσαμε σε μία ακόμα μέτρηση για την κάρτα γραφικών. Ουσιαστικά δηλαδή ελέγχουμε πόσο είναι το μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών που μπορεί να φιλοξενήσει το κουτί, αν ο χρήστης επιλέξει να εγκαταστήσει στο εσωτερικό του μία ΑΙΟ διπλού ψυγείου και με μία σειρά ανεμιστήρων. Τα αποτελέσματα της μέτρησης έδειξαν 29,7cm και στη δεξιά φωτογραφία που ακολουθεί βλέπετε το χώρο που απομένει για να περαστούν 24pin , data sata και γενικά τα καλώδια σε αυτή τη μεριά της μητρικής. Λίγο πριν το τέλος και αυτής της σελίδας δοκιμάσαμε και τη θέση στο επάνω μέρος για να δούμε αν θα μπορέσει να μπει εκεί ένα μονό ψυγείο. Όπως βλέπετε δεν υπήρξε κάποιο πρόβλημα απλά θέλει λίγο προσοχή με τη πρώτη θέση PCI. Για την πληροφόρησή σας το ψυγείο της παρουσίασης έχει ύψος 151mm Ο Απολογισμός Πολλά τα πράγματα που θέλω να πω για το σημερινό κουτί. Δε το κρύβω ότι περίμενα αρκετά παραπάνω από την κατασκευάστρια σε αυτό το εύρος τιμής. Λίγο πολύ τα κουτιά της που είχαμε δει στο πρόσφατο παρελθόν μέσα από παρουσιάσεις, ήταν προϊόντα που κινούνταν σε οικονομικά επίπεδα, οπότε οι απαιτήσεις μας δεν ήταν μεγάλες. Σήμερα όμως, ξεπερνάμε τα δύο πράσινα χαρτονομίσματα και πράγματα όπως, η δυσκολία στο cable management, η πλήρης απουσία tool free μηχανισμών, οι ατασθαλίες της βαφής στο εσωτερικό, αλλά και οι μόλις δύο θέσεις για σκληρούς δίσκους 3.5”, ήταν τα πιο βασικά μειονεκτήματα που εντοπίσαμε. Στον αντίποδα είδαμε ένα ακόμα κουτί που πέρα από την καθιερωμένη λαμαρίνα διαθέτει και αλουμίνιο στη κατασκευή του, το οποίο φτάνει μέχρι και τα πέντε χιλιοστά σε πάχος. Είδαμε δύο θέσεις για ssd στο πίσω μέρος, ελεγκτές ανεμιστήρων στο front panel, φίλτρα πολύ καλής κατασκευής στις θέσεις εισαγωγής αέρα, ηχομονωτικά υλικά και δύο ισχυρούς και αποτελεσματικούς ανεμιστήρες προεγκατεστημένους, που χάρισαν στο κουτί κορυφαίες επιδόσεις. Και κάπου εδώ, έρχεται και η πινελιά που έλειπε από προηγούμενο κουτί, που ακούει στο όνομα slim slot-loading optical. Και μάλιστα αυτή η πινελιά μπήκε με περίσσια τέχνη και με σεβασμό στο οπτικό αποτέλεσμα της αλουμινένιας πρόσοψης. Όπως καταλάβατε πολλά τα πράγματα που πρέπει να ζυγίσουμε για να αποδώσουμε μία βαθμολογία στο προϊόν. Το οπτικό κομμάτι -όπως έχω πει και στο παρελθόν- το αφήνω σε εσάς. Πάμε στις υπόλοιπες κατηγορίες τώρα. Τομέας χαρακτηριστικών… Θα ήθελα να δω περισσότερες θέσεις για σκληρούς δίσκους. Ο όγκος του κουτιού δεν σε προϊδεάζει για μόλις δύο θέσεις. Επίσης, θα ήθελα να δω άριστη βαφή στο εσωτερικό του κουτιού και τέλος tool free μηχανισμούς και χειρόβιδες στις θέσεις PCI. Στον τομέα της χρηστικότητας. Δε ξέρω τι σκέφτηκε ο σχεδιαστής αλλά το cable management είναι πονοκέφαλος στο σημερινό κουτί. Αν δε, επιλέξετε να βάλετε δύο ssd στο πίσω μέρος, τότε ξεχάστε ότι θα περάσετε τα καλώδιά σας πίσω από τη μητρική. Και γενικά όπως είδαμε στη σελίδα της εγκατάστασης του συστήματος δεν είχαμε και τη πιο εύκολη μέρα μας. Στον τομέα των επιδόσεων το κουτί πέτυχε κορυφαίες επιδόσεις και η μόνη παραφωνία ήταν τα αυξημένα επίπεδα θορύβου όταν πλέον οι ανεμιστήρες δούλεψαν στο μέγιστο των στροφών τους. Στον τομέα της απόδοση/τιμή θεωρώ ότι ναι μεν η κατασκευή είναι πολύ καλή, αλλά σε καμία περίπτωση η αξία του προϊόντος δε θα έπρεπε να υπερβαίνει τα 160 ευρώ και απλά θα είμαι πιο ελαστική, μιας και στη χώρα μας υπάρχει σε ένα μόνο κατάστημα. Κλείνοντας, τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν είναι διαθέσιμο στον Ελληνικό χώρο με τιμή εκκίνησης 227.67 € για την ασημί έκδοση. Παρακάτω ακολουθούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Πλεονεκτήματα +Άριστη ποιότητα κατασκευής με αλουμίνιο που αγγίζει τα 5mm. +Δύο προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες με δυνατότητα ελέγχου στροφών. +Δυνατότητα εγκατάστασης των περισσοτέρων αερόψυκτρων αλλά και καρτών γραφικών. +Ηχομονωτικά υλικά. +Θέση για Slim optical drive χωρίς να χαλάει η αισθητική της πρόσοψης. +Μηχανισμοί για το άνοιγμα των πλαϊνών. +Μεγάλο CPU cut out. +Δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο χρωματισμούς και εκδόσεις με ή χωρίς πλαϊνό παράθυρο.. +Πολύ καλές θερμοκρασίες. +Sleeved καλώδια στο front panel, αλλά και στους προεγκατεστημένους ανεμιστήρες. +Χειρολαβές για εύκολη μεταφορά. +Aναλυτικό manual. Μειονεκτήματα -Κακός σχεδιασμός στο cable management του κουτιού. -Κακή εφαρμογή βαφής σε μερικά σημεία στο εσωτερικό. -Θορυβώδης λειτουργία με τους ανεμιστήρες στο μέγιστο των στροφών. -Μόλις δύο θέσεις για σκληρούς δίσκους 3,5”. -Απουσία tool free μηχανισμών. -Δεν υπάρχουν αντικραδασμικά υλικά στη θέση για το τροφοδοτικό αλλά και στο cage δίσκων. -Φτωχά παρελκόμενα. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Silverstone Fortress FT05, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Silverstone για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grkarmen1983 23/12/2014

Η τεχνολογία των οδηγών σταθερής κατάστασης είναι από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες, φέρνοντας συνεχώς εξελίξεις αλλά και μειώσεις τιμών. Έτσι, ενώ οι SSD συνεχώς βελτιώνονται, παράλληλα οι τιμές τους γίνονται όλο και πιο προσιτές. Αυτό σε συνδυασμό με τη σημαντική αναβάθμιση της εμπειρίας χρήσης που προσφέρουν, τους κάνει πλέον ιδιαίτερα ελκυστικούς. Ε, και μια και είναι και οι γιορτές και έπεσε και το δώρο για όσους ακόμη το παίρνουν, αρκετοί που δεν είναι ακόμη κοινωνοί της εμπειρίας που προσφέρει ένας SSD ίσως να σκέφτονται να γίνουν. Αλλιώς, θα έπρεπε να το σκέφτονται! Όσοι γνωρίζουν την τεχνολογία των SSD ξέρουν σίγουρα ότι τα drives αυτά χαρακτηρίζονται από ένα μέγιστο αριθμό εγγραφών ανά κελί μνήμης που καθορίζει και τη διάρκεια ζωής τους. Ή πιο απλά, το κάθε drive μπορεί να γράψει συγκεκριμένο αριθμό δεδομένων πριν "χαλάσει". Αυτός ο αριθμός μετριέται σε TB (tera-bytes) εγγραφών ή αλλιώς σε TBW (tera-bytes written). Όπως είναι φυσικό, όλοι θέλουμε να είναι αυτός ο αριθμός όσο το δυνατόν μεγαλύτερος για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο. Αλλά πόσο σημαντικό είναι τελικά αυτό το χαρακτηριστικό; Είναι κάτι που πράγματι πρέπει να μας απασχολεί ή οι αντοχές των SSD πλέον είναι τόσο μεγάλες που μέχρι να εξαντληθούν θα έχει προ πολλού αλλαχτεί το drive ως πεπαλαιωμένο; Είναι οι SSD μια βιώσιμη λύση στο χώρο εργασίας, όπου οι απαιτήσεις και η χρήση είναι πιο σκληρές; Σε αυτά τα φλέγοντα υπαρξιακά ερωτήματα έρχεται το TheLab.gr να δώσει απαντήσεις μέσα από μια μελέτη που ξεκινήσαμε και που θα σας παρουσιάζουμε εδώ, σταδιακά. Και φυσικά η μελέτη θα διεξαχθεί σε χώρους εργασίας, για να έχουμε πιο αξιόπιστα αλλά και υπό δυσκολότερες συνθήκες αποτελέσματα. Βρήκαμε λοιπόν τέσσερις εξέχοντες επαγγελματίες που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό υπολογιστή καθημερινά και αντικαταστήσαμε τα drives που είχαν με τέσσερις ολοκαίνουριους OCZ Vector 180 240GB. Επιλέξαμε το συγκεκριμένο drive γιατί πιστεύουμε ότι είναι από τις πιο αξιόπιστες και ολοκληρωμένες λύσεις για επαγγελματική χρήση και συνεπώς κατάλληλο για τη μελέτη που θέλουμε να κάνουμε. Στη συνέχεια αφήσαμε τους επαγγελματίες να κάνουν τη δουλειά τους για μια εργάσιμη εβδομάδα (5 ημέρες) ενώ στον υπολογιστή έτρεχε ένα πρόγραμμα που συγκέντρωνε τα δεδομένα χρήσης του SSD. Το πρόγραμμα που χρησιμοποιήθηκε είναι το γνωστό από τα reviews HDTune Pro 5.60. Το πρόγραμμα αυτό έχει πολλές δυνατότητες πέρα από αυτές έχετε δει στα reviews και μία από αυτές είναι που θα μας φανεί χρήσιμη στη μελέτη μας. Πρόκειται για τη λειτουργία Disk Monitor. Όπως βλέπετε το HDTune Pro παρέχει μια πληθώρα πληροφοριών και στατιστικών για τη χρήση του drive. Φυσικά η χρήση που αφορά την εκκίνηση του υπολογιστή καθώς και τον τερματισμό δεν καταγράφονται, αλλά θεωρούμε ότι αυτή είναι μια ελάχιστη και σε κάθε περίπτωση αποδεκτή απώλεια που μπορεί να θυσιαστεί στο βωμό της ευκολίας χρήσης και της απλότητας που προσφέρει η λύση που περιγράψαμε. Ο κάθε επαγγελματίας λοιπόν θα μας δώσει τις καταγραφές 5 ημερών και εμείς θα σας τις παρουσιάσουμε, σταδιακά και για έναν χρήστη κάθε φορά και θα βγάλουμε συμπεράσματα σχετικά με τη χρήση του drive. Θα δούμε πόσες εγγραφές γίνονται και ποια είναι η αναμενόμενη διάρκεια ζωής του κάθε OCZ Vector 180 240GB και θα βγάλουμε και όποια συμπεράσματα προκύψουν. Αφού παρουσιαστούν τα αποτελέσματα που πήραμε και από τους τέσσερις επαγγελματίες, θα ακολουθήσει ένα ακόμη post με γενικά συμπεράσματα, συμβουλές και ίσως κάποια θέματα προς συζήτηση. Στο τέλος, θα κληρωθεί ένας ολοκαίνουριος OCZ Vector 180 240GB μεταξύ όλων των συμμετεχόντων στη συζήτηση επί του άρθρου (Συζήτηση, όχι "βάλτε με κι εμένα στην κλήρωση". Post τέτοιου είδους θα αποκλείουν αυτόματα τον χρήστη από την κλήρωση και θα τον πετάμε στο λάκκο του Αστρολάβου). Ευχαριστούμε θερμά την OCZ για την προσφορά των OCZ Vector 180 240GB που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη καθώς και αυτού που θα κληρωθεί. Ο Πρώτος Επαγγελματίας: Repair Lab Technician Ξεκινάμε με τον πρώτο μας επαγγελματία ο οποίος είναι τεχνικός σε εργαστήριο επισκευών. Το εργαστήριο επισκευάζει υπολογιστές και πάσης φύσεως περιφερειακά, μέχρι και το επίπεδο κάποιων επισκευών σε πλακέτες. Η εργασία του ανθρώπου μας περιλαμβάνει και την εγγραφή image σε σκληρούς δίσκους καθώς και την καταγραφή της εργασίας του σε ειδικό πρόγραμμα όπου καταγράφει τι επισκευάζει, τι ανταλλακτικά χρησιμοποιεί και πού κλπ. Κατά καιρούς, το image ανανεώνεται, οπότε και έχουμε εγγραφή του στο drive του συστήματος. Τέτοια ανανέωση συνέβη μία φορά κατά τη διάρκεια της εβδομάδας καταγραφής. Επίσης, καθώς το PC έχει μόλις 4GB RAM και τρέχει ταυτόχρονα αρκετά προγράμματα, υπάρχει σημαντικό swapping. Ο υπολογιστής του επαγγελματία νούμερο ένα, έτρεχε Windows 7 Professional SP1 με όλα τα τελευταία updates και είχε τα εξής λοιπά χαρακτηριστικά: Οι αναγνώσεις και εγγραφές που έγιναν ανά ημέρα παρουσιάζονται στο παρακάτω γράφημα: Οι επιπλέον δραστηριότητα της πρώτης ημέρας σε σχέση με τις επόμενες οφείλεται στο ότι έτυχε να είναι ημέρα ανανέωσης του image. Όπως βλέπετε και όπως είναι αναμενόμενο, οι αναγνώσεις είναι μακράν περισσότερες από τις εγγραφές. Αλλά ας δούμε και πώς χωρίζονται από πλευράς μεγέθους. Στο παραπάνω γράφημα, ο εξωτερικός κύκλος αφορά τις εγγραφές, όπου κυριαρχούν αυτές των 4K ενώ οι εγγραφές 4Κ μαζί με τις 8Κ και 16Κ καλύπτουν το 80,6% του συνόλου. Ο εσωτερικός κύκλος αφορά τις αναγνώσεις οι οποίες έχουν μεγαλύτερη ποικιλία κατανομής. Σε κάθε περίπτωση όμως, και εδώ βλέπουμε μεγάλη χρήση των αναγνώσεων 4Κ αλλά και των μεγάλων αναγνώσεων που ξεπερνούν τα 64Κ, προφανώς λόγω των πολλαπλών αναγνώσεων του image. Η μεγάλη σημασία των αναγνώσεων και εγγραφών 4Κ φαίνεται ξεκάθαρα και γι αυτό οι reviewers επιμένουμε σε αυτόν τον τομέα των επιδόσεων ενός drive, καθώς καθορίζει εν πολλοίς την εμπειρία χρήσης του. Η εβδομάδα του τεχνικού έκλεισε με συνολική χρήση που έφτασε τα 494,48GB Read και 47.27GB Write. Δεδομένου ότι ο OCZ Vector 180 240GB δίνεται με προδιαγραφές για εγγραφή 50GB την ημέρα για 5 χρόνια, δηλαδή για περίπου 90ΤΒW, το drive προβλέπεται να ζήσει για τουλάχιστον 37 χρόνια, δηλαδή πολύ περισσότερο από τον υπόλοιπο υπολογιστή. Αν λάβουμε υπ' όψιν ότι οι μελέτες που έχουν γίνει μέχρι τώρα δείχνουν μια τάση των drives να ξεπερνούν κατά πολύ τη διάρκεια ζωής που προβλέπεται από τα χαρακτηριστικά χρήσης που δίνει η εταιρία, το drive μας είναι πολύ πιθανόν να ζήσει πολύ περισσότερο και από τον τεχνικό. Και αφού είπαμε όλα τα βασικά, σας παραθέτουμε και το συνολικό πίνακα των μετρήσεων που πήραμε, για όσους θέλουν να τον επεξεργαστούν και να βγάλουν επιπλέον συμπεράσματα. Επιτρέπεται και προτρέπεται η χρήση δικών σας γραφημάτων με βάση τον παρακάτω πίνακα, συμπερασμάτων και συζητήσεων στα σχόλια. Ο Δεύτερος Επαγγελματίας: Λογιστής Συνεχίζουμε με το δεύτερο επαγγελματία μας ο οποίος είναι ένας λογιστής. Για την ακρίβεια πρόκειται για ένα λογιστικό γραφείο με τρεις θέσεις εργασίας. Το γραφείο χρησιμοποιεί τη λογιστική σουίτα της εταιρίας Prosvasis η οποία είναι εγκατεστημένη σε έναν από τους τρεις υπολογιστές ενώ οι άλλοι δύο υπολογιστές τρέχουν τις εφαρμογές μέσω δικτύου από το drive του ενός υπολογιστή όπου είναι εγκατεστημένες, του κατά κάποιου τρόπου "server". Εννοείται ότι και ο "server" χρησιμοποιείται ως τερματικό. Συνεπώς έχουμε στην πράξη τρεις λογιστές να εργάζονται πάνω στο ίδιο drive. Η σουίτα χρησιμοποιεί ως βάση την SQL. Η εβδομάδα κατά την οποία έγινε η καταγραφή μας είχε μέτρια κίνηση στο γραφείο, δηλαδή ούτε τον πανικό της λήξης της περιόδου των δηλώσεων αλλά ούτε και απραξία. Πιστεύουμε δηλαδή ότι αντιπροσωπεύει αρκετά τον ετήσιο μέσο όρο του γραφείου. Ο υπολογιστής του επαγγελματία νούμερο δύο, έτρεχε Windows 7 Professional SP1 με όλα τα τελευταία updates και είχε τα εξής λοιπά χαρακτηριστικά: Οι αναγνώσεις και εγγραφές που έγιναν ανά ημέρα παρουσιάζονται στο παρακάτω γράφημα: Δε γνωρίζουμε γιατί υπάρχει η έκρηξη αναγνώσεων κατά την πρώτη ημέρα, ίσως σχετίζεται με κάποια λειτουργία της σουίτας της Prosvasis, αλλά ότι η κίνηση των δεδομένων και ειδικά οι εγγραφές παραμένουν σε αρκετά χαμηλά επίπεδα. Όπως βλέπετε και όπως είναι αναμενόμενο, οι αναγνώσεις είναι συνολικά περισσότερες από τις εγγραφές και συνολικά και σε κάθε ημέρα, ειδικά την πρώτη ημέρα όπου κοίταξα πολλές φορές αν είχα κάνει κάποιο τυπογραφικό λάθος. Αλλά ας δούμε και πώς χωρίζονται από πλευράς μεγέθους. Στο παραπάνω γράφημα, ο εξωτερικός κύκλος αφορά τις εγγραφές, όπου κυριαρχούν αυτές των 4K ενώ οι εγγραφές 4Κ μαζί με τις 8Κ και 16Κ καλύπτουν το 76,8% του συνόλου. Ο εσωτερικός κύκλος αφορά τις αναγνώσεις όπου επίσης βλέπουμε μεγάλη χρήση των αναγνώσεων 4Κ. Επιβεβαιώνεται και εδώ η μεγάλη σημασία στις επιδόσεις των αναγνώσεων και εγγραφών 4Κ, οι οποίες καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την εμπειρία χρήσης ενός drive. Η εβδομάδα του λογιστή έκλεισε με συνολική χρήση που έφτασε τα 91,25GB Read και 14,76GB Write. Δεδομένου ότι ο OCZ Vector 180 240GB δίνεται όπως έχουμε πει για 90ΤΒW, το drive προβλέπεται να ζήσει για τουλάχιστον 120 χρόνια, δηλαδή πολύ περισσότερο από τον λογιστή. Και δε θα λάβουμε υπ' όψιν τις μελέτες που δείχνουν ότι οι SSD ξεπερνούν κατά πολύ την προβλεπόμενη διάρκεια ζωής τους για να μην ξεφύγει το πράγμα. Σε κάθε περίπτωση η διάρκεια ζωής του drive δε θα πρέπει να απασχολεί το φίλο μας το λογιστή. Και αφού είπαμε όλα τα βασικά, σας παραθέτουμε και πάλι το συνολικό πίνακα των μετρήσεων που πήραμε, για όσους θέλουν να τον επεξεργαστούν και να βγάλουν επιπλέον συμπεράσματα. Επιτρέπεται και προτρέπεται η χρήση δικών σας γραφημάτων με βάση τον παρακάτω πίνακα, συμπερασμάτων και συζητήσεων στα σχόλια. Ο Τρίτος Επαγγελματίας: Administrator / Developer Ως τρίτο κατά σειρά επαγγελματία επιλέξαμε έναν υπάλληλο μηχανογράφησης. Το τμήμα μηχανογράφησης στελεχώνεται από τρεις συνολικά υπαλλήλους που υποστηρίζουν μια εταιρία τριακοσίων περίπου ατόμων. Ο επαγγελματίας μας στην καθημερινότητά του χρησιμοποιεί τον υπολογιστή του για τεχνική υποστήριξη στους χρήστες μέσω προγράμματος απομακρυσμένης λήψης της επιφάνειας εργασίας τους (VNC), για διαχείριση διακομιστών (servers) μέσω web εφαρμογών (VMware, mail server, antivirus server, τηλεφωνικού κέντρου κ.α.) αλλά και για τη δημιουργία προγραμμάτων για windows (client) που βασίζονται σε βάσεις δεδομένων (Oracle), συχνά δε για web surfing αλλά και για εφαρμογές γραφείου (Word, Excel, Outlook). Ο υπολογιστής του επαγγελματία νούμερο τρία, τρέχει Windows 7 x64 Ultimate SP1 με όλα τα τελευταία updates και έχει τα εξής λοιπά χαρακτηριστικά: Οι αναγνώσεις και εγγραφές που έγιναν ανά ημέρα παρουσιάζονται στο παρακάτω γράφημα: Όπως βλέπετε και αντίθετα από το συνηθισμένο, οι εγγραφές είναι περισσότερες από τις αναγνώσεις και συνολικά αλλά και σε κάθε ημέρα ξεχωριστά. Κι αυτό μπορεί να είναι αντίθετο από το συνηθισμένο, αλλά δεν είναι ούτε απρόσμενο ούτε και ανεξήγητο. Βλέπετε, από την αρχή αναφέρθηκε ότι μεγάλο ποσοστό των προγραμμάτων που τρέχει ο επαγγελματίας μας είναι δικτυακά, που σημαίνει ότι η ανάγνωσή τους γίνεται από το δίκτυο, αλλά τρέχουν και κάνουν εγγραφές στον τοπικό δίσκο. Επίσης κατά το developing, διαβάζουμε μία φορά ένα κώδικα αλλά σώνουμε πολλές φορές και σε αρκετά αντίγραφα τη δουλειά καθώς αυτή προχωράει. Αλλά ας δούμε και πώς χωρίζονται από πλευράς μεγέθους. Στο παραπάνω γράφημα, ο εξωτερικός κύκλος αφορά τις εγγραφές, όπου κυριαρχούν αυτές των 4K ενώ οι εγγραφές 4Κ μαζί με τις 8Κ και 16Κ καλύπτουν το 72,4% του συνόλου. Ο εσωτερικός κύκλος αφορά τις αναγνώσεις όπου επίσης βλέπουμε να κυριαρχεί η χρήση των αναγνώσεων 4Κ. Επιβεβαιώνεται και για τρίτη φορά η μεγάλη σημασία στις επιδόσεις των αναγνώσεων και εγγραφών 4Κ, οι οποίες καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την εμπειρία χρήσης ενός drive. Η εβδομάδα του Administrator / Developer έκλεισε με συνολική χρήση που έφτασε τα 14,24GB Read και 26GB Write. Δεδομένου ότι ο OCZ Vector 180 240GB δίνεται όπως έχουμε πει για 90ΤΒW, το drive προβλέπεται να ζήσει για τουλάχιστον 68 χρόνια. Ένα χρονικό διάστημα δηλαδή πολύ μεγαλύτερο από την προβλεπόμενη διάρκεια ζωής της τεχνολογίας του υπολογιστή που χρησιμοποιεί ο επαγγελματίας μας. Και αφού είπαμε όλα τα βασικά, σας παραθέτουμε τον τρίτο συνολικό πίνακα των μετρήσεων που πήραμε, για όσους θέλουν να τον επεξεργαστούν και να βγάλουν επιπλέον συμπεράσματα. Επιτρέπεται και προτρέπεται η χρήση δικών σας γραφημάτων με βάση τον παρακάτω πίνακα, συμπερασμάτων και συζητήσεων στα σχόλια. Ο Τέταρτος Επαγγελματίας: Υπάλληλος Γραφείου Ο τέταρτος επαγγελματίας ανήκει στην πολυπληθή ομάδα των υπαλλήλων γραφείου. Συγκεκριμένα, εργάζεται στην οικονομική υπηρεσία ενός δημόσιου οργανισμού και η εργασία του περιλαμβάνει τη διαρκή καταχώρηση εγγραφών σε λογιστικό πρόγραμμα των αιτημάτων δαπανών, την καταχώρηση τιμολογίων καθώς επίσης και το ανέβασμα αρχείων στο διαδίκτυο για την ανάρτηση αποφάσεων σε υπηρεσίες κοινοποίησης δημοσίων δαπανών και συμβάσεων. Ο υπολογιστής του επαγγελματία νούμερο τέσσερα, τρέχει Windows 10 Pro x64 με όλα τα τελευταία updates και έχει τα εξής λοιπά χαρακτηριστικά: Όπως καταλαβαίνουν οι ειδήμονες, η μητρική του επαγγελματία μας διαθέτει σύνδεση SATA 2 (3Gb/s) που περιορίζει κατά πολύ τις επιδόσεις οποιουδήποτε σύγχρονου SSD. Όμως επειδή δυστυχώς στη χώρα μας μεγάλο ποσοστό των επαγγελματιών εργάζονται σε αντίστοιχους υπολογιστές, θεωρήσαμε ότι έπρεπε να περιλάβουμε τουλάχιστον έναν τέτοιο επαγγελματία στη μελέτη. Σας διαβεβαιώ πάντως ότι ακόμη και έτσι, η διαφορά στην εμπειρία χρήσης ήταν κατά ομολογία του επαγγελματία, εντυπωσιακή. Οι αναγνώσεις και εγγραφές που έγιναν ανά ημέρα παρουσιάζονται στο παρακάτω γράφημα: Όπως βλέπετε ο τέταρτος επαγγελματίας μας ακολουθεί την πεπατημένη, έχοντας περισσότερες αναγνώσεις παρά εγγραφές, διατηρώντας παράλληλα ένα σεβαστό ποσοστό εγγραφών. Ο τελευταίος επαγγελματίας μας όμως, είχε και δύο ιδιαιτερότητες. Πρώτον, μία από τις ημέρες κατά τις οποίες έκανε την καταγραφή δραστηριότητας, έπεσε θύμα μιας διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος, με αποτέλεσμα να χαθεί το trace της δραστηριότητας του δίσκου. Το trace βέβαια μπορεί να χάθηκε αλλά το PFM+ του OCZ Vector 180 240GB λειτούργησε άψογα, προστατεύοντας το drive και επιτρέποντας στον χρήστη μας να επαναλάβει την καταγραφή του χαμένου trace την επόμενη ημέρα. Ας δούμε λοιπόν πώς χωρίζονται οι αναγνώσεις και οι εγγραφές της εβδομάδας από πλευράς μεγέθους. Στο παραπάνω γράφημα, ο εξωτερικός κύκλος αφορά τις εγγραφές, όπου κυριαρχούν αυτές των 4K ενώ οι εγγραφές 4Κ μαζί με τις 8Κ και 16Κ καλύπτουν το 65,8% του συνόλου. Ο εσωτερικός κύκλος αφορά τις αναγνώσεις όπου επίσης βλέπουμε να κυριαρχεί η χρήση των αναγνώσεων 4Κ. Επιβεβαιώνεται και για τέταρτη και τελευταία φορά η μεγάλη σημασία στις επιδόσεις των αναγνώσεων και εγγραφών 4Κ, οι οποίες καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την εμπειρία χρήσης ενός drive. Η εβδομάδα του υπαλλήλου μας έκλεισε με συνολική χρήση που έφτασε τα 74,67GB Read και 43,58GB Write. Δεδομένου ότι ο OCZ Vector 180 240GB δίνεται για 90ΤΒW, το drive προβλέπεται να ζήσει για πάνω από 40 χρόνια. Και αφού είπαμε όλα τα βασικά, σας παραθέτουμε τον τέταρτο συνολικό πίνακα των μετρήσεων που πήραμε, για όσους θέλουν να τον επεξεργαστούν και να βγάλουν επιπλέον συμπεράσματα. Επιτρέπεται και προτρέπεται η χρήση δικών σας γραφημάτων με βάση τον παρακάτω πίνακα, συμπερασμάτων και συζητήσεων στα σχόλια. Συμπεράσματα Το κουβάρι ξετυλίχτηκε και τα δεδομένα είναι πλέον όλα στα χέρια μας. Αποχαιρετούμε λοιπόν τους επαγγελματίες που μας βοήθησαν και πάμε απ' ευθείας στα συμπεράσματα. Τα συμπεράσματα που θα μπορούσε να αντλήσει κανείς είναι αρκετά, αλλά δε θα σας κουράσουμε με τα δευτερεύοντα. Αντιθέτως, θα επικεντρωθούμε στα πιο σημαντικά και ενδιαφέροντα. Και πρώτα απ' όλα, πόσο θα αντέξει ο SSD μου στο χώρο εργασίας μου; Έχουμε ήδη μια καλή ιδέα από τα επιμέρους αποτελέσματα, αλλά ας τα δούμε και συγκεντρωτικά: Νομίζω ότι τα αποτελέσματα είναι σαφή. Με τις αντοχές των σύγχρονων SSD, δεν υπάρχει κανένας λόγος άγχους για τη διάρκεια ζωής τους. Οι OCZ Vector 180 240GB που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη μας θα αντέξουν για πάρα πολλά χρόνια στην ίδια χρήση. Τόσο πολλά που η τεχνολογία τους θα είναι μουσειακής αξίας πριν συμπληρώσουν τον κύκλο ζωής τους. Μπορείτε να τους χρησιμοποιείτε αμέριμνα και να αφήνετε το firmware και το λειτουργικό σύστημα να φροντίζουν τη μακροβιότητα του drive, η οποία σε κάθε περίπτωση θα είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή της τεχνολογίας που χρησιμοποιεί. Με το βασικότερο συμπέρασμα ξεκαθαρισμένο, πάμε τώρα σε κάτι που αφορά τις επιδόσεις. Όπως βλέπετε στο παρακάτω διάγραμμα, στην πραγματική, καθημερινή χρήση, οι αναγνώσεις, αλλά το βασικότερο, οι εγγραφές 4K κυριαρχούν: Αν μάλιστα δούμε τις εγγραφές έως και 64Κ, αυτές πλέον αποτελούν σχεδόν το σύνολο των εγγραφών: Τι μας λέει αυτό; Δε μας λέει. Μας φωνάζει. Μας ξεκουφαίνει. Μας παίρνει τα αυτιά! Οι σειριακές αναγνώσεις και εγγραφές που τόσο πολύ διαφημίζονται από τις εταιρίες, έχουν μικρό ρόλο στην εμπειρία χρήσης των SSD. Μπορεί λοιπόν ένας SSD να είναι 4-5 φορές πιο γρήγορος από έναν κλασικό σκληρό δίσκο στη σειριακή προσπέλαση, αλλά αυτό έχει μικρή σημασία. Αντιθέτως, στην προσπέλαση μικρών αρχείων, που είναι και αυτό που συμβαίνει σχεδόν συνεχώς, βρίσκεται η ουσία της χρήσης των SSD. Και μάλιστα, εκεί έχουν ακόμη μεγαλύτερη διαφορά από τους σκληρούς δίσκους με ταχύτητες που μπορεί να είναι 20-30 φορές μεγαλύτερες. Αλλά καθώς τα 30MB/s δεν ακούγονται εντυπωσιακά, το marketing μας έχει οδηγήσει σε μια στρεβλή εντύπωση του τι μετράει και τι είναι γρήγορο όσον αφορά το βασικό αποθηκευτικό μέσο του υπολογιστή μας. Σε κάθε περίπτωση, και οι 4 επαγγελματίες μας εντυπωσιάστηκαν από τη διαφορά στην εμπειρία χρήσης του υπολογιστή και αύξησαν ουσιαστικά την παραγωγικότητά τους. Αυτό είναι που τελικά μετράει. Με την ευκαιρία όμως της μικρής μας μελέτης, πραγματοποίησα και κάτι που ήθελα από καιρό να κάνω. Γιατί καλές οι υποσχέσεις, αλλά επειδή πολλά ακούμε και λίγα βλέπουμε, ήθελα να μπορώ ως Reviewer να σας πω αν αυτό που ευαγγελίζεται η εταιρία έχει πραγματικό αντίκρυσμα. Ο λόγος για την εγγύηση ShieldPlus της OCZ που υπόσχεται να αντικαταστήσει οποιονδήποτε SSD που καλύπτεται από αυτήν με εύκολο και ταχύτατο τρόπο. Συγκεκριμένα ο χρήστης επικοινωνεί με την εταιρία μέσω τις ιστοσελίδας της και δίνει το σειριακό αριθμό του drive. Δε χρειάζεται να υπάρχει παραστατικό αγοράς. Κατόπιν γίνεται μια προσπάθεια από τους τεχνικούς της εταιρίας να καθοδηγήσουν το χρήστη έτσι ώστε να επιβεβαιωθεί ότι όντως πρόκειται για βλάβη και στη συνέχεια η εταιρία στέλνει το καινούριο drive μαζί με ένα return label για να επιστρέψετε το παλιό χωρίς καμία χρέωση. Λοιπόν, εμένα μου φαινόταν πολύ καλό για να είναι αληθινό, όπως φαντάζομαι σε αρκετούς από εσάς. Για να μας φύγει λοιπόν η απορία, συνωμότησα με τον επικεφαλής του PR της OCZ για Ανατολική Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Ασία και σε συνεννόηση μαζί του, αλλά χωρίς να γνωρίζει το Service κάτι, αφού χρησιμοποίησα ως μεσάζοντα ένα φίλο το όνομα του οποίου το γνώριζα μόνο εγώ, ενεργοποίησα τη διαδικασία. Το αποτέλεσμα: Παρά το γεγονός ότι αυτό έγινε παραμονές πρωτοχρονιάς που η εταιρεία λειτουργεί με λιγότερο προσωπικό, λόγω της περιόδου των χειμερινών διακοπών στην Ολλανδία, εγώ στις 4 του νέου έτους είχα νέο drive στα χέρια μου. Κοντολογίς, το ShieldPlus είναι πραγματικότητα και λειτουργεί όπως υπόσχεται η OCZ. Και κάπως έτσι τελειώνει η μικρή μας μελέτη. Είσαστε ευπρόσδεκτοι να κάνετε τα δικά σας σχόλια που μπορεί να συνοδεύονται από διαγράμματα βασισμένα στα αποτελέσματα, να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα και να συζητήσετε επί του θέματος. Το θέμα θα παραμείνει ανοιχτό εξ' άλλου καθώς έπεται και η κλήρωση ενός ολοκαίνουριου OCZ Vector 180 240GB, ευγενική προσφορά της OCZ που στήριξε τη μελέτη αυτή και έχει τις θερμές ευχαριστίες μας. Σας παραδίδω λοιπόν στα στοργικά χεράκια του @@astrolabos, ο οποίος θα αναλάβει τη διεκπεραίωση της κλήρωσης. Στην κλήρωση, όπως είπα από την αρχή, συμμετέχουν όλοι όσοι έλαβαν μέρος στα σχόλια αυτού του θέματος, με εποικοδομητικό τρόπο, εκτός από εμένα (γιατί είμαι large) και του Αστρολάβου (που θα κάνει την κλήρωση). Η ημερομηνία και ο τρόπος της κλήρωσης θα ανακοινωθεί από τον άρτι διορισθέντα υπεύθυνο, στο παρόν θέμα. Ευχαριστούμε θερμά την OCZ για την προσφορά των OCZ Vector 180 240GB που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη καθώς και αυτού που θα κληρωθεί.

Πρόλογος Ας ξεκινήσουμε από ένα γεγονός! Είμαι θαυμάστρια των ανεμιστήρων της be quiet! και όχι, δε θα το κρύψω. Εξάλλου δεν είναι και μυστικό. Από την άλλη σε αυτή τη παρουσίαση δεν έχω να εξετάσω ανεμιστήρες, οπότε μπορούμε να ξεκινήσουμε με το αξίωμα ότι θα είμαι αντικειμενική. Πέρα από την πλάκα όμως, η be quiet! εκτός από ανεμιστήρες, ψύκτρες επεξεργαστών αλλά και τροφοδοτικά, εισέρχεται με το σημερινό προϊόν στην κατηγορία των κουτιών. Το όνομα της πρώτης της προσπάθειας, είναι Silent Base 800, όπου από το όνομα και μόνο, διαπιστώνουμε ότι η εταιρία στοχεύει για μία ακόμα φορά στον βραχνά που απασχολεί πολύ κόσμο και λέγεται ησυχία. Αλίμονο θα έλεγε κάποιος, μιας και αυτός είναι και ο κύριος σκοπός της τόσα χρόνια. Το Silent Base 800, είναι ένα midtower, το οποίο έρχεται εξοπλισμένο με τρεις ανεμιστήρες Pure Wings 2. Η κατασκευάστρια λοιπόν, αφού στοχεύει στην ησυχία, έβγαλε από τη φαρέτρα της και κάποιους από τους ανεμιστήρες της. Όσοι γνωρίζουν τους ανεμιστήρες ξέρουν ότι από μόνοι τους ανεβάζουν το κόστος του κουτιού, μιας και μιλάμε για 10€ τιμή λιανικής για τον κάθε ένα. Ευτυχώς ή αν θέλετε δυστυχώς, δεν εξόπλισε το κουτί με ανεμιστήρες της σειράς Silent Wings 2, όπου εκεί μιλάμε για 25ευρώ περίπου, για κάθε ανεμιστήρα. Που θα πάει λοιπόν η τιμή όλου του κουτιού; Αυτό ladies and gentlemen είναι ένα ερώτημα που θα απαντηθεί στην επόμενη σελίδα… Χαρακτηριστικά προϊόντος Στην φωτογραφία που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά του προϊόντος, όπως ακριβώς τα παρουσιάζει η κατασκευάστρια. Το κουτί διατίθεται σε τρεις χρωματικές εκδοχές. Την πορτοκάλι -η οποία είναι και αυτή του κουτιού της παρουσίασης- και σήμα κατατεθέν της εταιρίας, τη μαύρη και την ασημί. Η εγγύηση είναι τριετής και η προτεινόμενη τιμή από τη κατασκευάστρια είναι 139$/120€. Τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν είναι διαθέσιμο στον Ελληνικό χώρο, με τιμή εκκίνησης 131.36 €. Παρακάτω μπορείτε να δείτε και ένα σύντομο βίντεο που ανέβασε η κατασκευάστρια στο κανάλι της στο youtube και αφορά φυσικά το be quiet! Silent Base 800. Συσκευασία και περιεχόμενα Το χρώμα που κυριαρχεί πάνω στη συσκευασία είναι το μαύρο. Στις μεγάλες πλευρές βλέπουμε φωτογραφίες από το εξωτερικό, αλλά και εν μέρει από το εσωτερικό. Επίσης μεγάλα γράμματα αναφέρουν την ονομασία του κουτιού και το χρωματισμό που θα βρούμε στο εσωτερικό (orange/πορτοκαλί). Στις μικρές πλευρές, βλέπουμε τα αναλυτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος, όπως και δύο χειρολαβές, οι οποίες θα μας βοηθήσουν κατά την μεταφορά του κουτιού, από το κατάστημα στο σπίτι μας. Στο εσωτερικό της συσκευασίας συναντάμε το κύριο στρώμα προστασίας, που αποτελείται από δύο χοντρά και μεγάλα κομμάτια φελιζόλ, αλλά και από μία υφασμάτινη θήκη που θα το προστατέψει από σκόνη και τυχόν γρατζουνιές. Επίσης, βρήκαμε και τα δύο πόδια του κουτιού που δεν έρχονται προεγκατεστημένα, αλλά θα πρέπει ο χρήστης να αφιερώσει ένα λεπτό για να τα εγκαταστήσει στη θέση τους. Λέμε ένα λεπτό, ίσως να είναι και πολύ, μιας και για την εγκατάσταση δεν απαιτείται η χρήση κάποιου κατσαβιδιού. Καλό είναι λοιπόν για να αποφύγετε τραυματισμό του κουτιού, όσο το έχετε το κουτί με το ένα φελιζόλ να το γυρίσετε τούμπα και να κουμπώσετε τα πόδια στη θέση τους. Τα παρελκόμενα που συνοδεύουν το κουτί είναι αρκετά και βρέθηκαν μέσα σε ένα χαρτονένιο κουτί. Εντύπωση μας έκαναν τα ελαστικά HDD rails, με τα οποία θα εγκαταστήσουμε τους σκληρούς δίσκους στο κουτί. Λίγο πριν πέσει η αυλαία αυτής της σελίδας, δε θα μπορούσαμε να μη ρίξουμε μία ματιά στο manual του κουτιού, το οποίο είναι πολυσέλιδο και αναλυτικότατο, όπως θα πρέπει να είναι όλα τα εγχειρίδια χρήσης. Όσοι θέλετε να ρίξετε μία ματιά, αρκεί να κάνετε ένα κλικ εδώ. Εξωτερικό μέρος Αφήνουμε κούτες και φελιζόλ σε μία άκρη και προχωράμε στο κυρίως πιάτο της παρουσίασης, ρίχνοντας τις πρώτες ματιές αλλά και τα πρώτα χάδια στο προϊόν. Σίγουρα κάποιοι θα κλείσατε ήδη τη καρτέλα στο browser (αν δε τη κλείσατε περιμένετε ντε!) και κάποιοι άλλοι θα κολλήσατε. Το Silent Base 800 έχει αυτό που λέμε σοβαρή εμφάνιση και δεν είναι το κουτί που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον ενός έφηβου. Σχεδόν παντού, με εξαίρεση τις πορτοκαλί λωρίδες, το χρώμα που κυριαρχεί είναι το μαύρο. Μπροστά υπάρχουν δύο πόρτες, που σε αρκετούς θυμίζουν ψυγείο (συντήρηση/κατάψυξη) και δεξιά και αριστερά στα πλαϊνά, βλέπουμε κάποια τετράγωνα εξογκώματα με το σήμα της εταιρίας πάνω τους. Η βαφή του κουτιού κινείται σε υψηλά επίπεδα και το εφέ του βουρτσισμένου αλουμινίου στη πρόσοψη σίγουρα δίνει μία άλλη αίσθηση. Ας τα δούμε όλα όμως αναλυτικά ξεκινώντας από την πρόσοψη του κουτιού. Στο επάνω μέρος υπάρχει η μία από τις δύο πόρτες του κουτιού. Από το εργοστάσιο έρχεται να ανοίγει προς τα αριστερά, όπως κοιτάμε το κουτί από το μπροστινό μέρος. Δυστυχώς δεν είναι κατασκευασμένη να ανοίγει τέρμα, καθιστώντας την ευαίσθητη σε μετωπική σύγκρουση με το γόνατο ή την τροχήλατη καρέκλα σας. Μπορεί όμως να εγκατασταθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να ανοίγει προς τα δεξιά και να προσαρμοστεί στις ανάγκες του χρήστη. Εσωτερικά είναι επενδεδυμένη με ηχομονωτικό υλικό και φέρει μαγνήτες στις άκρες της, που αναλαμβάνουν το κλείσιμό της ανά δύο ζεύγη, ανάλογα τη φορά που θα επιλέξουμε. Και τι την θέλανε την πόρτα θα αναρωτηθεί κάποιος; Μα για δύο λόγους. Ο ένας είναι ο περιορισμός του θορύβου στο εσωτερικό του κουτιού (ναι βρε άνθρωπε γι' αυτό το βάλανε το ηχομονωτικό στη πόρτα) και ο άλλος είναι για να κρύψει τις τρεις θέσεις 5.25". Πάμε και στην από κάτω πόρτα, η οποία ανοίγει προς τα κάτω αρκεί να πιέσουμε με τα δάχτυλά μας στο πάνω μέρος της. Εσωτερικά και αυτή φέρει ηχομονωτικό υλικό και κρύβει ένα φίλτρο αέρα πολύ καλής ποιότητας, μαζί με δύο ανεμιστήρες 140mm, Pure Wings 2. Οι ανεμιστήρες έχουν μέγιστο ρυθμό περιστροφής τις 1000 στροφές το λεπτό, τα επίπεδα θορύβου μένουν στα 18.8dbA, η ροή αέρα είναι 61,2CFM και η στατική πίεση 0,76 mm H2O. Επίσης, στις τέσσερις οπές στερέωσής τους, φέρουν λαστιχένιες επενδύσεις για την απορρόφηση κραδασμών, με χρώμα ανάλογο του χρωματισμού που θα επιλέξετε. Τα βάζουμε στη θέση τους όσα αφαιρέσαμε και εκτελούμε την πρώτη περιστροφή στο κουτί. Αμέσως αντικρίζουμε το αριστερό πλαϊνό, το οποίο δεν έχει κάποιο plexi παράθυρο για να μας αφήσει να δούμε τα εσώψυχα του κουτιού. Έχει όμως ένα τετράγωνο κομμάτι, στο οποίο υποθέτουμε ότι εσωτερικά, θα κρύβει κάποια θέση για ανεμιστήρα. Αν η υπόθεση είναι σωστή, θα φανεί στην επόμενη σελίδα. Το γυρνάμε λίγο ακόμα και βλέπουμε το πίσω μέρος του προϊόντος, το οποίο έχει πολλά να μας πει... Τέρμα πάνω, βλέπουμε κάποιες γρίλιες από τις οποίες μάλλον έχει σχεδιαστεί να αποδράσει ο θερμός αέρας της οροφής. Ακριβώς από κάτω έχουμε τη θέση για το I/O της μητρικής, δεξιά αυτής έναν ανεμιστήρα Pure Wings 2 των 120mm, με χαρακτηριστικά 1500RPM, 19.2dbA, 51.2CFM και 1,25 mm H2O. Κάτω από τον ανεμιστήρα υπάρχουν τρεις οπές για το πέρασμα σωλήνων εξωτερικής υδρόψυξης, μέγιστης διαμέτρου 26mm (1 ίντσα). Κάπου στη μέση της διαδρομής συναντάμε επτά PCI slots, σημάδι ότι το κουτί μπορεί να φιλοξενήσει έως και ATX form factor μητρικές στο εσωτερικό του. Και τα επτά είναι διάτρητα και επανατοποθετήσιμα φυσικά. Δεξιά τους υπάρχει ένα διάτρητο τμήμα και ένα σύμβολο με ένα λουκέτο. Το σύμβολο δεν μας είναι άγνωστο και παραπέμπει στην kensington, γνωστή για τους μηχανισμούς κλειδώματός της και όχι μόνο. Τέρμα κάτω υπάρχει η θέση για το τροφοδοτικό, η οποία είναι κατάλληλα διαμορφωμένη ώστε να επιτρέψει την εγκατάστασή του, είτε με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω. Και φυσικά έχουμε και ένα φίλτρο! Τελειώνουμε με την πλήρη περιστροφή του κουτιού, όπου συναντάμε το δεξιό πλαϊνό όπως βλέπουμε το κουτί από μπροστά. Και αυτό όπως και το αριστερό, κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος και θα τα δούμε αναλυτικά κατά τη πλοήγησή μας στο εσωτερικό μέρος. Καιρός για υψόμετρο... Και το βλέμμα μας στρέφεται πλέον στην οροφή... Μπροστά βλέπουμε το front panel και την παράσταση κλέβει το σεβαστών διαστάσεων κουμπί εκκίνησης. Μπροστά από αυτό, υπάρχει το HDD activity LED που εκτελεί ταυτόχρονα και χρέη κουμπιού επανεκκίνησης. Φυσικά δε θα μπορούσαν να λείπουν τέσσερις θύρες USB, με δύο εξ' αυτών να είναι USB3.0 και τέλος mini jacks για μικρόφωνο και ακουστικά. Στο πίσω μέρος βλέπουμε διαμορφώσεις για να αποδράσει ο θερμός αέρας από την οροφή του κουτιού, οι οποίες θα συνεργαστούν με αυτές στο πίσω μέρος. Θα φτάσουν άραγε; Ιδού η απορία... Βουτιά στην αθέατη πλευρά του κουτιού, που δεν είναι άλλη από το κάτω μέρος. Μιας και τα πόδια όπως είπαμε είναι κουμπωτά, καλό είναι όταν ξαπλώσετε το κουτί για να βάλετε hardware στο εσωτερικό του (εκτός αν προτιμάτε την όρθια στάση ) να ξεκουμπώσετε το ένα πόδι για να ξαπλώσει και να δουλέψετε με μεγαλύτερη ευκολία. Σε αυτό που αξίζει να επανέλθουμε είναι στην τροφοδοσία με αέρα του κάτω μέρους του κουτιού. Όπως θα παρατηρήσατε, δεν υπάρχει κανένα διάτρητο τμήμα στο κάτω μέρος. Για την τροφοδοσία με αέρα έχουμε μερικές σχισμές στο κάτω και πίσω μέρος του κουτιού. Αυτός ο τρόπος τροφοδοσίας, έχει τα θετικά του, αλλά και τα αρνητικά του. Στα θετικά ότι θα σας επιτρέψει να έχετε τη παχουλή φλοκάτη σας στο πάτωμα το χειμώνα και δε θα σας απασχολεί το θέμα αερισμού του κουτιού. Στα αρνητικά ότι η σκάφη που σχηματίζεται στο κάτω μέρος με το καιρό θα μαζέψει σκόνη που δεν θα απαιτεί για να αφαιρεθεί μόνο απεγκατάσταση του φίλτρου. Ένα ακόμα σημείο που αξίζει μερικά λόγια, αφού πλέον έχουμε πιάσει αρκετές φορές το κουτί, είναι η βαφή των πλαστικών τμημάτων. Μπορεί τα πλαστικά να είναι καλής ποιότητας, η επίστρωση όμως της βαφής, τραβάει τις δαχτυλιές σαν μαγνήτης και μάλιστα φεύγουν δύσκολα. Φαίνεται λοιπόν να μην είναι rubberized τα πλαστικά. Προσοχή λοιπόν στα αγγίγματα αλλά και στις γρατζουνιές. Αυτά και για το εξωτερικό μέρος του κουτιού με μια γρήγορη ματιά. Καιρός για τα ενδότερα... Εσωτερικό μέρος Ώρα να μπούμε μέσα! Στο κουτί ντε! Το πλαϊνό ανοίγει με τον πατροπαράδοτο τρόπο, που δεν είναι άλλος από το ξεβίδωμα δύο χειρόβιδων, οι οποίες δεν φέρουν λαστιχένιες ροδελίτσες. Εσωτερικά, όλο το πλαϊνό είναι επενδεδυμένο με ηχομονωτικό υλικό, είναι επίσης στιβαρό πράγμα στο οποίο συμβάλουν τα νεύρα περιμετρικά και τέλος, το μικρό τετράγωνο τμήμα που είδαμε, είναι τελικά θέση για ανεμιστήρα, με το τετράγωνο τμήμα να μπορεί να απομακρυνθεί από αυτόν. Ο τρόπος φαίνεται στην τρίτη φωτογραφία που ακολουθεί και δεν είναι άλλος από μικρές "σκάλες" στους πλαστικούς οδηγούς. Ο σχεδιασμός του μόνο τυχαίος δεν είναι πάντως. Μη ξεχνάμε ότι μιλάμε για μία εταιρία που ο κύριος σκοπός των προϊόντων της, είναι η ησυχία. Αυτό που έχουν κάνει λοιπόν, βάζοντας ηχομονωτικό και στο τετράγωνο τμήμα, αλλά δίνοντας ταυτόχρονα την δυνατότητα απομάκρυνσης του από τη φτερωτή, είναι μία ηχοπαγίδα. Τα αφήνουμε όλα σε μία άκρη και ρίχνουμε την πρώτη ματιά στο εσωτερικό του be quiet! Silent Base 800. Πρώτες εντυπώσεις... Μαύρο εσωτερικό με πορτοκαλί πινελιές στα grommets (το χρώμα πάει ανάλογα την έκδοση). Τα δύο cages δίσκων μοιάζουν να είναι αφαιρούμενα, μιας και βλέπουμε χειρόβιδες. Στις θέσεις 5.25'', βλέπουμε tool free μηχανισμούς και το CPU cut out, δείχνει πραγματικά τεράστιο. Αν βγάλουμε από το μυαλό μας τις πορτοκαλί πινελιές, στο μυαλό μας, μας φέρνει το Bitfenix Ghost, αλλά και κάποια παλιότερα Corsair, όσον αφορά τον σχεδιασμό του εσωτερικού. Αυτό φυσικά δεν είναι κακό. Ας τα δούμε όμως όλα αναλυτικά και ας ξεκινήσουμε από τις θέσεις δίσκων, όπου βλέπουμε δύο cages και συνολικά πέντε χειρόβιδες μπροστά και δύο στα πλάγια. Οι πέντε μαζί με άλλες δύο που θα δούμε στο πίσω μέρος συγκρατούν τα cages στη θέση τους, ενώ αν πάμε από το πλάι και συγκεκριμένα στη δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί, βλέπουμε ότι οι δύο χειρόβιδες μάλλον έχουν να κάνουν με την εγκατάσταση των δίσκων στις θέσεις τους. Επίσης, βλέπουμε μεγάλα ανοίγματα για να περάσει ανεμπόδιστος ο αέρας και να σαρώσει τους δίσκους μας. Ακριβώς πάνω από τα cages βλέπουμε τις τρεις θέσεις 5.25'', οι οποίες είναι όλες εξοπλισμένες με tool free μηχανισμούς εγκατάστασης. Το εσωτερικό της οροφής αποκαλύπτει τους συνδυασμούς ανεμιστήρων που μπορούμε να εγκαταστήσουμε σε αυτήν. Αυτοί είναι είτε 2x120mm, είτε 2x140mm ανεμιστήρες. Άξιο αναφοράς είναι το πως επέλεξε η κατασκευάστρια να κάνει τις οπές για τους ανεμιστήρες 120mm. Όπως μπορείτε να δείτε στη πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί, επέλεξαν οβάλ οπές με τέτοιο προσανατολισμό ώστε, να απομακρύνουν τους ανεμιστήρες από τη μητρική και κατ' επέκταση ένα ψυγείο που ενδεχομένως να εγκαταστήσει κάποιος στο εσωτερικό. Στις δύο επόμενες φωτογραφίες που ακολουθούν καταλαβαίνουμε αμέσως ότι εξωτερικά της οροφής και κάτω από το πλαστικό τμήμα της μπορούμε να εγκαταστήσουμε ανεμιστήρες, ενώ η απόσταση εσωτερικά από τον πρώτο αποστάτη είναι 5cm. Παίρνουμε φόρα, φόρα κατηφόρα και συναντάμε τον ανεμιστήρα 120mm Pure Wings στο πίσω μέρος του κουτιού. Η σύνδεσή του είναι 3pin αλλά έρχεται και με ένα εξαρτηματάκι. Τι ακριβώς κάνει θα το δούμε στη συνέχεια. Ε μη σας τα πούμε και όλα από τώρα ε; Λιγουλάκι πιο κάτω ποζάρουν στο φακό μας τα επτά PCI slots, τα οποία είναι όλα εξοπλισμένα με χειρόβιδες και διάτρητα brackets. Πιάσαμε πάτο και βλέπουμε τη θέση για το τροφοδοτικό. Αλίμονο να ξεφεύγανε της κατασκευάστριας οι λαστιχένιες επενδύσεις σε ένα κουτί, που κύριο σκοπό έχει την ησυχία. Μπροστά από το τροφοδοτικό, βλέπουμε θέση για εγκατάσταση ανεμιστήρα είτε 120mm, είτε 140mm και οι παρατηρητικοί της παρέας, θα είδατε φυσικά ότι το φίλτρο φτάνει και καλύπτει και αυτή τη θέση, πέρα από αυτή του τροφοδοτικού. Καιρός και για τη καρδιά του εσωτερικού, που είναι το σημείο που θα εγκατασταθεί η μητρική μας. Το σχέδιο μας είναι γνωστό και στο κέντρο περίπου εντοπίζουμε τον κεντρικό αποστάτη. Επίσης, βλέπουμε βουναλάκια, άρα δε θα χρειαστεί να βιδώσουμε αποστάτες και κάτω από το μεγάλο CPU cut out, υπάρχουν τυπωμένα γράμματα που μας κατατοπίζουν σε ποιες οπές αντιστοιχεί ο κάθε τύπος μητρικής. Για να πάμε και στα μετόπισθεν... ... Όπου, πέρα από το πίσω μέρος των θέσεων 5.25'', αλλά και των cages δίσκων, βλέπουμε δύο θέσεις για ssd, που απελευθερώνονται με μία χειρόβιδα το κάθε ένα, δύο ακόμα χειρόβιδες που ενισχύουν την σταθερότητα των cages, τη σύνδεση των ανεμιστήρων της πρόσοψης που είναι 3pin και τέλος των χώρο για τη διευθέτηση των καλωδίων. Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, κουτιά τα οποία φέρουν ηχομονωτικό στα πλαϊνά καλό είναι να τα μετράμε από το CPU cut out. Το μέτρο έδειξε τρία εκατοστά χώρο, σημάδι ότι θα έχουμε ένα εύκολο και άνετο cable management. Αυτό που έμεινε να δούμε λίγο πριν πάμε σε μία εις βάθος εξέταση, είναι τα καλώδια του front panel. Εις βάθος Έφτασε η ώρα να γραφτεί η σελίδα για όσα δεν φαίνονται με μία πρώτη, αλλά καμιά φορά και με μία δεύτερη ματιά. Ας ξεκινήσουμε την περιγραφή από τα cages των δίσκων. Όπως αναφέραμε κατά την πλοήγησή μας στο εσωτερικό μέρος του Silent Base 800, τα cages είναι αφαιρούμενα και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ξεβιδώσουμε κάποιες χειρόβιδες από μπροστά αλλά και δύο από το πίσω μέρος. Αρχικά ας δούμε τα cages αυτά καθ' αυτά. Το ένα χωράει τρεις δίσκους στο εσωτερικό ενώ το άλλο τέσσερις. Στα πλαϊνά βλέπουμε μεγάλα ανοίγματα για το σωστό αερισμό αλλά και τη μείωση στροβιλισμών, άρα και του θορύβου. Τέλος, υπάρχει μία χειρόβιδα στο πλάι που θα δούμε τι ακριβώς κάνει κατά την εγκατάσταση του συστήματος. Αφήνουμε τα cages σε μία άκρη και ρίχνουμε μία ματιά στο κάτω μέρος του κουτιού, όπου έχει μείνει η μεταλλική βάση των cages. Δυστυχώς η βάση δεν είναι αφαιρούμενη μιας και βλέπουμε πριτσίνια στο κάτω μέρος της. Λέμε φυσικά δυστυχώς, μιας και το κουτί έχει τις διαστάσεις να υποδεχτεί ένα διπλό ψυγείο στο μπροστινό μέρος. Με τη βάση όμως να μην είναι αφαιρούμενη κάτι τέτοιο με μια πρώτη ματιά μοιάζει αδύνατο. Οι παρατηρητικοί θα είδαν τα clips στα οποία στηρίζεται η πρόσοψη από τη παραπάνω φωτογραφία. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τα πιέσουμε και η πρόσοψη είναι του χεριού μας. Εσωτερικά πέρα από τη φράση που βλέπουμε σε πολλά σημεία "Design in Germany. Assembled in China", την ημερομηνία κατασκευής, βλέπουμε επίσης τη θερμή σιλικόνη που κρατάει τους μαγνήτες στη θέση τους, τα clips αλλά και τους οδηγούς συγκράτησης, αλλά και το διάτρητο τμήμα από το οποίο θα αναπνεύσουν οι ανεμιστήρες, για να τροφοδοτήσουν με αέρα το εσωτερικό. το υλικό κατασκευής όπως θα έχετε ήδη καταλάβει είναι το πλαστικό, το οποίο είναι αρκετά καλής ποιότητας. Τι κρύβεται πίσω όμως; Ας ξεκινήσουμε από τα ψηλά. εσωτερικά των τριών θέσεων 5.25'', εντοπίζουμε κάποιες βίδες που στηρίζουν κάτω από το cage ένα πλαστικό, το οποίο βοηθάει το άνω cage δίσκων να συρταρώσει στη θέση τους. Στο πλάι και από τη μεριά του δεξιού πλαϊνού, όπως βλέπουμε το κουτί από μπροστά, εντοπίζουμε τους πίρους των tool free μηχανισμών. Κάτω από αυτές εντοπίζουμε τους δύο ανεμιστήρες 140mm που έρχονται προεγκατέστημένοι. Δεξιά τους, οπές για το πέρασμα των καλωδίων και στο κάτω μέρος η "σκάφη" στην οποία αναφερθήκαμε κατά την περιγραφή του φίλτρου στο κάτω μέρος. Αφαιρώντας τους ανεμιστήρες, τα στοιχεία των οποίων σας τα έχουμε ήδη δώσει, βλέπουμε ότι υπάρχουν θέσεις για 2x120mm και 2x140mm ανεμιστήρες εσωτερικά. Οι οπές είναι μεγάλες και το σχέδιο και εδώ μας θυμίζει τα κουτιά που έχουμε προαναφέρει (Bitfenix Ghost, Corsair 300R κλπ). Η οροφή βγαίνει με τον ίδιο τρόπο όπως η πρόσοψη. Πιέσαμε τα διάφορα clips και ξεκούμπωσε. Τις περισσότερες φορές όταν φτάσουμε στο σημείο να ξεκουμπώσουμε είτε την πρόσοψη, είτε την οροφή ενός κουτιού, με διαβάζετε να λέω συχνά, προσοχή στο τράβηγμα. Ο λόγος δεν είναι άλλος από τα καλώδια του front panel. Για καλή μας τύχη η be quiet! προέβλεψε και έβαλε συνδέσμους και με αυτό το τρόπο δε χρειάζεται να τραβάμε όλη τη πλεξούδα από το front panel για να βγει η οροφή από τη θέση της. Εσωτερικά του πλαστικού... Αρχικά βλέπουμε το front panel το οποίο στηρίζεται με δύο βίδες πάνω στο σασί του κουτιού. Με δύο ακόμα βίδες μπορούμε να δούμε το εσωτερικό του, το οποίο φαίνεται τακτοποιημένο και στα καίρια σημεία, βλέπουμε θερμή σιλικόνη για να αποτραπεί κάποιο βραχυκύκλωμα. Στη συνέχεια στο μάτι μας πέφτει στις θέσεις ανεμιστήρων. Μπορούμε να εγκαταστήσουμε είτε 2x140mm, είτε 2x120mm, με τον δεύτερο συνδυασμό να είναι ευέλικτος για ψυγεία με απόσταση ενδιάμεσων οπών 15mm. Όπως βλέπετε στη φωτογραφία που ακολουθεί το ψυγείο μπορεί να απομακρυνθεί από τη μητρική, για να αποφύγουμε ανεπιθύμητες επαφές με ψηλές μνήμες. Στις θέσεις 2x140mm, μπορούν να εγκατασταθούν ψυγεία (με μία πρώτη ματιά) με απόσταση ενδιάμεσων οπών 15-20mm. Επίσης, υπάρχουν οι κατάλληλες οπές για το πέρασμα των καλωδίων των ανεμιστήρων. Καιρός να κατηφορίσουμε αρκετά και να πάμε στο κάτω μέρος... Όπως φαίνεται στις φωτογραφίες που ακολουθούν για να αφαιρεθεί το πλαστικό στο κάτω μέρος, πρέπει να ξεβιδώσουμε κάποιες βίδες, με μία εξ' αυτών να βρίσκεται στο πίσω μέρος του κουτιού. Το κάτω μέρος είναι και αυτό κατασκευασμένο από πλαστικό και μπορούμε να το δούμε, με και χωρίς το μεγάλο φίλτρο. Επίσης, η "σκάφη" που προαναφέραμε έχει βάθος 4cm, χώρος ικανός να επιτρέψει στον ανεμιστήρα του τροφοδοτικού αλλά και του πατώματος, εφόσον επιλέξετε να βάλετε κάποιον ανεμιστήρα, να ανασάνουν. Κλείνοντας, μία ματιά στο κάτω μέρος που και αυτό μας θυμίζει κουτιά άλλων κατασκευαστών. Πιάσε τώρα σα καλή κοπέλα που είσαι να τα ξανά βάλεις όλα στη θέση τους, για να δούμε επιτέλους τι χωράει μέσα... Εγκατάσταση συστήματος Το σύστημα της δοκιμής αναφέρεται παρακάτω: Αυτό το στάδιο σε ένα case review, είναι ίσως το πιο σημαντικό. Εδώ κρίνεται η χρηστικότητα ενός κουτιού και κατά κανόνα, εδώ βγάζει τα σημαντικότερα ελαττώματά του. Πρώτη-πρώτη στρογγυλοκάθισε στη θέση της η μητρική μας και το μέτρο μας έπιασε αμέσως δουλειά για να δούμε το μέγιστο ύψος ψύκτρας επεξεργαστή που μπορεί να υποδεχτεί στα σπλάχνα του το Silent Base 800. Το μέτρο έδειξε 170mm νούμερο υπεραρκετό για όλα σχεδόν τα cpu coolers της αγοράς. Φυσικά η Xigmatek Gaia με τα μόλις 159mm ύψους, χώρεσε χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα και το CPU cut out λειτούργησε υποδειγματικά. Σειρά πήρε η κάρτα γραφικών με την διαδικασία εγκατάστασης να είναι γνωστή. Στα θετικά η ύπαρξη ειδικής διαμόρφωσης στο πλαϊνό του σασί, για να μπει το κατσαβίδι μας κάθετα. Θα μου πείτε χειρόβιδες έχει, τι το θες το κατσαβίδι; Εχμ καμιά φορά ειδικά η πρώτη φορά που ξεβιδώνουμε χειρόβιδες, είναι και η δύσκολη και απαιτεί ένα κατσαβίδι. Το μέτρο και πάλι στο χέρι για να μετρηθεί το μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών που μπορεί να φιλοξενηθεί στο εσωτερικό του be quiet! Silent Base 800. Με το cage δίσκων στη θέση του, το μέτρο έδειξε 29,5cm, ενώ χωρίς αυτό 41cm. Επίσης, αξίζει να πούμε ότι μπορείτε να παίξετε και με τα cage δίσκων, για παράδειγμα να βάλετε το τριών θέσεων cage στο κάτω μέρος, εφόσον σας καλύπτουν οι θέσεις και να έχετε περισσότερο χώρο μπροστά απο την κάρτα ή της κάρτες σας, για πιο άμεση ψύξη. Τους δίσκους στο χέρι και προχωράμε. Οι εγκατάσταση των 2.5'', απαιτεί το ξεβίδωμα μίας χειρόβιδας και το βίδωμα του δίσκου πάνω στο bracket και τέλος την επανατοποθέτηση όλου του συστήματος στο πίσω μέρος. Η εγκατάσταση των δίσκων 3.5'' είναι tool free και για να πραγματοποιηθεί, χρησιμοποιήσαμε τα ελαστικά hdd rails που είδαμε στα παρελκόμενα του κουτιού. Μόλις μπει ο δίσκος στο cage η χειρόβιδα που είχαμε δει κατά την εις βάθος ανάλυση, τον ασφαλίζει στη θέση του, κατεβάζοντας ουσιαστικά ένα λεπτό κομμάτι λαμαρίνας, μέσα στη σχισμή του rail. Επίσης, οι χειρόβιδες που παρέχονται για τη στήριξη των δίσκων δεν είναι ίδιες με τις κοινές χειρόβιδες. Είναι μικρότερες, οπότε καλά θα κάνετε να μην τις χάσετε. Το τροφοδοτικό παίρνει και αυτό με τη σειρά του τη θέση του και το μέτρο μας αναλαμβάνει δράση και πάλι. Αν δεν θέλετε να εγκαταστήσετε κάποιο ανεμιστήρα στο πάτωμα τότε δεν υπάρχει περιορισμός στο μήκος, (εντάξει μη το παρακάνετε και ξεπεράσετε το grommet) ενώ αν επιθυμείτε να εγκαταστήσετε κάποιον τότε έχετε διαθέσιμα 16cm, όσο δηλαδή και το τροφοδοτικό της παρουσίασης. Το cable management δε μας προβλημάτισε, βέβαια θα θέλαμε περισσότερες δέστρες στο πίσω μέρος ή περισσότερες αυτοκόλλητες βάσεις σαν αυτή που δίνεται στα παρελκόμενα. Το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται ικανοποιητικό και έφτασε η ώρα της αλήθειας. Είναι ήσυχο τελικά και πετυχαίνει καλές θερμοκρασίες; Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του be quiet! Silent Base 800. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.14.1.2 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Τo κουτί δε τα πήγε και τόσο καλά στον τομέα των θερμοκρασιών και η αδυναμία φάνηκε περισσότερο στην υπερχρονισμένη κατάσταση. Να πω ότι δε το περίμενα; Ψέμα θα σας πω. Οπότε ας προχωρήσουμε στην ανάλυση. Πολλές φορές έχουμε δει μαζί κουτιά με ηχομονωτικά υλικά και όλες σχεδόν τις φορές, μετά από δοκιμές που έχουμε κάνει, έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τέτοιας κατασκευής κουτιά, είναι καλό να βρίσκονται σε αρνητική πίεση τη στιγμή του φορτίου. Για άλλη μία φορά ένα κουτί με ηχομονωτικά υλικά, μας έρχεται με θετική πίεση και μάλιστα αυξημένη. Το γεγονός αυτό μαζί με το ότι, η οροφή δεν είναι πλήρως διάτρητη, αλλά έχει μερικά ανοίγματα, κάνουν την έξοδο του αέρα πιο δύσκολη. Μπορεί στην εργοστασιακή κατάσταση του συστήματος να τα πήγε αρκετά καλά για κουτί με ηχομόνωση, η αδυναμία όμως φάνηκε όταν ένας θερμόαιμος επεξεργαστής σαν τον 920 της παρουσίασης, το έφτασε στα όρια. Εκεί βέβαια ξεχωρίζουν και τα ξερά από τα χλωρά. Παρακάτω τα όσα περιγράψαμε με αριθμούς. Εργοστασιακή συχνότητα – Idle Μόλις είδαμε τι συνέβη σε Idle κατάσταση και παρακάτω ακολουθούν τα αποτελέσματα μετά το Load του συστήματος. Εργοστασιακή συχνότητα – Load Το πήγαμε λίγο παραπέρα όμως και το σύστημα υπερχρονίστηκε. Ο επεξεργαστής μας ανέβηκε στα 4GHz και μάλιστα για να αυξήσουμε και άλλο την εκλυόμενη θερμότητά του, ανεβάσαμε το VCore. Βέβαια, το κρατήσαμε μέσα στα όρια που δίνει η Intel. Υπερχρονισμός – Idle Υπερχρονισμός – Load Μέτρηση Θορύβου Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί καθ' όλη τη διάρκεια των δοκιμών ήταν πραγματικά τάφος! Υπήρξαν στιγμές που κατά λάθος το κλείσαμε, νομίζοντας ότι δεν δουλεύει. Είναι κάτι που το έχουν πάθει αρκετοί κάτοχοι ήσυχων κουτιών. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 34,2dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. ”Στατική Πίεση” Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετική πίεση. Εγκατάσταση υδρόψυξης Ένα αρκετά μεγάλο ATX κουτί, αξίζει τη προσοχή μας και στον τομέα του watercooling. Αρχικά θα δοκιμάσουμε το κλασικό, που καλύπτει το μεγαλύτερο ποσοστό των χρηστών. Θα ελέγξουμε εάν στην οροφή χωράει ένα διπλό ψυγείο και γιατί όχι, σε διάταξη Push-pull. Τα ψυγεία και τους ανεμιστήρες στο χέρι παρέα με το μέτρο μας και ξεκινάμε μαζί να δούμε τι χωράει και που. Η οροφή όπως ήδη έχουμε πει έχει εσωτερική απόσταση από τον πρώτο αποστάτη περίπου 5cm. Τα 5cm όπως πολύ καλά γνωρίζετε, είναι οριακά μιας και ένα ψυγείο μιας ΑΙΟ κυμαίνεται από 27-30mm σε μεγάλο ποσοστό. Εάν σε αυτό προσθέσουμε και τα 25mm των ανεμιστήρων, τότε έχουμε ένα συνολικό πάχος 52-55mm. Η ώρα της αλήθειας έφτασε και το ψυγείο παίρνει τη θέση του στην οροφή. Όπως βλέπετε η μετατόπιση που προσφέρει στο ψυγείο η ειδική διαμόρφωση των οπών της οροφής, έδωσε το κάτι παραπάνω και το push pull έγινε εφικτό. Στο πίσω μέρος μπορεί να εγκατασταθεί ψυγείο (στη δικιά μας περίπτωση 1Χ120χ45mm) με έναν ανεμιστήρα, αρκεί στην οροφή να εγκαταλείψουμε το push pull. Επίσης, στην πρόσοψη μπορεί να εγκατασταθεί ένα ακόμα μονό ψυγείο, αρκεί και εκεί να απεγκαταστήσουμε και τα δύο cage δίσκων. Το μεγιστο λοιπόν με όλες τις παραχωρήσεις που είπαμε ακολουθεί. Ο Απολογισμός Και κάπως έτσι για μία ακόμα φορά φτάσαμε στο σημείο να γράφουμε έναν απολογισμό για ένα προϊόν. Τα θετικά πολλά και πλάι σε αυτά και κάποια αρνητικά. Βέβαια αξίζει να πούμε ότι σε κανένα σημείο της παρουσίασης, αλλά και της συμβίωσής μας με το προϊόν, όλες αυτές τις μέρες, δε νιώσαμε ότι είναι ένα προϊόν μιας εταιρίας που μόλις λάνσαρε το πρώτο της κουτί στην αγορά. Αν κάποιος το κρίνει με αυτό το σκεπτικό, το προϊόν είναι πραγματικά άριστο και αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στην ομάδα της be quiet! που δούλεψε πίσω από το Silent Base 800! Επειδή όμως εδώ δεν κρίνουμε πρωτάρηδες, αλλά προϊόντα για τα οποία οι χρήστες θα δώσουν ένα ποσό για την αγορά τους, η κριτική είναι διαφορετική και από άλλη οπτική γωνία. Το προϊόν αρχικά να πούμε ότι συνοδεύεται από τρεις κυριολεκτικά dead silent ανεμιστήρες. Είναι ποιοτικοί και πολλοί χρήστες τους έχουν αγοράσει για να τους εγκαταστήσουν στα κουτιά τους, αντικαθιστώντας τους εργοστασιακούς. Αυτό από μόνο του αποτελεί και ένα μεγάλο πλεονέκτημα του σημερινού κουτιού. Σίγουρα αν το αγοράσετε το μόνο που δεν θα αλλάξετε με 100% σιγουριά, είναι οι ανεμιστήρες του. Μπορεί βέβαια να θελήσετε να πάρετε και άλλους, αν φυσικά κάτι τέτοιο το επιτρέπει η τσέπη σας. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι τα ηχομονωτικά υλικά πολύ καλής ποιότητας με τα οποία έρχεται εξοπλισμένο και συμβάλουν στο να έχετε ένα κουτί κάτι παραπάνω από ήσυχο. Η ποιότητα βαφής και κατασκευής κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, αν και θα ήθελα προσωπικά να δω λιγότερο πλαστικό. Ταυτόχρονα γνωρίζω ότι τέτοιες διαμορφώσεις θα ανέβαζαν το κόστος, αλλά νομίζω είναι μία πινελιά που θα έδινε το κάτι παραπάνω στο σημερινό κουτί, μαζί με το εφέ του βουρτσισμένου αλουμινίου στη πρόσοψη. Τα cages δίσκων όπως είδαμε είναι αφαιρούμενα, αλλά σε επόμενη έκδοση του κουτιού θα ήθελα να δω αφαιρούμενη και τη βάση, ώστε να αξιοποιηθεί η πρόσοψη με κάποιο διπλό ψυγείο. Το κουτί έχει τον όγκο αλλά και τον χώρο για να ζητήσει ο χρήστης κάτι τέτοιο. Στα cages επίσης, με ενθουσίασε ο τρόπος εγκατάστασης των δίσκων και μαζί με τον ανάλογο χρωματισμό των ελαστικών rails ανάλογα τη χρωματική έκδοση του κουτιού, δίνουν μία επιπλέον νότα στην αισθητική του εσωτερικού. Λίγο πριν πέσει η αυλαία να σταθούμε στις επιδόσεις του κουτιού. Με τον ενεργοβόρο 920 της παρουσίασης ανεβασμένο στα 4GHz, το κουτί τα είδε σκούρα. Σίγουρα, μπορεί να επιτύχει πολύ καλύτερες επιδόσεις αν το γυρίσετε σε αρνητική πίεση, κάτι το οποίο το σχολιάσαμε στην αντίστοιχη σελίδα. Ο θόρυβος απο την άλλη, είναι μία λέξη που δεν ταιριάζει να γράφεται στην παρουσίαση του σημερινού κουτιού. Οπότε θα πούμε ότι η ησυχία βασίλεψε σε όλο της το μεγαλείο, στις δέκα σελίδες που γράφτηκαν και αν ένας χρήστης την αναζητάει το Silent Base 800, διεκδικεί επάξια μία θέση στις επιλογές του. Κλείνοντας ας συνοψίσουμε σε μορφή λίστας τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του be quiet! Silent Base 800 αφού αναφέρουμε ότι τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, η τιμή του στον ελληνικό χώρο είναι 131.36 €. Τρεις προεγκατεστημένοι ποιοτικοί ανεμιστήρες της κατασκευάστριας. Καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής. Πολύ καλές επιλογές για τη θέση των οπών για το cable management. Μεγάλο Backplate CPU cut out. Ήσυχη λειτουργία. Μαύρα καλώδια στο front panel, αλλά και στους προεγκατεστημένους ανεμιστήρες. Λαστιχένιες επενδύσεις στους ανεμιστήρες αλλά και στη θέση του τροφοδοτικού Εύκολα αφιαρούμενα πόδια. Tool free εγκατάσταση του hardware Μπορεί να φιλοξενήσει οποιαδήποτε ψύκτρα αλλά και κάρτα γραφικών στο εσωτερικό. Δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε τρεις χρωματικές εκδόσεις. Αυξημένες θερμοκρασίες. Θα θέλαμε να έχει αφαιρούμενη βάση δίσκων για την αξιοποίηση της πρόσοψης με κάποιο διπλό ψυγείο. Τα πλαστικά δεν είναι rubberized με αποτέλεσμα να "τραβάνε" τις δαχτυλιές. Λίγες δέστρες (hooks) στο πίσω μέρος για το πιάσιμο των καλωδίων. Σε αυτό το εύρος τιμής, υπάρχουν αντίστοιχης κατασκευής κουτιά με καλύτερες επιδόσεις στις θερμοκρασίες. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το be quiet! Silent Base 800, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την be quiet! για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grkarmen1983 27/03/2015

Πρόλογος Τα Κινέζικα κινητά έχουν κατακλύσει την αγορά, με συσκευές για όλα τα βαλάντια. Σήμερα εγκαινιάζουμε μια νέα κατηγορία στα review μας, παρουσιάζοντας μια low-end συσκευή, το Cubot S168. Πρόκειται για μια συσκευή με τιμή κάτω από 100 δολάρια (85 δολάρια για την ακρίβεια), η οποία δηλώνει έτοιμη να καλύψει όλες τις ανάγκες μας από ένα smartphone σε καθημερινή χρήση. Τι αγοράζετε με αυτά τα 85$; Ένα dual sim smartphone με οθόνη 5", 4πύρηνο επεξεργαστή, 1GB RAM, GPS και σχεδόν stock android. Καθόλου άσχημα στα χαρτιά, και όπως θα αποδειχθεί, καθόλου άσχημα και στην πράξη. Έφτασε, επιτέλους, η εποχή που το να αγοράσεις μια αξιοπρεπέστατη συσκευή δε σημαίνει αυτόματα ότι πρέπει να αποχωριστείς μια μικρή περιουσία. Ώρα, όμως, να ξεκινήσει η παρουσίαση. Πρώτη στάση, η τιμή..$79.98 με το κουπόνι S168HF στη διεύθυνση http://www.gearbest.com/cell-phones/pp_88930.html. Δεύτερη στάση ο πίνακας με τα αναλυτικά χαρακτηριστικά του κινητού. Πίνακας χαρακτηριστικών Βλέπουμε ότι για τα 70€ που ζητάει, το Cubot S168 είναι άριστα εξοπλισμένο, με ότι μπορεί να ζητήσει κάποιος από ένα σύγχρονο κινητό τηλέφωνο, ενώ ευχάριστο είναι ότι δεν περιορίζει τον κάτοχό του όσον αφορά στον αποθηκευτικό χώρο, αλλά του δίνει δυνατότητα επέκτασης αυτού με κάρτες μνήμης. Φωτογραφίες και πρώτη επαφή Η συσκευασία είναι ένα απλό χαρτονένιο κουτί Tα περιεχόμενα της συσκευασίας Από πάνω αριστερά και με τη φορά του ρολογιού: δεύτερη προστατευτική μεμβράνη (υπάρχει μία ήδη τοποθετημένη) και πανάκι καθαρισμού της οθόνης, μπαταρία, οδηγός γρήγορης εκκίνησης, καλώδιο φόρτισης & μεταφοράς δεδομένων, φορτιστής (1A), ένα κασκώλ με τυπωμένο το όνομα της εταιρείας, η συσκευή μας, και τέλος, μια προστατευτική θήκη. Αρκετά καλά εξοπλισμένο, με μόνη απουσία το hands free. Η συσκευή Οθόνη Η οθόνη του Cubot S168 είναι 5”, με ανάλυση 960x540 (222ppi), και διαθέτει panel IPS. Εξαιτίας του IPS panel περιμένουμε πολύ καλή απόδοση χρωμάτων και πολύ καλές γωνίες θέασης, και πράγματι τα βρίσκουμε. Όμως, πέρα από τα θετικά των IPS panel, βρίσκουμε και τα αρνητικά, έτσι δε γλιτώνουμε από ένα ελαφρύ light bleeding στην κάτω αριστερή γωνία. Η ανάλυση, αν και μικρή συγκρινόμενη με τα high end τηλέφωνα που παίζουν σε 1080p και 1440p, δεν περιορίζει σε κάτι τη χρήση του με την ευκρίνεια να είναι πολύ καλή. Φυσικά, δε γινόταν να μην υπάρχει περικοπή από κάπου, οπότε η οθόνη, δυστυχώς, δεν προστατεύεται από Gorilla Glass ή κάτι αντίστοιχο, έρχεται όμως, με μια προστατευτική μεμβράνη τοποθετημένη, κι άλλη μία για αλλαγή όταν χρειαστεί. Φυσικά, με τιμή ακόμη και στο 1/5 της τιμής τέτοιων συσκευών, δεν λογίζεται ως μειονέκτημα, απλά επισημαίνεται η απουσία του. Ποιότητα κατασκευής Το σασί του κινητού είναι καλής ποιότητας πλαστικό, αφήνει την αίσθηση ότι είναι μία καλή κατασκευή, ειδικά για το price range του. Τα κουμπιά για την αυξομείωση του ήχου, καθώς και το on/off, προεξέχουν όσο χρειάζεται και είναι αρκετά σκληρά ώστε να ξέρεις πότε έχεις πατήσει το κουμπί, χωρίς όμως να χρειάζεται να βάλεις ιδιαίτερη δύναμη. Συνολικά, η ποιότητα κατασκευής, άφησε ιδιαίτερα θετικές εντυπώσεις. Εμπειρία χρήσης Προκειμένου να υπάρχει σφαιρική κρίση για τις ικανότητές του, το Cubot S168 αντικατέστησε το Oppo Find 5 μου, για μια περίοδο 12 ημερών. Σε αυτές τις 12 μέρες δεν ένιωσα να μου λείπει κάτι, εκτός, ίσως, από την ποιότητα κατασκευής, που θα ήταν παράλογο να αναζητήσω από μια συσκευή που κοστολογείται αρκετά κάτω από τα 100 δολάρια. Α, και ένα notifications LED. Ξεκινώντας από την μπαταρία, όταν είδα ότι η μπαταρία ήταν 1900mAh, η πρώτη μου αντίδραση ήταν αρνητική. Μου φάνηκε πολύ μικρή για μια συσκευή 5". Τελικά με εξέπληξε ευχάριστα, καθώς έβγαλε 1 ημέρρα και 11 ώρες, με ανοιχτή οθόνη (παίζοντας παιχνίδια μάλιστα) για 4 ώρες και 10 λεπτά. Εντυπωσιακό, αν μη τι άλλο, για μια τόσο μικρή μπαταρία Το Cubot S168 τρέχει μια σχεδόν vanilla έκδοση του Android 4.4.4 (KitKat). Είναι ελαφρώς παραμετροποιημένη, με διαφορετικά εικονίδια, και μερικές κινέζικες εφαρμογές. Στη χρήση δεν παρουσίασε κανένα κόλλημα, ούτε καθυστέρηση, και όλα τα animations ήταν ομαλά. Τα μενού υπάρχουν και σε αγγλικά και σε ελληνικά, ενώ και στο πληκτρολόγιο δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για την προσθήκη ελληνικής γλώσσας. Ως τηλεφωνική συσκευή δεν παρουσίασε κάποιο πρόβλημα. Η ένταση ήταν παραπάνω από αρκετή, οι συνομιλητές μου με άκουγαν χωρίς κάποιο πρόβλημα (χαμηλή ένταση, θόρυβο, διακοπές), ο αισθητήρας εγγύτητας λειτουργούσε άψογα, απενεργοποιώντας την οθόνη όταν το κινητό πλησίαζε στο αυτί. Ως Dual Sim, λειτουργούν και οι δύο κάρτες για τηλέφωνο, ενώ μέσω του μενού ορίζουμε ποια από τις δύο θα χρησιμοποιείται για δεδομένα και για βιντεοκλήσεις. Τέλος, το GPS της συσκευής λειτουργεί υποδειγματικά. Κλειδώνει άμεσα (χρόνος κλειδώματος κάτω των 5" στις περισσότερες των περιπτώσεων), και παραμένει σταθερότατο καθ'όλη τη διάρκεια χρήσης (π.χ. σε καταγραφή άσκησης με το nike+ running). Αρνητικό, η έλλειψη λειτουργίας πυξίδας. Μπόνους λειτουργίες Η πρώτη μπόνους δυνατότητα που είναι ενσωματωμένη στο Cubot S168 είναι το άνοιγμα εφαρμογών από σβηστή οθόνη, σχεδιάζοντας κάποιο γράμμα πάνω στην οθόνη (gestures). Είναι μια δυνατότητα που συναντούσαμε κυρίως σε ακριβότερα smartphones, και σίγουρα είναι μια πολύ ευχάριστη προσθήκη. Οι δυνατότητες που μας δίνονται είναι, ξεκλείδωμα της συσκευής, ενεργοποιήση της φωτογραφικής, ενεργοποίηση του LED ως φακό, άνοιγμα εφαρμογών (μουσική, sms, facebook, whatsapp, κλήσεις). Μια νότα πολυτέλειας και τεχνολογικής προόδου. Δυνατότητα προγραμματισμού ενεργοποίησης και απενεργοποίησης της συσκευής συγκεκριμένες μέρες και ώρες. Ραδιόφωνο. Παραμελημένη λειτουργία από τους περισσότερους κατασκευαστές, η Cubot, όμως, δεν παρέλειψε να την προσθέσει στο S168. Επιδόσεις Παρ'ότι δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με παιχνίδια (εξαιρείται το Wordament), σε αυτές τις 12 ημέρες δοκιμάστηκαν αρκετά παιχνίδια στη συσκευή, μεταξύ αυτών τα Leo's Fortune, Sky Force, Buggy Beach Racing και το Trial extreme 3. Το Cubot ανταποκρίθηκε άριστα σε όλα, χωρίς χαμένα frames, κολλήματα ή κάποιο άλλο πρόβλημα. Benchmarks Ήρθε και η ώρα των Benchmarks, έτσι δεν είναι; Για αρχή βλέπουμε το Antutu: To GeekBench, μαζί με τις λίστες της κατάταξης. Κοντράρεται με το Moto G. και το Basemark OSII: Το Cubot S168 δε διεκδικεί τον τίτλο του ταχύτερου κινητού, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που παρατηρείται στην καθημερινή χρήση, που είναι και το σημαντικό. Φωτογραφίες και βίντεο Η φωτογραφική του μηχανή βρίσκεται στο κινητό, απλώς επειδή όλα έχουν από μία. Η ποιότητα των φωτογραφιών είναι μέτρια, στην καλύτερη περίπτωση, όπως και το βίντεο. Αν θέλετε το κινητό σας για να τραβάτε φωτογραφίες, μπορείτε να το προσπεράσετε. H default εφαρμογή φωτογραφικής μοιάζει κάπως έτσι: Και τα αποτελέσματα, με καλό φωτισμό μοιάζουν κάπως έτσι (δεξιά 100% crop): Η μπροστινή κάμερα, πάντως, είναι αρκετά καλή για βιντεοκλήσεις -με συγχωρείτε, ο γραφών δεν ασπάζεται τη μόδα των selfies - Να αναφέρουμε, αν και φαίνεται και από τις φωτογραφίες της συσκευής, ότι ο φακός της φωτογραφικής προεξέχει του σώματος. Σε αυτές τις 12 μέρες της συνύπαρξής μας, πάντως, δεν έχει χαραχτεί ο φακός, αλλά πάντα υπάρχει αυτός ο κίνδυνος. Τέλος, να πούμε ότι η συσκευή που μας ήρθε είχε LED κιτρινωπής απόχρωσης κι όχι άσπρης ή έστω ασπρομπλέ (αυτό το πολύ ψυχρό άσπρο που έχουν ορισμένα "λευκά" LED). Για του λόγου το αληθές, δίπλα στο Oppo Find 5. Επίλογος All in all, που λέμε στο χωριό μου, για τα 70€ που ζητάει, το Cubot είναι ένα εκπληκτικό κινητό, που δε θα αφήσει παραπονεμένο κανέναν. Κινητό με μεγάλη και ποιοτική οθόνη, που κάνει ότι περιμένουμε από ένα σύγχρονο android κινητό, και τα κάνει όλα πολύ καλά, με μόνη εξαίρεση τις φωτογραφίες και τα βίντεο που τραβάει. Επιγραμματικά, στα θετικά βρίσκουμε: Μεγάλη οθόνη, με IPS panel Καλές επιδόσεις, χωρίς κολλήματα Διάρκεια μπαταρίας Καλή ποιότητα κατασκευής Ταχύτατο κλείδωμα στο GPS Gestures Κίτρινο LED (αν και μας διαβεβαίωσαν ότι στα πιο καινούρια μοντέλα έχει διορθωθεί το πρόβλημα) Μέτρια φωτογραφική μηχανή Ουδέτερα Θα ήταν χρήσιμο ένα RGB LED για ειδοποιήσεις. Χαμηλή ανάλυση στην οθόνη, η οποία όμως βοηθάει στην καλύτερη αυτονομία Για όλα αυτά, η βαθμολογία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την GearBest για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr deninho 12/12/2014 ΥΓ Με αυτό το review εγκαινιάζουμε μια νέα κατηγορία, αυτή των φορητών συσκευών, οπότε, κάθε σχόλιο για τη βελτίωσή μας, όχι απλώς είναι καλοδεχούμενο, αλλά επιβάλλεται Αρνητικά:

Πρόλογος Αινείας… Πρόσωπο που δόξασε ο Όμηρος στην Ιλιάδα για το ήθος του, αλλά και τις πολεμικές του ικανότητες, μιας και τον εμφανίζει ως δεύτερο υπέρμαχο της Τροίας μετά τον Έκτορα. Πέρα όμως από καλός πολεμιστής, ήταν και υποψήφιος για το θρόνο, μετά το θάνατο του Πριάμου. Τα πράγματα όμως ήρθαν αλλιώς και η Τροία αλώθηκε. Ο Αινείας, παρά την άλωση, δεν σταμάτησε να πολεμάει ακόμα και με μερικούς ακόμα Τρώες, που έγιναν γνωστοί ως «Αινειάδες», συνέχισε να υπερασπίζεται μία περιοχή της Τροίας. Η αντίσταση δε μπόρεσε να κρατήσει για πολύ όπως ήταν φυσικό και οι Αχαιοί σαν ένδειξη σεβασμού για τον ένδοξο αγώνα τους, τους επέτρεψαν να φύγουν ανενόχλητοι από την πόλη και να πάρουν μαζί τους ότι μπορούσαν να σηκώσουν στα χέρια τους από τη περιουσία τους. Όλοι πήραν ασήμι, χρυσό και διάφορα πολύτιμα αντικείμενα. Ο Αινείας όμως δεν έπραξε κάτι ανάλογο, αλλά πήρε ότι πραγματικά πιο πολύτιμο είχε. Πήρε στη πλάτη του τον ανήμπορο πατέρα του. Μία τέτοια πράξη δε πέρασε φυσικά απαρατήρητη από τους Αχαιούς, οι οποίοι θαύμασαν το ήθος του Αινεία. Οπότε, του επέτρεψαν να βγάλει από τη Τροία τον πατέρα του, να επιστρέψει και να πάρει ότι θελήσει μαζί του, ανεξάρτητα από την αξία. Και πάλι όμως ο Αινείας δεν πήρε χρυσό, ούτε ασήμι. Επέλεξε να πάρει μαζί του ότι αυτός θεωρούσε πολύτιμο για μία ακόμα φορά. Επέλεξε να πάρει τα ξόανα των θεών και τα οικογενειακά του κειμήλια. Μιλάμε λοιπόν για ένα πρόσωπο σύμβολο της ηθικής, των οικογενειακών αξιών αλλά ταυτόχρονα και έναν λαμπρό πολεμιστή. Το όνομα είναι βαρύ και το κουτί που έχουμε στα χέρια μας, είναι υποχρεωμένο να το υπερασπιστεί. Χαρακτηριστικά προϊόντος Στην φωτογραφία που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά του προϊόντος, όπως ακριβώς τα παρουσιάζει η κατασκευάστρια. To κουτί διατίθεται σε δύο χρωματικές εκδοχές. Την μαύρη -η οποία είναι και αυτή του κουτιού της παρουσίασης- και τη λευκή. Επίσης, υπάρχει και η δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε έκδοση με παράθυρο και χωρίς. Η εγγύηση είναι διετής και η προτεινόμενη τιμή από τη κατασκευάστρια είναι 79.90€ για την έκδοση χωρίς πλαϊνό παράθυρο και 84.90€ με παράθυρο. Τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν είναι διαθέσιμο στον Ελληνικό χώρο, με τιμή εκκίνησης 75,05 € για την έκδοση χωρίς πλαϊνό παράθυρο και 80,37 € για την έκδοση με παράθυρο. Παρακάτω μπορείτε να δείτε και ένα σύντομο βίντεο που ανέβασε η κατασκευάστρια στο κανάλι της στο youtube και αφορά φυσικά το Raijintek Aeneas. Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία του προϊόντος είναι τυπική, χωρίς πολλά φρουφρού και αρώματα. Στις μεγάλες πλευρές της βλέπουμε δύο γενικές φωτογραφίες του κουτιού και τα κύρια χαρακτηριστικά του. Επίσης, μας ενημερώνει η κατασκευάστρια ότι ο σχεδιασμός του προϊόντος έγινε στην Γερμανία, ενώ η κατασκευή στην Κίνα. Το δεύτερο είναι αναμενόμενο, καθώς η Raijintek όπως και πολλές εταιρίες του χώρου, ζητάνε τα φθηνά εργατικά χέρια του Ασιατικού γίγαντα, για να κρατήσουν χαμηλά το κόστος κατασκευής. Στις μικρές πλευρές εντοπίζουμε αρχικά τα τέσσερα διαφορετικά μοντέλα και η πράσινη βούλα, μας ενημερώνει ότι στο εσωτερικό θα βρούμε την μαύρη έκδοση χωρίς το πλαϊνό παράθυρο. Στη δεύτερη μικρή πλευρά, εμφανίζεται και το όνομα της σειράς των κουτιών "GENESIS". Ανοίξαμε την συσκευασία και στο εσωτερικό είδαμε το κύριο στρώμα προστασίας του κουτιού, που το απαρτίζουν δύο χοντρά κομμάτια φελιζόλ και μία νάιλον σακούλα. Εντός, βρήκαμε επίσης το manual του κουτιού, το οποίο είναι αρκετά κατατοπιστικό και γραμμένο σε έντεκα γλώσσες, μη συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής. Όποιος θέλει να ρίξει μία και δύο και τρεις ματιές, αρκεί να κάνει ένα κλικ εδώ. Βέβαια, να πούμε και την κακία μας, περιμέναμε να δούμε την γλώσσα μας στο εγχειρίδιο χρήσης, μιας και η Raijintek χρησιμοποιεί αποκλειστικά Ελληνικά ονόματα στα προϊόντα της. Εκτός από το εγχειρίδιο χρήσης, εντός βρέθηκαν σε μία σακουλίτσα και τα παρελκόμενα του κουτιού. Πέρα από τις κλασικές βίδες, βλέπουμε πέντε δεματικά καλωδίων και ένα buzzer. Αρκετά όμως με την πιο βαρετή ίσως σελίδα μίας παρουσίασης, καιρός να περάσουμε και στο ζουμί της υπόθεσης. Εξωτερικό μέρος Αυτή η σελίδα ξεκινάει πάντα με τις πρώτες εντυπώσεις και τα πρώτα χάδια πάνω στο κουτί. Για τις διαστάσεις του το κουτί είναι βαρύ, κάτι που υποδεικνύει ποιότητα. Η βαφή φαίνεται αρκετά καλή και αψεγάδιαστη. Οι γραμμές είναι απλές και κοφτές σε κάποια σημεία, αλλά υπάρχουν και αρκετές καμπύλες. Εντύπωση προκαλεί φυσικά η διάτρητη πρόσοψη με το σήμα της Raijintek στο κάτω μέρος, η οποία σίγουρα θα αναλάβει να τροφοδοτήσει με αέρα τους ανεμιστήρες στο εσωτερικό. Αναμένουμε λοιπόν αρκετά καλή ροή αέρα. Ευχόμαστε φυσικά να υπάρχουν και τα ανάλογα φίλτρα στο εσωτερικό. Μιας και η πρόσοψη μας τράβηξε το ενδιαφέρον, ας ξεκινήσουμε την περιγραφή μας από αυτήν. Στο επάνω μέρος της εντοπίζουμε μία θέση 5.25" και μία θέση για 3.5" συσκευές. Η δεύτερη μας ξαφνιάζει μιας και έχει αρχίσει να καταργείται σιγά-σιγά, αλλά αφού υπάρχει δε θα πούμε και όχι. Ίσως να χρειαστεί να μπει κάποιο card reader από τον υποψήφιο κάτοχο. Στο κάτω μέρος της πρόσοψης, όπου συνεχίζεται το διάτρητο μεταλλικό τμήμα, βλέπουμε το σήμα της εταιρίας. Στα πλάγια εντοπίζουμε ανοίγματα, τα οποία θα συνεισφέρουν στη τροφοδοσία των ανεμιστήρων με αέρα και στο κάτω μέρος, ένα ακόμα άνοιγμα το οποίο και αυτό με τη σειρά του θα προσφέρει το κάτι παραπάνω στη ροή. Εκτελούμε την πρώτη περιστροφή του κουτιού και αντικρίζουμε το αριστερό πλαϊνό, όπως βλέπουμε το κουτί από το μπροστινό μέρος. Από τη συσκευασία είχαμε ενημερωθεί ότι έχουμε στα χέρια μας την έκδοση χωρίς το πλαϊνό παράθυρο, κάτι που το επιβεβαιώνει και η παρακάτω φωτογραφία. Δεύτερη περιστροφή και το μάτι μας πέφτει στο πίσω μέρος του κουτιού, το οποίο έχει αρκετά σημεία στα οποία αξίζει να σταθούμε, με πρώτο από αυτά τους δύο προεγκατεστημένους ανεμιστήρες 140mm. Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε το γεγονός, ότι η πρόσοψη είναι διάτρητη, η κατασκευάστρια φαίνεται να στοχεύει σε ένα προϊόν με πολύ καλό airflow. Για να τα δούμε όλα όμως αναλυτικά. Στο επάνω μέρος και στα αριστερά εντοπίζουμε τον έναν από τους δύο ανεμιστήρες 140mm και κάτω από αυτόν, τη θέση για το I/O της μητρικής. Στα δεξιά βλέπουμε δύο οπές εξοπλισμένες με grommets για τη διέλευση σωλήνων εξωτερικής υδρόψυξης και κάτω από αυτές, τις πέντε θύρες επέκτασης, που υποδηλώνουν ότι το κουτί μπορεί να δεχθεί μητρικές έως και micro ATX form factor. Οι θύρες δεν είναι εξοπλισμένες με χειρόβιδες αλλά με απλές βίδες, ενώ ένας μηχανισμός ακριβώς πάνω τους, που ελέγχεται με μία χειρόβιδα θα δώσει επιπλέον στήριξη στις συσκευές που θα εγκατασταθούν στο εσωτερικό. Κάτι το οποίο είναι άξιο αναφοράς, είναι το γεγονός ότι, στις βίδες έχουμε πρόσβαση από το εξωτερικό του κουτιού. Αυτή η επιλογή είναι κοινή σε μικρά κουτιά, μιας και δίνει ένα ακόμα περίπου εκατοστό στο μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών που μπορεί να φιλοξενηθεί στο εσωτερικό του κουτιού. Στο κάτω μέρος, εντοπίζουμε μία τριάδα από χειρόβιδες. Όχι-όχι δεν είναι η Αγία Τριάδα, αλλά μία τριπλέτα από χειρόβιδες που μαζί με άλλες τέσσερις που υπάρχουν στο εσωτερικό, είναι υπεύθυνες για την εγκατάσταση και απεγκατάσταση του motherboard tray. Καλά καταλάβατε, το motherboard tray είναι αφαιρούμενο και δίνει την ευκολία της γρήγορης και άνετης εγκατάστασης της μητρικής στο εσωτερικό. Κάτω από αυτές και στα αριστερά, είναι η θέση για το τροφοδοτικό το οποίο θα εγκατασταθεί με κατακόρυφο προσανατολισμό και στα δεξιά του ο δεύτερος 140mm ανεμιστήρας εξαγωγής. Περιστροφή και το δεξιό πλαϊνό ποζάρει στο φακό μας. Είναι της ίδιας φιλοσοφίας με το αριστερό, απλά εδώ κάτω και δεξιά εντοπίζουμε ένα διάτρητο τμήμα με ένα μαγνητικό φίλτρο στο εσωτερικό. Από αυτό το άνοιγμα, θα πάρει τις απαραίτητες ανάσες το τροφοδοτικό. Το φίλτρο βέβαια δε μας γεμίζει το μάτι, αλλά θα το δούμε καλύτερα και από κοντά, κατά τη πλοήγησή μας στο εσωτερικό του Raijinitek Aeneas. Φέρνουμε τούμπα το κουτί -όχι δεν απευθυνόμαστε στους οπαδούς του ΠΑΟΚ- και αντικρίζουμε ένα μασίφ κομμάτι λαμαρίνας, εξοπλισμένο με αρκετά πριτσίνια, τα οποία αναλαμβάνουν το δέσιμο του εξωτερικού μέρους, αλλά και κάποιων εξαρτημάτων στο εσωτερικό. Κατά πάσα πιθανότητα λοιπόν, δε θα έχουμε αφαιρούμενο cage δίσκων. Στο μπροστινό μέρος υπάρχει ένα ακόμα άνοιγμα μέσω του οποίου θα μπορέσουμε με το χέρι μας να τραβήξουμε τη πρόσοψη και να την αφαιρέσουμε και φυσικά δε θα μπορούσαμε να μην τραβήξουμε και ένα κοντινό πλάνο στα ορθογώνια ελαστικά πόδια του κουτιού, που θα αναλάβουν να απορροφήσουν τυχόν κραδασμούς, αλλά και να προστατέψουν τόσο το κουτί, όσο και την επιφάνεια πάνω στην οποία θα το τοποθετήσουμε. Για πάμε εκεί πάνω στα ψηλά να δούμε πως φαίνεται το κουτί... Όπως βλέπετε στη φωτογραφία που ακολουθεί, το διάτρητο τμήμα της πρόσοψης, συνεχίζεται και στην οροφή του κουτιού. Στα αριστερά βλέπουμε δύο θύρες USB2.0 και δύο θύρες USB3.0. Στα δεξιά βλέπουμε το κουμπί εκκίνησης, ένα κουμπί ελέγχου LED και jacks για ακουστικά και μικρόφωνο. Και σε όσους έλειψε, ναι απουσιάζει το κουμπί επανεκκίνησης. Τα ανοίγματα που εντοπίσαμε στην πρόσοψη του κουτιού κάνουν και εδώ την εμφάνισή τους. Και κάπως έτσι ολοκληρώσαμε την γρήγορη βόλτα μας στο εξωτερικό του Raijintek Aeneas. Καιρός να γνωρίσουμε από κοντά και τον εσωτερικό του κόσμο. Εσωτερικό μέρος Για να μπούμε στο εσωτερικό του Raijintek Aeneas, κάνουμε το κλασικό πλέον. Ξεβιδώνουμε δύο χειρόβιδες και τραβάμε το πλαϊνό. Οι χειρόβιδες όπως βλέπετε δεν φέρουν λαστιχένιες ροδελίτσες, αλλά ευτυχώς -προς το παρόν τουλάχιστον- η βαφή του κουτιού δεν έχει τραυματιστεί. Το πλαϊνό είναι αρκετά στιβαρό κάτι στο οποίο συμβάλουν τα νεύρα περιμετρικά, αλλά και το γεγονός ότι δεν έχουμε την έκδοση με παράθυρο στο πλαϊνό. Ήρθε η ώρα για τη πρώτη ματιά στο εσωτερικό του Αινεία. Έκπληξη αποτελούν οι δύο ανεμιστήρες στην πρόσοψη. Ναι περιμέναμε να βρούμε κάποιον ανεμιστήρα, αλλά οι δύο μας εξέπληξαν! Μιλάμε για ένα κουτί στα 75 ευρώ περίπου και έρχεται εξοπλισμένο με τέσσερις ανεμιστήρες. Επίσης, βλέπουμε grommets στο motherboard tray, το οποίο όπως ήδη έχουμε αναφέρει είναι αφαιρούμενο, τέσσερις θέσεις για δίσκους, με το cage να σαρώνεται από τους ανεμιστήρες και στο πάνω μέρος του να βλέπουμε δύο χειρόβιδες συγκράτησης του motherboard tray και τέλος, μαύρα καλώδια στο front panel. Σε αυτό το εύρος τιμής, τέτοια χαρακτηριστικά αποτελούν ευχάριστη έκπληξη κατά γενική ομολογία και κάποιοι δε θα ζητήσουν τίποτα παραπάνω. Εμείς όμως δε σταματάμε μόνο σε αυτά, αλλά θέλουμε να το δούμε αναλυτικά στα διάφορα σημεία του. Αρχή βάζουμε από το cage δίσκων, που βρίσκεται στο κάτω μέρος. το cage αποτελείται από τέσσερα συρτάρια, εξοπλισμένα με πίρους για tool free εγκατάσταση των μηχανικών δίσκων, ενώ βλέπουμε και οπές στο κέντρο του, οι οποίες μπορούν να υποδεχθούν 2.5" δίσκους, χωρίς να απαιτείται η αφαίρεση κάποιου πίρου. Στη πρόσοψη βλέπουμε τους δύο ανεμιστήρες 120mm, που έρχονται προεγκατεστημένοι με τον κάτω να είναι ακριβώς απέναντι από το πλαϊνό του cage δίσκων και τον επάνω, να κοιτάει προς το σημείο που θα εγκατασταθεί η κάρτα γραφικών και η ψύκτρα του επεξεργαστή. Πάνω από αυτούς βλέπουμε τη μία θέση 5.25" και μία ακόμα θέση για 3.5" συσκευές. Βέβαια αξίζει να πούμε ότι απουσιάζουν οι μηχανισμοί tool free και η όποια εγκατάσταση θα γίνει με τη χρήση βιδών. Η οροφή του κουτιού έχει αρκετές διαμορφώσεις για την εγκατάσταση ανεμιστήρων, κάτι στο οποίο θα αναφερθούμε αναλυτικά στην σελίδα "Εις βάθος". Επίσης, βλέπουμε οβάλ οπές στη θέση 5.25", από όπου θα μπορούμε να περάσουμε τα καλώδια του front panel, πετυχαίνοντας καλύτερο cable management. Στο πίσω μέρος συναντάμε τον 140mm ανεμιστήρα εξαγωγής με τις πέντε θύρες επέκτασης και κάτω από αυτά, τον δεύτερο ανεμιστήρα 140mm. Όλοι οι ανεμιστήρες στο εσωτερικό είναι 3pin, ενώ είναι εξοπλισμένοι και με molex καλώδιο. Ένα κοντινό αξίζει και το αφαιρούμενο motherboard tray, το οποίο έρχεται με προεγκατεστημένους τους αποστάτες, πέντε συνολικά grommets και ένα μέτριο σε διαστάσεις CPU cut out. Πάμε να αφαιρέσουμε και το δεξιό πλαϊνό και να το δούμε από το εσωτερικό του. Αρχικά να σχολιάσουμε το θέμα στιβαρότητας του πλαϊνού. Και αυτό όπως και το αριστερό είναι σχεδόν άκαμπτο. Βλέπουμε τα ίδια νεύρα περιμετρικά και επίσης το μαγνητικό φίλτρο. Αν και η φωτογραφία με τη χειρόβιδα για σύγκριση μας βγήκε λίγο out of focus, καταλαβαίνετε ότι μιλάμε για διάτρητη λαμαρίνα και όχι τόσο για πραγματικό φίλτρο Αφήνουμε το πλαϊνό σε μία άκρη και βλέπουμε το κουτί από τη δεξιά μεριά πλέον. Δεν υπάρχει κάτι που να έχουμε αφήσει ασχολίαστο πέρα από δύο χειρόβιδες πάνω από το cage δίσκων, που συγκρατούν το motherboard tray. Έμεινε να ρίξουμε και μία ματιά στη θέση για το τροφοδοτικό, η οποία δεν είναι εξοπλισμένη με λαστιχένιες επενδύσεις και μία ακόμα στα καλώδια του front panel. To μόνο που μας χάλασε τη "μαυρίλα" ήταν το λευκό house του molex καλωδίου. Γρήγορη ήταν και η βόλτα μας στον εσωτερικό κόσμο του Raijintek Aeneas. Καιρός για μια εις βάθος εξέταση... Εις βάθος Η σελίδα εις βάθος έχει να κάνει με το εσωτερικό του κουτιού, απλά εδώ παρουσιάζονται οι αθέατες πλευρές του. Πρώτο κομμάτι του κουτιού που απεγκαθίσταται από το εσωτερικό, είναι το motherboard tray. Συνολικά αφαιρέσαμε επτά χειρόβιδες. Τέσσερις από το εσωτερικό μέρος του κουτιού και άλλες τρεις, από τη πίσω πλευρά του. Και κάπως έτσι ποζάρει στο φακός μας. Τα grommets φαίνονται πολύ καλής ποιότητας. Το CPU cut out αν και μικρό σε διαστάσεις (ύψος 10cm και μήκος 10cm) μοιάζει ικανό να εξυπηρετήσει το σκοπό κατασκευής του. Το πάχος του υλικού είναι 0.85mm και η όλη κατασκευή είναι στιβαρή. Παρακάτω δίνονται και οι εσωτερικές αποστάσεις των grommets. Οπότε για να δούμε πως είναι το κουτί εσωτερικά αφού βγει το motherboard tray... … Όπως βλέπετε μόνο το cage δίσκων μένει στη θέση του, το οποίο στηρίζεται στο κάτω μέρος με πριτσίνια. Επίσης εντοπίσαμε διάφορους πίρους στήριξης, πάνω στους οποίους πατάει το motherboard tray και ενισχύεται η σταθερότητά του. Αμέσως μετά, αφαιρέσαμε την πρόσοψη του κουτιού τραβώντας από κάτω και προς το μέρος μας. Θέλει λίγο προσοχή μιας και επάνω της υπάρχει ένα καλώδιο για την τροφοδοσία του φωτισμού της. Εσωτερικά, βλέπουμε τα πλαστικά κλιπς συγκράτησης, φίλτρο αέρα και κάποιες βίδες που συγκρατούν diffusers για να επιτύχει το κουτί ομοιόμορφο φωτισμό στη πρόσοψη. Όπως βλέπετε στις φωτογραφίες που ακολουθούν το κουτί δεν έχει λεντοταινία, αλλά LEDs 5mm, τα οποία έχουν αναλάβει να δώσουν το κάτι παραπάνω στον τομέα της αισθητικής. Αφήνουμε το πλαστικό της πρόσοψης σε μία άκρη και ρίχνουμε μια ματιά στην αθέατη πλευρά της. Πρώτο-πρώτο συναντάμε ένα φίλτρο ίδιας φιλοσοφίας με αυτό του τροφοδοτικού. Μπορεί η πρόσοψη να έχει δύο φίλτρα ουσιαστικά, ένα πάνω στο πλαστικό και ένα πάνω στη λαμαρίνα του κουτιού, αλλά το παρακάτω, όπως έχουμε ξαναπεί, είναι ένα φίλτρο για τα χοντρά. Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε τα πολλά ανοίγματα που είδαμε στην πρόσοψη, τότε η σκόνη μάλλον θα εισέρχεται με σχετική ευκολία. Αφαιρέσαμε και το "φίλτρο" και πάμε να δούμε τι κρύβεται πλέον στη πρόσοψη. Φυσικά συναντάμε τους δύο ανεμιστήρες 120mm, που έρχονται προεγκατεστημένοι μαζί με το κουτί και αμέσως μετά, διαπιστώνουμε ότι οι επιλογές για επιπλέον ανεμιστήρες, είναι πραγματικά πολλές. Παρακάτω έχουμε σημειώσει για εσάς διάφορους συνδυασμούς, που μπορέσαμε να επιτύχουμε. Αξίζει να πούμε δε, ότι μπορείτε να έχετε ανεμιστήρες είτε από το εσωτερικό της πρόσοψης, είτε από το εξωτερικό, ανάμεσα δηλαδή σε λαμαρίνα και πλαστικό αυτής. Πάμε στην οροφή του κουτιού, όπου διαπιστώσαμε ότι, για να αφαιρεθεί το διάτρητο τμήμα της απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αφαιρεθεί η πρόσοψη του κουτιού, καθώς αυτό είναι συρταρωτό. Εσωτερικά έχει φίλτρο και μπορείτε να το καθαρίσετε από τα χοντρά-χοντρά και αμέσως μετά γιατί όχι και να το πλύνετε. Ανεμιστήρες χωράνε κάτω από το διάτρητο τμήμα και εξωτερικά της οροφής όπως φαίνεται στη πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί, ενώ στη δεύτερη βλέπουμε τους συνδυασμούς που προσφέρονται, οι οποίοι είναι είτε 2x120mm, είτε 2x140mm Αφαιρούμε και το πλαστικό της οροφής, το οποίο είναι κουμπωτό και εσωτερικά βλέπουμε τις πλακέτες του front panel. Η κατασκευή είναι απλή σε όλα τα εξαρτήματα, για να κρατηθεί χαμηλά το κόστος. Η απλότητα βέβαια δεν είναι απαραίτητα αρνητικό όταν την συναντάς σε ηλεκτρονικά. Τις περισσότερες φορές τέτοια εξαρτήματα, ακριβώς επειδή είναι πολύ απλά, έχουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Αφού την αφήσαμε γυμνή την οροφή ρίχνουμε μία ακόμα ματιά η οποία πέρα από τους συνδυασμούς ανεμιστήρων που είδαμε πριν (2x140mm ή 2x120mm) μας αποκαλύπτει μία ακόμα θέση για ανεμιστήρα 200mm. To μόνο που έμεινε να αφαιρέσουμε είναι οι θέσεις 5.25" και 3.5" που υπάρχουν στην πρόσοψη. Ναι είναι αφαιρούμενες και όπως θα δούμε αργότερα, για να μπει ψυγείο στην οροφή του κουτιού, απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι αφαίρεσή τους. Το κάναμε βίδες το κουτί... Τώρα χαλαρώνουμε για λίγο, πριν αρχίσει η συναρμολόγησή του και η εγκατάσταση hardware στο εσωτερικό του. Εγκατάσταση συστήματος Αρχικά ας δούμε το σύστημα το οποίο εγκαταστήσαμε στο εσωτερικό του Raijintek Aeneas. Όπως συνηθίζω να λέω σε αυτό το στάδιο, εδώ φαίνονται τα πιο βασικά ελαττώματα ενός κουτιού και εδώ σε μεγάλο βαθμό αξιολογείται το κουτί όσον αφορά τον τομέα της χρηστικότητας. Αρχικά στο εσωτερικό εγκαταστήσαμε την μητρική και συνεχίσαμε με την ψύκτρα. Το CPU cut out δε τα πήγε και τόσο καλά με τη μητρική της παρουσίασης. Ο χώρος υπάρχει για επιπλέον άνοιγμα, συνεπώς περιμένουμε σε επόμενη έκδοση του κουτιού να το μελετήσουν κάπως καλύτερα για να μη χρειάζεται να βγάζουμε και να βάζουμε τη μητρική, για να εγκαταστήσουμε μία ψύκτρα. Επίσης, μετρήθηκε το μέγιστο ύψος ψύκτρας που μπορεί να δεχθεί το Raijintek Aeneas, το οποίο φτάνει το εντυπωσιακό νούμερο των 190mm!! Σειρά πήρε η κάρτα γραφικών όπου μετρήσαμε και το μέγιστο μήκος αυτής που μπορεί να δεχθεί το κουτί. Ανάλογα το ύψος του PCB της κάρτας σας ίσως χρειαστεί να απεγκαταστήσετε το 3.5’’ bracket, είτε επειδή θα βρίσκει σε αυτό και δε θα επιτρέπει την εγκατάσταση, είτε επειδή θα πρέπει να περάσετε τα καλώδια τροφοδοσίας. Στο δεύτερο ειδικά ενοχλεί και το 5.25’’, αλλά μπορεί άνετα να το ξαναεπιστρέψετε στο κουτί αφού συνδέσετε τα καλώδια. Σειρά έχουν οι δίσκοι με την εγκατάσταση του 3.5’’ να είναι tool free ενώ του 2.5’’ να απαιτείται η χρήση βιδών. Κλείνοντας, έμεινε το τροφοδοτικό το οποίο δεν έχει κάποιο περιορισμό στο μήκος. Το κουτί μπορεί να φιλοξενήσει όπως βλέπετε τροφοδοτικά τέρατα κυριολεκτικά. To μόνο που έμεινε είναι η διευθέτηση των καλωδίων. Το 8pin EPS καλώδιο κρύβεται υποδειγματικά και όλα τα άλλα «κρύφτηκαν» κάτω από τη μητρική και μπροστά από το τροφοδοτικό. Τα μόνα που θα θέλαμε κάπως διαφορετικά, είναι πιο μακριά καλώδια στο front panel, ώστε να μπορούσαμε να τα περάσουμε και αυτά κάτω από το motherboard tray και να είναι πιο Stealth και τέλος λίγο πιο μεγάλη οπή για το πέρασμα του 24pin καλωδίου. Όχι ότι δεν αρκεί ή ότι δεν περνάει, απλά ήταν οριακό. Πατήσαμε και το power on και είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε στις μετρήσεις μας. Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Phanteks Enthoo Mini XL. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.14.1.2 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Παρόλο που το micro-ATX σύστημα που έχουμε στη κατοχή μας, δεν διαθέτει κάποιον θερμόαιμο επεξεργαστή, θα προσπαθήσουμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Το κουτί τα πήγε πάρα πολύ καλά, κάτι το οποίο ήταν αναμενόμενο με τόσους ανεμιστήρες να σαρώνουν στην κυριολεξία το hardware. Πέτυχε τις καλύτερες μετρήσεις μέχρι στιγμής Στον επεξεργαστή, ενώ στην κάρτα μένει νικητής το benchtable, κάτι το οποίο φαίνεται στα γραφήματα που ακολουθούν. Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί καθ' όλη τη διάρκεια των δοκιμών ήταν ήσυχο, πράγμα θετικό με τέσσερις προεγκατεστημένους ανεμιστήρες. Και οι τέσσερις ήταν συνδεδεμένοι στο FAN header της μητρικής με τις στροφές τους να ελέγχονται μέσω του BIOS ανάλογα τη θερμοκρασία του επεξεργαστή. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 33,7dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε ελαφρά αρνητική πίεση. Εγκατάσταση υδρόψυξης Σημαντική σελίδα και αυτή και ο λόγος που γράφεται είναι για τους λάτρεις του υγρού στοιχείου. Ας ξεκινήσουμε από τα απλά και αν χωράει ψυγείο 240mm στην οροφή έτσι ώστε ο χρήστης να μπορεί να κουμπώσει τον Τρίτωνα, που κάτι μας λέει ότι η παρουσίασή του δεν αργεί. Όπως δείχνει και το μέτρο μας, ακόμα και χωρίς να αφαιρεθεί η οπτική θέση –αν και ουσιαστικά είναι άχρηστη αν μπει ψυγείο- αυτό παίρνει τη θέση του στην οροφή, μη αφήνοντας όμως σε κάποιο μονό ψυγείο, να εγκατασταθεί στο πίσω μέρος. Στην πρόσοψη του κουτιού μπορούν να πάρουν τη θέση του δύο διπλά ψυγεία. Εμείς εγκαταστήσαμε ένα με πάχος 30mm και ένα με πάχος 45mm. Επίσης υπάρχουν σημεία για κάποιο κυλινδρικό reservoir με καλύτερη θέση να θεωρούμε αυτή κάτω από την κάρτα γραφικών. Τέλος ένα ακόμα ψυγείο πάχους 45mm με έναν ανεμιστήρα μπορεί να φιλοξενηθεί στο κάτω και πίσω μέρος. Έξυπνος σχεδιασμός από την κατασκευάστρια με πολλές επιλογές για τους λάτρεις της υδρόψυξης. Ο Απολογισμός Μία ακόμα παρουσίαση έφτασε στο τέλος της. Ο Αινείας δε το κρύβουμε ότι εντυπωσίασε. Τόσο με το εύρος τιμής, όσο και με τις επιδόσεις και τα χαρακτηριστικά που τον συνοδεύουν. Είναι ένα έξυπνα σχεδιασμένο cube case, το οποίο στην τιμή που διατίθεται έρχεται να τινάξει την μπάνγκα στον αέρα. Ας ξεκινήσουμε με τα θετικά του. Τέσσερις προεγκατεστημένοι και ήσυχοι ανεμιστήρες αναλαμβάνουν να σαρώσουν το hardware που θα φιλοξενηθεί στο εσωτερικό. Ο χρήστης μπορεί να εγκαταστήσει με απλά λόγια από το πιο απλό σύστημα, μέχρι ένα extreme gaming το οποίο θα χαίρει της δροσιάς που του προσφέρουν. Μην ξεχνάμε ότι τα περισσότερα κουτιά της αγοράς με αυτόν το σχεδιασμό, υπέφεραν συνήθως στις θερμοκρασίες των δίσκων. Ο σχεδιασμός όμως του Raijintek Aeneas, σε συνδυασμό με τις καίριες θέσεις που επιλέχθηκαν για να εγκατασταθούν οι ανεμιστήρες, προσφέρει όσα δεν προσφέρουν άλλα κουτιά. Συνεχίζουμε με το αφαιρούμενο motherboard tray. Ποιος να πει όχι σε ένα τέτοιο χαρακτηριστικό, όταν δε θα χρειαστεί να στριμώξει τα χέρια του μέσα σε ένα κουτί; Κανένας φαντάζομαι. Σειρά παίρνουν η καλή ποιότητα κατασκευής, η βαφή, οι τέσσερις συνολικά USB θύρες, με δύο εξ’ αυτών να είναι USB3.0, έλεγχο με διακόπτη του LED φωτισμού, το μέγιστο ύψος ψύκτρας επεξεργαστή που αγγίξει τα 19cm και το μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών που ξεπερνάει τα 31cm. Δε σταματάμε όμως εδώ. Δεν είστε λάτρεις του αέρα αλλά του νερού; Υπάρχουν πολλές θέσεις για να κάνετε ότι επιλογή θέλετε όπως έδειξε η σελίδα της υδρόψυξης. Mε τρία ψυγεία 240mm και ένα 120mm να χωράνε ταυτόχρονα. Ας πάμε να δούμε όμως επιγραμματικά και τα αρνητικά που εντοπίσαμε. Αρχικά να πούμε για τα φίλτρα αέρα. Υπάρχουν παντού όπως είδαμε αλλά προσωπικά δεν είμαι λάτρεις των διάτρητων φίλτρων από λεπτή λαμαρίνα. Περιμένω σε επόμενο revision του κουτιού καλύτερες επιλογές από την Raijintek. Επίσης, θα ήθελα να μην απαιτείται η αφαίρεση της πρόσοψης για να απεγκαταστήσουμε το διάτρητο τμήμα της οροφής, όπως και καλύτερα μελετημένο CPU cut out. Τέλος, θα μου άρεσε να δω χειρόβιδες στις θέσεις PCI, tool free μηχανισμούς στη θέση 5.25’’, αλλά και στην εξωτερική 3.5’’, μαύρο molex house για τη τροφοδοσία των LEDs στη μαύρη έκδοση του κουτιού και λίγο μεγαλύτερη οπή στο σημείο που περνάει το 24pin καλώδιο. Ίσως όλα αυτά να μοιάζουν πταίσματα στους περισσότερους από εσάς, αλλά όλα αν αλλάξουν θα είναι σίγουρα προς το καλύτερο. Κλείνοντας ας συνοψίσουμε σε μορφή λίστας τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του Raijintek Aenas αφού αναφέρουμε ότι τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση η τιμή του στον ελληνικό χώρο είναι 75,05 € για την έκδοση χωρίς πλαϊνό παράθυρο και 80,37 € για την έκδοση με παράθυρο. Τιμή. Πολύ καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής. Τέσσερις προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες. Αφαιρούμενο motherboard tray. Αφαιρούμενες θέσεις 5.25’’ και 3.5’’ στη πρόσοψη. Αρκετός χώρος για την εγκατάσταση οποιασδήποτε κάρτας γραφικών και ψύκτρας επεξεργαστή. Πολύ καλές θέσεις των οπών για το cable management, εξοπλισμένες με grommets. Πολύ καλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με χαμηλά επίπεδα θορύβου. Πολλές δυνατότητες για το στήσιμο υδρόψυξης. LED φωτισμός με διακόπτη on/off. Δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο χρωματισμούς, όπως και επιλογή με παράθυρο ή χωρίς. Περιμέναμε καλύτερη επιλογή στα φίλτρα αέρα. Θα θέλαμε να μην απαιτείται η αφαίρεση της πρόσοψης για να απεγκατασταθεί το διάτρητο τμήμα της οροφής. Απουσία λαστιχένιων επενδύσεων στη θέση του τροφοδοτικού. Το CPU cut out δε λειτούργησε σωστά στη μητρική της παρουσίασης. Απουσία tool free μηχανισμού στη θέση 5.25’’ και χειρόβιδων στις θέσεις PCI. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Raijintek Aeneas, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Raijintek για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grkarmen1983 16/03/2015

Πρόλογος Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελληνική μυθολογία αποτελεί πηγή έμπνευσης σε πολλούς τομείς από τους οποίους δεν εξαιρείται και ο "χώρος" των προσωπικών υπολογιστών, όπου δίνεται "μάχη" ποιος θα προλάβει να κατοχυρώσει τα πιο εντυπωσιακά "ονόματα"! Αν υπάρχει όμως, μια εταιρία που που διεκδικεί άνετα την πρωτιά στην εμπνευσμένη αξιοποίηση της μυθολογίας μας, αυτή δεν είναι άλλη από την Raijintek, η οποία βαφτίζει όλα της τα προϊόντα "αντλώντας" ονόματα από το Αρχαιοελληνικό Πάνθεο. Ο λόγος, για την πρότασή της στον τομέα της υδρόψυξης που ακούει στο όνομα Triton. Πρόκειται για μια AIO 2x120 υδρόψυξη, η οποία συγκεντρώνει αρκετά και πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά και καινοτομίες που έχοντας κατά νου ότι, η συγκεκριμένη υδρόψυξη είναι και η πρώτη της Raijintek, έχουν ακόμα πιο βαρύνουσα σημασία, καθώς μας επιτρέπουν να "δούμε" τον τρόπο σκέψης μιας νέας εταιρίας για το πως μπορεί να εδραιωθεί σε μια αγορά που ήδη βρίθει από ανάλογα προϊόντα. Σε αδρές γραμμές θα μπορούσαμε να σημειώσουμε την πολύ πυκνή διάταξη των πτερυγίων του radiator, τους ισχυρούς ανεμιστήρες, και το "τεράστιο" διαφανές block / reservoir, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι όλοι οι σύνδεσμοι των σωληνώσεων είναι λυόμενοι! Εκεί ακριβώς διαλέγει "να δώσει την μάχη" η Raijintek, γιατί AIO υδροψύξεις έχουμε πολλές, οι "ανοιχτές" όμως και τροποποιήσημες από τον χρήστη, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού! Ακολουθήστε μας λοιπόν στις επόμενες σελίδες να δούμε από κοντά την Raijintek Triton, και τα "βασανιστήρια" που της ετοιμάσαμε στον πάγκο του TheLab.gr, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του "Λάμπη" μας! Τεχνικά χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά της Raijintek Triton. Όπως θα διαπιστώσετε παρατίθενται πολλά χαρακτηριστικά, πολλά εκ των οποίων δεν δίνονται από την κατασκευάστρια αλλά αποτελούν δικές μας προσθήκες. Βασικός στόχος αυτού είναι να έχουμε σε μια σελίδα συγκεντρωμένη όσο το δυνατόν πιο πυκνή πληροφορία, έτσι ώστε "με μια ματιά" να μπορούμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε. Φυσικά για να μην χαθούμε σε ένα ολόκληρο κατεβατό, ο πίνακας των χαρακτηριστικών έχει διαιρεθεί σε λογικές ενότητες, οι οποίες ελπίζουμε ότι θα διευκολύνουν πολύ τον εντοπισμό του χαρακτηριστικού που μας ενδιαφέρει κάθε φορά. Να σημειώσουμε ότι τα χαρακτηριστικά που προσθέσαμε εμείς έχουν κίτρινους ορισμούς και μπλε τιμές. Επίσης με μπλε χαρακτήρες δίπλα σε κάποιες "εργοστασιακές" τιμές είναι σημειωμένες οι τιμές που μετρήσαμε εμείς κατά την διάρκεια των δοκιμών. Ο πίνακας των χαρακτηριστικών κλείνει με έναν υποπίνακα που μέχρι τώρα τον βλέπαμε στις παρουσιάσεις των αεροψυκτρών. Οι "Ψυκτικές παράμετροι" στο εξής θα συνοδεύουν και τις υδροψύξεις, γιατί -όπως είναι φυσικό- η ανάλυση των κατασκευαστικών παραμέτρων μιας υδρόψυξης, (όσον αφορά στις διαστάσεις και την διάταξη των ψυκτικών επιφανειών καθώς και στις αναλογίες που έχουν αυτές σε σχέση με την διατιθέμενη διατομή διέλευσης του αέρα ψύξης τους) παρουσιάζει ιδιαίτερο τεχνικό ενδιαφέρον, τόσο για την εμβάθυνση στην συμπεριφορά μιας υδρόψυξης, όσο και για την σύγκριση μεταξύ τους αλλά και με τις λύσεις της καθαρής αερόψυξης. Πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά θα συζητηθούν στη συνέχεια της παρουσίασης, αλλά πριν φύγουμε από εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή την φορά έχουμε να κάνουμε με μια εξαιρετικά πυκνή κατασκευή radiator, η οποία πραγματικά αποτελεί τεχνική πρόκληση όσο αφορά στην επιλογή των ανεμιστήρων, αλλά και στον συμβιβασμό με την καθ' όλα δικαιολογημένη τάση για "ήσυχα συστήματα" ! Η Raijintek Triton έχει διετή εγγύηση και μπορεί να βρεθεί στα Ελληνικά καταστήματα (σε ένα μόνο την στιγμή που γράφεται η παρουσίαση αυτή) προς 79,90 € του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Η κατασκευάστρια έχει στο site της ένα σχετικό με την Triton teaser vιdeo που επιγραμματικά, δίνει αρκετές πληροφορίες για το αντικείμενο της σημερινής παρουσίασης μας. Συσκευασία και παρελκόμενα Η Raijintek Triton έρχεται σε μια καλαίσθητη και ευμεγέθη συσκευασία, με αρκετές πληροφορίες στις εξωτερικές πλευρές της. Αυτό που δεσπόζει φυσικά είναι το πραγματικά μεγάλο διαφανές "Block" και τα εισαγωγικά εδώ είναι εσκεμμένα, καθώς αυτός ο διαφανής κύβος πέρα από την την αντλία και το block, ενσωματώνει και ένα reservoir. Αυτό, σε συνδυασμό με τα επίσης ευδιάκριτα λυόμενα ρακόρ, δηλώνει απερίφραστα ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια συνηθισμένη ΑΙΟ! Ξεκινάμε από τις δυο -"ίδιες"- μεγάλες πλευρές που μας δίνουν μια καλή εικόνα του τι θα αντικρίσουμε ανοίγοντας την συσκευασία. Αρκετές επιγραμματικές πληροφορίες για την κατασκευή και τα "χαρίσματα" της ψύκτρας, και μια -ομολογουμένως- "σπατάλη" χώρου, καθώς από άποψη κειμένου θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και καλύτερα, αλλά δεν πειράζει, γιατί αυτό που θα μας αποζημιώσει είναι "πίσω" από τις φωτογραφίες! Συνεχίζουμε με τις δύο μικρές πλευρές, όπου διακρίνουμε ένα κοντινό στην Triton, με ένα έντονο υπαινιγμό για τις αισθητικές δυνατότητες που συμπεριλαμβάνονται στο "πακέτο", και φυσικά τα τεχνικά χαρακτηριστικά της ψύκτρας μας καθώς και την πληροφορία ότι η υδρόψυξή μας είναι Γερμανικής σχεδίασης, αλλά όπως επιβάλει το "κυνήγι" του περιορισμού του κόστους κατασκευής, είναι Ασιατικής υλοποίησης, συγκεκριμένα κατασκευάζεται στην Taiwan. Και κλείνουμε με τις δύο άλλες μεγάλες πλευρές, όπου στην μία έχουμε μια εργονομικότατη πτυσσόμενη χειρολαβή να συντροφεύει ένα πιο διαφωτιστικό κείμενο για τα χαρακτηριστικά της ψύκτρας, και στη άλλη κρύβεται μια μικρή αλλά ευχάριστη έκπληξη! Ο Τρίτωνάς μας δεν αρκείται μόνο στη δυνατότητα προσαρμογής της λούπας του που του χαρίζουν τα λυόμενα ρακόρ, αλλά προχωρά και στον αισθητικό τομέα, δίνοντάς μας την δυνατότητα να χρωματίσουμε κατά το προσωπικό μας γούστο το υγρό ψύξης! Σε αυτή τη φωτογραφία δεν μας ξεφεύγει της προσοχής ότι η Raijintek διαθέτει την Triton και σε "γυμνή" άνευ ανεμιστήρων έκδοση, την Triton Core Edition, ένα πιθανό λόγο του γιατί το κάνει αυτό, θα έχουμε την ευκαιρία να το διαπιστώσουμε στην σελίδα των μετρήσεων. Ομολογουμένως αυτές οι πρώτες ματιές μας έχουν δώσει ένα γερό κέντρισμα στην περιέργειά μας, οπότε πάμε στα γρήγορα να δούμε τι κρύβει το κουτί της "Πανδώρας"! Η κούτα στον πάγκο... άνοιγμα.... και ανάμικτα συναισθήματα! Η προστασία των περιεχομένων είναι "στοιχειώδης" καθώς όλα τα κρίσιμα εξαρτήματα (radiator , block) προστατεύονται μόνο από το χαρτόνι της συσκευασίας. Παρά το γεγονός ότι είναι τακτοποιημένα "κολλητά" με αυτό, δεν παρεμβάλλεται κανένα επιπρόσθετο στρώμα προστασίας και οι κάποιες φυσαλίδες που υπάρχουν, απλά βοηθάνε στο να μην μετακινούνται τα εξαρτήματα μέσα στο κουτί ! Βέβαια είναι γνωστό ότι οι αποστολές των ψυκτρών γίνονται μέσα σε πρόσθετο κουτί που έχει τα απαραίτητα προστατευτικά, αλλά προσωπικά θα προτιμούσα πολύ περισσότερο να μην υπάρχει η χειρολαβή -αν το θέμα μας είναι το κόστος- και να υπάρχουν δυο επιπλέον στρώματα από χαρτόνι, ή αφρώδες πολυμερές, στα επίμαχα σημεία. Αλλά ας αφήσω τη "γκρίνια" και να πάμε να δούμε το νέο "όπλο" της Raijintek, ή για να είμαι ακριβέστερος, τα παρελκόμενά του. Αριστερά έχουμε τον οδηγό χρήσης, ο οποίος σε δέκα γλώσσες (της Ελληνικής μη συμπεριλαμβανομένης) εξηγεί σύντομα αλλά με επάρκεια και αρκετά σκίτσα την ούτως η άλλως, εύκολη διαδικασία εγκατάστασης, τον οδηγό μπορείτε να τον κατεβάσετε και από εδώ. Τακτοποιημένες σε σακουλάκια οι απαραίτητες βίδες για την στερέωση των εξαρτημάτων μεταξύ τους και προς την μητρική, αλλά και στο κουτί. Υπάρχουν φυσικά το backplate για την στερέωση του bracket του "block" και ένα σακουλάκι με θερμοαγώγιμη πάστα που -δυστυχώς στο όνομα της οικονομίας- αρκεί για μια μόνο εγκατάσταση, και μια μικρή πλαστική σπάτουλα, που έρχεται να "γλυκάνει" την κατάσταση καθώς θα μας βοηθήσει, αυτή η μοναδική δόση της πάστας να εφαρμοστεί εύκολα και αποτελεσματικά! Εδώ να παρατηρήσουμε ότι οι βίδες για την στερέωση των ανεμιστήρων έχουν αντιοξειδωτική επίστρωση μαύρου χρώματος, είναι φρεζάτες και παραδόξως έχουν σπείρωμα Μ3, καθώς αυτό το σπείρωμα έχει επιλεχθεί στο radiator. Τα παρελκόμενα συμπληρώνονται από τους δύο ανεμιστήρες που συνοδεύουν την Triton και μια μικρή έκπληξη ! Η Raijintek εφοδιάζει την Triton με τρία μπουκαλάκια που περιέχουν διαφορετικού χρώματος χρωστικές για το υγρό ψύξης. Κίνηση λογικότατη, μιας και το διαφανές του "block" αλλά και των σωληνώσεων, το "ζητάνε" ! Η χρήση τους είναι εύκολη και η ποσότητα της χρωστικής αρκετή έτσι ώστε να επιτρέπει ακόμα και πειραματισμούς (με σταγόνες βέβαια ! ) για την δημιουργία και χρωματικών συνδυασμών ! Είναι όμως ώρα να στρέψουμε την προσοχή μας σε αυτό που τόσο επιμελώς αποφύγαμε μέχρι τώρα, ακολουθήστε μας στην επόμενη σελίδα να γνωρίσουμε από κοντά το "παιδί του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης" ! 1. Πρόλογος, 2. Τεχνικά χαρακτηριστικά, 3. Συσκευασία και παρελκόμενα, 4. Η ψύκτρα από κοντά, 5. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, 6. Μετρήσεις, 7. Μετρήσεις "εις βάθος", 8.Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα, 9. Συμπεράσματα και βαθμολογία Η Raijintek Triton από κοντά Κοιτάζοντας συναρμολογημένη την Raijintek Triton, αυτό που κυριαρχεί στις πρώτες εντυπώσεις είναι το "τεράστιο" διαφανές "block" με την τάπα πλήρωσης και η καλαίσθητη αντίθεση του μαύρου με το λευκό στο radiator. Εμείς όμως δεν είμαστε εδώ για να μείνουμε στις πρώτες εντυπώσεις ! Πάμε λοιπόν να δούμε από κοντά ένα ένα τα εξαρτήματα της υδρόψυξης μας με τη βοήθεια των φωτογραφιών που για μια ακόμα φορά τράβηξε η φίλη karmen1983, την οποία ευχαριστώ πολύ τόσο για την υποστήριξη , όσο και για την υπομονή! Το radiator. Από τα τεχνικά στοιχεία που δίνει η κατασκευάστρια δεν υπάρχει κάτι σχετικό με την δομή του radiator, έτσι η πρώτη οπτική εξέτασή του, μας έκανε εντύπωση. Οι εξωτερικές διαστάσεις του radiator είναι: 274 x 120 x 32 mm [L x W x H], αυτό -αφού "αφαιρεθούν" οι αναδιπλώσεις του πλαισίου στήριξης των ανεμιστήρων- μας δίνει σαν εσωτερικές / ενεργές διαστάσεις τις ακόλουθες: Πλάτος= 234mm, Ύψος= 106,8mm και Πάχος= 16,2mm. Σε αυτό το ύψος των ~108mm υπάρχουν για την κυκλοφορία του ψυκτικού υγρού, ούτε λίγες ούτε πολλές, 18 πεπλατυσμένες σωλήνες πάχους 1,5mm που αφήνουν μεταξύ τους ένα διάκενο 4,5mm. Οι σωληνώσεις αυτές ψύχονται από συγκολλημένα σε αυτές πτερύγια παράλληλης αναδίπλωσης, τα οποία, αριθμώντας ένα πλήθος 212 αναδιπλώσεων στο διαθέσιμο μήκος των 234 mm, καταλήγουν να έχουν διάκενο μεταξύ τους λιγότερο από 1mm, δίνοντας μια πυκνότητα ~23 fins/Inch (9 fins/cm)! Αν μη τι άλλο, έχουμε να κάνουμε με μια πολύ "πυκνή" διάταξη των ψυκτικών επιφανειών, πράγμα που προϊδεάζει για απαιτήσεις υψηλής "στατικής" πίεσης προς τους ανεμιστήρες που συνοδεύουν το radiator. Πράγματι, από την απόσταση των ενδιάμεσων οπών στήριξης των ανεμιστήρων (15mm) φαίνεται ότι η Raijintek φρόντισε τα πλαίσια των ανεμιστήρων να ακουμπάνε μεταξύ τους για να μην χάνεται πίεση από το κενό ανάμεσά τους. Σε αυτό το κοντινό των fittings του radiator, βλέπουμε ότι αυτά είναι 10/13 - G 1/4", διάσταση διαδεδομένη στις custom υδροψύξεις, βεβαίως θα προτιμούσαμε να ήταν μαύρου χρώματος αλλά δεν θα επιμείνουμε καθώς το block έχει αρκετές "ανοιχτόχρωμες νότες" ! Οι υποδοχές για τις βίδες είναι μέσα σε κωνική εσοχή που θα τις οδηγήσει εύκολα στο σπείρωμα Μ3 που τις "περιμένει" στο βάθος. Η επιλογή της διάστασης Μ3 επιτρέπει μαι μεγαλύτερη ανοχή τοποθέτησης καθώς, οι οπές στερέωσης που έχει το πλαίσιο των ανεμιστήρων είναι για Μ4 βίδες. Το "Block" Αυτός ο κύβος με την διαφάνειά του, πραγματικά μαγνητίζει... τα βλέμματα! Αλλά το σημαντικό είναι αλλού και δεσπόζει στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Φυσικά δεν αναφέρομαι στο λογότυπο της εταιρίας, αλλά στην βιδωτή τάπα πλήρωσης και τα αντιστοίχως λυόμενα ρακόρ των επίσης διαφανών σωλήνων διασύνδεσης του block με το radiator. Και η τάπα και τα ρακόρ έχουν εξωτερικά διαμορφωθεί με κανελάζ (αυτό το πυραμιδοειδές ανάγλυφο) που επιτρέπει και εμμέσως -πλην σαφώς- δηλώνει ότι η επέμβαση σε αυτά (λύσιμο / σφίξιμο) γίνεται μόνο με το χέρι ! Σε κάποιες αρχικές παρτίδες της Triton, υπήρχε ένα Sticker κολλημένο πάνω στην τάπα που προειδοποιούσε για την ενδεχόμενη απώλεια εγγύησης αν η τάπα άνοιγε, πράγμα βεβαίως ασύμβατο με την βασική ιδιότητά της (customization) που προϋποθέτει το άνοιγμα αυτής της τάπας! Ευτυχώς, αυτό διορθώθηκε άμεσα μετά τις εύλογες απορίες των χρηστών και reviewers, και έτσι το sticker αυτό βγήκε. Παρ' όλα αυτά, εφόσον αποφασίσετε να χρησιμοποιήσετε τα μελάνια για να δώσετε χρώμα στο ψυκτικό υγρό, θα πρέπει να το κάνετε με λογική προσοχή καθώς, η εξάσκηση υπερβολικής δύναμης (που σημαίνει τη χρήση εργαλείου!), αφενός δεν είναι απαραίτητη, γιατί η τάπα στεγανοποιεί με εσωτερικό o-ring και αφετέρου, μάλλον θα σας δυσκολέψει σε περίπτωση που χρειαστείτε RMA ! Αλλά ήρθε η ώρα να δούμε την περιώνυμη διαφάνεια! Στην αριστερή φωτογραφία έχουμε σε πρώτο πλάνο το εσωτερικό του "block" , ή για να μιλήσω ακριβέστερα , το εσωτερικό του reservoir, γιατί στην πράξη αυτός ο κύβος αποτελεί και το tank της Triton, πράγμα απαραίτητο σε μια "ανοιχτή" υδρόψυξη! Διακρίνουμε λοιπόν την αντλία στο "κέντρο" του, διάφορες εσωτερικές διαμορφώσεις για την διευθέτηση της ροής του υγρού ψύξης και δεξιά και αριστερά βλέπουμε τα άκρα του bracket στήριξης αυτής της "3 σε 1" κατασκευής (block, pump, reservoir), πάνω στο πλαίσιο / bracket υποδοχής, που θα στερεωθεί με την βοήθεια του back plate πάνω στη μητρική μας. Στην δεξιά φωτογραφία έχουμε μια λεπτομέρεια αυτού του ελάσματος και της βίδας στερέωσής του, η οποία να σημειώσουμε ότι είναι σταθερά στερεωμένη επάνω του με μια ασφάλεια στην κάτω επιφάνεια του ελάσματος, έτσι δεν υπάρχει φόβος να χαθεί και κυρίως, διευκολύνει πάρα πολύ κατά την εγκατάσταση. Τόσο το μεγάλο πάχος του ελάσματος αυτού, όσο και το γεγονός ότι η βίδα έχει σπείρωμα συγκεκριμένου μήκους (μετά το σπείρωμα η διάμετρος του σώματος της βίδας αυξάνει και έτσι δημιουργείται ένα "stop"), σημαίνουν ότι εμείς βιδώνουμε την βίδα μέχρι το τέρμα της διαδρομής της και τα θέματα της ελαστικότητας -που είναι αναγκαία στην στερέωση πάνω στην μητρική- τα αναλαμβάνει το πλαίσιο (bracket). Αλλά επειδή διαφάνεια σημαίνει και φως, ας το δούμε και αναμμένο... ...να ζεσταίνεται πάνω στον Ήφαιστο! Οι κόκκινες αποχρώσεις οφείλονται στο lazer pointer που χρησιμοποιήθηκε για να αναδειχθούν οι εσωτερικές λεπτομέρειές του, αλλά τελικά απεδείχθη χρήσιμο και σε κάποια χρωματικά effect ! Ας πάμε όμως να δούμε και το ίδιο το block, την επιφάνειά του δηλαδή που έρχεται σε επαφή με το heat spreader της CPU. Επιφάνεια "καθρέφτης", ακόμα και πίσω από το προειδοποιητικό sticker, αλλά "γυμνό" μας δείχνει μια καλή δουλειά όσον αφορά στο φινίρισμα, στο σωστό "χώνεμα" των οκτώ βιδών που το συγκρατούν πάνω στην πλαστική βάση του, αλλά και κάποιες λεπτομέρειες στην κατασκευή των βιδών στήριξης του bracket (stop σύσφιξης, "ασφάλεια") στις οποίες αναφερθήκαμε προηγουμένως. Βεβαίως οι σημαντικές λεπτομέρειες πάνε πέρα από την υφή της επιφάνειάς του, στην διαμόρφωσή του και κυρίως, κρύβονται στο εσωτερικό του, αλλά γι' αυτά θα περιμένετε μέχρι την επόμενη σελίδα! Οι ανεμιστήρες Ο τρίτος παράγοντας σε μια υδρόψυξη, αλλά όχι σε σημασία, καθώς είναι αυτός που πρακτικά μας δίνει την δυνατότητα να ρυθμίσουμε την αποδοτικότητά της και ο μόνος, που θα μας επιτρέψει να συνδυάσουμε την θερμική της συμπεριφορά με την ηχητική επίδρασή της. Όπως ήδη είπαμε περιγράφοντας το radiator, στην Triton ο σχεδιασμός τείνει στην χρήση ανεμιστήρων με μεγάλη "στατική" πίεση, η οποία -δυστυχώς- κατά κανόνα σημαίνει υψηλό ρυθμό περιστροφής και αυξημένο θόρυβο. Ας πάμε λοιπόν να τους γνωρίσουμε από κοντά! Επτά πτερύγια με αρκετά μεγάλη κάλυψη της διαθέσιμης διατομής του ανεμιστήρα, στρέφονται από ένα σχετικά δυνατό κινητήρα σε περίπου 2550 rpm. Αυτά, σε συνδυασμό με το σχήμα των πτερυγίων σημαίνουν αρκετά μεγάλο air flow και μάλιστα ακόμα και κάτω από τους περιορισμούς που θέτει στην ροή αυτή το αρκετά πυκνό radiator! Βεβαίως ο σχεδιασμός αυτός δεν φημίζεται για την ηχητική διακριτικότητά του, αλλά ας το δούμε αυτό αργότερα! Και ερχόμαστε σε ένα θέμα που πράγματι μας έκανε να απορήσουμε. Οι δύο ανεμιστήρες που συνοδεύουν την Triton, δεν είναι ανεξάρτητοι! Ουσιαστικά αποτελούν ένα ηλεκτρικά συνεργαζόμενο ζευγάρι καθώς καταλήγουν σε ένα κοινό καλώδιο τροφοδοσίας. Η διάταξη αυτή εξυπηρετεί τον κοινό χειρισμό των ανεμιστήρων και ο λόγος που δεν επελέγη από την κατασκευάστρια η λύση ενός Fan Y-Spliter, διακρίνεται στην αριστερή φωτογραφία. Οι ανεμιστήρες διαθέτουν την δυνατότητα κοινής ρύθμισης των στροφών τους, μέσω ενός μικρού ποτενσιόμετρου το οποίο συνδέεται μέσω ενός βύσματος στις καλωδιώσεις τους. Το μήκος του καλωδίου σύνδεσης του ρυθμιστικού αυτού δεν είναι μεγάλο και ίσως προκαλέσει προβλήματα στην τακτοποίηση του ρυθμιστικού ποτενσιόμετρου καθώς αυτό δεν διαθέτει μέσα μηχανικής στήριξής του. Η λύση αυτή προϊδεάζει για μια μόνιμη ρύθμιση των μέγιστων στροφών και την "τακτοποίηση" του trimpot, σε κάποιο σημείο του εσωτερικού του κουτιού. Σαν ιδέα δεν είναι κακή, σαν εκτέλεση όμως έχουμε κάποιες αντιρρήσεις στις οποίες μεταξύ άλλων θα γίνει αναφορά στην επόμενη σελίδα. Τα καλώδια των ανεμιστήρων είναι προφυλαγμένα από το σημείο της ένωσής τους με sleeve καλής ποιότητας, και τα πιο λεπτά καλώδια (του ρυθμιστικού trimpot και αυτά που πάνε προς κάθε ανεμιστήρα) με θερμοσυστελόμενο. Η κατασκευή των ανεμιστήρων μολονότι δεν μας ενθουσίασε με την ποιότητά της καθώς λείπουν τα μέσα περιορισμού της μετάδοσης των κραδασμών, στην πράξη δεν μας δημιούργησε πρόβλημα καθώς ακόμα και όταν δουλεύουν στις μέγιστες στροφές, δεν μπορέσαμε να διαπιστώσουμε -πέρα από τον αναπόφευκτο θόρυβο του αέρα- κάποιο ενοχλητικό κραδασμό! Το air flow που δημιουργούν είναι πράγματι ισχυρό και φαίνεται να είναι ικανό να "βγάλει" από το radiator, τον "καλύτερο εαυτό" του. Η δέσμη του αέρα που παράγει η φτερωτή τους έχει μεγάλο άνοιγμα, πράγμα αναμενόμενο από την σχεδίαση των πτερυγίων της, αλλά και από την βαθειά και ανοιχτή χοάνη εξόδου του αέρα που έχει το πλαίσιο του ανεμιστήρα (αριστερή φωτογραφία), αντίστοιχα αυξημένων διαστάσεων είναι και η χοάνη εισόδου αέρα που επιτρέπει στην φτερωτή να αποδώσει τα μέγιστα όσον αφορά στο air flow. Αλλά με αυτά ήρθε η ώρα για να δούμε τις πιο "κρυφές" λεπτομέρειες της Raijintek Triton . Πάμε λοιπόν στην επόμενη σελίδα, να δούμε ποιες είναι και τι διαφορά κάνουν! Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά Στη σελίδα αυτή συνήθως γράφουμε το τι μας έκανε να σκεφτούμε δυο φορές κάτι, τι βρήκαμε ενδιαφέρον τεχνικά, τι δεν μας άρεσε και γενικά οτιδήποτε δίνει παραπάνω στοιχεία να κρίνουμε το δοκιμαζόμενο προϊόν και φυσικά σήμερα δεν θα κάνουμε εξαίρεση, αντιθέτως κάντε καφεδάκι καθώς έχουμε πολλά να δούμε ! Ας τα πάρουμε με τη σειρά όπως στην προηγούμενη σελίδα: Το radiator Ήδη αναφερθήκαμε στην ιδιαίτερη πυκνότητα της κατασκευής του radiator, αλλά μπορούμε να πλησιάσουμε πιο κοντά με την βοήθεια κάποιων επιπλέον φωτογραφιών, μερικές των οποίων τραβήχτηκαν κατά τις δοκιμές και θα τις διακρίνετε εύκολα από την ποιότητά τους για το επίπεδο της οποίας, ευθύνομαι μόνο εγώ και ζητώ την κατανόησή σας. Μια προσεκτική ματιά στην αριστερή φωτογραφία μας δείχνει ότι πέρα από την πράγματι πυκνή διάταξη των πτερυγίων, το κάθε ένα από αυτά, έχει επιπλέον διαμορφώσεις με την μορφή περσίδων. Από τις διαστάσεις που έχουμε συμπεριλάβει στην δεξιά φωτογραφία φαίνεται ότι το σε ευθεία, ελεύθερο πέρασμα που αφήνουν αυτές ανάμεσα στα πτερύγια, είναι περίπου 0,5mm ! Οι εν λόγω διαμορφώσεις φαίνονται στην φωτογραφία (!) που ακολουθεί και πολύ καλύτερα σε κάποιες φωτογραφίες που δανειστήκαμε από το διαδίκτυο: Η τεχνική αυτή εφαρμόζεται από πάρα πολλά χρόνια στα ψυγεία των αυτοκινήτων -από όπου και οι φωτογραφίες- και φυσικά έχουν βρει εφαρμογή και στον χώρο των προσωπικών υπολογιστών. Η ψύκτρα που παρουσιάζουμε σήμερα κάνει χρήση των louvers με σκοπό να αξιοποιήσει στο μέγιστο την διαθέσιμη ροή αέρα, την οποία την κατευθύνει σε διαρκώς εναλλασσόμενη κατεύθυνση έτσι ώστε με τους μικροστροβιλισμούς του αέρα ανάμεσα στα μικροσκοπικά αυτά ελάσματα να μεταφέρεται σε αυτόν μεγαλύτερο ποσοστό θερμότητας. Έτσι η διέλευσή του αέρα από radiator, είναι αποτελεσματική, παρά το δεδομένο μικρό του πάχος. Σαν επιλογή λοιπόν, είναι εξαιρετική όσον αφορά στην θερμική απόδοση των πτερυγίων, αλλά τίποτε δεν έρχεται χωρίς "κόστος" και δεν μιλάω για το ούτως η άλλως, μικρό κόστος της δημιουργίας των louvers πάνω στο έλασμα των πτερυγίων, αλλά για την εξαιρετικά αυξημένη τάση τους, να συγκρατούν αιωρούμενα "μικροσωματίδια" (σκόνη , χνούδια κλπ). Αυτό σημαίνει ότι, το θέμα του φιλτραρίσματος και της καθαρότητας του αέρα που μπαίνει στο κουτί, θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με "ευλαβική" επιμέλεια, διαφορετικά, πολύ γρήγορα το radiator μας θα χάσει αρκετή από την απόδοσή του! Επιπλέον αυτών, η τέτοιου είδους κατασκευή, κάνει απαραίτητη την χρήση ανεμιστήρων με μεγάλη παροχή και "στατική" πίεση, οι οποίοι δυστυχώς παράγουν αρκετά υψηλότερο θόρυβο από ότι είναι επιθυμητό συνήθως, σε ένα PC! Βεβαίως η επιλογή μιας τέτοιας κατασκευής δεν είναι ένα "καπρίτσιο", η Raijintek στοχεύει στην εκμετάλλευση της δυνατότητας να προστεθούν και άλλα στοιχεία προς ψύξη και αυτή η πυκνή κατασκευή του radiator δίνει στον ίδιο όγκο, πολύ μεγαλύτερη ικανότητα ψύξης. Το αν αυτό είναι μονόδρομος θα το δούμε στις σελίδες των μετρήσεων που ακολουθούν, αλλά για την ώρα, έχουμε ακόμα πολύ δουλειά! Περί βιδών και βιδωμάτων ! Αναφερθήκαμε ήδη στο ότι οι βίδες στερέωσης των ανεμιστήρων -παραδόξως- είναι "διαμέτρου" 3mm (Μ3), έτσι είμαστε κάπως επιφυλακτικοί στην χρήση τους, όχι τόσο σε θέμα αντοχής, όσο στο αν θα είναι εργονομική η διαδικασία στήριξης των ανεμιστήρων. Κατά την διάρκεια των δοκιμών αλλάξαμε τόσο πολλές φορές ανεμιστήρες που πραγματικά δεν φαντάζομαι ότι θα το κάνει κάποιος χρήστης ποτέ. Οι δοκιμές αυτές έδειξαν ότι οι επιφυλάξεις μας ήταν "υπερβολικές", το μόνο μειονέκτημα που υπάρχει είναι ότι η βίδα "κολυμπάει" στην επάνω οπή του πλαισίου του ανεμιστήρα και θέλει λίγη προσοχή για να "πετύχεις" με το πρώτο και την κάτω οπή. Οι βίδες υπενθυμίζουμε είναι φρεζάτες, οπότε όταν τερματίσει το σφίξιμό τους έρχονται "πρόσωπο" με το πλαίσιο του ανεμιστήρα και παράλληλα τείνουν να τον "κεντράρουν" στην σωστή θέση. Το μήκος των βιδών που δίνονται με την Triton είναι τέτοιο ώστε αφού σφιχτεί σωστά η βίδα, να μην ακουμπά στις σωληνώσεις του radiator. Αλλά πέρα από αυτό, η Raijintek έχει κάνει ακόμα μια πρόβλεψη που θα μας προφυλάξει σε ενδεχόμενη αβλεψία, όπως είναι η χρήση βίδας άλλου μήκους (επειδή κάπου παράπεσε η παρεχόμενη στα εξαρτήματα της Triton). Βλέπουμε την επίμαχη περιοχή, όπου στην αριστερή φωτογραφία, μας "ζώνουν τα φίδια", ευτυχώς στην δεξιά φωτογραφία, ξεκαθαρίζεται ότι φταίει η γωνία λήψης και ότι η βίδα "αντικαταστατής", θα τερματίσει ακίνδυνα πάνω σε ανθεκτικό έλασμα, προφυλάσσοντας την στεγανότητα του radiator! Όσον αφορά στηναντοχή των σπειρωμάτων, όπου υπάρχει ανεμιστήρας δεν τίθεται θέμα, διότι το πλαίσιό του μας δείχνει πότε πάμε να το παρακάνουμε με το σφίξιμο, δεν ισχύει όμως το ίδιο με την περίπτωση που στηρίζουμε το radiator κατ' ευθείαν πάνω στο κουτί, εκεί πρέπει να δείξουμε προσοχή.Όσον αφορά στηναντοχή των σπειρωμάτων, όπου υπάρχει ανεμιστήρας δεν τίθεται θέμα, διότι το πλαίσιό του μας δείχνει πότε πάμε να το παρακάνουμε με το σφίξιμο, δεν ισχύει όμως το ίδιο με την περίπτωση που στηρίζουμε το radiator κατ' ευθείαν πάνω στο κουτί, εκεί πρέπει να δείξουμε προσοχή. Αν όμως ατυχώς είμαστε πιο "αντρειωμένοι" από το πρέπον και καταλήξουμε σε ένα "κλωτσημένο" πάσο, μπορούμε εύκολα να βάλουμε -προσεκτικά αυτή τη φορά ! - βίδα Μ4, αφού φυσικά πάρουμε τις απαραίτητες προφυλάξεις και με τη χρήση του κατάλληλου εξοπλισμού. Το block Η σύνθετη κατασκευή του "block", ενσωματώνοντας αντλία, πλάκα και δεξαμενή νερού στο ίδιο κομμάτι, είναι από μόνη της ενδιαφέρουσα και το γεγονός ότι το περίβλημα είναι διαφανές πραγματικά σε βάζει σε πειρασμό να "δεις" πως είναι φτιαγμένο. Μην ανησυχείτε ... δεν το διαλύσαμε, απλά επιστρατεύσαμε ένα laser pointer που μας βοήθησε να καταλάβουμε κάποιες κατασκευαστικές λεπτομέρειες που η διαφάνεια τις έκανε αόρατες. Ο λόγος κυρίως, για τον θάλαμο εξόδου του ζεστού νερού από το "block", οι δυο φωτογραφίες που ακολουθούν "φωτίζουν" την απάντηση. Όπως βλέπουμε η ακτίνα του laser διαθλώμενη "ακολουθεί" και "αποκαλύπτει" τα τοιχώματα ενός επί μέρους θαλάμου στον οποίο καταλήγει η έξοδος από το block, και από αυτόν τον θάλαμο η δεξιά σωλήνα μεταφέρει το ζεστό νερό προς το radiator. Έτσι πλέον μπορούμε να έχουμε μια λειτουργική εικόνα του "block" Η εικόνα πιστεύω ότι είναι αρκετά εύγλωττη, όποτε στρέφουμε το ενδιαφέρον μας στην καρδιά του συστήματος, στον κυκλοφορητή του υγρού ψύξης και στην ίδια την χάλκινη πλάκα του block, που αναλαμβάνει την θερμική σύζευξη μεταξύ του CPU heat spreader και του ψυκτικού υγρού. Η αντλία είναι αρκετά ισχυρή (120 lit/Hour) και καθώς διαθέτει χιτώνιο από γραφιτούχο υλικό και κεραμικό άξονα δεν θα μας απασχολήσει για πολύ καιρό (MTBF = 50.000 h), μοναδικό ίσως σχόλιο που θέλουμε να κάνουμε εδώ είναι ότι σε πολύ ήσυχο χώρο και με πραγματικό "σιωπηλό" PC, δεν θα χρειαστεί να βάλετε το αυτί σας επάνω της για να δείτε αν δουλεύει! Φυσικά το κρίσιμο μέρος της διαδικασίας αυτής βρίσκεται στην μεταφορά της θερμότητας από την πλάκα προς το υγρό ψύξης. Εδώ όπως βλέπουμε στην δεξιά φωτογραφία, η Raijintec εξόπλισε την Triton με μια πολύ αποτελεσματική λύση. Η θερμική ανταλλαγή γίνεται μέσω μια ομάδας πολύ λεπτών πτερυγίων που έχουν -μερικώς- αποσχιστεί από την πλάκα του χαλκού (scived microfins). Την τεχνική αυτή την έχουμε ξαναδεί και σε άλλη ΑΙΟ που παρουσιάσαμε πρόσφατα (CM Nepton 240 M), εδώ όμως υπάρχει μια διαφορά, τα μικροπτερύγια αυτά, χωρίζονται με κανάλια (shunts), σε τρεις ομάδες. Ο λόγος γι' αυτό βρίσκεται -για άλλη μια φορά- στην μηχανική των ρευστών και ειδικά στον τρόπο που αναπτύσσεται το οριακό στρώμα στο υγρό που κυκλοφορεί ανάμεσα στα πτερύγια του block και στην επίδραση που έχει αυτό στην θερμική σύζευξη υγρού / πτερυγίων. Η προσέγγιση αυτή -αν δεν κάνω λάθος- αποτελεί ερευνητικό αποτέλεσμα της Enermax και την υιοθέτησαν και άλλες κατασκευάστριες εταιρίες, αλλά ας τα δούμε αυτά συνοπτικά σε ένα σκαρίφημα που σας ετοιμάσαμε. Το υγρό ψύξης εισέρχεται από επάνω, σαρώνει γρήγορα τα πτερύγια και βγαίνει θερμότερο από κάτω. Στην πορεία του ανάμεσα στα πτερύγια παρεμβάλλονται τα διάκενα των καναλιών, εδώ ακριβώς γίνεται το "παιχνίδι" ! Αυτή η διακοπή της συνέχειας των πτερυγίων, "επανεκκινεί" τον μηχανισμό ανάπτυξης του οριακού στρώματος και έτσι αυξάνεται κατά πολύ η απόδοση των μικροπτερυγίων. Παρόμοια τεχνική έχει χρησιμοποιηθεί -όπως είδαμε προηγουμένως- και στα πτερύγια του radiator. Η επιπεδότητα του block Ένα άλλο κρίσιμο σημείο που μας απασχολεί είναι η διαμόρφωση της επιφάνειας του block, και αν, όσον αφορά στην υφή της, τα πράγματα ήταν -όπως είδαμε στην προηγούμενη σελίδα- απλά, δεν παρέμειναν το ίδιο απλά όταν φτάσαμε στην "γεωμετρία" του πράγματος. H διαδικασία σας είναι πλέον γνωστή, πήραμε την μηχανουργική ρίγα, τα φώτα μας και έχουμε τα εξής: Η επιφάνεια του block δεν είναι τελείως επίπεδη, αυτό όμως δεν είναι "κακοτεχνία", αν παρατηρήσετε τις φωτογραφίες που επίτηδες παρατέθηκαν σε ζεύγη, θα διαπιστώσετε ότι κατά τον ένα άξονα η επιφάνεια έχει μια ελαφρά κυρτότητα, αντίθετα, κατά τον άλλο άξονα είναι τελείως επίπεδη. Πρακτικά δηλαδή η επιφάνειά της παρουσιάζει μια αξονική κυρτότητα (όπως η επιφάνεια ενός κυλίνδρου). Από ότι φαίνεται η Raijintek αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μια ακόμα τεχνική που εφαρμόζεται προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή επαφή block και CPU heat spreader. Αυτή συνίσταται στο να δοθεί στην επιφάνεια του block μια αδιόρατη κυρτότητα (convexted block), η οποία θα εξασφαλίσει ότι οι δυνάμεις σύσφιξης του block επάνω στην μητρική, θα μεταφερθούν σε μικρότερη επιφάνεια, αυξάνοντας τοπικά την πίεση συνεπαφής, με αποτέλεσμα την καλύτερη δυνατή μεταφορά της θερμότητας ακριβώς στην περιοχή που παράγεται αυτή (πάνω από το χώρο του chip της CPU. Το εγχείρημα αυτό καθ' αυτό είναι δύσκολο και κατά κανόνα, για να επιτευχθεί η απαραίτητη ακρίβεια, απαιτεί πολύ στιβαρό υπόστρωμα, το οποίο δεν θα είναι ενδοτικό στις πιέσεις. Εδώ όμως λόγω του μικρού πάχους της πλάκας υπάρχει κάποια ενδοτικότητα, συνεπώς κάτω από τις δυνάμεις σύσφιξης αυτή η κυρτότητα θα τείνει να μειωθεί και η επιφάνεια του block να γίνει πιο επίπεδη αυξάνοντας την επιφάνεια άριστης επαφής! Επιπλέον αυτού, το bracket που φέρει το "block" είναι ενιαίο, δηλαδή διαπερνά τον διαφανή κύβο του από την μία πλευρά στην άλλη και έχει διαμόρφωση τέτοια έτσι ώστε να εξασκεί τις δυνάμεις σύσφιξης ακριβώς στο κέντρο της πλαστικής υποδομής που στηρίζει την χάλκινη πλάκα του block, πράγμα που βοηθά στην καλύτερη και πιο συμμετρική διανομή των δυνάμεων σύσφιξης. Το θέμα της ελαφράς κυρτότητας το είδαμε και στην προηγούμενη AIO υδρόψυξη που παρουσιάσαμε, εκεί όμως η κυρτότητα δεν είχε αξονική συμμετρία, απλά καθοριζόταν από τις δυνάμεις σύσφιξης των βιδών στερέωσης της πλάκας επάνω στην πλαστική βάση του block. Φυσικά οι ίδιες δυνάμεις επιδρούν και εδώ με την διαφορά ότι εδώ φαίνεται ότι έχει ληφθεί μέριμνα έτσι ώστε η κυρτότητα να κάνει αισθητή την παρουσία της μόνο κατά τον ένα άξονα! Αλλά επειδή οι μετρήσεις δεν αρκούν ας δούμε και μερικές φωτογραφίες από τα "σημάδια των καρφιών" ! Όπως διαπιστώνουμε η θερμοαγώγιμη κρέμα έχει απωθηθεί σχεδόν τελείως από μια λωρίδα κατά μήκος του ενός άξονα της επιφάνειας του block, διατηρώντας κάποια παραπάνω ίχνη στο κέντρο της λωρίδας αυτής. Αντίθετα έξω από την λωρίδα αυτή και προς τις βίδες στήριξης του bracket, παραμένει μια αισθητή ποσότητα κρέμας. Αυτό σημαίνει ότι το εγχείρημα πέτυχε, τουλάχιστον οπτικά, το κατά πόσον πέτυχε και θερμικά, μένει να αποδειχθεί. Εδώ υπάρχει όμως κάτι άλλο που είναι πολύ πιο σημαντικό και έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα chip των σύγχρονων επεξεργαστών έχουν μορφή παραλληλογράμμου, ανάλογη με την μορφή της λωρίδας που η Triton έχει την καλύτερη δυνατή επαφή! Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι η Triton έχει προσανατολισμό! Δηλαδή, για να πάρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα από αυτήν θα πρέπει να την τοποθετήσουμε έτσι ώστε ο μεγάλος άξονας της λωρίδας επαφής να συμπέσει με τον μεγάλο άξονα του chip της CPU που βρίσκεται κάτω από το κάλυμμα διασποράς της θερμότητας (CPU heat spreader). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι: Σε μια μητρική που στέκεται κατακόρυφα σε ένα tower case, με το MOBO IO plate να ευρίσκεται αριστερά, το "block" της Triton θα πρέπει να μπει με τέτοιο προσανατολισμό έτσι ώστε, το logo της Raijintek να έχει οριζόντια θέση! (να έχει την τυπική θέση οριζόντιας ανάγνωσης)! Συνεπώς, η εγκάρσια τοποθέτηση (με το logo "πλαγιαστό"), θα πρέπει να αποφεύγεται γιατί δεν εξασφαλίζει την βέλτιστη θερμική σύζευξη. Οι ανεμιστήρες Το θέμα αυτό, όπως θα δείτε και από τις μετρήσεις, μας απασχόλησε πολύ περισσότερο από άλλες παρουσιάσεις, και ο λόγος δεν είναι άλλος από τον θόρυβο που παράγουν οι ανεμιστήρες με τους οποίους η Raijintek εξοπλίζει την Triton. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Α. Η σχεδίαση. Εδώ πιστεύουμε ότι παρά το γεγονός ότι λόγω του "πυκνού" radiator, η επιλογή ενός ταχύστροφου ανεμιστήρα ήταν μονόδρομος, η Raijintek δεν έχει πάρει τα μέτρα που επιβάλλονται σε αυτές τις περιπτώσεις για τον περιορισμό του θορύβου. Τα πτερύγια ακολουθούν την "πεπατημένη" του ελαφρά καμπύλου και αιχμηρού χείλους προσβολής που καταλήγει σε ένα περισσότερο καμπύλο χείλος εκβολής, δημιουργώντας έτσι μια "χούφτα" που πράγματι, είναι πολύ αποτελεσματική στην προώθηση μεγάλης ποσότητας αέρα, αλλά μέχρις εκεί ! 1. Η απόληξη του χείλους προσβολής των πτερυγίων κινείται με μεγάλη ταχύτητα, με αποτέλεσμα να υπάρχει στον ούτως ή άλλως, αρκετό θόρυβο και μια επιπλέον ενοχλητική υψίσυχνη χροιά. Την λύση εδώ, την δίνουν τα winglets, που περιορίζουν δραστικά τους στροβίλους που προκαλεί το ταχέως κινούμενο άκρο του πτερυγίου, είτε αυτό είναι πτερύγιο αεροπλάνου -όπου αναπτύχθηκε πρώτα η ιδέα- είτε ανεμιστήρα, όπου πολλοί κατασκευαστές τα έχουν υιοθετήσει στους ταχύστροφους ανεμιστήρες τους. 2. Οι βραχίονες στήριξης του κινητήρα έχουν λάθος τοποθέτηση καθώς το χείλος εκβολής των πτερυγίων περνάει παράλληλα πάνω από αυτά. Αποτέλεσμα αυτού είναι στον ήχο να προστίθεται μοιραία και ο ριπισμός του αέρα καθώς το ρεύμα αέρα του κάθε πτερυγίου διακόπτεται "ταυτόχρονα" σε μεγάλο του ποσοστό από τα στηρίγματα. Η λύση είναι γνωστή και δεν κοστίζει απολύτως τίποτε! Στις φωτογραφίες που ακολουθούν μπορούμε να δούμε και το πρόβλημα και τις διάφορες σχετικές λύσεις. Τα χείλη των πτερυγίων θα πρέπει να περνάνε από τα στηρίγματα, όσο γίνεται πιο κάθετα, οπότε αυτή η διακοπή του ρεύματος αέρα των πτερυγίων να γίνεται προοδευτικά και να μην δημιουργεί ριπισμό. Οι υλοποιήσεις βέβαια έχουν μεγάλη ποικιλία, όπως βλέπουμε στις επόμενες φωτογραφίες, όπου είτε τα πτερύγια είναι πολύ καμπύλα, είτε είναι καμπύλα τα μπράτσα στήριξης του κινητήρα 3. Ευτυχώς τα μπράτσα αυτά έχουν μορφή κυλινδρικής ράβδου και έτσι περιορίζεται κάπως το πρόβλημα. Προσωπικά πιστεύω ότι, παρά το κάποιο κόστος που αυτές οι λύσεις σημαίνουν, αξίζει ο κόπος να υιοθετηθούν σε κάποια επόμενη έκδοση, εξασφαλίζοντας πέρα από την απόδοση και την μείωση του θορύβου. Β. Το trimpot ρύθμισης των ανεμιστήρων. Οι ανεμιστήρες έρχονται σε ένα "αδιαίρετο" ζεύγος, καθώς η καλωδίωσή τους -προς χάρη της κοινής ρύθμισης - ειναι κοινή και για τους δύο. Αυτό βάζει κάποιες μικρές δυσκολίες στην εγκατάστασή τους, αλλά παρέχει το προτέρημα ότι με ένα ρυθμιστικό θα έχουμε ομοιόμορφη ρύθμιση στροφών και για τους δύο ανεμιστήρες. Πολύ καλό σαν ιδέα και ας βάζει κάποιες δυσκολίες για το που θα τοποθετήσουμε το trimpot και ας έχουμε υπόψη ότι αν δεν το χρειαζόμαστε π.χ. γιατί διαθέτουμε κάποιον fan controller, μπορούμε να το ρυθμίσουμε στις μέγιστες στροφές και να το ξεχάσουμε μετά! Όλα καλά λοιπόν, εκτός από κάτι που δείχνει ότι το θέμα από άποψη εργονομίας δεν έτυχε της κατάλληλης προσοχής. Το trimpot έχει τιμή 10 kOhm και είναι συνδεδεμένο σαν απλή ρυθμιστική αντίσταση, δεν γνωρίζω βεβαίως τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες του κυκλώματος ρύθμισης, αλλά πιστεύω ότι με δύο αντιστάσεις που θα "πλαισίωναν" κατάλληλα το ρυθμιστικό αυτό, θα είχαμε μια πολύ καλύτερη εκμετάλλευση της διαθέσιμης διαδρομής του ρυθμιστικού ποτενσιόμετρου. Γιατί αυτή την στιγμή, η περιοχή που ρύθμισης περιορίζεται στην γαλάζια περιοχή καθώς, η κίνηση του ρυθμιστικού στην υπόλοιπη μηχανικά διαθέσιμη πλήρη περιοχή (πράσινη και πορτοκαλί) δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα! Έτσι θα πρέπει να κάνεις πολύ προσεκτικές κινήσεις για να πετύχεις την επιθυμητή ρύθμιση. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ξεκαθαριστεί κάτι, το ότι ασχολούμαστε με αυτές τις λεπτομέρειες δεν οφείλεται σε κάποια αρνητική διάθεση, απλά μας χτυπάνε στο μάτι γιατί χαλάνε -έστω και λίγο- την κατά τα άλλα άριστη εικόνα του συνολικού προϊόντος! Και για να μην μείνουμε με αρνητική εντύπωση άφησα για το τέλος μια μικρή λεπτομέρεια που δείχνει ότι η Raijintek δεν έχει κανένα πρόβλημα στο να προσέχει και τις πιο μικρές λεπτομέρειες. Το σύνθετο αυτό Y-spliter που τροφοδοτεί τους ανεμιστήρες είναι διπλοκαλωδιομένο. Από κάθε ανεμιστήρα τα καλώδια του (+) και του (-) καταλήγουν -όπως και θα έπρεπε- ανεξάρτητα στο βύσμα τροφοδοσίας και κάτω από το θερμοσυστελόμενο της σύνδεσης των καλωδίων -δεν αντέξαμε το "σφάξαμε' για χάρη σας ! - δεν κρύβεται τίποτε "ύποπτο"! Το θερμοσυστελόμενο δεν μονώνει κάποιες κολλήσεις, απλά συμμαζεύει και τακτοποιεί τα καλώδια! Η εγκατάσταση και τα χρώματα. Όπως συμβαίνει στις περισσότερες υδροψύξεις κατά την εγκατάσταση του block δεν πρόκειται να συναντήσουμε καμία δυσκολία. Τα δύο bracket (block και backplate) είναι πανομοιότυπα σε διαστάσεις με του backplate να ξεχωρίζει από το παχύ αφρώδες ελαστικό κάλυμμά του που θα προστατεύσει οπουδήποτε εξάρτημα τυχόν υπάρχει στην πίσω πλευρά της μητρικής μας. Η σύνδεση μεταξύ τους με την βοήθεια των βιδών και των μεταλλικών αποστατών που έχουν εσωτερικά τα κατάλληλα σπειρώματα, είναι πολύ εύκολη. Εδώ δεν ξεχνάμε τις πλαστικές ροδελίτσες που θα προστατεύσουν την επάνω επιφάνεια της μητρικής μας! Το στιβαρό bracket που είναι αρθρωτά ενσωματωμένο στο "block", με τις σταθερά προσαρτημένες σε αυτό βίδες σύσφιξής του, κάνουν την στήριξη του "block" κυριολεκτικά παιχνίδι! Εδώ οφείλουμε ένα ιδιαίτερο σχόλιο για την άριστη χάραξη της υποδοχής Philips που έχουν οι βίδες αυτού του bracket, το σταυροκατσάβιδο κυριολεκτικά ταιριάζει "γάντι" σε αυτήν, αποκλείοντας τα επικίνδυνα ξεστρατίσματα της μύτης του, στην επιφάνεια της μητρικής μας! ! Αλλά ήρθε η ώρα να δώσουμε χρώμα στην υπόθεση και επειδή μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, σας παραθέτουμε ένα video από το der Papas channel, όπου η προσθήκη των μελανιών γίνεται κυριολεκτικά ... Live! ! Βεβαίως δεν φαίνεται να έχει πάντα κατά νου τον "θεατή, αλλά έστω και έτσι, είναι διαφωτιστικό ! Στο σημείο αυτό και προς καθησυχασμό των φίλων που η Triton θα είναι η πρώτη τους ανοιχτή υδρόψυξη, αν δείτε μια εικόνα σαν αυτήν που ακολουθεί... ...δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας! Η ύπαρξη του αέρα σε ένα ανοιχτό σύστημα είναι ο κανόνας, αυτός ο αέρας όταν αρχίσει να λειτουργεί η αντλία θα πάει προοδευτικά στο reservoir και δεν πρόκειται να σας απασχολήσει περισσότερο ! Μετρήσεις Φυσικά πέρα από το "οπτικό" τμήμα μιας ψύκτρας που για πολλούς "μετράει" -και εδώ η Raijintek Triton όπως είδαμε έχει πολλά να δείξει- υπάρχει και η πλευρά της θερμικής συμπεριφοράς που ενδιαφέρει τους πάντες! Είναι η ώρα λοιπόν να δούμε από κοντά πως τα πήγε η ψύκτρα μας με τον "Ήφαιστο" και το υπόλοιπο σετ δοκιμών. Όπως κάναμε και στο πρόσφατο review της Silverstone Argon AR05, στη σελίδα αυτή θα δούμε σε ένα συνοπτικό πίνακα την συμπεριφορά της Raijintek Triton στους τρεις βασικούς προσανατολισμούς που μπορεί να πάρει το radiator της. Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ΑΙΟ είναι τοποθετημένη με το block της κάθετα προς το πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι παράλληλα με αυτό, όπως θα το βάζαμε στην επάνω πλευρά ενός tower) Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια : To block της ΑΙΟ είναι παράλληλο στο πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι κάθετο σε αυτό, όπως όταν βάζουμε ΑΙΟ σε κουτί κύβο που έχει τη μητρική του παράλληλη με το πάτωμα του κουτιού και το radiator σε ένα από τα πλευρά του) Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις (Κάθετα : Το block και το radiator της ψύκτρας είναι κάθετα στο πάτωμα του κουτιού, όπως εάν βάλουμε σε ένα tower, το radiator στην πρόσοψη του κουτιού). Δ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL, σε διάφορα airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις Στον συνοπτικό πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται στην αριστερή πλευρά σε χαρακτηριστικές -πλην όμως αναπόφευκτα ενδεικτικές- τιμές, οι παράμετροι των δοκιμών (στροφές ανεμιστήρων, αντλίας και θερμικής καταπόνησης) και στην δεξιά πλευρά του μπορούμε να δούμε τις ακριβείς επιδόσεις που πέτυχε και μάλιστα μετά από στατιστική επεξεργασία που απαλείφει τα τυχαία σφάλματα και αυξάνει την ακρίβεια των μετρήσεων. Ο θόρυβος μετρήθηκε με το bBA meter, τοποθετημένο στον άξονα του ζεύγους των ανεμιστήρων, σε απόσταση 50cm από αυτούς και από την πλευρά της εισαγωγής τους, για να αποφύγουμε τα ρεύματα αέρα που προκαλούν. Πρώτη παρατήρηση ότι η πλευρική τοποθέτηση έχει ένα αδιόρατο προβάδισμα, αλλά πραγματικά αδιόρατο μιας και περιορίζεται σε διαφορές κάτω από 1 βαθμό Κελσίου! Φυσικά σε διάταξη Push-Pull η εικόνα γίνεται ακόμα καλύτερη, αλλά όχι εντυπωσιακά καλύτερη (βελτίωση περίπου 1,5 βαθμούς στην μέγιστη καταπόνηση), και αυτό όχι γιατί δεν φέρνει αποτέλεσμα, αλλά γιατί ήδη οι υπάρχοντες ανεμιστήρες σε Push, "απελευθερώνουν" -ακόμα και χωρίς Pull "βοήθεια"- σχεδόν ολοκληρωτικά το δυναμικό του radiator! Τα αποτελέσματα από μια πρώτη ματιά δείχνουν εντυπωσιακά! Και δεν είναι μόνο ότι η Triton κρατάει το Δθ πολύ χαμηλά, πέρα από αυτό, όπως μπορούμε να δούμε από την γραφική παράσταση των τιμών του Συνοπτικού πίνακα: Η θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας μας, είναι η "επιτομή" της γραμμικότητας. Όλες οι "καμπύλες" είναι ... ευθείες, και η καταληκτική διασπορά τους στην μέγιστη θερμική επιφόρτιση κυμαίνεται από 29 έως 37 βαθμούς Κελσίου! Όλα αυτά θα έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε πιο αναλυτικά στην επόμενη σελίδα, αλλά πριν αφήσουμε αυτήν, θα πρέπει να παρατηρήσουμε και την δεξιά πλευρά του συνοπτικού πίνακα που παρατέθηκε πιο πάνω και εκεί τα πράγματα δεν είναι και τόσο "ρόδινα" ! Όλα όσα είπαμε πριν, "έρχονται" με κάποιο κόστος που δεν είναι άλλο από την ηχητικά επιβαρυμένη συμπεριφορά της Triton. Με δεδομένο ότι τα 34 dBA αντιπροσωπεύουν την ησυχία μια νυχτερινής ώρας, ενός δωματίου στην πόλη, οι τιμές που μετρήθηκαν ήδη από το χαμηλό airflow (42,2 dBA), είναι αισθητές και φυσικά όταν φτάσουμε στα 55,2 dBA, ... ακούγεται και από το άλλο δωμάτιο! Φυσικά οι περισσότερες ΑΙΟ έχουν ανάλογη συμπεριφορά με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, να προσπαθούν να περιορίσουν το πρόβλημα με πιο "ελεύθερα" radiators και αρκετά καλύτερους ανεμιστήρες. Και εδώ πρέπει να πούμε ότι, πραγματικά η Raijintek σκοπεύοντας με την Triton να υποστηρίξει και επιπλέον υλικό πέρα από την CPU, επέλεξε ένα πολύ πυκνό radiator και αυτό είναι μια δόκιμη επιλογή, αλλά στο θέμα των ανεμιστήρων, μολονότι κάνουν την θερμική δουλειά τους ικανοποιητικότατα, έχουν ακόμα "αρκετό δρόμο" μέχρι να μπορέσουν να αποκτήσουν και μια πιο διακριτική ηχητική υπογραφή! Αλλά αρκεί με αυτά για την ώρα, πάμε στην επόμενη σελίδα να δούμε από κοντά την συμπεριφορά της ψύκτρας μας. Μετρήσεις "εις βάθος" Επειδή βρέθηκα σε κέφια και η Triton κάπου με προκάλεσε, σας προειδοποιώ ότι από εδώ και πέρα, προχωράτε "με δική σας ευθύνη" γιατί έχουμε να πούμε πολλά! Κάντε καφεδάκι λοιπόν και ... όσοι αντέξουν ! Ας πάρουμε τα πράγματα λοιπόν από τη "ρίζα" ... "φυτεύοντας" με τη δέουσα προσοχή το "block" της Triton πάνω στον "Ήφαιστο", να δούμε τι "καρπούς" θα αποδώσει η πρώτη απόπειρα της Raijintek στο χώρο της υδρόψυξης και μάλιστα στην περιοχή που ορίζει τα "σύνορα" μεταξύ των κλασικών AIO και των custom υδροψύξεων! Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ΑΙΟ είναι τοποθετημένη με το block της κάθετα προς το πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι παράλληλα με αυτό, όπως θα το βάζαμε στην επάνω πλευρά ενός tower) Εδώ είναι η παιδική χαρά αυτών που τους αρέσουν οι αριθμοί! Μπορεί από πρώτη ματιά να φαίνεται ένας κυκεώνας από νούμερα, αλλά μια προσεκτικότερη ματιά, δείχνει διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα, όπως π.χ. ότι η αντλία του συστήματος θα "μπορούσε " να χρησιμοποιηθεί και σαν "θερμόμετρο" καθώς εμφανίζει μια σταθερή τάση να "χάνει" περίπου 100 στροφές πηγαίνοντας από τις χαμηλές θερμοκρασίες προς τις υψηλές. Βέβαια αυτό φαίνεται να συνδέεται με τις συστολές και διαστολές των κινούμενων μερών και το αναδεικνύει το γεγονός ότι η τροφοδότησή της γίνεται κατ' ευθείαν από molex (12Vdc) και όχι μέσω του controller, ο οποίος μη μπορώντας να δώσει ακριβώς 12 Vdc θα μείωνε κάπως την απόδοσή της (εδώ ο controller μετράει μόνο τις στροφές της). Κάτι άλλο που προκύπτει από τις καταγραφές αυτές είναι η σταθερότητα του συστήματος δοκιμών καθώς, οι αποκλίσεις του, στη χειρότερη περίπτωση, είναι της τάξης του 0,1 Watt στην περιοχή των 356 Watt! . Όσο για τις θερμοκρασίες ... όρεξη να έχετε να διαβάζετε ! Για πιο σύντομα όμως, ας δούμε πως "μεταφράζονται" αυτές οι μετρήσεις σε γραφήματα και βάζουμε πρώτο αυτό του CPU Δθ, για όλα τα airflow του οριζόντιου προσανατολισμού. Ευθείες! Αυτό είναι καλό πράγμα, καθώς δείχνει ότι η Triton ακόμα και στα 350+ Watt είναι μακρυά ακόμα από το όριό της. Αλλά το σημαντικότερο βρίσκεται στην κόκκινη καμπύλη που αντιστοιχεί στο χαμηλό airflow, από εδώ βλέπουμε ότι στα 240 Watt μπορούμε να δουλέψουμε ακόμα και ένα "απαιτητικό" σύστημα και η άνοδος της θερμοκρασίας του να μείνει μέσα στα όρια των 25 βαθμών, πράγμα που το πετυχαίνουμε έχοντας ένα σημαντικότατο κέρδος. Ο θόρυβος που παράγει η Triton στο χαμηλό airflow, ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι οκτώ και, φορές λιγότερο αισθητός! Πιστεύω ότι το "κέρδος" αυτό, θα το εκτιμήσουν δεόντως τα αυτιά σας! Όσον αφορά στην επιμέρους συμπεριφορά της ψύκτρας ανά airflow, βλέπουμε από το επόμενο διάγραμμα ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη κάποιου προβλήματος. Οι καμπύλες της Θερμικής αντίστασης (Rca) έχουν κατωφερή εξέλιξη, η οποία όπως είναι φυσικό, προοδευτικά τείνει στην οριζοντίωση πράγμα που δείχνει ότι το όριο της ψύκτρας είναι ακόμα εκτός των 350 Watt, ιδιαίτερα για την περίπτωση του υψηλού airflow. Μια μικρή ασυμφωνία παρατηρείται στην καμπύλη του ενδιάμεσου airflow (HoPus--Me_Rca), που παρουσιάζει μια μικρή άνοδο στο 6ο βήμα, αλλά αυτό ας το αφήσουμε για αργότερα που θα δούμε τα διαγράμματα και από τους άλλους προσανατολισμούς. Στη συνέχεια μπορούμε να δούμε στο επόμενο διάγραμμα πόσο "προβλέψιμη" είναι η συμπεριφορά της ψύκτρας παρατηρώντας το πώς μεταβάλλονται τα διάφορα Δθ του συστήματος από το ένα θερμικό βήμα, στο άλλο. Αυτό που κάνει αμέσως εντύπωση δεν είναι άλλο από το πόσο στενά είναι συνδεδεμένη η θερμοκρασία της CPU με αυτήν του αέρα εξόδου από το radiator (κόκκινες καμπύλες)! Αυτό βέβαια οφείλεται τόσο στην αντλία όπως είναι φυσικό και αναμενόμενο, αλλά και κυρίως στην πολύ καλή θερμική σύζευξη μεταξύ του αέρα και των πτερυγίων του radiator! Πράγματι, όπως βλέπουμε, η louvered κατασκευή τους, αξιοποιεί το ρεύμα αέρα που τους εξασφαλίζουν οι ανεμιστήρες τόσο αποτελεσματικά που "μοιάζει" η μεταβολή της διαφοράς της θερμοκρασίας της CPU να είναι "ανεξάρτητη" από την θερμική επιφόρτιση, Η από το ένα θερμικό βήμα στο άλλο, αναμενόμενη άνοδος της θερμοκρασίας της CPU είναι "κολημένη" στους ~3,7 βαθμούς πάνω από αυτήν του αέρα που βγαίνει από το radiator. Αυτό επιβεβαιώνει "πανηγυρικά" αυτό που είπαμε στην παρουσίαση του radiator. Η Raijintek επέλεξε ένα radiator που μπορεί να "στύψει μέχρι και την τελευταία ρανίδα" την θερμοαπαγωγική ικανότητα του αέρα που περνάει μέσα από αυτό! Στις άλλες δυο ομάδες τα πράγματα είναι λίγο πιο "χαλαρά" καθώς στην "εξίσωση" υπεισέρχεται η θερμοκρασία του αέρα εισόδου στο radiator, αλλά και πάλι οι αναμενόμενες αυξήσεις που ακολουθούν το κάθε επόμενο θερμικό βήμα, αποκλίνουν λιγότερο από +/- 1 βαθμό, από την μέση τιμή. Εδώ φυσικά, η υψηλότερη ροή αέρα εξασφαλίζει πιο μικρά όρια "αβεβαιότητας" και είναι φυσικό καθώς με την αυξημένη παροχή αέρα, τροφοδοτεί ολόκληρη την διαθέσιμη διατομή του radiator πιο σωστά και του επιτρέπει να λειτουργήσει πιο αποδοτικά. Συμπαθάτε με αν σας "πήρα μονότερμα" αλλά είναι καλό πότε-πότε, να ρίχνουμε μια πιο κοντινή ματιά στο τι σημαίνουν όλες αυτές οι πολύχρωμες γραμμές. Στους επόμενους προσανατολισμούς σας αφήνω να το απολαύσετε... μόνοι σας! Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια : To block της ΑΙΟ είναι παράλληλο στο πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι κάθετο σε αυτό, όπως όταν βάζουμε ΑΙΟ σε κουτί κύβο που έχει τη μητρική του παράλληλη με το πάτωμα του κουτιού και το radiator σε ένα από τα πλευρά του) Στο ακριβώς προηγούμενο διάγραμμα βλέπουμε ότι η Triton έχει περιθώρια καλύτερης απόδοσης ακόμα και όταν φτάσει στα ~360Watt. Όλες οι καμπύλες της θερμικής αντίστασης έχουν μειωτική τάση, ακόμα και για το χαμηλό AirFlow. Και εδώ τα "λόγια είναι περιττά" καθώς η συμπεριφορά της ψύκτρας γίνεται ακόμα πιο "συνεκτική" . Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις (Κάθετα : Το block και το radiator της ψύκτρας είναι κάθετα στο πάτωμα του κουτιού, όπως εάν βάλουμε σε ένα tower, το radiator στην πρόσοψη του κουτιού). Δ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PULL, σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις. (Ο προσανατολισμός είναι ο ίδιος με τον συνώνυμο που είδαμε πιο πάνω , με την διαφορά ότι οι ανεμιστήρες ρουφάνε αέρα μέσα από το radiator, αντί να σπρώχνουν αέρα προς αυτό. ) Δοκιμές σε διάταξη pull δεν έγιναν με τους stock ανεμιστήρες, οι δοκιμές έγιναν με άλλους ανεμιστήρες -στους οποίους θα αναφερθούμε πιο κάτω. Αυτό που απεδείχθη είναι ότι, ναι μεν μπορείτε άνετα να βάλετε τους ανεμιστήρες σας σε Pull διάταξη χωρίς κανένα φόβο,( όπως είναι ήδη γνωστό και από άλλες υδροψύξεις), αλλά το κέρδος που θα έχετε είναι μικρό καθώς αυτό ξεκινά από 0,7 βαθμούς για σχετικά χαμηλό airflow, για να καταλήξει σε ένα μηδαμινό 0,1 του βαθμού όταν το airflow φτάσει σε πραγματικά υψηλές τιμές. Όπως και να έχει όμως και για το airflow των ανεμιστήρων που συνοδεύουν την Triton, το κέρδος θα είναι της τάξης του μισού βαθμού Κελσίου. Ο λόγος γι' αυτό, είναι ότι, η υιοθέτηση των louvers στα πτερύγια του radiator, κάνει εξαιρετική δουλειά και στην Push διάταξη! Ε. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH- PULL, σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις. (Είναι ανάλογος έλεγχος με τον προηγούμενο με την διαφορά ότι τώρα το radiator έχει ανεμιστήρες και από τις δυο πλευρές του, οι δύο ωθούν αέρα προς αυτό και οι άλλοι δύο τον απορροφούν.) Σε αυτές τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκαν στη θέση Push οι stok fans και στην θέση των Pull fans, μπήκαν δυο Scythe Slip stream Kaze-Juni (1900 rpm./ 110 cfm). Βασική παρατήρηση, η αναμενόμενη αύξηση των επιδόσεων της Triton λόγω του ότι οι Pull ανεμιστήρες δημιουργούν μια περιοχή χαμηλής πίεσης πίσω από το radiator και έτσι βοηθάνε τους εμπρός ανεμιστήρες να δουλέψουν πιο άνετα. Πράγματι, η αύξηση των στροφών τους (υπενθυμίζω ότι στις συγκεκριμένες δοκιμές οι ανεμιστήρες τροφοδοτούνται με σταθερή τάση), δείχνει καθαρά ότι "ανασαίνουν" καλύτερα καθώς, αύξησαν κατά 150rpm τις στροφές τους. Πολύ ενδιαφέροντα όλα τα παραπάνω, αλλά το πιο ενδιαφέρον κρύβεται -για άλλη μια φορά στους αριθμούς! Αν ξαναδούμε τον συνοπτικό πίνακα των αποτελεσμάτων, το κρίσιμο μέρος του οποίου παραθέτουμε και πάλι. Με το Push-Pull απλά αλλάζετε κατηγορία άνεσης και επιδόσεων! Όπως μπορούμε εύκολα να δούμε με την βοήθεια των σχολίων πάνω στο πίνακα τιμών, η διάταξη push-pull μας "χαρίζει" τις επιδόσεις της επόμενης κατηγορίας airflow και μάλιστα, το μόνο μείον είναι ότι, στην κατηγορία του χαμηλού airflow, έχουμε μια επιβάρυνση 2,6 dBA. Όμως το κακό είναι μικρό, γιατί πέρα από αυτό, σε όλα τα άλλα τα κέρδη είναι πραγματικά σημαντικά και κυρίως στο θέμα του θορύβου καθώς οι επιδόσεις παραμένουν, αλλά ο θόρυβος γίνεται λιγότερος από το μισό (μείωση κατά ~ 4,8 dBA)! Πιστεύω ότι αυτό, αποτελεί ένα πολύ ισχυρό κίνητρο για να δαπανηθεί το επιπλέον κόστος για δυο "ζωηρούς" ανεμιστήρες! Και σαν"κερασάκι στην τούρτα" έχουμε και από ~ 0,5 έως 2,6 βαθμούς δροσερότερη CPU, στο μέγιστο airflow με "ζημία" μόνο 1 dBA επιπλέον! ΣΤ. Μετρήσεις προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης. Στα πλαίσια της διαρκούς αναβάθμισης του εξοπλισμού δοκιμών προστέθηκαν στο "οπλοστάσιο" μας και δύο ανεμιστήρες της EBM-Papst (4412 /2HHP), οι οποίοι είναι πολύ υψηλών προδιαγραφών και αναλόγως ενδιαφερόντων χαρακτηριστικών καθώς, υπό τις ίδιες συνθήκες αντίστασης ροής, καταφέρνουν να ωθούν τέσσερις φορές περισσότερο αέρα από αυτόν που ωθούν στις ίδιες συνθήκες οι εξαιρετικά αποτελεσματικοί stock ανεμιστήρες της Triton! Η απόκτησή τους κρίθηκε αναγκαία προκειμένου να μπορέσουμε να δούμε τα όρια radiators με πυκνή δομή και ισχυρούς ανεμιστήρες όπως της σημερινής μας παρουσίασης. Ας δούμε λοιπόν τα αποτελέσματα των δοκιμών. Η Raijintek Triton έχει μεγάλα αποθέματα πέρα από την stock σύνθεσή της. Από ότι μπορούμε να βρούμε στους πίνακες που παρατέθηκαν πιο πριν, η καλύτερη επίδοσή της όσο αφορά την Rca, για Push στήσιμο, είναι περίπου 0,087 C/Watt, αυτό όπως βλέπουμε στο προηγούμενο διάγραμμα, συμβαίνει περίπου στις 2.500 rpm των ανεμιστήρων της δοκιμής. Εμείς τους πήγαμε για της ανάγκες των μετρήσεων, μέχρι τις 3840 rpm, και φυσικά οι ανεμιστήρες ανέβαζαν και άλλο καθώς το όριό τους είναι 5.000 rpm! Βεβαίως δεν επιμείναμε σε αυτά τα επίπεδα, γιατί υπάρχει και άμαχος πληθυσμός στο εργαστήριο του TheLab! Αλλά ευκαιρία είναι να δούμε και τι κέρδος είχαμε από άποψη θερμοκρασιών. Μόλις 1,5 βαθμό, κάτω από αυτό που μπορούμε σχετικά ανώδυνα -για τα αυτιά μας - να πετύχουμε με το Push-Pull. Με άλλα λόγια η stock σύνθεση της Triton, ιδιαίτερα αν την στήσουμε σε push-pull, είναι πραγματικά αποδοτική, γιατί εκμεταλλεύεται τα "ανεκτά" στα αυτιά μας όρια του radiator σε μεγάλο βαθμό, πέρα από τον οποίο, η προσπάθεια βελτίωσης είναι ουσιαστικά "άθλημα" για "κουφούς" περφεξιονίστες! Όπως βλέπουμε από το γράφημα που ακολουθεί, το κέρδος πέρα από την 5η βαθμίδα και για την θερμοκρασία της CPU μειώνεται κάτω από τον ένα βαθμό Κελσίου! Το ίδιο συμβαίνει και για τις αναμενόμενες μεταβολές των Δθ, μεταξύ των βημάτων του airflow, πέρα από το πέμπτο βήμα, μειώνεται κάτω από τον ένα βαθμό Κελσίου. Αλλά αυτό που είναι σημαντικό να δούμε σε αυτό το γράφημα είναι ότι η διαφορά της θερμοκρασίας μεταξύ CPU και του αέρα που βγαίνει από το radiator περιορίζεται σε όλο τα φάσμα του airflow σε τιμές που κινούνται κάτω από μισό βαθμό Κελσίου. Συνεπώς η αύξηση του airflow πέρα από ένα όριο, είναι άνευ πρακτικής σημασίας και αυτό φαίνεται καθαρά στο επόμενο διάγραμμα όπου... ... μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι μετά το έβδομο βήμα, η επιτυγχανόμενη βελτίωση είναι μικρότερη από ένα χιλιοστό του βαθμού Κελσίου ανά Watt απαγόμενης θερμότητας. Και φυσικά με την "πορεία" που έχει η καμπύλη αυτή, πολύ γρήγορα θα πλησιάσει κοντά και στην "θεωρητικά" μηδενική βελτίωση της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας. Αλλά σαν πολλά να είπαμε για τις "θεωρίες" και για όσους έφτασαν μέχρι εδώ και δεν προσπέρασαν την σελίδα, έχουμε μια μικρή έκπληξη! Extra δοκιμές με άλλους ανεμιστήρες. Το σκεφτήκαμε από την πρώτη στιγμή που είδαμε ότι η Raijintek διαθέτει την Triton και στην έκδοση Core, η οποία δεν συνοδεύεται από ανεμιστήρες, την παίρνετε λίγο φθηνότερα και βάζετε ανεμιστήρες της επιλογής σας. Μπήκαμε λοιπόν στον πειρασμό να δοκιμάσουμε την Triton και με πιο αθόρυβους -πλην όμως αποτελεσματικούς ανεμιστήρες- και επιλέξαμε από την αποθήκη μας τέσσερις ανεμιστήρες της Cooler Master τους Sickle flow (DF1202512RFUN), με τα μπλε LED. Παρακάτω θα βρείτε τα αποτελέσματα των ... ανησυχιών μας ! Α. Σύνθεση με δύο ανεμιστήρες Cooler Master Sickle Flow σε διάταξη Push και σε κάθετη θέση. Πιστεύω ότι μετά το "φροντιστήριο" των προηγούμενων περιπτώσεων, η ανάλυση των παραπάνω αποτελεσμάτων είναι απλά μια εύκολη υπόθεση. Ανεκτές θερμοκρασίες και σαφώς λιγότερος θόρυβος, αλλά με κόστος ότι, αν θέλετε να ζορίσετε πραγματικά το πράγμα, τα περιθώρια είναι μικρότερα από την stock σύνθεση. Αλλά για όσους είχαν το κουράγιο να φτάσουν μέχρι εδώ, έχουμε άλλο ένα "δωράκι"! Έτσι θα άφηνα τους ήρωες που έκαναν 30 οθόνες scrol ! ! ! (Χαρά στο κουράγιο σας !!! ) Β. Σύνθεση με δύο ανεμιστήρες Cooler Master Sickle Flow σε διάταξη Push-Pull και σε κάθετη θέση. Αρκετά καλύτερες θερμοκρασίες, που είναι ελαφρά καλύτερες από το μέσο airflow σε stock Push σύνθεση και ο θόρυβος είναι ο μισός καθώς, είναι περίπου 3 dBA κάτω από τον θόρυβο της stock σύνθεσης! Τα χαρίσματα του Push-Pull λάμπουν ακόμα και με πιο "σεμνούς" ανεμιστήρες! Η επιλογή δική σας ! Εμείς κάπου εδώ, αισθανόμαστε πλήρεις! Ώρα είναι να πάμε να δούμε και τα συγκριτικά αποτελέσματα που πέτυχε η Raijintec Triton! Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα Εδώ θα βρείτε συγκεντρωμένες τις υψηλότερες χαρακτηριστικές επιδόσεις των ψυκτρών που έχουμε δοκιμάσει μέχρι τώρα με το νέο σύστημα δοκιμών του TheLab.gr. Αλλά πριν προχωρήσουμε στο καθ' αυτό ζήτημα, θα πρέπει να σας ενημερώσουμε για μια αλλαγή που πραγματοποιήθηκε στον εξοπλισμό δοκιμών: Αναβάθμιση του εξοπλισμού μέτρησης των ψυκτρών. Στα πλαίσια της προσπάθειας να είμαστε όσο γίνεται πιο ακριβείς στις μετρήσεις που κάνουμε στα CPU coolers, έχουμε παράλληλα σαν στόχο να φροντίζουμε τα αποτελέσματά μας να έχουν και χρηστική αξία. Οι μικρές σε μέγεθος ψύκτρες -όπως η SilverStone Argon Series AR05 CPU Cooler που παρουσιάσαμε τελευταία- θέτουν ένα σημαντικό ζήτημα που δεν είναι άλλο από το μικρό TDP που τις χαρακτηρίζει. Αυτό το γεγονός σημαίνει ότι αν τέτοιες ψύκτρες δοκιμαστούν με την standard κλιμάκωση των θερμικών φορτίων, πολύ γρήγορα –από το δεύτερο κιόλας βήμα της δοκιμής – θα βρεθούν σε κατάσταση σημαντικής θερμικής υπερφόρτισης. Συνεπώς, προκειμένου να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της θερμικής συμπεριφοράς μιας μικρής ψύκτρας, χρειάζεται να δοκιμαστεί με μικρότερα πιο αναλυτικά θερμικά βήματα. Αυτός ο λόγος επέβαλε την αλλαγή του μέρους του εξοπλισμού που παρέχει τις τάσεις δοκιμών στον Loader («Ήφαιστο»). Οι νέες συσκευές δίνουν την δυνατότητα να έχουμε ρυθμιζόμενη τάση προς τον Loader και επιπλέον, διαθέτουν την δυνατότητα να αντισταθμίζουν την πτώση τάσης που αναπόφευκτα παρουσιάζουν οι αγωγοί τροφοδότησής του (remote sense). Κατά την μετάβαση από το ένα σύστημα τροφοδότησης στο άλλο, έγινε κάθε προσπάθεια να έχουμε όμοια επίπεδα θερμικής επιφόρτισης για να είναι κατ’ ευθείαν συμβατά τα αποτελέσματα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κάποιες διαφορές που οφείλονται στο ότι το νέο σύστημα τροφοδότησης κρατά πολύ πιο σταθερή την τάση του Loader (έχει μικρότερη πτώση τάσης), οι διαφορές αυτές εμφανίζονται περισσότερο στις υψηλές θερμικές φορτίσεις. Αυτές οι διαφορές είναι αναλογικά κατανεμημένες σε όλη την κλίμακα επιφόρτισης και δεν αλλάζουν την συγκριτική κατάταξη των ήδη δοκιμασμένων ψυκτρών. Όμως, επειδή οι απόλυτες (μη σχετικές τιμές) στο νέο σύστημα, παρουσιάζονται ελαφρά αυξημένες, τείνουν να δημιουργήσουν μιας κατ’ αρχήν εσφαλμένη εντύπωση όσον αφορά στις δυνατότητες μιας νέας ψύκτρας που δοκιμάζεται στο νέο setup. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα έχουμε σήμερα στην ψύκτρα που παρουσιάζουμε σε σχέση με μια από τις τελευταίες ανάλογες ψύκτρες που δοκιμάστηκαν με το προηγούμενο setup, την Cooler Master Nepton 240M CPU Cooler. Έτσι με στόχο την απαλοιφή αυτών των διαφορών όλες οι ψύκτρες που έχουν δοκιμαστεί με το προηγούμενο setup τροφοδότησης, θα δοκιμαστούν και πάλι με το νέο setup, έτσι ώστε οι σχετικές θέσεις μεταξύ τους να είναι κατά το δυνατόν ακριβέστερες! Αρχή κάνουμε σήμερα με την προαναφερθείσα ψύκτρα μιας και από αυτές που έχουν δοκιμαστεί, είναι ο λογικός ανταγωνιστής της Raijintek Triton Έτσι στον πίνακα συγκριτικής κατάταξης που θα συνοδεύει αυτή μας την παρουσίαση θα δείτε τις νέες τιμές που επιτυγχάνει η Nepton 240M. Φυσικά προοδευτικά θα ενημερωθούν και όλες οι άλλες ψύκτρες στον ίδιο πίνακα. Επιπλέον αυτών στα επόμενα review θα υπάρχει ένας επιπλέον συγκριτικός πίνακας που θα παρουσιάζει τις σχετικές επιδόσεις των ψυκτρών όσον αφορά την θερμική αντίστασή τους (Rca: Resistance from CPU case, to ambient.) Το μέγεθος αυτό, είναι πολύ πιο ανεπηρέαστο από τις μικροδιαφορές στην ακριβή τιμή της θερμικής καταπόνησης και της θερμοκρασίας, καθώς αποτελεί τον λόγο τους. Έτσι θα έχουμε στην διάθεσή μας ένα εργαλείο σύγκρισης πολύ λιγότερο επιρρεπές στις αναπόφευκτες μικροδιαφορές που παρουσιάζουν οι μετρήσεις διαφορετικών ψυκτρών. Και αφού το διαβάσατε το προηγούμενο "σεντόνι", ώρα είναι να μπούμε στο ζουμί της υπόθεσης! Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Τα πράγματα είναι απλά! Η Raijintek Triton, παίρνει με "βραχεία κεφαλή" την πρωτιά από την Cooler Master Nepton 240M, τον μέχρι τώρα "ηγέτη" των δοκιμών που έχουμε κάνει! Αλλά εδώ πρέπει να επιδείξουμε κάποια λογική προσοχή, γιατί αν από την μια μεριά η Triton, θερμικά προηγείται οριακά της Nepton, από την άλλη, ακολουθεί σε "απόσταση αναπνοής" την θορυβωδέστερη ψύκτρα που έχουμε δοκιμάσει, κάνοντας την Thermaltake Frio OC να "ξεχάσει την μοναξιά" της! Εδώ όμως δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι η Triton έχει ανεκμετάλλευτα περιθώρια που μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε απλά ξεβιδώνοντας μερικά ρακόρ! Το ζήτημα του θορύβου βέβαια παραμένει και μολονότι όταν πράγματι θα χρειαστούμε όλη την ισχύ της, είναι πολύ πιθανόν να μην μας απασχολεί ο θόρυβος που κάνει ( οι gamers της παρέας καταλαβαίνουν "που το πάω" ), δεν παύουν να υπάρχουν αρκετά περιθώρια βελτίωσης των ανεμιστήρων της. Για τις άλλες περιπτώσεις ηπιότερης χρήσης (που εδώ το ήπιο καλύπτει τις ανάγκες των περισσοτέρων μας, ακόμα και όταν είναι υψηλές), μπορούμε πάντα να μειώσουμε τις στροφές με "κόστος" μια παντελώς ασφαλή, μικρή θερμική επιβάρυνση του συστήματός μας. Συμπεράσματα και βαθμολογία Μετά από αρκετές σελίδες παρουσίαση και ακόμα περισσότερη ανάλυση, φτάσαμε στο σημείο που πρέπει με δυο λέξεις να συνοψίσουμε τις παρατηρήσεις μας. Ειλικρινά δεν είναι εύκολο, καθώς η Raijintek ενέσκηψε ως κεραυνός εν αιθρία και τάραξε το τοπίο! Με μια "λαμπερή" Τρίτον, που ενσωματώνει reservoir αντλία και block σε ένα καλαίσθητο κύβο που με την διαφάνειά του σε προκαλεί να τον "χαζεύεις"! Αλλά τα σημαντικά είναι σε αυτά που δεν "φαίνονται", με πρώτο και καλύτερο την δυνατότητα επέκτασης της έτσι ώστε να ψύξει και άλλα "εξαρτήματα" του υπολογιστή μας! Αντιλαμβανόμαστε ότι οι θιασώτες των custom υδροψύξεων, ενδέχεται να βλέπουν "αφ' υψηλού" μια ΑΙΟ, όμως αυτή η συγκεκριμένη ΑΙΟ δεν είναι σαν τις περισσότερες άλλες και όχι γιατί έχει εξαιρετικές επιδόσεις σε σχέση με τον ανταγωνισμό, αλλά γιατί αποτελεί ένα -και μάλιστα ένα σκανδαλιστικά φτηνό- "εισιτήριο" για τον κόσμο της custom υδρόψυξης! Πέρα από όλα τα άλλα που θα αναφερθούν στη συνέχεια επιγραμματικά, αυτό που πραγματικά κάνει εντύπωση είναι οι επιλογές της Raijintek, η οποία με το πρώτο προϊόν στον τομέα αυτό έρχεται και δημιουργεί status, δεν είναι όλα τέλεια -πως θα μπορούσε άλλωστε- αλλά έχεις την σαφή αίσθηση ότι πίσω από την Triton κρύβεται πολύ σκέψη και γνώση. Προσπαθώντας να θέσουμε τις παρατηρήσεις μας σε τίτλους και να συνοψίσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της Triton, καταλήγουμε στα ακόλουθα: Πλεονεκτήματα: Τιμή που είναι σκανδαλιστικά χαμηλή γι' αυτά που προσφέρει. Το "πακέτο" περιλαμβάνει μέσα modding και σε αισθητικό επίπεδο. Επεκτασιμότητα που δίνει την δυνατότητα ψύξης και άλλων PC parts. Πολύ καλές επιδόσεις. Συμβατότητα με μνήμες που έχουν υψηλά heat spreaders. Τα καλώδια των ανεμιστήρων διαθέτουν καλής ποιότητας sleeve. Υπάρχει δυνατότητα ρύθμισης των στροφών των ανεμιστήρων με ενσωματωμένο ρυθμιστικό κοινής ρύθμισής τους. Συμβατότητα με όλα τα σύγχρονα CPU sockets. Εξαιρετικά στιβαρή και πανεύκολη ασφαλή στήριξη του block στην μητρική. Διαθέτει θερμοαγώγιμη πάστα και σπάτουλα εφαρμογής της. Μειονεκτήματα: Υψηλός θόρυβος των ανεμιστήρων σε αυξημένο airflow, που παραμένει αισθητός και στην μέση ρύθμιση στροφών. Ανεμιστήρες απλά ανεκτής ποιότητας κατασκευής, με ομοίως χαμηλής ποιότητας έδρανα. Η θερμοαγώγιμη πάστα που την συνοδεύει επαρκεί για μια μόνο εφαρμογή. Φτωχή -από άποψη εργονομίας- υλοποίηση της κοινής ρύθμισης στροφών των ανεμιστήρων. Δεν έχουν προβλεφθεί μέσα στήριξης του ρυθμιστικού trimpot των ανεμιστήρων. Έλλειψη αντικραδασμικών μέσων στήριξης των ανεμιστήρων (αλλά δεν παρατηρήσαμε κραδασμούς). Δεν παρέχονται μέσα στήριξης πρόσθετων ανεμιστήρων σε θέση Pull. Οι σωλήνες της έχουν την τάση να τσακίζουν σχετικά εύκολα σε σύγκριση με άλλες -μη διαφανείς όμως συνήθως- λύσεις. Οι επιθυμίες μας: Καλύτερη σχεδίαση των ανεμιστήρων ώστε να επιτευχθεί χαμηλότερο προφίλ θορύβου. Ελαστική φλάντζα στεγανοποίησης μεταξύ ανεμιστήρων και radiator. Μείωση του απαιτούμενου ύψους πάνω από την μητρική για αποφυγή του τσακίσματος των σωλήνων του block, από τα ~15cm που είναι τώρα. Πριν κλείσω αυτή τη "Μαραθώνια' παρουσίαση, οφείλω να πω ότι η Raijintek έχει μια πραγματικά προκλητική πρόταση, που θα πρέπει όποιος θέλει να κάνει αναβάθμιση του συστήματός του με ΑΙΟ, να την σκεφτεί πολύ σοβαρά! Και θα σας αποχαιρετίσουμε με μια ιδιαίτερη εικόνα της Triton, έτσι σαν σχόλιο στην αισθητική της! 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Raijintek για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grSeafalco22-3-2015

Πρόλογος Πριν αρκετό καιρό είχαμε δει μαζί τον πρώτο 3D εκτυπωτή να περνάει από τον πάγκο του TheLab.gr και συγκεκριμένα τον Wanhao Duplicator i3. Ο καιρός περνάει όμως, το 3D printing απασχολεί όλο και περισσότερο κόσμο και φυσικά από μία τέτοια τεχνολογική εξέλιξη, δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν τα γνωστά Κινέζικα καταστήματα, με οικονομικές προτάσεις. Σήμερα μας δίνει την ευκαιρία το κατάστημα Gearbest να δούμε από κοντά έναν εκτυπωτή που θα τολμήσω να πω ότι έχει γίνει πραγματικό Best seller. Ο λόγος; Πρώτο και βασικότερο όλων είναι η τιμή του, που αυτή τη στιγμή που μιλάμε ανέρχεται στα 130 περίπου ευρώ. Ο δεύτερος; Οι πολλοί χρήστες που έχουν ασχοληθεί μαζί του και έχουν διαθέσει Free διάφορα σχέδια και αναβαθμίσεις για να διορθωθούν κάποια από τα κακώς καμωμένα. Και αν θέλετε και τρίτο λόγο, το γεγονός ότι μπορεί να είναι φθηνός αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι για πέταμα. Ο εκτυπωτής που δεν είναι άλλος από τον Anet A8, όπως θα δούμε και στην συνέχεια της παρουσίασης, στέκεται πολύ καλά για την τιμή του out of the box. Χαρακτηριστικά προϊόντος Στον πίνακα που ακολουθεί μπορούμε να δούμε τα χαρακτηριστικά του προϊόντος. Το προϊόν το παρέλαβα με την μέθοδο αποστολής EU Express χωρίς κανένα παρατράγουδο. Οπότε αν το σκέφτεστε θεωρώ ότι είναι ο πιο ασφαλής τρόπος αυτή τη στιγμή. If you know what I mean Χαρακτηριστικά στα οποία αξίζει να σταθούμε. Αρχικά το μέγιστο μέγεθος αντικειμένου που μπορεί να εκτυπώσει ο Anet A8 είναι 22cm στον άξονα x, 22cm στον άξονα y και 24 εκατοστά στον άξονα z, με ανάλυση που μπορεί να φτάσει τα 100 microns. Η διάμετρος του νήματος που δέχεται είναι 1,75mm και τα υλικά με τα οποία μπορεί να εκτυπώσει είναι PLA, ABS, PVA, TPU, WOOD, Nylon, PVA, PP και Luminescent (φωσφορίζον PLA). Επίσης, ένα ακόμα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι οι δυνατότητες διασύνδεσης. Μπορείτε να τον έχετε συνδεδεμένο στον υπολογιστή σας μέσω μίας θύρας USB, αλλά σε περίπτωση που δεν χωράει στο γραφείο σας ή δεν θέλετε να τον έχετε δίπλα σας, αλλά σε άλλο δωμάτιο όσο αυτός θα εκτυπώνει, μπορείτε μέσω μίας κάρτας sd να μεταφέρετε το σχέδιο σε αυτόν και να είναι εντελώς ανεξάρτητος από τον υπολογιστή σας. Κλείνοντας με τον τομέα των χαρακτηριστικών, ένα ακόμα θετικό είναι το heated bed το οποίο έχει ο εκτυπωτής. Αυτό ουσιαστικά είναι η βάση πάνω στην οποία θα γίνει η εκτύπωση, την οποία ο εκτυπωτής έχει την δυνατότητα να την ζεστάνει για να γίνει η προσκόλληση του υλικού με επιτυχία. Συσκευασία και περιεχόμενα H συσκευασία του Anet A8 είναι πολύ απλή και μικρή σε διαστάσεις και στο εσωτερικό της θα βρείτε τα διάφορα εξαρτήματα του εκτυπωτή τακτοποιημένα σε τρεις στρώσεις από φελιζόλ. Μαζί με όλα τα εξαρτήματα υπάρχουν και κάποια εργαλεία για να σας βοηθήσουν κατά την διαδικασία συναρμολόγησης, όπως και μία microSD card με έναν usb adaptor. Στην κάρτα θα βρείτε διάφορα αρχεία, με κάποια από αυτά, να σας παραπέμπουν σε βίντεο με οδηγίες βήμα προς βήμα. Η διαδικασία συναρμολόγησης μας πήρε γύρω στις πεντέμισι ώρες και μπροστά μας έχουμε ένα αντίγραφο του Prusa i3 να μας γλυκοκοιτάει... Βιντεοπαρουσίαση προϊόντος Σήμερα θα προχωρήσουμε αμέσως στο "ψητό" μιας και το πρώτο μας μάθημα πάνω στο τι πρέπει να κάνουμε πριν ξεκινήσουμε μία εκτύπωση, το έχουμε κάνει στην προηγούμενη παρουσίαση 3D printer, οπότε και δεν υπάρχει λόγος να αναφέρουμε και πάλι το στάδιο καλιμπραρίσματος. Φωτογραφίες 3D μοντέλων και κάποιες λεπτομέρειες του προϊόντος Παρακάτω μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από τα διάφορα μοντέλα που τυπώσαμε με τον Anet A8 και ακριβώς κάτω από αυτές θα βρείτε μία ολοκληρωμένη λίστα που θα σας παραπέμψει σε όλα όσα εκτυπώσαμε στην περίπτωση που θέλετε να εκτυπώσετε κάποιο ή κάποια. Λίστα εκτυπώσεων Center Nozzle Fan Hand filament guide Extruder Button Mainboard Cover Spool holder Albert Einstein Anet A8 T corner Improved X-belt Tensioner x axis belt holder Fidget Spinner "Hulk" Frame Brace Χρόνος εκτύπωσης και παράμετροι Από το βίντεο και τα διάφορα time-lapse που είδατε, σίγουρα θα καταλάβατε ότι δεν είναι μία διαδικασία που γίνεται σε κλάσματα δευτερολέπτου, αλλά ούτε σε μερικά λεπτά αν μιλάμε για μεγάλα αντικείμενα. Αυτός εξάλλου είναι και ο λόγος που δώσαμε βάση στην κατανάλωση του μηχανήματος, μιας και θα δουλεύει ώρες. Πέρα από το μέγεθος όμως, παίζουν και άλλα πράγματα ρόλο όπως το infill ή αν θέλετε το γέμισμα. Αυτό είναι το ποσοστό στο οποίο θέλετε ο εκτυπωτής να γεμίσει το εσωτερικό του μοντέλου σας. Αν το μοντέλο έχει λεπτά τοιχώματα, τότε δε παίζει και μεγάλο ρόλο το νούμερο αυτό. Αν όμως έχει αρκετό χώρο εσωτερικά, όπως για παράδειγμα o Αλβέρτος Αϊνστάιν που είδαμε, τότε σαφέστατα και παίζει ρόλο, τόσο στο χρόνο, όσο και στη ποσότητα του υλικού που θα απαιτηθεί, για να υλοποιηθεί το μοντέλο. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η ανάλυση εκτύπωσης. Στα χαρακτηριστικά αναφέραμε ότι ο εκτυπωτής έχει ανάλυση 100 microns. Όσο πλησιάζετε τα 100 microns, τόσο περισσότερη ώρα θα χρειαστεί ο εκτυπωτής να διεκπεραιώσει αυτό που του ζητάτε, αλλά ταυτόχρονα θα δώσει καλύτερο οπτικό αποτέλεσμα στο μοντέλο. Παρακάτω ακολουθούν screenshots από το Simplify3D και διάφορα μοντέλα με τις ανάλογες ρυθμίσεις. Πάνω και αριστερά μπορείτε να δείτε τον χρόνο που χρειάζεται ανάλογα την ρύθμιση και τη ποσότητα του υλικού. Φυσικά αν ορίσετε στο πρόγραμμα πόσο στοιχίζει το κιλό του υλικού που έχετε στην κατοχή σας, σας δίνει απευθείας και το κόστος του υλικού που θα χρησιμοποιηθεί. Λειτουργία μέσω USB ή SD card; Ένα καλό ερώτημα είναι το παραπάνω. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, επειδή αλλού είναι ο υπολογιστής και αλλού το στούντιο όπου γίνεται η φωτογράφιση και το βίντεο, ο εκτυπωτής λειτούργησε μέσω της κάρτας SD. Ακόμα όμως και αν μπορούσα να τον είχα στο γραφείο μου, προσωπικά δε θα το προτιμούσα. Το μηχάνημα είναι θορυβώδες αρκετά και η μέση μέτρηση θορύβου που πήραμε με το db meter μας σε απόσταση ενός μέτρου από τον εκτυπωτή ήταν 57dbΑ. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40dbΑ, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43dbΑ, ενοχλητικό. Οπότε ξεχάστε ότι θα τον έχετε δίπλα σας για να δουλεύετε ταυτόχρονα. Αν όμως τον έχετε σε διπλανό δωμάτιο, τότε δεν γίνεται αισθητή η λειτουργία του. Απολογισμός Και μετά από πολύ μπλα μπλα, πολλές φωτογραφίες και μία βιντεοπαρουσίαση φτάσαμε στο δια ταύτα. Λίγο πολύ τα είπα και στο βίντεο αλλά επειδή κάποιοι θα είστε στη δουλειά σας και δεν θα μπορείτε να βάλετε τέρμα τα dbΑ, ας συνοψίσουμε όπως κάνουμε συνήθως. Ο Anet A8 με ξάφνιασε θετικά. Είναι ένας εκτυπωτής που όταν μου ζητήθηκε να τον παρουσιάσω ετοιμαζόμουν να του "ράψω το κουστούμι του" μιας και η πρώτη μου σκέψη ήταν "μα καλά 130ευρώ 3D printer;". Και όμως 130ευρώ πάνω κάτω κοστίζει αυτή τη στιγμή που γράφω αυτές εδώ τις γραμμές και έχει διαστάσεις εκτύπωσης που θα καλύψουν ένα μεγάλο φάσμα αντικειμένων. Σίγουρα μεγάλο ρόλο στην οικονομία παίζει το γεγονός ότι πρέπει να κάτσετε να τον συναρμολογήσετε και ακόμα πιο σίγουρο ρόλο σε αυτό, παίζουν και τα υλικά που τον απαρτίζουν. Παρόλα αυτά όμως, αφού συναρμολογηθεί, κάνει αρκετά καλές εντυπώσεις ή αν θέλετε εκτυπώσεις και παρόλο που έχω καιρό να ασχοληθώ με την αγορά 3D εκτυπωτών, σε αυτά τα χρήματα δεν νομίζω να υπάρχει κάτι αντίστοιχα οικονομικό και καλό. Στο κατάστημα πάντως υπάρχουν επιλογές για όλα τα βαλάντια και εκτυπωτές με σκελετό από Plexiglass, μέχρι αλουμίνιο, για να ρίξετε μία ματιά. Έχει τα κουσούρια του; Φυσικά και τα έχει όπως τα έχουν και πιο ακριβοί από αυτόν, αλλά μπορεί να βελτιωθεί και να αποδώσει ακόμα καλύτερα. Μην ξεχνάτε αυτό που σας είχα πει στο προηγούμενο review 3D printer. Στα χέρια σας έχετε έναν δημιουργό και μπορείτε να τον χρησιμοποιήσετε για να τον κάνετε ακόμα καλύτερο. Σίγουρα το υλικό κατασκευής του σκελετού του, που είναι το plexiglass, δεν του χαρίζει και την καλύτερη δυνατή ακαμψία ή αδράνεια σε σχέση με το να ήταν όλος μεταλλικός, αλλά είπαμε σε αυτά τα χρήματα πρέπει και κάπου να γίνουν παραχωρήσεις. Ευτυχώς αυτές οι παραχωρήσεις διορθώνονται σχετικά απλά από ότι είδαμε. Κάποιος που είναι περισσότερο γνώστης πάνω στο 3D printing, σίγουρα μπορεί με λίγα χρήματα παραπάνω να φτιάξει έναν εκτυπωτή κομμάτι-κομμάτι και να έχει αλουμινένιο σκελετό, όμως αυτό δε μπορεί να το κάνει ο κάθε ένας. Εδώ έχουμε ένα οικονομικό kit, με οδηγίες μέσω βίντεο για πολύ αρχάριους και όλα όσα θα χρειαστούμε μέσα σε μία συσκευασία τακτοποιημένα, για να καταλήξουμε με έναν εκτυπωτή με ικανοποιητικότατες διαστάσεις εκτύπωσης και αξιοπρεπή εκτυπώσεις για αρχή, που έχουν την δυνατότητα σαφέστατα να βελτιωθούν αρκετά. Μην ξεχνάτε ότι πάνω από το μισό μοντέλο του Αλβέρτου Αϊνστάιν, αποδόθηκε τόσο καλά, που φαινόταν οι ρυτίδες πάνω του. Από το κατάστημα Gearbest μπορείτε να βρείτε και κάποιες αναβαθμίσεις αν θέλετε να το πάτε παραπέρα. Για παράδειγμα ένα auto leveling sensor για να μην ασχολείστε με το Leveling της βάσης εκτύπωσης ή Stainless Steel Nozzle Teflon Pipes για την κεφαλή εκτύπωσης και αρκετά άλλα. Σε αυτά αν αφιερώσετε κάποιες μέρες να διαβάσετε και να εκτυπώσετε διάφορα κομμάτια που θα τον κάνουν καλύτερο, θα έχετε στα χέρια σας ένα πολύ αξιόλογο εκτυπωτή. Η κοινότητα χρηστών που είναι πίσω του είναι μεγάλη και μπορείτε να δείτε βελτιώσεις, προτάσεις ή ακόμα και βίντεο με πολύωρες, μεγάλες, όμορφες εκτυπώσεις από τον εκτυπωτή που είδαμε σήμερα μαζί. Και κάπως έτσι, με καταστήματα από τα βάθη της ανατολής να μπαίνουν στον χορό των 3D εκτυπωτών, ξαφνικά το 3D printing γίνεται πολύ προσιτό για τον κάθε ένα και δεν είναι προτέρημα λίγων. Προσωπικά ξαφνιάστηκα και το ξαναλέω ξαφνιάστηκα και μάλιστα θετικά από το σημερινό προϊόν και το συστήνω σε όποιον θέλει να μπει τώρα στον χορό των 3D εκτυπώσεων. Είναι ένα πολύ καλό σημείο εκκίνησης, μιας και από τη διαδικασία συναρμολόγησης μαθαίνετε τι ρόλο παίζει στη λειτουργία του το κάθε του κομμάτι και μπορείτε με λίγα χρήματα να έχετε έναν καλό εκτυπωτή out of the box, ο οποίος μπορεί να γίνει πολύ καλύτερος.  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά το κατάστημα Gearbest για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr karmen1983 18/09/2017

Πρόλογος Σε έναν κόσμο που οι εξελίξεις στην τεχνολογία καλπάζουν κυριολεκτικά, δε θα μπορούσε ένα τεχνολογικό site όπως το TheLab.gr, να κλείσει τα μάτια. Σήμερα θα δούμε μαζί ένα προϊόν, που θα μας βάλει στον μαγικό κόσμο του 3d printing και θα μας επιτρέψει στην άνεση του σπιτιού μας, να κάνουμε πράξη διάφορα σχέδια που έχουμε στο μυαλό μας. Ο λόγος για τον Wanhao Duplicator i3 v2. O Wanhao Duplicator i3 v2 είναι ένας οικονομικός μεν, αλλά ταυτόχρονα ουσιαστικός εκτυπωτής μιας και οι εκτυπώσεις του -όπως θα δούμε και στη συνέχεια της παρουσίασης- είναι εξαιρετικές. Το κόστος απόκτησής του τη στιγμή που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές, είναι στα 499 ευρώ μαζί με 1kg PLA και την ευκαιρία της σημερινής παρουσίασης, μας την δίνει το ελληνικό κατάστημα 3dexpert.gr. Για όσους από εσάς δεν έχουν ακούσει κάτι γύρω από τον κόσμο της 3D εκτύπωσης, έχουμε να πούμε με λίγα λόγια, ότι είναι μία διαδικασία δημιουργίας ενός αντικειμένου από το μηδέν, μέσω πολλών στρώσεων/layers από κάποιο υλικό. Ο εκτυπωτής αναλαμβάνει να λιώσει αυτό το υλικό και να το απλώσει μέσω πολλών Layers, δημιουργώντας σιγά-σιγά το μοντέλο που εμείς επιθυμούμε. Τα υλικά που χρησιμοποιούν οι 3D εκτυπωτές είναι πολλά όπως PLA, ABS, PETG κ.α. και φυσικά υπάρχουν σε διάφορους χρωματισμούς, αλλά και υφές. Καλό είναι όμως να τα δούμε πιο αναλυτικά μαζί και μέσα από μία mini βιντεοπαρουσίαση στη συνέχεια για να καταλάβουμε τι και πως γίνεται. Χαρακτηριστικά Στον πίνακα που ακολουθεί μπορούμε να δούμε τα χαρακτηριστικά του προϊόντος, όπως αυτά αναφέρονται στο site της 3dprima. Χαρακτηριστικά στα οποία αξίζει να σταθούμε. Αρχικά το μέγιστο μέγεθος αντικειμένου που μπορεί να εκτυπώσει ο Wanhao Duplicator i3 v2 είναι 20cm στον άξονα x, 20cm στον άξονα y και 18 εκατοστά στον άξονα z, με ανάλυση που μπορεί να φτάσει τα 100 microns. Το πάχος του νήματος που δέχεται είναι 1,75mm και προτεινόμενο υλικό είναι το PLA. Φυσικά μπορεί να εκτυπώσει και με άλλα υλικά όπως PLA, ABS, PVA, PEVA, HIPS. Επίσης, ένα ακόμα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι οι δυνατότητες διασύνδεσης. Μπορείτε να τον έχετε συνδεδεμένο στον υπολογιστή σας μέσω μίας θύρας USB, αλλά σε περίπτωση που δεν χωράει στο γραφείο σας ή δεν θέλετε να τον έχετε δίπλα σας, αλλά σε άλλο δωμάτιο όσο αυτός θα εκτυπώνει, μπορείτε μέσω μίας κάρτας sd να μεταφέρετε το σχέδιο σε αυτόν και να είναι εντελώς ανεξάρτητος από τον υπολογιστή σας. Κλείνοντας με τον τομέα των χαρακτηριστικών, ένα ακόμα θετικό είναι το heated bed το οποίο έχει ο εκτυπωτής. Αυτό ουσιαστικά είναι η βάση πάνω στην οποία θα γίνει η εκτύπωση, την οποία ο εκτυπωτής έχει την δυνατότητα να την ζεστάνει για να γίνει η προσκόλληση του υλικού με επιτυχία. Συσκευασία και περιεχόμενα Τι βλέπει κάποιος μόλις παραλάβει τον εκτυπωτή; Μα φυσικά τη κούτα που έχει αναλάβει την προστασία του Η κούτα δεν έχει πολλά να επιδείξει μιας και δεν υπάρχουν πληροφορίες πάνω της γύρω από το προϊόν, οπότε αρκεστήκαμε και εμείς σε μία και μόνο φωτογραφία. Την ανοίξαμε γρήγορα-γρήγορα και ο κύριος Λάμπης αναλαμβάνει από εδώ και πέρα να εξερευνήσει το προϊόν και να μας πει αν αξίζει τα λεφτά που ζητάει. Όλοι σας γνωρίζετε ότι έχουν δει τα μάτια μου συσκευασίες και συσκευασίες καινούριων προϊόντων. Η συγκεκριμένη όμως με ενθουσίασε και με ξάφνιασε ευχάριστα. Ο λόγος; Η άψογη τακτοποίηση σε πολλές στρώσεις από αφρώδες ελαστικό προστατευτικό, των διάφορων τμημάτων του εκτυπωτή. Φαίνονται επίσης και κάποια δεματικά που συγκρατούν τα ευαίσθητα τμήματα στη θέση τους, για να προστατευτούν από τη μεταφορά. Για να δούμε όμως σιγά-σιγά τι καλούδια υπάρχουν μέσα σε αυτές τις στρώσεις πέρα από τον 3d εκτυπωτή. Αρχικά ένα "ευτραφές" εγχειρίδιο χρήσης, μαζί με 10 μέτρα PLA για να κάνουμε τις πρώτες μας δοκιμαστικές εκτυπώσεις. Μία ανταλλακτική επιφάνεια εκτύπωσης της Buildtak για να αντικαταστήσει την προεγκατεστημένη όταν αυτή φθαρεί και στο πίσω μέρος της φέρει ταινία διπλής όψεως της 3M. Έναν οδηγό ξεκινήματος που θα μας φανεί χρήσιμος στα πρώτα βήματα που πρέπει να κάνουμε. Και ένα μικρό χαρτονένιο κουτί με διάφορα καλούδια... First thing first που λένε και στο χωριό μου, έχουμε μία κάρτα micro SD με έναν αντάπτορα. Αυτή όπως ήδη αναφέραμε θα μας χρησιμεύσει στο να μεταφέρουμε το σχέδιό μας στον εκτυπωτή στη περίπτωση που δεν είναι συνδεδεμένος μέσω θύρας USB με τον υπολογιστή μας. H κάρτα περιέχει τα παρακάτω, που πέρα από το manual και τα διάφορα pdf, έχει το Cura 15.04 και ένα σχέδιο με την ονομασία wanhao OK.gcode για να κάνουμε μία πρώτη εκτύπωση και να δούμε ότι όλα είναι ΟΚ όπως λέει και το όνομα του αρχείου. Ένα καλώδιο USB type A σε type B και φυσικά το καλώδιο τροφοδοσίας. Ένα spool holder που αποτελείται από δύο τμήματα (ένα μεταλλικό και ένα πλαστικό) και μπορεί να εγκατασταθεί σε δύο διαφορετικά σημεία, όπως θα δούμε και στη συνέχεια. Αυτό το οποίο κάνει είναι να κρατάει το καρούλι με το νήμα, για να τροφοδοτεί τον εκτυπωτή κατά τη διάρκεια των εκτυπώσεών μας. Μία σπάτουλα... Όχι δε θα στοκάρουμε τίποτα μη μου αγχώνεστε, αλλά με κάποιο τρόπο θα πρέπει να ξεκολλήσουμε το αντικείμενο μόλις τελειώσει η εκτύπωση από τη θερμαινόμενη βάση. Βίδες, κλειδιά άλλεν και μερικά δεματικά δε θα μπορούσαν να λείπουν σωστά; Βρήκαμε ακόμα την κάρτα που μας πληροφορεί για τον ένα χρόνο εγγύησης. Εδώ να πω ότι δε μου αρέσει να αγοράζω προϊόντα τεχνολογίας, πόσο μάλλον προϊόντα που είναι στα 500ευρώ και η εγγύηση να είναι ένα έτος. Και τέλος μα φυσικά τον εκτυπωτή που έρχεται κατά 99% συναρμολογημένος και έτοιμος προς χρήση. Πρώτα βήματα πριν την παρθενική εκτύπωση Όπως βλέπουμε στην παραπάνω φωτογραφία ο εκτυπωτής έρχεται σε τρία κομμάτια. Δεξιά βλέπουμε το control box, σε πρώτο πλάνο -με το λογότυπο της Wanhao πάνω του- το τμήμα με το θερμαινόμενο τραπέζι ή αν θέλετε τη θερμαινόμενη βάση εκτύπωσης και πίσω, τον πύργο που φέρει πάνω του τη κεφαλή εκτύπωσης με τον άξονα z. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε για να συναρμολογηθεί ο εκτυπωτής, είναι να βιδώσουμε τέσσερις βίδες που θα κάνουν ένα σώμα την θερμαινόμενη βάση και τον πύργο. Λίγο προσοχή μόνο μιας και η μία βίδα από κάθε μεριά βιδώνει από την εξωτερική πλευρά του πλαισίου προς τα μέσα και η άλλη, από το εσωτερικό προς τα έξω. Αφού γίνει αυτό σειρά παίρνουν οι συνδέσεις των καλωδίων. Πολλές φορές κόσμος ακούει για συνδέσεις καλωδίων και τον πιάνει πανικός. Εδώ δεν χρειάζεται και επίσης δεν παίζει να κάνετε και λάθος ακόμα και αν προσπαθήσετε Ο λόγος; Τα καλώδια είναι με αυτοκόλλητα πάνω τους και γράμματα και επίσης έχουν πιαστεί με τέτοιο τρόπο, που το μήκος που έχει αφεθεί, τους επιτρέπει να κάνουν τόση διαδρομή, όση ακριβώς είναι αυτή μέχρι τον connector. Τέσσερα καλώδια λοιπόν με τα γράμματα A.B,C και D πάνε στη θέση τους ένα προς ένα. Και φτάσαμε εδώ... Αμέσως μετά εγκαταστήσαμε και το Spool Holder για το οποίο έχουμε να πούμε και κάτι που δε μας άρεσε. Βρήκαμε πάνω του σημάδια σκουριάς κάτι που δεν είναι καθόλου κολακευτικό και μάλλον καλά θα κάνει η εταιρία να το προσέξει. Δεν είναι σε σημείο ζωτικής σημασίας για τον εκτυπωτή ή την ποιότητα εκτύπωσης, δεν παύει όμως να δημιουργεί ερωτηματικά. Η εγκατάσταση μπορεί να γίνει είτε πάνω στο control box, είτε στο επάνω μέρος του εκτυπωτή. Είμαστε σχεδόν έτοιμοι για να προχωρήσουμε στην πρώτη μας εκτύπωση. Μένει ένα βηματάκι ακόμα... Διαδικασία Leveling της θερμαινόμενης βάσης Νομίζω είναι απόλυτα κατανοητό ότι ένα τέτοιο μηχάνημα θα πρέπει να είναι απόλυτα καλιμπραρισμένο για να αποδώσει σωστά. Αν αυτό το στάδιο δεν γίνει σωστά, κάθε εκτύπωση θα είναι και ένα λάθος. Ενώ οι άξονες x και y έρχονται "ετοιμοπόλεμοι" από το εργοστάσιο, ο άξονας z θέλει λίγο την προσοχή μας. Μπορεί η όλη διαδικασία μέχρι εδώ να σας μοιάζει βουνό, αλλά πραγματικά δεν μου πήρε πάνω από πέντε λεπτά. Είναι έξι βίδες και τέσσερα καλώδια ουσιαστικά. Επίσης, δεν είμαι έμπειρος χρήστης πάνω στους 3D printers, ίσα-ίσα είναι η πρώτη μου ουσιαστική επαφή. Οπότε έχω πάρει το manual στο χέρι και προχωράω. Για το Leveling θα χρειαστούμε μία κόλλα Α4 (ή φίλλερ εάν έχετε) και ένα παχύμετρο. Το πρώτο βήμα είναι να φέρουμε με το παχύμετρο τα δύο άκρα του άξονα z στο ίδιο ύψος. Σας συμβουλεύω να χρησιμοποιήσετε παχύμετρο και όχι κάποιο αλφάδι μιας και εδώ παίζουν ρόλο ακόμα και τα δέκατα του χιλιοστού. Και το δεύτερο βήμα είναι να ανοίξουμε για πρώτη φορά τον εκτυπωτή μας και να επιλέξουμε από το μενού την επιλογή Home all. Η κεφαλή θα "παρκάρει" μπροστά μας και αριστερά. Κλείνουμε τον εκτυπωτή και αρχίζουμε να παίζουμε με τις πεταλούδες στο κάτω μέρος της θερμαινόμενης βάσης, έως ότου αυτή να απέχει από την κεφαλή απόσταση όσο το παχος μίας κόλλας Α4. Αυτό το επαναλαμβάνουμε και στις άλλες τρεις γωνίες. Πλέον είμαστε πανέτοιμοι! Συνολικός χρόνος για όλα αυτά 12 λεπτά και κάτι δευτερόλεπτα με το ρολόι, για έναν αρχάριο χρήστη όπως εγώ. Νομίζω είμαστε καλά Πριν μας πιάσει όμως ο ενθουσιασμός και αρχίζουμε να τυπώνουμε τα πάντα, καλό είναι να κάνουμε ένα βήμα ακόμα. Προσωπικά μου αρέσει να διπλοτσεκάρω κάτι ακόμα και αν νιώθω 100% σίγουρη ότι το έχω κάνει σωστά. Οπότε, εφόσον είπαμε ότι η διαδικασία του Leveling είναι ζωτικής σημασίας για το αποτέλεσμα της εκτύπωσης, γιατί να μη βγάλουμε ένα ακόμα βέλος από τη φαρέτρα μας; Και με αυτό το "βέλος" μου δίνεται η ευκαιρία να σας πω μερικά πράγματα ακόμα. Είναι φυσικό ότι για να γίνει η εκτύπωση θα χρειαστούμε ένα πρόγραμμα για να διαχειριστούμε το σχέδιό μας και τον εκτυπωτή μας. Προτεινόμενα προγράμματα από την κατασκευάστρια είναι το Cura το οποίο είναι Freeware και το Simplify3D που είναι πρόγραμμα επί πληρωμή. Το κόστος απόκτησης του Simplify3D είναι 149$ για δύο άδειες, έτσι ώστε να έχετε μία στο σταθερό σας και μία το laptop σας. Προσωπικά εγκατέστησα και τα δύο, αλλά μου φάνηκε καλύτερο και πιο εύχρηστο το Simplify3D. Βέβαια αυτά είναι προσωπικές προτιμήσεις. Στη συνέχεια σειρά έχει μία βιβλιοθήκη αν θέλετε με άπειρα έτοιμα σχέδια. Δεν είμαστε όλοι εξοικειωμένοι με το 3D σχέδιο, οπότε σε αυτή μπορούμε να βρούμε πολλά έτοιμα μοντελα. Είτε για υπολογιστές, είτε για drones, είτε για αυτοκίνητα, είτε αν θέλετε για είδη κουζίνας (σας προετοιμάζω για το πως θα το φέρετε στη γυναίκα σας), κλπ. Ο λόγος για τη σελίδα Thingeverse.com. Χρησιμοποιώντας την αναζήτηση στο Site βρήκαμε αρκετά σχέδια για bed leveling, όπως επίσης έχουν και τα προγράμματα που αναφέραμε και δεν είχαμε από το να κατεβάσουμε ένα από αυτά και να το ανοίξουμε με το Simplify αλλά και το Cura για να έχετε και εσείς μία πρώτη επαφή. Simplify3D Cura Αν όλα πάνε καλά, μπορούμε να προχωρήσουμε και επίσημα στην πρώτη μας εκτύπωση. Το τι μπορεί να γίνει με ένα κακό καλιμπράρισμα της βάσης εκτύπωσης και του άξονα Ζ, εξαρτάται και από το μοντέλο και μπορεί να αφήσει προβλήματα στην αισθητική του μοντέλου, να αποτύχει να τυπώσει το μοντέλο εξ' αρχής ή ακόμα χειρότερα να αποτύχει μετά από ώρα εκτύπωσης. Αν είναι "κοντόχοντρο" και αν δεν έχει ξεφύγει πολύ η θερμαινόμενη βάση από τον οριζόντιο άξονα, τότε μπορεί στο σημείο που αποκλίνει να έχουμε αυτό της παρακάτω φωτογραφίας στα αριστερά. Αυτό που έγινε ήταν ενώ θεώρησα ότι όλα είναι σωστά, τελικά δεν ήταν και η βάση έγερνε ελαφρά προς τη μία μεριά. Ενώ τυπώθηκε σωστά όλο το μοντέλο, υπάρχουν σημεία "μουτζούρας" στα πορτοκαλί ορθογώνια. Στα δεξιά έχουμε μία πετυχημένη εκτύπωση. Είναι λειτουργικό μεν, αλλά άσχημο αισθητικά. Το άλλο που μπορεί να συμβεί, αν το μοντέλο σας έχει μικρή βάση στήριξης στη θερμαινόμενη βάση αναλογικά με το ύψος του, είναι η βάση να μην κολλήσει καλά από τη μία μεριά της και στη πορεία το μοντέλο να πέσει μιας και η προσκόλληση δεν έχει γίνει σωστά. Το τελευταίο είναι να μη κολλήσει καν το υλικό πάνω στη βάση εκτύπωσης, οπότε εκεί κάνετε από την αρχή τη διαδικασία Leveling, χωρίς να χάσετε καθόλου χρόνο εκτύπωσης ή μεγάλη ποσότητα υλικού. Εμείς όμως τα καταφέραμε και πάμε να δούμε στο βίντεο που ακολουθεί, τον πρωταγωνιστή της σημερινής παρουσίασης Φωτογραφίες των 3d μοντέλων Παρακάτω μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από τα διάφορα μοντέλα που τυπώσαμε με τον Wanhao Duplicator i3. Κάποια από αυτά έχουν κάνει την εμφάνισή τους και στο βίντεο, ενώ κάποια άλλα όχι, μιας και πρώτα έγινε το μοντάζ και μετά τυπώθηκαν καθώς ο χρόνος ήταν περιορισμένος. Αρχικά βλέπουμε τη βάση για τα ακουστικά. Από ότι μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες που ακολουθούν επειδή δε χωρούσε να τυπωθεί ολόκληρο το μοντέλο , κόψαμε το σχέδιο στη μέση και βγήκαν τρία κομμάτια. Μεταξύ τους κολλήθηκαν με κυανοακριλική κόλλα. Ανάλογα πόσο θέλετε να ασχοληθείτε με την κόλληση τόσο καλό θα είναι και το αποτέλεσμα που θα πάρετε. Το PLA όπως είπαμε και στη βιντεοπαρουσίαση μπορεί να τριφτεί ελαφρά. Εάν είχα χρόνο, η ένωση θα ήταν πολύ καλύτερη, αλλά ήμουν σε φάση πάμε να εξερευνήσουμε την επόμενη δυνατότητα του εκτυπωτή. Το μοντέλο και τα αρχεία του μπορούν να βρεθούν στο thingiverse.com Παρακάτω βλέπουμε ένα συρτάρι για δίσκους. Το αποτέλεσμα μας ξάφνιασε θετικά και είδαμε ότι αν κάτι χρειαστούμε για το κουτί του υπολογιστή μας (και όχι μόνο) μπορούμε να το εκτυπώσουμε και να το αντικαταστήσουμε. Η θήκη για το raspberry pi που είδαμε λίγο πριν το μπλε της κομμάτι με τα σημεία που εφαρμόζουν οι θύρες USB, HDMI κλπ και την εφαρμογή. Παρακάτω ένα απαιτητικό σχέδιο που χρειάστηκε αρκετές ώρες και κάποια στηρίγματα για να γίνει. Το σχέδιο μπορεί να τυπωθεί και σε κομμάτια για να τα ενώσουμε και να έχουμε ένα τεράστιο μοντέλο. Και η Θεά Αθηνά από διάφορες μεριές. Ενα ακόμα σχέδιο που ήθελε αρκετές ώρες και μερικά στηρίγματα για να ολοκληρωθεί. Παρακάτω μία φιγούρα από έναν διαστημικό ήρωα. Άλλα πράγματα που εκτυπώσαμε, ήταν ένα keycap puller που λίγο πολύ όλοι θέλουμε να έχουμε στην κατοχή μας, ένα 24pin comp, ένα ποδαράκι για το πληκτρολόγιό μας και γιατί όχι μια κερματοθήκη για να οργανώσουμε τα ψιλά μας. Τέλος, αξίζαμε και ένα ποτηράκι τσίπουρο, μιας και το κρασί μας τελείωσε! Και γιατί όχι να μην έχουμε και μία βάση για το μπουκάλι. Χρόνος εκτύπωσης και παράμετροι Από το βίντεο και τα διάφορα time-lapse που είδατε, σίγουρα θα καταλάβατε ότι δεν είναι μία διαδικασία που γίνεται σε κλάσματα δευτερολέπτου, αλλά ούτε σε μερικά λεπτά αν μιλάμε για μεγάλα αντικείμενα. Αυτός εξάλλου είναι και ο λόγος που δώσαμε βάση στην κατανάλωση του μηχανήματος, μιας και θα δουλεύει ώρες. Πέρα από το μέγεθος όμως, παίζουν και άλλα πράγματα ρόλο όπως το infill ή αν θέλετε το γέμισμα. Αυτό είναι το ποσοστό στο οποίο θέλετε ο εκτυπωτής να γεμίσει το εσωτερικό του μοντέλου σας. Αν το μοντέλο έχει λεπτά τοιχώματα όπως το raspberry pi που είδαμε, τότε δε παίζει και μεγάλο ρόλο το νούμερο αυτό. Αν όμως έχει αρκετό χώρο εσωτερικά, όπως για παράδειγμα η Θεά Αθηνά που είδαμε, τότε σαφέστατα και παίζει ρόλο, τόσο στο χρόνο, όσο και στη ποσότητα του υλικού που θα απαιτηθεί, για να υλοποιηθεί το μοντέλο. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η ανάλυση εκτύπωσης. Στα χαρακτηριστικά αναφέραμε ότι ο εκτυπωτής έχει ανάλυση 100 microns. Όσο πλησιάζετε τα 100 microns, τόσο περισσότερη ώρα θα χρειαστεί ο εκτυπωτής να διεκπεραιώσει αυτό που του ζητάτε, αλλά ταυτοχρονα θα δώσει καλύτερο οπτικό αποτέλεσμα στο μοντέλο. Παρακάτω ακολουθούν screenshots από το Simplify3D και διάφορα μοντέλα με τις ανάλογες ρυθμίσεις. Πάνω και αριστερά μπορείτε να δείτε τον χρόνο που χρειάζεται ανάλογα την ρύθμιση και τη ποσότητα του υλικού. Φυσικά αν ορίσετε στο πρόγραμμα πόσο στοιχίζει το κιλό του υλικού που έχετε στην κατοχή σας, σας δίνει απευθείας και το κόστος του υλικού που θα χρησιμοποιηθεί. Στην περίπτωση του Raspberry Pi η θήκη του μας κόστισε υλικό αξίας περίπου 80λεπτά του ευρώ. Στην περίπτωση μοντέλων σαν αυτό της Θεάς Αθηνάς που ο εκτυπωτής ξεκινάει από μία μικρή βάση και αρχίζει και "ανοίγει" την επιφάνεια εκτύπωσής του για να δημιουργήσει πχ τους ώμους ή το πηγούνι της Θεάς Αθηνάς, χρειάζεται στηρίγματα. Θυμηθείτε ότι το υλικό λιώνει και στερεοποιείται μετά από λίγο. Άρα αν δεν βρεθεί μία βάση να το στηρίξει τότε η βαρύτητα θα είναι ο αναμφισβήτητος νικητής. Τα στηρίγματα αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία εκτύπωσης βγαίνουν πολύ εύκολα. Επίσης, αν έχετε εκτυπωτή με δύο κεφαλές, μπορείτε στη μία να έχετε το PLA σας και στην άλλη PVA. Με το PLA θα τυπώσετε το μοντέλο και με το PVA τα στηρίγματα. Ο λόγος είναι, ότι το PVA είναι υδατοδιαλυτό, οπότε αν βυθίσετε το έτοιμο μοντέλο σας σε νερό, θα εξαφανιστούν τα στηρίγματα και θα μείνει στα χέρια σας το μοντέλο. Λειτουργία μέσω USB ή SD card; Ένα καλό ερώτημα είναι το παραπάνω. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, επειδή αλλού είναι ο υπολογιστής και αλλού το στούντιο όπου γίνεται η φωτογράφιση και το βίντεο, ο εκτυπωτής λειτούργησε μέσω της κάρτας SD. Ακόμα όμως και αν μπορούσα να τον είχα στο γραφείο μου, προσωπικά δε θα το προτιμούσα. Το μηχάνημα είναι θορυβώδες αρκετά και η μέση μέτρηση θορύβου που πήραμε με το db meter μας σε απόσταση ενός μέτρου από τον εκτυπωτή ήταν 54dbΑ. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40dbΑ, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43dbΑ, ενοχλητικό. Οπότε ξεχάστε ότι θα τον έχετε δίπλα σας για να δουλεύετε ταυτόχρονα. Αν όμως τον έχετε σε διπλανό δωμάτιο, τότε δεν γίνεται αισθητή η λειτουργία του. Επίσης, όπως είδαμε υπάρχουν πράγματα για να τυπώσετε που τον κάνουν καλύτερο. Και για το θέμα θορύβου υπάρχουν έτοιμες προτάσεις, ώστε να ανέβετε σε διάμετρο ανεμιστήρα και να μειώσετε το θόρυβο. Ο Απολογισμός Η σημερινή παρουσίαση ήταν ίσως η πιο διασκεδαστική για μένα τόσο καιρό που παρουσιάζω προϊόντα. Ένιωσα μικρός Θεός αν μου επιτρέπετε, καθώς αυτό που ήθελα δε χρειαζόταν να το παραγγείλω, αλλά απλά να το δημιουργήσω με τη βοήθεια του Wanhao Duplicator i3. Ζούμε σε μία χώρα που όταν χρειαστείς κάποιο ανταλλακτικό ή κάποιο Part υπολογιστή, πρέπει στο μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων να το παραγγείλεις από εξωτερικό και να πληρώσεις και αρκετά για μεταφορικά. Με τον Wanhao Duplicator i3 απλά εκτύπωνα αυτό που ήθελα. Είτε είχε να κάνει με τον υπολογιστή, είτε είχε να κάνει με αξεσουάρ γραφείου ή σπιτιού, είδη διακόσμησης, είτε να προσφέρεις ένα δώρο σε έναν φίλο/φίλη σου κλπ. Επιπρόσθετα με την θερμαινόμενη βάση εκτύπωσης μπορεί να τυπώσει και μοντέλα από ABS αν θέλετε μεγαλύτερη αντοχή σε κάποιες κατασκευές σας. Ο εκτυπωτής με ενθουσίασε και ας είχε κάποια προβλήματα που εντοπίσαμε όπως σας ανέφερα. Θέλει κάποιο χρόνο να ασχοληθείς μαζί του, να τον μάθεις, να καταλάβεις τι παίζει ρόλο και που, αλλά μόλις μπεις στη λογική, μετά το όριο είναι η φαντασία και το πόσο πολύ θες να ασχοληθείς με το αντικείμενο. Το κόστος δημιουργίας των αντικειμένων ήταν πραγματικά ελάχιστο σε σχέση με το πόσο θα κόστιζε να αγοραστεί από κάποιο eshop. Οπότε αξίζει να τον αγοράσει κάποιος; Η απάντησή μου είναι ναι. Ειδικά αν ασχολείται με τον κόσμο της τεχνολογίας. Είναι η εξέλιξη και ένας τομέας που έχει να δώσει ακόμα πολλά. Το μηχάνημα είναι στην τιμή των 499 ευρώ αυτή τη στιγμή, με δώρο 1kg PLA. Υπάρχει όμως και στη τιμή των 545 ευρώ με 2kg PLA και την μεταλλική κεφαλή MK10 που του άλλαξε εντελώς συμπεριφορά και μάλιστα προς το καλύτερο. Αν έχετε τον εκτυπωτή και όχι την κεφαλή, αξίζει να δώσετε τα χρήματα που ζητάει καθώς με αυτήν, μπορείτε να τυπώσετε και πιο γρήγορα αν το θελήσετε, αλλά έχετε και την ομοιομορφία της θέρμανσης του υλικού, που θα δώσει καλύτερο αποτέλεσμα στο μοντέλο σας. Σε αυτό το εύρος τιμής και αν κάποιος δεν θέλει να περάσει τα 500 ευρώ, θεωρώ με την ελάχιστη εμπειρία που έχω και όλο το ψάξιμο που έκανα τους τελευταίους έξι μήνες που ασχολούμαι, ότι δε θα βρει κάτι καλύτερο. Είναι το καλύτερο starter kit αυτή τη στιγμή και με μία βάση μοντέλων αλλά και ένα πλήθος χρηστών που ασχολείται με τον εκτυπωτή, που θα δώσει την καλύτερη ώθηση στον αρχάριο χρήστη. Μπορεί να μην έχει δύο κεφαλές, αλλά μόλις μία και να τυπώνει μονόχρωμα αντικείμενα ή χρώματα σε στρώσεις με λίγη προσπάθεια και συγχρονισμό, αλλά δίνει καλό αποτέλεσμα. Τα μελανά σημεία που είδαμε όπως ο θόρυβος, ο άξονας ή τεντωτήρας του ιμάντα του άξονα Υ που έχει αισθητό τζόγο, οι πεταλούδες που έχουν χρησιμοποιηθεί για το αλφάδιασμα της θερμαινόμενης βάσης εκτύπωσης, ο άξονας Ζ που ζητάει μία επιπλέον στήριξη, όπως και το γεγονός ότι έχουν χρησιμοποιήσει ιμάντες για τον έλεγχο δύο αξόνων, αντί για ντίζες, είναι πράγματα που παρατηρήσαμε αλλά δεν κάναμε κάτι για να τα βελτιώσουμε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης. Ειδικά η χρήση ιμάντων δε μπορεί στα 500 ευρώ συνόλου τιμής να θεωρηθεί αρνητικό, απλά θα το θέλαμε διαφορετικό. Ο εκτυπωτής πραγματοποίησε όλες του τις εκτυπώσεις στην εργοστασιακή του κατάσταση και τα αποτελέσματα είναι μπροστά στα μάτια σας μέσα από φωτογραφίες και βίντεο. Συνεπώς, αν σκέφτεστε να τον αγοράσετε, έχετε στο πίσω μέρος του μυαλού σας ότι, στα χέρια σας έχετε έναν δημιουργό και μπορείτε να τον χρησιμοποιήσετε για να τον κάνετε ακόμα καλύτερο.  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά το κατάστημα 3dexpert.gr για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr karmen1983 04/07/2016

Πρόλογος Noctua...σε ποιόν από εμάς δεν υπάρχει η εντύπωση ότι η εταιρία αυτή, ήταν από "πάντα" κοντά μας, να θέτει με τα προϊόντα της, τα επίπεδα αναφοράς στις αερόψυκτρες. Και όμως, μόνο δέκα χρόνια έχουν περάσει από τότε που δυο εταιρίες του χώρου, η Rascom, ιδρυμένη στην Αυστρία το 2000 και η Koling, ιδρυμένη στην Ταϊβάν το 1996, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους ιδρύοντας την Noctua. Από τότε, η αποτελεσματικότητα και η ποιότητα των προϊόντων της, που κέρδισε την εμπιστοσύνη των χρηστών, αλλά και η πληθώρα των επιβραβεύσεων και των θετικών κριτικών, έχτισαν τη φήμη της Noctua. Μια φήμη που η κατασκευάστρια την συντηρεί με τη διαρκή προσπάθεια βελτίωσης των προϊόντων της. Το πιο πρόσφατο δείγμα αυτής της προσπάθειας έχουμε σήμερα στο πάγκο του TheLab, με τη μορφή του κορυφαίου μοντέλου της εταιρίας, που ακούει στο κωδικό όνομα NH-D15S. Πρόκειται για μια ψύκτρα διπλού πύργου με έξι heat pipes των 6mm, που ψύχονται από δύο ογκώδεις ομάδες αλουμινένιων πτερυγίων, οι οποίες στο κατώτερο τμήμα τους φέρουν πτερύγια μικρότερου πλάτους, για να εξασφαλίζουν την συμβατότητα με μνήμες που έχουν υψηλά heat spreaders. Τις ανάσες της, αναλαμβάνει -τοποθετημένος ανάμεσα στους δυο πύργους- ένας ανεμιστήρας 140x150mm, που υπόσχεται επιδόσεις και ελάφρυνση της τιμής της ψύκτρας κατά ένα σεβαστό ποσοστό. Φυσικά ο οποιοσδήποτε συνειρμικός συσχετισμός με την NH-D15 που παρουσιάστηκε στις αρχές του 2014, είναι απόλυτα δικαιολογημένος καθώς οι δύο ψύκτρες διαστασιολογικά είναι ουσιαστικά πανομοιότυπες! Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με την "συμμετρία" τους, καθώς η Noctua "ακούγοντας" τις παρατηρήσεις των χρηστών, μετατόπισε τα πτερύγια της NH-D15S ελαφρά προς την μία πλευρά, έτσι ώστε αυτά να μην αποκλείουν την χρήση της πρώτης PCIe θύρας, πράγμα που κάνει την νέα πρόταση της Noctua, συμβατή -πρακτικά- με "όλες" τις μητρικές! Ακολουθήστε μας λοιπόν στις επόμενες σελίδες να γνωρίσουμε από κοντά την φιλοξενούμενή μας και να δούμε κατά πόσο η οικονομικά θελκτική λύση του ενός ανεμιστήρα, της επιτρέπει να σταθεί απέναντι στον πολύπλευρο ανταγωνισμό, χωρίς απώλειες στις επιδόσεις. Τεχνικά χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά της Noctua NH-D15S. Όπως θα διαπιστώσετε παρατίθενται πολλά χαρακτηριστικά, εκ των οποίων κάποια, δεν δίνονται από την κατασκευάστρια αλλά αποτελούν δικές μας προσθήκες. Βασικός στόχος αυτού, είναι να έχουμε σε μια σελίδα, συγκεντρωμένη όσο το δυνατόν πιο πυκνή πληροφορία, έτσι ώστε "με μια ματιά" να μπορούμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε. Φυσικά για να μην χαθούμε σε ένα ολόκληρο κατεβατό, ο πίνακας των χαρακτηριστικών έχει διαιρεθεί σε λογικές ενότητες, οι οποίες ελπίζουμε ότι θα διευκολύνουν πολύ τον εντοπισμό του χαρακτηριστικού που μας ενδιαφέρει κάθε φορά. Επίσης, δίπλα σε κάποιες "εργοστασιακές" τιμές, είναι σημειωμένες οι τιμές που μετρήσαμε εμείς κατά την διάρκεια των δοκιμών. TDP guidelines: Installation manual: Main Board Compatibility: Από τις λίγες φορές που αισθανόμαστε ότι δεν "μας λείπει τίποτε", αν δινόταν και η στατική πίεση του ανεμιστήρα, θα ήταν ένα υπερπλήρες πακέτο χαρακτηριστικών! Να σημειώσουμε ότι: 1. Ο ανεμιστήρας παρά το ότι έχει το ίδιο κωδικό με τον Noctua NF- A15 PWM, έχει βελτιωμένα χαρακτηριστικά όσον αφορά στην ταχύτητα περιστροφής, στο air flow και στην στατική πίεση που μπορεί να αναπτύξει. 2. Επιπλέον αυτών, συγκεντρώνει πολλές πρόσφατες τεχνολογίες που εφαρμόζει η Noctua, για τις οποίες θα μιλήσουμε αναλυτικότερα στην συνέχεια της παρουσίασης. 3. Στα συμβατά socket δεν περιλαμβάνονται τα INTEL: LGA775 και LGA1366, αλλά οι κάτοχοι αυτών των socket, ας μην απογοητεύονται, γιατί η Noctua έχει φροντίσει γι' αυτό με το NM-I3 mounting kit και μάλιστα, χωρίς χρέωση! Το σύνολο των χαρακτηριστικών κλείνει με τον πίνακα των θερμικών παραμέτρων Το ότι η ψύκτρα είναι ογκώδης δεν χρειάζεται φαντάζομαι σχόλια, αυτό που μπορούμε να σημειώσουμε είναι ότι πρόκειται για μια σχετικά αραιόφυλλη ψύκτρα, ικανή να αποδώσει από αρκετά χαμηλό air flow. Πριν φύγουμε όμως από τη σελίδα αυτή, θα παραθέσουμε τα χαρακτηριστικά ακόμα δύο ανεμιστήρων που θα χρησιμοποιηθούν στις δοκιμές μας, για να έχουμε όλη τη πληροφορία συγκεντρωμένη εδώ. Συγκρίνοντας τα χαρακτηριστικά της retail έκδοσης του NF-A15 PWM, μπορείτε να δείτε που υπερέχει ο συνώνυμος special ανεμιστήρας που συνοδεύει την ψύκτρα. H Noctua NH-D15S έχει εξαετή εγγύηση και τη στιγμή που γράφεται το review, μπορείτε να την βρείτε στα Ελληνικά καταστήματα προς 89,78€, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου συν κάποια μεταφορικά βέβαια (3,81€). Συσκευασία και παρελκόμενα Η ψύκτρα, μας ήρθε στο γνωστό κλασικό κυβόσχημο κουτί με την διακριτική διακόσμηση που συνηθίζει η Noctua. Αλλά, καθώς έχουμε να κάνουμε με το κορυφαίο μοντέλο της εταιρίας, φροντίσαμε να έχουμε "όλα τα μέσα" για να κάνουμε δοκιμές σε κάθε πιθανή σύνθεση ανεμιστήρων, ώστε να έχουμε μια πιο πλήρη εικόνα των δυνατοτήτων της σημερινής φιλοξενούμενής μας. Έτσι η NH-D15S δεν ήρθε "μόνη" της... έφερε και παρέα δύο ανεμιστήρες NF-A15 PWM, στην retail έκδοσή τους... ...και όχι δεν κάνετε λάθος! Υπάρχει και ένα τρίτος ανεμιστήρας της κατασκευάστριας, από το stock του εργαστηρίου μας, για να καλύψουμε όλα τα πιθανά ενδεχόμενα, σε περίπτωση που έχουμε μνήμες με υψηλά heat spreaders. Αλλά ας τα βάλουμε σε μια σειρά. Ξεκινάμε από την άνω όψη που διακρίνεται από καλλιτεχνική διάθεση και συνεχίζουμε στην πρόσοψη, όπου έχουμε τις βασικές ιδιότητες της NH-D15S, από τις οποίες ξεχωρίζουμε την συμβατότητα με μνήμες που έχουν υψηλά heat spreaders και ιδιαιτέρως, την ασύμμετρη κατασκευή που αποτελεί την ειδοποιό διαφορά από την NH-D15 πάνω στην οποία βασίζεται, όπως μας πληροφορεί το σχετικό sticker. Κάτω αριστερά βρίσκουμε το QRcode της ψύκτρας. Στην πίσω πλευρά έχουμε πολύ περισσότερες οπτικοποιημένες πληροφορίες για τα χαρακτηριστικά και τις δυνατότητες της Noctua NH-D15S. Στις δυο άλλες πλευρές έχουμε τα χαρακτηριστικά της ψύκτρας και μια πολύγλωσση παρουσίαση (των Ελληνικών για μια ακόμα φορά απόντων !) των βασικών πληροφοριών που ήδη είδαμε. Στη συνέχεια θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε πιο αναλυτικά τι σημαίνουν όλα αυτά, για την ώρα...άλλα επείγουν ! Ανοίγουμε το καπάκι, αφαιρούμε την παχιά προστατευτική πλάκα από πυκνό πολυμερή αφρό και διαπιστώνουμε ότι η Noctua έχει φροντίσει -όπως λίγοι "ξέρουν"- να προστατεύσει έναντι κάθε λογικής φθοράς, το περιεχόμενο... ...που αποτελείται από δύο κουτιά. Το ένα περιέχει την ψύκτρα και το άλλο τα παρελκόμενά της, καλά τακτοποιημένα σε σακουλάκια με καρτελίτσες περιγραφής του περιεχομένου τους, όπως μπορούμε να δούμε στη συνέχεια. Στην δεξιά φωτογραφία, είναι τακτοποιημένα επάνω στους αντίστοιχους για κάθε socket οδηγούς εγκατάστασης, τους οποίους μπορείτε να βρείτε και εδώ. Ας τα δούμε αναλυτικά. Αριστερά έχουμε τα παρελκόμενα που θα χρειαστούμε για τα socket της INTEL και δεξιά τα αντίστοιχα για την AMD. Λίγα και μελετημένα εξαρτήματα, καθώς το SecuFirm 2 της Noctua, είναι ένα από τα πιο αξιόπιστα και εύκολα στην εγκατάσταση συστήματα στερέωσης ψύκτρας που υπάρχουν! Ένα μεγάλο "συν", για το σωληνάριο της πολύ καλής θερμοαγώγιμης που συνοδεύει την ψύκτρα -επιτρέποντας πολλαπλές εγκαταστάσεις της- και για το extra ζευγάρι των συρμάτινων στηριγμάτων ενός επιπλέον ανεμιστήρα στην ψύκτρα, αρκεί αυτός να έχει τις οπές στερέωσής του στα πρότυπα ανεμιστήρα 120mm. Επίσης υπάρχει και ένα προσάρτημα (LNA) που μειώνει τις στροφές του ανεμιστήρα, για ακόμα μικρότερο θόρυβο. Στο κέντρο της αριστερής φωτογραφίας μπορούμε να δούμε τα τέσσερα ιδιότυπα μπουζόνια που χρησιμοποιούνται για το LGA 2011 socket. Και ένα μικρό "πλην", για την έλλειψη CPU back plate για μητρικές AMD, των οποίων οι κάτοχοι αναγκαστικά θα Προαιρετικά παρελκόμενα για INTEL socket (LGA775, LGA1366) Πριν φύγουμε από το ζήτημα των παρελκόμενων θα πρέπει να πούμε κάτι που ενδιαφέρει τους χρήστες με INTEL socket LGA775 και LGA1366. Όπως είπαμε και στη σελίδα των χαρακτηριστικών, υπάρχει δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί η Noctua NH-D15S, σε αυτά τα socket, με την χρήση του NM-I3 SecuFirm2™ Mounting-Kit και μάλιστα χωρίς χρέωση καθώς, η Noctua στις περισσότερες περιπτώσεις το παρέχει[/url]και μάλιστα χωρίς χρέωση καθώς, η Noctua στις περισσότερες περιπτώσεις το παρέχει[/url] δωρεάν! Ώρα όμως είναι να γυρίσουμε σελίδα ... το back plate της μητρικής τους.Κάτι που θα θέλαμε επίσης να δούμε είναι ένα PWM Fan Y-Splitter, για να κάνει παρέα στο extra ζευγάρι συρμάτινων Fan clips, που υπάρχει στην συσκευασία! Η ψύκτρα από κοντά Όπως αναφέραμε και στον πρόλογο, η Noctua NH-D15S είναι μια επανέκδοση της NH-D15 που κυκλοφόρησε στις αρχές του προηγούμενου χρόνου, έτσι οι ιδιαιτερότητές της είναι "γνωστές", ας κάνουμε μια φωτογραφική "περιήγηση", αφιερώνοντας περισσότερη προσοχή στις διαφορές της με την "πρόγονό" της. Η πρώτη εικόνα, διαλεγμένη με σκοπό να σας "φέρει δίπλα" μου, κερδίζει τις εντυπώσεις κι' ας είναι μισοκρυμμένη η ψύκτρα από επιπλέον προστατευτικά! Και για πρώτη φορά σε ελεύθερη θέα! Η μετάθεση προς τα δεξιά των πτερυγίων -βασικό χαρακτηριστικό της NH-D15S που την διαχωρίζει από την NH-D15- είναι εμφανέστατη, αλλά ας την δούμε και από κάποιες άλλες "γωνίες" ! Εδώ μπορούμε να δούμε ότι η μετάθεση των πτερυγίων συνοδεύτηκε και από μια ελαφρά μετατόπιση των heat pipes μέσα στα πτερύγια. Έτσι από την μία πλευρά, το ακραίο heat pipe απέχει 9,7mm από το άκρο των πτερυγίων και από την άλλη πλευρά αντίστοιχα, απέχει 16,9mm. Αυτό βέβαια ήταν υποχρεωτικό καθώς, η Noctua αποφάσισε να μην χρησιμοποιήσει ένα πιο μακρύ heat pipe, αυτός είναι και ο λόγος που αυτό το συγκεκριμένο heat pipe είναι τοποθετημένο πιο κοντά προς το εσωτερικό των πτερυγίων... ...και παρ' όλα αυτά, ίσα που φαίνεται στην κορυφή τους! Πιστεύουμε ότι εδώ θα ήταν καλύτερα να είχε μπει ένα πιο μακρύ heat pipe, που θα επέτρεπε μια -θερμικά- πιο συμμετρική κατασκευή. Το block Το block της NH-D15S -όπως μας συνηθίζει η Noctua- είναι δυο πλάκες επινικελωμένου χαλκού, διαμορφωμένες έτσι ώστε τα heat pipes να έχουν την μέγιστη δυνατή επαφή με αυτές. Το φινίρισμα της επιφάνειας του cold plate δεν είναι mirror like αλλά αυτό που θα λέγαμε "σατινέ". Διακρίνουμε τα "ημικυκλικά" ίχνη της μηχανουργικής κατεργασίας που αφήνει πίσω της μικροσκοπικά λούκια, τα οποία θα "απορροφήσουν" την περίσσεια της θερμοαγώγιμης κρέμας και θα επιτρέψουν την άριστη επαφή με το CPU heat spreader. Το σύστημα στερέωσης SecuFirm 2, μέσω των ελατηρίων του, δίνει συγκεκριμένη και σταθερή δύναμη σύσφιξης, εξασφαλίζει πολύ καλή θερμική σύζευξη και εξαιρετική ευκολία εγκατάστασης της ψύκτρας. Το radiator Radiator, γιατί καλό είναι να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους! Ας ρίξουμε μια πιο πολύπλευρη ματιά στο "σώμα" της ψύκτρας που αναλαμβάνει να ακτινοβολήσει την θερμότητα του επεξεργαστή μας, στο περιβάλλον. Ο ανεμιστήρας έξω λοιπόν και πάμε να δούμε από κοντά... Δυο παρατηρήσεις: 1. Τα πλευρικά στηρίγματα μεταξύ των πτερυγίων, εκτείνονται σε όλο το μήκος (σχεδόν) των μικρών πλευρών των πύργων, και συνδεδεμένα μεταξύ τους με τριπλά "κλειδιά" δημιουργούν ένα ενιαίο διάφραγμα που αφενός, αυξάνει την ακαμψία των πτερυγίων και αφετέρου, δεν επιτρέπει στον αέρα να διαφύγει από τα πλάγια των πύργων. Αυτό είναι απαραίτητο καθώς, θα πρέπει το ρεύμα αέρα του ανεμιστήρα να καθοδηγηθεί έτσι ώστε, κατά το δυνατόν να κινηθεί ανάμεσα στα πτερύγια και όχι έξω από αυτά! 2. Τα πτερύγια σχηματίζουν μια μικρή "τριγωνική" εσοχή, με κορυφή στο κέντρο, όπου είναι και το τυφλό σημείο του κινητήρα του ανεμιστήρα. Αυτό το μικρό κενό βοηθάει στο να δοθεί μια εύκολη διέξοδος στον αέρα προς τα εκεί, έτσι ώστε να αυξηθεί η ροή του αέρα στη περιοχή αυτή, αυξάνοντας την απόδοση της ψύκτρας. Ένα zoom στις προηγούμενες φωτογραφίες αποκαλύπτει ίχνη από το υλικό συγκόλλησης των heat pipes στα πτερύγια. Πριν πάμε όμως στην επόμενη ενότητα, ας καμαρώσουμε λίγο ακόμα το νέο μας απόκτημα ! Όπως βλέπουμε τα δοντάκια στο χείλος των πτερυγίων που χαρακτήριζαν την πρόγονο NH-D14 έχουν περιοριστεί μόνο σε δυο λωρίδες κοντά στο ακραίο τμήμα των πτερυγίων, όπου είναι πιο απαραίτητα. Θα μπορούσαν βέβαια να εκτείνονται μέχρι τα άκρα των πτερυγίων, αλλά τα anti-vibration pads των ανεμιστήρων, είναι ασύμβατα με τις οξείες ακμές τους. Παρά τον προφανή όγκο της -που θα μας χαρίσει χαμηλές θερμοκρασίες- το σύνολο δεν παύει να είναι αισθητικά ικανοποιητικό! Ο ανεμιστήρας Ο ανεμιστήρας που συνοδεύει την ΝH-D15S είναι μια special έκδοση του NF-A15 PWM και δεν διατίθεται ξεχωριστά. Ελέγχεται με διαμόρφωση παλμών (PWM) και έχει εξαιρετικά χαμηλή κατανάλωση. Βασική ιδιομορφία του είναι η "παραλληλόγραμμη" προέκταση του πλαισίου του ανεμιστήρα, καθώς και η -σε μορφή χοάνης- επέκταση της βασικής διαμέτρου των 140mm -όπου αυτό είναι δυνατόν- στα 150mm. Στις γωνίες του παραλληλόγραμμου πλαισίου υπάρχουν ελαστικά παρεμβύσματα από μαλακή σιλικόνη, που απορροφούν τους κραδασμούς που ενδεχομένως παράγει ο ανεμιστήρας και διακόπτουν αποτελεσματικά την μετάδοσή τους στο σώμα της ψύκτρας. Ο ανεμιστήρας ενσωματώνει αρκετές τεχνολογίες που αποσκοπούν στην αύξηση της απόδοσης με παράλληλη μείωση του θορύβου και της κατανάλωσης καθώς βεβαίως και αυτά που θεωρούμε δεδομένα για τα προϊόντα της Noctua, την εξαιρετικά υψηλή ποιότητα κατασκευής και τον πολύ μεγάλο χρόνο ζωής! Αλλά για τις τεχνολογίες αυτές αφιερώσαμε μια ειδική σελίδα ακριβώς μετά την επόμενη στην οποία θα πάμε τώρα για δούμε τις λεπτομέρειες που έχουν σημασία! Θέματα συμβατότητας Αφήσαμε τελευταίο το δυνατό σημείο της NH-D15S, ή για να ακριβολογούμε...το λόγο ύπαρξής της! Ένα από τα βασικά προβλήματα που έχει η NH-D15, είναι ότι σε πολλές μητρικές (>450 μοντέλα) μπλοκάρει την πρώτη PCIe θύρα. Αντίθετα, η μετάθεση των πτερυγίων κατά 12mm, αλλάζει δραματικά την εικόνα της συμβατότητας της NH-D15Sσε όλα τα sockets της INTEL, όπου υπήρχε ιδιαίτερο πρόβλημα. Βέβαια κακό δεν κάνει να συμβουλευτείτε το link που παραθέσαμε πιο πάνω ! Επίσης καλό είναι πριν βάλετε την ψύκτρα, να κουμπώσετε το 8pin βύσμα της μητρικής και -κατά περίπτωση- το βύσμα του CPU-Fan. Προσέξτε ακόμα, την επάνω μεσαία βίδα της μητρικής, εκεί -ανάλογα με το κουτί- ένα μακρύ κατσαβίδι ας είναι διαθέσιμο. Πέρα από αυτά, η απουσία του Push ανεμιστήρα, λύνει ως δια μαγείας οποιοδήποτε σχετικό πρόβλημα συμβατότητας με μνήμες που έχουν υψηλά heat spreaders. Παρατήρηση: Η απόσταση ( 2 ) είναι 32mm αν βάλουμε ανεμιστήρα 140mm και 52mm αν διαλέξουμε 120mm ανεμιστήρα. Αυτό βέβαια, αν δεν αποφασίσουμε να τοποθετήσουμε τον Push ανεμιστήρα ψηλότερα, γιατί τότε -εφόσον το κουτί μας το επιτρέπει- μπορούμε να έχουμε και μεγαλύτερη απόσταση. Σχετικά με αυτά, έχει αναρτηθεί και ένα μικρό video από την κατασκευάστρια, που το παραθέτουμε για ευκολία... Διαστάσεις και συνθέσεις . . . Το θέμα των διαστάσεων όμως, μας απασχόλησε περισσότερο, γιατί η φιλοξενούμενή μας, την προσθήκη δεύτερου ανεμιστήρα, την "έχει στο αίμα της" ! Πρώτη κίνηση, η εγκατάσταση της ψύκτρας στο... γυαλί ! Η πλάκα αυτή έχει πάχος 8mm που ισοδυναμεί με την απόσταση του CPU heat spreader από την επιφάνεια της μητρικής. Μιας και αυτά τα κοντινά προσφέρονται, κάνοντας μεγέθυνση των δυο προηγούμενων φωτογραφιών, μπορούμε να δούμε πώς τα πτερύγια έρχονται σε επαφή με τα heat pipes. Στο θέμα μας όμως, η επιβεβαίωση στα χαμηλά πάει μια χαρά, αλλά τα δικά μας ενδιαφέροντα έχουν πιο υψηλούς στόχους... Με βάση αυτή τη διάσταση της standard σύνθεσης, ας δούμε τι εναλλακτικές έχουμε: 1. Προσθήκη ενός ανεμιστήρα NF-A15 PWM. Εδώ ο ανεμιστήρας έχει τοποθετηθεί με το παραλληλόγραμμο πλαίσιό του στο ύψος του πρώτου πτερυγίου, αλλά μπορεί να κατέβει μέχρι και 1cm πιο κάτω, οπότε το ύψος του θα γίνει 17,4cm. 2. Προσθήκη ενός ανεμιστήρα NF-F12 PWM. Με τον ανεμιστήρα αυτόν αλλά και με κάθε ανεμιστήρα των 120mm έχουμε περισσότερες εναλλακτικές. Αν αποφασίσουμε να μην ξεπεράσουμε το ύψος του stock ανεμιστήρα, το κάτω του μέρος δεν μας δίνει και πολλά περιθώρια για υψηλές μνήμες, αλλά δεν παύει να είναι μια εξαίρετη λύση για να ανεβάσουμε -όπως θα δούμε- την απόδοση της ψύκτρας μας. Αν όμως το κουτί μας είναι μεγάλο, μπορούμε να φτάσουμε στα άκρα! Πράγμα που όπως βλέπετε είναι λίγο υπερβολικό και εκτός από την "επέμβαση" που θα χρειαστεί για να βάλουμε δυο ελαστικά παρεμβύσματα μεταξύ ψύκτρας και ανεμιστήρα, η σύνθεση δεν αποδίδει τόσο καλά όσο η προηγούμενη ! Για τις πιθανές συνθέσεις θα πούμε και άλλα στη σελίδα του εις βάθος, όπου σας ετοιμάσαμε πέρα από τις standard δοκιμές και αρκετές "extra" ! Αλλά για την ώρα, ας αφήσουμε τη σελίδα αυτή, με ένα κοντινό στον εξοπλισμό που χρησιμοποιήσαμε για τις μετρήσεις του ύψους, καθώς μετράει το ύψος του υψηλότερου heat pipe. Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά Στη σελίδα αυτή συνήθως βρίσκουμε την ευκαιρία να δούμε πως είναι κατασκευασμένη μια ψύκτρα, να αναδείξουμε τις μικρές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες και να κρίνουμε την επιτυχία, ή μη, των τεχνικών που χρησιμοποιούνται από τους κατασκευαστές. Σήμερα σας έχουμε μια μικρή έκπληξη...αλλά ας πάμε να δούμε τα "καθιερωμένα" πρώτα! Heat Pipes και Block Το θέμα της συναρμογής των heat pipes στο block είναι εξαιρετικά σημαντικό. Εδώ η Noctua, έχει υιοθετήσει την τεχνική διαμόρφωσης ημικυλινδρικών εσοχών στις δύο χάλκινες πλάκες που συγκρατούν σφιχτά τα heat pipes και πέρα από αυτό χρησιμοποιείται και συγκόλληση μεταξύ τους (Brazing). Οι πλάκες αγκαλιάζουν τα heat pipes και στην επόμενη φωτογραφία μπορούμε να δούμε -αν πατήσουμε πάνω της- τα ίχνη της συγκόλλησης που προβάλουν στον αρμό μεταξύ πλάκας και σωλήνας. Η ίδια τεχνική συγκόλλησης χρησιμοποιείται και μεταξύ heat pipes και πτερυγίων. Η κατεργασία της επιφάνειας του cold plate Το να φανεί η υφή της κάτω επιφάνειας του block, απεδείχθη δύσκολη υπόθεση, τελικά όμως κάτι καταφέραμε! Είναι φανερή η κατεργασία σε εργαλειομηχανή CNC, τα ίχνη που εσκεμμένα άφησε το κοπτικό εργαλείο είναι η απόδειξη! Αυτός είναι ο καταλληλότερος τρόπος για να διαμορφώσεις μια επιφάνεια σε συγκεκριμένο σχήμα και εδώ όπως θα δούμε στη συνέχεια, δεν έχουμε μια επίπεδη επιφάνεια. Πραγματικά αυτή η τελευταία φωτογραφία με "έσκασε" μέχρι να την καταφέρω, αλλά άξιζε το κόπο καθώς, δείχνει την ακρίβεια της κατεργασίας που δημιουργεί τα γνωστά "αυλάκια" που βελτιώνουν την θερμική επαφή μεταξύ ψύκτρας και CPU heat spreader. Η επιπεδότητα του cold plate Η διαδικασία είναι πλέον γνωστή... Η επιφάνεια του cold plate στην κατεύθυνση που είναι παράλληλη με τα heat pipes είναι -από όσο μπορούμε να δούμε- τελείως επίπεδη! Για να δούμε όμως τι συμβαίνει και προς την άλλη κατεύθυνση... Απ' ότι φαίνεται η επιφάνεια στη κατεύθυνση αυτή δεν είναι επίπεδη. Το φίλερ σε δράση και τελικά το σωστό νούμερο είναι το... Η "καμπυλότητα" που παρουσιάζει το cold plate στην κάθετη ως προς τα heat pipes κατεύθυνση είναι περίπου 180μm. Με άλλα λόγια η επιφάνεια του cold plate είναι διαμορφωμένη σε κυλινδρική μορφή. Η επιλογή αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία καθώς ο άξονας του κυλινδρικού αυτού τμήματος είναι κάθετος με το διαμήκη άξονα του κενού μεταξύ των δύο πύργων, ο οποίος είναι παράλληλος με τον διαμήκη άξονα του CPU chip. Έτσι, το cold plate πατάει ακριβώς στο κέντρο του chip του επεξεργαστή και σε όλο το μήκος του μικρού άξονά του, και προς τα επάνω και κάτω (φανταστείτε την ψύκτρα τοποθετημένη σε ένα tower case) καμπυλώνει ελαφρά, για να προσαρμοστεί προς την κοίλη διαμόρφωση που έχουν τα heat spreaders των σύγχρονων CPU και να εξασφαλίσει την κατά το δυνατόν καλύτερη θερμική επαφή μεταξύ τους! Η εγκατάσταση της ψύκτρας Λίγο περίεργο το θέμα για την σελίδα αυτή, αλλά όπως θα δείτε, έχω τους λόγους μου. Όπως θα ξέρετε στον εξοπλισμό μας υπάρχει και ένα μικρό αλλά θαυματουργό εργαλείο... ...που μας δείχνει τι ακριβώς συμβαίνει στην θερμοαγώγιμη πάστα κατά την εγκατάσταση μιας ψύκτρας. Ακολουθήστε μας να το δούμε με εικόνες. Στη δοκιμή που θα δείτε χρησιμοποιούμε μια απλή λευκή θερμοαγώγιμη πάστα, βάζοντας ένα μικρό σβόλο στο "καπάκι του επεξεργαστή" μας. Με το πρώτο ελαφρό σφίξιμο, η πάστα ήδη έχει καλύψει ολόκληρη την επίμαχη περιοχή του "επεξεργαστή". Αλλά καθώς το σφίξιμο προχωρά (αριστερή φωτογρ.) και τελικά ολοκληρώνεται (δεξιά φωτογρ.), μας περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη! Ένα μέρος της κρίσιμης κεντρικής περιοχής της συνεπαφής, έχει καλυφθεί από θύλακες αέρα! ! ! Όση ώρα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συνέβη, το κακό γίνεται χειρότερο... Τελικά "παίζοντας" λίγο με τις βίδες στερέωσης της ψύκτρας, καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει! (προσέξτε τον κόκκινο κύκλο! ) Η ψύκτρα κάνει ..."τραμπάλα" ! ! ! Οι θύλακες του αέρα..."μετανάστευσαν" από την μία μεριά και πήγαν στην άλλη! Τι συνέβη: Στο σφίξιμο δεν δώσαμε την προσοχή που έπρεπε, με αποτέλεσμα η μια πλευρά της ψύκτρας να κάτσει πρώτη (η βίδα της τερμάτισε αρκετά πριν τερματίσει η άλλη βίδα), γιατί μην ξεχνάτε, το cold plate στον άξονα που περνάει από τις δύο βίδες είναι καμπύλο! Η πάστα αρχικά άπλωσε σωστά, αλλά η ψύκτρα...είναι "μια άλλη ιστορία" ! Καθώς λοιπόν συνεχίστηκε το βίδωμα της δεύτερης βίδας, άρχισε να ανασηκώνεται η πιο χαμηλή πλευρά του block, συμπιέζοντας το ελατήριο της τερματισμένης βίδας, με αποτέλεσμα το καλά "πατημένο" τμήμα του cold plate, να απομακρυνθεί ελαφρά από την πλάκα του γυαλιού και φυσικά, στο κενό αναπτύχθηκαν θύλακες αέρα! Και έτσι τώρα, έχουμε μια κεντρική περιοχή καλυμμένη με θερμοαγώγιμη μεν, αλλά και μια απαράδεκτη διασπορά της πάστας στην υπόλοιπη -επίσης κρίσιμη- περιοχή της επαφής! Φυσικά, το λάθος είναι δικό μας και όχι της ψύκτρας, αλλά ας το δούμε σε μερικές φωτογραφίες ακόμα... Είναι ώρα όμως να βγάλουμε την ψύκτρα από την βάση δοκιμών και με την ευκαιρία να δούμε τι γίνεται την στιγμή που λύνουμε τις βίδες. Στην επόμενη φωτογραφία έχω λύσει σχεδόν τελείως τη μια βίδα , έχοντας απλά χαλαρώσει την άλλη. Και δυο φωτογραφίες που δείχνουν την εικόνα μετά την αποκόλληση της ψύκτρας (αριστερά) από τον "επεξεργαστή" μας (δεξιά). Αυτές οι δύο φωτογραφίες είναι πολύ σημαντικές γιατί αποδεικνύουν ότι: Από την εικόνα μετά την αποκόλληση, μπορούμε να δούμε αν η πάστα εξωθήθηκε σωστά, αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε αν είχε συγκρατήσει θύλακες αέρα ! ! ! Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος, που πολλές φορές, απλά η επανεγκατάσταση μιας ψύκτρας, φέρνει μεγάλη διαφορά στις θερμοκρασίες! "Ωραία -θα μου πείτε-, μια χαρά χάλια τα κάναμε" ! "Τι κάνουμε όμως για να γίνει σωστά και πως θα το ξέρουμε"; Επειδή την ίδιο αναρωτηθήκαμε κι' εμείς.... Η σωστή εγκατάσταση ! Συμμετρία και προοδευτικότητα! Οι λέξεις κλειδιά ! Ψύκτρα δεν βάζουμε κάθε τρις και λίγο, ας το κάνουμε υπομονετικά και με προσοχή ! Το προσεκτικό και συμμετρικό "κάθισμα" της ψύκτρας, το προοδευτικό σφίξιμο των βιδών με μικρές κινήσεις και η συχνή εναλλαγή από τη μια βίδα στην άλλη μας έφεραν εδώ! και με λίγη επεξεργασία για να φανεί καλύτερα... H NH-D15S, απλά...πατάει τέλεια!!! Μπορούμε να διακρίνουμε σε ολόκληρη σχεδόν τη κεντρική περιοχή ότι, οι κορυφές των αυλακώσεων του cold plate έχουν εξωθήσει ουσιαστικά όλη την πάστα και έχουν έρθει σε επαφή με το "καπάκι του επεξεργαστή" μας κι' ας είναι τελείως επίπεδο αυτό! Η απεγκατάσταση της ψύκτρας δεν έγινε με την ίδια προσοχή, αλλά παρόλα αυτά έδωσε χρήσιμες εικόνες. Η ψύκτρα σηκώνεται κάπως μονόπλευρα και στο κέντρο, μη έχοντας σχεδόν καθόλου πάστα, αποκαλύπτεται το μέταλλο του cold plate! Πέρα από αυτό, εμφανίζονται κάποιες ενδείξεις ότι και προς την άλλη κατεύθυνση, υπάρχει μια οριακή απόκλιση από το τελείως επίπεδο, αλλά αυτό θα το δούμε καλύτερα στη συνέχεια. Οι τελικές εικόνες δείχνουν τη σημασία αυτού που είπαμε πριν (αλλά και σε άλλες ευκαιρίες): Μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα αλλά "πρέπει και να προσέχεις για να έχεις"...καλή επαφή ! Ελπίζω πλέον να συμφωνείτε κι' εσείς, ότι αυτό το φωτογραφικό ταξιδάκι βρήκε την καταλληλότερη θέση στις "Λεπτομέρειες" ! Η διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας Οι φωτογραφίες αυτές τραβήχτηκαν, αμέσως μετά την λήξη των δοκιμών. Το cold plate πατάει στην κεντρική περιοχή της επαφής τέλεια, και προοδευτικά (λόγω της επίπεδης επιφάνεια του Loader), η επαφή γίνεται λιγότερο καλή. Επίσης επιβεβαιώνεται αυτό που φάνηκε αμυδρά πριν: Το "ελλειψοειδές" σχήμα της περιοχής με την πολύ καλή επαφή, δείχνει ότι υπάρχει και μια ανεπαίσθητη κυρτότητα και προς την άλλη κατεύθυνση. Αντίστοιχη εικόνα έχουμε και από την πλάκα του Loader. Συνεπώς, το cold plate έχει "βαρελοειδή" διαμόρφωση και σε επαφή με το κοίλο heat spreader μιας σύγχρονης CPU, θα έχει ακόμα καλύτερη επαφή και πιο χαμηλές θερμοκρασίες. Οι ανεμιστήρες Το αναφέραμε ήδη ότι, η διαφορά του stock ανεμιστήρα από τον retail ΝF-A15 PWM, είναι μόνο οι περισσότερες στροφές του πρώτου, πράγμα που βεβαίως σημαίνει αυξημένο air flow και ανάλογα υψηλότερη στατική πίεση. Ο σχεδιασμός του συνδυάζει στις σωστές αναλογίες και τις δύο αυτές παραμέτρους, με γενικό κριτήριο τι άλλο, παρά τον χαμηλότερο θόρυβο! Ελλείψει λοιπόν συσκευασίας του stock ανεμιστήρα, καθώς αυτός έρχεται ήδη τοποθετημένος στην ψύκτρα, ας δούμε από λίγο πιο κοντά την συσκευασία του retail. Ακόμα και ο πιο απαιτητικός χρήστης, δε μπορεί παρά να μείνει πλήρως ικανοποιημένος από την εξαίρετη συσκευασία του ανεμιστήρα, που βρίθει από ουσιαστικές πληροφορίες για την τεχνολογία κατασκευής του. Πρακτικά στην επόμενη εικόνα μόνο εγώ μπορώ να σας πως ποιος είναι ποιος! (O δεξιός με τα συρμάτινα bracket...βαρέθηκα να τα βγάλω ! ) Ανεμιστήρα με ανάλογη τεχνολογία είχαμε δει και σε προηγούμενη παρουσίαση ψύκτρας από τη Noctua. Από το review αυτό, δανειζόμαστε αρκετά από τα σχόλια που ακολουθούν. Να ξεκαθαρίσουμε βέβαια εξ αρχής ότι, για πολλά από αυτά που θα πούμε στην συνέχεια, το TheLab.gr, δυστυχώς δεν έχει τα μέσα -τουλάχιστον, όχι ακόμα - να τα ελέγξει, ούτε ανηχωικούς θαλάμους διαθέτει, ούτε πανάκριβο εξοπλισμό μέτρησης ήχου έχει. Απλά έχοντας έναν αρκετά ήσυχο χώρο μετρήσεων, εξοπλισμό σχετικά αξιοπρεπούς επίπεδου, και μπόλικη όρεξη, προσπαθεί να αναλύσει το πως και το γιατί του κάθε δείγματος και της τεχνολογίας που αυτό ενσωματώνει. Έτσι λοιπόν από τα ενημερωτικά δελτία της Noctua, αντλούμε και προσπαθούμε να αναλύσουμε κατά το δυνατόν, την υπάρχουσα πληροφορία, οπότε ακολουθήστε μας να δούμε παρέα τι βρήκαμε. Σαν "οπτική" αναφορά θα χρησιμοποιήσουμε την επόμενη φωτογραφία, στην οποία φαίνονται αρκετές από αυτές τις τεχνικές λύσεις. 1. Η βαθμιδωτή κατασκευή του πλαισίου στην πλευρά της εισόδου του αέρα. (Stepped Inlet Design) Η βαθμιδωτή αυτή κατασκευή λειτουργώντας με ένα τρόπο ανάλογο με τις λακουβίτσες που έχουν τα μπαλάκια του γκολφ, δημιουργεί στην είσοδο του ανεμιστήρα μια ελαφρά τυρβώδη ροή η οποία "προσφυόμενη" σε αυτά τα σκαλοπάτια, λειτουργεί σαν ένα μαλακό μαξιλάρι που "απορροφά" και εξομαλύνει τους στροβίλους που τείνουν να αναπτυχθούν στα ανώτερα στρώματα του αέρα που ρέει προς την είσοδο του ανεμιστήρα και τελικά οδηγεί σε μια ομαλότερη και πιο αυξημένη ροή αέρα προς τον ανεμιστήρα. Αυτό όμως το "μαξιλαράκι" της τυρβώδους ροής, προκαλεί και μια ομαλότερη μετάβαση, μεταξύ της περιοχής εισόδου του αέρα που επικρατεί στρωτή ροή και της περιοχής που σαρώνεται από τα κινούμενα άκρα των πτερυγίων. Έτσι η κίνηση των ακροπτερυγίων παράγει ένα ευρύτερου φάσματος συχνοτήτων θόρυβο, χωρίς "συγκεντρώσεις" σε συγκεκριμένες συχνότητες, ο οποίος συγχέεται πιο εύκολα με το υπόβαθρο θορύβου που υπάρχει στο περιβάλλον και πρακτικά σαν αποτέλεσμα έχουμε έναν θόρυβο του οποίου η χροιά είναι πολύ καλύτερα αποδεκτή από το ανθρώπινο αυτί ! 2. Οι μικροδιαμορφώσεις της εσωτερικής επιφάνειας του πλαισίου. (Inner Surface Microstructures) Είναι γνωστό ότι στο άκρο ενός ταχέως κινούμενου πτερυγίου, παρατηρείται αποκόλληση της στρωτής ροής του αέρα που κινείται στην άνω επιφάνειά του (suction side), πράγμα που οδηγεί σε δημιουργία στροβίλων, μειωμένη απόδοση του πτερυγίου και αποτελεί μια από τις βασικές πηγές του θορύβου που παράγει αυτό! Έχουμε ξαναπεί εδώ ότι μια από τις λύσεις αντιμετώπισης είναι τα winglets,, αλλά εδώ η Noctua ανέπτυξε μια άλλη λύση. Στο εσωτερικό της επιφάνειας του πλαισίου υπάρχουν μικροσκοπικές εσοχές (mini-dends), οι οποίες υπό την επίδραση του κινούμενου άκρου του πτερυγίου που περνά πολύ κοντά τους, συμβάλουν στην ανάπτυξη μιας μικρής περιοχής όπου επικρατεί τυρβώδης ροή, η οποία φυσικά "ακολουθεί" το άκρο του πτερυγίου που την προκαλεί! Το ακροπτερύγιο (wing tip) έτσι, κινείται "βυθισμένο" συνεχώς μέσα σε ένα μαξιλαράκι τυρβώδους ροής που "καλύπτει" την πλευρά υποπίεσης (suction side) του πτερυγίου, το οποίο λειτουργεί πολυσύνθετα: Ι. Παρεμποδίζει την αποκόλληση της στρωτής ροής από την πλευρά υποπίεσης του πτερυγίου, και έτσι ελαχιστοποιεί τους στροβίλους που μειώνουν την ικανότητα του ανεμιστήρα να απορροφήσει αέρα καθώς, παρεμποδίζουν την ομαλή ροή που τροφοδοτεί το επόμενο πτερύγιο που ακολουθεί. ΙΙ. Εξασφαλίζοντας την ομαλή ροή του αέρα γύρω από την φτερωτή του ανεμιστήρα δεν συμβάλουν μόνο στην αύξηση της παροχής του, αλλά και στην αύξηση της δυναμικής πίεσης που μπορεί αυτός να αναπτύξει! ΙΙΙ. Αυτή η μείωση των ανεπιθύμητων στροβιλισμών, έχει άμεση επίδραση και στον θόρυβο που παράγει ο ανεμιστήρας, ο οποίος και μικρότερος γίνεται και πιο ανεκτή -από το ανθρώπινο αυτί - χροιά έχει. 3. Τα κανάλια επιτάχυνσης της ροής στην πλευρά υποπίεσης του πτερυγίου. (Suction side Flow Acceleration Channels) Τόση ώρα καλά τα λέμε και ασχολούμαστε με το άκρο του πτερυγίου που κινείται γρήγορα και προκαλεί προβλήματα, όμως προβλήματα με την αποκόλληση της στρωτής ροής του αέρα υπάρχουν όχι μόνο στο άκρο, αλλά και στην περιοχή του πτερυγίου που είναι κοντά σε αυτό. Εδώ όμως η φύση τους είναι λίγο διαφορετική. Η μείωση της ταχύτητας του αέρα στην πίσω πλευρά του πτερυγίου (suction side) , οδηγεί σε διαχωρισμό της ομαλής ροής του αέρα σε στροβίλους, οι οποίοι παράγουν θόρυβο και μειώνουν την αποδοτικότητα του ανεμιστήρα. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν η ταχύτητα της ροής του αέρα είναι χαμηλότερη από την ταχύτητα του πτερυγίου, πράγμα που σημαίνει ότι στην εξωτερική περιοχή του πτερυγίου όπου αυτό έχει υψηλότερη γραμμική ταχύτητα, το φαινόμενο είναι πιο έντονο. Εδώ λοιπόν έρχεται η ιδέα των καναλιών επιτάχυνσης της ροής του αέρα, με την μορφή των σφηνοειδών εξογκωμάτων. Αυτά περιορίζουν τον διαθέσιμο χώρο που έχει ο αέρας που βρίσκεται κοντά στο πτερύγιο να κινηθεί, με αποτέλεσμα η ροή να γίνεται δια μέσου των προοδευτικά στενότερων καναλιών που δημιουργούν αυτά τα εξογκώματα, με άμεσο αποτέλεσμα η ταχύτητα του αέρα μέσα σε αυτά να αυξάνει και να μειώνει την διαφορά της ταχύτητας του αέρα σε σχέση με το πτερύγιο. Άμεσο αποτέλεσμα αυτού είναι η μείωση της τάσης του αποχωρισμού της ροής του αέρα από το πτερύγιο και η μείωση των στροβιλισμών που ελαττώνουν την απόδοσή του! Τελικό αποτέλεσμα είναι η μείωση του θορύβου, η αύξηση της ροής που προκαλεί ο ανεμιστήρας και -αν δούμε την γωνία που έχουν αυτά τα κανάλια επιτάχυνσης της ροής- η αντιστάθμιση της τάσης του αέρα να κινηθεί προς το άκρο του πτερυγίου, πράγμα που ευνοεί την συγκέντρωση του αέρα εξόδου από τον ανεμιστήρα σε ένα στενότερο κώνο που ψύχει πιο αποτελεσματικά την ψύκτρα! 4. Το στρογγυλεμένο εμπρός άκρο του ακροπτερύγιου. Αν παρατηρήσουμε στην δεξιά πλευρά της φωτογραφίας του ανεμιστήρα που παρέθεσα πιο πριν θα δούμε ότι η εμπρός άκρη του πτερυγίου είναι στρογγυλεμένη και όχι μυτερή. Αυτό γίνεται για να υπάρχει βαθμιαία είσοδος του ακροπτερύγιου -που είναι το ταχύτερα κινούμενο τμήμα του πτερυγίου- στο ρεύμα αέρα που εισρέει προς την περίμετρο του πλαισίου του ανεμιστήρα. Έτσι η μεταβολή της ροής από στρωτή σε τυρβώδη γίνεται βαθμιαία και παράγει λιγότερο θόρυβο καθώς αυτός δεν παρουσιάζει έντονες εξάρσεις σε συγκεκριμένες συχνότητες. 5. Περιορισμός της μετάδοσης των κραδασμών του ανεμιστήρα. Φυσικά ο λόγος για τα ελαστικά παρεμβύσματα που υπάρχουν στις γωνίες του πλαισίου του ανεμιστήρα, που αποτελούν ένα καλό μέσο διακοπής της μετάδοσης των κραδασμών που ενδεχομένως παράγει ο ανεμιστήρας, προς την ψύκτρα, πράγμα που κάνει την ηχητική υπογραφή του ανεμιστήρα ακόμα πιο "διακριτική " ! 6. Προοδευτική μεταγωγή στην κατάσταση ΟΝ των τρανζίστορ ισχύος του ανεμιστήρα. (Smooth Commutation Drive (SCD) technology) Όπως είπαμε και πριν ο ανεμιστήρας Noctua NF-A9x14, ελέγχεται με παλμούς διαμορφωμένους κατά το πλάτος τους (PWM). Αυτό σημαίνει ότι ο ανεμιστήρας δέχεται από τον controller της μητρικής τετραγωνικούς παλμούς συγκεκριμένης συχνότητας αλλά μεταβαλλόμενου πλάτους και ανάλογα με το λόγο που έχει ο χρόνος που οι παλμοί αυτοί είναι σε υψηλό δυναμικό (ΟΝ) , ως προς τον χρόνο της περιόδου των παλμών αυτών (Duty Cycle), ρυθμίζεται και η ταχύτητα περιστροφής του ανεμιστήρα. Αυτό όμως που μας ενδιαφέρει εδώ , είναι ότι την στιγμή που τα τρανζίστορ ισχύος του ανεμιστήρα λαμβάνουν την εντολή να μεταβούν στην κατάσταση ΟΝ, αυτά, αλλάζουν "ακαριαία" κατάσταση, με αποτέλεσμα τα πηνία του κινητήρα να δέχονται έναν απότομο παλμό ρεύματος, πράγμα που μεταφράζεται σε ένα παλμό ροπής προς τα πτερύγια του ανεμιστήρα, ο οποίος με την σειρά του σημαίνει μια αντίστοιχη ταλάντωση των πτερυγίων. Αυτά συμβαίνουν σε όλους τους ανεμιστήρες και σημαίνουν ακόμα μία πηγή θορύβου! Στην περίπτωση μας, η Noctua εφαρμόζει μια τεχνική που γενικά ονομάζεται soft commutation κατά την οποία η μεταγωγή των τρανζίστορ ισχύος, από την κατάσταση ΟFF στην κατάσταση ΟΝ δεν γίνεται απότομα, αλλά με έναν ελεγχόμενα πιο αργό ρυθμό. Αποτέλεσμα αυτού είναι οι παλμοί ρεύματος προς τα πηνία του κινητήρα και αντιστοίχως η ροπή που αναπτύσσεται να είναι αναλόγως πιο προοδευτική και να αποφεύγεται ο θόρυβος που προαναφέραμε, τον οποίο μπορούμε να τον παρατηρήσουμε σε πολλούς ανεμιστήρες, αν βάλουμε το αυτί μας κοντά τους όταν στρέφονται αργά. 7. Αυτοσταθεροποιούμενο υδροδυναμικό έδρανο ελαίου. (Self-stabilising oil-pressure bearing (SSO-Bearing) system) Έχουμε την κλασική λύση του υδροδυναμικού εδράνου, όπου η ίδια η περιστροφή του άξονα του ανεμιστήρα προκαλεί την κυκλοφορία του λιπαντικού που εξασφαλίζει την άνευ τριβών κίνησή του, καθώς ο άξονας κινείται πάνω σε ένα συνεχώς ανανεούμενο φιλμ λιπαντικού και δεν έρχεται σε επαφή με τα τοιχώματα του εδράνου. Πολύ καλή λύση, αλλά έχει μια αδυναμία που μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμη στην μακροημέρευση του ανεμιστήρα. Συγκεκριμένα, η τροφοδοσία του λιπαντικού κατά την εκκίνηση του ανεμιστήρα δεν είναι πλήρης και έτσι η τάση του ανεμιστήρα να ταλαντεύεται ελαφρά (λόγω γυροσκοπικού φαινομένου) μέχρι να αναπτύξει ταχύτητα, μοιραία φέρνει τον άξονά του σε επαφή με τα τοιχώματα του εδράνου και αυτή σημαίνει φθορά. Η βελτίωση που έκανε η Noctua έγκειται στην προσθήκη ενός μαγνήτη που εξασφαλίζει μεγαλύτερη σταθερότητα του άξονα (SSO-V1), ταχύτερη επίτευξη της ιδανικής θέσης περιστροφής και ακριβέστερο κεντράρισμα του άξονα, αυτό μειώνει τόσο τις τριβές εκκίνησης , όσο και της λειτουργίας και μάλιστα σε σημείο που η Noctua αισθάνεται άνετα να δίνει εξαετή εγγύηση στα προϊόντα της ! Στον NF-A15 PWM υπάρχει η εξέλιξη του εδράνου αυτού (SSO-V2), με νέες τεχνικές που επιτρέπουν την χρήση μεταλλικού περιβλήματος στο έδρανο και την ενσωμάτωση του μαγνήτη πλησιέστερα στον άξονα. Αυτό σημαίνει ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο, μεγαλύτερη ακρίβεια κίνησης και σαφώς μεγαλύτερη αντοχή, πράγμα που για εμάς μεταφράζεται σε μεγάλη διάρκεια ζωής και μάλιστα εγγυημένης! Και φυσικά το θέμα του θορύβου, δεν έμεινε ανεπηρέαστο: Ο θόρυβος που παράγεται από το έδρανο του ανεμιστήρα, είναι και παραμένει σε όλη την διάρκεια της μακράς ζωής του, χαμηλότερος από τον θόρυβο των εδράνων άλλου τύπου. 8. Μεταλλικό κέλυφος εδράνου. (Metall Bearing Shell) Με στόχο την μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια κατασκευής, την ελάχιστη ανοχή και την εξαιρετική σταθερότητα στο χρόνο, η Noctua εξόπλισε τα έδρανά των νέων ανεμιστήρων των 120mm και 140mm, με ένα μεταλλικό κέλυφος κατασκευασμένο εξ' ολοκλήρου από μηχανουργικά (CNC) κατεργασμένο μπρούτζο. Έτσι οι ήδη γνωστής αξιοπιστίας ανεμιστήρες της, γίνονται ακόμα καλύτεροι ! 9. Αεροδυναμικά στελέχη στήριξης κινητήρα Η υπό γωνία θέση και το καμπυλωτό σχήμα των μπράτσων στήριξης του κινητήρα του ανεμιστήρα, συμβάλουν στον περιορισμό του θορύβου καθώς, το χείλος εκβολής (η πίσω ακμή) των πτερυγίων, περνά υπό αρκετά μεγάλη γωνία από πάνω τους. Αυτό περιορίζει δραστικά το θόρυβο που οφείλεται στο φαινόμενο της "σειρήνας", γιατί το ρεύμα αέρα που προωθεί το πτερύγιο προς τα πίσω, διασπάται προοδευτικά από το μπράτσο στήριξης. 10. Στρογγυλεμένη ακμή του Fan Hub Τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο είναι ότι η "πομπέ" διαμόρφωση του καλύμματος του κινητήρα (και βάσης των πτερυγίων), βοηθά στην κατά το δυνατόν αδιατάρακτη ροή του αέρα εισόδου στο κέντρο του ανεμιστήρα και αυτό σημαίνει χαμηλότερο θόρυβο και λίγο καλύτερη απόδοση! 11. Χοάνη εισόδου και εξόδου του αέρα Το πλαίσιο του ανεμιστήρα -τόσο στην πλευρά της εισόδου του αέρα, όσο και στην εξόδου- εκμεταλλευόμενο την αυξημένη διάμετρό του, σε όσα τμήματα της περιμέτρου του είναι δυνατόν, σχηματίζει ένας είδος χοάνης που καθοδηγεί το ρεύμα αέρα αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα τόσο του ρεύματος εισόδου όσο και ιδιαιτέρως του ρεύματος εξόδου που το κατανέμει σε μεγαλύτερη έκταση των πτερυγίων. 12. Παράμετροι λειτουργίας Οι μετρήσεις που ακολουθούν έγιναν με τον ανεμιστήρα τοποθετημένο απάνω στην ψύκτρα. Η ποιότητα των ηλεκτρονικών κυκλωμάτων οδήγησης του ανεμιστήρα, είναι παράδειγμα προς μίμηση! Η σχεδόν γραμμική μεταβολή του duty cycle, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα, και έχουμε πλήρεις στροφές με μόλις 1,23 Watt! Για τον θόρυβο...τα έχουμε πει ήδη! Η Noctua με τη συγκεκριμένη σειρά ανεμιστήρων, πραγματικά έθεσε πολύ ψηλά τον πήχη! 13. Ποιότητα κατασκευής Χωρίς να μπορεί να περιοριστεί σε ένα μόνο τεχνικό ζήτημα, η ποιότητα των προϊόντων της Noctua, είναι το "πιο δυνατό τους χαρτί"! Όταν σε μια ψύκτρα δουλεύουν -στο μέγιστο των στροφών τους- τρεις ανεμιστήρες, παράγοντας ένα απαλό "φύσημα", και απολύτως κανέναν κραδασμό, τότε μόνο μια λέξη μπορεί να χαρακτηρίσει την ποιότητα κατασκευής...: "Απαράμιλλη" ! Παρατήρηση. Οι προσεκτικοί και φιλοπερίεργοι φίλοι θα πρόσεξαν ενδεχομένως ότι, τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στον ανεμιστήρα που συνοδεύει την ψύκτρα, δεν συμφωνούν με αυτά του διαθέσιμου στο εμπόριο Noctua NF-Α15 PWM. Σε επικοινωνία μας με την εταιρία, μας πληροφόρησαν ότι ο ανεμιστήρας που μπαίνει στην ψύκτρα μπορεί να έχει τον ίδιο κωδικό, αλλά έχει βελτιωμένα χαρακτηριστικά σε σχέση με αυτόν που διατίθεται στην αγορά και ο λόγος που δεν του έχουν δώσει ξέχωρο κωδικό είναι ότι δεν διατίθεται ανεξάρτητα στο εμπόριο. Στους πίνακες των χαρακτηριστικών μπορείτε να διαπιστώσετε τις ονομαστικές διαφορές σε σχέση με τον retail NF-A15 PWM, αλλά και να δείτε τι μετρήθηκε στον πάγκο του TheLab.gr. Μετρήσεις Μετά από μια καλή -ελπίζω- επαφή με την ψύκτρα και τα χαρακτηριστικά της, ήρθε η ώρα να μιλήσουν οι αριθμοί ! Ας δούμε συγκεντρωτικά τα αποτελέσματα όλων των δοκιμών που κάναμε στην Noctua NH-D15S. Να διευκρινίσω ότι: 1. Με πορτοκαλί περιθώριο έχει σημαδευτεί η περιοχή με το τυπικό TDP της ψύκτρας. 2. Όλες οι μετρήσεις έγιναν με την θερμοαγώγιμη πάστα αναφοράς (Arctic MX-4). 3. Σε όλες τις μετρήσεις -πλην μιας- κεντρικός ανεμιστήρας είναι ο stock (NF-A15 (se1500rpm)), εξαίρεση αποτελεί η μέτρηση με τους ανεμιστήρες της Corsair (SP140L), όπου στη θέση του stock, μπήκε ένας SP140L. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων δείχνουν ότι ακόμα και σε θερμική υπερφόρτιση της τάξης -ανάλογα με το socket- του 65% έως 165%, η θερμοκρασία της "CPU" μένει σε ασφαλέστατες θερμοκρασίες! Και το πράγμα γίνεται ακόμα εντυπωσιακότερο, αν συνυπολογίσουμε ότι η επιφάνεια του Loader είναι τελείως επίπεδη, ενώ αυτή του cold plate -στοχεύοντας στους νέους επεξεργαστές- είναι κυρτή και μάλιστα, η κυρτότητα της είναι παράλληλη με τα heat pipes ! ! ! Αυτό το τελευταίο και μόνο, αρκεί σαν απόδειξη του πόσο καλή θερμική αγωγιμότητα και σύζευξη με τα heat pipes, έχει η βάση της ψύκτρας, καθώς αυτή κυρίως, μεταφέρει -οριζοντίως- την θερμότητα προς τα ακραία heat pipes. Όσον αφορά στο θόρυβο και για το υψηλό air flow (1500rpm), χωρίς να είναι η πιο αθόρυβη ψύκτρα που έχουμε δει, οι τεχνολογίες που είδαμε την κάνουν πολύ ήσυχη, αν δε, χαμηλώσουμε τις στροφές του ανεμιστήρα (1140rpm), τότε απλά δεν έχει αντίπαλο! Χαμηλώνοντας και άλλο το air flow (900rpm), γίνεται αδύνατο να την ακούσεις, αλλά παρ' όλα αυτά η NH-D15S, όχι μόνο μπορεί να κρατήσει ένα υπερχρονισμένο σύστημα κάτω από τους 65 οC (επιφόρτιση 240 Watt), αλλά ακόμα και αν το παρακάνουμε (επιφόρτιση ~360 Watt!), οι θερμοκρασίες θα μείνουν κάτω από τους 80 οC! Αν αποφασίσουμε να προσθέσουμε ένα ακόμα ανεμιστήρα εμπρός (Push), τότε οι επιδόσεις βελτιώνονται από αισθητά έως σημαντικά (στα χαμηλότερα air flow), με κάποιους συνδυασμούς να δίνουν εξαιρετικά αποτελέσματα! Στο διάγραμμα που ακολουθεί θα βρείτε όλες τις μετρήσεις διαταγμένες κατά σειρά επίδοσης, όπου θα δείτε με λεπτομέρειες τα αποτελέσματα σε όλα τα air flow, θερμικές καταπονήσεις, προσανατολισμούς και setup. Φυσικά οι μετρήσεις που έγιναν σε πλάγια τοποθέτηση είναι -για ευνόητους λόγους- περισσότερες. Τώρα είναι πιο ευδιάκριτα τα αποτελέσματα και πέρα από αυτά που ειπώθηκαν πριν, το σημαντικό είναι ότι, με την προσθήκη ενός ανεμιστήρα ακόμα, διευρύνονται πολύ τα περιθώρια για χαμηλότερες θερμοκρασίες, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα, αισθητή επιβάρυνση στον θόρυβο. Στην επόμενη σελίδα θα δούμε πιο λεπτομερειακά το τι και το πως, των μετρήσεων που βρίσκονται εδώ συγκεντρωμένες και όχι μόνον (!)...οι περίεργοι φίλοι ας ακολουθήσουν ! Μετρήσεις εις βάθος και γραφήματα Από όσα είδαμε μέχρι τώρα, η NH-D15S μπορεί να αντικαταστήσει πλήρως την NH-D15 που δεν μετράει παρά ένα χρόνο στην αγορά! Αυτό φυσικά βάζει ένα πρόβλημα στην Noctua, η οποία δίνει μια εμπορικά θεμιτή και από την άποψη των καταναλωτών, αποδεκτή λύση! Η NH-D15S... έρχεται με ένα ανεμιστήρα, αλλά το έχει στο σχεδιασμό της, να πάρει τουλάχιστον ένα ακόμα και να γίνει ισάξια σε απόδοση με την πρόγονό της. Η Noctua φρόντισε -και έχει τις θερμές ευχαριστίες μας γι' αυτό- να μας στείλει όχι έναν, αλλά δύο επιπλέον ανεμιστήρες! Είναι δύο NF-A15 PWM, σε retail edition βέβαια, (έχουν 300rpm λιγότερες από τις 1500rpm του ανεμιστήρα της ψύκτρας), αλλά δεν υπάρχει τίποτε καταλληλότερο, για να βοηθήσει τα ανήσυχα πνεύματα...! Εμείς βέβαια αξιοποιήσαμε το ένα επιπλέον ζευγάρι συρμάτινων bracket που υπάρχει στα παρελκόμενα και κάναμε δοκιμές και με ανεμιστήρες 120mm, με καταλληλότερη επιλογή τον NF-F12 PWM της κατασκευάστριας. Βασικός στόχος...η απάντηση στην ερώτηση που περνάει από το μυαλό όλων των υποψήφιων αγοραστών!...: "Πόσο καλύτερη μπορεί να γίνει η απόδοση της NH-D15S, με έναν επιπλέον ανεμιστήρα;" Πρώτη κίνηση λοιπόν είναι να δούμε πως συμπεριφέρεται η ψύκτρα μας στην standard σύνθεση. Η βασική συμπεριφορά της ψύκτρας Ουσιαστικά αυτό το θέμα, είναι ο "κορμός" ενός review και πολλοί αρκούνται σε αυτόν, εμάς όμως μας αρέσουν και τα..."παρακλάδια" ! Πριν όμως πάμε παρακάτω. . . 1. Πιστεύω να έχετε πλέον εξοικειωθεί με τις αναγκαστικές συντομογραφίες που χρησιμοποιώ , αλλά καλού κακού να αναφέρω ένα δυο παραδείγματα, για τους νεότερους της παρέας. HoPusPulLo = Ho Pus-Pul Lo = Horizontal / Push-Pull / Low (Προσανατολισμός radiator / Διάταξη ανεμιστήρων / Air Flow ) 2. Επίσης, μιας και είναι ολοένα και συχνότερο το φαινόμενο να μας έρχονται ψύκτρες με προεγκαταστημένη την θερμοαγώγιμη πάστα, προσθέσαμε και ένα επιπλέον διακριτικό στις δοκιμές που μας δίνει τις συνθήκες δοκιμής τόσο για την πάστα , όσο και για τους χρησιμοποιούμενους ανεμιστήρες: STSF = Stock TIM - Stock Fan RTSF = Reference TIM - Stock Fan RTRF= Reference TIM - Reference Fan Με βάση αυτά, μια συντομογραφία σαν αυτή : Ex-3_LaPusPulAll_RTRF_HUCD σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε με το: Extra test No3_Lateral_Push-Pull_All air flows_Reference TIM_ Reference Fan_ Rad Hot Inlet=Up_Rad Cold Outlet=Down [iA. Ποιος προσανατολισμός είναι καλύτερος;[/i]][/i]] Μιλάμε για τους τρεις διαφορετικούς προσανατολισμούς, τον οριζόντιο (κουτιά με τη μητρική παράλληλη με το πάτωμα), τον πλάγιο (κλασικοί "πύργοι") και τον κατακόρυφο ( κουτιά όπου τα IO της μητρικής "κοιτάνε" το "ταβάνι" !) Α.1. Οριζόντια τοποθέτηση (Πίνακας "οριζόντιων"μετρήσεων) Α.2. Πλάγια τοποθέτηση (Πίνακας "πλάγιων"μετρήσεων) Πρώτη και καλή εντύπωση! Δεν παρατηρείται κάποια αξιοσημείωτη διαφορά ανάμεσα στην οριζόντια και την πλάγια τοποθέτηση, με την δεύτερη -που είναι και η πιο συχνή- να προηγείται ελαφρά και αυτό δεν είναι η συνηθισμένη εικόνα, όπου οι καλύτερες επιδόσεις έρχονται στην οριζόντια θέση. Η γραμμικότητα της συμπεριφοράς της ψύκτρας είναι "υποδειγματική". Α.3. Κατακόρυφη τοποθέτηση (Πίνακας "κατακόρυφων" μετρήσεων) Η εικόνα για την κατακόρυφη τοποθέτηση, βελτιώνεται και ο "υπεύθυνος" είναι είναι το φυσικό ανοδικό ρεύμα του θερμού αέρα, που "συνεργάζεται" με τους ανεμιστήρες και αυξάνει το air flow και τις επιδόσεις της ψύκτρας (μείωση Δθ κατά 1,2 οC)! Τυχεροί λοιπόν οι απανταχού κάτοχοι Raven-like κουτιών! [bΒ. Πόσο αυξάνουν οι επιδόσεις της ψύκτρας, με ένα επιπλέον ανεμιστήρα ; [/b]][/b]] Το ερώτημα καίριο, ιδιαίτερα για την σημερινή φιλοξενούμενη, μιας και ένας επιπλέον ανεμιστήρας την χωρίζει, από το να στερήσει στην πρόγονό της, τους λόγους ύπαρξης ! Β.1. Προσθήκη σε θέση Push ενός ανεμιστήρα NF-A15 PWM (1200rpm), με την ψύκτρα σε οριζόντια θέση. (Πίνακας μετρήσεων με τον NF-A15 PWM_Horizontal) Στις δοκιμές αυτές, στο μέσο και χαμηλό air flow στην τροφοδοσία του stock ανεμιστήρα χρησιμοποιήθηκε το Low Noise Adapter που συνοδεύει τον ανεμιστήρα. Με το τρόπο αυτό οι στροφές του stock και του πρόσθετου ανεμιστήρα ήρθαν σε πολύ καλύτερη αναλογία με αρκετό κέρδος στις επιδόσεις, αλλά για το θέμα αυτό θα επανέλθουμε. Β.2. Προσθήκη σε θέση Push ενός ανεμιστήρα NF-A15 PWM (1200rpm), με την ψύκτρα σε πλάγια θέση. (Πίνακας μετρήσεων με τον NF-A15 PWM_Lateral) Στις δοκιμές αυτές, στο μέσο και χαμηλό air flow στην τροφοδοσία του stock ανεμιστήρα χρησιμοποιήθηκε το Low Noise Adapter που συνοδεύει τον ανεμιστήρα. Με την προσθήκη του ανεμιστήρα εμπρός, το πλεονέκτημα της πλάγιας τοποθέτησης φαίνεται να γίνεται πιο αισθητό, αλλά το σημαντικό είναι ότι σε σχέση με την σύνθεση του ενός ανεμιστήρα, γενικά υπάρχει βελτίωση από 3 οC στο υψηλό airflow, μέχρι 6 οC στο χαμηλό καθώς, ο πρώτος πύργος έχει πλέον τις "δικές του ανάσες"! Β.3. Προσθήκη σε θέση Push ενός ανεμιστήρα NF-F12 PWM (1500rpm), με την ψύκτρα σε πλάγια θέση. (Πίνακας μετρήσεων με τον NF-F12 PWM_Lateral) Πρώτη επιλογή σε διάσταση 120mm φυσικά είναι ο "ομόσταυλος" NF-F12 PWM, (με Focused Flow™ frame κατασκευή, που στοχεύει στην υψηλή στατική πίεση), ο οποίος, ενώ στις υψηλές στροφές παρουσιάζει την ίδια απόδοση, αρχίζει -καθώς οι στροφές χαμηλώνουν- να χάνει έδαφος απέναντι στον NF-A15, που έχει μεγαλύτερη διάμετρο και διαφορετικά πτερύγια. Αλλά ας πάμε σε πιο ενδιαφέρουσες συνθέσεις, όχι γιατί έχουν καλύτερες επιδόσεις (που αρκετές από αυτές έχουν, με το ανάλογο κόστος σε θόρυβο), αλλά γιατί είναι πολύ πιο προσιτές, καθώς είναι πολύ πιο πιθανό κάπου να μας βρίσκεται ένας ανεμιστήρας 120mm που δεν κοστίζει "τίποτε"! Β.4. Προσθήκη σε θέση Push ενός ανεμιστήρα Cooling SwiF2 120P PWM (1650rpm), με την ψύκτρα σε πλάγια θέση. (Πίνακας μετρήσεων με τον SwiF2 120P PWM_Lateral) Οι επιδόσεις ανέβηκαν ακολουθώντας το θόρυβο (43,1 dB(A)) που διπλασιάστηκε. Β.5. Προσθήκη σε θέση Push ενός ανεμιστήρα Arctic F12 PWM (1650rpm), με την ψύκτρα σε πλάγια θέση. (Πίνακας μετρήσεων με τον Arctic F12 PWM_Lateral) Η επιλογή αυτού του ανεμιστήρα έγινε γιατί ενώ είναι ποιοτικός, οικονομικά παραμένει πολύ προσιτός. Με θόρυβο 38,7 dB(A) , έχει επιδόσεις ανάλογες με τους άλλους ανεμιστήρες των 120mm, δείχνοντας ότι η αύξηση των επιδόσεων της NH-D15S, αν αποφασίσουμε να υποστούμε λίγο παραπάνω θόρυβο, μπορεί να κοστίσουν ελάχιστα! Αυτός ο ανεμιστήρας έχει ένα πολύ εύστροφο κινητήρα (εννοώ ότι ακόμα και με μικρό duty cycle, στρέφεται αρκετά γρήγορα). Αυτή η ιδιομορφία του έφερε πολύ εντυπωσιακά αποτελέσματα, καθώς: α. Στο High airflow >>> Δθ μείωση ~2,8 οC / Θόρυβος αύξηση ~1,4 dB(A) β. Στο Medium airflow >>> Δθ μείωση ~4,7 οC / Θόρυβος αύξηση ~2,5 dB(A) γ. Στο Low airflow >>> Δθ μείωση ~10,0 οC / Θόρυβος αύξηση ~2,1 dB(A) Αν λοιπόν μπορούμε να παραβλέψουμε ένα τελικό θόρυβο, ελαφρά υψηλότερο που δεν ενοχλεί, καθώς από το μέσο airflow και κάτω περιορίζεται κάτω από τα 34 dB(A), η εγκατάσταση ενός F12 -με τη βοήθεια ενός PWM Fan Y-splitter- είναι εξαιρετική κίνηση! Βέβαια αν ο θόρυβος είναι πάντα το κυρίαρχο κριτήριο, ο δόκιμος δρόμος είναι η προσθήκη ενός ανεμιστήρα του ίδιου κατασκευαστή με ανάλογη τεχνολογία, όπως ο NF-A140 PWM, με την ανάλογη επιβάρυνση φυσικά, μέχρι τότε, μπορείτε κάλλιστα να βολευτείτε με ότι βρίσκεται στο συρτάρι σας! Β.6. Αντικατάσταση του stock ανεμιστήρα με δύο άλλους υψηλότερου Air flow Όπως καταλαβαίνεται η μέτρηση αυτή έγινε από περιέργεια ! Πήραμε δυο ανεμιστήρες της Corsair (SP140L) που είχαμε διαθέσιμους και τους βάλαμε εμπρός και στο κέντρο (Push, Middle), και... Οι θερμοκρασίες κατέβηκαν πολύ, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο θόρυβος πήγε στα ύψη !!! [iΓ. Ποίες είναι οι επιδόσεις της ψύκτρας με τρεις ανεμιστήρες ;[/i] ][/i] ] (Πίνακας μετρήσεων με τρεις Noctua NF-A15) Εδώ χρησιμοποιήσαμε και τους δύο επιπλέον ανεμιστήρες (ΝF-A15, 1200rpm) που μας έστειλε η Noctua αφήνοντας στην κεντρική θέση τον Stock ανεμιστήρα. Η βελτίωση των επιδόσεων είναι αναμενόμενη, αλλά όχι τόσο σημαντική ώστε να δικαιολογήσει το επιπλέον κόστος και -κυρίως- τον όγκο! Ίσως μόνο σε ακραίες απαιτήσεις θα είχε νόημα και πάντα με στόχο τον κατά το δυνατόν χαμηλότερο θόρυβο, διαφορετικά, το ρόλο του Pull ανεμιστήρα, κάλλιστα -βοηθούσης και της κατάλληλης "τοπογραφίας"- μπορεί να τον παίξει ο πίσω ανεμιστήρας του κουτιού. [i Δ. Η τελείως αθόρυβη λειτουργία είναι εφικτή ;[/i] ][/i] ] Σε ένα PC που έχουμε φροντίσει οι υπόλοιπες πηγές θορύβου να περιοριστούν στο ελάχιστο, αποκτά σημασία αν η ψύκτρα μπορεί να λειτουργήσει αθόρυβα. Το πείραμα έγινε σε δύο βήματα: 1. Ultra Low Air Flow: Ο ανεμιστήρας στρέφεται όσο πιο αργά επέτρεπε ο fan controller που διαθέτουμε (Minimum Duty Cycle = 23,67%) 2. Fanless: Αφαιρέσαμε τον ανεμιστήρα και μετά έγιναν οι μετρήσεις. Φυσικά ήταν αδύνατο να μετρήσουμε τον θόρυβο, καθώς ακόμα και στον πολύ ήσυχο χώρο που διαθέτουμε για τις μετρήσεις, το όργανο μέτρησης αρνήθηκε να δείξει κάτι περισσότερο από το θόρυβο υποβάθρου (29,9 dB(A) ). Οι θερμοκρασίες δικαιολογούν τη χρήση σε Fan-less mode μόνο αν έχουμε κουτί τύπου Raven, για να μπορέσει η ψύκτρα να τοποθετηθεί κατακόρυφα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η λειτουργία σε Ultra Low Air Flow -πρακτικά- είναι τελείως αθόρυβη, και η "CPU" μας -ακόμα και στα 180 Watt- παραμένει ασφαλής! [iΕ. H θερμική αντίσταση Rca της ψύκτρας[/i]][/i]] (Πίνακας μετρήσεων της Rca) Η μέτρηση αυτή δεν ήταν δυνατόν να γίνει με τους reference ανεμιστήρες που χρησιμοποιούμε ( EBM-Papst), έτσι χρησιμοποιήσαμε τρεις ανεμιστήρες Corsair SP140L που έχουν αρκετά υψηλότερο air flow από τον stock ανεμιστήρα. Βέβαια, τελικά δεν αντισταθήκαμε στη περιέργεια να δούμε τι γίνεται αν βάλουμε στις θέσεις Push και Pull τα τερατάκια της EBM-Papst. Το αποτέλεσμα θα το δείτε στο δέκατο βήμα της δοκιμής. Στο αριστερό γράφημα έχουμε μόνο τα εννιά τυπικά βήματα της δοκιμής, και στο δεξιό μπορούμε να δούμε και το δέκατο! Αλλά ας δούμε σε μεγαλύτερη ανάλυση τις θερμοκρασίες... ...οι οποίες λόγω "θυέλλης", άρχισαν να θυμίζουν "παγωτό"! Κάπου εδώ βρίσκονται και τα όρια της ψύκτρας, καθώς για να φανούν, χρειάζεται "απαγορευτικά" υψηλό air flow. [bΖ. Περί...αναρτήσεων ! [/b]]Ζ. Περί...αναρτήσεων ! [/b]]Ζ. Περί...αναρτήσεων ! [/b]] Εμβόλιμα εδώ, μιας και πολλά είπαμε για πρόσθετους ανεμιστήρες, καλό είναι να δούμε φωτογραφικά κάποιες λεπτομέρειες για το τρόπο στερέωσής τους, που επιτρέπει στο πολύ καλό συρμάτινο fan clip της Noctua, να κάνει σωστά τη δουλειά του. Στις προηγούμενες φωτογραφίες φαίνεται καθαρά το τριπλό "κλείδωμα" τους ενός πτερυγίου στο άλλο, που αυξάνει πολύ την ακαμψία των πτερυγίων και την αντοχή τους στα "μικροατυχήματα"! Ζ.1. Στήριξη ανεμιστήρα NF-F12 PWM Το παρέμβυσμα σιλικόνης πρέπει να βγει, διαφορετικά το άγκιστρο του fan clip θα ξεχειλώσει πολύ. Ζ.2. Στήριξη απλού ανεμιστήρα 120mm με δεματικό Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι το υλικό που περιβάλει την οπή στερέωσης των ανεμιστήρων, έχει μεγαλύτερη διάσταση από την διάσταση του αγκίστρου. Προσοχή στην πλευρά που σφίγγετε το δεματικό, διαφορετικά το συρμάτινο fan clip θα είναι πολύ χαλαρό! Ζ.3. Στήριξη απλού ανεμιστήρα 120mm χωρίς δεματικό Ας δούμε και μια πιο pro ( ) λύση, που απαιτεί απλά την ύπαρξη μια λεπτής λίμας. Και με τους δύο τρόπους, η στήριξη είναι καλή και πολύ σταθερή, και πάντα με ένα μυτοτσήμπιδο μπορείτε να την βελτιώσετε! [bΗ χρήση του Low Noise Adapter (LNA)[/b]]Η χρήση του Low Noise Adapter (LNA)[/b]]Η χρήση του Low Noise Adapter (LNA)[/b]] Επειδή κατά κανόνα είναι πολύ δύσκολο μια μητρική, ή ένας Fan controller, να έχει δύο ανεξάρτητα PWM Fan headers / εξόδους, θα αναγκαστούμε να βάλουμε -με τη βοήθεια ενός PWM Fan Splitter- και τον stock και τον πρόσθετο ανεμιστήρα, στο ίδιο Fan header. Στην περίπτωση που ο πρόσθετος ανεμιστήρας έχει πιο λίγες ονομαστικές στροφές, χρησιμοποιώντας το LNA στο μέσο και χαμηλό air flow, μπορούμε να φέρουμε τις στροφές των δυο ανεμιστήρων πιο κοντά, έτσι ώστε να συνεργάζονται καλύτερα. Και γενικά μπορούμε να ρυθμίσουμε τις στροφές του πρόσθετου ανεμιστήρα, για να έχουμε είτε πιο αποδοτική, είτε πιο αθόρυβη λειτουργία. Αυτά τα δυο παραδείγματα, αποτελούν χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Με ανάλογο τρόπο μπορούμε να πειραματιστούμε για οποιονδήποτε πρόσθετο PWM ανεμιστήρα. Συγκριτική κατάταξη Τα ραβδογράμματα που ακολουθούν πρέπει να διαβάζονται έχοντας πάντα κατά νου, την σχεδιαστικά ορισμένη θερμική ισχύ (TDP) των ψυκτρών που αναφέρονται και έχουμε τονίσει την ιδιαίτερη σημασία που έχει αυτό, όταν έχουμε να κάνουμε με ψύκτρες που διαφέρουν αισθητά από άποψη κατασκευής. Πέραν όμως αυτών και τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία προσαρμογής των μετρήσεων που έχουν γίνει με το προηγούμενο setup τροφοδοτικών(1) του "Ήφαιστου", θα πρέπει να έχετε υπόψη ότι, κάποιες από της ψύκτρες που ακολουθούν, δεν έχουν μετρηθεί με το νέο setup τροφοδοτικών. Αυτές θα τις βρείτε να συνοδεύονται με ένα [ * ] το οποίο ελπίζουμε γρήγορα να το..."χάσουν" καθώς, ήδη τρέχει διαδικασία εκ νέου μέτρησής τους, με τη νέα σύνθεση τροφοδοτικών. Ώρα όμως να δούμε πως διαμορφώνεται με την προσθήκη τηςNoctua NH-D15S το διάγραμμα συγκριτικής παρουσίασης των επιδόσεων των ψυκτρών, που έχουν περάσει από τον πάγκο του TheLab ! Στους πίνακες που ακολουθούν, δεν χρησιμοποιήθηκε η καλύτερη επίδοση (Δθ=39,63 οC) της NH-D15S, γιατί αφορά στην κατακόρυφη τοποθέτηση, που ενδιαφέρει πολύ λίγους χρήστες, αντ' αυτής χρησιμοποιήθηκε η θερμοκρασία της -πολύ πιθανότερης- πλάγιας τοποθέτησης. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθο και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Και αρχίζουν τα δύσκολα για τον αναγνώστη, ο οποίος καλείται να αντισταθεί στην "αριθμολαγνεία" των διαγραμμάτων και να μπει στην ουσία του πράγματος. Ουσία η οποία είναι ότι, η NH-D15S, παρά τον ένα ανεμιστήρα της, παρά την υψηλή υπερφόρτιση που δέχτηκε σε σχέση με το TDP της, και παρά τις αντίξοες συνθήκες θερμικής σύζευξης της κυρτής επιφάνειας της με την επίπεδη του heat loader, "στρογγυλοκάθισε" στην κορυφή των μέχρι τώρα δοκιμασμένων αεροψυκτρών! Προσπέρασε μια ΑΙΟ, πλησίασε πολύ μια άλλη και ας έχουν δύο ανεμιστήρες (ή και 4 ανεμιστήρες!) και αυτά, παράγοντας από δέκα έως σχεδόν είκοσι φορές λιγότερο θόρυβο ! ! ! Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Εδώ δεν έχει και πολλές επιλογές, υποκλίνεσαι με σεβασμό, τίποτε άλλο ! Η NH-D15S ήρθε και σάρωσε το τοπίο, κάνοντας τον όποιο ανταγωνισμό να "ψάχνεται"! Με δεδομένη την θερμική της επίδοση, είναι μακράν η πιο αθόρυβη ψύκτρα του πίνακα! Η μόνη ψύκτρα που την ανταγωνίζεται είναι φαινομενικά η Cooler Master Hyper 612 v.2, αλλά αυτό αλλάζει δραματικά αν θυμηθούμε ότι σε μέσο air flow, η NH-D15S στέκεται μόλις 0,3 έως 0,5 οC πάνω από την Hyper 612 v.2, παράγοντας όμως αισθητά λιγότερο θόρυβο (μείωση κατά 1,9dB(A)! Πραγματικά ο ανεμιστήρας της Noctua αξίζει συγχαρητήρια, και δείχνει πεντακάθαρα τον στόχο της κατασκευάστριας, που χωρίς να αμελεί τις επιδόσεις, έχει θέσει σαν προτεραιότητα το θέμα του θορύβου, καθώς στην real life χρήση των υπολογιστών, αυτό είναι που μετράει περισσότερο, γιατί μερικοί βαθμοί επάνω ή κάτω, δεν θα προκαλέσουν καμία άξια λόγου διαφορά στο χρήσιμο χρόνο ζωής μιας CPU, ενώ αντίθετα, μερικά dB(A) διαφορά έχουν δραματική επίδραση στην ποιότητα χρήσης/συμβίωσης με έναν υπολογιστή! Έτσι απλά είναι τα πράγματα στο "συμβιωτικό δεσμό" Υπολογιστή - Ανθρώπου. Η Noctua γνωρίζοντας καλά τις δυνατότητες του πρώτου, φροντίζει για τον δεύτερο! Συμπεράσματα και βαθμολογία Εννέα σελίδες παρουσίασης, διακόσιες πενήντα φωτογραφίες, εκατό ώρες μετρήσεων και τώρα που ήρθε η ώρα να συμπυκνώσουμε όλα αυτά ...αυτό που πραγματικά έχει στο μυαλό του ο reviewer, είναι μόνο μια λέξη... Εύγε ! ! ! Πλεονεκτήματα: Η Noctua "πατώντας" πάνω στην εξαιρετική NH-D15, μας δίνει τη διάδοχό της, NH-D15S, η οποία λύνει "όλα" τα προβλήματα συμβατότητας με το πρώτο PCIe slot και διατηρώντας την συμβατότητα με τις μνήμες υψηλού heat spreader, με τον πολύ χαμηλό θόρυβο που παράγει, θα αποτελέσει για καιρό το ορόσημο σύγκρισης, όχι μόνο των αεροψυκτρών, αλλά και των compact υδροψύξεων. Το υψηλής απόδοσης "σώμα" της ψύκτρας, εξοπλίζεται με έναν εξαιρετικά αποτελεσματικό και αθόρυβο ανεμιστήρα, ο οποίος με τις ενσωματωμένες τεχνολογίες του, αποσπά αβίαστα το Innovation Award! Ο χρήστης, παραλαμβάνει στη γνωστή προσεγμένη και "πλούσια" συσκευασία, την λύση στο θέμα ψύξης του επεξεργαστή του, η οποία μετά από μια πανεύκολη και στιβαρή εγκατάσταση, θα επιτρέψει τον ασφαλή υπερχρονισμό του συστήματός του, χωρίς καμία ουσιαστική επιβάρυνση στο θόρυβο που παράγει αυτό! H Noctua NH-D15S είναι σε θέση -μέσα στα όρια του TDP της- να διατηρήσει ένα σύστημα δροσερό ακόμα και αν επιλέξουμε κυριολεκτικά dead silent λειτουργία, αλλά παράλληλα και χωρίς να εμφανίζει καμία ένδειξη κόπωσης, μπορεί να κρατήσει το σύστημά μας ασφαλές κάτω από "βαρύ" υπερχρονισμό, με τον θόρυβο να κινείται στο επίπεδο του: "Πρέπει να την κοιτάξεις για να δεις αν δουλεύει"! Σε "απόλυτες επιδόσεις" κατατάσσεται στις κορυφαίες των λύσεων αερόψυξης, αμφισβητώντας και ορισμένες λύσεις AIO-LC και πρακτικά, μόνο ένας επιπλέον ανεμιστήρας την "εμποδίζει" από το να καταταχθεί ανάμεσα στις κορυφαίες λύσεις ΑΙΟ (ανεξαρτήτως τύπου) και με τον ελάχιστο θόρυβο που παράγει, να στείλει την πλειοψηφία των ανταγωνιστών στο ...σχεδιαστήριο! Αυτές ακριβώς οι επιδόσεις, επέτρεψαν στην Noctua τον εμπορικό χειρισμό να παρουσιάσει με ένα ανεμιστήρα την NH-D15S, με στόχο να διατηρηθεί "εν ζωή" η NH-D15, και να προσφερθεί σαν αντιστάθμισμα στους χρήστες, η δυνατότητα να αποκτήσουν μια ψύκτρα με κορυφαίες επιδόσεις, μεγάλα περιθώρια απόδοσης και απαράμιλλη ποιότητα κατασκευής, σε μια αρκετά πιο προσιτή τιμή ! Μειονεκτήματα: Στα μειονεκτήματά της -χωρίς να μπορούμε να επιμερίσουμε την ευθύνη ανάμεσα σε κατασκευαστή και Ελληνική αγορά- κατατάσσεται η τιμή της, που παραμένοντας μόνο 7€ χαμηλότερη από αυτήν της NH-D15, δεν αντιπροσωπεύει την σημαντική μείωση κόστους που σημαίνει ο ένας λιγότερος ανεμιστήρας! Ένας εξαιρετικός ανεμιστήρας, που για ευνόητους λόγους δεν διατίθεται ξεχωριστά, και αυτό αποτελεί το δεύτερο "μειονέκτημά" της...έτσι για να εκφράσει τις προσδοκίες του και ο reviewer, που εδώ, σας αφήνει με μια τελευταία φράση προς τους φίλους του TheLab.gr. "Αν ψάχνετε για μια νέα, υψηλών προδιαγραφών ψύκτρα και σας ενδιαφέρουν οι επιδόσεις, αλλά δεν θυσιάζετε γι' αυτές την ησυχία σας, η αναζήτησή σας μπορεί να σταματήσει εδώ" ! Υπενθυμίζουμε ότι η Noctua NH-D15S συνοδεύεται από εξαετή εγγύηση και την ώρα που ολοκληρώνεται το review της, την βρήκαμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 89,78€ του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου (συν 3,81€ μεταφορικά). Προσβλέποντας λοιπόν στην ελεύθερη διάθεση του NF-A15 (1500rpm) ( ) και μια λογική μείωση των τιμών, ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της Noctua NH-D15S Υψηλής ποιότητας κατασκευή. Πολύ καλές επιδόσεις. Μεγάλη αναβάθμιση της απόδοσής της με την προσθήκη ενός ακόμα ανεμιστήρα, ιδιαίτερα στα χαμηλότερα air flow. Συμβατότητα με όλες τις πλατφόρμες όσον αφορά στην πρώτη θύρα PCI-e πλην περιορισμένων εξαιρέσεων. Συμβατότητα με μνήμες που διαθέτουν υψηλά heat spreaders. Δωρεάν χορήγηση εδικού mounting Kit για τα socket LGA775, LGA1366. Λειτουργικό και στιβαρό σύστημα στερέωσης (SecuFirm V2) με πολύ εύκολη εγκατάσταση. Σταθερή πίεση συναρμογής ψύκτρας / CPU, η οποία ορίζεται μέσω ελατηρίων. Εξαιρετικά γραμμική θερμική συμπεριφορά. Πολύ αποτελεσματικός και εξαιρετικά υψηλών προδιαγραφών, αθόρυβος PWM ανεμιστήρας. Μπορεί να αντιμετωπίσει με ασφάλεια, το μέγιστο θερμικό φορτίο, παράγοντας "μηδενικό" θόρυβο. Χαμηλός θόρυβος ακόμα και σε υψηλές στροφές, ο οποίος είναι απαλλαγμένος από ενοχλητικές συχνότητες. Sleeved καλώδιο ανεμιστήρα. Παρέχεται ρυθμιστικό μέσο των στροφών (LNA). Πρόβλεψη για την εγκατάσταση δύο επιπλέον ανεμιστήρων πάχους 25mm διαστάσεων 140mm (με στήριξη στα 120mm). Παρέχεται επιπλέον ζεύγος συρμάτινων fan clips για την στερέωση πρόσθετου ανεμιστήρα. Παρέχεται θερμοαγώγιμη πάστα που επαρκεί για περισσότερες της μιας εφαρμογές. Αναλυτικά manual. Εγγύηση έξι ετών. Η τιμή της, δεν μεταφέρει στον καταναλωτή την μεγάλη μείωση κόστους, του ενός λιγότερου ανεμιστήρα. Για μητρικές που έχουν AMD socket δεν παρέχει το απαραίτητο back plate. Δεν παρέχεται ένα PWM Fan Y-splitter (Βεβαίως, αν ο δεύτερος ανεμιστήρας είναι Noctua, θα έχει εκείνος Y-splitter !) Με βάση όλα τα παραπάνω, η γενική βαθμολογία που αποσπά η Noctua NH-D15S, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Noctua για την παραχώρηση των δειγμάτων της δοκιμής. Για το TheLab.grSeafalco27/11/2015

Πρόλογος Πρώτη παρουσίαση κουτιού για το 2016 και ποδαρικό μας κάνει η εταιρία Coolermaster με το καινούριο της Mastercase Pro 5. Το συγκεκριμένο προϊόν είναι ο ορισμός της ευελιξίας. Η εταιρία με τη βοήθεια Modder από όλο το κόσμο, σχεδίασε ένα προϊόν που μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του εκάστοτε χρήστη. Το αν τα κατάφερε καλά ή όχι, θα το δούμε στη συνέχεια. Σίγουρα όμως είναι αυτό το κάτι που έλειπε εδώ και καιρό και είναι ευκαιρία να "σκαλίσουμε" ένα προϊόν που φαίνεται να διαφέρει κάπως από όλα τα άλλα. Η φράση που συνοδεύει το κουτί από την κατασκευάστρια είναι το FreeForm Modular System. Υπάρχει η απλή του έκδοση υπάρχει και η Pro που τα έχει όλα. Υπάρχει με Plexi παράθυρο, υπάρχει και χωρίς αυτό. Μπορεί να δεχθεί έξτρα εξαρτήματα και μπορεί να προσαρμόσει δίσκους και θέσεις για ψυγεία ανάλογα τις απαιτήσεις. Με λίγα λόγια από ότι καταλάβατε έχουμε πολλά να δούμε και πολλές φωτογραφίες να τραβήξουμε. Ακολουθήστε μας στις επόμενες σελίδες λοιπόν παρέα με ένα ζεστό καφέ. Χαρακτηριστικά Στη φωτογραφία που ακολουθεί αναφέρονται τα χαρακτηριστικά του κουτιού της παρουσίασης αλλά και της απλής του έκδοσης. Το κουτί είναι διαθέσιμο στην Ελληνική αγορά με τιμή εκκίνησης τα 132€ για την έκδοση Mastercase 5 και 163,80€ για την έκδοση Mastercase Pro 5 που είναι και αυτή της παρουσίασης. Τιμές πολύ κοντά στις προτεινόμενες της κατασκευάστριας που είναι 124.90€ και 159.90€ αντίστοιχα. Όσο για την εγγύηση αυτή είναι διετής. Συσκευασία και παρελκόμενα Η συσκευασία του κουτιού αν και αρκετά ταλαιπωρημένη, κατάφερε να μας παραδώσει ένα άριστο προϊόν στα χέρια μας. Το χρώμα που κυριαρχεί είναι το μαύρο και βλέπουμε και κάποιες μωβ πινελιές. Στις δύο μεγάλες πλευρές της βλέπουμε φωτογραφίες από το εσωτερικό και το εξωτερικό του κουτιού. Δίνεται έμφαση στο modular σύστημα σχεδίασης (FreeForm Modular System) και φυσικά μπορούμε να δούμε ότι το κουτί συνοδεύεται από τρεις ανεμιστήρες. Στη μία από τις μικρές πλευρές βλέπουμε τις διαφορές σε πρόσοψη και οροφή ανάλογα την έκδοση του κουτιού και στην άλλη βλέπουμε τα αναλυτικά χαρακτηριστικά του. Ανοίγοντας τη συσκευασία αντικρίσαμε δύο μεγάλα ανθρακί κομμάτια από φελιζόλ και μία ίδιο χρώματος κουκούλα. Επίσης, αναβαθμίσαμε το σύστημα δοκιμών μας στο τομέα της προστασίας από τις γρατσουνιές. Ο Λάμπης ανέλαβε να εξετάσει εκτενέστατα το εσωτερικό της συσκευασίας και να ξύσει τα νύχια του. Τα αποτελέσματα ήταν άκρως ικανοποιητικά, μιας και το κουτί δεν απέκτησε καμία γρατσουνιά! Εντός της συσκευασίας βρήκαμε ένα μικρό χαρτονένιο κουτί με τα απαραίτητα παρελκόμενα που συνοδεύουν το προϊόν. Εν ολίγοις, πέρα από τις κλασικές βίδες που είναι όλες μαζί σε ένα σακουλάκι, βρήκαμε δυο αντάπτορες από 3pin fan header σε molex, δεματικά καλωδίων καθώς επίσης και ένα μεταλλικό bracket που επιτρέπει την τοποθέτηση τρίτου ανεμιστήρα στο μπροστινό μέρος του κουτιού. Για να είμαστε όμως αναλυτικοί καλό είναι να αφήσουμε και μία λίστα με το τι ακριβώς και σε τι ποσότητες υπάρχει μέσα σε αυτό το μικρό κουτί. Όσοι από εσάς θέλετε να ρίξετε μία ή και δύο ή και τρεις ματιές στο manual του κουτιού, αρκεί να κάνετε ένα κλικ εδώ. Εμείς θα σηκώσουμε τα μανίκια και θα ξεκινήσουμε την εξερεύνηση του σημερινού κουτιού. Εξωτερικό Μέρος Πάντα ανυπομονώ να φτάσω σε αυτή τη σελίδα της παρουσίασης μιας και εδώ γίνεται η πρώτη ουσιαστική επαφή με το προϊόν και εδώ ρίχνω τις πρώτες διερευνητικές ματιές μου. Ο σχεδιασμός δε μπορώ να πω ότι είναι για όλα τα γούστα, καθώς γούστα είναι αυτά, αλλά φαίνεται αρκετά πρακτικός. Πρώτο πράγμα που βλέπουμε είναι η χειρολαβή στο επάνω μέρος για την εύκολη μεταφορά. Δεύτερο είναι ένα σχεδόν full παράθυρο στο πλαϊνό του κουτιού και τρίτον, τα μοναδικά πλαστικά μέρη που εντοπίζονται είναι η πρόσοψη και η οροφή. Φυσικά κάτι τέτοιο είναι λογικό μιας και η τραπεζοειδής σχεδίαση που επέλεξε η Cooler Master, μάλλον θα εκτόξευε το κόστος στα ύψη αν γινόταν από μέταλλο. Η βαφή είναι εξαιρετική, το δέσιμο της ανάμεσα σε πλαστικά και μεταλλικά μέρη είναι πάρα πολύ καλό και η σχεδόν εξολοκλήρου διάτρητη πρόσοψη, δίνει υποσχέσεις για πολύ καλό air flow στο εσωτερικό. Για πάμε όμως να τα δούμε αναλυτικά και όπως κάνουμε πάντα αρχή, βάζουμε από την πρόσοψη του κουτιού. Στον πάνω όροφο διακρίνουμε την χειρολαβή από την οποία μπορούμε να σηκώσουμε το κουτί και να το μεταφέρουμε με ευκολία. Μην βιαστείτε να πείτε ότι είναι πλαστική και θα σπάσει, κάντε λίγο υπομονή για αργότερα Λίγο πιο κάτω αντικρίζουμε το front panel του κουτιού και περιγράφοντας από αριστερά προς τα δεξιά, βλέπουμε HDD activity LED, μία USB3.0 θύρα, jacks για ακουστικά και μικρόφωνο, μία ακόμα θύρα USB3.0, το κουμπί reset και λίγο πιο χαμηλά και στο κέντρο, το κουμπί εκκίνησης με το κλασικό σηματάκι το οποίο φωτίζεται. Και πριν τη κατηφόρα έχουμε και δύο θέσεις 5.25" με διάτρητα bezels. Στο κάτω μέρος της πρόσοψης πέρα από το logo της κατασκευάστριας, εύκολα γίνεται κατανοητό ότι θα είναι εγκατεστημένο πίσω από το διάτρητο τμήμα, το "βαρύ πυροβολικό" που θα αναλάβει το airflow στο εσωτερικό. Και τι άλλο θα μπορούσε να είναι, από δύο ανεμιστήρες 140mm. Το φίλτρο είναι η κλασική μεταλλική πυκνοπλεγμένη σήτα που βλέπουμε κατά καιρούς σε πολλά κουτιά και είναι ίσως η χρυσή τομή ανάμεσα στη ροή αέρα και τη σκόνη. "Παίρνουμε" τη πρώτη στροφή και αντικρίζουμε το αριστερό πλαϊνό όπως βλέπουμε το κουτί από το μπροστινό μέρος. Εκεί συναντάμε ένα μεγάλο πλαϊνό παράθυρο που παρέχει απεριόριστη θέμα στο εσωτερικό και παρόλο που δε φαίνεται καλά στη φωτογραφία, είναι modular! Τώρα κάποιος θα αναρωτηθεί αν έγραψα λάθος λέξη. Η απάντηση είναι όχι, σωστή επέλεξα και είναι αυτό που τονίζει και η εταιρία σωστά; Το προϊόν προσαρμόζετε ανάλογα τις απαιτήσεις. Το πως μπορεί να είναι modular ένα πλαϊνό παράθυρο, θα το δούμε στη συνέχεια για να σας κρατήσω σε αγωνία. Για πάμε στα μετόπισθεν και να αρχίσουμε τη περιγραφή από πάνω και προς τα κάτω. Στο επάνω μέρος εντοπίζουμε μία δεύτερη χειρολαβή, οπότε η ευκολία μετακίνησης του κουτιού φαίνεται να ήταν από τις προτεραιότητες της σχεδιαστικής ομάδας. Λίγο πιο κάτω συναντάμε τον τρίτο ανεμιστήρα που συνοδεύει το κουτί και είναι και αυτός 140mm. Επίσης μπορούμε να δούμε ότι οι οπές είναι οβάλ και μπορεί ο ανεμιστήρας να μετακινηθεί είτε προς τα πάνω, είτε προς κάτω, σε ένα εύρος 35mm. Λίγο πιο κάτω έχουμε επτά PCI θέσεις που υποδηλώνουν ότι το μέγιστο μέγεθος μητρικής κάρτας που μπορεί να μπει στο κουτί είναι ΑΤΧ. Το τέρμα κάτω PCI cover είναι διαμορφωμένο ώστε να μπορούν να περαστούν καλώδια στο εσωτερικό του κουτιού και δεξιά των επτά θέσεων βλέπουμε ένα μεγάλο διάτρητο τμήμα για να βοηθήσει στην ομαλή είσοδο ή έξοδο του αέρα στο σημείο των καρτών PCI. Στη δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί, βλέπουμε ότι υπάρχει η ειδική διαμόρφωση στο πλαϊνό ώστε να περάσουμε τα δάχτυλά μας και να το τραβήξουμε. Τέρμα κάτω υπάρχει η θέση για το τροφοδοτικό, η οποία είναι κατάλληλα διαμορφωμένη ώστε να επιτρέψει την εγκατάστασή του, είτε με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω. Επίσης, υπάρχει και ένα PSU bracket το οποίο υποδηλώνει ότι η εγκατάσταση του τροφοδοτικού γίνεται από το πίσω μέρος και αφού βιδωθεί πάνω σε αυτό το bracket. Φυσικά έχουμε και ένα φίλτρο! Το δεξιό πλαϊνό -όπως βλέπουμε το κουτί από το μπροστινό μέρος- δεν έχει κάτι να επιδείξει. Εξάλλου σχεδόν πάντα είναι ένα μασίφ κομμάτι μετάλλου για να κρύψει το χαμό με τα καλώδια, στο πίσω μέρος του motherboard tray. Ας ξαπλώσουμε το κουτί κάτω να διευκολύνουμε και την φωτογράφιση και να συναντήσουμε αρχικά το κάτω μέρος. Πρώτα-πρώτα διακρίνουμε τα μεταλλικά πόδια του κουτιού που σχεδιαστικά ακολουθούν την τραπεζοειδή μοφή του κουτιού και πάνω σε αυτά τις λαστιχένιες επενδύσεις για την απορρόφηση των κραδασμών αλλά και την προστασία της επιφάνειας πάνω στην οποία θα τοποθετήσουμε το κουτί. Τα πόδια στηρίζονται στο σκελετό του κουτιού με βίδες, το φίλτρο στο τροφοδοτικό είναι συρταρωτό, στο μπροστινό μέρος υπάρχει κατάλληλη διαμόρφωση να μπει το χέρι μας και να τραβήξει το διάτρητο τμήμα που καλύπτει τους δύο ανεμιστήρες της πρόσοψης και διακρίνεται κάτι ακόμα... ...Αυτό δεν είναι άλλο από μία ακόμα διαμόρφωση που μας προϊδεάζει κατά πάσα πιθανότητα για αφαιρούμενο cage δίσκων, το οποίο θα πατάει πάνω σε κάποια βάση. Πάμε και στην οροφή για την οποία έχουμε πολλά να πούμε. Αρχικά να σταματήσω σε ένα θέμα αισθητικής αν και δύσκολα θα το καταλάβει το μάτι του μέσου χρήστη. Αυτό είναι το σημείο που ενώνεται το πίσω μέρος της οροφής με το πλαστικό της χειρολαβής από τη μεριά της πρόσοψης. Παρακάτω δίνω δύο φωτογραφίες από τις ενώσεις. Αν παρατηρήσετε καλά οι ενώσεις δεν έχουν την ίδια εφαρμογή. Το επάνω τμήμα που φαίνεται στη δεύτερη φωτογραφία παραπάνω, γίνεται σχεδόν ένα με το πλαστικό στα δεξιά, ενώ το τμήμα που είναι υπό γωνία (πρώτη φωτογραφία παραπάνω) φαίνεται να "χάσκει" περισσότερο. Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά έχει ξεφύγει και λίγο ως προς το κατακόρυφο άξονα που ορίζει το υπό γωνία πλαστικό. Αν περάσει το χέρι από εκεί -ειδικά στο κάτω μέρος- φαίνεται να υπάρχει ένα μικρό σκαλοπατάκι. Είναι πραγματικά μικρό το κακό οπότε ας προχωρήσουμε σε πιο ουσιαστικά πράγματα. Πρώτο αφαιρούμενο κομμάτι είναι το κάλυμμα της οροφής. Ο τρόπος που αφαιρείται δε μου άρεσε μιας και είναι ένα απλό τράβηγμα. Η επανατοποθέτηση μπορεί να είναι "σφικτή" αλλά για να είμαστε 100% σίγουροι ότι με τη πάροδο του χρόνου, δε θα υπάρξουν τίποτα συντονισμοί, θα ήθελα μία χειρόβιδα στο πίσω μέρος. Όσο για το φίλτρο, αυτό είναι κατασκευασμένο από το ίδιο υλικό με αυτό της πρόσοψης. Μιας και βγάλαμε το "καπό" ας δούμε τι κρύβει από κάτω. Αρχικά μία ματιά στο χερούλι που σας είπα να μη βιαστείτε μόλις είδαμε μαζί τη πλαστική επικάλυψη . Μεταλλικό είναι και πολύ στιβαρό μάλιστα. Στη συνέχεια πάμε στο ζουμί της υπόθεσης, που είναι η θέση για δύο ανεμιστήρες στην οροφή (120mm και 140mm), η οποία είναι αφαιρούμενη για να δεχτεί ένα ψυγείο με άνεση εκτός κουτιού και μετά να το εγκαταστήσουμε βιδώνοντας απλά τις χειρόβιδες. Φυσικά όπως μπορείτε να δείτε, οι οπές είναι και εδώ οβάλ και έτσι αυξάνεται η συμβατότητα με ψυγεία. Είτε αυτά έχουν 15mm ή 20mm απόσταση ενδιάμεσων οπών. Καιρός να πάμε μία βόλτα και στα ενδότερα δε νομίζετε; Εσωτερικό Μέρος Για να δεις το εσωτερικό ενός κουτιού κατά κανόνα ξεβιδώνεις δύο χειρόβιδες. Το σημερινό κουτί ακολουθεί το συγκεκριμένο κανόνα, έχοντας όμως ένα βασικό πλεονέκτημα. Οι χειρόβιδες μένουν πάνω στο πλαϊνό, οπότε δε παίζει το ενδεχόμενο να τις χάσετε και επίσης, τα πλαϊνά δεν πέφτουν αν τα τραβήξετε προς τα πίσω, αλλά μένουν με μία ελαφρά κλίση προς τα έξω όπως φαίνεται στη φωτογραφία που ακολουθεί. Εσωτερικά μπορούμε να δούμε τις γλώσσες που κρατάνε το παράθυρο πάνω στο πλαϊνό αλλά και να καταλάβετε τι εννοούσα όταν έλεγα ότι το παράθυρο έχει modular σχεδίαση. Αυτό το οποίο σκέφτηκε η κατασκευάστρια, είναι ότι δεν αρέσει σε όλους να φαίνεται από έξω το σημείο του τροφοδοτικού μέσα από το παράθυρο. Οπότε έβαλε στο κάτω μέρος ένα "φιλέτο" μαύρου χρώματος, το οποίο συγκρατείτε με κάποιες βίδες. Αν είστε από αυτούς που δε θέλετε να φαίνεται το τροφοδοτικό, το αφήνετε στη θέση του. Αν θέλετε, τότε απλά ξεβιδώνετε τις βίδες και το αφαιρείτε. Έξυπνο και πρακτικό ταυτόχρονα. Αφήνουμε σε μία άκρη το πλαϊνό και πλέον έχουμε απεριόριστη θέα στο εσωτερικό του κουτιού. Με μία πρώτη ματιά δε φαίνεται να έχουμε κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα, πέρα από το μεσοπάτωμα που ουσιαστικά χωρίζει το εσωτερικό του κουτιού σε δύο μέρη. Για πάμε όμως να τα δούμε λίγο αναλυτικά. Αρχικά ας δούμε το κάτω cage δίσκων που μπορεί να υποδεχτεί δύο δίσκους είτε 2.5", είτε 3.5". Η στήριξη είναι η κλασική με τους πίρους αλλά μπορείτε να βάλετε και βίδες. Επίσης, τα βελάκια στη πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί δείχνουν τρεις χειρόβιδες. Οι δύο στα δεξιά συγκρατούν το cage δίσκων και η κάτω συγκρατεί τη βάση. Αν τις ξεβιδώσουμε παίρνουμε τα δύο αυτά μέρη στα χέρια μας. Φυσικά στο πλάι υπάρχουν μεγάλες οπές για να περάσει ο αέρας με άνεση και να ψύξει τους δίσκους και στο πίσω μέρος της βάσης βλέπουμε μία γλωσσίτσα. Αυτή έχει να κάνει με τις δύο διαμορφώσεις που είδαμε στο κάτω μέρος του κουτιού κατά τη πλοήγησή μας στο εξωτερικό του μέρος. Οπότε μπορείτε να μετατοπίσετε τη βάση προς τη μεριά του τροφοδοτικού και να έχετε περισσότερο χώρο προς τη πρόσοψη για να βάλετε ενδεχομένως κάποιο ψυγείο. Σε αυτή τη περίπτωση οι δύο χειρόβιδες που πιάνανε στη πρόσοψη του κουτιού πλέον θα πιάσουν σε δύο σημεία από τη μεριά του τροφοδοτικού. Κάτι που μας έκανε εντύπωση όσο κοιτούσαμε το cage δίσκων είναι κάτι λαστιχένιες "καβίλιες" που έχει στο πίσω μέρος. Το τι ακριβώς κάνουν θα το δούμε αμέσως μετά... ...Μιας και θα εξετάσουμε και το δεύτερο cage δίσκων. Και εδώ βλέπουμε μεγάλες οπές στα πλάγια για τον καλό αερισμό των δίσκων, τρεις θέσεις ίδιας κατασκευής με αυτές του προηγούμενου cage και δύο χειρόβιδες για τη στήριξη από τη μεριά της πρόσοψης (πορτοκαλί βέλη στη δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί). Τα μπλε βέλη μας δείχνουν ευθυγραμμισμένες οπές με σπειρώματα που ουσιαστικά, μαζί με τις οπές στο πίσω μέρος επιτρέπουν σε αυτές τις λαστιχένιες καβίλιες που είδαμε, να κουμπώσουν στις αντίστοιχες οπές και να έχουμε το ή τα cage δίσκων, σε όποια θέση θέλουμε. Ενώ με τις λαστιχένιες καβίλιες γίνεται απόσβεση κραδασμών, αυτό που είδα και ίσως να δημιουργήσει κάποιο συντονισμό είναι η μεταλλική γλώσσα που επιτρέπει να ευθυγραμμιστούν οι χειρόβιδες στις θέσεις των σπειρωμάτων και να βιδώσουν. Εκεί είναι επαφή μετάλλου με μέταλλο και καλό θα ήταν να σκεφτόταν κάτι καλύτερο η εταιρία για παν ενδεχόμενο. Από ότι είδατε έχει αρχίσει η σχεδίαση free form να μας δίνει αρκετή ευελιξία και μόλις έχουμε αρχίσει την πλοήγησή μας στο εσωτερικό. Για πάμε λίγο πιο πάνω τώρα να δούμε και τις δύο θέσεις 5,25" οι οποίες είναι εξοπλισμένες με tool free μηχανισμούς εγκατάστασης. Αν προσέξουμε λίγο καλύτερα βλέπουμε ότι και αυτές είναι αφαιρούμενες μιας και εντοπίζουμε βίδες. Τρεις στάσεις έχουμε κάνει τρία αφαιρούμενα και επανατοποθετούμενα μέρη έχουμε δει. Για να δούμε και την οροφή που έχει και αυτή αφαιρούμενο bracket για ψυγείο όπως είδαμε. Εδώ πιάσαμε και το μέτρο μας για να δούμε τι αποστάσεις έχουμε και μπορείτε να τις δείτε στη δεύτερη και στη τρίτη φωτογραφία που ακολουθούν. Στο πίσω μέρος του κουτιού έχουμε τον τρίτο ανεμιστήρα 140mm εξαγωγής που έχει ένα εύρος κίνησης περίπου 35mm ως προς τον κατακόρυφο άξονα. Λίγο πιο κάτω είναι οι επτά θέσεις για PCI συσκευές και το κάτω cover είναι διαμορφωμένο έτσι ώστε να μπορέσουμε να περάσουμε εύκολα κάποιο καλώδιο στο εσωτερικό του κουτιού. Στο μεσοπάτωμα εντοπίζουμε δύο brackets για δίσκους με τις οπές πίσω από αυτά, να επιτρέπουν το πέρασμα των καλωδίων δεδομένων και ρεύματος. Όπως θα δούμε και στη σελίδα της εγκατάστασης, τα δύο αυτά brackets μπορούν να φιλοξενήσουν έως και τέσσερις δίσκους και μπορούν επίσης, αν δεν μας αρέσουν αυτές οι θέσεις, να τα πάμε στο πίσω μέρος του κουτιού, πίσω δηλαδή από το Motherboard tray. Κάτω από το μεσοπάτωμα είναι η θέση για το τροφοδοτικό, η εγκατάσταση του οποίου γίνεται από το πίσω μέρος όπως έχουμε ήδη αναφέρει. Στα θετικά της σχεδίασης της θέσης του τροφοδοτικού έχουμε να πούμε για τις λαστιχένιες επενδύσεις σε όλο το μήκος του προφίλ που θα πατήσει το τροφοδοτικό, αλλά και το γεγονός ότι είναι υπερυψωμένο από το πάτωμα. Το δεύτερο ειδικά βοηθάει στο να μειωθεί ο θόρυβος λόγω στροβιλισμών, αλλά και να δώσει στο τροφοδοτικό δεύτερη ζώνη αέρα για να ψυχθεί. Πάμε τώρα να ρίξουμε μία ματιά στη καρδιά του εσωτερικού που είναι το motherboard tray. Εντύπωση κάνει αμέσως το αρκετά μεγάλο cpu cut out. Στο επάνω μέρος έχουμε δύο οπές για να περάσουμε καλώδια και στα δεξιά βλέπουμε τρία μεγάλα grommets πολύ καλής ποιότητας για να περάσουμε τα καλώδια όπως το 24pin, sata κλπ. Πάμε ολοταχώς για το πίσω μέρος όπου έχουμε να δούμε μερικά πραγματάκια. Αρχικά να μιλήσουμε γι' αυτά τα πολύ βολικά velcro που τα έχουμε δει και σε κουτιά άλλης εταιρίας μέσα από τις παρουσιάσεις τους. Μετά να πούμε ότι πέρα από αυτά, δυστυχώς δεν υπάρχει σε κανένα άλλο μέρος του motherboard tray κάποιο hook για να πιάσουν δεματικά, πέρα από δύο τέρμα δεξιά για το 8pin EPS καλώδιο. Φυσικά στα παρελκόμενα παρέχονται δύο με ταινία διπλής όψεως, αλλά όπως θα ξέρετε δεν είναι και ότι πιο βολικό και επίσης, αν η ταινία δεν είναι καλή με το καιρό ξεκολλάνε. Αν πάλι είναι δυνατή και θέλετε κάποια στιγμή να τα βγάλετε και να τα τοποθετήσετε κάπου αλλού, αφήνει σημάδια κόλλας και είναι παίδεμα να καθαριστούν. Πάνω αριστερά εντοπίζουμε δύο ακόμα βίδες που έχουν να κάνουν με την αφαίρεση του 5.25" cage και όσο αφορά το χώρο που έχουμε στο πίσω μέρος για να κρύψουμε τα καλώδιά μας, αυτός ξεκινάει από τα δύο εκατοστά και φτάνει μέχρι και τα τέσσερα περίπου στο κάτω μέρος. Τέλος, μία ματιά στα καλώδια του front panel με το μόνο σχόλιό μας να έχει να κάνει με το USB3.0 καλώδιο. Κάποια στιγμή καλό είναι όλοι οι κατασκευαστές να προχωρήσουν σε πλακέ υλοποιήσεις για πιο εύκολη διευθέτηση του συγκεκριμένου καλωδίου. Εις Βάθος Αυτή η σελίδα έχει πάντα τη χάρη της μιας και ξεδιπλώνονται μπροστά στο φωτογραφικό μας φακό μέρη του κουτιού που δε τα βλέπουμε συχνά ακόμα και αν το έχουμε στα χέρια μας. Οι περισσότεροι χρήστες δε τα βλέπουν καθόλου εδώ που τα λέμε. Αρχικά βγάλαμε από τη πρόσοψη τους ανεμιστήρες για να τους δούμε από κοντά. Ο χρωματισμός του σώματος αλλά και της οροφής είναι μαύρου χρώματος, η σύνδεση είναι 3pin και τα στοιχεία λειτουργίας που αναφέρονται πάνω σε αυτούς είναι 1200rpm, DC 12V και 0,18Α. Τι αποκάλυψε τώρα αυτή η απεγκατάσταση των ανεμιστήρων. Μα φυσικά τις υποδοχές για δίσκους στη πρόσοψη του κουτιού, όπου μπορούμε να εγκαταστήσουμε είτε 2x140mm, είτε 2x120mm ανεμιστήρες. Το βάθος της πρόσοψης είναι μεγάλο μέχρι τη λαμαρίνα, οπότε το να μπει ένα ψυγείο εξωτερικά φαντάζει δυνατό. Επίσης, υπάρχουν και οπές για να περαστούν τα καλώδια των ανεμιστήρων, συνεπώς δε νομίζουμε να ζητούσατε κάτι επιπλέον από τη κατασκευάστρια. Το να αφαιρεθεί το πλαστικό της πρόσοψης είναι εύκολη υπόθεση και απαιτεί να έχουμε πρόσβαση στο εσωτερικό. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πιέσουμε κάποια κλιπς εσωτερικά και να το πάρουμε στα χέρια μας. Το υλικό κατασκευής είναι πλαστικό (ABS) και από το ίδιο υλικό είναι κατασκευασμένοι και οι οδηγοί αλλά και τα κλιπς συγκράτησης. Μιας και το αφαιρέσαμε στο επάνω μέρος μπορούμε να δούμε δύο βίδες που συγκρατούν το front panel. Το κατσαβίδι στο χέρι, αφαιρούμε τις βίδες και τραβάμε προς τα έξω το front panel. Όσον αφορά τις συνδέσεις δεν έχουμε να πούμε και πολλά μιας και όλα φαίνονται καλά τακτοποιημένα και προστατευμένα μέσα σε ένα έξτρα καπάκι. Φυσικά παρόν δηλώνει και το diffuser του power LED. Ένα ακόμα αφαιρούμενο τμήμα -όπως ήδη έχουμε αναφέρει- είναι το 5.25" cage. Μένει να ξεβιδώσουμε τέσσερις χειρόβιδες και να το πάρουμε στα χέρια μας. Προσέξτε όμως μία λεπτομέρεια όταν πάτε να το ξαναεγκαταστήσετε. Οι χειρόβιδες που είναι από τη μεριά της μητρικής έχουν σπείρωμα UNC 6-32, ενώ αυτές που είναι στη πίσω πλευρά (που κρύβουμε τα καλώδια) έχουν σπείρωμα M3. Δε μπορούμε να καταλάβουμε για ποιο λόγο έγινε αυτή η επιλογή, σίγουρα όμως θέλει προσοχή από εμάς μη τραυματίσουμε κάποιο σπείρωμα. Το ότι η οροφή είναι αφαιρούμενη όπως και τα cage δίσκων τα έχουμε ήδη πει οπότε το κουτί πλέον με το σασί του μας κλείνει το μάτι. Ας το συναρμολογήσουμε τώρα και ας προχωρήσουμε στην εγκατάσταση του συστήματος. Εγκατάσταση Συστήματος Αρχικά καλό είναι να αναφέρουμε το σύστημα το οποίο εγκαταστήσαμε στο εσωτερικό του CoolerMaster MasterCase Pro 5. Αυτό το στάδιο σε ένα case review, είναι ίσως το πιο σημαντικό. Εδώ κρίνεται η χρηστικότητα ενός κουτιού και κατά κανόνα, εδώ βγάζει τα σημαντικότερα ελαττώματά του. Πρώτη-πρώτη στρογγυλοκάθισε στη θέση της η μητρική μας και το μέτρο μας έπιασε αμέσως δουλειά για να δούμε το μέγιστο ύψος ψύκτρας επεξεργαστή που μπορεί να υποδεχτεί στα σπλάχνα του το CoolerMaster MasterCase Pro 5. Το μέτρο έδειξε 193mm, νούμερο υπεραρκετό για τα cpu air coolers της αγοράς. Φυσικά η Xigmatek Gaia με τα μόλις 159mm ύψους, χώρεσε χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα και το CPU cut out λειτούργησε υποδειγματικά. Σειρά πήρε η κάρτα γραφικών με την διαδικασία εγκατάστασης να είναι γνωστή. Στα θετικά, ότι η λαμαρίνα στο πλαϊνό του σασί, επέτρεψε στο κατσαβίδι μας να μπει κάθετα προς τις βίδες στερέωσής της. Το μέτρο και πάλι στο χέρι για να μετρηθεί το μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών που μπορεί να φιλοξενηθεί στο εσωτερικό του CoolerMaster MasterCase Pro 5 Με το cage δίσκων στη θέση του, το μέτρο έδειξε 29,5cm, ενώ χωρίς αυτό, 41,2cm. Ανάλογα λοιπόν τις ανάγκες σας σε μήκος κάρτας γραφικών, μπορείτε να προσαρμόσετε και τα cage δίσκων. Η συνέχεια έχει να κάνει με τους δίσκους. Όπως ήδη σας έχουμε αναφέρει η εγκατάσταση των δίσκων 3.5" είναι tool free με τη χρήση πίρων. Για τους 2.5" δίσκους έχουμε μεγάλη ευελιξία. Μπορείτε να εγκαταστήσετε σε κάθε bracket είτε έναν δίσκο, είτε δύο. Αν δεν θέλετε να φαίνεται το brand του δίσκου τότε η διαδικασία είναι tool free και απλά τον βάζετε στο κάτω μέρος του bracket. Αν θέλετε να φαίνεται τότε τον βάζετε στο επάνω μέρος με τη χρήση τεσσάρων βιδών. Αν θέλετε τέσσερις βάζετε έναν πάνω και έναν κάτω σε κάθε bracket. Αν πάλι θέλετε να τους εξαφανίσετε εντελώς τους βάζετε στο πίσω μέρος του κουτιού. Αμέσως μετά σειρά πήρε το τροφοδοτικό το οποίο μπαίνει όπως ήδη έχουμε πει από το πίσω μέρος. Για να μη τυραννηθείτε με την εγκατάσταση και το κεντράρισμα των χειρόβιδων στα σπειρώματα πάνω στο σασί του κουτιού, μη βιδώσετε τέρμα τις βίδες στο τροφοδοτικό αλλά αφήστε τις να έχουμε αυτό που λέμε μπόσικα. Μόλις βιδώσετε τις χειρόβιδες, σφίγγετε και τις βίδες του τροφοδοτικού και είστε έτοιμοι. Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και μία μέτρηση για το μέγιστο μήκος τροφοδοτικού και πόσο το επηρεάζει μία τυχόν μετατόπιση του cage δίσκων. Οι μετρήσεις σε εικόνες. Το cable management δε μας προβλημάτισε ιδιαίτερα μιας και τα 20-40mm είναι τις περισσότερες φορές υπεραρκετά, βέβαια θα θέλαμε περισσότερες δέστρες στο πίσω μέρος πέρα από τις δύο που υπάρχουν για το 8pin καλώδιο. Και αυτό καθώς αν ο χρήστης αποφασίσει να πάει και τα δύο brackets 2.5" στο πίσω μέρος τότε θα παρουσιαστούν προβλήματα. Το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται ικανοποιητικό και έφτασε η ώρα της αλήθειας. Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του CoolerMaster MasterCase Pro 5. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για το συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.14.1.2 για 5 λεπτά, σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Το κουτί εντυπωσίασε με τις επιδόσεις του, αλλά δεν μας ξάφνιασε όμως. Ήταν αναμενόμενο ότι θα τα πήγαινε καλά μιας και οι χώροι υπάρχουν, η πρόσοψη είναι διάτρητη και εξοπλισμένη με δύο 140mm ανεμιστήρες και στο μόνο σημείο που ας πούμε ότι δημιουργείται ένα μικρό πρόβλημα, είναι στο κάτω cage δίσκων. Είχαμε ξαναπεί στο παρελθόν τι συμβαίνει με τις καλύπτρες, τα grommets και με την θετική πίεση στα κουτιά. Ευτυχώς όμως το σημερινό κουτί καταφέρνει σχετικά γρήγορα να επαναφέρει τις θερμοκρασίες των δίσκων που βρίσκονται στο σημείο αυτό σε φυσιολογικά επίπεδα.Εκεί που έδειξε τα δόντια του και το πολύ καλό airflow του, ήταν στην υπερχρονισμένη κατάσταση του συστήματος. Εργοστασιακή συχνότητα Idle Εργοστασιακή συχνότητα Load Υπερχρονισμός - Idle Υπερχρονισμός - Load Μέτρηση Θορύβου Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί, πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί καθ' όλη τη διάρκεια των δοκιμών ήταν ήσυχο χωρίς να μας προκαλέσει κάποια προβλήματα στα αυτιά μας. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 34,2dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. Στατική Πίεση Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετική πίεση, πράγμα αναμενόμενο, μιας και έχουμε έναν ανεμιστήρα εξαγωγής 140mm και δύο όμοιους εισαγωγής. Εγκατάσταση Υδρόψυξης Μία σελίδα που έχει καθιερωθεί πλέον στις παρουσιάσεις μας είναι αυτή της εγκατάστασης της υδρόψυξης. Και όπως πολύ καλά ξέρετε, δε σταματάμε μόνο στο να σας δώσουμε πληροφορίες γύρω από AIO συστήματα, αλλά ακόμα και για custom υδροψύξεις φέρνοντας τους χώρους του κουτιού στα όριά τους. Αρχή βάζουμε από την οροφή όπου παραθέτουμε και πάλι τις δύο μετρήσεις που είχαμε κάνει από τον πρώτο αποστάτη. Με 7cm απόσταση του πρώτου αποστάτη από την οροφή το να εγκατασταθεί μία ΑΙΟ υδρόψυξη με μία σειρά ανεμιστήρες μοιάζει απροβλημάτιστη μιας και έχουμε 30mm πάχος ψυγείου και 25mm πάχος ανεμιστήρων. Σύνολο δηλαδή 55mm. Το Push-Pull το οποίο ανεβάζει το συνολικό πάχος στα 80mm δείχνει δυνατό υπό προϋποθέσεις. Αρχικά σίγουρα δε θα χωρέσει μία AIO 2x140mm σε push-pull μιας και πλησιάζει περισσότερο τη μητρική μας. Μία όμως 2x120mm ίσως να χωρέσει ανάλογα τις μνήμες μας και το ύψος των ψυκτρών της μητρικής μας, στο επάνω μέρος. Εμείς εγκαταστήσαμε ένα ψυγείο 2x120mm, πάχους 45mm με μία σειρά ανεμιστήρων και για το Setup της παρουσίασης δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Για το πίσω μέρος επιλέξαμε ένα ακόμα ψυγείο 120mm, πάχους 45mm με έναν ανεμιστήρα. Όπως μπορείτε να δείτε δε δημιουργείται κανένα πρόβλημα με το πάνω ψυγείο και κανένα πρόβλημα με το 8pin EPS καλώδιο της μητρικής. Για τη πρόσοψη η κουβέντα που θα ανοίξει είναι μεγάλη και θα προσπαθήσουμε όσο είναι δυνατόν να μην υπάρξουν παρανοήσεις. Αρχικά να πούμε ότι η κατασκευάστρια δεν αναφέρει πουθενά ότι το κουτί είναι συμβατό με 3x120mm ψυγείο. Οπότε ας ξεκινήσουμε με βάση το manual του κουτιού. Αρχικά μπήκαν δύο ανεμιστήρες στο εσωτερικό της πρόσοψης και ένα διπλό ψυγείο πάχους 30mm να τους κάνει παρέα. Το μέγιστο πάχος ψυγείου που μπορεί να μπει στη πρόσοψη, αφού έχουμε τραβήξει το κάτω cage δίσκων προς τη μεριά του τροφοδοτικού είναι 40mm. Ενα ψυγείο πάχους 45mm ΔΕΝ χωράει να μπει. Αν είχε δοθεί λίγο παραπάνω προσοχή όμως θα χωρούσε μιας και το cage όπως φαίνεται στη παρακάτω φωτογραφία απέχει από τη πρόσοψη 46mm!!! Θα μπορούσαν πολύ απλά λοιπόν, να τραβήξουν αυτό το Π που κάνει το διαχωριστικό προς τη μεριά του cage και να μπορέσει το κουτί να δεχτεί ένα πιο χοντρό ψυγείο. Εδώ δε μιλάμε για εκατοστά, αλλά για μόλις μερικά χιλιοστά όταν δε, η minimum απόσταση που είχαμε μετρήσει για τροφοδοτικό, ήταν 26,5cm. Ο χώρος υπάρχει και είναι εκεί, απλά έχει γίνει λάθος αξιοποίηση. Στη συνέχεια θελήσαμε να πάρουμε από το κουτί και τη τελευταία ρανίδα που λένε. Δυστυχώς δεν είχαμε ψυγείο 30mm πάχους και 3x120mm, οπότε αναγκαστικά "παίξαμε" με ένα πιο χοντρό. Το Bracket που δίνει η εταιρία στα παρελκόμενα, μας ώθησε να βγάλουμε το 5.25" cage από τη θέση του και να το εγκαταστήσουμε. Μιας και όπως ήδη αναφέραμε εσωτερικά δεν μπορεί να μπει ψυγείο 45mm, δοκιμάσαμε απ' έξω, δηλαδή στο εσωτερικό του πλαστικού της πρόσοψης. Επαναλαμβάνουμε εδώ ότι πλέον είμαστε εκτός προδιαγραφών και δε μπορούμε να ζητάμε από το κουτί να πάρει με το έτσι θέλω ένα ψυγείο 360mm. Ο χώρος φαίνεται να υπάρχει, οπότε δελεαστήκαμε και το παλέψαμε. Εδώ αρχίζουν οι περιορισμοί όπως είναι φυσικό. Το ψυγείο μπορεί να μπει μόνο με τα ρακόρ προς τα πάνω και αυτό καθώς εσωτερικά θα μπουν ανεμιστήρες. Αν λοιπόν επιλέξουμε τα ρακόρ προς τα κάτω και ταυτόχρονα να κρατήσουμε το cage δίσκων στη θέση του, δεν υπάρχει χώρος να περάσουμε σωλήνες. Αν τώρα πάμε με τα ρακόρ προς τα πάνω, τότε το ένα από τα δύο σπειρώματα του ψυγείου φαίνεται να καλύπτεται από το bracket που βάλαμε στη θέση των 5.25" και να μην ευθυγραμμίζονται όλες οι οπές του ψυγείου. Με ακόμα πιο απλά και συγκεκριμένα λόγια. Το κουτί μπορεί να δεχθεί δύο διπλά ψυγεία με αυτό της πρόσοψης να μη ξεπερνά τα 40mm σε πάχος. Μπορεί να πάρει ένα ακόμα στο πίσω μέρος και το τριπλό ψυγείο το έχει χάσει λόγω κακής αξιοποίησης του χώρου στη πρόσοψη, όπως και το επιπλέον πάχος στο εσωτερικό της πρόσοψης. Αυτό που περιμένουμε από την εταιρία σε επόμενη έκδοση του κουτιού, είναι να εκμεταλλευτεί το χώρο που ήδη υπάρχει, λίγο καλύτερα. Κάτι ακόμα... Πριν να πέσει η αυλαία της σημερινής παρουσίασης καλό είναι να σχολιάσουμε μερικά πράγματα ακόμα γύρω από το προϊόν. Στα χέρια μας έχουμε την Pro έκδοση του κουτιού με όλα τα καλούδια που είδαμε ότι το συνοδεύουν. Η έκδοση αυτή κοστίζει περίπου 165ευρώ στην Ελληνική αγορά μη συμπεριλαμβανομένων των μεταφορικών τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές. Η απλή έκδοση από την άλλη, κοστίζει περίπου 130ευρώ μη συμπεριλαμβανομένων των μεταφορικών. Οι διαφορές είναι: 1. Πλαϊνό με Plexi παράθυρο στην έκδοση Pro με κόστος 24,95€. 2. Ένα επιπλέον cage δίσκων για δύο θέσεις στην έκδοση Pro με κόστος 14,95€. 3. Μία βάση για το δύο θέσεων cage δίσκων που έχει ήδη η απλή έκδοση με κόστος 4,95€. 4. Ενας ανεμιστήρας 140mm μιας και η απλή έκδοση έχει δύο, με κόστος που δεν γνωρίζουμε μιας και δεν υπάρχει στο CoolerMaster EU store. 5. Και τέλος το Top Cover Kit το οποίο κοστίζει 16,95€. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι στο γεγονός ότι η CoolerMaster με αυτόν τον τρόπο δεν δελεάζει κάποιον να πάρει την απλή και πιο οικονομική πρόταση και κάποια στιγμή στο μέλλον να αναβαθμίσει διάφορα μέρη φέρνοντάς το στα μέτρα του, που ουσιαστικά αυτό είναι και το concept του κουτιού. Αν λοιπόν πάρετε την απλή έκδοση και προσθέσετε τα παραπάνω, τότε το κόστος ανέρχεται στα περίπου 194€+(fan?) έναντι 165ευρώ της Pro έκδοσης και φυσικά σε αυτά δεν συμπεριλαμβάνουμε τα μεταφορικά από το CoolerMaster EU store. Μία διαφορά 30€+ με το καλημέρα σας. Αυτό ουσιαστικά σε έναν σκεπτόμενο χρήστη βγάζει κατευθείαν εκτός επιλογών την απλή έκδοση του κουτιού σε ενδεχόμενο αγοράς. Είναι σαν να σκότωσε το προϊόν η CoolerMaster και σίγουρα θα ήθελα να δω το κάτι διαφορετικό όσον αφορά την τιμή της απλής έκδοσης, έτσι ώστε κάποιος να αγοράσει μία "βάση" και πάνω σε αυτή να "χτίσει" και να τη φέρει στα μέτρα του, μέσα σε λογικά οικονομικά πλαίσια. Απολογισμός Παρόλο που η παρουσίαση είχε να κάνει με την Pro έκδοση του κουτιού, είδαμε και κάποια σχόλια όσον αφορά την απλή του έκδοση. Η βαθμολογία όμως παρακάτω αφορά το προϊόν που εξετάσαμε και όχι ένα προϊόν που απλά είπαμε κάποιες κουβέντες γι' αυτό. Η CoolerMaster σχεδίασε ένα πολύ πρακτικό και ευέλικτο κουτί. Δόθηκαν έξυπνες λύσεις με το modular design του, όπου η free form σχεδίαση έδωσε κυριολεκτικά ρέστα. Οι επιδόσεις που πέτυχε τόσο στο τομέα τον θερμοκρασιών όσο και στο τομέα των μετρήσεων θορύβου, ήταν σχεδόν άριστες. Η ποιότητα κατασκευής κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα όπως και η ποιότητα της βαφής και το δέσιμο αυτής στα μεταλλικά και στα πλαστικά του μέρη. Οι χειρολαβές του δίνουν έξτρα πόντους στο τομέα της χρηστικότητας και αυτή η μαύρη λωρίδα στο κάτω μέρος του plexiglass, έβαλε το κερασάκι στη τούρτα προσπαθώντας να ικανοποιήσει κάθε γούστο. Τα μόνα αρνητικά που μπορούμε να του προσάψουμε είναι η κακή αξιοποίηση του χώρου στη πρόσοψη για το στήσιμο μίας custom υδρόψυξης και ότι δεν έχει γίνει σωστή μελέτη στο "κούμπωμα" του top cover. Μία χειρόβιδα εκεί νομίζουμε ότι θα έλυνε τα όποια προβλήματα. Κλείνοντας, ας συνοψίσουμε σε μορφή λίστας τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του CoolerMaster MasterCase Pro 5, αφού αναφέρουμε ότι τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν είναι διαθέσιμο στον Ελληνικό χώρο στη τιμή των 163,80€ μη συμπεριλαμβανομένων των μεταφορικών. Καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής. Modular σχεδίαση που δίνει μεγάλη ευελιξία στο χρήστη. Φίλτρα παντού. Συμπεριλαμβάνονται τρεις ανεμιστήρες 140mm. Πολύ καλές επιδόσεις στο τομέα των θερμοκρασιών και του θορύβου. Δυνατότητα εγκατάστασης οποιασδήποτε ψύκτρας και κάρτας γραφικών. Δυνατότητα εγκατάστασης υδρόψυξης με τρεις θέσεις για ψυγεία. Χειρόβιδες που μένουν επάνω στα εξαρτήματα. Tool Free εγκατάσταση σχεδόν σε όλο το hardware. Χειρολαβές για την εύκολη μεταφορά. Velcro στο πίσω μέρος για το πιάσιμο των καλωδίων. Θα θέλαμε καλύτερη αξιοποίηση του χώρου προς τη μεριά της πρόσοψης. Το Top Cover δε μένει στη θέση του σταθερά. Θα θέλαμε περισσότερες δέστρες στο πίσω μέρος για να χρησιμοποιηθούν δεματικά καλωδίων. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το CoolerMaster MasterCase Pro 5, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την CoolerMaster Hellas για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grkarmen1983 04/02/2016

Εισαγωγή Μετά τo FRITZ!Box 7530, η εταιρεία παρουσιάζει μια νέα κι ενδιαφέρουσα πρόταση που ειναι η αναβαθμισμένη του έκδοση, το FRITZ!Box 7530 ΑΧ. Το FRITZ!Box 7530 ΑΧ θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε έναν μικρό γίγαντα. Πρόκειται για ένα Adsl/Vdsl Modem Router, που υποστηρίζει 35b Super Vectoring, WiFi 6 και διαθέτει τα χαρακτηριστικά του FRITZ!Box 7530 με μερικές αναβαθμίσεις. Επιπρόσθετα θα μπορούσαμε να τo ονομάσουμε το μικρό αδερφάκι του FRITZ!Box 7590 AX, έχοντας λιγότερες δυνατότητες. Την παράσταση «κλέβει» η υποστήριξη Wi-Fi 6, του νέου προτύπου που προσφέρει ακόμη υψηλότερες ταχύτητες για συσκευές που το υποστηρίζουν φυσικά. Είναι μία πιο απλή και οικονομική λύση για τον χρήστη, που ενδεχομένως να μην χρειάζεται τις παραπάνω δυνατότητες του FRITZ!Box 7590 ΑΧ. Αν και οι δυνατότητες συγκριτικά με το FRITZ!Box 7590 ΑΧ είναι λιγότερες, μπορούμε να πούμε ότι συνεχίζουν να είναι περισσότερες σε σύγκριση με παρόμοια μοντέλα από άλλους κατασκευαστές και αρκετά παραπάνω από αυτές που θα χρησιμοποιήσει ο μέσος όρος των χρηστών. Σύγκριση μεταξύ FRITZ!Box 7590xx και FRITZ!Box7530XX. Unboxing To FRITZ!Box έρχεται σε μία όμορφη συσκευασία, με το μπλε χρώμα να κυριαρχεί όπως μας έχει συνηθίσει η AVM σε όλα τα προϊόντα της. Συγκριτικά με το FRITZ!Box 7590 ΑΧ, είναι μικρότερο το κουτί αλλά βλέποντας τα εξωτερικά, έχουν πολλά κοινά. Στην μπροστινή πλευρά βλέπουμε το FRITZ!Box 7530 ΑΧ και τα τεχνικά χαρακτηριστικά του, τονίζοντας με κίτρινο χρώμα τα δύο πιο δυνατά χαρακτηριστικά, που είναι Dsl μέχρι 300Mbit/s και Wireless LAN (Wi-FI 6) μέχρι 1800Mbit/s!!. Aναγράφεται η υποστήριξη Mesh WiFi που είναι κύριο χαρακτηριστικό του FRITZ!Os 7 όπως και με μεγάλα γράμματα ότι είναι NEW Wi-Fi 6, που είναι άλλωστε και η δυνατή του αναβάθμιση συγκριτικά με το FRITZ!Box 7530. Στην πίσω πλευρά σε διάφορες γλώσσες (δεν υπάρχουν ελληνικά) αναφέρονται πιο αναλυτικά τα τεχνικά χαρακτηριστικά και με ποιες συσκευές της AVM μπορεί να συνδυαστεί, όπως ένα FRITZ!WLAN Repeater, ένα FRITZ!Fon και άλλα. Επίσης υπάρχει μια εικόνα με την πίσω πλευρά του FRITZ!Box 7530 και τα Ports που διαθέτει, εξηγώντας τι είναι το κάθε ένα. Βλέποντας την κάτω και την πάνω πλευρά του κουτιού, ένα χαμόγελο ακόμα εμφανίζεται. Ο λόγος είναι τα πέντε χρόνια εγγύηση που συνοδεύουν τον εξοπλισμό. Όταν οι περισσότερες εταιρείες δίνουν δύο με τρία χρόνια εγγύηση, η AVM κάνει την διαφορά, με πέντε χρόνια το οποίο υποδηλώνει άριστη ποιότητα κατασκευής. Στην αριστερή πλευρά αναφέρονται διευκρινήσεις σχετικά με το προϊόν, ενώ στην δεξιά πλευρά αναγράφονται τα πλεονεκτήματα του FRITZ!Box 7530 AX, τι είναι το FRITZ!Os και τα περιεχόμενα της συσκευασίας. Το τροφοδοτικό του είναι 12volt και 1,5 Amps από την εταιρεία Ktec. Παρατηρούμε την θύρα FON που είναι για χρήση σε χώρες που δεν χρησιμοποιούν RJ11. Στο πίσω μέρος υπάρχει κανονικά και η θύρα Rj11 (FXS) για την Ελλάδα. Ανοίγοντας την συσκευασία βρίσκουμε το εγχειρίδιο χρήσης, που αναγράφονται τα βήματα της εγκατάστασης με εικόνες και κείμενο σε διάφορες γλώσσες. Σε μία καρτέλα υπάρχουν τα στοιχεία για το WiFi (SSID, Network Key και FRITZ!Box Password). Δεν υπάρχει ούτε εδώ η ελληνική γλώσσα, αλλά όπως και στα άλλα προϊόντα της AVM οι εικόνες βοηθούν πάρα πολύ στην εγκατάσταση. Συνοδεύεται από ένα καλώδιο Ethernet 1.5m και ένα τηλεφωνικό καλώδιο 4 μέτρα. Και φυσικά το FRITZ!Box 7530 ΑΧ στο λευκό/κόκκινο χρώμα μαζί με το τροφοδοτικό του . Επίσης, αναγράφονται πληροφορίες για τα LED και τα κουμπιά του FRITZ!Box 7530 ΑΧ. Δεν υπάρχει αναλυτικό εγχειρίδιο για την συσκευή σε Cd ή σε έντυπη μορφή, το οποίο δεν θεωρείται αρνητικό, αφού τα εγχειρίδια είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα της εταιρείας. Επιπλέον, μέσα στo Web Interface του FRITZ!Box υπάρχουν οδηγίες/επεξηγήσεις για όλες τις επιλογές. Η συσκευασία έρχεται με ταινία ασφαλείας και μέσα δεν θα βρούμε φίλτρο ή Splitter, που ενδεχομένως να χρειαστεί κατά την αρχική εγκατάσταση. Στο Site της AVM για κάθε προϊόν πέρα από το Manual υπάρχουν και FAQ για να λύσουν τυχόν απορίες. Η πολυπόθητη θύρα USB 2.0 που μπορεί να τοποθετηθεί σκληρός δίσκος ή Usb Stick για μεταφορά, αναπαραγωγή αρχείων ακόμα και αποθήκευση FAX και μηνυμάτων του τηλεφωνητή. Έχοντας τα FRITZ!Box 7590 ΑΧ και 7530 ΑΧ στα χέρια μας βλέπουμε ότι εξωτερικά είναι ακριβώς ο ίδιος σχεδιασμός. Οι διαφορές είναι στα λιγότερα Ports που διαθέτει το FRITZ!Box 7530 ΑΧ και το μικρότερο μέγεθος. Το FRITZ!Box 7530 ΑΧ σε αντίθεση με το FRITZ!Box 7590 ΑΧ έχει μία FXS, δεν έχει S0, έχει μία USB, δεν δέχεται την Landline τηλεφωνία, δεν υπάρχει ξεχωριστή Gigabit Wan αλλά η μία Gigabit Lan λειτουργεί και ως Gigabit Wan και έχει μικρότερες ταχύτητες στο WiFi. Παρόλα αυτά το WiFi συνεχίζει να είναι Dual Band 802.11n + 802.11ac απλά πλέον έχει αναβαθμιστεί σε WiFi 6, για να πάρουμε τα μέγιστα από την Dsl μας. Στην πάνω πλευρά εκτός από τα ενδεικτικά LED και τα πλήκτρα, έχει και τις θύρες εξαερισμού. Η κάτω πλευρά είναι όλο θύρες εξαερισμού για την παθητική ψύξη του εξοπλισμού. Είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε η μπροστινή πλευρά να είναι ανασηκωμένη ελαφρώς, αφήνοντας ένα μικρό κενό στο κάτω μέρος, για την αποτελεσματική ψύξη του, ακόμα και το καλοκαίρι που οι θερμοκρασίες ενδέχεται να είναι υψηλές. Αξίζει να σημειωθεί οτι σε όση ώρα το δοκιμάσαμε η θερμοκρασία παρέμεινε σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Τα Led που μπορούμε να δούμε αν έχει συγχρονίσει το DSL ,αν είναι ενεργοποιημένο το WiFi κτλ. Το info είναι ένα Led που μπορεί να αλλάξει η ρύθμιση του ώστε να έχει την συμπεριφορά που του έχουμε ορίσει εμείς. Παρακάτω θα αναλύσουμε τα χαρακτηριστικά του, πως το παραμετροποιούμε και τι μας προσφέρει. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Ενσωματωμένο Dsl Modem για Adsl/Vdsl γραμμές μέχρι 300Mbit/s. Υποστηρίζει 35b Super Vectoring. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή σε Vdsl η μεγαλύτερη ταχύτητα που δίνουν οι πάροχοι είναι 200Mbit/s οπότε το FRITZ!Box 7530 ΑΧ μας καλύπτει. Wireless AX + N. 2 x 2 (2.4 GHz), 3 x 3 (5 GHz) with MU-MIMO Τα 2,4 Ghz δίκτυα τριγύρω μας είναι πάρα πολλά, με πολλές παρεμβολές μεταξύ τους. Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορούμε να πετύχουμε την μέγιστη ταχύτητα που μας δίνει ο πάροχος όταν είμαστε συνδεδεμένοι με WiFi, οπότε τα 5Ghz είναι πλέον μονόδρομος. Τα καινούρια Laptops, Tablets, Smartphones υποστηρίζουν τα 5Ghz και καλό θα είναι για να πετύχουμε τις μέγιστες επιδόσεις να συνδεόμαστε εκεί. Dual Band WiFi 802.11n 2,4Ghz, 600Mbits // 802.11ax 5Ghz, 1800Mbits. Αν μία συσκευή είναι παλιότερης τεχνολογίας και δεν διαθέτει 5Ghz τότε αυτόματα θα συνδεθεί στα 2,4Ghz αφού και τα δύο Bands μπορούν να λειτουργούν ταυτόχρονα. 4 x Gigabit Ethernet Ports. Το ένα Gigabit Port λειτουργεί και ως Gigabit Wan. Ένα καλό Router πρέπει πλέον να έχει Gigabit Ports. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί με τον πιο σημαντικό να είναι το Streaming. Για να κάνουμε Streaming μια ταινία πολλών Gbytes σε μια 4K Smart Tv, χρειαζόμαστε αρκετά μεγάλη ταχύτητα. Τα Fast Ethernet Ports έχουν δώσει πλέον την θέση τους στα Gigabit Ethernet Ports για αυτό ακριβώς το λόγο: Πολύ μεγάλες ταχύτητες στο Streaming αλλά και σε πιθανές μεταφορές μεγάλων αρχείων μεταξύ των υπολογιστών στο τοπικό δίκτυο. Επίσης αν λόγο πχ VoIP τηλεφωνίας δεν μπορούμε να αλλάξουμε το Dsl Modem Router του παρόχου, τότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την Gigabit Wan Port του FRITZ!Box 7530 ΑΧ. Με αυτόν τον τρόπο το Dsl Modem Router του παρόχου θα το χρησιμοποιούμε για την τηλεφωνία και το FRITZ!Box 7530 ΑΧ για το Internet, για Streaming, για VoIP, για σύνδεση με δικτυακό εκτυπωτή και άλλα πολλά. Η Cosmote και η Vodafone συγκεκριμένα υποστηρίζουν τα FRITZ!Box 7530, 7530 AX, 7590, 7590 AX για το VoIP. Έτσι δεν θα χρειαστεί να έχουμε δύο συσκευές αλλά όλα θα γίνονται από το FRITZ!Box. Τέσσερις Gigabit Ethernet, μια θύρα DSL, μια υποδοχή για το τροφοδοτικο και μία θύρα FON(FXS) για την τηλεφωνία. Μέση κατανάλωση 6 Watt. 1 x USB 2.0 που μας παρέχει την δυνατότητα να συνδέσουμε ένα USB εκτυπωτή, ώστε να γίνει δικτυακός και να μπορούν όλες οι συσκευές στο δίκτυο να εκτυπώνουν. Εναλλακτικά μπορεί να συνδεθεί ένας USB σκληρός δίσκος ή ένα USB Stick ώστε να χρησιμοποιείται για αποθήκευση από όλους τους χρήστες και να υπάρχει ακόμα και απομακρυσμένη πρόσβαση στο Nas Storage, σε περίπτωση που είμαστε εκτός χώρου και χρειαζόμαστε πρόσβαση στα αρχεία. Δεν υπάρχει λόγος να αγοράσουμε έναν δικτυακό εκτυπωτή. Ακόμα και ο παλιός USB εκτυπωτής μπορεί να γίνει δικτυακός. Επίσης όπως και στο FRITZ!Box 7530 έτσι και εδώ μπορούμε να συνδέσουμε ένα 3G/4G Dongle ώστε να έχουμε Internet στην περίπτωση που έχουμε τεχνικό πρόβλημα με το Dsl. 1 x FXS όπου μπορεί να συνδεθεί μία αναλογική τηλεφωνική συσκευή ή ένα PSTN PBX(τηλεφωνικό κέντρο). Η αναλογική συσκευή μπορεί να είναι ένα Fax, ένα ασύρματο τηλέφωνο ή ακόμα και μία σταθερή τηλεφωνική συσκευή. Media server. Yποστηρίζει Media Server, ώστε να βλέπετε τις αγαπημένες σας ταινίες ή να ακούτε την μουσική σας κάνοντας Streaming κατευθείαν από τον USB σκληρό δίσκο/USB stick που έχετε συνδέσει στο USB 2.0 του FRITZ!Box. Με Gigabit Ethernet και Dual Band WiFi, το Streaming ακόμα και στα 4K γίνεται πανεύκολα. Υποστήριξη WPS. Το WPS είναι ένας εύκολος και γρήγορος τρόπος για να συνδέσουμε για παράδειγμα ένα Smartphone, ένα Powerline, ή ένα Repeater στο δίκτυο. Πατάμε το πλήκτρο WPS στο FRITZ!Box και μετά στην συσκευή που θέλουμε και μέσα σε δευτερόλεπτα έχουν συνδεθεί χωρίς περαιτέρω ρυθμίσεις. Dect Base Station. Το FRITZ!Box 7530 AX μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως DECT Station, με δυνατότητα σύνδεσης μέχρι 6 συσκευών. Έγινε δοκιμή με Panasonic DECT το οποίο το συγχρονίσαμε με το DECT Station του FRITZ!Box 7530 AX, οπότε οι ασύρματες τηλεφωνικές συσκευές που έχετε σπίτι μπορούν να λειτουργήσουν με το FRITZ!BOΧ, αν είναι συμβατές. Η ίδια η AVM διαθέτει και τα FRITZ!FON, τα οποία έχουν βέβαια παραπάνω δυνατότητες και λειτουργίες συγκριτικά με ένα απλή ασύρματη τηλεφωνική συσκευή. Κάθε μία ασύρματη τηλεφωνική συσκευή ή FRITZ!Fon μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο δίκτυο μας με ποικίλους τρόπους. Η πιο απλή χρήση είναι ως ένα τηλέφωνο που θα λειτουργεί με ένα συγκεκριμένο τηλεφωνικό νούμερο. Σε μια εταιρεία όμως, μπορεί να έχει και το δικό του εσωτερικό νούμερο ώστε να μπορούμε να μεταφέρουμε την κλήση από και προς την τηλεφωνική συσκευή. Έτσι δεν χρειάζεται η αγορά ενός τηλεφωνικού κέντρου αν οι απαιτήσεις μας δεν είναι μεγάλες αφού το FRITZ!Box 7530 AX μπορεί να το αναλάβει και αυτό. Υποστήριξη VPN, Firewall, DynDns, IPv6, Parental Control, Guest Network. Πλέον όλοι οι πάροχοι υποστηρίζουν IPv6. Το Guest Network θα μας βοηθήσει σε περίπτωση που θέλουμε να έχουμε στον χώρο μας ένα ξεχωριστό δίκτυο, όπου θα μπορούν να συνδεθούν οι συσκευές των επισκεπτών ή των φίλων μας. Δημιουργεί ένα δεύτερο SSID, με διαφορετικά δικαιώματα, για παράδειγμα να μην μπορούν να επικοινωνήσουν οι συσκευές μεταξύ τους ή να μην έχουν πρόσβαση σε κάποια δικτυακή συσκευή που μπορεί να διαθέτουμε. Χρήσιμο για όσους είναι σε εταιρεία και θέλουν ένα ξεχωριστό δίκτυο για τους επισκέπτες ή για όταν θέλουμε να δώσουμε Internet σε ένα γείτονα ή φίλο αλλά υπό προϋποθέσεις για παράδειγμα στο Bandwidth ή στις ιστοσελίδες που μπορούν να επισκεφτούν. Υπάρχει ακόμα η δυνατότητα στο Guest Network να εμφανίζεται ένα Logo που θα επιλέξουμε εμείς όπως και να ορίσουμε ανακατεύθυνση σε μία σελίδα για παράδειγμα το Facebook της εταιρείας. FRITZ!OS με υποστήριξη FRITZ!NAS, MyFRITZ!. Η AVM εξασφαλίζει την ασφάλεια και προσθέτει νέες λειτουργίες με καινούρια Firmwares, ακόμα και για παλαιότερα μοντέλα, ώστε να είναι up to date. Δυνατότητες Fax to Mail, FRITZ!App Fon για iOS και Android. Μπορούμε εύκολα και γρήγορα να λάβουμε ένα Fax σε Email ή να αποστείλουμε Fax μέσα από το FRITZ!Box 7530 ΑΧ. Με τη εφαρμογή FRITZ!App Fon μπορούμε να πραγματοποιήσουμε κλήσεις από το δίκτυο του σπιτιού μας όπως και να ελέγχουμε το Smart Home. Ένα απλό παράδειγμα είναι ένα φωτιστικό που έχουμε συνδεδεμένο στο FRITZ!Dect 200 το οποίο μπορούμε να το ανάψουμε και να το σβήσουμε οποιαδήποτε στιγμή θέλουμε, όπου και αν βρισκόμαστε. Υποστήριξη Eco Mode, Energy Saving αναλόγως το ποιες λειτουργίες του FRITZ!Box χρησιμοποιούμε, για ελαχιστοποίηση στην κατανάλωση. Τι μας προσφέρει Ασύρματη σύνδεση με Tablets και Smartphones και ενσύρματη ή ασύρματη σύνδεση με έναν ή περισσότερους υπολογιστές. Parental Control για τον περιορισμό της χρήσης του Internet, με την χρήση διαφόρων προφίλ. Υποστήριξη DynDns, σε περιπτώσεις απομακρυσμένης πρόσβασης σε συσκευές συνδεδεμένες στο FRITZ!Box 7530 AX. QoS (Quality Of Service). Με αυτήν την δυνατότητα μπορούμε να ορίσουμε προτεραιότητες ανά εφαρμογή ή ανά συσκευή. Πολύ χρήσιμο για τους Gamers που δεν θα έχουν προβλήματα με Lag Spikes όταν οι υπόλοιπες συσκευές στο δίκτυο κάνουν χρήση του Internet. Υποστήριξη VPN (IPSec) για απομακρυσμένη διαχείριση. Mesh networking: Μέσα από το FRITZ!Box 7530 AX μπορεί να γίνει κεντρική διαχείριση όλων την συνδεδεμένων συσκευών FRITZ. Παραμετροποίηση του FRITZ!Box 7530 AX ως Mesh Repeater. Σε περίπτωση που έχουμε δύο FRITZ!Box μπορούμε το ένα να το χρησιμοποιήσουμε ως Repeater για την επέκταση του δικτύου μας. Δυνατότητα δημιουργίας Guest Network όπως και δημιουργία κανόνων στο Parental Control, ώστε να ελέγχουμε την πρόσβαση στο Internet και το δίκτυο. Push Service για ενημέρωσή με E-mail για την χρήση του FRITZ!Box 7530 AX, όπως και τυχόν αλλαγές στο Configuration. 3G/4G Fallback σε περίπτωση που το Dsl δεν λειτουργεί λόγω βλάβης. Τέσσερις Gigabit Ethernet και Dual Band WiFi για γρήγορες μεταφορές δεδομένων ανάμεσα στους υπολογιστές, Smartphone, Tablets, ενσύρματα και ασύρματα. Θύρα USB 2.0. Με το FRITZ!Nas ορίζουμε τους χρήστες και τα δικαιώματα που θα έχουν για την πρόσβαση στο Nas Storage. Στο FXS Port μπορούν να συνδεθούν αναλογικές τηλεφωνικές συσκευές ή ένα PSTN PBX. DECT Base Station με δυνατότητα σύνδεσης μέχρι 6 ασύρματων συσκευών DECT είτε της AVM είτε ενός τρίτου κατασκευαστή, αρκεί να συνεργάζονται. Δυνατότητα του FRITZ!Box να λειτουργεί ως PBX. Είτε χρησιμοποιήσουμε τα FXS, είτε το DECT Base Station, μπορούμε την VoIP γραμμή να την δρομολογήσουμε σε όποια θύρα επιθυμούμε. Και για όσους ξεχνούν εύκολα, μια τηλεφωνική συσκευή πάνω στο FRITZ!Box μπορεί να αρχίσει να κουδουνίζει την ώρα που επιθυμείτε εσείς για να θυμηθείτε κάποιο ραντεβού. Λειτουργία Fax to Mail. Δεν υπάρχει λόγος να γίνεται σπατάλη χαρτιού και μελανιού/toner για τα Fax. Το Fax μετατρέπεται σε E-mail και αποστέλλεται στο E-mail που επιθυμεί ο χρήστης. Ακόμα ένα Green Feature από την AVM. Gigabit Wan. Ακόμα και αν η σύνδεση μας δεν είναι Dsl/3G/4G αλλά είναι Fiber, Cable, Satellite ή οτιδήποτε άλλο, το FRITZ!Box 7530 AX μπορεί να γυρίσει σε λειτουργία Router και να εκμεταλλευτούμε όλα τα χαρακτηριστικά του. Με το FRITZ!APP Fon, ένα Smartphone μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ασύρματη τηλεφωνική συσκευή και να πραγματοποιεί, δέχεται κλήσεις με ασφάλεια (VPN) είτε από το τοπικό δίκτυο είτε από το απομακρυσμένο. Δεν χρειάζεται πλέον να γίνεται εκτροπή για να μην χάνουμε τις κλήσεις, δεν χρειάζεται να διαθέτουμε ασύρματο τηλέφωνο στο χώρο μας. Απλά ένα Smartphone. Υποστηρίζει συσκευές για SMART HOME. Η διαχείρισή τους, μπορεί να γίνει από το τοπικό αλλά και από το απομακρυσμένο δίκτυο. Υπάρχουν Smart Plugs, όπως το FRITZ!DECT 200 που είδαμε σε προηγούμενο Review, μέχρι το FRITZ!DECT 301 που είναι ένα Smart Radiator, για να ρυθμίζεται την θερμοκρασία του χώρου σας πριν ακόμα φτάσετε εκεί. Υποστηρίζει Media Server. Με Gigabit Ethernet και WiFi με συνολικό Bandwidth 2400Mbit/s το Streaming ακόμα και στα 4K γίνεται πανεύκολα. WiFi 6 Κάπου εδώ ήρθε και η ώρα για να δούμε την πιο μεγάλη αναβάθμιση που έχει γίνει στο FRITZ!Box συγκριτικά με τον προκάτοχο του. Το WiFi 6. Ποια είναι η διαφορά για το νέο αυτό Standard και τι μας προσφέρει. Το 2020 είναι το έτος του WiFi 6, που προσφέρει μεγαλύτερες ταχύτητες και καλύτερες επιδόσεις. Τα ονόματα IEEE 802.11 AC ή ως συντόμευση Wireless AC αλλάζουν και αυτά και πλέον γίνεται αντικατάσταση από Version Numbers. Ο λόγος που γίνεται, είναι η πιο εύκολη και σαφής αναγνώριση των ασύρματων προτύπων. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα του WiFi 6; OFDMA : Ποιο αποδοτικό. Το OFDMA στο WiFi 6 αναθέτει “κομμάτια” του ασύρματου δικτύου σε διαφορετικές συσκευές με αποτέλεσμα πιο αποδοτικό διαμοιρασμό όπως και παραπάνω Bandwidth ανά Stream. 1024-QAM : To WiFi 6 αυξάνει την ταχύτητα του ασύρματου δικτύου συγκριτικά με τον προκάτοχό του μέχρι και 40%. 2.4 GHz : Ένα μεγάλο άλμα για τα 2.4 GHz. Από τότε που παρουσιάστηκαν τα 2.4 GHz πριν περίπου 10 χρόνια δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Η βαρύτητα είχε πέσει στα 5GHz. Με το WiFi 6 αυτό αλλάζει και το Bandwidth έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Μπορούν να συνδεθούν παραπάνω συσκευές και αυτό εξυπηρετεί τις περιπτώσεις που κάποιος έχει πολλές συσκευές που λειτουργούν μόνο στα 2.4 Ghz. ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ : Η μπαταρία στα Smartphones και σε άλλες φορητές συσκευές θα αυξηθεί με το WiFi 6 με τους νέους μηχανισμούς εξοικονόμησης ενέργειας που διαθέτει. Επιπρόσθετα υποστηρίζεται WPA3 για μεγαλύτερη ασφάλεια. Το FRITZ!Box 7530 AX υποστηρίζει 2.4 GHz και 5 GHz (WiFi 6). Για μέγιστη ταχύτητα και κάλυψη μπορεί να συνδυαστεί με το FRITZ!Repeater 6000. To FRITZ!Repeater 6000 είναι Triple Radio και WiFi 6 οπότε σε συνδυασμό με το FRITZ!Box 7530 Ax μπορούμε να έχουμε τα μέγιστα αποτελέσματα. Το FRITZ!Repeater 6000 χρησιμοποιεί την μία 5GHz Band αποκλειστικά για την μεταξύ τους διασύνδεση, ώστε η δεύτερη 5GHz Band όπως και η 2.4 Ghz Band να είναι αποκλειστικά για την σύνδεση των συσκευών μας. Ο συνδυασμός και των δύο μαζί μαζί είναι ο ιδανικός για να πάρουμε τα μέγιστα χάρις στο WiFi 6 και στο Mesh. Αποτελούν το Dream Team για το δίκτυο μας. Mesh Networking To FRITZ!Os 7 υποστηρίζει Mesh Networking. Μέσα από το Web Interface υπάρχει όλη η τοπολογία του δικτύου με τις συνδεδεμένες συσκευές στις οποίες άμα κάνουμε κλικ θα μας δρομολογήσει στο Web Interface τους. Οι συνδεδεμένες συσκευές μπορεί να είναι ένα FRITZ!WLAN Repeater, ένα FRITZ!Dect, ένα FRITZ!Powerline μέχρι και ένα δεύτερο FRITZ!Box. Έτσι το Mesh Networking μας βοηθάει στην κεντρική διαχείριση όλων των FRITZ! συσκευών από μία σελίδα, όπως και λόγω των Features του Mesh Networking, οι ρυθμίσεις που έχουμε κάνει στο FRITZ!Box, για παράδειγμα στην καρτέλα Wireless μπορούν να μεταφερθούν απευθείας στο FRITZ!WLAN Repeater ή στο FRITZ!Powerline. Επιπλέον δεν χρειάζεται να συνδεθούμε στην κάθε συσκευή, για να εγκαταστήσουμε ένα νεότερο Firmware. Αν υπάρχει νεότερο Firmware θα μας το εμφανίσει αυτόματα και απλά πατάμε το Update για να γίνει εγκατάσταση. Η λειτουργία για Update του Firmware δεν ισχύει μόνο για τις συνδεδεμένες συσκευές στο FRITZ!Box αλλά και για το ίδιο το FRITZ!Box.Αν έχουμε ένα Guest Network θα μεταφερθούν οι ρυθμίσεις σε όλο το Mesh Network. Το MESH Networking, αρχίζει και "μπαίνει" όλο και περισσότερο στην ζωή μας με τις περισσότερες εταιρείες να βγάζουν καινούρια προϊόντα ή αναβαθμίσεις για τα υπάρχοντα, ώστε να υπάρχει υποστήριξη. Tο Mesh Networking δεν έχει περιορισμούς. Δημιουργήθηκε για να καλύψει από ένα μικρό χώρο, που θα χρειαστεί μόνο ένα Powerline ή ένα Repeater, μέχρι πολύ μεγάλους χώρους που θα χρειαστούν πολλά Powerlines , Repeaters, Access Points ώστε να υπάρχει συνολική κάλυψη. Εγκατάσταση/Διαχείριση Η εγκατάσταση είναι αρκετά εύκολη και τα βήματα που πρέπει να πραγματοποιηθούν, είναι τα παρακάτω: Συνδέουμε το Dsl του Splitter με τo Dsl του FRITZ!Box. Αν το FRITZ!Box 7530 AX χρησιμοποιηθεί ως Router τότε συνδέουμε με Ethernet καλώδιο τo Gigabit Wan (Lan1) του FRITZ!Box 7530 ΑΧ με ένα Ethernet του Modem/Router. Σύνδεση του τροφοδοτικού με τo FRITZ!Box 7530 AX και με μία διαθέσιμη πρίζα ρεύματος. Σύνδεση του FRITZ!Box 7530 AX με τον υπολογιστή μας με Gigabit Ethernet ή με WiFi με τα στοιχεία SSID/Wlan Network Key που αναγράφονται στο αυτοκόλλητο που υπάρχει στην συσκευασία. Η παραμετροποίηση μπορεί να γίνει και από Smartphone, ή Tablet, ή Laptop. Από τον browser ανοίγουμε την διεύθυνση http://fritz.box ή την IP 192.168.178.1 για να συνδεθούμε με το Web Interface με τον κωδικό FRITZ!Box Password που υπάρχει στο αυτοκόλλητο όπως και στην κάτω πλευρά του FRITZ!Box 7530 AX. Αυτόματα τρέχει ο Wizard για την αναγκαία παραμετροποίηση. Υπάρχει και δυνατότητα παραμετροποίησης του εξοπλισμού και από το Smartphone ή το Tablet μας με το MyFRITZ!App. Επιπρόσθετα υπάρχουν πολλά apps για smartphones από την AVM ώστε να εκμεταλλευτούμε το FRITZ!Box ακόμα περισσότερο. Πχ MYFRITZ!App , FRITZ!App WLAN, FRITZ!Αpp FON, FRITZ!App Smart Home κτλ. Web Interface Η Default IP για το Web Interface είναι η 192.168.178.1, που μπορούμε να συνδεθούμε με Ethernet ή με WiFi. Την πρώτη φορά που θα συνδεθούμε και αφού βάλουμε το Password, θα ξεκινήσει αυτόματα ο Wizard, που θα μας ρωτήσει σε ποια χώρα βρισκόμαστε. Αφού διαλέξουμε Greece, θα μας ρωτήσει αν η γραμμή μας Dsl είναι Annex A ή Annex B. Αφού επιλέξουμε κάνει ένα Reboot και μετά συνεχίζει ο Wizard όπου διαλέξαμε τo Dsl και τον πάροχο που έχουμε . Ως διαθέσιμες επιλογές υπάρχει η Cosmote και η Vodafone που λειτουργεί επιτυχώς και η τηλεφωνία. Θα μας ζητήσει τo όνομα παρόχου αν διαλέξουμε άλλο πάροχο, Vpi/Vci, όπως και Username/Password της σύνδεσης. Σειρά έχει να τρέξει αυτόματα, ο Wizard της τηλεφωνίας για να παραμετροποιήσουμε την IP Based (VoIP) τηλεφωνία. Μετά από το βήμα της τηλεφωνίας έρχεται η σειρά των ερωτήσεων για το Wireless. Αφού το ρυθμίσουμε έχουμε τελειώσει με την εγκατάσταση. Δεν χρειάστηκε κάποια άλλη ρύθμιση, είχαμε απευθείας Internet με Vdsl. Οι δυνατότητες του FRITZ!Box 7530 ΑΧ είναι αμέτρητες. Συνδέσαμε επίσης το FRITZ!Dect 200 σε ελάχιστα δευτερόλεπτα με την χρήση του Dect Button και το FRITZ!Powerline 1260E με την χρήση WPS. Αυτόματα μεταφέρθηκαν και όλες οι ρυθμίσεις του Wifi στο FRITZ!Powerline 1260E. Δοκιμές Αφού αναφέραμε αναλυτικά τα χαρακτηριστικά συνέχεια είχε να υποβάλουμε το FRITZ!Box 7530 ΑΧ σε μερικές δοκιμασίες. Η Vdsl 110Mbit Download/11Mbit Upload λειτούργησε σταθερά και απροβλημάτιστα πάνω στο FRITZ!Box 7530 ΑΧ. Με ευκολία καταφέραμε στο WiFi και στα 5Ghz να τερματίσουμε την Vdsl γραμμή από το Laptop και το Smartphone. Συνδέσαμε ένα Kingston USB Stick που το αναγνώρισε επιτυχώς και ήταν προσβάσιμο από τις συσκευές του δικτύου μας. Το Guest Network έγινε παραμετροποίηση με ελάχιστα clicks και ήταν έτοιμο για να δώσει πρόσβαση σε όποιον το χρειαζόταν. Συνδέσαμε το FRITZ!Dect 200 για να παρατηρούμε την θερμοκρασία του χώρου και το FRITZ!Powerline 1260E για να δώσουμε Internet στο ΕΟΝ ΒΟΧ κάνοντας Streaming μία ταινία. Επίσης υποστηρίζει Band Steering. Όταν μία συσκευή υποστηρίζει και τα 2,4Ghz και τα 5Ghz, το FRITZ!BOX 7530 ΑΧ μπορεί να καθορίσει σε ποιο από τα δύο Bands πρέπει να συνδεθεί η συσκευή για να έχει τις μέγιστες επιδόσεις. Τα 5Ghz ναι μεν είναι καλύτερα στο θέμα της μέγιστης ταχύτητας αλλά τα 2,4Ghz τα καταφέρνουν καλύτερα όταν πρέπει να διαπεράσουν ένα εμπόδιο. Τερματίζοντας σε ένα φίλο την 50/5Mbit Vdsl γραμμή στα 5GHz. Χωρίς πρόβλημα τερματίσαμε και την 100/10Mbit Vdsl γραμμή Επιπλέον το Band Steering αναλαμβάνει να αλλάξει το Band που έχει συνδεθεί μια συσκευή αν κρίνει ότι υπάρχει μεγάλο φόρτο σε αυτό για αποφυγή μειωμένης ταχύτητας. Δοκιμάσαμε να συνδέσουμε πολλές συσκευές (Smartphones, Tablets, Laptops) ταυτόχρονα στο WiFi και δεν αντιμετωπίσαμε κάποιο πρόβλημα. Εφαρμόσαμε σε ένα Smartphone εύκολα και επιτυχώς ένα προφίλ ώστε να έχει πρόσβαση μόνο στις σελίδες που είχαμε ορίσει. Κατεβάσαμε το FRITZ!App Wlan στο Samsung Galaxy S10+. Το συγκεκριμένο Smartphone υποστηρίζει Wi-Fi 6 οπότε και συνδέθηκε στα 1.1Gbps με το FRITZ!Box και με WPA3.Μέσα από το συγκεκριμένο App έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε Speedtest ώστε να δούμε την μέγιστη ταχύτητα που μπορούμε να πετύχουμε στο σημείο που βρισκόμαστε. Είναι ένα εργαλείο ώστε να δούμε αν κάποιο σημείο στο σπίτι δεν έχει καλό WiFi και που ίσως να χρειάζεται την προσθήκη ενός Repeater/Access Point. Ακόμα μια δοκιμή που έγινε ήταν να δοκιμάσουμε να κάνουμε Cascade ανάμεσα σε δύο FRITZ!Repeater 6000 και στο FRITZ!Box 7530AX. Η ιδέα ήταν να δούμε αν θα καταφέρουμε να πετύχουμε την μέγιστη ταχύτητα της γραμμής μας VDSL 110Mbit/11 Mbit συνδέοντας το πρώτο FRITZ!Repeater 6000 με το FRITZ!Box 7530AX και το δεύτερο FRITZ!Repeater 6000 με το πρώτο FRITZ!Repeater 6000. Δοκιμάσαμε αυτό το σενάριο λαμβάνοντας υπόψιν ότι ένας χρήστης έχει ένα μεγάλο χώρο και για να τον καλύψει έπρεπε υποχρεωτικά να κάνει την διάταξη που βλέπουμε στην παρακάτω φωτογραφία. Το πρώτο FRITZ!Repeater 6000 είναι συνδεδεμένο με το FRITZ!Box 7530AX και στα δύο Bands όπως το ίδιο συμβαίνει και με το δεύτερο FRITZ!Repeater 6000 που είναι συνδεδεμένο με το πρώτο FRITZ!Repeater. Τα Links στα 5Ghz είναι της τάξεως των αρκετών Mbits, οπότε γνωρίζουμε ότι δεν θα έχουμε απώλειες. Πράγματι με το γνωστό Speedtest της Oakla είδαμε ότι είτε το τρέχαμε συνδεδεμένοι στο FRITZ!Box 7530AX είτε στο πρώτο FRITZ!Repeater είτε στο δεύτερο η VDSL 110Mbit/11Mbit έπιασε τα μέγιστα. Όσα FRITZ!Repeater και να έχουμε στο δίκτυο μας το Triple Radio που διαθέτουν θα χρησιμοποιηθεί χωρίς απολύτως κανένα πρόβλημα. Η παραμετροποίηση του δεύτερου FRITZ!Repeater γίνεται με την ίδια διαδικασία όπως όταν έχουμε ένα, δηλαδή με το WPS. Απλά αντί να πατήσουμε το WPS στο FRITZ!Box 7530AX και στο FRITZ!Repeater 6000 πατάμε το WPS στα δύο FRITZ!Repeater 6000. Εξυπακούεται ότι και σε αυτή την περίπτωση όλες οι ρυθμίσεις που μπορεί να έχουμε κάνει στο FRITZ!Box θα μεταφερθούν κανονικά σε όλα τα FRITZ!Repeater. Η παραμετροποίηση μπορεί να γίνει και χωρίς την χρήση του WPS αν το επιθυμεί ο χρήστης. Αν τώρα ένας χρήστης έχει το FRITZ!Box στην μέση του χώρου και θέλει να δώσει Internet και δίκτυο δεξιά και αριστερά του χώρου αυτού, τότε μπορεί να συνδέσει τα δύο FRITZ!Repeater κατευθείαν με το FRITZ!Box. Αν είχαμε ακόμα περισσότερα FRITZ!Repeater θα μπορούσαμε να έχουμε δύο συνδεδεμένα με το FRITZ!Box και άλλα δύο για παράδειγμα συνδεδεμένα με τα FRITZ!Repeaters. Δεν υπάρχει περιορισμός στο τι μπορούμε να κάνουμε. Ότι συσκευή FRITZ και να βάλουμε στο δίκτυο μας θα εμφανιστεί μέσα στο Mesh Networking. Όπως θα μπορούσε το πρώτο FRITZ!Repeater να λειτουργεί σε Wireless Bridge με το FRITZ!Box αλλά το δεύτερο FRITZ!Repeater να είναι σε λειτουργία Access Point συνδεδεμένο με το πρώτο FRITZ!Repeater. Αυτό που δοκιμάσαμε ήταν στην περίπτωση που το ένα FRITZ!Repeater ήταν συνδεδεμένο με το άλλο FRITZ!Repeater, να αποσυνδέσουμε από το ρεύμα το FRITZ!Repeater που συνδεόταν με το FRITZ!Box. Ένα από τα πλεονεκτήματα που δίνει το Mesh Networking είναι όταν ένα Node "πέσει" από το δίκτυο, να προσπαθήσει να βάλει άλλο Node στην θέση του (να γίνει εναλλακτικό Link μεταξυ των Nodes) ώστε να συνεχίζει να λειτουργεί. Στην συγκεκριμένη περίπτωση δηλαδή, θέλαμε το δεύτερο FRITZ!Repeater να σταματήσει να κάνει Link με το πρώτο FRITZ!Repeater 6000 που "έπεσε" και να φτιάξει νέο Link με το FRITZ!Box 7530AX. Επί τούτου το είχαμε εντός εμβέλειας του FRITZ!Box. Το δεύτερο FRITZ!Repeater μας έδειξε με τα LED ότι έχασε το Connection και παρέμεινε έτσι μέχρι που το self healing έκανε Link με το FRITZ!Box. Το Self Healing δηλαδή το να πραγματοποιήσει Link με κάποια άλλη συσκευή FRITZ είναι ενεργοποιημένο εξ' ορισμού, απλά πριν γυρίσει στην λειτουργία αυτή το FRITZ!Repeater περιμένει 20 λεπτά μήπως επανέλθει το Link . Αν δεν επανέλθει τότε θα συνδεθεί στην συσκευή FRITZ που είναι στην εμβέλεια της ώστε να αποκαταστήσει το Link. Αν μέσα στα 20 λεπτά η συσκευή επανέλθει τότε το Link θα ανέβει κανονικά χωρίς να ενεργοποιηθεί το Self Healing. Συμπεράσματα Το FRITZ!Box 7530 ΑΧ είναι ένα Dsl Modem Router που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλά διαφορετικά σενάρια και καταστάσεις που ενδεχομένως να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινότητα μας. Είναι μία αξιόλογη και ταυτόχρονα σχετικά οικονομική λύση για αυτά που προσφέρει. Τα επιπλέον Feature μπορούν ανά πάσα στιγμή να μας χρησιμέψουν και να τα ενεργοποιήσουμε/ παραμετροποιήσουμε με μερικά κλικ. Τα χαρακτηριστικά του θα ικανοποιήσουν τους περισσότερους χρήστες, αφού μας παρέχει πάρα πολλές δυνατότητες. Συγκριτικά με άλλα Dsl Modem Router δίνει πολύ παραπάνω λειτουργίες όπως Guest Network, Mesh Networking, Band Steering. Η παραμετροποίηση του δεν θα δυσκολέψει καθόλου τον χρήστη, ακόμα και αν οι γνώσεις του είναι περιορισμένες αφού με τον αρχικό Wizard που θα τρέξει αυτόματα, θα γίνουν όλες οι απαραίτητες ρυθμίσεις για να έχουμε Internet ενσύρματα και ασύρματα. Το Internet μπορεί να διαμοιραστεί ενσύρματα σε μία κονσόλα, έναν αποκωδικοποιητή, ή ασύρματα σε Smartphones, Laptops και Tablets. Το WiFi 802.11ac είναι αρκετό για να υποστηρίξει Streaming σε μία Smart TV από μια συσκευή που βρίσκεται στο τοπικό μας δίκτυο. Παρότι έχει λιγότερα Features από το FRITZ!Box 7590 AX μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για επαγγελματική χρήση. Mε το FRITZ!Box 7530 AX, μπορεί ο χρήστης να έχει Vdsl μέχρι 300Mbit και ταυτόχρονα μια Fallback σύνδεση 3G/4G, έτοιμη για χρήση σε περίπτωση βλάβης της Dsl απλά με την χρήση ενός Dongle. Επιπρόσθετα με τo FXS, και το DECT Station, μας δίνεται η δυνατότητα να έχουμε ένα Mini PBX με δυνατότητα Fax, αυτόματου τηλεφωνητή και κουδούνι πόρτας. Τα Fax και τα μηνύματα του τηλεφωνητή μπορούν να αποθηκευτούν στον ενσωματωμένο αποθηκευτικό χώρο που έχει το FRITZ!Box 7530 AX ή σε USB Stick/USB σκληρό δίσκο. Επιπρόσθετα έχουμε πρόσβαση σε αυτά, τόσο μέσα από το δίκτυο μας όσο και απομακρυσμένα. Το Dual Band WiFi 6 και οι Gigabit Ports θα αντεπεξέλθουν επιτυχώς στο μεγάλο φόρτο και το Guest Network θα είναι Up and Running σε ελάχιστο χρόνο για να εξυπηρετήσει τους επισκέπτες. Streaming, Podcasts, Nas Storage, FXS, όλα εκεί, σε ένα FRITZ!Box μαζεμένα, για να είναι η παραμετροποίηση πιο εύκολη με το μικρότερο δυνατό κόστος. Ένα FRITZ!Box πολλά Features. Προσωπικά δοκιμάζοντας και αυτό το προϊόν της AVM μόνο θετικά λόγια μπορώ να πω, τόσο από την ποιότητα κατασκευής όσο και από τις δυνατότητες που προσφέρει. Έχοντας δοκιμάσει πάρα πολλά Dsl Modem Router μπορώ να πω ότι είναι μια αγορά που αξίζει και που θα αφήσει ευχαριστημένο το χρήστη. Πολλοί ενδεχομένως να πουν ότι τα FRITZ!Box σε μερικές περιπτώσεις είναι πιο ακριβά από άλλες λύσεις. Είναι απολύτως λογικό διότι η πληθώρα των Features, το ανεβάζει αρκετά πάνω από τον ανταγωνισμό και δικαιολογεί το κόστος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ακόμα και παλαιότερα μοντέλα FRITZ!Box, χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα για διάφορες λειτουργίες σε ένα δίκτυο. Επίσης σε κάθε αναβάθμιση Firmware πέρα από διόρθωση κάποιων Bugs που μπορεί να υπάρχουν, προσθέτονται και καινούρια χαρακτηριστικά. Αυτό που συνεχίζει και μου κάνει θετική εντύπωση με τα FRITZ!Box, είναι η πληθώρα ρυθμίσεων. Ένα παράδειγμα που δεν το βλέπουμε σχεδόν ποτέ σε άλλους κατασκευαστές, είναι το να χρησιμοποιηθεί το FRITZ!Box ως Repeater. Αντίστοιχα και σε FRITZ!Powerlines που το Powerline μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως Powerline, ως Access Point και ως Repeater. Με αυτόν τον τρόπο ακόμα και αν αναβαθμίσουμε σε ένα πιο καινούριο μοντέλο, μπορούμε το προηγούμενο να το χρησιμοποιήσουμε με διαφορετικό τρόπο. Για το FRITZ!Box 7530 AX, η τιμή μόνο μεγάλη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Αν κοιτάξουμε την αγορά θα δούμε ότι τα Dsl Modem Router που υποστηρίζουν 35b Super Vectoring και WiFi 6 είναι σχετικά ακριβά. Γιατί να διαλέξουμε τα συγκεκριμένα FRITZ!Box και όχι κάποιο άλλο προϊόν από έναν άλλο κατασκευαστή; Ο πρώτος λόγος είναι ότι αναβαθμίζονται για να μας προσφέρουν περισσότερες δυνατότητες, όπως το Mesh Networking, στην έκδοση 7 του FRITZ!OS. Μπορούν ακόμα να συνεργαστούν με τα υπόλοιπα προϊόντα της AVM για ένα ολοκληρωμένο δικτυακό περιβάλλον και για ένα Smart Home ενώ στηρίζονται στη δική τους πλατφόρμα FRITZ!OS. H AVM έχει στην γκάμα της διάφορες Smart Home συσκευές όπως έξυπνες πρίζες (FRITZ!DECT 200/210), Θερμοστάτες(FRITZ!DECT 301), έξυπνους διακόπτες(FRITZ!DECT 400/400) και έξυπνες λάμπες(FRITZ!DECT 500). Έτσι λοιπόν, με βάση όλων όσων είπαμε παραπάνω, τα θετικά και αρνητικά συνοψίζονται ως εξής: Ο καλός Super vectoring 35b Profile. WiFi 6, WPA 3 Υποστήριξη Νas, Mesh, WiFi AC, Media Server, Telephony. Gigabit Lan, MIMO Wlan, Dual Band WiFi. Εύχρηστο interface, πληθώρα Ports και ρυθμίσεων. Πέντε χρόνια εγγύηση. Value For Money για τα χαρακτηριστικά που μας προσφέρει. Δεν έχει πολλά να "ζηλέψει" από το FRITZ!Box 7590 AX. Ο Κακός Ένα USB Port που δεν βοηθάει αν κάποιος θέλει να βάλει 4G dongle και USB Stick. Ο Αδιάφορος Στην παρούσα φάση ίσως δυσκολευτείτε να το βρείτε στην ελληνική αγορά.  TheLAB.GR Ευχαριστούμε την AVM για την παραχώρηση του δείγματος δοκιμής.

Πρόλογος Όλοι έχουμε αντιληφθεί την "κοσμογονία" που γίνεται στο "φαίνεσθαι" των προσωπικών υπολογιστών, με τον κάθε κατασκευαστή να έχει τη δική του πολύχρωμη πρόταση για να γοητεύσει τον υποψήφιο αγοραστή. Το ευτύχημα για εμάς, είναι ότι στο παιχνίδι αυτό εμπλέκονται όλοι οι μεγάλοι "παίκτες" του χώρου, με τελευταία και πιο σημαντική προσχώρηση στον σχετικό ανταγωνισμό του τελευταίου των "συντηρητικών", όπως είδαμε στην πρόσφατη παρουσίασή μας. Και λέω ευτύχημα γιατί ο κάθε ένας από αυτούς, έχει και μια φήμη να υποστηρίξει, οπότε το θέμα της ουσίας (λέγε με επιδόσεις και συμβίωση με το χρήστη) κανείς δεν το ξεχνά ! Και όχι μόνο δεν το ξεχνούν, αλλά όπως θα δούμε στην σημερινή φιλοξενούμενη, το προωθούν σε νέα ανώτερα επίπεδα που πραγματικά έρχονται, όχι μόνο να βάλουν τον χρήστη στο κέντρο του ενδιαφέροντός τους, αλλά και να στείλουν τον ανταγωνισμό στα εργαστήριά του καθώς -όπως θα δείτε- η νέα κατάσταση που αρχίζει να διαμορφώνεται απαιτεί από όλους την δέουσα "απάντηση"! Ο λόγος για τη νέα AIO της Corsair της σειράς Hydro που ακούει στο κωδικό H115i PRO RGB. Η εισαγωγή μου μοιάζει να είναι λίγο ανορθόδοξη, και ίσως, οριακά προκατειλημμένη! Σας βεβαιώ ότι για το πρώτο υπάρχουν πολύ καλοί λόγοι και για το δεύτερο . . . ένα ολόκληρο review για να αποφασίσετε! Ο λόγος αυτής της πρωθύστερης εισαγωγής είναι ότι η σημερινή φιλοξενούμενη αποτελεί το πρώτο δείγμα ουσιαστικής στροφής της Corsair στο θέμα της ελαχιστοποίησης του θορύβου των ΑΙΟ της! Η Corsair Hydro H115i PRO RGB συνοδεύεται από την κατασκευάστρια με την χαρακτηριστική φράση: "BE SEEN, NOT HEARD" και υπόσχεται πολύ καλές επιδόσεις και κυρίως, πολύ χαμηλό θόρυβο. Πρόκειται για μια ΑΙΟ με δυο ανεμιστήρες των 140mm να ψύχουν ένα radiator 280mm, με την κυκλοφορία του ψυκτικού υγρού να έχει ανατεθεί σε μια νέα αντλία μικρών διαστάσεων που φέρει διαφανή στοιχεία (logo, περιμετρικά φιλέτα) που φωτίζονται από RGB LEDs. Την όλη διαχείριση της ψύξης αλλά και του RGB αναλαμβάνει το ώριμο πλέον πρόγραμμα διαχείρισης της κατασκευάστριας, το Corsair Link-4 που κυριολεκτικά μας έκανε όλα τα χατίρια! Αλλά ώρα είναι να αφήσουμε τα πολλά λόγια και να βάλουμε μπροστά την παρουσίαση για να δούμε, αν πράγματι η φιλοξενούμενή μας θα σταθεί στο ύψος του . . . προλόγου της! Τεχνικά χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά της Corsair Hydro H115i PRO RGB. Όπως θα διαπιστώσετε παρατίθενται πολλά χαρακτηριστικά, εκ των οποίων αρκετά, δεν δίνονται από την κατασκευάστρια αλλά αποτελούν δικές μας προσθήκες. Να σημειώσουμε ότι τα χαρακτηριστικά που προσθέσαμε εμείς έχουν κίτρινους ορισμούς και μπλε τιμές. Επίσης με μπλε χαρακτήρες, δίπλα σε κάποιες "εργοστασιακές" τιμές, είναι σημειωμένες οι τιμές που μετρήσαμε εμείς κατά την διάρκεια των δοκιμών και επιπλέον, με πράσινους χαρακτήρες μπορείτε να βρείτε χαρακτηριστικά για τα οποία, κάνουμε μια πιθανή υπόθεση καθώς δεν βρήκαμε κάτι σχετικό. Κλασική κατασκευή από την Corsair που έχει πολύχρονη πείρα, με πολύ προσεκτική δουλειά στο sleeving των σωληνώσεων αλλά και στον φωτισμό της αντλίας. Αλλά τα πράγματα δεν μένουν εκεί, καθώς το νέο radiator έρχεται με συγκεκριμένες βελτιώσεις που του ανεβάζουν την απόδοση όπως θα δούμε στη συνέχεια. Φυλλάδιο οδηγιών εγκατάστασης* , Corsair Link4 software *Το manual είναι από άλλη πηγή γιατί στη σελίδα του προϊόντος ο σύνδεσμος είναι λάθος. Οι ανεμιστήρες ανήκουν στη νέα σειρά της κατασκευάστριας, η οποία διαθέτει έδρανα μαγνητικής αιώρησης, τα οποία παρουσιάζουν μηδαμινές τριβές και πολύ χαμηλό θόρυβο λειτουργίας. Τα 55mΑ μέγιστο ρεύμα λειτουργίας του ανεμιστήρα πάνω στο radiator δείχνουν απερίφραστα ότι εδώ η Corsair έχει κάνει πολύ καλή δουλειά! Πριν προχωρήσουμε πιο πέρα να σημειώσουμε την έλλειψη θερμοαγώγιμης πάστας, πέραν αυτής που είναι ήδη τοποθετημένη στο cold plate! Καθώς επίσης και τα πέντε χρόνια εγγύησης που δίνει η Corsair. Και κλείνουμε τα χαρακτηριστικά με της θερμικές παραμέτρους της H115i PRO RGB. Το radiator είναι ελαφρά πιο ενισχυμένο σε σχέση με αυτό της ομόσταυλης H110i GT καθώς έχει 1,4 mm μεγαλύτερο πάχος και μια σωλήνα παραπάνω. Αυτό οδηγεί σε ένα κατά ~3% πιο "σφικτό" radiator, το οποίο όμως έχει σχεδόν 9% μεγαλύτερη επιφάνεια αποβολής της θερμότητας! Συνεπώς αυτό που χρειάζεται για να αναδείξει τις δυνατότητές του το radiator, είναι ο κατάλληλος ανεμιστήρας και φυσικά, η ανάλογη αντλία. H Corsair Hydro Series H115i Pro RGB έχει πενταετή εγγύηση και MSRP από την Corsair 144,99 €, και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, την βρίσκουμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 138,21€ συν ~7 € λοιπά έξοδα, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συσκευασία και παρελκόμενα Νέα εποχή, η εποχή του RGB και τα κουτιά φυσικό ήταν να ακολουθήσουν! Ένα μπράβο στο σχεδιαστική ομάδα του κουτιού γιατί το κράτησαν μέχρι εκεί που γίνεται ενδιαφέρον και βοηθάει στο "διάβασμά" του! Τα βασικά χαρίσματα της ΑΙΟ μας σε επικεφαλίδες, RGB στην αντλία, μεγάλο radiator, έλεγχος με το Corsair Link, δυνατότητα ακινητοποίησης των ανεμιστήρων, για σχεδόν dead silent λειτουργία και φυσικά, χαμηλός θόρυβος λειτουργίας! Η πιο ενδιαφέρουσα πλευρά με τις βασικές ιδιότητες, τις διαστάσεις και τα χαρακτηριστικά της ΑΙΟ μας. Και κέντρο κάτω . . . την κίτρινη μπάρα που τραβάει το μάτι και κεντρίζει το ενδιαφέρον με τα 20,4 dB(A) της ! Και κλείνουμε με την τρίτη πλευρά, η οποία αναφέρεται στη λίστα των socket και επεξεργαστών που είναι συμβατή η ΑΙΟ μας και στα περιεχόμενα του κουτιού, το οποίο, ώρα είναι να ανοίξουμε ! Όλα είναι τακτοποιημένα με ασφάλεια μέσα στην χαρτονένια θήκη τους και θα ταξιδέψουν ανέπαφα σε εμάς. Τα περιεχόμενα χωρίς τα προστατευτικά σακουλάκια τους και πάμε να δούμε τα παρελκόμενα ξεκινώντας από αυτά που προορίζονται για τα socket της INTEL. Στο κέντρο έχουμε το πλαστικό CPU back plate το οποίο θα μας βοηθήσει στην σωστή εγκατάσταση του block της ψύκτρας μας. εσωτερικά και στην αριστερή πλευρά βλέπουμε τους τέσσερις αποστάτες που χρησιμοποιούνται στα 115x socket και δεξιά, τους αποστάτες για το πιο σύγχρονο 2011 και 2066 socket και φυσικά και τις τέσσερις χειρόβιδες που είναι απαραίτητες για τη στερέωση του retension br;acket του block. Περιμετρικά βλέπουμε τις 16 μακριές βίδες και ροδέλες που προορίζονται για την στερέωση μέχρι και τεσσάρων ανεμιστήρων στο radiator , καθώς και οκτώ κοντές βίδες γα να στερεώσουμε το radiator στο κουτί μας στο κλασικό στήσιμο οι ανεμιστήρες σε push να ρουφάνε αέρα μέσα από το κουτί και να τον στέλνουν -δια μέσου του radiator- έξω από αυτό. Στην δεξιότερη πλευρά της φωτογραφίας έχουμε το καλώδιο που συνδέει την αντλία /block με την μητρική μας, προκειμένου να έχουμε τον πλήρη έλεγχό της μέσω του ειδικού software Corsair Link. Δύο σημαντικές λεπτομέρειες: Η στήριξη των αποστατών στο CPU back plate, γίνεται μέσα σε μεταλλικές φωλιές, πράγμα που εγγυάται τη στιβαρότητα και τη μακροημέρευση του συστήματος στήριξης. Το κοντινό στο γωνιακό βύσμα σύνδεσης δείχνει ότι η Corsair -και πολύ σωστά- εγκατέλειψε το Mini USB βύσμα και χρησιμοποιεί πλέον Micro USB σύνδεση με το block. Για τα socket της AMD αλλάζει μόνο το retension bracket και προστίθενται δυο βιδοθηλιές, για την στερέωσή του στο σύστημα στήριξης της AMD μητρικής μας. Φυσικά στην εύκολη εγκατάσταση, μεγάλη βοήθεια έχουμε από το αναλυτικότατο φυλλάδιο οδηγιών* το οποίο το βρήκαμε από άλλη πηγή καθώς στη σελίδα του προϊόντος έχει λάθος link. Έλλειψη, που -δεδομένου του κόστους της ΑΙΟ- καλό θα ήταν να μην υπήρχε, είναι η απουσία ενός σωληναρίου με θερμοαγώγιμη πάστα, καθώς η μόνη T.I.M. που συνοδεύει την ΑΙΟ, είναι αυτή που -πολύ καλώς- βρίσκεται ήδη εγκατεστημένη στο cold plate του block. Για τυχούσα δεύτερη εγκατάσταση όμως -πράγμα που σε ένα πρωτόπειρο χρήστη είναι αρκετά πιθανό να χρειαστεί- θα πρέπει να φροντίσετε εσείς για θερμοαγώγιμη πάστα! Η ψύκτρα από κοντά Το ελαφρά πυκνότερο radiator και το καλοφτιαγμένο sleeve των σωληνώσεων, κλέβουν την πρώτη εντύπωση, αλλά τελικώς αυτό που μέλλεται να μαγνητίσει το βλέμμα είναι στο βάθος, περιμένοντας την ώρα του να "λάμψει"! Ο λόγος φυσικά για το block που έρχεται βελτιωμένο και με πιο ήσυχη αντλία. Η Corsair στην H115i PRO RGB , χρησιμοποιεί radiator και block της Asetek, που είναι ο ΟΕΜ κατασκευαστής που έχει συνεργαστεί και σε πολλά άλλα προϊόντα της. Με δεδομένο αυτό, πάει στα σίγουρα και μάλιστα, η αντλία που χρησιμοποιεί, είναι νέα γενιά Asetek Gen6, η οποία είναι ελαφρά μικρότερη, έχει οκταπολικό κινητήρα και impeler επτά πτερυγίων, αρκετά διαφορετικής κατασκευής από τις Asetek Gen5. Στόχος φυσικά, η υψηλή απόδοση και ο χαμηλός θόρυβος! Η ελαστικότητα των σωληνώσεων δοκιμάστηκε αρκετά κατά τη διάρκεια των ελέγχων μας και πάντα μας έκανε το χατίρι, το δε ποιοτικό sleeve που τις καλύπτει δεν έδειξε την παραμικρή τάση να φύγει από τη θέση του! Τα ρακόρ στην πλευρά της αντλίας είναι περιστρεφόμενα , βοηθώντας σημαντικά στην διευθέτηση της ΑΙΟ στο κουτί μας. Το radiator Είναι φανερό ότι έχει γίνει προσπάθεια για να έχει μια πιο στυλιζαρισμένη μορφή. Τα "καζανάκια" (tank) είναι τελείως επίπεδα και οι τερματισμοί τους είναι ενσωματωμένοι με τα δύο ελάσματα στήριξης του radiator και των ανεμιστήρων σε αυτό. Βεβαίως, θα θέλαμε να δούμε λίγο πιο ραφιναρισμένη δουλειά στον "αρμό" που σχηματίζεται σε κάθε "καπάκι" των tank, αλλά αυτό είναι απλά μια αισθητική παρατήρηση και δεν σημαίνει τίποτε παραπάνω. Ένα καλό κοντινό σε ένα από τα σταθερά ρακόρ για να φανεί, τόσο το εξαιρετικό sleeve των σωλήνων, όσο και η εξασφάλιση της σύνδεσης της σωλήνας. Και με μια τελευταία ματιά στα διαπιστευτήρια του radiator . . . . . . πάμε να δούμε την "καρδιά" του συστήματος ψύξης! Το block Από το block φεύγουν τρία καλώδια που καταλήγουν σε τέσσερις ακροδέκτες. Οι δύο προορίζονται για τη σύνδεση των δυο PWM ανεμιστήρων που συνοδεύουν την ΑΙΟ μας, ο τρίτος είναι για την τροφοδότηση της αντλίας και των ανεμιστήρων από βύσμα Power Sata και ο τέταρτος, για να μεταφέρει στην CPU μας τον αριθμό των στροφών της αντλίας, έτσι ώστε αυτή να επιτρέψει τη λειτουργία του υπολογιστή μας. Οι στροφές των ανεμιστήρων αλλά και της αντλίας, μεταφέρονται μέσω της σύνδεσης USB στον υπολογιστή μας, στο γραφικό περιβάλλον του Corsair Link-4 και από εκεί μπορούμε να τις ρυθμίσουμε κατά πως θέλουμε, ή -αν έχουμε αμφιβολίες- να αναθέσουμε τη διαχείριση του όλου συστήματος στο Corsair Link, επιλέγοντας κάποιο από τα ήδη έτοιμα modes λειτουργίας. iCUE και Link-4 Το Corsair Link βρίσκεται στην τέταρτη έκδοσή του και έχει λύσει τα προβλήματα που είχε στο παρελθόν, παρ΄ όλα αυτά δεν έχει την δυναμικότητα του νέου software γενικής διαχείρισης της Corsair, το iCUE. Έτσι για την απόκτηση μιας H115i PRO RGB, για τους φίλους που έχουν ήδη και άλλες έξυπνες συσκευές της Corsair και ήδη χρησιμοποιούν το νέο ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης της Corsair, υπάρχει ένα ακόμα σημαντικό κριτήριο, αυτό της συμβατότητας! Στα "χαρτιά" της ΑΙΟ μας δεν υπάρχει καμία αναφορά στο iCUE, προφανώς γιατί η ενοποίηση των δυο προγραμμάτων είναι πολύ πρόσφατη, αλλά στην compatibility list του iCUE Early Access - Version 3.1.131 αναφέρεται ότι και η H115i PRO RGB είναι συμβατή και με αυτό το διευρυμένο πρόγραμμα ελέγχου. Σε αρκετές δοκιμές που κάναμε, δεν συναντήσαμε κάποιο πρόβλημα, πέρα από το διαφορετικό περιβάλλον και το γεγονός ότι στο Link έχεις μια αίσθηση πιο άμεσης πρόσβασης σε αυτό που θέλεις, πράγμα που σίγουρα είναι και θέμα εξοικείωσης με το iCUE! Έτσι οι χρήστες του iCUE, που όπως και να το κάνουμε έχει πολύ πιο ολοκληρωμένο περιβάλλον, μπορούν άνετα να εντάξουν και την νέα τους ΑΙΟ σε αυτό και να μην "παλεύουν" με δυο διαφορετικά προγράμματα! Το Cold plate Το cold plate, όπως είπαμε είναι νέα κατασκευή και έρχεται με την θερμοαγώγιμη πάστα προεγκαταστημένη. Πράγμα που είναι πολύ καλό, τόσο για τους πρωτόπειρους χρήστες, που δεν θα έχουν να αμφιβάλουν αν έστρωσαν σωστά την θερμοαγώγιμη πάστα, όσο και για τους έμπειρους, σε περίπτωση που δεν έχουν τον απαραίτητο χρόνο! Η θερμοαγώγιμη αυτή, είναι καλή και όπως θα δούμε και στις μετρήσεις έχει σχεδόν τις ίδιες επιδόσεις με την reference TIM που χρησιμοποιούμε. Η συναρμογή του κυκλικού retension bracket γίνεται με την ίδια διαδικασία του περιστροφικού slide in and lock, αλλά πλέον, η στήριξη γίνεται σε τέσσερις μεταλλικούς πίρους και το κλείδωμα βασίζεται στην ελαστικότητα των τεσσάρων τριγωνικών "κλειδιών" που βρίσκονται στο μέσον της κάθε πλευράς. Σαν τεχνική προσέγγιση είναι πολύ πιο εύκολη από την προηγούμενη με τα πολλαπλά πλαστικά δόντια εμπλοκής και δεν υστερεί σε ασφάλεια και στιβαρότητα! Οι ανεμιστήρες Και εδώ ερχόμαστε στο ζήτημα / εξάρτημα "κλειδί" σε αυτό που αποτελεί τον κατασκευαστικό στόχο της H115i PRO RGB. Με δεδομένο ότι η αντλία της ΑΙΟ είναι αναβαθμισμένη και πιο ακόμα πιο ήσυχη από πριν, η κύρια πηγή του θορύβου είναι οι ανεμιστήρες, και η Corsair γνώριζε ότι η επιλογή τους θα είναι κρίσιμη! Βεβαίως ήδη από καιρό έχει ένα ισχυρό ατού στο θέμα αυτό, που δεν είναι άλλο από τα ουσιαστικά αθόρυβα έδρανα μαγνητικής αιώρησης (Magnetic Levitation Bearings) του κινητήρα των νέων ανεμιστήρων της. Και από αυτή τη σειρά εξοπλίζει την Η115i PRO RGB, με δύο ανεμιστήρες που σύμφωνα με τις σχεδιαστικές απαιτήσεις, θα πρέπει να είναι χαμηλού θορύβου. Αξιοποιεί τη δοκιμασμένη δομή των επτά πτερυγίων και επιλέγει ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό κάλυψης της διατομής (~ 66%), πράγμα που δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς ότι ο ανεμιστήρας δεν θα διαπρέπει στο υψηλό air flow, αλλά έχει αρκετές βλέψεις στην περιοχή των υψηλών στατικών πιέσεων. Βεβαίως βλέπουμε και κάποιες επιλογές που δεν συνάδουν με το στόχο του χαμηλού θορύβου, όπως είναι το καλώδιο του ανεμιστήρα που μπαίνει μέσα στο ρεύμα αέρα και τα τελείως κάθετα μπράτσα στήριξης του κινητήρα, αλλά εδώ την κατάσταση σώνει η διαμόρφωση των στελεχών αυτών και το καμπύλο χείλος εκβολής των πτερυγίων. Τα πτερύγια δεν παρουσιάζουν έντονη μεταβολή της κλίσης τους, ακολουθώντας την ιδανικότερη κλίση για την επίτευξη υψηλής στατικής πίεσης. Με τον τρόπο αυτό χάνει κάπως σε air flow αλλά κερδίζει -ότι και από όπου μπορεί- στατική πίεση, γιατί -υπενθυμίζουμε- οι ανεμιστήρες έχοντας στόχο τον χαμηλότερο δυνατό θόρυβο, αναγκαστικά στρέφονται αργά για ΑΙΟ. Ή για να το θέσουμε πιο σωστά, στρέφονται πολύ αργά για ΑΙΟ . . . και όμως -από ότι έδειξαν οι μετρήσεις μας- τα καταφέρνουν μια χαρά! Πέραν αυτού όμως και με τη βοήθεια και επίβλεψη του Corsair Link-4 μπορούμε να επιλέξουμε το Zero RPM mode, το οποίο, όταν το επιτρέπει το θερμικό φορτίο, σταματά τους ανεμιστήρες τελείως και χαμηλώνει και τις στροφές τις αντλίας στην πιο χαμηλή κλίμακα. Η ΑΙΟ μας Ώρα να τα βάλουμε όλα μαζί να δούμε μια πρώτη εικόνα . . . Όλα όσα χρειάζονται για να έχεις μια διακριτική παρουσία στο κουτί του υπολογιστή σου, που θα δείξει τις χάρες της . . . μετά το Power-ON ! Ένα μικρό πρόβλημα είναι τα κάπως πλήθια καλώδια του block, αλλά καθώς από αυτά τροφοδοτούνται οι δυο ανεμιστήρες και έχουν και αρκετό μήκος (29cm του block, 30cm των ανεμιστήρων) σίγουρα κάποιος τρόπος θα βρεθεί να βολευτούν διακριτικά εκτός οπτικού πεδίου! Γιατί το οπτικό πεδίο το χρειαζόμαστε . . . Για να φανεί και η καλλιτεχνική διάσταση της Corsair H115i PRO RGB. Και μάλιστα το RGB, όπως μπορεί να σας προϊδεάσει η φτωχή απεικόνιση των φωτογραφιών, έχει κάνει πολύ δρόμο από τότε που πρωτοεμφανίστηκε σαν χαρακτηριστικό. Τώρα, τα χρώματα είναι πολύ ζωντανά, το logo πολύ μεγαλύτερο και υπάρχουν και δυο περιμετρικές ζώνες που διαχέουν τον φωτισμό στο κουτί μας. Ο φωτισμός φυσικά ελέγχεται από το Corsair Link, μέσω του οποίου μπορείτε να κάνετε σχεδόν "ό,τι" θέλετε, από το να διαλέξετε όποια απόχρωση σας αρέσει, ή να αφήσετε το πρόγραμμα διαχείρισης να "παίζει" με το φωτισμό, μέχρι να αναθέσετε στον φωτισμό του block, χρέη οπτικού allarm συνδεμένου με την θερμοκρασία της "CPU" σας! Να σημειώσουμε εδώ προς άρση παρανοήσεων ότι, το καλώδιο που είναι συνδεδεμένο στο Mini USB port του Block δεν είναι αυτό που συνοδεύει την ΑΙΟ, αλλά ένα δικό μας αρκετά μακρύτερο για να εξυπηρετηθεί το setup των συσκευών ελέγχου που χρησιμοποιούμε. Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά ! Στη σημερινή παρουσίαση έχουμε κάποιες μικρές εκπλήξεις και μάλιστα ευχάριστες, αλλά ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά γιατί καλό είναι ο κατασκευαστής να προσπαθεί για εμάς, αλλά ακόμα καλύτερο -και για τους δυο- να το καταλαβαίνουμε και εμείς αυτό! Το radiator Αν το radiator πρόκειται να το τοποθετήσουμε πλάγια (ας πούμε σε ένα HTPC κουτί) καλό είναι να έχουμε υπόψη που είναι τα ζεστά και που, τα κρύα τα νερά ! Όχι γιατί υπάρχει φόβος να τα κάνουμε μούσκεμα, αλλά γιατί να μην κερδίσουμε έστω και αυτό το λίγο (περίπου 0,7 oC στα πολλά ζόρια) από την ιδανική τοποθέτηση που φαίνεται στην επόμενη φωτογραφία. Στην δεξιά φωτογραφία έχουμε ένα κοντινό στην δομή των πτερυγίων που φέρουν πολύ πυκνές μικρο-περσίδες (Louvers) με σκοπό να βελτιώσουν την θερμοαπαγωγική ικανότητά τους. Η αναδίπλωση των πτερυγίων αφήνει αρκετό κενό ανάμεσά τους έτσι ώστε και ένας ανεμιστήρας με σχετικά χαμηλή "στατική" πίεση, να μην έχει πρόβλημα ! Η επιπεδότητα του Cold plate Όπως έχουμε δει και σε άλλα cold plate που εσωτερικά φέρουν scived microfins όπως αυτό της παρουσίασής μας, εμφανίζουν μια μικρή κυρτότητα η οποία είναι ηθελημένη, καθώς στην πράξη το cold plate έχει αρκετή ελαστικότητα για να προσαρμοστεί σωστά τόσο σε μια σύγχρονη CPU με ελαφρά κοίλο heat spreader, όσο και σε μια με dead flat επιφάνεια (όπως είναι και η επιφάνεια του "Ήφαιστου"). Ας δούμε τι έδειξαν τα φίλερ . . . Η κυρτότητα είναι ίδια και προς τις δύο βασικές κατευθύνσεις και είναι μόλις 4/100mm (40μm), αλλά αυτή η μικρή κυρτότητα όταν "πατήσει" σωστά το block πάνω στον επεξεργαστή γίνεται ακόμα μικρότερη έως μηδενική, όπως θα δούμε πιο κάτω. Η κατεργασία του cold plate ακολουθεί τη δημοφιλή τακτική της σχετικά αδρής επιφάνειας που "απορροφά" μέσα στις μικροσκοπικές χαράξεις της την περίσσεια της θερμοαγώγιμης πάστας, εξασφαλίζοντας καλύτερο πάτημα πάνω στο καπάκι του επεξεργαστή. Το φινίρισμα της επιφάνειας είναι αψεγάδιαστο και οι οκτώ torx βίδες εξασφαλίζουν την απαραίτητη στεγανότητα της αντλίας. Η διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας Η ψύκτρα όπως είδαμε πιο πάνω, έρχεται με την θερμοαγώγιμη πάστα ήδη τοποθετημένη στο cold plate. Ας δούμε πως τα πήγε μετά από μια σειρά δοκιμών που έγιναν με την πάστα αυτή. Χωρίς να είναι τέλεια η διασπορά, έχει πιάσει σωστά την κρίσιμη κεντρική περιοχή της επαφής και δεν θα έχουμε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα αν χρησιμοποιήσουμε αυτή την πάστα. Άλλωστε όπως θα δούμε στις μετρήσεις, μεταξύ της stock πάστας και της πάστας αναφοράς (Arctic ΜΧ-4) που χρησιμοποιούμε στις δοκιμές μας, η διαφορά είναι μικρή. Όπως και να έχει όμως, φαίνεται σαν η πάστα να είναι πιο σφιχτή από ότι είναι απαραίτητο, με αποτέλεσμα να μην κατανέμεται τέλεια, αν λοιπόν έχετε πιο μεγάλες απαιτήσεις . . . Το cold plate είχε "βεντουζάρει" στην επιφάνεια του loader και τελικά παρά το ότι είχα ξεβιδώσει τελείως τις βίδες, μόνο όταν έβαλα μοχλό (στην κάτω αριστερή γωνία της φωτογραφίας), έκανε το block απόφαση να ξεκολλήσει ! Η διασπορά της πάστας είναι πάρα πολύ καλή, παντού είναι φανερές οι μικροσκοπικές δενδροειδείς δομές που αφήνει πίσω της η αναρρόφηση τη στιγμή της αποκόλλησης, με πιο χαρακτηριστικές αυτές στην κάτω αριστερή γωνία, όπου κυριολεκτικά το ακαριαίο κενό απορρόφησε ένα θύσανο από πάστα ! Το χαμηλότερο contrast της επόμενης φωτογραφίας δείχνει ότι η ποσότητα της πάστας που έμεινε ανάμεσα στις επιφάνειες, ήταν -και σωστά- ελάχιστη! Η αντίστοιχη εικόνα από την επιφάνεια του Loader επιβεβαιώνει το εξαιρετικό πάτημα που έχει το cold plate του block της Corsair H115i Pro RGB ! Ζητήματα συμβατότητας Καθώς το USB mico βύσμα που χρησιμοποιείται για τη διασύνδεση του block με τη μητρική μας είναι γωνιακό, το μοναδικό σημείο που παραβιάζει το αυστηρό foot print των 95x95 mm της INTEL είναι η πλευρά που υπάρχουν τα γωνιακά ρακόρ της αντλίας, και αυτό, για μόλις ~2,5mm ! Οπότε θα είναι πράγματι περίεργο να συναντήσετε το οποιοδήποτε πρόβλημα συμβατότητας με τα πέριξ του socket υλικά. Το CPU Back Plate Στο θέμα αυτό έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν, καθώς ο αποστάτης που βιδώνεται στο cpu back plate δεν σφίγγει πάνω στην μητρική, αλλά απέχει ~1 έως 2 mm από την επάνω επιφάνειά της. Αυτό δεν δημιουργεί πρόβλημα, αλλά αν θέλουμε να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο άριστης θερμικής σύζευξης της ΑΙΟ με τον επεξεργαστή μας , έχουμε -ανάλογα με τη μητρική μας- πεδίο πειραματισμού (!) λαμπρόν! Σε πολύ λεπτές μητρικές (π.χ. κάποιες mini ή micro ATX) υπάρχει περίπτωση η μητρική να έχει πάχος πιο λίγο από το 1,6mm,οπότε αξίζει το κόπο να πειραματιστείτε με την προσθήκη λεπτών πλαστικών ροδελών που θα τις περάσετε στα σωληνάκια του CPU back plate, πριν το τοποθετήσετε στην μητρική σας. Έτσι θα πετύχετε καλύτερες δυνάμεις σύσφιξης ακόμα και σε αυτή την οριακή κατάσταση. Θα το επαναλάβουμε και εδώ, αν και δεν είναι ακριβώς ζήτημα συμβατότητας, οι χρήστες με μητρικές AMD θα χρειαστούν οπωσδήποτε την υποδομή στήριξης που έχει η μητρική τους, καθώς η Corsair την θεωρεί δεδομένη. Οι ανεμιστήρες Και ερχόμαστε στο πιο ενδιαφέρον στοιχείο της φιλοξενούμενής μας, στους ανεμιστήρες, οι οποίοι τελικά κάνουν και το μεγαλύτερο μέρος της διαφοράς και όπως θα δούμε στις μετρήσεις που ακολουθούν, η διαφορά είναι πολύ μεγάλη ! Η αρχική εικόνα τους, ναι μεν προδιαθέτει για κάτι καινούριο και είναι ενδιαφέρουσα, αλλά δεν παύει να έχει και κάποια σημεία που δεν μας αρέσουν. Η κατασκευή τους είναι πραγματικά στιβαρή και οι στροφές τους δεν είναι πολλές, αλλά αυτά τα αντικραδασμικά μαξιλαράκια δεν κοστίζουν τόσο πολύ, και πραγματικά αναβαθμίζουν τη συμπεριφορά ενός ανεμιστήρα. Θα θέλαμε λοιπόν να υπάρχουν, ιδιαίτερα σε ένα προϊόν που ενσωματώνει την τελευταία τεχνολογία εδράνων (Megnetic Levitation) της κατασκευάστριας και πρακτικά αποτελεί την "αιχμή του δόρατός" της! Βεβαίως, πολύ μας αρέσει που η Corsair άφησε πίσω της, κάποιες χαμηλότερης στιβαρότητας κατασκευές και τώρα οι ανεμιστήρες της δείχνουν και είναι πραγματικά, άκαμπτοι και ανθεκτικοί σε μηχανικές καταπονήσεις. Στη δεξιά φωτογραφία βλέπουμε ότι, οι "μύτες" των πτερυγίων είναι στρογγυλεμένες και το χείλος εισόδου του αέρα στο πλαίσιο επίσης στρογγυλεμένο. Στόχος για όλα αυτά είναι φυσικά η μείωση του θορύβου. Για τον ίδιο σκοπό, υπάρχει και η σχετικά μεγάλη απόσταση μεταξύ των ακροπτερυγίων και του πλαισίου, έστω και αν αυτή γίνεται σε βάρος της απόδοσης του ανεμιστήρα, καθώς μειώνει την στατική πίεση που μπορεί να αναπτύξει. Η αλληλοκάλυψη των πτερυγίων του στην βάση τους είναι σχετικά "χαλαρή" και δεν είναι ακριβώς αυτό που θα βλέπαμε σε ένα ανεμιστήρα που στοχεύει αποκλειστικά στην υψηλή στατική πίεση. Από την άλλη μεριά η κλίση των πτερυγίων στην βάση τους ακολουθεί αυστηρά τις επιταγές της σχεδίασης για υψηλή στατική πίεση. Αυτά τα δυο στοιχεία αρκούν για να τεκμηριώσουν τον σχεδιαστικό προσανατολισμό του ανεμιστήρα, σαν μια προσπάθεια συνδυασμού του air flow με την στατική πίεση, με προεξάρχοντα κανόνα τον χαμηλό θόρυβο. Αυτό το τελευταίο μας προβλημάτισε, γιατί υπάρχει μια προφανώς "καλλιτεχνική" επιλογή, που δεν συνάδει με όσα ξέρουμε για την μείωση του θορύβου . . . Ο λόγος για τους βραχίονες στήριξης του κινητήρα και την θέση τους, η οποία ναι μεν είναι η στιβαρότερη, αλλά από την άλλη μεριά, εξαναγκάζει τα καλώδια του ανεμιστήρα να ακολουθήσουν μια "πρωτότυπη" διαδρομή που τα φέρνει μέσα στο στο ρεύμα αέρα της φτερωτής, να εμποδίζουν ένα μέρος από αυτήν! Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι οι βραχίονες αυτοί είναι ολόισιοι, πράγμα που σημαίνει ότι για τον περιορισμό του θορύβου που προκαλεί το "φαινόμενο της σειρήνας", ο ανεμιστήρας μπορεί να βασιστεί μόνο στο γεγονός ότι το χείλος εκβολής των πτερυγίων του (η πίσω άκρη τους) είναι καμπύλη, οπότε η διέλευσή της πάνω από το στήριγμα θα είναι σχετικά προοδευτική. Όμως αυτό -κατά κανόνα- δεν αρκεί και μια προσεκτικότερη ματιά δείχνει ότι η Corsair το έχει πάρει υπόψη της και μάλιστα σοβαρά! Το στήριγμα από την πλευρά που δέχεται το ρεύμα του αέρα είναι κεκλιμένο σχηματίζοντας ένα οιωνεί μικρό πτερύγιο που κατευθύνει τον αέρα προς την κατεύθυνση της γενικότερης ροής του. Κοιτώντας στη δεξιά φωτογραφία, το πλαϊνό του στηρίγματος (το χείλος προσβολής αυτού του μικρού πτερυγίου) βλέπουμε ότι είναι παχύ μεν, αλλά ημικυκλικό για να εξομαλύνει της ροή του αέρα γύρω του. Το ίδιο συμβαίνει και στην άλλη πλευρά του στηρίγματος (αυτή που θα ήταν το χείλος εκβολής, αν το στήριγμα ήταν πτερύγιο) και εδώ υπάρχει το στρογγύλεμα και φυσικά το πλευρό αυτό έχει μικρότερο πάχος. Αλλά το "μυστικό" της κατασκευής κρύβεται στο λούκι που υπάρχει σε όλο το μήκος του στηρίγματος στην πίσω πλευρά του. Αυτό σαφώς σημαίνει λιγότερο υλικό χωρίς απώλεια στιβαρότητας, αλλά εξυπηρετεί και αεροδυναμικό "καθήκον" "απορροφώντας" τους μικροστροβίλους του αέρα που τείνουν να αναπτυχθούν, καθώς αυτός περνά προς την κάτω πλευρά του στηρίγματος. Το κενό αυτό δίνει χώρο στους στροβίλους αυτούς να αναπτυχθούν χωρίς να παρεμβαίνουν και να αλλοιώνουν την κύρια ροή του αέρα και φυσικά αυτό σημαίνει χαμηλότερο θόρυβο! Και εδώ ανήκουν τα συγχαρητήρια στην Corsair, γιατί πράγματι, ο ανεμιστήρας της μολονότι δεν ακολουθεί την "πεπατημένη" και χωρίς να εφαρμόζει "εξωτικά" (και πατενταρισμένα) μέσα και τεχνικές, κατορθώνει να είναι πιο αθόρυβος από ένα σημαντικό μέρος του ανταγωνισμού του! Σαφώς βεβαίως, υστερεί ελαφρά σε απόδοση αλλά εκεί, υπάρχουν περιθώρια, αυτό που έχει σημασία είναι ότι το "στοίχημα" του moto της συγκεκριμένης ΑΙΟ, το "BE SEEN, NOT HEARD" . . . Το κερδίζει και με το παραπάνω ! Μετρήσεις Εδώ μπορούμε να δούμε την συνοπτική εικόνα της Corsair Hydro Series H115i PRO RGB, έτσι όπως καταγράφηκε στις τυπικές δοκιμές (60 - 360 Watt) που έγιναν και μιλάμε τόσο για την PUSH διάταξη των ανεμιστήρων, όσο και την PUSH-PULL για όσους δεν έχουν πρόβλημα χώρου στο κουτί τους. Αλλά πριν προχωρήσετε καλό είναι για όσους θέλουν να θυμηθούν τις συντομογραφίες που χρησιμοποιούμε, να διαβάσουν τις επεξηγήσεις που ακολουθούν στο spoiler! Σύνοψη βασικής θερμικής συμπεριφοράς Στον πίνακα που ακολουθεί έχουν συμπεριληφθεί οι δοκιμές που έγιναν σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις στους ακόλουθους προσανατολισμούς ροής αέρα και setup : Α. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH και την Stock TIM Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH και την Reference TIM (Arctic MX-4) Γ. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL και την Reference TIM (Arctic MX-4) Δ. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τον ανεμιστήρα σε διάταξη PUSH και την Reference TIM (Arctic MX-4) E. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PULL και την Reference TIM (Arctic MX-4) Να σημειώσω εδώ ότι οι δοκιμές έγιναν με το Corsair Link4 ενεργό και όλες οι αλλαγές στροφών πραγματοποιήθηκαν μέσω αυτού, συνεπώς θα έχετε και την ευκαιρία να δείτε σε ποια σημεία παρενέβη και άλλαξε τις στροφές προκειμένου να κρατήσει τις θερμοκρασίες χαμηλότερα. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι για κάθε μέτρηση παρατίθενται ξεχωριστές τιμές στροφών και θορύβου πέραν των τιμών της θερμοκρασίας. Οι αλλαγές στροφών που έκανε το πρόγραμμα διαχείρισης, καθώς και τα αποτελέσματά τους σε θόρυβο και θερμοκρασία, έχουν σημειωθεί με κεραμιδί χαρακτήρες. Η καλύτερη επίδοση στο μέγιστο φορτίο, έχει μεγαλύτερους χαρακτήρες σε κίτρινο φόντο και η καλύτερη επίδοση στο τυπικό φορτίο είναι μέσα σε πορτοκαλί φόντο. Πριν από καιρό έλεγα για μια άλλη υδρόψυξη που είχε "κρίση ταυτότητας" και "νόμιζε" ότι είναι αερόψυκτρα! Η σημερινή φιλοξενούμενη όμως, το έχει λυμένο αυτό! Ένα στόχο είχε και τον πέτυχε τόσο καλά, που θα κάνει όλες τις αερόψυκτρες να πάθουν . . . "υπαρξιακή κρίση"! Όταν είσαι ΑΙΟ και αυτό που πετυχαίνεις είναι θερμοκρασίες λίγο καλύτερες από μια ογκώδη αερόψυκτρα, καλό θα είναι να το ξαναδείς το θέμα! Όταν όμως αυτό, το καταφέρνεις παράγοντας αισθητά λιγότερο θόρυβο (3+ dB(A) ! ) από εκείνες και είσαι ΑΙΟ, τότε σίγουρα είσαι σε πολύ σωστό δρόμο! Αυτό είναι και το σημείο αιχμής στην κρίση μας για την συγκεκριμένη ΑΙΟ, καθώς από αυτό το βήμα, το έχουμε επαναλάβει πολλές φορές, ότι οι σκέτοι αριθμοί είναι απατηλοί! Αυτό που χρειάζεται είναι να βάλουμε σε πρώτο πλάνο το χρήστη και να σταματήσουμε το "ψυχοφθόρο" κυνήγι των απόλυτων επιδόσεων. Γιατί η απόλυτη επίδοση είναι κάτι εφήμερο και σαφώς πολύ κατώτερης σημασίας από τη ψυχική ηρεμία του χρήστη και τη ποιότητα συμβίωσής του με τον προσωπικό του υπολογιστή! 1. Με το φορτίο στα 360 Watt και το θόρυβο να βρίσκεται στα 36,6 dB(A), ένα Δθ λίγο κάτω από 37 οC, μόνο σαν εξαιρετική επίδοση μπορεί να χαρακτηριστεί! Ο επεξεργαστής μας ασφαλής στους 60 - 65 οC με τα ρολόγια να έχουν περάσει βαθιά στα κόκκινα και ο θόρυβος να είναι "ανεπαίσθητος" ακόμα και σε ήσυχο χώρο! Αυτό, για τον γράφοντα είναι επίτευγμα! 2. Αν δε, εκλογικευτούμε και δουλέψουμε το σύστημά μας σε πιο "δόκιμα" όρια (240 Watt !), τότε μπορούμε να έχουμε τη θερμοκρασία να κινείται από τους 50 , έως 60 oC με τον θόρυβο να ξεκινά από τα δυσδιάκριτα 36,6 dB(A), και περνώντας από τα πραγματικά ανεπαίσθητα 31 dB(A), να καταλήγει σε επίπεδο dead silence στα 29,6 dB(A) ! 3. Με την αντλία να είναι εξαιρετικά ήσυχη και τους ανεμιστήρες να διαπρέπουν σε διακριτικότητα, ο χρήστης μπορεί να έχει το σύστημά του ασφαλές, δροσερό και όσο ήσυχο χρειάζεται εκείνος, έχοντας σαν κερασάκι και την δυνατότητα του Zero RPM των ανεμιστήρων για τα χαμηλά φορτία! 4. Από εκεί και πέρα, όταν πια το παρακάνει, έρχεται το Corsair Link4 και παρεμβαίνει διακριτικά στους καθορισμούς του χρήστη, αλλάζοντας ελαφρά τις παραμέτρους του συστήματος (στροφές ανεμιστήρων και αντλίας) για να το κρατήσει δροσερό με ελάχιστη επιβάρυνση του θορύβου, καθώς η αύξησή του είναι της τάξης του 1 - 1,5 dB(A) και μόνο σαν αμελητέα μπορεί να χαρακτηριστεί! Για τα χρηστικά του πράγματος να σημειώσουμε τα παρακάτω: 5. Στη δεύτερη στήλη των δοκιμών είναι αυτές που έγιναν με την stock θερμοαγώγιμη πάστα και όπως μπορείτε να δείτε, λίγο υστερεί της MX-4 που χρησιμοποιούμε σαν αναφορά. 6. Η οριζόντια τοποθέτηση του radiator (ταβάνι κουτιού) σε σχέση με την πλάγια, υστερεί ανεπαίσθητα, συνεπώς κινείστε ελεύθερα! 7. Αυτό που θα πρέπει να προσέξετε είναι το στήσιμο του συστήματος σε PULL, γιατί παρά τις διάφορες "δοξασίες" που κυκλοφορούν ευρέως, θα το "πληρώσετε" σε αισθητή αύξηση θερμοκρασιών όταν πάτε σε μέσο και χαμηλό air flow για να απαλείψετε το θόρυβο ! 8. Το στήσιμο σε PUSH-PULL, μολονότι έφερε ελαφρά χαμηλότερες θερμοκρασίες, στο υψηλό air flow, αυτές συνοδεύτηκαν με παράλληλη αύξηση του θορύβου (41,2 dB(A) ) σε σημείο που να "χάνεται ο στόχος" της ήσυχης ψύξης, για κέρδη της τάξης των 2- 3 βαθμών. Στο μέσο air flow αντίθετα, το θερμικό κέρδος είναι της τάξης των ~5 οC και συνοδεύεται και από ελαφρά χαμηλότερο θόρυβο (κατά 0,8 dB(A) ). Στην πράξη δηλαδή έχουμε καλύτερες θερμοκρασίες από αυτές του υψηλού air flow σε Push, αλλά αυτό δυστυχώς δεν συνεχίζεται και στο χαμηλό air flow, όπου το κέρδος και πάλι περιορίζεται στους ~ 1 - 2 oC ! Όλα αυτά όμως μπορούμε τα δούμε αυτά σε ένα διαφορετικό διάγραμμα που λέει με μια ματιά ότι μας ενδιαφέρει... . . . και πολλά περισσότερα ακόμα ! 1. Καλύτερο setup το πλάγιο σε Push με Τ.Ι.Μ. την MX-4. 2. Διαφορές μεταξύ των Push Setup στα διάφορα air flow . . . πρακτικώς αμελητέες καθώς, οι καμπύλες έχουν πέσει η μια πάνω στην άλλη! 3. Το Pull setup, ενώ στο υψηλό air flow δεν υστερεί από το Push, μόλις οι στροφές πέσουν αρχίζει να "λαχανιάζει" αισθητά ! 4. Το Push-Pull setup δείχνει να έχει ενδιαφέρον μόνο στο μέσο air flow, στα άλλα δυο πρακτικά δεν αξίζει το κόπο! 5. Στο χαμηλό air flow φαίνεται πόσο κοντά έχει φτάσει η Corsair στην πλήρη εκμετάλλευση και της τελευταίας ρανίδας απόδοσης το radiator, αλλά και τους ανεμιστήρες, καθώς το Push-Pull setup ίσα που διακρίνεται από τα Push ! 6. Η Η115i PRO RGB, αποτελεί "επιτομή" της γραμμικής συμπεριφοράς,καθώς όχι μόνο μέσα σε κάθε air flow οι "καμπύλες" της είναι ευθείες, αλλά και η μεταβολές για το ίδιο φορτίο, ανάμεσα στα διαφορετικά air flow ("οριζόντιες" διακεκομμένες γραμμές) εμφανίζονται πρακτικά τελείως γραμμικές (οι γραμμές που ενώνουν ας πούμε τα 180 Watt ανάμεσα στα τρία air flow αποτελούν ουσιαστικά μία ευθεία!) Μετρήσεις εις βάθος και γραφήματα Στον τομέα αυτό, όπως ξέρετε παρουσιάζουμε μόνο τα θέματα που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η πλήρης έκθεση όλων των μετρήσεων που γίνονται, σε πλήρη λεπτομέρεια, θυμίζει μικρή "διατριβή" και αυτό λειτουργεί εις βάρος των σημείων που κάθε φορά έχουν ιδιαίτερο χρηστικό ενδιαφέρον, κουράζοντας ενδεχομένως τον αναγνώστη στη προσπάθεια να επικεντρωθεί στα σημαντικά! Φυσικά όλη η μέχρι τώρα παρουσιαζόμενη πληροφορία εξακολουθεί και παράγεται "αυτόματα" και είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμη* αν χρειαστεί, τόσο στο σχολιασμό της παρουσίασης, όσο και σε όποιον φίλο θέλει να εμβαθύνει στο θέμα! (*)Οι μετρήσεις που έγιναν συνολικά μπορούν να βρεθούν εδώ: Α. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την stock TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph) Β.Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph) Γ. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph) Δ. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τον ανεμιστήρα σε διάταξη PUSH με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph) Ε. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού με τον ανεμιστήρα σε διάταξη PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph) ΣΤ. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε διάταξη PUSH με την stock TIM και Link4 > Performance mode. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph) Z. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε διάταξη PUSH με την stock TIM και Link4 > Balance mode. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph) H. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε διάταξη PUSH με την stock TIM και Link4 > Quiet mode. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph) Η επίδραση του Corsair Link4 Δεν έχουμε κάνει κάποια ιδιαίτερη μνεία στο πρόγραμμα διαχείρισης της Corsair (θα απαιτούσε ένα δικό του review! ), αλλά θα δείξουμε κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα του τρόπου που παρεμβαίνει στη λειτουργία της ΑΙΟ μας και εξασφαλίζει τόσο την υγεία του επεξεργαστή μας , όσο και των αυτιών μας! Στο διάγραμμα αυτό ας δούμε τι γίνεται στο μέσο και χαμηλό air flow, όταν η θερμική ισχύς αρχίσει να αυξάνει. Οι τρεις μετρήσεις αυτές έχουν γίνει με το Corsair Link4 στις ακόλουθες ρυθμίσεις: Pump > Performance , Fans ( Hi>Max rpm, Me>Fixed 860 rpm, Lo>Fixed 670 rpm) Στο υψηλό air flow το πρόγραμμα ελέγχου, δεν μπορεί να κάνει κάτι, όλα δουλεύουν στο μέγιστο και οι θερμοκρασίες εξαρτώνται μόνο από το setup. Στο μέσο air flow μέχρι τα 300 Watt δεν παρεμβαίνει, στο επόμενο βήμα όμως, επεμβαίνει ρυθμίζοντας τους ανεμιστήρες 90rpm παραπάνω πράγμα που κοστίζει περίπου 1,4 dB(A). Στο χαμηλό air flow όμως, παρεμβαίνει από τα 240 Watt και πάνω και μπορούμε να δούμε από τις καμπύλες του ολικού και μερικού Δθ, ότι η παρέμβαση αυτή είναι πολύ προοδευτική και ομαλή καθώς, αρχίζει να ρυθμίζει τους ανεμιστήρες από αρκετά χαμηλότερα για να φτάσουν στα 300 Watt στις ίδιες στροφές που είχαν και στο μέσο air flow! Η αίσθηση που αποκομίσαμε από την λειτουργία του Corsair LInk4, ήταν ότι υπήρχε ασφάλεια συνεχώς, είτε εμείς το είχαμε κατά νου, είτε όχι! Ακόμα και όταν επιχειρήσαμε να το παρακάνουμε, παρενέβη με τρόπο που δεν αδιαφορούσε με αυτό που θέλαμε εμείς, και έκανε προοδευτικά τις αλλαγές τόσο στις στροφές της αντλίας , όσο και των ανεμιστήρων. Φυσικά για να στρεσάρουμε το σύστημα, βγάλαμε εκτός τον έλεγχο των ανεμιστήρων, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν έχει νόημα να το κάνει ο κανονικός χρήστης, καθώς το Corsair Link4 αποδείχτηκε ένας εξαιρετικά διακριτικός βοηθός, με πολύ μεγάλα περιθώρια παραμετροποίησης και πολλές παράπλευρες δυνατότητες, όπως ο έλεγχος του φωτισμού του block. Push-Pull setup Στο προηγούμενο κεφάλαιο είπα ότι καλό είναι το Push-Pull setup αλλά υπό προϋποθέσεις, ας δούμε εδώ το λόγο: Για να προλάβω του φίλους που θα απορούν, σαν Push ανεμιστήρες χρησιμοποιήθηκε ένα ζευγάρι Corsair LL-140 PWM RGB ανεμιστήρες και σαν Pull το ζευγάρι των ML-140 PWM που συνοδεύουν την ψύκτρα. Οι ανεμιστήρες μπορεί να διαφέρουν σε στροφές αλλά σε αποτέλεσμα είναι παρόμοιας δυναμικότητας και στο συγκεκριμένο στήσιμο έγινε έλεγχος ότι δεν προκαλείται στραγγαλισμός της ροής από τους πιο αργόστροφους ανεμιστήρες. Πολλές φορές έχουμε πει για τα περιθώρια των radiator, και αυτό συνήθως μένει κάπως αόριστο, εδώ όμως έχουμε μια ευκαιρία να δούμε τι σημαίνει ότι το radiator είναι σχεδιασμένο για χαμηλό air flow. Μεταξύ του υψηλού και το χαμηλού air flow, αυτό μειώνεται αισθητά, όμως οι θερμοκρασίες δεν ακολουθούν ανάλογα, παραμένουν χονδρικά οι ίδιες (Hi-Me Delta < 1oC). Αυτό σημαίνει ότι ήδη από το μέσο air flow που μπορεί να εξασφαλίσει το Push-Pull setup, το radiator είναι κοντά στην πλήρη απόδοσή του. Αυτό το επιβεβαιώσαμε χρησιμοποιώντας πολύ ισχυρότερους ανεμιστήρες σε push με σχεδόν το τριπλάσιο air flow και η θερμοκρασία έπεσε ακόμα ~2,5 οC, αλλά ο θόρυβος ανέβηκε στα 53 dB(A) ! ! ! Συνεπώς το Push-Pull μολονότι πετυχαίνει στο μέσο air flow διαφορά σχεδόν 7 oC, επειδή στο υψηλό και χαμηλό Air flow αυτή η διαφορά περιορίζεται στους ~2 oC, χάνει μεγάλο μέρος από τα πρακτικά οφέλη του, καθώς το να μείνεις σε Push setup σημαίνει μόνο ~2 oC θερμικό κόστος και ~0,8 dB(A) περισσότερο θόρυβο και φυσικά σαν αντιστάθμισμα την εξοικονόμηση δυο ανεμιστήρων! Τα βασικά modes του Corsair Link4 Το πρόγραμμα Corsair Link βρίσκεται στην 4η έκδοσή του, που είναι πολύ ποιο σταθερή και πολύ ελαφριά για το σύστημά μας και πρόσφατα όπως αναφέρθηκε πιο πριν, "ενοποιήθηκε" με το Corsair iCUE. Περάσαμε αρκετές ημέρες "παίζοντας" μαζί του, βάζοντάς του συνεχώς "τρικλοποδιές" και όλες τις αντιμετώπισε χωρίς κανένα πρόβλημα! Έχει την τάση να παρεμβαίνει και να αλλάζει τις παραμέτρους που θέτουμε εμείς , αλλά το κάνει πάντα με μέτρο και ομαλά, και πάντα στο όνομα της ασφαλέστερης λειτουργίας του συστήματός σας, μέσα στα πλαίσια που έχετε ορίσει εσείς. Για να δούμε πως λειτουργεί, έχουμε κάνει τρεις δοκιμές πλήρους φόρτισης, στα τρία βασικά modes του προγράμματος ελέγχου: Corsair Link4 - Performance mode Στο διάγραμμα θερμοκρασιών έχουμε εκτός των δύο Δθ (μερικό και ολικό) και τις άλλες παραμέτρους που μας ενδιαφέρουν (στροφές ανεμιστήρων και αντλίας, καθώς και το θόρυβο). Βλέπουμε ότι την αντλία την έχει από την αρχή της δοκιμής σε υψηλές στροφές, ενώ τους ανεμιστήρες τους ξεκινά από μέσες στροφές για να καταλήξει στα 180 Watt να τις πάει στο μέγιστο. Με άλλα λόγια κοιτάει κάπως και την διατήρηση του θορύβου πολύ χαμηλά, αλλά το κύριο θέμα του, σε αυτό το mode είναι να μείνουν οι θερμοκρασίες χαμηλά! Corsair Link4 - Balance mode Εδώ το Link4 ξεκινάει τους ανεμιστήρες από πολύ χαμηλά και τους αυξάνει προοδευτικά μέχρι τα 240 Watt που πιάνουν το μέγιστό τους. Παράλληλα ενώ η αντλία έχει και άλλο περιθώριο να ανέβει, την κρατάει σταθερά σε μέσες στροφές για να μην επιβαρύνει τον θόρυβο (πράγμα που κατά τη γνώμη μας δεν είναι απαραίτητο καθώς η αντλία είναι πολύ ήσυχη! ) Πάντως εμείς το δοκιμάσαμε και δώσαμε εμείς την εντολή να δουλέψει η αντλία σε υψηλές στροφές και το θερμικό κέρδος ήταν μόλις 1,3 οC, οπότε . . . "Έχουν γνώσιν οι φύλακες" ! Αντίστοιχα προοδευτικά ανεβαίνει και ο θόρυβος μένοντας γενικά πολύ χαμηλά ! Corsair Link4 - Quiet mode Εδώ φαίνεται αυτό που είπαμε στην αρχή αυτού του κεφαλαίου, ότι το Link-4 "σέβεται" τις επιλογές σας! Χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο την αντλία για να ρίξει τη θερμοκρασία, και πράγματι, η μετάβασή της από τις χαμηλές στροφές στις μέσες, έχει σημαντική επίδραση στην επιβράδυνση της ανόδου της θερμοκρασίας! Να διευκρινίσουμε και κάτι προς αποφυγή λάθος εντυπώσεων: Η αντλία δεν έχει τέσσερα επίπεδα στροφών, απλά η τιμή 1630 rpm είναι ο μέσος όρος των στροφών της αντλίας καθώς αυτές μεταβάλλονταν από 1140 σε 2130 με μια περιοδικότητα περίπου 50%. Τους ανεμιστήρες αυτή τη φορά όμως, τους ανεβάζει μόνο μέχρι τις μέσες στροφές (και λίγο πιο κάτω), προκειμένου να συγκρατήσει το θόρυβο στο μη ανιχνεύσιμο! Φυσικά η θερμοκρασία στα 360 Watt ανεβαίνει 10 oC πιο πάνω από το φυσιολογικό, αλλά το Link4 δεν παρεμβαίνει, απλά περιμένει εσάς να . . . "λογικευτείτε" ! Για να επέμβει, από ότι δοκιμάσαμε εμείς, θα πρέπει η θερμοκρασία της αντλίας να πάει πάνω από τους 51+ oC, και εδώ στη δοκιμή που βλέπετε έφτασε μόνο 49,2 οC. Πιστεύω ότι μέχρι εδώ ήδη δόθηκε μια καλή εικόνα των δυνατοτήτων της Corsair Hydro H115i PRO RGB, από όλες τις ενδιαφέρουσες -και "μη"- πλευρές της, και είναι η κατάλληλη στιγμή να δούμε πως τα πήγε με τον ανταγωνισμό της! Συγκριτική κατάταξη Ώρα όμως να δούμε πως διαμορφώνεται με την προσθήκη της Corsair Hydro Series H115i PRO RGB το διάγραμμα συγκριτικής παρουσίασης των επιδόσεων των ψυκτρών, που έχουν περάσει από τον πάγκο του TheLab ! Για να διευκολυνθεί η ανάγνωση των γραφημάτων έχουμε χωρίσει χρωματικά τις ψύκτρες σε τρεις κατηγορίες ισχύος (180, 240 και 360 Watt) οι οποίες αντιστοιχούν στην μέγιστη θερμική καταπόνηση που δοκιμάστηκαν. Με αυτά κατά νου, ας δούμε τα αποτελέσματα που έφερε η ψύκτρα της σημερινής μας παρουσίασης δοκιμαζόμενη στα 360 Watt. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Η πρώτη -επιφανειακή- ματιά είναι μάλλον "απογοητευτική" ! Η φιλοξενούμενή μας, υστερεί κατά ~6,1 οC, από την κορυφαία ομότιμη και "ομόσταυλή" της που βρίσκεται στον πίνακα. Αλλά εμείς δεν είμαστε εδώ για να μείνουμε στην "επιφάνεια" των πραγμάτων, κοιτάμε και λίγο πιο πέρα και λίγο πιο μέσα ! Δεν είναι δύσκολο να δεις ότι, αυτοί οι έξη βαθμοί, στην άλλη μπάρα του διαγράμματος σημαίνουν 17 dB(A) λιγότερο θόρυβο ! ! ! Αυτό και αν είναι "αντισταθμιστικό όφελος" ! Εσκεμμένα κράτησα το "ίδιο" κείμενο από την παρουσίαση, που για "πρώτη" φορά, μια ΑΙΟ, αντί να ανταγωνίζεται τις άλλες ΑΙΟ (θεωρώντας το θόρυβο σαν "φυσικό" αναγκαίο κακό), την είδαμε να στρέφεται προς τη σωστή κατεύθυνση και να κάνει τη μείωση του θορύβου βασικό της ατού, θέτοντας σαν αντιπάλους της, τις μεγάλες αερόψυκτρες και εν ολίγοις και παρά το μέγεθός της, να κατορθώνει -υπολειπόμενη ελαφρά στο θόρυβο και αισθητά στις θερμοκρασίες- να πετύχει σχεδόν το στόχο της. Το σημαντικό όμως δεν είναι το τι κατάφερε τότε η Arctic, αλλά το ότι αυτό που "δειλά" είχε ξεκινήσει από την Nepton της Cooler Master, έχει συνέχεια, και τι συνέχεια! Η Corsair Hydro Series H115i PRO RGB, ήρθε και μπήκε επικεφαλής όλων των μεγάλων αεροψυκτρών (360 Watt tested), πετυχαίνοντας -έστω και οριακά- χαμηλότερη θερμοκρασία και -ξεκάθαρα- αισθητά χαμηλότερο θόρυβο από αυτές και αν το πρώτο είναι λογικό και "επιβεβλημένο" για μια ΑΙΟ, το δεύτερο, είναι "κατόρθωμα" που αξίζει της αμέριστης προσοχής και των συγχαρητηρίων μας! Αλλά είναι η κατάλληλη στιγμή για τον επόμενο πίνακα... Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Εδώ η H115i PRO RGB ήρθε και στρογγυλοκάθισε στην κορυφή του πίνακα και μάλιστα χωρίς κανένα συμβιβασμό! Αλλά να εξηγηθώ . . . Με 36,6 dB(A) και Δθ=36,83 οC, κατατάσσεται όσον αφορά στο θόρυβο, πρώτη ανάμεσα σε όλες τις μεγάλες αερόψυκτρες, πλην μιας φωτεινής εξαίρεσης, που βρίσκεται χρόνια στην κορυφή του πίνακά μας. Βεβαίως η φιλοξενούμενή μας είναι ~8 βαθμούς πιο δροσερή από την Hyper 612 V2, η οποία όμως είναι 3 dB(A) ησυχότερη! Μια πιο προσεκτική ματιά όμως στα αποτελέσματα της AIO, μας δείχνει ότι σε μέσο air flow και στα 360 Watt, έχει Δθ=41,72 και θόρυβο 31,0 dB(A) ! Επιδόσεις που την κατατάσσουν στην απόλυτη κορυφή του πίνακα με κύριο κριτήριο τον θόρυβο! Ο λόγος που δεν την βάλαμε ήδη εκεί, είναι ότι δεν έχει ολοκληρωθεί ο έλεγχος μήπως υπάρχει και άλλη ψύκτρα με ανάλογες επιδόσεις, για την ώρα μια πρόχειρη έρευνα δείχνει ότι δεν υπάρχει αλλά καλό είναι να είμαστε σίγουροι! Το συμπέρασμα είναι ένα (και είμαστε χαρούμενοι για την όποια, ελάχιστη συμβολή μας σε αυτό): Όταν δεχτείς ότι το κυνήγι των απόλυτων θερμικών επιδόσεων -εις βάρος του θορύβου βεβαίως- δεν είναι μονόδρομος, οι δυνατότητες που ανοίγονται για μια ψύκτρα ΑΙΟ είναι τεράστιες! Λαμπρό παράδειγμα η σημερινή φιλοξενούμενη του TheLab, που εύκολα και αθόρυβα κάνει εξαιρετική δουλειά στο να διατηρεί τον υπολογιστή μας ασφαλέστατο και την ζωή μας ήσυχη, αναβαθμίζοντας ουσιαστικά τη ποιότητα συμβίωσης μας με αυτόν! Επίλογος Ελπίζω, φτάνοντας εδώ να έχετε πλέον δικαιολογήσει τον ενθουσιασμό που διαφάνηκε στην εισαγωγή αυτής της παρουσίασης. Δεν συνέβη καμία απίστευτη επιτυχία, δεν έσπασαν τα ρεκόρ των θερμοκρασιών, αυτό που έγινε είναι πολύ πιο σημαντικό αν και λιγότερο θεαματικό! Ένας από τους κύριους "παίκτες" στην after market αγορά των προσωπικών υπολογιστών, αποφασίζει να αναπτύξει προϊόντα ΑΙΟ υδρόψυξης προς μια κατεύθυνση που "θεωρείται" ότι ανήκει στις αερόψυκτρες! Η αγορά των λύσεων ψύξης χαμηλού θορύβου ποτέ πια δεν θα είναι η ίδια, γιατί πλέον -και χωρίς κανένα "ναι μεν, αλλά"- υπάρχουν και οι ΑΙΟ σε αυτήν και μάλιστα, όχι σαν βοηθητικοί παίκτες αλλά σαν ηγέτες! Αυτές οι αλλαγές, θα φέρουν διπλό καλό σε εμάς τους χρήστες, γιατί από τη μια μεριά θα έχουμε περισσότερες επιλογές και από την άλλη, οι κατασκευαστές αεροψυκτρών, που βλέπουν να εκπορθείτε το "μονοπωλιακό οχυρό" του χαμηλού θορύβου, θα αναγκαστούν να ανασκουμπωθούν για τις δέουσες απαντήσεις. Κάποιοι από αυτούς προετοιμάζονται από καιρό, οι άλλοι θα ακολουθήσουν και εμείς -ευτυχείς- θα έχουμε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να δούμε στο άμεσο μέλλον! "Είναι "δροσερή" σαν τις μαμούθ αερόψυκτρες, αλλά πιο ήσυχη από αυτές! Τι είναι; " Την απάντηση την πήραμε σε αυτή την παρουσίαση της Corsair Hydro Series H115i PRO RGB, μιας ΑΙΟ που τίμησε και με το παραπάνω τον ισχυρισμό της κατασκευάστριας, ότι: "θα την βλέπουμε αλλά δεν θα την ακούμε!" Και αυτό το πέτυχε, όχι μένοντας "ήσυχη για ΑΙΟ", αλλά αποτελώντας παράδειγμα χαμηλού θορύβου ακόμα και για τις πιο εξελιγμένες αερόψυκτρες! Μπορώντας -άκοπα- να κρατήσει ακόμα και κάτω από βαρύ υπερχρονισμό (360 Watt) τον επεξεργαστή μας ασφαλή με τον θόρυβο να κινείται από το μόλις διακρινόμενος μέχρι το μη ανιχνεύσιμος, ουσιαστικά αποτελεί μια άριστη επιλογή για οποιονδήποτε θεωρεί ότι ένας προσωπικός υπολογιστής, πέραν του να είναι ισχυρός, οφείλει να είναι και διακριτικός! Μέχρι τώρα, αυτό μπορούσαμε να το πετύχουμε με διάφορους τρόπους, κανένας εκ των οποίων δεν συμπεριελάμβανε μια ΑΙΟ, όχι τουλάχιστον στην τυπική της χρήση και σύνθεση! Από σήμερα όμως, μπορούμε να έχουμε και μια ΑΙΟ στις επιλογές μας! Μια ΑΙΟ, που όχι μόνο μπορεί να "μπει στο παιχνίδι" της ποιοτικής συμβίωσης χρήστη - υπολογιστή, αλλά και να το καθορίσει! Αν το κουτί σας χωράει radiator 2 x 140, τότε τα πράγματα είναι απλά! Ένα εμπόδιο υπάρχει και παρά το γεγονός ότι το συνοδό software ελέγχου της , αποτελεί ένα σημαντικό αντιστάθμισμα του κόστους, δεν παύουμε να θέλουμε να την δούμε με χαμηλότερη τιμή, για να γίνει προσβάσιμη σε περισσότερους χρήστες! Με αυτό λυμένο, τα υπόλοιπα είναι πολύ απλά, η στιβαρή εγκατάστασή της που δεν πρόκειται να έρθει σε διένεξη με κάποιο άλλο κάτοικο της μητρικής σας, το block της Η115ι PRO RGB, που συμμετέχει ουσιαστικά σε όποιο χρωματικό concept έχει το κουτί σας και όχι μόνον! Με το πρόγραμμα διαχείρισης, αξιοποιείτε το αθόρυβο και αποτελεσματικό "δίδυμο", ανεμιστήρες / αντλία και χρησιμοποιώντας κάποιο από τα ήδη υπάρχοντα modes λειτουργίας του, είτε συνθέτοντας ένα δικό σας, μπορείτε να έχετε -χωρίς αμφιβολίες- και την ασφαλή ικανοποίηση των απαιτήσεών σας και την ηρεμία σας! Θα μπορούσαμε να επαναλάβουμε πολλά ακόμα, όμως η τελική ουσία είναι μία ! "Ο χρήστης που σκέφτεται κάποια μεγάλη αερόψυκτρα για να απαλλαγεί από την θορυβώδη ΑΙΟ του και διστάζει λόγω του όγκου της αερόψυκτρας , αλλά και εκείνος που θέλει το κάτι καλύτερο και διστάζει να πάει σε ΑΙΟ λόγω του θορύβου τους, πλέον δεν έχουν λόγο να προβληματίζονται! Η Corsair έχει την απάντηση στο πρόβλημά τους και αυτή λέγεται Hydro Series H115i PRO RGB ! " Στο σημείο αυτό να σας υπενθυμίσουμε ότι H Corsair Hydro Series H115i Pro RGB έχει πενταετή εγγύηση και MSRP από την Corsair 144,99 €, και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, την βρίσκουμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 138,25€ συν ~6,7 € λοιπά έξοδα, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συνοψίζοντας λοιπόν, ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της Η συσκευασία της ψύκτρας εξασφαλίζει την προστασία των περιεχομένων της και την τάξη σε όλα τα παρελκόμενά της. Συμβατότητα με όλες τις σύγχρονες πλατφόρμες. Σύστημα στερέωσης με πολύ εύκολη και στιβαρή εγκατάσταση. Δεν εμποδίζει την πρόσβαση σε βύσματα και κάρτες που είναι κοντά στο socket. Ανεμιστήρες με μαγνητικά έδρανα αιώρησης πολύ χαμηλού θορύβου και σχετικά υψηλής στατικής πίεσης. Ανεμιστήρες με πολύ μεγάλο φάσμα ελέγχου των στροφών τους με δυνατότητα zero rpm Η τροφοδοσία και ο PWM έλεγχος των ανεμιστήρων, εξασφαλίζεται από καλώδιο που είναι ενσωματωμένο στο "block". Ο θόρυβος που παράγει, είναι μόλις αισθητός στις υψηλές στροφές, μειώνεται ακόμα περισσότερο σε χαμηλότερα air flow, μέχρι του σημείου να μην ανιχνεύεται. Δυνατότητα ακινητοποίησης των ανεμιστήρων σε χαμηλά θερμικά φορτία για την επίτευξη ακόμα χαμηλότερου θορύβου. Cold plate με καλό "πάτημα", και ειδική επεξεργασία για καλύτερη θερμική σύζευξη. Σωλήνες που δεν διπλώνουν. Sleeving στις σωλήνες που εξυπηρετεί και λόγους anti-kink. Οι τερματισμοί των σωλήνων είναι ασφαλισμένοι με πλαστικά κολάρα, τα οποία συγκρατούν και το sleeve. Η θερμοαγώγιμη πάστα είναι ήδη τοποθετημένη στο block και έχει καλή θερμική αγωγιμότητα. Φωτιζόμενο μεγάλο logo στο block, και δυο περιμετρικές ζώνες των οποίων ο RGB χρωματισμός μπορεί να "συνδεθεί" και με την θερμοκρασία του συστήματος. Αποδοτικό radiator, το οποίο έχει υψηλή απόδοση σε σχετικά χαμηλό air flow, ευνοώντας την αθόρυβη λειτουργία της ΑΙΟ. Κορυφαίες επιδόσεις στο θέμα του θορύβου, με θερμικές επιδόσεις συγκρίσιμες με αυτές των κορυφαίες αεροψυκτρών της κατηγορίας της. Η απόδοσή της επιτρέπει την ουσιαστικά αθόρυβη λειτουργία της ΑΙΟ σε πολύ χαμηλό airflow, χωρίς σημαντική θερμική επιβάρυνση Συνοδεύεται από ένα πολύ ευέλικτο software ελέγχου Corsair Link4, το οποίο επιτηρεί συνεχώς την λειτουργία της ψύξης και την ασφάλεια του συστήματος. Είναι συμβατή και συνεργάζεται απρόσκοπτα και με το νέο πρόγραμμα γενικής διαχείρισης, iCUE της Corsair. Παρέχει βίδες για την στήριξη 4 ανεμιστήρων. Εξαιρετικά αναλυτικές οδηγίες εγκατάστασης. Πενταετής εγγύηση. Οι ανεμιστήρες της δεν διαθέτουν κανένα αντικραδασμικό μέτρο. Δεν διαθέτει CPU back plate για την πλατφόρμα της AMD. Δεν συνοδεύεται με επιπλέον θερμοαγώγιμη πάστα, πέρα από αυτή που είναι προεγκαταστημένη στο cold plate. Η τιμή της, τηρουμένων των αναλογιών με τον ανταγωνισμό, θα θέλαμε να είναι χαμηλότερη. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά η Corsair Hydro Series H115i PRO RGB, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr, Seafalco 7/5/2018

Πρόλογος Περίπου ένας χρόνος έχει περάσει από την κυκλοφορία του πρώτου κουτιού της Phanteks το Enthoo Primo και το δυναμικό ξεκίνημα που έκανε η εταιρία, συνεχίστηκε με τα Enthoo Pro και Enthoo Luxe, τα οποία είδαμε πριν λίγους μήνες να ποζάρουν στο φωτογραφικό μας φακό. Σήμερα σειρά παίρνει ένα νέο μέλος της οικογένειας το οποίο ονομάζεται Enthoo EVOLV και είναι το πρώτο κουτί από την κατασκευάστρια το οποίο δεν παίρνει ATX μητρικές. Είναι ένα micro ATX κουτί, το οποίο διαθέτει χοντρά κομμάτια αλουμινίου στο εξωτερικό του μέρος, δύο χρωματικές εκδοχές, δύο ανεμιστήρες προεγκατεστημένους, έξυπνα side panels, πλαϊνό παράθυρο, καλύπτρες, θέσεις για εγκατάσταση ψυγείων, κυλινδρικών reservoir αλλά και αντλίας για το στήσιμο custom υδρόψυξης και αρκετά άλλα, τα οποία όμως καλό είναι να τα δούμε στη συνέχεια και να μη τα πούμε όλα από την πρώτη σελίδα. Σίγουρα όμως είναι ένα προϊόν το οποίο θα κινήσει το ενδιαφέρον του αγοραστικού κοινού για αρκετούς λόγους. Ένας από αυτούς είναι το γεγονός ότι η Phanteks έχει καταφέρει να δώσει πολύ καλά προϊόντα σε εξαιρετικές τιμές για να μη πούμε απίστευτες. Ένας άλλος λόγος είναι ότι το κουτί είναι το πρώτο "μικρό" της εταιρίας και σίγουρα θα μπει στη λίστα κάποιων που αναζητούν κάτι πιο μικρό και ευέλικτο. Τέλος, χοντρά κομμάτια αλουμινίου με προτεινόμενη τιμή περίπου 120€ δε νομίζουμε να μη σας έβαλε σε σκέψεις σαν συνδυασμός. Πάμε λοιπόν μαζί να δούμε τι λέει το νέο Phanteks Enthoo EVOLV.... Χαρακτηριστικά Αρχικά, μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά του κουτιού, τα οποία παρατίθενται στην παρακάτω φωτογραφία. To κουτί διατίθεται σε δύο χρωματικές εκδοχές. Την μαύρη -η οποία είναι και αυτή του κουτιού της παρουσίασης- και τη λευκή. Η εγγύηση είναι πενταετής και η προτεινόμενη τιμή από τη κατασκευάστρια είναι € 119,90/ £99.99 για τη μαύρη έκδοση (PH-ES314E_BK) και € 129,90 / £109.99 για τη λευκή (PH-ES314E_WT). Τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν είναι διαθέσιμο στον Ελληνικό χώρο με τιμή εκκίνησης 132.82 € για τη μαύρη έκδοση και 143.36 € για τη λευκή. Παρακάτω μπορείτε να δείτε και ένα σύντομο βίντεο που ανέβασε η κατασκευάστρια στο κανάλι της στο youtube και αφορά φυσικά το Enthoo EVOLV. Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία του Enthoo Evolv είναι μετρίων διαστάσεων και το χρώμα που κυριαρχεί πάνω της, είναι το μαύρο. Στις δύο μεγάλες πλευρές, διακρίνουμε φωτογραφίες από το εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό του κουτιού, ενώ στις μικρές, υπάρχουν τα χαρακτηριστικά, όπως και ένα Barcode με κωδικό προϊόντος, το οποίο μας προϊδεάζει για το χρώμα του κουτιού στο εσωτερικό της συσκευασίας. Το κουτί στο εσωτερικό της συσκευασίας είναι προστατευμένο με δύο μεγάλα κομμάτια φελιζόλ, για να απορροφήσουν τυχόν χτυπήματα και μία νάιλον σακούλα για να κρατηθεί η σκόνη μακριά, αλλά και να αποτραπούν τυχόν γρατσουνιές. Τα παρελκόμενα του κουτιού είναι όλα μαζί τακτοποιημένα μέσα σε ένα μικρό χαρτονένιο κουτί... ...Το οποίο μόλις το ανοίξουμε, αντικρίζουμε πρώτο-πρώτο το εγχειρίδιο χρήσης του κουτιού το οποίο είναι γραμμένο σε επτά γλώσσες μη συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής. Για να το δείτε σελίδα-σελίδα κάντε κλικ εδώ. Αμέσως μετά, βλέπουμε μία μικρή ταμπακιέρα η οποία έχει στο εσωτερικό της τακτοποιημένες όλες τις βίδες, της οποίες και θα χρειαστούμε κατά την εγκατάσταση του hardware. Μέσα σε μία μικρή σακουλίτσα βρήκαμε επίσης δύο Hook-N-Loop, έξι δεματικά καλωδίων και τρία LEDs χρώματος μπλε, πράσινο και κόκκινο. Τα παρελκόμενα δεν έχουν τελειωμό και συνεχίζουμε με ένα bracket για αντλία, το οποίο είναι εξοπλισμένο με λαστιχένιες επενδύσεις για να απορροφήσει τους κραδασμούς. Στο βάθος στη δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί, βλέπουμε ένα γνωστό πρόβλημα βαφής, το οποίο κάνει και εδώ την εμφάνισή του και μας προϊδεάζει ότι το πρόβλημα στη γραμμή παραγωγής (τουλάχιστον για τα παρελκόμενα) δε φαίνεται να έχει λυθεί... Κλείνοντας με τα παρελκόμενα, αφήσαμε για το τέλος ένα Bracket για συσκευές 5,25". Εξωτερικό μέρος Αφήσαμε στην άκρη την κούτα και τα παρελκόμενα και πλέον προχωράμε στη πρώτη μας γνωριμία με το Phanteks Enthoo Evolv. Αρχικά εντύπωση προκαλεί το μαύρο σαγρέ που έχουν επιλέξει στη βαφή του κουτιού. Αμέσως μετά, η απλότητα, οι καθαρές επιφάνειες και το πλαϊνό παράθυρο. Με τη πρώτη ματιά δείχνει να απουσιάζει το front panel, αλλά με μία δεύτερη, το εντοπίζουμε στο δεξιό πλαϊνό. Not sure if serious Phanteks... Για πάμε να τα δούμε ένα-ένα ξεκινώντας από την πρόσοψη του κουτιού, η οποία αποτελείται από ένα μεγάλο κομμάτι αλουμινίου, χωρίς να υπάρχει κάποια διάτρητη λαμαρίνα, κάτι που συνηθίζεται στα περισσότερα κουτιά, αλλά έχει απλά δύο τσακίσματα στο επάνω και στο κάτω μέρος. Περιμετρικά, υπάρχει ο απαραίτητος χώρος για να ανασάνει ο ανεμιστήρας που βρίσκεται στη πρόσοψη. Στο κάτω μέρος διακρίνουμε ένα ημιδιάφανο κομμάτι από plexiglass, στο εσωτερικό του οποίου όπως θα δούμε και λίγο παρακάτω κρύβεται ένα LED. Το αλουμινένιο κομμάτι αφαιρείται εύκολα απλά τραβώντας το και στο εσωτερικό της πρόσοψης βλέπουμε με μία πρώτη ματιά έναν 200mm ανεμιστήρα εισαγωγής, ένα κομμάτι φίλτρο και επάνω μία χειρολαβή. Στην αθέατη πλευρά του αλουμινένιου τμήματος, βλέπουμε τα pins κουμπώματος, ένα λευκό πλαστικό κομμάτι μέσα από το οποίο θα οδηγηθεί το φως από το LED της πρόσοψης και το πάχος του υλικού δείχνει εντυπωσιακό, μιας και το παχύμετρο έδειξε 3mm. Ωραία η βαφή, ωραίο το αλουμίνιο, ωραία και η πρέσα που το έκοψε. Οι λίμες της Phanteks όμως, είχαν πάρει ρεπό από ότι φαίνεται και τα γυαλόχαρτα, άδεια από τη σημαία. Ενώ η ποιότητα είναι κορυφαία -κάτι που φαίνεται και στις φωτογραφίες εξάλλου- η λεπτομέρεια ξέφυγε και το κομμάτι αλουμινίου έμεινε χωρίς περιποίηση στο σημείο κοπής. Το κομμάτι που είδαμε λίγο πριν στο εσωτερικό της πρόσοψης έχει στο επάνω μέρος μία χειρολαβή για να το τραβήξουμε και να το αφαιρέσουμε και κάτω πέρα από το φίλτρο -το οποίο δεν είναι αφαιρούμενο- έχει μία εγκοπή για να επιτρέψει στο LED, να φωτίσει τη μικρή γραμμή που είδαμε στο αλουμινένιο τμήμα της πρόσοψης. Τραβήξαμε τη χειρολαβή και πλέον έχουμε πάρει και το δεύτερο τμήμα της πρόσοψης στα χέρια μας. Όπως ήδη αναφέραμε το φίλτρο δεν είναι αφαιρούμενο, οπότε πλένετε όλο το πλαστικό κομμάτι, μόλις σας πιάσει κρίση καθαριότητας. Στο εσωτερικό του πλαστικού πέρα από τους πλαστικούς πίρους κουμπώματος, βλέπουμε και ένα ακόμα πλαστικό τμήμα, το οποίο το συγκρατούν δύο κλιπς στη θέση του. Στη περίπτωση που θελήσετε λοιπόν να εγκαταστήσετε δύο ανεμιστήρες 120mm ή 140mm στη πρόσοψη, καλό είναι να το αφαιρέσετε για να ανασάνει ο επάνω με άνεση. Και κάπως έτσι έχουμε απεριόριστη θέα στο εσωτερικό της πρόσοψης του κουτιού. Στο επάνω μέρος, διακρίνουμε γρίλιες αέρα, καθώς και τις υποδοχές όπου κουμπώνουν τα τμήματα που αφαιρέσαμε και στο κάτω μέρος, τον ανεμιστήρα 200mm, ο οποίος συνοδεύει το κουτί. Ο ανεμιστήρας διαθέτει μαύρο σώμα και κατάλευκη φτερωτή, με την τελευταία να έχει ειδικές διαμορφώσεις ώστε να σπρώξει περισσότερο αέρα στο εσωτερικό. Αρκετά πράγματα είδαμε στη πρόσοψη και είναι καιρός για τη πρώτη στροφή, όπου αντικρίζουμε το αριστερό πλαϊνό με το plexi παράθυρο. Το παράθυρο, έχει τέτοιο μέγεθος ώστε να κρύβει τα cage δίσκων στα δεξιά και στο κάτω μέρος του, να φαίνεται το τροφοδοτικό αλλά και το σήμα της κατασκευάστριας. Ώρα για μία βόλτα στα μετόπισθεν... Όπου στο επάνω μέρος διακρίνουμε τις ίδιες γρίλιες με αυτές που είδαμε λίγο πριν στο πάνω μέρος του εσωτερικού της πρόσοψης, βιδωμένους πάνω στο σκελετό του κουτιού δύο μεντεσέδες (υπάρχει άλλο ένα ζευγάρι στο κάτω μέρος), θέση για I/O shield, θέση για ανεμιστήρα 120mm ή 140mm (περιλαμβάνεται) με δυνατότητα κατακόρυφης μετατόπισης, τέσσερις PCI θέσεις που υποδηλώνουν ότι το κουτί μπορεί να δεχθεί έως micro ATX μητρικές και διάτρητο τμήμα στα δεξιά τους, για να συμβάλει στη καλύτερη ψύξη της κάρτας γραφικών. Τέρμα κάτω είναι η θέση για το τροφοδοτικό η οποία είναι εξοπλισμένη με ένα φίλτρο αέρα πολύ καλής ποιότητας. Πάμε σε ένα σημείο του κουτιού όπου πρέπει να το πω ότι με άφησε με το στόμα ανοικτό ο σχεδιαστής. Δε μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς είχε στο μυαλό του και τοποθέτησε στο δεξιό πλαϊνό power & reset κουμπιά και μάλιστα κάτω κάτω τις θύρες USB3.0 και τα jacks για τον ήχο. Η θέση είναι εντελώς άβολη για πολλούς λόγους. Αρχικά οι περισσότεροι χρήστες που έχουν τα κουτιά τους επάνω σε γραφείο τα έχουν από τη δεξιά τους πλευρά, συν το γεγονός ότι καμιά φορά υπάρχει και τοίχος στα δεξιά. Αν λοιπόν αυτός ο χρήστης πάρει το σημερινό κουτί θα πρέπει να το τραβάει και να το αφήνει λοξά για όσο έχει επάνω ένα USB stick για παράδειγμα και μόλις θα τελειώσει, να επαναφέρει το κουτί στη θέση του. Ένας άλλος λόγος είναι, ότι κάποιοι χρήστες έχουν τα κουτιά στο πάτωμα. Άλλοι στα δεξιά του γραφείου και άλλοι ακριβώς κάτω από το γραφείο τους. Αν και πάλι επιλέξουν τη δεξιά μεριά τότε θα έχουν το ίδιο θέμα συν το γεγονός ότι θα πρέπει να κάνουν και καμιά μετάνοια για να τα καταφέρουν να συνδέσουν μία συσκευή. Ειλικρινά, ενώ το κουτί φαίνεται μέχρι στιγμής αρκετά προσεγμένο αυτή η επιλογή το καθιστά ακατάλληλο για μεγάλο μέρος του αγοραστικού κοινού. Μάλλον η Phanteks θα πρέπει να πει μερικά λόγια στο τμήμα σχεδιασμού της. Η μόνη λογική εξήγηση για την επιλογή αυτή είναι το γεγονός να θέλανε να κρατήσουν "καθαρές" την πρόσοψη και την οροφή του κουτιού από επιπλέον κοψίματα. Για χάρη της ομορφιάς όμως, χάνεται η χρηστικότητα... Η οροφή του κουτιού ακολουθεί την ίδια σχεδιαστική γραμμή με αυτή της πρόσοψης. Και εδώ το αλουμίνιο δεν έχει μεγάλα διάτρητα τμήματα και μόνο στα πλαϊνά του, υπάρχουν οκτώ συνολικά μικρές οπές με κολλημένη στο εσωτερικό διάτρητη λαμαρίνα. Εδώ καλό είναι να σας δώσουμε μία συμβουλή για να μην έχετε μικροατυχήματα. Το κουτί δεν έχει κάποιο σημείο να πιαστεί και να μεταφερθεί εύκολα. Αυτόματα τα χέρια κάποιου πάνε στις άκρες της οροφής και νιώθοντας εμπιστοσύνη στο χοντρό αλουμίνιο πάει για να το σηκώσει. Αμ δε όμως. Αν κάνετε κάτι τέτοιο το κουτί δε θα το σηκώσετε, τουλάχιστον όχι για πολύ μιας και η οροφή θα ξεκουμπώσει από το επάνω μέρος. Εσείς θα μείνετε με την οροφή στα χέρια και το κουτί θα υποταχθεί στο νόμο της βαρύτητας. Αφού τη πάθαμε που τη πάθαμε και μείναμε με την οροφή στα χέρια ας τη δούμε κιόλας. Αρχικά να πούμε ότι το υλικό είναι και εδώ αλουμίνιο πάχους 3mm όπως άλλωστε και η πρόσοψη του κουτιού που είδαμε λίγο πριν. Εσωτερικά τώρα υπάρχει ένα παράδοξο. Όπως είδαμε πριν, στην οροφή, μπροστά αλλά και πίσω, υπάρχουν γρίλιες για να αποδράσει ή να μπει στο εσωτερικό αέρας, ανάλογα τη πίεση του κουτιού ή τη φορά των ανεμιστήρων που θα συνδέσουμε στην οροφή. Από το εσωτερικό της οροφής όμως φαίνεται ότι η μία από τις δύο γρίλιες είναι καθαρά διακοσμητική, μιας και ένα πλαστικό "φράγμα" δεν επιτρέπει στον αέρα, είτε να αποδράσει, είτε να εισχωρήσει στο κουτί. Βέβαια ενώ με μία πρώτη ματιά φαίνεται παράδοξο, με μία δεύτερη λύνεται αμέσως η απορία, του γιατί έκανε κάτι τέτοιο η κατασκευάστρια. Το "φράγμα" είναι απο τη μεριά της πρόσοψης. Αν δεν έκλειναν τους αεραγωγούς, ο αέρας που θα πήγαινε να αποδράσει, θα ανακυκλωνόταν από τον ανεμιστήρα 200mm εισαγωγής που βρίσκεται στη πρόσοψη του κουτιού. Όμορφη η οροφή, καιρός να πάμε και στο κάτω μέρος να δούμε τι γίνεται... Αρχικά αριστερά βλέπουμε το ένα πόδι του κουτιού, που εκτείνεται σε όλο του το πλάτος και αμέσως μετά, τις γρίλιες από όπου θα αναπνεύσει ο ανεμιστήρας του τροφοδοτικού. Προς τη μεριά της πρόσοψης έχουμε ένα ζευγάρι από βίδες που μας υποδηλώνει ότι μάλλον το cage δίσκων είναι αφαιρούμενο, λίγο πιο δεξιά ειδικές εγκοπές όπου θα μπορέσουμε να εγκαταστήσουμε το pump bracket και τέρμα δεξιά, το δεύτερο πόδι του κουτιού. Και τα δύο πόδια είναι βιδωμένα επάνω στο κουτί και εξοπλισμένα με λαστιχένιες επενδύσεις για τους γνωστούς λόγους. Εσωτερικό μέρος Αρκετά είδαμε στο εξωτερικό, προσεγμένη δουλειά σε πολλά σημεία από την κατασκευάστρια. Αλουμίνιο 3mm σχεδόν παντού, καιρός τώρα να μπούμε και στα ενδότερα. Στο EVOLV δε χρειάζεται να ξεβιδώσετε κάποια χειρόβιδα για να αφαιρέσετε το πλαϊνό. Αρκεί ένα τράβηγμα από μπροστά και για τα δύο πλαϊνά για να σας πάρει μία "αγκαλιά" το κουτί. Τα πλαϊνά είναι επίσης κατασκευασμένα από αλουμίνιο 3mm πάχους και αν θελήσετε να τα αφαιρέσετε αρκεί να τα ανοίξετε μέχρι το σημείο που δε θα τα ενοχλεί το αλουμίνιο της οροφής. Εκείνη τη στιγμή μπορείτε να τα τραβήξετε προς τα πάνω και να τα πάρετε στα χέρια σας. Εσωτερικά του πλαϊνού βλέπουμε ότι το plexi έχει πιαστεί με μαύρες βίδες και επίσης, βλέπουμε τους επτά συνολικά μεταλλικούς πίρους κουμπώματος του πλαϊνού. Πρώτη ματιά στο εσωτερικό, το οποίο θυμίζει αρκετά όσα προϊόντα της εταιρίας έχουμε δει μέχρι στιγμής. Ο λόγος; Οι έτοιμες καλύπτρες φυσικά στη θέση για το τροφοδοτικό, αλλά και στη θέση που είναι συνήθως οι θέσεις 5.25", αλλά και οι δίσκοι. Μία ακόμα όμορφη πινελιά είναι το σπογγοειδές υλικό περιμετρικά του κουτιού, το οποίο θα απορροφήσει τυχόν κραδασμούς από το πλαϊνό. Ξεκινάμε από χαμηλά και πάμε προς τα πάνω. Αρχικά στη θέση για το τροφοδοτικό υπάρχει ένα άνοιγμα, για να φαίνεται το τροφοδοτικό και φυσικά ο κατασκευαστής του. Πάμε στην άλλη καλύπτρα, όπου αρχικά βλέπουμε δύο θέσεις για 2.5" και μία θέση για 3.5" δίσκο. Επίσης, υπάρχουν αρκετές οπές όπως μπορείτε να δείτε, οι οποίες εξυπηρετούν στο να εγκατασταθεί κάποιο κυλινδρικό reservoir. Όλα στο πιάτο τα δίνει και πάλι η Phanteks. Για να αφαιρεθεί η καλύπτρα, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ξεβιδώσουμε τέσσερις βίδες. Το υλικό κατασκευής είναι αλουμίνιο 3mm και για τη καλύπτρα και στο μόνο που διαφωνούμε και πάλι, είναι ότι την αφήσανε απεριποίητη στα σημεία κοπής. Στο επάνω μέρος της καλύπτρας του τροφοδοτικού, υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα με διάτρητη λαμαρίνα για να μην εγκλωβίζεται ο αέρας κάτω από αυτήν, κάτι που είχαμε εντοπίσει σαν πρόβλημα σε προηγούμενα κουτιά της κατασκευάστριας. Πιο δεξιά βλέπουμε τέσσερις βίδες και δύο χειρόβιδες, που θα δούμε αργότερα τι ακριβώς κάνουν. Στο εσωτερικό της πρόσοψης πλέον μπορούμε να δούμε το μοντέλο του ανεμιστήρα το οποίο είναι PH-F200SP με στοιχεία λειτουργίας 12V και 0,20A. Επίσης βλέπουμε και τις διαμορφώσεις για την εγκατάσταση 120mm, αλλά και 140mm ανεμιστήρων. Ας πιάσουμε ταβάνι και ας ρίξουμε τη πρώτη ματιά στο εσωτερικό της οροφής, όπου ακριβώς από πάνω, είναι το μασίφ κομμάτι αλουμινίου που είδαμε αναλυτικά, κατά τη πλοήγησή μας στο εξωτερικό του κουτιού. Στην οροφή ο χρήστης μπορεί να εγκαταστήσει είτε 2x120mm, είτε 2x140mm ανεμιστήρες. Οι διαμορφώσεις είναι τέτοιες ώστε να μπορείτε να εγκαταστήσετε τον ή τους ανεμιστήρες, όσο γίνεται πιο μακριά από την μητρική και επίσης, να τους μετατοπίσετε είτε προς την πρόσοψη, είτε προς το πίσω μέρος. Ένα μέγεθος που μας αρέσει να δίνουμε σε κάθε review είναι η απόσταση της οροφής από τον πρώτο αποστάτη, όπου το μέτρο μας έδειξε 7cm. Πάμε στο πίσω μέρος όπου θα σας θυμίσουμε δύο σημεία. Το ένα έχει να κάνει με τα παρελκόμενα και το δεύτερο με το πάνω μέρος της πίσω πλευράς του κουτιού. Στα παρελκόμενα είχαμε βρει ένα 5,25" bracket και στο πίσω μέρος είχαμε δει ένα κομμάτι μέταλλο στερεωμένο με δύο βίδες επάνω στο κουτί. Καλά καταλάβατε, είναι η θέση πάνω από τον πίσω ανεμιστήρα εξαγωγής και προορίζεται για μία συσκευή 5,25" η οποία θα είναι προσβάσιμη όμως από το πίσω μέρος του κουτιού. Το πως θα φτάνει ο χρήστης σε αυτήν, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Επίσης βάζοντας ένα DVD για παράδειγμα σε αυτή τη θέση ίσως δημιουργηθούν άλλα προβλήματα πχ μία θέση λιγότερη για ανεμιστήρα στην οροφή, ίσως δυσκολία στη τακτοποίηση των καλωδίων μιας και θα είναι κοντά στη ψύκτρα κλπ. Όλα αυτά μένει να τα δούμε όμως στην πράξη και κατά την εγκατάσταση του συστήματος. Κάτω από αυτή τη θέση λοιπόν έχουμε τη θέση για το I/O shield, έναν ανεμιστήρα 140mm εξαγωγής αέρα και ακόμα πιο κάτω τα τέσσερα διάτρητα PCI brackets. Ήρθε η ώρα για μια ματιά στη καρδιά του Motherboard tray, όπου βλέπουμε ένα μεγάλο cpu cut out, grommets στις θέσεις για το πέρασμα των καλωδίων, προεγκατεστημένους τους αποστάτες και οπές στο κάτω μέρος για να περαστούν τα καλώδια του front panel. Ας πάμε πίσω από το Motherboard tray... Αυτό για να γίνει αφαιρούμε και το δεξιό πλαϊνό, με την ίδια διαδικασία που κάναμε και στο αριστερό. Πριν δούμε όμως το πίσω μέρος, αξίζει μία ματιά στο ίδιο το πλαϊνό. To πάχος του αλουμινίου είναι στα 3mm και επάνω του βλέπουμε το εσωτερικό των κουμπιών power και reset, όπως και τις οπές από όπου θα διέλθουν οι θύρες USB3.0 αλλά και τα jacks για τον ήχο. Αξίζει να δούμε από λίγο κοντά όμως αυτές τις οπές. Το αλουμίνιο είναι αρκετά χοντρό οπότε φρεζαρίστηκαν κατάλληλα, έτσι ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμες οι θύρες και φυσικά πλήρως λειτουργικές. Αν δεν γινόταν αυτό, δε θα κούμπωνε σωστά ένα USB stick για παράδειγμα. Πέρα όμως από αυτό το λόγο, ο βασικός λόγος σχολιασμού των οπών, είναι το κόστος κατασκευής. Πλέον δε κατεβαίνει απλά μία πρέσα και κόβει το πλαϊνό, αλλά γίνονται διαμορφώσεις με φρέζα, κάτι που κοστίζει όπως θα ξέρετε οι περισσότεροι. Το εξερευνήσαμε το πλαϊνό και είναι ώρα να το αφήσουμε σε μία άκρη και να δούμε τι γίνεται στο πίσω μέρος του motherboard tray. Αρχικά βλέπουμε αρκετές πλακέτες, Grommets για τη διέλευση των καλωδίων, Velcro για το πιάσιμο τους, θέση για ssd στο πίσω μέρος και δύο θέσεις δίσκων κάτω αριστερά. Ας ξεκινήσουμε από κάτω και προς τα πάνω και ας βάλουμε αρχή από το cage δίσκων. Το EVOLV δεν έχει κάποια διαφορά στο σχεδιασμό των συρταριών από τα δύο του αδέρφια που είδαμε σε προηγούμενες παρουσιάσεις. Τα συρτάρια είναι έξυπνα σχεδιασμένα και πρωτοτυπούν σε σχέση με τα κλασικά, όπου πρέπει να λυγίσεις το συρτάρι για να εγκαταστήσεις το δίσκο. Στο εσωτερικό τους φέρουν δύο πίρους ευθυγράμμισης του δίσκου και μόλις αυτός πάρει θέση, αρκεί να κλείσουμε τα δύο πλαϊνά τα οποία έχουν πάνω τους τους πίρους συγκράτησης. Αμέσως μετά πάμε και σε μία θέση για ssd στο πίσω μέρος. Το bracket μπορείτε να το μετατοπίσετε στη θέση που υπάρχει στα δεξιά, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς θα προτιμούσαμε και ένα δεύτερο bracket, μιας και υπάρχει έτοιμη η υποδοχή. Σειρά στη περιγραφή παίρνουν οι πλακέτες οι οποίες είναι τρεις συνολικά στο πίσω μέρος του motherboard tray. Οι δύο πρώτες εικόνες είναι από το γνώριμο πλέον PWM hub της Phanteks, που το έχουμε δει και στα προηγούμενα προϊόντα της κατασκευάστριας που σας έχουμε παρουσιάσει. Το Hub τροφοδοτείται από ένα power sata το οποίο το συνδέετε στο τροφοδοτικό σας. Οι επόμενες είναι από τις δύο πλακέτες που αποτελούν το "front" panel του κουτιού και παρακάτω υπάρχει και φωτογραφία από τις καλωδιώσεις. Αυτά και με το εσωτερικό σε ένα γρήγορο πέρασμα που κάναμε. Πάμε να δούμε κάποια σημεία του κουτιού, λίγο πιο αναλυτικά... Εις Βάθος Η εις βάθος περιγραφή θα ξεκινήσει από κάποιες λεπτομέρειες στη πρόσοψη του κουτιού, αφού αφαιρέσουμε τον ανεμιστήρα 200mm εισαγωγής αέρα. Όπως βλέπετε από τις δύο φωτογραφίες που ακολουθούν, ενώ ο 200άρης ανεμιστήρας σαρώνει και τα δύο συρτάρια για δίσκους 3,5", αν επιλέξετε να εγκαταστήσετε 2x120mm στην πρόσοψη τότε οριακά ο ανεμιστήρας θα σαρώσει το επάνω cage δίσκων. Μιας και έχουμε αφαιρέσει, πλαϊνά, πρόσοψη και πλαστικά ας δούμε λίγο από κοντά μία διαμόρφωση. Αυτό που βλέπεται στη παρακάτω φωτογραφία είναι ένα αυλάκι το οποίο έγινε στο αλουμίνιο με στόχο το πλαϊνό να κουμπώσει και να έρθει όπως λέμε πρόσωπο με το αλουμίνιο που βλέπουμε, έτσι ώστε η αισθητική να κρατηθεί σε ψηλά επίπεδα. Είναι αυτές οι μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά και στην αισθητική αλλά και στο θέμα του κόστους κατασκευής. Στο κάτω μέρος και δεξιά εντοπίζουμε το LED φωτισμού το οποίο μπορεί να αφαιρεθεί και να αντικατασταθεί με ένα από αυτά που παρέχει η εταιρία στα παρελκόμενα του κουτιού. Προεγκατεστημένο είναι ένα λευκό LED. Κάτω και αριστερά εντοπίζουμε μία βίδα η οποία μάλλον μας προϊδεάζει για αφαιρούμενη καλύπτρα μιας και αυτήν στηρίζει. Την ξεβιδώσαμε μόλις την είδαμε και προσπαθήσαμε να αφαιρέσουμε την καλύπτρα, αλλά ήταν άδικος κόπος μιας και στο κάτω αλλά και στο πίσω μέρος του κουτιού, η καλύπτρα είναι στερεωμένη με πριτσίνια. Εγκαταλείψαμε λοιπόν τη προσπάθεια και πήγαμε στο πάνω μέρος της καλύπτρας όπου είχαμε συναντήσει αν θυμάστε δύο χειρόβιδες και τέσσερις βίδες. Αφαιρώντας τις χειρόβιδες πήραμε στα χέρια μας ένα κομμάτι διάτρητης λαμαρίνας και από κάτω ήταν κρυμμένα φυσικά τα συρτάρια δίσκων. Ξεβιδώσαμε και τις τέσσερις βίδες και σε συνδυασμό με τις τέσσερις βίδες που είχαμε δει στο κάτω μέρος του κουτιού μας επέτρεψαν να αφαιρέσουμε από το εσωτερικό το cage δίσκων. Ο λόγος της αφαίρεσης του cage είναι -όπως θα δούμε και στη συνέχεια- η δυνατότητα που έχει το κουτί να φιλοξενήσει ένα διπλό ψυγείο στο μπροστινό μέρος. Περισσότερες λεπτομέρειες όμως πάνω σε αυτό θα δούμε στη σελίδα της υδρόψυξης. Μένει να δούμε την οροφή από πάνω μιας και το τι μπορεί να φιλοξενήσει το έχουμε ήδη αναλύσει και να δούμε και τις πλακέτες από την πίσω πλευρά, αξιολογώντας την ποιότητα των κολλήσεων. Οι κολλήσεις είναι αρκετά καλές και δε νομίζουμε να υπάρξει κάποιο θέμα λόγω κακής ποιότητάς τους, μιας και κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Μέσα σε όλα τα άλλα κάτω από τις πλακέτες βρίσκουμε αποστάτες, οι οποίοι είναι πολύ καλή επιλογή από την κατασκευάστρια για δύο λόγους. Ο ένας είναι και ο προφανής, ότι θα κρατήσουν το PCB μακριά από τη λαμαρίνα του κουτιού και θα εκμηδενιστεί ο κίνδυνος βραχυκυκλώματος λόγω επαφής. Ο άλλος έχει να κάνει με την αντοχή των σπειρωμάτων, που σε αντίθεση με το αν γινόταν στη λεπτή λαμαρίνα του κουτιού, εδώ θα είναι κυριολεκτικά αθάνατα. Επίσης παρακάτω βλέπουμε και δύο φωτογραφίες από το PWM Hub το οποίο το έχουμε αναλύσει στα δύο προηγούμενα κουτιά, αλλά καλό είναι να κάνουμε και εδώ μια επανάληψη. Ξεβιδώσαμε το hub από τη θέση του για να δούμε τι κρύβεται στο πίσω μέρος. Φυσικά μία πλαστική σκληρή μεμβράνη καλύπτει την πλακέτα, έτσι ώστε να μην υπάρχει φόβος βραχυκυκλώματος στην περίπτωση που αυτή έρθει σε επαφή με το motherboard tray. O τρόπος λειτουργίας του hub είναι απλός αλλά έξυπνος, καθώς ουσιαστικά είναι μια "αποκεντρωμένη" μονάδα ισχύος που βασίζεται στον PWM έλεγχο ενός Mosfet ισχύος (DTM4425) και δέχεται εντολές PWM είτε από την μητρική, είτε -γιατί όχι- από την PWM έξοδο ενός fan controller, για την ρύθμιση αρκετών απλών ανεμιστήρων με 3pin. Το μόνο που πρέπει να προσέξει ο χρήστης, είναι τη λευκή 3pin υποδοχή. Αυτή είναι και η μόνη που θα δώσει αποτελέσματα στροφών για να έχετε μία ένδειξη στο bios ή σε κάποιο πρόγραμμα καταγραφής. Σε όλες τις υπόλοιπες, μπορείτε να συνδέσετε κάποιο splitter μιας και δε δίνουν των αριθμό στροφών, ενώ στη λευκή για να μην "μπερδευτεί" το σύστημα, καλό είναι να μη βάλετε κάποιο ή αν βάλετε, να πάρετε υπόψιν σας το post μου εδώ. Εγκατάσταση συστήματος Αρχικά ας δούμε το σύστημα το οποίο εγκαταστήσαμε στο εσωτερικό του Phanteks Enthoo EVOLV. Όπως συνηθίζω να λέω σε αυτό το στάδιο, εδώ φαίνονται τα πιο βασικά ελαττώματα ενός κουτιού και εδώ σε μεγάλο βαθμό αξιολογείται το κουτί όσον αφορά τον τομέα της χρηστικότητας. Αρχικά στο εσωτερικό εγκαταστήσαμε την μητρική και συνεχίσαμε με την ψύκτρα. Το CPU cut out λειτούργησε υποδειγματικά και το μέγιστο ύψος ψύκτρας που μπορεί να δεχθεί το EVOLV φτάνει το εντυπωσιακό νούμερο των 181mm. Συνεχίσαμε με τη κάρτα γραφικών. Πρώτη παρατήρηση είναι ότι το κουτί στο σημείο που θα περάσουμε κάποιο κατσαβίδι για να ξεβιδώσουμε αρχικά τις χειρόβιδες (συνήθως το πρώτο ξεβίδωμα δε μπορούμε να το κάνουμε με το χέρι), δεν υπάρχει κάποιο κόψιμο της λαμαρίνας για να πάει το κατσαβίδι κάθετα στη βίδα, οπότε ίσως δυσκολέψει λίγο τον κάτοχό του. Αμέσως μετά, μετρήσαμε το μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών που φτάνει τα 32cm και στη συνέχεια, εγκαταστήσαμε τη κάρτα. Εκεί ακριβώς, καταλάβαμε ότι έπρεπε να την απεγκαταστήσουμε για να περάσουμε πρώτα τα καλώδια του front panel στις αντίστοιχες υποδοχές της μητρικής, μιας και ο χώρος κάτω από τη κάρτα, δεν μας άφηνε και πολλά περιθώρια. Στη θέση για το τροφοδοτικό έχουμε διαθέσιμο μήκος 20,5cm περίπου αλλά αν θέλετε να κρατήσετε και το cage δίσκων καλό είναι να μην υπερβείτε τα 18cm, μιας και θα πρέπει να περάσετε και τα καλώδια. Επίσης, αν δε θέλετε να στριμωχτείτε ή να ρίχνετε τα χαρτιά για να μάθετε που είναι η υποδοχή πάνω στο modular τροφοδοτικό σας, καλό είναι να κουμπώσετε πρώτα τις καλωδιώσεις και μετά να εγκαταστήσετε το τροφοδοτικό στο κουτί. Σειρά παίρνει ο σκληρός μας δίσκος με την εγκατάσταση να είναι πραγματικά παιχνίδι. Τον ssd μπορούμε να τον εγκαταστήσουμε είτε πάνω στην καλύπτρα, είτε στο πίσω μέρος του κουτιού, όπως είδαμε κατά τη πλοήγησή μας στο εσωτερικό του EVOLV. Το θέμα είναι ότι ναι μεν υπάρχουν δύο θέσεις πάνω στην καλύπτρα αλλά το cable management δεν είναι και ότι πιο εύκολο να πραγματοποιηθεί σε εκείνο το σημείο. Επίσης αν βάλετε δύο δίσκους 2,5" στη καλύπτρα θα πρέπει να πάτε δύο σειρές καλωδίων, καθώς τα ενδιάμεσα power sata δε θα σας κάνουν τη χάρη να κουμπώσουν. Οπότε επιλέξαμε να εγκαταστήσουμε τον ssd στο bracket που βρίσκεται στο πίσω μέρος και καθαρίσαμε... Σχεδόν όλο το hardware έχει πάρει τη θέση του στο εσωτερικό του EVOLV και σας "χρωστάμε" μία ακόμα δοκιμή πριν το τελικό cable management. Αυτή δεν είναι άλλη από την εγκατάσταση του 5,25" πάνω ακριβώς από τον 140mm ανεμιστήρα εξαγωγής. Όπως μπορείτε να δείτε και εσείς αρχικά, δεν είναι και το καλύτερο οπτικό αποτέλεσμα και επίσης χάνεται μία θέση για ανεμιστήρα στην οροφή και τέλος για να εισάγετε ένα DVD στο drive θα πρέπει να πάτε από το πίσω μέρος του κουτιού. Προσωπικά το θεωρώ δώρο - άδωρο το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό από την Phanteks. Λίγο πριν το τέλος να αναφέρουμε ότι ο χώρος για τη διαχείριση των καλωδίων στο πίσω μέρος είναι 24mm και κρίνεται ικανοποιητικός αν και το κουτί δεν έχει μεγάλες επιφάνειες και πολλές δέστρες στο πίσω μέρος για να πιαστούν τα καλώδια. Με λίγη καλή θέληση όμως και μερικά ακόμα δεματικά, όλα πήγαν καλά. Παρακάτω το τελικό αποτέλεσμα... Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Phanteks Enthoo EVOLV. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.14.1.2 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Παρόλο που το micro-ATX σύστημα που έχουμε στη κατοχή μας, δεν διαθέτει κάποιον θερμόαιμο επεξεργαστή, θα προσπαθήσουμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Το κουτί τα πήγε αρκετά καλά, αν και ήταν αναμενόμενο μιας και η ψύξη που προσφέρει ο 200mm ανεμιστήρας της πρόσοψης είναι άμεση, τουλάχιστον όσον αφορά τον επεξεργαστή. Η κάρτα γραφικών έχει ένα μικρό εμπόδιο μιας και στο κάτω μέρος του ανεμιστήρα υπάρχει το cage δίσκων, αλλά και η καλύπτρα, οπότε τα αποτελέσματα που πήραμε ήταν αναμενόμενα. Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί καθ' όλη τη διάρκεια των δοκιμών έκανε αισθητή τη παρουσία του. Βέβαια αξίζει να πούμε ότι μπορείτε να ρυθμίσετε τις στροφές των ανεμιστήρων, όπως θέλετε εσείς μέσω του BIOS της μητρικής σας και να επιτύχετε ακόμα πιο ήσυχα αποτελέσματα. Στη μητρική της παρουσίασης, που όλα ήταν σε default τιμές τα αποτελέσματα δε μας ενθουσίασαν. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 33,4dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετική πίεση. Εγκατάσταση υδρόψυξης Ήρθε η ώρα να βάλουμε τα νεράκια στο εσωτερικό του Phanteks Enthoo EVOLV, για το οποίο η εταιρία αναφέρει ότι μπορεί να δεχθεί ένα διπλό ψυγείο στην οροφή, ένα διπλό στην πρόσοψη και ένα μονό στο πίσω μέρος. Εμείς είμαστε εδώ για να ελέγξουμε στη πράξη αν όντως όλα αυτά μπορούν να χωρέσουν στο σημερινό προϊόν και με τι παραχωρήσεις. Ας ξεκινήσουμε από τη πρόσοψη όπου για να εγκαταστήσουμε κάποιο ψυγείο πρέπει να αφαιρεθεί το cage δίσκων. Αν θέλετε κάποιον δίσκο 3,5" στο εσωτερικό του κουτιού, μη ξεχνάτε τη θέση στη καλύπτρα. Το μέτρο μας έδειξε 10,5cm και εμείς επιλέξαμε ένα ψυγείο 240mm, πάχους 55mm με μία σειρά ανεμιστήρες. Πάμε στην οροφή όπου κατά τη πλοήγησή μας στο εσωτερικό του κουτιού είχαμε μετρήσει 7cm από την οροφή στον πρώτο αποστάτη. Αυτό μας είχε προϊδεάσει ότι δε θα μπορέσουμε να εγκαταστήσουμε ένα διπλό ψυγείο πάχους 30mm στην οροφή σε διάταξη push pull. Κάτι που τελικά και έγινε οπότε εγκαταστήσαμε το διπλό ψυγείο με μία σειρά ανεμιστήρες. Στο πίσω μέρος του κουτιού εγκαταστήσαμε ένα μονό ψυγείο πάχους 45mm με έναν ανεμιστήρα και παρακάτω μπορείτε να δείτε την υψομετρική διαφορά, όπως και την απόσταση από το επίμαχο σημείο συνάντησης με το ψυγείο της οροφής. Και παρακάτω το τελικό αποτέλεσμα... Ο Απολογισμός Μετά από εννιά σελίδες ανάλυσης είναι ώρα να γράψουμε και τη δέκατη. Το Phanteks Enthoo EVOLV, είναι το πρώτο mATX κουτί της κατασκευάστριας η οποία μας είχε κακομάθει στις δύο προηγούμενες παρουσιάσεις. Σήμερα, δε το κρύβω ότι μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα το προϊόν. Η ποιότητα βαφής και κατασκευής παίρνουν άριστα δέκα. Το αλουμίνιο έδωσε μία πινελιά πολυτέλειας και η σαγρέ βαφή το κάτι ακόμα στο θέμα εμφάνισης. Οι καλύπτρες έκαναν και εδώ την εμφάνισή τους, όπως και το PWM Hub. Και εκεί που όλα μοιάζουν τέλεια ξαφνικά βλέπεις ένα "front" panel στο δεξιό πλαϊνό και μία θέση για συσκευή 5,25" στο πίσω μέρος και μένεις με το στόμα ανοικτό. Με πράγματα όπως ένα bracket για ssd στο πίσω μέρος, μη αφαιρούμενη καλύπτρα τροφοδοτικού μπορώ να συνυπάρξω, θέση όμως που επέλεξαν για το front panel είναι το deal breaker για μένα. Προσωπικά θεωρώ ότι θυσιάστηκε η χρηστικότητα του κουτιού για χάρη μιας καθαρής πρόσοψης ή οροφής. Έτσι λοιπόν στον τομέα της χρηστικότητας το σημερινό προϊόν δε τα πήγε και τόσο καλά. Στα υπόλοιπα λίγο πολύ πήρε άριστα και με το σπαθί του. Κλείνοντας να επαναλάβουμε ότι o κουτί διατίθεται σε δύο χρωματικές εκδοχές. Την μαύρη και τη λευκή. Η εγγύηση είναι πενταετής και η προτεινόμενη τιμή από τη κατασκευάστρια είναι € 119,90/ £99.99 για τη μαύρη έκδοση (PH-ES314E_BK) και € 129,90 / £109.99 για τη λευκή (PH-ES314E_WT). Τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν είναι διαθέσιμο στον Ελληνικό χώρο με τιμή εκκίνησης 132.82 € για τη μαύρη έκδοση και 143.36 € για τη λευκή. Παρακάτω ακολουθούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Πλεονεκτήματα +Άριστη ποιότητα βαφής και κατασκευής με αλουμίνιο 3mm. +Δύο προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες. +Καλά εξοπλισμένο front panel για κουτί της κατηγορίας του και internal USB 3.0 connector. +Δυνατότητα εγκατάστασης οποιαδήποτε αερόψυκτρας αλλά και κάρτας γραφικών. +Grommets πολύ καλής ποιότητας, στα σημεία για routing των καλωδίων. +Μεγάλο CPU cut out και αρκετός χώρος στο πίσω μέρος για την διαχείριση των καλωδίων. +Καλύπτρες στη θέση για το τροφοδοτικό αλλά και εκεί που θα ήταν σε άλλα κουτιά οι θέσεις 5,25". +PWM hub. +Μεγάλο πλαϊνό παράθυρο. +Tool Free μηχανισμοί, για την εγκατάσταση του hardware στο εσωτερικό του. +Πολύ καλές θερμοκρασίες. +Μαύρα καλώδια στο front panel, αλλά και στους προεγκατεστημένους ανεμιστήρες. +Αρκετός χώρος για κουτί της κατηγορίας του κατά το στήσιμο υδρόψυξης μιας και χώρεσαν τρία ψυγεία στο εσωτερικό. +Έτοιμες θέσεις για αντλία και κυλινδρικό reservoir. +Υπεραρκετά παρελκόμενα τακτοποιημένα σε ταμπακέρα και αναλυτικό manual. +Δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο χρωματισμούς. Μειονεκτήματα -H άβολη θέση που διάλεξαν για το "front" panel. -Θορυβώδης λειτουργία υπό φορτίο. -Μη αφαιρούμενη καλύπτρα τροφοδοτικού. -Άβολη θέση που επιλέχθηκε για το 5.25" bracket. -Καλό θα ήταν να υπήρχε και δεύτερο ssd bracket στο πίσω μέρος μιας και η θέση είναι έτοιμη. -Θα περιμέναμε καλύτερο φινίρισμα του αλουμινίου στα σημεία κοπής. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Phanteks Enthoo EVOLV, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Phanteks για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grkarmen1983 17/11/2014

Πρόλογος Το είχαμε δει στις αρχές του 2018 ( 2 Μαΐου) στη Βιένη, και είχαμε εντυπωσιαστεί! Αλλά άλλο να το βλέπεις στο video και άλλο να το έχεις ανά χείρας ! Ο λόγος για τη νέα σειρά των ανεμιστήρων της Noctua, που ακούει στο κωδικό NF-A12x25, για την οποία ακούσαμε και διαβάσαμε τόσα εντυπωσιακά, που -δε σας το κρύβω!- όταν ήρθε η κούτα με τα δείγματα, μια συγκίνηση, την έπαθα! Λογικό βεβαίως, καθώς αυτός ο ανεμιστήρας είναι αποτέλεσμα μιας αποκλειστικής διαδικασίας ανάπτυξης που κράτησε περισσότερα από τέσσερα χρόνια! Και ακόμα λογικότερο είναι ότι, ένας σοβαρός κατασκευαστής δεν ασχολείται με ένα συγκεκριμένο θέμα για τόσο καιρό, αν αυτό δεν είναι πραγματικά σημαντικό! Με τις πρώτες ενδείξεις να "μιλούν" για ένα ανεμιστήρα που μπορεί να κάνει την ίδια δουλειά που κάνουν δύο ανεμιστήρες και μάλιστα όχι όποιοι κι΄ όποιοι, αλλά οι ομόσταυλοι NF-F12 PWM, είναι φυσικό να θέλεις να δεις πόση πια διαφορά μπορεί να κάνει το γεγονός ότι τα πτερύγια του ανεμιστήρα αυτού στρέφονται μόλις μισό χιλιοστό από το πλαίσιό του! Για να φτάσει η Noctua στο αποτέλεσμα της φωτογραφίας, χρειάστηκε να κατασκευάσει ένα νέο πολυμερές (Liquid Polymer), το οποίο το βάφτισε Sterox εμπνεόμενη από μια δικιά μας λέξη που σημαίνει στιβαρός, άκαμπτος. Αυτή είναι και η βασική ιδιότητα του υλικού αυτού, το οποίο βασιζόμενο στην ιδιαίτερη διάταξη των μοριακών αλυσίδων του, είναι σε θέση να δώσει στην φτερωτή την απαραίτητη στιβαρότητα και ακαμψία που απαιτεί το πρωτόγνωρα μικρό διάκενο μεταξύ αυτής και του πλαισίου της! Φυσικά η όλη σχεδίαση είναι νέα και έχουν γίνει πάρα πολλές προσεγγιστικές δοκιμές και βελτιώσεις στο σχήμα της φτερωτής, προκειμένου ο ανεμιστήρας αυτός να θέσει νέα όρια στο τι σημαίνει αθόρυβη αποτελεσματικότητα! Στην σειρά περιλαμβάνονται για την ώρα τρία μοντέλα στην διάσταση των 120x25mm τα οποία έχουν τον ίδιο βασικό κωδικό και διαφοροποιούνται με βάση τον τρόπο ελέγχου τους και τις στροφές τους. Συγκεκριμένα είναι το NF-A12x25 PWM, το NF-A12x25 FLX και το NF-A12x25 ULN που θα τα δούμε στη σημερινή παρουσίασή μας. Για τα μοντέλα στα 140x25mm, οι πληροφορίες λένε ότι βρίσκονται κάπου στο μέσον της ανάπτυξής τους, οπότε μέσα στα επόμενα χρόνια θα έχουμε και από εκεί ευχάριστα νέα. Παράλληλα με αυτούς τους νέους ανεμιστήρες που μέλλεται να γίνουν η πρώτη επιλογή στις ακριβές λύσεις, η κατασκευάστρια ετοίμασε και μια νέα σειρά ανεμιστήρων με αρκετά οικονομικότερη κατασκευή προκειμένου να δώσει στους χρήστες που στρέφονται σε λύσεις χαμηλότερου κόστους, την δυνατότητα να αποκτήσουν με πολύ μικρή διαφορά, προϊόντα με την ποιοτική σφραγίδα της Noctua! Η σειρά αυτή είναι η έκδοση Redux της γνωστής και δοκιμασμένης σειράς NF-P12 και για την ώρα περιλαμβάνει τέσσερα μοντέλα, το NF-P12 Redux 1700 PWM, το NF-P12 Redux 1300 PWM, το NF-P12 Redux 1300 και το NF-P12 Redux 900. Όλα έχουν την ίδια γνωστή σχεδίαση και έρχονται με τις καλύτερες περγαμηνές όσον αφορά στην αθόρυβη και αποτελεσματική υποστήριξη τόσο αεροψυκτρών, όσο και υδροψύξεων. Η κουβέντα όμως είναι μεγάλη και καλό είναι να προχωρήσουμε στα επόμενα για να δούμε το τι και το πως! Τεχνικά χαρακτηριστικά Στους επόμενους πίνακες μπορείτε να βρείτε τα χαρακτηριστικά και των επτά ανεμιστήρων που θα παρουσιαστούν σήμερα, και μάλιστα -παρά το ότι μπήκαμε στον πειρασμό να συμπτύξουμε τα κοινά χαρακτηριστικά τους- για λόγους αυτοτέλειας της πληροφορίας δεν το κάναμε, έτσι ο κάθε πίνακας είναι ανεξάρτητος από τους άλλους και περιέχει όλη την πληροφορία που αφορά στο συγκεκριμένο μοντέλο. Όπως θα διαπιστώσετε παρατίθενται πολλά χαρακτηριστικά, εκ των οποίων αρκετά, δεν δίνονται από την κατασκευάστρια αλλά αποτελούν δικές μας προσθήκες. Να σημειώσουμε ότι τα χαρακτηριστικά που προσθέσαμε εμείς έχουν κίτρινους ορισμούς και μπλε τιμές. Επίσης με μπλε χαρακτήρες, δίπλα σε κάποιες "εργοστασιακές" τιμές, είναι σημειωμένες οι τιμές που μετρήσαμε εμείς κατά την διάρκεια των δοκιμών Πριν προχωρήσετε παρακάτω καλό είναι να πούμε ότι: Στον πίνακα έχουν προστεθεί τρία νέα στοιχεία, το ένα είναι ο συντελεστής ελευθερίας εισόδου του ανεμιστήρα που μας δίνει -σε ποσοστό επί της συνολικής διατομής εισόδου- την πραγματικά ελεύθερη διατομή που διατίθεται στο air flow του ανεμιστήρα. Το δεύτερο στοιχείο -χάρη στη Noctua ! - είναι το διάκενο φτερωτής / πλαισίου (Wing-tip Clearance) και το τρίτο είναι η απόσταση του "επιπέδου" της φτερωτής τόσο από το επίπεδο εισόδου του πλαισίου του ανεμιστήρα, όσο και από το αντίστοιχο, εξόδου. Αυτά τα νέα στοιχεία μας ενδιαφέρουν τόσο για να έχουμε επιπλέον παραμέτρους που κρίνουν την συμπεριφορά ενός ανεμιστήρα (air flow, noise) όσο και για να έχουμε πιο λεπτομερή στοιχεία για την σύγκρισή του με άλλους ανεμιστήρες. Noctua NF-A12x25 PWM Information Sheet (PDF), Noctua NF-A12x25 PWM Installation Manual (PDF) &nbsp; Πρώτο είναι το PWM μοντέλο και όσον αφορά στον ίδιο τον ανεμιστήρα και τα παρελκόμενά του, δεν λείπει τίποτε! Αλλά γι' αυτά θα τα πούμε πιο κάτω, για την ώρα πάμε να δούμε και τα άλλα δύο μοντέλα της σειράς αυτής: Noctua NF-A12x25 FLX Information Sheet (PDF), Noctua NF-A12x25 FLX Installation Manual (PDF) Εδώ έχουμε την έκδοση με έλεγχο συνεχούς τάσης και τα ίδια υπόλοιπα χαρακτηριστικά. Βεβαίως με δεδομένο ότι ένας PWM ανεμιστήρας μπορεί να δουλέψει κάλλιστα και έλεγχο DC τάσης, κάνει την επιλογή του μοντέλου αυτού λίγο "περίεργη", αλλά αυτό αλλάζει μόλις προσέξεις ότι έρχεται με δυο προσαρμογείς στροφών (LNA, ULNA), οπότε γίνεται φανερή η στόχευσή του σε θέσεις όπου οι ανεμιστήρες δεν χρειάζεται να αλλάζουν συχνά στροφές! Noctua NF-A12x25 ULN Information Sheet (PDF), Noctua NF-A12x25 ULN Installation Manual (PDF) Εδώ ισχύουν επίσης τα όσα είπαμε ακριβώς πριν, με τη διαφορά ότι έχουμε αρκετά χαμηλότερες στροφές οι οποίες με τη χρήση του παρεχόμενου ULNA χαμηλώνουν κι' άλλο και -συνακόλουθο των προηγουμένων- μη ανιχνεύσιμο θόρυβο! Και συνεχίζουμε με τους χαμηλότερου κόστους ανεμιστήρες της σειράς NF-P12 Redux. Noctua NF-P12 Redux 1700 PWM Information Sheet (PDF) Όπως βλέπετε, το χαμηλό κόστος δεν εμπόδισε την εξαετή εγγύηση καθώς, η κατασκευάστρια, προτίμησε να περικόψει οτιδήποτε δεν είναι ζωτικής σημασίας, προκειμένου να διατηρήσει την ποιότητα κατασκευής στα επίπεδα εκείνα που περιμένουν οι χρήστες από την Noctua! Έτσι δεν έχουμε ούτε αντικραδασμικά μαξιλαράκια, ούτε καλώδια για προσαρμογή στροφών! Ο ανεμιστήρας έρχεται "γυμνός" από παρελκόμενα, αλλά -όπως θα δούμε στις μετρήσεις- πλήρης δυνατοτήτων για να δώσει μαθήματα αποτελεσματικότητας και διακριτικότητας σε πολλούς άλλους ομόλογούς του! Noctua NF-P12 Redux 1300 PWM Information Sheet (PDF) Αυτό είναι το δεύτερο PWM μοντέλο, και προορίζεται για σημεία που έχουμε δυνατότητα ελέγχου των στροφών και θέλουμε τον ελάχιστο θόρυβο. Και ακολουθούν δύο μοντέλα, με έλεγχο συνεχούς τάσης (Voltage Controll), προσανατολισμένα σε εφαρμογές όπου δεν χρειαζόμαστε μεταβολή των στροφών. Η διαφοροποίησή τους βασικά γίνεται με το airflow και τον θόρυβο, με τον δεύτερο εξ αυτών να είναι ουσιαστικά dead silent! Noctua NF-P12 Redux 1300 Information Sheet (PDF) Noctua NF-P12 Redux 900 Information Sheet (PDF) Η σειρά αυτή αποτελεί μια εξαίρετη οικονομική επιλογή, αλλά αυτό θα φανεί πολύ καλύτερα στις μετρήσεις, για την ώρα σειρά έχει να δούμε από κοντά τους ανεμιστήρες. Οι τιμές: Ο προσδιορισμός τους αποδείχτηκε μια πολύ "ευμετάβλητη υπόθεση", υπάρχει όμως ένα καλό σε αυτήν, ότι γενικά οι τιμές στην Ελληνική αγορά είναι αρκετά καλές σε σύγκριση με αυτά που βλέπουμε αλλού ! Συγκεκριμένα τους ανεμιστήρες της σειράς Noctua NF-A12x25 xxx, θα τους βρείτε από 28,9 έως 33,6 € (συν 4 - 4,5 € λοιπά έξοδα), ενώ για την σειρά NF-P12 Redux xxx, θα πρέπει να διαθέσετε 16,0 - 17,5 € (συν 5 - 6,7 € λοιπά έξοδα). Και οι δύο σειρές συνοδεύονται από εξαετή εγγύηση από τον κατασκευαστή. Συσκευασία και παρελκόμενα των ανεμιστήρων NF-P12 Redux Η συσκευασία ανακλά την επιλογή της κατασκευάστριας για ακραία περιστολή του κόστους! Το κουτί περιέχει τα απολύτως απαραίτητα, τον ανεμιστήρα και τέσσερις απλές βίδες! Βεβαίως, αυτή η "φτήνια" είναι καλύτερη από το standard πολλών άλλων κατασκευαστών ! Στη συνέχεια μια σύντομη παράθεση των χαρακτηριστικών των ανεμιστήρων τόσο στο κουτί τους, όσο και στην πινακίδα τους: Α. Noctua NF-P12 Redux 1700 PWM Η κατασκευή όλων των ανεμιστήρων είναι ταυτόσημη, με μοναδική διαφοροποίηση το θέμα των στροφών και του τρόπου οδήγησης. Εδώ οι στροφές είναι 1700, και η οδήγηση μέσω σήματος PWM. B. Noctua NF-P12 Redux 1300 PWM Εδώ παραμένει το PWM αλλά οι στροφές είναι μόνο 1300, με αντίστοιχη φυσικά μείωση στον θόρυβο που είναι και το ζητούμενο! Γ. Noctua NF-P12 Redux 1300 Οι στροφές και ο θόρυβος είναι ίδιος με το προηγούμενο μοντέλο, αλλά η οδήγηση είναι απλούστερη, μέσω μεταβολής της τάσης τροφοδότησης. Δ. Noctua NF-P12 Redux 900 Στο τελευταίο μοντέλο της σειράς, έχουμε σαφή μείωση των στροφών , αλλά και του θορύβου, και έλεγχο με DC τάση, αν και λόγω των χαμηλών στροφών και του "ανύπαρκτου" θορύβου, μάλλον είναι πολύ απίθανο να χρειαστεί να του μειώσουμε τις στροφές! Οι ανεμιστήρες της σειράς NF-P12 Redux από κοντά Ο σχεδιασμός τους είναι έντονα προσανατολισμένος στην ανάπτυξη "στατικής" πίεσης. Η σχεδόν κατά 89% κάλυψη της διατομής τους από την φτερωτή καθώς το αντιστοίχως μικρό διάκενο των πτερυγίων στην βάση τους, είναι τελείως χαρακτηριστική του προσανατολισμού αυτού. Για το Air flow η Noctua βασίζεται στην καλή εκμετάλλευση του hub της φτερωτής και στα μεγάλα ανοίγματα μεταξύ των πτερυγίων -όταν τα κοιτάμε υπό γωνία- από τα οποία περνά ο αέρας. Βοήθεια στο καλύτερο air flow αλλά και στο περιορισμό του θορύβου, δίνουν οι λοξές πλευρές των βραχιόνων στήριξης του κινητήρα, προς την πλευρά που δέχονται το ρεύμα αέρα που δημιουργεί η φτερωτή. Ο ανεμιστήρας αυτός από ότι έδειξαν οι μετρήσεις μας "αισθάνεται" μια χαρά πάνω σε radiator των 50mm, έχοντας πρακτικά πολύ καλές επιδόσεις που συνδυάζουν την υψηλή απόδοση με το χαμηλό θόρυβο! Η κατασκευή του είναι εξαιρετικά στιβαρή και μολονότι -για λόγους περιορισμού του κόστους- δεν συνοδεύεται από αντικραδασμικά "τακουνάκια" στις γωνίες του πλαισίου, αυτές διαθέτουν τις απαραίτητες υποδοχές για να τα δεχτούν. Το ίδιο το πλαίσιο, πέρα από τις χοάνες εισόδου και εξόδου, δεν ενσωματώνει άλλες τεχνολογίες περιορισμού του θορύβου. Το πολύ καλό sleeving του καλωδίου είναι εδώ και σαν εισαγωγή εις τα "ενδότερα" που ακολουθούν, να σημειώσουμε τα "περίεργα" τριγωνικά κοψίματα που έχουν τα πτερύγια της φτερωτής. Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά Παρά το ότι είναι η οικονομικά ευπρόσιτη σειρά της Noctua, δεν παύει να είναι Noctua! Πράγμα που σημαίνει ότι, μπορεί να μην ενσωματώνει πολλές τεχνολογίες της κατασκευάστριας, αλλά δεν στερείται αυτών που είναι κρίσιμες στο θέμα απόδοσης και περιορισμός θορύβου. Η φτερωτή του μένει αισθητά χαμηλότερα από το επίπεδο εισόδου του πλαισίου (min ~2,9mm) με σκοπό να περιορίσει κατά το δυνατόν το θόρυβο (από το φαινόμενο της σειρήνας), στην περίπτωση που ο ανεμιστήρας μπει σε θέση Pull. Στην κλασική θέση Push τα 9,0mm που απέχει η κάτω πλευρά της φτερωτής του από το επίπεδο εξόδου του πλαισίου, είναι υπεραρκετά για να μηδενίσουν την επίδραση του φαινομένου αυτού. Στον περιορισμό του θορύβου, αλλά και στην ανάπτυξη υψηλότερης πίεσης συμβάλει και η πολύ μικρή γωνία του χείλους προσβολής των πτερυγίων, η οποία κοντά στα ακροπτερύγια μειώνεται σχεδόν στο "μηδέν"! Η αλληλοκάλυψη των πτερυγίων είναι πολύ "σφιχτή", μιας και πρακτικά, εκεί που τελειώνει το ένα πτερύγιο αρχίζει το άλλο . . . . . . ιδιαίτερα από την κάτω πλευρά της φτερωτής εύκολα βλέπουμε ότι η απόσταση τοποθέτησης των πτερυγίων κατά το άξονα του air flow είναι μόλις ~2mm. Η λοξές πλευρές των στηριγμάτων του κινητήρα βοηθούν στην ησυχότερη λειτουργία του ανεμιστήρα, αλλά αυτό που συμβάλει σημαντικά είναι αυτά τα "κοψίματα" στα άκρα των πτερυγίων. Παρατηρώντας προσεκτικά τις εγκοπές αυτές διακρίνεται ότι δεν είναι κατασκευασμένες ακριβώς στην ίδια θέση και καθώς δεν έχουμε αναφερθεί άλλη φορά στην τεχνολογία αυτή, πάμε να της ρίξουμε μια πιο αναλυτική ματιά ! Noctua Nine Blade Design with Vortex-Control Notches Ο σχεδιασμός της σειράς NF-P12 (Redux και μη), βασίζεται σε εννέα μεγάλα πτερύγια, τοποθετημένα σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, τα οποία έχουν σχετικά μικρή γωνία προσβολής (κλίση). Αυτό συμβάλει στην επίτευξη της υψηλότερης δυνατής στατικής πίεσης, χωρίς παράλληλα να αμελεί και το air flow. Έτσι π.χ. στις 1300rpm ο ανεμιστήρας αναπτύσσει πίεση που άλλοι ανεμιστήρες αναπτύσσουν στα 1600rpm! Αυτός ο σχεδιασμός καθιστά τη σειρά NF-P12 Redux μια άριστη επιλογή για εφαρμογές που παρουσιάζουν υψηλή αντίσταση, όπως είναι CPU Coolers, Water Cooling Radiators, PC Cases με πολύ πυκνά φίλτρα. Φυσικά η αύξηση του αριθμού των πτερυγίων και την «στατικής» πίεσης, συνδέονται με την σχετική αύξηση του θορύβου που παράγει η φτερωτή. Το πρόβλημα αυτό στην σειρά NF-P12 αντιμετωπίστηκε μες την προσθήκη Vortex-Control Notches στο χείλος εκβολής των πτερυγίων κοντά στο άκρο τους (ακροπτερύγιο), όπου δημιουργούνται οι ισχυρότεροι στροβιλισμοί. . Με τον τρόπο αυτό, δημιουργήθηκε μια μικρή περιοχή όπου το πτερύγιο παρουσιάζει «διαρροή» στην τυπική ροή του αέρα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλοί μικρότεροι στρόβιλοι οι οποίοι «σβήνουν» πολύ σύντομα και δεν δημιουργούν θόρυβο. Αντίθετα στο πτερύγιο χωρίς εγκοπές, οι στρόβιλοι είναι λίγοι και ισχυροί και αργούν να «σβήσουν», προκαλώντας ισχυρότερο θόρυβο. Αυτή η ελάττωση του θορύβου είναι σημαντική τόσο σε απόλυτη τιμή, όσο και κυρίως στη βελτίωση της ψυχοακουστικής υπογραφής του ανεμιστήρα. Για την επιπλέον βελτίωση της ψυχοακουστικής εικόνας του ανεμιστήρα, οι εγκοπές ελέγχου των στροβιλισμών, αλλάζουν ελαφρά θέση από πτερύγιο σε πτερύγιο, έτσι ώστε το κάθε πτερύγιο να παράγει μια διαφορετική ομάδα στροβίλων. Αυτό συμβάλει στην διασπορά του θορύβου του ανεμιστήρα σε μεγαλύτερο φάσμα συχνοτήτων και συνεπώς, στον δραστικό περιορισμό των ηχητικών εξάρσεων σε συγκεκριμένες συχνότητες, με τελικό αποτέλεσμα ο θόρυβος του να είναι πιο ευχάριστος (λιγότερο ενοχλητικός) στην ανθρώπινη ακοή! Στην αθόρυβη λειτουργία συμβάλουν και άλλοι παράγοντες όπως είναι τα αυτοσταθεροποιούμενα έδρανα SSO bearing και ο κινητήρας που διαθέτει οδήγηση με Smooth Commutation Drive system το οποίο περιορίζει δραστικά τον ηλεκτρονικό θόρυβο που προέρχεται από τα τυλίγματα του κινητήρα. Έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν γι' αυτά, οπότε -λόγω φόρτου της σημερινής παρουσίασης- θα περιοριστούμε στα link που βάλαμε και δεν θα επεκταθούμε. Το πρακτικό αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι στις δοκιμές, οι ανεμιστήρες NF-P12 Redux "έβαλαν στην άκρη" αρκετούς επώνυμους και εξειδικευμένους ανεμιστήρες, υπερσκελίζοντάς τους με χαρακτηριστική άνεση! Συσκευασία και παρελκόμενα των ανεμιστήρων NF-Α12x25 Η συσκευασία είναι ανάλογη ενός κορυφαίου προϊόντος και απλά, δεν έχουμε δει κάτι πιο ολοκληρωμένο, τόσο σε παρελκόμενα, όσο και σε πληροφορία σχετικά με τον ανεμιστήρα που περιέχει. Η σειρά για την ώρα αριθμεί τρία μοντέλα, το NF-A12x25 PWM με PWM έλεγχο και 2000rpm, το NF-A12x25 FLX που έχει τις ίδιες στροφές αλλά ελέγχεται μέσω ρύθμισης της τάσης τροφοδοσίας (DC Voltage Control) και τέλος, υπάρχει και το μοντέλο NF-A12x25 ULN με DC Voltage Control και 1200rpm, το οποίο προσανατολίζεται σε λιγότερο μεταβλητές χρήσεις όσον αφορά στη μεταβολή των στροφών τους. Ας τα δούμε όμως ένα - ένα . . . Α. Noctua NF-A12x25 PWM Η ναυαρχίδα της σειράς έρχεται εξοπλισμένη με PWM έλεγχο του κινητήρα και μια σειρά άλλα καλούδια. Η πρόσοψη αναφέρει τα βασικά χαρακτηριστικά του σε επικεφαλίδες με ουσιαστικά νέα, το ειδικό υλικό Sterox που ανέπτυξε η Noctua για την κατασκευής της φτερωτής και την πολύ μικρή απόσταση που την χωρίζει από το πλαίσιο του ανεμιστήρα. Στην πίσω πλευρά βρίσκουμε τα βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά και μια πολύγλωσση (Τα Ελληνικά δεν συμπεριλαμβάνονται! ) περιγραφή των βασικών ιδιοτήτων του. Ανοίγοντας το πρόσθιο κάλυμμα του κουτιού έχουμε την πρώτη ευχάριστη "έκπληξη", καθώς διαπιστώνουμε ότι ο ανεμιστήρας έρχεται εξοπλισμένος "σαν αστακός" από παρελκόμενα, αλλά αυτό που τραβάει το μάτι είναι η αριστερή "σελίδα" που περιέχει ένα συγκριτικό γράφημα για την απόδοση του συγκεκριμένου ανεμιστήρα σε σχέση με δυο άλλους -επίσης Noctua- που διακρίνονται εδώ και πολλά χρόνια για τις επιδόσεις τους! Σε αυτό το γράφημα θα έχουμε ειδική αναφορά στη συνέχεια της παρουσίασης. Άλλη μια "έκπληξη" μας περιμένει ανοίγοντας το πίσω κάλυμμα του κουτιού, όπου ερχόμαστε με ένα ολόκληρο "δισέλιδο" που αναφέρει όλες τις τεχνολογίες που χρησιμοποιεί η συγκεκριμένη σειρά. Σε πολλές από αυτές έχουμε ήδη αναφερθεί και στο παρελθόν, αλλά υπάρχουν και πολλές νέες (Ulta-tigth tip clearance, Metal-reinforced motor hub, Sterrox liuid-crystal polymer compount) και θα έχουμε την ευκαιρία να τις δούμε πιο κάτω. Για την ώρα, αυτά που περιληπτικά αναφέρει η κατασκευάστρια είναι ήδη αρκετά! Εδώ σημειώνουμε τα έδρανα τύπου SSO2, τον Smooth Commutation Driver (SCD) του κινητήρα που περιορίζει τους ηλεκτρονικούς θορύβους, και φυσικά τα έξι χρόνια εργοστασιακής εγγύησης! Είναι όμως ώρα να ανοίξουμε το κουτί και να βγάλουμε έξω το περιεχόμενό του που φιλοξενείται σε μια πρόσθετη πλαστική διαφανή θήκη. Η οποία φιλοξενεί ότι θα μπορούσαμε να ζητήσουμε, αλλά και ότι δεν θα "τολμούσαμε" να απαιτήσουμε! Ξεκινώντας από αριστερά η Noctua εξοπλίζει τον ανεμιστήρα με τρία καλώδια, ένα προέκτασης (~30cm), ένα PWM Fan Splitter για την προσθήκη και δεύτερου ανεμιστήρα στο ίδιο καλώδιο και ένα προσαρμογέα στροφών (Low Noise Adapter, LNA) που περιορίζει τις μέγιστες στροφές (για σήμα PWM=100%) στις ~1700rpm. Το sleeving όλων των καλωδίων -ενσωματωμένου και παρελκομένων- είναι εξαιρετικής ποιότητας και πυκνότητας. Στο κέντρο δεσπόζει η προσαρμοζόμενη ελαστική φλάντζα σιλικόνης για την ελαχιστοποίηση των διαρροών αέρα από την περίμετρο στήριξης σε ένα ΑΙΟ radiator. Μέσα στην φλάντζα υπάρχουν οι τέσσερις silicone rubber screws για την αποκοπή έστω και των ελάχιστων κραδασμών που ενδέχεται να μεταφερθούν από τον ανεμιστήρα στο σημείο στήριξής του και από εκεί στο σασί του κουτιού μας! Τα παρελκόμενα κλείνουν με τέσσερις κοινές μεταλλικές επιχρωμιωμένες βίδες για την κλασική βιδωτή στήριξη του ανεμιστήρα. Το μόνο που λείπει για να μην λείπει τίποτε απολύτως (!) είναι και τέσσερις βίδες των 30mm με τις ροδέλες τους, για να έχουμε έτοιμο ότι χρειαζόμαστε για να εγκαταστήσουμε Push-Pull στο radiator μας! Σε συντομία θα δούμε τη συσκευασία και τα παρελκόμενα και των δύο άλλων ανεμιστήρων για να προχωρήσουμε στην παρουσίαση των κοινών σε όλους χαρακτηριστικών. Β. Noctua NF-A12x25 FLX Ο ανεμιστήρας αυτός είναι η "αναλογική" έκδοση του προηγούμενου, καθώς το μόνο που τους διακρίνει είναι ότι ο κινητήρας του ελέγχεται με μεταβαλλόμενη DC τάση. Η επιλογή αυτή προφανώς και τον κάνει κατάλληλο για θέσεις όπου δεν θέλουμε συχνά αλλαγή στροφών, αλλά μας ενδιαφέρει η σταθερή λειτουργία σε χαμηλότερες στροφές και εδώ -όπως βλέπουμε στη συνέχεια- ο ανεμιστήρας αυτός είναι ευέλικτος καθώς, διαθέτει τη δυνατότητα για τρία σταθερά επίπεδα στροφών (2000, 1700 και 1350 rpm). Το διαφορετικό χαρακτηριστικό που διαθέτει είναι ένας ειδικός driver του κινητήρα, ο οποίος βασιζόμενος στην "προοδευτική" μεταγωγή κατάστασης (ΟΝ - OFF) του κυκλώματος οδήγησης του κινητήρα, περιορίζει δραστικά τις έντονες μεταβολές της ροπής, και τον ηλεκτρονικό θόρυβο. Φυσικά και τα δύο μειώνουν στο ελάχιστο το θόρυβο που παράγει ακόμα και αν βρίσκεσαι πολύ κοντά του! Tα παρελκόμενα είναι πλούσια, καθώς πέρα από το καλώδιο επέκτασης, υπάρχουν και δύο προσαρμογείς στροφών, ένας για την μείωσή τους στις 1700rpm (LNA) και ένας για τις 1350rpm (ULNA). Επιπλέον αυτών, βλέπουμε ένα ακόμα καλώδιο που θα επιτρέψει την τροφοδότηση του ανεμιστήρα με έναν "κλέφτη" Mollex. Και ο εξολισμός του κλείνει με τις κλασικές βίδες στήριξης και τα ελαστικά παρεμβύσματα κατά του θορύβου και των διαρροών αέρα! Γ. Noctua NF-A12x25 ULN Αυτός είναι ο "μικρός" της ομάδας ! Ο θόρυβός του ξεκινά από τα μη ανιχνεύσιμα 12,1 dB(A) για να μειωθεί στα "ανύπαρκτα" 7,6 dB(A) ! Ο ανεμιστήρας αυτός θα είναι ο εξαιρετικά διακριτικός και αποτελεσματικός "εργάτης"των συστημάτων που απαιτούν "απόλυτη" ησυχία, η οποία πλέον, μπορεί να έχει και "ενεργή" λύση η οποία εκτός από πραγματικά ήσυχη, είναι πλέον και αποτελεσματική, καθώς, τα σχεδόν 33CFM με μόλις 12,1 dB(A), δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη επίδοση ! Στα χαρακτηριστικά του δεν έχουμε κάποια αλλαγή από τον προηγούμενο "αναλογικό" ανεμιστήρα με μόνη διαφορά τις χαμηλότερες στροφές που πλέον είναι μεγίστως 1200rpm και με τη χρήση του παρεχόμενου ULNA προσαρμογέα πέφτουν στις 900rpm. Τα υπόλοιπα παρελκόμενα είναι τα ίδια με αυτά της FLX έκδοσης. Οι ανεμιστήρες Noctua της σειράς NF-Α12x25 από κοντά Οι τρεις ανεμιστήρες -εξαιρουμένων των κινητήρων τους- έχουν τα ίδια κατασκευαστικά χαρακτηριστικά και έτσι θα δούμε αντιπροσωπευτικά τον Noctua NF-A12x25 PWM. Όπως και να έχει -από άποψη μορφολογίας- το παθαίνεις το . . . deja vu σου! Η Noctua αποφασίζει να περάσει στην επόμενη γενεά ανεμιστήρων χρησιμοποιώντας μια από καιρό δοκιμασμένη λύση, τα καμπύλα πτερύγια με μεγάλη προπορία του ακροπτερυγίου σε σχέση με τη βάση του. Αλλά οι ομοιότητες στη μορφή σταματούν εκεί! Έχοντας να "αντιμετωπίσει" μια εξαιρετικά επιτυχή λύση, δεν έχει άλλο δρόμο από το να την βελτιώσει και το κάνει όπως ξέρει καλύτερα, ανεβάζοντας τον πήχη πολύ ψηλά ! Πρώτη παρατήρηση -που πραγματικά εντυπωσιάζει- είναι τα πτερύγια που σχεδόν εφάπτονται στο πλαίσιο του ανεμιστήρα, δεύτερη, το ποσοστό κάλυψης της διατομής εισόδου από τα πτερύγια, είναι της τάξης του ~66% και μαρτυρά ότι η στόχευση της σχεδίασης είναι διπλή καθώς, πέρα από το θέμα της στατικής πίεσης έχει πάρει πολύ σοβαρά υπόψη της και το ζήτημα του air flow. Δεν μας διαφεύγει το πραγματικά μεγάλο motor hub με την μεταλλική κατασκευή και η περήφανη -βεβαίως βεβαίως (!)- προσκόλληση της κατασκευάστριας στα -δε μας χαλάνε καθόλου- χαρακτηριστικά της χρώματα! Διακρίνουμε τα κανάλια επιτάχυνσης της ροής του αέρα στα ακροπτερύγια που αποτρέπουν την αποκόλληση του οριακού στρώματος του αέρα από αυτά, πράγμα που έχει ευεργετική επίδραση στην επιπλέον μείωση του θορύβου, καθώς και την κλιμακωτή περίμετρο του πλαισίου του ανεμιστήρα που φροντίζει για την δημιουργία ενός αντιθορυβικού "μαξιλαριού" αέρα μέσα στο οποίο κινούνται τα ακροπτερύγια της φτερωτής. Ο ανεμιστήρας έρχεται πλήρως εξοπλισμένος με αντικραδασμικά μέσα στήριξης, με επιπλέον δυνατότητα, να χρησιμοποιήσει και φλάντζα στεγανοποίησης / περιορισμού των διαρροών αέρα όταν τον χρησιμοποιούμε σε radiator. Τα εννέα πτερύγιά του, μεταξύ βάσης και άκρου τους παρουσιάζουν μέτρια αλλαγή κλίσης και μεταξύ τους δημιουργούνται μεγάλα "κανάλια" εισροής αέρα. Στην πίσω πλευρά έχουμε υπό κλίση τοποθετημένους ίσιους βραχίονες στήριξης του κινητήρα, χωρίς φόβο ανάπτυξης του φαινομένου της σειρήνας, καθώς τα πτερύγια είναι τόσο "λοξά" που οι ακμές τους σχηματίζουν σχεδόν ορθή γωνία με τους βραχίονες στήριξης. Πολύ προσεγμένη -και με ειδικό clip- η στερέωση των καλωδίων και φυσικά το -δεδομένο- ποιοτικό sleeving τους! Και ευκαιρία να δούμε και την φλάντζα στεγανοποίησης τοποθετημένη -πολύ εύκολα- στις πίσω πλευρά του ανεμιστήρα. Από ότι μετρήσαμε, έχει θετική επίδραση καθώς, πράγματι μειώνει το θόρυβο και αυξάνει το τελικό air flow δια μέσου του radiator. Αυτό που δεν φαίνεται στις φωτογραφίες, αλλά μας έκανε πολύ καλή εντύπωση είναι η αίσθηση στιβαρότητας που δίνει ο ανεμιστήρας! Το βάρος του -ανακλώντας προφανώς το διαφορετικό υλικό κατασκευής της φτερωτής- είναι αισθητά μεγαλύτερο, και πέρα από αυτό, η ίδια η κατασκευή του εδράνου είναι πολύ πιο στιβαρή και άκαμπτη. Αλλά με αυτά, ελπίζω να σας κίνησα την περιέργεια για το επόμενο κεφάλαιο, όπου θα δούμε τις νέες τεχνολογίες και λύσεις που εφαρμόζει η Noctua στους ανεμιστήρες αυτούς. Οι νέες τεχνολογίες και υλικά της σειράς Noctua NF-A12x25 Σαν μια μικρή εισαγωγή και "ανάσα" από το διάβασμα, παραθέτω ένα μικρό video της κατασκευάστριας . . . . . . και μια συνέντευξη που παραχώρησε ο Noctua CTO, που απαντά σε πολλά ερωτήματα: Interview with Lars Strömbäck (Noctua CTO) about the development of the NF-A12x25 fan Εμείς όμως επιστρέφουμε στην παρουσίασή μας, η οποία εδώ θα ασχοληθεί με ό,τι νέο έχει αυτή η σειρά των ανεμιστήρων της Noctua. Θέλοντας να αποδώσουμε έναν ελάχιστο σεβασμό στην προσπάθεια που έκανε η κατασκευάστρια για την ανάπτυξη του NF-A12x25, ας δούμε λίγο πιο διεξοδικά τις τεχνικές προκλήσεις που αντιμετώπισε και με ποιο τρόπο τις ξεπέρασε. NF-A12x25: Τεχνολογικό υπόβαθρο και κατασκευαστικές προκλήσεις Για την ανάπτυξη αυτού του ανεμιστήρα χρειάστηκαν πάνω από τεσσεράμισι χρόνια και η CNC κατασκευή, περισσότερων των 200 δοκιμαστικών πρωτοτύπων! Μια από τις κρίσιμες διαφορές που επιτρέπει στον NF-A12x25 να ξεπερνά τις επιδόσεις των «προκατόχων» του είναι η απόσταση μεταξύ του ακροπτερυγίου και της εσωτερικής επιφάνειας του πλαισίου. Σε αντίθεση με τους περισσότερους ανεμιστήρες των 120mm, όπου αυτή κυμαίνεται από το 1,5mm έως τα 3mm, ο NF-A12x25 θέτει νέα κατασκευαστικά όρια και την μειώνει στο 0,5mm ! Αυτό επιτρέπει στον ανεμιστήρα να δουλεύει πιο αποτελεσματικά στις περιπτώσεις όπου λειτουργεί έναντι σε αυξημένη αντίσταση ροής, όπως είναι οι αερόψυκτρες και τα radiator, και να ελαχιστοποιεί τις απώλειες αέρα που οφείλονται στην ανάστροφη πίεση (back pressure) που -αναπόφευκτα- αναπτύσσεται μεταξύ ανεμιστήρα και ψυχόμενου εξαρτήματος. Η κατασκευή ενός ανεμιστήρα με tip clearance μόνο 0,5mm δεν απαιτεί μόνο μεγαλύτερη ακρίβεια και αυστηρότερες κατασκευαστικές ανοχές, αλλά -και πρωτίστως- την αντιμετώπιση των φαινομένων ερπυσμού (Creep) του υλικού της φτερωτής, πράγματα τα οποία, δεν απασχολούν μια συμβατική κατασκευή όπου το διάκενο αυτό είναι μεγαλύτερο. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι σε βάθος χρόνου και κάτω από την επίδραση της φυγόκεντρης δύναμης, εμφανίζονται λόγω ερπυσμού του υλικού, ελαφρές μόνιμες παραμορφώσεις που αυξάνουν τη διάμετρο της φτερωτής! Για παράδειγμα, η τυπική φτερωτή ενός ανεμιστήρα 120mm κατασκευασμένη από PBT, μπορεί να αυξήσει τη διάμετρό της κατά ~0,2mm, πράγμα για το οποίο, ένας ανεμιστήρας με διάκενο 2mm, απλά, «αδιαφορεί»! Αν όμως ο στόχος είναι να έχεις διάκενο φτερωτής / πλαισίου της τάξης του 0,5mm τότε το θέμα αυτό αποκτά κρισιμότατη σημασία, καθώς, ακόμα και ερπυσμός της τάξης του 0,2mm μπορεί να αποβεί καταστροφικός αν συνυπάρχει ακόμα και το ελάχιστο πρόβλημα αστάθειας ή κραδασμών! Οι μηχανικές βελτιώσεις Με σκοπό να επιτευχθεί μια ριζικά στιβαρότερη κατασκευή, η Noctua πήρε μια σειρά μέτρα, τα οποία από κατασκευαστική σκοπιά καθιστούν τον NF-A12x25 τον πιο εξελιγμένης και σύνθετης κατασκευής ανεμιστήρα της, μέχρι σήμερα! Πρώτο βήμα, η κατασκευή του κελύφους του κινητήρα, εξολοκλήρου από χάλυβα με σκοπό την ενίσχυση της στιβαρότητας και ακαμψίας της πλαστικής κατασκευής της φτερωτής. Σε αυτό το χαλύβδινο κέλυφος, εμφυτεύτηκε ο άξονας του ανεμιστήρα με την βοήθεια ενός πρόσθετου εξαρτήματος από ορείχαλκο, με αποτέλεσμα την πολύ πιο στιβαρή σύνδεση άξονα και φτερωτής. Αυτά συνέβαλαν στην επιζητούμενη μείωση των ανοχών και στην ανάλογη αύξηση της σταθερότητας, στην κρίσιμη περιοχή του motor hub του ανεμιστήρα. Η συμβολή της τεχνολογίας των υλικών Η υπέρβαση ωστόσο των προβλημάτων του ερπυσμού της φτερωτής ήρθε μέσα από την ανάπτυξη ενός νέου πολυμερούς υγρών κρυστάλλων (Liquid Crystal Polymer, LCP), το οποίο σε σχέση με τα συμβατικά θερμοπλαστικά (όπως ABS, PA, PBT, PC), παρουσιάζει πολύ καλύτερη διαστασιολογική σταθερότητα, και μικρότερο ερπυσμό. Το όνομα που του δόθηκε είναι Sterrox και είναι εμπνευσμένο από την Ελληνική λέξη Στερρός, που σημαίνει σφιχτός, στιβαρός, σταθερός, στέρεος, σκληρός. Τα πολυμερή υγρών κρυστάλλων παρουσιάζουν εξαιρετικές χημικές και μηχανικές ιδιότητες. Έχουν υψηλή αντοχή σε εφελκυσμό και είναι περιβαλλοντικά αδρανή. Έτσι αποτελούν ιδανικά υλικά για ιατρικές και στρατιωτικές εφαρμογές, όπου οι αυστηρές απαιτήσεις μπορούν να υποστηρίξουν το αρκετά υψηλότερο κόστος τους (χονδρικά τέσσερις φορές υψηλότερο από το PBT). Το πιο γνωστό LCP υλικό είναι το Kevlar που χρησιμοποιείται στα αλεξίσφαιρα γιλέκα λόγω του πολύ υψηλού λόγου αντοχής προς βάρος που το χαρακτηρίζει. Η εξαιρετική μηχανική στιβαρότητα των υλικών LCP, βασίζεται στην μοναδική τους μοριακή δομή. Αντίθετα με τα συμβατικά πολυμερή, τα οποία τόσο σαν στερεά όσο για σαν τήγματα, χαρακτηρίζονται από την χαοτική διευθέτηση των μοριακών τους αλυσίδων, τα θερμοτροπικά πολυμερή από LCP όπως το Sterrox εμφανίζουν -ακόμα και σαν τήγματα- μια καλά τακτοποιημένη ευθυγράμμιση των ραβδόμορφων μορίων τους και στερεοποιούνται σε πολύ αυστηρά προσανατολισμένες και -ως εκ τούτου, σαν σύνολο- εξαιρετικά στιβαρές μοριακές αλυσίδες, οι οποίες τους χαρίζουν αυτές τις εξελιγμένες μηχανικές ιδιότητες. Το Sterrox είναι το σύνθετο υλικό που ανέπτυξε η Noctua από LCP ενισχυμένο με ίνες γυαλιού, ειδικά προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις των ανεμιστήρων της επόμενης γενεάς, όπως οι NF-A12x25. Παρουσιάζει πάρα πολύ υψηλή αντοχή στον εφελκυσμό, εξαιρετική διαστασιολογική σταθερότητα, και κατάστησε δυνατή την μείωση των φαινομένων ερπυσμού της φτερωτής, σε επίπεδα που με τα συμβατικά υλικά (PBT , PA), είναι απλά ανέφικτα! Η μείωση του θορύβου Το Sterrox όμως δεν προσέφερε μόνο στην ελαχιστοποίηση του Wing tip Clearance, αλλά -διαθέτοντας ελαστικότητα και υψηλή ικανότητα απόσβεσης δονήσεων- αποτέλεσε το υλικό «κλειδί» για την μείωση των φαινομένων συντονισμού και των εξ αυτών προκαλουμένων δονήσεων. Συγκεκριμένα, η χρήση του Sterrox επιτρέπει την καταστολή του φαινομένου blade surface mode vibration, το οποίο εξαρτάται από την ιδιοσυχνότητα συντονισμού της φτερωτής και συνίσταται στο ότι, η στροβιλώδης ροή του αέρα γύρω από τα πτερύγια της φτερωτής, προκαλεί μικροδονήσεις σε αυτά μεταφέρνοντάς τους αρκετή ενέργεια, πράγμα που τελικά οδηγεί σε αύξηση των δονήσεων λόγω συντονισμού. Αυτές οι επιφανειακές δονήσεις είναι μεν μικροσκοπικές για να είναι κρίσιμες από μηχανικής σκοπιάς (σε αντίθεση με τις δονήσεις από έλλειψη ζυγοστάθμισης π.χ.), αλλά μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα στον τομέα της ακουστικής συμπεριφοράς της συντονιζόμενης φτερωτής! Η διαφορά πίεσης που επικρατεί μεταξύ της άνω πλευράς των πτερυγίων (χαμηλή) και της κάτω (υψηλή), θέτει τα πτερύγια σε κίνηση παράλληλα με τον άξονα περιστροφής του κινητήρα. Από αεροακουστικής σκοπιάς η κατάσταση είναι ανάλογη με αυτό που συμβαίνει σε ένα σε ένα ηχείο μουσικής, όπου η διαφορά των πιέσεων μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού του ηχείου, μεταφέρει κινητική ενέργεια στα μεγάφωνα και συμβάλει στην κίνηση της μεμβράνης / κώνου τους. Φυσικά σε ένα ανεμιστήρα το φαινόμενο πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία, γιατί επηρεάζει δυσμενώς την ηχητική υπογραφή του ανεμιστήρα. Εδώ είναι λοιπόν, που η υψηλή στιβαρότητα και οι αυξημένες αποσβεστικές ιδιότητες του Sterrox LCP, κάνουν τη διαφορά! Σε σύγκρισή με μια φτερωτή κατασκευασμένη από PBT, με βάση τις μετρήσεις με contactless Doppler laser vibrometer, η φτερωτή από Sterrox LCP αποσβένει πολύ ταχύτερα την ίδια δονητική διέγερση. Σε πραγματική χρήση αυτό σημαίνει ότι, οι στροβιλισμοί του αέρα θα προκαλούν λιγότερους και ασθενέστερους κραδασμούς στα πτερύγια του ανεμιστήρα και συνεπώς, πολύ λιγότερες δονήσεις θα μεταφέρονται από αυτά στον αέρα σαν θόρυβος, πράγμα που σαφώς συμβάλει σημαντικά στο διακριτικό / «απαλό» ακουστικό προφίλ του Noctua NF-A12x25 ! Φυσικά όλα αυτά είναι απλά οι νέες τεχνολογίες που εφαρμόζονται στους ανεμιστήρες αυτούς, παράλληλα όμως με αυτές, αξιοποιούνται και μια σειρά ακόμα τεχνολογίες που από καιρό έχουν δείξει την αξία τους. Τις αναφέρω επιγραμματικά καθώς έχουμε αναφερθεί και πάλι σε αυτές, για να μπορέσει όποιος θέλει να τις "φρεσκάρει", να το κάνει εύκολα. 1. Το αυτοεπικεντρούμενο και αυτοσταθεροποιούμενο έδρανο SSO2 Bearing 2. Το σύστημα οδήγησης του κινητήρα με την ομαλή αλλαγή κατάστασης Smooth Commutation Drive (SCD) που περιορίζει τον ηλεκτρονικό θόρυβο που παράγει ο κινητήρας. 3. Το πλαίσιο με την βελτιωμένη ακουστική συμπεριφορά AAO frame που ενσωματώνει την κλιμακωτή περίμετρο του πλαισίου Stepped Inlet Design και τις μικροδομές ανάπτυξης παχύτερου οριακού στρώματος στην εσωτερική περίμετρο του πλαισίου Ιnner Surface Microstructures που αυξάνουν την επιτυγχανόμενη "στατική πίεση" και μειώνουν τον θόρυβο του ανεμιστήρα. 4. Το μεταλλικό περίβλημα του εδράνου Mettal Bearing Shell που αυξάνει την ακρίβεια της λειτουργίας και την ελαχιστοποίηση των κραδασμών Το τελικό αποτέλεσμα Η Noctua όπως είδαμε επένδυσε πολύ κόπο, χρόνο και χρήμα στην ανάπτυξη της νέας γενεάς ανεμιστήρων της και το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει σκεφτεί πολύ, τόσο τη σχεδιαστική στόχευσή τους, όσο και τις εφαρμογές που είναι σε θέση να αντιμετωπίσει με επιτυχία. Για να δούμε τι μας λέει στην τεκμηρίωση του NF-A12x25. NF-A12x25: Performance comparison to NF-F12 and NF-S12A Στο γράφημα που ακολουθεί συγκρίνονται τρεις ανεμιστήρες με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Οι δύο, «καλύπτουν» τις ακραίες περιοχές του φάσματος λειτουργίας (ο NF-F12 έχει σχεδιαστεί για την επίτευξη υψηλής «στατικής» πίεσης, ενώ ο NF-S12A έχει σαν στόχο το υψηλό air flow σε περιβάλλον με χαμηλή αντίσταση στη ροή του αέρα), ενώ ο τρίτος (NF-A12x25) διαθέτει μια προσεκτικά σχεδιασμένη καμπύλη πίεσης ως προς air flow (P/Q) ώστε να επιτυγχάνει τα καλύτερα αποτελέσματα στην μέση περιοχή λειτουργίας, η οποία «καλύπτει» όλες τις κοινές εφαρμογές ψύξης. Οι καμπύλες P/Q μας δείχνουν πόσο αέρα κατορθώνει να προωθήσει ο κάθε ανεμιστήρες δια μέσου των τριών τυπικών αντιστάσεων (κουτί, αερόψυκτρα ,radiator) που συναντώνται στους προσωπικούς υπολογιστές. Όπως βλέπουμε -επάνω αριστερά- ο NF-F12 παράγει την υψηλότερη στατική πίεση και ο NF-S12A -κάτω δεξιά- παράγει το υψηλότερο air flow, αλλά εκτός αυτών των δύο ακραίων τμημάτων, σε όλη την υπόλοιπη περιοχή λειτουργίας, που αφορά στις συνθήκες που συνήθως συναντάμε στους υπολογιστές μας, οι καλύτερες επιδόσεις έρχονται από τον NF-A12x25 ! Με άλλα λόγια η Noctua έφτιαξε έναν all-rounder ανεμιστήρα, ο οποίος, όχι μόνο μπορεί να αντιμετωπίσει ολόκληρο το πρακτικό φάσμα εφαρμογής των ανεμιστήρων στους προσωπικούς υπολογιστές, αλλά να το κάνει και με χαρακτηριστική άνεση! Στο διάγραμμα που ακολουθεί φαίνεται πολύ καθαρά αυτό, καθώς ο NF-A12x25 έχει το ευρύτερο φάσμα εφαρμογών! Όλα αυτά μοιάζουν πολύ ωραία για να είναι αληθινά, αλλά -για μια φορά ακόμα- η Noctua έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα, έσπρωξε τα όρια του τι είναι εφικτό, ακόμα πιο πέρα, χαράζοντας νέους δρόμους εξέλιξης και έδωσε σε εμάς έναν ανεμιστήρα, στον οποίο θα καταλήγουν -για πολύ καιρό- οι όποιες αναζητήσεις μας για την καλύτερη λύση! Φυσικά αυτή η "συμπαράταξή" μου με τα λεγόμενα της Noctua, έχει πολύ ισχυρές βάσεις, που προέκυψαν μετά από την κατασκευή νέου εξειδικευμένου εξοπλισμού μετρήσεων με τον οποίο έγιναν εκατοντάδες ωρών μετρήσεων τους τελευταίους δύο μήνες! Από πλευράς μου, οτιδήποτε λιγότερο, θα ήταν "ανάρμοστο", τόσο απέναντι στην εταιρία που μας τιμά με την προσοχή της και το μεράκι της, όσο και κυρίως, απέναντι στους φίλους του TheLab.gr ! Πριν όμως πάμε στο αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, να ρίξουμε μια κοντινή ματιά στον NF-A12x25 PWM. Η σειρά ανεμιστήρων NF-A12x25 της Noctua από κοντά Με την πρώτη κοντινή ματιά τη προσοχή μας τραβάει το νέο υλικό, μοιάζει - και είναι- τελείως διαφορετικό από ότι έχουμε δει μέχρι τώρα σε ανεμιστήρα ! Ακόμα και μακροσκοπικά το υλικό φαίνεται σαν να είναι γεμάτο προσανατολισμένες "παράλληλα" δομές. Προφανώς και δεν είναι οι μοριακές αλυσίδες που το αποτελούν, αλλά δίνει την εντύπωση ότι είναι εξαιρετικά ενισχυμένο! Ευδιάκριτος το κέντρο του χαλύβδινου κελύφους του κινητήρα και ο μπρούτζινος δακτύλιος πρεσαρίσματος του άξονα πάνω σε αυτό. Στις άκρες των πτερυγίων υπάρχουν τα τριγωνικά ανάγλυφα μεταξύ των οποίων δημιουργούν τα κανάλια επιτάχυνσης της ροής του αέρα, πράγμα που αποτρέπει, τόσο την αποκόλληση του οριακού στρώματος στην περιοχή αυτή, όσο και τον θόρυβο που τη συνοδεύει! Σε αυτή τη φωτογραφία ο φακός μας έκανε τη χάρη να αποτυπώσει πιο καλά το σύστημα στήριξης του άξονα στην φτερωτή, και πράγματι είναι πολύ στιβαρό. Αυτό που κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση και είναι και αυτό που έχει σημασία, είναι το πόσο κοντά βρίσκεται η φτερωτή στο πλαίσιο του ανεμιστήρα. Πρέπει να διαλέξεις πολύ προσεκτικά τη γωνία φωτογράφισης για να φανεί το κενό αυτό, διαφορετικά το πτερύγιο μοιάζει να εφάπτεται στο πλαίσιο. Σημαντικό είναι το ότι η κορυφή του πτερυγίου δεν είναι πλέον στρογγυλεμένη, αλλά τελείως οξεία, ακολουθώντας αυστηρά την καμπύλη του χείλους προσβολής του πτερυγίου. Η βαθμιδωτή περίμετρος του πλαισίου του ανεμιστήρα, φροντίζει για τη δημιουργία των μικρών μεταβατικών στροβίλων που είναι απαραίτητοι για να μειωθεί ο θόρυβος της απότομης επιτάχυνσης του ρεύματος αέρα από τη φτερωτή. Η φτερωτή περιστρέφεται ακριβώς μετά το τέλος της βαθμιδωτής περιμέτρου, και τα σχεδόν 5mm που βρίσκεται "μέσα" από το "πρόσωπο" του πλαισίου, αποτελούν μια καλή εγγύηση, ότι το φαινόμενο της σειρήνας δεν θα μας απασχολήσει ακόμα και αν τον βάλουμε σε θέση Pull. Στο σημείο αυτό εντοπίζουμε και ένα άλλο δείγμα του πραγματικού fine tuning που έχει υποστεί ο ανεμιστήρας αυτός. Το AAO Frame της Noctua χαρακτηρίζεται από μικροσκοπικές εσοχές στην περίμετρο του πλαισίου, οι οποίες εξασφαλίζουν ένα παχύτερο οριακό στρώμα αέρα που προσκολλάται στο πλαίσιο και λειτουργεί σαν αέρινη "φλάντζα" για τα ακροπτερύγια. 'Έτσι αυτά στρέφονται μέσα σε ένα "μαξιλάρι" "ακίνητου" αέρα, το οποίο "σφραγίζει" το διάκενο μεταξύ αυτών και του πλαισίου, με αποτέλεσμα να ελαχιστοποιείται η διαρροή αέρα από back pressure! Εδώ λοιπόν, όπου το tip clearance μειώθηκε στο 0,5mm, δεν χρειάζεται πια τόσο παχύ "μαξιλάρι αέρα" για τη σφράγιση του διακένου ακροπτερυγίου και πλαισίου. Το ιδανικό είναι ένα λεπτότερο στρώμα αέρα, οπότε οι μικροεσοχές που το δημιουργούν, έχουν γίνει αισθητά μικρότερες, σχεδόν αδιόρατες! Φυσικά για να πετύχει η συνταγή θα πρέπει η κατασκευή να είναι πολύ στιβαρή και από ότι φαίνεται η Noctua, δεν αρκέστηκε μόνο στις εξαιρετικές ιδιότητες του Sterrox LCP, σχεδίασε τη φτερωτή έτσι που . . . . . . που θα μπορούσε άνετα να ανήκει σε κάποιο αεριοστρόβιλο. Το πάχος των πτερυγίων, η ενίσχυση της βάσης τους, το διπλό τοίχωμα του hub, και η προσοχή που έχει δοθεί, κάνουν τη φτερωτή πέρα από "βράχο" και μια μικρή "κατάθεση ψυχής" της ομάδας που την ανέπτυξε και από τη θέση του reviewer, ένα μεγάλο μπράβο, μοιάζει πολύ μικρό! Ευδιάκριτη είναι και η αισθητή απόσταση μεταξύ των βάσεων των πτερυγίων που φροντίζει για την αύξηση του air flow προκειμένου ο NF-A12x25 να έχει "όλο το πακέτο" με τρόπο που πραγματικά δεν έχουμε δει άλλη φορά! Τελευταίο άφησα την "τοποθέτηση του δακτύλου επί τον τύπον των ήλων" . . . . . . η απόσταση πτερυγίου και πλαισίου, είναι ακριβώς 50/100mm (!) και μάλιστα . . . "σφιχτά" ! Έλεγξα, από περιέργεια με δύο φιλερ ταυτόχρονα σε αντιδιαμετρικά σημεία, καμία διαφορά. Με αυτά φτάσαμε στο τέλος της παρουσίασης του ανεμιστήρα, αλλά όχι και σε αυτό του "εξοπλισμού" του! Fan mounting adaptors NA-SFA1 Ο λόγος για τους προσαρμογείς που επιτρέπουν την τοποθέτηση των ανεμιστήρων NF-A12x25 και σε radiator των 140mm. Η συσκευασία περιέχει δύο adaptors, προκειμένου να καλύψει τα 2x140 radiators και να δώσει τη δυνατότητα στους χρήστες να αποκτήσουν μια πολύ πιο αθόρυβη και εξίσου -αν όχι περισσότερο- αποδοτική 2x140 AIO! Με δεδομένο το πόσο πλεονεκτεί -ιδιαίτερα στο θέμα του θορύβου - ένας ανεμιστήρας των 140mm σε σχέση με έναν των 120mm, η "κίνηση" μοιάζει να είναι "αυθάδης", αλλά η Noctua είχε πάνω από τέσσερα χρόνια να το "ψάξει" και να εξαντλήσει όλες τις . . . "ευγένειες" (!) Η κατασκευή είναι πολύ προσεγμένη και έχει πρόβλεψη για τη στερέωση του ανεμιστήρα, τόσο με τις μεταλλικές βίδες που τον συνοδεύουν, όσο -και καλύτερα- με τις οκτώ silicone rubber screws που συνοδεύουν τα adaptors. Με λίγη προσοχή περνάμε τα ελαστικά στηρίγματα, και φροντίζουμε έτσι ώστε από την επάνω πλευρά του ανεμιστήρα να προβάλει μόνο ο "κώνος" με τον αριθμό 5. Εδώ να δώσουμε και ένα tip: Αυτή η επίπεδη περιοχή που έχει τους αριθμούς εξυπηρετεί κατά την εξαγωγή των Silicone rubber screws, καθώς δίνει το απαραίτητο χώρο για να κινηθούν οι άκρες της βάσης της μικροσκοπικής πυραμίδας -εφόσον τις βοηθήσετε εσείς με ένα μικρό μυτοτσίμπιδο- και έτσι αυτή να συσταλεί για να περάσει "ανάποδα" μέσα στην οπή. Στην εγκατάσταση αυτή δοκιμάσαμε να βάλουμε τον ανεμιστήρα με την φλάντζα, αλλά δεν την χρειάζεται γιατί κάθεται εφαρμοστά μέσα στο πλαίσιο του προσαρμογέα. Δοκιμάσαμε λοιπόν χωρίς να βάλουμε τα ελαστικά τακουνάκια στις γωνίες του (την αντικραδασμική δουλειά τους την κάνουν πλέον οι ελαστικές "βίδες"), βιδώθηκε και το adaptor σε ένα radiator και όλα πήγαν μια χαρά και με πολύ καλή εφαρμογή! Προσοχή εδώ, επειδή η στήριξη μπορεί να γίνει και αντίστροφα, και το έχουμε δει και στον web: Η σωστή τοποθέτηση είναι αυτή, με το πλαίσιο του adaptor σε επαφή με το radiator, για να σφραγίζει η περίμετρος επαφής τους και να μην υπάρχουν απώλειες αέρα από back pressure ! Το σωστό όμως είναι να τον τοποθετήσουμε μαζί με τα κάτω τακουνάκια του, καθώς το πλαίσιο του προσαρμογέα έχει ειδική διαμόρφωση για να τα υποδεχτεί χωρίς να δημιουργηθεί διαρροή αέρα, για την ακρίβεια, βάζοντάς τα, σφραγίζει τελείως η περίμετρος του adaptor πάνω στο πλαίσιο του ανεμιστήρα. Η προσοχή που έχει δοθεί στην κατασκευή φαίνεται και από τα οκτώ "κλειδιά" που υπάρχουν στο πλαίσιο του adaptor αλλά και του ανεμιστήρα, με την βοήθεια των οποίων ο ανεμιστήρας ακινητοποιείται σε μια ακριβώς θέση, χωρίς να "παίζει" και να δονείται! Η τελική εικόνα είναι ενδιαφέρουσα, και από ότι έδειξαν οι μετρήσεις, τα αποτελέσματα είναι ακόμα πιο ενδιαφέροντα! Και με αυτά, ήρθε η ώρα να πάμε να δούμε σε όλα αυτά που ισχυρίζεται η Noctua, που βρίσκεται η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην αλήθεια και την -θεμιτή- διαφημιστική προσπάθεια. Για να μπορέσουμε όμως να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό, έπρεπε να μπορούμε να μετρήσουμε το air flow των ανεμιστήρων! Οπότε, μιας και τέτοιος εξοπλισμός δεν υπήρχε, χρειάστηκε -πιστοί στις παραδόσεις του TheLab.gr (!)- να τον φτιάξουμε εμείς! Για πάμε να δούμε το πώς και το τι. Το νέο σύστημα μέτρησης ανεμιστήρων του TheLab.gr Η διαδικασία ανάπτυξης ενός συστήματος μέτρησης του air flow των ανεμιστήρων που χρησιμοποιούμε στα PC μας, ήταν από πάντα ένας στόχος, που λόγω των αρκετών δυσκολιών που έχει η υλοποίησή του, έμενε -λίγο πολύ- στο πίσω μέρος της σκέψης. Όμως τώρα τελευταία, με αφορμή την νέα παραγωγή των ανεμιστήρων της Noctua, στήθηκε με τα μέσα που διαθέταμε ένα σύστημα μέτρησης που θέλω να πιστεύω ότι μπορεί να αποδώσει πολύ χρήσιμα συμπεράσματα. Σαφώς το σύστημα αυτό δεν έχει βλέψεις να δρέψει τις δάφνες των απόλυτων μετρήσεων, αλλά να δώσει συγκριτικές μετρήσεις με αρκετή αξιοπιστία και συνέπεια, έτσι ώστε να μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα από αυτές. Το υλικό Το σύστημα «στήθηκε» γύρω από ένα όργανο μέτρησης ροής αέρα της Mastech το MS6252A, το οποίο χωρίς να είναι κάτι εξαιρετικό, παρουσιάζει -εφόσον μείνεις εντός των προδιαγραφών του- μια πολύ καλή επαναληψιμότητα και σταθερότητα των μετρήσεών του. Στο σκαρίφημα που ακολουθεί υπάρχει όλη η κατασκευαστική πληροφορία για τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, που πρακτικά είναι πλαστικές συστολές υδραυλικών εγκαταστάσεων. Φυσικά το σύστημα μέτρησης απέχει πολύ από του να είναι "τέλειο", καθώς, η ίδια η μετρητική διάταξη αντιπροσωπεύει μια αισθητή αντίσταση στη ροή του αέρα! Αυτό όμως δεν μας ενοχλεί, καθώς αυτή η αντίσταση είναι ή ίδια για όλους τους ανεμιστήρες και δεν επηρεάζει την μεταξύ τους συγκριτική κατάταξη. Το σύστημα μέτρησης αποτελείται από ένα σταθερό μετρητικό τμήμα που περιλαμβάνει το όργανο μέτρησης και την χοάνη προσαρμογής του στις άλλες χοάνες, που είναι μόνιμα συνδεδεμένες με τα διάφορα είδη radiator που χρησιμοποιεί το σύστημα μέτρησης. Συγκεκριμένα οι μετρήσεις του air flow γίνονται σε τρία radiator με μέση πυκνότητα πτερυγίων 19,0 +/- 0,5 FPI και διαστάσεων: 1. 120 x 50 mm 2. 240 x 30 mm 3. 280 x 30 mm Έκαστο των οποίων έχει στεγανά συνδεμένη επάνω του την δική του χοάνη προσαρμογής προς την χοάνη της μετρητικής διάταξης. Η μεθοδολογία Α. Η μέτρηση του air flow έγινε με μέτρηση της ταχύτητας εξόδου του αέρα από την μετρητική διάταξη, και οι τιμές είναι σε m/sec. Β. Η μέτρηση του θορύβου γίνεται σε τρία όμοια radiator με βάση τον τρόπο που μετράμε όλες τις ψύκτρες, δηλαδή με το dB(A) meter πάνω στον άξονα εισόδου του ανεμιστήρα και σε απόσταση 0,5m από το motor hub του (ο ανεμιστήρας είναι σε θέση PUSH) και οι τιμές είναι σε dB(A). Γ. Επιπρόσθετα, για να υπάρχει μια πιο «ζωντανή» και άμεση σύνδεση της μετρούμενης ταχύτητας του ρεύματος αέρα που επιτυγχάνει ο κάθε ανεμιστήρας, και της απόδοσής του σε πραγματικές συνθήκες λειτουργίας, έγιναν και μετρήσεις των ανεμιστήρων με πραγματικό θερμικό φορτίο στον Loader ('Ήφαιστος) που χρησιμοποιείται για τις μετρήσεις των ψυκτρών. Οι μετρήσεις αυτές έγιναν στην ίδια ΑΙΟ (Arctic Liquid Freezer 120 (x 50)) και με τις ίδιες ακριβώς συνθήκες μέτρησης (θερμικά φορτία, Fan rpm, Pump rpmκ.λπ.) για κάθε ανεμιστήρα. Δ. Οι θερμικές μετρήσεις εκφράστηκαν σε τιμές που δίνουν άμεσα την Ψυκτική Ικανότητα (Cooling Capacity) του κάθε ανεμιστήρα. Συγκεκριμένα δίνονται -για κάθε διαφορετική τιμή στροφών του κάθε ανεμιστήρα- το πόσα Watt θερμικής ισχύος χρειάζονται, ώστε να έχουμε άνοδο του Δθ του loader κατά ένα βαθμό Celsius. ( Watt / οC Δθ) Παρουσίαση αποτελεσμάτων Δυστυχώς, μολονότι προσπάθησα, δεν είναι δυνατή η απόδοση πινάκων με τα αποτελέσματα, καθώς αυτοί είναι πραγματικά τεράστιοι για να χωρέσουν οπουδήποτε. Έτσι τα αποτελέσματα θα παρουσιαστούν μόνο σε γραφήματα, που είναι και τα πιο δυναμικά εργαλεία για την κατανόηση της συμπεριφοράς των ανεμιστήρων. Τα γραφήματα παρουσιάζονται σε διάφορες μεγεθύνσεις, προκειμένου αφενός να γίνουν διακριτές όλες οι μετρηθήσες τιμές, και αφετέρου για να γίνει ευδιάκριτη η συμπεριφορά όλων των ανεμιστήρων. Εκτός από τους «δύο» ανεμιστήρες της σημερινής παρουσίασης, στις μετρήσεις συμμετέχουν και αρκετοί άλλοι ακόμα, προκειμένου να δοθεί ένα καλό μέτρο σύγκρισης. Για πάμε λοιπόν να δούμε τα αποτελέσματα αυτού του -όχι και τόσο μικρού- round up ανεμιστήρων που ετοιμάσαμε για εσάς ! Μετρήσεις σε Radiator 120x120x50 mm Συμπαθάτε με για το πόσο "αργήσαμε" να φτάσουμε εδώ, αλλά όπως είδατε τα θέματα ήταν πολλά και δεν έπρεπε να περαστούν στα πεταχτά! Μεγάλη διευκόλυνση μας έκανε το γεγονός ότι, μολονότι οι νέοι ανεμιστήρες είναι επτά, τελικώς κατασκευαστικά έχουμε μόνο δύο σειρές, τα μοντέλα των οποίων διαφοροποιούνται μόνο κατά τον ρυθμό περιστροφής. Δεδομένου λοιπόν ότι ο πιο πολύστροφος ανεμιστήρας της κάθε σειράς, εκπροσωπεί και υπερκαλύπτει τις ιδιότητες των πιο αργόστροφων, αρκούσε να κάνουμε εξονυχιστικό έλεγχο σε αυτόν για να έχουμε ακριβή συμπεράσματα και για του άλλους ανεμιστήρες. Οι μετρήσεις χωρίστηκαν σε μετρήσεις Θορύβου, Ταχύτητας Ροής αέρα και Ικανότητας για Ψύξη ενός δεδομένου θερμικού φορτίου. Συμμετείχαν εκτός από τους παρουσιαζόμενους και αρκετοί άλλοι ανεμιστήρες, δημοφιλείς και μη, γνωστοί και "όχι", και μας περίμεναν και από αυτή τη πλευρά αρκετές εκπλήξεις! Φτιάξτε καφέ λοιπόν και πάμε λοιπόν να βάλουμε αρχή! Εδώ να πω ότι τα γραφήματα είναι σε ανάλυση 1920x1280px οπότε όταν χρειαστεί να τα δείτε με πιο πολύ λεπτομέρεια . . . δεξί Click στο γράφημα . . . Open in a new tab . . . και πατάτε το σταυρουδάκι του μεγεθυντικού φακού. Με αυτό το τρόπο θα μπορείτε και να δείτε πιο εύκολα αυτό που θέλετε. 1. Μετρήσεις Θορύβου ανεμιστήρων 120x25, ως προς την ταχύτητα περιστροφής τους (PUSH on 120x120x50mm radiator) Η μέτρηση του θορύβου έγινε στον από την πλευρά της αναρρόφησης (εισόδου) των ανεμιστήρων με το όργανο τοποθετημένο στον άξονα περιστροφής του κινητήρα και σε απόσταση μισού μέτρου (0,5m) από το motor hub. 01_Γράφημα Α1-Ζ0 Ο λιγότερο γνωστός από αυτούς είναι ο Coolink Swif2 120P, ο οποίος είναι και ο πιο φασαριόζος, ακολουθούν με σχεδόν ταυτόσημες καμπύλες δύο της Noctua (NF-F12 PWM και NF-P12 Redux) και η σειρά προς τις υψηλότερες στροφές συνεχίζεται με DeepCool GF120, Corsair SP 120L, Noise Blocker NB e-Loop B12-P και τον γνωστό σε πολλούς BeQuiet Silent Wings High Speed και η ακολουθία κλείνει -αρκετά πιο κάτω- με τον Noctua NF-A12x25 που συναγωνίζεται τον Cooler Master Silencio 120P για το ποίος κάνει λιγότερο θόρυβο! Η εικόνα αναμενόμενη, καθώς το περιμέναμε ο NF-A12x25 να είναι αθόρυβος, οπότε αφήνοντας εκτός του γραφήματος τις περιοχές που δεν μας ενδιαφέρουν (πολύ χαμηλές στροφές) για να δούμε τι παρατηρήσεις έχουμε. 02_Γράφημα Α2-Ζ1 1. Οι δύο "καλοί" της Noctua (NF-F12 PWM και NF-A12x25), στο μέγιστο των στροφών τους παράγουν τον ίδιο θόρυβο, πράγμα που σημαίνει πολλά για την δουλειά που έχει γίνει και στους δυο ανεμιστήρες (μην ξεχνάμε ότι ο NF-F12 pwm έχει διάταξη focused air flow με 11 ακίνητα πτερύγια). 2. Ανάλογη παρατήρηση άλλα με πολύ μεγαλύτερη επίφαση, ισχύει και για τον ΝF-Α12x25, όπου οι μέγιστες στροφές είναι 550rpm περισσότερες! 3. Ο μόνος ανεμιστήρας που είναι οριακά πιο αθόρυβος (υπό συνθήκες αυτό* ) είναι ο Cooler Master Silencio 120P. 4. Όλοι οι άλλοι ανεμιστήρες -ιδιαίτερα οι πολύστροφοι- βρίσκονται κάπου ανάμεσα καθώς είναι ακόμα κάτω από την μέγιστη επίδοσή τους. Κρατώντας από εδώ ότι, ο Noctua NF-A12x25 -παρά τις 2050rpm του- είναι από τους πιο αθόρυβους ανεμιστήρες για πάμε να δούμε την επόμενη παράμετρο που χρειαζόμαστε για να πλησιάσουμε στο πρώτο μας συμπέρασμα. 2. Μετρήσεις Ταχύτητας Air Flow ανεμιστήρων 120x25, ως προς την ταχύτητα περιστροφής τους (PUSH on 120x120x50mm radiator) Ο τρόπος μέτρησης ήδη έχει περιγραφεί, οπότε προχωράμε ευθύς στο πρώτο γράφημα. 03_Γράφημα Α3-Ζ0 Οι πρώτες σκέψεις . . . "Δυσάρεστο μεν, αναμενόμενο δε!" και "Την φυσική του πράγματος δεν μπορείς να την εκβιάσεις!" Οι αθόρυβοι ανεμιστήρες από πρώτη ματιά, μοιάζει απλά να "πάτωσαν" σε επιδόσεις, όσον αφορά στο Air Flow δια μέσου του radiator των 50mm ! Ας πλησιάσουμε όμως λίγο πιο κοντά να δούμε τι έχουμε από εδώ ! 04_Γράφημα Α4-Ζ1 1. Οι αθόρυβοι ανεμιστήρες για να πετύχουν το ίδιο Air flow με κάποιους πιο "αποδοτικούς" (Coolink SWif2, NF-F12, NF-P12, Noise Blocker) αναγκάζονται να στραφούν με αρκετά περισσότερες στροφές (έως και 550rpm περισσότερες! ). 2. Με αυτές όμως τις αυξημένες στροφές πετυχαίνουν να έχουν ακριβώς τις ίδιες επιδόσεις! 3. Οι στροφές των ανεμιστήρων μας ενδιαφέρουν μόνο γιατί -γενικώς- συνδέονται άμεσα με το θόρυβό τους. 4. Στη πρώτη ομάδα γραφημάτων [ A1-Z0, A2-Z1] έχουμε δυο ανεμιστήρες, που αψηφούν την γενίκευση της προηγούμενης παρατήρησης και παρά τις αυξημένες στροφές τους είναι είναι οι πιο αθόρυβοι! Συνεπώς θέλουμε λίγο δουλειά ακόμα για να πλησιάσουμε όσο πρέπει ! 3. Μετρήσεις της Ψυκτικής Ικανότητας (Cooling Capacity) του Air Flow ανεμιστήρων 120x25, ως προς την ταχύτητα περιστροφής τους (PUSH on 120x120x50mm radiator) Πριν μπούμε σε αυτή τη μέτρηση, να διευκρινίσω κάποια πράγματα για τον "νεολογισμό" που χρησιμοποίησα για το μέγεθος αυτό: Σε αντίθεση με την "απόλυτη" θερμοκρασία, η χρήση του Δθ σαν μέσο αξιολόγησης μιας ψύκτρας, είναι προφανές ότι "αποδεσμεύει"* το αποτέλεσμα της μέτρησης, από την ακριβή θερμοκρασία του περιβάλλοντος που έγινε αυτή και έτσι, καθιστά δυνατή την εύκολη σύγκριση μετρήσεων που δεν έχουν ληφθεί κάτω από την ίδια ακριβώς εξωτερική θερμοκρασία. Η χρήση όμως του Δθ είναι άμεσα συνδεδεμένη με την συγκεκριμένη θερμική ισχύ που το προκάλεσε! Με άλλα λόγια δεν αρκεί να ξέρουμε ποίο είναι το Δθ μιας μέτρησης, αλλά οπωσδήποτε και πόσα Watt θερμικής ισχύος προκάλεσαν αυτό το Δθ ! Στις μέχρι τώρα μετρήσεις μας χρησιμοποιούμε σαν ισχυρότερο αναλυτικό μέσο την Θερμική αντίσταση (Rca) η οποία "δεν"* εξαρτάται από την θερμική ισχύ που χρησιμοποιούμε σε κάθε δοκιμή, αλλά αυτό το μέγεθος είναι κάπως δύσχρηστο (πολλά τα μηδενικά ! ) Οπότε είχαμε μεγάλα εμπόδια στην κατασκευή ενός ενιαίου γραφήματος της θερμικής συμπεριφοράς των ανεμιστήρων. Η λύση δόθηκε με "επιμερισμό". Από τα δύο μεγέθη (Δθ και Watt) υπολογίστηκε ένα νέο, η Ψυκτική ικανότητα ( CC) σαν ο λόγος της θερμικής ισχύος προς το Δθ που αυτή προκαλεί. [ π.χ . με θερμική ισχύ 60 Watt το Δθ είναι 12 οC , συνεπώς η CC= 60/12=5 Watt/oC Δθ.] Άρα το νέο μέγεθος CC μας λέει: Πόσα Watt θερμικής ισχύος χρειάζονται για να ανέβει το Δθ κατά ένα οC. Τα δύο μεγέθη συνδυάστηκαν μεταξύ τους και μας έδωσαν ένα νέο που μεταφέρει πιο χρήσιμη πληροφορία και μπορεί να αναπαρασταθεί πιο εύκολα στο γράφημα! Με άλλα λόγια -και ζητώντας την κατανόηση των φίλων Φυσικών, για τη "μαλλιαρή" απόδοση των όρων- στη θέση της "Θερμικής Αντίστασης" (ThRca=Δθ/ Watt) χρησιμοποιούμε την "Θερμική Αγωγιμότητα" (Thermal Conductance, ThCca=Watt/Δθ), αλλά το όνομα Ψυκτική Ικανότητα (Cooling Capacity), "απενεχοποιείται" από την αυστηρή επιστημονική απόδοση και -κυρίως- μου φάνηκε πιο. . . cool ! . Από εκεί και πέρα, το "μόνο" που χρειαζόταν ήταν να γίνουν μετρήσεις σε διάφορες ταχύτητες περιστροφής των ανεμιστήρων για να δούμε πώς ακριβώς αυτή η αλλαγή επιδρά στην αποτελεσματικότητα του συστήματος ψύξης που τροφοδοτεί ο ανεμιστήρας. { * Δεν είναι ακριβώς έτσι , αλλά σε ότι αφορά στην ακρίβεια που χρειαζόμαστε εμείς , μπορούμε να το δεχτούμε! } Παρατήρηση: Οι προσεκτικοί φίλοι θα δουν αμέσως ότι έχει υπάρξει ένας αισθητός διαχωρισμός και αναδιάταξη των καμπυλών σε σχέση με αυτές του air flow. Αυτό μοιάζει περίεργο, γιατί το air flow συνδέεται άμεσα με το θερμικό αποτέλεσμα που προκαλεί, αν όμως πάρουμε υπόψη ότι στις μετρήσεις αυτές μετράμε θερμοκρασίες πάνω στον Loader του "Ήφαιστου" και δεν παρεμβάλλεται πλέον η αντίσταση που προβάλει στη ροή του αέρα το σύστημα μέτρησής της, είναι λογικό το air flow -γενικά- να είναι υψηλότερο και ενδεχομένως με διαφορετική αναλογία για κάθε ανεμιστήρα. Για κάποιους από αυτούς, αυτή η μικρότερη αντίσταση ροής σημαίνει αισθητά διαφορετική συμπεριφορά, για κάποιους άλλους, όχι ! 05_Γράφημα Α5-Ζ0 1. Παρά το ότι προηγουμένως (04_Γράφημα Α4-Ζ1) ο NF-F12x25 είχε ακριβώς το ίδιο air flow με του CM Silencio, τώρα που μειώθηκε η αντίσταση ροής, πετυχαίνει καλύτερο αποτέλεσμα από αυτόν και μάλιστα με 300rpm λιγότερες! 2. Κατατάσσεται καλύτερος από όλους τους άλλους ανεμιστήρες της Noctua. 3. Αξίζει να προσέξουμε ότι από τις 1800rpm και πάνω ο Noctua NF-A12x25, αρχίζει σε αντίθεση με τους άλλους να ανεβάζει απόδοση, πράγμα που σημαίνει ότι η φτερωτή του δουλεύει ακόμα πιο αποτελεσματικά στις υψηλότερες στροφές. 06_Γράφημα Α6-Ζ1 Πλησιάζουμε στη χρήσιμη περιοχή του γραφήματος . . . 3. Εξαιρουμένων των δύο που ξεπερνούν σε Cooling Capacity τον NF-A12x25, με όλους τους άλλους ισοβαθμεί. 4. Σημειώνουμε την καλή επίδοση του Noise Blocker και του Coolink SWif2, ο οποίος παρά το ότι δεν "μοιάζει" να είναι για radiator, τα πάει μια χαρά μαζί τους, έστω και με κάποιο παραπάνω θόρυβο. 5. Σαν μέτρο του πόσο ανέβηκαν οι επιδόσεις του Noctua NF-A12x25 (ιδιαίτερα στις τελευταίες 200rpm) μπορούμε να δούμε το πόσο πλησίασε τον Noise Blocker από τον οποίο πριν (04_Γράφημα Α4-Ζ1) απείχε αρκετά ! 6. Και όπως και στην προηγούμενη ομάδα γραφημάτων (air flow speed) έτσι και εδώ οι δύο άλλοι Noctua -με τον NF-P12 Redux να δείχνει το δρόμο- ανταγωνίζονται με χαρακτηριστική άνεση τους άλλους συμμετέχοντες πετυχαίνοντας το ίδιο αποτέλεσμα με 100 -150 rpm λιγότερες ! Με όλα αυτά, έχουμε πια αρκετή πληροφορία για να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει. Οπότε, για να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα, ας βάλουμε όλα τα προηγούμενα μαζί, σε μια εικόνα! 4. Μετρήσεις του Θορύβου, της ταχύτητας ροής του αέρα και της Ψυκτικής Ικανότητας (Cooling Capacity) του Air Flow Speed ανεμιστήρων 120x25, ως προς την ταχύτητα περιστροφής τους (PUSH on 120x120x50mm radiator) Το γεγονός ότι όλες οι μετρήσεις που έγιναν είχαν σαν βάση αναφοράς την ταχύτητα περιστροφής των ανεμιστήρων, μας επιτρέπει να τις τοποθετήσουμε όλες μαζί σε ένα γράφημα με κοινή βάση αναφοράς τις στροφές των ανεμιστήρων. 07_Γράφημα Α7-Ζ0 . . . αυτά ! ! ! Ψυχραιμία, είμαστε στο καλύτερο ! Γιατί έχοντας όλα τα δεδομένα μπορούμε να αρχίσουμε να το σκεφτόμαστε το πράγμα πιο ολοκληρωμένα και να πάρουμε τις απαντήσεις με ακρίβεια και κυρίως χωρίς "υποθέσεις" και "παραδοχές" που σηκώνουν πολύ "νερό στο κρασί" τους. Γιατί πραγματικά, θα ήταν απείρως πιο εύκολο να πούμε -όπως τόσοι άλλοι έκαναν (!)- "Τι καταπληκτικοί αυτοί οι νέοι Noctua! Οι καλύτεροι όλων ! ! " Αλλά τότε, μάλλον θα μας διαβάζατε κάπου αλλού! Ερώτημα πρώτο λοιπόν και πολύ σημαντικό: " Θέλω ένα σύστημα με επιδόσεις, αλλά όχι και να μου παίρνει τα αυτιά ! Ποίος ανεμιστήρας με τις επιδόσεις που χρειάζομαι, έχει και χαμηλό θόρυβο ; " 5. Κατάταξη ανεμιστήρων (120x25) με την ίδια Ψυκτική Ικανότητα (Cooling Capacity), με βάση το θόρυβο που παράγουν (PUSH on 120x120x50mm radiator) Εδώ είναι που το γράφημα δείχνει τη "δύναμη" και την ευελιξία που έχει στο να παράγει -γρήγορα- σαφή αποτελέσματα: Τραβάμε μια οριζόντια γραμμή στο Cooling Capacity που μας "ενδιαφέρει" (έστω στα 7 Watt/ oC Δθ). Ο άξονας τέμνει τις καμπύλες της Ψυκτικής ικανότητας των ανεμιστήρων σε ισάριθμα με το πλήθος τους σημεία. Από το κάθε σημείο τομής τραβάμε μια κατακόρυφη γραμμή μέχρι αυτή να συναντήσει την καμπύλη του θορύβου του αντίστοιχου ανεμιστήρα. Από τα σημείο τομής επί των καμπυλών του θορύβου, τραβάμε οριζόντιες γραμμές προς τον άξονα του θορύβου και σημειώνουμε τις τιμές που "στοχεύουν"! 08_Γράφημα Α8-Ζ0_vect 1. Ο συνδυασμός των καμπυλών της Ψυκτικής Ικανότητας με αυτές του θορύβου, έβγαλε αμέσως το "νικητή" και μάλιστα με μεγάλη διαφορά! 2. Ο Noctua NF-A12x25 παρέχοντας ακριβώς την ίδια ψύξη στο σύστημά μας, είναι ~1,5 dB(A) πιο διακριτικός από τον πιο αθόρυβο των άλλων και ~5,8dB(A) πιο ήσυχος από τον πιο θορυβώδη! Αυτό ξεκαθαρίζει απολύτως πολλά πράγματα και δείχνει ότι, η Noctua "κάτι ήξερε" που το πάλευε τόσα χρόνια! 3. Αξίζει να δούμε ότι, αυτή η μεγάλη διαφορά στην κατάταξη όσο αφορά στο θόρυβο, δεν είναι τόσο εμφανής (αλλά ούτε και "συνεπής") όταν δούμε τι δείχνουν οι αντίστοιχες προβολές, από τα σημεία τομής στις καμπύλες της ταχύτητας του air flow speed προς τον αντίστοιχο άξονα (δεξιός κατακόρυφος) 4. Σε αυτές τις προβολές ο Noctua NF-A12x25 έχει οριακά την χαμηλότερη επίδοση με σχεδόν όλους τους άλλους να κινούνται πολύ κοντά του. Κρατώντας αυτά, πάμε και στο άλλο ερώτημα ακανθώδες ερώτημα που έχουμε και εκφράζει ολοένα και περισσότερους χρήστες: " Θέλω ένα σύστημα πραγματικά ήσυχο, αλλά όχι και να φουντώνει με το "παραμικρό" ! Ποίος ανεμιστήρας με τον χαμηλό θόρυβο που χρειάζομαι, έχει και τις επιδόσεις ; " 6. Κατάταξη ανεμιστήρων (120x25) που παράγουν τον ίδιο θόρυβο (PUSH on 120x120x50mm radiator), με βάση την Ψυκτική Ικανότητα (Cooling Capacity) που μπορούν να παρέχουν. Η "άσκηση" είναι πλέον γνωστή, απλά ορίσαμε ένα κοινό επίπεδο αναφοράς όσον αφορά στο θόρυβο (εν προκειμένω τα 34 dB(A) ) και πάμε να δούμε τι έβγαλε το γράφημα με τις ανάλογες προβολές. 09_Γράφημα Α9-Ζ0_vect Αν εξετάσετε το γράφημα σε πλήρη ανάλυση εύκολα θα καταλήξετε στον επόμενο πίνακα. Στην αριστερή στήλη έχουμε τα αποτελέσματα αυτού του γραφήματος και στη δεξιά, του ακριβώς προηγούμενου. Όπως βλέπετε, οι τρεις πρώτοι ανεμιστήρες παραμένουν στη θέση τους, το ίδιο κάνουν και οι τρεις τελευταίοι, μόνο στην μεσαία περιοχή έχουμε μικρές ανακατατάξεις με τον Coolink SWif2 να κερδίζει δύο θέσεις όσον αφορά στο Θόρυβο! Αξιοσημείωτη είναι η πολύ κακή θέση που παίρνει ο BeQuiet Silent Wings 3 High Speed, έχουμε άποψη γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά δεν είναι της παρούσης. Αρκετά πιο πριν αναφέραμε ότι η Noctua έφτιαξε έναν all rounder ανεμιστήρα, πιστεύω ότι ήδη έχουμε την πρώτη και αδιαμφισβήτητη απόδειξη! Και το καλύτερο είναι ότι, αυτό το πετυχαίνει όχι ακολουθώντας κάπου κοντά στην κορυφή, αλλά καθορίζοντας -και μάλιστα με αρκετή διαφορά από τον επόμενο- ποία είναι αυτή η κορυφή! Κλείνοντας αυτό το τμήμα των μετρήσεων (όχι τις μετρήσεις ! ) δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε ότι η όλη διαδικασία είναι επίπονη και αν το θέλετε, πάσχει εγγενώς από το ότι η βάση αναφοράς της είναι οι στροφές των ανεμιστήρων. Αναγκαίο βέβαια αυτό, κατά τη διάρκεια των μετρήσεων καθώς είναι το εύκολα μετρήσιμο και κυρίως, το αυστηρά ελέγξιμο στοιχείο της λειτουργίας των ανεμιστήρων, αλλά δεν παύει να μην έχει απόλυτη σχέση με τη μία τουλάχιστον παράμετρο που μας ενδιαφέρει, τον Θόρυβο! Πράγματι ολοένα και πιο συχνά βλέπουμε ανεμιστήρες που ενώ στρέφονται αρκετά γρήγορα κάνουν -ευχαρίστως- "δυσανάλογα" χαμηλό θόρυβο. Και επιπλέον αυτών, έχοντας κάνει την καταγραφή των μετρήσεων με τρόπο που να αντιστοιχεί ακριβώς όλες τις παραμέτρους (και τον Θόρυβο) με κάποιες συγκεκριμένες στροφές, μπορούμε να θέσουμε σαν κοινή βάση αναφοράς όχι τις στροφές αλλά τον θόρυβο ! 7. Μετρήσεις της Ψυκτικής Ικανότητας (Cooling Capacity) και του Air Flow Speed ανεμιστήρων 120x25, (PUSH on 120x120x50mm radiator) ως προς τον Θόρυβο που παράγουν. Οι επάνω καμπύλες μας δίνουν την Ψυκτική Ικανότητα και οι κάτω τα αντίστοιχα Air Flow Speed. Και πλέον στο γράφημα συμμετέχουν: 13 ανεμιστήρες στο Cooling Capacity και 14 στο Air flow Speed. 10_Γράφημα Β1-Ζ0 Με βάση αναφοράς τον Θόρυβο, τα πράγματα πήραν τη σωστή θέση και o NF-A12x25 τον "ανήφορο", πετυχαίνοντας πολύ υψηλές επιδόσεις με ελάχιστο θόρυβο! Προσπερνάμε στα γρήγορα τα γραφήματα γιατί θα τα δούμε αναλυτικότερα στη συνέχεια . . . 11_Γράφημα Β2-Ζ1 12_Γράφημα Β3-Ζ2 Αλλά ας σταθούμε στη πιο μεγάλη μεγέθυνση γιατί πλέον φαίνεται καθαρά αυτό που είπαμε πιο πάνω: 13_Γράφημα Β4-Ζ3 1. Ο Noctua NF-A12x25 PWM κατατάσσεται με πολύ μεγάλη διαφορά στην πρώτη θέση της Ψυκτικής Ικανότητας, και ακολουθούν η γνωστή τριάδα, CM Silencio, Noctua NF-F12 PWM και Noctua NF-P12 Redux. 2. Επίσης σημαντικό -αν όχι σημαντικότερο- είναι ότι πλέον στο γράφημα της ταχύτητας του air flow, o NF-A12x25 PWM δεν είναι πλέον ουραγός, γιατί καθώς η βάση αναφοράς είναι -και σωστά- ο θόρυβος, ο ανεμιστήρας "δείχνει τι μπορεί να κάνει" και από ό,τι φαίνεται, αφήνει αισθητά πίσω τον ανταγωνισμό! 3. Το γεγονός ότι οι πιο πολλές καμπύλες είναι η μία πάνω στην άλλη , δηλώνει χωρίς περιφράσεις ότι, οι διαφορές μεταξύ των ανεμιστήρων πρακτικά είναι πολύ μικρές. 4. Συνεπώς, το να προηγείται τόσο αισθητά ένας ανεμιστήρας, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση! Πολύ καλή η "μακροσκοπική" εικόνα, αλλά για να μπορέσουμε όμως να δούμε τι ακριβώς μετρήθηκε και να έχει πρακτική αξία η δουλειά που έγινε, είναι ώρα να τα δούμε από λίγο πιο κοντά και με νούμερα! 8. Μετρήσεις της Ψυκτικής Ικανότητας (Cooling Capacity) ανεμιστήρων 120x25, (PUSH on 120x120x50mm radiator) ως προς τον Θόρυβο που παράγουν. Οι μετρήσεις στη συνέχεια, αναφέρονται μόνο στην επιτυγχανόμενη από τους ανεμιστήρες Ψυκτική Ικανότητα. Ουσιαστικά είναι το θερμικό αποτέλεσμα που έχει ο ανεμιστήρας και έχει το σημαντικό "μειονέκτημα" ότι, για να μετρηθεί χρειάζεται πολύς χρόνος προκειμένου να είμαστε σίγουροι ότι, το θερμικό σύστημα Loader/Cooler έχει έρθει σε θερμική ισορροπία! 14_Γράφημα C1-Ζ0 1. Κάποιοι ανεμιστήρες (Corsair SP 120L, DeepCooll GF120, Scythe Kaze Junii Slipstream) επιτυγχάνουν μεγαλύτερη ψυκτική Ικανότητα (κατά ~0,8 - 1 Watt/oC Δθ). 2. Η ηχητική επιβάρυνση για να το πετύχουν αυτό είναι από ~8,5 - 13 dB(A) περισσότερα από τον αντίστοιχο θόρυβο του Noctua NF-A12x25. 3. Συνεπώς, αντικειμενικά δεν τίθεται κανένας λόγος σύγκρισης, η διαφορά στο θόρυβο, τουλάχιστον μέσα στα πλαίσια που εξετάζουμε είναι απλά, "χαώδης". 15_Γράφημα C2-Ζ1 16_Γράφημα C3-Ζ2 Και εδώ μπορούμε να αρχίσουμε να αφαιρούμε τα τμήματα που "δεν" μας ενδιαφέρουν . . . 17_Γράφημα C4-Ζ3 1. Επικεντρώνοντας στην περιοχή που μας ενδιαφέρει για ένα σύστημα ήσυχο και αποτελεσματικό (30 - 40 dB(A) βλέπουμε την υπεροχή που ο χαμηλός θόρυβος χαρίζει στον NF-A12x25 ! 2. Ο μεγάλος ουραγός εδώ είναι ο ταχύστροφος της Corsair (SP 120 L) καθώς αποδίδει πολύ υψηλότερα, όσον αφορά στο . . . θόρυβο ! 3. Όλοι οι άλλοι ανεμιστήρες "συνωθούνται" σε μια ζώνη δηλώνοντας εμμέσως πλην σαφώς, ότι δεν είναι καθόλου εύκολη δουλεία να ξεχωρίσεις από τον ανταγωνισμό και εν προκειμένω ο NF-A12x25, απλά . . . διέλυσε τον ανταγωνισμό! 4. Πολύ καλή κατάταξη παίρνει και ο έτερος της σημερινής παρουσίασης (Noctua NF-P12 Redux 1700 PWM), ο οποίος διαγκωνίζεται με τρεις ανεμιστήρες για τη δεύτερη θέση και τελικά -στις υψηλές στροφές- το κατορθώνει έστω και οριακά ! 9. Μετρήσεις της ταχύτητας ροής του αέρα ανεμιστήρων 120x25, (PUSH on 120x120x50mm radiator) ως προς τον Θόρυβο που παράγουν. Καλές ήταν οι μετρήσεις της Ψυκτικής Ικανότητας, αλλά μπορούμε να κάνουμε την δουλειά μας σχεδόν εξίσου καλά και με την ταχύτητα ροής του αέρα. Άλλωστε αυτή είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη θερμικό αποτέλεσμα που φέρνει το ρεύμα αέρα που προωθεί ένας ανεμιστήρας μέσα σε μια ψύκτρα! 18_Γράφημα D1-Ζ0 19_Γράφημα D2-Ζ1 20_Γράφημα D3-Ζ2 Προσπερνώντας τα ενδιάμεσα γραφήματα -τα οποία υπενθυμίζω ότι είναι σε πλήρη ανάλυση σε "δυο click απόσταση" , ερχόμαστε στην περιοχή ενδιαφέροντος από 30 έως 40 dB(A) ! 21_Γράφημα D4-Ζ3 1. Η μεγέθυνση ξεκαθαρίζει την εικόνα μέσα σε αυτή τη ζώνη που βρίσκονται οι περισσότεροι ανεμιστήρες και αυτοί που ξεχωρίζουν αμέσως -πέραν του NF-A12x25- είναι οι χαμηλού θορύβου (CM Silencio, Noctua NF-F12, Noctua Nf-12P Redux). 2. Πολύ καλή θέση -σε όλα τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, έχει ο "φτηνός" της Noctua (NF-P12 Redux) ο οποίος έχει πλασαριστεί στην ανώτερη τετράδα της όλης κατάταξης ! Προφανώς η εννέα πτερυγίων φτερωτή και οι εγκοπές τους, κάνουν πολύ καλή δουλειά τόσο στο air flow , όσο και στον παραγόμενο θόρυβο! 3. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι κάποιες μικρές αλλαγές στην κατάταξη οφείλονται στο γεγονός ότι σε αυτήν τη μέτρηση παρεμβάλλεται στην ροή του αέρα και η αντίσταση της μετρητικής διάταξης, η οποία στην προηγούμενη ομάδα μετρήσεων (Ψυκτικής Ικανότητας) δεν υπήρχε! Συμπεράσματα από τις δοκιμές σε radiator 50 mm Όλα όσα θα ήθελα να πω, βρίσκονται πιο πάνω, ένα μόνο θα κρατήσω εδώ: Η σειρά Noctua NF-A12x25 (xxx), ανοίγει νέες και εντυπωσιακές προοπτικές για τα αποτελεσματικά και ήσυχα συστήματα, καθώς θέτει νέα όρια στην τεχνολογία των ανεμιστήρων για προσωπικούς υπολογιστές που παίρνουν υπόψη τους και τα ίδια . . . τα πρόσωπα ! Ανακαθορίζει τη σχέση Επιδόσεις - Θόρυβος και "καταργεί" πρακτικά την αντιδιαστολή τους! Μετρήσεις σε Radiator 120x120x30 mm Σειρά έχουν τώρα οι μετρήσεις που έγιναν με τους ανεμιστήρες τοποθετημένους σε radiator 120x120x30 mm Εδώ περιμένουμε η χαμηλότερη αντίσταση ροής του λεπτότερου radiator να αυξήσει τις επιδόσεις όλων των ανεμιστήρων. Και θα ξεκινήσουμε την παρουσίαση των μετρήσεων όπως κάναμε και για τα Radiator των 50mm. 10. Μετρήσεις του Θορύβου και της ταχύτητας ροής του αέρα ανεμιστήρων 120x25, ως προς την ταχύτητα περιστροφής τους (PUSH on 120x120x30mm radiator) Η συνολική εικόνα για το radiator των 30mm, δεν διαφοροποιείται ποιοτικά από αυτήν που είδαμε στο 50mm. 22_Γράφημα E1-Ζ0 1. Υπάρχουν πέντε ανεμιστήρες που πετυχαίνουν υψηλότερη ταχύτητα ροής δια μέσου του radiator. 2. Κανείς από αυτούς δεν έχει θόρυβο -έστω και "από μακριά"- συγκρίσιμο με τον θόρυβο που παράγει ο NF-A12x25 PWM. Κάνοντας zoom στην χρήσιμη περιοχή . . . 23_Γράφημα E2-Ζ1 . . . έχουμε όλες τις μετρηθήσες τιμές για όποιον θέλει να το ψάξει περισσότερο ! Αλλά και κάποιες παρατηρήσεις που έχουν να κάνουν με την επίδραση του λεπτότερου radiator σε κάθε διαφορετικό ανεμιστήρα. 1. O BeQuiet Silent Wings 3 HS, "αισθάνεται" πολύ πιο άνετα στο 30ρι Rad και από ουραγός , πλασάρεται πλέον στο κέντρο της περιοχής λειτουργίας των ανεμιστήρων. 2. Αντίστοιχη ελαφρά άνοδο έχει και ο NF-A12x25. 3. Αυτοί που είναι αμετακίνητοι στην ανώτερη ζώνη της περιοχής λειτουργίας είναι ο Coolink SWif2 και οι δύο Noctua (NF-P12 RZedux 1700 PWM, NF-F12 PWM) 4. Στις υψηλότερες επιδόσεις οι στροφές μεταξύ των διαφορετικών ανεμιστήρων που έχουν την ίδια επίδοση μπορεί να διαφέρουν και 500rpm ! 5. Συνεπώς και εδώ (αναμενόμενο ! ), ο ασφαλής οδηγός για να αναδειχθούν οι πραγματικές επιδόσεις, είναι η σύγκριση με βάση τον παραγόμενο θόρυβο. Πριν όμως πάμε να δούμε τη συμπεριφορά των ανεμιστήρων ως προς το θόρυβό τους, ας ρίξουμε μια σύντομη ματιά στα δυο βασικά ερωτήματα που θέσαμε και πιο πριν: 11. Κατάταξη ανεμιστήρων (120x25) με την ίδια Ταχύτητα ροής αέρα, με βάση το θόρυβο που παράγουν (PUSH on 120x120x30mm radiator) Η διαδικασία είναι ή ίδια με του γραφήματος 08_ Γράφημα Α8-Ζ0. 24_Γράφημα E3-Ζ1_vect 1. Η Noctua και πάλι "κάνει το ένα -δύο" ! 2. Κάπου στο κέντρο συνωστίζονται οι περισσότεροι ανεμιστήρες κι ο χαμηλότερος σε επιδόσεις είναι ο Corsair SP 120P. 12. Κατάταξη ανεμιστήρων (120x25) που παράγουν τον ίδιο θόρυβο (PUSH on 120x120x30mm radiator), με βάση την Ταχύτητα ροής του Αέρα που μπορούν να επιτύχουν. Η διαδικασία είναι ή ίδια με του γραφήματος 09_ Γράφημα Α9-Ζ0. 25_Γράφημα E4-Ζ1_vect 1. Και πάλι οι δύο Noctua (NF-A12x25, NF-P12 Redux) έχουν τις υψηλότερες επιδόσεις. 2. Ο Corsair SP 120 L, "ασθμαίνει" με την χαμηλότερη επίδοση 3. Όλοι οι άλλοι είναι ο ένας πάνω στον άλλο Ώρα όμως να δούμε πως διαμορφώνονται τα πράγματα όταν η βάση σύγκρισης είναι ο Θόρυβος. 13. Μετρήσεις της ταχύτητας ροής του αέρα ανεμιστήρων 120x25, (PUSH on 120x120x30mm radiator) ως προς τον Θόρυβο που παράγουν. Σαν απόδειξη της αναλυτικής δυνατότητας που δίνουν αυτά τα γραφήματα, μπορούμε να δούμε τις ανακατατάξεις που συνέβησαν μόλις πήρα υπόψη μας την δεύτερη βασική παράμετρο κάθε συστήματος ψύξης, τον θόρυβο! 26_Γράφημα F1-Ζ0 1. Ο Noctua NF-A12x25 κάνει τη ίδια "δουλειά" που κάνουν και οι άλλοι, αλλά με ~ 2,1 έως και 5,5 dB (A) λιγότερα! 2. Ο BeQuiet πληρώνοντας το γεγονός ότι δεν είναι και τόσο αθόρυβος, επανέρχεται ουραγός στις επιδόσεις παρέα με τον Corsair SP 120 L. 3. Και πάντα -ανεξαρτήτως συνθηκών- δεύτερος στη κατάταξη ο "ταπεινός" Noctua NF-P12 Redux, ο οποίος εκμεταλλευόμενος το σχεδιασμό του, δίνει μαθήματα. Αφήνω εδώ τις ενδιάμεσες μεγεθύνσεις . . . 27_Γράφημα F2-Ζ1 28_Γράφημα F3-Ζ2 . . . και πάμε να δούμε την περιοχή που έχει σημασία (29 - 40 dB(A) ). 29_Γράφημα F4-Ζ3 1. Στην στάθμη των 37 dB(A), o NF-A12x25, επιτυγχάνει 5,6 % υψηλότερη ταχύτητα ροής αέρα σε σχέση με την δεύτερο (Noctua NF-P12 Redux) και ένα εντυπωσιακότατο ~20% σε σχέση με τους δύο που έχουν την χαμηλότερη επίδοση (Corsair SP 120 L και BeQuiet Silent Wings 3 HS )! ! ! 2. Στα 34 dB(A), οι γραμμές (λέγε με επιδόσεις ! ) πυκνώνουν, αλλά και πάλι ο NF-A12x25 έχει 3,7 % υψηλότερη ταχύτητα από το δεύτερο και ~ 17% από τον τελευταίο ! ! ! Αυτό που δηλώνουν όλες οι μέχρι τώρα μετρήσεις και η σταθερή πρωτιά -και με διαφορά- της νέας γενεάς ανεμιστήρων της Noctua, είναι ότι κάτι ήξερε το RND τμήμα της εταιρίας και δαπάνησε αυτά τα 4+ χρόνια στην ανάπτυξη τους, γιατί τέτοια αποτελέσματα, απλά . . . "δεν υπάρχουν" ! ! ! Μολονότι απέχουμε ακόμα από την ολοκλήρωση των μετρήσεων, είναι το κατάλληλο σημείο να δούμε την συγκριτική εικόνα που δίνουν οι ανεμιστήρες βάζοντας σε ένα γράφημα τις επιδόσεις τους τόσο σε rad 50mm όσο και σε rad 30mm! 14. Συνοπτική κατάταξη ανεμιστήρων (120x25) που παράγουν τον ίδιο θόρυβο (PUSH on 120x120x30mm και 120x120x50mm radiator), με βάση την Ταχύτητα ροής του Αέρα που μπορούν να επιτύχουν. Ο σκοπός εδώ είναι να δούμε πόσο επηρεάζονται οι διάφοροι ανεμιστήρες από την αλλαγή radiator (από 50mm σε 30mm πάχος). Εδώ η τεχνική είναι πολύ πιο απλή (όταν έχεις τη σωστή βάση στο γράφημα . . . "μετράει" ! Τραβάμε μια κατακόρυφη γραμμή και από τα σημεία τομής , τραβάμε γραμμές προς τον άξονα της Ταχύτητας ροής και . . . 30_Γράφημα K1-Ζ1_vect 1. Το ότι ο NF-A12x25 είναι πρώτος στην κατάταξη σε Rad 50mm, δεν είναι νέο. 2. Αυτό που είναι νέο, είναι ότι οι επιδόσεις του στο 50mm Radiator, πλησιάζουν πολύ κοντά στις επιδόσεις του δεύτερου στο Rad των 30mm ! Το ότι τα πάει καλά το ξέραμε, αλλά ότι είναι τόσο καλά, τώρα το είδαμε ! 14. Συνοπτική κατάταξη ανεμιστήρων (120x25) που επιτυγχάνουν την ίδια Ταχύτητα ροής Αέρα (PUSH on 120x120x30mm και 120x120x50mm radiator), με βάση τον θόρυβο που παράγουν. Αυτή τη φορά η γραμμή αναφοράς είναι οριζόντια (άξονας Ταχύτητας ροής αέρα) και οι προβολές κατακόρυφες (άξονας Θορύβου) 31_Γράφημα K2-Ζ1_vect 1. Η διαφορά στον παραγόμενο θόρυβο είναι μεγάλη, καθώς δεν είναι μόνο τα ~4,5dB(A) που χωρίζουν τον NF-A12x25 από τον πιο θορυβώδη της σύγκρισης (Corsair SP 120 L), αλλά και η παντελής έλλειψη συντονισμών και ενοχλητικών ενισχύσεων κάποιων συχνοτήτων, που είναι τόσο διαδεδομένες σε ανεμιστήρες χαμηλότερης ποιότητας. 2. Με βάση όλα αυτά και σε μια διαδικασία επιλογής ενός ισορροπημένου ανεμιστήρα, που βασίζεται σε τεκμήρια και μετρήσεις, κανείς άλλος ανεμιστήρας από όσους μετρήσαμε, δεν μπορεί να συγκριθεί -ούτε καν από μακριά- με τον Noctua NF-A12x25. Προσομοίωση μετρήσεων σε PC Case με μεγάλη αντίσταση στη ροή του αέρα Η χρήση του NF-A12x25 σαν "απλό" case fan αφορά περισσότερο στα μοντέλα της σειράς που έχουν πιο "κλασικό" έλεγχο στροφών (δεν είναι PWM) όπως είναι ο FLX και ο ULN. Όπως και να έχει βέβαια, και παρά το κόστος τους που "δεν συνάδει" με την χρήση τους σε τόσο "ταπεινή" θέση, το ίδιο το θέμα, του πως τα πάνε οι νέοι ανεμιστήρες της Noctua με ένα "κουτί", είναι πολύ ενδιαφέρον και φυσικά το ψάξαμε όσο πιο ολοκληρωμένα μπορέσαμε! Η συσκευή προσομοίωσης του "κουτιού" Η βασική ιδέα είναι . . . πολύ βασική ! Ένα σύστημα στο οποίο, από την μια άκρη προσπαθούμε να του βάλουμε αέρα μέσα με ένα ανεμιστήρα , ο αέρας συναντά εμπόδια στην διαδρομή του μέσα στο σύστημα αυτό και τελικά, βγαίνει από το άλλο του άκρο, όπου και μετράται η ταχύτητά του. Αν όπου σύστημα βάλετε μερικές συναρμολογούμενες σωληνώσεις και όπου διάφορα εμπόδια, βάλετε διαφράγματα διάχυσης και ευθειασμού της ροής του αέρα, θα έχετε μια χονδρική ιδέα του τι βρίσκεται εκεί μέσα . . . Στις μετρήσεις που ακολουθούν χρησιμοποιήθηκε η τρίτη εκδοχή συναρμολόγησης με την μεγαλύτερη αντίσταση. Να σημειώσω εδώ ότι η βαθμίδα "Measurement" δεν είναι ακόμα λειτουργική καθώς χρειάζεται ένα σχετικά ακριβό όργανο (Hot Wire Anemometer), δεν αφαιρέθηκε όμως από το test rig καθώς η αντίσταση που προβάλει στη ροή του αέρα, είναι πολύ μικρή ! Η μέτρηση έγινε όπως και στις προηγούμενες μετρήσεις, εξαναγκάζοντας όλη την ποσότητα του αέρα να περάσει μέσα από το Vane Air flow Speed Meter, η αντίσταση του οποίου βεβαίως δεν είναι αμελητέα, αλλά καθώς είναι κοινή σε όλες τις μετρήσεις, δεν επηρεάζει την συγκριτική σχέση των ανεμιστήρων μεταξύ τους. Ο θόρυβος μετρήθηκε με τους ανεμιστήρες σε ελεύθερο περιβάλλον, καθώς αυτό ήταν το "πλησιέστερο" με τη λειτουργία ενός ανεμιστήρα πάνω σε κάποιο πλαϊνό ενός κουτιού (Προϋποτίθεται ότι ή ίδια η θέση στήριξης, δεν προκαλεί προβλήματα θορύβου από αεροδυναμικά φαινόμενα). 15. Μετρήσεις του Θορύβου (Free Air) και της ταχύτητας ροής του αέρα ανεμιστήρων 120x25 (PUSH on Highly Air Flow Restrictive PC Case simulation rig), ως προς την ταχύτητα περιστροφής τους Τιμές δεν έχω συμπληρώσει στα γραφήματα, αλλά χρησιμοποιώντας τον κάναβο του γραφήματος μπορούν να βρεθούν με μεγάλη ακρίβεια. Το θέμα μας όμως δεν είναι στις ακριβείς τιμές, αλλά στην γενική εικόνα. 32_Γράφημα M1-Ζ0 1. Ο Noctua NF-A12x25 με τον CM Silencio κάνουν παρέα στην κατώτερη πλευρά του διαγράμματος τόσο όσο αφορά στον θόρυβο όσο και στις "επιδόσεις" ! 2. Για να είμαστε όμως ακριβέστεροι, οι επιδόσεις των δυο που προανέφερα είναι ανάλογες με αυτές των υπόλοιπων ανεμιστήρων, απλά έρχονται με περισσότερες στροφές! 3. Στην άλλη πλευρά του γραφήματος έχουμε τους αρκετά θορυβώδεις DeepCool 120T, Scythe SlipStream, Coolink Swif2 και παρέα τους στις υψηλές επιδόσεις, τον άλλον ανεμιστήρα της σημερινής παρουσίασης τον Noctua NF-P12 Redux 1700 PWM, ο οποίος όμως κάνει αρκετά λιγότερο θόρυβο από τους άλλους "συμπρωταγωνιστές" του! 16. Κατάταξη ανεμιστήρων (120x25) με την ίδια Ταχύτητα ροής αέρα (PUSH on Highly Air Flow Restrictive PC Case simulation rig), με βάση το θόρυβο που παράγουν (Free Air Noise) 33_Γράφημα M2-Ζ0_vect 1. Η πρωτοκαθεδρία είναι γνωστό πλέον που πάει ! 2. Αμέσως όμως μετά τον NF-A12x25 πλασάρεται ο BeQuiet Silent Wings 3 HS, ο οποίος εκμεταλλευόμενος το πιο "ελεύθερο" περιβάλλον έχει υψηλότερο air flow και υπερσκελίζει τον CM Silencio. 3. Καλύτερα σε αυτό το "περιβάλλον" αισθάνονται και οι Noise Blocker NB-eLoop, αλλά και ο ταπεινός CM Sicle Flow ! 4. Στην άλλη πλευρά του θορύβου, αυτός που για να κάνει την ίδια ακριβώς δουλειά με τους υπόλοιπους, "σου παίρνει τα αυτιά", είναι ο DeepCool GF120. 5. Αυτό που κρατάμε από εδώ είναι η μέση επιβάρυνση σε θόρυβο που καταλογίζεται στον εξαιρετικό -από air flow speed- Noctua NF-12P Redux. 17. Κατάταξη ανεμιστήρων (120x25) που παράγουν τον ίδιο θόρυβο (Free Air Noise), με βάση την ταχύτητα ροής αέρα που επιτυγχάνουν (PUSH on Highly Air Flow Restrictive PC Case simulation rig) Βάζουμε ένα χαμηλό κατώφλι αναφοράς στον θόρυβο (μόλις 32 dB(A) ) και πάμε να δούμε τι έδειξε η σύγκριση. 34_Γράφημα M3-Ζ0_vect 1. Και πάλι η πρώτη θέση στον Noctua NF-A12x25 PWM. 2. Οι BeQuiet και Noise Blocker αισθάνονται πλέον "στο στοιχείο" τους 3. Και στη τρίτη θέση ο "ταπεινός" Coole Master Sicle Flow, που μοιράζεται -έστω και από πολύ μακριά- την μορφολογία της φτερωτής, αποδεικνύει έμπρακτα, αφενός ότι η καταλληλότητα ενός ανεμιστήρα εξαρτάται από τις συνθήκες που θα κληθεί να δουλέψει, και αφετέρου ότι δεν είναι ανάγκη για όλες τις δουλειές να ζητάμε το top! 4. Εξαίρεση σε όλα αυτά αποτελεί ο Noctua NF-A12x25, ο οποίος "αδιαφορεί παγερά" (!) για τις συνθήκες που θα κληθεί να δουλέψει . . . "το έχει", με όλες ! 18. Μετρήσεις της ταχύτητας ροής του αέρα ανεμιστήρων 120x25, (PUSH on Highly Air Flow Restrictive PC Case simulation rig) ως προς τον Θόρυβο (Free Air Noise) που παράγουν. Υπενθυμίζω εδώ ότι ο θόρυβος δεν μετρήθηκε επάνω στο test rig, αλλά στον ελεύθερο αέρα. 35_Γράφημα N1-Ζ0 1. Ο Noctua NF-A12x25, σαφώς και δεν έχει το υψηλότερο air flow speed, υπάρχουν αρκετοί ανεμιστήρες που τον ξεπερνούν και κάποιοι κατά πολύ! 2. Αν όμως για να έχω 0,8m/sec περισσότερα, πρέπει να το "πληρώσω" με 12 dB(A) παραπάνω (!), θα . . . προσπεράσω ατάραχος ! 3. Σαφώς υπάρχουν και άλλες επιλογές που δεν είναι τόσο τραβηγμένες και βεβαίως, πολύ καλοί ανεμιστήρες που σε αυτό το περιβάλλον με την χαμηλότερη αντίσταση ροής, πηγαίνουν αρκετά καλύτερα από τον NF-A12x25, και αυτό το κάνουν χωρίς να "ξεφεύγουν" σε θόρυβο, καθώς μέχρι τα 35,5 dB(A), και για την ίδια με τον Noctua NF-A12x25 απόδοση, υπάρχουν οι Noise Blocker Silent Wings 3 HS, Noise Blocker NB eLoop, Cooler Master Sicle flow, και Cooler Master Silencio. 4. Κανείς όμως από αυτούς δεν παράγει μόνο 33,2 dB(A) θόρυβο ! Συνεπώς και έχοντας τη λογική σαν οδηγό μιας ισορροπημένης αξιολόγησης, η επιλογή του Noctua ΝF-A12x25, δεν μοιάζει απλά, αλλά είναι, μονόδρομος! Αφήνω εδώ και τις ενδιάμεσες μεγεθύνσεις των μετρήσεων αυτών . . . 36_Γράφημα N2-Z2 37_Γράφημα N5-Z5 . . . και πάμε να δούμε με πιο πολύ λεπτομέρεια την εικόνα που έχουμε για την περιοχή από τα 28 έως και τα 40dB(A). 38_Γράφημα N4-Z4 1. Η βασική παρατήρηση είναι το πόσο αθόρυβα κατορθώνει να φτάσει στην μέγιστη του επίδοσή του ο ανεμιστήρας NF-A12x25. 2. Βέβαια υπάρχουν και άλλοι ανεμιστήρες που κάνουν παραπλήσιο θόρυβο και έχουν και καλύτερες επιδόσεις. 3. Σε έναν case fan όμως ελάχιστες παραχωρήσεις γίνονται και η ανοχή στο θόρυβο, κατά κανόνα δεν είναι σε αυτές! Επειδή όμως με μερικές γραμμές θα φανούν όλα αυτά με μία ματιά . . . 39_Γράφημα N4-Z4_Vect Στο ίδιο γράφημα έχουμε τόσο την κατάταξη με βάση τον παραγόμενο θόρυβο, όσο και αυτήν, με βάση την επιτυγχανόμενη ταχύτητα ροής του αέρα. Σας αφήνω να το ψάξετε με την ησυχία σας και εγώ πάω να δω τι άλλο μας επιφυλάσσει η Noctua ! 19. Μετρήσεις της ταχύτητας ροής του αέρα ανεμιστήρων 140x25, (PUSH on a 140x30mm radiator) ως προς τον Θόρυβο που παράγουν. Συμμετέχει και ο Noctua NF-A12x25 με τη χρήση του NA-SFMA1 120>140mm mounting adapter. Τον είδαμε αρκετά πιο πάνω αυτόν τον προσαρμογέα που επιτρέπει την αντικατάσταση των 140mm ανεμιστήρων μας με τον NF-A12x25. Η πρώτη σκέψη φυσικά -και κάπως αυθόρμητα- ήταν ότι . . . "Εντάξει τώρα, καλός ο ανεμιστήρας, αλλά όχι και να παροπλίσουμε τους ήσυχους και ωραίους 140ρηδές μας, για χάρη του! " Επειδή όμως άλλο είναι το τι μπορεί να σκέφτεσαι και άλλο τι δείχνουν τα όργανα μέτρησης, για πάμε να δούμε πως τα πήγε ο NF-A12x25 ! Με τη βοήθεια του προσαρμογέα NA-SFMA1 η τοποθέτηση του NF-A12x25 πάνω στο radiator των 140x30mm, ήταν ζήτημα ενός λεπτού. Στο ίδιο radiator έχουν ήδη μετρηθεί άλλοι επτά ανεμιστήρες (φαίνονται στο γράφημα ποιοι είναι ) και μολονότι η Noctua το έλεγε ευθαρσώς, μιαν έκπληξη . . . την πάθαμε ! 40_Γράφημα P1-Z0 1. Ο Noctua NF-A12x25 PWM, ήρθε και "στρογγυλοκάθισε" ακριβώς στη μέση επίδοση των 140x25mm ανεμιστήρων που τυπικά συμμετέχουν στην μέτρηση! 2. Βεβαίως και υπάρχει κάποιος εσκεμμένα για να φανεί το ότι οι μεγάλες επιδόσεις, έρχονται συνήθως και με αρκετό θόρυβο (Corsair SP-140L). 3. Όλοι οι ανεμιστήρες στην περιοχή μέχρι τα 38 dB(A), είναι πολύ κοντά σε επιδόσεις και θόρυβο. Αλλά για να το δούμε αυτό καλύτερα . . . 41_Γράφημα P2-Z2 1. Ουσιαστικά ο NF-A12x25, "ώς μη όφειλε", έρχεται τρίτος στην κατάταξη ακολουθώντας τους BeQuiet Silent Wings3 HS PWM 140mm και τον Phanteks PH-F140 HP II. 2. Οι άλλοι πέντε ανεμιστήρες μολονότι των 140mm και όλοι σε "χρήση" σαν radiator fans, δεν κατορθώνουν να πετύχουν καλύτερο αποτέλεσμα. 3. Αξιοσημείωτο είναι ότι σε όλο το φάσμα λειτουργίας τους , ο NF-A12x25 είναι καλύτερος από τον oμόσταυλο Noctua NF-A14 PWM. Αυτό όμως που έχει τη μεγαλύτερη σημασία και είναι το κύριο που σηματοδοτεί αυτή η σύγκριση, είναι ένα: Όταν με το καλό έρθει η ώρα να δούμε και την έκδοση των 140x25 ( "NF-A14x25" ίσως), πολλά επιτελεία RnD των άλλων κατασκευαστών, θα χάσουν τον ύπνο τους, αν δεν συμβαίνει ήδη αυτό ! Μετρήσεις σε βάθος Μετά από τόσα γραφήματα που εδραιώνουν μια πολύ καλή και κατά το δυνατόν ολοκληρωμένη εικόνα των ανεμιστήρων της σημερινής παρουσίασης, αλλά και όλων των άλλων του μικρού roundup, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και στη δυναμική του πράγματος. Με άλλα λόγια, όπως κάνουμε και στις ψύκτρες, μια εύλογη απορία είναι το κατά πόσον ο κάθε ανεμιστήρας έχει περιθώρια βελτίωσης της απόδοσής του. Φυσικά δεν είμαστε σε θέση να δοκιμάσουμε κατασκευαστικές αλλαγές, αλλά κάλλιστα μπορούμε να εξετάσουμε τη συμπεριφορά των ανεμιστήρων με λίγο πιο σύνθετο τρόπο, έτσι ώστε να βγάλουμε κάποια επιπλέον συμπεράσματα γι' αυτήν. 20. Γραφική απεικόνιση του λόγου της Ψυκτικής Ικανότητας ως προς τον θόρυβο, ανεμιστήρων 120x25, (PUSH on a 120x50mm radiator) με βάση τον ρυθμό περιστροφής τους. Το ερώτημα είναι: Πόση ψυκτική ικανότητα παραπάνω κερδίζουμε για κάθε dB(A) θορύβου που ανεχόμαστε ; Η απάντηση με δεδομένα τα στοιχεία από τις μετρήσεις είναι απλή, διαιρούμε -για κάθε σημείο μέτρησης- την τιμή της ψυκτικής ικανότητας με τον θόρυβο που παράγει ο ανεμιστήρας. Αυτό όμως που προκύπτει από το γράφημα είναι πολύ πιο ενδιαφέρον! {Για λόγους ευκρίνειας οι τιμές έχουν πολλαπλασιαστεί επί 100, έτσι γλιτώνουμε τα πολύ μικρά νούμερα, και η αναλογία μεταξύ των μετρήσεων παραμένει ανέπαφη.} 42_Γράφημα Q1-Z0 1. Όσο ανεβαίνουν οι στροφές των ανεμιστήρων, αυτοί αυξάνουν την απόδοσή τους και για κάθε dB(A) θόρυβο που παράγουν αποδίδουν μεγαλύτερη ψυκτική ικανότητα. 2. Αυτός ο ρυθμός της αύξησης των επιδόσεων αρχίζει και μειώνεται από κάποιες στροφές και πάνω. 3. Για κάθε ανεμιστήρα αυτό το σημείο που η αύξηση αρχίζει να μειώνεται, είναι διαφορετικό (άλλοι αρχίζουν από τις 1000rpm και άλλοι στις 1200rpm). 4. Προοδευτικά η βελτίωση των επιδόσεων καθώς οι στροφές αυξάνουν, μειώνεται κι' άλλο και τελικώς ο κάθε ανεμιστήρας φτάνει σε μια κορυφαία επίδοση όπου η ψυκτική ικανότητά του σε σχέση με τον θόρυβο που παράγει, γίνεται μέγιστη. 5. Από το σημείο αυτό και πέρα, υπάρχει μια περιοχή που οι επιδόσεις είναι σταθερές και μετά από αυτήν, οι επιδόσεις αρχίζουν να μειώνονται ! 6. Σε άλλους ανεμιστήρες η κάμψη αρχίζει πολύ σύντομα μετά το κορυφαίο σημείο και σε άλλους αρκετά μετά με κάποιους να έχουν σταθερή συμπεριφορά μέχρι και τις 1800 και 2000rpm! 7. Ένας όμως ανεμιστήρας "δεν" υπακούει στη γενικότερη αυτή συμπεριφορά και αυτός είναι ο Noctua NF-A12x25. 43_Γράφημα Q2-Z1 8. Ο Noctua NF-A12x25 ξεκινώντας ρυθμούς αύξησης κοντά στο κάτω όριο, προοδευτικά διατηρεί πολύ καλύτερα αυτόν τον ρυθμό και λίγο πριν τις 1500rpm έχει ξεπεράσει όλους τους άλλους ανεμιστήρες και συνεχίζει με διαρκώς βελτιούμενες επιδόσεις μέχρι και το τέλος της περιοχής λειτουργίας. 9. Αξιοποιώντας τον χαμηλό θόρυβο που παράγει και διατηρώντας παράλληλα υψηλό air flow, καταλήγει να έχει 6,8% καλύτερη επίδοση από την καλύτερη επίδοση ανεξαρτήτως στροφών που σημείωσαν οι άλλοι ανεμιστήρες και 13% καλύτερη επίδοση από το μέσο όρο των επιδόσεων των άλλων ανεμιστήρων, στις 2000 rpm που είναι οι μέγιστες στροφές του. 10. Αυτό σημαίνει ότι ο NF-A12x25 έχει πολλά ακόμα περιθώρια για αύξηση των επιδόσεών του, αρκεί να είμαστε διατεθειμένοι να υποστούμε λίγο περισσότερο θόρυβο. 11. Το ότι απλά αυξάνοντας τις στροφές του, θα έρθουν αρκετά υψηλότερες επιδόσεις, φυσικά δεν το ξέρουμε μόνο εμείς, το ξέρει πολύ καλύτερα η Noctua, η οποία -και καλά κάνει- έχει ένα προϊόν που δεν έχει αντίπαλο και κρατάει και κάποιους κρυφούς "Άσους" στο μανίκι για την συνέχεια! 12. Να μην ξεχνάμε όμως και τον άλλον συμπαρουσιαζόμενο ανεμιστήρα, τον Noctua NF-P12 Redux 1700, ο οποίος έχει κορυφαίες επιδόσεις και εξαιρετικά σταθερές (από τις 1200 - 1650 rpm διατηρεί σταθερό λόγο Ψυκτικής ικανότητας προς θόρυβο. Αυτό τον κάνει μια εξαιρετική και οικονομική επιλογή για θέσεις όπως αυτή ( radiator fan)! 21. Γραφική απεικόνιση του λόγου του θορύβου ως προς την Ψυκτική Ικανότητα, ανεμιστήρων 120x25, (PUSH on a 140x50mm radiator) με βάση τον ρυθμό περιστροφής τους. Το ερώτημα είναι: Πόσο θόρυβο επιπλέον, κοστίζει, κάθε μονάδα (Watt/oC Δθ) που αυξάνεται η ψυκτική ικανότητα που θέλουμε ; Η απάντηση δίνεται από την αντίστροφή διαίρεση, (διαιρούμε -για κάθε σημείο μέτρησης- την τιμή του θορύβου με την αντίστοιχη ψυκτική ικανότητα που επιτυγχάνει ο ανεμιστήρας. Και πάλι το γράφημα μας αποζημιώνει και με το παραπάνω για το "κόπο" ! 44_Γράφημα R1-Z0 1. Μέχρι τις 1400 rpm όλοι σχεδόν οι ανεμιστήρες έχουν "πιάσει" το μέγιστο των επιδόσεών τους και παρουσιάζουν το μικρότερο αναλογικό κόστος σε θόρυβο για την Ψυκτική Ικανότητα που επιτυγχάνουν! 2. Μόνο δυο ανεμιστήρες συνεχίζουν με έστω και ελαφρά βελτίωση μέχρι τις 1700 rpm και οριακά στις 2000 rpm. 3. Από ένα σημείο και πέρα οι ανεμιστήρες εμφανίζουν μια προοδευτική μείωση των επιδόσεών τους (οι καμπύλες αρχίζουν να στρέφουν προς τα επάνω) 4. O Noctua NF-A12x25, μολονότι ξεκινά με την χαμηλότερη επίδοση (στις 500rpm) βελτιώνεται συνεχώς ανεβάζοντας επιδόσεις και λίγο πριν τις 1500 rpm περνά στην κορυφή των επιδόσεων και συνεχίζει να απομακρύνεται από τους άλλους ανεμιστήρες, ελαττώνοντας συνεχώς το ηχητικό κόστος των επιδόσεών του και μάλιστα χωρίς να εμφανίζει τάσεις μείωσης του ρυθμού βελτίωσής του! 45_Γράφημα R2-Z1 Στην μεγέθυνση του πιο ενδιαφέροντος τμήματος του γραφήματος, έχουμε ευκρινέστερη εικόνα του πράγματος! 5. Ο Cooler Master Silencio 120P δείχνει την κλάση του πετυχαίνοντας πολύ καλές επιδόσεις (4,983 / 1700 rpm) . 6. Ο ταπεινός Scythe Kaze Junii πετυχαίνει και αυτός εξαιρετική επίδοση (4,999 στις 1400rpm) 7. Εξίσου καλές επιδόσεις σημειώνουν και οι δύο άλλοι Noctua (NF-P12 Redux, NF-F12 PWM), όπου με περίπου 5, 0 στις 1200rpm δείχνουν την υψηλή ικανότητά τους να ψύξουν αποτελεσματικά και αθόρυβα ένα radiator. 8. O Noctua NF-P12 Redux εμφανίζει μια εξαιρετική σταθερότητα σε όλη σχεδόν την χρήσιμη περιοχή λειτουργίας του (1200 - 1650 rpm) 9. Ο BeQuiet Silent Wings 3 HS μολονότι έχει πολύ καλή συμπεριφορά, αυτή είναι αρκετά πίσω από τις κορυφαίες επιδόσεις και ο ανεμιστήρας "πληρώνει" την κατασκευαστική επιλογή του "ελεύθερου πλαισίου". 10. Και φυσικά (ναι, πλέον μοιάζει φυσικό) ο Noctua NF-A12x25, "ανταποδίδοντας" τα χρόνια ανάπτυξής του, με τον καλύτερο τρόπο, επιτυγχάνει τις καλύτερες επιδόσεις και επιπλέον αυτού δεν εμφανίζει καμία τάση κάμψης του ρυθμού βελτίωσής τους, δείχνοντας εμμέσως -πλην σαφώς- ότι τα όριά του είναι αρκετά πέρα από τις 2000 rpm! Συμπεράσματα και βαθμολογία Πέρασαν δυο μήνες και παραπάνω, πήραμε -λόγω εποχής- το χρόνο μας και τον επενδύσαμε πιστεύω καλά ! Μετά από την κατασκευή δύο modular συστημάτων μέτρησης του air flow και πολλές μετρήσεις με αυτά, είμαστε σε θέση να έχουμε μια ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη άποψη για τις δύο νέες σειρές ανεμιστήρων της Noctua. Ας ξεκινήσω με την σειρά NF-P12 Redux όπως κάναμε και στην παρουσίαση και μετά πάμε και στην "αιχμή του δόρατος" που ακούει στο όνομα NF-A12x25 ! Noctua NF-P12 Redux Όταν -έχοντας στο νου "το καλό και φτηνό"- ψάχνουμε για ανεμιστήρα και φτάσουμε σε αυτόν που: 1. Κατατάσσεται δεύτερος στην Ψυκτική Ικανότητα σε "50ρι" radiator, ανάμεσα σε πολλούς επώνυμους και "πιο" εξειδικευμένους ανεμιστήρες. 2. Είναι δεύτερος στην ταχύτητα του air flow που μπορεί να αναπτύξει σε "30ρι" radiator. 3. Πετυχαίνει μια αξιοπρεπή ροή αέρα ακόμα και σαν case fan. 4. O θόρυβος που παράγει σε καμία περίπτωση δεν φτάνει τα 39 dB(A)* {*Μετρημένα στο μισό μέτρο}. 5. Έχει έξη χρόνια εγγύηση 6. Κοστίζει 16 € 7. Λέγεται Noctua . . . σταματάμε να ψάχνουμε άλλο ! Η Noctua με την σειρά NF-P12 Redux καθιστά προσιτό σε πολύ ευρύτερο κοινό, έναν εξαιρετικό σε επιδόσεις ανεμιστήρα, που είναι σε θέση να δώσει λύση αποτελεσματική και αθόρυβη σε όποιο πρόβλημα ψύξης έχουμε, είτε αυτό είναι AIO radiator, είτε είναι αερόψυκτρα και δεν θα σας απογοητεύσει ούτε σε ένα "σφιχτό" κουτί. Ο τρόπος που το πετυχαίνει αυτό η Noctua είναι μια ακόμα απόδειξη του τρόπου που αντιμετωπίζει τους χρήστες που την προτιμούν. Δεν ρίχνει την ποιότητα, απλά περικόπτει -ακόμα και στο είδος της συσκευασίας- οτιδήποτε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μη απαραίτητο (αντικραδασμικά τακουνάκια, καλώδια προέκτασης κ.λπ.), αλλά διατηρεί τα έξη χρόνια εγγύηση! Στα αρνητικά τους , ουσιαστικά δεν έχω να καταλογίσω ούτε τα "περί ορέξεως . . . " που αναφέρονται στον χρωματισμό, καθώς οι δυο αποχρώσεις του γκρι, είναι διακριτικές και μπορούν να ενσωματωθούν εύκολα σε ένα κουτί. Η έλλειψη των αντικραδασμικών είναι κατανοητή, καλό όμως θα ήταν να μην υπάρχει. Όπως και να έχει, είναι καλό που το πλαίσιο είναι έτοιμο να δεχτεί όποια αντικραδασμική λύση θελήσουμε , αν και η λειτουργία των ανεμιστήρων είναι τόσο "καθαρή" από κραδασμούς που ουσιαστικά, μόνο επιζητώντας το "απόλυτο" θα τα χρειαστούμε ! Αν έπρεπε να περιορίσω σε μια φράση όλα αυτά, αβίαστα θα έλεγα ότι: Αν το περιθώριο εξόδων που έχουμε είναι σχετικά μικρό, αλλά δεν θέλουμε να κάνουμε υποχωρήσεις στην ποιοτική και αποτελεσματική λύση στο θέμα ανεμιστήρας, θα κάνουμε χάρη στον εαυτό μας να σταθούμε πολύ προσεκτικά στην σειρά NF-P12 Redux της Noctua, γιατί έχει την απάντηση στο πρόβλημά μας και μάλιστα με τρόπο που θα υπερκαλύψει ό,τι απαιτήσεις έχουμε ! Υπενθυμίζουμε ότι τους ανεμιστήρες της σειράς Noctua NF-P12 Redux xxx θα τους βρείτε στην Ελληνική αγορά από 16,0 -17,5 € (συν 5 - 6,7 € λοιπά έξοδα) του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. H σειρά συνοδεύονται από εξαετή εγγύηση από τον κατασκευαστή. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά η σειρά Noctua NF-P12 Redux xxx, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: {Αναλυτικά παίρνει : Χαρακτηριστικά : 9, Χρηστικότητα : 9 , Ποιότητα : 9, Επιδόσεις: 9 , Απόδοση /΄Τιμή: 9,5 } Noctua NF-A12x25 Η Noctua με τη σειρά ανεμιστήρων NF-A12x25 έθεσε μια νέα βάση σύγκρισης και τεχνολογικά όρια τα οποία θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να ξεπεραστούν! Βέβαια το να αποτελούν τα προϊόντα της συγκεκριμένης εταιρίας μέτρο σύγκρισης δεν είναι κάτι νέο, αλλά εν προκειμένω, το θέμα πάει αρκετά πιο πέρα καθώς, ουσιαστικά ανοίγει νέους κατασκευαστικούς ορίζοντες με νέες δυνατότητες και -δεδομένου ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα- πρωτοφανείς δυνατότητες βελτίωσης. Πραγματικά και "υπό το φως" των τελευταίων γραφημάτων (42 έως 45), είμαι πολύ περίεργος να δω μια High Performance έκδοση του ανεμιστήρα αυτού με 3000+ rpm και με θόρυβο κάτω από 30 dB(A), τι αποτελέσματα θα έφερνε και αν θα υπήρχε έστω και ένας ανεμιστήρας με επιδόσεις απλά να πλησιάζουν από μακριά! Εδώ να αφήσω σαν "παρακαταθήκη" για το μέλλον το ότι, η έκδοση των 140x25 mm της σειράς αυτής, αναμένεται στο β' εξάμηνο του 2019. Σαφώς και τα εγκωμιαστικά σχόλια δεν είναι κάτι που το έχουμε εύκολο, αλλά όταν αξίζει να δοθούν δεν έχουμε κανένα ενδοιασμό να είναι και θερμά αυτά, καθώς από τη μεριά μας, είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε σαν ανταπόδοση στην άοκνη προσπάθεια κάποιων εταιριών για διαρκή και ουσιαστική εξέλιξη! Γιατί, καλά είναι και τα φωτάκια και τα RGB, αλλά το να σπας το φράγμα των φυσικών περιορισμών με καινοτόμες υλοποιήσεις, όπως και να το κάνουμε, είναι ασυγκρίτως δυσκολότερο και καλύτερο ! Η Noctua δεν έχει κερδίσει την προτίμηση τόσων χρηστών τυχαία! Πάντα τα προϊόντα της ήταν εξαιρετικά μελετημένα και ισορροπημένα, συνδυάζοντας τις καλές -για κάθε περίπτωση- επιδόσεις με τον χαμηλότερο δυνατό θόρυβο, γιατί πάντα στους κεντρικούς σχεδιαστικούς της στόχους ήταν ο άνθρωπος / χρήστης που "συμβιώνει" με αυτά! Αυτή τη κατασκευαστική κουλτούρα βλέπουμε και στον NF-A12x25, μόνο πώς εδώ είναι πλέον στο απόγειό της και το αποτέλεσμα της, είναι η κυριολεκτική "απογείωση" των επιδόσεων της σειράς αυτής καθώς ήρθε και πήρε την πρώτη θέση και με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο σε όλες τις κατηγορίες δοκιμών που κάναμε. Και αυτές δεν ήταν λίγες : Air flow speed @ 50mm RAD. Air flow speed @ 30mm RAD. Air flow speed @ Highly Air Flow Restrictive PC Case simulation rig. Cooling Capacity @ 50mm RAD). Και σε αυτές δεν συμετείχαν μόνο οι ανεμιστήρες της παρουσίασης, αλλά και πολλοί άλλοι. Αυτό ήταν η δική μας επιλογή, τόσο απέναντι στην κατασκευάστρια όσο -και κυρίως- απέναντι σε εσάς, έτσι ώστε και στην νέα αυτή κατηγορία προϊόντων, όταν φτάσουμε εδώ, να μπορούμε να υποστηρίξουμε με τεκμήρια τη φράση κλειδί που βάζουμε στο τέλος των παρουσιάσεών μας! "Αν θεωρείτε ότι ένας προσωπικός υπολογιστής εκτός από υψηλές επιδόσεις θα πρέπει να σας εξασφαλίζει και την προσωπική σας ηρεμία, παραμένοντας ηχητικά από διακριτικός έως απαρατήρητος, τότε είναι ώρα να στρέψετε τη προσοχή σας στην σειρά ανεμιστήρων Noctua NF-A12x25 xxx. Θα σας δώσει την ιδανική λύση στο ζήτημα της ψύξης, όσο αυστηρά κριτήρια και αν έχετε καθώς, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άλλος ανεμιστήρας που να συνδυάζει πιο αποτελεσματικά τις υψηλές επιδόσεις, με τον εξαιρετικά χαμηλό θόρυβο!" Υπενθυμίζουμε ότι τους ανεμιστήρες της σειράς Noctua NF-A12x25 xxx, συνοδεύει εξαετής εγγύηση από τον κατασκευαστή και θα τους βρείτε στην Ελληνική αγορά, από 28,9 έως 33,6 € (συν 4 - 4,5 € λοιπά έξοδα) του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Κλείνοντας τη σημερινή παρουσίασή μας, ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της σειράς Noctua NF-A12x25 xxx Υψηλής ποιότητας και εξαιρετικά στιβαρή κατασκευή. Κορυφαίες επιδόσεις. Πολύ αποτελεσματικός και υψηλών προδιαγραφών, PWM κινητήρας με νέας τεχνολογίας βαθμίδα ισχύος με smooth comutation. Πολύ χαμηλός θόρυβος ακόμα και σε υψηλές στροφές, ο οποίος είναι απαλλαγμένος από ενοχλητικές συχνότητες. Sleeved καλώδιο Παρέχονται ανάλογα το μοντέλο ένα ή δύο σταθερά ρυθμιστικά μέσα των στροφών ( LNA και ULNA Adapter). Παρέχεται καλώδιο επέκτασης. Παρέχεται καλώδιο Y-splitter Παρέχονται silicone ruber screws Παρέχονται αντικραδασμικά μέσα στήριξης (τακουνάκια) και στις οκτώ γωνίες του ανεμιστήρα. Παρέχεται αντικραδασμική φλάντζα σιλικόνης για την σφράγιση των διαρροών αέρα στα radiator και για την αποτροπή διάδοσης κραδασμών. Αναλυτικά manual. Εγγύηση έξι ετών. Το γεγονός ότι όλες αυτές οι νέες τεχνολογίες, τα πολύ ακριβότερα υλικά και οι πιο σύνθετες κατασκευαστικές διαδικασίες, ανακλώνται σε μια μικρή σχετικά αύξηση του κόστους των ανεμιστήρων, κάνει σαφή την πρόθεση της κατασκευάστριας να διευρύνει την αγοραστική βάση της νέας σειράς. Έτσι πρακτικά, το "αρνητικό" μας είναι μια επιθυμία για ακόμα χαμηλότερες τιμές, έτσι που να έχουν "όλοι" την πρόσβαση σε αυτούς τους ανεμιστήρες! Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά η σειρά Noctua NF-A12x25 xxx, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Noctua για την παραχώρηση των δειγμάτων της δοκιμής. Για το TheLab.gr, Seafalco 22/10/2018

Πρόλογος Το έχουμε καταλάβει όλοι, παρά τα παροδικά ξεσπάσματα του καιρού, το καλοκαίρι δεν είναι μακριά! Η καλύτερη εποχή για να δούμε νέα προϊόντα που θα δροσίσουν τους υπολογιστές μας και ιδιαίτερα αυτούς που πρέπει να επιβιώνουν στο σαλόνι μας, στριμωγμένοι σε όμορφα, αλλά μικρά κουτιά. Οι απαιτήσεις πολλές και κυρίως, όσον αφορά στον θόρυβο. Όταν λοιπόν στην "εξίσωση" βάζεις, περιορισμένες διαστάσεις, χαμηλό θόρυβο και αποτελεσματικότητα, αυτή δεν έχει και πολλές "λύσεις" ! Ανάμεσα στις πιο συχνές "απαντήσεις", είναι η Noctua, η οποία, μολονότι έχει στη γκάμα των προϊόντων της αρκετές μικρές ψύκτρες προσανατολισμένες σε κουτιά μικρών διαστάσεων, δεν έχει παρά μόνο μία λιλιπούτεια ψύκτρα ικανή να χωρέσει "παντού", την NH-L9i, η οποία με το μικρό footprint και το ελάχιστο ύψος της, "περνά απαρατήρητη" ακόμα και σε μητρικές πολύ μικρών διαστάσεων! Από μια εταιρία όπως η της σημερινής παρουσίασης, ήταν αναμενόμενη η προσπάθεια να κάνουν το καλό...καλύτερο. Τα "δεδομένα" που καθόρισαν την αλλαγή είναι γνωστά: Από την μια μεριά οι αυξημένες ανάγκες ψύξης που επιβάλουν στις ψύκτρες τα SFF κουτιά των HTPC συνθέσεων, ιδιαίτερα όταν αυτά δεν χρησιμοποιούνται απλά σαν media players, αλλά και σαν -έστω lite- "παιχνιδομηχανές" και η δυνατότητα να αξιοποιηθεί το διαθέσιμο ύψος που επιβάλουν στα κουτιά, οι Low Profile Half Height κάρτες γραφικών από την άλλη, έδωσαν την ευκαιρία για την αναβάθμιση της NH-L9i, χωρίς να αλλάξει το footprint της. Έτσι, το ύψος της έγινε 65mm, πράγμα που επέτρεψε να ενσωματωθούν ακόμα δύο heat pipes, δίνοντας ένα τελικό σύνολο τεσσάρων θερμοαγώγιμων σωλήνων, οι οποίες με την βοήθεια των αρκετά μεγαλύτερων πτερυγίων, ψύχονται αξιοποιώντας τις δυνατότητες του ανεμιστήρα (NF-A9x14 PWM), που αποτελεί πραγματικό "διαμαντάκι" στο "οπλοστάσιο" της Noctua! Πέρα από αυτά και με στόχο την ακόμα καλύτερη απόδοση αλλά και τον χαμηλότερο (!) θόρυβο, στην ψύκτρα υπάρχει πρόβλεψη -εφόσον το επιτρέπει το κουτί μας- να είναι δυνατή και η τοποθέτηση ανεμιστήρα μεγαλύτερου πάχους, με εξέχουσα πρόταση εδώ τον Noctua NF-A9 PWM (92x92x25)mm. Ας προχωρήσουμε λοιπόν στις επόμενες σελίδες, να γνωρίσουμε μαζί την Noctua NH-L9x65 και να δούμε τι έχει να μας δείξει αντιμέτωπη με τον "Ήφαιστο" ! Τεχνικά χαρακτηριστικά Στους δύο πίνακες που ακολουθούν μπορούμε να δούμε με αρκετή λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά της ψύκτρας που σας παρουσιάζουμε σήμερα. Ο πρώτος πίνακας μας δίνει συνοπτικά όλη την σχετική πληροφορία, τόσο αυτήν που υπάρχει στα data της ψύκτρας, όσο και σε όσα διαπιστώθηκαν / μετρήθηκαν από εμάς στο εργαστήριο του TheLab. Αυτά τα τελευταία έχουν αναγραφεί με μπλε χαρακτήρες και μολονότι -βασιζόμενα στις μετρήσεις που έδωσε ένα και μόνο δείγμα- στερούνται της στατιστικής επαλήθευσης, πιστεύουμε ότι μπορούν να δώσουν μια πιο πλήρη εικόνα της ψύκτρας. Μερικές παρατηρήσεις στα παραπάνω δεδομένα θα ήταν χρήσιμες. 1. Ο ανεμιστήρας παρά το ότι έχει το ίδιο κωδικό με τον Noctua NF-A9x14, έχει βελτιωμένα χαρακτηριστικά όσον αφορά στην ταχύτητα περιστροφής του, το air flow και την στατική πίεση που μπορεί να αναπτύξει 2. Επιπλέον αυτών συγκεντρώνει πολλές πρόσφατες τεχνολογίες που εφαρμόζει η Noctua, για τις οποίες θα μιλήσουμε αναλυτικότερα στην συνέχεια της παρουσίασης. 3. Στα συμβατά socket δεν περιλαμβάνεται τα INTEL: LGA775 και LGA1366, αλλά οι κάτοχοι αυτών των socket, ας μην απογοητεύονται, γιατί η Noctua έχει φροντίσει γι' αυτό με το NM-I3 mounting kit και μάλιστα, χωρίς χρέωση! Συνέχεια έχει ο πίνακας με τα πιο "ιδιαίτερα" χαρακτηριστικά της ψύκτρας, όπου μπορούμε να δούμε συνοπτικά τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες της ψύκτρας, αλλά και τις παραμέτρους που εξαρτώνται από αυτά και καθορίζουν την θερμική συμπεριφορά της. TDP guidelines: Installation manual: Main Board Compatibility: Από το Συντελεστή Πυκνότητας (~124), είναι φανερό ότι έχουμε να κάνουμε με μια ιδιαίτερα "πυκνή" δομή πτερυγίων, η οποία για την λειτουργία της, θα απαιτήσει τα μέγιστα από τον ανεμιστήρα που την συνοδεύει και από ότι φαίνεται η Noctua έχει λάβει τα μέτρα της ! Κάτι που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο, είναι ότι η κάτω ακμή των πτερυγίων δεν ακουμπά στην επάνω πλευρά του block της ψύκτρας (απέχουν ~ 3mm) και έτσι δίνεται διέξοδος στον αέρα που σαρώνει την κεντρική περιοχή της ψύκτρας, πράγμα που σημαίνει αύξηση της αποτελεσματικότητάς της. Η Noctua NH-L9x65 έχει από την κατασκευάστρια εταιρία προτεινόμενη τιμή 44,90€ (MSRP) και στα Ελληνικά καταστήματα την ώρα που ολοκληρώνεται το review της, την βρήκαμε προς 50,43€€ του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου και συνοδεύεται από εξαετή εγγύηση. Συσκευασία και παρελκόμενα Η Noctua NH-L9x65 φιλοξενείται από ένα αρκετά μεγάλο -για τις διαστάσεις της- κουτί, με τα κλασικά χρώματα της εταιρίας να δίνουν τον τόνο σε μια αρκετά κομψή γραφιστική δουλειά. Η επάνω, καθώς και η εμπρός κύρια πλευρά, αρκούνται στην παρουσίαση των χαρακτηριστικών που αποτελούν και τους σχεδιαστικούς στόχους της ψύκτρας. Μικρές διαστάσεις και πλήρης συμβατότητα τόσο με τις μνήμες που διαθέτουν υψηλά heat spreaders, όσο και με τις κάρτες γραφικών, που μπορούν απρόσκοπτα να τοποθετηθούν στην πλησιέστερη προς το CPU socket, θύρα PCI-e. Εκτός των παραπάνω και σαν φυσική συνέπεια της ευλαβικής τήρησης του footprint των 95x95 mm, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στην πρόσβαση των διαφόρων βυσμάτων που είναι κοντά στο socket. Η ψύκτρα εφοδιάζεται με έναν μικρό, αλλά "θαυματουργό" ανεμιστήρα (Noctua NF-A9x14), διαθέτει το κλασικό και γνωστό για την στιβαρότητα και την ευκολία εγκατάστασης, σύστημα στήριξης SecuFirm2 της Noctua και στην επάνω πλευρά διακρίνεται το QR Code του προϊόντος και ένα σήμα που δηλώνει -όπως άλλωστε και το όνομά της- ότι η NH-L9x65 αποτελεί τον ενισχυμένο διάδοχο της επιτυχημένης NH-L9i. Στην πίσω πλευρά και σε αρκετές γλώσσες (από τις οποίες η Ελληνική λάμπει δια της απουσίας της!), επαναλαμβάνονται τα βασικά αυτά χαρακτηριστικά με περισσότερες λεπτομέρειες, στις οποίες τονίζεται ότι οι βασικές διαφορές ανάμεσα στην NH-L9i και την "διάδοχό" της, είναι το μεγαλύτερο ύψος των πτερυγίων και τα δύο επιπλέον heat pipes. Στις δύο μικρές πλευρές έχουμε πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα να δούμε! Στην μία είναι τα χαρακτηριστικά της ψύκτρας με τις βασικές διαστάσεις της και στην άλλη, μια πιο εμπεριστατωμένη παρουσίαση των βασικών χαρακτηριστικών της. Αλλά ήρθε η ώρα να ανοίξουμε το κουτί. Πρώτο πράγμα που αντικρίζουμε είναι μια χάρτινη κασετίνα που περιέχει τα παρελκόμενα της ψύκτρας, τα οποία ομολογουμένως την χρειαζόντουσαν την κασετίνα καθώς καλύπτουν σχεδόν όλες τις περιπτώσεις εγκατάστασης. Βλέπουμε τα brackets στερέωσης της ψύκτρας σε πλατφόρμα INTEL και τα διάφορα παρελκόμενα στήριξής της (βίδες , αποστάτες και τα ειδικά εξαρτήματα με μορφή αποστάτη που έχει βίδες και από τις δύο πλευρές που προορίζονται για το socket 2011-xx) Για την πλατφόρμα της INTEL (εκτός του πρόσφατου socket 2011-xx) στην συσκευασία περιλαμβάνεται μεταλλικό CPU back plate, στο οποίο μια κοντινή ματιά δείχνει ότι η Noctua φρόντισε οι βίδες του να είναι πακτωμένες σε αυτό και έτσι βίδες και back plate αποτελούν ένα πολύ εύκολα τοποθετήσιμο εξάρτημα. Πριν αφήσουμε το σημείο αυτό, να παρατηρήσουμε ότι οι βίδες στερέωσης του back plate στο κάτω μέρος έχουν πατούρα πάνω στην οποία -αν προσέξετε- έχουμε βάλει και τις παρεχόμενες στα εξαρτήματα λευκές πλαστικές ροδέλες, έτσι το back plate, σταθεροποιείται σε απόσταση ασφαλείας από τα εξαρτήματα που υπάρχουν στην πίσω πλευρά της μητρικής και οι πλαστικές ροδέλες φροντίζουν να μην τραυματιστεί αυτή στο σφίξιμο του back plate. Στη συνέχεια έχουμε τα brackets που φροντίζουν για την στερέωση της ψύκτρας σε πλατφόρμα AMD. Εδώ να θυμίσουμε ότι για την πλατφόρμα της AMD, η Noctua NH-L9x65 δεν περιλαμβάνει κάποιο back plate, θα πρέπει να έχετε το CPU back plate που συνοδεύει την μητρική σας για να μπορέσετε να στερεώσετε την ψύκτρα! Αυτός είναι και ο λόγος που πιο πάνω είπαμε ...."σχεδόν όλες τις περιπτώσεις εγκατάστασης." Στην πλούσια σειρά παρελκόμενων περιλαμβάνεται και ένα ιδιότυπο κατσαβίδι σχήματος "Γ" καθώς και μια σύριγγα με την νέα θερμοαγώγιμη πάστα της Noctua ( ΝΤ-Η1). Και τα παρελκόμενα "κλείνουν" με ένα LNA adapter (Low Noise Adapter) το οποίο παρεμβαλλόμενο στην τροφοδοσία του ανεμιστήρα μειώνει τις στροφές του και φυσικά και το παραγόμενο θόρυβο. Φυσικά δεν λείπουν και οι οδηγίες εγκατάστασης και μάλιστα σε τρία φυλλάδια, ένα για AMD, και δύο για INTEL (LGA 115x, LGA 2011x), τα οποία μπορείτε να τα βρείτε σε pdf εδώ! Προαιρετικά παρελκόμενα για INTEL socket (LGA775, LGA1366) Πριν φύγουμε από το ζήτημα των παρελκόμενων θα πρέπει να πούμε κάτι που ενδιαφέρει τους χρήστες με INTEL socket LGA775 και LGA1366. Όπως είπαμε και στη σελίδα των χαρακτηριστικών υπάρχει δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί η Noctua NH-L9x65, σε αυτά τα socket, με την χρήση του NM-I3 SecuFirm2™ Mounting-Kit. Περισσότερα όμως για το θέμα της συμβατότητας με τα socket αυτά θα δούμε στην επόμενη σελίδα, γιατί κάτι μου λέει ότι είναι ώρα να πάμε στο "ψητό", ή για να το τοποθετήσω διαστασιολογικά καλύτερα, στη ...."λιχουδιά" ! Η Noctua NH-L9x65 από κοντά Το είχαμε πει και στην προηγούμενη σελίδα ότι, η συσκευασία της Noctua NH-L9x65 είναι σχετικά ογκώδης και η πρώτη ματιά που ρίχνουμε μέσα στο κουτί αποκαλύπτει το λόγο, που δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι η κατασκευάστρια έχει κυριολεκτικά θωρακίσει την ψύκτρα μέσα σε αλλεπάλληλες στρώσεις από ενισχυμένο χαρτόνι. Και εδώ στο ζήτημα της προστασίας να θυμίσουμε ότι πάνω από την ψύκτρα βρίσκεται η κασετίνα με τα παρελκόμενα. Αφαιρώντας την επιμελημένη προστασία, έχουμε την Noctua NH-L9x65, στην διάθεση του φακού και της ματιάς της φίλης karmen1983, που δεν έχω λόγια για να την ευχαριστήσω για την ακούραστη υποστήριξη και φροντίδα! Η πρώτη εικόνα δείχνει ότι δεν υπάρχει τίποτε περιττό, δεν περισσεύει τίποτε έξω από την περίμετρο του ανεμιστήρα, αλλά ας αλλάξουμε οπτική γωνία. Η εντύπωση της συμμετρίας είναι καθοριστική, η Noctua με την NH-L9x65 μας παρουσιάζει μια μινιμαλιστική πρόταση και φυσικά η τόσο συμμετρική κατασκευή δεν έχει την "καταγωγή" στις "αισθητικές" ανησυχίες της κατασκευάστριας -μολονότι η λέξη "κομψότητα" περιγράφει καλά αυτό που βλέπουν τα μάτια μας- άλλοι είναι οι λόγοι που ορίζουν την επιλογή αυτή και συγκεκριμένα, η προσπάθεια να παραχθεί μια ψύκτρα που θα έχει τελείως ουδέτερη συμπεριφορά ανεξάρτητα με τον προσανατολισμό της, πράγμα που -όπως θα δούμε και στις μετρήσεις- το επιτυγχάνει και με το παραπάνω! Στις αριστερές φωτογραφίες μπορούμε να δούμε από κοντά το σύστημα στερέωσης της ψύκτρας (Secufirm 2), που φροντίζει μέσω των ελατηρίων πίεσης να υπάρχει πάντα σταθερή δύναμη σύσφιξης πάνω στο heat spreader της CPU και τα heat pipes που έχουν περιοριστεί στις διαστάσεις που ορίζει το 95 x 95 mm footprint, έστω και αν αυτό συνεπάγεται περιορισμό και του πλήθους των πτερυγίων. Στις δεξιές μπορούμε να δούμε τις δύο άλλες πλευρές, και στην μια εξ αυτών, το γνωστό λογότυπο της Noctua. Για πάμε όμως να δούμε και "κάτω από το καπό" Το block Η βάση του block της NH-L9x65 ακολουθεί στο σχήμα την γνωστή τετράγωνη φόρμα που τελειώνει σε σκαλοπάτι, έτσι ώστε οι διαστάσεις της επιφάνειας επαφής να είναι ελαφρά μεγαλύτερες από αυτές των CPU heat spreaders, αλλά η ανάκλαση του φωτός αποκαλύπτει ότι έχουμε να κάνουμε με μια διαφορετική επεξεργασία της επιφάνειας. Αν κάνετε μεγέθυνση των φωτογραφιών θα δείτε ότι αυτή η γυαλιστερή επιφάνεια δεν έχει υποστεί καμία λείανση ! Η κατεργασία έχει γίνει με κυκλική τόρνευση του block ( η επιφάνεια έχει "παρθεί πρόσωπο" όπως θα έλεγε κάποιος μηχανουργός), αλλά το βήμα κοπής και η ακρίβεια της είναι τέτοια που μακροσκοπικά να δίνει την εντύπωση ότι η επιφάνεια είναι γυαλισμένη και μάλιστα καλά! Ο τρόπος που διαθλάται το φως μας βάζει σε κάποιες υποψίες σε σχέση με τη διαμόρφωση της επιφάνειας, αλλά γι' αυτές θα μιλήσουμε στην επόμενη σελίδα. Για να κάνουμε όμως ένα κοντινό σε μια λεπτομέρεια κρίσιμης σημασίας. Αν παρατηρήσετε προσεκτικά (καλό είναι να δείτε τις φωτογραφίες σε πλήρη ανάλυση), θα διαπιστώσετε ότι, τόσο οι δύο πλάκες που αποτελούν το block όσο και τα heat pipes που περικλείουν αυτές, έχουν συγκολληθεί εν θερμώ (brazing), αψευδής μάρτυς γι' αυτό είναι τα ίχνη του υλικού της κόλλησης στις "ραφές" που διακρίνονται κάτω από την επινικέλωση που έχει υποστεί η ψύκτρα. Αυτό φυσικά σημαίνει εξαιρετική θερμική σύζευξη και ακριβώς στο σημείο που "πονάει" το πράγμα! Ας αφαιρέσουμε όμως τον ανεμιστήρα να δούμε και την υπόλοιπη κατασκευή της ψύκτρας μας. Η "κρυφή" επιφάνεια των πτερυγίων δεν έχει ιδιαίτερες διαμορφώσεις, διακρίνουμε μόνο τις αναδιπλώσεις μηχανικής σύνδεσης των πτερυγίων μεταξύ τους και δυο περιοχές όπου τα πτερύγια είναι πιο μικρά σε μήκος, για να επιτρέψουν στο κατσαβίδι να περάσει και να σφίξει τις βίδες στερέωσης της ψύκτρας Ο ανεμιστήρας Εδώ, δεν θα πούμε πολλά λόγια -τον λόγο θα τον δείτε αργότερα! Η Noctua NH-L9x65 συνοδεύεται από ένα λιλιπούτειο ανεμιστήρα που αποτελεί βελτιωμένη έκδοση του NF-A9x14 (PWM). Το ποσοστό της διατομής του ανεμιστήρα που καλύπτουν τα πτερύγιά του, φωνάζει από μακρυά ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ανεμιστήρα υψηλής στατικής πίεσης. Τώρα θα μου πείτε τι στατική πίεση μπορεί να αναπτύξει ένας ανεμιστήρας με πάχος μόλις 14mm ! Για να είμαστε ειλικρινείς, την ίδια απορία είχαμε και εμείς, αλλά η Noctua είχε άλλη άποψη, αλλά θα επανέλθουμε σε αυτό. Ο ανεμιστήρας ελέγχεται μέσω PWM, όπως μας πληροφορεί η ετικέτα του και για τόσο μικρός ανεμιστήρας, μάλλον υψηλή ισχύ έχει! Εδώ να υπενθυμίσουμε ότι ο ανεμιστήρας αυτός φέρει τον ίδιο κωδικό με αυτόν που μπορούμε να βρούμε στο εμπόριο, παρά το γεγονός ότι έχει βελτιωμένα χαρακτηριστικά. Σε ερώτησή μας προς την κατασκευάστρια, πήραμε την απάντηση ότι δεν του έδωσαν άλλο κωδικό, γιατί δεν διατίθεται στο εμπόριο σαν ανεξάρτητος ανεμιστήρας. Η δεύτερη ματιά στρέφεται στα ελαστικά παρεμβύσματα στις τέσσερις γωνίες που φροντίζουν για να μην μεταφερθεί στην ψύκτρα ο οποιοσδήποτε ενδεχόμενος κραδασμός του ανεμιστήρα, σε κάποιες "περίεργες" διαμορφώσεις στα άκρα των εννέα πτερυγίων της φτερωτής του και στα "σκαλοπάτια" που υπάρχουν στο πλαίσιο του ανεμιστήρα. Ραβδώσεις, σκαλοπάτια, λακουβίτσες (αυτές τις είδαν οι πολύ παρατηρητικοί ), σαν πολλά μαζεύτηκαν και μάλλον θα χρειαστούμε μια πιο προσεκτική εξέταση ! Πριν προχωρήσουμε όμως θα ήταν παράλειψη να μην σημειώσουμε το πολύ καλό sleeve με το οποίο εφοδιάζει -όπως πάντα- η Noctua τον ανεμιστήρα της. Εναλλακτικός ανεμιστήρας Με άλλα λόγια, τι άλλος ανεμιστήρας μπορεί να μπει στην ψύκτρα μας; Τώρα, ακόμα και οι πιο μετριοπαθείς από εσάς, θα κατάλαβαν ότι μια περιέργεια την έχουμε και...δεν είμαστε οι μόνοι ! Ο ανεμιστήρας που έχει την πλήρη προσήλωση του εντεταλμένου "επιθεωρητή" των review του TheLab, δεν είναι άλλος από τον NF-A9, ο οποίος έχει πάχος 25 mm και είναι σχεδιασμένος για υψηλότερο airflow (φαρδύτερα πτερύγια με μεγαλύτερο βήμα ελίκωσης), κάτω από μικρότερη "στατική" πίεση ( μικρότερο ποσοστό κάλυψης της διατομής του ανεμιστήρα από την φτερωτή του και λιγότερες στροφές). Η τοποθέτησή του στην NH-L9x65, γίνεται με τον ίδιο τρόπο που έγινε και με τον stock ανεμιστήρα, με τη διαφορά ότι τα συρμάτινα ελάσματα στερέωσης του ανεμιστήρα "πιάνουν" πλέον, στο επάνω λούκι των πτερυγίων! Πρόκειται για έναν εξαιρετικά ήσυχο ανεμιστήρα PWM, το οποίον δεν αρκεστήκαμε να τον δούμε, τον δοκιμάσαμε κιόλας (σιγά μη και μας ξέφευγε! Βέβαια η ψύκτρα ψηλώνει σε σχέση με το τυπικό setup. Το ύψος της ψύκτρας από τα 65mm, αυξήθηκε στα 76 mm (το επιπλέον 1mm που υπάρχει στις φωτογραφίες δεν είναι λάθος καθώς οφείλεται στο πάχος του ελαστικού αντικραδασμικού παρεμβύσματος. Το αυξημένο ύψος βάζει κάποιους περιορισμούς στη χρήση του σε πραγματικά μικρά κουτιά HTPC, αλλά από την άλλη πλευρά, προσφέρει πολλά στον τομέα του θορύβου, όπως θα διαπιστώσουμε στην συνέχεια της παρουσίασής μας, όταν έρθει η ώρα των μετρήσεων! Η εγκατάσταση της ψύκτρας Η διαδικασία της εγκατάστασης της Noctua NH-L9x65 είναι απλά... παιχνιδάκι! Και φυσικά αυτό ισχύει και για τον χρήστη που κάνει για πρώτη φορά εγκατάσταση ψύκτρας, τα βήματα είναι απλά, πολύ συγκεκριμένα και η Noctua έχει κάνει ότι είναι δυνατόν για να είναι εύκολη και στιβαρή χωρίς καμία αμφιβολία. Τα απαραίτητα βήματα περιγράφονται πολύ καλά στα τρία φυλλάδια (ένα για μάθε κύριο socket), που συνοδεύουν την ψύκτρα, αλλά μπορείτε να τα βρείτε σε pdf και εδώ! Το AMD CPU back plate. Μόνο μια σημαντική παρατήρηση έχουμε να κάνουμε για τους φίλους που θα την χρησιμοποιήσουν σε μητρική με επεξεργαστή της AMD: Θα πρέπει να έχετε το back plate της μητρικής σας! Αυτό το τονίζει και η Noctua στην σχετική με το back plate των AMD CPU προειδοποίησή της! Τα bracket του block και η στήριξη της ψύκτρας. Έχουμε -κατά περιπτώσεις- από το σημείο αυτό διατυπώσει την κριτική μας, για bracket που θα θέλαμε στιβαρότερα, ή για άκαμπτα bracket που καταπονούσαν την μητρική! Η Noctua δεν πάσχει από κανένα πρόβλημα, έχει δοκιμάσει και εξελίξει το σύστημα Secufirm με τρόπο που τελικά με τη νέα του έκδοση Secufirm 2, δίνει στον χρήστη μια από τις καλύτερες λύσεις εγκατάστασης ψύκτρας που υπάρχουν. Αλλά περισσότερες λεπτομέρειες θα δούμε στην επόμενη σελίδα. Θέματα συμβατότητας Εδώ πραγματικά δεν έχουμε να πούμε τίποτε άλλο πέρα από το ότι πρέπει να είσαστε πολύ άτυχοι για να αντιμετωπίσετε πρόβλημα συμβατότητας. Η NH-L9x65, τηρώντας "ευλαβικά" τις περί αποστάσεων προδιαγραφές της INTEL κρατά τις διαστάσεις του footprint της στα 95 x 95 mm και δεν εμποδίζει ούτε τις υπάρχουσες RAM (όσο υψηλά heat spreaders και αν έχουν), ούτε έρχεται σε "αντιπαράθεση" με την κάρτα που θέλουμε να βάλουμε στην πλησιέστερη PCI-e θύρα, ούτε και με οποιοδήποτε κοντινό στην ψύκτρα βύσμα! Επειδή όμως καλό είναι να μην αφήνουμε τίποτε στην τύχη, μπορείτε να συμβουλευτήτε και τον οδηγό συμβατότητας Noctua MH-L9x65 Main Board Compatibility που έχει η Noctua στο site της. Πριν φύγουμε από το ζήτημα αυτό θα πρέπει να πούμε κάτι που ενδιαφέρει τους χρήστες με INTEL socket LGA775 και LGA1366, καθώς αυτοί, τοποθετώντας το παλιό τους hardware σε ένα HTPC κουτί, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αθόρυβες λύσεις ψύξης για να μπορέσουν να ευχαριστηθούν και τις ταινίες τους αλλά και την παράταση ζωής που έδωσαν σε αυτό! Όπως είπαμε και στη σελίδα των χαρακτηριστικών αλλά και των παρελκόμενων, υπάρχει δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί η Noctua NH-L9x65, σε αυτά τα socket, με την χρήση του NM-I3 SecuFirm2™ Mounting-Kit. Προσοχή εδώ σε μια λεπτομέρεια, στη σελίδα τουkit αυτού αναφέρει :Προσοχή εδώ σε μια λεπτομέρεια, στη σελίδα τουkit αυτού αναφέρει : "Also note that this kit is not compatible with the NH-L9 series low profile coolers and DO series AMD Opteron coolers", αλλά στην -προφανώς μεταγενέστερη- σελίδα της ψύκτρας αναφέρει ότι: "Compatibility with past and future sockets Complying with the open SecuFirm™ standard, the NH-L9x65 can be made compatible with the older LGA1366 and LGA775 sockets using the optional NM-I3 mounting kit, which is provided by Noctua free of charge. If technically possible, Noctua will also provide upgrade kits for future sockets." Το TheLab, επικοινώνησε με την Noctua για να ελέγξει την ακρίβεια των παραπάνω και έλαβε σαν απάντηση ότι: The NM-I3 is mechanically incompatible with NH-L9a/i but compatible with NH-L9x65 and will also be supplied free of charge for the latter. Εδώ να συμπληρώσουμε ότι για την δωρεάν αποστολή του κιτ, θα χρειαστείτε την απόδειξη αγοράς της ψύκτρας σας. Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά Το έχετε φαντάζομαι καταλάβει ότι, αυτό το κομμάτι των review, είναι που μου αρέσει περισσότερο! Δεν είναι τυχαίο, καθώς σε αυτό βλέπουμε τις τεχνολογίες που έχουν χρησιμοποιηθεί, λέμε και δυο κουβέντες παραπάνω γι' αυτές και κυρίως, αποκαλύπτονται οι λύσεις που δίνει ο κάθε κατασκευαστής στις προκλήσεις που θέτει το προϊόν που σχεδιάζει και μαθαίνουμε και εμείς, το τι και το πως της κάθε προσέγγισης. Αλλά αυτό που πραγματικά αξίζει το κόπο, είναι όταν έχουμε να κάνουμε με μια νέα τεχνολογία, ή μια νέα ματιά -και λύση- σε ένα παλιό πρόβλημα. Αλλά ας αφήσουμε τις "φιλοσοφίες" και ας δούμε τι παρατηρήσεις συγκεντρώσαμε για την Noctua NH-L9x65 : Το block και η επιφάνειά του Αυτό είναι ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία οποιασδήποτε ψύκτρας, η δομή του block της και η επεξεργασία που έχει υποστεί η επιφάνεια επαφής του με το heat spreader της CPU. Η Noctua όπως μας έχει συνηθίσει και από τις άλλες ψύκτρες της, επιλέγει για άλλη μια φορά την αποδεδειγμένα αξιόπιστη συμπαγή κατασκευή του εγκλωβισμού των heat pipes ανάμεσα σε δύο παχιές πλάκες χαλκού, που έχουν ημικυλινδρικές αυλακώσεις υποδοχής των heat pipes και την συγκόλλησή τους σε αυτές. Έτσι έχουμε ένα στιβαρό σύνολο που εξασφαλίζει πολύ καλή θερμική σύζευξη μεταξύ heat pipes και χάλκινων πλακών. Η επιφάνεια του block δεν είναι "καθρέφτης", έχει "σατινέ" υφή, και αυτό οφείλεται στην επεξεργασία διαμόρφωσης που έχει υποστεί για να αποκτήσει μια ελαφρά κυρτή επιφάνεια! Ο λόγος για την επιλογή της κυρτής και όχι επίπεδης επιφάνειας, όπως μας ενημέρωσε η εταιρία σε σχετικό ερώτημα που της απευθύναμε, είναι ότι τα heat spreaders αρκετών σύγχρονων CPU παρουσιάζουν μια ελαφρά κοιλότητα, έτσι με την αντίστοιχη κυρτότητα του block επιδιώκεται η καλύτερη δυνατή θερμική σύζευξη των δύο επιφανειών με σκοπό -φυσικά- τις δροσερότερες CPU! Ας δούμε όμως από κοντά τι σημαίνει αυτό: Η ρίγα τοποθετημένη στους δύο βασικούς άξονες αποκαλύπτει ότι, στην κάθετη προς τα heat pipes κατεύθυνση (αριστερά) έχουμε μικρότερη καμπυλότητα από αυτήν που παρατηρείται στην παράλληλη προς τα heat pipes διεύθυνση (δεξιά). Όμως, μιας και είναι το πρώτο δείγμα της Noctua, που -επισήμως- έπεσε στα χέρια του γράφοντος, είπα να το δω με λίγο μεγαλύτερη ακρίβεια, γιατί καλό είναι το φως, αλλά η περίθλασή του μέσα από τις λεπτές σχισμές που σχηματίζονται μεταξύ ρίγας και block, τείνει να δημιουργεί υπερβολική εντύπωση για τα πραγματικά μεγέθη. Ας πάμε λοιπόν με πιο παραδοσιακούς τρόπους, επιστρατεύοντας ένα "φίλερ" από τα εργαλεία του εργαστηρίου. "Κάθετα" προς τα heat pipes η συνολική απόκλιση από το επίπεδο είναι της τάξης των 80μm πράγμα που ποσοστιαία αντιστοιχεί στο 0,228%. Για να δούμε όμως τι γίνεται και προς την άλλη κατεύθυνση. Προς την παράλληλη με τα heat pipes κατεύθυνση υπάρχει μεγαλύτερη καμπυλότητα καθώς είναι περίπου 150μm (0,428%), όπως βλέπουμε στην δεξιά φωτογραφία. Πρακτικά, η απόκλιση είναι ελάχιστη, και φυσικά έχουμε δει και αρκετά μεγαλύτερες, δεν παύει όμως να παίζει κάποιο ρόλο και μένει να αποδειχθεί αν η Noctua πέτυχε την "χρυσή" τομή που θα είναι επαρκής για τα επίπεδα -ή και κυρτά- heat spreaders και πολύ καλή για τα κοίλα. Το σύστημα στερέωσης Secufirm 2. Το σύστημα στερέωσης μια ψύκτρας είναι αυτό που πολλές φορές κάνει την διαφορά ανάμεσα σε μια ήρεμη και εύκολη αντικατάσταση και σε αυτές που κάνουν τα νεύρα μας...κρόσσια! Με την Noctua ποτέ δεν θα αντιμετωπίσετε το παραμικρό πρόβλημα, όλα πάνε "αυτόματα" στη θέση τους. Τι θέλω όμως και το συζητάω -θα μου πείτε- ο λόγος είναι ότι το σύστημα στερέωσης ευθύνεται και για ένα άλλο σημαντικότερο θέμα, που δεν είναι άλλο από την δύναμη σύσφιξης της ψύκτρας πάνω στο heat spreader της CPU. Στο σημείο ακριβώς αυτό, είναι που η Noctua έχει μια εξαιρετική λύση και επειδή προσωπικά δεν σας έχω παρουσιάσει άλλη ψύκτρα της εταιρίας καλό είναι να δούμε λίγα πράγματα γι' αυτό. Η κατασκευή των bracket της ψύκτρας είναι το συνώνυμο της στιβαρότητας, αλλά εκεί που δίνουμε προσοχή είναι δεξιά που μια ασφάλεια αξόνων συγκρατεί ένα "σωληνάκι" στην θέση του, αυτό το σωληνάκι είναι που μας ενδιαφέρει. Το "σωληνάκι" αυτό έχει εσωτερικά σπείρωμα, είναι ουσιαστικά ένα κυλινδρικό παξιμάδι ("μούφα") και εξωτερικά αποτελεί την βάση στήριξης και κεντραρίσματος ενός ελατηρίου. Το ελατήριο αυτό, είναι εκείνο που θα ορίσει με ακρίβεια και σταθερότητα την πίεση που θα εξασκηθεί από την ψύκτρα προς το heat spreader. Για να το κάνει όμως αυτό, θα πρέπει το ελατήριο να συμπιεστεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, εδώ έρχεται η δεύτερη λειτουργία που έχει αυτό το "σωληνάκι". Όπως βλέπετε αρκεί πάνω στην βίδα που είναι ενσωματωμένη στο κέντρο του ημικυκλικού bracket που έχουμε στερεώσει πάνω στην μητρική, να σφιχτεί η βίδα ("μούφα") μέχρι να τερματίσει πάνω στο bracket! Αυτό ήταν, τελειώσαμε το ελατήριο συσπειρώθηκε τόσο όσο ίσα-ίσα να μην ακουμπάνε οι σπείρες μεταξύ τους, έτσι με δεδομένο ότι ελατήριο και βίδα έχουν σταθερά σπείρες και μήκος, η δύναμη που εξασκεί το ελατήριο είναι πάντα η ίδια! Βέβαια στην σταθερότητα της σύσφιξης συμμετέχει και το ημικυκλικό bracket της μητρικής, αλλά αυτό, με το πάχος που έχει και τις περιμετρικές αναδιπλώσεις του, έχει ακαμψία που ξεπερνά κατά πολύ τις δυνάμεις που εξασκεί το ελατήριο, οπότε μπορεί να αντιμετωπίσει με "απάθεια" την προσπάθεια των ελατηρίου! Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια στιβαρή στερέωση της ψύκτρας και πάντα με την ίδια πίεση και συνεπώς με την βέλτιστη θερμική σύζευξη, όσον αφορά τουλάχιστον σε ότι εξαρτάται από την πίεση συναρμογής. Έτσι, η τοποθέτηση της Noctua NH-L9x65, είναι κάπως σαν την παλιά διαφήμιση: "Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε!" Οι θερμικές προδιαγραφές της ψύκτρας. Στον πίνακα των χαρακτηριστικών είπαμε ότι θα πρέπει να συμβουλευτήτε το link που παραθέσαμε σχετικά με το TDP , καθώς η ψύκτρα της σημερινής παρουσίασης, ανάλογα με την οικογένεια της CPU και το air flow του κουτιού μας, μπορεί να κυμανθεί από τα 65 Watt έως και τα 140 Watt, διαφορά που ομολογουμένως είναι μεγάλη! Για λόγους ευκολίας παραθέτουμε και εδώ αυτούσιο το σχετικό κείμενο: Ο παράγοντας που ορίζει τις παραπάνω διαφορές είναι βασικά το κατά πόσον η επιφάνεια του αντίστοιχου heat spreader είναι κυρτή ή όχι. Έτσι, καθώς -όπως γνωρίζετε- η επιφάνεια του loader του "Ηφαίστου" είναι τελείως επίπεδη, η επιλογή των 84 Watt σαν βάση αναφοράς της κλιμάκωσης των βημάτων θερμικής καταπόνησης της ψύκτρας ήταν "μονόδρομος". Στης επόμενη σελίδα θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε πως τα κατάφερε η Noctua NH-L9x65, σε σύζευξη με ένα τελείως επίπεδο "heat spreader" και να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας -κατά παρέκταση- και για τα μη επίπεδα heat spreaders. Πόσα πτερύγια έχει η Noctua NH-L9x65. Ερώτημα απαντημένο, ή μήπως όχι ! Το θέμα ξεκινάει από την τήρηση του περιορισμού του footprint της ψύκτρας αυστηρά στα 95mm x 95mm και φυσικά, τα heat pipes δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση από τον περιορισμό αυτό, έτσι έπρεπε να γίνει ένας "θερμικός συμβιβασμός"! Αλλά για να δούμε καλύτερα μια λεπτομέρεια: Οι καμπυλώσεις των heat pipes γίνονται μέσα στο "σώμα" της ψύκτρας, έτσι μοιραία, η Noctua αν ήθελε το κόστος της ψύκτρας να είναι του κόσμου τούτου, έπρεπε να κάνει ένα συμβιβασμό! Από κάθε πλευρά της ψύκτρας υπάρχουν 8 πτερύγια που έρχονται σε επαφή με δύο heat pipes μόνο, καθώς το καμπύλο τμήμα των δύο άλλων heat pipes δεν έρχεται σε καμία επαφή με τα πτερύγια. Αν παρατηρήσετε θα δείτε ότι μόνο από το ένατο πτερύγιο και μετά, αρχίζει να φαίνεται ο δακτύλιος εκτόνωσης των πτερυγίων, πιο πριν (μέχρι και το όγδοο) τα πτερύγια δεν διαθέτουν αυτή την εκτόνωση που εξασφαλίζει την θερμική επαφή τους με τα heat pipes. Έτσι κάνοντας τον τελικό λογαριασμό, έχουμε την κεντρική ζώνη της ψύκτρας που αριθμεί 36 πτερύγια τα οποία βρίσκονται σε πλήρη θερμική επιφόρτιση και τις δύο ακραίες ζώνες που έχουν συνολικά 16 πτερύγια τα οποία βρίσκονται κάτω από μερική επιφόρτιση. Με την ευκαιρία μπορούμε να δούμε στις τελευταίες φωτογραφίες ότι, παρά την αναγκαστικά μικρή ακτίνα καμπυλότητας που έχουν τα heat pipes, δεν διακρίνονται ιδιαίτερες ρικνώσεις (ζαρώματα) στην εσωτερική πλευρά της καμπυλότητας, αυτό μαρτυρά το πόσο προσεκτική δουλειά έχει γίνει από την κατασκευάστρια. Κάτω από αυτό το πρίσμα ιδωμένες, οι επιδόσεις της Noctua NH-L9x65, γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέρουσες. Η θερμική σύζευξη των πτερυγίων με τα heat pipes Στο σημείο αυτό να σημειώσουμε ότι τα δύο ζεύγη heat pipes εισέρχονται αντίθετα στα πτερύγια, έτσι έχουμε στην μία πλευρά ορατό το χείλος της εκτόνωσης συναρμογής των πτερυγίων και στην άλλη βλέπουμε την "βάση" αυτής της κυλινδρικής εκτόνωσης που είναι και η πλευρά εισόδου του heat pipe σε αυτήν. Μπορεί να φαίνεται ότι η συναρμογή δεν είναι τόσο σφιχτή όσο άλλες που έχουμε δει εδώ, αλλά αυτό είναι απατηλό, καθώς η Noctua μετά την σφιχτή συναρμογή των πτερυγίων με τα heat pipes προχωρά και σε εν θερμώ συγκόλληση μεταξύ τους (brazing), οπότε η θερμική σύζευξη είναι εξασφαλισμένη τόσο μέσω της ενσφήνωσης όσο και κυρίως μέσω της κόλλησης. Και πριν φύγουμε από αυτό το ζήτημα ας δούμε δυο φωτογραφίες ακόμα: Όπως διαπιστώνουμε οι αποστάσεις των πτερυγίων ουσιαστικά καθορίζονται από τον κύλινδρο εκτόνωσης των πτερυγίων (αυτό το σωληνάκι που είδαμε παραπάνω) και ουσιαστικά τα heat pipes είναι "ντυμένα" από τους κυλίνδρους εκτόνωσης των πτερυγίων, πράγμα που σημαίνει την βέλτιστη δυνατή θερμική σύζευξη μεταξύ τους. Η στήριξη του ανεμιστήρα και ένα tip. Τον ανεμιστήρα και τον τρόπο που τοποθετείται πάνω στην ψύκτρα τον είδαμε πριν, όμως επειδή κατά τις δοκιμές διαπιστώθηκε ότι το συρμάτινο bracket έβγαινε σχετικά εύκολα και επειδή προσωπικά που αρέσουν οι στιβαρές λύσεις, είπα να το ψάξω λίγο. Ας δούμε που βρίσκεται το πρόβλημα, το οποίο να πω εδώ ότι είναι πολύ πιθανόν να συνέβαινε μόνο στο δείγμα που δοκιμάστηκε, αλλά επειδή η διόρθωσή του, όπως θα το διαπιστώσετε και εσείς, είναι πανεύκολη σας την παραθέτω στη συνέχεια. Το συρμάτινο έλασμα που στηρίζει τον ανεμιστήρα στερεώνεται πάνω στην ψύκτρα, μέσα σε μια εσοχή (λούκι) που έχει διαμορφωθεί στα πτερύγια της ψύκτρας, αυτό βέβαια δεν είναι τίποτα καινούριο. Αν όμως δείτε την δεξιά φωτογραφία, θα διαπιστώσετε , ότι το ανασήκωμα που έχει το λούκι για να "παγιδεύσει" το σύρμα και να μην το αφήνει να βγει, είναι μάλλον λίγο. Αποτέλεσμα είναι με την παραμικρή "αδέξια" κίνηση, το σύρμα να τείνει να "ξεκλειδώσει" από το λούκι και να βγει από αυτό. Η λύση έρχεται παρέα με ένα μυτοτσήμπιδο, με το οποίο σφίγγουμε το άγκιστρο του ελάσματος μέχρι να ακουμπήσουν οι εσωτερικές πλευρές του σύρματος (δες τε τα βέλη στην αριστερή φωτογραφία που ακολουθεί). Το σύρμα έχει αρκετή ελαστικότητα και δεν κινδυνεύει να πάθει κάτι. Μετά την συμπίεση, η απόσταση των πλευρών του αγκίστρου θα είναι λίγο πιο μικρή και το σύρμα θα πιέζεται με μεγαλύτερη δύναμη πλέον μέσα στο λούκι των πτερυγίων όπως μπορείτε να δείτε την δεξιά φωτογραφία, όπου η νέα θέση του σύρματος ακολουθεί την διακεκομμένη κίτρινη γραμμή με αποτέλεσμα να μην βγαίνει από το λούκι στερέωσής του. Ο ανεμιστήρας NF-A9x14 Είναι η πρώτη φορά που σε review ψύκτρας αφιερώνουμε ειδική σελίδα στην παρουσίαση του ανεμιστήρα της. Πιστεύουμε ότι η συνέχεια θα σας πείσει ότι άξιζε το κόπο! Ήρθε λοιπόν η ώρα να δούμε από κοντά τον "συνεργάτη" της ψύκτρας μας και μάλιστα να ασχοληθούμε λίγο παραπάνω με μια σειρά τεχνολογικές λύσεις που έχει εφαρμόσει σε αυτόν η Noctua. Αλλά πριν να φτάσουμε εκεί να απολογηθώ για την ποιότητα της φωτογραφίας και την σκόνη, αλλά το ξέρετε ότι πέρα από τις καλές φωτογραφίες που χρωστάμε στην φίλη karmen1983, τραβάω κι εγώ κάποιες από το "πεδίο δοκιμών", ε αυτές επιτρέψτε μου να έχουν μια δόση "σκληρής πραγματικότητας" ! Μια εικόνα χίλιες λέξεις λένε, ευτυχώς εμείς θα τα καταφέρουμε με λιγότερες! Σε αυτήν φαίνονται επτά τεχνικές λύσεις που στοχεύουν τόσο στην απόδοση του ανεμιστήρα, όσο και στον χαμηλό θόρυβό του, ιδιαίτερα όσο αφορά στην αίσθηση που προκαλεί αυτός. Επειδή δεν συναντάμε κάθε μέρα δείγματα που συγκεντρώνουν τέτοια πληθώρα τεχνολογικών εφαρμογών, είναι καλή ιδέα να πούμε μια ιστορία! Εν αρχή ήν η ανάγκη για αρκετό αέρα και μάλιστα με αρκετή πίεση και όλα αυτά να έρθουν από ένα πάχος ανεμιστήρα από τα πιο μικρά, μόλις 14 mm! Αυτό έχει μια δυσκολία, αλλά η "συνταγή" υπάρχει, βάζεις αρκετά πτερύγια, προσθέτεις μεγάλο εσωτερικό βήμα και μια πρέζα από καμπυλότητα σε αυτά, ανακατεύεις και λίγο από πεπλατυσμένα άκρα, σιγοψήνεις μέχρι να δέσει, και σβήνεις με μια δόση από πολλές στροφές και είσαι έτοιμος! Έχεις μια φτερωτή με εννιά καμπύλα πτερύγια που στρέφεται με 2500 rpm και κάνει διαβολεμένο θόρυβο!............ Και τώρα, ήρθαν τα δύσκολα και παρέα τους, η ώρα για να σοβαρευτούμε! Και μιας και η κουβέντα για την σοβαρότητα να ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής ότι, για πολλά από αυτά που θα πούμε στην συνέχεια, το TheLab.gr, δυστυχώς δεν έχει τα μέσα -τουλάχιστον όχι ακόμα - να τα ελέγξει, ούτε ανηχωικούς θαλάμους διαθέτει, ούτε πανάκριβο εξοπλισμό μέτρησης ήχου έχει, απλά έχοντας έναν αρκετά ήσυχο χώρο μετρήσεων, εξοπλισμό σχετικά αξιοπρεπούς επίπεδου, και μπόλικη όρεξη, προσπαθεί να αναλύσει το πως και το γιατί του κάθε δείγματος και της τεχνολογίας που αυτό ενσωματώνει. Έτσι λοιπόν από τα ενημερωτικά δελτία της Noctua, αντλούμε και προσπαθούμε να αναλύσουμε κατά το δυνατόν την υπάρχουσα πληροφορία, οπότε ακολουθήστε μας να δούμε παρέα τι βρήκαμε. 1. Η βαθμιδωτή κατασκευή του πλαισίου στην πλευρά της εισόδου του αέρα. (Stepped Inlet Design) Η βαθμιδωτή αυτή κατασκευή λειτουργώντας με ένα τρόπο ανάλογο με τις λακουβίτσες που έχουν τα μπαλάκια του γκολφ, δημιουργεί στην είσοδο του ανεμιστήρα μια ελαφρά τυρβώδη ροή η οποία "προσφυόμενη" σε αυτά τα σκαλοπάτια, λειτουργεί σαν ένα μαλακό μαξιλάρι που "απορροφά" και εξομαλύνει τους στροβίλους που τείνουν να αναπτυχθούν στα ανώτερα στρώματα του αέρα που ρέει προς την είσοδο του ανεμιστήρα και τελικά οδηγεί σε μια ομαλότερη και πιο αυξημένη ροή αέρα προς τον ανεμιστήρα. Αυτό όμως το "μαξιλαράκι" της τυρβώδους ροής, προκαλεί και μια ομαλότερη μετάβαση, μεταξύ της περιοχής εισόδου του αέρα που επικρατεί στρωτή ροή και της περιοχής που σαρώνεται από τα κινούμενα άκρα των πτερυγίων. Έτσι η κίνηση των ακροπτερυγίων παράγει ένα ευρύτερου φάσματος συχνοτήτων θόρυβο, χωρίς "συγκεντρώσεις" σε συγκεκριμένες συχνότητες, ο οποίος συγχέεται πιο εύκολα με το υπόβαθρο θορύβου που υπάρχει στο περιβάλλον και πρακτικά σαν αποτέλεσμα έχουμε έναν θόρυβο του οποίου η χροιά είναι πολύ καλύτερα αποδεκτή από το ανθρώπινο αυτί ! 2. Οι μικροδιαμορφώσεις της εσωτερικής επιφάνειας του πλαισίου. (Inner Surface Microstructures) Είναι γνωστό ότι στο άκρο ενός ταχέως κινούμενου πτερυγίου, παρατηρείται αποκόλληση της στρωτής ροής του αέρα που κινείται στην άνω επιφάνειά του (suction side), πράγμα που οδηγεί σε δημιουργία στροβίλων, μειωμένη απόδοση του πτερυγίου και αποτελεί μια από τις βασικές πηγές του θορύβου που παράγει αυτό! Έχουμε ξαναπεί εδώ ότι μια από τις λύσεις αντιμετώπισης είναι τα winglets,, αλλά εδώ η Noctua ανέπτυξε μια άλλη λύση. Στο εσωτερικό της επιφάνειας του πλαισίου υπάρχουν μικροσκοπικές εσοχές (mini-dends), οι οποίες υπό την επίδραση του κινούμενου άκρου του πτερυγίου που περνά πολύ κοντά τους, συμβάλουν στην ανάπτυξη μιας μικρής περιοχής όπου επικρατεί τυρβώδης ροή, η οποία φυσικά "ακολουθεί" το άκρο του πτερυγίου που την προκαλεί! Το ακροπτερύγιο (wing tip) έτσι, κινείται "βυθισμένο" συνεχώς μέσα σε ένα μαξιλαράκι τυρβώδους ροής που "καλύπτει" την πλευρά υποπίεσης (suction side) του πτερυγίου, το οποίο λειτουργεί πολυσύνθετα: Ι. Παρεμποδίζει την αποκόλληση της στρωτής ροής από την πλευρά υποπίεσης του πτερυγίου, και έτσι ελαχιστοποιεί τους στροβίλους που μειώνουν την ικανότητα του ανεμιστήρα να απορροφήσει αέρα καθώς, παρεμποδίζουν την ομαλή ροή που τροφοδοτεί το επόμενο πτερύγιο που ακολουθεί. ΙΙ. Εξασφαλίζοντας την ομαλή ροή του αέρα γύρω από την φτερωτή του ανεμιστήρα δεν συμβάλουν μόνο στην αύξηση της παροχής του, αλλά και στην αύξηση της δυναμικής πίεσης που μπορεί αυτός να αναπτύξει! ΙΙΙ. Αυτή η μείωση των ανεπιθύμητων στροβιλισμών, έχει άμεση επίδραση και στον θόρυβο που παράγει ο ανεμιστήρας, ο οποίος και μικρότερος γίνεται και πιο ανεκτή -από το ανθρώπινο αυτί - χροιά έχει. 3. Τα κανάλια επιτάχυνσης της ροής στην πλευρά υποπίεσης του πτερυγίου. (Suction side Flow Acceleration Channels) Τόση ώρα καλά τα λέμε και ασχολούμαστε με το άκρο του πτερυγίου που κινείται γρήγορα και προκαλεί προβλήματα, όμως προβλήματα με την αποκόλληση της στρωτής ροής του αέρα υπάρχουν όχι μόνο στο άκρο, αλλά και στην περιοχή του πτερυγίου που είναι κοντά σε αυτό. Εδώ όμως η φύση τους είναι λίγο διαφορετική. Η μείωση της ταχύτητας του αέρα στην πίσω πλευρά του πτερυγίου (suction side) , οδηγεί σε διαχωρισμό της ομαλής ροής του αέρα σε στροβίλους, οι οποίοι παράγουν θόρυβο και μειώνουν την αποδοτικότητα του ανεμιστήρα. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν η ταχύτητα της ροής του αέρα είναι χαμηλότερη από την ταχύτητα του πτερυγίου, πράγμα που σημαίνει ότι στην εξωτερική περιοχή του πτερυγίου όπου αυτό έχει υψηλότερη γραμμική ταχύτητα, το φαινόμενο είναι πιο έντονο. Εδώ λοιπόν έρχεται η ιδέα των καναλιών επιτάχυνσης της ροής του αέρα, με την μορφή των σφηνοειδών εξογκωμάτων. Αυτά περιορίζουν τον διαθέσιμο χώρο που έχει ο αέρας που βρίσκεται κοντά στο πτερύγιο να κινηθεί, με αποτέλεσμα η ροή να γίνεται δια μέσου των προοδευτικά στενότερων καναλιών που δημιουργούν αυτά τα εξογκώματα, με άμεσο αποτέλεσμα η ταχύτητα του αέρα μέσα σε αυτά να αυξάνει και να μειώνει την διαφορά της ταχύτητας του αέρα σε σχέση με το πτερύγιο. Άμεσο αποτέλεσμα αυτού είναι η μείωση της τάσης του αποχωρισμού της ροής του αέρα από το πτερύγιο και η μείωση των στροβιλισμών που ελαττώνουν την απόδοσή του! Τελικό αποτέλεσμα είναι η μείωση του θορύβου, η αύξηση της ροής που προκαλεί ο ανεμιστήρας και -αν δούμε την γωνία που έχουν αυτά τα κανάλια επιτάχυνσης της ροής- η αντιστάθμιση της τάσης του αέρα να κινηθεί προς το άκρο του πτερυγίου, πράγμα που ευνοεί την συγκέντρωση του αέρα εξόδου από τον ανεμιστήρα σε ένα στενότερο κώνο που ψύχει πιο αποτελεσματικά την ψύκτρα! 4. Το στρογγυλεμένο εμπρός άκρο του ακροπτερύγιου. Αν παρατηρήσουμε στην δεξιά πλευρά της φωτογραφίας του ανεμιστήρα που παρέθεσα πιο πριν θα δούμε ότι η εμπρός άκρη του πτερυγίου είναι στρογγυλεμένη και όχι μυτερή. Αυτό γίνεται για να υπάρχει βαθμιαία είσοδος του ακροπτερύγιου -που είναι το ταχύτερα κινούμενο τμήμα του πτερυγίου- στο ρεύμα αέρα που εισρέει προς την περίμετρο του πλαισίου του ανεμιστήρα. Έτσι η μεταβολή της ροής από στρωτή σε τυρβώδη γίνεται βαθμιαία και παράγει λιγότερο θόρυβο καθώς αυτός δεν παρουσιάζει έντονες εξάρσεις σε συγκεκριμένες συχνότητες. 5. Περιορισμός της μετάδοσης των κραδασμών του ανεμιστήρα. Φυσικά ο λόγος για τα ελαστικά παρεμβύσματα που υπάρχουν στις γωνίες του πλαισίου του ανεμιστήρα, που αποτελούν ένα καλό μέσο διακοπής της μετάδοσης των κραδασμών που ενδεχομένως παράγει ο ανεμιστήρας, προς την ψύκτρα, πράγμα που κάνει την ηχητική υπογραφή του ανεμιστήρα ακόμα πιο "διακριτική " ! 6. Προοδευτική μεταγωγή στην κατάσταση ΟΝ των τρανζίστορ ισχύος του ανεμιστήρα. (Smooth Commutation Drive (SCD) technology) Όπως είπαμε και πριν ο ανεμιστήρας Noctua NF-A9x14, ελέγχεται με παλμούς διαμορφωμένους κατά το πλάτος τους (PWM). Αυτό σημαίνει ότι ο ανεμιστήρας δέχεται από τον controller της μητρικής τετραγωνικούς παλμούς συγκεκριμένης συχνότητας αλλά μεταβαλλόμενου πλάτους και ανάλογα με το λόγο που έχει ο χρόνος που οι παλμοί αυτοί είναι σε υψηλό δυναμικό (ΟΝ) , ως προς τον χρόνο της περιόδου των παλμών αυτών (Duty Cycle), ρυθμίζεται και η ταχύτητα περιστροφής του ανεμιστήρα. Αυτό όμως που μας ενδιαφέρει εδώ , είναι ότι την στιγμή που τα τρανζίστορ ισχύος του ανεμιστήρα λαμβάνουν την εντολή να μεταβούν στην κατάσταση ΟΝ, αυτά, αλλάζουν "ακαριαία" κατάσταση, με αποτέλεσμα τα πηνία του κινητήρα να δέχονται έναν απότομο παλμό ρεύματος, πράγμα που μεταφράζεται σε ένα παλμό ροπής προς τα πτερύγια του ανεμιστήρα, ο οποίος με την σειρά του σημαίνει μια αντίστοιχη ταλάντωση των πτερυγίων. Αυτά συμβαίνουν σε όλους τους ανεμιστήρες και σημαίνουν ακόμα μία πηγή θορύβου! Στην περίπτωση μας, η Noctua εφαρμόζει μια τεχνική που γενικά ονομάζεται soft commutation κατά την οποία η μεταγωγή των τρανζίστορ ισχύος, από την κατάσταση ΟFF στην κατάσταση ΟΝ δεν γίνεται απότομα, αλλά με έναν ελεγχόμενα πιο αργό ρυθμό. Αποτέλεσμα αυτού είναι οι παλμοί ρεύματος προς τα πηνία του κινητήρα και αντιστοίχως η ροπή που αναπτύσσεται να είναι αναλόγως πιο προοδευτική και να αποφεύγεται ο θόρυβος που προαναφέραμε, τον οποίο μπορούμε να τον παρατηρήσουμε σε πολλούς ανεμιστήρες, αν βάλουμε το αυτί μας κοντά τους όταν στρέφονται αργά. 7. Αυτοσταθεροποιούμενο υδροδυναμικό έδρανο ελαίου. (Self-stabilising oil-pressure bearing (SSO-Bearing) system) Έχουμε την κλασική λύση του υδροδυναμικού εδράνου, όπου η ίδια η περιστροφή του άξονα του ανεμιστήρα προκαλεί την κυκλοφορία του λιπαντικού που εξασφαλίζει την άνευ τριβών κίνησή του, καθώς ο άξονας κινείται πάνω σε ένα συνεχώς ανανεούμενο φιλμ λιπαντικού και δεν έρχεται σε επαφή με τα τοιχώματα του εδράνου. Πολύ καλή λύση, αλλά έχει μια αδυναμία που μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμη στην μακροημέρευση του ανεμιστήρα. Συγκεκριμένα, η τροφοδοσία του λιπαντικού κατά την εκκίνηση του ανεμιστήρα δεν είναι πλήρης και έτσι η τάση του ανεμιστήρα να ταλαντεύεται ελαφρά (λόγω γυροσκοπικού φαινομένου) μέχρι να αναπτύξει ταχύτητα, μοιραία φέρνει τον άξονά του σε επαφή με τα τοιχώματα του εδράνου και αυτή σημαίνει φθορά. Η βελτίωση που έκανε η Noctua έγκειται στην προσθήκη ενός μαγνήτη που εξασφαλίζει μεγαλύτερη σταθερότητα του άξονα (SSO-V1), ταχύτερη επίτευξη της ιδανικής θέσης περιστροφής και ακριβέστερο κεντράρισμα του άξονα, αυτό μειώνει τόσο τις τριβές εκκίνησης , όσο και της λειτουργίας και μάλιστα σε σημείο που η Noctua αισθάνεται άνετα να δίνει εξαετή εγγύηση στα προϊόντα της ! Στον NF-A9x14 υπάρχει η εξέλιξη της τεχνικής αυτής, με νέες τεχνικές που επιτρέπουν την χρήση μεταλλικού περιβλήματος στο έδρανο και την ενσωμάτωση του μαγνήτη πλησιέστερα στον άξονα. Αυτό σημαίνει ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο, μεγαλύτερη ακρίβεια κίνησης και σαφώς μεγαλύτερη αντοχή, πράγμα που για εμάς μεταφράζεται σε μεγάλη διάρκεια ζωής και μάλιστα εγγυημένης! Και φυσικά το θέμα του θορύβου, δεν έμεινε ανεπηρέαστο: Ο θόρυβος που παράγεται από το έδρανο του ανεμιστήρα, είναι και παραμένει σε όλη την διάρκεια της μακράς ζωής του, χαμηλότερος από τον θόρυβο των εδράνων άλλου τύπου. Παρατήρηση. Οι προσεκτικοί και φιλοπερίεργοι φίλοι θα πρόσεξαν ενδεχομένως ότι, τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στον ανεμιστήρα που συνοδεύει την ψύκτρα, δεν συμφωνούν με αυτά του διαθέσιμου στο εμπόριο Noctua NF-A9x14. Σε επικοινωνία μας με την εταιρία, μας πληροφόρησαν ότι ο ανεμιστήρας που μπαίνει στην ψύκτρα μπορεί να έχει τον ίδιο κωδικό, αλλά έχει βελτιωμένα χαρακτηριστικά σε σχέση με αυτόν που διατίθεται στην αγορά και ο λόγος που δεν του έχουν δώσει ξέχωρο κωδικό είναι ότι δεν διατίθεται ανεξάρτητα στο εμπόριο. Στους πίνακες των χαρακτηριστικών μπορείτε να διαπιστώσετε τις ονομαστικές διαφορές σε σχέση με τον retail NF-A9x14, αλλά και να δείτε τι μετρήθηκε στον πάγκο του TheLab.gr. Μετρήσεις Στη σελίδα αυτή μπορούμε να δούμε την συνοπτική εικόνα της Noctua NH-L9x65, έτσι όπως καταγράφηκε στις εννέα διαφορετικές τυπικές δοκιμές που έγιναν και πάντα μιλάμε μόνο για την PUSH διάταξη του ανεμιστήρα, καθώς από τις δύο δυνατές διατάξεις (Push, Pull) είναι η μόνη αποτελεσματική. Βεβαίως από περιέργεια δοκιμάστηκε πρόχειρα και σε Pull διάταξη, αλλά η δοκιμή τελείωσε γρήγορα καθώς έδειξε ότι οι θερμοκρασίες -όπως ήταν φυσικό πήραν τον ανήφορο! Στον πίνακα που ακολουθεί έχουν συμπεριληφθεί οι ακόλουθες ομάδες δοκιμών: Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. Το βασικό συμπέρασμα είναι ένα. Η Noctua NH-L9x65 μας επιτρέπει με την βοήθεια της διαχείρισης του ανεμιστήρα της από την μητρική (ή και από ένα fan controller) να έχουμε ένα σύστημα HTPC που στο ονομαστικό TDP της, με τα 31,8 dB(A) της, μπορεί να είναι "dead silent" διατηρώντας ένα εύκολα ανεκτό Δθ (32,3 C), αλλά παράλληλα είναι ικανή να ακολουθήσει με ασφάλεια σε πιο δύσκολα μονοπάτια ακόμα και στα 180 Watt, διατηρώντας το Δθ στους 45,5 C με μοναδική επιβάρυνση την αύξηση του θορύβου στα -λόγω απόστασης- εύκολα ανεκτά 42,6 dB(A)! μας επιτρέπει με την βοήθεια της διαχείρισης του ανεμιστήρα της από την μητρική (ή και από ένα fan controller) να έχουμε ένα σύστημα HTPC που στο ονομαστικό TDP της, με τα 31,8 dB(A) της, μπορεί να είναι "dead silent" διατηρώντας ένα εύκολα ανεκτό Δθ (32,3 C), αλλά παράλληλα είναι ικανή να ακολουθήσει με ασφάλεια σε πιο δύσκολα μονοπάτια ακόμα και στα 180 Watt, διατηρώντας το Δθ στους 45,5 C με μοναδική επιβάρυνση την αύξηση του θορύβου στα -λόγω απόστασης- εύκολα ανεκτά 42,6 dB(A)! μας επιτρέπει με την βοήθεια της διαχείρισης του ανεμιστήρα της από την μητρική (ή και από ένα fan controller) να έχουμε ένα σύστημα HTPC που στο ονομαστικό TDP της, με τα 31,8 dB(A) της, μπορεί να είναι "dead silent" διατηρώντας ένα εύκολα ανεκτό Δθ (32,3 C), αλλά παράλληλα είναι ικανή να ακολουθήσει με ασφάλεια σε πιο δύσκολα μονοπάτια ακόμα και στα 180 Watt, διατηρώντας το Δθ στους 45,5 C με μοναδική επιβάρυνση την αύξηση του θορύβου στα -λόγω απόστασης- εύκολα ανεκτά 42,6 dB(A)! Για το υπόλοιπο "ψαχούλεμα" των δεδομένων, έχετε ανοιχτή και διαρκή πρόσκληση, τόσο σε αυτή τη σελίδα, όσο και -για τους πιο "θαρραλέους" - και στην επόμενη! Από αυτές τις μετρήσεις προέκυψαν γραφικά, τα ακόλουθα όσον αφορά στο Δθ της "CPU": (Ho_Pus_Me) = (Cooler orientation>Horizontal _ Fan setup> Push _ Air flow>Medium) Όπως βλέπουμε η ψύκτρα έχει μια εξαιρετικά γραμμική συμπεριφορά (τα Δθ αποδίδουν σαν γράφημα, ευθείες!) και πέρα από αυτό, οι καμπύλες -ανάλογα με το air flow- σχηματίζουν τρεις αντίστοιχες ευδιάκριτες ομάδες ευθειών. Αυτό που αξίζει να παρατηρήσουμε είναι ότι, ο συμμετρικός σχεδιασμός της ψύκτρας όσο αφορά στην διάταξη των heat pipes, είναι πράγματι πολύ επιτυχημένος καθώς, οι μέγιστες αποκλίσεις του Δθ μεταξύ του χειρότερου και του καλύτερου προσανατολισμού και στην μέγιστη θερμική καταπόνηση, μετά βίας φτάνουν τον 1,5 C!Αυτό που αξίζει να παρατηρήσουμε είναι ότι, ο συμμετρικός σχεδιασμός της ψύκτρας όσο αφορά στην διάταξη των heat pipes, είναι πράγματι πολύ επιτυχημένος καθώς, οι μέγιστες αποκλίσεις του Δθ μεταξύ του χειρότερου και του καλύτερου προσανατολισμού και στην μέγιστη θερμική καταπόνηση, μετά βίας φτάνουν τον 1,5 C! Επίσης και στα τρία air flow υπερτερεί ελαφρά ο κάθετος προσανατολισμός, με τον οριζόντιο να τον ακολουθεί από πολύ κοντά. Αλλά για πιο πολλές λεπτομέρειες και κάποιες extra δοκιμές (σιγά μη σας άφηνα χωρίς το εξτραδάκι σας ! , ακολουθήστε μας στην επόμενη σελίδα. Μετρήσεις εις βάθος- Γραφήματα Όπως θα διαπιστώσετε στην συνέχεια, η εικόνα της σελίδας των μετρήσεων εις βάθος έχει αλλάξει κάπως, υπάρχουν πλέον μόνο τα γραφήματα και όχι οι πίνακες. Αυτό το κάναμε στα πλαίσια της διαρκούς προσπάθειας για αναβάθμιση των review, και με στόχο για να "ελαφρώσει" η σελίδα, γιατί πριν υπήρχε πάρα πολύ πληροφορία, την οποία ο αναγνώστης προσπερνούσε για να δει το γράφημα και μόνο όταν και εάν είχε κάποια απορία, ή ήθελε να δει κάποια λεπτομέρεια χρησιμοποιούσε και τους πίνακες. Φυσικά για την καλύτερη αποτύπωση της συμπεριφοράς της ψύκτρας, έχουν ενσωματωθεί στα γραφήματα και οι τιμές της κάθε καμπύλης, έτσι είναι πολύ πιο εύκολο να δεις ότι χρειάζεσαι! Βεβαίως οι πίνακες εξακολουθούν να βρίσκονται εδώ , σε "απόσταση" μόλις ένα κλικ στο αντίστοιχο link και ακόμα περισσότερη πληροφορία -με μορφή πιο εξειδικευμένων γραφημάτων και πιο λεπτομερών πινάκων- είναι διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή που το ζητήσει κάποιος από τους φίλους, ούτως ή άλλως, όλα αυτά παράγονται αυτόματα από το πρόγραμμα επεξεργασίας των μετρήσεων! Ελπίζουμε η νέα μορφή της σελίδας αυτής, να είναι περισσότερο φιλική προς εσάς και πάντα τείνουμε ευήκοον ους, για προτάσεις και νέες ιδέες! A. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τον ανεμιστήρα σε διάταξη PUSH, στα τρία βασικά airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις έως τα 180 Watt. Πίνακας τιμών: HoPusAll_LTDP/St3=90W Η Noctua NH-L9x65, παρουσιάζει εξαιρετικά γραμμική συμπεριφορά, ανεξάρτητα από την θερμοκρασία, ακόμα και στην περίπτωση του χαμηλού air flow -όπου ανεβαίνει ψηλά σε θερμοκρασία- δεν χάνει την γραμμικότητά της. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, γιατί επιτρέπει την εξάντληση των διαθέσιμων ορίων της, χωρίς να επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις στον χρήστη με κάποια "ξαφνική" άνοδο θερμοκρασίας, όλα είναι προβλέψιμα και ευθέως ανάλογα με το πόσο την "ζορίζουμε" εμείς ! Από τις καμπύλες της θερμικής αντίστασης (Rca), φαίνεται ότι η ψύκτρα έχει και άλλα περιθώρια στο μέσο και ιδιαίτερα στο υψηλό air flow. Επίσης, στο χαμηλό air flow μπορούμε να δούμε πως επηρεάζεται η συμπεριφορά της από τον προσανατολισμό τοποθέτησης της ψύκτρας, εδώ συγκεκριμένα βλέπουμε τον χειρότερο προσανατολισμό σε ελεύθερο περιβάλλον χωρίς πρόσθετη κυκλοφορία αέρα από άλλο μέσο (ανεμιστήρα) ! Ευνόητο είναι ότι σε τοποθέτηση μέσα σε κουτί όπου επικρατεί καλό air flow από τους ανεμιστήρες του κουτιού, η επίδραση αυτή θα ελαχιστοποιηθεί (αν δεν απαλειφθεί ολοκληρωτικά). Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τον ανεμιστήρα σε διάταξη PUSH, στα τρία βασικά airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις έως τα 180 Watt. Πίνακας τιμών: LAPusAll_LTDP/St3=90 W Για να μην "γράφουμε για να γράφουμε" και εδώ ισχύουν οι παρατηρήσεις που προαναφέρθηκαν στο [Α], με την διαφορά ότι ο προσανατολισμός είναι λίγο πιο ευνοϊκός. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τον ανεμιστήρα σε διάταξη PUSH, στα τρία βασικά airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις έως τα 180 Watt. Πίνακας τιμών: VePusAll_LTDP/St3=90 W Εδώ μπορούμε να δούμε τον καλύτερο προσανατολισμό, πράγμα που φαίνεται από το ότι όλες οι καμπύλες της Rca έχουν ομοιόμορφα φθίνουσα κατωφερή πορεία. Φυσικά αυτό ανακλάται και στις θερμοκρασίες, έστω και με μικρές διαφορές! Δ. Μετρήσεις προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης με σταθερή θερμική καταπόνηση στα 150 Wattκαι σε διάφορα air flow. (Τοποθέτηση = οριζόντια, ανεμιστήρας =Push) Πίνακας τιμών: HoPusVar_Rca_LTDP=150 W Στις δοκιμές αυτές χρησιμοποιήθηκε ένας ισχυρότερος ανεμιστήρας, ο Scythe Kama (92x92x25mm) Οι καμπύλες μιλάνε από μόνες τους! Η Noctua NH-L9x65 στα 150 Watt και με ένα "αξιοπρεπές" air flow, "αισθάνεται σαν στο σπίτι της" και δεν δείχνει αισθητή μείωση της απόδοσής της, έχει και άλλα περιθώρια αν της εξασφαλίσουμε πιο ισχυρό air flow! Εδώ όμως είναι μια ευκαιρία να δούμε κάτι που μαρτυρά τη χρησιμότητα των καμπυλών αυτών. Αν παρατηρήσουμε στα διαγράμματα της παραγράφου Γ, έχουμε για τα 150 Watt : Δθ=38,30 C και Rca=0,2543 C/W Αντίστοιχα από την παράγραφο Δ, όπου η ισχύς είναι σταθερά στα 150 Watt , παρατηρούμε ότι υπάρχει κάποια θερμοκρασία που είναι πολύ κοντά (Δθ=38,25 C), αυτή αντιστοιχεί στις 2400 rpm του Scythe Kama (στο έκτο βήμα του air flow), αν τώρα πάμε να κοιτάξουμε στο γράφημα της Rca τι τιμή δίνει για το βήμα αυτό έχουμε, Rca=0,2538 C/W. Το άμεσο συμπέρασμα είναι ότι ο ανεμιστήρας Noctua NF-A9x14 στις 2640 rpm κάνει την ίδια δουλειά (αποδίδει το ίδιο air flow) με ένα ισχυρότερο ανεμιστήρα των 25 mm που στρέφεται μόλις 260 rpm λιγότερο. Το έμμεσο -αλλά πολύ πιο χρήσιμο- συμπέρασμα είναι ότι: Οι ψύκτρες όταν δουλεύουν στην γραμμική τους περιοχή, είναι απόλυτα προβλέψιμες και απλά, αρκεί να ξέρουμε τις συνθήκες στις οποίες χρειάζεται να δουλέψουν και το διαθέσιμο air flow, για να αποφασίσουμε με ασφάλεια αν μας κάνει η ψύκτρα αυτή, ή όχι! E. Extra test 1: Δοκιμές της ψύκτρας με τον ανεμιστήρα Noctua NF-A9 στα τρία βασικά airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις έως τα 180 Watt. Εναλλακτικός ανεμιστήρας : Noctua NF-A9 : 92x92x25 mm Πίνακας τιμών: Extra1_HoPusAll_LTDP/St3=90W Όπως ήδη σας προϊδεάσαμε, έγιναν και κάποιες extra δοκιμές, μια από αυτές -επιβεβλημένη λόγω συνάφειας των προϊόντων- ήταν με το μεγάλο αδερφάκι του Noctua NF-A9x14, τον Noctua NF-A9 (x25). Τα αποτελέσματα επιφύλασσαν εκπλήξεις! Όπως βλέπετε, δεν προχωρήσαμε στις δοκιμές χαμηλού air flow γιατί ήδη η δοκιμή έδειξε την τάση που υπάρχει για υψηλότερες θερμοκρασίες, γιατί απλά, ο NF-A9 δεν "το έχει" με την υψηλή "στατική" πίεση και συνεπώς δεν μπορεί να υποστηρίξει σε όλο το φάσμα των air flow τις απαιτήσεις της ψύκτρας. Για να φανεί όμως καθαρά το ζήτημα, αντιπαραθέτουμε για ευκολία το αντίστοιχο γράφημα Δθ από την ανάλογη δοκιμή με τον Noctua NF-A9x14. Εδώ όμως κρύβεται το "ζουμί" της υπόθεσης και ο λόγος της extra δοκιμής! Αλλά για να βγάλουμε συμπέρασμα πρέπει να θυμηθούμε τον θόρυβο που παράγουν οι δύο ανεμιστήρες: Noctua NF-A9x14: Hi noise=42,6dB(A) (stock fan) Noctua NF-A9(x25): Hi noise=36,8dB(A) (alternative fan) Αν τώρα δούμε τις αντίστοιχες θερμοκρασίες στα 90Watt, (Stock=24,40 C, Alternative= 26,20 C) το συμπέρασμα για τους φίλους που δεν σκοπεύουν να "στραγγίξουν" την CPU τους, αλλά απλά θέλουν μια ήσυχη ψύκτρα για το HTPC τους, -με την προϋπόθεση πάντα ότι, έχουν το διαθέσιμο χώρο τοποθέτησης του NF-A9- είναι πολύ ενδιαφέρον:Αν τώρα δούμε τις αντίστοιχες θερμοκρασίες στα 90Watt, (Stock=24,40 C, Alternative= 26,20 C) το συμπέρασμα για τους φίλους που δεν σκοπεύουν να "στραγγίξουν" την CPU τους, αλλά απλά θέλουν μια ήσυχη ψύκτρα για το HTPC τους, -με την προϋπόθεση πάντα ότι, έχουν το διαθέσιμο χώρο τοποθέτησης του NF-A9- είναι πολύ ενδιαφέρον:Αν τώρα δούμε τις αντίστοιχες θερμοκρασίες στα 90Watt, (Stock=24,40 C, Alternative= 26,20 C) το συμπέρασμα για τους φίλους που δεν σκοπεύουν να "στραγγίξουν" την CPU τους, αλλά απλά θέλουν μια ήσυχη ψύκτρα για το HTPC τους, -με την προϋπόθεση πάντα ότι, έχουν το διαθέσιμο χώρο τοποθέτησης του NF-A9- είναι πολύ ενδιαφέρον: Με μόλις 1,8C επιβάρυνση στην θερμοκρασία της CPU, μπορούμε να έχουμε τεράστιο κέρδος στον θόρυβο καθώς αυτός θα γίνει σχεδόν τέσσερις φορές ασθενέστερος! Από ότι φαίνεται η Noctua με τον NF-A9 έχει μια εξαιρετική εναλλακτική πρόταση για όσους -έχοντας τον απαραίτητο χώρο- θέτουν το κριτήριο του θορύβου σε πρώτη θέση! Εδώ θα θέλαμε να δούμε και μια special έκδοση αυτού του ανεμιστήρα (NF-A9), με πιο μεγάλη ταχύτητα περιστροφής, αλλά αυτό που θα θέλαμε να δούμε κυρίως, είναι μια εναλλακτική έκδοση της ψύκτρας με τον 25-ρι ανεμιστήρα (π.χ. την "Noctua NH-L9x76" !), καθώς το κόστος απόκτησης του συγκεκριμένου ανεμιστήρα δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο! ΣΤ. Extra test 2: Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τον ανεμιστήρα σε διάταξη PUSH, στα τρία βασικά airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις έως τα 120 Watt. Πίνακας τιμών: Extra2_HoPusAll_LTDP/St3=60W Από περιέργεια (διαθέτουμε άλλωστε μπόλικη από αυτήν! , κάναμε και ένα set δοκιμών ισότιμο με αυτό που είχαμε κάνει στην προηγούμενη SFF Top flow ψύκτρα που σας είχαμε παρουσιάσει. Είναι φανερό ότι η Noctua NH-L9x65 βρίσκεται ακόμα πολύ μακρυά από τα όριά της, οι καμπύλες της Rca έχουν κατωφερή κλίση σε όλα τα air flow. Για λόγους εύκολης σύγκρισης παραθέτουμε τις αντίστοιχες καμπύλες από το review της Silverstone ARGON Series AR05. Είναι φανερό ότι η AR05 ήδη από τα 80 Watt βρίσκεται στο όριό της καθώς οι καμπύλες της Rca αρχίζουν και παίρνουν τον ανήφορο. Αυτές όμως οι μεγάλες διαφορές δεν σημαίνουν κάτι μειωτικό για την λιλιπούτεια ψύκτρα της Silverstone, πρακτικά δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, καθώς η AR05 είναι είναι η μισή σε όγκο σε σχέση με την NH-L9x14, αλλά έχει πολύ ενδιαφέρον να βλέπουμε πως αυτό εκφράζεται στα διαγράμματα Z. Extra test 3 : Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τον ανεμιστήρα σε διάταξη PUSH, στο μέγιστο airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις έως τα 300 Watt. Πίνακας τιμών: Extra3_HoPusAll_LTDP/St3=180W Φυσικά δεν παραλείψαμε να κάνουμε και μια δοκιμή ισότιμη με τις standard δοκιμές που γίνονται για όλες τις ψύκτρες και ακόμα φυσικότερα "κρατάγαμε μικρό καλάθι" ! Και όμως η Noctua μας επιφύλασσε έκπληξη, καθώς ακόμα και όταν οι θερμοκρασίες έτειναν να είναι απαγορευτικές για οποιαδήποτε CPU, η NH-L9x65 δεν κατάθεσε τα όπλα, η συμπεριφορά της παρέμεινε γραμμική και η Rca της, έδειξε καθαρά ότι τα περιθώριά της δεν είναι ακόμα στο όριο! Με άλλα λόγια είχαμε αφενός, ένα χειροπιαστό παράδειγμα αυτού που έχουμε στο παρελθόν πει: "Όταν μια ψύκτρα ανεβάζει θερμοκρασίες, δεν σημαίνει κατ' ανάγκην ότι σταμάτησε να λειτουργεί σωστά, απλά λειτουργεί υψηλότερα από ότι μια CPU αντέχει!" και αφετέρου, είχαμε μια αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι η Noctua, έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στην NH-L9x14! Συγκριτικοί πίνακες και γραφήματα Θα πρέπει να προειδοποιήσουμε τους φίλους που θα χρησιμοποιήσουν τα γραφήματα που ακολουθούν, να πάρουν υπόψη τους ότι η κατάταξη της Noctua NH-L9x65 στους πίνακες αυτούς -όπως και της Silverstone ARGON series AR05- είναι "καταχρηστική" καθώς, οι υπόλοιποι συμμετέχοντες έχουν πολλαπλάσιο όγκο. Βεβαίως, σιγά σιγά συγκεντρώνονται ομοειδείς ψύκτρες και σήμερα έχουμε τουλάχιστον άλλο ένα μέλος από τις SFF top flow ψύκτρες από την Silverstone, αλλά και εδώ θέλει λίγο προσοχή καθώς, η NH-L9x65 έχει περίπου διπλάσιο όγκο από την AR05. Με αυτά κατά νου, ας δούμε τα αποτελέσματα που έφερε η ψύκτρα της σημερινής μας παρουσίασης δοκιμαζόμενη στα 180 Watt. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Το "καθόλου άσχημα", θα αποτελούσε σαφή υποτίμηση των επιδόσεων της Noctua NH-L9x65, καθώς δοκιμάστηκε σε υπερδιπλάσια θερμική ισχύ από το ονομαστικό TDP της, το οποίο θυμίζουμε ότι για επίπεδο heat spreader είναι 84 Watt (υπερφόρτιση 114% !) και παρ' όλα αυτά, απέδωσε ένα ασφαλές Δθ των ~45 C.Το "καθόλου άσχημα", θα αποτελούσε σαφή υποτίμηση των επιδόσεων της Noctua NH-L9x65, καθώς δοκιμάστηκε σε υπερδιπλάσια θερμική ισχύ από το ονομαστικό TDP της, το οποίο θυμίζουμε ότι για επίπεδο heat spreader είναι 84 Watt (υπερφόρτιση 114% !) και παρ' όλα αυτά, απέδωσε ένα ασφαλές Δθ των ~45 C. Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Οι επιδόσεις όμως έρχονται με κάποιο κόστος, αλλά σε αυτό το σημείο μολονότι τα 42,6 dB(A), δεν είναι αυτό που θα χαρακτηρίζαμε αθόρυβο, έχουμε να κάνουμε κάποιες κρίσιμες παρατηρήσεις. Αν συνυπολογίσουμε ότι ο ανεμιστήρας στρέφεται με 2640 rpm, είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι ο θόρυβος είναι μόνο τόσος! Εδώ πραγματικά φαίνεται ότι αξίζουν συγχαρητήρια στο τμήμα RnD της Noctua για τις τεχνολογίες που ανέπτυξε και ενσωμάτωσε στον συγκεκριμένο ανεμιστήρα και όχι μόνο για το συγκριτικά χαμηλό επίπεδο θορύβου, αλλά και κυρίως, για το γεγονός ότι, από τον θόρυβο που παράγει ο ανεμιστήρας, λείπουν παντελώς οι ενοχλητικές ηχητικές συνιστώσες. Πρακτικά αυτό που αντιλαμβάνεται ο χρήστης είναι -ας μου επιτραπεί η έκφραση- το διακριτικό "φύσημα" του ανεμιστήρα και τίποτε άλλο! Στο σημείο αυτό θα ήταν παράλειψη να μην σημειώσουμε ότι, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων χρήσης μιας ψύκτρας προορισμένης για HTPC, ο χρήστης δεν βρίσκεται σε απόσταση μισού μέτρου, αλλά πολύ περισσότερο και το βέβαιο είναι ότι θα αντιλαμβάνεται πολύ λιγότερο θόρυβο. Ώρα όμως είναι να ανακεφαλαιώσουμε όλα όσα είδαμε και μετρήσαμε στην Noctua NH-L9x65 και να προσπαθήσουμε να τα "χωρέσουμε" σε μια βαθμολογία. Ακολουθήστε μας στην επόμενη σελίδα λοιπόν... Συμπεράσματα και βαθμολογία Και τώρα, μετά από αρκετές ημέρες που περάσαμε "βασανίζοντας" την Noctua NH-L9x65 και εννέα σελίδες παρουσίασης, ήρθε η ώρα να συμπυκνώσουμε όλα αυτά σε μερικές προτάσεις. Ειλικρινά, τελειώνοντας το review, μπήκα στο πειρασμό και χωρίς καμία διάθεση αστεϊσμού, να γράψω μόνο....OYAOY ! ! ! Αλλά...αντιστάθηκα, τόσο προς χάρη της εταιρίας που παρείχε το δείγμα, όσο και -κυρίως- για εσάς! Η Noctua με την NH-L9x65 έχει μια εξαιρετική πρόταση για όσους χρήστες θέλουν μια ψύκτρα για το "δυνατό" HTPC τους. Ενσωματώνει σε ένα λιλιπούτειο σύνολο σχεδόν όλη της την τεχνολογία, δείχνοντας πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει τον συγκεκριμένο τομέα του HTPC. Η κατασκευή της έχει τη γνωστή "Next to none" ποιότητα που χαρακτηρίζει όλα τα προϊόντα της κατασκευάστριας. Το σύστημα στερέωσής της, εξασφαλίζει με τον καλύτερο τρόπο την σταθερή και ομοιόμορφη στήριξή της σε οποιοδήποτε socket και μητρική, παρέχοντας παράλληλα μια παραδειγματική ευκολία εγκατάστασης. Ο ανεμιστήρας που την ψύχει, εκπλήσσει με τις τεχνολογίες που ενσωματώνει και ενώ η απόδοσή του "ανήκει" σε υψηλότερη κατηγορία μεγέθους, ο θόρυβος που παράγει, διατηρείται μεταξύ του απολύτως ανεκτού και του "dead silent"! Η συμμετρία του σχεδιασμού της είναι τέτοια, που πρακτικά της επιτρέπει να "αδιαφορεί" για τον προσανατολισμό της τοποθέτησής της. Η θερμική συμπεριφορά της είναι τόσο γραμμική και προβλέψιμη, που θυμίζει όργανο μέτρησης καθώς, παραμένει τέτοια, ακόμα σε θερμοκρασίες απαγορευτικές για CPU (103,5C).Η θερμική συμπεριφορά της είναι τόσο γραμμική και προβλέψιμη, που θυμίζει όργανο μέτρησης καθώς, παραμένει τέτοια, ακόμα σε θερμοκρασίες απαγορευτικές για CPU (103,5C). Η συνολική εντύπωση που είχαμε ήταν ότι, φαινόταν τελικά πολύ μικρή γι αυτό που απέδειξε ότι μπορεί να πετύχει! Απλή, "Δωρική" θα έλεγα κατασκευή, που την κλάση της, "προτιμά" να την δείξει εκεί που έχει ουσία...μετά το Power ON, στα ζόρια! Μοναδικό "μειονέκτημα", η τιμή της, η οποία μολονότι δεν είναι υψηλή γι' αυτό που προσφέρει, θα προτιμούσαμε να την δούμε σε πιο χαμηλά επίπεδα, έτσι ώστε να είναι προσιτή σε περισσότερους χρήστες. Υπενθυμίζουμε ότι η Noctua NH-L9x65 έχει από την κατασκευάστρια εταιρία προτεινόμενη τιμή 44,90€ (MSRP) και στα Ελληνικά καταστήματα την ώρα που ολοκληρώνεται το review της, την βρήκαμε προς 50,43€ του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου και συνοδεύεται από εξαετή εγγύηση. Πριν όμως κλείσουμε αυτή τη σύντομη σύνοψη, ας αναφερθούμε και σε αυτά που θα θέλαμε να δούμε σε επόμενη έκδοση, όπως είναι να υπάρχει η επιλογή αγοράς της είτε με τον NF-A9x14 ανεμιστήρα, είτε με μια πιο ενισχυμένη έκδοση του NF-A9 των 25mm, ή και γιατί όχι, -αν και δεν είναι η θέση του reviewer να τοποθετηθεί επί της αισθητικής- με ένα ανεμιστήρα στα redux χρώματα της Noctua. Προσβλέποντας λοιπόν στην "NH-L9x76-redux" , ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της Noctua NH-L9x65. Υψηλής ποιότητας κατασκευή Πολύ καλές επιδόσεις για το μέγεθός της. Συμβατότητα με όλες τις πλατφόρμες. Δωρεάν χορήγηση εδικού mounting Kit για τα socket LGA775, LGA1366. Λειτουργικό και στιβαρό σύστημα στερέωσης με πολύ εύκολη εγκατάσταση. Σταθερή πίεση συναρμογής ψύκτρας/ CPU, η οποία ορίζεται μέσω ελατηρίων. Εξαιρετικά γραμμική θερμική συμπεριφορά. Δεν εμποδίζει την πρόσβαση σε βύσματα και κάρτες που είναι κοντά στο socket. Πολύ αποτελεσματικός και υψηλών προδιαγραφών PWM ανεμιστήρας. Χαμηλός θόρυβος ακόμα και σε υψηλές στροφές, ο οποίος είναι απαλλαγμένος από ενοχλητικές συχνότητες. Sleeved καλώδιο ανεμιστήρα Παρέχεται ρυθμιστικό μέσο των στροφών (LNA Adapter) Πρόβλεψη και για εγκατάσταση ανεμιστήρα πάχους 25mm. Παρέχεται θερμοαγώγιμη πάστα που επαρκεί για περισσότερες της μιας εφαρμογές. Αναλυτικό manual. Εγγύηση έξι ετών. Για μητρικές που έχουν AMD socket δεν παρέχει το απαραίτητο back plate. Σχετικά υψηλό κόστος. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά η Noctua NH-L9x65, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Noctua για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grSeafalco25/05/2015

Πρόλογος Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία παρουσίαση μιας και οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους μας. Αλλά οι παλιές καλές συνήθειες δεν κόβονται και δεν γινόταν να μείνουμε πολύ καιρό χωρίς να δούμε από κοντά και αναλυτικά ένα κουτί ηλεκτρονικού υπολογιστή. Ο λόγος σήμερα για το κατάλευκο Corsair iCUE 4000X RGB. Ε, και αφού έχει το iCUE και το RGB στον τίτλο του καταλαβαίνετε ότι θα ανάψουν τα "Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια" στην σημερινή παρουσίαση Κακά τα ψέματα ο RGB φωτισμός έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και σχεδόν σε όλα τα εξαρτήματα υπολογιστών. Τα κουτιά που αποτελούν την στέγη ενός συστήματος, ακολουθούν την φρενίτιδα αυτή, που για άλλους είναι μία σχέση αγάπης και για άλλους μίσους. Το iCUE 4000X είναι ένα σύγχρονο Mid-Case με πολλές δυνατότητες και προϊόν μίας εταιρείας που έχει γράψει την δικιά της ιστορία στον χώρο των κουτιών και όχι μόνο. Χαρακτηριστικά προϊόντος Ας ξεκινήσουμε από τα χαρακτηριστικά του προϊόντος που μπορούμε να τα δούμε αναλυτικά στον πίνακα που ακολουθεί και είναι όπως ακριβώς αυτά εμφανίζονται στον ιστότοπο της κατασκευάστριας. Το προϊόν διατίθεται σε δύο χρωματικές εκδοχές. Στην σημερινή παρουσίαση θα δούμε από κοντά την λευκή, αλλά όποιος το θέλει στο πιο σοβαρό του, υπάρχει και σε μαύρη έκδοση. Η εγγύησή του -όπως συμβαίνει και με όλα τα κουτιά της εταιρίας άλλωστε- είναι διετής και η τιμή του την στιγμή που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές είναι 138,26€ για την λευκή και 123,90€ για την μαύρη, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Στις τιμές που αναφέρουμε, δεν συμπεριλαμβάνονται τα μεταφορικά έξοδα για να έρθει στην πόρτα σας. Συσκευασία και περιεχόμενα Καιρός να πάμε στο δια ταύτα και να δούμε την συσκευασία του προϊόντος που όπως μας συνηθίζει η κατασκευάστρια είναι απλή, με τις βασικές πληροφορίες του προϊόντος να αναγράφονται πάνω της ευδιάκριτα και δύο χειρολαβές να κάνουν την ζωή μας εύκολη κατά την μεταφορά. Φυσικά η προστασία δεν σταματάει στην χαρτόκουτα, αλλά εσωτερικά υπάρχουν δύο χοντρά κομμάτια από αφρώδες υλικό, μαζί με μία νάιλον σακούλα που αγκαλιάζουν το κουτί. Το προϊόν εσωτερικά φέρει χαρτοταινία στο μαγνητικό φίλτρο οροφής, για να το συγκρατήσει στην θέση του, καθώς επίσης και νάιλον προστασίας στις δύο γυάλινες πλευρές του (side panel και πρόσοψη) Η συσκευασία πέρασε το τεστ μεταφοράς με 10 στα 10, καθώς το 4000X έφτασε στα χέρια μας σε άριστη κατάσταση και πλέον μένει να δούμε τι μας προσφέρει, ξεκινώντας από τα παρελκόμενα μαζί με το manual που βρήκαμε στο εσωτερικό της. Το Manual είναι πολυσέλιδο και πολύγλωσσο. Στις γλώσσες δεν συμπεριλαμβάνεται η Ελληνική, ενώ το χαρτονένιο κουτί με τα παρελκόμενα έκρυβε αρκετά πραγματάκια. Ξεκινώντας από αριστερά προς τα δεξιά -και να σημειώσουμε ότι η δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί είναι από το manual του κουτιού- έχουμε τρεις δέστρες velcro με το λογότυπο της εταιρίας πάνω τους, αρκετά δεματικά καλωδίων και τις απαραίτητες βίδες αλλά και αντικραδασμικές ροδέλες που θα μας χρησιμεύσουν κατά το στήσιμο του υπολογιστή. Εξωτερικό Μέρος Και φυσικά καλό το περιτύλιγμα, αλλά ήρθε η ώρα να περάσουμε στο κυρίως πιάτο που δεν είναι άλλο από το ίδιο το 4000X. Όπως ήδη έχουμε αναφέρει, στα χέρια μας έχουμε την λευκή έκδοση του κουτιού η οποία φέρει tempered glass στην πρόσοψη και στο αριστερό πλαϊνό, χαρίζοντας έξτρα πόντους στον τομέα της αισθητικής. Η πρόσοψη όπως και τα πόδια του κουτιού έχουν γκρι χρωματισμούς και ακολουθούν το φίλτρο οροφής και τα PCI brackets που λόγω της γυάλινης επιφάνειας, μπορούμε να τα διακρίνουμε εύκολα. Ας τα πάρουμε με τη σειρά και ας ξεκινήσουμε -όπως κάνουμε πάντα άλλωστε- την πρόσοψη του κουτιού. H πρόσοψη αποτελείται από Tempered glass και περιμετρικά αυτού υπάρχει ένα γκρι πλαστικό πλαίσιο. Στο κάτω μέρος, υπερήφανο επάνω στο γυαλί βλέπουμε το λογότυπο της εταιρίας και εσωτερικά από το γυαλί και πάνω στο πλαίσιο του φίλτρου -που θα δούμε σε λίγο- είναι τυπωμένο το μοντέλο του κουτιού. Όπως πολλές φορές έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, ωραίο το γυαλί αλλά είναι ένα υλικό που δεν επιτρέπει στον αέρα να περάσει. Η Corsair για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, έχει αφήσει ένα άνοιγμα αριστερά και δεξιά του γυαλιού (όχι επάνω και κάτω). Η απόσταση του γυαλιού από το πλαίσιο της πρόσοψης και κατ επέκταση το πλάτος του καναλιού που αφήνετε στον αέρας για να εισέλθει, είναι 8mm. Αρκεί; Αυτό ενώ μπορεί να απαντηθεί ακόμα και τώρα, θα το αφήσουμε για το κομμάτι των μετρήσεων για να μην κάνουμε και spoiler. Πάμε σιγά-σιγά να αφαιρέσουμε το γυαλί για να δούμε τι υπάρχει πιο μέσα. Το γυαλί για να βγει πρέπει να τραβήξουμε στο επάνω μέρος. Παρόλο που οι μηχανισμοί -που φαίνονται στην τρίτη φωτογραφία που ακολουθεί- μας θυμίζουν push pins δεν είναι. Οπότε αρκεί να βάλουμε τα δάχτυλά μας στο άνοιγμα που αφήνει το γυαλί με την πρόσοψη και να τραβήξουμε προς το μέρος μας. Αφού αφαιρεθεί το γυαλί, εσωτερικά βλέπουμε ένα φίλτρο που αποσκοπεί φυσικά στον να εμποδίσει την σκόνη από το να εισέλθει στο εσωτερικό του κουτιού. Το φίλτρο φέρει μία λαβή στο επάνω μέρος για να διευκολύνει τον χρήστη κατά την διαδικασία απεγκατάστασης και επανεγκατάστασης και επίσης περιμετρικά του εντοπίζουμε αρκετούς μαγνήτες που το κρατάνε στον μεταλλικό σκελετό του κουτιού. Για την σωστή ευθυγράμμιση και επανεγκατάσταση του φίλτρου το κουτί διαθέτει δύο οριζόντιες οπές στο κάτω μέρος, όπου σε αυτές εισέρχονται δύο πλαστικές γλώσσες που υπάρχουν στο κάτω μέρος του φίλτρου. Για να κάνουμε την πρώτη περιστροφή του κουτιού και να κοιτάξουμε το αριστερό πλαϊνό. Εδώ βλέπουμε ουσιαστικά το εσωτερικό του κουτιού, καθώς το εντελώς διάφανο tempered glass με εξαίρεση ένα λευκό "κάδρο" περιμετρικά του, είναι σαν να λέει στον υποψήφιο κάτοχο του κουτιού, ότι θα πρέπει να αφιερώσει χρόνο και προσοχή στο στήσιμο του συστήματός του για να είναι όμορφο, καθώς δεν θα μπορέσει να κρύψει τίποτα... κάτω από το χαλί... Συνεχίζουμε την βόλτα μας και αντικρίζουμε το πίσω μέρος του κουτιού. Ξεκινώντας την περιγραφή μας από πάνω και προς τα κάτω, βλέπουμε τη θέση για το I/O shield της μητρικής, στα δεξιά της μία "ορφανή" θέση για 120mm ανεμιστήρα, με τη δυνατότητα να εγκατασταθεί σε διαφορετικά ύψη μέσω των μακρόστενων οπών, λίγο πιο κάτω... ... Τα επτά διάτρητα PCI brackets και ακριβώς στα δεξιά τους δύο ακόμα που η εταιρία αυτή τη φορά σε αντίθεση με το 465x επέλεξε να είναι ίδιου σχεδιασμού με τα επτά οριζόντια. Αισθητικά είναι πιο ωραίο, αλλά από εκεί το κουτί θα προσκαλεί τη σκόνη να μπαίνει στο εσωτερικό. Τέρμα κάτω έχουμε την θέση για το ATX τροφοδοτικό που είναι εξοπλισμένη με ένα πλενόμενο φίλτρο καλής ποιότητας. Η διαδικασία απεγκατάστασης και εγκατάστασης είναι πολύ απλή, καθώς το φίλτρο συρταρώνει, όπως θα δούμε και παρακάτω και επίσης με τη βοήθεια μίας γλώσσας κουμπώνει στην μακρόστενη οπή που φαίνεται στην δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί. Ολοκληρώνουμε την πλήρη περιστροφή του κουτιού και συναντάμε το δεξιό πλαϊνό, για το οποίο δεν έχουμε και πολλά να αναφέρουμε. Καιρός να φέρουμε τα πάνω κάτω για χάρη της φωτογράφισης και να δούμε αρχικά το κάτω μέρος του κουτιού, που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, προϊδεάζοντας μας για το τι θα βρούμε στο εσωτερικό, ειδικά στο σημείο που είναι το cage δίσκων. Με την πρώτη ματιά βλέπουμε το αφαιρούμενο, πλενόμενο, συρταρωτό φίλτρο στη θέση του τροφοδοτικού. Η αφαίρεση και η επανατοποθέτηση του φίλτρου είναι μια εύκολη υπόθεση και δεν μας προβλημάτισε κατά την διάρκεια της παρουσίασης. Στα αριστερά όμως είναι στραμμένο όλο μας το ενδιαφέρον... Εκεί λοιπόν και έχοντας στα αριστερά την πρόσοψη και στα δεξιά την θέση για το τροφοδοτικό, βλέπουμε 3 διαμορφώσεις του μετάλλου με έξι συνολικά υποδοχές. Οι τέσσερις εξ αυτών είναι κατειλημμένες και εκεί δεν είναι τίποτε άλλο από το cage δίσκων που θα δούμε κατά την πλοήγησή μας στο εσωτερικό του κουτιού. Αυτό σημαίνει ότι το cage μπορεί να μετατοπιστεί προς την πρόσοψη δίνοντας έτσι περισσότερο χώρο προς την μεριά του τροφοδοτικού. Τα πόδια του κουτιού φέρουν την κλασική πλέον επένδυση με ελαστικό για την απορρόφηση των κραδασμών, αλλά και την προστασία της επιφάνειας πάνω στην οποία θα εγκαταστήσουμε το κουτί. Πάμε στα "ορεινά" όπου στην οροφή βλέπουμε και πάλι ένα μαγνητικό αφαιρούμενο φίλτρο. Δεν είναι από τα πιο "σφικτά" φίλτρα που έχουμε δει, αλλά όπως έχω αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν, για φίλτρο οροφής όπου κατά κανόνα είναι θέση εξαγωγής αέρα, είναι ότι πρέπει και σίγουρα θα το εκτιμήσουν οι ιδιοκτήτες του κουτιού που έχουν κατοικίδια σπίτι τους. Κάτω από το φίλτρο βλέπουμε τον σχεδιασμό της οροφής. Διάτρητη σχεδόν στο 90% της με ένα τριγωνικό μοτίβο και εννιά στο σύνολο μακρόστενες οπές για να φιλοξενήσει είτε 2x120mm, είτε 2x140mm ανεμιστήρες με την δυνατότητα μετατόπισης της συστοιχίας δεξιά ή αριστερά. Οι κοινές θέσεις στήριξης των 120mm όσο και αυτές του 140mm ανεμιστήρα , όπως βλέπουμε και στην δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί είναι μετατοπισμένες κατά το δυνατόν πλησιέστερα προς το tempered glass πλαϊνό, ώστε να απομακρύνουν από την μητρική τους ανεμιστήρες και κατ' επέκταση και κάποιο ψυγείο που επιθυμεί να εγκαταστήσει ο χρήστης. Αν αρκεί αυτή η μετατόπιση, θα το δούμε στο κομμάτι της εγκατάστασης υδρόψυξης. Για το τέλος της περιήγησής μας στο εξωτερικό μέρος του 4000Χ αφήσαμε το front panel του κουτιού. Από αριστερά προς τα δεξιά βλέπουμε το power button με το power LED να είναι ενσωματωμένο σε αυτό, μία θύρα USB3.0 με κίτρινη λεπτομέρεια, μία θύρα USB 3.1 Type-C, ένα mini jack για μικρόφωνο και ακουστικά και το κουμπί reset. Αρχικά να πω ότι επιτέλους είδαμε μία θύρα type C που έλειπε από τις τελευταίες παρουσιάσεις μας σε κουτιά της κατασκευάστριας. Προσωπικά όμως θα επιθυμούσα τουλάχιστον μία ακόμα θύρα USB 3.0. Εσωτερικό Μέρος Είδαμε τα εκτός, πάμε τώρα να δούμε και τα εντός (το επι τα αυτά θα το αφήσουμε για άλλη μέρα). Για να ανοίξει το πλαϊνό με το Tempered glass, θα πρέπει να ξεβιδώσουμε δύο χειρόβιδες οι οποίες μένουν επάνω στο πλαϊνό για τους ξεχασιάριδες της παρέας. Αξίζει να σταματήσουμε στην κίτρινη ροδελίτσα που πέρα από το γεγονός ότι δείχνει ότι το κίτρινο να έχει καθιερωθεί στην corsair, μας χαρίζει και την προστασία της βαφής σε εκείνο το σημείο. Για να βγει από τη θέση του το πλαϊνό δεν τραβάμε όπως είθισται, αλλά το σπρώχνουμε με κατεύθυνση από το motherboard tray προς το πλαϊνό. Με απλά λόγια προς τα δεξιά όπως κοιτάμε το κουτί από το πίσω μέρος. Με αυτόν τον τρόπο βγαίνουν τα σφαιρικά pins απο το πίσω μέρος και οι γλώσσες από την μεριά της πρόσοψης. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η λευκή κορνίζα που φαίνεται περιμετρικά του γυαλιού δεν είναι κάποια βαφή -όπως έχουμε συνηθίσει- αλλά λαμαρίνα ειδικά διαμορφωμένη για να κουμπώσει στις υποδοχές που είναι επάνω στο σασί του κουτιού. Και κάπως έτσι έχουμε την πρώτη φωτογραφία του εσωτερικού χωρίς τις ενοχλητικές για την φωτογράφιση ανακλάσεις του τζαμιού. Η περιήγηση στο εσωτερικό του κουτιού ξεκινάει από τα δεξιά, όπου αντικρίζουμε την συστοιχία από τους τρεις ανεμιστήρες 120mm που έρχονται προεγκατεστημένοι. Οι ανεμιστήρες φέρουν RGB φωτισμό και σε συνδυασμό με το πρόγραμμα iCUE και με τον Lighting Node Core control που θα δούμε για μία ακόμα φορά να εξοπλίζει κάποιο κουτί της εταιρίας, θα χαρίσουν στον κάτοχο, πολλές επιλογές στο θέμα του φωτισμού του κουτιού του. H οροφή μπορεί να φιλοξενήσει είτε 2x120mm, είτε 2x140mm ανεμιστήρες, και οι δυο συνδυασμοί είναι μετατοπισμένοι μακριά από την μητρική, με σκοπό να επιτρέψουν την εγκατάσταση ψυγείου. Αυτό βέβαια με απόσταση μόλις ~3cm της οροφής από τον πρώτο αποστάτη, μένει να το δούμε κατά την εγκατάσταση υδρόψυξης. Στο πίσω μέρος, βλέπουμε μία ορφανή θέση για 1x120mm ανεμιστήρα με δυνατότητα μετατόπισης προς τα πάνω ή προς τα κάτω και επτά συν δύο PCI slots γκρι χρώματος εξοπλισμένα με μαύρες χειρόβιδες. Στο κάτω μέρος του εσωτερικού από τη μεριά της μητρικής αντικρίζουμε την καλύπτρα του τροφοδοτικού η οποία δεν είναι αφαιρούμενη. Προς την μεριά της μητρικής υπάρχουν δύο ορθογώνιες οπές για να περαστούν τα καλώδια του front panel και όχι μόνο όπως θα δούμε λίγο παρακάτω. Στο μέσο και αριστερά βλέπουμε το ίδιο τριγωνικό μοτίβο στη λαμαρίνα και κάποια σημεία που τα έχουμε σημειώσει με πορτοκαλί βέλι και μπλε κύκλους. Με τα πορτοκαλί βέλη βλέπουμε τέσσερα ορθογώνια κοψίματα που ξεχωρίζουν από τα τριγωνικά και αποτελούν μία ομάδα μαζί με τις δύο οπές με σπείρωμα. Σε αυτά τα σημεία θα μπορέσουμε να εγκαταστήσουμε τα brackets για 2.5" δίσκους που θα δούμε στο πίσω μέρος και από τις ορθογώνιες οπές πλάτους 35mm, πέρα από τα καλώδια του front panel που αναφέραμε πριν θα μπορέσουμε να περάσουμε και τα καλώδια τροφοδοσίας αλλά και data των δίσκων. Στους μπλε κύκλους μπορούμε να βιδώσουμε ένα PCI riser και να εγκαταστήσουμε την κάρτα γραφικών μας κάθετα στα 2 PCI brackets που είδαμε κατά την πλοήγησή μας σε εσωτερικό και εξωτερικό μέρος. Φυσικά δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε και την χρησιμότητα της διάτρητης λαμαρίνας στο επάνω μέρος του τροφοδοτικού που όπως έχουμε πει και στο παρελθόν πέρα από αισθητικούς λόγους, έχει γίνει τόσο για να μπορεί να εγκατασταθεί το τροφοδοτικό με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω, αλλά για να μπορεί ο χρήστης -εφόσον το θελήσει- να εγκαταστήσει κάποιο fanless τροφοδοτικό και επίσης λειτουργεί ως έξοδος, τόσο του θερμού αέρα από το cage δίσκων -που και αυτό βρίσκεται κάτω από την καλύπτρα- όσο και του κάτω μισού του κατώτερου ανεμιστήρα, ιδιαίτερα αν βάλουμε εμπρός 3x120 AIO radiator. Και αφού μπορούμε να εγκαταστήσουμε και δίσκους ο ανοδικός αέρας από την καλύπτρα θα αναλάβει και την ψύξη τους. Και έφτασε η ώρα για μία ματιά στην καρδιά του κουτιού. Αρχικά σίγουρα δεσπόζει με το μεγάλο του μέγεθος το CPU cut out που σίγουρα θα επιτρέψει μία άνετη αλλαγή της οποιασδήποτε ψύκτρας του επεξεργαστή. Στην συνέχεια βλέπουμε τις οπές για το πέρασμα των καλωδίων στο επάνω μέρος και έρχεται ο κακός της παρέας και λέει "ΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ GROMMETS; ΑΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΩ ΤΑ ΚΑΛΩΔΙΑ;". Περίμενε καλέ μου άνθρωπε μην φωνάζεις και θα σου εξηγήσω, αλλά μισό λεπτό να αλλάξουμε οπτική... ... Από εδώ που λες θα περάσεις τα καλώδια. Και όχι μόνο θα τα περάσεις, αλλά έχεις και απίστευτα πολύ χώρο μέχρι το πίσω μέρος του κουτιού (5 γεμάτα-γεμάτα εκατοστά) για να μην έχεις τον πονοκέφαλο με το πίσω δεξιό πλαϊνό!! Για να σας πάω και μία βόλτα στα μετόπισθεν να δούμε μερικά ωραία πράγματα. Το πρώτο το αναγνωρίζουμε όλοι όσοι έχουμε διαβάσει τις τελευταίες παρουσιάσεις κουτιών της Corsair. Αυτό δεν είναι άλλο, από τον Lighting Node Core Controller που θα αναλάβει τα φωτορυθμικά του κουτιού σε συνεργασία με το πρόγραμμα iCUE. Όποιος δεν έχει διαβάσει αναλυτικά, μπορεί να κάνει κλικ εδώ και να δει την παρουσίαση του 220T. Ακριβώς κάτω από αυτόν και δεξιά, βλέπουμε δύο brackets για δίσκους 2.5" και τέρμα κάτω και αριστερά το cage δίσκων 3.5". To cage είναι 2 θέσεων, αφαιρούμενο και όχι μετακινούμενο, όπως θα δούμε λίγο παρακάτω. Στα δεξιά του είναι η θέση για το τροφοδοτικό που είναι εξοπλισμένη με λαστιχένια τακουνάκια για την απόσβεση τυχόν κραδασμών. Αξίζει φυσικά να σημειώσουμε ότι, κατά την εγκατάσταση του τροφοδοτικού ΑΧ850, δεν χρειάστηκε να αφαιρέσουμε το cage δίσκων. Για να δουμε και κάτι καινούριο. Αυτό το καινούριο δεν είναι άλλο από ένα πλαστικό κανάλι που έχει εγκαταστήσει η κατασκευάστρια στο πίσω μέρος του κουτιού, στο σημείο που περνάμε κατά κανόνα το πιο χοντρό καλώδιο του συστήματος, το 24πινο καλώδιο και το ακολουθούν τα καλώδια της κάρτας γραφικών κλπ. Στο σημείο αυτό έχουν κατά καιρούς προβληματίσει τους χρήστες αρκετά κουτιά και εδώ το πρόβλημα φαίνεται να γίνεται ευχαρίστηση. Το κανάλι αυτό έχει εξοπλιστεί με τρεις δέστρες velcro (είδαμε άλλες τρεις στα παρελκόμενα) που αναλαμβάνουν μαζί με το κανάλι να "δρομολογήσουν" και να τακτοποιήσουν τα καλώδια. Από τώρα σας λέμε ότι το σύστημα είναι επιτυχημένο σε συνδυασμό με τον αρκετό χώρο που έχει το κουτί στο πίσω μέρος του. Στα χαμηλά βλέπουμε από κοντά το cage δίσκων. Στην εργοστασιακή του θέση, αφήνει 4 περίπου εκατοστά από τον ανεμιστήρα της πρόσοψης, συνεπώς επιτρέπει να εγκατασταθεί ένα ψυγείο μπροστά από αυτό χωρίς να δημιουργεί προβλήματα. Το cage όπως ήδη έχουμε προαναφέρει είναι αφαιρούμενο και αυτό που θα δούμε παρακάτω, είναι ότι είναι και μετακινούμενο προς τη μεριά της πρόσοψης. Οι ειδικές διαμορφώσεις που είχαμε δει κατά την πλοήγησή μας στο εξωτερικό μέρος του κουτιού, "θηλυκώνουν" με αυτές που βρίσκονται στη βάση του Cage και το δεύτερο μπορεί να μετατοπιστεί προς την μεριά της πρόσοψης. Αυτό θα το επιλέξει ένας χρήστης που δεν έχει σκοπό να εγκαταστήσει κάποιο τριπλό ψυγείο στην πρόσοψη του κουτιού και ταυτόχρονα, θέλει να εγκαταστήσει ένα μακρύ τροφοδοτικό. Τα δύο συρταράκια δίσκων 3,5" έχουν τη δυνατότητα εγκατάστασης και δύο δίσκων 2,5" στο κέντρο τους. Η εγκατάσταση για τους 3.5" είναι tool free, ενώ για τους 2.5" γίνεται με τη χρήση βιδών. Μείον, το γεγονός ότι οι πίροι για την tool free εγκατάσταση των δίσκων 3.5" δεν φέρουν ελαστικές ροδέλες για να απορροφήσουν τυχόν κραδασμούς. Όμως θυμηθείτε ότι στα παρελκόμενα υπήρχαν οκτώ ελαστικές ροδέλες. Αυτές λοιπόν είναι για την εγκατάσταση των δίσκων. Για ποιο λόγο επέλεξε η εταιρία να τις δώσει ξεχωριστά και όχι αμέσως εγκατεστημένες πάνω στα συρτάρια, είναι άγνωστο. Κλείνοντας σιγά-σιγά και με το εσωτερικό μέρος του κουτιού ας δούμε ένα ακόμα χαρακτηριστικό του. Η ειδική διαμόρφωση της λαμαρίνας στο σημείο όπου θα περάσουν τα καλώδια 24pin, 6/8pin, sata κλπ για να συνδεθούν πάνω στην μητρική (ναι ναι εκεί που γκρίνιαζες άνθρωπε ότι δεν έχει grommets) είναι αφαιρούμενη και μετατοπίζεται προς την πρόσοψη. Ο τρόπος αφαίρεσης και αλλαγής θέσης γίνεται κυριολεκτικά με το ένα χέρι. ξεβιδώνει ο χρήστης μία χειρόβιδα, τραβάει προς τα επάνω και τοποθετεί στη νέα θέση. Το μόνο που μένει μετά είναι να βιδώσει και πάλι την χειρόβιδα. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι και ο λόγος που το 4000X μπορεί να υποδεχτεί eATX μητρική στο εσωτερικό του. Παρακάτω μπορείτε να δείτε από το μπροστινό μέρος, τον χώρο που κερδίζει ο χρήστης που έχει επιλέξει μία eATX μητρική κατά την μετατόπιση του μεταλλικού τμήματος. Για το τέλος αφήσαμε τα καλώδια του front panel. Στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε από αριστερά προς τα δεξιά το type-C, το USB3.0 και Audio headers και τα καλώδια Power LED, Power switch και Reset switch. και σε αυτό το κουτί βλέπουμε την απουσία HDD activity LED. Στην δεξιά φωτογραφία είναι τα καλώδια του Lighting Node Core. Το Sata είναι για να τον τροφοδοτήσει από το τροφοδοτικό και το USB είναι για να επικοινωνήσει με την μητρική μας και να συνεργαστεί με το πρόγραμμα iCUE. Εγκατάσταση Συστήματος Το σύστημα που εγκαταστήσαμε στο εσωτερικό του Corsair iCUE 4000X RGB αναφέρεται αναλυτικά παρακάτω: H εγκατάσταση του συστήματος δεν έκρυβε εκπλήξεις. Όχι δυσάρεστες τουλάχιστον. Το στήσιμο ήταν κυριολεκτικά παιχνίδι και πουθενά μα πουθενά δε νιώσαμε ότι κάτι λείπει στο κουτί. Αυτοί οι έξτρα πόντοι στο πίσω μέρος του motherboard tray με τη νέα σχεδίαση και τις δέστρες, έκαναν το cable management παιχνίδι. Όλα τα εξαρτήματα μπήκαν στη θέση τους χωρίς να μας δυσκολέψει το κουτί κάπου και με πολύ απλά και λίγα λόγια, να ήταν και άλλα και θα τα χώραγε. Τι χωράει στο εσωτερικό Μίας και έχουμε μπει σε μία νέα εποχή για τα τις παρουσιάσεις και θέλουμε να τα κάνουμε όσο γίνεται πιο σύντομα, αλλά χωρίς να χαθεί η ουσία, παρακάτω σε μορφή πίνακα οι μετρήσεις που πήραμε στα διάφορα σημεία του κουτιού. Αφού είδαμε τι διαστάσεις μπορεί να έχει το hardware που θα εγκαταστήσουμε στο εσωτερικό του Corsair iCUE 4000X RGB, του φορέσαμε και τα πλαϊνά και προχωράμε στις μετρήσεις μας. Μέτρηση Θερμοκρασιών, θορύβου και στατικής πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Corsair iCUE 4000X RGB. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το System Stability Test του Aida64 Engineer για 30 λεπτά. Οι επιλογές είναι: Stress CPU, Stress FPU, Stress Cache, Stress System Memory, Stress Local Disks και Stress GPU(s). Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσουμε θερμά την Aida64 για την παραχώρηση του προγράμματος για τις δοκιμές μας. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Superposition με Preset 1080p Extreme. Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες με εξαίρεση τις δοκιμές σε υπερχρονισμένη κατάσταση. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C To Corsair iCUE 4000X RGB τα πήγε καλύτερα από ότι περιμέναμε. Και γιατί το λέμε αυτό; Από την αρχή που είδαμε το άνοιγμα των 8mm στην πρόσοψη για να αναπνεύσουν οι τρεις ανεμιστήρες, μπήκαν ψύλλοι στα αυτιά μας. Σίγουρα δεν ήταν ο χώρος τέτοιος που θα κάλυπτε την ζήτηση των ανεμιστήρων. Εξάλλου το σενάριο το έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν. Για χάρη της αισθητικής, οι κατασκευαστές θυσιάζουν τον τομέα των επιδόσεων σε ένα προϊόν. Εδώ ευτυχώς τα πράγματα δεν ήταν τραγικά, αλλά σίγουρα είναι ένας τομέας που το κουτί θα μπορούσε να είναι σε αρκετά καλυτερη θέση. Εργοστασιακή κατάσταση Υπερχρονισμένη κατάσταση Μέτρηση θορύωου Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί όπως μπορείτε να δείτε από το γράφημα που ακολουθεί ήταν ήσυχο παρόλο που λόγω ανέμων δεν μετρήσαμε και στο πιο ήσυχο δωμάτιο (34,6dbA). Δεν μας ενόχλησε καθόλου κατά τη διάρκεια των δοκιμών και ακόμα και όταν ήρθε όλο το σύστημα σε full load τα πράγματα ήταν απολύτως ήρεμα. Στατική πίεση Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετικότατη πίεση. Πράγμα απολύτως φυσιολογικό με τρεις ανεμιστήρες εισαγωγής και κανέναν εξαγωγής. Εγκατάσταση Υδρόψυξης Τελευταία δεν είχαμε δει κάποιο κουτί που να χωρέσει τρία ψυγεία ταυτόχρονα. Να λοιπόν που ήρθε η ώρα και αφήνουμε την φωτογραφία παρακάτω να μιλήσει από μόνη της. Το κουτί χώρεσε άνετα τα τρία ψυγεία που επιλέξαμε. Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι: Στο επάνω μέρος εγκαταστήσαμε ψυγείο 2x120mm πάχους 30mm με μία σειρά ανεμιστήρες. Όποιος όμως θέλει να κάνει διάταξη push pull και πάλι μπορεί και αυτό το δείχνει η τρίτη φωτογραφία που ακολουθεί, όπου φαίνεται ξεκάθαρα το πόση απόσταση (~2cm) έχουν οι ανεμιστήρες από τις μνήμες. Καιρός ήταν να δούμε σε ένα mid tower σωστή μετατόπιση του ψυγείου στην οροφή. Και καλό είναι να αναφέρουμε επίσης ότι είναι από τα λίγα κουτιά που δεν μας προβλημάτισε με την μητρική της παρουσίασης και το πλαστικό της κάλυμμα, όπως πολλές φορές έχουμε δει στο πρόσφατο παρελθόν. Στο πίσω μέρος εγκαταστήσαμε ένα ψυγείο 1x120mm πάχους 45mm με έναν ανεμιστήρα. Ο χρήστης μπορεί να επιλέξει να εγκαταστήσει απευθείας το ψυγείο στο πίσω μέρος και τον ανεμιστήρα σε διάταξη push. Μπορεί επίσης να επιλέξει και το ανάποδο καθώς το κουτί δεν περιορίζει σε τίποτα τις επιλογές μας. Στην πρόσοψη τώρα μιας και δεν διαθέταμε ψυγείο 3x120mm εγκαταστήσαμε ένα ψυγείο 2x120mm πάχους 30mm. Εδώ υπάρχουν κάποια ναι μεν αλλά... Εάν ο χρήστης επιλέξει ψυγείο 3x120mm θα πρέπει να προσέξει να μην έχει μεγάλο tank, όπως για παράδειγμα η έτοιμη υδρόψυξη της Antec που έχουμε στην κατοχή μας. O λόγος είναι ότι σε αντίθεση με το διπλό ψυγείο, το τριπλό θα πρέπει αναγκαστικά να εγκατασταθεί με τα ρακόρ προς τα πάνω. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να χωρέσει κάτω από το pcb του front panel που φαίνεται στην 2η φωτογραφία που ακολουθεί. Καλό είναι λοιπόν και ασφαλέστερο να επιλέξει κάποιος τριπλό ψυγείο της Corsair για να είναι 100% σίγουρος. Ο Απολογισμός Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος μίας ακόμα παρουσίασης. Το κουτί ενώ αρχικά έδειχνε κάτι συνηθισμένο, είχε κρυφά χαρίσματα και ελπίζουμε μέσα από την παρουσίαση να σας δώσαμε να καταλάβετε γιατί διαφέρει από τα προηγούμενα. Είδαμε νέα πράγματα από την κατασκευάστρια, όπως την εξέλιξη του cable mamagement στο πίσω μέρος, αλλά και μία πολύ καλή μελέτη της οροφής σε προϊόν. Σήμερα δεν θα μπορέσουμε να γκρινιάξουμε για αυτόν τον έναν πόντο στην οροφή που αχ να τον είχε και θα χώραγε. Σήμερα είχαμε όλη την άνεση -σε ένα κουτί τυπικών διαστάσεων- να χωρέσουμε σχεδόν τα πάντα, εύκολα και γρήγορα. Βέβαια δεν πιστεύω να νομίζει κάποιος από εσάς ότι θα πούμε μόνο θετικά. Φυσικά και όχι! Τα ελαττώματα βέβαια δεν είναι πολλά. Το ένα ελάττωμα του κουτιού είναι οι λίγο τσιμπημένες θερμοκρασίες του λόγω του σχεδιασμού της πρόσοψης. Εκεί θα χρειαζόταν περισσότερος χώρος από τα 8mm στις δύο πλευρές του τζαμιού για να ανασάνει καλύτερα. Επίσης, είδαμε την θύρα USB type-C που τόσο καιρό αναφέραμε σαν έλλειψη στις παρουσιάσεις, αλλά "θυσιάστηκε" μία θύρα USB3.0. Προσωπικά θεωρώ ότι ένα σύγχρονο κουτί, στο front panel του πρέπει να έχει το ελάχιστο 2 θύρες USB3.0 και μία USB typeC. Κλείνοντας να αναφέρουμε ότι την στιγμή που γράφεται η παρουσίαση η τιμή του κουτιού στην Ελληνική αγορά είναι 138,26€ για την λευκή και 123,90€ για την μαύρη έκδοση. Αυτό είναι και το τρίτο του αρνητικό μιας και μία τιμή γύρω στα 110 ευρώ είναι πιο ρεαλιστική κατά την γνώμη μου. Σίγουρα τα σχεδόν 140€ που κοστίζει αυτή την στιγμή στην χώρα μας η έκδοση που σας παρουσιάζουμε είναι πολλά. Παρακάτω σε μορφή λίστας μπορείτε να δείτε τα βασικότερα πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα του σημερινού κουτιού. Καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής. Αρκετός χώρος στο πίσω μέρος για την διευθέτηση των καλωδίων με τη βοήθεια καναλιού με velcro. Tempered Glass. Υποστήριξη eATX μητρικών. Χαμηλά επίπεδα θορύβου. Δυνατότητα εγκατάστασης σχεδόν οποιασδήποτε κάρτας γραφικών αλλά και ψύκτρας επεξεργαστή. Καλύπτρα στη θέση του τροφοδοτικού. Αρκετές θέσεις για την εγκατάσταση ανεμιστήρων. Δυνατότητα εγκατάστασης υδρόψυξης τριών ψυγείων. Τρεις προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες LL120 RGB μαζί με τον ολοκαίνουριο lighting node Core. Συμβατότητα με το iCUE software. Φίλτρα αφαιρούμενα και πλενόμενα. Αφαιρούμενο cage δίσκων. Μεγάλο CPU cut out. Αντικραδασμικό υλικό στο τροφοδοτικό. Δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο εκδόσεις σε λευκό ή μαύρο χρωματισμό. Τιμή στην Ελληνική αγορά. Τσιμπημένες θερμοκρασίες. Θα θέλαμε 2 θύρες USB3.0 στο front panel. Απουσία HDD activity LED Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Corsair iCUE 4000X RGB, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής Για το TheLab.gr karmen1983

Πρόλογος Ημέρα ανακοίνωσης νέου προϊόντος η σημερινή για την Corsair και ημέρα ξεσκουριάσματος για την γράφουσα, μιας και επιστρέφει στα reviews κουτιών μετά από σχεδόν δύο χρόνια. Τυχαία, το τελευταίο κουτί που είχα κάνει ήταν και πάλι ένα Corsair το 460X RGB και το reboot γίνεται με το ολοκαίνουριο, φρέσκο και σπαρταριστό Corsair 220T iCUE. Όσοι λοιπόν από εσάς δεν βλέπετε βότσαλα παραλίας, αλλά είστε ακόμα στο κλεινόν άστυ (κακώς), ακολουθήστε μας στη σημερινή παρουσίαση παρέα με τον κρύο καφέ σας ή την μπύρα σας. Χαρακτηριστικά Και όπως κάνουμε συνήθως η αρχή μπαίνει από τον πίνακα των χαρακτηριστικών, όπου συνοπτικά και περιεκτικά βλέπουμε τα κύρια χαρακτηριστικά του Mid tower της σημερινής παρουσίασης. Το προϊόν διατίθεται σε δύο χρώματα, το λευκό και το μαύρο και όπως αναφέραμε και στον πρόλογο, είναι ολοκαίνουριο μιας και σήμερα άρθηκε το NDA, συνεπώς η τιμή που θα δώσουμε είναι η MSRP (Manufacturer's Suggested Retail Price) από την ίδια την Corsair για την χώρα μας και η οποία είναι 99.00€ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Η δε εγγύηση είναι διετής όπως συμβαίνει άλλωστε σε όλα τα κουτιά της κατασκευάστριας. Συσκευασία και περιεχόμενα Το κουτί έφτασε στα χέρια μας σε μία μετρίου μεγέθους χαρτόκουτα, χωρίς πολλά φρου-φρου και αρώματα. Όπως έχω ξαναπεί στο παρελθόν, προτιμάω η συσκευασία να είναι απλή, αλλά ουσιαστική, παρά να αποτελείται από έγχρωμες ιλουστρασιόν κούτες, ανεβάζοντας το κόστος. Όλες οι πληροφορίες είναι επάνω στην κούτα και επίσης ένα μικρό αυτοκόλλητο (φώτο 5) μας ενημερώνει ότι στα χέρια μας έχουμε το λευκό 220T iCUE. Η συσκευασία έφερε εις πέρας το έργο της μιας και παρόλα τα χτυπήματα -που μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες- ο συνδυασμός από χοντρά κομμάτια φελιζόλ και νάιλον έφεραν το κουτί στα χέρια μας σε υπεράριστη κατάσταση. Τι άλλο βρέθηκε μέσα; Μα φυσικά ένα εγχειρίδιο χρήσης το οποίο είναι γραμμένο σε επτά γλώσσες μη συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής και το κουτί με τα παρελκόμενα. Να πω ότι από τα παρελκόμενα με ξάφνιασαν δύο πράγματα. Το ένα ότι επιτέλους(!) είδα αρκετά δεματικά καλωδίων και το άλλο ότι έχουν συμπεριλάβει κάποιες ροδελίτσες, που θα δούμε στη συνέχεια πού χρησιμεύουν. Εξωτερικό Μέρος Πάμε μαζί και στην ουσία του πράγματος που δεν είναι άλλη από το να δούμε το κουτί από κοντά. Την πρώτη εντύπωση κλέβουν τα περίτεχνα κομμένα τμήματα της πρόσοψης. Το tempered glass είναι εντελώς διαφανές και καθόλου φιμέ, όπως είχαμε δει για παράδειγμα στο Crystal 460X. Επίσης, βλέπουμε ότι το κουτί είναι εξοπλισμένο με μία καλύπτρα για το τροφοδοτικό, κάτι που είναι πάντα καλοδεχούμενο σαν χαρακτηριστικό. Το λευκό τοπίο σπάει από τα μαύρα PCI brackets και τις γκρι λεπτομέρειες περιμετρικά της πρόσοψης. Η πρόσοψη του κουτιού -όπως ήδη αναφέραμε- είναι διάτρητη στο μπροστινό μέρος με περίτεχνα σχέδια που σε άλλους θα θυμίσουν παραλληλόγραμμα και σε άλλους σαΐτες. Η είσοδος όμως του αέρα δεν γίνεται μόνο από τις οπές αυτές, αλλά και από το πλάι, ανάμεσα στο μεταλλικό λευκό κομμάτι και τα γκρι πλαστικά τμήματα που αποτελούν την πρόσοψη. Το μεταλλικό λευκό κομμάτι της πρόσοψης αφαιρείται πανεύκολα απλά τραβώντας το με τα δύο χέρια προς το μέρος μας. Ο τρόπος που κουμπώνει πάνω στο κουτί είναι μέσω push pins και αρκεί ένα καλό σπρώξιμο για να ξαναμπεί στη θέση του. Αφού αφαιρέσαμε το λευκό μεταλλικό τμήμα, εσωτερικά μας αποκαλύπτεται ένα πλενόμενο φίλτρο καλής ποιότητας, που η συγκράτησή του γίνεται μέσω μαγνητών, η ευθυγράμμιση μέσω γλωσσών (φαίνονται στο κάτω μέρος της πρώτης φωτογραφίας) και φυσικά οι τρεις RGB ανεμιστήρες που έρχονται προεγκατεστημένοι μαζί με το κουτί. Με μία λίγο πιο προσεκτική ματιά, καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν θέσεις και για 2x140mm ανεμιστήρες, εφόσον ο χρήστης επιθυμεί να αφαιρέσει τους 3x120mm που έρχονται μαζί με το κουτί. Για να κάνουμε την πρώτη περιστροφή του κουτιού και να κοιτάξουμε το αριστερό πλαϊνό. Εδώ βλέπουμε ουσιαστικά το εσωτερικό του κουτιού, καθώς το εντελώς διάφανο tempered glass είναι σαν να λέει στον υποψήφιο κάτοχο του κουτιού, ότι θα πρέπει να αφιερώσει χρόνο και προσοχή στο στήσιμο του συστήματός του για να είναι όμορφο, καθώς δεν θα μπορέσει να κρύψει τίποτα... κάτω από το χαλί... Μία λεπτομέρεια που μου άρεσε αρκετά είναι οι τέσσερις μεταλλικές βίδες με κανελάζ που συγκρατούν το χοντρό tempered glass στον σκελετό του κουτιού. Το κανελάζ, επιτρέπει να βιδώσουμε και να ξεβιδώσουμε τις βίδες, χωρίς την χρήση ίσιου κατσαβιδιού. Επίσης, μου άρεσε το γεγονός ότι φέρουν ελαστική ροδέλα για να μην αφήσουν σημάδια επάνω στο γυαλί. Συνεχίζουμε την βόλτα μας και αντικρίζουμε το πίσω μέρος του κουτιού. Ξεκινώντας την περιγραφή μας από πάνω και προς τα κάτω, βλέπουμε τη θέση για το I/O shield της μητρικής, στα δεξιά της μία "ορφανή" θέση για 120mm ανεμιστήρα, με τη δυνατότητα να εγκατασταθεί σε διαφορετικά ύψη μέσω των μακρόστενων οπών, λίγο πιο κάτω τα επτά διάτρητα PCI brackets και τέρμα κάτω, την θέση για ένα ATX τροφοδοτικό. Ένα μικρό παράπτωμα που το συναντάμε σε πολλά κουτιά, είναι το σημείο στα δεξιά των PCI brackets με το honeycomb κόψιμο της λαμαρίνας, το οποίο δεν φέρει κάποιο φίλτρο. Μπορεί το κουτί, όπως θα δούμε και στην συνέχεια να έχει θετική πίεση, αλλά εκεί λόγω της κάρτας ή των καρτών γραφικών που θα έχει ο χρήστης, θα υπάρχει τοπικά αρνητική πίεση μέσω των ανεμιστήρων των VGA. Οπότε θα έχουμε είσοδο σκόνης. Ολοκληρώνουμε την πλήρη περιστροφή του κουτιού και συναντάμε το δεξιό πλαϊνό, για το οποίο δεν έχουμε και πολλά να αναφέρουμε. Καιρός να φέρουμε τα πάνω κάτω για χάρη της φωτογράφισης και να δούμε αρχικά το κάτω μέρος του κουτιού, που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, προϊδεάζοντας μας για το τι θα βρούμε στο εσωτερικό, ειδικά στο σημείο που είναι το cage δίσκων. Με την πρώτη ματιά βλέπουμε το αφαιρούμενο, πλενόμενο, συρταρωτό φίλτρο στη θέση του τροφοδοτικού. Η αφαίρεση και η επανατοποθέτηση του φίλτρου είναι μια εύκολη υπόθεση και δεν μας προβλημάτισε κατά την διάρκεια της παρουσίασης. Στα δεξιά όμως είναι στραμμένο όλο μας το ενδιαφέρον... ...Εκεί που λέτε παιδιά, εντοπίσαμε τέσσερις βίδες, που όπως φαντάζεστε είναι για την στήριξη του cage δίσκων. Το ενδιαφέρον όμως είναι στις τέσσερις τρύπες όπως και στις μακρόστενες οπές που είναι εγκατεστημένες οι δεξιές βίδες. Αυτό λοιπόν, σημαίνει ότι μπορούμε να απομακρύνουμε το cage δίσκων από το τροφοδοτικό, για να χωρέσει κάποιο πιο μακρύ τροφοδοτικό στο εσωτερικό. Το τι παραχωρήσεις θα κάνουμε σε κάθε μετατόπιση, μένει να το δούμε στην βόλτα μας στο εσωτερικό του Corsair 220T iCUE. Τα πόδια του κουτιού, πέρα από την κλασική πλέον επένδυση με ελαστικό για την απορρόφηση των κραδασμών, αλλά και την προστασία της επιφάνειας πάνω στην οποία θα εγκαταστήσουμε το κουτί, είναι και μια ωραία αισθητική πινελιά καθώς το χρώμα τους συνάδει με αυτό του πλαστικού περιμετρικά της πρόσοψης και σπάει την λευκή μονοτονία. Let's go upstairs που λένε και στο χωριό μου και να κλείσουμε με το εξωτερικό μέρος του κουτιού! Στην οροφή βλέπουμε ένα αφαιρούμενο και πάλι μαγνητικό φίλτρο. Δεν είναι από τα πιο "σφικτά" φίλτρα που έχουμε δει, αλλά όπως έχω αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν, για φίλτρο οροφής όπου κατά κανόνα είναι θέση εξαγωγής αέρα, είναι ότι πρέπει και σίγουρα θα το εκτιμήσουν οι ιδιοκτήτες του κουτιού που έχουν κατοικίδια σπίτι τους. Κάτω από το φίλτρο βλέπουμε τον σχεδιασμό της οροφής. Διάτρητη σχεδόν στο 90% της σε honeycomb style και εννιά στο σύνολο μακρόστενες οπές για να φιλοξενήσει είτε 2x120mm, είτε 2x140mm ανεμιστήρες με την δυνατότητα μετατόπισης της συστοιχίας δεξιά ή αριστερά. Οι κοινές θέσεις στήριξης τόσο των 120mm όσο και των 140mm ανεμιστήρων , όπως βλέπουμε και στην δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί είναι μετατοπισμένες κατά το δυνατόν πλησιέστερα προς το tempered glass πλαϊνό, ώστε να απομακρύνουν από την μητρική τους ανεμιστήρες και κατ' επέκταση, από κάποιο ψυγείο που επιθυμεί να εγκαταστήσει ο χρήστης. Αν αρκεί αυτή η μετατόπιση, θα το δούμε στο κομμάτι της εγκατάστασης υδρόψυξης. Για το φινάλε του εξωτερικού μέρους αφήσαμε το front panel του κουτιού, το οποίο -ξεκινώντας από αριστερά και προς τα δεξιά- αποτελείται από το power button με το power LED να είναι ενσωματωμένο σε αυτό, δύο θύρες USB3.0, ένα mini jack για μικρόφωνο και ακουστικά και το κουμπί reset. Εδώ να πω ότι θα περίμενα να δω και μία θύρα type C. Εσωτερικό Μέρος Και έφτασε η ώρα να δούμε το εσωτερικό από κοντά και να αφαιρέσουμε το διάφανο tempered glass. Κατά την πλοήγησή μας στο εξωτερικό σας είπα ότι μου άρεσαν πολύ οι μεταλλικές βίδες με το κανελάζ. Μου αρέσει επίσης το γεγονός ότι φέρουν ελαστική ροδέλα στο ίδιο γκρι χρώμα με τα πλαστικά της πρόσοψης. Αυτό που μου άρεσε όμως περισσότερο, είναι ότι δεν χρειάζεται ο χρήστης να έχει περισσότερα από δύο χέρια κατά την διαδικασία αφαίρεσης του tempered glass Και τι εννοώ με αυτό; Όπως είπα και στον πρόλογο πέρασε καιρός από την τελευταία μου παρουσίαση, οπότε ήμουν σαν το ψάρι έξω από το νερό. Ξεβιδώνοντας τις βίδες με το ένα χέρι, κρατούσα το τζάμι με το άλλο για να μην πέσει κάτω. Ε και από ότι καταλάβατε δεν χρειαζόταν καν να το κρατήσω. Οι θηλυκές υποδοχές των βιδών έχουν μία ελαστική γκρι πατούρα περιμετρικά τους, όπου το τζάμι ακουμπάει και το κρατάνε στη θέση του, μέχρι ο χρήστης να το πιάσει και να το αφαιρέσει. Βεβαίως αυτές οι πατούρες βασικό σκοπό έχουν να απομονώσουν το γυαλί από οποιαδήποτε άμεση επαφή του με άκαμπτη μεταλλική επιφάνεια, έτσι το γυαλί είναι προστατευμένο από τυχαίες παραμορφώσεις ή κραδασμούς του κουτιού! Απλή, λιτή και πολύ πρακτική λύση. Στην δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί βλέπουμε ότι το tempered glass -πάχους 4mm- έχει υποστεί μία επεξεργασία. Η επεξεργασία αυτή ονομάζεται ροντέ καρέ και αυτό που κάνει, είναι να "σπάει" όλες τις ακμές του τζαμιού, για να μην κόβει τον χρήστη. Και κάπως έτσι έχουμε την πρώτη φωτογραφία του εσωτερικού χωρίς τις ενοχλητικές για την φωτογράφιση ανακλάσεις του τζαμιού. Η περιήγηση στο εσωτερικό του κουτιού ξεκινάει από τα δεξιά, όπου αντικρίζουμε την συστοιχία από τους τρεις ανεμιστήρες 120mm που έρχονται προεγκατεστημένοι. Με μία πρώτη ματιά δεν μου θύμισαν κάποιον γνωστό ανεμιστήρα της Corsair, αλλά ελέω της απουσίας μου όπως ξαναείπα, έπρεπε να το σιγουρέψω. Και όντως ο κωδικός που αναγράφεται πάνω τους, CO-9050093-WW δεν έδωσε κάποια αποτελέσματα σε μία πρώτη αναζήτηση. Πέρα από το κουτί, η Corsair λάνσαρε και τους ανεμιστήρες SP120/SP140 RGB PRO. Δεν θα επεκταθώ πολύ στην ανάλυση των ανεμιστήρων καθώς από ότι πληροφορήθηκα από ένα πουλάκι, θα ακολουθήσει αναλυτικό review από την ομάδα του TheLab.gr. Συνεπώς, θα αρκεστώ να σας δώσω τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους, καθώς επίσης και τις MSRP για κάθε κωδικό. Όλα αυτά μπορείτε να τα δείτε στην φωτογραφία που ακολουθεί. Από ότι είδατε οι τιμές είναι υψηλές και τρεις ανεμιστήρες 120mm μαζί με το lighting node core -που συμπεριλαμβάνεται στο πακέτο- στοιχίζουν σχεδόν 80$! Υπενθυμίζω ότι η MSRP του Corsair iCUE 220T είναι 99€. H οροφή μπορεί να φιλοξενήσει είτε 2x120mm, είτε 2x140mm ανεμιστήρες, και οι δυο συνδυασμοί είναι μετατοπισμένοι μακριά από την μητρική, με σκοπό να επιτρέψουν την εγκατάσταση ψυγείου. Αυτό βέβαια με απόσταση μόλις 3cm της οροφής από τον πρώτο αποστάτη, μένει να το δούμε κατά την εγκατάσταση υδρόψυξης. Στο πίσω μέρος βλέπουμε μία ορφανή θέση για 1x120mm ανεμιστήρα με δυνατότητα μετατόπισης προς τα πάνω ή προς τα κάτω και επτά PCI slots, όπου δεν μου άρεσε το γεγονός ότι δεν είδα χειρόβιδες. Στο κάτω μέρος του εσωτερικού από τη μεριά της μητρικής αντικρίζουμε την καλύπτρα του τροφοδοτικού η οποία δεν είναι αφαιρούμενη. Προς την μεριά της μητρικής υπάρχουν τρεις ορθογώνιες οπές για να περαστούν καλώδια front panel, sata κλπ στο κέντρο σχεδόν ένα μαύρο grommet για να περάσετε από εκεί τα καλώδια της κάρτας γραφικών εφόσον το επιθυμείτε και στα αριστερά βλέπουμε ένα διάτρητο τμήμα της καλύπτρας σε honeycomb στυλ. Αυτό δεν έχει γίνει τόσο για να μπορεί να εγκατασταθεί το τροφοδοτικό με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω, αλλά για να μπορεί ο χρήστης -εφόσον το θελήσει- να εγκαταστήσει κάποιο fanless τροφοδοτικό και επίσης λειτουργεί ως έξοδος θερμού αέρα από το cage δίσκων, που και αυτό βρίσκεται κάτω από την καλύπτρα (αχνοφαίνεται στα δεξιά). Τελευταία στάση πριν αφαιρέσουμε το δεξιό πλαϊνό για να δούμε και το πίσω μέρος του κουτιού, είναι ένα κοντινό στο motherboard tray. Με μία πρώτη ματιά όλα φαίνονται να κυλούν σε γνωστά μονοπάτια. Μεγάλο CPU cut out, οπές στο επάνω μέρος για τη διέλευση των καλωδίων και grommets στα δεξιά. Όμως στο κάτω δεξιό μέρος του CPU cut out φαίνεται ένα τμήμα από μία πλακέτα πάνω στην οποία μάλλον βλέπουμε καλώδια ανεμιστήρων. Το τι συμβαίνει και τι έκπληξη κρύβει το πίσω μέρος του κουτιού, θα το δούμε μετά από μερικές φωτογραφίες. Όπισθεν ολοταχώς! Για να αφαιρεθεί το δεξιό πλαϊνό, ξεβιδώνουμε τις δύο χειρόβιδες οι οποίες μένουν πάνω σε αυτό για να μην τις χάσετε. Το πλαϊνό φέρει τις κατάλληλες διαμορφώσεις περιμετρικά του κάτι που τα καθιστά αρκετά στιβαρό και δύσκαμπτο. Και ιδού η πρώτη φωτογραφία από το πίσω μέρος... Πρώτη μας στάση οι δύο θέσεις για δίσκους 2.5" στο πίσω μέρος και η πλακέτα που μισοφαινόταν από την άλλη πλευρά του κουτιού. Η πλακέτα ονομάζεται lighting node core (κάναμε μια μικρή αναφορά λίγο πριν) και στερεώνεται πάνω στο σασί του κουτιού με τρεις βίδες. Επίσης, μπορεί να εγκατασταθεί και σε άλλο ένα σημείο με την παραχώρηση ο χρήστης να θυσιάσει μία θέση για δίσκο 2.5". Φυσικά πρώτα θα πρέπει να γίνει η εγκατάσταση τεσσάρων αποστατών. Τρεις από αυτούς υπάρχουν στην εργοστασιακή θέση του lighting node core και ένας ακόμα στα παρελκόμενα του κουτιού. Ρίχνοντας μια πιο κοντινή ματιά και αφού την έχουμε αφαιρέσει για να την δούμε καλύτερα, τo πρώτο που εντοπίζουμε είναι έξι θέσεις με υποδοχές 4pin. Κατειλημμένες είναι οι τρεις εξ αυτών, από τους τρεις ανεμιστήρες που συνοδεύουν το κουτί. Τα καλώδια αυτά είναι για να ελέγξουμε τον φωτισμό των ανεμιστήρων μέσω του προγράμματος iCUE της κατασκευάστριας.Τα κλασικά 3pin καλώδια των ανεμιστήρων, θα συνδεθούν απευθείας πάνω στην μητρική ή αν διαθέτουμε, σε κάποιον fan controller για τον έλεγχο των στροφών. Η πλακέτα αυτή δεν είναι για να ελέγχει τις στροφές αλλά μόνον το χρωματισμό του φωτισμού τους. Σημειώνουμε ότι κάθε θύρα για τον έλεγχο του RGB φωτισμού των ανεμιστήρων είναι προστατευμένη με δική της SMD ασφάλεια και είναι εφοδιασμένη με δικό της πυκνωτή (100μF/10V) που αναλαμβάνει την τοπική τροφοδότηση της θύρας και την απόζευξη των αιχμών φορτίου της. Ο microcontroler που θα αναλάβει το έργο, ήταν λίγο ντροπαλός και χρειαστήκαμε λίγη ισοπροπυλική αλκοόλη για να αποκαλύψουμε την κωδική του ονομασία που είναι LPC11U37F της NXP Semiconductors. Πρόκειται για έναν 32-bit ARM Cortex-M0 microcontroller, με αρκετά μεγάλες δυνατότητες, ο οποίος αναλαμβάνει την διαχείριση όλων των σημάτων ελέγχου προς τα RGB κυκλώματα έως και έξι ανεμιστήρων και αν κρίνουμε από το «δυναμικό» του, η Corsair σχεδιάζει χωρίς να κάνει συμβιβασμούς! Στην ίδια διαπίστωση συνηγορούν τόσο οι καλές κολλήσεις, όσο και η επιλογή των ποιοτικών υλικών. Την τροφοδοσία της πλακέτας αναλαμβάνει ένα power sata καλώδιο που θα συνδεθεί στο τροφοδοτικό, ενώ η διαδικασία ελέγχου θα γίνει μέσω του Corsair iCUE software όπως αναφέραμε και πιο πριν. Για να "δει" το πρόγραμμα όμως την πλακέτα θα πρέπει να συνδεθεί στην μητρική το 9pin USB header. Πρακτικά η Corsair με τον Lighting Node Core έκανε τη λογική κίνηση, συνδύασε τις δυνατότητες ενός Lighting Node Pro και ενός RGB LED Hub σε μία συσκευή! Αλλά επειδή είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται ο συγκεκριμένος controller, καλό είναι να δούμε τα χαρακτηριστικά του σε αντιπαραβολή με δύο άλλα μέλη της σειράς των RGB (ή και fan) controllers της εταιρίας. Επόμενη στάση μας είναι η θέση για το τροφοδοτικό, η εγκατάσταση του οποίου γίνεται από το μέρος που κοιτάει ο φακός. Η θέση φέρει λαστιχένιες επενδύσεις για την απόσβεση κραδασμών. Πάμε τώρα σε ένα σημείο που θέλει λίγο παραπάνω ανάλυση. Αυτό δεν είναι άλλο από τις δύο θέσεις για δίσκους 3.5". Τα δύο συρταράκια δίσκων 3,5" έχουν τη δυνατότητα εγκατάστασης και δύο δίσκων 2,5" στο κέντρο τους. Η εγκατάσταση για τους 3.5" είναι tool free, ενώ για τους 2.5" γίνεται με τη χρήση βιδών.Μείον, το γεγονός ότι οι πίροι για την tool free εγκατάσταση των δίσκων 3.5" δεν φέρουν ελαστικές ροδέλες για να απορροφήσουν τυχόν κραδασμούς. Όμως θυμηθείτε ότι στα παρελκόμενα υπήρχαν οκτώ ελαστικές ροδέλες. Αυτές λοιπόν είναι για την εγκατάσταση των δίσκων. Για ποιο λόγο επέλεξε η εταιρία να τις δώσει ξεχωριστά και όχι αμέσως εγκατεστημένες πάνω στα συρτάρια, είναι άγνωστο. Το cage δίσκων είναι αφαιρούμενο όπως μας είχε προϊδεάσει αυτή η φωτογραφία κατά την πλοήγησή μας στο εξωτερικό μέρος του κουτιού. Σαν σχεδίαση το cage δεν είναι κάτι πρωτότυπο. Υπάρχουν οι κλασικές οβάλ οπές για να περάσει ο αέρας και να ψύξει τους δίσκους και οι κλασικές γλώσσες στα πλαστικά συρτάρια που κουμπώνουν στις τετράγωνες οπές του Cage. Όλο το ενδιαφέρον είναι στραμμένο στην παρακάτω φωτογραφία. Το πράσινο τετράγωνο είναι η εργοστασιακή θέση του cage δίσκων. To πορτοκαλί είναι η πρώτη μετατοπισμένη θέση κατά ένα εκατοστό και το μπλε τετράγωνο δείχνει την πιο απομακρυσμένη θέση σε σχέση με το τροφοδοτικό. Κατά την πρώτη μετατόπιση δεν χάνουμε τίποτα. Και έχουμε κερδίσει ένα εκατοστό χώρο από τη μεριά του τροφοδοτικού και έχουμε κρατήσει τον ανεμιστήρα της πρόσοψης. Εάν τώρα για κάποιο λόγο θέλουμε το cage δίσκων στη θέση του μπλε τετραγώνου, τότε κάνουμε έναν συμβιβασμό. Και αυτός δεν είναι άλλος, από το να αφαιρέσουμε τον τέρμα κάτω ανεμιστήρα της πρόσοψης, που ουσιαστικά αυτός (ή αν θέλετε το ήμισυ αυτού) έχει αναλάβει την ψύξη των δίσκων. Τελευταία μας στάση στο εσωτερικό του Corsair iCUE 220T είναι το front panel. Στην προηγούμενη φωτογραφία φαίνονται αρκετά καλά κάποια γκρι κουμπώματα, ακριβώς κάτω από τον ανεμιστήρα της πρόσοψης. Και κάποιος θα μου πει "Και τι δουλειά έχουν αυτά με το front panel που είναι τέρμα πάνω;" Υπομονή καλέ μου άνθρωπε και έχουν... Αν πιέσουμε τα κουμπώματα αυτά τότε παίρνουμε στα χέρια μας ένα-ένα τα πλαστικά της πρόσοψης. Ω ναι! δεν είναι μονοκόμματο αυτό το γκρι κομμάτι που βλέπαμε από την αρχή της παρουσίασης Και έτσι βλέπουμε τον τρόπο στερέωσης του front panel που είναι μέσω δύο βιδών από την μεριά της πρόσοψης και άλλων δύο βιδών που βρίσκονται μία σε κάθε πλαϊνό. Γενικά είναι ένας εύκολος και ταυτόχρονα σταθερός τρόπος εγκατάστασης του front panel, η πλακέτα του οποίου δεν έχει να επιδείξει και πολλά. Οι κολλήσεις είναι αρκετά καλές και όλα μοιάζουν λιτά και λειτουργικά. Απλά και ουσιαστικά πράγματα σε αυτό το σημείο από την κατασκευάστρια. Κλείνοντας ας ρίξουμε μία ματιά στα καλώδια του front panel από τα οποία φαίνεται να απουσιάζει το HDD activity LED. Εγκατάσταση Συστήματος Μετά από αρκετά χρόνια αποχαιρετίσαμε εσπευσμένα το παλαιό σύστημα δοκιμής και αναβαθμίσαμε το hardware. Σίγουρα θα επιθυμούσα προσωπικά η αλλαγή αυτή να γίνει με πιο ομαλό τρόπο, ώστε να μπορέσω να σας κρατήσω μετρήσεις από περισσότερα κουτιά, κατά την μετάβαση από την "παλιά" στην "νέα εποχή", αλλά δυστυχώς δεν ήταν εφικτό κάτι τέτοιο. Το νέο σύστημα δοκιμών αναφέρεται παρακάτω. Σε γενικές γραμμές δεν αντιμετωπίσαμε κάποιο πρόβλημα κατά την εγκατάσταση του hardware, παρόλο που θα καταλάβατε μετά από τόσες φωτογραφίες ότι το κουτί μπορεί να είναι ATX αλλά είναι αρκετά "μαζεμένο" σε διαστάσεις. Στα μόνα σημεία που στριμώχθηκαν τα χέρια ήταν στα καλώδια του front panel που οι υποδοχές τους βρίσκονται τέρμα κάτω στην μητρική. Μεταξύ αυτής και της καλύπτρας. Η διευθέτηση των καλωδίων ήταν ένα μικρό πρόβλημα καθώς ο χώρος πίσω είναι περιορισμένος. Όπως θα δείτε και στον συγκεντρωτικό πίνακα που ακολουθεί, ο χώρος πίσω από το motherboard tray που υπάρχει διαθέσιμος για την διευθέτηση των καλωδίων, κυμαίνεται από 1.5cm στο μεγαλύτερο μέρος του πίσω μέρους και φτάνει σε μέγιστο τα 2cm στο χώρο αριστερά από την νοητή κατακόρυφη γραμμή που ορίζει η πλακέτα του lighting node core (κάτω φωτογραφία). Το cpu cut out δεν μας προβλημάτισε κατά την εγκατάσταση της ψύκτρας και εκεί που θέλει προσοχή και λίγο υπομονή από τον χρήστη είναι η εγκατάσταση του τροφοδοτικού. Η εταιρία αναφέρει σαν μέγιστο μήκος τροφοδοτικού τα 18cm και για το σύστημα της δοκιμής επιλέξαμε το Corsair AX850 με μήκος 16cm. Για να εγκατασταθεί το τροφοδοτικό πρέπει να βγει το cage δίσκων. Αρχικά για να καταφέρει να μπει άνετα το τροφοδοτικό στη θέση του, αλλά και για να μπορέσει ο χρήστης να έχει πρόσβαση στις υποδοχές των καλωδίων. Ο χώρος είναι περιορισμένος αρκετά, ειδικά αφού εγκαταστήσετε ξανά το cage και καλό είναι να μην υπερβείτε τα 17cm σε μήκος τροφοδοτικό, εφόσον θέλετε να κρατήσετε και τις θέσεις δίσκων. Το ένα εκατοστό μικρότερο σε μήκος που σας συστήνουμε σε σχέση με την κατασκευάστρια, είναι για το γεγονός ότι κάποιοι χρήστες είτε δεν θα έχουν modular τροφοδοτικό, είτε θα θέλουν να αξιοποιήσουν όλες τις θέσεις δίσκων. Ακόμα και τις δύο 2.5" που βρίσκονται στο πίσω μέρος. Σε αυτή τη περίπτωση το cable management θα είναι ένας μικρός πονοκέφαλος, καθώς όπως ήδη αναφέραμε, ο χώρος πίσω είναι σχετικά περιορισμένος. Ένα ακόμα αρνητικό που διαπιστώσαμε κατά την εγκατάσταση του Hardware είναι το γεγονός ότι, τα ελαστικά "τακουνάκια" που υπάρχουν στο κάτω μέρος του κουτιού, για να πατήσει πάνω τους το τροφοδοτικό, φεύγουν σχετικά εύκολα από τη θέση τους. Αυτό το διαπιστώσαμε μετά από δύο φορές που χρειάστηκε να εγκαταστήσουμε και να απεγκαταστήσουμε το τροφοδοτικό. Τι χωράει στο εσωτερικό Μίας και έχουμε μπει σε μία νέα εποχή για τα τις παρουσιάσεις και θέλουμε να τα κάνουμε όσο γίνεται πιο σύντομα, αλλά χωρίς να χαθεί η ουσία, παρακάτω σε μορφή πίνακα οι μετρήσεις που πήραμε στα διάφορα σημεία του κουτιού. iCUE Software - Lighting Node CORE Όπως σας έχουμε ήδη αναφέρει η σημερινή παρουσίαση έχει πολλά καινούρια πράγματα να μας πει από τη μεριά της κατασκευάστριας. Καταρχάς έχουμε στα χέρια μας ένα ολοκαίνουριο κουτί, το οποίο είναι εξοπλισμένο με καινούριους ανεμιστήρες τους SP120 RGB PRO και με τον καινούριο RGB controller τον Lighting Node CORE. Όλα αυτά μαζί, μας δίνουν την δυνατότητα να ελέγχουμε το χρώμα των ανεμιστήρων του κουτιού μέσω του iCUE software. Το πρόγραμμα δεν είναι καινούριο και λίγο πολύ όλοι το έχετε δει, καθώς είναι συμβατό με όλα τα RGB προϊόντα της εταιρίας. Στα τέσσερα πρώτα screenshots βλέπουμε τις τέσσερις καρτέλες του λογισμικού... Στη συνέχεια επικεντρωνόμαστε στο Lighting setup όπου ορίζουμε τύπο και πλήθος ανεμιστήρων που διαθέτει το κουτί μας. Στην περίπτωσή μας λοιπόν, SP RGB Pro και τρεις στον αριθμό. Καλό είναι επίσης αν σας βγει μήνυμα για update να το κάνετε. Και κάπου εδώ υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές. Μπορείτε να διαλέξετε κάποιο από τα έτοιμα εφέ που διαθέτει το λειτουργικό, με δύο εξ' αυτών να εμφανίζονται για πρώτη φορά και αναφερόμαστε στο Rotary Stack και στο Infinity εφέ. Πέρα από τα εφέ υπάρχει φυσικά και η δυνατότητα να επιλέξετε ένα και μόνο χρώμα και επίσης ποιο από τα οκτώ στον αριθμό LEDs που έχει ο κάθε ανεμιστήρας να ανάβει. Γενικά είναι πολύ παραμετροποιήσιμο σαν λειτουργικό, καθώς προσφέρεται μέχρι και επιλογή για την ταχύτητα που θα έχει το εφέ που επιλέξατε και γενικά οι επιλογές είναι για κάθε γούστο. Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Corsair 220T iCUE. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το System Stability Test του Aida64 Engineer για 30 λεπτά. Οι επιλογές είναι: Stress CPU, Stress FPU, Stress Cache, Stress System Memory, Stress Local Disks και Stress GPU(s). Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσουμε θερμά την Aida64 για την παραχώρηση του προγράμματος για τις δοκιμές μας. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Superposition με Preset 1080p Extreme. Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες με εξαίρεση τις δοκιμές σε υπερχρονισμένη κατάσταση. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Το Corsair 220T τα πήγε αρκετά καλά στις δοκιμές. Μπορεί με αυτό το Hardware να μην έχουμε προχωρήσει σε μετρήσεις σε άλλα κουτιά, πέρα από μία δοκιμή που έγινε εκτός κουτιού κατά την διάρκεια της παρουσίασης, αλλά είναι αυτό που συνηθίζω να λέω ένα κουτί ευάερο και ευήλιο Η πρόσοψη έχει τον τρόπο να δώσει τις απαραίτητες ανάσες στο εσωτερικό. Μην ξεχνάμε ότι πέρα από τους τρεις πολύ καλούς ανεμιστήρες με τους οποίους είναι εξοπλισμένη και εισάγουν καλή ποσότητα αέρα στο κουτί (52cfm έκαστος), το μεταλλικό κομμάτι της πρόσοψης είναι εξοπλισμένο τόσο με τα περίτεχνα κοψίματα, όσο και με ανοίγματα στο πλάι για να περάσει η απαραίτητη ποσότητα αέρα. To cage δίσκων παρόλο που είναι κάτω από την καλύπτρα, σαρώνεται από τον έναν ανεμιστήρα της πρόσοψης και ταυτόχρονα μπορεί να γίνει η αποβολή του θερμού αέρα από την γρίλια πάνω από το τροφοδοτικό. Με απλά λόγια ο αέρας ρέει άφθονος στο εσωτερικό του Corsair 220T iCUE. Εκεί που σίγουρα δε θα τα πάει καλά, όπως άλλωστε όλα τα κουτιά με τέτοια επιλογή για την εγκατάσταση δίσκων 2.5", είναι στις θέσεις στο πίσω μέρος του motherboard tray. Και μία πληροφορία που συνηθίζουμε να την δίνουμε καθώς όπως γνωρίζετε, γίνονται και κάποιες δοκιμές με το κουτί με άλλη διάταξη ανεμιστήρων. Το σημερινό κουτί δεν έχει ανεμιστήρα εξαγωγής αέρα. Εμείς προσθέσαμε έναν στο πίσω μέρος και διαπιστώσαμε πτώση στην θερμοκρασία του επεξεργαστή της τάξης των δύο βαθμών. Οι υπόλοιπες τιμές παρέμειναν πάνω κάτω ίδιες. Παρακάτω μπορείτε να δείτε στα διαγράμματα που ακολουθούν τις επιδόσεις του κουτιού με το Hardware σε εργοστασιακή αλλά και σε υπερχρονισμένη κατάσταση. Εργοστασιακή συχνότητα Υπερχρονισμός Μέτρηση Θορύβου Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί όπως μπορείτε να δείτε από το σχεδιάγραμμα που ακολουθεί ήταν ήσυχο, δεν μας ενόχλησε καθόλου κατά τη διάρκεια των δοκιμών και ακόμα και όταν ήρθε όλο το σύστημα σε full load τα πράγματα ήταν απολύτως ήρεμα. Στατική Πίεση Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετικότατη πίεση. Πράγμα απολύτως φυσιολογικό με τρεις ανεμιστήρες εισαγωγής και κανέναν εξαγωγής. Εγκατάσταση Υδρόψυξης Όπως ήδη σας έχουμε αναφέρει το κουτί είναι μικρό σε διαστάσεις και οι χώροι στο εσωτερικό του μετρημένοι. Οπότε δεν διεκδικεί τις δάφνες ενός watercooling case. Όμως καλό θα είναι να δούμε τις δυνατότητες που έχει μιας και οι θέσεις υπάρχουν και να δούμε που μπορούμε και τι να εγκαταστήσουμε. Ας ξεκινήσουμε από την πιο δημοφιλή θέση για εγκατάσταση διπλού ψυγείου που είναι αυτή της οροφής. Εδώ συναντήσαμε κάποιους περιορισμούς που κάποιοι από αυτούς είχαν να κάνουν με την μητρική της παρουσίασης. Αρχικά όπως θα δείτε στην φωτογραφία παρακάτω, το διπλό ψυγείο 240mm έχει εγκατασταθεί στην οροφή έχοντας αρκετά "στενή σχέση" με τα dims των μνημών. Με ποιον τρόπο όμως μπορεί να εγκατασταθεί; Με την μητρική της παρουσίασης ο μοναδικός τρόπος που ήταν εφικτός, ήταν με τα ρακόρ προς το πίσω μέρος και αυτό καθώς το πλαστικό περίβλημα στα αριστερά του επεξεργαστή με την ονομασία της μητρικής επάνω του, δεν επέτρεπε στο ψυγείο να εγκατασταθεί με τα ρακόρ προς την μεριά της πρόσοψης. Με την μητρική των προηγούμενων παρουσιάσεων (Foxconn Flaming Blade) δεν είχαμε πρόβλημα και μπορούσαμε να το εγκαταστήσουμε με όποια από τις δύο φορές θέλαμε. Στο πίσω μέρος τώρα υπάρχει μία θέση για μονό ψυγείο 120mm. Εδώ θέλει προσοχή στην επιλογή ψυγείου. Αν το ψυγείο σας έχει πλάτος μεγαλύτερο των 120mm τότε ανήκετε στην πρώτη περίπτωση παρακάτω όπου ο ανεμιστήρας θα πρέπει αναγκαστικά να εγκατασταθεί ανάμεσα σε κουτί και ψυγείο. Αν όμως το ψυγείο σας είναι σε πλάτος 120mm τότε μπορείτε να εγκαταστήσετε τον ανεμιστήρα, είτε όπως την πρώτη περίπτωση που σας περιγράψαμε, είτε όπως στην δεύτερη που φαίνεται στην δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί. Εφόσον επιλέξετε ψυγείο στην οροφή δεν χωράει ψυγείο στο πίσω μέρος και το αντίστροφο φυσικά. Στην πρόσοψη τώρα όπου υπάρχει θέση για 360mm ψυγείο. Το άνοιγμα στο μέρος της καλύπτρας που είναι προς την πρόσοψη είναι 8cm. Αυτό σημαίνει ότι από τους ανεμιστήρες μέχρι το άνοιγμα έχουμε 5.5cm καθαρά για την εγκατάσταση ψυγείου. Στην περίπτωση που επιλέξετε να εγκαταστήσετε τριπλό ψυγείο θα πρέπει να έχετε υπόψιν σας δύο πράγματα. Το πρώτο ότι θα πρέπει να απεγκατασταθεί το cage δίσκων 3.5" και το δεύτερο ότι δεν χωράνε όλα τα τριπλά ψυγεία με τα ρακόρ προς τα πάνω, καθώς βρίσκουν στο front panel του κουτιού. Επομένος μία σοφή επιλογή είναι ψυγείο 360mm πάχους 30mm με τα ρακόρ προς τα κάτω. Από ότι έχετε καταλάβει οι περιορισμοί είναι πολλοί και πάνω από ένα ψυγεία δύσκολα θα μπουν στο εσωτερικό. Ο μόνος συνδυασμός για να μπουν δύο ψυγεία ταυτόχρονα είναι να επιλέξετε ένα ψυγείο 240mm πάχους 30mm για την οροφή και ένα 240mm 30mm για την πρόσοψη που θα εγκατασταθεί στις δύο κάτω θέσεις. Βέβαια λίγο πολύ φιλοσοφούμε, καθώς κάπου θα πρέπει να μπει και ένα tank με μία αντλία το κουτί δεν διαθέτει κάποια θέση στην εργοστασιακή του κατάσταση. Απολογισμός Ήγγικεν η ώρα του απολογισμού για το Corsair 220T iCUE. Στα χέρια μας έχουμε ένα αρκετά αξιόλογο κουτί σε compact μέγεθος. Ενας φίλος που το είδε από κοντά με ρώτησε αν όντως είναι ATX. Οπότε είναι μια πολύ καλή επιλογή για κάποιον που ψάχνει κάτι σχετικά μικρό και να χωράει σχεδόν τα πάντα από άποψη hardware. Μην ξεχνάμε ότι έχει κάτι παραπάνω από 30cm που αναφέρει η κατασκευάστρια σε ωφέλιμο μήκος για την κάρτα γραφικών, πάνω από 160mm σε καθαρό ύψος για μία ψύκτρα και τέσσερις συνολικά θέσεις για δίσκους, με δύο εξ' αυτών να μπορούν να φιλοξενήσουν είτε δίσκους 3.5", είτε δίσκους 2.5". Και μέσα σε όλα αυτά μπορεί να φιλοξενήσει και AIO υδρόψυξη στο εσωτερικό του. Η ποιότητά του είναι σε αρκετά καλά επίπεδα όπως και η βαφή του και γενικά δεν προβλημάτισε σαν κουτί. Οι ανεμιστήρες που το συνοδεύουν SP120 RGB PRO μαζί με τον lighting node CORE είναι ποιοτικοί και του δίνουν κάποιους πόντους στον τομέα της αισθητικής, μιας και συνδυάζουν την νέα μόδα που έχει κατακλύσει τα πάντα και δεν είναι άλλη από τον RGB φωτισμό, σχεδόν σε όλα τα εξαρτήματα υπολογιστών. Σε αυτό αν βάλουμε την τιμή του πακέτου ανεμιστήρων-controller που είναι 80$ (MSRP) είναι σαν να έχει πάρει κάποιος δώρο το κουτί Και μιας και έπιασα τον τομέα της αισθητικής να αναφέρω ότι μου άρεσε και η καλύπτρα στο τροφοδοτικό που του προσδίδει πιο καθαρό Look, κάτι που χρειάζεται με το εντελώς διάφανο tempered glass που το συνοδεύει. Φυσικά τα θετικά είναι αρκετά, υπάρχουν όμως και κάποια αρνητικά. Στα αρνητικά να αναφέρουμε τον περιορισμένο χώρο στο πίσω μέρος για την διευθέτηση των καλωδίων. Αν μάλιστα εγκατασταθούν δύο δίσκοι 2.5" στο πίσω μέρος τα πράγματα γίνονται ζόρικα. Είναι ένα σημείο που προσωπικά του δίνω μεγάλη σημασία, καθώς μπορεί να δυσκολέψει πολύ τα πράγματα και σε χρήστες που δεν είναι έμπειροι στον τομέα του cable management, να προκαλέσει από απλούς πονοκεφάλους μέχρι πολλαπλά εγκεφαλικά επεισόδια. Επίσης, δεν μας άρεσε το γεγονός ότι τα λαστιχένια τακουνάκια της θέσης του τροφοδοτικού βγαίναν από τις θέσεις τους σχετικά εύκολα και ότι δεν είδαμε χειρόβιδες στις PCI θέσεις. Το τελευταίο δεν είναι deal breaker αλλά γιατί; Δύο ελλείψεις που εντοπίσαμε επίσης, είναι η απουσία HDD activity LED και η απουσία μίας θύρας USB type C. Παρακάτω σε μορφή λίστας μπορείτε να δείτε τα βασικότερα πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα του σημερινού κουτιού. Την στιγμή που γράφεται η παρουσίαση το κουτί δεν είναι διαθέσιμο στην Ελληνική αγορά μιας και σήμερα είναι η επίσημη ημέρα κυκλοφορίας του και η προτεινόμενη τιμή από την κατασκευάστρια είναι 99,00€ συμπεριλαμβανομένων των φόρων. Το προϊόν φυσικά συνοδεύεται από διετή εγγύηση καλής λειτουργίας. Καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής. Tempered Glass. Χαμηλά επίπεδα θορύβου. Δυνατότητα εγκατάστασης σχεδόν οποιασδήποτε κάρτας γραφικών αλλά και ψύκτρας επεξεργαστή. Καλύπτρα στη θέση του τροφοδοτικού. Αρκετές θέσεις ανεμιστήρων. Δυνατότητα εγκατάστασης AIO. Τρεις προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες SP120 PRO RGB μαζί με τον ολοκαίνουριο lighting node CORE. Συμβατότητα με το iCUE software. Φίλτρα αφαιρούμενα και πλενόμενα. Modular σχεδίαση στο cage δίσκων. Μεγάλο CPU cut out. Αντικραδασμικό υλικό στο τροφοδοτικό και Grommets στις οπές διέλευσης των καλωδίων. Δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο εκδόσεις σε λευκό ή μαύρο χρωματισμό. Ο χώρος για cable management στο πίσω μέρος είναι περιορισμένος. Θα θέλαμε έναν ακόμα ανεμιστήρα στο πίσω μέρος του κουτιού. Η εγκατάσταση AIO στην οροφή γίνεται υπό προϋποθέσεις που έχουν να κάνουν με την μητρική αλλά και το ύψος των μνημών. Δεν υπάρχουν grommets στις πάνω οπές για το πέρασμα των καλωδίων. Τα λαστιχένια "τακουνάκια" στη θέση του τροφοδοτικού βγαίνουν σχετικά εύκολα από τη θέση τους. Απουσία HDD activity LED και USB type C. Θα θέλαμε λίγο καλύτερη μελέτη στο cage δίσκων όσων αφορά τις αντικραδασμικές ροδέλες. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Corsair 220T iCUE, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr karmen1983 30/07/2019

Πρόλογος Επιτέλους και στην κορυφή . . . All Black ! Και δυστυχώς θα πρέπει να εμπιστευτείτε τα λεγόμενά μου, γιατί αυτό το "pitch black" μαύρο ήταν άπιαστο για τα φωτογραφικά μου μέσα! Η Noctua αναβαθμίζει τη ναυαρχίδα της, NH-D15, στην chromax.black έκδοση και η εικόνα μιλάει από μόνη της . . . Καλό είναι να υπάρχει ένα "σήμα κατατεθέν", αλλά πολύ καλύτερο -σαν χρήστης- να έχεις αυτό το χάρμα οφθαλμών στη θέση του μπεζ-καφέ! Η προσφιλής -και όχι χωρίς αιτία- σε μεγάλη μερίδα των χρηστών κατασκευάστρια, επεκτείνει την γκάμα της δίνοντας λύση στο -τελικά- καίριο αισθητικό πρόβλημα των προϊόντων της και εξαλείφει και το τελευταίο "σημείο τριβής" με τους υποψήφιους αγοραστές που είχαν τις -δικαιολογημένες- επιφυλάξεις τους! Η αλλαγή στον αισθητικό τομέα ενός προϊόντος κανονικά πρέπει να αφήνει "ασυγκίνητο" τον παρουσιαστή του, αλλά είναι πραγματικά δύσκολο να μείνω αδιάφορος, τόσο γιατί η αλλαγή είναι ριζική, όσο -και κυρίως- γιατί αυτή, δεν είναι μόνο αισθητική! Η Noctua δηλώνει ότι μετά από αρκετή έρευνα και δοκιμές πέτυχε την απαιτούμενη τεχνολογία του χρώματος, αλλά και του τρόπου βαφής, έτσι ώστε να μην μειωθούν οι επιδόσεις της μαύρης έκδοσης σε σχέση με την κλασική "άβαφη" έκδοση. Εμείς όμως, όπως είδαμε και σε προηγούμενη παρουσίαση άλλης ψύκτρας της Noctua με την ίδια αισθητική αναβάθμιση, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι αυτή η δήλωσή της είναι πολύ "μετριόφρων"! Ο λόγος φυσικά για την Noctua NH-D15 chromax.black της οποίας την "απλή / άβαφη" έκδοση για AMD έχουμε δει σε παρουσίαση εδώ, τμήματα της οποίας θα αξιοποιήσουμε και στην σημερινή μας παρουσίαση γιατί, αφενός η χρωματική διαφορά διευκολύνει την φωτογραφική απεικόνιση των λεπτομερειών και αφετέρου -και σημαντικότερο- καθώς η μοναδική κατασκευαστική διαφορά τους είναι το χρώμα, μπορούμε να έχουμε μια καλή βάση σύγκρισης για να ελέγξουμε την περί επιδόσεων δήλωση της κατασκευάστριας. Πάμε λοιπόν να βάλουμε αρχή . . . Τεχνικά χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορούμε να δούμε με αρκετή λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά της ψύκτρας που σας παρουσιάζουμε σήμερα. Ο πρώτος πίνακας μας δίνει συνοπτικά όλη την σχετική πληροφορία, τόσο αυτήν που υπάρχει στα data της ψύκτρας, όσο και σε όσα διαπιστώθηκαν / μετρήθηκαν από εμάς στο εργαστήριο του TheLab, τα οποία σημειώνουμε με μπλε χαρακτήρες. Αυτό που κρατάμε είναι η κυριαρχία του μαύρου χρώματος, καθώς το μοναδικό τμήμα με άλλο χρώμα είναι η επιφάνεια του cold plate! Οι ανεμιστήρες είναι από παλαιά γνωστοί για τις εξαιρετικές επιδόσεις τους και τον χαμηλό θόρυβο που παράγουν, απλά τώρα είναι μαύροι, τόσο αυτοί όσο - και μπράβο για την προσοχή στη λεπτομέρεια! - και τα συρμάτινα clips στερέωσής τους! Και φυσικά, η τεχνολογία των εδράνων τους επιτρέπει στην Noctua να εγγυάται την ψύκτρα για έξι χρόνια συνεχούς λειτουργίας. Σημειώνουμε την καλή θερμοαγώγιμη πάστα που συνοδεύει την ψύκτρα, αν και εδώ -μολονότι κατανοούμε τους λόγους της μη επιλογής της- σε αυτή την έκδοση θα μας άρεσε να δούμε την διάδοχό της NT-H2 η οποία είναι ελαφρά καλύτερη. Και μερικά χρήσιμα link πριν πάμε παρακάτω, τα οποία καλό θα ήταν να τα συμβουλευτεί ο υποψήφιος ευτυχής κάτοχος! Σύντομη παρουσίαση: https://noctua.at/pub/media/blfa_files/infosheet/noctua_nh-d15_chromax.black_datasheet_en_web.pdf Οδηγίες χρήσης: https://noctua.at/pub/media/blfa_files/manual/noctua_nh_d15_chromax.black_manual_en_web.pdf Έλεγχος συμβατότητας με CPUs, MoBos, Cases: https://ncc.noctua.at/coolers/NH-D15-2/cpus Και η παρουσίαση των τεχνικών χαρακτηριστικών κλείνει όπως πάντα με τις . . . Ο όγκος της ψύκτρας είναι πραγματικά μεγάλος και ουσιαστικά δεσπόζει μέσα σε οποιοδήποτε κουτί, αλλά τα αποτελέσματα αποζημιώνουν με τον καλύτερο τρόπο. Η ελευθερία της διατομής εισόδου είναι σχετικά χαμηλή, πράγμα που σε συνδυασμό με τον σχετικά υψηλό συντελεστή πυκνότητας, θα απαιτήσει από τους ανεμιστήρες εξαιρετικά ισορροπημένες επιδόσεις για να μην ξεφύγουν τα πράγματα σε θόρυβο. Ευτυχώς για εμάς, η Noctua έχει την -από χρόνια δοκιμασμένη- λύση για όλα αυτά ! Πριν προχωρήσουμε στα επόμενα να σημειώσουμε ότι: Η Noctua NH-D15 chromax.black έχει από την κατασκευάστρια προτεινόμενη τιμή 89,90€ (MSRP) του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συνοδεύεται από εξαετή εγγύηση και την ώρα που ολοκληρώνεται το review της, την βρήκαμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 115€ (τελική τιμή) με το ΦΠΑ. Συσκευασία και παρελκόμενα Οι αισθητικές αλλαγές φαίνονται και από τη συσκευασία! Και πάλι "κλασική" και "σοβαρή", με την κυριαρχία των αποχρώσεων του γκρι - μαύρου να προδιαθέτουν για το περιεχόμενο. Οι τεχνικές πληροφορίες βρίσκονται στις δύο άλλες πλευρές του κουτιού . . . Από εδώ κρατάμε για έλεγχο την δυνατότητα για λειτουργία με ένα ανεμιστήρα στο κέντρο της ψύκτρας, πράγμα που εξασφαλίζει τη μέγιστη συμβατότητα με μνήμες που έχουν υψηλά heat spreaders και φυσικά την διατήρηση της έντονης ροής αέρα προς ψύξη των πέριξ του socket εξαρτημάτων. Και με μια ματιά στα τεχνικά χαρακτηριστικά της ψύκτρας, κρατώντας την φράση ότι η νέα NH-D15 έχει πλέον μια τόσο καλή εμφάνιση όση και η ψύξη που εξασφαλίζει στη CPU μας, πάμε να ανοίξουμε το κουτί . . . ! Και μετά από το μεγάλο κουτί με τα παρελκόμενα, προστατευμένα σε κέλυφος από χοντρό αφρώδες πλαστικό βρίσκουμε ακόμα δύο κουτιά να περιέχουν το ένα την ψύκτρα και το άλλο τον πρόσθετο ανεμιστήρα που μπαίνει στη θέση push. Ανοίγοντας το κουτί με τα παρελκόμενα, βρίσκουμε όλα όσα είναι τα αναμενόμενα από την κατασκευάστρια, που εξασφαλίζουν ότι δεν θα μας λείψει τίποτε! Και ξεκινώντας από τα κοινά και για τις δύο οικογένειες socket παρελκόμενα, έχουμε, δύο Low Noise Adapters που εξασφαλίζουν πολύ χαμηλό θόρυβο από τους ανεμιστήρες στην περίπτωση που το σύστημά μας δεν έχει δυνατότητα ρύθμισης των στροφών τους. Υπάρχει επίσης με την ίδια καλή επένδυση και ένα Y-fan splitter για την σύνδεση και των δύο ανεμιστήρων στο CPU fan header. Και "περιμετρικά" διακρίνουμε, επάνω το γνωστό ιδιόμορφο κατσαβίδι της εταιρίας, δεξιά τα μαύρα συρμάτινα clips για τη στερέωση του εμπρός ανεμιστήρα και κάτω -παρέα με το σηματάκι της Noctua- μια σύριγγα με την πολύ καλή θερμοαγώγιμη πάστα NT-H1 που φτάνει για περισσότερες από μια τοποθετήσεις. Συνεχίζοντας με τα εξαρτήματα στήριξης,έχουμε στην αριστερή φωτογραφία που ακολουθεί, τα της AMD και συγκεκριμένα: Τα δύο retention brackets με τις βίδες που θα τα στερεώσουν στο ήδη υπάρχον CPU backplate, καθώς η Noctua δεν παρέχει δικό της. Στο κέντρο έχουμε δυο τετράδες αποστάτες, οι γκρι είναι οι NM-APS4 spacers για το AM4 socket και οι λευκοί NMAPS5 προορίζονται για τα AM2(+)/AM3(+)/FM1/FM2(+). Στην δεξιά φωτογραφία (άνω) έχουμε τα αντίστοιχα χρειαζούμενα για την στήριξη της ψύκτρας στα INTEL sockets. Τα κοινά και για τις δύο ομάδες socket είναι τα δύο retention brackets (αριστερά και άνω) καθώς και οι χειρόβιδες κάτω στο κέντρο. Για τα LGA 115x socket θα χρειαστούμε και το CPU back plate (κέντρο) και τους μαύρους αποστάτες (δεξιά), ενώ για τα LGA 20xx sockets θα περιοριστούμε μόνο στους βιδωτούς αποστάτες (κάτω αριστερά) που στηρίζονται κατ' ευθείαν πάνω στο socket. Η Noctua NH-D15 chromax.black από κοντά Θα το πω και εδώ -μια από τις πολλές φορές- ήταν ώρα η Noctua να "ακούσει" τους χρήστες και να κάνει τη κίνηση τη σωστή! Γιατί όσο και αν το θέαμα είναι μόνο θέαμα, πολλά γίνονται γι' αυτό και αρκετές φορές, είναι το deal-breaker ζήτημα μιας αγοράς! Η εικόνα είναι η πιο εύγλωττη απόδειξη αυτού που είπα πιο πάνω, καθώς είναι δύσκολο πλέον να βρεθεί κάποιος που να έχει αισθητικούς ενδοιασμούς για την όψη της NH-D15! H "παρουσία" της είναι μαγνήτης για το μάτι και συνάμα, αποτελεί τον "ορισμό" της διακριτικότητας, εξασφαλίζοντας στην ψύκτρα την αρμονική της ένταξη σε μια πολύ μεγάλη ποικιλία concept σύνθεσης PC, αναβαθμίζοντας ουσιαστικά την αισθητική τους! Ο NF-A15 HS chromax.black PWM ανεμιστήρας, με την ιδιότυπη δομή του πλαισίου του, ουσιαστικά υπερκαλύπτει την διατομή της ψύκτρας και προσφέρει ένα ισχυρό ρεύμα αέρα για την ψύξη των πλησίον του socket εξαρτημάτων (VRM κλπ) Οι δύο πύργοι έχουν το κατώτερο και προς τα έξω τμήμα τους "κομμένο", για να επιτρέψουν την συμβατότητα της ψύκτρας με μνήμες που διαθέτουν υψηλά heat spreaders. Βεβαίως αυτό σημαίνει ότι αν θέλουμε να εκμεταλλευτούμε τη δυνατότητα αυτή, ο εμπρός ανεμιστήρας πρέπει να τοποθετηθεί υψηλότερα. Η μέγιστη δυνατή μετακίνηση προς τα επάνω είναι ~4cm και φυσικά, έχει κάποια -μικρή- επίδραση στην απόδοση της ψύκτρας και ενδεχομένως αν καταλήξουμε στην μέγιστη εκμετάλλευση της δυνατότητας αυτής να δημιουργηθεί ζήτημα συμβατότητά της με το κουτί σας αν οι διαστάσεις του είναι "οριακές". Η γνωστή μας λειτουργικότητα και υψηλή απόδοση σε ένα τόσο "επιβλητικό" αλλά και διακριτικό παρουσιαστικό, νομίζω ότι μπορεί να κάνει την αισθητική διαφορά σε οποιοδήποτε κουτί και μάλιστα, όχι μόνο χωρίς καμία θερμική παραχώρηση, αλλά --όπως θα δούμε στις μετρήσεις- και με ένα κέρδος στις επιδόσεις, το οποίο μπορεί αριθμητικά να είναι μικρό, αλλά σημαίνει πολλά και σημαντικά για την προσήλωση της κατασκευάστριας στην διαρκή και επί της ουσίας, καλυτέρευση των προϊόντων της, για την οποία -προς τιμήν της- "αφήνει" τους άλλους να μιλήσουν! Η κάτοψή της μας δείχνει την ομοιόμορφη κατανομή των heat pipes και την τυπική τοποθέτηση του μεσαίου ανεμιστήρα σε θέση Push πάνω στον "πίσω" πύργο των πτερυγίων. Μια περιστροφή ακόμα και μας φέρνει πιο κοντά στην κάτω πλευρά της ψύκτρας και μια ακόμα μας δίνει πλήρη θέα στο cold plate: Αν μη τι άλλο, είναι εντυπωσιακό να διαπιστώνεις ότι το μοναδικό "ασημί πράγμα", είναι η επιφάνεια που ακουμπά στον επεξεργαστή, όλα τα άλλα στοιχεία της ψύκτρας -ακόμα και τα βιδάκια- είναι μαύρα! Τα τελευταία επτά πτερύγια του κάθε πύργου είναι πιο μικρά σε διαστάσεις για να δώσουν χώρο στα heat spreaders των μνημών όταν αυτά έχουν μεγάλο ύψος. Βέβαια στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να μετακινηθεί και ο εμπρός ανεμιστήρας, αλλά γι αυτό θα πούμε παρακάτω. Η συναρμογή των heat pipes τόσο στα πτερύγια όσο και στο block είναι στο γνωστό και εξαιρετικό επίπεδο που χαρακτηρίζει όλα τα προϊόντα της κατασκευάστριας. Με την ευκαιρία αυτής της φωτογραφίας μπορούμε να σημειώσουμε την ελαφρά προοδευτική εσοχή που έχουν τα πτερύγια των πύργων στη κεντρική περιοχή τους, η οποία επιτρέπει την καλύτερη τροφοδότηση με αέρα της "τυφλής περιοχής" του ανεμιστήρα (στην περιοχή του κινητήρα του) καθώς και τις δύο ζώνες όπου το χείλος των πτερυγίων είναι οδοντωτό προκειμένου να εξασφαλίσει την διασπορά των μικροτροβίλων του ρεύματος του αέρα, σε ακόμα μικρότερους που παράγουν μικρότερο θόρυβο και περισσότερο διάχυτο! Για την παρουσίαση της σειράς chromax.black η Noctua έχει κυκλοφορήσει ένα μικρό αλλά ιδιαιτέρως εντυπωσιακό video : Για πάμε όμως να δούμε από λίγο πιο κοντά τη σημερινή φιλοξενούμενη του εργαστηρίου μας. Το σώμα της ψύκτρας και το Block Ευδιάκριτες είναι περιοχές όπου έχουν κοπεί τα πτερύγια για να έχει η ψύκτρα καλή συμβατότητα με τις μνήμες που έχουν μεγάλες ψύκτρες. Τα πτερύγια των δύο πύργων και η τοποθέτηση των heat pipes σε αυτά, είναι ακριβώς ίδια και απολύτως συμμετρικά. Έτσι εξασφαλίζεται ότι η ψύκτρα δεν έχει πολωμένη κατασκευή και η θερμική της συμπεριφορά δεν εξαρτάται από την φορά της ροής του αέρα που την ψύχει (αν π.χ. είναι σε πλάγια τοποθέτηση, η φορά του αέρα από δεξιά προς τα αριστερά, ή το αντίστροφο, δεν θα προκαλέσει καμία διαφορά στις θερμοκρασίες!). Αυτό θα αποδειχθεί χρήσιμο σε όσους φίλους θελήσουν -κουτιού και λοιπών ανεμιστήρων επιτρεπόντων- να πειραματιστούν με ανάστροφη ροή του αέρα, δηλαδή να τροφοδοτήσουν την ψύκτρα με δροσερό αέρα από τον πίσω ανεμιστήρα! Και με μια τελευταία εντυπωσιακή άποψη του σώματος της ψύκτρας προχωράμε να δούμε τους ανεμιστήρες που δίνουν τις ανάσες στην Noctua NH-D15 chromax.black. Οι ανεμιστήρες Η κάλυψη της διατομής από τα πτερύγια είναι της τάξης του 70% και μαρτυρά την στόχευση του ανεμιστήρα σε υψηλή στατική πίεση αλλά χωρίς παράλληλα να "αμελείται" και το θέμα του air flow. ΟΙ βραχίονες στήριξης του κινητήρα με το καμπυλωτό σχήμα τους συμβάλουν στο περιορισμό του θορύβου. Όλες τις τεχνικές λύσεις για αποδοτικότερη και πιο αθόρυβη λειτουργία που έχει αναπτύξει η κατασκευάστρια είναι παρούσες! Εκτεταμένη ανάλυση γι' αυτές μπορείτε να βρείτε στην παρουσίαση της Noctua NH-D15S στο κεφάλαιο "Ανεμιστήρες", στην σημερινή παρουσίαση θα αρκεστώ σε μια μικρή σύνοψή τους. Το κλιμακωτό χείλος εισόδου στο πλαίσιο το οποίο, σε συνεργασία με τις μικρές εσοχές που φέρει αυτό στην εσωτερική του περίμετρο, εξασφαλίζουν μια βαθμιαία μετάβαση από την στρωτή ροή του αέρα πλησίον της εισόδου στην στροβιλώδη ροή που επικρατεί στην περιοχή που στρέφονται τα πτερύγια. Επιπλέον αυτού, με το παχύτερο οριακό στρώμα που δημιουργούν, εξασφαλίζουν σε συνεργασία με την στρογγυλεμένη γωνία των πτερυγίων, την "σφράγιση" της περιμέτρου της φτερωτής -καθώς αυτά κινούνται μέσα σε ένα στρώμα "ακίνητου" αέρα- και την μείωση του θορύβου. Αυτά χαρίζουν στον ανεμιστήρα πιο ήσυχη λειτουργία και υψηλότερη στατική πίεση. Την πολύ καλή εικόνα, συμπληρώνουν τα σφηνοειδή ανάγλυφα στην πλευρά χαμηλή πίεσης του ακροπτερυγίου, που εξαναγκάζουν τον αέρα να επιταχύνεται περνώντας ανάμεσά τους, με αποτέλεσμα να αποφεύγεται η αποκόλληση του οριακού στρώματος του αέρα και ο θόρυβος που σημαίνει αυτή! Η εξαιρετικά στιβαρή και ακριβής κατασκευή του ανεμιστήρα, καθώς και τα ελαστικά "τακουνάκια" στις γωνίες του πλαισίου του εξασφαλίζουν την δραστική εξασθένιση της μετάδοσης στην ψύκτρα, των κραδασμών που ενδεχομένως παράγει ο ανεμιστήρας, ελαχιστοποιώντας έτσι την πιθανότητα ηχητικά δυσάρεστων συντονισμών! Στην πίσω πλευρά διακρίνουμε την "χοάνη" που σχηματίζει το πλαίσιο του ανεμιστήρα στην πλευρά της εξόδου του, ιδιαίτερα στις δύο πιο απομακρυσμένες πλευρές (διάσταση 150mm), η οποία τροφοδοτεί με αέρα την ψύκτρα μέχρι την άκρη των πτερυγίων της! Στην δεξιά φωτογραφία φαίνονται τα μεγάλα κενά που υπάρχουν μεταξύ των πτερυγίων για την εξασφάλιση του υψηλού air flow. Και μερικές πιο δραστήριες όψεις . . . Πραγματικά το μόνο ψεγάδι της εικόνας αυτής είναι ο κωδικός με τα λευκά γράμματα ακριβώς "μέσα στη μόστρα" της ψύκτρας! Εδώ, μάλλον το καλλιτεχνικό τμήμα της εταιρίας δεν λειτούργησε όπως έπρεπε! Δεν είπα να μην τον βάλει, δεν είπα να μην είναι τα γράμματά του λευκά, αρκεί να τον έβαζε στην ακριβώς αντίθετη πλευρά του πλαισίου, να "κοιτάζει" τη μητρική και όχι εμάς . . . απλό! Ο όγκος της μεγάλος, καμία αντίρρηση, αλλά μόλις "πάρει μπροστά η μηχανή", σαν να "ελαφρώνει η εικόνα της! Παρεμπιπτόντως, σε αυτές τις δύο φωτογραφίες φαίνεται ότι ένα σεβαστό μέρος της διατομής των ανεμιστήρων στην κάτω τους πλευρά διατίθεται στην ψύξη των μνημών και των άλλων πλησίον του socket εξαρτημάτων. Πιστεύω ότι η Noctua με αυτή τη σειρά έκανε τη σωστή κίνηση για να κατακτήσει, πέρα από την κορυφή των επιδόσεων και αυτή των προτιμήσεων ! Διαστάσεις και θέματα συμβατότητας Με ελάχιστο διαθέσιμο ύψος για τις μνήμες περίπου 32mm (ανεμιστήρας) τα οποία με τη βοήθεια του περιορισμένου πλάτους των κατώτερων επτά πτερυγίων φτάνουν τα 72mm, σίγουρα δεν θα έχει κανένα θέμα με τις μνήμες "όσο" υψηλά heat spreaders και αν έχουν αυτές. Δεν συμβαίνει το ίδιο όμως και με τον εμπρός ανεμιστήρα! Η απόσταση ( 2 ) είναι 32mm αν βάλουμε ανεμιστήρα 140mm και 52mm αν διαλέξουμε 120mm ανεμιστήρα. The front fins of the NH-D15 generally protrude over the RAM slots. Due to the recessed lower fins, it is still possible to use RAM modules with up to 65mm height in single fan mode. In dual fan mode, the front fan will sit above the RAM slots as well. In this case, Noctua recommends using standard height RAM (up to 32mm). However, in chassis with more than 165mm CPU cooler clearance, the front fan can be moved upwards to make room for memory modules taller than 32mm (e.g. moving the fan 5mm up will increase the total height from 165 to 170mm and make room for 37mm tall modules). Τα περιθώρια "ανόδου" του ανεμιστήρα είναι πολλά (μέχρι που η κάτω του πλευρά να έρθει στο ίδιο ύψος με το πρώτο πλήρες κάτω πτερύγιο, τότε όμως δεν θα έχουμε τη βέλτιστη εκμετάλλευση του ανεμιστήρα, και σίγουρα θα πρέπει να έχουμε ένα κουτί με εσωτερικό ύψος από τη μητρική, της τάξης των 21cm. Διαφορετικά -αν επιμένουμε- μπορούμε στη θέση του Push ανεμιστήρα να βάλουμε έναν των 120mm, με άριστη επιλογή τον Noctua NF-F12 PWM. Έχει λίγο περισσότερο θόρυβο, αλλά κάνει πολύ καλή δουλειά! Άλλη εναλλακτική λύση είναι εμπρός να τοποθετηθεί ένας μικρός ανεμιστήρας των 90mm (Noctua NF-A9 pwm chromax-black-swap) ο οποίος θα εξασφαλίσει την μέγιστη δυνατή συμβατότητα τόσο με τις μνήμες όσο και με το κουτί. Βεβαίως αυτό θα σημάνει μείωση των επιδόσεων, αλλά για το πόση θα είναι αυτή, θα πρέπει να κάνετε λίγη υπομονή ! Σε σχέση με τις PCIe θύρες, τα πράγματα είναι καλύτερα, καθώς ναι μεν, η πρώτη (συνήθως είναι PCIex1) αγγίζει το όριο του πλευρού της ψύκτρας, αλλά η επόμενη, που "κατά κανόνα" είναι η πρώτη PCIex16 -που είναι και το βασικό πρόβλημα- φέρνει την κάρτα γραφικών σε απόσταση μεγαλύτερη από το 10mm. Καλό όμως είναι να συμβουλευτείτε τον πίνακα Mainboard Compatibility που έχει η δημοσιεύσει κατασκευάστρια. Επίσης καλό είναι, πριν την εγκατάσταση της ψύκτρας, να ελέγξετε αν με τον ομολογουμένως μεγάλο όγκο της, "σκεπάζει" κάποιο κρίσιμο βύσμα, οπότε θα πρέπει να το συνδέσετε πριν μπει η ψύκτρα και δυσκολέψει την πρόσβαση σε αυτό! Επίσης πολλές και χρήσιμες πληροφορίες υπάρχουν στη σελίδα του προϊόντος με τις συχνές ερωτήσεις. Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά Στο κεφάλαιο αυτό συνήθως βρίσκουμε την ευκαιρία να δούμε πως είναι κατασκευασμένη μια ψύκτρα, να αναδείξουμε τις μικρές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες και να κρίνουμε την επιτυχία, ή μη, των τεχνικών που χρησιμοποιούνται από τους κατασκευαστές. Αλλά, επειδή αφενός το θέμα αυτό έχει παρουσιαστεί ήδη δύο φορές και αφετέρου, η νέα pitch black εμφάνιση αποκρύπτει αρκετά τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες που αποτελούν το αντικείμενο αυτού του κεφαλαίου, προτρέπω του φίλους που θέλουν ν να θυμηθούν περισσότερες λεπτομέρειες να ακολουθήσουν τα δύο link που παραθέτω και να διαβάσουν το σχετικό τμήμα εκείνων των παρουσιάσεων. Noctua NH-D15 SE AM4 Dual Tower AMD Ryzen CPU Air Cooler Noctua NH-D15S Dual Tower CPU Air Cooler Για την σημερινή παρουσίαση θα αρκεστούμε σε μερικά μόνο ζητήματα ξεκινώντας από δύο λεπτομέρειες που δείχνουν το πόσο καλά έχει γίνει η επικάλυψη της ψύκτρας με την ειδική βαφή που ανέπτυξε και χρησιμοποιεί η Noctua. Η κάλυψη και των πιο μικρών λεπτομερειών είναι απόλυτη! Η δε πρόσφυση του χρώματος είναι τόσο καλή που -παρά το ότι δεν είμαστε και τόσο ευγενικοί με την ψύκτρα- δεν παρατηρήσαμε την παραμικρή φθορά -έστω και την ελάχιστη αμυχή- στο χρώμα. Αψευδής μάρτυρας της πολύ υψηλής ποιότητας της εφαρμογής του χρώματος είναι ότι ακόμα και ανάμεσα στα πτερύγια (ακόμα και στα μικροσκοπικά λούκια που αφήνει ο εκτονωμένος σωληνίσκος από πτερύγιο σε πτερύγιο) η βαφή είναι αψεγάδιαστη! Και φυσικά, αυτό είναι καλό, αλλά αυτό που είναι σημαντικότερο είναι ότι αυτή η επιπλέον στρώση υλικού που αντιπροσωπεύει η βαφή όχι μόνο -όπως δηλώνει η κατασκευάστρια- δεν ελαττώνει τις επιδόσεις της ψύκτρας συγκριτικά με την "άβαφη" έκδοσή της, αλλά επιπλέον -από ότι διαπιστώσαμε από τις μετρήσεις μας- τις αυξάνει και "λίγο" ! Η διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας Η φωτογράφηση μετά την όχι και τόσο προσεκτική αποκόλληση της ψύκτρας από τον Loader μας έδωσε: Οι δύο φωτογραφίες έχουν κατοπτρική "συμμετρία" (αριστερά είναι από τον Loader και δεξιά από το Cold plate) και δείχνουν μια γενικά καλή επαφή μέχρι σχεδόν την περίμετρο της επιφάνειας -πράγμα πολύ καλό αν αναλογιστούμε ότι η επιφάνεια του Loader είναι τελείως επίπεδη και άκαμπτη! Στην κεντρική περιοχή όμως, πού είναι και η πιο κρίσιμη, η επαφή είναι εξαιρετικά καλή! Η επιπεδότητα της επιφάνειας του Cold plate Τα φίλερ έδειξαν : Παράλληλα με τα heat pipes το cold plate είναι σχεδόν απολύτως επίπεδο ενώ εγκάρσια προς αυτά εμφανίζει μια κυρτότητα 50μm, δίνοντας στην επιφάνεια του cold plate μια ελαφρώς κυλινδρική / βαρελοειδή μορφή που αποτελεί κοινή πρακτική των εταιριών καθώς εξασφαλίζει πολύ καλή επαφή με τα ελαφρώς "κοίλα" CPU heat spreaders. Η επιφάνεια του cold plate Οι μετρήσεις που έγιναν με τα φίλερ, είναι χαρακτηριστικές της CNC επεξεργασίας του cold plate (Fly wheel cutter μεγάλης διαμέτρου, υπό ελαφρά κλίση σε σχέση με την επιφάνεια του cold plate). Αυτές οι μικρές (και αισθητές στο συγκεκριμένο μοντέλο με την αφή) αυλακώσεις έχουν σκοπό να "απορροφήσουν" την περίσσεια της θερμοαγώγιμης πάστας επιτρέποντας την ακόμα καλύτερη επαφή της ψύκτρας πάνω στο καπάκι του επεξεργαστή. Μετρήσεις Εδώ μπορούμε να δούμε την συνοπτική εικόνα της Noctua NH-D15 chromax.black, έτσι όπως καταγράφηκε στις τυπικές δοκιμές που έγιναν (από 60 - 360 Watt), αλλά και "λίγο" παραπάνω και μιλάμε για την PUSH -MIDDLE διάταξη των ανεμιστήρων που είναι η βασική και πιο αποτελεσματική διάταξη. Αλλά πριν προχωρήσετε, καλό είναι για όσους θέλουν να θυμηθούν τις συντομογραφίες που χρησιμοποιούμε, να διαβάσουν τις επεξηγήσεις που ακολουθούν στο spoiler! Σύνοψη βασικής θερμικής συμπεριφοράς Στον πίνακα που ακολουθεί έχουν συμπεριληφθεί οι δοκιμές που έγιναν σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις στους ακόλουθους προσανατολισμούς ροής αέρα, μέγιστου θερμικού φορτίου και setup : Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού έως τα 360Watt, σε διάταξη PUSH-MIDLE και την Reference TIM (Arctic MX-4) Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού έως τα 360Watt, σε διάταξη PUSH-MIDLE και την Reference TIM (Arctic MX-4) Γ. Μετρήσεις κατακόρυφου προσανατολισμού έως τα 360Watt, σε διάταξη PUSH-MIDLE και την Reference TIM (Arctic MX-4) Να σημειώσω εδώ ότι οι δοκιμές έγιναν με τους ανεμιστήρες να ελέγχονται ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, με τη βοήθεια του Corsair Commander Pro Fan + RGB Controller. Καθόλου άσχημα και για να είμαι ακριβής . . . εξαιρετικά ! Είναι η πρώτη αερόψυκτρα που "σπάει" το φράγμα των 37o C στο Δθ (στα 360W), κατεβάζοντας την θερμοκρασία 1,5o C κάτω! Και ο θόρυβος είναι αυτός ακριβώς που περιμέναμε από μια ψύκτρα της κατασκευάστριας αυτής, διακριτικός (στην χειρότερη περίπτωση). Όπως καταλαβαίνετε δεν έχω σκοπό να σας κουράσω με ένα "έργο που το έχουμε ξαναδεί", αλλά η Noctua κατορθώνει και πάλι να κάνει τη διαφορά και αυτή τη φορά, χωρίς να προβεί σε "καμία" κατασκευαστική αλλαγή! Απλά, λίγη μαύρη μπογιά . . . και μην την είδατε! Στην κορυφή των επιδόσεων -με χαρακτηριστική άνεση- να επιβεβαιώνει για μια φορά ακόμα την πρωτοκαθεδρία της και -πλέον-χωρίς καμιά αισθητική αντίρρηση να χαλάει την εικόνα. Η λύση για όλα τα προβλήματα ψύξης και όλες τις απαιτήσεις, είναι εδώ, καθώς μπορεί από το να υποστηρίξει βαρύ O/C του επεξεργαστή σας παραμένοντας διακριτική, έως του να απαλείψει την ηχητική της υπογραφή, με το Δθ -στα 240W ! - να κινείται στους 30o C! Η άριστη εικόνα που δείχνει ο προηγούμενος πίνακας, γίνεται ακόμα καλύτερη όταν όλα αυτά τα δούμε σε γράφημα: Απολύτως γραμμική και προβλέψιμη συμπεριφορά και μάλιστα, με τις καλύτερες επιδόσεις στην πλάγια θέση, που είναι και η -κατά κανόνα- θέση χρήσης της! Ο θόρυβος που παράγει -ακόμα και στο υψηλό air flow- είναι απλά παρατηρήσιμος σαν ένα διακριτικό φύσημα και ήδη από το μέσο air flow, "εξαφανίζεται" στο περιβάλλον ενός τυπικού δωματίου σε πόλη ακόμα και το βράδυ. Χαρακτηριστικό της εξαιρετικής θερμικής συμπεριφοράς της, είναι και η αδιαφορία της για τον προσανατολισμό της, καθώς οι "καμπύλες" των τριών βασικών θέσεων είναι ουσιαστικά ταυτόσημες. Αν στο γράφημα προσθέσουμε τις ισοενεργειακές γραμμές (ενώσουμε τα σημεία που έχουν την ίδια θερμική ισχύ) φαίνεται ακόμα πιο καθαρά το πόσο καλή δουλειά έχει γίνει σε αυτή την ψύκτρα καθώς τα πάντα εξελίσσονται ομαλά και προβλέψιμα και πάντα όσο δροσερά και αθόρυβα θέλουμε. Αλλά πάμε να δούμε και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα . . . Μετρήσεις εις βάθος Στον τομέα αυτό, όπως ξέρετε παρουσιάζουμε μόνο τα θέματα που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η πλήρης έκθεση όλων των μετρήσεων που γίνονται, σε πλήρη λεπτομέρεια, θυμίζει μικρή "διατριβή" και αυτό λειτουργεί εις βάρος των σημείων που κάθε φορά έχουν ιδιαίτερο χρηστικό ενδιαφέρον, κουράζοντας ενδεχομένως τον αναγνώστη στη προσπάθεια να επικεντρωθεί στα σημαντικά! Ώρα λοιπόν να ρίξουμε μια σύντομη ματιά στη θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας στους διάφορους προσανατολισμούς της σε τρία γραφήματα που εμπεριέχουν όλες τις βασικές παραμέτρους. Α. Μετρήσεις σε οριζόντιο προσανατολισμό στα τρία βασικά air flow (μητρική σε οριζόντια θέση). Ο πίνακας των οριζόντιων μετρήσεων. Όλα βαίνουν καλώς και ευθεία ή έστω με ομαλές και απαλές καμπύλες ! Η ψύκτρα με 50% υπερφόρτιση εξακολουθεί και όχι μόνο "αισθάνεται" στο στοιχείο της, αλλά πιάνει και την πρωτιά! Β. Μετρήσεις σε πλάγιο προσανατολισμό στα τρία βασικά air flow (μητρική σε κατακόρυφη θέση / κλασικό κουτί πύργος). Ο πίνακας των πλάγιων μετρήσεων Εδώ μιας και είναι η πιο διαδεδομένη θέση χρήσης της ψύκτρας, πήραμε μετρήσεις και σε δύο επιπλέον χαμηλότερα air flow. Πρακτικά όμως, το χαμηλότερο (ULo) απεδείχθει καταχρηστικό καθώς, το ηχητικό κέρδος του είναι "ανύπαρκτο" (0,1 dB(A)), γιατί ήδη από το προηγούμενο (VLo) air flow, ο θόρυβος είναι κάτω από το όριο του dB(A) meter που έχουμε στη διάθεσή μας. Έτσι η θερμική επιβάρυνση των σχεδόν 19o C, είναι χωρίς κανένα αντίκρισμα και μόνη παρηγοριά, η ικανοποίηση της περιέργειάς μας! Γ. Μετρήσεις σε κατακόρυφο προσανατολισμό στα τρία βασικά air flow (μητρική κατακόρυφη με τα MoBo-IO προς τα επάνω). Ο πίνακας των κατακόρυφων μετρήσεων Εδώ πρακτικά η συμπεριφορά της Noctua NH-D15 chromax.black είναι η ίδια με την πλάγια θέση και οι μετρήσεις μπήκαν για να φανεί η "αδιαφορία" της ψύκτρας για τον προσανατολισμό της, πράγμα που και καλό είναι και δύσκολο να το πετύχεις. Οπότε τα συγχαρητήριά μας προς την κατασκευάστρια, είναι απολύτως δικαιολογημένα ! Δ. Συγκριτικές μετρήσεις μεταξύ NH-D15 chromax.black και NH-D15 (SE-AM4) (Nickel Plated) Εδώ ερχόμαστε σε κάτι πολύ ενδιαφέρον! Τα δύο μοντέλα από κατασκευαστική πλευρά δεν έχουν καμία διαφορά και το μόνο που τα διακρίνει, είναι το χρώμα τους. Για να δούμε λοιπόν ποία είναι η θερμική επίδραση του μαύρου χρώματος, και πως αυτή συγκρίνεται με τις διαβεβαιώσεις της Noctua περί μη μείωσης των επιδόσεων . . . Η πρώτη γκρι στήλη κάθε προσανατολισμού είναι οι μετρήσεις της ασημί έκδοσης και η δεύτερη γκρι στήλη μας δίνει το ποσοστό βελτίωσης που έφερε το μαύρο χρώμα. Στο κάτω μέρος αυτής της δεύτερης στήλης είναι ο μέσος όρος βελτίωσης του αντίστοιχου προσανατολισμού και αυτός δείχνει για τον πλάγιο προσανατολισμό που μας ενδιαφέρει κατά κύριο λόγο ότι: Η μαύρη βαφή όχι μόνο δεν μείωσε τις επιδόσεις της ψύκτρας αλλά τις βελτίωσε μεσοσταθμικά κατά ~4% ! Εδώ είναι που "βγάζεις το καπέλο" τόσο στο RnD τμήμα της κατασκευάστριας που πέτυχε στο πραγματικά δύσκολο έργο του, όσο και στο τμήμα του Marketing που δεν το έκανε "φτηνή" σημαία, αλλά το άφησε να φανεί στην πορεία! Να σημειώσω εδώ για τους φίλους που ενδιαφέρονται για περισσότερες πληροφορίες, ότι στην προηγούμενη ανάλογη παρουσίαση που κάναμε για την Noctua NH-L9a-AM4 chromax.black στο κεφάλαιο Περί του "χρώματος" και άλλων τινών ! υπάρχει μια εκτεταμένη αναφορά στην επίδραση του χρώματος των ψυκτικών επιφανειών. Ε. Μετρήσεις σε υψηλότερη θερμική καταπόνηση με τους stock ανεμιστήρες, αλλά και με άλλους, υψηλότερου air flow. Ε-1. Μετρήσεις με τους Noctua NF-A15 HS PWM chromax.black (stock) Η ψύκτρα αντιμετωπίζει το διπλάσιο από το ονομαστικό φορτίο της, ατάραχη, απλά μετά τα 360W, παύει η αύξηση της απόδοσής της και η CoolCap καμπύλη στρέφει προς τα κάτω, αφού πρώτα "πιάσει" τιμή λίγο πάνω από 10 W/o C Δθ! Τίποτε άλλο "θεαματικό" ή απρόσμενο, τα πάντα μένουν ασφαλή και προβλέψιμα! Ε-2. Μετρήσεις με τους Corsair SP140L Το ότι η ψύκτρα έχει περιθώρια το ξέρουμε, ας πάρουμε όμως μια γεύση από αυτά: Και πράγματι μπορεί να μας δώσει ακόμα χαμηλότερο Δθ και CoolCap πάνω από 11,1 W/o C Δθ! Αλλά αυτό το μεσοσταθμικό κέρδος των ~3o C δε μπορεί σε καμία περίπτωση να αντισταθμίσει την τεράστια απώλεια που σημαίνει σε ανθρώπινη άνεση και ηρεμία, ο υπερδιπλασιασμός (!) του θορύβου που παράγουν οι συγκεκριμένοι ανεμιστήρες για να φέρουν αυτό το αποτέλεσμα! Οπότε ας εμπιστευτούμε τη Noctua . . . ξέρει τι κάνει! ΣΤ. Μετρήσεις με Push ανεμιστήρα που επιτρέπει την πλήρη συμβατότητα με μνήμες που έχουν μεγάλες ψύκτρες και σύγκριση με την λειτουργία της ψύκτρας με έναν ανεμιστήρα το κέντρο. Αυτό το θέμα είναι ουσιαστικά το μόνο σημείο κριτικής στην σημερινή φιλοξενούμενη μας. Ναι μεν το σώμα της ψύκτρας επιτρέπει να έχουμε μνήμες με συνολικό ύψος έως 64mm (72mm από τη μητρική), αλλά τι γίνεται με τον ανεμιστήρα της; Αν θελήσουμε να εκμεταλλευτούμε πλήρως τις δυνατότητες του σώματος, η επάνω πλευρά του πλαισίου του ανεμιστήρα θα βρεθεί ~21,3cm πάνω από τη μητρική (!) και δεν νομίζω ότι τα κουτιά με αυτές τις διαστάσεις είναι κάτι διαδεδομένο ! Οπότε εμείς είπαμε να ψάξουμε την άλλη λύση, που και αισθητικά, είναι απείρως προτιμότερη (από ένα ανεμιστήρα που "αρμενίζει" άχρηστος σχεδόν 6cm πάνω από την ψύκτρα) και επιπλέον, επιτρέπει την πλήρη συμβατότητα με τις μνήμες! Ο λόγος για τον Noctua NF-A9 PWM chromax.black.swap ο οποίος τοποθετείται στη θέση του εμπρός ανεμιστήρα και ακριβώς στο όριο του κοψίματος των πτερυγίων της ψύκτρας καλύπτοντας καθ' ύψος ολόκληρο το τμήμα όπου τα πτερύγια είναι πλήρη (δεν έχουν "κοπεί"). Πάμε λοιπόν να δούμε τι χάνουμε και τι κερδίζουμε από αυτή τη αλλαγή, έχοντας υπόψη ότι με την τυπική σύνθεση με δύο ανεμιστήρες η ψύκτρα συνοπτικά έχει τις ακόλουθες επιδόσεις: High air flow >> Δθ=35,5o C / 39,9 dB(A) Medium air flow >> Δθ=39,7o C / 32,7 dB(A) Low air flow >> Δθ=44,4o C / 29,6 dB(A) Με ~1,5o C αύξηση στο Δθ και 1,5dB(A) λιγότερο θόρυβο από το θόρυβο που κάνει η ψύκτρα με τους stock ανεμιστήρες, η λύση είναι εξαιρετική, καθώς η απώλεια σε επιδόσεις είναι πολύ μικρή και για την ακρίβεια, αυτές είναι και λίγο καλύτερες από τις επιδόσεις της άβαφης έκδοσης! Αλλά τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα προκύπτουν όταν συγκρίνουμε τις επιδόσεις της ψύκτρας με τους δύο ανόμοιους ανεμιστήρες (μετρήσεις 1 έως και 6) με τις επιδόσεις που έχει όταν δουλεύει μόνο με τον ένα stock ανεμιστήρα στο κέντρο της μεταξύ των δύο πύργων (μετρήσεις 7 έως και 9): Σε Low airflow (6 - 9) έχουμε -με το ίδιο θόρυβο!- μείωση του Δθ κατά ~3,6o C Σε Medium airflow (3 - 8 ) έχουμε -με το ίδιο θόρυβο!- μείωση του Δθ κατά ~2,6o C Αν δε, αποδεχτούμε αύξηση του θορύβου μόνο κατά 1dB(A), έχουμε από (5 - 9) μείωση του Δθ κατά 5,8o C Συνεπώς οι μνήμες με μεγάλες ψύκτρες δεν θα προκαλέσουν καμία αισθητή μείωση των επιδόσεων στην μαύρη έκδοση της Noctua NH-D15, βεβαίως ή αγορά ενός ανεμιστήρα ακόμα (~23€) δεν είναι και ότι το καλύτερο, αλλά είπαμε για το "γούστο" μας πολύ περισσότερα έχουν δαπανηθεί! ΣΤ.α. Με την ευκαιρία να πω ότι δοκιμάστηκε και η διαφορά που προκαλεί στις επιδόσεις της ψύκτρας η τοποθέτηση του "μεσαίου ανεμιστήρα χαμηλά -όσο γίνεται πιο κοντά στο block- και το αποτέλεσμα ήταν ότι πήρα ουσιαστικά τις ίδιες θερμοκρασίες, αλλά ο αέρας που σάρωνε την περιοχή κάτω από την ψύκτρα αυξήθηκε αισθητά! Συνεπώς, ο μεσαίος ανεμιστήρας . . . χαμηλά για πιο δροσερές μνήμες και VRM ! Ζ. Μετρήσεις με σταθερό θερμικό φορτίο και μεταβλητό air flow. Αυτή είναι μια σειρά μετρήσεων που μας επιτρέπει να δούμε πολύ καθαρά το πως -και κατά πόσο- αλλάζει η συμπεριφορά μιας ψύκτρας σε συγκεκριμένο θερμικό φορτίο ανάλογα με την ταχύτητα των ανεμιστήρων της. Στο διάγραμμα που ακολουθεί συγκρίνονται οι μεταβολές που αφορούν σε τρία χαρακτηριστικά θερμικά φορτία. Τα τρία θερμικά φορτία δημιουργούν τρεις διαφορετικές καμπύλες μεταβολής του Δθ ανάλογα με το air flow, πράγμα που είναι αναμενόμενο και εύκολα παρατηρήσιμο και σε άλλου τύπου μετρήσεις και γραφήματα. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση από αυτές, είναι το συνοπτικό γράφημα της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας, οι ισοενεργειακών καμπυλών του οποίου, έχουν φανερή ομοιότητα με αυτές του προηγούμενου γραφήματος που αποδίδουν ακριβώς αυτό! Αυτό όμως που δεν είναι φανερό, είναι το πως μεταβάλλεται η αποτελεσματικότητα της ψύκτρας ανάλογα με το θερμικό φορτίο που διαχειρίζεται (το air flow που την ψύχει μεταβάλλεται όπως και στο προηγούμενο γράφημα). Για να το δούμε αυτό θα χρησιμοποιήσουμε το διάγραμμα της Ψυκτικής Ικανότητας (Cooling Capacity / CoolCap) της ψύκτρας. Πρώτη και ολοφάνερη παρατήρηση από την σχέση των ακραίων τιμών του γραφήματος, είναι η δραστική βελτίωση της συμπεριφοράς της ψύκτρας ανάλογα με το air flow της για την όποια συγκεκριμένη θερμική ισχύ που διαχειρίζεται. Έτσι αυξάνοντας την ταχύτητα των ανεμιστήρων από τις 600rpm στις 1550 rpm, έχουμε μια αντίστοιχη αύξηση των θερμικών επιδόσεων κατά ~52% για τα 120W, η οποία στα 240W αυξάνεται στο ~58% για να καταλήξει στο 360W σε μια αύξηση των επιδόσεων κατά ~61%. Αναφερόμενοι πλέον στο γράφημα είναι φανερό ότι η αποδοτικότητα της ψύκτρας στα 240W είναι αισθητά υψηλότερη από ότι στα 120W, καθώς η ποσοστιαία διαφορά των δύο καμπυλών κυμαίνεται από ~5% (800rpm) έως και 7,8% (1550rpm). Η ανάλογη συμπεριφορά διατηρείται και κατά την αύξηση του θερμικού φορτίου από τα 240W στα 360W. Εδώ βεβαίως η απόσταση των δύο καμπυλών είναι αισθητά μικρότερη (~ 1 - 2%), γιατί -όπως είναι φυσιολογικό- ο ρυθμός βελτίωσης των επιδόσεων μειώνεται προοδευτικά, καθώς η θερμική ισχύς αυξάνει. Όπως και να έχει, το σίγουρο είναι ότι με αυτό το air flow η ψύκτρα φτάνει σε ψυκτική ικανότητα 10W/ο C Δθ, τιμή κορυφαία στις μέχρι τώρα μετρήσεις μας! Συγκριτική κατάταξη Ώρα όμως να δούμε πως διαμορφώνεται με την προσθήκη της Noctua NH-D15 chromax.black το γράφημα της συγκριτικής παρουσίασης των επιδόσεων των ψυκτρών, που έχουν περάσει από τον πάγκο του TheLab ! Ι. Κατάταξη με ευθεία σύγκριση, άνευ αντιστάθμισης Σε αυτά τα γραφήματα η κατάταξη γίνεται με βάση τα πρωτογενή μεγέθη του "CPU" Δθ και του Θορύβου. Βοηθητικά παρατίθεται σαν τρίτος ιεραρχικά παράγων κατάταξης, η Σταθμισμένη Απόκλιση ( Deviation Weighted ). Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Η μαύρη έκδοση της ναυαρχίδας της Noctua, ήρθε και κάθισε -όπως ήταν φυσικό- στην κορυφή των επιδόσεων των αεροψυκτρών! Και επιπλέον, υπερσκελίζει και τρεις ΑΙΟ μεταξύ των οποίων μία 2x140mm και μία 3x120mm (!), πράγμα που όσο αυστηρά και να το δεις, μόνο σαν εξαιρετική επίδοση μπορεί να χαρακτηριστεί! Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στην κατάταξη με βάση το θόρυβο, η ψύκτρα ανεβαίνει πέντε θέσεις και βρίσκεται στη 10η θέση της γενικής ! Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο θόρυβος που παράγει είναι απαλλαγμένος από ενοχλητικές συνιστώσες / συχνότητες, σημαίνει ότι η Noctua NH-D15 chromax.black, κρατά -και μάλιστα με απαιτήσεις- την πρωτοκαθεδρία στις αερόψυκτρες. III. Συνδυαστική κατάταξη με σταθμισμένο σύστημα βαρών Ο τίτλος δεν είναι και ο πιο δόκιμος, αλλά δίνει έμφαση σε αυτό που επιχειρεί, να δώσει απάντηση σε σύνθετα και πραγματικά ζητήματα, όπως: "Ποια ψύκτρα έχει καλές επιδόσεις, αλλά παράλληλα έχει και χαμηλό θόρυβο; " " Θέλω μια ψύκτρα που να έχει επιδόσεις αλλά να μη μου "παίρνει" τα αυτιά ! " " Χρειάζομαι μια ψύκτρα που να είναι ήσυχη, χωρίς να είναι και "ψοφίμι ! " Στη συνέχεια ακολουθούν τρία σύνθετα ραβδογράμματα, στα οποία υπάρχουν όλες οι βασικές παράμετροι ανάλυσης της συμπεριφοράς μιας ψύκτρας -για την ώρα- στην μέγιστη καταπόνηση! Γ. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένης και ισόποσης συμμετοχής του Δθ και του Θορύβου, με βάση σύστημα βαρών. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στο ραβδόγραμμα που ακολουθεί υπάρχουν τα πρωτογενή, ακατέργαστα δεδομένα (Δθ και Noise) σαν βάση αναφοράς και η παράμετρος Δθ/Noise Weighted Average που αποτελεί και το πρώτο κριτήριο κατάταξης μέσα σε κάθε ομάδα ψυκτρών, έτσι όπως αυτές διαχωρίστηκαν με βάση την θερμική ισχύ της δοκιμής τους. Σε αυτό το ραβδόγραμμα αναδεικνύονται οι ψύκτρες που έχουν πιο ισορροπημένη σχέση μεταξύ των θερμικών επιδόσεων τους και του θορύβου που συνεπάγεται η επίτευξή τους. Εδώ είναι που ξεχωρίζει πραγματικά η σημερινή φιλοξενούμενη του εργαστηρίου μας. Η λέξη κλειδί είναι "ισορροπία" και πραγματικά, αυτή ακριβώς η ισορροπημένη θερμοηχητική συμπεριφορά της, την φέρνει στη δεύτερη θέση της γενικής κατάταξης που έχει σαν πρώτη, την πιο αθόρυβη ΑΙΟ που έχουμε μετρήσει μέχρι τώρα! Συνεπώς, του χώρου επιτρέποντος, όλα τα άλλα μπορείτε να τα αφήσετε στην Noctua NH-D15 chromax.black, όσο μεγάλες απαιτήσεις και αν έχετε! Δ. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένο για Χαμηλότερο Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Εδώ στη συνταγή αξιολόγησης έχουμε δώσει μεγαλύτερο βάρος στις επιδόσεις και μικρότερο στο Θόρυβο. Το κριτήριο κατάταξης είναι η πρώτη ράβδος κάθε τριάδας (Δθ / Noise Weighted Average). Ακόμα όμως και αν έχουμε τις επιδόσεις σαν κεντρικό στόχο, εφόσον δεν αδιαφορούμε τελείως για το θέμα του θορύβου και πάλι η ψύκτρα μας έχει την απάντηση, καθώς εύκολα πλασάρεται στην πέμπτη θέση της κατάταξης αυτής, αφήνοντας πίσω της πλήθος ΑΙΟ και όλες τις άλλες αερόψυκτρες! Ε. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένο για Χαμηλότερο Θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Και ήρθε η ώρα για να απαντηθεί το ερώτημα όλων εκείνων που θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά δεν "θυσιάζουν" τα αυτιά τους! Και για να αποδειχθεί χωρίς καμία αμφιβολία η εξαιρετικά επιτυχημένη κατασκευαστική συνταγή κατασκευής της ψύκτρας μας, ακόμα και όταν έχουμε υψηλές απαιτήσεις όσον αφορά στη διακριτικότητα της λειτουργίας της ψύκτρας, η Noctua με την μαύρη "ναυαρχίδα" της έχει την απάντηση και την έκτη θέση στην κατάταξη, υστερώντας μόνο 3dB(A) από την πρώτη ! Επίλογος Και ήρθε η ώρα του απολογισμού, που αυτή τη φορά είναι η "χαρά" του reviewer καθώς, η φιλοξενούμενή μας, μας έκανε σχεδόν όλα τα χατίρια ! Για την συγκεκριμένη αερόψυκτρα έχουν γραφεί σελίδες επί σελίδων και δεν πρόκειται να πούμε κάτι ουσιαστικά διαφορετικό . . . η ψύκτρα είναι -απερίφραστα- εξαιρετική από όποια πλευρά και να την εξετάσεις! Από τη πλευρά τη δική μου όμως, απέναντι σε ένα κατασκευαστή που έχει δείξει έμπρακτα την προσήλωσή του στο να κάνει το καλό καλύτερο και εκείνο, άριστο (!) το θεωρώ σαν ελάχιστη υποχρέωση να μην αφήσω στο περιθώριο όλα εκείνα για τα οποία αφιέρωσε χρόνο και χρήμα, προκειμένου η κάθε νέα του πρόταση, να έχει κάτι ουσιαστικό να προσφέρει στον χρήστη! Για το λόγο αυτό προσπερνώντας τις πραγματικά εντυπωσιακές απόλυτες επιδόσεις της, θέλω να σημειώσω αυτά που μας δίνουν τον στόχο πίσω από την κατασκευή της Noctua NH-D15 chromax.black, που δεν είναι άλλος από την αρμονική και απροβλημάτιστη συμβίωση με τον άνθρωπο χρήστη! Έτσι πραγματικά σημαντικό το Δθ των 35,5o C αλλά το σπουδαίο είναι ότι αυτό έρχεται μόλις στα 40 dB(A) και το ακόμα σπουδαιότερο είναι ότι ο θόρυβος αυτός είναι απλά ένα διακριτικό φύσημα ! Όμως αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία είναι ότι με τον θόρυβο να είναι αδιόρατος (<33dB(A)) σε έναν ήσυχο δωμάτιο πόλης, η ψύκτρα μπορεί να κρατήσει τον επεξεργαστή μας δροσερό (Δθ ~27o C) έστω και αν αυτός λειτουργεί υπερχρονισμένα και αν έχουμε τη διάθεση να ξεφύγουμε πραγματικά και το O/C "βαρύνει" και πάλι ο επεξεργαστής μας θα είναι ασφαλέστατος (Δθ<40o C) χωρίς να χρειαστεί να καταφύγουμε στην αύξηση των rpm των ανεμιστήρων. Και εκεί που φαίνεται ότι η τεχνολογία που κρύβεται πίσω από την κατασκευή της δεν έχει αμελήσει κανένα ενδεχόμενο χρήσης, είναι η "dead silent" λειτουργίας της, όπου με το θόρυβο να κυμαίνεται σε τιμές λίγο έως αισθητά χαμηλότερες από τα 30dB(A), η θερμοκρασίες παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα ( το Δθ είναι 30 - 35o C) ακόμα και στα 240W! Αν δε, πάμε σε σενάρια χρήσης που προσιδιάζουν περισσότερο με τις απαιτήσεις για πολύ χαμηλό θόρυβο (Noise < 30dB(A) και σε Lo και VLo air flow, με τη θερμική ισχύ στα 120 έως 180W), οι θερμοκρασίες μειώνονται αισθητά με το Δθ να κυμαίνεται από ~16 - 26o C ! Αν τώρα σε όλα αυτά προσθέσουμε το ότι πλέον αισθητικά η ψύκτρα μπορεί να ενταχθεί χωρίς πρόβλημα σε σημαντικά περισσότερα concept κατασκευής, έχουμε το συνδυασμό της επιτυχίας! Αλλά και πάλι η Noctua κάνει τη διαφορά καθώς, η αλλαγή χρώματος δεν "ανοίγει μόνο τις πόρτες" προς όλους εκείνους που είχαν αισθητικές επιφυλάξεις, αλλά φέρνει και ακόμα καλύτερες θερμικές επιδόσεις, πράγμα που ενδιαφέρει όλους ανεξαιρέτως! Το μόνο θέμα που παραμένει σαν πρόβλημα και -πιθανόν (!)- θα παραμείνει άλυτο, είναι ο όγκος της, που πραγματικά δεσπόζει πάνω σε οποιαδήποτε μητρική, αλλά εδώ το θέμα είναι οι Φυσικοί νόμοι και τα πράγματα δύσκολα . . . αλλά ίσως, όχι ακατόρθωτα! Συνοψίζοντας σε μια φράση όλα αυτά: Αν ψάχνετε για την ψύκτρα που θα δώσει στο σύστημά σας "φτερά", κάνοντας εφικτή οποιαδήποτε "ανησυχία" σας, χωρίς να "θυσιάσετε" την προσωπική σας άνεση και ηρεμία, το αν η έρευνά σας μπορεί να τελείωσε, εξαρτάται ουσιαστικά μόνο από το κουτί σας! Για όλα τα άλλα, έχει φροντίσει η Noctua NΗ-D15 chromax.black ! Υπενθυμίζουμε ότι, η Noctua NH-D15 chromax.black έχει από την κατασκευάστρια εταιρία προτεινόμενη τιμή 89,90€ (MSRP) του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συνοδεύεται από εξαετή εγγύηση και την ώρα που ολοκληρώνεται το review της, την βρήκαμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 115€ (τελική τιμή) με το ΦΠΑ. Προσβλέποντας λοιπόν σε μια λογική μείωση των τιμών που θα φέρει ο ανταγωνισμός, ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της. Υψηλής ποιότητας κατασκευή. Κορυφαίες επιδόσεις. Συγκριτικά με την nickel plated "πρόγονό" της έχει θερμικές επιδόσεις βελτιωμένες -μεσοσταθμικά- κατά 4%. Πολύ καλές επιδόσεις σε μέσο air flow, όπου ο θόρυβος πρακτικά δεν είναι αισθητός. Καλή συμβατότητα όσον αφορά στην πρώτη θύρα PCI-e x16, πλην περιορισμένων εξαιρέσεων. Συμβατότητα με μνήμες που διαθέτουν υψηλά heat spreaders. Πολύ καλή ψύξη των εξαρτημάτων πέριξ του socket. Λειτουργικό και στιβαρό σύστημα στερέωσης (SecuFirm V2) με πολύ εύκολη εγκατάσταση. Σταθερή πίεση συναρμογής ψύκτρας / CPU, η οποία ορίζεται μέσω ελατηρίων. Εξαιρετικά γραμμική θερμική συμπεριφορά. Πολύ αποτελεσματικοί και εξαιρετικά υψηλών προδιαγραφών, αθόρυβοι PWM ανεμιστήρες. Μπορεί να αντιμετωπίσει με ασφάλεια, το μέγιστο θερμικό φορτίο, παράγοντας "μηδενικό" θόρυβο. Χαμηλός θόρυβος ακόμα και σε υψηλές στροφές, ο οποίος είναι απαλλαγμένος από ενοχλητικές συχνότητες. Μαύρο χρώμα το οποίο επιτρέπει την εύκολη αισθητική ένταξή της στην πλειοψηφία των concept κατασκευής PC. Sleeved καλώδιο ανεμιστήρων. Παρέχεται ρυθμιστικό μέσο των στροφών (LNA), για κάθε ανεμιστήρα. Παρέχεται PWM Fan Y-splitter για την τροφοδότηση και των δύο ανεμιστήρων από ένα fan header . Παρέχεται υψηλής ποιότητας θερμοαγώγιμη πάστα που επαρκεί για περισσότερες της μιας εφαρμογές. Αναλυτικό manual. Εγγύηση έξι ετών. Μολονότι είναι φανερό ότι τα προβλήματα της αγοράς και της διαθεσιμότητά της, κρατάνε την τιμή της σε σχετικά υψηλό επίπεδο, και αυτό δεν μπορούμε να το "χρεώσουμε" στην κατασκευάστρια, δεν παύουμε να θέλουμε να την δούμε χαμηλότερη για να γίνει ευπρόσιτη σε περισσότερους χρήστες. Ο λευκός κωδικός των ανεμιστήρων αποτελεί αισθητική παραφωνία σε σχέση με την απολύτως μαύρη εμφάνιση της ψύκτρας και πρέπει να μετακινηθεί στην προς τη μητρική -μη ορατή- πλευρά του πλαισίου τους. Με βάση όλα τα παραπάνω, η γενική βαθμολογία που αποσπά η Noctua NH-D15 chromax.black, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: ? theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Noctua για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr Seafalco 8/3/2021

Πρόλογος Πριν λίγες ημέρες είχαμε αναφερθεί στα νέα Cooler Mounting Kits της Noctua που απευθύνονται στους χρήστες που ήδη έχουν κάποια ψύκτρα της κατασκευάστριας και τους επιτρέπουν να χρησιμοποιήσουν την υπάρχουσα ψύκτρα για να ψύξουν τον νέο Ryzen επεξεργαστή τους! Η κίνηση αυτή της Noctua ήταν βεβαίως αναμενόμενη καθώς, η κατασκευάστρια έχει μακρά παράδοση στην αναβάθμιση του mounting hardware παλαιότερων ψυκτρών της σε νεα sockets. Ειδικά για την AMD ήταν η πρώτη εταιρία που to 2006 είχε φροντίσει για την συμβατότητα των ψυκτρών της με το νέο τότε AM2 socket της AMD. Έτσι και τώρα, η κατασκευάστρια φροντίζει οι παλιές ψύκτρες της να μην χάσουν την χρήση τους, κίνηση που τιμά ιδιαίτερα την εταιρία που για άλλη μια φορά επιλέγει την ικανοποίηση του χρήστη, ενισχύοντας παράλληλα την πολύ καλή της φήμη για την υποστήριξη που παρέχει σε αυτόν, εδραιώνοντας -τελικά- ακόμα περισσότερο την δημόσια εικόνα της ! Πριν όμως πάμε να δούμε το περιεχόμενο των συσκευασιών, υπάρχουν και άλλα νέα και μάλιστα ευχάριστα ! Η Noctua τιμώντας την προτίμηση των χρηστών στα προϊόντα της τους δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσουν το απαραίτητο γι' αυτούς mounting kit, εντελώς δωρεάν! Αρκεί ο χρήστης να αποστείλει στην κατασκευάστρια τα απαραίτητα αποδεικτικά ότι είναι κάτοχος μιας μητρικής ΑΜ-4, ή ενός επεξεργαστή ΑΜ-4 και φυσικά μιας ψύκτρας της Noctua! Αλλά ας βάλουμε αρχή από το περιεχόμενο των κουτιών . . . Συσκευασία και περιεχόμενα Ανοίγοντας τα δυο κουτιά μας περιμένει μια μικρή έκπληξη . . . . . . καθώς το περιεχόμενο αναπαύεται καλά σφιγμένο σε θήκη από αφρώδες ελαστικό, λες και είναι κάποιο ευαίσθητο κόσμημα! Αριστερά έχουμε το AMD AM-4 mounting kit και δεξιά το AMD AM-4 UxS mounting kit. Η βασική και μοναδική διαφορά των δύο είναι ότι, στο δεύτερο δεν συμπεριλαμβάνονται τα block brackets καθώς αυτό -γιατί είναι ένα ενιαίο- υπάρχει ήδη επάνω στην ψύκτρα σας και δεν χρειάζεται αλλαγή ! Ας τα δούμε από λίγο πιο κοντά όμως . . . Noctua NM-AM4 mounting kit Προορίζεται για τις ψύκτρες που έχουν δύο block brackets, συγκεκριμένα για τις ακόλουθες : Όπως βλέπετε, για πολλές ψύκτρες η αναβάθμιση είναι δωρεάν, αλλά αναλυτικά για την συμβατότητα και τις λοιπές λεπτομέρειες μπορείτε να δείτε στην σελίδα Cooler compatibility της κατασκευάστριας. Εμείς πάμε να δούμε το περιεχόμενο! Από αριστερά επάνω έχουμε, τους πλαστικούς αποστάτες στήριξης των retension bars, από κάτω τις μακρυές βίδες που θα στηρίξουν το όλο σύστημα στο AMD CPU Back plate της μητρικής σας και ακρίβώς από κάτω τους τις μικρές βίδες που θα στηρίξουν τα νέα block brackets στην ψύκτρα σας! Στο κέντρο έχουμε στην επάνω πλευρά ένα ζεύγος μικρών retension bars και δεξιότερα ένα ζεύγος μεγάλων retension bars. Το πιο ζεύγος θα χρησιμοποιήσετε είναι θέμα δικό σας, ανάλογα με την ψύκτρα που έχετε και τον προσανατολισμό της ψύκτρας που επιθυμείτε! Στο κέντρο και κάτω έχουμε τα δύο νέα block brackets που θα αντικαταστήσουν αυτά που έχει τώρα η ψύκτρα σας. Οδηγίες για την εγκατάσταση του νέου mounting hardware θα βρείτε στο αναλυτικό manual που το συνοδεύει. Λεπτομέρειες που έχουν σημασία Είπα πιο πάνω ότι σε αυτό το kit συμπεριλαμβάνονται και δυο block brackets . . . ας δούμε το λόγο: Αριστερά στις φωτογραφίες είναι το νέο block bracket και δεξιά το αντίστοιχο εξάρτημα που το βγάλαμε από μια παλιά "αγαπημένη" (βλέπε Noctua NH-D14). Στην δεξιά φωτογραφία φαίνεται ότι το νέο ελατήριο πέρα από το ότι είναι μαύρο έχει λιγότερες σπείρες και είναι κατασκευασμένο από παχύτερο σύρμα. Αυτό που δεν φαίνεται είναι αυτό που αποτελεί και τον λόγο αντικατάστασης των block brackets. Τα νέα ελατήρια είναι πολύ σκληρότερα από τα παλαιά και εξασφαλίζουν ισχυρότερη σύσφιξη της ψύκτρας πάνω στον επεξεργαστή μας ! Μικρές αλλαγές υπάρχουν και στο μέγεθος της ασφάλειας που κρατάει το παξιμάδι/ βίδα στην θέση του, η νέα είναι πιο μεγάλη σε διάμετρο. Επίσης -και αυτό έχει σημασία- υπάρχει διαφορά στο μήκος των βιδών που στερεώνουν τα νέα bracket πάνω στο block και καλό είναι να μην τις μπερδέψετε ! Πριν προχωρήσουμε στο επόμενο kit, να σημειώσουμε ότι τα retension bars φέρουν αναγνωριστικούς κωδικούς χαραγμένους στην επιφάνειά τους: Noctua NM-AM4 UxS mounting kit Προορίζεται για τις ψύκτρες που έχουν ένα ενιαίο block bracket, συγκεκριμένα για τις ακόλουθες : Και εδώ υπάρχει η προσφορά της δωρεάν αναβάθμισης, αλλά αναλυτικά για την συμβατότητα και τις λοιπές λεπτομέρειες μπορείτε να δείτε στην σελίδα Cooler compatibility της κατασκευάστριας. Τα περιεχόμενα της συσκευασίας αυτή τη φορά, είναι λιγότερα: Αριστερά έχουμε τις βίδες στήριξης των retension bars πάνω στο ΑΜ-4 socket, δεξιά τους τους απαραίτητους αποστάτες, και δεξιότερα τα δύο ζεύγη των retension bars, τα οποία σε αυτό το kit έχουν διαφορετικούς κωδικούς : Οδηγίες για την εγκατάσταση του νέου mounting hardware θα βρείτε στο αναλυτικό manual που το συνοδεύει. Η δωρεάν απόκτηση του kit Πριν πάμε να δούμε τα mounting kits σε "δράση", να αναφερθούμε για την δυνατότητα που δίνει η Noctua στους κατόχους των ψυκτρών της για να αποκτήσουν το kit που τους ενδιαφέρει δωρεάν. Η φράση που μας ενδιαφέρει είναι: " In order to obtain the kits free of charge via Noctua’s website, users are required to upload a proof of purchase (electronic version, scan or photo of the invoice) of an AM4 motherboard or AM4 CPU as well as an eligible Noctua retail CPU cooler (server and workstation coolers of the DX and DO line are excluded from the free offer). Users who have lost the invoice for their Noctua cooler may write their full name and the current date on a piece of paper, take a photo of the paper next to their cooler and upload it as proof of purchase. Depending on the user’s location, shipping will usually take 1–4 weeks. " Όλα καλά λοιπόν, αλλά το καλύτερο που δείχνει τη σημασία που δίνει η κατασκευάστρια στην υποστήριξη των πελατών της, δεν μπορέσαμε να του αντισταθούμε . . . το υπογραμμίσαμε ! Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να συμπληρώσουν την αντίστοιχη φόρμα του Kit που χρειάζονται: http://noctua.at/en/nm-am4-uxs-mounting-kit-order-form http://noctua.at/en/nm-am4-mounting-kit-order-form Όσο για τους χρήστες που χρειάζονται επειγόντως κάποιο από αυτά τα kit , ή δεν έχουν απόδειξη αγοράς κάποιας μητρικής με AM4 socket, η Noctua έχει μια δελεαστική πρόταση: " For users who need the kit urgently or do not yet have a proof of purchase of an AM4 CPU or motherboard, the NM-AM4 and NM-AM4-UxS kits will also be available via selected retailers and e-tailers such as Amazon at a suggested retail price of EUR 7.90/USD 7.90. " Φυσικά η υπομονή είναι μεγάλο προσόν και εν προκειμένω, αμείβεται πλουσιοπάροχα ! Εγκατάσταση Noctua NM-AM4 mounting kit Θα επιχειρήσουμε την εγκατάσταση μιας παλιάς ψύκτρας της Noctua, της NH-D14 που για πολύ καιρό αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος της κατασκευάστριας και εξακολουθεί να είναι μια εξαιρετική ψύκτρα. Η εγκατάσταση θα γίνει πάνω στην αναβαθμισμένη συσκευή δοκιμών που χρησιμοποιούμε για τον έλεγχο της διασποράς της θερμοαγώγιμης πάστας. NM - AMB4 retension bars Ξεκινάμε με το ζεύγος των μικρών retension bars του kit, τα οποία θα χρησιμοποιήσουμε έτσι ώστε η συγκεκριμένη ψύκτρα να τοποθετηθεί με τη έξοδο του αέρα της προς τον πίσω ανεμιστήρα του κουτιού μας, αν αυτό είναι ένας κλασικός πύργος. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ένα κατσαβίδι Philips (η το ιδιότυπο κατσαβίδι που συνόδευε την ψύκτρα μας). Με την στοιχειώδη προσοχή από μεριάς μας, η ψύκτρα "κάθεται" εύκολα με τις βίδες κεντραρισμένες πάνω στα μπουζόνια των retension bars. Το προοδευτικό σφίξιμο και η εναλλαγή μεταξύ των βιδών είναι ο κανόνας εδώ και βλέπουμε προοδευτικά την βίδα να κατεβαίνει και το ελατήριο να συμπιέζεται, καθώς αυτή πλησιάζει προς το retension bar, για να . . . . . . τερματίσει τελικά την διαδρομή της απάνω του. Σημαντικό εδώ είναι να δούμε ότι παρά το ότι η βίδα έσφιξε καλά, οι σπείρες του ελατηρίου δεν ακουμπούν μεταξύ τους και συνεπώς η δύναμη σύσφιξης της εξαρτάται μόνο από το ελατήριο το οποίο έχοντας υποστεί μια τελείως καθορισμένη συμπίεση, εξασκεί με τη σειρά του μια τελείως συγκεκριμένη πίεση στο "CPU lid" ! Αυτό σε συνδυασμό με τους σταθερούς πλαστικούς αποστάτες που ορίζουν την απόσταση στήριξης των retension bars από την άνω πλευρά της μητρικής, σημαίνει ότι η ψύκτρα θα πατάει πάντα με την ίδια δύναμη πάνω στην CPU μας, με ευεργετικά αποτελέσματα για την αξιοπιστία της ψυκτικής της απόδοσης! NM - AMB5 retension bars Αν όμως με την συγκεκριμένη ψύκτρα (ή με όποια άλλη διπλού πύργου) θέλουμε να έχουμε ροή (σε ένα κλασικό κουτί πύργο) από κάτω προς τα επάνω, θα χρησιμοποιήσουμε το ζεύγος των μεγαλύτερων retension bars. Παρά το μικρότερο πάχος του retension bar - λόγω της ύπαρξης των εκατέρωθεν νεύρων που διαθέτει- λυγίζει ελάχιστα,καμπυλώνοντας αδιόρατα προς τα επάνω. Έτσι αντισταθμίζει το μικρότερο πάχος του και τελικά, η βίδα τερματίζει τη διαδρομή της στην ίδια με πριν απόσταση από την μητρική! Η πλήρης αξιοποίηση των υλικών, η προσοχή στη λεπτομέρεια και η στιβαρότητα της κατασκευής αυτής, είναι που έκαναν το σύστημα στερέωσης Secufirm2 της Noctua, σύστημα "αναφοράς" ! Εγκατάσταση Noctua NM-AM4 UxS mounting kit Αυτή τη φορά θα χρησιμοποιήσουμε μια Noctua NH-U12S. Η εγκατάσταση θα γίνει και πάλι πάνω στην αναβαθμισμένη συσκευή δοκιμών που χρησιμοποιούμε για τον έλεγχο της διασποράς της θερμοαγώγιμης πάστας. NM - AMB7 retension bars Θα κάνουμε το πρώτο στήσιμο χρησιμοποιώντας το μεγάλο ζεύγος των retension bars, γιατί τώρα η ψύκτρα άλλαξε και το block bracket δεν είναι παράλληλο προς τους πύργους, αλλά κάθετο και εμείς θέλουμε η ροή του αέρα να είναι από εμπρός προς τα πίσω σε ένα κλασικό κουτί πύργο. Δεν υπάρχει καμία ουσιαστική διαφορά. Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία προοδευτικού σφιξίματος εναλλάξ των βιδών . . . . . . και η εγκατάσταση είναι θέμα ενός λεπτού ! Η ψύκτρα στέκεται ακλόνητη στη θέση της, έχοντας πολύ καλή θερμική επαφή με το καπάκι του επεξεργαστή μας! Και οι σπείρες του ελατηρίου αφήνουν μεταξύ τους, αυτό το μικρό κενό που είναι απαραίτητο για να είμαστε σίγουροι ότι, το ελατήριο είναι αυτό που καθορίζει την πίεση συναρμογής της ψύκτρας πάνω στο CPU heat spreader! NM - AMB6 retension bars Στην περίπτωση που θέλουμε να βάλουμε την ψύκτρα μας να έχει την έξοδο του αέρα της προς τα επάνω, θα χρησιμοποιήσουμε τα μικρά retension bars. Όλα έτοιμα σε ελάχιστο χρόνο ! Σε αυτήν την τελευταία φωτογραφία φαίνεται καθαρά η ποιότητα της κατασκευής και η ομοιομορφία της σύσφιξης. Τα δύο ελατήρια έχουν συμπιεστεί ακριβώς το ίδιο ! Επίλογος Φαίνεται λίγο παράξενο, τι να βαθμολογήσεις από ένα τελείως παθητικό εξάρτημα ! Το εξάρτημα όμως αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό καθώς από την καλή του λειτουργία εξαρτάται η απόδοση της ψύκτρας μας και όχι μόνον! Η επί αρκετές ημέρες συμβίωσή μας μαζί του, μόνο θετικά αποτελέσματα είχε! Το κάθε τι είναι μελετημένο στην πιο μικρή του λεπτομέρεια και ενώ σαφώς δεν είναι κάποια δύσκολη μηχανουργική κατασκευή, η προφανής ποιότητα των υλικών αλλά και τα μηχανικά χαρακτηριστικά των επιμέρους εξαρτημάτων είναι αψεγάδιαστα. Τίποτε δεν είχε τζόγο, τίποτε δεν λύγισε, τίποτε δεν μάγκωσε, όλα είναι στιβαρά, εύκολα στην εφαρμογή και εμπνέουν μια αδιαφιλονίκητη σιγουριά! Το μόνο που θα ήθελα ενδεχομένως να δω διαφορετικό είναι η επιχρωμίωση των ελατηρίων, αλλά και εδώ κρατώ κάποιες επιφυλάξεις καθώς η "βαφή" των ελατηρίων, αφενός φαίνεται ανθεκτική στη διάβρωση και αφετέρου, ανάλογα ελατήρια από αρκετά παλιές ψύκτρες που υπάρχουν στο εργαστήρι του TheLab, δεν έχουν δείξει το παραμικρό ίχνος διάβρωσης! Στην χρήση που τους κάναμε, η οποία ομολογουμένως ήταν -λόγω των συνεχών δοκιμών- έντονη, δεν φάνηκε καμία τάση στρέβλωσης, ούτε δημιουργήθηκε σε κάποια περίπτωση αυτή η τόσο γνωστή αίσθηση ότι : "Καλό είναι, αλλά θα μπορούσε να είναι και καλύτερο ! " Απλά, το σύστημα στερέωσης Secufirm2 της Noctua, έχει κορυφαία κατασκευή από όλες τις απόψεις και δίκαια αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση ! Τελευταίο αλλά όχι σε σημασία άφησα το θέμα του κόστους, ή για να το πω καλύτερα . . . η απουσία του ! Η Noctua τιμώντας για άλλη μια φορά, την σχέση εμπιστοσύνης με το πλήθος των χρηστών που την προτιμούν, δίνει δωρεάν τα kit αναβάθμισης των παλαιότερων ψυκτρών της ουσιαστικά σε όλους σχεδόν τους χρήστες, καθώς η μόνη προϋπόθεση που θέτει είναι να έχουν μια μητρική AMD AM4 ! Συνοψίζοντας όλα αυτά σε μια φράση : "Ο χρήστης που έχει ήδη μια ψύκτρα της Noctua και σχεδιάζει να προχωρήσει στην πλατφόρμα των AMD Ryzen επεξεργαστών, καλά θα κάνει να εξετάσει την προσφορά των Ryzen Upgrade kits της Noctua, που θα αφαιρέσει από το προϋπολογισμό του το κόστος μιας νέας ψύκτρας καθώς, κατά πάσα πιθανότητα θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει την ψύκτρα που ήδη έχει και μάλιστα, άνευ κόστους! " Υπενθυμίζουμε ότι τα mounting kits NM-AM4 και NM-AM4 UxS της Noctua, δίδονται ουσιαστικά δωρεάν, αλλά στην "απίθανη" περίπτωση που δεν πληρείτε τις απλές προϋποθέσεις της δωρεάν απόκτησης, από την κατασκευάστρια προτεινόμενη τιμή 7,90€ (MSRP) και την ώρα που ολοκληρώνεται το review τους, δεν μπορέσαμε να τα βρούμε στα Ελληνικά καταστήματα. Κλείνοντας την παρουσίασή μας ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της Noctua NH-U12S SE-AM4. Κορυφαία ποιότητα κατασκευής. Πολύ εύκολη εγκατάσταση. Εξαιρετικά λειτουργικό και στιβαρό σύστημα στερέωσης. Σταθερή πίεση συναρμογής ψύκτρας / CPU, η οποία ορίζεται μέσω των αποστατών και των ελατηρίων στις βίδες του βραχίονα στήριξης. Παρέχονται δυο ζεύγη retension bars, που επιτρέπουν την τοποθέτηση της ψύκτρας και στους δυο βασικούς προσανατολισμούς. Μηδενικό κόστος απόκτησης. Σε αυτό το "γάιδαρο", κοιτάξαμε μέχρι και τους "τραπεζίτες" . . . ψεγάδι δεν βρήκαμε ! Λόγω της ιδιαιτερότητας των εξαρτημάτων που παρουσιάζουμε σήμερα, μπορεί να μην έχει νόημα να βάλουμε βαθμολογία, αλλά σίγουρα και αβίαστα, τα Noctua upgrade-kits for AMD’s Ryzen platform, αποσπούν τα ακόλουθα βραβεία: Ευχαριστούμε θερμά την Noctua για την παραχώρηση των δειγμάτων της δοκιμής. Για το TheLab.gr Seafalco 26/04/2017

Πρόλογος Η είδηση, το τελευταίο διάστημα είναι "μία" . . . Ryzen 5 ! Και από ότι φαίνεται, η αναμονή πλησιάζει στο τέλος της, οι νέοι επεξεργαστές της AMD θα είναι σύμφωνα με τις ειδήσεις μας διαθέσιμοι από 11 Απριλίου και φυσικά όλες οι εταιρίες κατασκευής ψυκτρών έχουν αποδυθεί σε ένα αγώνα να προλάβουν τις εξελίξεις. Ο λόγος είναι ότι το νέο socket που θα υποστηρίζει τους Ryzen και ακούει στο όνομα AMD-AM4, δεν έχει τις ίδιες διαστάσεις με το socket AM-3. Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε την πρώτη από μια τριάδα ψυκτρών που κυκλοφόρησε η Noctua για το νέο αυτό socket. Συγκεκριμένα θα δούμε παρέα την Noctua NH-U12S SE-AM4, η οποία δεν είναι άλλη από η γνωστή και εξαιρετικά επιτυχημένη NH-U12S, σε μια νέα έκδοση που εφοδιάζεται με το κατάλληλο hardware στήριξης αποκλειστικά στο νέο socket, εξ ού και το Special Edition AM4. Πρόκειται για μια μικρή σχετικά ψύκτρα "120χ120", με πάχος πύργου 45mm που εφοδιάζεται με πέντε heat pipes των 6mm και τις ανάσες της έχει αναλάβει ένα από τα "καμάρια" της Noctua, ο ανεμιστήρας NF-F12 PWM ο οποίος -πέραν των άλλων- διαθέτει στο πλαίσιό του και διάταξη Focused flow που εξασφαλίζει την εστίαση του ρεύματος του αέρα. Η όλη κατασκευή της ψύκτρας ακολουθεί πιστά τη δοκιμασμένη μεθοδολογία της Noctua και έτσι έχουμε χάλκινο block και heat pipes, αλουμινένια πτερύγια και η άριστη θερμική συνεργασία μεταξύ τους, εξασφαλίζεται από συγκόλληση των heat pipes τόσο στα πτερύγια όσο και στο block. Φυσικά την στήριξη της ψύκτρας αναλαμβάνει το σύστημα SecuFirm2 της κατασκευάστριας που εδώ και χρόνια αποτελεί σημείο αναφοράς τόσο για τη στιβαρότητα και την αξιοπιστία του, όσο και για την ευκολία εγκατάστασής του και εν προκειμένω, διαθέτει ένα νέο σύστημα retention bars που απλά προσαρμόζει τις διαστάσεις του bracket του block προς αυτές του AMD-AM4 socket, ενώ την σταθερότητα της σύσφιξης εξασφαλίζουν ο γνωστός συνδυασμός της βίδας/παξιμαδιού που φέρει ελατήριο και των πλαστικών αποστατών ! Η Noctua NH-U12S, έχει ήδη αποσπάσει θετικότατες κριτικές και έτσι η κατασκευάστρια βαδίζει -όπως το συνηθίζει- με ασφάλεια για ένα ακόμα αποτελεσματικό προϊόν! Ακολουθήστε μας λοιπόν στα επόμενα, για να την γνωρίσουμε από κοντά ! Τεχνικά χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορούμε να δούμε με αρκετή λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά της ψύκτρας που σας παρουσιάζουμε σήμερα. Με μπλε χαρακτήρες θα δείτε αυτά που διαπιστώθηκαν/μετρήθηκαν από εμάς στο εργαστήριο του TheLab, τα οποία μολονότι στερούνται της στατιστικής επαλήθευσης, δίνουν μια πιο πλήρη εικόνα της ψύκτρας. Δυο παρατηρήσεις μόνο: 1. Η ψύκτρα είναι συμβατή μόνο με το AMD-AM4 socket. 2. Το συνιστώμενο TDP αναφέρεται φυσικά στους ΑΜ3 επεξεργαστές, καθώς οι νέοι ΑΜ4 δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα. Στα μεγάλα "συν" της ψύκτρας είναι ο ανεμιστήρας που την συνοδεύει, και θα έχουμε την ευκαιρία να τον δούμε καλύτερα στη συνέχεια. Αξίζει να σημειώσουμε την ιδιαίτερη φροντίδα της Noctua για την πληθώρα των παρελκομένων που πραγματικά δεν αφήνουν σχεδόν τίποτε "ακάλυπτο", με πιο εντυπωσιακό, την παροχή ειδικών rubber pads για τον ανεμιστήρα που ενδεχομένως θα βάλουμε σε θέση Pull αν θελήσουμε να στήσουμε την ψύκτρα σε Push-Pull διάταξη! Συνέχεια έχει ο πίνακας με τα πιο "ιδιαίτερα" χαρακτηριστικά της ψύκτρας, όπου μπορούμε να δούμε συνοπτικά τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες της ψύκτρας, αλλά και τις παραμέτρους που εξαρτώνται από αυτές και καθορίζουν την θερμική συμπεριφορά της. Με ελευθερία air flow ~81,5% και συντελεστή πυκνότητας ~92, έχουμε να κάνουμε με μια μέσης πυκνότητας ψύκτρα, πράγμα που προϊδεάζει για την δυνατότητα χρήσης ανεμιστήρα με χαμηλό θόρυβο μεν, ο οποίος θα μπορεί να αναπτύξει κάποια αισθητή πίεση δε, απαιτήσεις που -ιδιαίτερα στα 120mm- αποτελούν ένα από τα δυνατά σημεία της κατασκευάστριας! Η Noctua NH-U12S SE-AM4 έχει από την κατασκευάστρια εταιρία εξαετή εγγύηση και προτεινόμενη τιμή 59,90€ (MSRP). Αλλά την ώρα που ολοκληρώνεται το review της, μπορέσαμε να την βρούμε μόνο σε ένα Ελληνικό κατάστημα -όχι ετοιμοπαράδοτη- προς 74,90 € του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου (συν 3 έως 5,5 € μεταφορικά). Συσκευασία και παρελκόμενα Η ψύκτρα φτάνει σε εμάς προστατευμένη στην "κλασική" διακριτική συσκευασία της κατασκευάστριας, που τραβάει το βλέμμα και προϊδεάζει για το περιεχόμενο! Πρόσοψη και άνω όψη έχουν τις -ίδιες- βασικές πληροφορίες και στην μια διακρίνουμε το σήμα της αποκλειστικής χρήσης της για το AM4 socket και στην άλλη το QR code του προϊόντος και στη δεξιά, βρίσκουμε τις διαστάσεις της. Προσπερνάμε τις άλλες πλευρές που περιέχουν τα βασικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες της ψύκτρας στα οποία ήδη αναφερθήκαμε αλλά και θα αναλύσουμε εκτενώς στη συνέχεια και κρατώντας ότι, υπάρχει 100% συμβατότητα με μνήμες που διαθέτουν υψηλά heat spreaders και ότι παρέχονται δυο ζεύγη retention bars τα οποία επιτρέπουν και τις δύο βασικές τοποθετήσεις της ψύκτρας, πάμε σε αυτό που μας "καίει" ! Ώρα να ανοίξουμε το κουτί . . . Τα πάντα προστατευμένα από παχύ χαρτόνι και διάκενα, και όλα τακτοποιημένα σε σακουλάκια με ετικέτες! Ας τα βάλουμε σε μια σειρά να δούμε την "προίκα" της φιλοξενούμενής μας ! Από αριστερά προς τα δεξιά έχουμε, το ιδιότυπο Philips κατσαβίδι της κατασκευάστριας, δυο αυτοκόλλητες λευκές ελαστικές λωρίδες (φαίνονται σαν μία αλλά χωρίζουν αν τις τραβήξουμε) που θα αναλάβουν να αποσβέσουν τους κραδασμούς του Pull ανεμιστήρα αν αποφασίσουμε να στήσουμε Push-Pull με ανεμιστήρα όχι της Noctua (!). Δεξιότερα, έχουμε τη σύριγγα με την εξαιρετική θερμοαγώγιμη πάστα ΝΤ-Η1 της Noctua, τα δύο ζεύγη των retention bars , τους αποστάτες στήριξης με τις απαραίτητες βίδες που θα στερεώσουν την ψύκτρα στο AMD CPU Back plate της μητρικής σας και από κάτω τους, το ΝΑ-RC6 Low Noise Adapter με το ποιοτικό sleeve. Τέλος στην δεξιά πλευρά δεσπόζει το κατατοπιστικότατο user manual της ψύκτρας, κάνοντας παρέα με το μεταλλικό αυτοκόλλητο σηματάκι της Noctua που αν θέλετε, μπορεί να κοσμήσει το κουτί σας και από κάτω του βλέπουμε τέσσερα rubber pads με ιδιαίτερα μεγάλο πάχος που προορίζονται για την στήριξη ενός δεύτερου ανεμιστήρα NF-F12 PWM σε θέση Pull, καθώς και δύο επιπλέον wire fan clips για την στήριξη του δεύτερου αυτού ανεμιστήρα. Πραγματικά, η κατασκευάστρια δείχνοντας την εκτίμησή της προς τους χρήστες που την προτιμούν, έχει προβλέψει σχεδόν κάθε τι που ενδεχομένως θα χρειαστεί ασχέτως με το αν αυτό υπερβαίνει τις "τυπικές" υποχρεώσεις της και γι΄αυτό, αξίζει ένα μπράβο από εμάς! Το μόνο που μοιάζει να λείπει είναι ένα 4-Pin Y-Cable για την τροφοδότηση ενός δεύτερου ανεμιστήρα, αλλά αυτό συμπεριλαμβάνεται στα παρελκόμενα του ανεμιστήρα, αν αυτός είναι Noctua. Αλλά σαν πολλά να είπαμε . . . για πάμε στο "ψητό" . . . Η ψύκτρα από κοντά Η Noctua ακολουθώντας τις επιταγές της συμβατότητας με τις πολύ διαδεδομένες μνήμες που διαθέτουν υψηλά πτερύγια ψύξης, κατασκευάζει μια ψύκτρα μονού πύργου με πάχος μόνο 45mm, έτσι ώστε ακόμα και αν την λειτουργήσουμε σε Push-Pull να μην συναντήσουμε κανένα "χωροταξικό" πρόβλημα. Για να πετύχει τη μέγιστη δυνατή απόδοση μέσα σε αυτό το περιορισμένο χώρο τοποθετεί πέντε heat pipes και βασιζόμενη στον εξαιρετικό ανεμιστήρα NF-F12 PWM, επιχειρεί (εκ του ασφαλούς κατά πως δείχνει η ιστορία! ) ένα αρμονικό συνδυασμό των επιδόσεων με την άνεση του χρήστη! Αφαιρώντας το κουτί με τα παρελκόμενα και ένα επιπλέον κυματοειδές χαρτόνι προστασίας, έχουμε θέα στην ψύκτρα η οποία είναι κυριολεκτικά "φασκιωμένη" σε μια χαρτονένια θήκη με χοντρά διπλά τοιχώματα, που με τα διάκενά τους εξασφαλίζουν πέραν πάσης λογικής επιφύλαξης την ακεραιότητά της! Η NH-U12S SE-AM4 έρχεται με τον ανεμιστήρα της ήδη τοποθετημένο πάνω της, οπότε σ' εμάς μένει να την περιεργαστούμε . . . κυκλικά! Σε ένα τόσο μικρού πάχους "πύργο" πτερυγίων, το "στρίμωγμα" των πέντε heat pipes δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση, ούτε έρχεται χωρίς κάποιες μικρές "θυσίες", αλλά η τελική διάταξή τους εκμεταλλευόμενη την βέλτιστη δυνατή τοποθέτησή τους, μας επιφυλάσσει ευχάριστες εκπλήξεις! Η ψύκτρα σε διάταξη Push-Pull Έχοντας στη διάθεσή μας έναν επιπλέον NF-F12 PWM ανεμιστήρα, αξιοποιήσαμε τα δύο επιπλέον fan wire-clips αλλά και τα τέσσερα extra αντικραδασμικά "τακουνάκια" και στήσαμε -για τα μάτια σας μόνο ! - την ψύκτρα σε Push-Pull ! Η εγκατάσταση πανεύκολη, με ελευθερία στην καθ' ύψος τοποθέτηση των ανεμιστήρων, αλλά και πλήρη συμβατότητα σε περίπτωση που υπάρχουν μνήμες με υψηλά heat spreaders ! Τα ελαστικά παρεμβύσματα στις γωνίες τους, εξασφαλίζουν την ακουστική μας ηρεμία και η πλήρης ομοιότητα των ανεμιστήρων, μας δίνει πραγματικά εντυπωσιακό περιθώριο ρύθμισης στροφών. Αλλά για όλα αυτά θα επανέλθουμε στη συνέχεια! Το σώμα της ψύκτρας Τα heat pipes είναι τοποθετημένα έτσι ώστε, από όποια πλευρά και αν τον βάλουμε τον ανεμιστήρα, η απόδοσή της θα είναι η ίδια! Η συναρμογή των πτερυγίων με τα heat pipes είναι η κλασική της Noctua, με εκτονωμένες οπές που φέρουν εγκοπή η οποία δίνει ελαστικότητα έτσι ώστε, να περάσουν οι σωλήνες εφαρμοστά και να κολληθούν κατόπιν. Τα πτερύγια στο κέντρο είναι ελαφρά στενότερα για να επιτρέπουν την καλύτερη τροφοδοσία με αέρα της περιοχής, οι τριγωνικές ακμές φροντίζουν για τον περιορισμό του θορύβου και η οπή στο κέντρο επιτρέπει το πέρασμα του κατσαβιδιού για το ξεβίδωμα του block bracket το οποίο στηρίζει το block στα retentions bars. Τα τέσσερα από τα δέκα άκρα των heat pipes έχουν καμφθεί αρκετά ώστε να πλησιάσουν προς το κέντρο της ψύκτρας και να υπάρχει καλύτερη κατανομή τους στο σώμα των πτερυγίων. Οι σωληνίσκοι εκτόνωσης των πτερυγίων, καλύπτουν όλη τη διαθέσιμη επιφάνεια των heat pipes και επιπλέον αυτού, έχουν συγκολληθεί πάνω σε αυτά. Στη δεξιά πλευρά της φωτογραφίας βλέπουμε τη "βάση" των σωληνίσκων και στην αριστερή, τα σημεία που αυτοί ακουμπούν στο επόμενο πτερύγιο, ενώ στο κέντρο φαίνεται καθαρά ότι τα heat pipes είναι πλήρως καλυμμένα ! Επάνω στη δεξιά φωτογραφία φαίνεται η ψύκτρα στερεωμένη στη γνωστή μας συσκευή για τον έλεγχο της διασποράς της θερμοαγώγιμης πάστας, η οποία αναβαθμίστηκε με δυο ορειχάλκινα adapter, για να αποκτήσει τις διαστάσεις του AMD-AM4 socket. Το block της ψύκτρας Η κατασκευή του έχει όλα τα ποιοτικά στοιχεία που περιμένουμε από τη Noctua. Στιβαρή κατασκευή, παντού χαλκός και συγκολλήσεις για να επιτευχθεί η μέγιστη θερμική αγωγιμότητα και φυσικά, όλα επινικελωμένα για αντοχή στο χρόνο ! Γυρνώντας από πάνω το block έχουμε καλύτερη θέα στην άριστη συναρμογή και συγκόλληση των heat pipes, σε αυτό. Το μεγάλο πάχος του βοηθά στην ταχεία μεταφορά της θερμότητας μεταξύ των heat pipes και την καλύτερη ισοφόρτισή τους. Βασική παρατήρηση είναι ότι τέσσερα τμήματα των heat pipes πρέπει να λυγίσουν πολύ, προκειμένου να έρθουν στη θέση τους μέσα στα πτερύγια. Έτσι, για να μην παραβιαστεί η ελάχιστη ακτίνα καμπύλωσής τους, το επάνω κομμάτι του block -αναγκαστικά- έπρεπε να γίνει μικρότερο από το κάτω ! Αυτό επέτρεψε την καλύτερη διανομή των heat pipes μέσα στα πτερύγια της ψύκτρας, μπήκε ένα παραπάνω heat pipe (!) και έτσι -όπως έδειξαν οι μετρήσεις μας- αντισταθμίζεται και με το παραπάνω, η όποια απώλεια από την "χειρότερη" θερμική σύζευξη αυτών με τις πλάκες του block! Η κατασκευάστρια πράγματι, εξάντλησε όλα τα περιθώρια, γιατί δεν μας έχει συνηθίσει σε τόσες έντονες "ζάρες" στις εσωτερικές καμπύλες των heat pipes. Ευτυχώς, το θέμα είναι μόνο αισθητικό γιατί η θερμική απόδοσή τους, δεν επηρεάστηκε καθόλου! Η επιφάνεια του cold plate είναι όπως φάνηκε και πιο πάνω, δεν είναι τελείως λεία, αλλά ήταν πραγματική άσκηση υπομονής και επιμονής για . . . . . . να φανούν καθαρά στο φακό, οι αχνές γραμμές της CNC κατεργασίας που έχει υποστεί το cold plate. Αυτές οι μικροσκοπικές αυλακώσεις εξασφαλίζουν πολύ καλή θερμική επαφή με το CPU heat spreader και γενικώς αποτελούν κοινή πρακτική σε πολλούς κατασκευαστές, απλά εδώ η Noctua, είναι . . . η Noctua ! Ο ανεμιστήρας Η Noctua NH-U12S SE-AM4 εφοδιάζεται με τον ομόσταυλο NF-F12 PWM ανεμιστήρα των 120x25mm, ο οποίος ενσωματώνει πολλές τεχνολογικές λύσεις και αποτελεί πρακτικά τον τέλειο συνεργάτη του σώματος της ψύκτρας. Τα επτά φαρδιά πτερύγια που εξασφαλίζουν αρκετά μεγάλη κάλυψη της διατομής του ανεμιστήρα, έχουν μικρή μέση κλίση και διακρίνονται από την επίσης μικρή μεταβολή της κατά μήκος τους. Αυτά από μόνα τους, σηματοδοτούν ένα σχεδιασμό που είναι προσανατολισμένος στην επίτευξη υψηλής στατικής πίεσης. Και αυτό επιβεβαιώνεται στην πίσω όψη του ανεμιστήρα . . . . . . η οποία κάθε άλλο από συνηθισμένη είναι και πραγματικά αξίζει το κόπο να δούμε κάποιες λεπτομέρειες της όλης κατασκευής! Έντεκα σταθερά πτερύγια στηρίζουν τον κινητήρα και φροντίζουν την συγκέντρωση της ροής του αέρα σε μια στενή δέσμη πίσω από αυτόν. Χάρη στις ελαφρά άνισες αποστάσεις μεταξύ τους, πετυχαίνουν να είναι μόνο ένα πτερύγιο της φτερωτής σε σύμπτωση με κάποιο από τα σταθερά πτερύγια, οπότε βοηθούσης της ελαφράς γωνίας που σχηματίζουν μεταξύ τους και των 2+mm που απέχει η φτερωτή από τα σταθερά πτερύγια, το φαινόμενο της σειρήνας περιορίζεται δραστικά! Με σκοπό τον επιπλέον περιορισμό του θορύβου, στο εξωτερικό τμήμα των σταθερών πτερυγίων -όπου το ρεύμα του αέρα έχει μεγαλύτερη ταχύτητα- υπάρχουν τριγωνικές εγκοπές, οι οποίες διασπούν τον αναμενόμενο κύριο στρόβιλο σε μικρότερους και έτσι, ο παραγόμενος θόρυβος είναι χαμηλότερος και απαλλαγμένος από ενοχλητικές συχνότητες! Αυτά τα σταθερά πτερύγια όμως, καταλαμβάνουν ένα σημαντικό μέρος του πάχους των 25mm και έτσι, η φτερωτή του ανεμιστήρα αναγκαστικά έχει μικρότερο "πάχος" από ότι συνήθως, πράγμα που είναι ενάντιο με την υψηλή πίεση αλλά και τον παράλληλο στόχο για κατά το δυνατόν υψηλό air flow. Το πρόβλημα αυτό λύνεται αφενός, με αυτά τα μικρά βαθουλώματα στην περίμετρό του πλαισίου, τα οποία δημιουργούν ένα παχύτερο οριακό στρώμα σε επαφή με αυτό και αφετέρου, από το γεγονός ότι, τα άκρα των πτερυγίων καθώς κινούνται πολύ κοντά στα πλαίσιο του ανεμιστήρα, είναι "βουτηγμένα" μέσα σε αυτό το παχύτερο οριακό στρώμα αέρα. Αυτά τα δυο σε συνδυασμό, "σφραγίζουν" τα ακροπτερύγια και περιορίζουν την τάση αποκόλλησης του ρεύματος του αέρα στην επάνω πλευρά του πτερυγίου όπου επικρατεί υποπίεση και έτσι, μειώνονται οι θορυβώδεις στρόβιλοι. Πέρα όμως από αυτά, η κλιμακωτή διαμόρφωση του πλαισίου στην πλευρά της εισόδου του αέρα, συμβάλει αφενός στην βαθμιαία μετάβαση από τη στρωτή ροή εισόδου, στην στροβιλώδη ροή που επιβάλουν τα πτερύγια, αλλά και αυξάνει ακόμα περισσότερο το πάχος του οριακού στρώματος! Αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι τα πτερύγια να κινούνται αθόρυβα και παρά το μικρότερο βήμα ελίκωσης, να επιτυγχάνουν καλό air flow και υψηλή στατική πίεση! Στην "προίκα" του ανεμιστήρα αυτού συμπεριλαμβάνεται το καλής ποιότητας sleeve του καλωδίου, η PWM οδήγηση και μάλιστα με soft commutation που περιορίζει τον ηλεκτρονικό θόρυβο, αλλά και τα αφαιρούμενα αντικραδασμικά παρεμβύσματα σιλικόνης, που φροντίζουν για την καταστολή του εκ μεταφοράς θορύβου, καθώς επίσης και τα νέα έδρανα με το μεταλλικό περίβλημα και η ισχυρότερη μαγνητική ανάρτηση του άξονα του κινητήρα, που επιτρέπουν σημαντική μακροζωία (150.000 h ή 6 έτη 24/7) και ακόμα πιο αθόρυβη λειτουργία. Όλα αυτά μπορείτε να τα βρείτε σε περισσότερες λεπτομέρειες στη σελίδα του ανεμιστήρα, αλλά και σε συντομία στο video που ακολουθεί: Αυτό που δεν θα βρείτε εύκολα όμως, είναι η ηλεκτρική συμπεριφορά του! O NF-F12 PWM είναι μια έμπρακτη απόδειξη του ότι η Noctua έχει ουσιαστικά ωθήσει το τεχνολογικό όριο κατασκευής ανεμιστήρων σε νέα επίπεδα! Με μόλις 0,7 Watt μέγιστη υπό φορτίο κατανάλωση, παρουσιάζει μια υποδειγματικά γραμμική ανταπόκριση στη μεταβολή του Duty Cycle (DuCy), καθιστώντας πανεύκολο τον έλεγχό του, είτε από τη μητρική, είτε από κάποιο καλό fan controller. Αυτό όμως που πραγματικά είναι για πολλά μπράβο, είναι το κύκλωμα ελέγχου του ανεμιστήρα, το οποίο -σε συνεργασία με το εξαιρετικό έδρανο του κινητήρα- πέρα από την εξαιρετική σταθερότητα των στροφών για δεδομένο DuCy, δίνει πρακτικά ένα πρωτοφανές (>11/1) περιθώριο μεταβολής των στροφών του ανεμιστήρα , καθώς με DuCy=10%, οι ελάχιστες στροφές είναι 135 rpm (αρκετά κάτω από τις 200rpm που δίνει η κατασκευάστρια) και αυτές, με πλήρη ασφάλεια όσον αφορά στο θέμα της αξιοπιστίας εκκίνησης, καθώς ο ανεμιστήρας, όταν τροφοδοτείται, αρχικά στρέφεται για μερικά δευτερόλεπτα με περίπου 700rpm και μετά κατεβαίνει στις στροφές που έχουμε ρυθμίσει εμείς. Και αυτή η δυνατότητα είναι ασφαλής, γιατί ακόμα και αν χρησιμοποιούμε το LNA τα περιθώρια λειτουργίας είναι τεράστια καθώς, όπως μετρήσαμε -με 6 VDC τροφοδοσία και DuCy = 12,5%- ο ανεμιστήρας μπορεί να εκκινεί και να στρέφεται με άνεση και ασφάλεια -όχι δεν είναι τυπογραφικό λάθος!- με . . . 40rpm ! ! ! Διαστάσεις και Θέματα συμβατότητας Από τις πληροφορίες του κατασκευαστή μεταφέρουμε εδώ τις βασικές διαστάσεις και δεδομένου ότι οι μητρικές με AMD AM4 socket, δεν έχουν διαδοθεί ακόμα στο ευρύ κοινό, θα περιοριστούμε σε μια κατ' αρχήν εκτίμηση. Με 41 mm απόσταση από το CPU heat spreader, και foot print που υπερβαίνει ελάχιστα την AMD socket zone (και αυτό μόνο αν στήσετε την ψύκτρα σε Push-Pull χρησιμοποιώντας τα αυξημένου πάχους αντικραδασμικά παρεμβύσματα στον Pull ανεμιστήρα), είναι απίθανο να συναντήσετε πρόβλημα με το πέριξ του socket hardware. Αν δε, συνυπολογίσουμε ότι ο μεγάλος άξονας του socket απέχει από τις μνήμες ~52,5mm, βλέπουμε ότι η ψύκτρα ακόμα και σε Push-Pull setup, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα σε τοποθέτηση με την εξαγωγή αέρα προς το Mobo IO που είναι και η επικρατούσα τοποθέτηση. Για στήσιμο με την εξαγωγή αέρα προς τα πάνω, θα πρέπει να το δείτε συγκεκριμένα και όπως και να έχει, μπορείτε να συμβουλευτείτε και τη σελίδα με την Mainboard Compatibility καθώς και την Compatibility List της κατασκευάστριας. Οι δικές μας μετρήσεις που έγιναν με την ψύκτρα τοποθετημένη επάνω σε ένα πλακάκι από γυαλί πάχους 8mm, έδωσαν τα ακόλουθα : Και επιβεβαιώνουν αυτές της Noctua στο χιλιοστό ! Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι ο ελάχιστος χώρος τοποθέτησης πρέπει να έχει ύψος 166mm μετρημένα από τη μητρική! Λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά Μας έχει δοθεί και παλιότερα η ευκαιρία να πούμε πολλά πράγματα για τις τεχνολογίες που χρησιμοποιεί η Noctua, αλλά η παρουσίαση κάποιων ακόμα δεν χάνει το ενδιαφέρον της! Η συγκόλληση των heat pipes στα πτερύγια και στο block Μια πρόχειρη ματιά αρκεί για να δούμε ότι, ακόμα και το επάνω πτερύγιο, το "διακοσμητικό", δεν είναι καθόλου τέτοιο. Όλα τα heat pipes είναι κολλημένα (brazing) στα πτερύγια, και μάλιστα αρκετά καλά, έτσι ώστε η κόλληση να φτάνει μέχρι και την επιφάνεια του πτερυγίου. Η ίδια εικόνα επικρατεί και στην κάτω πλευρά, όπου φαίνεται και το σύστημα εκτόνωσης που χρησιμοποιεί η κατασκευάστρια. Εδώ έχουμε και την ευκαιρία να δούμε από μια άλλη "γωνία", ότι η Noctua εξάντλησε όλα τα περιθώρια κάμψης των εσωτερικών heat pipes, καθώς αυτά, δεν κατορθώνουν να έχουν τη σωστή καθετότητα προς τα πτερύγια πριν να μπουν σε αυτά και έτσι, τα τρία πρώτα πτερύγια δεν συνδέονται με τα heat pipes! Η κάμψη των heat pipes είναι οριακή, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να έχουν τέλεια επαφή με το cold plate μέχρι τα άκρα αυτού! Στην αριστερή φωτογραφία φαίνεται καθαρά ότι τα έντονα λυγισμένα εσωτερικά heat pipes, δεν ακουμπούν στα άκρα του cold plate ! Αλλά πρακτικά, δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας καθώς, το άκρο το cold plate είναι αρκετά μακρυά από την επίμαχη περιοχή όπου εκλύεται η θερμότητα (η κεντρική λωρίδα του CPU heat spreader, κάτω από την οποία βρίσκεται το CPU chip), όπου -όπως βλέπουμε στα δεξιά- τα heat pipes είναι απολύτως ίσια και έχουν τέλεια επαφή και συγκόλληση με το block! Συνεπώς, η Noctua πολύ καλά κάνει και "αδιαφορεί" για την επιφανειακή εντύπωση αυτών των κενών, καθώς αυτά της "επιτρέπουν" να βάλει ένα επιπλέον heat pipe στο block και να αυξήσει ουσιαστικά τις επιδόσεις της ψύκτρας. Η επιπεδότητα του cold plate Η ρίγα ελέγχου και τα φίλερ ανά χείρας και . . . Παράλληλα στα heat pipes, η κυρτότητα του cold plate είναι 40 μm και αυτή μειώνεται στα 20 μm στον κάθετο προς αυτά άξονα. Αυτή η ελαφρά κυρτότητα, αποτελεί επιλογή πολλών εταιριών, καθώς έχει αποδειχθεί ότι πολλά CPU heat spreaders είναι ελαφρά κοίλα. Εδώ η Noctua επιλέγει να ακολουθήσει τη μέση οδό και έχει μια σχεδόν επίπεδη επιφάνεια στην κεντρική περιοχή του cold plate και περιμετρικά -όπου δεν έχει μεγάλη σημασία- η κυρτότητα αυξάνει ελαφρά και της επιτρέπει να πατήσει σωστά ακόμα και σε ένα CPU heat spreader με έντονη κοιλότητα, χωρίς αυτό να αντιστρατεύεται το εξαιρετικό πάτημα σε ένα "τελείως" επίπεδο lid. Η διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας. Η συσκευή ελέγχου του τρόπου διασποράς της θερμοαγώγιμης πάστας αποδεικνύει τα προλεχθέντα. Κατ' αρχάς με την κοινή λευκή πάστα -που μας βοηθάει στη φωτογράφιση- σε μια "πειραγμένη" φωτογραφία για να φανούν καθαρότερα οι μικροσκοπικές αυλακώσεις του cold plate που ακουμπούν στο γυαλί της συσκευής ! Η εικόνα μετά την αποκόλληση δείχνει πολύ καλό πάτημα στην κεντρική κρίσιμη ζώνη και λιγότερο καλό προς τα άκρα της δεξιάς και αριστερής "περιοχής" του cold plate. Ανάλογη εικόνα πήραμε και με την αποκόλληση της ψύκτρας μετά τις δοκιμές, μόνο που αυτή τη φορά η πάστα (Arctic MX-4), στην περίμετρο, έμεινε στη πλάκα του loader καθώς, η ψύκτρα είχε κολλήσει τόσο καλά σε αυτόν που χρειάστηκε να βάλω μοχλό για να την σηκώσω ! ! ! Παίρνοντας υπόψη ότι η επιφάνεια του loader που χρησιμοποιούμε είναι dead flat, μόνο για εξαιρετικό πάτημα μπορούμε να μιλήσουμε και να απευθύνουμε ένα μπράβο στην κατασκευάστρια! Θα κλείσω αυτό το κεφάλαιο με μια "καλλιτεχνική" φωτογραφία που δείχνει καλύτερα την διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας. Το Push-Pull setup Στην αρχή της παρουσίασης σημειώσαμε τον ρόλο των παχύτερων αντικραδασμικών ελαστικών παρεμβυσμάτων που υπάρχουν στα παρελκόμενα της ψύκτρας, ας δούμε τη διαφορά τους στην πράξη. Αριστερά έχουμε τον Pull ανεμιστήρα με τα κανονικά ελαστικά τακουνάκια στις γωνίες του, να "ακουμπάει" ουσιαστικά στα πτερύγια της ψύκτρας και δεξιά, με τα παχύτερα τακουνάκια να απέχει περίπου 5mm από αυτά. Ο λόγος γι' αυτά τα παχύτερα παρεμβύσματα βρίσκεται στην προσπάθεια της Noctua να περιορίσει το φαινόμενο της σειρήνας. Αυτό όμως δεν πρόκειται να το "δείτε" με ένα dB(A) meter καθώς, δεν υπάρχει κάποια δραματική αλλαγή στον θόρυβο (μείωση μεγίστως = 0,9 bB(A). Θα χρειαστείτε έναν αναλυτή φάσματος για να δείτε αυτό που σας λένε τα αυτιά σας, γιατί στην χροιά του ήχου επιτυγχάνεται μεγάλη διαφορά γιατί τα παχύτερα τακουνάκια εξαφανίζουν τους ενοχλητικούς συριγμούς (που τα απλά παρεμβύσματα επιτρέπουν) καθώς, τα πτερύγια που στρέφονται με μεγάλη ταχύτητα, δεν βρίσκονται πλέον σχεδόν σε επαφή με τα πτερύγια της ψύκτρας! Και κάτι ακόμα, που δείχνει την προσοχή στη λεπτομέρεια που χαρακτηρίζει την κατασκευάστρια: Τα διπλά τσακίσματα στα fan wire clips, χρησιμεύουν στην σωστή στερέωση του Pull ανεμιστήρα όταν έχει τα παχύτερα παρεμβύσματα καθώς τότε, η στερέωση γίνεται στην δεύτερη "σκάλα" των clips. Το σύστημα στερέωσης Secufirm2 για τους AMD AM-4 Η αλλαγή των αποστάσεων των οπών στερέωσης του AM-4 socket στις μητρικές, σε 90mm x 54mm, επέβαλε την κατασκευή νέων retension bars από τη Noctua, η οποία κυκλοφόρησε δύο νέα mounting kits, τα ΝΜ-AM4-UxS και ΝΜ-ΑΜ4, προκειμένου να καταστήσει συμβατές με το νέο socket ψύκτρες που ήδη κυκλοφορούν. Για το θέμα αυτό θα έχουμε μια ξεχωριστή παρουσίαση σε μερικές ημέρες. Όμως για κάποιες ψύκτρες επιλεκτικά, μεταξύ των οποίων και η σημερινή φιλοξενούμενη του εργαστηρίου, έρχονται με το ΑΜ4 mounting hardware σαν -μοναδικό- standard. Η ευκολία και η στιβαρότητα της εγκατάστασης είναι παραδειγματική! Η ανεξαρτησία των δυνάμεων σύσφιξης από την "αντρειωσύνη" του χρήστη (!), μολονότι θα την θέλαμε σε όλες τις ψύκτρες, δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να την βλέπουμε τόσο καλά μελετημένη όπως εδώ. Οι αποστάτες που ορίζουν μια σταθερή απόσταση στήριξης των retension bars από την άνω επιφάνεια της μητρικής και τα υπό μορφήν βίδας παξιμάδια σύσφιξης του CPU bracket, που τερματίζουν πάνω στα retension bars πριν ακουμπήσουν μεταξύ τους οι σπείρες του ισχυρών ελατηρίων τους , εξασφαλίζουν ότι έχουμε πάντα, μια συγκεκριμένη, ισχυρή και σταθερή σύσφιξη, που εγγυάται -από μηχανική άποψη- την βέλτιστη θερμική επαφή της ψύκτρας με τον επεξεργαστή μας. Μετρήσεις Εδώ μπορούμε να δούμε την συνοπτική εικόνα της Noctua NH-U12S SE-AM4, έτσι όπως καταγράφηκε στις τυπικές δοκιμές που έγιναν στην Push διάταξη αλλά και στην Push-Pull. Έγιναν δοκιμές με στόχο μέγιστη θερμική επιφόρτιση 240 Watt που είναι και το λογικό όριο της ψύκτρας (TDP = 140 W), αλλά καθώς η ψύκτρα δεν "φάνηκε να το ξέρει αυτό" (!) , το πήγαμε και λίγο... παραπέρα όπως θα δούμε πιο κάτω! Σύνοψη βασικής θερμικής συμπεριφοράς Στον πίνακα που ακολουθεί έχουν συμπεριληφθεί οι δοκιμές που έγιναν σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις στα ακόλουθα setup και προσανατολισμούς: Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH. Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH. Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH. Δ. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL. Νομίζω ότι τα λόγια περιττεύουν, αλλά αναγκαστικά πρέπει να σημειώσουμε μερικά πράγματα. 1. Έχουμε να κάνουμε με μια ψύκτρα που από τον κατασκευαστή έχει σχεδιαστεί για θερμική καταπόνηση 140 Watt και προσφέρεται για ελαφρύ OC, η οποία παρά το ότι έχει πάχος μόνο 45mm, με τη βοήθεια του εξαιρετικού ανεμιστήρα της, κατορθώνει στα 240 Watt να κρατάει την CPU μας κάτω από τους 60 βαθμούς με θόρυβο μόλις διακριτό από το θόρυβο υποβάθρου σε ένα διαμέρισμα πόλης αργά τη νύχτα! 2. Η ψύκτρα αυτή μπορεί υποστηρίξει την λειτουργία του επεξεργαστή μας σε βαρύ υπερχρονισμό (360 Watt), χωρίς οι θερμοκρασίες να ξεπεράσουν τους 81 βαθμούς, με τον θόρυβο να διατηρείται στα όρια του μόλις διακριτού! 3. Πέραν αυτών, αν εξετάσουμε την λογικά αναμενόμενη μέγιστη καταπόνηση των 180 Watt, το Δθ κυμαίνεται από ~27 C στο υψηλό air flow μέχρι τους ~36 βαθμούς στο χαμηλό, ενώ αντίστοιχα ο θόρυβος κινείται μεταξύ του οριακά διακριτού και του πρακτικά αθόρυβου! 4. Η εικόνα που παρουσιάζει γίνεται ακόμα καλύτερη σε Push-Pull setup, όπου οι θερμοκρασίες πέφτουν από ~2,5 μέχρι ~ 7 βαθμούς με μόνη θυσία τον υψηλότερο (αλλά πάντα μέσα στα όρια του μη ενοχλητικού) θόρυβο που παρουσιάζει και αυτό, μόνο στο υψηλό air flow, γιατί στο μέσο και χαμηλό, η επιβάρυνση είναι το πολύ ~1 dB(A) ! Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα, μπορούμε να δούμε στο γράφημα που ακολουθεί: Το γράφημα βασίζεται στις τιμές του προηγούμενου πίνακα, αλλά εδώ παίρνουν "μορφή" και αποκαλύπτουν λεπτομέρειες που τα "σκέτα νούμερα" απλά..."αδυνατούν"! Η Noctua NH-U12S SE-AM4, "είναι στο στοιχείο της" στα 180 Watt ανεξαρτήτως προσανατολισμού, πάει με αξιώσεις μεγαλύτερης ψύκτρας στα 240 Watt, όπου στο μέσο και χαμηλό air fow, απλά εμφανίζονται μικρές διαφορές στις θερμοκρασίες ανάλογα με τον προσανατολισμό. Στα 300 Watt, οι διαφοροποιήσεις ανάλογα με τον προσανατολισμό, εμφανίζονται και στο υψηλό air flow, αλλά η επίδρασή τους κυμαίνεται από τους άνετους 60 βαθμούς στο υψηλό air flow, μέχρι τους ασφαλείς 85 στο χαμηλό! Θα πρέπει να πάμε στα "εξωφρενικά" 360 Watt (υπερφόρτιση μεγαλύτερη από 250% ! ) για να σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο BSOD και αυτό μόνο στο "dead silent mode", γιατί στα άλλα, η θερμοκρασία παραμένει μεταξύ 82 και 88 βαθμών! Και πάντα φυσικά -με την οικονομική επιβάρυνση ενός ακόμη ανεμιστήρα- μπορείτε να "παίζετε" από τους ασφαλέστατους 61 βαθμούς στο λογικό υψηλό air flow, μέχρι τους μη επικίνδυνους ~82 βαθμούς αν σας πιάσει η διάθεση για "σιωπηλές τρέλες" (!), αλλά κυρίως, μπορείτε να κατέβετε μια κλίμακα σε air flow, μειώνοντας ανάλογα το θόρυβο και οι θερμοκρασίες να παραμένουν συγκρίσιμες με αυτές του υψηλότερου air flow σε Push setup ! Από τα διαγράμματα αυτά μπορούμε να δούμε πολύ καθαρά δυο από τους παράγοντες επιλογής του TDP της ψύκτρας, της ομοιογένειας της συμπεριφοράς της και της ανεξαρτησίας αυτής, από τον προσανατολισμό της. Και με την ευκαιρία να πούμε ότι, είναι προς τιμήν της Noctua, που έχει τόσο αυστηρά κριτήρια και αποφεύγει τους εντυπωσιασμούς, μολονότι από ότι είδαμε θα μπορούσε -υπό συνθήκες- να τους υποστηρίξει ! Μετρήσεις εις βάθος Επικεντρώνοντας στα βασικά ερωτήματα των "ανήσυχων" χρηστών, ας δούμε τα αποτελέσματα των μετρήσεων από μια λίγο διαφορετική και εξόχως αποκαλυπτική οπτική γωνία. A. Ποιος προσανατολισμός είναι καλύτερος Μιλάμε για τους τρεις διαφορετικούς προσανατολισμούς, τον οριζόντιο (κουτιά με τη μητρική παράλληλη με το πάτωμα), τον πλάγιο (κλασικοί "πύργοι") με οριζόντια ροή αέρα και τον κατακόρυφο (κουτιά όπου τα IO της μητρικής "κοιτάνε" το "ταβάνι", αλλά -λόγω του μικρού της μεγέθους- και σε κλασικούς πύργους με την ροή του αέρα να είναι κατακόρυφη !) Το ερώτημα αυτό φυσικά είναι καταχρηστικό καθώς η πιθανότητα να πάρει κάποιος μια τόσο μικρή ψύκτρα για να κάνει βαρύ O/C είναι επιεικώς απίθανη, όμως έχει αξία καθώς μας βοηθάει να καταλάβουμε καλύτερα με τι έχουμε να κάνουμε ! 1. Μέχρι τα 180 Watt όλοι οι προσανατολισμοί είναι πρακτικώς εφάμιλλοι. 2. Από τα 240 Watt και επάνω, ο οριζόντιος προσανατολισμός της ψύκτρας, (όπου τα heat pipes έχουν την ιδανική θέση), πλεονεκτεί και μάλιστα αυξάνει τη διαφορά του όσο αυξάνει η θερμική καταπόνηση. Β. Ποιο setup ανεμιστήρων είναι προτιμότερο Εύκολη η απάντηση καθώς το Push-Pull setup είναι ακαταμάχητο! Το θερμοκρασιακό κέρδος στην μέγιστη καταπόνηση των δοκιμών σε σχέση με τον πιθανότερο προσανατολισμό (Πλάγιο), είναι περίπου 10+ βαθμοί.Αναμφίβολα εντυπωσιακό, αλλά εδώ λίγο προσοχή! Το πιο σημαντικό είναι ότι -για παράδειγμα- στα 180 Watt, μπορείτε να έχετε την ψύκτρα σε χαμηλό air flow και με "ποινή" μόνο 0,7dB(A) να έχετε 4 έως 5 βαθμούς, χαμηλότερη θερμοκρασία απ΄ ότι το Push setup. Για να δούμε και την άλλη πλευρά του νομίσματος, μπορείτε να έχετε την ψύκτρα σε χαμηλό air flow παράγοντας αισθητά χαμηλότερο θόρυβο σε σχέση με το υψηλό air flow (Push setup) με θερμική "ποινή" μόνο ~4 βαθμούς. Επιπλέον και σαν επιβεβαίωση αυτού που επαναλαμβάνουμε συχνά πυκνά από εδώ, μπορούμε να λειτουργούμε αθόρυβα (30,7dB(A)) την ψύκτρα στα 180 Watt, σε χαμηλό air flow και σε Push-Pull setup και η θερμοκρασία να είναι μόλις 5 βαθμούς υψηλότερη (56 βαθμοί) σε σχέση με το ίδιο setup, σε υψηλό air flow όπου ο θόρυβος (39 dB(A) ), είναι σχεδόν διπλάσιος! Προσδιορισμός θερμικών ορίων Αντίθετα από ότι και εμείς περιμέναμε, η ψύκτρα με την απόδοσή της, μας "προκάλεσε" να κάνουμε τη δοκιμή αυτή, στα 360 Watt! Στο γράφημα που ακολουθεί, η κόκκινη καμπύλη μας δείχνει την πτώση της θερμοκρασίας που προκαλεί η αύξηση του air flow και η μπλε, το πόσους βαθμούς χαμηλώνει η θερμοκρασία μετά από κάθε τέτοια αύξηση. Επίσης, για λόγους σύγκρισης των επιλογών του κατασκευαστή, έχει προστεθεί η πτώση της θερμοκρασίας που προκαλεί η αύξηση του air flow με τον stock ανεμιστήρα σε Push (ματζέντα) και με έναν ακόμα ίδιο ανεμιστήρα, σε Push-Pull (πράσινη). Χρησιμοποιήθηκε ένας ανεμιστήρας EBM-Papst 120x38mm (160 cfm / 19mmH2O) σε θέση Push. Ο προσανατολισμός της ψύκτρας είναι οριζόντιος (πτερύγια οριζόντια, heat pipes κατακόρυφα). Με μια πρώτη ματιά έχουμε : 1. Δεν έχει κανένα νόημα να πάμε πάνω από 2000 rpm, καθώς το θερμικό κέρδος γίνεται σε σύγκριση με το θόρυβο . . . "δυσβάστακτο" ! 2. Η stock σύνθεση αναδεικνύει την πολύ καλή επιλογή του ανεμιστήρα καθώς αυτός "ανταγωνίζεται" με επιτυχία το "τερατάκι" της EBM-Papst. 3. Η διάταξη σε Push-Pull έχει πολύ μεγάλο πλεονέκτημα καθώς πετυχαίνει τις ίδιες θερμοκρασίες με ~500rpm λιγότερες από τον ανεμιστήρα αναφοράς. Αυτό το τελευταίο συμπέρασμα είναι και το σημαντικότερο, γιατί -υπενθυμίζουμε- δεν είναι απαραίτητο ο Pull ανεμιστήρας να είναι Noctua, καθώς η κατασκευάστρια προς τιμήν της, παρέχει αντικραδασμικά παρεμβύσματα και για ανεμιστήρες άλλων εταιριών (!), οπότε με μια μικρή δαπάνη, μπορούμε να αναβαθμίσουμε την προασαρμοστικότητα της ψύκτρας, τόσο θερμικά όσο και ηχητικά! Συγκριτική κατάταξη Η κατάταξη της Noctua NH-U12S SE-AM4 στους πίνακες αυτούς, θα πρέπει να ιδωθεί έχοντας πάντα κατά νου ότι, οι συμμετέχοντες ποικίλουν αρκετά σε μέγεθος. Λόγω του ότι η ψύκτρα έχει πέντε heat pipes, θα έπρεπε να την κατατάξουμε με βάση τις επιδόσεις της στα 300Watt, αλλά συνυπολογίζοντας ότι έχει συνιστώμενο TDP τα 140 Watt και ιδιαίτερα μικρές διαστάσεις, πιστεύουμε ότι εν προκειμένω θα είναι "δικαιότερο" και πιο χρήσιμο, να υπερισχύσουν της επιλογής οι διαστάσεις της, καθώς αυτές είναι ένα σημαντικό κριτήριο χρήσης και έτσι, την κατατάξαμε με βάση τα 240 Watt*. Επίσης, για να έχουμε και κάποια συγκριτική αίσθηση στον πίνακα κατάταξης παραθέτουμε και την επίδοσή της και σε Push-Pull setup στο ίδια Watt. {*Βεβαίως στους πίνακες και τα γραφήματα των δοκιμών μπορείτε να δείτε τις επιδόσεις της μέχρι και τα 360 Watt.} Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Ένα . . . " Εξαιρετικά ! ", θα ήταν αρκετό, αλλά ας πούμε δυο λόγια παραπάνω . . . Η NH-U12S SE-AM4, όπως ήταν αναμενόμενο από την ήδη μεγάλη προϊστορία της, τα πήγε περίφημα, καθώς ετέθη επικεφαλής των περιορισμένου μεγέθους ψυκτρών μονού πύργου που έχουν δοκιμαστεί στα 240 Watt. Η επιλογή της Noctua να "στριμώξει" ένα ακόμα heat pipe στο μικρό σώμα της ψύκτρας ανταμείφθηκε με τον καλύτερο τρόπο! Οι θερμοκρασίες που επιτυγχάνει στο Push setup είναι ~4 βαθμούς κάτω από αυτές του λογικού ανταγωνιστή της στο πίνακα (Arctic Freezer i32) και συναγωνίζεται σε θερμοκρασία αλλά και θόρυβο, το Push-Pull setup της δεύτερης, για να το ξεπεράσει κατά ~2 βαθμούς όταν δούμε και το Push-Pull setup της Noctua NH-U12S SE-AM4, στο οποίο όμως, υστερεί ελαφρά γιατί παράγει ~4 dB(A) παραπάνω θόρυβο από την Freezer i322 ! Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Αν στο θέμα των επιδόσεων τα πράγματα ήταν εύκολα, εδώ γίνονται ευκολότερα! Η Noctua NH-U12s SE-AM4 απέχοντας μόλις 0,8 dB(A) από την πιο αθόρυβη ψύκτρα που έχουμε δοκιμάσει, είναι μια πολύ ήσυχη ψύκτρα και μια εξαιρετική επιλογή για οποιοδήποτε σύστημα μέσου φορτίου ακόμα και για HTPC, καθώς στο μέσο και ιδιαίτερα το χαμηλό air flow -που είναι επαρκέστατο για την λειτουργία ενός HTPC συστήματος- ουσιαστικά εξαφανίζεται από το ηχητικό "τοπίο" ! Τα 39 dB(A) του Push-Pull setup αν και δεν είναι ενοχλητικά, σίγουρα δεν περνούν και απαρατήρητα, όμως εδώ υπάρχουν δυο σημαντικές παρατηρήσεις: 1. Στο μέσο air flow έχει μόλις 1,1 dB(A) πάνω από τον θόρυβο του Push setup στο ίδιο air flow. 2. Στο μέσο air flow έχει μόλις ~1 βαθμό υψηλότερη θερμοκρασία από το Push setup στο υψηλό air flow. Συνεπώς, η επιλογή του Push-Pull setup αυξάνει αισθητά την απόδοση την ψύκτρας και επιτρέπει την διαχείριση υψηλότερου θερμικού φορτίου καθώς, στο μέσο air flow έχει περίπου ίδια απόδοση με αυτήν του Push setup (σε υψηλό air flow) και επιπλέον, μας δίνει το περιθώριο στα δύσκολα -χωρίς ιδιαίτερο ηχητικό "κόστος"- να λειτουργήσουμε το σύστημά μας σε ακόμα μεγαλύτερα φορτία! Επίλογος Και τώρα ήρθε η ώρα να αποτιμήσουμε την πολυήμερη συμβίωσή μας με την Noctua NH-U12S SE-AM4, προϊόν μιας εταιρίας που τα προϊόντα της ξεχωρίζοντας για την υψηλή ποιότητα και αποτελεσματικότητά τους, δεν έχουν γίνει τυχαία το "σημείο αναφοράς" στο τομέα της αερόψυξης. Η προσήλωση στις ανάγκες του μέσου χρήστη για ένα ήσυχο αλλά και αποδοτικό σύστημα ψύξης, και η αδιάκοπη έρευνα για ακόμα πιο αποδοτικές τεχνικές λύσεις, έχει δημιουργήσει ένα ολόκληρο "οικοσύστημα" με προτάσεις απαλλαγμένες από άχρηστο εντυπωσιασμό, που στοχεύουν στην ριζική αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων της ψύξης και η σημερινή φιλοξενούμενη του TheLab, αποτελεί ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα! Η Noctua NH-U12S SE-AM4, ενσωματώνοντας την ώριμη τεχνολογία της συγκόλλησης των πτερύγια στα heat pipes και εφοδιασμένη με έναν ανεμιστήρα που αποτελεί πραγματική τεχνολογική επιτομή στο θέμα της αθόρυβης υψηλής απόδοσης , έρχεται να δώσει ουσιαστική απάντηση σε όσους αναζητούν μια αισθητά καλύτερη και κυρίως αθόρυβη ψύκτρα μέσου όγκου, για το σύστημά τους. Ας δούμε περιληπτικά τις βασικές της παραμέτρους: Πλεονεκτήματα: H Noctua NH-U12S SE-AM4 είναι σε θέση -μέσα στα όρια του TDP της- να διατηρήσει ένα σύστημα σε χαμηλές θερμοκρασίες, οι οποίες δεν "ξεφεύγουν" ακόμα και αν επιλέξουμε πρακτικά dead silent λειτουργία. Παράλληλα, μπορεί να κρατήσει το σύστημά μας σε λειτουργία ακόμα και κάτω από κάτω από παράλογα -για το μέγεθός της- "βαρύ" υπερχρονισμό, με τον θόρυβο να κινείται πάντα σε χαμηλά επίπεδα! Σε "απόλυτες επιδόσεις", κατατάσσεται στην κορυφή της κατηγορίας της απέχοντας αισθητά από τον δεύτερο και διαπρέπει στο θέμα του θορύβου συγκαταλεγόμενη μεταξύ των πιο αθόρυβων ψυκτρών, καθώς απέχει μόνο 0,8dB(A) από την κορυφαία! Το μικρό της μέγεθος εξασφαλίζει την αποφυγή προβλημάτων με τα πέριξ του CPU socket εξαρτήματα και η εύκολη -αλλά και στιβαρή- εγκατάστασή της, την κάνει ιδανική για οποιοδήποτε χρήστη διαθέτει μέσης ισχύος σύστημα, είτε κλασικού PC είτε HTPC, όπου και διακρίνεται για την πρακτικά αθόρυβη λειτουργία της! Και τελευταίο, αλλά σαφώς όχι σε σπουδαιότητα, είναι ότι παρά την κορυφαία ποιότητα κατασκευής αυτής και του ανεμιστήρα της, από την κατασκευάστρια έχει πολύ λογική τιμή. Μειονεκτήματα: Πραγματικά εδώ . . . δεν έχουμε να καταλογίσουμε τίποτε! Το μόνο ίσως που θα θέλαμε να δούμε είναι ένα PWM Fan Y Splitter Cable Adapter και αυτό μόνο για να καλυφθεί η χρήση ενός δεύτερου ανεμιστήρα που δεν θα είναι Noctua! Παρατήρηση: Η τιμή της ψύκτρας στην Ελλάδα, καθώς για την ώρα την βρίσκουμε -όχι ετοιμοπαράδοτη- σε ένα μόνο κατάστημα, είναι "φυσικά" αρκετά υψηλότερη από την MSRP και δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τη Noctua γι' αυτό! Όταν έρθει σε περισσότερα καταστήματα, ο ανταγωνισμός θα φροντίσει για την σχετική "προσγείωση" της τιμής της! Συνοψίζοντας όλα αυτά σε μια φράση : "Ο χρήστης που έχει ένα μέσης ισχύος σύστημα και ψάχνει για την ποιοτική αναβάθμιση της stock ψύκτρας του, που θα αυξήσει σημαντικά τις επιδόσεις του συστήματός του και θα "εξαφανίσει" το θόρυβο αλλά όχι και το πορτοφόλι του, θα κάνει χάρη στον εαυτό του αν πάρει σοβαρά υπόψιν την πρόταση της Noctua NH-U12S SE-AM4 ! " Υπενθυμίζουμε ότι η Noctua NH-U12S SE-AM4 έχει από την κατασκευάστρια εταιρία εξαετή εγγύηση και προτεινόμενη τιμή 59,90€ (MSRP) και την ώρα που ολοκληρώνεται το review της, μπορέσαμε να την βρούμε μόνο σε ένα Ελληνικό κατάστημα -όχι ετοιμοπαράδοτη- προς 74,90 € του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου (συν 3 έως 5,5 € μεταφορικά). Κλείνοντας την παρουσίασή μας ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της Noctua NH-U12S SE-AM4. Κορυφαία ποιότητα κατασκευής. Πολύ καλές επιδόσεις. Εξαιρετικά λειτουργικό και στιβαρό σύστημα στερέωσης με πολύ εύκολη εγκατάσταση. Σταθερή πίεση συναρμογής ψύκτρας / CPU, η οποία ορίζεται μέσω ελατηρίων στις βίδες του βραχίονα στήριξης. Εξαιρετικά μεγάλη περιοχή λειτουργίας. Πολύ αποτελεσματικός και αθόρυβος PWM ανεμιστήρας. Ανεμιστήρας εξοπλισμένος με FDB έδρανα μεταλλικού περιβλήματος, με MTBF >150.000 h Μπορεί να αντιμετωπίσει με ασφάλεια, το μέγιστο θερμικό φορτίο, παράγοντας "μηδενικό" θόρυβο. Εξαιρετικής ποιότητα και τεχνολογίας ανεμιστήρας με σύστημα συγκέντρωσης ροής του αέρα. Χαμηλός θόρυβος ακόμα και σε υψηλές στροφές, ο οποίος είναι απαλλαγμένος από ενοχλητικές συχνότητες. Sleeved καλώδιο ανεμιστήρα. Καλώδιο περιορισμού της ταχύτητας περιστροφής του ανεμιστήρα (LNA adapter) Επιπλέον ζέυγος wire clips και αντικραδασμικά παρεμβύσματα για την προσθήκη και δεύτερου ανεμιστήρα (Push-Pull). Αντικραδασμικές ελαστικές ταινίες για την προσθήκη ανεμιστήρα άλλου κατασκευαστή. Σύριγγα με εξαιρετική θερμοαγώγιμη πάστα που αρκεί για περισσότερες της μιας εφαρμογών. Αναλυτικό manual. Εγγύηση έξι ετών. Λογική MSRP τιμή. Δεν παρέχει ένα PWM fan Y cable splitter για δεύτερο ανεμιστήρα. Για την ώρα η τιμή της στη χώρα μας είναι αρκετά υψηλότερη από αυτήν που συνιστά η κατασκευάστρια! Με βάση όλα τα παραπάνω, η γενική βαθμολογία που αποσπά η Noctua NH-U12S SE-AM4, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Noctua για την παραχώρηση των δειγμάτων της δοκιμής. Για το TheLab.gr Seafalco 03/04/2016

Εισαγωγή Η μουσική είναι μόνο ένα μέρος της ψυχαγωγίας που απολαμβάνουμε με τη βοήθεια των ακουστικών. Σήμερα, καταναλώνουμε περιεχόμενο από πολλές πηγές, όπως κινητά τηλέφωνα, κονσόλες παιχνιδιών και υπολογιστές. Για παράδειγμα, μπορούμε να ακούσουμε μουσική, να δούμε ταινίες, να παίξουμε παιχνίδια ή να ακούσουμε podcasts ενώ πολλοί από μας εργάζονται σε περιβάλλοντα με θόρυβο, όπως το σπίτι τους ή το γραφείο τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα ακουστικά μπορούν να μας βοηθήσουν να απομονωθούμε από τον θόρυβο και να απολαμβάνουμε το περιεχόμενο που αγαπάμε, χωρίς να ενοχλούμε τους γύρω μας αλλά και χωρίς να ενοχλούμαστε και εμείς. Ένα καλό ζευγάρι over ear headset επιτρέπει σε πολλούς από εμάς να συγκεντρωθούμε και να είμαστε πιο παραγωγικοί δουλεύοντας χωρίς να ακούμε ενοχλητικούς θορύβους που δημιουργούνται από το περιβάλλον μας, όπως ο θόρυβος του δρόμου ή των γειτόνων, ο θόρυβος από συσκευές στο σπίτι ή στο γραφείο, ή ο θόρυβος από ανθρώπους που μιλάνε ή γελούν. Επιπλέον, τα ακουστικά παραγωγικότητας ή headset ελληνιστί είναι απαραίτητα για τις φωνητικές επικοινωνίες, όπως οι κλήσεις στο κινητό τηλέφωνο και οι βιντεοκλήσεις με εφαρμογές όπως το Zoom και το Teams επιτρέποντάς μας να ακούμε και να μιλάμε καθαρά, χωρίς να ενοχλούμε τους άλλους γύρω μας. Στο σημερινό review θα δοκιμάσουμε τα Creative Hybrid Zen Pro, ένα ζευγάρι ακουστικά που επιχειρούν να καλύψουν όλες τις "ηχητικές" μας ανάγκες και υπόσχονται να μας χαρίσουν ποιοτικό ήχο, άνεση, αυτονομία μπαταρίας και απρόσκοπτη συνδεσιμότητα. Πάμε να δούμε λοιπόν κατά πόσο τα καταφέρνουν! Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία των ακουστικών της Creative είναι φτιαγμένη σαν sleeve, είναι ποιοτική, προσεγμένη και παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με τα ακουστικά, συμπεριλαμβανομένου του σχεδιασμού και των τεχνικών προδιαγραφών τους. Τραβώντας το sleeve στο πλάι μπορούμε να δούμε ένα μαύρο κουτί μέσα στο οποίο βρίσκονται τα ακουστικά και τα παρελκόμενά τους. Ανοίγοντας το κουτί βλέπουμε τα ακουστικά συσκευασμένα σε δυο πλαστικά σακουλάκια και ασφαλισμένα σε ένα πλαστικό πλαίσιο. Κάτω από το πλαίσιο αυτό υπάρχει ένα μικρότερο ορθογώνιο κουτάκι με το USB-C καλώδιο φόρτισης, ένα βιβλιαράκι οδηγιών και το έγγραφο της εγγύησης και ένα μικρό φακελάκι σιλικόνης για την υγρασία. Το καλώδιο φόρτισης είναι αρκετά ποιοτικό στην αφή και έχει μήκος 80 εκατοστά. Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, την συσκευασία δεν συμπεριλαμβάνεται φορτιστής επομένως για την φόρτιση των Creative Hybrid Zen Pro θα πρέπει να προμηθευτείτε τον αντίστοιχο φορτιστή, αν δεν έχετε ήδη ή να χρησιμοποιήσετε μια θύρα USB στον υπολογιστή σας. Αξίζει να σημειώσουμε πως η Creative διαθέτει τα Hybrid Zen Pro σε 3 διαφορετικά bundles: το Creative Zen Hybrid Pro που έχουμε και σε αυτό το review με κόστος 119,99€, το Zen Hybrid Pro Classic με το BT-L3 και αποσπώμενο μικρόφωνο στα 129,99€ και τέλος το Zen Hybrid Pro SXFI με αποσπώμενο μικρόφωνο και το dongle BT-L4 και κόστος 149,99€. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα Creative Hybrid Zen Pro είναι ασύρματα ακουστικά over ear με τεχνολογία Bluetooth LE Audio με υποστήριξη LC3 Audio Codec. Το LC3 Audio Codec είναι ένας νέος αλγόριθμος κωδικοποίησης ήχου που χρησιμοποιείται σε συσκευές Bluetooth. Είναι σχεδιασμένος για να προσφέρει καλύτερη ποιότητα ήχου και μεγαλύτερη αποδοτικότητα από τους προηγούμενους αλγόριθμους, όπως το SBC ενώ χρησιμοποιεί μια εξελιγμένη τεχνολογία κωδικοποίησης που επιτρέπει τη μετάδοση περισσότερων δεδομένων με μικρότερο εύρος ζώνης. Αυτό σημαίνει ότι τα ακουστικά με υποστήριξη LC3 μπορούν να προσφέρουν καλύτερη ποιότητα ήχου χωρίς να χρειάζεται να καταναλώνουν περισσότερη μπαταρία ενώ η σύνδεση είναι πιο ανθεκτική στην απώλεια πακέτων δεδομένων πράγμα που σημαίνει ότι η ποιότητα του ήχου είναι πιο σταθερή, ακόμα και σε συνθήκες με χαμηλή ποιότητα σήματος. Τα πλήρη χαρακτηριστικά των ακουστικών σύμφωνα με την σελίδα του προϊόντος είναι τα ακόλουθα: Τύπος Ακουστικών Over Ear - Wireless Τύπος Drivers 40mm Titanium Drivers x2 Frequency Range 20-20.000 Hz Impendance 32Ω Sensitivity 117dB Διάρκεια ζωής μπαταρίας Έως 80 ώρες με ενεργοποιημένο το ANC και ως 100 ώρες με απενεργοποιημένο Χρόνος Φόρτισης 2 ώρες Θύρα φόρτισης USB-C Mήκος καλωδίου 0,8m Tύπος Μπαταρίας Επαναφορτιζόμενη μπαταρία Lithium-ion Polymer 3.7V 850 mAh x 1 Συνδεσιμότητα Bluetooth Έκδοση Bluetooth 5.3 Bluetooth LE Audio modes Unicast (CIS) mode, Broadcast (BIS) mode Υποστηριζόμενα Codecs LC3+ (ULL), LC3, AAC, SBC Εμβέλεια Bluetooth Έως 15 μέτρα Βάρος 282g Διαστάσεις 151 x 80 x 184 mm Μικρόφωνο Ενσωματωμένο omni-directional X5 με Frequency Response: 100–10k Hz, Ευαισθησία@ 1 kHz: - 42 dBV / Pa και υποστήριξη Voice Assistants Πλήκτρα Eλέγχου Πλήκτρα Playback, Volume, Mic Mute, Call, Voice Assistant, Power, Super X-Fi, Noise Control. Συχνότητα Λειτουργίας 2402-2480 MHz Συμβατότητα συστήματος iOS, Android, Windows 10/11 με υποστήριξη Bluetooth A2DP/AVRCP και Mac με υποστήριξη υποστήριξη Bluetooth A2DP/AVRCP Διαθέσιμα χρώματα Μαύρο Εγγύηση 2 Έτη Σχεδιασμός και κατασκευή Τα Creative Zen Hybrid Pro έχουν μοντέρνο και κομψό σχεδιασμό ενώ φαίνονται να είναι υψηλής ποιότητας με την πρώτη ματιά αν και είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένα από πλαστικό κάτι όχι ιδιαίτερα κακό δεδομένης τόσο της τιμής τους όσο και της -πολύωρης- χρήσης για την οποία προορίζονται. Το μαύρο είναι η μοναδική επιλογή προς το παρόν όσο αφορά το χρώμα τους. Όσοι προτιμούν ένα πιο σοβαρό στυλ και θέλουν να χρησιμοποιούν τα ακουστικά τους και στην καθημερινή μετακίνηση θα εκτιμήσουν τόσο το χρώμα όσο και το γεγονός ότι ο διακριτικά σχεδιασμένος RGB φωτισμός μπορεί να ρυθμιστεί ως προς την έντασή του ή να απενεργοποιηθεί τελείως. Ας δούμε όμως πως "κάθονται" στο κεφάλι. Μοντέλο μας για σήμερα ο Λάμπης του οποίου τα χαρακτηριστικά έχει καλύψει επιμελώς η μακιγιέζ μας: Επειδή κάποιοι μπορεί να έχουν λίγο πιο πλούσια κώμη ή να φοράνε τα ακουστικά τους με σκούφο τώρα που χειμωνιάζει, ας δούμε πως κάθονται και σε αυτή τη περίπτωση: Ακόμη και αν δεν έχετε την φωτογένεια του Λάμπη μας, πιστεύουμε πως τα Creative Zen Hybrid Pro έχουν να δώσουν στο στυλ σας. Και όλα αυτά με ποιοτικό ήχο και ANC. Ότι πρέπει για τις πολύωρες εξορμήσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς και το καθημερινό commute. Ας συνεχίσουμε όμως εξετάζοντας την κατασκευή των ακουστικών λίγο πιο λεπτομερώς. Παρακάτω τα βλέπουμε ανοιχτά και διπλωμένα, τα ηχεία των ακουστικών γυρίζουν 90 μοίρες γύρω από τον άξονα τους προς τη μπροστινή μεριά προκειμένου να διπλώνουν και γύρω στις 15 προς την πίσω δίνοντας έτσι την δυνατότητα να εφαρμόσουν όσο το δυνατόν πιο άνετα στο πολύτιμο κεφαλάκι σας: Οι μεντεσέδες των ηχείων είναι μεταλλικοί, με καλές ανοχές στην στρέψη προς τις αντίθετες κατευθύνσεις και έχουν όμορφο brushed χάλκινο χρώμα καθώς και τα γράμματα L και R για τις αντίστοιχες πλευρές τους: Τα μαξιλαράκια δεν έχουν πάρα πολύ μεγάλο βάθος με αποτέλεσμα να ακουμπάει το αυτί λιγάκι στην εσωτερική πλευρά του ακουστικού χωρίς όμως να είναι κάτι το ενοχλητικό. Τα μαξιλαράκια είναι φτιαγμένα από μαλακό faux δέρμα με έχουν υφασμάτινη επένδυση εσωτερικά και έχουν τυπωμένα τα γράμματα L και R με χάλκινο χρώμα. Ο αφρός τους είναι επίσης μαλακός με αποτέλεσμα την καλή και άνετη εφαρμογή ακόμα και σε περίπτωση που φοράμε γυαλιά: Η στέκα των Creative Zen Hybrid Pro δεν είναι αποσπώμενη, έχει υφασμάτινη επένδυση από μαύρο ύφασμα με κυψελωτό μοτίβο, πολύ ποιοτικές ραφές και είναι μαλακή ώστε να κάθεται στο κεφάλι χωρίς να ενοχλεί για όσες ώρες και αν φοράμε τα ακουστικά. Ρυθμίζεται ως προς το άνοιγμα και απ' τις δυο πλευρές με κλιμακωτό μηχανισμό ο οποίος από την εξωτερική πλευρά έχει μεταλλική επένδυση ενώ εσωτερικά είναι πλαστικός. Λειτουργεί όπως θα περίμενε κανείς και δεν προκαλεί κάποιο πρόβλημα ενώ είναι και αρκετά στιβαρός ώστε να μην ανοιγοκλείνει όσο απότομα και αν σηκώνουμε τα ακουστικά. Last but not least, ο σχεδιασμός των ηχείων. Εξωτερικά έχουμε το RGB κυκλάκι που μάλλον έχετε ήδη παρατηρήσει. Αυτό είναι RGB και μπορούμε να του ορίσουμε όποιο χρώμα θέλουμε τόσο από το λογισμικό ελέγχου στο PC αν έχουμε την έκδοση με τον πομποδέκτη τόσο και στο app. Η ένταση του φωτισμού σε φως ημέρας δεν είναι πάρα πολύ έντονη και πολλές φορές φαίνεται απλά σαν να είναι το χρώμα το υλικού και όχι κάτι που φωτίζεται. Σε εσωτερικό χώρο όμως είναι είναι έντονος και διακριτός. Ας δουμε μερικά χρώματα: Και σε αυτή τη πολύχρωμη νότα ας περάσουμε στα κουμπάκια που υπάρχουν πάνω στα Zen Hybrid Pro. Στο αριστερό ακουστικό έχουμε το κουμπί σίγασης μικροφώνου, το κουμπί ενεργοποίησης/απενεργοποίησης με το LEDάκι κατάστασης δίπλα του το οποίο μπορεί να αναβοσβήνει με κόκκινο χρώμα κατά την ενεργοποίηση/απενεργοποίηση, με μπλε κατά την αναζήτηση συσκευής προς σύνδεση και παύει να αναβοσβήνει όταν είναι συνδεδεμένα με κάποια πηγή. Τέλος στο αριστερό ακουστικό θα βρούμε την ροδέλα για την ρύθμιση της έντασης του ήχου. Στο ακουστικό αυτό υπάρχει και η είσοδος για το αποσπώμενο μικρόφωνο που έχουν κάποια bundles των ακουστικών καθώς και η γρίλια του ενσωματωμένου μικροφώνου. Η δεξιά πλευρά είναι πιο φορτωμένη και έχει τα κουμπιά prev / next, το κουμπί αναπαραγωγής, το πλήκτρο ελέγχου του ANC που μπορεί να ενεργοποιήσει την λειτουργία ακύρωσης θορύβου, να ενεργοποιήσει την λειτουργία περιβάλλοντος ή να απενεργοποιήσει το ANC. Στο δεξί ακουστικό θα βρούμε και την θύρα φόρτισης USB-C καθώς και το LED κατάστασης φόρτισης το οποίο γίνεται κόκκινο όσο διαρκεί η φόρτιση και πράσινο όταν αυτή ολοκληρωθεί. Συνδεσιμότητα Τα Creative Zen Hybrid Pro υποστηρίζουν Bluetooth 5.3 LE και μπορούν να συνδέονται σε πολλαπλές πηγές ήχου ταυτόχρονα ενώ προσφέρουν μια σειρά από επιλογές ελέγχου που μας επιτρέπουν να τα προσαρμόσουμε στις ανάγκες μας. Το SXFI app είναι μια επιλογή για όσους θέλουν να προσαρμόσουν τον ήχο των ακουστικών τους σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους. Μετά την εγκατάσταση και αφού δημιουργήσουμε τον λογαριασμό μας, η εφαρμογή μας καθοδηγεί σε μια διαδικασία χαρτογράφησης των αυτιών και του κεφαλιού, προκειμένου να εξατομικεύσουμε το Super X-Fi προφίλ μας και να το φορτώσουμε στα ακουστικά. Ενώ προσφέρει και αρκετές άλλες επιλογές όπως EQ και κάποιες επιλογές αναπαραγωγής περιεχομένου. Αντίστοιχη εφαρμογή υπάρχει και για τους υπολογιστές αλλά για την σύνδεση με αυτή απαιτούνται οι πομποί που υπάρχουν στα αντίστοιχα bundles. To go to app όμως στην καθημερινότητα είναι το Creative App το οποίο μας επιτρέπει να διαχειριστούμε τις ρυθμίσεις του ήχου, του φωτισμού και της ακύρωσης θορύβου ενώ επιτρέπει και την ενημέρωση του firmware των ακουστικών καθώς και την ενεργοποίηση και απενεργοποίηση χαρακτηριστικών όπως η φωνητική ανάδραση και η εξοικονόμηση ενέργειας. Όπως και με το SXFI app, αντίστοιχη εφαρμογή υπάρχει και για τους υπολογιστές αλλά για την σύνδεση με αυτές απαιτούνται οι πομποί που υπάρχουν στα αντίστοιχα bundles. Φυσικά εκτός από την χρήση των app τα ακουστικά μπορούν να συνδεθούν απευθείας σε υπολογιστή ή κάποια κονσόλα. Όσο αφορά τα Windows, αξίζει να σημειωθεί πως για να γίνουν ορατά για τον υπολογιστή μας και να συνδεθούν θα πρέπει να ενεργοποιήσουμε την επιλογή Advanced Discovery από το Bluetooth & Devices > Devices. Σε κονσόλες η σύνδεση δεν απαιτεί τίποτα ιδιαίτερο, απλά βάζουμε τα ακουστικά σε discovery mode και τα προσθέτουμε από το αντίστοιχο μενού της κονσόλας μας. Για παράδειγμα στο Nintendo Switch ακολουθούμε τα παρακάτω βήματα: Λειτουργικότητα Άνεση - Εφαρμογή Τα Creative Zen Hybrid Pro είναι ένα ζευγάρι ασύρματων ακουστικών που προσφέρουν πολύ καλή άνεση και εφαρμογή. Τα μαξιλαράκια των ακουστικών είναι κατασκευασμένα από μαλακό υλικό που τους δίνει την δυνατότητα να αγκαλιάζουν απαλά τα αυτιά. Η στέκα δεν έχει ιμάντες αλλά είναι μαλακιά και ρυθμίζεται από πλαϊνούς μηχανισμούς, και προσαρμόζεται δίχως πρόβλημα. Με βάρος 282 γραμμάρια τα ακουστικά δεν κουράζουν ακόμα και μετά από παρατεταμένη χρήση ενώ παραμένουν στη θέση τους ακόμα και κατά την έντονη κίνηση. Εμβέλεια Τα ακουστικά της Creative διαθέτουν εμβέλεια ασύρματης μετάδοσης έως και 15 μέτρα μέσα στα οποία η σύνδεση παραμένει σταθερή ακόμα και αν ανάμεσα στα ακουστικά και την πηγή υπάρχουν 2-3 τοίχοι. Γενικά, χάρη και στο πρότυπο Bluetooth LE Audio και την υποστήριξη LC3 Audio Codec η εμβέλεια των Creative Zen Hybrid Pro είναι παραπάνω από επαρκής για ένα διαμέρισμα ή έναν χώρο γραφείου. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν χωρίς να χρειάζεται να ανησυχούμε για το ότι θα χάσουμε τη σύνδεση. Το μόνο πρόβλημα που υπάρχει είναι όταν επιστρέφουμε σε ενσύρματα ακουστικά και θέλουμε να πεταχτούμε να πάρουμε ένα ποτηράκι νερό όσο είμαστε στον υπολογιστή. Μη ρωτάτε πως το ξέρουμε. Μπαταρία Τα Creative Zen Hybrid Pro διαθέτουν μπαταρία χωρητικότητας 850mAh. Σύμφωνα με τον κατασκευαστή, όταν δεν έχουμε ενεργοποιημένο το ANC, η διάρκεια ζωής της μπαταρίας μπορεί να φτάσει έως και 100 ώρες ενώ όταν ενεργοποιηθεί το ANC, η διάρκεια μειώνεται στις 80 ώρες. Στις δικές μας δοκιμές οι οποίες όμως δεν ήταν εργαστηριακές, βρήκαμε πως τα νούμερα που δίνει η Creative ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα αν και για να φτάσετε τις 100 ώρες στην πράξη δεν αρκεί μόνο το κλειστό ANC, θα πρέπει ταυτόχρονα να μην έχετε τον RGB φωτισμό στις μέγιστες τιμές. Ο χρόνος φόρτισης σύμφωνα με την Creative είναι 2 ώρες. Ωστόσο, σύμφωνα με τις δικές μας δοκιμές, η μπαταρία φορτίζει πλήρως σε περίπου 1 ώρα και 30 λεπτά με φορτιστή 20W (χρησιμοποιήσαμε τον USB-C φορτιστή της Apple για τις δοκιμές μας). Μικρόφωνο Τα Creative Zen Hybrid Pro διαθέτουν διάταξη με 5 ενσωματωμένα omni-directional μικρόφωνα με συχνότητα απόκρισης 100-10.000 Hz και στην πράξη, προσφέρουν αρκετά καλή ποιότητα ήχου. Η φωνή μας φτάνει στους συνομιλητές καθαρή και ευκρινής, ακόμα και σε θορυβώδες περιβάλλον. Η τεχνολογία σίγασης θορύβων με αλγόριθμο ΑΙ φαίνεται να κάνει δουλειά στην απομόνωση της φωνής μας από το θόρυβο του περιβάλλοντος, ώστε οι συνομιλητές μας να μπορούν να μας ακούσουν καθαρά. Μάλιστα κατά τις δοκιμές μας αποσπάσαμε αρκετά θετικά σχόλια για το πόσο φυσική ακούγεται η φωνή μας κατά τις κλήσεις. Τα Creative Zen Hybrid Pro διατίθενται επίσης με αποσπώμενο μικρόφωνο. Ωστόσο, δεν δοκιμάσαμε το αποσπώμενο μικρόφωνο, καθώς δεν υπήρχε στο bundle μας. Σύμφωνα με τον κατασκευαστή, το αποσπώμενο μικρόφωνο προσφέρει αναβαθμισμένη ποιότητα ήχου και διαθέτει τεχνολογία ακύρωσης θορύβου, η οποία βοηθά στην απομόνωση της φωνής σας από το θόρυβο του περιβάλλοντος. Ανακεφαλαιώνοντας, το μικρόφωνο των Creative Zen Hybrid Pro είναι ποιοτικό και προσφέρει καθαρό και ευκρινή ήχο κατά τη διάρκεια τηλεφωνικών κλήσεων ή ζωντανών streaming με εφαρμογές όπως το Zoom, το Teams και το Discord. Χρηστικότητα Τα Creative Zen Hybrid Pro είναι ένα ζευγάρι ακουστικών που σκοράρει εξαιρετικά στον τομέα της χρηστικότητας. Τα κουμπιά βρίσκονται σε βολικές θέσεις και αν και θέλουν να τα συνηθίσεις λίγο είναι εύκολα στη χρήση, χωρίς να βγάζουμε τα ακουστικά και να ψάχνουμε τα κουμπιά. Η εναλλαγή μεταξύ των λειτουργιών είναι εύκολη και γρήγορη. Μια από τις πιο χρήσιμες λειτουργίες των Creative Zen Hybrid Pro είναι η δυνατότητα σύνδεσης με δύο συσκευές ταυτόχρονα. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να ακούμε μουσική από το Spotify στον υπολογιστή ή να παίζουμε στο Switch για παράδειγμα και να απαντάμε σε τηλεφωνικές κλήσεις στο κινητό. Όπως είναι αναμενόμενο κατά την διάρκεια της κλήσης ο ήχος από την δεύτερη πηγή μπαίνει σε mute. Συνολικά, τα ακουστικά της Creative Zen Hybrid Pro είναι παρέχουν πολύ καλή χρηστικότητα που ξεπερνάει και κάποια αρκετά ακριβότερα μοντέλα ακουστικών, είναι εύκολα στη χρήση και διαθέτουν μια σειρά από χρήσιμες λειτουργίες που τα καθιστούν ευέλικτα. Ήχος Ποιότητα ήχου Η ποιότητα ήχου των Creative Zen Hybrid Pro είναι καλή χωρίς φυσικά να είναι επιπέδου audiophile, κάτι που δεν είναι ο σκοπός των ακουστικών αυτών έτσι και αλλιώς. Με το equalizer μπορούμε να τα φέρουμε στα μέτρα μας ενώ γενικά η ισορροπία των συχνοτήτων είναι καλή, με καθαρά μπάσα, καλά μεσαία και καθαρά ψηλά. Η σκηνή ήχου είναι επίσης αρκετά ευρεία, με καλή χωρική διάκριση. Τα ακουστικά διαθέτουν δυναμικά ηχεία 40mm που προσφέρουν ισχυρό και λεπτομερή ήχο. Τα μπάσα είναι βαθιά και δυναμικά, χωρίς να κυριαρχούν στο υπόλοιπο φάσμα συχνοτήτων. Τα μεσαία είναι καθαρά και ευκρινή, με καλή απόδοση των τραγουδιών και των φωνών. Τα ψηλά είναι και αυτά καθαρά και ευκρινή, χωρίς να είναι υπερβολικά έντονα. Η σκηνή ήχου είναι αρκετά ευρεία, με καλή χωρική διάκριση. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να ακούσουμε καθαρά τα διαφορετικά όργανα και τους τραγουδιστές σε ένα τραγούδι, τις πλευρές του ήχου σε μια ταινία ή τις διάφορες λεπτομέρειες στον ήχο όταν παίζουμε ένα παιχνίδι. Ειδικά στο τελευταίο, στο Switch, παίζοντας παιχνίδια όπως το Legend Of Zelda: Tears of the Kingdom η λεπτομέρεια στον ήχο είναι πάρα πολύ καλή. Ιδιαίτερα ευπρόσδεκτο χαρακτηριστικό είναι και το ultra low latency χάρη στο οποίο η καθυστέρηση στον ήχο που συνήθως υπάρχει σε ασύρματα ακουστικά και είναι διακριτή και ενοχλητική σε περιεχόμενο με ανθρώπους που μιλάνε, είναι ανύπαρκτη. Συνοψίζοντας σε μια φράση: η ποιότητα ήχου των Creative Zen Hybrid Pro είναι καλή και θα ικανοποιήσει τις ανάγκες των περισσότερων χρηστών. ANC και Ambient Mode Τα Creative Zen Hybrid Pro διαθέτουν τεχνολογία ακύρωσης θορύβου (ANC) που βοηθά στη μείωση του θορύβου που φτάνει στα αυτιά μας από τον περιβάλλοντα χώρο. Η τεχνολογία ANC λειτουργεί χρησιμοποιώντας μικρόφωνα για να ανιχνεύσει τον εξωτερικό θόρυβο και στη συνέχεια χρησιμοποιεί ένα αντίθετο σήμα με αυτόν για να τον ακυρώσει. Το ANC των Creative Zen Hybrid Pro είναι αρκετά αποτελεσματικό στη μείωση του περιβαλλοντικού θορύβου. Μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του θορύβου της κυκλοφορίας, του θορύβου των αεροπλάνων και του θορύβου των συνομιλιών ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να εξαλείψει εντελώς τους χαμηλής συχνότητας θορύβους όπως ο θόρυβος από έναν ανεμιστήρα ή ένα κλιματιστικό ενώ ήχοι όπως οι μηχανικοί μπλε clicky διακόπτες στο πληκτρολόγιο του γράφοντος δεν κόβονται ποτέ. Η ένταση του ANC μπορεί να ρυθμιστεί μέσω του SXFI app ή του Creative app. Να σημειώσουμε πως στην μέγιστη ρύθμιση γίνεται διακριτό ένα ελαφρύ "φύσημα" στα ακουστικά όταν είμαστε σε ήσυχο περιβάλλον το οποίο παύει να διακρίνεται κατά την αναπαραγωγή ήχου. Τα ακουστικά της Creative διαθέτουν επίσης λειτουργία ambient mode που επιτρέπει να ακούμε τον περιβάλλοντα ήχο χωρίς να αφαιρούμε τα ακουστικά. Η λειτουργία ambient mode λειτουργεί χρησιμοποιώντας τα ίδια μικρόφωνα που χρησιμοποιούνται για το ANC. Η ένταση του ambient mode μπορεί επίσης να ρυθμιστεί μέσω του SXFI app ή του Creative app. Η λειτουργία ambient mode είναι χρήσιμη σε περιπτώσεις που θέλουμε να ακούμε τον περιβάλλοντα ήχο, όπως όταν περπατάμε στο δρόμο ή όταν θέλουμε να μην απομονωνόμαστε εντελώς από τους γύρω μας. Γενικά λειτουργεί πολύ ομαλά και οι ήχοι ακούγονται πολύ καθαρότερα και πιο δυνατά σε σχέση με την ακρόαση με την παθητική μείωση του θορύβου που προσφέρει ο over ear σχεδιασμός. Συμπεράσματα Τα Creative Hybrid Zen Pro είναι μια καλή επιλογή για όσους αναζητούν ένα ζευγάρι ακουστικών που θα τους συντροφεύει σε όλες τις ώρες της ημέρας. Δεδομένης και της τιμής τους, δεν υπάρχουν πολλά αρνητικά που μπορούμε να προσάψουμε. Για τα πρακτικά μπορούμε να αναφέρουμε το ANC που μειώνει τον θόρυβο αλλά δε καταφέρνει να τον "σβήσει" τελείως και την αδυναμία ελέγχου των ρυθμίσεων από τον υπολογιστή αν έχουμε το bundle χωρίς το dongle. Πέρα απ' αυτά μιλάμε για ένα εξαιρετικό ζευγάρι ακουστικών στην κατηγορία τιμής των 100-150€ που προσφέρει καλή ποιότητα ήχου, άνεση και διάρκεια ζωής μπαταρίας ενώ θα ικανοποιήσει τις καθημερινές ανάγκες κάθε χρήστη τόσο μέσα στο σπίτι και το γραφείο όσο και έξω, στα μέσα μεταφοράς και τις διάφορες δραστηριότητες. Ας περάσουμε λοιπόν στα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που εντοπίσαμε στο σημερινό μας review: Άνεση Ποιότητα ήχου Διάρκεια ζωής μπαταρίας Ambient mode Ultra-low latency mode Διακριτικό RGB Εμβέλεια Το ANC δεν είναι τόσο ισχυρό όσο των κορυφαίων μοντέλων της αγοράς Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τις ρυθμίσεις από τον υπολογιστή αν δεν έχουμε το dongle Με βάση τα παραπάνω, η βαθμολογία των Creative Hybrid Zen Pro είναι:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την εταιρία για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής.

Πρόλογος Η Corsair -μετά από σχεδόν μια δεκαετία- επιστρέφει στην αερόψυξη ! Αυτό είναι μια είδηση που δεν την περιμέναμε καθώς η κατασκευάστρια έχει ασχοληθεί αποκλειστικά με την Compact AIO υδρόψυξη και μετά από τα δύο μοντέλα (Corsair Air Series A50 και Α70) δεν είχαμε καμία άλλη αερόψυκτρα! Τώρα όμως είναι εδώ για να "αποκαταστήσει" αυτό το κενό με μια πραγματικά εντυπωσιακή και ιδιότυπη ψύκτρα μονού πύργου που με τη φόρμα της και τις ευδιάκριτες λεπτομέρειές της πραγματικά τραβάει το μάτι! Η ψύκτρα αποτελείται από ένα μονό πύργο, ο οποίος όμως είναι αρκετά ευμεγέθης και έχει μια "εσωτερική" κενή περιοχή τόσο μεγάλη που να θυμίζει ψύκτρα διπλού πύργου. Διαθέτει δύο ανεμιστήρες σε διάταξη Push-Pull, στηριγμένους σε ειδικό πλαστικό φορέα που επιτρέπει την καθ' ύψος ρύθμιση της θέση τους χωρίς κανένα εργαλείο με μια απλή ολίσθηση! Είναι εφοδιασμένη με τέσσερα heat pipes εκ των οποίων τα δύο είναι διαμέτρου 6mm και τα άλλα δύο 8mm. Τα heat pipes έχουν άμεση επαφή με το CPU heat spreader αλλά και μεταξύ τους (Continuous Direct Contact / CDC Heat Pipes) Το θερμικά ενεργό σώμα της ψύκτρας (block, heat pipes, fins) έχει σκούρα (Dark / smocked) επινικέλωση και δίνει ένα λόγο επιπλέον για να προσηλωθεί το μάτι σε αυτήν! Το "πακέτο" εκ πρώτης όψεως είναι εντυπωσιακό, οπότε προχωράμε γρήγορα στην γνωριμία του ! Τεχνικά Χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά της Corsair Α500. Όπως θα διαπιστώσετε παρατίθενται πολλά χαρακτηριστικά, εκ των οποίων αρκετά, δεν δίνονται από την κατασκευάστρια αλλά αποτελούν δικές μας προσθήκες. Να σημειώσουμε ότι τα χαρακτηριστικά που προσθέσαμε εμείς έχουν κίτρινους ορισμούς και μπλε τιμές. Επίσης με μπλε χαρακτήρες, δίπλα σε κάποιες "εργοστασιακές" τιμές, είναι σημειωμένες οι τιμές που μετρήσαμε εμείς κατά την διάρκεια των δοκιμών και επιπλέον, με πράσινους χαρακτήρες μπορείτε να βρείτε χαρακτηριστικά για τα οποία, κάνουμε μια πιθανή υπόθεση καθώς δεν βρήκαμε κάτι σχετικό. Από εδώ κρατάμε την καλή προστασία σε βάθος χρόνου που προσφέρει η επινικέλωση του συνόλου, το νέο σύστημα στερέωσης (HoldFast) το οποίο θυμίζει πολύ έντονα το καταξιωμένο σύστημα της Noctua και το αρκετά μεγάλο βάρος της. Οι ανεμιστήρες που συνοδεύουν την Α500 ανήκουν στην οικονομική έκδοση της καλής της σειράς με τα έδρανα μαγνητικής αιώρησης και δεν διαθέτουν καλούδια όπως τα αντικραδασμικά τακουνάκια, τα οποία ευτυχώς δεν φάνηκε να τα χρειάζονται! Και μετά τα κλασικά της ευπρόσδεκτα μεγάλης εγγύησης, να σημειώσουμε και το κατσαβίδι Philips no2 αλλά και το σωληνάριο με την θερμοαγώγιμη πάστα που την συνοδεύουν, πάμε να δούμε τα θερμικά χαρακτηριστικά της. Τα σχετικά πυκνά πτερύγια της ψύκτρας θα χρειαστούν την αυξημένη στατική πίεση των ανεμιστήρων της και στις μετρήσεις θα δούμε πόσο καλά το καταφέρνουν, για την ώρα κρατάμε το μεγάλο της όγκο καθώς για ψύκτρα των 120mm τα 4,16 lit είναι αξιοσημείωτο νούμερο και πάμε να την δούμε από κοντά! Πριν το κάνουμε όμως αυτό να σημειώσουμε ότι, η Corsair Α500 έχει πενταετή εγγύηση και MSRP από την Corsair 99,99 €, και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, την βρίσκουμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 87,43 € συν ~6,5 € λοιπά έξοδα, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συσκευασία και παρελκόμενα Το κιτρινόμαυρο "παρουσιαστικό" του κουτιού ακολουθεί τις "νέες" καλλιτεχνικές επιλογές της κατασκευάστριας, τις οποίες δεν αδικώ ! Η ψύκτρα "γράφει" πολύ εντυπωσιακά σε αυτό το φόντο. Επί της ουσίας όμως, προτιμώ την κατά το δυνατόν καλύτερη εκμετάλλευση της διαθέσιμης επιφάνειας για την παροχή πληροφοριών, έστω και αν αυτές είναι "λεπτομέρειες" ! Και έτσι θεωρώ μεγάλη σπατάλη στο όνομα της αισθητικής τις δυο -καλλιτεχνικά αρτιότατες- φωτογραφίες που ακολουθούν. Κρατάμε προς διερεύνηση την δήλωση περί των επιδόσεών της και πάμε να δούμε τις δυο πλευρές που έχουν σημασία! Για να καταλήξουμε στην πιο "ριγμένη" κατασκευαστικά πλευρά, τον πάτο του κουτιού, η οποία φέρει την περισσότερη πληροφορία! Περίεργη επιλογή του τμήματος marketing της κατασκευάστριας! Εδώ έχουμε όλα τα παρελκόμενα της ψύκτρας των ανεμιστήρων και των βάσεών τους συμπεριλαμβανομένων και φυσικά όλου του απαραίτητου hardware εγκατάστασής της, ανάλογα με το socket της μητρικής μας. Και κλείνουμε με τους κωδικούς του προϊόντος για να πάμε επιτέλους να ανοίξουμε την κούτα! Και να αντικρίσουμε ένα πολύ καλό τρόπο συσκευασίας που εξασφαλίζει το ευαίσθητο περιεχόμενό της από κάθε "λογική" κακομεταχείριση. Στο άνοιγμα έχουμε την θήκη με τα παρελκόμενα και στην ακριβώς απέναντι πλευρά της διακρίνουμε σε πρώτο πλάνο το κανονικό -και καλό από ότι είδαμε- κατσαβίδι Philips No2 που συνοδεύει την ψύκτρα που "μας κλείνει το μάτι" στο "βάθος" ! Στο κουτάκι με τα παρελκόμενα περιέχονται όλα όσο θα χρειαστούμε για την εγκατάστασή της Corsair A500. Όλα είναι τακτοποιημένα στα σακουλάκια τους και χωρισμένα σε δύο θήκες ανάλογα με το κατασκευαστή της CPU σας. Στα κοινά και για τους δύο κατασκευαστές παρελκόμενα έχουμε μερικά δεματικά για την τακτοποίηση των καλωδίων των ανεμιστήρων, ένα Fan Y-Splitter με μαύρη επένδυση και μια μικρή σύριγγα με την καλή θερμοαγώγιμη πάστα ΧΤΜ50 της Corsair που έρχεται -και πολύ καλά κάνει- να καλύψει την ανάγκη μια ενδεχόμενης δεύτερης εγκατάστασης της ψύκτρας. Στα επιμέρους παρελκόμενα έχουμε για την AMD τα retension brackets και τις τέσσερις βίδες που θα τα στερεώσουν πάνω στο CPU back plate της μητρικής σας. Αριστερά τους έχουμε τα δύο είδη αποστατών που θα χρειαστείτε (οι εξάγωνοι για το ΑΜ4 socket και οι κυλινδρικοί για το ΑΜ3). Στην δεξιά φωτογραφία έχουμε τα αντίστοιχα χρειαζούμενα για την INTEL στα οποία δεσπόζει το CPU back plate και δεξιά του υπάρχουν τα δύο είδη αποστατών που θα χρειαστούμε ( αυτά που έχουν ίδια πάσα και από τις δύο πλευρές είναι για το LGA 115x socket και τα άλλα με τα ανόμοια πάσα για τα LGA 2011 / 2011-3 / 2066 socket). Πάνω από αυτά και δεξιά είναι τα δυο brackets και οι χειρόβιδες στερέωσής τους στο back plate. Η ψύκτρα από κοντά Και ήρθε η ώρα να δούμε με ποίο τρόπο η Corsair ανοίγει και πάλι την "αυλαία" στην αερόψυξη! Τα λόγια είναι περιττά! Πρόκειται για μια από τις πιο ολοκληρωμένες οπτικά ψύκτρες, οπότε ακολουθήστε μας στο "οφθαλμόλουτρο" ! Η αίσθηση που προκαλεί είναι δυσεύρετη σε προϊόντα ψύξης και οι λεπτομέρειες όπως το καπάκι με το μπάρκο των Κουρσάρων, τελικά είναι μια πολύ καλή αισθητική προσθήκη καθώς υποβάλει την αίσθηση τις στιβαρότητας που μπορεί να είναι κατ' επίφαση, αλλά υπάρχει ! Και το κύριο έργο αυτής της εμφάνισης πετυχαίνει στο 100%, καθώς το τελευταίο πράγμα που πάει στο μυαλό σου όταν την βλέπεις, είναι το πόσο ογκώδης είναι! Οι δουλεμένες στο αλουμίνιο αλλά και στο πλαστικό λεπτομέρειες προκαλούν την αίσθηση ότι "κάτι τρέχει" εδώ, αλλά για να σιγουρευτούμε ( ) έχουμε και μερικές ακόμα φωτογραφίες! Η λοξή όψη της "στο ύψος του ματιού" δεν μειώνει καθόλου την αίσθηση που προκαλεί! Και το καπάκι με το καραβάκι δεσπόζει! Με την ευκαιρία να σημειώσω εδώ ότι τα πτερύγια της ψύκτρας δεν εκμεταλλεύονται τον κενό χώρο που υπάρχει μεταξύ των δύο πλαστικών βάσεων στήριξης των ανεμιστήρων, για να αποκτήσουν ελαφρά μεγαλύτερη επιφάνεια χωρίς να αυξήσουν τον όγκο της ψύκτρας. Φυσικά αυτό δεν είναι κρίσιμο, αλλά μέσα στα πλαίσια της βέλτιστης θερμοαπαγωγής και καθώς το κόστος του θα ήταν ελάχιστο, δεν θα ήταν κακή ιδέα! Αλλά η ουσία του πράγματος είναι στην ακριβώς αντίθετη πλευρά . . . Όπου -παραδόξως για τον όγκο της ψύκτρας- συναντάμε μόνο τέσσερα heat pipes. Βέβαια είναι τα δύο εξ αυτών (τα κεντρικά) είναι διαμέτρου 8mm, αλλά παρ΄ όλα αυτά φαίνονται λίγα! Η κατασκευή τους είναι CDC (Continuous Direct Contact) που σημαίνει σε απλά Ελληνικά ότι τα heat pipes ακουμπάνε κατευθείαν στο καπάκι της CPU χωρίς να αφήνουν κενά μεταξύ τους, αλλά γι' αυτά θα δούμε περισσότερα πράγματα στις λεπτομέρειες τις ψύκτρας. Τώρα έχει σειρά αυτό που τόση ώρα άφησα ασχολίαστο παρά το ότι είναι Το Ατού της Α500! Το οποίο δεν είναι άλλο από το ότι αυτό : Με κυριολεκτικά δύο κινήσεις γίνεται . . . αυτό: Οι ανεμιστήρες ολισθαίνουν μέσα σε ένα σύστημα οδηγών και ακινητοποιούνται σε "όποια" θέση θέλουμε με ένα απλό τράβηγμα προς τα επάνω, χωρίς καμία άλλη ενέργεια και μένουν με ασφάλεια στη νέα θέση μέχρι να θελήσουμε εμείς να την αλλάξουμε! Φυσικά το όλο σύστημα έχει σαν στόχο την μέγιστη δυνατή συμβατότητα της ψύκτρας με τα πέριξ του socket εξαρτήματα και κυρίως τις μνήμες. Και επιπλέον, διευκολύνει και την εγκατάστασή τους ή την αλλαγή τους καθώς αρκεί ένα τράβηγμα του ανεμιστήρα προς τα επάνω για να δοθεί ο απαραίτητος χώρος για την επέμβασή μας! Φυσικά δεν είναι απαραίτητο οι ανεμιστήρες να πάρουν "τόσο ψηλά τον αμανέ", γιατί υπάρχουν και οι περιορισμοί στην απόσταση από το πλαϊνό του κουτιού, οπότε η μέση οδός πάντα έχει την αξία της! Και πέραν αυτών υπάρχει και το θέμα της εύλογης ελάττωσης των επιδόσεων αν τυχόν το παρακάνουμε ! Να σημειώσουμε εδώ ότι με τους ανεμιστήρες τελείως κάτω, το κενό μεταξύ αυτών και της μητρικής είναι ~44mm, οπότε τα DIM μνημών χωρίς ή με συνεπτυγμένα μέσα ψύξης, θα χωρέσουν κάτω από τους ανεμιστήρες χωρίς κανένα πρόβλημα. Μία μόνο περίπτωση έχουμε να συναντήσουμε πρόβλημα, επειδή η διάσταση του σώματος των πτερυγίων κατά τον μεγάλο άξονα της ψύκτρας είναι 103,3mm, οπότε υπερβαίνει κατά 8 mm τα 95mm του INTEL Footprint , συνεπώς αν κάποια μητρική έχει εξαιρετικά κοντά στο όριο αυτό τις μνήμες, ή έχει κάποια περίεργη τοπολογία, εκεί θέλει προσοχή καθώς αν έχουν υψηλά heat spreaders ενδέχεται η μετακίνηση των ανεμιστήρων προς τα επάνω να μην δώσει λύση στο πρόβλημα. Όπως και να έχει, τα περιθώρια κίνησης είναι πολύ μεγάλα για να επιτρέψουν την εύκολη πρόσβαση σε μνήμες κλπ χωρίς να βγουν οι ανεμιστήρες: Και εξίσου εύκολα μπορεί οι ανεμιστήρες μπορεί να αφαιρεθούν . . . Αποκαλύπτεται το θερμικά ενεργό σώμα της ψύκτρας και διακρίνουμε στις γωνίες του "κύβου" των πτερυγίων, τους πλαστικούς οδηγούς πάνω στους κινούνται οι βάσεις των ανεμιστήρων, καθώς και τα μεταλλικά τοξωτά ελατήρια που εξασφαλίζουν την σταθεροποίησή τους σε μια συγκεκριμένη θέση. Αλλάζοντας οπτική γωνία, αποκαλύπτεται ότι αυτοί οι τέσσερις πλαστικοί οδηγοί στερεώνονται με βίδες πάνω στα πτερύγια της ψύκτρας. Οι οδηγοί ολίσθησης έχουν τραπεζοειδή μορφή και το κάτω άκρο τους -που μένει εκτεθειμένο όταν σηκωθούν οι ανεμιστήρες- είναι "στρογγυλεμένο" (αριστερά κάτω φωτογραφία). Και στις βίδες αυτές οφείλεται και η ελαφρά κάμψη των πτερυγίων στα οποία βιδώνουν (κάνουν "κοιλιά" κοντά στο μέση της -στην άνω φωτογραφία- κατακόρυφης πλαστικής μπάρας). Οι βίδες αυτές -στην επάνω πλευρά της ψύκτρας- χρησιμεύουν και για τη στερέωση της πλαστικής βάσης πάνω στην οποία προσαρμόζεται το καπάκι της ψύκτρας το οποίο στηρίζεται στις τέσσερις κυλινδρικές οπές της. Και συγκεκριμένα . . . Στο εσωτερικό του καπακιού σε κάθε μια από τις τέσσερις γωνίες της βάσης του πλέγματος υπάρχει ένας "κύλινδρος" με ελαστικά τεταρτημόρια τα οποία "κλειδώνουν" μέσα στις οπές της βάσης που έχει η ψύκτρα. Στο κέντρο κάθε τέτοιου "κυλίνδρου" βρίσκεται και μια βίδα που στερεώνει τον πλαστικό φορέα των κλειδιών αυτών, αλλά και της "σήτας" πάνω στο παχύ βουρτσισμένο αλουμίνιο του καπακιού! Αυτή η σήτα επιτρέπει την "αναπνοή" του διακένου των πτερυγίων και είναι μεταλλική και επινικελωμένη με την ίδια "καπνισμένη" απόχρωση, το όλο το σύστημα δε, είναι λυόμενο! Και μάλιστα, με σπέσιαλ βιδούλες στερέωσης. Μια παρατήρηση εδώ, αν τύχει και η σήτα δεν είναι τελείως σταθεροποιημένη πάνω στο καπάκι και τρεμοπαίζει όταν το κουνάτε, μπορείτε να δείτε αν οι βίδες παίρνουν λίγο σφίξιμο, αλλιώς βάλτε λίγη μονωτική ταινία περιμετρικά της σήτας, έτσι ώστε η διαθέσιμη διαδρομή των βιδών να επαρκέσει για το καλό σφίξιμο της σήτας. Όλη αυτή η κατασκευή δικαιολογεί και το πάχος του αλουμινίου του καπακιού που είναι 2,50mm. Το Block και το Cold Plate της ψύκτρας Είναι η κατάλληλη στιγμή να δούμε από κοντά και το άλλο σημαντικό τμήμα της ψύκτρας, από την κατασκευή του οποίου πολλά εξαρτώνται. Η θερμοαγώγιμη πάστα έρχεται προτοποθετημένη στο cold plate και μάλιστα σε μια μορφή που από ότι λέει η κατασκευάστρια, διευκολύνει την καλύτερη και ομοιογενέστερη διασπορά της. Εντύπωση προκαλούν τα κεντρικά heat pipes των 8mm και οι λεπτομέρειες του νέου συστήματος στήριξης! Σε κάτοψη είναι εντυπωσιακή η διαφορά της επιφάνειας που καλύπτει ένα 8ρι heat pipe σε σύγκριση με ένα 6ρι. Η κατεργασία τους δεν έχει στόχο τη mirror like επιφάνεια, αλλά την επιπεδότητά τους και αυτές οι γραμμές που διακρίνονται δεν αποτελούν ατέλεια της κατεργασίας, είναι εσκεμμένες! Στη δεξιά φωτογραφία (άνω) έχουμε μια γενικότερη θέα της ψύκτρας και του όγκου του "σώματός" της. Στο επόμενο κοντινό στο cold plate φαίνεται πολύ καθαρά η δομή του και το τι σημαίνει η CDC τοποθέτηση των heat pipes. Σημειώνουμε την πολύ στιβαρή κατασκευή του συστήματος στήριξης. Το οποίο θυμίζει έντονα το σύστημα στήριξης που έχει εξελίξει και καθιερώσει η Noctua εδώ και πολλά χρόνια, και μόνο η ομοιότητα λοιπόν αποτελεί εγγύηση της καλής του λειτουργίας. Σε αυτές τις φωτογραφίες φαίνεται καθαρά το ότι τα heat pipes πατάνε "κατάσαρκα" στο CPU heat spreader, εξασφαλίζοντας μια άριστη θερμική σύζευξη με αυτό. Η δομή και κατανομή των heat pipes είναι συμμετρική και η συναρμογή τους στο παχύ block πολύ καλή. Βέβαια βλέπουμε και δυο μικρά κενά αλλά η όλη επαφή είναι πολύ σφιχτή. Αυτό που δεν βλέπουμε είναι ίχνη συγκόλλησης, η οποία όμως "λογικά" υπάρχει γιατί είναι απαραίτητη ώστε να εξασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή θερμική σύζευξη των heat pipes μεταξύ τους! Πιθανόν η Corsair ρυθμίζει τις παραμέτρους συγκόλλησης με τρόπο που να ελαχιστοποιούνται τα ίχνη της και να μην προβάλουν στην επιφάνεια του block. Βεβαίως υπάρχει -από τα τεκμήρια- και το ενδεχόμενο να μην υπάρχει καθόλου συγκόλληση και η συναρμογή των heat pipes στο block να γίνεται με press fitting μέσα σε κατάλληλες υποδοχές του block που εξασφαλίζουν την ασφαλή μηχανική σύζευξη μεταξύ αυτών και των heat pipes. Τι από τα δύο συμβαίνει δεν κατέστη δυνατόν να διαπιστωθεί οπότε θα ταχθώ υπέρ της λογικότερης, πιο κοινής και αρτιότερης τεχνικής λύσης, της συγκόλλησης ! Μια τελευταία ματιά στην "δύσκολη" φωτογραφικά πάνω πλευρά του block και με ένα διαφορετικό νετάρισμα στο σύστημα στήριξης, και ένα κοντινό στο σύστημα στήριξης με το κυλινδρικό παξιμάδι, στο οποίο σημειώνουμε το μέτριο φινίρισμα του ελατηρίου καθώς η σπείρα έχει κοπεί κάθετα και όχι σφηνοειδώς, και τη μεγάλη του διατομή και πάμε να δούμε το άλλο σημαντικό κομμάτι της ψύκτρας μας . . . Οι ανεμιστήρες Αυτοί είπαμε ανήκουν στην καλή σειρά της Corsair με τα έδρανα μαγνητική αιώρησης (ML120 PWM). Τους ανεμιστήρες αυτούς τους έχουμε δει επανειλημμένα και στο παρελθόν και αποτελούν την φθηνή έκδοση της κορυφαίας σειράς (χωρίς RGB). Ευτυχώς για εμάς, η μείωση του κόστους δεν έγινε εις βάρος της λειτουργικότητας των ανεμιστήρων, τα έδρανα παραμένουν τα ίδια καθώς και η πενταετής εγγύηση, αυτό που λείπει είναι τα αντικραδασμικά παρεμβύσματα στις γωνίες του πλαισίου τους. Η κάλυψη της διατομής του ανεμιστήρα κατά ~70% και η πολύ μικρή κλίση του χείλους προσβολής των πτερυγίων -ιδιαίτερα στο ακραίο τμήμα τους- μαρτυρά σχεδίαση με προσανατολισμό την υψηλή "στατική" πίεση. Από την άλλη πλευρά η υπό γωνία εικόνα τους αποκαλύπτει τα μεγάλα κανάλια ροής του αέρα τα οποία φροντίζουν ώστε ο ανεμιστήρας να μην υπολείπεται αισθητά και σε παροχή αέρα! Η κατασκευή του πλαισίου τους, είναι εξαιρετικά στιβαρή, χωρίς όμως ιδιαίτερα αεροδυναμικά μέτρα για την μείωση του θορύβου που παράγει η ταχύστροφη φτερωτή τους, καθώς στις 2400rpm οι ανεμιστήρες, μόνο διακριτικοί δεν είναι ! Οι βραχίονες στήριξης του κινητήρα τους ακολουθούν την κλασική για τη σειρά μορφή, η οποία τελικώς φαίνεται να λειτουργεί σωστά και με μικρή συμβολή στο θόρυβο! Το σύστημα στήριξης των ανεμιστήρων Οι ανεμιστήρες στηρίζονται πάνω στις ολισθαίνουσες βάσεις τους με βίδες μετρικού σπειρώματος (Μ4, 30mm) και βιδώνουν σε μεταλλικά πάσα που είναι φυτευτά στο πλαστικό πλαίσιο. Η κατασκευή είναι στιβαρότατη και η ευκολία εγκατάστασης των ανεμιστήρων εξαιρετική! Τα λούκια διαθέτουν εσοχές τραπεζοειδούς μορφής σε απόσταση 8mm μεταξύ τους που εξασφαλίζουν το κλείδωμα σε διάφορες θέσεις του ανεμιστήρα, το δε βάθος τους είναι τέτοιο που εξασφαλίζει αφενός σταθερό και σαφές "κλείδωμα" και εύκολη μετακίνηση, αφετέρου. Αυτές οι δύο αντιτιθέμενες απαιτήσεις ικανοποιούνται από τα δίδυμα τοξωτά ελατήρια που αποτελούν το κινητό μέλος του μηχανισμού κλειδώματος. Αυτά τα ελατήρια απέχουν 24mm και σε συνεργασία με τις εσοχές κλειδώματος των λουκιών μας δίνουν ένα ελάχιστο βήμα μετακίνησης του ανεμιστήρα ίσο με 8mm (+/- ~0,2mm). Από πλευράς θορύβου και συγκεκριμένα αυτού παράγεται λόγω του φαινομένου της σειρήνας (όταν ένα ταχέως κινούμενο πτερύγιο περνά κοντά από ένα ακίνητο αντικείμενο π.χ.πτερύγια ψύκτρας) οι ελάχιστες αποστάσεις τις φτερωτής από τα πτερύγια της ψύκτρας που μετρήσαμε είναι: Pull ανεμιστήρας: Ακροπτερύγιο = 9mm / Βάση πτερυγίου = 13 mm Push ανεμιστήρας; Ακροπτερύγιο = 15mm / Βάση πτερυγίου = 18mm Συνεπώς δεν αναμένεται καμία αισθητή επιβάρυνση του θορύβου από το συγκεκριμένο φαινόμενο. Δίπλα όμως στο λούκι με τα τραπεζοειδή "κλειδιά" βρίσκεται και ένα άλλο λούκι . . . Το οποίο έχει τραπεζοειδή μορφή και διαθέτει φαρδύτερη είσοδο η οποία προοδευτικά στενεύει στις σωστές διαστάσεις για να διευκολύνει την είσοδο σε αυτό του οδηγού που βρίσκεται πάνω στη ψύκτρα. Ο οποίος οδηγός, έχει φυσικά και αυτός τραπεζοειδή μορφή και η συνεργασία των δύο εξασφαλίζει την εύκολη ολίσθηση μεταξύ τους και παράλληλα, αποκλείει την πιθανότητα της τυχαίας εξάρμοσης αυτής της σύνδεσης από εγκάρσιες σε αυτήν δυνάμεις. Η λύση συγκαταλέγεται στις κλασικές λύσεις ολισθαίνουσας μηχανικής συναρμογής κάτω από το γενικό τίτλο συνδέσεις χελιδονοουράς και πραγματικά αποτελεί την καλύτερη επιλογή για την εφαρμογή αυτή! Θέματα εγκατάστασης και συμβατότητας Μολονότι η Corsair δεν έχει δημοσιεύσει κάποια λίστα με συμβατές μητρικές, το γεγονός ότι κατά την κρίσιμη διάσταση (άξονας ροής αέρα) η διάσταση του σώματος της ψύκτρας είναι 103mm σημαίνει ότι ξεπερνά το 95mm x 95mm του INTEL footprint, μόνο κατά 8mm (4mm από κάθε πλευρά) και αυτό δύσκολα θα την φέρει σε αντιπαράθεση με τις μνήμες, εκτός και αν ο κατασκευαστής της μητρικής σας τις έβαλε ακριβώς στο όριο αυτό, οπότε θα πρέπει να το δείτε! Αν έχουμε μνήμες με ψηλές ψύκτρες, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα, η κατασκευάστρια δαπάνησε πόρους για την βέλτιστη αντιμετώπιση αυτού ειδικά του ζητήματος, και ως προς την άλλη διάσταση με μέγιστο πλάτος 144mm, υπερβαίνει το προαναφερθέν footprint μόνο κατά ~25mm οπότε είναι και πάλι πολύ απίθανο να συναντήσετε πρόβλημα. Παρ΄ όλα αυτά καλό θα ήταν η Corsair να δημοσιεύσει κάποια Motherboard Compatibility List και μέχρι τότε, ακόμα καλύτερα είναι να ελέγξετε μήπως η μητρική σας αποτελεί τη δυσάρεστη εξαίρεση! Όσον αφορά στην εγκατάστασή της, με ήδη εγκαταστημένη την θερμοαγώγιμη πάστα στο cold plate, το πράγμα είναι πολύ απλό και πρακτικά είναι ζήτημα ενός λεπτού, άντε να το διασκεδάσετε, ας πούμε δύο! Δυο πράγματα πρέπει να προσέξετε βέβαια, πρώτον η ψύκτρα να κάτσει πάνω στην CPU προσεκτικά κεντραρισμένη έτσι ώστε οι σωληνωτές βίδες / παξιμάδια στήριξής της, να πάνε και να "αγκαλιάσουν" τις βίδες των retension brackets. Έτσι θα μπορείτε να την βιδώσετε στη θέση της χωρίς περιττά στριψίματα και μετατοπίσεις που δεν είναι και ότι το καλύτερο για την καλή θερμική επαφή της ψύκτρας με την CPU. To άλλο πράγμα που πρέπει να προσέξετε είναι το βίδωμα της ψύκτρας να γίνει προοδευτικά και αλλάζοντας κάθε μια-δυο βόλτες την βίδα που σφίγγουμε. Έτσι η ψύκτρα θα κάτσει ομοιόμορφα και στιβαρά πάνω στην CPU. Τα ελατήρια που περιβάλλουν τα σωληνωτά παξιμάδια στήριξης θα φροντίσουν για μια διαρκώς -και ανεξάρτητη από εμάς- σταθερή δύναμη σύσφιξης, η οποία σύμφωνα με όσα μετρήσαμε είναι ανεξάρτητη από τον προσανατολισμό της ψύκτρας. Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά Όλα γενικώς καλά μέχρι εδώ, για να δούμε όμως τι λένε και οι λεπτομέρειες, που όπως πολύ καλά ξέρουμε γενικώς αλλά και έχουμε δει εδώ ειδικώς, είναι αυτές που καθορίζουν ένα πολύ σημαντικό μέρος της άποψής μας για ένα προϊόν. Βάζοντας αρχή από το σώμα της ψύκτρας, ας εντοπίσουμε μερικά κρίσιμα σημεία. Σε ολόκληρη την "επιφάνεια" εισόδου -αλλά και εξόδου- του αέρα οι απολήξεις των πτερυγίων έχουν οδοντωτή μορφή, με σκοπό της μείωση του θορύβου μέσω της διάσπασης των στροβίλων που προκαλεί ο ανεμιστήρας σε πολυάριθμους πολύ μικρότερους και ασθενέστερους μικροστροβίλους. Η τοποθέτηση των Heat pipes είναι πλησιέστερα προς την εξωτερική πλευρά των πτερυγίων, προφανώς λόγω περιορισμών στο θέμα κάμψης των heat pipes, αλλά και ενδεχομένως προς αναζήτηση του "δροσερότερου" τμήματός τους. Η πριονωτή απόληξη των πτερυγίων αυξάνει αισθητά το μήκος του χείλους προσβολής που παρουσιάζουν στην ροή του αέρα και έτσι αυξάνεται η αποτελεσματικότητά τους! Η τοποθέτηση των heat pipes των 8mm στην κεντρική περιοχή των πτερυγίων, είναι πολύ καλή επιλογή γιατί σε αυτήν την κεντρική κατακόρυφη λωρίδα της εισόδου στα πτερύγια της ψύκτρας ο αέρας που ωθεί η φτερωτή του ανεμιστήρα κινείται παράλληλα με το επίπεδο των πτερυγίων. Έτσι ο αέρας μπορεί να μπει ελεύθερα ανάμεσα σε αυτά και να τα ψύξει πιο αποτελεσματικά ! Η προσεκτική εξέταση της Press fit συναρμογής των heat pipes με τα πτερύγια, δεν αποκαλύπτει ίχνη συγκόλλησης των μεν με τα δε. Η υψηλή ποιότητα όμως της ενσφήνωσης και η επιμετάλλωση (τόσο των heat pipes όσο και των πτερυγίων) συνηγορούν σε μια αναμενόμενη πολύ καλή θερμική αγωγιμότητα μεταξύ τους και διατήρησή της επί μακρόν! Τα άκρα των heat pipes δεν κατορθώνουν όλα να έχουν σύνδεση με το πρώτο πτερύγιο, αλλά αυτό σαν πρόβλημα είναι μηδαμινής σημασίας και πιο πολύ σαν αισθητικό θέμα μας "απασχολεί" και αυτό μόνο αν βγάλουμε το καπάκι της ψύκτρας! Και πάλι στην επαφή του πτερυγίου με το heat pipe δεν βλέπουμε ίχνη κόλλησης. Και ένα κοντινό στην press fit συναρμογή των πτερυγίων στα heat pipes, που δεν το βρίσκεις εύκολα! Με κούρασε να το πετύχω, αλλά τελικώς άξιζε το κόπο! Αυτή η πολύ καλή εικόνα υπάρχει σε ολόκληρη την ψύκτρα και η επιμετάλλωσή της, εγγυάται ακόμα περισσότερο την διατήρηση της καλής θερμικής σύζευξης για πολύ καιρό! Τα τοξωτά ελατήρια που φροντίζουν για το "κλείδωμα" του ολισθαίνοντος φορέα του ανεμιστήρα, εδράζονται σε μια πλαστική "γωνιά" η οποία είναι στηριγμένη με βίδες πάνω στα πτερύγια. Βίδες που φαίνονται στις δύο επόμενες φωτογραφίες. Ε και σαν βίδες που είναι, τις ξεβιδώσαμε . . . Και παρά τη σκόνη -αυτές οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν μετά το τέλος των δοκιμών - φαίνεται καθαρά η διαμόρφωση της γωνίας των πτερυγίων και παρατηρούμε και την κάμψη κατά 90 μοίρες ενός μικρού τμήματός τους, που φροντίζει για την διατήρηση των σωστών αποστάσεων μεταξύ των πτερυγίων, σε συνεργασία φυσικά με την σταθεροποίηση που παρέχει η ενσφήνωση στα heat pipes. Η Corsair δεν "κλειδώνει" την περίμετρο των πτερυγίων με κανένα άλλο τρόπο, ποντάρει σε αυτές τις γωνιές και στις τοπικές αυτές αναδιπλώσεις των πτερυγίων. Δυστυχώς όμως αυτό αποδεικνύεται "λίγο" . . . . . . καθώς τα πτερύγια πιεσμένα από τις βίδες και μη έχοντας κανένα άλλο μέσο διατήρησης σταθερής της απόστασης μεταξύ τους, κάμπτονται. Η κάμψη αυτή είναι ιδιαίτερα ορατή στην επάνω πλευρά αλλά και στην κάτω, εύκολα βλέπεις τις άνισες αποστάσεις που υπάρχουν μεταξύ των πτερυγίων, πράγματα που δημιουργούν μια εικόνα "προχειρότητας" που δεν συνάδει ούτε με το προϊόν, ούτε με το κόστος του, αλλά ούτε και με τις προσδοκίες των χρηστών. Αντιλαμβάνομαι βεβαίως ότι η τεχνική press fit δεν είναι συμβατή με την διαδικασία του κλειδώματος των πτερυγίων μεταξύ τους με τις ειδικές γι' αυτό αναδιπλώσεις, αλλά πιστεύω ότι η επανάκαμψη μετά από δεκαετή απουσία θα έπρεπε να είναι αψεγάδιαστη, πόσω μάλλον που είναι φανερό ότι, σε άλλα "σημεία" έχει δοθεί σημαντικό βάρος στην αισθητική του πράγματος! Όπως και να έχει -να το πούμε εδώ- αυτό το πρόβλημα πολύ μικρή επίδραση έχει στις επιδόσεις της ψύκτρας και για αυτό φροντίζει . . . Το διάκενο στο κέντρο των πτερυγίων Στο κέντρο αυτού που θα αποτελούσε ένα ενιαίο μεγάλο πτερύγιο βρίσκουμε μια ευμεγέθη παραλληλόγραμμη οπή με στρογγυλεμένες γωνίες. Η οποία σαφώς εξυπηρετεί το βίδωμα της ψύκτρας, αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που υπάρχει, γιατί αν ήταν μόνο αυτός, δυο τρύπες που θα "στόχευαν" ακριβώς τις βίδες, θα επέτρεπαν - καθοδηγώντας το κατσαβίδι ακριβώς στη βίδα- το πιο εύκολο το βίδωμά τους. Ο κύριος λόγος αυτής της επιλογής είναι άλλος! Η επιλογή της τοποθέτησης των heat pipes κοντά στο άκρο του σώματος τής ψύκτρας καθορίστηκε κυρίως από την ύπαρξη των heat pipes των 8mm και των περιορισμών που αυτό βάζει στα περιθώρια κάμψης τους. Πέραν αυτού αν μια ψύκτρα έχει απότομες κάμψεις στα heat pipes της προκειμένου να τα κατανείμει σε μεγαλύτερη έκταση, αναγκαστικά χάνει ένα μέρος από τα πτερύγιά της προκειμένου να "χωνέψει" μέσα στα πτερύγια μέρος αυτών των κάμψεων για να μην χάσει πολύ από το διαθέσιμο ύψος της. Επιπλέον αυτών η κατανομή των heat pipes σε μια πολύ μεγάλη έκταση ενός ενιαίου πτερυγιώματος φέρνει σε μειονεκτική θέση τα heat pipes που βρίσκονται πλησιέστερα στην έξοδο και προς το κέντρο της ψύκτρας. Αυτό είναι ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλες οι μονομπλόκ ψύκτρες μεγάλου μεγέθους. Εδώ όμως υπάρχει η οπή που διακόπτει την συνέχεια των πτερυγίων, αντικαθιστώντας -την ούτως ή άλλως θερμικά "άχρηστη"- κεντρική περιοχή τους με μια μεγάλη ελεύθερη δίοδο κυκλοφορίας του αέρα, από όπου η ψύκτρα -ιδιαίτερα η άνω και κάτω "περίμετρός" της- μπορεί να "ανασάνει" πολύ πιο ελεύθερα τόσο από κάτω, όσο και -λόγω της σήτας του καπακιού- από επάνω. Και επιπλέον και εξίσου σημαντικό, μειώνει την κατά μήκος της ροής του αέρα διάσταση των πίσω πτερυγίων και τους δίνει ένα δικό τους χείλος προσβολής. Αυτά τα δύο -έχουμε συζητήσει και στο παρελθόν- αρκούν για να αναβαθμιστεί αισθητά η θερμοαπαγωγική ικανότητά τους, και αυτό ακριβώς αποτελεί και το πλεονέκτημα των κατασκευών με διπλό πύργο. Βεβαίως μια ελαφρά μεγαλύτερη απόσταση των heat pipes από το εξωτερικό χείλος των "πίσω" πτερυγίων θα έφερνε ελαφρά καλύτερες επιδόσεις, αλλά είπαμε όλα είναι θέμα ισορροπιών και συμβιβασμών ανάμεσα σε αντιτιθέμενες απαιτήσεις! Εδώ να σημειώσω ότι η κατά τον άξονα ροής του αέρα διάσταση του ανοίγματος αυτού είναι 24mm και δεν μπορείς να αποφύγεις τη σκέψη ότι, αν έδινε η Corsair, 4-5mm ακόμα θα μπορούσε να βάλει ένα ανεμιστήρα μέσα και να έχει μια κλασική κατασκευή δύο ανεξάρτητων πύργων, αλλά προφανώς το όλο concept της κατασκευής δεν έχει αποκλειστικά θερμικά κριτήρια! Το Colt Plate της ψύκτρας Η διασπορά της Stock θερμοαγώγιμης πάστας. Η ψύκτρα έρχεται όπως είδαμε με την Τ.Ι.Μ. ήδη τοποθετημένη στο Cold plate: Και μάλιστα είναι σε τετραγωνάκια τα οποία σύμφωνα με την κατασκευάστρια ευνοούν την πιο ομοιόμορφη διασπορά της και όπως μπορούμε να δούμε από την εικόνα αποκόλλησης που έδωσε η κατανομή της T.I.M. στο πρώτο από τα δύο δείγματα που είχαμε στη διάθεσή μας . . . . . . τόσο από την επιφάνεια του loader όσο και από το cold plate, δεν μπορούμε να διαφωνήσουμε! Η διασπορά είναι καλή και ομοιόμορφη με τις δενδροειδείς δομές κατανεμημένες σε όλη την επιφάνεια. Σημειώνουμε μια ελαφρά μεγαλύτερη ποσότητα να παραμένει στη κεντρική περιοχή της επιφάνειάς τους, αλλά η διαφορά πυκνότητας από την περίμετρο είναι μικρή. Θερμικά, διαφορές άξιες λόγου, δεν εντοπίστηκαν. Στις επόμενες δύο φωτογραφίες ο φωτισμός μας επιτρέπει να δούμε πως κατανέμεται η επιφάνεια ανάμεσα στα heat pipes των 6mm και αυτά των 8mm. Εδώ λόγω του όχι και τόσο επιμελημένου καθαρίσματος μπορούμε να δούμε τα ίχνη των διακένων μεταξύ των τετραγωνιδίων απόθεσης της stock T.I.M. Άρα αν κάνετε δεύτερη εγκατάσταση . . . ξέρετε ! Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά ! Στην δεξιά φωτογραφία έχουμε και τις διαστάσεις από το cold plate ανά heat pipe, από όπου διαπιστώνουμε ότι η επιφάνεια που καλύπτεται από τα heat pipes έχει διαστάσεις 45 x 30,4mm και σαφώς επαρκεί για να καλύψει με την βέλτιστη θερμοαπαγωγική ικανότητα των heat pipes άμεσης επαφής, όλες τις CPUs με τις οποίες είναι συμβατή η ψύκτρα! Η μεγάλος άξονας της παραλληλόγραμμης επιφάνειας υψηλής θερμοαπαγωγής, "ακολουθεί" την ανάλογη εσωτερική τοπογραφία των CPU die και διαθέτει στην κεντρική ζώνη τα δυο 8ρια heat pipes για να σηκώσουν το βάρος της ψύξης! Εδώ να σημειώσω κάτι σχετικό με την συμβατότητα της ψύκτρας με τις μητρικές που έχουν πολύ κοντά στα όρια του socket πυκνωτές (εντός των ορίων του 95x95mm): Το επίπεδο του cold plate εκτείνεται μέχρι τα ~635mm αλλά και για άλλα +/- 10mm τα heat pipes παραμένουν αρκετά κοντά στην επιφάνεια της μητρικής. Συνεπώς θέλει λίγο μελέτη το πράγμα πριν την αγορά για να μην βρεθείτε προς εκπλήξεων στην περίπτωση που οι πυκνωτές είναι πολύ κοντά και έχουν και ύψος μεγαλύτερο ή ίσο με το CPU lid. Η επιπεδότητα του Cold Plate_Sample-A' Η γνωστή διαδικασία με τον έλεγχο της πρότυπης ρίγας και παρά την σχετικά αυξημένη γωνία φωτογράφισης έδειξε ότι το cold plate παρουσιάζει μια ελαφρά κοιλότητα. Τα φίλερ έδειξαν ότι αυτή είναι της τάξης των 20μm, αλλά εδώ θέλει λίγο προσοχή καθώς, το σημείο αναφοράς είναι τα άκρα του block και όχι τα όρια που πατάει η επιφάνεια του Loader, στα όρια του οποίου η κοιλότητα είναι ακόμα μικρότερη! Ο έλεγχος με την ρίγα στην άλλη κατεύθυνση κατά μήκος των heat pipes έδειξε ότι αυτά είναι πρακτικώς τελείως επίπεδα. Συνεπώς η επιφάνεια του Cold Plate παρουσιάζει μια πολύ μικρή κοιλότητα κυλινδρικής μορφής με τον άξονα του κυλίνδρου παράλληλο με τον άξονα των heat pipes, χαρακτηριστική του τρόπου επεξεργασίας της επιφάνειας με Fly Cutter υπό γωνία. Αυτή η διαμόρφωση φαίνεται ελαφρά και στην διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας, αλλά η επίδρασή της είναι πρακτικά πολύ μικρή στις θερμικές επιδόσεις της ψύκτρας ακόμα και όταν δοκιμάζεται στο τελείως άκαμπτο και επίπεδο hot plate του loader που χρησιμοποιούμε. Όπως όμως και να έχει, και πάντα με στόχο τις βέλτιστες επιδόσεις, καλό θα ήταν αυτή η κοιλότητα να μην υπήρχε και η επιφάνεια του cold plate να ήταν τελείως επίπεδη, ή να ήταν ελαφρά κυρτή αποσκοπώντας την καλύτερη δυνατή επαφή να την έχει στο κέντρο της επιφάνειας συναρμογής με το CPU lid. Η διασπορά της Reference Τ.Ι.Μ. (Arctic MX-4) Ας δούμε όμως και την διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας αναφοράς που χρησιμοποιούμε για όλες τις μετρήσεις μας έτσι ώστε αυτές να μπορούν να συγκριθούν μεταξύ τους. Η δοκιμή γίνεται στο δεύτερο από τα δύο δείγματα που είχαμε την ευκαιρία να ελέγξουμε. Οι δύο πρώτες φωτογραφίες είναι με διάχυτο φωτισμό και δείχνουν ότι τώρα έχουμε ακόμα καλύτερη επαφή μεταξύ των δύο επιφανειών, με τις δενδροειδείς δομές αποκόλλησης πιο έντονες και με αισθητά καλύτερο πάτημα στην κεντρική περιοχή, όπου παρά την τριγωνική μονόπλευρη αποκόλληση της Τ.Ι.Μ. η αντιπαραβολή των αντίστοιχων εικόνων από το Loader και το Cold plate δείχνει ότι μεταξύ τους υπάρχει πολύ μικρή ποσότητα θερμοαγώγιμης πάστας. Αντίστοιχη εικόνα, αλλά πιο καθαρή, έχουνε και με των άμεσο φωτισμό των επιφανειών! Από όλες τις εικόνες αυτές προκύπτει ότι στη διασπορά της θερμοαγώγιμης παίζει σημαντικό ρόλο η διαμόρφωση της υφής της επιφάνειας του cold plate. Η οποία χαρακτηρίζεται από τις γνωστές ελαφρές αυλακώσεις που εσκεμμένα αφήνει η CNC κατεργασία της επιφάνειας, με σκοπό εντός αυτών των αυλακώσεων να βρει διέξοδο η όποια περίσσεια θερμοαγώγιμης πάστας και να επιτρέψει έτσι την καλύτερη θερμική επαφή των δύο επιφανειών! Εδώ βέβαια οι αυλακώσεις αυτές είναι σχετικά έντονες και εύκολα ορατές καθώς το βήμα κίνησης του κοπτικού του CNC είναι μεγαλύτερο και η κοπή σε ελαφρά μεγαλύτερο βάθος, από ότι άλλων κατασκευαστών. Η επιπεδότητα του Cold Plate_Sample-B' Οι ανάλογες μετρήσεις στο δεύτερο δείγμα έδειξαν αφενός με το φως (σε χαμηλότερη οπτική γωνία αυτή τη φορά) ότι το cold plate παρουσιάζει μια πολύ μικρή κοιλότητα, η οποία μετρήθηκε με τα φίλερ . . . . . . και είναι ίση με 10μm, πράγμα που σημαίνει ότι στις διαστάσεις του πραγματικού πατήματος στον Loader (~35mm) η κοιλότητα αυτή είναι ακόμα πιο μικρή. Κατά την παράλληλη με τον άξονα των heat pipes μέτρηση με τη ρίγα και τον φωτισμό ακριβώς παράλληλο με την επιφάνεια του Loader, διαπιστώνουμε ομοιόμορφη διείσδυση ελάχιστου φωτός δια μέσου των χαράξεων της επιφάνειας, σε όλο το μήκος του πατήματος της ρίγας πράγμα που μαρτυρά ότι η επιφάνεια των heat pipes είναι απολύτως επίπεδη σε αυτή τη διεύθυνση και φυσικά το ίδιο και η επιφάνεια του cold plate! Οπότε και εδώ η διαμόρφωση του cold plate έχει αμυδρά κυλινδρική μορφή με τον άξονα αυτού του κυλίνδρου παράλληλο με τον άξονα των heat pipes. Οι ανεμιστήρες Από αυτή τη θέση έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στη συγκεκριμένη κατασκευή ανεμιστήρων και έτσι θα ακολουθήσω το σύντομο δρόμο . . . Αυτά τα καλώδια θα μπορούσαν να βρουν μια καλύτερη θέση έτσι ώστε να μην εμποδίζουν την ροή του αέρα και μάλιστα δίπλα στο πλαίσιο του ανεμιστήρα όπου αυτή είναι εντονότερη και φυσικά έτσι θα μειωνόταν και ο θόρυβος που παράγεται. Η αλληλοκάλυψη των πτερυγίων δεν είναι πολύ σφιχτή προκειμένου να δίνεται κατά το δυνατόν ελεύθερη δίοδος στον αέρα για να μην υπολείπεται ο ανεμιστήρας στην παροχή αέρα που μπορεί να εξασφαλίσει. Οι βραχίονες στήριξης του κινητήρα μολονότι είναι κάθετοι στην περιφέρεια του πλαισίου, χάρη στην ειδική διαμόρφωσή τους παρουσιάζουν πολύ μικρή αντίσταση στο ρεύμα του αέρα και αναλόγως μικρό θόρυβο. Αυτό επιτυγχάνεται με το κυλινδρικό χείλος προσβολής που προτάσσουν στο ρεύμα του αέρα, με τον κενό χώρο ακριβώς πίσω από αυτό, που "απορροφά" του μικροστροβίλους που σχηματίζονται . . . . . . και με την κεκλιμένη άνω επιφάνειά τους που προσομοιάζει μια μικρή πτέρυγα που κινείται στον αέρα. Το έχω πει και στο παρελθόν η Corsair είναι ώρα να επιδείξει ανάλογη φροντίδα και καινοτομία και στα υπόλοιπα αεροδυναμικά στοιχεία των ανεμιστήρων αυτών, γιατί έχει ένα πολύ καλό προϊόν που μπορεί να γίνει "εύκολα" καλύτερο ή για να το θέσω ακριβώς εκεί που "πονάει" . . . πιο αθόρυβο! Η βάση στήριξης των ανεμιστήρων Εδώ το θέμα είναι το πως ο αεροδυναμικός θόρυβος έχει ληφθεί υπόψιν στο σχεδιασμό της. Εξετάζοντας τη στήριξη του Pull ανεμιστήρα ο οποίος ρουφάει αέρα μέσα από τη βάση στήριξής του, βλέπουμε ότι τόσο στη στενή πλευρά όσο και στην πλατύτερη που έχει το λούκι με το κλειδιά υπάρχει πρόνοια για την ελάττωση του θορύβου του αέρα. Ο σκελετός της βάσης "οπισθοχωρεί" ελαφρά στα κρίσιμα σημεία και επιτρέπει την κίνηση του αέρα προς τον ανεμιστήρα να γίνει κατά το δυνατόν πιο ομαλά και αθόρυβα. Βεβαίως η κατασκευή απέχει από το "ιδανικό" αλλά δεν παύει να είναι μια απόδειξη ότι εδώ έχει επενδυθεί σκέψη και χρόνος! Ανάλογα πράγματα ισχύουν και στην τοποθέτηση του ανεμιστήρα σε θέση Push. Με μια σημαντική διαφορά εδώ, καθώς το πλαίσιο του ανεμιστήρα στην έξοδό του έχει μεγαλύτερη διάμετρο από αυτή της εισόδου του. Έτσι η αναγκαστικά ίδια σε διαστάσεις βάση, να έχει διάμετρο λίγο μικρότερη από ότι θα χρειαζόταν. Έτσι τόσο στη στενή πλευρά της βάσης όσο και την φαρδιά πλευρά της, μέσα στη ροή του αέρα που εξέρχεται από τον ανεμιστήρα και μάλιστα στην περίμετρο του πλαισίου του -εκεί δηλαδή που αυτή είναι ισχυρότερη- εισέρχονται δύο "μύτες" από την βάση (συνολικά σε οκτώ σημεία) με ευνόητα κακή επίδραση στο θόρυβο που παράγεται. Αυτό είναι ένα πολύ καλό δείγμα του τι σημαίνει να προσπαθείς να συμβιβάσεις αντιτιθέμενες απαιτήσεις στοχεύοντας σε μία κατασκευή που κατά το δυνατόν θα ικανοποιεί τις περισσότερες από αυτές. Δύσκολο πολύ το εγχείρημα, και δεν θα είμαστε εμείς που θα στερήσουμε το μπράβο προς την σχεδιαστική ομάδα της Corsair, απλά θα την παρακινήσουμε για ακόμα καλύτερη σχεδίαση σε επόμενη έκδοση της βάσης αυτής! Μετρήσεις 'Εδώ μπορούμε να δούμε την συνοπτική εικόνα της Corsair Α500, έτσι όπως καταγράφηκε στις τυπικές δοκιμές σε PUSH-PULL διάταξη και σε θερμικά φορτία (60 - 360 Watt), αλλά και σε αυτές που έγιναν σε εξαιρετικά υψηλή θερμική φόρτιση από 60 - 480 Watt καθώς επίσης και στις λεπτομερείς δοκιμές από 40 - 300 / 320 Watt που έγιναν αναγκαστικά καθώς προέκυψε ανάγκη για λεπτομερέστερο έλεγχο της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας. Αλλά πριν προχωρήσετε καλό είναι για όσους θέλουν να θυμηθούν τις συντομογραφίες που χρησιμοποιούμε, να διαβάσουν τις επεξηγήσεις που ακολουθούν στο spoiler! Σύνοψη βασικής θερμικής συμπεριφοράς Στον πίνακα που ακολουθεί έχουν συμπεριληφθεί οι δοκιμές που έγιναν σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις στους ακόλουθους προσανατολισμούς ροής αέρα, μέγιστου θερμικού φορτίου και setup : Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού έως τα 480 Watt, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL και την Reference TIM (Arctic MX-4) σε τέσσερα airflow (Hi, Me, Lo, VLo) Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού έως τα 300* Watt, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL και την Reference TIM (Arctic MX-4) σε τέσσερα airflow (Hi, Me, Lo, VLo) Γ. Μετρήσεις κατακόρυφου προσανατολισμού έως τα 300 Watt, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL και την Reference TIM (Arctic MX-4) σε τέσσερα airflow (Hi, Me, Lo, VLo) {*Στο LaPusPul @ Hi και @ Lo έχει μετρηθεί μέχρι τα 320 Watt} Να σημειώσω εδώ μερικές σημαντικές διευκρινίσεις για την ανάγνωση του πίνακα που ακολουθεί: Οι δοκιμές που έγιναν χωρίζονται σε δυο ομάδες ανάλογα με τον προσανατολισμό της ψύκτρας. Η μία ομάδα δοκιμών αφορά την οριζόντια θέση όπου τα Heat pipes της ψύκτρας είναι κατακόρυφα και η άλλη ομάδα δοκιμών αφορά στον πλάγιο και κατακόρυφο προσανατολισμό, όπου τα heat pipes βρίσκονται σε οριζόντια θέση. Έτσι η κατανομή του πίνακα είναι προσαρμοσμένη με τις ανάγκες της ορθής γραφικής αναπαράστασης των δοκιμών οι οποίες έγιναν ανάλογα με τον προσανατολισμό και το επίπεδο της θερμικής καταπόνησης σε βήματα των 60W (οριζόντια θέση / Ho), αλλά και σε βήματα των 40W για τις άλλες θέσεις (Πλάγια / La και Κατακόρυφη / Ve). Επίσης στην πλάγια και κατακόρυφη θέση το βήμα αύξησης της θερμικής ισχύος πάνω από τα 240W, περιορίστηκε στα 20W (από τα 40W που ήταν από τα 40W έως τα 240W). Αυτό έγινε για λεπτομερέστερη μελέτη της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας σε αυτήν την κρίσιμη -όπως αποδείχτηκε- περιοχή θερμικής καταπόνησης. Έτσι ο πίνακας δεδομένων για να "παρέχει" στο γράφημα -που βασίζεται σε αυτόν- τη σωστή βάση αναφοράς στην κλιμάκωση και εξέλιξη των τιμών, έχει αναπτυχθεί σε θερμικά βήματα των 20W και όχι των 60W όπως είναι το συνηθισμένο και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να βγει κάπως μακρινάρι! Φυσικά γι αυτό υπήρχε συγκεκριμένος λόγος ο οποίος θα μας απασχολήσει αρκετά στην συνέχεια της παρουσίασής μας. Οι τιμές που έχουν ανοιχτό πράσινο "φωτισμό" είναι αυτές που αντιστοιχούν στα 240W που είναι η πλησιέστερη θερμική καταπόνηση προς το TDP της ψύκτρας (250W). Οι τιμές που μπήκαν στους συγκριτικούς πίνακες είναι με μεγαλύτερους χαρακτήρες και πάντα στο υψηλό air flow. Με έντονο πράσινο φωτισμό είναι η επίδοση της ψύκτρας σε οριζόντια θέση και στα 360W. Με πορτοκαλί "φωτισμό" είναι οι τιμές όπου η ψύκτρα δεν ισορρόπησε θερμικά και η θερμοκρασία του Loader έγινε μεγαλύτερη από τους 100οC με συνεχιζόμενη έντονη αυξητική τάση, μέχρι τη στιγμή που η δοκιμή διακόπηκε για λόγους ασφαλείας του Loader ! Με αυτά κατά νου πάμε να δούμε τι έδειξαν οι δοκιμές και να κάνουμε μια πρώτη ανάλυσή των αποτελεσμάτων τους. Ας προσπαθήσουμε να συγκεντρώσουμε τα βασικά συμπεράσματα σε μια σειρά, όχι κατ' ανάγκην σπουδαιότητας: Α. Η ψύκτρα σε οριζόντια θέση (όπως αν την βάλουμε σε ένα "καθιστό" HTPC, όπου η μητρική βρίσκεται σε οριζόντια θέση): Με 37,06o C βρίσκεται μόλις ένα άνευ σημασίας 0,02o C πίσω από την κορυφαία αερόψυκτρα του πίνακά μας (Noctua NH-D15 SE-AM4) και ισοβαθμούν στην πρώτη θέση του πίνακα. Αυτή η επίδοση έρχεται από μια ψύκτρα με -κατά 15%- μικρότερο θερμικό όγκο! Επιπλέον αυτού, οι ανεμιστήρες της είναι 120mm και όχι 140mm όπως της Noctua! Και η ψύκτρα "δεν μένει εκεί" αλλά "διαθέτει αρκετό τσαγανό" και πηγαίνει και σε αρκετά υψηλότερες καταπονήσεις και το γεγονός ότι στα 480 Watt, υστερεί μόλις 6o C σε σχέση με το τερατάκι της Noctua, μόνο σαν έπαινος ακούγεται! Δυστυχώς τα συγχαρητήρια είναι δύσκολα και οι αιτίες είναι ότι: Για να πετύχει αυτές τις επιδόσεις στρέφει τους ανεμιστήρες της στις 2400rpm με αποτέλεσμα ο θόρυβος που παράγει να είναι υπερδιπλάσιος (διαφορά ~ 10dB(A) ) από αυτόν της συγκαθήμενης στην κορυφή των θερμικών επιδόσεων! Η ψύκτρα παρουσιάζει αυτές τις πολύ καλές επιδόσεις μόνο όταν βρίσκεται σε οριζόντια θέση. Όταν βρεθεί σε πλάγια θέση (όπως σε ένα κουτί "πύργο"), τότε τα πράγματα αλλάζουν πολύ και παύουν να είναι τόσο εντυπωσιακά! Η πλάγια θέση για μια ψύκτρα αυτής της δομής και όγκου δεν είναι απλά η πιο συνήθης, αλλά η κατά κανόνα θέση της (χρήση της σε κουτί "Πύργο"), οπότε ό,τι συμβαίνει σε αυτή τη θέση, έχει καθοριστική σημασία στην αξιολόγηση της ψύκτρας! Β. Για πάμε λοιπόν να δούμε τις γίνεται όταν η Corsair A500 τοποθετηθεί σε πλάγια -ή και κατακόρυφη- θέση όπου τα heat pipes της βρίσκονται πλέον οριζόντια και όχι κατακόρυφα όπως πριν. Μέχρι τα 200Watt και σε όλα τα air flow, η θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας είναι ελαφρά καλύτερη από την συμπεριφορά της σε οριζόντια θέση. Στα 240W όμως εμφανίζονται ισχυρές ενδείξεις ότι αυτή η συμπεριφορά αρχίζει να επιδεινώνεται, από ~2,5o C έως και 5,5ο C, ανάλογα το air flow και τον προσανατολισμό (πλάγια ή κατακόρυφα). Αυτές οι "ανησυχητικές" ενδείξεις, μόλις 50W υψηλότερα από το TDP της (στα 300Watt) φτάνουν σε ακραία όρια, καθώς: - Είτε οι θερμοκρασίες ισορροπούν σε απαγορευτικά υψηλές τιμές (Θερμοκρασίες Loader πάνω από 95ο C!) - Είτε η ψύκτρα περνά σε ανεξέλεγκτη υπερθέρμανση όπου οι θερμοκρασία αυξάνει σε απαγορευτικές τιμές (πάνω από 105o C) μέσα σε πολύ μικρό χρόνο, επιβάλλοντας την διακοπή των δοκιμών για λόγους προστασίας της διάταξης δοκιμών! Χαρακτηριστικό ότι η ψύκτρα βρίσκεται στα όριά της είναι και το γεγονός ότι, στο μοναδικό air flow που ισορροπεί θερμικά και στους δύο πλαγιαστούς προσανατολισμούς είναι το πολύ χαμηλό (VLo). Επίσης σημαντικό και προς επίρρωση αυτού του συμπεράσματος (4) είναι ότι οι θερμοκρασίες που επιτυγχάνει -σε καταπόνηση 300W- στο χαμηλό αλλά ακόμα -και ιδιαιτέρως- στο πολύ χαμηλό air flow, είναι χαμηλότερες από τις αντίστοιχες θερμοκρασίες του μέσου και υψηλού air flow! Στα επόμενα 20Watt (στα 320W, δηλαδή 70W περισσότερα από το TDP της) η ψύκτρα με υπερφόρτιση 28%, ανεξαρτήτως air flow και προσανατολισμού (πλάγιος ή κατακόρυφος) περνά σε ανεξέλεγκτη υπερθέρμανση! Αυτή την "διττή" θερμική συμπεριφορά μπορούμε να την δούμε πολύ πιο εύκολα στο γράφημα που ακολουθεί, στο οποίο αναδεικνύονται όλα αυτά που εντοπίσαμε προηγουμένως με πολύ μεγαλύτερη σαφήνεια. Το γράφημα αυτό είναι εξ ανάγκης "συμπιεσμένο" και βασικά δίνει μια γενική όψη των μετρήσεων, τις οποίες θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε με πιο μεγάλη λεπτομέρεια στο "Οι Μετρήσεις εις βάθος" που ακολουθεί αμέσως μετά. Το γράφημα αυτό μπορείτε να το δείτε και σε μεγάλο μέγεθος πατώντας εδώ. Σε όλους του προσανατολισμούς και τα air flow, μέχρι τα 200Watt, η θερμική συμπεριφορά είναι σχεδόν ταυτόσημη. [Δες τη βοηθητική "καμπύλη" 1 που συνδέει τις επιδόσεις για τα 160Watt σε όλα τα air flow και την καμπύλη 2 για τα 200Watt] Από εκεί και πάνω όμως, (240Watt) είναι ξεκάθαρο ότι οι καμπύλες που αντιστοιχούν στην πλάγια και κατακόρυφη θέση (όπου τα heat pipes είναι οριζόντια) παύουν να εξελίσσονται κατά το γραμμικώς αναμενόμενο και αρχίζουν να "ανηφορίζουν" αισθητά, με πρώτη διαπίστωση του πόσο υψηλότερα βρίσκεται η καμπύλη 4 (La_240W) σε σχέση με την 3 (Ho_240W). Με άλλα λόγια και από την βοηθητική γραμμή 4 των 240W, φαίνεται ότι ναι μεν έχει ακόμα ανάλογη σε εξέλιξη με την 1 και την 2, αλλά η βηματική αύξηση των θερμοκρασιών (Step Delta) είναι δυσανάλογα υψηλή. Αυτή η δυσανάλογη αύξηση της θερμοκρασίας επιτείνεται στα 260Watt (καμπύλη 8 ) και ακόμα περισσότερο στα 280Watt (καμπύλη 5) για να "ξεφύγει" τελείως στα 300Watt (καμπύλη 6)! H εξέλιξη της διαφορά της θερμοκρασίας Δθ του πλάγιου προσανατολισμού στα 280Watt καθώς το air flow μειώνεται είναι: La_Hi= 48,2ο C La_Me= 64,4ο C La_Lo= 51,1ο C La_VLo= 56,4ο C και η αντίστοιχη εξέλιξη στην κατακόρυφη θέση είναι: Ve_Hi= 58,1ο C Ve_Me= 61,7ο C Ve_Lo= 66,0ο C Ve_VLo= 59,1ο C Δηλαδή όπως βλέπουμε και από τις βοηθητικές καμπύλες 8, 5 και 6, η ψύκτρα σε χαμηλότερο air flow (VLo) έχει καλύτερες επιδόσεις από ότι στο μέσο air flow, πράγμα που είναι σαφέστατη ένδειξη ότι η θερμική συμπεριφορά της είναι μη ομαλή και ότι η ψύκτρα βρίσκεται κοντά στα θερμικά όρια αυτών των προσανατολισμών! Με λίγα λόγια δηλαδή, άρκεσε να βρεθούν τα heat pipes της ψύκτρας σε οριζόντια θέση, για να την "μεταμορφώσουν", από μια ψύκτρα που είχε κορυφαίες επιδόσεις και δεν "χαμπάριαζε τίποτε" ούτε σε υπερφόρτιση της τάξης του ~96% (480W), σε μία ψύκτρα που αρχίζει να "ζορίζεται" λίγο κάτω από το TDP της (240W) για να "εγκαταλείψει τον αγώνα" -στα 300W- σε θερμική υπερφόρτιση της τάξης του 20% μόλις! Τόσο καιρό σε αυτό τον τομέα των παρουσιάσεων έχουμε δει πολλά! Έχουμε δει όλες τις ψύκτρες αυτού του μεγέθους να δοκιμάζονται για τα συγκριτικά σε μια μεσοσταθμική θερμική υπερφόρτιση της τάξης του 50% (ψύκτρες με TDP ~240Watt δοκιμάζονται στα 360Watt) και να περνάνε τη δοκιμή ανεξαρτήτως προσανατολισμού με πολύ καλές επιδόσεις. Έχουμε δει αυτές τις μεγάλες ψύκτρες -όπως και την σημερινή φιλοξενούμενη- να αντιμετωπίζουν "ατάραχα" φορτία διπλάσια του τυπικού τους (480Watt) και μόλις στην προηγούμενη παρουσίαση είδαμε μια λιλιπούτεια ψύκτρα να αντιμετωπίζει με ασφάλεια το τριπλάσιο θερμικό φορτίο από αυτό που είναι σχεδιασμένη να "διαχειριστεί" (από τα 90W δοκιμάστηκε στα 270Watt)! Όμως, μια ψύκτρα, με μόλις 20% θερμική υπερφόρτιση (τα 300W ως προς το TDP των 250W), να "καταθέτει τα όπλα", επειδή την γυρίσαμε στο "πλάι", δεν το περιμέναμε να το δούμε και οπωσδήποτε, όταν αυτό έρχεται από μια εταιρία όπως η Corsair, είναι κάτι που θέλει διερεύνηση και προσεκτική εκτίμηση! Και σε αυτό συνηγορούν τα στοιχεία που έδειξαν οι μετρήσεις μας καθώς, η Corsair μιλάει για TDP=250Watt και η ψύκτρα τα αποδίδει αξιοπρεπώς και μάλιστα υπό προϋποθέσεις (οριζόντια τοποθέτηση), κατατάσσεται στην κορυφή των αεροψυκτρών μαζί με την κορυφαία Noctua στα 360W και δε μένει μόνο εκεί, αλλά πάει χωρίς "κόπο" και ακόμα πιο πάνω, στα 480Watt! Οπότε η Corsair A500 κάνει αυτό που λέει και με το παραπάνω, κανένας ψόγος εδώ ! Όμως, υπάρχει ένα αλλά και αυτό έχει να κάνει με τα περιθώρια που δίνουν όλοι οι κατασκευαστές στις ψύκτρες τους, περιθώρια που εμείς δοκιμάζουμε και προσπαθούμε να εξαντλήσουμε προκειμένου να δούμε τα πραγματικά όρια μιας ψύκτρας και να αποκαλύψουμε ενδεχόμενες αδυναμίες ή χαρίσματα που έχουν. Εδώ όμως και μάλιστα, στην τυπική για την ψύκτρα τοποθέτηση (πλάγια), τα πράγματα δίνουν την εντύπωση ότι η Corsair σχεδίασε κάπως "τσιγκούνικα", καθώς η ψύκτρα δίνει πολύ μικρό περιθώριο πέρα από αυτό που λέει το TDP της, με αποτέλεσμα -παρά το μέγεθός της- να συγκαταλεχθεί για τον προσανατολισμό αυτό και μεταξύ των ψυκτρών που δοκιμάζονται στα 240Watt, πράγμα που από μόνο του στην ουσία την "μειώνει", καθώς αυτή η σύγκριση με τις κατά πολύ μικρότερες της ψύκτρες, "κουτσουρεύει" και απομειώνει την σημασία της πρωτιάς που καταλαμβάνει μεταξύ τους και αυτό χωρίς να συνυπολογίσουμε τον θόρυβο που παράγει! Μοιάζει σαν η κατασκευάστρια για κάποιο περίεργο λόγο να έκανε μια "αδικαιολόγητα" οριακή επιλογή, η οποία στην πράξη υπονομεύει το "πρόσωπο" του προϊόντος της, πράγμα που δεν συνάδει με την μέχρι τώρα πείρα που έχουμε από την Corsair! Αυτά σαν μια πρώτη εκτίμηση καθώς στη συνέχεια έχουμε πολλά ακόμα να δούμε και να πούμε . . . Μετρήσεις εις βάθος Στον τομέα αυτό, όπως ξέρετε παρουσιάζουμε μόνο τα θέματα που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η πλήρης έκθεση όλων των μετρήσεων που γίνονται, σε πλήρη λεπτομέρεια, θυμίζει μικρή "διατριβή" και αυτό λειτουργεί εις βάρος των σημείων που κάθε φορά έχουν ιδιαίτερο χρηστικό ενδιαφέρον, κουράζοντας ενδεχομένως τον αναγνώστη στη προσπάθεια να επικεντρωθεί στα σημαντικά! Φυσικά όλη η πληροφορία εξακολουθεί και παράγεται "αυτόματα" και είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμη* αν χρειαστεί, τόσο στο σχολιασμό της παρουσίασης, όσο και σε όποιον φίλο θέλει να εμβαθύνει στο θέμα! (*)Οι μετρήσεις που έγιναν συνολικά μπορούν να βρεθούν εδώ: Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) Γ. Μετρήσεις κατακόρυφου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL με την MX-4 TIM. ( Table,, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) 1. Τα όρια των δοκιμών και τα ποσοστά θερμικής υπερφόρτισης. Πριν προχωρήσουμε στις μετρήσεις είναι καλό να διευκρινιστούν κάποια ζητήματα που καθορίζουν τον τρόπο και την λογική των δοκιμών που κάνουμε: Α. Η πρώτη και σημαντική παράμετρος είναι η τιμή του TDP που δίνει ο κατασκευαστής για την ψύκτρα. B. Το πλήθος των heat pipes που έχει η ψύκτρα και η μορφολογία της ορίζουν την μέγιστη τυπική υπερφόρτιση στην οποία θα θέσουμε την ψύκτρα, αν ο κατασκευαστής δεν δίνει συγκεκριμένο TDP. Γ. Η μορφολογία της ψύκτρα όσον αφορά στα πτερύγιά της όπου σημαντική παράμετρος είναι ο όγκος του θερμικά ενεργού τμήματός της. 'Έτσι συγκεκριμενοποιώντας για την Corsair A500 έχουμε: Δύο heat pipes σε σχήμα U διαμέτρου 6mm και δύο ακόμα ίδιου σχήματος διαμέτρου 8mm, οπότε η μέγιστη τυπική θερμική φόρτιση θα πρέπει να είναι τουλάχιστον (2 x 60W) + (2 x 80W) = MaxThPo(@hepi) = 280Watt Ο κατασκευαστής δίνει σαν TDP τα 250Watt, επομένως η μέγιστη τυπική θερμική φόρτιση θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 50% επιπλέον του TDP, δηλαδή (250W x 1,5 = MaxThPo(@tdp) = 375Watt Η απολύτως μέγιστη θερμική φόρτιση (ExThPo) που εφαρμόζουμε είναι 33% επιπλέον της MaxThPo (τυπικά μέγιστης φόρτισης), δηλαδή -γενικά- 360W x 1,33 = 480W. Αν αυτό το φέρουμε στα "μέτρα" της A500, έχουμε για το TDP που δίνει η Corsair ότι το ExThPo(@tdp) = 498W και αν πάμε με τον "κανόνα" που έχουμε "θεσπίσει" εμείς για τις δοκιμές μας η απολύτως μέγιστη θερμική καταπόνηση είναι ExThPo(@hepi) = 372Watt. Οι δοκιμές MaxThPo εφαρμόζονται σε κάθε ψύκτρα και αυτή θα πρέπει να τις περάσει όλες χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και χωρίς αποκλίσεις από την τυπική γραμμική συμπεριφορά. Οι δοκιμές ExThPo εφαρμόζονται κατά περίσταση και κατ' εκτίμηση, προς αναζήτηση των θερμικών ορίων της ψύκτρας και οι αποκλίσεις από την τυπική γραμμική συμπεριφορά είναι ενδεχόμενες και αποτελούν ζήτημα που συναξιολογείται με την τυπική θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας. Η "θετική" ανταπόκριση μιας ψύκτρας στις δοκιμές ExThPo αξιολογείται στα θετικά της, αλλά οι πιθανές "φτωχές" επιδόσεις της σε αυτές, δεν αποτελούν μειωτικό παράγοντα των τυπικών επιδόσεών της. 2. Μετρήσεις με βάση τον προσανατολισμό / θέση της ψύκτρας σε τέσσερα διαφορετικά air flow Σε αυτές τις μετρήσεις παρουσιάζεται το πώς μεταβάλλεται η θερμική απόδοση της ψύκτρας σε μια συγκεκριμένη τοποθέτηση, ανάλογα με την ταχύτητα των ανεμιστήρων της. Σε κάθε ένα από τα γραφήματα που ακολουθούν υπάρχουν τρεις ομάδες καμπυλών: Οι καμπύλες της μεταβολής του Συνολικού Δθ ανάλογα με την θερμική επιφόρτιση που επιτυγχάνει η ψύκτρα. (Κυκλικά σημεία μέτρησης) Οι καμπύλες της μεταβολής του Μερικού Δθ σε κάθε αυξητικό βήμα της θερμικής καταπόνησης. (Ρομβικά σημεία μέτρησης) Οι καμπύλες της μεταβολής της Ψυκτικής Ικανότητας ανάλογα με το θερμικό φορτίο της ψύκτρας. (Τετραγωνικά σημεία μέτρησης) Α. Μετρήσεις με την ψύκτρα σε οριζόντια θέση. Η ψύκτρα είναι σε οριζόντια θέση, όπως σε μια μητρική που είναι επίσης οριζόντια και τα heat pipes της βρίσκονται σε κατακόρυφη θέση. Σε αυτόν το προσανατολισμό η Corsair A500 αποδίδει πολύ καλά ακόμα και όταν το θερμικό φορτίο γίνεται σχεδόν το διπλάσιο από το TDP της. Η εξέλιξη των καμπυλών του Συνολικού Δθ παραμένει γραμμική σε όλα τα air flow και μόνο στο υψηλό air flow αρχίζει να στρέφει -με αποδεκτούς ρυθμούς- προς τα επάνω όταν ξεπεράσουμε τα 360Watt ! Οι καμπύλες του Μερικού Δθ δεν έχουν να αποκαλύψουν κάποιο πρόβλημα και η άνοδος που σημειώνει η καμπύλη του υψηλού air flow στα 420W και 480W, είναι απολύτως αποδεκτή και καθώς έχουμε να κάνουμε με μία ψύκτρα με ExThPo(@hepi)=372Watt -η οποία εδώ, ουσιαστικά δοκιμάζεται και ~100W πιο πάνω- μάλλον σαν πάρα πολύ καλή επίδοση θα πρέπει να την χαρακτηρίσουμε! Ακόμα όμως και αν πάμε με το TDP της κατασκευάστριας και έστω και αν η δοκιμή είναι 20 Watt κάτω από την ExThPo(@tdp) (είναι 498W), για να έχουμε κάποια δυνατότητα σύγκρισης με τις άλλες ψύκτρες στα 480W, οι επιδόσεις αυτές είναι απολύτως αποδεκτές! Η Ψυκτική Ικανότητα μας δίνει στο υψηλό air flow μια πολύ χαρακτηριστική καμπύλη μιας ψύκτρας που παρά την εξαιρετικά υψηλή θερμική καταπόνηση, κατορθώνει και ανταπεξέρχεται στην δοκιμή και μάλιστα με την τελική της τιμή (στα 480W) λίγο καλύτερη από την αρχική της! Από τις καμπύλες της Ψυκτικής Ικανότητας (CoolCap) έχουμε μόνο ένα μικρή ένδειξη ότι κάτι ίσως συμβαίνει καθώς, η βέλτιστη επίδοση στο υψηλό air flow βρίσκεται στα 240W ενώ στο μέσο και χαμηλό air flow η βέλτιστη επίδοση βρίσκεται στα 300W και αυτό δεν είναι κάτι ομαλό. Επειδή όμως πρόκειται για πολύ μικρές διαφορές, απλά κρατάμε μια επιφύλαξη για τη συνέχεια. Στο πολύ χαμηλό air flow έχουμε την βέλτιστη επίδοση και πάλι στα 240W, αλλά αυτό μόνο σαν θετικό μπορεί να χαρακτηριστεί. Β. Μετρήσεις με την ψύκτρα σε πλάγια θέση. Η ψύκτρα είναι στραμμένη όπως μπαίνει σε μια κατακόρυφη μητρική που βρίσκεται σε ένα κλασικό κουτί "πύργο" και τα heat pipes της είναι πλέον σε οριζόντια θέση. Σε αυτόν τον κατά κανόνα πιθανότερο προσανατολισμό, η ψύκτρα εμφανίζει μια σημαντικά διαφορετική συμπεριφορά, ιδιαιτέρως όταν το θερμικό φορτίο υπερβεί τα 240W. Οι καμπύλες του Συνολικού Δθ δείχνουν από τα 200W, μια ευκρινώς εδραιωμένη τάση για ελάττωση των επιδόσεων, τάση η οποία στα τρία χαμηλότερα air flow κάνει την εμφάνισή της ήδη από τα 160W! Αυτή η τάση φαίνεται πολύ πιο εύκολα από τις καμπύλες της Ψυκτικής ικανότητας από τις οποίες διαπιστώνεται ότι, η φυσιολογικά αναμενόμενη και προοδευτικά μειούμενη, βελτίωση της θερμοαπαγωγικής ικανότητας καθώς το θερμικό φορτίο αυξάνει, φτάνει σε σε μέγιστη τιμή στα 160W, η οποία είναι αρκετά χαμηλότερα από το φυσιολογικά αναμενόμενο από μια ψύκτρα αυτού του μεγέθους και TDP! Αυτή η σε τόσο χαμηλό φορτίο εμφάνιση της βέλτιστης Ψυκτικής ικανότητας, ισχύει οριακά και για το υψηλό air flow, καθώς στα 200W έχει ήδη αρχίσει να μειώνεται. Ανάλογη μικρή μείωση των επιδόσεων παρατηρείται και στο χαμηλό air flow και η μείωση των επιδόσεων εντείνεται φυσιολογικά στο πολύ χαμηλό air flow. Εκεί που παρατηρείται πολύ μεγάλη μείωση των επιδόσεων μετά τα 160W είναι στο μέσο air flow και αυτό δεν είναι καθόλου φυσιολογικό καθώς σημαίνει ότι η ψύκτρα αποδίδει αναλογικά καλύτερα σε χαμηλότερο air flow ! Η μείωση των επιδόσεων από ότι δείχνουν οι καμπύλες της Cooling Capacity (CoolCap) αυξάνει αισθητά στα 240W και στα 260W, το πράγμα γίνεται πιο έντονο καθώς η βηματική αύξηση των θερμοκρασιών είναι της τάξης των 11-12o C, όσο για την CoolCap, αυτή -ιδιαίτερα στο μέσο air flow- μειώνεται ραγδαία! Στα 280W, μόλις 30W πάνω από το TDP της, είναι πλέον σαφές ότι η ψύκτρα βρίσκεται στα όριά της καθώς, οι θερμοκρασίες κάνουν άλματα της τάξης των ~18 έως και ~22o C και πέραν αυτού, υπάρχουν σημαντικές ανατροπές στην φυσιολογική συμπεριφορά της ψύκτρας καθώς το χαμηλό και πολύ χαμηλό air flow επιτυγχάνουν χαμηλότερο Συνολικό Δθ από το μέσο air flow! Η κατάσταση αυτή γίνεται ακόμα πιο ακραία στα 300W όπου, το χαμηλότερο Δθ το έχει το χαμηλό air flow, το δε υψηλό air flow πετυχαίνει το ίδιο Δθ με το πολύ χαμηλό και το υψηλότερο -και χειρότερο- Δθ το παρουσιάζει το μέσο air flow (!) με την ψύκτρα να μην μπορεί να έρθει σε θερμική ισορροπία και την θερμοκρασία να ανεβαίνει με ταχύ ρυθμό στους 102+o C και χωρίς να εμφανίζει τάσεις εξισορρόπησης. Αυτό το Thermal Runaway* διακόπηκε από τις προστασίες υπερθέρμανσης του Loader! {* Η τιμή αυτή μπήκε στο διάγραμμα με κόκκινο πλαίσιο.} Και η "αυλαία" πέφτει στα 320W, όπου και στα δύο air flow για τα οποία συνεχίζεται η δοκιμή, η ψύκτρα περνά σε άμεσο Thermal Runaway με τη δοκιμή να σταματά με τη θερμοκρασία του loader μεταξύ 100 και 105o C ! Η ψύκτρα μετά τα 240W κυριολεκτικά μεταμορφώνεται, η θερμική συμπεριφορά της παύει να έχει οποιαδήποτε σχέση με την τόσο αναγκαία γραμμικότητα και οι θερμοκρασίες αυξάνουν εξαιρετικά δυσανάλογα και ανώμαλα, για να περάσει τελικά, σε ανεξέλεγκτη υπερθέρμανση μόλις 50W πάνω από τα 250W που είναι σχεδιασμένη να λειτουργεί αποτελεσματικά (TDP). Το γεγονός ότι μια υπερφόρτιση της τάξης του 20% έχει τόσο "ασύμμετρα" αποτελέσματα, μαρτυρά το με πόσο στενά θερμικά όρια σχεδιάστηκε η ψύκτρα και παρά το ότι η ψύκτρα αποδίδει αυτό που λέει το TDP της, τελικώς, αποτελεί ένα ζήτημα προς κρίση, το οποίο θα ήταν -γενικά- καλύτερα να μην υπάρχει, πόσω μάλλον σε ένα προϊόν μέσω του οποίου η Corsair "επανασυστήνεται" στον χώρο της αερόψυξης! Γ. Μετρήσεις με την ψύκτρα σε κατακόρυφη θέση. Οι μετρήσεις σε αυτό το προσανατολισμό έγιναν κυρίως γιατί αυτή η θέση είναι η δεύτερη θέση όπου τα heat pipes είναι οριζόντια και όχι γιατί το ενδιαφέρον μας ήταν τα κουτιά που έχουν τα βύσματα της μητρικής προς τα επάνω. Η εικόνα μολονότι λίγο ποιο "ομαλή" εδώ, παραμένει επί της ουσίας απαράλλακτη με αυτήν της πλάγια θέσης και μάλιστα οι θερμοκρασίες στα 300W κινούνται γύρω από τους 75 - 77o C, με δύο air flow, υψηλό και μέσο (!) να αδυνατούν να υποστηρίξουν την ψύκτρα και αυτή να περνά σε thermal runaway! Κάτω από αυτές τις συνθήκες φυσικά, η συνέχιση των δοκιμών στα 320W δεν είχε κανένα νόημα ! 3. Μετρήσεις με βάση την ταχύτητα των ανεμιστήρων της ψύκτρας (air flow) στους τρεις προσανατολισμούς της. Στις μετρήσεις αυτές γίνεται πολύ πιο ευκρινής η επίδραση που έχει ο προσανατολισμός της ψύκτρας στις επιδόσεις της σε κάθε air flow ξεχωριστά. Έτσι έχουμε την ψύκτρα στο ίδιο air flow και καταγράφουμε την θερμική συμπεριφορά της στους τρεις προσανατολισμούς της. Στα γραφήματα έχει αντικατασταθεί η παράμετρος Μερικό Δθ από την παράμετρο AirOut Delta-T η οποία μας δείχνει πόσο θερμότερος είναι ο αέρας που εξέρχεται από την ψύκτρα από από αυτόν που μπαίνει σε αυτήν για να την ψύξει. Η παράμετρος AirOut Delta-T είναι ένας άλλος τρόπος να ελέγξουμε εμμέσως μεν, αλλά με αρκετή ακρίβεια ότι η θερμότητα που διαχέεται στο περιβάλλον είναι αντίστοιχη με αυτήν που παραλαμβάνει η ψύκτρα από το Hot Plate της "CPU" μας και η αξιολόγησή της θα μας παρέχει επιπλέον δυνατότητες ανάλυσης της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας. Σε αυτά τα γραφήματα έχει προστεθεί και ένας "εμπειρικός" προσδιορισμός της "ιδανικής" περιοχής λειτουργίας* της ψύκτρας, τόσο για τις μετρήσεις που έγιναν με τα heat pipes κατακόρυφα, όσο και με αυτά σε οριζόντια θέση. Και σε αυτά τα γραφήματα η θερμική συμπεριφορά της κατακόρυφης θέσης έχει βοηθητικό ρόλο με τον κύριο, να παραμένει στις θερμικές επιδόσεις της πλάγιας θέσης. Πριν όμως μπούμε στην ουσία του πράγματος να πω δυο λόγια για αυτή τη νέα δυνατότητα που ενσωματώνεται στα γραφήματα ανάλυσης της θερμικής συμπεριφοράς των ψυκτρών. Η "ιδανική" περιοχή λειτουργίας ορίζεται ποσοστιαία σαν τμήμα της περιοχής μεταβολής της Ψυκτικής Ικανότητας (CoolCap) της ψύκτρας με κατώτερο όριο αναφοράς την τιμή που έχει η CoolCap στην ελάχιστη θερμική φόρτιση (πρώτο βήμα δοκιμής) και ανώτερο την μέγιστη τιμή της, σε όποιο θερμικό φορτίο (βήμα δοκιμής) παρατηρείται αυτή η τιμή. Η "Ιδανική" Περιοχή Λειτουργίας χωρίζεται σε τρία επιμέρους επίπεδα / τμήματα: "Sweet Spot" >>> 100% - 76% (υψηλής πυκνότητας επισήμανση / σκίαση της περιοχής) Στενή περιοχή >>> 75% - 51% (μέσης πυκνότητας σκίαση της περιοχής) Ευρεία περιοχή >>> 50% - 25% (μικρής πυκνότητας σκίαση της περιοχής) Εντός της περιοχής / ζώνης με την βέλτιστη απόδοση της ψύκτρας (Sweet Spot) έχει σημειωθεί με ένα ρόμβο η θερμική ισχύς στην οποία η CoolCap έχει τη μέγιστη τιμή της και με ένα ανεστραμμένο τρίγωνο σημειώνεται το "κέντρο βάρους" της περιοχής αυτής. Οι φίλοι που ενδιαφέρονται να δουν περισσότερα πράγματα μπορούν να δουν τον πίνακα που περιέχει και το AirOut_Delta-T καθώς και τα γραφήματά στους τρεις προσανατολισμούς, στο spoiler που ακολουθεί: Με αυτά κατά νου, ας πάμε να δούμε τι "βρήκαμε" : Α. Μετρήσεις με τους ανεμιστήρες να παρέχουν Υψηλό air flow και την ψύκτρα στους τρεις βασικούς προσανατολισμούς. Σε αυτό το air flow οι ψύκτρες αποδίδουν τα μέγιστα καθώς η θερμοαπαγωγή από την επιφάνεια των πτερυγίων είναι η μέγιστη δυνατή. Και σε αυτό το air flow κατά κανόνα οι ψύκτρες παρουσιάζουν διαφορές στη θερμική συμπεριφορά των διαφορετικών προσανατολισμών τους, πρακτικά ασήμαντες, καθώς αυτές είναι της τάξης του 1 έως 2 το πολύ βαθμών Celsius λόγω του ότι το υψηλό air flow των ανεμιστήρων απαλείφει ουσιαστικά το θερμικό κέρδος που έχουν οι προσανατολισμοί που φέρνουν το επίπεδο των πτερυγίων σε κατακόρυφη θέση, στη οποία μπορούν να εκμεταλλευτούν και το φυσικό ανοδικό ρεύμα του αέρα που θερμαίνεται από την ψύκτρα. Ι. Για να δούμε τι έχει να δείξει αυτή η σύγκριση στην προκείμενη περίπτωση για τον οριζόντιο προσανατολισμό (μπλε καμπύλες): Στην οριζόντια θέση η ψύκτρα λειτουργεί πολύ καλά και -όπως θα πρέπει- με μεγάλα περιθώρια φόρτισης πάνω από το TDP της. Χαρακτηριστικό της πολύ καλής θερμικής συμπεριφοράς στην οριζόντια θέση, είναι ότι το σημείο όπου η τιμή της Ψυκτικής Ικανότητας αποκτά την ίδια τιμή που είχε στην πρώτο βήμα των δοκιμών (Cooling Capacity Tipping Point / CCTP) είναι λίγο πιο πάνω από τα 480W! Το γεγονός βέβαια ότι η μέγιστη CoolCap σε αυτό το προσανατολισμό (Οριζόντιο / Ho) βρίσκεται στα 240W, και σε "συνεργασία" με την ομαλή εξέλιξη των τιμών της μας δίνει μια περιοχή υψηλής απόδοσης μεταξύ των 120W και ~430W, με βέλτιστη περιοχή από τα 180W έως και τα 390W με "κέντρο" τα ~275W μέγιστη τιμή της CoolCap στα 240W. Η καμπύλη της θερμοκρασίας του αέρα εξόδου της ψύκτρας ακολουθεί την μεταβολή των τιμών του θερμικού φορτίου και διατηρουμένης της ταχύτητας των ανεμιστήρων σταθερής μας δίνει μια ουσιαστικά γραμμική Ho_AirOut Delta-T. ΙΙ. Εξετάζοντας όμως τι συμβαίνει στον πλάγιο προσανατολισμό (πορτοκαλί καμπύλες), η εικόνα αλλάζει άρδην! Μέχρι τα 200W ο πλάγιος προσανατολισμός εμφανίζει ελαφρά καλύτερες επιδόσεις και αυτό φαίνεται καθαρά από την καμπύλη της La_CoolCap (λεπτή πορτοκαλί) η οποία βρίσκεται υψηλότερα από την αντίστοιχη της οριζόντιας θέσης (Ho_CoolCap / λεπτή μπλε). Μετά τα 200W όμως η απόδοση της ψύκτρα πέφτει απότομα, και η La_CoolCap περνά από το CCTP μόλις στα 233W ! Η μείωση της θερμοαπαγωγικής ικανότητας της ψύκτρας συνεχίζεται με ραγδαίο ρυθμό και στα 300W έχουμε το τελευταίο σημείο που η ψύκτρα μπορεί και ισορροπεί θερμικά, αν και αυτό συμβαίνει σε πολύ υψηλό Δθ (71,3o C). Μετά από αυτό το σημείο και σε μόλις 20W υψηλότερη καταπόνηση, η ψύκτρα περνά σε κατάσταση ανεξέλεγκτης υπερθέρμανσης. Έτσι η περιοχή υψηλής απόδοσης βρίσκεται μεταξύ των ~80 και 215W με καλύτερες επιδόσεις στην περιοχή μεταξύ 120 και 205W με "κέντρο" τα ~175W και την La_CoolCap να πετυχαίνει την καλύτερη τιμή της στα 160W. Επιλέγοντας τα 280W σαν μια ελάχιστη υπερφόρτιση (12%) επί του τυπικού TDP της ψύκτρας, βλέπουμε ότι το La_"CPU" Delta-T στην περιοχή 240 - 280W αυξάνει με ρυθμό ~5 φορές υψηλότερο από αυτόν με τον οποίο αυξάνει μέχρι τα 200W (περιοχή 160 - 200W). Θέτοντας σαν όριο στο La_"CPU" Delta-T τους 55o C, (το οποίο αν συνδυαστεί με μια μέση θερμοκρασία κουτιού των 35o C, μας δίνει μια οριακή μέγιστη θερμοκρασία "CPU" ίση με 90o C), προσδιορίζουμε στα 285W την ισχύ που φέρνει αυτό το Δθ. Σε θερμική ισχύ ίση με το TDP της ψύκτρας (250W) έχουμε ότι το La-Hi_"CPU" Delta-T φτάνει στους ~33,0o C. Η καμπύλη του La_AirOut Delta-T παρουσιάζει μια προοδευτική ελαφρά μείωση τιμών που συνδέεται με την επίδραση της αλλαγής του προσανατολισμού της ψύκτρας, στο φυσικό ανοδικό ρεύμα του θερμού αέρα και της βοήθειας που αυτό μπορεί πλέον να παρέχει στην ταχύτητα ροής του αέρα. Παρ' όλα αυτά, η απόκλιση παραμένει πολύ μικρή και η γενική εικόνα της γραμμικότητας διατηρείται. ΙΙΙ. Για τον κατακόρυφο προσανατολισμό (κόκκινες καμπύλες) θα πούμε μόνο ότι σε αυτόν η απόδοση της ψύκτρας μειώνεται παραπέρα, και μάλιστα σε αυτόν, περνά σε Thermal Runaway στα 300W ! Β. Μετρήσεις με τους ανεμιστήρες να παρέχουν Μέσο air flow και την ψύκτρα στους τρεις βασικούς προσανατολισμούς. Στον οριζόντιο προσανατολισμό τα πράγματα είναι όπως πρέπει, και η περιοχή καλής απόδοσης είναι από τα 120W έως και τα 360W, με αποδοτικότερη περιοχή μεταξύ των 180W και 360W με "κέντρο" στα ~275W και μέγιστη τιμή στα 300W. Τα περιθώρια που μας δίνει η Ho_CoolCap μέχρι το CCTP της είναι πολύ έξω από το δεξιό όριο του γραφήματος πράγμα που σημαίνει ότι τα όρια της ψύκτρας είναι πολύ πιο πάνω από τα 360W και στο μέσο air flow. Στον πλάγιο προσανατολισμό, τα πράγματα είναι όμοια με του υψηλού air flow και απλά εδώ η καμπύλη La_CooCap κορυφώνεται στα 160W με κέντρο της περιοχής πολύ υψηλής απόδοσης στα 155W και όρια από 120W έως ~185W και μας δίνει ένα αρκετά πιο μικρό εύρος καλή απόδοσης (80 - 185W) με το CCTP να βρίσκεται στα 227W. Πολύ σημαντικό στην πλάγια θέση είναι ότι η ψύκτρα στα 280Watt ισορροπεί θερμικά μεν , αλλά το κάνει σε πολύ υψηλή θερμοκρασία (Δθ = ~64o C, και ακόμα σημαντικότερο, ότι, σε κανένα προσανατολισμό που θέτει τα heat pipes σε οριζόντια θέση δεν φτάνει στα 300Watt ! Με αντίστοιχη διαδικασία αυτής που είδαμε πριν (παρατήρηση Α_ΙΙ-5), έχουμε ότι ο ρυθμός αύξησης του La_"CPU" Delta-T στην περιοχή μεταξύ 240W και 280W προκύπτει ~6,4 φορές υψηλότερος από αυτόν που ισχύει μεταξύ 160W και 200W, αλλά και ~8,6 φορές υψηλότερος από αυτόν της περιοχής 120-160W, μαρτυρώντας ότι η απόκλιση από τη γραμμικότητα ξεκινά μετά τα 160W σε αυτό το air flow. Το όριο στο La_"CPU" Delta-T των 55o C, έρχεται σε θερμική ισχύ ίση με 272W. Σε θερμική ισχύ ίση με το TDP της ψύκτρας (250W) έχουμε ότι το La-Me_"CPU" Delta-T φτάνει στους ~36,2o C. Οι καμπύλες του AirOut Delta-T σε όλους τους προσανατολισμούς -δες σχετικό σχόλιο (Α_ΙΙ-8)- διατηρούν αδιατάρακτη τη γραμμική μεταβολή τους. Γ. Μετρήσεις με τους ανεμιστήρες να παρέχουν χαμηλό air flow και την ψύκτρα στους τρεις βασικούς προσανατολισμούς. Στον οριζόντιο προσανατολισμό στο χαμηλό air flow η περιοχή καλής απόδοσης είναι πάλι 130W έως 360W, με αποδοτικότερη περιοχή μεταξύ των 200W και 360W με την υψηλότερη τιμή της CoolCap στα 300W και κέντρο στα 290W. Τα περιθώρια που μας δίνει η Ho_CoolCap μέχρι το CCTP της είναι και πάλι πολύ έξω από το δεξιό όριο του γραφήματος πράγμα, συνεπώς και εδώ καλά μαντάτα για τα όρια της ψύκτρας και στο χαμηλό air flow. Στον πλάγιο προσανατολισμό, τα πράγματα είναι όμοια με τα του μέσου air flow και απλά εδώ η καμπύλη La_CoolCap είναι λιγότερο απότομη και μας δίνει ένα μεγαλύτερο εύρος βέλτιστης απόδοσης (105 - 210W) με το CCTP να βρίσκεται στα 227W και την υψηλότερη τιμή και το "κέντρο" της περιοχής αυτής να βρίσκονται πολύ κοντά στα 160W. Πολύ σημαντικό στην πλάγια θέση είναι ότι η ψύκτρα στα 280Watt έχει 15o C χαμηλότερη θερμοκρασία από την κατακόρυφη θέση. Ο έλεγχος του ρυθμού ανόδου της θερμοκρασίας La_"CPU" Delta-T μας δίνει ότι στην περιοχή 240 - 280W ο ρυθμός είναι 3,6 φορές υψηλότερος από της περιοχής 160 - 200W. Στο χαμηλό air flow, το όριο των 55o C στο La_"CPU" Delta-T, έρχεται σε θερμική καταπόνηση ίση με 285W. Σε θερμική ισχύ ίση με το TDP της ψύκτρας (250W) έχουμε ότι το La_"CPU" Delta-T είναι ίσο με ~38,0o C. Στην πλάγια θέση η ψύκτρα αντέχει -οριακά- στα 300W και "ξεφεύγει" τελείως από θερμοκρασίες στα 320W, ενώ ο κατακόρυφος προσανατολισμός έχει "εγκαταλείψει τον αγώνα" από τα 300W. Και σε αυτό το air flow η μεταβολή του AirOut Delta-T παραμένει γραμμική, ανεξαρτήτως προσανατολισμού. Δ. Μετρήσεις με τους ανεμιστήρες να παρέχουν πολύ χαμηλό air flow και την ψύκτρα στους τρεις βασικούς προσανατολισμούς. Στο πολύ χαμηλό air flow η οριζόντια θέση εμφανίζει μια πιο στενή (180W - 280W) βέλτιστη περιοχή λειτουργίας (σκούρο μπλε), με κέντρο στα 230W και μέγιστη τιμή στα 240W, με τις θερμοκρασίες του Δθ να εξακολουθούν να εξελίσσονται γραμμικά χωρίς εκπλήξεις! Αντίθετα -όπως και στα άλλα air flow- ο πλάγιος προσανατολισμός από τα 200W τραβάει την ανηφόρα στις θερμοκρασίες. Η βέλτιστη περιοχή της πλάγιας θέσης είναι μεταξύ 130W και ~190W με "κέντρο" και μέγιστη τιμή στα 160W. Παρά αυτήν την "αφύσικη" αύξηση του Δθ στην πλάγια θέση, μας περιμένει κάτι ακόμα πιο σπάνιο και αφύσικο, καθώς αυτό το Δθ -και μάλιστα στα 300W- είναι χαμηλότερο από αυτό που επιτυγχάνει η ψύκτρα στο μέσο, αλλά και στο υψηλό air flow! Σε συνέχεια της προηγούμενης παρατήρησης και ο ρυθμός ανόδου του La_"CPU" Delta-T στην περιοχή 240 - 280W, είναι μόνο ~2,6 φορές υψηλότερος αυτού της περιοχής των 160 - 200W ! Στο πολύ χαμηλό air flow, το όριο των 55o C στο La_"CPU" Delta-T, το φέρνει θερμική καταπόνηση ίση με 275W. Σε θερμική ισχύ ίση με το TDP της ψύκτρας (250W) έχουμε ότι το La_"CPU" Delta-T είναι ίσο με ~43,0o C. Αν δε, πάμε στον κατακόρυφο προσανατολισμό, τότε το Ve_Δθ του πολύ χαμηλού air flow στα 300W είναι χαμηλότερο από τα Δθ όλων των άλλων air flow στον συγκεκριμένο προσανατολισμό! Και όπως είναι αναμενόμενο και στο πολύ χαμηλό air flow, η μεταβολή της θερμοκρασίας του αέρα εξόδου (AirOut Delta-T) παραμένει γραμμική, προβλέψιμη και ανεξάρτητη του προσανατολισμού της ψύκτρας. Σύνοψη παρατηρήσεων και ερμηνεία της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας Από τα προηγούμενα γραφήματα είναι φανερό ότι ανάλογα με τον προσανατολισμό της η ψύκτρα αλλάζει και όρια λειτουργίας. Σε οριζόντια θέση όπου τα heat pipes της είναι κατακόρυφα η ψύκτρα μεσοσταθμικά και εξαιρώντας το πολύ χαμηλό air flow έχει μια περιοχή βέλτιστης απόδοσης για θερμικά φορτία μεταξύ των ~190W και 370W και επιπλέον αυτού, η υψηλότερη απόδοση έρχεται στα ~280W πράγμα που δείχνει ότι ο ορισμός του TDP της ψύκτρας έγινε με συντηρητικά κριτήρια και η ψύκτρα εμφανίζει δυνατότητες υπερφόρτισης ανάλογες με αυτές των άλλων αεροψυκτρών της κατηγορίας. Σε πλάγια θέση όπου τα heat pipes είναι οριζόντια, η βέλτιστη περιοχή λειτουργίας αλλάζει και πλέον κυμαίνεται από τα 135W έως τα 185W με υψηλότερη απόδοση στα ~165W. Αυτό σημαίνει ότι η περιοχή λειτουργίας υποβαθμίστηκε μεσοσταθμικά κατά ~42% και αυτό είναι κάτι που δεν το συναντάμε στις άλλες ψύκτρες ανάλογου μεγέθους. Στην οριζόντια θέση έχουμε μια διαπιστωμένα καλή λειτουργία της ψύκτρας καθώς παραλαμβάνει από το hot plate του Loader μέχρι και 480W (καλή επαφή του cold plate στη "CPU" ), τα μεταφέρει μέσω των heat pipes στα πτερύγια όπου και τα "διαχέει" μέσω αυτών στον αέρα ψύξης χωρίς καμία σημαντική απόκλιση από τα αναμενόμενα. Στην πλάγια θέση έχουμε μια εξίσου αποτελεσματική παραλαβή της θερμότητας από τον Loader και διάχυσή της στον αέρα που ψύχει τα πτερύγιά της (η θερμοκρασία του αέρα εξόδου είναι εν πολλοίς ανεξάρτητη του προσανατολισμού της ψύκτρας) αλλά παρόλα αυτά η θερμοκρασία της "CPU" αυξάνει πολύ και μετά από κάποιο σημείο (~300W) η αύξηση αυτή γίνεται πολύ μεγάλη και εξελίσσεται εξαιρετικά γρήγορα. Συνεπώς ναι μεν η θερμότητα απορροφάται και διαχέεται το ίδιο αποτελεσματικά και στους δύο προσανατολισμούς, αλλά τα heat pipes που μεταφέρουν την θερμότητα αυτή από το cold plate στα πτερύγια, από τα 240W επάνω παρουσιάζουν μια ταχέως μειούμενη αποτελεσματικότητα (αυξάνεται η θερμική αντίστασή τους). Το μόνο πράγμα που αλλάζει μεταξύ των δύο προσανατολισμών, είναι ότι τα Heat pipes στην πλάγια θέση είναι οριζόντια και ως εκ τούτου δεν μπορούν να αξιοποιήσουν την βαρύτητα κατά τη λειτουργίας τους. Όπως είναι γνωστό η λειτουργία των heat pipes εξαρτάται σε κάποιο βαθμό και από την κλίση τους σε σχέση με το οριζόντιο επίπεδο και αυτή η εξάρτηση ρυθμίζεται και ελαχιστοποιείται με τη χρήση του κατάλληλου wick που καλύπτει την εσωτερική επιφάνεια των heat pipes επιτρέποντας με την δομή του την -δια του τριχοειδούς φαινομένου- μεταφορά του υγροποιημένου ατμού από την περιοχή των πτερυγίων (συμπυκνωτής) στην περιοχή του cold plate του Block όπου αυτό το υγρό παραλαμβάνοντας την θερμότητα της "CPU" εξατμίζεται εκ νέου και μεταβαίνει σχεδόν ακαριαία και πάλι στα πτερύγια για ένα νέο κύκλο συμπύκνωσης. Το πόσο ισχυρό θα είναι το τριχοειδές φαινόμενο που βοηθά στην μεταφορά του ψυκτικού υγρού από τον συμπυκνωτή (πτερύγια) στο εξατμιστή (cold plate) και συνεπώς, το πόσο θα επηρεάζεται η ταχύτητα αυτής της μεταφοράς από την βαρύτητα καθώς και το μέχρι ποία θερμική ισχύ η μεταφορά αυτή εξακολουθεί να είναι αποτελεσματική, εξαρτάται από την δομή του wick και την κλίση του heat pipe σε σχέση με το οριζόντιο επίπεδο. Και εδώ προφανώς η Corsair επιλέγει Heat pipes με πολύ υψηλή απόδοση, τα οποία παρά την διαπιστούμενη σχετικά υψηλή εξάρτηση της απόδοσής τους από τη κλίση που αυτά καλούνται να λειτουργήσουν και μολονότι είναι μόνο τέσσερα, υποστηρίζουν με αξιώσεις θερμικά φορτία της τάξης των 240W και φτάνουν με ασφάλεια και στα 280W. Επιδόσεις που στην πραγματικότητα χρήσης, κάθε άλλο από χαμηλές μπορούν να χαρακτηριστούν! Ο πρώτος τρόπος λοιπόν, να "δεις" την θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας συνοπτικά, είναι ότι η Corsair στην Α500 αξιοποιεί την μεγαλύτερη θερμομεταφορική ικανότητα των δύο heat pipes των 8mm και έτσι με τέσσερα μόνο heat pipes (2x6mm + 2x8mm) καλύπτει θερμικά μια "CPU" μέχρι τα 280W και δίνει ένα συντηρητικό TDP = 250W και αν η ψύκτρα δουλέψει σε οριζόντιο προσανατολισμό τότε αξιοποιείται στο έπακρο η βαρύτητα στην διαδικασία επιστροφής του υγρού στον εξατμιστή και οι επιδόσεις της ψύκτρας εκτοξεύονται κατακόρυφα καθώς πλέον η ψύκτρα δεν έχει κανένα πρόβλημα ούτε και στο διπλάσιο θερμικό φορτίο (480W)! Ο δεύτερος τρόπος αξιολόγησης είναι ότι η Corsair A500 σε οριζόντια θέση παρουσιάζει μια θερμική συμπεριφορά που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τις άλλες μεγάλες αερόψυκτρες καθώς έχει τις ίδιες επιδόσεις με την κορυφαία εξ αυτών, αλλά όταν η ψύκτρα τοποθετηθεί σε πλάγια θέση οι μέγιστες δυνατότητές της περιορίζονται αυστηρά στο TDP συν μια μικρή δυνατότητα υπερφόρτισης της τάξης του ~12% (μέχρι τα ~280W). Το ποία από τις δύο "οπτικές γωνίες" εκφράζει καλύτερα τις θερμοαπαγωγικές δυνατότητες της ψύκτρας, φυσικά και δεν είναι ανεξάρτητο από τα "μέσα" που "χρησιμοποιεί" για να πετύχει αυτές τις επιδόσεις και αυτά (όγκος και θόρυβος), συνηγορούν στην ένταξή της ανάμεσα στις ογκώδεις, εξαιρετικά αποτελεσματικές και σχετικά αθόρυβες αερόψυκτρες με τα πολύ μεγάλα περιθώρια υπερφόρτισης, με τη διαφορά ότι η Corsair A500 κάνει αρκετά περισσότερο θόρυβο και στην τυπική θέσης χρήσης της (πλάγια) και έχει σημαντικά μικρότερα περιθώρια υπερφόρτισης! Η ανάλυση όμως αυτή θα είναι πολύ μονόπλευρη αν δεν συμπεριλάβει την πραγματική λειτουργία της ψύκτρας σε ένα σενάριο πραγματικής χρήσης και εκεί φυσικά, δεν είναι τόσο σημαντικό αν μια ψύκτρα μπορεί να "πιάσει" τις εργαστηριακές υπερφορτίσεις των 360 ή και των 480W (!) σε όλους τους προσανατολισμούς, αυτό που "μετράει" είναι τι κάνει η ψύκτρα στα θερμικά φορτία της πραγματικής χρήσης όπου όπως είδαμε η Α500 τα πάει μια χαρά συναγωνιζόμενη με πολύ μικρές διαφορές στον τομέα των θερμικών επιδόσεων τις άλλες μεγάλες αερόψυκτρες που έχουμε δοκιμάσει. Συνεπώς η Corsair A500 μπορεί να υποστηρίξει τις όποιες απαιτήσεις του χρήστη ακόμα και αν αυτές είναι μεγάλες (υψηλός υπερχρονισμός) και το μόνο που μοιραία μένει έξω από τις δυνατότητές της, είναι οι περιπτώσεις υψηλού υπερχρονισμού σε "θερμούς" επεξεργαστές. Συνεπώς το μόνο που θα απασχολήσει τον υποψήφιο κάτοχο -που δεν έχει πολύ μεγάλες απαιτήσεις- είναι μόνο ο θόρυβος που παράγει, πράγμα που εύκολα διορθώνεται ελαττώνοντας λίγο τις στροφές των ανεμιστήρων, καθώς ήδη από το μέσο air flow ο θόρυβος μειώνεται σημαντικά , χωρίς η "ποινή" στο Δθ να υπερβαίνει τους 3o C και αν θελήσουμε να "πληρώσουμε" ακόμα 2o C, η ψύκτρα πλέον ενσωματώνεται ηχητικά με το θόρυβο υποβάθρου ακόμα και ενός ήσυχου δωματίου σε πόλη καθώς στο χαμηλό air flow ο θόρυβός της είναι της τάξης των 34 dB(A). Παρ' όλα αυτά, το γεγονός ότι το RnD της Corsair σχεδιάζει μια ψύκτρα που αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητες των τεσσάρων heat pipes εξαντλώντας "μέχρι ρανίδος" τα θερμικά περιθώριά τους μοιάζει σαν μια αχρείαστη τεχνική άσκηση, καθώς υπάρχουν πολύ πιο "μετριοπαθείς" και δοκιμασμένες λύσεις (π.χ. έξη heat pipes των 6mm) που θα ήταν πιο κατάλληλες για μια επάνοδο στο χώρο της αερόψυξης, καθώς θα έδιναν μια ψύκτρα που δεν θα είχε τον παραμικρό "συμβιβασμό" όσον αφορά στα θερμικά περιθώρια και τον προσανατολισμό της και το μόνο που θα μπορούσε ακόμα και η πιο αυστηρή κριτική να της προσάψει -και δικαίως- θα ήταν το θέμα του θορύβου! Στο ίδιο πνεύμα και ακολουθώντας την σκέψη της βέλτιστης επανόδου στην αερόψυξη της Corsair -η οποία στις AIO υδροψύξεις πρωτοστατεί στις αθόρυβες λύσεις- θα ήταν η χρήση πιο αθόρυβων ανεμιστήρων πάνω σε ένα πιο αποτελεσματικό θερμικό πυρήνα (περισσότερα heat pipes, με καλύτερη κατανομή στα πτερύγια, πτερύγια που εξαντλούν τις διαθέσιμες διαστάσεις κ.λπ.) που θα έδινε ένα προϊόν ικανό να αμφισβητήσει την κρατούσα κατάσταση στο χώρο της αερόψυξης. Συγκριτική κατάταξη Ώρα όμως να δούμε πως διαμορφώνεται με την προσθήκη της Corsair Α500 το διάγραμμα συγκριτικής παρουσίασης των επιδόσεων των ψυκτρών, που έχουν περάσει από τον πάγκο του TheLab ! Για να διευκολυνθεί η ανάγνωση των γραφημάτων έχουμε χωρίσει χρωματικά τις ψύκτρες σε τρεις κατηγορίες ισχύος (180, 240 και 360 Watt) οι οποίες αντιστοιχούν στην μέγιστη θερμική καταπόνηση που δοκιμάστηκαν. Επίσης για να δώσουμε και μια αίσθηση της αποτελεσματικότητας μιας ψύκτρας (ψυκτικής ικανότητας) σε σχέση με τον συνολικό της όγκο και το πόσο αποκλίνουν οι επιδόσεις της από έναν κοινό για όλες μέσο όρο Δθ, προσθέσαμε στο πρώτο ραβδόγραμμα (του Δθ) την παράμετρο Delta-T Deviation Weighted Total Volume Cooling Capacity. Η ανάλογη προσθήκη έγινε και στο δεύτερο (του Θορύβου) όπου η νέα παράμετρος Noise Deviation Weighted Cooling Capacity @ Performance to Noise Efficiency μας δίνει μια ένδειξη του πόσο καλά μας "αποζημιώνει" θερμικά μια ψύκτρα, για κάθε dB(A) θορύβου που παράγει! Και οι δυο παράμετροι έχουν την λιγότερο σημαντική θέση στην ιεράρχηση (sorting) των τιμών του ραβδογράμματος, απεικονίζονται δε, με φωτεινό πράσινο χρώμα. Επίσης κάτι νέο είναι ότι, το όνομα της κάθε ψύκτρας συνοδεύεται από δύο αριθμούς ο πρώτος μας δίνει την κατάταξή της στην κατηγορία της ανάλογα με τα Watt που δοκιμάστηκε και ο δεύτερος την γενικότερη κατάταξή της στο σύνολο των ψυκτρών που θα μας διευκολύνει στην αναζήτησή της στην ανάγνωση των γραφημάτων. Με αυτά κατά νου, ας δούμε τα αποτελέσματα που έφερε η ψύκτρα της σημερινής μας παρουσίασης δοκιμαζόμενη στα 360 Watt. Ι. Κατάταξη με ευθεία σύγκριση άνευ αντιστάθμισης Σε αυτά τα γραφήματα η κατάταξη γίνεται με βάση τα πρωτογενή μεγέθη του "CPU" Δθ και του Θορύβου, βοηθητικά παρατίθεται σαν τρίτος ιεραρχικά παράγων κατάταξης η Σταθμισμένη Απόκλιση ( Deviation Weighted ). Λόγω της ιδιόμορφης θερμικής συμπεριφοράς της Corsair A500, αυτή συμμετέχει στα γραφήματα που ακολουθούν με τρεις παραμετροποιήσεις: Σε Οριζόντια τοποθέτηση στην ομάδα των 360W αλλά και στην ομάδα των 240W Σε Πλάγια τοποθέτηση συμμετέχει μόνο στην ομάδα των 240W. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στα 360W και σε οριζόντια τοποθέτηση η ψύκτρα "φυσάει", πάει κατευθείαν στην κορυφή του πίνακα των αεροψυκτρών (19η θέση της γενικής κατάταξης) να κάνει παρέα στην κορυφαία Noctua! Το κακό είναι βέβαια, ότι το "πάρα-φυσάει" το πράγμα, καθώς ο θόρυβός της είναι σχεδόν ο διπλάσιος αυτού της Noctua! Για τον πλάγιο προσανατολισμό και παρά το ότι αυτός είναι ο κατά κανόνα προσανατολισμός χρήσης της ψύκτρας, στα 360W υπάρχει "απαγορευτικό" (!) καθώς -όπως είδαμε- από τα 300 - 320W η ψύκτρα δεν "ακολουθεί" ! Στα 240W και σε οριζόντια θέση και πάλι κατατάσσεται στην κορυφή της κατηγορίας (32η και 33η θέση) και κάνει το "ένα-δύο" με την πλάγια θέση. Αλλά η "νίκη" αυτή είναι "Πύρρεια", καθώς έχει τριπλάσιο έως και υπερτετραπλάσιο όγκο από τις υπόλοιπες ψύκτρες της κατηγορίας αυτής και κάνει τουλάχιστον τον διπλάσιο θόρυβο από αυτές! Η διαφορά του Δθ των δύο θέσεων στα 240W είναι λίγο πάνω από τους 3o C και μαρτυρά ότι η έντονη εξάρτηση της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας από τον προσανατολισμό της, εκδηλώνεται ήδη από τα 240W. Όσον αφορά στο δείκτη Delta-T Deviation Weighted Total Volume Cooling Capacity, μόνο η Raijintek Ereboss έχει χαμηλότερη τιμή και αυτό δείχνει ότι ο όγκος της ψύκτρας είναι μεγάλος για αυτό που προσφέρει θερμικά! Βέβαια εδώ να πούμε ότι αυτή η χαμηλή επίδοση είναι χαρακτηριστική των αεροψυκτρών μεγάλου όγκου (π.χ. η κορυφαία Noctua NH-D15 έχει παραπλήσια τιμή). Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στην οριζόντια τοποθέτηση και στα 360W, τα 48,8 dB(A) του θορύβου που παράγει, της έκλεισαν το δρόμο για μια υψηλότερη θέση (παραμένει στην 19η) καθώς άλλες ψύκτρες με χαμηλότερο θόρυβο ανέβηκαν σε κατάταξη. Η τιμή της παραμέτρου Noise Deviation... δείχνει ότι οι επιδόσεις της ψύκτρας χωρίς να είναι απογοητευτικές δεν αποτελούν και την καλύτερη "αποζημίωση" για τον θόρυβο που παράγει! Μένει η τελευταία αερόψυκτρα και μάλιστα, ανάμεσα σε αυτήν και τις υπόλοιπες αερόψυκτρες, μεσολαβούν και έξι ΑΙΟ που είναι πιο αθόρυβες! Στα 240W, "ελέω" (!) θορύβου, κατατάσσεται -δικαίως- στις δύο κατώτερες θέσεις, αν και εδώ, οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες που λόγω όγκου πετυχαίνει, κατορθώνουν να περιορίσουν την πτώση της τιμής του δείκτη Noise Deviation... διατηρώντας την σε ανταγωνιστικά με τις άλλες ψύκτρες επίπεδα. Και φυσικά, θα το πω για μια ακόμα φορά, η Corsair είναι καιρός να στρέψει την προσοχή της στην παραπέρα βελτίωση του ακουστικού προφίλ των ανεμιστήρων της καθώς οι απαιτήσεις των χρηστών για καλύτερες συνθήκες συμβίωσης με τους υπολογιστές τους είναι υψηλές και η τεχνολογία που ήδη υπάρχει, τις δικαιολογεί! ΙΙ. Η θερμική συμπεριφορά της ψύκτρας στα 240W σε σύγκριση με ψύκτρες "ανάλογου" όγκου. Μέχρι τώρα στις παρουσιάσεις μας δεν ήταν απαραίτητο να συγκρίνουμε τις ψύκτρες μεταξύ τους και σε χαμηλότερο επίπεδο θερμικής καταπόνησης πέραν του μέγιστου, καθώς η γραμμικότητα της θερμικής συμπεριφοράς τους, εξασφάλιζε μια πολύ καλή αναλογία αυτού που συμβαίνει στα 360W, με αυτό που συμβαίνει στα 240W. Με την σημερινή φιλοξενούμενη του εργαστηρίου μας όμως, αντιμετωπίζουμε μια ψύκτρα που παρουσιάζει σημαντική αλλαγή στη θερμική συμπεριφορά της όταν τοποθετηθεί στην συνήθη θέση λειτουργίας της (πλάγια) η οποία φέρνει τα heat pipes της σε οριζόντια θέση. Μια ψύκτρα που από τη μία πλευρά δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει θερμικό φορτίο πάνω από τα 300-320W, και από την άλλη αισθάνεται μια χαρά σε φορτία της τάξης του TDP της (250W). Και φυσικά η σύγκρισή της, με τις ψύκτρες που μεγίστως δοκιμάζονται στα 240W δεν μας βοηθάει και πολύ στα συμπεράσματά μας, καθώς η πολύ μεγάλη διαφορά του όγκου της Corsair A500 ως προς τον όγκο των άλλων ψυκτρών που συμμετέχουν στην κατηγορία αυτή (@240W), κλίνει αναπόφευκτα την πλάστιγγα των επιδόσεων υπέρ της Α500! Το ερώτημα λοιπόν του τι κάνει η ψύκτρα αυτή στα 240W, όταν συγκριθεί με άλλες ψύκτρες στο "μπόι" της, έγινε απαραίτητο να πάρει μια απάντηση, η οποία ακολουθεί σε δύο γραφήματα όπου συγκρίνονται μεταξύ τους οι "μεγάλες" αερόψυκτρες (με όγκο μεγαλύτερο των 2 λίτρων). Στην σύγκριση χρησιμοποιούνται τα πρωτογενή μεγέθη και έχει προστεθεί και ο συνολικός όγκος, για να έχουμε μια καλύτερη εικόνα των "φυσικών εφοδίων" που "στηρίζουν" τις επιδόσεις κάθε ψύκτρας. Α. Κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) "Εξαιρώντας" τις δύο ψύκτρες ουραγούς, όλες οι άλλες ψύκτρες, της Corsair A500 συμπεριλαμβανομένης, έχουν Δθ που μεταβάλλεται από ~25 - 28o C και ουσιαστικά για κάθε πρακτική χρήση μπορούμε να τις θεωρήσουμε "ισοδύναμες". Και φυσικά οι δύο βαθμοί Celsius που υστερεί η Α500 από την καλύτερη ψύκτρα της κατάταξης, μόνο σαν "έπαινος" μπορεί να θεωρηθεί! Από την άλλη πλευρά έχει το ίδιο Δθ με την Noctua NH-D15S η οποία έχει μόνο ένα ανεμιστήρα και κάνει και 10dB(A) χαμηλότερο θόρυβο! Αυτό βέβαια που "χαλάει την εικόνα" της -καθώς και όλων των άλλων, "ομόσταυλων" και μη- και αποτελεί ένα από τα πιο καλά παραδείγματα για το τι μπορεί να φέρει η επί της ουσίας εξέλιξη ενός προϊόντος, είναι οι επιδόσεις της Noctua NH-U12A η οποία "πλασάρεται" στο μέσον των επιδόσεων και ας έχει όγκο σημαντικά μικρότερο από τον ανταγωνισμό! Έτσι τελικά, στο βαθμό που το κουτί μας έχει το χώρο και επιλέγουμε την αισθητική της Corsair A500, αυτή παρά της "ιδιομορφίες" της δεν πρόκειται να μας χαλάσει το χατήρι, αρκεί να μην υπερβούμε το TDP της! Συνεπώς, καθώς τα 250W αντιστοιχούν σε σχετικά υψηλό υπερχρονισμό, μάλλον δεν θα μας απασχολήσει αυτός ο "κόφτης" που περιορίζει τις επιδόσεις της μέχρι το πολύ τα 280W. Αυτή η καλή εικόνα των επιδόσεων όμως, έρχεται με αρκετά βαρύ "ακουστικό κόστος" καθώς, οι ανεμιστήρες της στρεφόμενοι στις ~2400rpm, παράγουν πρακτικά το διπλάσιο θόρυβο από κάθε άλλη ψύκτρα του πίνακα. Το δε επίπεδο των ~49dB(A) μόνο διακριτικό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί . . . η ψύκτρα δουλεύει και δεν αφήνει κανέναν να αμφιβάλει ! Β. Κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Λογική και αναμενόμενη η τελευταία θέση στην κατά θόρυβον κατάταξη και μάλιστα όχι για λίγο αλλά για οκτώ ολόκληρα dB(A), η οποία σαφώς σηματοδοτεί ότι είναι η ώρα η Corsair να ρίξει πιο μεγάλο βάρος στην εξέλιξη των ανεμιστήρων της, διότι αν ήδη στις ΑΙΟ, ο χαμηλός θόρυβος είναι σημαντικό κριτήριο επιλογής, στις αερόψυκτρες -και ιδιαίτερα στις μεγάλες- αυτό, είναι πλέον κανόνας απαρέγκλιτος! Συνεπώς η επιλογή των ταχύστροφων ανεμιστήρων που χρειάζεται η ψύκτρα για να πετύχει τις συγκεκριμένες επιδόσεις ίσως και να μην έχει και την καλύτερη στόχευση. Από την άλλη πλευρά είναι σαφές ότι, η επιλογή του χαμηλότερου θορύβου (~ 41dΒ(Α) στο μέσο air flow), δεν φαντάζει και πολύ καλή καθώς οι τρεις βαθμοί που επιβαρύνονται οι επιδόσεις της, αποκτούν μεγαλύτερο "ειδικό βάρος" καθώς έρχονται από την ψύκτρα με τον μεγαλύτερο όγκο που έχουμε μέχρι τώρα δοκιμάσει! Γ. Συνοψίζοντας την βασική ανάλυση της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας: Ας βάλω σε μερικές γραμμές τα μέχρι τώρα συμπεράσματα από την θερμοηχητική συμπεριφορά της Corsair A500 ειδικά για τον βασικό της προσανατολισμό (Πλάγιο / Lateral): Η ψύκτρα μέχρι τα 240W δεν παρουσιάζει σημαντική απόκλιση από την γραμμικότητα και επιτυγχάνει θερμοκρασίες που την φέρνουν πολύ κοντά στην κορυφαία θέση καθώς υπολείπεται μόνο ~2,5o C από την πρώτη αερόψυκτρα της κατάταξης. Θα επιτρέψει ένα αρκετά σοβαρό υπερχρονισμό, αλλά δεν είναι σε θέση να υποστηρίξει πολύ υψηλές απαιτήσεις. Ο όγκος της είναι πραγματικά πολύ μεγάλος (4,16Lit) καθώς, το σύστημα στήριξης των ανεμιστήρων αλλά κυρίως το κενό που έχουν τα πτερύγιά της αυξάνουν τις κατά μήκος διαστάσεις, χωρίς αυτό να αντισταθμίζεται από αντιστοίχως εξαιρετικά υψηλές επιδόσεις. Ο θόρυβος που παράγει χωρίς να είναι εκνευριστικός, είναι ιδιαίτερα αισθητός και πρακτικά διπλάσιος σε σχέση με το θόρυβο των άλλων αεροψυκτρών αυτής της κατηγορίας. ΙII. Συνδυαστική κατάταξη με σταθμισμένο σύστημα βαρών Ο τίτλος δεν είναι και ο πιο δόκιμος, αλλά δίνει έμφαση σε αυτό που επιχειρεί να δώσει απάντηση σε σύνθετα και πραγματικά ζητήματα, όπως: "Ποια ψύκτρα έχει καλές επιδόσεις, αλλά παράλληλα έχει και χαμηλό θόρυβο; " " Θέλω μια ψύκτρα που να έχει επιδόσεις αλλά να μη μου "παίρνει" τα αυτιά ! " " Χρειάζομαι μια ψύκτρα που να είναι ήσυχη, χωρίς να είναι και "ψοφίμι ! " Στη συνέχεια ακολουθούν τρία σύνθετα ραβδογράμματα, στα οποία υπάρχουν όλες οι βασικές παράμετροι ανάλυσης της συμπεριφοράς μιας ψύκτρας -για την ώρα- στην μέγιστη καταπόνηση! Γ. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένης και ισόποσης συμμετοχής του Δθ και του Θορύβου, με βάση σύστημα βαρών. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στο ραβδόγραμμα που ακολουθεί υπάρχουν τα πρωτογενή, ακατέργαστα δεδομένα (Δθ και Noise) σαν βάση αναφοράς και η παράμετρος Δθ/Noise Weighted Average που αποτελεί και το πρώτο κριτήριο κατάταξης μέσα σε κάθε ομάδα ψυκτρών, έτσι όπως αυτές διαχωρίστηκαν με βάση την θερμική ισχύ της δοκιμής τους. Σε αυτό το ραβδόγραμμα αναδεικνύονται οι ψύκτρες που έχουν πιο ισορροπημένη σχέση μεταξύ των θερμικών επιδόσεων τους και του θορύβου που συνεπάγεται η επίτευξή τους. Στα 360W και σε οριζόντια θέση, ο συνδυασμός επιδόσεων και θορύβου την κατατάσσουν λίγο κάτω από την μέση της κατηγορίας αυτής (19η θέση) με μία μόνο αερόψυκτρα -αρκετά- κάτω από αυτήν. Στην κατηγορία των δοκιμών στα 240W, και πάλι ο συνδυασμός θορύβου / επιδόσεων αποδεικνύεται κακός και η ψύκτρα πηγαίνει κατευθείαν προς το τέλος της σειράς (θέσεις 36 και 37), έχοντας την Arctic Freezer i11 στην τελευταία θέση (38η) να "σώζει" τα προσχήματα! Και φυσικά αυτή η κατάταξη είναι πολύ λογική καθώς, το απαρέγκλιτο "ατού" όλων των ψυκτρών της κατηγορίας αυτής, είναι ο χαμηλός θόρυβος που παράγουν και εδώ είναι που χάνει η σημερινή φιλοξενούμενη του εργαστηρίου μας ακόμα και όταν δεν "παραμελήσουμε" τις -λόγω όγκου- εξαιρετικές για την κατηγορία επιδόσεις της. Δ. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένο για Χαμηλότερο Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Εδώ στη συνταγή αξιολόγησης έχουμε δώσει μεγαλύτερο βάρος στις επιδόσεις και μικρότερο στο Θόρυβο. Το κριτήριο κατάταξης είναι η πρώτη ράβδος κάθε τριάδας (Δθ / Noise Weighted Average). Στα 360W στον οριζόντιο προσανατολισμό, χαμηλώνει περισσότερο η θέση της, καθώς άλλες ψύκτρες με χαμηλότερες θερμοκρασίες για τον ίδιο περίπου -ή και υψηλότερο- θόρυβο ανεβαίνουν σε υψηλότερες θέσεις. Στα 240W η κατάσταση παραμένει ουσιαστικά η ίδια καθώς, ακόμα και με ενισχυμένο το "ειδικό βάρος" των επιδόσεων αναβαίνει μόνο μία θέση (35η και 36η), γιατί ο θόρυβος εξακολουθεί και κάνει τη ζημιά του και αυτή, παρά το ότι είναι "αποδυναμωμένη", εξακολουθεί να είναι καθοριστικά υψηλή! Ε. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένο για Χαμηλότερο Θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Και ήρθε η ώρα για να απαντηθεί το ερώτημα όλων αυτών που θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά δεν "θυσιάζουν" τα αυτιά τους! Στα 360W και στην οριζόντια θέση, μπορεί ο συνδυασμός των κριτηρίων να άλλαξε αλλά η σχετική θέση της ψύκτρας στην κατάταξη παρέμεινε η ίδια (21η) καθώς άλλες ψύκτρες -παρά τις υψηλότερες θερμοκρασίες τους- λόγω του χαμηλότερου θορύβου που παράγουν ανέβηκαν σε κατάταξη αφήνοντας την A500 στην τελευταία θέση των αεροψυκτρών μεγάλου μεγέθους! Στα 240W και στους δύο προσανατολισμούς και παρά τις συγκριτικά πολύ χαμηλές θερμοκρασίες που επιτυγχάνει, βρίσκεται λόγω του υπερβολικού για την κατηγορία θορύβου, στις τελευταίες θέσεις (37η και 38η) της κατάταξης. Συνοψίζοντας την σύνθετη ανάλυση της θερμικής συμπεριφοράς της ψύκτρας που φιλοξενεί το εργαστήριό μας σήμερα, το συμπέρασμα είναι ότι: Η Corsair A500, μολονότι έχει αρκετά καλές επιδόσεις και κατατάσσεται κοντά στις κορυφαίες αερόψυκτρες που έχουμε δει εδώ, απέχει από του να μπορεί να καλύψει τις απαιτήσεις μιας ισορροπημένης αγοράς, που συνδυάζει τις υψηλές επιδόσεις με το χαμηλό θόρυβο και τον σχετικά περιορισμένο όγκο. Ο πολύ μεγάλος της όγκος, ο υψηλός θόρυβος που παράγει και ο φραγμός της περιοχής λειτουργίας της στα 280W στην πλάγια θέση -που είναι και η κατά κανόνα θέση χρήσης της- διαμορφώνουν ένα περιοριστικό πλαίσιο, απέναντι στο οποίο, ο καλός αισθητικός σχεδιασμός της και η πρωτοποριακή στήριξη των ανεμιστήρων της, κατά τη γνώμη μου, δεν αποτελούν επαρκές αντιστάθμισμα! Αυτή τη στιγμή στον ανταγωνισμό υπάρχουν λύσεις με χαμηλότερες θερμοκρασίες, πιο ομοιόμορφη θερμική συμπεριφορά, με σημαντικά χαμηλότερο θόρυβο και όγκο, των οποίων το κόστος είναι παραπλήσιο (+/- 10-15€). Συνεπώς, ενώ από άποψη θερμικής συμπεριφοράς, η ψύκτρα "κινείται" σε αποδεκτά επίπεδα, τα "μέσα" που χρησιμοποιεί για να έχει αυτές τις επιδόσεις (όγκος και θόρυβος) της στερούν ουσιαστικά -πλέον- στοιχεία, που θα της επέτρεπαν να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό από πολύ καλύτερη θέση! Βεβαίως υπάρχει και το θέμα της αισθητικής που είναι σημαντικός παράγων επιλογής και εδώ η Corsair Α500 δικαίως εντυπωσιάζει, αλλά αυτό θα λειτουργούσε πολύ πιο αποτελεσματικά, αν το στήριζαν εξίσου καλές επιδόσεις στο τομέα του θορύβου! Επίλογος Μετά από αρκετό καιρό που περάσαμε με την Corsair A500, ήρθε η ώρα του "ταμείου"! H Corsair επιστρέφει στις αερόψυκτρες μετά από δέκα χρόνια απουσίας, κατά τα οποία εξελίσσοντας ουσιαστικά τη γκάμα της σε εξαιρετικά αποτελεσματικές compact AIO υδροψύξεις, καθιερώθηκε -και όχι άδικα- σαν ένας από τους σημαντικότερους κατασκευαστές στο χώρο, με ιδιαίτερα εντυπωσιακή παρουσία στον αισθητικό τομέα του RGB φωτισμού. Έτσι ήταν αναμενόμενο ότι η αισθητική του νέου προϊόντος θα ακολουθούσε την μέχρι τώρα πεπατημένη και πράγματι η νέα Corsair A500 τραβάει το βλέμμα αμέσως και μάλιστα, χωρίς να χρησιμοποιεί τα "όπλα" του RGB φωτισμού! Πέρα από την εξωτερική όψη, η ψύκτρα ενσωματώνει και μια πολύ έξυπνη και αποτελεσματική τεχνολογία για την βηματική ρύθμιση του ύψους τοποθέτησης των ανεμιστήρων της καθώς και ένα νέο σύστημα στήριξής της εμπνευσμένο από το αντίστοιχο σύστημα της Noctua που εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί το σύστημα "αναφοράς" στον τομέα της στήριξης των αεροψυκτρών. Στον καθεαυτό τομέα της ψύξης χρησιμοποιεί δύο ανεμιστήρες των 120x25mm με εξελιγμένα έδρανα μαγνητικής αιώρησης, και αρκετά μεγάλη στατική πίεση! Στην κατασκευή του ψυκτικού σώματος χρησιμοποιεί την εξαιρετικά αποτελεσματική τεχνική των heat pipe άμεσης και συνεχούς επαφής και το πράγμα θα μπορούσε να είναι εξαιρετικό, όμως στην υλοποίηση έχουμε κάποιες "περίεργες" και οριακές επιλογές! Στηρίζει την μεταφορά της θερμότητας από το cold plate (block) στα πτερύγια σε τέσσερα μόνο heat pipes και μπορεί τα δύο εξ αυτών να είναι των 8mm και πράγματι, να αποδίδουν εξαιρετικά καλά στον οριζόντιο προσανατολισμό της ψύκτρας κατά τον οποίο -όντας κατακόρυφα- μπορούν να εκμεταλλευτούν τη βαρύτητα, αλλά όταν η ψύκτρα τοποθετηθεί πλάγια που είναι και η τυπική θέση χρήσης της, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Τα heat pipes ευρισκόμενα πλέον σε οριζόντια θέση, δεν μπορούν πλέον να αξιοποιήσουν την βαρύτητα στην λειτουργίας τους με αποτέλεσμα αυτή να ισορροπεί σε χαμηλότερα επίπεδα απόδοσης (280W), τα οποία ναι μεν, είναι σαφώς πάνω από το από την κατασκευάστρια δηλωμένο TDP της ψύκτρας (250W) και δεν εγείρεται κανένα θέμα αξιοπιστίας των δεδομένων της, αλλά παίρνοντας υπόψη ότι η Α500 είναι η ψύκτρα που "επανασυστήνει" την Corsair στο χώρο της αερόψυξης, η επιλογή αυτή μοιάζει να είναι "λίγη" για το στόχο που έχει! Αντιλαμβανόμαστε ότι στο όνομα της αισθητικής ενός προϊόντος, μπορεί να είναι αναγκαίες κάποιες κατασκευαστικές παραχωρήσεις, αλλά εν προκειμένω έχουμε την αίσθηση ότι στο μορφολογικό concept της Α500 δόθηκε περισσότερη "προσοχή" από ότι στα εξίσου σημαντικά ζητήματα των θερμικών -αλλά και των ηχητικών- επιδόσεων. Συγκεκριμένα αυτή η κατασκευαστική προσέγγιση (πλήθος heat pipes και μορφή πτερυγίων) απαιτεί ταχύστροφους ανεμιστήρες προκειμένου ο θερμικός πυρήνας της Α500 να "πιάσει" τις επιδόσεις που είναι αναγκαίες για την ένταξη του προϊόντος μεταξύ των άλλων αεροψυκτρών μεγάλου όγκου. Έτσι, ο θόρυβος που παράγει η ψύκτρα στο υψηλό air flow, είναι σημαντικά υψηλότερος από τον αντίστοιχο του ανταγωνισμού και τελικώς, δικαιώνει την εντύπωση ότι η ψύκτρα έχει ακόμα αρκετά περιθώρια εξέλιξης τόσο στο θέμα των επιδόσεων όσο και του θορύβου, προκειμένου να σταθεί στην κορυφή του ανταγωνισμού με απαιτήσεις! Αυτών λεχθέντων και ερχόμενοι στο θέμα της καθημερινής μέσης χρήσης -έχοντας πάντα κατά νου το θέμα της αισθητικής- αν μας ζητούσαν να συμπυκνώσουμε όλα αυτά σε μια φράση . . . Αν ψάχνετε για μια νέα αερόψυκτρα με πρωτοποριακή σχεδίαση στη ρύθμιση της θέσης των ανεμιστήρων της και μεγάλη ευκολία και στιβαρότητα στην εγκατάστασή της, η οποία θα μπορεί να κρατήσει τον υπολογιστή σας δροσερό και ασφαλή, ακόμα και σε σχετικά υψηλό υπερχρονισμό και είστε διατεθειμένοι, στο όνομα αυτών, να κάνετε κάποιες παραχωρήσεις στο θέμα του θορύβου, η Corsair A500 έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα "πρόταση" για εσάς! Στο σημείο αυτό να σας υπενθυμίσουμε ότι H Corsair Α500 έχει πενταετή εγγύηση, 99,99 € MSRP από την Corsair, και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, την βρίσκουμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 87,43 € συν ~6,5 € λοιπά έξοδα, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συνοψίζοντας λοιπόν, ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της Η συσκευασία της ψύκτρας εξασφαλίζει την προστασία των περιεχομένων της και την τάξη σε όλα τα παρελκόμενά της. Συμβατότητα με όλες τις σύγχρονες πλατφόρμες (εκτός των AMD sTR4 - sTRX4). Νέο σύστημα στερέωσης HoldFast, με πολύ εύκολη και στιβαρή εγκατάσταση που εξασφαλίζει την μέσω ελατηρίων σταθερή και ανεξάρτητη από τον χρήστη δύναμη συναρμογής μεταξύ cold plate και CPU heat spreader. Νέο σύστημα στήριξης των ανεμιστήρων της με ολισθαίνουσα συναρμογή που επιτρέπει την πανεύκολη αλλαγή του ύψους τοποθέτησής τους. Με την εύκολη αφαίρεση των ανεμιστήρων της επιτρέπει την πρόσβαση σε βύσματα και κάρτες που είναι κοντά στο socket. Ανεμιστήρες με μαγνητικά έδρανα αιώρησης χαμηλού θορύβου και σχετικά υψηλής στατικής πίεσης. Ανεμιστήρες με πολύ μεγάλο φάσμα ελέγχου των στροφών τους με δυνατότητα zero rpm Ο θόρυβος που παράγει, από τις μέσες στροφές είναι διακριτικός και μειώνεται ακόμα περισσότερο σε χαμηλότερα air flow, μέχρι του σημείου να μην ανιχνεύεται. Δυνατότητα ακινητοποίησης των ανεμιστήρων (Zero RPM )σε χαμηλά θερμικά φορτία για την επίτευξη ακόμα χαμηλότερου θορύβου. Cold plate με heat pipes Continuous Direct Contact που εξασφαλίζουν πολύ καλή θερμική μεταφορά. Η θερμοαγώγιμη πάστα είναι ήδη τοποθετημένη στο block και έχει καλή θερμική αγωγιμότητα. Διατίθεται επιπλέον ποσότητα θερμοαγώγιμης πάστας (ΧΤΜ50) αρκετή για δύο επιπλέον εγκαταστάσεις. Αναλυτικές οδηγίες εγκατάστασης. Πενταετής εγγύηση. Οι ανεμιστήρες της δεν διαθέτουν κανένα αντικραδασμικό μέτρο. Ο Θόρυβός τους στις υψηλές στροφές, είναι ευδιάκριτος ακόμα και σε σχετικά θορυβώδη χώρο. Οι θερμικές επιδόσεις της εξαρτώνται από τον προσανατολισμό της και στη κύρια θέση χρήσης της (πλάγια), παρουσιάζει σε θερμικό φορτίο ίσο με το TDP της, ελαφρά χαμηλότερες θερμικές επιδόσεις σε σύγκριση με αυτές του οριζόντιου προσανατολισμού. Στον πλάγιο προσανατολισμό μειώνονται σημαντικά τα περιθώρια θερμικής υπερφόρτισής της με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υποστηρίξει υψηλό υπερχρονισμό "θερμών" επεξεργαστών. Το φινίρισμα της κατασκευής των πτερυγίων της δεν είναι στο επίπεδο της υπόλοιπης κατασκευής. Δεν διαθέτει CPU back plate για την πλατφόρμα της AMD. Η τιμή της, τηρουμένων των αναλογιών με τον ανταγωνισμό, είναι σχετικά υψηλή για τις επιδόσεις που προσφέρει. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά η Corsair Α500, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr, Seafalco 5/12/2020

Πρόλογος Κοίτα να δεις πως τα φέρνει ο καιρός και βρέθηκα να γράφω ένα review για το gaming κοινό του TheLab.gr. Καταρχάς να διευκρινίσω κάποια πράγματα για να μπείτε στην λογική του review. Πρώτον δεν είμαι gamer και δεύτερον δεν πιστεύω ότι υπάρχουν καρέκλες γραφείου ειδικά για gamers. Είμαι της άποψης ότι λόγω design μπορεί να δελεάσουν κάποιον που ασχολείται με κάποιο παιχνίδι, αλλά μέχρι εκεί. Από μια καρέκλα γραφείου ένας χρήστης -κατά την ταπεινή μου άποψη- πέρα από το design, ζητάει άνεση, αντοχή και ρυθμιστικά που θα φέρουν το εκάστοτε προϊόν στα μέτρα του. Αν όλα αυτά μπορούν να συνδυαστούν και με μία καλή τιμή, τότε τινάζεται η μπάνκα στον αέρα. Αν διαφωνείτε με αυτήν την λογική, τότε θα διαφωνήσετε και με τον απολογισμό για το σημερινό προϊόν. Χαρακτηριστικά προϊόντος Σήμερα έχουμε την ευκαιρία να εξετάσουμε την Vertagear SL2000 και στον πίνακα που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά της όπως αυτά παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα της κατασκευάστριας εταιρίας. Η καρέκλα είναι βαριά κάτι που γίνεται άμεσα αντιληπτό μόλις δούμε τα 23kg στον πίνακα χαρακτηριστικών. Αυτό λίγη σημασία έχει όμως, μιας και δεν θα την κουβαλάμε (με εξαίρεση την ώρα που θα την πάμε σπίτι) αλλά θα τσουλάει πάνω σε πέντε ροδάκια. Επίσης, είναι ογκώδης, κάτι που με εμένα πάνω της, κάνει κάποιον που την βλέπει από την πίσω μεριά να αναρωτιέται, αν κάθεται κάποιος πάνω της ή όχι. Παρακάτω σας παραθέτουμε τις διαστάσεις αναλυτικά, για να δείτε αν ταιριάζει στον χώρο σας. Η μόνη διάσταση που λείπει από το παραπάνω σχεδιάγραμμα και καλό είναι να την γνωρίζετε είναι η εξωτερική απόσταση από μπράτσο σε μπράτσο η οποία μετρήθηκε και είναι 64,5cm με τα μπράτσα στη θέση τέρμα μακριά από το σώμα σας και 62,5cm με τα μπράτσα όσο γίνεται πιο κοντά στο σώμα σας. Όπως θα δούμε παρακάτω αυτό μπορεί να ρυθμιστεί με κάποιες βίδες από το κάτω μέρος, που τα συγκρατούν στη θέση τους. Ένα καλό χαρακτηριστικό είναι ότι διατίθεται σε δέκα διαφορετικούς συνδυασμούς αποχρώσεων για να επιλέξετε αυτόν που ταιριάζει καλύτερα είτε στο χώρο σας, είτε στο γούστο σας. Για να δείτε αναλυτικά τις διάφορες χρωματικές εκδοχές δεν έχετε από το να κάνετε ένα κλικ εδώ. Η τιμή είναι υψηλή μιας και στην Ελληνική αγορά υπάρχει προς 286,99€ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ και μένει να δούμε αν αξίζει αυτό το ποσό. Όσον αφορά την εγγύηση η εταιρία ξεχωρίζει τα προϊόντα όπως και την εγγύησή τους σε δύο κατηγορίες. Στην racing σειρά, στην οποία ανήκει και η καρέκλα της σημερινής παρουσίασης και στην gaming σειρά. Για την σειρά Racing η εγγύηση ανά κομμάτι ακολουθεί: Duration of the Warranty VERTAGEAR Racing Series Chair Parts Limited Warranty: Metal Structure Frame – 10 Years Warranty Arm Rest – 2 Years Metal Base Support – 2 Years Wheels – 2 Years Headrest/Lumbar Support Pillows – 2 Years Five Star Base – 2 Years Gas Lift – 2 Years Συσκευασία, περιεχόμενα και συναρμολόγηση Πάμε να δούμε τι κρύβεται μέσα στην τεράστια κούτα που παραλάβαμε. Επειδή για πρώτη φορά η κούτα δεν χωρούσε στον πάγκο φωτογράφησης θα μας επιτρέψετε μία φωτογραφία με την κούτα στο πάτωμα... Πραγματικά πέρα από τις μεγάλες διαστάσεις έχουμε να κάνουμε και με μία πολύ βαριά χαρτόκουτα. Το βάρος της όλης συσκευασίας είναι 29,5 κιλά και το καθαρό βάρος του προϊόντος, είναι 23 κιλά. Παρόλο που στη συσκευασία εντοπίσαμε αρκετά χτυπήματα, το προϊόν ήρθε σε άριστη κατάσταση στα χέρια μας. Εντός έχει όπως αναμένεται αρκετή προίκα για τον υποψήφιο κάτοχο... Το πρώτο που θα δούμε μαζί είναι ένα μεταλλικό Bracket που στο ένα μέρος του βιδώνει το κάθισμα της καρέκλας και στην κυκλική οπή, η μπουκάλα που αναλαμβάνει την κίνηση προς τα πάνω ή προς τα κάτω σε ένα εύρος 10 εκατοστών. Το μεγάλο knob που βλέπουμε στην πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί ρυθμίζει το πόσο εύκολα ή δύσκολα θα γίνεται η ανάκληση της καρέκλας. Η βάση πάνω στην οποία θα κουμπώσουν τα ροδάκια αλλά και η μπουκάλα, είναι κατασκευασμένη από αλουμίνιο και είναι πολύ στιβαρή. Παρακάτω μπορούμε να δούμε τα πολύ όμορφα ροδάκια που συνοδεύουν την καρέκλα. Ανάλογα τον χρωματισμό που θα επιλέξετε θα έχουν και το ανάλογο χρώμα στο στεφάνι τριγύρω. Στην δικιά μας περίπτωση το κόκκινο και ταιριάζουν άψογα με το στυλ της καρέκλας μιας και παραπέμπουν σε τροχούς αυτοκινήτων. Για να πραγματοποιηθεί η συναρμολόγηση ο χρήστης δεν χρειάζεται ειδικά εργαλεία. Ένα κλειδί άλεν που χρειάζεται θα το βρείτε εντός της συσκευασίας και μάλιστα είναι τύπου Τ για ευκολία στο βίδωμα και δυνατότητα επιπλέον σφιξίματος των βιδών. Ένα ακόμα καλό χαρακτηριστικό, είναι το έτοιμο thread lock (κόλλα σπειρωμάτων) για να διασφαλιστεί ότι οι βίδες δε θα ξεβιδώσουν σε πρώτη ευκαιρία και να αρχίσουν να εμφανίζονται τριγμοί. Εντός βρήκαμε επίσης δύο μαξιλάρια με ιμάντες. Το πρώτο είναι για το σημείο του αυχένα και το δεύτερο για την μέση του χρήστη. Προχωράμε με μία γρήγορη ματιά. Το κάθισμα έρχεται συναρμολογημένο με τα μπράτσα βιδωμένα επάνω του. Φυσικά εφόσον ο χρήστης δεν τα θέλει, επειδή για παράδειγμα δε τον βολεύουν, μπορεί να τα αφαιρέσει. Την καλή εφαρμογή της δερματίνης στο κάθισμα, φροντίζουν ελαστικοί ιμάντες οι οποίοι καταλήγουν σε άγκιστρα που πιάνουν επάνω της και την κρατούν τεντωμένη. Οι βίδες που παρέχονται για το στερέωμα του καθίσματος στην ατσάλινη βάση πέρα από μία ροδέλα συνοδεύονται και από grover. Η εταιρία για να διευκολύνει τον χρήστη πέρα από το manual που θα βρει εντός της συσκευασίας, έχει διαθέσιμο και ένα βίντεο στο κανάλι της στο youtube με την διαδικασία. Βιντεοπαρουσίαση προϊόντος Σήμερα δεν έχουμε για εσάς μόνο φωτοπαρουσίαση, αλλά και βίντεοπαρουσίαση, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να σας φέρουμε όσο πιο κοντά γίνεται στο προϊόν. Παρακάτω υπάρχουν κάποιες από τις φωτογραφίες που εμφανίζονται στο βίντεο της παρουσίασης για να τις δείτε με μεγαλύτερη άνεση και ευκολία. Ο Απολογισμός Ήρθε η ώρα να γραφτεί ένας ακόμα επίλογος, μίας ακόμα παρουσίασης. Δεν το κρύβω ότι ήμουν πολύ διστακτική για το αν θα καταφέρω να παρουσιάσω σωστά ένα τέτοιο προϊόν. Σίγουρα με εμένα πάνω στην καρέκλα, δεν θα βγάζατε και τα καλύτερα συμπεράσματα μιας και απέχω πολύ από το μέσο όρο σωματότυπου σε ένα ανδροκρατούμενο φόρουμ Γι' αυτό το λόγο ζήτησα από φίλους και γνωστούς να δοκιμάσουν και αυτοί το προϊόν και να μου πουν τα συμπεράσματά τους. Και οι τρεις άνδρες που δοκίμασαν την καρέκλα, ήταν άνω του 1.84 σε ύψος και άνω των 88 κιλών. Ένας από αυτούς μάλιστα ήταν 110 κιλά. Τα συμπεράσματα ήταν λίγο πολύ αυτά που σας είπα και στο βίντεο. Το μόνο άτομο που δε βολεύτηκε με τίποτα στην καρέκλα, ήταν ο πιο τροφαντός από όλους και ο λόγος ήταν ότι το bucket κάθισμα τον έβρισκε στα πλαϊνά της μέσης. Ακόμα και με τη δοκιμή του μαξιλαριού μέσης, δεν ένιωθε καθόλου άνετα μιας και τον έβγαζε πολύ έξω όπως ανέφερε και άφησε την προσπάθεια. Οι υπόλοιποι συμπεριλαμβανομένης και της γράφουσας, μείναμε ευχαριστημένοι με κοινή άποψη για το μαξιλάρι μέσης. Και οι τρεις το απορρίψαμε ενώ μας βόλεψε πολύ το μαξιλάρι αυχένα. Βέβαια δεν σας το κρύβω ότι δε βρίσκω νόημα σε τέτοιου τύπου καρέκλες γραφείου. Πέρα δηλαδή από το θέμα design δε βρίσκω κανένα άλλο λόγο στο συγκεκριμένο σχεδιασμό. Δεν υπάρχει περίπτωση να "φύγετε" σε καμία στροφή λόγω ταχύτητας στην ησυχία του γραφείου σας, έτσι δεν είναι; Όμως επειδή ένα προϊόν πέρα από τα χαρακτηριστικά που το συνοδεύουν, σε ένα μεγάλο ποσοστό το επιλέγει το αγοραστικό κοινό λόγω εμφάνισης, καταλαβαίνω απόλυτα την κατασκευάστρια γι' αυτήν της την επιλογή. Όπως σας είπα και στο βίντεο λίγο υπομονή και θα δούμε ένα πιο "κλασικό" μοντέλο. Τώρα στο θέμα της τιμής. Ναι είναι ακριβή και για τα δεδομένα της χώρας μας θα λέγαμε πολύ ακριβή. Όμως με εξαίρεση την απουσία προστατευτικού της μπουκάλας και την ύπαρξη τζόγου στα μπράτσα, δεν έχω να της καταλογίσω κάτι άλλο από κατασκευαστικής άποψης. Ειδικά για το θέμα του τζόγου να πω ότι σε καμία περίπτωση δεν μοιάζει ότι πάει να σπάσει το μπράτσο ή ότι είναι φθηνοδουλειά το πλαστικό. Απλά κάτι τους ξέφυγε κατά τον σχεδιασμό του ρυθμιστή ύψους. Για το εύρος τιμής της, τα υλικά που επιλέχθηκαν και για την στιβαρότητα του προϊόντος, θεωρώ λίγα τα δύο χρόνια εγγύηση που δίνει η κατασκευάστρια σε κάποια τμήματα. Για παράδειγμα δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς "φοβάται" και δίνει μόλις 2 χρόνια εγγύηση στην χυτή αλουμινένια βάση. Για την δερματίνη όπως ανέφερα, η ποιότητά της και ο τρόπος εφαρμογής της, είναι πολύ καλός. Δεν είδα πουθενά σημάδια ότι κάπου πάει να "λασκάρει". Το μόνο που μένει να σας ενημερώσω και αυτό θα γίνει εντός των ημερών μιας και πιάσανε οι ζέστες, είναι κατά πόσο θα λειτουργήσουν σωστά οι πολλές τρύπες που είδαμε στην βάση και δε θα κολλάω επάνω της, όσο θα κάθομαι με κάποιο σορτσάκι. Δυστυχώς ο χρόνος δοκιμών έγινε με άλλες θερμοκρασίες, οπότε εδώ μένει να σας κάνω ένα update. Οι ρόδες είναι πραγματικά απίστευτες. Δεν ξέρω αν έχει υπάρξει παρουσίαση προϊόντος στο παρελθόν, που να διάλεξα αυτή τη λέξη για να περιγράψω ένα σημείο ενός προϊόντος. Είναι αθόρυβες, συμπεριφέρονται άψογα πάνω στην οποιαδήποτε επιφάνεια (παρκέ, πλακάκι, χαλιά) και δεν με προβλημάτισαν σε κανένα σημείο, ακόμα και όταν είχαν γεμίσει με τρίχες από τον γάτο. Τα μαξιλάρια όπως και το κάθισμα και η πλάτη φυσικά, διαθέτουν ένα αφρολέξ υψηλής πυκνότητας, που παίρνει γρήγορα το σχήμα του σώματός σας και επανέρχεται άμεσα στην αρχική του κατάσταση μόλις σηκωθείτε. Με απλά λόγια. Είναι ένα ποιοτικό και στιβαρό προϊόν που αν ταιριάξει στο σώμα σας, θα πείτε χαλάλι τα λεφτά που έδωσα. Δυστυχώς όμως για το αν θα ταιριάξει σε κάποιον από εσάς, δεν μπορώ να το ξέρω και δεν μπορώ να απαντήσω ή να επιχειρηματολογήσω πάνω σε αυτό. Και αυτός είναι και ο λόγος που δεν θα τολμήσω να βαθμολογήσω το προϊόν σε κλίμακα από το ένα έως το δέκα. Για δύο άτομα είχε ένα 9 δαγκωτό, για εμένα θα είχε ένα 8,5 και για ένα άτομο όμως δεν άξιζε τίποτα. Μιας και ο editor είμαι εγώ όμως, θεωρώ ότι αξίζει το editor's choice και το design award του TheLab.gr. Ευχαριστούμε θερμά την Vertagear για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr karmen1983 15/05/2017

Εισαγωγή Οι εποχές άλλαξαν και το Video Conferencing έχει πλέον γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας αρκετών εξ ημών. Παράλληλα, το ίδιο έχει συμβεί και με την εργασία από το σπίτι, οπότε είναι συχνό φαινόμενο να κάνουμε Video Conferencing από την άνεση του σπιτιού μας. Είτε όμως συνδεόμαστε από το σπίτι, είτε από το γραφείο, το συχνότερο είναι να το κάνουμε με την ενσωματωμένη κάμερα ενός laptop ή στην καλύτερη περίπτωση με μια απλή USB κάμερα σε κάποιο desktop. Υπάρχουν φυσικά πολλές ποιοτικές και οικονομικές κατηγορίες για τις τελευταίες, με ανάλογα ποιοτικά αποτελέσματα στην εικόνα και τον ήχο. Αλλά δεν είναι κρίμα εκείνη η φοβερή και τρομερή φωτογραφική μηχανή που έχουμε για τις διακοπές, για το χόμπι ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο να κάθεται ενώ εμείς χρησιμοποιούμε μια τραγικά υποδεέστερη, από πλευρά εικόνας, λύση; Και αν αποφασίσουμε είτε στο σπίτι, είτε στο Conference Room μιας εταιρείας να βελτιώσουμε σημαντικά την ποιότητα της εικόνας και του ήχου, τι μπορούμε να κάνουμε και πόσο θα κοστίσει; Η Elgato προσφέρει μια ολοκληρωμένη σειρά προϊόντων για Video Streaming, Video Content Creation, Game Streaming αλλά και Video Conferencing που υπόσχονται εξαιρετικά αποτελέσματα. Ένα εξ αυτών, το μικρόφωνο Elgato Wave:3 το έχουμε ήδη δει αναλυτικά και αν δεν έχετε διαβάσει το εν λόγω review, σας προτείνω να το κάνετε τώρα καθώς αφ' ενός πρόκειται για ένα εξαιρετικό προϊόν και αφ' ετέρου θα αποτελέσει μέρος του εξοπλισμού που θα δούμε παρακάτω. Καθώς λοιπόν δεν είναι λογικό να επαναλάβουμε εδώ όσα έχουν ήδη ειπωθεί στο review του προϊόντος, σας παροτρύνω να το διαβάσετε. Παράλληλα με το Elgato Wave:3, το πακέτο που θα δούμε σήμερα περιλαμβάνει το Elgato Cam Link 4K, στο οποίο μπορούμε να συνδέσουμε μια φωτογραφική μηχανή (την οποία ήδη διαθέτουμε ή θα αγοράσουμε για αυτό το σκοπό) με ανάλυση έως και 4K και να τη χρησιμοποιήσουμε ως webcam, ένα ζευγάρι Elgato Key Light Air, τα οποία αναλαμβάνουν το φωτισμό, για πολύ καλύτερα οπτικά αποτελέσματα και τα Elgato Master Mount L και Elgato Flex Arm L για τη στήριξη της κάμερας και την τακτοποίηση των καλωδίων της. Το σύνολο συμπληρώνει το Elgato Stream Deck XL, το οποίο έχουμε επίσης δει σε αναλυτικό review, συνεπώς καλό θα ήταν αν δεν το έχετε διαβάσει να το κάνετε τώρα, καθώς δε θα επαναλάβω τα χαρακτηριστικά της συσκευής εδώ. Η συσκευή αυτή δεν είναι απαραίτητη για τη χρήση του εξοπλισμού, ούτε αλλάζει κάτι στην ποιότητα του αποτελέσματος, αλλά κάνει τον έλεγχο των Elgato Key Light Air και Elgato Wave:3 εξαιρετικά απλό, γρήγορο και ευχάριστο και αποτελεί ωραία προσθήκη στο σύνολο, αν το κόστος δεν είναι πρόβλημα. Φωτογράφιση Εφ' όσον τα Elgato Wave:3 και Elgato Stream Deck XL τα έχουμε ήδη δει, πάμε να δούμε και τα υπόλοιπα προϊόντα που μας έστειλε η Elgato. Ξεκινάμε με το Elgato Cam Link 4K, το οποίο έρχεται σε ένα μικρό κουτί, στις γνωστές μπλε αποχρώσεις της εταιρείας. Η συσκευασία αποπνέει την ίδια πολυτέλεια που είχαμε δει τόσο στο Elgato Wave:3 όσο και στο Elgato Stream Deck XL. Εντός, βρίσκουμε τη συσκευή και τα παρελκόμενα, παρουσιασμένα όμορφα και προστατευμένα επαρκώς. Τα παρελκόμενα αποτελούνται από μια προέκταση USB 3.2 Gen1 μήκους 30 εκατοστών, ένα φυλλάδιο με οδηγίες ασφαλείας και ένα αυτοκόλλητο με το λογότυπο της εταιρείας. Το ίδιο το Elgato Cam Link 4K δεν είναι παρά ένα USB stick. Η κατασκευή του είναι από ποιοτικό πλαστικό ενώ στο επάνω μέρος του φέρει το λογότυπο της εταιρείας, το όνομα CAM LINK (αλλά όχι 4K) και μια ημιδιάφανη γραμμή που φωτίζεται σε λευκό χρώμα κατά τη μετάδοση εικόνας. Στο πίσω μέρος έχει μια θύρα HDMI, πλήρους μεγέθους (όχι mini ή micro), όπου συνδέεται η συσκευή, συνήθως φωτογραφική μηχανή - κάμερα, την οποία θέλουμε να μετατρέψουμε σε webcam. Στο κάτω μέρος της συσκευής βρίσκουμε το μοντέλο, τη χώρα κατασκευής (Taiwan), την εταιρεία (Corsair, καθώς η Elgato της ανήκει πλέον), τα σύμβολα των διαφόρων πιστοποιήσεων που διαθέτει η συσκευή καθώς και ένα αυτοκόλλητο με το σειριακό αριθμό της. Το καλώδιο είναι απαραίτητο σε περίπτωση που το Elgato Cam Link 4K, λόγω του μεγέθους του, δε χωράει απ' ευθείας στη USB θύρα που θέλουμε να το τοποθετήσουμε, λόγω των παρακείμενων βυσμάτων. Περνάμε τώρα στα φωτιστικά μας σώματα, από τα οποία έχουμε λάβει 2, έτσι ώστε να επιτύχουμε σωστό και ομοιόμορφο φωτισμό. Ας ανοίξουμε το ένα από τα 2 κουτιά, μαζί. Τα κουτιά είναι, όπως είδατε στην πρώτη φωτογραφία, αρκετά μεγάλα. Είναι και αυτά στις γνωστές μπλε αποχρώσεις της Elgato και αποπνέουν ποιότητα. Εντός, βρίσκουμε τη μεγαλύτερη κάρτα με οδηγίες εγκατάστασης που έχω δει στην καριέρα μου ως reviewer, καθώς καταλαμβάνει ολόκληρη την επιφάνεια του κουτιού. Όμορφη ιδέα, αλλά όχι ιδιαίτερα πρακτική, αν κάποιος θέλει να πετάξει το κουτί αλλά να κρατήσει τις οδηγίες. Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι, οι οδηγίες δε χρειάζονται, ειδικά μετά τη συναρμολόγηση του προϊόντος, η οποία είναι έτσι κι αλλιώς εξαιρετικά εύκολη και αυτονόητη. Κάτω από την κάρτα με τις οδηγίες βρίσκουμε ένα χαρτονένιο κέλυφος που περιέχει τα τμήματα του Elgato Key Light Air. Αριστερά η κυρίως συσκευή και δεξιά της η (επίτηδες) βαριά βάση, ενώ ακολουθεί ένα χαρτονένιο κουτάκι. Η κυρίως συσκευή έρχεται με την επιφάνεια που εκπέμπει το φως προς τα επάνω ενώ η βάση έρχεται με το κάτω μέρος της προς τα επάνω, το οποίο είναι καλυμμένο με μαλακό λάστιχο στο μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειάς του, για να σταθεροποιεί το Elgato Key Light Air χωρίς να δημιουργεί σημάδια πάνω στο γραφείο μας. Στο κέντρο, βρίσκουμε αυτοκόλλητο με το μοντέλο, τη χώρα κατασκευής, την εταιρεία, κάποια χαρακτηριστικά και τις πιστοποιήσεις του προϊόντος. Αν τώρα τα γυρίσουμε και τα 2 ανάποδα, βλέπουμε στην κυρίως συσκευή το πλήκτρο Reset, την είσοδο του τροφοδοτικού, την υποδοχή του στηρίγματος και τον διακόπτη ενεργοποίησης. Η πάνω πλευρά της βάσης έχει μόνο την υποδοχή στην οποία συνδέεται το στέλεχος στήριξης που θα δούμε παρακάτω. Μέσα στο μικρό κουτάκι κρύβεται το τροφοδοτικό, με 4 διαφορετικά βύσματα, έτσι ώστε η συσκευή να είναι συμβατή με κάθε πιθανή πρίζα, ανάλογα με τη χώρα. Επίσης βρίσκουμε 3 εξαρτήματα (ας τα πούμε 1, 2 και 3 από πάνω προς τα κάτω) που χρησιμοποιούνται στη συναρμολόγηση του Elgato Key Light Air και το φυλλάδιο με τις οδηγίες ασφαλείας. Το τροφοδοτικό είναι κατασκευασμένο στην Κίνα και λειτουργεί με τάση εισόδου από 100V έως και 240V, ενώ στην έξοδο δίνει τάση 13V και ρεύμα έως 2A, συνεπώς ισχύ έως και 26W. Κάτω από όλα αυτά, κρύβεται ο βραχίονας στήριξης, που είναι ρυθμιζόμενος καθ' ύψος. Αυτός κουμπώνει στην προεξοχή που είδαμε στο επάνω μέρος της βάσης και από το κάτω μέρος βιδώνεται με το ένα από τα 3 εξαρτήματα (συγκεκριμένα το 3, όπως το ονομάσαμε) που βρήκαμε στο μικρό κουτάκι. Στη δεύτερη φωτογραφία βλέπετε το βραχίονα με τη βάση τοποθετημένη και σε πλήρη έκταση. Στην άλλη άκρη του βραχίονα υπάρχει διαμόρφωση στην οποία εφαρμόζει ένα άλλο από τα 3 εξαρτήματα που βρήκαμε στο μικρό κουτί, συγκεκριμένα αυτό που ονομάσαμε εξάρτημα 1. Η άλλη άκρη του εξαρτήματος 1 εφαρμόζει στην στρογγυλή κεφαλή του εξαρτήματος 2, το οποίο βιδώνει στο κυρίως τμήμα του Elgato Key Light Air. Και κάπως έτσι, ολοκληρώνεται η συναρμολόγηση της συσκευής. Περνάμε τώρα στους βραχίονες στήριξης για την κάμερα, και συγκεκριμένα στον βασικό εξ' αυτών, τον Elgato Master Mount L. Σε αντίθεση με όλα τα άλλα προϊόντα της Elgato που έχουμε δει έως τώρα, ο Elgato Master Mount L έρχεται σε ένα απλό, χαρτονένιο κουτί. Μέσα βρίσκουμε τον βραχίονα εντελώς συναρμολογημένο, ένα φυλλάδιο και ένα μικρό κουτάκι (;) με το λογότυπο της εταιρίας και την προτροπή KEEP IT TIDY (έχε το τακτοποιημένο). Το φυλλάδιο είναι μια απλή σελίδα που εξηγεί τη λειτουργία του βραχίονα, η οποία είναι έτσι κι αλλιώς απλή και αυτονόητη. Όσο για το "κουτάκι", δεν είναι παρά ένα χαρτονένιο κάλυμμα για μια θήκη που κρύβει 3 πλαστικά δαχτυλίδια που σκοπό έχουν τη συγκράτηση των καλωδίων της φωτογραφικής μηχανής επάνω στο βραχίονα. Ο Elgato Master Mount L είναι ένας τηλεσκοπικός βραχίονας με 3 τμήματα και στάνταρ υποδοχή κάμερας στην άκρη του. 2 μεγάλα, πλαστικά παξιμάδια σφίγγουν και σταθεροποιούν τα τηλεσκοπικά τμήματα σε όποια θέση θέλουμε. Στο κάτω μέρος του έχει έναν απλό και λειτουργικό μηχανισμό συγκράτησης στο γραφείο, με μαλακά λάστιχα στα σημεία επαφής του με αυτό και μεγάλο πλαστικό μοχλό για εύκολη και άκοπη τοποθέτηση. Το λογότυπο της εταιρίας βρίσκεται σε λευκό χρώμα στην εξωτερική πλευρά του μηχανισμού. Η βάση της κάμερας είναι απλή και λειτουργική, με άρθρωση σφαίρας και λαστιχένια επίστρωση στο σημείο επαφής με την κάμερα, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ασφαλής και σταθερή σύνδεση, χωρίς να δημιουργείται κάποια φθορά. Τελευταίο προϊόν του πακέτου της Elgato που παραλάβαμε είναι το Elgato Flex Arm . Πρόκειται για 4 άκαμπτες προεκτάσεις που μπαίνουν στην άκρη του Elgato Master Mount L, στη θέση της υποδοχής της κάμερας, ενώ δέχονται στην άλλη άκρη τους άλλα τμήματα του Elgato Flex Arm L ή την υποδοχή της κάμερας. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όποια και όσα κομμάτια θέλετε, έτσι ώστε να φέρετε την κάμερα ακριβώς στο σημείο που θέλετε. Μοναδικό αξεσουάρ, το φυλλάδιο με τις οδηγίες εγκατάστασης - χρήσης. Και κάπως έτσι, είδαμε όλα τα κομμάτια του εξοπλισμού που θα σας παρουσιάσουμε, εκτός φυσικά από το Elgato Wave:3 και το Elgato Stream Deck XL, για τα οποία όπως είπαμε έχουμε ολόκληρα, αναλυτικά reviews για να δείτε. Ας δούμε τώρα τα τεχνικά χαρακτηριστικά των προϊόντων. Τεχνικά Χαρακτηριστικά To Elgato Cam Link 4K υποστηρίζει αναλύσεις έως 4K 30fps και 1080p 60fps, κάτι που το κάνει να ξεχωρίζει από την πληθώρα των ανώνυμων συσκευών που εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό, αλλά υποστηρίζουν το πολύ 1080p 30fps. Το αν η 4 φορές μεγαλύτερη ανάλυση ή το 2 φορές μεγαλύτερο frame rate είναι αρκετός λόγος για να αγοράσει κανείς το Elgato Cam Link 4K, του οποίου η τιμή στην ιστοσελίδα της Corsair είναι €129.99 και το χαμηλότερο κόστος με το οποίο το εντοπίσαμε στην Ελληνική αγορά κατά τη συγγραφή του παρόντος review είναι €128.90, έναντι των ανώνυμων ανταγωνιστών του με κόστος που ξεκινάει κάτω από τα €20, είναι δική σας επιλογή. Είναι εξ' άλλου αδύνατον να τα δοκιμάσουμε όλα και να δούμε αν και υπό ποιες συνθήκες δουλεύουν. Αν κάποιος θέλει την αξιοπιστία της Elgato και τα 2 χρόνια εγγύηση από την Corsair, μαζί με τις προαναφερθείσες επιδόσεις και το συνοδευτικό λογισμικό, τότε πρέπει να πληρώσει το τίμημα. Αλλιώς μπορεί να δοκιμάσει την τύχη του και ίσως σταθεί τυχερός. Αξιοσημείωτο είναι ότι το σήμα του HDMI δεν πρέπει να είναι κρυπτογραφημένο, προκειμένου να λειτουργήσει η συσκευή. Αυτό δε δημιουργεί κάποιο πρόβλημα για τη χρήση που το θέλουμε, αλλά μπορεί να είναι πρόβλημα σε άλλες πιθανές χρήσεις, πολλές από τις οποίες είναι παράνομες. Τα Elgato Key Light Air έχουν μέγιστη φωτεινότητα τα 1400 Lumen έκαστο, που είναι πραγματικά υπέρ αρκετά για τη χρήση που τα θέλουμε. Θεωρώ ότι 2 Elgato Key Light Air μπορούν άνετα να φωτίσουν έως και ένα μικρό Video Conference Room. Εκτός όμως από την ρυθμιζόμενη φωτεινότητα από 3% έως 100% των 1400 Lumen, έχουν και ρυθμιζόμενη θερμοκρασία χρώματος, από την ιδιαίτερα ζεστή 2900K, έως την ιδιαίτερα ψυχρή 7000K. Η σύνδεσή των Elgato Key Light Air γίνεται μέσω Wi-Fi, κάτι που τα καθιστά ιδιαίτερα ευέλικτα, καθώς το μόνο καλώδιο που χρειάζονται είναι αυτό της τροφοδοσίας τους. Ένα ακόμη ιδιαίτερα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό τους είναι αυτό του CRI (Colour Rendering Index), όπου βλέπουμε ότι ξεπερνάει το 92%. Αυτό σημαίνει εξαιρετικά καλή χρωματική απόδοση του φωτιζόμενου αντικειμένου. Παρακάτω βλέπουμε ένα συγκριτικό πίνακα του Elgato Key Light Air με το μεγαλύτερο και ακριβότερο Elgato Key Light. Οι διαφορές τους έγκεινται στη διπλάσια ένταση φωτός που μπορεί να παρέχει το Elgato Key Light, κάτι χρήσιμο αν πρέπει να φωτίσουμε μεγαλύτερους χώρους, και στην καλύτερη απόδοση Chroma Key, η οποία είναι αποκλειστικά απόρροια της μεγαλύτερης επιφάνειάς τους. Τα τεχνικά χαρακτηριστικά των βραχιόνων στήριξής που είδαμε, παρατίθεται στους παρακάτω πίνακες. Για το Elgato Master Mount L: Για το Elgato Flex Arm L: Ποιότητα Κατασκευής Σε όλα τα προϊόντα της Elgato που έχουμε δει, η ποιότητα κατασκευής ήταν πάντα εξαιρετική και αυτά που βλέπουμε σήμερα δεν αποτελούν εξαίρεση. Τόσο τα πλαστικά... ...όσο και τα μεταλλικά μέρη έχουν άψογη κατασκευή, εφαρμογή και φινίρισμα. Μάλιστα, όπως θα δούμε παρακάτω, οι αρθρώσεις σφαίρας μεταξύ του Elgato Master Mount L, του Elgato Flex Arm L και της φωτογραφικής μηχανής - κάμερας είναι έτσι κατασκευασμένες ώστε με το κατάλληλο σφίξιμο της χειρόβιδας, μπορούν να κρατήσουν ακόμη και βαριές φωτογραφικές μηχανές (δοκίμασα έως και σύνολο 2050gr) σταθερά, επιτρέποντας παράλληλα εκούσια ρύθμιση της θέσεως, χωρίς ξέσφιγμα της χειρόβιδας. Αλλά και στο λειτουργικό κομμάτι, για παράδειγμα του Elgato Key Light Air, βλέπουμε ότι όλα έχουν γίνει με φροντίδα και τεχνική αρτιότητα έτσι ώστε να πάρουμε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα ομοιόμορφου φωτισμού. Το παρακάτω διάγραμμα δείχνει τα τμήματα που αποτελούν το Elgato Key Light Air καθώς και τη λειτουργία που επιτελεί το καθένα. Τίποτα δεν αφέθηκε στην τύχη, τίποτα δε λείπει. Εγκατάσταση - Τοποθέτηση Και αφού ανοίξαμε όλα τα κουτιά και συναρμολογήσαμε ό,τι χρειαζόταν συναρμολόγηση, ας πάμε να δούμε πώς γίνεται η εγκατάσταση. Το Elgato Cam Link 4K μπαίνει σε οποιαδήποτε USB θύρα τύπου 3.2 Gen 1 ή ταχύτερη, ενώ στην άλλη άκρη του συνδέουμε ένα καλώδιο HDMI για τη λήψη εικόνας. Τόσο απλά. Δοκιμάστηκε απ' ευθείας στον υπολογιστή και σε USB Hub και λειτούργησε εξ' ίσου απροβλημάτιστα. Τα Elgato Key Light Air τοποθετούνται πάνω στο γραφείο και είναι καλή ιδέα να χρησιμοποιηθούν 2, εκατέρωθεν του μόνιτορ, για να επιτευχθεί ομοιόμορφος φωτισμός. Το καλώδιο τροφοδοσίας συνδέεται στο πίσω μέρος της του φωτιστικού σώματος και κατεβαίνει πίσω από το βραχίονα στήριξης, συγκρατούμενο από ένα πλαστικό κλιπ στο επάνω μέρος του βραχίονα, ενώ μπαίνει μέσα σε μια ειδική εγκοπή στο πίσω μέρος του κάτω τμήματος του βραχίονα και πραγματικά εξαφανίζεται. Ο βραχίονας είναι επεκτεινόμενος και σταθεροποιείται με μία χειρόβιδα, ενώ η διαβάθμιση σε εκατοστά στο πλάι βοηθάει για να μπορούμε να φέρουμε 2 ή περισσότερα Elgato Key Light Air στο ίδιο ύψος, χωρίς να αναγκαστούμε να μετρήσουμε. Η άρθρωση σφαίρας στο πάνω μέρος του βραχίονα επιτρέπει μεγάλη ελευθερία κίνησης, έτσι ώστε να είναι εύκολο να στραφεί το φως όπου χρειάζεται. Η τοποθέτηση του Elgato Master Mount L είναι εξαιρετικά απλή και μπορεί να γίνει στα πιο χοντρά γραφεία αλλά και σε ένα λεπτό γυαλί (εφ' όσον αυτό είναι αρκετά ισχυρό για να αντέχει τις πιέσεις). Εδώ το βλέπετε τοποθετημένο σε γυαλί πάχους 8 χιλιοστών. Η τηλεσκοπική κατασκευή του επιτρέπει μεγάλη ευελιξία. Σε κάθε ένα από τους τρεις σωλήνες του, διαφορετικής διαμέτρου ο κάθε ένας φυσικά, αντιστοιχεί και από ένα πλαστικό δαχτυλίδι συγκράτησης καλωδίων. Στην κορυφή του Elgato Master Mount L μπορούμε να τοποθετήσουμε όσα τμήματα του Elgato Flex Arm L χρειαζόμαστε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση χρειάστηκαν 2, το μεσαίο και ένα από τα 2 μικρά. Η ευελιξία και η σταθερότητά του είναι εξαιρετικές. Μπόρεσα να φέρω τη βάση της κάμερας, με ακρίβεια, σε όποιο σημείο ήθελα. Παράλληλα, μπόρεσα να στηρίξω βάρος έως και πάνω από 2 κιλά, χωρίς πρόβλημα σταθερότητας. Αν επιλέξουμε σωστά το πόσο θα σφίξουμε τις χειρόβιδες σε κάθε άρθρωση, μπορούμε να κινούμε τις αρθρώσεις κατά βούληση, ενώ αυτές θα παραμένουν σταθερές όταν δεν τις πειράζουμε. Εδώ βλέπετε μια Canon EOS 5D Mark II στην άκρη του Elgato Flex Arm L. Τα καλώδια σύνδεσης της κάμερας με το Elgato Cam Link 4K, με την τροφοδοσία της και πιθανόν με κάποιο USB για έλεγχο των ρυθμίσεών της από τον υπολογιστή, αν το υποστηρίζει, μπορούν όλα να τακτοποιηθούν πολύ όμορφα και να κατέβουν παράλληλα με το Elgato Master Mount L, χάρη στα ειδικά δαχτυλίδια που διαθέτει. 4 Μαζί με το Elgato Wave:3 για εξαιρετικό ήχο και, προαιρετικά, το Elgato Stream Deck XL για τον εύκολο έλεγχό του μικροφώνου αλλά και των Elgato Key Light Air, έχουμε ένα ολοκληρωμένο, ποιοτικό και πανέμορφο σύνολο που υπόσχεται εξαιρετικά αποτελέσματα εικόνας και ήχου. Συνδεσιμότητα Η σύνδεση του Elgato Cam Link 4K με τον υπολογιστή γίνεται σε οποιαδήποτε θύρα USB 3.2 Gen1, ή όπως ήταν γνωστή όταν κυκλοφόρησε, USB 3.0. Η σύνδεση της φωτογραφικής μηχανής - κάμερας με το Elgato Cam Link 4K γίνεται μέσω της θύρας HDMI που διαθέτει. Τα Elgato Key Light Air από την άλλη έχουν ανάγκη από καλώδιο μόνο για την τροφοδοσία τους, καθώς η σύνδεσή τους με τον υπολογιστή, αλλά και το κινητό τηλέφωνο ή το tablet για τον έλεγχό τους γίνεται μέσω WiFi b/g/n 2.4GHz. Κομψότητα και ευελιξία. Τέλος, το Elgato Wave:3 όπως και το Elgato Stream Deck XL συνδέονται σε οποιαδήποτε USB θύρα, όπως είχαμε δει στα σχετικά reviews. Λογισμικό Και αφού στήσαμε και συνδέσαμε τις συσκευές μας, είναι η ώρα να δούμε και το λογισμικό από το οποίο συνοδεύονται. Όσον αφορά το Elgato Wave:3 και το Elgato Stream Deck XL, τα έχουμε πει αναλυτικά στα αντίστοιχα reviews. To Elgato Cam Link 4K αναγνωρίζεται από τα Windows 10 ως μια κάμερα και ως εκ τούτου, είναι διαθέσιμο σε κάθε πρόγραμμα επικοινωνίας που υποστηρίζει τη χρήση κάμερας. Δεν απαιτεί την εγκατάσταση οδηγών, καθώς είναι συσκευή κατηγορίας UVC. Για την καταγραφή video τοπικά, στον υπολογιστή μας, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε πρόγραμμα, συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του πολύ απλού και λειτουργικού προγράμματος "Camera" που περιλαμβάνεται στο λειτουργικό σύστημα και υποστηρίζει όλες τις webcams. Η Elgato όμως προσφέρει και το δικό της πρόγραμμα καταγραφής και αποθήκευσης video, το οποίο ονομάζεται Elgato 4K Capture Utility και συνεργάζεται αποκλειστικά με τα δικά της προϊόντα, φυσικά, και προσφέρει κάποιες επιπλέον δυνατότητες και λειτουργίες, οι οποίες είναι ειδικά σχεδιασμένες για game streamers που καταγράφουν κάποιο παιχνίδι. Ανοίγοντάς το, μας υποδέχεται μια οθόνη με 2 καρτέλες και το γνωστό γρανάζι για τις ρυθμίσεις επάνω δεξιά. Αριστερά από το γρανάζι βλέπουμε τις επιλογές ανάλυσης, frame rate και bit rate για το επικείμενο capture καθώς και τον ελεύθερο χώρο στο επιλεγμένο drive. Στο κάτω μέρος της οθόνης βλέπουμε στα αριστερά τον τίτλο του παιχνιδιού για το οποίο γίνεται το capture (καθώς το προϊόν απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε game streamers) και τον τίτλο του capture. Κάτω και δεξιά βλέπουμε με τη σειρά το εικονίδιο για τη λήψη ενός screenshot (εδώ ανενεργό, ενεργοποιείται όταν υπάρχει είσοδος σήματος), ακολουθούμενο από το εικονίδιο του μικροφώνου, και το εικονίδιο της έντασης του ήχου από την πηγή που είναι συνδεδεμένη στο Elgato Cam Link 4K. Τόσο η ένδειξη έντασης ήχου του μικροφώνου όσο και του εισερχόμενου ήχου μπορεί να απενεργοποιηθούν, όπως είναι το μικρόφωνο εδώ, οπότε και εξαφανίζονται οι σχετικές μπάρες έντασης, χωρίς να επηρεάζεται η πραγματική ηχογράφηση - καταγραφή. Η μαγεία όμως υπάρχει στο κέντρο. Βλέπουμε το σύμβολο της παύσης, το σύμβολο της εγγραφής και ένα χρονόμετρο. Το σύμβολο της παύσης σταματάει τη λειτουργία του Flashback Recording, την πολύ βολική δηλαδή δυνατότητα να γυρίσουμε το χρόνο λίγο πίσω και να αρχίσουμε να καταγράφουμε από εκείνο το σημείο. Οπότε κάποιος που θέλει να καταγράψει το gameplay κάποιου παιχνιδιού δε χρειάζεται να είναι πανέτοιμος να ξεκινήσει την καταγραφή ενώ παράλληλα παίζει. Μπορεί όταν τελειώσει το κομμάτι που παίζει, να γυρίσει το χρόνο πίσω και να αρχίσει την καταγραφή από όποιο σημείο θέλει. Το σύμβολο της εγγραφής, φυσικά, ξεκινάει και σταματάει την εγγραφή. Το χρονόμετρο δείχνει σε ποιο σημείο από την αρχή εγγραφής του Flashback Recording βρισκόμαστε. Η κίνηση μέσα στο χρόνο του Flashback Recording γίνεται σύροντας με το ποντίκι τη λευκή κουκίδα πάνω στη λευκή γραμμή που βρίσκεται σε όλο το πλάτος του παραθύρου του προγράμματος, πάνω από τα πλήκτρα ελέγχου που μόλις αναλύσαμε. Εδώ βλέπουμε τι γίνεται αν πατήσουμε το σύμβολο της παύσης. Αυτό μετατρέπεται σε σύμβολο εκκίνησης, το χρονόμετρο σταματάει, η λευκή μπάρα πλέον δείχνει το διαθέσιμο Flashback Recording, με το κενό στα δεξιά της να αντιστοιχεί στο χρόνο που αυτό δεν είναι διαθέσιμο, ενώ παράλληλα η ένδειξη Live εμφανίζεται δεξιά από το χρονόμετρο. Πατώντας το σύμβολο της εκκίνησης, ξεκινάει και πάλι η καταγραφή Flashback Recording. Το σύμβολο του i μέσα σε κύκλο, στα δεξιά του τίτλου του παιχνιδιού και της καταγραφής, που είδαμε κάτω αριστερά, ανοίγει ένα παράθυρο που μας επιτρέπει να τα αλλάξουμε, καθώς και να θέσουμε τα σχετικά Tags. Και εδώ βλέπουμε κάτω δεξιά και την ένδειξη έντασης του μικροφώνου ενεργή. Η καρτέλα Library μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε τακτοποιημένα τα video που έχουμε ήδη καταγράψει. Ας πάμε τώρα στο γρανάζι, που ανοίγει ένα παράθυρο με 5 καρτέλες, το οποίο ονομάζεται Preferences (προτιμήσεις). Η καρτέλα General έχει τη δυνατότητα ενεργοποίησης του Stream Link, που είναι η δυνατότητα να μοιράζεται το Stream μεταξύ του 4K Capture Utility και κάποιου προγράμματος όπως το OBS Studio ή το XSplit. Η λειτουργία είναι σε στάδιο Beta (δοκιμαστικό) και αν ενεργοποιηθεί ενεργοποιεί και το drop down μενού από κάτω της για να διαλέξουμε την ανάλυση και το frame rate. Κατά τα άλλα η καρτέλα μας δείχνει την έκδοση του προγράμματος και μας δίνει τη δυνατότητα να ενεργοποιήσουμε τον αυτόματο έλεγχο για ανανεώσεις καθώς και το να στέλνουμε δεδομένα χρήσης στην εταιρεία. Το κουμπί Check for Updates κάνει έλεγχο για ανανεωμένες εκδόσεις του προγράμματος. Ενώ το κουμπί More... ανοίγει τον Windows Explorer στην παρακάτω τοποθεσία. Η καρτέλα Device μας προσφέρει ένα drop down μενού για να διαλέξουμε με ποια από τις υποστηριζόμενες συσκευές που βρίσκονται συνδεδεμένες στο σύστημά μας θα εργαστούμε. Παράλληλα μας δείχνει την έκδοση του Firmware της επιλεγμένης συσκευής, το αν υπάρχει εισερχόμενο σήμα και - αν υπάρχει - την ανάλυση και το frame rate. Η καρτέλα Picture μας επιτρέπει να κάνουμε τις κλασσικές ρυθμίσεις που αφορούν στην εικόνα. Η καρτέλα Recording είναι χωρισμένη σε 2 μέρη. Το επάνω μέρος μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε και να επιλέξουμε το σημείο αποθήκευσης των video και των screenshot, το ποιον video encoder θα χρησιμοποιήσουμε (GPU ή software), την ανάλυση και frame rate, το bit rate, το πόσα GB ανά ώρα απαιτούν οι ρυθμίσεις που επιλέξαμε για την καταγραφή του video και την επιλογή να μειώσουμε το frame rate της προεπισκόπησης κατά την καταγραφή video, για να μειωθούν οι απαιτούμενοι πόροι του συστήματος. Το κάτω μέρος μας επιτρέπει την ενεργοποίηση και απενεργοποίηση του Flashback Recording και μας δίνει τη δυνατότητα να ρυθμίσουμε τη διάρκειά του, από 5 λεπτά έως και 4 ώρες, με προεπιλογή τις 2 ώρες. Εδώ βλέπουμε τις επιλογές του Video Encoder, μεταξύ κάρτας γραφικών και software. Ενώ εδώ βλέπουμε τις υποστηριζόμενες από το πρόγραμμα αναλύσεις καi frame rates. Στην τελευταία καρτέλα, Mic, μπορούμε να επιλέξουμε από ποιο μικρόφωνο θα γίνεται η εισαγωγή του ήχου και να κάνουμε τις σχετικές βασικές ρυθμίσεις. Αν επιλέξουμε το Elgato Wave:3... ...βλέπουμε αμέσως το input level από το μικρόφωνο. Το οποίο βλέπουμε και στην αρχική καρτέλα του προγράμματος, κάτω δεξιά, όπως είπαμε. Ας περάσουμε τώρα στο λογισμικό ελέγχου των Elgato Key Light Air που ονομάζεται Elgato Control Center. Το αναγνωρίζουμε στο System Tray από το λευκό σύμβολο της Elgato και την πρώτη φορά που θα το ανοίξουμε θα αντικρύσουμε την εξής εικόνα. Πατώντας είτε το σύμβολο + είτε το Add Accessory, ανοίγει ένα παράθυρο όπου βλέπουμε μια λίστα όλων των μη συνδεδεμένων με το πρόγραμμα υποστηριζόμενων συσκευών που βρίσκονται στο χώρο. Το κουμπί Identify κάνει τη συσκευή να αναβοσβήσει το φως για να μπορούμε να ξεχωρίσουμε ποια είναι, όταν έχουμε περισσότερες από 1 στο χώρο, όπως εδώ που έχουμε 2. Το κουμπί Connect μας ανοίγει ένα άλλο παράθυρο με ένα drop down μενού για να διαλέξουμε το ασύρματο δίκτυό μας από όσα είναι διαθέσιμα στο χώρο και να δώσουμε τον κωδικό του δικτύου. Κατόπιν, με λίγη υπομονή, πραγματοποιείται η σύνδεση της συσκευής. Και τόσο απλά, έχουμε συνδέσει τη συσκευή. Επαναλαμβάνουμε την παραπάνω διαδικασία, μετονομάζουμε και τα Elgato Key Light Air μας από τα αρχικά τους ονόματα σε Elgato Key Light Air Left και Elgato Key Light Air Right, για να ξέρουμε ποιο ελέγχουμε ανά πάσα στιγμή και έχουμε το παρακάτω αποτέλεσμα. Όπως είναι σαφές, υπάρχουν διακόπτες ενεργοποίησης για όλα τα Elgato Key Light Air μαζί ή κάθε ένα ξεχωριστά καθώς και έλεγχος θερμοκρασίας φωτός και έντασης για το κάνε ένα. Το γρανάζι πάνω δεξιά ανοίγει το μενού των προτιμήσεων που χωρίζεται σε 3 μέρη. Στο πρώτο, μπορούμε να συνδέσουμε τον έλεγχο όλων των Elgato Key Light Air έτσι ώστε να τα ρυθμίζουμε ταυτόχρονα. Αν δεν το επιλέξουμε, ο έλεγχος του καθενός γίνεται χωριστά αλλά μπορεί να γίνει και προσωρινά ταυτόχρονος έλεγχος κρατώντας το πλήκτρο Ctrl κατά την πραγματοποίηση οποιασδήποτε μεταβολής. Στο δεύτερο μέρος μπορούμε να εμφανίσουμε όλες τις συσκευές που έχουμε επιλέξει να κρύψουμε - θα δούμε παρακάτω πώς. Στο τρίτο μέρος βλέπουμε την έκδοση του προγράμματος, μπορούμε να κάνουμε έλεγχο για ενημερώσεις και να ενεργοποιήσουμε τον αυτόματο έλεγχο. Το κουμπί More... κάνει κάτι αντίστοιχο με αυτό που είδαμε και στο Elgato 4K Capture Utility. Το σύμβολο με τα sliders στα δεξιά του ονόματος της κάθε συσκευής (στο αρχικό παράθυρο) ανοίγει το παρακάτω παράθυρο. Από εδώ μπορούμε να μετονομάσουμε τη συσκευή (όπως έκανα κι εγώ), να πατήσουμε Identify για να την αναγνωρίσουμε μέσω των αναβοσβημάτων που θα κάνει και Hide για να την κρύψουμε από το αρχικό παράθυρο. Κάτω από το Advanced μπορούμε να επιλέξουμε πώς θα συμπεριφέρεται η συσκευή κατά την ενεργοποίησή της και συγκεκριμένα αν θα επανέρχεται στην τελευταία κατάσταση λειτουργίας ή στη βασική κατάσταση λειτουργίας. Επίσης βλέπουμε την έκδοση του Firmware της συσκευής και την IP Address της. To Elgato Conrol Center είναι διαθέσιμο και για κινητά τηλέφωνα, τόσο με λειτουργικό σύστημα Android όσο και με iOS. Αξιοσημείωτη είναι η δυνατότητα ελέγχου των Elgato Key Light Air μέσω του Elgato Stream Deck XL (ή και των άλλων Stream Decks της εταιρείας). Εδώ βλέπουμε μια οθόνη ελέγχου που έχω δημιουργήσει για τον έλεγχο των 2 Elgato Key Light Air. Εξαιρετική λειτουργικότητα. Θα ήθελα όμως να υπήρχε η δυνατότητα όταν προγραμματίζεις τη λειτουργία ενός πλήκτρου, αυτό να ανατίθεται είτε σε 1 είτε σε παραπάνω από 1 Elgato Key Light Air. Το μόνο πλήκτρο με αυτή τη δυνατότητα αυτή τη στιγμή είναι το αυτό της ενεργοποίησης, που μου έδωσε τη δυνατότητα να επιλέξω μεταξύ Elgato Key Light Air Left, Elgato Key Light Air Right και All. Θα προτιμούσα να είχα αυτή τη δυνατότητα και στις άλλες ρυθμίσεις που αφορούν την ένταση και τη θερμοκρασία του φωτός και ακόμα καλύτερα να υπήρχαν check boxes δίπλα σε κάθε συσκευή έτσι ώστε αν κάποιος διαθέτει πολλές να μπορεί να αναθέσει τη λειτουργία σε όποιες και όσες συσκευές θέλει. Χρήση Η χρήση όλων των συσκευών που χρησιμοποιήθηκαν στο παρόν review έχει κοινά στοιχεία: Είναι απλή, σαφής, ευχάριστη και αποτελεσματική. Είτε πρόκειται για τα συστήματα στήριξης της κάμερας, Elgato Master Mount L και Elgato Flex Arm L, είτε για το Elgato Cam Link 4K, είτε για τα Elgato Key Light Air, είτε για το Elgato Wave:3, δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα και η χρήση τους ήταν πάντα ευχάριστη, ειδικά με τη συνδρομή του Elgato Stream Deck XL, που μετά την αρχική παραμετροποίηση, κάνει τα πάντα ακόμα πιο εύκολα. Το μόνο που χρειάζεται προσοχή είναι η επιλογή μιας κάμερας που να είναι συμβατή με το Elgato Cam Link 4K. Ουσιαστικά κάθε κάμερα με έξοδο HDMI και δυνατότητα αναστολής της αυτόματης απενεργοποίησης είναι θεωρητικά συμβατή. Και λέω θεωρητικά γιατί η δική μου, Canon EOS 5D Mark II έχει μεν τις παραπάνω δυνατότητες, αλλά στην έξοδο μέσω HDMI περιλαμβάνει ενοχλητικά για την περίπτωση τετράγωνα ένδειξης του focus. Κι αυτό όμως το ξεπέρασα με ένα Firmware add-on για τη συγκεκριμένη φωτογραφική μηχανή που ονομάζεται Magic Lantern και προσθέτει πολλές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης και της επιθυμητής εξαφάνισης όλων των overlay. Για να κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη όμως, η Elgato προσφέρει μια εκτενή λίστα με συμβατές κάμερες, οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν άμεσα και χωρίς αλχημείες με το Elgato Cam Link 4K. Ποιότητα Video και Ήχου Καθώς η γερασμένη Canon EOS 5D Mark II εξαντλεί τις δυνατότητες λήψης video σε ανάλυση 1080p στα 30fps, κάτι που είναι πολύ κάτω από τις δυνατότητες του Elgato Cam Link 4K, το οποίο υποστηρίζει ανάλυση 4K στα 30 fps αλλά και 1080p στα 60fps, δανείστηκα μια πιο σύγχρονη φωτογραφική μηχανή, που θα μας παρέχει τη δυνατότητα να δοκιμάσουμε τη λειτουργία του Elgato Cam Link 4K στο έπακρο των δυνατοτήτων του. Συγκεκριμένα χρησιμοποίησα μία Sony A7iii την οποία είχε την ευγενή καλοσύνη να μου παρέχει ο φίλος και συνάδελφος Daniel Beacock. Με τη βοήθεια της Kate, θα κάνουμε μια σύγκριση λήψεων που έχουν πραγματοποιηθεί με τον εξοπλισμό της Elgato, σε αντιπαραβολή με μία από τις δημοφιλέστερες και καλύτερες webcams, την Logitech C920 HD Pro. Οι κάμερες τοποθετήθηκαν δίπλα δίπλα στο επάνω μέρος του μόνιτορ, με τα Elgato Key Light Air εκατέρωθεν αυτού, το Elgato Wave:3 αριστερά από το πληκτρολόγιο και η Kate είναι έτοιμη για τις λήψεις. Τα Video είναι σχεδιασμένα για να αναδείξουν με τον καλύτερο τρόπο τις διαφορές και νομίζω μιλάνε από μόνα τους. Οι λήψεις έγιναν με το Camera Application των Windows 10. Ξεκινάμε με το ιδανικότερο σενάριο. Λήψη με την Sony A7iii συνδεδεμένη στο Elgato Cam Link 4K σε ανάλυση 4K στα 30fps, φωτισμός με το ζευγάρι των Elgato Key Light Air και ήχος από το Elgato Wave:3. Η εικόνα είναι φυσική και εξαιρετικά λεπτομερής, η κίνηση ομαλή, ο φωτισμός ομοιόμορφος και ο ήχος άριστος. Ο ήχος θα μπορούσε μάλιστα να ήταν και ακόμα καλύτερος αν το μικρόφωνο ήταν τοποθετημένο σε κάποιο βραχίονα για να έρθει πιο κοντά στο στόμα και να μειωθεί το απαιτούμενο gain. Για το σκοπό αυτό η Elgato διαθέτει το Elgato Solid Arm, το οποίο πιάνει πάνω στο Elgato Master Mount L και σε συνδυασμό με ένα Elgato Flex Arm L μπορεί να φέρει το μικρόφωνο σε οποιαδήποτε θέση. Για να εκτιμήσουμε καλύτερα τη σημασία του καλού φωτισμού, έγινε η ίδια λήψη, αλλά αυτή τη φορά φωτισμένη από τα φώτα οροφής. Σημαντικό στοιχείο είναι ότι τα φώτα οροφής στο χώρο μου τυγχάνει να είναι απίστευτα καλά και ιδανικά για την περίπτωση, καθώς αποτελούνται από ποιοτικά LED της Samsung και σχηματίζουν ένα συμμετρικό τετράγωνο, με κέντρο τη καρέκλα και ιδανικές αποστάσεις. Είναι εντελώς απίθανο να συμβαίνει αυτό σε κάποιο χώρο και συνεπώς το αποτέλεσμα να είναι τόσο καλό. Εν τούτοις, ο φωτισμός απέχει πολύ - ποιοτικά - από αυτόν που μας έδωσαν τα Elgato Key Light Air και, εκτός αυτού, οι σκιές στο πρόσωπο είναι εμφανείς. Για τις περιπτώσεις όπου η ομαλή κίνηση είναι πιο σημαντική από την ανάλυση, το Elgato Cam Link 4K υποστηρίζει ανάλυση 1080p στα 60fps, εφ' όσον φυσικά η κάμερα που είναι συνδεδεμένη επάνω του παρέχει αυτή τη δυνατότητα. Στη λήψη που ακολουθεί βλέπουμε τη σχετική διαφορά στη λεπτομέρεια που είναι αναμενόμενη λόγω της πτώσης της ανάλυσης στο 1/4 αλλά και μια εμφανή διαφορά στην ομαλότητα κίνησης, λόγω του διπλάσιου frame rate. Ο φωτισμός έγινε με τα Elgato Key Light Air και ο ήχος πάντα από το Elgato Wave:3. Και για να συμπληρώσουμε το σετ, Elgato Cam Link 4K στα 1080p με 60fps, με φωτισμό από τα φώτα οροφής και ήχο από το Elgato Wave:3. Παρατηρούμε αντίστοιχη διαφορά στην ποιότητα των χρωμάτων και, φυσικά, σκιές. Ας δούμε τώρα, χάριν σύγκρισης, πώς θα τα πάει η Logitech C920 HD Pro. Η λήψη έγινε στο μέγιστο των δυνατοτήτων της, σε ανάλυση 1080p στα 30fps. Για να τη βοηθήσουμε, φωτίσαμε με τα Elgato Key Light Air. Ο ήχος είναι μέσω του ενσωματωμένου μικροφώνου της Webcam. Η διαφορά είναι κυριολεκτικά χαοτική, όπως είναι και η διαφορά στο συνολικό κόστος του εξοπλισμού. Μια απλή webcam, όσο καλή και αν είναι, δεν μπορεί να έχει την απόδοση στη λεπτομέρεια, το βάθος χρώματος και την προσαρμογή στις συνθήκες φωτισμού που έχει μια καλή φωτογραφική μηχανή. Το Video, σε σύγκριση με τα προηγούμενα, έχει τόσο χαμηλότερο επίπεδο λεπτομέρειας και είναι τόσο oversaturated που μοιάζει τεχνητό έως και ζωγραφισμένο. Επίσης, αν και η Logitech C920 HD Pro προσαρμόζεται στις συνθήκες φωτισμού του εγγράφου αρκετά γρήγορα, στη συνέχεια και μέχρι το τέλος του video αδυνατεί να φωτομετρήσει σωστά, με αποτέλεσμα το υπόλοιπο video να είναι εμφανώς υπερφωτισμένο. Ο δε ήχος, αν και καλός για webcam, δεν πλησιάζει καν σε αυτόν στον οποίον μας κακόμαθε το Elgato Wave:3. Δε θα μπορούσε να λείπει και μια λήψη με την Logitech C920 HD Pro σε 1080p στα 30fps και τα φώτα οροφής. Ό,τι είδαμε πριν δηλαδή, συν τις σκιές στο πρόσωπο. Εδώ βέβαια η κάμερα τα πάει καλύτερα στη διαχείριση του φωτισμού, καθώς δεν υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις κατά την επίδειξη του εγγράφου, εφ' όσον ο φωτισμός είναι από το ταβάνι και όχι από εμπρός. Τα παραπάνω videos κατέστησαν σαφή τα πλεονεκτήματα του εξοπλισμού που προσφέρει η Elgato για video content creation και online streaming. Όπως είπαμε και στην εισαγωγή όμως, πολλοί από εμάς, του γράφοντος συμπεριλαμβανομένου, δεν είμαστε επαγγελματίες youtubers (...!!!) αλλά κάνουμε συχνά video conference, λόγω εργασίας. Και φυσικά, όλα τα παραπάνω προϊόντα, το καθένα ξεχωριστά ή όλα μαζί, μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά το αποτέλεσμα, ακόμα και στις περιορισμένες αναλύσεις καi frame rates που επιτρέπουν οι αντίστοιχες εφαρμογές. Για να το δούμε αυτό, θα παραθέσω σχετικές εγγραφές μέσω της δημοφιλέστερης εφαρμογής video conference, του Zoom. Το Zoom επιτρέπει την εγγραφή σε ανάλυση 720p στα 25fps, τόσο στη δωρεάν του έκδοση όσο και στην Pro. Θεωρητικά, καταγράφει σε ανάλυση 1080p στις εκδόσεις Business και Enterprise, κάτι που δεν μπόρεσα δυστυχώς να δοκιμάσω καθώς δε διαθέτω κάποιο σχετικό λογαριασμό. Με το πλεονέκτημα της υψηλότερης ανάλυσης των 4K αλλά και του υψηλότερου frame rate των 60fps εκτός μάχης λόγω των περιορισμών του Zoom, μπορούμε να δούμε πώς συγκρίνεται ο εξοπλισμός της Elgato με την Sony A7iii συνδεδεμένη, απέναντι στην Logitech C920 HD Pro, με όλες τις λήψεις να είναι στα 720p και 25fps. Ξεκινάμε με το Elgato Cam Link 4K με τη Sony A7iii, φωτισμό από τα Elgato Key Light Air και ήχο από το Elgato Wave:3. Παρά τη χαμηλή ανάλυση, η ποιότητα και η λεπτομέρεια - όσο επιτρέπει η ανάλυση - παραμένουν. Ο φωτισμός είναι ομοιόμορφος και με εξαιρετική χρωματική απόδοση και ο ήχος, παρά τη μεγάλη συμπίεση, παραμένει καλός. Συνεχίζουμε με το Elgato Cam Link 4K με τη Sony A7iii, φωτισμό από τα φώτα οροφής και ήχο από το Elgato Wave:3. Η διαφορά στη χρωματική απόδοση αναδεικνύει τη σημασία του καλού φωτισμού και την απόδοση των High CRI LEDs των Elgato Key Light Air. Το ίδιο δείχνουν και οι σκιές και ο γενικά ανομοιόμορφος φωτισμός. Περνάμε τώρα στην Logitech C920 HD Pro, με φωτισμό από τα Elgato Key Light Air. Όπως είναι αναμενόμενο, παρατηρούμε αντίστοιχη πτώση στη λεπτομέρεια και φυσικότητα, όπως είχαμε δει και στις λήψεις με την εφαρμογή των Windows 10. Όσον αφορά τον ήχο, η διαφορά είναι επίσης αντίστοιχη. Και τέλος, η Logitech C920 HD Pro με φωτισμό από τα φώτα οροφής. Ανομοιόμορφος φωτισμός και σκιές στο πρόσωπο, όπως είναι αναμενόμενο, ενώ η χαμηλή (σχετικά) λεπτομέρεια και μη φυσική εικόνα παραμένουν. Καθώς οι λήψεις του Zoom είναι όλες σε ίδια ανάλυση (720p) και ίδιο frame rate (25fps), προσφέρονται για μια απ' ευθείας αντιπαραβολή. Νομίζω ότι τα παραπάνω videos κατέστησαν σαφείς τις διαφορές που μπορεί να προσφέρει ο εξοπλισμός για video της Elgato, τόσο σε video content creation και online streaming όσο και σε video conference. Το αν οι επίσης σημαντικές διαφορές στο κόστος κάνουν τη διαφορά στην ποιότητα να αξίζει την επένδυση είναι μια ερώτηση που δεν μπορώ να απαντήσω, καθώς εξαρτάται από τις συνθήκες και τη χρήση του καθενός. Αυτή την ερώτηση θα την απαντήσει ο καθένας για τον εαυτό του, σε συνεργασία με το πορτοφόλι του. Επίλογος Φτάσαμε στον επίλογο ενός αρκετά εκτενούς και απαιτητικού review. Ομολογώ ότι η Elgato έχει κάνει εντυπωσιακή δουλειά, τόσο σε επίπεδο hardware, όσο και σε επίπεδο software. Τα προϊόντα που είδαμε διαθέτουν εξαιρετική ποιότητα κατασκευής και λειτουργικότητας ενώ η κάθε λεπτομέρεια φαίνεται να είναι μελετημένη. Το συνοδευτικό λογισμικό είναι πάντα λιτό και εύχρηστο αλλά απόλυτα λειτουργικό και χωρίς ελλείψεις. Ακόμα και οι προτάσεις βελτίωσης που θα μπορούσε να κάνει κανείς είναι δευτερεύουσες και οριακές. Η βελτίωση όμως στην ποιότητα εικόνας και ήχου που κάθε ένα από τα Elgato Cam Link 4K, Elgato Key Light Air, και Elgato Wave:3 προσφέρουν ξεχωριστά αλλά και σε συνδυασμό μεταξύ τους και έγινε σαφής στη σχετική παράγραφο του παρόντος review με τα δοκιμαστικά videos, κάθε άλλο παρά οριακή είναι. Παράλληλα, το Elgato Master Mount L με το Elgato Flex Arm L παρέχουν ευελιξία και ασφάλεια στη στήριξη οποιασδήποτε κάμερας - το δοκιμάσαμε μέχρι και πάνω από τα 2 κιλά - ενώ το Elgato Stream Deck XL απογειώνει την εμπειρία χρήσης, κάνοντας το χειρισμό των Elgato Key Light Air και Elgato Wave:3 ακόμα πιο εύκολο. Όλα αυτά βέβαια, έρχονται με σημαντικό οικονομικό κόστος, που ο καθένας καλείται να αποφασίσει αν προτίθεται να επωμισθεί, ανάλογα με τις ανάγκες του. Συγκεκριμένα οι τιμές των εν λόγω προϊόντων στην Ελληνική αγορά, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ και κατά τη στιγμή συγγραφής του παρόντος review, ξεκινάνε από: Elgato Cam Link 4K: 128,90€ Elgato Key Light Air: 129€ (έκαστο) Elgato Wave:3: 159€ Elgato Master Mount L: 49,90€ Elgato Flex Arm L: 39,90€ Elgato Stream Deck XL: 249,90€ Ας συνοψίσουμε τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του εξοπλισμού video και ήχου της Elgato: Σημαντικότερα πλεονεκτήματα + Ποιότητα εικόνας + Ανάλυση έως 4Κ, στα 30fps + Frame rate έως 60fps, σε ανάλυση 1080p + Συμβατότητα με πολλές σύγχρονες φωτογραφικές μηχανές / κάμερες + Διάχυτος, ομοιόμορφος φωτισμός + 1400 lumen ανά Elgato Key Light Air + Hich CRI + Συνδεσιμότητα των Elgato Key Light Air μέσω Wi-Fi + Ποιότητα ήχου + Στιβαρό και λειτουργικό και ευπροσάρμοστο σύστημα στήριξης + Έλεγχος μέσω του Elgato Stream Deck XL (ή και των μικρότερων μοντέλων) + Λιτό και πλήρες λογισμικό + Ποιότητα και αίσθηση υλικών + Ποιότητα κατασκευής + Αισθητική Μειονεκτήματα - Στις εντολές ελέγχου των Elgato Key Light Air μέσω του Elgato Stream Deck XL θα ήθελα τη δυνατότητα να γίνεται ταυτόχρονος έλεγχος περισσότερων του ενός Elgato Key Light Air από το κάθε πλήκτρο  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την Elgato για την παραχώρηση των δειγμάτων της δοκιμής. Πολύμερος Αχανιώτης 19/04/2021

Πρόλογος Πριν από μερικούς μήνες είχαμε δει από κοντά μια ΑΙΟ της Corsair που πραγματικά έδειχνε ότι η κατασκευάστρια είχε πάρει πολύ στα σοβαρά το πνεύμα των καιρών και τις απαιτήσεις των χρηστών για πιο "ανθρώπινους" υπολογιστές! Μη παρεξηγηθώ, μιλάω για τα θέματα "συμβίωσής" μας με τα PC μας, ανάμεσα στα οποία εξέχον ζήτημα είναι αυτό του θορύβου. Σε αυτό ακριβώς το θέμα, η τότε φιλοξενούμενη του εργαστηρίου μας, πραγματικά διέπρεψε! Όμως στο πίσω μέρος του μυαλού υπήρχε η "απορία" περί του πως θα τα πήγαινε η ΑΙΟ αυτή αν είχε πιο "ισχυρούς" ανεμιστήρες, διότι καλός είναι ο χαμηλός θόρυβος αλλά γιατί να μην μπορώ να έχω και τις επιδόσεις ! Σε αυτή την επιδίωξη του -ας μου επιτραπεί να επικαλεστώ τη θυμοσοφία του λαού μας! - "Να έχεις και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο!" η Corsair, μας έχει μια πολύ καλή "απάντηση" που ακούει στον κωδικό iCUE H115i RGB PRO XT Πρόκειται για την νέα σειρά ΑΙΟ της κατασκευάστριας που χαρακτηρίζεται από το διακριτικό " ΧΤ " στον κωδικό της η οποία, εκτός της ΑΙΟ που φιλοξενούμε σήμερα, έχει άλλα δύο μοντέλα, το iCUE H100i RGB PRO XT που είναι 2x120 και το iCUE H150i RGB PRO XT που είναι 3x120.. Βασικά πρόκειται για μια ΑΙΟ με ανάλογη κατασκευή με αυτήν που έχουμε ήδη δει με δυο διαφορές, μια αισθητική, καθώς το block της φιλοξενεί πλέον 16 ανεξαρτήτως ελεγχόμενα RGB LEDs, και μια ουσιαστική, καθώς οι ανεμιστήρες που την συνοδεύουν έχουν μέγιστο ρυθμό περιστροφής τις 2000prm, δίνοντας στην ΑΙΟ πολύ μεγαλύτερο φάσμα χρήσης, και στον επεξεργαστή μας, αναλόγως αυξημένες δυνατότητες αντιμετώπισης πολύ απαιτητικών εφαρμογών! Οι δύο ανεμιστήρες που την συνοδεύουν είναι της σειράς ML των 140mm και ψύχουν ένα radiator 280mm. Η κυκλοφορία του ψυκτικού υγρού έχει ανατεθεί σε μια νέα αντλία μικρών διαστάσεων και χαμηλού θορύβου, που φέρει διαφανή στοιχεία (logo, περιμετρικά φιλέτα) που φωτίζονται από RGB LEDs. Την όλη διαχείριση της ψύξης αλλά και του RGB φωτισμού, αναλαμβάνει το νέο -και ώριμο πλέον- πρόγραμμα διαχείρισης της κατασκευάστριας, το Corsair iCUE που κυριολεκτικά μας έκανε όλα τα χατίρια! Ώρα όμως είναι να βάλουμε μπροστά την σημερινή μας παρουσίαση . . . Τεχνικά χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά της Corsair iCUE H115i RGB PRO XT. Όπως θα διαπιστώσετε παρατίθενται πολλά χαρακτηριστικά, εκ των οποίων αρκετά, δεν δίνονται από την κατασκευάστρια αλλά αποτελούν δικές μας προσθήκες. Να σημειώσουμε ότι τα χαρακτηριστικά που προσθέσαμε εμείς έχουν κίτρινους ορισμούς και μπλε τιμές. Επίσης με μπλε χαρακτήρες, δίπλα σε κάποιες "εργοστασιακές" τιμές, είναι σημειωμένες οι τιμές που μετρήσαμε εμείς κατά την διάρκεια των δοκιμών και επιπλέον, με πράσινους χαρακτήρες μπορείτε να βρείτε χαρακτηριστικά για τα οποία, κάνουμε μια πιθανή υπόθεση καθώς δεν βρήκαμε κάτι σχετικό. Ο ΟΕΜ κατασκευαστής της ΑΙΟ σε αυτή την έκδοση είναι η γνωστή μας CoolIT Systems. Κρατάμε τις μικρότερες διαστάσεις του Block και σημειώνουμε την διαφορά που διαπιστώσαμε μεταξύ των διαστάσεων του radiator που αναγράφονται στη συσκευασία της ΑΙΟ και αυτών που μετρήσαμε εμείς! Προφανώς ο "δαίμων του τυπογραφείου" έκανε το "θαύμα" του και όχι μόνον στα έντυπα, αλλά και στα ηλεκτρονικά δεδομένα, τα οποία όμως διορθώθηκαν πλέον! Φυλλάδιο οδηγιών εγκατάστασης , Corsair iCUE software Οι ανεμιστήρες ανήκουν στη νέα σειρά της κατασκευάστριας, η οποία διαθέτει έδρανα μαγνητικής αιώρησης, τα οποία παρουσιάζουν μηδαμινές τριβές και χαμηλό θόρυβο λειτουργίας. Σημειώνουμε το πολύ μεγάλο μήκος των καλωδίων τους (~60cm) που θα επιτρέψει την πλήρη ελευθερία εγκατάστασης του radiator. Οι μικρότερες διαστάσεις του block επιτρέπουν την άνετη συμβατότητα με το INTEL Footprint, καθώς στην "χειρότερη" διάστασή του έχει και περιθώριο ~1,5 mm. Πριν προχωρήσουμε πιο πέρα να σημειώσουμε την έλλειψη θερμοαγώγιμης πάστας, πέραν αυτής που είναι ήδη τοποθετημένη στο cold plate, καθώς επίσης και τα πέντε χρόνια εγγύησης που δίνει η Corsair. Και κλείνουμε τα χαρακτηριστικά με τις θερμικές παραμέτρους της H115i PRO RGB Εδώ τα πράγματα είναι πολύ ενδιαφέροντα καθώς έχοντας πρόχειρες τις παραμέτρους της ομόσταβλης Corsair Hydro Series H115i Pro RGB βλέπουμε ότι η επιλογή αυλών κυκλοφορίας του ψυκτικού με μεγαλύτερες διαστάσεις (2mm αντί 1,5) οδήγησε σε εγκατάσταση λιγότερων αυλών (13 αντί 15), πράγμα που από πρώτη ματιά δεν φαίνεται να είναι καλό! Αυτές όμως οι "προβληματικές" επιλογές αντισταθμίστηκαν επαρκώς από το κατά 2mm μεγαλύτερο πλάτος των αυλών του ψυκτικού (22,1mm έναντι 20,06mm). Ανάλογες τροποποιήσεις έγιναν και στα πτερύγια του radiator όπου στην σημερινή φιλοξενούμενη έχουμε σημαντικά λιγότερα στοιχειώδη πτερύγια (3.024 έναντι 3.552), το οποίο αντισταθμίζεται από το μεγαλύτερο πάχος των πτερυγίων (0,2mm αντί 0,11mm). Έτσι παρά την κατά ~9% μικρότερη ελευθερία εισόδου βασιζόμενη στην σχετικά υψηλή στατική πίεση των ανεμιστήρων ψύχει ικανοποιητικότατα τον κατά 6% μεγαλύτερο θερμικά ενεργό όγκο της και τελικώς όπως θα δούμε και στις μετρήσεις οι επιδόσεις όχι μόνο δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τις προκατόχους της, αλλά υπό συνθήκες είναι και ελαφρά καλύτερες! Συμπαθάτε με που επεκτάθηκα λίγο παραπάνω εδώ, αλλά είναι πραγματικά ενδιαφέρον να βλέπεις πως ο κάθε κατασκευαστής* προσεγγίζει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα και πως αυτές οι μικρές και "αντιμαχόμενες" επιλογές δημιουργούν μια νέα και εξίσου αποδοτική ισορροπία ! {*O ΟΕΜ κατασκευαστής της Corsair Hydro Series H115i Pro RGB, είναι η Asetek ενώ της σημερινής φιλοξενούμενης, είναι η CoolIT Systems.} H Corsair iCUE H115i RGB PRO XT έχει πενταετή εγγύηση και MSRP από την Corsair 154,90 €, και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, την βρίσκουμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 160,83 € συν ~6,7 € λοιπά έξοδα, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συσκευασία και παρελκόμενα Η συσκευασία κρατάει τα "νέα" χρώματα της κατασκευάστριας, αλλά η πληροφορία είναι φειδωλή και η εικόνα λιτή! Σημειώνουμε τον πολυζωνικό RGB φωτισμό του καπακιού της αντλίας και την συμβατότητα με το πρόγραμμα διαχείρισης Corsair iCUE. Με μια γρήγορη ματιά στις λιγότερο ενδιαφέρουσες πλευρές, πάμε να δούμε τις άλλες δυο που έχουν αυτά που χρειαζόμαστε εμείς! Αριστερά βρίσκουμε την συμβατότητα της ΑΙΟ με τα CPU sockets καθώς και με ποίους επεξεργαστές είναι συμβατή και δεξιότερα τα περιεχόμενα της συσκευασίας. Στη δεξιά φωτογραφία έχουμε μια πιο καλή εικόνα των χρησίμων λεπτομερειών όπως είναι τα χαρακτηριστικά λειτουργίας και οι βασικές ιδιότητες από τις οποίες σημειώνουμε τον χαμηλό θόρυβο και την δυνατότητα Zero RPM των ανεμιστήρων σε συνεργασία με το iCUE πρόγραμμα ελέγχου. Στην ίδια φωτογραφία υπάρχουν και οι διαστάσεις του radiator αλλά αυτές καλύτερα είναι να τις δείτε από τον πίνακα χαρακτηριστικών που βάλαμε εμείς ( 315 x 147 x 27,4 mm), καθώς εδώ, οι γραφίστες της εταιρίας έκαναν κάποιο άστοχο "copy-paste" από τις διαστάσεις της H115i PRO RGB! Με μια τελευταία ματιά στην κούτα της ΑΙΟ μας, πάμε επιτέλους να την ανοίξουμε να δούμε τα περιεχόμενά της ! Όπως το συνηθίζει η κατασκευάστρια όλα είναι τακτοποιημένα με ασφάλεια μέσα στην χαρτονένια θήκη τους και θα ταξιδέψουν ανέπαφα σε εμάς και το κάθε τι στο δικό του σακουλάκι! Βάζουμε αρχή λοιπόν από τα παρελκόμενα που είναι κοινά σε όλα τα sockets: Ο λόγος για τα μέσα στήριξης των ανεμιστήρων, όπου βλέπουμε νέο τύπο μακριές βίδες οι οποίες όντας δεκαέξι τον αριθμό, μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες μια Push-Pull διάταξης. Υπάρχει φυσικά και το αντίστοιχο πλήθος ροδελών οι οποίες κατά τη γνώμη μας μάλλον θα είναι αχρείαστες για την στήριξη των ανεμιστήρων, εκτός και αν αυτοί μπουν μεταξύ σασί και radiator. Οι κοντές βίδες είναι για την στήριξη του radiator κατευθείαν πάνω στο σασί του κουτιού μας όπου είναι πολύ πιθανόν να χρειαστούμε τις ροδέλες που είδαμε, ιδιαίτερα αν το κουτί αντί για απλές οπές διαθέτει σχισμές που επιτρέπουν την "συρταρωτή" μεταβολή της θέσης των ανεμιστήρων. Το "κοινόχρηστα" παρελκόμενα κλείνει το καλώδιο USB με το γωνιακό βύσμα που θα εξασφαλίσει τη σύνδεση της ΑΙΟ με ένα από τα διαθέσιμα USB headers της μητρικής μας. Για τα Socket της INTEL έχουμε διαφορετικούς αποστάτες. Αριστερά είναι αυτοί που προορίζονται για "το" LGA 2011 / 2011-3 / 2066 socket και δεξιά είναι οι μεγαλύτερου μήκους αποστάτες για τα LGA 115x / 1366 sockets. Οι χειρόβιδες φυσικά είναι κοινές για όλα τα socket . Μια ιδιαίτερη αναφορά στο CPU Back-plate το οποίο διαθέτει μια αυτοκόλλητη επίστρωση, έτσι ώστε να κολλήσει στην πίσω πλευρά της μητρικής στο stock CPU backplate, και να μας βοηθήσει στην ευκολότερη εγκατάσταση της ΑΙΟ. Για να εμφανιστεί η κολλητική επιφάνεια αφαιρούμε το λευκό προστατευτικό της. Μιας και είμαστε όμως εδώ ας δούμε από λίγο πιο κοντά μερικές λεπτομέρειες . . . Το παξιμάδι πάνω στο οποίο βιδώνουν οι αποστάτες είναι μπρούτζινο και έχει τέτοια διαμόρφωση και διαστάσεις ώστε να αποτρέπεται η περιστροφή του. Επίσης η υποδοχή του στο back-plate είναι "οβάλ", επιτρέποντάς του μια μικρή μετακίνηση για να μπορεί να προσαρμοστεί η θέση του στις μικροδιαφορές των socket της INTEL. H χοντρή θερμοπλαστική ροδέλα συγκρατεί αρκετά σφιχτά το παξιμάδι στη θέση του και το όλο CPU Back-plate στην σωστή απόσταση από τη μητρική! Στο κλασικό AMD3 - 4 socket έχουμε τις γνωστές βιδοθηλιές και την στήριξη με τις χειρόβιδες πάνω στην προϋπάρχουσα βάση της μητρικής σας. Αυτά τα retention brackets (X06-A) μπαίνουν "συρταρωτά" στη θέση των INTEL αντίστοιχων στηριγμάτων και ασφαλίζουν στη θέση τους -εφαρμόζοντας λίγο πίεση- με ένα ευδιάκριτο και χαρακτηριστικό "κλικ". Για το AMD TR-4 socket, πάμε σε πιο στιβαρή στήριξη με τέσσερις βίδες και φυσικά διαφορετικά retention brackets (X01-R) με αποστάτες που στηρίζονται στις αντίστοιχες θέσεις του CPU socket. Να σημειώσω ότι -όπως είναι λογικό- όλες οι χειρόβιδες έχουν -καλού κακού- και υποδοχή για κατσαβίδι Philips (PH2), αλλά δεν είναι απαραίτητο να το χρησιμοποιήσουμε και αν το κάνουμε θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί! Η ψύκτρα από κοντά Περί καταγωγής: Το είπαμε και πιο πάνω, ότι νέα ΑΙΟ έχει διαφορετικό OEM κατασκευαστή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Corsair επιχειρεί ένα Scratch build, καθώς δεν έχει καμία ανάγκη να το κάνει γιατί έχει ήδη στη γκάμα της ένα προϊόν που έχει δείξει πολύ καλή διαγωγή τόσο σε επιδόσεις όσο και σε διαχείριση του θορύβου που παράγει. Πρόκειται για την Corsair Hydro Series H115i PRO RGB Platinum η οποία διαθέτοντας νέο block και ανεμιστήρες από τη σειρά ML 140 PRO RGB με τις στροφές τους όμως ανεβασμένες στις 2000rpm, ήρθε και έκανε πραγματικά αίσθηση τόσο με τις θερμοακουστικές δυνατότητές της, όσο και με το άκρως εντυπωσιακό αισθητικό αποτέλεσμα που επιτυγχάνει το νέας σχεδίασης RGB υποσύστημα του block με τα 16 ανεξαρτήτως διαχειριζόμενα (addressable) LEDs και οι ανεμιστήρες της που διαθέτουν από 4 επίσης addressable RGB LEDs. Βεβαίως αυτή η ΑΙΟ είχε υψηλότερους στόχους στο target group των χρηστών και φυσικά ανάλογη τιμή! Όμως αποτελούσε μια άριστη βάση για ένα προσεγμένο "downgrade", το οποίο αφαιρώντας τους ακριβούς τους RGB ανεμιστήρες με την αντικραδασμική στήριξή τους μπορεί να πετύχει την μείωση του κόστους και την μεταμόρφωση μιας ακριβής ΑΙΟ σε μια πολύ πιο προσιτή ΑΙΟ, η οποία δεν στερείται τίποτε από αυτά που έχουν λειτουργική σημασία,καθώς το RGB block είναι το ίδιο (πλην του αχρείαστου πλέον καλωδίου για τα RGB LEDs των ανεμιστήρων) και οι νέοι ανεμιστήρες ναι μεν δεν έχουν RGB δυνατότητες, αλλά είναι και αυτοί της σειράς ML 140 και μάλιστα στις 2000rpm. Η όλη κίνηση πέρα από την λογική που την διακρίνει, δηλώνει σαφώς ότι η Corsair έχει πάντα κατά νου όλους τους χρήστες και εν προκειμένω προσπαθεί να καλύψει το "main stream" τμήμα τους, προσφέροντάς τους ένα λειτουργικό και κατά το δυνατόν ποιοτικότερο προϊόν! Με αυτά κατά νου, ας πάμε να δούμε τι αποκαλύπτουν οι κατασκευαστικές λεπτομέρειες που όπως πλέον ξέρετε είναι η "αρρώστια" του γράφοντος! Το radiator: Από πρώτη ματιά φαίνεται ότι υπάρχουν κάποιες αλλαγές από την -σε αυτό το price range- "προκάτοχό του . Ο αριθμός των σωλήνων είναι πλέον 13 και όχι 15 και τα πτερύγια είναι μεγαλύτερα και παχύτερα, το sleeving των ελαστικών σωλήνων παραμένει στη γνωστή υψηλή ποιότητα και τα καλώδια παραμένουν πλακέ και μαύρα πράγμα που θα επιτρέψει την "εξαφάνισή" τους μέσα στο κουτί μας! Η αντλία είναι είναι ελαφρά πιο μικρή και μια περιστροφή 180 μοιρών . . . . . . θα μας δείξει ότι ο ΟΕΜ κατασκευαστής της ΑΙΟ μας είναι η CoolIT Systems. To cold-plate είναι "τετράγωνο" και φέρει και αυτό την επίστρωση της θερμοαγώγιμης πάστας που θα χρειαστούμε κατά την εγκατάστασή της, αλλά δυστυχώς η Corsair δεν φρόντισε να υπάρχει και ένα σωληνάριο πάστα στην περίπτωση που χρειαστούμε δεύτερη εγκατάσταση! Επιφυλασσόμενοι να επανέλθουμε στο radiator ας συνεχίσουμε με το εξάρτημα που αποτελεί και την βασική λειτουργική διαφορά αυτής της ΑΙΟ από την προκάτοχό της. Οι ανεμιστήρες: Είπαμε μόλις πιο πάνω ότι η βασική διαφορά βρίσκεται στους ανεμιστήρες οι οποίοι είναι της σειράς ML που διαθέτει έδρανο μαγνητικής αιώρησης το οποίο παρουσιάζει απειροελάχιστες τριβές και γι' αυτό, οι ανεμιστήρες αυτοί έχουν εγγύηση πέντε χρόνια. Έχουν επτά πτερύγια που καλύπτουν περίπου το 66% της διατομής εισόδου του ανεμιστήρα και είναι σχεδιασμένα για συνδυασμένη επίτευξη υψηλού σχετικά air flow αλλά και "στατικής" πίεσης. Οι τέσσερις βραχίονες στήριξης παραμένουν κάθετοι στην περιφέρεια του πλαισίου του ανεμιστήρα και βασίζονται στην διαμόρφωσή τους για την υποβάθμιση του θορύβου που σημαίνει αυτή η επιλογή! Και η διαφορά στην οποία αναφέρθηκα -όπως ήδη θα καταλάβατε- δεν είναι ορατή καθώς έγκειται στην υψηλότερη ταχύτητα περιστροφής αυτών των ανεμιστήρων (2000rpm έναντι 1200rpm της Corsair Hydro H115i PRO RGB). Οπότε ας συνεχίσουμε την έρευνά μας για χάρη των φίλων που δεν έχουν διαβάσει τη σχετική παρουσίαση μας. Το πλακέ μαύρο καλώδιο τροφοδοσίας τους έχει τέσσερις αγωγούς (έλεγχος ανεμιστήρα μέσω σήματος PWM) και το πραγματικά μεγάλο μήκος του (~60cm) θα σας επιτρέψει την καλύτερη δυνατή διευθέτηση του στο κουτί σας! Όσο για τα ενδεχόμενα "περισσεύματα" του καλωδίου, η πλακέ του διαμόρφωση σας επιτρέπει -με προσεκτικό δίπλωμά- την "εξαφάνισή" τους. Το πλαίσιο του ανεμιστήρα είναι πολύ στιβαρό, αλλά στερείται αντικραδασμικών μέσων στήριξης. Ευτυχώς που ο ανεμιστήρας αυτός έχει μηδαμινούς κραδασμούς και έτσι δεν παρατηρήσαμε οποιοδήποτε συντονισμό ή θόρυβο κατά τη λειτουργία τους. Στις δύο προηγούμενες φωτογραφίες φαίνεται καθαρά το κανάλι εισόδου του αέρα στον ανεμιστήρα (αριστερή) το οποίο σχηματίζει γωνία περίπου 30 μοιρών με τον άξονα του ανεμιστήρα συμβάλλοντας -σε συνεργασία με το σχετικά υψηλό ποσοστό κάλυψης της διατομής εισόδου (~66%)- στην επίτευξη υψηλότερης στατικής πίεσης. Στην ίδια κατεύθυνση, "δουλεύει" και η μικρή γωνία των άκρων των πτερυγίων σε σχέση με το επίπεδο του πλαισίου του ανεμιστήρα. Όσον αφορά στο θόρυβο λόγω του φαινομένου της σειρήνας, καθώς το χείλος της άκρης των πτερυγίων κινείται μόλις ~1,5mm μέσα από το επίπεδο στήριξης του ανεμιστήρα, θα χρειαστεί κάποια προσοχή στο PULL setup! Αυτό φάνηκε και από τις μετρήσεις μας. Στην θέση Pull ο ανεμιστήρας απέχει λόγω κατασκευής του radiator, μόνο 2,4mm από το επίπεδο των πτερυγίων του*, έτσι τα ταχέως κινούμενα ακροπτερύγια βρίσκονται σε απόσταση κάτι λιγότερο από 4mm. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το PULL setup να παρουσιάζει μικρότερο θόρυβο σε σχέση με το PUSH, μόνο στο υψηλό air flow, σε όλα τα άλλα εμφανίζεται ελαφρά πιο θορυβώδες. { * Για λόγους σύγκρισης: Στην Hydro H115i Pro RGB, τα πτερύγια του radiator βρίσκονται 4,5mm πιο μέσα από το επίπεδο στήριξης των ανεμιστήρων} Στην θέση PUSH βέβαια δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα καθώς τα πτερύγια (χείλος εκβολής) στρέφονται σε απόσταση ~9,6mm από την "πίσω" επιφάνεια στήριξης του ανεμιστήρα. Αυτό σε συνεργασία με τη διαμόρφωση των βραχιόνων στήριξης του κινητήρα, συμβάλουν στην μείωση του θορύβου που παράγει ο ανεμιστήρας. Το Block: Όπως και στα προηγούμενα μοντέλα και εδώ το block φροντίζει πέραν της αντλίας και για την τροφοδότηση των ανεμιστήρων, αλλά και για την επικοινωνία με το PC μας. Στην αριστερή φωτογραφία που ακολουθεί, έχουμε τα δύο βύσματα των ανεμιστήρων με σημαδεμένο -πλέον- αυτό που αντιστοιχεί με το Fan1 έτσι όπως παρουσιάζονται οι ανεμιστήρες στο πρόγραμμα διαχείρισης iCUE. Στο κέντρο έχουμε το βύσμα τροφοδοσίας (Power SATA) και δεξιά υπάρχει το βύσμα που βυσματώνεται στο CPU fan Header της μητρικής μας και ενημερώνει το σύστημα για τις στροφές της αντλίας. Σημειώνουμε το πολύ καλό sleeving των σωλήνων και τα μεταλλικά δαχτυλίδια σύσφιξής τους πάνω στα περιστρεφόμενα ρακόρ της αντλίας. Στην δεξιά φωτογραφία έχουμε την θύρα USΒ micro μέσω της οποίας συνδέεται η βαθμίδα διαχείρισης του block με την μητρική μας και το καλώδιο σύνδεσης του block με αυτήν. Το καλώδιο διαθέτει γωνιακό βύσμα συμβάλλοντας στον περιορισμό των διαστάσεων και στην άριστη συμβατότητα με το INTEL CPU Footprint. Και η αντλία με το καλώδιο επάνω και μια σημαντική παρατήρηση: Την πλαστική μεμβράνη προστασίας του καπακιού της αντλίας αφαιρέστε την μόνον όταν τελειώσετε την εγκατάσταση και κλείνετε το κουτί σας! Αν δεν σας πρόλαβα και η επιφάνεια του καπακιού που έχει το logo της κατασκευάστριας λερωθεί , σκονιστεί κλπ, καθαρίστε την με ένα πολύ μαλακό πανί ή ένα μαλακό πινέλο, διαφορετικά η γυαλάδα της θα μειωθεί και είναι πολύ πιθανόν -έστω και "αδιόρατα"- να χαραχτεί! Εμπρός από το βύσμα διακρίνεται μια στρόγγυλη τάπα που εξυπηρετεί την πλήρωση και τον εξαερισμό της ΑΙΟ. Το Cold-plate: Το cold-plate έρχεται με την απαραίτητη θερμοαγώγιμη πάστα ήδη επάνω του και καλό είναι να προσέχουμε να το έχουμε προσεκτικά καλυμμένο με το διαφανές προστατευτικό του, διαφορετικά είναι πολύ πιθανό να χρειαστείτε επιπλέον θερμοαγώγιμη πάστα! Στην επάνω και κάτω πλευρά διακρίνουμε τις δυο και μία αντίστοιχα, ραβδόμορφες ατσάλινες σωληνωτές ασφάλειες που κρατάνε στη θέση τους τα δύο ρακόρ (επάνω) και την τάπα της αντλίας (κάτω). Η επιφάνεια του Cold-plate μολονότι λεία στην αφή απέχει πολύ από τη mirror like λείανση. Αντίθετα ακολουθεί την γνωστή λύση των μικροσκοπικών χαραγών οι οποίες απορροφούν την όποια μικρή περίσσεια θερμοαγώγιμης πάστας, επιτρέποντας την αμεσότερη επαφή του Cold-plate με το CPU Heat Spreader. Έτσι εξασφαλίζεται πολύ καλή θερμική σύζευξη των δύο με ευεργετικά αποτελέσματα στην θερμοκρασία της CPU μας! H AIO μας:' Ώρα να συναρμολογήσουμε τους ανεμιστήρες επάνω και να δούμε την ΑΙΟ μας "ολόκληρη". . . Η πρώτη εικόνα της ¨μακαρονάδας" διορθώνεται αμέσως μόλις την βάλουμε στο κουτί καθώς το μήκος των καλωδίων είναι καλά μελετημένο και αφενός φτάνουν εκεί που πρέπει να πάνε και αφετέρου λόγω του χρώματος και της πλακέ κατασκευής τους, είναι εύκολο να τακτοποιηθούν και να γίνουν "αόρατα"! Σε πρώτο πλάνο σε αρκετές από αυτές τις φωτογραφίες είναι το το πολύ καλό sleeving των ελαστικών σωλήνων που συνδέουν την αντλία με το radiator. Τα δύο "καζανάκια" του radiator έχουν στις μικρές πλευρές μια εσοχή που προσωπικά μου αρέσει και αισθητικά, πέρα από το ότι κάνει τον ίδιο τον θάλαμο πιο στιβαρό! Στην αριστερή φωτογραφία μπορούμε να δούμε ότι στο θάλαμο που συνδέονται οι σωλήνες του radiator υπάρχει το διαχωριστικό διάφραγμα που τον χωρίζει σε δύο τμήματα, ορίζοντας την είσοδο (δεξιά) και την έξοδο του ψυκτικού υγρού (αριστερά). Αν θυμηθούμε να βάλουμε τα καλώδια των ανεμιστήρων στο κέντρο τους όπως είναι εδώ στις πιο πάνω φωτογραφίες, θα μας διευκολύνει αρκετά καθώς αυτά θα έχουν το ίδιο περίπου "ενεργό" μήκος. Το iCUE και ο RGB χρωματισμός. Το πρόγραμμα διαχείρισης της Corsair το έχουμε δει στο πρόσφατο παρελθόν διεξοδικά και τώρα ευρισκόμενο στην 3.27.68 έκδοσή του αποτελεί ένα πολύ ισχυρό και βολικό εργαλείο που επιτρέπει την λεπτομερή διαχείριση της ΑΙΟ μας τόσο όσον αφορά στην ψύξη του συστήματός μας, όσο και του φωτισμού του, καθώς το νέο block διαθέτει 12 + 4 addressable RGB LEDs, των οποίων η λειτουργία μπορεί να οριστεί ανεξάρτητα και να ακολουθεί διαφορετικές παραμέτρους λειτουργίας. Μια καλή ιδέα πάνω σε αυτό είναι να αναθέσουμε στα τέσσερα κεντρικά LEDs άλλη λειτουργία από αυτήν των περιφερειακών. Για παράδειγμα αν αναθέσουμε στα κεντρικά LEDs να "δείχνουν" την θερμοκρασία του συστήματος . . . . . . καθώς οι θερμοκρασίες κινούνται ανοδικά, θα έχουμε την διαδοχή των τριών καταστάσεων που φαίνονται στις προηγούμενες φωτογραφίες! Τεχνικά όμως, πολύ σημαντικό είναι να δούμε εδώ το πόσο βαθμιαία και ομαλή είναι η μετάβαση από το ένα χρώμα στο άλλο καθώς το πρόγραμμα ελέγχου πράγματι εξασκεί εξαιρετικό έλεγχο στην οδήγηση των LEDs (εδώ η περίμετρος λειτουργεί σε Spiral Rainbow). Μια παραλλαγή στο ίδιο θέμα για να φανεί και η δεύτερη περιμετρική ζώνη φωτισμού! Το έχω πει και παλιότερα και θα το πω και πάλι, η αίσθηση που προκαλεί η αλληλουχία των χρωμάτων είναι "μαγευτική" και το iCUE σου δίνει απεριόριστες δυνατότητες να "παίξεις" και να στήσεις ένα τελείως προσωπικό εφέ! Γενικά για την σειρά XT της Corsair η κατασκευάστρια έχει αναρτήσει ένα video: Εγκατάσταση και συμβατότητα: Στο ζήτημα της συμβατότητας με το πέριξ του socket hardware, δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα καθώς το block μαζί με τα ρακόρ και το βύσμα του USB, έχει μικρότερο "πάτημα" από το 95x95mm CPU footprint που ορίζει η INTEL. Η εγκατάσταση του block πάνω στον επεξεργαστή μας είναι απλή και μπορείτε να την δείτε στο video που ακολουθεί: Η πιο "μεγάλη" δυσκολία που θα έχετε όσοι έχετε επεξεργαστές INTEL είναι να φέρετε τα κινητά "παξιμάδια" του CPU back-plate στη σωστή θέση. Είναι καλή ιδέα να το κάνετε αυτό πριν αφαιρέσετε το προστατευτικό της αυτοκόλλητης περιοχής του back-plate! Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά ! Στο κεφάλαιο αυτό πάντα κάτι έχουμε να πούμε, αλλά αυτή φορά είναι πολύ ενδιαφέρον! Το radiator: Αυτό που κοιτάμε συνήθως είναι η διαμόρφωση των πτερυγίων και η διάκριση της εισόδου από την έξοδο του radiator, εν προκειμένω όμως υπάρχουν αρκετά περισσότερα! Η είσοδος του θερμού ψυκτικού είναι η επάνω σωλήνα στην επόμενη φωτογραφία (πορτοκαλί) και αντιστοιχεί με το επάνω ρακόρ της αντλίας αν την βλέπουμε έτσι ώστε να διαβάζεται το logo της εταιρίας. Στην δεξιά (άνω) φωτογραφία έχουμε μια καλή όψη στον θάλαμο εισόδου του radiator όπου η είσοδος του θερμού ψυκτικού είναι δεξιά και η επιστροφή του δροσερότερου ψυκτικού προς το block γίνεται από την αριστερή έξοδο. Στην πρόσοψη του θαλάμου διακρίνουμε την ετικέτα του προϊόντος και δεξιά της, το διαχωριστικό διάφραγμα μεταξύ των υποθαλάμων εισόδου και εξόδου του radiator. Ο προσεκτικός παρατηρητης όμως θα δει ότι το διαχωριστικό αυτό ορίζει δυο άνισους υποθαλάμους! Ο λόγος βέβαια είναι ότι οι μεταλλικοί αυλοί μέσα στους οποίους κυκλοφορεί το ψυκτικό υγρό από τον ένα θάλαμο στον άλλο έχουν περιττό πλήθος (13) και έτσι έχουν μπει επτά αυλοί στην μεταφορά το ζεστού υγρού στον ενδιάμεσο θάλαμο (στην αντίθετη πλευρά του radiator) και έξι αυλοί επιστρέφουν το υγρό από εκεί, στον υποθάλαμο της εξόδου. Σαν επιλογή είναι πολύ καλή καθώς δίνει περισσότερο όγκο και επιφάνεια ακτινοβολίας στο θερμότερο υγρό και έτσι κερδίζει έστω και λίγο. Ένα κοντινό στο ρακόρ των σωλήνων του radiator δείχνει το εξάγωνο μεταλλικό "κολιέ" που εξασφαλίζει τόσο την στεγανότητα της σύνδεσης, όσο και την δική μας πνευματική ηρεμία! Δεξιά άνω έχουμε από κοντά την λεπτομέρεια κατασκευής των πτερυγίων του radiator τα οποία θυμίζω είναι 2mm πιο μεγάλα σε διαστάσεις (η κάθετη στο επίπεδο της φωτογραφίας διάσταση). Διακρίνουμε το μεγάλο πλήθος των micro-fins (Louvers) που διαθέτει το κάθε πτερύγιο, που εξασφαλίζει σε συνεργασία με το μεγαλύτερο πάχος των πτερυγίων (0,2mm) την υψηλότερη θερμοαπαγωγική τους ικανότητα! Η εγκατάσταση των ανεμιστήρων: Και εκεί που όλα πήγαιναν "ρολόι" ήρθε η ώρα να βάλω τους ανεμιστήρες επάνω στο radiator! Οι βίδες που συνοδεύουν την ΑΙΟ είναι νέου τύπου,όσον αφορά στο κεφάλι τους τουλάχιστον. Το οποίο είναι τελείως επίπεδο. Το αν αυτό σημαίνει άλλον προμηθευτή δεν το ξέρω, αυτό που ξέρω είναι ότι όταν προσπάθησα να βιδώσω τις βίδες (με το σωστό κατσαβίδι) αυτές δεν προχώραγαν (γύριζαν "τρελά") πέρα από το σημείο που φαίνεται στην δεξιά φωτογραφία καθώς, πρακτικά δεν "έπιαναν" στο "πάσο" που υπήρχε στην οπή στήριξης του radiator. Μια επισταμένη έρευνα έδειξε ότι η οπή είχε μια απειροελάχιστη διαφορά από την διάμετρο της βίδας και έτσι με οδηγό τον ανεμιστήρα για να μένει η βίδα κάθετη και αρκετή πίεση στο κατσαβίδι, η βίδα -έστω και σφιχτά- βίδωσε, ανοίγοντας εκείνη το πάσο της! Αμέσως μετά την έβγαλα και το "ζόρι" που πέρασε κατά το βίδωμα φαίνεται από το ότι στο τμήμα που μπήκε μέσα στο σπείρωμα, η πολύ καλή βαφή της έφυγε! Στη συνέχεια βέβαια υποψιασμένος έβαλα ένα κόμπο βαζελίνης σε κάθε βίδα και τα πράγματα πήγαν και πάλι με κάποιο ζόρι, αλλά χωρίς να σε κάνουν να ανησυχείς, κάτι σαν forming κολαούζο ένα πράμα! Φυσικά αφού χρησιμοποιήθηκαν όλες οι θέσεις των ανεμιστήρων, σε όλα τα υπόλοιπα βάλε-βγάλε δεν υπήρξε πρόβλημα στο βίδωμα ! Προσοχή: Οι βίδες λόγω του πλακέ κεφαλιού τους έχουν πολύ πιο ρηχή υποδοχή για το κατσαβίδι! Στις επόμενες φωτογραφίες τις δείχνω σε σύγκριση με μια από τις "κλασικές" βίδες των ΑΙΟ της Corsair: Είναι φανερή η διαφορά στο "ψωμί" που έχει το κεφάλι της βίδας για να σχηματιστεί μέσα του η υποδοχή για το κατσαβίδι. Πράγματι από άλλη γωνία (άνω δεξιά) φαίνεται ότι στην νέα βίδα με το πλακέ κεφάλι η υποδοχή είναι αρκετά πιο ρηχή. Μαρκάροντας με τον μαρκαδόρο φαίνεται ότι στην πλακέ μύτη το κατσαβίδι έχει μικρότερο "πιάσιμο" και μετρώντας με το παχύμετρο η διαφορά προκύπτει στο 0,6mm που αντιστοιχεί στο 32% του τυπικά διαθέσιμου βάθους σύζευξης βίδας κατσαβιδιού, τουλάχιστον για τις βίδες με κεφάλι "ψωμάκι" ! Συνεπώς και οπωσδήποτε -ιδιαίτερα αν πρέπει να βάλετε δύναμη- θέλουν το σωστό κατσαβίδι (Philips No2 / PH2) και μάλιστα πρέπει να δοκιμάσετε να κάνει σωστά και χωρίς κανένα "παίζω" στην βίδα, η οποία προφανώς παρεκκλίνει από το ακριβές πρότυπο του PH2. Εμένα την καλύτερη εφαρμογή την είχαν οι μύτες από το Lidl που έχουν έντονες ακμές ! Φυσικά μπορεί να ήταν το δικό μου κομμάτι μόνο*, αλλά έστω και έτσι φαίνεται ότι κάτι δεν πήγε και τόσο καλά στις διαδικασίες ελέγχου της κατασκευάστριας. Όπως και να έχει η λύση ήταν απλή και . . . πάμε παρακάτω! {* όπου βρίσκεις ένα, οι πιθανότητες λένε ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλα, και μια έρευνα στο διαδίκτυο μπορεί να είναι χρήσιμη!} Ροδέλες ή όχι; Ιδού η απορία! Λόγω της πολύ μικρής απόστασης που έχει το έλασμα στήριξης του ανεμιστήρα από το επίπεδο των πτερυγίων του radiator, η βίδα στήριξης του ανεμιστήρα θα μπει μέσα στα πτερύγια, και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα σε αυτό καθώς δεν υπάρχουν αυλοί ροής του ψυκτικού εκεί. Οπότε πάμε να δούμε την βίδα με ροδέλα και χωρίς αυτήν. Την "αμαρτία" μου θα την πω -για όσους μπαίνουν στο πειρασμό . . .- χωρίς ροδέλα, έτσι όπως κάθεται μέσα στην εσοχή που υπάρχει για το λόγο αυτό, μου αρέσει καλύτερα και είναι και πιο εύκολο το βίδωμα της, άλλωστε οι ροδέλες είπαμε είναι για την στερέωση πάνω στο κουτί! Οι διαστάσεις του radiator, οι διαρροές αέρα και ο θόρυβος: Οι διαστάσεις που αναγράφονται στο κουτί της ΑΙΟ είναι : 315 x 143 x 29 mm Οι πραγματικές διαστάσεις όμως που μετρήσαμε εμείς είναι: 322 x 137,4 x 27,4 mm Η απόσταση μεταξύ των οπών στήριξης των δύο ανεμιστήρων (κεντρικές οπές) είναι 20mm. Με δεδομένα όλα αυτά και σε συνδυασμό με το πολύ λεπτό πλαίσιο των ανεμιστήρων στην πλευρά της εξόδου του έχουμε την παρακάτω κατάσταση: Α. Στα άκρα του radiator οι ανεμιστήρες δεν πατάνε μέχρι την άκρη για να κλείσουν το κενό των ~ 2mm που υπάρχει εκεί. Β. Το ίδιο ισχύει και στο κέντρο του radiator (κάτω αριστερά), όπου το κενό μεταξύ των δυο ανεμιστήρων είναι αισθητά μεγαλύτερο φτάνοντας τα 4,8mm! Από αυτά τα κενά μπορεί και διαφεύγει ο αέρας που προωθούν οι ανεμιστήρες προς το radiator και έτσι λιγότερος αέρας περνά τελικά μέσα από αυτό με ευνόητα αποτελέσματα! Γ. Και αν αυτά φαίνονται συνηθισμένα, αυτό που δείχνει η δεξιά (άνω) φωτογραφία δεν είναι καθόλου συνηθισμένο, ιδιαίτερα σε ανεμιστήρα με "τετράγωνο" πλαίσιο. Το radiator είναι 2,6mm στενότερο από τα 140mm του ανεμιστήρα και αυτό συνδυαζόμενο με την καμπυλότητα της ακμής του radiator, αλλά και με το ότι το πλαίσιο του ανεμιστήρα στην πλευρά της εξόδου του έχει σφηνοειδή μορφή καταλήγοντας σε ένα πάχος μόλις 1,2mm, δημιουργούν ένα κενό μεταξύ πλαισίου του ανεμιστήρα και της ακμής του radiator τουλάχιστον 1mm σε ύψος και πλάτος περίπου 45mm. Από αυτό το κενό, όσο μικρό και αν φαίνεται διαφεύγει αρκετός αέρας καθώς, το κενό αυτό όχι μόνο βρίσκεται ακριβώς στην έξοδο του ανεμιστήρα αλλά είναι και στην "περίμετρο" της φτερωτής του όπου αναπτύσσεται η υψηλότερη "στατική" πίεση! Επιπλέον και πέρα από το θερμικό πρόβλημα, αυτή η διαφυγή προκαλεί και μια μικρή αύξηση του θορύβου που παράγει ο ανεμιστήρας στις υψηλές στροφές. Δ. Ένα δεύτερο ζήτημα που σχετίζεται και με τις διαστάσεις του radiator είναι ότι το επίπεδο στήριξης του ανεμιστήρα απέχει από το επίπεδο των πτερυγίων του radiator μόνο 2,4mm και όχι 4,5 - 5mm που είναι συνήθως. Αυτό βεβαίως μειώνει κάπως το πρόβλημα της διαρροής του αέρα - περιπτώσεις Α και Β- αλλά δημιουργείται ένα νέο πρόβλημα στην περίπτωση που στήσουμε τους ανεμιστήρες σε θέση PULL, γιατί φέρνει την φτερωτή τους 2 - 2,5mm πλησιέστερα στα πτερύγια του radiator. Συνυπολογίζοντας ότι οι ανεμιστήρες που συνοδεύουν την ΑΙΟ έχουν τα ακροπτερύγιά τους να στρέφονται μόλις 1,4mm "μέσα από το πρόσωπο" του ανεμιστήρα, είναι επόμενο αυτή η μικρή συνολική απόσταση (~4mm) να σημαίνει λίγο περισσότερο θόρυβο λόγω του φαινομένου της σειρήνας! Μπορεί να φαίνεται ότι "γκρινιάζω" για πολύ μικρές λεπτομέρειες, αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, γιατί αφενός, αυτές οι μικρές λεπτομέρειες -μέσα στην όλη προσπάθεια βελτιστοποίησης- είναι σημαντικές και αφετέρου, γιατί δεν υπάρχει κανένας λόγος που να επιβάλει μια τέτοια κατασκευή! Μια κατασκευή που όχι μόνο στερεί -έστω και λίγο- χρήσιμο αέρα από την ψύξη του radiator, αλλά και παράγει -έστω και λίγο- περισσότερο θόρυβο! To Block: Το ανέφερα και πιο πριν ότι ο ΟΕΜ κατασκευαστής που συνεργάζεται η Corsair για την ΑΙΟ αυτήν και όχι μόνον είναι η CoolIT Systems. Από την σελίδα της Corsair που αναφέρεται στην Corsair Hydro Series H115i RGB Platinum δανείζομαι ένα διόραμα της εσωτερικής κατασκευής της, καθώς το block και των δύο είναι το ίδιο, με μόνη -από όσο μπόρεσα να διαπιστώσω- διαφορά στο χρώμα του πλαισίου του καλύμματος, που στην περίπτωσή μας δεν είναι ασημί αλλά μαύρο. Από το ίδιο διόραμα είναι και η επόμενη λεπτομέρεια της πλακέτας που φιλοξενεί τόσο τον driver των 16 LEDs του block, αλλά και των LEDs των ανεμιστήρων (η Platinum εξοπλίζεται με μια παραλλαγή των ML140, την ML140 PRO RGB LED 140MM PWM Premium που στρέφονται με 2000rpm) όσο και τον Driver του τετραπολικού κινητήρα της αντλίας. Τα RGB LEDs διατάσσονται τέσσερα στο κέντρο σε μορφή ρόμβου και από τρία σε κάθε μια από τις τέσσερις πλευρές της πλακέτας. Τα τέσσερα κεντρικά LEDs είναι οπτικά "απομονωμένα" από τα περιμετρικά LEDs με ένα αφρώδες διάφραγμα που περιορίζει την διάχυση του φωτός από το κέντρο στη περιφέρεια και το αντίστροφο, επιτρέποντας ακόμα μεγαλύτερη ανεξαρτησία στα φωτιστικά εφέ που μπορούμε να φτιάξουμε! Μέσω του iCUE προγράμματος μπορούν να ελεγχθούν το κάθε ένα τελείως ανεξάρτητα από το άλλο, σχετικά μπορείτε να δείτε και σε προηγούμενη παρουσίαση μας. Ο φωτισμός που αποδίδουν και τα "υπνωτικά" effect που παράγουν είναι κάτι πέραν περιγραφής. . . πρέπει να το δεις για να το καταλάβεις! To Cold-plate: Νέα αντλία και φυσικά νέο cold-plate . . . . . . Split-Flow η τεχνική ροής του ψυκτικού υγρού το οποίο εισέρχεται με πίεση στην "εσοχή" που διατρέχει εγκάρσια τα skived micro fins και από εκεί μοιράζεται ισομερώς δεξιά και αριστερά. Με τον τρόπο αυτό, αφενός παρέχει ψυκτικό χαμηλότερης θερμοκρασίας σε ολόκληρο το Cold plate και αφετέρου, μειώνει την αντίσταση ροής διευκολύνοντας την αντλία στο έργο της. Στη συνέχεια το θερμό πλέον ψυκτικό ρέει περιμετρικά και συλλέγεται για να οδηγηθεί στο radiator. H φωτογραφία εδώ είναι από ένα block της CoolIT (RP2) που προορίζεται για INTEL XEON επεξεργαστές. Δυστυχώς φωτογραφία καλύτερη για το cold plate της σημερινής φιλοξενούμενης που διαθέτει την ίδια τεχνολογία κατασκευής δεν βρήκα "ηθικώς χρησιμοποιήσιμη" (!) Η επιπεδότητα της επιφάνειας του cold-plate: Η ρίγα ελέγχου HOREX DIN 874/00 ισορρόπησε με τα αντίβαρά της πάνω στο cold plate . . . . . . και προς τις δύο κατευθύνσεις το cold plate παρουσιάζει μια μικρή κυρτότητα, και τα φίλερ θα δώσουν την απάντηση πόση είναι αυτή: Παράλληλα με τις χαράξεις (και με τα micro fins που υπάρχουν στο εσωτερικό) έχουμε +80μm και κάθετα προς αυτές το φίλερ δείχνει 50μm. Η διαφορά αυτή οφείλεται στο ότι η ελαστικότητα του cold plate λόγω των micro fins δεν είναι η ίδια και προς τις δύο κατευθύνσεις, αλλά αυτό είναι "παροδικό" καθώς, μόλις το block σφιχτεί πάνω στον επεξεργαστή, η επιφάνειά του προσαρμόζεται προς αυτόν. Αψευδής μάρτυρας οι φωτογραφίες τις επόμενης παραγράφου! Η διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας και η υφή της επιφάνειας του cold-plate: Η διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας που είναι προεγκαταστημένη στο cold-plate. Πέραν της μικρής λεπτομέρειας του ότι η θερμοαγώγιμη πάστα δεν "άπλωσε" μέχρι το άκρο της άνω δεξιάς γωνίας -πράγμα που δεν έχει σημασία- η υπόλοιπη επιφάνεια μαρτυρά πολύ καλή διασπορά του Τ.Ι.Μ. και αν πάμε και στην διασπορά της Arctic MX-4 που είναι η reference θερμοαγώγιμη που χρησιμοποιούμε οι εντυπώσεις δεν αλλάζουν. Η διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας αναφοράς (Arctic ΜΧ-4). Παρά το γλίστρημα που μας έκανε το block, είναι φανερό ότι σε όλη τη κεντρική περιοχή έχουμε πολύ καλή επαφή και μόνο πάνω και κάτω υπάρχουν ίχνη ότι εκεί το πάτημα δεν ήταν τόσο καλό όσο στο κέντρο. Θυμίζω ότι σε αυτή τη κατεύθυνση το cold plate εμφανίζει ελαφρά μικρότερη ελαστικότητα, και ελαφρά μεγαλύτερη κυρτότητα και ο λόγος είναι η ύπαρξη -και κατασκευή- των εσωτερικών μικρο-πτερυγίων (επόμενη εικόνα αριστερά) που αναλαμβάνουν την μεταφορά της θερμότητας, από το cold plate στο ψυκτικό υγρό. Και με ένα κοντινό στην εσκεμμένα "άγρια" επιφάνεια του cold plate, οι χαράξεις της οποίας φροντίζουν για την απορρόφηση της περίσσειας της θερμοαγώγιμης πάστας και το καλύτερο "πάτημα" των δύο επιφανειών, πάμε να δούμε και άλλες λεπτομέρειες! Το CPU back plate Το ελεύθερο τμήμα του μπρούτζινου σωληνωτού παξιμαδιού που περνάει μέσα στις αντίστοιχες οπές της μητρικής, για να είναι συμβατό και με τις μητρικές που έχουν πλακέτα μεγάλου πάχους, έχει μήκος ~2,46 -2,50mm πράγμα που σημαίνει ότι σε σχετικά λεπτές μητρικές το σωληνωτό παξιμάδι θα περισσεύει ελάχιστα πάνω από την επάνω επιφάνεια της μητρικής και ο αποστάτης που θα βιδωθεί σε αυτό δεν θα πατήσει σφιχτά πάνω στην μητρική και θα υπάρχει ένα μικρό "παίζω" / τζόγος. Αυτό όμως δεν έχει σημασία, καθώς μόλις στερεώσουμε την ψύκτρα πάνω στους αποστάτες, όλα θα σταθεροποιηθούν! Βεβαίως, αν η επίτευξη του καλύτερου δυνατού είναι στους στόχους σας και το fine tuning στις δυνατότητές σας, η ενδεχόμενη ύπαρξη αυτού του μικρού τζόγου μπορεί να εξαλειφθεί και να έχετε και κατά τι καλύτερο πάτημα της ψύκτρας πάνω στον επεξεργαστή σας: Πριν τοποθετήσετε το CPU back plate πάνω στη μητρική, βάλετε πάνω στην χοντρή μαύρη ροδέλα και μια λεπτή πλαστική ροδέλα με πάχος όσο περίπου ο τζόγος. Με αυτό το τρόπο το σωληνωτό παξιμάδι θα έρθει "πρόσωπο" με την επάνω επιφάνεια της μητρικής και ο τζόγος θα εξαφανιστεί. Τα retention brackets του mounting hardware -"ακολουθώντας" του αποστάτες- θα "κάτσουν" λίγο πλησιέστερα στην μητρική εξασφαλίζοντας λίγο μεγαλύτερη πίεση του cold plate της ψύκτρας πάνω στο heat spreader του επεξεργαστή και φυσικά λίγο καλύτερη θερμική σύζευξη μεταξύ τους! Οι ανεμιστήρες: Τα αντικραδασμικά τακουνάκια λάμπουν δια της απουσίας τους καθώς η Corsair χρησιμοποιεί τους SKU CO-9050044-WW ανεμιστήρες και όχι τους SKU CO-9050045-WW που διαθέτουν αντικραδασμικές βάσεις και μάλιστα πολύ καλές! Ευτυχώς που οι ανεμιστήρες δεν παράγουν ιδιαίτερους κραδασμούς, αλλά σε αυτό το εύρος τιμής (~160€) θα θέλαμε να δούμε έναν ανεμιστήρα που εξαντλεί τα περιθώρια βελτίωσης! Το μπράτσα στήριξης του κινητήρα είναι κάθετα στην περιφέρεια του motor hub και τελείως ίσια, πράγμα που δεν συνάδει με τον περιορισμό του θορύβου. Παρόλα αυτά η Corsair δίνει μια άλλη λύση που από ότι φαίνεται δουλεύει! Τα μπράτσα λειτουργούν σαν μια στοιχειώδης πτέρυγα η οποία "πετάει" μέσα στο ρεύμα του αέρα που δημιουργεί η φτερωτή. Αυτή η "πτέρυγα" έχει ένα ιδιαίτερα ευμεγέθες και καμπυλωμένο "χείλος προσβολής" το οποίο σε συνεργασία με την εσοχή η οποία την διατρέχει σε όλο της το μήκος στην πλευρά υψηλής πίεσης, μειώνει αισθητά τον παραγόμενο θόρυβο καθώς "απορροφά" τους δημιουργούμενους μικροστρόβιλους δίνοντάς τους χώρο να εκτονωθούν χωρίς να αλλοιώσουν την γενικότερη ροή του αέρα γύρω από το στήριγμα. Στην υπόθεση που έκανα πιο πάνω συνηγορεί και η κεκλιμένη διαμόρφωση που έχει το στήριγμα στην επάνω του πλευρά, η οποία διευκολύνει την κατά το δυνατόν αδιατάρακτη ροή του αέρα. Αυτή η φροντίδα όμως για την ομαλότερη ροή του αέρα, σταματά στον βραχίονα που φέρει τα καλώδια του ανεμιστήρα, καθώς αυτός για τα συμπεριλάβει είναι φαρδύτερος (πράγμα καλό) αλλά -σαν "θυσία" στην περίεργη γεωμετρία που θέλει τα μπράτσα κάθετα στο πλαίσιο και μάλιστα στις γωνίες αυτού- αναγκαστικά τα καλώδια μπαίνουν μέσα στο ρεύμα του αέρα και μάλιστα σε περιοχή που επικρατεί υψηλή πίεση και ταχύτητα με ότι επιβαρυντικό αυτό σημαίνει τόσο για το air flow, όσο και για τον θόρυβο του ανεμιστήρα! Η "αλληλοκάλυψη" των πτερυγίων είναι πολύ χαλαρή καθώς αυτά απέχουν ~3mm, πράγμα που συμβάλει στο υψηλότερο air flow. Από την άλλη πλευρά, η μικρή κλίση που έχουν τα πτερύγια στη βάση τους (και το πόσο "πίσω" είναι από το μέτωπο του motor hub) μαρτυρούν σχεδίαση που έχει στόχο την επίτευξη υψηλής πίεσης. Σε συνδυασμό αυτά τα δύο -όπως είδαμε και για την υπόλοιπη φτερωτή- μας δίνουν έναν ανεμιστήρα με ένα καλό air flow και μια επαρκή στατική πίεση για εφαρμογές ψύξης που περιλαμβάνουν radiator. Στο ζήτημα του θορύβου έχουν γίνει μεγάλα βήματα βελτίωσης, αλλά τα περιθώρια για παραπέρα εξέλιξη, υπάρχουν και εναπόκειται στην κατασκευάστρια να τα ακολουθήσει στο βαθμό που θέλει να κάνει πραγματικά μεγάλη την διαφορά ! Η ηλεκτρική συμπεριφορά των ανεμιστήρων Στο γράφημα που ακολουθεί έχουμε τις παραμέτρους λειτουργίας και των δύο ανεμιστήρων καθώς δουλεύουν πάνω στο radiator της AIO. Η υπό φορτίο μέγιστη ταχύτητα περιστροφής των ανεμιστήρων είναι ~1880 rpm και η μέγιστη απορροφούμενη ισχύς ~4,3 Watt, συνεπώς το "αποτύπωμα ισχύος" των ανεμιστήρων δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα σε καμία μητρική ! Αυτό που είναι επίσης φανερό, και δεν είναι για καλό, είναι το ότι ο παραγόμενος θόρυβος αυξάνει πολύ καθώς αυξάνουν οι στροφές! Από το ρυθμό ανόδου της απαιτούμενης ισχύος και του Θορύβου συναρτήσει των στροφών δυο είναι τα βασικά συμπεράσματα : Το καλό, είναι ότι η φτερωτή του ανεμιστήρα κάνει δουλειά, μετακινεί περισσότερο αέρα παρά την αντίσταση που προβάλει το radiator. Το κακό είναι ότι όσο και αν οι ανεμιστήρες αυτοί έχουν καλά έδρανα και όσο και αν οι ομόσταυλοί τους διαθέτουν εξαιρετικό RGB φωτισμό, ήρθε η ώρα πλέον και για την Corsair, να ασχοληθεί πιο έντονα με την αεροδυναμική των ανεμιστήρων της και το θόρυβο που παράγουν. Γιατί ναι, όταν στρέφονται αργά -όπως και πολλοί άλλοι ανεμιστήρες- δεν ακούγονται, όταν όμως αποφασίσουμε ότι τους χρειαζόμαστε για κάτι παραπάνω τότε κάνουν έντονα αισθητή τη παρουσία τους και αυτό -όπως έχει δείξει η εξέλιξη της τεχνολογίας των ανεμιστήρων- δεν είναι αναπόφευκτο να συμβαίνει! Η επίδραση του αεροδυναμικού φορτίου πάνω σε ένα ανεμιστήρα ML140 PWM 2000rpm, φαίνεται στο επόμενο γράφημα: Είπα και πιο πάνω ότι η φτερωτή των ανεμιστήρων αυτών κάνει καλή δουλειά και εδώ αντιμέτωπη με ένα πολύ σφιχτό μεταλλικό φίλτρο που προσομοιάζει ένα radiator μπορούμε να το δούμε καλύτερα. Η μεταβολή των τιμών είναι πολύ ομαλή και μαρτυρά μια εξίσου καλή ηλεκτρική και αεροδυναμική συμπεριφορά, με μόνο υπό αίρεση θέμα το γεγονός ότι αντιμέτωποι με υψηλή αεροδυναμική αντίσταση χάνουν πάνω από 200rpm, στερώντας από το radiator ένα μέρος του air flow. Αλλά αυτό είναι αναγκαστικό, τουλάχιστον όταν θέλουμε να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια απόδοσης! Διαφορετικά, αν θέλουμε απολύτως σταθερές επιδόσεις θα πρέπει να βάλουμε και λίγο "νερό στο κρασί μας" και να χαμηλώσουμε λίγο τις απαιτήσεις μας . . . αλλά κάτι μου λέει ότι τέτοια "μετριοπάθεια" είναι κάτι σπάνιο! Ο controller της ΑΙΟ: Όπως είπαμε και πιο πάνω, το block περιέχει όλες τις απαραίτητες βαθμίδες για να ελέγξει και τους ανεμιστήρες της ΑΙΟ και μάλιστα ακολουθεί τις προδιαγραφές σχεδόν κατά γράμμα καθώς το PWM σήμα που παράγει για τον έλεγχο της ταχύτητας περιστροφής των ανεμιστήρων έχει συχνότητα 22,7 kHz. Όσον αφορά στα περιθώρια ελέγχου των στροφών σταχυολογούμε μερικές μετρήσεις : Ελάχιστη τιμή της παραμέτρου Fixed % = 20% Ταχύτητα περιστροφής στο Fixed 20% = 182rpm Ταχύτητα περιστροφής στο Fixed 75% = 1283rpm To Zero RPM το επιτυγχάνει μειώνοντας το Duty Cycle στο 0% , όπου οι παλμοί PWM εξαφανίζονται και η τάση του σήματος μηδενίζεται. Στο 100% του σήματος PWM οι παλμοί του σήματος εξαλείφονται και η τάση του σήματος γίνεται μέγιστη, επιτρέποντας την υψηλότερη δυνατή ταχύτητα περιστροφής στους ανεμιστήρες. Οι στροφές της αντλίας: Επειδή στις δοκιμές που κάνουμε συνδέουμε ό,τι μπορεί και πρέπει να συνδεθεί, συνδέσαμε και το καλώδιο που μεταφέρει το σήμα Tach (είναι οι στροφές της αντλίας) προς την μητρική. Φυσικά μιας και το σύστημα δοκιμών μας δεν είναι μια μητρική αλλά ένα τεχνητό θερμικό φορτίο, το σήμα αυτό συνδέθηκε με μια είσοδο ενός από τους fan controller του εργαστηρίου (Zalman ZM-MFC3) o οποίος έδειξε ότι η αντλία στρέφεται με ~5300rpm. Το πράγμα έμεινε εκεί, μέχρι να συνδεθεί και το block με το πρόγραμμα iCUE, το οποίο έδειξε ότι η αντλία στρέφεται με ~2650rpm ! Φυσικά το πράγμα έχρηζε διερεύνησης: Υπολογίζοντας ότι το σήμα Tach συνήθως αποτελείται από 2 παλμούς ανά περιστροφή, από το άνω αριστερό στιγμιότυπο του παλμογράφου προκύπτει ότι δύο περίοδοι του σήματος tach διαρκούν 11,24msec, συνεπώς οι στροφές της αντλίας είναι 5.338rpm. Αυτό το συμπέρασμα βέβαια σημαίνει ότι υπάρχει κάποια ασυμβατότητα μεταξύ της πλακέτας του block της ΑΙΟ και του iCUE. Επόμενο βήμα ο έλεγχος της έκδοσης του iCUE αλλά και του firmware της αντλίας, ο οποίος δεν απέδωσε τίποτε καθώς, είχα κάνει μόλις πριν λίγη ώρα το "κλασικό" Update της έναρξης των δοκιμών. Οπότε κατ' ανάγκην ελέγχθηκε η καλή λειτουργία του iCUE με την βοήθεια μιας Hydro Series H115i Pro RGB και οι μετρήσεις φαίνονται στο άνω δεξιά στιγμιότυπο, από το οποίο (δύο περίοδοι = 21.0msec) προκύπτει ότι, οι στροφές της Hydro Series αντλίας είναι 2857, και αυτή τη φορά συμφωνεί και ο Zalman που δίνει 2860rpm! Συνεπώς με το πρόγραμμα ελέγχου να λειτουργεί σωστά, το λογικό συμπέρασμα είναι ότι η αντλία της H115i RGB PRO XT παράγει 4 παλμούς ανά περιστροφή της και όχι δύο που είναι το σύνηθες! 'Όποιος λοιπόν παραξενευτεί που η μητρική του δείχνει άλλες στροφές από ότι το πρόγραμμα iCUE -για την ακρίβεια, τις διπλάσιες- πλέον . . . ξέρει γιατί! Με την ευκαιρία να σημειώσουμε ότι οι στροφές της αντλίας στα τρία mode λειτουργίας της είναι αντίστοιχα: Quiet = ~1970rpm / Balanced = ~2300rpm / Extreme = ~2700rpm Συνεργασία του Controller του block με το πρόγραμμα ελέγχου iCUE: Στη διάρκεια των -αρκετών- ημερών που κράτησαν οι δοκιμές, παρατηρήθηκαν κάποιες -λίγες- "αποσυνδέσεις" της επικοινωνίας του block με τον υπολογιστή που τρέχει το iCUE. Η αποκατάσταση της επικοινωνίας έγινε σε λίγη ώρα αυτόματα και συνέχισε το monitoring των παραμέτρων λειτουργίας της ΑΙΟ. Τις λίγες αυτές φορές (δύο) το πρόβλημα το απέδωσα κατόπιν ελέγχου που έκανα στην κακή επαφή της θύρας USB με το ενεργό "USB splitter" που χρησιμοποιείται στις συνδέσεις των δοκιμών. Μικρό το κακό βεβαίως καθώς η σωστή λειτουργία της ΑΙΟ δεν εξαρτάται από τη σύνδεσή της με το πρόγραμμα iCUE, αυτή είναι αναγκαία μόνο για λόγους παρακολούθησης και αλλαγής ρυθμίσεων των παραμέτρων λειτουργίας της ΑΙΟ. Να σημειώσουμε εδώ ότι η αλλαγή μιας ρύθμισης δεν περνά ακαριαία στην αντλία ή στους ανεμιστήρες, χρειάζονται κάποια δευτερόλεπτα (από ~5 έως ~20). Μετρήσεις Εδώ μπορούμε να δούμε την συνοπτική εικόνα της Corsair iCUE H115i RGB PRO XT, έτσι όπως καταγράφηκε στις τυπικές δοκιμές (60 - 360 Watt) που έγιναν και μιλάμε τόσο για την PUSH διάταξη των ανεμιστήρων, όσο και την PUSH-PULL για όσους δεν έχουν πρόβλημα χώρου στο κουτί τους. Αλλά πριν προχωρήσετε καλό είναι για όσους θέλουν να θυμηθούν τις συντομογραφίες που χρησιμοποιούμε, να διαβάσουν τις επεξηγήσεις που ακολουθούν στο spoiler! Σύνοψη βασικής θερμικής συμπεριφοράς Στον πίνακα που ακολουθεί έχουν συμπεριληφθεί οι δοκιμές που έγιναν σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις στους ακόλουθους προσανατολισμούς ροής αέρα, μέγιστου θερμικού φορτίου και setup : Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού έως τα 360Watt, με τον ανεμιστήρα σε διάταξη PUSH και την Reference TIM (Arctic MX-4) Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού έως τα 360Watt, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH και την Stock TIM Γ. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού έως τα 360Watt, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH και την Reference TIM (Arctic MX-4) Δ. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού έως τα 360Watt, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PULL και την Reference TIM (Arctic MX-4) E. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού έως τα 360Watt, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL και την Reference TIM (Arctic MX-4) ΣΤ. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού έως τα 480Watt, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL και την Reference TIM (Arctic MX-4) Να σημειώσω εδώ ότι οι δοκιμές έγιναν με το Corsair iCUE ενεργό να δίνει εντολές στην βαθμίδα ελέγχου του block και όλες οι αλλαγές στροφών έγιναν μέσω αυτού. Στην περίπτωση του Push-Pull setup, ο έλεγχος των ανεμιστήρων ανατέθηκε σε έναν Corsair Commander Pro Fan + RGB Controller. Δε μπορείτε να έχετε παράπονο . . . "τέσσερα στρέμματα" πίνακα σας έφτιαξα, όχι ότι δεν έχω φτιάξει και μεγαλύτερους αλλά λέμε τώρα ! Για να βάλουμε λοιπόν τα πράγματα σε μια σειρά: Το Push setup είναι πολύ καλύτερο από το Pull setup, αν και το τελευταίο πήρε το αίμα του πίσω στο υψηλό air flow ξεπερνώντας κατά μία "τρίχα" το κυρίαρχο Push setup και έτσι στους συγκριτικούς πίνακες θα μπει η τιμή 32,47 οC. Η οριζόντια τοποθέτηση καθώς δεν έχει τη βοήθεια της βαρύτητα στη κυκλοφορία του ψυκτικού υγρού, υστερεί ανεπαίσθητα (~0,5oC) στα υψηλότερα air flow για να το κερδίσει στα πολύ χαμηλά air flow, από το φυσικό ανοδικό ρεύμα του θερμού αέρα που βοηθάει τους ανεμιστήρες. Ο Θόρυβος που κάνουν οι ανεμιστήρες δεν είναι η απαλή αύρα που είχαμε ακούσει στην προηγούμενη παρουσίαση της ομόσταυλης Hydro series H115i Pro RGB , μάλλον -καιρός που έρχεται!- με "μελτεμάκι" μοιάζει! Πραγματικά τα σχεδόν 48 dB(A) που παράγουν στις ~1850 rpm, είναι ευδιάκριτα ακόμα και σε ένα δωμάτιο σε μεγάλη πόλη, όμως αυτό είναι το αναγκαστικό τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε αν θέλουμε να έχουμε πολύ χαμηλή θερμοκρασία! Λογικό ακούγεται και είναι, καθώς οι ~ 32,5οC είναι μια πολύ καλή επίδοση και δεν έρχεται εύκολα. Βεβαίως αν θέλουμε την ησυχία μας, έχει και από αυτό. Πάμε σε μέσο air flow και έχουμε 8+ dB(A) λιγότερα και αυτό, χωρίς να πληρώσουμε υπέρογκα σε αύξηση της θερμοκρασίας, γιατί τι "ψυχή" έχουν 2,7 βαθμοί επιβάρυνση (από 32,47 σε 35,15) μπροστά στα αυτιά μας που τώρα θα ακούνε λιγότερο από το μισό θόρυβο ! Αν δε, "θυσιάσουμε" 2,7 βαθμούς ακόμα μπορούμε να κατέβουμε στα 33,8 dB(A), που όσοι ζουν σε πόλη με κάποια κυκλοφορία, απλά δεν θα τα ακούνε καθώς ο θόρυβος υποβάθρου βρίσκεται κάπου εκεί. Ακριβώς στη δυνατότητα αυτών των συμβιβασμών, βρίσκεται το μεγάλο ατού της Corsair iCUE H115i RGB PRO XT, στο ότι εναπόκειται δηλαδή στη δική σου επιλογή σαν χρήστης να αποφασίσεις τι θέλεις και πότε το θέλεις! Σε αυτή τη λογική εντάσσονται και οι μετρήσεις που κάναμε σε ακόμα χαμηλότερα air flow, όπου με θόρυβο 30,7 dB(A), έχουμε Δθ μόλις 27,8oC στα λογικά και υπεραρκετά 240Watt, αλλά ακόμα και αν θέλουμε να πάμε πιο ψηλά, ακόμα και τα 360W τα έχουμε με Δθ μόνο 42 βαθμούς! Μοιάζει λίγο με "αγοραπωλησία" το όλο σκηνικό, αλλά στην ουσία αυτό είναι, αποκτώ την ησυχία μου, περιορίζοντας λίγο τις απαιτήσεις μου είτε αυτές αφορούν στην διαθέσιμη ισχύ , είτε στην θερμοκρασία. Βεβαίως αυτό το "παιχνίδι" έχει και όρια τα οποία επιχειρήσαμε να βρούμε κάνοντας δοκιμές σε εξαιρετικά χαμηλό air flow (ULo), όπου όμως οι θερμοκρασίες ανέβηκαν σχεδόν 10 βαθμούς στα 360 W με ακουστικό κέρδος μόλις 0,4 dB(A)! Βεβαίως μπορείτε κάλλιστα να αντιπαραθέσετε την πολύ λογική ερώτηση: "Μα τι θέλουμε και ζητάμε 360 W στις 600 rpm;" και παρά το ότι δίκιο θα έχετε, η σημερινή φιλοξενούμενη του εργαστηρίου μας, δεν έχει πρόβλημα να σας κάνει και αυτό το χατήρι! Εσείς είστε που πρέπει να δείξετε λογική αυτοσυγκράτηση, ή . . . να δείτε στην τελευταία στήλη το Push-Pull Setup, που "τα κάνει όλα και συμφέρει! " Και αφήνοντας το "κερασάκι" του Δθ των μόλις 41 βαθμών στα δυσθεώρητα 480Watt που δείχνουν πόσες δυνατότητες δίνει στην ΑΙΟ μας το Push-Pull setup, ας περάσουμε στην "τούρτα" που κρύβεται κάτω από αυτό και κοιτάζοντας λοξά . . . να πάμε ίσια στο μεγάλο του πλεονέκτημα ! Που δε είναι άλλο από το πολύ μεγάλο κέρδος που έχουμε σε θόρυβο, αν απλά δεχτούμε να μειώσουμε το κέρδος μας σε θερμοκρασίες! Συγκεκριμένα: Αν συγκρίνουμε το μέσο air flow του Push-Pull setup (PusPul_Me) με το υψηλό air flow του Push setup (Pus_Hi), διαπιστώνουμε ότι το πρώτο έχει σχεδόν 5 dB(A) λιγότερο θόρυβο και πετυχαίνει και μισό βαθμό χαμηλότερη θερμοκρασία! Ανάλογη εικόνα έχουμε και στα επόμενα δύο air flow, όπου βεβαίως οι μειώσεις/"κέρδη" μας είναι μικρότερα! (π.χ. μεταξύ Push-Pull_Lo και Push_Me, ο αριθμοί λένε ότι το Push-Pull έχει ~2,5 dB(A) χαμηλότερο θόρυβο και ελαφρά χαμηλότερη θερμοκρασία (0,6οC). Όσο κατεβαίνουμε σε air flow βέβαια, μειώνονται οι διαφορές αυτής της "λοξής" σύγκρισης, αλλά τα πλεονεκτήματα γίνονται και πάλι φανερά αν δούμε τι συμβαίνει μέσα στο ίδιο air flow. Για παράδειγμα στο πολύ χαμηλό (VLo) Air flow συγκρίνοντας τα PusPul_VLo και Pus_VLo έχουμε κέρδος σχεδόν πέντε βαθμούς από το πρώτο και ο θόρυβός του μπορεί να είναι ~ 2dB(A) παραπάνω, αλλά δεν ξεπερνά τα πολύ ήσυχα 33 dB(A)! Και αν πάμε ακόμα χαμηλότερα για να είμαστε ακόμα πιο ήσυχα, τότε η διαφορές πάνε πολύ ψηλότερα καθώς -πάντα για χαμηλότερη τη μέγιστη θερμική καταπόνηση των 360W- έχουμε ~6 βαθμούς χαμηλότερη θερμοκρασία ( 45,18oC vs 51,32oC) και το ακόμα καλύτερο είναι ότι είμαστε και κατά τι πιο αθόρυβοι ! Και αν θέλουμε ακόμα πιο χαμηλό Δθ, ανεβάζουμε 100rpm τους ανεμιστήρες και έχουμε 10 βαθμούς θερμοκρασία "κέρδος" από το Push setup, με -"ασήμαντη"- ποινή 1 dB(A) και αυτό "σκάρτο" ! Νομίζω ότι είπα ήδη πολλά, αλλά κάποιες φορές -όταν τα πράγματα ταιριάζουν τόσο με όλα όσα εδώ και χρόνια λέμε- είναι κρίμα να μην πούμε και δυο πράματα παραπάνω ! Αν θέλουμε να δούμε όλα αυτά με μια ματιά, πάμε στο επόμενο γράφημα όπου φαίνεται ξεκάθαρα ποια είναι η θερμική συμπεριφορά της ΑΙΟ μας. Μπορείτε να δείτε το γράφημα σε πιο μεγάλη ανάλυση. Εδώ μια ματιά αρκεί για να φανεί ό,τι δεν φαίνεται στον πίνακα. Η θερμική συμπεριφορά της ΑΙΟ είναι πραγματικά υποδειγματική και τελείως γραμμική. Οι δύο βασικοί προσανατολισμοί έχουν ασήμαντες διαφορές μεταξύ τους. Η stock θερμοαγώγιμη πάστα υστερεί ελαφρά έναντι της Arctic MX-4 που χρησιμοποιούμε σαν T.I.M. αναφοράς. Το Pull setup δεν έχει και πολύ τύχη καθώς από το μέσο air flow αρχίζει να υστερεί λίγο με την διαφορά να κλιμακώνεται σε αρκετούς (~ 7oC) βαθμούς στο πολύ χαμηλό (VLo) air flow. Και επιβεβαιώνοντας όσα είπαμε για την απόσταση των ανεμιστήρων από τα πτερύγια του radiator στο Pull setup, ο θόρυβος που "παράγει" είναι κατά τι μεγαλύτερος από αυτόν του Push setup, εκτός από το υψηλό air flow, όπου η "άμεση" επαφή με τον Push ανεμιστήρα, κάνει τη "ζημιά" της! Μετρήσεις εις βάθος και γραφήματα Στον τομέα αυτό, όπως ξέρετε παρουσιάζουμε μόνο τα θέματα που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η πλήρης έκθεση όλων των μετρήσεων που γίνονται, σε πλήρη λεπτομέρεια, θυμίζει μικρή "διατριβή" και αυτό λειτουργεί εις βάρος των σημείων που κάθε φορά έχουν ιδιαίτερο χρηστικό ενδιαφέρον, κουράζοντας ενδεχομένως τον αναγνώστη στη προσπάθεια να επικεντρωθεί στα σημαντικά! Φυσικά όλη η πληροφορία εξακολουθεί και παράγεται "αυτόματα" και είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμη* αν χρειαστεί, τόσο στο σχολιασμό της παρουσίασης, όσο και σε όποιον φίλο θέλει να εμβαθύνει στο θέμα! (*)Οι μετρήσεις που έγιναν συνολικά μπορούν να βρεθούν εδώ: Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την stock TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) Γ.Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) Δ. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) Ε. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού σε Extra Thermal Power, με εναλλακτικούς ανεμιστήρες σε PUSH με την MX-4. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) ΣΤ. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) Ζ. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού σε Extra Thermal Power με τους ανεμιστήρες σε PUSH-PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) Η. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε διάταξη PUSH με την stock TIM και iCUE > Performance mode. ( Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) Θ. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε διάταξη PUSH με την stock TIM και iCUE > Balance mode. ( Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) Ι. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε διάταξη PUSH με την stock TIM και iCUE > Quiet mode. ( Delta-T Graph, Rca Graph, CoolCap Graph ) 1. To Push Setup Πίνακας τιμών Η παράθεση του βασικού setup γίνεται για να υπάρχει μια πιο ευκρινής εικόνα για την συμπεριφορά της ψύκτρας. Δεν θα ασχοληθώ με την προφανή γραμμικότητα της θερμικής συμπεριφοράς της ΑΙΟ μας, αλλά με ένα ζήτημα που με απασχόλησε πιο πολύ από περιέργεια παρά από άποψη ουσίας: Οι στροφές των ανεμιστήρων όταν είναι στη μέγιστη ρύθμισή τους, όπου εδώ η επιλογή είναι μέσω του iCUE Fixed 100% rpm. Αυτή η επιλογή φέρνει την έξοδο του σήματος PWΜ στο 100% της και το σήμα μένει διαρκώς σε υψηλό δυναμικό. Συνεπώς ο ανεμιστήρας στρέφεται με το μέγιστο των στροφών του, πράγμα που είναι και το επιθυμητό. Όμως -πάντα υπάρχει ένα αλλά ! - σε αυτή τη ρύθμιση που επιτρέπει το μέγιστο των στροφών δεν υπάρχει παράμετρος/μέγεθος που εξασφαλίζει την ανάδραση. Έτσι όταν η τάση τροφοδοσίας ή η θερμοκρασία του ανεμιστήρα τείνουν να αλλάξουν λίγο τις στροφές, δεν είναι δυνατόν ούτε να γίνει αντιληπτό αυτό, αλλά ούτε και να διορθωθεί! Γι' αυτό βλέπετε στο Hi fan rpm, τις στροφές των ανεμιστήρων να "παίζουν", ενώ στα χαμηλότερα air flow η επιλογή είναι Fixed RPΜ και τότε ο controller χρησιμοποιεί σαν πληροφορία ανάδρασης τις στροφές των ανεμιστήρων και διατηρεί την ταχύτητά τους σταθερή με σχεδόν μηδενική απόκλιση από την επιθυμητή τιμή ! Στο διάγραμμα της Rca, αλλά και της Ψυκτικής Ικανότητας (CoolCap) της ψύκτρας δεν υπάρχει καμία έκπληξη, το μόνο που φαίνεται έντονα είναι ότι, η κλιμάκωση των τιμών που έγινε για το ULo air flow (600rpm), ήταν λίγο χαμηλή εξ ου και το "κενό" ανάμεσα στην καμπύλη του ULo της ομάδας των υπόλοιπων air flow. 2. H διάταξη Push-Pull κάτω από υψηλό θερμικό φορτίο (480Watt) Πίνακας τιμών Εδώ οι προθέσεις "αγριεύουν" και η περιέργεια ανεβαίνει . . . Η Corsair iCUE H115i RGB PRO XT, αντιμετωπίζει το διπλάσιο από το "ονομαστικό" φορτίο της . . . "ατάραχη"! Όλα είναι κανονικά και οι καμπύλες εξακολουθούν να παραμένουν ευθείες! Κρατάμε το Δθ=30,81oC στο υψηλό air flow και την αισθητά υψηλότερη και σταθερότερη ταχύτητα των ανεμιστήρων σε αυτό. Εδώ να πω ότι, μη έχοντας ίδιους ανεμιστήρες να βάλω στη θέση pull και καθώς οι Corsair που είχα στα 140 mm ήταν από την Hydro H115i Pro RGB και πήγαιναν μόνο μέχρι τις 1150rpm σε θέση Pull, προτίμησα να χρησιμοποιήσω δύο Noctua NF-A14 PWM 1500rpm, οι οποίοι έχουν ανάλογη μορφολογία (πλήθος πτερυγίων και κλίσεις και ποσοστό κάλυψης) και πάνω στο radiator πήγαιναν μέχρι τις 1400rpm. Αυτό είναι και ο λόγος που οι Push Stock ανεμιστήρες τώρα είναι πιο "ζωηροί" και παίζουν γύρω στις 1920rpm! Προφανώς αν είχα ίδιους με τους stock ανεμιστήρες οι επιδόσεις θα ήταν ακόμα καλύτερες, αλλά και ο θόρυβος χειρότερος. Βέβαια δεν το άφησα έτσι, καθώς είχα μια τετράδα ανεμιστήρες στα 140 mm από μια παλαιότερη ΑΙΟ της Corsair την H110i GT, οι οποίοι πάνω στο radiator πιάσανε τις 2230rpm και έφεραν την φιλοξενούμενή μας -στα 360 Watt- να καμαρώνει με Δθ = 29,3οC στην κορυφή του πίνακα κατάταξης! Αλλά αυτό το αφήνουμε "ανείπωτο", να κάνει παρέα με τον ανάλογο θόρυβο! ! ! Από τις άλλες παραμέτρους, όπως και πιο πριν το εντοπίσαμε στο push setup, έτσι και εδώ φαίνεται ότι, στο εξαιρετικά χαμηλό air flow (ULo), υπάρχει κάποια απόσταση από την ομάδα των υπόλοιπων καμπυλών, αλλά μιας και σε αυτό το setup (Push-Pull) οι θερμοκρασίες του πρώτου γραφήματος (Chart-1) κλιμακώνονται ομαλά μεταξύ των διάφορων air flow, θα το αφήσουμε έτσι ! Τα mode λειτουργίας της ΑΙΟ υπό τον έλεγχο του iCUE. Ο τρόπος που ελέγχει το πρόγραμμα διαχείρισης Corsair iCUE την iCUE H115i RGB PRO XT είναι το επόμενο θέμα της εις βάθος παρουσίασής μας. Ο έλεγχος των τριών τρόπων προκαθορισμένων σεναρίων λειτουργίας της ΑΙΟ μας έδωσε τα εξής αποτελέσματα: Extreme mode Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσω ότι το στοιχείο που χρησιμοποιεί το πρόγραμμα για να ελέγξει τη λειτουργία της αντλίας και των ανεμιστήρων στις μετρήσεις που κάναμε, είναι η θερμοκρασία της αντλίας. Θερμοκρασία η οποία ακολουθεί χαλαρά τη θερμοκρασία του Cold plate της ψύκτρας καθώς στην ουσία επηρεάζεται από την θερμοκρασία του νερού που μπαίνει στην αντλία. Σαν πληροφορία ανάδρασης σαφώς και δεν είναι η καλύτερη, γιατί αναπόφευκτα καθυστερεί να ανταποκριθεί στις αλλαγές του θερμικού φορτίου. Ή μήπως, όχι; Εξετάζοντας το γράφημα διαπιστώνουμε ότι η διαχείριση που έκανε το iCUE στην ταχύτητα των ανεμιστήρων ήταν εξαιρετική! Η θερμοκρασία της "CPU" μας (βλέπε Loader hot plate), μεταβάλλεται τελείως γραμμικά, μαρτυρώντας το πόσο εύστοχα ορίστηκε από το πρόγραμμα η ταχύτητα περιστροφής των ανεμιστήρων. Εδώ βέβαια η Corsair έχει μια μεγάλη "βοήθεια" και -πολύ σωστά- υπολογίζει σε αυτήν! Αυτή η βοήθεια δεν είναι άλλη από την μεγάλη θερμοχωρητικότητα του υγρού ψύξης, το οποίο "απορροφά" την οποιαδήποτε ταχεία μεταβολή του θερμικού φορτίου και έτσι, μειώνει σε σημαντικό βαθμό το ρυθμό μεταβολής της θερμοκρασίας του Loader Hot Plate ("CPU"). Αυτό η "επιβράδυνση" επιτρέπει στην κάπως αργή αντίδραση του αισθητήρα μέτρησης της θερμοκρασίας του υγρού (ο οποίος δεν είναι εμβαπτιζόμενος σε αυτό) να "συγχρονιστεί" με τον πραγματικό ρυθμό ανόδου της θερμοκρασίας και έτσι η πληροφορία που δίνει εκφράζει σωστά τη θερμοκρασία του συστήματος! Απλό και τελείως μέσα στη φυσική του πράγματος! Από εκεί και πέρα, αναλαμβάνει και ο προγραμματισμός του iCUE και από ότι βλέπουμε τα καταφέρνει με τον καλύτερο τρόπο ! Σε ανάλογα αποτελέσματα καταλήγουμε και από την ομαλή "εξέλιξη" των καμπυλών της Rca, αλλά και της CoolCap. Εδώ και σαν απόδειξη της αξίας αυτών των γραφημάτων βλέπουμε ότι αυτός ο "δισταγμός" των ανεμιστήρων να ακολουθήσουν στα 300W που φαίνεται ελάχιστα στο πρώτο γράφημα, εδώ κάνει εμφανή τη παρουσία του. Μικρό το κακό βεβαίως, αλλά δείχνει εμμέσως πλην σαφώς ότι ο κινητήρας των ανεμιστήρων, όταν δεν ελέγχεται αυστηρά από τις στροφές του (λειτουργεί δηλαδή στο 100% του σήματος PWM), έχει την τάση να αυξομειώνει ελαφρά τις στροφές του. Balanced mode Στον "ισορροπημένο" τρόπο λειτουργίας έχουμε ένα μέγιστο θόρυβο πραγματικά καλά ισορροπημένο καθώς, για να χρησιμοποιήσω την χαρακτηριστική έκφραση της @karmen1983 από τις παρουσιάσεις των κουτιών: "Ο,τι δεν ξεπερνά τα 40dB(A), δεν είναι ενοχλητικό! " Και αυτό, χωρίς να υπολογίζουμε και τον συντελεστή απόσβεσης του θορύβου (Noise Damping Factor) που έχει το κουτί μας! Η θερμοκρασία "κινείται" σε πολύ καλά επίπεδα και από ότι φαίνεται από τα επόμενα διαγράμματα . . . . . . εδώ που οι ανεμιστήρες στρέφονται με χαμηλότερες στροφές και συνεπώς, υπάρχει ένα περιθώριο στο Duty Cycle να ρυθμιστεί και προς τα πάνω και προς τα κάτω, η σταθερότητα των στροφών τους είναι απλά υποδειγματική. Οπότε και οι καμπύλες της RCA και φυσικά -η από αυτήν εξαρτώμενη- της CoolCap, είναι πολύ ομαλές. Quiet mode Στην "ήσυχη" λειτουργία τα πράγματα είναι ακόμα καλύτερα, καθώς ο θόρυβος μένοντας κοντά στα 33 dB(A), είναι πραγματικά δυσδιάκριτος από το θόρυβο υποβάθρου σε ένα σχετικά ήσυχο δωμάτιο, ακόμα και με το κουτί ανοιχτό! Η θερμοκρασία βέβαια "τσιμπάει" άλλους τέσσερις βαθμούς και το Δθ πλησιάζει τους 41oC, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο αν θέλετε, και να "λιώνετε" τον επεξεργαστή σας, και να έχετε την ησυχία σας! Οι υπόλοιπες παράμετροι λειτουργίας δείχνουν ακόμα πιο ομαλή λειτουργία και πριμοδοτούν, ένα καθόλα δικαιολογημένο μπράβο προς την κατασκευάστρια! Ο θόρυβος της αντλίας Σε αυτό το ζήτημα εσκεμμένα δεν αναφέρθηκα , καθώς τα μέσα που διαθέτουμε για τη μέτρηση του θορύβου έχουν σαν κάτω όριο αξιόπιστων μετρήσεων τα 30 dB(A) και η αντλία κάνει λιγότερο θόρυβο. Όμως -πάντα με την προαναφερθείσα επιφύλαξη- μπορούμε να παραθέσουμε τρεις μετρήσεις που αφορούν μόνο στην αντλία: Extreme >> ~2580 rpm >> 29,6 dB(A), Balanced >> ~2270 rpm >> 29,3 dB(A), Quiet >> ~1900 rpm >> 29,1 dB(A). Θόρυβος υποβάθρου = 28,9 dB(A). Η εξ επαφής εξέταση (με την αντλία στο αυτί! ) δεν έδειξε τίποτε παραπάνω από το συνηθισμένο μουρμουρητό της φτερωτής. Έλεγχοι οριακών συνθηκών Έλεγχος της δυνατότητας για Fan zero rpm. Τόσο το iCUE και η βαθμίδα οδήγησης του block και των ανεμιστήρων, όσο και οι ίδιοι οι ανεμιστήρες υποστηρίζουν τη λειτουργία Zero RPM. Η δοκιμή που κάναμε, έγινε με το radiator σε οριζόντια θέση (στο "ταβάνι" του κουτιού μας) και τους ανεμιστήρες, τελείως ακίνητους καθώς παίρνουν σήμα PWM = 0%. Εδώ το radiator ψύχεται αποκλειστικά από το φυσικό ανοδικό ρεύμα του αέρα που εισχωρεί ανάμεσα στα πτερύγιά του και θερμαινόμενος από αυτά, μειώνεται η πυκνότητά του και σαν ελαφρύτερος πλέον, ανεβαίνει και αντικαθίσταται από άλλον πιο δροσερό αέρα. Σε ένα κανονικό κουτί βέβαια, η ψύξη του radiator με τους ανεμιστήρες του ακίνητους είναι πολύ πιθανόν να εξαρτάται πολύ περισσότερο από την δυναμική πίεση που επικρατεί στο κουτί από τους άλλους ανεμιστήρες που έχει αυτό, παρά από το τοπικό αυτογενές ανοδικό ρεύμα που δημιουργεί το ίδιο το radiator. Η δοκιμή γίνεται στα 60 Watt και αρχικά οι ανεμιστήρες είναι σε υψηλές στροφές, και η θερμική ισορροπία του συστήματος επιτυγχάνεται μέσα σε περίπου 11 λεπτά της ώρας, με το Δθ να είναι 6,1οC. Στη συνέχεια οι ανεμιστήρες ακινητοποιούνται και αρχίζει η προοδευτική άνοδος της θερμοκρασίας της "CPU" μας (a.c.a. Loader hot plate), η οποία τώρα διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα (!), πριν αρχίσει να μπαίνει το σύστημα Loader / AIO σε θερμική ισορροπία. Σε όλη αυτή τη διάρκεια η θερμοκρασία του αέρα εισόδου στο radiator είναι σταθερή και η θερμοκρασία του αέρα εξόδου από αυτό, υπακούοντας στο "ακατάστατο" των πολύ ασθενών φυσικών ρευμάτων, και μπορώντας να ακολουθήσει -λόγω του πολύ ευαίσθητου αισθητήρα που έχει- και την παραμικρή αλλαγή της θερμοκρασίας του αέρα, δείχνει . . . ότι θέλει ! Αυτά μπορούμε να τα δούμε καλύτερα στο γράφημα που ακολουθεί, όπου παρουσιάζονται τα βασικά μεγέθη που χαρακτηρίζουν την Zero RPM λειτουργία της ΑΙΟ μας. Η θερμοκρασία του αέρα εισόδου (γαλάζια καμπύλη) είναι πρακτικά σταθερή στην διάρκεια των δυο ωρών που διαρκεί η δοκιμή. Αυτό σημαίνει ότι η άνοδος της θερμοκρασίας του Loader (κόκκινη) και το Δθ αυτής (πορτοκαλί), έχουν μια ομοιόμορφη "παράλληλη" ανάπτυξη. Και η πιο σημαντική καμπύλη είναι αυτή που δείχνοντας το ρυθμό μεταβολής του Δθ (μοβ), μας βοηθά να δούμε αν, και πότε, το όλο σύστημα ("CPU"/AIO) φτάνει σε θερμική ισορροπία. Θέτοντας σαν κριτήριο θερμικής ισορροπίας ένα ρυθμό μεταβολής του Δθ μικρότερο από 0,01oC/min, βλέπουμε ότι αυτή αρχίζει στα 73min από την αρχή της δοκιμής και εδραιώνεται πλήρως στα 90min από αυτήν. Και σε αυτή τη θερμική ισορροπία έχουμε ένα Δθ=36,7οC, το οποίο δεδομένων των συνθηκών της δοκιμής, μόνο σαν πολύ καλό μπορεί να χαρακτηριστεί και επιπλέον αυτού, σε ένα κουτί όπου θα υπάρχει κάποια στατική πίεση είναι πολύ πιθανόν η AIO σε Zero RPM, να μπορεί να ανταπεξέλθει και στο επόμενο θερμικό βήμα από αυτό που επιχειρήσαμε εμείς, αυτό με 120Watt θερμικό φορτίο και να έχει μια ανάλογα καλή επίδοση! Προσδιορισμός την ελάχιστης Rca. Χρησιμοποιώντας δυο Noctua NA-SFMA1, 140 to 120mm Fan Mounting Adapters for Water-cooling Radiators, βάλαμε επάνω στο radiator τους δύο EBM-Papst 4412 /2HHP που χρησιμοποιούμε για τη δοκιμή αυτή, ρυθμίσαμε το θερμικό φορτίο στα 360watt και . . . κλείσαμε τα αυτιά μας ! Μολονότι έχουμε δει και χαμηλότερη θερμοκρασία από radiator 2x120, οι 28,4oC είναι μια εξαιρετική επίδοση καθώς αφορούν σε 2x140 radiator! Φυσικά η θερμοκρασία αυτή πάει παρέα με θόρυβο που δεν τον ακούς μόνο εσύ αλλά και οι γείτονες! Η τιμή της θερμικής αντίστασης της ΑΙΟ ξεκινά από χαμηλή τιμή και καταλήγει σε αρκετά χαμηλότερη , και το ανάλογο ισχύει και στην ψυκτική ικανότητα όπου ξεκινά από τα ~10,2W /1oC για να καταλήξει ότι, η ψύκτρα μπορεί να αποβάλει στο περιβάλλον μέχρι και 12,5 Watt για κάθε βαθμό Κελσίου που ανεβαίνει η θερμοκρασία της! Συγκριτική κατάταξη Ώρα όμως να δούμε πως διαμορφώνεται με την προσθήκη της Corsair iCUE H115i RGB PRO XT το διάγραμμα συγκριτικής παρουσίασης των επιδόσεων των ψυκτρών, που έχουν περάσει από τον πάγκο του TheLab ! Για να διευκολυνθεί η ανάγνωση των γραφημάτων έχουμε χωρίσει χρωματικά τις ψύκτρες σε τρεις κατηγορίες ισχύος (180, 240 και 360 Watt) οι οποίες αντιστοιχούν στην μέγιστη θερμική καταπόνηση που δοκιμάστηκαν. Επίσης για να δώσουμε και μια αίσθηση της αποτελεσματικότητας μιας ψύκτρας (ψυκτικής ικανότητας) σε σχέση με τον συνολικό της όγκο και το πόσο αποκλίνουν οι επιδόσεις της από έναν κοινό για όλες μέσο όρο Δθ, προσθέσαμε στο πρώτο ραβδόγραμμα (του Δθ) την παράμετρο Delta-T Deviation Weighted Total Volume Cooling Capacity. Η ανάλογη προσθήκη έγινε και στο δεύτερο (του Θορύβου) όπου η νέα παράμετρος Noise Deviation Weighted Cooling Capacity @ Performance to Noise Efficiency μας δίνει μια ένδειξη του πόσο καλά μας "αποζημιώνει" θερμικά μια ψύκτρα, για κάθε dB(A) θορύβου που παράγει! Και οι δυο παράμετροι έχουν την λιγότερο σημαντική θέση στην ιεράρχηση (sorting) των τιμών του ραβδογράμματος, απεικονίζονται δε, με φωτεινό πράσινο χρώμα. Με αυτά κατά νου, ας δούμε τα αποτελέσματα που έφερε η ψύκτρα της σημερινής μας παρουσίασης δοκιμαζόμενη στα 360 Watt. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Η πέμπτη θέση ανάμεσα στις ΑΙΟ που συμμετέχουν στον πίνακα με Push-Pull setup και ιδιαίτερα αν σκεφτούμε ότι το Push-Pull ήταν "κουτσό" από άποψη απόδοσης καθώς οι pull ανεμιστήρες είχαν χαμηλότερες στροφές, είναι μια πολύ καλή κατάταξη! Η επίσης πέμπτη θέση ανάμεσα στις AIO με Push setup, μπορεί αρχικά να μην φαντάζει σπουδαία, αλλά αν δούμε πόσες ΑΙΟ με Push-pull setup, έχει αφήσει πίσω, θα αλλάξουμε γνώμη. Βεβαίως με τους ανεμιστήρες να στρέφονται στις ~1850rpm δεν μπορεί να έχει το "άλλοθι" των χαμηλών επιδόσεων στο όνομα του χαμηλού θορύβου και ευτυχώς για εκείνη και για τους χρήστες της, δεν το χρειάζεται! Παρά την καλή της κατάταξη όμως αυτό που έχει σημασία -ιδιαίτερα για το που πρέπει να πάνε τα πράγματα- και το οποίο δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής μας είναι ότι, στο Push setup έρχεται πίσω από την Cooler Master Nepton 240M, καθώς υστερεί κατά 2dB(A) και περίπου 0,8oC, μολονότι η Nepton έχει ανεμιστήρες των 120mm, πράγμα που δείχνει εμμέσως, πλην σαφώς, ότι ήρθε η ώρα για την κατασκευάστρια να δώσει μεγαλύτερο βάρος στην αεροδυναμική και την αποτελεσματικότητα των ανεμιστήρων της. Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Η δέκατη έβδομη θέση στην γενική κατάταξη του θορύβου, είναι μεν κάτι που δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, αλλά ευτυχώς όπως είδαμε είναι τουλάχιστον θέμα δικής μας επιλογής καθώς πλέον, είναι δικό μας θέμα να συνδυάσουμε τις απαιτήσεις μας σχετικά με το θόρυβο με το πόσο ψηλά θα δουλέψουμε τους ανεμιστήρες. Φυσικά το Push-Pull setup -παρά τους πιο αθόρυβους πίσω ανεμιστήρες- πήγε ακόμα χειρότερα όπως είναι λογικό να συμβεί! Το καλό στην όλη υπόθεση είναι ότι η ΑΙΟ μας έχει τα θερμικά περιθώρια να την δουλέψουμε πιο ήσυχα! Αλλά είναι ώρα να πάμε στους επόμενους πίνακες κατάταξης όπου η διαδικασία κατάταξης είναι πιο σύνθετη και πλησιέστερα στις πραγματικές συνθήκες και απαιτήσεις. Συνδυαστική κατάταξη με σταθμισμένο σύστημα βαρών Ο τίτλος δεν είναι και ο πιο δόκιμος, αλλά δίνει έμφαση σε αυτό που επιχειρεί να δώσει απάντηση σε σύνθετα και πραγματικά ζητήματα, όπως: "Ποια ψύκτρα έχει καλές επιδόσεις, αλλά παράλληλα έχει και χαμηλό θόρυβο; " " Θέλω μια ψύκτρα που να έχει επιδόσεις αλλά να μη μου "παίρνει" τα αυτιά ! " " Χρειάζομαι μια ψύκτρα που να είναι ήσυχη, χωρίς να είναι και "ψοφίμι ! " Στη συνέχεια ακολουθούν τρία σύνθετα ραβδογράμματα, στα οποία υπάρχουν όλες οι βασικές παράμετροι ανάλυσης της συμπεριφοράς μιας ψύκτρας -για την ώρα- στην μέγιστη καταπόνηση! Γ. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένης και ισόποσης συμμετοχής του Δθ και του Θορύβου, με βάση σύστημα βαρών. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στο ραβδόγραμμα που ακολουθεί υπάρχουν τα ακατέργαστα δεδομένα (Δθ και Noise) σαν βάση αναφοράς και η παράμετρος Δθ/Noise Weighted Average που αποτελεί και το πρώτο κριτήριο κατάταξης μέσα σε κάθε ομάδα ψυκτρών έτσι όπως αυτές διαχωρίστηκαν με βάση την θερμική ισχύ της δοκιμής τους. Σε αυτό το ραβδόγραμμα αναδεικνύονται οι ψύκτρες που έχουν πιο ισορροπημένη σχέση μεταξύ των θερμικών επιδόσεων τους και του θορύβου που συνεπάγεται η επίτευξή τους. Η θέση εδώ είναι η δωδέκατη και δεν είναι κακή, μάλλον προς το καλή μοιάζει να είναι καθώς, όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό, οι επιδόσεις της ψύκτρας επιτρέπουν την λειτουργία των ανεμιστήρων λίγο πιο αθόρυβα, πράγμα που θα την ανεβάσει αισθητά στην κατάταξη. Όμως το ζήτημα παραμένει ότι η ΑΙΟ πληρώνει το τίμημα -έστω και αν είναι σχετικά μικρό- της επιλογής της Corsair να αναβαθμίσει τις θερμικές επιδόσεις της iCUE H115i RGB PRO XT, με τον εύκολο τρόπο, απλά ανεβάζοντας τις στροφές των ανεμιστήρων της! Δ.Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένο για Χαμηλότερο Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Εδώ στη συνταγή αξιολόγησης έχουμε δώσει μεγαλύτερο βάρος στις επιδόσεις και μικρότερο στο Θόρυβο. Το κριτήριο κατάταξης είναι η πρώτη ράβδος κάθε τριάδας (Δθ / Noise Weighted Average). Η κατάταξη της ΑΙΟ αναβαθμίστηκε μόνο δυο θέσεις ( 12η >>> 10η) και ο λόγος γι' αυτό είναι ότι, ακόμα και όταν βάζουμε σε πρώτο πλάνο τις επιδόσεις, ο θόρυβός της, εξακολουθεί και την "κρατά πίσω" ! Αξίζει να σημειώσουμε ότι το Push-Pull setup της βρίσκεται στη 11η θέση και δεν είναι περίεργο καθώς -είπαμε και πριν ήταν κάπως "κουτσό"- και δεν έφερε στο υψηλό air flow πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες για να αντισταθμίσουν τον αναγκαστικά υψηλότερο θόρυβο. Ε. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένο για Χαμηλότερο Θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Και ήρθε η ώρα για να απαντηθεί το ερώτημα όλων αυτών που θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά δεν "θυσιάζουν" τα αυτιά τους! Η 16η θέση μοιάζει -και δυστυχώς είναι- δίκαιη, καθώς τα σχεδόν 48 dB(A), αποτελούν ισχυρή τροχοπέδη! Βεβαίως και για να φανούν οι δυνατότητες της ψύκτρας, αν την δουλέψουμε σε μέσο air flow, θα έχει ένα πολύ ανεκτό Δθ ( 37,9oC) και θόρυβο 33,8 dB(A) και με αυτές τις τιμές πάει κατευθείαν στην πρώτη θέση αυτού του πίνακα! Η προηγούμενη παρατήρηση δείχνει και την σκέψη της Corsair που καθοδήγησε την κατασκευή της σημερινής φιλοξενούμενης του TheLab. Όμως αυτό έχει σαν βάση την -θεωρούμενη σαν αναγκαστική- αντιδιαστολή ανάμεσα στις υψηλές επιδόσεις και τον χαμηλό θόρυβο, πράγμα το οποίο η σύγχρονη εξέλιξη των ανεμιστήρων έχει θέσει σε σοβαρή αμφισβήτηση! Επίλογος Πάνε σχεδόν δυο χρόνια από τότε που γράφαμε τα παρακάτω: Ένας από τους κύριους "παίκτες" στην after market αγορά των προσωπικών υπολογιστών, αποφασίζει να αναπτύξει προϊόντα ΑΙΟ υδρόψυξης προς μια κατεύθυνση που "θεωρείται" ότι ανήκει στις αερόψυκτρες! Η αγορά των λύσεων ψύξης χαμηλού θορύβου ποτέ πια δεν θα είναι η ίδια, γιατί πλέον -και χωρίς κανένα "ναι μεν, αλλά"- υπάρχουν και οι ΑΙΟ σε αυτήν και μάλιστα, όχι σαν βοηθητικοί παίκτες αλλά σαν ηγέτες! Και ο καιρός επέρασε και ήρθε η ώρα για το επόμενο βήμα, που δεν είναι άλλο από το να κερδηθεί ότι χάθηκε από τις επιδόσεις στο όνομα του χαμηλότερου θορύβου. Γιατί με εδραιωμένη πλέον την άποψη ότι η Corsair "παίζει" στα ίσια και με απαιτήσεις σε ένα χώρο που μέχρι πριν λίγο καιρό θεωρούσαμε ότι ανήκει στις αερόψυκτρες, ωριμάζουν οι συνθήκες για να προχωρήσει ανεβάζοντας τον πήχη πιο πάνω! Επιλέγει λοιπόν τον "λογικότερο" δρόμο για να το πετύχει αυτό, και όσοι υποθέσατε ότι αυτός συμβαίνει να είναι και ο ευκολότερος δεν πέσατε έξω! Αποφασίζει να βγάλει μια ΑΙΟ η οποία τοποθετείται μεταξύ της Corsair Hydro Series H115i PRO RGB και της Corsair Hydro Series H115i RGB Platinum και την εφοδιάζει με τον ίδιο τύπο ήσυχων και αποτελεσματικών ανεμιστήρων της πρώτης (αλλά πλέον με 2000rpm) και χρησιμοποιώντας το Block+Radiator της δεύτερης αναβαθμίζεται ουσιαστικά σε RGB δυνατότητες χωρίς να χάνει στο ελάχιστο από θερμικές! Το αποτέλεσμα είναι, να μπορεί να αποδώσει όπως η προηγούμενη ΑΙΟ: Και αυτό το πέτυχε, όχι μένοντας "ήσυχη για ΑΙΟ", αλλά αποτελώντας παράδειγμα χαμηλού θορύβου ακόμα και για τις πιο εξελιγμένες αερόψυκτρες! Μπορώντας -άκοπα- να κρατήσει ακόμα και κάτω από βαρύ υπερχρονισμό (360 Watt) τον επεξεργαστή μας ασφαλή με τον θόρυβο να κινείται από το μόλις διακρινόμενος μέχρι το μη ανιχνεύσιμος, ουσιαστικά αποτελεί μια άριστη επιλογή για οποιονδήποτε θεωρεί ότι ένας προσωπικός υπολογιστής, πέραν του να είναι ισχυρός, οφείλει να είναι και διακριτικός! Μέχρι τώρα, αυτό μπορούσαμε να το πετύχουμε με διάφορους τρόπους, κανένας εκ των οποίων δεν συμπεριελάμβανε μια ΑΙΟ, όχι τουλάχιστον στην τυπική της χρήση και σύνθεση! Από σήμερα όμως, μπορούμε να έχουμε και μια ΑΙΟ στις επιλογές μας! Αλλά πλέον, με κάποια μικρή η λίγο μεγαλύτερη παραχώρηση στο θέμα του θορύβου, μπορεί να κάνει πολύ πιο δροσερή τη "ζωή" του επεξεργαστή μας διευρύνοντας καθοριστικά τις επιλογές λειτουργίας του! Αυτή ακριβώς η ελευθερία επιλογής που παρέχει στον χρήστη, είναι και το βασικό αλλά και σημαντικό πλεονέκτημά της! Σαν κατάταξη στις λίστες την είδαμε εκεί που την περιμέναμε, κάπου στη μέση των επιδόσεων, καθώς δεν διεκδικεί τις απόλυτες από αυτές, γιατί η στόχευσή της είναι οι επιδόσεις εκείνες που έρχονται σε αρμονία με τις μέσες απαιτήσεις των χρηστών. Υπάρχουν όμως και κάποιες σημαντικές αισθητικές αλλαγές στο νέα block που χρησιμοποιεί, το οποίο πέραν του ότι προέρχεται από άλλο ΟΕΜ κατασκευαστή (CoolIT Systems), είναι εφοδιασμένο με νέα πλακέτα RGB φωτισμού που πραγματικά μεταβάλει τις τρεις φωτιστικές ζώνες του καπακιού του block, σε χρωματικό υπερθέαμα και φυσικά, με τον έλεγχο που εξασφαλίζει το iCUE πρόγραμμα διαχείρισης με το οποίο συνεργάζεται, έχετε την ελευθερία να κάνει κυριολεκτικά ό,τι θέλετε , τόσο στον αισθητικό τομέα, όσο και κυρίως στον σημαντικότερο λειτουργικό τομέα. Μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τα υπάρχοντα modes λειτουργίας, ή να στήσετε τελείως δικά σας ακριβώς όπως τα θέλετε. Έτσι αν σκεφτόσαστε ότι θέλετε να αλλάξετε την αερόψυκτρά σας και να πάτε σε ΑΙΟ για τις καλύτερες θερμοκρασίες και την πιο διακριτική κατανομή του όγκου της, δεν χρειάζεται να διστάζετε πλέον για τον θόρυβο, η Corsair iCUE H115i RGB PRO XT, μπορεί να είναι όσο ήσυχη θέλετε, αλλά και όσο αποτελεσματική ενδέχεται να την χρειαστείτε, καθώς η μεγάλη της λειτουργική ευελιξία αφαιρεί από την "εξίσωση" της αγοράς της, το ενδεχόμενο να σας κάνει να "μετανιώσετε"! Πολύ θα μας άρεσε να μέναμε εδώ, αλλά δυστυχώς όπως με ακρίβεια αναφέρουμε τα θετικά, έτσι και με μεγαλύτερη προσοχή επιβάλλεται να ασχοληθούμε και με τα αρνητικά, τα οποία ευτυχώς δεν ήταν πολλά. Ο έλεγχος στη γραμμή παραγωγής της ΑΙΟ, κάπου παρουσίασε κενά, και έτσι στα χέρια μας έφτασε ένα δείγμα με πρόβλημα στην ακρίβεια διάνοιξης των σπειρωμάτων του radiator, το οποίο όσο εύκολα και αν λύθηκε δεν παύει να υπήρξε! Οι βίδες της πολύ ωραίες, αλλά μέχρι εκεί, καθώς αποκλίνουν από το standard των βιδών με κεφάλι Philips και πραγματικά χρειάζονται προσοχή και το σωστό εργαλείο για το βίδωμά τους. Οι ανεμιστήρες της ΑΙΟ, παρά τα πραγματικά καλά τους έδρανα, δεν έχουν RGB φωτισμό και δεν διαθέτουν αντικραδασμικά παρεμβύσματα. Όσον αφορά στην τιμή της, γενικά θα θέλαμε να έχει χαμηλότερη τιμή για να είναι ευρύτερα προσβάσιμη. Όμως ειδικά σε αυτή τη περίπτωση αντιμετωπίζουμε μια περίεργη κατάσταση, καθώς -όπως προαναφέρθηκε- η iCUE H115i RGB PRO XT Liquid CPU Cooler έχει σχεδόν τα ίδια χαρακτηριστικά με την Hydro Series™ H115i RGB PLATINUM 280mm Liquid CPU Cooler καθώς αποτελεί μια πιο οικονομική έκδοσή της. Όμως αυτή τη χαμηλότερη τιμή δεν την βλέπουμε, καθώς οι δύο ΑΙΟ, έχουν ακριβώς την ίδια MSRP τιμή από την Corsair (154,99€ ) και στα Ελληνικά καταστήματα, βρίσκουμε την Platinum, σε μικρότερη τιμή! Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι ότι τα πράγματα είναι σε μια μεταβατική φάση, καθώς η "παλαιά" ΑΙΟ ( η Platinum κυκλοφορεί περίπου δύο χρόνια) έχει μια λογικά χαμηλή -έως "ευκαιρία"- τιμή και η νέα ΑΙΟ (XT), έχει μια "λογικά" υψηλή τιμή, προσθέστε τώρα και το τι γίνεται με την αγορά τους τελευταίους μήνες και έχετε ό,τι ακριβώς χρειάζεται για να γίνει η απόφαση πιο δύσκολη . . . ή εύκολη . . . αρκεί να μην έχετε "θέμα" με την "ηλικία" και το "ασήμι στα μαλλιά" ! Στο σημείο αυτό να σας υπενθυμίσουμε ότι H Corsair iCUE H115i RGB PRO XT έχει πενταετή εγγύηση και MSRP από την Corsair 154,90 €, και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, την βρίσκουμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 160,83€ συν ~6,7 € λοιπά έξοδα, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συνοψίζοντας λοιπόν, ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της Η συσκευασία της ψύκτρας εξασφαλίζει την προστασία των περιεχομένων της και την τάξη σε όλα τα παρελκόμενά της. Συμβατότητα με όλες τις σύγχρονες πλατφόρμες. Σύστημα στερέωσης με πολύ εύκολη και στιβαρή εγκατάσταση. Δεν εμποδίζει την πρόσβαση σε βύσματα και κάρτες που είναι κοντά στο socket. Ανεμιστήρες με μαγνητικά έδρανα αιώρησης χαμηλού θορύβου και σχετικά υψηλής στατικής πίεσης. Ανεμιστήρες με πολύ μεγάλο φάσμα ελέγχου των στροφών τους με δυνατότητα zero rpm Η τροφοδοσία και ο PWM έλεγχος των ανεμιστήρων, εξασφαλίζεται από καλώδιο που είναι ενσωματωμένο στο "block". Ο θόρυβος που παράγει, από τις μέσες στροφές είναι διακριτικός και μειώνεται ακόμα περισσότερο σε χαμηλότερα air flow, μέχρι του σημείου να μην ανιχνεύεται. Δυνατότητα ακινητοποίησης των ανεμιστήρων (Zero RPM )σε χαμηλά θερμικά φορτία για την επίτευξη ακόμα χαμηλότερου θορύβου. Cold plate με καλό "πάτημα", και ειδική επεξεργασία για καλύτερη θερμική σύζευξη με τεχνολογία Split flow για χαμηλότερη αντίσταση ροής του ψυκτικού υγρού. Σωλήνες που δεν διπλώνουν. Sleeving στις σωλήνες που εξυπηρετεί και λόγους anti-kink. Οι τερματισμοί των σωλήνων είναι ασφαλισμένοι με μεταλλικά κολάρα, τα οποία συγκρατούν και το sleeve. Η θερμοαγώγιμη πάστα είναι ήδη τοποθετημένη στο block και έχει καλή θερμική αγωγιμότητα. Φωτιζόμενο μεγάλο logo στο block, και δυο περιμετρικές ζώνες των οποίων ο RGB χρωματισμός στηρίζεται σε 16 ανεξάρτητα ελεγχόμενα LEDs, και πέρα από τα χρωματικά effect μπορεί να "συνδεθεί" και με την θερμοκρασία του συστήματος που επιλέγει ο χρήστης. Αποδοτικό radiator, το οποίο έχει υψηλή απόδοση σε σχετικά χαμηλό air flow, ευνοώντας την αθόρυβη λειτουργία της ΑΙΟ. Η απόδοσή της επιτρέπει την ουσιαστικά αθόρυβη λειτουργία της ΑΙΟ σε πολύ χαμηλό airflow, χωρίς σημαντική θερμική επιβάρυνση Συνοδεύεται από ένα πολύ ευέλικτο software ελέγχου iCUE, το οποίο επιτηρεί συνεχώς την λειτουργία της ψύξης και την ασφάλεια του συστήματος και παράλληλα ελέγχει τον RGB φωτισμό του block παράγοντας εξαιρετικά χρωματικά θέματα και εναλλαγές αυτών. Τα 16 addressable LEDs του block ελέγχονται με τρόπο που εξασφαλίζει εντυπωσιακά ομαλή κίνηση και εναλλαγή των χρωμάτων. Παρέχει βίδες για την στήριξη 4 ανεμιστήρων. Εξαιρετικά αναλυτικές οδηγίες εγκατάστασης. Πενταετής εγγύηση. Οι ανεμιστήρες της δεν διαθέτουν κανένα αντικραδασμικό μέτρο. Ο Θόρυβός τους στις υψηλές στροφές, αν και δεν είναι ενοχλητικός, είναι ευδιάκριτος ακόμα και σε σχετικά θορυβώδες δωμάτιο. Δεν διαθέτει CPU back plate για την πλατφόρμα της AMD. Δεν συνοδεύεται με επιπλέον θερμοαγώγιμη πάστα, πέρα από αυτή που είναι προεγκαταστημένη στο cold plate. Η τιμή της, τηρουμένων των αναλογιών με τον ανταγωνισμό, είναι υψηλή και από πλευράς συναγωνισμού αντιμετωπίζει ισχυρή πίεση από άλλα μοντέλα με καλύτερο εξοπλισμό! Στο δικό μας δείγμα είχαμε δυσκολία στην εγκατάσταση των ανεμιστήρων, λόγω ελλιπούς διάνοιξης των σπειρωμάτων στο radiator. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά η Corsair iCUE H115i RGB PRO XT, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr, Seafalco 21/5/2020

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που ανακάλυψα την ευκολία που προσφέρει στον χρήστη, ένα multi monitor setup. Μπορεί να μην είμαι ο χρήστης που χρησιμοποιεί τις οθόνες για να παίξει τους τελευταίους τίτλους παιχνιδιών, είμαι όμως ο χρήστης που το Multitasking είναι μέρος της καθημερινότητάς μου για πολλές ώρες την μέρα. Καμιά φορά, ακόμα και πάνω από δέκα ώρες την μέρα χρειάζεται να βρίσκομαι μπροστά σε δύο ή ακόμα και τρεις οθόνες ταυτόχρονα. Τα καλά τα ξέρετε σχεδόν όλοι. Μεγαλύτερη επιφάνεια εργασίας, περισσότερα πράγματα που μπορείς να ελέγχεις ταυτόχρονα χωρίς να ανεβοκατεβάζεις παράθυρα και να ανοιγοκλείνεις καρτέλες. Το ελάττωμα που έχει είναι ότι χρειάζεσαι μεγάλο γραφείο για να έχεις τις οθόνες με τις βάσεις τους πάνω σε αυτό. Γιατί λοιπόν για δύο ή και τρεις οθόνες να μην υπάρχει μία κοινή βάση για να αξιοποιείς τον χώρο κάτω από αυτές; Και γιατί όχι, αυτή η βάση να μην έχει και κάποια ή κάποιες θύρες USB3.0 για να μπορείς να κουμπώσεις πάνω ένα φλασάκι ή ένα δίσκο στα γρήγορα και να κάνεις μια μεταφορά δεδομένων; Κάτι τέτοιο θα σκέφτηκε σίγουρα η Arctic όταν λάνσαρε στην αγορά τα monitor stands της. Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε το Z2 Pro το οποίο μπορεί να υποδεχθεί δύο οθόνες και να προσφέρει μία μεγάλη γκάμα ρυθμίσεων σε αυτές, ως προς τον προσανατολισμό τους, για να τις φέρετε στα μέτρα σας. http://s3-eu-west-1.amazonaws.com/thelab.gr/uploads/gallery/album_996/gallery_33144_996_31839.png Χαρακτηριστικά Στις φωτογραφίες που ακολουθούν -οι οποίες είναι από την ιστοσελίδα της κατασκευάστριας- μπορούμε να δούμε τα βασικά χαρακτηριστικά του monitor stand, την συμβατότητα με το VESA mount αλλά και το πάχος του γραφείου και επίσης τις συμβουλές της εταιρίας ως προς το υλικό από το οποίο θα πρέπει να είναι κατασκευασμένο το γραφείο μας, για να τοποθετηθεί το stand με τις οθόνες με ασφάλεια. http://s3-eu-west-1.amazonaws.com/thelab.gr/uploads/gallery/album_996/gallery_33144_996_87294.png http://s3-eu-west-1.amazonaws.com/thelab.gr/uploads/gallery/album_996/gallery_33144_996_395815.png Φυσικά καλό είναι να δούμε και τις διαστάσεις όπως και το βάρος του σε μία φωτογραφία, μιας και η συσκευασία από μόνη της μόλις την σηκώσαμε, μας ξάφνιασε με το βάρος της. Πως να μην μας ξαφνιάσει άλλωστε όταν χωρίς αυτή το stand ζυγίζει καθαρά 4.55kg. http://s3-eu-west-1.amazonaws.com/thelab.gr/uploads/gallery/album_996/gallery_33144_996_21731.jpg Και κάπου εδώ είναι η ώρα να πούμε ότι η προτεινόμενη τιμή από την εταιρία είναι 95,99€ συμπεριλαμβανομένου 19% ΦΠΑ, οπότε περιμένουμε στη χώρα του 23% να είναι πιο αυξημένη. Αμ δε όμως, καθώς την ώρα που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν εντοπίστηκε στην ελληνική αγορά στην τιμή των περίπου 94€. Η εγγύηση είναι διετής και καιρός να πάμε να ρίξουμε μια ματιά στη συσκευασία. Συσκευασία Η συσκευασία του Arctic Z2 Pro monitor stand είναι απλή και μικρή. Οι διαστάσεις της είναι μόλις 425x110x246mm, αλλά το βάρος της είναι δυσανάλογο αυτών των διαστάσεων, μιας και ούτε λίγο ούτε πολύ ζυγίζει 5,32kg. Βάρος που το έχω συνηθίσει σε μικρά κουτιά στις παρουσιάσεις! Στο μπροστινό της μέρος βλέπουμε μία φωτογραφία του stand συναρμολογημένο, με μία μεγέθυνση στη βάση, η οποία φέρει ένα USB3.0 Hub τεσσάρων θυρών. Στα αριστερά (αν μας άφηναν τα αυτοκόλλητα της εταιρίας μεταφορών) έχουμε πληροφορίες για το μέγεθος των οθονών που μπορούμε να τοποθετήσουμε πάνω του, όπως και τη συμβατότητα με οθόνες με VESA mount 75 και 100 αλλά και την πληροφορία για το μέγιστο αριθμό κιλών που μπορεί να αντέξει που είναι 20kg. Αυτό σημαίνει ότι κάθε οθόνη δε μπορεί να υπερβαίνει τα 10kg. Στο πίσω μέρος οι πληροφορίες προσφέρονται απλόχερα, όπως επίσης βλέπουμε και το stand για πρώτη φορά με δύο οθόνες πάνω, ενώ στη μικρή πλευρά βλέπουμε κοντινά σε μερικά απο τα πιο σημαντικά σημεία του stand. Εντός της συσκευασίας πέρα από την άριστη προστασία, βλέπουμε πολλά πολλά καλούδια και παρακάτω σας παραθέτουμε πέρα από τις φωτογραφίες, μία επιπλέον από το site της εταιρίας με το τι ακριβώς περιέχει μέσα αυτό το μικρό κουτί. http://s3-eu-west-1.amazonaws.com/thelab.gr/uploads/gallery/album_996/gallery_33144_996_199878.png Για να τα δούμε όμως αναλυτικά. Το μόνο τμήμα που δεν είναι σε κομμάτια αλλά είναι ενιαίο και δε χρειάζεται να συναρμολογηθεί, είναι οι βραχίονες του stand. Η κατασκευή του συγκεκριμένου τμήματος του stand είναι πάρα πολύ καλή και το βάρος του αξιοσέβαστο μιας και είναι 2,133kg. Φυσικά το βάρος και η καλή κατασκευή είναι κύριας σημασίας σε αυτό το τμήμα του stand, μιας και οι βραχίονες θα αναλάβουν να σηκώσουν τις οθόνες, αλλά και να τις προσανατολίζουν σε διάφορες κατευθύνσεις, ανάλογα τα γούστα του εκάστοτε χρήστη. Μέσα σε ένα από τα χάρτονένια κουτιά βρήκαμε και τη βάση του stand η οποία έχει πάνω της ένα USB3.0 HUB με τέσσερις θέσεις, καθώς και το τροφοδοτικό του HUB. Στο μακρόστενο κουτί βρήκαμε τη σωλήνα πάνω στην οποία θα εγκατασταθούν οι βραχίονες και το όλο σύστημα στη βάση. To πάχος του μετάλλου είναι 2mm και η εξωτερική διάμετρος 35mm. Σε αυτή εντοπίζουμε ένα τμήμα με βίδες που καθορίζει το ύψος στο οποίο θα είναι οι οθόνες, ένα hook για τη διευθέτηση των καλωδίων, αλλά και το σπείρωμα το οποίο θα αναλάβει να την κρατήσει σταθερή πάνω στη βάση. Ένα βασικό τμήμα του stand είναι και ο σφιγκτήρας που θα αναλάβει να "πιάσει" την βάση πάνω στο γραφείο σας. Η κατασκευή του είναι πάρα πολύ καλή με το πάχος του μετάλλου να είναι 5mm και το ορθογώνιο ελλειπτικό ασημί τμήμα που θα σφίξει πάνω στο γραφείο να έχει πάχος 3 χιλιοστά. Επίσης, υπάρχουν δύο σετ σπειρωμάτων πάνω του, για να βιδωθούν οι βίδες ανάλογα το πάχος του γραφείο σας. Για το τέλος αφήσαμε τα VESA plates τα οποία έχουν τρύπες για 75x75 και 100x100, όπως και τα οργανωμένα παρελκόμενα. Φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει και ένα Manual με οδηγίες για το πως να καταφέρουμε εύκολα και γρήγορα, να συνδέσουμε όλα αυτά τα κομμάτια μαζί. Όποιος από εσάς θέλει να του ρίξει μία πιο αναλυτική ματιά, δε μένει από το να κάνει ένα κλικ εδώ. Το manual είναι αρκετά αναλυτικό και κατά τη διάρκεια της συναρμολόγησης δεν αντιμετωπίσαμε το παραμικρό πρόβλημα. Φωτογράφιση Καιρός να δούμε τι γίνεται με όλα αυτά τα καλούδια λίγο πιο αναλυτικά και να δώσουμε στο stand τη τελική του μορφή, λίγο πριν εγκαταστήσουμε τις οθόνες πάνω σε αυτό. Αρχικά βιδώνουμε στη βάση τη σωλήνα και για να είναι 100% σταθερή, βιδώνουμε τις δύο αλενόβιδες που υπάρχουν στο πίσω μέρος της βάσης. Σειρά παίρνουν οι βραχίονες, που με τον ειδικό μηχανισμό σύσφιξης και απελευθέρωσης στο πίσω μέρος, η εγκατάστασή τους είναι παιχνίδι. Δε μένει από το να βιδώσετε, να τραβήξετε και να τερματίσετε το βίδωμα. Καλό είναι κάπου εδώ να δούμε και κάποιες ευκολίες που παρέχουν οι βραχίονες. Στο πίσω μέρος τους υπάρχουν κάποια πλαστικά κουμπώματα. Αφαιρώντας τα υπάρχει χώρος να περαστούν τα καλώδια των οθονών και να εξαφανιστούν εντελώς απο το γραφείο σας. Επίσης, υπάρχουν αλενόβιδες σε διάφορα σημεία που σας επιτρέπουν ξεβιδώνοντάς τις, να φέρετε το stand στα μέτρα σας και αφού γίνει αυτό, να τις βιδώσετε και να μείνουν όλα σταθερά στη θέση τους. Οπότε μέσα σε λιγότερο από δύο λεπτά βρεθήκαμε με το Stand συναρμολογημένο και έτοιμο να τοποθετηθεί στο γραφείο μας, όπου θα αναλάβει το βάρος των οθονών μας. Εγκατάσταση Στην εγκατάσταση καλό είναι πριν καν ξεκινήσετε, να διαβάσετε αυτή τη παράγραφο. Αν την προσπεράσετε εγώ δε σας φταίω . Αφού συναρμολόγησα το stand και μέσα στη βιασύνη μου να τα προλάβω όλα, το πήρα το πήγα στο γραφείο, το έβαλα στο σημείο που ήθελα και άρχισα να βιδώνω. Αυτό που δε πρόσεξα είναι να μη το σύρω πάνω στο γραφείο, πράγμα που έκανα, όχι σε ένα αλλά σε δύο σημεία. Επειδή,το stand κάτω από τη μεταλλική και βαριά βάση δεν έχει ελαστικά προστατευτικά, θα σας γδάρει το γραφείο αν δε το προσέξετε. Έπαθα και έμαθα, οπότε σας το αναφέρω και αμαρτία δεν έχω . Αυτό που έκανα ήταν να βάλω ένα φύλλο από λάστιχο κομμένο ακριβώς στο σχήμα της βάσης. Με αυτό το τρόπο προστάτευσα το γραφείο μου, από ενδεχόμενη μελλοντική μετακίνηση της βάσης και μη προσοχής μου κατά τη μεταφορά αυτή, όπως επίσης και απέτρεψα σημάδια κατά το σφίξιμο της βάσης πάνω στο γραφείο. Κάτι τέτοιο φυσικά περιμέναμε να το δούμε από τη κατασκευάστρια σαν μέσω προφύλαξης της επιφάνειας. Σε δεύτερη φάση βιδώθηκε η βάση πάνω στο γραφείο. Αργότερα θα δούμε ότι αν το γραφείο σας δε προσφέρεται για τέτοιου είδους εγκατάσταση υπάρχει και άλλος τρόπος. Το μόνο που πρέπει να προσέξετε κατά την εγκατάσταση και το βίδωμα, είναι να διευθετήσετε τα δύο καλώδια -τροφοδοσίας και data- του HUB πριν αρχίσετε το βίδωμα και τα τραυματίσετε. Αφού φέρετε τους βραχίονες και το ύψος του stand στο επιθυμητό για εσάς ύψος αλλά και γωνία θέασης. Βιδώνεται τα VESA mounts στο πίσω μέρος των οθονών σας. Σε αυτό το στάδιο καλό θα είναι το manual να το έχετε ευαγγέλιο και να μην βάλετε τους κοντούς αποστάτες με τις μακριές βίδες. Παρέχονται μακριές και κοντές βίδες σε διάφορα σπειρώματα ανάλογα τον τύπο της οθόνης σας. Προσέξτε να πάρετε τα σωστά για να μην προκαλέσετε κάποιο πρόβλημα στις οθόνες σας. Αφού όλα γίνουν σωστά και βάση του manual, κουμπώνετε τις οθόνες πάνω στους βραχίονες, βιδώνετε δύο μαύρες αλενόβιδες για να ασφαλιστούν πάνω και δεν ξεχνάτε να βιδώσετε και τις ασημί αλενόβιδες για να ολοκληρώσετε την εγκατάσταση και να έχετε την κατάλληλη γωνία κλίσης. Συνεπώς οι οθόνες (U2713H) πλέον είναι πάνω στο stand έτοιμες για νέες περιπέτειες. Ο χώρος πάνω στο γραφείο αυξάνεται και έχουμε και ένα τετραπλό USB3.0 HUB ανά πάσα στιγμή έτοιμο να υποδεχτεί τις συσκευές μας. Φυσικά μπορείτε αν θέλετε να διαλέξετε μία ή και τις δύο οθόνες να τις έχετε σε κατακόρυφο προσανατολισμό, κάτι που βολεύει πολύ ειδικά όσους ασχολούνται με τη συγγραφή κώδικα. Πάμε τώρα στη περίπτωση που το γραφείο σας δεν προσφέρεται για να εγκατασταθεί με αυτόν τον τρόπο το stand. Μέσα στο manual υπάρχουν αναλυτικές οδηγίες και γι αυτή τη περίπτωση. Όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία που ακολουθεί, η βίδα με την πλαστική πεταλούδα που υπάρχει στο σφικτήρα, μπορεί να απεγκατάσταθεί απο αυτόν και με μία τρύπα στο γραφείο και την εγκατάσταση του μεταλλικού pad, να κρατήσει τη βάση πάνω στο γραφείο. Φυσικά δεν θέλουν όλοι να τρυπήσουν το γραφείο τους για να βάλουν μία βάση οθονών επάνω και είναι απολύτως κατανοητό. Γι' αυτό το λόγο η εταιρία δίνει ένα εύρος στην τρύπα απο 10-70mm. Τα 70mm δεν είναι τυχαία μιας και κάτω απο αυτή τη διάμετρο παίζουν τα περισσότερα grommets γραφείων. Θυσιάζετε ένα grommet λοιπόν και βάζετε την βάση. Για το τέλος αφήσαμε μία μέτρηση με το γνωστό πρόγραμμα CrystalDiskMark για να δούμε αν το HUB επηρεάζει στο θέμα της ταχύτητας τις συσκευές που συνδέουμε πάνω του. Δυστυχώς δεν είχα στην κατοχή μου ένα πολύ γρήγορο φλασάκι, οπότε αυτό που έκανα για εσάς ήταν να συνδέσω έναν εξωτερικό δίσκο WD Black και να σας δώσω τα παρακάτω αποτελέσματα. Όπως μπορείτε να δείτε και εσείς οι διαφορές κινούνται στα όρια του στατιστικού λάθους. http://s3-eu-west-1.amazonaws.com/thelab.gr/uploads/gallery/album_996/gallery_33144_996_11620.jpghttp://s3-eu-west-1.amazonaws.com/thelab.gr/uploads/gallery/album_996/gallery_33144_996_97314.jpg Απολογισμός Το stand της Arctic με τη κωδική ονομασία Z2 Pro μας άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Η εταιρεία πέτυχε να δώσει στον καταναλωτή ένα πολύ καλό και εύχρηστο προϊόν σε μία πολύ δελεαστική τιμή. Η ποιότητα κατασκευής σε όλα τα επιμέρους τμήματα του stand είναι πάρα πολύ καλή και ακόμα και με τις δύο 27άρες οθόνες επάνω, όταν πλέον όλα είχαν βιδωθεί σωστά, δεν παρουσίασε σημάδια ταλάντωσης. Πολλές φορές αγοράζουμε οθόνη και αν πάνω στο θυμό μας επειδή μας "σκότωσαν" στο παιχνίδι ή διαπιστώσαμε εκ των υστέρων ότι γράψαμε ένα ολόκληρο mail με greeklish αντί ελληνικών, βαρέσουμε το γραφείο μας, βλέπουμε την οθόνη να ταλαντεύεται. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει όταν τοποθετηθούν οι οθόνες επάνω στο stand της Arctic. Ενα άλλο θετικό στοιχείο είναι το τετραπλό USB3.0 HUB που μας λύνει τα χέρια όταν θέλουμε να συνδέσουμε πάνω σε αυτό ένα USB φλασάκι, για να κάνουμε μία γρήγορη μεταφορά δεδομένων και σε συνδυασμό με τα συνολικά 2.9Α δε θα σας περιορίσει ακόμα και να συνδέσετε κάποιο εξωτερικό δίσκο 2.5" όπως κάναμε εμείς πάνω του. Φυσικά, η τιμή είναι άκρως δελεαστική, ειδικά αν τη συγκρίνουμε με ένα άλλο διπλό stand άλλης γνωστής εταιρίας που κυκλοφορεί στην αγορά. Και το κερασάκι στη τούρτα, είναι η ευκολία στη συναρμολόγηση αλλά και στην εγκατάσταση που στη κυριολεξία με οδηγό το manual και τα πολύ καλά οργανωμένα παρελκόμενα, δε μας πήρε πάνω από 10 λεπτά. Το μόνο μελανό σημείο που βρήκαμε τις μέρες συμβίωσής μας με το Z2 Pro, ήταν η έλλειψη λαστιχένιων επενδύσεων στο κάτω μέρος της βάσης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να τραυματίσουμε το γραφείο μας σε δύο σημεία. Ευχόμαστε στο νέο revision του stand αυτό να διορθωθεί. Καιρός να συνοψίσουμε σε μορφή λίστας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Arctic Z2 Pro Monitor Stand αφού σας υπενθυμίσουμε ότι τη στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, το προϊόν εντοπίστηκε στην ελληνική αγορά στην τιμή των περίπου 94€ και είναι διαθέσιμο επίσης και από την ιστοσελίδα της εταιρίας στο ebay. Πολύ καλή ποιότητα κατασκευής. Τιμή. Ευκολία εγκατάστασης. Τετραπλό USB3.0 HUB. Πολλές επιλογές για να ρυθμίσετε τις οθόνες στη θέση που επιθυμείτε. Ευελιξία στην εγκατάσταση ανάλογα τον τύπο γραφείου. Πολύ καλό cable management. Αναλυτικό manual και άριστα οργανωμένα παρελκόμενα. Δεν υπάρχει προστατευτικό λάστιχο κάτω από τη βάση με αποτέλεσμα σε απροσεξία να τραυματιστεί το γραφείο. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Arctic Z2 Pro, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Arctic για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. http://s3-eu-west-1.amazonaws.com/thelab.gr/uploads/gallery/album_982/gallery_31050_982_2356.jpg Για το TheLab.grkarmen1983 23/11/2015

Πρόλογος Το καλοκαίρι πέρασε. Άλλοι φύγανε για μερικές μέρες ξεκούρασης και άλλοι μείνανε στο κλεινόν άστυ για να φυλάνε τα τείχη. Σε όποια κατηγορία και αν ανήκετε όμως, ένα είναι το σίγουρο. Ξεκινάει μία ακόμα παρουσίαση κουτιού και την αφορμή μας την έδωσε η εταιρία Silverstone, στέλνοντας το Kublai KL05. Το προϊόν είναι ένα mid tower χαμηλού budget, που υπόσχεται όμως να χωρέσει πολλά στο εσωτερικό του, ακόμα και μια υδρόψυξη. Αν λοιπόν θέλετε ένα κουτί, γνωστού κατασκευαστή για να στεγάσει το σύστημά σας και γιατί όχι να μπορέσει να υποδεχτεί και μία ΑΙΟ, ακόμα και διπλού ψυγείου, χωρίς όμως να ξοδέψετε πολλά, καλό είναι να μην προσπεράσετε έτσι απλά τη σημερινή δοκιμή. Χαρακτηριστικά προϊόντος Στη φωτογραφία που ακολουθεί μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του προϊόντος όπως αυτά παρουσιάζονται στο site της κατασκευάστριας εταιρίας. Το κουτί έρχεται σε δύο εκδόσεις. Η μία που είναι και αυτή της παρουσίασης, έχει τον κωδικό KL05-W και διαθέτει διάτρητη πρόσοψη αλλά και πλαϊνό παράθυρο, ενώ η άλλη, με κωδικό KL05-Q διαθέτει μασίφ πλαστικό στη πρόσοψη και πλαϊνά με ηχομονωτικό υλικό. Η προτεινόμενη τιμή από την κατασκευάστρια εταιρία είναι 69,97€ χωρίς τους φόρους και στην Ελληνική αγορά το προϊόν διατίθεται στη τιμή 62,96€. Η εγγύηση είναι διετής όπως σε όλα τα κουτιά της κατασκευάστριας εταιρίας. Συσκευασία και παρελκόμενα Το Silverstone Kublai KL05 έρχεται σε μία απλή χαρτόκουτα χωρίς πολλά φρου-φρού και αρώματα. Όπως έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν, δεν μας ενδιαφέρει και τόσο το παρουσιαστικό της συσκευασίας, όσο το να καταφέρει να μας ενημερώσει για το προϊόν αλλά και να μας το παραδώσει ανέπαφο στο σπίτι ή στο γραφείο μας, απορροφώντας όλες τις κακουχίες κατά την μεταφορά του. Κάτι τέτοιο το κατάφερε από ότι φάνηκε μιας και πληροφορίες όπως και φωτογραφίες από εσωτερικό και εξωτερικό κάνουν την εμφάνισή τους στις τέσσερις πλευρές, αλλά και τα χοντρά κομμάτια φελιζόλ όπως και η νάιλον σακούλα, μας παρέδωσαν ένα προϊόν άριστο, χωρίς το παραμικρό ψεγάδι. Το καλό είναι ότι η προστασία δεν έμεινε μόνο στο φελιζόλ και στην νάιλον σακούλα αλλά επεκτάθηκε και στο παράθυρο με αυτοκόλλητο νάιλον από την εσωτερική αλλά και την εξωτερική πλευρά του. Εντός της συσκευασίας βρήκαμε μία νάιλον σακούλα με τα παρελκόμενα αλλά και το εγχειρίδιο χρήσης του κουτιού, το οποίο είναι γραμμένο σε δέκα γλώσσες -μη συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής- και μπορείτε να του ρίξετε μία ματιά κάνοντας κλικ εδώ. Και τα δύο μπορούμε να πούμε ότι περιέχουν τα απολύτως απαραίτητα, κάτι όμως που δικαιολογείται λόγω της χαμηλής τιμής του προϊόντος. Εξωτερικό Μέρος Αφήνουμε τη συσκευασία και τα παρελκόμενα σε μία άκρη μιας και έφτασε η ώρα για το κυρίως πιάτο της παρουσίασης. Μία ματιά δηλαδή στο προϊόν αυτό καθεαυτό. Οι πρώτες εντυπώσεις έχουν να κάνουν με την εμφάνιση, η οποία δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο μιας και το κουτί το χαρακτηρίζει μία σχεδιαστική απλότητα, χωρίς όμως αυτό να θεωρείται απαραίτητα αρνητικό. Οροφή και πρόσοψη έχουν κατασκευαστεί από πλαστικό, το οποίο φέρει το εφέ του βουρτσισμένου αλουμινίου και η δεύτερη -όπως ήδη σας έχουμε αναφέρει- μαρτυρά ότι έχουμε στα χέρια μας την έκδοση με κωδικό KL05-W. Δηλαδή διάτρητη πρόσοψη με πλαϊνό παράθυρο. Ειδικά το πλαϊνό νομίζουμε κάνει μπαμ χωρίς να ξέρετε τι σημαίνει ο κάθε κωδικός . Ξεκινάμε μια πιο αναλυτική περιγραφή, βάζοντας αρχή από την πρόσοψη του κουτιού η οποία είναι κατασκευασμένη από πλαστικό καλής ποιότητας με το εφέ του βουρτσισμένου αλουμινίου, να δίνει έναν αέρα πολυτέλειας. Στο επάνω μέρος εντοπίζουμε το front panel του κουτιού, όπου υπάρχουν δύο θύρες USB3.0 μαζί με τα κουμπιά εκκίνησης και επανεκκίνησης και δύο jacks ήχου. Πιο κάτω υπάρχει το διάτρητο μέρος της πρόσοψης, από όπου θα δοθούν στο κουτί οι απαραίτητες ανάσες και φυσικά το λογότυπο της κατασκευάστριας. Το κάτω τμήμα είναι αφαιρούμενο και το μόνο που μένει να κάνετε για να το πάρετε στα χέρια σας, είναι να τραβήξετε από το κάτω μέρος της πρόσοψης. Εδώ βέβαια συναντάμε και το πρώτο μειονέκτημα του κουτιού, που δεν είναι άλλο από την απουσία ουσιαστικού φίλτρου αέρα. Έχει ένα από αυτά τα "φίλτρα" που χαρακτηρίζω κατά καιρούς ως "φίλτρα" απλά για τα πολλά-πολλά. Φυσικά όταν μιλάμε για σημείο εισαγωγής αέρα κάτι τέτοιο βάζει σε επιπλέον μπελάδες τον υποψήφιο κάτοχο, μιας και το καθάρισμα από τη σκόνη θα γίνεται όλο και πιο συχνά. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί και το γεγονός ότι το φίλτρο δεν είναι αφαιρούμενο, αλλά έχει στηριχθεί πάνω στο πλαστικό με τσακίσματα, κάτι που δεν επιτρέπει το βγάλε-βάλε άφοβα. Εσωτερικά του αφαιρούμενου τμήματος της πρόσοψης, βλέπουμε δύο θέσεις για ανεμιστήρες 120mm ή 140mm. Το κουτί έρχεται εφοδιασμένο με έναν ανεμιστήρα 120mm, διάφανου σώματος και φτερωτής, ενώ η απόσταση ενδιάμεσων οπών είναι 15mm για τις θέσεις 120mm και 20mm για τις θέσεις 140mm. Πάμε τώρα και στο αριστερό πλαϊνό (όπως βλέπουμε το κουτί από το μπροστινό μέρος). Εκεί, στην έκδοση που σας παρουσιάζουμε, συναντάμε ένα πλαϊνό παράθυρο και αν μεγεθύνετε τη φωτογραφία που ακολουθεί κάνοντας κλικ πάνω της, θα δείτε ότι η βαφή των μεταλλικών τμημάτων του κουτιού είναι αρκετά σαγρέ. Καιρός για τα μετόπισθεν... ...όπου στο επάνω μέρος, βλέπουμε το ύψος του πλαστικού της οροφής. Αυτό σε συνδυασμό με τις δύο χειρόβιδες που διακρίνουμε εκεί, μας προϊδεάζουν για αφαιρούμενο κάλυμμα της οροφής με χώρο από κάτω για ψυγείο ή ανεμιστήρες. Λίγο πιο κάτω βλέπουμε τη θέση για το I/O shield και στα δεξιά του, μία θέση για ανεμιστήρα 120mm. Στη θέση αυτή θα σταθούμε για τρεις λόγους. Ο ένας είναι φυσικά ότι δεν έχει κάποιο ανεμιστήρα προεγκατεστημένο η εταιρία. Ο άλλος ότι στα δεξιά οι οπές για τις βίδες του ανεμιστήρα, φαίνονται να καλύπτονται από το πλαϊνό, αλλά μικρό το κακό μιας και για να βιδώσετε ή να ξεβιδώσετε κάποιον ανεμιστήρα, σίγουρα θα αφαιρέσετε πρώτα το πλαϊνό και ο τρίτος, έχει να κάνει με τη διαμόρφωσή της. Όπως φαίνεται στη δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί πέρα από το κλασικό εξόγκωμα, έχει και ειδικά διαμορφωμένες οπές με βύθιση της λαμαρίνας προς το εσωτερικό του κουτιού. Με αυτό τον τρόπο ο ανεμιστήρας απομακρύνεται όσο είναι δυνατόν από το κυψελωτό διάτρητο τμήμα, με αποτέλεσμα να επιτύχει η κατασκευάστρια, χαμηλά επίπεδα θορύβου στη θέση αυτή, χωρίς να χαλάσει την αισθητική του σημείου. Λίγο πιο κάτω βλέπουμε τις οκτώ θέσεις PCI οι οποίες είναι εξοπλισμένες με διάτρητα covers και στα δεξιά τους δύο οπές με grommets για το πέρασμα σωλήνων εξωτερικής υδρόψυξης. Τέρμα κάτω είναι η θέση για το τροφοδοτικό που μπορεί να το υποδεχθεί είτε με τον ανεμιστήρα προς τα κάτω, είτε προς τα πάνω. Κλείνοντας με το πίσω μέρος του κουτιού, αξίζουν ένα σχόλιο οι ειδικά διαμορφωμένες περιοχές των side panels, για να μπορέσει με άνεση το χέρι μας να τα τραβήξει και να τα αφαιρέσει, αφού φυσικά ξεβιδώσουμε τις ανάλογες χειρόβιδες. Το δεξιό πλαϊνό -όπως βλέπουμε το κουτί από το μπροστινό μέρος- δεν έχει κάτι να επιδείξει. Εξάλλου σχεδόν πάντα είναι ένα μασίφ κομμάτι μετάλλου για να κρύψει το χαμό με τα καλώδια, στο πίσω μέρος του motherboard tray. Ας ξαπλώσουμε το κουτί κάτω να διευκολύνουμε και την φωτογράφιση και να συναντήσουμε αρχικά το κάτω μέρος. Εκεί βλέπουμε άλλο ένα "φίλτρο" και τα εισαγωγικά δεν είναι τυχαία. Όπως φαίνεται και σε σύγκριση με την M3 χειρόβιδα, είναι ο ίδιος τύπος "φίλτρου" με αυτό που είδαμε στη πρόσοψη του κουτιού και για ακόμα μία φορά, το συναντάμε σε σημείο εισαγωγής αέρα. Αφού αφαιρέσαμε το φίλτρο, μπορούμε να διακρίνουμε αριστερά δύο θέσεις για ανεμιστήρες 120mm, με απόσταση ενδιάμεσων οπών 20mm και στα δεξιά, τη θέση από όπου θα ανασάνει ο ανεμιστήρας του τροφοδοτικού. Όσον αφορά τα πόδια του κουτιού, είναι κατασκευασμένα από φθηνό και σκληρό πλαστικό, θα κάνουν όμως τη δουλειά για την οποία προορίζονται. Σίγουρα όμως θα θέλαμε κάτι πιο ποιοτικό, όπως θα θέλαμε και 15mm αντί 20mm απόσταση ενδιάμεσων οπών στις θέσεις ανεμιστήρων, ή γιατί όχι και τα δύο, ώστε να μπορεί να μπει κάποιο ψυγείο σε αυτή τη θέση.. Πάμε να ανέβουμε υψομετρικά και να δούμε την οροφή του κουτιού. Όπως αναφέραμε και προηγουμένως είναι κατασκευασμένη από πλαστικό, έχοντας το εφέ του βουρτσισμένου αλουμινίου και επίσης έχει ένα μεταλλικό διάτρητο τμήμα που θα επιτρέψει την έξοδο του αέρα από το εσωτερικό. Αφαιρούμε τις δύο χειρόβιδες που είχαμε δει στο πίσω μέρος του κουτιού... ...και τραβώντας ελαφρά προς τα πίσω, μπορούμε να αφαιρέσουμε το κάλυμμα της οροφής. Εσωτερικά "παραδόξως" εντοπίζουμε ένα άριστο φίλτρο αέρα και ας μην είναι αφαιρούμενο. Το παραδόξως έχει να κάνει με το γεγονός ότι, σε σημείο εξαγωγής αέρα (με βάση τη φυσική ροή του αέρα) η κατασκευάστρια εξοπλίζει το κουτί της με πολύ καλό φίλτρο και στα σημεία εισαγωγής (πρόσοψη και κάτω μέρος) έχει "φίλτρα". Αν μη τι άλλο, αρκετές φορές οι κατασκευαστές σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι ακριβώς συμβαίνει στη φάση του σχεδιασμού στα διάφορα προϊόντα. Κάτω από το "καπό" βλέπουμε δύο θέσεις για ανεμιστήρες είτε 120mm, είτε 140mm με τις αποστάσεις των ενδιάμεσων οπών να είναι 15mm και 20mm αντίστοιχα. Σίγουρα θα προτιμούσαμε ενιαίες οβάλ ενδιάμεσες οπές για μεγαλύτερη ευελιξία. Εσωτερικό Μέρος Μετά από μια γρήγορη περιήγηση στο εξωτερικό μέρος του KL05, καιρός να δούμε τι συμβαίνει και στο εσωτερικό του. Αρχικά ξεβιδώνουμε τις δύο χειρόβιδες στο αριστερό πλαϊνό -όπως βλέπουμε το κουτί από το μπροστινό μέρος-, οι οποίες μένουν πάνω σε αυτό, πράγμα πολύ καλό μιας και δε θα τις χάσετε ποτέ και τραβάμε το πλαϊνό. Εσωτερικά αυτού, βλέπουμε νεύρα περιμετρικά αλλά και βίδες που κρατάνε το plexi στη θέση του. Το πάχος της λαμαρίνας είναι κάτω από 1mm και παρόλα αυτά, το πλαϊνό δεν παρουσιάζει σημάδια ελαστικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι τα νεύρα έχουν μελετηθεί σωστά. Αυτό που δεν μας άρεσε είναι ότι τέσσερις βίδες είχαν παραβιδωθεί από το εργοστάσιο, με αποτέλεσμα το παράθυρο να ραγίσει. Αφού αφαιρέσαμε το πλαϊνό μας αποκαλύπτεται το κατάμαυρο εσωτερικό του σημερινού κουτιού. Βάζουμε αρχή στη περιγραφή μας από τις θέσεις δίσκων, όπου βλέπουμε δύο cages συνολικής χωρητικότητας έξι μονάδων, είτε 3.5", είτε 2.5". Αξίζει να αναφέρουμε σε αυτό το σημείο ότι εφόσον ο χρήστης το επιθυμεί, μπορεί να παραγγείλει ένα ακόμα cage και να ανεβάσει σε εννέα τις θέσεις αυτές. Τα συρτάρια που θα υποδεχθούν τους δίσκους είναι κατασκευασμένα από πλαστικό και οι θέσεις για 2.5" δίσκους είναι μετατοπισμένες στο κέντρο. Λίγο πιο πάνω βλέπουμε τις δύο θέσεις 5.25" οι οποίες έχουν tool free μηχανισμό εγκατάστασης. Καλό είναι να δώσετε βάση στις βίδες πάνω από αυτές μιας και στην επόμενη σελίδα θα μας χρειαστούν στην εις βάθος ανάλυση. Καιρός να δούμε και το εσωτερικό της οροφής. Όπως ήδη έχουμε προαναφέρει μπορεί να φιλοξενήσει, είτε 2x120mm, είτε 2x140mm ανεμιστήρες. Κάπου εδώ βγαίνει και το μέτρο μας για να μετρήσει τις αποστάσεις που ενδιαφέρουν τους λάτρεις του υγρού στοιχείου. Εξωτερικά της οροφής και κάτω από το πλαστικό κάλυμμα μετρήσαμε 4,6cm, ενώ εσωτερικά και μέχρι τον πρώτο αποστάτη, το μέτρο μας έδειξε 4cm. Ξεκινάει ο κατηφορικός μας δρόμος και πρώτο-πρώτο αντικρίζουμε το εσωτερικό του πίσω μέρους του κουτιού. Εκεί όπως έχουμε ήδη πει, δεν υπάρχει κάποιος προεγκατεστημένος ανεμιστήρας, ενώ λίγο πιο κάτω συναντάμε τις οκτώ θύρες επέκτασης, τα covers των οποίων δεν έχουν εξοπλιστεί με χειρόβιδες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαμόρφωση της λαμαρίνας απέναντι από τις βίδες, βοηθάει στη πρόσβαση του κατσαβιδιού σε αυτές. Τέρμα κάτω, βλέπουμε τη θέση για το τροφοδοτικό μας, στην οποία υπάρχουν τέσσερις λαστιχένιες βάσεις για την απορρόφηση των κραδασμών και μπροστά από αυτήν, μία ακόμα θέση για ανεμιστήρα 120mm. Επειδή μας φάνηκε πολύ κοντά στη βάση των δίσκων, πήραμε έναν ανεμιστήρα και κάναμε δοκιμή για το εάν είναι όλα εντάξει. Και από ότι φαίνεται στη φωτογραφία που ακολουθεί, κάθε υποψία εξανεμίστηκε. Για πάμε να ρίξουμε και μία ματιά στην καρδιά του κουτιού, που δεν είναι άλλη από το σημείο που θα φιλοξενηθεί η μητρική μας. Πρώτη παρατήρηση που έχουμε να κάνουμε, είναι για την απουσία grommets στις οπές διέλευσης των καλωδίων. Φυσικά στο εύρος τιμής που κινείται το κουτί, δε μπορούμε να έχουμε τρελές απαιτήσεις, όμως αν σκεφτούμε το γεγονός ότι το κουτί έρχεται με έναν ανεμιστήρα και έχει γίνει περικοπή ακόμα και στις χειρόβιδες στις θέσεις PCI, σίγουρα τα grommets -αν κρίνουμε και από άλλα κουτιά που είδαμε τελευταία- θα περιμέναμε να είναι παρόντα, ειδικά στην έκδοση με το παράθυρο, όπως και τα καλώδια του front panel, να ήταν μαύρα για την αισθητική του πράγματος. Μια ευχάριστη έκπληξη περιμένει όσους σκοπεύουν να πάρουν το κουτί και να εγκαταστήσουν micro ATX μητρική στο εσωτερικό του. Όπως μπορείτε να δείτε, υπάρχει οπή για το πέρασμα των καλωδίων του front panel στο κάτω μέρος των micro ATX μητρικών. Τέλος, οι αποστάτες δεν έρχονται προεγκατεστημένοι. Μικρό το κακό όμως μιας και παρέχεται stand off tool στα παρελκόμενα και με τη βοήθεια των γραμμάτων/οδηγών πάνω στο tray δε θα αντιμετωπίσουμε κανένα πρόβλημα. Αφαιρούμε και το άλλο πλαϊνό και ρίχνουμε μία ματιά στο πίσω μέρος του κουτιού... ...Αριστερά και κάτω έχουμε τα δύο cages δίσκων τα οποία στηρίζονται πάνω στο σασί με τέσσερις χειρόβιδες και πιο δεξιά, έχουμε δύο ακόμα θέσεις για δίσκους 2.5". Στο επάνω μέρος εντοπίζουμε μία συστοιχία από βίδες όπως είχαμε δει και στην άλλη πλευρά του κουτιού. Σαν τελευταίο σχόλιο για το πίσω μέρος του κουτιού, έχουμε να πούμε ότι θα θέλαμε περισσότερες δέστρες για το πιάσιμο των δεματικών καλωδίων. Φυσικά δε θα μπορούσαμε να μην σας δώσουμε μία ακόμα μέτρηση, η οποία έχει να κάνει με τον διαθέσιμο χώρο για cable management στο πίσω μέρος. Αυτός ο χώρος δε ξεπερνάει σε κανένα σημείο του κουτιού τα 19-20mm. Δεν είναι και ο πιο γενναιόδωρος που έχουμε συναντήσει, αλλά ξέρουμε ότι δε θα αντιμετωπίσουμε πολλά προβλήματα. Κλείνοντας την περιγραφή μας για το εσωτερικό του κουτιού, αξίζει μία στάση στα καλώδια του front panel, με μόνο σχόλιο ότι θα τα περιμέναμε μαύρα για να "χάνονται" στο κατάμαυρο εσωτερικό του Silverstone KL05. Εις βάθος Ξεκινάμε την εις βάθος ανάλυση με την αφαίρεση των cage δίσκων από το κουτί. Για να γίνει αυτό, πρέπει να ξεβιδώσουμε τις τέσσερις χειρόβιδες που είχαμε δει στο πίσω μέρος του κουτιού και απλά να τραβήξουμε τα cages, μιας και αυτά είναι συρταρωτά. Όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες που ακολουθούν, τα πλαϊνά τους έχουν μεγάλες οπές για να περάσει ο αέρας από την πρόσοψη και να σαρώσει τους δίσκους. Κάτω από τα cages υπάρχει μία βάση εύκολα αφαιρούμενη. Για να την αφαιρέσουμε αρκεί να ξεβιδώσουμε δύο βίδες από το πίσω μέρος και δύο από το μπροστά. Αυτό που βλέπουμε, είναι δύο θέσεις για ανεμιστήρες 120mm, που μπορούν να αξιοποιηθούν για την εγκατάσταση διπλού ψυγείου 240mm μόνο εάν αυτό διαθέτει απόσταση ενδιάμεσων οπών 20mm. Σειρά έχει η αφαίρεση της πρόσοψης η οποία είναι κουμπωτή. Αρκεί λοιπόν ένα τράβηγμα και την παίρνουμε στα χέρια μας μαζί με τα καλώδια του front panel, όπου οι κολλήσεις κρίνονται ικανοποιητικές. Και αφού βγήκε η πρόσοψη, ας βγάλουμε τον διάφανο ανεμιστήρα να δούμε τα στοιχεία του. 0,33Α και μέγιστο στροφών 1200 το λεπτό αναφέρει η κατασκευάστρια. Πάνω του εντοπίζουμε και τέσσερα LEDs, το χρώμα των οποίων θα φανεί κατά την εγκατάσταση του συστήματος. Παρόλο που το κουτί δεν κινείται στην υψηλή κατηγορία τιμών, έχει ένα χαρακτηριστικό που λύνει τα χέρια στον υποψήφιο κάτοχο. Αυτό δεν είναι άλλο από την αφαιρούμενη οροφή, δίνοντας έτσι μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων χωρίς να στριμώχνεται κάποιος με ένα κατσαβίδι. Για να αφαιρεθεί πέρα από τις βίδες που είδαμε, πρέπει να ξεβιδώσουμε δύο ακόμα που βρίσκονται στο πάνω μέρος του εσωτερικού της πρόσοψης. Παρόλο που αφαιρέσαμε ένα τμήμα ζωτικής σημασίας για την σταθερότητα του κουτιού, αυτό δεν εμφάνισε τα αναμενόμενα σημάδια ελαστικότητας, κάτι που δείχνει καλή μελέτη στα νεύρα. Και κάπως έτσι ξεκουραζόμαστε -μέσα στη γκρίνια που δε πήγαμε διακοπές- λίγο πριν περάσουμε στην επόμενη σελίδα... Εγκατάσταση συστήματος Αρχικά καλό είναι να αναφέρουμε το σύστημα το οποίο εγκαταστήσαμε στο εσωτερικό του Silverstone Kublai KL05. Αυτό το στάδιο σε ένα case review, είναι ίσως το πιο σημαντικό. Εδώ κρίνεται η χρηστικότητα ενός κουτιού και κατά κανόνα, εδώ βγάζει τα σημαντικότερα ελαττώματά του. Πρώτη-πρώτη στρογγυλοκάθισε στη θέση της η μητρική μας και το μέτρο μας έπιασε αμέσως δουλειά για να δούμε το μέγιστο ύψος ψύκτρας επεξεργαστή που μπορεί να υποδεχτεί στα σπλάχνα του το Kublai KL05. Το μέτρο έδειξε 164mm, νούμερο υπεραρκετό για τα περισσότερα cpu coolers της αγοράς. Φυσικά η Xigmatek Gaia με τα μόλις 159mm ύψους, χώρεσε χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα και το CPU cut out λειτούργησε υποδειγματικά. Σειρά πήρε η κάρτα γραφικών με την διαδικασία εγκατάστασης να είναι γνωστή. Στα θετικά, η ύπαρξη ειδικής διαμόρφωσης στο πλαϊνό του σασί, για να μπει το κατσαβίδι μας κάθετα προς τις βίδες στερέωσής της. Το μέτρο και πάλι στο χέρι για να μετρηθεί το μέγιστο μήκος κάρτας γραφικών που μπορεί να φιλοξενηθεί στο εσωτερικό του Silverstone Kublai KL05. Με το cage δίσκων στη θέση του, το μέτρο έδειξε 28,3cm, ενώ χωρίς αυτό, 41,5cm. Ανάλογα λοιπόν τις ανάγκες σας σε μήκος κάρτας γραφικών, μπορείτε να προσαρμόσετε και τα cage δίσκων. Τους δίσκους στο χέρι και προχωράμε. Οι εγκατάσταση των 2.5'', απαιτεί το ξεβίδωμα μίας χειρόβιδας και το βίδωμα του δίσκου πάνω στο bracket και τέλος την επανατοποθέτηση όλου του συστήματος στο πίσω μέρος, ενώ η εγκατάσταση των 3.5" είναι tool free. Το τροφοδοτικό παίρνει και αυτό με τη σειρά του τη θέση του και το μέτρο μας αναλαμβάνει δράση και πάλι. Αν δεν θέλετε να εγκαταστήσετε κάποιο ανεμιστήρα στο πάτωμα τότε δεν υπάρχει ουσιαστικός περιορισμός στο μήκος, (εντάξει μη το παρακάνετε και ξεπεράσετε τις οπές) ενώ αν επιθυμείτε να εγκαταστήσετε ανεμιστήρα, τότε έχετε διαθέσιμα 16cm-17cm, όσο δηλαδή και το τροφοδοτικό της παρουσίασης. Το cable management δε μας προβλημάτισε ιδιαίτερα μιας και τα 20mm είναι τις περισσότερες φορές υπεραρκετά, βέβαια θα θέλαμε περισσότερες δέστρες στο πίσω μέρος για να καταφέρουμε να πιάσουμε με δεματικά τα καλώδια. Επειδή ακριβώς αυτές δεν υπήρχαν, αναγκαστήκαμε να αφαιρέσουμε το ένα από τα δύο 2,5" brackets που υπάρχουν στο πίσω μέρος, και να αξιοποιήσουμε κάποιες διαμορφώσεις εκεί της λαμαρίνας, για να περάσουμε δεματικά και να κλείσει το πλαϊνό. Το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται ικανοποιητικό και έφτασε η ώρα της αλήθειας. Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Silverstone Kublai KL05. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για το συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.14.1.2 για 5 λεπτά, σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Το κουτί δεν εντυπωσίασε με τις επιδόσεις του αν και ήταν κάτι αναμενόμενο, μιας και ο ένας μόλις ανεμιστήρας στο εσωτερικό του, δε θα μπορούσε να δημιουργήσει ροή αέρα όπως στα υπόλοιπα κουτιά της βάσης μας. Όμως όπως αναφέραμε, σε σχέση με τα υπόλοιπα κουτιά έχει αρκετές διαφορές και μία από αυτές είναι το χρηματικό εύρος στο οποίο κινείται. Σίγουρα η κατασκευάστρια θα μπορούσε να το εξοπλίσει με περισσότερους ανεμιστήρες, κάτι άλλωστε που το έχουμε δει σε κουτιά που κινούνται σε αυτό το εύρος τιμής και είναι κάτι που θα του έδινε και έναν άλλο "αέρα" στις μετρήσεις που ακολουθούν. Και επειδή όπως λέμε συχνά μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις, θα αφήσουμε τις παρακάτω φωτογραφίες και τα νούμερα, να μιλήσουν από μόνα τους. Εργοστασιακή συχνότητα Idle Εργοστασιακή συχνότητα Load Υπερχρονισμός – Idle Υπερχρονισμός – Load Μέτρηση Θορύβου Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί, πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί καθ' όλη τη διάρκεια των δοκιμών ήταν ήσυχο χωρίς να μας προκαλέσει κάποια προβλήματα στα αυτιά μας. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 34,1dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. ”Στατική Πίεση” Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετική πίεση, πράγμα αναμενόμενο, μιας και έχουμε μόνο έναν ανεμιστήρα εισαγωγής (120mm) Εγκατάσταση Υδρόψυξης Ξεκινάμε αυτή τη σελίδα από την οροφή του κουτιού, όπου καλό είναι να σας υπενθυμίσουμε κάποιες αποστάσεις. Εξωτερικά της οροφής και κάτω από το πλαστικό κάλυμμα μετρήσαμε 4,6cm, ενώ εσωτερικά και μέχρι τον πρώτο αποστάτη το μέτρο μας έδειξε 4cm. Συνεπώς ένα ψυγείο μίας έτοιμης λύσης υδρόψυξης μπορεί να μπει είτε στο εσωτερικό της οροφής είτε κάτω από το κάλυμμα αυτής. Εμείς επιλέξαμε τους ανεμιστήρες κάτω από το κάλυμμα και το ψυγείο (240mm πάχους 30mm) στο εσωτερικό της οροφής. Αυτό που αξίζει να σχολιάσουμε είναι ότι, αν επιθυμείτε να έχετε και κάποιο DVD στη πάνω θέση 5.25", τότε θα πρέπει το ψυγείο να τοποθετηθεί με τα ρακόρ προς τη μεριά του πίσω ανεμιστήρα και να μην περάσει το πάχος του τα 4cm. Παρακάτω μπορείτε να δείτε πέρα από τις επίμαχες αποστάσεις, ότι εγκαταστήσαμε ένα ακόμα ψυγείο στο πίσω μέρος του κουτιού, διαστάσεων 1x120mm και πάχους 45mm. Όσον αφορά τώρα το κάτω μέρος του κουτιού, για τους λόγους που ήδη έχουμε αναφέρει στις σελίδες του εξωτερικού αλλά και του εσωτερικού, η μοναδική επιλογή για ψυγείο είναι για ένα μονό 120mm ψυγείο. Αυτό φυσικά, αφού αφαιρεθεί η βάση των cages. Για τη θέση αυτή επιλέξαμε ένα ψυγείο πάχους 45mm το οποίο μπήκε με άνεση. Καλό είναι να υπενθυμίσουμε ότι ακόμα και με τρία ψυγεία στο εσωτερικό το κουτί δε "χάνει" καμία θέση σκληρών δίσκων μιας και τα cages μπορούν να τοποθετηθούν κάτω από τις θέσεις 5.25". Σε αυτό που θα θέλαμε να δώσει μία παραπάνω προσοχή η εταιρία, μιας και "χάνεται" για μόλις 2-3mm, είναι να μπορεί η πρόσοψη να δεχτεί δύο ανεμιστήρες με την ταυτόχρονη χρήση ψυγείου στο κάτω μέρος. Παρόλα αυτά όμως και λαμβάνοντας υπόψιν το πόσο κοστίζει το κουτί, θεωρούμε ότι είναι παραπάνω από απλά ικανοποιητικά τα ψυγεία που μπορεί να φιλοξενήσει. Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος μίας ακόμα παρουσίασης, μετά από ένα μεγάλο κενό λόγω καλοκαιριού. Δε μου αρέσει να λέω πολλά, εξάλλου όποιος θέλει να διαβάσει και να δει πολλά, μπορεί να δει ολόκληρη την παρουσίαση. Επιγραμματικά θα πω ότι το κουτί μπορεί να μην εντυπωσίασε με τις επιδόσεις του στον τομέα των θερμοκρασιών, εντυπωσίασε όμως με τους χώρους του αλλά και με το εύρος τιμής στο οποίο κινείται, που είναι λίγο πιο κάτω από 63€ στην ελληνική αγορά τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές. Αν υπήρχε λίγο παραπάνω προσοχή από την εταιρία σε κάποια πράγματα, όπως για παράδειγμα τα φίλτρα εισόδου αέρα, τότε θα μιλούσαμε για το απόλυτο value for money κουτί. Σίγουρα όμως δεν χάνει τον χαρακτηρισμό αυτό και γι' αυτό άλλωστε το λόγο πήρε και το αντίστοιχο badge στην βαθμολογία που ακολουθεί. Σε γενικές γραμμές είχαμε ένα οικονομικό κουτί στα χέρια μας, που θα μπορέσει να στεγάσει σχεδόν τα πάντα στο εσωτερικό του, ακόμα και μία AIO ή γιατί όχι και μία custom υδρόψυξη για κάρτα γραφικών αλλά και επεξεργαστή, χωρίς να χάσει καμία θέση δίσκων. Αυτό από μόνο του λέει πολλά. Ο Απολογισμός Αν ψάχνεται ένα οικονομικό κουτί, στο οποίο όμως θα υπολογιστεί έξτρα η αγορά ενός ή δύο ανεμιστήρων ακόμα και να χωράει σχεδόν τα πάντα, τότε όπως σας ανέφερα και στον πρόλογο, μην προσπεράσετε έτσι απλά τη σημερινή παρουσίαση. Κλείνοντας, τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν είναι διαθέσιμο στον Ελληνικό χώρο με τιμή εκκίνησης 62.96 €. Παρακάτω ακολουθούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Πλεονεκτήματα +Καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής για το εύρος τιμής. +Δυνατότητα εγκατάστασης των περισσοτέρων αερόψυκτρων αλλά και καρτών γραφικών. +Ηχομονωτικά υλικά στην μία έκδοση και πλαϊνό παράθυρο στην άλλη. +Χειρόβιδες που μένουν πάνω στα πλαϊνά. +Μεγάλο CPU cut out. +Ήσυχη λειτουργία. +Αφαιρούμενη οροφή. +Δυνατότητα εγκατάστασης ακόμα και custom υδρόψυξης χωρίς να "χαθεί" καμία θέση δίσκων. +Δυνατότητα εγκατάστασης έως και εννέα HDD εφόσον ο χρήστης το επιθυμεί. +Καλός λόγος απόδοσης προς τιμή. Μειονεκτήματα -Κακή επιλογή στα φίλτρα εισόδου. -Τσιμπημένες θερμοκρασίες. -Μόλις ένας προεγκατεστημένος ανεμιστήρας. -Λίγες δέστρες στο πίσω μέρος για τη διαχείριση των καλωδίων και ίσως δημιουργηθεί πρόβλημα σε συστήματα με περισσότερη καλωδίωση από αυτό της δοκιμής ή στη περίπτωση non modular τροφοδοτικών. -Περιμέναμε λίγο καλύτερη μελέτη στις θέσεις ανεμιστήρων στο κάτω μέρος όπως έδειξε και η σελίδα της υδρόψυξης. -Δεν έχει χειρόβιδες στις θέσεις PCI. -Χρωματιστά καλώδια στο front panel τα οποία χαλάνε την αισθητική ειδικά στην έκδοση με το παράθυρο. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Silverstone Kublai KL05, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Silverstone για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grkarmen1983 07/09/2015

Πρόλογος Δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι το λευκό είναι το νέο μαύρο και ότι βρισκόμαστε στην εποχή της RGB τρέλας. Είναι μία τρέλα μεταξύ αγάπης και μίσους, μιας και είτε έχει φανατικούς υποστηριχτές ή άτομα που απεχθάνονται τον συγκεκριμένο τύπο φωτισμού. Τι να κάνουμε όμως μόδα είναι, οπότε ένα ακόμα review λαμβάνει χώρα σήμερα και το προϊόν που θα σας παρουσιάσουμε είναι λευκό και διαθέτει RGB φωτισμό. Το όνομα αυτού Corsair iCUE 465X. Το κουτί είναι ένα τυπικό mid-tower, μαζεμένο σε διαστάσεις και με βάρος 8 περίπου κιλά. Διαθέτει RGB controller, ίδιο με αυτόν που είχαμε δει πρόσφατα στο 220T , βγαίνει σε δύο χρωματικές εκδοχές (λευκό και μαύρο) και υπόσχεται ότι θα χωρέσει σχεδόν τα πάντα από άποψη Hardware στο εσωτερικό του. Χαρακτηριστικά προϊόντος Πιο αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του προϊόντος αναφέρονται παρακάτω. Το προϊόν -όπως ήδη αναφέραμε- διατίθεται σε δύο χρώματα, το λευκό και το μαύρο και η τιμή του την στιγμή που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές είναι 137,97€ για την λευκή έκδοση και 144,88€ για την μαύρη έκδοσή του. Στις τιμές συμπεριλαμβάνεται ο ΦΠΑ όχι όμως και τα μεταφορικά. Η δε εγγύηση είναι διετής, όπως συμβαίνει άλλωστε σε όλα τα κουτιά της κατασκευάστριας. Συσκευασία και περιεχόμενα Για μία ακόμα φορά η συσκευασία της Corsair είναι απλή αλλά αναφέρονται όλα όσα θέλει να γνωρίζει ο υποψήφιος κάτοχος για το προϊόν. Ευτυχώς, σταμάτησε και η κατάρα με τους courier και επιτέλους παρέλαβα μία κούτα χωρίς εμφανή χτυπήματα κακομεταχείρισης όπως είχαμε δει στα πρόσφατα reviews. Φυσικά η προστασία δεν σταματάει στην χαρτόκουτα, αλλά εσωτερικά υπάρχουν δύο χοντρά κομμάτια από αφρώδες υλικό, μαζί με μία νάιλον σακούλα που αγκαλιάζουν το κουτί. Στο εσωτερικό βρέθηκαν επίσης ένα manual και ένα κουτί με όλα τα παρελκόμενα του κουτιού, που αποτελούνται από 8 κοντές βίδες ανεμιτήρων, 16 βίδες για την μητρική και τους σκληρούς δίσκους, 16 βίδες για ODD και SSD, ένα έξτρα αποστάτη μητρικής, 8 μακριές βίδες ανεμιστήρων, 6 δεματικά καλωδίων, 1 αποστάτη και μία βίδα για Lighting Node Core. Εξωτερικό Μέρος Ας προχωρήσουμε όμως και στην ουσία του πράγματος που δεν είναι άλλη από το ίδιο το 465X. Με μία πρώτη ματιά αίσθηση προκαλεί ο σχεδιασμός της πρόσοψης, με τρία σχέδια σε σχήμα Χ μπροστά από τους τρεις προεγκατεστημένους ανεμιστήρες. Η πρόσοψη όπως και το αριστερό πλαϊνό, διαθέτουν tempered glass με μαύρη οριοθέτηση. Πιο αναλυτικά όσον αφορά τον σχεδιασμό της πρόσοψης, καλό είναι να μείνουμε στο πως ένα κουτί παίρνει αέρα στο εσωτερικό του, όταν αυτή αποτελείται από γυαλί. Η Corsair επέλεξε να απομακρύνει το γυαλί από την πρόσοψη κατά 25mm δίνοντας έτσι την δυνατότητα στους τρεις ανεμιστήρες με τους οποίους έρχεται εξοπλισμένη, να δώσουν στο εσωτερικό τις απαραίτητες ανάσες για να καταφέρει το κουτί να ψύξει αποτελεσματικά το hardware του χρήστη. Για να αφαιρεθεί η πρόσοψη θα πρέπει ο χρήστης να ξεβιδώσει τέσσερις βίδες που με την σειρά τους φέρουν ελαστικές ροδέλες στο σημείο επαφής με το γυαλί, για να αποφευχθούν τυχόν συντονισμοί. Αφού αφαιρεθεί το λευκό πλαστικό της πρόσοψης μαζί με το γυαλί, εσωτερικά βλέπουμε ένα φίλτρο που αποσκοπεί φυσικά στον να εμποδίσει την σκόνη από το να εισέλθει στο εσωτερικό του κουτιού. Το φίλτρο φέρει μία λαβή στο επάνω μέρος για να διευκολύνει τον χρήστη κατά την διαδικασία απεγκατάστασης και επανεγκατάστασης και επίσης περιμετρικά του εντοπίζουμε αρκετούς μαγνήτες που το κρατάνε στον μεταλλικό σκελετό του κουτιού. Για την σωστή ευθυγράμμιση και επανεγκατάσταση του φίλτρου το κουτί διαθέτει δύο οριζόντιες οπές στο κάτω μέρος, όπου σε αυτές εισέρχονται δύο πλαστικές γλώσσες που υπάρχουν στο κάτω μέρος του φίλτρου. Φυσικά στην φωτογραφία παρακάτω μπορείτε να δείτε και από κοντά τους τρεις RGB ανεμιστήρες που για πρώτη φορά συναντήσαμε στο 220T. Για να κάνουμε την πρώτη περιστροφή του κουτιού και να κοιτάξουμε το αριστερό πλαϊνό. Εδώ βλέπουμε ουσιαστικά το εσωτερικό του κουτιού, καθώς το εντελώς διάφανο tempered glass με εξαίρεση ένα μαύρο "κάδρο" περιμετρικά του, είναι σαν να λέει στον υποψήφιο κάτοχο του κουτιού, ότι θα πρέπει να αφιερώσει χρόνο και προσοχή στο στήσιμο του συστήματός του για να είναι όμορφο, καθώς δεν θα μπορέσει να κρύψει τίποτα... κάτω από το χαλί... Μία λεπτομέρεια που μου άρεσε αρκετά είναι οι τέσσερις μεταλλικές βίδες με κανελάζ που συγκρατούν το χοντρό tempered glass στον σκελετό του κουτιού. Το κανελάζ, επιτρέπει να βιδώσουμε και να ξεβιδώσουμε τις βίδες, χωρίς την χρήση ίσιου κατσαβιδιού. Επίσης, μου άρεσε το γεγονός ότι φέρουν ελαστική ροδέλα για να μην αφήσουν σημάδια επάνω στο γυαλί. Συνεχίζουμε την βόλτα μας και αντικρίζουμε το πίσω μέρος του κουτιού. Ξεκινώντας την περιγραφή μας από πάνω και προς τα κάτω, βλέπουμε τη θέση για το I/O shield της μητρικής, στα δεξιά της μία "ορφανή" θέση για 120mm ανεμιστήρα, με τη δυνατότητα να εγκατασταθεί σε διαφορετικά ύψη μέσω των μακρόστενων οπών, λίγο πιο κάτω τα επτά διάτρητα PCI brackets και ακριβώς στα δεξιά τους δύο ακόμα που η εταιρία ορθά χρησιμοποίησε μη διάτρητα brackets, περιορίζοντας την είσοδο σκόνης. Τέρμα κάτω έχουμε την θέση για το ATX τροφοδοτικό που είναι εξοπλισμένη με ένα πλενόμενο φίλτρο καλής ποιότητας. Η διαδικασία απεγκατάστασης και εγκατάστασης είναι πολύ απλή καθώς το φίλτρο συρταρώνει, όπως θα δούμε και παρακάτω και επίσης με τη βοήθεια δύο γλωσσών κουμπώνει στις δύο οπές που φαίνονται με βέλη στην πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί. Ολοκληρώνουμε την πλήρη περιστροφή του κουτιού και συναντάμε το δεξιό πλαϊνό, για το οποίο δεν έχουμε και πολλά να αναφέρουμε. Καιρός να φέρουμε τα πάνω κάτω για χάρη της φωτογράφισης και να δούμε αρχικά το κάτω μέρος του κουτιού, που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, προϊδεάζοντας μας για το τι θα βρούμε στο εσωτερικό, ειδικά στο σημείο που είναι το cage δίσκων. Με την πρώτη ματιά βλέπουμε το αφαιρούμενο, πλενόμενο, συρταρωτό φίλτρο στη θέση του τροφοδοτικού. Η αφαίρεση και η επανατοποθέτηση του φίλτρου είναι μια εύκολη υπόθεση και δεν μας προβλημάτισε κατά την διάρκεια της παρουσίασης. Στα δεξιά όμως είναι στραμμένο όλο μας το ενδιαφέρον... Το cage δίσκων λόγω των τεσσάρων βιδών που βλέπουμε είναι σίγουρα αφαιρούμενο και λόγω των τριών πίρων που εντοπίζουμε (κύκλοι στην πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί) μας προϊδεάζει για μία εύκολη διαδικασία ευθυγράμμισης των οπών για το βίδωμα. Δεν εντοπίζουμε όμως άλλες οπές, οπότε δεν μετακινείται κατά πάσα πιθανότητα. Τα πόδια του κουτιού φέρουν την κλασική πλέον επένδυση με ελαστικό για την απορρόφηση των κραδασμών, αλλά και την προστασία της επιφάνειας πάνω στην οποία θα εγκαταστήσουμε το κουτί. Πάμε στα "ορεινά" όπου στην οροφή βλέπουμε και πάλι ένα μαγνητικό αφαιρούμενο φίλτρο. Δεν είναι από τα πιο "σφικτά" φίλτρα που έχουμε δει, αλλά όπως έχω αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν, για φίλτρο οροφής όπου κατά κανόνα είναι θέση εξαγωγής αέρα, είναι ότι πρέπει και σίγουρα θα το εκτιμήσουν οι ιδιοκτήτες του κουτιού που έχουν κατοικίδια σπίτι τους. Κάτω από το φίλτρο βλέπουμε τον σχεδιασμό της οροφής. Διάτρητη σχεδόν στο 90% της σε honeycomb style και δέκα στο σύνολο μακρόστενες οπές για να φιλοξενήσει είτε 2x120mm, είτε 1x140mm ανεμιστήρες με την δυνατότητα μετατόπισης της συστοιχίας δεξιά ή αριστερά. Οι κοινές θέσεις στήριξης των 120mm όσο και αυτές του 140mm ανεμιστήρα , όπως βλέπουμε και στην δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί είναι μετατοπισμένες κατά το δυνατόν πλησιέστερα προς το tempered glass πλαϊνό, ώστε να απομακρύνουν από την μητρική τους ανεμιστήρες και κατ' επέκταση και κάποιο ψυγείο που επιθυμεί να εγκαταστήσει ο χρήστης. Αν αρκεί αυτή η μετατόπιση, θα το δούμε στο κομμάτι της εγκατάστασης υδρόψυξης. Για το φινάλε του εξωτερικού μέρους αφήσαμε το front panel του κουτιού, που είναι ακριβώς ίδιου με αυτό του 220Τ, το οποίο -ξεκινώντας από αριστερά και προς τα δεξιά- αποτελείται από το power button με το power LED να είναι ενσωματωμένο σε αυτό, δύο θύρες USB3.0, ένα mini jack για μικρόφωνο και ακουστικά και το κουμπί reset. Εδώ να πω ότι θα περίμενα να δω και μία θύρα type C. Εσωτερικό Μέρος Για χάρη συντομίας μιας και είμαστε στην εποχή των πιο μικρών και περιεκτικών reviews να αναφέρουμε ότι η πρόσβαση στο εσωτερικό δεν αλλάζει σε σχέση με ότι είχαμε δει στο 220Τ. Και εδώ υπάρχουν 4 βίδες με κανελάζ εξοπλισμένες με ροδέλες και οι υποδοχές επάνω στο κουτί έχουν τις απαραίτητες ελαστικές πατούρες που είχαμε δει και στο προηγούμενο review του 220Τ. Το ίδιο μοτίβο με το 220Τ ακολουθεί και το Tempered glass -πάχους 4mm- έχει υποστεί μία επεξεργασία. Η επεξεργασία αυτή ονομάζεται ροντέ καρέ και αυτό που κάνει, είναι να "σπάει" όλες τις ακμές του τζαμιού, για να μην κόβει τον χρήστη. Και κάπως έτσι έχουμε την πρώτη φωτογραφία του εσωτερικού χωρίς τις ενοχλητικές για την φωτογράφιση ανακλάσεις του τζαμιού. Η περιήγηση στο εσωτερικό του κουτιού ξεκινάει από τα δεξιά, όπου αντικρίζουμε την συστοιχία από τους τρεις ανεμιστήρες 120mm που έρχονται προεγκατεστημένοι. Οι ανεμιστήρες φέρουν RGB φωτισμό και σε συνδυασμό με τον Lighting Node Core control που θα δούμε για μία ακόμα φορά να εξοπλίζει κάποιο κουτί της εταιρίας, θα χαρίσουν στον κάτοχο, πολλές επιλογές στο θέμα του φωτισμού του κουτιού του. H οροφή μπορεί να φιλοξενήσει είτε 2x120mm, είτε 1x140mm ανεμιστήρες, και οι δυο συνδυασμοί είναι μετατοπισμένοι μακριά από την μητρική, με σκοπό να επιτρέψουν την εγκατάσταση ψυγείου. Αυτό βέβαια με απόσταση μόλις λίγο πιο κάτω από 3cm της οροφής από τον πρώτο αποστάτη, μένει να το δούμε κατά την εγκατάσταση υδρόψυξης. Στο πίσω μέρος βλέπουμε μία ορφανή θέση για 1x120mm ανεμιστήρα με δυνατότητα μετατόπισης προς τα πάνω ή προς τα κάτω και επτά συν δύο PCI slots, όπου δεν μου άρεσε το γεγονός ότι δεν είδα χειρόβιδες. Στο κάτω μέρος του εσωτερικού από τη μεριά της μητρικής αντικρίζουμε την καλύπτρα του τροφοδοτικού η οποία δεν είναι αφαιρούμενη. Προς την μεριά της μητρικής υπάρχει μόλις μία ορθογώνια οπή για να περαστούν τα καλώδια του front panel και σχεδόν στο κέντρο ένα μαύρο grommet για να περάσετε από εκεί τα καλώδια της κάρτας γραφικών -εφόσον το επιθυμείτε- και στα αριστερά βλέπουμε ένα διάτρητο τμήμα της καλύπτρας σε honeycomb στυλ. Αυτό δεν έχει γίνει τόσο για να μπορεί να εγκατασταθεί το τροφοδοτικό με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω, αλλά για να μπορεί ο χρήστης -εφόσον το θελήσει- να εγκαταστήσει κάποιο fanless τροφοδοτικό και επίσης λειτουργεί ως έξοδος, τόσο του θερμού αέρα από το cage δίσκων -που και αυτό βρίσκεται κάτω από την καλύπτρα- όσο και του κάτω μισού του κατώτερου ανεμιστήρα, ιδιαίτερα αν βάλουμε εμπρός 3x120 AIO radiator. Τέρμα δεξιά βλέπουμε ότι με τους ανεμιστήρες εγκατεστημένους έχουμε μία απόσταση 37mm για την εγκατάσταση κάποιου ψυγείου. Τελευταία στάση πριν αφαιρέσουμε το δεξιό πλαϊνό για να δούμε και το πίσω μέρος του κουτιού, είναι ένα κοντινό στο motherboard tray. Με μία πρώτη ματιά όλα φαίνονται να κυλούν σε γνωστά μονοπάτια. Μεγάλο CPU cut out, οπές στο επάνω μέρος για τη διέλευση των καλωδίων και grommets στα δεξιά. Στο κάτω δεξιό μέρος του CPU cut out φαίνεται ένα τμήμα από μία πλακέτα που είναι ο Lighting Node Core Controller που είχαμε δει και σε προηγούμενη παρουσίαση. Στα δεξιά φαίνονται δύο θέσεις δίσκων και αν επικεντρωθούμε στην κάτω, βλέπουμε πέντε οπές στο κέντρο. Αυτές έχουν να κάνουν με την αλλαγή θέσης του Lighting Node Core Controller -εφόσον ο χρήστης το επιθυμεί- και θα τις δούμε και αμέσως παρακάτω. Στην φωτογραφία που ακολουθεί βλέπουμε για πρώτη φορά το πίσω μέρος του Motherboard tray. H διάταξη μας είναι λίγο πολύ γνωστή, ειδικά για όσους από εμάς έχουν διαβάσει τα προηγούμενα reviews. Ο controller μπορεί να μετατοπιστεί σε άλλη θέση για να διευκολύνει το cable management (πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί) καθώς υπάρχουν τρεις υποδοχές με σπειρώματα για την σωστή του εγκατάσταση. Όποιος από εσάς δεν έχει ξαναδεί τον Lighting Node Core και θα ήθελε να μάθει κάποια πράγματα παραπάνω, καλό είναι να ρίξει μία ματιά στο review του Corsair 220T. Ακριβώς κάτω από αυτόν και δεξιά, βλέπουμε δύο brackets για δίσκους 2.5" και τέρμα κάτω το cage δίσκων 3.5". To cage είναι 2 θέσεων, αφαιρούμενο αλλά όχι μετακινούμενο, όπως είδαμε και κατά την βόλτα μας στο εξωτερικό μέρος του κουτιού. Στα δεξιά του είναι η θέση για το τροφοδοτικό που είναι εξοπλισμένη με λαστιχένια τακουνάκια για την απόσβεση τυχόν κραδασμών. Αξίζει φυσικά να σημειώσουμε ότι κατά την εγκατάσταση του τροφοδοτικού ΑΧ850, δεν χρειάστηκε να αφαιρέσουμε το cage δίσκων. Το μόνο που έμεινε να δούμε είναι τα καλώδια με τα οποία έρχεται εξοπλισμένο το κουτί. Στην πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί βλέπουμε τα καλώδια που αναλογούν στον Lighting Node Core και στην δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε τα καλώδια του front panel. Για μία ακόμα φορά δεν εντοπίζουμε HDD activity LED. Εγκατάσταση συστήματος Το σύστημα που εγκαταστήσαμε στο εσωτερικό του Corsair iCUE 465X αναφέρεται αναλυτικά παρακάτω: H εγκατάσταση του συστήματος δεν έκρυβε εκπλήξεις. Όλα πήραν την θέση τους χωρίς να συναντήσουμε προβλήματα. Το CPU cut out λειτούργησε άψογα, οι χώροι όσον αφορά το Hardware ήταν επαρκείς και το μόνο που θα θέλαμε να δούμε διαφορετικό, είναι ο χώρος στο πίσω μέρος του motherboard tray για την διευθέτηση των καλωδίων. Και γιατί όχι το cage δίσκων να έχει την δυνατότητα να μετατοπιστεί προς την πρόσοψη, για να κάνει πιο εύκολο το cable management στην περίπτωση που δεν διαθέτει ο χρήστης κάποιο modular τροφοδοτικό, όπως εμείς. Τι χωράει στο εσωτερικό Μίας και έχουμε μπει σε μία νέα εποχή για τα τις παρουσιάσεις και θέλουμε να τα κάνουμε όσο γίνεται πιο σύντομα, αλλά χωρίς να χαθεί η ουσία, παρακάτω σε μορφή πίνακα οι μετρήσεις που πήραμε στα διάφορα σημεία του κουτιού. Αφού είδαμε τι διαστάσεις μπορεί να έχει το hardware που θα εγκαταστήσουμε στο εσωτερικό του Corsair iCUE 465X, του φορέσαμε και τα πλαϊνά και προχωράμε στις μετρήσεις μας. Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και στατικής πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Corsair iCUE 465X. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το System Stability Test του Aida64 Engineer για 30 λεπτά. Οι επιλογές είναι: Stress CPU, Stress FPU, Stress Cache, Stress System Memory, Stress Local Disks και Stress GPU(s). Σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσουμε θερμά την Aida64 για την παραχώρηση του προγράμματος για τις δοκιμές μας. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Superposition με Preset 1080p Extreme. Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες με εξαίρεση τις δοκιμές σε υπερχρονισμένη κατάσταση. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C To Corsair iCUE 465X τα πήγε αρκετά καλά. Είναι ένα κουτί ευάερο και ευήλιο όπως συνηθίζω να τα χαρακτηρίζω και κανένα εξάρτημα δεν φάνηκε να "δυσανασχέτησε" από τις θερμοκρασίες. Τα αποτελέσματα τόσο σε εργοστασιακή, όσο και σε υπερχρονισμένη κατάσταση ακολουθούν και αξίζει να σας αναφέρω ότι με έναν ακόμα ανεμιστήρα εγκατεστημένο στο πίσω μέρος, το κουτί βελτιώνεται και άλλο και πιάνει σε επιδόσεις το ομόσταβλό του 220Τ. Εργοστασιακή κατάσταση Υπερχρονισμένη κατάσταση Μέτρηση θορύβου Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί όπως μπορείτε να δείτε από το γράφημα που ακολουθεί ήταν ήσυχο, δεν μας ενόχλησε καθόλου κατά τη διάρκεια των δοκιμών και ακόμα και όταν ήρθε όλο το σύστημα σε full load τα πράγματα ήταν απολύτως ήρεμα. Στατική πίεση Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετικότατη πίεση. Πράγμα απολύτως φυσιολογικό με τρεις ανεμιστήρες εισαγωγής και κανέναν εξαγωγής. Εγκατάσταση Υδρόψυξης Στην φωτογραφία που ακολουθεί και την οποία έχουμε πάρει από το site της Corsair αναφέρονται οι διάφορες επιλογές που έχουμε τόσο σε εγκατάσταση ανεμιστήρων, όσο και στην εγκατάσταση διαφόρων ψυγείων. Πρώτη θέση που εξερευνήσαμε είναι αυτή της οροφής που αποτελεί και την πιο διαδεδομένη θέση για την εγκατάσταση κάποιας ΑΙΟ. Εδώ να αναφέρουμε ότι η καινούρια μητρική φέρει ένα πλαστικό κάλυμμα στο σημείο που έχουμε σημειώσει με πορτοκαλί στη φωτογραφία παρακάτω και σε σχεδόν όλα τα κουτιά που είδαμε, μας δημιουργούσε προβλήματα. Οπότε επαναφέραμε την Foxconn για τις δοκιμές μας κατά την εγκατάσταση υδρόψυξης μιας και έχει ένα πιο συνηθισμένο layout και περιορίζει λιγότερο τις δοκιμές μας. Η εγκατάσταση ψυγείου με την νυν μητρική (ASUS) στην οροφή ήταν αδύνατη λόγω του πλαστικού που αναφέραμε. Το ίδιο συνέβει όμως και με την Foxconn. Το ψυγείο δεν ήταν δυνατό να εγκατασταθεί στην οροφή. Τώρα εσείς έχετε δει την φωτογραφία παρακάτω και αναρωτιέστε τι λέω... Αν προσέξετε όμως λίγο καλύτερα θα δείτε ότι λείπουν οι μνήμες. H AIO που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι της Antec (Kuhler 240) έβρισκε με τους ανεμιστήρες στις ψύκτρες των dims των μνημών. Εάν λοιπόν θέλετε στην οροφή του 465X να εγκαταστήσετε μία AIO, θα πρέπει να προσέξετε δύο πράγματα. α) Η μητρική σας να μην φέρει πλαστικά καλύμματα β) Τα dims των μνημών σας να μην έχουν ψύκτρες ή αν έχουν αυτές να μην ξεπερνάνε πάνω από 2mm το PCB των μνημών (δεύτερή φωτογραφία που ακολουθεί) Αφήσαμε λοιπόν την οροφή στην ησυχία της και ασχοληθήκαμε με την πρόσοψη και τη θέση στο πίσω μέρος. Στο πίσω μέρος μπορείτε να εγκαταστήσετε ότι ψυγείο θέλετε. Στο μπροστινό μέρος μπορείτε να εγκαταστήσετε είτε μονό, είτε διπλό, είτε τριπλό (360) αρκεί το τελευταίο να μην ξεπερνά σε πάχος τα 30mm. Απολογισμός Ενδιαφέρον, μαζεμένο, ποιοτικό, προσεγμένο στο μεγαλύτερο κομμάτι του κουτί αλλά... Αχ αυτά τα λίγα χιλιοστά δεξιά αριστερά που κάθε φορά με αφήνουν με μία πικρία. Αλλά όχι δεν θα ξεκινήσω με τα άσχημα. Το Corsair iCUE 465X είναι ένα κουτί που αξίζει την προσοχή κάποιου όταν μπει στην διαδικασία να ψάξει το επόμενό του case. Έρχεται εξοπλισμένο με τρεις RGB και πολύ ποιοτικούς ανεμιστήρες, που μέσω του lighting node Core και του iCUE software δίνουν πολλές επιλογές στον τομέα της εμφάνισης. Οι ανεμιστήρες LL120 μαζί με τον Lighting Node Core controller αν αγοραστούν ξεχωριστά, στοιχίζουν στην Ελληνική αγορά, σχεδόν 100 ευρώ (το πακέτο ειναι με τον Node Pro). Είναι ήσυχοι άρα έχουμε και ένα ήσυχο κουτί στο γραφείο μας και συνάμα δίνουν στο εσωτερικό τις απαραίτητες ανάσες διατηρώντας τις θερμοκρασίες του hardware σε πολύ καλά επίπεδα. Σε όλες τις θέσεις που μπορεί να εισχωρήσει η σκόνη υπάρχουν φίλτρα, αφαιρούμενο και πλενόμενα. Τα δύο tempered glasses δίνουν το κάτι παραπάνω στον τομέα της εμφάνισης και οι δύο επιλογές σε χρωματισμό του σασί, θα καλύψουν κάθε γούστο. Από θέμα hardware χωράνε σχεδόν τα πάντα. Οι ψύκτρες μπορούν να αγγίξουν σε ύψος τα 17cm, οι κάρτες γραφικών τα 37cm σε μήκος και από εκεί και πέρα έχουμε δύο θέσεις για 3.5" δίσκους κάτω από την καλύπτρα και τέσσερις για 2,5" δίσκους στο πίσω μέρος του motherboard tray. Σε όλα αυτά προσθέστε και το γεγονός ότι είναι συμβατό με όλες τις AIO έως 360mm, με τη θέση της οροφής να έχει τους περιορισμούς που αναφέραμε. Στα αρνητικά τώρα έρχονται κατά κύριο λόγο δύο πράγματα. Το ένα είναι αυτά τα λίγα χιλιοστά δεξιά και αριστερά. Στο πίσω μέρος για την διευθέτηση των καλωδίων, θα ήθελα να δω παντού ένα άνετο 1 inch που λένε και οι Αμερικάνοι και στην οροφή να πάρει άλλα 5mm για να μην υπάρχουν όλοι αυτοί οι περιορισμοί που είδαμε. Το τελευταίο που προσωπικά το θεωρώ μεγάλο αγκάθι είναι η τιμή του στην Ελληνική αγορά. Η προτεινόμενη τιμή από την Corsair είναι τα 124,90€. Στην Ελληνική αγορά την στιγμή που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές η τιμή του κουτιού είναι 137.97€ για την λευκή έκδοση και 144,88€ για την μαύρη έκδοση. Στα 120 ευρώ το θεωρώ τίμιο κουτί. Στα σχεδόν 150 όμως, που θα πάει μαζί με τα μεταφορικά και ίσως παραπάνω για την λευκή έκδοση και στα σχεδόν 160€ που ανεβαίνει με τα μεταφορικά για την μαύρη έκδοση δεν την θεωρώ αγορά VFM. Όποιος ενδιαφέρεται για το κουτί και δεν βιάζεται θα έλεγα να περιμένει λίγο μήπως η τιμή προσγειωθεί σε πιο λογικά επίπεδα. Παρακάτω σε μορφή λίστας μπορείτε να δείτε τα βασικότερα πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα του σημερινού κουτιού. Καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής. Tempered Glass. Χαμηλά επίπεδα θορύβου. Δυνατότητα εγκατάστασης σχεδόν οποιασδήποτε κάρτας γραφικών αλλά και ψύκτρας επεξεργαστή. Καλύπτρα στη θέση του τροφοδοτικού. Αρκετές θέσεις για την εγκατάσταση ανεμιστήρων. Δυνατότητα εγκατάστασης AIO. Τρεις προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες LL120 RGB μαζί με τον ολοκαίνουριο lighting node Core. Συμβατότητα με το iCUE software. Φίλτρα αφαιρούμενα και πλενόμενα. Αφαιρούμενο cage δίσκων. Μεγάλο CPU cut out. Αντικραδασμικό υλικό στο τροφοδοτικό και Grommets στις οπές διέλευσης των καλωδίων. Δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο εκδόσεις σε λευκό ή μαύρο χρωματισμό. Τιμή στην Ελληνική αγορά Ο χώρος για cable management στο πίσω μέρος είναι περιορισμένος. Θα θέλαμε έναν ακόμα ανεμιστήρα στο πίσω μέρος του κουτιού. Η εγκατάσταση AIO στην οροφή γίνεται υπό προϋποθέσεις που έχουν να κάνουν με την μητρική αλλά και το ύψος των μνημών. Απουσία HDD activity LED και USB type C. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Corsair iCUE 465Χ, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής Για το TheLab.gr karmen1983 11/05/2020

Πρόλογος Πριν λίγο καιρό είχαμε δει εδώ, την πρώτη προσπάθεια της Corsair στη κατεύθυνση της κατασκευής ΑΙΟ compact υδρόψυξης, με καλές επιδόσεις και πολύ χαμηλό θόρυβο. Πράγματι, αυτό το πρώτο βήμα ήταν εντυπωσιακό, καθώς η H115i PRO RGB υπηρετεί και μάλιστα, με εξαιρετική επιτυχία το moto της κατασκευάστριας : " BE SEEN, NOT HEARD " ! Σήμερα έχουμε στο πάγκο του TheLab.gr, το έτερον σκέλος αυτής της πρώτης προσπάθειας, που ακούει στο όνομα: Corsair Hydro Series H150i PRO RGB. Και όπως βλέπετε, η σημερινή φιλοξενούμενή μας, αποτελεί και μια δεύτερη πρωτιά της κατασκευάστριας, καθώς είναι η πρώτη της ΑΙΟ με τριπλό radiator (3 x 120mm)! Προϊόν το οποίο σαφώς και έλειπε από την γκάμα της εταιρίας, η οποία παρά τα πολλά μοντέλα που συμπεριλαμβάνει, μέχρι τώρα δεν είχε 360ρι radiator. Αυτό είναι ένα σημαντικό θετικό για την H150i PRO RGB, και η κατασκευάστρια κάνει συνειδητή προσπάθεια να παραμείνει τέτοιο, εφοδιάζοντας την με τρεις ανεμιστήρες της γνωστής σειράς ML120, αλλά σε ειδική αργόστροφη έκδοση ( Max rpm = ~1600). Ο στόχος αυτής της επιλογής είναι φυσικά ο χαμηλός θόρυβος, και μένει να δούμε πόσο καλά τα πάει στο θέμα αυτό. Το block είναι το ίδιο με αυτό που είδαμε και στην πρόσφατη παρουσίαση της μικρότερης αδελφής της ( H115i PRO RGB) και είναι εφοδιασμένο με τη νέα τοπολογία του -πολύ ικανοποιητικού- RGB φωτισμού. Τον έλεγχο της ΑΙΟ, μπορούμε να τον αναθέσουμε είτε, στο παλαιότερο -και μη αναπτυσσόμενο πλέον- πρόγραμμα Corsair Link4 που συνόδευε μέχρι πριν λίγο καιρό την ψύκτρα, είτε -και προτιμότερο- στο νέο ισχυρότερο και πιο ολοκληρωμένο πρόγραμμα γενικής διαχείρισης της εταιρίας που αντικαθιστά και ενσωματώνει όλα τα επιμέρους προγράμματα διαχείρισης, το Corsair iCUE. Ακολουθήστε μας λοιπόν στα επόμενα να την γνωρίσουμε από κοντά και να δούμε πως συμπεριφέρθηκε η φιλοξενούμενή μας, στις όχι και τόσο ευγενικές "περιποιήσεις" που της επιφύλαξε ο "πάγκος" του TheLab.gr ! Τεχνικά χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά της Corsair Hydro H150i PRO RGB. Όπως θα διαπιστώσετε παρατίθενται πολλά χαρακτηριστικά, εκ των οποίων αρκετά, δεν δίνονται από την κατασκευάστρια αλλά αποτελούν δικές μας προσθήκες. Να σημειώσουμε ότι τα χαρακτηριστικά που προσθέσαμε εμείς έχουν κίτρινους ορισμούς και μπλε τιμές. Επίσης με μπλε χαρακτήρες, δίπλα σε κάποιες "εργοστασιακές" τιμές, είναι σημειωμένες οι τιμές που μετρήσαμε εμείς κατά την διάρκεια των δοκιμών και επιπλέον, με πράσινους χαρακτήρες μπορείτε να βρείτε χαρακτηριστικά για τα οποία, κάνουμε μια πιθανή υπόθεση καθώς δεν βρήκαμε κάτι σχετικό. Η κατασκευή του radiator ακολουθεί την πεπατημένη και πολύ καλά κάνει, καθώς έχει ήδη αποδείξει από καιρό την αξιοπιστία της! Η αντλία είναι νέα ( Asetek / Gen 6) και στοχεύει με επιτυχία στο χαμηλότερο θόρυβο και επίσης νέα, είναι η τοπολογία των φωτιζόμενων λεπτομερειών του Block. Η συμβατότητα με σχεδόν όλα τα σύγχρονα socket είναι εξασφαλισμένη και οι τοπογραφικές διενέξεις με άλλα πέριξ του socket εξαρτήματα ουσιαστικά είναι ανύπαρκτες! Οι ανεμιστήρες ανήκουν στη νέα σειρά της κατασκευάστριας, η οποία διαθέτει έδρανα μαγνητικής αιώρησης. Οι μηδαμινές τριβές και ο πολύ χαμηλός σχετικός θόρυβος λειτουργίας, χρησιμοποιούνται με επιτυχία από την Corsair για να στηρίξουν το moto του προϊόντος. Πέρα όμως από αυτά, τα 56 mΑ μέγιστο ρεύμα λειτουργίας του ανεμιστήρα πάνω στο radiator δείχνουν απερίφραστα ότι εδώ η Corsair έχει κάνει πολύ καλή δουλειά! Επίσης πολύ ευπρόσδεκτες είναι οι επιπλέον βίδες για την στήριξη τριών ακόμα ανεμιστήρων (Push-Pull setup). Φυλλάδιο οδηγιών: https://www.corsair.com/corsairmedia/sys_master/productcontent/H150i_PRO_QSG.pdf Σελίδα προϊόντος: https://www.corsair.com/eu/en/Categories/Products/Liquid-Cooling/Hydro-Series™-H150i-PRO-RGB-360mm-Liquid-CPU-Cooler/p/CW-9060031-WW Προγράμματα διαχείρισης: Corsair Link4 / iCUE software Πριν προχωρήσουμε πιο πέρα να σημειώσουμε την έλλειψη θερμοαγώγιμης πάστας, πέραν αυτής που είναι ήδη τοποθετημένη στο cold plate! Καθώς επίσης και τα πέντε χρόνια εγγύησης που δίνει η Corsair. Και κλείνουμε τα χαρακτηριστικά με της θερμικές παραμέτρους της H150i PRO RGB. Κάνοντας μια αναπόφευκτη σύγκριση με την H115i PRO RGB, βλέπουμε ότι -αξιοποιώντας τις μεγαλύτερες διαστάσεις του radiator- η Corsair επιλέγει λίγο παχύτερα πτερύγια (0,24mm) με στόχο να ανεβάσει την απόδοση τους. Έτσι βέβαια καταλήγει σε ένα πιο σφιχτό radiator (ελευθερία air flow= 67,68%) αλλά αυτό το αντιμετωπίζουν εύκολα οι ανεμιστήρες με την ελαφρά υψηλότερη "στατική πίεσή τους (1,78 mm H20) και σε αυτό έρχεται βοηθός η ελαφρά μικρότερη πυκνότητα του radiator. Τελικό -προβλεπόμενο- αποτέλεσμα, οι καλύτερες επιδόσεις από πλευράς radiator, που θα επιτρέψουν στην Corsair να "παίξει" με την αντλία και τους ανεμιστήρες προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις για χαμηλό θόρυβο! H Corsair Hydro Series H150i Pro RGB έχει πενταετή εγγύηση και MSRP από την Corsair 174,90 €, και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, την βρίσκουμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 166,0 € συν ~4 € λοιπά έξοδα, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συσκευασία και παρελκόμενα Από γραφιστικής άποψης τα κουτιά της νέας σειράς είναι πραγματικά εντυπωσιακά! Τραβούν το μάτι στα σίγουρα, χωρίς να είναι κραυγαλέα, πετυχαίνοντας μια πολύ καλή ισορροπία στο οπτικό αποτέλεσμα! Οι βασικές πληροφορίες σε τίτλους . . . Δεσπόζουν φυσικά, οι τρεις χαμηλού θορύβου ανεμιστήρες των 120mm οι οποίοι είναι από τη σειρά ML που διαθέτει έδρανα μαγνητικής αιώρησης και το φωτιζόμενο block (logo και δυο περιμετρικές ζώνες). Οι ανεμιστήρες διαθέτουν δυνατότητα Zero RPM και τα πάντα μπορούν να ελεγχθούν από το Corsair Link σύμφωνα με το "κουτί" αλλά και -με βάση νεώτερες ανακοινώσεις- με το νέο και πολύ ωραίο ( ) Corsair iCUE, που αντικαθιστά και ενσωματώνει όλα τα παλαιότερα προγράμματα διαχείρισης! Σε άλλες δυο μεγάλες πλευρές έχουμε επανάληψη των γνωστών χαρακτηριστικών και τις διαστάσεις της ΑΙΟ και τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά της. Δεξιά υπάρχει η αναφορά στη λίστα με τα συμβατά socket καθώς και στα περιεχόμενα της συσκευασίας. Οι υπόλοιπες πλευρές φιλοξενούν ουσιαστικά τις ίδιες πληροφορίες και εδώ η Corsair χάνει μια καλή ευκαιρία να πει δυο παραπάνω πράγματα για την H150i PRO RGB, αλλά με ανάλογες χαμένες ευκαιρίες, μας έχει συνηθίσει η κατασκευάστρια, οπότε πάμε παρακάτω να δούμε τα περιεχόμενα του κουτιού. Η χάρτινη θήκη με το χοντρό χαρτί προστατεύει επαρκώς την ΑΙΟ μας και έτσι αυτή φτάνει άθικτη στα αποκαλυπτήριά της ! Τα πάντα είναι προστατευμένα σε επιπλέον νάιλον σακούλες και με τη βοήθεια των αναλυτικών οδηγιών, μπορούμε να αρχίσουμε την εξερεύνησή της ξεκινώντας από τα παρελκόμενα που την συνοδεύουν! A. Τα παρελκόμενα για τα Intel sockets: Οι εικοσιτέσσερις βίδες και οι αντίστοιχες ροδέλες που θα χρειαστούμε σε μια εγκατάσταση Push-Pull, δεσπόζουν στα παρελκόμενα. Αν δεν έχουμε όμως τόσο μεγάλες βλέψεις, πάλι εικοσιτέσσερις βίδες θα χρειαστούμε, απλά οι μισές από αυτές θα είναι οι κοντές που πλαισιώνουν το CPU back plate από την επάνω του πλευρά. Το CPU Back plate είναι από πλαστικό, αλλά στα κρίσιμα σημεία (στήριξη αποστατών ψύκτρας) υπάρχουν μεταλλικά σπειρώματα και πολύ στιβαρή κατασκευή. Στο εσωτερικό του διακρίνουμε τις τέσσερις "χειρόβιδες" για την στήριξη του block πάνω στο CPU back plate, αριστερά τους αποστάτες που προορίζονται για τα 20ΧΧ sockets και δεξιά τους αποστάτες για τα υπόλοιπα Intell sockets. Τα παρελκόμενα κλείνουν με το καλώδιο που θα συνδέσει το block της H150i PRO RGB με τη μητρική μας, στο οποίο -και πολύ σωστά- μπήκε micro USB βύσμα. Υπάρχει ένα ακόμα παρελκόμενο που δεν βρίσκεται εδώ γιατί είναι ήδη προσαρμοσμένο στο block. Πρόκειται για το retension ring που βοηθά στη στερέωση του block πάνω στους αποστάτες στήριξής του και θα το δούμε λίγο παρακάτω καθώς, δεν ήθελα να διακινδυνεύσω την οπτική ακεραιότητα της θερμοαγώγιμης πάστας, βγάζοντάς το! Β. Τα παρελκόμενα για τα AMD sockets. Το μόνο που αλλάζει είναι το ειδικό retension ring με τα δύο σημεία στήριξης και οι ειδικές βιδοθηλιές, που πιάνουν πάνω στις υποδοχές του stock συστήματος στήριξης της ψύκτρας της AMD μητρική σας, καθώς η ψύκτρα δεν συνοδεύεται από AMD CPU back plate. Από τα παρελκόμενα -όπως βλέπετε- λάμπει δια της απουσίας του, ένα σωληνάριο με θερμοαγώγιμη κρέμα, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να συνοδεύει την ΑΙΟ μας, αν μη τι άλλο, για να συνάδει με την τιμή της, και να διευκολύνει τον πρωτόπειρο χρήστη σε μια δεύτερη απόπειρα εγκατάστασης! Και μιας και αναφέρθηκε η εγκατάσταση, σημειώνουμε το πολύ καλό φυλλάδιο οδηγιών που συνοδεύει την H150i PRO RGB, και κάνει την ολοκλήρωσή της ζήτημα μερικών λεπτών! Η ψύκτρα από κοντά Τα σχεδόν 40 εκατοστά του μήκους του radiator δεν είναι και συνηθισμένο θέαμα σε ΑΙΟ και σίγουρα διεκδικεί την προσοχή μας ! Αλλά το ίδιο σκληρά προσπαθούν και οι σωληνώσεις με το πολύ καλό sleeve τους, όμως όλα αυτά θα πάνε στην άκρη μόλις ο κύριος πρωταγωνιστής πάρει ζωή! Ο λόγος φυσικά για το Block . . . . . . το οποίο με τις εξελιγμένες δυνατότητες που έχει ο RGB φωτισμός του, μπορεί να συμμετέχει σχεδόν σε όλα τα χρωματικά εφέ που διαθέτει το Corsair iCUE. Η Corsair και στην H150i PRO RGB , χρησιμοποιεί radiator και block της Asetek, με την οποία διατηρεί μακρόχρονη συνεργασία. Με δεδομένο αυτό, πάει στα σίγουρα και μάλιστα, η αντλία που χρησιμοποιεί, είναι νέα γενιά Asetek Gen6, η οποία είναι ελαφρά μικρότερη, έχει οκταπολικό κινητήρα και impeler επτά πτερυγίων, αρκετά διαφορετικής κατασκευής από τις Asetek Gen5. Στόχος φυσικά, η υψηλή απόδοση και ο χαμηλός θόρυβος! Οι σωληνώσεις ακολουθούν πειθήνια κάθε λογική απαίτησή μας, χωρίς να εμφανίζουν τάση να διπλώσουν. Η πλεκτή τους επικάλυψη διατηρεί τη θέση της αδιαμαρτύρητα χάρη στις τερματικά πλαστικά κολάρα σύσφιξης / προστασίας. Το radiator Τόσο από τις προηγούμενες φωτογραφίες όσο και από την επόμενη φαίνεται καθαρά, ότι στο θέμα του "στυλ" η Corsair προχωρά ένα βήμα ακόμα, καθώς σε αυτό το radiator τα καζανάκια (tank) ουσιαστικά δεν διακρίνονται από τα πλευρικά ελάσματα στήριξης του radiator και των ανεμιστήρων πάνω σε αυτό. Οι αποστάσεις τον ενδιάμεσων οπών στερέωσης απέχουν 15mm (οι γειτονικοί ανεμιστήρες "ακουμπάνε" μεταξύ τους) και θα πρέπει να το λάβετε υπόψη, αν έχετε κάποιο κουτί που -παραδόξως- δεν την υποστηρίζει! Η δουλειά που έχει γίνει στο sleeving των σωλήνων , αλλά και στην εξασφάλισή τόσο αυτού, όσο και της στεγανότητας του κυκλώματος, είναι πολύ καλή και τα πλαστικά "κολάρα" δεν έδειξαν καμία τάση υποχώρησης , παρά τις επιστάμενες προσπάθειές μας ! Το radiator έχει 12 σωλήνες (έξη σε κάθε διαδρομή) και οι βίδες των ανεμιστήρων , δεν υπάρχει φόβος να τις αγγίξουν! Με μια ματιά στα διαπιστευτήρια του radiator, πάμε να δούμε το πιο ενδιαφέρον τμήμα του κυκλώματος ψύξης . . . Το Block Αυτό είναι το "κέντρο επιχειρήσεων" της Η150i PRO RGB, όλα συνδέονται εδώ και όλα ρυθμίζονται από εδώ ! Το logo είναι αρκετά μεγαλύτερο και το γωνιακό βύσμα -που διευκολύνει πολύ στα θέματα συμβατότητας με τα πέριξ του socket εξαρτήματα , είναι πλέον micro USB ! Στην ακριβώς απέναντι πλευρά βρίσκουμε τις σωληνώσεις του ψυκτικού υγρού που καταλήγουν σε γωνιακούς συνδέσμους οι οποίοι μπορούν να περιστραφούν σχετικά ελεύθερα και διευκολύνουν την τελική τοποθέτηση της ψύκτρας! Σε όλη τη διάρκεια των δοκιμών και παρά την συγκεκριμένη προσπάθεια που κάναμε (a.k.a. "προσομοίωση βάρβαρης μεταχείρισης" ) δεν έδειξαν την παραμικρή τάση για υγρασίες, το δε sleeve, διατήρησε ατάραχο τη . . . θέση του! Ανάμεσα στις δυο σωλήνες έχουμε και μια αρμαθιά καλώδια το οποία είναι ενωμένα σε ομάδες μεταξύ τους (ribbon cable) και συγκεκριμένα έχουμε: Ένα διπολικό που καταλήγει σε βύσμα power Sata και αναλαμβάνει την τροφοδοσία της ΑΙΟ. Ένα διπολικό που καταλήγει σε τριπολικό θηλυκό βύσμα ανεμιστήρων, το οποίο μεταφέρει στη μητρική τις στροφές της αντλίας, προκειμένου εκείνη να δει ότι ο "GPU FAN" περιστρέφεται και έτσι να επιτρέψει τη λειτουργία της μητρικής. Ένα οκταπολικό που καταλήγει σε τρία τετραπολικά αρσενικά βύσματα ανεμιστήρων. Να σημειώσουμε εδώ ότι μέσω του iCUE μπορείτε να δείτε και να ρυθμίσετε τις στροφές καθενός από τους τρεις ανεμιστήρες, ξεχωριστά! Γι' αυτό και τα βύσματα είναι πλήρως καλωδιωμένα. Ε, και αφού τα είδαμε από κοντά, ας τα βάλουμε και στο ρεύμα! Εδώ η ΑΙΟ απλά μπήκε σε τάση και δεν επικοινωνεί με κάποιο PC, αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα καθώς διατηρεί ένα μέρος από τις ρυθμίσεις που είχε την τελευταία φορά που βρέθηκε σε επικοινωνία με το πρόγραμμα διαχείρισής της. Αλλά για εμάς πιο κρίσιμη είναι η "αθέατη" πλευρά των πραγμάτων . . . Το Cold plate Αυτό -όπως ήδη έχουμε πει- έρχεται ήδη με απλωμένη την θερμοαγώγιμη πάστα και φυσικά το INTEL retension ring προκειμένου να στηριχτεί σωστά το πλαστικό προστασίας του cold plate. Και τα δυο καλά και ευπρόσδεκτα, ιδιαίτερα από τους πρωτόπειρους χρήστες καθώς τους αφαιρεί ένα από τα πιο σημαντικά άγχη . . . "Μήπως έβαλα πολύ θερμοαγώγιμη πάστα ; Μπα δεν νομίζω . . . ! " Η θερμοαγώγιμη είναι καλής ποιότητας και παρά το ότι δεν πετυχαίνει πολύ καλή διασπορά, πιάνει μια χαρά την κρίσιμη περιοχή και αυτό φαίνεται και από τις μετρήσεις μας. Με μια ελαφρά περιστροφική κίνηση απασφαλίζουμε και αφαιρούμε το retension ring και έχουμε ανεμπόδιστη θέα στο cold plate και την μηχανικά διαστρωμένη θερμοαγώγιμη πάστα, αλλά και στους τέσσερις πίρους στερέωσής του και στα ισάριθμα πλαστικά τριγωνικά πρίσματα που ασφαλίζουν το retension ring στη θέση του! Κρατάμε την στιβαρότητα της κατασκευής και την πραγματικά μεγάλη ευκολία συναρμολόγησης, καθώς επίσης και τις μικροσκοπικές χαράξεις που έχουν αφεθεί εσκεμμένα στην επιφάνεια του cold plate με στόχο την καλύτερη θερμική επαφή με το CPU heat spreader. Οι ανεμιστήρες Όπως ίσχυε στην Η115i PRO RGB, έτσι και εδώ, το εξάρτημα "κλειδί" σε αυτό που αποτελεί τον κατασκευαστικό στόχο και της H150i PRO RGB, είναι οι ανεμιστήρες της, γιατί η αναβαθμισμένη αντλία της είναι ακόμα πιο ήσυχη από πριν και η Corsair γνώριζε ότι η επιλογή τους θα είναι κρίσιμη! Αλλά η συνταγή είναι ήδη δοκιμασμένη ! Τα έδρανα είναι εξαιρετικά, οπότε απλά χρειαζόταν το fine tuning . . . και αυτό έγινε στις στροφές των ήδη γνωστών ανεμιστήρων ML120. Από 2400rpm τις μείωσαν σε 1600rpm και έτσι ο μέγιστος θόρυβός τους από 37 dB(A), κατέβηκε στα 25 dB(A). Απλό, αποτελεσματικό και ανέξοδο, αρκεί να έχεις ένα ανεμιστήρα που μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ! Και από ότι έχουμε δει, αυτή η σχεδίαση ήδη έχει δείξει πολύ καλά δείγματα γραφής, τόσο στην εξασφάλιση ενός υπολογίσιμου air flow, όσο και στην επίτευξη της απαραίτητης "στατικής" πίεσης που απαιτεί ένα "μονό/λεπτό" radiator. Τα μεγάλα κανάλια ροής μεταξύ των πτερυγίων "φροντίζουν" για το πρώτο και η κλίση των πτερυγίων με την χαρακτηριστικά μικρή μεταβολή, για το δεύτερο! Η κάλυψη της διατομής του ανεμιστήρα είναι περίπου 66% και αυτή κατανέμεται ομοιόμορφα σε όλο το μήκος των πτερυγίων. Τα ίσια μπράτσα στήριξης μολονότι δεν συνάδουν με τις κλασικές σχεδιάσεις, τελικώς όπως είδαμε και στην προηγούμενη παρουσίαση, δεν ενοχοποιούνται για πλεονάζοντα θόρυβο! Ο ανεμιστήρας ελέγχεται με σήμα PWM και το μαύρο καλώδιό τους είναι μεν χωρίς κάλυμμα, αλλά το χρώμα του θα βοηθήσει στο "κρύψιμό" του μέσα στο κουτί μας. Η κατασκευή του πλαισίου των ανεμιστήρων είναι εξαιρετικά στιβαρή, αλλά δεν περιλαμβάνει κανένα μέσω αποκοπής των "μέσω επαφής μεταφερόμενων" κραδασμών (Δεν υπάρχουν γωνίες με ελαστικά έδρανα, ή -έστω- ελαστικά τακουνάκια στις γωνίες). Ευτυχώς η τεχνολογία των εδράνων του κινητήρα περιορίζει πολύ τους κραδασμούς και έτσι πρακτικά η μόνη πηγή κραδασμών που απομένει είναι μια άσχημα χυτευμένη φτερωτή, πράγμα που είναι πολύ "χοντρό" για να διαφύγει του κατασκευαστικού ποιοτικού ελέγχου σειράς! Όπως και να έχει όμως θα θέλαμε να δούμε την H150i PRO RGB, σαν "αιχμή του δόρατος" που είναι στον τομέα της ήσυχης υδρόψυξης, να εφοδιάζεται και με τους ανάλογα επιμελημένους ανεμιστήρες και -γιατί όχι!- και με RGB δυνατότητες, έτσι που να είναι σε πλήρη αντιστοιχία το κουτί με το περιεχόμενο ! Zero RPM mode: Οι ανεμιστήρες αυτοί, όταν το σήμα του Duty Cycle μειωθεί στο ~14% και κάτω, ακινητοποιούνται. Τονίζουμε ξέχωρα αυτή τη δυνατότητα, όχι γιατί στις δοκιμές απεδείχθη σημαντική (με 60 Watt οι ανεμιστήρες αρχίζουν μετά από μερικά λεπτά να στρέφονται) αλλά γιατί, σε ένα πραγματικό κουτί, όπου επικρατεί μια -ανεξάρτητη από την ΑΙΟ- γενικότερη ροή αέρα, μπορεί να αποδειχθεί σημαντική, επιτρέποντας στην ΑΙΟ μας να εκμεταλλευθεί την μεγάλη της επιφάνεια και να παραμένει πρακτικά τελείως αθόρυβη στα χαμηλά θερμικά φορτία. Η ΑΙΟ μας συναρμολογημένη Ήρθε η ώρα σιγά σιγά . . . Από όπου και να το δεις, μια επιβλητικότητα την έχει ! Και σίγουρα η οπτική της επίδραση σε ότι κουτί και αν μπει θα είναι καθοριστική. Αυτός είναι και ένας σημαντικός λόγος που η Corsair προτιμά να υπάρχει η επιλογή της διακριτικότητας στο φαίνεσθαι! Αν το κουτί σου έχει ένα πολύ διακριτικό ύφος . . . κανένα πρόβλημα, απενεργοποιείς και τον RGB φωτισμό και μόνο το Pitch Black είναι πιο "σοβαρό" ! Αν πάλι το θέλετε το . . . "χρωματάκι" σας , επίσης κανένα πρόβλημα, RGB = On και με τη βοήθεια του Corsair iCUE μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε! Η φωτογραφική απεικόνιση, υστερεί πολύ από την πραγματική οπτική εντύπωση, αλλά ελπίζω η αίσθηση της διαφοράς να "περνάει" στην εικόνα! Οι δυνατότητες του RGB φωτισμού του block είναι μεγάλες και μπορεί -πέραν της αισθητικής- να βρει και πιο "τεχνική" χρήση" καθώς, το χρώμα του φωτισμού του μπορεί να συνδεθεί με την θερμοκρασία, είτε της ΑΙΟ (που είναι "default" ρύθμιση), είτε με την θερμοκρασία της CPU του συστήματός μας. Φυσικά με το θέμα του φωτισμού δε θα ασχοληθώ, τόσο γιατί, ό,τι και να προσπαθήσω να μεταφέρω εδώ θα είναι πολύ λίγο και "άδικο", όσο και για να μη σας χαλάσω τη χαρά της ανακάλυψης! Ένα μόνο μπορώ να πω στα σίγουρα για το πρόγραμμα διαχείρισης . . . καφέ δε φτιάχνει ! Με την ευκαιρία, περί του φαίνεσθαι, δυο σκέψεις! Πρώτα η κακή: Αυτό το τύπου χωροδικτυώματος πλαίσιο των ανεμιστήρων, πόση σκόνη άραγε μπορεί να μαζέψει ! Και μετά η . . . προκλητική: Αυτή η πίσω πλευρά δεν φαίνεται πολύ άδεια; Σαν κάτι να περιμένει μοιάζει ! Πράγματι η σκέψη για Push-Pull, εύκολα περνάει από το νου, με μια τριάδα ML120 PRO RGB LED 120MM PWM σε Push και τους stock σε Pull, θα ήταν χάρμα οφθαλμών! Βέβαια εδώ υπάρχει ένα αλλά και μάλιστα μεγάλο, ανάλογο του διόλου ευκαταφρόνητου κόστους αυτής της αναβάθμισης! Αλλά γι' αυτά . . . αργότερα! Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά ! Κι ερχόμαστε στο κομμάτι της παρουσίασης που σηκώνει την αυλαία της "πρώτης ματιάς" και πάει και λίγο πιο πέρα το ψάξιμο! Πέρα από το ότι προσωπικά μου αρέσει -και ελπίζω ότι δεν είμαι ο μόνος!- αισθάνομαι ότι ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσεις την προσπάθεια κάποιου, είναι να μην την αφήσεις να περάσει απαρατήρητη! Δεν βρίσκουμε πάντα σημαντικά πράγματα, αλλά ποτέ δεν έχουμε βγει από αυτό το κεφάλαιο, χωρίς να δούμε κάτι χρήσιμο και ενδεχομένως, νέο! Υπομονή ! Τα πράγματα είναι απλούστερα από ότι δείχνουν! Η πρώτη επαφή του πρωτόπειρου χρήστη με το καλωδιομάνι (αν και εδώ δεν είναι και τόσο πολλά) είναι κρίσιμη, αλλά πολύ σύντομα, αυτό που φαινόταν σαν μια "ολίγη από μακαρόνια", τακτοποιείται και βολεύεται μια χαρά και στο τέλος, εκτιμούμε ιδιαίτερα την πρόβλεψη της Corsair να επικοινωνούν όλα με το Block! Ένα- δυο σημεία προσοχής , για να μην χρειαστεί να ξαναφτιάχνεται τα καλώδια: 1. Κάνετε πρόχειρα τη σύνδεση των ανεμιστήρων, ενεργοποιήστε και το πρόγραμμα διαχείρισης και αντιστοιχήστε τα βύσματα των ανεμιστήρων με αυτά που το πρόγραμμα ιεραρχεί (Fan#1, Fan#2, Fan#3). Βάλετε κάποιο σημαδάκι για να ξεχωρίζουν, θα σας διευκολύνει όταν θα ασχολείστε με τη ρύθμιση του iCUE. 2. Μη βιαστείτε να στερεώσετε τα πάντα στη θέση τους (καλώδια κλπ), δείτε πρώτα πως λειτουργούν όπως εσείς θέλετε! Το radiator Για να εκμεταλλευτούμε την βαρύτητα, στην περίπτωση που το radiator μπει σε πλάγια θέση (π.χ. κουτί HTPC), θα πρέπει η είσοδος του να τοποθετηθεί ψηλότερα από την έξοδό του και για να μην ψάχνετε ποια είναι ποια . . . Δεξιά βλέπουμε το αυτονόητο ! Ακόμα και αν κάνουμε λάθος και χρησιμοποιήσουμε βίδα με μεγαλύτερο από το κανονικό μήκος, δεν κινδυνεύει η στεγανότητα του radiator, καθώς το χειρότερο που έχει να συμβεί είναι να στραπατσαριστούν δυο-τρία πτερύγια. Όπως αναφέρουμε στις θερμικές παραμέτρους του radiator, τα πτερύγιά του είναι παχύτερα από ότι συνηθίζεται (0,24mm). Αυτό είναι ζήτημα επιλογής, γιατί το παχύτερο έλασμα το επιτρέπει να υπάρχουν πολύ περισσότερες μικροπερσίδες (Louvers) σε κάθε στοιχειώδες πτερύγιο, και παράλληλα -καθώς αυτές, αναγκαστικά έχουν μικρότερο πλάτος- παρεμβάλλονται λιγότερο στο μεταξύ των πτερυγίων κενό. 'Έτσι ταυτόχρονα έχεις και πολύ καλή αξιοποίηση των πτερυγίων και μια αρκετά ελεύθερη διέλευση του αέρα μεταξύ τους! Με άλλα λόγια, θα έχει πολύ δίκιο όποιος κάνει συνειρμούς με . . . πίτες και σκύλους! Η επιπεδότητα του Cold Plate Η γνωστή διαδικασία . . . . . . έδειξε ότι το Cold Plate είναι σχεδόν επίπεδο, καθώς και στις δύο κατευθύνσεις η απόκλισή του από το dead flat είναι μόλις 2/100mm (20μm)! Συνεπώς αναμένουμε πολύ καλό πάτημα στην επιφάνεια του Loader που θα αναλάβει να την . . . "τηγανίσει" ! Η υφή της επιφάνειας του cold plate είναι η γνωστή λεία στην αφή αλλά "άγρια" στην όψη επιφάνεια που βρίθει από μικροσκοπικές χαράξεις : Οι οποίες, απορροφώντας την όποια περίσσεια θερμοαγώγιμης πάστας στα μικροσκοπικά κενά τους, θα επιτρέψουν ένα πολύ καλύτερο πάτημα του cold plate πάνω στο CPU heat spreader. Με την ευκαιρία αυτού του κοντινού πλάνου σημειώνουμε και δυο από τα τέσσερα τριγωνικά πλαστικά πρίσματα που κλειδώνουν το retension ring στη θέση του. Στην επόμενη φωτογραφία φαίνονται και τα τέσσερα πλαστικά κλειδώματα του retension ring και στη δεξιά, μπορούμε να δούμε τόσο αυτά όσο και τη διαμόρφωση των μεταλλικών πίρων που συγκρατούν το retension ring. Η κατασκευή αυτή είναι πολύ στιβαρή και πολύ πιο εύκολη στη συναρμολόγηση και επιπλέον αυτών, η ρύθμιση της δύναμης σύσφιξης του cold plate πάνω στο CPU heat spreader, βασικά ορίζεται από την ελαστικότητα των τεσσάρων βραχιόνων του retension ring και όχι από το πόσο "αντρειωμένοι" είμαστε! Η φωτογραφία αυτή είναι με την θερμοαγώγιμη πάστα αναφοράς (Arctic MX-4) Το αποτέλεσμα είναι ένα πολύ καλό "πάτημα" του cold plate πάνω στο κάλυμμα της "CPU" και μια εξίσου καλή θερμική σύζευξη των δυο! Η διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας Στις επόμενες δυο φωτογραφίες φαίνεται η διασπορά της ήδη εγκατεστημένης stock Τ.Ι.Μ . μετά από αρκετές ώρες δοκιμών και πολλούς κύκλους θέρμανσης-ψύξης. Είναι φανερό ότι ο ομοιόμορφος προσανατολισμός των "χαράξεων" του cold plate λειτουργεί κάπως ανασταλτικά στην διασπορά της θερμοαγώγιμης στην κάθετη προς τις "χαράξεις" διεύθυνση. Παρ' όλα αυτά, η διασπορά καλύπτει ολόκληρη την επίμαχη περιοχή και χαρακτηρίζεται σαν αρκετά καλή ! Πάνω αριστερά διακρίνεται μια σταγόνα πιθανότατα από το λιπαντικό που περιέχει η stock T.I.M. Η διασπορά της Τ.Ι.Μ. αναφοράς Εδώ η πάστα απλώνεται σε μια πολύ λεπτή στρώση σε ολόκληρη την επιφάνεια του Hot Plate του Loader και έτσι δεν έχει κάποια επίδραση στη διασπορά της η κατεύθυνση των χαράξεων του Cold Plate, αν υπάρχουν. Εδώ το ξεβίδωμα του block -όπως βλέπετε κι εσείς- έγινε από την κάτω δεξιά βίδα προς την επάνω αριστερή, με αποτέλεσμα οι ισχυρότερες ενδείξεις της απότομης αποκόλλησης (δενδροειδείς δομές κλπ) να είναι ευδιάκριτες κάτω δεξιά και προοδευτικά να εξαφανίζονται πηγαίνοντας προς την επάνω αριστερή γωνία, όπου συγκεντρώθηκε η θερμοαγώγιμη πάστα καθώς οι δυο επιφάνειες "άνοιγαν" προοδευτικά σαν "ψαλίδι". Όπως βλέπετε έγιναν δύο εγκαταστάσεις για λόγους ελέγχου, με την πρώτη -από όπου είναι οι από επάνω φωτογραφίες- έγινε μια δοκιμή για να υπάρχει "σημείο" αναφοράς και μετά έγινε δεύτερη εγκατάσταση και σύγκριση των δυο δοκιμών. Αυτό μας δίνει μια καλή ιδέα για την επαναληψιμότητα των δυνάμεων σύσφιξης που επιτυγχάνει το retension ring. Τα αποτελέσματα των δύο μετρήσεων είναι πολύ κοντά μεταξύ τους (μέγιστη διαφορά 0,6 oC στα 360 Watt) οπότε, το νέο σύστημα στερέωσης της Corsair περνάει αλώβητο το test και μας εγγυάται την αξιόπιστη θερμική σύζευξη του Cold Plate με το CPU Heat Spreader! Το CPU Back Plate Στο θέμα αυτό έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν, καθώς ο αποστάτης που βιδώνεται στο cpu back plate δεν σφίγγει πάνω στην μητρική, αλλά απέχει ~1 έως 2 mm από την επάνω επιφάνειά της. Αυτό δεν δημιουργεί πρόβλημα, αλλά αν θέλουμε να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο άριστης θερμικής σύζευξης της ΑΙΟ με τον επεξεργαστή μας , έχουμε -ανάλογα με τη μητρική μας- πεδίο πειραματισμού (!) λαμπρόν! Σε πολύ λεπτές μητρικές (π.χ. κάποιες mini ή micro ATX) υπάρχει περίπτωση η μητρική να έχει πάχος πιο λίγο από το 1,6mm,οπότε αξίζει το κόπο να πειραματιστείτε με την προσθήκη λεπτών πλαστικών ροδελών που θα τις περάσετε στα σωληνάκια του CPU back plate, πριν το τοποθετήσετε στην μητρική σας. Έτσι θα πετύχετε καλύτερες δυνάμεις σύσφιξης ακόμα και σε αυτή την οριακή κατάσταση. Θα το επαναλάβουμε και εδώ, αν και δεν είναι ακριβώς ζήτημα συμβατότητας, οι χρήστες με μητρικές AMD θα χρειαστούν οπωσδήποτε την υποδομή στήριξης που έχει η μητρική τους, καθώς η Corsair την θεωρεί δεδομένη. Ζητήματα συμβατότητας Καθώς το USB mico βύσμα που χρησιμοποιείται για τη διασύνδεση του block με τη μητρική μας είναι γωνιακό, το μοναδικό σημείο που παραβιάζει το αυστηρό foot print των 95x95 mm της INTEL είναι η πλευρά που υπάρχουν τα γωνιακά ρακόρ της αντλίας, και αυτό, για μόλις ~2,5mm ! Οπότε θα είναι πράγματι περίεργο να συναντήσετε το οποιοδήποτε πρόβλημα συμβατότητας με τα πέριξ του socket υλικά. Οι ανεμιστήρες Στα παραδόξως ίσια και "κάθετα" μπράτσα στήριξης του κινητήρα του ανεμιστήρα αναφερθήκαμε και στην προηγούμενη παρουσίαση, εδώ έχουμε δυο καλύτερες φωτογραφίες στις οποίες φαίνεται πολύ καλά η διαμόρφωση της πίσω πλευράς του κάθε βραχίονα. Η διαμόρφωση αυτή συμβάλει στην "απορρόφηση" των μικροστροβίλων του αέρα που ριπίζει τα στηρίγματα και συνεπώς, στην ανάλογη μείωση του θορύβου που παράγεται. Επίσης στις δυο αυτές φωτογραφίες φαίνεται καθαρά, τόσο η κλίση των πτερυγίων στην βάση τους, όσο και το πόσο απέχουν οι βάσεις μεταξύ τους. Και τα δύο δηλώνουν με σαφήνεια το διπλό σχεδιαστικό στόχο του ανεμιστήρα, καθώς οι κλίσεις στοχεύουν στην επίτευξη υψηλής "στατικής" πίεσης και το αισθητό κενό μεταξύ των πτερυγίων, στο κατά το δυνατόν υψηλότερο air flow! Να επαναλάβω εδώ ότι αυτά τα καλώδια που "κόβουν" το ρεύμα του αέρα, αποτελούν σχεδιαστικό "ατόπημα" ! Σίγουρα με λίγη σκέψη, θα βρεθεί μια καλύτερη λύση, γιατί τώρα που η Corsair μπαίνει στο χώρο των κατασκευών χαμηλού θορύβου, θα πρέπει να συνυπολογίζει και να σκέφτεται πράγματα που πριν, απλά "δεν την απασχολούσαν" ! Ένα από αυτά φαίνεται στη δεξιά φωτογραφία, όπου αναδεικνύεται η έλλειψη φινιρίσματος στις ακμές των πτερυγίων. Σαφώς δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι σημαντικό, ούτε με κάτι που δεν μπορεί να διορθωθεί με ένα απαλό "χάϊδεμα", αλλά πιθανότατα ένα μικρό μέρος του θορύβου και σίγουρα της "υφής" του, θα οφείλεται σε αυτά τα υπολείμματα της χύτευσης της φτερωτής. Το πρόγραμμα Corsair iCUE Το είπαμε και πιο πριν ότι δεν παρουσιάζουμε το πρόγραμμα διαχείρισης, αλλά το χρησιμοποιήσαμε σε όλες τις δοκιμές μας και έχουμε τις παρατηρήσεις μας κατανεμημένες εκεί που ανήκουν από άποψη ουσίας. Το iCUE ήταν ένας πολύ καλός βοηθός και όλες αυτές τις (πολλές) ημέρες των δοκιμών δεν μας δημιούργησε κάποιο θέμα. Οι δυνατότητες που έχει είναι πολλές, και αν λείπουν κάποια πραγματάκια, δεν δημιουργούν πρόβλημα. Η παραμετροποίηση που μπορεί να δεχτεί είναι πολύ μεγάλη, χαρακτηριστικά στη συνέχεια θα δούμε κάποια ενσταντανέ από την λειτουργία του, όπου η αντλία και ο κάθε ένας από τους τρεις ανεμιστήρες, βρίσκονται σε διαφορετικό mode λειτουργίας! Οι επιλογές που έχουμε κάνει είναι : Fan1>>Zero RPM mode, Fan2>>Balanced mode, Fan3>>Cooling mode, Pump>>Quiet mode και ο αισθητήρας που λαμβάνει τη θερμοκρασία ελέγχου είναι αυτός που βρίσκεται μέσα στο block και βλέπει τη θερμοκρασία της αντλίας (πρακτικά τη θερμοκρασία του θερμού ψυκτικού υγρού στην έξοδό του από την αντλία προς το radiator). Βλέπουμε ότι παρά τους διαφορετικούς καθορισμούς , όλα δουλεύουν σωστά ! Εδώ το μόνο που αλλάξαμε είναι ότι η ΑΙΟ ελέγχεται από τη θερμοκρασία της CPU του υπολογιστή που είναι συνδεδεμένη και όχι από τη θερμοκρασία του block της. Το iCUE αντιδρά σωστά στην αυξημένη θερμοκρασία της CPU και προσπαθεί ανεβάζοντας τις στροφές των ανεμιστήρων και της αντλίας, να αντιμετωπίσει αυτή την αύξηση. Οι βασικοί καθορισμοί του κάθε στοιχείου παραμένουν, αλλά έχουν παρακαμφθεί προκειμένου να πέσουν οι θερμοκρασίες! Αυτό είναι μια έμμεση , αλλά σαφής απόδειξη ότι το πρόγραμμα διαχείρισης, σέβεται αυτά που θέλουμε, αλλά προσέχει και την υγεία του επεξεργαστή μας! Εδώ έχουμε και πάλι συνδέσει τον έλεγχο της ΑΙΟ με την -χαμηλή- θερμοκρασία του block* και όλα επιστρέφουν σε κατάσταση συμφωνίας με τις ρυθμίσεις μας! Στη δεξιά πλευρά του στιγμιότυπου, στη στήλη του CUE Space μπορούμε να δούμε τη μεταβατική κατάσταση επιστροφής στις ρυθμίσεις μας. {*Το block βρίσκεται τοποθετημένο στον Loader και όχι σε κάποια πραγματική CPU} Με πολλές ευχές λοιπόν, προς τους ευτυχείς χρήστες για καλή διασκέδαση με το iCUE, προχωράμε στα αποτελέσματα των μετρήσεων. Μετρήσεις Εδώ μπορούμε να δούμε την συνοπτική εικόνα της Corsair Hydro Series H150i PRO RGB, έτσι όπως καταγράφηκε στις τυπικές δοκιμές (60 - 360 Watt) που έγιναν και μιλάμε τόσο για την PUSH διάταξη των ανεμιστήρων, όσο και την PUSH-PULL για όσους δεν έχουν πρόβλημα χώρου στο κουτί τους. Σε αυτό το πίνακα όμως έχουμε και κάτι νέο, καθώς η ψύκτρα από άποψη μεγέθους το υποστηρίζει, κάναμε μερικές σειρές δοκιμών σε οκτώ βήματα των 60 Watt, με άλλα λόγια προστέθηκαν δυο ακόμα βήματα, ένα στα 420 Watt και ένα στα 480 Watt ! Αλλά πριν προχωρήσετε, καλό είναι για όσους θέλουν να θυμηθούν τις συντομογραφίες που χρησιμοποιούμε, να διαβάσουν τις επεξηγήσεις που ακολουθούν στο spoiler! Σύνοψη βασικής θερμικής συμπεριφοράς Στον πίνακα που ακολουθεί έχουν συμπεριληφθεί οι δοκιμές που έγιναν σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις στους ακόλουθους προσανατολισμούς ροής αέρα και setup : Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την stock TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph)_ Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph)_ Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε υψηλότερη ισχύ, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph)_ Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph)_ Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph) _ Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε υψηλότερη ισχύ, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph) _ Να σημειώσω εδώ ότι οι δοκιμές έγιναν με το Corsair iCUE ενεργό και όλες οι αλλαγές στροφών πραγματοποιήθηκαν μέσω αυτού, συνεπώς θα έχετε και την ευκαιρία να δείτε σε ποια σημεία παρενέβη και άλλαξε τις στροφές προκειμένου να κρατήσει τις θερμοκρασίες χαμηλότερα. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι για κάθε μέτρηση παρατίθενται ξεχωριστές τιμές στροφών και θορύβου πέραν των τιμών της θερμοκρασίας. Οι αλλαγές στροφών που έκανε το πρόγραμμα διαχείρισης, καθώς και τα αποτελέσματά τους σε θόρυβο και θερμοκρασία, έχουν σημειωθεί με κεραμιδί χαρακτήρες. Η καλύτερη επίδοση στο μέγιστο φορτίο, έχει μεγαλύτερους χαρακτήρες σε κίτρινο φόντο και η καλύτερη επίδοση στο τυπικό φορτίο είναι μέσα σε πράσινο φόντο. Με πορτοκαλί φόντο έχουν σημειωθεί όλες οι τιμές όπου παρενέβη το πρόγραμμα διαχείρισης Corsair iCUE και άλλαξε τις στροφές των ανεμιστήρων. Με 39,6 dB(A) στο υψηλό air flow, αθόρυβη, δεν την λες! Αυτό όμως εξαρτάται πολύ από τη χροιά του ήχου, γιατί σε αυτά τα οριακά επίπεδα (κοντά στα 40dB(A) παίζει μεγάλο ρόλο το φάσμα συχνοτήτων του θορύβου. Στην περίπτωση λοιπόν της Η150i PRO RGB, αυτό είναι απαλλαγμένο από ενοχλητικές εξάρσεις συχνοτήτων και αυτό που ακούμε σε απόσταση μισού μέτρου και χωρίς κανένα εμπόδιο ανάμεσα, είναι ένα απαλό φύσημα το οποίο πολύ γρήγορα εντάσσεται στο υπόβαθρο των θορύβων του χώρου μετρήσεων που -όπως ξέρετε- είναι αρκετά χαμηλό ! Αυτό σαν αρχική διαπίστωση αποτελεί μια καλή βάση εκκίνησης και η συνέχεια έπεται ακόμα καλύτερη γιατί, η σύγκριση των επιδόσεων αυτών με μια (για να μην πω «την» ) κορυφαία αερόψυκτρα μεγάλου μεγέθους βρίσκει την ΑΙΟ μας χονδρικά 1 - 2 οC δροσερότερη (πράγμα που δεν είναι και κάτι σημαντικό) και ελαφρά πιο ήσυχη (~ 0,3 dB(A)), πράγμα που -αντιθέτως- δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο! Σαφώς και δεν παρουσιάζει την θεαματική διαφορά στο θόρυβο που είδαμε στην Η115i PRO RGB, αλλά –ανάλογα το air flow- παραμένει από ~0,8 oC έως και ~3,5 oC δροσερότερη από την μικρή της αδελφή! Η δε ηχητική επιβάρυνση κυμαίνεται από 3 dB(A) μέχρι τα 0,2 dB(A). Αν όμως δούμε τι συμβαίνει στις λογικές καταναλώσεις των 240 Watt (που σημαίνει αρκετά ανεβασμένα τα ρολόγια), η Η150i PRO RGB εύκολα μπορεί να δουλέψει σε μέσο air flow με το Δθ= ~26,4 oC και το θόρυβο στα μόλις ανιχνεύσιμα 33,0 dB(A) με τη CPU μας –σε ένα ευάερο κουτί να βρίσκεται κάπου στους 55 με 57 οC. Στη δοκιμή ίσου θορύβου που κάναμε (δεν συμπεριλαμβάνεται στον πίνακα), το αποτέλεσμα ήταν : Η Η150i PRO RGB στις ~1400 rpm κάνει τον ίδιο θόρυβο με την H115i PRO RGB (στο μέγιστο air flow της) και το Δθ που επιτυγχάνει είναι ~1,2 oC υψηλότερο. Όπως φαίνεται από τα προηγούμενα, η επιλογή της Corsair για ΑΙΟ χαμηλού θορύβου ισχύει και υπηρετείται και στην σημερινή φιλοξενούμενη, απλά σε αυτήν λόγω των πιο ταχύστροφων ανεμιστήρων δεν είναι τόσο θεαματική και άμεση η αναγνώρισή της! Για τα πρακτικά του πράγματος πρέπει να σημειώσουμε: Την ελάχιστη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στους προσανατολισμούς του radiator, καθώς η οριζόντια τοποθέτηση υστερεί μόλις μερικά δέκατα του βαθμού από την πλάγια. Η διαφορές στο setup των ανεμιστήρων όμως, είναι αμελητέες μόνο στο υψηλό air flow, όταν πάμε στο μέσο και χαμηλό, το Pull setup υστερεί αισθητά από το Push (~2,5oC) To Pull setup είναι ελαφρά πιο θορυβώδες από το Push. To Push-Pull setup δίνει πολύ περισσότερες δυνατότητες χειρισμού, καθώς είναι ~ 3 με 4 βαθμούς δροσερότερο, μπορούμε να έχουμε την ΑΙΟ κάτω από τα 33 dB(A) και τις θερμοκρασίες -στη χειρότερη περίπτωση- μόλις ένα βαθμό υψηλότερες από το υψηλό air flow του Push setup όπου ο θόρυβος είναι 7,3 dB(A) υψηλότερος ! Για να τα δούμε όμως όλα αυτά με μια ματιά και αρκετά περισσότερα, στο γράφημα του συνοπτικού πίνακα που είδαμε πιο πάνω: Η επιτομή της γραμμικότητας στην θερμική συμπεριφορά ! Στο υψηλό air flow -όπου το Corsair iCUE δεν βρίσκει λόγο να παρέμβει, τα πάντα είναι ολόισια, σταθερά και προβλέψιμα ! Η Corsair H150i PRO RGB έχει τόσο ομοιογενή συμπεριφορά που είναι αδιάφορο τι προσανατολισμό ή -μονόπλευρο- setup θα επιλέξεις, το θερμικό αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο καλό για όλα! Το Push-Pull setup επίσης γραμμικό και φυσικά, με χαμηλότερες θερμοκρασίες. Η γραμμική συμπεριφορά δεν αλλάζει ούτε και όταν η θερμική ισχύς ανεβαίνει στα 480 Watt ! Η ίδια εικόνα διατηρείται και στο μέσο air flow με μοναδική εξαίρεση το Pull setup όπου στα 480 Watt πλέον το iCUE παρεμβαίνει και αυξάνει τις στροφές των ανεμιστήρων. Στο χαμηλό air flow μόνο το Push-Pull setup δεν επηρεάζεται από το iCUE, τα άλλα setup πάνω από τα 360 Watt δέχονται μικρορυθμίσεις στις στροφές των ανεμιστήρων, και φυσικά το Pull setup, ήδη από τα 300 Watt αρχίζει να απασχολεί το πρόγραμμα διαχείρισης, δεχόμενο προοδευτική αύξηση των στροφών των ανεμιστήρων και παράλληλη -φυσικά- αύξηση του θορύβου! Εξαιρετική εντύπωση προκαλεί η αταραξία με την οποία η ΑΙΟ δέχεται τη θερμική καταπόνηση των 480 Watt, η οποία σαφώς και δεν αντιπροσωπεύει κάποια CPU, αλλά αποτελεί ένα εξαιρετικό μέσο για να ωθήσουμε μια ψύκτρα στα άκρα. Αυτό που φάνηκε εδώ, είναι ότι το όριο της Η150i είναι ακόμα πιο ψηλά ! Μετρήσεις εις βάθος και γραφήματα Στον τομέα αυτό, όπως ξέρετε παρουσιάζουμε μόνο τα θέματα που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η πλήρης έκθεση όλων των μετρήσεων που γίνονται, σε πλήρη λεπτομέρεια, θυμίζει μικρή "διατριβή" και αυτό λειτουργεί εις βάρος των σημείων που κάθε φορά έχουν ιδιαίτερο χρηστικό ενδιαφέρον, κουράζοντας ενδεχομένως τον αναγνώστη στη προσπάθεια να επικεντρωθεί στα σημαντικά! Φυσικά όλη η μέχρι τώρα παρουσιαζόμενη πληροφορία εξακολουθεί και παράγεται "αυτόματα" και είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμη* αν χρειαστεί, τόσο στο σχολιασμό της παρουσίασης, όσο και σε όποιον φίλο θέλει να εμβαθύνει στο θέμα! (*)Οι μετρήσεις που έγιναν συνολικά μπορούν να βρεθούν εδώ: Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την stock TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph)_ Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph)_ Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε υψηλότερη ισχύ, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph)_ Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph)_ Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph) _ Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε υψηλότερη ισχύ, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PULL με την MX-4 TIM. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph) _ Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε διάταξη PUSH με την stock TIM και iCUE > ZeroRPM mode. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph)_ Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε διάταξη PUSH με την stock TIM και iCUE > Balance mode. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph)_ Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, σε διάταξη PUSH με την stock TIM και iCUE > Quiet mode. ( Table, Delta-T Graph, Rca Graph)_ Το συνοπτικό γράφημα της θερμικής συμπεριφοράς, όχι τόσο συνοπτικά ! Το είδαμε ακριβώς προηγουμένως, αλλά ας το δούμε στη συνέχεια πιο εμπλουτισμένο ! Λίγο πριν είδαμε τα βασικά στοιχεία του διαγράμματος αυτού και τα κύρια συμπεράσματα που βγάζουμε για την ψύκτρα, της οποίας εκθειάσαμε τη γραμμικότητα. Εδώ θα το πάμε λίγο πιο βαθειά το πράγμα, και θα αξιοποιήσουμε αυτή τη γραμμικότητα, αλλά για να το κάνουμε αυτό χρειαζόμαστε ακόμα μερικές γραμμές (αρκετές γραμμές δηλαδή) : Αν πάρουμε τρία αντίστοιχα σημεία από ένα σε κάθε air flow (έστω αυτά που αντιστοιχούν στα 240 Watt του La PUSH Extra Power RTSF των οποίων οι τιμές έχουν πράσινο φόντο στον πίνακα) βλέπουμε ότι αυτά με μεγάλη προσέγγιση ανήκουν στη ίδια "οριζόντια" ευθεία! Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για όλες τις άλλες τριάδες τιμών, αυτού του setup, (πορτοκαλί διακεκομμένες γραμμές). Αντιστοίχως ισχύουν τα ανάλογα και στα άλλα setup, από τα οποία έχουμε φτιάξει τις "οριζόντιες" ευθείες (μοβ) του Push-Pull setup. A. Αξιοποιώντας αυτό, καθώς και την γραμμική συμπεριφορά της ΑΙΟ, μπορούμε όχι μόνο να δούμε ποιο θα είναι το Δθ σε μια ενδιάμεση θερμική καταπόνηση (που το έχουμε κάνει αρκετές φορές) αλλά και ποίο είναι το Δθ σε μια καταπόνηση, για την οποία δεν έχουμε κάνει καν δοκιμή ! Για παράδειγμα ας πάρουμε το Push-Pull setup, στο οποίο οι δοκιμές του μέσου και υψηλού air flow σταμάτησαν στα 360 Watt. Προεκτείνοντας τις ευθείες του διαγράμματος του Δθ και παίρνοντας τις τομές τους με τις κατακόρυφες που αντιστοιχούν στα 420 και 480 Watt, προσδιορίζουμε τέσσερα σημεία, δύο στο μέσο air flow ( 1, 2 ) και δύο στο υψηλό (3, 4), αυτά αντιστοιχούν στις τιμές του Δθ για τις αντίστοιχες καταπονήσεις. Το ότι πράγματι αυτές οι τιμές είναι σωστές, μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε χρησιμοποιώντας σαν σημείο αναφοράς τις πραγματικές τιμές του χαμηλού air flow και ελέγχοντας αν η κάθε τριάδα τιμών (μια πραγματική και δυο προβλεπόμενες) ανήκει στη ίδια ευθεία. Πράγματι οι δυο τριάδες Δθ μας δίνουν δύο ακόμα ευθείες μια για τα 420 Watt και μια για τα 480 Watt! B. Με ανάλογο τρόπο μπορούμε να βρούμε ποίες θα ήταν οι τιμές του Δθ, αν δεν παρενέβαινε το Corsair iCUE στο χαμηλό και μέσο air flow για το Pull setup. Έτσι ορίζουμε τα σημεία a, b, c, d στο χαμηλό και e στο μέσο και με ένα πρόχειρο έλεγχο βλέπουμε ότι τα Δθ των 480 Watt των τριών air flow βρίσκονται στην ίδια "οριζόντια" ευθεία! Αυτά, σε συνδυασμό με την εξαιρετική σταθερότητα που έδειξε σε πολύωρες δοκιμές σε σταθερά θερμικά φορτία, αποτελούν την καλύτερη επικύρωση της εντύπωσης που διαρκώς είχαμε στις θερμικές δοκιμές: "Η Corsair H150i PRO RGB συμπεριφέρεται τόσο γραμμικά και προβλέψιμα, όσο και ένα εργαστηριακό όργανο!" Η επίδραση του Corsair iCUE Δεν έχουμε κάνει κάποια ιδιαίτερη μνεία στο πρόγραμμα διαχείρισης της Corsair (θα απαιτούσε ένα δικό του review!), αλλά θα δείξουμε κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα του τρόπου που παρεμβαίνει στη λειτουργία της ΑΙΟ μας και εξασφαλίζει τόσο την υγεία του επεξεργαστή μας , όσο και των αυτιών μας! Μετρήσεις σε πλάγια θέση και Pull setup. {Πίνακας δεδομένων, Γράφημα Rca} Στο μέγιστο air flow δεν υπάρχει καμία παρέμβαση, καθώς οι παράμετροι που έχουμε εμείς επιλέξει (βασικά οι στροφές των ανεμιστήρων) είναι στη μέγιστη ρύθμισή τους. Όσο όμως το air flow πάει προς χαμηλότερες τιμές το Corsair iCUE αρχίζει να παρεμβαίνει. Έτσι στο μέσο air flow επιταχύνει τους ανεμιστήρες στο 8ο βήμα (480Watt), ενώ στο χαμηλό ήδη από τα 300 Watt έχει αρχίσει και ρυθμίζει τους ανεμιστήρες προοδευτικά σε ολοένα και περισσότερες στροφές. Αυτά, συγκρατούν τις θερμοκρασίες χαμηλότερα και αυξάνουν ελαφρά το θόρυβο, οπότε σαν τελικό αποτέλεσμα . . . όλα καλά! Εδώ βέβαια να σημειώσουμε ότι για να φανούν αυτές οι διαφοροποιήσεις και να επέμβει το πρόγραμμα διαχείρισης, έπρεπε να το παρακάνουμε και να ζητήσουμε 300 Watt από το χαμηλό air flow, και πιο σημαντικό από αυτό είναι η αίσθηση ασφάλειας αλλά και "διακριτικότητας" που δίνει το iCUE ! Corsair iCUE Zero RPM mode {Πίνακας δεδομένων} Όπως είπαμε και πιο πριν, οι ανεμιστήρες ML120 (1600rpm max), όταν το σήμα του Duty Cycle μειωθεί στο ~14% και κάτω, ακινητοποιούνται. Προσπαθήσαμε να το αναπαράγουμε αυτό, αλλά στο ελεύθερο περιβάλλον της δοκιμής, χωρίς την υποβοήθηση του γενικότερου air flow ενός κουτιού, τα 60 Watt που είναι το ελάχιστο φορτίο απεδείχθει μεγάλο. Οι ανεμιστήρες για κάποια ώρα παρέμειναν ακίνητοι, αλλά τελικώς ετέθησαν σε λειτουργία από το iCUE. Έχει όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε τη συμπεριφορά του προγράμματος, όταν του ζητάμε να κρατήσει την ΑΙΟ μας όσο πιο ήσυχη είναι δυνατόν. Νομίζω ότι καλύτερο αποτέλεσμα δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε ! Το iCUE αξιοποιώντας τα περιθώρια του "επεξεργαστή" μας κράτησε το σύστημά μας dead silend και ασφαλές ! Και αν "λογικευτούμε" και πάψουμε να του ζητάμε να αντιμετωπίσει τέτοια φορτία και πάμε στα λογικά μέγιστα για χαμηλό air flow (240W), τότε μπορούμε να μιλάμε -εκτός από αθόρυβο- και για "δροσερό" σύστημα ! Εδώ μια πληροφορία: Όπως έχουμε πει όταν η ΑΙΟ χάσει την επικοινωνία της με τον υπολογιστή μας, διατηρεί σαν τρόπο λειτουργίας αυτόν που είχε την τελευταία φορά που επικοινώνησε με τον υπολογιστή μας. Αυτό ισχύει μέχρι να την απενεργοποιήσουμε, καθώς όταν τροφοδοτηθεί εκ νέου περνά σε Balanced mode λειτουργίας. Εξαίρεση αποτελεί το Zero RPM mode, το οποίο το εγκαταλείπει -προφανώς για λόγους ασφαλείας- περίπου μισό λεπτό αφότου χάσει επαφή με τον υπολογιστή μας και στρέφει τους ανεμιστήρες με ~680rpm. Corsair iCUE Quiet mode {Πίνακας δεδομένων} Είναι το επόμενο mode λειτουργίας όσον αφορά στον περιορισμό του θορύβου που παράγει η ΑΙΟ μας. Και όπως βλέπουμε ο θόρυβος χαμήλωσε -οριακά- λίγο ακόμα δικαιώνοντας και πάλι το moto της κατασκευάστριας! Οι δε θερμοκρασίες κινούνται στα ίδια με πριν επίπεδα που -μεγίστως- και χωρίς να μπορούν να χαρακτηριστούν "δροσερές", οπωσδήποτε δεν εμπνέουν καμία ανησυχία! Από εκεί και πέρα είναι στο δικό μας χέρι να έρθουμε στα "συγκαλά" μας και να κρατήσουμε αυτά τα mode λειτουργίας για τις μη απαιτητικές εφαρμογές, και όχι να παίζουμε το FPS game που μας αρέσει, με τα μεγάφωνα "τσίτα", τη κάρτα γραφικών να βουρλίζεται και την CPU σε Dead Silence mode ! ! ! Corsair iCUE Balanced mode {Πίνακας δεδομένων} Τελευταίο θα δούμε τον ισορροπημένο τρόπο λειτουργίας, που αποτελεί και τον τρόπο λειτουργίας στον οποίο πηγαίνει η ΑΙΟ αν χάσει την επικοινωνία με το PC μας και -παροδικά- την τάση τροφοδοσίας της. Εδώ ο στόχος άλλαξε, θέλουμε απόδοση και αν γίνεται, και ησυχία. Οι ανεμιστήρες από τα 120 Watt κιόλας οδηγούνται στις μέγιστες στροφές τους, οπότε το μόνο που μπορεί να χρεωθεί υπέρ του περιορισμού του θορύβου είναι το γεγονός ότι η αντλία λειτουργεί στο Balanced mode ( 2070rpm) ! Mε δεδομένο ότι ο θόρυβος της αντλίας είναι μόλις και μετά βίας ανιχνεύσιμος (29,0 dB(A) / 28,8 dB(A)), αυτή η απόπειρα περιορισμού του θορύβου, μοιάζει να είναι εκτός στόχου, καθώς η όποια μείωση προκύψει θα περάσει απαρατήρητη κάτω από τον θόρυβο των ανεμιστήρων! Πιστεύω ότι το Balanced mode χρειάζεται ανακαθορισμό παραμέτρων, γιατί όπως είναι τώρα, "γέρνει" πολύ υπέρ της απόδοσης και δεν κάνει σχεδόν τίποτε για τον περιορισμό του θορύβου. Θα ήταν πολύ προτιμότερο, αυτό το mode να έρθει πιο κοντά στις παραμέτρους που χρησιμοποιούμε εμείς στις δοκιμές μέσου air flow καθώς, όπως είναι τώρα το Balanced mode, είναι σχεδόν το ίδιο με το Performance mode (διαφέρουν μόνο στις στροφές της αντλίας). Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι στο Performance mode, μολονότι η αντλία αυξάνει τις στροφές της στις 2790 rpm, η επίδραση που έχει στις θερμοκρασίες είναι μικρή. Συγκεκριμένα στα 360Watt και στο μέγιστο air flow, το κέρδος είναι η μείωσή της κατά ~1,3 oC ! Συγκριτική κατάταξη Ώρα όμως να δούμε πως διαμορφώνεται με την προσθήκη της Corsair Hydro Series H150i PRO RGB το διάγραμμα συγκριτικής παρουσίασης των επιδόσεων των ψυκτρών, που έχουν περάσει από τον πάγκο του TheLab ! Για να διευκολυνθεί η ανάγνωση των γραφημάτων έχουμε χωρίσει χρωματικά τις ψύκτρες σε τρεις κατηγορίες ισχύος (180, 240 και 360 Watt) οι οποίες αντιστοιχούν στην μέγιστη θερμική καταπόνηση που δοκιμάστηκαν. Με αυτά κατά νου, ας δούμε τα αποτελέσματα που έφερε η ψύκτρα της σημερινής μας παρουσίασης δοκιμαζόμενη στα 360 Watt. Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθ και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Η Corsair από ότι φαίνεται έχει μελετήσει πολύ καλά τις κινήσεις της. Με δεδομένο τον αναπόφευκτα μεγαλύτερο θόρυβο που παράγουν οι μικρότεροι ανεμιστήρες της H150i PRO RGB, ρυθμίζει τις στροφές τους έτσι που να είναι οριακά πιο ήσυχη από την πιο αθόρυβη των μεγάλων αεροψυκτρών, που πλέον, είναι ο "φυσικός" αντίπαλος της νέας σειράς ΑΙΟ της κατασκευάστριας! Σε αυτή την οριακή προπορεία, προσθέστε και τις ελαφρά χαμηλότερες θερμοκρασίες (που γίνονται -συγκριτικά- αισθητά καλύτερες όσο μειώνεται το air flow) και έχετε τη συνταγή της επιτυχίας ! Μια ΑΙΟ διπλού χαρακτήρα, γιατί θα υποστηρίξει τις υψηλές απαιτήσεις σας, είτε αυτές είναι στην κατεύθυνση των επιδόσεων, είτε του χαμηλού θορύβου! Το "κόστος" της όποιας επιλογής είναι μικρό και εύκολα "υποφερτό", ~3 dB(A) για της επιδόσεις και 1,5 oC για την ηρεμία της ακοής σας και όχι μόνον! Τίποτε από αυτά δεν θα ήταν εφικτό, αν το radiator της δεν είχε τόσο μεγάλο απόθεμα απόδοσης. Έτσι η Corsair με την H150i PRO RGB κάνει το "1, 2" στην κορυφή των μεγάλων αεροψυκτρών και δίνει μαθήματα ισορροπημένου σχεδιασμού στις άλλες ΑΙΟ Αλλά είναι η κατάλληλη στιγμή για τον επόμενο πίνακα... Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθ, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Το αποτέλεσμα είναι ευθεία συνάρτηση του -αναπόφευκτα- υψηλότερο ρυθμού περιστροφής των ανεμιστήρων. Η Corsair H150i PRO RGB πλασάρεται στην κορυφαία πεντάδα του πίνακα και καθώς οι ψύκτρες τις οποίες ακολουθεί είναι ότι πιο ήσυχο έχουμε δοκιμάσει, η πέμπτη θέση είναι πραγματικά καλή ! Αλλά εδώ έχουμε ένα radiator με μεγάλο απόθεμα ισχύος το οποίο επιτρέπει στους ανεμιστήρες να χαμηλώσουν στροφές , χωρίς οι θερμοκρασίες να πάρουν τα "βουνά"! Έτσι "γυρίζοντας" σε μέσο air flow, έχουμε το θόρυβο να πέφτει στα 33,0 dB(A) και το Δθ να γίνεται ~38,9 oC και όπως εύκολα μπορείτε να δείτε, τα πράγματα αλλάζουν άρδην! Αυτό είναι και ένα πολύ καλό επιχείρημα υπέρ της ανάγκης για να μην βλέπουμε τα πράγματα "μονοδιάστατα", αλλά πολύπλευρα και συνδυάζοντας μεταξύ τους τουλάχιστον τις βασικές παραμέτρους τους. Συνδυαστική κατάταξη με σταθμισμένο σύστημα βαρών Ο τίτλος δεν είναι και ο πιο δόκιμος, αλλά δίνει έμφαση σε αυτό που επιχειρεί να δώσει απάντηση σε σύνθετα και πραγματικά ζητήματα, όπως: "Ποια ψύκτρα έχει καλές επιδόσεις, αλλά παράλληλα έχει και χαμηλό θόρυβο; " " Θέλω μια ψύκτρα που να έχει επιδόσεις αλλά να μη μου "παίρνει" τα αυτιά ! " " Χρειάζομαι μια ψύκτρα που να είναι ήσυχη, χωρίς να είναι και "ψοφίμι ! " Το είχαμε πει από το προηγούμενο review, ότι είναι ανάγκη να φτιαχτεί ένα πιο δυνατό αναλυτικό εργαλείο για την κατάταξη των ψυκτρών. Ήδη ένα μέρος από αυτή τη δουλειά έχει αρχίσει και δίνει αποτελέσματα, απαντώντας πολύ πιο ολοκληρωμένα στα προηγούμενα ερωτήματα. Φυσικά υπάρχει ακόμα δρόμος μέχρι να ωριμάσει αυτό το σύστημα εκτίμησης, αλλά μπορούμε και από τώρα να δούμε τι αποδίδει σαν "απαντήσεις" και να κρίνουμε τις "επιδόσεις" του! Αυτός ο πιο σύνθετος τρόπος αξιολόγησης λειτουργεί με σύστημα βαρών, τροποποιώντας την συμμετοχή των βασικών μεγεθών ανάλογα με την απόλυτη τιμή τους, σε διακριτά βήματα, για κάθε ένα από τα οποία, ισχύουν διαφορετικοί συντελεστές συμμετοχής. Έτσι, άλλο τελικό συντελεστή συμμετοχής θα έχει μια ψύκτρα που είναι ήσυχη και άλλο μια εξαιρετικά θορυβώδης. Με αυτό το τρόπο μένουν στις κατώτερες θέσεις ψύκτρες που είτε είναι πολύ "ζεστές", είτε πολύ θορυβώδεις, και φυσικά αυτές που έχουν και τα δυο αυτά μειονεκτήματα, πάνε κατ' ευθείαν στο τέλος! Αντίθετα, ψύκτρες που έχουν πιο ισορροπημένα χαρακτηριστικά λειτουργίας, υφίστανται μικρότερη επιβάρυνση και ανεβαίνουν στην κατάταξη, στην κορυφή της οποίας είναι φυσικά οι ψύκτρες που είναι δροσερές και αθόρυβες! Για την ώρα, τα δεδομένα που υπήρχαν έτοιμα σε συνοπτικούς πίνακες, αφορούν σε συνθήκες μέγιστης θερμικής καταπόνησης και μέγιστης παροχής αέρα, πράγμα που φυσικά δεν καλύπτει όλο το φάσμα λειτουργίας μιας ψύκτρας. Συνεπώς για να υπάρχει μια κατά το δυνατόν πληρέστερη εικόνα χρειάζεται να αναλυθεί συγκριτικά τι συμβαίνει και σε άλλες συνθήκες λειτουργίας. Αυτά τα δεδομένα όμως υπάρχουν στις επιμέρους μετρήσεις, αλλά όχι σε κάποιο εν λειτουργία συνοπτικό πίνακα συγκριτικής κατάταξης, οπότε θα πρέπει να δείξετε λίγο υπομονή μέχρι να ολοκληρωθεί η χρονοβόρα διαδικασία που απαιτείται. Ακόμα όμως και με αυτές τις ελλείψεις, το αποτέλεσμα αυτής της ανάλυσης / κατάταξης είναι πολύ πλησιέστερα στην πραγματική μέση χρήση που επιφυλάσσουμε στους υπολογιστές μας ! Στη συνέχεια ακολουθούν τρία σύνθετα ραβδογράμματα, στα οποία υπάρχουν όλες οι βασικές παράμετροι ανάλυσης της συμπεριφοράς μιας ψύκτρας -για την ώρα- στην μέγιστη καταπόνηση! Γ. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένης και ισόποσης συμμετοχής του Δθ και του Θορύβου, με βάση σύστημα βαρών. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στο ραβδόγραμμα που ακολουθεί υπάρχουν τα ακατέργαστα δεδομένα (Δθ και Noise) σαν βάση αναφοράς, και έχει αφεθεί και η παράμετρος Δθ/Noise Combination* με σκοπό να φανεί το ποσοστό διόρθωσης που επιφέρει στην κατάταξη η παράμετρος Δθ/Noise Waighted Average που αποτελεί και το πρώτο κριτήριο κατάταξης μέσα σε κάθε ομάδα ψυκτρών έτσι όπως αυτές διαχωρίστηκαν με βάση την ισχύ της δοκιμής τους. {* Είναι η το άθροισμα των μέσω τιμών του Δθ που επιτυγχάνει μια ψύκτρα και του θορύβου που απαιτείται γι' αυτό.} Η Corsair H150i PRO RGB πάει αμέσως στην δεύτερη θέση του πίνακα κατάταξης να κάνει παρέα στην μικρή της αδελφή, που μονοπωλεί τις δύο πρώτες θέσεις, καθώς οι επιδόσεις της H115i στο Δθ και στο Θόρυβο, είναι πιο ισορροπημένες. Αυτό το θέμα αναδείχνεται περισσότερο στο Push-Pull setup όπου η φιλοξενούμενή μας χάνει μερικές θέσεις ακόμα επιτρέποντας σε "μία" αερόψυκτρα και μια ΑΙΟ να μπουν ανάμεσα! Η εικόνα της κατάταξης λοιπόν βελτιώνεται και έρχεται πιο κοντά σε αυτό που χρειάζεται ο χρήστης που ψάχνει μια ισορροπημένη λύση. Δ.Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένο για Χαμηλότερο Δθ. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Εδώ στη συνταγή αξιολόγησης έχουμε δώσει μεγαλύτερο βάρος στις επιδόσεις και μικρότερο στο Θόρυβο. Το κριτήριο κατάταξης είναι η πρώτη ράβδος κάθε τετράδας (Δθ / Noise Waighted Average). Η κατάταξη ανακλά τις επιλογές μας, γιατί είπαμε, είναι σταθμισμένη! "Κάνει τη χάρη" στις επιδόσεις, αλλά δεν επιτρέπει και τον πλήρη συμβιβασμό στο όνομα των χαμηλών θερμοκρασιών, γιατί έχουμε και . . . αυτιά ! Οι ψύκτρες που μπορούν να πετύχουν χαμηλές θερμοκρασίες και δείχνουν και κάποια "συγκράτηση" στον θόρυβο πάνε στην κορυφή, με πρώτη την Corsair H115i PRO RGB και αμέσως μετά την CM Nepton 240M, που καταλαμβάνει την δεύτερη θέση, και η συνέχεια είναι υπόθεση . . . Corsair ! Η H150i PRO RGB, έρχεται τέταρτη και πέμπτη. Όλες οι υπόλοιπες ψύκτρες βρίσκονται σε κατώτερες θέσεις. Οι "παραδοσιακές" ψύκτρες χαμηλού Δθ, ανεβαίνουν σε κατάταξη, αλλά σχετικά συγκρατημένα καθώς, "πληρώνουν ακριβά" τον πολύ υψηλό θόρυβο που παράγουν προκειμένου να επιτύχουν αυτά τα Δθ! Ε. Σταθμισμένη κατάταξη με βάση το συνδυασμό του Δθ και του θορύβου, στο μέγιστο θερμικό φορτίο και air flow. Γράφημα σταθμισμένο για Χαμηλότερο Θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Και ήρθε η ώρα για να απαντηθεί το ερώτημα όλων αυτών που θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά δεν "θυσιάζουν" τα αυτιά τους! Πρώτη όπως είναι φυσικό η Corsair H115i PRO RGB, μετά οι δυο πιο ήσυχες αερόψυκτρες και στη συνέχεια, η Η150i PRO RGB στην πέμπτη θέση και ακολουθούν όλες οι άλλες ψύκτρες! Από ότι έχει φανεί μέχρι τώρα η Corsair H150i PRO RGB, από όποια μεριά και αν το εξετάσεις, ανήκει στην κορυφαία ομάδα ψυκτρών κάθε επιλογής που μένει σε λογικά πλαίσια και δεν ζητά ακραίες λύσεις! Μπορεί να μην είναι στο επίπεδο της κορυφαίας "μικρής της αδελφής", αλλά είναι πολύ κοντά σε αυτό! Αυτά τα γραφήματα κατάταξης έχουν πάρει πολύ περισσότερες "παραμέτρους" υπόψιν του και τελικώς, αποδίδουν ένα αποτέλεσμα που έχει πολύ μεγάλη χρηστική αξία, καθώς ουσιαστικά, η κατάταξη ακολουθεί μια διαδικασία που προσομοιώνει -έστω και μερικώς- αυτό που θα κάναμε εμείς, ψάχνοντας ποια ψύκτρα μπορεί να είναι η "χρυσή τομή" ανάμεσα στην απόδοση και την ησυχία, ή ποία θα δώσει χαμηλότερες σχετικά θερμοκρασίες διατηρώντας το θόρυβο σε πολιτισμένα επίπεδα! Αξίζει να σημειώσουμε τις διορθώσεις στην κατάταξη των ακραίας συμπεριφοράς ψυκτρών, και το πόσο καλή απόδοση εμφανίζουν κάποιες μικρές ψύκτρες που είχαμε στο παρελθόν εκθειάσει! Για τα υπόλοιπα σας αφήνω να μελετήσετε με την ησυχία σας αυτή την νέα οπτική στο θέμα της ουσιαστικότερης συγκριτικής αξιολόγησης των ψυκτρών, και πάμε για το κλείσιμο της παρουσίασής μας. Επίλογος Η Corsair στο χώρο της υδρόψυξης έχει πολύ μακρά παρουσία, την οποία κοσμούν αρκετά και πολύ επιτυχημένα μοντέλα! Όμως οι καιροί αλλάζουν και οι απαιτήσεις των χρηστών επίσης και πλέον, το κυνήγι των απόλυτων επιδόσεων δεν φαίνεται να έχει όλα τα "φώτα" επάνω του. Αργά αλλά σταθερά το πράγματα στρέφονται προς τα εκεί που πάντα θα έπρεπε να στοχεύουν, την ποιότητα ζωής και συμβίωσης των χρηστών με τα "μηχανήματά" τους. Αρκετοί κατασκευαστές έχουν ήδη στραφεί προς τα εκεί και ήδη έχουμε δει και από εδώ κάποιους από αυτούς, Και φυσικά η Corsair έπρεπε να "απαντήσει" -πρώτα με την H115i PRO RGB και σήμερα με την H150i PRO RGB- και η απάντηση ήταν . . . "αποστομωτική"! "Είναι ήσυχη σαν τις μαμούθ αερόψυκτρες, αλλά πιο "δροσερή" από αυτές! Τι είναι; " Η Corsair απαντά και σε αυτό το ερώτημα και η απάντηση ακούει στο όνομα H150i PRO RGB και αποτελεί το δεύτερο σκέλος της εκπόρθησης του "ασφαλούς" οχυρού των αεροψύξεων! Το πρώτο ήταν μια AIO που είχε τις ίδιες θερμοκρασίες και λιγότερο θόρυβο από τις αερόψυκτρες, και το δεύτερο, μια ΑΙΟ με τον ίδιο θόρυβο αλλά χαμηλότερες θερμοκρασίες! Όλοι ευχαριστημένοι και οι ανταγωνιστές να . . . ψάχνονται ! Η Corsair στην H150i PRO RGB, διαθέτοντας τρεις ανεμιστήρες της σειράς ML, χαμηλώνει τις μέγιστες στροφές τους και αυτό της δίνει το "εισιτήριο" για το "ρετιρέ" των ισορροπημένων επιδόσεων! Βεβαίως και ευτυχώς για εμάς, δεν είναι μόνη της εκεί, υπάρχουν αρκετές ακόμα ψύκτρες με ανάλογη συμπεριφορά, αλλά το γεγονός ότι και πάλι η Corsair καταλαμβάνει τις πρώτες θέσεις, λέει πολλά ! Στο μόνο σημείο που υστερεί ελαφρά σε σχέση με τον "λογικό" της αντίπαλο, την "μικρή της αδελφή," είναι στο θέμα του θορύβου, που παρά το ότι πράγματι δεν είναι καθόλου ενοχλητικός (ένα απλό χαμηλό φύσημα), δεν μπορείς να πεις ότι δεν τον ακούς κιόλας! Συνεπώς το moto της κατασκευάστριας υλοποιείται λίγο πάνω από το μέσο air flow και κάτω (για την ακρίβεια από τις ~1400 rpm ) με "κόστος" της τάξης του ενός βαθμού. "Αντίτιμο" που με προθυμία πληρώνεις καθώς, η ΑΙΟ "χάνεται" από το ακουστικό τοπίο! Από πλευράς εγκατάστασης και ρύθμισης δεν θα συναντήσετε κανένα πρόβλημα, όλα είναι ζήτημα μερικών λεπτών, το νέο σύστημα στήριξης φροντίζει για την εύκολη και στιβαρή εγκατάσταση και το φυλλάδιο οδηγιών δεν θα σας αφήσει τίποτε "σκοτεινό". Το μόνο κακό είναι ότι αν για τον οποιονδήποτε λόγο χρειαστεί να επαναλάβετε την εγκατάσταση, θα πρέπει να έχετε δική σας θερμοαγώγιμη πάστα ! Το θέμα της διαχείρισης της ψύκτρας αλλά και των θερμοκρασιών στο κουτί μας καθώς και του θορύβου του, μπορείτε να το αναθέσετε με κάθε ασφάλεια στο Corsair iCUE που "συνοδεύει" την H150i PRO RGB και σας κάνει τη ζωή εύκολη αλλά και όμορφη καθώς, διαχειρίζεται και το φωτεινό logo στο block και μπορεί να αποτελέσει ένα ενιαίο οπτικό σύνολο με τα άλλα -ενδεχομένως υπάρχοντα- RGB προϊόντα της Corsair που έχετε. Αυτή η δυνατότητας συνολικής διαχείρισης, και η "προστιθέμενη αξία" της, είναι κάτι που μετριάζει αισθητά τον αντίκτυπο που έχει το κόστος της Η150i PRO RGB. Γιατί αυτό -ιδιαίτερα μέσα στις συνθήκες που βιώνουμε στη χώρα μας- είναι πραγματικά δυσβάστακτο και μολονότι μπορούμε να βρούμε πολλούς λόγους που το "δικαιολογούν", θα είναι πραγματικά ευχής έργον, η τιμή της να μειωθεί έτσι ώστε να γίνει προσβάσιμη σε περισσότερους χρήστες. Γιατί το σίγουρο είναι ένα: Όποιου, το κουτί και τα οικονομικά του επιτρέπουν να αποκτήσει την H150i PRO RGB, δεν πρόκειται να το μετανιώσει! Η Corsair σε αυτήν ενσωματώνει μια πολύ δυνατή και τίμια πρόταση για την ψύξη του υπολογιστή σας, ικανή να ανταπεξέλθει σε οποιαδήποτε απαίτησή του και διατηρώντας το θόρυβο σε πολιτισμένα έως ανύπαρκτα επίπεδα, να φροντίζει παράλληλα την πνευματική ηρεμία του ευτυχή κατόχου της! Στο σημείο αυτό να σας υπενθυμίσουμε ότι η Corsair Hydro Series H150i Pro RGB έχει πενταετή εγγύηση και MSRP από την Corsair 174,90 €, και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, την βρίσκουμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 166,0 € συν ~4 € λοιπά έξοδα, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συνοψίζοντας λοιπόν, ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της Η συσκευασία της ψύκτρας εξασφαλίζει την προστασία των περιεχομένων της και την τάξη σε όλα τα παρελκόμενά της. Συμβατότητα με όλες τις σύγχρονες πλατφόρμες. Σύστημα στερέωσης με πολύ εύκολη και στιβαρή εγκατάσταση. Δεν εμποδίζει την πρόσβαση σε βύσματα και κάρτες που είναι κοντά στο socket. Ανεμιστήρες με μαγνητικά έδρανα αιώρησης, χαμηλού θορύβου και σχετικά υψηλής στατικής πίεσης. Ανεμιστήρες με πολύ μεγάλο φάσμα ελέγχου των στροφών τους. Δυνατότητα ακινητοποίησης των ανεμιστήρων (Zero RPM) σε χαμηλά θερμικά φορτία για την επίτευξη ακόμα χαμηλότερου θορύβου. Η τροφοδοσία και ο PWM έλεγχος των ανεμιστήρων, εξασφαλίζεται από καλώδιο που είναι ενσωματωμένο στο "block". Ο Θόρυβος στις υψηλές στροφές μολονότι αισθητός, είναι απαλλαγμένος από ενοχλητικές συχνότητες. Ο θόρυβος που παράγει, είναι μόλις αισθητός στις μέσες στροφές και μειώνεται ακόμα περισσότερο σε χαμηλότερα air flow, μέχρι του σημείου να μην ανιχνεύεται. Cold plate με καλό "πάτημα", και ειδική επεξεργασία για καλύτερη θερμική σύζευξη. Σωλήνες που δεν διπλώνουν. Sleeving στις σωλήνες που εξυπηρετεί και λόγους anti-kink. Οι τερματισμοί των σωλήνων είναι ασφαλισμένοι με πλαστικά κολάρα, τα οποία συγκρατούν και το sleeve. Η θερμοαγώγιμη πάστα είναι ήδη τοποθετημένη στο block και έχει καλή θερμική αγωγιμότητα. Φωτιζόμενο μεγάλο logo στο block, και δυο περιμετρικές ζώνες, των οποίων ο RGB χρωματισμός μπορεί να "συνδεθεί" και με την θερμοκρασία του συστήματος. Αποδοτικό radiator, το οποίο έχει υψηλή απόδοση σε σχετικά χαμηλό air flow, ευνοώντας την αθόρυβη λειτουργία της ΑΙΟ. Πολύ καλές επιδόσεις στο θέμα του θορύβου, με θερμικές επιδόσεις καλύτερες αυτών των κορυφαίων αεροψυκτρών της κατηγορίας της. Η απόδοσή της επιτρέπει την ουσιαστικά αθόρυβη λειτουργία της ΑΙΟ σε πολύ χαμηλό airflow, χωρίς σημαντική θερμική επιβάρυνση Συνοδεύεται από ένα πολύ ευέλικτο software ελέγχου Corsair Link4, το οποίο επιτηρεί συνεχώς την λειτουργία της ψύξης και την ασφάλεια του συστήματος. Είναι συμβατή και συνεργάζεται απρόσκοπτα και με το νέο πρόγραμμα γενικής διαχείρισης, iCUE της Corsair. Παρέχει βίδες για την στήριξη 6 ανεμιστήρων. Εξαιρετικά αναλυτικές οδηγίες εγκατάστασης. Πενταετής εγγύηση. Οι ανεμιστήρες της δεν διαθέτουν κανένα αντικραδασμικό μέτρο. Ο θόρυβος που παράγει στις υψηλές στροφές μολονότι είναι απαλλαγμένος από ενοχλητικές συχνότητες, είναι διακριτός σε ήσυχο χώρο. Δεν διαθέτει CPU back plate για την πλατφόρμα της AMD. Δεν συνοδεύεται με επιπλέον θερμοαγώγιμη πάστα, πέρα από αυτή που είναι προεγκαταστημένη στο cold plate. Η τιμή της, τηρουμένων των αναλογιών με τον ανταγωνισμό, είναι υψηλή! Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά η Corsair Hydro Series H150i PRO RGB, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr, Seafalco 2/7/2018

Εισαγωγή Με τη συνεχιζόμενη πτώση των τιμών των SSD, η σημαντική αναβάθμιση που μπορούν να προσφέρουν στην εμπειρία χρήσης του υπολογιστή, γίνεται όλο και πιο θελκτική. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την καλύτερη εκδοχή τους, που χρησιμοποιεί το ειδικά ανεπτυγμένο πρωτόκολλο επικοινωνίας NVMe, το οποίο προσφέρει ακόμη καλύτερες επιδόσεις. Η Corsair έκανε πρόσφατα διαθέσιμη τη νέα της πρόταση στην mainstream κατηγορία των consumer NVMe SSDs, τον Corsair Force Series™ MP510 και μας έστειλε το μοντέλο με χωρητικότητα 960GB για να δοκιμάσουμε και να σας το παρουσιάσουμε. Πρόκειται για ένα NVMe SSD drive με form factor M.2 2280 και συνδεσιμότητα PCIe Gen 3.0 x4, που ευελπιστεί να εκθρονίσει τον βασιλιά της κατηγορίας, που ακούει στο όνομα Samsung 970 EVO. Θα το καταφέρει; Ακολουθήστε μας στη συνέχεια αυτού του review για να το μάθετε! Από τη Συσκευασία Μέχρι το Πυρίτιο - Τι ακριβώς αγοράζουμε O Corsair Force Series™ MP510 960GB έρχεται σε ένα χαρτονένιο κουτί, όπου κυριαρχεί το γκρι χρώμα και όπου αναφέρονται κάποια από τα βασικά χαρακτηριστικά του και οι πιστοποιήσεις του. Εντός, βρίσκουμε το μικροσκοπικό φυλλάδιο της εγγύησης, η οποία είναι 5ετής, και... ... το drive, προστατευμένο σε διάφανο, σκληρό υλικό. Ο Corsair Force Series™ MP510 960GB διαθέτει μαύρο PCB, κάτι που σε συνδυασμό με το όμορφο και λιτό αυτοκόλλητο στην εμφανή του πλευρά, τον κάνει ιδιαίτερα εμφανίσιμο. Κάτω από το αυτοκόλλητο, βρίσκουμε από αριστερά προς τα δεξιά 2 πακέτα NAND, τον Controller και 1 πακέτο μνήμης Cache. Στην άλλη πλευρά του PCB υπάρχουν άλλα 2 πακέτα NAND και άλλο 1 πακέτο μνήμης cache. Ο Controller είναι ο Phison E12, ο οποίος υποστηρίζει συνολικές χωρητικότητες από 256GB έως 2TB, σειριακή ταχύτητα ανάγνωσης έως 3200MB/s, σειριακή ταχύτητα εγγραφής έως 3000 MB/s και 600K IOPS. Η θερμοκρασία φυσιολογικής λειτουργίας του, είναι έως 70 βαθμούς Κελσίου. Διαθέτει thermal throttling που εξασφαλίζει την προστασία του και ρίχνει τις επιδόσεις του κατά 50MB/s για κάθε βαθμό Κελσίου πάνω από τους 80. Ο Controller της Phison διαθέτει πληθώρα προχωρημένων λειτουργιών, όπως προαιρετική απόκρυψη δεδομένων με πρωτόκολλα AES, TCG OPAL και TCG Pyrite. Διαθέτει επίσης προστασία απώλειας δεδομένων αν διακοπεί η τροφοδοσία. Λεπτομέρειες για όλα αυτά μπορείτε να διαβάσετε στο Datasheet του Phison E12. Τα πακέτα NAND αναγράφουν τον κωδικό TABBG55AIV. Πρόκειται για τα Toshiba 64-layer BiCS3 3D TLC NAND με χωρητικότητα 256GB έκαστο. Εφ' όσον ο Corsair Force Series™ MP510 960GB διαθέτει τέσσερα από αυτά, η συνολική χωρητικότητα φτάνει τα 256GB x 4 = 1024GB. Στον χρήστη είναι διαθέσιμα τα 960GB, συνεπώς τα υπόλοιπα 64GB, 16GB από κάθε πακέτο, χρησιμοποιούνται για Over Provisioning. Η μνήμη που χρησιμοποιείται ως cache, είναι η SK hynix H5AN4G8NB JR. Πρόκειται για μνήμη τύπου DDR4, χωρητικότητας 512MB ανά πακέτο, ενώ ο κωδικός UH σημαίνει κατά την κατασκευάστρια εταιρεία ότι λειτουργεί σε συχνότητα 2400MHz με χρονισμούς 17-17-17. Καθώς ο Corsair Force Series™ MP510 960GB φέρει 2 τέτοια πακέτα, αυτό σημαίνει ότι διαθέτει συνολικά 1GB DDR4 στα 2400MHz με χρονισμούς 17-17-17, ως μνήμη cache. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Corsair Force Series™ MP510 960GB, όπως τα αναφέρει η Corsair στην ιστοσελίδα της, παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα. Είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς ο Corsair Force Series™ MP510 960GB καταφέρνει επιδόσεις ανάγνωσης 3480 MB/s που είναι μεγαλύτερες από τις προδιαγραφές του Controller! Συγκεκριμένα, οι προδιαγραφές του Controller δίνουν μέγιστη ταχύτητα ανάγνωσης τα 3000 MB/s όταν χρησιμοποιείται σε υλοποιήσεις με form factor M.2, όπως εδώ, και 3200 MB/s σε U.2 υλοποιήσεις, που επιτρέπουν καλύτερη ψύξη. Όσον αφορά τις εγγραφές, τα 3000 MB/s που αναγράφονται στον παραπάνω πίνακα αποτελούν και το ανώτερο όριο των προδιαγραφών του Controller, σε κάθε υλοποίηση. Η αρκετά υψηλή αντοχή των 1700 TBW συνοδεύεται από 5 χρόνια εγγύηση, όπως και ο άμεσος ανταγωνιστής του Corsair Force Series™ MP510 960GB, ο Samsung 970 EVO. Συνοδευτικό Λογισμικό Το λογισμικό που συνοδεύει τους SSDs της Corsair, ονομάζεται Corsair SSD Toolbox. Σε αντίθεση με την εξαιρετική δουλειά πού έχει κάνει η Corsair με το iCue, το Corsair SSD Toolbox έχει μείνει χωρίς ουσιαστική εξέλιξη εδώ και αρκετά χρόνια, κάτι που είναι άμεσα εμφανές από το ξεπερασμένο αισθητικά interface του. Εν τούτοις, είναι εύκολο στη χρήση, απλό στη λειτουργία και παρέχει ουσιαστικά όλες τις απαραίτητες λειτουργίες. Η πλοήγηση γίνεται από το κάθετο μενού στα αριστερά και περιλαμβάνει 6 καρτέλες. Στην πρώτη, που ονομάζεται Drive Information (πληροφορίες για το drive), βλέπουμε τα βασικά στοιχεία του κάθε συνδεδεμένου drive και, εφ' όσον αυτό υποστηρίζεται από το πρόγραμμα, μπορούμε να κάνουμε και Firmware Update. Ο έλεγχος του firmware είναι άμεσος, απλός και online, απλοποιώντας τη διαδικασία και ελαχιστοποιώντας πιθανά λάθη του χρήστη. Η δεύτερη καρτέλα που ονομάζεται Overprovision αφορά το manual Over Provisioning, κάτι που δεν υποστηρίζεται από τον Corsair Force Series™ MP510 960GB που έχει προκαθορισμένο Over Provisioning από τον κατασκευαστή. Η τρίτη καρτέλα, S.M.A.R.T. Status (κατάσταση του S.M.A.R.T.) μας δίνει πληροφορίες για την κατάσταση του drive, όπως την κατάσταση της υγείας του και το σύνολο των αναγνώσεων και εγγραφών που έχει συνολικά πραγματοποιήσει. Σε αυτήν την καρτέλα θα προτιμούσαμε σαφώς μια πιο εύληπτη παρουσίαση για τον μη ειδικό χρήστη και όχι μια ξερή παρουσίαση των περιεχομένων του S.M.A.R.T. table. Η τέταρτη καρτέλα λέγεται Disk Clone (κλωνοποίηση δίσκου) και περιέχει ένα απλό αλλά βολικό Disk Cloning εργαλείο. Η πέμπτη καρτέλα που ονομάζεται Optimize (βελτιστοποίηση), περιέχει την εντολή ενεργοποίησης του TRIM, κάτι που στον Corsair Force Series™ MP510 960GB ελέγχεται από τα Windows και δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί κατά βούληση από το χρήστη. Η έκτη και τελευταία καρτέλα με το όνομα Secure Wipe (ασφαλής καθαρισμός) περιέχει ένα εργαλείο ασφαλούς διαγραφής των περιεχομένων του drive, με τρόπο ώστε η επαναφορά τους να είναι αδύνατη. Συνολικά, το Corsair SSD Toolbox κάνει τα βασικά που χρειάζεται, αλλά θα θέλαμε να δούμε μια ανανεωμένη έκδοση, με μοντέρνο interface και μεγαλύτερη φιλικότητα προς το χρήστη. Σύστημα Δοκιμών και Μεθοδολογία Το σύστημα δοκιμών μας είναι στημένο πάνω στην Asrock Z97X Killer. Η συγκεκριμένη μητρική διαθέτει διασυνδέσεις SATA III, SATA Express και Μ.2. Συνεπώς προσφέρεται για τη σύνδεση όλων των SSD που κυκλοφορούν ή θα κυκλοφορήσουν στο άμεσο μέλλον προσφέροντας τη δυνατότητα άμεσων συγκρίσεων πάνω στο ίδιο σύστημα. Ο επεξεργαστής είναι ο Intel G3258 Anniversary Edition που παρέμεινε δροσερός χάρη στην Corsair Hydro Series H100i GTX. Η μνήμη είναι στα 8GB που υπερκαλύπτουν τις απαιτήσεις μας στα συγκεκριμένα τεστ, το τροφοδοτικό είναι το Cooler Master V650 και το σύστημα είναι στημένο στο Cooler Master Test Bench V1.0. Ευχαριστούμε θερμά την Asrock, την Cooler Master και την Corsair για τα εξαρτήματα που μας παρείχαν για την κατασκευή του συστήματος δοκιμών! Το λειτουργικό σύστημα πάνω στο οποίο γίνονται οι δοκιμές είναι τα Windows 10 Pro 64bit. Καθώς η M.2 υποδοχή της μητρικής μας υποστηρίζει μόνο PCIe 2X μόνο και όχι 4Χ που υποστηρίζει ο Corsair Force Series™ MP510 960GB, χρησιμοποιήσαμε έναν αντάπτορα PCIe 4X σε M.2 για να λειτουργήσει το drive που δοκιμάζουμε στην πλήρη του ταχύτητα. Οι δοκιμές στις οποίες θα υποβάλουμε τον Corsair Force Series™ MP510 960GB χωρίζονται σε 4 κατηγορίες: Συνθετικά Benchmarks Ανάλυση εις βάθος με χρήση διαγραμμάτων επιδόσεων - όγκου δεδομένων Χρήση των Program Traces του PCMark 8 για να δούμε τη συμπεριφορά του drive σε καθημερινή χρήση. Η σύγκριση θα γίνει με τον βασικό του ανταγωνιστή, τον Samsung 970 EVO. Δυστυχώς δεν είχαμε διαθέσιμο κάποιον Samsung 970 EVO αντίστοιχης χωρητικότητας, οπότε κάναμε τις δοκιμές μας με έναν Samsung 970 EVO 250GB. Καθώς οι επιδόσεις των εγγραφών επηρεάζονται ιδιαιτέρως από το πλήθος των πακέτων NAND και ο Samsung 970 EVO 250GB διαθέτει 2 πακέτα NAND έναντι των 4 του Corsair Force Series™ MP510 960GB, αυτό θα ληφθεί υπ' όψιν στη διεξαγωγή των συμπερασμάτων. Μείνετε συντονισμένοι. Μετά τις δοκιμές ακολουθεί σχολιασμός, βαθμολογία και συμπεράσματα. Benchmarks Ξεκινάμε με το ATTO. To ATTO είναι το μακράν πιο γεναιόδωρο benchmark όσον αφορά τα θετικά αποτελέσματα ταχύτητας και γι αυτό όλες οι εταιρείες το χρησιμοποιούν για να δηλώσουν τις μέγιστες επιδόσεις σειριακής ανάγνωσης και εγγραφής των drives τους. Ο Corsair Force Series™ MP510 960GB έχει πολύ καλές επιδόσεις, εφάμιλλες με αυτές του Samsung 970 EVO 250GB, αν λάβουμε υπ' όψιν ότι ο EVO διαθέτει 2 πακέτα NAND αντί των 4 του Corsair Force Series™ MP510 960GB (όπως εξηγήσαμε στη μεθοδολογία) και έτσι είναι εύλογο και αναμενόμενο ο EVO να έχει περίπου τις μισές επιδόσεις στις σειριακές εγγραφές. Παρατηρούνται κάποιες μικρές διαφορές στις επιδόσεις σε διάφορα μεγέθη αρχείων, αλλά αυτές είναι πότε υπέρ του ενός drive και πότε υπέρ του άλλου και σε κάθε περίπτωση, όχι σημαντικές. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρά το γεγονός ότι η ταχύτητα ανάγνωσής του Corsair Force Series™ MP510 960GB σε κάποια σημεία ξεπερνάει τη θεωρητική ανώτατη ταχύτητα ανάγνωσης του Controller για υλοποιήσεις με form factor M.2, σε κανένα σημείο δεν φτάνει την ταχύτητα των 3480MB/s που ισχυρίζεται η Corsair. Αντίστοιχα είναι και τα αποτελέσματα του CrystalDiskMark 6.0.2 με ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των drives μόνο στη σειριακή εγγραφή, κατά τα αναμενόμενα. Τα αποτελέσματα του AS SSD Benchmark λένε την ίδια ιστορία, όσον αφορά τις αναγνώσεις και τις εγγραφές. Στις αντιγραφές, πλεονεκτεί πότε το ένα drive και πότε το άλλο, διατηρώντας την έως τώρα συνολική ισοβαθμία. Το Anvil's Storage Utilities benchmark έδωσε το προβάδισμα στον Corsair Force Series™ MP510 960GB, όχι στις εγγραφές όπως θα περιμέναμε, όπου θα ήταν αναμενόμενο και όπου επικράτησε απροσδόκητη ισοβαθμία, αλλά στις αναγνώσεις! Το αποτέλεσμα μας φαίνεται ανεξήγητο αλλά... ...αν δούμε λίγο πιο αναλυτικά τα αποτελέσματα, θα παρατηρήσουμε μια υπεροχή του Corsair Force Series™ MP510 960GB, όπου υπάρχει χρήση QD, που εξηγεί το αποτέλεσμα. Τα AIDA64 Average Read και Write Access δείχνουν ένα πλεονέκτημα του Samsung 970 EVO όσον αφορά το latency των αναγνώσεων, γεγονός που φαίνεται να οφείλεται στον εξειδικευμένο NVME driver της Samsung, τον οποίο και είχαμε εγκαταστήσει για τις δοκιμές του drive. Το πλεονέκτημα αυτό δε φαίνεται να εμφανίζεται στις εγγραφές. Τα παραπάνω συμπεράσματα φαίνεται να επιβεβαιώνονται και από τα αποτελέσματα του HD Tune Pro Random Read και Write Access. Ανάλυση σε βάθος Σε αυτό το τμήμα του review, θα χρησιμοποιήσουμε κάποιες πιο εξειδικευμένες δοκιμασίες για να δούμε τη συμπεριφορά του drive με περισσότερη λεπτομέρεια. Συγκεκριμένα θα χρησιμοποιήσουμε το Disk Benchmark του AIDA64. Βλέπουμε ότι η μέση ταχύτατα ανάγνωσης του Corsair Force Series™ MP510 960GB είναι ελάχιστα μεγαλύτερη από αυτή του Samsung 970 EVO 250GB, αλλά αυτό που φαίνεται να έχει περισσότερη σημασία είναι οι μικρότερες διακυμάνσεις, δείχνοντας ένα ιδιαίτερα σταθερό drive. Οι εγγραφές αποκαλύπτουν μια εντελώς διαφορετική ιστορία, τη γνωστή πονεμένη ιστορία όλων των SSD που χρησιμοποιούν TLC. Βλέπετε, οι TLC NAND δεν έχουν καθόλου καλές ταχύτητες εγγραφής. Γι αυτό οι εταιρείες δε διαφημίζουν ποτέ αυτή την ταχύτητα. Αντιθέτως, χρησιμοποιούν ένα μέρος της TLC NAND σε λειτουργία SLC. Όπα φίλε, μισό λεπτό! Τι είναι αυτό το TLC και τι είναι το SLC που μας λες; ΟΚ, μικρή ανάλυση λοιπόν, για να είμαστε στην ίδια σελίδα. Να με συγχωρήσουν οι γνώστες και τελειομανείς που θα είναι πολύ εκλαϊκευμένη η εξήγηση και οι μη σχετικοί που θα είναι πολύ "επιστημονική", αλλά πρέπει να συναντηθούμε κάπου στη μέση. Το κάθε κελί μνήμης τύπου NAND, μπορεί να αποθηκεύσει μία ηλεκτρική τάση και να την κρατήσει εκεί. Στην περίπτωση του πρώτου τύπου NAND που χρησιμοποιήθηκε σε SSD, τον τύπο SLC (Single Level Cell) αν υπάρχει ηλεκτρική τάση, αυτό σημαίνει αξία 1 και αν δεν υπάρχει αξία 0. Αυτό για τον υπολογιστή είναι ένα bit και 8 bits μας κάνουν ένα byte. Στην SLC NAND λοιπόν, κάθε κελί αποθηκεύει 1 bit και ο Controller έχει την πολύ εύκολη δουλειά να ξεχωρίσει ανάμεσα σε τάση και όχι τάση, πράγμα που γίνεται με πολύ μεγάλη ταχύτητα και ακόμη και αν το κελί έχει παλιώσει και φθαρεί. Συνεπώς η SLC NAND είναι πολύ γρήγορη και πολύ ανθεκτική στις εγγραφές που φθείρουν τα κελιά της NAND. Αποθηκεύει όμως 1 μόνο bit ανά κελί. SLC NAND βρίσκουμε μόνο σε Enterprise level SSDs γιατί παρά τα πλεονεκτήματά της, είναι πολύ ακριβή. H MLC NAND αποθηκεύει 2 bit σε κάθε κελί. Ναι, αλλά εμείς είπαμε ότι το μόνο που αποθηκεύει ένα κελί NAND είναι μια ηλεκτρική τάση. Πώς λοιπόν μια ηλεκτρική τάση μπορεί να αντιστοιχιστεί σε 2 bit, δηλαδή σε ένα οποιονδήποτε διψήφιο συνδυασμό από 0 και 1; Απλό! Οι συνδυασμοί αυτοί κατά το νόμο των πιθανοτήτων είναι 22 δηλαδή 4 και συγκεκριμένα οι 00, 01, 10, και 11. Αν θεωρήσουμε ότι η απουσία ηλεκτρικής τάσης αντιστοιχεί στο 00, θα χρειαστούμε 3 διαφορετικές ηλεκτρικές τάσεις για να αντιστοιχίσουμε στις υπόλοιπες τιμές. Κάπως έτσι λειτουργεί η MLC. Είναι πλέον προφανές ότι η MLC θα λειτουργεί πιο αργά από την SLC, καθώς ο ελεγκτής θα πρέπει να ξεχωρίσει 4 διαφορετικές καταστάσεις του κάθε κελιού, συμπεριλαμβανομένων 3 διαφορετικών ηλεκτρικών τάσεων. Συνεπώς το σύστημα θα λειτουργεί πιο αργά και επιπλέον θα είναι πιο επιρρεπές στη φθορά των κελιών κατά τις εγγραφές και θα έχει μικρότερη διάρκεια ζωής. Η TLC NAND, που χρησιμοποιεί ο Corsair Force Series™ MP510 960GB και ο Samsung 970 EVO 250GB, αποθηκεύει 3 bit σε κάθε κελί! Αυτό σημαίνει 23 δηλαδή 8 διαφορετικούς συνδυασμούς (000, 001, 010, 100, 011, 110, 101, 111). Κατά αναλογία με πριν, έχουμε εκτός από την απουσία τάσης, 7 διαφορετικές τιμές που κάνει πολύ πιο δύσκολη τη δουλειά του Controller. Εδώ πλέον οι εγγραφές γίνονται πολύ αργές. Η δε φθορά των κελιών που προκαλείται από τους κύκλους εγγραφών είναι ακόμα πιο σημαντική και η ζωή των κελιών πολύ πιο μικρή. Για να το αντιμετωπίσουν αυτό οι εταιρείες και να κάνουν τη χρήση TLC NAND μια βιώσιμη λύση για τους SSD, χρησιμοποιούν κάποια τεχνάσματα που βασίζονται σε πολύπλοκους και ισχυρούς Controllers και εξειδικευμένο firmware. Το πιο βασικό τέχνασμα είναι να χρησιμοποιούν ένα μέρος της ελεύθερης TLC NAND σε λειτουργία SLC, εν είδη cache. Δηλαδή οι εγγραφές πραγματοποιούνται στην SLC cache σε πραγματικό χρόνο και αργότερα, το drive με την ησυχία του περνάει τα δεδομένα στην πολύ πιο αργή TLC NAND. Φυσικά οι εταιρείες δεν το διαφημίζουν αυτό και ο μέσος χρήστης νομίζει ότι αγοράζει drive με ταχύτητες εγγραφής κοντά στα 3GB/s ενώ η αλήθεια είναι πολύ πιο πικρή. Γι αυτό βλέπουμε TLC drives που είναι πολύ πιο οικονομικά από τα MLC να διαφημίζουν υψηλότερες ταχύτητες, αυτές της πολύ γρήγορης SLC cache, η οποία όμως όταν τελειώνει κατά τη διάρκεια μεγαλύτερων εγγραφών, ξαφνικά στέλνει τις επιδόσεις περίπατο και μάλιστα περίπατο με τα πόδια! Πόση σημασία έχει αυτό στην πράξη; Μεγάλη κουβέντα και οι απόψεις διίστανται. Σε μια απλή χρήση που βασίζεται κυρίως σε αναγνώσεις και λίγες εγγραφές, τα TLC drives τα πάνε μια χαρά. Όταν τα πράγματα ζορίζουν και χρειάζονται μεγαλύτερες και συχνότερες εγγραφές που δε δίνουν χρόνο στην SLC cache των TLC drives να αδειάσει τα δεδομένα της και να είναι έτοιμη για την επόμενη χρήση, ίσως θα ήταν καλύτερη η χρήση ενός SSD με MLC NAND. Τώρα που ξέρουμε λοιπόν, ας πάμε να δούμε πώς συμπεριφέρεται ο Corsair Force Series™ MP510 960GB στις εγγραφές έναντι του Samsung 970 EVO 250GB. Όπως βλέπουμε και τα 2 drives ξεκινάνε με υψηλή ταχύτητα εγγραφών, αυτή της SLC cache, και μόλις αυτή γεμίσει, η ταχύτητα πέφτει στην πραγματική ταχύτητα εγγραφών που υποστηρίζει η TLC NAND του κάθε drive. Δηλαδή, όχι ακριβώς. Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι το πόσα πακέτα TLC NAND έχει το κάθε drive, καθώς αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν παράλληλα για εγγραφές. Έτσι περιμένουμε να δούμε διπλάσια ταχύτητα στον Corsair Force Series™ MP510 960GB, αλλά στην πραγματικότητα βλέπουμε ακόμη μεγαλύτερη μέση ταχύτητα. Σίγουρα και ασφαλή συμπεράσματα θα ήταν δυνατά μόνο αν συγκρίναμε εντελώς όμοια σε χωρητικότητα και αριθμό πακέτων NAND drives, αλλά σύμφωνα με τα παραπάνω φαίνεται ότι ο Corsair Force Series™ MP510 960GB είναι τουλάχιστον εφάμιλλος, αν όχι καλύτερος του Samsung 970 EVO και αυτό είναι πολύ σημαντικό καθώς η Corsair φαίνεται να έχει κατασκευάσει ένα drive που παίζει στα ίσια τον μέχρι τώρα βασιλιά της mainstream κατηγορίας! Program Traces - PCMark 8 Το drive benchmark του PCMark 8 χρησιμοποιεί traces χρήσης πραγματικών προγραμμάτων για να προσομοιώσει τη συμπεριφορά και τις επιδόσεις ενός drive κατά την πραγματική χρήση. Βλέπουμε ότι ο Corsair Force Series™ MP510 960GB πλεονεκτεί ανεπαίσθητα σε όλες τις δοκιμές, αν και αυτό μπορεί να οφείλεται εν μέρει και στη σημαντική διαφορά χωρητικότητας και ακόμη περισσότερο στη διαφορά πακέτων NAND σε σχέση με τον Samsung 970 EVO 250GB. Σε κάθε περίπτωση, ο Corsair Force Series™ MP510 960GB έχει εξαιρετικά καλές επιδόσεις. Συμπεράσματα και βαθμολογία - Το δια ταύτα Και ήρθε η ώρα του απολογισμού. O Corsair Force Series™ MP510 960GB είναι ένας πραγματικά καλός mainstream NVME SSD. Ανταγωνίζεται στα ίσια τον μέχρι τώρα βασιλιά της κατηγορίας, τον Samsung 970 EVO και οι επιδόσεις του αποδείχτηκαν εφάμιλλες, αν όχι καλύτερες. Παράλληλα, επέδειξε σταθερότητα και δεν υπήρξε καμία δυσάρεστη έκπληξη, όπως είχε συμβεί με παλαιότερα μοντέλα SSD που χρησιμοποιούσαν Controllers της Phison. Φαίνεται ότι η τεχνογνωσία της Phison έχει φτάσει σε ικανοποιητικό πλέον σημείο ωριμότητας. Επιπλέον, ο Controller ενσωματώνει τεχνολογίες κρυπτογράφησης και ασφάλειας των δεδομένων σε περίπτωση απώλειας τροφοδοσίας καθώς και άλλες εξελιγμένες τεχνολογίες που τον κατατάσσουν ανάμεσα στους κορυφαίους σε χαρακτηριστικά Controllers. Η 3D TLC NAND της Toshiba και το 1GB DDR4 cache της SK hynix συμπληρώνουν ένα ποιοτικό σύνολο επιμέρους εξαρτημάτων που συνιστούν, προφανώς, τη συνταγή της επιτυχίας. Η τιμή του Corsair Force Series™ MP510 960GB τη στιγμή συγγραφής του παρόντος review στο κατάστημα της Corsair είναι €254,99, τουλάχιστον €10 λιγότερα δηλαδή από τον άμεσο ανταγωνιστή του, τον Samsung 970 EVO 1TB από τον οποίο δεν έχει τίποτα να ζηλέψει. Με 5 χρόνια εγγύηση και 1700 TBW αντοχή, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μη βάλετε έναν κουρσάρο στην υπολογιστή σας! Ας συνοψίσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Corsair Force Series™ MP510 960GB: Πλεονεκτήματα + Επιδόσεις κορυφαίες για την κατηγορία του + Ανταγωνιστική τιμή + Υποστήριξη πολλών πρωτοκόλλων κρυπτογράφησης + Προστασία δεδομένων σε περίπτωση απώλειας τροφοδοσίας + Μαύρο PCB και όμορφο αυτοκόλλητο Μειονεκτήματα - Το συνοδευτικό λογισμικό χρειάζεται ανανέωση - Η διαφημιζόμενη ταχύτητα ανάγνωσης είναι εκτός των προδιαγραφών του Controller και το drive, προφανώς, δεν τη φτάνει Με βάση τα παραπάνω, η συνολική βαθμολογία του Corsair Force Series™ MP510 960GB είναι:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Πολύμερος Αχανιώτης 3/12/2018

Πρόλογος Ποδαρικό για τον μήνα Μάρτιο μας κάνει η Corsair με το Crystal 460X RGB. Θα ήταν αδιανόητο στην εποχή που κάνει δυναμική εμφάνιση το tempered glass στα κουτιά, η Corsair να μείνει πίσω. Έτσι λοιπόν, κάπου στις αρχές Σεπτεμβρίου στην PAX, ανακοινώθηκε το πρώτο από τα δύο κουτιά της σειράς από την εταιρία και κάπου στα μέσα Νοεμβρίου, ακολούθησε και η ανακοίνωση του 570X. Και τα δύο κουτιά είναι ιδανικά σύμφωνα με την κατασκευάστρια για όσους θέλουν να επιδείξουν το σύστημά τους. Επίσης, έρχονται εξοπλισμένα με του SP120 RGB ανεμιστήρες, που ο κάθε ένας στοιχίζει περισσότερο από 20 ευρώ παρακαλώ. H βασική διαφορά ανάμεσα στις δύο εκδόσεις (570X RGB και του 460X RGB) είναι ότι το πρώτο, διαθέτει ενισχυμένο γυαλί και στις τέσσερις πλευρές του, ενώ το δεύτερο έχει γυαλί μόνο μπροστά και στο πλάι. Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στα πεταχτά και στο κουτί, αλλά και σε μερικά από τα νέα RGB προϊόντα της εταιρίας. Χαρακτηριστικά Στην φωτογραφία που ακολουθεί μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του κουτιού, όπως αυτά εμφανίζονται στο site της κατασκευάστριας εταιρίας. Την στιγμή που γράφεται η παρουσίαση το κουτί είναι διαθέσιμο στην ελληνική αγορά προς 171,98€ και η προτεινόμενη τιμή από την κατασκευάστρια είναι 177,90€ συμπεριλαμβανομένων των φόρων. Το προϊόν φυσικά συνοδεύεται από διετή εγγύηση καλής λειτουργίας. Συσκευασία και περιεχόμενα Η χαρτόκουτα που περικλείει το 460X RGB δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και γιατί να είναι άλλωστε; Προσωπικά προτιμάω απλά πράγματα σε τέτοιου είδους κομμάτια της γραμμής παραγωγής, αλλά ταυτόχρονα και ουσιαστικά για να παραδοθεί το κουτί ακέραιο στον κάτοχο. Αυτό το πέτυχε η συγκεκριμένη συσκευασία και σε αυτό μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν, τα χοντρά κομμάτια από πολυμερές αφρώδες υλικό και κάποιες μεμβράνες επάνω στα παράθυρα για έξτρα προστασία. Τα παρελκόμενα θα τα βρείτε σε ένα χαρτονένιο κουτί σε ένα από τα δύο συρτάρια δίσκων και μόλις ανοίξετε και τη συσκευασία θα βρείτε δύο τροφαντά βιβλιαράκια που είναι δύο manual. Το ένα είναι για το κουτί και το άλλο για τους ανεμιστήρες. Εξωτερικό Μέρος Καιρός όμως να κάνουμε την βόλτα μας στο εξωτερικό του κουτιού. Πρώτες εντυπώσεις; Η ποιότητα βαφής είναι κορυφαία και ξεκινάω από εκεί. Τα δύο tempered μοιάζουν χοντρά και είναι ελαφρά φιμέ. Στην πρόσοψη διακρίνουμε τρεις προεγκατεστημένους ανεμιστήρες και στο επάνω μέρος, το κουτί είναι εξοπλισμένο με φίλτρο. Η πρόσοψη ή αν θέλετε το γυαλί της πρόσοψης, είναι στερεωμένο επάνω στο σασί του κουτιού με τέσσερις ιδιαίτερες βίδες. Στο κεφάλι τους φέρουν μία ελαστική ροδέλα για να αποτραπούν τυχόν τραυματισμοί και εσωτερικά... ... βλέπουμε ένα φίλτρο αέρα που καλύπτει όλη την πρόσοψη του κουτιού. Το φίλτρο μπαίνει και βγαίνει πολύ εύκολα μιας και το συγκρατούν έξι ισχυροί μαγνήτες επάνω στο μεταλλικό σασί. Πίσω από αυτό, υπάρχουν οι τρεις ανεμιστήρες που προαναφέραμε, που εφόσον ο χρήστης επιθυμεί να τους αλλάξει με 140mm, τότε μπορεί να εγκαταστήσει δύο από αυτούς στην θέση των εργοστασιακών. Στο κάτω μέρος του γυαλιού και από την εσωτερική πλευρά, έχει σκαλιστεί παρακαλώ το έμβλημα της εταιρίας. To αριστερό πλαϊνό είναι από tempered glass ενώ το δεξιό είναι από λαμαρίνα για να κρύψει τα καλώδια πίσω από το motherboard tray. Στο πίσω μέρος του κουτιού και ξεκινώντας την περιγραφή από επάνω και προς τα κάτω, βλέπουμε την θέση για το I/O shield, δίπλα σε αυτήν μία θέση για 120mm ανεμιστήρα με δυνατότητα μετακίνησης αυτού προς τα πάνω και προς τα κάτω, η οποία όμως είναι "ορφανή". Προσωπικά παρόλο που στην πρόσοψη συναντήσαμε τρεις ανεμιστήρες, η απουσία ανεμιστήρα στο πίσω μέρος, σε κουτί που αγγίζει τα 180 ευρώ η τιμή του, το θεωρώ μειονέκτημα. Κάτω από την θέση για ανεμιστήρα, έχουμε τις επτά θέσεις PCI και τέρμα κάτω την θέση για το τροφοδοτικό η οποία μπορεί να το φιλοξενήσει, είτε με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω, είτε με τον ανεμιστήρα προς τα κάτω (Σημείωση: προτιμήστε το δεύτερο σενάριο). Στην οροφή του κουτιού βλέπουμε το φίλτρο το οποίο είναι αφαιρούμενο και μαγνητικό. Περιμετρικά του υπάρχει μαγνητική ταινία η οποία το κρατάει καλά στη θέση του. Οι οπές του είναι αρκετά μικρές και αν αυτό αφαιρεθεί, τότε βλέπουμε δύο θέσεις για 120mm ή 140mm ανεμιστήρες με δυνατότητα μετατόπισης προς την πρόσοψη ή προς το πίσω μέρος του κουτιού. Στο μπροστινό μέρος βλέπουμε το front panel που αποτελείται από τρια κουμπιά για τον έλεγχο του φωτισμού των ανεμιστήρων, κουμπί επανεκκίνησης, jacks για ακουστικά και μικρόφωνο, δύο θύρες USB3.0 και τέλος κουμπί εκκίνησης/τερματισμού με το LED λειτουργίας να κρύβεται στο κέντρο του. Στο κάτω μέρος δεν έχουμε να σχολιάσουμε πολλά μιας και βλέπουμε μία κλασική διάταξη με φιλτρο συρταρωτό στη θέση για το τροφοδοτικό και λαστιχένιες επενδύσεις στα πόδια. Καιρός να ξεβιδώσουμε τις βίδες του πλαϊνού και να μπούμε στο εσωτερικό. Στις δύο φωτογραφίες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε λεπτομέρειες από τις λαστιχένιες ροδέλες που τις περιβάλλουν όπως και το grommet που υπάρχει στο γυαλί για επιπλέον προστασία και ευθυγράμμιση για εύκολη εγκατάσταση. Εσωτερικό Μέρος Όπως βλέπουμε παρακάτω το τζάμι είναι ελαφρά φιμέ με δύο σκούρες λωρίδες στο πάνω και στο κάτω μέρος. Το πάχος είναι εντυπωσιακό και όπως έδειξε και το παχυμετρό μας είναι 4mm Το εσωτερικό ειδικά του Crystal 460X RGB μας θυμίζει έντονα αυτό του 400C. Στο μπροστινό μέρος βλέπουμε τους τρεις ανεμιστήρες από το εσωτερικό πλέον του κουτιού και η απόσταση που υπάρχει για ένα ψυγείο στην πρόσοψη είναι για max 30mm 3x120mm ψυγείο. H οροφή μπορεί να φιλοξενήσει είτε 2x120mm, είτε 2x140mm ανεμιστήρες, με τον πρώτο συνδυασμό να είναι μετατοπισμένος μακριά από την μητρική, με σκοπό να επιτρέψει την εγκατάσταση ψυγείου. Αυτό βέβαια με απόσταση μόλις 3cm της οροφής από τον πρώτο αποστάτη, μένει να το δούμε κατά την εγκατάσταση υδρόψυξης. Στο πίσω μέρος βλέπουμε θέση για 1x120mm ανεμιστήρα και επτά PCI slots. Ενδιαφέρον έχουν οι οπές που επέλεξε η Corsair για να έχουμε κάθετη πρόσβαση στις βίδες των brackets. Η καλύπτρα αποτελείται από δύο κομμάτια και είναι κατασκευασμένη από πλαστικό. Όπως θα δούμε και στην συνέχεια είναι αφαιρούμενη και μένει να ξεβιδωθούν δύο βίδες από το πίσω μέρος. Στην καρδιά του κουτιού βλέπουμε το μεγάλο CPU cut out για να μπορούμε να εγκαταστήσουμε ή απεγκαταστήσουμε το CPU cooler χωρίς να αφαιρέσουμε την μητρική και επίσης τις οπές για το πέρασμα των καλωδιώσεων. Βέβαια στο εύρος τιμής που κινείται το κουτί θεωρώ μειονέκτημα οι επάνω οπές να μην είναι εξοπλισμένες με grommet... ... Ίσως η μόνη που θα δεχόμουν να είναι χωρίς είναι η πάνω αριστερά, για το πέρασμα του 8Pin EPS καλωδίου λόγω του ιδιαίτερου σχήματός της. Αλλά οι δύο διπλανές της είναι "κρίμα και άδικο". Όπισθεν ολοταχώς να δούμε τι μας περιμένει. Και εδώ το 460X θυμίζει έντονα το 400C. Έχει όμως κάποια έξτρα. Στα αριστερά και κάτω δεξιά βλέπουμε έναν controller και ένα hub. Τα δύο αυτά εξαρτήματα ελέγχουν τον χρωματισμό των ανεμιστήρων της πρόσοψης. Στην περίπτωση που ο χρήστης επιθυμεί να εγκαταστήσει ίδιο ανεμιστήρα και να τον ελέγχει όπως τους εργοστασιακούς, αρκεί να τον συνδέσει στο hub κάτω δεξιά. Το μόνο που πρέπει να προσέξει είναι να τηρήσει την αρίθμηση και να συνδέσει τον ανεμιστήρα στην θέση 4. Αν θέλει και άλλους, τότε πρώτα συνδέει στη θέση 5 και τέλος στην θέση 6. Αν δεν τηρηθεί η σειρά, τότε δεν θα έχει έλεγχο των χρωμάτων. Κάτω αριστερά βλέπουμε δύο συρτάρια δίσκων 3,5" με δυνατότητα εγκατάστασης και 2,5" στο κέντρο τους. Η εγκατάσταση για τους 3.5" είναι tool free, ενώ για τους 2.5" γίνεται με τη χρήση βιδών. Επάνω από το cage διακρίνουμε τέσσερις χειρόβιδες. Η τέρμα αριστερά και τέρμα δεξιά, κρατάνε στην θέση της την καλύπτρα και οι ενδιάμεσες επιτρέπουν την απεγκατάσταση του cage ή ακόμα και την μετατόπισή του προς την μεριά της πρόσοψης. Στο πίσω μέρος και κάτω ακριβώς από το μεγάλο CPU cut out, βλέπουμε τρεις θέσεις 2,5" δίσκων, η εγκατάσταση των οποίων είναι tool free. Το ελατήριο στο κάτω μέρος κάθε θέσης, επιτρέπει την εύκολη απεγκατάσταση των συσκευών. Το μόνο κακό που βρίσκω σε αυτή τη διάταξη είναι ότι οι δίσκοι θα είναι υποχρεωτικά με τα καλώδια προς τα πάνω. Η θέση για το τροφοδοτικό κρύβεται καλά κάτω από το "καπό" και φέρει λαστιχένιες επενδύσεις για την απόσβεση κραδασμών. Πριν φύγουμε και πάμε για "γέμισμα" μία ματιά στα καλώδια του front panel και να κάνουμε ιδιαίτερη μνεία στο USB3.0 καλώδιο που είναι πλακέ και επιτρέπει την εύκολη διαχείριση του στο πίσω μέρος του motherboard tray, αλλά και την δρομολόγησή του προς την μητρική. Εγκατάσταση Συστήματος Το σύστημα της δοκιμής αναφέρεται παρακάτω. Και στις δύο φωτογραφίες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε το τελικό αποτέλεσμα. Ενώ στην πρώτη όλα φαίνονται εξαιρετικά και όλα έχουν καθοδηγηθεί όπως πρέπει... Στην δεύτερη φαίνεται ένα πρόβλημα που λέγεται έλλειψη χώρου στο πίσω μέρος. Το κουτί όπως θα δούμε και στην συνέχεια δεν έχει πολύ χώρο στο πίσω μέρος για το κρύψιμο των καλωδίων, καθώς το κενό μεταξύ Motherboard tray και πλαϊνού είναι 1,7cm και σε πολύ λίγα σημεία είναι 2cm. Αυτό σε συνδυασμό με την μεγάλη επιφάνεια που πιάνει το πλαστικό cage 2.5" δίσκων θα δυσκολέψει τον υποψήφιο κάτοχο που θέλει να το γεμίσει. Δηλαδή αυτόν που θέλει να βάλει δύο 3.5" δίσκους και τρεις δίσκους 2,5". Το βασικό πρόβλημα εντοπίζεται στο κάτω μέρος και προς το cage δίσκων, όπου θα πρέπει 24Pin και 6pin καλώδια να "πάρουν την στροφή". Επίσης, το γεγονός ότι τα καλώδια 2,5" δίσκων βρίσκονται αναγκαστικά στο πάνω μέρος δεν βοηθάει. Ένα ακόμα θέμα που λύνεται όμως πολύ εύκολα, είναι ο χώρος μπροστά από το τροφοδοτικό. Το τροφοδοτικό της δοκιμής έχει μήκος 16cm και είναι οριακό το πέρασμα των καλωδίων με το cage δίσκων στα αριστερά. Αν αυτό μετακινηθεί στα δεξιά, προσφέρει άλλα 2cm που θα διευκολύνουν πολύ τον χρήστη. Επίσης, εφόσον ο χρήστης δεν θέλει να εγκατάστήσει κάποιον δίσκο 3.5", τότε έχει την δυνατότητα να το αφαιρέσει εντελώς. Κάπου εδώ βέβαια να πω ότι όλοι ξέρουμε πως τα κουτιά της Corsair είναι τα πιο εύκολα στην εγκατάσταση συστήματος και μάλιστα αυτά που το cable management το κάνουν να μοιάζει παιχνίδι. Δεν ξέρω τι σκέφτηκαν στην Corsair κατά το σχεδιασμό του κουτιού και για ποιο λόγο δεν έδωσαν έστω 1cm επιπλέον στο πίσω μέρος, αλλά το 460X δεν είναι και το πιο φιλικό κουτί που μπορείτε να αγοράσετε όσον αφορά το cable management. Υπάρχει βέβαια η λύση για όσους θέλουν έναν δίσκο 3.5" και έναν 2.5" να αφαιρέσουν το πίσω πλαστικό 2.5" cage και να κάνουν την ζωή τους εύκολη. Αν όμως επιθυμούν να το γεμίσουν, τότε θα πρέπει να ετοιμαστούν για πολλές δοκιμές. Τι χωράει στο εσωτερικό Μίας και έχουμε μπει σε μία νέα εποχή για τα τις παρουσιάσεις και θέλουμε να τα κάνουμε όσο γίνεται πιο σύντομα, αλλά χωρίς να χαθεί η ουσία, παρακάτω σε μορφή πίνακα οι μετρήσεις που πήραμε στα διάφορα σημεία του κουτιού. Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Corsair 460X RGB. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για το συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.14.1.2 για 5 λεπτά, σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Το Corsair Crystal 460X RGB δεν εντυπωσίασε με τις επιδόσεις του, δε τα πήγε όμως και χάλια. Οι επιδόσεις του είναι κάπου στο μέσο και κατάφερε φυσικά να κρατήσει τον 920 σε υπερχρονισμένη κατάσταση. Βέβαια κάπου εδώ καλό είναι να σας πω και κάποιες δοκιμές που έγιναν off the record. 1) Με την αφαίρεση του φίλτρου στην οροφή το κουτί κερδίζει 2 βαθμούς στην ψύξη του επεξεργαστή. Το φίλτρο είναι αρκετά πυκνό και είναι εμπόδιο στην φυσική ροή του αέρα. Αν αφαιρεθεί η ροή γίνεται πιο φυσιολογική και υπάρχει ένα κέρδος στις θερμοκρασίες 2) Αν στο πίσω μέρος προστεθεί ανεμιστήρας τότε το κουτί πετυχαίνει κορυφαίες επιδόσεις και είναι και ένας ακόμα λόγος που με κάνει να απορώ με την Corsair στο γιατί επέλεξε να αφήσει τη θέση αυτή ορφανή. Παρακάτω μπορείτε να δείτε στα διαγράμματα που ακολουθούν τις επιδόσεις του κουτιού με το Hardware σε εργοστασιακή αλλά και σε υπερχρονισμένη κατάσταση. Εργοστασιακή συχνότητα Idle Εργοστασιακή συχνότητα Load Υπερχρονισμός Idle Υπερχρονισμός Load Μέτρηση Θορύβου Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί όπως μπορείτε να δείτε από το σχεδιάγραμμα που ακολουθεί ήταν ήσυχο και μόνο σε load κατά τον υπερχρονισμό πλησίασε το κατώφλι των 40dbA. Στατική Πίεση Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετικότατη πίεση. Πράγμα απολύτως φυσιολογικό με τρεις ανεμιστήρες εισαγωγής και κανέναν εξαγωγής. Εγκατάσταση Υδρόψυξης Στην εγκατάσταση υδρόψυξης υπάρχουν περιορισμοί και διάφοροι συνδυασμοί που μπορούν να γίνουν. Το πρώτο πράγμα που θέλω όμως να ξεκαθαρίσω, είναι αν παίρνει ή όχι το σημερινό κουτί διπλό ψυγείο (2x120mm) στην οροφή. Η απάντηση είναι ναι μεν αλλά. Στην οροφή μπορεί να μπει μία AIO, αλλά βασικό ρόλο θα παίξει το ύψος των μνημών. Στο setup της παρουσίασης μπήκε τόσο οριακά, που χρειάστηκε να παίξω με την καμπυλότητα που έχουν οι mushkin μνήμες στις ψύκτρες τους. Οπότε, ανάλογα τις μνήμες σας μπορείτε ή όχι να το εγκαταστήσετε στην οροφή. Αν δεν γίνεται, τότε το πάτε αναγκαστικά στη μεριά της πρόσοψης. Πάμε να δούμε τώρα διάφορους συνδυασμούς. Συνδυασμός No1 Αν επιλέξετε να βάλετε ψυγείο στο πίσω μέρος, ψυγείο στην οροφή και ψυγείο στην πρόσοψη τότε ο συνδυασμός που θα χωρέσει είναι: α) Ψυγείο στο πίσω μέρος 1x120mm με μέγιστο πάχος 30mm. Προσέξτε το πλάτος του ψυγείου να μην υπερβαίνει τα 120mm. β) Ψυγείο στην οροφή 2x120mm με μία σειρά ανεμιστήρων και μέγιστο πάχος 30mm (ΑΝ χωράει με το setup σας) γ) Ψυγείο στην πρόσοψη 3x120mm με μία σειρά ανεμιστήρων και μέγιστο πάχος 30mm. Σε αυτήν την περίπτωση τα ρακόρ θα είναι προς τα κάτω και απαιτείται αφαίρεση καλύπτρας και cage δίσκων. Αν θέλετε να κρατήσετε καλύπτρα και cage τότε βάζετε 2x120mm στην πρόσοψη. Συνδυασμός No2 α) Ψυγείο στο πίσω μέρος 1x120mm με μέγιστο πάχος 45mm και έναν ανεμιστήρα β) Διπλό ψυγείο στην οροφή με μέγιστο πάχος τα 30mm και μία σειρά ανεμιστήρων. Συνδυασμός No3 α) Τριπλό ψυγείο στην πρόσοψη όπoυ το πάχος εξαρτάται αν θέλετε ή όχι να κρατήσετε καλύπτρα και cage. β) Μονό ψυγείο στο πίσω μέρος ανεξαρτήτου πάχους. Τα ψυγεία που φαίνονται στις φωτογραφίες και παίρνω μετρήσεις από τις αποστάσεις και φωτογραφίες είναι α) Πίσω μέρος 1x120mm πάχος 45mm β) Οροφή 2x120mm πάχος 30mm γ) Πρόσοψη 3x120mm πάχος 45mm. 45mm στο πίσω μέρος και διπλό στην οροφή Χωρίς ψυγείο στο πίσω μέρος και τριπλό 45mm πάχους στην πρόσοψη Τελευταίο πράγμα που θέλω να ξεκαθαριστεί και έχει να κάνει με τους ανεμιστήρες. Στην σελίδα της Corsair, φαίνεται ο φωτισμός στα πτερύγια να είναι ομοιόμορφος. Στην πραγματικότητα γίνεται ένα degrade και ο φωτισμός είναι πιο έντονος στο κέντρο παρά στις άκρες των πτερυγίων Απολογισμός Καιρός για τον απολογισμό για το σημερινό κουτί. Σε γενικές γραμμές είναι ένα κουτί που θα αφήσει ευχαριστημένο τον υποψήφιο κάτοχο, όμως παντού υπάρχει ένα αλλά. Η Corsair έχει την λέξη Compact στην περιγραφή του κουτιού. Αυτό σημαίνει από μόνο του ότι θα υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί. Δεν μπορείς πχ να έχεις την απαίτηση να χωρέσεις τα πάντα στο εσωτερικό ενός compact case. Έχεις όμως την απαίτηση στα 180 περίπου ευρώ που ζητάει, να δώσει τις απαραίτητες ανέσεις στον χρήστη που θέλει να γεμίσει τις θέσεις δίσκων και να έχει ένα gaming σύστημα στο εσωτερικό, όμορφα φτιαγμένο για να το επιδείξει. Αυτός εξάλλου είναι και ο σκοπός του γυαλιού στο πλαϊνό. Εκεί η Corsair κατά την γνώμη μου κάπου το έχασε στο σχεδιαστικό κομμάτι. Θα μπορούσε να δώσει στο πίσω μέρος ένα επιπλέον εκατοστό σε χώρο για το κρύψιμο των καλωδίων. Δε νομίζω κάποιον να τον απέτρεπε αυτό το ένα μόλις εκατοστό από την αγορά, που θα του παρείχε ταυτόχρονα όλο τον χώρο και όλη την άνεση να κάνει ένα εύκολο cable management. Επίσης, θα ήθελα να δω ένα με δύο εκατοστά παραπάνω χώρο στην οροφή για να φιλοξενηθεί εκεί μία διπλή AIO και να μην αναγκάζει τον χρήστη ανάλογα το setup του να βάλει το ψυγείο στο μπροστινό μέρος. Ένα ακόμα μείον που εντόπισα είναι ότι στην τιμή που κινείται το προϊόν, ένας ανεμιστήρας στο πίσω μέρος θα μπορούσε να προστεθεί τόσο για την ολοκλήρωση του κουτιού εμφανισιακά, όσο και για τις καλύτερες επιδόσεις. Φυσικά δεν υπάρχουν μόνο αρνητικά. Τα καλά είναι πολλά περισσότερα, καθώς η ποιότητα βαφής και κατασκευής είναι κορυφαία. Στο εσωτερικό μπορεί να φιλοξενηθεί οποιαδήποτε ψύκτρα και κάρτα γραφικών και επίσης με την modular σχεδίαση στο κάτω μέρος, σε συνδυασμό με την καλύπτρα, δίνονται πολλές επιλογές στο σημείο του τροφοδοτικού. Τα δύο γυαλιά σε πρόσοψη και πλαϊνό δίνουν πόντους στον τομέα της αισθητικής και η προσοχή στην λεπτομέρεια που φαίνεται ακόμα και στις βίδες κάνουν την διαφορά. Αυτό που θα ήθελα να δω μελλοντικά, είναι απλά ένα πιο άνετο 460X. Παρακάτω σε μορφή λίστας μπορείτε να δείτε τα βασικότερα πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα του σημερινού κουτιού. Την στιγμή που γράφεται η παρουσίαση το κουτί είναι διαθέσιμο στην ελληνική αγορά προς 171,98€ και η προτεινόμενη τιμή από την κατασκευάστρια είναι 177,90€ συμπεριλαμβανομένων των φόρων. Το προϊόν φυσικά συνοδεύεται από διετή εγγύηση καλής λειτουργίας. Πολύ καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής. Tempered Glass. Χαμηλά επίπεδα θορύβου. Δυνατότητα εγκατάστασης σχεδόν οποιασδήποτε κάρτας γραφικών, αλλά και ψύκτρας επεξεργαστή. Αποσπώμενη καλύπτρα τροφοδοτικού. Αρκετές θέσεις για ψυγεία. Μαύρα καλώδια στο front panel αλλά και στους ανεμιστήρες. Μεγάλο CPU cut out. Τρεις προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες με RGB έλεγχο φωτισμού. Αντικραδασμικό υλικό και grommets στη θέση για το τροφοδοτικό και στους δίσκους. Φίλτρα παντού. Modular σχεδίαση στο cage δίσκων. Το cable management δεν είναι και το καλύτερο δυνατό. Θα μπορούσε να έχει έναν ακόμα ανεμιστήρα στο πίσω μέρος. Μέτριες επιδόσεις στην εργοστασιακή διάταξη του κουτιού. H εγκατάσταση ψυγείου στην οροφή γίνεται υπό προϋποθέσεις. Δεν υπάρχουν grommets στις πάνω οπές για το πέρασμα των καλωδίων. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Corsair Crystal 460X RGB, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr karmen1983 01/03/2017

Παιάνας στην αρχαία αττική διάλεκτο είναι το συνώνυμο του εμβατηρίου. Κάποιος θα πει άρχισε πάλι αυτή με την αρχαία Ελλάδα και τη μυθολογία; Ε τι να κάνω βρε παιδιά; Με Raijintek έφυγε το 2016 στις παρουσιάσεις κουτιών, με Raijintek μπαίνει το 2017. Βέβαια ωπ εδώ σας έχω... Δεν είναι κουτί ουσιαστικά αυτό που θα δούμε σήμερα. Μην περιμένετε γκρίνια για τα φίλτρα, μήτε γκρίνια για τη ροή αέρα και τις θερμοκρασίες. Όχι-όχι δεν έχουμε να δούμε τέτοια πράγματα σήμερα. Σήμερα έχουμε ένα ανοικτό κουτί ή αν θέλετε, ένα benchtable να εξετάσουμε. Αν θα σημάνουν εμβατήρια ή requiem για το Raijintek Paean, θα φανεί στη πορεία της σημερινής παρουσίασης. Χαρακτηριστικά Τα χαρακτηριστικά του σημερινού κουτιού αναφέρονται στην παρακάτω φωτογραφία, όπως αυτά εμφανίζονται στο site της κατασκευάστριας τη στιγμή που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές. Σίγουρα δε μπορούν να περάσουν απαρατήρητα τα 4mm ανοδιωμένου αλουμινίου που αποτελούν το motherboard tray, όπως ούτε τα 5mm tempered glass, που αποτελούν τα πλαϊνά του Raijintek Paean. Όταν τέτοια χαρακτηριστικά δε, έχουν προτεινόμενη τιμή τα 179.90€, μας κάνουν να σκάμε από την περιέργεια και να θέλουμε να δούμε από κοντά τι σκέφτηκαν πάλι στην Raijintek. Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία του Raijintek Paean είναι στενόμακρη, κάτι που μας προϊδεάζει (βάση της πρώτης φωτογραφίας που είδαμε) ότι το κουτί έρχεται αποσυναρμολογημένο. Και βάση της πρώτης φωτογραφίας παρακάτω, μάλλον είχαμε δίκιο στην αρχική μας σκέψη. Τα διάφορα εξαρτήματα είναι όμορφα τακτοποιημένα μέσα σε πολυμερές αφρώδες υλικό. Βγάζοντας την πρώτη στρώση αντικρίζουμε το αλουμινένιο motherboard tray... ... Και ακριβώς κάτω από αυτό τα δύο tempered glasses. Για τη διαδικασία συναρμολόγησης, στο εσωτερικό υπάρχει ένα εγχειρίδιο με οδηγίες βήμα προς βήμα. Όποιος από εσάς θέλει να του ρίξει μία ματιά αρκεί ένα κλικ εδώ. Για όσους αρέσκονται περισσότερο στις οπτικές οδηγίες παρά στο διάβασμα, η εταιρία έχει ανεβάσει ένα βίντεο στο κανάλι της στο youtube, όπου δείχνει την σειρά εγκατάστασης των διαφόρων εξαρτημάτων. Εσωτερικά υπάρχει και ένα χαρτονένιο κουτί με αρκετές βίδες, ένα άλεν κλειδί αλλά και μερικά pads όπως και δέστρες καλωδίων, που θα χρησιμεύσουν στο χρήστη κατά τη διαδικασία συναρμολόγησης, αλλά και εγκατάστασης του hardware. Συναρμολόγηση και μερικές φωτογραφίες Η διαδικασία συναρμολόγησης είναι πολύ απλή και δεν παίρνει πάνω από 10 λεπτά. Πάνω στο motherboard tray βιδώνουν πρώτα τα brackets πάνω στα οποία θα βιδώσουν τα δύο tempered glasses. Περιμετρικά τους έχουν επενδυθεί με λάστιχο και μετά με δύο χειρόβιδες, θέση παίρνει το PCI back bracket. Εκεί εντοπίσαμε και μία ανομοιομορφία στη βαφή, κάτι που ξέρετε ότι δεν μου αρέσει καθόλου όταν το συναντώ. Επάνω και αριστερά στο motherboard tray βλέπουμε μία οπή για το πέρασμα του 8pin EPS καλωδίου που δεν φέρει grommet και στα δεξιά μία θέση για ανεμιστήρες που σε τέτοια κουτιά είναι ουσιαστικά θέση ψυγείου. Εκεί μπορείτε να εγκαταστήσετε έναν από τους ακόλουθους συνδυασμούς 120/140/240/280/360mm. Στα αριστερά της θέσης για το ψυγείο εντοπίζουμε έξι οπές (τρεις και τρεις) όπου μπορεί να στηριχθεί ένα combo reservoir αντλίας και στα δεξιά εγκαταστήσαμε με δύο χειρόβιδες το front panel... ... To οποίο αποτελείται από το κουμπί εκκίνησης, jacks για μικρόφωνο και ακουστικά και τέσσερις θύρες USB3.0. Στο πίσω μέρος τώρα εγκαταστήσαμε το bracket για τους δίσκους, το οποίο μπορεί να υποδεχθεί 3x3.5" και 3x2.5" δίσκους ταυτόχρονα. Θέση πήραν και το PSU back bracket όπως και το μικρό κάλυμμα του τροφοδοτικού. Στο gif που ακολουθεί μπορείτε να δείτε και τις θέσεις μετατόπισης του PSU bracket ανάλογα το μήκος του τροφοδοτικού που θα εγκαταστήσετε. Παρακάτω ακολουθούν τα καλώδια του front panel, όπου βλέπουμε ότι στα USB3.0 υπάρχει και αντάπτορας για USB2.0 στην περίπτωση που η μητρική σας δεν υποστηρίζει 20pin USB3.0 Τελειώνοντας με την διαδικασία συναρμολόγησης, μένει να εγκαταστήσουμε τα τζάμια με τις ειδικές αλενόβιδες που φέρουν λαστιχένιες ροδέλες για να αποτρέψουν τυχόν ζημιές. Ένα σημείο που επίσης δεν μου άρεσε, ήταν ένα μικρό σημάδι που δημιουργήθηκε προφανώς κατά τη διαδικασία κοπής του αλουμινίου που αποτελεί το motherboard tray. Είναι πραγματικά ανεπαίσθητο, αλλά είναι όμως υπαρκτό. Ας μιλήσουν όμως λίγο οι αριθμοί. Στην πρώτη φωτογραφία παρακάτω φαίνεται το πάχος του αλουμινίου που είναι 4mm και στη δεύτερη φωτογραφία παρακάτω, φαίνεται το πάχος του τζαμιού που αγγίζει τα 5mm. To τρόχισμα στα δύο τζάμια είναι υποδειγματικό και με δύο φάλτσα το καθιστούν εντελώς ασφαλές για τον υποψήφιο κάτοχο. Δεν μπορεί να σας κόψει ή να σας τραυματίσει, ακόμα και αν προσπαθήσετε Και παρακάτω βλέπουμε το "κουτί" συναρμολογημένο και έτοιμο να υποδεχθεί το hardware στο εσωτερικό του. Εγκατάσταση συστήματος και υδρόψυξης Ξεκινάει η διαδικασία εγκατάστασης του συστήματος στο εσωτερικό και πρώτη φυσικά παίρνει την θέση της η μητρική. Το CPU cut out λειτούργησε υποδειγματικά όπως μπορείτε να δείτε στην πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί, ενώ στην δεύτερη υπάρχει μία διαφωνία ανάμεσα στις μετρήσεις μας και στα χαρακτηριστικά που αναφέρει η εταιρία. Το μέγιστο ύψος που μετρήσαμε για την εγκατάσταση ψύκτρας είναι 13,6cm σε αντίθεση με τα 14cm που αναφέρει η κατασκευάστρια. Σίγουρα δεν είναι ένα προϊόν που απευθύνεται σε χρήστες που στοχεύουν στην ψύξη με κάποια αερόψυκτρα, δεν παύει όμως να μην δίνονται σωστά κάποιες πληροφορίες. Σειρά πήραν δύο κάρτες γραφικών με waterblock. Καλά καταλάβατε περνάμε απευθείας στο στήσιμο υδρόψυξης μιας και το κουτί δεν συνοδεύεται από ανεμιστήρες αλλά ούτε έχει ειδική μελέτη πάνω στο Airflow Είναι ένα ανοικτό κουτί, οπότε δεν υπάρχει λόγος να πάρουμε μετρήσεις θορύβου (απουσία fans), όπως και θερμοκρασίες. Οι κάρτες γραφικών μαζί με full cover waterblocks μπήκαν οριακά. Γι' αυτό το λόγο πήραμε και μία μέτρηση για το μέγιστο ύψος κάρτας γραφικών που μπορεί να υποδεχθεί το Paean, όπως φαίνεται στην δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί. Το ύψος είναι 13cm και το μήκος βλέπουμε ότι ξεπερνάει τα 30εκατοστά κατα πολύ ανάλογα το setup υδρόψυξης που θα διαλέξετε. Στο πίσω μέρος τη θέση του πήρε το τροφοδοτικό χωρίς κανένα πρόβλημα απολύτως. Το μέγιστο μήκος βλέπουμε ότι υπερβαίνει τα 21 εκατοστά άρα δεν υπάρχει κανένας περιορισμός ως προς το τροφοδοτικό που θα επιλέξετε. Αρκεί φυσικά αυτό να είναι ATX. Τρεις ssd και τρεις σκληροί δίσκοι πήραν τη θέση τους πάνω στο bracket, αφού εγκαταστήσαμε τις ειδικές βίδες. Αυτό που δεν μας άρεσε ήταν η ελαστικότητα του bracket κάτι που μπορείτε να δείτε στην φωτογραφία παρακάτω. Στην παραπάνω φωτογραφία βέβαια, είχαμε την βαρύτητα αντίπαλο, ενώ στην φυσική θέση των δίσκων, όπου αλλάζει η φορά, τα πράγματα είναι όπως πρέπει. Φυσικά θα θέλαμε να δούμε ένα πιο στιβαρό bracket για να εναρμονίζεται η κατασκευή του με αυτή του υπόλοιπου Raijintek Paean. Παρακάτω όλα έχουν πάρει τη θέση τους και φαίνεται πόσο άνετο είναι το benchtabe της Raijintek. Φυσικά το βουρτσισμένο και ανοδιωμένο αλουμίνιο κλέβει την παράσταση. Το ψυγείο που εγκαταστήσαμε είναι πάχους 45mm με μία σειρά ανεμιστήρων, ενώ το ωφέλιμο συνολικό ύψος ψυγείου και ανεμιστήρων ξεπερνά τα 11cm. Έχετε στο νου σας ότι η απόσταση του motherboard tray από το γυαλί, είναι 15cm και σίγουρα θα πρέπει να αφήσετε κάποια εκατοστά χώρο για να αναπνεύσουν οι ανεμιστήρες. Αυτό που με προβληματίζει είναι αν μπορεί να εγκατασταθεί κάποια AIO. Δυστυχώς δεν έχω κάποια στην κατοχή μου να δοκιμάσω, αλλά η απόσταση είναι αρκετά μεγάλη από τη θέση του ψυγείου μέχρι το socket του CPU (35-41cm από τα δύο ρακόρ στο socket σε ευθεία) Ο Απολογισμός Και κάπου εδώ τελειώνει ένα case review κάπως διαφορετικό από όλα τα άλλα... Στα χέρια μας είχαμε ένα open case ή αν θέλετε ένα αρκετά μεγάλο benchtable. Η ποιότητα κατασκευής είναι κορυφαία, τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν δε τα βλέπουμε συχνά σε κουτιά υπολογιστών, πόσο μάλλον στις τιμές που μας έχει συνηθίσει η Raijintek. Ίσως βέβαια το συγκεκριμένο, αν το συγκρίνουμε με το Raijitek Asterion -που είδαμε πριν μέρες- να φαίνεται λίγο πιο ακριβό, όμως απευθύνεται σε εντελώς διαφορετικό κοινό καθώς είναι άλλης φιλοσοφίας και σχεδίασης προϊόν. Το Value for money award μόνο με τα υλικά κατασκευής το έχει στο τσεπάκι. Θα βολέψει πολύ άτομα που βάζουν και βγάζουν συχνά hardware στο εσωτερικό του υπολογιστή τους και θα τους δώσει μεγάλη ευχέρεια κινήσεων ειδικά με την Modular σχεδίαση που έχει. Το μείον του κατά την γνώμη μου είναι ότι είναι αρκετά μεγάλο για benchtable και αρκετά βαρύ. Βέβαια αν δεν ήταν βαρύ δεν θα ήταν κατασκευασμένο από τα συγκεκριμένα υλικά. Οπότε μαζί με τα καλά του παίρνουμε και κάποια μείον. Αυτό που θα ήθελα να δω διαφορετικό είναι σίγουρα σωστότερη εφαρμογή βαφής στο PCI back bracket, όπου κάτι τους ξέφυγε και ίσως ένα δεύτερο bracket για ένα ακόμα ψυγείο. Ο χώρος υπάρχει εξάλλου, οπότε λίγο καλύτερη διαχείρισή του δεν θα έβλαπτε. Το γεγονός ότι δεν μπορεί να πάρει ψηλή αερόψυκτρα δε θα το έβαζα στα αρνητικά μιας και όπως είπα δεν είναι της φιλοσοφίας του προϊόντος. Σε γενικές γραμμές όμως, είναι το κάτι διαφορετικό και πραγματικά ο ορισμός της ποιότητας το σημερινό open case. Παρακάτω σε μορφή λίστας μπορείτε να δείτε τα βασικότερα πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα του σημερινού κουτιού. Τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση το κουτί δεν είναι διαθέσιμο στην ελληνική αγορά και η προτεινόμενη τιμή από την κατασκευάστρια εταιρία είναι 179,90€. Διαθέσιμο είναι άμεσα από το κατάστημα Caseking.de. Καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής. Tempered Glass σε συνδυασμό με ανοδειωμένο βουρτσισμένο αλουμίνιο. Modular σχεδίαση. Γρήγορη και εύκολη συναρμολόγηση. Δυνατότητα εγκατάστασης σχεδόν οποιασδήποτε κάρτας γραφικών και τροφοδοτικού. Θέση για τριπλό ψυγείο (360mm). Μαύρα καλώδια στο front panel και αντάπτορες από USB3.0 σε USB2.0. Μεγάλο CPU cut out. Πολύ καλό cable management. Αντικραδασμικό υλικό στη θέση για το τροφοδοτικό και στους δίσκους. Κακή εφαρμογή βαφής στο PCI back bracket. Το μέγιστο ύψος ψύκτρας είναι 13.6cm και όχι 14cm που αναφέρει η εταιρία. Είναι αρκετά μεγάλο και βαρύ. Θα θέλαμε μία ακόμα θέση για ψυγείο. Κατά πάσα πιθανότητα δεν μπορεί να εγκατασταθεί κάποια ΑΙΟ λόγω της απόστασης της θέσης του ψυγείου από το CPU socket. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Raijintek Paean, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Raijintek για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr karmen1983 04/01/2017

Πρόλογος Όπως θα έχετε παρατηρήσει οι περισσότεροι, μου αρέσει όταν μου δοθεί η ευκαιρία να την αρπάξω και να ξεφύγω από τα συνηθισμένα και τα τυπικά. Για άλλη μια φορά αυτήν την ευκαιρία μου τη δίνει η εταιρία Raijintek (με το Asterion Classic), η οποία επιλέγει Ελληνικά ονόματα για τα προϊόντα της. Συνεπώς, να μια καλή ευκαιρία να ξεσκονίσουμε τις γνώσεις μας στην Ελληνική μυθολογία. Ο Αστερίων που λέτε ήταν γιος του Τεκτάμου και της Κρηθέας και ο πρώτος Βασιλιάς (του νησιού από το οποίο κατάγομαι) της Κρήτης... Ο Αστερίων είχε για σύζυγό του την Ευρώπη, η οποία ως γνωστόν την είχε πάρει για μία "βόλτα" ο Δίας, αφού πήρε τη μορφή ενός πανέμορφου και δυνατού ταύρου. Η Ευρώπη έγινε σύζυγος του Αστερίωνα μετά την συνεύρεσή της με τον Δία και αφού είχε μείνει έγκυος με τρία παιδιά παρακαλώ! Τον Μίνωα, τον Ραδαμανθη και τον Σαρπηδόνα. Ο Αστερίων μη έχοντας άλλα παιδιά και μιας και δε κατάφερε να αποκτήσει με την Ευρώπη, υιοθέτησε τα παιδιά του Δία και τα μεγάλωσε σαν να ήταν δικά του παιδιά κληροδοτώντας τους το βασίλειό του. Και κάπως έτσι, περνάμε σε ένα άλλο κεφάλαιο που δεν είναι επί του παρόντος και ονομάζεται Μινωική εποχή. Βέβαια, υπάρχει και μία άλλη εκδοχή του ονόματος στην ελληνική μυθολογία. Αστερίων ήταν και το όνομα που είχαν δώσει στον Μινώταυρο όταν γεννήθηκε. Ο Μινώταυρος ήταν ο τερατόμορφος γιος της Πασιφάης που είχε σώμα ανθρώπου και κεφάλι και ουρά Ταύρου. Η Πασιφάη ξεγελώντας τον Ταύρο της Κρήτης, ζευγάρωσε μαζί του και το αποτέλεσμα ήταν ο Μινώταυρος. Το τέρας απαιτούσε ανθρώπινες θυσίες (εφτά νέους και εφτά νέες) και ήταν κλεισμένο στον Λαβύρινθο που κατασκεύασε ο Δαίδαλος. Ευτυχώς για τους νέους και τις νέες της εποχής, ο Θησέας κατάφερε και σκότωσε τον Μινώταυρο με τη βοήθεια του μίτου της Αριάδνης. Τελικά το κουτί θα μας βγει τέρας ή βασιλιάς; Αυτό είναι ένα ερώτημα που θα απαντηθεί σίγουρα στις επόμενες σελίδες. Χαρακτηριστικά προϊόντος Τα χαρακτηριστικά του σημερινού κουτιού αναφέρονται στην παρακάτω φωτογραφία, όπως αυτά εμφανίζονται στο site της κατασκευάστριας τη στιγμή που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές. Φυσικά αξίζει να σταθούμε στο γεγονός ότι το κουτί είναι αλουμινένιο εξωτερικά, έρχεται σε δύο χρωματικές εκδοχές (μαύρη και ασημί), με τρεις προεγκατεστημένους ανεμιστήρες, φέρει τέσσερις θύρες USB3.0 στο front panel και επίσης είναι συμβατό με τριπλό ψυγείο για τους λάτρεις της υδρόψυξης. Και φυσικά τα δύο του πλαϊνά είναι από tempered glasss!!! Και όλα αυτά με προτεινόμενη τιμή 149.99€ για την Classic έκδοση που θα σας παρουσιάσουμε σήμερα και μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές, το κουτί δεν είναι διαθέσιμο στην ελληνική αγορά. Σίγουρα η τιμή για μία ακόμα φορά προκαλεί εντύπωση και μας κάνει να αναρωτηθούμε πόσο θα κόστιζαν αυτά τα χαρακτηριστικά υπό άλλο όνομα κατασκευαστή; Παρακάτω μπορείτε να πάρετε μία ιδέα από το Asterion Classic αλλά και το Plus Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία του Raijintek Asterion Classic είναι αρκετά μεγάλη σε διαστάσεις και αρκετά βαριά. Το κακό είναι ότι δεν προέβλεψαν να βάλουν στις μικρές πλευρές δύο χειρολαβές για να γίνεται πιο εύκολη η μεταφορά του. Κατά τα υπόλοιπα είναι μία τυπική συσκευασία, με τις βασικές πληροφορίες για το προϊόν στο εξωτερικό της και από ότι θα δούμε και στη συνέχεια, σε συνδυασμό με τα χοντρά κομμάτια από αφρώδες πολυμερές και μία νάιλον σακούλα, το κουτί έφτασε ακέραιο στα χέρια μας. Εσωτερικά βρήκαμε το manual του κουτιού και αρκετές βίδες όπως και δεματικά καλωδίων. Όποιος θέλει να ρίξει μία ματιά στο εγχειρίδιο χρήσης του Raijintek Asterion Classic, δεν έχει από το να κάνει κλικ εδώ. 1. Χαρακτηριστικά και Συσκευασία 2. Εξωτερικό 3. Εσωτερικό 4. Εγκατάσταση 5. Μετρήσεις 6. Υδρόψυξη 7. Επίλογος Εξωτερικό μέρος Και ήρθε η ώρα να ρίξουμε τις πρώτες ματιές πάνω στο κουτί. Σίγουρα η σχεδίαση της πρόσοψης μας θυμίζει τόσο το Styx, όσο και το Metis, που σας είχαμε παρουσιάσει παλιότερα. Το κουτί με την πρώτη ματιά και αίσθηση αναβλύζει ποιότητα. Βουρτσισμένο και ανοδιωμένο μαύρο αλουμίνιο. Γυαλί στα πλαϊνά και αυστηρή μασίφ πρόσοψη, χωρίς εγκοπές, χωρίς να χαλάσει η συνέχεια του μετάλλου. Πραγματικά με μία λέξη θα το περιγράψω εντυπωσιακό και δεν νομίζω μετά από σχεδόν 80 παρουσιάσεις κουτιών, να το έχω γράψει ποτέ ξανά! Η πρόσοψη είναι ο ορισμός της απλότητας. Ένα μασίφ κομμάτι αλουμινίου πάχους 4mm και τα μόνα που χαλάνε αυτή τη συνέχεια του μετάλλου στα μάτια μας, είναι το έμβλημα της εταιρίας στο κάτω μέρος και το στρογγυλό power on κουμπί τέρμα επάνω. Τα δύο πλαϊνά αποτελούνται από 4mm Tempered Glass, ή στα Ελληνικά ψημένο γυαλί. Το γυαλί αυτό θερμαίνεται σε υψηλή θερμοκρασία και αμέσως μετά ψύχεται απότομα. Ο τρόπος αυτός του χαρίζει κάποιες ιδιότητες, όπως αύξηση σκληρότητας και αυξημένη αντοχή απέναντι στις γρατζουνιές. Όποιος από εσάς ανησυχεί ειδικά για το δεξιό πλαϊνό (αυτό που κρύβει τα καλώδια στο πίσω μέρος) να του πω να μην ανησυχεί, μιας και τα καλώδια δεν φαίνονται από έξω. Ο τρόπος στήριξης επάνω στο κουτί είναι με τέσσερις χειρόβιδες. Στην έκδοση Plus υπάρχου μεντεσέδες που αναλαμβάνουν το άνοιγμα των πλαϊνών. Στα μετόπισθεν και ξεκινώντας από επάνω και προς τα κάτω, βλέπουμε μία θέση για 120/140mm ανεμιστήρα, δίπλα σε αυτήν τη θέση για το I/O της μητρικής και ακριβώς από κάτω οκτώ θέσεις PCI. Οι θέσεις PCI διαθέτουν ένα κάλυμμα και δίπλα σε αυτές, βλέπουμε 4 οπές εξοπλισμένες με grommets για το στήσιμο μίας εξωτερικής υδρόψυξης. Tέρμα κάτω, την θέση για το τροφοδοτικό που επιτρέπει την εγκατάστασή του με τον ανεμιστήρα είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω και η εγκατάστασή του γίνεται με τη βοήθεια ενός bracket. Το επάνω μέρος αποτελείται και αυτό από αλουμίνιο, έχει όμως και ένα κομμάτι από διάτρητη λαμαρίνα. Προς την μεριά της πρόσοψης βλέπουμε το Front panel του κουτιού... Το οποίο αποτελείται από τέσσερις θύρες USB3.0, jacks για μικρόφωνο και ακουστικά και φυσικά το Power Κουμπί στη πρόσοψη που είδαμε λίγο νωρίτερα. Όπως μας έχει συνηθίσει η Raijintek απουσιάζει το κουμπί Reset. Το διάτρητο κάλυμμα στην οροφή βγαίνει πολύ εύκολα πιέζοντας από το εσωτερικό τρία clips. Εσωτερικά βλέπουμε ότι στην οροφή μπορούν να φιλοξενηθούν είτε 3x120mm ανεμιστήρες, είτε 2x140mm Στο κάτω μέρος αντίκρισα κάτι που δε το είχα ξαναδεί. Αν κάνετε κλικ στην πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί, πέρα από τα πόδια του κουτιού (που κάποια στιγμή θα ήθελα να δω κάτι καλύτερο από την Raijintek, αφού αρχίζει και ανεβάζει το επίπεδο στα κουτιά της) βλέπουμε δύο φίλτρα. Και κάποιος θα μου πει και που το περίεργο; Το περίεργο είναι ότι κάποιο εγκεφαλικό πρέπει να έπαθε ο σχεδιαστής και τα φίλτρα είναι εγκατεστημένα με βίδες. Ναι με βίδες! Αυτό τι σημαίνει; Όποτε θελήσετε να κάνετε ένα καθάρισμα στον υπολογιστή σας, θα πρέπει να τον γυρνάτε ή να τον σηκώνετε με κάνα γρύλο ( ) για να έχετε πρόσβαση στα φίλτρα. Πραγματικά δε βρίσκω καμία άλλη εξήγηση πέρα από το εγκεφαλικό που ανέφερα πιο πάνω, γι' αυτή την απόφαση του σχεδιαστικού τμήματος. Και κάπως έτσι τελείωσε η φωτογράφιση του εξωτερικού μέρος. Πάντα μόλις τελειώσει, κάθομαι λίγο απέναντι από το κουτί και το παρατηρώ. Το παραδέχομαι ότι πλέον οι φωτογραφίες βγαίνουν μηχανικά και κάποια πράγματα μου ξεφεύγουν. Οπότε του δίνω τον χρόνο του παρέα με ένα φλιτζάνι τσάι. Εκεί που το κοιτούσα ήρεμα και ωραία ξαφνικά πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται το εξής. "Για κάτσε... Από που παίρνει αέρα το κουτί; " Η πρόσοψη είναι μασίφ. Στο πλάι της πρόσοψης δεν υπάρχει άνοιγμα Στο επάνω και μπροστινό μέρος δεν υπάρχει άνοιγμα. Στο κάτω υπάρχει, αλλά δεν βλέπουμε ανεμιστήρα. Τελικά τι συμβαίνει; Γυρνάμε σελίδα και πάμε να δούμε αν πρόκειται για feauture ή κάποιο λάθος. 1. Χαρακτηριστικά και Συσκευασία 2. Εξωτερικό 3. Εσωτερικό 4. Εγκατάσταση 5. Μετρήσεις 6. Υδρόψυξη 7. Επίλογος Εσωτερικό μέρος Η περιέργεια χτυπάει κόκκινο, οπότε καιρός να ανοίξουμε και να το εξερευνήσουμε. Για να βγει το τζάμι πρέπει να ξεβιδωθούν τέσσερις χειρόβιδες, οι οποίες φέρουν ελαστικές ροδέλες τόσο για προστασία, όσο και για τους κραδασμούς. Το γυαλί είναι αρκετά σκούρο σε βαθμό να πρέπει να φωτιστεί εσωτερικά το κουτί, για να φανούν τα εξαρτήματα. Περιμετρικά υπάρχει μία βαμμένη μαύρη λωρίδα που το κάνει εντελώς μη διαπερατό στο φως και το πάχος του αγγίζει τα 4mm. Και η πρώτη ματιά στο εσωτερικό... Πάμε γρήγορα-γρήγορα να δούμε την πρόσοψη γιατί δε σας κρύβω ότι θα σκάσω από περιέργεια. Στην πρόσοψη έχουμε δύο ανεμιστήρες 120mm προεγκατεστημένους, που φέρουν περιμετρικά LED φωτισμό. Η βάση πάνω στην οποία κάθονται είναι αφαιρούμενη και φαίνεται ξεκάθαρα ότι μπορούμε να εγκαταστήσουμε ακόμα έναν. Ή να βγάλουμε τους δύο 120mm και να προσθέσουμε 2χ140mm εφόσον το επιθυμούμε. Στην πρώτη φωτογραφία παρακάτω και με συμπλήρωμα την πρώτη από πάνω, φαίνεται ότι το ερώτημα που μας απασχόλησε στην προηγούμενη σελίδα είναι τελικά ένα σχεδιαστικό λάθος. Το κουτί ΔΕΝ μπορεί να ανασάνει με αυτή τη διάταξη από την πρόσοψη. Μπορεί περιμετρικά να προσπαθεί να πάρει ότι μπορεί από το κενό που αφήνει το γυαλί, αλλά ουσιαστικά ανακυκλώνει τον εσωτερικό αέρα. Κάτι τέτοιο φυσικά έχει προβλεφθεί στο Asterion plus με διάτρητα πλαϊνά στην πρόσοψη. Στο επάνω μέρος βλέπουμε το εσωτερικό της οροφής. Στα δεξιά χτυπάει κάπως άσχημα στο μάτι η μπεζοκαφέ πλακέτα του front panel. Πραγματικά ένα κάλυμμα -όπως έχουμε δει σε άλλα κουτιά- θα την έκρυβε και θα ανέβαζε την αισθητική του κουτιού σε εκείνο το σημείο. Πάντως η απόσταση της οροφής από τον πρώτο αποστάτη, είναι σχεδόν 7 εκατοστά, συνεπώς δεν θα υπάρξει πρόβλημα με την εγκατάσταση ψυγείου στην οροφή. Στο πίσω μέρος βλέπουμε τον τρίτο προεγκατεστημένο ανεμιστήρα 120mm, και κάτω από αυτόν τις οκτώ θέσεις για PCI συσκευές. Εδώ να πούμε ότι είναι εξοπλισμένες με βίδες αντί χειρόβιδες κάτι που δεν μας άρεσε ιδιαίτερα. Τέρμα κάτω, βλέπουμε την καλύπτρα του τροφοδοτικού η οποία φέρει επάνω της ειδικές διαμορφώσεις, για να εγκαταστήσουμε δίσκους με τη βοήθεια των ειδικών βιδών με grommets που δίνονται στα παρελκόμενα. Προς τη μεριά της πρόσοψης, βλέπουμε ότι η καλύπτρα είναι ελεύθερη από το κάτω μέρος για να ψυχθούν οι δίσκοι, που ενδεχομένως θα εγκαταστήσει ο χρήστης σε δύο συρτάρια που υπάρχουν εκεί. Μια ματιά στην καρδιά του εσωτερικού μας δίνει και μία ιδέα για τους χώρους που έχει το κουτί. Εσωτερικά μπορεί να υποδεχθεί μέχρι και E-ATX μητρική. Το CPU cut out είναι αρκετά μεγάλο, δεξιά βλέπουμε τέσσερις οπές εξοπλισμένες με Grommets και τις ίδιες διαμορφώσεις που είδαμε στην καλύπτρα, βλέπουμε και σε δύο σημεία του motherboard tray που είναι για την εγκατάσταση 2.5" δίσκων. Όπισθεν ολοταχώς... Και ξεκινάμε από το κάτω μέρος, όπου και βλέπουμε κάτω από την καλύπτρα τη θέση για το τροφοδοτικό με δύο μεγάλα πλαστικά ποδαράκια... Στα αριστερά υπάρχει ένα cage δίσκων με δύο συρτάρια για εγκατάσταση είτε 2.5", είτε 3.5" δίσκους. Δύο στιγμιότυπα ακόμα με το cpu cut out σε πρώτο πλάνο και με δύο θέσεις για δίσκους 2.5". Φυσικά κάπου εδώ κάνουν και την εμφάνισή τους τα καλώδια του front panel. Έχουμε δύο 20pin USB3.0 με αντάπτορα για να μπουν σε USB2.0, εφόσον η μητρική μας δεν υποστηρίζει το 20pin, HD Audio και HDD LED, Power LED και Power switch. Ένα πράγμα που μου αρέσει πάρα πολύ στα κουτιά της Raijintek είναι ότι δεν έχουν πριτσίνια αλλά βίδες. Η καλύπτρα είναι αφαιρούμενη, όπως και το cage δίσκων. Και γενικά όλο το κουτί μπορεί να γίνει κομμάτια, πράγμα πολύ βολικό για να μη στριμώχνεται ο χρήστης σε κάποια μέρη, αλλά και για να μπορεί να το στείλει εύκολα για μία ανανέωση της βαφής πχ. 1. Χαρακτηριστικά και Συσκευασία 2. Εξωτερικό 3. Εσωτερικό 4. Εγκατάσταση 5. Μετρήσεις 6. Υδρόψυξη 7. Επίλογος Εγκατάσταση Το σύστημα της σημερινής δοκιμής αναφέρεται στην παρακάτω φωτογραφία Το κουτί δε νομίζω να χρειάζεται να σας πω ότι ήταν άνετο κατά την διαδικασία της εγκατάστασης. Όλα τα εξαρτήματα μπήκαν στη θέση τους χωρίς να παρουσιαστεί το παραμικρό πρόβλημα. Το cable management ήταν παιχνίδι (αν και ίσως να θέλαμε ένα δύο ακόμα σημεία δεσίματος για τα δεματικά) και το μεγάλο CPU cut out έκανε έστω και οριακά τη δουλειά του, για την εγκατάσταση της ψύκτρας το ύψος της οποίας, μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 18!!! εκατοστά, νούμερο που καλύπτει κάθε αερόψυκτρα της αγοράς. Σε αυτό το σημείο καλό είναι να προσπαθήσω να σας δείξω όσο γίνεται μέσα από δύο φωτογραφίες πόσο σκούρα είναι τα τζάμια. Αν εσωτερικά δεν υπάρχει φωτισμός ή τέλος πάντων όταν έχετε κλειστό τον υπολογιστή σας, δεν θα φαίνεται τίποτα. Οπότε ειδικά το πίσω πλαϊνό που κρύβει τα καλώδια δε θα σας απασχολήσει. Αν θέλετε να φανούν τα διάφορα εξαρτήματα θα πρέπει να φωτίσετε κατάλληλα το κουτί. Προσωπικά μου άρεσε που ήταν τόσο σκούρο, άλλοι όμως ίσως να το προτιμούσαν πιο ανοικτό ειδικά το αριστερό τζάμι. Περι ορέξεως λοιπόν... Τι χωράει στο εσωτερικό Μίας και έχουμε μπει σε μία νέα εποχή για τα τις παρουσιάσεις και θέλουμε να τα κάνουμε όσο γίνεται πιο σύντομα αλλά χωρίς να χαθεί η ουσία, παρακάτω σε μορφή πίνακα οι μετρήσεις που πήραμε στα διάφορα σημεία του κουτιού. 1. Χαρακτηριστικά και Συσκευασία 2. Εξωτερικό 3. Εσωτερικό 4. Εγκατάσταση 5. Μετρήσεις 6. Υδρόψυξη 7. Επίλογος Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Raijintek Asterion Classic. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για το συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.14.1.2 για 5 λεπτά, σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Το κουτί τα πήγε όπως ακριβώς περιμέναμε μετά τα όσα συζητήσαμε στην πρόσοψη. Το κουτί σε μη υπερχρονισμένη κατάσταση τα πήγε καλά. Εκεί όμως που ανέβηκαν οι απαιτήσεις και του ζητήσαμε το κάτι παραπάνω, έκανε πίσω δείχνοντας το πρόβλημα. Αν λοιπόν σας αρέσει σαν κουτί και θέλετε να έχετε ένα σύστημα που δεν θά εχει καυτά εξαρτήματα στο εσωτερικό του, τότε θα σας καλύψει πλήρως. Αν θέλετε το κάτι παραπάνω τότε δείτε το Asterion Plus που μάλλον κάπως έτσι σκέφτηκαν να τα ξεχωρίσουν στην εταιρία. Πάντως με την προσθήκη ανεμιστήρα στην οροφή και σαν εισαγωγής πλέον το κουτί άλλαξε συμπεριφορά και τα πήγε πολύ καλύτερα. Παρακάτω τα αποτελέσματα σε Stock αλλά και υπερχρονισμένη κατάσταση. Εργοστασιακή συχνότητα Idle Εργοστασιακή συχνότητα Load Υπερχρονισμός - Idle Στην υπερχρονισμένη κατάσταση όπου ξεχωρίζει η ήρα από το σιτάρι... Υπερχρονισμός - Load Μέτρηση Θορύβου Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί καθ' όλη τη διάρκεια των δοκιμών ήταν απόλυτα ήσυχο χωρίς να μας προκαλέσει κάποια προβλήματα στα αυτιά μας. Αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 33,5dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. Στατική Πίεση Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε ουδέτερη πίεση. Άλλο ένα σημάδι ότι το κουτί "πνίγεται" στο σημείο της πρόσοψης. 1. Χαρακτηριστικά και Συσκευασία 2. Εξωτερικό 3. Εσωτερικό 4. Εγκατάσταση 5. Μετρήσεις 6. Υδρόψυξη 7. Επίλογος Εγκατάσταση Υδρόψυξης Υπάρχουν κουτιά με ανέσεις και υπάρχουν και κουτιά που σε κάθε εγκατάσταση σου σπάνε τα νεύρα. Ευτυχώς σήμερα έχουμε στα χέρια μας ένα κουτί που ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Με μόλις μία ώρα ενασχόλησης φτάσαμε να έχουμε εγκαταστήσει στο εσωτερικό του τα παρακάτω: Στην οροφή ένα 360mm ψυγείο πάχους 45mm με μία σειρά ανεμιστήρων Στην πρόσοψη ένα 240mm ψυγείο πάχους 30mm με μία σειρά ανεμιστήρων Και στο πίσω μέρος ένα ψυγείο 120mm με έναν ανεμιστήρα. Στην πρόσοψη μπορεί να μπει τριπλό ψυγείο, δηλαδή να έχετε δύο ταυτόχρονα απλά καλό είναι σε αυτή τη περίπτωση να "παίξετε" με ψυγεία 30mm πάχους. Παρακάτω μπορείτε να δείτε μετρήσεις από τα επίμαχα σημεία που θα σας δώσουν να καταλάβετε τα όρια στη κάθε μεριά του. Και καιρός να τραβήξουμε μία αναμνηστική φωτογραφία και να πάμε στον επίλογο %7BfileStore.core_Emoticons%7D/emoticons/default_wink.png 1. Χαρακτηριστικά και Συσκευασία 2. Εξωτερικό 3. Εσωτερικό 4. Εγκατάσταση 5. Μετρήσεις 6. Υδρόψυξη 7. Επίλογος Απολογισμός Σήμερα ήταν μια παρουσίαση που ενώ το κουτί με ενθουσίασε, οι επιδόσεις του στην εργοστασιακή κατάσταση με απογοήτευσαν κάπως. Το καλό βέβαια είναι ότι βάση δοκιμών, αρκεί η μεταφορά ενός ανεμιστήρα από την πρόσοψη στην οροφή, για να αλλάξει το όλο σκηνικό, προς το καλύτερο φυσικά. Θα μου μείνει όμως το γιατί επιλέχθηκε κάτι τέτοιο, σε ένα τόσο άρτιο κουτί, που πραγματικά το μόνο που του κόβει κάτι από την βαθμολογία είναι αυτές οι επιδόσεις out of the box. Είναι πολύ λίγες οι φορές πλέον μετά από τόσες παρουσιάσεις κουτιών που ένα προϊόν με ξαφνιάζει. Το Raijintek Asterion Classic με άφησε άφωνη τη στιγμή που το έβγαλα από το κουτί και με κάνει να αναρωτιέμαι, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά υπό άλλο brand name πόσο θα κόστιζαν σε κάποιον να τα αποκτήσει; Σίγουρα πολλά περισσότερα από τα 150ευρώ που ζητάει. Τι είχαμε λοιπόν σήμερα; Ένα αλουμινένιο κουτί με άψογο φινίρισμα και βαφή. Ένα κουτί που αντί λαμαρίνες, είχε 4mm αλουμίνιο στη πρόσοψη, δύο πλαϊνά με tempered glass 4mm, καλύπτρα για το τροφοδοτικό, θέσεις για τριπλά ψυγεία, ανέσεις στους χώρους που παρέχει, ευκολία εγκατάστασης του Hardware και βίδες αντί πριτσίνια και το μόνο ουσιαστικό που έχω να του καταλογίσω, είναι οι επιδόσεις και οι βίδες στο κάτω μέρος για τη συγκράτηση των φίλτρων. Αν λοιπόν θέλετε ένα κουτί, ποιοτικό, στιβαρό και έξω από τα συνηθισμένα με λαμαρίνα και ταυτόχρονα, να μη δώσετε μια περιουσία για να στεγάσετε το σύστημά σας, μην κοιτάξετε παραπέρα. Εδώ είστε! Εφόσον φυσικά σας αρέσει και η αισθητική του η οποία όπως σε όλα τα κουτιά, είναι καθαρά υποκειμενικό ζήτημα. Αν τώρα θέλετε το κάτι παραπάνω, πχ μία θέση για slim dvd και καλύτερη ροή αέρα χωρίς να ασχοληθείτε περαιτέρω, ρίξτε μια ματιά στον μεγάλο του αδερφό το Raijintek Asterion Plus. Παρακάτω σε μορφή λίστας μπορείτε να δείτε τα βασικότερα πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα του σημερινού κουτιού. Τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση το κουτί δεν είναι διαθέσιμο στην ελληνική αγορά και η προτεινόμενη τιμή από την κατασκευάστρια εταιρία είναι 149,99€. Διαθέσιμο είναι άμεσα από το κατάστημα Caseking.de. Καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής. Tempered Glass σε συνδυασμό με ανοδειωμένο βουρτσισμένο αλουμίνιο. Χαμηλά επίπεδα θορύβου. Modular σχεδίαση. Δυνατότητα εγκατάστασης σχεδόν οποιασδήποτε κάρτας γραφικών, αλλά και ψύκτρας επεξεργαστή. Καλύπτρα τροφοδοτικού. Αρκετές θέσεις για ψυγεία. Μαύρα καλώδια στο front panel αλλά και στους ανεμιστήρες. Μεγάλο CPU cut out. Πολύ καλό cable management. Τρεις προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες. Αντικραδασμικό υλικό και grommets στη θέση για το τροφοδοτικό και στους δίσκους. Δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο χρωματικές εκδοχές. Υψηλές θερμοκρασίες. Βίδες για τη συγκράτηση των φίλτρων στο κάτω μέρος. Βίδες αντί χειρόβιδες στις θέσεις PCI. Κάποια στιγμή θα θέλαμε να δούμε καλύτερα πόδια, ειδικά για τέτοιους είδους κουτιά. Θα θέλαμε ένα κάλυμμα για την πλακέτα του front panel στο εσωτερικό. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Raijintek Asterion Classic, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Raijintek για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr karmen1983 16/12/2016 1. Χαρακτηριστικά και Συσκευασία 2. Εξωτερικό 3. Εσωτερικό 4. Εγκατάσταση 5. Μετρήσεις 6. Υδρόψυξη 7. Επίλογος

Η Corsair είναι μια εταιρία για την οποία δε χρειάζονται και πάρα πολλές συστάσεις. Μέσω των προϊόντων της έχει καταφέρει και έχει καθιερωθεί σε πολλούς τομείς υλικού υπολογιστών, όπως είναι οι μνήμες RAM, τα τροφοδοτικά, ενώ είναι υπολογίσιμη δύναμη και στον τομέα που εξετάζουμε σήμερα. Τα μηχανικά πληκτρολόγια. Η σειρά Gaming, ήρθε για να αντικαταστήσεις τις σειρές Vengeance και Raptor οι οποίες έχουν τύχει θερμής υποδοχής από το κοινό και τα μοντέλα που είχαν εντασσόντουσαν στα ευπώλητα μοντέλα της κατηγορίας. Στη νέα αυτή σειρά, η Corsair έδωσε για προίκα, εκτός από το όνομα και τη τεχνογνωσία της, φωτισμό RGB στα πλήκτρα, πράγμα που αυξάνει το "Wow factor" όπως λένε οι Αμερικάνοι, ή τον παράγοντα "τι-είπες-τώρα" όπως λέμε εμείς εδώ. Μόνο και μόνο αυτή η διαφοροποίηση αρκεί να στρέψει πολλούς προς την αγορά ενός τέτοιου μοντέλου μιας και οι δυνατότητες χρωματικών επιλογών είναι στην ουσία απεριόριστες και με λίγη φαντασία μπορείτε να δημιουργήσετε ολόκληρο σόου φωτισμού! Αλλά ας μην μακρηγορώ άλλο, και να σας παρουσιάσω το Corsair Gaming K70 RGB Mechanical Gaming Keyboard — Cherry MX Red το οποίο έχουμε σήμερα στον πάγκο του εργαστηρίου. Χαρακτηριστικά Παρακάτω μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά του Corsair Gaming K70 RGB όπως είναι καταγεγραμμένα στον επίσημο δικτυακό τόπο της εταιρίας. Η τιμή του Corsair Gaming K70 RGB όταν γραφόταν η παρουσίαση αυτή ήταν από τις £ 138.50 σε Ευρωπαϊκά μαγαζιά, ενώ στην Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε για ζήτω (και μπράβο μας). Η ¨"τιμή πόρτας" στο δικτυακό τόπο της εταιρίας ανέρχεται στα $ 169,99. Πρώτες Σκέψεις Από τον πάγκο του εργαστηρίου έχουν περάσει αρκετά μηχανικά πληκτρολόγια, αρκετά δε τα οποία είχαν και την ένδειξη gaming από την κατασκευάστρια εταιρία τους, προσδίδοντάς τους ιδιότητες οι οποίες είναι απαραίτητες, σύμφωνα πάντα με το τμήμα μάρκετινγκ της κάθε εταιρίας σε κάθε gamer που σέβεται τον ευατό του και προσέχει τις επιδόσεις τους. Στο Corsair Gaming K70 RGB, σε αντίθεση με άλλα πληκτρολόγια τα οποία έχουμε δει και έχουν χαρακτηριστεί ώς "παιχνιδιάρικα" βλέπουμε μια πιο λιτή σχεδιαστική προσέγγιση χωρίς υπερβολές με τον διαθέσιμο χώρο να χρησιμοποιείται μέχρι τελευταίας σπιθαμής. Αυτό που μας "χάλασε" εργονομικά, ήταν η τοποθέτηση των πολυμεσικών διακοπτών ακριβώς πάνω από το numpad με αποτέλεσμα να μην είναι ακαριαία η πρόσβαση μας σε αυτά κατά τη διάρκεια της πληκτρολόγησης (μιας και το random του winamp δεν έχει γούστο και πετάει ό,τι να'ναι στα decks). Από την άλλη, η πρόσβαση στον ελεγκτή έντασης και στην αποκοπή του ήχου ήταν πολύ καλά τοποθετημένη, χωρις να δημιουργήσει τη παραμικρή δυσκολία πρόσβασης. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του Corsair Gaming K70 RGB το οποίο βέβαια δεν είναι καινούργιο, είναι το αλουμινένιο εξωτερικό περίβλημα. Εδώ έρχεται ίσα βάρκα ίσα πανιά με το Cougar 700K το οποίο είχαμε δοκιμάσει προσφάτως. Πάνω κάτω βλέπουμε τις ίδιες σχεδιαστικές επιλογές. Τα πλήκτρα ανασηκωμένα, καθαρό αλουμίνιο στο κάτω μέρος των να τα υποστηρίζει, γενικότερα η επιφάνεια πληκτρολόγησης του Corsair Gaming K70 RGB μοιάζει πολύ με το Cougar 700K, χωρίς αυτό να είναι κακό. Εκεί που διαφέρουν είναι ότι ενώ η Cougar προτίμησε μια πιο σπορ προσέγγιση, η Corsair προτιμά να παραμείνει "κυρία" και να ακολουθήσει ένα πιο σοβαρό στυλ, πιο λιτό το οποίο "πάει παντού" από ένα Lan Party (αν και πληκτρολόγιο των 150 € θα το είχα δεμένο πάνω μου με χειροπέδες) μέχρι και σε ένα εταιρικό χώρο εργασίας. Εξωτερικό Η συσκευασία στην οποία περιέχεται το Corsair Gaming K70 RGB είναι στιβαρή στη κατασκευή, έτσι ώστε να μπορεί να διαφυλάξει ότι το πληκτρολόγιο θα φτάσει στα χέρια του τελικού καταναλωτή σε ένα κομμάτι και όχι αποσπώμενο. Όπως μπορείτε να δείτε και στις παρακάτω φωτογραφίες, στο εξωτερικό του κυριαρχεί το νέο σήμα της Corsair, το Corsair Gaming μαζί με διάφορες πληροφορίες σχετικές με το προϊόν το οποίο περιέχεται σε αυτό. Το πληκτρολόγιο Το Corsair Gaming K70 RGB διατίθεται με δύο διαφορετικούς Cherry MX διακόπτες, ενώ έρχεται πακεταρισμένο με ελεγκτές προβολής LED της Panasonic τα οποία καταφέρνουν ομαλές εναλλαγές φωτισμού όταν επιλέγουμε κάποια λειτουργία η οποία περιλαμβάνει αλλαγές φωτισμού. Το αλουμινίου στο οποίο αναφερθήκαμε πιο πάνω είναι ποιότητας εφάμιλλης αυτής που χρησιμοποιείται στην αεροπλοΐα, ενώ η ανοδίωση και το βουρτσισμένο φινίρισμα συμβάλλουν στην ολοκλήρωση της αψεγάδιαστης εικόνας που δίνει το συγκεκριμένο πληκτρολόγιο. Στην τελευταία εικόνα βλέπετε κάτω από τα πλήκτρα μια κόκκινη κουκκίδα; Είναι το αίμα των εργαζόμενων που θυσιάστηκαν για τη κατασκευή του συγκεκριμένου πληκτρολογίου. Πλάκα κάνω. Είναι οι κόκκινοι διακόπτες Cherry MX με τους οποίους έχει εξοπλιστεί το Corsair Gaming K70 RGB και οι οποίο - σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρία - έχουν εγγύηση καλής λειτουργίας για 50 εκατομμύρια κλικ, 10 εκατομμύρια λιγότερα από όσα δίνει η Kailh για τους διακόπτες της Razer. Μαζί με το πληκτρολόγιο, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, υπάρχει και ένα στήριγμα καρπού. Αυτό είναι το κλασσικό στήριγμα το οποίο έχουν τα Corsair πληκτρολόγια, το οποίο αισθητικά δένει πολύ όμορφα με το υπόλοιπο πληκτρολόγιο. Το μαλακό μαξιλαράκι είναι κατασκευασμένο από μαλακό καουτσούκ. Πίσω μέρος Μα καλά ποιος θέλει να κάτσει να διαβάσει για το πίσω μέρος ενός πληκτρολογίου; Αναρωτήθηκε ο χρήστης και πήγε να προσπεράσει αυτή τη βαρετή ενότητα. ΜΗ! ΚΑΤΣΕ ΕΔΩ! Σας φωνάζω με αγωνία μιας και το πίσω μέρος δεν είναι μόνο οι βίδες και το σαρδόνιο γέλιο τώρα-θα-σε-σκίσω-πληκτρολόγιο. Δείτε λίγο τις φωτογραφίες και παρατηρήστε λίγο τις υποδοχές όπου κουμπώνει το στήριγμα καρπού. Ωραία. Τρεις υποδοχές στο πληκτρολόγιο και δύο στο στήριγμα. Περισσεύει μια. Ξέρετε γιατί; Για το Corsair Vengeance FPS Wrist Rest! Ένα εξάρτημα το οποίο το Cougar 700K το είχε - βέβαια δε συγκρίνονται τα μεγέθη - από τη μάνα του, η Corsair έχει πάει ένα βήμα παραπάνω και προσφέρει μια πλήρως λειτουργική και ανεξάρτητη από το τυπικό στήριγμα καρπού, εξειδικευμένη λύση για όσους παίζουν FPS παιχνίδια. Επίσης ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια είναι και η ύπαρξη ανυψωτικών προεκτάσεων στο πίσω μέρος του πληκτρολογίου με την χρήση των οποίων μπορούμε να έχουμε διαφορετικές θέσεις χρήσης του πληκτρολογίου. Περιφερειακές Λειτουργίες Στο μπροστινό μέρος του πληκτρολογίου - αν θεωρήσουμε ότι όταν το κοιτάμε βλέπουμε τα πλήκτρα - υπάρχει ένας διακόπτης, ο οποίος μας δίνει την δυνατότητα να αλλάξουμε το polling rate του πληκτρολογίου. Αυτή η λειτουργία είναι περιττή θα λέγαμε μιας και η αλλαγή μπορεί να πραγματοποιηθεί άνετα μέσω λογισμικού, χωρίς να μπαίνουμε στην περιπέτεια του διακόπτη. Το προεπιλεγμένο polling rate του πληκτρολογίου είναι 1 ms και ο χρήστης με τη βοήθεια του διακόπτη μπορεί να το ελαττώσει σε 2 ms, 4 ms, ή 8 ms. Επίσης, εκτός από αυτές τις ρυθμίσεις, ο διακόπτης προσφέρει άλλη μια η οποία ονομάζεται BIOS και απενεργοποιεί όλες τις επιπλέον λειτουργίες του πληκτρολογίου, μετατρέποντάς το σε ένα απλό πληκτρολόγιο 104 πλήκτρων. Άξιο αναφοράς είναι και το καλώδιο σύνδεσης του πληκτρολογίου με τον υπολογιστή, μιας και είναι σκληρό και δύσκαμπτο, με αποτέλεσμα να έχει τη δικιά του γνώμη στη χωροθέτηση του χώρου και τη θέση του μέσα σε αυτό. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι μέσα σε αυτό το καλώδιο περνάνε δύο καλώδιο usb, ένα για την κανονική τροφοδοσία του πληκτρολογίου και ένα για τις επιπλέον ανάγκες ενέργειας των πολύχρωμων led 16 εκατομμυρίων χρωμάτων που διαθέτει το πληκτρολόγιο. Η ύπαρξη της επιπλέον τροφοδοσίας βέβαια, στερεί από το πληκτρολόγιο την επιπλέον usb θύρα που είχε ο προκάτοχός του, κάνοντας το λίγο πιο φτωχό σε εξοπλισμό σε σχέση με αυτόν. Αν δε βάλετε και στην εξίσωση ότι δεν παρέχονται ούτε επιπλέον keycaps, ούτε keycap puller, τότε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για "ένοπλη ληστεία" στα καλούδια που προσφέρει η Corsair στο RGB πληκτρολόγιό της. RGB Φωτισμός Ο κόκκινος διακόπτης της Cherry που φέρει το Corsair Gaming K70 RGB δεν είναι ο κλασσικός διακόπτης που όλοι ξέρετε και έχετε αγαπήσει, αλλά το περίβλημά του είναι διάφανο. Αυτή η παραλλαγή έγινε με την Corsair να βάζει λίγο το "χεράκι" της στο σχεδιασμό του διακόπτη και για να μεγιστοποιήσει την φωτεινότητα των χρωμάτων και την ένταση, επιλέχθηκε το διάφανο περίβλημα, το οποίο θα διαθλά το παραγόμενο φως από το led του κάθε διακόπτη. Μια επίδειξη για το τι μπορεί να κάνει ο LED φωτισμός, μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο: Βέβαια όλα δεν είναι τέλεια όσον αφορά το φωτισμό και πως αυτός φαίνεται στο χρήστη. O λόγος είναι η ίδια κατασκευή του διακόπτη που αναφέραμε παραπάνω. Το LED οπίσθιου φωτισμού κάθε διακόπτη βρίσκεται στο πάνω μέρος του, με αποτέλεσμα με την ενεργοποίησή του (φωτισμός) να έχουμε την διάχυση του χρώματος και στους παράπλευρους διακόπτες. Αυτό όταν όλοι οι διακόπτες έχουν τον ίδιο χρώμα οπίσθιου φωτισμού. Αν εμείς επιλέξουμε να έχουμε διαφορετικούς φωτισμούς σε γειτονικά πλήκτρα, για παράδειγμα αν θέλουμε να φωτίσουμε διαφορετικά τα πλήκτρα διεύθυνσης σε παιχνίδια πρώτου ρόλου W, A, S, D, τότε θα δούμε στα γειτονικά πλήκτρα να αντανακλάται μερικώς το χρώμα των γειτονικών πλήκτρων όπως μπορείτε να δείτε και στην παρακάτω φωτογραφία. Επίσης κατά τη διάρκεια της συμβίωσής μας με το Corsair Gaming K70 RGB, διαπιστώσαμε ότι ο οπίσθιος φωτισμός δεν ήταν πολύ δυνατός όσο, ας πούμε ο φωτισμός του K700 το οποίο σας είχαμε παρουσιάσει πρόσφατα. Επίσης, στο φόρουμ της Corsair διαβάσαμε την παρατήρηση ενός χρήστη ότι το πληκτρολόγιο μπορεί να προβάλει μόνο 512 χρώματα από τα διαθέσιμα 16,777,216 τα οποία υποστηρίζει η Corsair ότι υποστηρίζει το πληκτρολόγιο. Την μεθοδολογία ελέγχου που ακολούθησε ο χρήστης καθώς επίσης και την επίσημη απάντηση της Corsair (δουλεύουμε να το διορθώσουμε) μπορείτε να βρείτε εδώ http://forum.corsair.com/forums/showthread.php?t=133172. Στις τελευταίες σελίδες του συγκεκριμένου θέματος, χρήστες αναφέρουν ότι η Corsair έχει ολοκληρώσει το βελτιστοποιημένο λογισμικό και αυτό το καιρό είναι σε διαδικασία δοκιμών. Αποδομώντας το K70 Ένα έργο σε δύο πράξεις πρόκειται να δείτε παρακάτω, μιας και θα σας αποκαλύψουμε αρχικά τι κρύβεται κάτω από τα πλήκτρα του Corsair Gaming K70 RGB ενώ στη συνέχεια δούμε αναλυτικά το εσωτερικό του πληκτρολογίου. Αρχικά θα ασχοληθούμε με το άνω μέρος του πληκτρολογίου. Οι RGB διακόπτες Cherry που διαθέτει το Corsair Gaming K70 RGB έχουν την συνηθισμένη αντοχή όλων των διακοπτών της εν λόγω εταιρίας, τις 50 εκατομμύρια ενεργοποιήσεις. Κάθε ένας διακόπτης είναι τοποθετημένος πάνω σε μια πλάκα από βουρτσισμένο αλουμίνιο η οποία εκτός από την δυνατότητα του εύκολου καθαρισμού - μιας και δεν υπάρχουν περιβάλλοντα εμπόδια - δίνει επίσης δομική σταθερότητα στα πλήκτρα, επιτρέποντας να ασκούνται σε αυτά εξωτερικές δυνάμεις χωρίς να χάνουν την θέση και τη σταθερότητά τους. Στην εικόνα θα παρατηρήσατε ότι το Corsair Gaming K70 RGB είναι ένα full Cherry πληκτρολόγιο, μιας και εκτός από τους διακόπτες Cherry που φέρει, και οι σταθεροποιητές είναι της ίδιας εταιρίας τόσο στο πλήκτρο διαστήματος (space) όσο και στα άλλα μεγάλα πλήκτρα όπου χρειάζονται υποβοήθηση. Επίσης στις φωτογραφίες θα δείτε ότι τα keycaps δεν είναι κάτι το συνταρακτικό, ως προς τη κατασκευή τους, όμως ο σχεδιασμός τους συνολικά με την λίγο κυρτή επιφάνεια και την ανοχή στην ολίσθηση που έχουν δίνουν συνολικά μια πολύ ωραία αίσθηση κατά τη χρήση τους. Ένα από τα δυνατά σημεία του Corsair Gaming K70 RGB είναι η ποιότητα κατασκευής τόσο του εξωτερικού, (όπως βλέπουμε στις εικόνες) τόσο και του εσωτερικού που θα δούμε παρακάτω. Προσεγμένη τοποθέτηση των επιμέρους τμημάτων και σχεδιασμός συνθέτουν το σκηνικό που έχουμε μπροστά μας. Για παράδειγμα προσεγμένης λεπτομέρειας, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τη ροζέτα που έχουν εφαρμόσει στον ροοστάτη εντάσεως ήχου, έτσι ώστε να μειώσουν την ολίσθηση κατά τη διάρκεια της χρήσης της, τεχνική που χρησιμοποιείται σε πολλών ειδών εργαλεία. Εσωτερικό Η πρόσβαση στο εσωτερικό του Corsair Gaming K70 RGB επιτυγχάνεται με την αφαίρεση βιδών που βρίσκονται στο πίσω μέρος του πληκτρολογίου καθώς και δύο που βρίσκονται στο μπροστινό μέρος κρυμμένες. Οι δύο βίδες έκπληξη, που πρέπει να εντοπίσετε έτσι ώστε να μπορέσετε να ανοίξετε το πληκτρολόγιο, είναι μια κάτω από το σήμα Corsair Gaming και μία στη βάση του ροοστάτη εντάσεως φωνής στο πάνω δεξιά μέρος του πληκτρολογίου, όπως μπορείτε να δείτε και στις εικόνες παρακάτω. Et Voila! Μετά το ξεβίδωμα ερχόμαστε σε επαφή με το εσωτερικό του K70, από το οποίο μπορούμε να πούμε ότι μείναμε ικανοποιημένοι από την ποιότητα κατασκευής, τόσο των πλαστικών του σώματος του πληκτρολογίου, όσο και με τις πλακέτες που φέρει αυτό στο εσωτερικό. Οι κολλήσεις που έχουν γίνει πάνω σε όλες τις πλακέτες είναι άριστες ενώ γενικότερα η ποιότητα των υλικών στο εσωτερικό μας έφερε στο μυαλό το Rapid-i της Cooler Master, όπου και εκεί είχαμε δει καλή ποιότητα υλικών. Σε αυτό το τομέα η Corsair παίρνει καθαρό δεκάρι. Ο εγκέφαλος πίσω από όλα όσα έχετε δει μέχρι τώρα, είναι ένας 32bit μικροελεγκτής βασισμένος στον Cortex-M0 της ARM υλοποιημένο από την εταιρία NXP, την ίδια εταιρία που βρίσκουμε μέσα στο Cougar 700K, το οποίο σας είχαμε παρουσιάσει πριν λίγο καιρό. Η μόνη διαφορά είναι στο μοντέλο, μιας και το 700K της Cougar φορούσε τον LPC11U14FBD48 ενώ εδώ βρίσκουμε τον LPC11U37F-501 ένα διαφορετικό μοντέλο, του οποίου τα επιμέρους χαρακτηριστικά μπορείτε να δείτε στο σύνδεσμο που παρέχουμε. Λογισμικό Διαχείρισης CUE Πίσω από κάθε πετυχημένο άνδρα λέει ο λαός βρίσκεται μια επιτυχημένη γυναίκα. Στη περίπτωσή μας, το λογισμικό είναι αυτό που αναδεικνύει το πληκτρολόγιο, μιας και αυτό είναι η ειδοποιός διαφορά από τα "χαζά" πληκτρολόγια που κυκλοφορούν κατά κόρον στην αγορά και με σαφώς χαμηλότερη τιμή από το Corsair Gaming K70 RGB. Η Corsair κινείται στη λογική που έχουμε δει στο ίδιο μήκος κύματος με άλλες εταιρίες, όπως η Cougar όπου αντιμετωπίζουν το θέμα του λογισμικού υποστήριξης συνολικά και όχι ανά περίπτωση. Έτσι έχουμε ένα λογισμικό για όλες τις συσκευές, το οποίο διαφοροποιείται σε μερικές λεπτομέρειες, ανά περίπτωση και ανά προϊόν. Το λογισμικό ονομάζεται C.U.E. από τα αρχικά της λέξης Corsair Utility Engine και - δυστυχώς ή ευτυχώς - είναι αρκετά σύνθετο και πολυεπίπεδο στην λογική χρήσης και λειτουργίας. Βέβαια, αν κάποιος δεν είναι για πολλά πολλά, μπορεί να παραμετροποιήσει και να χρησιμοποιήσει πληθώρα λειτουργιών που δίνει το συγκεκριμένο λογισμικό, αλλά αν θέλετε να πάρετε το 100% από το λογισμικό και το πληκτρολόγιο, τότε ετοιμαστείτε να ασχοληθείτε αρκετά με αυτό. Η διεπαφή χρήστη του C.U.E. έχει τέσσερις βασικές ενότητες - πάνω στις οποίες θα βασιστεί και η δικιά μας καταγραφή - οι οποίες είτε έχουν υποκατηγορίες σε μορφή καρτελών ή έχουν λίστες ρυθμίσεων με την δυνατότητα δημιουργίας νέας ή αποθήκευσης της τρέχουσας με άλλο όνομα. Πιο συγκεκριμένα, έχουμε τα εξής: Προφίλ Η καρτέλα προφίλ βλέπουμε ότι χωρίζεται σε 3 νοητικές ενότητες. Στο πάνω μέρος υπάρχουν οι τέσσερις βασικές κατηγορίες τις οποίες εξετάζουμε, καθώς και η δυνατότητα να αποθηκεύσουμε το τρέχον προφίλ ή να δημιουργήσουμε νέο από την αρχή. Στο δεξί μέρος βλέπουμε μια λίστα με τις διαθέσιμες ομάδες που μπορούμε να δημιουργήσουμε σε κάθε προφίλ καθώς επίσης βλέπουμε την ύπαρξη ενός αναδυόμενου μενού από το οποίο μπορούμε να επιλέξουμε το επιθυμητό προφίλ για επεξεργασία. Αριστερά, υπάρχουν τρεις υποκατηγορίες με τις οποίες μπορούμε να παραμετροποιήσουμε το εκάστοτε ενεργό προφίλ. Έτσι λοιπόν, στην πρώτη υποκατηγορία "Assignments" μπορούμε να ορίσουμε το ρόλο κάθε ενός πλήκτρου. Στην ουσία όλα τα πλήκτρα μπορούν να γίνουν macro keys. Έτσι εξηγείται και η έλλειψη macro keys μιας και κάθε πλήκτρο μπορεί να επιτελέσει αυτή τη λειτουργία. Στην υποκατηγορία "Performance" βλέπουμε ότι έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε ρυθμίσεις σχετικά με τη συμπεριφορά του πληκτρολογίου όταν παίζουμε παιχνίδια. Έτσι μπορούμε να απενεργοποιήσουμε συνδυασμούς πλήκτρων οι οποίοι μπορούν να μας πετάξουν στην επιφάνεια εργασίας την ώρα που προσπαθώντας να κάνουμε το τριπλό combo στο Ork να βρεθούμε εκτός παιχνιδιού και εν τέλει με το πουλί στο χέρι. Φωτισμός. Εδώ είναι και όλα τα λεφτά και το μεγάλο ατού του Corsair Gaming K70 RGB. Εδώ μπορείτε να ορίσετε φωτισμό σε κάθε ένα πλήκτρο ξεχωριστά ή σε ομάδες - οριζόμενες από εσάς - ή σε όλα τα πλήκτρα του. Οι χρωματικές επιλογές είναι στην ουσία απεριόριστες, αν και όπως είπαμε και πριν ακόμα δεν έχει ξεπεραστεί το εμπόδιο το οποίο μας περιορίζει στα 512 προβαλλόμενα χρώματα αντί των 16,7 εκατομμυρίων που έχει τη δυνατότητα να προβάλει - σύμφωνα πάντα με τη κατασκευάστρια εταιρία. Ο φωτισμός που βλέπετε κάθε φορά είναι συνδεδεμένος με το προφίλ που επιλέγετε κάθε φορά, έτσι μπορείτε να αποθηκεύσετε και να φορτώσετε σετ φωτισμών σε κάθε προφίλ, οπότε ακόμα και να βαριέστε να ασχοληθείτε με το να αναπαράγετε αυτά τα ωραία εφέ που έχετε δει στο διαδίκτυο, μπορείτε να βρείτε και να φορτώσετε απευθείας στο προφίλ του πληκτρολογίου χωρίς να ιδρώσετε καθόλου. Μας άρεσε επίσης πολύ η δυνατότητα της ενεργοποίησης του φωτισμού κατά τη πληκτρολόγηση καθώς επίσης και η δυνατότητα επιλογής χρώματος φωτισμού βάσει δεκαεξαδικής μορφής (HTML) την οποία όλοι μας είμαστε λίγο πολύ συνηθισμένοι. Ενέργειες Στην καρτέλα Action, μπορούμε να δημιουργούμε και να αντιστοιχούμε μακροεντολές σε όποιο πλήκτρο θέλουμε - πράγμα που εξηγεί εν μέρει και την έλλειψη αποκλειστικών κουμπιών macro. Για άλλη μια φορά βλέπετε ότι μπορείτε εκτός από το να δημιουργήσετε νέα, να εισάγετε/εξάγετε ήδη υπάρχουσες μακροεντολές. Φωτισμός Στην ίδια λογική με τις μακροεντολές που είδαμε πριν είναι και ο Φωτισμός. Εδώ δημιουργείτε τα εφέ σας και μετά τα εφαρμόζετε σε κάθε προφίλ που σας ενδιαφέρει. Και εδώ βλέπετε ότι μπορείτε εκτός από το να δημιουργήσετε νέα, να εισάγετε/εξάγετε ήδη υπάρχουσες χρωματικούς συνδυασμούς και εφέ. Ρυθμίσεις Τέλος, βλέπουμε τις γενικές ρυθμίσεις του προγράμματος στην τέταρτη κατηγορία η οποία χωρίζετε και αυτή σε τρεις ενότητες. Αρχικά στην καρτέλα "Συσκευή" (Device) μπορούμε να ελέγξουμε κάποιες παραμέτρους σχετικά με την συσκευή μας, όπως η απενεργοποιήση του φωτισμού και η επιλογή περιοχής χρήσης του πληκτρολογίου. Επίσης βλέπουμε ότι από εδώ μας δίνεται η δυνατότητα να αναβαθμίσουμε το firmware και το bootloader (ουαου) της συσκευής. Στην καρτέλα του προγράμματος βλέπουμε πολλές μικρές χαρούμενες επιλογές (όπως θα έλεγε και ο Bob Ross), οι οποίες έχουν να κάνουν με τη γλώσσα εμφάνισης αν θα ξεκινάει με τα windows το πρόγραμμα διαχείρισης C.U.E. της Corsair, καθώς επίσης και επιλογές σχετικές με τη προβολή του. Αυτό που για μένα έχει σημασία και πρέπει να μην ξεχάσετε να ενεργοποιήσετε/παραμετροποιήσετε, είναι η ενεργοποίηση των διαθέσιμων αναπαραγωγών πολυμέσων του συστήματός σας, μιας και αν δεν το κάνετε αυτό, δε θα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα πολυμεσικά κουμπιά που έχει το Corsair Gaming K70 RGB. Τέλος, στην ενότητα "Υποστήριξη" (Support) βλέπουμε σχετικές γενικές πληροφορίες γύρω από την εφαρμογή, το σύστημά μας καθώς και συνδέσμους για υποστήριξη μέσω διαδικτύου και τον οδηγό χρήσης του πληκτρολογίου. Στην πράξη Βάλαμε το Corsair Gaming K70 RGB στο πάγκο των δοκιμών έτσι ώστε να δούμε τις επιδόσεις του. Τα χαρακτηριστικά που θα εξετάσουμε, πέρα από το κομμάτι του φαίνεσθαι, το οποίο το αναλύσαμε πιο πριν, έχουν να κάνουν με τις επιδόσεις του πληκτρολογίου τόσο όσον αφορά τα επίπεδα θορύβου του, όσο και με τη χρήση του μετροπρογράμματος Keyboard Test της Passmark καθώς και με την εκτέλεση εμπειρικών τέστ για να διαπιστώσουμε την σωστή λειτουργία σε κάποιους συγκεκριμένους τομείς. Αρχικά, με τη βοήθεια ενός ηχόμετρου, μετρήσαμε τον θόρυβο των διακοπτών κατά την πληκτρολόγηση και τον συγκρίναμε με τα υπόλοιπα πληκτρολόγια που έχουν περάσει από τον πάγκου του εργαστηρίου έτσι ώστε να έχουμε αρκετά δείγματα προς σύγκριση. Επίσης με την βοήθεια ενός Cherry Keyboard Tester, είχαμε την δυνατότητα να ηχομετρήσουμε όλα τα πλήκτρα που διαθέτει η Cherry. Τον πίνακα με τις μετρήσεις μπορείτε να τον δείτε παρακάτω: Για την μέτρηση των χαρακτηριστικών χρησιμοποιήσαμε το PassMark Keyboard Test. Αρχικά δοκιμάσαμε την λειτουργία NKRO την οποία είδαμε στα χαρακτηριστικά του πληκτρολογίου ότι υποστηρίζεται και τα αποτελέσματα μπορείτε να τα δείτε παρακάτω: Στη συνέχεια προβήκαμε σε ελέγχους για να διαπιστώσουμε αν το πληκτρολόγιο πάσχει από ghosting, από την μη εγγραφή κάποιου πατήματος πλήκτρου όταν χρησιμοποιείται συνδυασμός πλήκτρων. Δοκιμάστηκαν με επιτυχία οι δύο πιο κρίσιμοι συνδυασμοί πλήκτρων που σχετίζονται με το gaming, η ταυτόχρονη ενεργοποίηση των πλήκτρων ASX και WED. Παρακάτω μπορείτε να δείτε και άλλους από αυτούς τους συνδυασμούς. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να πλοηγηθείτε και να ενημερωθείτε εδώ: Microsoft Applied Sciences Group | Keyboard Ghosting Explained! http://www.microsoft.com/appliedsciences/images/MultiKeyDisplay/Figure6.png Συνδυασμοί που προκαλούν ghosting Στον παραπάνω συνδυασμό πλήκτρων, είτε τριών είτε τεσσάρων, το πληκτρολόγιο ανταποκρίθηκε τέλεια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχει καθόλου ghosting! Επίσης δοκιμάστηκε και το τεστ με το οποίο κρατώντας πατημένα τα δύο πλήκτρα shift, δοκιμάσαμε να γράψουμε με απόλυτη επιτυχία και μηδενικές απώλειες το κείμενο "THE QUICK BROWN FOX JUMPS OVER THE LAZY DOG". Στα παιχνίδια οι επιδόσεις του πληκτρολογίου ήταν πάρα πολύ καλές, μιας και η αίσθηση και η αντοχή των πλήκτρων ήταν πολύ καλή, παραδίδοντας την στάνταρ εμπειρία που έχει ο χρήστης που χρησιμοποιεί μηχανικά πληκτρολόγια με κόκκινους διακόπτες της εταιρίας Cherry. Οι δοκιμές έγιναν πάνω στο παιχνίδι Shadows of Mordor, όπου ο χειρισμός μέσω του πληκτρολογίου ήταν υποδειγματικός και όλα τα άλλα κύλισαν ρολόι αφήνοντας μας μια πολύ καλή εμπειρία gaming (Το τερμάτισα ) Εν κατακλείδι Και κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος της σημερινής μας παρουσίασης. Το Corsair Gaming K70 RGB είναι όντως ένα αξιόλογο πληκτρολόγιο το οποίο χάρη στη τεχνογνωσία Corsair και την σωστή εφαρμογή αυτής έχουμε στα χέρια μας ένα πολύ καλό προϊόν. Μελανό σημείο της παρουσίασης ήταν βέβαια η ανακάλυψη ότι -ακόμα - το πληκτρολόγιο δε μπορεί να προσφέρει τις 16.7 εκατομμύρια αποχρώσεις που διαφημίζει ότι μπορεί, αλλά γνωρίζοντας την υποστήριξη της Corsair και την προσήλωση της εταιρίας στην ολοκληρωμένη εμπειρία του χρήστη, πιστεύουμε ότι σύντομα θα λυθεί. Αυτό, μαζί με τον φτωχό παρεχόμενο εξοπλισμό είναι τα άσχημα στοιχεία τα οποία καταφέραμε να εντοπίσουμε, τα οποία βέβαια δεν επηρεάζουν μόνιμα ή και καθόλου ακόμα την γενική συμπεριφορά του K70. Πριν κλείσω και απευθύνω την καθιερωμένη ευχαριστία στην Corsair για την παροχή του δείγματος δοκιμής, θα ήθελα να τους ευχαριστήσω για την γρήγορη και χωρίς "μα και μου" αλλαγή του αρχικού μου K70 RGB το οποίο ήταν μάλλον ελαττωματικό, μιας και όπως είχα γράψει και στο θέμα των μηχανικών πληκτρολογίων, ήρθε και μετά από δύο μέρες χρήσης άρχισαν πλήκτρα να μην καταγράφονται με το πάτημα του πλήκτρου. Για άλλη μια φορά φάνηκε η υποδειγματική λειτουργία της Corsair προς τον τελικό πελάτη. Συνοψίζοντας λοιπόν, αναφορικά με το Corsair Gaming K70 RGB έχουμε τα εξής: Ο καλός - Αλουμινένιο άνω σώμα - Φωτισμός μεμονωμένος και με reactive typing - Ποιοτικό στήριγμα καρπών - Πολλοί χρωματικοί συνδυασμοί πλήκτρων Ο Κακός - Η τιμή του. - Η μή επίτευξη των 16,7 εκατομμυρίων χρωμάτων που διαφημίζεται. - Φτωχά παρελκόμενα. - Φτωχός περιφερειακός εξοπλισμός Ο Αδιάφορος - Το νέο σήμα της Corsair. - Τα keycaps τα περιμέναμε ένα κλικ καλύτερα Με βάση λοιπόν όλων των παραπάνω, η βαθμολογία του Corsair K70 RGB είναι: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος

Πρόλογος Η Corsair ξεκινώντας το 1994 με αντικείμενο την εξυπηρέτηση OEM πελατών, άρχισε από το 2000 να στρέφεται στο ευρύτερο κοινό και ιδιαίτερα τους ενθουσιώδεις χρήστες προσωπικών υπολογιστών. Με πρώτο και στιβαρό βήμα τις θρυλικές για την αξιοπιστία τους μνήμες, γρήγορα επεκτάθηκε στην κατασκευή κουτιών για PC, υψηλής ποιότητας τροφοδοτικών, λύσεων υδρόψυξης, USB sticks, SSDs, πληκτρολογίων και άλλων πολλών, με σημαίνον χαρακτηριστικό σε όλα, την εμφανή προσπάθεια για συνδυασμό της καλής ποιότητας με το λογικό κόστος. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η απήχηση των προϊόντων της, να είναι τόσο ευρεία σε σημείο που, ο χρήστης που δεν έχει ακουστά την Corsair, απλά "δεν υπάρχει" ! Στον τομέα που μας ενδιαφέρει εδώ, έκανε πριν χρόνια το πρώτο βήμα της με την ιστορική πλέον Η50. Από τότε έχει κυλίσει πολύ νερό στο αυλάκι και τα μοντέλα που την διαδέχτηκαν, ακολουθώντας την πορεία των άλλων προϊόντων της, έχουν κερδίσει την προτίμηση των χρηστών και έχουν χαρίσει στην Corsair ένα σεβαστό μερίδιο της αγοράς. Στη σημερινή παρουσίασή μας θα δούμε από κοντά το μικρότερο μέλος των νέων μοντέλων της σειράς Hydro Series, που ακούει στο όνομα Corsair Hydro Series™ H80i GTHigh Performance Liquid CPU Cooler. Πρόκειται για μια ΑΙΟ που έρχεται με radiator αυξημένου πάχους, εξοπλισμένο με δύο ανεμιστήρες 120x25mm υψηλής πίεσης, σε διάταξη Push-Pull και ένα νέο block που μπορεί να τροφοδοτήσει και τους ανεμιστήρες. Αλλά το πράγμα δεν σταματά εκεί, το "πακέτο" κλείνει με το " i ", διότι η ψύκτρα μας έχει την δυνατότητα να κάνει χρήση του software Corsair Link, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να ελέγξουμε το σύνολο της ψύκτρας μέσω του PC μας. Σαν πρόταση, έχει στόχο τους χρήστες που δεν έχουν τον απαραίτητο χώρο για μεγαλύτερο radiator, καθώς τους υπόσχεται αυξημένες επιδόσεις, καταργώντας τους περιορισμούς που θέτουν στο O/C οι κλασικές ΑΙΟ των 120mm. Το αν θα τα καταφέρει και με τι "κόστος", είναι κάτι που μένει να αποδειχθεί κατά την "φιλοξενία" της στο πάγκο του TheLab! Ακολουθήστε μας στις επόμενες σελίδες, να γνωρίσουμε την Corsair Hydro Series H80i GT. Τεχνικά χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά τηςCorsair H80i GT. Όπως θα διαπιστώσετε παρατίθενται πολλά χαρακτηριστικά, εκ των οποίων αρκετά, δεν δίνονται από την κατασκευάστρια αλλά αποτελούν δικές μας προσθήκες. Βασικός στόχος αυτού, είναι να έχουμε σε μια σελίδα, συγκεντρωμένη όσο το δυνατόν πιο πυκνή πληροφορία, έτσι ώστε "με μια ματιά" να μπορούμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε. Φυσικά για να μην χαθούμε σε ένα ολόκληρο κατεβατό, ο πίνακας των χαρακτηριστικών έχει διαιρεθεί σε λογικές ενότητες, οι οποίες ελπίζουμε ότι θα διευκολύνουν πολύ τον εντοπισμό του χαρακτηριστικού που μας ενδιαφέρει κάθε φορά. Να σημειώσουμε ότι τα χαρακτηριστικά που προσθέσαμε εμείς έχουν κίτρινους ορισμούς και μπλε τιμές. Επίσης με μπλε χαρακτήρες, δίπλα σε κάποιες "εργοστασιακές" τιμές, είναι σημειωμένες οι τιμές που μετρήσαμε εμείς κατά την διάρκεια των δοκιμών και επιπλέον, με πράσινους χαρακτήρες μπορείτε να βρείτε χαρακτηριστικά για τα οποία, κάνουμε μια πιθανή υπόθεση καθώς δεν βρήκαμε κάτι σχετικό. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό είναι το radiator, που με το μεγάλο πάχος του διεκδικεί να προσφέρει ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες, με την βοήθεια των ανεμιστήρων που έχουν ειδική σχεδίαση για βέλτιστη συνεργασία μαζί του. Το σύνολο των χαρακτηριστικών κλείνει με τον πίνακα των θερμικών παραμέτρων. Μια μόνο παρατήρηση έχουμε να κάνουμε εδώ. Ο συντελεστής πυκνότητας μοιάζει να είναι ο συνήθης, αλλά δεν είναι, καθώς, οι διαστάσεις της ψύκτρας είναι στην κατηγορία των 120mm και οι ψυκτικές σωληνώσεις της, είναι διατεταγμένες σε δύο επάλληλα επίπεδα ! H Corsair Hydro Series H80i GT έχει πενταετή εγγύηση και τη στιγμή που γράφεται το review, μπορείτε να την βρείτε στα Ελληνικά καταστήματα προς 113,29 € του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συσκευασία και παρελκόμενα Η Corsair Hydro Series H80i GT φτάνει στο χρήστη μέσα σε μια σκούρα χάρτινη συσκευασία, που θα απασχολήσει τις πρώτες ματιές μας. Διακριτικά σκούρα χρώματα σε όλες τις πλευρές της και εμείς βάζουμε αρχή από το "καπάκι" του κουτιού. Η συσκευασία ακολουθεί τα χρώματα της ψύκτρας, μαύρο με αποχρώσεις του "γκρι", με τα γαλάζια του "Η" ( από το Hydro) και του "GT" να κάνουν αντίστιξη, φέρνοντας καλοκαιρινούς συνειρμούς από θαλασσινές βουτιές! Βασικά χαρακτηριστικά, οι δύο ανεμιστήρες που την συνοδεύουν, το Corsair Link και η πενταετής εγγύηση. Στις δύο μεγάλες πλευρές βλέπουμε μια πολύγλωσση περιγραφή των περιεχομένων του κουτιού (αριστερά) και των βασικών χαρακτηριστικών της H80i GT (δεξιά). Οι διπλοί ανεμιστήρες που συνδυάζουν υψηλή απόδοση με χαμηλό θόρυβο, η εξελιγμένη δομή του cold plate,και η ευκολία εγκατάστασης είναι τα βασικά. Επιπλέον, έχουμε την δυνατότητα με το Corsair Link να ρυθμίσουμε κατά την προτίμησή μας, την λειτουργία των ανεμιστήρων καθώς και το χρώμα αλλά και τη σημασία του φωτισμού του λογότυπου της Corsair, που βρίσκεται πάνω στο Block. Στην μία μικρή πλευρά βρίσκουμε περισσότερες πληροφορίες για την συμβατότητα της ψύκτρας, η οποία πρακτικά δεν κάνει "διακρίσεις", καθώς είναι συμβατή με όλα τα σύγχρονα sockets και την εκ νέου αναφορά στο Corsair Link software, το οποίο μπορούμε να κατεβάσουμε από το από το site της Corsair. Η άλλη μικρή πλευρά - προορισμένη προφανώς για τοποθέτηση σε στενάχωρο ράφι - αναφέρει μόνο το όνομα του προϊόντος! Για άλλη μια φορά πολύ χώρος "θυσιασμένος" στην αισθητική του πράγματος, αλλά μας μένει μια πλευρά ακόμα... Εδώ βρίσκουμε περισσότερες πληροφορίες με βασικές, τις διαστάσεις της ψύκτρας, κάποια στοιχειώδη χαρακτηριστικά της, ένα αποτέλεσμα από δοκιμή υπερχρονισμού και αναφορές στην κατασκευή του radiator και του block. Φυσικά όλα αυτά απέχουν πολύ από το να μας ικανοποιήσουν την περιέργεια, αλλά ευτυχώς είμαστε ακόμα έξω από του κουτί! Ας το ανοίξουμε λοιπόν να δούμε το περιεχόμενό του! Πρώτη εντύπωση -αφού αφαιρέσουμε το αφρώδες φύλλο που προστατεύει τα περιεχόμενα του κουτιού- είναι ...περισσότερη προστασία! Τα πάντα τυλιγμένα στις σακουλίτσες τους, αναπαύονται σφιχτά τοποθετημένα στις χάρτινες θήκες που σχηματίζει το χοντρό διαμορφωμένο χαρτόνι, το οποίο τα κρατάει σταθερά και σε απόσταση από τα εξωτερικά τοιχώματα του κουτιού. Διακρίνουμε το hardware στερέωσης, το φυλλάδιο των οδηγιών να αναπαύεται πάνω στους δύο ανεμιστήρες, και τους απαραίτητους αποστάτες και βίδες. Αλλά ας τα δούμε από πιο κοντά. Αριστερά επάνω έχουμε το block bracket και τους αποστάτες για την πλατφόρμα της AMD, για την οποία να σημειώσουμε ότι δεν παρέχεται CPU back plate, άρα θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε αυτό της μητρικής σας! Από κάτω ακριβώς, έχουμε το CPU back plate για την πλατφόρμα της INTEL και μέσα του, είναι οι αποστάτες για όλες τις υποστηριζόμενες παραλλαγές της πλατφόρμας εκτός του socket LGA2011, του οποίου οι αποστάτες είναι αριστερά. Δεξιά από το CPU back plate έχουμε τις χειρόβιδες στερέωσης του block bracket και ακόμα δεξιότερα έχουμε τις βίδες στερέωσης των ανεμιστήρων στο radiator αλλά και του συνόλου στο κουτί μας. Και τα παρελκόμενα κλείνουν με το micro USB καλώδιο επικοινωνίας της Corsair H80i GT, με το PC μας. Κάτι λείπει όμως -ευτυχώς μόνο από την εικόνα- ! Το Intel block bracket, είναι ήδη στερεωμένο πάνω στο block για να εξασφαλίζει παραπέρα προστασία του, δίνοντας μια βάση στήριξης για το διαφανές κάλυμμα του cold plate, που προστατεύει τόσο την επιφάνειά του όσο και την ήδη τοποθετημένη στρώση της θερμοαγώγιμης πάστας. Αλλά ώρα να αλλάξουμε σελίδα για να δούμε και το "επισκέπτη" μας ! Η ψύκτρα από κοντά Αφαίρεση των προστατευτικών νάιλον και η Corsair H80i GT στη διάθεσή μας! Εντύπωση κάνει το παχύ radiator με το λογότυπο της κατασκευάστριας, πάνω σε ένα χωνευτό πλαστικό έλασμα με επιφάνεια κατεργασμένη για να θυμίζει μέταλλο, αλλά αυτό που φαίνεται πραγματικά εντυπωσιακό είναι οι "κουστουμαρισμένες" σωλήνες, που με την μεγάλη τους διάμετρο και το μαύρο πυκνό νάιλον sleeve, τραβάνε το μάτι, που τις ακολουθεί για να...καταλήξει στο νέας σχεδίασης block / αντλία. Το radiator Το radiator σαν κατασκευή, είναι πάχους 49mm και φιλοξενεί μια σχετικά πυκνή διάταξη σωλήνων σε διπλή στρώση, που ψύχονται από αναδιπλωμένα fins αλουμινίου, τα οποία έχουν μικροπερσίδες (Louvers) για βελτίωση της ψυκτικής απόδοσής τους. Οι 24 συνολικά σωλήνες και τα μονοκόμματα πτερύγια που είναι συγκολλημένα επάνω τους, σχηματίζουν έναν θερμικά ενεργό σώμα πάχους 36,2mm που είναι λίγο παραπάνω από το διπλάσιο αυτού που συναντάμε στα radiator των ΑΙΟ των 240mm. Με άλλα λόγια, η κατασκευή έχει θερμικό όγκο ανάλογο με μιας 240mm AIO, προφανώς σκοπεύοντας στο footprint των 120mm να ενσωματώσει τις δυνατότητες της αμέσως μεγαλύτερης κατηγορίας και να δώσει στους χρήστες που στερούνται του απαραίτητου χώρου, την δυνατότητα να έχουν μια ισχυρή ΑΙΟ υδρόψυξη. Βεβαίως, η επάλληλη διάταξη των σωληνώσεων σε δύο επίπεδα, υστερεί κάπως έναντι της μονής στρώσης τους σε διπλάσια επιφάνεια, και μένει να αποδειχθεί το τι μπορεί να πετύχει η H80i GT, αλλά μια πρώτη εξέταση δείχνει ότι η Corsair "έχει κάνει τους λογαριασμούς της", όμως αυτά θα τα πούμε στην επόμενη σελίδα! Για την ώρα, να παρατηρήσουμε ότι το radiator δεν διαθέτει στόμιο πλήρωσης. Προφανώς το γέμισμά του με ψυκτικό υγρό, γίνεται από κάποιο ρακόρ/σωλήνας, ενδεχομένως από την πλευρά του block. Οι σωλήνες όμως διεκδικούν την προσοχή μας, ας τους διαθέσουμε ένα "κοντινό"... Η επένδυση των σωλήνων είναι από λεπτό νάιλον νήμα σε πολύ σφιχτή πλέξη και υπάρχει λόγος γι' αυτό καθώς, αυτή η σφιχτή ύφανση με την μηδαμινή διαστολή της, λειτουργεί σαν εύκαμπτος "νάρθηκας", εμποδίζοντας την σωλήνα να διπλώσει όταν το παρακάνουμε και για χάρη σας... θα το παρακάνουμε ! Στο "βάθος", μας περιμένει το νέο block της Corsair και εμείς -το καλεί και η εποχή- κάνουμε "βουτιά" δίπλα του! Το "Block" Συμμετρική κατασκευή που δίνει την αίσθηση της στιβαρότητας, με το οπισθοφωτιζόμενο -με RGB LED- logo της Corsair να υπόσχεται "δροσερά" ταξίδια για το PC μας. Εντύπωση κάνει η διάμετρος των σωλήνων που συνδέονται επάνω του, σωλήνες οι οποίες, ναι μεν δεν μπορούν να περιστραφούν ως προς το επίπεδο του block, αλλά αυτό δεν σημαίνει -όπως θα δούμε στην επόμενη σελίδα- και τόσες δυσκολίες. Τα ribbon cables που βγαίνουν από το block, δεν έχουν sleeve -προφανώς για να μην αυξηθεί ο όγκος τους και να μπορούμε να τα βολέψουμε πιο εύκολα στα στενάχωρα σημεία γύρω από το socket- αλλά είναι μαύρα, πράγμα που θα βοηθήσει στην "εξαφάνισή" τους ! Το τριπολικό καλώδιο συνδέει την αντλία με κάποιο fan header της μητρικής μας και το τετραπολικό τροφοδοτεί τους ανεμιστήρες (οι οποίοι ελέγχονται με PWM).... Όπως βλέπουμε έχει γίνει -και πολύ σωστά- η πρόβλεψη, το pin του σήματος Tach (μεταφέρει την πληροφορία των RPM) να υπάρχει μόνο στο ένα από τα δύο βύσματα των ανεμιστήρων, διαφορετικά θα έχουμε "παρατράγουδα"! Αλλά τα καλώδια δεν τελειώνουν εδώ! Η υποδοχή micro USB που βλέπουμε στην δεξιά φωτογραφία, προορίζεται για την βυσμάτωση του καλωδίου που θα συνδέσει τα ηλεκτρονικά του "Block" με το PC μας, όπου εγκαθιστώντας το Corsair Link, θα έχουμε σχεδόν πλήρη έλεγχο της ψύκτρας μας και όχι μόνον, όπως θα δούμε στην σχετική σελίδα της παρουσίασής μας. Αλλά τι το κουβεντιάζουμε και δεν το βλέπουμε και πως είναι: Ωραίο και τακτοποιημένο φαίνεται με το γωνιακό βύσμα και μοναδική ένσταση που έχουμε είναι ότι, παραβιάζει ελαφρά το footprint των 95x95mm που ορίζει η INTEL καθώς, περισσεύει έξω από αυτό περίπου 7mm. Βέβαια δεν είναι πολύ πιθανό να συναντήσετε προβλήματα, αλλά ίσως μια ελαφρά πιο "χωνευτή" τοποθέτησή του, να έκανε απόλυτα συμβατό το block και να μας άφηνε σαν μόνη έγνοια, το πως θα βολέψουμε ακόμα ένα καλώδιο, να κάνει "βόλτα" πάνω στην μητρική μας. Για να μην γίνομαι όμως "γκρινιάρης", θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η δυνατότητα να τροφοδοτηθούν οι ανεμιστήρες από το "block", αποτελεί ικανό αντιστάθμισμα καθώς ελαφρώνει το καλωδιομάνι! To cold plate Η πλάκα που κάνει τη θερμική "διαμεσολάβηση" μεταξύ του CPU heat spreader και του υγρού ψύξης, είναι χάλκινη και χωρίς επιμετάλλωση, πράγμα που εξασφαλίζει λίγο χαμηλότερο κόστος κατασκευής και λίγο καλύτερη θερμική σύζευξη με το καπάκι της CPU. Η στερέωσή της πάνω στο σώμα του block, γίνεται με έξι φρεζάτες βίδες pozidrive, που εξασφαλίζουν αφενός την απαραίτητη σύσφιξη για να επιτευχθεί η στεγανοποίηση και αφετέρου την ομοιόμορφη κατανομή της, για να διατηρηθεί η στεγανότητα για πολύ καιρό! Το κρίσιμο κεντρικό τμήμα της επιφάνειάς της, είναι ήδη καλυμμένο από το εργοστάσιο με θερμοαγώγιμη πάστα που διευκολύνει πολύ την εγκατάσταση της ψύκτρας ακόμα και από έναν αδαή χρήστη. Βεβαίως, αυτό δεν αποτελεί επαρκή λόγο για το γεγονός ότι, το πακέτο δεν συνοδεύεται και από ένα σωληνάριο με επιπλέον θερμοαγώγιμη, πράγμα που το καταλογίζουμε στις ελλείψεις καθώς, είναι πολύ πιθανό η πρώτη εγκατάσταση -ιδιαίτερα μιλώντας για ένα νέο χρήστη- μπορεί να μην είναι και η τελική! Η διάστρωση της θερμοαγώγιμης είναι εξαιρετικά ομοιόμορφη... ...και η μικροδιαμόρφωση της επιφάνειάς της, στοχεύει στην καλύτερη διασπορά της και στην αποφυγή εγκλωβισμού φυσαλίδων αέρα κατά την εγκατάσταση του block. Όπως μπορείτε να δείτε -από το σημείο που την πιέσαμε λίγο με το νύχι- είναι σχετικά "στεγνή"- και από ότι έδειξαν οι μετρήσεις, έχει εξαιρετική θερμική συμπεριφορά. Στην δεξιά φωτογραφία -που τραβήχτηκε μεταξύ δυο ομάδων δοκιμών- βλέπουμε ότι η επιφάνεια το cold plate δεν είναι "καθρέφτης", αντίθετα, είναι μηχανουργικά κατεργασμένος με σπειροειδή κοπή σε τόρνο CNC υψηλής ακρίβειας. Αυτού του είδους η κατεργασία είναι πολύ διαδεδομένη τον τελευταίο καιρό, γιατί εξασφαλίζει ακριβή έλεγχο του σχήματος της τελικής επιφάνειας, η οποία εν προκειμένω, είναι ελαφρά κυρτή! Αλλά περισσότερα για το θέμα αυτό θα δούμε στην επόμενη σελίδα, για την ώρα θα στρέψουμε την προσοχή μας στον "συνεργάτη" του radiator, ο οποίος καθορίζει την θερμική αλλά και ακουστική συμπεριφορά του. Οι ανεμιστήρες Η H80i GT εφοδιάζεται με τους ανεμιστήρες Corsair SP120L οι οποίοι αποτελούν special έκδοση και συνοδεύουν την H80i GT και άλλες ΑΙΟ της εταιρίας που δέχονται ανεμιστήρες 120mm. Σύμφωνα με την Corsair έχουν ειδικά σχεδιασμένη φτερωτή έτσι ώστε να παρέχουν αρκετό αέρα και με σημαντικά αυξημένη στατική πίεση σε σχέση με τους απλούς case fans, παράλληλα, τα πτερύγιά της είναι μελετημένα για χαμηλή εκπομπή θορύβου. Τα επτά πτερύγιά τους καλύπτουν σε μεγάλο ποσοστό την διατομή εισόδου του ανεμιστήρα, προϊδεάζοντας για υψηλή στατική πίεση, και επιπλέον, όπως μπορείτε να δείτε και από τα χαρακτηριστικά τους, οι 2.700 rpm τους, συνηγορούν σε αυτό! Τα στηρίγματα του κινητήρα είναι σε γωνία με τις ακμές των πτερυγίων, περιορίζοντας έτσι τον παραγόμενο θόρυβο. Αλλά πέρα από αυτό δεν διακρίνουμε οποιοδήποτε άλλο μέσο καταστολής της διάδοσης ενδεχόμενων κραδασμών, όπως ελαστικά pads ή ελαστικές "γωνίες", όπως έχουν τα commercial μοντέλα της (π.χ. SP120 PWM), τα οποία βεβαίως είναι αρκετά ακριβότερα , αλλά παρ' όλα αυτά πιστεύουμε ότι εδώ η Corsair έπρεπε να δείξει περισσότερη προσοχή καθώς, πρόκειται για ένα enthusiast προϊόν που απευθύνεται σε χρήστες των οποίων οι απαιτήσεις δεν σταματούν στο performance, αλλά σίγουρα φτάνουν και στο θέμα του θορύβου. Δυστυχώς, περισσότερες πληροφορίες δεν υπάρχουν διαθέσιμες, (η Corsair δείχνει παράδοξα φειδωλή σε αυτές), έτσι θα υποθέσουμε ότι, ο μέσος χρόνος ζωής τους είναι ο κοινός των 50.000 ωρών, τα έδρανά τους απλά sleeve bearings και ο κινητήρας τους, λειτουργεί με standard commutation, με ότι σημαίνει αυτό στην παραγωγή παράπλευρου ηλεκτρομηχανικού θορύβου, σαφώς βέβαια η πενταετής εγγύηση, δεν δίνεται έτσι εύκολα σε ανεμιστήρες με απλά έδρανα...ίδωμεν. Κλείνοντας αυτή τη σελίδα ας δούμε και μερικές εικόνες της Corsair H80i GT πλήρως συναρμολογημένης. Το σύνολο είναι -όπως το περιμένουμε άλλωστε- αρκετά compact, αλλά αυτό μόνο όσον αφορά στο "πάτημά" του, γιατί το πάχος του ... ...με τα ~10cm του, μόνο compact δεν είναι! Και για να μην έχουμε παράπονα από την "πίσω" όψη.... Οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά Και ήρθε η ώρα να σκύψουμε λίγο πιο κοντά στον καλεσμένο μας και να του αφιερώσουμε τη δέουσα προσοχή! Εδώ είναι που θα δούμε παρέα και θα κρίνουμε τις τεχνικές λύσεις που επιλέγει κάθε κατασκευαστής, για να προσεγγίσει το στόχο του. Και σήμερα, έχουμε να κάνουμε με μια εταιρία που -καθόλου τυχαία- έχει εδραιώσει ένα σεβαστό όνομα στην αγορά. Σαν ελάχιστη "ανταπόδοση", εμείς πρέπει να "δούμε" -στο μέτρο του δυνατού- όλα εκείνα που μένουν στο παρασκήνιο. Με άλλα λόγια...πάμε να ρίξουμε "φως στο σκοτάδι" ... ...έστω και αν αυτό -εν προκειμένω- είναι , καλλιτεχνική αδεία! Το radiator Το radiator -όπως βλέπουμε στην αριστερή φωτογραφία- έχει "πλούσιες" διαστάσεις και υπερκαλύπτει αρκετά την διατομή του ανεμιστήρα του, πράγμα που βοηθάει στην καλύτερη απόδοση, αλλά το πιο σημαντικό είναι στην δεξιά φωτογραφία. Τα πτερύγια του radiator είναι αρκετά πυκνά (19,5 FPI) και έχουν και περσίδες (Louvers), οι προσεκτικοί φίλοι όμως, θα δουν κάτι σημαντικό στην κατασκευή του, που φαίνεται καλύτερα στην επόμενη φωτογραφία. Ναι μεν υπάρχουν περσίδες, αλλά αυτές δεν είναι πολύ "έντονες" (δεν έχουν μεγάλη κλίση), με αποτέλεσμα να υπάρχει κενό ανάμεσά τους που επιτρέπει στον αέρα να περάσει ελεύθερα και πιο βαθιά μέσα στα πτερύγια, τα οποία -ας μην το ξεχνάμε- κατά την κατεύθυνση της ροής του αέρα, έχουν μήκος περίπου 36mm. Αυτό επιτρέπει στο radiator να λειτουργεί αποδοτικά σε υψηλό airflow, αλλά παράλληλα, να μην "σηκώνει τα χέρια ψηλά" όταν η ροή του αέρα γίνεται ασθενέστερη και από ότι έδειξαν οι μετρήσεις "Εις βάθος", τα αποθέματα του radiator είναι πολύ μεγάλα, καθώς η αύξηση της ροής έδωσε σημαντική μείωση της θερμοκρασίας. Στο σημείο αυτό όμως, καλό είναι να δώσουμε μια ακόμα πληροφορία που έχει να κάνει με τον προσανατολισμό του radiator. Η προηγούμενη -δεξιά- φωτογραφία, δείχνει ποια είναι η ροή του ψυκτικού υγρού, και καλό είναι να το πάρουμε υπόψη μας όταν στήνουμε την AIO μας! Βίδες και βιδώματα Το είπαμε και στην παρουσίαση των παρελκόμενων ότι, πρέπει να προσέχετε μην χάσετε τις βίδες καθώς αυτές είναι UNC 6/32 και είναι δυσεύρετες στην Ελλάδα, αλλά τώρα θα δούμε και τις στηρίξεις των ανεμιστήρων. Προσφιλής πρακτική των κατασκευαστών είναι να κανονίζουν έτσι ώστε, στην προέκταση του άξονα της βίδας στερέωσης των ανεμιστήρων στο radiator, να υπάρχουν μόνο πτερύγια. Έτσι το μόνο που μπορεί να συμβεί αν χρησιμοποιήσουμε λάθος βίδα, είναι να καταστρέψουμε κάνα δύο πτερύγια, πράγμα που δεν αποτελεί πρόβλημα, παρά μόνο αισθητικό και αυτό, μόνο για τον διαπράξαντα την "μαστοριά" ! Καλό είναι να θυμάστε ότι, μαζί με τις βίδες παρέχονται και οκτώ μαύρες και παχουλές ροδέλες. Αυτές μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε στην στερέωση των ανεμιστήρων και επιβάλλεται οπωσδήποτε για τις βίδες που θα στερεώσουν το radiator πάνω στο κουτί μας, ιδιαίτερα αν στις θέσεις βιδώματος το κουτί μας έχει ελαστικά παρεμβύσματα (grommets). Με το τρόπο αυτό, το παρέμβυσμα θα συμπιεστεί ομοιόμορφα και θα εξακολουθεί να εμποδίζει την μεταφορά στο κουτί μας, των ενδεχόμενων κραδασμών των ανεμιστήρων! Πολύ προσεκτική αντιμετώπιση από μεριάς της Corsair, μακάρι να έδειχνε την ανάλογη προσοχή και στους ίδιους τους ανεμιστήρες στον τομέα αυτό! Οι σωληνώσεις Το σημειώσαμε στην προηγούμενη σελίδα ότι, οι σωληνώσεις καταλήγουν σε σταθερούς συνδέσμους και όπως μπορούμε να δούμε στις φωτογραφίες που ακολουθούν, αυτές μοιάζουν να είναι τελείως σταθερές. Με την ευκαιρία αυτού του κοντινού, βλέπουμε πόσο είναι το πάχος της σωλήνας σε σύγκριση με την διάμετρο που έχει το μεταλλικό σωληνάκι σύνδεσης του radiator. Αλλά στο θέμα μας, πράγματι στο ψυγείο η σύνδεση είναι "βράχος" και καλό είναι να μην δοκιμάσετε την αντοχή της! Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στο "block" ! Οι σωληνώσεις δεν είναι ακλόνητα συνδεδεμένες με αυτό! Φυσικά δεν εννοώ ότι βγαίνουν, κάθε άλλο, αλλά μπορούν να περιστραφούν γύρω από τον άξονά τους. Απόδειξη οι δύο φωτογραφίες που ακολουθούν. Όπως βλέπετε στην δεξιά φωτογραφία βάλαμε τις σωλήνες "σταυροπόδι" ! Αυτό διευκολύνει την εγκατάσταση της Corsair H80i GT καθώς μας δίνει την δυνατότητα, ανεξάρτητα από την θέση του radiator, να διατηρήσουμε πιο εύκολα το "block" σε θέση ορθής ανάγνωσης του logo του, που είναι και η καλύτερη καθώς, το ζεστό ψυκτικό βγαίνει προς τα επάνω! Περί ελαστικότητας των σωλήνων Με του που βλέπεις το μέγεθος των σωλήνων, η πρώτη σκέψη είναι ότι θα είναι πολύ δύσκαμπτες και πράγματι δεν είναι και από τις πιο..."πειθήνιες", καθώς έχουν μια τάση να μένουν ίσιες, για να το θέσω ευγενικά δηλαδή! Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αν κάνουμε την "κίνησή" μας, αυτές θα αντισταθούν, αντίθετα, θα προσαρμοστούν και μάλιστα θα ακολουθήσουν την μέγιστη δυνατή καμπυλότητα χωρίς φόβο να τσακίσουν! Νομίζω ότι τόση ελαστικότητα είναι ...αρκετή ! Αν παρατηρήσετε το σχήμα των σωλήνων, παρά τον "βανδαλισμό" μας, δεν έχει αλλοιωθεί καθόλου! Δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι υπάρχει μια κάποια τάση για να τσακίσει η σωλήνα και αυτό οφείλεται τόσο στο υλικό της, όσο και στο μαύρο "φράκο" της ! Βέβαια δεν μείναμε στις στατικές φωτογραφίες μόνο, δοκιμάσαμε και αν δουλεύει -"στεγνά" εννοείται ! ! ! Και δεν διαπιστώσαμε κανένα πρόβλημα, εδώ αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στην Corsair, που συνδύασε την εύκολη ροή του ψυκτικού, τις anti-kink απαιτήσεις, αλλά και την αισθητική, με ένα πολύ αποτελεσματικό τρόπο! Η επιπεδότητα του cold plate Είπαμε ήδη ότι η επιφάνεια της πλάκας του χαλκού που εξασφαλίζει την θερμική σύζευξη με την CPU μας, δεν έχει υψηλή λείανση, για την ακρίβεια έχει πολύ μικρή λείανση, γιατί ο σκοπός της κατεργασίας της είναι να σχηματιστούν αυτές οι τακτοποιημένες και "ομοεπίπεδες" αδιόρατες αυλακώσεις, έτσι ώστε οι κορυφές τους να έρχονται σε τέλεια επαφή με το heat spreader της CPU και οι μεταξύ τους αυλακώσεις, να "απορροφούν" την περίσσεια της θερμοαγώγιμης πάστας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια πάρα πολύ αποτελεσματική θερμική επαφή ! Στην δεξιά φωτογραφία βλέπουμε ότι η μηχανουργική ρίγα εντοπίζει μια κυρτότητα στο σχήμα της επιφάνειας του cold plate, ας την μετρήσουμε! Η επιφάνειά του έχει μια ομοιόμορφη "κυρτότητα" και το φίλερ μετράει 180μm προς την μια κατεύθυνση και 200μm προς την άλλη. Καθόλου άσχημα, αρκεί να έχουμε καλή επαφή σε πραγματικές συνθήκες! Πράγμα που θα το εξετάσουμε λίγο πιο κάτω! Το σύστημα στερέωσης του "Block" στην μητρική Είναι εμβόλιμη η αναφορά του ζητήματος αυτού εδώ, αλλά έχω καλούς λόγους ! Η Corsair έχει αναρτήσει ένα video σχετικά με την H80i GT και αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ, βρίσκεται στο 1:00"min - 1:45" τμήμα του. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά τους. Η στήριξη του Block bracket H Corsair έχει υιοθετήσει -από καιρό- μια αποτελεσματικότατη λύση στήριξης του ελάσματος με το οποίο στερεώνεται το block πάνω στη μητρική μας. Το block έχει περιμετρικά στην κάτω του πλευρά, μια σειρά εσοχές πάνω στις οποίες κλειδώνει το bracket στήριξής του. Το πλαστικό έλασμα που δείχνει το βελάκι, είναι ένα από τα τέσσερα που υπάρχουν και φροντίζουν να μένει στη θέση του το bracket, το οποίο το τοποθετούμε με οδηγό της εσοχές του block και τα "γατζάκια" που φέρει το bracket. Αρχικά βάζουμε το bracket και πιέζουμε ελαφρά, έτσι ώστε τα πλαστικά ελάσματα, να υποχωρήσουν και να επιτρέψουν στο bracket να περιστραφεί προς τα δεξιά. Με τον τρόπο αυτό τα γατζάκια του, μπαίνουν σε ένα οδηγό/λούκι και με λίγη περιστροφή ακόμα, τερματίζουν την διαδρομή τους στο stop που υπάρχει. Εκεί με την βοήθεια της πίεσης του πλαστικού ελάσματος, κλειδώνουν σε μια εσοχή που έχει το κάθε πλαστικό "τακουνάκι" που βλέπουμε στην περίμετρο του block. Στην θέση αυτή παραμένει σταθερό και χωρίς καμία..."εκδρομική" τάση! Το σύστημα είναι πολύ απλό, απίστευτα γρήγορο και κυρίως εξαιρετικά στιβαρό καθώς, το ανθεκτικό στη θερμοκρασία πλαστικό της βάσης του block, έχει πολύ καλή μηχανική αντοχή και επιπλέον, οι δυνάμεις σύσφιξης κατανέμονται περιμετρικά και το καταπονούν ελάχιστα. Η στήριξη του CPU back plate Θα αναφερθώ σε μια σημαντική λεπτομέρεια που δεν φαίνεται στο video. Το μεταλλικό σωληνάκι που περνά μέσα από τις οπές που έχει η μητρική, είναι διαμέτρου 3,66mm και μήκους 3,5mm. Πάνω σε αυτό το σωληνάκι βιδώνεται ο αποστάτης μέχρι που τερματίζει επάνω του, εγκλωβίζοντας την μητρική ανάμεσά τους. Απλό και αποτελεσματικό, όμως εδώ υπάρχει ένα θέμα: Η απόσταση μεταξύ της πατούρας που έχει το σωληνάκι και της κάτω πλευράς του αποστάτη είναι 3,5mm, όποτε συνυπολογίζοντας ότι το πάχος μιας μητρική μπορεί να είναι από 1,5(-) mm ~ 2(+) mm, μας περισσεύουν 2mm ~ 1,5mm αντιστοίχως, για να πατήσει ο αποστάτης στη μητρική. Με άλλα λόγια, ο αποστάτης δεν πατάει στη μητρική αλλά απέχει από αυτή μια απόσταση που μπορεί -ανάλογα με τη μητρική- να μεταβάλετε ~0,5mm και ίσως και περισσότερο. Εδώ αν βάλουμε στους λογαριασμούς μας ότι, η επιφάνεια επαφής του CPU heat spreader σε μια τυπική INTEL κατασκευή socket, απέχει σταθερή απόσταση (~8,0mm) από την άνω επιφάνειά της μητρικής, βλέπουμε ότι σε μια λεπτή μητρική, οι αποστάτες που βιδώσαμε στο CPU back plate, θα στέκονται λίγο ψηλότερα από ότι σε μια πιο παχιά μητρική. Συνεπώς οι δυνάμεις σύσφιξης του block -που ορίζονται από την διαθέσιμη διαδρομή των ελασμάτων στήριξης του bracket, μέχρι να τερματίσουν πάνω στους αποστάτες- στην πράξη θα εξαρτώνται από το πάχος της μητρικής! Σε μια λεπτή μητρική οι δυνάμεις θα είναι μικρότερες από ότι σε μια παχιά μητρική! Και το θέμα μας εδώ είναι ότι, αυτό το μισό χιλιοστό μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα της θερμικής σύζευξης της ψύκτρας με την CPU! Για πάμε λοιπόν τώρα με όλα αυτά κατά νου να δούμε πως συμπεριφέρθηκε το σύστημα στήριξης της Corsair H80i GT. H διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας Πριν προχωρήσουμε στο ζήτημα αυτό, να θυμίσουμε ότι ο λόγος της κυρτότητας του cold plate είναι η καλύτερη εφαρμογή του, στα ελαφρώς κοίλα heat spreaders πολλών από τις σύγχρονες CPU. Βέβαια αυτό σημαίνει μια παραπάνω κατασκευαστική πρόκληση καθώς, αυτή η κυρτότητα δεν πρέπει να αποτελεί πρόβλημα όταν το heat spreader είναι επίπεδο, όπως π.χ. είναι η επιφάνεια του loader του "Ήφαιστου" ! Λίγο αντιφατικά τα πράγματα, αλλά ... μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις ! Η διασπορά της Stock ΤΙΜ Η φωτογραφίες τραβήχτηκαν μετά την πρώτη ομάδα δοκιμών όπου είχε προσομοιωθεί πάχος μητρικής ίσο με ~1,5mm. Η διασπορά είναι καλή και μόνο η υψηλή αντίθεση της φωτογραφίας εμποδίζει να καταλάβουμε την ποιότητά της, ευτυχώς τραβήχτηκε και άλλη φωτογραφία από άλλη γωνία. Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι, το block του Loader ακούμπησε σε όλη την επιφάνειά του αφήνοντας ένα ευδιάκριτο σημάδι, και ότι οι "γυμνές" περιοχές "αναρρόφησης" που άφησε η διαδικασία αποκόλλησης του block (μπορούμε να δούμε τον χαλκό), μαρτυρούν ότι είχαμε μια αρκετά ομοιόμορφη διασπορά. Βέβαια -όπως είχαμε πει- η πάστα είναι λίγο "στεγνή", γι' αυτό και δεν κάλυψε όλη την διαθέσιμη επιφάνεια, αλλά σίγουρα υπερκάλυψε την κρίσιμη περιοχή κάτω από την οποία υπάρχει το τσιπάκι του επεξεργαστή! Τα αποτελέσματα που έφερε στις μετρήσεις ήταν πάρα πολύ καλά ! Η διασπορά της Arctic MX-4 TIM Στις δοκιμές που έγιναν με την reference θερμοαγώγιμη που χρησιμοποιούμε (Arctic MX-4), είχαμε πολύ πιο διαφωτιστικές εικόνες. Κατ' αρχήν να δούμε την κατανομή της θερμοαγώγιμης για μια "μητρική" πάχους ~1,5mm: Και να συνεχίσουμε με τις δοκιμές προσομοίωσης μητρικής πάχους ~2mm, όπου είμαστε λίγο πιο άτσαλοι όταν ξεκολλήσαμε το block από τον Loader: Συμπέρασμα...δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας, ανεξάρτητα με το πάχος της μητρικής, το "πάτημα" του cold plate πάνω στην τελείως επίπεδη επιφάνεια του Loader, είναι εξαιρετικό! Και στις δύο περιπτώσεις όπου επικρατούν διαφορετικές δυνάμεις σύσφιξης, η θερμοαγώγιμη έχει εξωθηθεί πλήρως επιτρέποντας την βέλτιστη επαφή του cold plate με τον Loader. Το σημαντικότερο όμως που αποκαλύπτουν οι φωτογραφίες αυτές είναι ότι το κυρτό cold plate, κάτω από την πίεση των δυνάμεων σύσφιξης, προοδευτικά "ίσιωσε" και πάτησε τέλεια, μέχρι τα άκρα, του τελείως επίπεδου Loader! ! ! Η κυρτή επιφάνεια του cold plate προσαρμόζεται τέλεια, σε όλες τις ενδεχόμενες επιφάνειες των CPU heat spreaders, ανεξάρτητα με το αν αυτές είναι κοίλες, επίπεδες, ή κυρτές! Στο σημείο αυτό, πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια στο RnD τμήμα της Corsair καθώς, με την ελαστικότητα και το "ευπροσάρμοστο" του cold plate, έχει δώσει μια εξαιρετική λύση σε ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα στον τομέα αυτό ! Και χωρίς καμία διάθεση να "ευλογήσω τα γένια" μας εδώ στο TheLab, αυτές ακριβώς είναι οι περιπτώσεις που ανταμείβουν την προσπάθεια και το ερευνητικό πνεύμα, είναι οι στιγμές που η αποκάλυψη των κατασκευαστικών λεπτομερειών, αποκτά το βάρος που της αρμόζει, δικαιώνοντας τόσο τον κατασκευαστή και τον reviewer, όσο και εσάς, που υπομονετικά φτάσατε μέχρι εδώ ! Αλλά δεν τελειώσαμε ακόμα, δε μας πάει η ψυχή να σας αφήσουμε έτσι στα...γρήγορα! ! ! Θέματα συμβατότητας με κουτιά και μητρικές Εδώ δεν έχουμε να σημειώσουμε παρά μόνο δύο-τρία πράγματα: 1. Το βύσμα της USB διασύνδεσης με την μητρική μας ξεπερνά κατά ~7mm το όριο που θέτει η INTEL, συνεπώς μπορεί σε κάποια σπάνια περίπτωση να σας δημιουργήσει θέμα, οπότε καλό είναι να το προσέξετε. 2. Σε πολύ λεπτές μητρικές (π.χ. κάποιες mini ή micro ATX) υπάρχει περίπτωση η μητρική να έχει πάχος πιο λίγο από το 1,5mm,οπότε αξίζει το κόπο να πειραματιστείτε με την προσθήκη λεπτών πλαστικών ροδελών που θα τις περάσετε στα σωληνάκια του CPU back plate, πριν το τοποθετήσετε στην μητρική σας. Έτσι θα πετύχετε καλύτερες δυνάμεις σύσφιξης ακόμα και σε αυτή την οριακή κατάσταση. 3. Σε μητρικές με socket LGA 2011, όπου υπάρχουν μνήμες και προς την πλευρά των ΙΟ της μητρικής (προς την πίσω πλευρά του κουτιού), θα πρέπει να είσαστε προσεκτικοί με τις μνήμες που έχουν πολύ υψηλά heat spreaders, καθώς η H80i GT σε push-pull εγκατάσταση, "μπαίνει" μέσα στο κουτί ~10cm, με συνέπεια να "κρέμεται" πάνω από την CPU υπερκαλύπτοντας αυτές τις μνήμες, σε μια απόσταση που μπορεί -ανάλογα με το κουτί πάντα- να είναι -κατ' ελάχιστο- ~5cm από την μητρική. Βέβαια ακόμα και στην περίπτωση αυτή υπάρχουν λύσεις, αλλά τις αφήνω στη φαντασία σας! Οι ανεμιστήρες Στο συγκεκριμένο review, είχα αρχικά τη σκέψη -λόγω του Corsair Link που θα ήθελε τη δική του σελίδα- να μην αφιερώσω μια ξέχωρη σελίδα για τους ανεμιστήρες, όμως η Corsair είχε άλλα "σχέδια"! Στο ζήτημα αυτό όπως ίσως το καταλάβατε δεν είμαστε πλήρως ικανοποιημένοι και αυτό όχι γιατί οι ανεμιστήρες δεν κάνουν την δουλειά τους, ίσα-ίσα μια χαρά την κάνουν, αλλά γιατί η εντύπωση από την υπόλοιπη κατασκευή της H80i GT είναι τόσο καλή, που κάποιες λεπτομέρειες των ανεμιστήρων απλά δεν "συνάδουν" στο ίδιο επίπεδο ποιότητας. Εδώ να ξεκαθαρίσουμε ότι οι πληροφορίες -παραδόξως- είναι λιγοστές και έτσι τα συμπεράσματά μας βασίζονται σε αυτά που δεν βλέπουμε. Για παράδειγμα, δεν βλέπουμε να δίνεται κάπου ο μέσος χρόνος ζωής ή ο τύπος των εδράνων, έτσι λογικώς υποθέτουμε ότι μάλλον αυτά "κινούνται" στα επίπεδα του μέσου όρου (50.000 h , Sleeve bearing), από την άλλη μεριά βέβαια, η ψύκτρα έχει εγγύηση πέντε ετών, όσο δηλαδή δίνουν και οι κατασκευαστές ανεμιστήρων με ποιοτικά έδρανα! Όπως καταλαβαίνετε θα χρειαστεί κάποια έρευνα! Εκτός αυτού, υπάρχουν και κάποια άλλα ζητήματα που θα θέλαμε να τα δούμε διαφορετικά, όχι -επαναλαμβάνω- γιατί και έτσι δεν είναι επαρκή, αλλά γιατί θα ήταν πιο ταιριαστά έστω και αν κόστιζαν λίγο παραπάνω! Αλλά ας αφήσουμε τις επιφανειακές υποθέσεις της πρώτης ματιάς και ας το ψάξουμε λίγο σοβαρότερα το θέμα! Τα έδρανα του ανεμιστήρα Όπως βλέπετε ο άξονας του ανεμιστήρα δεν είναι επισκέψιμος, είναι σφραγισμένος μέσα στο χυτευμένο πλαστικό του σώματος του ανεμιστήρα, έτσι ξεχνάμε το ενδεχόμενο λυσίματος και λίπανσής του. Όμως το "καλό το παλικάρι, ξέρει κι' άλλο μονοπάτι! Ας κάνουμε λίγη "πρακτική θεωρία" ! Ένας εύκολος τρόπος για να συμπεράνεις την ποιότητα ενός εδράνου, είναι να λειτουργήσεις τον ανεμιστήρα σε οριακές θέσεις που μεταβάλουν την σύνθεση των δυνάμεων που εξασκούνται στο άξονά του. Μη πάει το μυαλό σας σε τίποτε περίεργο, απλά μιλάμε για μια σύγκριση των στροφών του ανεμιστήρα στις ακόλουθες θέσεις: 1. Ο άξονας είναι οριζόντιος, το σώμα του ανεμιστήρα κατακόρυφο. 2. Ο άξονας είναι κατακόρυφος και ο ανεμιστήρας φυσάει τον αέρα προς τα κάτω. 3. Ο άξονας είναι κατακόρυφος και ο ανεμιστήρας φυσάει τον αέρα προς τα πάνω. Εάν ένας ανεμιστήρας είναι αδιάφορος στο πως τον βάζεις και συνεχίζει να έχει τις ίδιες στροφές παντού, τότε μιλάμε για μια εξαιρετική κατασκευή! Συνήθως όμως στην θέση (2) οι στροφές αυξάνουν ελαφρά σε σχέση με την (1) και στη θέση (3) οι στροφές λιγοστεύουν σε σχέση με την θέση (1) και ο αίτιος είναι η δύναμη της βαρύτητας και η αξονική δύναμη που εξασκείται στην φτερωτή από την μάζα του αέρα που αυτή προωθεί . Στην θέση (3), αυτές οι δυνάμεις είναι ομόροπες και φέρνουν το έδρανο του άξονα, σε μια οριακή κατάσταση αν δεν έχουν παρθεί τα κατάλληλα μέτρα αντιστάθμισής της (μαγνητικά συνήθως). Σε αρκετούς ανεμιστήρες που στην κατασκευή τους το κόστος έχει βαρύνουσα σημασία, επηρεάζοντας την τεχνολογία των εδράνων, παρατηρείται μείωση στροφών και ενδεχομένως και κάποιος ιδιαίτερος κραδασμός. Επανερχόμαστε λοιπόν στον ανεμιστήρα SP120L PWM της H80i GT, ο οποίος έδειξε ότι, οι στροφές του δεν μειώνονται αισθητά στην θέση (3) και δεν δείχνει να παράγει διαφορετικό κραδασμό στη θέση αυτή, οπότε από εδώ δεν έχουμε κάποιο αρνητικό συμπέρασμα, δεν ξέρουμε βέβαια αν έχει έδρανα υψηλής ποιότητας, είναι όμως πιθανό. Αλλά και απλά να έχει, οι 50.000 ώρες είναι ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, όμως, δεν παύει να θέλουμε να τα δούμε και καλύτερα! Τα αντικραδασμικά μέτρα Εδώ πραγματικά δεν έχουμε να πούμε απολύτως τίποτε γιατί ο ανεμιστήρας -σε αντίθεση με τους ομόλογούς του, της σειράς High pressure, που έχουν ελαστικά τακουνάκια στις γωνίες τους- δεν διαθέτει κανένα από αυτά και αυτό αποτελεί μια κύρια "διαφωνία" μας! Τα μέτρα καταστολής του θορύβου της φτερωτής Εδώ υπάρχουν ιδιαιτερότητες, σημειώνουμε δυο θετικά: 1. Την στρογγυλεμένη μύτη των ακροπτερυγίων, πράγμα που εφαρμόζεται σε πάρα πολλές κατασκευές με στόχο, την προοδευτική διάσπαση του περιμετρικού οριακού στρώματος του πλαισίου του ανεμιστήρα και την συνακόλουθη μείωση του αντίστοιχου θορύβου. 2. Την ελαφρά πάχυνση του χείλους προσβολής των πτερυγίων, που συμβάλει στην ακαμψία τους και μειώνει την τάση του οριακού στρώματος να αποκολληθεί από την επάνω πλευρά του πτερυγίου (suction side), με ευεργετική επίδραση στο θέμα του θορύβου. Αυτό το δεύτερο χαρακτηριστικό, μολονότι σημαντικό, είναι "κρυφό" καθώς, για να αναδειχθεί η παρουσία του, επιστρατεύτηκαν "έκτακτα" μέτρα! Εδώ θα μπορούσαν να έχουν ληφθεί και άλλα μέτρα π.χ. winglets (έχουμε συζητήσει πολλές φορές γι' αυτά εδώ) και μάλιστα λόγω της υψηλής ταχύτητας του ανεμιστήρα, θα έφερναν σημαντική επίδραση στην μείωση του θορύβου! Ας ελπίσουμε ότι είναι στα επόμενα σχέδια της Corsair. Η στατική πίεση του ανεμιστήρα Εδώ, μπαίνουμε για πρώτη φορά με άλλες απαιτήσεις καθώς, έχουμε πλέον ένα τρόπο να την κρίνουμε! Όχι μη πάει το μυαλό σας σε πανάκριβους εξοπλισμούς, αυτοί είναι ακόμα άπιαστοι για τις δυνατότητές μας, αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει να αναζητούμε ένα τρόπο να μην αφήνουμε αυτή την παράμετρο ανεξέλεγκτη! Στο εργαστήριο του TheLab αναπτύχθηκε μια απλή μεθοδολογία, που μας δίνει έμμεσα μια εκτίμηση σε σχέση με την στατική πίεση που δηλώνει ο κάθε κατασκευαστής ανεμιστήρα. Φυσικά πάντα μιλάμε για συγκριτικά αποτελέσματα και όχι για απόλυτες μετρήσεις της στατικής πίεσης. Η ιδέα βασίζεται στο γεγονός ότι ένας ανεμιστήρας κατασκευασμένος να αποδίδει τα βέλτιστα σαν ανεμιστήρας radiator, όταν δουλεύει στον ελεύθερο αέρα θα συμπεριφέρεται διαφορετικά από ότι όταν θα τον μετρήσουμε πάνω στο radiator. Με βάση αυτό και κατ' αναλογία των διαγραμμάτων πίεσης / ροής που συνοδεύουν όλους τους επαγγελματικούς ανεμιστήρες, έγιναν δύο δοκιμές κάποιων ανεμιστήρων σε πλήρως ελεύθερη ροή και σε πλήρως φραγμένη ροή (η έξοδος του ανεμιστήρα είναι τελείως φραγμένη με ένα επίπεδο αντικείμενο). Το αποτέλεσμα που περιμένουμε να δούμε είναι ο ανεμιστήρας με την σχεδίαση για υψηλή στατική πίεση, όταν συναντήσει αντίσταση, να προσπαθήσει να την ξεπεράσει απορροφώντας περισσότερο ρεύμα προκειμένου να διατηρήσει τις στροφές του και να κάνει την δουλειά του! Αντίθετα, ένας ανεμιστήρας που είναι σχεδιασμένος για μεγάλη ροή κάτω από μικρή στατική πίεση, σχεδόν δεν θα καταλάβει ότι η έξοδός του είναι κλειστή, καθώς ο τρόπος που προωθεί τον αέρα είναι διαφορετικός. Έτσι δεν θα απορροφήσει παραπάνω ρεύμα καθώς οι στροφές του θα παραμείνουν πάνω κάτω ίδιες. Με βάση αυτά, μπορούμε να δούμε στο γράφημα που ακολουθεί μερικές χαρακτηριστικές τιμές. {Οι μπάρες που είναι κενές απεικονίζουν τα εργοστασιακά δεδομένα του ανεμιστήρα και οι μπάρες που είναι γεμάτες, δείχνουν τις τιμές που μετρήσαμε. Οι μετρήσεις του ρεύματος έγιναν με όργανο True RMS και δείχνει τόσο την AC όσο και την DC συνιστώσα του, και η μπάρα Current Delta %, δείχνει την ποσοστιαία αύξηση του ρεύματος λειτουργίας του ανεμιστήρα όταν αυτός βρεθεί σε αδυναμία να προωθήσει τον αέρα στην έξοδό του} Όπως βλέπουμε, άλλοι ανεμιστήρες σχεδόν δεν "αντιλαμβάνονται" την αλλαγή κατάστασης του airflow, και άλλοι με το που θα "δουν" αντίσταση στην έξοδό τους, αναλαμβάνουν να δουλέψουν πιο έντονα απορροφώντας περισσότερη ενέργεια προκειμένου να καταφέρουν να σπρώξουν τον αέρα. Βεβαίως εδώ έχουμε μια οριακή κατάσταση η οποία όμως είναι και η χαρακτηριστική που διακρίνει τους ανεμιστήρες High Pressure από τους High Airflow. Φυσικά, υπάρχουν και ανεμιστήρες σχεδιασμένοι να κάνουν και τις δύο δουλειές, όπως το "τερατάκι" της EBM-Papst, που τράβηξε δυόμιση φορές μεγαλύτερο ρεύμα, όταν βρέθηκε στα δύσκολα και έπρεπε να το κρατάω με δύναμη στο τραπέζι που χρησιμοποιήθηκε σαν εμπόδιο για να μην..."πετάξει" ! Ερχόμενοι τώρα να δούμε τι κατάφερε ο Corsair SP120L PWM, που ψύχει την H80i GT, διαπιστώνουμε ότι έκανε εξαιρετική δουλειά! Η δήλωση της Corsair ότι πρόκειται για ανεμιστήρα ειδικά σχεδιασμένο για radiator, αποδεικνύεται ακριβέστατη. Ο ανεμιστήρας όταν "δει" τα ζόρια, "πατάει γκάζι" και εξακολουθεί "ατάραχος" να κάνει την δουλειά του ! Αλλά θα είχε ενδιαφέρον να δούμε τι είναι αυτό που κάνει τη διαφορά στη σχεδίασή του. Τα πτερύγια υψηλής στατικής πίεσης Μέχρι τώρα έχουμε μιλήσει αρκετές φορές για τον σχεδιασμό των πτερυγίων των ανεμιστήρων, και έχουμε δει ότι αυτός, είναι ο κρισιμότερος παράγοντας στον προσδιορισμό του χαρακτήρα του ανεμιστήρα. Στην περίπτωση όμως του ανεμιστήρα που έχουμε σήμερα στο πάγκο του TheLab, το σχέδιό του έχει τόσο ευδιάκριτα στοιχεία, που είναι μια ευκαιρία να τα δούμε από κοντά. Το ποσοστό κάλυψης της διατομής του ανεμιστήρα Στις δύο εικόνες που ακολουθούν, είναι το πρώτο "μυστικό" ενός ανεμιστήρα υψηλής στατικής πίεσης. Τα πτερύγιά του καλύπτουν σχεδόν ολόκληρο το άνοιγμα του ανεμιστήρα, από το σημείο που ξεκινούν από το hub του κινητήρα, όπου βλέπουμε στην δεξιά φωτογραφία ότι το ένα πτερύγιο ξεκινάει κάτω ακριβώς από τη σημείο που τελειώνει το άλλο, μέχρι το άκρο των πτερυγίων που είναι πάρα πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Αν όλη αυτή η κάλυψη της διατομής του ανεμιστήρα, σας θυμίζει "παγίδα", δεν θα έχετε άδικο! Ακριβώς αυτό είναι ένας ανεμιστήρας υψηλής πίεσης, μια παγίδα, στην οποία όσος αέρας μπει δεν μπορεί να φύγει από πουθενά αλλού, παρά μόνον από το άνοιγμα που τον σπρώχνουν τα πτερύγια και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ας δούμε δυο ακόμα φωτογραφίες που δείχνουν ακόμα μια λεπτομέρεια. Η κλίση των πτερυγίων Δείτε στην αριστερή φωτογραφία πόσο μικρή κλίση έχουν στο άκρο τους τα πτερύγια. Η μύτη τους είναι σχεδόν παράλληλη με το επίπεδο του ανεμιστήρα και η συνέχεια του ακροπτερύγιου -εκμεταλλευόμενη το μεγάλο μήκος της- χαμηλώνει πολύ προοδευτικά προς τα μέσα, χωρίς να έχει απότομες αλλαγές κλίσης. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στο εσωτερικό άκρο των πτερυγίων και εδώ, η κλίση είναι πολύ μικρή και ομαλή, εκμεταλλευόμενη όλο τα διαθέσιμο μήκος που της αναλογεί πάνω στο hub. Όλα αυτά συγκλίνουν στο να σπρώξουν τον αέρα προς τα πίσω και καθώς το ένα πτερύγιο διαδέχεται το άλλο, ο αέρας ακόμα και δυσκολία να βρει, δεν μπορεί να διαφύγει προς τα πίσω (προς την είσοδο του ανεμιστήρα), γιατί μια νέα ποσότητα έρχεται από το επόμενο πτερύγιο. Αυτή είναι η τεχνική, το πτερύγιο με τη μικρή του κλίση, πιέζει σαν "σπάτουλα" τον αέρα πάνω στο radiator, αυτός είναι και ο λόγος που οι ανεμιστήρες υψηλής πίεσης δεν έχουν πολλά πτερύγια, αλλά λίγα και πλατιά καθώς, στις διαθέσιμες διαστάσεις, η μικρή κλίση δεν συμβιβάζεται με τα πολλά πτερύγια. Το airflow Καλά όλα αυτά, αλλά με το airflow τι γίνεται; Η φτερωτή αυτή, φράζει όλη τη διατομή, από που θα περάσει ο αέρας για να πετύχουμε μεγάλο airflow! Η απάντηση είναι μία ... δεν θα περάσει !!! Ο λόγος είναι ότι μια τέτοια σχεδίαση είναι ασύμβατη με πολύ υψηλό airflow καθώς, ο τρόπος για να έχουμε μεγάλο airflow και υψηλή στατική πίεση σημαίνουν, ή ιδιαίτερα ογκώδεις κατασκευές, η εξωφρενικά θορυβώδεις, ή και τα δυο ταυτόχρονα! Σίγουρα δεν θα θέλατε να έχετε στο PC σας έναν ανεμιστήρα 120x38mm, που σπρώχνει 335cfm με πίεση 127 mmH2O...αν για να το πετύχει αυτό, πρέπει να στρέφεται με 11.000rpm, απορροφώντας 120 Watt και παράγοντας 78 dB(A) θόρυβο ! ! ! Οι κατασκευές που δίνουν υψηλό airflow, έχουν -πάντα για την χρήση σε PC- διαφορετική σχεδίαση και δεν έχει νόημα να βάλουμε ένα τέτοιον ανεμιστήρα σε ένα "σφιχτό" radiator όπως αυτό της σημερινής φιλοξενούμενής μας, γιατί απλά δεν θα τα καταφέρει να ωθήσει μέσα από το ψυγείο τον αέρα που λέει, γιατί το ονομαστικό airflow είναι μετρημένο στον ελεύθερο αέρα, χωρίς κανένα εμπόδιο! Με άλλα λόγια, αυτό που έχει σημασία είναι το πόσο αέρα θα καταφέρει να περάσει ο ανεμιστήρας μέσα από το radiator και στο ζήτημα αυτό ο Corsair SP120L PWM αποτελεί -όπως είδαμε και στο προηγούμενο γράφημα- μια εξαιρετική λύση καθώς, ανταποκρίνεται άριστα ακόμα και σε οριακή φόρτιση! Και στο σημείο αυτό, πραγματικά φαίνεται ο λόγος της "διαφωνίας" μας, η Corsair έφτιαξε ένα προϊόν με πολύ καλές επιδόσεις και "δίστασε" να το εξοπλίσει με εκείνες τις λεπτομέρειες που θα αποτελούσαν την πινελιά που λείπει, για να μας αναγκάσει να "ψαχνόμαστε" για να βρούμε κάποιο, έστω ένα (!) μειονέκτημα! Ας σοβαρέψουμε όμως λίγο, για να κλείσουμε το θέμα του airflow των ανεμιστήρων, εξετάζοντας το τι συμβαίνει σε μια εν λειτουργία H80i GT. Το πλαίσιο του ανεμιστήρα Θα μου πείτε, τι το ενδιαφέρον μπορεί να έχει το πλαίσιο του ανεμιστήρα! Έχει και παραέχει, αν είναι ανεμιστήρας υψηλής πίεσης πάνω σε radiator και μάλιστα "σφιχτό", έχει ! Ο λόγος είναι η διαρροή αέρα (Air Leak), για να δούμε μερικές φωτογραφίες: Όπως βλέπετε στις δύο πλευρές, μεταξύ του πλαισίου του ανεμιστήρα και του radiator υπάρχει ένα κενό, από το οποίο μπορεί να περνάει ο αέρας και φυσικά, ακριβώς το ίδιο ισχύει και για την πίσω πλευρά. Για να το "ψάξουμε" το θέμα χρησιμοποιήσαμε τα πλαίσια δύο άλλων κατεστραμμένων ανεμιστήρων, σαν shroud για να απομονώσουμε την είσοδο και την έξοδο του αέρα των ανεμιστήρων, έτσι ώστε στην περιοχή των ανοιγμάτων αυτών, να μην υπάρχουν ρεύματα αέρα άλλα, από αυτά του αέρα που περνά από τα συγκεκριμένα ανοίγματα. Και παρακολουθούμε τι βρήκαμε από την διαρροή της πλευράς Push, σε διαδοχικές φωτογραφίες, με αισθητήρα ένα πολύ λεπτό και μαλακό χαρτί. Πλησιάζουμε τον "αισθητήρα" μας πρώτα στο επάνω τμήμα του ανοίγματος και μετά στο κάτω: Από το άνοιγμα διαφεύγει αρκετός αέρας για να κάνει το χαρτάκι να "φτερουγίζει" έντονα! Αυτό σημαίνει ότι ένα μέρος από τον αέρα που σπρώχνει ο ανεμιστήρας προς το radiator, διαφεύγει πριν περάσει από αυτό και εκτός από αυτό, η πίεση του αέρα σε όλη την είσοδο του radiator είναι ελαφρά μικρότερη, από αυτήν που θα μπορούσε να πετύχει ο ανεμιστήρας αν ένα μέρος της δεν εκτονωνόταν από αυτά τα δύο ανοίγματα! Πάμε όμως να δούμε τι γίνεται και στην πίσω πλευρά που είναι ο Pull ανεμιστήρας. Εδώ βλέπουμε το ακριβώς αντίθετο φαινόμενο, ο πίσω ανεμιστήρας δημιουργεί τέτοια υποπίεση, που ρουφάει όλο τον αέρα που έρχεται από το radiator και του "περισσεύει κενό" κιόλας και μπορεί και ρουφάει και εξωτερικό αέρα ! Αυτό όμως, μειώνει ελαφρά την υποπίεση που θα μπορούσε να δημιουργήσει, αν δεν υπήρχαν αυτά τα ανοίγματα και αυτή η -έστω μικρή- αύξηση, θα σήμαινε μια ακόμα καλύτερη θερμική συμπεριφορά της ΑΙΟ, έστω και αν αυτή θα ήταν μικρή. Αν ο ανεμιστήρας είχε το κλασικό τετράγωνο πλαίσιο, δεν θα υπήρχε κανένα κενό και θα είχαμε λίγο πιο αποδοτική ψύξη! Θα μου πείτε ότι οι ανεμιστήρες αυτοί έχουν και κάποια συγκεκριμένη αισθητική, αλλά είμαι τις άποψης ότι η αισθητική δεν θα πρέπει να "βλάπτει" τη λειτουργικότητα, αλλιώς κάπου έχουμε χάσει το κύριο στόχο! Πιστεύω ότι αξίζει το κόπο, η Corsair έχοντας ένα τόσο καλό ανεμιστήρα, να του σχεδιάσει ένα πλαίσιο που θα αποτρέπει τις διαρροές αέρα, γιατί αυτός -άμα του δώσουν την "ευκαιρία"- μπορεί να πετύχει και καλύτερα αποτελέσματα! Και θα κλείσουμε την σελίδα των ανεμιστήρων με ένα θέμα που έχει να κάνει με την συμπεριφορά του κυκλώματος οδήγησής τους. Τα περιθώρια ρύθμισης των ανεμιστήρων Η Corsair έχει εφοδιάσει -όπως θα δούμε στην επόμενη σελίδα- την H80i GT με την δυνατότητα να ελεγχθεί μέσω προγράμματος, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να την ελέγξουμε και διαφορετικά και μάλιστα πολύ καλά! Έχοντας κατά νου ότι μια τέτοια compact ΑΙΟ είναι πολύ πιθανό να βρει θέση σε ένα HTPC υψηλών επιδόσεων, θελήσαμε να δούμε πόσο αθόρυβη μπορεί να γίνει. Να σημειώσουμε ότι δεν αλλάξαμε τις στροφές της αντλίας που την αφήσαμε στις μέγιστες στροφές της καθώς, δεν παράγει ιδιαίτερο θόρυβο, αλλά τους ανεμιστήρες τους κατεβάσαμε όσο πήγαινε (περίπου στις 840 rpm) όπου ο θόρυβός τους, πέφτει στα ~32dB(A), και φυσικά κάναμε κι' ένα fanless test, "έτσι να βρίσκεται" ! Ε τότε ήταν που μας "καρφώθηκε" η ιδέα να δούμε πόσο χαμηλά μπορούν να κατέβουν οι ανεμιστήρες! Τα αποτελέσματα ακολουθούν στο γράφημα που παραθέτουμε. Εδώ βλέπουμε ότι τα περιθώρια ρύθμισης μέσω PWM, ξεκινώντας από τα 12 Vdc, κυμαίνονται από 2.800 rpm, έως τις 830 rpm και καταλήγοντας σε τάση τροφοδοσίας των ανεμιστήρων τα 5Vdc, έχουμε -με μέγιστες στροφές τις 1310rpm- την δυνατότητα να κατέβουμε μέχρι τις 280rpm ! Οι ανεμιστήρες ξεκινάνε να δουλεύουν σωστά από τα ~4,30 Vdc, όπου οι στροφές τους είναι 240rpm! Παραθέτω δυο screen shots από τον παλμογράφο που χρησιμοποιήθηκε για να δούμε με ακρίβεια τη συμπεριφορά των ανεμιστήρων. Συνεπώς οι νέοι ανεμιστήρες της Corsair SP120L PWM που δροσίζουν την H80i GT -αλλά και άλλες ΑΙΟ-, έχουν τεράστια περιθώρια ρύθμισης και σου δίνουν την δυνατότητα να τους κάνεις ότι θέλεις! Μπορείς βάζοντας την αντλία σε quiet mode, να έχεις πραγματικά ένα dead silent HTPC, με...υδρόψυξη Ξέρω... τώρα έβαλα σε σκέψεις ορισμένους από εσάς... καλά να πάθετε, με εμάς που "μπλέξατε" Το " [ii[/i] " της [/i] " της Corsair H80i GT] Η Corsair στον τομέα του "αυτοματισμού" στα PC μας έχει ήδη κάνει σημαντικά βήματα που αναφέρονται τόσο σε hardware, όσο και στο συνοδό software, που ακούνε στο γενικό όνομα Corsair Link Βασική ιδέα του, είναι η ευελιξία και οι μεγάλες δυνατότητες ελέγχου, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ελέγχου των παραμέτρων λειτουργίας των PC, στους τομείς, τόσο του airflow και της ψύξης γενικότερα, όσο στον προαιρετικό έλεγχο του φωτισμού τους και όχι μόνον! Η ψύκτρα που σας παρουσιάζουμε σήμερα έχει την δυνατότητα να συνδεθεί με το αντίστοιχο hardware ( το Corsair Commander mini), αλλά μπορεί να λειτουργήσει και από μόνη της, σε συνεργασία με το Corsair Link Dashboard software κατεβάζοντας μια δωρεάν διατιθέμενη κόπια του, από το αντίστοιχο τομέα του site της εταιρίας. Οι δυνατότητες που παρέχει είναι αρκετές και θα τις δούμε επιγραμματικά στη συνέχεια. Στο σημεία αυτό, θέλω να ευχαριστήσω τον καλό φίλο pol77 που έκανε το κόπο να δημιουργήσει μια σειρά screen shots για να μας βοηθήσει! Το περιβάλλον του Corsair Link Dashboard είναι σε απαλές αποχρώσεις του γκρι, που προσωπικά δεν με "χαλάει" αν και θα το ήθελα λίγο πιο οξύ καθώς, έχει επιλεγεί μια ελαφρά εκτός εστίασης απόδοσή του. Το κέντρο της οθόνης καταλαμβάνει το PC "μας". Αριστερά έχουμε τις παραμέτρους / συσκευές του συστήματος που μπορεί να ελέγξει ή να παρακολουθήσει το πρόγραμμα, όπως είναι η αντλία, οι ανεμιστήρες και οι θερμοκρασίες του συστήματος καθώς και τον φωτισμό του Logo της Corsair που είναι πάνω στο block .Ακριβώς από πάνω υπάρχουν μια σειρά από τέσσερα tabs και δεξιά άλλα δυο. Πατώντας δεξιά στο configuration tab,ανοίγει ένα σύνθετο παράθυρο που εν προκειμένω αναφέρεται στην αντλία, για την οποία μπορούμε να δούμε το όνομα, την ομάδα συσκευών στην οποία ανήκει και τον τρόπο λειτουργίας της, πράγματα που τα ορίζουμε εμείς. Επίσης έχουμε ένα ενδεικτικό "αναλογικό" στροφόμετρο", με επιπλέον πληροφορίες για τις μέγιστες στροφές της και υπάρχει και ένα τμήμα του menu που για τη συγκεκριμένη συσκευή είναι ανενεργό. Στην οθόνη αυτή έχοντας επιλέξει -από αριστερά- τον ανεμιστήρα, μπορούμε στην δεξιά πλευρά να δούμε αλλά και να ορίσουμε τις παραμέτρους λειτουργίας του και μάλιστα, είτε επιλέγοντας ένα από τα ήδη έτοιμα profile λειτουργίας (quiet, balanced, performance κλπ), είτε να ορίσουμε εμείς σταθερά, ή μέσω μιας καθοριζόμενης καμπύλης λειτουργίας, τον τρόπο που θα δουλεύει ο ανεμιστήρας ανάλογα με την θερμοκρασία του συστήματος. Για παράδειγμα μπορείτε να δείτε στις δύο οθόνες που ακολουθούν την λειτουργία του συστήματος σε Quiet mode. Πρώτα την αντλία και μετά τους ανεμιστήρες. Η επόμενη "συσκευή" στα αριστερά, είναι ο αισθητήρας που δίνει την θερμοκρασία της ψύκτρας μας και στην δεξιά πλευρά βλέπουμε (και μπορούμε να επιδράσουμε) τις παραμέτρους ταυτοποίησης και λειτουργίας του. Και ερχόμαστε στον φωτισμό (του block στην περίπτωσή μας), όπου μπορούμε να ορίσουμε την απόχρωση που θέλουμε, χρησιμοποιώντας κατάλληλα τα slider στην δεξιά πλευρά της οθόνης. Εδώ έχουμε την επιλογή για σταθερό χρωματισμό, αλλά και για ανακυκλούμενη εναλλαγή χρωμάτων, αλλά επίσης -και είναι και το σημαντικότερο- μπορούμε να εξαρτήσουμε τον χρωματισμό από την θερμοκρασία του συστήματος, δημιουργώντας ένα χρωματικό κώδικα παρακολούθησής της. Στην οθόνη αυτή, έχουμε το φορτίο του επεξεργαστή μας και τις ανάλογες δυνατότητες παρακολούθησης και παραμετροποίησης της αντίδρασης του προγράμματος ελέγχου, σε περίπτωση υπέρβασης των ορίων που έχουμε προκαθορίσει, από ένα μικρό menu επιλογών που ξεκινούν από το σβήσιμο του υπολογιστή μέχρι την λειτουργία των ανεμιστήρων στο 100% τους. Οι δύο επόμενες οθόνες αναφέρονται στην θερμοκρασία του επεξεργαστή και της μητρικής μας. Όπου και εδώ έχουμε τις ανάλογες με πριν δυνατότητες . Η επόμενη οθόνη ασχολείται με τον ανεμιστήρα της CPU, με τις ανάλογες δυνατότητες και ευκολίες επιλογής στην δεξιά πλευρά. Αν δεν μας αρέσει η εικόνα του κουτιού που υπάρχει στο κέντρο της οθόνης μπορούμε να την αλλάξουμε. Επειδή όμως το κουτί σας δεν θα είναι κατ' ανάγκην της Corsair, έχετε την δυνατότητα να βάλετε στη θέση του μια "φωτογραφία του δικού σας κουτιού. Η εικόνα αυτή μπορεί να φαίνεται λίγο "άσχετη" , αλλά δεν είναι καθώς, -όπως θα δούμε πιο κάτω- τα εικονίδια των συσκευών του συστήματος που είναι στην αριστερή πλευρά της οθόνης, μπορούμε να τα μεταφέρουμε σε όποιο σημείο του κουτιού αντιστοιχεί η φυσική τους θέση! Επίσης έχουμε την δυνατότητα στην δεξιά πλευρά της οθόνης, να εμφανίσουμε ένα temperature monitor της θερμοκρασίας του επεξεργαστή μας και μάλιστα ανά πυρήνα. Όλες αυτές οι συσκευές που είδαμε, μπορούν να καταταχθούν σε κατηγορίες /ομάδες (groups). Οι συσκευές εντάσσονται στο αντίστοιχο group με απλό τράβηγμα και εναπόθεσή τους στην αντίστοιχη λωρίδα, της οποίας το όνομα είναι καθορίσιμο. Έτσι το εικονίδιο της κάθε ενταγμένης σε ομάδα συσκευής, αποκτά τον αντίστοιχο κωδικό αριθμό της ομάδας του που φαίνεται σε ένα μικρό κύκλο πάνω και δεξιά από το εικονίδιο. Το σύστημα ελέγχου που μας παρέχει το Corsair Dashboard, συμπληρώνεται από την δυνατότητα απεικόνισης των λειτουργικών παραμέτρων του συστήματος, σε πολλαπλά γραφήματα που απεικονίζουν την εξέλιξη των τιμών τους στην πορεία του χρόνου. Όλες αυτές οι τιμές μπορούν να κρατηθούν σε log-files και να εξαχθούν στο excel για παραπέρα επεξεργασία. Η παραμετροποίηση της λειτουργίας και της εμφάνισης του Link Dashboard γίνεται από την αντίστοιχη οθόνη. Στην οποία μπορούμε να ορίσουμε και συγκεκριμένα profile λειτουργίας, με όλες τις επιθυμητές παραμέτρους, και έτσι έχουμε την δυνατότητα να δημιουργήσουμε για κάθε ξεχωριστό τύπο χρήσης του PC μας, και το αντίστοιχο πρότυπο λειτουργίας και να τα ενεργοποιούμε κατά βούληση, χωρίς να χρειάζεται να επανακαθορίσουμε οτιδήποτε σε αυτό. Η υποστήριξη που παρέχει στο σύστημά μας το Corsair Link επεκτείνεται και στην παρακολούθηση αλλά και την κατά βούληση ενημέρωση των driver που αφορούν σε βασικές συσκευές του. Η καταληκτική οθόνη του προγράμματος μας δίνει την έκδοση του Corsair Link που χρησιμοποιούμε, καθώς και χρήσιμα link προς την Corsair και το Suppοrt της. Και αφού σας ξεναγήσαμε στα βασικά του προγράμματος ελέγχου που έρχεται μαζί με την ψύκτρα μας, θα σας αφήσουμε να δείτε μερικές χαρακτηριστικές εικόνες του, από ένα σύστημα "στημένο" με αυτό. Και θα κλείσουμε την μικρή αυτή παρουσίαση, με ένα screen shot που δείχνει μια συμπυκνωμένη εικόνα του συστήματός μας, υπό την προϋπόθεση πάντα, ότι μιλάμε για ένα πλήρες σύστημα που διαθέτει το αντίστοιχο hardware του Corsair Link. Δεν ξέρω πόσοι από τους φίλους του TheLab είναι αυτό που λέμε "Control Freaks", και φυσικά θα εκτιμήσουν τις πλήρεις δυνατότητες που παρέχει το Corsair Link, αλλά πιστεύω ότι αυτά που προσφέρει έχουν στόχο κάθε χρήστη που θέλει έστω και λίγο αυτοματισμό και ασφάλεια στο PC του, καθώς αυτό σημαίνει λιγότερα προβλήματα σε βάθος χρόνου! Για την εντύπωση χρήσης του Corsair Link, δεν έχουμε να σας πούμε κάτι ιδιαίτερο, μιας και οι δοκιμές μας γίνονται σε Loader και όχι σε PC, οπότε σας αφήνουμε την ευχαρίστηση της εξερεύνησης, όλη δική σας! Μετρήσεις Δεν σας το κρύβω ότι ξεκίνησα τις μετρήσεις πολύ περίεργος για τα πρώτα αποτελέσματα, γιατί η H80i GT είναι το πιο πρόσφατο μοντέλο σε μια σειρά εξέλιξης που μετράει αρκετά άλλα μοντέλα και χρόνο, συνεπώς περίμενα να δω τι το νέο έχει πετύχει η Corsair και δεν απογοητεύτηκα. Ήδη από την από κοντά παρουσίαση είδαμε κάποια σημαντικά χαρακτηριστικά και τώρα είναι ή ώρα να δούμε συνοπτικά πως συμπεριφέρθηκε η ψύκτρα μας αντιμέτωπη με τον "Ήφαιστο". Οι δοκιμές που έγιναν είχαν σαν κύριο "στήσιμο" την διάταξη Push-Pull, μιας και έτσι έρχεται η ψύκτρα, αλλά φυσικά δεν παραμελήσαμε και τις άλλες δοκιμές σε Push και σε Pull που θα δείτε στον πίνακα που ακολουθεί, αλλά και άλλες ακόμα λίγο πιο extreme, που θα τις δούμε στη σελίδα του "Εις βάθος". Πιστεύω να έχετε πλέον εξοικειωθεί με τις αναγκαστικές συντομογραφίες που χρησιμοποιώ , αλλά καλού κακού να αναφέρω ένα δυο παραδείγματα, για τους νεώτερους της παρέας. 1. HoPusPulLo = Ho Pus-Pul Lo = Horizontal / Push-Pull / Low (Προσανατολισμός radiator / Διάταξη ανεμιστήρων / Air Flow ) Στις δοκιμές που έγιναν προσδιορίζεται πλέον και ο ακριβής προσανατολισμός του radiator, όσον αφορά στην θέση που έχει η είσοδος του θερμού υγρού που έρχεται από την αντλία και του ψυχρότερου που επιστρέφει προς αυτήν. 2. La_HUCD_PusPul_Me = Lateral (Hot Input>>Up, Cold Output>>Down) / Push- Pull / Medium Η προσθήκη αυτή έγινε για να μπορούμε να δούμε σε πιο προσανατολισμό το radiator αποδίδει καλύτερα. Και τώρα -ήσυχος πλέον - σας αφήνω να δείτε τα αποτελέσματα: Στον πίνακα υπάρχουν μερικές προσθήκες που διευκολύνουν την ανάγνωσή του. Η τιμές που αντιστοιχούν στη θερμική καταπόνηση που είναι πλησιέστερα στο TDP της ψύκτρας, έχουν περικλειστεί με ένα πορτοκαλί παραλληλόγραμμο και το χαμηλότερο Δθο είναι "φωτισμένο" με κίτρινο χρώμα. Η πρώτη εντύπωση είναι ότι η H80i GT τα πάει πάρα πολύ καλά! Οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές και πλησιάζουν τις θερμοκρασίες αρκετά μεγαλύτερων ΑΙΟ, στην δε ονομαστική επιφόρτιση (180 Watt), τα πάει εξαιρετικά! Ο βέλτιστος προσανατολισμός είναι ο κατακόρυφος με τις σωλήνες κάτω και ο αναμενόμενα χειρότερος ο οριζόντιος και ο λόγος είναι σαφής, η βαρύτητα συνεργαζόμενη με την αυξανόμενη πυκνότητα του υγρού ψύξης -καθώς αυτό κρυώνει-, σε κάποιους προσανατολισμούς βοηθάει την αντλία να κάνει πιο αποτελεσματική δουλειά! Εδώ έχουμε και μια "έκπληξη", ο πραγματικά χειρότερος προσανατολισμός είναι αυτός που πολλοί χρήστες προτιμούν γιατί είναι οπτικά πιο "καθαρός", δηλαδή αυτός, που οι σωλήνες είναι στην επάνω πλευρά (Ve_HDCD). Προφανώς ο τρόπος που κρυώνει το ψυκτικό υγρό, έχει την επίδρασή του και "απογοητεύει" τους "νοικοκύρηδες" χρήστες! Όμως -μιλώντας σοβαρά- οι διαφορές παραμένουν μικρές, δείχνοντας την ισορροπημένη σύνθεση της όλης ΑΙΟ και μάλιστα, αν δούμε το υψηλό airflow, οι βασικοί προσανατολισμοί ευρίσκονται όλοι μέσα στο " 0,33 oC μέγιστη διαφορά " , δείχνοντας ότι η αντλία της H80i GT κάνει πολύ καλά τη δουλειά της και επιτρέπει στο radiator να "αδιαφορεί " για τον προσανατολισμό του! Όλα αυτά μπορούμε να τα δούμε στο επόμενο γράφημα, στο οποίο έχουν γίνει κάποιες σημαντικές προσθήκες για να γίνει πιο λειτουργικό. Συγκεκριμένα, έχουν προστεθεί οι καταληκτικές τιμές και τα αντίστοιχα setup που έδωσαν αυτές τις τιμές, έτσι ώστε με μια μόνο ματιά, να βλέπεις το περί τίνος πρόκειται. Η διάταξη των καμπυλών έχει την πιο "δροσερή" κάτω και την πιο "φουντωμένη" επάνω, δίνοντας με ακρίβεια την κατάταξη όλων των setup και airflow στην μέγιστη επιφόρτιση, αλλά και στο κέντρο του γραφήματος μέσα στα κίτρινα πλαίσια, βλέπουμε το φάσμα διακύμανσης της θερμοκρασίας ανάλογα με το airflow, του καλύτερου setup. Πέρα από την ομαδοποίηση των καμπυλών που επιβάλουν τα διάφορα airflow, δυο πράγματα έχουν ενδιαφέρον. Πρώτον ότι, η θερμοκρασιακή κατάταξη των προσανατολισμών παραμένει η ίδια ( Ve < La < Ho < ReVe ) (Κατακόρυφα < Πλευρικά < Οριζόντια < Ανάστροφα Κατακόρυφα ) και δεύτερον ότι, το radiator έχει πολλά αποθέματα ακόμα! Αυτό φαίνεται -αρνητικά- και από εδώ, αν δούμε πως εξελίσσεται η διαφορά του Push setup σε σχέση με το Pull setup καθώς το air flow μειώνεται, αλλά κυρίως, επιβεβαιώνεται θετικά, με τις δοκιμές που υψηλού airflow που γίνονται κατά τον προσδιορισμό της θερμικής αντίστασης, όπου η βελτίωση άγγιξε τους 7 οC !!! Το βασικότερο συμπέρασμα που έχει και μεγάλη χρηστική άξια είναι ότι, η Corsair κάτι ήξερε όταν εξόπλισε την ΑΙΟ με δυο ανεμιστήρες, καθώς οι διαφορές ανάμεσα στις διατάξεις με ένα ανεμιστήρα, σε σχέση με τη διάταξη Push-Pull, ξεκινάνε -για το χαμηλό airflow- από τους σχεδόν +8 ο C στη VePusLo, για να φτάσουν τους "δεν τολμήσαμε να το μετρήσουμε", στη VePulLo ! Εδώ κλείνοντας την γενική σελίδα των μετρήσεων, σας προσκαλούμε στην επόμενη, όπου -πέρα από την ανάλυση αυτών που είδατε σε συντομία εδώ- έχουμε αρκετές ειδικές δοκιμές για περίεργους και μη, "τύπους" ! Μετρήσεις εις βάθος και γραφήματα Στις μετρήσεις που έγιναν στην Corsair H80i GT, όπως είναι φυσικό επικράτησε το Push-Pull setup και οι μετρήσεις κατά κύριο λόγο αναφέρονται σε αυτό, φυσικά έγιναν και επιπλέον μετρήσεις για να αποκτήσουμε μια πιο πλήρη εικόνα σε σχέση με τις δυνανατότητες χρήσης της ψύκτρας. Ας πάμε λοιπόν να δούμε αναλυτικά τι βρήκαμε. Α. Μετρήσεις με το radiator οριζόντια και τους ανεμιστήρες σε διάταξη Push-Pull σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Test code: HoPusPulAll Table ) Η συμπεριφορά της H80i GT είναι τελείως γραμμική και παρά τα 350Watt, κρατιέται σε θερμοκρασίες πολύ χαμηλές για ψύκτρα 120mm. Βεβαίως αυτό οφείλεται στο μεγάλο πάχος της, πράγμα που είναι πλεονέκτημα, ακόμα και στο χαμηλό airflow, το Δθ των 48,5 ο C δεν θα πρέπει να μας απασχολεί καθώς, απλά είναι "υπερβολή" των ελέγχων που κάνουμε. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία να δούμε, είναι το τι γίνεται στο ονομαστικό TDP της ψύκτρας και εκεί, με θερμοκρασίες που κινούνται από 18,6 μέχρι 24,9 ο C, η ψύκτρα είναι "παγερά αδιάφορη" ! B.Μετρήσεις με το radiator πλάγια με την είσοδο επάνω και τους ανεμιστήρες σε διάταξη Push-Pull σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Test code: LaPusPulAll Table ) Η ψύκτρα σε αυτό το προσανατολισμό πάει ελαφρά καλύτερα καθώς, η ροή του ψυκτικού υγρού βοηθιέται από την αυξανόμενη πυκνότητά του καθώς αυτό κρυώνει και έτσι η αντλία δουλεύει λίγο πιο αποδοτικά. Γ. Μετρήσεις με το radiator κατακόρυφα με τις σωλήνες κάτω και τους ανεμιστήρες σε διάταξη Push-Pull, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Test code:VePusPulAll Table ) Αυτές οι μετρήσεις μπήκαν στον γενικό συγκριτικό πίνακα. Η ψύκτρα με κατακόρυφο το radiator και τις σωλήνες κάτω, πετυχαίνει την καλύτερη επίδοση, πράγμα που θα το βρουν οι προσεκτικοί φίλοι και στο manual της ψύκτρας. Μικρές διαφορές βέβαια, αλλά το ψάξιμο έχει το νόημά του, πράγμα που θα αποδειχθεί λίγο πιο κάτω! Δ. Μετρήσεις με το radiator κατακόρυφα με τις σωλήνες κάτω και τον ανεμιστήρα σε διάταξη Push σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Test code:VePusAll Table ) Η αφαίρεση του ενός ανεμιστήρα αποκαλύπτει μια τελείως διαφορετική κατάσταση, καθώς ο Push ανεμιστήρας χωρίς την βοήθεια του Pull, δεν κατορθώνει να σπρώξει την ίδια με προηγουμένως ποσότητα αέρα μέσα στο παχύ radiator. Αναμενόμενο αποτέλεσμα και ένας σοβαρός λόγος για να στήσουμε την H80i GT σε Push-Pull, ακόμα και αν χρειαστεί κάποια τροποποίηση στην τυπική εγκατάστασή της (π.χ. να μπει ο Pull ανεμιστήρας έξω από το κουτί Αν όμως αυτό δεν γίνεται, δεν σημαίνει ότι η Η80i GT δεν είναι μια καλή ψύκτρα (σε σχέση με τις ομόλογές της, καθώς οι ~80 ο C στα 350 Watt (!) δεν πρέπει να επισκιάζουν το γεγονός ότι στο ονομαστικό TDP (180 Watt), οι θερμοκρασίες της, κινούμενες από Δθ ~21 έως 28 ο C, είναι αρκετά παραπάνω από αποδεκτές! E. Μετρήσεις με το radiator κατακόρυφα με τις σωλήνες κάτω και τον ανεμιστήρα σε διάταξη Pull, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Test code:VePulAll Table ) Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα στην "θεωρητική" περίπτωση που ο ένας ανεμιστήρας, μπει σε θέση Pull. Όπως βλέπετε δεν προχωρήσαμε στη δοκιμή του χαμηλού airflow γιατί ήδη από το μέσο, η θερμοκρασία των 50,3 οC, έδειξε την τάση των πραγμάτων. ΣΤ.Μετρήσεις με το radiator κατακόρυφα με τις σωλήνες επάνω και τους ανεμιστήρες σε διάταξη Push-Pull, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Test code:Re_VePusPulAll Table ) Και εδώ έρχεται η έκπληξη ! Και η "δικαίωση" του εξονυχιστικού ψαξίματος! Η ψύκτρα όταν το radiator τοποθετηθεί κατακόρυφα όπως πριν, αλλά με τις σωλήνες προς τα επάνω, που είναι μια πολύ συνηθισμένη τοποθέτηση (καθώς έτσι οι σωλήνες τακτοποιούνται με τρόπο που καλύπτει λιγότερο τα υπόλοιπα εξαρτήματα της μητρικής), τότε αποδίδει λιγότερο !!! Όχι φυσικά γιατί μας κάνει πείσματα, απλά η βαρύτητα παίζει τα δικά της παιχνίδια ! Ζ. Προσδιορισμός της θερμικής αντίστασης Rca, με το radiator κατακόρυφο και τις σωλήνες προς τα κάτω (Test code:VePusPulVar Table ) Εδώ φαίνονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό που είπαμε στην παρουσίαση περί των δυνατοτήτων του radiator. Τα αποθέματα ισχύος της ψύκτρας είναι εντυπωσιακά, καθώς κατέβασε την θερμοκρασία της 6,5 οC, στην τυπική δοκιμή της Rca! Η απόδοσή της αυτή, μας προκάλεσε και "κλείνοντας" τα αυτιά μας, κάναμε και μια δοκιμή στο μέγιστο airflow που μπορούν να δώσουν οι EBM Papst που χρησιμοποιούμε και ...η θερμοκρασία κατέβηκε άλλον ενάμιση σχεδόν βαθμό! Φυσικά αυτά τα airflow είναι "απαγορευτικά" για οικιακή χρήση, αλλά δεν παύουν να δείχνουν ότι η Corsair σχεδίασε μια εξαιρετική ΑΙΟ! H. Extra test 1: Μετρήσεις με το radiator κατακόρυφαμε τις σωλήνες κάτω και τους εναλλακτικούς ανεμιστήρες (Scythe Slip Stream 120x25) σε διάταξη Push-Pull , σε διάφορα airflow και μέγιστη θερμική καταπόνηση. (Test code:Ex1_VePusPulVar Table ) Αυτή η δοκιμή ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες! Η ερώτηση του πως θα τα πάει η ψύκτρα με άλλους ανεμιστήρες, είναι κάτι που -για εμάς τουλάχιστον- είναι "εκ των ών ουκ άνευ"! Πήραμε λοιπόν δυο ανεμιστήρες Scythe Slip Stream 120χ25 και ... τα αποτελέσματα είναι παραπάνω από ενδιαφέροντα! Με τους ανεμιστήρες να στρέφονται σχεδόν 600rpm λιγότερο από τους stock, η θερμική επιβάρυνση -σε φορτίο 360 Watt- ήταν μόνο ένα έως δύο βαθμοί, αλλά το ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι είχαμε υποδιπλασιασμό του θορύβου! Συνεπώς αυτό που είπαμε σε άλλη σελίδα, περί της δομής των πτερυγίων ψύξης του radiator (ότι έχουν περσίδες, αλλά αυτές δεν είναι πολύ "έντονες" και αφήνουν χώρο να περάσει ο αέρας), αποδεικνύεται ακριβές! Από αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε ότι υπάρχουν και άλλα περιθώρια βελτίωσης των ανεμιστήρων, προς την κατεύθυνση του μεγαλύτερου airflow, χωρίς βέβαια να χαθεί ο χαρακτήρας της υψηλής πίεσης. Βεβαίως αυτό, είναι ζήτημα της Corsair, η οποία έχει αποδείξει ότι "ακούει" τους χρήστες και όχι μόνον, συνεπώς ...αναμείνατε ! Θ. Extra test 2: Μετρήσεις με εναλλακτικούς ανεμιστήρες (Scythe Ultra Kaze 120x38) σε διάταξη Push-Pull και το radiator κατακόρυφα με τις σωλήνες κάτω, σε μέγιστο airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Test code:Ex2_VePusPulΗι Table ) Το έχετε πλέον καταλάβει, ότι όταν ένα δείγμα δείχνει δυνατότητες, κάπου με προκαλεί να το "ξετινάξω", έτσι ήρθε η δοκιμή αυτή, που μας δείχνει τι μπορεί να κάνει η H80i GT αν της παρέχουμε περισσότερο airflow, με ανεμιστήρες υψηλής σχετικά πίεσης και airflow που το κόστος τους είναι "του κόσμου τούτου" ! Πήραμε δύο Scythe Ultra Kaze (120x38 mm) και είχαμε αποτελέσματα που δείχνουν ότι, σε συνθήκες άπλετης ευρυχωρίας μπορούμε να πάρουμε από την "πιτσιρίκα" της Corsair επιδόσεις που που κάνουν τα εξέχοντα μέλη της επόμενης κατηγορίας, να αισθάνονται πολύ άβολα! Βέβαια υπάρχει και ο θόρυβος, και αυτός διπλασιάστηκε! Αλλά οι συγκεκριμένοι ανεμιστήρες, δεν είναι και ότι το καλύτερο όσον αφορά στο θόρυβο! Στο σημείο αυτό είναι φανερό ότι το επόμενο βήμα βελτίωσης γενικά των ψυκτικών μέσων, μπορεί να έρθει με την αύξηση των διαστάσεων των ανεμιστήρων σε πάχος και να πάψουν αυτοί να είναι "προνόμιο" των επαγγελματικών κατασκευών υψηλών απαιτήσεων. Αν στο θέμα εμπλακεί η βιομηχανία των PC, με στόχο την απόδοση με ησυχία, θα έχουμε πολλά ενδιαφέροντα να δούμε! Ι. Extra test 3: Σύγκριση κάθετου και οριζόντιου προσανατολισμού σε εξαιρετικά χαμηλό airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Test code:VeHo_PusPulULo Table ) Άφησα τελευταίο το test που αρκετοί από εσάς ίσως να το βρουν πιο ενδιαφέρον από όλα όσα κάναμε μέχρι εδώ. Το ερώτημα είναι: Αν εγώ θέλω να παίζω τα παιχνίδια μου στο σαλόνι, αλλά θέλω να δω και την ταινία μου, τι γίνεται, μπορώ να το κάνω ή η ψύκτρα θα διατυμπανίζει την ύπαρξή της! Η απάντηση είναι ότι, η H80i GT μπορεί να δουλέψει και σε "Dead Silent" mode, καθώς ο θόρυβος που κάνει με τους ανεμιστήρες στις 840rpm είναι μόνο 33,2 dB(A) και αυτό, ενώ διατηρεί τον επεξεργαστή μας σε ασφαλείς θερμοκρασίες, ακόμα και στα 240 Watt -που δεν είναι πιθανή κατανάλωση για την περίπτωση που εξετάζουμε- και τον έχει κυριολεκτικά "χαλαρό" στα αναμενόμενα Watt της θέασης μιας ταινίας (60 Watt)! Τεχνικά έχει ενδιαφέρον να δούμε ότι σε συνθήκες χαμηλού airflow, φαίνεται ότι η βοήθεια που δίνει στους ανεμιστήρες η φυσιολογική ανοδική πορεία του θερμού αέρα, υπερτερεί αυτής που παρέχει η βαρύτητα στην αντλία και έτσι, η οριζόντια τοποθέτηση είναι ~ 1,4 ο C δροσερότερη από την κατακόρυφη. Κ. Fan-less λειτουργία με το radiator σε οριζόντιο προσανατολισμό Νομίζω ότι μετά το πολύ χαμηλό airflow, έρχεται το ... καθόλου airflow! Για να μην κάνουμε διακρίσεις, δοκιμάσαμε για χάρη σας την ψύκτρα με τους ανεμιστήρες της ακίνητους και το αποτέλεσμα για τα 60 Watt θερμικής επιφόρτισης, ήταν αύξηση της θερμοκρασίας κατά 46,6 οC, πράγμα που είναι αναμενόμενο καθώς, οι ανεμιστήρες παρεμβάλλονται στην ελεύθερη ροή του αέρα και η δοκιμή δεν έγινε μέσα σε κουτί. Συνεπώς κλείνοντας αυτή την κατάδυση στις λεπτομέρειες των μετρήσεων, μπορούμε να πούμε ανεπιφύλακτα ότι, η Corsair με την Hydro SeriesH80I GT έχει μια πρόταση που μπορεί να "παίξει" σε όλα τα επίπεδα και μάλιστα με μεγάλες "απαιτήσεις" ! Πάμε όμως - ώρα είναι- να δούμε πως κατατάσσεται η φιλοξενούμενή μας . Συγκριτική κατάταξη Όπως κάθε φορά κάνουμε, να υπενθυμίσουμε ότι τα ραβδογράμματα που ακολουθούν πρέπει να διαβάζονται έχοντας πάντα κατά νου, και την σχεδιαστικά ορισμένη θερμική ισχύ των ψυκτρών που αναφέρονται και έχουμε τονίσει την ιδιαίτερη σημασία που έχει αυτό, όταν έχουμε να κάνουμε με ψύκτρες που διαφέρουν αισθητά από άποψη κατασκευής. Πέραν όμως αυτών και τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία προσαρμογής των μετρήσεων που έχουν γίνει με το προηγούμενο setup τροφοδοτικών(1) του "Ήφαιστου", θα πρέπει να έχετε υπόψη ότι, κάποιες από της ψύκτρες που ακολουθούν, δεν έχουν μετρηθεί με το νέο setup τροφοδοτικών. Αυτές θα τις βρείτε να συνοδεύονται με ένα [ * ] το οποίο ελπίζουμε γρήγορα να το..."χάσουν" καθώς, ήδη τρέχει διαδικασία εκ νέου μέτρησής τους, με τη νέα σύνθεση τροφοδοτικών και ήδη δυο από τις ψύκτρες που είχαν [ * ], δοκιμάστηκαν στο νέο setup και θα τις βρείτε να συνοδεύονται πλέον με ένα ©. {(1): Οι λόγοι που επέβαλαν την αλλαγή αυτή, αναφέρονται διεξοδικά σε προηγούμενο review} Ώρα όμως να δούμε πως διαμορφώνεται με την προσθήκη της Corair H80i GT το διάγραμμα συγκριτικής παρουσίασης των επιδόσεων των ψυκτρών, που έχουν περάσει από τον πάγκο του TheLab ! {Να σημειωθεί ότι στα ραβδογράμματα που ακολουθούν σαν κύριο setup της ψύκτρας θεωρείται αυτό με το οποίο έρχεται από τον κατασκευαστή, εδώ δηλαδή είναι το Push-Pull setup, και έχουμε προσθέσει και την συμπεριφορά της σε Push setup για τους φίλους που θα αποφασίσουν να το δοκιμάσουν.} Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθο και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Μόνο 4 οC πάνω από δύο πολύ καλές ΑΙΟ των 240mm, σε καμία περίπτωση δεν είναι ευκαταφρόνητο! Η Corsair H80i GT , κυριολεκτικά "σκούπισε" το τοπίο του ομόλογου ανταγωνισμού και εγκαταστάθηκε στην πρώτη θέση και δεν "αρκέστηκε" σε αυτό καθώς, ξεπέρασε κατά δύο σχεδόν βαθμούς ΑΙΟ που ανήκει στην επόμενη κατηγορία, (την πιο πρόσφατη ΑΙΟ που είδαμε εδώ)! Φυσικά αυτό δεν αποτελεί έκπληξη για εμάς -και ελπίζω μετά από εννιά σελίδες ανάλυση- ούτε και για εσάς! Η πολύ καλή κατασκευή του radiator, οι αποτελεσματικότατοι ανεμιστήρες και το εξαιρετικό block, έκαναν τη διαφορά. Νομίζω ότι η εικόνα μιλάει από μόνη της και δεν χρειάζονται πολλά λόγια, εκτός και αν αυτά είναι συγχαρητήρια προς την κατασκευάστρια, τα οποία τα απευθύνουμε χωρίς κανένα δισταγμό! Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθο, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο. (Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στο ζήτημα του θορύβου όμως, έρχεται η σειρά να "πληρώσουμε" το λογαριασμό των πολύ καλών επιδόσεων καθώς, ο θόρυβος που κάνει η H80i GT, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ανεπαίσθητος! Αντίθετα, η λειτουργία της σε υψηλό airflow είναι αισθητή, ευτυχώς δεν είναι τόσο ενοχλητική καθώς έχουν ληφθεί μέτρα κατά το σχεδιασμό της φτερωτής των ανεμιστήρων της, που περιορίζουν τις ενοχλητικές συχνότητες και αυτό που αντιλαμβάνεσαι είναι το φύσημα των ανεμιστήρων. Από εκεί και πέρα, καλό είναι να έχουμε κατά νου ότι αυτά συμβαίνουν μόνο όταν η ψύκτρα δουλεύει σε μέγιστη απόδοση, όπου συνήθως υπάρχουν "παράπλευροι" θόρυβοι (βλέπε FPS games ! ), που απαλείφουν το πρόβλημα. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, η ψύκτρα με την βοήθεια του Corsair Link ή κάποιου fan controller, μπορεί να γίνει πολύ πιο διακριτική, έως ακουστικά ανύπαρκτη! Είναι όμως η κατάλληλη στιγμή για να πάμε στην επόμενη σελίδα, όπου θα προσπαθήσουμε να συγκεντρώσουμε σε μερικές παραγράφους την εμπειρία μας από την πολυήμερη συμβίωσή μας με την Corsair H80i GT . Επίλογος Και τώρα, μετά από αρκετές ημέρες που περάσαμε δοκιμάζοντας την Corsair Hydro Series H80i GT και δέκα σελίδες παρουσίασης, ήρθε η ώρα να συμπυκνώσουμε όλα αυτά σε μερικές προτάσεις. Θα το πω από την αρχή -άλλωστε το έχετε ήδη καταλάβει- η "πιτσιρίκα" της Corsair μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις! Η αισθητική της είναι διακριτική χωρίς να γίνεται ουδέτερη και δημιουργεί ένα αρμονικό σύνολο, που με τα διακοσμητικά του radiator "σπάει" τον όγκο της, δίνοντας την αίσθηση μικρότερου μεγέθους. Το ίδιο πνεύμα υποβάθμισης του αίσθησης του όγκου, εξυπηρετεί και το πολύ καλό sleeving των σωληνώσεων, και την τελική πινελιά την βάζει το φωτιζόμενο logo των "Πειρατών", που παράλληλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν alarm χρωματικού κώδικα, για την ένδειξη της θερμοκρασίας του συστήματος. Αλλά αν αυτά αποτελούν μια καλή "επιφάνεια" ή όχι, είναι θέμα υποκειμενικό, αυτό που είναι αντικειμενικό είναι η ουσία, για την οποία η πολυήμερη συμβίωσή μας μαζί της, μπορεί να συνοψιστεί στα ακόλουθα. Παρά το μικρό της footprint, η Corsair Hydro Series H80i GT στέκεται χωρίς να φοβάται τον ανταγωνισμό καθώς κατατάσσεται από τις πρώτες στην κατηγορία της και αμφισβητεί την θέση ΑΙΟ από την επόμενη κατηγορία. To διπλού πάχους ποιοτικό radiator της, έχει σημαντικά αποθέματα "ισχύος", είναι ικανό να κρατήσει ένα σύστημα σε θερμοκρασίες χαμηλές, ακόμα και αν του ζητήσουμε να απάγει υπερβολική θερμική ισχύ και παρουσιάζει ουσιαστική "αδιαφορία' για τον προσανατολισμό τοποθέτησής του, επιτρέποντας στους χρήστες με μικρά κουτιά να ασχοληθούν με τον υπερχρονισμό έχοντας κάθε λογική ασφάλεια! Οι σωληνώσεις του δεν έχουν καμία τάση να διπλώσουν και παρά το ότι αντιστέκονται στο λύγισμα, τελικά "υποκύπτουν" στα σχέδιά μας και μάλιστα λόγω του πάχους τους, έχουν την τάση να διατηρούνται στην μέγιστη δυνατή καμπυλότητα, επιτρέποντας την απρόσκοπτη ροή του ψυκτικού υγρού. Η αντλία της είναι είναι ήσυχη ακόμα και σε υψηλές στροφές καθώς, ο θόρυβος που παράγει υπερκαλύπτεται από τον περιβάλλοντα θόρυβο ακόμα και ενός ήσυχου δωματίου και αν την δουλέψουμε σε μέσες στροφές, τότε γίνεται μη ανιχνεύσιμος. Το block και το cold plate αποτελούν την κατάληξη μιας μακρόχρονης εξέλιξης και πραγματικά αφενός μας εντυπωσίασε με την "προσαρμοστικότητά" του και αφετέρου γιατί, με το σύστημα στερέωσης που το συνοδεύει, ο χρήστης είναι σίγουρος ότι θα έχει μια πανεύκολη εγκατάσταση και πάντα με την σωστή πίεση και επαφή με το CPU heat spreader. Οι ανεμιστήρες της είναι σχεδιασμένοι ειδικά για radiator με πυκνή δομή και κάνουν θαυμάσια δουλειά και μάλιστα, με την πίεση που μπορούν να αναπτύξουν, εγγυούνται ότι θα εξακολουθούν να παρέχουν αρκετό αέρα στο radiator ακόμα και μετά από καιρό, έστω και αν δεν είμαστε της...τακτικής καθαριότητας! Και σαν κατακλείδα της πολύ καλής εικόνας, έρχεται και το συνοδό software (Corsair Link), που μας επιτρέπει να έχουμε πλήρως αυτόματο έλεγχο -κατά τις επιθυμίες μας- του συστήματος ψύξης και όχι μόνον! Βέβαια δεν είναι όλα "ρόδινα", υπάρχουν και κάποια προβλήματα που περισσότερο έχουν να κάνουν όχι με το ότι αφορούν σε κάτι ανεπαρκές, αλλά σε κάποια θέματα που θα μπορούσαν να είναι καλύτερα, έτσι, για να μην στερούν ούτε το ελάχιστο από ένα εξαιρετικό σύνολο. Μιλάω βασικά για τους ανεμιστήρες και ειδικά για το σχεδιασμό τους, ο οποίος παρά το ότι στο ζήτημα της στατικής πίεσης είναι πολύ καλός, μοιάζει κάποια θέματα να έμειναν "εκτός", υποκύπτοντας ίσως σε ζητήματα "αισθητικής". Ζητήματα όπως αυτό της έλλειψης αντικραδασμικής προστασίας και ιδιαιτέρως, το θέμα της διαρροής του αέρα που οφείλεται στο σχήμα του πλαισίου των ανεμιστήρων, είναι πράγματα, που προς χάριν του υπόλοιπου συνόλου της H80i GT, θα ήταν πολύ καλή ιδέα η Corsair να τα κοιτάξει λίγο πιο προσεκτικά, όχι γιατί είναι ανεπαρκή, αλλά γιατί χαλάνε λίγο την εικόνα μιας εξαιρετικής πρότασης! Στο ίδιο πλαίσιο σκέψης, θα θέλαμε να δούμε έναν επανασχεδιασμό της φτερωτής των ανεμιστήρων, με λίγο περισσότερο βάρος στο air flow και την σχεδιαστική μείωση του θορύβου, γιατί από ότι φαίνεται, το radiator έχει αρκετά αποθέματα ακόμα, που μένουν ανεκμετάλλευτα! Επίσης θα θέλαμε να δούμε τις ψύκτρες να έρχονται με ένα σωληνάριο, από την πολύ καλή προεγκαταστημένη θερμοαγώγιμη πάστα. Και θα μας άρεσε να δούμε, τα ήδη διακριτικά καλώδιά της να ντύνονται με το ανάλογο sleeve. Και για να τελειώσω με τη "γκρίνια" , να πω ότι ίσως θα ήταν μια πολύ καλή ιδέα για την Corsair, να εφοδιάζει τα προϊόντα της με περισσότερες τεχνικές πληροφορίες καθώς, όπως και να το κάνουμε, το να έχεις μια ποιοτική και αποτελεσματική ψύκτρα με ένα λεπτομερέστατο manual εικοσιτεσσάρων σελίδων και να μην την συνοδεύεις με πληροφορίες που αφορούν θέματα όπως το flow rate της αντλίας, ή το MTBF αυτής και των ανεμιστήρων -για να αναφέρω μόνο δύο από αυτά που μου "έλειψαν"- απλά, δεν "ταιριάζει" ! Αλλά η τελική ουσία είναι μία! Ο χρήστης που σκέφτεται να μπει στην compact υδρόψυξη και ιδιαίτερα, αν το κουτί του δεν έχει χώρους για ΑΙΟ μεγάλου foot print, θα κάνει χάρη στον εαυτό του, αν δεν παραβλέψει την εξαιρετική πρόταση της Corsair! Στο σημείο αυτό να σας υπενθυμίσουμε ότι η Corsair Hydro Series H80i GT έχει πενταετή εγγύηση και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, την βρίσκουμε στα Ελληνικά καταστήματα προς 113,29 €, του ΦΠΑ συμπεριλαμβανομένου. Συνοψίζοντας λοιπόν, ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της Η συσκευασία της ψύκτρας εξασφαλίζει την προστασία των περιεχομένων της και την τάξη σε όλα τα παρελκόμενά της. Συμβατότητα με όλες τις πλατφόρμες, με μοναδική επιφύλαξη για το βύσμα USB. Σύστημα στερέωσης με πολύ εύκολη εγκατάσταση. Σύστημα εγκατάστασης με μεγάλη στιβαρότητα και ακρίβεια στην πίεση σύσφιξης. Δεν εμποδίζει την πρόσβαση σε βύσματα και κάρτες που είναι κοντά στο socket. Ανεμιστήρες υψηλής πίεσης προσαρμοσμένοι στις απαιτήσεις του radiator. Η τροφοδοσία και ο PWM έλεγχος, των ανεμιστήρων εξασφαλίζεται από καλώδιο που είναι ενσωματωμένο στο "block". Ο θόρυβος που παράγει, μολονότι αρκετά αισθητός στις υψηλές στροφές, δεν είναι ενοχλητικός. Cold plate με εξαιρετικά καλό "πάτημα", ανεξάρτητα του CPU heat spreader. Σωλήνες μεγάλης διαμέτρου που δεν διπλώνουν. Sleeving στις σωλήνες που εξυπηρετεί και λόγους anti-kink. Η θερμοαγώγιμη πάστα είναι ήδη τοποθετημένη στο block και έχει πολύ καλή θερμική αγωγιμότητα. Φωτιζόμενο logo στο block που ο χρωματισμός του μπορεί να "συνδεθεί" με την θερμοκρασία του συστήματος. Πολύ αποδοτικό radiator, το οποίο είναι συμβατό και με ανεμιστήρες παρόμοιας πίεσης και μεγαλύτερου airflow. Τα περιθώρια λειτουργίας του radiator είναι πολύ μεγάλα. Πολύ καλές επιδόσεις που είναι συγκρίσιμες με ΑΙΟ διπλάσιου footprint. Συνοδεύεται από ένα πολύ ευέλικτο software ελέγχου. Η απόδοση του συστήματος επιτρέπει την ουσιαστικά αθόρυβη λειτουργία της ΑΙΟ σε πολύ χαμηλό airflow, χωρίς σημαντική θερμική επιβάρυνση. Εξαιρετικά αναλυτικές οδηγίες εγκατάστασης. Πενταετής εγγύηση. Το βύσμα USB ξεπερνά τα όρια του INTEL footprint. Δεν παρέχεται CPU back plate για την πλατφόρμα της AMD. Οι ανεμιστήρες της -σε ήσυχο περιβάλλον- κάνουν αρκετό θόρυβο στις υψηλές στροφές, που παραμένει αισθητός και στις μέσες. Οι ανεμιστήρες της δεν διαθέτουν κανένα αντικραδασμικό μέτρο (αν και δεν παρατηρήσαμε κάποιο σχετικό πρόβλημα). Ο σχεδιασμός του πλαισίου των ανεμιστήρων, χρειάζεται αναθεώρηση καθώς επιτρέπει air leak που μειώνει την απόδοση. Οι παρεχόμενες βίδες έχουν σπείρωμα UNC 6/32 το οποίο είναι δυσεύρετο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Δεν συνοδεύεται με επιπλέον θερμοαγώγιμη πάστα πέρα από αυτή που είναι προεγκαταστημένη στο cold plate. Η τιμή της, τηρουμένων των αναλογιών με τον ανταγωνισμό, θα θέλαμε να είναι χαμηλότερη. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά η Corsair Hydro Series H80i GT, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grSeafalco15/07/2015

Πρόλογος Έχουμε αρκετό καιρό να δούμε ένα πραγματικό mini κουτί και την ευκαιρία μας την έδωσε η εταιρία Silverstone. Βέβαια, μπορεί να είναι mini στο μάτι, μιας και οι διαστάσεις του είναι 222x285x181mm (ΠxΒxΥ), αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορεί να χωρέσει και πολλά πράγματα στο εσωτερικό του. Ένα βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι μπορεί να φιλοξενήσει ATX τροφοδοτικά σύμφωνα με την κατασκευάστρια, κάτι που καμιά φορά στα mini cases αν δεν υπάρχει, προκαλεί πονοκέφαλο στον κάτοχο. Επίσης, μπορεί να δεχθεί μακριές κάρτες γραφικών και ένα μονό ψυγείο στη πρόσοψη. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η επιλογή που δίνεται ανάμεσα σε δύο προσόψεις. Η μία στοχεύει στη καλή ροή αέρα και η άλλη δίνει μία διακριτική νότα στην αισθητική του κουτιού. O σχεδιασμός του εσωτερικού δεν είναι κάτι το πρωτοποριακό, μιας και χρησιμοποιεί την γνωστή συνταγή, η οποία έχει «εκτελεστεί» από πολλές άλλες εταιρίες, πράγμα που μπορεί να σας σπρώξει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ακόμα ένα mini κουτί σαν όλα τα άλλα. Θα είναι άραγε κάτι διαφορετικό ή θα δούμε το ίδιο έργο πάλι; Αυτό το ερώτημα μένει να απαντηθεί στις επόμενες εννέα σελίδες. Χαρακτηριστικά προϊόντος Στην φωτογραφία που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τα χαρακτηριστικά του προϊόντος, όπως ακριβώς τα παρουσιάζει η κατασκευάστρια. Το κουτί διατίθεται σε μία χρωματική εκδοχή, τη μαύρη, όπου υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο προσόψεις. H μία είναι αυτή της παρουσίασης η οποία φέρει διάτρητη λαμαρίνα με ένα 3D εφέ και η άλλη είναι μασίφ με το εφέ του βουρτσισμένου αλουμινίου να χαρίζει μία επιπλέον νότα στην αισθητική του κουτιού. Η εγγύηση που το συνοδεύει είναι διετής και η προτεινόμενη τιμή από τη κατασκευάστρια για την Ευρώπη, είναι 37€ μη συμπεριλαμβανομένων των φόρων. Τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν δεν είναι διαθέσιμο στον Ελληνικό χώρο και ελπίζουμε να το δούμε σύντομα. Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία χαρακτηρίζεται από απλότητα. Αυτό όπως έχουμε πει και άλλες φορές, δεν είναι απαραίτητα κακό. Αυτό το οποίο ζητάμε είναι να προστατέψει το κουτί και ταυτόχρονα να μας πληροφορεί για τα χαρακτηριστικά του προϊόντος που περικλείει. Για το δεύτερο ένα μεγάλο Q υποδηλώνει την έκδοση με την πλαστική βουρτσισμένη πρόσοψη του προϊόντος, ενώ η πλευρά χωρίς το Q, αυτή με τη διάτρητη πρόσοψη που είναι και αυτή της παρουσίασης. Επίσης, υπάρχει ένα μικρό typo στην ονομασία, ενώ αμέσως-αμέσως βλέπουμε ότι μπορούμε να εγκαταστήσουμε κάρτες γραφικών έως 10,5 ίντσες, Mini-DTX ή Mini-ITX μητρικές, να έχουμε ένα AIO με μονό ψυγείο, αλλά και να βάλουμε μέσα τους δίσκους μας, είτε αυτοί είναι 2.5'', είτε 3.5''. Τα QR codes είναι πλέον της μόδας και τα βρίσκουμε στις δύο από τις τέσσερις πλευρές της συσκευασίας. Στο εσωτερικό της συναντάμε το κύριο στρώμα προστασίας, που αποτελείται από δύο μικρά μεν αλλά ευτραφή δε, κομμάτια φελιζόλ, αλλά και από μία νάιλον σακούλα που θα το προστατέψει από σκόνη και τυχόν γρατζουνιές. Τα παρελκόμενα που συνοδεύουν το κουτί δεν είναι πολλά, αλλά με μία πρώτη ματιά φαίνονται επαρκή για να εγκαταστήσουμε τα διάφορα εξαρτήματα στο εσωτερικό του Sugo SG13. Λίγο πριν πέσει η αυλαία αυτής της σελίδας, δε θα μπορούσαμε να μη ρίξουμε μία ματιά στο manual του κουτιού, το οποίο είναι πολυσέλιδο και αναλυτικότατο, όπως θα πρέπει να είναι όλα τα εγχειρίδια χρήσης. Όσοι θέλετε να ρίξετε μία ματιά, αρκεί να κάνετε ένα κλικ εδώ. ] Εξωτερικό μέρος Αφαιρέσαμε φελιζόλ και νάιλον σακούλα από το προϊόν και ρίχνουμε τις πρώτες ματιές. Όπως φαίνεται και στη πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί, το κουτί είναι πολύ μικρό σε ύψος. Στα αριστερά, στα δεξιά αλλά και στο επάνω μέρος υπάρχουν διάτρητα τμήματα για να πάρουν τις απαραίτητες ανάσες τα διάφορα εξαρτήματα. Στη πρόσοψη, πέρα από το logo της εταιρίας και τη διάτρητη πρόσοψη με το 3D εφέ, βλέπουμε δύο θύρες USB3.0 και δύο mini jacks για τον ήχο. Όποιος από εσάς αναρωτιέται τι έγινε με την Kaiser, η απάντηση είναι ότι για κακή μας τύχη την ανοίξαμε πριν τελειώσουμε την φωτογράφιση. Ε, η μία έφερε την άλλη και υπήρξε μία αναβολή κάποιων ωρών μέχρι να συνέλθουμε. Αλλάζοντας οπτική γωνία και δίνοντας βάση σε κάποια σημεία της πρόσοψης, βλέπουμε ότι στα δεξιά (και στα αριστερά) υπάρχει και άλλο διάτρητο τμήμα, για να μπορέσει το κουτί να τροφοδοτήσει με επιπλέον αέρα το hardware. Επίσης, στο επάνω μέρος του πλαστικού της πρόσοψης, υπάρχει το κουμπί εκκίνησης και δίπλα του το κουμπί επανεκκίνησης. Το τελευταίο για να το πατήσετε, έχετε εύκαιρη και μία οδοντογλυφίδα. Εκτελούμε την πρώτη περιστροφή και αντικρίζουμε το αριστερό μέρος του κουτιού, όπως το βλέπουμε από το μπροστινό μέρος. Εκεί, συναντάμε ένα μεγάλο διάτρητο τμήμα το οποίο έχει σκοπό την τροφοδοσία με αέρα της κάρτας γραφικών. Δυστυχώς, το συγκεκριμένο σημείο του κουτιού δεν είναι εξοπλισμένο με κάποιο φίλτρο. Επίσης, για όσους θυμάστε το review του Silverstone Grandia GD10, παρατηρούμε για μία ακόμα φορά, αυτές τις "πιτσιλιές" στη βαφή. Όπως είχαμε σχολιάσει και τότε και πάντα με τα όσα η εταιρία μας έχει πει, αυτός ο τρόπος βαφής, χαρακτηρίζει αρκετά από τα προϊόντα της. Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα θα πω εγώ! Στο πίσω μέρος βλέπουμε τη θέση για το τροφοδοτικό η οποία είναι ειδικά διαμορφωμένη για να το υποδεχθεί, είτε με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω. Κάτω από τη θέση για το ATX τροφοδοτικό, υπάρχει αυτή του I/O της μητρικής και στα δεξιά έχουμε τις δύο θύρες επέκτασης, που υποδηλώνουν ότι το κουτί δέχεται μέχρι mini ITX form factor μητρικές. Στο δεξιό πλαϊνό όπως βλέπουμε το κουτί από το μπροστινό μέρος, δεν υπάρχουν πολλές διαφορές σε σχέση με το αριστερό. Απλά σε αυτό το μέρος του κουτιού, το διάτρητο τμήμα καλύπτει μικρότερη επιφάνεια. Και εδώ, η απουσία φίλτρου κάνει αισθητή την απουσία της. Για να πάμε στα ψηλά, όπου μεταξύ μας σιγά το μπόι . Στο επάνω μέρος, συνεχίζεται το ίδιο μοτίβο με διάτρητη επιφάνεια και απουσία φίλτρου. Το φίλτρο ειδικά σε αυτό το σημείο του κουτιού, καλό θα ήταν να υπήρχε έστω και αν ήταν από αυτά τα μαγνητικά που βλέπουμε κατά καιρούς, από διάτρητη λαμαρίνα. Ο λόγος που το αναφέρω δεν είναι τόσο για τη σκόνη, όσο γιατί εκεί είναι το σημείο που θα εγκατασταθεί το τροφοδοτικό. Αν λοιπόν επιλέξετε να το εγκαταστήσετε με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω, οι οπές που υπάρχουν είναι αρκετά μεγάλες και μπορεί κάποια "άτακτη" βίδα για παράδειγμα, να μπει μέσα στο τροφοδοτικό, κάτι που δε θα είναι και τόσο ευχάριστο. Το κάτω μέρος του κουτιού δεν κρύβει εκπλήξεις. Αρχικά βλέπουμε τα τέσσερα ημισφαιρικά, λαστιχένια πόδια του κουτιού και τους τέσσερις αποστάτες για τους οποίους η εταιρία επέλεξε φυτευτά σπειρώματα. Βέβαια θα θέλαμε καλύτερη κάλυψή τους, για καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Τέλος, βλέπουμε τέσσερις οπές πάνω και δεξιά όπου είναι μία θέση για εγκατάσταση δίσκου 2.5". Εσωτερικό μέρος Το εξωτερικό το είδαμε. Καιρός τώρα να μπούμε και στο εσωτερικό και να το δούμε αναλυτικά. Για να γίνει αυτό πρέπει να ξεβιδώσουμε συνολικά τέσσερις βίδες και όχι χειρόβιδες που υπάρχουν στο πίσω μέρος και φαίνονται στην πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί. Αμέσως μετά πρέπει να τραβήξουμε ελαφρά προς τα πίσω και εν συνεχεία προς τα πάνω. Με αυτόν τον τρόπο παίρνουμε στα χέρια μας το κάλυμμα διατομής Π, που αποτελεί ταυτόχρονα το δεξί και αριστερό πλαϊνό του κουτιού, αλλά και την οροφή του. Το πάχος της λαμαρίνας του καλύμματος είναι 0,70mm, περιμετρικά αποτελείται από αναδιπλώσεις/νεύρα και για να είναι όσο το δυνατό πιο άκαμπτο, συντελούν σε αυτό και οι ορθές γωνίες που το αποτελούν, διαμορφώνοντας αυτό το Π. Στη τρίτη φωτογραφία που ακολουθεί φαίνονται καλύτερα δύο τετράγωνα τμήματα της διάτρητης λαμαρίνας που είναι πρεσαρισμένα προς τα μέσα. Γιατί υπάρχουν αυτά, θα φανεί στη συνέχεια. Ρίχνουμε μια γενική ματιά στο εσωτερικό από την αριστερή πλευρά του κουτιού. Πρώτες εντυπώσεις... Στο επάνω μέρος φαίνεται ένα κομμάτι λαμαρίνας, το οποίο είναι βιδωτό. Σε αυτό μπορούμε να εγκαταστήσουμε δύο δίσκους 2.5" ή έναν δίσκο 3,5", όπως θα δούμε και στη συνέχεια. Στο πίσω μέρος στη μεριά του τροφοδοτικού, υπάρχει άλλο ένα βιδωτό bracket για να δώσει επιπλέον στήριξη στο "αιωρούμενο" τροφοδοτικό. Τέλος, για να πιάσουμε και τον τομέα της αισθητικής, έχουμε να σχολιάσουμε τα πολύχρωμα καλώδια του front panel, τα οποία θα τα προτιμούσαμε μαύρα, για να καμουφλάρονται καλύτερα στο μαύρο εσωτερικό του κουτιού. Ας το δούμε ανά τμήματα και ας βάλουμε αρχή από το κάτω μέρος. Εκεί βλέπουμε τους τέσσερις προεγκατεστημένους αποστάτες, πάνω στους οποίους θα εγκατασταθεί η mini ITX μητρική και στα δεξιά, μία θέση για δίσκο 2.5". Στο μπροστινό μέρος, εντοπίζουμε το εσωτερικό της πρόσοψης που είναι εξοπλισμένο με το μοναδικό φίλτρο που υπάρχει στο κουτί. Εκεί μπορούμε να εγκαταστήσουμε έναν ανεμιστήρα 120mm, ή έναν ανεμιστήρα 140mm. Για τους λάτρεις του υγρού στοιχείου, αυτή η θέση είναι και θέση για μονό ψυγείο. Από την αριστερή πλευρά του κουτιού, δεν έχουμε σχεδόν τίποτα να σχολιάσουμε πέρα από το bracket που βλέπουμε στα δεξιά για τη στήριξη του τροφοδοτικού, για το οποίο λίγο πολύ τα είπαμε πριν. Στο πίσω μέρος του κουτιού, βλέπουμε το εσωτερικό των δύο PCI slots, τα οποία είναι εξοπλισμένα με διάτρητα brackets και στα δεξιά τους βλέπουμε τη θέση για το ATX τροφοδοτικό. Το μόνο που έμεινε να δούμε, είναι και μία φωτογραφία από το πάνω μέρος όπου φαίνεται καλύτερα το μεταλλικό bracket πάνω στο οποίο ο χρήστης μπορεί να εγκαταστήσει δύο δίσκους 2.5" ή έναν δίσκο 3.5". Παρακάτω παρατίθεται μία φωτογραφία με τον τρόπο εγκατάστασης, η οποία υπάρχει στο manual του κουτιού και επίσης τι άλλο; Μα τα καλώδια του front panel, όπου η Silverstone δε μας έκανε τη χάρη να τα δούμε κατάμαυρα. Μικρό το κουτί, μικρή και η σελίδα της περιγραφής του εσωτερικού. Για να πάμε να αφαιρέσουμε τα διάφορα τμήματά του και να το δούμε λίγο πιο αναλυτικά. Εις βάθος H σελίδα εις βάθος ίσως να μην έχει νόημα σε ένα τόσο μικρό κουτί και θα μπορούσε κάλλιστα να συγχωνευτεί με αυτή του εσωτερικού, αλλά καλό είναι αφού έχουμε κρατήσει ως τώρα μία συγκεκριμένη δομή στις παρουσιάσεις κουτιών, να την συνεχίσουμε. Η συγκεκριμένη σελίδα είναι αρκετά σημαντική μιας και εδώ φαίνονται τα μέρη του κουτιού, που είναι αθέατα σε μία πρώτη και καμιά φορά και σε μία δεύτερη ματιά. Επίσης, εδώ φαίνεται και η ποιότητα κάποιων τμημάτων, καθώς αφαιρούνται και εξετάζονται. Για πάμε να δούμε τι θα δούμε με το μικρό. Αρχικά ξεκινάμε την αφαίρεση του bracket δίσκων. Όπως είπαμε και κατά τη πλοήγησή μας στο εσωτερικό έχει βίδες περιμετρικά, συνεπώς είναι αφαιρούμενο. Όπως βλέπετε στις φωτογραφίες που ακολουθούν, υπάρχουν οι θέσεις δίσκων, το σήμα της εταιρίας αλλά και μία ορθογώνια οπή. Αυτή βρίσκεται εκεί για να σας εξυπηρετήσει για το πέρασμα των καλωδίων στη περίπτωση που θέλετε να εγκαταστήσετε κάποιον δίσκο 3.5". Αφού αφαιρέσαμε το bracket μπορέσαμε να ρίξουμε μία πιο άνετη ματιά στο κάτω μέρος του εσωτερικού. Για μία ακόμα φορά σε προϊόν της κατασκευάστριας που περνάει από τον πάγκο μας, διαπιστώσαμε πρόβλημα εφαρμογής της βαφής. Ίσως κάποια στιγμή καλό είναι να το κοιτάξουν. Πάμε στη μεριά της πρόσοψης, όπου σας υπενθυμίζουμε ότι στα αριστερά και στα δεξιά τη συγκρατούν δύο βίδες. Δεν έχουμε από το να τις ξεβιδώσουμε και να πάρουμε στα χέρια μας το πλαστικό. Το πλαστικό δε μπορούμε να πούμε ότι μας ξετρέλανε με την ποιότητά του, από την άλλη το κουτί κινείται σε ένα εύρος τιμής που δε μπορούμε να έχουμε και μεγάλες απαιτήσεις. Βέβαια χρειάζεται προσοχή όπως θα δούμε και παρακάτω. Εσωτερικά τώρα αντικρίζουμε το φίλτρο αέρα το οποίο όμως δεν πιάνει όλο το άνοιγμα της πρόσοψης. Αυτό σημαίνει ότι, το ένα και μοναδικό φίλτρο το οποίο συνοδεύει το κουτί δεν θα είναι και τόσο αποτελεσματικό. Μπορείτε βέβαια να το τραβήξετε ελαφρά προς τα πάνω και να εξαλείψετε το "εργοστασιακό" πρόβλημα, κάτι που θα λυνόταν εξαρχής αν βάζανε απλά ένα στοπ. Στο κάτω μέρος του πλαστικού, πέρα από τα καλώδια και τα PCB που αποτελούν το front panel, διακρίνουμε ένα diffuser το οποίο θα δώσει μία έξτρα νότα φωτισμού, στο κάτω μέρος της πρόσοψης. Το φωτισμό του έχουν αναλάβει τρία LED 3mm έκαστο, στερεωμένα με θερμή σιλικόνη πάνω στο diffuser. Στα πλαϊνά της πρόσοψης υπάρχουν δύο λωρίδες από φίλτρα που κατά καιρούς τα ονομάζω "φίλτρα". Είναι ουσιαστικά διάτρητη λεπτή λαμαρίνα, που το μόνο που μπορούν να φιλτράρουν είναι αυτό που λέμε, τα χοντρά-χοντρά. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί και η απροσεξία κατά την εγκατάσταση και στις δύο μεριές της πρόσοψης. Πριν όμως αφήσουμε την πρόσοψη σε μία άκρη καλό είναι να δούμε και το πίσω μέρος της πλακέτας του front panel. Οι κολλήσεις είναι αρκετά καλές όπως και το κόψιμο της πλακέτας. Πριν επανατοποθετήσουμε την πρόσοψη στο κουτί καλό είναι να το δούμε "γυμνο". Παρακάτω φαίνονται οι δύο επιλογές που υπάρχουν για να εγκαταστήσει ο χρήστης κάποιον ανεμιστήρα, είτε 120mm, είτε 140mm. Για τη δεύτερη ειδικά επιλογή βέβαια, έχουμε κάτι να πούμε στην επόμενη σελίδα. Επαναλαμβάνουμε φυσικά ότι το κουτί έρχεται χωρίς προεγκατεστημένους ανεμιστήρες, συνεπώς στον προϋπολογισμό απόκτησής του, προσθέστε έναν ανεμιστήρα. Το μόνο που δεν αφαιρέθηκε είναι το bracket στήριξης του τροφοδοτικού, το οποίο όμως σας λέμε ότι αφαιρείτε και μάλιστα οι οπές του ταιριάζουν με αυτές του bracket δίσκων. Πριν προχωρήσουμε στην εγκατάσταση του συστήματος, να σταθούμε σε ένα σημείο που μας στεναχώρησε και φυσικά έχει να κάνει με το λεπτό και όχι τόσο καλής ποιότητας πλαστικό της πρόσοψης. Κατά την επανατοποθέτηση της πρόσοψης στο κουτί και κατά το βίδωμα των τεσσάρων βιδών, είχαμε και μία απώλεια που φαίνεται παρακάτω. Κάποιος θα πει μικρό το κακό. Δυστυχώς όμως για να αφαιρεθεί το φίλτρο στην πρόσοψη, ο χρήστης θα πρέπει κάθε φορά να ξεβιδώνει αυτές τις βίδες, να βγάζει όλο το πλαστικό να καθαρίζει και μετά να ξαναβιδώνει. Χρειάζεται επιπλέον προσοχή λοιπόν και καμία βιασύνη για να μη μείνετε με την πάροδο του χρόνου, χωρίς σημεία στήριξης της πρόσοψη. Εγκατάσταση συστήματος Το σύστημα της δοκιμής αναφέρεται παρακάτω: Αυτό το στάδιο σε ένα case review, είναι ίσως το πιο σημαντικό. Εδώ κρίνεται η χρηστικότητα ενός κουτιού και κατά κανόνα, εδώ βγάζει τα σημαντικότερα ελαττώματά του. Σε κουτιά τέτοιου σχεδιασμού, καλό είναι το τροφοδοτικό να το αφήνετε για το τέλος, μιας και η θέση του είναι ακριβώς πάνω από τη μητρική. Αλλά μιας και είπαμε για μητρική, ας βάλουμε την mini ITX στο εσωτερικό του. Το I/O κούμπωσε άνετα και με τους αποστάτες ήδη εγκατεστημένους, δεν είχαμε και πολλά να κάνουμε πέρα από το να τη βιδώσουμε. Φυσικά από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάποιο CPU cut out -λόγω σχεδιασμού- θα πρέπει η μητρική να εγκατασταθεί μαζί με την ψύκτρα. Εμείς κάναμε δύο φορές την διαδικασία, μιας και έπρεπε να μετρήσουμε για εσάς το μέγιστο ύψος ψύκτρας που μπορεί να τοποθετηθεί στο εσωτερικό του Silverstone Sugo Sg13. Και αφού μπήκαμε που μπήκαμε στην διαδικασία να σας ενημερώσουμε ότι το μέτρο μας έδειξε 65mm. Φυσικά αυτό δε σημαίνει ότι θα πάτε και θα βάλετε μία ψύκτρα 65mm στο εσωτερικό του SG13. Ο λόγος; Επειδή τέτοιου τύπου ψύκτρες είναι με "ξαπλωμένο" τον ανεμιστήρα, θα πρέπει να του δώσετε και χώρο να αναπνεύσει και να σπρώξει αέρα στο εσωτερικό των fins. Συνεπώς, τα 60mm που δίνει η Silverstone δείχνουν μελετημένα. Το άλλο που μπορεί να γίνει είναι να βάλετε την ψύκτρα χωρίς ανεμιστήρα και να έχετε από πάνω ακριβώς τον ανεμιστήρα του τροφοδοτικού. Φυσικά είναι λύση ανάγκης απλά για την περίπτωση που έχετε κάποια ψύκτρα που δεν χωράει μαζί με τον ανεμιστήρα σας. Αυτή η λύση βέβαια προϋποθέτει ότι θα έχετε και ένα τροφοδοτικό το οποίο δεν θα είναι fanless ή semi fanless, αλλά με ανεμιστήρα που θα γυρνάει συνέχεια ανεξάρτητα από το φορτίο. Σειρά πήρε η κάρτα γραφικών και πριν μπει στο εσωτερικό πήραμε δύο μετρήσεις. Η μία έχει να κάνει με το μέγιστο μήκος καρτών που μπορεί να φιλοξενήσει το SG13 και η άλλη με το μέγιστο ύψος κάρτας που μπορείτε να εγκαταστήσετε. Τα νούμερα δεν είναι απόλυτα, ειδικά το νούμερο για το ύψος της κάρτας. Η εταιρία μιλάει για 13cm μέγιστο ύψος. Αυτό όμως δίπλα θα έπρεπε να έχει μία προειδοποίηση και να λέει ότι είναι 13cm στην περίπτωση που δεν βάλετε κάποιον μηχανικό δίσκο. Ο λόγος που το αναφέρουμε φαίνεται στην τρίτη φωτογραφία παρακάτω. Επίσης το μέγιστο μήκος, καλό είναι να μην υπερβεί τα 26.5cm για να καταφέρετε να εισάγεται την κάρτα στο εσωτερικό. Και κάπου εδώ καιρός είναι να μπει το τροφοδοτικό. Υπενθυμίζουμε ότι η εταιρία αναφέρει σαν προτεινόμενο μήκος τα 14cm, ενώ λέει ότι μπορεί να δεχθεί και 15cm τροφοδοτικό. Εμείς έχοντας δύο modular τροφοδοτικά στην κατοχή μας, και μετρώντας 16cm εσωτερική απόσταση, προσπαθήσαμε να τα χωρέσουμε. Δυστυχώς επειδή και τα δύο ήταν 16cm, κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό όπως φαίνεται και στη φωτογραφία παρακάτω. Οπότε βγάλαμε από την αποθήκη μας ένα τροφοδοτικό 14cm σε μήκος (semi modular) για να προχωρήσουμε στην εγκατάσταση. Και κάπου εδώ τα νεύρα μας γίνανε σμπαράλια μιας και άρχισαν διάφοροι περιορισμοί. Ο πρώτος δεν ήταν και τόσο σημαντικός μιας και είχαμε στο μυαλό μας ότι τον ανεμιστήρα του τροφοδοτικού θα τον βάζαμε να κοιτάει προς τα πάνω. Ο λόγος νομίζουμε είναι κατανοητός μιας και έτσι δεν θα "μάχεται" με τον ανεμιστήρα της ψύκτρας. Κάποιος βέβαια θα ρωτήσει και θα πει και γιατί αναγκαστικά προς τα πάνω; Η απάντηση είναι απλή και ονομάζεται πλεξούδα καλωδίων, όπως και modular βύσματα. Μία εικόνα χίλιες λέξεις λοιπόν, πόσο μάλλον δύο, με τον ανεμιστήρα να κοιτάει προς τα πάνω. Το άλλο πρόβλημα που εμείς το ξεπεράσαμε επειδή έχουμε λεπτά χέρια είναι το πέρασμα στο μέσο περίπου της μητρικής του 4pin καλωδίου. Αν δεν σας αρέσουν τα "στενά μαρκαρίσματα" καλό είναι να το κουμπώσετε πριν βάλετε το τροφοδοτικό στη θέση του. Αξίζει βέβαια να πούμε ότι αρκετά από αυτά τα προβλήματα θα είχαν λυθεί με μία απλή επιλογή που θα μπορούσε να κάνει η κατασκευάστρια και που κατά καιρούς τη βλέπουμε και από άλλες εταιρίες του χώρου. Πολύ απλά θα μπορούσε να "κερδίσει" ~2cm με τη χρήση ενός PSU extender στο πίσω μέρος, ώστε και ο δίσκος να μπαίνει άνετα, αλλά και να μην υπάρχει ο περιορισμός των 14cm στη χρήση τροφοδοτικού. Είναι κάτι που ευχόμαστε να το δούμε σε επόμενη έκδοση του κουτιού. Για δίσκους επιλέξαμε το κλασικό Setup. Έναν ssd και έναν μηχανικό. Ο μηχανικός πήρε τη θέση του κάτω από το bracket και ο ssd στο πάτωμα. Και στις δύο περιπτώσεις η εγκατάσταση γίνεται με τη χρήση βιδών και στη περίπτωση του μηχανικού παρέχονται αντικραδασμικές ροδέλες στα παρελκόμενα, που καλό είναι να τις χρησιμοποιήσετε. Επίσης, για τον SSD στο κάτω μέρος θα χρειαστείτε είτε ίσια καλώδια SATA, είτε αυτά τα υπέροχα flexible/stealth καλώδια της Silverstone που εμάς μας έχουν βολέψει πολύ. Είστε έτοιμοι να πάμε να κουμπώσουμε τα καλώδια; Για πάμε να δούμε... Κάπου εδώ έρχεται ένας νέος περιορισμός. Πέρα από το γεγονός ότι το τροφοδοτικό σας δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 14cm, θα πρέπει να διαλέξετε τροφοδοτικό το οποίο δεν έχει καλώδια PCI, όπως αυτά που έχει το δικό μας τροφοδοτικό και φαίνονται στην πρώτη φωτογραφία παρακάτω. Ο λόγος; Μα δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να κλείσετε το κουτί, ούτε φυσικά να κουμπώσετε τα καλώδια στον μηχανικό δίσκο, όπως τελικά καταφέραμε και κάναμε στην τρίτη φωτογραφία που ακολουθεί. Πως το καταφέραμε το μαγικό; Συνδέσαμε ένα PCI καλώδιο από κάθε ένα από τα δύο σετ που διαθέτει το τροφοδοτικό. Αν δεν είχε δύο σετ, η λύση είναι να έχετε κάποιο PCI extension. Η διαχείριση των καλωδίων μετά και την εγκατάσταση του τροφοδοτικού δεν είναι και ότι καλύτερο, συνεπώς η χρήση ενός modular τροφοδοτικού, πάντα έχοντας στο μυαλό όλους τους περιορισμούς που αναφέραμε, θα σας βγάλει από αρκετούς μπελάδες. Και κάπως έτσι είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε στη μέτρηση θερμοκρασιών. Στο θέμα θορύβου και πίεσης, από τη στιγμή που δεν συνοδεύουν το κουτί κάποιοι ανεμιστήρες, δεν έχουμε να σας πούμε και πολλά, πέρα από το γεγονός ότι αν βάλετε κάποιον ανεμιστήρα στην πρόσοψη, τότε θα έχετε θετική πίεση. Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Sugo SG13. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.14.1.2 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Όποιος πει πριν καν ξεκινήσουμε, ότι δε περιμένει "ζέστες" αυτό το καλοκαίρι δε θα τον πιστέψω! Το κουτί είναι μικρό και δεν έρχεται εξοπλισμένο με κανέναν ανεμιστήρα. Ροή αέρα από την πρόσοψη δεν έχουμε για να δροσιστεί ο μηχανικός δίσκος και είναι αναμενόμενο να ανεβάσει θερμοκρασίες και να θερμάνει το μικρό εσωτερικό του κουτιού. Το ίδιο ισχύει και για την ψύκτρα του επεξεργαστή, που στη μία μεριά έχει την κάρτα γραφικών να της "κλείνει" όλο το αριστερό πλαϊνό, από μπροστά έχει τον δίσκο, ο οποίος θα ανεβάζει θερμοκρασίες, επάνω έχει το τροφοδοτικό και της μένει μόνο το διάτρητο τμήμα του δεξιού πλαϊνού για να πάρει κάποιον "δροσερό" αέρα και να τον σπρώξει πάνω στα fins της ο ανεμιστήρας. Ευτυχώς για το κουτί το σύστημα δοκιμών δεν είναι δυνατό, οπότε γλυτώσαμε τις 100άρες. Παρακάτω τα γραφήματα μιλάνε από μόνο τους και δε νομίζω να χρειάζεται να αναλύσουμε κάτι περαιτέρω. Σίγουρα ένας ανεμιστήρας στη πρόσοψη του δίνει "άλλο αέρα". Εγκατάσταση υδρόψυξης Και κάπου εδώ καιρός να δροσιστούμε! Μικρό το κουτί οπότε οι επιλογές είναι λίγες. Συγκεκριμένα έχουμε μόλις μία επιλογή για εγκατάσταση ψυγείου στο εσωτερικό του Sugo SG13. Η θέση αυτή είναι στη πρόσοψη και εμείς ανασκουμπωνόμαστε για να κάνουμε τις διάφορες δοκιμές. Μιας και η κατασκευάστρια αναφέρει συμβατότητα στην πρόσοψη με 140mm αλλά και 120mm ανεμιστήρες, ξεκινήσαμε από τον μεγαλύτερο. Πήραμε έναν ανεμιστήρα 140mm της κατασκευάστριας και τον εγκαταστήσαμε, δηλαδή προσπαθήσαμε για να ακριβολογούμε, στην πρόσοψη. Το αποτέλεσμα ήταν ο ανεμιστήρας να στηρίζεται στις τρεις από τις τέσσερις οπές του, κάτι το οποίο δεν αποτελεί εγκατάσταση. Τουλάχιστον, έστω και οριακά με τον 140mm ανεμιστήρα στην πρόσοψη, χώρεσε και η κάρτα γραφικών της παρουσίασης. Δώρον άδωρον θα πουν μερικοί και εγώ μαζί τους. Με ανεμιστήρα 120mm και κατ' επέκταση με το αντίστοιχο ψυγείο δεν αντιμετωπίσαμε κάποιο πρόβλημα και μάλιστα μπήκε έστω και οριακά ο μηχανικός δίσκος. Η μόνη δυσκολία που θα αντιμετωπίσετε είναι να καταφέρετε να χωρέσετε τις σωλήνες και όλα τα καλώδια μέσα στο κουτί. Είναι όμως εφικτό. Ο Απολογισμός Στο εύρος τιμής που διατίθεται το προϊόν και λόγω μεγέθους κανείς δε μπορεί να περιμένει και πολλά. Ούτε από άποψη ποιότητας, αλλά ούτε και από άποψη επιδόσεων. Δεν είναι το κουτί που θα υποδεχθεί μέσα του έναν i7 τον οποίο θα τον υπερχρονίσει κιόλας ο χρήστης. Είναι όμως ένα κουτί που θα μπει σε μία γωνιά του σαλονιού και θα εκτελεί τα χρέη ενός htpc. Βέβαια δε περιμέναμε ατασθαλίες στη βαφή όπως είδαμε, αλλά ούτε και πλαστικά τα οποία σπάνε εύκολα. Το hardware που εγκαταστήσαμε στο εσωτερικό του (με εξαίρεση την κάρτα γραφικών), πάνω κάτω γι' αυτή τη δουλειά το είχα επιλέξει όταν το είχα αγοράσει. Αυτό όμως το οποίο είδαμε, ήταν υψηλές θερμοκρασίες σε διάφορα εξαρτήματα, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί από την εταιρία, με την προσθήκη ενός ανεμιστήρα στην πρόσοψη. Αφού δε το έκανε η εταιρία, αν ο χρήστης δεν αντέχει να βλέπει τον μηχανικό του δίσκο, παρκαρισμένο μόνιμα πάνω από τους 40 βαθμούς, τότε επιβάλλεται η αγορά ανεμιστήρα και αυξάνεται και το συνολικό κόστος. Σε ένα άλλο μέρος που αξίζει να σταματήσουμε είναι στην απουσία PSU extender. Απορώ πραγματικά πως ξεφεύγουν τέτοιες λεπτομέρειες από τις εταιρίες. Το extender στο συγκεκριμένο κουτί θα έδινε ένα με δύο παραπάνω εκατοστά που τόσο πολύ τα είχαμε ανάγκη κατά την εγκατάσταση του συστήματος. Παρόλα αυτά η εταιρία το προσπέρασε, έθεσε ένα όριο στα 140-150mm σαν μέγιστο μήκος τροφοδοτικού και σε αυτό προστέθηκαν και κάποιοι άλλοι περιορισμοί που είδαμε στη σελίδα της εγκατάστασης. Περιορισμός και στην επιλογή τροφοδοτικού λοιπόν κάτι που μπορεί να σας οδηγήσει σε παραπάνω έξοδα από ότι θα περιμένατε. Στον τομέα της χρηστικότητας, αλλά και των επιδόσεων το κουτί από ότι καταλαβαίνετε, δε τα πήγε και τόσο καλά. Με απλά λόγια, έχουμε ένα κουτί που είναι πραγματικά μικρό και φθηνό, αλλά με τους περιορισμούς που βάζει ίσως αποδειχθεί ακριβό στη συνέχεια, αν θελήσετε να τα χωρέσετε όλα μέσα. Όμως δε θα αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα ο χρήστης ο οποίος απλά θέλει να στήσει ένα HTPC για το σαλόνι του, όπου δε θα χρειαστεί η εγκατάσταση επιπλέον κάρτας γραφικών και συνεπώς θα υπάρξει μεγαλύτερη ευκολία κατά την εγκατάσταση των διαφόρων εξαρτημάτων. Κλείνοντας ας συνοψίσουμε σε μορφή λίστας τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του Silverstone Sugo SG13 αφού αναφέρουμε ότι τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση, το προϊόν δεν είναι διαθέσιμο στον ελληνικό χώρο και η προτεινόμενη τιμή από την κατασκευάστρια είναι 37€ άνευ φόρων. Μικρές διαστάσεις. Μαύρο εσωτερικό. Δυνατότητα εγκατάστασης έως και τριών δίσκων 2.5". Συμβατό με ATX τροφοδοτικά. Δύο θύρες USB3.0 στην πρόσοψη. Συμπαθητική τιμή. Αντικραδασμικές ροδέλες στα παρελκόμενα. Αναλυτικό manual. Απουσία φίλτρων. Ένα PSU extender θα έκανε πιο άνετη την εγκατάσταση και ταυτόχρονα θα μεγάλωνε και την λίστα συμβατότητας τροφοδοτικών. Αν εγκατασταθεί ανεμιστήρας 140mm στην πρόσοψη, τότε αυτός θα στηρίζεται στις τρεις από τις τέσσερις οπές. Υψηλές θερμοκρασίες μιας και το κουτί δεν φέρει κανέναν προεγκατεστημένο ανεμιστήρα. Οι πλαστικές πιάστρες της πρόσοψης είναι επιρρεπείς στο να σπάσουν με λίγο παραπάνω σφίξιμο των βιδών. Σε μερικά σημεία παρατηρήθηκε πρόβλημα εφαρμογής της βαφής. Κανένας tool free μηχανισμός. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Silverstone Sugo SG13, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Silverstone για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grkarmen1983 12/05/2015

Πρόλογος Την Raijintek την έχουμε γνωρίσει μέσα από παρουσιάσεις κουτιών, ψυκτρών επεξεργαστών αλλά και καρτών γραφικών στο εργαστήρι. Σήμερα θα δούμε ένα ακόμα προϊόν της, στα κουτιά υπολογιστών που ανήκει στην αλουμινένια σειρά της εταιρίας. Το νέο προϊόν ακούει στο όνομα Styx και μοιάζει πολύ με το Metis, με τη διαφορά ότι σήμερα θα μιλήσουμε για ένα micro-ATX κουτί. Η συγκεκριμένη σειρά δεν έχει κάποιο ATX tower αλλά κάτι μας λέει ότι δε θα αργήσει να ανακοινωθεί. Εξάλλου έρχεται σε λίγους μήνες και η Computex. Το όνομα του προϊόντος, όπως και όλων των προϊόντων της εταιρίας, είναι εμπνευσμένο από την Ελληνική μυθολογία. Η Στυξ ή Στύγα πέρα από το ότι αναφέρεται σαν ένα από τα μεγάλα ποτάμια του Κάτω Κόσμου ήταν μία αρχέγονη χθόνια θεότητα. Η ίδια η λέξη προέρχεται από το ρήμα στυγέω, που σημαίνει μισώ/απεχθάνομαι. Μιλάμε για μία ονομασία που δε φέρνει στο μυαλό κάποιου κάτι καλό με το πρώτο άκουσμα, τουλάχιστον στους Έλληνες. Γιατί στους ξένους, είναι απλά ένα εύκολο και μονοσύλλαβο όνομα προϊόντος, που σίγουρα θα επηρέασε τον εμπνευστή ή αν θέλετε το "νονό" του. Τελικά, το σημερινό κουτί θα είναι τόσο άσχημο και απεχθές; Θα "δηλητηριάσει" τον κάτοχο όπως έγινε σύμφωνα με φήμες με τον Μέγα Αλέξανδρο που ήπιε το ύδωρ της Στυγός; Αυτά φυσικά μένει να τα δούμε και να τα διευκρινίσουμε στις επόμενες σελίδες (ή στο κατεβατό αν θέλετε) της σημερινής παρουσίασης. Δεν έχετε από το να μας ακολουθήσετε. Χαρακτηριστικά προϊόντος Τα χαρακτηριστικά του προϊόντος -όπως αναφέρονται στην ιστοσελίδα της κατασκευάστριας- αναφέρονται παρακάτω. Αξίζει να σημειώσουμε ότι πέρα από τα επτά συνολικά διαφορετικά χρώματα στα οποία είναι διαθέσιμα το κουτί (μαύρο, κόκκινο, μεταλλικό, μπλε, πράσινο, χρυσό), έχουμε και δύο εκδόσεις αυτού. Η μία είναι με πλαϊνό παράθυρο και η άλλη με μασίφ side panel. H προτεινόμενη τιμή έχει οριστεί στα 89.90 ευρώ και στην ελληνική αγορά τη στιγμή που γράφεται το παρόν review, η τιμή του προϊόντος συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, είναι 83.69 ευρώ. Η εγγύηση είναι διετής και φυσικά παρακάτω υπάρχει και ένα βίντεο από το κανάλι της εταιρίας στο youtube, για να έχουμε μία πρώτη επαφή. Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία του προϊόντος είναι πολύ απλή, κάτι που συνηθίζει η εταιρία για να κρατήσει χαμηλά το κόστος. Προσωπικά το προτιμάω καθώς η συσκευασία θα μπει σε κανένα πατάρι και αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το περιεχόμενο αυτής να έρθει στα χέρια μας ακέραιο, κάτι που όπως θα δείτε και στη συνέχεια το έφερε εις πέρας. Πέρα από τα χαρακτηριστικά του προϊόντος που μπορούμε να δούμε στη μία από τις μικρές πλευρές και κάποια σχεδιαγράμματα του εξωτερικού του κουτιού, υπάρχει μία ακόμα πληροφορία, που έχει να κάνει με το χρώμα που θα συναντήσουμε στο εσωτερικό. Αυτό σύμφωνα με την τρίτη φωτογραφία που ακολουθεί, θα είναι το κόκκινο. Την προστασία του κουτιού από τα πάνδεινα μιας μεταφοράς, έχουν αναλάβει δύο λευκά κομμάτια φελιζόλ και μία νάιλον σακούλα. Επίσης, στο σημείο που είναι το παράθυρο, υπάρχει μεμβράνη τόσο στην εξωτερική πλευρά αυτού, όσο και στην εσωτερική, για να αποτραπούν τυχόν γρατσουνιές. Εντός της συσκευασίας, βρήκαμε τα παρελκόμενα του κουτιού μέσα σε ένα zip σακουλάκι και φυσικά το manual. Το δεύτερο μπορείτε να το δείτε αναλυτικά κάνοντας κλικ εδώ. Εξωτερικό μέρος Raijintek Styx Καιρός να ρίξουμε μία πρώτη ματιά στον εξωτερικό κόσμο του Raijintek Styx. Αρχικά καλό είναι να πούμε κάποια πράγματα για τον χρωματισμό του αλουμινίου που έχει γίνει μέσω ανοδίωσης. Όσοι έχετε δει από κοντά ανοδιωμένο αλουμίνιο, θα ξέρετε καλά ότι το κόκκινο δεν είναι το κόκκινο της φωτιάς που λέμε, αλλά έχει ένα τόνο ροζ/ματζέντας και οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν από τα πιο δύσκολα κουτιά κατά τη διαδικασία της φωτογράφισης. Στα του κουτιού τώρα, με τη πρώτη ματιά σίγουρα το βουρτσισμένο και ανοδιωμένο αλουμίνιο τραβάει τα βλέμματα. Στην αριστερή πλευρά -όπως βλέπουμε το κουτί από το μπροστινό μέρος- υπάρχει ένα μασίφ πλαϊνό, ενώ στη δεξιά, η μονοτονία σπάει από δύο πινελιές. Η μία είναι το παράθυρο, που θα μας δώσει οπτική επαφή με το εσωτερικό και η δεύτερη είναι μία σχισμή, που έχει να κάνει με τη δυνατότητα εγκατάστασης ενός sloat-loading slim dvd. Στην οροφή του κουτιού εντοπίζεται ένα διάτρητο τμήμα για τον καλύτερο αερισμό στο εσωτερικό, κάτι που έλλειπε από το Metis για όσους θυμούνται. Ας το δούμε όμως αναλυτικά ξεκινώντας από την πρόσοψη του κουτιού. Η πρόσοψη όπως και όλο σχεδόν το εξωτερικό μέρος του κουτιού (εξαιρείται το πίσω μέρος) είναι κατασκευασμένη από αλουμίνιο. Στο επάνω μέρος, υπάρχει ένα στρογγυλό κουμπί, το οποίο είναι ουσιαστικά το power on, ενώ στο κάτω μέρος υπάρχει το λογότυπο της κατασκευάστριας. Το αριστερό πλαϊνό, όπως ήδη έχουμε αναφέρει, είναι ένα μασίφ κομμάτι αλουμινίου που στηρίζεται πάνω στο κουτί με τέσσερις μαύρες φρεζάτες βίδες. Στο πίσω μέρος και ξεκινώντας από πάνω και προς τα κάτω, βλέπουμε δύο grommets για το πέρασμα σωλήνων εξωτερικής υδρόψυξης διαμέτρου 21mm και στα δεξιά αυτών, ένα IEC C14 στο οποίο θα κουμπώσει η τροφοδοσία του τροφοδοτικού. Λίγο πιο κάτω στα αριστερά, έχουμε ένα διάτρητο τμήμα για την είσοδο ή έξοδο αέρα στο εσωτερικό του υπολογιστή, το οποίο είναι άνευ φίλτρου (συνηθίζεται από τις εταιρίες) και στα δεξιά, τις πέντε θύρες PCI που υποδηλώνουν ότι το κουτί μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και micro ATX μητρική. Τέρμα κάτω, βλέπουμε μία θέση για 120mm ανεμιστήρα ο οποίος συμπεριλαμβάνεται με το κουτί, όπως μπορείτε να δείτε και δεξιά αυτού, τη θέση για το I/O shield της μητρικής. Εκτελούμε μία ακόμα περιστροφή και πλέον αντικρίζουμε το δεξιό πλαϊνό. Και αυτό όπως και το αριστερό, στηρίζεται στο σασί του κουτιού με τέσσερις μαύρες βίδες. Επίσης, βλέπουμε κάποιες λεπτομέρειες από πιο κοντά όπως είναι το παράθυρο αλλά και η θέση για το sloat-loading slim dvd. Πινελιά ομορφιάς είναι οι cheese head cap αλενόβιδες, που στηρίζουν το παράθυρο και φαίνεται να είναι επιχρωμιωμένες. Στο επάνω μέρος βλέπουμε το διάτρητο τμήμα που όπως ήδη έχουμε αναφέρει, ήταν κάτι που έλειπε από το Metis και ήρθε για να δώσει καλύτερη ψύξη στο εσωτερικό. Τέτοιες πινελιές είναι πάντα καλοδεχούμενες ειδικά για όσους έχουν σκοπό να μη στήσουν ένα απλό σύστημα στο εσωτερικό του Raijintek Styx. Στο μπροστινό μέρος βλέπουμε δύο θύρες USB3.0 και δύο jacks για μικρόφωνο και ακουστικά. Στο κάτω μέρος έχουμε αρκετά να πούμε και πολλά να θυμηθούμε μιας και μας θυμίζει πολύ το Metis. Στα αριστερά, έχουμε τη θέση για το τροφοδοτικό το οποίο εγκαθίσταται με κατακόρυφο προσανατολισμό. Στα δεξιά αυτής έχουμε μία ακόμα θέση για 120mm ανεμιστήρα και ακόμα πιο δεξιά, έχουμε μία θέση για δίσκο. Τρεις παρατηρήσεις που έχουμε να κάνουμε στο κάτω μέρος είναι αρχικά οι οπές για το σημείο που θα μπορέσει να φιλοξενηθεί ο ανεμιστήρας. Σίγουρα θα περιμέναμε καλύτερο φινίρισμα και γιατί όχι, αν και θα ανεβάσει το κόστος, μία πομπέ διαμόρφωση για να μειωθεί ο θόρυβος από τον αέρα εισόδου. Και το τελευταίο μας σχόλιο, έχει να κάνει με τα πόδια του κουτιού, τα οποία είναι ίδια με αυτά του Metis και πραγματικά θα θέλαμε σε επόμενες εκδόσεις να τα δούμε πιο ποιοτικά. Εσωτερικό μέρος Raijintek Styx Έφτασε η στιγμή να μπούμε στα ενδότερα του κουτιού. Η διαδικασία αφαίρεσης του πλαϊνού είναι απλή αλλά απαιτεί ένα κατσαβίδι σε αντίθεση με τα περισσότερα κουτιά της αγοράς που γίνεται μέσω χειρόβιδων. Φυσικά ο δεύτερος τρόπος απαιτεί κάποιες διαμορφώσεις που στη περίπτωση των αλουμινένιων κουτιών ανεβάζει το κόστος ψηλά. Η εταιρία προτίμησε να κάνει τα πράγματα απλά για να εξοικονομήσει χρήματα και γι αυτήν αλλά και για τον τελικό χρήστη. Το πάχος του πλαϊνού είναι περίπου 1,5 χιλιοστό και εσωτερικά βλέπουμε παξιμάδια που συγκρατούν το παράθυρο στη θέση του. Βέβαια να πούμε ότι παρατηρήσαμε μικρές ατασθαλίες και εδώ στο θέμα του φινιρίσματος και συγκεκριμένα στο σημείο των φρεζάτων υποδοχών. Η πρώτη ματιά στο εσωτερικό μπερδεύει έναν άπειρο χρήστη, μιας και έχουν έρθει κυριολεκτικά τα πάνω κάτω σε σχέση με μία τυπική εσωτερική διάταξη. Η μητρική εγκαθίσταται με ανάποδη φορά από ότι έχουμε συνηθίσει και στο επάνω μέρος βλέπουμε ένα bracket... ... Στο οποίο μπορούμε να εγκαταστήσουμε σκληρούς δίσκους είτε 3.5", είτε 2.5". Η αφαίρεσή του είναι απλή μιας και στηρίζεται σε τέσσερις βίδες στα πλαϊνά του εσωτερικού και επάνω του εντοπίζουμε grommets για την απόσβεση κραδασμών... ... Kαι πλέον μπορούμε να ρίξουμε μια ανεμπόδιστη ματιά, σε όλο τον εσωτερικό κόσμο του Raijintek Styx. Η πιο αναλυτική περιγραφή μας θα αρχίσει από το κάτω μέρος του κουτιού... ... Όπου στα αριστερά εντοπίζουμε την υπερυψωμένη κατά 12 περίπου χιλιοστά μεταλλική βάση του τροφοδοτικού, από την οποία απουσιάζουν λαστιχένιες επενδύσεις. Σε αυτό το σημείο καλό είναι να αναφέρουμε, ότι η εταιρία συνιστά να εγκαταστήσετε το τροφοδοτικό με τον ανεμιστήρα προς τη μεριά του επεξεργαστή. Αυτό είναι λογικό καθώς από την άλλη υπάρχει το μασίφ αλουμίνιο της πρόσοψης. Φυσικά κάτι τέτοιο έρχεται να φέρει και πάλι τη κουβέντα, στο σημείο που είχαμε κάνει αντίστοιχα σχόλια και για το Metis... Έχοντας το τροφοδοτικό με τον ανεμιστήρα προς τη μεριά του CPU αυτό σημαίνει ότι θα ρουφάει αέρα από την ψύκτρα και θα τον εξάγει εκτός κουτιού από το κάτω μέρος, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα που πάει να δημιουργήσει η ψύκτρα μαζί με τον ανεμιστήρα εξαγωγής στο πίσω μέρος. Φυσικά ο τελικός χρήστης μπορεί να αλλάξει τη φορά των ανεμιστήρων κάνοντας τον πίσω εισαγωγής αέρα και τα πράγματα να εξισορροπηθούν όσον αφορά τη ροή και να μην υπάρχει μία μόνιμη μάχη! Εμείς φυσικά θα δοκιμάσουμε το κουτί όπως έρχεται out of the box. Στα δεξιά βλέπουμε το εσωτερικό της θέσης για 120mm ανεμιστήρα με τις οπές για τις βίδες εγκατάστασης, να μην έχουν τα κλασικά "βουναλάκια", που θα τον απομάκρυναν από το διάτρητο αλουμίνιο, περιορίζοντας τους στροβιλισμούς και τον θόρυβό τους. Ακόμα πιο δεξιά, βλέπουμε μία θέση για δίσκο και πάνω από αυτήν, τον προεγκατεστημένο ανεμιστήρα 120mm εξαγωγής που συνοδεύει το κουτί. Ακριβώς επάνω από αυτόν, συναντάμε τις πέντε θύρες επέκτασης που είναι εξοπλισμένες με διάτρητα brackets και το εσωτερικό του καλωδίου προέκτασης, για να δοθεί ρεύμα στο τροφοδοτικό. Το εσωτερικό της οροφής μας δείχνει το αφαιρούμενο διάτρητο τμήμα και δύο θέσεις για ανεμιστήρες 120mm με απόσταση ενδιάμεσων οπών 15mm. Συνεπώς, βάση και της απόστασης των 7cm που που μετρήσαμε από την οροφή, το συγκεκριμένο κουτί δείχνει να μπορεί να υποδεχθεί ένα ψυγείο 2x120mm με μία σειρά ανεμιστήρων, αρκεί αυτό να έχει απόσταση ενδιάμεσων οπών 15mm. Στο εσωτερικό της πρόσοψης βλέπουμε το σημείο που έχει βιδωθεί η πλακέτα του front panel και πιο κάτω τη θέση για το sloat-loading slim dvd. Στη καρδιά του motherboard βλέπουμε ένα CPU cut out που δείχνει να μην είναι αρκετά μεγάλο για να καλύψει τις ανάγκες πολλών μητρικών. Κατά πόσο έχουμε δίκιο σε αυτό θα φανεί στη διαδικασία εγκατάστασης του συστήματος. Επίσης, βλέπουμε οπές χωρίς grommets για το πέρασμα των καλωδίων και τους αποστάτες προεγκατεστημένους. Για να αποκτήσουμε πρόσβαση στο πίσω μέρος ξεβιδώνουμε και πάλι τέσσερις βίδες και παίρνουμε το μασίφ πλαϊνό από αλουμίνιο στα χέρια μας. Είναι κατασκευασμένο από το ίδιο πάχος υλικού όπως και το δεξιό που φέρει το παράθυρο και εδώ μπορούμε να δούμε τις ίδιες ατασθαλίες στο φινίρισμα των φρεζάτων υποδοχών. Αφήνοντάς το σε μία άκρη βλέπουμε το πίσω μέρος όπου εντοπίζουμε δύο brackets για δίσκους 2.5" και ο χώρος για να κρύψουμε τα καλώδιά μας ανέρχεται στα 15 περίπου χιλιοστά. Περιττό να αναφέρουμε ότι με κουτί τέτοιου μεγέθους και με αυτόν τον χώρο στο πίσω μέρος, η χρήση ενός modular τροφοδοτικού, φαίνεται να είναι μονόδρομος για ένα καλό cable management. Τελευταία αλλά όχι καταϊδρωμένα αφήσαμε τα καλώδια του front panel, όπου οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους.. Εις Βάθος Στη σελίδα εις βάθος προσπαθούμε να ρίξουμε φως σε σημεία του κουτιού που δε φαίνονται με μία πρώτη, αλλά καμιά φορά και με μία δεύτερη ματιά. Αρχικά αφαιρέσαμε τον ανεμιστήρα στο πίσω μέρος ο οποίος πατάει στα κλασικά βουναλάκια, με σκοπό να απομακρυνθεί από τη διάτρητη λαμαρίνα και να έχουμε μείωση των στροβιλισμών. Στη συνέχεια καλό είναι να ρίξουμε μία ματιά στη ποιότητα κατασκευής της πλακέτας του front panel όπου τα πράγματα στο θέμα κολλήσεων φαίνονται καλά. Αυτό που δε μας άρεσε είναι ότι δεν είχε μπει κόλλα σπειρωμάτων στους αποστάτες με αποτέλεσμα, στην προσπάθεια να ξεβιδώσουμε τη μία βίδα, να γυρνάει και ο αποστάτης μαζί της και τελικά να τα πάρουμε όλα μαζί στο χέρι. Ένα θετικό στοιχείο στο Styx, όπως και στο Metis, είναι ότι το κουτί μπορεί να αποσυναρμολογηθεί ξεβιδώνοντας κάποιες βίδες. Για να βγει η οροφή αρκεί να ξεβιδώσουμε έξι συνολικά βίδες . Με αυτό το τρόπο η οροφή αφαιρείται και ο χρήστης μπορεί στην άνεση του γραφείου του να εγκαταστήσει ένα ψυγείο και απλά να τοποθετήσει το όλο σύστημα αργότερα στο κουτί, χωρίς να στριμώχνει τα χέρια του. Το ίδιο ισχύει και για το κάτω μέρος του κουτιού όπου και εκεί αρκεί να ξεβιδώσουμε μερικές βίδες. Και για να μη μιλάμε συνεχώς για βίδες και τι βγαίνει αρκεί να τα βγάλουμε όλα ακόμα και το motherboard tray. Και μιας και πλέον το έχουμε κάνει κομμάτια, ας δούμε κάποιες λεπτομέρειες στη διαμόρφωση του αλουμινίου οι οποίες αυξάνουν φυσικά το κόστος κατασκευής. Αυτές δεν είναι άλλες από "γυρίσματα" του αλουμινίου σε διάφορα σημεία, για να πάρει το κουτί τη τελική του μορφή, με τις "καμπύλες ακμές" του, αλλά και να καταφέρει να βιδωθεί το ένα κομμάτι με το άλλο κάνοντας τα απαραίτητα σπειρώματα στα σημεία που πρέπει. Εγκατάσταση συστήματος δοκιμών Το σύστημα της δοκιμής αναφέρεται παρακάτω: Αυτό το στάδιο σε ένα case review, είναι ίσως το πιο σημαντικό. Εδώ κρίνεται η χρηστικότητα ενός κουτιού και κατά κανόνα, εδώ βγάζει τα σημαντικότερα ελαττώματά του. Φυσικά πριν ξεκινήσουμε την περιγραφή της εγκατάστασης των διαφόρων εξαρτημάτων, αναμένουμε όπως είναι φυσιολογικό κάποιους περιορισμούς μιας και έχουμε να κάνουμε με μικρό κουτί. Πάμε σιγά σιγά να δούμε τι και πως συμβαίνει. Το πρώτο πράγμα που ελέγξαμε ήταν το CPU cut out μιας και όπως είχαμε αναφέρει κατά τη πλοήγησή μας στο εσωτερικό μας φάνηκε σχετικά μικρό για να εξυπηρετήσει μεγάλο εύρος μητρικών. Από ότι φαίνεται στη πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί δε πέσαμε καθόλου έξω. Δύο από τις τέσσερις οπές για την εγκατάσταση της ψύκτρας δεν ήταν προσβάσιμες. Οπότε έγινε πρώτα η εγκατάσταση της ψύκτρας εκτός κουτιού και στη συνέχεια, πήρε η μητρική τη θέσης της πάνω στο tray. Άλλο ένα πράγμα που αξίζει να σας συμβουλεύσουμε, είναι να περάσετε πρώτα το 8pin eps καλώδιο και μετά να βάλετε τη μητρική, μιας και τα πράγματα εκεί κάτω είναι κάπως στριμωγμένα. Φυσικά πήραμε και την απαραίτητη μέτρηση για το μέγιστο ύψος ψύκτρας που μπορεί να φιλοξενήσει το κουτί και το νούμερο είναι κάτι παραπάνω από απλά εντυπωσιακό. Στη συνέχεια εγκαταστήσαμε την κάρτα γραφικών αλλά και το τροφοδοτικό για να δούμε μερικούς περιορισμούς. Η εγκατάσταση της ψύκτρας γίνεται με κλασικές UNC6-32 βίδες και όχι χειρόβιδες και η απόσταση από το πίσω μέρος του κουτιού, μέχρι το τροφοδοτικό της παρουσιάσης είναι περίπου 25cm. Εδώ θέλει όμως προσοχή αν θέλετε να εγκαταστήσετε μια πιο μακρυά κάρτα, καθώς το τροφοδοτικό καλό είναι να μην υπερβεί τα 15cm (αυτό της παρουσίασης είναι 16cm) και η κάρτα γραφικών σας τα 28cm. Μη ξεχνάτε ότι πάνω από το τροφοδοτικό θα υπάρχουν και τα καλώδια (ακόμα δεν έχει βγει κάποιο wireless ). Αμέσως μετά πήρε τη θέση του ο ssd στο πίσω μέρος και ο δίσκος 3.5" στο bracket. Αυτό που πρέπει να προσέξετε είναι να είστε εφοδιασμένοι με γωνιακά sata data και power καλώδια, στη περίπτωση ειδικά που θέλετε να βάλετε δύο σκληρούς δίσκους 3.5" πάνω στο bracket. Και κάπως έτσι έγινε το μάζεμα των καλωδίων στο πίσω μέρος, όπου πραγματικά μας έλειψε ο χώρος. Παρόλο που τα καλώδια που εγκαταστήσαμε ήταν τα απολύτως βασικά, το πλαϊνό έκλεισε με δυσκολία. Αν η εταιρία είχε επιλέξει τα 2cm σαν χώρο πίσω αντί των 15mm τα πράγματα θα ήταν σαφώς ευκολότερα για μας, αλλά και για τον μελλοντικό κάτοχο του κουτιού. Μέτρησεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Raijintek Styx. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.1 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για τον συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.17.0.0 για 5 λεπτά σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Και ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος, η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C. Στις θερμοκρασίες όπως θα δείτε και στα διαγράμματα που ακολουθούν, έχουμε πάρει δύο τιμές για το σημερινό κουτί. Η μία τιμή όπου αναφέρεται μόνο το μοντέλο του κουτιού είναι στην εργοστασιακή του κατάσταση και χωρίς να έχουμε αλλάξει τίποτα, ενώ η δεύτερη τιμή που έχει μέσα σε παρένθεση τη λέξη (reverse), έγινε αλλάζοντας τη φορά στο πίσω ανεμιστήρα και από εξαγωγής τον κάναμε εισαγωγής. Όπως μπορείτε να δείτε και εσείς οι διαφορές στις θερμοκρασίες ανάμεσα στις δύο καταστάσεις είναι κάτι παραπάνω από απλά αισθητές με μόνη επιβάρυνση μία μικρή αύξηση στη θερμοκρασία της κάρτας γραφικών. Μία μικρή διόρθωση από τη μεριά του χρήστη και το κουτί αποκτά καλύτερη συμπεριφορά χωρίς να βγει ούτε ευρώ από τη τσέπη του. Το κακό σε αυτή τη περίπτωση είναι ότι δεν υπάρχει φίλτρο στο σημείο του ανεμιστήρα οπότε θα έχουμε είσοδο σκόνης. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Το κουτί ήταν ήσυχο είτε σε Idle, είτε στο Load κατάσταση και αξίζει να σημειωθεί ότι, στην απόλυτη ησυχία του δωματίου μας και πριν καν πατήσουμε το Power on του κουτιού, το db meter έδειξε 33,8dbΑ. Αυτό για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε αρνητική πίεση, πράγμα αναμενόμενο με μόλις έναν ανεμιστήρα και αυτόν εξαγωγής. Εγκατάσταση υδρόψυξης Οι επιλογές στον τομέα της υδρόψυξης δεν είναι πολλές στο σημερινό κουτί, είναι όμως αρκετές για να στεγάσει δύο συστήματα ΑΙΟ στο εσωτερικό του. Στο επάνω μέρος είχαμε δει μία θέση για διπλό ψυγείο με απόσταση ενδιάμεσων οπών 15mm. Πήραμε ένα ψυγείο λοιπόν πάχους 30mm με μία σειρά ανεμιστήρων και το εγκαταστήσαμε στο εσωτερικό του Raijintek Styx. Φυσικά με το μέτρο μας πήραμε την απόσταση απο το PCB της κάρτας γραφικών. Αναφέρουμε το PCB και όχι την άκρη του συστήματος ψύξης μιας και αυτό διαφέρει απο κάρτα σε κάρτα. Αλλες πιάνουν ένα PCI slot και άλλες δύο ή και τρία. Επίσης, δεν μας εμπόδισε το ψυγείο να προβούμε σε συνδέσεις στο στο κάτω μέρος της μητρική, ή αν θέλετε στο πάνω μιας και είναι τοποθετημένη ανάποδα. Ένα ακόμα ψυγείο μπορεί να μπει κάτω και δεξιά ακριβώς δίπλα από τον επεξεργαστή. Τη θέση αυτή τη κρατήσαμε reserve για την CM Seidon η οποία χώρεσε όπως μπορείτε να δείτε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Στην αρχή της περιγραφής για την υδρόψυξη αναφέραμε ότι μπορεί να φιλοξενήσει δύο συστήματα AIO και όχι custom υδρόψυξη. Φυσικά είμαι της άποψης ότι όταν υπάρχει χώρος όλοι οι καλοί χωράνε, απλά σε αυτή τη περίπτωση τα πράγματα είναι αρκετά στριμωγμένα για να χωρέσει και κάποιο compo reservoir+pump. Ο Απολογισμός και λίγα λόγια ακόμα Και μετά από τόσα και τόσο καιρός να βγάλουμε ένα συμπέρασμα. Το κουτί πάνω κάτω περιμέναμε πως θα είναι μιας και απο τα χέρια μας έχει περάσει το Raijintek Metis. Το Styx που παρουσιάσαμε σήμερα είναι ένα μεγαλύτερο Metis με απλά λόγια. Εσωτερικά μπορεί να υποδεχθεί μητρικές micro ATX, κάρτες γραφικών έως 28cm και σχεδόν όλα τα CPU coolers της αγοράς. Μπορεί επίσης να φιλοξενήσει δύο συστήματα AIO στο εσωτερικό του, ένα με 120mm ψυγείο και ένα με 240mm, αλλά μπορεί επίσης και να φιλοξενήσει αρκετούς δίσκους είτε 2.5", είτε 3.5". Το υλικό κατασκευής εξωτερικά είναι το ανοδιωμένο βουρτσισμένο αλουμίνιο πάχους 1.5mm και η πρόσοψη από το εντυπωσιακό πάχος των 4mm. Τα έχει σχεδόν όλα σε μικρές διαστάσεις. Πράγματα που θα θέλαμε να δούμε διαφορετικά σε ένα νέο revision του κουτιού είναι περισσότερος χώρος στο πίσω μέρος για να κρύψουμε καλώδια, αντικραδασμικές επενδύσεις στο σημείο του τροφοδοτικού, καλύτερο φινίρισμα στο αλουμίνιο μιας και παρατηρήσαμε αρκετές ατασθαλίες και φυσικά ένα φίλτρο στο κάτω μέρος εκεί που υπάρχει θέση για 120mm ανεμιστήρα. Σε αυτή τη θέση θα θέλαμε να δούμε επίσης είτε κάποια αντικραδασμικά grommets, είτε τα κλασικά "βουναλάκια" όπως αναφέρουμε κατά καιρούς, για να μειωθεί ο στροβιλισμός αέρα. Σε γενικές γραμμές το κουτί τα πήγε αρκετά καλά, ήταν ήσυχο με καλές θερμοκρασίες, αλλά σίγουρα είναι ένα κουτί που εάν ο χρήστης του θέλει να το ψάξει λίγο στο θέμα air flow, μπορεί να επιτύχει αρκετά και το σημαντικό; Χωρίς να ξοδευτεί. Σε κάποιους πάλι ίσως φανεί ακριβό, αλλά δεν είναι αν το συγκρίνουμε με κουτιά λαμαρίνας άλλων εταιριών. Όπως είδαμε στη σελίδα εις βάθος, κάποια πράγματα πληρώνονται ευτυχώς ή δυστυχώς. Τέλος, ας συνοψίσουμε σε μορφή λίστας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του Raijintek Styx το οποίο τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές πωλείται προς 83.69€ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ στην Ελληνική αγορά. Αλουμινένιο βουρτσισμένο και ανοδιωμένο εξωτερικό. Μπορεί να φiλοξενήσει σχεδόν οποιαδήποτε ψύκτρα της αγοράς και κάρτες γραφικών έως 28cm. Δυνατότητα εγκατάστασης δύο AIO στο εσωτερικό. Ήσυχη λειτουργία σε συνδυασμό με καλές θερμοκρασίες. Modular σχεδίαση όλου του κουτιού που μπορεί να γίνει κυριολεκτικά κομμάτια. Υποστήριξη ATX τροφοδοτικού. Επτά διαφορετικοί χρωματισμοί αλλά και δύο εκδόσεις για να ικανοποιηθεί κάθε γούστο. Αρκετές θέσεις για δίσκους για κουτί της κατηγορίας. Θέση για sloat-loading slim dvd. Μικρός χώρος στο πίσω μέρος για τη διευθέτηση των καλωδίων και θα θέλαμε καλύτερα μελετημένο CPU cut out. Απουσία αντικραδασμικών στο σημείο εγκατάστασης του τροφοδοτικού. Παρατηρήθηκαν αρκετές ατέλειες στην επεξεργασία του αλουμινίου. Δεν υπάρχει φίλτρο στη θέση για 120mm ανεμιστήρα στο κάτω μέρος. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Raijintek Styx, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Raijintek για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr karmen1983 23/03/2016

Εισαγωγή ΠΡΟΣΟΧΗ! Το παρόν review δε συστήνεται σε όσους έχουν εκτίμηση στον όρο Value For Money. Έρευνες έδειξαν ότι κάθε αναφορά σε μνήμες τύπου DDR4 μπορεί να προκαλέσει κυκλοφορικές και νευρολογικές διαταραχές σε άτομα με επικρατή φαινότυπο για το VFM γονίδιο. Το TheLab.gr και οι συντελεστές του, δε φέρουν καμία ευθύνη για οποιαδήποτε διαταραχή προκύψει στη σωματική ή / και ψυχική υγεία όσων αγνοήσουν την παρούσα προειδοποίηση. Και τώρα που μείναμε μεταξύ μας, σας παρουσιάζω, σε κόκκινο αγωνιστικό χρώμα και με διπλό intercooler, τις Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB! Όπως ξέρετε οι περισσότεροι, οι DDR4 προς το παρόν υποστηρίζονται μόνο από το chipset X99 και τρεις επεξεργαστές της Intel που είναι για τους λίγους έχοντες το χρήμα αλλά και την τρέλα για να τα αποκτήσουν. Έτσι και οι DDR4 δεν είναι οικονομικές μνήμες, αλλά enthusiast, high end προϊόντα. Πόσο δε μάλιστα, οι Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB που βρίσκονται πολύ κοντά στην κορυφή των διαθέσιμων έως τώρα συχνοτήτων στην εν λόγω κατηγορία. Όταν θα έρθουν οι Skylake με τα 100-series chipsets, το δεύτερο μισό του 2015, οι DDR4 θα γίνουν σταδιακά πιο mainstream αλλά έως τότε θα είναι Ferrari και Lamborghini και ό,τι άλλο γουστάρουμε και ονειρευόμαστε από παιδιά! Ας πάμε λοιπόν μια βόλτα με τις κόκκινες Ferrari της Corsair και ας δούμε τι θα μας μάθει η διαδρομή. Φωτογράφιση Η έκδοση των Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB που μας έστειλε η Corsair δεν είναι η απλή, αλλά όπως σας είπαμε, με το διπλό intercooler. Δηλαδή στο πακέτο που βλέπετε παρακάτω περιλαμβάνονται 4 DIMM των τεσσάρων GB έκαστο καθώς και 2 μονάδες Corsair Vengeance Airflow. Θα ρωτήσετε, γιατί 2 μονάδες Corsair Vengeance Airflow; Μπορεί η κάθε μονάδα να χωράει από κάτω τις και να δροσίζει έως και 4 DIMMs αλλά οι μητρικές με X99 chipset έχουν από 2 ή από 4 DIMM slots εκατέρωθεν της CPU και για να εκμεταλλευτεί κανείς και τα 4 κανάλια μνήμης που διαθέτει ο memory controller της CPU θα πρέπει να τοποθετήσει τα 2 DIMMs των Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB από τη μία πλευρά της CPU και τα άλλα 2 από την άλλη. Ως εκ τούτου, τα 4 DIMMs του πακέτου δεν είναι μαζί για να μπορεί να μπορούν να δροσιστούν από μία μονάδα Corsair Vengeance Airflow αλλά χρειάζονται δύο. Το ιλουστρασιόν κουτί που τα περιέχει όλα αυτά είναι βασικά γκρι, με την εμπρός όψη να αναφέρει τον τύπο και το μοντέλο του προϊόντος και να καλύπτεται εν πολλοίς από μια εντυπωσιακή, βινιεταρισμένη φωτογραφία. Η πίσω όψη περιγράφει γενικά τις μνήμες Vengeance LPX σε έξι γλώσσες, μη συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής. Μέσα στο ιλουστρασιόν κουτί κρύβονται δύο πανομοιότυπα, απλά καφέ χαρτόκουτα. Κάθε ένα εξ αυτών περιλαμβάνει από 2 DIMMs και ένα Corsair Vengeance Airflow. Τα DIMMs είναι προστατευμένα σε σκληρό διάφανο πλαστικό. Φτάσαμε στο ζουμί της υπόθεσης, που δεν είναι άλλο από τα ίδια τα DIMMs. Ας δούμε από κοντά ένα από αυτά. Το PCB είναι μαύρο, με 8 layers και εξαιρετική ποιότητα κατασκευής. Η ψύκτρα είναι κολλημένη πάνω στα memory chips που είναι επιλεγμένα ένα ένα και κατασκευασμένα από τη Samsung. Οι Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB κυκλοφορούν είτε με μαύρες είτε με κόκκινες ψύκτρες, όπως στην περίπτωσή μας, οι οποίες έχουν επίσης εξαιρετική ποιότητα κατασκευής και ανοδίωση. Η μία πλευρά του DIMM φέρει αυτοκόλλητο με τα χαρακτηριστικά του και η άλλη ένα πιο... 3D αυτοκόλλητο με το λογότυπο Vengeance LPX Είναι εμφανές ότι τα DIMMs είναι ιδιαίτερα χαμηλού προφίλ, οπότε δε θα αντιμετωπίσετε κανένα πρόβλημα στο να τα συνδυάσετε με οποιαδήποτε ψύκτρα. Προχωράμε σε μία από τις δύο μονάδες Corsair Vengeance Airflow του πακέτου. Η μονάδα έρχεται με 3 χρωματιστά, ανοδιωμένα καπάκια, σε κόκκινο, ασημί και μπλε χρώμα για να διαλέξετε όποιο ταιριάζει καλύτερα στο σύστημά σας. Διαθέτει 3 πόδια, για να διαλέξετε τα 2 που ταιριάζουν στο σύστημά σας. Τα 2 είναι ίδια και κουμπώνουν στα αυτάκια που συγκρατούν τις μνήμες όταν αυτά είναι του τύπου που ανοιγοκλείνουν. Κάθε μητρική έχει τέτοια, είτε από τη μία είτε και από τις δύο πλευρές των DIMMs. Για τις μητρικές που έχουν τέτοια αυτάκια από τη μία πλευρά και από την άλλη έχουν σταθερό αυτάκι, που δεν κινείται, υπάρχει το διαφορετικό ποδαράκι του Corsair Vengeance Airflow που πιάνει εκεί. Σε κάθε περίπτωση είστε καλυμμένοι. Δίνεται επίσης ένας adaptor που μειώνει τις στροφές του ανεμιστήρα για ουσιαστικά αθόρυβη χρήση. Εδώ η μονάδα συναρμολογημένη. Εντάξει με τη φωτογράφιση της Ferrari. Εεεεεε, των Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB ήθελα να πω! Πάμε τώρα να δούμε και τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους. Χαρακτηριστικά Στον πίνακα που ακολουθεί βλέπουμε τα τεχνικά χαρακτηριστικά των Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB. Πρόκειται λοιπών για 4 DIMMs των 4GB έκαστο, δίνοντας συνολική χωρητικότητα μνήμης 16GB. Είναι τύπου DDR4 PC4-25600 και συνεπώς τρέχουν στα 3200MHz ενώ τα βασικά τους latencies είναι 16-18-18-36. Για να τα πετύχουν όλα αυτά ξεφεύγουν από τα τυπικά 1.2V και απαιτούν 1.35V τροφοδοσίας. Ψύχονται από τις χαμηλού προφίλ ψύκτρες ανοδιωμένου αλουμινίου που χαρακτηρίζουν τη σειρά Vengeance LPX και καλύπτονται από υπό όρους εγγύηση εφ' όρου ζωής. Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπετε το σημείο που υπάρχει ο οδηγός για τη σωστή τοποθέτηση των DDR4 DIMMs, έτσι ώστε να τοποθετούνται με τη σωστή φορά αλλά και να αποκλείεται η τοποθέτηση άλλου τύπου μνημών σε άλλου τύπου slots. Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε τα χαρακτηριστικά του ανεμιστήρα της μονάδας Corsair Vengeance Airflow. Πρόκειται για ανεμιστήρα διαμέτρου 60mm και πάχους 25mm με ball bearing που λειτουργεί αρκετά αθόρυβα στις 3500 στροφές ανά λεπτό και σχεδόν εντελώς αθόρυβα στις 2500 στροφές ανά λεπτό, με τη χρήση του περιλαμβανομένου adaptor. Η διάρκεια ζωής του προβλέπεται στις 80000 ώρες λειτουργίας και καλύπτεται από διετή εγγύηση. Παρακάτω βλέπετε τη μονάδα Corsair Vengeance Airflow και με τα τρία χρωματιστά καπάκια που διαθέτει. Αυτά ήταν τα χαρακτηριστικά των Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB και των Corsair Vengeance Airflow που περιλαμβάνει το πακέτο μας. Πάμε τώρα να δούμε πώς έγιναν οι δοκιμές μας. Μεθοδολογία Το σύστημα πάνω στο οποίο έγιναν οι δοκιμές περιγράφεται στον παρακάτω πίνακα. Έχουμε την τύχη να διαθέτουμε ένα κορυφαίο σύστημα που εξαλείφει, στο μέτρο του δυνατού, όλα τα bottlenecks που θα εμπόδιζαν τις πολύ γρήγορες DDR4 να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τις δυνατότητές τους. Το σύστημα βασίζεται στην ASUS Rampage V Extreme με τον Intel 5960X Extreme Edition στη θέση του επεξεργαστή. Ο επεξεργαστής δεν είναι υπερχρονισμένος, αλλά ακολουθεί τα πρότυπα XMP 2.0 που περιλαμβάνει το κάθε κιτ μνημών που δοκιμάζεται. Η κάρτα γραφικών είναι η ASUS GTX 980 υπερχρονισμένη με τον πυρήνα στα 1520MHz και τη μνήμη της στα 8100MHz. Την ψύξη του συστήματος αναλαμβάνουν δύο custom watercooling loops, μία για τον επεξεργαστή και μία για την κάρτα γραφικών. Την τροφοδοσία του συστήματος καλύπτει ένα Corsair AX1200. Ο επεξεργαστής δεν είναι υπερχρονισμένος και τρέχει στις συχνότητες που υποδεικνύουν τα εκάστοτε XMP 2.0 profiles των μνημών. Οι μικρές διαφορές στη συχνότητα του επεξεργαστή στα διάφορα XMP 2.0 Profiles επηρεάζουν τα αποτελέσματα των δοκιμών γι αυτό και αναφέρονται και θα πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψιν. Αλλά εξακολουθούμε να τρέχουμε τις δοκιμές μας στις συχνότητες του επεξεργαστή που υποδεικνύουν τα XMP 2.0 profiles για να έχουμε τα ίδια αποτελέσματα που θα έχει και ο τελικός χρήστης που θα χρησιμοποιήσει αυτά τα προφίλ αλλά και για να δοκιμάσουμε τη σταθερότητά τους. Η κάρτα γραφικών είναι υπερχρονισμένη για να αποτελεί όσο γίνεται λιγότερο bottleneck στην επίδραση των μνημών στις επιδόσεις των γραφικών, αν και όπου υπάρχει τέτοια επίδραση. Υπερχρονισμός στις μνήμες δε θα γίνεται κατά τις δοκιμές. Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι γι αυτό και θα σας παραθέσουμε τους πιο σημαντικούς. Κατ' αρχάς, ο υπερχρονισμός που μπορεί να επιτευχθεί εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το κάθε κομμάτι που θα μας τύχει να δοκιμάσουμε. Οπότε για να αποφανθούμε αν κάποιο μοντέλο έχει τα Χ αποτελέσματα στον υπερχρονισμό θα πρέπει να δοκιμάσουμε πολλά κομμάτια του μοντέλου αυτού, κάτι που δε γίνεται καθώς οι εταιρίες αδυνατούν να τα παρέχουν. Επίσης εξαρτάται εν πολλοίς από τον memory controller της CPU μας καθώς και από τη μητρική, το τροφοδοτικό και γενικά τα εξαρτήματα του συστήματος. Τέλος εξαρτάται από τις ικανότητες, τις γνώσεις και την υπομονή του κάθε overclocker. Από αυτά και μόνο φαίνεται ότι τα όποια αποτελέσματα υπερχρονισμού θα μπορούσαμε να σας παρουσιάσουμε δε θα είχαν την παραμικρή αξία, ενώ αντιθέτως θα μπέρδευαν κάποιους που δε θα μπορούσαν να τα επιτύχουν στο ίδιο προϊόν ή θα επιτύγχαναν ενδεχομένως καλύτερα. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο έλεγχος της σταθερότητας του υπερχρονισμού ειδικά στις μνήμες είναι επίπονος, χρονοβόρος και ιδιαίτερα επισφαλής, καταλαβαίνετε ότι τα περισσότερα "σταθερά" overclocks που διαβάζουμε αποδεικνύονται κατόπιν εορτής και εν καιρώ όχι και τόσο σταθερά. Αντιθέτως, έχει τεράστια σημασία η σταθερότητα την οποία επιδεικνύει το κάθε memory kit όταν τρέχει στους χρονισμούς των προδιαγραφών του και αυτό είναι κάτι που θα δοκιμάζουμε και θα αναφέρουμε. Ας δούμε λοιπόν πώς έγιναν οι δοκιμασίες. Το κάθε κιτ περνάει από τον πάγκο μας δοκιμάζεται στα XMP 2.0 Profiles που περιέχει και περνάει τις παρακάτω δοκιμασίες: 1: Επιλεγμένα συνθετικά Benchmarks που επιδεικνύουν την επίδραση της ταχύτητας των μνημών σε διάφορες κατηγορίες διεργασιών. 2: Επιλεγμένα συνθετικά 3D Benchmarks και Game Benchmarks. 3: Επιδόσεις ενός RAM Disk στις δοκιμαζόμενες μνήμες. Οι μνήμες που δοκιμάζουμε σήμερα είναι οι Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB (CMK16GX4M4B3200C16R) στην έκδοση που περιλαμβάνει και δύο μονάδες Corsair Vengeance Airflow. Οι μνήμες αυτές διαθέτουν μόνο ένα XMP 2.0 Profile. Στους πίνακες των αποτελεσμάτων περιλαμβάνονται και οι Corsair Dominator Platinum 2666MHz C15 16GB (CMD16GX4M4A2666C15) και με τα 2 XMP 2.0 Profiles τους στα 2666MHz και στα 2800MHz. Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε τις συχνότητες στις οποίες τρέχουν οι δοκιμαζόμενες μνήμες και τις αντίστοιχες συχνότητες του core και του uncore της CPU, σύμφωνα πάντα με τα XMP 2.0 Profiles. Ακολουθεί ο πίνακας με τα βασικότερα timings. Και τέλος οι τάσεις λειτουργίας. Και αφού ξεκαθαρίσαμε τη μεθοδολογία, ας πάμε στα πρώτα αποτελέσματα. Benchmarks Ας αρχίσουμε λοιπόν τα συνθετικά benchmarks και πρέπει να θυμόσαστε ότι τα XMP 2.0 Profiles δίνουν μικρό πλεονέκτημα στο χρονισμό του core και uncore της CPU στις Dominator που τρέχουν στα 2800MHz C15 και λίγο μεγαλύτερο πλεονέκτημα μόνο στο uncore της CPU στις Vengeance LPX. Ξεκινάμε τα Benchmarks με το AIDA64 5.20.3400 και συγκεκριμένα με τις δοκιμασίες της μνήμης καθώς και τη δοκιμασία CPU Photoworxx που φαίνεται να είναι ιδιαίτερα εξαρτημένη από τις επιδόσεις της μνήμης. Όπως φαίνεται τα αποτελέσματα ακολουθούν τα MHz με αναμενόμενο τρόπο ενώ τα οι σφιχτότεροι χρονισμοί των Dominator δε φαίνεται να επηρεάζουν πολύ. Συνεχίζουμε με το SuperPI Mod 1.5 όπου οι χρονισμοί φαίνεται να έχουν τον πρώτο λόγο με τη συχνότητα να επηρεάζει δευτερευόντως τα αποτελέσματα. Το ίδιο παρατηρείται και στο wPrime 2.10, αλλά σε μικρότερο βαθμό. Έτσι τα 3200MHz C16 επικρατούν ελαφρώς επί των 2666MHz C15 αλλά όχι και επί των 2800MHz C15. Στο Fritz 4.3 φαίνεται ότι 3200MHz C16 και 2800MHz C15 φέρνουν σχεδόν τα ίδια αποτελέσματα, με το σφικτότερο χρονισμό να επικρατεί ελαφρώς, ενώ τα 2666MHz C15 μένουν λίγο πίσω. Το WinRAR 5.21 δε φαίνεται να νοιάζεται για τα timings και εκτοξεύεται από τη διαφορά των MHz. Στο Truecrypt 7.01 τα πράγματα είναι πιο ομαλά με τις Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB να επικρατούν ελαφρώς. Στο Cinebench R15 βλέπουμε μια ισορροπία με τη διαφορά στο CPU Benchmark να αποδίδεται στο μεγαλύτερο χρονισμό του CPU core στις Dominator με το XMP 2.0 Profile 2. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει στο H264 HD Benchmark 5.0.1 και το POV Ray Benchmark 3.7. Βλέπουμε λοιπόν ότι η συχνότητα των Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB τους δίνει το προβάδισμά στις περισσότερες δοκιμασίες ενώ οι σφιχτότεροι χρονισμοί των Corsair Dominator Platinum 2666MHz C15 16GB, ειδικά στη συχνότητα των 2800 MHz, τις κρατάνε κοντά και σε ορισμένες δοκιμασίες τους δίνουν και το προβάδισμα. Παρατηρούνται βέβαια και δοκιμασίες που το bottleneck δεν είναι οι μνήμες. Ας περάσουμε τώρα στις δοκιμασίες 3D. 3D Benchmarks Εδώ θα δούμε την επιρροή των μνημών στις δοκιμασίες 3D. Έχουμε υπερχρονίσει όσο γίνεται την ήδη ταχύτατη κάρτα γραφικών μας ώστε να φανεί όσο είναι δυνατόν η επίδραση των μνημών. Ξεκινάμε με το 3DMark11 1.0.5. Είναι εμφανές ότι μόνο στο Physics Score επιδρούν οι διαφορές στις μνήμες, με τα MHz να έχουν και πάλι τη μεγαλύτερη επίδραση. Συνεχίζουμε με το 3DMark 2013 1.3.708 όπου μόνο στη δοκιμασία "Ice Storm" που είναι CPU intensive βλέπουμε ένα μικρό όφελος του μεγαλύτερου χρονισμού του CPU core στο XMP 2.0 Profile 2 των Corsair Dominator Platinum 2666MHz C15 16GB. Ουσιαστικά οι μνήμες δεν έχουν καμία επιρροή στο συγκεκριμένο Benchmark. Ακολουθούν τα Heaven 4.0 και Valley 1.0 Benchmarks όπου παρατηρείται μια μικρή πτώση στις 3D επιδόσεις με τη χρήση του XMP 2.0 Profile 2 των Corsair Dominator Platinum 2666MHz C15 16GB ενώ οι Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB ισοβαθμούν με το XMP 2.0 Profile 1 των Corsair Dominator Platinum 2666MHz C15 16GB. Μικρή και περιορισμένη η επιρροή των μνημών στις 3D δοκιμασίες λοιπόν, αλλά με τις Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB να κερδίζουν ελαφρώς στα λίγα σημεία όπου παρατηρούνται διαφορές. Game Benchmarks Και στα 3 Game Benchmarks που δοκιμάσαμε παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο με τα 3D Benchmarks της Unigine Πάμε τώρα και στην τελευταία δοκιμασία, τη δημιουργία RAM Disk στις δοκιμαζόμενες μνήμες. RAM Disk Σε αυτή τη δοκιμασία κατασκευάζουμε ένα RAM Disk χωρητικότητας 4GB με τη χρήση του προγράμματος RAM Disk της SoftPerfect και μετράμε τις επιδόσεις του με το CrystalDiskMark 3.03b x64. Ξεκινάμε με τις δοκιμασίες των εγγραφών και παρατηρούμε ότι στη δοκιμασία "Sequential" τα αποτελέσματα επηρεάζονται κυρίως από τη συχνότητα και έτσι οι Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB παίρνουν μια άνετη νίκη. Στη δοκιμασία "512K" φαίνεται ότι υπεισέρχονται και τα timings και έτσι η επικράτηση των Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB επί των Corsair Dominator Platinum 2666MHz C15 16GB στα 2800MHz είναι λιγότερο έντονη. Οι δοκιμασίες 4K δε φαίνεται να επηρεάζονται από τις επιδόσεις των μνημών. Πάμε τώρα στις εγγραφές. Στις σειριακές εγγραφές, τα πράγματα είναι ίδια με τις αναγνώσεις και οι Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB επικρατούν άνετα ενώ στα "512K" η επιρροή των χρονισμών είναι εντονότερη από τις αναγνώσεις και η κεφαλή των Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB επί των Corsair Dominator Platinum 2666MHz C15 16GB στα 2800MHz είναι ιδιαίτερα βραχεία. Και στις εγγραφές οι επιδόσεις στα 4K είναι ουσιαστικά ανεξάρτητες των μνημών. Κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος των δοκιμών μας. Ακολουθεί ο απολογισμός όπου θα αναλύσουμε τι αποκομίσαμε κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Επίλογος Εδώ τελειώνει η βόλτα με τις κόκκινες σπορ μνήμες της Corsair. Για να δούμε λοιπόν, τι αποκομίσαμε. Για όσους δε σεβάστηκαν την προειδοποίηση στην αρχή του review και ήρθαν μαζί μας ψάχνοντας για ένα προϊόν Value For Money, δε λυπάμαι καθόλου που απογοητεύτηκαν. Δεν είναι για εσάς οι Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB και γενικά οι DDR4 μνήμες και η πλατφόρμα που τις φιλοξενεί. Για εμάς τους υπόλοιπους, η βόλτα απέδωσε ότι ακριβώς υπόσχονται οι προδιαγραφές του προϊόντος. Και αυτό δεν είναι καθόλου ασήμαντο. Τα κορυφαία, εξωτικά προϊόντα είναι σχεδόν πάντα γεμάτα προβληματάκια και λειτουργούν περίεργα και υπό όρους. Αυτό δεν το συναντήσαμε με τις Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB οι οποίες λειτούργησαν απροβλημάτιστα σε όλα τα επίπεδα από το στήσιμο μέχρι το τέλος των δοκιμών. Συγχαρητήρια λοιπόν στην Corsair, αλλά και στην ASUS για αυτό. Στον τομέα των επιδόσεων, οι Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB ήταν όσο ψηλά υπόσχονται, δηλαδή κοντά στην κορυφή. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να περιμένετε οι επιδόσεις αυτές να επηρεάσουν σημαντικά πολλές από τις καθημερινές σας εργασίες. Αντιθέτως, τα 4 κανάλια μνήμης της πλατφόρμας εκτοξεύουν τις επιδόσεις ακόμη και πιο αργών DDR4 μνημών και οι διαφορές στην πράξη φαίνονται μόνο σε συγκεκριμένες εφαρμογές. Όμως έτσι είναι πάντα κοντά στην κορυφή και το γνωρίζει καλά όποιος παίζει σε αυτά τα επίπεδα επιδόσεων. Συνεπώς και υπό αυτό το πρίσμα, οι επιδόσεις των Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB βαθμολογούνται πολύ ψηλά. Εκεί όμως που οι Corsair Vengeance LPX 3200MHz C16 16GB παίρνουν το απόλυτο άριστα είναι στη χρηστικότητα αφού οι ψύκτρες τους καταφέρνουν να ψύχουν αποτελεσματικά τις ταχύτατες μνήμες ενώ παραμένουν τόσο χαμηλού προφίλ ώστε να είναι συμβατές με οποιαδήποτε ψύκτρα για την CPU. Η ποιότητα κατασκευής τόσο του PCB όσο και των ίδιων των μνημών είναι εξαιρετική και αντέχει άνετα ακόμη και το πιο απαιτητικό μάτι από πολύ κοντινή απόσταση. Η τιμή τους είναι αντίστοιχη με την κατηγορία τους και στην Ελληνική αγορά διαμορφώνεται στα 507,45 ευρώ για την έκδοση με τις κόκκινες ψύκτρες, χωρίς τα 2 Corsair Vengeance Airflow, στα 485,95 ευρώ για την έκδοση με τις μαύρες ψύκτρες, χωρίς τα 2 Corsair Vengeance Airflow, 555,04 ευρώ για την έκδοση με τις κόκκινες ψύκτρες και τα 2 Corsair Vengeance Airflow και τέλος στα 522,63 ευρώ για την έκδοση με τις μαύρες ψύκτρες και τα 2 Corsair Vengeance Airflow. Όλες οι παραπάνω τιμές περιλαμβάνουν τον Φ.Π.Α. άλλα όχι τα χάπια για την καρδιά. Ας συνοψίσουμε λοιπόν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των Corsair LPX 3200MHz C16 16GB: Πλεονεκτήματα + Ταχύτατες + Εξαιρετική ποιότητα κατασκευής + Περιλαμβάνουν 2 Corsair Vengeance Airflow + Απροβλημάτιστο στήσιμο και λειτουργία + Χαμηλό προφίλ και συμβατότητα με όλες τις ψύκτρες για CPU Μειονεκτήματα - Τιμή - Οι ψύκτρες δεν είναι αφαιρούμενες Με βάση τα παραπάνω, η συνολική βαθμολογία των Corsair LPX 3200MHz C16 16GB είναι: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Corsair για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Πολύμερος Αχανιώτης 6/5/2015

Πρόλογος Όχι δε ζούμε σε ένα deja-vu. Το Raijintek Paean που είχαμε δει μαζί πριν μερικά χρόνια, ήταν απλά ο προκάτοχος και πάνω στον οποίο πάτησε η κατασκευάστρια εταιρία για να φέρει στην αγορά το Paean Premium που θα δούμε σήμερα. Το πρώτο Paean που είχαμε δει, ήταν ένα "ανοικτό" κουτί ή αν προτιμάτε -μιας και καλύτερα του ταιριάζει- ένα benchtable. Τα χρόνια πέρασαν, feedback πήρε η κατασκευάστρια και προχώρησε σε ένα Lifting αρκετά δραστικό. Η πρώτη και σημαντικότερη διαφορά είναι ότι πλέον δεν μιλάμε για ένα ανοικτό κουτί, αλλά για ένα κουτί με τρία διαμερίσματα, φίλτρα σχεδόν σε όλες τις θέσεις, διαθέσιμο σε δύο χρωματικές εκδοχές, πολλές θέσεις για ανεμιστήρες και ψυγεία και με την ποιότητα που μας έχει συνηθίσει η εταιρία. Το κουτί όπως θα δούμε και στην συνέχεια απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό, μιας και μιλάμε για ένα full tower με "πιασίματα", που του δίνουν την δυνατότητα να φιλοξενηθεί ένα πολύ καλό σύστημα υδρόψυξης στο εσωτερικό του. Δύσκολα θα γίνει το κουτί κάποιου που θέλει απλά να βάλει μία αερόψυκτρα πάνω στην μητρική του και να πατήσει το κουμπί Power για να παίξει WoT με τον @astrolabos. Αλλά ας τα δούμε αναλυτικά στην πορεία της σημερινής παρουσίασης. Χαρακτηριστικά προϊόντος Ας ξεκινήσουμε από τα χαρακτηριστικά του προϊόντος που μπορούμε να τα δούμε αναλυτικά στον πίνακα που ακολουθεί και είναι όπως ακριβώς αυτά εμφανίζονται στον ιστότοπο της κατασκευάστριας. Το προϊόν διατίθεται σε δύο χρωματικές εκδοχές. Στην σημερινή παρουσίαση θα δούμε από κοντά την λευκή, αλλά όποιος το θέλει στο πιο σοβαρό του, υπάρχει και σε μαύρη έκδοση. Η εγγύησή του -όπως συμβαίνει και με όλα τα κουτιά της εταιρίας άλλωστε- είναι διετής και η τιμή του την στιγμή που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές είναι 274.50€ για την λευκή και 268.00€ για την μαύρη, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Στις τιμές που αναφέρουμε, δεν συμπεριλαμβάνονται τα μεταφορικά έξοδα για να έρθει στην πόρτα σας. Και ας πάρουμε μία πρόγευση από ένα video που έχει ανεβάσει η Raijintek στο κανάλι της στο youtube! Συσκευασία και περιεχόμενα H συσκευασία του κουτιού είναι "κοντόχοντρη" θα μπορούσε να πει κάποιος με μία πρώτη ματιά. Από την συσκευασία και μόνο προετοιμαζόμαστε να δούμε ένα κουτί με διαστάσεις έξω από τα συνηθισμένα και ο λόγος είναι, ότι μιλάμε για κουτί με τρία διαμερίσματα, όπου το τροφοδοτικό αντί να φιλοξενηθεί στο κάτω μέρος -όπως συμβαίνει στο μεγαλύτερο ποσοστό των κουτιών που υπάρχουν στην αγορά- φιλοξενείται πίσω από το motherboard tray. Στην τρίτη φωτογραφία που ακολουθεί υπάρχει ένα τυπογραφικό λάθος που θα το δούμε στην συνέχεια καθώς σε καμία περίπτωση το maximum CPU cooler height δεν είναι 85mm αλλά το διπλάσιο. Η συσκευασία από έξω όπως είδαμε δεν διεκδικεί δάφνες αισθητικής αλλά εσωτερικά βλέπουμε μία προστασία που σπάνια συναντάμε σε συσκευασίες κουτιών υπολογιστών. Πέρα από το κλασικό αφρώδες υλικό και την νάυλον σακούλα βλέπουμε και επιπλέον προστασία μέσω μεγάλων κυψελών αέρα. Και εδώ η πρώτη μας ματιά στο Raijintek Paean Premium. Διακρίνουμε τα δύο τζάμια σε πρόσοψη και αριστερό πλαϊνό με αυτό της πρόσοψης να είναι ελαφρά φιμέ. Εντός του κουτιού βρήκαμε ένα quick start guide και τα διάφορα αναλώσιμα που θα μας χρειαστούν κατά την συναρμολόγηση του υπολογιστή μας. Εξωτερικό Μέρος Το κουτί έφτασε στα χέρια μας σε άριστη κατάσταση και ήρθε η ώρα να ρίξουμε τις πρώτες διερευνητικές ματιές μας. Η έκδοση που παραλάβαμε είναι η λευκή και το πρώτο πράγμα που μας έκανε εντύπωση είναι τα πολλά σημεία για την διέλευση αέρα. Διακρίνουμε δύο σημεία στο κάτω μέρος των πλαϊνών, άλλα δύο σχεδόν σε όλο το πάνω μέρος του δεξιού πλαϊνού και μέσω του τζαμιού στο αριστερό πλαϊνό βλέπουμε θέση για ανεμιστήρα στο πίσω μέρος του εσωτερικού. Η πρόσοψη όπως και όλο το κουτί χαρακτηρίζεται από αυστηρές γραμμές. Το τζάμι της πρόσοψης είναι ελαφρά φιμέ και μας δίνει μία αρκετά καλή αίσθηση του τι συμβαίνει εσωτερικά. Στα δεξιά υπάρχει μία λευκή λωρίδα από αλουμίνιο, δημιουργώντας μία αντίθεση με την σκούρα γυάλινη επιφάνεια. Η λωρίδα αυτή συνεισφέρει οπτικά καθώς "κλέβει" αρκετούς πόντους όσον αφορά τις διαστάσεις του κουτιού. Το κουτί φαίνεται πιο καλλίγραμμο και ας έχει πλάτος ούτε λίγο ούτε πολύ 31cm. Στο πάνω μέρος αυτής της λωρίδας εντοπίζουμε και το Front panel που αποτελείται από το κουμπί Power, δύο θύρες USB 3.0, μία θύρα USB type C και δύο mini jack για μικρόφωνο και ακουστικά. Υπάρχει απουσία κουμπιού Reset και HDD activity LED. Στα κάτω διαζώματα βλέπουμε το ίδιο pattern που υπάρχει σε όλο το εξωτερικό στις θέσεις εισόδου και εξόδου αέρα και φυσικά το λογότυπο της κατασκευάστριας εταιρίας. Εκτελούμε την πρώτη περιστροφή και αντικρίζουμε την αριστερή πλευρά. Συνήθως εδώ συναντάμε είτε ένα μεταλλικό side panel, είτε ένα από τζάμι. Στο σημερινό κουτί έχουμε ένα από τζάμι, αλλά έχουμε ένα ακόμα αφαιρούμενο που εσωτερικά του φαίνεται να υπάρχει ένα μεταλλικό φίλτρο. Οπότε μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι εσωτερικά θα κρύβονται κάποιες θέσεις για ανεμιστήρες. Πηγαίνοντας στην πίσω πλευρά του κουτιού αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε την ιδιαιτερότητα του σημερινού κουτιού. Στη θέση που συνήθως είναι το τροφοδοτικό (τέρμα κάτω), βλέπουμε μασίφ επιφάνεια μετάλλου και η θέση για το τροφοδοτικό έχει βρεθεί στο μέσο και αριστερά με κατακόρυφο προσανατολισμό. Οπότε έχουμε ένα κουτί με τρία διαμερίσματα στο εσωτερικό του. Το δεξιό επάνω είναι το εσωτερικό που θα υποδεχτεί το Hardware (μητρική, κάρτα γραφικών κλπ) και φέρει τη θέση I/O μία θέση για 120mm ανεμιστήρα και 8 PCI slots, το αριστερό που είναι πίσω από το motherboard tray θα φιλοξενήσει το τροφοδοτικό και το τέρμα κάτω θα μας δείξει η συνέχεια. Το δεξιό πλαϊνό αποτελείται και αυτό όπως και το αριστερό από δύο αφαιρούμενα τμήματα. Το επάνω που θα μας χαρίσει πρόσβαση στο διαμέρισμα με το τροφοδοτικό, φέρει επάνω του δύο ορθογώνια διάτρητα τμήματα με φίλτρο εσωτερικά και το κάτω είναι ίδιας φιλοσοφίας και σχεδιασμού με αυτό που είδαμε στο αριστερό πλαϊνό. Τα κάτω "διαμερίσματα" αποκαλύπτονται αν ξεβιδώσουμε δύο χειρόβιδες από κάθε μεριά και τραβήξουμε προς τη μεριά του φακού. Εντός βλέπουμε δύο θέσεις για να εγκατασταθούν έξι ανεμιστήρες 120mm. Όπως θα δούμε και στην πορεία σε αυτές τις θέσεις το κουτί μπορεί να φιλοξενήσει ταυτόχρονα δύο ψυγεία 360. Τα πλαϊνά φέρουν μαγνητικά φίλτρα εσωτερικά για την προστασία ενάντια στη σκόνη, τα οποία "συρταρώνουν" μέσα στην ειδική διαμόρφωση που έχει γίνει στη λαμαρίνα. Και παρακάτω βλέπουμε μία πιο ολοκληρωμένη άποψη της μία εκ των δύο θέσεων για 3x120mm ανεμιστήρες. Δεξιά και αριστερά βλέπουμε τέσσερις βίδες. Το ίδιο συμβαίνει και στην άλλη μεριά του κουτιού. Ξεβιδώνοντας τις βίδες, μπορούμε να πάρουμε στα χέρια μας το μεταλλικό κομμάτι που μπορεί να φιλοξενήσει τους ανεμιστήρες για να έχουμε μία πιο εύκολη εγκατάσταση. Για να είμαι ειλικρινής κατά την εγκατάσταση των δύο ψυγείων δεν χρειάστηκε να τα βγάλω. Η άνεση χώρου, όπως θα δούμε και στη συνέχεια, είναι τόση που απλά το παρακάτω χαρακτηριστικό είναι ένα ακόμα "εξτραδάκι". Η απόσταση που έχει η θέση για ανεμιστήρες μέχρι το πλαϊνό είναι 4cm κάτι που υποδηλώνει ότι οι ανεμιστήρες μπορούν να εγκατασταθούν στη μεριά που μετράει ο χάρακας παρακάτω και αν ο χρήστης επιθυμεί να βάλει και ψυγείο τότε το ψυγείο θα βρίσκεται εντός της διαμόρφωσης 3x120. Ας πιάσουμε το ρετιρέ και να δουμε την οροφή του Raijintek Paean Premium. Στην οροφή βλέπουμε θέσεις είτε για 3x120mm ανεμιστήρες, είτε για 2x120mm και διακρίνουμε εσωτερικά φίλτρο που θα το δούμε από κοντά, κατά την πλοήγησή μας στο εσωτερικό του κουτιού. Από το "ρετιρέ" πάμε στο "ισόγειο" όπου βλέπουμε ότι όλο το κάτω μέρος του κουτιού είναι διάτρητο χωρίς να υπάρχει παρουσία φίλτρου. Από την μία είναι κατανοητό μιας και οι δύο θέσεις 3Χ120mm που είδαμε πριν στο κάτω διαμέρισμα του κουτιού θα είναι για εισαγωγή αέρα, οπότε τοπικά θα υπάρχει σίγουρα θετική πίεση. Αν όμως ο χρήστης επιλέξει οι ανεμιστήρες του ενός ψυγείου να βάζουν και του άλλου να βγάζουν, τότε τοπικά μπορεί να έχουμε αρνητική πίεση. Συνεπώς, στην τιμή που διατίθεται το προϊόν και φέροντας την λέξη Premium στην ονομασία θα έπρεπε να υπάρχει και να επιλέξει ο χρήστης ανάλογα την διάταξή του πως θα πράξει με αυτό. Και κάπως έτσι τελείωσε μία γρήγορη γνωριμία με τον εξωτερικό κόσμο του Raijintek Paean Premium. Εσωτερικό Μέρος Πάμε τώρα στον εσωτερικό κόσμο και φυσικά για να γίνει αυτό ακολουθούμε την πιο τυπική διαδικασία αφαίρεσης πλαϊνού. Ξεβιδώσαμε δύο χειρόβιδες και τραβήξαμε προς τα αριστερά όπως κοιτάει ο φακός στην παρακάτω φωτογραφία. Το πλαϊνό είναι από tempered glass πάχους 4mm και με ειδική επεξεργασία στα σόκορα (ροντέ) για να μην κόβει. Περιμετρικά εντοπίζουμε λωρίδες μετάλλου που φέρουν πάνω τους τις κατάλληλες υποδοχές για να κουμπώσει το πλαϊνό πάνω στον σιδερένιο σκελετό του κουτιού. Και εδώ η πρώτη ολοκληρωμένη ματιά στον εσωτερικό κόσμο του Raijintek Paean Premium, τόσο στο πάνω όσο και στο κάτω διαμέρισμα. Η πρόσοψη -που φέρει και αυτή tempered glass 3mm πάχους αυτή τη φορά- από την εσωτερική μεριά μας αποκαλύπτει την ύπαρξη μία χειρόβιδας. Αν ξεβιδωθεί δίνει τη δυνατότητα στον κάτοχο να αφαιρέσει το τζάμι της πρόσοψης για τον πιο εύκολο καθαρισμό του, καθώς επίσης να δουλέψει και πολύ πιο άνετα αν θελήσει να εγκαταστήσει ψυγείο ή ψυγεία στο εσωτερικό. Στο εσωτερικό της οροφής βλέπουμε το μαγνητικό φίλτρο, που είχαμε εντοπίσει ήδη κατά την πλοήγησή μας στο εξωτερικό μέρος του κουτιού, καθώς επίσης και τις θέσεις για ανεμιστήρες. Το φίλτρο είναι ίδιας ακριβώς φιλοσοφίας με τα υπόλοιπα φίλτρα και το μόνο που δεν έχουμε δει, είναι την απόσταση της οροφής από τον πρώτο αποστάτη που είναι 10 ολόκληρα, γεμάτα, μπαμπάτσικα εκατοστά!!! Στο πίσω μέρος βλέπουμε κάτι που το συναντάμε σπάνια στα κουτιά, που δεν είναι άλλο από μια περίεργη μακρόστενη διαμόρφωση στη πίσω θέση για ανεμιστήρα. Μην ξεγελαστείτε, δεν ειναι διπλή αυτή η θέση, απλά δίνει την δυνατότητα στον ανεμιστήρα που θα εγκαταστήσουμε στο πίσω μέρος, να έχει ένα εύρος στην τελική θέση εγκατάστασης. Κάτω από την θέση για ανεμιστήρα συναντάμε 8 διάτρητα PCI slots, τα οποία δεν διαθέτουν χειρόβιδες. Στο κάτω μέρος του πάνω διαμερίσματος, συναντάμε αρκετές χειρόβιδες. Οι χειρόβιδες που έχουν σημειωθεί με πορτοκαλί βελάκια, δίνουν την δυνατότητα στο μεταλλικό Bracket με τις δύο εγκοπές να μετακινηθεί είτε προς τα δεξιά, είτε προς τα αριστερά. Από τις εγκοπές αυτές ο χρήστης μπορεί να περάσει τις σωλήνες της υδρόψυξής του, αρκεί αυτές να μην ξεπερνάνε σε διάμετρο τα 23mm. Αρκετά καλή και άνετη σαν απόσταση. Οι χειρόβιδες που έχουν σημειωθεί με γαλάζια βελάκια δίνουν την δυνατότητα στον χρήστη να αφαιρέσει εντελώς το μεταλλικό διαχωριστικό, με αποτέλεσμα να μπορέσει να δουλέψει άνετα στο κάτω διαμέρισμα στην περίπτωση εγκατάστασης δύο ψυγείων. Απλός, έξυπνος και πρακτικός σχεδιασμός από μεριάς της κατασκευάστριας. Στην καρδιά του εσωτερικού που θα υποδεχτεί την μητρική και το υπόλοιπο Hardware δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε "μα που είναι τα grommets;;;". Ναι έχουμε ένα πολύ μεγάλο CPU cut out, ένα πολύ ευρύχωρο κουτί, δεξιά μία ακόμα θέση για τριπλό ψυγείο ή απλά 3x120mm ανεμιστήρες, αλλά σε κουτί που όπως ανέφερα και πιο πριν, η λέξη Premium συναντάται στην περιγραφή του, δεν μπορεί να μην έχει grommets στις οπές διέλευσης των καλωδίων. Όπισθεν ολοταχώς με μία γενική εικόνα του πίσω μέρους... Προς την μεριά της πρόσοψης βλέπουμε τις πλακετούλες του front panel. Η ποιότητα κολλήσεων ειναι πολύ καλή, όπως και η αφαίρεση και αντικατάσταση τους σε περίπτωση αστοχίας πολύ εύκολη, αλλά και πάλι λόγω του Premium μου λείπει ένα "καπό". Προς το κέντρο βλέπουμε το HDD bracket. Κάτω και αριστερά υπάρχει μια μεγάλη οπή για να περαστούν τα καλώδια ανεμιστήρων και τροφοδοτικού και η στήριξή του γίνεται με επτά βίδες στο σύνολο σημειωμένες με πορτοκαλί βέλη. Στις επάνω οπές με την περίεργη διαμόρφωση τοποθετούνται οι δίσκοι, όπως ακριβώς και σε άλλα μοντέλα της εταιρίας που έχουμε δει μαζί στο παρελθόν. Μόλις ξεβιδωθούν οι βίδες, που καλό είναι να τις προσέχετε καθώς δεν υπάρχουν spare στο σακουλάκι με τα παρελκόμενα, παίρνουμε στα χέρια μας το bracket. Δεν είναι κάτι σπουδαίο αλλά είναι απολύτως λειτουργικό. Θα φιλοξενήσει τους δίσκους και θα κρύψει την πλεξουδα των καλωδίων του τροφοδοτικού χαρίζοντας ένα πιο καθαρό look στο πίσω μέρος. Πάμε σε κάποιες σημαντικές μετρήσεις στο πίσω μέρος για να δουμε τι λέει απο χώρο το κουτί όσον αφορά την διαχείριση των καλωδίων. Σε όλο το πίσω μέρος της μητρικής ξεπερνάει τα 10cm, πράγμα λογικό καθώς εκεί φιλοξενείται το τροφοδοτικό και στο πίσω μέρος της θέσης 3x120mm, ξεπερνάει τα 6cm. Πραγματικά δε νομίζω να χρειαστεί κάποιος, πέρα από ψυχαναγκαστικούς λόγους, να ασχοληθεί καν με τα καλώδια στο πίσω μέρος. Σας το υπογράφω ότι το πλαϊνό θα κλείσει με περίσσια άνεση Εγκατάσταση Συστήματος Το σύστημα που θα φιλοξενήσει το Raijintek Paean Premium είναι γνωστό και παρακάτω αναφέρονται τα επιμένους κομμάτια του. Η εγκατάστασητου συστήματος δεν έκρυβε καμία έκπληξη. Εξάλλου έχει φανεί από τις τόσες φωτογραφίες ότι δεν είναι ένα κουτί που θα "ιδρώσει" με ένα τυπικό σύστημα που στηρίζεται σε αερόψυκτρες. Είναι ένα κουτί καθαρά σχεδιασμένο για να φιλοξενήσει ένα extreme σύστημα υδρόψυξης και η άνεση που προσφέρει στον κάτοχο είναι κυριολεκτικά εντυπωσιακή Αυτός είναι και ο λόγος που στη σημερινή παρουσίαση δεν θα δούμε το σύστημα δοκιμών απλά εγκατεστημένο στο εσωτερικό και ούτε θα επιλέξουμε να προβούμε σε μετρήσεις. Πραγματικά δεν θα έχει κανένα νόημα απολύτως, καθώς από τη μία δεν φέρει προεγκατεστημένους ανεμιστήρες, οπότε η ροή αέρα θα προσαρμοστεί ανάλογα τη φορά που θα επιλέξει ο κάθε ένας να δώσει με τους ανεμιστήρες, τον τύπο των ανεμιστήρων κλπ. Το πιο βασικό βέβαια, είναι ότι δεν αξίζει η αγορά του συγκεκριμένου κουτιού για συστήματα αέρα. Οπότε, καλό είναι να δούμε τι μπορεί να φιλοξενήσει από τον "υγρό κόσμο". Τι χωράει στο εσωτερικό Παρόλα αυτά όμως αφού εγκαταστάθηκε το hardware και είδαμε ότι όλα βαίνουν πολύ καλώς, παρακάτω ακολουθούν οι μετρήσεις για το τι μπορεί να χωρέσει. Και όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες παρακάτω, οι τιμές που δίνει η κατασκευάστρια είναι αρκετά "σεμνές" σε σχέση με τις πραγματικές. Εγκατάσταση Υδρόψυξης Η εγκατάσταση ψυγείων ξεκίνησε από την οροφή. Για την οροφή επιλέξαμε ένα ψυγείο 360mm πάχους 45mm με μία σειρά ανεμιστήρων. Φυσικά άνετα μπορεί να πάρει διάταξη push pull κάτι που φάνηκε και από τα 10cm που είχαμε δει ως απόσταση της οροφής από τον πρώτο αποστάτη. Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει ένα ακόμα πλεονέκτημα που προσφέρει το κουτί που το έχουμε ήδη επισημάνει και δεν είναι άλλο από την ευκολία που προσφέρει στον χρήστη να φτάσει στα δύσκολα σημεία. Με την αφαίρεση του τζαμιού βλέπουμε από τη μεριά της πρόσοψης το πόσο εύκολα μπορεί να βιδώσει κάποιος τα ρακόρ και στη συνέχεια να εγκαταστήσει και τις σωληνώσεις. Πάμε στην επόμενη θέση για ψυγείο 360mm που βρίσκεται στα δεξιά του motherboard tray. Εδώ σε αντίθεση με την οροφή, μάλλον αποτελεί μονόδρομο η εγκατάσταση του ψυγείου με τα ρακόρ προς τα πάνω. Ο λόγος δεν είναι άλλος από τις χειρόβιδες που συγκρατούν το μεταλλικό αφαιρούμενο τμήμα, που μας δίνει πρόσβαση στο κάτω διαμέρισμα. Κάποιος θα αναρωτηθεί. "Ναι αλλά με ένα ψυγείο ήδη εγκατεστημένο στην οροφή πάχους 45mm θα μπορέσει να εγκατασταθεί και ένα ψυγείο στη θέση δίπλα στο motherboard tray και ταυτόχρονα τα ρακόρ να είναι προς τα πάνω; Η απάντηση είναι 100% ναι αν επιλέξετε ένα ψυγείο 30mm πάχους για τη θεση δεξιά του motherboard tray και 90% αν επιλέξετε ένα ψυγείο 45mm πάχους όπως εμείς. Το 10% το αφήνουμε, καθώς έχει να κάνει περισσότερο με το συνολικό ύψος των ρακόρ. Στην παρουσίαση τα ρακόρ που φαίνονται είναι τα Alphacool 13/10 Compresion fittings. Αξίζει βέβαια να σημειώσουμε ότι η εταιρία γι' αυτή τη θέση εχει υπολογίσει να χωράει ακριβώς το compo ACHERON 360. Στο πίσω μέρος δεν είχαμε κανένα πρόβλημα απολύτως να εγκαταστήσουμε ένα ακόμα ψυγείο 120mm και πάχους 45mm με έναν ανεμιστήρα. Όπως βλέπουμε και στη φωτογραφία που ακολουθεί, το κουτί μπορεί να πάρει στην οροφή ψυγείο πάχους 45mm σε διάταξη push-pull με ταυτόχρονη εγκατάσταση μονού ψυγείου στο πίσω μέρος. Απαραίτητη προϋπόθεση γι' αυτό, είναι το μονό ψυγείο να είναι compact διαστάσεων όσων αφορά το πάνω του μέρος (τμήμα με βέλος). Στο κάτω μέρος όπου υπάρχουν δύο θέσεις για ψυγεία 360mm, τα πράγματα ήταν εξίσου άνετα. Το ένα ψυγείο έχει πάχος 30mm και το άλλο 45mm με μία σειρά ανεμιστήρων. Στον χώρο ανάμεσα στα δύο ψυγεία που έμεινε και ανέρχεται στα 14,5cm, μπορεί να τοποθετηθεί ένα compo res+tank και να ολοκληρώσει το κύκλωμά ο κάτοχος. Καθαρό πλάτος το κάτω διαμέρισμα έχει 22cm και ύψος 18,2cm, συνεπώς καταλαβαίνετε ότι υπάρχει άνεση και πολλές δυνατότητες για το πως να αξιοποιηθεί το συγκεκριμένο μέρος του κουτιού. Έχουμε φτάσει λοιπόν στο σημείο όπου έχουν εγκατασταθεί 3 τριπλά ψυγεία -αν είχαμε και τέταρτο θα χώραγε στη θέση δεξιά του motherboard tray- και ένα ψυγείο 120mm στο πίσω μέρος και όλα αυτά άνετα, χωρίς να στριμωχτούμε πουθενά! Πραγματικά εντυπωσιακός σχεδιασμός για watercooling setup!! Ο Απολογισμός Και κάπως έτσι φτάσαμε και στο τέλος της σημερινής παρουσίασης. Ας ξεκινήσουμε από τα πλεονεκτήματα που, όπως είδαμε ήταν πολλά. Αρχικά οι χώροι και οι ευκολίες τόσο στην εγκατάσταση του hardware, όσο και στην εγκατάσταση της υδρόψυξης. Η modular σχεδίαση του κουτιού, προσφέρει εξτρά πόντους στο κομμάτι της χρηστικότητας. Εύκολο αφαιρούμε τζάμι στην μεριά της πρόσοψης, για να έχει ο χρήστης άμεση και ανεμπόδιστη πρόσβαση σε σημεία που σε άλλα κουτιά στριμώχνονται χέρια. Τρία αποσπώμενα τμήματα στο κάτω διαμέρισμα για εύκολη εγκατάσταση ψυγείων, ανεμιστήρων αλλά και σωληνώσεων. Αποσπώμενο HDD plate που πέρα από την ευκολία στην εγκατάσταση των δίσκων, παίζει και τον ρόλο της καλύπτρας για να κρύψει τα καλώδια. Το πίσω μέρος του motherboard tray όπου φιλοξενείται το τροφοδοτικό έχει άπλετο χώρο και δεν θα προβληματίσει κανέναν, όσα καλώδια και αν θελήσει να "στριμώξει". Στα συν μπορεί με περίσσια άνεση να φιλοξενήσει ταυτόχρονα 4 τριπλά ψυγεία και ένα μονό και μάλιστα τα τρία από τα 4 τριπλά ψυγεία, μπορούν να λειτουργήσουν σε διάταξη push-pull ταυτόχρονα!! Ε και υπάρχουν και τα πλεονεκτήματα, που έχουν πολλά κουτιά και δεν είναι άλλα από διαθέσιμο ύψος ψύκτρας 18cm, μήκος κάρτας γραφικών 43cm και στη θέση για το τροφοδοτικό βάλτε και 1000άρι δεν θα έχει πρόβλημα! Στα μειονεκτήματα τώρα παρατηρήσαμε κάποιες ελλείψεις που μοιάζουν με παιδικές ασθένειες. Ένα τόσο Premium κουτί που φέρει τη λέξη Premium και στο όνομα, θα έπρεπε να έχει φίλτρο στο κάτω μέρος, θα έπρεπε να έχει grommets στις οπές διέλευσης των καλωδίων, θα έπρεπε να έχει κάποιες spare βίδες για τα αποσπώμενα τμήματά του και antivibration pads στη θέση για το τροφοδοτικό. Δε θα έπρεπε; Θα έπρεπε! Ας πιάσουμε και το θέμα τιμής όπου κάποιος θα πει είναι ακριβό. Ναι, είναι ακριβό κουτί δεν διαφωνώ. Αλλά αν αναλογιστεί κανείς το κόστος μόνο της υδρόψυξης που μπορεί να φιλοξενήσει, τότε δεν νομίζω να είναι τόσο ακριβό. Συνεπώς για άλλη μια φορά η παροιμία δείχνει διαχρονική. (Τα ακριβά,,, θέλουν επιδέξιους,,,) Κάποιος άλλος θα πει, θα έπρεπε να έχει ανεμιστήρες. Προσωπικά θεωρώ σωστό το ότι δεν έχει, γιατί αν είχε 99% θα βλέπαμε πιο αυξημένη τιμή, και επίσης με τόσες θέσεις για ανεμιστήρες, να σημειώσω ότι χωρίς push-pull υπάρχουν συνολικά 13 θέσεις για ανεμιστήρες 120mm, είναι καλό να επιλέξει ο χρήστης τι θα βάλει σε κάθε θέση. Κακά τα ψέματα τέτοιου είδους κουτιά δεν είναι plug and play, αλλά θα δώσει ο χρήστης την πινελιά του και θα επιλέξει που θα βάλει και τι. Θα παίξει ρόλο η απόδοση, αλλά θα παίξει ρόλο στις επιλογές και η αισθητική. Και εκεί είναι περί ορέξεως το πράγμα, οπότε καλά έκανε η εταιρία και το προσφέρει χωρίς ανεμιστήρες. Σε γενικές γραμμές και εν συντομία, αυτά είδαμε σήμερα. Όποιος ψάχνει κουτί για ψύξη με αέρα, καλά θα κάνει να προσπεράσει και να δει πιο οικονομικές και εξίσου καλές επιλογές. Όποιος όμως ψάχνει κουτί για υδρόψυξη, να κάνει την χάρη στον εαυτό του και να μην προσπεράσει τη σημερινή παρουσίαση του Raijintek Paean Premium. Παρακάτω σε μορφή λίστας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του σημερινού κουτιού και να υπενθυμίσουμε ότι είναι διαθέσιμο σε δύο χρωματικές εκδοχές, την λευκή της παρουσίασης και την μαύρη με τιμές στην ελληνική αγορά τη στιγμή που γράφεται η παρουσίαση 274.50€ και 268.00€ αντίστοιχα. Καλή ποιότητα βαφής και κατασκευής. Άπλετος χώρος στο πίσω μέρος για την διευθέτηση των καλωδίων. Tempered Glass σε αριστερό πλαϊνό και πρόσοψη. Αφαιρούμενα fan και radiator brackets για εύκολη τοποθέτηση. Δυνατότητα εγκατάστασης σχεδόν οποιασδήποτε κάρτας γραφικών αλλά και ψύκτρας επεξεργαστή. Αρκετές θέσεις για την εγκατάσταση ανεμιστήρων 13x120mm. Δυνατότητα εγκατάστασης υδρόψυξης πέντε ψυγείων ταυτόχρονα με 4 εξ' αυτών να είναι ψυγεία 360mm. Άνετη εγκατάσταση ψυγείου στην οροφή και δύο στο κάτω μέρος και όλα σε διάταξη push pull. Φίλτρα μαγνητικά, αφαιρούμενα και πλενόμενα. Αφαιρούμενο cage δίσκων. Μεγάλο CPU cut out. Δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο χρωματικές εκδοχές την μαύρη και την λευκή. Απουσία αντικραδασμικά στη θέση για το τροφοδοτικό. Απουσία grommets στις οπές διέλευσης των καλωδίων. Απουσία φίλτρου στο κάτω μέρος. Απουσία HDD activity LED και reset στο front panel. Δεν υπάρχουν spare βίδες στα παρελκόμενα για τα αφαιρούμενα τμήματα του κουτιού. Με βάση τα παραπάνω η βαθμολογία που συγκέντρωσε το Raijintek Paean Premium είναι:  TheLAB.GR Ευχαριστούμε θερμά την Raijintek για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής Για το TheLab.gr karmen1983 09/06/2022

Πρόλογος Μετά τις συνεχόμενες παρουσιάσεις στα κουτιά της Raijintek σειρά παίρνει η εταιρία Silverstone. Και μιας και είναι η ημέρα των ερωτευμένων σήμερα, μας έστειλε την κόκκινη έκδοση του Redline RL06 Pro, το οποίο μπορείτε να το βρείτε και σε λευκό. Το σημερινό κουτί σχεδιάστηκε με σκοπό να παρέχει στον υποψήφιο αγοραστή μία επιθετική σχεδίαση με φάλτσα και γωνίες, καταφέρνοντας ταυτόχρονα να χωρέσει στο εσωτερικό του ακόμα και ένα exreme σύστημα υδρόψυξης. Σε όλα αυτά προστίθεται και μία καλύπτρα για το τροφοδοτικό και τέσσερις συνολικά προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες. Όταν αυτά τα χαρακτηριστικά συνοδεύονται από το όνομα της "ασημόπετρας" τότε κάποιος θα αναρωτιέται πόσο θα κοστίσει η απόκτηση του προϊόντος. Η προτεινόμενη λοιπόν τιμή από την Silverstone είναι 67,90€ μη συμπεριλαμβανομένων των φόρων, που αυτό για την Ελλάδα του 24% μεταφράζεται σε περίπου 85€. Χαρακτηριστικά προϊόντος Στην πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί μπορείτε να δείτε την λευκή έκδοση του κουτιού μαζί με τις εξωτερικές διαστάσεις. Στην δεύτερη φωτογραφία αναφέρονται αναλυτικά τα επιμέρους χαρακτηριστικά του. Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές το κουτί δεν είναι διαθέσιμο στην Ελληνική αγορά, οπότε η μόνη ενημέρωση που μπορούμε να σας δώσουμε για την τιμή του προϊόντος είναι η MSRP (Manufacture Suggested Retail Price) η οποία όπως αναφέραμε είναι 85€. Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία του προϊόντος είναι απλή αλλά ουσιαστική, με χοντρά κομμάτια από φελιζόλ και μία νάιλον σακούλα που παίρνουν υπό την προστασία τους το κουτί για να το παραλάβουμε σε άριστη κατάσταση. Ένα ακόμα μέτρο προστασίας είναι η διπλή μεμβράνη που βρίσκεται στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό του παραθύρου, που υπάρχει στο αριστερό πλαϊνό. Εντός του κουτιού και σε ένα από τα τρία συρτάρια δίσκων, βρήκαμε μία ZIP σακούλα που είχε μέσα ένα δισέλιδο φυλλάδιο, το οποίο αναφέρεται ως manual (δε θα το έλεγα) και μερικές βίδες χύμα. Προσωπικά θα περίμενα τουλάχιστον ένα χαρτονένιο κουτί να τα έχει σε σακουλάκια ανά ομάδες και όχι έτσι χύμα και επίσης, να βάζανε μερικά δεματικά καλωδίων, τα οποία λάμπουν δια της απουσίας τους. Εξωτερικό Μέρος Για πάμε να ρίξουμε τις πρώτες διερευνητικές ματιές πάνω στο ολοκαίνουριο RL06 Pro. Σίγουρα το πρώτο που τραβάει το μάτι κάποιου, είναι το κόκκινο ορθογώνιο πλαίσιο της πρόσοψης. Η ίδια η πρόσοψη είναι όλη από διάτρητη λαμαρίνα πράγμα που μας υποδηλώνει ότι δεν θα υπάρχει κανένα εμπόδιο στην ροή αέρα. Η βαφή είναι ομοιόμορφη και δένει αρκετά καλά με τα πλαστικά κομμάτια του κουτιού, καθαρίζει όμως δύσκολα από δαχτυλιές. Αν θελήσει κάποιος να αφαιρέσει την πρόσοψη δε μένει από το να την τραβήξει από το κάτω μέρος και προς το σώμα του. Εσωτερικά θα αντικρίσει ένα φίλτρο αέρα καλής ποιότητας και τρεις προεγκατεστημένους ανεμιστήρες 120mm, με κόκκινο φωτισμό. Στις δύο φωτογραφίες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα δύο πλαϊνά του κουτιού, με το αριστερό να είναι εφοδιασμένο με ένα μεγάλο παράθυρο χαρίζοντάς μας θέα στο εσωτερικό του RL06 Pro. Στα μετόπισθεν και περιγράφοντας από επάνω και προς τα κάτω βλέπουμε τον τέταρτο προεγκατεστημένο ανεμιστήρα 120mm εξαγωγής αέρα, τις επτά θέσεις PCI και τέρμα κάτω την θέση για το τροφοδοτικό η οποία μπορεί να το φιλοξενήσει, είτε με τον ανεμιστήρα προς τα πάνω, είτε με τον ανεμιστήρα προς τα κάτω (Σημείωση: προτιμήστε το δεύτερο σενάριο). Στο κάτω μέρος πέρα από τα τέσσερα μεγάλα πόδια που είναι εξοπλισμένα με λαστιχένιες επενδύσεις, μπορούμε να δούμε και ένα wanna be φίλτρο αέρα στη θέση για το τροφοδοτικό. Όπως έχω ξαναπεί και στο παρελθόν, τέτοιου τύπου φίλτρα είναι για τα πολλά-πολλά στα σημεία εισόδου αέρα. Μία ακόμα παρατήρηση για το κάτω μέρος του κουτιού είναι ότι διακρίνουμε τέσσερα πριτσίνια. Αυτό σημαίνει ότι εσωτερικά το cage δίσκων δεν είναι μετακινούμενο ή αφαιρούμενο. Εκεί πάνω στα ψηλά και τελειώνοντας με την περιήγησή μας στο εξωτερικό μέρος του κουτιού, βλέπουμε ένα μαγνητικό φίλτρο ίδιων οπών με αυτό στη θέση για το τροφοδοτικό. Εδώ καλό είναι να ξεκαθαρίσω το εξής. Επειδή η οροφή κατά κανόνα και στις περισσότερες των περιπτώσεων, για να εξυπηρετηθεί η σωστή και η φυσιολογική ροή αέρα στο κουτί, είναι σημείο εξαγωγής, τέτοιου τύπου φίλτρα είναι καλοδεχούμενα. Δεν θα πέσει κάτι μικρό (πχ βίδα) μέσα στο κουτί και θα περιορίσει αρκετά, χωρίς να παρεμποδίσει την ροή κατά την εξαγωγή του αέρα. Τέλος, με την παρένθεση για τα φίλτρα και πάμε να δούμε τις επιλογές για ανεμιστήρες. Στην οροφή μπορούν να φιλοξενηθούν είτε 2x140mm ανεμιστήρες, είτε 2x120mm με τον δεύτερο συνδυασμό να είναι μετατοπισμένος προς το παράθυρο και μακριά από την μητρική, για ευνόητους λόγους. Το front panel αποτελείται από το κουμπί power, HDD LED activity, δύο θύρες USB3.0, δύο θύρες USB2.0 και jacks για μικρόφωνο και ακουστικά. Κάπου εδώ βέβαια, καλό είναι οι εταιρίες να αρχίζουν να σκέφτονται και νέους τύπους σύνδεσης όπως type-C. Εσωτερικό Μέρος Για να αποκτήσουμε πρόσβαση στο εσωτερικό του Silverstone RL06 Pro αρκεί να ξεβιδώσουμε δύο χειρόβιδες από κάθε πλαϊνό. Εδώ να σημειώσω ότι οι χειρόβιδες έχουν πλαστική επένδυση, με αποτέλεσμα να μην τραυματίζουν την βαφή του κουτιού. Το πλαϊνό παρά το μεγάλο άνοιγμά του, δε παρουσιάζει μεγάλα σημάδια ελαστικότητας παρόλο που θα προτιμούσαμε σαφέστατα λίγο πιο χοντρό μέταλλο κατασκευής. Στο εσωτερικό της πρόσοψης βλέπουμε δύο και 1/4 ανεμιστήρες Ο τρίτος κατευθύνει το μεγαλύτερο ποσοστό του αέρα κάτω από την καλύπτρα. Σε εκείνο το σημείο όπως θα δούμε και στην συνέχεια, υπάρχει το cage για τους μηχανικούς δίσκους, οπότε ο "Βαρδάρης" επιβάλλεται. Αυτό που δεν μου αρέσει και είναι καθαρά θέμα αισθητικής, είναι τα τρικολορε καλώδια στους ανεμιστήρες. Σε ένα κουτί που δίνει βάση στην εμφάνιση, που προσφέρει μαύρο εσωτερικό και καλύπτρα στη θέση του τροφοδοτικού, θα περίμενα να υπάρχει μία χρωματική ομοιομορφία και να είναι όλα τα καλώδια μαύρα ή έστω, με μαύρο Sleeve για να διατηρηθεί ο χρωματικός κώδικας. Το εσωτερικό της οροφής δεν κρύβει εκπλήξεις και το μόνο που μένει να δούμε, είναι η απόστασή της από τον πρώτο αποστάτη. Αυτή μετρήθηκε και είναι λίγο πιο πάνω από 3cm, όπως μπορείτε να δείτε στην δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί. Εν αναμονή λοιπόν να δούμε στην σελίδα της υδρόψυξης αν τελικά η μετατόπιση του ψυγείου προς τα έξω, "θα σώσει" την κατάσταση. Στο πίσω μέρος συναντάμε τον τέταρτο προεγκατεστημένο ανεμιστήρα 120mm, μαύρου σώματος και μαύρης φτερωτής, με τα ίδια τρικολορε καλώδια. Κάτω από αυτόν τις επτά θέσεις PCI οι οποίες δεν είναι εφοδιασμένες με χειρόβιδες. Πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω τον λόγο αυτής της επιλογής από την κατασκευάστρια. Παίρνοντας όμως υπόψιν και τις περικοπές στο πως είχαν συσκευαστεί τα παρελκόμενα, μάλλον είναι τρόπος για να μειωθεί το συνολικό κόστος κατασκευής. Κρίμα! Στην δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί, βλέπουμε το πάνω μέρος της καλύπτρας όπου εντοπίζουμε τρεις μακρόστενες οπές. Στις δύο που είναι προς το motherboard tray (όπως και οι δίδυμες επάνω σε αυτό για Micro ATX μητρικές) θα περάσουμε τα καλώδια του front panel, ενώ στην τρίτη που είναι προς την μεριά μας, θα περάσουμε τα καλώδια της κάρτας γραφικών. Μια ματιά στην καρδιά του κουτιού, μας φέρνει στο motherboard tray. Εκεί που θα φιλοξενηθεί το βασικό hardware. Οι οπές για το πέρασμα των καλωδίων είναι μεγάλες αλλά δεν υπάρχουν grommets. Σε μία αγορά που ακόμα και κουτιά με κόστος απόκτησης λιγότερο του RL06, διαθέτουν αυτό το χαρακτηριστικό, δεν μπορεί να περάσει ασχολίαστο. Ειδικά σε ένα κουτί που προορίζεται για enthusiasts. Στα δεξιά βλέπουμε ένα μικρό σκαλοπάτι, που υποδηλώνει ότι στο πίσω μέρος θα συναντήσουμε cage δίσκων και επίσης το CPU cut out είναι αρκετά μεγάλο και δε νομίζω να δημιουργηθεί το οποιοδήποτε πρόβλημα. Όπισθεν ολοταχώς να δούμε τι κρύβεται κάτω από το "καπό". Στα αριστερά βλέπουμε δύο cages για δίσκους 2.5" και κάτω από αυτά ένα cage για τρεις δίσκους 3,5". Τα συρτάρια για τους 3.5" δίσκους είναι πλαστικά και μπορούν να φιλοξενήσουν και δίσκους 2.5". Στα μείον ότι ούτε και εδώ βλέπουμε κάποιον tool free μηχανισμό εγκατάστασης. Ένα σημείο που αξίζει την προσοχή μας είναι μία πλακέτα που μπορεί να υποδεχτεί έως και δέκα ανεμιστήρες. Η κατασκευή της είναι πάρα πολύ απλή και ουσιαστικά είναι ένα fan splitter. Η τροφοδοσία γίνεται μέσω ενός molex, που θα προτιμούσα να είναι Power sata και όλοι οι ανεμιστήρες τροφοδοτούνται με 12V. Με απλά λόγια, όποιον ανεμιστήρα θα συνδέσετε επάνω στην πλακέτα, αυτός θα δουλέψει στο μέγιστο των στροφών του. Αυτό από μόνο του μας βάζει σε σκέψεις, για το κατά πόσο θα είναι ήσυχο το κουτί κατά την διαδικασία των δοκιμών, με τέσσερις ανεμιστήρες να δουλεύουν με τέρμα το γκάζι. Δε νομίζω να ανέβαζε το κόστος κατασκευής αν κάποιες θέσεις ήταν για 7V και ο χρήστης να επιλέξει που θα εγκαταστήσει τι. Λίγο πριν πέσει η αυλαία της πλοήγησής μας στον εσωτερικό κόσμο του Silverstone Redline RL06, ας ρίξουμε μία ματιά κάτω από την καλύπτρα εκεί που θα φιλοξενηθεί το τροφοδοτικό μας. Για την καλύπτρα έχουμε ήδη αναφέρει ότι δεν είναι αφαιρούμενη, μιας και συγκρατείται με πριτσίνια στο σασί του κουτιού και η θέση για το τροφοδοτικό, δυστυχώς δεν διαθέτει αντικραδασμικά pads. Για το τέλος, αφήσαμε τα καλώδια του front panel και το μόνο που είναι άξιο σχολιασμού, πέρα από το γεγονός ότι δεν υπάρχει κουμπί restart, είναι το flat USB3.0 20pin καλώδιο που βοηθάει πολύ κατά την διαδικασία του cable management. Εγκατάσταση Το σύστημα της σημερινής δοκιμής αναφέρεται στην παρακάτω φωτογραφία Η εγκατάσταση του συστήματος δεν έκρυβε εκπλήξεις. Το CPU cut out λειτούργησε υποδειγματικά και η ψύκτρα πήρε τη θέση της στο κουτί. Φυσικά λίγο πριν την εγκατάσταση της Xigmatek GAIA μετρήσαμε και το μέγιστο ύψος ψύκτρας που μπορεί να φιλοξενήσει το Silverstone RL06. Ακολούθησε η κάρτα γραφικών, οι δίσκοι στο πίσω μέρος και το τροφοδοτικό. Στο τροφοδοτικό καλά θα κάνετε να μην εξαντλήσετε το μέγιστο μήκος που είναι διαθέσιμο... Με το AX850 -όπως εξάλλου φαίνεται στην φωτογραφία που ακολουθεί- παρόλο που χρησιμοποιήσαμε τον ελάχιστο αριθμό καλωδίων, τα πράγματα μπροστά από το τροφοδοτικό είχαν αρχίσει να στενεύουν. Επίσης, ήταν δύσκολη έως αδύνατη η οποιαδήποτε προσθήκη καινούριου καλωδίου. Κλείνοντας με την διαδικασία της εγκατάστασης, να σας πω ότι οι δέστρες που υπήρχαν στο πίσω μέρος ήταν αρκετά βολικές και χρειάστηκε μόνο ένα αυτοκόλλητο κλιπ καλωδίων στα δεξιά, για να κρατήσει το 8pin EPS καλώδιο. Το πλαϊνό μετά την τακτοποίηση των καλωδίων έκλεισε, αλλά θα προτιμούσα να είχε μισό εκατοστό ακόμα χώρο στο πίσω μέρος. Τι χωράει στο εσωτερικό Μίας και έχουμε μπει σε μία νέα εποχή για τα τις παρουσιάσεις και θέλουμε να τα κάνουμε όσο γίνεται πιο σύντομα αλλά χωρίς να χαθεί η ουσία, παρακάτω σε μορφή πίνακα οι μετρήσεις που πήραμε στα διάφορα σημεία του κουτιού. Μετρήσεις θερμοκρασιών, θορύβου και "στατικής" πίεσης Αρχικά ας δούμε τι γίνεται με τις θερμοκρασίες του hardware που τοποθετήσαμε στο εσωτερικό του Silverstone RL06 PRO. Εδώ να σημειώσουμε τα εξής: Το στρεσάρισμα του επεξεργαστή έγινε με το OCCT ver. 4.4.0 και πιο συγκεκριμένα το CPU:LINPACK για το συνολικό χρονικό διάστημα των 15 λεπτών, με Idle Periods 1 λεπτό και 5 λεπτά κατά την αρχή και το τέλος του test αντίστοιχα. To στρεσάρισμα της κάρτας γραφικών έγινε με το Furmark ver. 1.14.1.2 για 5 λεπτά, σε ανάλυση 1280x720 και με επιλογές στα Options, Dynamic Backround και Burn in, ενώ το anti-aliasing έμεινε στο off. Ο επεξεργαστής και η κάρτα γραφικών βρίσκονταν σε stock συχνότητες. H ελάχιστη θερμοκρασία των σκληρών δίσκων λήφθηκε μετά από τη λειτουργία του συστήματος σε κατάσταση ηρεμίας για μισή ώρα. Τέλος η θερμοκρασία δωματίου κατά την διάρκεια των τεστ ήταν στους 24°C Το Silverstone RL06 PRO είναι αυτό που συνηθίζω να λέω ένα κουτί ευάερο και ευήλιο. Φάνηκε εξάλλου από την αρχή με την πρόσοψη που είναι όλη διάτρητη. Οι επιδόσεις που πέτυχε στον τομέα των θερμοκρασιών, σε συνδυασμό με τους τέσσερις ανεμιστήρες να τρέχουν με τέρμα το γκάζι (aka 12V), δε νομίζω να ξαφνιάζουν κάποιον από εσάς. Το κουτί πέτυχε κορυφαίες επιδόσεις και πέτυχε και μερικά νέα ρεκόρ. Παρακάτω μπορείτε να δείτε στα διαγράμματα που ακολουθούν τις επιδόσεις του κουτιού με το Hardware σε εργοστασιακή αλλά και σε υπερχρονισμένη κατάσταση. Εργοστασιακή συχνότητα Idle Εργοστασιακή συχνότητα Load Υπερχρονισμός - Idle Υπερχρονισμός - Load Μέτρηση Θορύβου Τελευταίο εμπόδιο για το κουτί είναι οι μετρήσεις θορύβου. Το db meter μας, στάθηκε απέναντι από το κουτί πάνω σε τρίποδο και σε απόσταση ενός μέτρου από αυτό. Οι μετρήσεις έγιναν ξημερώματα με κλειστές πόρτες και παράθυρα, για να περιοριστούν όσο ήταν δυνατόν οι επιδράσεις από το περιβάλλον. Από τα έως τώρα reviews και τις μετρήσεις μας με το παραπάνω db meter, έχει γίνει κατανοητό ότι, οτιδήποτε πάνω από τα 40db, αρχίζει να γίνεται αισθητό. Και οτιδήποτε που περνάει τα 42-43db, ενοχλητικό. Οι επιδόσεις στις θερμοκρασίες ήταν κορυφαίες και τα νούμερα είναι αδιαμφισβήτητος μάρτυρας. Δυστυχώς όμως αυτές οι επιδόσεις, δε μπορούν να είναι ρεαλιστικές, εκτός αν αυτός που αγοράσει το Silverstone RL06 PRO είναι κουφός! Είναι πραγματικά η πρώτη φορά μετά από τόσα reviews που δεν άντεχα να είμαι ούτε καν στο ίδιο δωμάτιο με το κουτί. Οι τέσσερις ανεμιστήρες μόνιμα στα 12V και ειδικά η τριπλέτα της πρόσοψης, κάνουν την συμβίωση, τουλάχιστον μαζί μου, αδύνατη. Σίγουρα θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε κάποιο fan silencer cable για να ρίξετε τις στροφές των ανεμιστήρων (ή να τους συνδέσετε απευθειας στην μητρική) και μαζί με αυτές, τα επίπεδα θορύβου. Φυσικά αυτό θα έχει άμεσο αντίκτυπο και στις θερμοκρασίες του κουτιού, όπως είναι φυσιολογικό. Στατική Πίεση Κλείνοντας και αυτό το κομμάτι από το σημερινό μας review, κάναμε έναν έλεγχο της "στατικής" πίεσης του κουτιού. Αυτό το βήμα έγινε πριν εγκαταστήσουμε hardware στο εσωτερικό του. Ακολουθώντας ευλαβικά το άρθρο Simple, PC-case Static Pressure Indicator (Home made) το αποτέλεσμα έδειξε θετικότατη πίεση. Εγκατάσταση Υδρόψυξης Η εγκατάσταση της υδρόψυξης δεν με παίδεψε καθόλου. Τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα από την αρχή. Στην οροφή δε θα χωρέσει ψυγείο μαζί με κανονικού μεγέθους ανεμιστήρα. Κάτι τέτοιο αναφέρεται και στο Manual και στο σχετικό σχεδιάγραμμα φαίνεται ξεκάθαρα ότι προτείνουν ψυγείο με πάχος μικρότερο των 30mm και ανεμιστήρες λεπτεπίλεπτους. Στο πίσω μέρος χωράει ψυγείο αλλά μόνο με τα ρακόρ προς τα πάνω. Προσοχή μόνο στην επιλογή ψυγείου μιας και το πλάτος του δε θα πρέπει να ξεπερνάει τα 120mm. Οπως φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία που ακολουθεί τα πράγματα είναι μετρημένα ακριβώς. Στην δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί βλέπετε την απόσταση που αφήνει το ψυγείο που εγκαταστήσαμε στην πρόσοψη προς την μητρική. Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν. Στο εσωτερικό του χώρεσε Στο πίσω μέρος 120mm ψυγείο πάχους 45mm Στην πρόσοψη ψυγείο 240mm πάχους 30mm (μπορεί να μπει και πιο χοντρό ανάλογα το Setup σας) Και καιρός να τραβήξουμε μία αναμνηστική φωτογραφία και να πάμε στον επίλογο Απολογισμός Και μετά από όλα αυτά έφτασε η ώρα να τραβήξουμε την γραμμή και να αρχίσουμε τις πράξεις. Το κουτί δεν με ενθουσίασε. Δυστυχώς το θεωρώ ακριβό για την τιμή του και ας συνοδεύεται από τέσσερις ανεμιστήρες. Η τιμή που είναι ορισμένη στα 85 ευρώ, με προετοίμαζε να δω κάποια άλλα πράγματα. Σίγουρα θα ήθελα να δω τακτοποιημένα παρελκόμενα και όχι πεταμένη μία σακουλίτσα μέσα σε ένα cage δίσκων, σαν να έχω κουτί των 30ευρώ στα χέρια μου. Θα ήθελα να δω tool free μηχανισμούς, είμαστε εξάλλου στο έτος 2017. θα ήθελα να δω grommets στις οπές για τα καλώδια, ειδικά όταν αναφέρεται ότι το κουτί απευθύνεται σε enthusiasts. Οι ίδιοι χρήστες θα θέλανε και μαύρα καλώδια στους ανεμιστήρες και οι δεύτεροι να μην τους παίρνουν τα αυτιά. Θα ήθελα να δω προσοχή στη θέση για το τροφοδοτικό με μερικά Pads για την απορρόφηση κραδασμών και τέλος πάντων θα ήθελα όλα αυτά που έχουν κουτιά των 85€. Εξάλλου σε αυτό το εύρος τιμής έχουμε δει άλλες εταιρίες να φτιάχνουν αλουμινένια κουτιά και μάλιστα modular. Για να μη γκρινιάζω μόνο όμως να πω ότι ο οποιοσδήποτε μέσος χρήστης αγοράσει το Silverstone RL06 PRO θα ενθουσιαστεί. Εγώ έχω μάθει να γκρινιάζω και έχω μάθει να κοιτάω άλλα πράγματα στο σύνολο και να έχω άλλες απαιτήσεις μετά από τόσα κουτιά που έχουν περάσει από τα χέρια μου. Ο μέσος χρήστης όμως θα έχει ένα κουτί που θα χωρέσει άνετα την ψύκτρα του, θα μπορέσει να την αλλάξει μελλοντικά αν θέλει, χωρίς να βγάλει την μητρική του, θα χωρέσει την κάρτα γραφικών του και αν έχει και μία AIO Θα φιλοξενηθεί και αυτή. Θα έχει και τέσσερις ανεμιστήρες ετοιμοπόλεμους και κορυφαίες επιδόσεις θερμοκρασιών. Μέσα σε όλα αυτά θα έχει και μία καλύπτρα στο τροφοδοτικό, που θα κάνει ακόμα πιο όμορφο αισθητικά το τελικό αποτέλεσμα. Οπότε αυτά είχα να σας πω από την πολυήμερη συγκατοίκηση με το Silverstone Redline RL06 PRO. Παρακάτω σε μορφή λίστας μπορείτε να δείτε τα βασικότερα πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα του σημερινού κουτιού και να αποφασίσετε αν θα γίνει δικό σας στην τιμή των 85€ με συνοδεία διετής εγγύησης. Κορυφαίες επιδόσεις θερμοκρασιών (αλλά). Δυνατότητα εγκατάστασης σχεδόν οποιασδήποτε κάρτας γραφικών και τροφοδοτικού. Καλύπτρα στο τροφοδοτικό. Μεγάλο CPU cut out. Ικανοποιητικό Cable management. Τέσσερις προεγκατεστημένοι ανεμιστήρες. Δύο χρωματικές εκδοχές. Fan splitter 10 θέσεων Μεγάλο πλαϊνό παράθυρο. Τιμή. Θορυβώδης λειτουργία και θα μπορούσε το fan splitter να έχει και θέσεις για 7V-9V. Φτωχά παρελκόμενα. Πέρα από τα δεματικά θα μπορούσαν να παρέχουν και μερικά fan silencer cables. Απουσία tool free μηχανισμών. Δεν υπάρχει αντικραδασμικό υλικό στη θέση για το τροφοδοτικό. Απουσία grommets καλωδίων. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά το Silverstone RL06 PRO, δε μπορεί να είναι μικρότερη από:  theLAB.gr Ευχαριστούμε θερμά την Silverstone για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.gr karmen1983 14/02/2017

Πρόλογος Η DeepCool παρά το γεγονός ότι, δεν είναι και η πιο γνωστή εταιρία κατασκευής μέσων ψύξης στο χώρο των προσωπικών υπολογιστών, έχει εδώ και αρκετά χρόνια βάλει την υπογραφή της σε πολλά και ενδιαφέροντα προϊόντα που καλύπτουν όλο το φάσμα, από ανεμιστήρες μέχρι ΑΙΟ υδροψύξεις. Ιδρύθηκε το 1996 και αρχικά ήταν προσανατολισμένη στη παραγωγή προϊόντων ψύξης για ODM partners (έκανε φασόν για άλλες εταιρίες), προοδευτικά όμως, καθώς αναπτυσσόταν η αγορά των προσωπικών υπολογιστών και την ακολουθούσε κατά πόδας το ενδιαφέρον για after market προϊόντα ψύξης, άρχισε να βάζει το δικό της όνομα στα προϊόντα της και αυτή τη στιγμή έχει δίκτυο διανομής σε πάνω από δεκαέξι χώρες. Ψύκτρες όπως η Assasin II με τα οκτώ heatpipes, έκαναν αίσθηση στο χώρο της αερόψυξης, αλλά και στο χώρο της closed loop υδρόψυξης, η σειρά των Maelstorm σημείωσε επιτυχία! Σήμερα στον πάγκο του TheLab.gr έχουμε την νέα πρόταση της DeepCool που ακούει στο εντυπωσιακό όνομα, Gamer Storm CAPTAIN 240. Πρόκειται για μια A.I.O. που έρχεται με την μορφή της να ταράξει τα νερά του ανταγωνισμού, τραβώντας τα βλέμματα των χρηστών με την πραγματικά διαφορετική αισθητική της. Οι κοκκινόμαυροι ανεμιστήρες τραβάνε το μάτι, εκείνο όμως που πραγματικά το «αιχμαλωτίζει», είναι το “block” με την αντλία! Η μορφή του με την εξωτερική διαφανή σωλήνα που επιτρέπει να δεις το ψυκτικό υγρό και κυρίως η ακτινωτή γρίλια μέσα στην οποία, αυτή εξαφανίζεται, με το κόκκινο φως που αναβοσβήνει αργά μαγνητίζοντας το μάτι, φέρνει συνειρμούς από «πυρηνικό αντιδραστήρα» Steampunk αισθητικής! Το καλό για εμάς βέβαια, είναι ότι η DeepCool δεν μένει στην αισθητική μόνο, αλλά προχωρά και στην ουσία του πράγματος και μάλιστα για τα καλά! Αντίθετα από πολλές άλλες εταιρίες του χώρου, που αναθέτουν την κατασκευή των block τους στην Asetec, η Deepcool σχεδιάζει και αναπτύσσει τα δικά της block και καινοτομεί με τον διαχωρισμό της αντλίας από το χάλκινο cold plate του block (Separated Section design). Οι ανεμιστήρες που εφοδιάζεται το 240mm radiator, είναι 120x120x25 και αποτελούνται από μια σύνθετη κατασκευή επενδεδυμένη με μαύρο ελαστικό υλικό και κόκκινη φτερωτή, στον σχεδιασμό της οποίας έχουν ενσωματωθεί αρκετές τεχνικές που αυξάνουν την απόδοση μειώνοντας παράλληλα τον θόρυβο. Αλλά ώρα είναι να δούμε από πιο κοντά το σημερινό «καλεσμένο» μας ! Σ.Σ.: Δεν περιμένατε βέβαια, να μας δείξει όλες τις χάρες της με την πρώτη εμφάνιση ! Χαρακτηριστικά Στους πίνακες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά τηςDeepCool Gamer Storm CAPTAIN 240. Όπως θα διαπιστώσετε παρατίθενται πολλά χαρακτηριστικά, εκ των οποίων αρκετά δεν δίνονται από την κατασκευάστρια αλλά αποτελούν δικές μας προσθήκες. Βασικός στόχος αυτού είναι να έχουμε σε μια σελίδα συγκεντρωμένη όσο το δυνατόν πιο πυκνή πληροφορία, έτσι ώστε "με μια ματιά" να μπορούμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε. Φυσικά για να μην χαθούμε σε ένα ολόκληρο κατεβατό, ο πίνακας των χαρακτηριστικών έχει διαιρεθεί σε λογικές ενότητες, οι οποίες ελπίζουμε ότι θα διευκολύνουν πολύ τον εντοπισμό του χαρακτηριστικού που μας ενδιαφέρει κάθε φορά. Να σημειώσουμε ότι τα χαρακτηριστικά που προσθέσαμε εμείς έχουν κίτρινους ορισμούς και μπλε τιμές. Επίσης με μπλε χαρακτήρες, δίπλα σε κάποιες "εργοστασιακές" τιμές, είναι σημειωμένες οι τιμές που μετρήσαμε εμείς κατά την διάρκεια των δοκιμών. Κλασική προσέγγιση με υλικά δοκιμασμένης ποιότητας. Εντυπωσιακή η αντλία που δεν αρκείται στην ιδιαίτερη κατασκευή της αλλά χρησιμοποιεί και άριστα υλικά, τα οποία με την συνεχή υδρολίπανσή τους, της χαρίζουν ένα εντυπωσιακότατα χρόνο ζωής! Και εδώ εντυπωσιακός ο ανεμιστήρας, με τα Ιαπωνικής καταγωγής FDB έδρανα και τον πολύ μεγάλο χρόνο ζωής! Ο πίνακας των χαρακτηριστικών κλείνει με έναν υποπίνακα που μέχρι πρόσφατα τον βλέπαμε στις παρουσιάσεις των αεροψυκτρών. Οι "Ψυκτικές παράμετροι" ήδη συνοδεύουν και τις υδροψύξεις, γιατί -όπως είναι φυσικό- η ανάλυση των κατασκευαστικών παραμέτρων μιας υδρόψυξης, (όσον αφορά στις διαστάσεις και την διάταξη των ψυκτικών επιφανειών καθώς και στις αναλογίες που έχουν αυτές σε σχέση με την διατιθέμενη διατομή διέλευσης του αέρα ψύξης τους), παρουσιάζει ιδιαίτερο τεχνικό ενδιαφέρον, τόσο για την εμβάθυνση στην συμπεριφορά μιας υδρόψυξης, όσο και για την σύγκριση μεταξύ τους αλλά και με τις λύσεις της καθαρής αερόψυξης. Δεν είναι η πιο πυκνή ΑΙΟ που έχουμε δει, αλλά με ένα συντελεστή πυκνότητας 148, δεν την κατατάσσεις σε αυτές που κάνουν εύκολη τη ζωή στους ανεμιστήρες (και στ' αυτιά μας) ! Αλλά για όλα αυτά, έχουμε τις επόμενες σελίδες να τα δούμε και να τα χορτάσουμε ! Η DeepCool Gamer Storm CAPTAIN 240 έχει τριετή εγγύηση και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, δεν υπάρχει στα Ελληνικά καταστήματα, πληροφοριακά αναφέρουμε ότι η κατασκευάστρια δίνει σαν MSRP τα 119$, ενώ την βρήκαμε στο UK Amazon προς 89,99 λίρες. Συσκευασία και παρελκόμενα Πρώτη επαφή και καλές εντυπώσεις! Η κούτα που φιλοξενεί την DeepCool Gamer Storm CAPTAIN 240 τραβάει αμέσως το βλέμμα με την "σκοτεινή" φωτογραφία στην οποία προβάλουν διακριτικά οι εντυπωσιακοί μαυροκόκκινοι ανεμιστήρες της και το κύριο "ατού" της, που δεν είναι άλλο από τον περίεργο "κύβο" που φιλοξενεί το block και την αντλία, ο οποίος προβάλει μαύρος πάνω σε σκούρο φόντο, "παίζοντας" με τις φωτοσκιάσεις ! Η ωραία αισθητική, όσο και αν δεν είναι είναι ζήτημα τεχνολογικής ουσίας, δεν παύει να δείχνει την "φιλοσοφία" προσέγγισης στο προϊόν και το concept της ιδέας που κρύβεται πίσω από αυτό και σίγουρα, μας λέει πολλά για το τρόπο που "αντιμετωπίζεται" από τον δημιουργό του. Αλλά σαν πολύ το φιλοσοφήσαμε, συνεχίζουμε λοιπόν! Στην άλλη μεγάλη πλευρά του κουτιού έχουμε ένα καλό σχέδιο με τις διαστάσεις της ψύκτρας και μια αρκετά λεπτομερή αναφορά στην συμβατότητα της με τα διάφορα CPU sockets. Στις δύο μικρότερες πλευρές υπάρχουν οι πληροφορίες για την κατασκευάστρια εταιρία που εδρεύει στην Κίνα, και στην δεύτερη, αρκετές πληροφορίες -επιγραμματικά πάντα- για τα χαρακτηριστικά και τις βασικές ιδιότητες της, που υπόσχονται να "κάνουν τη διαφορά" ! Και κλείνουμε με τις πιο μικρές πλευρές που έχουν ακριβώς το ίδιο "περιεχόμενο" , ουσιαστικά τέσσερα εικονίδια που συμβολίζουν κάποια από τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά, μοναδική "παραφωνία", το QR code του προϊόντος που διακρίνουμε στην ανοιχτόχρωμη πλευρά. Το έχουμε ξαναπεί από εδώ... πολύς χώρος "πήγε χαμένος" "καλλιτεχνική αδεία", αλλά το ξεπερνάμε εύκολα γιατί μας τρώει η περιέργεια να ανοίξουμε την κούτα. Ακολουθήστε μας να το κάνουμε παρέα! Η πρώτη εντύπωση -που είναι και η καθοριστική- είναι πολύ καλή. Τα πάντα είναι καλά και σταθερά τακτοποιημένα μέσα σε μια χοντρή χάρτινη θήκη, που τα διαμερίσματά της, προστατεύουν αποτελεσματικά την ψύκτρα από το "κακό συναπάντημα" ! Παντού νάιλον σακούλες προστατεύουν από την σκόνη και "πρώτο τραπέζι πίστα", η επιφάνεια του block -με έτοιμη την θερμοαγώγιμη πάστα- μας αντικρίζει κάτω από ένα επιπλέον προστατευτικό από σκληρή ζελατίνη. Πραγματικά, από ότι μπορούμε να καταλάβουμε από τα σακουλάκια που βλέπουμε μέσα σε άλλα σακουλάκια -όλα με τα σχετικά tags- , "παίζει" να είναι από τις πιο τακτοποιημένες συσκευασίες που έχουμε δει! Φυσικά δεν μας διαφεύγει το manual που αν και σύντομο, είναι αρκετά κατατοπιστικό και το οποίο, μπορείτε να βρείτε και εδώ. Και "δωράκι"... κάτι που μοιάζει με fan Hub. Αλλά για να τα δούμε από κοντά, αριστερά πρώτο το CPU backplate που ταιριάζει και σε μητρικές Intel και σε AMD, μετά έχουμε τις βίδες για τους ανεμιστήρες, τις οποίες καλά θα κάνετε να τις προσέχετε (για να έχετε ) γιατί έχουν UNC (6/32) σπείρωμα και είναι δυσεύρετες! Συνεχίζουμε με τις -επίσης UNC 6/32- μικρές βίδες στερέωσης του radiator στο κουτί μας και με ένα "Gamer Storm" αυτοκόλλητο μεταλλικό σηματάκι της εταιρίας. Ακολουθεί το σακουλάκι με τα εξαρτήματα για το socket της INTEL, με τους αποστάτες για το LGA 2011 socket και τα brackets για την AMD να "πολιορκούν" ένα καλώδιο προέκτασης για το fan hub με μαύρο sleeve. Στην δεξιά φωτογραφία βλέπουμε ένα από τα bracket στερέωσης της αντλίας/block και όλα τα εξαρτήματα που συναρμολογούνται στο ένα από τα άκρα του. Και τώρα να δούμε από κοντά το "δωράκι" που έρχεται με την ψύκτρα, για να μας διευκολύνει τη ζωή και να ομορφύνει το κουτί μας! Πρόκειται για ένα fan hub πρισματικής μορφής, που μπορεί να τροφοδοτήσει μέχρι τέσσερις ανεμιστήρες, PWM αλλά και απλούς βεβαίως. Διαθέτει τετραπολικό καλώδιο με καλό μαύρο sleeve, το οποίο αν συνδεθεί με το ίδιου μήκους extension cable, φτάνει σε μήκος περίπου 80cm, πράγμα που θα εξασφαλίσει την σύνδεση του hub με την μητρική ή τον fan controller, όσο περίεργη και αν είναι η διαδρομή του καλωδίου. Κάτι στο οποίο θα πρέπει να δώσετε προσοχή είναι ότι, ο ανεμιστήρας που θα συνδεθεί στη λευκή υποδοχή του fan hub είναι αυτός που θα πληροφορεί την μητρική για την ταχύτητα περιστροφής του και κατ' αναλογία -εφόσον χρησιμοποιήσουμε τέσσερις ίδιους ανεμιστήρες- και για τις στροφές των άλλων. Το fan hub μπορεί να στερεωθεί στο κουτί μας με την ταινία διπλής όψης που το συνοδεύει, αφού ξεκολλήσουμε την προστατευτική μεμβράνη που κρατά καθαρή (!) την κάτω επιφάνειά του. Όλα, πολύ φροντισμένα και τακτοποιημένα, μέχρι και δεματικό υπάρχει, το μόνο που λάμπει με την απουσία του, είναι άλλες οκτώ βίδες για την στερέωση δύο επιπλέον ανεμιστήρων, πράγμα που λόγω του μηδαμινού κόστους τους και του γεγονότος ότι παρέχεται για το σκοπό αυτό ολόκληρο fan hub, μοιάζει να οφείλεται απλά σε κάποιο ... ξαδερφάκι του "δαίμονα του τυπογραφείου" ! Αλλά με αυτά, ήρθε η ώρα να πάμε να δούμε από κοντά την ψύκτρα μας ! Η ψύκτρα από κοντά Ειλικρινά το σκέφτηκα αρκετά ποια θα είναι η φωτογραφία που θα κάνει το ποδαρικό σε αυτή τη σελίδα, και ο λόγος είναι σαφής ακόμα και πριν ανοίξουμε το κουτί ! Όλοι το έχουμε δει σε όλες τις συσκευασίες, όλων των κατασκευαστών, ότι υπάρχει η εύλογη προσπάθεια να προβληθεί το περιεχόμενο προϊόν με τον καλύτερο τρόπο σε μια προσπάθεια, να "τραβήξει" το μάτι και την προσοχή του υποψήφιου αγοραστή. Στην προκείμενη όμως περίπτωση, μια απλή φωτογραφία ακόμα και αν κρατάει το μεγαλύτερο μέρος της στο διακριτικό ημίφως, είναι αρκετή! Καμιά κραυγαλέα προσπάθεια εντυπωσιασμού, απλά, μια "διακριτικά φευγαλέα" ματιά. Έτσι τα περιθώρια για την επιλογή της πρώτης φωτογραφίας ξαφνικά..."στένεψαν" ! Η ψύκτρα είναι πραγματικά εντυπωσιακή! Οι ανεμιστήρες της διεκδικούν τη ματιά μας, αλλά τελικά ο "κύβος" της αντλίας / block "κλέβει" την παράσταση ! Το σύνολο παίζει με την έντονη αντίθεση των χρωμάτων στο radiator και την υποβαθμίζει σε ένα πολύ πιο διακριτικό επίπεδο στην αντλία, υποδηλώνοντας έτσι ότι κάποιος "Άσος υπάρχει στο μανίκι" της DeepCool Gamers Storm CAPTAIN 240. Αλλά ας βάλουμε αρχή να τα δούμε ένα ένα από κοντά. Οι ανεμιστήρες της CAPTAIN 240 -όπως διακρίνουμε σε ένα κοντινό- έχουν κάποιες περίεργες διαμορφώσεις στο άκρο των πτερυγίων τους, με τις οποίες θα ασχοληθούμε -μεταξύ άλλων- στην σχετική σελίδα, μιας και αξίζει να τους αφιερώσουμε μια. Η σχεδίαση των ανεμιστήρων με τα εννιά πτερύγια, μας προϊδεάζει για αρκετό air flow και αυτό, σε συνδυασμό με το ποσοστό κάλυψης της διατομής του ανεμιστήρα από τα πτερύγιά του, σημαίνει ότι μπορούν να αναπτύξουν υψηλότερη στατική πίεση από τις συνήθεις προσεγγίσεις. Το αν αυτό είναι αρκετό, θα φανεί στη συνέχεια, αλλά για την ώρα, ας δούμε τον "συνεργάτη" των ανεμιστήρων. Το radiator της CAPTAIN 240 είναι μια κλασική κατασκευή από αλουμίνιο με 12 πεπλατυσμένες σωλήνες για την κυκλοφορία του ψυκτικού υγρού και "αναρίθμητα" -αναδιπλωμένα υπό μορφή "σερπαντίνας"- micro-fins , κολλημένα επάνω τους για να απάγουν την θερμότητα. Μπορεί να δεχθεί μέχρι τέσσερις ανεμιστήρες των 120 mm και οι anti-kink σωλήνες που το συνδέουν με την αντλία είναι σταθερά προσαρμοσμένες επάνω του. Στην δεύτερη φωτογραφία, βλέπουμε το σφραγισμένο άνοιγμα πλήρωσής του με ψυκτικό υγρό και το αυτοκόλλητο με τις σχετικές προειδοποιήσεις περί ακύρωσης της εγγύησης, σε περίπτωση που παραβιαστεί! Η απόσταση των πτερυγίων του είναι ~1,25mm και οι προσεκτικοί φίλοι θα διακρίνουν τις περσίδες που υπάρχουν στο "εσωτερικό" τους. Όπως βλέπουμε στην δεξιά φωτογραφία δεν έχει ληφθεί κάποια ειδική προστασία στο σημείο που βιδώνουν οι βίδες των ανεμιστήρων, έτσι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί αν βρεθούμε στην ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε βίδες άλλες από αυτές που παρέχονται με την ψύκτρα! Οι φίλοι που θα θελήσουν να κάνουν Push-Pull setup θα τις χρειαστούν σίγουρα, μιας και δεν παρέχονται επιπλέον βίδες για τους extra ανεμιστήρες. Οι σωληνώσεις μας θυμίζουν κάτι από παρελθόν, μιας και χρησιμοποιούνται από χρόνια (θυμίζουμε τις θρυλικές Corsair ), λύση δοκιμασμένη στο χρόνο, αλλά που κατά κάποιο τρόπο, δεν φαίνεται σύγχρονη! Εδώ όμως θα πρέπει να κάνουμε λίγο υπομονή για να δούμε το λόγο αυτής της "περίεργης" επιλογής. Ακολουθώντας λοιπόν τις σωλήνες και το τριπολικό καλώδιο της αντλίας, φτάσαμε σε αυτό που τόση ώρα περιμένουμε να δούμε, που δεν είναι άλλο από την αντλία / block της ψύκτρας μας. Πάμε λοιπόν να δούμε πέρα από το λογότυπο "GAMER STORM", τι είναι αυτό, που τόση ώρα σας "ψήνω το ψάρι στα χείλη" για να σας το δείξω! Αποκαλυπτήρια λοιπόν στο πιο ενδιαφέρον κομμάτι της DeepCool CAPTAIN 240. Οι σωληνώσεις καταλήγουν με αρθρωτούς (περιστρέψιμους) γωνιακούς συνδέσμους πάνω στον κύβο που φιλοξενεί την αντλία και το block. Αυτό που φυσικά τραβάει αμέσως το μάτι είναι η κόκκινη διαφανής σωλήνα που βγαίνει από την κορυφή του, η οποία -όπως βλέπουμε στην δεξιά φωτογραφία- συνδέει την κορυφή του "κύβου" με το κατώτερο διαμέρισμά του, όπου βρίσκεται το block. Γι' αυτή την τεχνική λύση θα μιλήσουμε στην επόμενη σελίδα, για την ώρα ας "χαζέψουμε" λίγο ακόμα το πιο eye candy κομμάτι του "Καπετάνιου" της DeepCool. Τώρα πιστεύω ότι έγινε φανερός ο λόγος της επιλογής σωλήνας αυτού του τύπου, πραγματικά δύσκολα θα μπορούσε να βρεθεί άλλος που να ταιριάζει καλύτερα στην Steampunkαισθητική του κομματιού αυτού! Αλλά ας δούμε μερικά ενσταντανέ ακόμα από την πραγματική λειτουργία της "καρδιάς" του "Καπετάνιου" μας. Ναι, έχει "καρδιά" και μάλιστα χτυπάει αργά και σταθερά καθώς, οι φωτογραφίες αποτυπώνουν τέσσερις φάσεις από τον παλμό της! Πριν φύγουμε όμως από εδώ, θα γυρίσουμε τούμπα τον κύβο να δούμε και την ουσία του. Η επιφάνεια του block είναι στερεωμένη με φρεζάτες tamper resistance, allen βίδες και -από όσο μας αφήνει η προεγκαταστημένη θερμοαγώγιμη πάστα να δούμε- φαίνεται καλά κατεργασμένη. Χωρίς να είναι τελείως λεία, μοιάζει να είναι τελείως επίπεδη, αλλά αυτό μένει να αποδειχθεί στην επόμενη σελίδα. Πάμε λοιπόν να "σκαλίσουμε" λίγο πιο "μέσα" τα πράγματα! Λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά Στη σελίδα αυτή συνήθως γράφουμε το τι μας έκανε να σκεφτούμε δυο φορές κάτι, τι βρήκαμε ενδιαφέρον τεχνικά, τι δεν μας άρεσε και γενικά οτιδήποτε δίνει παραπάνω στοιχεία να κρίνουμε το δοκιμαζόμενο προϊόν και φυσικά σήμερα δεν θα κάνουμε εξαίρεση, αντιθέτως κάντε καφεδάκι καθώς έχουμε πολλά να δούμε ! Ας τα πάρουμε με τη σειρά λοιπόν! Το radiator Το είπαμε και πριν ότι το radiator της CAPTAIN-240, δεν αποτελεί κάποια εξαιρετική προσέγγιση στο θέμα, αλλά δεν παύει να είναι επαρκέστατο για τον σκοπό που εκπληρώνει, έτσι θα δούμε μόνο δυο λεπτομέρειες που έχουν ενδιαφέρον. Τα πτερύγια. Στην αριστερή φωτογραφία έχουμε ένα κοντινό του radiator και δεξιά μια "βουτιά" σχεδόν στο εσωτερικό του. Ο λόγος είναι για να φανούν οι μικροπερσίδες (Louvers), που είναι κομμένες πάνω στα μικροσκοπικά πτερύγια. Ο σκοπός τους είναι να αυξήσουν την επιφάνεια του πτερυγίου και για να γίνω πιο ακριβής, για να αυξήσουν το μήκος του χείλους του πτερυγίου που βρίσκεται μέσα στο ρεύμα του αέρα. Με τον τρόπο αυτό, το κάθε πτερύγιο χωρίζεται σε πολλά μικρότερης επιφάνειας πτερύγια, τα οποία όπως είναι φυσικό έχουν το δικό τους χείλος μέσα στο ρεύμα του αέρα και όπως έχουμε πει, αυτή η περιοχή του πτερυγίου είναι που έχει την αποτελεσματικότερη απαγωγή θερμότητας! Βέβαια αυτό είναι το καλό, το οποίο δυστυχώς και κατά κανόνα δεν πάει συνήθως μόνο του και εδώ φυσικά μιλάμε για την σκόνη που κάθεται πιο εύκολα μέσα στα πτερύγια αλλά και για την ανάγκη χρήσης ανεμιστήρων με μεγάλη στατική πίεση, οι οποίοι δυστυχώς κάνουν φασαρία ! Έτσι, είναι στο χέρι του κατασκευαστή να πετύχει τη "χρυσή τομή" ανάμεσα σε αυτούς τους αντιτιθέμενους παράγοντες και στο χέρι το δικό μας, να δούμε πόσο καλά τα κατάφερε! Οι στηρίξεις Πιο πριν σχολιάσαμε ότι πρέπει να είστε προσεκτικοί με τις βίδες των ανεμιστήρων, ο λόγος είναι ότι δεν παρέχονται επιπλέον βίδες για να κάνουμε Push-Pull, οπότε είναι πολύ πιθανό να μην βρούμε βίδα με το συγκεκριμένου μήκους σπείρωμα, το οποίο σταματάει την βίδα σε ασφαλή απόσταση από τα πτερύγια! Αν έχουμε λοιπόν μια κατάσταση όπως αυτήν που εικονίζεται στην προηγούμενη φωτογραφία, θέλει προσοχή! Όχι γιατί το ψυγείο κινδυνεύει να τρυπήσει, ευτυχώς η DeepCool φρόντισε στην ευθεία με τις βίδες να μην υπάρχουν σωλήνες αλλά μόνο πτερύγια, (αν και εδώ θα προτιμούσαμε να υπάρχει κάποιο λαμάκι STOP). Αν λοιπόν δεν προσέξουμε, είναι πολύ εύκολο να ... ...έχουμε αισθητικό πρόβλημα στο ψυγείο μας, πράγμα που ξέρω καλά ότι, δεν ανήκει στη σφαίρα του αδιάφορου για εσάς! Η αντλία Εδώ φυσικά επικεντρώνεται το ενδιαφέρον μας, γιατί όπως και να έχει, σχεδιασμοί με τέτοια ιδιαιτερότητα δεν είναι καθημερινό φαινόμενο ! Η κυκλοφορία του ψυκτικού υγρού Η DeepCool στα πληροφοριακά της δελτία αναφέρει ότι η αντλία διαθέτει: Separated Section design, self-governed circulation channel to offer more efficient heat dissipation. Για το δεύτερο χαρακτηριστικό, καθώς δεν υπάρχει κάτι πιο συγκεκριμένο μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω και θα το αποφύγω! Για το πρώτο όμως, η λογική της κατασκευής είναι φανερή και έτσι μπορούμε να δούμε στην επόμενη φωτογραφία πως λειτουργεί. Η λογική είναι απλή και μάλιστα πετυχαίνει η ροή εισόδου στο χώρο των scived microfins που φέρει εσωτερικά η χάλκινη πλάκα του block, να είναι σε ευθεία με τα microchannels που σχηματίζονται μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει καλύτερη υδροδυναμική και κατ' αναλογία, καλύτερη απόδοση. Η αντλία -όπως μας πληροφορεί η κατασκευάστρια- διαθέτει τριφασικό κινητήρα, πράγμα που σημαίνει πιο σταθερή λειτουργία και υψηλότερη ροπή. Ο κινητήρας αυτός δίνει περιστροφή σε μια κλειστού τύπου φυγοκεντρική φτερωτή (closed impeller), η οποία λόγω του ότι, το ψυκτικό υγρό επιταχύνεται μέσα στους κλειστούς αυλούς που σχηματίζουν τα πτερύγια και τα shrouds που τα περικλείουν, μπορεί να αναπτύξει υψηλή πίεση. Πίεση που θα φανεί πολύ αποτελεσματική, τόσο στο radiator, όσο και κυρίως, στην διέλευση του υγρού μέσα από τις σωληνώσεις διασύνδεσης. Η τριβή των κινούμενων μερών της αντλίας, περιορίζεται δραστικά από υδρολίπαντα κεραμικά έδρανα Ζιρκονίου, που δίνουν στην αντλία το εντυπωσιακό προσδόκιμο ζωής των 120.000 ωρών. Οι σύνδεσμοι των σωληνώσεων Όπως θυμάστε σημειώσαμε ότι οι σύνδεσμοι δεν είναι λυόμενοι, αλλά μπορούν να περιστραφούν και να διευκολύνουν το στήσιμο της ΑΙΟ μας. Την στεγανότητα εξασφαλίζουν ελαστικά O-ring. Και το όλο σύνολο του κάθε γωνιακού συνδέσμου μένει στη θέση ασφαλισμένο με βίδες που αποτρέπουν την εξάρμοσή του χωρίς να εμποδίζουν την περιστροφή του, η οποία είναι όπως πρέπει, σφιχτή μεν, αλλά χωρίς μαγκώματα ! Οι βίδες αυτές δεν είναι δυνατόν να λυθούν αν δεν λύσουμε όλη την κατασκευή, έτσι ώστε να αποχωριστεί το διαμέρισμα του block από αυτό της αντλίας. Η ενότητα αυτή θα κλείσει με την παράθεση ακόμα μιας φωτογραφίας από την κατασκευάστρια που μας δίνει πιο "εσωτερικές" πληροφορίες για την κατασκευή του block, με το οποίο θα ασχοληθούμε στην συνέχεια. Στεκόμαστε στην κατασκευή των πτερυγίων του block, τα οποία κατασκευάζονται με την τεχνική Sciving (μηχανική μερική απόσχιση από την πλάκα του χαλκού πολύ λεπτών φυλλιδίων, τα οποία διατηρώντας την δομική επαφή τους με αυτήν, μετατρέπονται σε εξαιρετικής απόδοσης πτερύγια απαγωγής της θερμότητάς της, στο νερό που τα περιβάλει. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν επιπλέον πληροφορίες για την ακριβή δομή των microfins, αλλά αν βγάλουμε συμπέρασμα από αυτά που δεν λέγονται ( ), αλλά και από την εικόνα, αυτά είναι μια ενιαία κατασκευή και δεν διαθέτουν κανάλια διακοπής της τυρβώδους ροής μεταξύ των πτερυγίων, πράγμα που σημαίνει μια κάποια υστέρηση από την βέλτιστη απόδοση, αλλά όλα αυτά μένει να αποδειχθούν στις μετρήσεις. Πριν όμως αφήσουμε αυτό το κομμάτι της παρουσιάσής μας να μοιραστούμε μαζί σας μια φωτογραφία που "έκοψε τα ύπατα" της καλής φίλης karmen1983, στην οποία οφείλουμε τις πολύ καλές φωτογραφίες* και του σημερινού review για τις οποίες, έχει τις θερμότερες των ευχαριστιών μου! {* Για όλες τις άλλες -που βασανίζουν τα μάτια σας- αναλαμβάνω ταπεινά την ευθύνη ! } Το είδατε το σημείο ε! Αυτές οι σταγονίτσες, πριν αποδείξουν ότι είναι "αδιάφορες" στο σκούπισμα με χαρτοπετσέτα, προκάλεσαν τη σχετική... συγκίνηση ! ! ! (για να το θέσω κόσμια ). Ευτυχώς απεδείχθη ότι ήταν απλά λίγη κόλλα συναρμογής των συνδέσμων της διαφανούς σωλήνας που κακώς ξέφυγαν και όχι ψυκτικό υγρό! Ειλικρινά θα χρωστάγαμε χάρη στην DeepCool, αν έδινε μεγαλύτερη προσοχή σε κάτι τέτοιες μικρές λεπτομέρειες, γιατί, εντάξει, ευτυχώς το είδε ένας άνθρωπος νέος και ψύχραιμος, αν το έβλεπα εγώ, που είμαι και κάποιας ηλικίας ...! ! ! Η επιπεδότητα του block Έλεγχος καθιερωμένος αλλά και επιβεβλημένος καθώς, το ζήτημα είναι κρίσιμο, οι εταιρίες έχουν πληθώρα τεχνικών λύσεων και εμείς εδώ, βλέπουμε κατά καιρούς πολλά περίεργα! Ήδη έχουμε πάρει μια ιδέα, αλλά μετά την αφαίρεση της stock θερμοαγώγιμης για να βάλουμε την πάστα που χρησιμοποιούμε κατά κανόνα στα review (Arctic MX-4), βρήκαμε την ευκαιρία να κάνουμε τον απαραίτητο έλεγχο: Η κατεργασία της επιφάνειας του block Το φινίρισμα της επιφάνειας δεν είναι αποτέλεσμα λειαντήρα, αλλά κατεργασίας σε τόρνο ακριβείας (CNC). Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε μεγεθύνοντας την δεξιά φωτογραφία,στην επιφάνεια διακρίνονται καθαρά τα καμπύλα ίχνη που άφησε το κοπτικό εργαλείο. Η τεχνική αυτή είναι πολύ διαδεδομένη καθώς μπορεί να δώσει αποτέλεσμα ακρίβειας και ελεγχόμενη μορφή επιφάνειας και την έχουμε ήδη συναντήσει και σε άλλες ψύκτρες. Η επιπεδότητα της επιφάνειας Οι φωτογραφίες μιλάνε μόνες τους... ...και μας δείχνουν ότι η επιφάνεια ακόμα και αρκετά πέρα από την κρίσιμη περιοχή που καλύπτει την CPU, είναι "αλφάδι" ! Η διασπορά της θερμοαγώγιμης πάστας Αυτό είναι ένα ζήτημα όπου η θεωρία δεν συναντά πάντα την πράξη! Έτσι με την ευκαιρία της ιδιαίτερης μορφής που επιβάλει η κατεργασία του block στη διανομή της θερμοαγώγιμης πάστας, ας δούμε δυο χαρακτηριστικές φωτογραφίες: Αριστερά βλέπουμε την διασπορά της Stock TIM και δεξιά της Arctic MX-4. Το πάτημα που έκανε το block και στις δύο περιπτώσεις είναι πάρα πολύ καλό καθώς, διακρίνουμε καθαρά (και με μεγέθυνση ακόμα καθαρότερα !) τα ομοιόμορφα καμπύλα ίχνη που έχει αφήσει πίσω της μετά την όχι και τόσο ευλαβικά προσεκτική (μόνο δυο χέρια έχουμε ! ) αφαίρεση του block πάνω από τον "Ήφαιστο" ! Η διασπορά της ΜΧ-4 είναι καλύτερη (αναμενόμενο βεβαίως), αλλά η πρακτική διαφορά ανάμεσα στις δύο πάστες, βρίσκεται στην περιοχή του "κάτω από 1 οC", οπότε πλησιάζει πολύ στα όρια σφάλματος που μπορεί να προκαλέσουν διάφοροι αστάθμητοι παράγοντες, όπως είναι για παράδειγμα η δύναμη σύσφιξης του block πάνω στο heat spreader της CPU, πράγμα που όπως θα δούμε στη συνέχεια, έχει αφεθεί ολίγον στην τύχη του από την DeepCool! Η εγκατάσταση του block και θέματα συμβατότητας Η συναρμολόγηση και εγκατάσταση της DeepCool GamerStorm CAPTAIN 240, είναι με λίγα λόγια, "παιχνιδάκι", απλές κινήσεις και γρήγορο αποτέλεσμα, αλλά δεν θα πούμε περισσότερα, είναι προτιμότερο να παραθέσουμε ένα σχετικό video της κατασκευάστριας: Όσον αφορά στην συμβατότητα, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσετε κάποιο θέμα καθώς, το πιο απομακρυσμένο εξάρτημα από το κέντρο του "πατήματος" της ψύκτρας, είναι οι γωνιακοί σύνδεσμοι των σωλήνων και αυτοί είναι 1,5mm πιο μέσα από τα όρια του 95x95mm footprint της INTEL, το ίδιο ισχύει και για της μητρικές της AMD, αρκεί η μεγαλύτερη διάσταση του block να ευθυγραμμιστεί με την μεγαλύτερη διάσταση του back plate bracket. Τα μέσα στήριξης του block Η σταθερότητα της δύναμης σύσφιξης μιας ψύκτρας καθώς φυσικά και η τιμή αυτής της δύναμης, είναι κάτι που επηρεάζει αρκετά την θερμική συμπεριφορά της, γι' αυτό και οι κατασκευάστριες εταιρίες ασχολούνται σοβαρά με το θέμα και κατά καιρούς έχουμε δει ποικίλες λύσεις που λίγο ή περισσότερο ικανοποιούν τις απαιτήσεις του ζητήματος. Αν συνοψίσουμε χονδρικά τις διαθέσιμες λύσεις αυτές χωρίζονται σε δύο γενικές κατηγορίες: 1. Λύσεις που ορίζουν την δύναμη σύσφιξης με βάση την ελαστικότητα των μέσων στερέωσης (ελαστικά brackets, ελατήρια πάνω σε βίδες που τερματίζουν πριν τερματίσουν τα ελατήρια, ή με συνδυασμό των δύο) 2. Λύσεις που βασίζονται στην ακρίβεια των διαστάσεων που έχουν τα άκαμπτα brackets, τα οποία σφίγγονται πάνω σε ειδικούς αποστάτες που καθορίζουν την δύναμη που θα εφαρμοστεί από την ψύκτρα προς την CPU. Στο σημείο αυτό καλό θα είναι να πάρουμε κάποιες μετρήσεις και να κάνουμε -όπως είναι το "καθήκον" μας- και λίγο το "δικηγόρο του διαβόλου" ! Εδώ να σημειώσουμε κάτι πολύ βασικό: Τα brackets του block έχουν οπές στερέωσης πάνω στις βίδες του back plate, με μεγαλύτερη διάμετρο από αυτήν του κορμού των βιδών, συνεπώς το bracket μπορεί να "κινηθεί" ανεμπόδιστα σε όλο το μήκος της βίδας. Περίπτωση 1η: Σφίγγουμε τα bracket του block με τις χειρόβιδες πάνω στις βίδες του backplate που προβάλουν στην επάνω πλευρά της μητρικής μας, κάνοντας το τελικό σφίξιμο με ένα ίσιο κατσαβίδι. Τότε η απόσταση που μένει ανάμεσα στην κάτω πλευρά του bracket και τη μητρική είναι -ανάλογα με το πάχος της μητρικής- από 8,4 ~ 8,8mm. Περίπτωση 2η: κάνουμε την ίδια με προηγουμένως εργασία με την διαφορά ότι τώρα χρησιμοποιούμε ένα κατσαβίδι σταυρωτό (Philips), τότε η αντίστοιχη απόσταση είναι 9,1 ~ 9,5mm. Στοιχείο κρίσιμο: Όταν το block είναι τοποθετημένο σε ένα τυπικό INTEL socket (το οποίο ορίζει την απόσταση της επιφάνειας του CPU heat spreader στα 8mm από την μητρική), τότε η απόσταση της κάτω πλευράς των bracket στερέωσης του block από την μητρική, είναι περίπου 10 (+ 0,5) mm. Ας κάνουμε μερικούς λογαριασμούς τώρα παίρνοντας υπόψη τον χειρότερο συνδυασμό: Μητρική πάχους 2mm και απόσταση bracket από την μητρική ίση με 10,5mm, τότε το σύστημα στερέωσης θα μας επιτρέψει -σφίγγοντας με ίσιο κατσαβίδι- να μειώσουμε την απόσταση αυτή στα 8,4mm ! Με άλλα λόγια, ενώ το block έχει πατήσει πάνω στη CPU, εμείς μπορούμε -μας επιτρέπει η κατασκευή στήριξης- να ωθήσουμε το άκρο του bracket ακόμα 2mm πλησιέστερα στην μητρική ! ! ! Πράγμα που αν το συνδυάσουμε με το γεγονός ότι, το socket δεν επιτρέπει τόση μετακίνηση του CPU heat spreader, προς τη μητρική, σημαίνει αυτόματα ότι το block της ψύκτρας θα παραμείνει στην απόσταση των ~10mm και η υπόλοιπη "διαδρομή" του άκρου του bracket (~1,5mm) θα "μετατραπεί" σε στρεπτική ροπή που θα εφαρμοστεί ακέραια στα πλαστικά αυτάκια στήριξης των bracket πάνω στην αντλία και τα "προγνωστικά" είναι πολύ πιθανόν να δώσουν... "Κατσαβίδι - Αυτάκια >>> 1- 0 !!!" και το ακόμα χειρότερο, είναι ότι δεν είναι καθόλου απίθανο να το επιβεβαιώσει και η πράξη !!! Η λύση του προβλήματος είναι πολύ απλή και ευρύτατα διαδεδομένη! Ένας αποστάτης κατάλληλου μήκους που θα μπαίνει γύρω από την βίδα του back plate και πάνω στον οποίο, θα τερματίζουν την διαδρομή τους τα bracket, θα μπορεί να ορίσει με ασφάλεια την δύναμη σύσφιξης, θα απεξαρτήσει την κατασκευή στερέωσης από ενδεχόμενα προβλήματα με ρηγματώσεις των θέσεων στερέωσης (αυτάκια) του bracket πάνω στο πλαστικό περίβλημα του block και θα εξασφαλίσει την "ευτυχία" των κατόχων της CAPTAIN 240! Αλλά σαν πολύ να μείναμε εδώ, για πάμε στην επόμενη σελίδα να δούμε τι άλλο βρήκαμε στον "φιλοξενούμενό" μας ! Ανεμιστήρες Το πλαίσιο του ανεμιστήρα χωρίζεται σε δύο τμήματα, αυτό με το πολύ καλής ποιότητας ανθεκτικό αλλά και ελαστικό κόκκινο πλαστικό, που αποτελεί το ουσιαστικό πλαίσιο του ανεμιστήρα, το οποίο περιλαμβάνει και τα μπράτσα στήριξης του κινητήρα του και στα δύο μαύρα ημιπλαίσια στήριξης του εσωτερικού πλαισίου στο radiator. Αυτά τα τελευταία αποτελούνται από ένα συνθετικό υλικό (TPE) με μεγάλη -για πλαίσιο εννοείται- ελαστικότητα, που θυμίζει έντονα σκληρό λάστιχο. Φυσικά σκοπός τους είναι να περιορίσουν δραστικά την μετάδοση στο σασί του κουτιού μας, των δονήσεων που ενδεχομένως παράγει ο ανεμιστήρας. Παρά την ελαστικότητα όμως, η όλη κατασκευή είναι πολύ στιβαρή και δίνει έντονα την αίσθηση του "άθραυστου" ! Οι ανεμιστήρες διαθέτουν έλεγχο PWM και το καλώδιό τους, ακολουθώντας τις επιταγές της modding αντίληψης, είναι καλυμμένο με καλής ποιότητας μαύρο sleeve που θα το "εξαφανίζει" μάσα σε ένα μαύρο κουτί. Παραθέτουμε δυο φωτογραφίες από την κατασκευάστρια που θα μας δώσουν λαβή για παραπέρα συζήτηση. Ο ανεμιστήρας της CAPTAIN 240 έχει αποσπώμενη φτερωτή για να δίνει την ευκαιρία -στους νοικοκύρηδες- για ένα καλό καθάρισμα! Αυτό βέβαια συνοδεύεται και με άλλα χρήσιμα χαρακτηριστικά όπως είναι η προστασία από τη σκόνη και από την διαρροή λιπαντικού, που εξασφαλίζουν οι τσιμούχες του ανεμιστήρα, στον οποίο έχει γίνει τόσο καλή δουλειά έτσι ώστε η κατασκευάστρια να διαβεβαιώνει την ασφάλεια του ανεμιστήρα ακόμα και από σταγόνες νερού (ψεκασμός)! Στα επόμενα χαρακτηριστικά ξεχωρίζουμε την χρήση του κλασικού herringbone bearing, το οποίο με την διαμόρφωση "ψαροκόκαλου" που φέρει στις τριβόμενες επιφάνειές του, εξασφαλίζει την διαρκή διατήρηση ενός λεπτού λιπαντικού φιλμ μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει δραστική μείωση των τριβών και φυσικά έχει καταλυτική επίδραση στο ρυθμό φθοράς των κινούμενων μερών του, πράγμα που φαίνεται από την πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής τους που φτάνει τις 100.000 ώρες! {Η φωτογραφία πάρθηκε από το πολύ καλό σχετικό άρθρο: http://www.hardwaresecrets.com/the-truth-about-fluid-dynamic-bearing-fdb-fans/} Η διαμόρφωση των ακροπτερυγίων του ανεμιστήρα Οι χαρακτηριστικές γραμμώσεις στο άκρο κάθε πτερυγίου, θα πρέπει να φαίνονται αρκετά γνωστές μιας και τις είδαμε πολύ πρόσφατα σε προηγούμενο review, στο οποίο είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε πιο διεξοδικά. Η βασική λειτουργία τους είναι η παρεμπόδιση της αποκόλλησης του οριακού στρώματος του αέρα από την πίσω πλευρά του πτερυγίου, πράγμα που συμβάλει στην ομαλότερη ροή, τον χαμηλότερο θόρυβο, την επίτευξη μεγαλύτερης στατικής πίεσης και σαν "κερασάκι στην τούρτα", βοηθάνε στην συσπείρωση του κώνου που σχηματίζει ο αέρας εξόδου του ανεμιστήρα, σε στενότερη περιοχή, πράγμα που βελτιώνει την απόδοση του radiator καθώς, ισοκατανέμεται καλύτερα το ρεύμα αέρα που εισχωρεί στα πτερύγια ψύξης. Επίσης να σημειώσουμε ότι, η "κυκλική" απόληξη της μύτης του πτερυγίου, βοηθά στην βαθμιαία διάσπαση του οριακού στρώματος του αέρα που κινείται σε "επαφή" με το πλαίσιο εισόδου στον ανεμιστήρα και έτσι μειώνεται ο θόρυβος που παράγεται από την κίνηση των πτερυγίων. Σαν τελική παρατήρηση -πριν προχωρήσουμε για να βάλουμε "το δάχτυλο στα σημάδια των καρφιών"- να σημειώσουμε το πολύ "επιθετικό" βήμα ελίκωσης που έχουν τα πτερύγια στην εσωτερικότερη πλευρά τους (πάνω στο hub της φτερωτής είναι σχεδόν "παράλληλα" με τον άξονα του ανεμιστήρα). Αυτό συμβάλει στην αποδοτική λειτουργία αυτού του τμήματος των πτερυγίων, το οποίο έχοντας πολύ μικρότερη γραμμική ταχύτητα, την "έχει ανάγκη" μια τέτοια γωνία, προκειμένου να προωθήσει όσο περισσότερο αέρα είναι εφικτό προς τα πίσω και έτσι να "γεμίσει" το τυφλό σημείο του ανεμιστήρα και να ανέβει η απόδοση του radiator! Εναλλακτικός τρόπος στερέωσης των ανεμιστήρων σε Push-Pull Το είπαμε ότι οι παρεχόμενες βίδες αρκούν για την στερέωση μόνο δύο ανεμιστήρων, αν όμως εσείς θέλετε να στήσετε Push-Pull, μπορείτε να το κάνετε ακόμα και αν δεν βρείτε μακριές βίδες UNC 6/32. Θα πάτε στο service ενός καταστήματος υπολογιστών και θα ζητήσετε να σας δώσουν μερικές βίδες για στερέωση HDD, από το περίσσευμά τους. Αυτές κάνουν μια χαρά τη δουλειά μας καθώς έχουν αρκετό μήκος για να στερεώσουν τους Push ανεμιστήρες (που κοιτάνε στο εσωτερικό του κουτιού), βιδώνοντας το μέσα αυτάκι των ανεμιστήρων στο radiator, χρησιμοποιώντας ένα λεπτό κατσαβίδι Philips με κορμό διαμέτρου 4mm, έτσι ώστε να μπορέσετε να το περάσετε από την τρύπα του αυτιού που είναι ακριβώς επάνω από αυτό στο οποίο θα μπει η βίδα. Μετρήσεις Ήρθε η ώρα όμως να πάμε πιο πέρα από την αισθητική του πράγματος -όπου αναμφίβολα- η DeepCool Captain 240 κερδίζει κατά κράτος τις εντυπώσεις. Τώρα μιλάνε οι αριθμοί, έτσι όπως μας τους δίνει ο" ψυκτροβασανιστής" μας που ακούει στο συμβολικό όνομα "Ήφαιστος". Όπως ήδη εφαρμόσαμε στα πρόσφατα review, έτσι και στο σημερινό, θα δούμε σε ένα συγκεντρωτικό πίνακα την συνολική συμπεριφορά της ψύκτρας, πραγματοποιώντας διάφορες δοκιμές στους προσανατολισμούς που εν συντομία αναφέρονται στη συνέχεια, αλλά και άλλες, extra δοκιμές, που γίνονται για να διερευνηθούν κάποιες ενδιαφέρουσες συνθήκες. Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ΑΙΟ είναι τοποθετημένη με το block της κάθετα προς το πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι παράλληλα με αυτό, όπως θα το βάζαμε στην επάνω πλευρά ενός tower) Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια : To block της ΑΙΟ είναι παράλληλο στο πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι κάθετο σε αυτό, όπως όταν βάζουμε ΑΙΟ σε κουτί κύβο που έχει τη μητρική του παράλληλη με το πάτωμα του κουτιού και το radiator σε ένα από τα πλευρά του) Γ. Μετρήσεις κατακόρυφου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH σε διάφορες θερμικές καταπονήσεις (Κάθετα : Το block και το radiator της ψύκτρας είναι κάθετα στο πάτωμα του κουτιού, όπως εάν βάλουμε σε ένα tower, το radiator στην πρόσοψη του κουτιού). Δ. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL, σε διάφορα airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις Στον συνοπτικό πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται στην αριστερή πλευρά με χαρακτηριστικές -πλην όμως αναπόφευκτα ενδεικτικές- τιμές, οι παράμετροι των δοκιμών (στροφές ανεμιστήρων, αντλίας και θερμικής καταπόνησης) και στην δεξιά πλευρά του μπορούμε να δούμε τις ακριβείς επιδόσεις που πέτυχε και μάλιστα μετά από στατιστική επεξεργασία που απαλείφει τα τυχαία σφάλματα και αυξάνει την ακρίβεια των μετρήσεων. Ο θόρυβος μετρήθηκε με το dB(A) meter, τοποθετημένο στον άξονα του ζεύγους των ανεμιστήρων, σε απόσταση 50cm από αυτούς και από την πλευρά της εισαγωγής τους, για να αποφύγουμε τα ρεύματα αέρα που προκαλούν επιπλέον θόρυβο. Πρώτο συμπέρασμα, κοιτώντας στην κάτω σειρά εκεί που πάει το μάτι αμέσως: Έχουμε δει και καλύτερες ΑΙΟ υδροψύξεις ! Το Δθο "παίζει" γύρω στους 40 βαθμούς Κελσίου, αλλά καλό θα είναι να πάμε και μια θέση αριστερότερα και να δούμε τι λέει η στήλη της θερμικής καταπόνησης...356 Watt ! Ούτε λίγο, ούτε πολύ, "μόνο" 237% πάνω από τον ονομαστικό θερμικό σχεδιασμό (TDP=150 Watt), της ψύκτρας! ! ! Είναι ώρα λοιπόν να "προσγειωθούμε", γιατί η DeepCool μπορεί να μιλά για τις δυνατότητες που έχει η Captain 240 να υποστηρίξει υπερχρονισμένα συστήματα, αλλά σίγουρα δεν εννοεί σχεδόν δυόμιση φορές επάνω από το TDP της! Αν δούμε λοιπόν στο σημείο αναφοράς των 180 Watt, που πλησιάζει -έστω και από ψηλά- το σχεδιασμό της ψύκτρας, διαπιστώνουμε ότι το Δθο κινείται στα πολύ αξιοπρεπή όρια των ~ 20 βαθμών για το υψηλό air flow και φτάνει στην χειρότερη περίπτωση -κερδίζοντας πολλά σε ηχητική άνεση- στους περίπου 24 βαθμούς στο χαμηλό air flow, όπου ο θόρυβος είναι πλέον για τα καλά στην περιοχή του "ήσυχου" ! "Ζορίζοντας" λογικά τα πράγματα -λέγε με 240 Watt- οι θερμοκρασίες εξακολουθούν να βρίσκονται, ανάλογα με το air flow, στους "άνετους" ~+27 έως ~+31 βαθμούς, πράγμα που μας επιτρέπει να πούμε με ασφάλεια ότι, η DeepCool Gamer Storm CAPTAIN-240 πετυχαίνει και με το παραπάνω τους σχεδιαστικούς στόχους της, δίνοντας ασφαλή ελευθερία να κινηθούμε ακόμα και σε πολύ υψηλές καταναλώσεις (~ 360 Watt), διατηρώντας την πολύτιμη CPU μας, κάτω από το ψυχολογικό όριο των 65 - 70 βαθμών απόλυτης θερμοκρασίας! Φυσικά δεν θα αφήσουμε ασχολίαστα τα πλεονεκτήματα του Push-Pull setup, με το οποίο μπορεί μεν να κερδίζουμε μόνο από 1 έως 2,5 βαθμούς για το ίδιο airflow, αλλά μας επιτρέπει -αλλάζοντάς το- να έχουμε τεράστιο κέρδος σε ησυχία, με υποτετραπλασιασμό του θορύβου, χωρίς ουσιαστική θερμική επιβάρυνση! Αλλά ας ρίξουμε και μια ματιά στην συνολική θερμική της συμπεριφορά, έτσι όπως αποδίδεται γραφικά στην επόμενη φωτογραφία που παριστά όλες τις δοκιμές που περιέχει ο προηγούμενος πίνακας και οι οποίες δεν είναι οι μόνες που έγιναν! Ο προσεκτικός παρατηρητής θα δει ότι, η συμπεριφορά της ψύκτρας μολονότι μακροσκοπικά φαίνεται "γραμμική", στην πραγματικότητα υπάρχει μια ελαφρά βελτίωση καθώς η θερμική ισχύς αυξάνει (οι καμπύλες μειώνουν έστω και λίγο το ρυθμό ανόδου τους. Οι "ευθείες" που παρουσιάζουν την μικρότερη καμπυλότητα είναι αυτές που αντιστοιχούν στην διάταξη σε Pull των ανεμιστήρων, το λόγο γι' αυτό θα τον δούμε στην επόμενη σελίδα, αυτό που μπορούμε να κρατήσουμε από αυτήν, είναι η μειωμένη απόδοση της διάταξης Pull και στον αντίποδα, τα μεγάλα κέρδη της διάταξης Push-Pull που απέχουν μεταξύ τους αισθητά, όπως για παράδειγμα στο μέσο air flow όπου η διαφορά τους είναι ~7 βαθμοί. Φυσικά η κουβέντα δεν ολοκληρώνεται με αυτά, αλλά προς χάριν της ανετότερης και πιο βατής δομής της παρουσίασης, ας πάμε στην επόμενη σελίδα να την συνεχίσουμε. Μετρήσεις εις βάθος- Γραφήματα Αν η σελίδα των "Λεπτομερειών που κάνουν την διαφορά", είναι αυτή που λύνει πολλές απορίες κατασκευαστικής φύσης, αυτή εδώ, είναι εκείνη που θέτει πολλές φορές ερωτήματα που θέλει αρκετό ψάξιμο για να απαντηθούν.Το έχετε ήδη από καιρό καταλάβει ότι, το "γιατί έτσι!" δεν ανήκει στις αποδεκτές απαντήσεις μέσα στο TheLab, οπότε ακολουθήστε μας στο ανανεωμένο περιεχόμενο της σελίδας να ψάξουμε λίγο πιο βαθιά τον "Καπετάνιο" μας! Επειδή πολλές ψύκτρες πλέον έρχονται με ήδη απλωμένη την θερμοαγώγιμη πάστα στο block τους, γίνονται μετρήσεις και με αυτήν την πάστα και με την πάστα Arctic MX-4 που χρησιμοποιούμε σε όλα τα review, φυσικά αυτό διευκρινίζεται σε κάθε μέτρηση που θα παρουσιαστεί στη συνέχεια. Σημαντικό εδώ είναι να πούμε ότι τα αποτελέσματα που συμμετέχουν στο τελικό συγκριτικό διάγραμμα, έχουν γίνει για λόγους ευνόητους με την Arctic MX-4 Α. Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε διάφορα airflow και θερμικές καταπονήσεις. (Οριζόντια : Η ΑΙΟ είναι τοποθετημένη με το block της κάθετα προς το πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι παράλληλα με αυτό, όπως θα το βάζαμε στην οροφή ενός tower) Α.1. Μετρήσεις με την θερμοαγώγιμη πάστα που είχε ήδη το block από την DeepCool (Stock TIM) Πίνακας τιμών: HoPusAll_Stock TIM Ασφαλές Δθο, ακόμα και στα 360 Watt σε υψηλό και μέσο air flow, με τις θερμοκρασίες να πλησιάζουν κάπως το "ψυχολογικό" όριο των 70 "απόλυτων" βαθμών, αν το παρακάνουμε στο χαμηλό air flow! Απολύτως αναμενόμενα και φυσιολογικά αποτελέσματα. Β. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις. (Πλάγια : To block της ΑΙΟ είναι παράλληλο στο πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι κάθετο σε αυτό, όπως όταν βάζουμε ΑΙΟ σε κουτί κύβο που έχει τη μητρική του παράλληλη με το πάτωμα του κουτιού και το radiator σε ένα από τα πλευρά του) B.1. Μετρήσεις με την θερμοαγώγιμη πάστα που είχε ήδη το block από την DeepCool (Stock TIM) Πίνακας τιμών:[/url]LaPusAll_Stock TIM Η πλάγια τοποθέτηση του radiator δείχνει να έχει ένα μικρό προβάδισμα αλλά τίποτε "συγκινητικό", ουσιαστικά σε πραγματική χρήση οι τοποθετήσεις είναι ισοδύναμες.Αυτό που παρουσιάζει επίσης βελτίωση είναι οι καμπύλες της Rca ανάλογα με την θερμική επιφόρτιση, οι οποίες γίνονται πιο ομαλές και προβλέψιμες. B.2. Μετρήσεις με την θερμοαγώγιμη πάστα Arctic MX-4.Πίνακας τιμών:LaPusAll_MX-4 TIMΑυτές οι μετρήσεις χρησιμοποιήθηκαν στα τελικά αποτελέσματα. Εδώ έχουμε αλλάξει θερμοαγώγιμη πάστα και οι θερμοκρασίες παρουσιάζουν μια ακόμη οριακή βελτίωση, της τάξης του ενός βαθμού για το υψηλό air flow, βελτίωση η οποία βαίνει μειούμενη καθώς η ροή του αέρα χαμηλώνει.Ανάλογη συμπεριφορά παρατηρείται και στην Rca και σαν γενικό συμπέρασμα έχουμε ότι η Stock θερμοαγώγιμη πάστα του "Καπετάνιου" μας έχει αρκετά καλή συμπεριφορά και μπορείτε κάλλιστα να κάνετε την πρώτο στήσιμο της ΑΙΟ σας με αυτήν ! Γ. Μετρήσεις κάθετου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις(Κάθετα : Το block και το radiator της ψύκτρας είναι κάθετα στο πάτωμα του κουτιού, όπως εάν βάλουμε σε ένα tower, το radiator στην πρόσοψη του κουτιού). Γ.1. Μετρήσεις με την θερμοαγώγιμη πάστα που είχε ήδη το block από την DeepCool (Stock TIM)Πίνακας τιμών: VePusHi_Stock TIM http://www.thelab.gr/gallery/image/16970-deepcool-captain-240-gamer-storm-aio-cpu-coooler-review-lapusall-mx-4-table/ Δ. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PULL, σε maximum airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις.(Πλάγια : To block της ΑΙΟ είναι παράλληλο στο πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι κάθετο σε αυτό, όπως όταν βάζουμε ΑΙΟ σε κουτί κύβο που έχει τη μητρική του παράλληλη με το πάτωμα του κουτιού και το radiator σε ένα από τα πλευρά του)(Ο προσανατολισμός είναι ο ίδιος με τον συνώνυμο που είδαμε πιο πάνω , με την διαφορά ότι οι ανεμιστήρες ρουφάνε αέρα μέσα από το radiator, αντί να σπρώχνουν αέρα προς αυτό. ) Δ.1. Μετρήσεις με την θερμοαγώγιμη πάστα που είχε ήδη το block από την DeepCool (Stock TIM)Πίνακας τιμών: LaPulAll_Stock TIM Σε Pull διάταξη υπάρχει εμφανής διαφορά στις θερμοκρασίες καθώς αυτές παίρνουν τον ανήφορο παρουσιάζοντας αύξηση από 3- έως 4+ βαθμούς ανάλογα την περίπτωση, αναμενόμενο αποτέλεσμα. Αυτό που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι ότι οι καμπύλες της Rca εμφανίζονται λίγο πιο ομοιόμορφες πράγμα που μας βάζει σε σκέψεις!Ας τις διερευνήσουμε λίγο παραπέρα στην επόμενη δοκιμή. Δ.2. Μετρήσεις με την θερμοαγώγιμη πάστα Arctic MX-4.Πίνακας τιμών: LaPulHi_MX-4 TIM Αλλαγή πάστας με την MX-4 και μικρή ακόμα βελτίωση της θερμοκρασίας, αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι η καμπύλη της Rca αποκτά μια πολύ τακτοποιημένη μορφή δείχνοντας ότι, η ελαφρά καλύτερη και ομοιογενέστερη επαφή του block επιτρέπει να φανεί καθαρά αυτό που "υποψιαστήκαμε" παραπάνω.Η Pull διάταξη των ανεμιστήρων με την ομαλή ροή που επιβάλει μεταξύ των πτερυγίων του radiator, ομαλοποιεί και κάνει πιο γραμμική τη θερμική συμπεριφορά του, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι με την διάταξη αυτή μπορούμε να πάρουμε τα μέγιστα από το radiator !Συνεπώς μόνο ένας συνδυασμός των δύο τοποθετήσεων θα δώσει το καλύτερο αποτέλεσμα, και φυσικά...δεν διστάσαμε! Ε. Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH- PULL, σε διάφορα air flow και θερμικές καταπονήσεις.(Είναι ανάλογος έλεγχος με τον προηγούμενο με την διαφορά ότι τώρα το radiator έχει ανεμιστήρες και από τις δυο πλευρές του, οι δύο ωθούν αέρα προς αυτό και οι άλλοι δύο τον απορροφούν.)Σε αυτές τις δοκιμές χρησιμοποιήθηκαν στη θέση Push οι stock fans και στην θέση των Pull fans, μπήκαν δυο Scythe Slip stream Kaze-Juni (1900 rpm./ 110 cfm). Ε.1. Μετρήσεις με την θερμοαγώγιμη πάστα που είχε ήδη το block από την DeepCool (Stock TIM)Πίνακας τιμών: LaPusPulAll_Stock TIM Βελτίωση δεν είναι μεγάλη στο υψηλό air flow, αλλά αρχίζει και δείχνει χαρακτήρα στα χαμηλότερα όπως είναι αναμενόμενο καθώς, εκεί φαίνονται οι μεγάλες διαφορές και δυνατότητες του Push-Pull.Παρατήρηση που ανήκει στα "χωράφια" των μικρών λεπτομερειών, οι οποίες όμως τελικά κάνουν την διαφορά καθώς μας δίνουν τον τρόπο να αποστραγγίξουμε όλο το δυναμικό που μπορεί να δώσει το "θύμα" των πειραμάτων μας! Καλύτερες θερμοκρασίες μεν, αλλά παρά το Push-Pull το "θεματάκι'" με το "σκαλοπάτι" που κάνει η Rca προς της υψηλές θερμοκρασίες -έστω και μικρό- επιμένει !Το κρατάμε και συνεχίζουμε... ΣΤ. Extra 1: Μετρήσεις οριζόντιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, σε εξαιρετικά χαμηλό airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις.(Οριζόντια : Η ΑΙΟ είναι τοποθετημένη με το block της κάθετα προς το πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι παράλληλα με αυτό, όπως θα το βάζαμε στην οροφή ενός tower) ΣΤ.1. Μετρήσεις με την θερμοαγώγιμη πάστα που είχε ήδη το block από την DeepCool (Stock TIM)Οι ανεμιστήρες στρέφονται με 660rpm.Πίνακας τιμών: HoPusULo_Stock TIM Η δοκιμή έγινε για να δούμε τι γίνεται αν οι ανεμιστήρες κατέβουν στο επίπεδο του dead silent (θόρυβος 30,6 dB(A)).Αποτέλεσμα είναι να έχουμε ένα ασφαλέστατο Δθ (~32,5 οC) στα 180Watt και εμάς να αναρωτιόμαστε αν το PC μας δουλεύει! ΣΤ.2. Δοκιμή "fan-less" Η δοκιμή έγινε με τους ανεμιστήρες στερεωμένους μεν στην θέση Push, αλλά ακίνητους, συνθήκες που είναι πιθανές ένα σύστημα που έχει πολύ χαμηλές καταναλώσεις εφόσον υπάρχει κάποιος έλεγχος των ανεμιστήρων είτε από τη μητρική είτε από fan controller.To Δθο έφτασε τους 44,2 oC στο πρώτο βήμα θερμικής καταπόνησης (60Watt) και όπως είναι λογικό δεν επιχειρήσαμε να δοκιμάσουμε στο επόμενο βήμα! Το αποτέλεσμα αυτό είναι αναμενόμενο καθώς, το μικρό πάχος του radiator (~16mm), δεν επιτρέπει την ανάπτυξη ισχυρού ανοδικού ρεύματος ζεστού αέρα, οπότε η ροή του αέρα παραμένει πολύ χαμηλή!Εδώ όμως πρέπει να πάρετε υπόψη σας ότι η δοκιμή αυτή έγινε με το radiator στον πάγκο και όχι μέσα σε κάποιο κουτί, όπου αν ενδεχομένως επικρατούσε θετική πίεση, ο αέρας που θα διέφευγε μέσα από τα radiator θα το δρόσιζε πολύ καλύτερα! Z. Extra 2: Μετρήσεις πλάγιου προσανατολισμού, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL, σε πολύ χαμηλό airflow και διάφορες θερμικές καταπονήσεις.(Πλάγια : To block της ΑΙΟ είναι παράλληλο στο πάτωμα του κουτιού και το radiator είναι κάθετο σε αυτό, όπως όταν βάζουμε ΑΙΟ σε κουτί κύβο που έχει τη μητρική του παράλληλη με το πάτωμα του κουτιού και το radiator σε ένα από τα πλευρά του) Ζ.1. Μετρήσεις με την θερμοαγώγιμη πάστα Arctic MX-4.Οι ανεμιστήρες στρέφονται με 840rpm, και οι Pull ανεμιστήρες είναι Scythe Slipstream.Πίνακας τιμών: LaPusPulVLo_MX-4 TIM Και επειδή είμαστε ανήσυχες φύσεις, είπαμε να κάνουμε και μια επιπλέον extra δοκιμή, της οποίας τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν τα "χαρίσματα" του συγκεκριμένου setup καθώς το Δθο στα 180Watt έπεσε στους 25 βαθμούς και εμείς ακόμα "ψαχνόμαστε" αν το PC δουλεύει ! Αλλά για να μην ξεχνιόμαστε...το "σκαλοπατάκι" της Rca, έγινε σχεδόν αδιόρατο στην πολύ χαμηλή ροή αέρα! H. Μετρήσεις προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης, σε πλάγιο προσανατολισμό, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH, στη μέγιστη θερμική καταπόνηση και σε διάφορα Air flow.Στα πλαίσια της διαρκούς αναβάθμισης του εξοπλισμού δοκιμών -όπως ήδη έχουμε πει- προστέθηκαν στο "οπλοστάσιο" μας και δύο ανεμιστήρες της EBM-Papst (4412 /2HHP), οι οποίοι είναι πολύ υψηλών προδιαγραφών και αναλόγως ενδιαφερόντων χαρακτηριστικών καθώς η στατική τους πίεση φτάνει τα 19+ mm H2O! Πίνακας τιμών: LaPushVar_Rca-1 Table Ήδη και από προηγούμενα σχόλια φάνηκε το μεγάλο πλεονέκτημα του Push-Pull setup, και παρατηρήσαμε ότι το συγκεκριμένο radiator παρουσιάζει μια ελαφρά παροδική κάμψη της απόδοσής του σε μια περιοχή αυξημένης ροής αέρα.Αυτό φάνηκε ιδιαίτερα σε αυτή τη δοκιμή προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης της DeepCool CAPTAIN 240, όπου βλέπουμε ότι στην περιοχή του 5ου και 6ου βήματος του air flow, η βελτίωση της Rca μειώνεται για να αυξηθεί εκ νέου στα επόμενα βήματα όπου η ροή και η αντίστοιχη πίεση του αέρα, αυξάνει ακόμα περισσότερο.Οι δοκιμές γίνονται για να αποκαλυφθούν τα χαρακτηριστικά των ψυκτρών και να εξαχθούν συμπεράσματα χρήσης τους, αλλά δεν οδηγούν σε κατ' ευθείαν εφαρμογή, με άλλα λόγια, μόνο αν θέλετε να σας χωρίσει το ταίρι σας (!) θα βάλετε τους EBMPapst στο PC σας ! Έτσι το πήγαμε ένα βήμα πιο πέρα το πράγμα, δοκιμάζοντας και μια διάταξη Push-Pull που ακολουθεί στη συνέχεια. Θ. Μετρήσεις προσδιορισμού της θερμικής αντίστασης, σε πλάγιο προσανατολισμό, με τους ανεμιστήρες σε διάταξη PUSH-PULL, στη μέγιστη θερμική καταπόνηση και σε διάφορα Air flow.Οι δοκιμές αυτές έγιναν με τέσσερις ανεμιστήρες Scythe Ultra Kaze (38 mm).Πίνακας τιμών: LaPusPulVar_Rca-2 Table Βασική οπτική παρατήρηση (είναι αυτά που δεν φαίνονται όταν κοιτάς απλά αριθμούς!), είναι ότι εδώ η απόδοση της ψύκτρας μας δεν παρουσιάζει καμία κάμψη, η Rca μειώνεται ομαλά παρουσιάζοντας μια τελείως προβλέψιμη συμπεριφορά.Και ήρθε η ώρα να λύσουμε το πρόβλημα με εκείνο το "σκαλοπάτι" πάνω στο οποίο σκοντάφτουμε τόση ώρα!Αλλά αυτό είναι καλύτερα να το δούμε στο επόμενο διάγραμμα, όπου παρουσιάζονται και οι δύο καμπύλες της Rca ταυτόχρονα. Ι. Σύγκριση θερμικής αντίστασης ανάλογα με το Fan setup. Εδώ είναι φανερή η υπερίσχυση του Push-Pull setup όπου, οι ανεμιστήρες της Scythe, που είναι πολύ χαμηλότερων προδιαγραφών και παρά το ότι στρέφονται 840 στροφές λιγότερο από τους EBMPapst, καταφέρνουν ήδη από το τρίτο βήμα του air flow και μπαίνουν μπροστά, μολονότι η πίεση που μπορούν να αναπτύξουν ωχριά σε σχέση με αυτήν που αναπτύσσουν τα "τερατάκια" της EBMPapst!Το συμπέρασμα είναι ένα, σημαντικό, και γνωστό μεν αλλά ίσως όχι με την παραστατικότητα του προηγούμενου διαγράμματος! Η περιοχή χαμηλής πίεσης που δημιουργούν οι Pull ανεμιστήρες, βελτιώνει κατά πολύ την ροή του αέρα που ωθούν στο radiator οι Push ανεμιστήρες, με αποτέλεσμα την αύξηση της απόδοσής του, με παράλληλη σημαντική μείωση των απαιτήσεων που τίθενται στους ανεμιστήρες και ανάλογα σημαντική μείωση του παραγόμενου θορύβου.Αυτό το ήδη καλό αποτέλεσμα, βελτιώνεται ακόμα περισσότερο αν οι ανεμιστήρες που θα χρησιμοποιήσουμε είναι ίδιοι και μπορούν να συνεργαστούν ισόρροπα μεταξύ τους, ισοσταθμίζοντας την "δυναμική" του Push air flow με αυτήν του Pull airflow. Αλλά αν οι τιμές της Rca -μολονότι είναι οι πιο αξιόπιστες- φαίνονται λίγο δυσερμήνευτες, έχουμε και πιο "ευκολοχώνευτα" αποτελέσματα, που ακολουθούν ! Κ. Σύγκριση των διάφορων setup λειτουργίαςΩραία όλα αυτά τα "επιστημονικά" που λέμε τόση ώρα και τώρα -με τη βοήθειά τους- είναι η ώρα να δούμε πως αυτά μεταφράζονται σε συνθήκες πραγματικής χρήσης ενός PC και ήρθε η στιγμή τα αυτιά μας "να διεκδικήσουν" την προσοχή που τους αναλογεί ! Συνοψίζοντας τις μετρήσεις μας βλέπουμε ότι η πλάγια τοποθέτηση του radiator υπερτερεί ελαφρά των άλλων και ο λόγος είναι ότι σε αυτήν (εφόσον έχουμε στήσει το radiator με την είσοδο του ζεστού νερού υψηλότερα) η αυξανόμενη πυκνότητα του υγρού ψύξης καθώς αυτό κρυώνει, τείνει να κινηθεί ελκόμενο από την βαρύτητα προς τη χαμηλότερη περιοχή του radiator και έτσι βοηθάει την αντλία στο έργο της.Οι διαφορές όμως είναι μικρές και δεν είναι αυτές που θα αποτελέσουν το κριτήριο επιλογής της τοποθέτησης του. Εκεί που όπως είναι αναμενόμενο παρατηρούνται μεγάλες διαφορές είναι στο setup των ανεμιστήρων, όπου με διάταξη των ανεμιστήρων σε Push-Pull, το κέρδος της άνεσης χρήσης του PC μας, μπορεί να αυξηθεί πολύ, με ελάχιστη "θυσία" όσον αφορά στις θερμοκρασίες.Ακολουθώντας τις σημειώσεις με τα βελάκια στον πίνακα της συνοπτικής συμπεριφοράς βλέπουμε ότι μπορούμε να μειώσουμε τον θόρυβο πάνω από δύο φορές, και το μοναδικό κόστος (εκτός από αυτό των ανεμιστήρων φυσικά ), είναι μόλις ένας βαθμός Κελσίου!Με την ίδια λογική και αν θέλουμε να μειώσουμε τον θόρυβο σε επίπεδα "ψιθύρου", μπορούμε έχουμε πάνω από οκτώ φορές λιγότερο θόρυβο, με μοναδικό κόστος μια αύξηση του Δθο κατά 4oC και αυτό μόνο αν φτάσουμε στα 360 Watt κατανάλωσης ! Συγκριτικοί πίνακες Το έχουμε πει αρκετές φορές ήδη από το σημείο αυτό, ότι τα ραβδογράμματα που ακολουθούν πρέπει να διαβάζονται έχοντας πάντα κατά νου, και την σχεδιαστικά ορισμένη θερμική ισχύ των ψυκτρών που αναφέρονται και έχουμε τονίσει την ιδιαίτερη σημασία που έχει αυτό, όταν έχουμε να κάνουμε με ψύκτρες που διαφέρουν αισθητά από άποψη κατασκευής.Πέρα όμως αυτών και τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία προσαρμογής των μετρήσεων που έχουν γίνει με το προηγούμενο setup τροφοδοτικών(1) του "Ήφαιστου", θα πρέπει να έχετε υπόψη ότι, κάποιες από της ψύκτρες που ακολουθούν, δεν έχουν μετρηθεί με το νέο setup τροφοδοτικών.Αυτές θα τις βρείτε να συνοδεύονται με ένα [ * ] το οποίο ελπίζουμε γρήγορα να το..."χάσουν" καθώς, ήδη τρέχει διαδικασία εκ νέου μέτρησής τους, με τη νέα σύνθεση τροφοδοτικών.{(1): Οι λόγοι που επέβαλαν την αλλαγή αυτή, αναφέρονται διεξοδικά σε προηγούμενο review} Ώρα όμως να δούμε πως διαμορφώνεται το διάγραμμα συγκριτικής παρουσίασης των επιδόσεων των ψυκτρών που έχουν περάσει από τον πάγκο του TheLab! Α. Σύνθετη κατάταξη με βάση το Δθο και τον θόρυβο, με πρωτεύον κριτήριο το Δθο.(Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Όπως ήδη φάνηκε από τις μετρήσεις, η διαφορά ανάμεσα στην DeepCool Gamer Storm CAPTAIN 240 και στις ομοειδείς ανταγωνιστικές ΑΙΟ ψύκτρες, χωρίς να είναι "χαώδης", δεν παύει να είναι αισθητή! Οι λόγοι γι' αυτό -όπως ήδη αναλύθηκε- έγκεινται στην σχεδιαστική στόχευση του προϊόντος καθώς και σε κάποιες επιλογές που έκανε η εταιρία στον συνδυασμό των επιμέρους υλικών που χρησιμοποιήθηκαν.Τα σχόλια αυτά όμως, γίνονται πάντα έχοντας κατά νου μόνο τις απόλυτες επιδόσεις, εδώ όμως οφείλουμε να "συγκρατηθούμε" και να δούμε την συνολική εικόνα του προϊόντος, από την οποία δεν μπορούμε να αποσχίσουμε έναν από τους κεντρικούς στόχους, που δεν είναι άλλος από την μορφή του, η οποία άλλωστε εξ αρχής φάνηκε ότι, θα αποτελέσει το βαρύνουσας σημασίας κριτήριο επιλογής του από τους χρήστες.Στην πράξη -και εδώ παρά το ότι η θέση του reviewer δεν είναι αυτή του "κριτικού τέχνης", δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τα οφθαλμοφανή και να αποφύγουμε μια τοποθέτηση- έχουμε να κάνουμε με μια ψύκτρα που πολύ κόσμος θα την "λατρέψει" για την μορφή της και την "πάλουσα καρδιά" της και κανείς -όπως μας βεβαίωσαν οι μετρήσεις μας- δεν πρόκειται να απογοητευτεί από αυτήν! Β. Σύνθετη κατάταξη με βάση το θόρυβο και το Δθο, με πρωτεύον κριτήριο το θόρυβο.(Pthermal = Max, Air flow = Max, Noise measurement distance = 0,5m) Στον τομέα του θορύβου έχουμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα, καθώς ναι μεν ο θόρυβος σαν μετρήσιμη τιμή δεν είναι μικρός στις μέγιστες στροφές, αλλά παρουσιάζει ένα εξαιρετικό χαρακτηριστικό...δεν είναι ενοχλητικός!Δυστυχώς στον εξοπλισμό του TheLab.gr δεν συμπεριλαμβάνεται ακόμα αναλυτής φάσματος για τις ηχητικές μετρήσεις, έτσι στο μόνο που μπορούμε βασιστούμε είναι τα αυτιά μας, τα οποία ακόμα και στα 50+ dB(A), δεν αισθάνθηκαν ενόχληση.Από ότι φαίνεται, ο σχεδιασμός των ακροπτερυγίων των ανεμιστήρων, λειτούργησε αποτελεσματικά καθώς ο ήχος που παράγουν, είναι απαλλαγμένος από ενοχλητικές συνιστώσες και αυτό, σε συνδυασμό με την χρήση soft commutation στον κινητήρα του ανεμιστήρα, αποδίδει σαν τελικό αποτέλεσμα ένα μπάσο φύσημα που εύκολα συγχέεται και εντάσσεται στο υπόβαθρο θορύβου του χώρου, με τελικούς κερδισμένους... τα αυτιά μας! Ακολουθήστε μας λοιπόν στην επόμενη σελίδα, όπου θα προσπαθήσουμε να συγκεντρώσουμε σε μερικές παραγράφους την εμπειρία μας από τον "Καπετάνιο" της DeepCool. Επίλογος και Βαθμολογία Και τώρα, μετά από αρκετές ημέρες που περάσαμε "βασανίζοντας" την DeepCool GamerStorm CAPTAIN 240 και εννέα σελίδες παρουσίασης, ήρθε η ώρα να συμπυκνώσουμε όλα αυτά σε μερικές προτάσεις. Είναι λίγες οι φορές που τελειώνοντας ένα review, το δίλημμα που μπαίνει είναι σε ένα χώρο που συνήθως οι reviewers αποφεύγουν -και πολύ καλά γενικώς κάνουν- να εκφέρουν άποψη, στην προκείμενη όμως περίπτωση δεν θα το αποφύγω και ο λόγος είναι απλός!Ένα από τα κύρια ατού της Gamer Storm CAPTAIN 240 είναι η μορφή της και όταν έχουμε να κάνουμε με ένα after market προϊόν έστω και αν αυτό είναι ψύκτρα που έχει μεν ένα κύριο σκοπό, αλλά είναι εξόφθαλμο ότι παράλληλα έχει γίνει επάνω του πολύ δουλειά προκειμένου να ενταχθεί με σοβαρές απαιτήσεις σε ένα συγκεκριμένο "αισθητικό χώρο", με κάθε επιφύλαξη δεν θα αποφύγω να πω τη γνώμη μου. Η ψύκτρα, πέρα από κάθε -προσωπική πάντα- αμφιβολία είναι... πανέμορφη! Το αν αυτό αποτελεί αντικειμενικό πλεονέκτημα είναι κάτι που επαφίεται σε εσάς να αποφασίσετε, από τη δική μου πλευρά παίρνοντας υπόψη την στόχευσή της, μπορώ να πω ανεπιφύλακτα ότι στον αισθητικό τομέα η CAPTAIN 240 κάνει "διάνα" τόσο στατικά. όσο και δυναμικά καθώς, το να την παρακολουθείς να δουλεύει αναβοσβήνοντας με αυτό το "καρδιακό" τέμπο, αποτελεί πραγματικά πρόκληση για τα μάτια! Από εκεί και πέρα όμως, έρχεται η ώρα να αφήσουμε τις όποιες υποκειμενικότητες στην άκρη και να σταθούμε -όπως αρμόζει- αντικειμενικοί κριτές Η κατασκευή της παρά τις ιδιομορφίες της, είναι επιτυχημένη, έχει εύκολη εγκατάσταση και δεν πρόκειται να ενοχλήσει οποιοδήποτε γειτονικό εξάρτημα στην μητρική μας.Οι επιδόσεις της παίρνοντας πάντα κατά νου το TDP της, είναι καλές.Οι ανεμιστήρες της είναι υψηλής ποιότητας, ενσωματώνουν τεχνολογίες που τους δίνουν μεγάλο προσδόκιμο ζωής και αποτελεσματικότητα, χωρίς πρακτικά να γίνονται ενοχλητικά θορυβώδεις ακόμα και στις μέγιστες στροφές τους.Η αντλία τους ομοίως διαθέτει τεχνολογίες που τις δίνουν ένα εκπληκτικά μεγάλο περιθώριο ζωής σε σχέση με τον μέσο όρο του ανταγωνισμού.Το radiator που χρησιμοποιεί πρακτικά φαίνεται να είναι το μόνο εξάρτημα που ανήκει στο επίπεδο που θα χαρακτηρίζαμε σαν απλά επαρκές!Το σύνολο χαρακτηρίζεται από πρακτική αδιαφορία όσον αφορά τον προσανατολισμό εγκατάστασης του radiator.Έρχεται σε μια πραγματικά προσεγμένη και τακτοποιημένη συσκευασία που δεν θα δυσκολέψει ούτε τον πλήρως αδαή χρήστη. Από την άλλη μεριά αναζητώντας αυτά που δεν μας άρεσαν, πρακτικά έχουμε να της καταλογίσουμε μόνο ένα θέμα, αυτό του συστήματος στήριξής της το οποίο δεν επιβάλει συγκεκριμένη πίεση εφαρμογής πάνω στο CPU heat spreader και ενδέχεται να αποτελέσει γενεσιουργό αιτία για προβλήματα!Πιστεύουμε ότι η λύση του είναι απλή και θα δώσει ένα αξιόπιστο σύστημα στερέωσης, που θα εξασφαλίζει σταθερότητα στήριξης και ομοιόμορφη πίεση, έχοντας παράλληλα πολύ εύκολη εγκατάσταση.Το δεύτερο πράγμα που θα θέλαμε να δούμε είναι να συνοδεύεται από ένα επιπλέον σετ βιδών για την στερέωση δύο ακόμα ανεμιστήρων καθώς ήδη παρέχεται ειδικό fan hub για την οδήγησή τους.Κάτι ακόμα που θα λείψει στον χρήστη είναι ένα σωληνάριο με θερμοαγώγιμη πάστα, καθώς το ενδεχόμενο της επανατοποθέτησης -ιδιαίτερα για έναν νέο χρήστη- είναι πολύ πιθανό.Και για να κλείσουμε τα μειονεκτήματα θα αναφέρουμε αυτό που έχουν κατά νου όλοι οι υποψήφιοι αγοραστές:"Τι καλά που θα ήταν να είχε και λίγο καλύτερες επιδόσεις!" και πράγματι, η μοιραία σύγκριση με προϊόντα του ανταγωνισμού που έχουν ίδιες διαστάσεις και παραπλήσιο κόστος, φέρνει σε δύσκολη θέση τον συντελεστή Value for Money! Στο σημείο αυτό να σας υπενθυμίσουμε ότι η DeepCool Gamer Storm CAPTAIN 240 έχει τριετή εγγύηση και την στιγμή που γράφεται αυτή η παρουσίαση, δεν υπάρχει στα Ελληνικά καταστήματα, πληροφοριακά αναφέρουμε ότι η κατασκευάστρια δίνει σαν MSRP τα 119$, ενώ την βρήκαμε στο UK Amazon προς 89,99 λίρες. Συνοψίζοντας λοιπόν ας δούμε επιγραμματικά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της DeepCool GamerStorm CAPTAIN 240. Συμβατότητα με όλες τις πλατφόρμες. Σύστημα στερέωσης με πολύ εύκολη εγκατάσταση. Δεν εμποδίζει την πρόσβαση σε βύσματα και κάρτες που είναι κοντά στο socket. Πολύ αποτελεσματικοί και υψηλών προδιαγραφών PWM ανεμιστήρες με soft commutation. Η αντλία της έχει σχεδιασμό για υψηλή πίεση και εξαιρετικά μεγάλο χρόνο ζωής. Ο θόρυβος ακόμα και σε υψηλές στροφές παραμένει ανεκτός καθώς είναι είναι απαλλαγμένος από ενοχλητικές συχνότητες. Sleeved καλώδιο ανεμιστήρων. Η θερμοαγώγιμη πάστα είναι ήδη τοποθετημένη στο block. Αναλυτικό manual. Δεν παρέχεται θερμοαγώγιμη πάστα εκτός από αυτήν που είναι ήδη τοποθετημένη στο block Δεν παρέχονται επιπλέον βίδες για extra ανεμιστήρες. Οι παρεχόμενες βίδες έχουν σπείρωμα UNC 6/32 το οποίο είναι δυσεύρετο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Η τιμή της τηρουμένων των αναλογιών με τον ανταγωνισμό, θα θέλαμε να είναι χαμηλότερη. Το σύστημα στήριξής της, μπορεί να γίνει πηγή προβλημάτων καθώς δεν ορίζει συγκεκριμένη πίεση συναρμογής με το CPU heat spreader και ενδέχεται να οδηγήσει σε μόνιμη αστοχία των υποδοχών των brackets πάνω στο block. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά η DeepCool Gamer Storm CAPTAIN 240, δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την DeepCool για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grSeafalco23/06/2015

Πρόλογος Δε πέρασε και πολύς καιρός από ένα μεγάλο συγκριτικό που κάναμε σε διάφορους ανεμιστήρες. Η αφορμή τότε, ήταν διάφορα νέα μοντέλα της εταιρίας Silverstone που μας είχαν σταλεί στο εργαστήριο για να τους ρίξουμε μία ματιά. Ναι εντάξει, δε τους ρίξαμε μόνο μία, αλλά προσπαθήσαμε με τον εξοπλισμό που έχουμε στην κατοχή μας και παρατάσσοντας απέναντί τους γνωστά μοντέλα άλλων εταιριών, να φτάσουμε σε ένα συμπέρασμα όσον αφορά τις επιδόσεις τους, στους τομείς που βασανίζουν μόνιμα τους υποψήφιους αγοραστές ανεμιστήρων. Αυτοί δεν είναι άλλοι, από τα επίπεδα θορύβου και φυσικά τη ροή αέρα. Να 'μαστε λοιπόν πάλι εδώ για να εξετάσουμε ένα ακόμα νέο προϊόν που ακούει στη κωδική ονομασία FM84. Όχι-όχι δεν είναι ανεμιστήρας 84mm, αλλά ένας κλασικός 80άρης με 25mm πάχος. Τι το παραπάνω έχει τώρα το λιλιπούτειο ανεμιστήρι που μας στάλθηκε το περασμένο χρόνο. Καταρχήν απευθύνεται στους λάτρεις του λευκού, μιας και τόσο η φτερωτή του όσο και το σώμα του είναι κατάλευκα. Επίσης, έρχεται με ελεγκτή στροφών που θα μας επιτρέψει να ρυθμίσουμε τις στροφές του σε ένα εύρος 1500-3500 στροφών το λεπτό. Κλείνοντας και για να μη τα πούμε όλα από τον πρόλογο, καλό είναι να δείξετε προσοχή στις φωτογραφίες που θα ακολουθήσουν και ειδικά σε αυτές που θα εστιάζουν στο σχεδιασμό της φτερωτής. Γυρνάμε σελίδα και συνεχίζουμε με τα αναλυτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος... Χαρακτηριστικά Προϊόντος Παρακάτω ακολουθούν τα χαρακτηριστικά του FM84 Εντύπωση μας προκαλούν, η τάση εκκίνησης που είναι κάτω από τα 5V και συγκεκριμένα 4,5V, τα επίπεδα θορύβου, που σύμφωνα με την κατασκευάστρια δεν υπερβαίνουν τα 34,84dbA στις 3500 στροφές το λεπτό (κάτι που είναι υπό εξέταση) και η στατική πίεση, που ούτε λίγο ούτε πολύ φτάνει τα 4,53mmH20! Κλείνοντας και με αυτή τη σελίδα της σημερινής παρουσίασης, αξίζει να αναφέρουμε ότι το προϊόν συνοδεύεται από εγγύηση δύο χρόνων και στην ελληνική αγορά έχει τιμή εκκίνησης 8,79€ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Συσκευασία και περιεχόμενα Η συσκευασία του FM84 είναι τυπική αλλά σίγουρα ικανή να τον προστατεύει από τις κακουχίες. Το περίβλημα είναι από σκληρό διάφανο πλαστικό χαρίζοντάς του ταυτόχρονα -πέρα από τη προστασία- και οπτική επαφή με το προϊόν. Στο μπροστινό μέρος υπάρχει ένα QR code, το οποίο οδηγεί στη σελίδα του προϊόντος και επίσης βλέπουμε βασικές πληροφορίες, όπως το εύρος στροφών, την ήσυχη λειτουργία του ανεμιστήρα και κάποια από τα παρελκόμενα που τον συνοδεύουν όπως ο ρυθμιστής στροφών. Στο πίσω μέρος βλέπουμε μεταφρασμένα σε δέκα γλώσσες (μη συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής) τα χαρακτηριστικά που είδαμε στην προηγούμενη σελίδα. Επίσης, στο κάτω μέρος βλέπουμε έναν πίνακα με τα αναλυτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος, όπου η τάση εκκίνησης αναφέρεται ότι είναι τα 4,5 V DC, ο μέγιστος αριθμός CFM είναι στα 36,87, η στατική πίεση 4,53mmH2O, ο τύπος των ρουλεμάν είναι Long life sleeve με προσδόκιμο ζωής τις 40.000 ώρες, το οποίο και αντιστοιχεί σε περίπου 4,5 χρόνια, συνεχούς λειτουργίας. Ο τελευταίος αριθμός έρχεται σε αντίθεση με τις 25.000 που δίνει η εταιρία στην ιστοσελίδα της και είδατε στη δεύτερη σελίδα της παρουσίασης. Η συσκευασία ανοίγει πολύ εύκολα καθώς αρκεί να κόψουμε μερικά αυτοκόλλητα περιμετρικά της. Αρχικά αντικρίσαμε έναν ρυθμιστή στροφών με βύσμα 2pin και λευκό Sleeve το οποίο δεν έχει τόσο πυκνή πλέξη ώστε να καλύψει εντελώς το χρώμα των καλωδίων στο εσωτερικό του. Το μήκος του καλωδίου που είναι ντυμένο με το λευκό sleeve μετρήθηκε φυσικά και είναι 80cm. Στο εσωτερικό βρέθηκαν επίσης, τέσσερις rubber bolts, τέσσερις ασημί βίδες και ένα molex to 4pin. Κλείνοντας με τη συσκευασία και τα περιεχόμενά της βρέθηκε επίσης ένα 2pin βύσμα το οποίο έχει ένα καλώδιο που ουσιαστικά γεφυρώνει τις δύο επαφές και το τι ακριβώς κάνει, θα φανεί στη συνέχεια της παρουσίασης. Πρώτη επαφή με τον Silverstone FM84 Αν δείτε λίγο γρήγορα τον ανεμιστήρα και μετά στρέψετε αλλού το βλέμμα σας, θα έχετε μείνει με την εντύπωση ότι απλά είδατε άλλη μία κλασική φτερωτή και έναν ακόμα κατάλευκο ανεμιστήρα. Με λίγη προσοχή όμως, διαπιστώνουμε ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αν παρατηρήσετε καλά την πρώτη φωτογραφία, θα δείτε ότι ο ανεμιστήρας αποτελείται από εννιά συνολικά πτερύγια τα οποία είναι διαφορετικά. Έχουμε ένα πλατύ πτερύγιο με μικρή κλίση, ένα με μικρότερη επιφάνεια και περισσότερη κλίση και ένα με επιφάνεια και κλίση ανάμεσα στις δύο προηγούμενες. Και αυτό το μοτίβο επαναλαμβάνετε και στις άλλες δύο τριάδες πτερυγίων. Σα να έχουμε τρεις ανεμιστήρες σε ένα λοιπόν. Ακόμα, στην διπλανή φωτογραφία βλέπουμε ένα από τα πτερύγια να έχει ένα ‘’σκαλοπάτι’’. Το γιατί επέλεξε η εταιρία να ‘’ανακατέψει’’ τα πτερύγια θα το δούμε παρακάτω με πιο αναλυτικές φωτογραφίες από τη φτερωτή. Στο πίσω μέρος τώρα πέρα από το κλασικό στρογγυλό αυτοκόλλητο που μας πληροφορεί για τα 12V και τα 0,35A, μπορούμε να δούμε ένα μικρό πλαστικό κλιπ μαύρου χρώματος, το οποίο κρατάει τα πέντε συνολικά καλώδια μέσα στο κανάλι που έχει διαμορφωθεί στο ένα από τα τρία μπράτσα στήριξης του κινητήρα του ανεμιστήρα. Όποιος αναρωτιέται αν μέτρησα σωστά πέντε καλώδια και όχι τρία ή τέσσερα κάνει λάθος. Τα καλώδια είναι πέντε και ο λόγος βρίσκεται στη δεύτερη φωτογραφία που ακολουθεί. Τα τρία καλώδια συνδέονται σε ένα κλασικό 3pin, που θα κουμπώσει είτε στον αντάπτορα molex to 4pin, που συνοδεύει τον ανεμιστήρα, είτε σε κάποιο 3pin header της μητρικής μας. Τα άλλα δύο καλώδια καταλήγουν σε ένα 2pin βύσμα το οποίο, είτε θα κουμπώσει στη γέφυρα που είδαμε λίγο πριν και θα αφήσει τον έλεγχο στην μητρική (εφόσον αυτή έχει τη δυνατότητα), είτε θα κουμπώσει στον ελεγκτή, ο οποίος συνοδεύει το προϊόν. Και κάπου εδώ μας έπιασε η περιέργεια και θέλαμε να αποσπάσουμε τη φτερωτή, από το σώμα του ανεμιστήρα. Σε αντίθεση με τα γαλανόλευκα αδέρφια του που είχαμε δει σε προηγούμενη παρουσίαση, ο FM84 έχει τάπα η οποία μας επιτρέπει την πρόσβαση στον άξονα περιστροφής της φτερωτής και μπορούμε -αφαιρώντας τη ροδέλα- να βγάλουμε τη φτερωτή από το σώμα του ανεμιστήρα. Αυτή η δυνατότητα πολλές φορές μας γλυτώνει κάποια χρήματα, καθώς με τη πάροδο του χρόνου οι ανεμιστήρες χρειάζονται λίγη λίπανση σε εκείνο το σημείο. Αν λοιπόν χρειαστεί, στον FM84 η διαδικασία δεν απαιτεί κάποιο τρυπάνι, αλλά μόνο να αφαιρεθεί η ελαστική τάπα, να γρασαριστεί και να επανατοποθετηθούν στη θέση τους, τάπα και αυτοκόλλητο. Και μιας και μπορούμε να βγάλουμε τη φτερωτή καιρός για μερικές πιο κοντινές και ‘’άνετες’’ φωτογραφίες. Και ας βάλουμε αρχή αφαιρώντας την μαύρη ελαστική τάπα και την πλαστική ροδελίτσα που κουμπώνει στο μικρό λούκι του άξονα και τον κρατάει στην θέση του, και πλέον μπορούμε να βγάλουμε την φτερωτή και να δούμε την κατασκευή του κινητήρα. Ο οποίος είναι τεσσάρων πόλων και διαθέτει sleeve bearing, μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει ότι στο εσωτερικό του δεν υπάρχουν χαράξεις, οπότε μιλάμε για απλό έδρανο που βασίζει την λίπανσή του, μόνο στην ιδιότητα του υλικού του (φωσφορούχος ορείχαλκος) να απορροφά το λάδι. Εδώ μπορούμε να διακρίνουμε εύκολα την διαφορετική κατασκευή των πτερυγίων, αλλά και να δούμε τον κυκλικό μαγνήτη που έχει στο εσωτερικό της η φτερωτή, καθώς και την απαραίτητη τσιμούχα και την κυκλική διαμόρφωση που «συνεργάζεται» με την αντίστοιχη εσοχή του περιβλήματος του εδράνου για την προστασία του άξονα από την σκόνη (ακριβώς από πάνω δεξιά φωτογραφία). Στις φωτογραφίες που ακολουθούν μπορούμε να δούμε και από άλλες γωνίες την διαφορετική κατασκευή των πτερυγίων. Πρακτικά έχουμε σε κάθε τριάδα πτερυγίων, ένα πτερύγιο με μεγάλη επιφάνεια και μικρή κλίση που δεν έχει τόσο μεγάλη παροχή αέρα, αλλά μπορεί να αναπτύξει μεγάλη στατική πίεση, ένα πτερύγιο με ενδιάμεση επιφάνεια και κλίση που δίνει περισσότερο αέρα, αλλά με μικρότερη πίεση, και η τριάδα κλείνει με ένα πτερύγιο που έχει πολύ μικρότερη επιφάνεια, αλλά και πιο έντονη κλίση που αποδίδει μεγάλη ροή αέρα, αλλά με μικρή πίεση. Πέρα από αυτές τις διαφορές βλέπουμε ότι δύο από τα τρία πτερύγια, έχουν και μια επιπλέον διαμόρφωση που χωρίζει την επιφάνεια του πτερυγίου σε δύο τμήματα. Η κατασκευή αυτή μας θυμίζει την διαμόρφωση bat wings που αποδίδει μεγαλύτερο air flow και πίεση. Όργανα και μεθοδολογία μετρήσεων Αν νομίζατε ότι θα μέναμε μόνο στα του φαίνεσθαι, είστε γελασμένοι. Μπορεί ο εξοπλισμός μας να μην μας επιτρέπει ένα πλήρες review ενός ανεμιστήρα, αλλά ότι όργανο υπήρχε στη "φαρέτρα" μας, βγήκε και "οπλίστηκε". Για τη μέτρηση των στροφών, θα χρησιμοποιηθεί ένα ταχόμετρο laser το CTM-510 της CT-BRAND. Για τις μετρήσεις ήχου θα χρησιμοποιηθεί το γνώριμο σε όλους σας πλέον db meter που έχω στη κατοχή μου. Για τις μετρήσεις CFM θα χρησιμοποιηθεί ένα ανεμόμετρο της εταιρίας Mastech με κωδικό μοντέλου MS6525A. Τέλος, για τις μετρήσεις τάσεων, θα χρησιμοποιηθεί ένα πολύμετρο το VA-18B, το οποίο έχει δυνατότητα σύνδεσης με ηλεκτρονικό υπολογιστή. Καλό θα ήταν να είχαμε στη κατοχή μας και ένα εργαστηριακό τροφοδοτικό έτσι ώστε οι μετρήσεις στα 12V να είναι ακριβώς σε αυτή τη τιμή και όχι λίγο πιο κάτω, αλλά επιφυλασσόμαστε για τις επόμενες παρουσιάσεις. Ο τρόπος που θα μετρηθούν οι ανεμιστήρες ακολουθεί και δεν είναι και πολύ περίπλοκος στο να γίνει κατανοητός. Αρχικά χρειαστήκαμε κάποιες συστολές με διάμετρο ίση με αυτή των ανεμιστήρων και μία σωλήνα με διάμετρο ίση με αυτή του ανεμομέτρου. Μέσα στη σωλήνα για να προσομοιώσουμε όσο είναι δυνατό ένα wind tunnel και να έχουμε όσο γίνεται λιγότερους στροβιλισμούς αέρα αλλά να προσθέσουμε και κάποια αντίσταση, τη γεμίσαμε με καλαμάκια μήκους 19εκατοστών. Ναι μπορεί να μη πιούμε φραπεδάκι, αλλά ευτυχώς η εποχή το καλεί, να απολαύσουμε ένα ζεστό εσπρεσάκι !. Στη συνέχεια στη μία μεριά εγκαταστάθηκε ο ανεμιστήρας και σε απόσταση ενός μέτρου το ανεμόμετρό μας. Και κάπως έτσι για τις περιπτώσεις των 7V, 9V αλλά και ~12V πήραμε τις μετρήσεις CFM τις οποίες θα δείτε και στη συνέχεια. Όσον αφορά το θέμα θορύβου, το dbmeter στάθηκε απέναντι από τους ανεμιστήρες σε απόσταση μισού μέτρου με τη ροή αέρα να μην έρχεται σε επαφή με το μικρόφωνο του dbmeter. Μετρήσεις Τάσης εκκίνησης και RPM σε τάσεις 7V,9V και 12V H τάση εκκίνησης είναι ένα μέγεθος που δε πρέπει να λείπει από καμία παρουσίαση ανεμιστήρων. Ο λόγος έχει ειπωθεί αρκετές φορές στις παρουσιάσεις κουτιών και συγκεκριμένα σε αυτά τα οποία έχουν ελεγκτή ανεμιστήρων με θέση στα 5V dc. Για να ελέγξουμε αυτή την περίπτωση, δοκιμάσαμε τον ανεμιστήρα εσκεμμένα με συνεχή τάση και όχι με κάποιον PWM fan controller, προκειμένου να δούμε τι συμβαίνει αν τον ανεμιστήρα τον συνδέσουμε σε έναν απλό επιλογέα τάσης (12V, 7 V ή 12V, 5V) που έχουν συχνά τα κουτιά μας και το αποτέλεσμα ήταν αποκαλυπτικό! Όπως θα δείτε και από το διάγραμμα που ακολουθεί και έχει τα νεότερα αδέρφια των σειρών FW και FQ της Silverstone, δεν εκκινούν όλοι οι ανεμιστήρες σε αυτή τη τάση και παρακάτω έχουμε μόλις έναν ανεμιστήρα που άρχισε να περιστρέφεται όταν η τάση ήταν 5V dc. Σε αυτόν έρχεται να προστεθεί και ο FM84 με τάση εκκίνησης μόλις 4,5V. Στα παρακάτω διαγράμματα βλέπετε διαγράμματα στροφών σε τρεις διαφορετικές τάσεις 7V, 9V και σχεδόν 12V σε διάφορα μοντέλα ανεμιστήρων που είχαμε στη κατοχή μας. Αναφέρουμε και πάλι το σχεδόν 12V μιας και δυστυχώς προς το παρόν στον εξοπλισμό μας δεν διαθέτουμε κάποιο εργαστηριακό τροφοδοτικό. Όπως όμως σας είπαμε είναι μέσα στα μελλοντικά μας σχέδια. Συνεπώς η σύνδεση έγινε μέσω molex to 4pin απευθείας από το τροφοδοτικό μας, μιας και ο controller θα έκοβε και λίγη ακόμα τάση. **Σημείωση ο CM 120mm είναι ο Cooler Master SickleFlow 120 2000 RPM με κόκκινα LEDs Συγκριτικά διαγράμματα CFM, dbA, RPM και RPM/CFM Προχωράμε στην ουσία του πράγματος. Οι χρήστες κατά την αγορά ανεμιστήρων συνήθως κοιτάνε δύο πράγματα. Το ένα από αυτά είναι το πόσο αέρα "σπρώχνει" ένας ανεμιστήρας aka CFM και το άλλο, είναι ο θόρυβος. O μόνιμος λοιπόν βραχνάς είναι ποιος ανεμιστήρας θα μου δώσει τελικά τον καλύτερο λόγο ανάμεσα σε αυτά τα δύο μεγέθη. Θέλω να σπρώχνει αέρα, αλλά ταυτόχρονα δε θέλω να μου παίρνει τα αυτιά. Αυτή η χρυσή τομή δυστυχώς κοστίζει αρκετά και είναι και ο λόγος που στο συγκριτικό μας υπάρχει ένας εύρος τιμής ανάμεσα στα προϊόντα από περίπου 4,5ευρώ έως και 20ευρώ που στοιχίζει ένας από τους πιο γνωστούς ανεμιστήρες ο Be quiet 120mm Silent Wings 2. Επίσης σε αυτό το σημείο καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε ένα ακόμα θέμα. Αν πάτε στα χαρακτηριστικά κάποιου ανεμιστήρα και δείτε τα CFM του για παράδειγμα στα 12V, θα διαπιστώσετε ότι υπάρχουν διαφορές με αυτά που σας παραθέτουμε παρακάτω. Ο λόγος είναι πάρα πολύ απλός και έχει να κάνει φυσικά με τον εξοπλισμό που διαθέτουν οι εταιρίες, λέγε με wind tunnel. Είναι νομίζουμε κατανοητό ότι το να προμηθευτούμε ένα τέτοιο μηχάνημα είναι αδύνατο ελέω κόστους. Συνεπώς ο σκοπός μας ήταν να έχουμε ένα μέγεθος μετρήσιμο με κάποιο όργανο (anemometer) και να υποβάλουμε όλους στους ανεμιστήρες στην ίδια μέτρηση, διατηρώντας σταθερές το μήκος της διαδρομής, την αντίσταση, αλλά και φυσικά τις τάσεις και το όργανο μέτρησης. Οπότε μπορείτε να δείτε ποιος ανεμιστήρας σπρώχνει περισσότερο αέρα σε σχέση με κάποιον άλλον, ακόμα και αν οι τιμές δεν συμφωνούν με αυτές που δίνουν οι εταιρίες. Παρακάτω υπάρχουν έξι συνολικά διαγράμματα, δύο ανά τάση λειτουργίας. Στο πρώτο η κατάταξη γίνεται βάση CFM και στο δεύτερο -κάθε τάσης- βάση θορύβου. Αν λοιπόν ψάχνετε απόδοση κοιτάτε το πρώτο, αν ψάχνετε τον πιο αθόρυβο, κοιτάτε το δεύτερο. Κλείνοντας και πριν σας αφήσουμε να μελετήσετε τα παρακάτω διαγράμματα να πούμε ότι επειδή δεν είχαμε πολλούς ανεμιστήρες 140mm και κανέναν 92mm, πέρα από τους δύο που μας έστειλε η Silverstone, όλοι οι ανεμιστήρες έχουν μπει σε ένα γράφημα. Είναι λογικό λοιπόν ότι στις μετρήσεις θα υπερτερούν κάπου οι ανεμιστήρες 140mm, όμως είναι και κάποιοι 120mm, οι οποίοι τους βάζουν τα γυαλιά στο θέμα CFM. Στα 12V περίπου, όπου οι ανεμιστήρες δίνουν τα μέγιστα τόσο στο θέμα θορύβου όσο και στο θέμα CFM, για όσους ξέρουν τους ανεμιστήρες της Be Quiet δεν πρέπει να εκπλήσσονται με τα αποτελέσματα. Με λειτουργία κυριολεκτικά αθόρυβη, ο Be Quiet Silent Wings 2 βγάζει 77,8CFM και ο μόνος από τη σειρά της Silverstone που μπορεί να τον ακολουθήσει αυξάνοντας έστω και λίγο το θόρυβό του, είναι FQ141. Φυσικά το κόστος απόκτησης είναι εντελώς διαφορετικό, απλά εδώ μιλάνε τα νούμερα. Καλό είναι επίσης να αναφέρουμε ότι από τα 35,9dbA που έπιασε ο Arctic Cooling F12 ver2 και πάνω, η λειτουργία των ανεμιστήρων γίνεται αισθητή φτάνοντας στα 44,5dbA του FΜ84, όπου σκεφτήκαμε πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να αλλάξουμε δωμάτιο. Φυσικά το παραπάνω δε σημαίνει ότι ένας Be Quiet SW2 είναι ιδανικός για να εξοπλίσει μία ψύκτρα επεξεργαστή. Αν τον συγκρίνουμε δε με τον FQ122 της Silverstone βλέπουμε το εξής. Αρχικά το κόστος απόκτησης του FQ122 είναι κάτω από το μισό του Be Qiuet. Στα 12V όμως υπερισχύει ο BQ στο τομέα του θορύβου και ο Silverstone στον τομέα των CFM. Αν ρίξουμε όμως τις στροφές του Silverstone στις ~1200 που είναι στα 9V, τόσες περίπου έχει ο BQ στα 12V, θα δούμε το εξής. Ο θόρυβος του FQ122 είναι 36,3dbA έναντι 34,5dbA του BQ και η απόδοση του Silverstone είναι 88,9CFM @9V έναντι 77,8CFM του BQ @12V. Άρα μπορούμε ρίχνοντας τη τάση να έχουμε παραπλήσια επίπεδα θορύβου έχοντας καβάτζα αρκετά ευρώ στη τσέπη και εξίσου καλές επιδόσεις. Συν το γεγονός ότι όποτε χρειαστεί επιπλέον ροή έχετε τον αέρα των ~3V μέχρι τα 12V για να δροσίσετε και άλλο το σύστημά σας. Βλέπετε λοιπόν ότι οι πληροφορίες είναι μαζεμένες σε έξι διαγράμματα και διαλέγετε ανάλογα τη τσέπη σας και το τι ζητάτε κάνοντας την απαραίτητη σύγκριση ανάμεσα στα μεγέθη. Μπορεί να φαίνεται περίπλοκο, αλλά όλα είναι εκεί και σας περιμένουν! Ένα μέγεθος που μπορεί να δώσει λύση στο βραχνά απόδοση προς θόρυβο είναι ο λόγος RPM/CFM. Σε αυτό το λόγο μπορούμε να δούμε πόσες στροφές πρέπει να δώσει ο ανεμιστήρας για να ανεβάσει ένα μόλις CFM. Φυσικά δεν είναι ευαγγέλιο, αλλά σίγουρα δε θα αγοράζαμε τον FW91 για παράδειγμα που θέλει 78 περίπου στροφές στα 7V για να ανεβάσει ένα CFM, αν κριτήριο είναι για μας ο θόρυβος. Κακά τα ψέματα όσο αυξάνονται οι στροφές κατά γενική ομολογία αυξάνεται και ο θόρυβος. Όχι πάντα βέβαια, αλλά είναι ένα καλό μέγεθος να το έχουμε υπόψιν μας. Και μιας και τα νούμερα ήταν έτοιμα, δε βρίσκουμε το λόγο να μη σας δώσουμε τρία γραφήματα, ένα ανά τάση λειτουργίας. Εδώ καλό είναι να κάνετε ένα γρήγορο συγκριτικό ανάμεσα στον Silverstone FM84 και τον Nanoxia FX08 μιας και είναι ανεμιστήρες ίδιων διαστάσεων. Συντελεστής απόδοσης σε σχέση με την ηχητική επιβάρυνση Στα διαγράμματα που ακολουθούν μπορείτε να δείτε πόσο καλά τα καταφέρνει κάθε ανεμιστήρας, αν του "ζητήσουμε" να παράγει τον ίδιο θόρυβο. Φυσικά τα νούμερα δεν είναι CFM/dBA, γιατί τα dBA είναι λογαριθμικό μέγεθος, με άλλα λόγια ο θόρυβος των 33dBA είναι διπλάσιος από τον θόρυβο των 30 dBA και όχι 10% παραπάνω, που πάει το μυαλό εύκολα, συνηθισμένο με τις καθημερινές πράξεις. Απλά είναι ένας συντελεστής που μας βοηθάει να αποφασίσουμε ποιος ανεμιστήρας δουλεύει αποτελεσματικά και παράλληλα αθόρυβα. Και στο διάγραμμα των 12V, επαληθεύονται τα σχόλια των χρηστών που γίνονται κατά καιρούς και αναδεικνύουν τους Be Quiet ανεμιστήρες, σαν αυτούς που έχουν την καλύτερη σχέση μεταξύ απόδοσης ροής αέρα και εκλυόμενου θορύβου, μιας και η ησυχία μας ενδιαφέρει που αλλού, από τα 12V. Στα 7V λίγο πολύ όλοι ήσυχοι είναι. Βέβαια το παραπάνω έρχεται σε αντιπαράθεση με το παράγοντα τσέπη μιας και ένας τέτοιος ανεμιστήρας έχει σχεδόν διπλάσια, αν όχι πολλαπλάσια τιμή από τους υπόλοιπους. Εκεί όμως που κάποιοι θα χρειαστούν Fan controller για να έχουν τις ήσυχες στιγμές τους, κάποιοι άλλοι θα έχουν το μέγιστο της απόδοσης χωρίς την ανάγκη κάποιου ελεγκτή. Διαλέγετε και παίρνετε μιας και αυτές οι μικρές λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά στη τιμή. Εδώ λοιπόν φαίνεται ξεκάθαρα ότι ανάμεσα στους δύο 80άριδες ανεμιστήρες που είχαμε στη κατοχή μας ο FM84 δε τα πήγε και τόσο καλά. Μη ξεχνάμε όμως ότι μέσα στη τιμή του συνυπολογίζεται και ένας ελεγκτής ανεμιστήρων που θα σας χαρίσει τις ήσυχες στιγμές σας. Ο Απολογισμός Μετά από οκτώ σελίδες γεμάτες με φωτογραφίες, μετρήσεις αλλά και συμπεράσματα, έφτασε η ώρα του απολογισμού για ένα ακόμα προϊόν. Ο ανεμιστήρας FM84 της Silverstone δε μπορούμε να πούμε ότι μας εντυπωσίασε, αλλά σίγουρα δεν πέρασε και απαρατήρητος. Τα επίπεδα θορύβου τα οποία μετρήσαμε, ήταν αναμενόμενα για έναν 80mm ανεμιστήρα ο οποίος μπορεί να περιστραφεί στις 3500 στροφές το λεπτό. Μέσα από τα συγκριτικά είδαμε ότι σε σχέση με ανεμιστήρα ίδιων διαστάσεων, δε τα πήγε και τόσο καλά στο λόγο ροή αέρα ως προς θόρυβο. Βέβαια μη ξεχνάμε ότι κοστίζει σχεδόν όσο ο ανεμιστήρας με τον οποίο συγκρίθηκε άμεσα, αλλά ο FM84 διαθέτει και ρυθμιστή στροφών, κάτι το οποίο δεν μπορεί να παραβλεφθεί. Κάτι το οποίο θα θέλαμε να δούμε στα παρελκόμενά του, είναι αντικραδασμικές επενδύσεις στη περίπτωση που ο χρήστης επιλέξει να τον εγκαταστήσει με τις βίδες και όχι με τα rubber bolts. Επίσης, στα αρνητικά του σημειώνουμε το γεγονός ότι sleeve υπάρχει μόνο στον ελεγκτή στροφών και όχι στα καλώδια του ανεμιστήρα. Στα θετικά του πέρα από το γεγονός ότι δεν είναι ένα «ψόφιος» ανεμιστήρας, όπως συνηθίζουμε να λέμε, είναι και η χαμηλή τάση εκκίνησης η οποία μετρήθηκε και είναι μόλις 4.5V. Συνεπώς, ο αγοραστής του δεν θα ανησυχεί για το αν θα ξεκινήσει ή όχι σε τάσεις 5V που λειτουργούν αρκετά hubs κουτιών. Με βάση όλα τα παραπάνω η γενική βαθμολογία που αποσπά ο Silverstone FM84 δε μπορεί να είναι μικρότερη από: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την Silverstone για την παραχώρηση του δείγματος της δοκιμής. Για το TheLab.grkarmen1983 31/01/2015

Πρόλογος Από τις σελίδες του TheLab.gr έχουν περάσει ουκ ολίγα NAS. Συνήθως, τα μοντέλα που παρουσιάζουμε (ιδιαίτερα όσον αφορά τους δύο μεγάλους παίκτες της αγοράς) είναι της μικρομεσαίας και άνω κατηγορίας τιμής, με αποτέλεσμα να αποτελούν άπιαστο όνειρο για πολλούς. Αντιλαμβανόμενος την κατάσταση αυτή, επ' ευκαiρία της ανακοίνωσης της σειράς TS-x31 ο γράφων ζήτησε από την QNAP το μικρότερο μοντέλο αυτής, το single bay TS-131. Μα τι σόι NAS είναι αυτό που παίρνει ένα μόνο δίσκο, θα αναρωτηθείτε πολλοί. Η απάντηση είναι απλή. Είναι ένα NAS από το οποίο το μόνο που λείπει είναι η δεύτερη θέση για δίσκο. Με τους δίσκους να φτάνουν πλέον χωρητικότητες έως 6ΤB, τις ταχύτητες Internet στην Ελλάδα να αγγίζουν τα 50 mbps και με την υπερπληθώρα αρχείων Multimedia της τάξης των δεκάδων GB, σίγουρα υπάρχουν αρκετoί (ανάμεσά σε αυτούς και ο συντάκτης του review), που θεωρούν την ύπαρξη συστοιχίας RAID για τα αρχεία αυτά, υπερβολή. Από την άλλη, με την ύπαρξη όλο και περισσότερων συσκευών που μπορούν να επωφεληθούν από μία συσκευή δικτυακής αποθήκευσης δεδομένων, η ύπαρξη μίας πλατφόρμας με συνεχή υποστήριξη όσον αφορά τις αναβαθμίσεις (το περιστατικό με το Bash vulnerability είναι αρκετά πρόσφατο) και με πληθώρα εφαρμογών για κάθε γούστο και ανάγκη είναι κάτι παραπάνω από επιθυμητή. Ας περάσουμε λοιπόν να δούμε πιο αναλυτικά το κατά πόσον το QNAP TS-131 είναι ο μικρός της παρέας. Τεχνικά Χαρακτηριστικά Ας ξεκινήσουμε και την σημερινή παρουσίαση με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του TS-131. Όπως θα δείτε και στον παρακάτω πίνακα, η QNAP επέλεξε για το TS-131 έναν διπύρηνο επεξεργαστή αρχιτεκτονικής ARM, σε μία προσπάθεια να του δώσει λίγο παραπάνω αέρα στο multitasking. Στον παρακάτω πίνακα θα δείτε τα τεχνικά χαρακτηριστικά όσον αφορά το hardware, ενώ στην συνέχεια σας παραθέτουμε τα χαρακτηριστικά του λειτουργικού συστήματος και των εφαρμογών. Το TS-131 είναι διαθέσιμο στην ελληνική αγορά στην τιμή των 196 € συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, ενώ στο αγγλικό amazon μπορείτε να το βρείτε στις 145 λίρες συμπεριλαμβανομένων των μεταφορικών. Συσκευασία και παρελκόμενα Το TS-131 έρχεται στην κλασσική καλαίσθητη συσκευασία που μας έχει συνηθίσει η QNAP. Πλούσια σε φωτογραφικό υλικό και πληροφορίες, μας ενημερώνει για τις δυνατότητες της συσκευής, καθώς και για τις εφαρμογές που είναι στην διάθεσή μας για την καλύτερη αξιοποίηση αυτών. Ιδιαίτερα θετική εντύπωση μας προκαλεί για μια ακόμα φορά η αναγραφή και στα ελληνικά των χαρακτηριστικών του TS-131. Η Qnap εδώ και αρκετό καιρό έχει ενσωματώσει στο λειτουργικό της σύστημα την ελληνική γλώσσα (συνολικά υποστηρίζονται 23 γλώσσες) και έτσι προωθεί στην συσκευασία της το συγκριτικό της πλεονέκτημα αυτό. Ανοίγοντας το κουτί, το πρώτο πράγμα που αντικρίζουμε είναι τις ευχαριστίες της QNAP για την προτίμησή μας. Ακριβώς από κάτω υπάρχουν 5 QR Codes τα οποία μας οδηγούν στις σελίδες κοινωνική δικτύωσης της κατασκευάστριας, καθώς και στην σελίδα support από την οποία μπορούμε να κατεβάσουμε τις απαραίτητες εφαρμογές, αναβαθμίσεις και εγχειρίδια χρήσης. Τέλος, μία φωτογραφία μας ενημερώνει για τα παρελκόμενα της συσκευής. Ας προχωρήσουμε τώρα στα παρελκόμενα του TS-131. Αυτά βρίσκονται σε ένα χαρτονένιο κουτί και είναι τα ακόλουθα : Το τροφοδοτικό των 36 Watt της FSP Ένα καλώδιο Ethernet Cat5e Ένα φυλλάδιο με της βασικές οδηγίες εγκατάστασης Οι απαραίτητες βίδες για στερέωση δίσκων 3.5" ή 2.5" Με μια πιο κοντινή ματιά στο τροφοδοτικό, βλέπουμε πως για μια ακόμα φορά η QNAP έχει επιλέξει για την τροφοδοσία της συσκευής έναν επώνυμο και καταξιωμένο κατασκευαστή (πράγμα αυτονόητο για μια συσκευή που θα λειτουργεί 24/7). Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε το μέγεθος του τροφοδοτικού, μιας και με διαστάσεις 95 mm x 35 mm x 25 mm είναι το μικρότερο που έχουμε συναντήσει σε NAS και θυμίζει τα τροφοδοτικά των netbooks. Kάτω από το φακό Ας περάσουμε τώρα να δούμε το TS-131 πιο αναλυτικά. Όπως βλέπετε στην παρακάτω φωτογραφία, έρχεται πολύ καλά προστατευμένο σε νάυλον και αφρώδες υλικό. Η εξωτερική του εμφάνιση είναι η τυπική εδώ και χρόνια για τα NAS της QNAP, ενώ ο χρωματισμός είναι λευκός - όπως συνηθίζει η κατασκευάστρια για τα NAS που έχουν λιγότερο επαγγελματικό προσανατολισμό. Στην μπροστινή πλευρά, εκτός από το bay για την εγκατάσταση του ενός και μοναδικού σκληρού δίσκου, υπάρχουν τέσσερα ενδεικτικά LED για την λειτουργία του συστήματος, την δραστηριότητα της κάρτας δικτύου, την προσπέλαση μέσου συνδεδεμένου σε μία από τις 3 USB και την λειτουργία του σκληρού δίσκου. Στο κάτω μέρος υπάρχει το μπουτόν ενεργοποίησης, μία θύρα USB3.0 και ένα μπουτόν άμεσης αντιγραφής. Με την βοήθεια του μπουτόν αυτού, μπορείτε οποτεδήποτε συνδέετε ένα μέσο αποθήκευσης USB να πραγματοποιείτε αντιγραφή του περιεχομένου του σε κάποιο φάκελο του NAS χωρίς να είναι αναγκαίο να εισέρχεστε στο γραφικό περιβάλλον του TS-131. Τα πλαϊνά του TS-131 δεν έχουν κάτι ιδιαίτερο να επιδείξουν, πέραν από κάποιες οπές για εισαγωγή αέρα στην αριστερη πλευρά και ένα ευμεγέθες αυτοκόλλητο με ένα QR code με την βοήθεια του οποίου μπορούμε να κάνουμε αρχικοποίηση του NAS ακόμα και αν έχουμε στην διάθεσή μας μόνο ένα κινητό τηλέφωνο. Στο πίσω μέρος, εκτός από τον ανεμιστήρα (τον οποίο θα δούμε από κοντά στην επόμενη σελίδα) βρίσκουμε την θύρα δικτύου, η οποία υποστηρίζει ταχύτητες έως 1 Gbps, δύο ακόμα θύρες USB3.0, μία θύρα eSATA, την υποδοχή σύνδεσης του τροφοδοτικού και την υποδοχή για σύνδεση με κλειδαριά τύπου Kensington. Δύο (θετικές) παρατηρήσεις όσον αφορά τις θύρες : επιτέλους βλέπουμε τις θύρες USB2.0 να λάμπουν δια της απουσίας τους και την θύρα eSATA να επιμένει να κρατηθεί ζωντανή. Όπως παρατηρήσατε στις προηγούμενες φωτογραφίες, εντέχνως παραλείψαμε να σας δείξουμε το πάνω μέρος της πίσω όψης του QNAP TS-131. Και αυτό γιατί θέλαμε να σας δείξουμε το αγαπημένο αυτοκόλλητο των reviewers του TheLab.gr. Ας παραβιάσουμε λοιπόν την εγγύηση και αυτού του review sample και ας περάσουμε στο εσωτερικό του TS-131. Ματιές στο εσωτερικό Αφού ξεβιδώσουμε τις βίδες που βρίσκονται στο πίσω μέρος του TS-131, μπορούμε πολύ εύκολα να αφαιρέσουμε το δεξιό πλαϊνό του. Το πρώτο πράγμα που αντικρίζουμε είναι το μεταλλικό cage στο οποίο κουμπώνει ο σκληρός δίσκος. Επειδή είστε σίγουρα ανυπόμονοι, προτρέχουμε και σας δείχνουμε και μια φωτογραφία της μητρικής όταν αυτή βρίσκεται εκτός του κελύφους του TS-131. Η εικόνα της μητρικής είναι υποδειγματική (όπως μας έχει συνηθίσει η QNAP). Μια μικρή ψύκτρα, αναλαμβάνει την απαγωγή της λιγοστής θερμότητας που εκλύει ο χρονισμένος στα 1.2 Ghz διπύρηνος Freescale Cortex A9, ενώ στα δεξιά του όπως βλέπετε στην φωτογραφία υπάρχουν και τα 2 τσιπάκια της Micron που παρέχουν τα 512 MB μνήμης RAM. Στην θύρα επέκτασης που θυμίζει μικρή PCI, συνδέεται μία καρτούλα riser πάνω στην οποία κουμπώνει ο σκληρός δίσκος, ενώ ακριβώς κάτω από τον επεξεργαστή βλέπουμε και το τσιπ της Samsung που παρέχει την απαραίτητη μνήμη flash για την αποθήκευση του λειτουργικού συστήματος. Στις παρακάτω φωτογραφίες βλέπετε το cage του δίσκου και το πλαστικό bay τοποθέτησης του δίσκου. Δεν έχουμε κάποιο ιδιαίτερο σχόλιο για αυτά, οπότε ας προχωρήσουμε σε μερικές πιο κοντινές φωτογραφίες του εσωτερικού. Για το τέλος αφήσαμε την καρτούλα riser πάνω στην οποία συνδέεται ο σκληρός δίσκος με τον οποίο επιλέξατε να εξοπλίσετε το TS-131 και τον ανεμιστήρα. Αυτός είναι κατασκευής της YS Tech και έχει εύρος λειτουργίας από 7 έως 13,2 Volt και αποδίδει 12 CFM στις 3800 στροφές ανά λεπτό με θόρυβο 24,5 dB. Το πώς τα πάει στην πράξη, θα το δούμε σε επόμενη σελίδα. Εγκατάσταση και αρχικές ρυθμίσεις Πρώτο μας μέλημα, πριν την παρθενική εκκίνηση του TS-131 ήταν η τοποθέτηση του δίσκου στη θήκη του. Πριν ακόμα παραλάβουμε το sample του σημερινού review είχαμε ενημερωθεί από την ιστοσελίδα της QNAP σχετικά με τους προτεινόμενους δίσκους. Σε αντίθεση με το fanless HS-210 που σας είχαμε παρουσιάσει μερικούς μήνες πριν, η λίστα είναι αρκετά μεγάλη. Σε κάθε περίπτωση, καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε την σχετική compatibility list πριν προβείτε σε αγορές. Μετά από αυτή τη σύντομη, αλλά πολύ σημαντικής σημασίας παρένθεση, ας περάσουμε στο κομμάτι της εγκατάστασης. Όπως πιθανώς θυμάστε από παλαιότερα reviews, για την εγκατάσταση μίας συσκευής της QNAP χρησιμοποιούμε την εφαρμογή QFinder, η οποία αναλαμβάνει τις αρχικές ρυθμίσεις, την εγκατάσταση firmware και την διαμόρφωση των δίσκων. Εδώ και μερικούς μήνες, προσφέρεται στους χρήστες μία επιπλέον εναλλακτική, αυτή της δυνατότητας αρχικοποίησης μέσω web. Αρκεί μία επίσκεψη στην σελίδα start.qnap.com και η εγκατάσταση γίνεται μέσα από τον browser. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούμε τον QR code που είδαμε στις φωτογραφίες προηγούμενης σελίδας και έτσι η διαδικασία αυτή μπορεί να γίνει και από φορητή συσκευή (tablet ή smartphone) και για την ακόμα μεγαλύτερη διευκόλυνση του χρήστη. Να σημειώσουμε εδώ πως στην προαναφερθείσα ιστοσελίδα δεν υπάρχει ακόμα η επιλογή για τις συσκευές της οικογένειας x31 και έτσι για τις ανάγκες του review ακολουθήσαμε την πεπατημένη (και οικεία στον γράφοντα) μέθοδο του QFinder. Στις παρακάτω φωτογραφίες μπορείτε να δείτε κάποια χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από την διαδικασία της αρχικοποίησης του TS-131, η οποία στην περίπτωση του δίσκου των 3ΤΒ διήρκησε περίπου 40 λεπτά Λειτουργικό σύστημα και εφαρμογές Η επικοινωνία του χρήστη με το TS-131 γίνεται όπως έχουμε συνηθίσει μέσω του browser. Αρκεί η πληκτρολόγηση της διεύθυνσης IP που έχει το NAS στο τοπικό μας δίκτυο για να βρεθούμε στην αρχική σελίδα, όπου πρέπει να καταχωρήσουμε username και password. Αφού τα πληκτρολογήσουμε, βρισκόμαστε στην κεντρική οθόνη του QTS. Όλες οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι με την γλώσσα ρυθμισμένη στα αγγλικά, υπάρχει όμως η επιλογή για ελληνικά όπου όλο το interface, καθώς και οι σελίδες βοήθειας είναι μεταφρασμένα - εξελληνισμένα. Όπως βλέπετε κάτω δεξιά, υπάρχει ένα πράσινο εικονίδιο. Πατώντας το, ανοίγει το dashboard που μας δίνει συνοπτικά τις βασικές πληροφορίες και στατιστικά της συσκευής. Από τα εικονίδια που βρίσκονται στην κεντρική σελίδα, μπορούμε να ανοίξουμε τις εφαρμογές που έχουμε εγκαταστήσει και να διαχειριστούμε γενικότερα το TS-131. Ας πατήσουμε το Control Panel. Όπως βλέπετε οι επιλογές είναι πάρα πολλές. Ενδεικτικά θα σας δείξουμε κάποιες από αυτές, ενώ όσοι θέλουν μια πιο κοντινή ματιά μπορούν είναι να επισκευθούν την σελίδα με το live demo του λειτουργικού συστήματος. Ο Storage Manager είναι υπεύθυνος για την διαχείρηση του εγκατεστημένου δίσκου και στην περίπτωση του single bay TS-131 δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μιας και δεν υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας συστοιχίας RAID. Ο File Station μας δίνει την δυνατότητα διαχείρισης των αρχείων μας μέσα από τον browser, είτε η πρόσβασή μας στο Nas είναι μέσω του τοπικού δικτύου, είτε μέσω του διαδικτύου. Με το Photo Station και το Video Station μπορούμε να προβάλουμε αρχεία εικόνας και βίντεο. Με την υπηρεσία MyQNAPcloud μπορούμε να κάνουμε τις ρυθμίσεις που είναι απαραίτητες για να έχουμε πρόσβαση στο TS-131 από οποιοδήποτε σημείο του κόσμου έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο, ενώ από το Backup Station μπορούμε να επιλέξουμε κάποια από της δυνατότητες αυτοματοποιημένου backup οι οποίες είναι διαθέσιμες. Τέλος, από το App Center μπορούμε να εγκαταστήσουμε επιπλέον εφαρμογές στο Qnap TS-131. Ο αριθμός των διαθέσιμων επιπλέον εφαρμογών είναι και το μοναδικό πραγματικά μελανό σημείο του nas που σας παρουσιάζουμε σήμερα. Λόγω της αρχιτεκτονικής ARMv7 με την οποία είναι σχεδιασμένος ο Cortex A9 του TS-131, ένα μεγάλο πλήθος εφαρμογών που έχουν γραφτεί για τα προηγούμενα ARM μοντέλα της QNAP δεν είναι συμβατές με την σειρά x31. Έτσι, μέχρι να γραφτούν εκ νέου (ή να γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις σε αυτές) θα πρέπει να συμβιβαστείτε με τον QNAP Download Station αντί του Transmission για τα torrents σας, με τον Twonky DLNA server αντί του Serviio ή του PLEX, ενώ για ακόμα πιο εξειδικευμένες εφαρμογές, ίσως να μην βρείτε κάποια έτοιμη λύση. Η Qnap έχει φροντίσει ιδιαίτερα τους χρήστες φορητών συσκευών Android και iOS προσφέροντάς τους μία πληθώρα εφαρμογών που είναι διαθέσιμες απο το Play Store και το App Store αντίστοιχα. Με τις εφαρμογές αυτές μπορούμε τόσο να διαχειριστούμε το TS-131 όσο και να αποκτήσουμε πρόσβαση στα αποθηκευμένα σε αυτό δεδομένα. Ας δούμε επιγραμματικά ποιες είναι αυτές και πώς μπορούν να μας βοηθήσουν : Qfile : Πρόκειται για έναν file manager με τον οποίο μπορούμε να διαχειριστούμε τα αρχεία που βρίσκονται αποθηκευμένα στο TS-131. Για χρήση με tablets (ή γενικότερα συσκευές με μεγαλύτερες οθόνες) υπάρχει και το QfileHD το οποίο εκμεταλλεύεται τις υψηλότερες αναλύσεις. Να σημειώσουμε εδώ πως το Qfile είναι η μοναδική εφαρμογή της Qnap που είναι διαθέσιμη και για συσκεύες με λειτουργικό Windows Phone. Qmanager : Με τον Qmanager έχουμε πρόσβαση στις βασικές ρυθμίσεις του control panel. Μπορούμε να δούμε την κατάσταση του συστήματος, να ανοιγοκλείσουμε services, να εκτελέσουμε restart ή shutdown κλπ. Qphoto : Είναι το αντίστοιχο του photo station για φορητές συσκευές. Μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στις φωτογραφίες που είναι αποθηκευμένες στο nas, να δημιουργήσουμε slideshows και να τις μοιραστούμε με τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Qmusic : Το Qmusic είναι ένας audio player που τραβάει δεδομένα από το nas. Έτσι, μπορούμε να έχουμε στην φορητή μας συσκευή ολόκληρη την μουσική μας συλλογή. Qvideo : Η εφαρμογή qvideo είναι το αντίστοιχο του qmusic για αρχεία video. Πέραν της δυνατότητας διαχείρησης και προβολής των video της συλλογής μας, έχει την δυνατότητα να στέλνει τα αρχεία αυτά στο Chromecast. Δυστυχώς δεν είχαμε στην διάθεσή μας το dongle της Google για να δοκιμάσουμε την λειτουργία αυτή. Qnotes : H εφαρμογή Qnotes συνδέεται με το Note Station το οποίο έχει φτιαχτεί για διαχείριση σημειώσεων από πολλούς χρήστες και μας δίνει τις δυνατότητες αυτού, χωρίς να είμαστε κοντά σε υπολογιστή Qget : Το Qget συνδέει τον Download Manager του TS-131 με την φορητή μας συσκευή. Με τη βοήθεια αυτού μπορούμε να στέλνουμε στο nas αρχεία προς download. Vstation : Τέλος το Vmobile μας συνδέει με το Surveillance Station για επικοινωνία με της IP cameras τις οποίες έχουμε συνδέσει με το TS-131. Αξίζει να σημειώσουμε στο σημείο αυτό πως η απόδοση του TS-131 στο transcoding αρχείων video είναι ιδιαίτερα αυξημένη σε σχέση με τα προηγούμενα μοντέλα που είχαν επεξεργαστή ARM. Αν και η ισχύς του επεξεργαστή δεν είναι επαρκής για transcoding on the fly, υπάρχει δυνατότητα για offline transcoding. Ενδεικτικά, για ένα αρχείο flv ανάλυσης 640x480, διάρκειας 5 λεπτών και μεγέθους 23MB, η μετατροπή του σε mp4 αναλυσης 480x320 διήρκησε περίπου 4 λεπτά. Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης στο QNAP 219P II του γράφοντος με επεξεργαστή ARM Marvell 2.0 Ghz, η ίδια ακριβώς διαδικασία χρειάστηκε 16 λεπτά, δηλαδή το τετραπλάσιο. Κλείνοντας την σελίδα αυτή, θα σας δείξουμε ένα video που είχε ανεβάσει η QNAP στο λογαριασμό της στο youtube με την έκδοση 4.0 του λειτουργικού της συστήματος. Αν και αρκετά παλιό, δεδομένου ότι οι αναβαθμίσεις που έχουν γίνει στο ενδιάμεσο αφορούν κατά κύριο λόγο bugfixes, δίνει μία πολύ καλή εικόνα του user interface και των εφαρμογών. Σύστημα δοκιμής - Μεθοδολογία μετρήσεων Οι μετρήσεις του QNAP TS-131 πραγματοποιήθηκαν σε σύστημα με Intel Xeon L5420, 6 GB RAM, λειτουργικό σύστημα Windows 7 x64 Professional εγκαταστημένα σε έναν Samsung 840 120GB. Τα χαρακτηριστικά του δικτύου είναι τα ακόλουθα : Κάρτα δικτύου Intel PRO/1000 GT TP-LINK TD-W8970 Router TP-LINK SG1008D 8-port Unmanaged Gigabit Switch Καλωδιώσεις τύπου Cat6 μήκους 0,50m Για τη δοκιμή χρησιμοποιούνται τα εξής μετροπρογράμματα, με τα ακόλουθα σενάρια χρήσης: Intel NASPT Excerciser: 3 επαναλήψεις σε σύστημα με 2GB RAM (για αποφυγή caching) μεταξύ των οποίων διεξάγεται Reboot του συστήματος. Παρουσιάζεται μέσος όρος όλως των λαμβανομένων τιμών. NAS Performance Tester v1.7: 10 επαναλήψεις εγγραφής/ανάγνωσης για αρχεία μεγέθους 100, 400 και 1000MB. Μέσος όρος των λαμβανομένων τιμών. Εντολή Robocopy: Εγγραφή/ανάγνωση α) 2000 αρχείων μεγέθους 50KB, β) 200 αρχείων μεγέθους 500KB, γ) 200 αρχείων μεγέθους 5mb και δ) ενός αρχείου 4GB Επιπλέον, για να αξιολογήσουμε τους ισχυρισμούς της κατασκευάστριας σχετικά με τις επιδόσεις του TS-131 όταν ο δίσκος είναι διαμορφωμένος με AES Encryption επαναλάβαμε τις μετρήσεις του NASPT Exerciser με την χρήση AES Encryption. Κατά την διεξαγωγή των μετρήσεων, τα περισσότερα services που τρέχουν στο παρασκήνιο (FTP server, DLNA server κλπ) καθώς και όλα τα Stations ήταν για ευνόητους λόγους απεργοποιημένα. Για την αξιολόγηση των επιδόσεων τα αποτελέσματα παρουσιάζονται σε πίνακες που παρατίθενται παρακάτω. Αποτελέσματα Μετρήσεων Σχολιασμός Μετρήσεων Όπως είδατε στα παραπάνω γραφήματα, σε γενικές γραμμές το TS-131 τα πήγε πάρα πολύ καλά στις μετρήσεις. Με μοναδική εξαίρεση ορισμένα επιμέρους τεστ του NASPT exerciser, οι επιδόσεις του ήταν λίγο πολύ οι αναμενόμενα καλές. Μάλιστα, στις αντιγραφές με το Robocopy (οι οποίες προσεγγίζουν σε μεγάλο βαθμό την καθημερινή χρήση ενός οικιακού nas από τον μέσο χρήστη) τα πήγε πολύ καλά πλησιάζοντας τα 100 mb/sec. Θετική εντύπωση μας έκανε επίσης το γεγονός ότι το TS-131 έφτασε πολύ κοντά στις ονομαστικές τιμές ανάγνωσης και εγγραφής που δίνει η QNAP στην περίπτωση της κρυπτογράφησης AES. Προφανώς είναι κάτι που οφείλεται στην νέα πλατφόρμα επεξεργαστή που επέλεξε η QNAP για την σειρά x31, η οποία πέρα από τα αρνητικά που αναφέραμε σε προηγούμενη σελίδα (ασυμβατότητα με υπάρχουσες εφαρμογές) έχει καλά να επιδείξει. Τέλος όσον αφορά τις θύρες USB 3.0, η κατάσταση είναι μέση. Σίγουρα δεν θα ανάψουν φωτιές με τις επιδόσεις τους, αλλά τουλάχιστον προσφέρουν αξιοπρεπείς επιδόσεις και δεν θα εκνευρίσουν τον χρήστη. Ας μην ξεχνάμε πως αντίστοιχες (αλλά και σημαντικά φτηνότερες) προτάσεις του ανταγωνισμού βρίσκονται ακόμα στην εποχή του USB 2.0. Απολογισμός Μετά από όσα διαβάσατε στις προηγούμενες σελίδες, ήρθε η δύσκολη ώρα του απολογισμού. Δύσκολη, γιατί σε αντίθεση με όσα περιμέναμε, το QNAP TS-131 σαν πρώτος εκπρόσωπος της αρχιτεκτονικής ARMv7 στην οικογένεια της QNAP πάσχει από την ασθένεια της έλλειψης εφαρμογών. Σε κάποιον που θα έρθει για πρώτη φορά σε επαφή με ένα NAS της QNAP, το σοκ ίσως να μην είναι και τόσο μεγάλο, αλλά για κάποιον όπως ο γράφων (που είναι χρήστης εδώ και τρία χρόνια) η έλλειψη βασικών εφαρμογών όπως το Transmission torrent client και το Serviio DLNA server (χωρίς να υπάρχει αντάξιο υποκατάσταστο) είναι αποτρεπτικός παράγοντας για την αγορά του TS-131. Από την άλλη βέβαια, σίγουρα θα υπάρχουν χρήστες για τους οποίους μία συσκευή κόστους 200 ευρώ η οποία παρέχει επαρκείς ταχύτητες με κρυπτογράφηση AES θα είναι μία εξαιρετική επιτυχημένη αγορά. Ας ελπίσουμε πως η QNAP σιγά σιγά θα υιοθετήσει την αρχικτονική ARMv7 σε όλα τα νέα της προϊόντα, οπότε και θα υπάρξει ενδιαφέρον για εφαρμογές γραμμένες ειδικά για αυτή και έτσι το χάσμα των διαθέσιμων εφαρμογών θα γεφυρωθεί. Ας αφήσουμε στην άκρη όμως το θέμα των εφαρμογών και ας δούμε το TS-131 σαν σύνολο. Η αλήθεια είναι πως πέρα από εφαρμογές δεν του λείπει τίποτα. Οι επιδόσεις του είναι πολύ καλές για την κατηγορία του, ο επεξεργαστής του σίγουρα αποδίδει καλύτερα από τους παλαιότερους armada, ενώ το λειτουργικό του σύστημα είναι το γνωστό πολύ καλό QTS στην έκδοση 4.1.1. Μία πληθώρα εφαρμογών για φορητές συσκευές iOS και Android, μπορούν να κάνουν την καθημερινή ζωή του χρήστη ακόμα πιο άνετη, ενώ η υποστήριξη της QNAP αποτελεί και μία μεγάλη εξασφάλιση για την ασφάλεια των δεδομένων μας (όπως είπαμε και στην αρχή του review η συμπεριφορά της QNAP όταν εκδηλώθηκε το bash vulnerability ήταν υποδειγματική όσον αφορά τα updates). Τέλος αξίζει να σημειώσουμε πως ο ανεμιστήρας του TS-131 είναι πραγματικά αθόρυβος και μπορείτε να το έχετε άνετα ακόμα και επάνω στο γραφείο σας χωρίς να αποτελεί πηγή θορύβου. Ας συνοψίσουμε λοιπόν όλα όσα διαβάσαμε σε αυτή την παρουσίαση σε bullet points για να δούμε τα υπέρ και τα κατά του QNAP TS-131: Θετικά Επιδόσεις Ικανοποιητικές επιδόσεις με AES Encryption Bελτιωμένη ταχύτητα transcoding Ύπαρξη τριών USB3.0 & μίας eSATA Χαμηλά επίπεδα θορύβου Χαμηλή κατανάλωση Πλήρως εξελληνισμένο interface Δυνατότητα απομακρυσμένης πρόσβασης Εφαρμογές για Android & iOS Υποστήριξη από το forum και την QNAP Αρνητικά Περιορισμένος αριθμός επιπλέον εφαρμογών Έλλειψη εφαρμογών για Windows Phone Με βάση λοιπόν όλα τα παραπάνω η βαθμολογία που αποσπά το QNAP TS-131 είναι: 00 Loading. TheLab.gr Ευχαριστούμε θερμά την QNAP για την παραχώρηση του δείγματος της σημερινής παρουσίασης για το TheLab.gr, Γεώργιος "GriGaS" Ρήγας 3/12/2014